1
00:00:29,000 --> 00:00:30,760
ผู้กองสเติร์น มีโทรศัพท์ถึงฉันค่ะ

2
00:00:32,040 --> 00:00:32,920
ขอบคุณ

3
00:00:34,960 --> 00:00:35,840
ฮัลโหล

4
00:00:35,840 --> 00:00:37,640
มายา ผมเอง

5
00:00:38,800 --> 00:00:41,280
- โจ มีอะไร เกิดอะไรขึ้น
- มายา...

6
00:00:41,880 --> 00:00:42,920
อะไร ลิลลี่เหรอ

7
00:00:44,800 --> 00:00:47,560
ไม่ใช่ลิลลี่ เป็น...

8
00:00:49,200 --> 00:00:51,960
- โจ ช่วยบอกฉันทีว่ามีอะไร
- มายา

9
00:00:53,440 --> 00:00:54,280
แคลร์น่ะ

10
00:00:55,040 --> 00:00:56,120
พี่สาวคุณ

11
00:00:57,400 --> 00:00:58,920
เกิดเรื่องเลวร้ายขึ้น

12
00:01:01,760 --> 00:01:03,400
- มานี่
- รักนะ

13
00:02:10,120 --> 00:02:14,600
(อย่าหลอกกัน โดย ฮาร์ลาน โคเบน)

14
00:02:16,000 --> 00:02:16,840
{\an8}คุณไหวไหม

15
00:02:18,240 --> 00:02:20,920
{\an8}ตอนนี้เราต้องมองเรื่องนี้ในมุมมองใหม่

16
00:02:22,320 --> 00:02:25,360
{\an8}ฆาตกรรมสองรายดูเหมือนไม่เจาะจง
และไม่เกี่ยวกัน แต่ตอนนี้เรารู้ว่า

17
00:02:26,080 --> 00:02:27,840
{\an8}ทั้งสองคดีใช้ปืนกระบอกเดียวกัน

18
00:02:31,680 --> 00:02:35,200
{\an8}มายา ตอนพี่สาวคุณถูกยิง
คุณถูกส่งไปต่างประเทศ ถูกไหม

19
00:02:35,800 --> 00:02:37,480
{\an8}- ใช่ค่ะ
- ได้ โอเค

20
00:02:37,480 --> 00:02:40,080
{\an8}- ฉันแน่ใจว่าคุณตรวจสอบแล้ว
- ใช่แล้ว

21
00:02:40,760 --> 00:02:41,680
{\an8}แค่ถามให้แน่ใจ

22
00:02:42,760 --> 00:02:43,600
{\an8}ให้แน่ใจเหรอ

23
00:02:45,040 --> 00:02:48,080
{\an8}ว่าฉันฆ่าพี่สาวตัวเอง และ
หลายเดือนต่อมาก็ฆ่าสามีตัวเองน่ะเหรอ

24
00:02:49,640 --> 00:02:53,320
{\an8}ตอนนั้น การสืบสวนพุ่งไปที่พี่เขยคุณ

25
00:02:54,040 --> 00:02:55,680
{\an8}สามีของแคลร์

26
00:02:55,680 --> 00:02:56,600
ใช่ เอ็ดดี้

27
00:02:56,600 --> 00:02:59,240
- เอ็ดดี้ วอล์คเกอร์
- เขามีพยาน ตํารวจเลิกสงสัยไปแล้ว

28
00:02:59,840 --> 00:03:00,800
แล้วพูดขึ้นมาทําไม

29
00:03:00,800 --> 00:03:02,600
เพราะดูจากข้อมูลใหม่นี้

30
00:03:02,600 --> 00:03:05,040
เราต้องคิดถึงเรื่องที่ว่า
อาจมีคนในครอบครัวเกี่ยวข้อง

31
00:03:05,560 --> 00:03:09,080
คนสองคนเชื่อมโยงกันด้วย
การแต่งงาน ถูกฆ่าด้วยอาวุธชิ้นเดียวกัน

32
00:03:09,080 --> 00:03:13,800
โจกับแคลร์รู้จักกันดีแค่ไหน

33
00:03:15,080 --> 00:03:16,240
พวกเขาทํางานด้วยกัน

34
00:03:16,240 --> 00:03:18,320
ที่เบอร์เกตต์ โกลบอล เอ็นเตอร์ไพรส์ใช่ไหม

35
00:03:18,320 --> 00:03:19,960
- ใช่ค่ะ
- ได้ โอเค

36
00:03:20,880 --> 00:03:22,200
- โจจ้างเธอเหรอ
- ใช่

37
00:03:23,280 --> 00:03:25,840
เพราะเธอเป็นญาติหรือว่า...

38
00:03:27,840 --> 00:03:31,320
เพราะเธอฉลาดและเป็นนักเภสัชศาสตร์ที่เก่ง

39
00:03:32,240 --> 00:03:34,480
และใช่ เพราะเธอเป็นญาติ

40
00:03:34,480 --> 00:03:38,520
ตระกูลเบอร์เกตต์ให้ความสําคัญกับ
เรื่องนี้มาก พวกเขาไม่ไว้ใจคนนอก

41
00:03:38,520 --> 00:03:43,240
ใช่ เป็นผมคงทํางานกับพี่สะใภ้ไม่ได้
หล่อนร้ายกาจระดับโอลิมปิกเลย

42
00:03:49,680 --> 00:03:52,720
ขอโทษครับ แสดงว่าพวกเขาทํางานด้วยกัน

43
00:03:52,720 --> 00:03:56,280
มีความตึงเครียดระหว่างพวกเขาไหม

44
00:03:57,960 --> 00:03:58,800
ไม่นะ

45
00:03:59,320 --> 00:04:02,440
แต่เดาว่า คุณไปต่างประเทศบ่อย

46
00:04:02,440 --> 00:04:05,000
โจกับแคลร์ไม่ได้มีอะไรกัน

47
00:04:07,640 --> 00:04:08,920
โอเค

48
00:04:11,160 --> 00:04:14,160
ขอโทษครับ ผมรู้ว่าเป็นเรื่องที่ยากมาก

49
00:04:14,160 --> 00:04:15,960
คนสองคนที่คุณรักที่สุด

50
00:04:17,720 --> 00:04:21,880
เอาละ ฟังนะ ถ้ามีอะไรเกี่ยวกับครอบครัวนี้

51
00:04:21,880 --> 00:04:23,800
และสาเหตุที่อาจเชื่อมโยงการตายของทั้งคู่

52
00:04:23,800 --> 00:04:26,720
หรือถ้ามีคนอื่นที่อาจรู้อะไรบ้าง

53
00:04:27,320 --> 00:04:28,360
บอกเราด้วยนะ

54
00:04:30,960 --> 00:04:31,800
อุ๊ย

55
00:04:35,400 --> 00:04:36,880
ขอบคุณ บ้านสวยครับ

56
00:04:50,440 --> 00:04:51,360
คุณแต่งงานแล้วเหรอ

57
00:04:52,040 --> 00:04:54,840
- ใช่ครับ แปดปีแล้ว
- แปดปี

58
00:04:54,840 --> 00:04:59,120
เมื่อรู้ว่าใช่ก็ใช่เลย ลูกสี่แล้วครับ อีกคนกําลังมา

59
00:05:02,560 --> 00:05:03,720
ไม่ อะไร...

60
00:05:03,720 --> 00:05:06,840
ผมยังโสดครับ เว้นแต่ว่าเดตคืนนี้ผมจะโชคดี

61
00:05:08,080 --> 00:05:10,360
ผมพูดให้มายาสบายใจน่ะ เคียร์ซ

62
00:05:10,960 --> 00:05:13,480
ทําหน้าที่ตํารวจที่ดีน่ะครับ เธอยิ้มจริงๆ

63
00:05:13,480 --> 00:05:15,240
หน้าที่ตํารวจที่ดีไม่มีการโกหก

64
00:05:19,840 --> 00:05:20,800
มีเรื่องอะไรรึเปล่า

65
00:05:22,120 --> 00:05:24,400
ช่วยบอกทีว่ายังมีเบียร์เหลืออยู่

66
00:05:25,280 --> 00:05:26,480
ลิลี่ดื่มไปหมดแล้ว

67
00:05:28,320 --> 00:05:29,160
เอ้า นี่

68
00:05:29,920 --> 00:05:31,120
- เอาไป
- ขอบใจ

69
00:05:31,120 --> 00:05:35,080
มานี่สิ จูบแม่หน่อย มาเร็ว ไงจ๊ะ

70
00:05:35,080 --> 00:05:37,040
เด็กดีจังเลย ดื่มอีก

71
00:05:39,760 --> 00:05:40,600
เด็กดี

72
00:05:44,400 --> 00:05:45,280
มาเถอะ

73
00:05:47,480 --> 00:05:49,200
ในนี้ เข้าไปกันเถอะ

74
00:05:50,560 --> 00:05:51,400
ถึงแล้ว

75
00:05:51,960 --> 00:05:55,080
ทุกห้องมีกล้องวงจรปิด
ที่เปิดดูออนไลน์ได้ค่ะ เผื่อคุณเป็นห่วงเธอ

76
00:05:55,080 --> 00:05:58,000
แค่เข้าไปในแอป ฉันมั่นใจว่าเธอจะสนุกกับที่นี่ค่ะ

77
00:05:58,000 --> 00:05:59,040
ดีจังค่ะ

78
00:05:59,640 --> 00:06:00,680
ที่นี่ดูปลอดภัยมาก

79
00:06:00,680 --> 00:06:01,760
ไปเล่นกันดีไหมจ๊ะ

80
00:06:01,760 --> 00:06:03,720
- ไปเลยจ้ะ
- ไปหาบ่อทรายกันเถอะ

81
00:06:03,720 --> 00:06:05,240
ไปสิ ขอบคุณมากค่ะ

82
00:06:05,240 --> 00:06:07,160
- ไม่มีปัญหา บายค่ะคุณแม่
- บาย ลูกรัก

83
00:06:07,160 --> 00:06:09,200
- บาย
- บาย

84
00:06:09,840 --> 00:06:11,840
ระวังบันไดนะ ลิลี่

85
00:06:14,120 --> 00:06:17,840
ตอนคุณยกคันควบคุมคอลเลคทีฟ
จําไว้ คุณต้องใช้แป้นเหยียบซ้าย

86
00:06:18,360 --> 00:06:19,360
ครับ

87
00:06:19,360 --> 00:06:21,560
- อย่าลืมตรวจสอบอุปกรณ์เครื่องวัดด้วย
- ครับ

88
00:06:33,960 --> 00:06:37,000
ฆาตกรรมสองรายที่ดูไม่เจาะจง
และไม่เกี่ยวข้องกัน แต่ตอนนี้เรารู้ว่า

89
00:06:39,240 --> 00:06:40,880
ทั้งสองคดีใช้ปืนกระบอกเดียวกัน

90
00:06:42,080 --> 00:06:45,200
{\an8}หรือถ้ามีคนอื่นพอจะรู้อะไรบ้าง...

91
00:06:55,760 --> 00:06:58,400
นี่ ฉันต้องวางแล้ว ใช่

92
00:07:01,480 --> 00:07:03,480
- ไง
- ฉันอยากคุยกับเธอ

93
00:07:04,600 --> 00:07:05,920
เหรอ ได้สิ

94
00:07:06,520 --> 00:07:07,880
เรื่องที่แคลร์ถูกฆ่า

95
00:07:08,520 --> 00:07:09,920
เดี๋ยวก่อน ฉันไม่เข้าใจ

96
00:07:09,920 --> 00:07:12,720
- มันเกี่ยวกันได้ยังไง
- มันไม่มีเหตุผล

97
00:07:14,760 --> 00:07:17,760
แคลร์ถูกปล้นฆ่าที่บ้าน

98
00:07:18,360 --> 00:07:20,400
แต่อีวา ฉันไม่อยู่บ้านซะส่วนมาก

99
00:07:20,400 --> 00:07:24,520
ชีวิตแต่ละวันของพวกเขาอยู่ห่างไปหลายพันกิโล

100
00:07:25,120 --> 00:07:26,960
เธอเจอแคลร์มากกว่าฉัน

101
00:07:27,920 --> 00:07:29,480
พี่ฉันเคยพูดอะไรไหม

102
00:07:30,680 --> 00:07:31,880
ฉันอยากให้เธอคิดดู

103
00:07:32,840 --> 00:07:34,960
มีอะไรไหม อะไรก็ได้ ที่อาจจะ...

104
00:07:34,960 --> 00:07:35,880
ไม่

105
00:07:39,760 --> 00:07:41,240
ให้ตายสิ ร็อบบี้

106
00:07:41,240 --> 00:07:42,200
เขาต้องการอะไร

107
00:07:42,200 --> 00:07:45,960
เขาแค่โทรมาครั้งคราว
คุยเรื่องลูกๆ และเรื่องเงิน

108
00:07:45,960 --> 00:07:46,960
เงินเนี่ยนะ

109
00:07:46,960 --> 00:07:48,000
ใช่ ไม่เป็นไร

110
00:07:48,000 --> 00:07:50,720
อีวา เขาควรเลิกยุ่งกับเธอ

111
00:07:50,720 --> 00:07:53,800
มายา บอกตามตรง เขาไปแล้ว

112
00:07:54,880 --> 00:07:55,840
ฉันสบายดี

113
00:07:57,760 --> 00:07:58,760
- นี่
- ขอบใจ

114
00:08:01,160 --> 00:08:04,360
ฟังนะ มายา มีบางอย่าง
ที่ฉันน่าจะบอกเธอเรื่องแคลร์

115
00:08:05,680 --> 00:08:07,160
- เรื่องอะไร
- คือ...

116
00:08:09,200 --> 00:08:12,080
มีวันนึง ฉันกับแคลร์ เราออกไปกินมื้อเที่ยง

117
00:08:12,080 --> 00:08:14,280
ไม่กี่สัปดาห์ก่อนที่...

118
00:08:15,760 --> 00:08:20,880
พี่เธอจะถูกฆ่า และเราคุยกัน
แคลร์ดูเหมือนสบายดี

119
00:08:20,880 --> 00:08:24,880
เป็นคนสนุกสนานตามเคย แล้วโทรศัพท์ก็ดัง

120
00:08:24,880 --> 00:08:27,520
มันอยู่ในกระเป๋าแหละ
แต่เราได้ยินเสียงเรียกเข้า

121
00:08:27,520 --> 00:08:29,560
แล้วสีหน้าแคลร์ก็เปลี่ยนไป

122
00:08:30,080 --> 00:08:33,600
ทีนี้พี่เธอก็ออกไปที่หน้าร้าน ฉันมองตาม

123
00:08:34,480 --> 00:08:38,640
ฉันเห็นแคลร์โบกไม้โบกมือ เหมือนโมโห

124
00:08:40,160 --> 00:08:43,480
พี่เธอคุยอยู่ตรงนั้น ประมาณห้านาที

125
00:08:44,520 --> 00:08:46,280
พี่ได้บอกไหมว่าใครโทรมา

126
00:08:46,880 --> 00:08:47,760
ไม่

127
00:08:47,760 --> 00:08:49,680
- เธอได้ถามมั้ย
- พี่เธอเปลี่ยนเรื่อง

128
00:08:49,680 --> 00:08:52,760
บอกว่าเป็นเรื่องงาน แต่เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่

129
00:08:52,760 --> 00:08:53,960
มันดูออกน่ะ

130
00:08:53,960 --> 00:08:57,360
- แต่แคลร์ไม่อยากบอกฉัน
- หมายความว่าไง

131
00:08:58,800 --> 00:08:59,640
อีวา

132
00:09:00,520 --> 00:09:03,120
โทรศัพท์นั่น ไม่ใช่...

133
00:09:05,240 --> 00:09:06,440
เครื่องที่ใช้ปกติ

134
00:09:07,880 --> 00:09:10,000
ที่ใส่เคสสีชมพู มัน...

135
00:09:11,480 --> 00:09:12,840
เป็นอีกเครื่อง

136
00:09:15,440 --> 00:09:16,560
โทรศัพท์อีกเครื่องเหรอ

137
00:09:18,400 --> 00:09:19,400
ฉันไม่เข้าใจ

138
00:09:19,400 --> 00:09:23,480
- มันเป็นรุ่นเก่า แบบป๊อกแป๊ก
- บอกตํารวจหรือเปล่า

139
00:09:24,400 --> 00:09:25,760
พระเจ้าช่วย อีวา

140
00:09:25,760 --> 00:09:27,760
- ฟังนะ ฉันเกือบ...
- ทําไมเธอไม่บอก

141
00:09:27,760 --> 00:09:30,080
เพราะฉันกลัวว่าแคลร์กําลังคบชู้

142
00:09:30,080 --> 00:09:33,440
ฉันกลัวว่ามันจะส่งผลกับเอ็ดดี้ กับเด็กๆ

143
00:09:33,440 --> 00:09:36,400
โทรศัพท์ลึกลับ อีวา มันเป็นข้อมูลสําคัญ

144
00:09:36,400 --> 00:09:38,040
พี่ฉันอาจรู้จักคนที่...

145
00:09:40,320 --> 00:09:45,000
พี่สาวฉันโกรธคนที่โทรมาที่เครื่องลึกลับนั่น

146
00:09:45,000 --> 00:09:46,680
แล้วต่อมาก็ถูกฆ่าตาย

147
00:09:54,920 --> 00:09:57,480
รู้ใช่ไหมว่าไก่เป็นลูกหลานของไดโนเสาร์

148
00:09:57,480 --> 00:10:01,640
ที่จริงพวกมันเป็นญาติสนิทกับ
ไทแรนโนซอรัสเร็กซ์

149
00:10:02,760 --> 00:10:06,440
ถึงรู้ไปก็ไม่ทําให้ผมหยุดกินไปได้หรอกน่า

150
00:10:09,120 --> 00:10:12,040
พวกเขาไม่ควรทําให้มันอร่อยขนาดนี้นี่หว่า นิโคล

151
00:10:13,160 --> 00:10:14,760
แล้วมันเกิดอะไรขึ้น วูบเหรอ

152
00:10:16,360 --> 00:10:18,160
ใช่ ประมาณนั้น

153
00:10:18,680 --> 00:10:21,760
- ประมาณนั้น
- คุณต้องคิดว่าผมบ้าแน่ๆ

154
00:10:21,760 --> 00:10:23,480
ฉันคิดว่าคุณบ้าอยู่แล้ว

155
00:10:27,640 --> 00:10:30,080
ผมไม่เห็นรั้ว ก็เลยชนรั้วไปเต็มๆ

156
00:10:31,000 --> 00:10:31,840
หมายความว่ายังไง

157
00:10:33,080 --> 00:10:36,120
ผมขับรถอยู่ดีๆ พอรู้ตัวอีกทีก็ โครม

158
00:10:37,240 --> 00:10:39,960
ผมไม่รู้สึกตัวด้วยซ้ําว่าหมดสติ
ผมจําไม่ได้ว่ารถเหวี่ยง

159
00:10:41,600 --> 00:10:43,160
แค่ชนรั้วเต็มๆ

160
00:10:45,320 --> 00:10:48,640
ในฐานะเพื่อนและที่ปรึกษา
ของคุณ ฉันจําเป็นต้องถามว่า...

161
00:10:48,640 --> 00:10:50,960
- ผมไม่ได้เมา
- คุณไม่ได้มาประชุม

162
00:10:50,960 --> 00:10:53,440
- ผมยุ่งน่ะ
- คุณไม่ได้มาสี่อาทิตย์แล้ว

163
00:10:55,360 --> 00:10:56,640
อะไรกัน คุณเป็นแม่ผมเหรอ

164
00:10:58,040 --> 00:11:01,640
ผมอธิบายไม่ได้ด้วยนะ
คราวก่อนผมรู้สึกตัวว่าจะวูบ

165
00:11:01,640 --> 00:11:03,640
พอมาคราวนี้ ผม...

166
00:11:05,320 --> 00:11:06,960
ซามี คุณจําเป็นต้องหาหมอ

167
00:11:06,960 --> 00:11:11,440
- ไม่ เดี๋ยวหมอก็จะให้ผมลาป่วย
- คุณต้องตรวจละเอียด ฉันรู้ว่าคุณไม่อยาก...

168
00:11:11,440 --> 00:11:15,080
ถ้าคนรู้ว่าผมมีปัญหาเรื่องนี้ ผมจบเห่
ผมเห็นมาตลอดว่าเป็นยังไง

169
00:11:15,080 --> 00:11:18,720
ตํารวจในวัยผม
มีปัญหาสุขภาพ โดยเฉพาะปัญหาที่สมอง

170
00:11:18,720 --> 00:11:21,840
ไม่ได้เจอกันสักปี คุณจะเห็น
เขาโคตรอ้วน หันไปขับแท็กซี่แทน

171
00:11:21,840 --> 00:11:24,480
เว้นแต่ผมคงทํางานนั้นไม่ได้ใช่ไหมล่ะ

172
00:11:27,960 --> 00:11:30,320
เพราะผมมองไม่เห็นรั้ว

173
00:11:36,560 --> 00:11:37,640
ไปตรวจซะ

174
00:11:39,080 --> 00:11:41,680
ไปเงียบๆ และเก็บเป็นความลับถ้าจําเป็น

175
00:11:42,880 --> 00:11:44,080
แต่ต้องไปตรวจ

176
00:11:46,840 --> 00:11:47,960
อย่าปล่อยทิ้งไว้

177
00:12:40,840 --> 00:12:43,480
เอ็ดดี้ กล่องพวกนี้ ให้ฉันเอามันออกไปเถอะ

178
00:12:43,480 --> 00:12:44,760
ผมจะจัดการเอง

179
00:13:38,080 --> 00:13:40,680
{\an8}(แคลร์ วอล์คเกอร์)

180
00:13:40,680 --> 00:13:44,840
หวัดดี ผมเอากาแฟใส่ฟองนมข้าวโอ๊ต
มาให้คุณ และผมรู้ว่าคุณชอบแฟล็ปแจ็ค

181
00:13:45,720 --> 00:13:46,720
อ้อ ใช่ นี่...

182
00:13:52,760 --> 00:13:56,720
ใช้ปืนปล้น ผมว่าต้องหายากทีเดียว ใช่ไหมครับ

183
00:13:57,320 --> 00:14:00,520
พบได้น้อยกว่าแต่ก่อน
ตอนแคลร์ถูกฆ่ามีอะไรหายไปบ้าง

184
00:14:00,520 --> 00:14:03,040
ไม่มีอะไรคุ้มที่จะยอมตายหรอก

185
00:14:03,040 --> 00:14:05,640
ตามรายงาน ไม่มีผู้ต้องสงสัยชัดเจน

186
00:14:05,640 --> 00:14:08,400
สามีมีเพื่อนร่วมงานเป็นพยานยืนยันแน่นหนา

187
00:14:08,400 --> 00:14:13,000
และนอกจากปัญหาเรื่องเงิน
เล็กน้อย ชีวิตคู่ก็ไม่มีปัญหาอะไร

188
00:14:13,000 --> 00:14:16,800
มายาไม่อยู่ สามีเธอกับพี่สาวทํางานด้วยกัน

189
00:14:16,800 --> 00:14:20,200
- เธอบอกว่าไม่ได้คบชู้ แต่ถ้าพวกเขา...
- ร่วมรักกัน

190
00:14:21,320 --> 00:14:22,360
- เอากัน
- ใช่

191
00:14:22,360 --> 00:14:25,360
นั่นจะช่วยให้เราพบแรงจูงใจแน่นอน

192
00:14:26,240 --> 00:14:30,080
โอเค งั้นสมมติว่าพวกเขา เอากัน

193
00:14:30,960 --> 00:14:33,520
มันทําให้พวกเขาถูกฆ่าห่างกันสี่เดือนยังไงครับ

194
00:14:34,120 --> 00:14:37,440
{\an8}ฝ่ายสามีมีพยานยืนยัน
ส่วนภรรยาอยู่ห่างไปหลายพันกิโล

195
00:14:37,440 --> 00:14:41,320
เรารู้ผลจากปืนของมายาแล้ว
ที่เอาไปตรวจสอบวิถีกระสุน

196
00:14:42,480 --> 00:14:45,120
มันถูกปลดระวางแล้ว
เรื่องนี้เธอก็พ้นเป็นผู้ต้องสงสัย

197
00:14:45,120 --> 00:14:47,840
- แล้วเหลืออะไรให้เราล่ะ
- มือปืนล่ะครับ

198
00:14:50,400 --> 00:14:52,680
- หรือมีคนจ้างมือปืน
- คนเราจ้างมือปืนได้

199
00:14:52,680 --> 00:14:55,400
- ว้าว
- คนขี้หึงชอบทําอะไรแปลกๆ

200
00:14:56,360 --> 00:14:57,840
ใครล่ะ เธอเหรอ หรือเขา

201
00:14:57,840 --> 00:14:59,760
ไม่รู้สิ

202
00:14:59,760 --> 00:15:03,920
มันยากจะเชื่อนะ แต่ไม่มีทางเลย
ไม่ว่าโลกไหนที่ชายคนนึงกับพี่สะใภ้ตัวเอง

203
00:15:03,920 --> 00:15:06,880
ถูกฆ่าด้วยอาวุธชิ้นเดียวกันแล้วจะไม่เกี่ยวกันได้

204
00:15:06,880 --> 00:15:11,480
แสดงว่าเราต้องดูที่เพื่อนร่วมงานและญาติ...

205
00:15:26,080 --> 00:15:27,000
พี่เลี้ยงเด็ก

206
00:15:28,240 --> 00:15:29,280
เธอทําไมเหรอครับ

207
00:15:30,760 --> 00:15:32,880
มายาบอกว่าโดนหล่อนฉีดสเปรย์พริกไทยใส่หน้า

208
00:15:32,880 --> 00:15:35,600
- สเปรย์พริกไทยเหรอ เมื่อไหร่กัน
- ไม่กี่วันก่อน

209
00:15:36,360 --> 00:15:39,440
- แล้วคุณเพิ่งมาพูดถึงเนี่ยนะ
- มายาบอกว่าพวกเขาทะเลาะกัน

210
00:15:39,440 --> 00:15:42,560
อาจจะมีอะไรมากกว่านั้น
พวกพี่เลี้ยงเด็กเห็นทุกอย่าง

211
00:15:43,600 --> 00:15:45,160
เป็นหูเป็นตาประจําบ้าน

212
00:15:46,800 --> 00:15:48,760
เธอคงรู้ชีวิตความเป็นไปของโจดี

213
00:15:51,280 --> 00:15:52,920
นอกเรื่องนะ อร่อย ขอบใจ

214
00:15:53,520 --> 00:15:54,360
ยินดีครับ

215
00:16:06,520 --> 00:16:08,040
(รัก)

216
00:16:11,400 --> 00:16:14,240
ฉันรักเจ้าตัวนี้จัง น่ารักมาก

217
00:16:14,240 --> 00:16:15,800
ผมว่ามันดูเหมือนคุณ

218
00:16:15,800 --> 00:16:17,920
- ดวงตาน่ะ
- ใช่เลย ดูสิ

219
00:16:24,120 --> 00:16:26,640
ฉันอยากบุหรี่จัง อย่าบอกเอ็ดดี้นะ

220
00:16:26,640 --> 00:16:27,560
แคลร์

221
00:16:29,840 --> 00:16:32,480
- พี่จะทําอะไรน่ะ
- เงียบไว้

222
00:16:54,280 --> 00:16:56,600
- ช่องเก็บของลึกลับของคุณย่า
- เหรอ

223
00:16:56,600 --> 00:16:59,640
จําที่ย่าเคยซ่อนเครื่องเพชรของเธอได้ไหม

224
00:17:15,240 --> 00:17:16,080
แคลร์

225
00:17:23,200 --> 00:17:24,320
ทําอะไรน่ะ

226
00:17:26,160 --> 00:17:27,320
อย่าเริ่ม เอ็ดดี้

227
00:17:27,320 --> 00:17:29,800
- อย่าเริ่มเหรอ คุณบุกเข้าบ้านผม
- ฉันมีกุญแจ

228
00:17:29,800 --> 00:17:32,520
- รื้อข้าวของภรรยาผม
- เราต้องคัดแยก

229
00:17:32,520 --> 00:17:34,680
- ก็บอกว่าอย่าเข้ามายุ่ง
- ใช่ ฉันรู้

230
00:17:36,920 --> 00:17:37,760
โอเค ฟังนะ...

231
00:17:39,480 --> 00:17:41,200
ตอนนี้ฉันจะถามเรื่องเดียว

232
00:17:41,800 --> 00:17:44,640
คุณจะไม่ชอบใจหรอก แต่ตอบฉันมาตรงๆ

233
00:17:45,160 --> 00:17:46,000
เรื่อง

234
00:17:48,240 --> 00:17:49,640
แคลร์คบชู้อยู่หรือเปล่า

235
00:17:52,960 --> 00:17:54,120
นี่เหรอที่คุณจะถาม

236
00:17:55,080 --> 00:17:57,800
- เมียผมตาย คุณเข้ามาและ...
- คุณรู้เรื่องนี้หรือเปล่า

237
00:18:03,480 --> 00:18:05,600
เมียผมตาย ถูกฆ่าตาย

238
00:18:06,960 --> 00:18:09,640
แล้วคุณเข้ามาถามว่าเธอมีชู้หรือเปล่า

239
00:18:22,680 --> 00:18:23,520
เอ็ดดี้

240
00:18:29,920 --> 00:18:32,600
อีวาบอกว่าแคลร์ได้รับสายลึกลับ

241
00:18:36,040 --> 00:18:38,480
และฉันพบสิ่งนี้

242
00:18:39,640 --> 00:18:41,840
อยู่ในตู้ เธอซ่อนไว้

243
00:18:45,280 --> 00:18:47,120
- ส่งมาให้ผม
- ฉันให้คุณไม่ได้

244
00:18:47,120 --> 00:18:49,120
- เอาโทรศัพท์มา
- เกิดอะไรขึ้น เอ็ดดี้

245
00:18:49,120 --> 00:18:50,760
- โทรศัพท์
- เธอเป็นพี่สาวฉันนะ

246
00:18:50,760 --> 00:18:52,000
ใช่ เธอเป็นภรรยาผม

247
00:19:00,960 --> 00:19:02,320
เรามีปัญหากันจริง

248
00:19:04,040 --> 00:19:06,120
และข้ออ้างของเธอ เวลาผมถาม

249
00:19:07,200 --> 00:19:10,240
คือทํางานดึก
ทํางานดึกตลอด กับคนที่คุณก็รู้ว่าใคร

250
00:19:11,040 --> 00:19:13,400
ตอนนี้คุณกําลังพยายามจะสื่อว่าเธอเป็นชู้กับโจ

251
00:19:13,400 --> 00:19:15,360
ผมไม่ได้จะสื่ออะไรทั้งนั้น

252
00:19:15,880 --> 00:19:17,120
แต่ผมรู้

253
00:19:18,200 --> 00:19:20,040
ผมรู้สึกได้ว่าเธอไม่เอาผมแล้ว

254
00:19:21,360 --> 00:19:23,640
- คุณได้บอกเรื่องนี้ให้ตํารวจรู้หรือเปล่า
- บอกก็บ้า

255
00:19:24,160 --> 00:19:27,400
พวกเขาตั้งแง่สงสัยผมทันที
คิดว่าผมจะเปิดทางสะดวกให้พวกเขาเหรอ

256
00:19:33,000 --> 00:19:34,120
ขอมือถือด้วย

257
00:19:34,120 --> 00:19:36,040
ฉันจะเอาไป แล้วฉันจะเอามาคืน

258
00:19:36,040 --> 00:19:37,480
อยากลองดีกับผมจริงๆ เหรอ

259
00:19:37,480 --> 00:19:40,360
เอ็ดดี้ อย่างี่เง่า ฉันจัดการคุณหมอบได้ในไม่กี่วิ

260
00:19:40,360 --> 00:19:41,880
- โทรศัพท์
- ไม่

261
00:19:41,880 --> 00:19:43,120
- โทรศัพท์
- เอ็ดดี้

262
00:19:43,120 --> 00:19:44,640
เอาโทรศัพท์งี่เง่านั่นมา...

263
00:19:48,040 --> 00:19:48,880
เชี่ย

264
00:19:49,480 --> 00:19:50,320
บ้าจริง

265
00:19:53,240 --> 00:19:54,080
ฉันเตือนแล้วนะ

266
00:19:56,560 --> 00:19:58,800
ถ้าเจออะไรฉันจะบอกให้รู้แล้วกัน

267
00:20:02,560 --> 00:20:03,440
น้ามายา

268
00:20:03,440 --> 00:20:07,000
แอ็บบี้ น้ารีบน่ะ พ่อเธอหกล้ม ดูแลเขาด้วย

269
00:20:11,840 --> 00:20:14,880
เอาโทรศัพท์มา มายา
ผมอยากได้โทรศัพท์เมียผมคืน

270
00:20:15,480 --> 00:20:17,040
เอาโทรศัพท์มาสิวะ

271
00:20:23,000 --> 00:20:23,840
โทรศัพท์อะไร

272
00:20:25,960 --> 00:20:26,800
พ่อ

273
00:20:35,200 --> 00:20:39,160
คุณนายเบอร์เกตต์บอกว่าคุณ
ใช้สเปรย์พริกไทยทําร้ายเธอ ถูกต้องไหม

274
00:20:40,080 --> 00:20:42,560
ใช่ เพราะเธอทําร้ายฉันก่อน แบบนี้

275
00:20:42,560 --> 00:20:45,560
เธอทําร้ายทําไม
ปกติคนเราไม่ทําร้ายพี่เลี้ยงลูกตัวเอง

276
00:20:45,560 --> 00:20:48,560
เธอบ้าไปแล้วน่ะสิ เพ้อถึงสามี

277
00:20:49,760 --> 00:20:52,720
ขอให้วิญญาณเขาไปสู่สุคติ ในวิดีโอนั่น

278
00:20:53,480 --> 00:20:54,840
ฉันตกใจแทบตาย

279
00:20:56,200 --> 00:20:58,120
ตอนเธอเปิดวิดีโอ คุณเห็นอะไร

280
00:20:58,800 --> 00:21:00,840
ไม่เห็นอะไร หน้าจอมืด

281
00:21:00,840 --> 00:21:03,640
งั้นทําไมคุณถึงขโมย
เอสดีการ์ดไปในวันเกิดเหตุล่ะ

282
00:21:04,240 --> 00:21:05,080
ขโมยเหรอ

283
00:21:05,920 --> 00:21:08,240
คุณนายเบอร์เกตต์บอกว่า
คุณขโมยมันไปจากแล็ปท็อป

284
00:21:09,800 --> 00:21:11,320
บอกแล้วไงเธอบ้าไปแล้ว

285
00:21:12,120 --> 00:21:14,440
ฉันคิดว่าเธออาจมีปัญหาทางจิต

286
00:21:14,440 --> 00:21:17,640
พวกเขาเห็นภาพหลอน
ในสงคราม ฉันเป็นห่วงเด็กจัง

287
00:21:19,320 --> 00:21:23,680
คุณรู้จักคุณเบอร์เกตต์ หรือโจ และผม
คิดว่าคุณคุยกับเขาบ่อยก่อนเขาตาย

288
00:21:23,680 --> 00:21:24,760
ใช่

289
00:21:24,760 --> 00:21:26,360
และคิดว่าคุณรับรู้ในช่วงนั้น

290
00:21:26,360 --> 00:21:29,960
ที่พี่สาวของคุณนายเบอร์เกตต์ตาย
แคลร์ วอล์คเกอร์น่ะ

291
00:21:29,960 --> 00:21:31,280
ใช่

292
00:21:31,280 --> 00:21:33,240
ผมรู้ว่านี่เป็นคําถามที่ชวนอึดอัดใจ

293
00:21:33,240 --> 00:21:37,400
แต่คุณเคยสงสัยไหมว่า
พวกเขาเป็นมากกว่าเพื่อนร่วมงาน

294
00:21:38,720 --> 00:21:39,680
เซ็กซ์เหรอ

295
00:21:42,040 --> 00:21:42,960
ฉันไม่คิดว่า...

296
00:21:44,360 --> 00:21:46,280
โจพูดถึงมายาตลอด

297
00:21:47,400 --> 00:21:50,560
เขาชอบพูดเสมอว่าคิดถึงเธอมากตอนที่เธอไม่อยู่

298
00:21:52,160 --> 00:21:53,240
เขาเป็นคนดี

299
00:21:55,280 --> 00:21:56,280
ดีเกินไปสําหรับเธอ

300
00:22:23,440 --> 00:22:25,320
พ่อคิดว่าทําไมแม่ถึงมีโทรศัพท์อีกเครื่อง

301
00:22:26,520 --> 00:22:27,760
เรื่องงานน่ะสิ

302
00:22:27,760 --> 00:22:28,760
หนูไม่เคยเห็นเลย

303
00:22:29,400 --> 00:22:30,360
เหมือนกัน แต่...

304
00:22:34,240 --> 00:22:35,080
พ่อ

305
00:22:40,360 --> 00:22:42,640
หนูกลัวมากกับการที่มีบางอย่างที่เราไม่รู้

306
00:22:43,800 --> 00:22:45,520
การที่แม่ถูกฆ่าแบบนี้ มัน...

307
00:22:46,240 --> 00:22:49,920
ี่เราไม่มีของมีค่าให้ขโมย ทําไมแม่ต้องขัดขืนล่ะ

308
00:22:52,000 --> 00:22:53,040
บางทีเธออาจจะ...

309
00:22:54,160 --> 00:22:55,000
ไม่รู้สิ

310
00:22:56,920 --> 00:22:58,600
บางครั้งคนเราก็กลัวมาก

311
00:23:02,600 --> 00:23:03,440
ลูกรัก

312
00:23:04,200 --> 00:23:05,960
แม่ของลูกเป็นแม่ที่ดี

313
00:23:07,000 --> 00:23:10,880
เธอรักลูกกับแดนมากกว่าอะไรทั้งนั้น

314
00:23:11,520 --> 00:23:13,120
ดังนั้นอย่างอื่นก็...

315
00:23:14,360 --> 00:23:15,360
ไม่สําคัญ

316
00:23:16,480 --> 00:23:18,080
เราถามคําถามได้ แต่ว่า...

317
00:23:21,800 --> 00:23:23,400
ไม่มีอะไรทําให้เธอกลับมาได้

318
00:23:29,520 --> 00:23:31,240
แค่จําเธอตอนที่ยังมีชีวิตก็พอ

319
00:23:34,360 --> 00:23:35,600
ผู้หญิงที่ดีมาก

320
00:24:07,360 --> 00:24:08,800
(บันทึกการโทร ทั้งหมด 16)

321
00:24:19,280 --> 00:24:22,000
(วันที่ 27 พ.ย.)

322
00:24:28,720 --> 00:24:31,120
{\an8}(03069 99064)

323
00:24:31,120 --> 00:24:33,200
{\an8}(เพลเยอร์วัน อาร์เคดคลับ)

324
00:24:35,760 --> 00:24:37,760
(เพลเยอร์วัน อาร์เคดคลับ)

325
00:24:58,240 --> 00:25:00,120
- มีใครอยู่บ้าง
- แดน

326
00:25:03,880 --> 00:25:06,600
- พี่ทําอะไรน่ะ
- นายว่ายังไงล่ะ

327
00:25:07,360 --> 00:25:08,440
ทําไม

328
00:25:08,440 --> 00:25:10,240
พ่อบอกว่าของพวกนี้ไร้ประโยชน์แล้ว

329
00:25:10,240 --> 00:25:12,880
แต่ในนี้มีของที่แม่เก็บไว้เยอะเลย

330
00:25:13,560 --> 00:25:14,600
ดูสิ

331
00:25:14,600 --> 00:25:16,520
รูปตอนเรายังเด็ก

332
00:25:17,600 --> 00:25:21,360
- พ่อทิ้งของพวกนี้ทําไม
- วันนั้นเขาโยนทุกอย่างทิ้ง

333
00:25:22,840 --> 00:25:24,840
อะไรกันนี่

334
00:25:25,800 --> 00:25:28,120
โบราณมาก ใช้ได้อยู่ไหมนะ

335
00:25:28,760 --> 00:25:29,760
หน้าจอหายไปไหน

336
00:25:30,280 --> 00:25:34,800
ไม่ มันเป็นกล้องฟิล์ม
ถ่ายได้แค่สัก 20 ภาพ แล้วก็หมด

337
00:25:40,240 --> 00:25:43,440
ยังมีฟิล์มอยู่ในนี้ อาจมีรูปแม่

338
00:25:45,080 --> 00:25:45,920
ใช่

339
00:26:09,400 --> 00:26:16,400
(เพลเยอร์วัน อาร์เคดคลับ)

340
00:26:39,000 --> 00:26:39,840
มีอะไรให้ช่วยครับ

341
00:26:41,040 --> 00:26:44,440
- ขอคุยกับผู้จัดการหน่อยได้ไหม
- ได้สิ ทางนี้ครับ

342
00:26:46,760 --> 00:26:49,440
ฉันอยากถามคุณเรื่องพี่สาวฉัน

343
00:26:51,240 --> 00:26:53,320
- คุณเป็นใคร
- มายา สเติร์น

344
00:26:53,320 --> 00:26:55,640
- และผมรู้จักพี่สาวคุณเหรอ
- อาจจะ

345
00:26:56,840 --> 00:26:59,760
ฉันคิดว่าเธอเคยมาที่นี่
ฉันกําลังสืบว่าเธอมาทําไม

346
00:26:59,760 --> 00:27:01,760
คงเหตุผลเดียวกับที่คนส่วนใหญ่มานะ

347
00:27:01,760 --> 00:27:02,720
ไม่ เธอ...

348
00:27:03,840 --> 00:27:05,680
เธอไม่เข้ากับสถานที่นี้เท่าไหร่

349
00:27:05,680 --> 00:27:08,840
แน่ใจนะ มีเกมเมอร์ที่ไม่เปิดเผยตัวเยอะจะตาย

350
00:27:09,720 --> 00:27:11,320
เธอชื่อแคลร์ วอล์คเกอร์

351
00:27:12,480 --> 00:27:14,160
คุณพอนึกอะไรออกไหม

352
00:27:15,360 --> 00:27:16,640
ไม่เลย

353
00:27:18,480 --> 00:27:19,640
เธอถูกฆ่า

354
00:27:20,560 --> 00:27:21,400
เสียใจด้วย

355
00:27:21,400 --> 00:27:23,160
เธอซ่อนโทรศัพท์เครื่องนึงไว้

356
00:27:24,120 --> 00:27:27,280
เบอร์เดียวที่มีโทรเข้าออกเครื่องนั้นมาจากที่นี่

357
00:27:29,000 --> 00:27:30,440
ไม่คิดว่ามันแปลกๆ เหรอ

358
00:27:30,440 --> 00:27:33,320
สิบหกครั้งในไม่กี่สัปดาห์ก่อนเธอตาย

359
00:27:33,320 --> 00:27:35,320
ทั้งหมดมาจากที่นี่

360
00:27:38,200 --> 00:27:41,640
- คุณมีกล้อง ฉันมีวันที่แน่นอน
- เราลบมันทุกสองสัปดาห์

361
00:27:42,480 --> 00:27:43,720
แล้วโจ เบอร์เกตต์ล่ะ

362
00:27:43,720 --> 00:27:45,680
- คุณรู้จักผู้ชายชื่อนี้ไหม
- ไม่

363
00:27:45,680 --> 00:27:49,280
คุณเดินเข้ามาถามคําถาม
เยอะแยะ ผมต้องทํางานนะ

364
00:27:49,280 --> 00:27:52,080
แน่ใจนะ เพราะว่าเขาก็ตายแล้ว

365
00:27:52,920 --> 00:27:54,920
คุณคิดว่าคนมาที่นี่แล้วตายงั้นเหรอ

366
00:27:55,440 --> 00:27:56,440
เราเป็นร้านเกมนะ

367
00:27:56,440 --> 00:27:58,760
เราหาคนฆ่าพี่สาวฉันไม่ได้

368
00:27:58,760 --> 00:28:03,920
ตํารวจยอมแพ้แล้ว โทรศัพท์
เครื่องนี้เป็นเบาะแสใหม่ของเรา

369
00:28:04,720 --> 00:28:07,080
เสียใจจริงๆ ผมก็อยากช่วยอะไรได้หรอกนะ

370
00:28:19,640 --> 00:28:23,280
กระพริบ ระยิบระยับ เจ้าดาวดวงน้อย

371
00:28:23,280 --> 00:28:24,200
ต่อสิจ๊ะ

372
00:28:27,680 --> 00:28:29,160
(จูดิธ)

373
00:28:30,280 --> 00:28:32,400
- ฮัลโหล
- สวัสดี มายา จูดิธนะ

374
00:28:32,920 --> 00:28:35,120
ใช่ ฉันรู้ มีชื่อคุณขึ้นในโทรศัพท์

375
00:28:35,640 --> 00:28:37,120
ฉันแวะมารับลิลี่น่ะค่ะ

376
00:28:37,640 --> 00:28:38,480
รับเหรอ

377
00:28:38,480 --> 00:28:39,400
จากเนิสเซอรี

378
00:28:39,920 --> 00:28:43,040
อ๋อ เข้าใจแล้ว
เพราะอิซาเบลล่ากับกล้องพี่เลี้ยง

379
00:28:43,560 --> 00:28:44,680
โทรหาหล่อนหรือยัง

380
00:28:44,680 --> 00:28:46,320
เธอไม่รับโทรศัพท์เลย

381
00:28:46,880 --> 00:28:47,920
อยากให้ฉันแนะนําไหม

382
00:28:47,920 --> 00:28:49,800
ไปตามกลับมา ขอโทษหล่อนซะ

383
00:28:50,520 --> 00:28:53,160
บอกไปว่าเธอใช้บ้าน
ทัสคานีก็ได้เผื่อจะล่อใจมากขึ้น

384
00:28:53,160 --> 00:28:54,160
โอเค ได้

385
00:28:54,160 --> 00:28:57,120
แต่ฉันโทรมาเตือนว่าพรุ่งนี้มีเปิดอ่านพินัยกรรม

386
00:28:57,120 --> 00:28:58,360
คิดว่าเธอจะมาฟังใช่ไหม

387
00:28:58,880 --> 00:29:02,040
ที่ห้องสมุดฟาร์นวูด สิบโมงตรง

388
00:30:11,000 --> 00:30:12,000
ให้ตายสิ

389
00:30:41,680 --> 00:30:44,720
{\an8}ซามี อีกครึ่งชั่วโมงเราต้องไปแล้ว

390
00:30:56,560 --> 00:30:58,560
คุณขับได้ไหม ผมต้องส่งอีเมลพวกนี้

391
00:30:58,560 --> 00:30:59,640
ฉันไม่อยากขับ

392
00:30:59,640 --> 00:31:01,920
- ฉันเครียดเรื่องสแกนมากพอแล้ว
- มอลลี่

393
00:31:01,920 --> 00:31:03,400
ฉันจะไม่ขับรถ

394
00:31:04,240 --> 00:31:06,320
คุณไปส่งอีเมลตอนรอฉันละกัน

395
00:31:21,240 --> 00:31:23,800
ทําไมเราต้องขับ
ด้วยความเร็วสามกิโลเมตรต่อชั่วโมงด้วย

396
00:31:23,800 --> 00:31:27,600
มีของล้ําค่าในท้องคุณ
ผมอยากให้เราไปที่นั่นอย่างปลอดภัย

397
00:31:27,600 --> 00:31:28,560
หยุดงี่เง่าน่า

398
00:31:28,560 --> 00:31:31,200
- เร็วกว่านี้ ไม่งั้นเราจะสาย
- ไม่เป็นไรหรอก

399
00:31:31,200 --> 00:31:33,320
- ซามี คุณช่วย...
- ผมเพิ่งบอกไง นี่...

400
00:31:35,640 --> 00:31:36,640
คุณจะทําอะไร

401
00:31:44,280 --> 00:31:47,240
ผมขอให้คุณขับ ตอนนี้คุณกลับมาสอนผมขับ

402
00:31:47,240 --> 00:31:48,200
คุณขับเองดีไหม

403
00:31:49,600 --> 00:31:52,520
คุณอยากขับเองใช่ไหม มาสิ

404
00:31:59,640 --> 00:32:04,400
ฟังนะ ผมขอโทษ ผมแค่
กังวลเรื่องสแกนมาก โอเคไหม

405
00:32:10,840 --> 00:32:12,200
ผมอยากได้เด็กคนนี้จริงๆ

406
00:32:12,920 --> 00:32:13,760
โอเคไหม

407
00:32:16,320 --> 00:32:17,160
ได้

408
00:32:20,360 --> 00:32:21,200
ได้

409
00:32:23,920 --> 00:32:25,760
ขอโทษนะ โอเค ไปกันเลย

410
00:32:26,360 --> 00:32:28,720
เอาละ ไปเร็ว เข้าเกียร์หนึ่งหรือยัง

411
00:32:28,720 --> 00:32:31,400
ค่อยๆ ปล่อยคลัตช์ ผมล้อเล่น ไปกันเถอะ

412
00:32:33,440 --> 00:32:36,120
ดังนั้น ฉันก็เลยทํางานถนัด แล้วก็โป๊ะเชะ

413
00:32:37,280 --> 00:32:39,720
รายละเอียดของรถลึกลับคันนั้น

414
00:32:39,720 --> 00:32:43,440
โฟล์คสวาเกน ไอดีห้า รถเช่าของ
บริษัทดับเบิลยูทีซีเอกซ์ลิมิเต็ด

415
00:32:44,520 --> 00:32:46,080
พอรู้ไหมว่าย่อมาจากอะไร

416
00:32:46,080 --> 00:32:47,360
- ไม่รู้เลย
- ขอบใจ

417
00:32:47,360 --> 00:32:49,400
ที่อยู่คือตู้ไปรษณีย์สําหรับธุรกิจในเซาแธมป์ตัน

418
00:32:49,920 --> 00:32:52,600
เป็นสิ่งที่คนใช้กันถ้าอยากปกปิดตัวตน

419
00:32:52,600 --> 00:32:53,520
ใช่

420
00:32:54,680 --> 00:32:56,240
ใครตามฉันอยู่นะ เชน

421
00:32:56,840 --> 00:32:59,800
มันทําให้ฉันสติแตก พวกเขา
ถึงกับรู้ว่าลิลี่อยู่เนิสเซอรีไหน

422
00:33:01,400 --> 00:33:04,240
ให้ตายสิ ฉันต้องไปแล้ว
ต้องไปฟังเขาอ่านพินัยกรรมของโจ

423
00:33:04,240 --> 00:33:06,240
นึกว่าพวกเขาให้เธอเซ็นสัญญาก่อนแต่งแล้ว

424
00:33:06,240 --> 00:33:09,360
ใช่เลย จัดเป็นเรื่องเป็นราว
เหมือนค็อกเทลปาร์ตี้

425
00:33:10,040 --> 00:33:14,640
แต่ฉันได้รู้ว่าโจตั้งทรัสต์ให้ลิลี่ เผื่อเขาตาย

426
00:33:15,120 --> 00:33:18,600
แต่เป็นฉันที่ต้องไปนั่งในห้องหรูกับทนาย

427
00:33:19,720 --> 00:33:21,640
เธออาจต้องใช้เงินนั่น มายา

428
00:33:22,840 --> 00:33:23,680
อะไรนะ

429
00:33:25,960 --> 00:33:29,520
ฉันว่าจะบอกเรื่องนี้ทีหลัง ดูจาก
เรื่องทั้งหมดและงานศพ แต่ว่า...

430
00:33:30,840 --> 00:33:32,200
- มีอะไร
- มานี่

431
00:33:35,280 --> 00:33:36,840
คอรีย์ นักแฉกลับมาแล้ว

432
00:33:36,840 --> 00:33:40,640
(คอรีย์ นักแฉกลับมาแล้ว)

433
00:33:46,200 --> 00:33:47,040
เหรอ

434
00:33:48,760 --> 00:33:51,040
แปลว่า อะไรล่ะ

435
00:33:52,440 --> 00:33:53,920
น่าจะมีปัญหามากขึ้น

436
00:33:53,920 --> 00:33:56,920
- ใช่ แต่เขาปล่อยเทปไปแล้ว
- ไม่ใช่ทั้งหมดน่ะสิ

437
00:33:56,920 --> 00:33:59,920
เขาไม่ได้ใส่เสียงลงไป
ซึ่งฉันยังไม่เข้าใจว่าทําไม

438
00:33:59,920 --> 00:34:02,560
เขาเป็นนักแฉ ทําไมแฉแค่ครึ่งๆ กลางๆ ล่ะ

439
00:34:06,840 --> 00:34:09,560
ฉันไม่สนหรอก ฉันออกมาแล้ว มันจบแล้ว

440
00:34:09,560 --> 00:34:11,120
เว็บเขาทําฉันโดนไล่ออก

441
00:34:12,240 --> 00:34:15,280
ฉันแค่อยากดูแลลูกสาวและใช้ชีวิตของฉัน

442
00:34:18,320 --> 00:34:19,720
- ไว้เจอกัน
- ไว้เจอกัน

443
00:34:44,360 --> 00:34:47,520
- นั่นมือเด็กค่ะ
- ใช่

444
00:34:48,120 --> 00:34:49,880
เหมือนกําลังสวดเลยนะ

445
00:34:49,880 --> 00:34:51,560
- ดูสิ
- ใช่ กําลังสวด...

446
00:34:51,560 --> 00:34:53,240
ภาวนาให้เด็กเป็นผู้ชาย

447
00:34:53,800 --> 00:34:55,960
- ซามี
- ไม่หรอก ผมล้อเล่น

448
00:34:55,960 --> 00:34:59,160
- มอลลี่อยากได้เซอร์ไพรส์ใช่ไหมล่ะ
- ใช่

449
00:34:59,160 --> 00:35:01,920
เธอไม่อยากรู้หรอก แต่โดยส่วนตัวแล้วผมอยากรู้

450
00:35:02,480 --> 00:35:06,320
ผมอยากรู้ ดูนั่นสิ หรือจะใช่
คุณเห็นไหม นกหวีดเล็กๆ นั่น

451
00:35:07,160 --> 00:35:11,320
- ไม่ แต่เราจะไม่หาคําตอบ
- ไม่ เราจะไม่หาคําตอบ ไม่

452
00:35:11,320 --> 00:35:13,160
- เกือบรู้แล้ว
- พระเจ้าช่วย ดูสิ

453
00:35:14,280 --> 00:35:15,360
ผมรักไปแล้วเนี่ย

454
00:35:22,200 --> 00:35:24,240
สวัสดีค่ะ คุณล้างสิ่งนี้ไหม

455
00:35:25,120 --> 00:35:26,320
กล้องฟิล์มเหรอ ล้างสิ

456
00:35:27,160 --> 00:35:29,880
- เราเป็นร้านถ่ายรูป
- มันเก่ามากแล้ว

457
00:35:29,880 --> 00:35:31,600
- ภาพจะยังใช้ได้ไหม
- ได้

458
00:35:33,080 --> 00:35:34,680
ต้องการบริการด่วนพิเศษไหม

459
00:35:35,200 --> 00:35:36,360
(ล้างฟิล์มด่วน 1 ชั่วโมง)

460
00:35:38,320 --> 00:35:39,520
ได้ค่ะ

461
00:35:40,200 --> 00:35:41,960
โอเค มาที่เครื่องคิดเงินสิ

462
00:35:43,280 --> 00:35:45,440
หนึ่งชั่วโมงเหรอเร็วมาก

463
00:35:46,400 --> 00:35:48,160
ผมอยู่ยุคโบราณไม่ได้แน่

464
00:36:15,320 --> 00:36:16,360
สวัสดี มายา

465
00:36:17,280 --> 00:36:18,120
แคโรไลน์

466
00:36:18,840 --> 00:36:19,680
สวัสดี

467
00:36:20,720 --> 00:36:23,000
เธอรู้ใช่ไหมว่าเธอไม่ได้อะไร
เพราะมีสัญญาก่อนแต่ง

468
00:36:23,720 --> 00:36:26,960
ฉันไม่สนเลย มันไม่ช่วยให้โจกลับมานี่ใช่ไหม

469
00:36:26,960 --> 00:36:28,400
ก็ไม่จริงๆ

470
00:36:29,720 --> 00:36:32,360
ชอบรองเท้าฉันไหม ฉันใส่มากวนใจแม่น่ะ

471
00:36:32,360 --> 00:36:34,400
แม่บอกว่าฉันไม่เคยแต่งตัวถูกกาละเทศะ

472
00:36:34,400 --> 00:36:37,040
ฉันเกือบใส่กางเกงยีนส์มาแล้ว
แต่คิดว่าเธออาจอกแตกตาย

473
00:36:37,040 --> 00:36:40,800
แคโรไลน์ ทําไมมาอยู่ตรงนี้
เราอยู่ในห้องสมุดแล้ว ไปสิ

474
00:36:51,120 --> 00:36:53,400
- ไง มายา
- นีล

475
00:36:53,400 --> 00:36:54,600
แคโรไลน์

476
00:36:54,600 --> 00:36:56,240
เริ่มแต่หัววันเลยนะ

477
00:36:56,760 --> 00:37:00,760
ไม่เร็วเท่าเธอทําตัวน่ารําคาญ
แล้วเธอแต่งตัวอะไรมาเนี่ย

478
00:37:02,280 --> 00:37:05,120
รู้ใช่ไหมที่เขาว่าทุกแห่งคือเวลาตีห้า

479
00:37:05,640 --> 00:37:08,560
อยากดื่มไหม คุณอาจ
ต้องการเพื่อผ่านเรื่องนี้ไปได้

480
00:37:09,320 --> 00:37:11,960
ขอโทษที่มาสาย ขอโทษค่ะ

481
00:37:14,560 --> 00:37:16,040
เรานั่งกันดีไหมคะ

482
00:37:21,120 --> 00:37:24,400
เรื่องนี้ค่อนข้างน่าอาย
เมื่อดูจากที่ฉันเป็นคนเรียกประชุมครั้งนี้

483
00:37:24,400 --> 00:37:26,840
แต่ฉันเกรงว่าเราจะต้องเลื่อน

484
00:37:26,840 --> 00:37:28,880
การอ่านพินัยกรรมนี้ออกไป

485
00:37:30,480 --> 00:37:32,080
พอจะอธิบายได้ไหมคะว่าทําไม

486
00:37:32,880 --> 00:37:36,760
ดูเหมือนเราไม่มีใบมรณะบัตรอย่างเป็นทางการ

487
00:37:39,800 --> 00:37:41,800
เฮเธอร์ เราจัดงานศพแล้ว

488
00:37:42,400 --> 00:37:43,760
ฉันรู้ค่ะ จูดิธ

489
00:37:43,760 --> 00:37:47,600
ฉันขอโทษจริงๆ ฉันจะต้องรู้ให้ได้ว่าเกิดอะไรขึ้น

490
00:37:48,600 --> 00:37:51,120
ก็ต้องอย่างนั้น และด่วนด้วย

491
00:38:20,040 --> 00:38:21,080
มายา

492
00:38:26,200 --> 00:38:28,640
นั่นพ่อฉันทําไว้ให้โจกับแอนดรูว์

493
00:38:28,640 --> 00:38:30,880
แล้วกลายเป็นว่าฉันคือคนเดียวที่เล่นเก่ง

494
00:38:32,520 --> 00:38:34,240
โจกับแอนดรูว์ชอบฟุตบอล

495
00:38:34,920 --> 00:38:37,520
บอกไม่ได้ว่าสองคนนั้นออกไปเล่นทีละกี่ชั่วโมง

496
00:38:38,680 --> 00:38:40,800
โจพยายามยิงประตูใส่แอนดรูว์

497
00:38:43,080 --> 00:38:44,640
พวกเขาสนิทกันจริงๆ

498
00:38:45,160 --> 00:38:48,160
ได้ยินเสียงหัวเราะของพวกเขา
ลอยไกลจากบนเนินไปถึงบ้าน

499
00:38:48,680 --> 00:38:50,440
แม่ชอบเสียงหัวเราะของโจมาก

500
00:38:51,320 --> 00:38:52,280
เขาหัวเราะน่าฟัง

501
00:38:52,280 --> 00:38:55,080
ว่ากันว่าพ่อแม่ไม่ควรมีลูกคนโปรด

502
00:38:56,120 --> 00:38:56,960
แต่บ้านฉันมี

503
00:39:01,480 --> 00:39:03,400
รู้เรื่องอุบัติเหตุของแอนดรูว์มากแค่ไหน

504
00:39:05,040 --> 00:39:06,000
ไม่ค่อยรู้หรอก

505
00:39:06,600 --> 00:39:08,000
โจไม่เคยพูดถึงเขาเหรอ

506
00:39:09,120 --> 00:39:12,120
คนทั้งโลกคิดว่าพี่ชายผมตกจากเรือยอชต์

507
00:39:14,520 --> 00:39:15,640
อุบัติเหตุที่น่าเศร้า

508
00:39:17,120 --> 00:39:18,840
เขาพูดถึงน้อยมาก

509
00:39:21,160 --> 00:39:22,080
ความจริงก็คือ...

510
00:39:25,320 --> 00:39:26,280
แอนดรูว์กระโดดลงไป

511
00:39:26,800 --> 00:39:29,160
- แอนดรูว์ฆ่าตัวตาย
- โอ้ โจ

512
00:39:31,400 --> 00:39:32,360
ฉันเสียใจด้วยจริงๆ

513
00:39:33,720 --> 00:39:35,320
คงเจ็บปวดเกินไปที่จะพูดมั้ง

514
00:39:37,000 --> 00:39:39,720
แม่บอกว่าการเสียลูกสองคนมันโหดร้ายมาก

515
00:39:40,640 --> 00:39:43,080
แม่หมายถึงการเสียลูกทุกคนไป

516
00:39:44,400 --> 00:39:46,000
- แคโรไลน์
- เจอเขาหรือเปล่า

517
00:39:47,040 --> 00:39:48,520
- โจเหรอ
- เจอเขาไหม

518
00:39:49,640 --> 00:39:51,400
- เมื่อไหร่
- ศพของเขา

519
00:39:53,960 --> 00:39:57,840
ไม่ ฉันปล่อยให้จูดิธดูแลทุกอย่าง

520
00:39:58,920 --> 00:40:00,160
เธอเลือกเองเหรอ

521
00:40:00,840 --> 00:40:01,680
ประมาณนั้น

522
00:40:02,880 --> 00:40:04,080
เธอก็รู้ว่าแม่เธอเป็นยังไง

523
00:40:07,200 --> 00:40:10,760
เธอเห็นศพมาเยอะ
คิดว่านะ เพราะอยู่ในกองทัพ

524
00:40:12,520 --> 00:40:15,080
พวกเขาเอาศพกลับบ้านให้ครอบครัวดู

525
00:40:15,800 --> 00:40:18,080
ให้คนที่พวกเขารักอยู่บ้าน ให้ได้ใกล้ชิดกัน

526
00:40:19,720 --> 00:40:22,240
- เธอจะพูดอะไร
- ฉันไม่ได้แค่อยากพบโจ

527
00:40:23,080 --> 00:40:24,280
ฉันจําเป็นต้องเห็นเขา

528
00:40:24,280 --> 00:40:27,800
ถ้าไม่เห็นศพ มันก็ไม่ค่อยซึมซาบน่ะ แบบว่า...

529
00:40:30,320 --> 00:40:32,400
่- ยังไง
- เหมือนมันอาจไม่ได้เกิดขึ้น

530
00:40:34,160 --> 00:40:35,400
เขาอาจยังไม่ตาย

531
00:40:36,840 --> 00:40:38,440
ตอนเราเสียแอนดรูว์ไปในทะเล

532
00:40:39,360 --> 00:40:41,040
ฉันก็ไม่เห็นศพเขาเหมือนกัน

533
00:40:41,040 --> 00:40:44,040
- ใช่ แต่ก็กู้ศพขึ้นมาได้
- แต่พวกเขาไม่เคยให้ฉันเห็น

534
00:40:45,120 --> 00:40:46,360
บอกว่าฉันเด็กเกินไป

535
00:40:46,880 --> 00:40:48,600
และตอนนี้ฉันฝันเห็นนะมายา

536
00:40:49,600 --> 00:40:50,960
ฝันถึงเขากลางวันแสกๆ

537
00:40:50,960 --> 00:40:53,400
บางครั้งฉันคิดว่าเขาอยู่ในบ้านนี่เอง

538
00:40:53,400 --> 00:40:54,920
เหมือนเขาไม่เคยตายเลย

539
00:40:55,440 --> 00:40:56,520
แต่แอนดรูว์ตายแล้ว

540
00:40:56,520 --> 00:40:58,280
ใช่ แต่นั่นคือเหตุผลที่ฉันขอ

541
00:40:58,280 --> 00:41:01,240
ดูศพโจ ขอร้องจริงๆ
ฉันไม่สนว่าเขาจะดูแย่แค่ไหน

542
00:41:01,240 --> 00:41:04,240
ฉันแค่อยากเห็นเขา
เพื่อยอมรับว่าเขาจากไปแล้วจริงๆ

543
00:41:06,360 --> 00:41:07,600
ใครห้ามเธอไว้

544
00:41:08,360 --> 00:41:09,200
แม่เธอเหรอ

545
00:41:11,560 --> 00:41:14,160
แล้วเฮเธอร์ก็มาบอกว่า
เธอไม่มีใบมรณะบัตรตัวจริง

546
00:41:14,160 --> 00:41:15,960
แคโรไลน์ ฟังนะ

547
00:41:16,800 --> 00:41:17,640
โจตายแล้ว

548
00:41:19,320 --> 00:41:20,320
ฉันอยู่ด้วย

549
00:41:20,920 --> 00:41:24,080
แต่ในสวนนั่นมันมืด
พวกเขารีบพาเขาไปโรงพยาบาล

550
00:41:24,080 --> 00:41:25,040
แคโรไลน์

551
00:41:26,280 --> 00:41:27,120
โจตายแล้ว

552
00:41:29,680 --> 00:41:32,000
แต่อิซาเบลล่าบอกว่าเธอเห็นเขาในกล้องพี่เลี้ยง

553
00:41:37,240 --> 00:41:39,040
ฉันรู้ว่าฉันพูดจาเหมือนคนบ้า

554
00:41:40,600 --> 00:41:43,920
แต่ฉันอยากให้เธอดู
บางอย่าง ฉันรู้ว่าฉันไว้ใจเธอได้

555
00:42:00,400 --> 00:42:02,200
นี่ไงแม่ ยังเด็กมากเลย

556
00:42:04,280 --> 00:42:05,760
- นี่ไม่ใช่พ่อ
- ไม่

557
00:42:06,320 --> 00:42:08,440
ไม่ คนนี้ มาก่อนพ่อ

558
00:42:15,480 --> 00:42:16,320
เดี๋ยวนะ

559
00:42:17,000 --> 00:42:17,840
อะไรเนี่ย

560
00:42:18,800 --> 00:42:19,640
มีอะไร

561
00:42:20,360 --> 00:42:21,200
แอ็บบี้

562
00:42:23,160 --> 00:42:24,720
แม่ท้อง

563
00:42:25,320 --> 00:42:27,000
แล้วไง ก็คงเป็นพี่

564
00:42:27,000 --> 00:42:29,000
ไม่ ปี 2003

565
00:42:29,840 --> 00:42:30,680
ไม่ใช่ฉัน

566
00:42:35,200 --> 00:42:38,080
ครอบครัวนี้มีบัญชีธนาคารส่วนตัว

567
00:42:38,680 --> 00:42:40,920
ฉันเริ่มตรวจดูการทําธุรกรรมล่าสุด

568
00:42:40,920 --> 00:42:42,560
{\an8}(ดูเบคส์)

569
00:42:45,080 --> 00:42:48,960
ส่วนใหญ่โอนเข้าบัญชีโทรศัพท์หรือหุ้นนอกประเทศ

570
00:42:48,960 --> 00:42:51,880
แต่มีชื่อหนึ่งที่ได้รับเงินไปหลายครั้ง

571
00:42:52,560 --> 00:42:55,120
บัญชีธนาคารมังค์ตันทุกวันที่สิบของเดือน

572
00:42:56,200 --> 00:42:57,040
ใคร

573
00:43:00,760 --> 00:43:02,040
นักสืบซามี เคียร์ซ

574
00:43:04,280 --> 00:43:07,120
นักสืบที่นําทีมสืบสวนคดีฆาตกรรมโจ

575
00:43:07,640 --> 00:43:08,720
คุณเคียร์ซ

576
00:44:07,480 --> 00:44:09,440
คําบรรยายโดย เพียรพิไล ธรรมลิขิตชัย