1
00:00:06,046 --> 00:00:07,838
‎ทุกอย่างมันเริ่มขึ้นเมื่อไหร่

2
00:00:10,796 --> 00:00:12,505
‎สิ่งต่างๆ นั้นเกิดขึ้นเมื่อไหร่

3
00:00:15,421 --> 00:00:17,130
‎ในอดีตหรือ

4
00:00:18,880 --> 00:00:20,713
‎ในอนาคตหรือ

5
00:00:22,463 --> 00:00:24,796
‎ใครจะบอกได้ว่ามันเกิดขึ้นที่ใด

6
00:00:28,380 --> 00:00:30,005
‎ขอต้อนรับสู่อนาคต

7
00:00:32,505 --> 00:00:35,255
‎ผมอยากให้เรื่องวิปริตนี่หยุดเสียที

8
00:00:36,838 --> 00:00:40,421
‎สักวันหนึ่งเราจะรู้ถึงจุดกำเนิด

9
00:00:40,505 --> 00:00:42,588
‎ของทุกสรรพสิ่งได้หรือไม่

10
00:00:44,880 --> 00:00:47,046
‎หรือยังมีจุดกำเนิด
‎ก่อนหน้านั้นอีกไหม

11
00:00:47,630 --> 00:00:49,213
‎และก่อนหน้านั้น

12
00:00:49,296 --> 00:00:50,588
‎และก่อนหน้านั้น

13
00:00:52,755 --> 00:00:55,338
‎จุดเริ่มต้นและจุดจบ
‎มีอยู่จริงหรือไม่

14
00:00:56,130 --> 00:00:57,713
‎หรือว่าทุกสิ่ง

15
00:00:57,796 --> 00:01:00,921
‎เชื่อมโยงกันอยู่ในวงวนที่ไม่สิ้นสุด

16
00:01:01,630 --> 00:01:03,838
‎และ "จุดเริ่มต้น" กับ "จุดจบ"

17
00:01:03,921 --> 00:01:05,588
‎เป็นเพียงคำที่ต่างกัน

18
00:01:05,671 --> 00:01:07,755
‎ที่แสดงถึงช่วงเวลาเดียวกันหรือเปล่า

19
00:01:07,838 --> 00:01:09,421
‎มิคเคล

20
00:01:09,505 --> 00:01:10,963
‎มิคเคล

21
00:01:16,171 --> 00:01:18,755
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

22
00:02:43,963 --> 00:02:46,171
‎อนาคตเริ่มที่ไหน

23
00:02:46,255 --> 00:02:48,588
‎สักแห่ง สักเวลา

24
00:02:48,671 --> 00:02:51,005
‎ฉันจะรอแค่ไม่นาน

25
00:02:53,171 --> 00:02:56,921
‎ความรักเกิดจากความหาญกล้า
‎อย่าคิดซ้ำสองเลยหนา

26
00:02:57,005 --> 00:03:01,296
‎กงล้อไฟลุกโชนเราขึ้นขี่
‎ไปสู่อนาคตผ่านยามราตรี

27
00:03:25,296 --> 00:03:26,338
‎แฮ่

28
00:03:26,880 --> 00:03:27,963
‎อรุณสวัสดิ์ครับ

29
00:03:28,630 --> 00:03:30,338
‎อรุณสวัสดิ์ เจ้าขี้เซา

30
00:03:34,255 --> 00:03:35,255
‎แล้ว

31
00:03:36,088 --> 00:03:39,671
‎- วันนี้จะไปไหน
‎- ผมจะไปทะเลสาบกับคนอื่นๆ

32
00:03:40,630 --> 00:03:43,005
‎รู้ใช่ไหมว่าเดี๋ยวพายุจะเข้า

33
00:03:46,546 --> 00:03:48,213
‎- อรุณสวัสดิ์
‎- อรุณสวัสดิ์

34
00:03:50,630 --> 00:03:53,088
‎อย่าลืมงานเลี้ยง
‎ของคาธารีนากับอูลริควันนี้นะ

35
00:03:53,171 --> 00:03:55,755
‎- อย่ากลับมาค่ำอีกล่ะ เข้าใจไหม
‎- ครับ

36
00:03:57,963 --> 00:03:59,463
‎แน่ใจนะว่าคุณไม่อยากไป

37
00:04:05,005 --> 00:04:06,421
‎มีใครเอากาแฟไหม

38
00:04:12,255 --> 00:04:13,588
‎เวรล่ะ

39
00:04:26,713 --> 00:04:28,463
‎งั้นผมไปแล้วนะ

40
00:04:36,671 --> 00:04:38,421
‎พ่อเป็นอะไรไหม

41
00:04:39,463 --> 00:04:40,838
‎ไม่เป็นไร

42
00:04:41,588 --> 00:04:43,046
‎ทุกอย่างปกติดี

43
00:04:44,213 --> 00:04:46,005
‎แค่เดจาวูน่ะ...

44
00:04:49,671 --> 00:04:52,171
‎โอเค แล้วเจอกันครับ

45
00:05:26,005 --> 00:05:28,505
‎ออกไปข้างนอกจะไม่ดีกว่าเหรอ

46
00:05:32,963 --> 00:05:34,713
‎จะไม่ลองหน่อยเหรอ

47
00:05:40,630 --> 00:05:41,796
‎เพื่อฉัน

48
00:05:44,296 --> 00:05:46,296
‎ผมยังต้องวาดภาพให้เสร็จ

49
00:06:10,630 --> 00:06:15,338
‎(วันที่ 20 มิถุนายน 2019)

50
00:06:15,421 --> 00:06:22,088
‎(หนึ่งวันก่อนมิคาเอลฆ่าตัวตาย)

51
00:07:19,296 --> 00:07:20,546
‎มีอะไรเหรอ

52
00:07:23,838 --> 00:07:25,796
‎วันนี้มีเรื่องต้องทำเยอะเลย

53
00:07:26,630 --> 00:07:29,546
‎ประจำเดือนก็มา
‎แถมไม่ได้โกนมาเป็นชาติแล้วด้วย

54
00:07:30,338 --> 00:07:32,338
‎- ขอโทษที
‎- ผมไม่สน

55
00:07:33,171 --> 00:07:34,963
‎- ขอโทษนะ ฉันทำไม่ได้
‎- คุณทำได้

56
00:07:35,046 --> 00:07:38,130
‎- อูลริค ฉันทำไม่ได้
‎- เคาะประตูกันบ้างไม่ได้หรือไง

57
00:07:39,088 --> 00:07:40,588
‎ผมว่าผมป่วย

58
00:07:41,380 --> 00:07:43,380
‎มีจุดแดงๆ เต็มตัวไปหมดเลย

59
00:07:44,380 --> 00:07:46,296
‎หรือผมจะเป็นไข้เลือดออก

60
00:07:46,671 --> 00:07:47,838
‎มานี่สิจ๊ะ

61
00:07:53,296 --> 00:07:54,505
‎เวร

62
00:07:58,463 --> 00:07:59,755
‎ลูกเป็นหัดเยอรมัน

63
00:08:01,088 --> 00:08:04,255
‎แล้วต้องมาเลือกเป็นวันนี้
‎ด้วยหรือไงนะ

64
00:08:06,546 --> 00:08:08,380
‎มาเถอะ ไปหาหมอกัน

65
00:08:27,505 --> 00:08:29,255
‎(ฆาตกรรมในมาร์บวร์ค
‎33 ปีไม่คลี่คลาย)

66
00:08:29,338 --> 00:08:30,921
‎(ยังคงค้นหาสองผู้ร้ายหลบหนี)

67
00:08:32,046 --> 00:08:33,505
‎คุณจะแวะมาทีหลังไหม

68
00:08:38,255 --> 00:08:41,796
‎- มาทานมื้อกลางวันที่โรงแรมตอนบ่าย
‎- อ๋อ ไปสิ

69
00:08:42,505 --> 00:08:44,213
‎ทุกอย่างเรียบร้อยดีไหมคะ

70
00:08:45,088 --> 00:08:46,380
‎เรียบร้อยดี

71
00:08:46,463 --> 00:08:47,755
‎แน่ใจนะคะ

72
00:08:54,421 --> 00:08:55,671
‎งั้นไว้เจอกันนะคะ

73
00:09:14,338 --> 00:09:15,338
‎ไง

74
00:09:17,171 --> 00:09:18,671
‎เด็กๆ ล่ะ

75
00:09:30,796 --> 00:09:32,755
‎ผมไปบ้านพักคนชรามา

76
00:09:37,505 --> 00:09:39,546
‎ตกลงว่าเราจะอยู่กันไปแบบนี้เหรอ

77
00:09:40,338 --> 00:09:41,963
‎คุณจะไม่เชื่อที่ผมพูดอีกแล้วใช่ไหม

78
00:09:45,088 --> 00:09:46,296
‎พูดอะไรบ้างสิ

79
00:09:56,838 --> 00:09:59,171
‎เรื่องทั้งหมดอาจเกิดขึ้นเพราะแบบนี้

80
00:10:02,963 --> 00:10:05,546
‎เพราะผมไม่ได้อะไรจากคุณเลย ไม่มีเลย

81
00:10:07,921 --> 00:10:10,088
‎เหมือนข้างในคุณมันตายไปแล้ว

82
00:10:13,630 --> 00:10:14,921
‎เรื่องคืนนี้...

83
00:10:16,838 --> 00:10:20,005
‎ฉันไปงานเลี้ยงบ้านนีลเซน
‎คนเดียวคงจะดีกว่า

84
00:10:40,921 --> 00:10:42,921
‎รู้เรื่องผู้หญิงที่จมน้ำที่นี่ไหม

85
00:10:43,296 --> 00:10:44,421
‎หยุดเลย

86
00:10:45,005 --> 00:10:48,630
‎เวลาที่น้ำใส เธอจะมองเห็น
‎ชุดของหล่อนข้างล่างนั่นได้เลยนะ

87
00:10:49,380 --> 00:10:53,296
‎และบางครั้งเวลาว่ายน้ำ
‎เธอจะรู้สึกว่าโดนมือหล่อนจับที่เท้า

88
00:10:54,171 --> 00:10:56,130
‎แต่นั่นยังไม่แย่ที่สุดนะ

89
00:10:56,213 --> 00:10:58,713
‎ที่แย่ที่สุดคือเวลาที่หล่อนหิว

90
00:10:59,630 --> 00:11:01,921
‎หล่อนจะลากคนลงไป

91
00:11:09,838 --> 00:11:11,255
‎ตาบ้า

92
00:11:12,630 --> 00:11:14,255
‎ฮ่าๆ ขำตายล่ะ

93
00:11:35,338 --> 00:11:36,963
‎คืนนี้จะมาไหม

94
00:11:38,130 --> 00:11:39,630
‎คิดว่านะ

95
00:11:55,588 --> 00:11:58,963
‎บางครั้งก็สงสัยนะว่า
‎พ่อแม่มีความสุขไหมที่อยู่ด้วยกัน

96
00:12:01,505 --> 00:12:03,921
‎หรือคนเราก็แค่
‎อยู่ๆ กับสิ่งที่ตัวเองมีไป

97
00:12:08,005 --> 00:12:09,546
‎พ่อแม่นายมีความสุขไหม

98
00:12:14,588 --> 00:12:15,963
‎ไม่รู้สิ

99
00:12:38,921 --> 00:12:40,171
‎อะไรน่ะ

100
00:12:42,088 --> 00:12:43,630
‎ดูเก่าจัง

101
00:12:47,546 --> 00:12:49,546
‎นั่นมันนักบุญคริสโตเฟอร์

102
00:12:51,421 --> 00:12:53,046
‎องค์อุปถัมภ์นักเดินทาง

103
00:12:57,755 --> 00:12:58,963
‎ไม่ต้องถามเลย

104
00:13:33,796 --> 00:13:35,255
‎ไงจ๊ะ โยนาส

105
00:13:35,880 --> 00:13:37,505
‎ไม่ได้ไปทะเลสาบกันหรอกเหรอ

106
00:13:38,338 --> 00:13:40,130
‎มาร์ธากับมักนุสออกไปตั้งนานแล้วนะ

107
00:13:44,255 --> 00:13:45,671
‎ชนกำปั้นขั้นสุดยอด

108
00:13:46,380 --> 00:13:49,505
‎อย่าไปแตะเจ้าตัวแพร่เชื้อนี่เชียว
‎เขาเป็นหัดเยอรมันน่ะ

109
00:13:50,921 --> 00:13:52,546
‎จักรยานอยู่ไหนล่ะ

110
00:13:53,255 --> 00:13:54,630
‎ให้เราไปส่งไหม

111
00:13:55,338 --> 00:13:56,546
‎งั้นเจอกันคืนนี้นะ

112
00:13:56,630 --> 00:14:00,588
‎จะมีคนหนึ่งที่ดีใจมากถ้านายมา
‎และคนนั้นก็ไม่ใช่มักนุส

113
00:14:01,755 --> 00:14:02,921
‎- อูลริค
‎- ทำไมล่ะ

114
00:14:03,005 --> 00:14:05,630
‎เรื่องที่พี่มาร์ธาคลั่งไคล้เขา
‎ก็ไม่ใช่ความลับสักหน่อย

115
00:14:05,713 --> 00:14:06,838
‎หยุดเลยนะ

116
00:14:07,421 --> 00:14:09,671
‎มาเร็ว ขึ้นมาเถอะ
‎เดี๋ยวเราไปส่งที่ทะเลสาบ

117
00:14:10,255 --> 00:14:11,755
‎ไม่เป็นไรจริงๆ ครับ

118
00:14:12,255 --> 00:14:13,338
‎- ก็ได้
‎- ครับ

119
00:14:13,421 --> 00:14:15,005
‎งั้นไว้เจอกันนะ โรเมโอ

120
00:14:16,255 --> 00:14:17,588
‎ให้ตายสิ

121
00:14:59,296 --> 00:15:00,296
‎มักนุส

122
00:15:00,796 --> 00:15:02,338
‎เธอไม่ขยับ แล้วฉัน...

123
00:15:03,005 --> 00:15:06,463
‎ฉันก็ ฉันเลยนึกว่าเธอตายแล้ว
‎เขาบอกว่ามีศพคนตายตรงนั้น

124
00:15:11,630 --> 00:15:13,046
‎ฉันก็ยังอยู่ดีนะ

125
00:15:15,296 --> 00:15:16,296
‎เจ๋ง

126
00:15:26,838 --> 00:15:29,088
‎(อารีอัดเน บทละครเวที)

127
00:15:41,796 --> 00:15:43,046
‎มีอะไรเหรอ

128
00:15:45,338 --> 00:15:46,505
‎ฉันแค่...

129
00:15:47,921 --> 00:15:49,588
‎ฉันแค่คิดว่า

130
00:15:52,671 --> 00:15:55,421
‎นายไม่อยากรู้บ้างเหรอ
‎ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป

131
00:16:01,630 --> 00:16:03,130
‎หมายถึงในอนาคตเหรอ

132
00:16:07,213 --> 00:16:08,421
‎ใช่ หรือ...

133
00:16:10,380 --> 00:16:12,963
‎อาจจะแค่ในอีกห้านาทีข้างหน้า

134
00:16:14,588 --> 00:16:15,713
‎บางครั้ง...

135
00:16:16,921 --> 00:16:18,505
‎ฉันก็รู้สึกแบบนั้น

136
00:16:19,880 --> 00:16:21,588
‎รู้สึกว่าบางอย่างกำลังจะเกิดขึ้น

137
00:16:24,380 --> 00:16:25,713
‎นายรู้ไหม

138
00:16:30,213 --> 00:16:31,255
‎โจมตี

139
00:16:40,588 --> 00:16:41,671
‎เวรแล้ว

140
00:16:43,588 --> 00:16:44,921
‎มีอะไรเหรอ

141
00:16:45,546 --> 00:16:47,213
‎ฉันต้องไปแล้ว

142
00:16:49,463 --> 00:16:50,630
‎ไปไหน

143
00:16:51,171 --> 00:16:54,421
‎เราให้แท็บเล็ตย่าอิเนส
‎เป็นของขวัญวันเกิด

144
00:16:56,338 --> 00:16:59,463
‎- ฉันต้องไปสอนท่านใช้น่ะ
‎- โอเค

145
00:17:00,505 --> 00:17:01,546
‎งั้น...

146
00:17:02,088 --> 00:17:03,421
‎ไว้เจอกันนะ

147
00:17:07,630 --> 00:17:09,130
‎โยนาส

148
00:17:09,671 --> 00:17:11,546
‎ทำไมพกเสื้อกันฝนล่ะ

149
00:17:13,255 --> 00:17:15,296
‎เพราะเดี๋ยวฝนจะตกไงล่ะ

150
00:17:17,088 --> 00:17:18,380
‎ถ้างั้น...

151
00:18:03,171 --> 00:18:04,713
‎นายไปแล้วไม่ใช่เหรอ

152
00:18:25,755 --> 00:18:27,255
‎ทุกอย่างเรียบร้อยดีไหม

153
00:18:30,880 --> 00:18:32,588
‎ฉันนึกว่าจะยังพอมีเวลา

154
00:18:40,046 --> 00:18:41,921
‎ทำไมคนเราถึงพูดแบบนั้นกันนะ

155
00:18:44,005 --> 00:18:45,463
‎"มีเวลา"

156
00:18:48,213 --> 00:18:50,838
‎เราจะมีเวลาได้ยังไง
‎ในเมื่อเราอยู่ในกำมือของเวลา

157
00:18:59,838 --> 00:19:01,463
‎เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า

158
00:19:06,421 --> 00:19:08,005
‎นายดูแปลกไปนะ

159
00:19:13,755 --> 00:19:15,421
‎ฉันมีเรื่องอยากบอกเธอ

160
00:19:18,463 --> 00:19:20,213
‎อยากบอกมาตั้งนานแล้ว

161
00:19:25,338 --> 00:19:27,755
‎ฉันคิดว่าเราเหมาะสมกันจริงๆ

162
00:19:32,171 --> 00:19:33,921
‎อย่าได้เชื่อเป็นอย่างอื่นเด็ดขาด

163
00:20:31,338 --> 00:20:32,963
‎ต้องไปแล้วล่ะ

164
00:21:14,213 --> 00:21:15,921
‎- ไง
‎- สวัสดี

165
00:21:16,005 --> 00:21:19,213
‎ผู้กองนีลเซนใช้งานเธอด้วยเหรอ

166
00:21:19,921 --> 00:21:22,130
‎ขอให้มีความสุขในวันครบรอบแต่งงานนะ

167
00:21:22,213 --> 00:21:26,463
‎บ้าดีเนอะ ผ่านมาตั้ง 25 ปีแล้ว
‎ขอบคุณสำหรับแก้วนะฮันนาห์

168
00:21:28,005 --> 00:21:29,796
‎ไม่มีปัญหาเลย

169
00:21:33,130 --> 00:21:35,921
‎ใครจะคิดล่ะเนอะ

170
00:21:36,796 --> 00:21:38,213
‎ตั้ง 25 ปี แน่ะ

171
00:21:41,380 --> 00:21:44,255
‎- ผมปวดฉี่
‎- ไปที่ต้นไม้ตรงนั้นไป

172
00:21:54,005 --> 00:21:55,588
‎ให้เขาใช้ห้องน้ำหน่อยได้ไหม

173
00:21:57,380 --> 00:21:58,588
‎ฮันนาห์

174
00:22:00,213 --> 00:22:01,588
‎ฮัลโหล

175
00:22:03,463 --> 00:22:07,046
‎- งั้นเข้าไปในป่าเถอะ
‎- ไม่ต้อง ได้อยู่แล้ว ไร้สาระน่า

176
00:22:07,130 --> 00:22:09,505
‎อยู่ตรงข้ามประตูหน้าน่ะจ้ะ

177
00:22:11,588 --> 00:22:13,921
‎แค่เดจาวูหรืออะไรสักอย่างน่ะ

178
00:22:15,296 --> 00:22:18,255
‎- มิคเคลโตขึ้นเยอะเลยนะ
‎- เขากินอย่างกับยักษ์

179
00:22:18,338 --> 00:22:21,421
‎- ได้มาจากแม่เขาน่ะ
‎- นี่ เดี๋ยวเถอะ

180
00:24:18,046 --> 00:24:19,255
‎เอาอีกไหม

181
00:24:20,630 --> 00:24:22,296
‎- เจอกัน
‎- เจอกันพรุ่งนี้

182
00:24:22,380 --> 00:24:23,963
‎มาร์ธา

183
00:24:25,546 --> 00:24:28,296
‎ขอโทษที่คงแวะไปไม่ได้นะ แต่...

184
00:24:28,963 --> 00:24:31,963
‎เราจัดงานเลี้ยง
‎ให้แม่ฉันแล้วก็โรงแรม...

185
00:24:32,046 --> 00:24:34,046
‎ปลีกตัวไปไม่ได้เลย

186
00:24:34,421 --> 00:24:36,171
‎แค่อยากบอกไว้น่ะ

187
00:24:37,755 --> 00:24:38,838
‎ไม่เป็นไรหรอก

188
00:24:38,921 --> 00:24:40,255
‎แล้วก็...

189
00:24:41,088 --> 00:24:42,588
‎ฉันชอบ...

190
00:24:43,546 --> 00:24:45,588
‎ผมเธอแบบนี้มากเลย

191
00:24:45,921 --> 00:24:48,213
‎แบบว่า เธอดูดีมาก

192
00:24:48,880 --> 00:24:50,171
‎พอทำผมแบบนี้

193
00:24:51,713 --> 00:24:53,963
‎ให้ตาย เธอรู้ว่าฉันหมายถึงอะไร

194
00:24:55,671 --> 00:24:56,671
‎งั้นก็...

195
00:24:58,046 --> 00:24:59,546
‎เจอกันพรุ่งนี้นะ

196
00:25:00,588 --> 00:25:01,671
‎บาย

197
00:25:01,755 --> 00:25:02,838
‎บาย

198
00:25:26,505 --> 00:25:28,130
‎(ฆาตกรรมในมาร์บวร์ค
‎33 ปีไม่คลี่คลาย)

199
00:25:28,213 --> 00:25:29,963
‎เวิลเลอร์ ผมเองนะ

200
00:25:31,380 --> 00:25:33,755
‎ช่วยสืบอะไรให้ผมหน่อยสิ

201
00:25:37,713 --> 00:25:39,005
‎แบบเป็นความลับนะ

202
00:25:41,921 --> 00:25:45,213
‎ขอมือเธอหน่อย
‎แล้วฉันจะก่อปราสาททรายให้

203
00:25:45,296 --> 00:25:50,255
‎ขอมือเธอหน่อย
‎แล้วฉันจะก่อปราสาททรายให้

204
00:25:51,255 --> 00:25:54,963
‎บางที บางที่ บางเวลา

205
00:25:55,046 --> 00:25:59,213
‎เวลาสำหรับค่ำคืนอันละมุนละไม
‎มาถึงแล้ว

206
00:25:59,296 --> 00:26:01,421
‎- สวัสดีจ้ะ มาร์ธา
‎- สวัสดี

207
00:26:01,505 --> 00:26:02,546
‎สวัสดี

208
00:26:03,463 --> 00:26:04,921
‎ดีใจที่นายมาได้นะ

209
00:26:06,921 --> 00:26:08,296
‎อยากดื่มอะไรหน่อยไหม

210
00:26:08,380 --> 00:26:09,630
‎ได้ เอาสิ

211
00:26:10,463 --> 00:26:11,755
‎ไง

212
00:26:11,838 --> 00:26:13,088
‎- เป็นไงบ้าง
‎- ไง

213
00:26:14,005 --> 00:26:16,963
‎จริงๆ กะให้เป็นปาร์ตี้ในสวน
‎แต่แบบนี้เป็นกันเองกว่าเยอะ

214
00:26:17,046 --> 00:26:18,671
‎ฉันเอาทีรามิสุมาให้

215
00:26:19,546 --> 00:26:21,713
‎นี่เพลงโปรดฉันเลย ต้องเต้นก่อน

216
00:26:24,588 --> 00:26:26,588
‎- แชมเปญอยู่ตรงไหน
‎- อยู่ใต้โต๊ะนั้น

217
00:26:26,671 --> 00:26:29,713
‎- เยี่ยมเลย ขอบใจ
‎- เราภูมิใจในตัวเธอมาก

218
00:26:29,796 --> 00:26:34,046
‎ปู่ว่าอย่างน้อยหลานน่าจะได้
‎ใบขับขี่เป็นรางวัลนะ

219
00:26:34,130 --> 00:26:35,130
‎- ไม่นะ
‎- ใช่เลย

220
00:26:35,213 --> 00:26:37,213
‎- จริงเหรอครับ
‎- สัญญาเลย

221
00:26:37,588 --> 00:26:39,505
‎- ชาร์ล็อตเทอ
‎- เยี่ยมเลย

222
00:26:39,588 --> 00:26:41,255
‎- เธอต้องเต้นกับฉัน
‎- ไม่เอา

223
00:26:41,338 --> 00:26:43,796
‎- เต้นๆ
‎- ไม่นะ คาธารีนา ขอล่ะ

224
00:26:45,421 --> 00:26:46,630
‎- ไง
‎- ไง

225
00:26:46,713 --> 00:26:48,171
‎เป็นไงบ้าง

226
00:26:49,713 --> 00:26:51,421
‎รู้ไหมว่าต้องวางตรงไหน

227
00:26:51,505 --> 00:26:52,796
‎ตรงนั้น

228
00:26:55,755 --> 00:26:57,421
‎ปีเตอร์ล่ะ

229
00:26:57,505 --> 00:26:58,796
‎เป็นหวัดน่ะ

230
00:27:00,755 --> 00:27:02,088
‎แล้วมิคาเอลล่ะ

231
00:27:02,880 --> 00:27:04,296
‎คล้ายๆ กันนั่นแหละ

232
00:27:05,213 --> 00:27:06,963
‎- ฉันเอาไปวางก่อนนะ
‎- ได้สิ

233
00:27:07,838 --> 00:27:09,088
‎แชมเปญ

234
00:27:11,296 --> 00:27:12,546
‎ขอบคุณ

235
00:27:13,213 --> 00:27:14,213
‎ฮันนาห์

236
00:27:14,880 --> 00:27:16,713
‎เอ้านี่ สนุกกันหน่อย

237
00:27:18,588 --> 00:27:20,171
‎ดีใจที่เธอมานะ

238
00:27:20,255 --> 00:27:22,380
‎ดีใจที่ทุกคนมาได้นะ ดื่ม

239
00:27:23,088 --> 00:27:24,380
‎- สวัสดีครับ
‎- สวัสดีค่ะ

240
00:27:24,463 --> 00:27:25,838
‎แด่สุขภาพของเรา

241
00:27:29,296 --> 00:27:31,796
‎- มาเต้นกับฉันหน่อย ตาแก่
‎- ได้เลย

242
00:29:02,588 --> 00:29:03,713
‎โยนาสเหรอ

243
00:29:06,130 --> 00:29:07,880
‎ก็นึกอยู่ว่าเสียงอะไร

244
00:29:09,921 --> 00:29:12,505
‎ทำไมไม่อยู่ที่บ้านพวกนีลเซนล่ะ

245
00:29:19,296 --> 00:29:21,005
‎เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า

246
00:29:30,296 --> 00:29:31,296
‎เฮ่...

247
00:29:34,796 --> 00:29:36,296
‎เป็นอะไรหรือเปล่า

248
00:29:43,005 --> 00:29:44,796
‎เกิดอะไรขึ้นกับผมลูกน่ะ

249
00:30:05,380 --> 00:30:06,588
‎ผมรู้

250
00:30:08,213 --> 00:30:09,713
‎รู้อะไรเหรอ

251
00:30:11,213 --> 00:30:12,755
‎รู้ทุกอย่าง

252
00:30:14,796 --> 00:30:15,880
‎อะไรเหรอ

253
00:30:22,130 --> 00:30:23,546
‎ชนกำปั้นขั้นสุดยอด

254
00:30:29,213 --> 00:30:30,296
‎อะไรนะ

255
00:30:35,213 --> 00:30:37,005
‎ทำไมจู่ๆ ถึงพูดแบบนั้น

256
00:30:37,088 --> 00:30:38,671
‎เพราะผมรู้ พ่อ

257
00:30:41,463 --> 00:30:42,963
‎รู้ทุกอย่าง

258
00:30:46,588 --> 00:30:49,005
‎ผมรู้ว่าชื่อจริงของพ่อ
‎คือ มิคเคล นีลเซน

259
00:30:55,255 --> 00:30:56,838
‎ไม่เป็นไรครับ

260
00:30:58,838 --> 00:31:00,046
‎ยกโทษให้พ่อด้วย

261
00:31:19,338 --> 00:31:20,713
‎ทั้งสาวทั้งสวยกว่าเลย

262
00:31:22,380 --> 00:31:25,046
‎- นึกว่าคนที่สามท้องจะแตกซะอีก
‎- ใจร้ายจริง

263
00:31:25,130 --> 00:31:26,630
‎เป็นสาวน้อยที่น่ารักจริงๆ

264
00:31:26,713 --> 00:31:29,463
‎สาวน้อยน่ารักเหรอ นั่นมักนุส

265
00:31:32,380 --> 00:31:34,671
‎- มีอะไรเหรอ
‎- ผมนอนไม่หลับ

266
00:31:35,213 --> 00:31:36,421
‎ไม่นะ

267
00:31:38,213 --> 00:31:39,713
‎ตัวร้อนจี๋เลย

268
00:31:41,880 --> 00:31:44,546
‎- ดูเจ้ายักษ์น่าเกลียดสองตัวนี่สิ
‎- ขึ้นไปนอนกันเถอะ

269
00:31:45,588 --> 00:31:47,005
‎ชอบชุดนั้นนะ

270
00:31:47,088 --> 00:31:49,130
‎สองคนนี้เซ็กซี่จริงๆ

271
00:31:53,755 --> 00:31:55,421
‎เอาล่ะ

272
00:32:03,171 --> 00:32:06,963
‎- หลับให้สบายนะ ฝันดีจ้ะ
‎- อยู่ตรงนี้จนกว่าผมจะหลับได้ไหม

273
00:32:15,880 --> 00:32:16,963
‎เขยิบไปสิ

274
00:32:25,213 --> 00:32:27,671
‎งั้นลูกก็มาจากอนาคตเหรอ

275
00:32:34,880 --> 00:32:36,755
‎แล้วทำไมตอนนี้มาอยู่นี่ล่ะ

276
00:32:39,005 --> 00:32:41,088
‎เพราะผมมีเรื่องต้องขอพ่อ

277
00:32:43,796 --> 00:32:44,963
‎อะไรเหรอ

278
00:32:46,880 --> 00:32:48,755
‎ไม่ให้ทำมัน

279
00:32:49,255 --> 00:32:50,588
‎ไม่ให้ทำอะไร

280
00:32:52,588 --> 00:32:54,963
‎วันนี้เป็นวันครบรอบแต่งงาน
‎ของอูลริคกับคาธารีนา

281
00:32:55,755 --> 00:32:58,338
‎พ่อไม่ได้ไปด้วยเหมือนทุกที
‎พ่ออยู่ที่นี่

282
00:33:00,338 --> 00:33:02,005
‎แต่บางอย่างไม่เหมือนเดิม

283
00:33:03,546 --> 00:33:05,630
‎ผมน่าจะรู้ว่ามีอะไรไม่ชอบมาพากล

284
00:33:06,005 --> 00:33:07,130
‎โยนาส...

285
00:33:07,213 --> 00:33:09,713
‎- พ่อไม่รู้ว่าลูก...
‎- อย่าโกหกผม

286
00:33:10,296 --> 00:33:12,505
‎ผมรู้ ให้ตายเถอะ

287
00:33:14,296 --> 00:33:16,546
‎ผมรู้ว่าพ่อจะแขวนคอตัวเองที่สตูดิโอ

288
00:33:20,546 --> 00:33:22,255
‎พ่อเขียนจดหมายไว้แล้วใช่ไหมล่ะ

289
00:33:23,255 --> 00:33:24,838
‎จดหมายอะไร

290
00:33:25,338 --> 00:33:27,255
‎จดหมายที่พ่อเขียนถึงผม

291
00:33:28,296 --> 00:33:30,213
‎ให้ตัวผมที่เด็กกว่านี้
‎ที่ไม่ใช่ในตอนนี้

292
00:33:36,755 --> 00:33:40,171
‎อันที่เขียนว่า "อย่าเปิดก่อน
‎วันที่ 4 พฤศจิกายน เวลา 22:13 น."

293
00:33:40,255 --> 00:33:43,255
‎(อย่าเปิดก่อนวันที่ 4 พฤศจิกายน
‎เวลา 22:13 น.)

294
00:33:43,713 --> 00:33:46,546
‎วินาทีที่พ่อหายตัวไป

295
00:33:58,880 --> 00:34:01,505
‎ผมมาที่นี่เพื่อที่พ่อจะได้ไม่ทำมัน

296
00:34:03,880 --> 00:34:05,463
‎ทุกอย่างมันโยงใยกันหมด

297
00:34:06,255 --> 00:34:08,171
‎เหมือนวงวนที่ไม่สิ้นสุด

298
00:34:08,963 --> 00:34:10,380
‎แต่พ่อ...

299
00:34:10,463 --> 00:34:12,171
‎พ่อฆ่าตัวตาย

300
00:34:12,963 --> 00:34:14,338
‎นั่นคือจุดเริ่มต้น

301
00:34:36,588 --> 00:34:38,671
‎สัญญากับผมสิว่าพ่อจะไม่ทำ

302
00:34:41,463 --> 00:34:43,588
‎พ่อต้องสัญญากับผมนะ

303
00:34:44,171 --> 00:34:45,630
‎ได้โปรด

304
00:34:45,713 --> 00:34:47,088
‎สัญญานะครับ

305
00:35:10,380 --> 00:35:12,046
‎นายลืมนี่ไว้ที่ทะเลสาบน่ะ

306
00:35:13,880 --> 00:35:15,755
‎ฉันเอาไปคล้องเชือกมาให้

307
00:35:23,796 --> 00:35:25,005
‎ขอบใจนะ

308
00:35:32,921 --> 00:35:35,630
‎ฉันคิดถึงเรื่องที่นายพูดที่ทะเลสาบ

309
00:35:38,963 --> 00:35:41,630
‎เรื่องคุณย่าแล้วก็อินเทอร์เน็ตเหรอ

310
00:35:59,755 --> 00:36:01,505
‎ฉันว่านายพูดถูก

311
00:36:07,505 --> 00:36:08,755
‎โอเค

312
00:36:51,171 --> 00:36:53,380
‎คืนที่พ่อหายตัวไป

313
00:36:54,963 --> 00:36:57,213
‎พ่ออยู่ที่นั่นแล้วจู่ๆ ก็หายไป

314
00:36:58,338 --> 00:37:00,255
‎พ่อกลับไปที่ถ้ำเหรอครับ

315
00:37:00,796 --> 00:37:02,796
‎พ่อหาทางเชื่อมที่นั่นเจอได้ยังไง

316
00:37:04,796 --> 00:37:06,421
‎พ่อไม่ได้หาเจอ

317
00:37:07,380 --> 00:37:09,296
‎แต่มีคนพาไปเจอ

318
00:37:11,046 --> 00:37:12,130
‎ใครครับ

319
00:37:15,338 --> 00:37:16,421
‎ลูกไง

320
00:37:22,588 --> 00:37:24,088
‎หมายความว่าไงครับ

321
00:37:27,088 --> 00:37:28,380
‎เราอยู่กันที่ถ้ำ

322
00:37:28,463 --> 00:37:30,546
‎- นายจะเอาอะไรมาแลกดีล่ะ
‎- เตะที่ก้นไง

323
00:37:30,630 --> 00:37:34,046
‎ในห่อนี้ขายได้ 500 สบายๆ
‎มันเป็นของนายได้ในราคา 200

324
00:37:34,130 --> 00:37:36,338
‎- พ่อนายมีเงินเยอะแยะ
‎- บลาๆ

325
00:37:36,421 --> 00:37:37,796
‎หยุดเพ้อเจ้อได้แล้ว

326
00:37:37,880 --> 00:37:39,755
‎เอามาให้ฉัน

327
00:37:41,005 --> 00:37:42,005
‎แจ็กพอต

328
00:37:42,088 --> 00:37:43,421
‎แล้วก็มีเสียงประหลาดๆ

329
00:37:47,505 --> 00:37:49,380
‎นั่นอะไรน่ะ

330
00:37:49,463 --> 00:37:51,213
‎เราต่างมั่นใจ
‎ว่ามีใครบางคนอยู่ที่นั่น

331
00:37:51,296 --> 00:37:52,838
‎มีคนอยู่ตรงนั้น

332
00:37:53,463 --> 00:37:54,463
‎ฉิบหาย

333
00:37:56,588 --> 00:37:58,088
‎อะไรน่ะ

334
00:38:01,796 --> 00:38:03,630
‎- ฉิบหาย
‎- เกิดอะไรขึ้น

335
00:38:04,296 --> 00:38:05,921
‎ไฟฉายเฮงซวยนี่เป็นอะไร

336
00:38:07,213 --> 00:38:08,463
‎มาเร็ว วิ่ง

337
00:38:08,546 --> 00:38:10,505
‎วิ่ง ไปเร็ว

338
00:38:19,921 --> 00:38:21,421
‎พวกเราวิ่ง

339
00:38:22,005 --> 00:38:23,338
‎แล้วพ่อก็คลาดกับลูก

340
00:38:25,588 --> 00:38:28,088
‎พอหันกลับไปลูกก็ไม่อยู่แล้ว

341
00:38:31,796 --> 00:38:33,630
‎แต่จู่ๆ ลูกก็โผล่มาอีกครั้ง

342
00:38:34,963 --> 00:38:36,713
‎เร็ว

343
00:38:37,130 --> 00:38:38,338
‎ทางนี้

344
00:38:40,421 --> 00:38:43,463
‎ลูกบอกว่ามีบางอย่างอยู่ที่นั่น
‎ในป่า

345
00:38:43,546 --> 00:38:45,296
‎บางสิ่งที่เลวร้าย

346
00:38:46,296 --> 00:38:48,255
‎และบอกว่าเราต้องกลับไปที่ถ้ำ

347
00:38:48,838 --> 00:38:53,005
‎ลูกพาพ่อตรงไปที่ประตู ผ่านอุโมงค์

348
00:38:53,755 --> 00:38:55,671
‎พ่อกลัวมาก

349
00:38:55,755 --> 00:38:57,880
‎แต่ลูกจับมือพ่อไว้

350
00:38:58,255 --> 00:39:02,130
‎จากนั้นลูกก็พูดว่า
‎"เราต้องอยู่ที่นี่ ทั้งคืน

351
00:39:02,713 --> 00:39:06,296
‎และเมื่อถึงรุ่งสาง
‎ทุกอย่างจะเป็นปกติ"

352
00:39:06,671 --> 00:39:08,921
‎แล้วพอพ่อตื่น ลูกก็ไม่อยู่แล้ว

353
00:39:13,213 --> 00:39:15,671
‎ตลอดหลายปีที่ผ่านมา
‎พ่อพยายามทำความเข้าใจ

354
00:39:16,296 --> 00:39:18,088
‎ว่าทำไมลูกทำแบบนั้น

355
00:39:19,546 --> 00:39:22,838
‎แต่จากนั้น พอถึงจุดหนึ่ง
‎ทั้งหมดมันก็แค่จางหายไป

356
00:39:23,463 --> 00:39:26,546
‎มันไม่สมจริงขึ้นเรื่อยๆ
‎ราวกับความฝัน

357
00:39:30,296 --> 00:39:32,130
‎แต่มันเป็นไปไม่ได้

358
00:39:33,921 --> 00:39:35,588
‎ผมไม่เคยทำแบบนั้น

359
00:39:39,046 --> 00:39:40,921
‎พ่อเห็นตัวเองวันนี้

360
00:39:42,338 --> 00:39:43,505
‎มิคเคล

361
00:39:44,296 --> 00:39:45,921
‎ทุกอย่างย้อนกลับมา

362
00:39:46,005 --> 00:39:47,713
‎เสื้อตัวนั้น ลูก

363
00:39:48,463 --> 00:39:50,296
‎ราวกับทุกอย่างเริ่มชัดเจนขึ้น

364
00:39:52,671 --> 00:39:55,338
‎บางทีลูกอาจไม่ได้มาที่นี่
‎เพื่อจะหยุดพ่อเลยก็ได้

365
00:39:56,921 --> 00:40:00,755
‎แต่อาจจะมาเพื่อบอกว่าพ่อต้องทำอะไร

366
00:40:01,880 --> 00:40:03,796
‎ลูกอาจจะแค่เอาจดหมายให้พ่อดู

367
00:40:03,880 --> 00:40:07,171
‎ให้พ่อรู้ว่าในนั้นเขียนอะไรไว้
‎พ่อจะได้ไปและลูกก็อยู่ต่อ

368
00:40:07,713 --> 00:40:09,338
‎ไม่ เป็นไปไม่ได้

369
00:40:09,421 --> 00:40:11,130
‎เป็นไปไม่ได้

370
00:40:11,213 --> 00:40:13,463
‎เขาบอกว่าผมหยุดจุดเริ่มต้นได้

371
00:40:13,546 --> 00:40:16,755
‎ถ้าพ่อไม่ฆ่าตัวตาย
‎ที่เหลือก็จะไม่เกิดขึ้น

372
00:40:17,421 --> 00:40:19,338
‎แต่ถ้าที่เหลือไม่เกิดขึ้น

373
00:40:19,838 --> 00:40:21,296
‎ลูกก็จะไม่ได้เกิด

374
00:40:23,088 --> 00:40:26,713
‎บทบาทของลูกในเรื่องราวทั้งหมดนี้
‎อาจยิ่งใหญ่กว่าที่ลูกคิดก็ได้นะ

375
00:40:27,130 --> 00:40:28,755
‎และบางที

376
00:40:28,838 --> 00:40:33,213
‎พ่ออาจเป็นแค่ส่วนเล็กๆ
‎ของความวิปริตอันยืดยาว

377
00:40:33,296 --> 00:40:36,713
‎ที่ยิ่งใหญ่เกินกว่า
‎พวกเราจะจินตนาการได้

378
00:40:41,005 --> 00:40:43,505
‎- เคยมีคนพูดแบบนั้นกับผมมาก่อน
‎- ใคร

379
00:40:44,921 --> 00:40:46,213
‎ผมเอง

380
00:40:50,921 --> 00:40:52,421
‎พระเจ้าไม่ได้ทำผิดพลาด

381
00:40:53,171 --> 00:40:54,546
‎พระองค์มีแผน

382
00:40:55,755 --> 00:40:57,213
‎สำหรับเราทุกคน

383
00:41:08,630 --> 00:41:12,421
‎ฉันรอช่วงเวลา
‎ที่เราจะได้เจอกันอีกครั้งมานานแล้ว

384
00:41:14,171 --> 00:41:15,630
‎คุณเป็นใคร

385
00:41:16,296 --> 00:41:17,796
‎เป็นพวกอดัมเหรอ

386
00:41:17,880 --> 00:41:19,838
‎ข้างนอกนั่นมีสองฝ่าย

387
00:41:20,421 --> 00:41:23,963
‎เขาคือความมืด ฉันไม่ใช่สาวกเขา
‎แต่เป็นสาวกแห่งแสงสว่าง

388
00:41:24,671 --> 00:41:25,963
‎เขาโกหกเธอ

389
00:41:26,296 --> 00:41:30,755
‎เขาให้เธอมาที่นี่เพื่อกระตุ้น
‎ให้ทุกสิ่งเกิดดั่งที่มันเป็นมาเสมอ

390
00:41:30,838 --> 00:41:32,130
‎ไม่ เป็นไปไม่ได้

391
00:41:33,588 --> 00:41:35,296
‎อดัมก็ต้องการสิ่งนี้

392
00:41:36,296 --> 00:41:37,713
‎ไม่เลย เขาไม่ต้องการ

393
00:41:38,755 --> 00:41:41,963
‎เขาไม่ได้อยากแก้ไขสิ่งใด
‎เขาอยากทำลายพวกมันไปตลอดกาล

394
00:41:43,338 --> 00:41:46,296
‎บทบาทของเธอในเรื่องราวทั้งหมดนี้
‎ยิ่งใหญ่กว่าที่เธอคิด

395
00:41:47,838 --> 00:41:50,671
‎มีเพียงเธอคนเดียวเท่านั้น
‎ที่จะยุติทุกสิ่งได้

396
00:41:50,755 --> 00:41:52,130
‎หมายความว่ายังไง

397
00:41:52,213 --> 00:41:56,421
‎เราอยู่ในสงคราม
‎และเธอก็ต้องต่อสู้กับตัวเอง

398
00:41:56,921 --> 00:41:58,088
‎ต่อสู้กับอดัม

399
00:41:58,796 --> 00:42:00,213
‎แต่ถ้าผมไม่มีตัวตน

400
00:42:00,880 --> 00:42:02,796
‎ถ้าผมไม่ได้เกิดมา

401
00:42:02,880 --> 00:42:04,921
‎อดัมก็จะไม่มีตัวตนเช่นกัน

402
00:42:06,005 --> 00:42:08,130
‎ฉันเคยเห็นโลกที่ไม่มีเธอมาแล้ว

403
00:42:09,505 --> 00:42:10,921
‎เชื่อเถอะ

404
00:42:11,963 --> 00:42:13,880
‎มันไม่ใช่แบบที่เธอคาดหวังหรอก

405
00:42:14,796 --> 00:42:18,921
‎ในบางช่วงชีวิต เธอก็ต้องดูให้ออก
‎ว่าสิ่งที่เธอตัดสินใจ

406
00:42:19,005 --> 00:42:21,505
‎มันส่งผลกระทบเป็นวงกว้าง
‎กว่าแค่ชะตาของตัวเธอเอง

407
00:42:21,588 --> 00:42:24,046
‎นี่ไม่ใช่แค่เรื่องของเธอกับมิคเคล

408
00:42:25,213 --> 00:42:26,880
‎แต่เป็นเรื่องของทุกคน

409
00:42:26,963 --> 00:42:28,421
‎แม่ของเธอ

410
00:42:28,671 --> 00:42:29,963
‎เพื่อนของเธอ

411
00:42:31,296 --> 00:42:32,546
‎มาร์ธา

412
00:42:33,255 --> 00:42:35,130
‎มีเพียงเธอที่จะช่วยพวกเขาได้

413
00:42:36,963 --> 00:42:38,380
‎หมายความว่ายังไง

414
00:42:43,588 --> 00:42:45,588
‎เราทุกคนต้องเสียสละ

415
00:42:46,088 --> 00:42:47,921
‎พ่อเธอเองก็ต้องเสียสละ

416
00:42:57,630 --> 00:42:58,921
‎ไม่เป็นไรหรอก

417
00:44:16,380 --> 00:44:18,338
‎นี่คือวันสิ้นโลกหรือเปล่า

418
00:44:26,046 --> 00:44:27,755
‎น่าผิดหวังนะ

419
00:44:28,421 --> 00:44:30,421
‎ผมนึกภาพว่ามันจะเสียงดังกว่านี้

420
00:44:31,838 --> 00:44:33,255
‎บาดตากว่านี้

421
00:44:42,963 --> 00:44:45,713
‎ถ้าพรุ่งนี้เป็นวันสิ้นโลก
‎และทุกอย่างเริ่มต้นใหม่

422
00:44:48,671 --> 00:44:50,255
‎คุณจะขออะไร

423
00:44:53,213 --> 00:44:54,921
‎โลกที่ไม่มีวินเดน

424
00:45:01,213 --> 00:45:02,296
‎แล้วคุณล่ะ

425
00:45:46,713 --> 00:45:48,630
‎(ยินดีต้อนรับ)

426
00:49:18,005 --> 00:49:19,338
‎ถึงโยนาส

427
00:49:19,963 --> 00:49:23,505
‎เมื่อลูกได้อ่านสิ่งนี้
‎ทุกอย่างจะเกิดไปแล้วโดยไม่อาจหวนคืน

428
00:49:24,505 --> 00:49:26,296
‎มันไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้อีก

429
00:49:27,755 --> 00:49:30,630
‎พ่ออยากอธิบายสิ่งต่างๆ
‎ให้ลูกฟังเร็วกว่านี้

430
00:49:32,130 --> 00:49:35,046
‎แต่พ่อหวังว่าเมื่อลูกเข้าใจแล้ว
‎ว่าทุกสิ่งเกี่ยวข้องกัน

431
00:49:36,005 --> 00:49:38,130
‎ลูกจะเข้าใจการตัดสินใจของพ่อ

432
00:49:39,296 --> 00:49:41,421
‎ความจริงเป็นสิ่งแปลกประหลาด

433
00:49:42,630 --> 00:49:44,713
‎ลูกจะพยายามปิดบังมันไว้ก็ได้

434
00:49:45,421 --> 00:49:47,671
‎แต่มันก็จะหาทางกลับขึ้นมา
‎สู่พื้นผิวได้เสมอ

435
00:49:50,088 --> 00:49:53,713
‎เราทำให้คำโกหกกลายเป็นความจริง
‎ของเราเพื่อให้เราอยู่รอด

436
00:49:54,588 --> 00:49:56,255
‎เราพยายามลืม

437
00:49:57,005 --> 00:49:58,421
‎จนกระทั่งเราลืมไม่ได้อีก

438
00:49:59,588 --> 00:50:03,005
‎เรารู้ไม่ถึงครึ่งหนึ่ง
‎ของเรื่องลึกลับในโลกใบนี้

439
00:50:04,338 --> 00:50:06,755
‎เราเป็นผู้เร่ร่อนในความมืด

440
00:50:16,838 --> 00:50:18,588
‎คุณน่าจะบอกเขา

441
00:50:19,213 --> 00:50:21,880
‎น่าจะบอกไปว่าหน้าที่ของเขา
‎ในเรื่องราวทั้งหมดนี้คืออะไร

442
00:50:22,671 --> 00:50:24,421
‎คุณส่งเขาไปเส้นทางไหนกันแน่

443
00:50:27,380 --> 00:50:30,880
‎อีกไม่นานหรอก
‎วัฏจักรสุดท้ายก็จะเริ่มต้นขึ้น

444
00:50:39,046 --> 00:50:41,838
‎เราทุกคนต้องเสียสละ มักนุส

445
00:50:51,213 --> 00:50:53,046
‎คำบรรยายโดย: วริศรา โชติชีวสุนทร