1
00:01:14,782 --> 00:01:15,866
เยี่ยมมาก

2
00:01:18,077 --> 00:01:19,161
ขอบคุณ

3
00:01:19,245 --> 00:01:20,788
- ใช่เลย
- เร็วเข้า เล่นอีกเพลง

4
00:01:20,871 --> 00:01:23,040
- ไม่ๆ ไม่เอา ไม่ พอแล้ว
- เถอะน่า

5
00:01:23,124 --> 00:01:26,502
ผมเล่นไม่ได้ นิ้วผมเมาเบียร์หมดแล้ว
ใช้การไม่ได้แล้วเนี่ย

6
00:01:26,585 --> 00:01:28,921
- งั้นก็จัดการให้เรียบร้อย
- ขอบใจ เพื่อน

7
00:01:29,005 --> 00:01:31,048
เฮ้ ผมชอบจัดปาร์ตี้เพราะแบบนี้แหละ

8
00:01:31,132 --> 00:01:33,801
เพราะเราดื่มได้
และไม่จำเป็นต้องไปไหนด้วย ดื่มครับ

9
00:01:33,884 --> 00:01:35,136
ดื่ม

10
00:01:39,598 --> 00:01:41,058
สวัสดีครับ เรือตรี

11
00:01:41,142 --> 00:01:42,226
สวัสดี

12
00:01:42,310 --> 00:01:44,061
ผมขอคุยกับคุณสักครู่ได้ไหม

13
00:01:44,145 --> 00:01:45,896
โทษที ไม่ว่าง กำลังสนุกอยู่

14
00:01:48,733 --> 00:01:50,693
เจ็บจี๊ดเลย เพื่อน

15
00:01:50,776 --> 00:01:54,613
ผมพยายามจะสนทนากับเรือตรีเบิร์กมาสักพักแล้ว

16
00:01:54,697 --> 00:01:58,075
แต่ว่าจนถึงตอนนี้
การทาบทามของผมมักจะถูกปฏิเสธ

17
00:01:58,159 --> 00:02:01,078
มันก็ยากนะ ไอแซก
และฉันก็ไม่จำเป็นต้องบอกเหตุผลด้วย

18
00:02:01,162 --> 00:02:04,874
ดูท่าผมจะมีความรู้
ในความแตกต่างของการพูดคุยไม่เพียงพอ

19
00:02:04,957 --> 00:02:06,417
อย่าตำหนิตัวเองเลย

20
00:02:06,500 --> 00:02:08,586
มันเป็นทักษะที่เข้าใจยาก

21
00:02:08,669 --> 00:02:12,381
คนเราจะเริ่มการสนทนา
กับสิ่งมีชีวิตชีวภาพได้ยังไง

22
00:02:12,965 --> 00:02:15,217
- โดยทั่วไปน่ะเหรอ
- ใช่ครับ

23
00:02:15,301 --> 00:02:17,094
มันไม่มีคำตอบง่ายๆ หรอก

24
00:02:17,178 --> 00:02:21,307
แต่ฉันว่าจะให้ดี
ก็เริ่มต้นจากการถามอีกคนเกี่ยวกับตัวเขา

25
00:02:21,390 --> 00:02:23,601
คนชอบเวลาเราสนใจชีวิตของเขา

26
00:02:23,684 --> 00:02:25,269
ช่วยอธิบายด้วยครับ

27
00:02:25,353 --> 00:02:26,937
อาจเป็นเรื่องอะไรก็ได้

28
00:02:27,021 --> 00:02:28,481
ถามเขาว่าเล่นกีฬาอะไรบ้างไหม

29
00:02:28,564 --> 00:02:31,108
ชอบดนตรีประเภทไหน งานอดิเรกทำอะไร

30
00:02:31,192 --> 00:02:34,070
ชมทรงผมของเขา แล้วแต่ที่นายจะคิดออก

31
00:02:34,153 --> 00:02:36,697
พอนายเริ่มเข้าใจวิธีการแล้ว
ที่จริงมันก็ไม่ยากหรอก

32
00:02:59,428 --> 00:03:01,138
นี่ กอร์ดอน

33
00:03:01,222 --> 00:03:02,556
นี่อะไร

34
00:03:04,517 --> 00:03:06,602
โทรศัพท์มือถือน่ะ

35
00:03:06,685 --> 00:03:07,770
อะไรนะ

36
00:03:07,853 --> 00:03:11,774
นี่เป็นอุปกรณ์การสื่อสารจากต้นศตวรรษที่ 21

37
00:03:11,857 --> 00:03:13,859
ว้าว ของจริงหรือเปล่า

38
00:03:13,943 --> 00:03:19,698
ไม่ใช่ นี่เป็นรุ่นที่จำลองจากของจริง
ที่เขาเจอในแคปซูลกาลเวลาบนโลก

39
00:03:20,241 --> 00:03:24,578
เป็นของผู้หญิงชื่อลอร่า ฮักกินส์ นี่ จะเปิดให้ดูนะ

40
00:03:26,580 --> 00:03:27,581
นั่นเธอเหรอ

41
00:03:27,665 --> 00:03:28,999
ใช่

42
00:03:31,752 --> 00:03:33,337
สวยมากเลย

43
00:03:34,130 --> 00:03:36,048
เธอสวย ใช่แล้วละ

44
00:03:36,132 --> 00:03:39,969
คุณเรียนรู้เกี่ยวกับคนสมัยนั้นได้หลายอย่าง
จากของพวกนี้นะ

45
00:03:40,052 --> 00:03:41,929
ผมได้รู้เรื่องเธอหลายเรื่อง

46
00:03:42,012 --> 00:03:46,767
ผมใช้คอมพิวเตอร์ทำสำเนาเอาไว้
เป็นเครื่องรำลึกความทรงจำน่ะ

47
00:03:46,851 --> 00:03:48,436
เพื่อเก็บเธอไว้ในความคิด

48
00:03:48,519 --> 00:03:50,354
คุณพูดเหมือนรู้จักผู้หญิงคนนี้เลย

49
00:03:52,106 --> 00:03:53,566
ก็รู้สึกว่าอย่างนั้นนะ

50
00:03:55,443 --> 00:03:56,652
อยากเซลฟี่ไหม

51
00:03:56,735 --> 00:03:57,820
ทำอะไรนะ

52
00:03:57,903 --> 00:03:59,405
เป็นสิ่งที่ผมเรียนรู้จากลอร่า

53
00:03:59,989 --> 00:04:03,409
ขอบคุณที่ชวนมางานปาร์ตี้นะ เรือเอก

54
00:04:03,492 --> 00:04:04,785
ผมต้องไปแล้ว

55
00:04:04,869 --> 00:04:07,413
นี่ เดี๋ยว ก่อนไป เข้ามานี่สิ

56
00:04:07,496 --> 00:04:11,333
เอาละ ทุกคน ยิ้มกว้างๆ เลยนะ ยิ้มกว้าง

57
00:04:12,918 --> 00:04:14,170
เอาละนะ

58
00:04:28,976 --> 00:04:31,979
โดยพื้นฐานแล้วนี่เป็นการพัฒนาครั้งสำคัญ
ที่จ่ายหนึ่งได้ถึงสอง

59
00:04:32,062 --> 00:04:33,314
ครั้งสำคัญจริงๆ

60
00:04:33,397 --> 00:04:35,399
อย่างแรกเลย รัศมีการฉายภาพของสนาม

61
00:04:35,483 --> 00:04:39,028
มีขนาดใหญ่กว่าเครื่องดั้งเดิมของดร.อาโรนอฟ
ประมาณสามระดับ

62
00:04:39,111 --> 00:04:40,237
หมายความว่าอะไร

63
00:04:40,321 --> 00:04:42,281
หมายความว่าการขยายสนามเวลา

64
00:04:42,364 --> 00:04:45,451
ตามหลักการแล้วอาจครอบคลุมยานทั้งลำเลยก็ได้

65
00:04:45,534 --> 00:04:47,912
พัฒนาขึ้นเยอะมาก

66
00:04:48,496 --> 00:04:50,789
นี่ พวก เกิดอะไรขึ้น
เราต้องกินข้าวกลางวันกันนี่

67
00:04:50,873 --> 00:04:52,500
โทษที พวก ฉันงานเข้าน่ะ

68
00:04:52,583 --> 00:04:53,751
แล้วจะไปไหม

69
00:04:53,834 --> 00:04:55,336
ไม่ได้ ฉันติดนายครั้งหนึ่งนะ

70
00:04:55,419 --> 00:04:57,296
ก็ได้ ฉันหิวจะตายแล้ว

71
00:04:58,839 --> 00:05:01,800
- นายบอกว่ามีการพัฒนาสองอย่าง
- แซนด์วิชสลัดไข่

72
00:05:01,884 --> 00:05:05,137
เราได้ทำการเพิ่ม
ความละเอียดเชิงเวลาของสนาม

73
00:05:05,221 --> 00:05:08,641
พูดง่ายๆ คือ
เราปรับสนามลงไปที่ระดับมิลลิวินาทีได้

74
00:05:08,724 --> 00:05:10,518
กอร์ดอน ขอยืมแซนด์วิชนายได้ไหม

75
00:05:10,601 --> 00:05:11,602
ได้สิ

76
00:05:12,394 --> 00:05:14,688
เอาละ ในสิบวินาที ผมจะส่งแซนด์วิชนี้

77
00:05:14,772 --> 00:05:16,857
ย้อนกลับไปในอดีตที่สิบวินาทีเป๊ะ

78
00:05:20,236 --> 00:05:21,403
มาจากไหนเนี่ย

79
00:05:21,487 --> 00:05:23,531
อนาคตไง ทีนี้ดูนะ

80
00:05:34,291 --> 00:05:36,377
นายเพิ่งส่งแซนด์วิชนั่นไปในอดีต

81
00:05:36,460 --> 00:05:38,504
มันถึงได้ปรากฏขึ้นมาสิบวินาทีที่แล้ว

82
00:05:38,587 --> 00:05:41,006
- เปรี้ยง
- แล้วทำไมไม่เก็บมันไว้ล่ะ

83
00:05:41,090 --> 00:05:43,092
จะได้มีแซนด์วิชสองชิ้น แทนที่จะมีชิ้นเดียว

84
00:05:43,175 --> 00:05:45,302
ถ้านาวาโทลามาร์ไม่ส่งแซนด์วิช

85
00:05:45,386 --> 00:05:47,930
ไปในอดีตตามที่ตั้งใจไว้

86
00:05:48,013 --> 00:05:50,224
มันจะทำให้เกิดความขัดแย้งของเวลา

87
00:05:50,307 --> 00:05:53,394
ซึ่งในกรณีนั้น จักรวาลใหม่ทั้งหมด
จะแยกส่วนจากจักรวาลนี้

88
00:05:53,477 --> 00:05:54,812
เป็นเพราะแซนด์วิชชิ้นเดียว

89
00:05:54,895 --> 00:05:56,230
หัวจะปวด

90
00:05:56,313 --> 00:05:58,440
นี่ เดี๋ยวนะ ฉันคิดออกแล้ว

91
00:05:59,441 --> 00:06:01,860
นายส่งมันไปในอนาคตสามเดือนข้างหน้าได้ไหม

92
00:06:01,944 --> 00:06:03,320
ได้ ทำไมเหรอ

93
00:06:03,404 --> 00:06:06,073
เพราะสามเดือนต่อจากนี้ มันจะได้โผล่มา

94
00:06:06,156 --> 00:06:07,741
และทำให้ประหลาดใจดีไง

95
00:06:08,409 --> 00:06:09,410
ก็ได้

96
00:06:15,165 --> 00:06:17,710
ตื่นเต้นจัง รอกินแซนด์วิชนั่นไม่ไหวแล้ว

97
00:06:17,793 --> 00:06:19,712
แม้จะเป็นเรื่องใหม่

98
00:06:19,795 --> 00:06:22,756
มันยังหมายความว่าเครื่องอาโรนอฟ
มีสมรรถภาพมากกว่าเยอะด้วยนะ

99
00:06:22,840 --> 00:06:24,300
พลเอกควรรับทราบ

100
00:06:26,093 --> 00:06:30,097
ปฏิเสธไม่ได้เลยว่า
พวกเขาสร้างสิ่งพิเศษได้สำเร็จ

101
00:06:30,180 --> 00:06:32,182
แต่ผมก็ต้องยอมรับว่าไม่อยากให้เป็นแบบนั้น

102
00:06:32,266 --> 00:06:34,602
เจริญก้าวหน้าไปเรื่อยๆ หยุดไม่ได้เลย

103
00:06:34,685 --> 00:06:38,689
การนำการเดินทางข้ามเวลามาใช้เป็นอาวุธนั้น
เป็นเรื่องน่ากลัวที่คิดไม่ถึงมาตลอด

104
00:06:38,772 --> 00:06:40,983
ถ้าคริลล์หรือเคย์ลอนทำเรื่องนี้สำเร็จขึ้นมา

105
00:06:41,066 --> 00:06:43,777
พวกเขาอาจข้ามขั้นตอน
การเสี่ยงอันตรายทางกาแล็กซี

106
00:06:43,861 --> 00:06:46,530
ไปทำลายสหภาพเสียตั้งแต่แรกเลย

107
00:06:46,614 --> 00:06:48,073
คุณอยากให้เรารับมือยังไง

108
00:06:48,157 --> 00:06:50,993
ผมแนะนำให้ส่งขบวนยานอวกาศคุ้มกันคุณ

109
00:06:51,076 --> 00:06:55,414
ไปที่สถานีวิจัยที่มีระบบรักษาความปลอดภัยสูงสุด
บนซาบิกสามทันที

110
00:06:55,497 --> 00:06:58,917
คุณจะต้องส่งเครื่องนี้และข้อมูลทั้งหมด
ไปอยู่ในการดูแลของพวกเขา

111
00:06:59,001 --> 00:07:01,587
จอห์นน้ำตาแตกแน่ที่จะเสียของเล่นสุดรักไป

112
00:07:01,670 --> 00:07:04,131
ของเล่นชิ้นนั้นจะปลอดภัยกว่ามากถ้าอยู่ที่นั่น

113
00:07:04,214 --> 00:07:06,342
ผมจะติดต่อคุณเร็วๆ นี้ เพอร์รี่ออก

114
00:07:22,024 --> 00:07:23,859
นาวาเอก แคลิฟอร์เนียติดต่อมา

115
00:07:23,942 --> 00:07:24,985
พลเอกโอซาวาค่ะ

116
00:07:25,069 --> 00:07:26,111
ต่อสัญญาณมาเลย

117
00:07:27,237 --> 00:07:28,447
เชิญครับ พลเอก

118
00:07:28,530 --> 00:07:31,158
นาวาเอก เราติดต่อสถานีมาห้านาทีแล้ว

119
00:07:31,241 --> 00:07:32,326
ไม่มีการตอบรับเลย

120
00:07:32,409 --> 00:07:34,370
- ทัลลา
- กำลังติดต่ออยู่ค่ะ

121
00:07:34,453 --> 00:07:37,247
ติดต่อไปทุกช่องทาง ไม่มีสัญญาณตอบ

122
00:07:37,331 --> 00:07:40,042
ฉันจะสั่งให้ยานทุกลำเพิ่มความเร็วสูงสุด

123
00:07:40,125 --> 00:07:41,210
เราจะคอยติดต่อคุณ

124
00:07:41,293 --> 00:07:42,544
โอซาวาออก

125
00:07:43,504 --> 00:07:45,255
ฉันรู้สึกไม่ดีเรื่องนี้เลย

126
00:08:23,085 --> 00:08:24,086
มีสัญญาณชีวิตไหม

127
00:08:25,003 --> 00:08:26,088
ไม่มีครับ

128
00:08:26,171 --> 00:08:28,090
พวกเขารู้ว่าเราจะมา

129
00:08:33,846 --> 00:08:37,766
นาวาเอก ขบวนยานเคย์ลอน
กำลังหลุดจากควอนตัม

130
00:10:28,170 --> 00:10:31,382
("สองครั้งในชีวิต")

131
00:10:42,518 --> 00:10:44,728
- ใช้การควบคุมบินหลบหลีก รูปแบบเบต้า
- ได้ครับ

132
00:10:46,563 --> 00:10:47,982
เกราะพลังงานลดเหลือ 50%

133
00:10:48,065 --> 00:10:49,316
ใช้พลังงานเสริมทั้งหมด

134
00:10:59,201 --> 00:11:01,120
ยานสกัดกั้นเคย์ลอนกำลังตามมา

135
00:11:02,413 --> 00:11:04,623
- กอร์ดอน ใช้รูปแบบเดลต้าห้า
- ได้ครับ

136
00:11:17,177 --> 00:11:19,054
ระบบนำทางการบินปิด

137
00:11:35,904 --> 00:11:38,490
เกิดการระเบิดจากแรงกดอากาศที่ชั้นอีกับชั้นเอฟ

138
00:11:38,574 --> 00:11:40,784
มีข้อความจากพลเอกโอซาวาเข้ามาค่ะ

139
00:11:40,868 --> 00:11:41,702
ต่อสัญญาณมา

140
00:11:42,286 --> 00:11:44,455
ยานทุกลำ เรากำลังสูญเสียอย่างหนัก

141
00:11:45,456 --> 00:11:49,126
ขอสั่งถอนกำลังให้หมด แบริง 167 มาร์ก 12

142
00:11:49,209 --> 00:11:51,211
เราพยายามจะสลัดพวกมันออกในวีล เนบิวลา

143
00:11:51,295 --> 00:11:52,755
- กอร์ดอน
- จัดไป

144
00:12:01,597 --> 00:12:03,223
กำหนดลำแสงแทรกเตอร์แล้ว

145
00:12:03,307 --> 00:12:04,516
เปิดพลังงานถอยเต็มกำลัง

146
00:12:08,729 --> 00:12:09,688
ไม่เป็นผล

147
00:12:09,772 --> 00:12:10,814
ติดต่อเคย์ลอน

148
00:12:10,898 --> 00:12:12,358
กำลังติดต่อ

149
00:12:12,441 --> 00:12:14,234
คุณจะต้องสละเครื่องนั้น

150
00:12:14,318 --> 00:12:16,612
ถอยเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นเราจะทำลายมันเอง

151
00:12:16,695 --> 00:12:19,365
คุณจะต้องสละเครื่องนั้น ไม่งั้นตาย

152
00:12:19,448 --> 00:12:21,075
เตรียมขึ้นยาน

153
00:12:21,158 --> 00:12:23,410
ทัลลา ไปที่ห้องทดลอง
ทำลายเครื่องอาโรนอฟซะ

154
00:12:26,330 --> 00:12:28,123
ตายแล้ว หาที่ยึดไว้นะ

155
00:12:33,545 --> 00:12:36,507
- ทัลลา
- ทีมแพทย์ไปที่สะพานเดินเรือ

156
00:12:36,590 --> 00:12:38,217
- เอ็ด ฉันไปเอง
- เอาเลย ไป

157
00:12:38,300 --> 00:12:39,718
- ชาร์ลี ควบคุมห้องขับ
- ได้ค่ะ

158
00:12:51,647 --> 00:12:53,774
- แน่ใจนะว่าไม่เป็นไร
- แน่ใจ ฉันไม่เป็นไร

159
00:12:53,857 --> 00:12:56,693
นาวาเอก ยานเคย์ลอนกำลังเปิด
เครื่องล็อกยานที่ท่า

160
00:12:56,777 --> 00:12:58,320
สลัดไม่หลุดเลยค่ะ นาวาเอก

161
00:12:58,404 --> 00:12:59,613
ขอทางเลือก

162
00:12:59,696 --> 00:13:03,242
การอัดแนวเกราะพลังงานเกินพิกัด
อาจขวางลำแสงแทรกเตอร์ได้นะครับ

163
00:13:03,826 --> 00:13:04,827
เมอร์เซอร์เรียกลามาร์

164
00:13:04,910 --> 00:13:07,079
เราจะใช้แกนควอนตัม
เพื่อใช้เกราะพลังงานเกินพิกัด

165
00:13:07,162 --> 00:13:09,915
- ตามคำสั่งของไอแซก
- ได้ครับ กำลังเปลี่ยนเส้นทางพลังงาน

166
00:13:12,918 --> 00:13:14,753
พลังจากแกน 60%

167
00:13:20,509 --> 00:13:22,553
พลังจากแกน 76%

168
00:13:29,601 --> 00:13:32,229
เก้าสิบแปดเปอร์เซ็นต์ พลังจากแกนเกินพิกัด

169
00:13:43,949 --> 00:13:45,701
- เราหลุดแล้ว
- ขับออกไป

170
00:14:08,515 --> 00:14:11,560
บอร์ตัสเรียกนาวาเอก
ยังไม่มีร่องรอยของเคย์ลอน

171
00:14:11,643 --> 00:14:14,229
เป็นไปได้ว่าพวกนั้นเลิกตามแล้ว

172
00:14:14,313 --> 00:14:16,440
ได้ คอยรายงานฉันด้วย เมอร์เซอร์ออก

173
00:14:19,401 --> 00:14:21,904
แล้วเป็นไปไม่ได้เหรอ
ที่เขาบาดเจ็บในช่วงที่ระเบิดน่ะ

174
00:14:21,987 --> 00:14:23,322
หรือระหว่างกลับสะพานเดินเรือ

175
00:14:23,405 --> 00:14:25,908
ฉันสแกนทั่วแล้ว
ถ้าเขาหัวกระแทกและตกไปที่ไหนสักแห่ง

176
00:14:25,991 --> 00:14:26,950
ฉันคงต้องรู้

177
00:14:27,034 --> 00:14:29,953
นาวาเอก การอ่านค่าอิมพีแดนซ์แม่เหล็กพวกนี้
ไม่สมเหตุสมผลเลย

178
00:14:30,037 --> 00:14:31,205
หมายความว่าไง

179
00:14:31,288 --> 00:14:34,666
สัญญาณพลังงานที่ตกค้าง
ทำให้ดูเหมือนว่าเครื่องอาโรนอฟ

180
00:14:34,750 --> 00:14:37,711
ทำงานเต็มกำลัง
แต่มันไม่ได้เปิดเครื่องมาหลายวันแล้ว

181
00:14:37,794 --> 00:14:40,172
อาจมีการใช้พลังงานเกินพิกัดหรือเปล่า

182
00:14:40,255 --> 00:14:43,008
หมายถึงเขาอาจโดนไฟกระชาก
กลายเป็นไอเหรอ

183
00:14:43,091 --> 00:14:44,301
ไม่ ไม่มีทาง

184
00:14:44,384 --> 00:14:46,428
ผลสแกนจะเก็บส่วนที่ตกค้างของสิ่งมีชีวิต

185
00:14:46,512 --> 00:14:47,554
นี่ไม่มีอะไรเลย

186
00:14:47,638 --> 00:14:49,139
แล้วเขาหายหัวไปไหนล่ะ

187
00:14:50,098 --> 00:14:51,266
สะพานเดินเรือเรียกนาวาเอก

188
00:14:51,808 --> 00:14:52,851
ว่ามา

189
00:14:52,935 --> 00:14:55,437
เรากำลังได้รับการติดต่อ

190
00:14:55,521 --> 00:14:56,688
จากใคร

191
00:14:56,772 --> 00:14:59,191
จากเรือเอกมัลลอย

192
00:15:05,948 --> 00:15:07,658
มันมาจากไหนกัน

193
00:15:07,741 --> 00:15:10,536
ดูเหมือนข้อความมาจากโลก

194
00:15:10,619 --> 00:15:13,789
แต่มันเข้ารหัสบนคลื่นพาหะควอนตัมย่อย

195
00:15:13,872 --> 00:15:17,209
ที่ปรับความเร็วแสงสามจุดเจ็ดเท่า

196
00:15:17,292 --> 00:15:18,627
ที่อัตราความเร็วขนาดนั้น

197
00:15:18,710 --> 00:15:20,671
เวลาการส่งข้อความจะเท่ากับ

198
00:15:21,338 --> 00:15:23,423
ประมาณ 400 ปีที่แล้ว

199
00:15:25,717 --> 00:15:28,303
แปลว่าได้มีการคำนวณข้อความ
จากโลกให้มาถึงวีล เนบิวลา

200
00:15:28,387 --> 00:15:29,888
ตามเวลานี้เป๊ะเลย

201
00:15:29,972 --> 00:15:31,139
ถูกต้อง

202
00:15:31,223 --> 00:15:35,060
มันมีการเสื่อมอยู่บ้าง
แต่ข้อความส่วนใหญ่ไม่เสียหาย

203
00:15:37,062 --> 00:15:38,272
มัลลอยเรียกออร์วิลล์

204
00:15:39,106 --> 00:15:44,152
ผมส่งข้อความนี้หาคุณจากปี 2015

205
00:15:45,362 --> 00:15:48,323
ผมอยู่ที่นี่มาหกเดือนแล้ว และผม…

206
00:15:49,116 --> 00:15:50,826
เผื่อว่ามันไปถึงคุณ

207
00:15:52,286 --> 00:15:55,831
ผมได้เข้ารหัสพิกัดเวลาของผม
ไว้ภายในข้อความนี้

208
00:15:58,333 --> 00:15:59,960
ผมติดอยู่ที่นี่

209
00:16:02,129 --> 00:16:03,505
ถ้าทำได้

210
00:16:04,423 --> 00:16:07,134
ผมรู้ว่าความหวังดูริบหรี่ แต่ถ้าทำได้

211
00:16:08,510 --> 00:16:09,511
ส่งความช่วยเหลือมา

212
00:16:10,721 --> 00:16:12,180
คิดถึงพวกคุณนะ

213
00:16:13,307 --> 00:16:14,600
จบการส่งข้อความ

214
00:16:22,107 --> 00:16:25,694
(กอร์ดอน มัลลอย นักบินและวิศวกรการบิน
เสียชีวิตในวัย 96 ปี)

215
00:16:25,777 --> 00:16:30,198
กอร์ดอน มัลลอย นักบินและวิศวกรการบิน
ให้กับสายการบินเช่าเหมาลำ

216
00:16:30,282 --> 00:16:34,745
เสียชีวิตที่แพซาดีนา รัฐแคลิฟอร์เนีย
วันที่ 12 กรกฏาคม ปี 2068

217
00:16:34,828 --> 00:16:36,204
เกิดเรื่องนี้ขึ้นได้ยังไง

218
00:16:36,288 --> 00:16:39,791
เราคิดว่าเรารู้
เพราะที่จริงเราเคยเห็นมาก่อนแล้ว

219
00:16:40,375 --> 00:16:41,501
ตามที่คุณจะนึกออก

220
00:16:41,585 --> 00:16:44,796
ตอนที่นาวาโทเกรย์สันวัยเด็ก
ถูกส่งมาที่ยุคของเรา

221
00:16:44,880 --> 00:16:47,841
เราสามารถยืนยันได้ว่า
การรับรู้ของมนุษย์มีบทบาท

222
00:16:47,924 --> 00:16:49,426
ในการย้ายที่ของเวลา

223
00:16:49,509 --> 00:16:52,095
เราคิดว่าเรากำลังดูการอธิบายที่คล้ายกันอยู่นี่

224
00:16:52,179 --> 00:16:54,222
ที่งานปาร์ตี้คืนก่อน ชาร์ลีถามกอร์ดอน

225
00:16:54,306 --> 00:16:56,224
เกี่ยวกับโทรศัพท์มือถือในห้องพักของเขา

226
00:16:56,308 --> 00:16:57,684
ทำให้เขาได้พูดถึงลอร่า

227
00:16:57,768 --> 00:17:00,270
เราเพิ่งจะเริ่มเข้าใจความสัมพันธ์

228
00:17:00,354 --> 00:17:02,689
ระหว่างทฤษฎีเชิงเวลา
และการรับรู้ของผู้สังเกตการณ์

229
00:17:02,773 --> 00:17:03,774
แต่พูดสั้นๆ ก็คือ

230
00:17:03,857 --> 00:17:07,444
กอร์ดอนอยู่ใกล้กับเครื่องอาโรนอฟ
ตอนเราใช้เกราะพลังงานมากเกินไป

231
00:17:07,527 --> 00:17:10,864
การระเบิดของพลังงานจากแรงขับควอนตัม
ได้ขยายสนามเวลา

232
00:17:10,947 --> 00:17:14,117
ก่อนที่มันจะล่ม และเขาก็ติดไปกับคลื่นการกระจัด

233
00:17:14,201 --> 00:17:15,452
ผมอาจจะผิดพลาดไป

234
00:17:15,535 --> 00:17:20,332
แต่ผมเดาว่าจิตใต้สำนึกของเขา
เลือกจุดหมายปลายทางนั้น

235
00:17:20,415 --> 00:17:21,625
ต้นศตวรรษที่ 21

236
00:17:22,209 --> 00:17:24,461
สรุปว่าเขาติดอยู่ในอดีตงั้นเหรอ

237
00:17:24,544 --> 00:17:25,921
เคยติดครับ

238
00:17:26,004 --> 00:17:29,675
ตามข้อมูลพวกนี้ เขามีชีวิตและตายที่นั่น

239
00:17:29,758 --> 00:17:33,887
ถ้าเป็นอย่างนั้น
ก็หมายความว่าเราไม่สามารถช่วยเขาได้สิ

240
00:17:33,970 --> 00:17:37,099
เธอพูดถูก เราทำไม่สำเร็จไปแล้ว

241
00:17:37,182 --> 00:17:38,225
ไม่จำเป็นหรอก

242
00:17:38,308 --> 00:17:40,769
นั่นคือจุดที่กลไกทางเวลาเกิดความคลุมเครือ

243
00:17:40,852 --> 00:17:42,104
ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงหมด

244
00:17:42,187 --> 00:17:44,690
จนถึงตอนนี้พฤติกรรมของเรามีการผันแปร

245
00:17:44,773 --> 00:17:48,318
จนกว่าและถ้าเราพยายาม
ช่วยเหลือเรือเอกมัลลอย

246
00:17:48,402 --> 00:17:52,322
เราอยู่ในการทับซ้อน
ของเส้นเวลาที่เป็นไปได้หลายช่วง

247
00:17:52,406 --> 00:17:53,907
งั้นก็ช่วยเขาได้สิ

248
00:17:53,990 --> 00:17:56,910
แต่ทำไมถึงมีข้อมูลของเขาล่ะ

249
00:17:56,993 --> 00:17:58,120
เขารู้กฎน่ะ

250
00:17:58,203 --> 00:18:01,748
ถ้าเราพบว่าตัวเองอยู่ผิดเวลา
เราต้องทำให้ตัวเองไร้ตัวตนมากที่สุด

251
00:18:01,832 --> 00:18:03,834
ต้องทำทุกอย่างที่จะไม่แทรกแซง

252
00:18:04,418 --> 00:18:05,961
เรื่องนั้นผมตอบไม่ได้

253
00:18:06,670 --> 00:18:09,715
เป็นไปได้ไหมที่เราจะกลับไปรับตัวเขา

254
00:18:10,882 --> 00:18:12,801
เมื่อมีการพัฒนาเครื่องอาโรนอฟ

255
00:18:12,884 --> 00:18:16,179
และพิกัดเวลาที่กอร์ดอนส่งมาในข้อความ
เราก็มีโอกาสครับ

256
00:18:16,263 --> 00:18:19,474
แต่มันจะใช้แรงขับควอนตัมมากทีเดียว

257
00:18:21,435 --> 00:18:25,814
เขาติดต่อขอความช่วยเหลือเราจากอดีต

258
00:18:26,732 --> 00:18:28,650
และกฎแห่งเวลาบีบเราให้พยายาม

259
00:18:33,196 --> 00:18:37,451
(คุณมัลลอยได้ย้ายไปที่แพซาดีนาในปี 2018
และแต่งงานกับลอร่า ฮักกินส์ในปีต่อมา)

260
00:18:46,877 --> 00:18:48,462
เมอร์เซอร์เรียกลามาร์ รายงานซิ

261
00:18:48,545 --> 00:18:49,880
ทางนี้พร้อมครับ นาวาเอก

262
00:18:49,963 --> 00:18:50,964
ไอแซกล่ะ

263
00:18:51,047 --> 00:18:53,592
ทำการเข้ารหัสและกำหนดพิกัดเวลาไว้แล้วครับ

264
00:18:53,675 --> 00:18:54,676
เริ่มการลำดับเหตุการณ์

265
00:18:54,760 --> 00:18:56,052
รับทราบ

266
00:19:01,016 --> 00:19:03,018
เชื่อมต่อพลังงานทั้งหมดแล้ว

267
00:19:05,979 --> 00:19:07,814
ยาฟิต เร่งหัวฉีดไดโซเนียม

268
00:19:07,898 --> 00:19:09,900
เพิ่มความหนาแน่นของสนามการไหลไปที่ 100%

269
00:19:09,983 --> 00:19:10,984
จัดไป

270
00:19:11,735 --> 00:19:13,653
แกนควอนตัมอยู่ที่ระดับสูงสุด

271
00:19:17,365 --> 00:19:18,617
ไอแซก สถานะนายเป็นไง

272
00:19:18,700 --> 00:19:22,496
ผมจะต้องใช้พลังงานมากขึ้น
เพื่อเพิ่มระดับพลังงานโครนอน

273
00:19:22,579 --> 00:19:24,539
ลามาร์ แบ่งพลังงานไอแซกมากเท่าที่ให้ได้

274
00:19:24,623 --> 00:19:26,416
กำลังแบ่งพลังงานเสริมครับ

275
00:19:29,336 --> 00:19:31,463
สนามเวลาอ่อนกำลัง

276
00:19:31,546 --> 00:19:33,173
แกนไม่เสถียร

277
00:19:35,133 --> 00:19:37,803
ทุกส่วนรายงานการแจ้งเตือน
ความสมบูรณ์ทางโครงสร้าง

278
00:19:37,886 --> 00:19:39,554
นาวาเอก เราถึงจุดสูงสุดแล้วตรงนี้

279
00:19:39,638 --> 00:19:41,389
- ไอแซก
- เตรียมพร้อม

280
00:19:44,309 --> 00:19:47,062
นาวาโทลามาร์ ส่งพลังงานฉุกเฉินสำรอง

281
00:19:47,145 --> 00:19:49,147
ไปที่แกนควอนตัมตามผมสั่งนะ

282
00:19:49,231 --> 00:19:53,318
สาม สอง หนึ่ง เริ่ม

283
00:20:15,173 --> 00:20:16,591
ไอแซก พูดกับฉันซิ

284
00:20:16,675 --> 00:20:20,804
นาวาเอก ผมเชื่อว่าเราเปลี่ยนเวลาสำเร็จแล้ว

285
00:20:20,887 --> 00:20:22,430
ไปดูกัน

286
00:20:22,514 --> 00:20:24,599
เรือตรีเบิร์ก ตั้งเป้าหมายไปยังโลก

287
00:20:24,683 --> 00:20:26,017
ได้ค่ะ

288
00:20:49,499 --> 00:20:51,710
ฉันเจอสัญญาณการสื่อสารรูปแบบเก่า

289
00:20:51,793 --> 00:20:55,672
ที่ย่านความถี่วิทยุมากมาย
ดูเหมือนเราได้มาถึงศตวรรษที่ถูกต้องแล้ว

290
00:20:55,755 --> 00:20:57,299
การกรองแม่เหล็กไฟฟ้าล่ะ

291
00:20:57,382 --> 00:21:01,094
ทำงานอยู่ครับ จะตรวจจับไม่เจอเรา
ในเทคโนโลยีการตรวจตราของพวกเขา

292
00:21:01,177 --> 00:21:02,429
ปลอดภัยไว้ก่อนดีกว่า

293
00:21:02,512 --> 00:21:04,890
ให้เราอยู่อีกฟากของดวงจันทร์

294
00:21:04,973 --> 00:21:05,974
ลามาร์เรียกสะพานเดินเรือ

295
00:21:07,058 --> 00:21:08,059
ว่ามา

296
00:21:08,143 --> 00:21:09,519
ผมมีข่าวร้าย

297
00:21:10,395 --> 00:21:13,481
การข้ามเวลาได้ใช้ไดโซเนียมสำรอง
สุดท้ายของเราไป

298
00:21:13,565 --> 00:21:16,443
ก่อนเรามาถึงพิกัดเวลาที่กอร์ดอนส่งมาให้

299
00:21:16,526 --> 00:21:17,903
เราไม่ได้สำเร็จซะทีเดียวนะ

300
00:21:17,986 --> 00:21:20,947
หมายความว่าไง
ทัลลายืนยันว่านี่เป็นศตวรรษที่ 21 นะ

301
00:21:21,031 --> 00:21:23,617
ก็ใช่ แต่เป้าหมายของเราคือปี 2015

302
00:21:23,700 --> 00:21:25,243
เรามาถึงเร็วไปหน่อย

303
00:21:25,327 --> 00:21:28,705
ตามผลสแกนการวัดตำแหน่งดาว
เราอยู่ในปี 2025

304
00:21:29,497 --> 00:21:30,790
ปี 2025 งั้นเหรอ

305
00:21:31,708 --> 00:21:32,709
งั้นกอร์ดอน…

306
00:21:32,792 --> 00:21:35,795
จากการรับรู้ของกอร์ดอน เขาอยู่ที่นี่มาสิบปีแล้ว

307
00:21:37,797 --> 00:21:38,882
พระเจ้า

308
00:21:41,676 --> 00:21:43,553
ฉันว่าเราลองใหม่ไม่ได้แล้ว

309
00:21:43,637 --> 00:21:46,806
ถ้าไม่มีไดโซเนียม
เราก็กลับไปที่ยุคของเราจากที่นี่ไม่ได้

310
00:21:46,890 --> 00:21:48,850
งั้นเราก็ต้องลงไปรับตัวเขามา

311
00:21:48,934 --> 00:21:50,310
ไว้ค่อยห่วงเรื่องวิธีการกลับทีหลัง

312
00:21:50,393 --> 00:21:53,146
นาวาเอก ในต้นยุคศตวรรษที่ 22

313
00:21:53,229 --> 00:21:56,399
มีการค้นพบแหล่งไดโซเนียม
อยู่ภายในชั้นของเนื้อโลก

314
00:21:56,483 --> 00:21:59,736
แต่ในเวลาปัจจุบันนี้ ยังไม่มีใครไปแตะต้อง

315
00:21:59,819 --> 00:22:03,239
ผมเชื่อว่าเราอาจจะสามารถ
สกัดเอาปริมาณที่เพียงพอ

316
00:22:03,323 --> 00:22:05,951
โดยใช้การเจาะเนื้อโลกระยะไกล

317
00:22:06,034 --> 00:22:07,327
ได้

318
00:22:07,410 --> 00:22:09,621
เคลลี่กับฉันจะไปตามหากอร์ดอน
และพาเขากลับบ้าน

319
00:22:09,704 --> 00:22:12,540
จอห์น นายไปเอาไดโซเนียม
พยายามให้ถึงที่สุดเพื่อเลี่ยง…

320
00:22:12,624 --> 00:22:16,419
นาวาเอก ผมไม่ได้จะปัดความรับผิดชอบนะ
แต่เราเพิ่งพายานลำนี้ผ่านศึกหนักมา

321
00:22:16,503 --> 00:22:20,006
บนยานลำนี้มีระบบเป็นพัน
ที่ต้องตรวจตราและซ่อมแซม

322
00:22:20,090 --> 00:22:22,175
แค่ให้มันลอยได้ รวมถึงระบบพยุงชีพด้วย

323
00:22:22,258 --> 00:22:24,719
มีคนในฝ่ายวิศวกรรมที่ดูเรื่องนี้ไหมล่ะ

324
00:22:24,803 --> 00:22:26,972
มีคนเดียวที่ทำได้รวดเร็วกว่าสุดๆ ไปเลย

325
00:22:27,055 --> 00:22:28,598
และมีประสิทธิภาพกว่าผมเยอะ

326
00:22:28,682 --> 00:22:29,683
ใคร

327
00:22:29,766 --> 00:22:31,267
คุณกำลังมองเขาอยู่นี่แหละ

328
00:22:32,018 --> 00:22:33,061
ไอแซกเหรอ

329
00:22:33,603 --> 00:22:35,230
นาวาโทลามาร์พูดถูก

330
00:22:35,313 --> 00:22:39,734
ผมสามารถควบคุมการเจาะเนื้อโลก
ได้แม่นยำกว่าสิ่งมีชีวิตชีวภาพ

331
00:22:39,818 --> 00:22:42,988
แต่ว่าจะต้องวางเส้นทางในเวลาจริง

332
00:22:43,071 --> 00:22:46,866
และปรับให้ถูกต้อง
เพื่อให้รบกวนทางธรณีวิทยาที่น้อยที่สุด

333
00:22:46,950 --> 00:22:48,076
ตอนนี้และในอนาคต

334
00:22:48,159 --> 00:22:50,495
หันผิดนิดเดียวก็เคลื่อนแนวรอยเลื่อนได้

335
00:22:50,578 --> 00:22:53,081
ซึ่งจะทำให้เกิดแผ่นดินไหวในอีก 20 ปีข้างหน้า

336
00:22:53,164 --> 00:22:54,457
จริงๆ ต้องเจาะ

337
00:22:54,541 --> 00:22:57,293
ขณะที่คำนวณแนววิถีในหลายๆ มิติ

338
00:22:57,377 --> 00:23:00,130
ผมจะต้องขอความช่วยเหลือจากเรือตรีเบิร์กครับ

339
00:23:03,925 --> 00:23:06,636
ฉันจะขอถามคำถามพื้นฐานนะ

340
00:23:06,720 --> 00:23:10,181
ไอแซกจะไปเดินเพ่นพ่าน
ในโลกศตวรรษที่ 21 ได้ยังไง

341
00:23:16,813 --> 00:23:18,314
(ชั้นอี)

342
00:23:23,945 --> 00:23:26,698
การควบคุมการบินและนำทาง
เปิดเครื่องและพร้อมปล่อยแล้ว

343
00:23:26,781 --> 00:23:28,616
เตรียมพร้อมระบบพรางตัว

344
00:23:28,700 --> 00:23:31,369
ดูเหมือนข้างล่าง
มีการจราจรทางอากาศหนาแน่นนะ

345
00:23:41,463 --> 00:23:43,131
รายงานตัวครับ

346
00:23:45,091 --> 00:23:46,468
ผมยังคิดว่านี่ไม่เข้าท่าอยู่ดี

347
00:23:46,551 --> 00:23:48,428
วิธีนี้ทำเราเสียเรื่องบนยานคริลล์มาแล้ว

348
00:23:48,511 --> 00:23:49,679
นี่เป็นทางเลือกเดียวของเรา

349
00:23:49,763 --> 00:23:51,264
เร็วเข้า ไปกันเถอะ

350
00:23:56,936 --> 00:23:58,271
ทุกอย่างพร้อมออกเดินทาง

351
00:23:58,938 --> 00:23:59,939
เดินเครื่องออกเลย

352
00:24:28,134 --> 00:24:30,887
ผมเข้าถึงเครือข่ายควบคุมน่านฟ้า
ของพวกเขาได้แล้ว

353
00:24:30,970 --> 00:24:34,474
กำลังอัปโหลดที่ตั้งและทิศทางการบิน
สำหรับยานพาหะทางอากาศทั้งหมด

354
00:24:34,557 --> 00:24:36,684
ภายในรัศมีหนึ่งพันกิโลเมตร

355
00:24:36,768 --> 00:24:39,062
เยี่ยมเลย อย่างน้อยเราก็จะไม่ชนเครื่องบิน

356
00:24:49,989 --> 00:24:51,533
คุณเล่นกีฬาอะไรบ้างไหม

357
00:25:44,627 --> 00:25:47,964
เอาละ ทุกคนรู้ว่าเรากำลังจะทำเรื่องยากกันนะ

358
00:25:48,047 --> 00:25:52,051
ให้เลี่ยงการทิ้งรอยเท้าทางเวลาที่ไม่จำเป็นใดๆ
แต่ไม่ว่ายังไงก็ต้องทำภารกิจให้เสร็จ

359
00:25:52,635 --> 00:25:53,761
ง่ายจะตาย

360
00:25:53,845 --> 00:25:54,929
เอาละ ไปกันเถอะ

361
00:26:41,311 --> 00:26:43,397
คุณต้องการติดตั้งระบบป้องกันน้ำแข็ง
บนฮอว์เกอร์ใช่ไหม

362
00:26:43,480 --> 00:26:44,982
ใช่ ถ้าพร้อมทำภายในพรุ่งนี้

363
00:26:45,065 --> 00:26:46,692
จะได้เอามันกลับไปให้บริการทันวันที่ห้า

364
00:26:46,775 --> 00:26:47,776
ได้เลย

365
00:26:51,029 --> 00:26:52,030
นี่ กอร์โด

366
00:26:52,114 --> 00:26:53,115
(พินนาเคิลการบิน)

367
00:26:53,198 --> 00:26:54,533
รอรับลูกค้าเหรอ

368
00:26:54,616 --> 00:26:55,617
เปล่า ทำไม

369
00:27:20,308 --> 00:27:21,309
กอร์ดอน

370
00:27:21,393 --> 00:27:23,103
แม่เจ้า

371
00:27:23,937 --> 00:27:25,022
เป็นไงบ้าง

372
00:27:25,897 --> 00:27:26,898
ฉัน…

373
00:27:30,736 --> 00:27:32,571
ไม่อยากเชื่อว่าจะเป็นไปได้

374
00:27:34,614 --> 00:27:35,615
พวกนายมา

375
00:27:36,867 --> 00:27:38,368
พวกนาย…

376
00:27:39,828 --> 00:27:40,996
พวกนายมาจริงๆ

377
00:27:41,621 --> 00:27:44,332
ใช่ ช้าไปประมาณสิบปี

378
00:27:47,961 --> 00:27:49,087
นายสบายดีไหม

379
00:27:50,839 --> 00:27:52,966
ฉัน… ฉันสบายดี

380
00:27:53,050 --> 00:27:54,342
ใช่

381
00:27:55,469 --> 00:27:57,220
ฉันแค่… ไม่อยากเชื่อเลยว่าเป็นนาย

382
00:27:57,304 --> 00:27:59,347
ขอโทษด้วยที่ใช้เวลานานมาก

383
00:27:59,931 --> 00:28:02,059
ฉันแค่ไม่คิดว่าจะได้เจอพวกนายอีก

384
00:28:02,642 --> 00:28:03,852
เราก็มาแล้วนะ

385
00:28:04,394 --> 00:28:06,354
และจะพยายามกลับบ้านให้ได้

386
00:28:07,397 --> 00:28:08,398
บ้านเหรอ

387
00:28:08,482 --> 00:28:09,483
ใช่

388
00:28:13,111 --> 00:28:14,488
เราไปนั่งรถกันได้ไหม

389
00:28:15,363 --> 00:28:16,865
(โอวิลล์)

390
00:28:19,076 --> 00:28:21,703
มีคนใช้ชื่อ "ออร์วิลล์" แบบมี "ร์" ไปแล้ว

391
00:28:21,787 --> 00:28:22,996
เซ็งมากเลย

392
00:28:23,080 --> 00:28:26,458
ฉันเลยทำได้ดีที่สุดเป็น "โอวิลล์"
ชื่อเหมือนวงดนตรีห่วยๆ

393
00:28:27,375 --> 00:28:28,376
นั่นกลิ่นอะไร

394
00:28:28,960 --> 00:28:32,881
อ้อ โทษที โรลออนน่ะ วันนี้ฉันไปทำงานสาย

395
00:28:32,964 --> 00:28:35,675
ก็เลยต้องเตรียมตัวในรถ
แล้วเผลอไปทำฝามันเปิด

396
00:28:35,759 --> 00:28:36,885
มันฉีดไปทั่วเลย

397
00:28:37,427 --> 00:28:40,514
ท่าทางคุณปรับตัวเข้ากับศตวรรษนี้ได้แล้วนะ

398
00:28:40,597 --> 00:28:43,350
ใช่ ยุคสมัยนี้ชื่อเสียงแย่มากนะ

399
00:28:43,433 --> 00:28:45,852
แต่ถ้ามองดีๆ ก็มีอะไรให้ชอบหลายอย่าง

400
00:28:45,936 --> 00:28:46,937
เช่นอะไร

401
00:28:47,020 --> 00:28:48,688
ก็แบบว่า

402
00:28:48,772 --> 00:28:52,567
มันเหมือนกับมองดูน้องชายทำเรื่องพลาดโง่ๆ

403
00:28:52,651 --> 00:28:57,447
ใช่ ตอนนี้เขาเป็นไอ้โง่
แต่เราได้เห็นเขาเรียนรู้และเติบโต

404
00:28:57,531 --> 00:29:00,242
และสักวันหนึ่งความผิดพลาดพวกนั้น

405
00:29:00,325 --> 00:29:01,868
จะเปลี่ยนให้เขาเป็นคนฉลาด

406
00:29:01,952 --> 00:29:03,787
ให้อภัยได้อยู่นะ เมื่อคิดถึง

407
00:29:03,870 --> 00:29:05,580
สิ่งที่คนพวกนี้ทิ้งให้เราตามล้างตามเช็ด

408
00:29:05,664 --> 00:29:08,041
ฉันว่าฉันสนใจยุคสมัยนี้มาตลอดนะ

409
00:29:08,625 --> 00:29:11,795
และหลายปีผ่านไป ฉันก็เริ่มสบายใจกับที่นี่

410
00:29:12,796 --> 00:29:13,922
แบบว่าตอนที่…

411
00:29:14,506 --> 00:29:17,300
ตอนที่ไม่มีใครมาช่วยฉัน
ฉันต้องยอมรับกับเรื่องที่ว่า

412
00:29:17,384 --> 00:29:19,469
มันคือบ้านแล้วตอนนี้

413
00:29:19,553 --> 00:29:23,598
บ้าจริง ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่ายานออร์วิลล์
รอดจากการต่อสู้กับเคย์ลอนหรือเปล่า

414
00:29:24,599 --> 00:29:28,854
ฟังนะ กอร์ดอน ฉันนึกภาพไม่ออกเลยว่า
นายลำบากกับเรื่องนี้มากแค่ไหน

415
00:29:28,937 --> 00:29:31,815
แต่ให้ตายเถอะ นายเป็นเจ้าหน้าที่สหภาพนะ

416
00:29:31,898 --> 00:29:34,359
ฉันคงจะไม่ได้ทำหน้าที่ของตัวเอง
ถ้าไม่ชี้ให้เห็นว่า…

417
00:29:34,442 --> 00:29:35,902
อย่าพูดเลยนะ ขอร้อง

418
00:29:35,986 --> 00:29:39,322
กฎเรื่องเวลา อยู่อย่างไร้ตัวตน
อย่าปฏิสัมพันธ์กับใคร

419
00:29:39,823 --> 00:29:43,618
ถ้าเรากลับไปได้ คุณจะต้องรับผิดชอบเรื่องนี้

420
00:29:44,452 --> 00:29:45,579
คุณก็รู้นะ

421
00:30:13,023 --> 00:30:14,357
ฉันจะไม่กลับไปกับนาย

422
00:30:16,443 --> 00:30:17,986
- อะไรนะ
- หมายความว่าไง

423
00:30:20,697 --> 00:30:21,698
เข้ามาข้างใน

424
00:30:32,876 --> 00:30:34,252
ที่รัก

425
00:30:38,506 --> 00:30:40,175
- หวัดดี ที่รัก ไง
- หวัดดี

426
00:30:42,552 --> 00:30:43,637
เพื่อนคุณเป็นใครกันบ้าง

427
00:30:44,346 --> 00:30:46,806
นี่คือเอ็ดและเคลลี่

428
00:30:46,890 --> 00:30:48,058
สวัสดีค่ะ

429
00:30:50,977 --> 00:30:55,148
นี่ลูกชายฉัน เอ็ดเวิร์ด และภรรยาฉัน ลอร่า

430
00:31:15,669 --> 00:31:18,755
ผมเชื่อว่าผมเจอที่ตั้ง
ของแหล่งไดโซเนียมที่ใกล้ที่สุดแล้ว

431
00:31:18,838 --> 00:31:21,508
ดูเหมือนจะอยู่ใต้เปลือกโลกไปหกกิโลเมตร

432
00:31:21,591 --> 00:31:23,677
นายกำหนดบริเวณขุดเจาะที่เหมาะสมที่สุดได้ไหม

433
00:31:23,760 --> 00:31:24,761
ผมเชื่อว่าอย่างนั้น

434
00:31:24,844 --> 00:31:27,305
ต้องใช้เวลาเพิ่มความละเอียดการสแกนสักครู่

435
00:31:32,310 --> 00:31:33,937
คุณชอบดนตรีประเภทไหน

436
00:31:35,146 --> 00:31:36,356
อะไรนะ

437
00:31:38,191 --> 00:31:42,320
มีบริเวณขุดเจาะที่เหมาะสมอยู่ห่างจาก
ตำแหน่งปัจจุบันของเรา 23.7 กิโลเมตร

438
00:31:42,404 --> 00:31:45,407
เดินไกลอยู่นะ เราต้องใช้ยานพาหนะ

439
00:31:47,575 --> 00:31:48,576
ดูสิ

440
00:31:49,202 --> 00:31:51,162
(ไอรอนอีเกิล
เหล้า - เบียร์ - โต๊ะพูล - ปาเป้า)

441
00:31:52,455 --> 00:31:53,456
ฉันคิดออกแล้ว

442
00:32:21,526 --> 00:32:22,944
เอาแบบนั้นสองแก้วค่ะ

443
00:32:27,324 --> 00:32:30,285
ให้ตาย นั่นเหล้าเพียวๆ เลยนะ น้อง

444
00:32:30,952 --> 00:32:33,330
ใช่ ฉันคนเท็กซัสน่ะ

445
00:32:35,623 --> 00:32:37,042
นี่แฟนคุณเหรอ

446
00:32:37,125 --> 00:32:38,418
บ้าจริง ไม่ใช่

447
00:32:38,960 --> 00:32:44,090
ฉันหมายถึง ไม่ใช่ นี่เป็นน้องชายฉัน

448
00:32:44,174 --> 00:32:46,634
ผมแซม นี่อาร์เจ

449
00:32:46,718 --> 00:32:49,262
ฉันชาร์ลี นี่ไอแซก

450
00:32:49,346 --> 00:32:52,766
ยินดีที่ได้รู้จักครับ คุณมีงานอดิเรกอะไรบ้าง

451
00:32:53,933 --> 00:32:55,643
นี่ฟังนะ คุณ…

452
00:32:55,727 --> 00:32:57,520
มีมอเตอร์ไซค์สองคันอยู่ข้างนอกนั่นใช่ไหม

453
00:32:57,604 --> 00:32:59,314
รุ่นสครีมมิงอีเกิลวีร็อดสองคัน

454
00:33:00,065 --> 00:33:01,232
ใช่เลย คันงามนะนั่น

455
00:33:02,859 --> 00:33:07,322
ฉันว่าคุณคงไม่ให้เรายืมสักสองสามชั่วโมงสินะ

456
00:33:09,282 --> 00:33:10,283
อะไรนะ

457
00:33:10,367 --> 00:33:12,619
พี่สาวนายนี่ใจกล้าดีนะ

458
00:33:12,702 --> 00:33:16,039
ไม่ครับ โครงสร้างทางกายวิภาคของเธอ
ประกอบด้วย…

459
00:33:16,122 --> 00:33:21,711
บอกหน่อยสิว่าใครเป็นผู้ชายที่แข็งแรงที่สุดในนี้

460
00:33:23,421 --> 00:33:26,716
นั่นก็คงจะเป็นผมนะ

461
00:33:27,592 --> 00:33:30,053
เขาโม้น่ะ ริชชี่ที่อยู่ทางโน้นต่างหาก

462
00:33:33,014 --> 00:33:34,015
โอเค เอางี้นะ

463
00:33:34,099 --> 00:33:38,561
ถ้าน้องชายฉันคนนี้งัดข้อชนะริชชี่

464
00:33:39,687 --> 00:33:40,939
คุณเอามอเตอร์ไซค์ให้เรา

465
00:33:44,275 --> 00:33:46,277
- อำปะเนี่ย
- พนันไหมล่ะ

466
00:33:46,861 --> 00:33:48,530
แล้วถ้าคุณแพ้เราจะได้อะไร

467
00:33:48,613 --> 00:33:53,076
ถ้าฉันแพ้ ก็แล้วแต่คุณเลย

468
00:34:08,216 --> 00:34:09,843
- ใช่เลย
- จัดเลย ริชชี่

469
00:34:12,137 --> 00:34:14,597
- พยายามทำให้สมจริงหน่อยนะ
- เข้าใจครับ เรือตรี

470
00:34:14,681 --> 00:34:17,058
อย่าเรียกฉันว่า… ช่างเถอะ

471
00:34:17,142 --> 00:34:19,769
เอาละ รอสัญญาณจากฉัน

472
00:34:21,646 --> 00:34:23,940
และเริ่มได้

473
00:34:33,366 --> 00:34:34,742
กระจอกจะตาย หนูน้อย

474
00:34:44,544 --> 00:34:47,046
ไม่นะ ผมกำลังจะแพ้

475
00:34:58,892 --> 00:35:00,143
นายทำอะไรน่ะ

476
00:35:00,226 --> 00:35:01,561
เร็วเข้าสิ ริชชี่

477
00:35:08,693 --> 00:35:11,946
ดูท่านี่จะไม่ใช่งานอดิเรกของคุณนะ

478
00:35:17,076 --> 00:35:18,870
คราวหน้าคงโชคดีกว่านี้

479
00:35:37,055 --> 00:35:40,642
ตอนนั้นฉันร้องเพลงอยู่ในผับเล็กๆ ที่นิวยอร์ก

480
00:35:40,725 --> 00:35:45,146
และคืนหนึ่งมีผู้ชายเปิ่นดูเก้ๆ กังๆ คนนี้…

481
00:35:45,230 --> 00:35:47,190
- ไม่เอาน่า
- เดินเข้ามาและ…

482
00:35:47,273 --> 00:35:51,069
เขามาคนเดียว ปรบมือเสียงดังกว่าชาวบ้าน

483
00:35:51,152 --> 00:35:52,904
ที่แน่ๆ ความคิดแวบแรกของฉันก็คือ

484
00:35:52,987 --> 00:35:55,448
ชายสันโดษพิลึกน่ากลัว

485
00:35:55,532 --> 00:35:58,117
ที่คงจะมาขอเลี้ยงเครื่องดื่มฉัน…

486
00:35:58,201 --> 00:36:00,370
- ซึ่งฉันทำแบบนั้นแน่นอน
- ซึ่งเขาทำแบบนั้นแน่นอน

487
00:36:00,453 --> 00:36:01,579
ฉันก็เลย…

488
00:36:01,663 --> 00:36:03,831
พ่อฮะ ผมขอน้ำผลไม้อีกได้ไหม

489
00:36:03,915 --> 00:36:06,668
- ได้อยู่แล้ว เพื่อน ให้พ่อช่วยไหม
- ไม่ ผมทำเองได้

490
00:36:06,751 --> 00:36:08,086
โอเค

491
00:36:08,670 --> 00:36:09,837
ฉันก็เลยแบบว่า

492
00:36:09,921 --> 00:36:12,882
อีกสิบวินาทีฉันจะเชิดใส่เขา
และเดินไปที่รถอยู่แล้ว

493
00:36:12,966 --> 00:36:16,636
แล้วเขาก็เริ่มคุยกับฉันเรื่องดนตรีของฉัน

494
00:36:16,719 --> 00:36:17,720
และ…

495
00:36:18,888 --> 00:36:23,685
เห็นได้ทันทีเลยว่าเขาเข้าใจมัน

496
00:36:23,768 --> 00:36:27,313
เขาฟังสิ่งที่ฉันพยายามเล่นบนเวทีจริงๆ และ…

497
00:36:27,397 --> 00:36:31,234
และเข้าใจว่าทำไม
มันถึงเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตฉัน

498
00:36:32,694 --> 00:36:34,153
ผู้ชายหลายคนเนี่ย

499
00:36:34,237 --> 00:36:36,489
จะมาดูฉันแสดงและออกปากชม

500
00:36:36,573 --> 00:36:39,742
- พยายามจะหลอกฟัน แต่สำหรับเขาแล้ว…
- ฉันไม่มีเจตนาจะมีอะไรกับ…

501
00:36:39,826 --> 00:36:42,287
- ฉันว่าเธอขี้เหร่ จริงๆ นะ
- พอเลย

502
00:36:42,370 --> 00:36:43,705
- ให้ฉันเล่าให้จบ
- ได้

503
00:36:43,788 --> 00:36:47,584
เขาใส่ใจกับการทำความรู้จักฉันจริงๆ

504
00:36:47,667 --> 00:36:49,168
ฉันก็เลยคิดว่า

505
00:36:49,252 --> 00:36:54,299
"เฮั ถึงไม่ใช่สเป๊ก แต่แล้วไงล่ะ

506
00:36:54,841 --> 00:36:56,175
ก็ลองดู"

507
00:36:57,051 --> 00:36:59,470
ตอนนั้นฉันเพิ่งเลิกกับคนชื่อเกร็ก

508
00:36:59,554 --> 00:37:02,599
สิ่งที่ฉันไม่อยากได้ที่สุดเลยคือคนเส็งเคร็งอีกคน

509
00:37:02,682 --> 00:37:05,059
- แต่เธอก็ออกเดตกับฉันอยู่ดี
- ใช่แล้ว

510
00:37:05,143 --> 00:37:07,061
ใช่ ดูเราสิ เจ็ดปีต่อมา

511
00:37:07,145 --> 00:37:09,856
- คนเส็งเคร็งนั่นก็คือสามีฉัน
- ใช่ ฉันเป็นคนเส็งเคร็งของเธอ

512
00:37:11,357 --> 00:37:15,194
นี่เป็นมื้อกลางวันที่อร่อยมากเลย ขอบคุณนะคะ

513
00:37:15,278 --> 00:37:16,362
ได้เลย

514
00:37:16,446 --> 00:37:18,740
แล้วคุณอยู่การบินมากี่ปีแล้วล่ะ

515
00:37:19,365 --> 00:37:20,825
- ห้าปี
- สิบปี

516
00:37:20,908 --> 00:37:22,619
- ดูเหมือนห้าปีเลยเนอะ
- ใช่

517
00:37:22,702 --> 00:37:24,454
ผมถึงพูดว่าห้า เพราะมันดูเหมือนอย่างนั้น

518
00:37:24,537 --> 00:37:25,913
แต่สิบปีน่ะ

519
00:37:26,456 --> 00:37:29,959
และกอร์ดอนเล่าให้ฉันฟังว่า
คุณทำอยู่ในพื้นที่บอสตัน

520
00:37:30,043 --> 00:37:31,419
ต้องเป็นแฟนซ็อกซ์แน่เลย

521
00:37:35,340 --> 00:37:40,803
ใช่ๆ ถ้าข้างนอกมันหนาว ถุงเท้าก็…

522
00:37:44,223 --> 00:37:45,558
ถุงเท้าก็สำคัญ

523
00:38:05,078 --> 00:38:07,622
เฮ้ บอร์ตัสขอรายงานสถานะของยานน่ะ

524
00:38:07,705 --> 00:38:10,291
- ตรงนี้เป็นไงบ้าง
- ช้าแต่ชัวร์

525
00:38:10,375 --> 00:38:11,918
ช่วยส่งตัวคุมระยะให้หน่อยสิ

526
00:38:14,754 --> 00:38:16,923
คุณคิดว่าเราจะกลับบ้านได้ไหม

527
00:38:17,006 --> 00:38:19,300
ออร์วิลล์เป็นยานสมบุกสมบัน

528
00:38:19,384 --> 00:38:22,345
ถ้าไอแซกกับชาร์ลีได้ไดโซเนียมมา
มันก็พากลับบ้านได้

529
00:38:25,390 --> 00:38:26,557
เป็นอะไร

530
00:38:26,641 --> 00:38:29,435
ผมกล้ามเนื้อยึดที่หลังช่วงบน
บางครั้งก็กำเริบขึ้นมา

531
00:38:29,519 --> 00:38:31,896
ตั้งใจจะไปหาดร.ฟินน์อยู่ แต่ช่วงนี้ยุ่งมาก

532
00:38:31,979 --> 00:38:33,606
- ตรงไหน
- ไหล่ขวา

533
00:38:33,690 --> 00:38:37,110
- อยากให้ฉันดูให้ไหมเผื่อฉันจัดการได้
- น่ารักมากเลย แต่ผมลองแล้ว

534
00:38:37,694 --> 00:38:38,861
กับชาวเซลายันเหรอ

535
00:38:39,612 --> 00:38:40,613
ก็ไม่นะ

536
00:38:42,699 --> 00:38:44,659
ก็ได้ จัดมาเลย

537
00:38:47,745 --> 00:38:48,788
แม่เจ้าโว้ย

538
00:38:48,871 --> 00:38:50,081
รอก่อน ฉันเจอแล้ว

539
00:38:51,207 --> 00:38:53,710
พระเจ้าช่วย ให้ตายเถอะ

540
00:38:55,336 --> 00:38:56,337
ใช่

541
00:38:56,838 --> 00:38:59,757
- โทษที เจ็บไหม
- ไม่ๆ ไม่ ต่อเลย ทำต่อเลย

542
00:39:01,759 --> 00:39:05,179
- ว้าว คุณทำเป็นมานานแค่ไหนแล้วเนี่ย
- ฉันทำไม่เป็นหรอก

543
00:39:07,390 --> 00:39:08,391
ใช่

544
00:39:10,601 --> 00:39:14,063
เหมือนกับแรงจี 50 ที่ตรงจุดแบบเน้นๆ เลย

545
00:39:14,147 --> 00:39:15,523
ตายแล้ว

546
00:39:16,149 --> 00:39:17,984
คุณต้องล้อผมเล่นเรื่องนี้แน่เลย

547
00:39:18,067 --> 00:39:19,235
ใช่ นั่นไง

548
00:39:19,902 --> 00:39:21,154
เรียบร้อย

549
00:39:24,073 --> 00:39:25,074
ดีขึ้นไหม

550
00:39:51,684 --> 00:39:52,810
เราคุยกันได้หรือยัง

551
00:39:54,270 --> 00:39:55,646
ได้ คุยได้แล้ว

552
00:39:56,731 --> 00:40:00,151
ฉันเข้าใจนะว่านายได้รับการปฏิบัติที่ไม่ดี
ฉันเข้าใจจริงๆ

553
00:40:00,735 --> 00:40:03,362
แต่ฉันอยากได้ยินคำอธิบายที่ดี
สำหรับเรื่องที่เกิดขึ้น

554
00:40:03,446 --> 00:40:04,906
เพราะจากที่ฉันเห็น

555
00:40:04,989 --> 00:40:07,992
เราต้องลากตัวนายกลับขึ้นยานเดี๋ยวนี้
แล้วจับนายโยนเข้าคุกซะ

556
00:40:08,075 --> 00:40:10,411
- หุบปาก
- ว่าไงนะ เรือเอก

557
00:40:10,495 --> 00:40:15,166
ไม่ใช่ ไม่ ฉันไม่ใช่เรือเอกของนาย
ไม่ใช่คนควบคุมห้องขับ ไม่ใช่ลูกเรือของนาย

558
00:40:15,708 --> 00:40:18,044
ฉันคือกอร์ดอน มัลลอย และนี่เป็นบ้านของฉัน

559
00:40:18,127 --> 00:40:21,547
กอร์ดอน คุณมีความผิดเรื่อง
ทำความเสียหายทางเวลา 50 กระทง

560
00:40:21,631 --> 00:40:22,673
คุณแหกกฎ

561
00:40:22,757 --> 00:40:25,259
- และใครจะรู้ว่าผลที่ตามมา…
- ช่างกฎเถอะ

562
00:40:26,803 --> 00:40:29,430
ฉันทำตามกฎมาสามปี

563
00:40:30,264 --> 00:40:33,559
ฉันซ่อนตัวอยู่ในกระท่อมร้างในป่าที่คอนเนทิคัต

564
00:40:33,643 --> 00:40:35,144
และฉันก็ทำหน้าที่ของตัวเองสุดๆ

565
00:40:35,728 --> 00:40:39,440
ฉันอยู่อย่างไร้ตัวตน ไม่เจอผู้คน ไม่ออกไปไหน

566
00:40:40,566 --> 00:40:42,193
รู้ไหมว่าฉันกินอะไร

567
00:40:42,276 --> 00:40:43,569
สัตว์น่ะ ใช่

568
00:40:44,237 --> 00:40:46,322
ฉันถืออาวุธอยู่ตอนที่ถูกส่งกลับอดีต

569
00:40:46,405 --> 00:40:48,741
และฉันก็ใช้มันฆ่าสัตว์

570
00:40:48,825 --> 00:40:50,993
อยากคุยเรื่องแหกกฎไหมล่ะ

571
00:40:51,077 --> 00:40:55,289
ที่นี่ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร
แต่ในยุคเรา ฉันเป็นฆาตกรต่อเนื่องเลย พวก

572
00:40:56,290 --> 00:40:58,209
รู้ไหมว่ามันกระทบจิตใจยังไง

573
00:40:58,292 --> 00:41:01,128
พอหลังจากสามปี ฉันบอกเลยว่า "ช่างแม่เถอะ

574
00:41:01,212 --> 00:41:02,922
ฉันไม่สนกฎเรื่องเวลาแล้ว"

575
00:41:03,005 --> 00:41:04,715
ใช่ ตามทฤษฎีก็ดูดีอยู่หรอก

576
00:41:04,799 --> 00:41:08,678
แต่สหภาพไม่รู้หรอกว่าการติดอยู่กับที่
มันเป็นยังไง ไม่รู้เลย

577
00:41:11,472 --> 00:41:12,598
ดังนั้น…

578
00:41:12,682 --> 00:41:14,308
ดังนั้นฉันก็ไปตามหาเธอ

579
00:41:15,268 --> 00:41:17,854
แล้วก็ได้พบเธอและได้สร้างชีวิตของตัวเอง

580
00:41:18,896 --> 00:41:21,941
และฉันจะไม่ยอมให้นาย
มาทำให้ฉันรู้สึกแย่ที่ทำแบบนี้หรอก

581
00:41:22,024 --> 00:41:23,526
ฉันเป็นมนุษย์คนหนึ่ง

582
00:41:23,609 --> 00:41:26,445
เราเป็นสัตว์สังคม ถ้าไม่มีกันและกัน เราก็ตาย

583
00:41:28,406 --> 00:41:29,782
ฉันสมควรต้องตายเหรอ

584
00:41:29,866 --> 00:41:32,493
เพื่อปกป้องเส้นเวลา ก็ใช่

585
00:41:33,452 --> 00:41:36,038
นี่อาจเป็นสิ่งที่ควรจะเป็นก็ได้ ใครจะบอกได้ล่ะ

586
00:41:36,122 --> 00:41:38,791
ใครจะบอกได้ว่าฉันไม่สมควรทำตามใจตัวเอง

587
00:41:39,625 --> 00:41:41,961
ดูท่านายปรับตัว
เข้ากับศตวรรษนี้แล้วจริงๆ นะเนี่ย

588
00:41:43,045 --> 00:41:45,882
ตอนเข้าร่วมกองทัพ คุณได้สาบานต่อสหภาพแล้ว

589
00:41:45,965 --> 00:41:47,133
นายอยู่ที่นี่

590
00:41:47,216 --> 00:41:50,177
นายอยู่นี่แล้ว
นั่นหมายความว่าสหภาพยังคงมีอยู่ในอนาคต

591
00:41:50,261 --> 00:41:52,597
ถ้าจะเกิดอะไรขึ้น มันก็เกิดไปแล้ว

592
00:41:52,680 --> 00:41:53,890
- ฟิสิกส์ทำงานแบบนั้น…
- ไม่

593
00:41:53,973 --> 00:41:55,433
ไม่ เส้นเวลาไม่เป็นอะไร

594
00:41:55,516 --> 00:41:56,934
นายกำลังหลอกตัวเอง

595
00:41:57,018 --> 00:41:58,936
ไม่มีใครเข้าใจการเดินทางข้ามเวลาจริงๆ

596
00:41:59,020 --> 00:42:01,439
ตามที่ไอแซกว่าไว้ ทุกอย่างยังคงเปลี่ยนแปลง

597
00:42:01,522 --> 00:42:03,733
เขาบอกว่า
การปฏิสัมพันธ์ของผู้สังเกตการณ์ยังคงผันแปร

598
00:42:03,816 --> 00:42:08,029
และถ้าเราลงมือเมื่อไหร่ ไม่ว่าทางใดทางหนึ่ง
เส้นเวลาทั้งหมดก็เป็นไปได้ทั้งนั้น

599
00:42:08,112 --> 00:42:10,615
คุณรู้ได้ยังไงว่าลูกชายคุณไม่โตขึ้นมาก่อสงคราม

600
00:42:10,698 --> 00:42:13,159
ที่อาจถ่วงเวลา
หรือแม้แต่ป้องกันการเกิดขึ้นของสหภาพ

601
00:42:13,242 --> 00:42:17,121
หรือลูกหลานของเขา
อาจช่วยกันสร้างสหภาพขึ้นมา

602
00:42:17,204 --> 00:42:19,624
หรืออาจจะให้กำเนิดนายก็ได้

603
00:42:19,707 --> 00:42:20,708
หรือให้กำเนิดฉัน

604
00:42:20,791 --> 00:42:22,376
นั่นคือประเด็นของฉันไง กอร์ดอน

605
00:42:22,460 --> 00:42:24,295
ถ้าเราไม่รู้ ก็ไปรบกวนไม่ได้

606
00:42:24,378 --> 00:42:26,547
เราไม่มีสติปัญญา เราไม่รู้เหตุการณ์ล่วงหน้า

607
00:42:26,631 --> 00:42:29,258
นายอาจสร้างความเสียหาย
ที่ไม่อาจแก้ไขได้ไปแล้ว เราไม่รู้

608
00:42:29,342 --> 00:42:31,385
แต่ยิ่งนายอยู่ที่นี่นาน ก็ยิ่งมีความเสี่ยงมาก

609
00:42:31,469 --> 00:42:32,720
ตามที่ไอแซกว่าไว้ เรา…

610
00:42:32,803 --> 00:42:35,222
อ๋อใช่ และไอแซกก็วางใจได้มาตลอดสินะ

611
00:42:35,306 --> 00:42:36,682
ให้ตายเถอะ กอร์ดอน ไม่เอาน่า

612
00:42:36,766 --> 00:42:40,186
อะไรล่ะ อะไร เขาช่วยเคย์ลอนฆ่าคนหลายพัน

613
00:42:40,269 --> 00:42:42,021
เรื่องนั้นเรารู้แน่นอน

614
00:42:42,104 --> 00:42:47,026
สรุปว่าความผิดที่ยืนยันได้ร้ายแรงน้อยกว่า
ความผิดที่สมมติขึ้นมาเหรอ จัดลำดับได้ดีซะไม่มี

615
00:42:52,239 --> 00:42:54,116
คุณต้องมากับเรา

616
00:42:57,370 --> 00:42:58,621
ลืมไปได้เลย

617
00:42:58,704 --> 00:43:00,081
นายส่งข้อความนั่นมา

618
00:43:00,873 --> 00:43:03,626
นายอยากให้เราพานายกลับบ้าน เราก็มาแล้วไง

619
00:43:03,709 --> 00:43:06,087
ฉันต้องการเมื่อสิบปีที่แล้ว

620
00:43:08,673 --> 00:43:10,383
ยิ่งกว่าสิ่งใดในกาแล็กซีเลย

621
00:43:11,968 --> 00:43:13,052
แต่ไม่ใช่ตอนนี้

622
00:43:15,513 --> 00:43:16,597
นายใช้เวลานานเกินไป

623
00:43:18,474 --> 00:43:19,725
และฉันก็มีความสุขอยู่ที่นี่

624
00:43:22,687 --> 00:43:23,729
กอร์ดอน

625
00:43:35,449 --> 00:43:36,909
ฉันว่านายต้องไปแล้วละ

626
00:44:02,935 --> 00:44:05,688
นั่นคือความจริง ทั้งหมดเลย

627
00:44:11,318 --> 00:44:13,279
พระเจ้า พูดอะไรหน่อยสิ

628
00:44:16,657 --> 00:44:17,658
ฉันรู้

629
00:44:20,745 --> 00:44:22,997
คุณ… อะไรนะ

630
00:44:25,249 --> 00:44:26,250
ฉัน…

631
00:44:27,209 --> 00:44:28,544
ฉันรู้

632
00:44:30,504 --> 00:44:31,589
ฉัน…

633
00:44:32,673 --> 00:44:35,259
ฉันว่าฉันรู้มาตลอดเลยนะ

634
00:44:38,095 --> 00:44:40,765
มันมีอะไรเกี่ยวกับตัวคุณที่…

635
00:44:42,850 --> 00:44:43,851
แตกต่างน่ะ

636
00:44:46,228 --> 00:44:48,397
ลักษณะความเป็นตัวคุณ

637
00:44:50,399 --> 00:44:51,942
การมองโลกของคุณ

638
00:44:53,277 --> 00:44:54,862
ตัวตนของคุณเวลาอยู่กับฉัน

639
00:44:57,031 --> 00:44:58,824
แม้แต่ตอนที่เกิดโรคระบาด…

640
00:45:01,535 --> 00:45:02,620
คุณก็รู้เรื่อง

641
00:45:03,329 --> 00:45:06,499
ตอนที่ทุกอย่างรอบตัวเราดูจะพังลง

642
00:45:08,125 --> 00:45:10,628
คุณบอกฉันว่าทุกอย่างจะเรียบร้อยดี

643
00:45:13,631 --> 00:45:17,134
และรู้ไหม ฉันก็เชื่อคุณ

644
00:45:17,218 --> 00:45:18,219
เพราะว่า…

645
00:45:21,514 --> 00:45:24,266
คุณรู้จริงๆ ใช่ไหมล่ะ

646
00:45:26,310 --> 00:45:27,436
และมัน…

647
00:45:28,938 --> 00:45:32,691
มันไม่ได้เปลี่ยนความรู้สึกที่คุณมีต่อเราใช่ไหม

648
00:45:33,484 --> 00:45:36,946
หมายถึงเพราะคุณโกหกฉันมาตลอดน่ะเหรอ

649
00:45:37,571 --> 00:45:39,073
ลอร่า ถ้าผมบอกคุณไป…

650
00:45:39,156 --> 00:45:40,574
มันก็ไม่มีประโยชน์หรอก

651
00:45:40,658 --> 00:45:42,785
งั้นเหรอ

652
00:45:44,078 --> 00:45:45,704
ฉันไม่รู้จริงๆ

653
00:45:49,750 --> 00:45:52,169
ฉันคิดว่ามันถึงสมควรเกิดขึ้นตอนนี้ไงล่ะ

654
00:45:54,004 --> 00:45:55,548
ตอนฉันพร้อมที่จะฟัง…

655
00:45:59,051 --> 00:46:01,053
และรู้ว่ามันคือความจริง

656
00:46:02,721 --> 00:46:08,269
ผมตกหลุมรักคุณ
หลังจากคุณตายไปแล้วสามศตวรรษ

657
00:46:13,607 --> 00:46:15,192
จากนี้เราจะเอาไงต่อ

658
00:46:17,153 --> 00:46:18,529
พวกเขาอยากเอาตัวผมกลับ

659
00:46:19,822 --> 00:46:20,823
แล้ว…

660
00:46:22,283 --> 00:46:23,576
คุณต้องการยังไง

661
00:46:24,702 --> 00:46:25,828
ผมต้องการคุณ

662
00:46:41,222 --> 00:46:44,433
(ขาย - อสังหาริมทรัพย์แนนซี่ เวเบอร์
นายหน้าอสังหาริมทรัพย์ที่มีใบอนุญาต)

663
00:46:46,519 --> 00:46:49,563
พิกัดของทางเข้าอยู่ใต้สิ่งก่อสร้างนั่นพอดี

664
00:46:51,732 --> 00:46:52,733
มาเถอะ

665
00:46:57,947 --> 00:46:59,740
โชคดีแฮะ ดูเหมือนไม่มีคนอยู่

666
00:47:00,241 --> 00:47:01,242
ขอโทษนะคะ

667
00:47:01,826 --> 00:47:04,745
สวัสดีค่ะ ฉันแนนซี่ เวเบอร์ นี่บ้านของฉันเอง

668
00:47:04,829 --> 00:47:05,871
สวัสดีค่ะ

669
00:47:05,955 --> 00:47:08,290
- สนใจบ้านหลังนี้เหรอคะ
- เรา…

670
00:47:09,834 --> 00:47:12,753
ใช่ค่ะ ใช่ เรา… เราสนใจ

671
00:47:12,837 --> 00:47:16,215
อย่าบอกนะ คู่รักหนุ่มสาว
กำลังหาซื้อบ้านหลังแรกกันอยู่

672
00:47:16,799 --> 00:47:18,592
เดาได้เป๊ะเลย

673
00:47:18,676 --> 00:47:20,177
คุณเลือกได้ดีมาก

674
00:47:20,261 --> 00:47:21,387
หมายถึงบ้านน่ะ

675
00:47:21,470 --> 00:47:23,514
แม้ว่าพ่อหนุ่มก็น่ารักอยู่เหมือนกัน

676
00:47:25,099 --> 00:47:26,725
น่ารักมากเลยค่ะ

677
00:47:26,809 --> 00:47:29,520
เชิญเข้ามาเลยค่ะ คุณจะไปเดินเขาเหรอ

678
00:47:29,603 --> 00:47:30,729
เดินเขาเหรอ

679
00:47:30,813 --> 00:47:32,148
กระเป๋าเป้น่ะ

680
00:47:32,231 --> 00:47:34,150
ใช่ค่ะ จะไปบ่ายนี้

681
00:47:35,818 --> 00:47:37,903
แล้วคบกันมานานแค่ไหนแล้วคะเนี่ย

682
00:47:39,530 --> 00:47:40,656
สองสามปีน่ะ

683
00:47:40,739 --> 00:47:42,992
- ใช่ไหม ที่รัก
- ถูกต้อง

684
00:47:43,075 --> 00:47:45,828
ชีวิตคู่ของเราเบ่งบานมาระยะหนึ่งแล้ว

685
00:47:45,911 --> 00:47:48,622
และนี่ก็คือพื้นที่นั่งเล่น

686
00:47:48,706 --> 00:47:52,376
มีที่เหลือเฟือสำหรับแค่คุณสองคน
หรือถ้ากำลังจะเริ่มสร้างครอบครัว

687
00:47:52,459 --> 00:47:54,336
ฉันเดาว่าคุณยังไม่มีลูกสินะ

688
00:47:54,420 --> 00:47:57,381
ไม่ครับ การผสมเชื้อยังไม่เกิดขึ้น

689
00:47:57,464 --> 00:48:01,010
พระเจ้าช่วย มีห้องใต้ดินอะไรบ้างไหมคะ

690
00:48:01,093 --> 00:48:03,929
- มีค่ะ
- ขอดูได้ไหม

691
00:48:04,013 --> 00:48:05,222
ได้สิคะ

692
00:48:05,306 --> 00:48:08,893
ส่วนใหญ่เจ้าของเก่าใช้เป็นห้องเก็บของ

693
00:48:08,976 --> 00:48:13,314
แต่ถ้าปรับปรุงสักหน่อย
ก็เหมาะที่จะเป็นห้องเล่นเกม

694
00:48:13,397 --> 00:48:16,525
หรือห้องทำงาน หรือแม้แต่เป็นยิมในบ้านเล็กๆ

695
00:48:16,609 --> 00:48:20,112
บ้านดีมากเลยค่ะ และสมราคาด้วย

696
00:48:20,196 --> 00:48:23,073
เราขอเวลาคุยกันส่วนตัวหน่อยได้ไหมคะ

697
00:48:23,157 --> 00:48:25,367
ได้เลย ไม่ต้องรีบนะคะ

698
00:48:25,951 --> 00:48:28,787
ฉันคิดว่าคุณจะต้องชอบมันมาก เชื่อฉันสิ

699
00:48:32,583 --> 00:48:34,376
โอเค เราต้องจัดการด่วนเลย

700
00:48:36,879 --> 00:48:40,132
แหล่งไดโซเนียมอยูที่แบริง 006 มาร์ก 17

701
00:48:40,216 --> 00:48:42,426
เทียบเป็นศูนย์กลางของโลก

702
00:48:42,509 --> 00:48:43,969
เมื่ออุปกรณ์ทำงาน

703
00:48:44,053 --> 00:48:46,013
เราจะต้องปรับแนววิถีอย่างต่อเนื่อง

704
00:48:46,096 --> 00:48:48,474
เพื่อเลี่ยงการเสียสมดุลทางศิลาวิทยา

705
00:48:48,557 --> 00:48:49,892
นายหมายถึงอย่าทำไข่แตก

706
00:48:51,018 --> 00:48:52,353
เปรียบเทียบได้เป็นธรรมชาติ

707
00:48:52,436 --> 00:48:54,188
เอาละ เดินเครื่องเลย

708
00:49:05,991 --> 00:49:08,077
เจาะเข้าเปลือกโลกแล้ว

709
00:49:08,160 --> 00:49:10,746
เคลื่อนลงไปที่ 56.7 เมตรต่อวินาที

710
00:49:12,790 --> 00:49:14,375
กำลังเพิ่มแรงกดเปลือกโลก

711
00:49:14,458 --> 00:49:18,086
ฉันเห็นแล้ว หมุนทิศทางเคลื่อนต่ำ
ไปที่แบริง 007 แปดวินาที

712
00:49:18,170 --> 00:49:19,630
- ตอนนี้เลย
- กำลังหมุนทิศทาง

713
00:49:28,055 --> 00:49:30,724
ระดับการเปลี่ยนความดันกำลังเคลื่อน
ในชั้นหินอุ้มน้ำใกล้เคียง

714
00:49:30,808 --> 00:49:32,685
ถอยหลัง 20 เมตร
และเปลี่ยนทิศทางไปด้านข้าง

715
00:49:32,768 --> 00:49:34,061
รับทราบ

716
00:49:40,651 --> 00:49:44,029
ระดับการเปลี่ยนคงที่ แรงกดเปลือกโลกน้อย

717
00:49:44,113 --> 00:49:46,573
เปลี่ยนทิศทาง แบริง 011 มาร์ก 12

718
00:49:51,620 --> 00:49:55,374
ยืนยันการเปลี่ยนผ่านความหนาแน่น
เราได้เจาะเนื้อโลกแล้ว

719
00:49:56,792 --> 00:49:58,794
โอเค ตอนนี้ก็รอ

720
00:50:06,051 --> 00:50:07,303
ผมชอบทรงผมคุณ

721
00:50:07,386 --> 00:50:09,221
เอาละ นายกำลังทำอะไรน่ะ

722
00:50:09,305 --> 00:50:10,597
ช่วยอธิบายด้วย

723
00:50:10,681 --> 00:50:12,683
นายถามคำถามเรื่อยเปื่อยพวกนี้เช่น

724
00:50:12,766 --> 00:50:14,810
"ชอบดนตรีอะไร" "เล่นกีฬาอะไร"

725
00:50:14,893 --> 00:50:17,563
นายทำตัวพิลึกสุดๆ เกิดอะไรขึ้นเหรอ

726
00:50:17,646 --> 00:50:20,399
ผมกำลังพยายามเริ่มการสนทนากับคุณ

727
00:50:20,482 --> 00:50:23,110
ทำไม ถ้ามีอะไรจะพูด ก็พูดออกมาเลย

728
00:50:23,193 --> 00:50:25,195
อย่ามัวแต่พูดเรื่องไร้สาระ

729
00:50:25,279 --> 00:50:26,739
ได้ครับ

730
00:50:26,822 --> 00:50:29,158
ระหว่างที่ผมสังเกตธรรมเนียมปฏิบัติ
ของสิ่งมีชีวิตชีวภาพ

731
00:50:29,241 --> 00:50:32,244
ผมได้เห็นตัวอย่างมากมาย
ของการบอกกล่าวการเห็นคุณค่า

732
00:50:32,328 --> 00:50:34,997
เมื่อคนหนึ่งให้บริการอีกคน

733
00:50:35,080 --> 00:50:38,500
มนุษย์เรียกมันว่า "ขอบคุณ"

734
00:50:39,168 --> 00:50:40,169
แล้วไง

735
00:50:41,128 --> 00:50:44,590
ผมไม่เคยพูดว่า "ขอบคุณ"
สำหรับการคืนชีพของผม

736
00:50:47,259 --> 00:50:49,762
ในความเป็นจริง คุณได้ช่วยชีวิตผมไว้

737
00:50:51,722 --> 00:50:53,432
ใช่ แหงละ ฉันว่างั้นนะ

738
00:50:59,772 --> 00:51:00,814
ขอบคุณครับ

739
00:51:05,361 --> 00:51:08,197
การตอบกลับที่เหมาะสมคือ "ด้วยความยินดี"

740
00:51:08,280 --> 00:51:10,157
ใช่ ข้ามส่วนนั้นไปเถอะ

741
00:51:12,242 --> 00:51:13,494
ผมไม่เข้าใจ

742
00:51:13,577 --> 00:51:16,288
คุณไม่อยากได้ประโยชน์
จากการขอบคุณของผมเหรอ

743
00:51:16,372 --> 00:51:18,082
ไอแซก ตอนนั้นฉันทำตามหน้าที่

744
00:51:18,165 --> 00:51:20,542
และรับรองได้ว่าฉันไม่ชอบเลยสักนิด

745
00:51:20,626 --> 00:51:24,671
ฉันแยกงานออกจากความรู้สึกส่วนตัว ก็เท่านั้น

746
00:51:24,755 --> 00:51:26,215
เข้าใจ

747
00:51:26,298 --> 00:51:29,009
คุณยังเก็บความรู้สึกเชิงลบต่อผม

748
00:51:29,093 --> 00:51:32,221
เราต้องร่วมงานกัน ทุกวัน

749
00:51:32,930 --> 00:51:36,934
แต่นั่นไม่ได้เปลี่ยนสิ่งที่นายเคยทำ
และตัวตนที่ฉันเสียไปเพราะเรื่องนั้น

750
00:51:43,690 --> 00:51:46,568
สมองกลของนายมีความเข้าใจไหมว่ารักคืออะไร

751
00:51:47,319 --> 00:51:48,779
ผมไม่เข้าใจ

752
00:51:49,530 --> 00:51:50,697
งั้นฉันจะช่วยแล้วกัน

753
00:51:51,782 --> 00:51:54,201
อะแมนด้าไม่ใช่แค่เพื่อนรักของฉัน

754
00:51:54,284 --> 00:51:55,411
ฉันรักเธอ

755
00:51:57,621 --> 00:51:59,832
และฉันก็ไม่มีโอกาสได้บอกเธอเลย

756
00:52:02,501 --> 00:52:05,754
เธอเป็นคนที่ฉันเห็นว่าจะใช้ชีวิตที่เหลือด้วยได้

757
00:52:08,507 --> 00:52:10,968
และฉันก็ไม่รู้ว่าเธอรู้สึกแบบเดียวกันหรือเปล่า

758
00:52:11,760 --> 00:52:14,513
ฉันรอนานเกินไปที่จะถาม แล้วเธอก็จากไป

759
00:52:14,596 --> 00:52:18,225
นายพรากชีวิตเธอไป
และการทำแบบนั้นคือก็พรากชีวิตฉันไปด้วย

760
00:52:20,394 --> 00:52:22,020
หรือชีวิตของฉันที่ควรจะเป็น

761
00:52:24,022 --> 00:52:27,734
ดังนั้นก็ใช่ ฉันยังเก็บความรู้สึกเชิงลบอยู่

762
00:52:30,154 --> 00:52:32,739
ถึงอย่างนั้น ผมก็ขอบคุณ

763
00:52:45,169 --> 00:52:46,378
การสกัดเสร็จสมบูรณ์

764
00:52:48,338 --> 00:52:50,549
ปิดเครื่องเจาะหิน

765
00:52:50,632 --> 00:52:52,551
โอเค รีบปิดรูเลย

766
00:53:02,186 --> 00:53:03,353
ออกไปจากที่นี่กัน

767
00:53:05,022 --> 00:53:06,440
ว่าไงคะ อบอุ่นไหม

768
00:53:06,523 --> 00:53:07,691
เราเพิ่งเลิกกัน

769
00:53:17,659 --> 00:53:20,621
นายคิดว่า "เปย์ เปอร์ วิว" แปลว่าอะไรล่ะ

770
00:53:20,704 --> 00:53:23,749
ฉันไม่เคยคิดถึงมันเลย
ก็นึกว่าเป็นคำภาษาต่างประเทศ

771
00:53:23,832 --> 00:53:25,918
อย่าง "อาลาคาร์ต" หรือ "อินเอสโครว์"

772
00:53:27,753 --> 00:53:28,921
ไม่ใช่ซะหน่อย

773
00:53:29,004 --> 00:53:30,380
ให้ตาย

774
00:53:31,590 --> 00:53:33,800
แล้วนายมีข่าวดีอะไร

775
00:53:33,884 --> 00:53:35,636
ฉันถูกไล่ออกน่ะ

776
00:53:37,012 --> 00:53:38,388
- อะไรนะ
- ใช่

777
00:53:47,940 --> 00:53:49,191
ไม่

778
00:53:50,192 --> 00:53:51,443
ไม่

779
00:53:52,819 --> 00:53:54,279
ไม่ว่าพวกนายคิดจะทำอะไรก็ตาม

780
00:53:54,363 --> 00:53:56,281
ลืมไปได้เลยและออกไปจากที่นี่ซะ

781
00:53:56,365 --> 00:53:58,075
- กอร์ดอน…
- ฉันบอกให้ออกไป

782
00:53:58,158 --> 00:53:59,952
กอร์ดอน เกิดอะไรขึ้น

783
00:54:01,370 --> 00:54:02,829
พวกเขาจะมาเอาตัวผมไป

784
00:54:03,330 --> 00:54:04,331
อะไรนะ

785
00:54:04,414 --> 00:54:06,708
นายอยู่ที่นี่ไม่ได้ นายก็รู้

786
00:54:06,792 --> 00:54:09,127
งั้นนายก็ควรตั้งวันที่ให้ถูก

787
00:54:09,211 --> 00:54:11,588
และโผล่หัวมาเมื่อสิบปีที่แล้วสิ ฉันไม่ไปหรอก

788
00:54:11,672 --> 00:54:13,048
คุณไม่มีทางเลือก

789
00:54:13,966 --> 00:54:14,967
อะไร นาย…

790
00:54:15,050 --> 00:54:17,010
จะใช้กำลังลากฉันไปงั้นเหรอ

791
00:54:17,094 --> 00:54:18,679
ถ้าจำเป็นต้องทำ

792
00:54:20,138 --> 00:54:21,139
ตกลง

793
00:54:22,432 --> 00:54:24,935
ก็ได้ ฉันจะไป

794
00:54:27,896 --> 00:54:28,981
เราจะไปกันหมด

795
00:54:29,064 --> 00:54:31,483
ฉันเสียใจด้วย กอร์ดอน ไม่ได้

796
00:54:31,567 --> 00:54:33,735
ฉันจะไม่ไปโดยไม่มีครอบครัวฉัน

797
00:54:38,115 --> 00:54:40,284
พ่อฮะ เกิดอะไรขึ้น

798
00:54:40,367 --> 00:54:41,952
ไม่เป็นไรนะจ๊ะ ลูก

799
00:54:42,035 --> 00:54:43,412
ทำไม จะฆ่าเราเหรอ

800
00:54:43,495 --> 00:54:46,206
เปล่า แค่ทำให้สลบเหมือดน่ะ

801
00:54:46,873 --> 00:54:49,126
และเมื่อพวกนายตื่นขึ้น เราก็ไม่อยู่แล้ว

802
00:54:49,626 --> 00:54:52,796
และเราจะหายเข้ากลีบเมฆไปในโลกใบนี้

803
00:54:52,879 --> 00:54:56,174
จนพวกนายไม่มีโอกาสหาพวกเราเจออีกเลย

804
00:54:56,258 --> 00:54:59,386
ดังนั้นนายมีสองทางเลือก
ออกประตูหรือกองที่พื้น เลือกเอา

805
00:54:59,469 --> 00:55:01,430
กอร์ดอน นายรู้ตัวว่ากำลังทำอะไรอยู่…

806
00:55:01,513 --> 00:55:02,973
ไอแซกเรียกนาวาเอกเมอร์เซอร์

807
00:55:03,765 --> 00:55:04,766
ว่ามา

808
00:55:04,850 --> 00:55:08,186
เราได้ไดโซเนียมมาแล้วและกำลังกลับกระสวย

809
00:55:08,770 --> 00:55:10,981
รับทราบ เมอร์เซอร์ออก

810
00:55:17,863 --> 00:55:21,033
เอาละ เราจะพานายกลับบ้าน

811
00:55:21,116 --> 00:55:23,368
ฉันว่านายไม่ได้ยินที่ฉันพูดนะ บอกแล้วไง ฉันไม่…

812
00:55:23,452 --> 00:55:24,995
จากปี 2015

813
00:55:26,496 --> 00:55:27,748
อะไรนะ

814
00:55:27,831 --> 00:55:31,793
ย้อนเส้นเวลากลับไป
นายขอความช่วยเหลืออยู่ที่นั่น

815
00:55:32,377 --> 00:55:34,171
มันเป็นการข้ามไปสิบปี เราจะทำสำเร็จ

816
00:55:34,254 --> 00:55:35,714
ไม่นะ

817
00:55:35,797 --> 00:55:37,090
ไม่นะ ไม่ ไม่ได้นะ

818
00:55:37,174 --> 00:55:38,800
กอร์ดอน เขาหมายความว่ายังไง

819
00:55:38,884 --> 00:55:44,306
เขาหมายความว่าจะกลับมาหาผม
ย้อนกลับไปสิบปีที่แล้ว

820
00:55:45,724 --> 00:55:46,725
อะไรนะ

821
00:55:48,685 --> 00:55:49,686
ไม่นะ แล้ว…

822
00:55:49,770 --> 00:55:50,812
เราเหรอ

823
00:55:50,896 --> 00:55:52,314
จะไม่มีเราเลย

824
00:55:53,315 --> 00:55:54,358
ไม่มีเรา

825
00:55:54,441 --> 00:55:57,319
ไม่มีเอ็ดเวิร์ด ไม่มีลูกในท้อง

826
00:55:58,070 --> 00:55:59,488
พวกคุณเป็นคนประเภทไหนกัน

827
00:55:59,571 --> 00:56:01,406
ฉันเสียใจจริงๆ

828
00:56:01,490 --> 00:56:03,784
แต่ความเป็นจริงเรื่องนี้ไม่ควรมีอยู่

829
00:56:03,867 --> 00:56:05,118
ความเป็นจริงของเราเหรอ

830
00:56:06,161 --> 00:56:08,038
ของลูกชายฉัน ของลูกในท้องฉันน่ะเหรอ

831
00:56:09,956 --> 00:56:11,875
คุณกำลังบอกว่าพวกเขาจะไม่มีอยู่

832
00:56:12,584 --> 00:56:13,585
ฉัน…

833
00:56:14,670 --> 00:56:15,671
ฉันไม่รู้

834
00:56:15,754 --> 00:56:20,217
นั่นคือเหตุผลที่การทำตัวเป็นพระเจ้า
ควบคุมประวัติศาสตร์ผิดกฎและผิดศีลธรรม

835
00:56:20,300 --> 00:56:21,885
ใครทำตัวเป็นพระเจ้า

836
00:56:22,469 --> 00:56:24,346
คนที่ทำตัวเป็นพระเจ้าอยู่คนเดียวที่นี่ก็คือนาย

837
00:56:25,097 --> 00:56:27,349
การลบคนออกจากการมีอยู่ผิดกฎไหมล่ะ

838
00:56:27,432 --> 00:56:28,850
เพราะฉันเรียกมันว่าการฆาตกรรม

839
00:56:29,518 --> 00:56:30,811
ลาก่อน กอร์ดอน

840
00:56:32,020 --> 00:56:33,105
ไว้เจอกันนะ

841
00:56:35,899 --> 00:56:39,820
เอ็ด ฉันขอร้องละ ได้โปรดอย่าทำแบบนี้

842
00:56:39,903 --> 00:56:41,905
ได้โปรดอย่าพรากครอบครัวฉันไป

843
00:56:42,698 --> 00:56:46,785
พระเจ้าช่วย ถ้านายยังมีความดีอยู่บ้าง
ได้โปรดอย่าทำเลยนะ

844
00:56:48,412 --> 00:56:49,454
เอ็ด

845
00:56:50,080 --> 00:56:51,081
เอ็ด

846
00:57:34,791 --> 00:57:35,917
มันจะเป็นยังไง

847
00:57:38,962 --> 00:57:41,506
พ่อฮะ เรากำลังมีปัญหาเหรอ

848
00:57:43,633 --> 00:57:44,634
ไม่จ้ะ

849
00:57:47,179 --> 00:57:48,180
ฟังนะ

850
00:57:54,853 --> 00:58:00,275
ไม่ว่ายังไง ผมจะรักทั้งคุณและลูกไปตลอด

851
00:58:03,653 --> 00:58:05,864
เข้าใจไหม ไปตลอดเลย

852
00:58:08,575 --> 00:58:13,538
ครอบครัวนี้แข็งแกร่งกว่าเวลา

853
00:58:17,375 --> 00:58:21,671
และไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
ก็ไม่มีใครพรากสิ่งนั้นไปจากเราได้

854
00:58:26,593 --> 00:58:27,677
ฉันเชื่อคุณ

855
00:59:07,179 --> 00:59:09,306
เมอร์เซอร์เรียกลามาร์ สถานะเราเป็นยังไง

856
00:59:09,389 --> 00:59:12,309
เราสกัดไดโซเนียมได้ประมาณแปดกิโลกรัม

857
00:59:12,392 --> 00:59:14,937
- จากการเจาะเนื้อโลกครับ นาวาเอก
- นั่นจะพอไหม

858
00:59:15,020 --> 00:59:17,522
ก็ฉิวเฉียดเลย แต่คิดว่าพอนะ

859
00:59:17,606 --> 00:59:20,817
เข้ารหัสและกำหนดพิกัดเวลาที่แก้ไขใหม่แล้ว

860
00:59:20,901 --> 00:59:23,654
โอเค มาลองกันใหม่

861
00:59:23,737 --> 00:59:26,240
เปิดวาล์วฉีดไดโซเนียม

862
00:59:30,452 --> 00:59:32,079
เชื่อมต่อพลังงานแล้ว

863
00:59:32,162 --> 00:59:34,248
ผมกำลังเริ่มเปิดสนามเวลา

864
00:59:45,300 --> 00:59:46,426
แกนคงที่

865
00:59:46,510 --> 00:59:51,848
เดินเครื่องเต็มกำลังในห้า สี่ สาม สอง…

866
01:00:03,485 --> 01:00:05,404
- รายงานซิ
- เตรียมพร้อมครับ นาวาเอก

867
01:00:06,363 --> 01:00:09,992
ไม่ตรงเป๊ะ แต่ก็ใกล้เคียง
กอร์ดอนมาถึงประมาณหนึ่งเดือนที่แล้ว

868
01:00:10,867 --> 01:00:12,035
เอาละ

869
01:00:13,662 --> 01:00:14,913
พาเขากลับบ้านกัน

870
01:01:02,085 --> 01:01:03,545
ให้ตาย

871
01:01:05,088 --> 01:01:06,465
ดีจังที่ได้กลับมา

872
01:01:07,007 --> 01:01:08,175
ดีใจที่ได้คุณกลับมา

873
01:01:09,676 --> 01:01:10,802
ฉันดีใจที่เรา…

874
01:01:12,179 --> 01:01:13,221
ฉันดีใจที่เราทำสำเร็จ

875
01:01:13,930 --> 01:01:15,682
ฉันไม่เคยกังขาพวกนายเลย

876
01:01:20,437 --> 01:01:21,521
อะไร

877
01:01:21,605 --> 01:01:23,065
ไว้ค่อยพูดถึงมันทีหลังนะ

878
01:01:38,830 --> 01:01:42,125
เจ๊งหมด ไหม้ซะเกลี้ยงเลย

879
01:01:42,209 --> 01:01:43,210
ซ่อมได้ไหม

880
01:01:43,293 --> 01:01:45,504
ถ้ามีเวลาหกเดือนก็อาจซ่อมได้

881
01:01:45,587 --> 01:01:47,881
นี่เราไม่ได้พูดถึงแรงขับควอนตัมอยู่นะ

882
01:01:47,964 --> 01:01:49,966
นี่เป็นเทคโนโลยีเชิงเวลาล้ำยุค

883
01:01:50,050 --> 01:01:53,095
บางทีถ้าดร.อาโรนอฟมาเอง
เขาอาจเร่งมือไปด้วยได้

884
01:01:53,178 --> 01:01:55,722
แต่เขาจะยังไม่เกิดไปอีกสามศตวรรษครึ่ง

885
01:01:55,806 --> 01:01:57,808
แต่เราไม่มีทางเลือกใช่ไหม

886
01:01:57,891 --> 01:02:00,602
ถ้ามันใช้เวลาหกเดือน ก็ตามนั้น เราต้องลองดู

887
01:02:00,685 --> 01:02:02,813
ถ้าไม่มีมันก็บินสู่อนาคตไม่ได้

888
01:02:05,857 --> 01:02:07,359
ผมนี่โง่ชะมัดเลย

889
01:02:07,943 --> 01:02:09,236
หมายความว่าไง

890
01:02:09,319 --> 01:02:10,737
นั่นคือสิ่งที่เราทำไงล่ะ

891
01:02:12,823 --> 01:02:15,367
เราต้องใช้เครื่องอาโรนอฟ
เพื่อเดินทางย้อนอดีตใช่ไหม

892
01:02:15,450 --> 01:02:18,912
แต่ถ้าอยากเดินทางไปโลกอนาคต
เราก็มีวิธีที่มีอยู่แล้วตรงนี้ไง

893
01:02:18,995 --> 01:02:21,081
- เรามีมันอยู่ตลอดเวลา
- อธิบายซิ

894
01:02:21,164 --> 01:02:24,459
เมื่อไหร่ก็ตามที่เราใช้แรงขับควอนตัม
เราเคลื่อนที่เร็วกว่าแสง

895
01:02:24,543 --> 01:02:26,962
และสนามควอนตัมสร้างฟองอากาศรอบยาน

896
01:02:27,045 --> 01:02:29,464
ซึ่งแยกเราจากความต่อเนื่องของปริภูมิเวลา

897
01:02:29,548 --> 01:02:32,968
ไม่งั้นเราก็จะขึ้นอยู่กับทฤษฎีสัมพัทธภาพ
ของไอน์สไตน์ การขยายขนาดของเวลา

898
01:02:33,051 --> 01:02:34,553
ยิ่งเราเข้าใกล้ความเร็วแสงเท่าไหร่

899
01:02:34,636 --> 01:02:36,555
เวลาด้านนอกยานก็ยิ่งผ่านไปเร็วเท่านั้น

900
01:02:38,140 --> 01:02:39,266
ไม่เห็นเหรอ

901
01:02:40,517 --> 01:02:41,935
เราเพิ่งปิดสนามไป

902
01:02:42,018 --> 01:02:45,063
สิ่งที่มันควรจะป้องกัน เราเพิ่งยอมให้เกิดขึ้น

903
01:02:45,147 --> 01:02:47,482
เราผลักยานให้เข้าใกล้ความเร็วแสง
สุดความสามารถเรา

904
01:02:47,566 --> 01:02:49,359
และให้ไอน์สไตน์จัดการที่เหลือต่อ

905
01:02:49,443 --> 01:02:51,027
ถ้าไม่วางสนามให้เข้าที่

906
01:02:51,111 --> 01:02:54,197
ความเร็วขนาดนั้นจะทำให้ยานออร์วิลล์
มีความเสี่ยงสูงที่จะชน

907
01:02:54,281 --> 01:02:57,701
แม้เพียงเศษฝุ่นระหว่างดวงดาว
ก็อาจเป็นอันตรายต่อลำตัวยานได้

908
01:02:57,784 --> 01:03:00,954
เราเปลี่ยนเส้นทางของพลังงานที่มีทั้งหมด
ไปที่เกราะพลังงาน

909
01:03:01,037 --> 01:03:02,038
แม้แต่ระบบพยุงชีพ

910
01:03:02,122 --> 01:03:04,708
การเดินทางทั้งหมดจะใช้เวลาแค่สองนาที

911
01:03:05,750 --> 01:03:09,421
มีดาวอัลฟ่าทูคานา
อยู่ห่างจากโลกไปประมาณ 200 ปีแสง

912
01:03:09,504 --> 01:03:13,175
ชาร์ลีจะกำหนดเส้นทาง
ที่เลี่ยงเนบิวลาที่เป็นแก๊สและฝุ่นระหว่างดวงดาว

913
01:03:13,258 --> 01:03:17,012
ถ้าเราเดินทางที่ความเร็วแสง 99.9999%

914
01:03:17,095 --> 01:03:19,139
เราจะไปถึงและกลับมาในเวลาแค่ไม่กี่นาที

915
01:03:19,222 --> 01:03:21,516
แต่เวลาบนโลกจะผ่านไปแล้ว 400 ปี

916
01:03:21,600 --> 01:03:25,812
จะต้องมีการคำนวณที่แม่นยำ
เพื่อให้มั่นใจว่าเวลาการไปถึงของเราถูกต้อง

917
01:03:25,896 --> 01:03:28,732
ใช่ การคำนวณเป็นหน้าที่นายนะ เพื่อน
ขอให้สนุกล่ะ

918
01:03:28,815 --> 01:03:30,400
แล้วคุณคิดว่าไง

919
01:03:33,487 --> 01:03:34,613
เอาเลย

920
01:03:42,120 --> 01:03:43,288
ขอสถานะ เรือตรี

921
01:03:43,371 --> 01:03:45,040
กำหนดเส้นทางแล้วค่ะ

922
01:03:45,123 --> 01:03:48,210
ห้องขับถูกปรับให้เป็นความเร็วสัมพันธภาพ

923
01:03:49,628 --> 01:03:50,795
ทุกคนรัดเข็มขัดให้ดี

924
01:03:51,713 --> 01:03:53,757
สะพานเดินเรือเรียกลามาร์ เตรียมพร้อมนะ

925
01:03:53,840 --> 01:03:55,217
รับทราบครับ นาวาเอก

926
01:03:55,300 --> 01:03:57,427
กอร์ดอน ใช้แรงขับควอนตัม

927
01:04:22,452 --> 01:04:25,080
ไม่น่าเชื่อว่าเรากำลังดูเวลาหลายสิบปี
ผ่านไปอยู่ข้างนอกนั่น

928
01:04:37,467 --> 01:04:38,969
กำลังเข้าใกล้อัลฟ่าทูคานา

929
01:04:39,052 --> 01:04:39,928
จอห์น

930
01:04:40,011 --> 01:04:41,221
ทุกอย่างเคลียร์

931
01:04:41,805 --> 01:04:42,806
กำลังแล่นช้าลง

932
01:04:56,069 --> 01:04:58,822
ผ่านไปแล้ว 200 ปี เหลืออีก 200 ปี

933
01:04:58,905 --> 01:05:00,532
กำหนดเส้นทางไปโลก

934
01:05:00,615 --> 01:05:01,616
วกยานกลับ

935
01:05:01,700 --> 01:05:02,701
ได้ครับ

936
01:05:06,663 --> 01:05:08,206
ลามาร์ เตรียมพร้อมนะ

937
01:05:08,290 --> 01:05:10,083
ใช้แรงขับหลัก

938
01:05:26,808 --> 01:05:30,437
ลามาร์เรียกสะพานเดินเรือ
กอร์ดอน เปลี่ยนเป็นการควบคุมคอมพิวเตอร์

939
01:05:30,520 --> 01:05:32,147
ใช้การตั้งค่าล่วงหน้าของไอแซก

940
01:05:35,567 --> 01:05:36,568
เรียบร้อย

941
01:05:37,902 --> 01:05:39,154
พาเรากลับบ้านหน่อยจ้ะ หนู

942
01:05:52,667 --> 01:05:53,918
กำลังเข้าใกล้โลก

943
01:05:54,002 --> 01:05:55,211
ขยายซิ

944
01:06:01,676 --> 01:06:02,677
ต้องอย่างนี้สิ

945
01:06:03,345 --> 01:06:06,306
- ทัลลา
- สหภาพกลางกำลังตอบกลับค่ะ

946
01:06:06,389 --> 01:06:07,766
เราได้รับอนุญาตลงจอด

947
01:06:40,507 --> 01:06:42,092
ฉันไม่รู้จะพูดยังไง

948
01:06:42,175 --> 01:06:45,428
ต้องเป็นเรื่องยากที่สุด
ที่พวกนายเคยทำในชีวิตเลย

949
01:06:45,512 --> 01:06:47,555
ใช่ พูดแบบนั้นยังน้อยไป

950
01:06:49,557 --> 01:06:53,937
ฉันแค่… ไม่อยากเชื่อเลยว่า
ฉันจะเห็นแก่ตัวได้ขนาดนั้น

951
01:06:54,020 --> 01:06:56,648
เอาเส้นเวลาไปเสี่ยงเพื่อขู่พวกนายเหรอ

952
01:06:56,731 --> 01:06:59,901
คุณถูกทดสอบในระดับที่เราไม่มีใครเคยเจอเลย

953
01:07:00,902 --> 01:07:03,113
ใครจะบอกได้ว่าเราจะไม่ทำแบบเดียวกัน

954
01:07:04,197 --> 01:07:06,282
ครอบครัวทรงพลังต่อคนคนหนึ่งมากนะ

955
01:07:08,368 --> 01:07:14,165
ฟังนะ ฉันรู้ว่าไม่มีอะไร
ที่จะทำให้พวกนายรู้สึกดีขึ้น

956
01:07:14,249 --> 01:07:17,669
แต่ไม่รู้จะช่วยได้ไหม นายทำสิ่งที่ถูกต้องแล้ว

957
01:07:18,503 --> 01:07:21,256
ต่อให้ยากแค่ไหน นายก็เลือกหน้าที่มาก่อน

958
01:07:21,840 --> 01:07:23,842
ใช่ นายพูดถูก ฉันไม่รู้สึกดีขึ้น

959
01:07:26,386 --> 01:07:30,557
มีเด็กสองคนที่จะไม่ได้เกิด

960
01:07:32,142 --> 01:07:33,643
แต่จะได้อนาคตมา

961
01:07:40,191 --> 01:07:44,195
นี่ เราสามคนไม่ได้ทำแบบนี้มานานแค่ไหนแล้ว

962
01:07:45,947 --> 01:07:47,157
นานมาก

963
01:07:47,240 --> 01:07:48,867
เหมือนวันเก่าๆ

964
01:07:48,950 --> 01:07:49,951
ในวันเก่าๆ

965
01:07:50,034 --> 01:07:52,162
เราคงกินหมดขวดนั่นไปแล้ว
และฟาดอีกสองขวด

966
01:07:52,245 --> 01:07:54,330
ใช่ พวกเราอายุน้อยกว่านี้

967
01:07:55,206 --> 01:07:57,375
คุณพูดถูก มาทำให้ได้สามขวดกัน

968
01:08:16,603 --> 01:08:18,605
(อีซีวี-197 ออร์วิลล์)

969
01:09:51,240 --> 01:09:53,242
คำบรรยายโดย จริยา จริยวิชัย