1 00:00:10,010 --> 00:00:10,820 {\an8}คุณนายเมเซิล หญิงมหัศจรรย์ 2 00:00:11,020 --> 00:00:15,090 {\an8}ใครเปลี่ยนเมืองนี้จากที่ดินเปล่าๆ 3 00:00:16,720 --> 00:00:18,970 {\an8}ให้เป็นแปลงหญ้าและแปลงกุหลาบ 4 00:00:19,310 --> 00:00:21,890 {\an8}ต้องขอบคุณนิวยอร์กซิตีเทิร์ฟ 5 00:00:23,190 --> 00:00:24,980 {\an8}และผู้เชี่ยวชาญด้านภูมิทัศน์ 6 00:00:25,770 --> 00:00:27,090 {\an8}ทุกอย่างเติบโตขึ้น 7 00:00:27,290 --> 00:00:28,760 {\an8}ที่ทำให้พื้นที่บานสะพรั่ง 8 00:00:28,960 --> 00:00:30,800 {\an8}ตัดหญ้า เล็มต้นไม้ 9 00:00:31,000 --> 00:00:32,640 {\an8}ไม่เคยหงุดหงิดหรือโวยวาย 10 00:00:32,840 --> 00:00:35,110 {\an8}- จะมีการก่อสร้างตรงไหนอีก - นั่นแหละวิธีเติบโต 11 00:00:35,320 --> 00:00:37,020 {\an8}ขอบคุณนะ นิวยอร์กซิตีเทิร์ฟ 12 00:00:37,220 --> 00:00:40,790 {\an8}เคลื่อนไหวเหมือนผึ้งที่รู้ว่าต้องขอบคุณเรา 13 00:00:41,830 --> 00:00:43,210 {\an8}ทุกอย่างเติบโตขึ้น 14 00:00:43,790 --> 00:00:45,150 {\an8}เป็นแบบนั้นแหละ 15 00:00:45,350 --> 00:00:48,290 {\an8}ทุกอย่างเติบโตขึ้น 16 00:00:57,140 --> 00:00:59,080 เอาละ หยุดๆ 17 00:00:59,280 --> 00:01:01,830 กลีบดอกไม้ของฉันติดในรั้วอีกแล้ว เราต้องนอนแบบนั้นเลยเหรอ 18 00:01:02,030 --> 00:01:02,960 - ใช่ - แค่หมอบได้ไหม 19 00:01:03,160 --> 00:01:05,670 - ดอกไม้เธอยังไม่บานนี่ - มีที่ไม่พอ 20 00:01:05,870 --> 00:01:07,760 มีที่แค่นั้นแหละ เยอะแยะแล้ว 21 00:01:07,960 --> 00:01:08,760 เริ่มใหม่ตั้งแต่ต้น 22 00:01:08,960 --> 00:01:10,220 เราจะผ่านมันไปได้ยังไง 23 00:01:10,420 --> 00:01:11,730 แฟรงค์ นิกกี้ 24 00:01:12,490 --> 00:01:13,430 คุณมาถึงที่นี่เร็วมาก 25 00:01:13,630 --> 00:01:14,640 ข้อความบอกว่าให้มาเร็วๆ 26 00:01:14,840 --> 00:01:17,720 ปกติเวลาเราโทรบอกผู้คนให้มาเร็วๆ พวกเขาจะอืดอาดยืดยาด 27 00:01:17,920 --> 00:01:19,060 และข้ามพรมแดนรัฐมา 28 00:01:19,260 --> 00:01:22,330 ขอบคุณที่ไม่ทำให้เรา ต้องถ่อไปคอนเนทิคัตเพื่อรับคุณกลับมา 29 00:01:22,530 --> 00:01:23,480 แล้วมีเรื่องด่วนอะไรล่ะ 30 00:01:23,680 --> 00:01:24,960 เราต้องการความช่วยเหลือ 31 00:01:25,500 --> 00:01:27,070 ได้สิ ช่วยแบบไหน 32 00:01:27,270 --> 00:01:29,360 เรามีโชว์เล็กๆ ที่งานเอ็กซ์โปนี่พรุ่งนี้ 33 00:01:29,560 --> 00:01:30,820 แค่อะไรที่สนุกๆ ให้ข้อมูล 34 00:01:31,020 --> 00:01:33,710 - มูลค่าการผลิตที่ยอดเยี่ยม - ปีนี้ดีมากเลย 35 00:01:34,470 --> 00:01:36,200 แต่นักแสดงนำของเราเพิ่งขอถอนตัว 36 00:01:36,400 --> 00:01:37,120 เราหาตัวเขาไม่เจอ 37 00:01:37,320 --> 00:01:39,000 - ลองคอนเนทิคัตหรือยัง - ลองแล้ว 38 00:01:39,190 --> 00:01:41,410 เขาคงจะโผล่ที่ไหนสักแห่ง น่าจะเกยตื้นชายฝั่ง 39 00:01:41,610 --> 00:01:44,640 เราเลยคิดถึงมิดจ์ 40 00:01:45,020 --> 00:01:46,670 - ให้มาทำอะไร - เป็นนักแสดงนำ 41 00:01:46,870 --> 00:01:48,440 บทนำ ผมคิดว่าคุณจะชอบ 42 00:01:48,640 --> 00:01:49,590 คุณพูดเรื่องอะไรกัน 43 00:01:49,790 --> 00:01:51,630 หนึ่งในบริษัทในเครือของเราขายสินค้าที่นี่ 44 00:01:51,830 --> 00:01:53,890 ผ่านเวทีดนตรีและการเต้นรำ 45 00:01:54,080 --> 00:01:56,260 และนักแสดงนำก็เป็นเหมือนผู้บรรยาย 46 00:01:56,460 --> 00:01:57,850 แบบ อาวร์ทาวน์ แบบมีชีวิตชีวา 47 00:01:58,050 --> 00:02:00,270 มิดจ์เป็นนักแสดงตลกนะ นี่ไม่ใช่งานที่เธอถนัด 48 00:02:00,470 --> 00:02:02,230 เธอทำไม่ได้เหรอ แค่วันเดียวน่ะ 49 00:02:02,430 --> 00:02:03,370 ฉันว่าไม่นะ 50 00:02:03,910 --> 00:02:06,080 แล้วตอนนี้ล่ะ 51 00:02:06,830 --> 00:02:10,130 นั่นเป็นตัวเลขที่น่าสนใจมาก แต่ตอนนี้เธอมีงานประจำทำแล้ว 52 00:02:10,330 --> 00:02:12,840 เราบอกเรื่องมิดจ์กับเจ้านายไปแล้ว เขาชอบมาก 53 00:02:13,340 --> 00:02:14,420 ฉันขอโทษจริงๆ 54 00:02:19,470 --> 00:02:20,390 จะไปไหนกันน่ะ 55 00:02:20,720 --> 00:02:21,950 เจ้านายตั้งตารอเรื่องนี้ 56 00:02:22,150 --> 00:02:24,350 เขาอยากฟังข่าวร้ายทันทีที่เกิดขึ้น 57 00:02:24,600 --> 00:02:26,890 นี่ มันแค่กะทันหันมากน่ะ 58 00:02:28,310 --> 00:02:32,440 อาวร์ทาวน์ คนพวกนั้นเป็นนักแสดง มิดจ์ไม่ใช่นักแสดง 59 00:02:36,280 --> 00:02:38,240 ถ้าฉันช่วยหานักแสดงให้สักคนล่ะ 60 00:02:38,650 --> 00:02:41,100 เจ้านายชอบให้สาวน่ารัก แต่เป็นคนห่ามๆ มารับหน้าที่นี้ 61 00:02:41,300 --> 00:02:42,020 ทำให้เขายิ้ม 62 00:02:42,220 --> 00:02:43,490 หาได้ยากนะ ขอบอกเลย 63 00:02:43,950 --> 00:02:45,730 ฉันมีนักมายากลที่ทุกคนจะต้องชอบ 64 00:02:45,930 --> 00:02:48,520 ผมเขายาว มองไกลๆ เหมือนเขาใส่ชุดกระโปรง 65 00:02:48,720 --> 00:02:53,500 ซูซี นี่คือการขอร้องให้ช่วยนะ เข้าใจไหม 66 00:02:53,750 --> 00:02:54,990 ฉันเข้าใจว่ามันคืออะไร 67 00:02:55,190 --> 00:02:56,780 คืออย่างนี้ ในความสัมพันธ์แบบเรา 68 00:02:56,980 --> 00:02:59,700 ที่ส่วนหนึ่งขึ้นอยู่กับการเคารพกัน และส่วนหนึ่งขึ้นอยู่กับความจริง 69 00:02:59,900 --> 00:03:02,620 ที่ผมช่วยคุณไว้เยอะมาก สำนักงาน... 70 00:03:02,820 --> 00:03:04,580 - เฟอร์นิเจอร์... - ที่ไม่ฆ่าคุณตอนนั้น 71 00:03:04,780 --> 00:03:05,500 เป็นการช่วยที่ดี 72 00:03:05,700 --> 00:03:10,800 แต่เห็นไหม เวลาที่เรามาหาคุณ มาขอร้องแบบนอบน้อมให้ช่วย 73 00:03:10,990 --> 00:03:15,440 นี่คือการที่คุณแลกเปลี่ยนกัน นี่คือวิธีตอบแทน 74 00:03:16,940 --> 00:03:18,260 งั้นถ้าฉันช่วย ถือว่าหายกันนะ 75 00:03:18,460 --> 00:03:20,390 ใช่ และจะถือว่าคุณใจดีมาก 76 00:03:20,590 --> 00:03:23,270 - และนี่ถือว่าตอบแทนกัน - ใช่แน่นอน 77 00:03:23,470 --> 00:03:24,230 อยากดูกระดาษอีกไหม 78 00:03:24,420 --> 00:03:25,940 ไม่ โอเคแล้ว ฉันจะคุยกับมิดจ์ 79 00:03:26,130 --> 00:03:28,040 เจ้านายจะต้องตื่นเต้นมากที่ได้ข่าวนี้ 80 00:03:28,370 --> 00:03:30,900 ทุกอย่างเติบโตขึ้น 81 00:03:31,100 --> 00:03:32,330 ขึ้นไปบนนั้น 82 00:03:35,290 --> 00:03:37,340 ห้า หก เจ็ด แปด หยุด 83 00:03:48,100 --> 00:03:50,230 อรุณสวัสดิ์ค่ะ เหล้าถอนเมาค้างไหมคะ 84 00:03:53,650 --> 00:03:54,550 กอร์ดอน ฟอร์ดโชว์ 85 00:03:54,750 --> 00:03:56,190 อรุณสวัสดิ์ เหล้าถอนเมาค้างไหมคะ 86 00:03:56,690 --> 00:03:58,650 อรุณสวัสดิ์ค่ะ เหล้าถอนเมาค้างไหมคะ 87 00:03:58,900 --> 00:04:01,070 อรุณสวัสดิ์ค่ะ เหล้าถอนเมาค้างไหมคะ 88 00:04:01,650 --> 00:04:04,410 ทุกอย่างกลับหลังไปหมด ที่รัก จัดไปสองแก้วเลย 89 00:04:04,910 --> 00:04:05,810 อรุณสวัสดิ์ มาร์จ 90 00:04:06,010 --> 00:04:07,140 อรุณสวัสดิ์ เหล้าถอนไหมคะ 91 00:04:07,340 --> 00:04:09,520 อะไรนะ ไม่ค่ะ นั่นอะไรน่ะ 92 00:04:09,720 --> 00:04:12,160 สิ่งเดียวที่มีประโยชน์ที่แม่ฉันเคยสอน 93 00:04:14,250 --> 00:04:15,230 อรุณสวัสดิ์ ทรูดี้ 94 00:04:15,430 --> 00:04:16,960 ฉันไม่อยากเป็นอันดับหนึ่งอีกแล้ว 95 00:04:18,800 --> 00:04:21,320 พระเจ้า นั่นมันแย่มาก คุณจะดื่มเหล้าของคุณไหม 96 00:04:21,520 --> 00:04:23,380 - ผมไม่ได้ดื่มไปแล้วเหรอ - คิดว่าไม่นะ 97 00:04:23,840 --> 00:04:24,680 นี่ 98 00:04:26,300 --> 00:04:27,120 พระเจ้า แย่มากเลย 99 00:04:27,320 --> 00:04:29,290 ผมไม่เข้าใจ ผมไปตื่นที่ลานสเกตโวลแมนได้ยังไง 100 00:04:29,490 --> 00:04:31,670 - ผมอยู่ที่นั่นตอนตีสอง - ไม่รู้สิ 101 00:04:31,870 --> 00:04:33,670 ผมใส่รองเท้าสเกต ผมเล่นสเกตที่นั่นเหรอ 102 00:04:33,870 --> 00:04:34,840 อย่างน้อยก็เป็นลานสเกต 103 00:04:35,040 --> 00:04:36,510 ใช่ แต่ไม่ใช่ลานสเกตที่ผมเริ่มเล่น 104 00:04:36,710 --> 00:04:38,380 ผมว่าฉันจูบเบ็ตตี้ พอร์เตอร์ 105 00:04:38,580 --> 00:04:39,590 ผมจูบเบ็ตตี้ พอร์เตอร์ 106 00:04:39,790 --> 00:04:40,970 อรุณสวัสดิ์ สุภาพบุรุษ 107 00:04:41,170 --> 00:04:42,470 เราจูบเบ็ตตี้ พอร์เตอร์กันหมดเหรอ 108 00:04:42,670 --> 00:04:43,930 เมื่อคืนเบ็ตตี้ พอร์ตเตอร์ไม่อยู่ที่นั่น 109 00:04:44,130 --> 00:04:46,180 - แน่ใจเหรอ - เธอคลอดลูกเมื่อวันอังคารที่แล้ว 110 00:04:46,380 --> 00:04:47,890 - ลูกเหรอ - ให้ตายสิ แล้วผมจูบใคร 111 00:04:48,090 --> 00:04:49,410 เบ็ตตี้ พอร์เตอร์ท้องเหรอ 112 00:04:50,240 --> 00:04:51,350 ดื่มซะ หนุ่มๆ 113 00:04:51,550 --> 00:04:53,190 - เหล้าถอนเมาค้างไหมคะ - ไม่ ขอบคุณ 114 00:04:53,390 --> 00:04:54,110 อรุณสวัสดิ์ เจ้านาย 115 00:04:54,310 --> 00:04:56,590 มิดจ์ ตอนนี้ไม่มีใคร ต้องการความเบิกบานมากขนาดนั้น 116 00:04:56,790 --> 00:04:57,900 โทษทีค่ะ 117 00:04:58,100 --> 00:05:00,460 ที่นี่ไม่มีใครคอแข็งเลยเหรอ จริงเหรอ 118 00:05:00,960 --> 00:05:03,950 - ลูกผู้ชายตัวจริงหายไปไหนกันหมด - ถ้าคุณหาเจอ บอกฉันด้วย 119 00:05:04,150 --> 00:05:05,490 คุณรู้ไหมว่าเบ็ตตี้ พอร์เตอร์ท้อง 120 00:05:05,690 --> 00:05:06,840 คุณจะสื่ออะไร 121 00:05:07,090 --> 00:05:09,890 มิดจ์ กอร์ดอนอยากพบคุณในสตูดิโอ 122 00:05:10,890 --> 00:05:12,730 ตอนนี้เหรอ โอเค 123 00:05:32,660 --> 00:05:34,710 ทำแบบนั้นกับผู้หญิงจะสนุกกว่านะคะ 124 00:05:36,370 --> 00:05:37,330 เก้าอี้ตัวใหม่น่ะ 125 00:05:37,880 --> 00:05:39,150 ให้แน่ใจว่ามันขยับได้ถูกต้อง 126 00:05:39,350 --> 00:05:42,150 พวกเขาคิดว่าการเป็นพิธีกรทอล์คโชว์ เป็นเรื่องของเสน่ห์และมุก 127 00:05:42,350 --> 00:05:44,130 แต่จริงๆ แล้วมันขึ้นอยู่กับเก้าอี้เลย 128 00:05:45,760 --> 00:05:47,330 ห้าจุดแปดคะแนนจากกรรมการรัสเซีย 129 00:05:47,530 --> 00:05:49,010 มาดูแจ็ค พาร์ทำท่านั้นกัน 130 00:05:50,050 --> 00:05:52,680 คุณดูจะเมาค้างน้อยกว่าคนอื่นๆ นะคะ 131 00:05:53,220 --> 00:05:54,500 มีบรรพบุรุษชาวสกอตน่ะ 132 00:05:54,700 --> 00:05:57,230 ผมดื่มเครื่องดื่มของมาร์จไปสามแก้ว และอ้วกไปแล้วสองรอบ 133 00:05:57,690 --> 00:05:58,520 คุณดูดีนะ 134 00:05:58,850 --> 00:06:00,010 ฉันไม่เคยดื่มพร้อมเล่นสเกต 135 00:06:00,210 --> 00:06:01,650 ใช่ เมื่อคืนผมกึ่มๆ นิดหน่อย 136 00:06:01,850 --> 00:06:03,530 - งั้นเหรอคะ - ใช่ 137 00:06:03,900 --> 00:06:04,760 ฉันอาจจะสังเกตเห็น 138 00:06:04,960 --> 00:06:07,470 ผมแค่อยากแน่ใจว่าคุณโอเคกับทุกอย่าง 139 00:06:07,670 --> 00:06:11,980 จริงๆ ก็กับผมน่ะ หลังจากที่มีเหตุปากเราสัมผัสกัน 140 00:06:12,180 --> 00:06:12,890 ที่จูบกัน 141 00:06:13,090 --> 00:06:14,310 เด็กสมัยนี้เรียกกันแบบนั้นเหรอ 142 00:06:14,510 --> 00:06:16,830 - ฉันโอเคดีค่ะ - ดีๆ ผมก็โอเคดี 143 00:06:17,620 --> 00:06:19,690 นี่ ไหนๆ เราทั้งคู่ก็โอเคดี เราเริ่มต้นกันใหม่ดีไหม 144 00:06:19,890 --> 00:06:21,260 - แปลว่าอะไรคะ - ไปเดตกับผม 145 00:06:21,460 --> 00:06:23,450 มื้อค่ำ ไม่เอาลานสเกตน้ำแข็ง พื้นมั่นคง 146 00:06:23,650 --> 00:06:24,860 ฉันปลื้มนะคะ แต่ว่า... 147 00:06:25,060 --> 00:06:27,800 เถอะน่า ผมมีเสน่ห์พอตัวนะ เวลาที่ผมไม่เมาและล้มก้นกระแทกพื้น 148 00:06:28,590 --> 00:06:29,540 ไม่ค่ะ 149 00:06:29,730 --> 00:06:32,120 - บอกเหตุผลดีๆ มาสักข้อสิ - ฉันบอกได้ 30 ข้อเลย 150 00:06:32,320 --> 00:06:34,120 ผมไม่มีเวลาสำหรับ 30 ข้อ ขอสิบอันดับแรก 151 00:06:34,320 --> 00:06:36,000 ข้อหนึ่ง คุณไม่ใช่คนยิว 152 00:06:36,200 --> 00:06:38,500 ผมเป็นคนยิว ผมเปลี่ยนนามสกุล เพื่อใช้ในวงการ ต่อไป 153 00:06:38,700 --> 00:06:40,250 ข้อสอง คุณเป็นเจ้านายฉัน 154 00:06:40,450 --> 00:06:41,590 คุณถูกไล่ออก สาม 155 00:06:41,790 --> 00:06:43,260 ฉันข้ามไปข้อสิบละกัน คุณแต่งงานแล้ว 156 00:06:43,460 --> 00:06:45,690 นั่นข้อสิบเหรอ น่าสนใจ 157 00:06:46,030 --> 00:06:49,010 - ใช่ ผมแต่งงานแล้ว แต่มีข้อแม้ - ฉันไม่เคยได้ยิน 158 00:06:49,210 --> 00:06:51,560 มันเป็นการแต่งงานที่เจาะจงมาก เราตกลงกันเข้าใจ 159 00:06:51,760 --> 00:06:53,600 แบบถ้ามีถุงเท้าแขวนที่ประตู คือห้ามเข้ามาเหรอ 160 00:06:53,800 --> 00:06:55,230 แบบที่เธอมีชีวิตเธอ และผมมีชีวิตผม 161 00:06:55,430 --> 00:06:56,560 นั่นเรียกว่าเป็นโสด 162 00:06:56,760 --> 00:06:57,830 ภรรยาผมเป็นผู้หญิงที่ดี 163 00:06:58,030 --> 00:06:59,750 ผมชื่นชมเธอ ผมรักเธอ 164 00:07:00,620 --> 00:07:01,860 และเธอก็ยืดหยุ่นมาก 165 00:07:02,060 --> 00:07:02,780 แบบนักกายกรรมเหรอ 166 00:07:02,980 --> 00:07:04,970 ไม่ ก็ใช่ แต่ไม่ 167 00:07:05,170 --> 00:07:06,740 แจ็ค พาร์เคยเดตกับสาวในรายการ 168 00:07:06,940 --> 00:07:08,410 จากนั้นสาวคนนั้นถูกฆ่าอย่างปริศนา 169 00:07:08,610 --> 00:07:09,910 ผมไม่เคยได้ยินเรื่องนั้นเลย 170 00:07:10,110 --> 00:07:11,240 - ถามแจ็คดูนะ - ถามแน่ 171 00:07:11,440 --> 00:07:14,080 แต่ต่อให้นั่นเป็นเรื่องจริง มันก็ไม่มีทางเกิดขึ้นที่นี่ 172 00:07:14,280 --> 00:07:16,520 ที่แย่ที่สุดที่อาจเป็นได้ คือคณะเต้นรำหญิงเตะขาสูงใส่คุณ 173 00:07:17,060 --> 00:07:18,210 ฉันจะไม่ไปเดตกับคุณ 174 00:07:18,410 --> 00:07:19,790 ผมยังไม่ได้บอกเลยว่าจะไปที่ไหน 175 00:07:19,990 --> 00:07:22,710 มันจะทำให้เป้าหมาย การอยู่ในรายการคุณของฉันซับซ้อน 176 00:07:22,910 --> 00:07:23,710 คุณอยู่อยู่แล้ว 177 00:07:23,910 --> 00:07:25,800 ฉันหมายถึงแสดงอยู่ในรายการคุณ 178 00:07:26,000 --> 00:07:28,510 ไม่ คุณสวยเกินไปที่จะแสดงในรายการผม ไม่มีใครดูผมกันพอดี 179 00:07:28,710 --> 00:07:30,510 ฉันวางแผนว่าเดี๋ยวจะไปเดินชนกระจก 180 00:07:30,710 --> 00:07:31,610 ก็ยังสวยอยู่ดี 181 00:07:31,860 --> 00:07:34,770 ขอโทษนะคะ ขอโทษค่ะ กอร์ดอน มิดจ์ มีโทรศัพท์ถึงคุณ 182 00:07:34,970 --> 00:07:35,780 ขอบคุณ ดอรี่ 183 00:07:38,540 --> 00:07:40,620 ดูเหมือนจะมีสายสำคัญรอฉันอยู่ 184 00:07:41,210 --> 00:07:43,880 ผมสังเกตว่าคุณมักจากไป ทั้งที่เรายังคุยกันไม่จบ 185 00:07:44,080 --> 00:07:46,380 ฉันมีปัญหาเรื่องการปิดฉากค่ะ นั่งเก้าอี้ให้สบายนะคะ 186 00:08:00,430 --> 00:08:01,210 ฮัลโหล 187 00:08:01,410 --> 00:08:05,170 ไง ฟังนะ วันนี้ฉันได้รับสายแปลกๆ จากแฟรงค์และนิกกี้ 188 00:08:05,370 --> 00:08:06,090 อุ๊ย 189 00:08:06,290 --> 00:08:08,720 ใช่ ตอนแรกฉันก็คิดว่า "อุ๊ย" เหมือนกัน 190 00:08:08,920 --> 00:08:11,850 แต่ฉันเจอกับพวกเขาแล้ว และกลายเป็นว่าอาจไม่ใช่เรื่อง "อุ๊ย" 191 00:08:12,050 --> 00:08:12,820 โอเค 192 00:08:13,280 --> 00:08:16,810 พวกเขาทำการแสดง ที่บิลดิงนิวยอร์กเอ็กซ์โป 193 00:08:17,010 --> 00:08:18,560 - แฟรงค์กับนิกกี้ทำการแสดงเหรอ - ใช่ 194 00:08:18,760 --> 00:08:19,560 แสดงเองเหรอ 195 00:08:19,760 --> 00:08:21,150 ไม่ พวกเขาผลิตการแสดงน่ะ 196 00:08:21,350 --> 00:08:23,020 พวกเขามีส่วนร่วมจริงๆ หรือแค่จ่ายเงิน 197 00:08:23,220 --> 00:08:24,110 เรื่องนั้นไม่สำคัญหรอก 198 00:08:24,310 --> 00:08:25,190 สำคัญสิถ้าคุณอยู่ในการแสดง 199 00:08:25,390 --> 00:08:26,780 เธอช่วยหยุดคิดสักแป๊บไปได้ไหม 200 00:08:26,980 --> 00:08:28,880 และรับข้อมูลทั้งหมดไปก่อนที่เธอจะพูด 201 00:08:29,500 --> 00:08:30,450 - ไม่ได้ - ก็ได้ 202 00:08:30,650 --> 00:08:31,930 ฟังนะ พวกเขาผลิตการแสดงนี้ 203 00:08:32,130 --> 00:08:34,600 มีคนถอนตัว และพวกเขาขอให้ฉันช่วย 204 00:08:34,800 --> 00:08:35,830 ฉันกลับไปที่ "อุ๊ย" 205 00:08:36,030 --> 00:08:38,660 มันไม่ "อุ๊ย" พอได้แล้ว พวกเขาอยากให้เธอไปแสดงแทน 206 00:08:38,860 --> 00:08:40,080 แสดงเดี่ยวไมโครโฟนเหรอ 207 00:08:40,280 --> 00:08:43,130 ไม่ใช่ เป็นโชว์อุตสาหกรรมแบบที่มีบทน่ะ 208 00:08:43,330 --> 00:08:44,340 ฉันไม่แสดงตามบท 209 00:08:44,540 --> 00:08:45,420 เธอเคยแสดงรายการวิทยุ 210 00:08:45,620 --> 00:08:46,840 ไม่มีใครเห็นฉันในรายการวิทยุ 211 00:08:47,040 --> 00:08:48,630 ฉันตื่นตระหนกออกมาได้เต็มที่ 212 00:08:48,830 --> 00:08:51,610 การแสดงสองรายการเอง ฉันไม่ได้ขอให้เธอแสดงในหนัง บริกาดูน 213 00:08:52,400 --> 00:08:53,700 ไม่รู้สิ 214 00:08:53,900 --> 00:08:54,700 ฟังนะ 215 00:08:56,990 --> 00:08:58,280 โอเค เธอพูดถูก 216 00:08:58,910 --> 00:09:00,660 แฟรงค์กับนิกกี้ติดต่อมาแบบมีเงื่อนไข 217 00:09:01,160 --> 00:09:02,290 - ซูซี... - ใช่ 218 00:09:02,490 --> 00:09:04,650 ได้ ฉันมันงี่เง่า แต่นี่คือข้อตกลง 219 00:09:04,850 --> 00:09:07,320 ถ้าเธอทำเรื่องนี้ให้พวกเขา การช่วยเหลือครั้งนี้ 220 00:09:07,520 --> 00:09:10,570 มันจะถือว่าเป็นการตอบแทน แปลว่าเราไม่มีหนี้บุญคุณกันอีก 221 00:09:10,770 --> 00:09:13,120 - ฉันรู้ว่าการตอบแทนแปลว่าอะไร - ว่าไงล่ะ 222 00:09:13,310 --> 00:09:15,080 พวกเขารู้รึเปล่าว่า การตอบแทนแปลว่าอะไร 223 00:09:15,280 --> 00:09:16,910 รู้ แปลว่าฉันจะไม่ต้องคอยระแวง 224 00:09:17,110 --> 00:09:18,300 ไปตลอดชีวิตที่เหลือของฉัน 225 00:09:20,470 --> 00:09:21,640 แล้วนี่มันการแสดงอะไรนะ 226 00:09:21,890 --> 00:09:24,230 ที่ฉันเห็นมันน่ารักเลย 227 00:09:24,520 --> 00:09:28,880 มีดอกทิวลิปเต้นอยู่ทั่ว แบบหวานแหวว เธอชอบอะไรแบบนั้นนี่ 228 00:09:29,080 --> 00:09:30,220 แล้วงานประจำของฉันล่ะ 229 00:09:30,420 --> 00:09:32,010 บอกพวกเขาไปว่าเธอป่วย ปัญหาสตรี 230 00:09:32,210 --> 00:09:34,220 ฉันจะไม่บอกพวกเขาว่าฉันมีปัญหาสตรี 231 00:09:34,420 --> 00:09:35,550 มันเป็นข้ออ้างที่ดี 232 00:09:35,750 --> 00:09:37,350 อาจหมายถึงอะไรก็ได้ ฉันรับรองเลยว่า 233 00:09:37,550 --> 00:09:39,480 ไม่มีผู้ชายคนไหนจะขอให้เธอชี้แจง 234 00:09:39,670 --> 00:09:42,330 นี่ คุณรู้อะไรบ้างเรื่องภรรยาของกอร์ดอน 235 00:09:42,580 --> 00:09:45,460 - อะไรนะ - ภรรยาของเขา ฉันคิดว่าเธอชื่อเฮดี้ 236 00:09:47,040 --> 00:09:48,960 ไม่รู้อะไร ทำไม ฉันไม่รู้ 237 00:09:49,160 --> 00:09:51,550 ความสัมพันธ์ของพวกเขาแปลก ฉันสงสัยว่าคุณรู้เรื่องไหม 238 00:09:51,750 --> 00:09:54,800 ทำไมฉันต้องไปรู้เรื่องพวกเขาด้วย ฉันเป็นใคร ลูเอลลา พาร์สันส์เหรอ 239 00:09:55,000 --> 00:09:56,950 เธอก็เป็นบุคคลสาธารณะ ฉันเลยนึกว่า... 240 00:09:57,150 --> 00:10:00,660 ฉันไม่รู้อะไรเรื่องภรรยา ไม่ควรมีเรื่องภรรยา 241 00:10:00,860 --> 00:10:01,870 โอเค โทษที 242 00:10:02,070 --> 00:10:04,220 นี่ เธอจะทำงานนี้ไหม 243 00:10:04,430 --> 00:10:05,980 ฉันเคยไปงานอุตสาหกรรมครั้งหนึ่ง 244 00:10:06,180 --> 00:10:08,000 ทัศนศึกษาของโรงเรียน จริงๆ มันสนุกดีนะ 245 00:10:08,200 --> 00:10:10,360 ฉันเห็นการแสดงของไพเร็กซ์ ที่เปลี่ยนชีวิตฉัน 246 00:10:11,060 --> 00:10:12,970 บางทีฉันอาจจะให้โจลพาเด็กๆ ไปดู 247 00:10:13,170 --> 00:10:15,300 คงหลายปีกว่าฉันจะให้ลูกๆ ดูการแสดงของฉันจริงๆ 248 00:10:15,500 --> 00:10:17,720 นานกว่านั้นถ้าชีวิตลูกเหลวแหลก ฉันใช้เป็นมุกแสดงได้ 249 00:10:17,920 --> 00:10:18,700 เธอจะรับงานนี้ใช่ไหม 250 00:10:19,110 --> 00:10:21,520 แน่นอน มาตอบแทนพวกเขากัน 251 00:10:21,720 --> 00:10:22,480 ขอบคุณ 252 00:10:22,680 --> 00:10:24,950 - คุณติดหนี้ฉัน - ใช่ ชีวิตฉันก็เป็นแบบนี้แหละ 253 00:10:33,340 --> 00:10:36,120 เซลด้า นี่อร่อยมาก มันคืออะไร 254 00:10:36,310 --> 00:10:38,620 คุณชอบเหรอคะ มันเป็นสูตรอาหารดั้งเดิมเรียกว่า... 255 00:10:38,820 --> 00:10:42,040 หยุด ไม่ต้องบอกผม น่ากลัวเกินไป ผมแค่อยากกินอย่างอร่อย 256 00:10:42,240 --> 00:10:45,500 มิเรียมส่งสตูสูตรลึกลับดั้งเดิมมาให้หน่อย 257 00:10:45,700 --> 00:10:46,580 สวยมากค่ะ 258 00:10:46,780 --> 00:10:50,170 เราไม่ได้ออกไปโรงละคร แล้วต่อด้วยมื้อค่ำกับเพื่อนๆ นานแล้ว 259 00:10:50,370 --> 00:10:52,130 แม่ว่าถึงเวลาที่จะเอาของดีออกมาใช้ 260 00:10:52,330 --> 00:10:53,220 มิเรียม ส่งชามมา 261 00:10:53,420 --> 00:10:54,470 นี่ของยายใช่ไหมคะ 262 00:10:54,670 --> 00:10:57,340 จริงๆ แล้วเป็นของยายของแม่ ยกให้แม่ของแม่ แล้วก็ให้แม่ 263 00:10:57,540 --> 00:10:58,350 แล้วก็ถึงหนู 264 00:10:58,550 --> 00:10:59,410 สักวัน 265 00:10:59,610 --> 00:11:01,490 ใช่ค่ะ สักวัน 266 00:11:02,370 --> 00:11:03,640 เลิกคิดว่าแม่จะตายได้แล้ว 267 00:11:03,840 --> 00:11:04,890 หนูไม่ได้คิดถึงว่าแม่ตาย 268 00:11:05,090 --> 00:11:05,940 ใครก็ได้ช่วยส่ง... 269 00:11:06,140 --> 00:11:08,730 ลูกคิดถึงการใส่ตุ้มหูพวกนั้น ซึ่งแปลว่าแม่ตายแล้ว 270 00:11:08,930 --> 00:11:11,440 บางทีแม่อาจจะตัดสินใจยกให้หนู ตอนวันเกิดหนูปีหน้าก็ได้ 271 00:11:11,640 --> 00:11:12,990 ไม่ ตอนแม่ตายแล้ว 272 00:11:13,180 --> 00:11:14,700 แม่จะไปดูการแสดงเรื่องอะไรคะ 273 00:11:14,890 --> 00:11:17,070 ก็... นั่นกวนใจมาก 274 00:11:17,270 --> 00:11:19,470 เพื่อนของเอ้บเป็นคนเขียนบท ใช่ไหม เอ้บ 275 00:11:19,670 --> 00:11:24,020 จริงๆ แล้วก็ไม่ใช่เพื่อน เขาเป็นนักเขียนที่ วอยซ์ น่ะ 276 00:11:24,220 --> 00:11:27,960 ผมรู้จักเขานิดหน่อย แต่เขาลาออกไป ไม่นานหลังจากผมเข้าไปทำงาน 277 00:11:28,160 --> 00:11:29,210 เขาเป็นคนดีนะ 278 00:11:29,410 --> 00:11:33,010 ผมว่าถ้าเขาอยู่ต่อ คงมีโอกาสสานมิตรภาพจริงๆ 279 00:11:33,200 --> 00:11:36,300 แต่เขาลาออกไปแล้ว ความสัมพันธ์ทางไกลเป็นไปได้ยากมาก 280 00:11:36,500 --> 00:11:39,180 ฉันไม่สนหรอกว่าใครเขียนบท ฉันแค่อยากแต่งตัวออกไปข้างนอก 281 00:11:39,380 --> 00:11:43,600 หวังว่าทุกคนคงมีที่พอสำหรับของหวาน มันพิเศษมากค่ะ ยานูชเป็นคนทำ 282 00:11:43,800 --> 00:11:45,310 ดูดีมาก ยานูช 283 00:11:45,510 --> 00:11:48,650 ขนมบับคากับน้ำเชื่อมเหล้ารัมพิเศษ และดอกไม้ม่วงเคลือบน้ำตาล 284 00:11:48,850 --> 00:11:50,120 เหมือนที่แม่ผมเคยทำเลย 285 00:11:50,410 --> 00:11:52,570 เด็กๆ กำลังกินขนมนี้อยู่ในครัว 286 00:11:52,770 --> 00:11:55,630 ผมเอาตุ๊กตาทหารพลาสติกวางไว้บนขนม พวกเขาคิดว่ามันสนุก 287 00:11:56,380 --> 00:11:57,750 วางตรงนี้ได้ เซลด้า ฉันอิ่มแล้ว 288 00:11:58,920 --> 00:12:01,160 ยานูช ดูเหมือนใส่เหล้าเยอะมากเลย 289 00:12:01,360 --> 00:12:04,450 ไม่ครับ ไม่ๆ แค่กลิ่นน่ะครับ รัมระเหยไปหมดแล้วตอนอบ 290 00:12:04,650 --> 00:12:06,710 ลองดูสิ ให้เอาตุ๊กตาทหาร แต่งขนมให้คุณด้วยไหม 291 00:12:06,910 --> 00:12:08,390 ฉันเป็นนักสันตินิยม แต่ขอบคุณค่ะ 292 00:12:33,250 --> 00:12:36,670 คืนนี้พวกเขาหลับสนิทแน่ โอเค 293 00:12:40,880 --> 00:12:45,660 บิลดิงนิวยอร์ก ที่ที่เมืองที่ยิ่งใหญ่ ในนิวยอร์กจะยิ่งดีกว่าเดิม 294 00:12:45,860 --> 00:12:50,170 มานี่เลย คุณอยู่ที่เกาะสแตเทนไม่ใช่เหรอ ผมข้ามสะพานเวเรซาโน่ใหม่มาที่นี่ 295 00:12:50,370 --> 00:12:52,330 แสงไฟสว่าง 296 00:12:52,530 --> 00:12:55,130 ตัวควบคุมหรี่ไฟ 297 00:12:55,330 --> 00:12:56,440 หลับตาค่ะ 298 00:12:56,640 --> 00:13:00,360 ห้องครัวในฝันใหม่ของคุณ ปรากฏตัวแล้วตรงเวทีฝั่งใต้ 299 00:13:00,570 --> 00:13:02,860 ทำให้ความฝันของคุณเป็นจริง 300 00:13:08,700 --> 00:13:14,210 ฉันอยากได้ครัวในฝันห้องใหม่ ที่มีเทคโนโลยีชั้นเลิศ 301 00:13:15,750 --> 00:13:18,190 อยากได้ตู้เย็นๆ แบบเหมาะๆ จะแย่ 302 00:13:18,390 --> 00:13:21,760 รุ่นใหม่สุดเก๋ทำฉันยืนไม่อยู่ 303 00:13:26,300 --> 00:13:28,830 ฉันตื่นเต้นกับโซนเตาอบสุดเฟี้ยว 304 00:13:29,030 --> 00:13:31,600 อบเค้กคลาสสิกสำหรับสองคนได้ 305 00:13:32,770 --> 00:13:35,920 แต่มีอย่างเดียวที่ ดับความอยากได้ห้องครัวของฉันได้ 306 00:13:36,120 --> 00:13:39,900 ที่รักจะต้องทำความฝันของเธอให้เป็นจริง 307 00:13:40,440 --> 00:13:42,930 ฉันหงุดหงิดอยากได้ห้องเก็บของในครัว 308 00:13:43,130 --> 00:13:46,110 รวมพ่อบ้านมาด้วยเลยไม่ได้เหรอ 309 00:13:49,410 --> 00:13:51,810 ช่วยฉันบรรเทาอาการอยากได้ห้องครัว 310 00:13:52,010 --> 00:13:53,560 และเตาอบของฉันที 311 00:13:53,760 --> 00:13:55,360 อ้อ ห้องเก็บของ 312 00:13:55,560 --> 00:13:58,170 เราทำให้ฝันของที่รักคุณเป็นจริงได้ไหม 313 00:13:59,210 --> 00:14:01,820 มาแล้ว คนสำคัญประจำชั่วโมงนี้ 314 00:14:02,020 --> 00:14:05,030 เสื้อคอสวยมาก มิดจ์ 315 00:14:05,230 --> 00:14:06,160 เหมือนกัน นิกกี้ 316 00:14:06,360 --> 00:14:08,290 ผมหวังว่าซูซีจะบอกคุณแล้ว 317 00:14:08,480 --> 00:14:10,640 ว่าเราซาบซึ้งมากที่คุณมาช่วยงานนี้ 318 00:14:10,850 --> 00:14:13,250 เธอบอกหลายอย่างเลยค่ะ ใช่ 319 00:14:13,450 --> 00:14:16,140 ดีครับ งั้นเจอโรม... นายอยู่ไหน 320 00:14:16,350 --> 00:14:17,890 - อย่าซ่อนตัวจากฉัน - เปล่าครับ 321 00:14:18,600 --> 00:14:21,510 คุณอาจคิดว่า ธุรกิจงานแสดงแบบนี้คงสบายๆ 322 00:14:21,710 --> 00:14:23,800 แต่ผมต้องบอกคุณเลย ผมว่ามันวุ่นวายมาก 323 00:14:24,000 --> 00:14:25,050 ปั่นป่วน ร้องไห้ 324 00:14:25,250 --> 00:14:26,320 พวกนี้กระวนกระวายมาก 325 00:14:26,520 --> 00:14:29,640 ยังไงก็ดี เจอโรมคือนักเขียนของเรา และเขากำลังเร่งปรับบท 326 00:14:29,840 --> 00:14:31,030 เน้นคำว่าเร่ง 327 00:14:31,700 --> 00:14:32,600 ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ เจอโรม 328 00:14:32,800 --> 00:14:35,060 ขอโทษด้วยที่ส่งบทให้คุณช้ามาก 329 00:14:35,260 --> 00:14:38,520 เรามีหลายอย่างต้องปรับ นี่ชุดของคุณ 330 00:14:38,720 --> 00:14:40,820 มีหมวกใบเล็กๆ ด้วย ผมรู้ว่าคุณจะชอบ 331 00:14:41,020 --> 00:14:42,130 เจอโรม บท 332 00:14:42,710 --> 00:14:44,780 และมันคงจะยอดเยี่ยมมาก ถ้าคุณจำบทนี้ได้ 333 00:14:44,980 --> 00:14:47,220 แต่ถ้าคุณต้องโกงนิดๆ หน่อยๆ เราเข้าใจ 334 00:14:47,550 --> 00:14:48,720 นี่ไง 335 00:14:50,090 --> 00:14:50,870 นี่อะไรคะ 336 00:14:51,070 --> 00:14:51,830 นี่คือเวทีของคุณ 337 00:14:52,030 --> 00:14:53,080 ใหญ่ที่สุดในงานเลย 338 00:14:53,280 --> 00:14:55,080 ต้องออกแรงดึงมัน ออกมาจากช่างอิฐช่างปูน 339 00:14:55,280 --> 00:14:56,960 พวกเวรนั่นไม่ยอมขยับเลย 340 00:14:57,160 --> 00:15:00,590 แต่การจัดการของเสียคืออะไร ฉันแสดงเกี่ยวกับเรื่องนี้เหรอ 341 00:15:00,790 --> 00:15:03,550 บริษัทรื้อถอนและจัดการของเสีย 342 00:15:03,750 --> 00:15:05,010 ฉันเสนอขายขยะเหรอ 343 00:15:05,210 --> 00:15:06,820 การกำจัดขยะ 344 00:15:08,240 --> 00:15:09,320 เสียงคุณดูผิดหวังนะ 345 00:15:09,610 --> 00:15:11,390 ก็ไม่ค่ะ แต่ฉันเพิ่งเห็นครัวสวยๆ 346 00:15:11,590 --> 00:15:12,980 และเตาอบที่มีเค้กออกมา... 347 00:15:13,170 --> 00:15:15,270 ซูซีไม่ได้บอกคุณเรื่องกระดาษนี้เหรอ 348 00:15:15,470 --> 00:15:16,900 - คุณเอาไปซื้อเค้กเองนะ - ได้ค่ะ 349 00:15:17,100 --> 00:15:19,860 งั้นคุณควรไปเปลี่ยนชุดและท่องจำบท 350 00:15:20,060 --> 00:15:21,630 เจอโรม ซ้อมบทกับเธอ 351 00:15:21,830 --> 00:15:23,250 โอเค เยี่ยม ใช่ โอเค 352 00:15:28,340 --> 00:15:31,180 ต่อไป รถไฟใต้ดินถนนสายที่สอง 353 00:15:31,430 --> 00:15:32,680 ใช่ โชคดีแล้วกัน 354 00:15:33,760 --> 00:15:36,870 บริษัทรื้อถอนและจัดการของเสีย ละครเพลงสามองก์ 355 00:15:37,070 --> 00:15:38,560 บ่ายสอง บนเวทีหลักค่ะ 356 00:15:38,760 --> 00:15:41,500 บริษัทรื้อถอนและจัดการของเสีย ละครเพลงสามองก์ 357 00:15:41,700 --> 00:15:43,800 บ่ายสอง บนเวทีหลักค่ะ 358 00:15:44,000 --> 00:15:45,360 เธอแต่งตัวบ้าอะไรเนี่ย 359 00:15:45,560 --> 00:15:47,630 ฉันคือบริษัทรื้อถอนและจัดการของเสีย 360 00:15:47,830 --> 00:15:49,400 นักประวัติศาสตร์ และนักร้องตรูบาดูร์ 361 00:15:49,820 --> 00:15:51,720 - เธอเป็นคนเก็บขยะเหรอ - ใช่ 362 00:15:51,920 --> 00:15:53,060 ชุดนี้ไม่พอดีตัวเธอด้วยซ้ำ 363 00:15:53,260 --> 00:15:56,310 มันไม่ใช่ชุดของฉัน สำหรับผู้ชาย หนัก 90 กก. ที่ซ่อนตัวอยู่ในบิงแฮมตัน 364 00:15:56,510 --> 00:15:58,730 จากกลิ่นของชุด เขาอึราดไว้ก่อนจะหายตัวไป 365 00:15:58,930 --> 00:16:01,210 - ให้ตายสิ - มันมาพร้อมก้นซิการ์ 366 00:16:01,580 --> 00:16:02,690 - ยังเปียกอยู่เลย - ไม่นะ 367 00:16:02,890 --> 00:16:04,170 ฉันจะไม่เอามันใส่ปากหรอกนะ 368 00:16:04,460 --> 00:16:06,280 อย่างน้อยการแสดงของเธอก็อยู่ที่เวทีหลัก 369 00:16:06,480 --> 00:16:07,590 คุณเห็นบทหรือยัง 370 00:16:08,920 --> 00:16:09,910 นี่อะไร น้ำตาเหรอ 371 00:16:10,110 --> 00:16:11,420 มันแย่มาก 372 00:16:11,680 --> 00:16:13,490 โอเค เธอจะไม่ชนะ รางวัลโทนี่เพราะเรี่องนี้ 373 00:16:13,690 --> 00:16:15,120 แสดงแค่ไม่กี่วัน ไม่กี่รอบ 374 00:16:15,320 --> 00:16:18,020 จากนั้นเธอกับฉัน ถือว่าเราไม่มีหนี้บุญคุณอีก โอเคนะ 375 00:16:18,220 --> 00:16:20,330 - แถมยังมี... - อย่าพูดถึงกระดาษนั่นอีก 376 00:16:20,530 --> 00:16:21,710 ผมต้องขอบอกเลยว่า 377 00:16:21,910 --> 00:16:25,420 คุณใส่ชุดคนเก็บขยะแล้วโคตรน่ารัก 378 00:16:25,620 --> 00:16:27,590 แหม คุณนี่รู้จักวิธีพูดหวานๆ กับผู้หญิง 379 00:16:27,790 --> 00:16:29,800 - ก้นซิการ์อยู่ไหน - ฉันเอามันไปซักแห้ง 380 00:16:30,000 --> 00:16:30,890 มันเป็นอุปกรณ์ที่เยี่ยมมาก 381 00:16:31,090 --> 00:16:32,640 - มันบ่งบอกถึงตัวละครได้ดีมาก - ลองดูสิ 382 00:16:32,840 --> 00:16:33,760 ต้องฉีดยากันบาดทะยักก่อน 383 00:16:33,960 --> 00:16:36,310 แล้วแต่คุณเลย ยังไงก็โคตรน่ารัก ใช่ไหม ซูซี 384 00:16:36,510 --> 00:16:37,810 ฉันจะไปหามาใส่เองสักชุด 385 00:16:38,010 --> 00:16:38,790 ได้เวลาแล้ว 386 00:16:39,290 --> 00:16:41,870 ผมตื่นเต้นจนท้องไส้ปั่นป่วน เราจะไปดูอยู่ตรงนั้นนะ 387 00:16:42,870 --> 00:16:45,420 งั้นก็เชิดนมไว้ มั่นใจ ถ้าใส่ชุดนั้นแล้วดูมีนมน่ะนะ 388 00:16:45,750 --> 00:16:46,740 เดี๋ยว คุณจะไปไหน 389 00:16:46,930 --> 00:16:48,240 ฉันมีงานต้องทำ 390 00:16:48,440 --> 00:16:50,070 ไปตายเลยไป นี่งานของคุณนะ 391 00:16:50,270 --> 00:16:51,320 ฉันไม่อยากดูการแสดงนี่ 392 00:16:51,520 --> 00:16:53,240 ฉันจะไม่ตอบแทนบุญคุณคนเดียวหรอกนะ 393 00:16:53,440 --> 00:16:54,790 - คุณจำบทได้หรือยัง - ไม่ จำไม่ได้ 394 00:16:54,980 --> 00:16:56,950 - คุณควรต้องจำให้ได้ - ควรต้องเป็นผู้ชายด้วย 395 00:16:57,150 --> 00:16:58,250 พวกเขารู้ว่าพ่อแม่ผมอยู่ที่ไหน 396 00:16:58,450 --> 00:16:59,750 พวกเขาก็รู้ว่าพ่อแม่ฉันอยู่ไหน 397 00:16:59,950 --> 00:17:02,520 - ผมน่าจะไปเป็นเภสัชกร - เห็นด้วยเลย เพื่อน 398 00:17:03,520 --> 00:17:06,630 บริษัทจัดการของเสีย ละครเพลงสามองก์ 399 00:17:06,830 --> 00:17:10,530 เริ่มแสดงแล้วตอนนี้ที่เวทีหลัก มาชมสิครับ 400 00:17:14,030 --> 00:17:17,990 ตอนนี้ผมเข้านอน ผมอธิษฐานต่อพระเจ้าให้รักษาจิตวิญญาณ 401 00:17:18,620 --> 00:17:21,330 ได้โปรดอวยพรให้พ่อกับแม่ และน้องชายผมด้วย 402 00:17:21,530 --> 00:17:24,520 และพระเจ้า ที่สำคัญ ได้โปรดอวยพรให้นิวยอร์กซิตี 403 00:17:24,720 --> 00:17:27,070 เมืองที่ยอดเยี่ยมที่สุดในโลก 404 00:17:27,270 --> 00:17:29,670 ผมโชคดีมากที่ได้อยู่ที่นี่ เอเมน 405 00:17:38,220 --> 00:17:40,100 นี่ ทุกคน เขาหลับแล้ว 406 00:17:46,850 --> 00:17:48,420 พวกเขาจะทำอะไรกับเด็กน้อยคนนั้น 407 00:17:48,620 --> 00:17:52,440 คุณโทรเรียกใครเพื่อมาเก็บขยะ ที่รถเก็บขยะของเมืองไม่แตะต้อง 408 00:17:52,900 --> 00:17:56,910 ใครกันที่มีความรู้ที่ได้มาอย่างยากลำบาก เรื่องขยะอันตรายและอะไรแบบนั้น 409 00:17:57,360 --> 00:18:01,520 ใครกันที่โผล่มายามค่ำคืนไม่เป็นเป้าสายตา และหายไปเมื่อเริ่มต้นวันใหม่ 410 00:18:01,720 --> 00:18:04,190 - คุณมีของเป็นกอง... - เต็มตารางเมตร 411 00:18:04,390 --> 00:18:07,960 ใครกันที่จะเก็บมันไป 412 00:18:09,000 --> 00:18:11,490 คนเก็บขยะส่วนตัวของคุณทำได้ 413 00:18:11,690 --> 00:18:13,110 เขาจะมาเก็บขยะของคุณ 414 00:18:13,310 --> 00:18:15,530 คนเก็บขยะส่วนตัวของคุณทำได้ 415 00:18:15,730 --> 00:18:17,510 ที่นอนทุกหลัง 416 00:18:17,800 --> 00:18:21,540 ใครกันที่ทำลายหลักฐาน ข้าวของที่คุณเก็บไว้ไม่เรียบร้อย 417 00:18:21,740 --> 00:18:25,100 คนเก็บขยะส่วนตัวของคุณทำได้ 418 00:18:31,980 --> 00:18:33,930 สีที่เป็นพิษและไขมันจากอาหารล่ะ 419 00:18:34,130 --> 00:18:36,090 ทิ้งไปเลย หนุ่มๆ ทิ้งไป 420 00:18:36,290 --> 00:18:38,100 สัตว์ดุร้าย ที่ไม่ได้อยู่ในสัญญาเช่าของคุณล่ะ 421 00:18:38,300 --> 00:18:40,280 เอามันไปทิ้ง หนุ่มๆ เอามันไป 422 00:18:40,780 --> 00:18:42,700 ท่อตะกั่วและยาแนวท่อประปาล่ะ 423 00:18:42,910 --> 00:18:44,810 ใส่ถุงมือซะ นั่นมันของเสียทางการแพทย์ 424 00:18:45,010 --> 00:18:46,860 เอามันไปทิ้ง หนุ่มๆ เอามันไป 425 00:18:47,050 --> 00:18:49,790 เอามันไปทิ้งๆ 426 00:19:11,730 --> 00:19:13,900 พระอาทิตย์กำลังจะขึ้นแล้ว ทุกคน เราต้องรีบ 427 00:19:14,650 --> 00:19:17,010 คนเก็บขยะส่วนตัวของคุณทำได้ 428 00:19:17,210 --> 00:19:18,850 ไม่มีงานไหนใหญ่หรือเล็กเกินไป 429 00:19:19,050 --> 00:19:21,140 แค่จ่ายเงินสดให้เขาแล้วก็จบ 430 00:19:21,340 --> 00:19:22,930 ไม่ถามอะไรเลย 431 00:19:23,130 --> 00:19:27,440 ใครกันที่ทำให้สิ่งที่คุณไม่คาดคิดไว้หายไป 432 00:19:27,640 --> 00:19:32,250 คนเก็บขยะส่วนตัวของคุณ คนเก็บของของคุณ 433 00:19:32,460 --> 00:19:38,460 คนเก็บขยะส่วนตัวของคุณทำได้ 434 00:19:45,680 --> 00:19:46,510 ไม่เลวนะ 435 00:19:50,770 --> 00:19:54,340 "สูดกลิ่นอากาศสดชื่นหอมหวาน คุณไม่มีทางรู้เลยว่าเมื่อคืน 436 00:19:54,540 --> 00:19:57,630 "มีขยะกองโตสูงเท่าช้าง 437 00:19:57,830 --> 00:20:00,050 "สูงมากพอ จนนักร้องครอบครัวตระกูลแทรปป์ 438 00:20:00,250 --> 00:20:02,530 "ปีนขึ้นไปเพื่อหนีจากพวกนาซีได้ 439 00:20:03,570 --> 00:20:06,910 "นั่นสูงไม่เบาเลยนะ แต่ตอนนี้ดูสิ มันหายไปแล้ว 440 00:20:07,910 --> 00:20:11,630 "ตอนนี้สิ่งที่คุณเห็นคือทางเท้าสะอาดมาก จนคุณวางของกินบนพื้นได้ 441 00:20:11,830 --> 00:20:14,500 "ถนนแวววาวเป็นประกาย จนคุณเห็นเงาสะท้อนของตัวเอง 442 00:20:16,340 --> 00:20:17,920 "ดูเหมือนฉันต้องโกนหนวดนะเนี่ย" 443 00:20:18,460 --> 00:20:19,490 เอ็กซ์ตราๆ 444 00:20:19,690 --> 00:20:22,950 "ดูสิ นั่นเด็กส่งหนังสือพิมพ์ สัญญาณเช้าวันใหม่ของนิวยอร์ก 445 00:20:23,150 --> 00:20:24,800 "ดูเหมือนถึงเวลานั้นอีกครั้ง 446 00:20:25,680 --> 00:20:27,140 "เมืองกำลังตื่นขึ้นมา 447 00:20:27,430 --> 00:20:30,770 "คนเหล่านี้ตื่นเต้นที่จะเริ่มต้นวันใหม่ 448 00:20:31,180 --> 00:20:33,250 "มีคุณแม่วัยสาวกับลูกน้อย 449 00:20:33,450 --> 00:20:37,230 "มีนักธุรกิจถือกระเป๋าเอกสาร ออกเดินทางไปพิชิตโลก 450 00:20:37,570 --> 00:20:39,430 "พนักงานขายของพร้อมขายสินค้า 451 00:20:39,630 --> 00:20:42,470 "และพนักงานเสิร์ฟ รีบเร่งไปเสิร์ฟไข่ดาวให้พวกคุณ 452 00:20:42,670 --> 00:20:44,360 "เพื่อเติมพลังงานให้คุณมีแรงทั้งวัน 453 00:20:44,820 --> 00:20:48,960 "ผู้คนเหล่านี้เดินตามทางเท้าแสนโล่ง ไม่มีอะไรมาขวางทาง 454 00:20:49,160 --> 00:20:52,730 "แต่ยังมีบางคนคิดว่าปาฏิหาริย์ทันสมัยนี้ คือผลงานของเทศบาลเมือง 455 00:20:52,930 --> 00:20:55,440 "แต่ฉันจะบอกความลับให้รู้ มันไม่ใช่ค่ะ" 456 00:20:55,640 --> 00:20:56,840 ไม่ใช่เหรอ 457 00:20:57,040 --> 00:20:58,740 "ไม่จ้ะ หนูน้อย ไม่ใช่ 458 00:20:58,940 --> 00:21:02,930 "เมืองนี้แค่ทิ้งขยะเล็กน้อย ของจำนวนขยะที่ถูกทิ้งไปทั้งหมด 459 00:21:03,130 --> 00:21:05,930 "ขยะที่จัดการได้ง่ายๆ น่ะ แต่เราอยู่ในเมืองใหญ่ 460 00:21:06,130 --> 00:21:07,910 {\an8}"เรามีขยะของเมืองใหญ่ 461 00:21:08,110 --> 00:21:10,230 {\an8}"และเพื่อกำจัดขยะของเมืองใหญ่ 462 00:21:10,430 --> 00:21:13,540 "คุณจะต้องการ บริษัทรื้อถอนและจัดการของเสีย" 463 00:21:13,740 --> 00:21:16,300 บริษัทรื้อถอนและจัดการของเสียคืออะไร 464 00:21:16,500 --> 00:21:18,010 "มันคือบริษัทที่เธอจ่ายเงิน 465 00:21:18,210 --> 00:21:20,300 "ให้มาเอาขยะทุกอย่าง ที่เมืองไม่ยอมเก็บไป 466 00:21:20,500 --> 00:21:23,190 "และที่ต่างจากเทศบาลเมือง คือพวกเขาไม่เคยปฏิเสธเลย" 467 00:21:24,450 --> 00:21:26,640 "สวัสดี คุณลุง นั่นอะไรน่ะ" 468 00:21:26,840 --> 00:21:27,890 ผมเพิ่งได้ใบเสร็จมา 469 00:21:28,090 --> 00:21:29,100 "ใบเสร็จอะไร" 470 00:21:29,300 --> 00:21:33,190 ผมมีกระป๋องสีเก่าๆ ยาเบื่อหนู สารเคมีเหลว ยาฆ่าแมลง 471 00:21:33,390 --> 00:21:36,230 และชั้นหนังสือพังๆ และผมอยากให้คนมาเอามันไปทิ้ง 472 00:21:36,430 --> 00:21:38,840 ผมได้ใบประเมินราคา สิบดอลลาร์ 473 00:21:39,040 --> 00:21:42,610 แค่มาเก็บขยะและเอามันไปทิ้งเนี่ยนะ ล้อกันเล่นหรือเปล่า 474 00:21:42,810 --> 00:21:44,200 "สิบดอลลาร์ถือว่าไม่มากเลย" 475 00:21:44,400 --> 00:21:48,240 ไร้สาระสิ้นดี ผมไม่ยอมจ่ายหรอก ผมจะเอาไปทิ้งกับขยะของเมือง 476 00:21:48,440 --> 00:21:50,410 "แต่เมืองไม่รับขยะพวกนี้หรอก คุณลุง" 477 00:21:50,610 --> 00:21:53,670 งั้นผมจะเอามันไปที่ ลานจอดรถเนอสเซอรี่ของโบสถ์ 478 00:21:53,870 --> 00:21:55,750 ตรงหัวมุมและเผามันซะ จบปัญหา 479 00:21:55,950 --> 00:21:57,050 "แน่ใจนะว่าอยากทำแบบนั้น" 480 00:21:57,240 --> 00:21:59,510 แน่นอน เท่าที่ผมรู้ 481 00:21:59,710 --> 00:22:02,570 ผมไม่น่าเคยได้ยินชื่อ บริษัทรื้อถอนและจัดการของเสียเลย 482 00:22:03,440 --> 00:22:04,280 ไม่นะ 483 00:22:08,740 --> 00:22:10,700 ครั้งหนึ่งเคยมีต้นไม้ 484 00:22:11,120 --> 00:22:13,540 และทะเลสีฟ้าใส 485 00:22:13,830 --> 00:22:15,110 แต่ตอนนี้ทารกทุกคน 486 00:22:15,300 --> 00:22:16,440 เกิดมาพร้อมโรคพิษสุนัขบ้า 487 00:22:16,640 --> 00:22:18,420 และมีเคราแพะเต็มหน้า 488 00:22:20,130 --> 00:22:22,920 เลี้ยงดูยากลำบาก 489 00:22:23,460 --> 00:22:25,970 เราเคยมีช่วงเวลาที่ดีกว่านี้ 490 00:22:28,050 --> 00:22:29,120 ขยะ 491 00:22:29,320 --> 00:22:31,830 - ชีวิตนี้ไม่ยุติธรรม - หมอกควัน 492 00:22:32,030 --> 00:22:34,330 - เกินเยียวยา - ความตาย 493 00:22:34,530 --> 00:22:35,630 คุณขอความเมตตา 494 00:22:35,830 --> 00:22:37,170 เวลาที่คุณไปนิวเจอร์ซีย์ 495 00:22:37,370 --> 00:22:39,070 เพื่อสูดอากาศบริสุทธิ์ 496 00:22:39,270 --> 00:22:40,170 โฮโบเกน 497 00:22:40,370 --> 00:22:43,340 หมอกควันพิษหอมหวาน 498 00:22:43,540 --> 00:22:46,610 เราเคยมีช่วงเวลาที่ดีกว่านี้ 499 00:22:47,030 --> 00:22:49,810 บอกเลยว่าสุขอนามัยดีๆ ที่จ่ายไป 500 00:22:50,010 --> 00:22:55,290 เรื่องจริง มันจะไม่ดีไปกว่านี้ 501 00:22:57,160 --> 00:23:00,150 เขาตายแล้ว ลูกผมตายแล้ว 502 00:23:00,350 --> 00:23:01,900 "ไม่นะ นั่นดูเหมือนเป็นสิ่งที่ 503 00:23:02,100 --> 00:23:04,320 "เป็นผลมาจากการรื้อถอนตึกยักษ์" 504 00:23:04,520 --> 00:23:06,320 ใช่แล้ว ผมนึกว่าทางเมืองจะเก็บ 505 00:23:06,520 --> 00:23:07,950 ขยะอันตรายจากการรื้อถอนไปหมดแล้ว 506 00:23:08,150 --> 00:23:10,160 "เมืองไม่ได้เก็บมันไปทิ้ง ลุง" 507 00:23:10,360 --> 00:23:11,080 ผมรู้ 508 00:23:11,280 --> 00:23:12,620 - "ผมพยายามเตือนคุณแล้ว" - ใช่ 509 00:23:12,820 --> 00:23:16,000 "คุณต้องให้บริษัทรื้อถอน และจัดการของเสียเป็นคนจัดการ 510 00:23:16,200 --> 00:23:17,460 "แต่คุณไม่อยากเสียเงินจ่าย" 511 00:23:17,660 --> 00:23:21,670 ผมไม่อยากจ่าย และตอนนี้ลูกผมไม่อยู่แล้ว 512 00:23:21,870 --> 00:23:25,490 "ใช่แล้ว ทุกๆ วันมีผู้คน ที่มีความสุขตายจากขยะ" 513 00:23:25,690 --> 00:23:29,850 "ทุกๆ ชั่วโมงมีขยะหมื่นตัน สะสมอยู่ในนิวยอร์ก" 514 00:23:30,050 --> 00:23:33,980 "มีการทิ้งขยะเฉลี่ย 1.2 กก.ต่อคนทุกวัน" 515 00:23:34,170 --> 00:23:36,080 "และนั่นคือขยะของคนผอมจริงๆ 516 00:23:36,450 --> 00:23:39,860 "การจัดการขยะที่ไม่ดี ทำให้ผู้คนเสียชีวิตกว่าล้านคนต่อปีทั่วโลก 517 00:23:40,060 --> 00:23:43,690 "และอาจทำให้เป็นโรคคอตีบ โรคบิด 518 00:23:43,890 --> 00:23:49,240 "ไวรัสตับอักเสบเอ บี ซี ดี และอี เยื่อหุ้มสมอง มะเร็ง บาดทะยัก วัณโรค 519 00:23:49,440 --> 00:23:53,040 "โรคปอดบวม ไข้หวัดใหญ่ ซิฟิลิส และเชื้อโรคสารพันที่เกิดจากเลือด 520 00:23:53,240 --> 00:23:55,850 "การติดเชื้อปรสิต โรคติดเชื้อจากสัตว์สู่คน 521 00:23:56,050 --> 00:23:57,920 "แถมจะไม่มีที่ให้จอดรถอีกแล้ว" 522 00:23:58,120 --> 00:24:00,110 ผมทนฟังไม่ได้อีกแล้ว ผมเชื่อแล้ว 523 00:24:00,310 --> 00:24:04,560 บริษัทรื้อถอนและจัดการของเสีย สำคัญ มันสำคัญ 524 00:24:05,480 --> 00:24:06,770 "มันสำคัญ 525 00:24:07,230 --> 00:24:09,970 "ผู้คนคิดว่า ความสุขคือสิ่งที่ยากที่จะไขว่คว้า 526 00:24:10,170 --> 00:24:13,280 "เมื่อความจริงแล้วมันเป็นเรื่องของ สิ่งเล็กๆ น้อยๆ ในชีวิต 527 00:24:13,700 --> 00:24:16,230 "ครอบครัว เพื่อน รอยยิ้ม 528 00:24:16,430 --> 00:24:19,100 "และบริษัทรื้อถอนและจัดการของเสีย 529 00:24:19,300 --> 00:24:21,360 "ความจริงอยู่ตรงหน้าคุณแล้ว 530 00:24:21,560 --> 00:24:24,790 "หรือบนส้นรองเท้าของคุณ บอกพวกเขาสิ ทุกคน" 531 00:24:30,010 --> 00:24:34,090 ลาก่อน ขยะที่ทิ้งผิดที่ 532 00:24:34,590 --> 00:24:38,670 ลาก่อน ควันที่เราได้ลิ้มรส 533 00:24:38,860 --> 00:24:43,390 สวัสดี บริษัท 534 00:24:43,900 --> 00:24:48,320 บริษัทจัดการของเสีย 535 00:24:49,190 --> 00:24:54,660 เอามันไปทิ้ง ขยะ 536 00:24:57,530 --> 00:24:58,490 ทำได้ดีมาก 537 00:25:09,880 --> 00:25:12,240 ฉันต้องยอมรับว่าตอนต้นฉันตามไม่ทัน 538 00:25:12,440 --> 00:25:14,660 ฉันต้องใช้เวลา 45 นาที กว่าจะเข้าใจว่าเธอพูดถึงสุนัข 539 00:25:14,860 --> 00:25:16,740 ทำไมถึงตั้งชื่อทั้งสามีและสุนัขว่า "ทอม" 540 00:25:16,940 --> 00:25:18,370 ผมรู้จักแค่งานเขียนของเขาใน วอยซ์ 541 00:25:18,570 --> 00:25:21,020 งานละครเวทีของเขาดีกว่าแน่นอน 542 00:25:21,220 --> 00:25:22,290 เขาคงอยากได้ยินแบบนั้น เอ้บ 543 00:25:22,490 --> 00:25:25,040 ผมแค่หมายความว่าในงานละครเวที 544 00:25:25,240 --> 00:25:29,550 เขาสำรวจหัวข้อที่มีความหมายกว่านี้ได้ งานของเขาบนเวทีมีระดับชั้น 545 00:25:29,750 --> 00:25:30,860 งานบางส่วนน่ะ 546 00:25:31,110 --> 00:25:32,090 เรื่อง ทหารรับจ้าง ล่ะ 547 00:25:32,290 --> 00:25:35,310 แน่นอน เลือกเรื่องที่ยอดเยี่ยมมาก แต่เรื่อง สะพานสู่เส้นทาง เนี่ยนะ 548 00:25:35,500 --> 00:25:37,350 - ชื่อเรื่องเห่ยมาก - ละครเวทีก็เห่ย 549 00:25:37,550 --> 00:25:39,020 แต่มีบทพูดเดี่ยวที่ดีอยู่บ้างนะ 550 00:25:39,220 --> 00:25:41,480 - เอ้บ นั่นมันสำเนียงไอริชใช่ไหม - ดับลิน 551 00:25:41,680 --> 00:25:42,600 สามชั่วโมง 552 00:25:42,800 --> 00:25:44,190 ฉันว่าเขาหมายถึงดับลินในไอร์แลนด์ 553 00:25:44,390 --> 00:25:46,020 คุณรู้ใช่ไหมว่าเขานั่งอยู่ตรงนั้น 554 00:25:46,220 --> 00:25:48,210 - ตรงไหน - ตรงนั้น... คาร์ล 555 00:25:48,580 --> 00:25:50,150 - หนึ่งในงานที่ดีที่สุดเลย - ดื่มๆ 556 00:25:50,350 --> 00:25:52,170 - ยินดีด้วย - ทำได้ดีมาก 557 00:25:52,760 --> 00:25:54,390 ตอนนี้ผมรู้สึกไม่จริงใจนิดหน่อย 558 00:25:54,590 --> 00:25:55,330 นั่นใครน่ะ 559 00:25:55,520 --> 00:25:56,590 นั่นคือนักเขียนบทละคร 560 00:25:57,090 --> 00:25:59,290 จริงเหรอ เขาดูปกติมาก 561 00:25:59,490 --> 00:26:00,330 เหมือนพนักงานธนาคาร 562 00:26:00,530 --> 00:26:02,750 เขาไม่ใช่พนักงานธนาคาร เขาคือนักเขียนที่มีพรสวรรค์ 563 00:26:02,950 --> 00:26:04,380 บางครั้ง ใช่ เขามีพรสวรรค์ 564 00:26:04,580 --> 00:26:05,590 เป็นพนักงานธนาคารดีกว่า 565 00:26:05,780 --> 00:26:07,210 พนักงานธนาคารหางานได้เสมอ 566 00:26:07,410 --> 00:26:09,460 เอาจริงๆ นะ เอ้บ คุณชอบละครคืนนี้ไหม 567 00:26:09,660 --> 00:26:13,550 ชอบสิ ผมคิดว่าการไตร่ตรองของเขา ในเรื่องพระเจ้าและศาสนา 568 00:26:13,750 --> 00:26:17,100 ความคล้ายคลึงกันระหว่างการแต่งงาน ความตาย และความบ้าคลั่ง 569 00:26:17,300 --> 00:26:20,430 แม้ว่าจะหนักไปหน่อย แต่ก็รอบคอบมาก 570 00:26:20,630 --> 00:26:22,490 ตายแล้ว เรื่องพวกนั้นเกิดขึ้นตอนไหนเหรอ 571 00:26:22,950 --> 00:26:24,310 นั่นคือใจความของละครเวทีนะ 572 00:26:24,510 --> 00:26:26,730 จริงเหรอคะ ฉันนึกว่า มันเกี่ยวกับเด็กชายที่เสียสุนัขไป 573 00:26:26,930 --> 00:26:28,690 - ในดับลิน - ใช่ ในดับลิน 574 00:26:28,890 --> 00:26:34,660 ไม่ นั่นเป็นแค่กลไกที่เขาใช้ เพื่อพูดถึงความสับสนของมนุษย์ 575 00:26:34,860 --> 00:26:38,990 กับเรื่องเพศของเขาและความสัมพันธ์ ที่ทรมานของเขากับพระเยซู 576 00:26:39,190 --> 00:26:40,640 พวกเขาพูดถึงพระเยซูตอนไหน 577 00:26:41,180 --> 00:26:44,170 พวกเขาไม่จำเป็นต้องพูดถึงมัน พระเยซูอยู่ในบริบทตลอด 578 00:26:44,370 --> 00:26:48,090 ภรรยาของเขาชื่อแมรี่ เขาใส่รองเท้าแตะ ไวน์ 579 00:26:48,290 --> 00:26:50,630 เขาเป็นเจ้าของบาร์ ทำไมไม่มีไวน์ในบาร์ล่ะ 580 00:26:50,830 --> 00:26:53,050 ปกติแล้วในบาร์ไม่ค่อยมีไวน์ดีๆ น่ะ 581 00:26:53,250 --> 00:26:54,010 มันอุ่นตลอด 582 00:26:54,210 --> 00:26:55,430 ฉันไม่เคยสั่งไวน์ในบาร์ 583 00:26:55,630 --> 00:26:56,930 คุณเคยไปบาร์ตอนไหนกัน 584 00:26:57,130 --> 00:26:59,320 ไม่เคยไง ฉันถึงได้บอกว่า ฉันไม่เคยสั่งไวน์ในบาร์ 585 00:26:59,950 --> 00:27:01,560 ฉันไม่ได้สังเกตเห็นอะไรพวกนี้เลย 586 00:27:01,760 --> 00:27:04,390 ฉันนึกว่าเป็นเรื่องราวซาบซึ้งมาก ของเด็กผู้ชายและสุนัขของเขา 587 00:27:04,590 --> 00:27:05,940 - และสุนัขเยี่ยมมาก - วิเศษ 588 00:27:06,140 --> 00:27:09,250 เดี๋ยวนะ เดือนพฤศจิกายนที่ผ่านมา ฉันไปบาร์เมื่อเดือนพฤศจิกายนที่แล้ว 589 00:27:09,450 --> 00:27:10,190 กับใคร 590 00:27:10,390 --> 00:27:13,240 นั่นไม่ใช่ใจความของละครเวทีเลย โรส 591 00:27:13,440 --> 00:27:14,840 แต่ผมเห็นด้วยกับคุณเรื่องสุนัข 592 00:27:15,250 --> 00:27:17,990 พวกเขาไม่เคยพูดถึงพระเยซู หรือความสับสนเรื่องเพศของเขา 593 00:27:18,190 --> 00:27:19,740 พวกเขาไม่ต้องเอ่ยถึงเรื่องนั้น 594 00:27:19,940 --> 00:27:22,830 ถ้ามีก็คงช่วยได้ ยังไงก็เถอะ นั่นไม่ใช่ละครเวทีที่ฉันได้ดู 595 00:27:23,030 --> 00:27:25,210 ศิลปะคือการตีความของคุณ โรส 596 00:27:25,410 --> 00:27:27,310 ไม่นะ ไม่ใช่ 597 00:27:27,600 --> 00:27:30,590 คุณแค่ตัดสินใจเรื่องราว ให้เป็นอะไรก็ตามที่ต้องการไม่ได้ 598 00:27:30,790 --> 00:27:34,470 ฉันไม่ได้ตัดสินใจอะไรทั้งนั้น ฉันเห็นเด็กชายกับสุนัขของเขาที่ตาย 599 00:27:34,670 --> 00:27:36,650 แต่มันไม่เกี่ยวกับเรื่องนั้น 600 00:27:36,860 --> 00:27:37,820 คุณรู้ได้ยังไง 601 00:27:38,030 --> 00:27:41,060 ผมเป็นนักวิจารณ์ละครเวที ผมได้รับเงินค่าจ้างให้รู้ 602 00:27:41,260 --> 00:27:45,490 ถ้าคุณไม่เข้าใจก็ไม่เป็นไร มันไม่ใช่ กายส์แอนด์ดอลส์ 603 00:27:48,040 --> 00:27:49,660 ฉันชอบชุดของเธอมาก 604 00:27:50,710 --> 00:27:51,610 ผมอยากดื่มอีกแก้ว 605 00:27:51,810 --> 00:27:53,150 คุณชอบเรื่อง กายส์แอนด์ดอลส์ 606 00:27:53,350 --> 00:27:55,030 แน่นอน ผมชอบ มันสนุก 607 00:27:55,230 --> 00:27:56,900 - ทัพแพนซ์ ดื่มไหม - ผมดู กายส์แอนด์ดอลส์ 608 00:27:57,100 --> 00:27:58,780 เอ้บ เป็นไปได้ไหมว่าคุณคิดผิด 609 00:27:58,980 --> 00:28:02,120 ว่าละครเวทีคืนนี้จริงๆ แล้ว ไม่ใช่การไตร่ตรองเรื่องพระเจ้า 610 00:28:02,320 --> 00:28:03,660 และการรักเพศเดียวกันที่แฝงไว้ 611 00:28:03,860 --> 00:28:07,430 แต่เป็นละครเวทีอ่อนหวาน ง่ายๆ เกี่ยวกับเด็กชายที่เสียสุนัขของเขาไป 612 00:28:07,930 --> 00:28:08,770 ไม่ 613 00:28:09,140 --> 00:28:11,380 มันเป็นไปไม่ได้เลยเหรอ ไม่ว่าในสถานการณ์ไหน 614 00:28:11,580 --> 00:28:15,130 ไม่ โรส และผมไม่รู้ว่าทำไม คุณถึงอารมณ์เสียกับเรื่องนี้ 615 00:28:15,330 --> 00:28:16,420 คุณว่าฉันโง่ 616 00:28:16,620 --> 00:28:18,840 ผมไม่ได้ว่าคุณโง่ 617 00:28:19,040 --> 00:28:24,270 ผมแค่บอกว่าคุณไม่เข้าใจละครเวทีเลย มันไม่เป็นไร 618 00:28:24,470 --> 00:28:25,390 เพราะฉันโง่ 619 00:28:25,590 --> 00:28:26,930 ถอยๆ 620 00:28:27,130 --> 00:28:31,730 โรส แค่เพราะคุณไม่เข้าใจ ผลงานที่มีธีมซับซ้อนแบบเรื่องนี้ 621 00:28:31,930 --> 00:28:34,580 ไม่ได้สะท้อนถึงความฉลาดของคุณ 622 00:28:34,920 --> 00:28:39,840 ผมไม่เข้าใจอะไรที่คุณทำเลย นั่นทำให้ผมโง่เหรอ 623 00:28:40,130 --> 00:28:42,300 - ฉันจะกินของหวาน - ฉันก็เหมือนกัน 624 00:28:42,550 --> 00:28:44,220 รู้อะไรไหม บางทีคุณอาจพูดถูก 625 00:28:44,420 --> 00:28:46,500 - ขอบคุณ - ลองถามคนที่เขียนบทกัน 626 00:28:46,700 --> 00:28:47,830 อะไรนะ ไม่ โรส 627 00:28:48,030 --> 00:28:51,710 อย่าไปขัดจังหวะมื้อหลังละครเปิดตัว จนกว่าจะมีรีวิวดีๆ ออกมา โรส 628 00:28:51,910 --> 00:28:55,090 ขอโทษนะคะ ฉันโรส ไวส์แมน ภรรยาของเอ้บ 629 00:28:55,290 --> 00:28:58,570 เราเพิ่งดูละครเวทีของคุณคืนนี้ แล้วคุณจะว่าอะไรไหมคะ 630 00:28:59,110 --> 00:29:00,050 คือผม... 631 00:29:00,250 --> 00:29:01,820 ขอบคุณมากค่ะ 632 00:29:02,150 --> 00:29:05,430 ฉันสงสัยว่าคุณจะบอกเราได้ไหมว่า คุณคิดว่าบทละครของคุณเกี่ยวกับอะไร 633 00:29:05,630 --> 00:29:09,230 เขาเขียนบท โรส เขารู้ว่ามันเกี่ยวกับอะไร สวัสดี คาร์ล 634 00:29:09,430 --> 00:29:10,190 สวัสดี เอ้บ 635 00:29:10,390 --> 00:29:12,310 ออกแบบเสียงได้เยี่ยม 636 00:29:12,510 --> 00:29:15,170 โอเค ได้ งั้นบอกฉันหน่อยค่ะ ละครเวทีของคุณเกี่ยวกับอะไร 637 00:29:15,670 --> 00:29:17,900 ตอนผมเป็นเด็ก ผมมีสุนัขชื่อทอม 638 00:29:18,100 --> 00:29:21,050 และมันตายอย่างกะทันหันช่วงหน้าร้อน และผมไม่เคยลืมมันได้เลย 639 00:29:22,720 --> 00:29:23,550 แค่นั้นเหรอคะ 640 00:29:24,630 --> 00:29:26,430 มันสร้างแผลใจมากครับ 641 00:30:02,460 --> 00:30:05,660 คุณไวส์แมน คุณนายไวส์แมน ยานูชเพิ่งขอฉันแต่งงานและฉันตอบตกลง 642 00:30:05,860 --> 00:30:06,580 เธอตอบตกลง 643 00:30:06,780 --> 00:30:08,040 - ฉันทำแซนด์วิชให้ไหมคะ - อะไรนะ 644 00:30:08,240 --> 00:30:10,290 ไม่ๆ คุณขอเธอแต่งงานเหรอ 645 00:30:10,490 --> 00:30:12,250 - และฉันตอบตกลง - เธอตอบตกลง 646 00:30:12,450 --> 00:30:13,250 รับออมเล็ตไหมคะ 647 00:30:13,450 --> 00:30:14,890 ไม่ ไม่เอาออมเล็ต 648 00:30:15,270 --> 00:30:17,000 เซลด้า ฉันดีใจกับคุณมาก 649 00:30:17,200 --> 00:30:18,940 ขอบคุณค่ะ คุณนายไวส์แมน 650 00:30:19,150 --> 00:30:20,720 ฉันจะเก็บกลีบกุหลาบหลังกินของหวาน 651 00:30:20,910 --> 00:30:22,430 คุณได้ผู้หญิงที่แสนวิเศษ 652 00:30:22,620 --> 00:30:25,860 ขอบคุณครับ คุณไวส์แมน ผมซ่อมไฟในตู้ผ้าลินินแล้ว 653 00:30:26,450 --> 00:30:28,470 ดี งั้นก็ราตรีสวัสดิ์ 654 00:30:28,670 --> 00:30:29,910 ใช่ ราตรีสวัสดิ์ 655 00:30:47,630 --> 00:30:48,810 ฉันล้างจานเสร็จแล้ว 656 00:30:49,010 --> 00:30:50,300 ผมย้ายเฟอร์นิเจอร์กลับเข้าที่แล้ว 657 00:30:50,510 --> 00:30:52,810 ช่างเป็นค่ำคืนที่แสนวิเศษ 658 00:30:53,810 --> 00:30:55,140 ต้องหยอดน้ำมันตรงประตู 659 00:32:35,200 --> 00:32:36,680 นี่ใช้แสดง 660 00:32:36,880 --> 00:32:38,980 - ต่อหน้าคนดูเป็นๆ เหรอ - โชคร้ายที่ใช่ 661 00:32:39,180 --> 00:32:40,020 เราทำงานหนักเกินไป 662 00:32:40,220 --> 00:32:42,520 ฉันแค่อยากให้มันดีขึ้นอีกหน่อย ขอร้อง ฉันรับทุกข้อเสนอแนะ 663 00:32:42,720 --> 00:32:44,820 อดัมว่าไง มาสิ ช่วยหน่อย ภรรยาผมอ้วนมากจน... 664 00:32:45,020 --> 00:32:46,070 หยาบคายจัง 665 00:32:46,270 --> 00:32:48,200 ไม่นะ คุณเล่นมุก "ภรรยาผมอ้วนมาก" ตลอด 666 00:32:48,400 --> 00:32:51,700 ภรรยาผมมีลูกสามคนแล้ว คุณลองลดน้ำหนักหลังมีลูกสามคนดูสิ 667 00:32:51,900 --> 00:32:53,990 - อัลวิน บทพร้อมหรือยัง - เกือบแล้ว 668 00:32:54,190 --> 00:32:56,160 - เพราะฉันควรเอาไปพิมพ์ได้แล้ว - แป๊บ ทรูดี้ 669 00:32:56,360 --> 00:32:57,330 ฉันควรเอาพิมพ์ดีดไปไหม 670 00:32:57,530 --> 00:32:58,540 จะทำให้คุณมีความสุขไหม ทรูดี้ 671 00:32:58,740 --> 00:32:59,710 เดี๋ยวกอร์ดอนจะต้องใช้ 672 00:32:59,910 --> 00:33:01,420 แม้แต่ฉันก็มีมุกเปิดตัวที่ดีกว่านั้น 673 00:33:01,620 --> 00:33:03,340 เราต้องทำงานจริงๆ ของเรา ให้เสร็จก่อน มิดจ์ 674 00:33:03,540 --> 00:33:05,210 เด็กนั่นน่าจะโดนเสาทิ่มหัว 675 00:33:05,410 --> 00:33:06,340 แต่มีคนใช้ไปแล้ว 676 00:33:06,540 --> 00:33:07,380 แล้วโพโก้สติ๊กล่ะ 677 00:33:07,580 --> 00:33:10,970 ให้ตายเหอะ จอร์จ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่ามันจะเกิดขึ้น 678 00:33:11,170 --> 00:33:13,030 เราจะแก้ไขปัญหานี้ กอร์ดอน 679 00:33:16,530 --> 00:33:17,520 ไม่มีใครเห็นเขาไปเหรอ 680 00:33:17,720 --> 00:33:18,680 เขานั่งอยู่ตรงเก้าอี้แต่งหน้า 681 00:33:18,880 --> 00:33:21,660 แซลลี่ไปเอาสำลีมาเพิ่ม พอเธอกลับมา เขาก็หายตัวไป 682 00:33:22,290 --> 00:33:23,560 ผมต้องรู้เรื่องนั้นด้วยเหรอ 683 00:33:23,760 --> 00:33:24,480 ไม่ค่ะ กอร์ดอน 684 00:33:24,680 --> 00:33:26,150 ข้อมูลนั้นเกี่ยวกับสถานการณ์นี้ไหม 685 00:33:26,350 --> 00:33:27,670 แค่บอกให้คุณรู้ค่ะ กอร์ดอน 686 00:33:27,870 --> 00:33:29,990 ขอบคุณ มีข้อเท็จจริงอื่นๆ ที่คุณอยากบอกเพิ่มเติมไหม 687 00:33:30,190 --> 00:33:31,490 ตอนนั้นอุณหภูมิห้องกี่องศา 688 00:33:31,690 --> 00:33:33,120 หนาวไหม เขาอาจต้องการสเวตเตอร์ 689 00:33:33,320 --> 00:33:35,370 นั่นอาจเป็นเหตุผล ที่ 20 นาทีก่อนออกอากาศ 690 00:33:35,570 --> 00:33:37,930 นักแสดงตลกของผมหายตัวไป และไม่มีใครสังเกตเห็น 691 00:33:38,180 --> 00:33:40,620 เช็กห้องเสื้อสเวตเตอร์หรือยัง เรามีห้องสเวตเตอร์ไหม 692 00:33:40,820 --> 00:33:41,750 เราอาจต้องมีห้องแบบนั้น 693 00:33:41,950 --> 00:33:44,290 จอร์จ โทรหาช่าง ผมต้องการ ติดตั้งห้องสเวตเตอร์เดี๋ยวนี้ 694 00:33:44,490 --> 00:33:45,460 คุณพูดจริงเหรอ 695 00:33:45,660 --> 00:33:47,550 ไม่ ผมไม่ได้พูดจริง เรื่องติดตั้งห้องสเวตเตอร์ 696 00:33:47,750 --> 00:33:49,760 ผมพูดจริงเรื่องที่แขกรับเชิญคนหนึ่งหายไป 697 00:33:49,960 --> 00:33:51,300 แล้วมีใครกำลังจัดการเรื่องนั้นไหม 698 00:33:51,500 --> 00:33:52,220 - ไมค์ - ผมจัดการอยู่ 699 00:33:52,420 --> 00:33:54,260 คุณเป็นคนจัดคิวแขกรับเชิญ หาแขกรับเชิญมาให้ผม 700 00:33:54,460 --> 00:33:55,450 - มาร์จ - คะ 701 00:33:55,650 --> 00:33:56,850 - ผมทำตัวแย่กับคุณใช่ไหม - ค่ะ 702 00:33:57,050 --> 00:33:58,520 ผมขอโทษ ซื้อดอกไม้ให้ตัวเองนะ ไมค์ 703 00:33:58,720 --> 00:34:00,060 ตอนนี้ผู้จัดการของเขาอยู่ในสาย 704 00:34:00,260 --> 00:34:02,100 เป็นไปได้ยังไง เขาออกไปเฉยๆ ได้ยังไง 705 00:34:02,300 --> 00:34:04,360 เขาไม่ปกติ เพราะแบบนั้นเขาถึงตลก 706 00:34:04,550 --> 00:34:06,400 - เขาไม่ได้ตลกขนาดนั้น - เขาอาจกลับมา 707 00:34:06,600 --> 00:34:07,820 ฉันว่าเขาไม่กลับมาค่ะ 708 00:34:08,020 --> 00:34:10,920 เขาเอาเสื้อโค้ท หมวกของเขา และแก้วกาแฟ กอร์ดอน ฟอร์ดโชว์ ไป 709 00:34:11,120 --> 00:34:15,280 จากนี้ไปห้ามให้แก้วกาแฟใครจนกว่า พวกเขาจะได้ออกรายการจริงๆ 710 00:34:15,480 --> 00:34:16,280 ชัดเจนไหม ไมค์ 711 00:34:16,480 --> 00:34:17,910 ห้ามแจกแก้วกาแฟจนหลังจบรายการ 712 00:34:18,110 --> 00:34:19,330 เรื่องนักแสดงตลกถึงไหนแล้ว 713 00:34:19,530 --> 00:34:20,370 พยายามเต็มที่อยู่ กอร์ดอน 714 00:34:20,570 --> 00:34:23,080 โอเค มองในแง่ดี มันคือช่วงสุดท้าย 715 00:34:23,280 --> 00:34:24,890 ถึงตอนนั้นผู้คนอาจจะเปลี่ยนช่องแล้ว 716 00:34:26,230 --> 00:34:27,290 นั่นคือแง่ดีเหรอ 717 00:34:27,490 --> 00:34:29,170 ผู้คนเปลี่ยนช่องก่อนรายการจบน่ะ 718 00:34:29,370 --> 00:34:32,300 ไม่ ผมหมายถึงทำไมเราไม่ขยายเวลา ให้แขกรับเชิญคนก่อนสุดท้ายล่ะ 719 00:34:32,500 --> 00:34:34,340 - คนจากสวนสัตว์บรองซ์ - พระเจ้า 720 00:34:34,540 --> 00:34:36,100 เราแค่ขอให้เขาเอาสัตว์ตัวที่สามมาด้วย 721 00:34:36,290 --> 00:34:39,450 ไม่ ผมจะไม่แกล้งทำเป็นสนใจสัตว์สามตัว 722 00:34:39,650 --> 00:34:40,770 แค่สองตัวผมก็ไม่สนใจแล้ว 723 00:34:40,970 --> 00:34:43,160 เอาสัตว์ตัวนึงไปตายได้ ผมอยากได้นักแสดงตลก 724 00:34:43,580 --> 00:34:44,410 นักเขียน 725 00:34:46,460 --> 00:34:47,540 ตั้งใจฟังให้ดี 726 00:34:48,870 --> 00:34:51,070 ตลกเดี่ยวไมโครโฟนห่วยแตก ที่เป็นเพื่อนกับพวกคุณ 727 00:34:51,270 --> 00:34:52,450 ที่เคยเรียนด้วยกัน 728 00:34:52,640 --> 00:34:54,610 ที่เคยเอาญาติคุณ คนที่อาจเป็นญาติคุณ 729 00:34:54,810 --> 00:34:56,280 โทรหา พาตัวมาที่นี่ ไมค์จะคัดเลือก 730 00:34:56,480 --> 00:34:58,990 และแม้ว่าพวกเขาจะห่วยแตก พวกเขาจะยังได้รับคำชม 731 00:34:59,190 --> 00:35:01,330 ขอย้ำ ใครก็ตามที่มี ชุดการแสดงแบบเป๊ะๆ หกนาที 732 00:35:01,530 --> 00:35:02,850 มันเป็นวันโชคดีของพวกเขา 733 00:35:03,100 --> 00:35:05,620 ไมค์ คุณเอารายชื่อคนติดต่อ ไปที่ห้องทำงานผมเดี๋ยวนี้ 734 00:35:05,820 --> 00:35:06,600 ครับ 735 00:35:11,190 --> 00:35:12,800 เร็วเข้า ทุกคน ต้องมีคนรู้จักที่ใช้ได้บ้าง 736 00:35:13,000 --> 00:35:14,130 นี่ อัลวิน ผมรู้ 737 00:35:14,330 --> 00:35:15,780 ผมมีมุกที่ใช้ได้เป็นโหล 738 00:35:16,030 --> 00:35:17,010 ไม่เหรอ ไม่มีเลยเหรอ 739 00:35:17,210 --> 00:35:18,360 เซซิล แล้วพ่อคุณล่ะ 740 00:35:19,030 --> 00:35:22,910 นี่จะเป็นบ้านที่สวยมากๆ นะ 741 00:35:23,330 --> 00:35:26,790 ดังนั้นฉันจะขอบคุณมาก ถ้าแกไม่ขี้ใส่มันทันที 742 00:35:27,500 --> 00:35:30,790 และแกมีพื้นที่ทั้งเมืองอยู่ข้างนอกไง ขี้ให้สาแก่ใจแกเลย 743 00:35:32,420 --> 00:35:36,050 ซูซี ไมเยอร์สัน ใช่ๆ เธออยู่นี่ มิดจ์โทรมา 744 00:35:37,760 --> 00:35:38,530 ว่าไง 745 00:35:38,730 --> 00:35:41,990 คำถาม คุณจะเดือดร้อนมากแค่ไหน ถ้าวันนี้ฉันไม่แสดงโชว์ขยะ 746 00:35:42,190 --> 00:35:43,830 - หมายถึงจะเสียแขนขากี่ข้างเหรอ - ใช่ 747 00:35:44,030 --> 00:35:45,160 - ฉันจะคิดถึงมันไหมเหรอ - ถูก 748 00:35:45,360 --> 00:35:46,770 สี่ข้างและฉันจะคิดถึงมัน 749 00:35:47,390 --> 00:35:49,000 คืนนี้ฉันอาจจะได้ออกรายการ 750 00:35:49,200 --> 00:35:50,060 รายการอะไร 751 00:35:50,350 --> 00:35:51,350 กอร์ดอน ฟอร์ดโชว์ 752 00:35:51,730 --> 00:35:52,810 แม่งเอ๊ย 753 00:35:53,150 --> 00:35:54,420 "แม่ง" แบบดีหรือไม่ดี 754 00:35:54,620 --> 00:35:55,720 ตอนนี้ "แม่ง" ไม่ดี 755 00:35:55,920 --> 00:35:57,930 แต่มันอาจกลายเป็น "แม่ง" ดี ถ้าเธอได้ออกรายการ 756 00:35:58,130 --> 00:36:00,810 หลักๆ แล้วมันคือ "แม่ง" ไม่แน่นอน เกิดอะไรขึ้น 757 00:36:01,000 --> 00:36:03,280 เกิดเรื่องขึ้นที่นี่ อยู่ใกล้โทรศัพท์ไว้นะ เดี๋ยวฉันโทรกลับ 758 00:36:04,740 --> 00:36:06,640 ดิลเลอร์อยู่ที่ปารีส ชไรเบอร์อยู่ที่เดนเวอร์ 759 00:36:06,840 --> 00:36:09,540 ซาห์ลป่วย สติลเลอร์ตอบตกลง เมียร่าตอบว่าไม่ 760 00:36:10,080 --> 00:36:12,070 เธอไม่มีทางให้อภัยเรื่องความเห็นต้นแขน 761 00:36:12,270 --> 00:36:14,490 รอคำตอบจากสตอร์ชและอัลเลนอยู่ ให้ผมติดต่อโฮปไหม 762 00:36:14,680 --> 00:36:17,130 ไม่ แม่ง ติดต่อไป 763 00:36:17,460 --> 00:36:18,800 เยี่ยม เดี๋ยวมานะ 764 00:36:22,260 --> 00:36:23,510 - กอร์ดอน - ว่าไง 765 00:36:25,470 --> 00:36:26,600 ขอฉันลงสนาม โค้ช 766 00:36:27,220 --> 00:36:28,000 อะไรนะ 767 00:36:28,200 --> 00:36:29,330 ฉันมีมุกพร้อมแสดง 20 นาที 768 00:36:29,530 --> 00:36:31,170 ที่ออกอากาศได้ มีหลากหลายประเด็น 769 00:36:31,370 --> 00:36:32,960 มีมุกครอบครัว มุกการเมือง 770 00:36:33,160 --> 00:36:35,270 มุกครอบครัวทางการเมือง ฉันพร้อม 771 00:36:35,860 --> 00:36:36,690 สำหรับอะไร 772 00:36:37,190 --> 00:36:38,030 สำหรับออกรายการ 773 00:36:38,570 --> 00:36:39,400 รายการนี้เหรอ 774 00:36:39,740 --> 00:36:41,570 ใช่ มีรายการอะไรอื่นอีก 775 00:36:42,610 --> 00:36:44,110 ทีน่า ผมขอเวลาแป๊บนึงได้ไหม 776 00:36:44,360 --> 00:36:46,310 - อย่าแตะจมูกนะ - ผมจะไม่แตะจมูก 777 00:36:46,510 --> 00:36:47,490 อย่าแตะจมูกเขานะ 778 00:36:49,620 --> 00:36:52,160 แล้วคุณคิดว่าไงคะ 779 00:36:52,830 --> 00:36:54,360 ผมคิดว่าใช่ คุณไม่ควรแตะจมูกผม 780 00:36:54,560 --> 00:36:56,940 เถอะนะคะ มันแก้ปัญหาของคุณได้ ฉันอยู่ตรงนี้แล้ว 781 00:36:57,140 --> 00:36:59,410 ฉันจะไม่หายตัวไปไหน และฉันเพิ่งทำผมเสร็จ 782 00:36:59,600 --> 00:37:00,820 - มิดจ์ - ฉันจะให้ทีมอนุมัติมุก 783 00:37:01,020 --> 00:37:03,200 ฉันจะถามความคิดเห็นของอัลวินด้วย 784 00:37:03,400 --> 00:37:04,160 ไม่มีทางหรอก 785 00:37:04,360 --> 00:37:05,220 ทำไมคะ 786 00:37:06,600 --> 00:37:07,640 ขอบคุณสำหรับข้อเสนอ 787 00:37:09,010 --> 00:37:10,330 นี่เพราะฉันไม่ไปเดตกับคุณเหรอ 788 00:37:10,530 --> 00:37:12,460 - ผมว่าเรื่องนั้นยังไม่แน่นอน - แน่นอนแล้ว 789 00:37:12,660 --> 00:37:13,500 ที่ผมจำได้ไม่ใช่อย่างนั้น 790 00:37:13,700 --> 00:37:15,340 เรื่องเดตคุณ เหตุการณ์เดรฟุส แน่นอนแล้ว 791 00:37:15,540 --> 00:37:16,760 นี่ไม่ใช่เพราะคุณไม่เดตกับผม 792 00:37:16,960 --> 00:37:18,380 งั้นทำไมล่ะคะ ฉันสวยเกินไปเหรอ 793 00:37:18,580 --> 00:37:20,190 ไม่ แต่คุณสวยมาก 794 00:37:20,820 --> 00:37:22,640 ที่นี่เรามีกฎ ไม่เคยมีใครฝ่าฝืน 795 00:37:22,840 --> 00:37:24,970 คนที่ทำงานให้รายการจะออกรายการไม่ได้ 796 00:37:25,170 --> 00:37:27,220 นั่นเป็นกฎที่งี่เง่า เปลี่ยนกฏนั่นสิคะ 797 00:37:27,420 --> 00:37:28,430 ผมจะไม่เปลี่ยนกฎนั้น 798 00:37:28,630 --> 00:37:32,400 กอร์ดอน ฉันเป็นตลกเดี่ยวไมโครโฟน คุณเคยดูฉัน คุณชอบฉัน 799 00:37:32,600 --> 00:37:34,380 ผมชอบ ไม่มีข้อยกเว้น 800 00:37:34,580 --> 00:37:36,110 ฉันอยากนั่งโซฟาของคุณ 801 00:37:36,310 --> 00:37:38,150 - ได้สิ - ไม่ ไม่ใช่โซฟาตัวนั้น 802 00:37:38,350 --> 00:37:39,090 ขอโทษที 803 00:37:39,290 --> 00:37:40,070 นี่มันงี่เง่ามาก 804 00:37:40,270 --> 00:37:41,570 คุณมีช่วงว่างที่ต้องการแขกรับเชิญ 805 00:37:41,770 --> 00:37:45,410 คุณบอกและฉันยกคำพูดมา "นักแสดงตลก ห่วยแตก" คุณบอกว่าเอาห่วยๆ ได้ 806 00:37:45,610 --> 00:37:46,800 รู้ไหมว่าราล์ฟแสดงเดี่ยวไมค์ 807 00:37:47,180 --> 00:37:48,540 ฉันไม่รู้เรื่องนั้น 808 00:37:48,740 --> 00:37:52,560 ราล์ฟอยากออกรายการมาก ราล์ฟจะไม่มีวันได้ออกรายการ 809 00:37:52,980 --> 00:37:55,190 - โอเค แต่... - เซซิลก็เป็นตลก เก่งด้วย 810 00:37:55,520 --> 00:37:56,810 เซซิลจะไม่มีวันได้ออกรายการ 811 00:37:57,020 --> 00:37:58,340 - เมลแสดงตลก - ฉันรู้เรื่องเมล 812 00:37:58,540 --> 00:38:01,340 ทำงานตลอดเวลา ผู้คนรักเขา เมลจะไม่มีวันได้ออกรายการ 813 00:38:01,540 --> 00:38:03,530 นี่เป็นกฎตามอำเภอใจ 814 00:38:04,070 --> 00:38:05,900 วิลลี่ลองแล้ว คุณรู้จักวิลลี่ไหม 815 00:38:06,150 --> 00:38:07,510 รปภ.น่ะเหรอคะ 816 00:38:07,710 --> 00:38:11,740 นักร้อง เสียงบาริโทนเพราะมาก วิลลี่จะไม่มีวันได้ออกรายการ 817 00:38:12,080 --> 00:38:13,560 - กอร์ดอน - คุณทำงานที่นี่ได้เงินดีไหม 818 00:38:13,760 --> 00:38:14,560 ดีค่ะ 819 00:38:14,760 --> 00:38:16,420 เงินเดือนโอเคดีนะ 820 00:38:17,420 --> 00:38:18,380 นั่นน่าจะพอแล้ว 821 00:38:20,210 --> 00:38:21,170 งั้นเดาว่าคงแค่นั้น 822 00:38:22,050 --> 00:38:22,880 แค่นั้นแหละ 823 00:38:24,970 --> 00:38:26,220 ขอบคุณที่สละเวลาค่ะ 824 00:38:26,680 --> 00:38:28,620 ทีนี้ฉันต้องไปแล้ว ไม่งั้นฉันจะไปแสดงขยะสาย 825 00:38:28,820 --> 00:38:32,140 ผมไม่เข้าใจเรื่องที่คุณพูดเลย บอกให้ทีน่ากลับเข้ามาที 826 00:38:33,180 --> 00:38:34,390 เขาแตะจมูกของเขา 827 00:38:34,640 --> 00:38:35,560 ผมไม่ได้แตะ 828 00:38:36,810 --> 00:38:37,840 ฉันจะไม่ใส่ชุดนั้น 829 00:38:38,040 --> 00:38:39,210 ฉันจะจ่ายให้เพิ่มสิบดอลลาร์ 830 00:38:39,410 --> 00:38:40,340 น่าอาย 831 00:38:40,540 --> 00:38:42,050 ชุดที่ใส่อยู่ตอนนี้ดีขึ้นเหรอ 832 00:38:42,250 --> 00:38:43,030 ซูซี 833 00:38:43,360 --> 00:38:45,760 เธอมาทำอะไรที่นี่ เกิดอะไรขึ้นกับที่ว่าจะได้ออกรายการล่ะ 834 00:38:45,960 --> 00:38:48,470 มันจะไม่เกิดขึ้น นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้น ฉันขอชุดของฉันคืนได้ไหม 835 00:38:48,670 --> 00:38:51,620 - ฉันไม่เข้าใจ - นักเขียนไม่มีวันได้ออกรายการ ไม่เลย 836 00:38:51,910 --> 00:38:54,060 เธอพูดเรื่องบ้าอะไร ไปได้แล้ว 837 00:38:54,260 --> 00:38:55,410 ได้ เอานี่ 838 00:38:56,370 --> 00:38:57,820 มันเป็นกฎ ไม่เคยมีใครฝ่าฝืน 839 00:38:58,010 --> 00:39:00,400 ฉันจะไม่มีวันได้ออกรายการ กอร์ดอน ฟอร์ดโชว์ 840 00:39:00,600 --> 00:39:01,360 แม่งเอ๊ย 841 00:39:01,560 --> 00:39:02,700 "แม่ง" ดีหรือ "แม่ง" ไม่ดี 842 00:39:02,890 --> 00:39:04,110 "แม่ง" โคตรไม่ดีเลย 843 00:39:04,310 --> 00:39:07,600 ฉันเห็นด้วยว่า "แม่ง" โคตรไม่ดี "โคตรกาก" และ "ระยำ" มาก 844 00:39:07,800 --> 00:39:09,680 - มันเป็นกฎงี่เง่า - ใช่แล้ว 845 00:39:10,340 --> 00:39:13,160 ถ้าคุณไม่ว่าอะไร ฉันจะไปจัดการเรื่องนี้ให้มันจบๆ ไป 846 00:39:13,360 --> 00:39:14,350 แม่ครับ แม่ 847 00:39:15,930 --> 00:39:17,890 อีธาน ไง ลูกรัก 848 00:39:18,390 --> 00:39:19,630 เรามาดูการแสดง 849 00:39:19,830 --> 00:39:21,010 ลูกรู้เรื่องการแสดงได้ยังไง 850 00:39:21,200 --> 00:39:21,960 คุณเชิญเรามา 851 00:39:22,160 --> 00:39:23,380 เวร ใช่แล้ว 852 00:39:23,580 --> 00:39:24,380 เราเกือบไม่ได้มา 853 00:39:24,580 --> 00:39:27,570 จู่ๆ เอสเธอร์ก็ตัดสินใจว่า เบื่อที่จะฟังเสียงครอบครัวเรา 854 00:39:28,570 --> 00:39:30,680 ผมต้องติดสินบนด้วยไอศกรีม และพาไปร้านของเล่น 855 00:39:30,880 --> 00:39:32,030 ลูกเป็นอัจฉริยะ 856 00:39:32,740 --> 00:39:33,580 คุณโอเคไหม 857 00:39:33,780 --> 00:39:34,850 โอเค ฉันสบายดี 858 00:39:35,050 --> 00:39:36,190 คุณจำได้ใช่ไหมว่าเราจะมา 859 00:39:36,390 --> 00:39:38,860 จำได้ ทันทีที่ทุกคนมาถึง 860 00:39:39,060 --> 00:39:39,820 อยากให้เราไปไหม 861 00:39:40,010 --> 00:39:44,920 ไม่ๆ อยู่เถอะ สนุกกับการแสดง วันนี้ฉันแค่เจอเรื่องแย่ แค่นั้นเอง 862 00:39:45,120 --> 00:39:46,920 - ทำไม มีปัญหาที่ทำงานเหรอ - ก็... 863 00:39:47,260 --> 00:39:48,530 พูดมากเกินไป 864 00:39:48,730 --> 00:39:50,550 ให้ตายสิ อยู่ผิดครอบครัวแล้วละลูก 865 00:39:50,970 --> 00:39:52,700 โอเค มีฮอตด็อกอยู่ตรงไหนสักแห่ง 866 00:39:52,900 --> 00:39:55,180 หาให้ลูกๆ กินนะ เดี๋ยวเจอกันหลังแสดง 867 00:39:56,430 --> 00:39:57,270 นี่ 868 00:39:59,140 --> 00:40:03,230 แค่... บางวัน มันยากกว่าวันอื่นๆ น่ะ รู้ไหม 869 00:40:03,900 --> 00:40:05,650 ใช่ ผมรู้ 870 00:40:10,610 --> 00:40:13,120 - พ่อจ๋า พ่อ - นี่ เอสเธอร์ 871 00:40:13,320 --> 00:40:14,560 ประชาชนได้พูดแล้ว 872 00:40:14,760 --> 00:40:18,910 บริษัทจัดการของเสีย ละครเพลงสามองก์ เป็นการแสดงฮิต 873 00:40:19,200 --> 00:40:21,500 รับชมตอนนี้ที่เวทีหลัก 874 00:40:29,340 --> 00:40:33,180 ตอนนี้ผมเข้านอน ผมอธิษฐานต่อพระเจ้าให้รักษาจิตวิญญาณ 875 00:40:33,470 --> 00:40:36,640 ได้โปรดอวยพรให้พ่อกับแม่ และน้องชายผมด้วย 876 00:40:42,020 --> 00:40:43,670 และพระเจ้า ที่สำคัญโปรดอวยพรให้นิวยอร์ก 877 00:40:43,870 --> 00:40:45,770 ให้ตายเถอะ ในนั้นร้อนมาก 878 00:40:48,940 --> 00:40:49,780 เล่นต่อสิ 879 00:40:51,150 --> 00:40:55,430 โปรดอวยพรให้นิวยอร์กซิตี เมืองที่ยอดเยี่ยมที่สุดในโลก 880 00:40:55,630 --> 00:40:58,410 ผมโชคดีมากที่ได้อยู่ที่นี่ อาเมน 881 00:40:59,790 --> 00:41:02,900 เด็กคนนี้จะโดนเพื่อนแกล้งต่อไปอีกสิบปี 882 00:41:03,100 --> 00:41:04,080 นี่ ทุกคน เขาหลับแล้ว 883 00:41:11,050 --> 00:41:15,010 คุณโทรเรียกใครเพื่อมาเก็บขยะ ที่รถเก็บขยะของเมืองไม่แตะต้อง 884 00:41:15,470 --> 00:41:19,350 ใครกันที่มีความรู้ที่ได้มาอย่างยากลำบาก เรื่องขยะอันตรายและอะไรแบบนั้น 885 00:41:19,850 --> 00:41:24,090 ใครกันที่โผล่มายามค่ำคืนไม่เป็นเป้าสายตา และหายไปเมื่อเริ่มต้นวันใหม่ 886 00:41:24,290 --> 00:41:26,670 - คุณมีของเป็นกอง... - เต็มตารางเมตร 887 00:41:26,870 --> 00:41:30,400 ใครกันที่จะเก็บมันไป 888 00:41:31,530 --> 00:41:34,010 คนเก็บขยะส่วนตัวของคุณทำได้ 889 00:41:34,210 --> 00:41:35,470 เขาจะมาและ... 890 00:41:35,670 --> 00:41:40,450 คนเก็บขยะส่วนตัวของคุณทำได้ 891 00:41:49,840 --> 00:41:51,320 "สูดกลิ่นอากาศสดชื่นหอมหวาน 892 00:41:51,520 --> 00:41:52,950 "คุณไม่มีทางรู้เลยว่าเมื่อคืน 893 00:41:53,150 --> 00:41:56,310 "มีขยะกองโตสูงเท่าช้าง 894 00:41:56,510 --> 00:41:58,500 "สูงมากพอ จนนักร้องครอบครัวตระกูลแทรปป์ 895 00:41:58,700 --> 00:42:00,680 "ปีนขึ้นไปเพื่อหนีจากพวกนาซีได้ 896 00:42:01,680 --> 00:42:04,680 "นั่นสูงไม่เบาเลยนะ แต่ตอนนี้ดูสิ มันหายไปแล้ว 897 00:42:05,190 --> 00:42:07,960 "ตอนนี้สิ่งที่คุณเห็นคือทางเท้าสะอาดมาก จนคุณวางของกินบนพื้นได้ 898 00:42:08,160 --> 00:42:10,770 "ถนนแวววาวเป็นประกาย จนคุณเห็นเงาสะท้อนของตัวเอง 899 00:42:11,900 --> 00:42:13,610 "ดูเหมือนฉันต้องโกนหนวดนะเนี่ย" 900 00:42:15,990 --> 00:42:17,810 มุกนั้นมีคนชอบแล้ว 901 00:42:18,010 --> 00:42:18,820 อะไรวะเนี่ย 902 00:42:19,070 --> 00:42:19,850 เอ็กซ์ตราๆ 903 00:42:20,050 --> 00:42:21,140 นั่นเด็กส่งหนังสือพิมพ์ 904 00:42:21,340 --> 00:42:25,120 เขาส่งหนังสือพิมพ์ ซึ่งจะกลายเป็นขยะ ย้อนแย้งดี 905 00:42:25,330 --> 00:42:27,820 มีแม่และลูกๆ 906 00:42:28,020 --> 00:42:31,260 ผู้ชายถือกระเป๋าเอกสาร ซึ่งเป็นพ่อของเด็กน้อยตรงนั้นสักคน 907 00:42:31,460 --> 00:42:34,630 เห็นได้ชัดว่าสิ่งหนึ่งที่คนพวกนี้ ไม่ได้โยนทิ้งไปคือยาบ้า 908 00:42:35,050 --> 00:42:36,090 ไม่ใช่เหรอ 909 00:42:36,420 --> 00:42:38,370 อะไรนะ ใช่ เดี๋ยว 910 00:42:38,570 --> 00:42:40,640 โอเค ฉันพูดถึงตรงนี้ โอเค 911 00:42:40,840 --> 00:42:42,430 คุณไม่ได้พลาดอะไรมากนัก เชื่อฉันสิ 912 00:42:42,850 --> 00:42:44,210 "ไม่จ้ะ หนูน้อย ไม่ใช่ 913 00:42:44,410 --> 00:42:48,090 "เมืองนี้แค่ทิ้งขยะเล็กน้อย ของจำนวนขยะที่ถูกทิ้งไปทั้งหมด 914 00:42:48,290 --> 00:42:50,210 "ขยะที่จัดการได้ง่ายๆ น่ะ แต่เราอยู่ในเมืองใหญ่ 915 00:42:50,410 --> 00:42:53,530 เรามีขยะของเมืองใหญ่ คุณเห็นประเด็นฉันไหม 916 00:42:53,980 --> 00:42:56,700 บริษัทรื้อถอนและจัดการของเสียคืออะไร 917 00:42:56,990 --> 00:42:59,350 พระเจ้า นั่นน่ารำคาญชะมัด ยังไงก็ตาม 918 00:42:59,550 --> 00:43:01,700 ครั้งหนึ่งเคยมีต้นไม้ 919 00:43:01,950 --> 00:43:04,450 และทะเลสีฟ้าใส 920 00:43:04,740 --> 00:43:07,400 แต่ตอนนี้ทารกทุกคน เกิดมาพร้อมโรคพิษสุนัขบ้า 921 00:43:07,600 --> 00:43:09,290 และมีเคราแพะเต็มหน้า 922 00:43:10,830 --> 00:43:13,550 เลี้ยงดูยากลำบาก 923 00:43:14,300 --> 00:43:17,050 เราเคยมีช่วงเวลาที่ดีกว่านี้ 924 00:43:18,800 --> 00:43:19,990 ขยะ 925 00:43:20,190 --> 00:43:22,660 - ชีวิตนี้ไม่ยุติธรรม - หมอกควัน 926 00:43:22,860 --> 00:43:25,210 - เกินเยียวยา - ความตาย 927 00:43:25,410 --> 00:43:26,540 คุณขอความเมตตา 928 00:43:26,740 --> 00:43:28,000 เวลาที่คุณไปนิวเจอร์ซีย์ 929 00:43:28,200 --> 00:43:29,770 เพื่อสูดอากาศบริสุทธิ์ 930 00:43:29,970 --> 00:43:31,260 - โฮโบเกน - ใกล้เกินไป 931 00:43:31,450 --> 00:43:33,920 หมอกควันพิษหอมหวาน 932 00:43:34,120 --> 00:43:37,700 เราเคยมีช่วงเวลาที่ดีกว่านี้ 933 00:43:37,900 --> 00:43:39,140 บอกเลยว่า สุขอนามัยดีๆ ที่จ่ายไป 934 00:43:39,340 --> 00:43:41,610 นี่ มันเกิดเรื่องบ้าอะไรบนเวที 935 00:43:42,120 --> 00:43:43,100 อะไร มันคือการแสดงขยะ 936 00:43:43,300 --> 00:43:45,440 ไม่ ไม่ใช่ เธอทำการแสดงพังพินาศ 937 00:43:45,640 --> 00:43:46,900 แถมยังจำบทไม่ได้ 938 00:43:47,100 --> 00:43:49,270 - คุณต้องการอะไรจากฉัน - ผมต้องการสิ่งที่สัญญาไว้ 939 00:43:49,470 --> 00:43:50,610 เธอก็อยู่บนเวที ใส่ชุดแสดง 940 00:43:50,810 --> 00:43:52,360 เธอมีปัญหาตั้งแต่ต้น 941 00:43:52,560 --> 00:43:53,740 เธอไม่ยอมใช้ซิการ์ 942 00:43:53,940 --> 00:43:54,820 ไม่มีใครคิดถึงซิการ์หรอก 943 00:43:55,020 --> 00:43:56,660 - ผมขอให้คุณช่วย - ฉันรู้ 944 00:43:56,850 --> 00:43:58,660 และผมนึกว่าคุณจะช่วยอย่างจริงจัง 945 00:43:58,860 --> 00:44:00,030 ฉันช่วยอย่างจริงจังแล้ว 946 00:44:00,230 --> 00:44:01,490 คุณว่านี่ดูจริงจังเหรอ 947 00:44:01,690 --> 00:44:03,910 ตอนนี้จะไม่เหมาะหรือเปล่า ถ้าถามว่าแม่เขาอยู่ไหน 948 00:44:04,110 --> 00:44:05,870 นั่นดูเหมือนคนแสดงอารมณ์ฉุนเฉียว 949 00:44:06,070 --> 00:44:08,170 และผมไม่ชอบอารมณ์ฉุนเฉียว 950 00:44:08,370 --> 00:44:10,840 ฟังนะ ครั้งหน้าถ้าผมขอให้ช่วย... 951 00:44:11,040 --> 00:44:12,650 - ครั้งหน้าเหรอ - ใช่ ครั้งหน้า 952 00:44:13,100 --> 00:44:14,590 นี่ถือว่าตอบแทนกันแล้ว แฟรงค์ 953 00:44:14,790 --> 00:44:16,680 พูดเรื่องบ้าอะไรเนี่ย 954 00:44:16,870 --> 00:44:18,260 เราตอบแทนกันแล้ว จบแล้ว 955 00:44:18,460 --> 00:44:19,470 จบเหรอ จบเหรอ 956 00:44:19,670 --> 00:44:22,260 มันไม่จบ ซูซี เราเป็นเจ้าของคุณ 957 00:44:22,460 --> 00:44:25,600 สามสิบเปอร์เซ็นต์ของทุกอย่างที่คุณทำ ทุกอย่างที่คุณแตะต้อง 958 00:44:25,800 --> 00:44:27,770 ทุกอย่างที่เธอแตะต้อง นั่นคือข้อตกลง 959 00:44:27,970 --> 00:44:30,110 ใช่ แต่นั่นมันก่อนที่เราตกลงเรื่องนี้ 960 00:44:30,300 --> 00:44:32,610 ซูซี ผมว่าคุณมีปัญหาเรื่องความเข้าใจ 961 00:44:32,810 --> 00:44:35,190 ไม่ ไม่ใช่นะ เรื่องนี้ควรทำให้เราหายกันสิ 962 00:44:35,390 --> 00:44:39,050 เราไม่มีทางหายกัน นี่แหละ นี่คือสถานการณ์ที่เป็นอยู่ 963 00:44:41,050 --> 00:44:41,830 นานแค่ไหน 964 00:44:42,020 --> 00:44:44,540 ตราบเท่าที่คุณคือ นังบ้า ซูซี ไมเยอร์สันไง 965 00:44:44,740 --> 00:44:47,600 ทีนี้ก็คิดใหม่ และทำให้เธอคิดใหม่ได้แล้ว 966 00:44:48,390 --> 00:44:52,060 และอย่ามาทำการผลิต ละครเพลงของเราพังอีก 967 00:44:53,600 --> 00:44:56,560 ครั้งนี้จะมีเทคโนโลยีมาเกี่ยว 968 00:44:58,270 --> 00:45:00,680 ใช่ เดาว่าระหว่างที่เขาไว้อาลัย เด็กน้อยจอมตีลังกา 969 00:45:00,880 --> 00:45:03,530 ฉันควรบอกคุณถึงวิธีทั้งหมด ที่ขยะทำให้คุณตายได้ 970 00:45:04,280 --> 00:45:05,470 บ๊ายบาย เบอร์ดี้ ตอนสองทุ่ม 971 00:45:05,670 --> 00:45:06,570 เกิดเรื่องอะไรขึ้น 972 00:45:06,950 --> 00:45:08,690 นี่งานแสดงสินค้านะ ไปหาซื้อยางรถไป 973 00:45:08,890 --> 00:45:11,100 ทำไมมิดจ์ถึงยอมแพ้บนเวที เธอไม่เคยยอมแพ้บนเวที 974 00:45:11,300 --> 00:45:14,190 ฉันไม่รู้ โจล คืนนี้มันห่วย คุณไปขอเงินคืนสิ 975 00:45:14,390 --> 00:45:15,540 พวกนั้นเป็นใคร ซูซี 976 00:45:15,750 --> 00:45:17,070 - ไม่ใช่คนสำคัญ - ดูแล้วไม่น่าใช่ 977 00:45:17,270 --> 00:45:18,800 - จริงๆ นะ - คุณทำพวกนั้นโกรธเหรอ 978 00:45:19,590 --> 00:45:20,590 อย่ามายุ่งกับฉัน 979 00:45:21,210 --> 00:45:24,010 คุณทำอะไรลงไป ทำไมพวกเขาถึงข่มขู่คุณ 980 00:45:24,340 --> 00:45:26,660 พวกเขามองมิดจ์เหมือนเธอเป็นสินค้า 981 00:45:26,860 --> 00:45:27,620 ไม่รู้เลย 982 00:45:27,820 --> 00:45:29,210 คุณพาเธอไปพัวพันกับอะไรรึเปล่า 983 00:45:29,410 --> 00:45:31,210 มีอะไร "ผู้จัดการ" ไปยุ่งกับพวกมาเฟียเหรอ 984 00:45:31,410 --> 00:45:32,290 - เปล่า - เปล่าเหรอ 985 00:45:32,490 --> 00:45:34,540 ที่นี่ดูเหมือนภาคต่อ ของการประชุมสุดยอดมาเฟีย 986 00:45:34,740 --> 00:45:36,860 - ฉันต้องไปแล้ว - นี่ มองผมสิ 987 00:45:37,940 --> 00:45:39,760 - คุณจัดการเรื่องนี้ได้ไหม - ได้ 988 00:45:39,960 --> 00:45:41,390 - คุณต้องการให้ช่วยไหม - ไม่ 989 00:45:41,580 --> 00:45:43,510 ภรรยาผมเดือดร้อนแค่ไหน กับเรื่องวุ่นวายที่คุณก่อ 990 00:45:43,710 --> 00:45:45,010 ไปทำหน้าที่พี่เลี้ยงต่อเถอะนะ โจล 991 00:45:45,210 --> 00:45:46,070 ไปตายซะไป 992 00:45:46,450 --> 00:45:47,600 คุณไม่น่ารักหรอก 993 00:45:47,800 --> 00:45:51,190 ถึงจะแต่งตัวเหมือนเด็กในการ์ตูน ผมอยากรู้ว่าคุณเดือดร้อนอะไร 994 00:45:51,390 --> 00:45:53,250 โอเค ขอบคุณที่แวะมานะ 995 00:45:53,790 --> 00:45:55,170 ผมจะหาคำตอบให้ได้ ซูซี 996 00:45:55,540 --> 00:45:57,030 ผมจะสืบให้รู้ต้นตอของเรื่อง 997 00:45:57,230 --> 00:45:59,170 ที่คุณทำพินาศอีกครั้ง คุณได้ยินไหม 998 00:45:59,460 --> 00:46:03,090 ลาก่อน ขยะที่ทิ้งผิดที่ 999 00:46:03,720 --> 00:46:07,680 ลาก่อน ควันที่เราได้ลิ้มรส 1000 00:46:09,550 --> 00:46:12,680 สวัสดี บริษัท 1001 00:46:13,020 --> 00:46:18,060 บริษัทจัดการของเสีย 1002 00:46:18,270 --> 00:46:23,610 เอามันไปทิ้ง ขยะ 1003 00:46:24,740 --> 00:46:26,200 เธออายุเท่าไหร่ 30 เหรอ 1004 00:46:27,110 --> 00:46:28,430 นี่มันน่าตื่นเต้นจริงๆ 1005 00:46:28,630 --> 00:46:31,580 เราไม่เคยถูกขอให้ทำช่วงที่สาม ใช่ไหม คูเปอร์ 1006 00:46:31,910 --> 00:46:33,870 คุณแน่ใจนะว่าไม่อยากเอาปลวกให้มันกิน 1007 00:46:34,700 --> 00:46:36,330 - ผมแน่ใจ - คุณพลาดแล้วละ 1008 00:46:36,580 --> 00:46:39,750 และเราตัดกลับจากโฆษณา ในสาม สอง... 1009 00:46:47,550 --> 00:46:48,830 ขอต้อนรับกลับมาทุกคน และใช่ 1010 00:46:49,030 --> 00:46:51,580 เรายังอยู่กับฮาร์ต บัคลีย์ แขกรับเชิญจากสวนสัตว์บรองซ์ 1011 00:46:51,780 --> 00:46:53,600 และผมไม่อยากเชื่อว่าผมจะโชคดีอย่างนี้ 1012 00:46:53,970 --> 00:46:56,710 แต่เขายังมีสัตว์ที่น่ารักอีกตัวหนึ่ง มาให้เราได้เจอ ดังนั้น... 1013 00:46:56,910 --> 00:46:59,560 ขอโทษนะคะ คุณ นี่ห้องน้ำหญิงหรือเปล่า 1014 00:47:03,440 --> 00:47:05,610 ใครจะไปรู้เนี่ย โซฟี เลนนอน 1015 00:47:07,360 --> 00:47:09,570 ยินดีมากเลยครับที่ได้เจอ 1016 00:47:09,990 --> 00:47:12,290 ระวัง กอร์ดอน การแต่งงานครั้งที่ห้าของฉันเริ่มแบบนี้ 1017 00:47:12,490 --> 00:47:13,580 ชีวิตคู่ครั้งที่สี่ของฉันก็จบ 1018 00:47:23,550 --> 00:47:25,960 นั่นเป็นการทักทายที่ดีมากเลย 1019 00:47:26,760 --> 00:47:31,050 สวัสดี ฉันว่าเมื่อคืน ฉันใส่หนังน้องชายแกไปร้านเดลโมนิโค 1020 00:47:32,140 --> 00:47:34,540 เราดีใจที่ได้พบคุณ โซฟี นี่ คุณอยากได้ปลวกไหม 1021 00:47:34,740 --> 00:47:35,560 อาจจะทีหลังค่ะ 1022 00:47:36,810 --> 00:47:39,940 โซฟี เลนนอน อย่างที่ทุกคนรู้ เป็นพิธีกรเกมโชว์ยอดฮิต เซคันส์เคาต์ 1023 00:47:41,400 --> 00:47:44,320 ขอบคุณค่ะ รายการฮิตใช่ไหมล่ะคะ 1024 00:47:44,570 --> 00:47:47,180 ทีนี้ บอกด้วยถ้าผมพูดผิด แต่สตูดิโอของคุณอยู่ถัดไปใช่ไหม 1025 00:47:47,380 --> 00:47:48,090 ฉันว่าใช่นะคะ 1026 00:47:48,290 --> 00:47:50,530 แต่นี่เป็นครั้งแรกที่คุณมาเยี่ยมเรา 1027 00:47:50,740 --> 00:47:51,640 งั้นเหรอคะ 1028 00:47:51,840 --> 00:47:53,660 ผมไม่ได้อยากจะโม้นะ 1029 00:47:53,870 --> 00:47:56,350 แต่ผมว่าการที่ กอร์ดอน ฟอร์ดโชว์ ดีกับคุณมาก 1030 00:47:56,550 --> 00:47:58,020 อาจจะช่วยให้คุณได้ทำรายการฮิตด้วย 1031 00:47:58,220 --> 00:48:02,630 ใช่ค่ะ กอร์ดอน ตอนนั้นฉันอยู่จุดต่ำสุด คุณช่วยให้ฉันลุกขึ้นมาได้ 1032 00:48:03,210 --> 00:48:03,990 แล้วเกิดอะไรขึ้นครับ 1033 00:48:04,190 --> 00:48:06,250 คุณก็รู้จักฉันดี พอฉันลุกโด่ขึ้นมาได้แล้ว... 1034 00:48:09,800 --> 00:48:11,300 ส้นเท้า โซฟี ส้นเท้า 1035 00:48:11,510 --> 00:48:13,120 นี่ เราต้องคุยกัน 1036 00:48:13,320 --> 00:48:14,600 อะไรวะเนี่ย 1037 00:48:14,800 --> 00:48:16,410 ทำไมคุณไม่บอกฉันเรื่องกฎไร้สาระ 1038 00:48:16,610 --> 00:48:17,330 อะไรนะ 1039 00:48:17,530 --> 00:48:19,710 คนที่ทำงานในรายการ ออกรายการไม่ได้งั้นเหรอ 1040 00:48:19,910 --> 00:48:21,020 ใช่ แล้วไง 1041 00:48:21,310 --> 00:48:23,260 แล้วทำไมคุณไม่บอกฉันตอนที่คุณจ้างเธอ 1042 00:48:23,450 --> 00:48:24,860 ผมไม่ได้จ้างเธอนะเว้ย 1043 00:48:25,060 --> 00:48:25,880 อย่ามาแก้ตัว 1044 00:48:26,080 --> 00:48:27,320 แก้ตัวนิดหน่อย 1045 00:48:27,650 --> 00:48:28,550 คุณต้องแก้ไขเรื่องนี้ 1046 00:48:28,750 --> 00:48:31,300 ผมต้อง... ตอนนี้มีรายการออกอากาศอยู่ 1047 00:48:31,500 --> 00:48:32,640 ก็แก้ไขหลังจากนี้ 1048 00:48:32,840 --> 00:48:35,850 ผมจะไม่แก้ไขอะไรทั้งนั้น 1049 00:48:36,050 --> 00:48:37,270 มันเป็นกฎไร้สาระ 1050 00:48:37,470 --> 00:48:39,080 มันเป็นกฎของกอร์ดอน คุยกับเขาสิ 1051 00:48:40,160 --> 00:48:41,000 แม่งเอ๊ย 1052 00:48:58,140 --> 00:48:59,020 ซูซาน 1053 00:49:02,520 --> 00:49:03,350 ซูซาน 1054 00:49:05,940 --> 00:49:07,650 ซูซาน พวกเขาเพิ่งลงแว็กซ์พื้น 1055 00:49:08,360 --> 00:49:12,320 ซูซาน ฉันจะตามคุณทันแน่ อย่าลืมสิ ฉันเคยเล่นลาครอส 1056 00:49:12,740 --> 00:49:14,060 ซูซาน บ้าเอ๊ย 1057 00:49:14,260 --> 00:49:15,740 คุณไม่ทำแบบนี้ได้ไหม ฉัน... 1058 00:49:16,820 --> 00:49:19,700 นี่เสียถุงน่องไปแบบไร้สาระมาก หยุด 1059 00:49:19,910 --> 00:49:21,370 คุณจะแพ้แน่ๆ 1060 00:49:21,790 --> 00:49:23,980 นี่เหมือนปาร์ตี้ที่เราไป 1061 00:49:24,180 --> 00:49:25,820 ที่เราแต่งตัวเป็นผู้หญิงที่เราชื่นชมที่สุด 1062 00:49:26,020 --> 00:49:28,460 และคุณแต่งเป็นแม็คเบ็ธ และเราทะเลาะกันใหญ่โต 1063 00:49:28,710 --> 00:49:30,800 คุณวิ่งหนีออกไป ตอนนั้นฉันก็ตามคุณทันเหมือนกัน 1064 00:49:32,130 --> 00:49:34,340 ไม่นะ คุณจะเดินผ่านประตูกระจก จะหาคุณเจอได้ไง 1065 00:49:37,890 --> 00:49:39,810 คุณไม่คุยกับฉันไม่ได้นะ 1066 00:49:40,100 --> 00:49:43,380 มีเหตุผลที่เราบังเอิญเจอกัน จักรวาลกำลังบอกเราบางอย่าง 1067 00:49:43,580 --> 00:49:44,460 ไม่ ไม่ใช่ 1068 00:49:44,660 --> 00:49:47,210 และนี่ก็ไม่มีอะไรเหมือนคืนนั้น หรือปาร์ตี้นั่นเลย 1069 00:49:47,410 --> 00:49:49,970 และเธอเคยอยู่ทีมลาครอสแค่สองชั่วโมง และจากนั้นเธอก็เบื่อ 1070 00:49:50,170 --> 00:49:51,090 ลาครอสน่าเบื่อ 1071 00:49:51,290 --> 00:49:52,610 ฉันรู้ว่ามันน่าเบื่อ 1072 00:49:52,820 --> 00:49:54,800 ฉันบอกแล้วว่ามันน่าเบื่อ และเธอไม่น่าไปร่วมทีม 1073 00:49:55,000 --> 00:49:57,140 และเธอก็ไปร่วมทีม เพราะฉันบอกเธอไม่ให้ไป 1074 00:49:57,340 --> 00:49:58,570 มันพังแค่ไหนกันล่ะ 1075 00:49:58,830 --> 00:50:01,060 ให้ตายเถอะ เธอไม่มีงานกาล่า หรืออะไรให้ไปหรือไง 1076 00:50:01,260 --> 00:50:02,580 ไม่มี วันนี้เป็นวันพักผ่อนของฉัน 1077 00:50:03,250 --> 00:50:04,770 ซูซาน ไมเยอร์สัน 1078 00:50:04,970 --> 00:50:06,820 ไม่อยากเชื่อเลยว่าฉันคุยกับคุณ มันผ่านมา... 1079 00:50:07,020 --> 00:50:09,710 อย่าแกล้งทำเป็นว่า มันคือการกลับมาพบกันแบบสุดซาบซึ้ง 1080 00:50:09,920 --> 00:50:11,030 - ฉันต้องไปแล้ว - ทำไม 1081 00:50:11,230 --> 00:50:13,700 ฉันมีงานทำ ฉันมีชีวิต 1082 00:50:13,900 --> 00:50:16,660 แค่เพราะเธอเลิกสนใจบางอย่าง ไม่ได้แปลว่ามันหายไป 1083 00:50:16,860 --> 00:50:19,330 - ฉันรู้ - ยังมีลาครอสอยู่หลังจากเธอลาออกไป 1084 00:50:19,530 --> 00:50:20,720 ไม่น่ามีเลยนะ 1085 00:50:21,810 --> 00:50:25,180 ขอเถอะ แค่... ไม่ได้เจอกันตั้งนาน 1086 00:50:27,440 --> 00:50:28,860 คุณดูดีมากเลย 1087 00:50:29,770 --> 00:50:33,280 จริงๆ นะ ฉันชอบหมวกมาก 1088 00:50:34,610 --> 00:50:36,110 คุณนายกอร์ดอน ฟอร์ด 1089 00:50:37,780 --> 00:50:38,560 ใช่ 1090 00:50:38,760 --> 00:50:40,030 ประสบความสำเร็จมากเลย 1091 00:50:40,870 --> 00:50:43,200 - ฉันไม่ได้เป็นแค่นั้น - ใช่ เธอเป็นได้แค่นั้นแหละ 1092 00:50:43,580 --> 00:50:46,250 สำหรับฉัน เธอเป็นได้แค่นั้น เมียของกอร์ดอน ฟอร์ด 1093 00:50:47,830 --> 00:50:48,670 คุณเป็นไงบ้าง 1094 00:50:49,170 --> 00:50:50,590 เธอควรเลือกคำถามที่ดีกว่านี้นะ 1095 00:50:50,790 --> 00:50:52,490 ซูซี เบาๆ หน่อยได้ไหม 1096 00:50:52,690 --> 00:50:55,570 ฉันไม่ได้บอกให้เธอตามฉันมา ฉันไม่ได้อยากคุยกับเธอ 1097 00:50:55,770 --> 00:50:57,680 นี่ ไปดื่มกันเถอะ 1098 00:50:58,180 --> 00:50:59,970 ไปหาบาร์นั่งแล้วเมากัน 1099 00:51:00,180 --> 00:51:02,910 และคุณบอกฉันทุกอย่าง ที่คุณอยากพูดมาตลอด 15 ปีได้ 1100 00:51:03,110 --> 00:51:04,750 ฉันไม่อยากจะพูดอะไรกับเธอ 1101 00:51:04,950 --> 00:51:08,290 ก็ได้ งั้นคุณถามฉัน ทุกอย่างที่คุณอยากถามมาตลอด 15 ปีได้ 1102 00:51:08,490 --> 00:51:10,860 ไม่ ยังไงทุกอย่างที่เธอพูดก็ไร้สาระอยู่ดี 1103 00:51:12,190 --> 00:51:13,680 ฉันว่าฉันเข้าใจทำไมว่าคุณรู้สึกแบบนี้ 1104 00:51:13,870 --> 00:51:16,390 ฉันไม่สนหรอกว่าเธอจะเข้าใจไหม 1105 00:51:16,590 --> 00:51:18,390 นี่ที่สาธารณะ เสียงดังเกินไป 1106 00:51:18,590 --> 00:51:21,870 ฉันเสียงดัง ตอนนั้นก็ดัง ตอนนี้ก็ดัง ไม่ใช่เรื่องใหม่ 1107 00:51:22,830 --> 00:51:24,200 เถอะนะ ไปนั่งดื่มกันเถอะ 1108 00:51:25,620 --> 00:51:28,690 ฉันเล่าทุกอย่างให้ฟังในถนนแบบนี้ไม่ได้ 1109 00:51:28,890 --> 00:51:30,790 - ไม่ - เถอะนะ ไปคุยกัน 1110 00:51:31,330 --> 00:51:32,940 ให้ฉันได้รู้เรื่องคุณหน่อย 1111 00:51:33,140 --> 00:51:35,760 ฉันเหมือนเดิม เป็นอย่างที่เคยเป็น เธอล่ะ 1112 00:51:36,050 --> 00:51:37,300 - ให้ฉัน... - อะไร 1113 00:51:37,510 --> 00:51:39,370 อธิบายเหรอ ขอโทษเหรอ 1114 00:51:39,570 --> 00:51:40,740 "ขอโทษ" เรื่องอะไร 1115 00:51:40,940 --> 00:51:42,010 เรื่องอะไรเหรอ 1116 00:51:42,970 --> 00:51:45,540 ไม่รู้สิที่วางแผนและสัญญาและ... 1117 00:51:45,740 --> 00:51:46,930 ฉันไม่เคยให้สัญญา 1118 00:51:47,390 --> 00:51:48,170 ล้อเล่นสินะ 1119 00:51:48,370 --> 00:51:51,300 ฉันอายุ 22 คุณจะสัญญาอะไรได้ตอนอายุ 22 1120 00:51:51,500 --> 00:51:52,210 เยอะแยะไป 1121 00:51:52,410 --> 00:51:53,490 เราเป็นผู้ใหญ่แล้ว 1122 00:51:53,690 --> 00:51:56,340 เราทำตัวเป็นผู้ใหญ่ไม่ได้เหรอ เราคุยกันแบบผู้ใหญ่ไม่ได้เหรอ 1123 00:51:56,540 --> 00:51:59,180 ฉันไม่รู้ว่าผู้ใหญ่คุยกันยังไง ฉันทำงานกับนักแสดงตลก 1124 00:51:59,380 --> 00:52:03,070 โอเค ฉันจะขอโทษถ้าคุณอยากให้ฉันทำ 1125 00:52:03,280 --> 00:52:06,730 จริงเหรอ มีน้ำใจมาก โคตรน่ารักเลย 1126 00:52:06,930 --> 00:52:10,120 ฉันไม่ต้องการคำขอโทษ ฉันไม่ต้องการอะไรจากเธอทั้งนั้น 1127 00:52:10,750 --> 00:52:13,250 สาบานเลย ฉันไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายคุณ 1128 00:52:13,750 --> 00:52:15,030 นั่นมันตอนเรียนมหาวิทยาลัย 1129 00:52:15,230 --> 00:52:17,670 ตอนนั้นฉันผมสีแดง นั่นก็เป็นความผิดพลาดเหมือนกัน 1130 00:52:18,050 --> 00:52:21,430 ไม่ ฉันไม่ได้... 1131 00:52:23,930 --> 00:52:26,140 คุณไม่ได้เป็นแบบนั้นแน่ๆ 1132 00:52:29,560 --> 00:52:31,480 ให้ตายสิ ฉันอยากเลี้ยงเหล้าคุณจริงๆ 1133 00:52:32,600 --> 00:52:35,650 ฉันต้องไปแล้ว ดีใจที่ได้เจอ เฮดี้ 1134 00:52:36,610 --> 00:52:38,070 ผมบลอนด์แล้วเธอดูดีนะ 1135 00:52:44,570 --> 00:52:48,160 โรงละครเรดิโอซิตีมิวสิกฮอล 1136 00:55:04,210 --> 00:55:06,160 คำบรรยายโดย ลลวรรณ 1137 00:55:06,360 --> 00:55:08,300 ผู้ตรวจสอบงานแปล ต้องตา สุธรรมรังษี