1
00:00:30,040 --> 00:00:31,880
ว่าแต่ใครเป็นคนเชิญคนพวกนั้นมา

2
00:00:32,520 --> 00:00:33,680
ฉันรักคุณ

3
00:00:38,280 --> 00:00:39,680
หาความสงบไม่ได้สักที

4
00:00:43,720 --> 00:00:44,560
เร็วขึ้นอีก

5
00:00:46,040 --> 00:00:46,920
ช่วยด้วย

6
00:01:04,760 --> 00:01:06,480
- เกิดอะไรขึ้น
- ร็อบบี้น่ะ

7
00:01:07,320 --> 00:01:08,600
เขาจับตาดูฉันดู

8
00:01:09,200 --> 00:01:11,440
ฉันทําผิดมหันต์ที่ให้กล้องพี่เลี้ยงเธอ

9
00:02:01,440 --> 00:02:03,600
{\an8}เช้าไปไหมที่จะใส่วิสกี้น่ะ

10
00:02:05,600 --> 00:02:07,520
{\an8}อีวา เล่ามา

11
00:02:07,520 --> 00:02:08,440
{\an8}พระเจ้า

12
00:02:10,360 --> 00:02:13,280
{\an8}- ฉันเพิ่งทําพลาดไป
- ทําไม

13
00:02:14,880 --> 00:02:16,600
{\an8}คือว่า ฉันนอนไม่หลับน่ะ

14
00:02:17,360 --> 00:02:21,280
{\an8}เด็กๆ พวกเขาไปนอนค้างที่อื่น ฉันเลยตื่นแต่เช้า

15
00:02:21,280 --> 00:02:23,640
{\an8}และฉัน...

16
00:02:25,000 --> 00:02:27,440
{\an8}ฉันเข้าไปดูอีเมล และ...

17
00:02:28,000 --> 00:02:28,840
{\an8}ใช่

18
00:02:29,880 --> 00:02:30,880
{\an8}แต่ดูสิ

19
00:02:36,920 --> 00:02:37,760
{\an8}อะไรน่ะ

20
00:02:39,280 --> 00:02:40,800
{\an8}นั่นเบนจามิน

21
00:02:40,800 --> 00:02:44,120
{\an8}เราเจอกันออนไลน์ ร็อบบี้ส่งนี่มาให้ฉัน

22
00:02:44,120 --> 00:02:47,760
เขาใช้กล้องพี่เลี้ยง แบบเดียวกับที่ฉันให้เธอ

23
00:02:51,480 --> 00:02:54,400
คือฉันรู้ว่าร็อบบี้ไม่ใช่คนดีอยู่แล้ว

24
00:02:55,200 --> 00:02:58,240
โดยเฉพาะบางเรื่องที่เขาทําในช่วงหย่า แต่...

25
00:02:58,800 --> 00:03:02,320
ฉันไม่นึกว่าเขาจะทําเรื่องน่ารังเกียจขนาดนี้

26
00:03:04,080 --> 00:03:07,680
เขาต้องแฮกไวไฟเข้าไปที่กล้องแน่เลย

27
00:03:09,720 --> 00:03:12,680
มายา ฉันขอโทษจริงๆ

28
00:03:14,400 --> 00:03:17,520
ฉันตั้งใจให้กล้องนั้นคุ้มครองเธอกับลิลี่
ไม่ใช่ทําให้พวกเธอเป็นอันตราย

29
00:03:18,600 --> 00:03:20,680
แสดงว่า มีคนสามารถแฮกกล้องพี่เลี้ยงได้

30
00:03:22,640 --> 00:03:23,880
ถ้ามันถูกแฮกได้

31
00:03:25,000 --> 00:03:28,040
แปลว่ามีคนอัปโหลดบางอย่างขึ้นกล้องได้เหรอ

32
00:03:28,560 --> 00:03:30,760
เช่น ใส่ภาพลงในฟุตเทจ

33
00:03:30,760 --> 00:03:35,000
เดี๋ยวนะ หมายความว่าไง
"ใส่ภาพลงในฟุตเทจ" เกิดอะไรขึ้นใช่ไหม

34
00:03:40,000 --> 00:03:41,040
ฉันเห็นโจ

35
00:03:45,120 --> 00:03:47,520
- ไม่เป็นไร ที่รัก ฉันทําได้
- ไม่ ผมจัดการให้

36
00:03:47,520 --> 00:03:49,440
- ไม่ พูดจริงๆ
- เฮ่ ผมจัดการให้

37
00:03:49,440 --> 00:03:51,280
- ขอบคุณค่ะ
- ขอบคุณๆ

38
00:03:51,840 --> 00:03:54,960
- ไง สวัสดี
- ไง ว้าว มาเช้าจัง

39
00:03:54,960 --> 00:03:57,560
- ใช่ ผมนึกว่าจะรถติด แต่...
- ดี เยี่ยม

40
00:03:57,560 --> 00:03:58,720
สวัสดีครับ

41
00:03:58,720 --> 00:04:00,040
- ใช่...
- คือ...

42
00:04:01,000 --> 00:04:02,600
มาร์ตี้ มอลลี่ มอลลี่ นี่มารืตี้

43
00:04:02,600 --> 00:04:05,480
- สวัสดีครับ ในที่สุด
- สวัสดี นั่นสิ

44
00:04:06,000 --> 00:04:09,240
- ฉันได้ยินเรื่องคุณมาหมดแล้ว
- จริงเหรอ หวังว่าเป็นเรื่องดีครับ

45
00:04:09,240 --> 00:04:10,800
แต่โอ้โฮ ว้าว

46
00:04:10,800 --> 00:04:14,600
- และบ้านคุณก็สวยครับ
- ว้าว พูดมาก ใช่

47
00:04:14,600 --> 00:04:16,640
ฉันไม่รู้ว่าคุณบ่นเรื่องอะไร

48
00:04:16,640 --> 00:04:18,560
- ไม่รู้สิ
- เขาน่ารัก ฉันชอบเขา

49
00:04:18,560 --> 00:04:21,560
- ไม่แน่ใจ ใช่ ก็ดี เขาใช้ได้แหละ
- ใช่

50
00:04:22,760 --> 00:04:25,040
- ที่รัก เร็วเข้า
- ได้เลย ขอโทษที ใช่

51
00:04:25,040 --> 00:04:26,080
คุณอยากได้คนช่วยไหม

52
00:04:26,080 --> 00:04:29,040
- เราไหว ผมจัดการได้ ขอบคุณ
- ไม่เป็นไร เขาไหว

53
00:04:29,040 --> 00:04:31,080
แสดงว่าเขาเล่าเรื่องบ่ายนี้ให้คุณฟังสินะ

54
00:04:31,760 --> 00:04:33,360
ใช่ครับ เขาเล่า

55
00:04:33,360 --> 00:04:36,520
ฉันจะต้องทําตัวให้ดีที่สุด คุณแต่งงานหรือยัง

56
00:04:36,520 --> 00:04:39,160
ผมเหรอ พระเจ้า ไม่ ไม่ใกล้เคียงด้วยซ้ํา

57
00:04:40,000 --> 00:04:43,840
ครับ ผมคงเข้าใจผิดแล้ว บ่ายนี้มีอะไรนะครับ

58
00:04:44,440 --> 00:04:49,040
เหรอคะ เขาจะลากฉันไปหานักจัดดอกไม้
ที่เขาอยากให้มาจัดงานแต่งเรา

59
00:04:49,040 --> 00:04:49,960
- ใช่
- ใช่

60
00:04:49,960 --> 00:04:52,440
- คิดว่าฉันหมายถึงอะไรคะ
- ใช่ เร็วเข้า ไปกันเถอะ

61
00:04:52,440 --> 00:04:54,600
- ไหนบอกว่าเขามาเร็วไง
- ไปกันเถอะ

62
00:04:54,600 --> 00:04:57,440
ยินดีที่ได้รู้จัก ไว้แวะมาอีกนะ

63
00:04:57,440 --> 00:05:01,240
ใช่ ดีมาก ไม่ เขาไม่มาหรอก
แล้วก็อย่ากินพริกทอดนะ ขอบคุณ

64
00:05:01,240 --> 00:05:02,280
- โอเค
- บาย

65
00:05:03,200 --> 00:05:05,000
เธอน่ารัก คุณเด็ดดอกฟ้าได้

66
00:05:05,960 --> 00:05:09,160
คุณบอกเธอเรื่องผลตรวจ
ที่จะออกบ่ายนี้แล้วใช่ไหม

67
00:05:09,760 --> 00:05:11,800
- ไปกันเถอะ มาเร็ว
- ทําไมไม่...

68
00:05:12,920 --> 00:05:15,200
พระเจ้าช่วย เธอไม่รู้ว่าคุณป่วยนี่เอง

69
00:05:15,200 --> 00:05:16,960
ฟังนะ มันไม่ง่ายขนาดนั้น

70
00:05:16,960 --> 00:05:20,680
ไม่ง่ายอย่างนั้นเหรอ เธอกําลัง
จะแต่งงานกับคุณ คุณต้องบอกเธอ

71
00:05:20,680 --> 00:05:23,560
ก็ได้ ผมจะบอกแน่
ทันทีที่รู้ว่าสถานการณ์เป็นยังไง

72
00:05:23,560 --> 00:05:27,440
และบอกไว้ก่อนนะ
มาร์ตี้ เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องของคุณ

73
00:05:27,440 --> 00:05:28,360
- เข้าใจแล้ว
- ดี

74
00:05:29,880 --> 00:05:32,600
ผมอยากคุยกับมายา สเติร์น
เรื่องเด็กนั่นกับมอเตอร์ไซค์

75
00:05:32,600 --> 00:05:36,040
จากนั้นไปดูกันว่าทําไม
เอ็ดดี้ วอล์คเกอร์ถึงโกหกเรื่องที่อยู่ เข้าใจไหม

76
00:05:36,040 --> 00:05:37,000
ก็ได้

77
00:05:46,000 --> 00:05:48,160
มันไม่สมเหตุสมผลเลย

78
00:05:48,160 --> 00:05:51,360
มีเหตุผลสิ ถ้ามีคนพยายามจะเล่นงานฉัน

79
00:05:52,960 --> 00:05:57,320
การใช้สงครามจิตวิทยาแบบนี้
มันค่อนข้างได้ผลทีเดียว

80
00:05:57,320 --> 00:05:59,480
ใช่ แต่ใครจะทําแบบนั้นกับเธอ

81
00:06:02,280 --> 00:06:06,080
ลืมเรื่องโจไปก่อน เราจะทํายังไงกับร็อบบี้

82
00:06:06,640 --> 00:06:09,640
ใช่ ก็เอากรอบรูปนี้ไปทิ้ง

83
00:06:11,160 --> 00:06:15,840
ฉันจะส่งต่ออีเมลนี้ให้ทนายของฉัน
ฉันไม่รู้ว่าจะทําอะไรได้อีก

84
00:06:15,840 --> 00:06:19,680
- เธออยู่ที่นี่ก็ได้
- ไม่ นั่นมันบ้านฉัน

85
00:06:19,680 --> 00:06:22,480
ฉันจะไม่ยอมให้เขาทําลาย
ชีวิตฉันด้วยอีเมลฉบับเดียว

86
00:06:23,600 --> 00:06:27,280
ฟังนะ ถ้าต้องการอะไร โทรมา

87
00:06:27,280 --> 00:06:28,200
ได้

88
00:06:29,800 --> 00:06:31,960
แล้ว เธอล่ะ

89
00:06:31,960 --> 00:06:33,480
ถ้าเธอถูกแฮก

90
00:06:34,800 --> 00:06:36,280
เธอจะทํายังไง

91
00:06:49,200 --> 00:06:50,880
(ดีเอ็นเอมี ข้อความใหม่)

92
00:06:50,880 --> 00:06:53,280
(- เราเจอกันได้ไหม
- ได้ เมื่อไหร่/ที่ไหน)

93
00:07:00,720 --> 00:07:02,080
- ไง
- ไง

94
00:07:02,080 --> 00:07:05,320
ฉันจะไปบ้านอัลฟี่
มีใครตอบจากเว็บดีเอ็นเอบ้างไหม

95
00:07:05,320 --> 00:07:07,320
อ๋อ ไม่มี ยังไม่ได้

96
00:07:16,040 --> 00:07:19,080
ลุงเชนใช่หรือเปล่า

97
00:07:23,280 --> 00:07:26,080
- จะเรียกหาใคร
- ฉันว่าเธอไม่เคยดูหนังเรื่องนั้น

98
00:07:27,080 --> 00:07:29,080
- ไม่เคยเหรอ
- ไม่ หนังแบบนี้ไม่เคย

99
00:07:29,080 --> 00:07:30,040
ก็ได้

100
00:07:31,120 --> 00:07:35,080
มาดูกันว่าเราจะเจอ
พวกเกรมลินในสายเคเบิลบ้านเธอหรือเปล่า

101
00:07:37,240 --> 00:07:38,280
ขอบคุณ

102
00:07:41,200 --> 00:07:43,480
อีวาเป็นคนให้เจ้าสิ่งนี้เองใช่ไหม

103
00:07:43,480 --> 00:07:46,280
คงไม่ใช่อีวา ฉันเชื่อใจเธอเหมือนที่ฉันไว้ใจนาย

104
00:07:47,800 --> 00:07:49,840
แต่ถ้ากล้องพวกนั้นถูกแฮกได้...

105
00:07:50,720 --> 00:07:51,560
้งั้นก็...

106
00:07:52,680 --> 00:07:56,080
ใครก็ตามที่ทําไม่จําเป็น
ต้องย่างเท้าเข้ามาในนี้เอง

107
00:07:56,080 --> 00:07:57,000
ใช่เลย

108
00:07:57,520 --> 00:08:00,320
ผู้ต้องสงสัยเลยขยายวงมากขึ้นเยอะ มายา

109
00:08:00,960 --> 00:08:02,520
แค่นี้ฉันก็ระแวงมากพอแล้วน่า

110
00:08:03,120 --> 00:08:06,320
ฉันคิดว่าหมออู๋มียารักษาเรื่องนี้

111
00:08:06,320 --> 00:08:09,600
ฉันคุยกับอู๋แล้ว ไม่มีอะไรดีขึ้นหรอก

112
00:08:10,640 --> 00:08:12,120
- ก็นะ...
- ว่าไง

113
00:08:13,240 --> 00:08:14,320
- ปลอดภัย
- อ้อ

114
00:08:15,120 --> 00:08:16,400
เธอไม่ได้ถูกสอดแนม

115
00:08:16,920 --> 00:08:20,000
ฉันค้นหาอุปกรณ์ดักฟังแล้ว
ตามมาตรการรักษาความปลอดภัยเต็มรูปแบบ

116
00:08:20,000 --> 00:08:23,040
บ้านเธอและกล้องพี่เลี้ยง
บันทึกการใช้ไวไฟ ทุกอย่างดูปกติดี

117
00:08:23,040 --> 00:08:27,120
แค่เธอเข้าใช้ไวไฟเหมือนเคย ผ่านโทรศัพท์บ่อย

118
00:08:27,120 --> 00:08:29,640
ไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดๆ
ไม่มีไอพีแอดเดรสแปลกๆ

119
00:08:32,600 --> 00:08:34,520
- ขอเวลาฉันสิบนาที
- ได้

120
00:08:36,640 --> 00:08:38,760
แสดงว่าคุณจับคนที่...

121
00:08:40,040 --> 00:08:42,720
คุณบอกชื่อให้ฉันรู้ไม่ได้ ไม่รู้ทําไม

122
00:08:42,720 --> 00:08:45,280
และคุณปล่อยพวกเขาไปแล้ว เยี่ยม

123
00:08:46,480 --> 00:08:49,280
ก็เป็นความคืบหน้าระดับที่ฉันคาดไว้อยู่แล้ว

124
00:08:49,800 --> 00:08:52,240
ผมแค่คิดว่าคุณอยากรู้ข่าวล่าสุด

125
00:08:52,800 --> 00:08:53,640
อีกอย่าง...

126
00:08:55,600 --> 00:08:57,520
ผมอยากให้คุณดูสิ่งนี้

127
00:08:59,840 --> 00:09:01,440
คุณรู้จักชายคนนี้ไหม

128
00:09:02,280 --> 00:09:06,840
- อาจเป็นคนนึงในสวนนั่นใช่ไหม
- ผมยืนยันหรือปฏิเสธเรื่องนั้นไม่ได้

129
00:09:07,560 --> 00:09:08,400
ตกใจจัง

130
00:09:09,960 --> 00:09:12,600
มันมืด พวกเขาใส่หน้ากาก

131
00:09:14,960 --> 00:09:16,640
เป็นไปได้ คือฉัน ไม่แน่ใจหรอก

132
00:09:16,640 --> 00:09:18,160
ใช่ คุ้มที่จะลอง

133
00:09:18,160 --> 00:09:21,040
และอีกอย่าง คุณรู้อะไรบ้างเรื่องที่เบอร์เกตต์

134
00:09:21,040 --> 00:09:24,280
สนับสนุนทีมฟุตบอลท้องถิ่น วินเฮิร์ส พูมาสน่ะ

135
00:09:24,280 --> 00:09:27,480
อ้อ โจเป็นน้าเขยที่อยากสนับสนุนหลานน่ะ

136
00:09:29,160 --> 00:09:31,520
- พูมาสคือทีมของหลานฉัน
- อะฮะ

137
00:09:32,640 --> 00:09:33,960
- ขอคืนครับ
- อ้อ

138
00:09:39,480 --> 00:09:40,480
- เป็นอะไรไหม
- ไม่

139
00:09:40,480 --> 00:09:42,640
- สบายดี ผมแค่...
- เหรอ

140
00:09:43,400 --> 00:09:44,240
ผมแค่...

141
00:09:45,440 --> 00:09:46,680
ผมจะคอยส่งข่าวบอกคุณ

142
00:09:51,880 --> 00:09:53,440
ใช่ เธอเอาแต่ส่งเสียงไปเรื่อย

143
00:09:54,320 --> 00:09:56,600
- ไง โอเคมั้ย
- ก็ดี

144
00:10:01,960 --> 00:10:04,440
ห้ามเธออยู่บ้านทั้งวันจนจะบ้าตาย

145
00:10:04,440 --> 00:10:08,240
เราจะออกไปข้างนอก
ใช่ มานี่เลย เจ้าหนูน้อย

146
00:10:08,240 --> 00:10:11,000
เราจะออกไปข้างนอก
ฉันไม่คิดว่าเราต้องการดาวหรอก

147
00:10:11,000 --> 00:10:12,280
นายไม่ต้องใช้หรอก

148
00:10:13,200 --> 00:10:14,240
- โอเคไหม
- ได้

149
00:10:14,240 --> 00:10:16,040
มาเร็ว ไปสนุกกันเถอะ

150
00:10:33,720 --> 00:10:35,440
มายา นี่จูดิธ เบอร์เกตต์

151
00:10:36,520 --> 00:10:39,920
ฉันรู้ว่าพักนี้เธอกับฉันคุยกันไม่ค่อยลงรอย

152
00:10:39,920 --> 00:10:41,800
แต่ฉันคิดถึงหลานสาว

153
00:10:42,640 --> 00:10:45,600
ฉันแค่อยากเจอหลาน อย่าให้ฉันต้องขอร้องเลย

154
00:10:45,600 --> 00:10:46,560
โทรหาฉันนะ มายา

155
00:10:47,080 --> 00:10:48,000
นี่ คําสุดท้าย

156
00:10:49,360 --> 00:10:50,800
- ยื่นมือออกไปสิ
- น่ารักจัง

157
00:10:51,920 --> 00:10:53,720
ยื่นมือออกไปแบบนี้

158
00:11:14,040 --> 00:11:17,000
- เด็กๆ ไม่อยู่บ้านเหรอครับ
- ไม่ พวกเขา...

159
00:11:19,160 --> 00:11:20,800
พวกเขาออกไปข้างนอก มีอะไรครับ

160
00:11:20,800 --> 00:11:23,920
เรารู้ว่าคุณไม่ได้อยู่ที่ยิม
เย็นวันที่โจ เบอร์เกตต์ถูกฆ่า

161
00:11:23,920 --> 00:11:24,960
เอารูปนี้ให้เขาดู

162
00:11:24,960 --> 00:11:28,720
รูปนี้ถูกถ่ายไว้เวลา
สองทุ่มห้าสิบ วันที่ 12 เมษายน

163
00:11:28,720 --> 00:11:32,400
คืนที่โจถูกฆ่า และเวลาที่คุณอ้างว่าอยู่ที่ยิม

164
00:11:33,320 --> 00:11:34,160
เอาละ เอ็ดดี้

165
00:11:35,040 --> 00:11:38,680
ทําไมคุณถึงโกหกตํารวจ
ระหว่างการสืบสวนคดีฆาตกรรม

166
00:11:39,840 --> 00:11:41,040
ผมไม่ได้ตั้งใจจะโกหก

167
00:11:42,200 --> 00:11:45,720
คืนนั้นผมไปยิมจริงๆ แต่พอผมไปถึงที่จอดรถ

168
00:11:45,720 --> 00:11:48,280
เธออยู่ที่นั่น ผู้หญิงคนนี้น่ะ และ

169
00:11:50,880 --> 00:11:52,440
เธอเริ่มหว่านเสน่ห์ใส่ผม

170
00:11:53,080 --> 00:11:56,640
ผมไม่ได้โสดมาตั้งแต่
อายุ 21 แล้วจู่ๆ นึกออกไหม...

171
00:11:58,160 --> 00:12:03,160
เธอชื่อซาช่า เธอตลก
เธอฉลาด เราถูกคอกันทันที

172
00:12:03,160 --> 00:12:05,040
ซึ่งมันก็ไม่ได้เกิดขึ้นบ่อย

173
00:12:05,760 --> 00:12:09,800
- และคืนนั้น รถของเธอเสีย
- เครื่องยนต์เสียตอนคุณมาถึงพอดีเหรอ

174
00:12:09,800 --> 00:12:12,440
- ของสมัยนี้ไม่ทนเหมือนก่อน
- เธอพูดอย่างนั้น

175
00:12:12,440 --> 00:12:15,160
รถเธอมีปัญหา ผมไปส่งเธอกลับบ้านได้ไหม

176
00:12:16,400 --> 00:12:17,800
แล้วเธอก็ชวนผมเข้าบ้าน

177
00:12:17,800 --> 00:12:19,760
แสดงว่าเธอยืนยันได้ว่าคุณอยู่ที่นั่นเหรอ

178
00:12:19,760 --> 00:12:22,080
ไม่ เพราะผมไม่อยู่

179
00:12:23,200 --> 00:12:25,200
ผมแทบไม่พ้นประตูหน้าเลย

180
00:12:25,720 --> 00:12:28,520
ผมเริ่มเห็นสัญญาณหลายอย่าง
เธอชงเครื่องดื่มให้ ส่วนผมก็...

181
00:12:29,120 --> 00:12:31,680
ผมทําไม่ได้ ผมเอาแต่คิดถึงแคลร์

182
00:12:33,400 --> 00:12:35,560
ผมเลยจากมา และไม่ได้คุยกับซาช่าอีกเลย

183
00:12:36,160 --> 00:12:39,400
ผมขับรถรอบเมือง แล้วก็ไปลงเอยที่ผับแห่งนึง

184
00:12:41,080 --> 00:12:45,000
ผมน่าจะบอกพวกคุณทันที
แต่ผมไม่อยากให้เด็กๆ รู้

185
00:12:45,000 --> 00:12:46,640
และเข้าใจผิด

186
00:12:47,560 --> 00:12:51,560
เราต้องการช่องทางติดต่อซาช่า
และผับนั้นเพื่อยืนยันเรื่องของคุณ

187
00:13:04,640 --> 00:13:07,280
{\an8}(วันนี้ว่างไหม
หน้าศูนย์กีฬาวินเฮิร์สตอนเที่ยงมั้ย)

188
00:13:07,280 --> 00:13:08,840
{\an8}(ได้ แล้วเจอกัน)

189
00:13:10,680 --> 00:13:12,480
{\an8}(มีบางอย่างเกิดขึ้น วันนี้ฉันไปเจอไม่ได้)

190
00:13:12,480 --> 00:13:14,880
{\an8}- ไง
- ไง ลูอิส

191
00:13:15,640 --> 00:13:18,400
โทษที ฉันกําลังจะไปแล้ว ที่จริงฉันมีนัดน่ะ

192
00:13:31,880 --> 00:13:33,720
ฉันเองจากเว็บนั่น

193
00:13:36,240 --> 00:13:37,480
พี่ชายต่างพ่อของเธอ

194
00:13:39,720 --> 00:13:42,520
ฉันรู้ว่ามันพิลึก ฉันก็
ไม่ได้นึกว่าเราจะรู้จักกันแบบนี้

195
00:13:42,520 --> 00:13:45,880
หมายความว่าไง เป็นไปไม่ได้
ก็คุณทํางานกับทีมฟุตบอลของฉัน

196
00:13:45,880 --> 00:13:49,760
มันคงบังเอิญเกินไป
หรือว่าคุณเข้ามาทํางานเพื่อส่องฉัน

197
00:13:49,760 --> 00:13:52,560
ใช่ มีงานที่ศูนย์กีฬาพอดี ฉันเลยคิดว่า...

198
00:13:53,160 --> 00:13:56,360
- พระเจ้าช่วย
- ฉันรู้ว่ามันฟังดูแย่ โอเคไหม

199
00:13:56,360 --> 00:13:59,000
ฉันกลัวน่ะ ไม่รู้จะบอกเธอยังไง

200
00:13:59,600 --> 00:14:02,440
และฉันก็ชอบไปเที่ยวกับแม่เธอด้วย

201
00:14:02,440 --> 00:14:04,880
เธอเล่าเรื่องพวกเธอให้ฉันฟัง แต่พอเธอตาย

202
00:14:04,880 --> 00:14:07,960
ฉันก็ไม่รู้จะแนะนําตัวเองยังไง
แล้วก็มีงานเข้ามาพอดี

203
00:14:07,960 --> 00:14:09,400
ฉันเลยคิดว่าจะลองดู

204
00:14:10,440 --> 00:14:12,800
หมายความว่าไง คุณไปเที่ยวกับแม่ฉันเหรอ

205
00:14:13,720 --> 00:14:14,600
ก็ตามนั้น

206
00:14:14,600 --> 00:14:18,280
เราพยายามทําความรู้จักกัน
เราเจอกันครั้งแรกที่ร้านกาแฟ

207
00:14:19,920 --> 00:14:23,000
หลังจากนั้นก็ไปโรงเรียน ซึ่งแปลกมาก

208
00:14:23,000 --> 00:14:26,000
ไม่ ฉันคงรู้แล้วถ้าแม่ฉันคุยกับคุณที่โรงเรียนฉัน

209
00:14:26,000 --> 00:14:29,160
ไม่ใช่โรงเรียนเธอ เป็นโรงเรียนหรูแปลกๆ

210
00:14:29,160 --> 00:14:31,640
เธอให้ฉันแกล้งทําเป็นว่าอยากเป็นนักเรียนที่นั่น

211
00:14:31,640 --> 00:14:34,480
- เราไปทัวร์โรงเรียนและทุกอย่าง
- ทําไมแม่ถึงทําแบบนั้น

212
00:14:34,480 --> 00:14:36,720
ไม่รู้สิ พิลึกดี

213
00:14:36,720 --> 00:14:39,680
เหมือนเราทําภารกิจลับหรืออะไรสักอย่าง

214
00:14:40,200 --> 00:14:43,640
ฉันว่าจะถามแคลร์ให้มากกว่านี้
แต่นั่นเป็นครั้งสุดท้ายที่ฉันเจอเธอ

215
00:14:44,160 --> 00:14:45,680
วันต่อมาแคลร์ก็ถูกฆ่า

216
00:14:51,960 --> 00:14:52,800
คุณย่า

217
00:14:57,080 --> 00:14:58,800
หนูน้อยของย่า ดูสิ

218
00:15:01,400 --> 00:15:03,200
ที่รัก โอ้ ลิลี่ของย่า

219
00:15:04,080 --> 00:15:05,160
- ที่รัก
- ลิลี่

220
00:15:05,160 --> 00:15:07,160
- ใช่
- ลิลี่ ฟังแม่

221
00:15:07,160 --> 00:15:11,000
ลูกเข้าไปที่ห้องของเล่น
ดีไหม เดี๋ยวคุณย่าตามไปเล่นด้วย

222
00:15:11,520 --> 00:15:13,360
- เด็กดี
- มาเถอะจ้ะ

223
00:15:13,360 --> 00:15:14,800
นั่นแหละ ขอให้สนุกนะ

224
00:15:15,480 --> 00:15:18,000
- ฉันรู้ว่าเธอมีเหตุผล
- เพราะคุณใช้เหตุผล

225
00:15:19,400 --> 00:15:24,080
ครั้งสุดท้ายที่ฉันเจอคุณ
คุณพูดเป็นนัยว่าฉันกําลังจะเป็นบ้า

226
00:15:24,080 --> 00:15:25,840
ฉันเป็นห่วงน่ะ

227
00:15:26,600 --> 00:15:30,320
คงไม่มีใครบอกว่า
พฤติกรรมล่าสุดของเธอปกติหรอก

228
00:15:30,320 --> 00:15:32,400
ฉันปกติดี จูดิธ

229
00:15:32,400 --> 00:15:35,280
มันก็ปริ่มๆ แล้ว เธอมี
อาการทุกอย่างตามตําราว่าไว้เลย

230
00:15:35,920 --> 00:15:38,040
ถอยห่างจากญาติมิตร มีปัญหาการนอน

231
00:15:38,040 --> 00:15:41,640
ไม่แต่งเนื้อแต่งตัวสวยเหมือนเคย

232
00:15:41,640 --> 00:15:43,920
หยุดเล่นเกมจิตวิทยาสักที

233
00:15:43,920 --> 00:15:45,680
- เกมจิตวิทยาเหรอ
- ใช่

234
00:15:45,680 --> 00:15:49,560
ฉันเป็นจิตแพทย์มา 40 ปีแล้ว
นานกว่าที่ฉันอยู่กับครอบครัวนี้ซะอีก

235
00:15:49,560 --> 00:15:53,320
ฉันจะไม่ยอมถูกส่ง
เข้าแผนกจิตเวชอย่างแคโรไลน์แน่ๆ

236
00:15:53,320 --> 00:15:56,920
ถ้าวิเคราะห์จิตอีกล่ะก็ ฉันกับลิลี่จะไปที่ประตูนั้น

237
00:15:56,920 --> 00:15:58,160
เราจะไม่กลับมาอีก

238
00:15:59,880 --> 00:16:01,920
ฉันไปหาชามาให้เราดื่มดีกว่า

239
00:16:03,120 --> 00:16:03,960
ดีค่ะ

240
00:16:12,000 --> 00:16:12,840
ไง แอ็บบี้

241
00:16:12,840 --> 00:16:14,080
น้ามายา สวัสดีค่ะ

242
00:16:16,440 --> 00:16:18,040
อย่าตกใจนะคะ

243
00:16:18,960 --> 00:16:20,720
หนูเจอเขาแล้ว ลูกชายอีกคนของแม่

244
00:16:20,720 --> 00:16:21,640
อะไรนะ

245
00:16:22,720 --> 00:16:25,000
- ที่ไหน
- คือว่าเรื่องมันยาวน่ะค่ะ

246
00:16:25,000 --> 00:16:25,920
พระเจ้าช่วย

247
00:16:26,480 --> 00:16:28,520
แล้วเขาเป็นยังไง

248
00:16:28,520 --> 00:16:29,440
เธอโอเคไหม

249
00:16:30,400 --> 00:16:31,960
หนูสบายดีค่ะ

250
00:16:33,080 --> 00:16:35,560
แต่ฟังนะ ดูเหมือนแม่คิดจะทําอะไรแปลกๆ

251
00:16:35,560 --> 00:16:38,240
เขาบอกว่าเขากับแม่ไปที่โรงเรียนหรูมากๆ ที่นึง

252
00:16:38,240 --> 00:16:41,040
แกล้งทําเป็นว่าเขา
อยากเรียนที่นั่น ได้คุยกับครูใหญ่ด้วย

253
00:16:41,040 --> 00:16:44,280
ไปทัวร์โรงเรียนอะไรพวกนั้น
แล้ววันต่อมา แม่ก็ถูกฆ่าตาย

254
00:16:44,280 --> 00:16:47,800
- ไม่มีเหตุผลเลยใช่ไหมคะ
- เขารู้ชื่อโรงเรียนหรือเปล่า

255
00:16:47,800 --> 00:16:52,360
ไม่รู้ค่ะ แต่มันขึ้นต้นด้วย "เอฟ"
เหมือนเฟรเดอริกหรือแฟรงก์อะไรแบบนั้น

256
00:16:53,200 --> 00:16:54,040
น้ามายาคะ

257
00:16:55,040 --> 00:16:56,520
น้าพอจะเคยได้ยินบ้างไหม

258
00:16:57,680 --> 00:17:01,400
น้าไม่แน่ใจ ฟังนะ น้าคิดว่า
เธอควรโทรหาพ่อและคุยกันเรื่องนี้

259
00:17:02,040 --> 00:17:02,880
โอเค

260
00:17:03,920 --> 00:17:05,480
ได้ค่ะ บาย

261
00:17:05,480 --> 00:17:06,760
ดีจ้ะ บาย

262
00:17:24,640 --> 00:17:25,480
แคโรไลน์

263
00:17:26,680 --> 00:17:28,360
ฉันนึกว่าเธออยู่โรงพยาบาลซะอีก

264
00:17:32,520 --> 00:17:33,560
แคโรไลน์

265
00:17:56,000 --> 00:17:56,840
แคโรไลน์

266
00:18:58,960 --> 00:18:59,920
แฟรงคลิน บิดเดิล

267
00:18:59,920 --> 00:19:03,040
(แฟรงคลิน บิดเดิล อะคาเดมี)

268
00:19:03,640 --> 00:19:06,800
โอเค ลูกรัก ลูกจะเป็นเด็กดีของคุณย่าใช่ไหม

269
00:19:06,800 --> 00:19:09,120
- ใช่ค่ะ คุณย่า
- ใช่ไหม เด็กดี

270
00:19:09,120 --> 00:19:13,120
โอเค บ่ายนี้ให้เธอ
อยู่ที่นี่ได้ค่ะ เดี๋ยวฉันจะมารับกลับ

271
00:19:15,160 --> 00:19:16,000
อุ๊ย

272
00:19:18,640 --> 00:19:20,600
หวังว่าหลานจะเหมือนคุณพ่อนะ

273
00:19:33,600 --> 00:19:35,280
ฉันรู้มาตลอดว่าฉันเป็นลูกบุญธรรม

274
00:19:36,240 --> 00:19:40,720
แม่ฉันเล่าให้ฟังตั้งแต่ฉันยังเด็กแล้ว
เรามีกันแค่สองคนมาตลอด

275
00:19:41,240 --> 00:19:44,080
สําหรับฉันแค่นั้นก็พอแล้ว จริงๆ ฉันรักแม่ฉัน

276
00:19:46,080 --> 00:19:47,720
แต่คงเป็นความอยากรู้น่ะ

277
00:19:49,080 --> 00:19:51,920
ดังนั้นพออายุ 18 ไม่กี่เดือน
ฉันก็สมัครเว็บดีเอ็นเอ

278
00:19:51,920 --> 00:19:54,040
แล้วก็เจอแคลร์ทันที

279
00:19:54,760 --> 00:19:57,360
ในที่สุดก็ได้รู้จักเธอหลังจากสงสัยมาตลอด

280
00:19:57,360 --> 00:19:59,920
ฉันยังไม่รู้เรื่องพ่อแท้ๆ ของฉันเลย

281
00:19:59,920 --> 00:20:02,040
เขาอาจไม่อยากยุ่งกับฉันเลยก็ได้

282
00:20:02,840 --> 00:20:05,600
แคลร์ไม่อยู่แล้ว ฉันก็ไม่รู้จะเริ่มหาเขาได้ที่ไหน

283
00:20:06,920 --> 00:20:11,440
ฉันแค่น่าจะเจอแคลร์เร็วกว่านี้
ฉันแทบไม่ได้ใช้เวลากับเธอเลย

284
00:20:13,080 --> 00:20:14,560
ทําไมคุณไม่บอกตํารวจล่ะ

285
00:20:15,920 --> 00:20:16,760
อะไรนะ

286
00:20:16,760 --> 00:20:19,640
คุณบอกว่าคุณอยู่กับแม่ฉันวันก่อนที่...

287
00:20:21,640 --> 00:20:22,600
ก่อนที่แม่จะตาย

288
00:20:23,160 --> 00:20:26,320
ถ้าคุณห่วงเธอมาก ทําไมคุณไม่ไปแจ้งตํารวจล่ะ

289
00:20:26,320 --> 00:20:27,920
ไม่เห็นจําเป็นเลย

290
00:20:28,880 --> 00:20:32,720
แคลร์ตายเพราะโดนปล้น
ใช่ไหมล่ะ ในข่าวบอกแบบนั้น

291
00:20:32,720 --> 00:20:34,920
ฉันคิดว่าจะติดต่อเธอกับแดเนียล

292
00:20:35,520 --> 00:20:38,760
แต่ฉันคิดว่าพวกเธอคงไม่อยาก
รู้เรื่องฉันในตอนนั้น ด้วยวิธีนั้น

293
00:20:38,760 --> 00:20:41,080
อย่าพูดเรื่องนี้กับแดเนียลนะ

294
00:20:43,000 --> 00:20:45,320
ไม่ต้องส่งข้อความมาด้วย ฉันต้องการเวลาคิด

295
00:20:46,840 --> 00:20:47,680
ฉันเข้าใจ

296
00:20:48,960 --> 00:20:49,840
แต่...

297
00:20:51,280 --> 00:20:54,520
แต่ไว้เรานัดเจอกันอีกก็ได้นะเมื่อเธอมีเวลา

298
00:20:54,520 --> 00:20:55,440
บาย ลูอิส

299
00:21:12,040 --> 00:21:13,320
คุณน่าจะพามอลลี่มาด้วย

300
00:21:16,280 --> 00:21:18,200
พวกเขาช้าจัง คิดว่ามันแปลว่าอะไร

301
00:21:18,200 --> 00:21:20,040
ฉันว่ามันไม่มีความหมายอะไรหรอก

302
00:21:21,800 --> 00:21:22,720
แล้วผมไปได้ใช่ไหม

303
00:21:23,520 --> 00:21:26,040
งานวันเกิดสุดอลังการปีที่สิบของอีโบนี่

304
00:21:26,040 --> 00:21:29,280
ฉันกําลังร่ายคาถาอยู่ คงต้องโฆษณาคุณอีกหน่อย

305
00:21:29,280 --> 00:21:30,200
โอ้

306
00:21:31,000 --> 00:21:32,600
คุณทําลูกโป่งรูปสัตว์เก่งแค่ไหนล่ะ

307
00:21:36,800 --> 00:21:39,640
ช่างเถอะ ตอนนี้ยังไม่ต้องคิดเรื่องนั้น

308
00:21:42,000 --> 00:21:44,160
- หายใจลึกๆ นะ
- ใช่ๆ

309
00:21:51,160 --> 00:21:54,440
จริงสิ คุณไปเถอะ ผมจะโทรบอกคุณทีหลัง

310
00:21:54,440 --> 00:21:56,200
ตอนนี้ ผมแค่อยาก...

311
00:21:57,440 --> 00:21:58,320
เตรียมตัวเตรียมใจ

312
00:21:59,600 --> 00:22:00,440
โอเค

313
00:22:02,000 --> 00:22:03,560
ผมรู้ ฟังนะ ไปเถอะ

314
00:22:04,480 --> 00:22:05,320
โทรมานะ

315
00:22:18,360 --> 00:22:20,160
- ซามี เชิญทางนี้ค่ะ
- ครับ

316
00:22:33,360 --> 00:22:34,560
เสื่อมสภาพ

317
00:22:35,840 --> 00:22:40,320
ดูเหมือนว่าสมองของคุณไม่ทํางานตามที่ควร

318
00:22:40,320 --> 00:22:43,560
และฉันเป็นห่วงว่า
อาการของคุณกําลังแย่ลงอย่างรวดเร็ว

319
00:22:44,240 --> 00:22:49,480
ผลสแกนเอ็มอาร์ไอและคลื่นไฟฟ้า
แสดงอาการของสมองเสียหาย

320
00:22:50,080 --> 00:22:53,320
และที่เรายังไม่สามารถระบุได้ก็คือ...

321
00:22:53,320 --> 00:22:54,480
เป็นความผิดผมใช่ไหม

322
00:22:55,360 --> 00:22:57,920
ที่ผมดื่มเหล้า ผมทําตัวเองใช่ไหม

323
00:22:59,680 --> 00:23:02,960
ในตอนนี้ เราไม่มีหลักฐานพอจะพูดแบบนั้นได้

324
00:23:07,000 --> 00:23:11,320
{\an8}เพราะทุกอย่างไม่ทํางานในแบบที่เราคาดหวัง

325
00:23:11,920 --> 00:23:14,000
มันยากที่เราจะบอกได้ว่า

326
00:23:14,000 --> 00:23:16,280
อาการนี้จะหนักลงเร็วแค่ไหน

327
00:23:18,840 --> 00:23:20,320
ฉันก็อยากมีข่าวดีกว่านี้บอกคุณบ้าง

328
00:23:37,960 --> 00:23:38,800
ซามี

329
00:23:42,360 --> 00:23:43,200
ซามี

330
00:23:44,920 --> 00:23:45,760
ครับ

331
00:23:48,400 --> 00:23:49,240
ครับ

332
00:25:15,960 --> 00:25:22,920
(ในความทรงจํา)

333
00:25:24,000 --> 00:25:27,560
{\an8}(แอนดรูว์ เบอร์เกตต์ ปี 1979-1996)

334
00:25:37,240 --> 00:25:38,840
(ครูใหญ่ ครูล็อกวูด)

335
00:25:45,520 --> 00:25:46,480
สวัสดีค่ะ

336
00:26:00,480 --> 00:26:01,640
ไงคะ

337
00:26:11,720 --> 00:26:12,960
ฉิบ

338
00:26:14,320 --> 00:26:15,360
พระเจ้าช่วย

339
00:26:15,360 --> 00:26:18,920
ครูใหญ่คะ ขอโทษที่เข้ามาโดยพลการแบบนี้

340
00:26:18,920 --> 00:26:21,840
ฉันกําลังคิดคําอธิบาย

341
00:26:21,840 --> 00:26:25,440
ตามหลักปฏิบัติคือรออีกฝั่งของประตู

342
00:26:25,440 --> 00:26:27,600
- ฉันผิดเองค่ะ
- ใช่เลย

343
00:26:28,520 --> 00:26:31,240
นอกจากนี้ วันนี้ผมยุ่งมาก

344
00:26:31,240 --> 00:26:33,360
และไม่ต้อนรับแขก คุณนาย...

345
00:26:33,360 --> 00:26:37,040
เบอร์เกตต์ ฉันเป็นลูกสะใภ้ของจูดิธ เบอร์เกตต์

346
00:26:38,080 --> 00:26:41,320
- คุณคงจําเธอได้
- แน่นอนอยู่แล้ว

347
00:26:41,320 --> 00:26:44,760
จูดิธ เบอร์เกตต์ยังคงเป็น
หนึ่งในผู้บริจาครายใหญ่ที่สุดของเรา

348
00:26:44,760 --> 00:26:47,040
ค่ะ เธอฝากความระลึกถึงมาด้วย

349
00:26:48,200 --> 00:26:50,320
ยินดีที่ได้รู้จัก มายาค่ะ

350
00:26:50,320 --> 00:26:51,400
เนวิลล์ ล็อกวูด

351
00:26:53,400 --> 00:26:54,280
แล้ว...

352
00:26:56,640 --> 00:26:57,960
สามีของคุณ...

353
00:26:59,000 --> 00:27:01,400
โจค่ะ โจ เบอร์เกตต์

354
00:27:01,400 --> 00:27:03,320
เสียใจด้วยกับความสูญเสียของคุณ

355
00:27:03,320 --> 00:27:07,280
สามีคุณเป็นหนึ่งในนักเรียนที่เรารักที่สุด

356
00:27:07,280 --> 00:27:11,840
ถ้าคุณสนใจจะให้เรา
ตั้งรางวัลเพื่อระลึกถึงและเป็นเกียรติแก่โจ...

357
00:27:13,600 --> 00:27:15,800
ที่จริงฉันมาที่นี่ด้วยสาเหตุอื่นค่ะ

358
00:27:16,440 --> 00:27:19,640
ฉันอยากถามคุณเกี่ยวกับ
ผู้หญิงที่ชื่อแคลร์ วอล์คเกอร์

359
00:27:19,640 --> 00:27:23,000
เธอกับลูกชายมาหาคุณเมื่อไม่กี่เดือนก่อน

360
00:27:23,000 --> 00:27:28,080
- ครับ ขอโทษครับ นี่เรื่องอะไรกัน
- จําได้ไหมคะว่าได้คุยกับเธอ

361
00:27:28,080 --> 00:27:31,840
- จําไม่ได้ครับ
- แต่ถ้าคุณนึกย้อนไป

362
00:27:31,840 --> 00:27:34,280
คุณนายเบอร์เกตต์ ผมเป็นครูใหญ่

363
00:27:34,280 --> 00:27:36,920
ของโรงเรียนที่มีชื่อเสียงที่สุดแห่งนึงในประเทศ

364
00:27:36,920 --> 00:27:40,600
พ่อแม่ต่างแย่งชิงอยากจะให้ลูกของตนได้เรียนที่นี่

365
00:27:41,200 --> 00:27:43,680
ผมเจอพ่อแม่หลายสิบคนในแต่ละเดือน

366
00:27:44,200 --> 00:27:49,040
แคลร์ไม่สนใจจะส่งลูก
เข้าโรงเรียนประจําที่หัวสูงแบบนี้หรอก

367
00:27:50,200 --> 00:27:51,920
เธออยากรู้อะไรบางอย่าง

368
00:27:52,560 --> 00:27:56,560
และฉันแน่ใจว่าไม่ว่ามัน
คืออะไร คุณคงจําได้ว่าเคยคุยเรื่องนั้น

369
00:27:56,560 --> 00:27:58,760
เกรงว่าผมไม่รู้ว่าคุณพูดถึงอะไร

370
00:27:58,760 --> 00:28:00,720
- ฉันว่าคุณกําลังโกหก
- ประทานโทษ

371
00:28:00,720 --> 00:28:02,960
คุณคงรู้ดีว่าฉันพูดถึงเรื่องอะไร

372
00:28:02,960 --> 00:28:06,560
แคลร์คือพี่สาวฉัน เธอถูกฆ่า
หนึ่งวันหลังจากที่เธอมาชมโรงเรียนนี้

373
00:28:06,560 --> 00:28:09,000
ดังนั้นข้อมูลอะไรก็ตามที่คุณบอกเธอ

374
00:28:09,000 --> 00:28:11,880
ไม่ว่าเธอกําลังอยากรู้เรื่องอะไร

375
00:28:11,880 --> 00:28:15,200
เป็นเหตุผลทําให้เธอ
ไม่ได้อยู่บ้านกับสามีและลูกๆ ในตอนนี้

376
00:28:15,200 --> 00:28:19,080
- ผมคงต้องขอให้คุณกลับไปซะ
- คุณต้องตอบคําถามฉันก่อน

377
00:28:22,520 --> 00:28:26,480
ผมไม่มีหน้าที่สนอง
ความอยากรู้ของคุณ ผู้กองสเติร์น

378
00:28:29,200 --> 00:28:31,440
ใช่ ผมรู้ว่าคุณเป็นใคร

379
00:28:34,720 --> 00:28:35,560
ทําให้ฉันนึกได้...

380
00:28:37,760 --> 00:28:42,040
ปีที่แล้วเบอร์เกตต์บริจาคเงิน
สร้างตึกวิทย์หลังใหม่ให้คุณไม่ใช่เหรอ

381
00:28:43,000 --> 00:28:46,160
ฉันกับจูดิธสนิทกันมาก

382
00:28:47,000 --> 00:28:51,240
ฉันแนะนําให้เธอเลิกบริจาคทุกอย่างได้เลยนะ

383
00:28:52,480 --> 00:28:55,120
ฉันแค่ต้องการคําตอบ ได้แล้วฉันก็จะไป

384
00:29:00,440 --> 00:29:02,520
พี่สาวคุณมาที่นี่เมื่อปลายปีที่แล้ว

385
00:29:03,520 --> 00:29:07,120
ตอนแรกเธอแกล้งทําเป็นว่า
อยากให้ลูกชายเรียนที่นี่

386
00:29:08,200 --> 00:29:10,640
แต่ไม่นานเธอก็ไปถามเรื่องอื่น

387
00:29:11,240 --> 00:29:12,960
เกี่ยวกับอดีตลูกศิษย์ของเรา

388
00:29:13,920 --> 00:29:14,800
ทีโอ มอร่า

389
00:29:17,320 --> 00:29:19,520
คุณมีข้อมูลติดต่อทีโอ มอร่าในตอนนี้ไหม

390
00:29:21,920 --> 00:29:24,600
ฉันต้องติดต่อเขา เรื่องสําคัญมาก

391
00:29:24,600 --> 00:29:25,760
คงไม่ได้หรอก

392
00:29:27,440 --> 00:29:31,520
ทีโอตายตั้งแต่ยังเป็น
นักเรียนที่โรงเรียนนี้เมื่อ 25 ปีก่อน

393
00:29:34,440 --> 00:29:37,160
ผมแปลกใจที่สามีคุณไม่เคยพูดถึงเขา

394
00:29:38,680 --> 00:29:40,120
เมื่อพวกเขาเป็นเพื่อนกัน

395
00:30:17,200 --> 00:30:18,680
ใช่ และนี่คล้ายกัน

396
00:30:18,680 --> 00:30:20,800
- โอ้ สวยจัง
- ใช่

397
00:30:20,800 --> 00:30:21,960
โอ๊ะ เขามาแล้ว

398
00:30:22,520 --> 00:30:23,360
งั้นก็เร็วเข้า

399
00:30:24,920 --> 00:30:26,560
- ไง คุณสบายดีนะ
- สบายดีค่ะ

400
00:30:26,560 --> 00:30:27,760
- ดีๆ
- ดีๆ

401
00:30:27,760 --> 00:30:30,960
ฉันกําลังบอกมอลลี่พอดีว่า
ไม่ค่อยจะมีเจ้าบ่าวเป็นฝ่ายติดต่อฉันเอง

402
00:30:30,960 --> 00:30:32,480
ที่จะจัดงาน

403
00:30:33,760 --> 00:30:35,680
ยังไงก็ตาม ดีจริงๆ ที่พวกคุณมาทั้งคู่

404
00:30:35,680 --> 00:30:38,800
ฉันรู้ว่าเวลาคุยกันทางโทรศัพท์
แล้วคุณเกิดไอเดียเฉพาะเจาะจง...

405
00:30:38,800 --> 00:30:41,240
ซามี ขอโทษที ขอตัวเดี๋ยว ซามี

406
00:30:41,920 --> 00:30:43,080
เฮ่ มีอะไรเหรอ

407
00:30:43,080 --> 00:30:45,840
- ที่รัก เป็นอะไรไป
- ผมไม่เป็นไร ถอยไปก่อน

408
00:30:47,040 --> 00:30:47,880
เป็นอะไรคะ

409
00:30:49,800 --> 00:30:52,560
ซามี คุณกําลังทําให้ฉันกลัว ขอร้อง เป็นไรคะ

410
00:30:52,560 --> 00:30:55,360
ถอยไป มีบางอย่างที่ผมอยากบอกคุณ

411
00:30:55,360 --> 00:30:56,840
- โอเคนะ
- โอเค

412
00:30:58,040 --> 00:31:01,160
- คุณไม่อยากจัดงานเหรอ
- ไม่ ผมอยากสิ ผมแค่ต้อง...

413
00:31:01,160 --> 00:31:04,320
- ผมแค่อยากพูดบางอย่างน่ะ
- โอเค

414
00:31:08,000 --> 00:31:10,560
อะไรล่ะคะ ซามี คุณกําลังทําให้ฉันกลัว

415
00:31:10,560 --> 00:31:12,840
ขอร้อง มีอะไร

416
00:31:14,840 --> 00:31:15,880
ผมทําไม่ได้

417
00:31:15,880 --> 00:31:17,240
ผมขอโทษ

418
00:31:17,760 --> 00:31:19,960
หมายความว่าไงที่ว่าทําไม่ได้ ซามี

419
00:31:21,800 --> 00:31:22,640
ซามี

420
00:31:28,560 --> 00:31:30,000
ทีโอตายยังไงคะ

421
00:31:31,280 --> 00:31:34,480
ถ้าผมบอกว่าไม่อยากบอกเรื่องนี้เลย

422
00:31:35,560 --> 00:31:39,240
ผมเดาว่าคุณคงใช้เรื่อง
เงินบริจาคมาบีบผมอีกสินะ

423
00:31:41,920 --> 00:31:43,520
เห็นแก่ครอบครัวของเด็กคนนี้

424
00:31:43,520 --> 00:31:46,760
ถ้าผมบอกคุณ สัญญาได้ไหม
ว่าคุณจะไม่เอาไปบอกต่อ

425
00:31:47,600 --> 00:31:48,440
ได้ค่ะ

426
00:31:49,640 --> 00:31:51,560
ทีโอตายเพราะแอลกอฮอล์เป็นพิษ

427
00:31:51,560 --> 00:31:54,120
อะไรนะ เขาดื่มจนตายงั้นเหรอ

428
00:31:56,160 --> 00:31:58,120
ทีมฟุตบอลฉลองชัยครั้งใหญ่

429
00:31:58,120 --> 00:32:01,680
ทุกคนกําลังฮึกเหิม แน่นอนว่าทุกคนอยากฉลอง

430
00:32:02,520 --> 00:32:03,640
มีการดื่ม

431
00:32:05,200 --> 00:32:06,920
เด็กชายที่อยู่ห่างบ้าน

432
00:32:07,560 --> 00:32:08,760
ทุกอย่างเลยเถิด

433
00:32:10,040 --> 00:32:13,040
ทีโอน่าจะแยกตัวออกจากกลุ่ม

434
00:32:14,840 --> 00:32:16,520
เขาถูกพบตอนเช้าวันต่อมา

435
00:32:18,640 --> 00:32:20,760
เราตกใจกันมาก

436
00:32:21,680 --> 00:32:24,240
วันที่ 8 มิถุนายน ปี 1996

437
00:32:25,560 --> 00:32:26,480
วันที่ 8 มิถุนายน

438
00:32:28,720 --> 00:32:31,320
ี่หกสัปดาห์ก่อนแอนดรูว์ เบอร์เกตต์ตายในทะเล

439
00:32:33,960 --> 00:32:37,480
คุณไม่สงสัยเหรอที่มี
นักเรียนสองคนตายใกล้กันขนาดนี้

440
00:32:38,800 --> 00:32:41,120
- คุณคิดว่ามันเป็นเรื่องบังเอิญเหรอ
- ไม่

441
00:32:42,960 --> 00:32:45,680
ไม่ ก่อนที่ผมจะมาเป็นครูใหญ่
ผมเคยเป็นครูสอนคณิตศาสตร์

442
00:32:46,320 --> 00:32:51,480
ผู้เชี่ยวชาญด้านข้อมูลตัวแปรคู่
การถดถอยเชิงเส้น ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน

443
00:32:52,800 --> 00:32:58,720
ซึ่งผมกล้าพูดว่ามันทําให้ผม
เข้าใจกฎความน่าจะเป็นมากกว่าคนส่วนใหญ่

444
00:32:58,720 --> 00:33:01,000
แน่นอนมันไม่ใช่เรื่องบังเอิญอยู่แล้ว

445
00:33:02,160 --> 00:33:03,680
แล้วคุณคิดว่าเกิดอะไรขึ้น

446
00:33:04,760 --> 00:33:08,160
โอกาสที่นักเรียนสองคน
จากโรงเรียนชายล้วนอันดับต้นๆ

447
00:33:08,160 --> 00:33:11,440
จะเสียชีวิตต่อกันภายในไม่กี่เดือนมีน้อยมาก

448
00:33:11,960 --> 00:33:15,160
โอกาสที่เด็กสองคนนี้
จะอยู่ชั้นปีเดียวกัน ยิ่งน้อยลงไปอีก

449
00:33:15,160 --> 00:33:20,080
แต่นี่อยู่ทีมฟุตบอล
ทีมเดียวกัน ไม่ใช่เรื่องบังเอิญแน่ๆ

450
00:33:20,080 --> 00:33:23,760
แต่เมื่อเราเสริมปัจจัยสุดท้ายลงไปในสมการนี้

451
00:33:23,760 --> 00:33:27,840
โอกาสที่ทั้งหมดนั้นจะเป็นเรื่องบังเอิญคือศูนย์

452
00:33:28,320 --> 00:33:29,400
ปัจจัยอะไรคะ

453
00:33:29,400 --> 00:33:32,840
ทีโอ มอร่ากับแอนดรูว์
เบอร์เกตต์เป็นเพื่อนรักกัน

454
00:33:33,480 --> 00:33:36,440
คุณคิดว่าแอนดรูว์กระโดดเพราะเรื่องทีโอเหรอ

455
00:33:36,440 --> 00:33:37,360
ครับ

456
00:33:38,120 --> 00:33:40,440
ทีนี้ หมดธุระแล้วใช่ไหม

457
00:33:41,240 --> 00:33:44,560
หรือคุณมีคําขู่ที่น่าละอายกว่านั้นอีก

458
00:33:44,560 --> 00:33:47,480
คุณจําได้ไหมว่ามีใครอีกในทีมที่อยู่บนเรือ

459
00:33:50,000 --> 00:33:52,760
- ก็มีแอนดรูว์กับโจ
- ใช่

460
00:33:53,400 --> 00:33:55,320
เด็กผู้ชายชื่อคริสโตเฟอร์ สเวน

461
00:33:56,440 --> 00:33:59,280
ืและคงมีเด็กในทีมอีกสองสามคนด้วย

462
00:34:01,040 --> 00:34:02,120
คุณนายเบอร์เกตต์

463
00:34:03,040 --> 00:34:05,720
สิ่งที่เกิดขึ้นกับทีโอคือโศกนาฏกรรม

464
00:34:06,720 --> 00:34:07,560
ไม่ใช่เรื่องลี้ลับ

465
00:34:09,200 --> 00:34:13,640
ผมเข้าใจว่าคุณเศร้าเสียใจสุดซึ้ง

466
00:34:14,240 --> 00:34:18,480
และคงกําลังจับโน่นมาโยงนี่ทั้งที่มันไม่เกี่ยวกัน

467
00:34:20,000 --> 00:34:24,200
ในสนามรบของการศึกษาระดับสูงน่ะ

468
00:34:25,640 --> 00:34:28,880
ไม่มีศัตรูแอบแฝงหรืออุบายซับซ้อนหรอกครับ

469
00:34:29,760 --> 00:34:31,520
ก็แค่เด็กผู้ชายทั่วไป

470
00:34:32,120 --> 00:34:35,200
เลิกใช้คําสวยหรูเปรียบเปรย
กับกลยุทธ์ทางทหารเถอะค่ะ

471
00:34:35,200 --> 00:34:37,480
มันทําให้คุณดูเหมือนคนโง่เท่านั้นเอง

472
00:34:48,520 --> 00:34:50,160
(เอ็ดดี้)

473
00:34:51,120 --> 00:34:53,240
- เอ็ดดี้ ตอนนี้ไม่...
- รู้ไหมว่าแอ็บบี้อยู่ไหน

474
00:34:54,120 --> 00:34:57,560
เธอโกหก บอกว่าจะไป
บ้านเพื่อน และตอนนี้เธอไม่รับสาย

475
00:34:57,560 --> 00:34:59,000
แดเนียลบอกว่าเขาไม่รู้

476
00:34:59,000 --> 00:35:00,680
เธอโทรมาหาฉันประมาณชั่วโมงก่อน

477
00:35:01,600 --> 00:35:03,440
เธอบอกไหมว่าเธอทําอะไรอยู่

478
00:35:04,520 --> 00:35:06,120
มายา ผมเป็นพ่อของเธอ

479
00:35:10,720 --> 00:35:12,720
เธอบอกว่าเธอเจอลูกชายของแคลร์แล้ว

480
00:35:12,720 --> 00:35:15,080
- คนที่เธอยกให้คนอื่นเลี้ยง
- อะไรนะ

481
00:35:15,080 --> 00:35:17,800
ที่ไหน เธอเจอเขาได้ยังไง

482
00:35:17,800 --> 00:35:19,760
- ใช่ ฟังนะ...
- คุณบอกพวกเขาเหรอ

483
00:35:19,760 --> 00:35:22,800
- เปล่า ฟังนะ เอ็ดดี้ ที่สําคัญที่สุด...
- เชี่ย

484
00:35:38,960 --> 00:35:40,560
(ทีโอ มอร่า, แฟรงคลิน บิดเดิล)

485
00:35:43,840 --> 00:35:47,080
(กองหน้ายอดฝีมือเสียชีวิต
ความสูญเสียน่าเศร้าของวงการกีฬา)

486
00:35:47,080 --> 00:35:48,000
(อุบัติเหตุน่าเศร้า)

487
00:35:48,000 --> 00:35:50,800
{\an8}(พ่อแม่ฮาเวียร์กับไรซา...)

488
00:35:58,480 --> 00:36:00,040
(ฮาเวียร์ มอร่า)

489
00:36:00,720 --> 00:36:01,840
มอร่า

490
00:36:02,240 --> 00:36:04,560
{\an8}(ฮาเวียร์ มอร่า งานบํารุงรักษาสวน)

491
00:36:06,200 --> 00:36:08,880
(เลขที่ 73 ถนนฟลินท็อค, วินเฮิร์ส)

492
00:36:15,520 --> 00:36:17,520
สวัสดีค่ะ ขอโทษจริงๆ ที่รบกวนคุณ

493
00:36:17,520 --> 00:36:21,600
ฉันชื่อมายา สเติร์น ฉันอยากคุย
กับคุณเรื่องการตายของลูกชายคุณ

494
00:36:21,600 --> 00:36:24,800
แล้วทําไมฉันถึงควรคุยเรื่องนี้กับคนแปลกหน้าด้วย

495
00:36:25,360 --> 00:36:28,040
ไม่นะคะ สามีฉันมีนามสกุลเบอร์เกตต์

496
00:36:36,480 --> 00:36:38,960
- ครอบครัวคุณน่ารักมาก
- ขอบคุณ

497
00:36:40,640 --> 00:36:43,200
นั่นทีโอกับพอล

498
00:36:44,080 --> 00:36:46,440
อดัม เขาเป็นศัลยแพทย์

499
00:36:46,440 --> 00:36:47,480
โอ้

500
00:36:47,480 --> 00:36:49,160
และฮาเวียร์ สามีของฉัน

501
00:36:49,160 --> 00:36:51,680
เขาตายไปเมื่อสองปีก่อน

502
00:36:51,680 --> 00:36:52,600
เสียใจด้วยค่ะ

503
00:36:53,280 --> 00:36:54,720
เขาเป็นนักจัดสวน

504
00:36:55,400 --> 00:36:57,720
คุณล็อกวูดเป็นหนึ่งในลูกค้าของเขา

505
00:36:57,720 --> 00:36:59,520
คุณล็อกวูด ครูใหญ่เหรอคะ

506
00:37:01,160 --> 00:37:02,960
- เชิญค่ะ
- ขอบคุณ

507
00:37:13,680 --> 00:37:16,440
มันเป็นความคิดของล็อกวูดน่ะค่ะ

508
00:37:17,120 --> 00:37:18,560
ให้ทุนทีโอ

509
00:37:18,560 --> 00:37:21,880
พวกเขาอยากให้มี
ความหลากหลายในโรงเรียน และ...

510
00:37:22,880 --> 00:37:25,120
ฉันรู้ว่าเป็นข้อเสนอที่ดีจนไม่ควรปฏิเสธ

511
00:37:25,120 --> 00:37:29,400
แต่รู้ไหม แม้แต่ตอนที่ฮาวี
พูดถึงเรื่องนี้ในครั้งแรก ฉัน...

512
00:37:31,280 --> 00:37:32,120
ฉันกลัวมาก

513
00:37:33,160 --> 00:37:36,480
- คุณรู้สึกเหมือนเป็นคนนอก
- ฉันคือคนนอก

514
00:37:37,080 --> 00:37:38,520
แต่ฉันไม่ได้ห่วงเรื่องนั้นหรอก

515
00:37:39,040 --> 00:37:42,280
ฉันไม่อยากให้ทีโอรู้สึกแบบนั้นน่ะ

516
00:37:43,200 --> 00:37:45,280
ฉันไม่อยากให้เขาโดนรังแก

517
00:37:46,040 --> 00:37:47,640
- เขาโดนรังแกเหรอคะ
- เปล่า

518
00:37:48,680 --> 00:37:50,600
เขาทําได้ดีมากกับที่นั่น

519
00:37:51,800 --> 00:37:53,280
เนื้อหอมมาก

520
00:37:53,280 --> 00:37:56,520
เขาเรียนเก่ง เล่นกีฬาเก่งที่สุด

521
00:37:57,720 --> 00:38:01,920
และฉันรู้สึกงี่เง่าที่กังวลเรื่องแบบนี้

522
00:38:04,840 --> 00:38:06,040
จากนั้น...

523
00:38:10,080 --> 00:38:11,280
ก็มีเสียงเคาะประตู

524
00:38:13,960 --> 00:38:16,640
เรื่องแบบนี้ไม่มีใครทําใจได้หรอก

525
00:38:18,360 --> 00:38:21,640
พวกเขาบอกว่าเหมือนดื่มมากเกินไป

526
00:38:22,280 --> 00:38:23,440
ดื่มแอลกอฮอล์น่ะ

527
00:38:25,640 --> 00:38:28,000
ฉันบอกว่า "ทีโอไม่ดื่ม"

528
00:38:29,320 --> 00:38:33,440
พวกเขามองฉันเหมือนฉันเป็นแม่ที่โง่เง่า

529
00:38:34,640 --> 00:38:36,480
สามีฉันพูดเสมอว่า

530
00:38:37,400 --> 00:38:39,840
ต้องมีอะไรอีกแน่ๆ

531
00:38:39,840 --> 00:38:42,960
และที่งานศพฉันก็รู้ ใช่

532
00:38:42,960 --> 00:38:45,640
เมื่อเห็นเด็กผู้ชายใส่ชุดสูท

533
00:38:46,360 --> 00:38:49,600
เจ้าหน้าที่ทุกคนยืนเรียงแถว ก้มหน้า

534
00:38:51,360 --> 00:38:53,800
คนรวยปกป้องกันเอง

535
00:38:55,000 --> 00:38:57,120
คุณเคยถามเด็กคนอื่นหรือเปล่าคะ

536
00:38:58,000 --> 00:39:00,240
เช่นโจหรือแอนดรูว์

537
00:39:02,080 --> 00:39:03,280
ฉันชอบแอนดรูว์

538
00:39:04,640 --> 00:39:06,200
เขาไม่เหมือนคนอื่น

539
00:39:06,920 --> 00:39:09,280
เขาร้องไห้จริงๆ ที่งานศพ

540
00:39:09,280 --> 00:39:11,400
เขากับเด็กอีกคน

541
00:39:12,080 --> 00:39:14,440
- คริสโตเฟอร์ อะไรสักอย่าง
- คริสโตเฟอร์ สเวน

542
00:39:14,440 --> 00:39:15,360
นั่นแหละ

543
00:39:17,400 --> 00:39:18,240
ฉัน...

544
00:39:19,120 --> 00:39:21,920
ฉันได้ยินว่าแอนดรูว์ตายบนเรือ

545
00:39:22,600 --> 00:39:25,320
{\an8}ครอบครัวเบอร์เกตต์บอกว่าเป็นอุบัติเหตุ

546
00:39:25,920 --> 00:39:29,280
ใช่ คนอื่นบอกว่าเป็นเพราะทีโอ

547
00:39:30,000 --> 00:39:31,840
มันเป็นความเศร้า

548
00:39:32,440 --> 00:39:36,040
แต่ความเศร้าไม่ได้ทําให้เด็กกระโดดลงทะเล

549
00:39:37,680 --> 00:39:38,880
ความรู้สึกผิดต่างหาก

550
00:39:54,040 --> 00:39:56,480
สวัสดีค่ะ แอ็บบี้พูด กรุณาฝากข้อความ...

551
00:40:00,400 --> 00:40:01,880
(เพลเยอร์วันอาร์เคดคลับ)

552
00:40:02,880 --> 00:40:03,720
คอรีย์

553
00:40:07,400 --> 00:40:09,440
มันต้องมีวิธีที่ดีกว่านี้สิ

554
00:40:17,000 --> 00:40:18,080
- ไง
- โย่

555
00:40:19,600 --> 00:40:20,560
ฉันได้สายคุณ

556
00:40:21,480 --> 00:40:24,520
มีใครรู้รึเปล่าว่าคุณมาที่นี่
คุณไม่โดนสะกดรอยตามนะ

557
00:40:24,520 --> 00:40:26,760
ไม่มีในเมื่อตอนนี้คุณเลิกตามฉันแล้ว ไม่มี

558
00:40:29,160 --> 00:40:30,480
นี่มันเรื่องอะไรกัน

559
00:40:31,120 --> 00:40:32,800
คุณพูดถูก

560
00:40:33,720 --> 00:40:37,760
เรื่องทอมมี่ ดาร์กหายตัวไป
เขาไม่ใช้อินเทอร์เน็ตเลย

561
00:40:38,280 --> 00:40:39,160
เหรอ

562
00:40:39,880 --> 00:40:42,040
แต่ เมื่อหนึ่งเดือนก่อน

563
00:40:42,040 --> 00:40:46,800
เขาผิดนัดจ่ายค่าเช่าโกดังเก็บของ

564
00:40:48,520 --> 00:40:50,120
โกดังเก็บของเหรอ

565
00:40:52,840 --> 00:40:54,680
- เก็บอะไร
- นั่นแหละที่ผมอยากรู้

566
00:41:10,680 --> 00:41:12,480
เคียร์ซพูด ฝากข้อความไว้นะ

567
00:41:12,480 --> 00:41:13,840
เคียร์ซ นี่มาร์ตี้

568
00:41:13,840 --> 00:41:16,440
ทั้งคุณและพีเจ ดอว์สันไม่ได้มาตามนัดสอบปากคํา

569
00:41:16,440 --> 00:41:19,680
ใช่ ซึ่งในกรณีของเขา ผมให้เขา
กลายเป็นผู้ต้องสงสัยอย่างเป็นทางการ

570
00:41:20,840 --> 00:41:25,680
แต่คุณบอกว่าคุณจะกลับมาเวลานี้ โอเค
หวังว่าทุกอย่างจะเรียบร้อยนะ

571
00:41:26,640 --> 00:41:29,480
ผมหวังว่าคุณรู้นะว่า
โทรหาผมได้ทุกเมื่อถ้าคุณอยากคุย

572
00:41:29,480 --> 00:41:31,360
หรือไม่รู้สิ ดื่มเบียร์สักแก้ว

573
00:41:32,160 --> 00:41:34,360
และผมจะไม่สั่งโปรตีนเชคแน่นอน รับรอง

574
00:41:35,440 --> 00:41:39,040
ผมรู้ว่าคุณบอกว่า
นี่ไม่ใช่เรื่องของผม แต่ผมเป็นห่วง

575
00:41:39,560 --> 00:41:42,400
ฟังนะ ผมจะไปตามหาพีเจ

576
00:41:43,360 --> 00:41:45,840
ไปตรวจดูที่บ้านเขา ไปสํารวจบ้านพ่อเขา

577
00:41:45,840 --> 00:41:48,680
ลากเขามาที่นี่ให้ได้ถ้าจําเป็น ดังนั้น...

578
00:41:49,600 --> 00:41:51,040
ใช่ ผมจะส่งข่าวบอกคุณ

579
00:42:35,360 --> 00:42:39,240
- ให้ตายสิ
- ไม่ รับรอง ผมแค่อยากคุย

580
00:42:49,640 --> 00:42:50,480
ผม...

581
00:42:51,960 --> 00:42:54,280
- ผมขอโทษเรื่องนั้น
- อ้อ งั้นเหรอ

582
00:42:56,240 --> 00:43:00,160
มีเหตุผลไหมที่คุณตัดสินใจ
โผล่มา ต่อยหน้าผม แล้วเดินจากไป

583
00:43:00,160 --> 00:43:01,800
หรือแค่อารมณ์พาไป

584
00:43:01,800 --> 00:43:04,200
ผมรู้ว่าคุณเจอลูกสาวผมลับหลังผม

585
00:43:05,360 --> 00:43:08,200
ผมรู้ว่าคุณคุยกับเธอ
รู้ว่าเธอมาที่อะพาร์ตเมนต์คุณ

586
00:43:08,880 --> 00:43:13,120
ผมมาที่นี่เพราะตอนนี้ลูกสาวผม
อยู่ที่ไหนสักแห่งกับลูกชายคุณ

587
00:43:15,360 --> 00:43:18,200
- ลูกชายเหรอ
- ผมเดาว่าคุณบอกเธอเรื่องเขา

588
00:43:18,200 --> 00:43:23,000
และพูดตรงๆ นะ ผมทําแบบนี้เสียมารยาทมาก

589
00:43:23,000 --> 00:43:27,280
ผมยอมรับ แต่ผมคือพ่อของเธอ
และผมควรรู้ว่าเธออยู่ที่ไหน ดังนั้น...

590
00:43:28,240 --> 00:43:30,240
บอกมาว่าคุณบอกอะไรเธอ ขอร้อง

591
00:43:30,800 --> 00:43:35,120
ผมไม่เคยรู้ด้วยซ้ําว่าตัวเองมีลูกจนกระทั่ง
ลูกคุณต้อนผมจนมุมและหลุดปากออกมาเอง

592
00:43:35,760 --> 00:43:37,920
ผมไม่รู้ว่าพวกเขาอยู่ที่ไหนหรอก

593
00:43:40,480 --> 00:43:41,680
เด็กผู้ชายสินะ

594
00:43:41,680 --> 00:43:44,320
แสดงว่าคุณเพิ่งรู้ว่าตัวเองมีลูก

595
00:43:45,000 --> 00:43:47,320
และไม่ได้ทําอะไรเพื่อสืบเรื่องเขาเหรอ

596
00:43:47,320 --> 00:43:48,320
รู้แล้วยังไงล่ะ

597
00:43:48,960 --> 00:43:51,480
โผล่ไปหน้าบ้านแล้วพูดว่า
"โอ้ ยินดีที่ได้รู้จัก" เหรอ

598
00:43:51,480 --> 00:43:52,760
ประมาณนั้น

599
00:43:53,280 --> 00:43:56,720
คุณก็พูดง่ายสิ คุณมีลูกนี่ คุณรู้ขั้นตอน

600
00:43:56,720 --> 00:43:57,640
ขั้นตอนอะไร

601
00:43:57,640 --> 00:44:00,560
ฟังนะ ผมเพิ่งรู้ว่ามีเขาบนโลกนี้
เมื่อสัปดาห์ก่อน เข้าใจไหม

602
00:44:01,640 --> 00:44:04,320
ผมไม่ค่อยถนัดเข้าหาคน

603
00:44:05,200 --> 00:44:07,840
คนเดียวที่ผมคุยด้วยถูกคอคือแคลร์

604
00:44:07,840 --> 00:44:09,800
ซึ่งมันก็หลายปีแล้ว ผมไม่สามารถ...

605
00:44:12,280 --> 00:44:13,960
ผมไม่รู้จะเริ่มตรงไหน

606
00:44:17,040 --> 00:44:21,240
ไม่ว่าเขาเป็นใคร เขาโตแล้ว
มีครอบครัวและมีชีวิตของตัวเอง

607
00:44:21,240 --> 00:44:25,600
เขาไม่อยากให้ผมโผล่ไป
ทําโลกของเขาวุ่นวายหรอก

608
00:44:28,680 --> 00:44:29,800
แอ็บบี้ ลูกอยู่ไหน

609
00:44:30,880 --> 00:44:34,440
ไม่ พ่อไม่ได้โกรธ สาวน้อย
พ่อแค่อยากรู้ว่าลูกปลอดภัย

610
00:44:37,600 --> 00:44:39,920
ได้ เจอกันที่บ้านนะ

611
00:44:41,440 --> 00:44:42,280
รักลูกจ้ะ

612
00:44:46,920 --> 00:44:47,760
เจอตัวเธอแล้ว

613
00:45:05,280 --> 00:45:09,000
คุณคงเด่นน้อยกว่านี้ถ้าไม่ใส่แว่นดําและสวมหมวก

614
00:45:09,000 --> 00:45:11,640
ขออภัยที่ผมไม่รับฟังคําแนะนําอ้อมๆ

615
00:45:11,640 --> 00:45:14,440
จากคนที่ใช้วิธีเดินดุ่มๆ ลุยเข้าไปปะทะปัญหา

616
00:45:14,440 --> 00:45:15,880
อ้อ ดี

617
00:45:15,880 --> 00:45:19,640
ผมชอบทําเรื่องผิดกฎหมายจากหน้าจอมากกว่า

618
00:45:27,560 --> 00:45:28,400
ซามี

619
00:45:32,560 --> 00:45:33,680
ฉันได้รับข้อความของคุณ

620
00:45:43,840 --> 00:45:45,280
ขอเหตุผลดีๆ สักข้อสิ

621
00:45:47,360 --> 00:45:49,040
ที่จะไม่ดื่มหรือไม่กระโดด

622
00:45:56,560 --> 00:45:57,640
พวกเขาว่ายังไง

623
00:46:06,280 --> 00:46:07,120
พระเจ้า

624
00:46:09,080 --> 00:46:10,040
เสียใจด้วย ซามี

625
00:46:15,680 --> 00:46:16,520
มี...

626
00:46:18,520 --> 00:46:19,480
ไม่มีทางรักษา

627
00:46:20,960 --> 00:46:22,160
มันจะมีแต่...

628
00:46:23,960 --> 00:46:26,800
หนักขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งผมตาย

629
00:46:32,000 --> 00:46:34,040
ผมจะสร้างครอบครัวในสภาพนี้ได้ยังไง

630
00:46:34,560 --> 00:46:37,920
- มอลลี่เป็นหญิงแกร่ง
- เธอไม่ควรต้องแกร่งเลย

631
00:46:39,160 --> 00:46:41,400
มันควรเป็นผมสิ ผมควรเป็นคนที่...

632
00:46:43,000 --> 00:46:43,840
รู้ไหม

633
00:46:49,640 --> 00:46:52,920
โคตรบ้าเลย ในที่สุดผมก็
กําลังใช้ชีวิตที่ถูกต้องแล้วน่ะ

634
00:46:55,480 --> 00:46:57,120
ผมเหลวแหลกมาซะนาน

635
00:46:58,760 --> 00:47:01,680
ในที่สุดผมก็กําลังทําได้ดีแล้ว ตอนนี้ผมกลับ...

636
00:47:08,120 --> 00:47:08,960
ไม่

637
00:47:10,880 --> 00:47:12,120
ทําแบบนี้กับเธอไม่ได้

638
00:47:44,320 --> 00:47:46,520
ทําไมฉันรู้สึกเหมือนคุณปิดบังอะไรอยู่

639
00:47:49,880 --> 00:47:51,120
ไม่เอาน่า คอรีย์

640
00:47:52,360 --> 00:47:53,960
ความลับมันไม่เหมาะกับคุณหรอก

641
00:47:56,400 --> 00:47:57,360
ฉันลงมาเต็มตัวแล้ว

642
00:47:59,160 --> 00:48:01,600
และฉันอยากรู้ว่าแคลร์รู้อะไรกันแน่

643
00:48:03,200 --> 00:48:04,640
สิ่งที่คุณยังไม่ได้บอกฉันน่ะ

644
00:48:07,280 --> 00:48:08,120
โอเค

645
00:48:09,680 --> 00:48:11,280
เรากําลังพูดถึงอาชญากรรม

646
00:48:11,280 --> 00:48:14,400
ที่เกิดขึ้นทั่วทั้งบริษัทยาเบอร์เกตต์

647
00:48:14,400 --> 00:48:17,560
โจ จูดิธ นีล ทั้งคณะกรรมการน่าจะรู้

648
00:48:18,080 --> 00:48:20,000
เด็กผู้ชายคนนึงตาย ในอินเดีย

649
00:48:20,960 --> 00:48:21,920
อายุสามขวบ

650
00:48:22,840 --> 00:48:24,880
ผมไม่รู้รายละเอียดเป๊ะๆ

651
00:48:24,880 --> 00:48:27,840
แต่ผมรู้ว่าเขาติดเชื้อ มีไข้

652
00:48:27,840 --> 00:48:30,640
แล้วก็ได้ยาปฏิชีวนะของบริษัทเบอร์เกตต์

653
00:48:30,640 --> 00:48:33,000
และกว่าพวกเขาจะรู้ว่ายาไม่ได้ผล

654
00:48:33,000 --> 00:48:34,520
มันก็สายเกินไปสําหรับเด็ก

655
00:48:35,280 --> 00:48:37,280
เด็กคนนั้นเป็นแค่หนึ่งราย

656
00:48:37,840 --> 00:48:41,200
มีคนตายอีกหลายคน มีคนติดยา

657
00:48:41,200 --> 00:48:44,280
ผลข้างเคียงที่ร้ายแรง
ทั้งหมดมาจากยาของบริษัทเบอร์เกตต์

658
00:48:44,280 --> 00:48:47,920
ทีนี้ ถึงแม้นั่นเป็นจริงครึ่งเดียว
บริษัทก็ควรจบเห่ไปแล้ว

659
00:48:49,120 --> 00:48:52,040
แต่ไม่น่ะสิ เพราะ
พวกเบอร์เกตต์รู้ว่าพวกเขาสามารถ

660
00:48:52,040 --> 00:48:56,320
ใช้เงินและทนายซุกซ่อน
เรื่องพวกนั้นและชี้นิ้วโทษคนอื่น

661
00:48:57,440 --> 00:49:02,280
แต่ไม่ว่าแคลร์ไปสะดุดตอเรื่องลับอะไรเข้า

662
00:49:02,280 --> 00:49:03,280
มันไม่เหมือนกัน

663
00:49:04,040 --> 00:49:06,720
มันใหญ่มาก ใหญ่กว่าเรื่องยาที่เป็นอันตราย

664
00:49:07,320 --> 00:49:09,720
และไม่รู้ยังไง มันเกี่ยวกับทอมมี่ ดาร์ก

665
00:49:09,720 --> 00:49:12,120
ซึ่งผมคิดว่ามันสามารถทําให้ทั้งตระกูลนั้น

666
00:49:13,080 --> 00:49:15,080
อาณาจักรที่เน่าเฟะนั่นพังราบเป็นหน้ากลอง

667
00:49:16,960 --> 00:49:17,960
มาเร็ว

668
00:49:43,440 --> 00:49:45,160
พ่อพูด โทรหาพ่อเดี๋ยวนี้

669
00:52:28,040 --> 00:52:29,960
คําบรรยายโดย เพียรพิไล ธรรมลิขิตชัย