1 00:00:16,910 --> 00:00:22,290 ได้แรงบันดาลใจจากเรื่องจริง 2 00:00:30,540 --> 00:00:32,980 ผมวิลลี่ แกรี่ น้องชายผม อัล 3 00:00:33,180 --> 00:00:34,480 {\an8}โบสถ์แบปทิสต์ คัลวารี ออฟ เลิฟ อินเดียนทาวน์ ฟลอริดา 1995 4 00:00:34,680 --> 00:00:36,890 {\an8}เขาเทศนาที่นี่ แต่เขาขอให้ผมมา 5 00:00:37,090 --> 00:00:39,140 {\an8}แบ่งปันกับพวกคุณ แต่ผมขอพูดแบบนี้ 6 00:00:39,340 --> 00:00:41,890 {\an8}เมื่อพระเจ้าโทรมา คุณต้องรับสาย 7 00:00:42,090 --> 00:00:43,520 - ถูกต้อง - มันต้องเป็นแบบนั้น 8 00:00:43,720 --> 00:00:45,730 วันนี้พระเจ้าอยู่ในใจและจิตวิญญาณผม 9 00:00:45,930 --> 00:00:47,580 ดังนั้นผมจึงมาที่นี่เพื่อพูดกับพวกคุณ 10 00:00:48,410 --> 00:00:50,600 ผมพูดกับตัวเองว่า "อะไรค้ำจุนเรา" 11 00:00:50,800 --> 00:00:54,990 อะไรทำให้เรารู้สึกถึงจิตวิญญาณ ที่ที่เรารู้สึกปลอดภัย 12 00:00:57,200 --> 00:00:59,330 ผมเชื่อว่ามันคือบ้าน 13 00:01:00,830 --> 00:01:02,620 ถ้าผมกลับไปบ้านได้ 14 00:01:03,450 --> 00:01:07,540 แม้แต่การพูดคำว่า "บ้าน" ก็ทำให้เรารู้สึกบางอย่าง 15 00:01:08,120 --> 00:01:09,850 - ผมต้องไปที่ไหน - บ้าน 16 00:01:10,050 --> 00:01:11,560 - เราอยากไปที่ไหน - บ้าน 17 00:01:11,760 --> 00:01:14,850 - บ้านคือที่พักใจ อาเมน - อาเมน 18 00:01:15,050 --> 00:01:17,190 - ฮาเลลูยา - ฮาเลลูยา 19 00:01:17,380 --> 00:01:19,350 เพราะเมื่อคุณกลับบ้าน ครอบครัวของคุณอยู่ที่นั่น 20 00:01:19,550 --> 00:01:21,060 ทุกคนอยู่ที่นั่น คุณอยู่บ้าน 21 00:01:21,260 --> 00:01:23,740 แล้วบ้านเราอยู่ที่ไหนล่ะ โบสถ์คนดำ 22 00:01:26,830 --> 00:01:28,310 ผมไม่ได้ยินเลย เราอยู่ที่ไหนนะ 23 00:01:28,510 --> 00:01:30,660 - โบสถ์คนดำ - พูดซิ 24 00:01:31,290 --> 00:01:34,490 ในโบสถ์คนดำ ไม่มีใครพูดว่า ผมตรงกับรูปพรรณคนร้าย 25 00:01:35,660 --> 00:01:39,020 ในโบสถ์คนดำ พวกเขาไม่ตัดสินผม เพราะสีผิวของผม 26 00:01:39,220 --> 00:01:40,850 - ใช่แล้ว - ไม่ 27 00:01:41,050 --> 00:01:43,730 ในโบสถ์คนดำ พวกเขาไม่เรียกชื่อผมแบบดูถูก 28 00:01:43,930 --> 00:01:47,290 และถ้าพวกเขาเรียกชื่อผม รู้ไหมพวกเขาเรียกผมว่าไง 29 00:01:47,740 --> 00:01:49,810 ถามว่ารู้ไหมพวกเขาเรียกผมว่าไง 30 00:01:50,010 --> 00:01:52,830 พวกเขาเรียกผมว่าลูกของพระเจ้า 31 00:01:59,950 --> 00:02:02,120 - เยี่ยมมาก พี่ชาย - ดูแลตัวเองนะคะ 32 00:02:04,540 --> 00:02:05,350 โอเคนะ 33 00:02:05,550 --> 00:02:07,270 บาย ดูแลตัวเองด้วย 34 00:02:07,470 --> 00:02:09,290 เป็นการเทศน์ที่เยี่ยมมากเลยค่ะ 35 00:02:10,450 --> 00:02:11,980 {\an8}บิล็อกซี มิสซิสซิปปี 36 00:02:12,180 --> 00:02:16,850 {\an8}{\i1}แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูยู{\i0} {\i1}แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูยู{\i0} 37 00:02:17,050 --> 00:02:20,520 {\i1}แฮปปี้เบิร์ธเดย์ คุณปู่ที่รัก{\i0} 38 00:02:20,720 --> 00:02:23,990 {\i1}แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูยู{\i0} 39 00:02:24,830 --> 00:02:27,600 สุขสันต์วันเกิดค่ะ คุณปู่ หนูทำการ์ดมาให้ 40 00:02:27,800 --> 00:02:29,310 ปู่นี่โชคดีจริงๆ 41 00:02:29,510 --> 00:02:31,230 ไหนขอปู่ดูหน่อยซิ 42 00:02:31,430 --> 00:02:32,140 สุขสันต์วันเกิดครบรอบ 75 ปี 43 00:02:32,340 --> 00:02:33,770 ลูกสิบสาม หลานยี่สิบสี่ 44 00:02:33,970 --> 00:02:36,700 ฉันจะบอกว่าคุณทำได้ดีเลย คุณโอคีฟ 45 00:02:37,160 --> 00:02:38,580 คุณก็ทำได้ดีเหมือนกัน 46 00:02:40,080 --> 00:02:41,410 คุณนายโอคีฟ 47 00:02:42,330 --> 00:02:43,910 ดีมากจริงๆ 48 00:02:46,990 --> 00:02:49,290 ไม่โตมาเป็นโจรเลยสักคน 49 00:02:54,950 --> 00:02:56,330 คุณ... อ้าว 50 00:02:56,950 --> 00:02:58,700 - นี่คุณโอเคไหม - โอเค 51 00:02:59,700 --> 00:03:01,810 ใช่ ฉันแค่ดูว่าคุณเป็นไง 52 00:03:02,010 --> 00:03:02,890 ได้เลย 53 00:03:03,090 --> 00:03:05,230 - ฉันยังทำแบบนั้นได้นะ - ใช่แล้วจ้ะ 54 00:03:05,430 --> 00:03:08,270 - ดีจัง ดีที่ได้ยิน - วันนี้ผมมีความสุขที่สุดแล้ว 55 00:03:08,470 --> 00:03:14,410 ความยุติธรรมที่ถูกฝัง 56 00:03:17,370 --> 00:03:20,190 {\an8}ความเป็นอยู่ที่ดีของชีวิตชายคนนี้ ขึ้นอยู่กับพวกคุณ 57 00:03:20,380 --> 00:03:25,080 {\an8}คิสซิมมี ฟลอริดา 58 00:03:25,540 --> 00:03:27,240 ผมขอพูดกับพวกคุณง่ายๆ ได้ไหม 59 00:03:28,620 --> 00:03:30,160 พูดธรรมดา เข้าใจง่าย 60 00:03:31,080 --> 00:03:33,850 เพราะผมคิดว่าพวกเขาพยายาม พูดไม่ให้พวกคุณเข้าใจ 61 00:03:34,050 --> 00:03:35,350 {\an8}และเราจะไม่ยอมให้ทำอย่างนั้น 62 00:03:35,550 --> 00:03:36,810 {\an8}"โคลวิส ทับส์ กับ ฟินช์แอนด์โค บริการอาหาร" 63 00:03:37,010 --> 00:03:38,980 {\an8}ผมมีความลับบางอย่าง เกี่ยวกับลูกความของผม 64 00:03:39,180 --> 00:03:40,870 {\an8}และผมจะบอกพวกคุณเดี๋ยวนี้ 65 00:03:41,580 --> 00:03:43,040 {\an8}ลูกความของผมไม่เอาไหน 66 00:03:44,040 --> 00:03:45,040 จริงครับ 67 00:03:45,540 --> 00:03:48,910 ลูกความที่ไม่เอาไหนของผม โคลวิส ทับส์ ในวันที่เกิดอุบัติเหตุ 68 00:03:50,290 --> 00:03:51,540 เขาเมา 69 00:03:53,330 --> 00:03:54,910 ใช่แล้ว เมา 70 00:03:56,330 --> 00:04:00,230 เมาเละ เมาปลิ้น เมาไม่รู้เหนือรู้ใต้ 71 00:04:00,430 --> 00:04:02,190 อันที่จริง อยากฟังตัวเลขไหม 72 00:04:02,380 --> 00:04:05,560 ตัวเลขบอกว่าระดับแอลกอฮอล์ ในเลือดอยู่ที่ 0.4 เปอร์เซ็นต์ 73 00:04:05,760 --> 00:04:06,730 มันอยู่นี่ 74 00:04:06,930 --> 00:04:09,290 มีอาการเมามาย ถ้าอยากใช้คำให้สวยหรู 75 00:04:10,910 --> 00:04:12,200 ไม่ใช่แค่นั้น 76 00:04:12,950 --> 00:04:14,390 เขามีเรื่องกระทบจิตใจเยอะ 77 00:04:14,590 --> 00:04:16,810 เขาบอกว่าเขาทรมานด้วยโรคซึมเศร้า 78 00:04:17,010 --> 00:04:19,690 บางคนอาจบอกว่าเขามีแนวโน้มฆ่าตัวตาย และเรามีหลักฐาน 79 00:04:19,880 --> 00:04:22,890 เพราะตอนที่เขาพูดคุยกับนักบำบัด เขาบอกนักบำบัดของเขาว่า 80 00:04:23,090 --> 00:04:27,040 "ผมรู้สึกแย่มาก ผมอยากจะขึ้นรถ และขับพุ่งชนต้นไม้" 81 00:04:28,580 --> 00:04:29,910 แต่เขาทำแบบนั้นไม่ได้ 82 00:04:31,040 --> 00:04:33,190 ลูกความที่ไม่เอาไหนของผมทำไม่ได้ คุณรู้ไหมว่าทำไม 83 00:04:33,380 --> 00:04:34,790 เขาถูกเพิกถอนใบขับขี่ 84 00:04:36,330 --> 00:04:37,830 ไม่มีใบขับขี่ด้วยซ้ำ 85 00:04:38,990 --> 00:04:39,940 แล้วเขาว่าไง 86 00:04:40,130 --> 00:04:43,620 "ผมจะไปหาจักรยานมา แล้วทำแบบนั้น" 87 00:04:44,240 --> 00:04:45,940 และนั่นก็คือสิ่งที่เขาทำ 88 00:04:46,130 --> 00:04:48,230 เขาขี่จักรยานของเขา ไปที่สี่แยกถนนอัลเบอร์ตาตัดกับไวน์ 89 00:04:48,430 --> 00:04:49,560 พวกคุณรู้จักร้านเหล้านั้นนะ 90 00:04:49,760 --> 00:04:51,850 เขาไปซื้อเหล้าสกอตช์ขวดใหญ่มาดื่ม 91 00:04:52,050 --> 00:04:53,810 แล้วเขาทำอะไร ขึ้นจักรยานคันนั้น 92 00:04:54,010 --> 00:04:57,040 และขี่ตรงไปยังทางหลวงที่รถราสัญจร 93 00:04:58,950 --> 00:05:01,580 จากนั้น คุณสิบแปดล้อก็มา 94 00:05:02,080 --> 00:05:05,490 ฟินช์แอนด์คอมพานี ไม่สนสี่สนแปด 95 00:05:05,990 --> 00:05:08,450 ไม่สนใจอะไรเลย มาจากถนนเอล์ม แล้วเขาทำไง 96 00:05:10,950 --> 00:05:11,990 เขาชนโคลวิส 97 00:05:12,990 --> 00:05:14,290 หมอนั่นชนเขา 98 00:05:14,830 --> 00:05:16,410 เขาน่าจะตายไปแล้ว 99 00:05:17,580 --> 00:05:19,160 เขาน่าจะตายไปแล้ว 100 00:05:19,580 --> 00:05:20,690 พวกคุณรู้จักเพลงนั้นไหม 101 00:05:20,880 --> 00:05:22,910 {\i1}ฉันกำลังมองหาปาฏิหาริย์{\i0} 102 00:05:24,910 --> 00:05:26,410 เขานี่ไงปาฏิหาริย์ 103 00:05:27,490 --> 00:05:31,450 เราถึงได้ขอให้คุณใช้จิตใจและวิญญาณ 104 00:05:32,370 --> 00:05:34,690 มอบเงินแค่ 75 ล้านให้กับเขา 105 00:05:34,880 --> 00:05:36,640 ทำไมรู้ไหม พวกนั้นมีเงิน 106 00:05:36,840 --> 00:05:37,990 พวกนั้นมีเงิน 107 00:05:38,830 --> 00:05:40,290 พวกนั้นมีปัญญาจ่าย 108 00:05:41,450 --> 00:05:44,410 แต่พวกนั้นรู้ว่าตัวเองใหญ่ พยายามจะเหยียบย่ำคนตัวเล็กๆ 109 00:05:45,200 --> 00:05:47,520 พวกคุณถามว่า "ทำไมต้อง 75 ล้าน วิลลี่ แกรี่" 110 00:05:47,720 --> 00:05:50,580 ผมจะบอกให้ว่าทำไม เพราะเรามีหลักฐาน 111 00:05:50,950 --> 00:05:53,450 หลักฐานจะพิสูจน์ว่า มีความประมาทเลินเล่อ 112 00:05:53,950 --> 00:05:58,190 เพราะโคลวิสผู้ไม่เอาไหนมีดีอย่างเดียว 113 00:05:58,380 --> 00:05:59,560 ณ ตอนนั้น 114 00:05:59,760 --> 00:06:03,480 ถึงแม้เขาจะเมาเละ เมาปลิ้น เมาไม่รู้เหนือรู้ใต้ 115 00:06:03,680 --> 00:06:05,410 ซึมเศร้าและอยากฆ่าตัวตาย 116 00:06:06,200 --> 00:06:08,410 ลูกความที่ไม่เอาไหนของผม โคลวิส ทับส์ 117 00:06:12,200 --> 00:06:13,700 ไม่ได้ฝ่าไฟแดง 118 00:06:17,620 --> 00:06:18,990 ผมขอพูดเพียงเท่านี้ครับ 119 00:06:31,790 --> 00:06:33,290 วิลลี่ อี แกรี่ และเพื่อน 120 00:06:46,490 --> 00:06:48,390 ผมวิลลี่ แกรี่ เข้ามาเลย ทุกคน 121 00:06:48,590 --> 00:06:51,060 ขอโทษที่ต้องให้พวกคุณรอข้างนอกซะนาน 122 00:06:51,260 --> 00:06:53,640 ยินดีที่ได้รู้จัก คุณแกรี่ ผมเจเรไมอาห์ โอคีฟ 123 00:06:53,840 --> 00:06:55,520 เจเรไมอาห์ ผมชอบนะ ชื่อในคัมภีร์ 124 00:06:55,720 --> 00:06:58,480 อิสยาห์ เจเรไมอาห์ คร่ำครวญ มาจากคัมภีร์ไบเบิล แล้วนี่ใคร 125 00:06:58,680 --> 00:07:00,890 นี่คือผู้ช่วยทนาย ฮาลเบิร์ต ด็อคกินส์ 126 00:07:01,090 --> 00:07:03,100 เรียกฮาลก็ได้ครับ เป็นเกียรติครับ คุณแกรี่ 127 00:07:03,300 --> 00:07:06,480 นายยังเด็กเกินกว่าจะเป็นทนาย นิโกร ฉันนึกว่านายเป็นลูกบุญธรรมของเขา 128 00:07:06,680 --> 00:07:09,100 ถามจริง มาเถอะ ฉันล้อเล่น เข้ามา 129 00:07:09,300 --> 00:07:12,690 นี่คู่หูผม เรจจี้ ดักลาส 130 00:07:12,880 --> 00:07:14,160 เขาเป็นมือขวาของผม 131 00:07:14,700 --> 00:07:17,350 พวกคุณมีอะไร ให้วิลลี่ แกรี่ช่วยอะไร 132 00:07:17,550 --> 00:07:18,480 ฟ้องร้อง 133 00:07:18,680 --> 00:07:19,980 อะไรนะ 134 00:07:20,180 --> 00:07:22,350 ฟ้องร้องที่บาดเจ็บ คุณมีการบาดเจ็บใช่ไหม 135 00:07:22,550 --> 00:07:23,940 พวกคุณไม่เห็นป้ายข้างนอกเหรอ 136 00:07:24,130 --> 00:07:25,600 เรารับทำแต่คดีแนวนี้ 137 00:07:25,800 --> 00:07:26,990 ครับ ใช่และไม่ใช่ 138 00:07:27,410 --> 00:07:31,980 ผมว่าเราก็มีคดีแบบนั้นแต่หักมุมนิดหน่อย 139 00:07:32,180 --> 00:07:35,390 หักมุมนิดหน่อย ได้เลย หักแบบไหน คดีแบบไหน 140 00:07:35,590 --> 00:07:36,910 คดีความกฎหมายสัญญา 141 00:07:37,580 --> 00:07:38,560 กฎหมายสัญญา 142 00:07:38,760 --> 00:07:41,310 ไม่เอาน่าเพื่อน เราไม่รับทำคดีกฎหมายสัญญา 143 00:07:41,510 --> 00:07:43,520 ไม่เอาหรอก ฟังดูน่าเบื่อตายชัก 144 00:07:43,720 --> 00:07:45,270 ใช่ เราไม่ทำคดีกฎหมายสัญญา 145 00:07:45,470 --> 00:07:49,060 ใช่ แต่ฟังนะ เราเข้าใจว่า มันไม่ใช่แนวที่คุณถนัด 146 00:07:49,260 --> 00:07:52,370 แต่คุณช่วยฟังเขาก่อน แล้วคุณจะรู้ว่าคดีนี้น่าสนใจ 147 00:07:55,830 --> 00:08:00,540 ผมเป็นผู้อำนวยการงานศพ จากบิล็อกซี มิสซิสซิปปี 148 00:08:01,370 --> 00:08:04,690 ผมมีธุรกิจอยู่ที่นั่น จริงๆ แล้ว ผมมีหลายธุรกิจที่นั่น 149 00:08:04,880 --> 00:08:08,040 ผมมีบ้านจัดงานศพแปดแห่ง กับบริษัทประกันงานศพ 150 00:08:09,620 --> 00:08:13,140 {\an8}{\i1}เราเป็นธุรกิจในครอบครัว{\i0} {\i1}และมีมานานกว่าร้อยปีแล้ว{\i0} 151 00:08:13,340 --> 00:08:16,040 {\an8}{\i1}และเราจะไม่ยอมเสียมันไปโดยไม่ต่อสู้{\i0} 152 00:08:16,620 --> 00:08:20,940 {\an8}{\i1}หลังจากที่ผมกลับมาจากสงคราม{\i0} {\i1}พ่อของผมส่งต่อธุรกิจนี้ให้ผม{\i0} 153 00:08:21,130 --> 00:08:23,370 {\i1}ซึ่งผมถือว่าท่านไว้ใจผมอย่างมาก{\i0} 154 00:08:23,740 --> 00:08:26,160 {\i1}แอนเน็ตต์กับผมโชคดีที่มีลูก 13 คน{\i0} 155 00:08:27,160 --> 00:08:31,200 {\i1}และเราตั้งใจที่จะให้พวกเขา{\i0} {\i1}สานต่อกิจการไปในภายภาคหน้า{\i0} 156 00:08:32,160 --> 00:08:35,200 {\i1}แต่ราวๆ หนึ่งปีที่แล้ว{\i0} {\i1}ผมประสบปัญหาด้านการเงิน{\i0} 157 00:08:35,830 --> 00:08:37,600 สวัสดี สุภาพบุรุษ มีอะไรให้ช่วยไหม 158 00:08:37,800 --> 00:08:40,600 เรามาที่นี่ในนามคณะกรรมการ กำกับดูแลประกันภัยของรัฐ 159 00:08:40,800 --> 00:08:43,520 คุณโอคีฟ ในฐานะตัวแทน ประกันงานศพที่ลงทะเบียน 160 00:08:43,720 --> 00:08:45,020 ในรัฐมิสซิสซิปปี 161 00:08:45,220 --> 00:08:49,020 ผมมั่นใจว่าคุณทราบว่า คุณต้องรักษาเงินทุนขั้นต่ำ 162 00:08:49,220 --> 00:08:50,390 ไว้ในบัญชีของคุณตลอดเวลา 163 00:08:50,590 --> 00:08:52,120 ครับ แน่นอน ผมทราบ 164 00:08:54,830 --> 00:08:56,410 {\an8}รัฐบาล 165 00:09:02,910 --> 00:09:04,370 หน่วยงานกำกับดูแลประกันภัย 166 00:09:05,080 --> 00:09:06,700 ล้อเล่นใช่ไหมเนี่ย 167 00:09:07,410 --> 00:09:09,190 พวกเขาต้องการอะไรกันแน่ 168 00:09:09,380 --> 00:09:11,940 ความจริงคือ ผมอาจจะทำให้ตัวเองเดือดร้อน 169 00:09:12,130 --> 00:09:13,160 เดือดร้อนเรื่องอะไร 170 00:09:14,580 --> 00:09:18,270 เจอร์รี่ ผมเป็นทนายคุณมานานแค่ไหน 171 00:09:18,470 --> 00:09:20,230 จะ 30 ปีแล้วใช่ไหม 172 00:09:20,430 --> 00:09:22,200 ก่อนหน้านั้นเราเป็นเพื่อนกันมาก่อน 173 00:09:22,950 --> 00:09:27,020 เราต่างก็รู้ว่าผมมีหนี้ท่วมหัวมาหลายปี 174 00:09:27,220 --> 00:09:30,940 พยายามทำให้ธุรกิจนี้มั่นคง ยืนยาว 175 00:09:31,130 --> 00:09:33,330 เพื่อจะได้มีอะไรตกทอดไปให้ลูกๆ 176 00:09:36,370 --> 00:09:37,940 อย่าเพิ่งตีตนไปก่อนไข้ 177 00:09:38,130 --> 00:09:39,940 ผมรู้ว่าเรื่องนี้มันเครียดแค่ไหน 178 00:09:40,130 --> 00:09:42,870 แต่ผมค่อนข้างมั่นใจว่า เราจะหาทางออกได้ 179 00:09:43,700 --> 00:09:45,600 แป๊บนึงนะ โทษที ไอ้ลูกชาย 180 00:09:45,800 --> 00:09:47,270 - ดื่มอะไรอีกไหม - ไม่ 181 00:09:47,470 --> 00:09:49,600 ถ้าว่างก็ไปเอาเบอร์เบินมาอีกแก้วนะ 182 00:09:49,800 --> 00:09:51,240 - ขอบใจ - ครับ 183 00:09:55,330 --> 00:09:56,370 ฟังนะ 184 00:09:57,410 --> 00:10:00,080 คุณเคยคิดจะขายธุรกิจบางส่วนไหม 185 00:10:00,620 --> 00:10:01,540 ไม่ 186 00:10:03,540 --> 00:10:05,160 แค่บางส่วน ตกลงไหม 187 00:10:07,240 --> 00:10:10,490 ผมไม่ได้บอกว่าอยากขาย แต่ถ้าขาย ผมจะไปหาคนซื้อจากไหน 188 00:10:11,290 --> 00:10:14,410 แคนาดาไง พวกเขาสอบถามมา 189 00:10:15,700 --> 00:10:17,440 โลเวนกรุ๊ป อ้อ ใช่ 190 00:10:17,630 --> 00:10:20,560 พวกเขากว้านซื้อกิจการเป็นว่าเล่น 191 00:10:20,760 --> 00:10:22,190 ไปทั่วประเทศ 192 00:10:22,380 --> 00:10:26,240 ซื้อบริษัทจัดงานศพอิสระที่มีสาขา เท่าที่พวกเขาจะหาได้ 193 00:10:26,660 --> 00:10:29,770 คนพวกนี้ พวกเขาเป็นผู้เล่นรายใหญ่ 194 00:10:29,970 --> 00:10:32,440 ใช่ คุณก็รู้ว่าผมรู้สึกยังไง กับบริษัทยักษ์ใหญ่พวกนี้ 195 00:10:32,630 --> 00:10:37,540 ใช่ ผมรู้ แต่ผมจะบอกว่า มันเป็นทางเลือกหนึ่ง ที่ยังมีอยู่ 196 00:10:40,120 --> 00:10:41,700 อาจจะเป็นทางออก 197 00:10:44,830 --> 00:10:46,120 ลองเก็บไปคิดดูละกัน 198 00:10:51,830 --> 00:10:54,330 เจอร์รี่ มาพอดีเลย 199 00:10:54,950 --> 00:10:56,980 - ให้ช่วยถือไหม - ไม่ต้อง ถือเองได้ 200 00:10:57,180 --> 00:10:59,940 นี่ฟังนะ คุณแน่ใจแล้วใช่ไหม 201 00:11:00,130 --> 00:11:01,850 ไม่ ผมคิดหนักมาก 202 00:11:02,050 --> 00:11:04,350 และผมเชื่อว่ามันคือสิ่งที่ถูกต้อง เพื่อครอบครัวของผม 203 00:11:04,550 --> 00:11:07,020 ได้ ป้ายถัดไป แวนคูเวอร์ คุณพร้อมจะเข้าไปไหม 204 00:11:07,220 --> 00:11:09,140 - เราต้องรอฮาลก่อน - ใครนะ 205 00:11:09,340 --> 00:11:11,980 ผมเล่าเรื่องฮาลให้ฟังแล้วไง เขาเป็นเพื่อนลูกชายผมที่มหา'ลัย 206 00:11:12,180 --> 00:11:15,310 เป็นเด็กหนุ่มที่ฉลาดมาก เริ่มทำงานเป็นทนายและ... 207 00:11:15,510 --> 00:11:17,520 นั่นไง เขามาแล้ว 208 00:11:17,720 --> 00:11:21,980 เขาเพิ่งสอบเนติฯ ผ่าน กำลังต้องการประสบการณ์ทำงาน 209 00:11:22,180 --> 00:11:23,370 ใคร คนไหน 210 00:11:24,040 --> 00:11:25,200 ไอ้เด็กตัวสูงนั่นเหรอ 211 00:11:25,950 --> 00:11:28,080 หวัดดี ขอโทษมากๆ ครับ คุณโอคีฟ 212 00:11:29,040 --> 00:11:30,980 แท็กซี่ไปส่งผมผิดเทอร์มินอล 213 00:11:31,180 --> 00:11:32,230 ไม่ต้องห่วงหรอก 214 00:11:32,430 --> 00:11:35,120 ฮาลเบิร์ต ด็อคกินส์ รู้จักกับไมค์ ออลเรดสิ 215 00:11:35,950 --> 00:11:37,520 ยินดีที่ได้รู้จักครับ คุณออลเรด 216 00:11:37,720 --> 00:11:39,310 ผมตื่นเต้นมากที่ได้ร่วมทีม 217 00:11:39,510 --> 00:11:41,200 หวัดดี ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน 218 00:11:42,540 --> 00:11:43,870 คุณเป็นทนายงั้นเหรอ 219 00:11:44,580 --> 00:11:45,450 ครับ 220 00:11:46,240 --> 00:11:48,370 เยี่ยมเลย ดีแล้วละ ไอ้ลูกชาย 221 00:11:49,290 --> 00:11:50,740 แล้วเจอกันข้างในนะ 222 00:11:55,450 --> 00:11:57,490 ไปเถอะ เราจะไปแคนาดากัน 223 00:11:58,240 --> 00:11:59,350 {\an8}แวนคูเวอร์ บริติชโคลัมเบีย 224 00:11:59,550 --> 00:12:01,730 {\an8}{\i1}ผมทำงานให้เรย์ โลเวน{\i0} {\i1}เขาตั้งตารอที่จะได้พบคุณ{\i0} 225 00:12:01,930 --> 00:12:05,690 ผมมั่นใจว่าคุณคงสัมผัสได้ว่า เรย์เป็นพวกชอบลุยเอง 226 00:12:05,880 --> 00:12:08,270 หนึ่งในซีอีโอไม่กี่คนในวงการนี้ 227 00:12:08,470 --> 00:12:11,290 ที่ชอบพบปะกับนักขายด้วยตัวเอง 228 00:12:12,080 --> 00:12:16,600 ไง เรย์ ขอแนะนำคุณเจเรไมอาห์ โอคีฟ กับเพื่อนร่วมงานของเขา 229 00:12:16,800 --> 00:12:18,520 ยินดีที่ได้พบคุณ เจอร์รี่ 230 00:12:18,720 --> 00:12:22,950 หนุ่มๆ ชอบวิธีทำธุรกิจของเรา ในแคนาดาไหม 231 00:12:23,700 --> 00:12:25,370 ขึ้นมาเลย มาหาอะไรดื่ม 232 00:12:27,700 --> 00:12:30,810 ปัจจุบันเรามีบ้านจัดงานศพ 1,115 แห่ง 233 00:12:31,010 --> 00:12:33,060 สุสาน 427 แห่ง 234 00:12:33,260 --> 00:12:36,080 บริษัทประกันภัย 354 แห่ง 235 00:12:37,240 --> 00:12:41,230 กลยุทธ์ของผมก็ง่ายๆ ซื้อบ้านจัดงานศพให้ได้มากที่สุด 236 00:12:41,430 --> 00:12:45,950 แล้ววางตัวเองไว้ในจุดที่ผมอยากเรียกว่า 237 00:12:46,540 --> 00:12:48,700 "ยุคทองแห่งความตาย" 238 00:12:50,830 --> 00:12:51,810 ว่าไงนะครับ 239 00:12:52,010 --> 00:12:54,100 มันคือตอนที่คนรุ่นเบบี้บูมทั่วสหรัฐ 240 00:12:54,300 --> 00:12:56,270 มาถึงวัยที่ต้องกลับบ้านเก่า 241 00:12:56,470 --> 00:13:02,370 ส่งผลให้อัตราการตายทั่วประเทศ สูงขึ้นอย่างต่ำ 60 เปอร์เซ็นต์ 242 00:13:02,830 --> 00:13:06,490 คุณรู้ไหมว่ามีคนที่ตอนนี้อายุเกิน 65 243 00:13:06,950 --> 00:13:10,370 อาศัยอยู่ในสหรัฐฯ กี่คน 244 00:13:13,160 --> 00:13:15,120 ห้าสิบเอ็ดล้าน 245 00:13:17,540 --> 00:13:18,730 ฟังดูไม่แคร์ชาวบ้าน 246 00:13:18,930 --> 00:13:21,310 คุณไม่ห่วงเหรอที่ลูกค้าล้มหายตายจาก 247 00:13:21,510 --> 00:13:24,160 ลูกค้าเหรอ ลูกค้าอะไร ลูกค้าผมคือคนที่ตายแล้ว 248 00:13:29,290 --> 00:13:31,540 ผมล้อเล่น แค่ล้อเล่นน่ะ เจอร์รี่ 249 00:13:33,450 --> 00:13:37,810 ฟังนะ ยิ่งผมมีบ้านจัดงานศพมากเท่าไหร่ ผมก็ยิ่งหาเงินได้มากเท่านั้น 250 00:13:38,010 --> 00:13:41,560 ผมสามารถตอบสนอง ความต้องการของลูกค้าได้มากขึ้น 251 00:13:41,760 --> 00:13:44,290 และมอบสิ่งที่เขาต้องการเพิ่ม 252 00:13:49,200 --> 00:13:51,190 เราเลิกคุยสัพเพเหระ 253 00:13:51,380 --> 00:13:53,600 แล้วมาคุยเรื่องข้อตกลงกันดีกว่า คุณจะว่าไง สุภาพบุรุษ 254 00:13:53,800 --> 00:13:55,990 ผมอยากฟังว่าคุณมีแผนยังไง เรย์ 255 00:13:56,660 --> 00:13:57,770 ผมเข้าใจอย่างนี้นะ 256 00:13:57,970 --> 00:14:01,490 คุณมีปัญหานิดหน่อยกับผู้กำกับดูแลของรัฐ 257 00:14:02,080 --> 00:14:03,950 ทำไมคุณถึงได้เข้าใจไปอย่างนั้นล่ะ 258 00:14:04,830 --> 00:14:08,230 คุณมีกี่แห่ง เก้าแห่งทั่วรัฐงั้นเหรอ 259 00:14:08,430 --> 00:14:11,480 แปด ผมเป็นเจ้าของบ้านจัดงานศพ แปดแห่งทั่วรัฐ 260 00:14:11,680 --> 00:14:14,700 กับมีธุรกิจประกันภัย 261 00:14:15,490 --> 00:14:16,850 งั้นเอางี้ไหม 262 00:14:17,050 --> 00:14:19,690 คุณขายบ้านจัดงานศพให้ผมสามแห่ง 263 00:14:19,880 --> 00:14:22,390 แล้วค่อยตกลงส่วนแบ่งการตลาดกันแฟร์ๆ 264 00:14:22,590 --> 00:14:27,240 คุณไม่ใช่แค่ได้เก็บสมบัติก้อนใหญ่ของคุณไว้ 265 00:14:27,910 --> 00:14:30,690 แต่มันยังช่วยให้คุณมีเงินสดมากเกินพอ 266 00:14:30,880 --> 00:14:32,290 ที่จะจัดการกับหน่วยงานกำกับดูแล 267 00:14:32,950 --> 00:14:35,350 ยังมีอย่างอื่นอีกที่ผมต้องการในข้อตกลง 268 00:14:35,550 --> 00:14:38,950 รายได้ส่วนใหญ่ของผม มาจากประกันงานศพ 269 00:14:39,740 --> 00:14:42,770 ผมไม่มีทางอยู่รอดได้ ถ้าคุณผูกขาดเรื่องนั้นด้วย 270 00:14:42,970 --> 00:14:46,230 ผมเลยจะเสนอขาย บ้านจัดงานศพสามแห่งให้คุณ 271 00:14:46,430 --> 00:14:47,910 ส่วนแบ่งการตลาดที่ยุติธรรม 272 00:14:48,990 --> 00:14:50,980 แต่คุณต้องสัญญาว่าจากนี้ไป 273 00:14:51,180 --> 00:14:54,790 จะไม่ขายประกันงานศพในมิสซิสซิปปีใต้ 274 00:15:08,370 --> 00:15:09,330 ได้ 275 00:15:12,040 --> 00:15:13,740 แปลว่าเราตกลงกันได้แล้วใช่ไหม 276 00:15:14,370 --> 00:15:16,810 ผมจะให้ทนายของผมร่างสัญญา 277 00:15:17,010 --> 00:15:18,910 แล้วเราจะได้จัดการให้เสร็จโดยทันที 278 00:15:24,330 --> 00:15:27,310 ทำไมนานจัง เราปิดสัญญาไปตั้ง... 279 00:15:27,510 --> 00:15:30,730 นี่ปาไปจะสี่เดือนแล้ว พวกเขาพยายามขอแก้เงื่อนไข 280 00:15:30,930 --> 00:15:34,440 ตอนเราออกจากแวนคูเวอร์ พวกเขาบอกว่าใช้เวลาเต็มที่ 30 วัน 281 00:15:34,630 --> 00:15:35,770 แบบนี้ไม่สมเหตุสมผลเลย 282 00:15:35,970 --> 00:15:37,830 - มีเหตุผลมากเลยต่างหาก - ทำไม 283 00:15:39,790 --> 00:15:41,310 พวกคุณเคยคิดกันบ้างไหมว่า 284 00:15:41,510 --> 00:15:44,560 โลเวนไม่มีเจตนาจะซื้อขายเลยสักนิด 285 00:15:44,760 --> 00:15:46,600 ไอ้ลูกชาย อย่าว่างั้นงี้ 286 00:15:46,800 --> 00:15:49,270 นายไม่รู้อะไรเลยว่านายพูดอะไรออกมา 287 00:15:49,470 --> 00:15:50,410 ผมว่าผมรู้นะ 288 00:15:51,120 --> 00:15:52,190 ลองคิดดูสิ 289 00:15:52,380 --> 00:15:54,730 ยิ่งเขาเตะถ่วง คุณก็ยิ่งเสียหาย 290 00:15:54,930 --> 00:15:57,100 ข้อแรก คณะกรรมการประกันภัย จะถอนใบอนุญาตคุณ 291 00:15:57,300 --> 00:16:00,060 ส่งผลให้คุณดำเนินธุรกิจไม่ได้ จนไม่ช้าก็เร็ว 292 00:16:00,260 --> 00:16:02,390 คุณไม่มีทางเลือกนอกจากยื่นฟ้องล้มละลาย 293 00:16:02,590 --> 00:16:04,440 ทีนี้ไม่ใช่แค่โลเวนได้สามแห่ง 294 00:16:04,630 --> 00:16:08,060 เขาสามารถซื้อกิจการคุณทั้งหมด โดยคุณไม่มีสิทธิ์ค้านในราคาเลหลัง 295 00:16:08,260 --> 00:16:10,850 คิดว่าเขาพยายามทำให้ฉันล้มละลายเหรอ เขาทำไม่ได้หรอก 296 00:16:11,050 --> 00:16:12,290 ฉันมีสัญญาที่เซ็นกันแล้ว 297 00:16:12,990 --> 00:16:16,640 เซ็นแต่ฝั่งเรา ไม่มีกำหนดขอบเขตเรื่องเวลา 298 00:16:16,840 --> 00:16:19,690 ผมได้ยินว่าคุณโลเวน ยังขายประกันอยู่ในภูมิภาคนี้ 299 00:16:19,880 --> 00:16:22,190 พอเลย เลิกพูดเรื่องทฤษฎีสมคบคิด 300 00:16:22,380 --> 00:16:24,940 ไอ้ลูกชาย โทษนะ นายระแวงเกินไปแล้ว 301 00:16:25,130 --> 00:16:28,790 โอเค งั้นคุณช่วยอะไรผมหน่อยได้ไหม 302 00:16:29,740 --> 00:16:31,700 ช่วยหยุดเรียกผมว่า "ไอ้ลูกชาย" ที 303 00:16:32,290 --> 00:16:35,450 ผมไม่ใช่ลูกชายของคุณ ไมค์ 304 00:16:36,660 --> 00:16:38,240 ใจเย็นๆ โอเคไหม 305 00:16:38,870 --> 00:16:41,730 ถ้านายอยากให้คนจริงจังกับนาย ในฐานะทนายในเมืองนี้ 306 00:16:41,930 --> 00:16:44,290 - ใครว่าผมไม่อยาก - พอได้แล้ว ทั้งคู่ 307 00:16:48,080 --> 00:16:49,600 นายคิดจริงๆ เหรอว่าคุณโลเวน 308 00:16:49,800 --> 00:16:52,230 มีเจตนาที่จะบดขยี้ฉันให้จมดิน 309 00:16:52,430 --> 00:16:55,700 ใช่ครับ เรื่องอะไรเขาจะต้องรีบเหมือนเรา 310 00:16:56,450 --> 00:16:58,270 ก็แค่นั้นแหละ ฉันจะฟ้องเขา 311 00:16:58,470 --> 00:17:01,440 ในชีวิตนี้คุณไม่เคยฟ้องร้องใครเลย 312 00:17:01,630 --> 00:17:03,580 ผมต้องทำ กำลังจะทำเร็วๆ นี้ 313 00:17:04,200 --> 00:17:08,040 ใช่ คุณคิดว่าฟ้องคนอื่น ตอนคุณอายุ 75 นี่ดีแล้วเหรอ 314 00:17:08,870 --> 00:17:10,600 คนแก่เขาไม่ฟ้องร้องกัน 315 00:17:10,800 --> 00:17:13,770 ผมมองอย่างนี้ ถ้ามีคนพยายามเอาเปรียบคุณ 316 00:17:13,970 --> 00:17:16,730 และคุณรู้ว่ามันผิด มันไม่สำคัญหรอกว่าคุณจะอายุเท่าไหร่ 317 00:17:16,930 --> 00:17:18,640 เขาพยายามรังแกผมให้ออกจากธุรกิจ 318 00:17:18,840 --> 00:17:21,740 ผมไม่คิดว่า จะมีใครคาดหวังให้ผมทนกับเรื่องนี้ 319 00:17:25,700 --> 00:17:29,290 {\an8}ไฮนส์เคาน์ตี มิสซิสซิปปี 320 00:17:31,240 --> 00:17:32,740 {\an8}ผมมาที่นี่เพื่อยื่นฟ้อง 321 00:17:33,120 --> 00:17:35,950 {\an8}นั่นใช่ไหมคำร้อง ฉันขอดูหน่อยได้ไหม 322 00:17:39,240 --> 00:17:44,160 {\i1}"เจเรไมอาห์ เจ โอคีฟ ซีเนียร์{\i0} {\i1}ฟ้องบริษัทโลเวนกรุ๊ป จำกัด"{\i0} 323 00:17:45,620 --> 00:17:48,410 ท่าทางจะแซ่บ คุณคิดว่าใครจะชนะ 324 00:17:48,870 --> 00:17:50,040 ว่าไงนะครับ 325 00:17:53,240 --> 00:17:55,060 ให้ตายสิ ฮาล มาทำอะไรที่นี่ 326 00:17:55,260 --> 00:17:56,640 - รู้ไหมกี่โมงกี่ยามแล้ว - คือ 327 00:17:56,840 --> 00:17:58,640 รู้ครับว่าดึกแล้ว ต้องขอโทษจริงๆ 328 00:17:58,840 --> 00:18:01,240 ผมเจอบางสิ่งที่ผมคิดว่า จะเป็นประโยชน์ต่อคดีเรา 329 00:18:05,620 --> 00:18:07,910 {\i1}ความสนุกตื่นเต้นยังไม่จบ{\i0} {\i1}กับอีกหนึ่งตอนที่น่าตื่นตา{\i0} 330 00:18:08,110 --> 00:18:10,770 {\an8}{\i1}ของ{\i0} วิถีชีวิตคนรวยและมีชื่อเสียง 331 00:18:10,970 --> 00:18:12,890 {\i1}คุณจะไม่เชื่อการเดินทางที่น่าอัศจรรย์{\i0} 332 00:18:13,090 --> 00:18:16,730 {\an8}{\i1}ของทนายคนดังคดีบาดเจ็บส่วนบุคคล{\i0} {\i1}วิลลี่ อี แกรี่{\i0} 333 00:18:16,930 --> 00:18:19,850 {\an8}{\i1}ชายผู้ปฏิเสธที่จะยอมรับโทษ{\i0} {\i1}ให้จนไปตลอดชีวิต{\i0} 334 00:18:20,050 --> 00:18:23,080 {\i1}เพราะเขาเชื่อในความฝันแบบอเมริกันชน{\i0} 335 00:18:23,450 --> 00:18:28,020 {\i1}เกิดมาในครอบครัวเกษตรกรอพยพ{\i0} {\i1}ทำงานในไร่อ้อยในฟลอริดา{\i0} 336 00:18:28,220 --> 00:18:31,520 {\i1}สำหรับวิลลี่ แกรี่{\i0} {\i1}ชีวิตไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบเสมอไป{\i0} 337 00:18:31,720 --> 00:18:34,480 ผมมีความปรารถนาอันแรงกล้า ที่จะประสบความสำเร็จ 338 00:18:34,680 --> 00:18:36,520 ผมรู้ว่าผมจะต้องสร้างเนื้อสร้างตัวได้ 339 00:18:36,720 --> 00:18:38,640 {\i1}และเขาก็สร้างตัวได้จริงๆ{\i0} 340 00:18:38,840 --> 00:18:41,390 {\i1}ปัจจุบันวิลลี่ชนะคดีหลายล้านเป็นว่าเล่น{\i0} 341 00:18:41,590 --> 00:18:44,310 นายกำลังแนะให้ฉันจ้างหมอนี่ มาเป็นทนายงั้นเหรอ 342 00:18:44,510 --> 00:18:46,640 มันดูเป็นความคิดที่บ้า 343 00:18:46,840 --> 00:18:49,770 แต่หมอนี่ชนะคดีเยอะมาก 344 00:18:49,970 --> 00:18:53,600 {\an8}{\i1}เขาไม่ใช่แค่มีเครื่องบินเจ็ต 737 ส่วนตัว{\i0} {\i1}ชื่อว่า{\i0} ปีกแห่งความยุติธรรม 345 00:18:53,800 --> 00:18:57,230 {\an8}{\i1}เขายังใช้ชีวิตแสนสุขสบาย{\i0} {\i1}ในคฤหาสน์ขนาด 50 ห้อง{\i0} 346 00:18:57,430 --> 00:19:00,140 {\i1}ที่อยู่บนชายฝั่งฟลอริดาสุดเลิศหรู{\i0} 347 00:19:00,340 --> 00:19:03,270 {\i1}แต่เรื่องการตกแต่งต้องยกให้คนอื่น{\i0} 348 00:19:03,470 --> 00:19:06,390 {\i1}เพราะงานนี้เป็นฝีมือของ{\i0} {\i1}หวานใจในวัยเด็กของวิลลี่{\i0} 349 00:19:06,590 --> 00:19:09,600 {\i1}ภรรยาคนสวยและมีเสน่ห์ของเขา{\i0} {\i1}กลอเรีย{\i0} 350 00:19:09,800 --> 00:19:12,600 สิ่งหนึ่งที่ฉันพยายามเตือนวิลลี่เสมอ 351 00:19:12,800 --> 00:19:15,390 คืออย่าลืมว่าเขามาจากไหน 352 00:19:15,590 --> 00:19:16,480 ต้องอ่อนน้อมถ่อมตน 353 00:19:16,680 --> 00:19:19,440 {\i1}ใช่ "อ่อนน้อมถ่อมตน" คือ{\i0} {\i1}ชื่อกลางของวิลลี่ แกรี่{\i0} 354 00:19:19,630 --> 00:19:22,230 อย่าให้ใครมาบอกเธอว่า เธอทำอะไรไม่ได้เด็ดขาดนะ 355 00:19:22,430 --> 00:19:23,480 วิลลี่ แกรี่ขอบอกเธอไว้เลย 356 00:19:23,680 --> 00:19:26,910 - ชนหมัดกัน - {\i1} ไม่ลืมรากเหง้าของเขา วิล...{\i0} 357 00:19:28,740 --> 00:19:31,600 เชื่อหรือไม่ว่าเขามีประวัติการทำคดีไร้ที่ติ 358 00:19:31,800 --> 00:19:33,890 ว่ากันว่าเขาไม่แพ้คดีเลย มากว่า 12 ปีแล้ว 359 00:19:34,090 --> 00:19:37,350 แล้วเขารู้อะไรเกี่ยวกับกฎหมายสัญญา นี่เป็นคดีกฎหมายสัญญานะ 360 00:19:37,550 --> 00:19:39,440 คดีนี้ยื่นที่ไฮนส์เคาน์ตี 361 00:19:39,630 --> 00:19:42,190 อัตราส่วนคนดำสามต่อคนขาวหนึ่ง 362 00:19:42,380 --> 00:19:44,940 แปลว่ามีโอกาส 70 เปอร์เซ็นต์ ที่เราจะได้ผู้พิพากษาเป็นคนดำ 363 00:19:45,130 --> 00:19:48,730 และถ้าเราขึ้นศาล คณะลูกขุนก็น่าจะเป็นคนดำด้วย 364 00:19:48,930 --> 00:19:49,640 แล้วไง 365 00:19:49,840 --> 00:19:55,350 ด้วยความเคารพ คุณใช้คนอย่าง ไมค์ ออลเรดกับลูกขุนผิวดำไม่ได้ 366 00:19:55,550 --> 00:19:57,020 ทำไมถึงไม่ได้ล่ะ 367 00:19:57,220 --> 00:20:00,890 เขาเป็นทนายของฉันมา 30 ปี เขารู้กฎหมายสัญญาดีกว่าใครๆ 368 00:20:01,090 --> 00:20:03,580 คุณต้องให้ผมแจงตรงๆ เหรอ 369 00:20:06,990 --> 00:20:12,120 เขาเป็นพวกคนใต้หัวรั้นที่ลำพองตนจ๋าเลย 370 00:20:12,990 --> 00:20:15,990 คือลูกขุนคนดำเห็นคนแบบนั้นเข้ามา 371 00:20:16,830 --> 00:20:20,080 ความคิดที่ว่าเราต้องไปเจอลูกขุนแบบนั้น ฮาล มัน... 372 00:20:22,080 --> 00:20:24,940 นี่ไม่ใช่คดีการเลือกปฏิบัติ 373 00:20:25,130 --> 00:20:28,580 นายกับฉันรู้ว่ามันไม่เกี่ยวอะไรกับสีผิวเลย 374 00:20:33,540 --> 00:20:36,060 บังเอิญผมรู้มาว่าคุณแกรี่มีทำคดี 375 00:20:36,260 --> 00:20:37,620 ในฟลอริดาสัปดาห์นี้ 376 00:20:39,740 --> 00:20:40,690 สมมติว่า 377 00:20:40,880 --> 00:20:45,790 สมมตินะ คุณกับผมไปที่นั่นวันนั้น และพยายามขอพบเขา 378 00:20:47,490 --> 00:20:51,020 เราแค่อยากให้โลเวนกรุ๊ป รับผิดชอบการกระทำของพวกเขา 379 00:20:51,220 --> 00:20:53,730 ไม่ นั่นไม่ใช่สิ่งที่คุณต้องการ คุณต้องการให้พวกเขาชดใช้ 380 00:20:53,930 --> 00:20:55,390 - ทำให้เขาเจ็บ ทำให้เขาชดใช้ - ใช่ 381 00:20:55,590 --> 00:20:57,490 แล้วพวกคุณพยายามจะเรียกเท่าไหร่ 382 00:20:57,910 --> 00:20:59,890 - หกล้านดอลลาร์ - หกล้านเหรอ 383 00:21:00,090 --> 00:21:03,450 นั่นคือราคาตลาดที่ยุติธรรม บวกกับความเสียหาย 384 00:21:03,990 --> 00:21:08,620 ผมได้ยื่นฟ้องทางแพ่ง ในไฮนส์เคาน์ตี มิสซิสซิปปีไปแล้ว 385 00:21:09,290 --> 00:21:13,200 แล้วคุณคิดยังไงครับ คุณแกรี่ คุณชอบคดีนี้ไหม 386 00:21:15,830 --> 00:21:18,450 ผมขอออกความเห็นส่วนตัวได้ไหม แบบตรงๆ 387 00:21:18,990 --> 00:21:23,060 ฟังนะ คุณโอคีฟ ผมเสียใจ กับสิ่งที่นายโลเวนคนนี้ทำกับคุณ 388 00:21:23,260 --> 00:21:26,580 เขาฟังดูเหมือนไอ้บัดซบ และอีกสารพัด แต่ว่า 389 00:21:27,240 --> 00:21:29,060 นี่ไม่ใช่ทางของวิลลี่ แกรี่ 390 00:21:29,260 --> 00:21:31,560 มันไม่ใช่ ไม่ใช่คดีแนวที่วิลลี่ แกรี่ทำ 391 00:21:31,760 --> 00:21:33,600 เดี๋ยว หมายความว่าไง ทำไมไม่ใช่ล่ะ 392 00:21:33,800 --> 00:21:36,640 มันไม่ใช่คดีวิลลี่ แกรี่ เพราะมันไม่ใช่สำหรับ วิลลี่ แกรี่ 393 00:21:36,840 --> 00:21:39,940 ไม่ แต่ ขอโทษนะครับ คดีวิลลี่ แกรี่คืออะไร ผมไม่... 394 00:21:40,130 --> 00:21:42,730 พูดอีกอย่างคือ คดีวิลลี่ แกรี่เป็นคดีประเภท 395 00:21:42,930 --> 00:21:44,690 ที่ผมได้เปรียบ ที่ผมรู้สึก 396 00:21:44,880 --> 00:21:47,100 ว่าผมเอาคดีไปสู้ในชั้นศาลได้ เข้าใจไหม 397 00:21:47,300 --> 00:21:49,230 - แบบชนะแน่ - พอผมไปสู้ในศาล 398 00:21:49,430 --> 00:21:51,560 พวกคุณเห็นเทปผมแล้ว เวลาผมว่าความต่อหน้า 399 00:21:51,760 --> 00:21:53,520 โดยเฉพาะต่อหน้าคนที่เหมือนกับผม 400 00:21:53,720 --> 00:21:55,850 - ผมคุมพวกเขาได้เหมือนซิมโฟนี - โมซาร์ทเลย 401 00:21:56,050 --> 00:21:59,190 คดีวิลลี่ แกรี่คือผมสามารถเอาคำตัดสิน 402 00:21:59,380 --> 00:22:02,060 มาต่อยอดสูงสุด ถึงสวรรค์เลยถ้าทำได้ 403 00:22:02,260 --> 00:22:04,350 และเรียกเงินให้ได้มากที่สุด เพื่อลูกความของผม 404 00:22:04,550 --> 00:22:07,940 สิ่งที่เขาพูดก็คือ คดีวิลลี่ แกรี่ เป็นคดีที่เรารู้อยู่แล้วว่าเราสามารถชนะ 405 00:22:08,130 --> 00:22:09,640 คดีนี้ ไม่ค่อยแน่ใจ 406 00:22:09,840 --> 00:22:12,240 อันที่จริง คดีคุณดูลูกผีลูกคน 407 00:22:13,950 --> 00:22:17,370 และอีกเรื่องนึงก็คือยังงี้ 408 00:22:18,290 --> 00:22:20,370 อย่าเข้าใจเจตนาผิดนะ แต่... 409 00:22:21,870 --> 00:22:24,450 เขา... คุณผิวขาว เขาผิวขาว 410 00:22:25,040 --> 00:22:29,190 และผมไม่มีลูกค้าผิวขาว ไม่เคยมีเลย 411 00:22:29,380 --> 00:22:34,790 ดังนั้นอย่าเคืองกันนะ แต่นี่มันแค่ไม่ปกติสำหรับผม 412 00:22:36,990 --> 00:22:38,950 ไม่เคืองเลย คุณแกรี่ 413 00:22:40,790 --> 00:22:43,240 เขารวยและดังเกินไปสำหรับเรา ฮาลเบิร์ต 414 00:22:44,790 --> 00:22:47,730 - คืองี้ คุณโอคีฟ แค่... - อะไรเหรอ 415 00:22:47,930 --> 00:22:49,440 - ผมขอเวลาแป๊บนึง - จะไปไหน 416 00:22:49,630 --> 00:22:52,240 ผมขอไปคุยกับเขาอีกรอบ ผมขอห้านาที นะครับ 417 00:22:52,700 --> 00:22:56,580 สถานการณ์ไฟเขียว ตอนที่ผมคุยกับลูกขุนคนที่... 418 00:22:57,160 --> 00:22:58,350 เธอแต่งตัวยังไงนะ 419 00:22:58,550 --> 00:23:00,390 ผมอาจจะมองเธอให้นานขึ้น 420 00:23:00,590 --> 00:23:02,100 แบบว่าสบตากับเธอ 421 00:23:02,300 --> 00:23:04,140 บางครั้งคุณต้องหว่านเสน่ห์ 422 00:23:04,340 --> 00:23:05,270 นั่นคือเรื่องที่... 423 00:23:05,470 --> 00:23:07,730 คุณแกรี่ ผมขอโทษที่กลับเข้ามาแบบนี้ 424 00:23:07,930 --> 00:23:10,020 - ผมขอแค่หนึ่งนาที - เกิดอะไรขึ้น หลงทางเหรอ 425 00:23:10,220 --> 00:23:11,230 เสียสติมากกว่า 426 00:23:11,430 --> 00:23:13,020 หรือเขาไล่คุณออกที่ลิฟต์ 427 00:23:13,220 --> 00:23:17,100 โอเค อาจใช่ แต่ฟังนะ ผมขอเวลาคุณแค่หนึ่งนาที 428 00:23:17,300 --> 00:23:18,730 - หนึ่งนาที - หนึ่งนาที แค่นั้น 429 00:23:18,930 --> 00:23:21,040 ได้แค่นั้นแหละ เรายุ่ง ว่ามา ฮาล 430 00:23:21,620 --> 00:23:24,270 เจอร์รี่เป็นลูกความในฝัน 431 00:23:24,470 --> 00:23:27,350 ประวัติเขาน่าสนใจ อดีตวีรบุรุษสงคราม 432 00:23:27,550 --> 00:23:30,190 วีรบุรุษสงครามที่ได้เหรียญ เขารบในสงครามโลกครั้งที่สอง 433 00:23:30,380 --> 00:23:34,200 เขาได้รับเหรียญกล้าหาญดีเอฟซี สำหรับการรับใช้ประเทศ 434 00:23:35,330 --> 00:23:36,730 - คุณมีเท่านี้เหรอ - โธ่ถัง 435 00:23:36,930 --> 00:23:37,850 แค่นี้เนี่ยนะ 436 00:23:38,050 --> 00:23:40,350 สงครามโลกครั้งที่สอง มันเมื่อ 50 ปีที่แล้วไม่ใช่รึ 437 00:23:40,550 --> 00:23:43,190 - ใช่ ไม่มีใครสนใจแล้ว - เก่ามาก ไอ้น้องเอ๊ย 438 00:23:43,380 --> 00:23:47,830 ก็ได้ๆ งั้นนี่เป็นไง โอเค ปี 1976 439 00:23:48,740 --> 00:23:52,450 เจอร์รี่เป็นนายกเทศมนตรีสองสมัย ในบ้านเกิดของเขา บิล็อกซี 440 00:23:52,740 --> 00:23:54,810 คูคลักซ์แคลนพยายามจะจัดเดินขบวน... 441 00:23:55,010 --> 00:23:57,120 และเขาห้ามพวกนั้นซื้อผ้าปูที่นอนสีขาว 442 00:24:00,160 --> 00:24:01,100 ขำแตก 443 00:24:01,300 --> 00:24:03,390 เขาเป็นชายผิวขาวผู้ช่วยชีวิตเรายังงั้นสิ 444 00:24:03,590 --> 00:24:06,370 - เคเคเคเชียวนะ - ฟังดูเหมือนนายรักเขานะ เพื่อน 445 00:24:07,040 --> 00:24:08,730 เปล่า นั่นไม่ใช่ประเด็น ผมกำลังจะบอกว่า 446 00:24:08,930 --> 00:24:10,850 เราหวังว่าจะได้พิจารณาคดี ในไฮนส์เคาน์ตี 447 00:24:11,050 --> 00:24:13,480 - อัตราส่วนสามต่อหนึ่ง... - เดี๋ยวนะ ขอเบรกหน่อย 448 00:24:13,680 --> 00:24:16,520 ฟังนะ ฮาล ผมชอบคุณ ผมคิดว่าคุณมาจากครอบครัวที่ดี 449 00:24:16,720 --> 00:24:18,060 แต่คุณต้องเข้าใจวิธีทำงานของเรา 450 00:24:18,260 --> 00:24:20,790 หนึ่ง เราไม่ทำเรื่องกฎหมายสัญญา 451 00:24:21,490 --> 00:24:24,100 - สอง เราไม่รับลูกความผิวขาว - ไม่ 452 00:24:24,300 --> 00:24:26,910 และสาม เงินมันน้อยเกินไป 453 00:24:27,490 --> 00:24:28,690 เงินมันน้อยเกิน 454 00:24:28,880 --> 00:24:29,890 เงินมันน้อยไป ฮาล 455 00:24:30,090 --> 00:24:32,690 รู้ไหม ผมรักคุณนะ แต่เงินมันน้อยไปสำหรับเรา 456 00:24:32,880 --> 00:24:35,100 ไอ้น้อง มองไปรอบๆ เห็นไหมว่าคุณอยู่ที่ไหน 457 00:24:35,300 --> 00:24:37,690 ไม่เห็นไม้มะฮอกกานีขลิบทองนี่เหรอ 458 00:24:37,880 --> 00:24:39,810 - ดูไว้นะ - เล็กๆ ไม่ ไอ้น้อง 459 00:24:40,010 --> 00:24:43,890 เราทำคดี 50 ล้าน 30 ล้าน 80 ล้านต่อเดือน 460 00:24:44,090 --> 00:24:45,060 ก็ได้ๆ 461 00:24:45,260 --> 00:24:47,990 แต่คุณรู้ได้ไงว่าคดีนี้จะไม่กลายเป็นคดีใหญ่ 462 00:24:49,080 --> 00:24:51,240 ก็เราไม่รู้ไง 463 00:24:52,990 --> 00:24:54,540 คุณรู้อะไรที่เราไม่รู้งั้นเหรอ 464 00:24:55,950 --> 00:24:58,850 เรย์ โลเวนบังเอิญเป็นเจ้าใหญ่ 465 00:24:59,050 --> 00:25:01,740 ของหนึ่งในอุตสาหกรรม ที่ใหญ่ที่สุดในประเทศนี้ 466 00:25:02,910 --> 00:25:06,410 ผมกำลังพูดถึงอุตสาหกรรมความตาย มูลค่าสองหมื่นล้านเหรียญดอลลาร์ต่อปี 467 00:25:07,410 --> 00:25:10,600 มีบริษัทใหญ่สองแห่งกำลังเข้ามา และยึดครองทุกอย่าง 468 00:25:10,800 --> 00:25:13,020 และโลเวนกรุ๊ปก็เป็นหนึ่งในนั้น 469 00:25:13,220 --> 00:25:15,660 สิ่งที่พวกเขาทำกับเจอร์รี่มันแย่มากๆ แต่ 470 00:25:16,830 --> 00:25:18,810 ผมมีความรู้สึกว่ามันแค่... 471 00:25:19,010 --> 00:25:22,040 ไม่สิ ผมรู้ มันแค่จุดเริ่มต้นเท่านั้น 472 00:25:24,080 --> 00:25:25,560 ผมพูดต่อได้ไหม 473 00:25:25,760 --> 00:25:26,600 เอาสิ เอาเลย 474 00:25:26,800 --> 00:25:28,640 น่าจะพูดอย่างนี้ซะตั้งแต่แรก 475 00:25:28,840 --> 00:25:31,310 พวกคุณทำคดี 80 ล้าน 476 00:25:31,510 --> 00:25:33,640 และมีเครื่องบินเจ็ตส่วนตัว ผมเข้าใจ ไม่เป็นไร 477 00:25:33,840 --> 00:25:35,060 ใช่แล้ว{\i1} ปีกแห่งความยุติธรรม{\i0} 478 00:25:35,260 --> 00:25:37,020 เยี่ยม ฟังนะ คุณก็รู้ดีพอๆ กับผม 479 00:25:37,220 --> 00:25:40,310 ยิ่งชุมชนนักกฎหมายในประเทศนี้ มีแต่คนชั้นสูง 480 00:25:40,510 --> 00:25:43,310 คุณก็ไม่ต่างอะไรกับทนายคดีกิ๊กก๊อก ที่ถูกยกยอปอปั้น อย่าโกรธนะ 481 00:25:43,510 --> 00:25:44,850 อย่าให้ฉันต้องลุกไปเตะก้นนาย 482 00:25:45,050 --> 00:25:46,600 ปีนเกลียวนะ ไอ้หนู 483 00:25:46,800 --> 00:25:50,870 แล้วถ้าคดีนี้เป็นคดีที่ทำให้คุณ ได้รับการยอมรับล่ะ 484 00:25:52,160 --> 00:25:55,660 ถ้าคดีนี้ทำให้คุณโด่งดังระดับประเทศ ผมพูดถึง... 485 00:25:55,990 --> 00:25:57,200 วิลเลี่ยม คันต์สเลอร์ 486 00:25:57,950 --> 00:25:59,290 แคลเรนซ์ แดร์โรว์ 487 00:26:00,080 --> 00:26:01,240 เตอร์กูด มาร์แชล 488 00:26:04,540 --> 00:26:06,200 ผมกำลังพูดถึง... 489 00:26:07,160 --> 00:26:09,290 ระดับจอห์นนี่ ค็อกแรน ทนายของโอเจ ซิมป์สัน 490 00:26:18,830 --> 00:26:23,120 ปีกแห่งความยุติธรรม 491 00:26:25,160 --> 00:26:26,770 ผมไม่เคยได้ยินชื่อเขาเลย 492 00:26:26,970 --> 00:26:29,060 นี่เป็นความคิดของคุณเหรอ คุณด็อคกินส์ 493 00:26:29,260 --> 00:26:31,810 เปล่า ไม่ใช่ความคิดของเขา ของผม 494 00:26:32,010 --> 00:26:33,810 ผมรู้นะ ไมค์ คุณอาจไม่พอใจ 495 00:26:34,010 --> 00:26:36,020 ที่ผมเพิ่มที่ปรึกษาแบบนี้ 496 00:26:36,220 --> 00:26:37,370 ไม่พอใจเหรอ ไม่เลย 497 00:26:37,790 --> 00:26:39,890 ไม่พอ... ผมดูไม่พอใจเหรอ 498 00:26:40,090 --> 00:26:41,270 ผมไม่ได้โกรธ 499 00:26:41,470 --> 00:26:43,230 มันเงินของคุณ คุณอยากทำยังไงก็ทำ 500 00:26:43,430 --> 00:26:45,140 ผมแค่คิดว่าคุณกำลังทำผิดมหันต์ 501 00:26:45,340 --> 00:26:47,850 ผมพยายามทำให้เราอยู่ในจุดที่ดีที่สุด 502 00:26:48,050 --> 00:26:50,230 ในกรณีที่เราจบลงด้วยการขึ้นศาล 503 00:26:50,430 --> 00:26:52,390 เข้าใจ เว้นแต่เราจะไม่ขึ้นศาล 504 00:26:52,590 --> 00:26:55,020 ถามจริง ชายคนนี้มีอะไรพิเศษนักหนา 505 00:26:55,220 --> 00:26:58,810 ฮาลกับผมไปที่ฟลอริดา เพื่อดูเขาว่าความต่อหน้าคณะลูกขุน 506 00:26:59,010 --> 00:27:01,100 และผมอยากจะบอกคุณว่า ผู้ชายคนนี้สามารถ 507 00:27:01,300 --> 00:27:04,040 ทำให้ลูกขุนเออออไปกับเขา 508 00:27:05,660 --> 00:27:06,660 ใช่แล้ว 509 00:27:09,540 --> 00:27:14,810 ถ้าคุณเชื่อในตัวเขามากขนาดนั้น ก็ได้เลย ผมจะทำงานกับเขา 510 00:27:15,010 --> 00:27:16,140 ผมเคยทำงานกับคนอื่นมาก่อน 511 00:27:16,340 --> 00:27:19,790 แต่ขอพูดให้ชัด ผมยังเป็นหัวหน้าทนายอยู่ 512 00:27:21,540 --> 00:27:23,980 ขอบคุณที่มีน้ำใจนักกีฬา ไมค์ 513 00:27:24,180 --> 00:27:25,200 ไม่มีปัญหา 514 00:27:25,990 --> 00:27:27,730 เขาจะมาถึงที่นี่กี่โมงเหรอ 515 00:27:27,930 --> 00:27:29,690 ผมว่าพวกเขามาถึงกันแล้ว 516 00:27:29,880 --> 00:27:31,120 ถึงแล้ว 517 00:27:46,490 --> 00:27:48,480 เจเรไมอาห์ คร่ำครวญ เป็นไงบ้าง 518 00:27:48,680 --> 00:27:51,350 - ดีใจที่ได้เจอ วิลลี่ - ดีใจเช่นกัน คุณดูดีนะ 519 00:27:51,550 --> 00:27:53,140 - มายืนทำอะไรตรงนี้ - ยินดีครับ 520 00:27:53,340 --> 00:27:55,890 เด็กลงเหรอ กินยาให้หน้าเด็กมาหรือไง 521 00:27:56,090 --> 00:27:58,440 วิลลี่ ผมขอแนะนำ ไมค์ ออลเรด 522 00:27:58,630 --> 00:28:01,060 ไมค์ ผมเข้าใจว่าเราจะทำงานด้วยกัน 523 00:28:01,260 --> 00:28:03,440 ผมก็เข้าใจอย่างนั้น สบายดีหรือ คุณแกรี่ 524 00:28:03,630 --> 00:28:04,580 ผมดูเป็นไง 525 00:28:04,990 --> 00:28:07,830 คุณดูดีมาก วิลลี่ 526 00:28:08,450 --> 00:28:10,850 ใช่ นั่นละที่ผมพูดถึง ผมรู้สึกดี 527 00:28:11,050 --> 00:28:12,060 นี่วอร์รูมของคุณเหรอ 528 00:28:12,260 --> 00:28:14,890 เรามีห้องประชุมนะ 529 00:28:15,090 --> 00:28:18,100 ผมชอบหนังสือพวกนี้ ชอบหมดเลย 530 00:28:18,300 --> 00:28:19,600 ห้องนี้ดีนะ 531 00:28:19,800 --> 00:28:21,600 ก่อนเราจะเริ่มทำงานกัน 532 00:28:21,800 --> 00:28:24,190 ผมหวังว่านี่จะไม่ทำให้คุณอึดอัดแต่ว่า 533 00:28:24,380 --> 00:28:25,890 ผมมีคำถามที่อยากจะถาม 534 00:28:26,090 --> 00:28:28,490 ได้เลย ถามผมได้ทุกเรื่อง ว่ามา 535 00:28:29,040 --> 00:28:29,990 ดี 536 00:28:30,580 --> 00:28:31,700 คำถามก็คือ 537 00:28:32,790 --> 00:28:35,080 คุณรู้สึกยังไงที่ต้องทำงานกับคนผิวดำ 538 00:28:36,950 --> 00:28:37,950 แบบเปิดอกเลยนะ 539 00:28:39,040 --> 00:28:40,190 มีแบบอื่นด้วยเหรอ 540 00:28:40,380 --> 00:28:42,060 เปล่าครับ คุณอยากได้คำตอบแบบจริงใจ 541 00:28:42,260 --> 00:28:43,580 - แบบนั้นเลย - ได้ 542 00:28:44,120 --> 00:28:45,830 ถ้าคุณต้องการคำตอบแบบจริงใจ 543 00:28:46,330 --> 00:28:48,770 ความจริงคือ ผมว่าผมมีอคตินิดหน่อย 544 00:28:48,970 --> 00:28:50,640 - โอเค - ผมไม่ได้พูดว่าผมภูมิใจกับมัน 545 00:28:50,840 --> 00:28:51,850 ขอบคุณที่พูดตรงๆ 546 00:28:52,050 --> 00:28:53,990 ผมพยายามอย่างมากที่จะเอาชนะมัน 547 00:28:54,870 --> 00:28:57,240 - ผมดีใจที่คุณพยายาม - ใช่ 548 00:28:57,700 --> 00:28:59,160 คุณเจอทีมของผมรึยัง 549 00:29:00,040 --> 00:29:01,910 หวัดดี ผมคริส 550 00:29:03,120 --> 00:29:04,230 หวัดดี คริส 551 00:29:04,430 --> 00:29:05,690 ครับ ดาชาน 552 00:29:05,880 --> 00:29:06,890 ดาชาน 553 00:29:07,090 --> 00:29:08,120 อัล 554 00:29:09,700 --> 00:29:10,830 เรจจี้ ดักลาส 555 00:29:11,660 --> 00:29:12,790 สุภาพบุรุษทุกท่าน 556 00:29:14,330 --> 00:29:16,730 เอาละ ในเมื่อชัดเจนกันแล้ว 557 00:29:16,930 --> 00:29:18,640 เราไปที่ห้องประชุมกัน 558 00:29:18,840 --> 00:29:20,640 ทีมที่เหลือรออยู่แล้ว 559 00:29:20,840 --> 00:29:23,270 - เจอร์รี่ เราจะจัดการได้ - ใช่ 560 00:29:23,470 --> 00:29:25,910 - เขาจะไม่เป็นไร - โอเค 561 00:29:27,830 --> 00:29:29,690 สวัสดี สุภาพบุรุษทุกท่าน เป็นไงกันบ้าง 562 00:29:29,880 --> 00:29:31,100 สบายดีไหม 563 00:29:31,300 --> 00:29:33,560 ดีๆ สำหรับคนที่ไม่รู้ว่าผมเป็นใคร 564 00:29:33,760 --> 00:29:35,940 - ผมชื่อวิลลี่ แกรี่ - บอกไปว่าคุณเป็นใคร 565 00:29:36,130 --> 00:29:39,390 ผมพาหุ้นส่วนจากฟลอริดามาด้วยสองคน 566 00:29:39,590 --> 00:29:41,060 เพื่อช่วยให้พวกคุณชนะคดีนี้ 567 00:29:41,260 --> 00:29:44,810 และสำหรับพวกคุณทุกคน ที่ไม่คุ้นเคยกับสไตล์ทำคดีของวิลลี่ แกรี่ 568 00:29:45,010 --> 00:29:46,560 ผมจะอธิบายให้ฟัง 569 00:29:46,760 --> 00:29:48,310 เรากำลังจะออกศึก 570 00:29:48,510 --> 00:29:50,520 เพราะผมคิดว่าการว่าความเป็นอย่างนั้น 571 00:29:50,720 --> 00:29:54,480 การว่าความคือสงคราม คือการสู้รบ สู้กันจนตายไปข้าง 572 00:29:54,680 --> 00:29:56,230 ไม่ใช่มาเล่นๆ ขำๆ 573 00:29:56,430 --> 00:29:59,450 ผมพูดถึงซัดกันไม่ยั้ง แบบฌอง-โคล้ด แวน แดม 574 00:30:00,580 --> 00:30:03,950 ผมรู้พวกคุณมองว่าผมบ้า แต่ผมชอบบ้าแบบนี้แหละ 575 00:30:04,620 --> 00:30:06,730 และถ้าเราไม่บ้าดีเดือดกับไอ้พวกเวรนี่ 576 00:30:06,930 --> 00:30:09,440 ผมบอกเลย ไอ้โลเวนกรุ๊ปเนี่ย พวกนี้มีอำนาจ 577 00:30:09,630 --> 00:30:11,950 พวกเขามีเงินเยอะ อิทธิพลก็เยอะ 578 00:30:12,410 --> 00:30:14,240 พวกเขามีทุกอย่างที่เราไม่มี 579 00:30:14,660 --> 00:30:16,560 แต่เราจะไม่ยอมให้พวกเขาข่มเรา 580 00:30:16,760 --> 00:30:18,080 เพราะผมไม่กลัวเลย 581 00:30:19,660 --> 00:30:24,310 ใครๆ ก็รู้ 12 ปีมานี้ ผมไม่เคยแพ้เลยสักคดี 582 00:30:24,510 --> 00:30:25,600 ทำไมน่ะเหรอ 583 00:30:25,800 --> 00:30:27,230 คุณบอกผมได้ไหมว่าทำไม 584 00:30:27,430 --> 00:30:28,730 เพราะผมไม่ชอบแพ้ 585 00:30:28,930 --> 00:30:31,290 ผมเกลียดมัน ผมเกลียดมัน ผมเกลียดมัน 586 00:30:31,950 --> 00:30:34,440 ผมยอมให้คนเอาปืนมายิงหัวผม 587 00:30:34,630 --> 00:30:35,910 ดีกว่าแพ้คดี 588 00:30:38,410 --> 00:30:39,910 ทีนี้ในเมื่อพูดไปแล้ว 589 00:30:41,580 --> 00:30:43,940 สิ่งหนึ่งที่ผมจะบอกพวกคุณทุกคน คือผมไม่อ่อนข้อ 590 00:30:44,130 --> 00:30:47,980 ผมไม่มีแผนที่จะยอมความ 591 00:30:48,180 --> 00:30:50,040 - เราไม่มีถอย - ขอโทษนะ 592 00:30:50,700 --> 00:30:52,480 ผมขอพูดอะไรหน่อยได้ไหม 593 00:30:52,680 --> 00:30:53,520 เอาเลย ไมค์ 594 00:30:53,720 --> 00:30:56,770 คุณแกรี่ เมื่อเป็นเรื่องของการยอมความ 595 00:30:56,970 --> 00:30:59,600 ผมเกรงว่านั่นไม่ใช่กลยุทธ์ทั้งหมดของที่นี่ 596 00:30:59,800 --> 00:31:03,370 ที่จริง ผมได้ร่างจดหมายถึงคุณโลเวนแล้ว 597 00:31:04,240 --> 00:31:06,560 เสนอให้จบกันที่แปดล้าน 598 00:31:06,760 --> 00:31:08,350 แต่รู้กันแค่ในห้องนี้ 599 00:31:08,550 --> 00:31:11,020 เรายินดีจะลดเหลือเจ็ดถ้าจำเป็น 600 00:31:11,220 --> 00:31:13,690 ไมค์ ขอบคุณสำหรับข้อมูล ซาบซึ้งมาก 601 00:31:13,880 --> 00:31:16,140 แต่เสียดาย อะไรๆ เปลี่ยนไปแล้ว 602 00:31:16,340 --> 00:31:17,580 เราจะไม่ยอมความ 603 00:31:18,370 --> 00:31:21,810 ไม่ว่าคุณจะพูดยังไง เรายังหารือเรื่องนี้กันไม่จบ 604 00:31:22,010 --> 00:31:25,200 และมันจะเป็นอย่างนั้น จนกว่าผมตัดสินใจว่าทางไหนดีที่สุด 605 00:31:28,540 --> 00:31:29,870 จนกว่าคุณจะตัดสินใจเหรอ 606 00:31:32,290 --> 00:31:33,660 เกิดอะไรขึ้นกันแน่ ไมค์ 607 00:31:34,450 --> 00:31:35,740 ใครเป็นหัวหน้าเหรอ 608 00:31:36,740 --> 00:31:38,330 ไม่ ถามจริง ใครเป็นหัวหน้า 609 00:31:38,870 --> 00:31:41,690 เพราะคุณให้วิลลี่ แกรี่ถ่อมารับคดีถึงที่นี่ 610 00:31:41,880 --> 00:31:43,440 แล้วคุณมาบอกผมว่าคุณจะเอายังไง 611 00:31:43,630 --> 00:31:46,770 ผมบอกว่าเราจะไม่ยอมความ ซึ่งนั่นเป็นคำสั่งของหัวหน้าทนาย 612 00:31:46,970 --> 00:31:48,190 - ว่าไงนะ - ว่าไงอะไร 613 00:31:48,380 --> 00:31:50,060 เป็นอะไร ต้องไปให้หมอตรวจหูไหม 614 00:31:50,260 --> 00:31:51,270 ขอโทษนะคุณ 615 00:31:51,470 --> 00:31:52,940 - ถ้าคุณลงไม้ลงมือ... - คุณไม่ใช่ 616 00:31:53,130 --> 00:31:54,770 คุณโดนอัดแน่ ผมเอาจริง 617 00:31:54,970 --> 00:31:56,600 คุณแกรี่ คุณไม่ใช่หัวหน้าทนาย 618 00:31:56,800 --> 00:31:58,640 - แล้วผมเป็นอะไรล่ะ - คุณอยู่ในเมืองของผม 619 00:31:58,840 --> 00:32:00,230 - เมืองของคุณ - ที่โต๊ะประชุมของผม 620 00:32:00,430 --> 00:32:02,520 - ทุกเมืองคือเมืองของผม - กับลูกความผม 621 00:32:02,720 --> 00:32:04,850 เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่ ไม่งั้นพวกเขาไม่โทรหาผม 622 00:32:05,050 --> 00:32:08,620 สุภาพบุรุษ ช่วยเย็นลงหน่อยได้ไหม 623 00:32:11,080 --> 00:32:13,850 - ผมไม่ได้มาเพื่อทะเลาะกับคุณ ไมค์ - อะไร 624 00:32:14,050 --> 00:32:16,160 ผมบอกว่าผมไม่ได้มาเพื่อทะเลาะกับคุณ 625 00:32:16,370 --> 00:32:17,950 ผมมาที่นี่เพื่อทำงานให้เสร็จ 626 00:32:18,950 --> 00:32:20,240 ทีนี้ คุณโอคีฟ 627 00:32:21,290 --> 00:32:23,690 เท่าที่ผมรู้ เขาอยากชนะคดีนี้ 628 00:32:23,880 --> 00:32:27,580 ไม่ใช่ก้มหน้ารับเงินแปดล้านจิ๊บจ๊อย 629 00:32:29,950 --> 00:32:31,040 เหมือนหมาตัวนึง 630 00:32:32,490 --> 00:32:35,270 {\i1}ให้ตายเถอะ เจอร์รี่ มันเกิดอะไรขึ้น{\i0} 631 00:32:35,470 --> 00:32:37,230 ผมคิดว่าเราควรให้โอกาสเขาก่อน 632 00:32:37,430 --> 00:32:40,480 คุณได้ยินที่เขาเพิ่งพูดไหม เขาไม่รู้ว่าเขากำลังทำอะไรอยู่ 633 00:32:40,680 --> 00:32:42,100 เขาไม่เคยแพ้คดีมา 12 ปีแล้ว 634 00:32:42,300 --> 00:32:44,100 คดีบาดเจ็บส่วนบุคคลน่ะสิ 635 00:32:44,300 --> 00:32:47,120 เขาไม่รู้เรื่องกฎหมายจริงๆ กฎหมายสัญญา 636 00:32:49,290 --> 00:32:50,850 แล้วหัวหน้าทนายล่ะ 637 00:32:51,050 --> 00:32:53,140 คุณคงไม่คิดจะให้เขาเป็นหัวหน้าหรอกนะ 638 00:32:53,340 --> 00:32:54,370 ใช่ 639 00:32:55,490 --> 00:32:57,040 ผมคิด 640 00:33:05,580 --> 00:33:06,490 เราโอเคแล้วนะ 641 00:33:07,790 --> 00:33:08,740 ใช่ 642 00:33:09,740 --> 00:33:11,120 ไมค์ คุณโอเคไหม 643 00:33:11,740 --> 00:33:13,440 เอาละ ในเมื่อทุกคนโอเคกันแล้ว 644 00:33:13,630 --> 00:33:16,700 มีใครที่นี่จดตามที่ผมบอกหน่อยได้ไหม 645 00:33:17,290 --> 00:33:20,020 ซินเธีย คุณช่วยจดตามที่คุณแกรี่บอกที 646 00:33:20,220 --> 00:33:22,690 เอาละ ซินเธีย ผมขอบคุณมาก 647 00:33:22,880 --> 00:33:28,370 เอาละ จ่าหน้าถึงคุณเรย์ โลเวน ประธานบริษัทโลเวนกรุ๊ป 648 00:33:29,540 --> 00:33:31,850 "ถึงคุณโลเวน ผมชื่อวิลลี่ อี แกรี่ 649 00:33:32,050 --> 00:33:36,370 "ผมเพิ่งได้รับแต่งตั้งเป็นหัวหน้าที่ปรึกษา ในคดีฟ้องร้องคุณ 650 00:33:36,660 --> 00:33:38,240 "โดยเจเรไมอาห์ โอคีฟ 651 00:33:39,240 --> 00:33:41,040 "เรื่องข้อตกลงยอมความก่อนหน้านี้ 652 00:33:41,580 --> 00:33:45,290 "ข้อเสนอที่คุณได้รับจำนวนแปดล้านดอลลาร์ 653 00:33:46,290 --> 00:33:48,990 "ผมขอยกเลิกข้อเสนอนั้น 654 00:33:49,870 --> 00:33:52,120 "นับจากวันในจดหมายฉบับใหม่นี้ 655 00:33:53,200 --> 00:33:55,200 "ข้อเสนอใหม่อยู่ที่ 656 00:33:56,290 --> 00:33:57,700 "หนึ่งร้อยล้านดอลลาร์" 657 00:33:58,830 --> 00:34:01,480 - มันต้องแบบนี้สิ - เขาบอกร้อยล้านเหรอ 658 00:34:01,680 --> 00:34:03,190 - ศูนย์แปดตัวน่ะนะ - ร้อยล้าน 659 00:34:03,380 --> 00:34:05,310 พวกคุณใจเย็นก่อน ฟังผมพูดก่อน 660 00:34:05,510 --> 00:34:08,020 มันมากกว่าที่เราเรียกร้องไป 94 ล้าน 661 00:34:08,220 --> 00:34:10,980 ผมว่าคุณเรียกน้อยไป 94 ล้านนะ 662 00:34:11,180 --> 00:34:13,810 - ครับ คุณแกรี่ คุณช่วย... - ร้อยล้านเหรอ 663 00:34:14,010 --> 00:34:17,100 มันไร้สาระและคุณก็รู้ คุณพยายามจะทำให้คดีนี้พังเหรอ 664 00:34:17,300 --> 00:34:20,390 ไมค์ มีใครเคยบอกไหมว่า คุณโคตรใจปลาซิวเลย 665 00:34:20,590 --> 00:34:23,770 วิลลี่ ผมเกรงว่าผมเห็นด้วย กับที่ทุกคนเป็นห่วง 666 00:34:23,970 --> 00:34:25,520 นั่นเป็นเงินก้อนโตมาก 667 00:34:25,720 --> 00:34:29,270 เราเรียกร้องไปขนาดนั้น เราจะขายหน้าเอาเปล่าๆ 668 00:34:29,470 --> 00:34:32,620 ผมเข้าใจความรู้สึกคุณ เจอร์รี่ แต่คุณต้องไว้ใจผมนะ 669 00:34:33,160 --> 00:34:34,540 - โอเคไหม - ครับ 670 00:34:35,120 --> 00:34:37,540 ทุกคนต้องเชื่อใจผม เข้าใจนะ 671 00:34:38,370 --> 00:34:39,790 ซินเธีย เราถึงไหนแล้ว 672 00:34:40,580 --> 00:34:43,230 {\an8}"นับจากวันในจดหมายนี้ ค่ายอมความใหม่คือ... 673 00:34:43,430 --> 00:34:44,580 {\an8}แวนคูเวอร์ บริติชโคลัมเบีย 674 00:34:45,240 --> 00:34:47,160 "หนึ่งร้อยล้านดอลลาร์" 675 00:34:47,580 --> 00:34:49,230 - ไม่น่ะ - อะไรนะ 676 00:34:49,430 --> 00:34:51,440 ไม่จริงน่ะ ล้อเล่นใช่ไหม หนึ่งร้อยล้าน 677 00:34:51,630 --> 00:34:53,560 - มันบ้าหรือเปล่า - ใช่ ศูนย์แปดตัว ได้นับไหม 678 00:34:53,760 --> 00:34:55,600 ส่งมาล้อเล่นกันแหงๆ 679 00:34:55,800 --> 00:34:58,790 - ส่งเอาฮา - ดูเหมือนไข่โหลนึง 680 00:34:59,200 --> 00:35:00,200 ไม่ตลกนะ 681 00:35:01,370 --> 00:35:04,740 พระเจ้า ไอ้โอคีฟมันแสบว่าไหม 682 00:35:06,160 --> 00:35:08,560 เขาจ้างตัวตลกที่ไหนมาเป็นทนาย 683 00:35:08,760 --> 00:35:11,120 ใครก็ไม่รู้ ชื่อวิลเลี่ยม แกรี่ 684 00:35:11,990 --> 00:35:14,190 ขอบใจ บ๊อบ ผมก็อ่านจดหมาย 685 00:35:14,380 --> 00:35:17,370 แต่คำถามของผมคือ เขาเป็นใคร 686 00:35:18,080 --> 00:35:20,740 เรื่องราวเขาเป็นยังไง โอคีฟไปเจอเขาที่ไหน 687 00:35:21,330 --> 00:35:23,190 เท่าที่เราสืบมาได้ 688 00:35:23,380 --> 00:35:27,980 เขาเป็นทนายคดีบาดเจ็บส่วนบุคคล สไตล์โฉ่งฉ่างจากฟลอริดา 689 00:35:28,180 --> 00:35:29,810 - คดีเรียกเงิน... - บาดเจ็บส่วนบุคคลเหรอ 690 00:35:30,010 --> 00:35:31,520 นี่เป็นข้อพิพาทสัญญา 691 00:35:31,720 --> 00:35:36,140 ทำไมเขาไปจ้างทนายบาดเจ็บส่วนบุคคล มาทำคดีพิพาททางสัญญา 692 00:35:36,340 --> 00:35:38,640 พวกเขาอาจไม่มีทนายความปกติ 693 00:35:38,840 --> 00:35:40,690 ในบ้านนอกหลังเขามิสซิสซิปปี 694 00:35:40,880 --> 00:35:43,600 - พูดแบบนี้บ่อยๆ นะ - ปรากฏว่ายื่นฟ้อง 695 00:35:43,800 --> 00:35:47,270 ในเขตที่อยู่ห่างไกลทางตอนใต้ของรัฐ ชื่อไฮนส์เคาน์ตี 696 00:35:47,470 --> 00:35:48,830 เหรอ แล้วไง 697 00:35:49,160 --> 00:35:52,730 แล้วไฮนส์เคาน์ตียังเป็น หนึ่งในพื้นที่ที่ยากจนที่สุด 698 00:35:52,930 --> 00:35:54,620 และราว 70 เปอร์เซ็นต์ 699 00:35:56,620 --> 00:35:58,040 เป็นคนดำ 700 00:36:00,490 --> 00:36:02,700 อ้อ มิน่าถึงจ้างหมอนี่ 701 00:36:04,740 --> 00:36:05,990 เพราะเขาเป็นคนดำ 702 00:36:08,120 --> 00:36:09,410 แกรี่ผิวดำ 703 00:36:12,160 --> 00:36:14,200 เขาเป็นคนแอฟริกัน-อเมริกัน 704 00:36:31,660 --> 00:36:35,640 อย่างที่เขาบอก ปู่ผมบอก "ไม่ว่าพวกเขาเป็นใคร..." 705 00:36:35,840 --> 00:36:37,810 พอแล้ว ผมไม่ห่วงเขา 706 00:36:38,010 --> 00:36:40,480 เรจ คุณไม่เข้าใจเรื่องทั้ง... 707 00:36:40,680 --> 00:36:41,640 ขอโทษที่ขัดจังหวะ 708 00:36:41,840 --> 00:36:45,140 เราเพิ่งได้ข้อมูลที่คุณร้องขอ ว่าโลเวนแต่งตั้งใครเป็นหัวหน้าที่ปรึกษา 709 00:36:45,340 --> 00:36:47,450 - ขอดูหน่อย - มันเป็นใคร เรารู้จักเขาไหม 710 00:36:50,700 --> 00:36:52,450 - เธอ - เธอเหรอ 711 00:36:53,290 --> 00:36:54,940 พูดเรื่องอะไร เธอไหน 712 00:36:55,130 --> 00:36:56,810 ใช่ หมายความว่าไง เธอ 713 00:36:57,010 --> 00:36:59,580 - เธอ แบบว่า... - ผู้หญิงเหรอ 714 00:37:00,540 --> 00:37:02,450 เธอชื่อ เมม ดาวส์ 715 00:37:05,450 --> 00:37:08,120 เธอจบปริญญาตรี จากมหาวิทยาลัยฮาวเวิร์ด 716 00:37:08,790 --> 00:37:11,770 แปลว่าเธอไม่ใช่แค่ผู้หญิง เธอเป็นผู้หญิงผิวดำ 717 00:37:11,970 --> 00:37:12,810 เธอเป็นพวกเรา 718 00:37:13,010 --> 00:37:15,440 ใครจะไปรู้ เราเจอคนดำ แถมเป็นผู้หญิง 719 00:37:15,630 --> 00:37:16,910 สองเด้งเลย 720 00:37:23,870 --> 00:37:26,940 จบเป็นที่หนึ่งของรุ่น จากโรงเรียนกฎหมายฮาร์วาร์ด 721 00:37:27,130 --> 00:37:28,410 ไม่ธรรมดา 722 00:37:31,910 --> 00:37:33,600 จากนั้นไปเป็นเสมียนสองปี 723 00:37:33,800 --> 00:37:37,660 ให้กับตุลาการสมทบศาลสูงสุด แซนดรา เดย์ โอคอนเนอร์ 724 00:37:40,790 --> 00:37:42,770 เป็นผู้ช่วยทนายสามปีที่พอล ไวส์ 725 00:37:42,970 --> 00:37:48,200 ตอนนี้เป็นหุ้นส่วนอายุน้อยที่สุด ที่แครนสตัน บราวน์ และแอทเวล 726 00:37:49,040 --> 00:37:50,060 ช่างน่าประทับใจ 727 00:37:50,260 --> 00:37:52,770 เพื่อนผมเคยทำงานกับเธอที่นั่น 728 00:37:52,970 --> 00:37:55,690 และ 729 00:37:55,880 --> 00:37:58,230 เขาเล่าว่าที่นั่นตั้งฉายาให้เธอ 730 00:37:58,430 --> 00:37:59,540 ฉายาอะไร 731 00:38:00,160 --> 00:38:01,370 อย่างนั้นเหรอ 732 00:38:02,290 --> 00:38:03,950 นังงูหลาม 733 00:38:04,740 --> 00:38:06,810 มาจากสไตล์การซักค้านของเธอ 734 00:38:07,010 --> 00:38:07,890 - เหรอ - ใช่ๆ 735 00:38:08,090 --> 00:38:10,440 เธอชอบฉกคุณตอนคุณไม่ทันตั้งตัว 736 00:38:10,630 --> 00:38:13,270 โอเค คุณงูหลาม แต่รู้อะไรไหม 737 00:38:13,470 --> 00:38:14,640 พูดซะเห็นภาพ 738 00:38:14,840 --> 00:38:17,580 รู้อะไรไหม ฉันมันงูเหลือมจอมรัด 739 00:38:18,450 --> 00:38:19,560 มาดูว่าจะเก่งจริงไหม 740 00:38:19,760 --> 00:38:22,730 ฉันคิดว่าเราอาจจะต้อง โทรไปที่บริษัทเคเบิล 741 00:38:22,930 --> 00:38:25,230 ทุกครั้งที่ฉันพยายามเปิดดู เทอร์เนอร์บรอดคาสติง 742 00:38:25,430 --> 00:38:27,790 เจอแต่หน้าจอว่างแปลกๆ 743 00:38:28,240 --> 00:38:29,850 มันน่าจะมีอะไรผิดปกติ 744 00:38:30,050 --> 00:38:32,660 ไม่มีอะไรผิดปกติ ผมยกเลิกเคเบิล 745 00:38:33,200 --> 00:38:35,100 หมายความว่าไง ยกเลิก 746 00:38:35,300 --> 00:38:38,540 แอนนี่ วันก่อน ผู้กำกับดูแลประกันภัยแวะมาอีก 747 00:38:39,370 --> 00:38:41,700 คราวนี้พวกเขายกเลิกใบอนุญาตผม 748 00:38:42,410 --> 00:38:44,730 ผมต้องปิดกิจการชั่วคราว 749 00:38:44,930 --> 00:38:46,080 อะไรนะ 750 00:38:47,540 --> 00:38:48,940 คุณพูดเรื่องอะไร 751 00:38:49,130 --> 00:38:51,810 มันแค่ชั่วคราว ก็จนกว่าจะจบคดี 752 00:38:52,010 --> 00:38:54,600 โลเวนจ่ายค่าชดใช้ เราก็จะสบาย... 753 00:38:54,800 --> 00:38:56,410 เจอร์รี่ เจอร์รี่ ได้ยินที่ตัวเองพูดไหม 754 00:38:57,540 --> 00:39:00,330 ทันทีที่เรย์ โลเวนจ่ายเงินค่าชดใช้เหรอ 755 00:39:02,370 --> 00:39:05,200 คุณรู้แน่เหรอว่ามันจะเป็นอย่างนั้น 756 00:39:09,700 --> 00:39:12,700 แล้วคุณยังไม่บอกฉันว่า เอาเงินที่ไหนมาจ่ายทั้งหมดนี่ 757 00:39:13,490 --> 00:39:16,950 ทนายใหม่ค่าตัวแพงที่คุณพามาจากฟลอริดา 758 00:39:17,580 --> 00:39:19,580 คุณไม่ต้องกังวลเรื่องเขาหรอก 759 00:39:21,950 --> 00:39:24,310 ฉันแค่ไม่เข้าใจว่าทำไม 760 00:39:24,510 --> 00:39:27,330 คุณยังจะฟ้องร้องบ้าบออะไรนี่ 761 00:39:28,080 --> 00:39:30,560 คุณหาคนใหม่มาซื้อสามแห่งนั่นก็ได้ 762 00:39:30,760 --> 00:39:31,790 คุณก็รู้นี่ 763 00:39:33,490 --> 00:39:35,700 ชัดเจนว่าคุณมีจุดประสงค์อื่น 764 00:39:36,040 --> 00:39:39,640 ก็อาจจะใช่ ผมอาจไม่อยากเห็นเขาทำผิดแล้วลอยนวล 765 00:39:39,840 --> 00:39:41,790 ใคร เรย์ โลเวนเหรอ 766 00:39:43,040 --> 00:39:45,200 ตายแล้ว เจอร์รี่ 767 00:39:45,910 --> 00:39:48,540 คุณหมกมุ่นอะไรกับผู้ชายคนนี้ 768 00:39:50,160 --> 00:39:51,640 คุณจะให้ผมทำยังไง แอนนี่ 769 00:39:51,840 --> 00:39:53,950 ยอมให้เขาเหยียบย่ำผมงั้นเหรอ 770 00:39:55,040 --> 00:39:57,120 ปล่อยให้เขาเหยียบย่ำครอบครัวเรา 771 00:39:57,950 --> 00:39:59,660 สิ่งที่ฉันคาดหวังให้คุณทำ... 772 00:40:01,410 --> 00:40:04,830 คือคิดถึงฉันบ้างอะไรบ้าง 773 00:40:06,740 --> 00:40:08,450 คุณไม่คิดว่าเราจะชนะได้ 774 00:40:14,200 --> 00:40:15,890 ถ้าคุณอยากรู้ว่าผมเอาเงินที่ไหนมาจ่าย 775 00:40:16,090 --> 00:40:18,200 ผมเอาบ้านนี้ไปจำนองรอบที่สาม 776 00:40:27,580 --> 00:40:29,480 แต่ใช่ ผมทำทุกอย่างที่ทำได้แล้ว 777 00:40:29,680 --> 00:40:31,940 - เป็นไงบ้างคะ - ผมเห็นเบาะแสนิดหน่อย 778 00:40:32,130 --> 00:40:33,060 บอกหน่อย วิลลี่ 779 00:40:33,260 --> 00:40:34,990 คุณมาเป็นทนายได้ยังไง 780 00:40:39,200 --> 00:40:43,390 ก็แล้วแต่ว่า อยากฟังฉบับสั้นหรือฉบับยาวล่ะ 781 00:40:43,590 --> 00:40:45,040 เอาที่คุณอยากเล่า 782 00:40:45,910 --> 00:40:49,700 คือตอนที่ผมยังเป็นสามีหนุ่ม 783 00:40:50,120 --> 00:40:53,480 คุณพ่อหนุ่มน้อย ผมกับภรรยา เรามีเงินนิดหน่อย 784 00:40:53,680 --> 00:40:56,040 เราทำธุรกิจรับตกแต่งสวน 785 00:40:56,410 --> 00:40:57,480 ไปได้ดีด้วย 786 00:40:57,680 --> 00:41:01,620 เราดูแลสนาม มันดีมากเลย 787 00:41:02,080 --> 00:41:05,100 แต่แล้วภรรยาผมบอก "ฉันอยากอยู่บ้านหลังใหญ่กว่านี้" 788 00:41:05,300 --> 00:41:07,200 ผมบอก "ก็ได้ เอาตามที่คุณว่า" 789 00:41:08,490 --> 00:41:10,870 ผมไปซื้อหนังสือพิมพ์ เห็นประกาศนี้เข้า 790 00:41:11,660 --> 00:41:14,480 อะพาร์ตเมนต์สามห้องนอน สวยมาก 791 00:41:14,680 --> 00:41:19,060 คอมเพล็กซ์ใหม่น่าอยู่ ในย่านคนขาว 792 00:41:19,260 --> 00:41:20,160 ในเรนทรี 793 00:41:20,910 --> 00:41:22,520 ผมบอก "ใช่ นั่นละที่เราต้องการ" 794 00:41:22,720 --> 00:41:23,980 ผมโทรหาเจ้าของ บอกว่า "นี่พวก 795 00:41:24,180 --> 00:41:27,310 "ผมกับครอบครัวกำลังหาที่อยู่ใหม่ 796 00:41:27,510 --> 00:41:29,480 "เราอยากไปอยู่แถวที่คุณอยู่" 797 00:41:29,680 --> 00:41:31,230 ผมถาม "คุณมีห้องว่างบ้างไหม" 798 00:41:31,430 --> 00:41:34,020 เขาบอก "มีๆ ผมมีห้องว่างเยอะเลย 799 00:41:34,220 --> 00:41:36,640 "จะว่าไป ปลายเดือนนี้ 800 00:41:36,840 --> 00:41:38,230 "คุณย้ายมาได้เลย มาทำสัญญาเช่า" 801 00:41:38,430 --> 00:41:40,190 เราทุกคนตั้งตารอวันนั้นมาก 802 00:41:40,380 --> 00:41:43,540 เราตื่นเต้น เป็นการเริ่มต้นใหม่ ว่างั้น 803 00:41:44,290 --> 00:41:46,640 แล้วพอวันนั้นมาถึง ผมขนของทุกอย่างใส่รถ 804 00:41:46,840 --> 00:41:52,020 ทั้งลูกชาย ภรรยา แม้แต่หมาก็ไปด้วย 805 00:41:52,220 --> 00:41:54,240 เราแฮปปี้กันมาก เรามีความสุข 806 00:41:55,120 --> 00:41:56,520 เราฟังเพลงพระกิตติคุณ 807 00:41:56,720 --> 00:41:59,200 เราร้องเพลงกันอย่างสนุกสนาน 808 00:42:00,540 --> 00:42:04,040 แต่เมื่อเราไปถึงที่นั่น 809 00:42:04,700 --> 00:42:05,730 ผู้ชายคนนั้นออกมา 810 00:42:05,930 --> 00:42:08,270 ผมบอก "สบายดีไหม" เขาบอก "คุณต้องการอะไร" 811 00:42:08,470 --> 00:42:10,730 ผมบอก "ผมคือคนที่โทรหาคุณ เรื่องห้องว่าง" 812 00:42:10,930 --> 00:42:12,200 เขาบอก "ห้องว่างอะไร" 813 00:42:12,910 --> 00:42:16,640 ผมบอก "ผมวิลลี่ แกรี่ ผมโทรหาคุณเรื่องห้องว่าง" 814 00:42:16,840 --> 00:42:19,660 เขาบอก "เราไม่มีห้องว่างแล้ว" 815 00:42:23,120 --> 00:42:24,370 แล้วคุณทำยังไง 816 00:42:26,120 --> 00:42:27,370 จะบอกให้ว่าผมอยากทำยังไง 817 00:42:28,870 --> 00:42:30,080 ผมอยากทำร้ายเขา 818 00:42:31,410 --> 00:42:35,950 เขาไม่ให้เกียรติผมต่อหน้าลูกๆ ของผม 819 00:42:36,790 --> 00:42:38,240 ลูกๆ ของผมเทิดทูนผม 820 00:42:39,200 --> 00:42:41,730 ผมเป็นทุกอย่างของลูก ผมจะบอกลูกว่ายังไง 821 00:42:41,930 --> 00:42:45,790 ว่าพ่อของพวกเขาไม่ดีพอ ที่จะอยู่ในอะพาร์ตเมนต์เหรอ 822 00:42:46,990 --> 00:42:48,450 ผมจะบอกราชินีของผมยังไง 823 00:42:49,870 --> 00:42:51,450 เราไม่ดีพองั้นเหรอ 824 00:42:57,330 --> 00:42:58,660 แต่ผมไม่ได้แสดงออก 825 00:43:00,290 --> 00:43:02,790 สิ่งที่ผมทำคือผมกลับไปที่โรงแรมนั้น 826 00:43:03,450 --> 00:43:05,240 ผมเปิดสมุดโทรศัพท์ 827 00:43:06,040 --> 00:43:08,850 ผมไม่เคยคิดจะเป็นทนาย จนกระทั่งเกิดเรื่องนี้ขึ้นมา 828 00:43:09,050 --> 00:43:13,240 ผมเปิดมันดู โรงเรียนกฎหมายแรก ที่ผมเจอ ผมบอก "ผมจะไปเรียนที่นั่น" 829 00:43:14,120 --> 00:43:15,140 และผมก็ทำ 830 00:43:15,340 --> 00:43:18,790 ผมสมัครเรียน ขยันทำงานหนัก จนเรียนจบ สอบเนติฯผ่าน 831 00:43:20,700 --> 00:43:22,160 และผมก็ได้ว่าความ 832 00:43:23,240 --> 00:43:25,390 และสิ่งแรกที่ผมทำคือ 833 00:43:25,590 --> 00:43:27,540 ไปที่เรนทรีอะพาร์ตเมนต์ 834 00:43:28,080 --> 00:43:33,040 และตบหน้าพวกเขาด้วยการฟ้องร้อง คดีเลือกปฏิบัติห้ากระทง 835 00:43:35,490 --> 00:43:37,240 ไม่มีห้องว่างต้องเจอแบบนี้ 836 00:43:39,080 --> 00:43:40,330 คุณเป็นนักสู้ 837 00:43:41,580 --> 00:43:42,620 ใช่ 838 00:43:42,990 --> 00:43:45,940 ผมเป็นนักสู้ คุณก็เหมือนกัน เจอร์รี่ 839 00:43:46,130 --> 00:43:47,270 คุณเป็นนักสู้ เพื่อน 840 00:43:47,470 --> 00:43:49,230 รู้ไหมทำไมผมถึงบอกว่าคุณเป็นนักสู้ 841 00:43:49,430 --> 00:43:52,230 คุณงัดข้อกับยักษ์ใหญ่โลเวนกรุ๊ป 842 00:43:52,430 --> 00:43:54,730 เจ้าของธุรกิจเล็กๆ พวก สุดยอดเลย 843 00:43:54,930 --> 00:43:56,240 เราถึงได้คลิกกันไง 844 00:43:56,910 --> 00:43:58,330 ทำไมคุณถึงอยากฟ้อง 845 00:43:59,370 --> 00:44:03,290 เพราะเขามายุ่งกับสิ่งเดียว ที่มีความหมายที่สุดในชีวิตผม 846 00:44:03,870 --> 00:44:05,390 การได้ทิ้งมรดกตกทอด 847 00:44:05,590 --> 00:44:07,990 ให้ลูกหลานหลังจากที่ผมตายไปแล้ว 848 00:44:10,370 --> 00:44:11,990 พวกเขามีมรดก วิลลี่ 849 00:44:13,740 --> 00:44:16,290 และผมตั้งใจจะส่งต่อให้พวกเขา 850 00:44:21,120 --> 00:44:23,390 - เปิดเพลงกันเถอะ - ผมชอบดนตรี วิลลี่ 851 00:44:23,590 --> 00:44:26,850 ดี สตีฟ นายลุกขึ้นไปเปิดเพลงให้หน่อย 852 00:44:27,050 --> 00:44:28,980 ได้เลย เจ้านาย อยากฟังเพลงอะไร 853 00:44:29,180 --> 00:44:31,270 นายก็รู้ว่าฉันชอบเพลงอะไร โทนี่! โทนี่! โทเน่! 854 00:44:31,470 --> 00:44:33,690 - ฉลาดเลือก ลูกพี่ - ฉันชอบนะ เพลงนั้น 855 00:44:33,880 --> 00:44:36,990 รู้ไหม โทนี่! โทนี่! โทเน่! บ้าตรงไหน วงนี้ไม่มีใครชื่อโทนี่ 856 00:44:37,910 --> 00:44:39,120 เจอแล้ว 857 00:44:46,830 --> 00:44:48,660 ผมชอบนะ คุณชอบไหม เจอร์ 858 00:44:49,120 --> 00:44:50,980 - เจอร์ คุณชอบไหม - ชอบ เพราะดี 859 00:44:51,180 --> 00:44:52,450 ใช่ คุณรู้สึกดีไหม 860 00:44:57,790 --> 00:44:59,350 ไม่ มาเป็นพวกเรา 861 00:44:59,550 --> 00:45:02,700 คุณเป็นพวกผมแล้ว เพื่อน คุณเป็นพวกผมแล้วนะ 862 00:45:03,490 --> 00:45:07,450 {\an8}แจ็คสัน มิสซิสซิปปี 863 00:45:09,660 --> 00:45:10,850 - ว่าไง - หวัดดี 864 00:45:11,050 --> 00:45:12,690 ยินดีต้อนรับสู่โรงแรมอินเตอร์คอนติเนนตัล 865 00:45:12,880 --> 00:45:15,540 ขอบคุณ ผมจองไว้ในชื่อแกรี่ วิลลี่ แกรี่ 866 00:45:15,950 --> 00:45:18,100 ได้เลยค่ะ และยินดีต้อนรับสู่แจ็คสัน คุณแกรี่ 867 00:45:18,300 --> 00:45:20,230 - ขอบคุณ - ถ้าคุณมีบัตรเครดิต 868 00:45:20,430 --> 00:45:23,520 เชิญคุณขึ้นไปที่ห้องได้เลย ขอบคุณค่ะ 869 00:45:23,720 --> 00:45:26,850 อย่าเพิ่งหันไปมองนะ แต่ทีมกฎหมายของโลเวนอยู่ตรงโน้น 870 00:45:27,050 --> 00:45:27,950 เดี๋ยว ที่ไหน 871 00:45:32,620 --> 00:45:34,690 แย่แล้ว มีแต่ตัวเบ้งๆ 872 00:45:34,880 --> 00:45:36,810 รวมทนายความผิวดำคนดังในประเทศนี้ 873 00:45:37,010 --> 00:45:38,440 คุณรู้จักหมดทุกคนเหรอ 874 00:45:38,630 --> 00:45:41,160 โอเค ผู้ชายตรงโน้น นั่นฮาวเวิร์ด ไฟเฟอร์ 875 00:45:41,830 --> 00:45:43,520 เขาเป็นอดีต ส.ส.ของรัฐ 876 00:45:43,720 --> 00:45:46,060 และประธานเนติบัณฑิตยสภาดีซี คนปัจจุบัน 877 00:45:46,260 --> 00:45:48,460 สุภาพบุรุษคนนั้น ริชาร์ด เมย์ฟิลด์ 878 00:45:48,660 --> 00:45:50,140 เขาเป็นหนึ่งในผู้เชี่ยวชาญแถวหน้า 879 00:45:50,340 --> 00:45:52,690 ด้านคดีต่อต้านการผูกขาด และธุรกิจที่ซับซ้อน 880 00:45:52,880 --> 00:45:55,690 ส่วนสุภาพบุรุษตรงโน้น นั่นคือวอลเตอร์ เบลล์ 881 00:45:55,880 --> 00:45:58,270 เขาเป็นอดีตผู้พิพากษาศาลฎีกามิสซิสซิปปี 882 00:45:58,470 --> 00:46:01,600 ซวยละ โลเวนคงจ้างคนพวกนี้มาแพงแน่ๆ 883 00:46:01,800 --> 00:46:04,230 เธอไม่ได้ดูแย่อย่างที่ผมคิดเอาไว้นะ 884 00:46:04,430 --> 00:46:07,640 เธอชื่ออะไร แมมมี่ เมม แมมมี่ ดาวส์ 885 00:46:07,840 --> 00:46:09,440 เอาจริงเหรอ คุณจะพูดแค่นี้เหรอ 886 00:46:09,630 --> 00:46:12,870 ใช่ ผมพูดแค่นี้ เพราะพวกเขาทุกคนดูซื่อบื้อ 887 00:46:13,410 --> 00:46:15,190 จะว่าไป คุณช่วยอะไรผมหน่อยได้ไหม 888 00:46:15,380 --> 00:46:18,850 คุณช่วยส่งแชมเปญที่ดีที่สุดของคุณ ไปให้โต๊ะนั้นหน่อยได้ไหม 889 00:46:19,050 --> 00:46:20,940 - ได้ค่ะ คุณชอบแบบไหนคะ - คุณมีอะไรบ้าง 890 00:46:21,130 --> 00:46:24,310 - มีดอม โมเอต์ คริสตัล - คริสตัล 891 00:46:24,510 --> 00:46:26,020 อันนั้นแหละ ส่งคริสตัลไป 892 00:46:26,220 --> 00:46:29,620 อย่าลืมบอกด้วยว่า อภินันทนาการจากคุณวิลลี่ แกรี่ 893 00:46:30,080 --> 00:46:31,940 พูดจริงนะครับ อย่าทำงั้นเลย 894 00:46:32,130 --> 00:46:34,450 พูดจริงนะ ฮาล เงียบน่า 895 00:46:34,790 --> 00:46:37,290 ฟังนะ ผมพูดแบบนี้เสมอ 896 00:46:37,740 --> 00:46:40,040 ถ้าคุณเห็นผมสู้กับหมี ให้ราดน้ำผึ้งใส่ผม 897 00:46:40,330 --> 00:46:42,580 เราแค่จะราดน้ำผึ้งนิดหน่อย 898 00:46:44,450 --> 00:46:48,310 หรือเราใช้กลยุทธ์ที่เรียบง่าย ตอกย้ำความถูกต้องของเอกสาร 899 00:46:48,510 --> 00:46:50,480 ในฐานะหนังสือสัญญาให้ลูกขุนเข้าใจ 900 00:46:50,680 --> 00:46:52,690 ฝ่ายจำเลยก็จะใช้กลยุทธ์นี้ด้วย 901 00:46:52,880 --> 00:46:55,310 เว้นแต่พวกเขาจะเน้นไปที่ การพิสูจน์ว่ามันไม่ใช่สัญญา 902 00:46:55,510 --> 00:46:56,730 เราต้องยอมรับกันตรงๆ 903 00:46:56,930 --> 00:46:58,890 พวกเขาจะเก่งกว่าเรามาก 904 00:46:59,090 --> 00:47:01,440 เพราะนี่เป็นสิ่งที่พวกเขาถนัด 905 00:47:01,630 --> 00:47:05,100 ผมว่าเราลืมเรื่องสัญญาน่าเวียนหัวนี่ไปซะ 906 00:47:05,300 --> 00:47:08,850 ยัดข้อมูลใส่หัวคณะลูกขุน ทั้งๆ ที่เราก็รู้ว่าพวกเขาไม่สนใจ 907 00:47:09,050 --> 00:47:10,890 โดยส่วนตัวแล้ว สิ่งที่ผมคิดว่าเราต้องทำ 908 00:47:11,090 --> 00:47:13,850 สิ่งที่เราต้องพิสูจน์ คือแรงจูงใจ 909 00:47:14,050 --> 00:47:16,100 เรามาเน้นโต้แย้งในประเด็น 910 00:47:16,300 --> 00:47:18,200 ที่โลเวนกรุ๊ปไม่ยอมปิดสัญญาเสียที 911 00:47:18,700 --> 00:47:20,230 และแสดงให้เห็นว่าพวกเขาได้อะไร 912 00:47:20,430 --> 00:47:21,690 ผมไม่แน่ใจสักเท่าไหร่ 913 00:47:21,880 --> 00:47:24,350 - อะไร ฮาล คุณไม่แน่ใจอะไร - อะไรเหรอ ฮาล 914 00:47:24,550 --> 00:47:26,060 ผมหมายถึง ผมไม่แน่ใจว่าเราสามารถ 915 00:47:26,260 --> 00:47:28,640 พิสูจน์ว่าโลเวนกรุ๊ปมีแรงจูงใจ ถูกไหม 916 00:47:28,840 --> 00:47:30,980 นอกเสียจากว่า เรามีจดหมายเวียนในบริษัท 917 00:47:31,180 --> 00:47:32,910 หรือมีบางคนออกมายอมรับ 918 00:47:33,410 --> 00:47:36,690 คุณจะพิสูจน์ยังไงว่าพวกเขาจงใจเตะถ่วง 919 00:47:36,880 --> 00:47:39,870 ชัดเจนว่าเราไม่มีทางพิสูจน์เรื่องนั้นได้ 920 00:47:43,160 --> 00:47:46,790 ความจริงคือ เรามีโอกาสน้อยมากที่จะชนะคดีนี้ 921 00:47:58,490 --> 00:47:59,850 สวัสดีครับ 922 00:48:00,050 --> 00:48:01,810 - สบายดีไหม - ผมสบายดี พวก 923 00:48:02,010 --> 00:48:05,390 จัดจินเจอร์เอลที่แรงที่สุดมาให้ผมหน่อย 924 00:48:05,590 --> 00:48:07,480 ได้เลย รอแป๊บครับ 925 00:48:07,680 --> 00:48:08,980 คืนนี้เป็นยังไงบ้าง 926 00:48:09,180 --> 00:48:10,640 ไม่เลวครับ พออยู่ได้ 927 00:48:10,840 --> 00:48:12,330 ใช่ ดีเลย 928 00:48:13,830 --> 00:48:16,020 นี่ครับ จินเจอร์เอลที่แรงที่สุดในมิสซิสซิปปี 929 00:48:16,220 --> 00:48:17,330 ขอบคุณ 930 00:48:17,830 --> 00:48:20,040 ใช่ มันก็ไม่แย่นักหรอก 931 00:48:21,620 --> 00:48:23,160 เธอนั่งอยู่นานแล้ว 932 00:48:28,950 --> 00:48:30,870 คุณดาวส์ใช่ไหมครับ 933 00:48:32,660 --> 00:48:33,700 ผมวิลลี่ แกรี่ 934 00:48:36,490 --> 00:48:38,080 ในทีวีคุณดูผอมกว่านี้ 935 00:48:38,700 --> 00:48:39,950 ผมขอนั่งด้วยคนได้ไหม 936 00:48:46,580 --> 00:48:48,480 รู้ไหม ผมไม่เคยทำอย่างนี้มาก่อน 937 00:48:48,680 --> 00:48:52,290 นั่งกับทนายฝ่ายตรงข้ามและ... 938 00:48:52,950 --> 00:48:56,660 ดื่มอะไรประมาณนั้น ดนตรีกับแสงเทียน 939 00:48:57,490 --> 00:49:00,120 เหมือนเรามาออกเดตกันเลย 940 00:49:04,700 --> 00:49:05,790 หรืออาจจะไม่ 941 00:49:08,620 --> 00:49:11,270 คุณบอกว่าคุณมาจากคอมป์ตัน แต่ผมพยายามทำความเข้าใจ 942 00:49:11,470 --> 00:49:14,310 ว่าทำไมคุณถึงรับทำคดีให้คนขาวรวยๆ 943 00:49:14,510 --> 00:49:16,600 ฉันก็ถามแบบเดียวกันกับคุณได้ใช่ไหม 944 00:49:16,800 --> 00:49:19,640 ใช่ แต่ผมเชื่อในคดีของผม คุณดาวส์ 945 00:49:19,840 --> 00:49:21,480 ฉันก็เชื่อในคดีของฉัน คุณแกรี่ 946 00:49:21,680 --> 00:49:23,810 นั่นทำให้เราตกอยู่ในสถานการณ์ที่สุ่มเสี่ยง 947 00:49:24,010 --> 00:49:25,980 เพราะเราคนนึงจะชนะและอีกคนนึงจะแพ้ 948 00:49:26,180 --> 00:49:27,560 มันก็ต้องเป็นอย่างนั้น ใช่ 949 00:49:27,760 --> 00:49:31,560 แต่สถานการณ์ของผมต่างออกไป เพราะผมมีเจ้านายเป็นคนผิวดำ 950 00:49:31,760 --> 00:49:33,440 คือผมไม่ทำงานให้คนผิวขาว 951 00:49:33,630 --> 00:49:36,060 ผมทำงานให้วิลลี่ แกรี่ ซึ่งก็คือผมเอง 952 00:49:36,260 --> 00:49:39,230 - ผมทำงานให้ตัวเอง - บอกหน่อยๆ 953 00:49:39,430 --> 00:49:40,890 ฉันควรจะทำงานที่ไหน 954 00:49:41,090 --> 00:49:42,770 ช่วยบอกฉันที ช่วยสอนฉันหน่อย 955 00:49:42,970 --> 00:49:45,020 งานที่มีอยู่แค่หยิบมืองานไหนเหรอ 956 00:49:45,220 --> 00:49:47,560 ที่คุณพอจะเจียดมาให้คนอย่างฉันได้ 957 00:49:47,760 --> 00:49:49,230 หรือฉันควรจะไปเป็นทนายอาสา 958 00:49:49,430 --> 00:49:52,640 หรือฉันไปเป็นทนายกระจอกๆ ทำคดีฟ้องขับไล่ดีล่ะ 959 00:49:52,840 --> 00:49:54,980 คุณจะสบายใจขึ้นไหม แฮปปี้ขึ้นไหม 960 00:49:55,180 --> 00:49:58,480 หยุดก่อนๆ เราไม่ได้ขึ้นศาลกันอยู่นะ 961 00:49:58,680 --> 00:50:01,690 คุณบอกจะสั่งสอนฉัน เอาเลย สอนสิ 962 00:50:01,880 --> 00:50:05,450 ผมไม่รู้ว่าคุณรู้เรื่องผมมากแค่ไหน แต่ผมเป็นลูกชายของชาวไร่ 963 00:50:05,870 --> 00:50:09,980 ผมอายุแปดขวบ ทำงานในไร่อ้อย 964 00:50:10,180 --> 00:50:12,480 แบบว่าทำงาน ผมนี่แหละ 965 00:50:12,680 --> 00:50:15,950 แต่ตอนนี้ผมมี... 966 00:50:16,200 --> 00:50:19,830 คฤหาสน์ โรลส์-รอยซ์ และเบนท์ลีย์ 967 00:50:20,620 --> 00:50:23,410 - มีเครื่องบินส่วนตัว - คือมันฟังดูเหมือน 968 00:50:23,830 --> 00:50:27,040 เราต่างใช้ชีวิตในฝันของอเมริกันชน ในแบบของตัวเอง 969 00:50:28,160 --> 00:50:31,080 ไม่แดง ขาว น้ำเงินจ๋า ออกจะ... 970 00:50:33,240 --> 00:50:35,160 ลายทางคาราเมล และ... 971 00:50:40,540 --> 00:50:43,690 ถึงแม้ฉันจะเชื่อว่าฝันของอเมริกันผิวดำ 972 00:50:43,880 --> 00:50:46,600 ต่างจากฝันของอเมริกันผิวขาวมาก อย่างเขานั่นไง 973 00:50:46,800 --> 00:50:49,980 - {\i1}มันใช้เวลาประมาณห้าถึง 15 นาที{\i0} - การพิจารณาคดีโอเจ 974 00:50:50,180 --> 00:50:52,830 - มันจะเป็น "คดีแห่งศตวรรษ" - ละครสัตว์ละไม่ว่า 975 00:50:53,160 --> 00:50:54,100 อยากถกเรื่องนั้นไหม 976 00:50:54,300 --> 00:50:56,350 ไม่ ถูกผิดยังคลุมเครือ 977 00:50:56,550 --> 00:50:57,480 คุณเอนเอียงไปทางไหน 978 00:50:57,680 --> 00:51:00,230 เขาบริสุทธิ์ หรือเขาผิดจริง 979 00:51:00,430 --> 00:51:01,700 ไม่สำคัญหรอก 980 00:51:02,870 --> 00:51:05,560 เพราะตอนนี้โอเจไม่ใช่คนที่ถูกพิจารณา 981 00:51:05,760 --> 00:51:07,080 ศาลเตี้ยของคนขาวต่างหาก 982 00:51:07,450 --> 00:51:08,850 นั่นละคือสิ่งที่ถูกพิจารณา 983 00:51:09,050 --> 00:51:09,950 เข้าใจแล้ว 984 00:51:11,330 --> 00:51:12,660 ถ้าคุณต้องเลือกล่ะ 985 00:51:13,120 --> 00:51:16,140 - ต้องเลือกเหรอ ไม่ - คุณต้องเลือก ปืนจ่อหัวคุณอยู่ คุณดาวส์ 986 00:51:16,340 --> 00:51:17,810 มาเลย เอาปืนจ่อหัวฉัน 987 00:51:18,010 --> 00:51:20,190 - คุณต้องเลือกแล้ว - มีใครได้ยินไหม 988 00:51:20,380 --> 00:51:25,270 โอกาสเป็นหัวหน้าทนายฝ่ายจำเลย หรือโอกาสเป็นหัวหน้าทนายฝ่ายโจทก์ 989 00:51:25,470 --> 00:51:27,020 คุณเลือกแบบไหน 990 00:51:27,220 --> 00:51:29,390 แหม คำถามนี้ยากนะ 991 00:51:29,590 --> 00:51:30,990 - ใช่ ตอบยาก - จำเลย 992 00:51:32,580 --> 00:51:33,740 เขาผิดจริง 993 00:51:34,410 --> 00:51:37,730 ฉันไม่เคยแก้ต่างให้คนที่ฉันรู้ว่าเขาผิด 994 00:51:37,930 --> 00:51:41,350 คุณก็รู้เขาว่ากันว่าไง ทนายทุกคนต้องลองทำงั้นสักครั้ง 995 00:51:41,550 --> 00:51:45,730 {\i1}จำคำพูดนี้ไว้ ถ้ามันไม่ใช่ เขาพ้นผิด{\i0} 996 00:51:45,930 --> 00:51:47,020 แล้วคุณล่ะ 997 00:51:47,220 --> 00:51:48,850 {\i1}เราจะมาพูดเรื่องนั้นกัน...{\i0} 998 00:51:49,050 --> 00:51:51,100 - ฝ่ายโจทก์ - เหรอ 999 00:51:51,300 --> 00:51:53,370 ผมมักจะฝันซ้ำๆ 1000 00:51:54,290 --> 00:51:59,310 ว่าผมทำคดีสู้กับ จอห์นนี่ ค็อกแรนจอมเจ้าเล่ห์ 1001 00:51:59,510 --> 00:52:01,520 เขาใส่สูทหรูอะไรแบบนั้น 1002 00:52:01,720 --> 00:52:03,490 แล้วความฝันนี้จบลงยังไง 1003 00:52:04,160 --> 00:52:05,870 ผมต้อนเขาซะไปไม่เป็น 1004 00:52:07,200 --> 00:52:08,870 ผมต้อนซะจนเขาแพ้ 1005 00:52:13,370 --> 00:52:14,520 ผมจ่ายเอง 1006 00:52:14,720 --> 00:52:15,700 ไม่ได้เด็ดขาด 1007 00:52:17,620 --> 00:52:19,160 คุณนี่ช่าง... 1008 00:52:19,740 --> 00:52:23,730 ใจดีและมีน้ำใจส่งแชมเปญ... 1009 00:52:23,930 --> 00:52:25,450 - มันเรียกว่าไงนะ - คริสตัล 1010 00:52:26,370 --> 00:52:28,830 ให้ฉันตอบแทนแล้วกันนะครั้งนี้ 1011 00:52:29,410 --> 00:52:34,160 แต่อย่าชินกับการที่ฉันใจดีกับคุณล่ะ คุณแกรี่ 1012 00:52:35,160 --> 00:52:37,870 เพราะเมื่อเราเริ่มพิจารณาคดีแล้ว 1013 00:52:38,540 --> 00:52:40,330 ฉันไม่ปรานีคุณแน่ พี่มืด 1014 00:52:43,200 --> 00:52:44,450 ฝันดีนะ 1015 00:52:47,620 --> 00:52:48,890 {\an8}วันที่ 12 กันยายน 1995 1016 00:52:49,090 --> 00:52:51,100 {\an8}{\i1}อรุณสวัสดิ์ แจ็คสัน มิสซิสซิปปี{\i0} 1017 00:52:51,300 --> 00:52:54,270 {\an8}{\i1}อุณหภูมิอยู่ที่ 23 องศาเซลเซียส{\i0} {\i1}สูงสุดอยู่ที่ 25{\i0} 1018 00:52:54,470 --> 00:52:57,040 {\i1}คาดการณ์ว่าจะไม่มีฝนไปอีกสองสามวัน{\i0} 1019 00:53:01,620 --> 00:53:03,950 เริ่มด้วยการบอกว่าคดีนี้ 1020 00:53:04,910 --> 00:53:08,410 ที่คุณกำลังจะได้ยินเป็นคดี... 1021 00:53:09,040 --> 00:53:11,660 วิลลี่ วิลเลี่ยม อิตาเลียน วิลเลี่ยม 1022 00:53:19,870 --> 00:53:21,560 ท่านคณะลูกขุน นี่... 1023 00:53:21,760 --> 00:53:27,390 การพิจารณาคดีนี้เกี่ยวกับ บาปที่เก่าแก่ที่สุดที่มนุษย์รู้จัก 1024 00:53:27,590 --> 00:53:29,790 นายชี้มากไป นายชี้มากไป 1025 00:53:31,990 --> 00:53:34,100 มันไม่ใช่เรื่องส่วนตัว 1026 00:53:34,300 --> 00:53:36,410 แค่ธุรกิจ และพวกเขามี... 1027 00:53:37,540 --> 00:53:38,370 บ้าเอ๊ย 1028 00:53:58,370 --> 00:54:00,310 - เดี๋ยวก่อนๆ - มีอะไร 1029 00:54:00,510 --> 00:54:02,350 มีเสาขวาง ต้องผ่านเสาเดียวกัน 1030 00:54:02,550 --> 00:54:03,980 - เร็วเข้า - นายก็รู้นี่ 1031 00:54:04,180 --> 00:54:05,770 - เรื่องใหม่ที่ไหน - เดี๋ยวโชคร้าย 1032 00:54:05,970 --> 00:54:07,230 เราจะโชคร้าย 1033 00:54:07,430 --> 00:54:08,540 ไปเถอะ รีบไป 1034 00:54:15,870 --> 00:54:18,480 {\i1}ทุกคนยืนขึ้น{\i0} 1035 00:54:18,680 --> 00:54:21,600 ศาลจะเริ่มพิจารณาคดีตามที่ได้เลื่อนมา 1036 00:54:21,800 --> 00:54:23,140 โปรดฟัง 1037 00:54:23,340 --> 00:54:25,730 ทุกคนที่มีธุระกับศาลอันทรงเกียรติแห่งนี้ 1038 00:54:25,930 --> 00:54:29,040 เข้ามาใกล้ๆ ตั้งใจฟังและศาลจะรับฟังคุณ 1039 00:54:29,870 --> 00:54:33,190 ผู้พิพากษาผู้ทรงเกียรติ เจมส์ อี เกรฟส์ ผู้พิพากษาศาลเคลื่อนที่ 1040 00:54:33,380 --> 00:54:36,910 เขตอำนาจศาลที่หนึ่งของ ไฮนส์เคาน์ตี มิสซิสซิปปีนั่งบัลลังก์ 1041 00:54:38,910 --> 00:54:43,040 ท่านคณะลูกขุนครับ สบายดีไหม 1042 00:54:44,410 --> 00:54:45,600 ขอบคุณที่มาค่ะ 1043 00:54:45,800 --> 00:54:49,520 คดีนี้เกี่ยวกับบาปที่เก่าแก่ที่สุดที่มนุษย์รู้จัก 1044 00:54:49,720 --> 00:54:51,940 สัญญา ธรรมดาและเรียบง่าย 1045 00:54:52,130 --> 00:54:56,190 คุณแกรี่คงอยากให้ท่านเชื่อว่าคดีนี้เกี่ยวกับ 1046 00:54:56,380 --> 00:54:59,640 - ความโลภ - แม้มันจะฟังดูบันเทิง 1047 00:54:59,840 --> 00:55:01,560 และน้ำเน่าหน่อยๆ 1048 00:55:01,760 --> 00:55:04,140 เป็นความจริงที่สัญญาได้รับการอนุมัติ 1049 00:55:04,340 --> 00:55:05,230 จากโลเวนกับผู้บริหาร 1050 00:55:05,430 --> 00:55:10,100 พวกเขาเล่นแง่ทุกอย่าง เขียนคร่าวๆ เป็นลายลักษณ์อักษร 1051 00:55:10,300 --> 00:55:11,190 นั่นคือสัญญา 1052 00:55:11,380 --> 00:55:14,980 มันจะเป็นสัญญาที่มีผลผูกพัน ระหว่างสองฝ่ายได้อย่างไร 1053 00:55:15,180 --> 00:55:17,190 ถ้าอีกฝ่ายหนึ่งไม่ได้เซ็นสัญญา 1054 00:55:17,380 --> 00:55:18,870 ทุกท่านครับ คนพวกนี้โกหก 1055 00:55:22,200 --> 00:55:23,980 มันคือเรื่องนี้แหละครับ 1056 00:55:24,180 --> 00:55:27,600 แล้วทำไมคุณโอคีฟถึงได้ตื่นตระหนก 1057 00:55:27,800 --> 00:55:29,370 ถึงได้รีบร้อน 1058 00:55:30,330 --> 00:55:33,330 อยากเหลือเกินที่จะปิดสัญญาให้ได้ 1059 00:55:33,990 --> 00:55:34,990 ทำไมคะ 1060 00:55:35,540 --> 00:55:39,620 ก็เพราะทุกอย่างในชีวิตของเขา แขวนไว้กับข้อตกลงนี้ 1061 00:55:40,240 --> 00:55:41,370 ทุกอย่าง 1062 00:55:41,620 --> 00:55:43,160 ส่วนโลเวนกรุ๊ป แทบไม่มี 1063 00:55:44,120 --> 00:55:45,660 พวกเขามีเป้าหมายเดียวในใจ 1064 00:55:47,370 --> 00:55:48,620 ถ่วงเวลา 1065 00:55:49,950 --> 00:55:50,990 ถ่วงเวลาเขา 1066 00:55:52,700 --> 00:55:55,120 นี่ไม่ใช่เรื่องส่วนตัว เขาแค่รอไม่ได้เอง 1067 00:56:07,410 --> 00:56:10,690 ที่จริงแล้วมันมี 1068 00:56:10,880 --> 00:56:14,440 การบอกเลิกสัญญาก่อนกำหนด 1069 00:56:14,630 --> 00:56:19,950 นั่นคือเมื่อ ถึงแม้จะยังไม่มี การผิดสัญญาเกิดขึ้นจริง 1070 00:56:20,660 --> 00:56:22,350 หนึ่งในคู่สัญญา 1071 00:56:22,550 --> 00:56:27,200 ขอเรียกว่าฝ่ายที่กำลังจะผิดสัญญา 1072 00:56:27,540 --> 00:56:29,450 จะไม่ปฏิบัติตามข้อผูกพันของพวกเขา 1073 00:56:30,040 --> 00:56:32,950 ที่กำหนดโดยเงื่อนไขของข้อตกลง 1074 00:56:33,950 --> 00:56:36,830 เมื่อสถานการณ์เช่นนี้เกิดขึ้น 1075 00:56:38,700 --> 00:56:40,790 ผมมีความเห็นว่า 1076 00:56:41,330 --> 00:56:46,120 มันถือเป็นข้อพิพาทสำหรับสัญญานี้ 1077 00:56:46,910 --> 00:56:48,890 - ตื่นได้แล้ว - ให้ตายสิ 1078 00:56:49,090 --> 00:56:50,190 ตื่น 1079 00:56:50,380 --> 00:56:52,020 เรามัวทำอะไรกันอยู่ เรานั่งจมกองหนังสือ 1080 00:56:52,220 --> 00:56:54,950 ว่าด้วยสัญญา ทุกวัน เพื่ออะไร 1081 00:56:55,450 --> 00:56:56,910 เราทำให้ลูกขุนหลับ 1082 00:56:58,160 --> 00:57:00,310 เราไม่เชื่อมโยงกับลูกขุน เราสูญเสียจุดแข็ง 1083 00:57:00,510 --> 00:57:02,370 แล้วพวกคุณทำอะไร ไม่ทำอะไรเลย 1084 00:57:05,450 --> 00:57:06,660 ผมต้องตัดสินใจ 1085 00:57:07,540 --> 00:57:08,600 ผมจะให้เจอร์รี่ให้การ 1086 00:57:08,800 --> 00:57:09,940 - ไม่ - ใช่แล้ว 1087 00:57:10,130 --> 00:57:11,790 - ให้เขาขึ้นให้การ - อย่าทำนะ 1088 00:57:11,990 --> 00:57:14,020 - ให้เขาขึ้นให้การอาทิตย์หน้า - ไม่ 1089 00:57:14,220 --> 00:57:15,690 หูหนวกเหรอ ผมจะให้เขาขึ้น 1090 00:57:15,880 --> 00:57:17,770 เราต้องรุกแล้ว เขาเป็นพยานที่ดีมาก 1091 00:57:17,970 --> 00:57:19,600 คุณพูดเอง เขาเป็นพยานที่ดีมาก 1092 00:57:19,800 --> 00:57:22,560 เขาซื่อสัตย์ เขารักครอบครัว 1093 00:57:22,760 --> 00:57:24,100 เขาเป็นวีรบุรุษสงคราม 1094 00:57:24,300 --> 00:57:26,850 สิทธิพลเมือง ทุกอย่างที่เขาทำเพื่อคนดำ 1095 00:57:27,050 --> 00:57:28,440 เขาจะทำได้ดีต่อหน้าคณะลูกขุน 1096 00:57:28,630 --> 00:57:30,480 มันเร็วไปที่จะให้เจอร์รี่ขึ้นคอกพยาน 1097 00:57:30,680 --> 00:57:32,830 เร็วเกิน เรายังไม่รู้ข้อมูลทั้งหมด 1098 00:57:33,030 --> 00:57:35,730 มันไม่เคยเร็วไปสำหรับผม ไมค์ กับผมมันไม่เร็วไป 1099 00:57:35,930 --> 00:57:37,390 เรายังไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเมมเลย 1100 00:57:37,590 --> 00:57:39,690 เราแค่เห็นเธอซักพยานผู้เชี่ยวชาญ 1101 00:57:39,880 --> 00:57:42,190 เรายังไม่รู้สไตล์การซักค้านของเธอ 1102 00:57:42,380 --> 00:57:44,190 ยังไม่รู้ว่าเธออันตรายแค่ไหน 1103 00:57:44,380 --> 00:57:46,310 พวกคุณมันไม่รู้อะไรเลย 1104 00:57:46,510 --> 00:57:47,870 ตอนนี้ผมตัดสินใจแล้ว 1105 00:57:49,120 --> 00:57:51,490 พวกคุณทำได้แค่เห็นด้วย หรือออกจากทีมไป 1106 00:57:54,740 --> 00:57:56,560 {\i1}มาพูดเรื่องค่านิยมของคุณกัน{\i0} 1107 00:57:56,760 --> 00:57:59,980 {\i1}ถ้าผมเข้าใจไม่ผิด เจอร์รี่ คุณเป็น{\i0} {\i1}วีรบุรุษได้รับเหรียญกล้าหาญแปดครั้ง{\i0} 1108 00:58:00,180 --> 00:58:04,540 {\i1}คุณได้เหรียญทหารอากาศ ทหารเรือ{\i0} {\i1}คุณได้เหรียญดีเอฟซี{\i0} 1109 00:58:05,120 --> 00:58:06,890 {\i1}และคุณทำทั้งหมดนั้น{\i0} 1110 00:58:07,090 --> 00:58:08,730 {\i1}ในการเสียสละเพื่อประเทศของคุณ{\i0} 1111 00:58:08,930 --> 00:58:11,810 ผมว่าสงครามไม่ใช่สิ่งที่เราควรเชิดชู 1112 00:58:12,010 --> 00:58:14,730 แต่ผมรับใช้ประเทศชาติ และค่อนข้างภาคภูมิใจ 1113 00:58:14,930 --> 00:58:16,540 ขอบคุณที่ช่วยปกป้องประเทศ 1114 00:58:17,660 --> 00:58:18,770 แต่คุณไม่หยุดแค่นั้น 1115 00:58:18,970 --> 00:58:21,440 คุณกลับมาที่เขตของคุณ รับช่วงต่อธุรกิจของครอบครัว 1116 00:58:21,630 --> 00:58:25,440 แล้วคุณทำสิ่งที่ผมเรียกว่าหนีเสือปะจระเข้ 1117 00:58:25,630 --> 00:58:27,020 คุณหันมาเล่นการเมืองใช่ไหม 1118 00:58:27,220 --> 00:58:29,440 คุณลงสมัครนายกเทศมนตรี ที่บ้านเกิดคุณ บิล็อกซี 1119 00:58:29,630 --> 00:58:31,850 ผมลงสมัครสองครั้ง และได้เป็นนายกเทศมนตรีสองสมัย 1120 00:58:32,050 --> 00:58:35,600 ตั้งแต่ปี 1974 จนถึงปี 1982 1121 00:58:35,800 --> 00:58:37,890 และผมเข้าใจว่ามีอยู่สมัยหนึ่ง 1122 00:58:38,090 --> 00:58:40,910 กลุ่มคนที่เป็นมิตรมากมาหาคุณ 1123 00:58:42,330 --> 00:58:43,310 พวกคูคลักซ์แคลน 1124 00:58:43,510 --> 00:58:44,890 ขอค้านค่ะ ใต้เท้า 1125 00:58:45,090 --> 00:58:47,390 การตั้งคำถามทำนองนี้เกี่ยวข้องยังไง... 1126 00:58:47,590 --> 00:58:50,350 - คำค้านตกไป คุณดาวส์ - กับคดีสัญญาคะ ใต้เท้า 1127 00:58:50,550 --> 00:58:52,490 คุณตอบคำถามนั้นได้ 1128 00:58:54,580 --> 00:58:57,330 ผมไม่อนุญาตให้พวกเขา เดินขบวนในบิล็อกซี 1129 00:58:58,370 --> 00:59:04,370 คุณบอกคูคลักซ์แคลน ในบิล็อกซี มิสซิสซิปปีว่าไม่ได้ 1130 00:59:04,620 --> 00:59:07,140 ขับเครื่องบินรบก็เรื่องหนึ่ง 1131 00:59:07,340 --> 00:59:10,410 แต่การปฏิเสธพวกนี้ในยุคนั้น มันเป็นความกล้าหาญอีกแบบ 1132 00:59:12,740 --> 00:59:15,240 เจอร์รี่ ผมมีโอกาสได้รู้จักคุณ 1133 00:59:15,790 --> 00:59:17,230 คุณและครอบครัวของคุณ 1134 00:59:17,430 --> 00:59:19,940 แต่คนดีๆ เหล่านี้ไม่มีโอกาส 1135 00:59:20,130 --> 00:59:23,040 ผมแค่อยากถามคุณว่า คุณมีค่านิยมอะไรบ้าง 1136 00:59:23,490 --> 00:59:26,330 อะไรคือสิ่งที่สำคัญสำหรับคุณ 1137 00:59:27,370 --> 00:59:28,580 คุณโอคีฟ 1138 00:59:29,290 --> 00:59:31,740 สวัสดีค่ะ สบายดีนะคะ 1139 00:59:32,790 --> 00:59:34,290 ผมสบายดี ขอบคุณ 1140 00:59:34,700 --> 00:59:36,040 คุณสบายดี ดีค่ะ 1141 00:59:51,700 --> 00:59:54,830 เพิ่งได้ฟังคำให้การของคุณ 1142 00:59:55,620 --> 01:00:00,140 คงพูดได้ไม่ผิดว่าสาระสำคัญที่แท้จริงคือ เรื่องลักษณะนิสัย 1143 01:00:00,340 --> 01:00:01,140 คุณเห็นด้วยไหม 1144 01:00:01,340 --> 01:00:03,830 ครับ ผมเห็นด้วย 1145 01:00:04,830 --> 01:00:06,790 ฉันไม่ได้ยินค่ะ ช่วยพูดดังๆ หน่อย 1146 01:00:07,330 --> 01:00:08,850 ผมบอกว่า ใช่ครับ ผมเห็นด้วย 1147 01:00:09,050 --> 01:00:10,540 โอเค ลักษณะนิสัย 1148 01:00:11,200 --> 01:00:12,980 มาคุยกันเรื่องลักษณะนิสัย 1149 01:00:13,180 --> 01:00:14,940 สิ่งที่พยายามจะสื่อโดยรวม 1150 01:00:15,130 --> 01:00:17,810 คือคุณเป็นผู้ชายที่ทรงเกียรติ 1151 01:00:18,010 --> 01:00:20,560 มีหลักศีลธรรมที่เข้มแข็ง 1152 01:00:20,760 --> 01:00:23,490 ตามที่คุณบอก ลูกความฉันไม่ใช่ 1153 01:00:25,370 --> 01:00:28,350 ผมคิดว่าคุณโลเวนกับผมมีวิธีที่ต่างกันมาก 1154 01:00:28,550 --> 01:00:31,290 ในการทำธุรกิจกับผู้คน 1155 01:00:31,660 --> 01:00:34,330 ในการทำธุรกิจ ใช่แล้ว ถูกต้อง โอเค 1156 01:00:35,370 --> 01:00:37,060 มีบางเรื่องที่ฉันอยากรู้ 1157 01:00:37,260 --> 01:00:39,350 ทำไมคุณถึงลงเอยต้อง 1158 01:00:39,550 --> 01:00:42,410 ขายบ้านจัดงานศพสามแห่งให้คุณโลเวน 1159 01:00:43,200 --> 01:00:45,940 ผมประสบปัญหาทางการเงินนิดหน่อย 1160 01:00:46,130 --> 01:00:47,490 ปัญหาทางการเงินแบบไหน 1161 01:00:52,370 --> 01:00:56,560 เพราะฉันค่อนข้างมั่นใจว่า เหตุผลที่แท้จริงคือ 1162 01:00:56,760 --> 01:00:59,600 ที่คุณจำเป็นต้องรีบขาย ณ เวลานั้น 1163 01:00:59,800 --> 01:01:02,730 คือเพราะคณะกรรมการ กำกับดูแลประกันภัยรัฐมิสซิสซิปปี 1164 01:01:02,930 --> 01:01:04,770 กำลังจะเพิกถอนใบอนุญาตของคุณ 1165 01:01:04,970 --> 01:01:05,910 ถูกต้องไหมคะ 1166 01:01:06,620 --> 01:01:10,890 ที่จริงใบอนุญาตขายประกันของคุณ ในรัฐมิสซิสซิปปี 1167 01:01:11,090 --> 01:01:13,560 ขณะนี้ถูกระงับ 1168 01:01:13,760 --> 01:01:16,230 เห็นด้วยไหมคะว่าที่พูดมาเป็นความจริง คุณโอคีฟ 1169 01:01:16,430 --> 01:01:19,770 ไม่ เพราะมันซับซ้อนมากกว่านั้นมาก 1170 01:01:19,970 --> 01:01:22,060 งั้นบอกซิคะ มันซับซ้อนกว่ายังไง 1171 01:01:22,260 --> 01:01:25,270 - ใบอนุญาตคุณถูกระงับไหม - ขอค้านครับ ใต้เท้า 1172 01:01:25,470 --> 01:01:27,350 ด้วยความจริงง่ายๆ ว่าเธอแค่โกรธ 1173 01:01:27,550 --> 01:01:29,020 - ตอบว่าใช่หรือไม่ใช่ - ไม่รับค้าน 1174 01:01:29,220 --> 01:01:31,440 - เรารู้ว่าเขากำลังมีปัญหา - ศาลไม่รับคำค้าน 1175 01:01:31,630 --> 01:01:32,730 คำค้านตกไป 1176 01:01:32,930 --> 01:01:37,690 ความจริงก็คือว่าคุณสูญเสียใบอนุญาต 1177 01:01:37,880 --> 01:01:42,640 เพราะคุณไปมีส่วนในข้อตกลง ทางธุรกิจออมทรัพย์และเงินกู้สีเทา 1178 01:01:42,840 --> 01:01:45,640 กับผู้ชายคนหนึ่งซึ่งถ้าฉันเข้าใจไม่ผิด 1179 01:01:45,840 --> 01:01:48,440 ตอนนี้เขาอยู่ในคุก 1180 01:01:48,630 --> 01:01:50,480 - ขอค้านครับ - ขอถามอะไรหน่อยได้ไหมคะ 1181 01:01:50,680 --> 01:01:52,350 - เงินที่คุณใช้ - คำค้านตกไป 1182 01:01:52,550 --> 01:01:54,730 เพื่อเป็นเงินทุนในข้อตกลงนี้ เป็นเงินของคุณหรือเปล่า 1183 01:01:54,930 --> 01:01:56,600 ผมเป็นคนรับผิดชอบเรื่องเงินนั่น 1184 01:01:56,800 --> 01:01:58,490 คุณใช้เงินของคนอื่น 1185 01:01:59,490 --> 01:02:02,100 จริงๆ แล้ว คุณใช้เงินของลูกค้าคุณ 1186 01:02:02,300 --> 01:02:07,560 มาลงทุนในข้อตกลงทางธุรกิจดังกล่าว กับอาชญากรที่ถูกตัดสินว่าผิด 1187 01:02:07,760 --> 01:02:10,100 - ขอค้านครับ ใต้เท้า - ฉันพูดถูกไหมคะ คุณโอคีฟ 1188 01:02:10,300 --> 01:02:12,270 - มันไม่เกี่ยวอะไรกับคดีนี้ - ไม่รับค้าน 1189 01:02:12,470 --> 01:02:14,480 - ฉันพูดถูกไหม - ผมคงไม่อธิบายมันอย่างนั้น 1190 01:02:14,680 --> 01:02:18,060 เป็นไปได้ไหมที่คดีนี้มาจากความอิจฉา 1191 01:02:18,260 --> 01:02:20,230 ขอค้านครับ เราพูดเรื่องอารมณ์กันแล้วเหรอ 1192 01:02:20,430 --> 01:02:22,140 - อิจฉาเหรอ - ไม่รับค้าน 1193 01:02:22,340 --> 01:02:25,940 คุณโอคีฟ คุณบอกเองว่าคุณกับคุณโลเวน มีวิธีการทำธุรกิจที่ต่างกัน 1194 01:02:26,130 --> 01:02:28,810 และนั่นอาจเป็นคำพูดที่จริงที่สุด ที่คุณพูดมาทั้งหมดในวันนี้ 1195 01:02:29,010 --> 01:02:33,140 เพราะก็เหมือนกับคุณ คุณโลเวนสืบทอดธุรกิจจากพ่อของเขา 1196 01:02:33,340 --> 01:02:36,140 แต่ว่าต่างจากคุณ เขาสามารถที่จะสร้าง 1197 01:02:36,340 --> 01:02:38,770 ธุรกิจนั้นให้กลายเป็น อาณาจักรหลายล้านดอลลาร์ 1198 01:02:38,970 --> 01:02:41,740 ในขณะที่มรดกจากพ่อของคุณเป็นยังไงคะ 1199 01:02:56,160 --> 01:02:58,200 เจอร์รี่ รอเดี๋ยว เจอร์รี่ 1200 01:02:58,450 --> 01:03:00,190 รอก่อนสิ เจอร์รี่ 1201 01:03:00,380 --> 01:03:01,850 เมื่อกี้นี้มันบ้าอะไรกัน 1202 01:03:02,050 --> 01:03:03,100 คุณพูดเรื่องอะไร 1203 01:03:03,300 --> 01:03:05,560 ผมไม่เข้าใจ คุณโกรธผมเหรอ 1204 01:03:05,760 --> 01:03:08,640 ผมโกรธคุณรึเปล่า คุณควรจะปกป้องผมบนคอกพยาน 1205 01:03:08,840 --> 01:03:11,890 ควรจะทำให้แน่ใจว่า ผมจะไม่ถูกซักค้านจนเสียศูนย์ 1206 01:03:12,090 --> 01:03:13,690 ผมไม่ผิด ผมไม่รู้ว่าเธอจะซักละเอียดยิบ 1207 01:03:13,880 --> 01:03:15,060 มันเป็นหน้าที่คุณที่ต้องรู้ 1208 01:03:15,260 --> 01:03:16,230 คุณไม่ได้บอกผม 1209 01:03:16,430 --> 01:03:18,850 คุณบอกเรื่องออกเงินกู้กับเงินลงทุน 1210 01:03:19,050 --> 01:03:21,020 แต่คุณไม่ได้บอกผมว่าเขาติดคุก 1211 01:03:21,220 --> 01:03:23,440 ตอนผมทำข้อตกลงกับเขา เขาไม่ใช่อาชญากร 1212 01:03:23,630 --> 01:03:26,100 ผมมีเหตุผลต่างๆ นานา ให้เชื่อว่านั่นเป็นข้อตกลงที่ดี 1213 01:03:26,300 --> 01:03:27,980 ผมอ่านใจคุณไม่ได้ ผมไม่ผิดนะ 1214 01:03:28,180 --> 01:03:31,140 ผิดสิ ก็ตั้งแต่วันแรกที่ผมจ้างคุณ 1215 01:03:31,340 --> 01:03:35,230 คุณพยายามทำให้คดีนี้ กลายเป็นการแสดงปาหี่ของคุณ 1216 01:03:35,430 --> 01:03:37,020 ผมทำทุกอย่างเพื่อช่วยคุณ 1217 01:03:37,220 --> 01:03:39,690 ผมใช้เงินทั้งหมดที่มีไปกับคดีนี้ คุณยังจะทำเป็นเล่น 1218 01:03:39,880 --> 01:03:41,520 ผมไม่ได้ทำเป็นเล่น พูดแบบนี้ไม่แฟร์ 1219 01:03:41,720 --> 01:03:43,480 คุณไม่มีอะไรต้องเสี่ยงเลย วิลลี่ 1220 01:03:43,680 --> 01:03:45,350 เมื่อคดีนี้จบลง จะชนะ แพ้ หรือเสมอ 1221 01:03:45,550 --> 01:03:47,440 คุณก็เปิดตูดขึ้นเครื่องบินไปได้เลย 1222 01:03:47,630 --> 01:03:49,440 ผมสิต้องอยู่ที่นี่ ผมมีอะไรจะเสียเยอะ 1223 01:03:49,630 --> 01:03:52,060 ชีวิตผมแขวนอยู่บนเส้นด้าย ผมไม่รู้ว่าจะเหลืออะไรไหม 1224 01:03:52,260 --> 01:03:53,620 ผมรู้สิ เจอร์รี่ 1225 01:03:56,120 --> 01:03:57,290 ผมกำลังตัดสินใจ 1226 01:03:58,290 --> 01:03:59,600 ตัดสินใจเรื่องอะไร เจอร์รี่ 1227 01:03:59,800 --> 01:04:02,240 ผมจะปลดคุณจากหัวหน้าทนาย 1228 01:04:06,990 --> 01:04:09,330 เป็นไมค์เหรอ คุณจะทำอย่างนั้นใช่ไหม 1229 01:04:09,990 --> 01:04:12,790 ผมบอกคุณเลยนะ เจอร์รี่ คุณคิดผิดมหันต์ 1230 01:04:35,200 --> 01:04:36,370 เวร 1231 01:04:38,410 --> 01:04:40,120 ไง ที่รัก 1232 01:04:42,370 --> 01:04:43,580 ทำอะไรอยู่เหรอ 1233 01:04:43,950 --> 01:04:45,870 {\i1}อ่านอะไรนิดหน่อย{\i0} 1234 01:04:46,490 --> 01:04:49,370 น้ำเสียงคุณฟังดูแย่ ที่รัก ทุกอย่างโอเคไหม 1235 01:04:50,160 --> 01:04:51,850 ไม่ ผมสบายดี 1236 01:04:52,050 --> 01:04:53,020 ผมสบายดี 1237 01:04:53,220 --> 01:04:54,560 {\i1}- โอเคค่ะ งั้น...{\i0} - ไม่ๆ 1238 01:04:54,760 --> 01:04:55,830 ไม่ ผม... 1239 01:04:59,410 --> 01:05:00,810 - ผมโดนปลด {\i1}- อะไรนะคะ{\i0} 1240 01:05:01,010 --> 01:05:02,200 ผมบอกว่าผมโดนปลด 1241 01:05:03,240 --> 01:05:04,450 เขาเอาคนอื่นมาแทน 1242 01:05:04,870 --> 01:05:05,870 {\i1}อะไรนะ{\i0} 1243 01:05:06,290 --> 01:05:08,240 - ใช่ เจอร์รี่... - {\i1}แทนที่คุณเหรอ{\i0} 1244 01:05:08,990 --> 01:05:10,450 {\i1}ที่รัก มันหมายความว่ายังไง{\i0} 1245 01:05:11,740 --> 01:05:14,240 ก็หมายความว่าพวกเขาต้องการ... 1246 01:05:14,790 --> 01:05:17,910 พวกเขาต้องการให้คนอื่น เป็นหัวหน้าที่ปรึกษาและ... 1247 01:05:19,160 --> 01:05:20,620 ให้คนอื่นทำแทนผม 1248 01:05:24,040 --> 01:05:25,040 {\i1}ที่รัก จริงเหรอ{\i0} 1249 01:05:26,200 --> 01:05:30,540 เดี๋ยวนะ ฉันไม่เข้าใจ ทำไมเขาถึงทำอย่างนั้นล่ะ 1250 01:05:31,830 --> 01:05:34,330 ผม... ผมทำพลาด 1251 01:05:34,870 --> 01:05:35,810 ผมทำพัง 1252 01:05:36,010 --> 01:05:37,160 ผมทำพัง 1253 01:05:38,830 --> 01:05:40,200 ผมทำพัง ผม... 1254 01:05:42,200 --> 01:05:45,440 ผมให้เจอร์รี่ขึ้นให้การ และผมเตรียมตัวให้เขาได้ไม่ดีพอ 1255 01:05:45,630 --> 01:05:50,440 พอพวกนั้นซักค้านเขา ก็เล่นเอาเขาหมดรูป 1256 01:05:50,630 --> 01:05:53,370 พวกเขา... มันแย่ทีเดียว 1257 01:05:55,240 --> 01:05:57,690 มันทำให้ผมเซ็งมาก เซ็งสุดๆ 1258 01:05:57,880 --> 01:06:00,290 ผมคิดว่าเหตุผลที่ผมเซ็งก็เพราะผม... 1259 01:06:01,540 --> 01:06:05,190 เห็นเจอร์รี่หัวเสียมาก มันทำให้ผมหงุดหงิด 1260 01:06:05,380 --> 01:06:06,790 ดังนั้น ผมแค่... 1261 01:06:07,370 --> 01:06:09,200 - {\i1}เข้าใจแล้ว{\i0} - ผมอารมณ์เสียเรื่องนั้น 1262 01:06:10,490 --> 01:06:13,120 ฟังดูเหมือนคุณแคร์ผู้ชายคนนี้จริงๆ 1263 01:06:15,580 --> 01:06:16,660 เจอร์รี่น่ะเหรอ 1264 01:06:17,080 --> 01:06:18,390 - ใช่ {\i1}- ค่ะ{\i0} 1265 01:06:18,590 --> 01:06:20,490 ใช่ ผมแคร์ เจอร์รี่นิสัยดี 1266 01:06:57,290 --> 01:06:59,060 หวัดดี ขอโทษนะครับ 1267 01:06:59,260 --> 01:07:03,240 ใช่คุณนายลอร์เรน แมคแกรธรึเปล่าครับ 1268 01:07:04,490 --> 01:07:06,410 ใช่ค่ะ แต่ฉัน... 1269 01:07:07,450 --> 01:07:09,190 ขอโทษที ฉันไม่ได้จะเสียมารยาท 1270 01:07:09,380 --> 01:07:11,660 คือฉันกำลังรอทนายอยู่น่ะค่ะ 1271 01:07:13,830 --> 01:07:15,120 ครับ ผมนี่แหละทนาย 1272 01:07:15,620 --> 01:07:18,290 ผมคือคนที่คุณคุยด้วยทางโทรศัพท์ ฮาล ด็อคกินส์ 1273 01:07:20,040 --> 01:07:21,330 ฉันขอโทษจริงๆ 1274 01:07:21,660 --> 01:07:23,940 หวังว่าคงไม่ได้ทำให้คุณโกรธ ฉันแค่... 1275 01:07:24,130 --> 01:07:26,290 พูดตามตรงนะ คุณดูเด็กมากเลย 1276 01:07:29,240 --> 01:07:31,040 - นี่ค่ะ - ขอบคุณ 1277 01:07:35,160 --> 01:07:38,700 ฉันทำงานที่บ้านจัดงานศพ ของโลเวนอยู่ 13 ปี 1278 01:07:42,370 --> 01:07:46,730 ตลอดช่วงเวลานั้น ฉันเห็นเยอะเลย 1279 01:07:46,930 --> 01:07:51,290 แบบว่า บริษัทนั้นทำงานกันยังไง 1280 01:07:52,120 --> 01:07:55,120 ก่อนที่เราจะไปไกลกว่านี้ ผมต้องถามคุณ 1281 01:07:55,790 --> 01:07:57,660 คุณยินดีจะขึ้นให้การไหม 1282 01:08:06,910 --> 01:08:10,200 คุณนายแมคแกรธ สวัสดีครับ บ่ายนี้เป็นไงบ้าง 1283 01:08:11,830 --> 01:08:14,490 - ดีมากค่ะ ขอบคุณ - ดีครับ ดีแล้ว 1284 01:08:15,700 --> 01:08:18,390 คุณนายแมคแกรธ บอกหน่อยได้ไหมว่า คุณทำงานมานานแค่ไหน 1285 01:08:18,590 --> 01:08:22,410 ในบ้านจัดงานศพเดอร์บินและบุตร ที่เซาท์เฮเวน มิสซิสซิปปี 1286 01:08:23,490 --> 01:08:26,790 ฉันทำงานที่บ้านจัดงานศพนั้น ประมาณ 13 ปี ก่อนจะลาออก 1287 01:08:29,040 --> 01:08:32,490 แล้วคุณได้เห็นการโอนกรรมสิทธิ์ ในช่วงเวลานี้ไหม 1288 01:08:36,410 --> 01:08:41,950 เดอร์บินและบุตรถูกโลเวนกรุ๊ปซื้อไป เมื่อประมาณปี 1990 1289 01:08:42,450 --> 01:08:44,330 และฉันทำงานที่นั่นในช่วงเวลานั้น 1290 01:08:45,620 --> 01:08:49,540 และคุณสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลง วิธีดำเนินกิจการ 1291 01:08:49,950 --> 01:08:51,740 หลังจากที่โลเวนกรุ๊ป เข้ามารับช่วงต่อไหม 1292 01:08:52,740 --> 01:08:57,640 ที่เปลี่ยนเยอะที่สุดคือ วิธีที่พวกเขาใช้นโยบาย 1293 01:08:57,840 --> 01:09:00,640 ขึ้นราคาสินค้าบางรายการ 1294 01:09:00,840 --> 01:09:04,490 ในพื้นที่ที่ไม่ได้มีคู่แข่ง 1295 01:09:06,540 --> 01:09:09,190 ส่วนใหญ่แล้วเป็นพื้นที่ 1296 01:09:09,380 --> 01:09:13,540 ที่ยากจน ที่มีคนยากคนจนอยู่เยอะ 1297 01:09:14,160 --> 01:09:17,950 คุณยกตัวอย่างการเลือกขึ้นราคา ที่ว่านี้ได้ไหม 1298 01:09:19,240 --> 01:09:22,330 มันมีโลงศพอยู่อันนึง 1299 01:09:22,740 --> 01:09:26,580 ฉันจำได้ โลงวิลเบิร์ต คอปเปอร์ ทริบูน 1300 01:09:27,040 --> 01:09:31,330 มันควรจะขายปลีกในราคา 750 ดอลลาร์ 1301 01:09:31,870 --> 01:09:36,950 ซึ่งที่อื่นขายราคานี้ เช่น ที่แมดิสัน 1302 01:09:37,490 --> 01:09:40,600 แต่ในที่อื่นๆ อย่าง โครินธ์ 1303 01:09:40,800 --> 01:09:43,730 ซึ่งอย่างที่ทราบ จนมากๆ 1304 01:09:43,930 --> 01:09:44,740 ครับ ใช่แล้ว 1305 01:09:45,200 --> 01:09:48,600 ที่นั่น พวกเขาขึ้นราคาสูงเว่อร์ 1306 01:09:48,800 --> 01:09:51,540 แบบสามเท่าของที่ควรจะเป็น 1307 01:09:52,620 --> 01:09:54,080 แค่เพราะพวกเขาทำได้ 1308 01:09:55,120 --> 01:09:57,810 พวกเขารู้ว่าลูกค้าไม่มีเจ้าอื่นให้เลือก 1309 01:09:58,010 --> 01:10:00,660 พูดง่ายๆ ถ้าผมเข้าใจที่คุณพูด 1310 01:10:02,950 --> 01:10:07,040 โลเวนกรุ๊ปมีส่วนร่วมในรูปแบบของ การตั้งราคาขูดรีดสินค้าบางรายการ 1311 01:10:07,740 --> 01:10:09,230 - ของอะไรนะคะ - ขอค้านค่ะ 1312 01:10:09,430 --> 01:10:12,020 ใต้เท้าคะ พยานจะไปรู้เจตนา 1313 01:10:12,220 --> 01:10:13,740 ของคนที่เธอไม่เคยพบมาก่อนได้ยังไง 1314 01:10:14,160 --> 01:10:15,160 รับคำค้าน 1315 01:10:15,700 --> 01:10:18,200 ได้ งั้นผมขอถามคุณแบบนี้ 1316 01:10:18,790 --> 01:10:22,490 ในช่วงที่คุณทำงานที่เดอร์บินและบุตร คุณเคยมีความรู้สึกไหมว่า 1317 01:10:22,740 --> 01:10:25,100 โลเว่นกรุ๊ปอาจจะ 1318 01:10:25,300 --> 01:10:28,020 เจาะจงตั้งเป้าไปที่ชุมชนชนกลุ่มน้อย 1319 01:10:28,220 --> 01:10:29,640 - ขอค้านค่ะ - ว้าว ถามจริง 1320 01:10:29,840 --> 01:10:32,740 - พระเจ้า - คำถามคาดเดา คุณออลเรด 1321 01:10:33,080 --> 01:10:35,410 คำถามแบบนี้มีอะไรมาสนับสนุนเหรอ 1322 01:10:36,120 --> 01:10:37,040 คุณออลเรด 1323 01:10:38,450 --> 01:10:40,450 รู้อะไรไหม ผมขอโทษ 1324 01:10:41,620 --> 01:10:42,580 ไม่มีอะไรสนับสนุน 1325 01:10:43,120 --> 01:10:44,990 มันเป็นแค่การคาดเดา เท่านั้น 1326 01:10:45,410 --> 01:10:47,410 กรุณาลบออกจากบันทึก 1327 01:10:48,740 --> 01:10:51,740 แต่ใต้เท้า ผมไม่เห็นด้วย กับน้ำเสียงของคุณดาวส์ 1328 01:10:52,240 --> 01:10:54,230 - ต้องล้อเล่นแน่ๆ - น้ำเสียงของฉัน 1329 01:10:54,430 --> 01:10:55,770 - รับทราบ - น้ำเสียงของเธอ 1330 01:10:55,970 --> 01:10:57,480 - ขอบคุณครับ คุณนายแมคแกรธ - ได้ 1331 01:10:57,680 --> 01:10:58,790 หมดคำถามแล้วครับ 1332 01:10:59,910 --> 01:11:01,200 รับทราบแล้ว 1333 01:11:17,240 --> 01:11:18,450 อรุณสวัสดิ์ เจอร์รี่ 1334 01:11:19,120 --> 01:11:20,410 วิลลี่ เป็นไงบ้าง 1335 01:11:23,450 --> 01:11:25,290 ผมเดาว่าคุณยังโกรธผมอยู่สินะ 1336 01:11:25,830 --> 01:11:28,700 มันเป็นวันที่แย่มาก อย่าไปฟื้นฝอยเลย 1337 01:11:31,330 --> 01:11:32,490 ครับ 1338 01:11:32,990 --> 01:11:35,190 ฟังนะ ผมทำพลาดเอง 1339 01:11:35,380 --> 01:11:37,560 ผมตัดสินใจผิด และผมทำพัง 1340 01:11:37,760 --> 01:11:42,040 ผมแค่อยากบอกว่าผมเสียใจและผมขอโทษ 1341 01:11:42,540 --> 01:11:43,660 ก็ดีแล้ว 1342 01:11:44,910 --> 01:11:46,410 ผมรับคำขอโทษ 1343 01:11:50,240 --> 01:11:51,870 ดี เราจะได้จบเรื่องนั้นกันสักที 1344 01:11:53,660 --> 01:11:56,870 นี่เป็นครั้งแรกที่คุณเคยขอโทษใครแบบนั้นรึ 1345 01:11:58,910 --> 01:12:02,580 บอกตามตรงนะ ภรรยาผมช่วยเรียบเรียงคำพูด 1346 01:12:05,580 --> 01:12:08,390 เธอทำได้ดีมาก ผมอยากฝากคุณไปขอบคุณเธอด้วย 1347 01:12:08,590 --> 01:12:09,410 ได้ 1348 01:12:19,830 --> 01:12:22,440 รู้ไหมว่า อะไรในตัวผู้ชายคนนั้นที่ฉันทนไม่ได้ 1349 01:12:22,630 --> 01:12:23,490 อะไร 1350 01:12:27,660 --> 01:12:28,950 หน้าเขา 1351 01:12:33,330 --> 01:12:35,230 ผมเข้าใจดีเลย มัน... 1352 01:12:35,430 --> 01:12:37,950 - เข้าใจที่ฉันพูดใช่ไหม - สีหน้าสีตา 1353 01:12:38,870 --> 01:12:43,350 ไม่ สิทธิและอภิสิทธิ์ของคนขาว ที่มีมาไม่รู้กี่รุ่นต่อกี่รุ่น 1354 01:12:43,550 --> 01:12:47,040 ทั้งหมดรวมอยู่ในรอยยิ้มจอมปลอมนั่น 1355 01:12:49,330 --> 01:12:51,230 แต่ที่เขาซักผู้หญิงคนนั้นในคอกวันนี้ 1356 01:12:51,430 --> 01:12:55,330 วางท่าทางเสแสร้งว่า เขาเป็นพระผู้มาโปรดคนดำ 1357 01:12:57,410 --> 01:13:00,240 แย่หน่อยที่คณะลูกขุนดูจะหลงเชื่อ 1358 01:13:03,620 --> 01:13:05,410 ใช่ นั่นละปัญหา ใช่ไหม 1359 01:13:12,870 --> 01:13:17,890 ฉันเคยเห็นชื่อเขา ในรายชื่อพยานรึเปล่านะ 1360 01:13:18,090 --> 01:13:21,990 แกรี่มีแผนจะเรียกเขามาเป็น... 1361 01:13:25,490 --> 01:13:27,480 เรียกเขามาเป็นพยานปากเอก 1362 01:13:27,680 --> 01:13:29,980 ในข้อตกลงระหว่างโอคีฟกับโลเวน 1363 01:13:30,180 --> 01:13:34,520 ก็แปลว่าฉันจะได้ซักค้านเขา 1364 01:13:34,720 --> 01:13:37,790 แปลว่าคุณจะได้ซักค้านเขา 1365 01:13:56,790 --> 01:13:59,190 นี่ พวกคุณมีใครได้อ่านข้อตกลงนี้ไหม 1366 01:13:59,380 --> 01:14:03,740 ที่ว่าโลเวนกรุ๊ปสร้างสิ่งที่เรียกว่า อนุสัญญาแบปทิสต์แห่งชาติ 1367 01:14:04,240 --> 01:14:06,060 อนุสัญญาแบปทิสต์แห่งชาติเหรอ 1368 01:14:06,260 --> 01:14:07,580 มันคืออะไร 1369 01:14:08,240 --> 01:14:11,740 มันเหมือนกับ แตกแขนงมาจากโบสถ์คนดำ 1370 01:14:12,580 --> 01:14:15,540 แต่ใหญ่มาก อาจจะใหญ่สุดเลยด้วยซ้ำ 1371 01:14:15,910 --> 01:14:18,440 โทษนะ ตะกี้คุณว่าโลเวนกรุ๊ป 1372 01:14:18,630 --> 01:14:21,060 มีข้อตกลงกับโบสถ์คนดำงั้นเหรอ 1373 01:14:21,260 --> 01:14:24,020 อนุสัญญาแบปทิสต์แห่งชาติ แต่ใช่ 1374 01:14:24,220 --> 01:14:27,080 ยังไง มันฟังดูเข้าท่าตรงไหน 1375 01:14:28,080 --> 01:14:30,490 ผมไม่รู้ มันเขียนไว้ในนี้ 1376 01:14:32,290 --> 01:14:36,040 ปรากฏว่าพวกเขาจับมือกันเป็นหุ้นส่วน ประมาณหนึ่งปีก่อน 1377 01:14:37,080 --> 01:14:38,370 บอกยากว่าทำไม 1378 01:14:42,830 --> 01:14:45,490 โอเค คุณหาข้อมูลเรื่องนี้ให้ผมเพิ่มได้ไหม 1379 01:14:45,830 --> 01:14:46,990 ได้ครับ 1380 01:14:47,450 --> 01:14:50,020 ฝ่ายโจทก์พร้อมจะเรียกพยานคนต่อไปไหม 1381 01:14:50,220 --> 01:14:51,640 พร้อมครับ ใต้เท้า 1382 01:14:51,840 --> 01:14:56,980 เราขอเบิกตัวทนายคู่บุญของคุณโอคีฟ ไมเคิล ออลเรด ขึ้นให้การ 1383 01:14:57,180 --> 01:14:59,790 ใต้เท้าคะ เอาจริงเหรอคะ 1384 01:15:00,450 --> 01:15:02,520 คุณจะไปในทิศทางไหน คุณดักลาส 1385 01:15:02,720 --> 01:15:05,520 ใต้เท้าครับ เราทราบดีว่า มันอาจจะดูแปลกสักหน่อย 1386 01:15:05,720 --> 01:15:09,810 แต่ว่าคุณออลเรดอยู่กับคุณโอคีฟ ในฐานะทนายของเขา 1387 01:15:10,010 --> 01:15:11,390 ตลอดเวลาที่ทำการตกลงกับโลเวน 1388 01:15:11,590 --> 01:15:14,200 และเรารู้สึกว่าคำให้การของเขา จะเป็นสิ่งจำเป็น 1389 01:15:19,950 --> 01:15:21,660 ไมเคิล ออลเรด 1390 01:15:22,700 --> 01:15:24,560 เราเป็นเพื่อนกัน ผมจะเรียกคุณว่าไมค์ 1391 01:15:24,760 --> 01:15:26,020 ได้เลย เรจจี้ 1392 01:15:26,220 --> 01:15:30,950 ไมค์ ตลอด 30 ปีที่คุณทำงานด้านกฎหมาย 1393 01:15:32,330 --> 01:15:33,890 เชี่ยวชาญด้านกฎหมายสัญญา 1394 01:15:34,090 --> 01:15:36,600 คุณเคยคิดไหมตอนที่คุณกำลังร่างสัญญา 1395 01:15:36,800 --> 01:15:38,310 ระหว่างคุณโอคีฟกับคุณโลเวน 1396 01:15:38,510 --> 01:15:39,480 ตายซะเถอะ 1397 01:15:39,680 --> 01:15:42,100 ว่าอาจจะมีการเข้าใจผิดอะไรสักอย่าง 1398 01:15:42,300 --> 01:15:44,440 ว่าจริงๆ แล้วเอกสารนั้นคืออะไร 1399 01:15:44,630 --> 01:15:48,270 ไม่ครับ มันชัดเจนมากกับทุกฝ่าย ว่ามันคืออะไร 1400 01:15:48,470 --> 01:15:49,770 มันคือหนังสือสัญญา 1401 01:15:49,970 --> 01:15:51,980 สัญญา มันเป็นสัญญา 1402 01:15:52,180 --> 01:15:54,770 แล้วมีอะไรที่บ่งบอก เป็นลายลักษณ์อักษรไหม 1403 01:15:54,970 --> 01:15:59,870 ว่าระยะเวลาที่ตกลงกันในนั้นคือไม่มีกำหนด 1404 01:16:00,540 --> 01:16:02,700 รู้สึกยังไงบ้างที่ได้นั่งเก้าอี้ตัวนั้น 1405 01:16:04,790 --> 01:16:06,490 มันอึดอัดนิดหน่อย ใช่ 1406 01:16:08,410 --> 01:16:09,580 นึกดูนะ 1407 01:16:10,040 --> 01:16:11,910 นี่ขนาดเรายังไม่ได้เริ่มกันเลย 1408 01:16:14,950 --> 01:16:18,890 คุณเป็นทนายความของคุณโอคีฟ มานานแล้วใช่ไหม 1409 01:16:19,090 --> 01:16:21,910 เป็นมา 30 ปี เกือบ 30 ปี 1410 01:16:22,990 --> 01:16:25,700 ถือว่าคุณกับคุณโอคีฟเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันไหม 1411 01:16:26,410 --> 01:16:28,140 เจอร์รี่เป็นเพื่อนสนิทคนนึงของผม 1412 01:16:28,340 --> 01:16:31,990 ใช่ เรามีหลายอย่างที่คล้ายกัน ผมชื่นชมเขา 1413 01:16:37,790 --> 01:16:40,310 คุณออลเรด คุณว่านี่เป็นคดีเกี่ยวกับเชื้อชาติไหม 1414 01:16:40,510 --> 01:16:41,980 - ค้านด่วน - ค้านครับ 1415 01:16:42,180 --> 01:16:43,790 - ไม่รับค้าน - เกี่ยวกันยังไง 1416 01:16:44,450 --> 01:16:46,600 ผมว่านี่เป็นคดีเกี่ยวกับเชื้อชาติไหม 1417 01:16:46,800 --> 01:16:49,660 ไม่ ผมคงไม่บอกว่าคดีนี้เกี่ยวกับเชื้อชาติ 1418 01:16:52,240 --> 01:16:53,240 จริงเหรอคะ 1419 01:16:53,990 --> 01:16:58,640 โอเค แต่หัวข้อเรื่องเชื้อชาติ ดูจะโผล่มาเรื่อยๆ ว่าไหม 1420 01:16:58,840 --> 01:17:00,740 แทบจะมาจากฝั่งคุณทั้งหมด 1421 01:17:01,290 --> 01:17:04,560 ตัวอย่างเช่น การเล่าเรื่องความกล้าหาญ 1422 01:17:04,760 --> 01:17:08,560 ที่คุณโอคีฟมีประวัติเรื่องสิทธิพลเมือง 1423 01:17:08,760 --> 01:17:11,480 และไม่อนุญาตคูคลักซ์แคลนเดินขบวน 1424 01:17:11,680 --> 01:17:15,410 อธิบายให้ฉันฟังหน่อยว่า มันเกี่ยวกับคดีสัญญายังไง 1425 01:17:16,120 --> 01:17:19,980 เกี่ยวกับลักษณะนิสัยของเจอร์รี่ ความซื่อสัตย์และสุภาพเรียบร้อยของเขา 1426 01:17:20,180 --> 01:17:22,140 เขาทำสิ่งที่ดีมากให้กับคนดำใช่ไหม 1427 01:17:22,340 --> 01:17:24,850 - ค้าน ยืนขึ้น - ค้านครับ ใต้เท้า 1428 01:17:25,050 --> 01:17:27,940 ศาลจะไม่ยอมให้ซักถามคำถามแบบนี้ คุณดาวส์ ศาลรับคำค้าน 1429 01:17:28,130 --> 01:17:30,100 - ค้านครับ - อีกเรื่องหนึ่ง 1430 01:17:30,300 --> 01:17:33,370 ที่ชัดเจนในคดีนี้คือครอบครัวสำคัญแค่ไหน 1431 01:17:33,580 --> 01:17:36,140 มรดกของครอบครัวสำคัญกับคุณโอคีฟแค่ไหน 1432 01:17:36,340 --> 01:17:37,940 นั่นคือสิ่งที่คุณเล่าให้ฟังใช่ไหม 1433 01:17:38,130 --> 01:17:39,730 ครอบครัวสำคัญกับคุณด้วยใช่ไหม 1434 01:17:39,930 --> 01:17:42,480 มันไม่ใช่แค่สำคัญสำหรับผม มันคือทุกอย่างสำหรับผม 1435 01:17:42,680 --> 01:17:45,190 ทุกอย่าง นั่นสินะสิ่งที่คุณกับคุณโอคีฟมีเหมือนกัน 1436 01:17:45,380 --> 01:17:47,940 - ขอค้านครับ ใต้เท้า - เพราะคุณเป็นเพื่อนสนิทกันใช่ไหม 1437 01:17:48,130 --> 01:17:51,270 ไม่รับค้าน พยานตอบคำถามได้ แต่กรุณาเข้าประเด็น 1438 01:17:51,470 --> 01:17:53,980 แน่นอน นั่นเป็นสิ่งที่เรามีเหมือนกัน 1439 01:17:54,180 --> 01:17:56,660 นี่น่ะเหรอสิ่งที่คุณอยากจะถามผม คุณดาวส์ 1440 01:17:57,120 --> 01:17:58,700 ใช่ค่ะ นั่นแหละ 1441 01:17:59,330 --> 01:18:00,660 แต่ขอบคุณ 1442 01:18:01,160 --> 01:18:03,330 คุณรักครอบครัวของคุณใช่ไหมคะ 1443 01:18:04,580 --> 01:18:08,310 ครอบครัวขยาย ครอบครัวใกล้ชิด คุณรักทุกคนในครอบครัวคุณใช่ไหม 1444 01:18:08,510 --> 01:18:10,490 - สมาชิกทุกคนในครอบครัวผม - เหรอ 1445 01:18:11,660 --> 01:18:15,980 มีใครที่คุณแอบอยากตัดขาดไหม 1446 01:18:16,180 --> 01:18:18,140 - คนที่สร้างความเสื่อมเสีย - ขอค้านครับ 1447 01:18:18,340 --> 01:18:19,890 - ไม่สำคัญว่าเขาจะรู้สึกยังไง... - ตัดขาด 1448 01:18:20,090 --> 01:18:22,600 ฉันรู้ว่าฉันมีสมาชิกในครอบครัว ที่ฉันอยากตัดขาด แต่คุณไม่มี 1449 01:18:22,800 --> 01:18:24,480 - ผมจะจัดการเอง - ไม่เหรอ คุณไม่มีเหรอ 1450 01:18:24,680 --> 01:18:25,690 ไม่ 1451 01:18:25,880 --> 01:18:27,740 ยกตัวอย่างเช่น คุณปู่ของคุณ 1452 01:18:28,370 --> 01:18:29,730 ปู่ของผม 1453 01:18:29,930 --> 01:18:31,240 ใช่ ปู่ของคุณ 1454 01:18:37,660 --> 01:18:40,990 เขาเป็นปู่ของผม แล้วมันเกี่ยวอะไรกับคดีนี้ 1455 01:18:45,830 --> 01:18:50,120 บอกหน่อย ปู่คุณเป็นสมาชิก คูคลักซ์แคลนอยู่นานแค่ไหน 1456 01:18:54,790 --> 01:18:57,560 - ขอค้านครับ - ขอค้านครับ ใต้เท้า 1457 01:18:57,760 --> 01:19:00,520 - ผมจะค้านไปเรื่อยๆ - คุณต้องห้าม นี่ไม่ถูกต้อง 1458 01:19:00,720 --> 01:19:02,230 คัดค้าน คัดค้าน คัดค้าน 1459 01:19:02,430 --> 01:19:06,270 คุณผูกพันกับคุณปู่ของคุณ เรื่องเคเคเคหรือเปล่า 1460 01:19:06,470 --> 01:19:08,190 - คุณเหมือนกับเขาไหม - คำถามคืออะไร 1461 01:19:08,380 --> 01:19:11,270 คุณชอบเผากางเขนเหมือนเขาไหม 1462 01:19:11,470 --> 01:19:15,190 คุณไปร่วมชุมนุมเคเคเค กับปู่ของคุณรึเปล่า คุณออลเรด 1463 01:19:15,380 --> 01:19:18,310 คุณรู้ว่านี่ล้ำเส้น มันไม่เกี่ยวอะไรกับคดี 1464 01:19:18,510 --> 01:19:19,770 - ขอค้านครับ - ไม่รับค้าน คุณแกรี่ 1465 01:19:19,970 --> 01:19:21,230 ศาลไม่รับค้านได้ยังไง 1466 01:19:21,430 --> 01:19:23,190 นี่ไม่เกี่ยวอะไรกับคดีนี้เลย 1467 01:19:23,380 --> 01:19:25,060 - ตอบคำถาม - คำถามคืออะไร 1468 01:19:25,260 --> 01:19:26,560 คุณถามผมว่าผมรู้ไหมว่า 1469 01:19:26,760 --> 01:19:29,390 ปู่ผมเคยเป็นสมาชิกเคเคเคไหมเหรอ 1470 01:19:29,590 --> 01:19:32,040 ไมค์ คุณไม่ต้องตอบคำถามนั้น ขอค้านครับ 1471 01:19:32,490 --> 01:19:34,810 ผมได้ยินคุณครั้งแรกแล้ว คุณแกรี่ 1472 01:19:35,010 --> 01:19:37,850 ใช่ค่ะ ฉันถามคำถามนั้น ฉันเลิกถามแล้ว 1473 01:19:38,050 --> 01:19:38,980 ไม่มีคำถามอะไรแล้วค่ะ 1474 01:19:39,180 --> 01:19:41,350 สิ่งที่ปู่เขาทำไม่เกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้ 1475 01:19:41,550 --> 01:19:43,350 มันล้ำเส้นเกินไปแล้ว คุณดาวส์ 1476 01:19:43,550 --> 01:19:48,700 จอมปลอม เสแสร้ง รับไม่ได้ค่ะ ใต้เท้า 1477 01:19:50,120 --> 01:19:51,830 ตอนนี้ในศาลเต็มไปด้วยคนดำ 1478 01:19:52,290 --> 01:19:53,600 ประณามปู่ของคุณ 1479 01:19:53,800 --> 01:19:55,140 ใช่ พูดสิ ไมค์ 1480 01:19:55,340 --> 01:19:56,190 พูดสิ 1481 01:19:56,380 --> 01:19:58,020 เอาเลย ง่ายออก 1482 01:19:58,220 --> 01:19:59,520 เร็วเข้า ไมค์ ประณามปู่ 1483 01:19:59,720 --> 01:20:02,080 รู้อะไรไหม ผมเสียใจ 1484 01:20:02,790 --> 01:20:06,440 พอใจไหม ผมเสียใจ พฤติกรรมของเธอขาดจิตสำนึก 1485 01:20:06,630 --> 01:20:10,810 คุณจะให้ลูกหลานมารับผิดชอบ สิ่งที่บรรพบุรุษของพวกเขาทำผิดพลาดไม่ได้ 1486 01:20:11,010 --> 01:20:16,850 ไมค์ ปู่ของคุณเหยียดผิว แย่งที่ดิน ข่มขืนทาสนะ 1487 01:20:17,050 --> 01:20:20,020 ไม่เอาน่า เรจจี้ ดักลาส มันไม่ถูกต้อง 1488 01:20:20,220 --> 01:20:21,730 เขายังเป็นปู่ของผม ผมจะไม่... 1489 01:20:21,930 --> 01:20:23,140 อย่ามาหาเรื่องผมนะ 1490 01:20:23,340 --> 01:20:26,580 หยุดเลย หยุดเดี๋ยวนี้ หยุด 1491 01:20:28,290 --> 01:20:30,490 เรจ หยุดเลย ทุกคนด้วย 1492 01:20:31,240 --> 01:20:34,950 ไมค์ เราจะไม่เอาคุณไปฆ่า สำหรับสิ่งที่เกิดขึ้นในอดีต 1493 01:20:35,620 --> 01:20:37,810 เขาแก้ไขสิ่งที่ปู่เขาทำไม่ได้ 1494 01:20:38,010 --> 01:20:39,490 แต่คุณรู้ไหมว่าเราแก้ไขอะไรได้ 1495 01:20:40,160 --> 01:20:41,490 คดีนี้ 1496 01:20:41,740 --> 01:20:43,440 เดี๋ยวก่อน เดี๋ยวก่อน เพื่อน 1497 01:20:43,630 --> 01:20:45,890 ตกลงว่านายจะปล่อยผ่านงั้นเหรอ 1498 01:20:46,090 --> 01:20:47,310 - มันคืออย่างนั้นใช่ไหม - ใช่ 1499 01:20:47,510 --> 01:20:50,620 เพราะพวกนายไม่รู้อดีตของเขาดีพอ พวกนายถึงโดนฝั่งนั้นเล่นเอา 1500 01:20:52,660 --> 01:20:54,480 - ช่างคดีนี้แล้ว - ฉันว่าเราชนะได้ 1501 01:20:54,680 --> 01:20:56,140 ฉันจะกลับไปฟลอริดา 1502 01:20:56,340 --> 01:20:58,350 ทำสิ่งที่เราควรจะทำตั้งแต่แรก 1503 01:20:58,550 --> 01:21:00,230 ฉันมีคำถามจะถามนาย เรจจี้ 1504 01:21:00,430 --> 01:21:02,660 ทำไมนายยังไม่ออกไปอีก 1505 01:21:03,830 --> 01:21:05,690 - วิลลี่ - ไม่ต้องพูดซ้ำหรอก 1506 01:21:05,880 --> 01:21:07,290 ขอให้สนุกกับคนผิวขาวพวกนี้ 1507 01:21:08,200 --> 01:21:10,080 - เรจ เรจ - เฮ้ย เรจ 1508 01:21:11,910 --> 01:21:13,160 นายอยากไปด้วยเหรอ 1509 01:21:13,790 --> 01:21:15,040 รู้อะไรไหม 1510 01:21:15,700 --> 01:21:17,140 ฉันถอนตัว 1511 01:21:17,340 --> 01:21:19,640 - ฉันไม่ไหวแล้ว - ฉันไปด้วย 1512 01:21:19,840 --> 01:21:21,390 ฉันคิดถึงบ้านด้วย 1513 01:21:21,590 --> 01:21:23,950 วิลลี่ ฉันชักแก่เกินไป สำหรับเรื่องบ้าๆ นี้แล้ว 1514 01:21:26,120 --> 01:21:27,200 ไมค์ ผมขอโทษ 1515 01:21:28,040 --> 01:21:29,580 ผมขอโทษจริงๆ 1516 01:21:29,910 --> 01:21:30,910 ผมด้วย 1517 01:21:34,160 --> 01:21:35,410 คุณทำไม่ไหวหรอก 1518 01:21:36,330 --> 01:21:38,740 ทำอะไร ผมมีคดี 1519 01:21:39,830 --> 01:21:40,950 ที่ต้องชนะ 1520 01:21:48,200 --> 01:21:49,450 บางทีผมควรจะ... 1521 01:21:52,120 --> 01:21:54,640 - ผมควรจะถอนตัว - ไม่นะ ไมค์ 1522 01:21:54,840 --> 01:21:56,520 - ผมควรทำแบบนั้น - คุณทำงั้นไม่ได้ 1523 01:21:56,720 --> 01:21:58,810 เรายังต้องสู้กันอีกยาว แต่เรายังชนะคดีนี้ได้ 1524 01:21:59,010 --> 01:22:01,190 ถ้าผมก้าวเท้าเข้าไป ในห้องพิจารณาคดีนั้นอีก 1525 01:22:01,380 --> 01:22:04,100 คณะลูกขุนจะไม่เห็นผม พวกเขาเห็นแต่ผู้ชายที่คลุมผ้าปูที่นอน 1526 01:22:04,300 --> 01:22:05,730 ฟังนะๆ เราขุดหลุมฝังตัวเอง 1527 01:22:05,930 --> 01:22:07,390 เราขุดหลุมแต่เราก็ขึ้นจากหลุมได้ 1528 01:22:07,590 --> 01:22:09,060 ผมเสียใจ วิลลี่ ผมทำไม่ได้ 1529 01:22:09,260 --> 01:22:10,640 เราต่างก็รู้ว่าถ้าผมยังอยู่ 1530 01:22:10,840 --> 01:22:12,690 การปรากฏตัวของผมจะยิ่งส่งผลเสียต่อคดี 1531 01:22:12,880 --> 01:22:15,910 และผมทำแบบนั้นกับคุณไม่ได้ ผมยิ่งทำแบบนั้นกับเจอร์รี่ไม่ได้ใหญ่ 1532 01:22:22,740 --> 01:22:23,950 เอาละ 1533 01:22:24,700 --> 01:22:27,620 - ผมคงต้องชนะโดยไม่มีคุณ - ต้องอย่างนั้น 1534 01:22:29,240 --> 01:22:31,040 ฮาลเบิร์ต ทำตัวดีๆ นะ 1535 01:22:51,490 --> 01:22:54,200 อยู่นี่เอง ฉันตามหาคุณซะทั่ว 1536 01:23:01,160 --> 01:23:03,540 การพิจารณาคดีนี้ไม่ได้เป็นไป อย่างที่ผมอยากให้มันเป็น 1537 01:23:05,410 --> 01:23:07,240 ผมรู้สึกเหมือนผมทำผิดมหันต์เลย 1538 01:23:10,080 --> 01:23:12,120 และผมควรจะหยุด จะได้ไม่เสียหายไปกว่านี้ 1539 01:23:13,330 --> 01:23:15,990 ผมเคยคิดว่าความยุติธรรมไม่แบ่งสี 1540 01:23:16,950 --> 01:23:21,040 ว่าผมสามารถทำให้เรย์ โลเวน ทำตามคำพูดเขาในศาลได้ 1541 01:23:22,740 --> 01:23:25,790 ให้เขาชดใช้ แต่เวรกรรม ผมกลับเป็นคนเดียวที่ตาบอด 1542 01:23:26,620 --> 01:23:29,160 ผมขอโทษที่ทำให้คุณต้องเจอเรื่องทั้งหมดนี้ 1543 01:23:32,540 --> 01:23:34,870 คุณไม่จำเป็นต้องขอโทษหรอก เจเรไมอาห์ 1544 01:23:36,410 --> 01:23:37,990 ไม่ต้องขอโทษฉัน 1545 01:23:40,540 --> 01:23:41,990 ฉันรู้ว่าคุณเป็นคนยังไง 1546 01:23:46,450 --> 01:23:48,390 - คุณบอกวิลลี่หรือยัง - ยังเลย 1547 01:23:48,590 --> 01:23:51,620 ผมคิดว่าเขากลับบ้านไปฟลอริดา ช่วงสุดสัปดาห์ 1548 01:23:53,740 --> 01:23:55,540 ผมรู้สึกว่าควรบอกเขาต่อหน้า 1549 01:23:56,160 --> 01:23:58,330 ฉันว่านั่นเป็นเรื่องถูกต้องที่ควรทำ 1550 01:24:10,790 --> 01:24:14,080 โทษนะ เดี๋ยวก่อน ในกล่องนั้นมีอะไรนะ 1551 01:24:15,620 --> 01:24:19,620 {\an8}ข้อมูลที่โลเวนตกลงกับ อนุสัญญาแบปทิสต์แห่งชาติ 1552 01:24:20,660 --> 01:24:23,040 คุณทิ้งมันไว้ให้ผมได้ไหม 1553 01:24:25,870 --> 01:24:27,540 {\an8}คุณคิดว่ามันจบแล้วจริงๆ เหรอ 1554 01:24:29,540 --> 01:24:31,690 ผมคิดว่าเราไม่มีทางชนะคดีนี้ได้เลย 1555 01:24:31,880 --> 01:24:35,450 และผมเดาว่า เจอร์รี่เริ่มจะมองเห็นเรื่องนั้นแล้วด้วย 1556 01:25:09,040 --> 01:25:12,140 - คุณคงเป็นคุณนายแกรี่ - ใช่ค่ะ 1557 01:25:12,340 --> 01:25:14,690 หวังว่าคุณจะให้อภัยที่ผมโผล่มาแบบนี้ 1558 01:25:14,880 --> 01:25:16,540 แต่ผมคือเจเรไมอาห์ โอคีฟ 1559 01:25:19,240 --> 01:25:21,230 - อ๋อ เจอร์รี่น่ะเอง - ใช่ครับ 1560 01:25:21,430 --> 01:25:24,600 เจอร์รี่คนนั้น ที่สามีฉันพูดถึงไม่หยุด 1561 01:25:24,800 --> 01:25:26,600 วิลลี่อยู่บ้านรึเปล่าครับ 1562 01:25:26,800 --> 01:25:28,770 ไม่ค่ะ เกรงว่าเขาไม่อยู่ 1563 01:25:28,970 --> 01:25:32,600 เขาอยู่ที่บ้านแม่เขาในอินเดียนทาวน์ ซึ่งปกติเขาจะไปทุกวันเสาร์ 1564 01:25:32,800 --> 01:25:34,390 - โอเค - เอางี้นะคะ 1565 01:25:34,590 --> 01:25:36,620 ขอเวลาฉันไปเอากุญแจรถแป๊บนึง 1566 01:25:37,370 --> 01:25:40,060 - ฉันจะขับไปส่งคุณ - ไม่ต้องหรอกครับ 1567 01:25:40,260 --> 01:25:41,870 ผมไม่อยากจะรบกวน 1568 01:25:43,790 --> 01:25:46,450 เจอร์รี่ ไม่รบกวนเลย 1569 01:25:47,330 --> 01:25:49,620 ตอนนี้คุณเป็นครอบครัวแล้ว มาค่ะ 1570 01:25:56,330 --> 01:25:58,600 เข้าเขตอินเดียนทาวน์แล้ว 1571 01:25:58,800 --> 01:26:00,330 บ้านเกิดวิลลี่เหรอครับ 1572 01:26:00,990 --> 01:26:02,410 บ้านเกิดเราทั้งคู่ค่ะ 1573 01:26:11,870 --> 01:26:13,910 วิลลี่กับผมเห็นต่างกัน 1574 01:26:15,990 --> 01:26:18,870 แต่ผมอยากให้คุณรู้ว่า ผมคิดว่าเขาเป็นคนที่น่าทึ่ง 1575 01:26:23,990 --> 01:26:26,350 - ล้มคะมำ ก้นจ้ำเบ้า - ใช่แล้ว ถูกต้อง 1576 01:26:26,550 --> 01:26:27,270 ใช่ 1577 01:26:27,470 --> 01:26:28,410 ไม่ 1578 01:26:29,870 --> 01:26:30,870 ผมเละหมดเลย 1579 01:26:31,830 --> 01:26:33,690 ผมบอกทุกคนอย่าอยู่เลย 1580 01:26:33,880 --> 01:26:34,870 ใช่ 1581 01:26:37,200 --> 01:26:38,950 - โอ้ พระเจ้า - ให้ตายสิ 1582 01:26:41,790 --> 01:26:45,330 วิลลี่ได้เล่าไหมว่าเขามีพี่น้อง 11 คน 1583 01:26:49,080 --> 01:26:50,390 - แหง - เขาเป็นคนที่หกจาก 11 1584 01:26:50,590 --> 01:26:54,690 เชื่อไหมว่าผมก็มีลูก 13 คน 1585 01:26:54,880 --> 01:26:56,690 - คุณพระ - จริงน่ะ 1586 01:26:56,880 --> 01:26:57,870 จริงครับ 1587 01:26:58,540 --> 01:26:59,910 ไม่น่าเชื่อ 1588 01:27:01,790 --> 01:27:03,740 สองคนมีลูกรวมกัน 26 คน 1589 01:27:04,240 --> 01:27:07,740 งั้นคุณก็รู้ว่ามีลูกอยู่คนนึงเสมอ 1590 01:27:08,410 --> 01:27:12,940 ที่ไม่ว่าคุณจะทำอะไร ก็จะเกาะติดกับคุณแจไม่ปล่อย 1591 01:27:13,130 --> 01:27:17,240 พันแข้งพันขาคุณและไม่ยอมไปไหน 1592 01:27:17,950 --> 01:27:18,950 โดนเลย 1593 01:27:20,990 --> 01:27:22,290 นั่นคือวิลลี่ของฉัน 1594 01:27:23,160 --> 01:27:27,950 แล้วดูสิว่าการโหยหาความรักซะเหลือเกิน 1595 01:27:28,740 --> 01:27:30,540 ทำให้เขาเป็นยังไงบ้างตอนนี้ 1596 01:27:41,040 --> 01:27:43,330 ปู่ของผมเป็นชาวไร่ 1597 01:27:44,540 --> 01:27:47,490 พ่อของพ่อผม ชื่อเดียวกับผม 1598 01:27:50,870 --> 01:27:52,660 ตอนนั้นผมแปดขวบ 1599 01:27:53,290 --> 01:27:55,870 อยู่ในไร่อ้อย 1600 01:27:57,240 --> 01:27:59,330 ทำงานแล้ว ผมเนี่ย 1601 01:28:01,660 --> 01:28:04,060 ตอนตีสี่ครึ่ง แม่จะปลุกผมและพามาไร่ 1602 01:28:04,260 --> 01:28:05,600 ผมสูงไม่เกินหญ้านี่ 1603 01:28:05,800 --> 01:28:07,810 มันเริ่มต้นแบบนั้น ในไร่อ้อยนี่ 1604 01:28:08,010 --> 01:28:10,270 เหตุผลที่ผมมาถึงที่นี่ก็เพราะผม... 1605 01:28:10,470 --> 01:28:11,990 ฟังก่อนๆ 1606 01:28:12,450 --> 01:28:14,040 ก่อนที่คุณจะไปเรื่องอื่น 1607 01:28:16,200 --> 01:28:17,450 คุณอยากจะเลิกทำคดีนี้ 1608 01:28:18,620 --> 01:28:20,540 ผมรู้ว่าต้องมีคนผิดหวัง 1609 01:28:21,290 --> 01:28:24,290 - แต่ถ้ามีทางใดก็ตามที่ผมคิดว่า... - ฟังนะ เจอร์รี่ 1610 01:28:24,910 --> 01:28:26,350 คุณไม่เข้าใจ 1611 01:28:26,550 --> 01:28:30,160 ฟังนะ ใช่ ผมรู้ว่าคุณต้องทำสิ่งที่คุณต้องทำ 1612 01:28:31,200 --> 01:28:34,810 แต่ในขณะเดียวกัน คุณก็ต้องรู้ว่าผมรู้ว่า 1613 01:28:35,010 --> 01:28:38,350 ลึกลงไปในหัวใจของผมและคุณ พวกเราทำได้ 1614 01:28:38,550 --> 01:28:40,620 พวกเราสามารถโค่นบริษัทนั้นได้ 1615 01:28:42,040 --> 01:28:45,100 ผมแค่หวังว่าคุณจะรู้ว่า ผมดีใจแค่ไหนที่ได้รู้จักคุณ 1616 01:28:45,300 --> 01:28:46,790 เรื่องนี้มันไม่ได้เป็นไปอย่างที่เราคิด 1617 01:28:48,910 --> 01:28:54,740 แต่การได้รู้จักคุณคือเรื่องที่ดีที่สุด 1618 01:28:56,160 --> 01:28:57,450 นั่นเสียงอะไร 1619 01:28:59,450 --> 01:29:00,490 ฟังนะ... 1620 01:29:02,700 --> 01:29:04,240 รอเดี๋ยวนะ 1621 01:29:05,410 --> 01:29:06,560 ว่าไง 1622 01:29:06,760 --> 01:29:07,700 {\i1}ฮัลโหล{\i0} 1623 01:29:08,040 --> 01:29:09,940 - ฮาล - {\i1}ฮัลโหล ได้ยินผมไหม{\i0} 1624 01:29:10,130 --> 01:29:11,270 ฮาล ผมแทบจะไม่ได้ยินคุณ 1625 01:29:11,470 --> 01:29:13,310 ตอนนี้คุณอยู่กับเจอร์รี่รึเปล่า 1626 01:29:13,510 --> 01:29:14,480 {\i1}ใช่ๆ{\i0} 1627 01:29:14,680 --> 01:29:16,640 ดีเลย อย่าให้เขาถอนฟ้อง 1628 01:29:16,840 --> 01:29:18,040 ฮัลโหล 1629 01:29:19,160 --> 01:29:20,940 ฮาล คุณได้ยินผมไหม สัญญาณไม่ดี 1630 01:29:21,130 --> 01:29:23,770 {\i1}ผมบอกว่าอย่าให้เขาถอนฟ้อง{\i0} 1631 01:29:23,970 --> 01:29:27,600 แค่เชื่อผม ตกลงนะ ผมอาจพบบางอย่าง 1632 01:29:27,800 --> 01:29:28,690 รูเบน โซมส์ 1633 01:29:28,880 --> 01:29:29,950 {\i1}โอเค ดี เดี๋ยวผมโทรหา{\i0} 1634 01:29:38,830 --> 01:29:42,810 {\an8}ตอนใต้ของมิสซิสซิปปี 1635 01:29:43,010 --> 01:29:46,690 ขอบคุณทุกคนที่สละเวลามาพูดคุยกับเรา 1636 01:29:46,880 --> 01:29:48,990 คุณโซมส์ ทุกคน 1637 01:29:49,830 --> 01:29:51,520 คุณบอกอะไรเราได้บ้างเรื่องข้อตกลง 1638 01:29:51,720 --> 01:29:55,060 ที่โลเวนกรุ๊ปทำกับอนุสัญญาแบปทิสต์แห่งชาติ 1639 01:29:55,260 --> 01:29:59,100 ไม่มีอะไรดีๆ เกิดขึ้นจากเรื่องนั้นเลย อย่างน้อยก็ไม่ดีสำหรับคนดำ 1640 01:29:59,300 --> 01:30:00,490 นั่นคือความจริง 1641 01:30:01,200 --> 01:30:04,850 ราวหนึ่งปีก่อน โลเวนกรุ๊ปติดต่อ 1642 01:30:05,050 --> 01:30:07,940 กับผู้นำระดับสูงของเอ็นบีซี 1643 01:30:08,130 --> 01:30:09,770 หรืออนุสัญญาแบปทิสต์แห่งชาติ 1644 01:30:09,970 --> 01:30:15,100 ใช่ หนึ่งในสาขาเดียวที่ใหญ่ที่สุด ของโบสถ์คนดำ 1645 01:30:15,300 --> 01:30:20,700 พวกเขาเป็นตัวแทนกว่า 33,000 โบสถ์ และสมาชิกกว่าแปดล้านคน 1646 01:30:21,490 --> 01:30:24,980 ยังไงก็ตาม พวกเขายื่นข้อเสนอให้เอ็นบีซี 1647 01:30:25,180 --> 01:30:28,390 บอกพวกเขาว่า ถ้าพวกเขาสามารถโน้มน้าวให้โบสถ์คนดำ 1648 01:30:28,590 --> 01:30:33,950 ให้การรับรองโลเวนกรุ๊ปในฐานะของ ผู้ให้บริการด้านความตายที่พวกเขาเลือก 1649 01:30:34,580 --> 01:30:37,020 พวกเขาจะเปลี่ยนสมาชิกบางส่วน ไปเป็นพนักงานขาย 1650 01:30:37,220 --> 01:30:41,640 แบบสอนให้พวกเขาขายทุกอย่าง ตั้งแต่หลุมฝังศพไปจนถึงห้องสุสาน 1651 01:30:41,840 --> 01:30:46,690 ป้ายหลุมศพ และประกันงานศพ ขายตรงกับญาติมิตร 1652 01:30:46,880 --> 01:30:50,450 และสินค้าทุกชิ้นที่ขายได้ พวกเขาจะได้รับค่านายหน้า 1653 01:30:51,240 --> 01:30:53,640 เดี๋ยวก่อนนะ งั้นโลเวนกรุ๊ป 1654 01:30:53,840 --> 01:30:57,140 ก็ใช้คนดำที่ยากจน ขายสินค้างานศพของพวกเขา 1655 01:30:57,340 --> 01:30:59,830 ให้กับคนดำที่ยากจนคนอื่น เพื่อให้ได้ค่านายหน้างั้นเหรอ 1656 01:31:00,450 --> 01:31:02,990 แน่นอนพวกเขาบอกว่ามันมีแต่ได้กับได้ 1657 01:31:03,700 --> 01:31:07,700 ช่วยผู้คนให้พ้นจากความยากจน เพิ่มขีดความสามารถทางเศรษฐกิจ 1658 01:31:08,200 --> 01:31:12,060 แต่มันไม่ได้ช่วยอะไรใครเลย นอกจากโลเวนกรุ๊ป 1659 01:31:12,260 --> 01:31:13,190 ใช่ 1660 01:31:13,380 --> 01:31:16,390 พวกเขาแค่พยายามหาทางอื่น เพื่อฉกฉวยประโยชน์จากคนดำ 1661 01:31:16,590 --> 01:31:18,330 ในช่วงเวลาที่พวกเขาอ่อนแอที่สุด 1662 01:31:42,040 --> 01:31:43,990 คุณรู้ไหมว่าตรงนี้คืออะไร 1663 01:31:46,160 --> 01:31:47,200 ไม่แน่ใจ 1664 01:31:47,540 --> 01:31:49,830 ตรงนี้ก็คือสุสาน 1665 01:31:50,790 --> 01:31:52,870 แค่ดูคุณอาจจะยังไม่รู้ 1666 01:31:53,330 --> 01:31:55,790 เพราะว่ามันไม่มีป้ายหลุมศพ 1667 01:31:56,290 --> 01:31:57,370 ทำไมถึงเป็นอย่างนั้น 1668 01:31:58,080 --> 01:32:00,740 นั่นเพราะว่ามันเป็นสุสานอีกแบบ 1669 01:32:01,660 --> 01:32:03,990 สุสานเก่าที่ใช้ฝังศพทาส 1670 01:32:05,040 --> 01:32:07,980 ทุกคนรู้ว่าทาสไม่มีเงินเป็นของตัวเอง 1671 01:32:08,180 --> 01:32:10,950 ที่จะมาฝังคนที่รักพร้อมป้ายหลุมศพ 1672 01:32:12,240 --> 01:32:14,870 ถึงแม้แค่ดูคุณจะไม่รู้ว่าเป็นสุสาน 1673 01:32:16,080 --> 01:32:17,950 ประวัติศาสตร์ทั้งหมดของเรา 1674 01:32:19,240 --> 01:32:21,410 ประวัติศาสตร์ของคนผิวดำในภาคใต้ 1675 01:32:22,490 --> 01:32:24,620 ประวัติศาสตร์ของคนผิวดำในอเมริกา 1676 01:32:25,950 --> 01:32:30,450 ของบรรพบุรุษทาสของเรา ถูกฝังอยู่ทั่วทุกที่ข้างนอกนี่ 1677 01:32:31,490 --> 01:32:37,040 ลึกลงไปใต้ดิน แทบทุกที่ที่คุณมองไป นั่นคือประวัติศาสตร์ของเรา 1678 01:32:37,910 --> 01:32:40,370 ในทุ่งกว้างใหญ่ที่ว่างเปล่าเหล่านี้ 1679 01:32:41,490 --> 01:32:45,910 ในบางที่พวกเขาสร้างรูปปั้นขึ้นมา 1680 01:32:46,620 --> 01:32:51,490 เหมือนอนุสาวรีย์สมาพันธรัฐ และรูปปั้นที่คุณเห็นทุกหนทุกแห่ง 1681 01:32:53,450 --> 01:32:58,240 รูปปั้นจำนวนมากถูกวางไว้บนทุ่งที่ฝังศพทาส 1682 01:33:01,620 --> 01:33:06,240 มันเหมือนเอาประวัติศาสตร์เรื่องหนึ่ง มาวางทับบนประวัติศาสตร์อีกเรื่อง 1683 01:33:07,910 --> 01:33:12,830 เหมือนเอามรดกของคนนึง มาวางทับมรดกของอีกคน 1684 01:33:13,450 --> 01:33:17,700 จนวันนึง มันก็ถูกผลักลงไปซะลึก 1685 01:33:19,120 --> 01:33:21,240 ฝังลงไปลึกมาก 1686 01:33:23,290 --> 01:33:25,330 จนไม่มีใครหามันเจออีก 1687 01:33:36,490 --> 01:33:39,440 {\i1}สมาชิกของพวกเขาบางคน{\i0} {\i1}มาหาฉันและบอกฉันว่า{\i0} 1688 01:33:39,630 --> 01:33:42,770 ค่าฝังศพพ่อฉันจริงๆ นั้นมากกว่า 1689 01:33:42,970 --> 01:33:45,310 ที่เขาบอกตอนฉันซื้อกรมธรรม์มาก 1690 01:33:45,510 --> 01:33:49,990 พอฉันบอกพวกเขาว่า ฉันไม่มีเงินมาจ่ายเพิ่ม 1691 01:33:50,660 --> 01:33:53,700 และฉันไม่รู้ว่า จะต้องใช้เวลาหาเงินนานแค่ไหน 1692 01:33:54,540 --> 01:33:58,540 พวกเขาพูดอย่างหน้าระรื่นว่า จะแช่แข็งศพไว้ 1693 01:33:59,040 --> 01:34:02,980 แทนที่จะปลอบโยนฉัน สังฆานุกรที่เป็นที่ปรึกษา 1694 01:34:03,180 --> 01:34:06,830 ใช้โอกาสนี้เอาแผ่นพับยัดใส่หน้าฉัน 1695 01:34:07,160 --> 01:34:09,350 และพยายามดึงฉัน ไปเป็นตัวแทนขายของโลเวน 1696 01:34:09,550 --> 01:34:11,730 แล้วจู่ๆ ชายคนนี้จากเอ็นบีซีก็โผล่มา 1697 01:34:11,930 --> 01:34:14,440 ถามว่าผมจัดการงานศพหรือยัง 1698 01:34:14,630 --> 01:34:17,410 และผมสนใจแพ็คเกจงานศพ ของโลเวนไหม 1699 01:34:18,910 --> 01:34:22,120 เขาบอกว่าผมจะได้ราคาที่ถูกมาก ถ้าจ่ายก่อน 1700 01:34:22,990 --> 01:34:24,410 ก่อนที่ลูกชายผมตาย 1701 01:34:25,700 --> 01:34:27,520 พอสามีของฉันเสียในที่สุด 1702 01:34:27,720 --> 01:34:31,640 พวกเขาถึงค่อยบอกว่า แพ็คเกจที่ฉันซื้อไม่ครอบคลุม 1703 01:34:31,840 --> 01:34:34,560 ค่าใช้จ่ายในการดองศพหรือเคลื่อนย้ายศพ 1704 01:34:34,760 --> 01:34:38,120 โลงศพที่ผมซื้อให้แม่ผมราคาถูกที่สุด 1705 01:34:39,910 --> 01:34:45,040 ผมมารู้ว่า โลงที่เขาขายให้ผม แพงกว่าทั่วไปสามเท่า 1706 01:34:47,410 --> 01:34:50,950 ตอนนักเทศน์ของคุณมาหาคุณ บอกว่าคุณต้องการอะไร 1707 01:34:51,330 --> 01:34:53,200 และคุณเป็นผู้นับถือศาสนา คุณก็เชื่อ 1708 01:34:55,830 --> 01:34:59,600 ผมเข้าใจว่าคุณเป็นหนึ่งในนักวิเคราะห์ ของโลเวนกรุ๊ป 1709 01:34:59,800 --> 01:35:01,990 คุณดูแลพวกข้อตกลงใหญ่ๆ 1710 01:35:02,830 --> 01:35:04,830 - ถูกต้องไหม - ครับ ถูกต้อง 1711 01:35:05,620 --> 01:35:09,520 แล้วคุณยังเป็นหนึ่งในสถาปนิก ของข้อตกลงล่าสุดนี้ 1712 01:35:09,720 --> 01:35:13,480 ที่คุณทำระหว่างโลเวนกรุ๊ป กับอนุสัญญาแบปทิสต์แห่งชาติ 1713 01:35:13,680 --> 01:35:15,140 - ใช่ไหมครับ - ใช่แล้วครับ 1714 01:35:15,340 --> 01:35:17,020 ใช่ๆ คุณเป็นแบปทิสต์หรือเปล่า 1715 01:35:17,220 --> 01:35:18,810 - ไม่ ไม่ได้เป็นแบปทิสต์ - ไม่ 1716 01:35:19,010 --> 01:35:20,140 - เป็นคริสเตียน - ใช่ครับ 1717 01:35:20,340 --> 01:35:21,640 ใช่ เราทุกคนเป็นคริสเตียนใช่ไหม 1718 01:35:21,840 --> 01:35:24,540 เราทุกคนเชื่อในพระเจ้า อาเมนๆ 1719 01:35:26,870 --> 01:35:28,440 นี่คือคำถามครับ 1720 01:35:28,630 --> 01:35:33,910 โลเวนกรุ๊ปคาดการณ์ว่า จะทำเงินได้เท่าไหร่ 1721 01:35:34,660 --> 01:35:38,890 จากข้อตกลงนี้ที่ทำกับเอ็นบีซี 1722 01:35:39,090 --> 01:35:39,990 และจำไว้ว่า 1723 01:35:41,330 --> 01:35:42,990 คุณอยู่ภายใต้คำสาบาน 1724 01:35:45,830 --> 01:35:48,350 การคาดการณ์ระยะยาวดั้งเดิม สำหรับข้อตกลงนั้น 1725 01:35:48,550 --> 01:35:52,350 อยู่ราวๆ หนึ่งหรืออาจจะพันสองร้อยล้าน 1726 01:35:52,550 --> 01:35:53,990 พันสองร้อยล้านดอลลาร์เหรอ 1727 01:35:54,660 --> 01:35:56,190 - พันสองร้อยล้านดอลลาร์ - พันสอง... 1728 01:35:56,380 --> 01:35:58,080 พันสองร้อยล้านดอลลาร์เหรอ 1729 01:35:59,330 --> 01:36:00,600 พันสองร้อยล้านดอลลาร์ 1730 01:36:00,800 --> 01:36:03,560 รายได้ดีนะสำหรับโลเวนกรุ๊ป ถูกไหม 1731 01:36:03,760 --> 01:36:05,140 - ครับ - รายได้ดีเลย 1732 01:36:05,340 --> 01:36:07,940 เยอะมาก พันสองร้อยล้านดอลลาร์ 1733 01:36:08,130 --> 01:36:11,080 นึกว่าคุณพูดแค่ล้าน แต่คุณพูดว่าพันล้านดอลลาร์ 1734 01:36:13,660 --> 01:36:15,080 คุณจ่ายพวกเขาเท่าไหร่ 1735 01:36:16,330 --> 01:36:17,410 ว่าอะไรนะครับ 1736 01:36:18,950 --> 01:36:20,620 ผมถามว่าคุณจ่ายพวกเขาเท่าไหร่ 1737 01:36:21,290 --> 01:36:25,410 โลเวนกรุ๊ปจ่ายให้ อนุสัญญาแบปทิสต์แห่งชาติเท่าไหร่ 1738 01:36:25,870 --> 01:36:28,240 เป็นค่าตอบแทนอันเป็นผลมาจากข้อตกลง 1739 01:36:32,120 --> 01:36:36,120 ผมเชื่อว่าเราบริจาคไป ประมาณสองแสนดอลลาร์ 1740 01:36:40,660 --> 01:36:41,980 คณะลูกขุนได้ยินแล้ว 1741 01:36:42,180 --> 01:36:44,120 เราไม่มีอะไรจะไปแก้ต่าง 1742 01:36:44,990 --> 01:36:46,620 บัดซบจริงๆ 1743 01:36:49,200 --> 01:36:51,450 ฉันต้องโทรหาโลเวน 1744 01:37:20,660 --> 01:37:25,450 การรับมือกับผู้คนอย่างสุจริต เป็นสิ่งที่สำคัญต่อเราเสมอ 1745 01:37:26,040 --> 01:37:30,770 เราพยายามจะเป็นคู่แข่งที่เคี้ยวยาก ในตลาดที่มีความผันผวนเพิ่มขึ้นไหม 1746 01:37:30,970 --> 01:37:33,450 ใช่ แต่เราไม่โกงใคร 1747 01:37:35,490 --> 01:37:36,940 นั่นไม่ใช่วิธีดำเนินกิจการของเรา 1748 01:37:37,130 --> 01:37:38,950 หมดคำถามแล้วค่ะ ใต้เท้า 1749 01:37:39,620 --> 01:37:41,620 - เชิญคุณซักพยานได้ คุณแกรี่ - ครับ 1750 01:37:44,240 --> 01:37:46,810 - คุณโลเวน สบายดีไหม - ผมสบายดี ขอบคุณ คุณแกรี่ 1751 01:37:47,010 --> 01:37:48,640 ใส่สูทซะหล่อ สูทอาร์มานี 1752 01:37:48,840 --> 01:37:50,330 ผมดูแต่ไกลยังรู้ 1753 01:37:50,790 --> 01:37:53,100 ผมอยากขอบคุณที่คุณมาที่นี่ 1754 01:37:53,300 --> 01:37:54,940 ผมรู้ว่าคุณยุ่งมาก 1755 01:37:55,130 --> 01:37:57,270 แต่มันดีที่เจ้าของมาเอง 1756 01:37:57,470 --> 01:38:01,270 เพราะเราอยากได้ ความกระจ่างในบางเรื่อง 1757 01:38:01,470 --> 01:38:04,330 ผมจะเริ่มเลยละกัน ผมอยากรู้ 1758 01:38:04,950 --> 01:38:06,540 จากมุมมองของคุณ 1759 01:38:07,490 --> 01:38:10,410 คุณมีข้อตกลงอะไรกับคุณโอคีฟครับ 1760 01:38:11,240 --> 01:38:15,080 ผมเชื่อว่าประมาณหนึ่งปีก่อน 1761 01:38:16,120 --> 01:38:21,290 ตอนเราได้รับการสอบถาม จากตัวแทนของคุณโอคีฟ 1762 01:38:22,370 --> 01:38:26,440 อันที่จริง ผมมั่นใจว่า เป็นทนายของเขา คุณออลเรด 1763 01:38:26,630 --> 01:38:28,160 ที่ติดต่อเรา 1764 01:38:29,080 --> 01:38:33,080 ความเข้าใจของผมคือ พวกเขาร้อนใจอยากขายมาก 1765 01:38:33,660 --> 01:38:36,600 เราเลยเริ่มศึกษาข้อตกลง 1766 01:38:36,800 --> 01:38:37,990 ดูรายละเอียด 1767 01:38:38,620 --> 01:38:41,810 พยายามจะพิจารณาว่ามันเป็นอะไร 1768 01:38:42,010 --> 01:38:44,790 ที่เหมาะสมกับธุรกิจของเราไหม 1769 01:38:45,540 --> 01:38:50,730 หลังจากนั้นสักพักนึง ผมเชิญคุณโอคีฟ กับผู้ร่วมงานของเขามาแวนคูเวอร์ 1770 01:38:50,930 --> 01:38:54,240 ถ้าจำไม่ผิด พวกเขามากินอาหารเย็น 1771 01:38:54,620 --> 01:38:56,950 บนเรือของผม แล้วเราก็คุยกันเรื่องต่างๆ 1772 01:38:58,490 --> 01:39:01,120 หลังจากนั้น มันก็พูดยาก 1773 01:39:02,160 --> 01:39:05,620 ปกติพอถึงขั้นนั้น ผมจะส่งเรื่องต่อ ให้ทีมซื้อกิจการของผมไปดูแล 1774 01:39:07,240 --> 01:39:08,410 ก็ดีนี่ครับ 1775 01:39:09,330 --> 01:39:10,540 ดีจริงๆ นะ 1776 01:39:11,160 --> 01:39:17,020 และคุณโชคดี คุณโลเวน ผมไม่ได้มีอะไรจะถามต่อมากมาย 1777 01:39:17,220 --> 01:39:20,830 ผมแค่อยากจะถามคุณแค่เรื่องเดียว 1778 01:39:22,490 --> 01:39:23,700 เรือแบบไหนเหรอครับ 1779 01:39:24,370 --> 01:39:25,410 ว่าไงนะครับ 1780 01:39:26,540 --> 01:39:27,870 ผมถามว่าเรือแบบไหนเหรอ 1781 01:39:28,790 --> 01:39:31,350 คุณบอกก่อนหน้านี้ว่าพวกคุณอยู่บนเรือกัน 1782 01:39:31,550 --> 01:39:34,440 พวกคุณกินอาหาร สนุกสนานกัน กินปลาอร่อยๆ 1783 01:39:34,630 --> 01:39:36,730 ผมแค่อยากจะรู้ว่ามันเป็นเรือแบบไหน 1784 01:39:36,930 --> 01:39:40,580 ผมไม่เข้าใจ คุณถามเจาะจงรุ่นหรือว่า... 1785 01:39:42,120 --> 01:39:43,700 อันที่จริง ผมถามว่า... 1786 01:39:44,830 --> 01:39:48,330 ผมขออ่านได้ไหม มันเขียนว่า "ที่อาบแดดเก้าที่" 1787 01:39:49,410 --> 01:39:50,940 "ห้องส่วนตัวหรูหราหกห้อง" 1788 01:39:51,130 --> 01:39:53,350 - ขอค้านค่ะ ใต้เท้า - "ห้องสุดหรูสำหรับแขกห้าห้อง" 1789 01:39:53,550 --> 01:39:55,440 - เรือของพยานเกี่ยวอะไรด้วย - ไม่รับค้าน 1790 01:39:55,630 --> 01:39:56,890 - มันเป็นเรือที่ดี - ไม่รับค้าน 1791 01:39:57,090 --> 01:39:59,120 ผมแค่อยากจะให้นึกภาพ... 1792 01:39:59,990 --> 01:40:01,890 ให้ทุกคนเห็นว่ามันเป็นเรือที่สวยมาก 1793 01:40:02,090 --> 01:40:04,140 คุณมีลานจอดเฮลิคอปเตอร์ 1794 01:40:04,340 --> 01:40:06,330 คุณเอาเฮลิคอปเตอร์ ลงจอดบนเรือลำนั้นได้ใช่ไหม 1795 01:40:06,990 --> 01:40:09,230 ไม่ธรรมดานะ ไฮโซโบใหญ่ 1796 01:40:09,430 --> 01:40:12,450 เรือของคุณลำนี้ราคาเท่าไหร่ 1797 01:40:15,040 --> 01:40:16,310 ผมไม่รู้จริงๆ 1798 01:40:16,510 --> 01:40:19,690 ผมคิดว่าเรา... คุณไม่เข้าใจคำถาม 1799 01:40:19,880 --> 01:40:22,560 ผมจะถามใหม่อีกครั้งให้คุณเข้าใจได้ดีขึ้น 1800 01:40:22,760 --> 01:40:28,120 ผมถามคุณว่า คุณซื้อเรือมาด้วยราคาเท่าไหร่ 1801 01:40:29,870 --> 01:40:31,640 - ผมไม่รู้ - ขอค้านค่ะ 1802 01:40:31,840 --> 01:40:33,390 - ผมขอถาม... - ถามแล้วตอบแล้ว 1803 01:40:33,590 --> 01:40:36,870 ลืมมันไปซะ ผมถามใหม่ คุณจ่ายค่าเครื่องบินคุณไปเท่าไหร่ 1804 01:40:37,580 --> 01:40:39,690 ในเมื่อคุณจำบางอย่างได้ และลืมบางอย่างไป 1805 01:40:39,880 --> 01:40:40,940 เครื่องบินคุณราคาเท่าไหร่ 1806 01:40:41,130 --> 01:40:44,310 แล้วเครื่องบินคุณล่ะ แกรี่ ผมเห็นมันบนรันเวย์ 1807 01:40:44,510 --> 01:40:47,310 รู้ไหม เราคุยกันได้ว่า ผมซื้อเครื่องบินมาเท่าไหร่ 1808 01:40:47,510 --> 01:40:48,810 เพราะผมจำราคามันได้แม่นเลย 1809 01:40:49,010 --> 01:40:50,390 แต่เราไม่ได้กำลังพูดถึงเครื่องบินผม 1810 01:40:50,590 --> 01:40:52,160 เรากำลังพูดถึงเรือของคุณ 1811 01:40:52,580 --> 01:40:56,520 ผมขอถามอีกครั้ง ทุกคนจะได้ได้ยิน และเข้าใจสิ่งที่ผมจะบอก 1812 01:40:56,720 --> 01:41:00,850 กับคุณโลเวน มหาเศรษฐีพันล้าน ผู้ไม่รู้ราคาเรือของตัวเอง 1813 01:41:01,050 --> 01:41:03,100 ที่เขาไปกินมื้อเย็นกับเพื่อนร่วมงานที่นั่น 1814 01:41:03,300 --> 01:41:04,480 ผมจะถามคุณอีกครั้ง 1815 01:41:04,680 --> 01:41:07,540 คุณจ่ายค่าเรือคุณไปเท่าไหร่ 1816 01:41:09,910 --> 01:41:11,040 ผมไม่รู้ 1817 01:41:13,040 --> 01:41:14,850 ผมว่าเขาไม่ได้ยินสิ่งที่ผมพูด 1818 01:41:15,050 --> 01:41:16,600 ผมจะถามคุณอีกครั้งนะ 1819 01:41:16,800 --> 01:41:18,580 เรือคุณราคาเท่าไหร่ 1820 01:41:20,040 --> 01:41:21,100 ประเด็นของคุณคืออะไร 1821 01:41:21,300 --> 01:41:23,520 ประเด็นของผมเหรอ ประเด็นของผมคืออะไร 1822 01:41:23,720 --> 01:41:27,740 ขณะที่คุณนั่งอาบแดด อยู่บนเรือราคา 25 ล้านลำนั้น 1823 01:41:28,160 --> 01:41:32,140 กินล็อบสเตอร์ตัวละ 30 เหรียญ คุณเคยคิดบ้างไหม 1824 01:41:32,340 --> 01:41:35,980 ว่าทั้งหมดจ่ายด้วยเงิน ของคนยากจนข้นแค้น 1825 01:41:36,180 --> 01:41:39,190 ที่บริษัทของคุณเอาเปรียบอย่างเป็นระบบ 1826 01:41:39,380 --> 01:41:41,640 - และหากำไรจากพวกเขาอยู่ทุกวี่ทุกวัน - ขอค้านค่ะ 1827 01:41:41,840 --> 01:41:45,640 ไม่เพียงแค่นั้น พวกเขาเอาเปรียบคนจน ในยามที่เลวร้ายที่สุดของพวกเขา 1828 01:41:45,840 --> 01:41:48,390 เมื่อพวกเขาถูกเหยียบย่ำ เมื่อพวกเขาสูญเสียใครบางคน 1829 01:41:48,590 --> 01:41:49,770 เมื่อพวกเขากำลังเศร้าโศก 1830 01:41:49,970 --> 01:41:51,640 และตอนนี้ใครต้องมาจ่ายให้กับมัน 1831 01:41:51,840 --> 01:41:54,230 นักธุรกิจตัวเล็กๆ อย่าง เจเรไมอาห์ โอคีฟ 1832 01:41:54,430 --> 01:41:58,230 นักธุรกิจตัวเล็กๆ ในประเทศนี้ ที่ทำงานอย่างหนักเพื่อเอามาจ่ายนี่นั่น 1833 01:41:58,430 --> 01:42:03,020 ให้พอมีกำไร ประคองตัวได้ ขณะที่บริษัทใหญ่ๆ โลภโมโทสัน 1834 01:42:03,220 --> 01:42:04,850 ทำทุกทางที่ทำได้และ... 1835 01:42:05,050 --> 01:42:06,600 - บริษัทที่โลภมากพวกนี้ - ขอค้านค่ะ 1836 01:42:06,800 --> 01:42:08,350 - นี่คือสิ่งที่คุณทำ - ผมทนมาพอแล้ว 1837 01:42:08,550 --> 01:42:09,770 นั่งลงซะ 1838 01:42:09,970 --> 01:42:11,140 นั่งลงเดี๋ยวนี้ 1839 01:42:11,340 --> 01:42:14,060 จนกว่าผมจะพูดจบเพราะผมยังพูดไม่จบ 1840 01:42:14,260 --> 01:42:16,560 - ผมยังไม่หมดคำถามครับ - คุณแกรี่ 1841 01:42:16,760 --> 01:42:20,080 ศาลจะไม่ทนคำพูดคำจาแบบนั้น 1842 01:42:22,490 --> 01:42:27,190 คุณโลเวน คุณไม่สามารถออกจาก คอกพยานได้จนกว่าศาลจะอนุญาต 1843 01:42:27,380 --> 01:42:28,580 คุณเข้าใจไหม 1844 01:42:41,240 --> 01:42:44,990 เชิญต่อได้ คุณแกรี่ แต่ขอเตือนให้เบาๆ หน่อย 1845 01:42:56,660 --> 01:42:57,870 ครับ 1846 01:43:08,580 --> 01:43:10,080 ผมแค่อยากรู้เรื่องนึง 1847 01:43:13,700 --> 01:43:15,290 มันเคยรบกวนจิตใจคุณบ้างไหม 1848 01:43:18,910 --> 01:43:19,910 ไม่ 1849 01:43:29,200 --> 01:43:30,410 เท่านี้แหละครับ 1850 01:43:35,910 --> 01:43:37,160 เชิญลงได้ครับ 1851 01:43:46,910 --> 01:43:48,350 ไอ้เวรตะไล 1852 01:43:48,550 --> 01:43:50,190 ไอ้บัดซบ 1853 01:43:50,380 --> 01:43:53,020 มันอะไรกันวะ มันอะไรกัน 1854 01:43:53,220 --> 01:43:55,240 ผมถูกทำให้อับอายขายขี้หน้า 1855 01:44:03,870 --> 01:44:06,040 ไง อีหนูนักสู้ มีอะไรมาเสนอเหรอ 1856 01:44:06,490 --> 01:44:09,310 มาบอกให้คุณรู้ว่าเราตัดสินใจได้แล้ว 1857 01:44:09,510 --> 01:44:11,580 งั้นเหรอ ตัดสินใจได้ว่ายังไง 1858 01:44:11,870 --> 01:44:14,940 ดูจากเหตุการณ์ล่าสุด คงจะเป็นการดีที่สุด 1859 01:44:15,130 --> 01:44:18,740 สำหรับทุกฝ่าย ถ้าเราจะตกลงกันใหม่เรื่องค่ายอมความ 1860 01:44:20,080 --> 01:44:22,160 พูดอีกอย่างก็คือเรา... 1861 01:44:23,740 --> 01:44:27,910 เราเตรียมยื่นข้อเสนอก้อนโต ให้กับลูกความของคุณ 1862 01:44:28,620 --> 01:44:32,350 ผมรู้ว่ามันยากสำหรับคุณที่จะพูดออกมา แต่เราพูดถึงก้อนโตแค่ไหน 1863 01:44:32,550 --> 01:44:35,310 ช่วยๆ หน่อย วิลลี่ ร้อยล้านคงไม่ไหวหรอก 1864 01:44:35,510 --> 01:44:36,560 นี่คุณพูดเรื่องอะไร 1865 01:44:36,760 --> 01:44:39,940 คงไม่ต้องบอก มันจะมากพอให้เจอร์รี่ 1866 01:44:40,130 --> 01:44:42,980 ลูกเขา หลานเขา ไม่ต้องกังวลอะไรอีกเลยชาตินี้ 1867 01:44:43,180 --> 01:44:44,690 - ฟังดูดี - ใช่ 1868 01:44:44,880 --> 01:44:46,040 แต่ผมจะบอกอะไรให้นะ 1869 01:44:47,080 --> 01:44:49,660 ทำไมเราไม่เจอกันในห้องของคุณ ในอีกสองชั่วโมงล่ะ 1870 01:44:50,370 --> 01:44:53,540 คุณไปหานักเจรจาที่ดีที่สุดมาเลยนะ ทำไมรู้ไหม 1871 01:44:55,160 --> 01:44:56,830 คุณมือไม่ถึงหรอก 1872 01:44:59,990 --> 01:45:04,350 โดยทั่วไปความเสียหายจากการละเมิด โจทก์จะได้รับเงินคืน 1873 01:45:04,550 --> 01:45:07,270 ตามที่เขาหรือเธอมีก่อนเกิดการละเมิด 1874 01:45:07,470 --> 01:45:11,310 อย่างไรก็ตาม ดูจากการที่คดีนี้ยืดเยื้อมานาน 1875 01:45:11,510 --> 01:45:13,730 เราเชื่อว่ามันจะเป็นประโยชน์สูงสุด แก่ทุกฝ่าย 1876 01:45:13,930 --> 01:45:15,810 ถ้าจัดการให้มันจบๆ ไปซะ 1877 01:45:16,010 --> 01:45:19,890 เราอยากจะยื่นข้อเสนอ ที่เราคิดว่าใจกว้างมากๆ ให้กับคุณ 1878 01:45:20,090 --> 01:45:22,020 แต่คุณจะเลือกไม่รับก็ได้ 1879 01:45:22,220 --> 01:45:26,230 เราก็จะกลับไปขึ้นศาลกันใหม่พรุ่งนี้ คุณไปเสี่ยงกับคณะลูกขุนเอา 1880 01:45:26,430 --> 01:45:29,480 แต่บอกตามตรง โอกาสที่คุณจะชนะ 1881 01:45:29,680 --> 01:45:33,830 หรือได้ใกล้เคียงกับจำนวนนี้ เป็นความเสี่ยงที่ผมว่าคุณไม่น่าจะเสี่ยง 1882 01:45:44,990 --> 01:45:46,120 โอเค 1883 01:45:46,740 --> 01:45:47,870 นี่คือข้อเสนอของเรา 1884 01:46:08,910 --> 01:46:10,200 คำตอบคือไม่ 1885 01:46:11,990 --> 01:46:13,240 พูดจริงเหรอ 1886 01:46:14,160 --> 01:46:16,270 - เขาพูดจริงเหรอ - ผมบอกว่าคำตอบคือไม่ 1887 01:46:16,470 --> 01:46:19,640 คุณจะบอกผมว่าคุณจะปฏิเสธข้อเสนอเหรอ 1888 01:46:19,840 --> 01:46:23,390 คุณแน่ใจนะว่า ไม่อยากใช้เวลาคิดดูสักหน่อย 1889 01:46:23,590 --> 01:46:25,890 - ผมคิดมาพอแล้ว - งั้นเหรอ 1890 01:46:26,090 --> 01:46:28,890 เราต่างรู้ดีว่านั่นเป็นเงินมากกว่า ที่คุณจะได้เห็นในชีวิตนี้ 1891 01:46:29,090 --> 01:46:31,770 เราจะตกลงกัน หรือคุณจะทำเราเสียเวลากันแน่ 1892 01:46:31,970 --> 01:46:33,370 เขาบอกแล้วว่าไม่ 1893 01:46:35,790 --> 01:46:38,790 - เราคงต้องให้เต็มที่เป็นข้อเสนอสุดท้าย - ตกลง 1894 01:46:40,990 --> 01:46:42,540 - คุณแน่ใจนะ - แน่ 1895 01:46:54,740 --> 01:46:56,080 เต็มที่ได้เท่านี้ 1896 01:47:30,660 --> 01:47:32,200 คำตอบยังคงเป็นไม่ 1897 01:47:33,870 --> 01:47:36,270 นี่มันเหลือเชื่อเลยว่ะ 1898 01:47:36,470 --> 01:47:38,230 มีปัญหาอะไรเหรอ โอคีฟ 1899 01:47:38,430 --> 01:47:40,940 คุณอย่าบอกผมนะว่ามันไม่มากพอ 1900 01:47:41,130 --> 01:47:44,080 มันมากเกินพอสำหรับผม แค่ไม่มากพอสำหรับคุณ 1901 01:47:44,790 --> 01:47:47,410 - สำหรับผมเหรอ - พอที่จะทำให้คุณเจ๊ง 1902 01:47:49,290 --> 01:47:50,580 ไม่เอาน่า 1903 01:47:50,990 --> 01:47:52,310 ผมจะบอกอะไรให้นะ เพื่อน 1904 01:47:52,510 --> 01:47:55,730 จำนวนเงินที่จะทำให้ธุรกิจผมเจ๊งได้ 1905 01:47:55,930 --> 01:47:58,040 จำนวนเงินจริงๆ 1906 01:47:58,910 --> 01:48:00,790 คือตัวเลขที่คุณไม่อาจคำนวณได้ 1907 01:48:01,410 --> 01:48:02,830 เอาเงินนั่นไป เจอร์รี่ 1908 01:48:03,120 --> 01:48:05,440 - คุณอายุ 80 ปีแล้ว - เจ็ดสิบห้า 1909 01:48:05,630 --> 01:48:06,940 พูดกับลูกความคุณทีได้ไหม 1910 01:48:07,130 --> 01:48:08,940 - เรื่องอะไร - เรื่องที่เขาปฏิเสธ... 1911 01:48:09,130 --> 01:48:11,230 เขาบอกว่าไม่ ล่าสุดที่รู้ ไม่แปลว่าไม่ ใช่ไหม 1912 01:48:11,430 --> 01:48:17,270 รู้สึกยังไงที่ได้เป็น ผู้อำนวยการงานศพเล็กๆ กระจอกๆ 1913 01:48:17,470 --> 01:48:18,810 ที่จวนเจียนจะล้มละลาย 1914 01:48:19,010 --> 01:48:22,690 แต่ปฏิเสธโอกาสเดียว 1915 01:48:22,880 --> 01:48:25,040 ที่จะได้ 75 ล้านเหรียญ 1916 01:48:25,790 --> 01:48:27,200 รู้สึกยังไงน่ะเหรอ 1917 01:48:36,580 --> 01:48:37,740 {\i1}รู้สึกดีจัง{\i0} 1918 01:48:38,660 --> 01:48:40,080 {\i1}รู้สึกดีจัง{\i0} 1919 01:48:42,080 --> 01:48:44,020 {\i1}- รู้สึกดีจัง{\i0} {\i1}- รู้สึกดีจัง ใช่{\i0} 1920 01:48:44,220 --> 01:48:46,060 ใช่ มันต้องอย่างนั้นเลย 1921 01:48:46,260 --> 01:48:48,080 {\i1}- รู้สึกดีจัง{\i0} {\i1}- รู้สึกดีจัง{\i0} 1922 01:48:49,120 --> 01:48:50,810 นั่นแหละ เขาบอกว่าไม่ 1923 01:48:51,010 --> 01:48:52,730 - แล้วเจอกันในศาล - คุณไปได้แล้ว 1924 01:48:52,930 --> 01:48:54,850 - ขอบคุณ - นี่มันบ้าชัดๆ 1925 01:48:55,050 --> 01:48:56,790 {\i1}รู้สึกดีจัง{\i0} 1926 01:48:57,290 --> 01:48:59,270 {\i1}รู้สึกดีจัง{\i0} 1927 01:48:59,470 --> 01:49:01,370 {\i1}รู้สึกดีจัง เฮ้{\i0} 1928 01:49:08,580 --> 01:49:09,910 เซอร์ไพรส์ 1929 01:49:10,950 --> 01:49:12,890 - ทายซิว่าใคร - คุณมาทำอะไร 1930 01:49:13,090 --> 01:49:14,910 ฉันคิดว่าคุณน่าจะอยากมีเพื่อน 1931 01:49:16,450 --> 01:49:18,200 - ที่รัก - ฉันคิดถึงคุณมาก 1932 01:49:22,950 --> 01:49:23,850 ใช่แล้ว 1933 01:49:24,050 --> 01:49:26,120 - ต้องเต้นแบบนี้ - ใช่ 1934 01:49:27,830 --> 01:49:29,690 กระแซะๆ เร็วอีก 1935 01:49:29,880 --> 01:49:31,520 - เร็วอีก พอแล้ว - นั่นแหละ 1936 01:49:31,720 --> 01:49:33,200 พอแล้ว เฮ้ 1937 01:49:36,450 --> 01:49:37,440 ของผมคนเดียว 1938 01:49:37,630 --> 01:49:38,980 {\i1}ปิดข้อโต้แย้งในวันพรุ่งนี้{\i0} 1939 01:49:39,180 --> 01:49:40,700 {\i1}คุณคิดว่าฉันไม่รู้เหรอ{\i0} 1940 01:49:41,490 --> 01:49:42,950 ทำคดีใหญ่ๆ มาก็เยอะ 1941 01:49:43,490 --> 01:49:46,740 แต่คดีนี้เป็นอะไรที่... 1942 01:49:50,910 --> 01:49:52,740 ชีวิตของผู้คนมากมายอยู่ในมือผม 1943 01:49:53,290 --> 01:49:54,240 และ... 1944 01:49:55,660 --> 01:49:57,950 ผมรู้สึกว่าต้องรับผิดชอบอยู่นิดหน่อย 1945 01:50:00,910 --> 01:50:02,440 โดยเฉพาะอย่างยิ่ง... 1946 01:50:02,630 --> 01:50:04,330 โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเป็นเจอร์รี่ 1947 01:50:09,080 --> 01:50:10,040 ก็เลย... 1948 01:50:12,370 --> 01:50:13,940 ผมไม่อยากแพ้ 1949 01:50:14,130 --> 01:50:17,660 คือผมไม่... ผมคิดว่า... 1950 01:50:19,450 --> 01:50:20,950 ถ้าผมไม่ชนะ 1951 01:50:22,120 --> 01:50:26,040 และผมทำให้คนพวกนี้ผิดหวังล่ะ 1952 01:50:28,990 --> 01:50:30,200 นี่ 1953 01:50:31,740 --> 01:50:33,660 คุณไม่ทำให้พวกเขาผิดหวังหรอก 1954 01:50:34,830 --> 01:50:36,370 ดังนั้นคุณไม่ต้องกังวล 1955 01:50:42,490 --> 01:50:45,240 คุณรู้แน่เหรอ คุณกลอเรีย 1956 01:50:45,870 --> 01:50:48,620 ฉันไม่รู้แน่หรอก แต่ฉันรู้จักคุณดี 1957 01:50:55,700 --> 01:50:57,450 ฉันรู้จักผู้ชายที่ฉันแต่งงานด้วย 1958 01:50:58,830 --> 01:50:59,950 ใช่จ้ะ ที่รัก 1959 01:51:04,160 --> 01:51:07,870 แต่ขอแนะอย่างนึงนะ ที่รัก 1960 01:51:08,540 --> 01:51:10,040 เหรอ แนะว่าไง 1961 01:51:13,040 --> 01:51:14,770 ตอนคุณไปศาลวันพรุ่งนี้ 1962 01:51:14,970 --> 01:51:16,740 - ทำหน้าที่คุณ - ทำหน้าที่ผม 1963 01:51:19,910 --> 01:51:25,410 พยายามอย่าแทนตัวเองเป็นบุคคลที่สาม 1964 01:51:28,080 --> 01:51:29,120 โอเคนะ 1965 01:51:31,990 --> 01:51:35,910 อะไร คุณพูดเรื่องอะไรเนี่ย กลอ 1966 01:51:36,450 --> 01:51:37,620 ผมไม่ทำแบบนั้นซะหน่อย 1967 01:51:37,950 --> 01:51:40,060 - ใช่ คุณทำ - ไม่ ผมไม่ทำ 1968 01:51:40,260 --> 01:51:41,330 แค่นิดหน่อย 1969 01:51:42,120 --> 01:51:44,240 ผมว่าผมไม่ได้ทำ 1970 01:51:46,580 --> 01:51:49,660 "ทูนหัว เตรียมตัว วิลลี่ แกรี่ขึ้นบันไดมาแล้ว" 1971 01:51:50,790 --> 01:51:53,580 - เชื่อฉันสิ คุณทำ - ใช่ 1972 01:51:55,330 --> 01:51:58,370 ผมว่าวิลลี่ แกรี่ทำอย่างนั้นนานๆ ครั้ง 1973 01:52:30,830 --> 01:52:32,540 ท่านคณะลูกขุน 1974 01:52:35,490 --> 01:52:37,870 ผมมีคำถามเล็กๆ อยากจะถาม 1975 01:52:39,950 --> 01:52:41,870 ผมขอพูดเป็นภาษาง่ายๆ ได้ไหม 1976 01:52:44,490 --> 01:52:46,290 พูดง่ายๆ ภาษาชาวบ้าน 1977 01:53:12,370 --> 01:53:13,950 {\i1}คณะลูกขุนมีคำตัดสินแล้วหรือยัง{\i0} 1978 01:53:14,660 --> 01:53:18,350 {\an8}วันที่ 1 พฤศจิกายน 1995 1979 01:53:18,550 --> 01:53:20,330 {\an8}หลังจากพิจารณาอย่างรอบคอบ 1980 01:53:21,200 --> 01:53:25,520 เราคณะลูกขุนในคดีหมายเลข 9661 1981 01:53:25,720 --> 01:53:27,890 ของศาลแขวงไฮนส์เคาน์ตี 1982 01:53:28,090 --> 01:53:32,520 {\i1}คดีคุณเจเรไมอาห์ เจ โอคีฟ{\i0} {\i1}ฟ้องบริษัทโลเวนกรุ๊ป จำกัด{\i0} 1983 01:53:32,720 --> 01:53:34,830 ได้ตัดสินใจที่จะเข้าข้าง 1984 01:53:35,410 --> 01:53:37,990 ฝ่ายโจทก์ เจเรไมอาห์ โอคีฟ 1985 01:53:41,950 --> 01:53:46,870 เรายังตัดสินให้ชดใช้เงิน เป็นจำนวน 100 ล้านดอลลาร์ 1986 01:53:47,160 --> 01:53:50,560 เพื่อชดเชยความเสียหายให้กับคุณโอคีฟ 1987 01:53:50,760 --> 01:53:53,330 โดยทางจำเลย โลเวนกรุ๊ป จำกัดเป็นผู้จ่าย 1988 01:53:55,700 --> 01:53:56,790 และ... 1989 01:53:59,330 --> 01:54:02,020 ชดใช้เป็นจำนวน 400 ล้านดอลลาร์ 1990 01:54:02,220 --> 01:54:03,600 - นั่นปะไร - เป็นค่าเสียหายเชิงลงโทษ 1991 01:54:03,800 --> 01:54:07,890 ให้กับคุณโอคีฟ โดยจำเลยคือโลเวนกรุ๊ปเป็นผู้จ่าย 1992 01:54:08,090 --> 01:54:09,660 สมควรแล้ว มันต้องอย่างนี้ 1993 01:55:07,200 --> 01:55:09,120 ห้าร้อยล้านเหรียญ เจอร์รี่ 1994 01:55:12,240 --> 01:55:13,540 ผมรู้ วิลลี่ 1995 01:55:16,580 --> 01:55:17,660 ผมรู้ 1996 01:55:49,410 --> 01:55:50,830 ไง วิลลี่ 1997 01:55:52,700 --> 01:55:53,870 ไง เมม 1998 01:55:54,410 --> 01:55:57,740 มาทำอะไร มาให้หวดก้นเป็นครั้งสุดท้ายเหรอ 1999 01:55:57,990 --> 01:56:00,440 หวดครั้งสุดท้ายเหรอ ไม่ 2000 01:56:00,630 --> 01:56:03,310 - ฉันแค่อยากจะมาแสดงความยินดีกับคุณ - จริงเหรอ 2001 01:56:03,510 --> 01:56:05,200 - ใช่ - ยินดีกับผม 2002 01:56:06,200 --> 01:56:08,120 ไม่เอาน่า คุณพูดจริงเหรอ 2003 01:56:09,330 --> 01:56:10,690 ฟังนะ ฉันเกลียดการพ่ายแพ้ 2004 01:56:10,880 --> 01:56:13,390 แต่มันเป็นชัยชนะที่สมควรได้ ฉันขอพูดอย่างจริงใจ 2005 01:56:13,590 --> 01:56:16,230 ชัยชนะที่สมควรได้เหรอ นั่น 500 ล้านเชียวนะ 2006 01:56:16,430 --> 01:56:19,290 ลึกๆ แล้ว ผมรู้คุณคิดว่ามันมากเกินไป 2007 01:56:21,910 --> 01:56:24,480 ใช่ ส่วนหนึ่งของใจฉัน อาจคิดว่ามันยังไม่มากพอก็ได้ 2008 01:56:24,680 --> 01:56:25,950 มากกว่านี้ผมก็เอา 2009 01:56:27,620 --> 01:56:29,120 โชคดีนะ วิลลี่ แกรี่ 2010 01:56:30,200 --> 01:56:32,850 ติดต่อกันบ้าง อยากเจอกันในศาลอีก 2011 01:56:33,050 --> 01:56:35,620 ได้ นี่ เมม 2012 01:56:36,700 --> 01:56:37,950 ผมมีบางอย่างจะบอกคุณ 2013 01:56:38,540 --> 01:56:41,330 คุณเป็นทนายที่แกร่งที่สุดคนนึง ที่ผมเคยสู้ด้วยเลยล่ะ 2014 01:56:44,200 --> 01:56:45,290 คุณก็เช่นกัน 2015 01:56:47,160 --> 01:56:49,200 จอห์นนี่ต้องประทับใจแน่นอน 2016 01:56:52,830 --> 01:56:53,660 จอห์นนี่ 2017 01:57:00,830 --> 01:57:03,690 หลังจากยื่นอุทธรณ์คำตัดสิน ในที่สุดโลเวนกรุ๊ปก็ตกลง 2018 01:57:03,880 --> 01:57:06,690 ที่จะชดใช้เป็นเงิน 175 ล้านเหรียญ 2019 01:57:06,880 --> 01:57:09,020 สองปีต่อมา เรย์ โลเวนถูกบังคับ 2020 01:57:09,220 --> 01:57:11,520 ให้ลาออกจากตำแหน่งประธาน และซีอีโอของบริษัทตัวเอง 2021 01:57:11,720 --> 01:57:16,330 หลังจากนั้นไม่ถึงหนึ่งปี โลเวนกรุ๊ปก็ได้ยื่นขอล้มละลาย 2022 01:57:17,450 --> 01:57:20,450 {\an8}บ้านจัดงานศพแบรดฟอร์ด-โอคีฟ บริษัทกัลฟ์เนชันแนลอินชัวแรนซ์ 2023 01:57:20,700 --> 01:57:23,020 หลังการพิจารณาคดีจบสิ้นลง เจอร์รี่กับแอนเน็ตต์ตั้งมูลนิธิเพื่อการกุศล 2024 01:57:23,220 --> 01:57:24,640 ช่วยเหลือผู้ด้อยโอกาส ที่ถูกเอารัดเอาเปรียบ 2025 01:57:24,840 --> 01:57:26,890 เงินช่วยเหลือกว่า 40% ของมูลนิธิโอคีฟ 2026 01:57:27,090 --> 01:57:29,350 มอบให้กับชุมชนอเมริกันผิวดำ โบสถ์และโรงเรียนต่างๆ 2027 01:57:29,550 --> 01:57:32,270 {\an8}บ้านจัดงานศพแบรดฟอร์ด-โอคีฟ ยังคงเจริญรุ่งเรือง 2028 01:57:32,470 --> 01:57:35,910 {\an8}เป็นธุรกิจงานศพในครอบครัว ที่ใหญ่ที่สุดในมิสซิสซิปปีตอนใต้ 2029 01:57:38,160 --> 01:57:40,450 - หนึ่งเดียวเสมอ - หนึ่งเดียวคนนี้ 2030 01:57:42,290 --> 01:57:44,810 วิลลี่ แกรี่กลายเป็นหนึ่งในทนาย ที่รับว่าความที่มีชื่อเสียงที่สุดในประเทศ 2031 01:57:45,010 --> 01:57:47,520 ชนะคดีสำคัญๆ ที่ต่อสู้กับ บริษัทใหญ่ๆ ในอเมริกาหลายแห่ง 2032 01:57:47,720 --> 01:57:50,560 รวมถึงบริษัทแอนไฮเซอร์-บุช และบริษัทเดอะวอลต์ดิสนีย์ 2033 01:57:50,760 --> 01:57:55,870 เป็นที่รู้กันว่า เขาชอบเรียกตัวเองว่า "ผู้ล้มยักษ์" 2034 01:57:58,830 --> 01:58:02,980 {\an8}วิลลี่กับเจอร์รี่ยังคงเป็นเพื่อนสนิทกัน จนเจอร์รี่เสียชีวิต 2035 01:58:03,180 --> 01:58:04,830 {\an8}ในเดือนสิงหาคม ปี 2016 2036 02:00:29,700 --> 02:00:30,770 เป็นไงบ้าง เพื่อน 2037 02:00:30,970 --> 02:00:33,020 ว่าไง วิลลี่ แกรี่ ไม่อยากจะเชื่อเลย 2038 02:00:33,220 --> 02:00:34,480 - สบายดีไหม - ดีใจที่ได้เจอคุณ 2039 02:00:34,680 --> 02:00:36,190 โตขึ้นผมจะเป็นเหมือนคุณ 2040 02:00:36,380 --> 02:00:37,640 - คุณต้องเก่งกว่าผมแน่ - ไปได้แล้ว 2041 02:00:37,840 --> 02:00:39,040 - ดีใจที่เจอ - ดูแลตัวเองล่ะ 2042 02:05:39,620 --> 02:05:41,560 คำบรรยายโดย อัญชิสา ทองคำ 2043 02:05:41,760 --> 02:05:43,700 ผู้ตรวจสอบงานแปล วิสาขา ภูริไกร