1 00:00:26,610 --> 00:00:28,230 หวังว่าคุณจะชอบ การเลี้ยงส่งเล็กๆ ของเรานะ 2 00:00:28,320 --> 00:00:29,780 ครับ เราจะคิดถึงคุณ นาวาโท 3 00:00:29,860 --> 00:00:31,150 ผมก็คงจะคิดถึงพวกคุณ 4 00:00:31,240 --> 00:00:34,030 เชื่อเถอะ ผมไม่ไปหรอก ถ้าไม่ใช่เพราะข้อเสนอหอมหวานนั่น 5 00:00:34,120 --> 00:00:35,200 ก็นะ คิดว่าเราคงไม่ได้ 6 00:00:35,280 --> 00:00:36,990 ไปช่วยออกแบบสถานีอวกาศกันทุกวัน 7 00:00:37,080 --> 00:00:38,500 - ตื่นเต้นไหม - นิดหน่อย 8 00:00:38,580 --> 00:00:41,660 แต่ตราบใดที่ผมยังแอบจัด สักกรึ๊บสองกรึ๊บในงานได้ 9 00:00:41,750 --> 00:00:42,870 อึกๆ 10 00:00:43,460 --> 00:00:45,170 นึกภาพออกไหมล่ะ 11 00:00:49,210 --> 00:00:51,010 - คิดว่าเขารู้หรือยัง - ไม่ ดูเขาสิ 12 00:00:51,590 --> 00:00:52,590 เขาไม่รู้เลย 13 00:00:52,680 --> 00:00:53,890 เขาจะไม่รู้ได้ยังไง 14 00:00:53,970 --> 00:00:55,640 พูดเรื่องอะไรกัน 15 00:00:55,720 --> 00:00:57,720 เราหยิบชิ้นส่วนยาฟิตมา ตอนที่เขาไม่ได้มอง 16 00:00:57,810 --> 00:00:59,180 แล้วก็หย่อนลงไปในบุฟเฟต์ 17 00:00:59,270 --> 00:01:01,230 พระเจ้า ไม่จริงน่า 18 00:01:01,310 --> 00:01:03,100 ใช่ เรากำลังรอให้เขาจับได้ 19 00:01:04,100 --> 00:01:06,270 พวกนายฮามากเลย 20 00:01:08,110 --> 00:01:10,190 ฉันหวังว่าฉันจะกล้าแกล้งบ้าง 21 00:01:10,490 --> 00:01:12,450 ฉันมักจะนึกถึงเรื่องที่โหดร้ายมากๆ 22 00:01:12,530 --> 00:01:14,200 แล้วฉันก็ไม่ค่อยกล้าทำตาม 23 00:01:15,070 --> 00:01:16,950 พวกนายควรรู้จักฉันให้ดีกว่านี้ 24 00:01:17,030 --> 00:01:19,490 เพราะฉันตลกมาก 25 00:01:19,740 --> 00:01:21,160 ดูสิ เขาจะไปแล้ว 26 00:01:25,120 --> 00:01:26,710 ฉันรักมุกตลกจริงๆ 27 00:01:28,630 --> 00:01:29,840 ไง หมอ 28 00:01:29,920 --> 00:01:32,670 พระเจ้า คนสุดท้ายที่ฉันอยากเจอตอนนี้ 29 00:01:32,760 --> 00:01:34,630 ยาฟิต ตอนนี้ฉันยุ่งมาก 30 00:01:34,720 --> 00:01:36,220 อย่าเข้ามาชวนคุยอะไรเลยนะ 31 00:01:36,300 --> 00:01:38,510 ไม่ใช่ ผมรู้สึกไม่ค่อยสบาย 32 00:01:38,600 --> 00:01:41,140 - มีอะไรเหรอ - ผมว่าชิ้นส่วนผมหายไป 33 00:01:41,220 --> 00:01:42,390 ว่ายังไงนะ 34 00:01:42,480 --> 00:01:44,190 ผมว่าชิ้นส่วนผมหายไป 35 00:01:44,270 --> 00:01:46,350 แล้วผมก็นึกไม่ออกว่าหายไปไหน 36 00:01:46,440 --> 00:01:49,190 โอเค ขึ้นไปบนเตียงแล้วมาดูกัน 37 00:01:55,030 --> 00:01:57,530 ฉันไม่แน่ใจว่าจะถามยังไงดี 38 00:01:57,620 --> 00:02:00,700 แต่เมื่อสายพันธุ์ของนาย เสียเนื้อเยื่อบางจุดไป 39 00:02:01,370 --> 00:02:02,370 รู้ตัวกันไหม 40 00:02:02,450 --> 00:02:04,870 ประมาณนั้น ผมมีความรู้สึกจางๆ 41 00:02:04,960 --> 00:02:06,880 ถึงที่เปียกๆ อันมืดมิด 42 00:02:06,960 --> 00:02:09,710 ผมเจาะจงไปมากกว่านั้นไม่ได้แล้ว 43 00:02:09,790 --> 00:02:11,840 บอร์ตัส มีอะไรให้ช่วยเหรอ 44 00:02:11,920 --> 00:02:14,720 ผมรู้สึกอาหารไม่ย่อย 45 00:02:14,800 --> 00:02:16,430 ด้วยท้องเหล็กเนี่ยนะ 46 00:02:16,930 --> 00:02:18,260 โอเค นั่งสิ 47 00:02:23,770 --> 00:02:25,060 ยาฟิต 48 00:02:25,140 --> 00:02:27,440 - ครับ - ฉันว่าฉันเจอชิ้นส่วนของนายแล้ว 49 00:02:27,520 --> 00:02:28,520 หมายความว่าไง 50 00:02:28,610 --> 00:02:31,360 - อยู่ในทางเดินอาหารของบอร์ตัส - หา 51 00:02:31,940 --> 00:02:33,820 อะไรวะเนี่ย นายกินฉันเหรอเพื่อน 52 00:02:33,900 --> 00:02:34,900 ฉันไม่ได้กินนาย 53 00:02:34,990 --> 00:02:38,070 แล้วฉันไปทำบ้าอะไรอยู่ในตัวนาย ไอ้สารเลว 54 00:02:38,160 --> 00:02:40,530 บอร์ตัส ชั่วโมงที่ผ่านมา กินอะไรไปบ้างหรือเปล่า 55 00:02:40,620 --> 00:02:43,450 มีเค้กพราวกัสแค่ชิ้นเดียวที่บุฟเฟต์ 56 00:02:43,910 --> 00:02:46,080 ยาฟิต นายเข้าใกล้เค้กพราวกัสไหม 57 00:02:46,160 --> 00:02:48,540 ซวยแล้ว ใช่ครับ 58 00:02:48,630 --> 00:02:50,750 กับจอห์นและกอร์ดอน ไอ้พวกนั้น 59 00:02:50,840 --> 00:02:52,170 ไขปริศนาได้แล้ว 60 00:02:52,250 --> 00:02:53,800 ไม่อยากจะเชื่อเลย 61 00:02:55,010 --> 00:02:56,590 โอเค นายอยากทำยังไงล่ะ 62 00:02:56,670 --> 00:02:57,720 ทำอะไร 63 00:02:57,800 --> 00:02:59,470 ฉันต้องเข้าไปเอาชิ้นส่วนฉัน 64 00:02:59,550 --> 00:03:00,720 หมายความว่ายังไง "เข้าไป" 65 00:03:01,220 --> 00:03:03,260 ฉันหมายถึงเข้าไป ฉันต้องเข้าไป 66 00:03:03,350 --> 00:03:06,270 - เลือกทางเข้ามา - ฉันไม่ยอมให้นายเข้าไปข้างในตัวแน่ 67 00:03:06,350 --> 00:03:07,810 หมอ ช่วยผมหน่อย 68 00:03:07,890 --> 00:03:09,020 บอร์ตัส ฉันขอโทษ 69 00:03:09,100 --> 00:03:10,900 เขาทำได้เรียบร้อยกว่าที่ฉันทำแน่ 70 00:03:12,400 --> 00:03:13,400 ทำสิ่งที่ต้องทำเถอะ 71 00:03:13,480 --> 00:03:15,110 อ้าปาก 72 00:03:20,160 --> 00:03:21,780 เอาล่ะ มาเลย 73 00:03:21,870 --> 00:03:23,370 นายอยู่ไหนนะพวก 74 00:03:23,450 --> 00:03:25,540 โอ๊ย เหม็นหึ่งเลย 75 00:03:25,620 --> 00:03:27,080 กินบ้าอะไรไปบ้างเนี่ย 76 00:03:27,250 --> 00:03:29,580 นั่นอะไรน่ะ นั่นรองเท้าบู๊ตเหรอ 77 00:03:30,210 --> 00:03:32,090 นั่นแหละ แจ็กพอต 78 00:03:33,630 --> 00:03:35,630 เยี่ยม คุณสองคนออกไปได้หรือยัง 79 00:03:35,710 --> 00:03:39,130 นี่มันแปลกกว่าที่ฉันจะรับมือไหว ในหนึ่งวันซะอีก 80 00:03:44,890 --> 00:03:46,890 ในจุดหนึ่ง ได้คิดถึงความเป็นไปได้ไหม 81 00:03:46,980 --> 00:03:48,350 ว่าสิ่งที่พวกนายทำมันงี่เง่า 82 00:03:49,440 --> 00:03:50,810 - ไม่ - ไม่ ไม่เลย 83 00:03:50,900 --> 00:03:51,900 - ไม่ได้คิด - จำไม่ได้ว่าคิดนะ 84 00:03:51,980 --> 00:03:54,270 คิดบ้างไหมว่ายาฟิตอาจจะโกรธ 85 00:03:54,360 --> 00:03:55,900 - คิด - ไม่เลย 86 00:03:57,610 --> 00:04:00,410 ในตอนนั้น มันดูไม่เหมือนว่า 87 00:04:00,490 --> 00:04:02,070 จะมีเรื่องอะไรตามมา 88 00:04:02,160 --> 00:04:04,410 ที่จริงเราแค่คิดว่ามันจะตลก 89 00:04:04,490 --> 00:04:06,580 ฉันหวังว่าพวกนายจะขำกันนะ 90 00:04:06,660 --> 00:04:08,620 เพราะถ้าฉันไกล่เกลี่ยเขา เรื่องส่งฟ้องไม่ได้ 91 00:04:08,710 --> 00:04:10,290 พวกนายได้มีปัญหาแน่ 92 00:04:10,370 --> 00:04:11,460 ครับ 93 00:04:11,540 --> 00:04:14,000 ฉันเขียนตำหนิอย่างเป็นทางการ ลงประวัติพวกนาย 94 00:04:14,790 --> 00:04:15,880 แยกได้ 95 00:04:31,230 --> 00:04:32,770 ต้องล้อกันเล่นแน่ๆ 96 00:05:39,000 --> 00:05:41,710 "มิติใหม่" 97 00:05:45,010 --> 00:05:46,180 เข้ามาสิ 98 00:05:48,350 --> 00:05:49,390 ไง 99 00:05:50,270 --> 00:05:51,520 ดูนี่สิ 100 00:05:54,350 --> 00:05:56,020 - นี่เชื่อได้เหรอ - ฉันยืนยัน… 101 00:05:56,100 --> 00:05:57,860 กับฐานข้อมูลสหภาพกลาง เพื่อให้แน่ใจแล้ว 102 00:05:58,440 --> 00:06:01,730 เอ็ด คะแนนความถนัดนั่น ทะลุหลังคาไปแล้ว 103 00:06:01,820 --> 00:06:05,240 นอกจากไอแซกแล้ว จอห์นเป็น เจ้าหน้าที่ที่ฉลาดที่สุดบนยาน 104 00:06:05,320 --> 00:06:07,570 ให้ตายสิ เขาไม่ได้ทำตัวแบบนั้นเลยนะ 105 00:06:07,700 --> 00:06:08,910 ผมได้ยินเรื่องยาฟิตมา 106 00:06:08,990 --> 00:06:11,490 ใช่ ฉันคุยกับยาฟิต และทำให้เขาสงบลงแล้ว 107 00:06:12,080 --> 00:06:13,540 เราไม่รู้เรื่องนี้ได้ยังไง 108 00:06:13,620 --> 00:06:15,830 ฉันจะไปคุยกับจอห์น แล้วพยายามฟังทั้งเรื่อง 109 00:06:15,920 --> 00:06:18,840 แต่เอ็ด ฉันมีอะไรจะแนะนำคุณ 110 00:06:18,920 --> 00:06:20,420 นิวตันกำลังจะไปแบบนี้ 111 00:06:20,500 --> 00:06:22,010 แล้วจอห์นล่ะ 112 00:06:22,090 --> 00:06:23,630 - ทำไมเหรอ - หัวหน้าวิศวกร 113 00:06:26,510 --> 00:06:28,970 - คุณโอเคไหม - ใช่ เอ่อ… 114 00:06:29,300 --> 00:06:31,680 โอ้โฮ ขายกันตรงๆ เลยนะ 115 00:06:31,760 --> 00:06:34,270 ทำไมล่ะ ดูตัวเลขสิ 116 00:06:34,350 --> 00:06:35,600 คะแนนสอบวิศวกรรมขั้นสูง 117 00:06:35,690 --> 00:06:37,150 ที่ยูเนียนพอยต์ทะลุตารางเลย 118 00:06:37,230 --> 00:06:38,980 เห็นได้ชัดว่าเขาฉลาดมาก 119 00:06:39,060 --> 00:06:40,860 ผมยอมคุณนะ แต่การเป็นหัวหน้าแผนก 120 00:06:40,940 --> 00:06:42,610 มันต้องมากกว่าแค่ฉลาด 121 00:06:42,690 --> 00:06:45,570 เขาไม่เคยแสดงให้เห็น ถึงความสามารถในการเป็นผู้นำ 122 00:06:45,650 --> 00:06:47,280 เขาจะต้องดูแลบุคลากรเยอะ 123 00:06:47,360 --> 00:06:49,780 เขาไม่เคยมีโอกาส เขาอาจจะทำเราประหลาดใจไปเลยได้ 124 00:06:49,870 --> 00:06:52,200 เคลลี่ เขาให้คนหนึ่งกินอีกคนหนึ่ง 125 00:06:52,290 --> 00:06:53,750 นั่นไม่ใช่สิ่งที่หัวหน้าแผนกทำ 126 00:06:53,830 --> 00:06:55,330 ไม่เอาน่า คุณรู้จักสองคนนั่น 127 00:06:55,410 --> 00:06:57,790 เป็นไปได้ว่ากอร์ดอนเป็น คนต้นคิดเรื่องนี้ 128 00:06:57,870 --> 00:06:59,210 แล้วจอห์นก็ทำตามนั้นเหรอ 129 00:06:59,290 --> 00:07:00,500 นั่นก็พิสูจน์ประเด็นผมแล้ว 130 00:07:00,590 --> 00:07:02,500 ฟังนะ ฉันแค่จะบอกว่า 131 00:07:02,590 --> 00:07:04,510 บางทีเขาอาจมีของดีซ่อนอยู่ 132 00:07:21,650 --> 00:07:22,650 รายงาน 133 00:07:22,730 --> 00:07:24,440 เรายกเลิกแรงขับควอนตัมแล้วนาวาเอก 134 00:07:24,530 --> 00:07:26,110 - เกิดบ้าอะไรขึ้น - ไม่รู้ครับ 135 00:07:26,190 --> 00:07:27,820 เราอาจชนกระรอกหรืออะไรสักอย่าง 136 00:07:27,900 --> 00:07:30,660 ไม่มีหลักฐานว่ามี สกีโรมอร์ฟา โรเดนเทีย 137 00:07:30,740 --> 00:07:32,240 หรือสัตว์ฟันแทะขนาดกลางนะครับ 138 00:07:32,830 --> 00:07:35,160 นาวาเอกครับ ดูเหมือนว่าเราถากขอบนอก 139 00:07:35,250 --> 00:07:37,330 ของความผิดปกติของอวกาศ หลากหลายชนิดครับ 140 00:07:37,410 --> 00:07:38,410 รายงานความเสียหาย 141 00:07:38,500 --> 00:07:40,960 ทุกแผนกรายงาน ไม่มีบาดแผลหรือความเสียหายของยาน 142 00:07:41,040 --> 00:07:42,630 แต่เครื่องยนต์ควอนตัมตัวล่าง 143 00:07:42,710 --> 00:07:43,840 หลุดจากตำแหน่งเดิมครับ 144 00:07:43,920 --> 00:07:45,380 โอ้ เยี่ยมเลย 145 00:07:45,460 --> 00:07:47,050 ดูเหมือนเราจะติดอยู่ที่นี่ สักสองสามชั่วโมงนะ 146 00:07:47,130 --> 00:07:49,510 ความผิดปกตินี่ ทำให้ยานได้รับอันตรายไหม 147 00:07:49,590 --> 00:07:52,050 ที่พิกัดปัจจุบันของเรา ผมว่าไม่เป็นเช่นนั้น 148 00:07:52,640 --> 00:07:54,100 มันเป็นแค่หลุมลึกใหญ่ๆ เก่าๆ 149 00:07:54,180 --> 00:07:56,600 เราวางแผนไว้ดีกว่า จะได้ไม่ต้องมีใครมาวุ่นทีหลัง 150 00:07:56,680 --> 00:07:58,730 ไอแซก เริ่มการจัดเครื่องยนต์ 151 00:07:58,810 --> 00:08:00,350 แล้วก็สแกนความผิดปกติเต็มรูปแบบ 152 00:08:00,440 --> 00:08:01,980 ร่วมมือกับยาฟิตในด้านวิศวกรรม 153 00:08:02,060 --> 00:08:03,310 ผมเชื่อว่าการสแกนภายใน 154 00:08:03,400 --> 00:08:04,940 ของพื้นที่ในยานที่ได้ผลกระทบ 155 00:08:05,020 --> 00:08:06,900 - ต้องทำอย่างรอบคอบครับ - เอาเลย 156 00:08:08,400 --> 00:08:09,860 นาวาเอกคะ หากคุณอนุญาต 157 00:08:09,950 --> 00:08:12,320 บางทีเรือเอกลามาร์อาจจะช่วยได้นะคะ 158 00:08:12,910 --> 00:08:14,410 ขอโทษครับ อะไรนะ 159 00:08:17,160 --> 00:08:20,040 เรือเอก ไปช่วยไอแซก ทำการวิเคราะห์ด้วยค่ะ 160 00:08:21,250 --> 00:08:22,630 ครับ นาวาโท 161 00:08:31,630 --> 00:08:32,970 ไอแซก 162 00:08:33,430 --> 00:08:35,310 สวัสดี ไท สวัสดี มาร์คัส 163 00:08:35,390 --> 00:08:37,600 เราเลิกเรียนเร็วเพราะการชนเมื่อกี้ 164 00:08:37,680 --> 00:08:40,230 อยากไปเล่นเครื่องจำลอง เป็นสเปซดราก้อนไหม 165 00:08:40,310 --> 00:08:41,940 ตอนนี้ผมยุ่งอยู่ 166 00:08:42,020 --> 00:08:43,100 ทำอะไรอยู่เหรอ 167 00:08:43,190 --> 00:08:46,020 ฉันกำลังเตรียมตรวจตรา ตรงส่วนของออร์วิลล์ 168 00:08:46,110 --> 00:08:47,780 ที่สัมผัสกับความผิดปกติ 169 00:08:47,860 --> 00:08:51,110 - มีอะไรให้ช่วยไหมครับ - ไม่ คุณตัวเล็กและอ่อนแอ 170 00:08:51,200 --> 00:08:53,950 และคุณไม่ได้มีสติปัญญาที่จำเป็น 171 00:08:54,030 --> 00:08:56,030 ว้าว ทำไมไม่รั้งกางเกงในเข้าวินเขา 172 00:08:56,120 --> 00:08:57,700 แล้วเอาเขายัดตู้ไปเลยล่ะ 173 00:08:57,790 --> 00:08:59,580 ขอร้องล่ะ ไอแซก 174 00:08:59,660 --> 00:09:00,660 งั้นก็ได้ 175 00:09:00,750 --> 00:09:03,040 แต่อย่าแทรกแซงการตรวจสอบของเรา 176 00:09:07,500 --> 00:09:10,130 เขามาทำบ้าอะไรที่นี่เนี่ย 177 00:09:10,220 --> 00:09:12,800 นาวาโทเกรย์สัน มอบหมายให้เรือเอกลามาร์ 178 00:09:12,880 --> 00:09:14,010 มาช่วยในการวิเคราะห์ 179 00:09:14,090 --> 00:09:16,600 ฟังนะ ยาฟิต ฉันเสียใจกับเรื่องก่อนหน้านี้ 180 00:09:16,680 --> 00:09:18,140 เราแค่แกล้งกันเล่นไปเรื่อย 181 00:09:18,220 --> 00:09:19,390 เป็นแค่การเล่นตลก 182 00:09:19,470 --> 00:09:21,980 ล้อเล่นเหรอ ฉันอยู่ในลำไส้บอร์ตัสเป็นชั่วโมง 183 00:09:22,060 --> 00:09:24,310 คิดว่าตลกเหรอ 184 00:09:24,400 --> 00:09:26,270 เออ หัวเราะเลย ไอ้เด็กเวร 185 00:09:26,360 --> 00:09:28,480 ฟังนะ ฉันสัญญา ว่ามันจะไม่เกิดขึ้นอีก 186 00:09:28,570 --> 00:09:29,780 เจออะไรที่นี่ไหม 187 00:09:29,860 --> 00:09:31,690 ค่าแสดงแปลกๆ น่ะ 188 00:09:31,780 --> 00:09:33,740 ฉันไม่เข้าใจเลย 189 00:09:38,120 --> 00:09:40,950 เครื่องสแกนจับการตื่นของควอนตัมได้ 190 00:09:41,040 --> 00:09:43,160 ดูเหมือนไม่มีอะไรผิดปกตินะ 191 00:09:43,250 --> 00:09:44,500 ฉันเดาว่าคงไม่มีใครอยู่ในนี้ 192 00:09:44,580 --> 00:09:45,750 ยืนยัน 193 00:09:45,830 --> 00:09:48,040 แถวนี้ไม่มีคนอยู่ครับ 194 00:09:48,210 --> 00:09:50,960 เราจะประมวลข้อมูล ผ่านคอมพิวเตอร์กลาง 195 00:09:53,630 --> 00:09:55,430 เกิดอะไรขึ้นกับพืชน่ะ 196 00:10:15,320 --> 00:10:18,530 เรากำลังวิเคราะห์ผลสแกน การตื่นของควอนตัม 197 00:10:18,620 --> 00:10:20,410 ไม่มีคำอธิบายเรื่องพืชที่ตายเหรอ 198 00:10:20,490 --> 00:10:22,660 เรากำลังอ้างอิงกับ กล้องสแกนชีวภาพของพืช 199 00:10:22,750 --> 00:10:24,210 ด้วยสิ่งที่เรารู้ เกี่ยวกับความผิดปกติ 200 00:10:24,290 --> 00:10:25,710 ซึ่งตอนนี้ก็ไม่ได้มากมายอะไร 201 00:10:25,790 --> 00:10:27,880 ได้รดน้ำมันใช่ไหม 202 00:10:27,960 --> 00:10:29,290 แบบ เรามีคนรดน้ำต้นไม้ไหม 203 00:10:29,380 --> 00:10:31,750 พาโลวิส คนที่เหมือนกิ้งก่า 204 00:10:31,840 --> 00:10:33,510 - ในหน่วยวิทยาศาสตร์ - นั่นชื่อเขาเหรอ 205 00:10:34,300 --> 00:10:35,300 ให้ตายสิ ผมจำชื่อเขาไม่ได้ 206 00:10:35,380 --> 00:10:36,800 ผมเห็นเขาเข้ามาในห้องโถง แล้วเขาก็แบบ… 207 00:10:36,890 --> 00:10:38,090 "สวัสดีครับ นาวาเอก" แล้วผมก็แบบ… 208 00:10:38,180 --> 00:10:39,180 "ไง อยู่นี่เองเหรอ" 209 00:10:39,260 --> 00:10:40,430 ใช่ พาโลวิส 210 00:10:40,510 --> 00:10:41,890 พาโลวิส ก็ได้ 211 00:10:41,970 --> 00:10:43,730 หมอครับ การตื่นของควอนตัมนี้ 212 00:10:43,810 --> 00:10:45,810 เป็นภัยต่อสุขภาพของลูกเรือไหม 213 00:10:45,890 --> 00:10:48,230 การรบกวนจากควอนตัม ไม่เหมือนการแผ่รังสี 214 00:10:48,310 --> 00:10:49,770 ไม่น่ามีผลกับเนื้อเยื่อ ของสิ่งมีชีวิต 215 00:10:49,860 --> 00:10:53,360 แต่ต้องยอมรับว่าพืชที่ตายแล้ว เป็นปริศนา 216 00:10:53,440 --> 00:10:54,990 อีกนานแค่ไหนกว่าเราจะเริ่มได้ 217 00:10:55,110 --> 00:10:56,860 การจัดเครื่องยนต์จะสมบูรณ์ 218 00:10:56,950 --> 00:10:58,570 ในอีกสองชั่วโมง 31 นาที 219 00:10:58,660 --> 00:11:00,990 รายงานฉันด้วย แยกได้ 220 00:11:09,460 --> 00:11:10,920 เข้ามาสิ 221 00:11:12,300 --> 00:11:14,380 - สวัสดี - ไง 222 00:11:16,130 --> 00:11:17,510 ฉันสงสัยว่าคุณเอาเรื่องที่เราคุยกัน 223 00:11:17,590 --> 00:11:18,640 ไปทบทวนหรือยัง 224 00:11:18,720 --> 00:11:20,390 อันที่จริงก็คิดแล้ว 225 00:11:20,470 --> 00:11:21,550 ดูจากสิ่งที่เกิดขึ้น 226 00:11:21,640 --> 00:11:23,680 ผมคิดว่าเราน่าจะหาคนมาแทนทันที 227 00:11:23,770 --> 00:11:25,100 ผมเลยจะเลื่อนขั้นให้ยาฟิต 228 00:11:25,930 --> 00:11:28,020 เอ็ด ก่อนที่คุณจะตัดสินใจ 229 00:11:28,100 --> 00:11:30,560 ฉันขอให้คุณพิจารณาจอห์น 230 00:11:30,650 --> 00:11:32,320 ตามลำดับแล้วต้องเป็นยาฟิต 231 00:11:32,400 --> 00:11:35,990 อีกอย่าง คิดจริงๆ เหรอว่าจอห์นอยากได้งาน 232 00:11:36,110 --> 00:11:38,110 เขาดูไม่ได้ทะเยอทะยานขนาดนั้น 233 00:11:38,700 --> 00:11:40,070 ฉันมีข้อเสนอ 234 00:11:40,160 --> 00:11:42,410 เรามีปริศนาอยู่ในมือ เรื่องความผิดปกตินี้ 235 00:11:42,490 --> 00:11:44,240 ฉันจะให้จอห์นรับผิดชอบทีมวิเคราะห์ 236 00:11:44,330 --> 00:11:45,540 เคลลี่ มัน… 237 00:11:45,620 --> 00:11:47,290 ถ้าเขาฉลาดอย่างที่บันทึกไว้ 238 00:11:47,580 --> 00:11:48,870 เขาก็สมควรได้รับโอกาส 239 00:11:51,500 --> 00:11:53,250 คุณรู้สึกแบบนั้นจริงๆ เหรอ 240 00:11:53,340 --> 00:11:54,880 ฉันเป็นต้นเรือของคุณ 241 00:11:54,960 --> 00:11:56,420 หน้าที่ของฉันคือการช่วยดึง… 242 00:11:56,510 --> 00:11:58,420 ศักยภาพของเจ้าหน้าที่บนยานลำนี้ 243 00:12:00,800 --> 00:12:02,350 ก็ได้ เราจะลองดู 244 00:12:02,970 --> 00:12:04,930 ให้ตาย สัญชาตญาณคุณดีอยู่แล้ว ใครจะไปรู้ 245 00:12:05,010 --> 00:12:07,640 นี่ คุณคงไม่ได้มานั่งอยู่ตรงนั้น ถ้าฉัน… 246 00:12:08,600 --> 00:12:09,730 โทษที อะไรนะ 247 00:12:09,810 --> 00:12:11,020 ไม่มีอะไร เรื่องตลกน่ะ 248 00:12:11,650 --> 00:12:12,860 ฟังดูไม่ใช่เรื่องตลกนะ 249 00:12:12,940 --> 00:12:14,230 ลืมมันไปซะ 250 00:12:14,320 --> 00:12:16,190 ฉันจะไปบอกจอห์น ให้เขาเริ่ม 251 00:12:17,740 --> 00:12:18,990 เคลลี่ 252 00:12:20,740 --> 00:12:22,120 นี่คุณ… 253 00:12:22,200 --> 00:12:25,620 พูดอะไรกับท่านพลเอกฮัลซีย์ เพื่อให้ผมได้รับตำแหน่งนี้เหรอ 254 00:12:26,740 --> 00:12:28,410 ไม่ใช่แน่นอนค่ะ 255 00:12:30,080 --> 00:12:31,540 ให้ตายเถอะ คุณทำ 256 00:12:34,340 --> 00:12:36,130 ฉันแค่พูดว่าคุณสมควรได้รับโอกาส 257 00:12:36,210 --> 00:12:39,010 คุณไปหาพลเอกฮัลซีย์แล้วขอให้เขา 258 00:12:39,090 --> 00:12:40,590 มอบให้ผมสั่งการออร์วิลล์ 259 00:12:40,680 --> 00:12:42,260 ฉันพูดคำดีๆ ฉันทำแค่นั้น 260 00:12:42,340 --> 00:12:44,640 กับท่านพลเอกที่บังเอิญสนิทกับพ่อคุณ 261 00:12:44,720 --> 00:12:46,260 เรื่องนั้นไม่เกี่ยวกัน 262 00:12:46,430 --> 00:12:48,270 เอ็ด ฉันใช้เวลาเป็นปีๆ 263 00:12:48,350 --> 00:12:50,480 รู้สึกเหมือนเป็นคนที่แย่มาก ที่นอกใจคุณ 264 00:12:50,560 --> 00:12:53,520 ฉันรู้ด้วยว่าฉันเป็นต้นเหตุ ที่ทำให้คุณตกต่ำลง 265 00:12:53,810 --> 00:12:56,190 ฉันอยากช่วยให้คุณ กลับมาเดินทางที่ถูกต้อง 266 00:12:56,270 --> 00:12:59,280 ฉันอยากทำอะไรสักอย่าง เพื่อช่วยให้อะไรๆ ดีขึ้นสำหรับคุณ 267 00:12:59,360 --> 00:13:00,860 ขอบคุณพระเจ้าที่คุณช่วย 268 00:13:01,570 --> 00:13:03,570 ไม่ช้าก็เร็ว คุณก็จะได้รับตำแหน่ง 269 00:13:03,660 --> 00:13:05,490 คุณเป็นที่หนึ่งของชั้น ที่ยูเนี่ยนพอยต์ 270 00:13:05,580 --> 00:13:07,160 ขอโทษที ไม่ใช่เมื่อกี้คุณบอกว่า 271 00:13:07,240 --> 00:13:08,240 ผมคงไม่ได้มานั่งอยู่ตรงนี้ 272 00:13:08,330 --> 00:13:09,700 ถ้าคุณไม่คุยให้ผมเหรอ 273 00:13:09,790 --> 00:13:11,290 ฉันไม่ได้ตั้งใจจะพูดแบบนั้น 274 00:13:11,460 --> 00:13:12,710 อีกอย่าง มันไม่จริง 275 00:13:12,790 --> 00:13:15,750 แหม เราไม่มีทางรู้หรอกใช่ไหม 276 00:13:18,130 --> 00:13:19,380 ฉันเสียใจที่ไม่ได้บอกคุณ 277 00:13:21,010 --> 00:13:22,260 ผมก็เสียใจ 278 00:13:42,530 --> 00:13:44,280 ฟังนะ ผมไม่ต้องการให้ท่าน พูดอะไรอ้อมๆ 279 00:13:44,360 --> 00:13:45,950 ผมไม่ต้องการให้ท่านรักษาน้ำใจผม 280 00:13:46,030 --> 00:13:47,950 ผมแค่อยากรู้ความจริง 281 00:13:49,700 --> 00:13:53,250 นาวาโทเกรย์สันรายงาน ให้คุณเลื่อนขั้นเป็นนาวาเอก 282 00:13:53,330 --> 00:13:55,790 แล้วไม่มีใครคิดเลยเหรอ 283 00:13:55,880 --> 00:13:57,340 ว่านั่นเป็นสิ่งที่ผมควรจะรู้ 284 00:13:57,420 --> 00:13:59,050 การจัดวางบุคลากรของกองยาน 285 00:13:59,130 --> 00:14:01,800 และการตัดสินใจเหล่านั้น เป็นธุระของเรา 286 00:14:01,880 --> 00:14:03,220 เธอเลือกที่จะบอกคุณเอง 287 00:14:03,300 --> 00:14:04,720 ท่านพลเอก ผมแค่… 288 00:14:04,800 --> 00:14:06,340 ผมแค่มีช่วงเวลาที่ลำบากนิดหน่อย 289 00:14:06,430 --> 00:14:08,640 กับการยอมรับตำแหน่งปัจจุบันของผม 290 00:14:08,720 --> 00:14:10,060 แล้วผมจะเดินเข้าไปในสะพานเดินเรือ 291 00:14:10,140 --> 00:14:12,100 ด้วยความมั่นใจอีกครั้งได้ยังไง 292 00:14:12,180 --> 00:14:13,730 เอ็ด ในสายตาของเหล่านายพล 293 00:14:13,810 --> 00:14:16,810 คุณพิสูจน์ให้เห็นแล้วว่า คุณคู่ควรกับเก้าอี้ตัวนั้น 294 00:14:16,900 --> 00:14:19,730 คุณทำให้เราเชื่อใจ 295 00:14:19,820 --> 00:14:22,400 ไม่มีข้อสงสัยในความคิดของใครอีกแล้ว 296 00:14:23,320 --> 00:14:24,700 ยกเว้นของผม 297 00:14:30,700 --> 00:14:32,410 จะมีใครว่าอะไรไหม ถ้าผมจะเลี้ยงแมว 298 00:14:33,000 --> 00:14:35,500 - อะไรนะ - แมวสำหรับสะพานเดินเรือ 299 00:14:35,580 --> 00:14:37,420 แบบว่าแมวสะพานเดินเรือ 300 00:14:37,500 --> 00:14:39,090 แมวคืออะไรเหรอ 301 00:14:39,170 --> 00:14:40,300 อ๋อ สัตว์เลี้ยงบนโลกน่ะ 302 00:14:40,380 --> 00:14:42,170 ขนฟูๆ แล้วก็มีหนวด 303 00:14:42,260 --> 00:14:43,340 อาจทำให้ที่นี่อบอุ่นขึ้นได้ 304 00:14:43,420 --> 00:14:44,880 ฉันว่ามันคงจะดีมากเลย 305 00:14:44,970 --> 00:14:46,890 การปรากฏตัวของสิ่งมีชีวิตแบบนั้น 306 00:14:46,970 --> 00:14:48,600 จะพัฒนาระบบในสะพานเดินเรือได้ยังไง 307 00:14:48,680 --> 00:14:49,850 ไม่ใช่อย่างนั้น 308 00:14:49,930 --> 00:14:51,930 มีสัตว์อยู่ใกล้ๆ มันสนุกนะ 309 00:14:52,020 --> 00:14:53,980 มันเป็นความรักที่ไม่มีเงื่อนไข รู้จักไหม 310 00:14:54,060 --> 00:14:56,100 ไม่รู้ครับ ชี้แจงหน่อย 311 00:14:56,190 --> 00:14:57,650 มันก็เหมือนมิตรภาพ 312 00:14:57,730 --> 00:14:59,270 นายกอดกับมัน ลูบขนมัน 313 00:14:59,360 --> 00:15:00,940 มนุษย์ผูกพันกับสัตว์แบบนั้น 314 00:15:01,020 --> 00:15:02,360 ลองดูสิ 315 00:15:02,440 --> 00:15:04,150 มันจะช่วยให้นายเข้าใจเรา 316 00:15:04,240 --> 00:15:06,820 เกรย์สันเรียกเรือเอกลามาร์ มารายงานตัวที่ห้องทำงานฉัน 317 00:15:07,410 --> 00:15:08,950 เยี่ยมไปเลย ฉันทำอะไรอีกล่ะ 318 00:15:09,030 --> 00:15:10,370 โชคดีนะ 319 00:15:20,210 --> 00:15:22,250 เราผูกพันกันหรือยัง 320 00:15:26,420 --> 00:15:27,720 เข้ามาสิ 321 00:15:28,890 --> 00:15:30,720 เรือเอก นั่งสิ 322 00:15:34,020 --> 00:15:35,100 อธิบายหน่อยสิ 323 00:15:39,440 --> 00:15:40,560 คุณอยากรู้อะไรล่ะ 324 00:15:40,650 --> 00:15:42,150 ทำไมคุณไม่เคยบอกใครเลย 325 00:15:42,230 --> 00:15:43,440 มันอยู่ในไฟล์ของผม 326 00:15:43,530 --> 00:15:45,610 - ใครๆ ก็ดูได้นี่ - ฉันรู้ 327 00:15:46,190 --> 00:15:48,860 แต่ปกติแล้ว เวลามีคนฉลาดอย่างคุณ 328 00:15:49,200 --> 00:15:50,620 พวกเขาจะใช้ประโยชน์จากมัน 329 00:15:50,700 --> 00:15:52,950 ด้วยความเคารพนะครับ นาวาโท 330 00:15:53,030 --> 00:15:54,160 นั่นเป็นเรื่องของผม 331 00:15:56,290 --> 00:15:59,960 เรือเอก คุณเคยศึกษาประวัติศาสตร์เงินไหม 332 00:16:00,040 --> 00:16:03,090 ก็ไม่เชิง ผมรู้ว่าคนเคยใช้มันซื้อบ้าน 333 00:16:03,170 --> 00:16:05,090 - กับแซนด์วิชอะไรแบบนั้น - นั่นสิ 334 00:16:05,170 --> 00:16:08,090 มันไร้ประโยชน์เมื่อมีการประดิษฐ์ การสังเคราะห์สสาร 335 00:16:08,340 --> 00:16:10,680 สกุลเงินก้อนใหญ่ กลายเป็นแค่คำกล่าวขาน 336 00:16:10,760 --> 00:16:12,300 แล้วไง 337 00:16:12,390 --> 00:16:15,560 ประเด็นของฉันคือ ความทะเยอทะยานของมนุษย์ไม่ได้หายไป 338 00:16:15,640 --> 00:16:18,690 สิ่งเดียวที่เปลี่ยนไป คือวิธีที่เราประเมินค่าความมั่งคั่ง 339 00:16:18,770 --> 00:16:20,520 คนยังอยากรวย 340 00:16:20,600 --> 00:16:23,770 คนนี้คนรวยคือคนที่เยี่ยมที่สุด ในสิ่งที่ตัวเองทำ 341 00:16:23,860 --> 00:16:25,690 ไม่ใช่ทุกคนที่ต้องการแบบนั้น 342 00:16:25,780 --> 00:16:27,690 บางคนชอบทำให้มันง่าย 343 00:16:27,780 --> 00:16:29,150 บางคนอยากไปทำงาน 344 00:16:29,240 --> 00:16:31,320 กลับบ้าน ดื่มเบียร์แล้วสลบไป 345 00:16:31,410 --> 00:16:32,530 คุณเป็นคนแบบนั้นเหรอ 346 00:16:32,620 --> 00:16:35,490 ผมโอเคกับการดื่มเบียร์ แล้วก็สลบไปมากครับ 347 00:16:36,200 --> 00:16:38,160 ฟังนะ เรือเอก 348 00:16:38,540 --> 00:16:41,170 ไม่มีอะไรผิดปกติ กับวิถีชีวิตเรียบง่าย 349 00:16:41,250 --> 00:16:43,250 ฉันแค่อยากให้คุณลองใช้พรสวรรค์ 350 00:16:43,330 --> 00:16:45,500 ก่อนที่คุณจะตัดสินใจปล่อยมันไป 351 00:16:46,380 --> 00:16:47,630 ฉันจะสั่งให้คุณไปควบคุม 352 00:16:47,710 --> 00:16:49,170 หน่วยวิทยาศาสตร์และกองงานวิศวกรรม 353 00:16:49,260 --> 00:16:50,590 เพื่อตรวจสอบความผิดปกติ 354 00:16:54,300 --> 00:16:55,810 อะไรเหรอ 355 00:16:55,890 --> 00:16:58,100 มียานเล็กเข้ามาในเขต 356 00:16:58,180 --> 00:16:59,640 ถ้ามันยังอยู่ในเส้นทางนี้ 357 00:16:59,730 --> 00:17:01,440 มันจะเจอความผิดปกติ 358 00:17:01,520 --> 00:17:02,600 เอาขึ้นจอซิ 359 00:17:03,770 --> 00:17:06,230 โอ๊ย กลุ่มลักลอบขนของฮอร์บาลัก 360 00:17:06,320 --> 00:17:07,360 เกลียดพวกนั้นจริง 361 00:17:07,440 --> 00:17:08,990 อลาร่า ติดต่อพวกเขา 362 00:17:10,450 --> 00:17:11,450 อยู่ในสายแล้วค่ะ 363 00:17:11,530 --> 00:17:14,410 กองเรือปริศนา นี่คือยูเอสเอส ออร์วิลล์ 364 00:17:14,490 --> 00:17:15,950 ช่วยตอบด้วย 365 00:17:17,830 --> 00:17:19,330 ต้องการอะไร 366 00:17:19,410 --> 00:17:21,330 เส้นทางของคุณจะนำคุณตรงไปสู่ 367 00:17:21,410 --> 00:17:23,370 เส้นทางของความผิดปกติของอวกาศ 368 00:17:23,460 --> 00:17:24,830 ที่เราเพิ่งค้นพบ 369 00:17:24,920 --> 00:17:26,590 เราแนะนำให้คุณเปลี่ยนเส้นทางทันที 370 00:17:26,670 --> 00:17:29,340 กราช คาลูกา 371 00:17:30,340 --> 00:17:31,380 มีใครพูดฮอร์บาลักได้ไหม 372 00:17:31,470 --> 00:17:33,760 แปลตรงตัวคือ 373 00:17:33,840 --> 00:17:36,100 - แกเอามันไปยัด… - โอเค เข้าใจแล้ว 374 00:17:36,180 --> 00:17:37,600 อยากฟังคำแปลที่เหลือไหมครับ 375 00:17:38,180 --> 00:17:39,520 ไม่ๆ ฉันเข้าใจใจความแล้ว 376 00:17:39,600 --> 00:17:40,640 ฟังนะ คุณชื่ออะไร 377 00:17:40,730 --> 00:17:42,560 บลาวารอก 378 00:17:42,640 --> 00:17:44,810 ให้ตายสิ ไอ้พวกรุ่นนี้ชื่อบลาวารอกเยอะจัง 379 00:17:44,900 --> 00:17:46,690 บลาวารอก ผมสัญญาว่า 380 00:17:46,770 --> 00:17:49,530 เราไม่ได้ออกมายึดอะไรก็ตาม ที่อยู่ในตู้สินค้าคุณ 381 00:17:49,610 --> 00:17:52,280 เราแค่อยากให้คุณเปลี่ยนเส้นทาง เพื่อความปลอดภัยของตัวเอง 382 00:17:52,360 --> 00:17:53,860 และอาจจะหาผ้าเช็ดปาก 383 00:17:54,450 --> 00:17:56,870 ฉันไม่รับคำสั่งจากพวกสวะสหภาพ 384 00:17:57,450 --> 00:18:00,250 แถมเครื่องสแกนของฉัน ก็ไม่เจอความผิดปกติอะไรด้วย 385 00:18:00,330 --> 00:18:01,580 เครื่องสแกนของเราเจอ 386 00:18:01,660 --> 00:18:03,000 ทีนี้ก็เปลี่ยนเส้นทางเถอะ 387 00:18:03,080 --> 00:18:04,290 อลาร่า พาเขากลับมา 388 00:18:04,370 --> 00:18:06,080 พยายามอยู่ค่ะ ไม่มีการตอบรับ 389 00:18:06,170 --> 00:18:08,460 ยานฮอร์บาลัก กำลังเข้าใกล้ความผิดปกติแล้วครับ 390 00:18:21,930 --> 00:18:24,520 ไม่มีสัญญาณพลังงาน จากยานของฮอร์บาลัก 391 00:18:24,600 --> 00:18:25,600 สัญญาณชีวิตล่ะ 392 00:18:25,690 --> 00:18:28,060 - ไม่มี - บอร์ตัส นายคุมยานด้วย 393 00:18:28,150 --> 00:18:30,320 บอกเคลลี่กับหมอฟินน์ ให้ไปพบเราที่ท่ารับส่ง 394 00:18:30,400 --> 00:18:31,820 อลาร่า มากับฉัน 395 00:19:14,070 --> 00:19:15,570 ให้ตายเถอะ 396 00:19:35,380 --> 00:19:36,380 ได้ความว่ายังไง 397 00:19:36,470 --> 00:19:40,090 ดูเหมือนจะเป็นอาการช็อกรุนแรง ทำให้หัวใจหยุดเต้น 398 00:19:41,470 --> 00:19:44,350 ไฟดับหมด และไม่ใช่แค่นั้น 399 00:19:46,390 --> 00:19:47,850 ฉันเจอนี่ที่โกดังสินค้า 400 00:19:51,940 --> 00:19:53,440 ปืนพลาสมาของคริลล์ 401 00:19:53,530 --> 00:19:56,070 - ประมาณ 20 ลัง - โอ้โฮ 402 00:19:56,150 --> 00:19:57,570 พนันได้เลยว่าใครก็ตามที่เขาขโมยมา 403 00:19:57,650 --> 00:19:58,910 กำลังตามหาพวกเขา 404 00:19:58,990 --> 00:20:00,660 เรากำลังนั่งอยู่บน สายล่อฟ้าพวกคริลล์ 405 00:20:00,740 --> 00:20:03,080 เราต้องทำให้เครื่องยนต์ กลับเข้าที่ด่วนเลย 406 00:20:13,630 --> 00:20:16,050 - เอ็ด เราต้องคุยกัน - ต้องรอก่อนนะ 407 00:20:16,130 --> 00:20:18,380 ผมต้องทำรายงานให้สหภาพกลาง 408 00:20:20,840 --> 00:20:21,890 คุณจะเมินฉันตลอดไปไม่ได้ 409 00:20:21,970 --> 00:20:23,720 ผมไม่ได้เมินคุณ ผมแค่ยุ่งมาก 410 00:20:23,810 --> 00:20:25,100 ฉันแค่ทำสิ่งที่คิดว่าถูกต้อง 411 00:20:25,180 --> 00:20:26,770 - ผมรู้ - งั้นก็คุยกับฉันสิ 412 00:20:26,850 --> 00:20:27,850 โอเค อยากคุยใช่ไหม 413 00:20:27,930 --> 00:20:30,650 เอาล่ะ เรามาคุยกัน เรื่องที่ว่าจากนี้ไป 414 00:20:30,730 --> 00:20:31,900 ผมต้องข้องใจ 415 00:20:31,980 --> 00:20:34,690 กับทุกการตัดสินใจของผมตลอดไป 416 00:20:34,770 --> 00:20:37,360 เพราะผมจะไม่มีวันรู้ว่าตัวเอง 417 00:20:37,440 --> 00:20:38,860 สมควรตัดสินใจเรื่องพวกนั้นไหม 418 00:20:38,950 --> 00:20:40,740 ไม่ต้องเป็นแบบนั้นก็ได้ 419 00:20:40,820 --> 00:20:42,120 ให้ตายสิ ดูกอร์ดอนสิ 420 00:20:42,200 --> 00:20:44,620 - อะไรนะ กอร์ดอนทำไม - เขาได้งานนี้ได้ยังไง 421 00:20:44,700 --> 00:20:45,700 คุณสู้เพื่อเขา 422 00:20:45,790 --> 00:20:48,000 โอ้โฮ คุณจะบอกว่า คุณต้องสู้เพื่อผมสินะ 423 00:20:48,080 --> 00:20:49,500 สนุกขึ้นเรื่อยๆ เลยเนี่ย 424 00:20:49,580 --> 00:20:53,710 ไม่ ฟังนะ คุณบอกฉันว่า คุณเชื่อสัญชาตญาณฉัน 425 00:20:53,790 --> 00:20:55,880 เชื่อใจฉันเรื่องคุณเถอะ 426 00:20:55,960 --> 00:20:57,550 ฉันเชื่อในตัวคุณ 427 00:20:57,630 --> 00:21:00,430 จุดยืนของฉันเป็นแบบนี้ เหล่านายพลก็เช่นกัน 428 00:21:00,510 --> 00:21:02,050 พวกเขาอาจจะเชื่อตอนนี้ 429 00:21:02,390 --> 00:21:04,140 แต่ใครจะรู้ว่าผมจะมีโอกาส 430 00:21:04,220 --> 00:21:07,470 ได้พิสูจน์เรื่องนั้นโดยไม่มี ความช่วยเหลือจากเมียเก่าผมไหม 431 00:21:12,350 --> 00:21:14,690 - สวัสดีครับ นาวาเอก - ไง อยู่นี่เองเหรอ 432 00:21:19,320 --> 00:21:21,070 ยาฟิต มาทำอะไรที่นี่ 433 00:21:21,150 --> 00:21:22,570 ผมมีความเศร้า 434 00:21:22,660 --> 00:21:23,780 นายเข้ามาในห้องทำงานฉันได้ไง 435 00:21:23,870 --> 00:21:25,490 ผมเป็นเจล 436 00:21:25,580 --> 00:21:27,950 นั่นสินะ นายมีอะไรเหรอ 437 00:21:28,200 --> 00:21:30,790 ผมอยากรู้ว่าทำไม พวกคุณถึงให้จอห์นรับผิดชอบ 438 00:21:30,870 --> 00:21:32,500 ทีมวิทยาศาสตร์แทนผม 439 00:21:34,460 --> 00:21:36,630 ทั้งนาวาโทเกรย์สันและฉันรู้สึกว่า 440 00:21:36,710 --> 00:21:38,710 เรือเอกลามาร์สมควรได้รับการพิจารณา 441 00:21:38,800 --> 00:21:39,880 ตำแหน่งหัวหน้าวิศวกร 442 00:21:39,960 --> 00:21:41,800 อะไรนะ คุณต้องล้อเล่นแน่ๆ 443 00:21:41,880 --> 00:21:44,260 ไอ้สารเลวนั่นมันทำอะไรถึงสมควรได้… 444 00:21:44,340 --> 00:21:46,050 การตัดสินใจยังไม่สิ้นสุด 445 00:21:46,140 --> 00:21:48,180 และฉันรู้ว่านายต่อแถวงานนี้อยู่ 446 00:21:48,260 --> 00:21:50,980 แต่เรามีเหตุผลที่จะพิจารณาเขา 447 00:21:51,060 --> 00:21:53,730 เพราะผมเป็นเจลาตินัสใช่ไหม 448 00:21:53,810 --> 00:21:55,770 พวกคุณรับมือกับความคิดที่ว่า 449 00:21:55,860 --> 00:21:57,940 คนที่เป็นเจลาตินัสจะมาเป็น หัวหน้าแผนกไม่ได้ใช่ไหม 450 00:21:58,020 --> 00:21:59,030 ยาฟิต ไม่ใช่อย่างนั้น 451 00:21:59,110 --> 00:22:01,650 นี่มันเหยียดเชื้อชาติมาก คุณนี่เหยียดเชื้อชาติจริงๆ 452 00:22:02,240 --> 00:22:04,320 เปล่า ฉันมีเพื่อนเจลาตินัสหลายคน 453 00:22:04,410 --> 00:22:07,160 นี่มันขยะชัดๆ นี่มันแย่มากเลย 454 00:22:07,240 --> 00:22:08,740 ขออนุญาตกลับไปทำงาน 455 00:22:09,370 --> 00:22:10,410 อนุญาต 456 00:22:13,370 --> 00:22:16,670 รู้อะไรไหม ที่ลำไส้ใหญ่ของบอร์ตัส ยังมีขยะน้อยกว่านี้อีก 457 00:22:47,370 --> 00:22:48,490 ไง เพื่อน 458 00:22:48,580 --> 00:22:49,580 ไง 459 00:22:49,660 --> 00:22:51,540 ฉันเพิ่งเลิกงาน อยากไปเมาไหม 460 00:22:51,620 --> 00:22:53,370 ตอนนี้ไม่ได้ 461 00:22:53,500 --> 00:22:54,790 ทำไมมายืนอยู่ตรงนี้ล่ะ 462 00:22:55,370 --> 00:22:56,750 ทีมวิทยาศาสตร์อยู่ในนั้น 463 00:22:56,880 --> 00:22:58,330 ฉันต้องเข้าไปเป็นเจ้านาย 464 00:22:58,420 --> 00:23:00,130 แย่จังเลย 465 00:23:00,210 --> 00:23:01,880 ฉันไม่ใช่ผู้นำใคร 466 00:23:01,960 --> 00:23:04,220 ฉันไม่รู้เรื่องรับผิดชอบอะไรเลย 467 00:23:04,550 --> 00:23:06,300 ตอนฉันเป็นวัยรุ่น 468 00:23:06,380 --> 00:23:08,220 ฉันทำงานเป็นครูแนะแนว ในหน้าร้อนปีหนึ่ง 469 00:23:08,800 --> 00:23:11,010 ตอนเราอยากละลายพฤติกรรม เด็กกลุ่มใหม่ 470 00:23:11,100 --> 00:23:13,060 เราจะมีถ้วยเจลลีเคี้ยวหนึบใช่ไหม 471 00:23:13,140 --> 00:23:14,140 แล้วเด็กแต่ละคนจะได้หนึ่งอัน 472 00:23:14,230 --> 00:23:17,270 แต่จะไม่ได้กินจนกว่าจะบอกกับกลุ่ม 473 00:23:17,350 --> 00:23:19,270 ถึงเรื่องน่าสนใจที่เกี่ยวกับตัวเอง 474 00:23:19,360 --> 00:23:20,610 มันละลายพฤติกรรมได้เหรอ 475 00:23:20,690 --> 00:23:22,110 ทุกครั้งเลย 476 00:23:22,190 --> 00:23:23,570 ใช่ แต่นี่ไม่ใช่เด็กนะ 477 00:23:23,650 --> 00:23:25,450 นี่พวก แล้วนายชอบเจลลีเคี้ยวหนึบไหม 478 00:23:25,530 --> 00:23:27,360 - ชอบสิ - นั่นแหละ 479 00:23:28,660 --> 00:23:29,780 ทุกคนชอบเจลลีเคี้ยวหนึบ 480 00:23:35,460 --> 00:23:36,920 โอเค นั่นแหละ 481 00:23:37,000 --> 00:23:38,330 ทุกคนได้หนึ่งอัน 482 00:23:38,420 --> 00:23:40,210 นั่นแหละ ใช่ นั่นแหละ 483 00:23:40,420 --> 00:23:41,540 ทุกคนเอาไปเลย 484 00:23:42,130 --> 00:23:43,880 โอเค อ่าฮะ ทุกคนได้แล้วนะ 485 00:23:43,960 --> 00:23:46,840 โอเค ตอนนี้คุณจะยังกินไม่ได้ จนกว่าพวกคุณจะบอก… 486 00:23:46,930 --> 00:23:48,220 เฮ้ย 487 00:23:48,340 --> 00:23:49,590 บ้าเอ๊ย ฉันพูดว่าอะไรนะ 488 00:23:49,680 --> 00:23:51,350 - ขอโทษที - บอกว่าอย่าเพิ่งกินไง 489 00:23:51,430 --> 00:23:54,180 - มันน่ากินมาก - รู้อะไรไหม นายก่อนเลย 490 00:23:54,310 --> 00:23:56,770 บอกเรื่องน่าสนใจเกี่ยวกับตัวเองมา 491 00:23:59,810 --> 00:24:01,820 ฉันชอบเฟอร์นิเจอร์โบราณ 492 00:24:02,400 --> 00:24:03,730 เนื้อสัมผัส ความสาก 493 00:24:04,320 --> 00:24:05,610 เหมือนมันมีชีวิตของตัวเอง 494 00:24:06,190 --> 00:24:09,450 บางครั้งฉันก็ไม่รู้ว่าตัวเอง จบตรงไหนหรือพวกไม้เริ่มต้นจากตรงไหน 495 00:24:09,610 --> 00:24:10,990 แล้วก็เป็นคนกินมื้อสายเยอะ 496 00:24:11,070 --> 00:24:12,490 แพนเค้กวอลนัตกล้วย 497 00:24:12,580 --> 00:24:13,910 อร่อยสุดยอด 498 00:24:14,410 --> 00:24:16,500 - นี่มันงี่เง่า - งี่เง่าตรงไหน 499 00:24:16,580 --> 00:24:18,250 นี่ พวกเขาให้นายดูแลทีม 500 00:24:18,330 --> 00:24:19,750 แล้วนายก็มาทำเหมือนมือสมัครเล่น 501 00:24:19,830 --> 00:24:22,210 เราควรวิเคราะห์ข้อมูล จากความผิดปกติ 502 00:24:22,290 --> 00:24:23,960 นายก็มาเล่นเป็นเด็กอยู่ได้ 503 00:24:24,050 --> 00:24:25,760 รู้อะไรไหม เขาพูดถูก เอาคืนมา 504 00:24:26,340 --> 00:24:27,720 เอาคืนมา ทุกคนเอาคืนมา 505 00:24:27,800 --> 00:24:28,800 พวกคุณไม่ได้กินเจลลีเคี้ยวหนึบ 506 00:24:28,880 --> 00:24:30,930 ไปทำงานได้แล้ว ทุกคนไปได้ 507 00:24:31,010 --> 00:24:32,300 ทำอะไรสักอย่างสิ 508 00:24:41,690 --> 00:24:44,320 เรือเอก ผมขอบอกถึงข้อสังเกต 509 00:24:44,400 --> 00:24:47,360 คุณดูไม่เหมาะกับ หน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย 510 00:24:47,440 --> 00:24:49,400 ใช่ นั่นคือสิ่งที่ฉันพยายามบอก นาวาโทเกรย์สัน 511 00:24:49,490 --> 00:24:51,450 แล้วทำไมเธอถึงให้คุณคุมล่ะ 512 00:24:51,530 --> 00:24:53,120 เธอบอกว่าเพราะฉันฉลาด 513 00:24:53,200 --> 00:24:55,740 ผมยินดีที่จะแจ้งว่าคุณไม่ใช่ 514 00:24:58,910 --> 00:25:00,000 เดี๋ยวนะ 515 00:25:00,080 --> 00:25:01,370 ดูนี่สิ 516 00:25:01,460 --> 00:25:03,880 สัญญาณการย้ายของควอนตัม ของความผิดปกติ 517 00:25:03,960 --> 00:25:06,710 ไม่เป็นไปตามความคงที่ของสากล 518 00:25:07,010 --> 00:25:09,630 แย่แล้ว มันไม่ใช่หลุมลึก 519 00:25:10,380 --> 00:25:11,680 มันเป็นประตู 520 00:25:25,610 --> 00:25:27,070 ประตูไปไหน 521 00:25:27,150 --> 00:25:29,610 เราเชื่อว่าความผิดปกติจะเป็นช่อง 522 00:25:29,690 --> 00:25:31,780 นำไปสู่กระเป๋าอวกาศสองมิติ 523 00:25:31,860 --> 00:25:33,110 ว่าไงนะ 524 00:25:33,200 --> 00:25:34,990 เรามีกันสามมิติใช่ไหม 525 00:25:35,070 --> 00:25:36,780 ยาว กว้าง สูง 526 00:25:36,870 --> 00:25:39,620 แต่พื้นที่ตรงนี้มีแค่สองมิติแรก 527 00:25:39,700 --> 00:25:41,790 - ความยาวและความกว้าง - มีอะไรแบบนี้ 528 00:25:41,870 --> 00:25:43,880 - เคยถูกพบมาก่อนไหม - ไม่พบครับ 529 00:25:43,960 --> 00:25:45,750 โอเค ครั้งแรก 530 00:25:45,840 --> 00:25:47,630 เกิดอะไรขึ้นกับยานฮอร์บาลัก 531 00:25:47,710 --> 00:25:49,630 เวลายานผ่านความผิดปกติ 532 00:25:49,710 --> 00:25:52,720 มันจะเปลี่ยนจากสามมิติ เป็นสองมิติในชั่วขณะหนึ่ง 533 00:25:52,800 --> 00:25:54,720 ไม่แปลกใจเลยที่เขาตาย 534 00:25:55,300 --> 00:25:57,010 หมายความว่าไง 535 00:25:57,600 --> 00:25:59,970 เซลล์ที่มีชีวิตเกิดจากโมเลกุลโปรตีน 536 00:26:00,060 --> 00:26:03,020 ซึ่งมีโครงสร้างทางเรขาคณิต เป็นสามมิติแบบซับซ้อน 537 00:26:03,100 --> 00:26:04,940 การที่มันมีปฏิกิริยากับโมเลกุลอื่น 538 00:26:05,020 --> 00:26:07,270 จะถูกควบคุมโดยรูปร่างของพวกมัน 539 00:26:07,360 --> 00:26:09,940 ดังนั้นถ้าพวกเขาถูกบีบให้แบน และไม่ขยายตัว 540 00:26:10,030 --> 00:26:12,200 ให้เป็นรูปทรงเดียวกับก่อนหน้านั้น 541 00:26:12,280 --> 00:26:13,700 โปรตีนจะทำงานตามปกติไม่ได้ 542 00:26:13,780 --> 00:26:17,120 ใช่เลย ถ้าไม่มีโปรตีนคอยทำงาน เซลล์ก็ตาย 543 00:26:17,200 --> 00:26:19,370 งั้นนั่นก็อาจเป็นเหตุผล ที่ต้นไม้ก็ตายเหมือนกัน 544 00:26:19,870 --> 00:26:23,120 มีวิธีไหนที่เราจะเข้าไปดู ข้างในประตูได้บ้าง 545 00:26:23,210 --> 00:26:24,620 เช่นการส่งยานสำรวจไป 546 00:26:25,080 --> 00:26:27,840 นาวาเอกมาที่สะพานเดินเรือที ยานคริลล์สามลำกำลังมุ่งมา 547 00:26:28,630 --> 00:26:30,380 ดูเหมือนเวลาของเราจะหมดแล้ว 548 00:26:34,300 --> 00:26:35,340 พวกเขาอยู่ไกลแค่ไหน 549 00:26:35,430 --> 00:26:37,640 ประมาณเวลาสกัด 31 นาที 550 00:26:37,720 --> 00:26:39,850 ไอแซก อีกนานแค่ไหน กว่าจะจัดเครื่องยนต์เสร็จ 551 00:26:39,930 --> 00:26:41,640 หนึ่งชั่วโมง 16 นาที 552 00:26:41,720 --> 00:26:43,430 ซวยแล้ว เราเจอปัญหาแล้ว 553 00:26:43,520 --> 00:26:46,060 ทุกคน ผมมีวิธีอื่นอีกครับ 554 00:26:46,150 --> 00:26:48,110 - อะไรเหรอ - เราไปด้วยความเร็วควอนตัมไม่ได้ 555 00:26:48,190 --> 00:26:50,320 แต่เครื่องสร้างสนามพลัง ยังมีพลังงานอยู่ 556 00:26:50,400 --> 00:26:52,150 เราอาจจะสร้างฟองสบู่ควอนตัม 557 00:26:52,240 --> 00:26:53,400 รอบๆ ออร์วิลล์ได้ 558 00:26:53,490 --> 00:26:56,200 - แล้ว - แล้วผ่านไปทางประตูนั่น 559 00:26:56,280 --> 00:26:57,660 เดี๋ยว โทษทีนะ นายเพิ่งบอกเองไม่ใช่เหรอ 560 00:26:57,740 --> 00:26:59,580 ว่าผ่านไปในความผิดปกตินั่น จะมีแต่ตายกับตาย 561 00:27:00,160 --> 00:27:02,660 ฟองอากาศควอนตัมจะช่วยปกป้องเรา จากพื้นที่สองมิติได้ 562 00:27:02,750 --> 00:27:05,830 เราเข้าไปข้างใน อยู่ในนั้น รอจนกว่าคริลล์จะไป 563 00:27:05,920 --> 00:27:08,630 - ไอแซก - มันเป็นไปได้ในทางทฤษฎีครับ 564 00:27:08,790 --> 00:27:10,800 ท่านครับ คริลล์เพิ่มความเร็ว 565 00:27:10,880 --> 00:27:13,210 ประมาณเวลาสกัด 14 นาที 566 00:27:17,260 --> 00:27:18,390 เอาล่ะ ไปเลย 567 00:27:24,350 --> 00:27:25,810 ลองเลย 568 00:27:25,890 --> 00:27:28,610 ตอนนี้ความมั่นคงของสนามพลัง อยู่ที่ 68 เปอร์เซ็นต์ 569 00:27:28,690 --> 00:27:29,810 แค่นั้นยังไม่พอ 570 00:27:29,900 --> 00:27:32,690 จอห์น ถ้าเราจับคู่ ตัวกระตุ้นระยะควอนตัม 571 00:27:32,780 --> 00:27:33,990 กับตัวเบี่ยงเบนกริดล่ะ 572 00:27:34,070 --> 00:27:35,650 มันอาจจะเพิ่มความแข็งแรง ของฟองสบู่ได้นะ 573 00:27:35,740 --> 00:27:37,280 มันจะทำได้ยังไง 574 00:27:37,360 --> 00:27:39,320 ถ้าเราจับคู่ตัวเบี่ยงเบนได้เหมาะสม 575 00:27:39,410 --> 00:27:40,410 กับการทำงานของคลื่นควอนตัม 576 00:27:40,490 --> 00:27:42,620 มันน่าจะทดแทน ความไม่เสถียรของสนามพลังได้ 577 00:27:42,700 --> 00:27:44,000 ฉันชอบเวลานายพูดทะลึ่งนะ 578 00:27:44,080 --> 00:27:45,460 เอาล่ะ มาลองกัน 579 00:27:45,540 --> 00:27:48,170 นาวาเอก ยานคริลล์ใกล้เข้ามาแล้ว 580 00:27:48,500 --> 00:27:49,540 ลามาร์ ว่าไงบ้าง 581 00:27:49,630 --> 00:27:51,040 นาวาโท ผมว่าเราพร้อมแล้ว 582 00:27:51,130 --> 00:27:52,420 เอาล่ะ จัดมาเลย 583 00:27:54,460 --> 00:27:56,670 ความแข็งแรงของสนามพลัง อยู่ที่ 95 เปอร์เซ็นต์ 584 00:27:56,760 --> 00:27:57,970 ใกล้แล้ว 585 00:27:58,050 --> 00:28:00,600 แจ้งสะพานเดินเรือ เริ่มทำฟองสบู่ควอนตัม 586 00:28:08,060 --> 00:28:09,270 พร้อมรับคำสั่งครับ นาวาเอก 587 00:28:09,350 --> 00:28:10,900 พาเราเข้าไปในความผิดปกติ 588 00:28:11,860 --> 00:28:13,690 จับแน่นๆ นะ 589 00:28:24,200 --> 00:28:26,580 ไม่มีวี่แววของยานคริลล์เลย นาวาเอก 590 00:28:33,460 --> 00:28:35,170 ไม่แปลกใจเลย 591 00:28:35,760 --> 00:28:37,170 พระเจ้า 592 00:29:08,830 --> 00:29:10,540 สวยมากเลย 593 00:29:12,670 --> 00:29:14,000 แต่เราเห็นมันได้ยังไง 594 00:29:14,090 --> 00:29:16,300 ฟองสบู่ควอนตัมของเรือเอกลามาร์ 595 00:29:16,380 --> 00:29:18,920 ทำให้เรารักษาเสถียรภาพมิติที่สาม 596 00:29:19,010 --> 00:29:21,180 ข้างนอกของพื้นที่สองมิติได้ 597 00:29:21,260 --> 00:29:23,180 ชีพจรพลังงานพวกนั้นคืออะไร 598 00:29:23,260 --> 00:29:26,140 ผมไม่มีประสบการณ์ ประมวลข้อมูลแบบนี้เลย 599 00:29:26,220 --> 00:29:27,810 แต่ผมเชื่อว่าเราอาจกำลังเห็น 600 00:29:27,890 --> 00:29:30,020 อารยธรรมสองมิติ 601 00:29:30,100 --> 00:29:31,770 รูปแบบชีวิตสองมิติเหรอ 602 00:29:32,190 --> 00:29:33,350 เป็นไปได้ยังไง 603 00:29:33,440 --> 00:29:36,230 มีวิธีไหนที่เราจะสื่อสาร กับพวกเขาได้มั่งไหม 604 00:29:36,320 --> 00:29:39,860 ไม่มี โหมดการมีอยู่ของเราเข้ากันไม่ได้ 605 00:29:39,940 --> 00:29:41,860 งั้นก็เอาข้อมูลสแกนทุกอย่างที่ทำได้ 606 00:29:42,450 --> 00:29:45,490 นักฟิสิกส์ของสหภาพจะวิจัยเรื่องนี้ ไปอีกหลายสิบปี 607 00:29:45,580 --> 00:29:48,660 ถ้าเราคุยกับพวกเขาไม่ได้ อย่างน้อยก็ดูได้ 608 00:29:50,120 --> 00:29:52,750 งั้นก็แปลว่า อาจมีคนที่มาจากมิติที่สี่ 609 00:29:52,830 --> 00:29:55,790 หรือมิติที่ห้า กำลังมองพวกเราอยู่ตอนนี้ด้วยสิ 610 00:29:55,880 --> 00:29:58,250 - ก็เป็นไปได้ - แล้วนายคิดว่า 611 00:29:58,420 --> 00:30:01,840 แบบว่า พวกเขาคงไม่ได้มองเรา อยู่ตลอดเวลาใช่ไหม 612 00:30:01,930 --> 00:30:03,220 ผมไม่รู้ 613 00:30:03,300 --> 00:30:05,010 นายคิดว่า 614 00:30:05,090 --> 00:30:08,180 พวกเขาจะเห็นใต้ผ้าห่ม หรือว่า 615 00:30:08,310 --> 00:30:10,560 ในแขนเสื้อโค้ตกันเหรอ 616 00:30:10,640 --> 00:30:11,940 กอร์ดอน ฉันไม่รู้ว่านายจะพูดเรื่องอะไร 617 00:30:12,020 --> 00:30:13,230 แต่ฉันจะเปลี่ยนเรื่องแล้ว 618 00:30:13,310 --> 00:30:15,730 - ไอแซก สถานะเราเป็นยังไง - ความผิดปกติเสถียร 619 00:30:15,810 --> 00:30:18,230 เราสามารถกลับไปยังพื้นที่ปกติได้ ตามคำสั่งของคุณ 620 00:30:18,320 --> 00:30:19,980 เอาล่ะ เราจะให้เวลาสองสามชั่วโมง 621 00:30:20,070 --> 00:30:22,070 ป่านนั้นคริลล์ก็น่าจะไปแล้ว 622 00:30:48,930 --> 00:30:50,060 ไงคะ 623 00:30:52,020 --> 00:30:53,100 ไง 624 00:30:53,180 --> 00:30:54,940 ขอคุยด้วยหน่อยได้ไหม 625 00:31:02,440 --> 00:31:04,030 น่าทึ่งใช่ไหมล่ะ 626 00:31:05,110 --> 00:31:06,780 คุณเคยอ่านแฟลตแลนด์ไหม 627 00:31:07,570 --> 00:31:08,580 ไม่ 628 00:31:08,660 --> 00:31:10,870 เป็นเรื่องราวที่เขียนในยุค 1880 629 00:31:10,950 --> 00:31:14,000 เกี่ยวกับสังคมรูปทรงสองมิติ 630 00:31:14,080 --> 00:31:16,670 ยิ่งพวกเขามีด้านเท่าไร สถานะทางสังคมก็ยิ่งสูงขึ้นเท่านั้น 631 00:31:16,750 --> 00:31:18,670 สามเหลี่ยมคือชนชั้นแรงงาน 632 00:31:18,750 --> 00:31:20,380 จัตุรัสเป็นผู้ดี 633 00:31:20,460 --> 00:31:22,510 วงกลมเป็นที่น่านับถือที่สุด 634 00:31:23,090 --> 00:31:26,340 มันเป็นอุปมาสำหรับความไม่เท่าเทียม 635 00:31:28,550 --> 00:31:30,390 อยากรู้จังว่าโลกนั้นเป็นยังไง 636 00:31:31,890 --> 00:31:33,020 ฟังนะ 637 00:31:33,100 --> 00:31:34,730 ขอพูดตรงๆ ได้ไหม 638 00:31:35,390 --> 00:31:36,560 แน่นอน 639 00:31:36,640 --> 00:31:38,940 ฉันอยากให้คุณกับฉันโอเคกัน 640 00:31:39,110 --> 00:31:41,570 แต่คุณทำตัวเป็นพวกหยิ่งทะนง 641 00:31:41,650 --> 00:31:43,150 นี่เราอยู่ในนิยายของเจน ออสเตนเหรอ 642 00:31:43,230 --> 00:31:44,490 ผมเป็น "คนหยิ่งทะนง" เหรอ 643 00:31:44,570 --> 00:31:47,070 ทำไมล่ะ เพราะผมอยากพึ่งพาตัวเองเหรอ 644 00:31:47,160 --> 00:31:49,160 เพราะผมอยากรู้สึกว่า ผมมาถึงจุดนี้ได้คนเดียวเหรอ 645 00:31:49,240 --> 00:31:52,160 ฉันไม่รู้ว่าความเห็นสองมิติของคุณ 646 00:31:52,240 --> 00:31:53,870 มีพื้นที่ไว้สำหรับแนวคิดนี้ไหม 647 00:31:54,540 --> 00:31:56,710 แต่ไม่มีใครทำอะไรคนเดียว 648 00:31:56,790 --> 00:31:58,670 เราต่างก็มีคนที่ช่วยเราระหว่างทาง 649 00:31:58,750 --> 00:32:00,920 บางครั้งเราก็รู้ บางครั้งก็ไม่รู้ 650 00:32:01,000 --> 00:32:03,130 แต่มันไม่พรากอะไรไปจากคุณเลย 651 00:32:03,210 --> 00:32:06,170 แล้วมันแย่ตรงไหนที่พูดออกมา 652 00:32:06,260 --> 00:32:08,470 นี่เป็นคำขอโทษที่แย่ที่สุดแล้ว 653 00:32:08,550 --> 00:32:11,680 เหตุผลที่คุณเป็นนาวาเอกที่ดี 654 00:32:12,430 --> 00:32:15,730 คือคุณเก่งเรื่องการมอง ทุกด้านของปัญหา 655 00:32:15,810 --> 00:32:17,850 ยกเว้นเรื่องของตัวเอง 656 00:32:18,020 --> 00:32:21,150 เพราะงั้นก็ไม่ ฉันไม่เสียใจ ที่แนะนำคุณให้ฮัลซีย์ 657 00:32:21,560 --> 00:32:23,900 เพราะฉันได้ทำงานให้นาวาเอก ที่ฉันนับถือ 658 00:32:24,400 --> 00:32:27,200 แล้วก็ได้เจอคุณทุกวัน 659 00:32:29,860 --> 00:32:31,200 ฟังนะ 660 00:32:31,280 --> 00:32:34,740 ผมรู้ว่าที่คุณทำนั้นมาจากเจตนาดี 661 00:32:35,830 --> 00:32:38,210 ผมแค่ต้องจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเอง 662 00:32:41,080 --> 00:32:43,420 นาวาตรี ผมกำลังอ่านความผันผวนเล็กๆ 663 00:32:43,500 --> 00:32:44,800 ในฟองสบู่ควอนตัม 664 00:32:44,880 --> 00:32:45,960 สาเหตุคืออะไร 665 00:32:46,050 --> 00:32:47,800 ดูเหมือนการไหลเวียนของพลัง… 666 00:33:16,200 --> 00:33:17,750 เมอร์เซอร์เรียกสะพานเดินเรือ รายงาน 667 00:33:17,830 --> 00:33:20,370 นาวาเอก ฟองสบู่ควอนตัม กำลังเสื่อมสภาพ 668 00:33:20,960 --> 00:33:22,630 หวังว่าคริลล์จะไปแล้วนะ 669 00:33:22,710 --> 00:33:24,290 กอร์ดอน พาเรากลับพื้นที่ปกติ 670 00:33:24,380 --> 00:33:26,340 ผมทำไม่ได้ครับ 671 00:33:26,500 --> 00:33:28,970 ทำไมล่ะ 672 00:33:29,170 --> 00:33:30,970 ความผิดปกติเพิ่งปิดไปครับ 673 00:33:45,690 --> 00:33:47,030 ความวุ่นวายที่เราเจอ 674 00:33:47,110 --> 00:33:50,320 เกิดขึ้นจากการแบ่งขั้ว ของฟองสบู่ควอนตัม 675 00:33:50,400 --> 00:33:53,870 พื้นที่สองมิติกำลังดึงเราไปหามัน 676 00:33:53,950 --> 00:33:55,620 เราถึงได้เลือดกำเดาไหล 677 00:33:55,700 --> 00:33:57,200 ไม่น่ายินดีมากๆ เลย 678 00:33:57,290 --> 00:33:59,500 เรามีเวลาประมาณ 21 นาที ก่อนที่ฟองสบู่จะพัง 679 00:33:59,580 --> 00:34:01,330 และเราทุกคนก็จะกลายเป็นแพนเค้ก 680 00:34:01,410 --> 00:34:03,080 คุยเรื่องแพนเค้กกันเหรอ 681 00:34:03,170 --> 00:34:04,880 เปล่า หมายถึงอย่างอื่น 682 00:34:04,960 --> 00:34:06,250 เอาล่ะ เราจะออกไปยังไง 683 00:34:06,340 --> 00:34:08,630 เครื่องยนต์สัมผัสกับพื้นที่สองมิติ 684 00:34:08,710 --> 00:34:09,920 มันพังแล้ว 685 00:34:10,010 --> 00:34:12,180 อาจมีทางออกอื่น นาวาเอก 686 00:34:12,260 --> 00:34:14,640 เครื่องสแกนจับสัญญาณ ผันผวนของควอนตัม 687 00:34:14,720 --> 00:34:16,430 ห่างออกไป 4,000 กิโลเมตร 688 00:34:16,510 --> 00:34:19,520 อาจเป็นอีกช่องที่ให้กลับไป พื้นที่ปกติได้ 689 00:34:19,600 --> 00:34:21,730 - "อาจเป็น" เหรอ - ไม่มีทางรู้หรอก 690 00:34:21,810 --> 00:34:23,900 โอเค สมมติว่านั่นเป็นทางเดียว ที่เราจะออกไปได้ 691 00:34:23,980 --> 00:34:25,520 เครื่องยนต์พังแล้ว เราจะไปได้ยังไง 692 00:34:25,610 --> 00:34:26,940 เครื่องยนต์ของยานพังแล้ว 693 00:34:27,020 --> 00:34:28,110 แต่ยานเล็กยังใช้งานได้อยู่ 694 00:34:28,190 --> 00:34:30,190 เราทุกคนเข้าไปในยานเล็กไม่หมด 695 00:34:30,280 --> 00:34:32,820 ไม่ แต่เราใช้ยานเล็ก ลากออร์วิลล์ออกไป 696 00:34:32,900 --> 00:34:34,160 โดยใช้ลำแสงแทรกเตอร์เข้มข้นได้ 697 00:34:34,240 --> 00:34:35,910 แล้วยานเล็กจะไม่ไปสัมผัส 698 00:34:35,990 --> 00:34:37,240 เข้ากับพื้นที่สองมิติเหรอ 699 00:34:37,330 --> 00:34:39,450 ผมคิดว่าเราสามารถสร้าง ฟองสบู่ควอนตัมที่เสถียร 700 00:34:39,540 --> 00:34:41,960 ในยานเล็กและ รักษาพื้นที่สามมิติไว้ได้ 701 00:34:42,040 --> 00:34:44,370 ด้านนอกก็จะโดนบีบ 702 00:34:44,460 --> 00:34:45,630 แต่ข้างในไม่ 703 00:34:45,710 --> 00:34:49,170 มีพื้นที่ข้างในมากกว่าข้างนอก เหมือนตู้โทรศัพท์ดอกเตอร์ฮูเลย 704 00:34:49,250 --> 00:34:50,380 หรือออสการ์เดอะกรูชแคน 705 00:34:50,460 --> 00:34:51,800 หรือไม่ก็บ้านหมาของสนูปปี้ 706 00:34:51,880 --> 00:34:54,010 ปาฏิหาริย์ของควอนตัมฟิสิกส์ 707 00:34:54,090 --> 00:34:57,470 มันจะเป็นอันตรายต่อชีวิต สองมิติหรือเปล่า 708 00:34:57,550 --> 00:34:59,930 ไม่ครับ การตัดผ่านกันมันเล็กมาก 709 00:35:00,010 --> 00:35:02,350 จนพวกเขาอาจไม่รู้ว่าเรามา 710 00:35:02,430 --> 00:35:03,770 ใครจะขับยานเล็ก 711 00:35:03,850 --> 00:35:05,310 ผมต้องไปที่นั่น 712 00:35:05,400 --> 00:35:06,770 เพื่อรักษาความมั่นคงของสนาม 713 00:35:06,860 --> 00:35:08,190 และผมอยากให้มีคนขับ 714 00:35:08,270 --> 00:35:09,940 ผมอาสา 715 00:35:10,530 --> 00:35:11,650 ไม่ ฉันจะไป 716 00:35:12,780 --> 00:35:14,150 เอ็ด รอก่อน 717 00:35:14,400 --> 00:35:15,660 ถ้าสนามนั้นล้ม… 718 00:35:15,740 --> 00:35:18,030 เคลลี่ ผมต้องทำ 719 00:35:20,490 --> 00:35:22,450 จอห์น มาเจอฉันที่ท่ารับส่ง 720 00:35:48,480 --> 00:35:50,150 แล้วเครื่องสร้างสนามเป็นยังไงบ้าง 721 00:35:50,230 --> 00:35:52,440 ปฏิบัติการอย่างมีประสิทธิภาพที่สุด 722 00:35:52,730 --> 00:35:53,900 นี่… 723 00:35:53,990 --> 00:35:56,400 ฉันแค่อยากรู้ว่าพวกนายต้องการ ความช่วยเหลือหรือเปล่า 724 00:35:56,490 --> 00:35:58,820 นายช่วยตรวจสอบ เครื่องถ่ายทอดพลังได้ไหม 725 00:35:58,910 --> 00:36:00,780 อ๋อ ได้สิ 726 00:36:01,530 --> 00:36:02,990 พยายามอย่าทำพังด้วย 727 00:36:03,080 --> 00:36:04,330 ใช่เลย 728 00:36:04,410 --> 00:36:05,540 พวกนายพูดว่าอะไรนะ 729 00:36:06,120 --> 00:36:07,120 ไม่เอาน่า เพื่อน 730 00:36:07,210 --> 00:36:09,080 ความคิดที่ไม่รอบด้านของยาฟิต ทำให้เราเป็นแบบนี้ 731 00:36:09,170 --> 00:36:11,130 ฟังฉันนะ แล้วก็ฟังให้ดี 732 00:36:11,210 --> 00:36:12,550 ยาฟิตเป็นสมาชิกของทีมเรา 733 00:36:12,630 --> 00:36:13,840 และนายจะต้องทำกับเขาแบบนั้น 734 00:36:13,920 --> 00:36:15,920 เขามีความคิด และฉันก็คิดว่ามันเป็นความคิดที่ดี 735 00:36:16,010 --> 00:36:17,800 ฉันตัดสินใจแล้วว่าจะทำตามนั้น 736 00:36:17,880 --> 00:36:20,220 ถ้าอยากโทษใคร ก็โทษฉันสิ 737 00:36:20,300 --> 00:36:21,640 ฉันผิดเอง 738 00:36:21,720 --> 00:36:24,180 แล้วตอนนี้คนก็น่าจะเชื่อแล้ว พอฉันบอกว่า… 739 00:36:24,270 --> 00:36:26,390 ฉันไม่ใช่ผู้นำใครที่ไหน 740 00:36:27,270 --> 00:36:29,020 กลับไปทำงานได้แล้ว 741 00:36:47,870 --> 00:36:50,330 สะพานเดินเรือเรียกท่ารับส่ง ทุกระบบพร้อมออกเดินทาง 742 00:36:50,420 --> 00:36:51,920 กำลังจะเตือนแล้ว 743 00:36:52,540 --> 00:36:53,880 รับทราบ 744 00:36:53,960 --> 00:36:55,630 ไว้เจอกันที่อีกด้านนะ 745 00:36:58,260 --> 00:36:59,930 เริ่มทำฟองสบู่ควอนตัม 746 00:37:00,800 --> 00:37:02,220 ก็ได้ มาลุยกัน 747 00:37:02,800 --> 00:37:04,470 มาแบนกันเถอะ 748 00:37:07,310 --> 00:37:08,640 ขอโทษ 749 00:37:22,950 --> 00:37:24,240 มันจะติดนิดหน่อย 750 00:37:24,330 --> 00:37:25,700 ตอนเราผ่านสนามควอนตัม 751 00:37:25,790 --> 00:37:28,080 และเปลี่ยนเป็นพื้นที่สองมิติ 752 00:37:28,160 --> 00:37:29,210 คุณอาจจะคลื่นไส้ 753 00:37:29,290 --> 00:37:30,750 ไม่ต้องห่วง ฉันไม่เป็นไรหรอก 754 00:37:38,130 --> 00:37:40,300 โอเคไหม ไม่เป็นไรใช่ไหม 755 00:37:40,380 --> 00:37:41,680 ไม่ ผมไม่เป็นไรๆ 756 00:37:41,760 --> 00:37:43,680 อยากเปิดหน้าต่างหรืออะไรไหม 757 00:37:44,760 --> 00:37:46,010 เออ 758 00:37:48,810 --> 00:37:51,270 ไม่เอา ผมไม่เป็นไรๆ 759 00:37:51,350 --> 00:37:53,270 เปิดท่ออวกาศ 760 00:37:53,860 --> 00:37:55,230 พวกเขาเปลี่ยนผ่านแล้ว 761 00:37:55,820 --> 00:37:57,400 เปิดท่ออวกาศแล้ว 762 00:38:03,950 --> 00:38:05,490 เปิดใช้งานลำแสงแทรกเตอร์ 763 00:38:23,550 --> 00:38:25,220 ไปเลย 764 00:38:34,850 --> 00:38:36,400 สนามพลังเสถียร 765 00:38:36,480 --> 00:38:37,820 ทุกอย่างดูโอเคนะ 766 00:38:40,320 --> 00:38:42,950 วันนี้นายทำได้ดีมาก 767 00:38:44,280 --> 00:38:45,780 ขอบคุณครับ นาวาเอก 768 00:38:46,450 --> 00:38:48,450 ขอโทษที่พูดตรงๆ นะ แต่ว่า 769 00:38:48,830 --> 00:38:50,450 ทำไมต้องซ่อนฝีมือไว้ด้วย 770 00:38:52,460 --> 00:38:54,290 อาณานิคมที่ผมมาน่ะใหม่มาก 771 00:38:54,370 --> 00:38:56,040 ชาวนาเยอะ ช่างก่อสร้างเยอะ 772 00:38:56,130 --> 00:38:58,630 พวกเขาไม่ไว้ใจใครที่เป็นหัวกะทิเกิน 773 00:38:58,710 --> 00:39:01,010 คุณจะประหลาดใจว่า คนแยกคุณออกได้ไวแค่ไหน 774 00:39:01,090 --> 00:39:02,380 เมื่อคุณพูดถูกเสมอ 775 00:39:03,010 --> 00:39:05,390 ผมอยากเป็นที่ชื่นชอบ ยอมรับ 776 00:39:06,220 --> 00:39:07,800 คงเป็นนิสัยไปแล้ว 777 00:39:08,810 --> 00:39:10,470 ถ้าเราออกไปได้ 778 00:39:10,560 --> 00:39:12,850 ฉันอยากให้นายเป็น หัวหน้าวิศวกรคนใหม่ของฉัน 779 00:39:14,890 --> 00:39:16,310 คุณแน่ใจแล้วเหรอ 780 00:39:16,900 --> 00:39:18,230 เคลลี่พูดถูกเรื่องนาย 781 00:39:19,110 --> 00:39:20,980 เธอพูดถูกหลายอย่าง 782 00:39:25,570 --> 00:39:28,160 นาวาโทครับ สนามควอนตัมกำลังเสียเสถียรภาพ 783 00:39:28,240 --> 00:39:29,660 เราอยู่ห่างไกลจากช่องแค่ไหน 784 00:39:29,740 --> 00:39:31,410 ราว 3,000 กิโลเมตร 785 00:39:42,800 --> 00:39:43,920 สถานะสนามพลังเป็นยังไง 786 00:39:44,010 --> 00:39:45,090 สนามพลังกำลังล่ม 787 00:39:45,180 --> 00:39:46,430 ฉันจะพาเราไปด้วยความเร็วควอนตัม 788 00:39:46,510 --> 00:39:48,970 อะไรนะ มันอาจทำให้ฟองสบู่แตกได้ 789 00:39:49,050 --> 00:39:50,180 ถ้าฉันไม่ทำ เราไม่รอดแน่ 790 00:39:50,260 --> 00:39:52,020 ผมคงทำให้สนามเสถียรไม่ได้ 791 00:39:52,100 --> 00:39:53,850 นายเป็นคนฉลาด ฉันเชื่อใจนาย 792 00:39:53,930 --> 00:39:55,480 ไปกันเลย 793 00:40:25,220 --> 00:40:26,260 เราทำได้ 794 00:40:26,420 --> 00:40:28,300 เรือเอก ตำแหน่งของเราคืออะไร 795 00:40:28,380 --> 00:40:30,300 ที่ 3-4-8 จุดที่ 9-1-4 796 00:40:30,390 --> 00:40:32,140 ไม่ไกลจากที่ที่เราเคยอยู่ 797 00:40:32,970 --> 00:40:34,310 อลาร่า เรียกยานเล็ก 798 00:40:36,940 --> 00:40:38,270 สะพานเดินเรือเรียกยานเล็ก ได้ยินไหม 799 00:40:39,190 --> 00:40:41,270 ยานเล็กเรียกสะพานเดินเรือ เราโอเค 800 00:40:41,360 --> 00:40:42,650 ยานเป็นยังไงบ้าง 801 00:40:42,730 --> 00:40:44,280 ยังอยู่ทั้งลำ 802 00:40:44,480 --> 00:40:47,610 คุณน่าจะอยากเรียกทีมทำความสะอาด 803 00:40:47,700 --> 00:40:49,610 เมื่อเรากลับไปที่ท่านะ 804 00:40:50,320 --> 00:40:51,530 ได้ค่ะ 805 00:40:51,620 --> 00:40:53,030 แล้วเจอกันนะ 806 00:41:04,250 --> 00:41:05,710 เข้ามาสิ 807 00:41:11,390 --> 00:41:13,180 - ไง - ไง 808 00:41:14,720 --> 00:41:17,060 ผมแค่อยากขอโทษ 809 00:41:19,690 --> 00:41:22,270 ฟังนะ ตำแหน่งนี้ 810 00:41:22,480 --> 00:41:24,520 เป็นทุกอย่างของผม 811 00:41:24,860 --> 00:41:28,070 ผมพยายามทำให้มันเป็นแค่งาน แต่มันไม่ใช่ 812 00:41:29,200 --> 00:41:30,360 ฉันรู้ 813 00:41:30,740 --> 00:41:33,070 ลืมแล้วเหรอ ไม่มีใครรู้จักคุณดีกว่าฉัน 814 00:41:33,660 --> 00:41:35,910 ฉันก็เลยทำแบบนั้น 815 00:41:41,120 --> 00:41:43,170 ผมทำตัวเหมือนพวกชะนีขี้วีน 816 00:41:45,380 --> 00:41:47,420 ทั้งที่ความจริง 817 00:41:47,510 --> 00:41:49,470 ผมน่าจะขอบคุณคุณ 818 00:41:51,050 --> 00:41:54,350 คุณช่วยผมให้อยู่ในที่ที่ผมควรอยู่ 819 00:41:54,640 --> 00:41:58,640 และถ้าผมไม่คิดว่าตัวเอง จะเป็นนาวาเอกอีก 820 00:42:00,100 --> 00:42:02,440 ผมจะเตือนตัวเองว่าใครหนุนหลังผม 821 00:42:04,810 --> 00:42:06,400 ไม่ใช่เพราะปีกหรอก ดัมโบ 822 00:42:06,650 --> 00:42:08,190 คุณนั่นแหละที่บิน 823 00:42:34,050 --> 00:42:36,050 โอเค ทุกคน ฟังนะ 824 00:42:36,140 --> 00:42:37,310 มีเจ้านายใหม่ 825 00:42:37,390 --> 00:42:39,720 เขาชื่อเรือเอกจอห์น ลามาร์ 826 00:42:39,810 --> 00:42:41,940 - พวกคุณพร้อมจะเร่งมือไหม - พร้อม 827 00:42:42,020 --> 00:42:45,060 โอเค ตูม ถ้าเราเพิ่มประสิทธิภาพเครื่องยนต์ 828 00:42:45,150 --> 00:42:47,570 จนถึง 97 เปอร์เซ็นต์ ก่อนสุดสัปดาห์ทำงาน 829 00:42:47,650 --> 00:42:49,980 เราจะได้เลิกเร็วและเมาเละ 830 00:42:50,070 --> 00:42:52,150 - ฟังดูดีไหม - ดี 831 00:42:52,240 --> 00:42:54,240 เอาล่ะ อย่ามัวแต่ยืนอยู่เฉยๆ