1
00:00:10,010 --> 00:00:10,820
{\an8}คุณนายเมเซิล หญิงมหัศจรรย์
2
00:00:11,020 --> 00:00:15,090
{\an8}ใครเปลี่ยนเมืองนี้จากที่ดินเปล่าๆ
3
00:00:16,720 --> 00:00:18,970
{\an8}ให้เป็นแปลงหญ้าและแปลงกุหลาบ
4
00:00:19,310 --> 00:00:21,890
{\an8}ต้องขอบคุณนิวยอร์กซิตีเทิร์ฟ
5
00:00:23,190 --> 00:00:24,980
{\an8}และผู้เชี่ยวชาญด้านภูมิทัศน์
6
00:00:25,770 --> 00:00:27,090
{\an8}ทุกอย่างเติบโตขึ้น
7
00:00:27,290 --> 00:00:28,760
{\an8}ที่ทำให้พื้นที่บานสะพรั่ง
8
00:00:28,960 --> 00:00:30,800
{\an8}ตัดหญ้า เล็มต้นไม้
9
00:00:31,000 --> 00:00:32,640
{\an8}ไม่เคยหงุดหงิดหรือโวยวาย
10
00:00:32,840 --> 00:00:35,110
{\an8}- จะมีการก่อสร้างตรงไหนอีก
- นั่นแหละวิธีเติบโต
11
00:00:35,320 --> 00:00:37,020
{\an8}ขอบคุณนะ นิวยอร์กซิตีเทิร์ฟ
12
00:00:37,220 --> 00:00:40,790
{\an8}เคลื่อนไหวเหมือนผึ้งที่รู้ว่าต้องขอบคุณเรา
13
00:00:41,830 --> 00:00:43,210
{\an8}ทุกอย่างเติบโตขึ้น
14
00:00:43,790 --> 00:00:45,150
{\an8}เป็นแบบนั้นแหละ
15
00:00:45,350 --> 00:00:48,290
{\an8}ทุกอย่างเติบโตขึ้น
16
00:00:57,140 --> 00:00:59,080
เอาละ หยุดๆ
17
00:00:59,280 --> 00:01:01,830
กลีบดอกไม้ของฉันติดในรั้วอีกแล้ว
เราต้องนอนแบบนั้นเลยเหรอ
18
00:01:02,030 --> 00:01:02,960
- ใช่
- แค่หมอบได้ไหม
19
00:01:03,160 --> 00:01:05,670
- ดอกไม้เธอยังไม่บานนี่
- มีที่ไม่พอ
20
00:01:05,870 --> 00:01:07,760
มีที่แค่นั้นแหละ เยอะแยะแล้ว
21
00:01:07,960 --> 00:01:08,760
เริ่มใหม่ตั้งแต่ต้น
22
00:01:08,960 --> 00:01:10,220
เราจะผ่านมันไปได้ยังไง
23
00:01:10,420 --> 00:01:11,730
แฟรงค์ นิกกี้
24
00:01:12,490 --> 00:01:13,430
คุณมาถึงที่นี่เร็วมาก
25
00:01:13,630 --> 00:01:14,640
ข้อความบอกว่าให้มาเร็วๆ
26
00:01:14,840 --> 00:01:17,720
ปกติเวลาเราโทรบอกผู้คนให้มาเร็วๆ
พวกเขาจะอืดอาดยืดยาด
27
00:01:17,920 --> 00:01:19,060
และข้ามพรมแดนรัฐมา
28
00:01:19,260 --> 00:01:22,330
ขอบคุณที่ไม่ทำให้เรา
ต้องถ่อไปคอนเนทิคัตเพื่อรับคุณกลับมา
29
00:01:22,530 --> 00:01:23,480
แล้วมีเรื่องด่วนอะไรล่ะ
30
00:01:23,680 --> 00:01:24,960
เราต้องการความช่วยเหลือ
31
00:01:25,500 --> 00:01:27,070
ได้สิ ช่วยแบบไหน
32
00:01:27,270 --> 00:01:29,360
เรามีโชว์เล็กๆ ที่งานเอ็กซ์โปนี่พรุ่งนี้
33
00:01:29,560 --> 00:01:30,820
แค่อะไรที่สนุกๆ ให้ข้อมูล
34
00:01:31,020 --> 00:01:33,710
- มูลค่าการผลิตที่ยอดเยี่ยม
- ปีนี้ดีมากเลย
35
00:01:34,470 --> 00:01:36,200
แต่นักแสดงนำของเราเพิ่งขอถอนตัว
36
00:01:36,400 --> 00:01:37,120
เราหาตัวเขาไม่เจอ
37
00:01:37,320 --> 00:01:39,000
- ลองคอนเนทิคัตหรือยัง
- ลองแล้ว
38
00:01:39,190 --> 00:01:41,410
เขาคงจะโผล่ที่ไหนสักแห่ง
น่าจะเกยตื้นชายฝั่ง
39
00:01:41,610 --> 00:01:44,640
เราเลยคิดถึงมิดจ์
40
00:01:45,020 --> 00:01:46,670
- ให้มาทำอะไร
- เป็นนักแสดงนำ
41
00:01:46,870 --> 00:01:48,440
บทนำ ผมคิดว่าคุณจะชอบ
42
00:01:48,640 --> 00:01:49,590
คุณพูดเรื่องอะไรกัน
43
00:01:49,790 --> 00:01:51,630
หนึ่งในบริษัทในเครือของเราขายสินค้าที่นี่
44
00:01:51,830 --> 00:01:53,890
ผ่านเวทีดนตรีและการเต้นรำ
45
00:01:54,080 --> 00:01:56,260
และนักแสดงนำก็เป็นเหมือนผู้บรรยาย
46
00:01:56,460 --> 00:01:57,850
แบบ อาวร์ทาวน์ แบบมีชีวิตชีวา
47
00:01:58,050 --> 00:02:00,270
มิดจ์เป็นนักแสดงตลกนะ
นี่ไม่ใช่งานที่เธอถนัด
48
00:02:00,470 --> 00:02:02,230
เธอทำไม่ได้เหรอ แค่วันเดียวน่ะ
49
00:02:02,430 --> 00:02:03,370
ฉันว่าไม่นะ
50
00:02:03,910 --> 00:02:06,080
แล้วตอนนี้ล่ะ
51
00:02:06,830 --> 00:02:10,130
นั่นเป็นตัวเลขที่น่าสนใจมาก
แต่ตอนนี้เธอมีงานประจำทำแล้ว
52
00:02:10,330 --> 00:02:12,840
เราบอกเรื่องมิดจ์กับเจ้านายไปแล้ว
เขาชอบมาก
53
00:02:13,340 --> 00:02:14,420
ฉันขอโทษจริงๆ
54
00:02:19,470 --> 00:02:20,390
จะไปไหนกันน่ะ
55
00:02:20,720 --> 00:02:21,950
เจ้านายตั้งตารอเรื่องนี้
56
00:02:22,150 --> 00:02:24,350
เขาอยากฟังข่าวร้ายทันทีที่เกิดขึ้น
57
00:02:24,600 --> 00:02:26,890
นี่ มันแค่กะทันหันมากน่ะ
58
00:02:28,310 --> 00:02:32,440
อาวร์ทาวน์ คนพวกนั้นเป็นนักแสดง
มิดจ์ไม่ใช่นักแสดง
59
00:02:36,280 --> 00:02:38,240
ถ้าฉันช่วยหานักแสดงให้สักคนล่ะ
60
00:02:38,650 --> 00:02:41,100
เจ้านายชอบให้สาวน่ารัก
แต่เป็นคนห่ามๆ มารับหน้าที่นี้
61
00:02:41,300 --> 00:02:42,020
ทำให้เขายิ้ม
62
00:02:42,220 --> 00:02:43,490
หาได้ยากนะ ขอบอกเลย
63
00:02:43,950 --> 00:02:45,730
ฉันมีนักมายากลที่ทุกคนจะต้องชอบ
64
00:02:45,930 --> 00:02:48,520
ผมเขายาว
มองไกลๆ เหมือนเขาใส่ชุดกระโปรง
65
00:02:48,720 --> 00:02:53,500
ซูซี นี่คือการขอร้องให้ช่วยนะ เข้าใจไหม
66
00:02:53,750 --> 00:02:54,990
ฉันเข้าใจว่ามันคืออะไร
67
00:02:55,190 --> 00:02:56,780
คืออย่างนี้ ในความสัมพันธ์แบบเรา
68
00:02:56,980 --> 00:02:59,700
ที่ส่วนหนึ่งขึ้นอยู่กับการเคารพกัน
และส่วนหนึ่งขึ้นอยู่กับความจริง
69
00:02:59,900 --> 00:03:02,620
ที่ผมช่วยคุณไว้เยอะมาก สำนักงาน...
70
00:03:02,820 --> 00:03:04,580
- เฟอร์นิเจอร์...
- ที่ไม่ฆ่าคุณตอนนั้น
71
00:03:04,780 --> 00:03:05,500
เป็นการช่วยที่ดี
72
00:03:05,700 --> 00:03:10,800
แต่เห็นไหม เวลาที่เรามาหาคุณ
มาขอร้องแบบนอบน้อมให้ช่วย
73
00:03:10,990 --> 00:03:15,440
นี่คือการที่คุณแลกเปลี่ยนกัน
นี่คือวิธีตอบแทน
74
00:03:16,940 --> 00:03:18,260
งั้นถ้าฉันช่วย ถือว่าหายกันนะ
75
00:03:18,460 --> 00:03:20,390
ใช่ และจะถือว่าคุณใจดีมาก
76
00:03:20,590 --> 00:03:23,270
- และนี่ถือว่าตอบแทนกัน
- ใช่แน่นอน
77
00:03:23,470 --> 00:03:24,230
อยากดูกระดาษอีกไหม
78
00:03:24,420 --> 00:03:25,940
ไม่ โอเคแล้ว ฉันจะคุยกับมิดจ์
79
00:03:26,130 --> 00:03:28,040
เจ้านายจะต้องตื่นเต้นมากที่ได้ข่าวนี้
80
00:03:28,370 --> 00:03:30,900
ทุกอย่างเติบโตขึ้น
81
00:03:31,100 --> 00:03:32,330
ขึ้นไปบนนั้น
82
00:03:35,290 --> 00:03:37,340
ห้า หก เจ็ด แปด หยุด
83
00:03:48,100 --> 00:03:50,230
อรุณสวัสดิ์ค่ะ เหล้าถอนเมาค้างไหมคะ
84
00:03:53,650 --> 00:03:54,550
กอร์ดอน ฟอร์ดโชว์
85
00:03:54,750 --> 00:03:56,190
อรุณสวัสดิ์ เหล้าถอนเมาค้างไหมคะ
86
00:03:56,690 --> 00:03:58,650
อรุณสวัสดิ์ค่ะ เหล้าถอนเมาค้างไหมคะ
87
00:03:58,900 --> 00:04:01,070
อรุณสวัสดิ์ค่ะ เหล้าถอนเมาค้างไหมคะ
88
00:04:01,650 --> 00:04:04,410
ทุกอย่างกลับหลังไปหมด ที่รัก
จัดไปสองแก้วเลย
89
00:04:04,910 --> 00:04:05,810
อรุณสวัสดิ์ มาร์จ
90
00:04:06,010 --> 00:04:07,140
อรุณสวัสดิ์ เหล้าถอนไหมคะ
91
00:04:07,340 --> 00:04:09,520
อะไรนะ ไม่ค่ะ นั่นอะไรน่ะ
92
00:04:09,720 --> 00:04:12,160
สิ่งเดียวที่มีประโยชน์ที่แม่ฉันเคยสอน
93
00:04:14,250 --> 00:04:15,230
อรุณสวัสดิ์ ทรูดี้
94
00:04:15,430 --> 00:04:16,960
ฉันไม่อยากเป็นอันดับหนึ่งอีกแล้ว
95
00:04:18,800 --> 00:04:21,320
พระเจ้า นั่นมันแย่มาก
คุณจะดื่มเหล้าของคุณไหม
96
00:04:21,520 --> 00:04:23,380
- ผมไม่ได้ดื่มไปแล้วเหรอ
- คิดว่าไม่นะ
97
00:04:23,840 --> 00:04:24,680
นี่
98
00:04:26,300 --> 00:04:27,120
พระเจ้า แย่มากเลย
99
00:04:27,320 --> 00:04:29,290
ผมไม่เข้าใจ
ผมไปตื่นที่ลานสเกตโวลแมนได้ยังไง
100
00:04:29,490 --> 00:04:31,670
- ผมอยู่ที่นั่นตอนตีสอง
- ไม่รู้สิ
101
00:04:31,870 --> 00:04:33,670
ผมใส่รองเท้าสเกต
ผมเล่นสเกตที่นั่นเหรอ
102
00:04:33,870 --> 00:04:34,840
อย่างน้อยก็เป็นลานสเกต
103
00:04:35,040 --> 00:04:36,510
ใช่ แต่ไม่ใช่ลานสเกตที่ผมเริ่มเล่น
104
00:04:36,710 --> 00:04:38,380
ผมว่าฉันจูบเบ็ตตี้ พอร์เตอร์
105
00:04:38,580 --> 00:04:39,590
ผมจูบเบ็ตตี้ พอร์เตอร์
106
00:04:39,790 --> 00:04:40,970
อรุณสวัสดิ์ สุภาพบุรุษ
107
00:04:41,170 --> 00:04:42,470
เราจูบเบ็ตตี้ พอร์เตอร์กันหมดเหรอ
108
00:04:42,670 --> 00:04:43,930
เมื่อคืนเบ็ตตี้ พอร์ตเตอร์ไม่อยู่ที่นั่น
109
00:04:44,130 --> 00:04:46,180
- แน่ใจเหรอ
- เธอคลอดลูกเมื่อวันอังคารที่แล้ว
110
00:04:46,380 --> 00:04:47,890
- ลูกเหรอ
- ให้ตายสิ แล้วผมจูบใคร
111
00:04:48,090 --> 00:04:49,410
เบ็ตตี้ พอร์เตอร์ท้องเหรอ
112
00:04:50,240 --> 00:04:51,350
ดื่มซะ หนุ่มๆ
113
00:04:51,550 --> 00:04:53,190
- เหล้าถอนเมาค้างไหมคะ
- ไม่ ขอบคุณ
114
00:04:53,390 --> 00:04:54,110
อรุณสวัสดิ์ เจ้านาย
115
00:04:54,310 --> 00:04:56,590
มิดจ์ ตอนนี้ไม่มีใคร
ต้องการความเบิกบานมากขนาดนั้น
116
00:04:56,790 --> 00:04:57,900
โทษทีค่ะ
117
00:04:58,100 --> 00:05:00,460
ที่นี่ไม่มีใครคอแข็งเลยเหรอ จริงเหรอ
118
00:05:00,960 --> 00:05:03,950
- ลูกผู้ชายตัวจริงหายไปไหนกันหมด
- ถ้าคุณหาเจอ บอกฉันด้วย
119
00:05:04,150 --> 00:05:05,490
คุณรู้ไหมว่าเบ็ตตี้ พอร์เตอร์ท้อง
120
00:05:05,690 --> 00:05:06,840
คุณจะสื่ออะไร
121
00:05:07,090 --> 00:05:09,890
มิดจ์ กอร์ดอนอยากพบคุณในสตูดิโอ
122
00:05:10,890 --> 00:05:12,730
ตอนนี้เหรอ โอเค
123
00:05:32,660 --> 00:05:34,710
ทำแบบนั้นกับผู้หญิงจะสนุกกว่านะคะ
124
00:05:36,370 --> 00:05:37,330
เก้าอี้ตัวใหม่น่ะ
125
00:05:37,880 --> 00:05:39,150
ให้แน่ใจว่ามันขยับได้ถูกต้อง
126
00:05:39,350 --> 00:05:42,150
พวกเขาคิดว่าการเป็นพิธีกรทอล์คโชว์
เป็นเรื่องของเสน่ห์และมุก
127
00:05:42,350 --> 00:05:44,130
แต่จริงๆ แล้วมันขึ้นอยู่กับเก้าอี้เลย
128
00:05:45,760 --> 00:05:47,330
ห้าจุดแปดคะแนนจากกรรมการรัสเซีย
129
00:05:47,530 --> 00:05:49,010
มาดูแจ็ค พาร์ทำท่านั้นกัน
130
00:05:50,050 --> 00:05:52,680
คุณดูจะเมาค้างน้อยกว่าคนอื่นๆ นะคะ
131
00:05:53,220 --> 00:05:54,500
มีบรรพบุรุษชาวสกอตน่ะ
132
00:05:54,700 --> 00:05:57,230
ผมดื่มเครื่องดื่มของมาร์จไปสามแก้ว
และอ้วกไปแล้วสองรอบ
133
00:05:57,690 --> 00:05:58,520
คุณดูดีนะ
134
00:05:58,850 --> 00:06:00,010
ฉันไม่เคยดื่มพร้อมเล่นสเกต
135
00:06:00,210 --> 00:06:01,650
ใช่ เมื่อคืนผมกึ่มๆ นิดหน่อย
136
00:06:01,850 --> 00:06:03,530
- งั้นเหรอคะ
- ใช่
137
00:06:03,900 --> 00:06:04,760
ฉันอาจจะสังเกตเห็น
138
00:06:04,960 --> 00:06:07,470
ผมแค่อยากแน่ใจว่าคุณโอเคกับทุกอย่าง
139
00:06:07,670 --> 00:06:11,980
จริงๆ ก็กับผมน่ะ
หลังจากที่มีเหตุปากเราสัมผัสกัน
140
00:06:12,180 --> 00:06:12,890
ที่จูบกัน
141
00:06:13,090 --> 00:06:14,310
เด็กสมัยนี้เรียกกันแบบนั้นเหรอ
142
00:06:14,510 --> 00:06:16,830
- ฉันโอเคดีค่ะ
- ดีๆ ผมก็โอเคดี
143
00:06:17,620 --> 00:06:19,690
นี่ ไหนๆ เราทั้งคู่ก็โอเคดี
เราเริ่มต้นกันใหม่ดีไหม
144
00:06:19,890 --> 00:06:21,260
- แปลว่าอะไรคะ
- ไปเดตกับผม
145
00:06:21,460 --> 00:06:23,450
มื้อค่ำ ไม่เอาลานสเกตน้ำแข็ง พื้นมั่นคง
146
00:06:23,650 --> 00:06:24,860
ฉันปลื้มนะคะ แต่ว่า...
147
00:06:25,060 --> 00:06:27,800
เถอะน่า ผมมีเสน่ห์พอตัวนะ
เวลาที่ผมไม่เมาและล้มก้นกระแทกพื้น
148
00:06:28,590 --> 00:06:29,540
ไม่ค่ะ
149
00:06:29,730 --> 00:06:32,120
- บอกเหตุผลดีๆ มาสักข้อสิ
- ฉันบอกได้ 30 ข้อเลย
150
00:06:32,320 --> 00:06:34,120
ผมไม่มีเวลาสำหรับ 30 ข้อ
ขอสิบอันดับแรก
151
00:06:34,320 --> 00:06:36,000
ข้อหนึ่ง คุณไม่ใช่คนยิว
152
00:06:36,200 --> 00:06:38,500
ผมเป็นคนยิว ผมเปลี่ยนนามสกุล
เพื่อใช้ในวงการ ต่อไป
153
00:06:38,700 --> 00:06:40,250
ข้อสอง คุณเป็นเจ้านายฉัน
154
00:06:40,450 --> 00:06:41,590
คุณถูกไล่ออก สาม
155
00:06:41,790 --> 00:06:43,260
ฉันข้ามไปข้อสิบละกัน
คุณแต่งงานแล้ว
156
00:06:43,460 --> 00:06:45,690
นั่นข้อสิบเหรอ น่าสนใจ
157
00:06:46,030 --> 00:06:49,010
- ใช่ ผมแต่งงานแล้ว แต่มีข้อแม้
- ฉันไม่เคยได้ยิน
158
00:06:49,210 --> 00:06:51,560
มันเป็นการแต่งงานที่เจาะจงมาก
เราตกลงกันเข้าใจ
159
00:06:51,760 --> 00:06:53,600
แบบถ้ามีถุงเท้าแขวนที่ประตู
คือห้ามเข้ามาเหรอ
160
00:06:53,800 --> 00:06:55,230
แบบที่เธอมีชีวิตเธอ และผมมีชีวิตผม
161
00:06:55,430 --> 00:06:56,560
นั่นเรียกว่าเป็นโสด
162
00:06:56,760 --> 00:06:57,830
ภรรยาผมเป็นผู้หญิงที่ดี
163
00:06:58,030 --> 00:06:59,750
ผมชื่นชมเธอ ผมรักเธอ
164
00:07:00,620 --> 00:07:01,860
และเธอก็ยืดหยุ่นมาก
165
00:07:02,060 --> 00:07:02,780
แบบนักกายกรรมเหรอ
166
00:07:02,980 --> 00:07:04,970
ไม่ ก็ใช่ แต่ไม่
167
00:07:05,170 --> 00:07:06,740
แจ็ค พาร์เคยเดตกับสาวในรายการ
168
00:07:06,940 --> 00:07:08,410
จากนั้นสาวคนนั้นถูกฆ่าอย่างปริศนา
169
00:07:08,610 --> 00:07:09,910
ผมไม่เคยได้ยินเรื่องนั้นเลย
170
00:07:10,110 --> 00:07:11,240
- ถามแจ็คดูนะ
- ถามแน่
171
00:07:11,440 --> 00:07:14,080
แต่ต่อให้นั่นเป็นเรื่องจริง
มันก็ไม่มีทางเกิดขึ้นที่นี่
172
00:07:14,280 --> 00:07:16,520
ที่แย่ที่สุดที่อาจเป็นได้
คือคณะเต้นรำหญิงเตะขาสูงใส่คุณ
173
00:07:17,060 --> 00:07:18,210
ฉันจะไม่ไปเดตกับคุณ
174
00:07:18,410 --> 00:07:19,790
ผมยังไม่ได้บอกเลยว่าจะไปที่ไหน
175
00:07:19,990 --> 00:07:22,710
มันจะทำให้เป้าหมาย
การอยู่ในรายการคุณของฉันซับซ้อน
176
00:07:22,910 --> 00:07:23,710
คุณอยู่อยู่แล้ว
177
00:07:23,910 --> 00:07:25,800
ฉันหมายถึงแสดงอยู่ในรายการคุณ
178
00:07:26,000 --> 00:07:28,510
ไม่ คุณสวยเกินไปที่จะแสดงในรายการผม
ไม่มีใครดูผมกันพอดี
179
00:07:28,710 --> 00:07:30,510
ฉันวางแผนว่าเดี๋ยวจะไปเดินชนกระจก
180
00:07:30,710 --> 00:07:31,610
ก็ยังสวยอยู่ดี
181
00:07:31,860 --> 00:07:34,770
ขอโทษนะคะ ขอโทษค่ะ กอร์ดอน
มิดจ์ มีโทรศัพท์ถึงคุณ
182
00:07:34,970 --> 00:07:35,780
ขอบคุณ ดอรี่
183
00:07:38,540 --> 00:07:40,620
ดูเหมือนจะมีสายสำคัญรอฉันอยู่
184
00:07:41,210 --> 00:07:43,880
ผมสังเกตว่าคุณมักจากไป
ทั้งที่เรายังคุยกันไม่จบ
185
00:07:44,080 --> 00:07:46,380
ฉันมีปัญหาเรื่องการปิดฉากค่ะ
นั่งเก้าอี้ให้สบายนะคะ
186
00:08:00,430 --> 00:08:01,210
ฮัลโหล
187
00:08:01,410 --> 00:08:05,170
ไง ฟังนะ วันนี้ฉันได้รับสายแปลกๆ
จากแฟรงค์และนิกกี้
188
00:08:05,370 --> 00:08:06,090
อุ๊ย
189
00:08:06,290 --> 00:08:08,720
ใช่ ตอนแรกฉันก็คิดว่า "อุ๊ย" เหมือนกัน
190
00:08:08,920 --> 00:08:11,850
แต่ฉันเจอกับพวกเขาแล้ว
และกลายเป็นว่าอาจไม่ใช่เรื่อง "อุ๊ย"
191
00:08:12,050 --> 00:08:12,820
โอเค
192
00:08:13,280 --> 00:08:16,810
พวกเขาทำการแสดง
ที่บิลดิงนิวยอร์กเอ็กซ์โป
193
00:08:17,010 --> 00:08:18,560
- แฟรงค์กับนิกกี้ทำการแสดงเหรอ
- ใช่
194
00:08:18,760 --> 00:08:19,560
แสดงเองเหรอ
195
00:08:19,760 --> 00:08:21,150
ไม่ พวกเขาผลิตการแสดงน่ะ
196
00:08:21,350 --> 00:08:23,020
พวกเขามีส่วนร่วมจริงๆ หรือแค่จ่ายเงิน
197
00:08:23,220 --> 00:08:24,110
เรื่องนั้นไม่สำคัญหรอก
198
00:08:24,310 --> 00:08:25,190
สำคัญสิถ้าคุณอยู่ในการแสดง
199
00:08:25,390 --> 00:08:26,780
เธอช่วยหยุดคิดสักแป๊บไปได้ไหม
200
00:08:26,980 --> 00:08:28,880
และรับข้อมูลทั้งหมดไปก่อนที่เธอจะพูด
201
00:08:29,500 --> 00:08:30,450
- ไม่ได้
- ก็ได้
202
00:08:30,650 --> 00:08:31,930
ฟังนะ พวกเขาผลิตการแสดงนี้
203
00:08:32,130 --> 00:08:34,600
มีคนถอนตัว และพวกเขาขอให้ฉันช่วย
204
00:08:34,800 --> 00:08:35,830
ฉันกลับไปที่ "อุ๊ย"
205
00:08:36,030 --> 00:08:38,660
มันไม่ "อุ๊ย" พอได้แล้ว
พวกเขาอยากให้เธอไปแสดงแทน
206
00:08:38,860 --> 00:08:40,080
แสดงเดี่ยวไมโครโฟนเหรอ
207
00:08:40,280 --> 00:08:43,130
ไม่ใช่ เป็นโชว์อุตสาหกรรมแบบที่มีบทน่ะ
208
00:08:43,330 --> 00:08:44,340
ฉันไม่แสดงตามบท
209
00:08:44,540 --> 00:08:45,420
เธอเคยแสดงรายการวิทยุ
210
00:08:45,620 --> 00:08:46,840
ไม่มีใครเห็นฉันในรายการวิทยุ
211
00:08:47,040 --> 00:08:48,630
ฉันตื่นตระหนกออกมาได้เต็มที่
212
00:08:48,830 --> 00:08:51,610
การแสดงสองรายการเอง
ฉันไม่ได้ขอให้เธอแสดงในหนัง บริกาดูน
213
00:08:52,400 --> 00:08:53,700
ไม่รู้สิ
214
00:08:53,900 --> 00:08:54,700
ฟังนะ
215
00:08:56,990 --> 00:08:58,280
โอเค เธอพูดถูก
216
00:08:58,910 --> 00:09:00,660
แฟรงค์กับนิกกี้ติดต่อมาแบบมีเงื่อนไข
217
00:09:01,160 --> 00:09:02,290
- ซูซี...
- ใช่
218
00:09:02,490 --> 00:09:04,650
ได้ ฉันมันงี่เง่า แต่นี่คือข้อตกลง
219
00:09:04,850 --> 00:09:07,320
ถ้าเธอทำเรื่องนี้ให้พวกเขา
การช่วยเหลือครั้งนี้
220
00:09:07,520 --> 00:09:10,570
มันจะถือว่าเป็นการตอบแทน
แปลว่าเราไม่มีหนี้บุญคุณกันอีก
221
00:09:10,770 --> 00:09:13,120
- ฉันรู้ว่าการตอบแทนแปลว่าอะไร
- ว่าไงล่ะ
222
00:09:13,310 --> 00:09:15,080
พวกเขารู้รึเปล่าว่า
การตอบแทนแปลว่าอะไร
223
00:09:15,280 --> 00:09:16,910
รู้ แปลว่าฉันจะไม่ต้องคอยระแวง
224
00:09:17,110 --> 00:09:18,300
ไปตลอดชีวิตที่เหลือของฉัน
225
00:09:20,470 --> 00:09:21,640
แล้วนี่มันการแสดงอะไรนะ
226
00:09:21,890 --> 00:09:24,230
ที่ฉันเห็นมันน่ารักเลย
227
00:09:24,520 --> 00:09:28,880
มีดอกทิวลิปเต้นอยู่ทั่ว
แบบหวานแหวว เธอชอบอะไรแบบนั้นนี่
228
00:09:29,080 --> 00:09:30,220
แล้วงานประจำของฉันล่ะ
229
00:09:30,420 --> 00:09:32,010
บอกพวกเขาไปว่าเธอป่วย ปัญหาสตรี
230
00:09:32,210 --> 00:09:34,220
ฉันจะไม่บอกพวกเขาว่าฉันมีปัญหาสตรี
231
00:09:34,420 --> 00:09:35,550
มันเป็นข้ออ้างที่ดี
232
00:09:35,750 --> 00:09:37,350
อาจหมายถึงอะไรก็ได้
ฉันรับรองเลยว่า
233
00:09:37,550 --> 00:09:39,480
ไม่มีผู้ชายคนไหนจะขอให้เธอชี้แจง
234
00:09:39,670 --> 00:09:42,330
นี่ คุณรู้อะไรบ้างเรื่องภรรยาของกอร์ดอน
235
00:09:42,580 --> 00:09:45,460
- อะไรนะ
- ภรรยาของเขา ฉันคิดว่าเธอชื่อเฮดี้
236
00:09:47,040 --> 00:09:48,960
ไม่รู้อะไร ทำไม ฉันไม่รู้
237
00:09:49,160 --> 00:09:51,550
ความสัมพันธ์ของพวกเขาแปลก
ฉันสงสัยว่าคุณรู้เรื่องไหม
238
00:09:51,750 --> 00:09:54,800
ทำไมฉันต้องไปรู้เรื่องพวกเขาด้วย
ฉันเป็นใคร ลูเอลลา พาร์สันส์เหรอ
239
00:09:55,000 --> 00:09:56,950
เธอก็เป็นบุคคลสาธารณะ
ฉันเลยนึกว่า...
240
00:09:57,150 --> 00:10:00,660
ฉันไม่รู้อะไรเรื่องภรรยา
ไม่ควรมีเรื่องภรรยา
241
00:10:00,860 --> 00:10:01,870
โอเค โทษที
242
00:10:02,070 --> 00:10:04,220
นี่ เธอจะทำงานนี้ไหม
243
00:10:04,430 --> 00:10:05,980
ฉันเคยไปงานอุตสาหกรรมครั้งหนึ่ง
244
00:10:06,180 --> 00:10:08,000
ทัศนศึกษาของโรงเรียน
จริงๆ มันสนุกดีนะ
245
00:10:08,200 --> 00:10:10,360
ฉันเห็นการแสดงของไพเร็กซ์
ที่เปลี่ยนชีวิตฉัน
246
00:10:11,060 --> 00:10:12,970
บางทีฉันอาจจะให้โจลพาเด็กๆ ไปดู
247
00:10:13,170 --> 00:10:15,300
คงหลายปีกว่าฉันจะให้ลูกๆ
ดูการแสดงของฉันจริงๆ
248
00:10:15,500 --> 00:10:17,720
นานกว่านั้นถ้าชีวิตลูกเหลวแหลก
ฉันใช้เป็นมุกแสดงได้
249
00:10:17,920 --> 00:10:18,700
เธอจะรับงานนี้ใช่ไหม
250
00:10:19,110 --> 00:10:21,520
แน่นอน มาตอบแทนพวกเขากัน
251
00:10:21,720 --> 00:10:22,480
ขอบคุณ
252
00:10:22,680 --> 00:10:24,950
- คุณติดหนี้ฉัน
- ใช่ ชีวิตฉันก็เป็นแบบนี้แหละ
253
00:10:33,340 --> 00:10:36,120
เซลด้า นี่อร่อยมาก มันคืออะไร
254
00:10:36,310 --> 00:10:38,620
คุณชอบเหรอคะ
มันเป็นสูตรอาหารดั้งเดิมเรียกว่า...
255
00:10:38,820 --> 00:10:42,040
หยุด ไม่ต้องบอกผม น่ากลัวเกินไป
ผมแค่อยากกินอย่างอร่อย
256
00:10:42,240 --> 00:10:45,500
มิเรียมส่งสตูสูตรลึกลับดั้งเดิมมาให้หน่อย
257
00:10:45,700 --> 00:10:46,580
สวยมากค่ะ
258
00:10:46,780 --> 00:10:50,170
เราไม่ได้ออกไปโรงละคร
แล้วต่อด้วยมื้อค่ำกับเพื่อนๆ นานแล้ว
259
00:10:50,370 --> 00:10:52,130
แม่ว่าถึงเวลาที่จะเอาของดีออกมาใช้
260
00:10:52,330 --> 00:10:53,220
มิเรียม ส่งชามมา
261
00:10:53,420 --> 00:10:54,470
นี่ของยายใช่ไหมคะ
262
00:10:54,670 --> 00:10:57,340
จริงๆ แล้วเป็นของยายของแม่
ยกให้แม่ของแม่ แล้วก็ให้แม่
263
00:10:57,540 --> 00:10:58,350
แล้วก็ถึงหนู
264
00:10:58,550 --> 00:10:59,410
สักวัน
265
00:10:59,610 --> 00:11:01,490
ใช่ค่ะ สักวัน
266
00:11:02,370 --> 00:11:03,640
เลิกคิดว่าแม่จะตายได้แล้ว
267
00:11:03,840 --> 00:11:04,890
หนูไม่ได้คิดถึงว่าแม่ตาย
268
00:11:05,090 --> 00:11:05,940
ใครก็ได้ช่วยส่ง...
269
00:11:06,140 --> 00:11:08,730
ลูกคิดถึงการใส่ตุ้มหูพวกนั้น
ซึ่งแปลว่าแม่ตายแล้ว
270
00:11:08,930 --> 00:11:11,440
บางทีแม่อาจจะตัดสินใจยกให้หนู
ตอนวันเกิดหนูปีหน้าก็ได้
271
00:11:11,640 --> 00:11:12,990
ไม่ ตอนแม่ตายแล้ว
272
00:11:13,180 --> 00:11:14,700
แม่จะไปดูการแสดงเรื่องอะไรคะ
273
00:11:14,890 --> 00:11:17,070
ก็... นั่นกวนใจมาก
274
00:11:17,270 --> 00:11:19,470
เพื่อนของเอ้บเป็นคนเขียนบท
ใช่ไหม เอ้บ
275
00:11:19,670 --> 00:11:24,020
จริงๆ แล้วก็ไม่ใช่เพื่อน
เขาเป็นนักเขียนที่ วอยซ์ น่ะ
276
00:11:24,220 --> 00:11:27,960
ผมรู้จักเขานิดหน่อย แต่เขาลาออกไป
ไม่นานหลังจากผมเข้าไปทำงาน
277
00:11:28,160 --> 00:11:29,210
เขาเป็นคนดีนะ
278
00:11:29,410 --> 00:11:33,010
ผมว่าถ้าเขาอยู่ต่อ
คงมีโอกาสสานมิตรภาพจริงๆ
279
00:11:33,200 --> 00:11:36,300
แต่เขาลาออกไปแล้ว
ความสัมพันธ์ทางไกลเป็นไปได้ยากมาก
280
00:11:36,500 --> 00:11:39,180
ฉันไม่สนหรอกว่าใครเขียนบท
ฉันแค่อยากแต่งตัวออกไปข้างนอก
281
00:11:39,380 --> 00:11:43,600
หวังว่าทุกคนคงมีที่พอสำหรับของหวาน
มันพิเศษมากค่ะ ยานูชเป็นคนทำ
282
00:11:43,800 --> 00:11:45,310
ดูดีมาก ยานูช
283
00:11:45,510 --> 00:11:48,650
ขนมบับคากับน้ำเชื่อมเหล้ารัมพิเศษ
และดอกไม้ม่วงเคลือบน้ำตาล
284
00:11:48,850 --> 00:11:50,120
เหมือนที่แม่ผมเคยทำเลย
285
00:11:50,410 --> 00:11:52,570
เด็กๆ กำลังกินขนมนี้อยู่ในครัว
286
00:11:52,770 --> 00:11:55,630
ผมเอาตุ๊กตาทหารพลาสติกวางไว้บนขนม
พวกเขาคิดว่ามันสนุก
287
00:11:56,380 --> 00:11:57,750
วางตรงนี้ได้ เซลด้า ฉันอิ่มแล้ว
288
00:11:58,920 --> 00:12:01,160
ยานูช ดูเหมือนใส่เหล้าเยอะมากเลย
289
00:12:01,360 --> 00:12:04,450
ไม่ครับ ไม่ๆ แค่กลิ่นน่ะครับ
รัมระเหยไปหมดแล้วตอนอบ
290
00:12:04,650 --> 00:12:06,710
ลองดูสิ ให้เอาตุ๊กตาทหาร
แต่งขนมให้คุณด้วยไหม
291
00:12:06,910 --> 00:12:08,390
ฉันเป็นนักสันตินิยม แต่ขอบคุณค่ะ
292
00:12:33,250 --> 00:12:36,670
คืนนี้พวกเขาหลับสนิทแน่ โอเค
293
00:12:40,880 --> 00:12:45,660
บิลดิงนิวยอร์ก ที่ที่เมืองที่ยิ่งใหญ่
ในนิวยอร์กจะยิ่งดีกว่าเดิม
294
00:12:45,860 --> 00:12:50,170
มานี่เลย คุณอยู่ที่เกาะสแตเทนไม่ใช่เหรอ
ผมข้ามสะพานเวเรซาโน่ใหม่มาที่นี่
295
00:12:50,370 --> 00:12:52,330
แสงไฟสว่าง
296
00:12:52,530 --> 00:12:55,130
ตัวควบคุมหรี่ไฟ
297
00:12:55,330 --> 00:12:56,440
หลับตาค่ะ
298
00:12:56,640 --> 00:13:00,360
ห้องครัวในฝันใหม่ของคุณ
ปรากฏตัวแล้วตรงเวทีฝั่งใต้
299
00:13:00,570 --> 00:13:02,860
ทำให้ความฝันของคุณเป็นจริง
300
00:13:08,700 --> 00:13:14,210
ฉันอยากได้ครัวในฝันห้องใหม่
ที่มีเทคโนโลยีชั้นเลิศ
301
00:13:15,750 --> 00:13:18,190
อยากได้ตู้เย็นๆ แบบเหมาะๆ จะแย่
302
00:13:18,390 --> 00:13:21,760
รุ่นใหม่สุดเก๋ทำฉันยืนไม่อยู่
303
00:13:26,300 --> 00:13:28,830
ฉันตื่นเต้นกับโซนเตาอบสุดเฟี้ยว
304
00:13:29,030 --> 00:13:31,600
อบเค้กคลาสสิกสำหรับสองคนได้
305
00:13:32,770 --> 00:13:35,920
แต่มีอย่างเดียวที่
ดับความอยากได้ห้องครัวของฉันได้
306
00:13:36,120 --> 00:13:39,900
ที่รักจะต้องทำความฝันของเธอให้เป็นจริง
307
00:13:40,440 --> 00:13:42,930
ฉันหงุดหงิดอยากได้ห้องเก็บของในครัว
308
00:13:43,130 --> 00:13:46,110
รวมพ่อบ้านมาด้วยเลยไม่ได้เหรอ
309
00:13:49,410 --> 00:13:51,810
ช่วยฉันบรรเทาอาการอยากได้ห้องครัว
310
00:13:52,010 --> 00:13:53,560
และเตาอบของฉันที
311
00:13:53,760 --> 00:13:55,360
อ้อ ห้องเก็บของ
312
00:13:55,560 --> 00:13:58,170
เราทำให้ฝันของที่รักคุณเป็นจริงได้ไหม
313
00:13:59,210 --> 00:14:01,820
มาแล้ว คนสำคัญประจำชั่วโมงนี้
314
00:14:02,020 --> 00:14:05,030
เสื้อคอสวยมาก มิดจ์
315
00:14:05,230 --> 00:14:06,160
เหมือนกัน นิกกี้
316
00:14:06,360 --> 00:14:08,290
ผมหวังว่าซูซีจะบอกคุณแล้ว
317
00:14:08,480 --> 00:14:10,640
ว่าเราซาบซึ้งมากที่คุณมาช่วยงานนี้
318
00:14:10,850 --> 00:14:13,250
เธอบอกหลายอย่างเลยค่ะ ใช่
319
00:14:13,450 --> 00:14:16,140
ดีครับ งั้นเจอโรม... นายอยู่ไหน
320
00:14:16,350 --> 00:14:17,890
- อย่าซ่อนตัวจากฉัน
- เปล่าครับ
321
00:14:18,600 --> 00:14:21,510
คุณอาจคิดว่า
ธุรกิจงานแสดงแบบนี้คงสบายๆ
322
00:14:21,710 --> 00:14:23,800
แต่ผมต้องบอกคุณเลย ผมว่ามันวุ่นวายมาก
323
00:14:24,000 --> 00:14:25,050
ปั่นป่วน ร้องไห้
324
00:14:25,250 --> 00:14:26,320
พวกนี้กระวนกระวายมาก
325
00:14:26,520 --> 00:14:29,640
ยังไงก็ดี เจอโรมคือนักเขียนของเรา
และเขากำลังเร่งปรับบท
326
00:14:29,840 --> 00:14:31,030
เน้นคำว่าเร่ง
327
00:14:31,700 --> 00:14:32,600
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ เจอโรม
328
00:14:32,800 --> 00:14:35,060
ขอโทษด้วยที่ส่งบทให้คุณช้ามาก
329
00:14:35,260 --> 00:14:38,520
เรามีหลายอย่างต้องปรับ นี่ชุดของคุณ
330
00:14:38,720 --> 00:14:40,820
มีหมวกใบเล็กๆ ด้วย ผมรู้ว่าคุณจะชอบ
331
00:14:41,020 --> 00:14:42,130
เจอโรม บท
332
00:14:42,710 --> 00:14:44,780
และมันคงจะยอดเยี่ยมมาก
ถ้าคุณจำบทนี้ได้
333
00:14:44,980 --> 00:14:47,220
แต่ถ้าคุณต้องโกงนิดๆ หน่อยๆ เราเข้าใจ
334
00:14:47,550 --> 00:14:48,720
นี่ไง
335
00:14:50,090 --> 00:14:50,870
นี่อะไรคะ
336
00:14:51,070 --> 00:14:51,830
นี่คือเวทีของคุณ
337
00:14:52,030 --> 00:14:53,080
ใหญ่ที่สุดในงานเลย
338
00:14:53,280 --> 00:14:55,080
ต้องออกแรงดึงมัน
ออกมาจากช่างอิฐช่างปูน
339
00:14:55,280 --> 00:14:56,960
พวกเวรนั่นไม่ยอมขยับเลย
340
00:14:57,160 --> 00:15:00,590
แต่การจัดการของเสียคืออะไร
ฉันแสดงเกี่ยวกับเรื่องนี้เหรอ
341
00:15:00,790 --> 00:15:03,550
บริษัทรื้อถอนและจัดการของเสีย
342
00:15:03,750 --> 00:15:05,010
ฉันเสนอขายขยะเหรอ
343
00:15:05,210 --> 00:15:06,820
การกำจัดขยะ
344
00:15:08,240 --> 00:15:09,320
เสียงคุณดูผิดหวังนะ
345
00:15:09,610 --> 00:15:11,390
ก็ไม่ค่ะ แต่ฉันเพิ่งเห็นครัวสวยๆ
346
00:15:11,590 --> 00:15:12,980
และเตาอบที่มีเค้กออกมา...
347
00:15:13,170 --> 00:15:15,270
ซูซีไม่ได้บอกคุณเรื่องกระดาษนี้เหรอ
348
00:15:15,470 --> 00:15:16,900
- คุณเอาไปซื้อเค้กเองนะ
- ได้ค่ะ
349
00:15:17,100 --> 00:15:19,860
งั้นคุณควรไปเปลี่ยนชุดและท่องจำบท
350
00:15:20,060 --> 00:15:21,630
เจอโรม ซ้อมบทกับเธอ
351
00:15:21,830 --> 00:15:23,250
โอเค เยี่ยม ใช่ โอเค
352
00:15:28,340 --> 00:15:31,180
ต่อไป รถไฟใต้ดินถนนสายที่สอง
353
00:15:31,430 --> 00:15:32,680
ใช่ โชคดีแล้วกัน
354
00:15:33,760 --> 00:15:36,870
บริษัทรื้อถอนและจัดการของเสีย
ละครเพลงสามองก์
355
00:15:37,070 --> 00:15:38,560
บ่ายสอง บนเวทีหลักค่ะ
356
00:15:38,760 --> 00:15:41,500
บริษัทรื้อถอนและจัดการของเสีย
ละครเพลงสามองก์
357
00:15:41,700 --> 00:15:43,800
บ่ายสอง บนเวทีหลักค่ะ
358
00:15:44,000 --> 00:15:45,360
เธอแต่งตัวบ้าอะไรเนี่ย
359
00:15:45,560 --> 00:15:47,630
ฉันคือบริษัทรื้อถอนและจัดการของเสีย
360
00:15:47,830 --> 00:15:49,400
นักประวัติศาสตร์ และนักร้องตรูบาดูร์
361
00:15:49,820 --> 00:15:51,720
- เธอเป็นคนเก็บขยะเหรอ
- ใช่
362
00:15:51,920 --> 00:15:53,060
ชุดนี้ไม่พอดีตัวเธอด้วยซ้ำ
363
00:15:53,260 --> 00:15:56,310
มันไม่ใช่ชุดของฉัน สำหรับผู้ชาย
หนัก 90 กก. ที่ซ่อนตัวอยู่ในบิงแฮมตัน
364
00:15:56,510 --> 00:15:58,730
จากกลิ่นของชุด
เขาอึราดไว้ก่อนจะหายตัวไป
365
00:15:58,930 --> 00:16:01,210
- ให้ตายสิ
- มันมาพร้อมก้นซิการ์
366
00:16:01,580 --> 00:16:02,690
- ยังเปียกอยู่เลย
- ไม่นะ
367
00:16:02,890 --> 00:16:04,170
ฉันจะไม่เอามันใส่ปากหรอกนะ
368
00:16:04,460 --> 00:16:06,280
อย่างน้อยการแสดงของเธอก็อยู่ที่เวทีหลัก
369
00:16:06,480 --> 00:16:07,590
คุณเห็นบทหรือยัง
370
00:16:08,920 --> 00:16:09,910
นี่อะไร น้ำตาเหรอ
371
00:16:10,110 --> 00:16:11,420
มันแย่มาก
372
00:16:11,680 --> 00:16:13,490
โอเค เธอจะไม่ชนะ
รางวัลโทนี่เพราะเรี่องนี้
373
00:16:13,690 --> 00:16:15,120
แสดงแค่ไม่กี่วัน ไม่กี่รอบ
374
00:16:15,320 --> 00:16:18,020
จากนั้นเธอกับฉัน
ถือว่าเราไม่มีหนี้บุญคุณอีก โอเคนะ
375
00:16:18,220 --> 00:16:20,330
- แถมยังมี...
- อย่าพูดถึงกระดาษนั่นอีก
376
00:16:20,530 --> 00:16:21,710
ผมต้องขอบอกเลยว่า
377
00:16:21,910 --> 00:16:25,420
คุณใส่ชุดคนเก็บขยะแล้วโคตรน่ารัก
378
00:16:25,620 --> 00:16:27,590
แหม คุณนี่รู้จักวิธีพูดหวานๆ กับผู้หญิง
379
00:16:27,790 --> 00:16:29,800
- ก้นซิการ์อยู่ไหน
- ฉันเอามันไปซักแห้ง
380
00:16:30,000 --> 00:16:30,890
มันเป็นอุปกรณ์ที่เยี่ยมมาก
381
00:16:31,090 --> 00:16:32,640
- มันบ่งบอกถึงตัวละครได้ดีมาก
- ลองดูสิ
382
00:16:32,840 --> 00:16:33,760
ต้องฉีดยากันบาดทะยักก่อน
383
00:16:33,960 --> 00:16:36,310
แล้วแต่คุณเลย ยังไงก็โคตรน่ารัก
ใช่ไหม ซูซี
384
00:16:36,510 --> 00:16:37,810
ฉันจะไปหามาใส่เองสักชุด
385
00:16:38,010 --> 00:16:38,790
ได้เวลาแล้ว
386
00:16:39,290 --> 00:16:41,870
ผมตื่นเต้นจนท้องไส้ปั่นป่วน
เราจะไปดูอยู่ตรงนั้นนะ
387
00:16:42,870 --> 00:16:45,420
งั้นก็เชิดนมไว้ มั่นใจ
ถ้าใส่ชุดนั้นแล้วดูมีนมน่ะนะ
388
00:16:45,750 --> 00:16:46,740
เดี๋ยว คุณจะไปไหน
389
00:16:46,930 --> 00:16:48,240
ฉันมีงานต้องทำ
390
00:16:48,440 --> 00:16:50,070
ไปตายเลยไป นี่งานของคุณนะ
391
00:16:50,270 --> 00:16:51,320
ฉันไม่อยากดูการแสดงนี่
392
00:16:51,520 --> 00:16:53,240
ฉันจะไม่ตอบแทนบุญคุณคนเดียวหรอกนะ
393
00:16:53,440 --> 00:16:54,790
- คุณจำบทได้หรือยัง
- ไม่ จำไม่ได้
394
00:16:54,980 --> 00:16:56,950
- คุณควรต้องจำให้ได้
- ควรต้องเป็นผู้ชายด้วย
395
00:16:57,150 --> 00:16:58,250
พวกเขารู้ว่าพ่อแม่ผมอยู่ที่ไหน
396
00:16:58,450 --> 00:16:59,750
พวกเขาก็รู้ว่าพ่อแม่ฉันอยู่ไหน
397
00:16:59,950 --> 00:17:02,520
- ผมน่าจะไปเป็นเภสัชกร
- เห็นด้วยเลย เพื่อน
398
00:17:03,520 --> 00:17:06,630
บริษัทจัดการของเสีย ละครเพลงสามองก์
399
00:17:06,830 --> 00:17:10,530
เริ่มแสดงแล้วตอนนี้ที่เวทีหลัก มาชมสิครับ
400
00:17:14,030 --> 00:17:17,990
ตอนนี้ผมเข้านอน
ผมอธิษฐานต่อพระเจ้าให้รักษาจิตวิญญาณ
401
00:17:18,620 --> 00:17:21,330
ได้โปรดอวยพรให้พ่อกับแม่
และน้องชายผมด้วย
402
00:17:21,530 --> 00:17:24,520
และพระเจ้า ที่สำคัญ
ได้โปรดอวยพรให้นิวยอร์กซิตี
403
00:17:24,720 --> 00:17:27,070
เมืองที่ยอดเยี่ยมที่สุดในโลก
404
00:17:27,270 --> 00:17:29,670
ผมโชคดีมากที่ได้อยู่ที่นี่ เอเมน
405
00:17:38,220 --> 00:17:40,100
นี่ ทุกคน เขาหลับแล้ว
406
00:17:46,850 --> 00:17:48,420
พวกเขาจะทำอะไรกับเด็กน้อยคนนั้น
407
00:17:48,620 --> 00:17:52,440
คุณโทรเรียกใครเพื่อมาเก็บขยะ
ที่รถเก็บขยะของเมืองไม่แตะต้อง
408
00:17:52,900 --> 00:17:56,910
ใครกันที่มีความรู้ที่ได้มาอย่างยากลำบาก
เรื่องขยะอันตรายและอะไรแบบนั้น
409
00:17:57,360 --> 00:18:01,520
ใครกันที่โผล่มายามค่ำคืนไม่เป็นเป้าสายตา
และหายไปเมื่อเริ่มต้นวันใหม่
410
00:18:01,720 --> 00:18:04,190
- คุณมีของเป็นกอง...
- เต็มตารางเมตร
411
00:18:04,390 --> 00:18:07,960
ใครกันที่จะเก็บมันไป
412
00:18:09,000 --> 00:18:11,490
คนเก็บขยะส่วนตัวของคุณทำได้
413
00:18:11,690 --> 00:18:13,110
เขาจะมาเก็บขยะของคุณ
414
00:18:13,310 --> 00:18:15,530
คนเก็บขยะส่วนตัวของคุณทำได้
415
00:18:15,730 --> 00:18:17,510
ที่นอนทุกหลัง
416
00:18:17,800 --> 00:18:21,540
ใครกันที่ทำลายหลักฐาน
ข้าวของที่คุณเก็บไว้ไม่เรียบร้อย
417
00:18:21,740 --> 00:18:25,100
คนเก็บขยะส่วนตัวของคุณทำได้
418
00:18:31,980 --> 00:18:33,930
สีที่เป็นพิษและไขมันจากอาหารล่ะ
419
00:18:34,130 --> 00:18:36,090
ทิ้งไปเลย หนุ่มๆ ทิ้งไป
420
00:18:36,290 --> 00:18:38,100
สัตว์ดุร้าย
ที่ไม่ได้อยู่ในสัญญาเช่าของคุณล่ะ
421
00:18:38,300 --> 00:18:40,280
เอามันไปทิ้ง หนุ่มๆ เอามันไป
422
00:18:40,780 --> 00:18:42,700
ท่อตะกั่วและยาแนวท่อประปาล่ะ
423
00:18:42,910 --> 00:18:44,810
ใส่ถุงมือซะ นั่นมันของเสียทางการแพทย์
424
00:18:45,010 --> 00:18:46,860
เอามันไปทิ้ง หนุ่มๆ เอามันไป
425
00:18:47,050 --> 00:18:49,790
เอามันไปทิ้งๆ
426
00:19:11,730 --> 00:19:13,900
พระอาทิตย์กำลังจะขึ้นแล้ว ทุกคน
เราต้องรีบ
427
00:19:14,650 --> 00:19:17,010
คนเก็บขยะส่วนตัวของคุณทำได้
428
00:19:17,210 --> 00:19:18,850
ไม่มีงานไหนใหญ่หรือเล็กเกินไป
429
00:19:19,050 --> 00:19:21,140
แค่จ่ายเงินสดให้เขาแล้วก็จบ
430
00:19:21,340 --> 00:19:22,930
ไม่ถามอะไรเลย
431
00:19:23,130 --> 00:19:27,440
ใครกันที่ทำให้สิ่งที่คุณไม่คาดคิดไว้หายไป
432
00:19:27,640 --> 00:19:32,250
คนเก็บขยะส่วนตัวของคุณ
คนเก็บของของคุณ
433
00:19:32,460 --> 00:19:38,460
คนเก็บขยะส่วนตัวของคุณทำได้
434
00:19:45,680 --> 00:19:46,510
ไม่เลวนะ
435
00:19:50,770 --> 00:19:54,340
"สูดกลิ่นอากาศสดชื่นหอมหวาน
คุณไม่มีทางรู้เลยว่าเมื่อคืน
436
00:19:54,540 --> 00:19:57,630
"มีขยะกองโตสูงเท่าช้าง
437
00:19:57,830 --> 00:20:00,050
"สูงมากพอ
จนนักร้องครอบครัวตระกูลแทรปป์
438
00:20:00,250 --> 00:20:02,530
"ปีนขึ้นไปเพื่อหนีจากพวกนาซีได้
439
00:20:03,570 --> 00:20:06,910
"นั่นสูงไม่เบาเลยนะ
แต่ตอนนี้ดูสิ มันหายไปแล้ว
440
00:20:07,910 --> 00:20:11,630
"ตอนนี้สิ่งที่คุณเห็นคือทางเท้าสะอาดมาก
จนคุณวางของกินบนพื้นได้
441
00:20:11,830 --> 00:20:14,500
"ถนนแวววาวเป็นประกาย
จนคุณเห็นเงาสะท้อนของตัวเอง
442
00:20:16,340 --> 00:20:17,920
"ดูเหมือนฉันต้องโกนหนวดนะเนี่ย"
443
00:20:18,460 --> 00:20:19,490
เอ็กซ์ตราๆ
444
00:20:19,690 --> 00:20:22,950
"ดูสิ นั่นเด็กส่งหนังสือพิมพ์
สัญญาณเช้าวันใหม่ของนิวยอร์ก
445
00:20:23,150 --> 00:20:24,800
"ดูเหมือนถึงเวลานั้นอีกครั้ง
446
00:20:25,680 --> 00:20:27,140
"เมืองกำลังตื่นขึ้นมา
447
00:20:27,430 --> 00:20:30,770
"คนเหล่านี้ตื่นเต้นที่จะเริ่มต้นวันใหม่
448
00:20:31,180 --> 00:20:33,250
"มีคุณแม่วัยสาวกับลูกน้อย
449
00:20:33,450 --> 00:20:37,230
"มีนักธุรกิจถือกระเป๋าเอกสาร
ออกเดินทางไปพิชิตโลก
450
00:20:37,570 --> 00:20:39,430
"พนักงานขายของพร้อมขายสินค้า
451
00:20:39,630 --> 00:20:42,470
"และพนักงานเสิร์ฟ
รีบเร่งไปเสิร์ฟไข่ดาวให้พวกคุณ
452
00:20:42,670 --> 00:20:44,360
"เพื่อเติมพลังงานให้คุณมีแรงทั้งวัน
453
00:20:44,820 --> 00:20:48,960
"ผู้คนเหล่านี้เดินตามทางเท้าแสนโล่ง
ไม่มีอะไรมาขวางทาง
454
00:20:49,160 --> 00:20:52,730
"แต่ยังมีบางคนคิดว่าปาฏิหาริย์ทันสมัยนี้
คือผลงานของเทศบาลเมือง
455
00:20:52,930 --> 00:20:55,440
"แต่ฉันจะบอกความลับให้รู้ มันไม่ใช่ค่ะ"
456
00:20:55,640 --> 00:20:56,840
ไม่ใช่เหรอ
457
00:20:57,040 --> 00:20:58,740
"ไม่จ้ะ หนูน้อย ไม่ใช่
458
00:20:58,940 --> 00:21:02,930
"เมืองนี้แค่ทิ้งขยะเล็กน้อย
ของจำนวนขยะที่ถูกทิ้งไปทั้งหมด
459
00:21:03,130 --> 00:21:05,930
"ขยะที่จัดการได้ง่ายๆ น่ะ
แต่เราอยู่ในเมืองใหญ่
460
00:21:06,130 --> 00:21:07,910
{\an8}"เรามีขยะของเมืองใหญ่
461
00:21:08,110 --> 00:21:10,230
{\an8}"และเพื่อกำจัดขยะของเมืองใหญ่
462
00:21:10,430 --> 00:21:13,540
"คุณจะต้องการ
บริษัทรื้อถอนและจัดการของเสีย"
463
00:21:13,740 --> 00:21:16,300
บริษัทรื้อถอนและจัดการของเสียคืออะไร
464
00:21:16,500 --> 00:21:18,010
"มันคือบริษัทที่เธอจ่ายเงิน
465
00:21:18,210 --> 00:21:20,300
"ให้มาเอาขยะทุกอย่าง
ที่เมืองไม่ยอมเก็บไป
466
00:21:20,500 --> 00:21:23,190
"และที่ต่างจากเทศบาลเมือง
คือพวกเขาไม่เคยปฏิเสธเลย"
467
00:21:24,450 --> 00:21:26,640
"สวัสดี คุณลุง นั่นอะไรน่ะ"
468
00:21:26,840 --> 00:21:27,890
ผมเพิ่งได้ใบเสร็จมา
469
00:21:28,090 --> 00:21:29,100
"ใบเสร็จอะไร"
470
00:21:29,300 --> 00:21:33,190
ผมมีกระป๋องสีเก่าๆ ยาเบื่อหนู
สารเคมีเหลว ยาฆ่าแมลง
471
00:21:33,390 --> 00:21:36,230
และชั้นหนังสือพังๆ
และผมอยากให้คนมาเอามันไปทิ้ง
472
00:21:36,430 --> 00:21:38,840
ผมได้ใบประเมินราคา สิบดอลลาร์
473
00:21:39,040 --> 00:21:42,610
แค่มาเก็บขยะและเอามันไปทิ้งเนี่ยนะ
ล้อกันเล่นหรือเปล่า
474
00:21:42,810 --> 00:21:44,200
"สิบดอลลาร์ถือว่าไม่มากเลย"
475
00:21:44,400 --> 00:21:48,240
ไร้สาระสิ้นดี ผมไม่ยอมจ่ายหรอก
ผมจะเอาไปทิ้งกับขยะของเมือง
476
00:21:48,440 --> 00:21:50,410
"แต่เมืองไม่รับขยะพวกนี้หรอก คุณลุง"
477
00:21:50,610 --> 00:21:53,670
งั้นผมจะเอามันไปที่
ลานจอดรถเนอสเซอรี่ของโบสถ์
478
00:21:53,870 --> 00:21:55,750
ตรงหัวมุมและเผามันซะ จบปัญหา
479
00:21:55,950 --> 00:21:57,050
"แน่ใจนะว่าอยากทำแบบนั้น"
480
00:21:57,240 --> 00:21:59,510
แน่นอน เท่าที่ผมรู้
481
00:21:59,710 --> 00:22:02,570
ผมไม่น่าเคยได้ยินชื่อ
บริษัทรื้อถอนและจัดการของเสียเลย
482
00:22:03,440 --> 00:22:04,280
ไม่นะ
483
00:22:08,740 --> 00:22:10,700
ครั้งหนึ่งเคยมีต้นไม้
484
00:22:11,120 --> 00:22:13,540
และทะเลสีฟ้าใส
485
00:22:13,830 --> 00:22:15,110
แต่ตอนนี้ทารกทุกคน
486
00:22:15,300 --> 00:22:16,440
เกิดมาพร้อมโรคพิษสุนัขบ้า
487
00:22:16,640 --> 00:22:18,420
และมีเคราแพะเต็มหน้า
488
00:22:20,130 --> 00:22:22,920
เลี้ยงดูยากลำบาก
489
00:22:23,460 --> 00:22:25,970
เราเคยมีช่วงเวลาที่ดีกว่านี้
490
00:22:28,050 --> 00:22:29,120
ขยะ
491
00:22:29,320 --> 00:22:31,830
- ชีวิตนี้ไม่ยุติธรรม
- หมอกควัน
492
00:22:32,030 --> 00:22:34,330
- เกินเยียวยา
- ความตาย
493
00:22:34,530 --> 00:22:35,630
คุณขอความเมตตา
494
00:22:35,830 --> 00:22:37,170
เวลาที่คุณไปนิวเจอร์ซีย์
495
00:22:37,370 --> 00:22:39,070
เพื่อสูดอากาศบริสุทธิ์
496
00:22:39,270 --> 00:22:40,170
โฮโบเกน
497
00:22:40,370 --> 00:22:43,340
หมอกควันพิษหอมหวาน
498
00:22:43,540 --> 00:22:46,610
เราเคยมีช่วงเวลาที่ดีกว่านี้
499
00:22:47,030 --> 00:22:49,810
บอกเลยว่าสุขอนามัยดีๆ ที่จ่ายไป
500
00:22:50,010 --> 00:22:55,290
เรื่องจริง มันจะไม่ดีไปกว่านี้
501
00:22:57,160 --> 00:23:00,150
เขาตายแล้ว ลูกผมตายแล้ว
502
00:23:00,350 --> 00:23:01,900
"ไม่นะ นั่นดูเหมือนเป็นสิ่งที่
503
00:23:02,100 --> 00:23:04,320
"เป็นผลมาจากการรื้อถอนตึกยักษ์"
504
00:23:04,520 --> 00:23:06,320
ใช่แล้ว ผมนึกว่าทางเมืองจะเก็บ
505
00:23:06,520 --> 00:23:07,950
ขยะอันตรายจากการรื้อถอนไปหมดแล้ว
506
00:23:08,150 --> 00:23:10,160
"เมืองไม่ได้เก็บมันไปทิ้ง ลุง"
507
00:23:10,360 --> 00:23:11,080
ผมรู้
508
00:23:11,280 --> 00:23:12,620
- "ผมพยายามเตือนคุณแล้ว"
- ใช่
509
00:23:12,820 --> 00:23:16,000
"คุณต้องให้บริษัทรื้อถอน
และจัดการของเสียเป็นคนจัดการ
510
00:23:16,200 --> 00:23:17,460
"แต่คุณไม่อยากเสียเงินจ่าย"
511
00:23:17,660 --> 00:23:21,670
ผมไม่อยากจ่าย และตอนนี้ลูกผมไม่อยู่แล้ว
512
00:23:21,870 --> 00:23:25,490
"ใช่แล้ว ทุกๆ วันมีผู้คน
ที่มีความสุขตายจากขยะ"
513
00:23:25,690 --> 00:23:29,850
"ทุกๆ ชั่วโมงมีขยะหมื่นตัน
สะสมอยู่ในนิวยอร์ก"
514
00:23:30,050 --> 00:23:33,980
"มีการทิ้งขยะเฉลี่ย
1.2 กก.ต่อคนทุกวัน"
515
00:23:34,170 --> 00:23:36,080
"และนั่นคือขยะของคนผอมจริงๆ
516
00:23:36,450 --> 00:23:39,860
"การจัดการขยะที่ไม่ดี
ทำให้ผู้คนเสียชีวิตกว่าล้านคนต่อปีทั่วโลก
517
00:23:40,060 --> 00:23:43,690
"และอาจทำให้เป็นโรคคอตีบ โรคบิด
518
00:23:43,890 --> 00:23:49,240
"ไวรัสตับอักเสบเอ บี ซี ดี และอี
เยื่อหุ้มสมอง มะเร็ง บาดทะยัก วัณโรค
519
00:23:49,440 --> 00:23:53,040
"โรคปอดบวม ไข้หวัดใหญ่ ซิฟิลิส
และเชื้อโรคสารพันที่เกิดจากเลือด
520
00:23:53,240 --> 00:23:55,850
"การติดเชื้อปรสิต
โรคติดเชื้อจากสัตว์สู่คน
521
00:23:56,050 --> 00:23:57,920
"แถมจะไม่มีที่ให้จอดรถอีกแล้ว"
522
00:23:58,120 --> 00:24:00,110
ผมทนฟังไม่ได้อีกแล้ว ผมเชื่อแล้ว
523
00:24:00,310 --> 00:24:04,560
บริษัทรื้อถอนและจัดการของเสีย
สำคัญ มันสำคัญ
524
00:24:05,480 --> 00:24:06,770
"มันสำคัญ
525
00:24:07,230 --> 00:24:09,970
"ผู้คนคิดว่า
ความสุขคือสิ่งที่ยากที่จะไขว่คว้า
526
00:24:10,170 --> 00:24:13,280
"เมื่อความจริงแล้วมันเป็นเรื่องของ
สิ่งเล็กๆ น้อยๆ ในชีวิต
527
00:24:13,700 --> 00:24:16,230
"ครอบครัว เพื่อน รอยยิ้ม
528
00:24:16,430 --> 00:24:19,100
"และบริษัทรื้อถอนและจัดการของเสีย
529
00:24:19,300 --> 00:24:21,360
"ความจริงอยู่ตรงหน้าคุณแล้ว
530
00:24:21,560 --> 00:24:24,790
"หรือบนส้นรองเท้าของคุณ
บอกพวกเขาสิ ทุกคน"
531
00:24:30,010 --> 00:24:34,090
ลาก่อน ขยะที่ทิ้งผิดที่
532
00:24:34,590 --> 00:24:38,670
ลาก่อน ควันที่เราได้ลิ้มรส
533
00:24:38,860 --> 00:24:43,390
สวัสดี บริษัท
534
00:24:43,900 --> 00:24:48,320
บริษัทจัดการของเสีย
535
00:24:49,190 --> 00:24:54,660
เอามันไปทิ้ง ขยะ
536
00:24:57,530 --> 00:24:58,490
ทำได้ดีมาก
537
00:25:09,880 --> 00:25:12,240
ฉันต้องยอมรับว่าตอนต้นฉันตามไม่ทัน
538
00:25:12,440 --> 00:25:14,660
ฉันต้องใช้เวลา 45 นาที
กว่าจะเข้าใจว่าเธอพูดถึงสุนัข
539
00:25:14,860 --> 00:25:16,740
ทำไมถึงตั้งชื่อทั้งสามีและสุนัขว่า "ทอม"
540
00:25:16,940 --> 00:25:18,370
ผมรู้จักแค่งานเขียนของเขาใน วอยซ์
541
00:25:18,570 --> 00:25:21,020
งานละครเวทีของเขาดีกว่าแน่นอน
542
00:25:21,220 --> 00:25:22,290
เขาคงอยากได้ยินแบบนั้น เอ้บ
543
00:25:22,490 --> 00:25:25,040
ผมแค่หมายความว่าในงานละครเวที
544
00:25:25,240 --> 00:25:29,550
เขาสำรวจหัวข้อที่มีความหมายกว่านี้ได้
งานของเขาบนเวทีมีระดับชั้น
545
00:25:29,750 --> 00:25:30,860
งานบางส่วนน่ะ
546
00:25:31,110 --> 00:25:32,090
เรื่อง ทหารรับจ้าง ล่ะ
547
00:25:32,290 --> 00:25:35,310
แน่นอน เลือกเรื่องที่ยอดเยี่ยมมาก
แต่เรื่อง สะพานสู่เส้นทาง เนี่ยนะ
548
00:25:35,500 --> 00:25:37,350
- ชื่อเรื่องเห่ยมาก
- ละครเวทีก็เห่ย
549
00:25:37,550 --> 00:25:39,020
แต่มีบทพูดเดี่ยวที่ดีอยู่บ้างนะ
550
00:25:39,220 --> 00:25:41,480
- เอ้บ นั่นมันสำเนียงไอริชใช่ไหม
- ดับลิน
551
00:25:41,680 --> 00:25:42,600
สามชั่วโมง
552
00:25:42,800 --> 00:25:44,190
ฉันว่าเขาหมายถึงดับลินในไอร์แลนด์
553
00:25:44,390 --> 00:25:46,020
คุณรู้ใช่ไหมว่าเขานั่งอยู่ตรงนั้น
554
00:25:46,220 --> 00:25:48,210
- ตรงไหน
- ตรงนั้น... คาร์ล
555
00:25:48,580 --> 00:25:50,150
- หนึ่งในงานที่ดีที่สุดเลย
- ดื่มๆ
556
00:25:50,350 --> 00:25:52,170
- ยินดีด้วย
- ทำได้ดีมาก
557
00:25:52,760 --> 00:25:54,390
ตอนนี้ผมรู้สึกไม่จริงใจนิดหน่อย
558
00:25:54,590 --> 00:25:55,330
นั่นใครน่ะ
559
00:25:55,520 --> 00:25:56,590
นั่นคือนักเขียนบทละคร
560
00:25:57,090 --> 00:25:59,290
จริงเหรอ เขาดูปกติมาก
561
00:25:59,490 --> 00:26:00,330
เหมือนพนักงานธนาคาร
562
00:26:00,530 --> 00:26:02,750
เขาไม่ใช่พนักงานธนาคาร
เขาคือนักเขียนที่มีพรสวรรค์
563
00:26:02,950 --> 00:26:04,380
บางครั้ง ใช่ เขามีพรสวรรค์
564
00:26:04,580 --> 00:26:05,590
เป็นพนักงานธนาคารดีกว่า
565
00:26:05,780 --> 00:26:07,210
พนักงานธนาคารหางานได้เสมอ
566
00:26:07,410 --> 00:26:09,460
เอาจริงๆ นะ เอ้บ คุณชอบละครคืนนี้ไหม
567
00:26:09,660 --> 00:26:13,550
ชอบสิ ผมคิดว่าการไตร่ตรองของเขา
ในเรื่องพระเจ้าและศาสนา
568
00:26:13,750 --> 00:26:17,100
ความคล้ายคลึงกันระหว่างการแต่งงาน
ความตาย และความบ้าคลั่ง
569
00:26:17,300 --> 00:26:20,430
แม้ว่าจะหนักไปหน่อย แต่ก็รอบคอบมาก
570
00:26:20,630 --> 00:26:22,490
ตายแล้ว
เรื่องพวกนั้นเกิดขึ้นตอนไหนเหรอ
571
00:26:22,950 --> 00:26:24,310
นั่นคือใจความของละครเวทีนะ
572
00:26:24,510 --> 00:26:26,730
จริงเหรอคะ ฉันนึกว่า
มันเกี่ยวกับเด็กชายที่เสียสุนัขไป
573
00:26:26,930 --> 00:26:28,690
- ในดับลิน
- ใช่ ในดับลิน
574
00:26:28,890 --> 00:26:34,660
ไม่ นั่นเป็นแค่กลไกที่เขาใช้
เพื่อพูดถึงความสับสนของมนุษย์
575
00:26:34,860 --> 00:26:38,990
กับเรื่องเพศของเขาและความสัมพันธ์
ที่ทรมานของเขากับพระเยซู
576
00:26:39,190 --> 00:26:40,640
พวกเขาพูดถึงพระเยซูตอนไหน
577
00:26:41,180 --> 00:26:44,170
พวกเขาไม่จำเป็นต้องพูดถึงมัน
พระเยซูอยู่ในบริบทตลอด
578
00:26:44,370 --> 00:26:48,090
ภรรยาของเขาชื่อแมรี่
เขาใส่รองเท้าแตะ ไวน์
579
00:26:48,290 --> 00:26:50,630
เขาเป็นเจ้าของบาร์
ทำไมไม่มีไวน์ในบาร์ล่ะ
580
00:26:50,830 --> 00:26:53,050
ปกติแล้วในบาร์ไม่ค่อยมีไวน์ดีๆ น่ะ
581
00:26:53,250 --> 00:26:54,010
มันอุ่นตลอด
582
00:26:54,210 --> 00:26:55,430
ฉันไม่เคยสั่งไวน์ในบาร์
583
00:26:55,630 --> 00:26:56,930
คุณเคยไปบาร์ตอนไหนกัน
584
00:26:57,130 --> 00:26:59,320
ไม่เคยไง ฉันถึงได้บอกว่า
ฉันไม่เคยสั่งไวน์ในบาร์
585
00:26:59,950 --> 00:27:01,560
ฉันไม่ได้สังเกตเห็นอะไรพวกนี้เลย
586
00:27:01,760 --> 00:27:04,390
ฉันนึกว่าเป็นเรื่องราวซาบซึ้งมาก
ของเด็กผู้ชายและสุนัขของเขา
587
00:27:04,590 --> 00:27:05,940
- และสุนัขเยี่ยมมาก
- วิเศษ
588
00:27:06,140 --> 00:27:09,250
เดี๋ยวนะ เดือนพฤศจิกายนที่ผ่านมา
ฉันไปบาร์เมื่อเดือนพฤศจิกายนที่แล้ว
589
00:27:09,450 --> 00:27:10,190
กับใคร
590
00:27:10,390 --> 00:27:13,240
นั่นไม่ใช่ใจความของละครเวทีเลย โรส
591
00:27:13,440 --> 00:27:14,840
แต่ผมเห็นด้วยกับคุณเรื่องสุนัข
592
00:27:15,250 --> 00:27:17,990
พวกเขาไม่เคยพูดถึงพระเยซู
หรือความสับสนเรื่องเพศของเขา
593
00:27:18,190 --> 00:27:19,740
พวกเขาไม่ต้องเอ่ยถึงเรื่องนั้น
594
00:27:19,940 --> 00:27:22,830
ถ้ามีก็คงช่วยได้
ยังไงก็เถอะ นั่นไม่ใช่ละครเวทีที่ฉันได้ดู
595
00:27:23,030 --> 00:27:25,210
ศิลปะคือการตีความของคุณ โรส
596
00:27:25,410 --> 00:27:27,310
ไม่นะ ไม่ใช่
597
00:27:27,600 --> 00:27:30,590
คุณแค่ตัดสินใจเรื่องราว
ให้เป็นอะไรก็ตามที่ต้องการไม่ได้
598
00:27:30,790 --> 00:27:34,470
ฉันไม่ได้ตัดสินใจอะไรทั้งนั้น
ฉันเห็นเด็กชายกับสุนัขของเขาที่ตาย
599
00:27:34,670 --> 00:27:36,650
แต่มันไม่เกี่ยวกับเรื่องนั้น
600
00:27:36,860 --> 00:27:37,820
คุณรู้ได้ยังไง
601
00:27:38,030 --> 00:27:41,060
ผมเป็นนักวิจารณ์ละครเวที
ผมได้รับเงินค่าจ้างให้รู้
602
00:27:41,260 --> 00:27:45,490
ถ้าคุณไม่เข้าใจก็ไม่เป็นไร
มันไม่ใช่ กายส์แอนด์ดอลส์
603
00:27:48,040 --> 00:27:49,660
ฉันชอบชุดของเธอมาก
604
00:27:50,710 --> 00:27:51,610
ผมอยากดื่มอีกแก้ว
605
00:27:51,810 --> 00:27:53,150
คุณชอบเรื่อง กายส์แอนด์ดอลส์
606
00:27:53,350 --> 00:27:55,030
แน่นอน ผมชอบ มันสนุก
607
00:27:55,230 --> 00:27:56,900
- ทัพแพนซ์ ดื่มไหม
- ผมดู กายส์แอนด์ดอลส์
608
00:27:57,100 --> 00:27:58,780
เอ้บ เป็นไปได้ไหมว่าคุณคิดผิด
609
00:27:58,980 --> 00:28:02,120
ว่าละครเวทีคืนนี้จริงๆ แล้ว
ไม่ใช่การไตร่ตรองเรื่องพระเจ้า
610
00:28:02,320 --> 00:28:03,660
และการรักเพศเดียวกันที่แฝงไว้
611
00:28:03,860 --> 00:28:07,430
แต่เป็นละครเวทีอ่อนหวาน ง่ายๆ
เกี่ยวกับเด็กชายที่เสียสุนัขของเขาไป
612
00:28:07,930 --> 00:28:08,770
ไม่
613
00:28:09,140 --> 00:28:11,380
มันเป็นไปไม่ได้เลยเหรอ
ไม่ว่าในสถานการณ์ไหน
614
00:28:11,580 --> 00:28:15,130
ไม่ โรส และผมไม่รู้ว่าทำไม
คุณถึงอารมณ์เสียกับเรื่องนี้
615
00:28:15,330 --> 00:28:16,420
คุณว่าฉันโง่
616
00:28:16,620 --> 00:28:18,840
ผมไม่ได้ว่าคุณโง่
617
00:28:19,040 --> 00:28:24,270
ผมแค่บอกว่าคุณไม่เข้าใจละครเวทีเลย
มันไม่เป็นไร
618
00:28:24,470 --> 00:28:25,390
เพราะฉันโง่
619
00:28:25,590 --> 00:28:26,930
ถอยๆ
620
00:28:27,130 --> 00:28:31,730
โรส แค่เพราะคุณไม่เข้าใจ
ผลงานที่มีธีมซับซ้อนแบบเรื่องนี้
621
00:28:31,930 --> 00:28:34,580
ไม่ได้สะท้อนถึงความฉลาดของคุณ
622
00:28:34,920 --> 00:28:39,840
ผมไม่เข้าใจอะไรที่คุณทำเลย
นั่นทำให้ผมโง่เหรอ
623
00:28:40,130 --> 00:28:42,300
- ฉันจะกินของหวาน
- ฉันก็เหมือนกัน
624
00:28:42,550 --> 00:28:44,220
รู้อะไรไหม บางทีคุณอาจพูดถูก
625
00:28:44,420 --> 00:28:46,500
- ขอบคุณ
- ลองถามคนที่เขียนบทกัน
626
00:28:46,700 --> 00:28:47,830
อะไรนะ ไม่ โรส
627
00:28:48,030 --> 00:28:51,710
อย่าไปขัดจังหวะมื้อหลังละครเปิดตัว
จนกว่าจะมีรีวิวดีๆ ออกมา โรส
628
00:28:51,910 --> 00:28:55,090
ขอโทษนะคะ
ฉันโรส ไวส์แมน ภรรยาของเอ้บ
629
00:28:55,290 --> 00:28:58,570
เราเพิ่งดูละครเวทีของคุณคืนนี้
แล้วคุณจะว่าอะไรไหมคะ
630
00:28:59,110 --> 00:29:00,050
คือผม...
631
00:29:00,250 --> 00:29:01,820
ขอบคุณมากค่ะ
632
00:29:02,150 --> 00:29:05,430
ฉันสงสัยว่าคุณจะบอกเราได้ไหมว่า
คุณคิดว่าบทละครของคุณเกี่ยวกับอะไร
633
00:29:05,630 --> 00:29:09,230
เขาเขียนบท โรส
เขารู้ว่ามันเกี่ยวกับอะไร สวัสดี คาร์ล
634
00:29:09,430 --> 00:29:10,190
สวัสดี เอ้บ
635
00:29:10,390 --> 00:29:12,310
ออกแบบเสียงได้เยี่ยม
636
00:29:12,510 --> 00:29:15,170
โอเค ได้ งั้นบอกฉันหน่อยค่ะ
ละครเวทีของคุณเกี่ยวกับอะไร
637
00:29:15,670 --> 00:29:17,900
ตอนผมเป็นเด็ก ผมมีสุนัขชื่อทอม
638
00:29:18,100 --> 00:29:21,050
และมันตายอย่างกะทันหันช่วงหน้าร้อน
และผมไม่เคยลืมมันได้เลย
639
00:29:22,720 --> 00:29:23,550
แค่นั้นเหรอคะ
640
00:29:24,630 --> 00:29:26,430
มันสร้างแผลใจมากครับ
641
00:30:02,460 --> 00:30:05,660
คุณไวส์แมน คุณนายไวส์แมน
ยานูชเพิ่งขอฉันแต่งงานและฉันตอบตกลง
642
00:30:05,860 --> 00:30:06,580
เธอตอบตกลง
643
00:30:06,780 --> 00:30:08,040
- ฉันทำแซนด์วิชให้ไหมคะ
- อะไรนะ
644
00:30:08,240 --> 00:30:10,290
ไม่ๆ คุณขอเธอแต่งงานเหรอ
645
00:30:10,490 --> 00:30:12,250
- และฉันตอบตกลง
- เธอตอบตกลง
646
00:30:12,450 --> 00:30:13,250
รับออมเล็ตไหมคะ
647
00:30:13,450 --> 00:30:14,890
ไม่ ไม่เอาออมเล็ต
648
00:30:15,270 --> 00:30:17,000
เซลด้า ฉันดีใจกับคุณมาก
649
00:30:17,200 --> 00:30:18,940
ขอบคุณค่ะ คุณนายไวส์แมน
650
00:30:19,150 --> 00:30:20,720
ฉันจะเก็บกลีบกุหลาบหลังกินของหวาน
651
00:30:20,910 --> 00:30:22,430
คุณได้ผู้หญิงที่แสนวิเศษ
652
00:30:22,620 --> 00:30:25,860
ขอบคุณครับ คุณไวส์แมน
ผมซ่อมไฟในตู้ผ้าลินินแล้ว
653
00:30:26,450 --> 00:30:28,470
ดี งั้นก็ราตรีสวัสดิ์
654
00:30:28,670 --> 00:30:29,910
ใช่ ราตรีสวัสดิ์
655
00:30:47,630 --> 00:30:48,810
ฉันล้างจานเสร็จแล้ว
656
00:30:49,010 --> 00:30:50,300
ผมย้ายเฟอร์นิเจอร์กลับเข้าที่แล้ว
657
00:30:50,510 --> 00:30:52,810
ช่างเป็นค่ำคืนที่แสนวิเศษ
658
00:30:53,810 --> 00:30:55,140
ต้องหยอดน้ำมันตรงประตู
659
00:32:35,200 --> 00:32:36,680
นี่ใช้แสดง
660
00:32:36,880 --> 00:32:38,980
- ต่อหน้าคนดูเป็นๆ เหรอ
- โชคร้ายที่ใช่
661
00:32:39,180 --> 00:32:40,020
เราทำงานหนักเกินไป
662
00:32:40,220 --> 00:32:42,520
ฉันแค่อยากให้มันดีขึ้นอีกหน่อย
ขอร้อง ฉันรับทุกข้อเสนอแนะ
663
00:32:42,720 --> 00:32:44,820
อดัมว่าไง มาสิ ช่วยหน่อย
ภรรยาผมอ้วนมากจน...
664
00:32:45,020 --> 00:32:46,070
หยาบคายจัง
665
00:32:46,270 --> 00:32:48,200
ไม่นะ คุณเล่นมุก
"ภรรยาผมอ้วนมาก" ตลอด
666
00:32:48,400 --> 00:32:51,700
ภรรยาผมมีลูกสามคนแล้ว
คุณลองลดน้ำหนักหลังมีลูกสามคนดูสิ
667
00:32:51,900 --> 00:32:53,990
- อัลวิน บทพร้อมหรือยัง
- เกือบแล้ว
668
00:32:54,190 --> 00:32:56,160
- เพราะฉันควรเอาไปพิมพ์ได้แล้ว
- แป๊บ ทรูดี้
669
00:32:56,360 --> 00:32:57,330
ฉันควรเอาพิมพ์ดีดไปไหม
670
00:32:57,530 --> 00:32:58,540
จะทำให้คุณมีความสุขไหม ทรูดี้
671
00:32:58,740 --> 00:32:59,710
เดี๋ยวกอร์ดอนจะต้องใช้
672
00:32:59,910 --> 00:33:01,420
แม้แต่ฉันก็มีมุกเปิดตัวที่ดีกว่านั้น
673
00:33:01,620 --> 00:33:03,340
เราต้องทำงานจริงๆ ของเรา
ให้เสร็จก่อน มิดจ์
674
00:33:03,540 --> 00:33:05,210
เด็กนั่นน่าจะโดนเสาทิ่มหัว
675
00:33:05,410 --> 00:33:06,340
แต่มีคนใช้ไปแล้ว
676
00:33:06,540 --> 00:33:07,380
แล้วโพโก้สติ๊กล่ะ
677
00:33:07,580 --> 00:33:10,970
ให้ตายเหอะ จอร์จ
ไม่อยากจะเชื่อเลยว่ามันจะเกิดขึ้น
678
00:33:11,170 --> 00:33:13,030
เราจะแก้ไขปัญหานี้ กอร์ดอน
679
00:33:16,530 --> 00:33:17,520
ไม่มีใครเห็นเขาไปเหรอ
680
00:33:17,720 --> 00:33:18,680
เขานั่งอยู่ตรงเก้าอี้แต่งหน้า
681
00:33:18,880 --> 00:33:21,660
แซลลี่ไปเอาสำลีมาเพิ่ม
พอเธอกลับมา เขาก็หายตัวไป
682
00:33:22,290 --> 00:33:23,560
ผมต้องรู้เรื่องนั้นด้วยเหรอ
683
00:33:23,760 --> 00:33:24,480
ไม่ค่ะ กอร์ดอน
684
00:33:24,680 --> 00:33:26,150
ข้อมูลนั้นเกี่ยวกับสถานการณ์นี้ไหม
685
00:33:26,350 --> 00:33:27,670
แค่บอกให้คุณรู้ค่ะ กอร์ดอน
686
00:33:27,870 --> 00:33:29,990
ขอบคุณ มีข้อเท็จจริงอื่นๆ
ที่คุณอยากบอกเพิ่มเติมไหม
687
00:33:30,190 --> 00:33:31,490
ตอนนั้นอุณหภูมิห้องกี่องศา
688
00:33:31,690 --> 00:33:33,120
หนาวไหม
เขาอาจต้องการสเวตเตอร์
689
00:33:33,320 --> 00:33:35,370
นั่นอาจเป็นเหตุผล
ที่ 20 นาทีก่อนออกอากาศ
690
00:33:35,570 --> 00:33:37,930
นักแสดงตลกของผมหายตัวไป
และไม่มีใครสังเกตเห็น
691
00:33:38,180 --> 00:33:40,620
เช็กห้องเสื้อสเวตเตอร์หรือยัง
เรามีห้องสเวตเตอร์ไหม
692
00:33:40,820 --> 00:33:41,750
เราอาจต้องมีห้องแบบนั้น
693
00:33:41,950 --> 00:33:44,290
จอร์จ โทรหาช่าง ผมต้องการ
ติดตั้งห้องสเวตเตอร์เดี๋ยวนี้
694
00:33:44,490 --> 00:33:45,460
คุณพูดจริงเหรอ
695
00:33:45,660 --> 00:33:47,550
ไม่ ผมไม่ได้พูดจริง
เรื่องติดตั้งห้องสเวตเตอร์
696
00:33:47,750 --> 00:33:49,760
ผมพูดจริงเรื่องที่แขกรับเชิญคนหนึ่งหายไป
697
00:33:49,960 --> 00:33:51,300
แล้วมีใครกำลังจัดการเรื่องนั้นไหม
698
00:33:51,500 --> 00:33:52,220
- ไมค์
- ผมจัดการอยู่
699
00:33:52,420 --> 00:33:54,260
คุณเป็นคนจัดคิวแขกรับเชิญ
หาแขกรับเชิญมาให้ผม
700
00:33:54,460 --> 00:33:55,450
- มาร์จ
- คะ
701
00:33:55,650 --> 00:33:56,850
- ผมทำตัวแย่กับคุณใช่ไหม
- ค่ะ
702
00:33:57,050 --> 00:33:58,520
ผมขอโทษ
ซื้อดอกไม้ให้ตัวเองนะ ไมค์
703
00:33:58,720 --> 00:34:00,060
ตอนนี้ผู้จัดการของเขาอยู่ในสาย
704
00:34:00,260 --> 00:34:02,100
เป็นไปได้ยังไง
เขาออกไปเฉยๆ ได้ยังไง
705
00:34:02,300 --> 00:34:04,360
เขาไม่ปกติ เพราะแบบนั้นเขาถึงตลก
706
00:34:04,550 --> 00:34:06,400
- เขาไม่ได้ตลกขนาดนั้น
- เขาอาจกลับมา
707
00:34:06,600 --> 00:34:07,820
ฉันว่าเขาไม่กลับมาค่ะ
708
00:34:08,020 --> 00:34:10,920
เขาเอาเสื้อโค้ท หมวกของเขา
และแก้วกาแฟ กอร์ดอน ฟอร์ดโชว์ ไป
709
00:34:11,120 --> 00:34:15,280
จากนี้ไปห้ามให้แก้วกาแฟใครจนกว่า
พวกเขาจะได้ออกรายการจริงๆ
710
00:34:15,480 --> 00:34:16,280
ชัดเจนไหม ไมค์
711
00:34:16,480 --> 00:34:17,910
ห้ามแจกแก้วกาแฟจนหลังจบรายการ
712
00:34:18,110 --> 00:34:19,330
เรื่องนักแสดงตลกถึงไหนแล้ว
713
00:34:19,530 --> 00:34:20,370
พยายามเต็มที่อยู่ กอร์ดอน
714
00:34:20,570 --> 00:34:23,080
โอเค มองในแง่ดี มันคือช่วงสุดท้าย
715
00:34:23,280 --> 00:34:24,890
ถึงตอนนั้นผู้คนอาจจะเปลี่ยนช่องแล้ว
716
00:34:26,230 --> 00:34:27,290
นั่นคือแง่ดีเหรอ
717
00:34:27,490 --> 00:34:29,170
ผู้คนเปลี่ยนช่องก่อนรายการจบน่ะ
718
00:34:29,370 --> 00:34:32,300
ไม่ ผมหมายถึงทำไมเราไม่ขยายเวลา
ให้แขกรับเชิญคนก่อนสุดท้ายล่ะ
719
00:34:32,500 --> 00:34:34,340
- คนจากสวนสัตว์บรองซ์
- พระเจ้า
720
00:34:34,540 --> 00:34:36,100
เราแค่ขอให้เขาเอาสัตว์ตัวที่สามมาด้วย
721
00:34:36,290 --> 00:34:39,450
ไม่ ผมจะไม่แกล้งทำเป็นสนใจสัตว์สามตัว
722
00:34:39,650 --> 00:34:40,770
แค่สองตัวผมก็ไม่สนใจแล้ว
723
00:34:40,970 --> 00:34:43,160
เอาสัตว์ตัวนึงไปตายได้
ผมอยากได้นักแสดงตลก
724
00:34:43,580 --> 00:34:44,410
นักเขียน
725
00:34:46,460 --> 00:34:47,540
ตั้งใจฟังให้ดี
726
00:34:48,870 --> 00:34:51,070
ตลกเดี่ยวไมโครโฟนห่วยแตก
ที่เป็นเพื่อนกับพวกคุณ
727
00:34:51,270 --> 00:34:52,450
ที่เคยเรียนด้วยกัน
728
00:34:52,640 --> 00:34:54,610
ที่เคยเอาญาติคุณ คนที่อาจเป็นญาติคุณ
729
00:34:54,810 --> 00:34:56,280
โทรหา พาตัวมาที่นี่ ไมค์จะคัดเลือก
730
00:34:56,480 --> 00:34:58,990
และแม้ว่าพวกเขาจะห่วยแตก
พวกเขาจะยังได้รับคำชม
731
00:34:59,190 --> 00:35:01,330
ขอย้ำ ใครก็ตามที่มี
ชุดการแสดงแบบเป๊ะๆ หกนาที
732
00:35:01,530 --> 00:35:02,850
มันเป็นวันโชคดีของพวกเขา
733
00:35:03,100 --> 00:35:05,620
ไมค์ คุณเอารายชื่อคนติดต่อ
ไปที่ห้องทำงานผมเดี๋ยวนี้
734
00:35:05,820 --> 00:35:06,600
ครับ
735
00:35:11,190 --> 00:35:12,800
เร็วเข้า ทุกคน
ต้องมีคนรู้จักที่ใช้ได้บ้าง
736
00:35:13,000 --> 00:35:14,130
นี่ อัลวิน ผมรู้
737
00:35:14,330 --> 00:35:15,780
ผมมีมุกที่ใช้ได้เป็นโหล
738
00:35:16,030 --> 00:35:17,010
ไม่เหรอ ไม่มีเลยเหรอ
739
00:35:17,210 --> 00:35:18,360
เซซิล แล้วพ่อคุณล่ะ
740
00:35:19,030 --> 00:35:22,910
นี่จะเป็นบ้านที่สวยมากๆ นะ
741
00:35:23,330 --> 00:35:26,790
ดังนั้นฉันจะขอบคุณมาก
ถ้าแกไม่ขี้ใส่มันทันที
742
00:35:27,500 --> 00:35:30,790
และแกมีพื้นที่ทั้งเมืองอยู่ข้างนอกไง
ขี้ให้สาแก่ใจแกเลย
743
00:35:32,420 --> 00:35:36,050
ซูซี ไมเยอร์สัน ใช่ๆ
เธออยู่นี่ มิดจ์โทรมา
744
00:35:37,760 --> 00:35:38,530
ว่าไง
745
00:35:38,730 --> 00:35:41,990
คำถาม คุณจะเดือดร้อนมากแค่ไหน
ถ้าวันนี้ฉันไม่แสดงโชว์ขยะ
746
00:35:42,190 --> 00:35:43,830
- หมายถึงจะเสียแขนขากี่ข้างเหรอ
- ใช่
747
00:35:44,030 --> 00:35:45,160
- ฉันจะคิดถึงมันไหมเหรอ
- ถูก
748
00:35:45,360 --> 00:35:46,770
สี่ข้างและฉันจะคิดถึงมัน
749
00:35:47,390 --> 00:35:49,000
คืนนี้ฉันอาจจะได้ออกรายการ
750
00:35:49,200 --> 00:35:50,060
รายการอะไร
751
00:35:50,350 --> 00:35:51,350
กอร์ดอน ฟอร์ดโชว์
752
00:35:51,730 --> 00:35:52,810
แม่งเอ๊ย
753
00:35:53,150 --> 00:35:54,420
"แม่ง" แบบดีหรือไม่ดี
754
00:35:54,620 --> 00:35:55,720
ตอนนี้ "แม่ง" ไม่ดี
755
00:35:55,920 --> 00:35:57,930
แต่มันอาจกลายเป็น "แม่ง" ดี
ถ้าเธอได้ออกรายการ
756
00:35:58,130 --> 00:36:00,810
หลักๆ แล้วมันคือ "แม่ง" ไม่แน่นอน
เกิดอะไรขึ้น
757
00:36:01,000 --> 00:36:03,280
เกิดเรื่องขึ้นที่นี่ อยู่ใกล้โทรศัพท์ไว้นะ
เดี๋ยวฉันโทรกลับ
758
00:36:04,740 --> 00:36:06,640
ดิลเลอร์อยู่ที่ปารีส
ชไรเบอร์อยู่ที่เดนเวอร์
759
00:36:06,840 --> 00:36:09,540
ซาห์ลป่วย
สติลเลอร์ตอบตกลง เมียร่าตอบว่าไม่
760
00:36:10,080 --> 00:36:12,070
เธอไม่มีทางให้อภัยเรื่องความเห็นต้นแขน
761
00:36:12,270 --> 00:36:14,490
รอคำตอบจากสตอร์ชและอัลเลนอยู่
ให้ผมติดต่อโฮปไหม
762
00:36:14,680 --> 00:36:17,130
ไม่ แม่ง ติดต่อไป
763
00:36:17,460 --> 00:36:18,800
เยี่ยม เดี๋ยวมานะ
764
00:36:22,260 --> 00:36:23,510
- กอร์ดอน
- ว่าไง
765
00:36:25,470 --> 00:36:26,600
ขอฉันลงสนาม โค้ช
766
00:36:27,220 --> 00:36:28,000
อะไรนะ
767
00:36:28,200 --> 00:36:29,330
ฉันมีมุกพร้อมแสดง 20 นาที
768
00:36:29,530 --> 00:36:31,170
ที่ออกอากาศได้ มีหลากหลายประเด็น
769
00:36:31,370 --> 00:36:32,960
มีมุกครอบครัว มุกการเมือง
770
00:36:33,160 --> 00:36:35,270
มุกครอบครัวทางการเมือง ฉันพร้อม
771
00:36:35,860 --> 00:36:36,690
สำหรับอะไร
772
00:36:37,190 --> 00:36:38,030
สำหรับออกรายการ
773
00:36:38,570 --> 00:36:39,400
รายการนี้เหรอ
774
00:36:39,740 --> 00:36:41,570
ใช่ มีรายการอะไรอื่นอีก
775
00:36:42,610 --> 00:36:44,110
ทีน่า ผมขอเวลาแป๊บนึงได้ไหม
776
00:36:44,360 --> 00:36:46,310
- อย่าแตะจมูกนะ
- ผมจะไม่แตะจมูก
777
00:36:46,510 --> 00:36:47,490
อย่าแตะจมูกเขานะ
778
00:36:49,620 --> 00:36:52,160
แล้วคุณคิดว่าไงคะ
779
00:36:52,830 --> 00:36:54,360
ผมคิดว่าใช่ คุณไม่ควรแตะจมูกผม
780
00:36:54,560 --> 00:36:56,940
เถอะนะคะ มันแก้ปัญหาของคุณได้
ฉันอยู่ตรงนี้แล้ว
781
00:36:57,140 --> 00:36:59,410
ฉันจะไม่หายตัวไปไหน
และฉันเพิ่งทำผมเสร็จ
782
00:36:59,600 --> 00:37:00,820
- มิดจ์
- ฉันจะให้ทีมอนุมัติมุก
783
00:37:01,020 --> 00:37:03,200
ฉันจะถามความคิดเห็นของอัลวินด้วย
784
00:37:03,400 --> 00:37:04,160
ไม่มีทางหรอก
785
00:37:04,360 --> 00:37:05,220
ทำไมคะ
786
00:37:06,600 --> 00:37:07,640
ขอบคุณสำหรับข้อเสนอ
787
00:37:09,010 --> 00:37:10,330
นี่เพราะฉันไม่ไปเดตกับคุณเหรอ
788
00:37:10,530 --> 00:37:12,460
- ผมว่าเรื่องนั้นยังไม่แน่นอน
- แน่นอนแล้ว
789
00:37:12,660 --> 00:37:13,500
ที่ผมจำได้ไม่ใช่อย่างนั้น
790
00:37:13,700 --> 00:37:15,340
เรื่องเดตคุณ
เหตุการณ์เดรฟุส แน่นอนแล้ว
791
00:37:15,540 --> 00:37:16,760
นี่ไม่ใช่เพราะคุณไม่เดตกับผม
792
00:37:16,960 --> 00:37:18,380
งั้นทำไมล่ะคะ ฉันสวยเกินไปเหรอ
793
00:37:18,580 --> 00:37:20,190
ไม่ แต่คุณสวยมาก
794
00:37:20,820 --> 00:37:22,640
ที่นี่เรามีกฎ ไม่เคยมีใครฝ่าฝืน
795
00:37:22,840 --> 00:37:24,970
คนที่ทำงานให้รายการจะออกรายการไม่ได้
796
00:37:25,170 --> 00:37:27,220
นั่นเป็นกฎที่งี่เง่า เปลี่ยนกฏนั่นสิคะ
797
00:37:27,420 --> 00:37:28,430
ผมจะไม่เปลี่ยนกฎนั้น
798
00:37:28,630 --> 00:37:32,400
กอร์ดอน ฉันเป็นตลกเดี่ยวไมโครโฟน
คุณเคยดูฉัน คุณชอบฉัน
799
00:37:32,600 --> 00:37:34,380
ผมชอบ ไม่มีข้อยกเว้น
800
00:37:34,580 --> 00:37:36,110
ฉันอยากนั่งโซฟาของคุณ
801
00:37:36,310 --> 00:37:38,150
- ได้สิ
- ไม่ ไม่ใช่โซฟาตัวนั้น
802
00:37:38,350 --> 00:37:39,090
ขอโทษที
803
00:37:39,290 --> 00:37:40,070
นี่มันงี่เง่ามาก
804
00:37:40,270 --> 00:37:41,570
คุณมีช่วงว่างที่ต้องการแขกรับเชิญ
805
00:37:41,770 --> 00:37:45,410
คุณบอกและฉันยกคำพูดมา "นักแสดงตลก
ห่วยแตก" คุณบอกว่าเอาห่วยๆ ได้
806
00:37:45,610 --> 00:37:46,800
รู้ไหมว่าราล์ฟแสดงเดี่ยวไมค์
807
00:37:47,180 --> 00:37:48,540
ฉันไม่รู้เรื่องนั้น
808
00:37:48,740 --> 00:37:52,560
ราล์ฟอยากออกรายการมาก
ราล์ฟจะไม่มีวันได้ออกรายการ
809
00:37:52,980 --> 00:37:55,190
- โอเค แต่...
- เซซิลก็เป็นตลก เก่งด้วย
810
00:37:55,520 --> 00:37:56,810
เซซิลจะไม่มีวันได้ออกรายการ
811
00:37:57,020 --> 00:37:58,340
- เมลแสดงตลก
- ฉันรู้เรื่องเมล
812
00:37:58,540 --> 00:38:01,340
ทำงานตลอดเวลา ผู้คนรักเขา
เมลจะไม่มีวันได้ออกรายการ
813
00:38:01,540 --> 00:38:03,530
นี่เป็นกฎตามอำเภอใจ
814
00:38:04,070 --> 00:38:05,900
วิลลี่ลองแล้ว คุณรู้จักวิลลี่ไหม
815
00:38:06,150 --> 00:38:07,510
รปภ.น่ะเหรอคะ
816
00:38:07,710 --> 00:38:11,740
นักร้อง เสียงบาริโทนเพราะมาก
วิลลี่จะไม่มีวันได้ออกรายการ
817
00:38:12,080 --> 00:38:13,560
- กอร์ดอน
- คุณทำงานที่นี่ได้เงินดีไหม
818
00:38:13,760 --> 00:38:14,560
ดีค่ะ
819
00:38:14,760 --> 00:38:16,420
เงินเดือนโอเคดีนะ
820
00:38:17,420 --> 00:38:18,380
นั่นน่าจะพอแล้ว
821
00:38:20,210 --> 00:38:21,170
งั้นเดาว่าคงแค่นั้น
822
00:38:22,050 --> 00:38:22,880
แค่นั้นแหละ
823
00:38:24,970 --> 00:38:26,220
ขอบคุณที่สละเวลาค่ะ
824
00:38:26,680 --> 00:38:28,620
ทีนี้ฉันต้องไปแล้ว
ไม่งั้นฉันจะไปแสดงขยะสาย
825
00:38:28,820 --> 00:38:32,140
ผมไม่เข้าใจเรื่องที่คุณพูดเลย
บอกให้ทีน่ากลับเข้ามาที
826
00:38:33,180 --> 00:38:34,390
เขาแตะจมูกของเขา
827
00:38:34,640 --> 00:38:35,560
ผมไม่ได้แตะ
828
00:38:36,810 --> 00:38:37,840
ฉันจะไม่ใส่ชุดนั้น
829
00:38:38,040 --> 00:38:39,210
ฉันจะจ่ายให้เพิ่มสิบดอลลาร์
830
00:38:39,410 --> 00:38:40,340
น่าอาย
831
00:38:40,540 --> 00:38:42,050
ชุดที่ใส่อยู่ตอนนี้ดีขึ้นเหรอ
832
00:38:42,250 --> 00:38:43,030
ซูซี
833
00:38:43,360 --> 00:38:45,760
เธอมาทำอะไรที่นี่
เกิดอะไรขึ้นกับที่ว่าจะได้ออกรายการล่ะ
834
00:38:45,960 --> 00:38:48,470
มันจะไม่เกิดขึ้น นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้น
ฉันขอชุดของฉันคืนได้ไหม
835
00:38:48,670 --> 00:38:51,620
- ฉันไม่เข้าใจ
- นักเขียนไม่มีวันได้ออกรายการ ไม่เลย
836
00:38:51,910 --> 00:38:54,060
เธอพูดเรื่องบ้าอะไร ไปได้แล้ว
837
00:38:54,260 --> 00:38:55,410
ได้ เอานี่
838
00:38:56,370 --> 00:38:57,820
มันเป็นกฎ ไม่เคยมีใครฝ่าฝืน
839
00:38:58,010 --> 00:39:00,400
ฉันจะไม่มีวันได้ออกรายการ
กอร์ดอน ฟอร์ดโชว์
840
00:39:00,600 --> 00:39:01,360
แม่งเอ๊ย
841
00:39:01,560 --> 00:39:02,700
"แม่ง" ดีหรือ "แม่ง" ไม่ดี
842
00:39:02,890 --> 00:39:04,110
"แม่ง" โคตรไม่ดีเลย
843
00:39:04,310 --> 00:39:07,600
ฉันเห็นด้วยว่า "แม่ง" โคตรไม่ดี
"โคตรกาก" และ "ระยำ" มาก
844
00:39:07,800 --> 00:39:09,680
- มันเป็นกฎงี่เง่า
- ใช่แล้ว
845
00:39:10,340 --> 00:39:13,160
ถ้าคุณไม่ว่าอะไร
ฉันจะไปจัดการเรื่องนี้ให้มันจบๆ ไป
846
00:39:13,360 --> 00:39:14,350
แม่ครับ แม่
847
00:39:15,930 --> 00:39:17,890
อีธาน ไง ลูกรัก
848
00:39:18,390 --> 00:39:19,630
เรามาดูการแสดง
849
00:39:19,830 --> 00:39:21,010
ลูกรู้เรื่องการแสดงได้ยังไง
850
00:39:21,200 --> 00:39:21,960
คุณเชิญเรามา
851
00:39:22,160 --> 00:39:23,380
เวร ใช่แล้ว
852
00:39:23,580 --> 00:39:24,380
เราเกือบไม่ได้มา
853
00:39:24,580 --> 00:39:27,570
จู่ๆ เอสเธอร์ก็ตัดสินใจว่า
เบื่อที่จะฟังเสียงครอบครัวเรา
854
00:39:28,570 --> 00:39:30,680
ผมต้องติดสินบนด้วยไอศกรีม
และพาไปร้านของเล่น
855
00:39:30,880 --> 00:39:32,030
ลูกเป็นอัจฉริยะ
856
00:39:32,740 --> 00:39:33,580
คุณโอเคไหม
857
00:39:33,780 --> 00:39:34,850
โอเค ฉันสบายดี
858
00:39:35,050 --> 00:39:36,190
คุณจำได้ใช่ไหมว่าเราจะมา
859
00:39:36,390 --> 00:39:38,860
จำได้ ทันทีที่ทุกคนมาถึง
860
00:39:39,060 --> 00:39:39,820
อยากให้เราไปไหม
861
00:39:40,010 --> 00:39:44,920
ไม่ๆ อยู่เถอะ สนุกกับการแสดง
วันนี้ฉันแค่เจอเรื่องแย่ แค่นั้นเอง
862
00:39:45,120 --> 00:39:46,920
- ทำไม มีปัญหาที่ทำงานเหรอ
- ก็...
863
00:39:47,260 --> 00:39:48,530
พูดมากเกินไป
864
00:39:48,730 --> 00:39:50,550
ให้ตายสิ อยู่ผิดครอบครัวแล้วละลูก
865
00:39:50,970 --> 00:39:52,700
โอเค มีฮอตด็อกอยู่ตรงไหนสักแห่ง
866
00:39:52,900 --> 00:39:55,180
หาให้ลูกๆ กินนะ เดี๋ยวเจอกันหลังแสดง
867
00:39:56,430 --> 00:39:57,270
นี่
868
00:39:59,140 --> 00:40:03,230
แค่... บางวัน
มันยากกว่าวันอื่นๆ น่ะ รู้ไหม
869
00:40:03,900 --> 00:40:05,650
ใช่ ผมรู้
870
00:40:10,610 --> 00:40:13,120
- พ่อจ๋า พ่อ
- นี่ เอสเธอร์
871
00:40:13,320 --> 00:40:14,560
ประชาชนได้พูดแล้ว
872
00:40:14,760 --> 00:40:18,910
บริษัทจัดการของเสีย
ละครเพลงสามองก์ เป็นการแสดงฮิต
873
00:40:19,200 --> 00:40:21,500
รับชมตอนนี้ที่เวทีหลัก
874
00:40:29,340 --> 00:40:33,180
ตอนนี้ผมเข้านอน
ผมอธิษฐานต่อพระเจ้าให้รักษาจิตวิญญาณ
875
00:40:33,470 --> 00:40:36,640
ได้โปรดอวยพรให้พ่อกับแม่
และน้องชายผมด้วย
876
00:40:42,020 --> 00:40:43,670
และพระเจ้า
ที่สำคัญโปรดอวยพรให้นิวยอร์ก
877
00:40:43,870 --> 00:40:45,770
ให้ตายเถอะ ในนั้นร้อนมาก
878
00:40:48,940 --> 00:40:49,780
เล่นต่อสิ
879
00:40:51,150 --> 00:40:55,430
โปรดอวยพรให้นิวยอร์กซิตี
เมืองที่ยอดเยี่ยมที่สุดในโลก
880
00:40:55,630 --> 00:40:58,410
ผมโชคดีมากที่ได้อยู่ที่นี่ อาเมน
881
00:40:59,790 --> 00:41:02,900
เด็กคนนี้จะโดนเพื่อนแกล้งต่อไปอีกสิบปี
882
00:41:03,100 --> 00:41:04,080
นี่ ทุกคน เขาหลับแล้ว
883
00:41:11,050 --> 00:41:15,010
คุณโทรเรียกใครเพื่อมาเก็บขยะ
ที่รถเก็บขยะของเมืองไม่แตะต้อง
884
00:41:15,470 --> 00:41:19,350
ใครกันที่มีความรู้ที่ได้มาอย่างยากลำบาก
เรื่องขยะอันตรายและอะไรแบบนั้น
885
00:41:19,850 --> 00:41:24,090
ใครกันที่โผล่มายามค่ำคืนไม่เป็นเป้าสายตา
และหายไปเมื่อเริ่มต้นวันใหม่
886
00:41:24,290 --> 00:41:26,670
- คุณมีของเป็นกอง...
- เต็มตารางเมตร
887
00:41:26,870 --> 00:41:30,400
ใครกันที่จะเก็บมันไป
888
00:41:31,530 --> 00:41:34,010
คนเก็บขยะส่วนตัวของคุณทำได้
889
00:41:34,210 --> 00:41:35,470
เขาจะมาและ...
890
00:41:35,670 --> 00:41:40,450
คนเก็บขยะส่วนตัวของคุณทำได้
891
00:41:49,840 --> 00:41:51,320
"สูดกลิ่นอากาศสดชื่นหอมหวาน
892
00:41:51,520 --> 00:41:52,950
"คุณไม่มีทางรู้เลยว่าเมื่อคืน
893
00:41:53,150 --> 00:41:56,310
"มีขยะกองโตสูงเท่าช้าง
894
00:41:56,510 --> 00:41:58,500
"สูงมากพอ
จนนักร้องครอบครัวตระกูลแทรปป์
895
00:41:58,700 --> 00:42:00,680
"ปีนขึ้นไปเพื่อหนีจากพวกนาซีได้
896
00:42:01,680 --> 00:42:04,680
"นั่นสูงไม่เบาเลยนะ
แต่ตอนนี้ดูสิ มันหายไปแล้ว
897
00:42:05,190 --> 00:42:07,960
"ตอนนี้สิ่งที่คุณเห็นคือทางเท้าสะอาดมาก
จนคุณวางของกินบนพื้นได้
898
00:42:08,160 --> 00:42:10,770
"ถนนแวววาวเป็นประกาย
จนคุณเห็นเงาสะท้อนของตัวเอง
899
00:42:11,900 --> 00:42:13,610
"ดูเหมือนฉันต้องโกนหนวดนะเนี่ย"
900
00:42:15,990 --> 00:42:17,810
มุกนั้นมีคนชอบแล้ว
901
00:42:18,010 --> 00:42:18,820
อะไรวะเนี่ย
902
00:42:19,070 --> 00:42:19,850
เอ็กซ์ตราๆ
903
00:42:20,050 --> 00:42:21,140
นั่นเด็กส่งหนังสือพิมพ์
904
00:42:21,340 --> 00:42:25,120
เขาส่งหนังสือพิมพ์
ซึ่งจะกลายเป็นขยะ ย้อนแย้งดี
905
00:42:25,330 --> 00:42:27,820
มีแม่และลูกๆ
906
00:42:28,020 --> 00:42:31,260
ผู้ชายถือกระเป๋าเอกสาร
ซึ่งเป็นพ่อของเด็กน้อยตรงนั้นสักคน
907
00:42:31,460 --> 00:42:34,630
เห็นได้ชัดว่าสิ่งหนึ่งที่คนพวกนี้
ไม่ได้โยนทิ้งไปคือยาบ้า
908
00:42:35,050 --> 00:42:36,090
ไม่ใช่เหรอ
909
00:42:36,420 --> 00:42:38,370
อะไรนะ ใช่ เดี๋ยว
910
00:42:38,570 --> 00:42:40,640
โอเค ฉันพูดถึงตรงนี้ โอเค
911
00:42:40,840 --> 00:42:42,430
คุณไม่ได้พลาดอะไรมากนัก เชื่อฉันสิ
912
00:42:42,850 --> 00:42:44,210
"ไม่จ้ะ หนูน้อย ไม่ใช่
913
00:42:44,410 --> 00:42:48,090
"เมืองนี้แค่ทิ้งขยะเล็กน้อย
ของจำนวนขยะที่ถูกทิ้งไปทั้งหมด
914
00:42:48,290 --> 00:42:50,210
"ขยะที่จัดการได้ง่ายๆ น่ะ
แต่เราอยู่ในเมืองใหญ่
915
00:42:50,410 --> 00:42:53,530
เรามีขยะของเมืองใหญ่
คุณเห็นประเด็นฉันไหม
916
00:42:53,980 --> 00:42:56,700
บริษัทรื้อถอนและจัดการของเสียคืออะไร
917
00:42:56,990 --> 00:42:59,350
พระเจ้า นั่นน่ารำคาญชะมัด ยังไงก็ตาม
918
00:42:59,550 --> 00:43:01,700
ครั้งหนึ่งเคยมีต้นไม้
919
00:43:01,950 --> 00:43:04,450
และทะเลสีฟ้าใส
920
00:43:04,740 --> 00:43:07,400
แต่ตอนนี้ทารกทุกคน
เกิดมาพร้อมโรคพิษสุนัขบ้า
921
00:43:07,600 --> 00:43:09,290
และมีเคราแพะเต็มหน้า
922
00:43:10,830 --> 00:43:13,550
เลี้ยงดูยากลำบาก
923
00:43:14,300 --> 00:43:17,050
เราเคยมีช่วงเวลาที่ดีกว่านี้
924
00:43:18,800 --> 00:43:19,990
ขยะ
925
00:43:20,190 --> 00:43:22,660
- ชีวิตนี้ไม่ยุติธรรม
- หมอกควัน
926
00:43:22,860 --> 00:43:25,210
- เกินเยียวยา
- ความตาย
927
00:43:25,410 --> 00:43:26,540
คุณขอความเมตตา
928
00:43:26,740 --> 00:43:28,000
เวลาที่คุณไปนิวเจอร์ซีย์
929
00:43:28,200 --> 00:43:29,770
เพื่อสูดอากาศบริสุทธิ์
930
00:43:29,970 --> 00:43:31,260
- โฮโบเกน
- ใกล้เกินไป
931
00:43:31,450 --> 00:43:33,920
หมอกควันพิษหอมหวาน
932
00:43:34,120 --> 00:43:37,700
เราเคยมีช่วงเวลาที่ดีกว่านี้
933
00:43:37,900 --> 00:43:39,140
บอกเลยว่า
สุขอนามัยดีๆ ที่จ่ายไป
934
00:43:39,340 --> 00:43:41,610
นี่ มันเกิดเรื่องบ้าอะไรบนเวที
935
00:43:42,120 --> 00:43:43,100
อะไร มันคือการแสดงขยะ
936
00:43:43,300 --> 00:43:45,440
ไม่ ไม่ใช่ เธอทำการแสดงพังพินาศ
937
00:43:45,640 --> 00:43:46,900
แถมยังจำบทไม่ได้
938
00:43:47,100 --> 00:43:49,270
- คุณต้องการอะไรจากฉัน
- ผมต้องการสิ่งที่สัญญาไว้
939
00:43:49,470 --> 00:43:50,610
เธอก็อยู่บนเวที ใส่ชุดแสดง
940
00:43:50,810 --> 00:43:52,360
เธอมีปัญหาตั้งแต่ต้น
941
00:43:52,560 --> 00:43:53,740
เธอไม่ยอมใช้ซิการ์
942
00:43:53,940 --> 00:43:54,820
ไม่มีใครคิดถึงซิการ์หรอก
943
00:43:55,020 --> 00:43:56,660
- ผมขอให้คุณช่วย
- ฉันรู้
944
00:43:56,850 --> 00:43:58,660
และผมนึกว่าคุณจะช่วยอย่างจริงจัง
945
00:43:58,860 --> 00:44:00,030
ฉันช่วยอย่างจริงจังแล้ว
946
00:44:00,230 --> 00:44:01,490
คุณว่านี่ดูจริงจังเหรอ
947
00:44:01,690 --> 00:44:03,910
ตอนนี้จะไม่เหมาะหรือเปล่า
ถ้าถามว่าแม่เขาอยู่ไหน
948
00:44:04,110 --> 00:44:05,870
นั่นดูเหมือนคนแสดงอารมณ์ฉุนเฉียว
949
00:44:06,070 --> 00:44:08,170
และผมไม่ชอบอารมณ์ฉุนเฉียว
950
00:44:08,370 --> 00:44:10,840
ฟังนะ ครั้งหน้าถ้าผมขอให้ช่วย...
951
00:44:11,040 --> 00:44:12,650
- ครั้งหน้าเหรอ
- ใช่ ครั้งหน้า
952
00:44:13,100 --> 00:44:14,590
นี่ถือว่าตอบแทนกันแล้ว แฟรงค์
953
00:44:14,790 --> 00:44:16,680
พูดเรื่องบ้าอะไรเนี่ย
954
00:44:16,870 --> 00:44:18,260
เราตอบแทนกันแล้ว จบแล้ว
955
00:44:18,460 --> 00:44:19,470
จบเหรอ จบเหรอ
956
00:44:19,670 --> 00:44:22,260
มันไม่จบ ซูซี เราเป็นเจ้าของคุณ
957
00:44:22,460 --> 00:44:25,600
สามสิบเปอร์เซ็นต์ของทุกอย่างที่คุณทำ
ทุกอย่างที่คุณแตะต้อง
958
00:44:25,800 --> 00:44:27,770
ทุกอย่างที่เธอแตะต้อง นั่นคือข้อตกลง
959
00:44:27,970 --> 00:44:30,110
ใช่ แต่นั่นมันก่อนที่เราตกลงเรื่องนี้
960
00:44:30,300 --> 00:44:32,610
ซูซี ผมว่าคุณมีปัญหาเรื่องความเข้าใจ
961
00:44:32,810 --> 00:44:35,190
ไม่ ไม่ใช่นะ
เรื่องนี้ควรทำให้เราหายกันสิ
962
00:44:35,390 --> 00:44:39,050
เราไม่มีทางหายกัน
นี่แหละ นี่คือสถานการณ์ที่เป็นอยู่
963
00:44:41,050 --> 00:44:41,830
นานแค่ไหน
964
00:44:42,020 --> 00:44:44,540
ตราบเท่าที่คุณคือ
นังบ้า ซูซี ไมเยอร์สันไง
965
00:44:44,740 --> 00:44:47,600
ทีนี้ก็คิดใหม่ และทำให้เธอคิดใหม่ได้แล้ว
966
00:44:48,390 --> 00:44:52,060
และอย่ามาทำการผลิต
ละครเพลงของเราพังอีก
967
00:44:53,600 --> 00:44:56,560
ครั้งนี้จะมีเทคโนโลยีมาเกี่ยว
968
00:44:58,270 --> 00:45:00,680
ใช่ เดาว่าระหว่างที่เขาไว้อาลัย
เด็กน้อยจอมตีลังกา
969
00:45:00,880 --> 00:45:03,530
ฉันควรบอกคุณถึงวิธีทั้งหมด
ที่ขยะทำให้คุณตายได้
970
00:45:04,280 --> 00:45:05,470
บ๊ายบาย เบอร์ดี้ ตอนสองทุ่ม
971
00:45:05,670 --> 00:45:06,570
เกิดเรื่องอะไรขึ้น
972
00:45:06,950 --> 00:45:08,690
นี่งานแสดงสินค้านะ ไปหาซื้อยางรถไป
973
00:45:08,890 --> 00:45:11,100
ทำไมมิดจ์ถึงยอมแพ้บนเวที
เธอไม่เคยยอมแพ้บนเวที
974
00:45:11,300 --> 00:45:14,190
ฉันไม่รู้ โจล คืนนี้มันห่วย
คุณไปขอเงินคืนสิ
975
00:45:14,390 --> 00:45:15,540
พวกนั้นเป็นใคร ซูซี
976
00:45:15,750 --> 00:45:17,070
- ไม่ใช่คนสำคัญ
- ดูแล้วไม่น่าใช่
977
00:45:17,270 --> 00:45:18,800
- จริงๆ นะ
- คุณทำพวกนั้นโกรธเหรอ
978
00:45:19,590 --> 00:45:20,590
อย่ามายุ่งกับฉัน
979
00:45:21,210 --> 00:45:24,010
คุณทำอะไรลงไป ทำไมพวกเขาถึงข่มขู่คุณ
980
00:45:24,340 --> 00:45:26,660
พวกเขามองมิดจ์เหมือนเธอเป็นสินค้า
981
00:45:26,860 --> 00:45:27,620
ไม่รู้เลย
982
00:45:27,820 --> 00:45:29,210
คุณพาเธอไปพัวพันกับอะไรรึเปล่า
983
00:45:29,410 --> 00:45:31,210
มีอะไร "ผู้จัดการ"
ไปยุ่งกับพวกมาเฟียเหรอ
984
00:45:31,410 --> 00:45:32,290
- เปล่า
- เปล่าเหรอ
985
00:45:32,490 --> 00:45:34,540
ที่นี่ดูเหมือนภาคต่อ
ของการประชุมสุดยอดมาเฟีย
986
00:45:34,740 --> 00:45:36,860
- ฉันต้องไปแล้ว
- นี่ มองผมสิ
987
00:45:37,940 --> 00:45:39,760
- คุณจัดการเรื่องนี้ได้ไหม
- ได้
988
00:45:39,960 --> 00:45:41,390
- คุณต้องการให้ช่วยไหม
- ไม่
989
00:45:41,580 --> 00:45:43,510
ภรรยาผมเดือดร้อนแค่ไหน
กับเรื่องวุ่นวายที่คุณก่อ
990
00:45:43,710 --> 00:45:45,010
ไปทำหน้าที่พี่เลี้ยงต่อเถอะนะ โจล
991
00:45:45,210 --> 00:45:46,070
ไปตายซะไป
992
00:45:46,450 --> 00:45:47,600
คุณไม่น่ารักหรอก
993
00:45:47,800 --> 00:45:51,190
ถึงจะแต่งตัวเหมือนเด็กในการ์ตูน
ผมอยากรู้ว่าคุณเดือดร้อนอะไร
994
00:45:51,390 --> 00:45:53,250
โอเค ขอบคุณที่แวะมานะ
995
00:45:53,790 --> 00:45:55,170
ผมจะหาคำตอบให้ได้ ซูซี
996
00:45:55,540 --> 00:45:57,030
ผมจะสืบให้รู้ต้นตอของเรื่อง
997
00:45:57,230 --> 00:45:59,170
ที่คุณทำพินาศอีกครั้ง คุณได้ยินไหม
998
00:45:59,460 --> 00:46:03,090
ลาก่อน ขยะที่ทิ้งผิดที่
999
00:46:03,720 --> 00:46:07,680
ลาก่อน ควันที่เราได้ลิ้มรส
1000
00:46:09,550 --> 00:46:12,680
สวัสดี บริษัท
1001
00:46:13,020 --> 00:46:18,060
บริษัทจัดการของเสีย
1002
00:46:18,270 --> 00:46:23,610
เอามันไปทิ้ง ขยะ
1003
00:46:24,740 --> 00:46:26,200
เธออายุเท่าไหร่ 30 เหรอ
1004
00:46:27,110 --> 00:46:28,430
นี่มันน่าตื่นเต้นจริงๆ
1005
00:46:28,630 --> 00:46:31,580
เราไม่เคยถูกขอให้ทำช่วงที่สาม
ใช่ไหม คูเปอร์
1006
00:46:31,910 --> 00:46:33,870
คุณแน่ใจนะว่าไม่อยากเอาปลวกให้มันกิน
1007
00:46:34,700 --> 00:46:36,330
- ผมแน่ใจ
- คุณพลาดแล้วละ
1008
00:46:36,580 --> 00:46:39,750
และเราตัดกลับจากโฆษณา
ในสาม สอง...
1009
00:46:47,550 --> 00:46:48,830
ขอต้อนรับกลับมาทุกคน และใช่
1010
00:46:49,030 --> 00:46:51,580
เรายังอยู่กับฮาร์ต บัคลีย์
แขกรับเชิญจากสวนสัตว์บรองซ์
1011
00:46:51,780 --> 00:46:53,600
และผมไม่อยากเชื่อว่าผมจะโชคดีอย่างนี้
1012
00:46:53,970 --> 00:46:56,710
แต่เขายังมีสัตว์ที่น่ารักอีกตัวหนึ่ง
มาให้เราได้เจอ ดังนั้น...
1013
00:46:56,910 --> 00:46:59,560
ขอโทษนะคะ คุณ นี่ห้องน้ำหญิงหรือเปล่า
1014
00:47:03,440 --> 00:47:05,610
ใครจะไปรู้เนี่ย โซฟี เลนนอน
1015
00:47:07,360 --> 00:47:09,570
ยินดีมากเลยครับที่ได้เจอ
1016
00:47:09,990 --> 00:47:12,290
ระวัง กอร์ดอน
การแต่งงานครั้งที่ห้าของฉันเริ่มแบบนี้
1017
00:47:12,490 --> 00:47:13,580
ชีวิตคู่ครั้งที่สี่ของฉันก็จบ
1018
00:47:23,550 --> 00:47:25,960
นั่นเป็นการทักทายที่ดีมากเลย
1019
00:47:26,760 --> 00:47:31,050
สวัสดี ฉันว่าเมื่อคืน
ฉันใส่หนังน้องชายแกไปร้านเดลโมนิโค
1020
00:47:32,140 --> 00:47:34,540
เราดีใจที่ได้พบคุณ โซฟี
นี่ คุณอยากได้ปลวกไหม
1021
00:47:34,740 --> 00:47:35,560
อาจจะทีหลังค่ะ
1022
00:47:36,810 --> 00:47:39,940
โซฟี เลนนอน อย่างที่ทุกคนรู้
เป็นพิธีกรเกมโชว์ยอดฮิต เซคันส์เคาต์
1023
00:47:41,400 --> 00:47:44,320
ขอบคุณค่ะ รายการฮิตใช่ไหมล่ะคะ
1024
00:47:44,570 --> 00:47:47,180
ทีนี้ บอกด้วยถ้าผมพูดผิด
แต่สตูดิโอของคุณอยู่ถัดไปใช่ไหม
1025
00:47:47,380 --> 00:47:48,090
ฉันว่าใช่นะคะ
1026
00:47:48,290 --> 00:47:50,530
แต่นี่เป็นครั้งแรกที่คุณมาเยี่ยมเรา
1027
00:47:50,740 --> 00:47:51,640
งั้นเหรอคะ
1028
00:47:51,840 --> 00:47:53,660
ผมไม่ได้อยากจะโม้นะ
1029
00:47:53,870 --> 00:47:56,350
แต่ผมว่าการที่ กอร์ดอน ฟอร์ดโชว์
ดีกับคุณมาก
1030
00:47:56,550 --> 00:47:58,020
อาจจะช่วยให้คุณได้ทำรายการฮิตด้วย
1031
00:47:58,220 --> 00:48:02,630
ใช่ค่ะ กอร์ดอน ตอนนั้นฉันอยู่จุดต่ำสุด
คุณช่วยให้ฉันลุกขึ้นมาได้
1032
00:48:03,210 --> 00:48:03,990
แล้วเกิดอะไรขึ้นครับ
1033
00:48:04,190 --> 00:48:06,250
คุณก็รู้จักฉันดี พอฉันลุกโด่ขึ้นมาได้แล้ว...
1034
00:48:09,800 --> 00:48:11,300
ส้นเท้า โซฟี ส้นเท้า
1035
00:48:11,510 --> 00:48:13,120
นี่ เราต้องคุยกัน
1036
00:48:13,320 --> 00:48:14,600
อะไรวะเนี่ย
1037
00:48:14,800 --> 00:48:16,410
ทำไมคุณไม่บอกฉันเรื่องกฎไร้สาระ
1038
00:48:16,610 --> 00:48:17,330
อะไรนะ
1039
00:48:17,530 --> 00:48:19,710
คนที่ทำงานในรายการ
ออกรายการไม่ได้งั้นเหรอ
1040
00:48:19,910 --> 00:48:21,020
ใช่ แล้วไง
1041
00:48:21,310 --> 00:48:23,260
แล้วทำไมคุณไม่บอกฉันตอนที่คุณจ้างเธอ
1042
00:48:23,450 --> 00:48:24,860
ผมไม่ได้จ้างเธอนะเว้ย
1043
00:48:25,060 --> 00:48:25,880
อย่ามาแก้ตัว
1044
00:48:26,080 --> 00:48:27,320
แก้ตัวนิดหน่อย
1045
00:48:27,650 --> 00:48:28,550
คุณต้องแก้ไขเรื่องนี้
1046
00:48:28,750 --> 00:48:31,300
ผมต้อง... ตอนนี้มีรายการออกอากาศอยู่
1047
00:48:31,500 --> 00:48:32,640
ก็แก้ไขหลังจากนี้
1048
00:48:32,840 --> 00:48:35,850
ผมจะไม่แก้ไขอะไรทั้งนั้น
1049
00:48:36,050 --> 00:48:37,270
มันเป็นกฎไร้สาระ
1050
00:48:37,470 --> 00:48:39,080
มันเป็นกฎของกอร์ดอน คุยกับเขาสิ
1051
00:48:40,160 --> 00:48:41,000
แม่งเอ๊ย
1052
00:48:58,140 --> 00:48:59,020
ซูซาน
1053
00:49:02,520 --> 00:49:03,350
ซูซาน
1054
00:49:05,940 --> 00:49:07,650
ซูซาน พวกเขาเพิ่งลงแว็กซ์พื้น
1055
00:49:08,360 --> 00:49:12,320
ซูซาน ฉันจะตามคุณทันแน่
อย่าลืมสิ ฉันเคยเล่นลาครอส
1056
00:49:12,740 --> 00:49:14,060
ซูซาน บ้าเอ๊ย
1057
00:49:14,260 --> 00:49:15,740
คุณไม่ทำแบบนี้ได้ไหม ฉัน...
1058
00:49:16,820 --> 00:49:19,700
นี่เสียถุงน่องไปแบบไร้สาระมาก หยุด
1059
00:49:19,910 --> 00:49:21,370
คุณจะแพ้แน่ๆ
1060
00:49:21,790 --> 00:49:23,980
นี่เหมือนปาร์ตี้ที่เราไป
1061
00:49:24,180 --> 00:49:25,820
ที่เราแต่งตัวเป็นผู้หญิงที่เราชื่นชมที่สุด
1062
00:49:26,020 --> 00:49:28,460
และคุณแต่งเป็นแม็คเบ็ธ
และเราทะเลาะกันใหญ่โต
1063
00:49:28,710 --> 00:49:30,800
คุณวิ่งหนีออกไป
ตอนนั้นฉันก็ตามคุณทันเหมือนกัน
1064
00:49:32,130 --> 00:49:34,340
ไม่นะ คุณจะเดินผ่านประตูกระจก
จะหาคุณเจอได้ไง
1065
00:49:37,890 --> 00:49:39,810
คุณไม่คุยกับฉันไม่ได้นะ
1066
00:49:40,100 --> 00:49:43,380
มีเหตุผลที่เราบังเอิญเจอกัน
จักรวาลกำลังบอกเราบางอย่าง
1067
00:49:43,580 --> 00:49:44,460
ไม่ ไม่ใช่
1068
00:49:44,660 --> 00:49:47,210
และนี่ก็ไม่มีอะไรเหมือนคืนนั้น
หรือปาร์ตี้นั่นเลย
1069
00:49:47,410 --> 00:49:49,970
และเธอเคยอยู่ทีมลาครอสแค่สองชั่วโมง
และจากนั้นเธอก็เบื่อ
1070
00:49:50,170 --> 00:49:51,090
ลาครอสน่าเบื่อ
1071
00:49:51,290 --> 00:49:52,610
ฉันรู้ว่ามันน่าเบื่อ
1072
00:49:52,820 --> 00:49:54,800
ฉันบอกแล้วว่ามันน่าเบื่อ
และเธอไม่น่าไปร่วมทีม
1073
00:49:55,000 --> 00:49:57,140
และเธอก็ไปร่วมทีม
เพราะฉันบอกเธอไม่ให้ไป
1074
00:49:57,340 --> 00:49:58,570
มันพังแค่ไหนกันล่ะ
1075
00:49:58,830 --> 00:50:01,060
ให้ตายเถอะ เธอไม่มีงานกาล่า
หรืออะไรให้ไปหรือไง
1076
00:50:01,260 --> 00:50:02,580
ไม่มี วันนี้เป็นวันพักผ่อนของฉัน
1077
00:50:03,250 --> 00:50:04,770
ซูซาน ไมเยอร์สัน
1078
00:50:04,970 --> 00:50:06,820
ไม่อยากเชื่อเลยว่าฉันคุยกับคุณ
มันผ่านมา...
1079
00:50:07,020 --> 00:50:09,710
อย่าแกล้งทำเป็นว่า
มันคือการกลับมาพบกันแบบสุดซาบซึ้ง
1080
00:50:09,920 --> 00:50:11,030
- ฉันต้องไปแล้ว
- ทำไม
1081
00:50:11,230 --> 00:50:13,700
ฉันมีงานทำ ฉันมีชีวิต
1082
00:50:13,900 --> 00:50:16,660
แค่เพราะเธอเลิกสนใจบางอย่าง
ไม่ได้แปลว่ามันหายไป
1083
00:50:16,860 --> 00:50:19,330
- ฉันรู้
- ยังมีลาครอสอยู่หลังจากเธอลาออกไป
1084
00:50:19,530 --> 00:50:20,720
ไม่น่ามีเลยนะ
1085
00:50:21,810 --> 00:50:25,180
ขอเถอะ แค่... ไม่ได้เจอกันตั้งนาน
1086
00:50:27,440 --> 00:50:28,860
คุณดูดีมากเลย
1087
00:50:29,770 --> 00:50:33,280
จริงๆ นะ ฉันชอบหมวกมาก
1088
00:50:34,610 --> 00:50:36,110
คุณนายกอร์ดอน ฟอร์ด
1089
00:50:37,780 --> 00:50:38,560
ใช่
1090
00:50:38,760 --> 00:50:40,030
ประสบความสำเร็จมากเลย
1091
00:50:40,870 --> 00:50:43,200
- ฉันไม่ได้เป็นแค่นั้น
- ใช่ เธอเป็นได้แค่นั้นแหละ
1092
00:50:43,580 --> 00:50:46,250
สำหรับฉัน เธอเป็นได้แค่นั้น
เมียของกอร์ดอน ฟอร์ด
1093
00:50:47,830 --> 00:50:48,670
คุณเป็นไงบ้าง
1094
00:50:49,170 --> 00:50:50,590
เธอควรเลือกคำถามที่ดีกว่านี้นะ
1095
00:50:50,790 --> 00:50:52,490
ซูซี เบาๆ หน่อยได้ไหม
1096
00:50:52,690 --> 00:50:55,570
ฉันไม่ได้บอกให้เธอตามฉันมา
ฉันไม่ได้อยากคุยกับเธอ
1097
00:50:55,770 --> 00:50:57,680
นี่ ไปดื่มกันเถอะ
1098
00:50:58,180 --> 00:50:59,970
ไปหาบาร์นั่งแล้วเมากัน
1099
00:51:00,180 --> 00:51:02,910
และคุณบอกฉันทุกอย่าง
ที่คุณอยากพูดมาตลอด 15 ปีได้
1100
00:51:03,110 --> 00:51:04,750
ฉันไม่อยากจะพูดอะไรกับเธอ
1101
00:51:04,950 --> 00:51:08,290
ก็ได้ งั้นคุณถามฉัน
ทุกอย่างที่คุณอยากถามมาตลอด 15 ปีได้
1102
00:51:08,490 --> 00:51:10,860
ไม่ ยังไงทุกอย่างที่เธอพูดก็ไร้สาระอยู่ดี
1103
00:51:12,190 --> 00:51:13,680
ฉันว่าฉันเข้าใจทำไมว่าคุณรู้สึกแบบนี้
1104
00:51:13,870 --> 00:51:16,390
ฉันไม่สนหรอกว่าเธอจะเข้าใจไหม
1105
00:51:16,590 --> 00:51:18,390
นี่ที่สาธารณะ เสียงดังเกินไป
1106
00:51:18,590 --> 00:51:21,870
ฉันเสียงดัง ตอนนั้นก็ดัง
ตอนนี้ก็ดัง ไม่ใช่เรื่องใหม่
1107
00:51:22,830 --> 00:51:24,200
เถอะนะ ไปนั่งดื่มกันเถอะ
1108
00:51:25,620 --> 00:51:28,690
ฉันเล่าทุกอย่างให้ฟังในถนนแบบนี้ไม่ได้
1109
00:51:28,890 --> 00:51:30,790
- ไม่
- เถอะนะ ไปคุยกัน
1110
00:51:31,330 --> 00:51:32,940
ให้ฉันได้รู้เรื่องคุณหน่อย
1111
00:51:33,140 --> 00:51:35,760
ฉันเหมือนเดิม
เป็นอย่างที่เคยเป็น เธอล่ะ
1112
00:51:36,050 --> 00:51:37,300
- ให้ฉัน...
- อะไร
1113
00:51:37,510 --> 00:51:39,370
อธิบายเหรอ ขอโทษเหรอ
1114
00:51:39,570 --> 00:51:40,740
"ขอโทษ" เรื่องอะไร
1115
00:51:40,940 --> 00:51:42,010
เรื่องอะไรเหรอ
1116
00:51:42,970 --> 00:51:45,540
ไม่รู้สิที่วางแผนและสัญญาและ...
1117
00:51:45,740 --> 00:51:46,930
ฉันไม่เคยให้สัญญา
1118
00:51:47,390 --> 00:51:48,170
ล้อเล่นสินะ
1119
00:51:48,370 --> 00:51:51,300
ฉันอายุ 22
คุณจะสัญญาอะไรได้ตอนอายุ 22
1120
00:51:51,500 --> 00:51:52,210
เยอะแยะไป
1121
00:51:52,410 --> 00:51:53,490
เราเป็นผู้ใหญ่แล้ว
1122
00:51:53,690 --> 00:51:56,340
เราทำตัวเป็นผู้ใหญ่ไม่ได้เหรอ
เราคุยกันแบบผู้ใหญ่ไม่ได้เหรอ
1123
00:51:56,540 --> 00:51:59,180
ฉันไม่รู้ว่าผู้ใหญ่คุยกันยังไง
ฉันทำงานกับนักแสดงตลก
1124
00:51:59,380 --> 00:52:03,070
โอเค ฉันจะขอโทษถ้าคุณอยากให้ฉันทำ
1125
00:52:03,280 --> 00:52:06,730
จริงเหรอ มีน้ำใจมาก โคตรน่ารักเลย
1126
00:52:06,930 --> 00:52:10,120
ฉันไม่ต้องการคำขอโทษ
ฉันไม่ต้องการอะไรจากเธอทั้งนั้น
1127
00:52:10,750 --> 00:52:13,250
สาบานเลย ฉันไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายคุณ
1128
00:52:13,750 --> 00:52:15,030
นั่นมันตอนเรียนมหาวิทยาลัย
1129
00:52:15,230 --> 00:52:17,670
ตอนนั้นฉันผมสีแดง
นั่นก็เป็นความผิดพลาดเหมือนกัน
1130
00:52:18,050 --> 00:52:21,430
ไม่ ฉันไม่ได้...
1131
00:52:23,930 --> 00:52:26,140
คุณไม่ได้เป็นแบบนั้นแน่ๆ
1132
00:52:29,560 --> 00:52:31,480
ให้ตายสิ ฉันอยากเลี้ยงเหล้าคุณจริงๆ
1133
00:52:32,600 --> 00:52:35,650
ฉันต้องไปแล้ว ดีใจที่ได้เจอ เฮดี้
1134
00:52:36,610 --> 00:52:38,070
ผมบลอนด์แล้วเธอดูดีนะ
1135
00:52:44,570 --> 00:52:48,160
โรงละครเรดิโอซิตีมิวสิกฮอล
1136
00:55:04,210 --> 00:55:06,160
คำบรรยายโดย ลลวรรณ
1137
00:55:06,360 --> 00:55:08,300
ผู้ตรวจสอบงานแปล
ต้องตา สุธรรมรังษี