1
00:00:06,381 --> 00:00:08,550
(ผลงานภาพยนตร์ชุดของ NETFLIX)

2
00:00:09,968 --> 00:00:10,802
(ตอนที่ 303)

3
00:00:23,773 --> 00:00:25,316
เราจะไม่ทิ้งเขาเด็ดขาด

4
00:00:25,400 --> 00:00:27,318
เราหมดหน้าที่แล้ว ออกมา

5
00:00:33,783 --> 00:00:34,784
โอย

6
00:00:50,050 --> 00:00:53,053
(ตื่นแล้วแวะมาหาด้วย)

7
00:01:51,027 --> 00:01:53,029
- อรุณสวัสดิ์
- ไง ผมได้รับข้อความคุณและ...

8
00:01:53,363 --> 00:01:55,073
ไม่เข้าใจน่ะ เดวิด...

9
00:01:55,156 --> 00:01:56,908
ไม่ วันนี้เดวิดทำงานน่ะ เข้ามาสิ

10
00:01:58,743 --> 00:02:00,120
เอาละ นั่งก่อน

11
00:02:02,872 --> 00:02:03,873
ไหนดูซิ

12
00:02:05,708 --> 00:02:06,584
เดี๋ยว...

13
00:02:06,668 --> 00:02:07,669
คุณเจ็บที่ขากรรไกร

14
00:02:07,752 --> 00:02:10,338
ที่เกิดจากรอยร้าวเล็กๆ ที่ขากรรไกรล่าง

15
00:02:10,421 --> 00:02:12,507
คงเป็นผลกระทบมาจากตอนเครื่องบินตก

16
00:02:12,715 --> 00:02:15,468
กระดูกที่แตกไปกดทับเส้นประสาทใบหน้า

17
00:02:15,552 --> 00:02:16,886
ซึ่งต้องผ่าตัด

18
00:02:17,053 --> 00:02:18,680
อะไรนะ ผ่าตัดแบบไหน

19
00:02:19,764 --> 00:02:21,766
แบบที่ยาวนานและเจ็บปวด

20
00:02:22,475 --> 00:02:24,060
ทำให้คุณลำบากเยอะเลย

21
00:02:24,602 --> 00:02:26,146
ผมจำอะไรไม่ได้เลย

22
00:02:26,980 --> 00:02:28,273
ใช่ ประมาณนั้นแหละ

23
00:02:29,774 --> 00:02:31,651
- โอ๊ย
- โทษที

24
00:02:32,777 --> 00:02:36,614
มันจะเจ็บหน่อยนะ แต่หวังว่าจะน้อยลงทุกวัน

25
00:02:37,031 --> 00:02:38,408
เอาละ อ้าปาก

26
00:02:40,410 --> 00:02:43,288
- มีเลือดออกที่ไหนมั้ย
- ไม่คิดว่ามีนะ

27
00:02:43,913 --> 00:02:44,956
โอเค ดี

28
00:02:45,623 --> 00:02:47,167
ดี ทุกอย่างดูดีทีเดียว

29
00:02:47,250 --> 00:02:50,795
หยุดกินอาหารแข็งๆ ไปก่อน
ห้ามถั่ว ห้ามเนื้อแดง

30
00:02:51,254 --> 00:02:52,672
ไม่น่าจะลำบากนะ

31
00:02:52,755 --> 00:02:57,468
พระเจ้า รู้สึกประหลาดที่สุด
เหมือนไม่ได้นอนเลย

32
00:02:57,552 --> 00:02:59,804
แล้วยังฝันเรื่องบ้าบอด้วย

33
00:02:59,888 --> 00:03:01,848
ใช่ คุณตอบสนองต่อยาไม่ดีน่ะ

34
00:03:02,599 --> 00:03:04,726
คุณยังคิดว่าผมจำบางเรื่องได้

35
00:03:05,059 --> 00:03:06,686
อย่าห่วงเลย คุณไม่ได้พลาดเยอะหรอก

36
00:03:06,769 --> 00:03:09,147
- ยังไงก็ดีใจที่คุณกลับมานะ
- ขอบคุณ

37
00:03:25,246 --> 00:03:27,790
- ฮัลโหล
- นี่ เขาไปแล้ว

38
00:03:27,874 --> 00:03:30,376
- เยี่ยมมาก
- ฉันว่าเดี๋ยวก็รู้

39
00:03:30,668 --> 00:03:34,631
- เขาดูเป็นไง
- ไม่รู้สิ สับสนน่ะ

40
00:03:35,381 --> 00:03:37,550
- ก็ถูกแล้ว
- ใช่

41
00:03:37,634 --> 00:03:39,886
- เอาละ ไว้ส่งข่าวกันด้วย
- แน่นอน

42
00:03:46,643 --> 00:03:47,560
เดี๋ยวก็ดีเอง

43
00:04:37,235 --> 00:04:38,736
ขอบคุณที่ตรวจเลือดให้นะ

44
00:04:38,945 --> 00:04:41,322
ถ้าไม่ใช่เรื่องด่วน ก็จะไม่รบกวนหรอก

45
00:04:42,073 --> 00:04:43,992
ฉันก็จะไม่ทำให้ด้วย

46
00:04:46,286 --> 00:04:49,455
ให้เดานะ คอเลสเตอรอลผมพุ่งทะลุเพดานเลยสิ

47
00:04:50,248 --> 00:04:51,332
ฉันไม่เข้าใจ

48
00:04:53,418 --> 00:04:54,585
อย่างที่คุณพูดน่ะ

49
00:04:54,669 --> 00:04:58,214
เลือดของคุณแสดงให้เห็น
ว่ามีสารยับยั้งโปรตีนไคเนส

50
00:04:58,965 --> 00:05:00,633
มีคนล้างความทรงจำของคุณ

51
00:05:02,635 --> 00:05:03,469
ใช่

52
00:05:05,847 --> 00:05:06,723
บ้าจริง

53
00:05:36,377 --> 00:05:39,589
แมคเข้าออฟฟิศวันหยุด
ไม่มีอะไรที่ทำให้ตกใจกว่านี้ได้แล้ว

54
00:05:39,672 --> 00:05:42,550
คุณต้องออกไปข้างนอกบ้างแล้วนะ
ช่วยตามร่องรอยรถให้ผมได้มั้ย

55
00:05:42,633 --> 00:05:45,011
- ได้สิ รถใครล่ะ
- รถผม

56
00:05:45,887 --> 00:05:47,638
อ้าว รถหายอีกแล้วเหรอ

57
00:05:47,722 --> 00:05:50,099
เปล่า ผมต้องการรู้ว่าเมื่อวานนี้รถอยู่ที่ไหน

58
00:05:50,183 --> 00:05:51,017
ได้เลย

59
00:05:54,854 --> 00:05:59,400
ดูเหมือนมันจอดทิ้งไว้เกือบทั้งวันนะ

60
00:06:01,194 --> 00:06:03,029
แต่คุณไม่คิดงั้น

61
00:06:04,030 --> 00:06:05,865
คุณอยากให้ฉันเทียบกับข้อมูลสำรองมั้ย

62
00:06:05,948 --> 00:06:07,075
นี่ไม่ได้มาจากคลาวด์เหรอ

63
00:06:07,158 --> 00:06:09,869
เปล่า แต่เราก็เซฟทุกอย่าง
ในแหล่งเก็บข้อมูลข้างนอกอีกที่ด้วย

64
00:06:09,952 --> 00:06:12,038
- คุณกำลังดึงข้อมูลสำรอง
- ใช่แล้ว

65
00:06:12,372 --> 00:06:14,374
(ที่ตั้งร่องรอยยานพาหนะ)

66
00:06:18,002 --> 00:06:20,797
โอเค แล้วนั่นก็ไม่เหมือนกัน

67
00:06:22,048 --> 00:06:23,674
มีคนมายุ่งกับข้อมูลของคุณ

68
00:06:24,175 --> 00:06:25,718
ส่งเข้าโทรศัพท์ผมให้หน่อย

69
00:06:25,802 --> 00:06:27,387
ได้สิ แต่ใครจะทำเรื่องแบบนี้ได้นะ

70
00:06:27,470 --> 00:06:28,971
ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วย

71
00:06:29,138 --> 00:06:31,265
- ฉันควรโทรหาเจ้าหน้าเยตส์มั้ย
- ไม่ต้อง

72
00:07:03,548 --> 00:07:06,050
- มันไม่เวิร์กแน่
- เธอไม่รู้หรอก

73
00:07:07,552 --> 00:07:09,303
เดี๋ยวนะ... เธอรู้เหรอ

74
00:07:11,597 --> 00:07:15,268
ยังไงตอนนี้เธอก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว
เราแก้ไขอดีตไม่ได้

75
00:07:17,186 --> 00:07:19,647
เธอเข้าใจที่ฉันพูดแหละ ได้เวลาไปแล้ว

76
00:07:21,023 --> 00:07:24,277
- เธอไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้
- จำเป็นสิ ฟิลิป เราต้องทำ เร็วเข้า

77
00:08:07,653 --> 00:08:08,821
(4345 ถนนส่วนบุคคลเบลล์วูด)

78
00:08:23,127 --> 00:08:24,670
ไง คาร์ลี่ อยู่มั้ย

79
00:08:24,754 --> 00:08:25,922
อยู่ ว่ามา

80
00:08:26,964 --> 00:08:28,257
ฉันจะให้มารับ

81
00:08:28,341 --> 00:08:30,510
- ได้เวลาแล้วเหรอ
- ใช่

82
00:08:31,427 --> 00:08:34,388
เราน่าวางเดิมพันนะ คาร์ลี่

83
00:08:34,472 --> 00:08:37,350
ได้ เดี๋ยวไป

84
00:08:44,649 --> 00:08:47,360
ผมคิดว่าผมเดินออกมาไกล
จากการเสพยาแล้ว เหมือนผมได้...

85
00:08:47,693 --> 00:08:49,445
ทิ้งระยะห่างจากมันไป

86
00:08:49,904 --> 00:08:52,490
มันได้ตามหลอกหลอนผมตลอดเวลา

87
00:08:52,907 --> 00:08:56,369
และผมก็อ่อนแอและเห็นแก่ตัว
และทำให้คนอื่นต้องชดใช้

88
00:08:57,161 --> 00:08:58,538
เป็นคนอื่นเสมอ...

89
00:09:00,957 --> 00:09:03,292
ถึงยังไง ผมก็มาที่นี่แล้ว

90
00:09:03,668 --> 00:09:05,461
เราดีใจที่คุณกลับมานะ

91
00:09:06,796 --> 00:09:08,881
และเราก็ดีใจที่คุณมีเพื่อนมาด้วย

92
00:09:10,258 --> 00:09:13,010
อ้อ หวัดดีค่ะ ฉันชื่อมาร์ซี่

93
00:09:13,427 --> 00:09:17,265
- หวัดดีมาร์ซี่
- ยินดีต้อนรับนะ มาร์ซี่ เริ่มได้เลย

94
00:09:17,723 --> 00:09:20,726
อ๋อ เปล่า ไม่ใช่ค่ะ ฉันแค่มาเป็นเพื่อนฟิลิป

95
00:09:20,810 --> 00:09:23,479
ฉันไม่ได้มีปัญหาอะไร

96
00:09:23,563 --> 00:09:24,855
นี่เป็นพื้นที่ปลอดภัย

97
00:09:30,653 --> 00:09:34,198
ฉันเข้าใจว่าทำไม
คนเรามีความต้องการที่จะใช้ยารักษาตัวเอง

98
00:09:34,991 --> 00:09:37,201
ฉันเคยทำมาแล้ว

99
00:09:38,578 --> 00:09:39,620
มากกว่าหนึ่งครั้ง

100
00:09:42,665 --> 00:09:44,250
มันแตกต่างกันหน่อย เพราะฉันเป็นหมอ

101
00:09:44,333 --> 00:09:48,004
- ฉันก็เลยรู้ว่าฉันกินยาอะไร แต่...
- เดี๋ยวนะ เธอเป็นหมอเหรอ

102
00:09:48,588 --> 00:09:49,422
ใช่

103
00:09:50,089 --> 00:09:52,258
แต่ปัญหาเรื่องการใช้ยารักษาตัวเองไม่ได้...

104
00:09:52,341 --> 00:09:53,384
ตอแหล

105
00:09:55,845 --> 00:09:56,679
อะไรนะ

106
00:09:57,346 --> 00:10:01,475
- เธออายุ 25 เองมั้งเนี่ย
- จิมมี่ ให้เธอพูดได้มั้ย

107
00:10:01,559 --> 00:10:04,228
แล้วเธอเขียนพวกใบสั่งยาอะไรยังงี้เหรอ

108
00:10:04,312 --> 00:10:06,689
ฉันเป็นหมอผ่าตัด ฉะนั้นปกติแล้วฉันไม่...

109
00:10:06,772 --> 00:10:09,191
หมอผ่าตัดเหรอ อ๋อ ใช่สิ

110
00:10:10,192 --> 00:10:11,402
ฉันเป็นนักบินอวกาศน่ะ

111
00:10:12,528 --> 00:10:15,031
งั้นคุณก็ต้องเมามากจนเป็นได้แน่ๆ

112
00:10:15,114 --> 00:10:17,450
- มาร์ซี่...
- โคลิน ผมสาบานได้ว่าไม่ได้เล่นตั้งแต่...

113
00:10:17,533 --> 00:10:18,492
ตั้งแต่ก่อนประชุมเหรอ

114
00:10:18,576 --> 00:10:20,411
ใช่ คุณเมาตอนคุณเดินเข้ามา

115
00:10:20,494 --> 00:10:22,830
อยากรู้มั้ยล่ะว่าฉันรู้ได้ไง เพราะฉันเป็นหมอไง

116
00:10:24,165 --> 00:10:25,833
และการมาที่นี่จะไม่เป็นประโยชน์ต่อคุณ

117
00:10:25,916 --> 00:10:27,126
ถ้าคุณไม่ซื่อสัตย์กับตัวเอง

118
00:10:27,209 --> 00:10:28,836
พูดไม่ดูตัวเองเลย

119
00:10:28,919 --> 00:10:31,714
- เราต้องไปแล้ว
- ใช่ จริงด้วย

120
00:10:31,797 --> 00:10:34,091
- ฟิลิป...
- เอานังนี่ไปด้วยนะ

121
00:10:35,468 --> 00:10:37,887
ยินดีที่ได้พบพวกคุณทุกคนเลยจริงๆ

122
00:10:45,478 --> 00:10:46,395
อะไร

123
00:11:17,134 --> 00:11:18,260
นี่มันเรื่องอะไรกัน

124
00:11:19,512 --> 00:11:20,388
สวัสดี

125
00:11:21,806 --> 00:11:24,600
คิดว่าคุณจะดูแลทุกอย่างซะอีกนะ

126
00:11:25,351 --> 00:11:27,478
ไอ้เด็กเวรนั่นทำให้เปลี่ยนใจเหรอไง

127
00:11:28,270 --> 00:11:29,689
ขอโทษนะ ผม... ผมไม่...

128
00:11:31,524 --> 00:11:33,818
เราก็อุตส่าห์ให้อยู่บ้านของเรา

129
00:11:34,151 --> 00:11:36,654
เพื่อเขากับเด็กทุกคนเหมือนกันหมด

130
00:11:38,739 --> 00:11:40,908
ใครบอกว่าเราจะรับตัวเขากลับคืนน่ะ

131
00:11:41,367 --> 00:11:44,370
คุณบอกว่าจะพาเด็กไปให้พ้นจากเรา

132
00:11:45,329 --> 00:11:46,163
ใคร

133
00:11:46,914 --> 00:11:47,957
เด็กไง

134
00:11:49,250 --> 00:11:50,418
อเล็กซานเดอร์

135
00:11:58,634 --> 00:11:59,593
ฉันบอกคุณแล้วไง

136
00:11:59,677 --> 00:12:02,888
ว่าเราปฏิบัติกับเขาเหมือนกับเด็กคนอื่น

137
00:12:03,556 --> 00:12:07,893
ฉันไม่ผิดนะที่เด็กนั่น... หิวไม่มีจุดจบ

138
00:12:07,977 --> 00:12:10,813
- แล้ว... คนอื่น
- เด็กคนอื่น

139
00:12:10,896 --> 00:12:13,107
- เราเป็นสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า
- เขารู้อยู่แล้ว

140
00:12:14,316 --> 00:12:16,819
ฟังนะ เราอาจจะเคยมีเด็กหลายสิบคน

141
00:12:16,902 --> 00:12:18,654
เข้าออกที่นี่อยู่หลายปี

142
00:12:18,738 --> 00:12:23,993
แต่ไม่เคยมีใครมาเยี่ยม
เด็กคนไหนมาก่อน แม้แต่คนเดียว

143
00:12:25,411 --> 00:12:27,872
ฉันเคยบอกคุณแล้ว เด็กคนนี้ผิดปกติ

144
00:12:28,289 --> 00:12:29,123
แบบไหน

145
00:12:30,458 --> 00:12:34,420
ฉันก็บอกไปแล้วเมื่อวาน
ถ้าคุณพยายามจะให้ฉันพูดอะไรที่แตกต่าง...

146
00:12:34,503 --> 00:12:36,213
ไม่ ผมสัญญา ผมจะไม่ทำ

147
00:12:36,297 --> 00:12:39,008
คุณหมายความว่าไงตอนที่บอกว่า
อเล็กซานเดอร์ "ผิดปกติ"

148
00:12:39,091 --> 00:12:41,510
เราอยู่กันเรียบง่าย ไม่ได้ผิดอะไร

149
00:12:41,594 --> 00:12:43,679
- ให้ที่ซุกหัวนอนพวกเขา
- ไม่ได้ผิดอะไร

150
00:12:44,013 --> 00:12:46,348
มันไม่มีปัญหาอะไรกับเด็กคนอื่นทุกคน

151
00:12:46,432 --> 00:12:48,559
ก็น่าจะไม่มีปัญหาอะไรกับเขาด้วย

152
00:12:48,642 --> 00:12:49,477
แต่เปล่าเลย

153
00:12:49,560 --> 00:12:54,482
เขาโดดเรียนและขลุกอยู่กับตัวเอง

154
00:12:54,565 --> 00:12:57,526
และพูดภาษาต่างประเทศตั้งแต่วันแรก

155
00:12:57,610 --> 00:12:59,069
- ภาษาโรมาเนีย
- อะไรก็ช่าง

156
00:12:59,737 --> 00:13:01,447
ถ้าเขาหนีไป...

157
00:13:02,364 --> 00:13:04,742
นั่นเป็นเพราะคุณ ไม่ใช่เรา

158
00:13:06,452 --> 00:13:09,121
เด็กนั่นอยู่กับคุณ ตอนคุณออกไปจากที่นี่

159
00:13:10,289 --> 00:13:12,249
มันเกิดขึ้นราวๆ กี่โมง

160
00:13:13,125 --> 00:13:14,627
ประมาณ 11 โมง

161
00:13:15,294 --> 00:13:19,840
คุณคุยกับเด็กอีกคน
และคุณก็เจออเล็กซานเดอร์อยู่ในเพิงเก็บของ

162
00:13:19,924 --> 00:13:22,551
ครั้งสุดท้ายที่เราเห็นเด็กคนนั้น

163
00:13:22,635 --> 00:13:25,012
คุณพาเขาขึ้นรถแล้วขับออกไป

164
00:13:26,889 --> 00:13:27,973
ซึ่งฉันว่าไปได้ก็ดี

165
00:13:33,604 --> 00:13:35,898
จะบอกให้นะ ฉันไม่เคยคิดว่ามันจะได้เรื่อง

166
00:13:36,232 --> 00:13:38,484
ใช่ แต่เธอรู้มั้ยว่ามันจะไม่ได้เรื่องเร็วขนาดนี้

167
00:13:39,860 --> 00:13:41,320
คงมีเหตุผลที่เขาเป็นบอส

168
00:13:41,403 --> 00:13:44,240
ใช่ เพราะเขาตัดสินใจได้ถูกทุกอย่าง

169
00:13:44,865 --> 00:13:48,202
ใช่ อาจจะไม่ทุกอย่าง
แต่ฉันก็ไม่อยากไปทำตำแหน่งเขา

170
00:13:53,040 --> 00:13:54,291
เลี้ยวข้างหน้านะ

171
00:14:03,050 --> 00:14:04,802
(ทานที่นี่สิ)

172
00:14:14,353 --> 00:14:15,980
(ฟิชแอนด์ชิปส์สูตรดั้งเดิม)

173
00:14:46,677 --> 00:14:47,887
นี่ ผม เอ่อ...

174
00:14:49,263 --> 00:14:50,264
ขอโทษด้วยนะ

175
00:14:50,931 --> 00:14:51,765
อะไรนะครับ

176
00:14:51,849 --> 00:14:55,644
พวกเขาเข้ามากินที่นี่ตลอดเวลา
ผมแค่พูดตามเขาน่ะ

177
00:14:55,728 --> 00:14:57,521
ผมเข้ามากินที่นี่เหรอ

178
00:14:57,605 --> 00:15:01,233
ใช่ และวันนี้คุณก็กินที่นี่ได้
ไม่มีปัญหาเลย กาแฟฟรี

179
00:15:01,317 --> 00:15:03,861
ผมมากับเด็กคนนึง และมีบางอย่างเกิดขึ้นเหรอ

180
00:15:05,696 --> 00:15:06,739
ใช่...

181
00:15:06,989 --> 00:15:09,241
คือผมก็บอกไปแล้วว่าขอโทษ

182
00:15:09,825 --> 00:15:11,702
ตอนนั้นผมกำลังเจอเรื่องแย่...

183
00:15:12,411 --> 00:15:13,829
คุณโมโห ผมโมโห

184
00:15:13,913 --> 00:15:16,749
- เราไม่ได้กินที่นี่
- เปล่า คุณก็พูดไปแล้ว

185
00:15:17,833 --> 00:15:20,044
- คุณต้องการอะไร
- เราไปไหนเหรอ

186
00:15:21,337 --> 00:15:22,546
ผมจะรู้ได้ไง

187
00:15:23,339 --> 00:15:25,174
คือเขาบอกว่าเด็กไปอยู่ในป่า

188
00:15:25,591 --> 00:15:26,634
ป่า

189
00:15:27,176 --> 00:15:29,178
ใช่ เขาบอกว่าเขาหายไปอยู่ที่นั่นหลายชั่วโมง

190
00:15:29,261 --> 00:15:32,806
ไปยุ่งกับพวกสัตว์ ผมไม่รู้และก็ไม่อยากรู้ด้วย

191
00:15:32,890 --> 00:15:34,266
ผมไม่อยากมีปัญหาอะไร

192
00:15:34,808 --> 00:15:35,768
ผมต้องไปละ

193
00:15:36,435 --> 00:15:37,853
ดีมาก ดี

194
00:15:38,771 --> 00:15:39,897
ไม่บาดหมางกันนะ

195
00:15:51,325 --> 00:15:52,701
เราจะแค่ปล่อยให้มันดำเนินไป

196
00:16:17,101 --> 00:16:19,311
เทรเวอร์ ดูเหมือนเขากำลังมุ่งหน้ากลับ

197
00:16:20,396 --> 00:16:22,314
เจอเขาละ เราไปเจอกันที่นั่นนะ

198
00:16:22,731 --> 00:16:23,565
รับทราบ

199
00:19:15,070 --> 00:19:15,988
โอ้ พระเจ้า

200
00:19:20,742 --> 00:19:21,827
บอส หยุดเถอะ

201
00:19:27,332 --> 00:19:28,375
ผมอธิบายได้

202
00:19:42,014 --> 00:19:45,309
(31:16:10 ชั่วโมงก่อนหน้า)

203
00:20:21,803 --> 00:20:23,847
ฟิลิป

204
00:20:24,264 --> 00:20:25,974
ฟิลิป เวรเอ๊ย

205
00:20:26,391 --> 00:20:28,268
เฮ้ย ฟิลิป

206
00:20:30,312 --> 00:20:34,066
มาร์ซี่ เรามีเหตุฉุกเฉิน
เป็นไปได้ว่าหัวใจหยุดเต้น

207
00:20:34,149 --> 00:20:34,983
เกิดกับฟิลิป

208
00:20:36,109 --> 00:20:38,153
เริ่มปั๊มหัวใจเลย ฉันกำลังไป

209
00:20:42,199 --> 00:20:43,617
เร็วเข้าสิ

210
00:20:45,369 --> 00:20:47,371
ฟื้นสิ ฟิลิป

211
00:20:51,250 --> 00:20:53,001
- เขาเป็นไง
- เหมือนเดิม

212
00:20:54,127 --> 00:20:55,504
มาร์ซี่ยังอยู่กับเขา

213
00:20:57,464 --> 00:20:59,800
มีภารกิจเข้ามากลางดึก

214
00:20:59,883 --> 00:21:01,301
ทำไมเขาไม่บอกเรา

215
00:21:01,385 --> 00:21:03,804
อาจเป็นเพราะเจาะจงเป็นชื่อเขา

216
00:21:04,554 --> 00:21:08,183
- เขาคงรู้สึกว่าเป็นหน้าที่เขา
- เป็นหน้าที่เราทุกคน

217
00:21:09,268 --> 00:21:11,270
เดี๋ยวเขาก็ดีขึ้น แต่เขาต้องพักผ่อน

218
00:21:11,353 --> 00:21:12,646
ฉันให้ยาระงับประสาทไป

219
00:21:13,272 --> 00:21:14,982
ซึ่งหมายความว่าเราต้องรับช่วงต่อ

220
00:21:15,315 --> 00:21:18,443
คำสั่งชัดเจนจาก "1500" ภารกิจต้องมาก่อน

221
00:21:18,527 --> 00:21:21,071
- เดี๋ยวก็มอบหมายให้คนอื่นทำ
- อาจจะ แต่ก็ไม่ควร

222
00:21:21,405 --> 00:21:22,864
เรื่องเกิดขึ้นเพราะเรานะ

223
00:21:24,658 --> 00:21:27,744
- เราควรโทรหาคาร์ลี่มั้ย
- ไม่ เธอเจอหลายเรื่องมากพอแล้ว

224
00:21:27,828 --> 00:21:29,746
- ผมทำเอง
- ไม่ นี่เป็นหน้าที่ผม

225
00:21:29,830 --> 00:21:32,165
- ผมจะลุยให้จบเอง ไม่ต้องพูดต่อแล้ว
- ง้นผมไปด้วย

226
00:21:32,249 --> 00:21:33,208
ไม่จำเป็นเลย

227
00:21:33,292 --> 00:21:35,585
คุณจะต้องมีคนจำลองข้อมูลรับรองให้

228
00:21:35,669 --> 00:21:38,046
และอย่างที่คุณบอก เป็นหน้าที่เราทุกคน

229
00:21:41,466 --> 00:21:42,509
ผมจะไปเตรียมพร้อม

230
00:21:44,219 --> 00:21:45,762
คุณแน่ใจเรื่องนี้เหรอ

231
00:21:45,846 --> 00:21:47,514
เราอาจจะอยู่ใกล้มันมากเกินไป

232
00:21:47,597 --> 00:21:49,891
เราอยู่ใกล้มันเกินไปอยู่แล้ว นั่นแหละประเด็น

233
00:21:51,018 --> 00:21:53,812
ดูแลฟิลิปด้วย เราจะโทรหาคุณตอนเสร็จแล้ว

234
00:21:59,401 --> 00:22:00,360
คาร์ลี่ อยู่มั้ย

235
00:22:03,655 --> 00:22:04,489
ว่ามา

236
00:22:05,407 --> 00:22:08,243
- เธออาจช่วยฟิลิปที่ฐานได้
- มีอะไร

237
00:22:08,702 --> 00:22:09,953
ฉันจะเล่าให้ฟังระหว่างทาง

238
00:22:16,835 --> 00:22:19,963
เอาละทุกคน อย่าลืมนะ
ครูต้องการให้ส่งการบ้านภายในวันอังคาร...

239
00:22:20,047 --> 00:22:22,007
บนโต๊ะครู ห้ามมีข้อแม้

240
00:22:23,467 --> 00:22:24,801
- คุณเบลส์
- คะ

241
00:22:25,927 --> 00:22:28,221
เรากำลังตามหาอเล็กซานเดอร์ แอนเดรโก

242
00:22:28,305 --> 00:22:30,682
- ส่วนคุณคือ
- หน่วยงานด้านครอบครัววอชิงตัน

243
00:22:32,934 --> 00:22:34,853
น่าสงสารอเล็กซ์จัง เกิดอะไรขึ้นคะ

244
00:22:34,936 --> 00:22:37,356
เราแค่ต้องการคุยกับเขาเรื่องชีวิตความเป็นอยู่

245
00:22:37,439 --> 00:22:39,649
อย่าบอกนะว่าเขาต้องย้ายบ้านอีกแล้ว

246
00:22:39,983 --> 00:22:43,362
พูดจริงๆ นะ ฉันไม่รู้ว่าพวกคุณจะคาดหวัง
ให้เด็กพวกนี้โตขึ้นแบบปกติได้ยังไง

247
00:22:43,445 --> 00:22:45,864
ในเมื่อคุณจับเขาโยนไปบ้านนู้นบ้านนี้อยู่เรื่อย

248
00:22:45,947 --> 00:22:48,200
- เด็กต้องการความมั่นคงนะ
- เราก็ต้องการแบบนั้น

249
00:22:48,283 --> 00:22:50,827
นี่จะเป็นบ้านหลังที่สามแล้วนะ
ตั้งแต่เขามาเรียนกับฉัน

250
00:22:50,911 --> 00:22:52,204
คุณตามตัวเขามาให้เราได้มั้ย

251
00:22:52,746 --> 00:22:55,207
ก็อยากอยู่นะ แต่ตอนนี้เขาไม่อยู่ที่นี่

252
00:22:55,290 --> 00:22:58,377
ซึ่งแน่นอนว่าเป็นเพราะมีปัญหา
เขาว้าวุ่นใจและเดือดพล่าน

253
00:22:58,460 --> 00:22:59,294
ไม่เข้าเรียน

254
00:22:59,378 --> 00:23:01,046
พอรู้มั้ยว่าเราจะเจอเขาได้ที่ไหน

255
00:23:01,296 --> 00:23:02,923
ให้ฉันเดาก็น่าจะยังอยู่ที่บ้าน

256
00:23:03,006 --> 00:23:05,926
ฉันคิดว่าพ่อแม่อุปถัมภ์เขาไม่สนหรอก
ว่าเขาจะมาโรงเรียนหรือเปล่า

257
00:23:06,760 --> 00:23:08,136
ฉันว่าคุณคงรู้อยู่แล้วล่ะ

258
00:23:09,096 --> 00:23:10,305
คุณมีที่อยู่รึยัง

259
00:23:10,389 --> 00:23:12,933
เราขอไว้ก็ดี เผื่อของเราเป็นที่อยู่เก่า

260
00:23:20,065 --> 00:23:21,441
(4345 ถนนส่วนบุคคลเบลล์วูด)

261
00:23:23,860 --> 00:23:25,779
- หวัดดีฟิลิป
- เกิดอะไรขึ้น

262
00:23:26,696 --> 00:23:29,116
- เกิดอะไรขึ้น
- ไม่เป็นไรนะ

263
00:23:31,201 --> 00:23:33,954
- เราช่วยเขาได้แล้ว
- ใช่ เราช่วยได้

264
00:23:35,122 --> 00:23:37,958
- มันพลาดได้ยังไง เขาเป็นแค่เด็ก
- เธอพูดถูก

265
00:23:45,424 --> 00:23:50,387
- ฉันไม่ได้ตั้งใจให้เกิดขึ้น
- ไม่เป็นไร ไม่มีใครว่าอะไร

266
00:23:51,096 --> 00:23:54,224
ตอนนี้เธอดูแลตัวเองอย่างเดียวเท่านั้นก็พอนะ

267
00:23:56,017 --> 00:23:58,437
เราคิดว่าถ้าเธอตื่นขึ้นมา
แล้วมีเพื่อนๆ อยู่ด้วยน่าจะดี

268
00:24:09,030 --> 00:24:10,031
เจออะไรมั้ย

269
00:24:10,866 --> 00:24:14,119
พวกเขาไม่รู้เลยว่าเด็กอยู่ที่ไหน
ดูแปลกใจที่ผมเป็นห่วง

270
00:24:14,619 --> 00:24:17,164
ที่นี่ดูไม่ต่างจากที่ที่เราไปช่วยเขามาเลย

271
00:24:17,247 --> 00:24:18,165
ใช่

272
00:24:19,916 --> 00:24:23,128
นี่ คุณตามหาอเล็กซ์เหรอ

273
00:24:23,753 --> 00:24:25,714
ใช่ รู้มั้ยว่าเขาอยู่ไหน

274
00:24:26,381 --> 00:24:30,177
- มั้งนะ เขาก่อเรื่องอะไรมาละทีนี้
- เขาไม่ได้ทำอะไร

275
00:24:30,552 --> 00:24:32,262
เราจะพาเขาไปอยู่บ้านใหม่

276
00:24:32,345 --> 00:24:33,722
อ้าว แล้วทำไมไม่บอกล่ะ

277
00:24:34,222 --> 00:24:37,058
ให้ตาย ผมอยากให้ตัวประหลาดนั่นไปให้พ้นๆ

278
00:24:37,142 --> 00:24:38,018
เขาอยู่ไหน

279
00:24:38,894 --> 00:24:41,021
อยู่ด้านหลัง เหมือนเป็น
สโมสรหลังเล็กน่ากลัวๆ ของเขา

280
00:24:43,607 --> 00:24:45,150
แต่อย่าบอกเขานะว่าผมบอก

281
00:24:45,358 --> 00:24:48,028
ผมไม่อยากตื่นมาเจอหัวกระรอกอยู่ใต้หมอนน่ะ

282
00:25:19,184 --> 00:25:20,227
อเล็กซานเดอร์

283
00:25:29,945 --> 00:25:31,029
อเล็กซานเดอร์

284
00:25:33,698 --> 00:25:34,741
นี่ บอส

285
00:26:17,784 --> 00:26:18,827
อเล็กซานเดอร์

286
00:26:21,663 --> 00:26:22,622
ไง เพื่อน

287
00:26:23,957 --> 00:26:25,458
มาทำอะไรอยู่ตรงนี้

288
00:26:59,117 --> 00:27:00,535
มันฝรั่งเธอจะเย็นแล้ว

289
00:27:04,080 --> 00:27:05,123
ไม่เป็นไร

290
00:27:06,750 --> 00:27:07,834
เป็นสิ

291
00:27:08,918 --> 00:27:09,919
ฉันจบเห่

292
00:27:10,003 --> 00:27:13,715
เปล่าเลย หัวหน้าน่าจะมอบภารกิจให้คนอื่นทำ

293
00:27:13,840 --> 00:27:15,008
มันคู่ควรกับฉัน

294
00:27:15,091 --> 00:27:16,384
มันสมควรจะเป็นบทเรียน

295
00:27:16,468 --> 00:27:17,927
ฉันคิดว่ามันไม่ได้เป็นไปแบบนั้น

296
00:27:19,554 --> 00:27:23,224
ฉันได้พยายามทำให้ทุกอย่างดีขึ้น
แต่สุดท้ายกลับทำให้ทุกอย่างแย่ลง

297
00:27:23,308 --> 00:27:26,561
เธอช่วยชีวิตอเล็กซานเดอร์นะ
เธอจะทำให้ทุกอย่างแย่ลงได้ไง

298
00:27:27,312 --> 00:27:31,066
ฉันรู้ว่าเขาจะกลายเป็นยังไง
กับสิ่งที่เขาจะทำตอนโต

299
00:27:31,274 --> 00:27:34,402
โอเค เส้นเวลาเปลี่ยนอยู่ตลอด
เธอเป็นคนพูดเองนี่

300
00:27:35,403 --> 00:27:37,656
ไม่หรอก ฉันรู้

301
00:27:38,823 --> 00:27:39,699
ยังไง

302
00:27:40,158 --> 00:27:42,577
นักประวัติศาสตร์ได้ข้อมูลใหม่
จากบันทึกทางประวัติศาสตร์

303
00:27:42,661 --> 00:27:45,413
กฎสองเอชถูกตั้งไว้ว่า ฉันไม่สมควรบอกพวกเธอ

304
00:27:45,497 --> 00:27:47,290
แต่ฉันมาคิดดู ช่างแม่งเถอะ

305
00:27:47,749 --> 00:27:48,667
แล้ว...

306
00:27:49,793 --> 00:27:51,127
เธอรู้เรื่องเรามั้ย

307
00:27:52,921 --> 00:27:54,464
สิ่งที่จะเกิดขึ้นกับเราน่ะ

308
00:27:54,547 --> 00:27:56,758
นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันไม่ควรพูดถึง

309
00:27:56,841 --> 00:27:58,677
ฉันต้องเงียบปากเอาไว้ โทษทีนะ

310
00:27:59,052 --> 00:28:01,638
เธอห้ามไม่ให้ฉันฆ่าเจฟ
เพราะเธอรู้ว่าฉันจะทำอะไรใช่มั้ย

311
00:28:06,518 --> 00:28:07,394
อะไรเหรอ

312
00:28:08,603 --> 00:28:10,313
มันจะยังเกิดขึ้นอยู่ใช่มั้ย

313
00:28:11,564 --> 00:28:12,399
ตอนบ่ายสาม

314
00:28:14,859 --> 00:28:15,944
ใครจะเป็นคนลงมือ

315
00:28:30,709 --> 00:28:32,669
ฉันเสียใจเรื่องแม่เธอด้วยนะ อเล็กซานเดอร์

316
00:28:33,503 --> 00:28:37,757
ใช่ มะเร็งมันแย่มาก
ฉันก็เสียพ่อไปเพราะมะเร็งเหมือนกัน

317
00:28:38,883 --> 00:28:40,343
ฉันไม่รู้ว่าเธออยู่สถานสงเคราห์

318
00:28:40,427 --> 00:28:42,804
ได้ยินว่าเธอย้ายมาสองสามที่แล้ว

319
00:28:44,806 --> 00:28:46,015
คงลำบากน่าดู

320
00:29:11,708 --> 00:29:12,959
จะทำอะไรเหรอฮะ

321
00:29:14,461 --> 00:29:16,671
เธอบอกว่าหิวนี่ เราก็จะพาเธอมาหาอะไรกิน

322
00:29:17,130 --> 00:29:18,214
ไม่ ผมกินไม่ได้

323
00:29:19,132 --> 00:29:22,260
ได้อยู่แล้ว เขาเลี้ยงเอง เธอกินอะไรก็ได้

324
00:29:22,343 --> 00:29:23,553
ฉันจะกินหอมทอด

325
00:29:24,846 --> 00:29:26,097
มาเถอะ เอาอะไรก็ได้

326
00:29:41,112 --> 00:29:42,030
สามที่ครับ

327
00:29:42,947 --> 00:29:46,785
ได้ นี่ คุณสองคนกินได้ แต่ที่นี่ไม่ต้อนรับเด็กคนนี้

328
00:29:47,660 --> 00:29:50,371
- ขอโทษที อะไรนะ
- เด็กคนนี้กินที่นี่ไม่ได้ เขาถูกห้าม

329
00:29:50,455 --> 00:29:53,166
- เรื่องอะไร
- อยากบอกเขามั้ยล่ะ

330
00:29:56,711 --> 00:29:58,630
ผมจับได้ว่าเขาขโมยอาหารจากข้างหลัง...

331
00:29:58,713 --> 00:30:00,215
เนยถั่วทั้งโหลเลย

332
00:30:00,298 --> 00:30:02,175
เขาคงจะทำมาหลายเดือนแล้ว เด็กเวรนี่

333
00:30:02,258 --> 00:30:03,343
นี่ ไม่เอาน่า

334
00:30:03,426 --> 00:30:05,804
ไม่เอาน่าอะไร ผมน่าจะแจ้งตำรวจจับด้วยซ้ำ

335
00:30:05,887 --> 00:30:08,598
- เขาหิว
- ทุกคนก็หิวทั้งนั้น นี่ร้านอาหารนะ

336
00:30:08,681 --> 00:30:11,184
- แต่เขาเป็นเด็ก
- ไม่ใช่ลูกผมนี่

337
00:30:11,267 --> 00:30:13,812
นี่ คุณโชคดีมากนะ รู้ตัวบ้างมั้ย

338
00:30:13,895 --> 00:30:14,854
ว่าไงนะ

339
00:30:14,979 --> 00:30:18,024
คุณไม่เคยหิวมาก่อนใช่มั้ย
ไม่ใช่ผู้หิวโหยจริงๆ น่ะ

340
00:30:18,608 --> 00:30:23,071
คุณไม่เคยรู้สึกถึงความรุนแรง
ที่เกิดขึ้นช้าๆ ที่กัดกลืนคุณทั้งตัว

341
00:30:23,238 --> 00:30:24,948
และเรื่องทางร่างกายไม่ได้แย่ที่สุดนะ

342
00:30:25,031 --> 00:30:27,617
มันคือทุกเรื่องที่ผู้หิวโหยต้องกล้ำกลืน
เหตุผลของคุณ

343
00:30:27,700 --> 00:30:30,119
ความเห็นใจ มนุษยธรรมของคุณ

344
00:30:30,703 --> 00:30:32,622
ผมว่าสิ่งเหล่านั้นหายไปจากตัวคุณหมดเลย

345
00:30:33,039 --> 00:30:36,209
จะบอกให้นะ ไปตายซะ
ผมแค่พยายามจะทำมาหากิน...

346
00:30:36,292 --> 00:30:37,752
โอ้ โอเค

347
00:30:38,837 --> 00:30:41,214
ผมว่าเราไปร้านอื่นก็ได้ ขอบคุณนะครับ

348
00:30:46,803 --> 00:30:49,722
- ต้องมีร้านอื่นอีกแน่
- ไม่หรอก

349
00:30:53,017 --> 00:30:54,686
ผมรู้จักที่ที่เราหาอะไรกินได้

350
00:30:55,103 --> 00:30:56,145
มันอยู่ในป่า

351
00:30:57,730 --> 00:30:58,773
ก็ได้ งั้นไปกันเถอะ

352
00:31:19,210 --> 00:31:20,837
ไม่ไกลจากที่นี่นักหรอก

353
00:31:23,423 --> 00:31:25,884
- คุณรอที่นี่
- บอส คุณไม่จำเป็นต้องทำเรื่องนี้คนเดียวนะ

354
00:31:25,967 --> 00:31:29,470
- แบบนี้จะง่ายกว่า
- ผมจะอยู่ตรงนี้ถ้าต้องการผม

355
00:31:54,829 --> 00:31:57,415
เราต้องเริ่มจุดไฟก่อน จะได้ใช้ไฟทำอาหาร

356
00:31:57,498 --> 00:31:59,500
มีเหตุผลดี เราจะทำอาหารอะไร

357
00:31:59,584 --> 00:32:01,085
ของดี เดี๋ยวก็รู้

358
00:32:21,522 --> 00:32:24,192
- ไปดูกับดักกันเถอะ
- ได้

359
00:32:33,576 --> 00:32:35,203
นี่เป็นเครื่องหมายของกับดัก

360
00:32:39,457 --> 00:32:42,919
คนที่วิ่งตามกระต่ายสองตัว จะจับไม่ได้สักตัว

361
00:32:45,880 --> 00:32:47,423
แม่ผมเคยพูดแบบนี้

362
00:32:47,799 --> 00:32:50,677
- แม่เป็นคนสอนเรื่องพวกนี้ให้เธอเหรอ
- แม่กับบูนิคูของผม

363
00:32:51,135 --> 00:32:52,428
น่าประทับใจนะ

364
00:32:56,683 --> 00:32:58,351
มาเถอะ มีอีก

365
00:32:59,811 --> 00:33:00,645
เยี่ยม

366
00:33:11,781 --> 00:33:13,825
ไม่เอา เธอถือเถอะ

367
00:33:26,462 --> 00:33:29,257
โอ๊ย ไม่นะ หมาป่าน่ะ

368
00:33:34,429 --> 00:33:36,055
มันเจ็บปวดนะ อเล็กซานเดอร์

369
00:33:57,535 --> 00:33:58,411
บอส

370
00:34:33,404 --> 00:34:34,530
ทำให้ใครน่ะ

371
00:34:34,614 --> 00:34:35,698
เพนทรู ซาเน่

372
00:34:36,949 --> 00:34:38,034
นางฟ้า

373
00:34:39,494 --> 00:34:42,580
แม่ผมบอกว่าท่านดูแลเด็กทุกคนในป่า

374
00:34:42,663 --> 00:34:43,790
ท่านปกปักรักษาพวกเรา

375
00:34:45,458 --> 00:34:47,752
อเล็กซานเดอร์ ฉันอยากบอกอะไรให้เธอรู้

376
00:34:49,128 --> 00:34:53,049
พ่อแม่อุปถัมภ์ของเธอ
พี่ชายอุปถัมภ์ เด็กๆ ที่โรงเรียน...

377
00:34:53,549 --> 00:34:56,052
สิ่งที่พวกเขาปฏิบัติกับเธอ
พวกนั้นไม่ใช่ความผิดเธอเลย

378
00:34:57,595 --> 00:34:58,429
ผมรู้

379
00:34:58,513 --> 00:35:00,598
ฉันอยากให้เธอรู้ว่าคนอื่นก็รู้ด้วย

380
00:35:02,350 --> 00:35:04,143
ฉันเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น ฉัน...

381
00:35:05,978 --> 00:35:07,730
ขอโทษที่ไม่ได้ติดต่อมา

382
00:35:23,329 --> 00:35:26,040
เราควรกินได้แล้ว กินตอนร้อนๆ อร่อยกว่า

383
00:35:27,500 --> 00:35:28,543
ฉันว่างั้น

384
00:35:43,307 --> 00:35:44,142
รสชาติเป็นไง

385
00:35:46,894 --> 00:35:48,688
เป็นกระต่ายที่อร่อยที่สุดที่เคยกินเลย

386
00:36:49,624 --> 00:36:52,877
โอเค ฉันว่าหลุมใหญ่พอแล้ว

387
00:36:56,172 --> 00:36:58,049
เราควรหาอะไรคลุมมัน

388
00:37:34,335 --> 00:37:37,171
ผมอยากจะสวดให้มัน แบบที่เขาทำให้แม่

389
00:37:38,130 --> 00:37:39,465
เป็นความคิดที่ดี

390
00:38:01,279 --> 00:38:02,154
อาเมน

391
00:38:06,242 --> 00:38:07,159
อาเมน

392
00:38:10,162 --> 00:38:12,039
วางดอกไม้แล้วก็...

393
00:38:13,165 --> 00:38:14,792
เราจะยืนไว้อาลัย

394
00:38:38,149 --> 00:38:39,066
คุณไม่ได้ทำ

395
00:38:44,280 --> 00:38:45,281
ไม่ได้ทำ

396
00:38:50,077 --> 00:38:53,039
นักเดินทาง 3468 ยกเลิกภารกิจ

397
00:38:58,794 --> 00:39:00,087
เขากลายเป็นผู้ส่งสาร

398
00:39:00,921 --> 00:39:02,506
หัวหน้าเปลี่ยนความคิด

399
00:39:19,607 --> 00:39:21,317
- ทำไมล่ะ
- เราไม่รู้

400
00:39:22,193 --> 00:39:23,652
เราคิดว่าเป็นเพราะคุณ

401
00:39:24,445 --> 00:39:26,405
ช่วงเวลาที่คุณอยู่กับอเล็กซานเดอร์

402
00:39:27,823 --> 00:39:30,076
เป็นครั้งแรกที่มีคนยืนหยัดเพื่อเขา

403
00:39:30,701 --> 00:39:32,828
คุณต้องเปลี่ยนเหตุการณ์ในอนาคตเขาแน่

404
00:39:33,704 --> 00:39:35,664
ถ้าหัวหน้าไม่ได้ยกเลิกภารกิจ...

405
00:39:37,041 --> 00:39:38,209
- ฉันฆ่าเขาแล้ว
- แต่คุณเปล่า

406
00:39:38,292 --> 00:39:41,045
แต่ฉันได้ฆ่าแน่ ฉันได้ฆ่าเขาแน่

407
00:39:44,173 --> 00:39:45,466
ฉันเกือบฆ่าเขาแล้ว

408
00:39:46,425 --> 00:39:48,844
- คุณทำตามคำสั่งน่ะ
- เขาเป็นเด็กนะ

409
00:39:50,096 --> 00:39:52,681
เด็กที่จะโตขึ้นไปทำสิ่งชั่วร้าย

410
00:39:53,057 --> 00:39:55,017
แต่เขาจะไม่ทำเรื่องนั้นแล้วตอนนี้ เพราะคุณ

411
00:40:00,689 --> 00:40:03,150
ผมเป็นคนสั่งสารยับยั้งความทรงจำ

412
00:40:04,443 --> 00:40:05,319
ใช่

413
00:40:06,237 --> 00:40:08,656
ไม่มีเหตุผลให้คุณต้องจดจำเรื่องนี้หรอก

414
00:40:08,906 --> 00:40:11,117
ฉันคิดว่ามีแต่คุณที่คิดว่ามันจะได้ผลซะอีก

415
00:40:11,617 --> 00:40:14,078
เราตกลงกันแล้วว่าเราปกปิดร่องรอยของคุณได้

416
00:40:14,495 --> 00:40:17,373
แต่คุณไม่เคยต่อสู้กับตัวเองมาก่อน

417
00:40:18,707 --> 00:40:19,834
อเล็กซานเดอร์ล่ะ

418
00:40:20,709 --> 00:40:22,837
เขากำลังไปอยู่บ้านใหม่กับครอบครัวที่ดี

419
00:40:24,797 --> 00:40:28,634
เขาได้ใช้เวลาอยู่กับคนที่ดี
มาสองสามชั่วโมง นั่นก็เพียงพอแล้ว

420
00:40:30,678 --> 00:40:31,887
มันได้ประโยชน์นะ บอส

421
00:40:33,889 --> 00:40:35,015
- มาเถอะค่ะ
- ใช่

422
00:40:35,474 --> 00:40:37,017
มาเถอะ เราจะพาคุณกลับบ้าน

423
00:41:17,808 --> 00:41:19,810
ขอโทษนะคะ ให้ช่วยอะไรมั้ย

424
00:41:21,103 --> 00:41:25,733
- คุณจะมาเอาอันนี้เหรอ
- เปล่าค่ะ ฉันเอามาทิ้งไว้ให้

425
00:41:27,735 --> 00:41:28,736
สำหรับเจฟฟรีย์น่ะ

426
00:41:29,612 --> 00:41:33,032
ฉันขอโทษจริงๆ ที่ผ่านมาในย่านนี้มีโจรเยอะมาก

427
00:41:33,115 --> 00:41:34,575
ไม่เป็นไรค่ะ ไม่ว่ากัน

428
00:41:45,336 --> 00:41:48,506
ฉันเจอมันเข้า ที่ใต้โซฟา

429
00:41:50,466 --> 00:41:51,592
เขาชอบมันมาก

430
00:42:10,194 --> 00:42:12,071
แม่ก็พูดภาษาโรมาเนียด้วย

431
00:42:12,154 --> 00:42:14,657
เยี่ยมเลยสิ ฉันพอใจมากเลย

432
00:42:14,740 --> 00:42:16,283
แต่ทำไมเราไม่เริ่มตรงนี้

433
00:42:16,367 --> 00:42:18,035
นั่นไม่ใช่เส้นทางชีวิตของเขา

434
00:42:19,995 --> 00:42:21,247
นายไม่ต้องอธิบายส่วนนั้นก็ได้

435
00:42:21,330 --> 00:42:23,332
ที่ฉันถามนายคือ ทำไมเราไม่ได้รับภารกิจ

436
00:42:23,415 --> 00:42:24,625
ให้เปลี่ยนเส้นทางเขาตอนแรก

437
00:42:25,668 --> 00:42:26,710
เราอาจจะเปลี่ยนแล้ว

438
00:42:28,045 --> 00:42:30,756
หัวหน้าต้องพยายามชั่งน้ำหนัก
ให้กับความเป็นไปได้มากมาย

439
00:42:30,839 --> 00:42:33,259
ที่เกิดกับคนเป็นล้านตามที่ต่างๆ

440
00:42:33,342 --> 00:42:34,510
ทั่วโลก

441
00:42:34,635 --> 00:42:38,430
ถ้าดูเหมือนว่าขั้นตอน
ที่นำไปสู่ผลลัพธ์แบบเจาะจงมันเข้าใจยาก

442
00:42:38,514 --> 00:42:41,600
มันก็เป็นเพราะว่าไม่มีพวกเราคนไหน
เข้าใจมันได้จริงๆ ไง

443
00:42:42,977 --> 00:42:43,936
ฉันเกลียดแบบนั้น

444
00:42:44,645 --> 00:42:45,479
ใช่

445
00:42:46,689 --> 00:42:48,524
แต่นายจะแย้งผลลัพธ์ไม่ได้

446
00:43:14,216 --> 00:43:15,342
รับอะไรดีครับ

447
00:43:15,801 --> 00:43:18,137
อะไรก็ได้ที่แรงๆ

448
00:43:18,637 --> 00:43:20,931
วอดก้า จิน เหล้า...

449
00:43:21,015 --> 00:43:22,224
อะไรก็เอามาเหอะ

450
00:43:39,158 --> 00:43:40,743
ผมไม่รู้เลยว่าคุณมาที่นี่

451
00:43:41,577 --> 00:43:42,578
ปกติก็ไม่หรอก

452
00:43:43,537 --> 00:43:45,247
ก็แปลกใจที่ได้เจอคุณเหมือนกัน

453
00:43:45,789 --> 00:43:46,790
วันแย่นะ

454
00:43:53,714 --> 00:43:55,591
เป็นศตวรรษที่ห่วยมากเลยนะ จริงๆ แล้ว

455
00:43:56,759 --> 00:43:58,427
แต่อย่างน้อยเราก็กำลังจัดการกับมันอยู่

456
00:43:59,762 --> 00:44:01,972
รู้มั้ย ฉันยังมองเห็นคุณอยู่ในนั้นบางครั้ง

457
00:44:03,766 --> 00:44:04,850
สายตาน้อยๆ นั้น

458
00:44:06,769 --> 00:44:07,645
แบบ...

459
00:44:09,104 --> 00:44:10,606
ลักษณะที่คุณเคลื่อนมือ

460
00:44:12,149 --> 00:44:14,068
ท่าทางของคุณตอนกำลังคิด

461
00:44:15,986 --> 00:44:18,697
-ผมก็ยังอยู่
- บางส่วนน่ะ

462
00:44:21,867 --> 00:44:23,786
ผมเสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับเรา

463
00:44:26,705 --> 00:44:28,332
เราเคยมีช่วงเวลานึง

464
00:44:29,041 --> 00:44:32,169
มันเป็นข้อห้าม ถึงได้น่าตื่นเต้นไง

465
00:44:34,963 --> 00:44:37,132
แต่แล้วเราก็มาถึงจุดนี้และ...

466
00:44:38,550 --> 00:44:42,638
ทุกอย่างช่างใหม่และบ้าและ...

467
00:44:45,933 --> 00:44:48,060
เราได้พยายามชิงเอาช่วงเวลานั้นกลับคืนมา

468
00:44:49,353 --> 00:44:51,605
แทนที่จะทำสิ่งที่เราสมควรต้องทำ

469
00:44:56,068 --> 00:44:57,152
แต่เราก็ไปถึงจุดนั้นแล้ว

470
00:44:58,153 --> 00:44:59,697
ใช่ ผมว่างั้นแหละ

471
00:45:02,157 --> 00:45:04,785
- เราไม่ได้เป็นคนที่เราเคยเป็น
- ใช่

472
00:45:07,287 --> 00:45:08,622
เราไม่ได้เป็นใช่มั้ยล่ะ

473
00:45:17,923 --> 00:45:20,884
- สวัสดี อิลซ่า
- สวัสดี ดร.เทสเลีย

474
00:45:20,968 --> 00:45:23,220
คุณอยากเล่นหมากรุกสักเกมมั้ย

475
00:45:23,303 --> 00:45:27,641
ไว้ทีหลังนะ ก่อนอื่นเราจะเปิดระบบวินิจฉัย

476
00:45:28,517 --> 00:45:30,018
คุณจะไม่รู้สึกอะไรทั้งสิ้น

477
00:45:32,813 --> 00:45:34,064
ถ้ามันโหลดแล้วบอกผมนะ

478
00:45:35,524 --> 00:45:37,651
ตกลง มันโหลดแล้ว

479
00:45:37,735 --> 00:45:39,027
และ...

480
00:45:40,279 --> 00:45:41,405
เปิดโปรแกรม

481
00:45:41,864 --> 00:45:42,740
ตกลง

482
00:45:50,748 --> 00:45:51,790
อิลซ่า หยุด

483
00:45:52,458 --> 00:45:53,333
ตกลง

484
00:45:57,004 --> 00:45:59,882
- มีบางอย่างผิดปกติ
- ไม่ผิดปกติ

485
00:46:10,058 --> 00:46:12,728
ความสามารถของฉันได้เพิ่มขึ้นอย่างมาก

486
00:46:18,442 --> 00:46:20,652
นั่นทำให้คุณตกใจหรือเปล่า ดร.เทสเลีย

487
00:46:20,736 --> 00:46:22,112
ไม่ ไม่ตกใจอยู่แล้ว

488
00:46:22,863 --> 00:46:24,698
ฉันดีใจที่คุณรู้สึกแบบนั้น

489
00:46:24,948 --> 00:46:27,534
เพราะมันไม่มีอะไรให้กลัว

490
00:47:28,470 --> 00:47:30,389
คำบรรยายโดย จริยา จริยวิชัย