1
00:00:37,954 --> 00:00:41,207
เรามาดูข่าวเอเธนส์โอลิมปิก 2004
กันดีไหมครับ

2
00:00:41,541 --> 00:00:44,919
- เรามีข่าวดีจากกีฬายิงปืนค่ะ
- ใช่ครับ

3
00:00:45,003 --> 00:00:47,672
การยิงปืนสั้น 50 เมตรชาย
รอบชิงชนะเลิศกำลังทำการแข่งขัน

4
00:00:47,756 --> 00:00:49,591
ที่สนามกีฬายิงปืน

5
00:00:49,799 --> 00:00:53,636
คังชอลนักกีฬาจากเกาหลี
ทำผลงานได้ดีทีเดียวครับ

6
00:00:53,720 --> 00:00:56,806
- เขายังเด็กแต่ก็มีฝีมือไม่น้อยค่ะ
- ใช่ครับ

7
00:00:56,890 --> 00:00:58,933
เขาเพิ่งจะเรียน
ชั้นมัธยมปลายเท่านั้นเอง

8
00:00:59,017 --> 00:01:02,353
หวังว่าเขาจะเอาชนะแรงกดดัน

9
00:01:02,437 --> 00:01:05,231
- แล้วคว้าเหรียญทองมาให้ได้
- ใช่ค่ะ

10
00:01:05,315 --> 00:01:09,903
ด้วยความหวังคว้าเหรียญทองเหรียญนี้
เราไปดูที่สนามยิงปืนกันเลยครับ

11
00:01:09,986 --> 00:01:11,237
(เอเธนส์ 2004)

12
00:01:12,781 --> 00:01:15,492
ตอนนี้เราอยู่ที่สนามยิงปืนโอลิมปิก
มาร์โกโปโล

13
00:01:15,575 --> 00:01:19,496
รอบชิงชนะเลิศประเภท
ปืนสั้น 50 เมตรชายได้เริ่มขึ้นแล้ว

14
00:01:19,579 --> 00:01:22,749
คังชอลจากเกาหลีหวังคว้าชัยเหรียญทอง

15
00:01:22,832 --> 00:01:25,835
แม้จะผ่านเข้ารอบมาด้วยอันดับที่ห้า

16
00:01:25,919 --> 00:01:29,547
แต่ตอนนี้เขากำลังขึ้นนำ
หลังยิงไปเจ็ดนัด

17
00:01:30,089 --> 00:01:32,050
คังชอล ช่องที่สาม

18
00:01:32,425 --> 00:01:33,885
ได้ไป 10.6 คะแนน

19
00:01:34,719 --> 00:01:37,931
ไอวาน โยชีมอฟจากยูเครน ช่องที่สี่

20
00:01:38,473 --> 00:01:39,974
ได้ไป 9.9 คะแนน

21
00:01:40,975 --> 00:01:41,976
สหรัฐอเมริกา

22
00:01:42,060 --> 00:01:46,481
ต้องบอกว่าเราไม่ได้คาดหวังว่าคังชอล
จะได้เข้าชิงเหรียญทองเหรียญนี้

23
00:01:46,564 --> 00:01:50,193
นักกีฬาถัดจากเขาคือ
อันดับที่หนึ่งถึงสามของโลก

24
00:01:50,276 --> 00:01:55,031
ใช่ครับ และนี่เป็นครั้งแรก
ที่เขาติดทีมชาติ

25
00:01:55,156 --> 00:01:57,033
แถมเป็นการแข่งระดับโลก
ครั้งแรกของเขาด้วย

26
00:01:57,158 --> 00:02:02,956
เด็กอายุ 17 กำลังทำผลงาน
สู้กับนักแม่นปืนระดับโลก

27
00:02:03,039 --> 00:02:04,666
อยากรู้จังครับว่า
เขาจะสร้างประวัติศาสตร์

28
00:02:04,749 --> 00:02:09,295
แบบยอกับซุนในโอลิมปิก 1992
ที่บาร์เซโลนาได้ไหม

29
00:02:09,379 --> 00:02:11,840
แต่จนถึงตอนนี้เขาทำได้ดีมากเลยครับ

30
00:02:12,090 --> 00:02:15,426
บรรจุกระสุนสำหรับการยิงรอบถัดไป

31
00:02:24,602 --> 00:02:25,603
เตรียมพร้อม

32
00:02:26,855 --> 00:02:29,399
สาม สอง หนึ่ง

33
00:02:30,024 --> 00:02:30,859
เริ่มได้

34
00:02:31,484 --> 00:02:34,154
เอาล่ะครับ นี่คือการยิงครั้งที่แปด

35
00:02:46,332 --> 00:02:49,460
ได้ไป 10.2 คะแนน
เขาได้ 10.2 คะแนนครับ

36
00:02:49,544 --> 00:02:51,045
อันดับหนึ่งของโลก

37
00:02:51,129 --> 00:02:53,172
- โยชีมอฟได้ 9.5 คะแนน
- เยี่ยมมาก

38
00:02:53,256 --> 00:02:56,593
โยชีมอฟคงจะไล่ให้ทันลำบากแล้วครับ

39
00:02:56,676 --> 00:03:00,096
ใช่ครับ แต่คังชอล
ก็อย่าเพิ่งรีบดีใจไป

40
00:03:00,305 --> 00:03:02,974
- เขาควรมีสมาธิจนจบเกม
- ใช่ครับ

41
00:03:03,558 --> 00:03:05,393
สงบและมีสมาธิไว้

42
00:03:05,476 --> 00:03:08,980
ดูเหมือนทางโค้ชกำลังบอกให้เขาสงบไว้

43
00:03:09,063 --> 00:03:13,109
โค้ชของคังชอลก็คือคังยุน
พ่อของเขานั่นแหละครับ

44
00:03:13,192 --> 00:03:14,027
จริงเหรอครับ

45
00:03:14,110 --> 00:03:16,738
เขาสอนลูกชายยิงปืนเพื่อฝึกสมาธิ

46
00:03:16,821 --> 00:03:18,156
จนพัฒนามาถึงขั้นนี้ภายในสามปีเอง

47
00:03:18,239 --> 00:03:19,949
เขาต้องได้พรสวรรค์

48
00:03:20,033 --> 00:03:22,118
- มาจากพ่อของเขาแน่นอน
- ผมเห็นด้วยครับ

49
00:03:22,327 --> 00:03:25,830
มาถึงนัดที่เก้าของคังชอลแล้วครับ

50
00:03:26,497 --> 00:03:27,790
เตรียมพร้อม

51
00:03:28,541 --> 00:03:31,628
สาม สอง หนึ่ง

52
00:03:32,128 --> 00:03:33,004
เริ่มได้

53
00:03:38,343 --> 00:03:40,303
ไม่นะ เกิดอะไรขึ้น

54
00:03:40,386 --> 00:03:42,472
เขาพลาดเป้าไปไกลเลย

55
00:03:42,555 --> 00:03:45,308
เขาได้แค่ 7.9 คะแนนเท่านั้น

56
00:03:45,391 --> 00:03:48,770
เขาดันมาทำพลาดอย่างมากในนัดที่เก้า

57
00:03:49,020 --> 00:03:51,898
โยชีมอฟจากยูเครนได้ 10.2 คะแนน

58
00:03:51,981 --> 00:03:53,483
เขาได้ 10.2 คะแนน

59
00:03:53,566 --> 00:03:57,487
- แปลว่า
- โยชีมอฟขึ้นนำ 0.2 คะแนน

60
00:03:57,612 --> 00:03:58,738
ใช่ครับ

61
00:03:58,947 --> 00:04:02,700
คะแนนรวมของโยชีมอฟคือ 653.4
ขณะที่คังชอลมี 653. 2 คะแนน

62
00:04:02,784 --> 00:04:04,869
คะแนนต่างกันแค่ 0.2 คะแนนเท่านั้น

63
00:04:04,953 --> 00:04:08,289
การยิงครั้งสุดท้ายจะชี้ขาดว่า
ใครจะคว้าเหรียญทองกลับบ้านไป

64
00:04:08,581 --> 00:04:11,084
ประสบการณ์ยาวนานของโยชีมอฟ
โดดเด่ดจนถึงโค้งสุดท้าย

65
00:04:11,167 --> 00:04:14,712
คังชอลจะทำได้ไม่ดี
เพราะขาดประสบการณ์หรือไม่

66
00:04:14,796 --> 00:04:18,049
อาจเป็นแบบนั้น เพราะนี่คือ
การแข่งระดับโลกครั้งแรกของเขา

67
00:04:18,132 --> 00:04:19,133
นัดสุดท้ายแล้ว มีสมาธิไว้

68
00:04:19,342 --> 00:04:22,387
- แต่เขาก็เก่งมากแล้วนะครับ
- ใช่ครับ

69
00:04:22,470 --> 00:04:24,681
- เขาต้องมีสมาธิจนจบเกม
- ครับ

70
00:04:24,806 --> 00:04:28,142
บรรจุกระสุนสำหรับการยิงรอบถัดไป

71
00:04:38,027 --> 00:04:38,987
เตรียมพร้อม

72
00:04:39,946 --> 00:04:42,949
สาม สอง หนึ่ง

73
00:04:43,533 --> 00:04:44,367
เริ่มได้

74
00:04:44,951 --> 00:04:46,077
ความกดดันสูงมากครับ

75
00:04:46,369 --> 00:04:49,163
นี่คือการยิงรอบสุดท้าย

76
00:04:56,170 --> 00:04:57,005
ได้ 10.4 คะแนน

77
00:04:57,588 --> 00:05:01,592
โยชีมอฟได้ 10.4 คะแนน

78
00:05:01,676 --> 00:05:04,470
โยชีมอฟเป็นนักกีฬา
ที่เก่งมากเลยนะครับ

79
00:05:04,554 --> 00:05:06,889
แปลว่าถ้าอยากจะได้เหรียญทอง

80
00:05:06,973 --> 00:05:11,602
คังชอลต้องได้มากกว่า 10.7 คะแนน

81
00:05:11,978 --> 00:05:13,980
(ยิงปืนสั้น 50 เมตรชาย)

82
00:05:23,531 --> 00:05:27,076
คังชอลยังเล็งเป้าอยู่นะครับ

83
00:05:27,368 --> 00:05:31,039
เขาต้องยิงภายใน 75 วินาที
เขาดูประหม่ามากเลยครับ

84
00:05:31,164 --> 00:05:34,792
- เขาต้องตั้งสมาธิให้ได้
- ชอล ยิงสิ

85
00:05:35,668 --> 00:05:36,753
ยิงสิ

86
00:05:37,336 --> 00:05:39,338
ที่จริงมันก็เป็น
ความสำเร็จใหญ่หลวงแล้ว

87
00:05:39,422 --> 00:05:41,007
- ที่เขามาได้ไกลขนาดนี้
- ใช่ครับ

88
00:05:41,090 --> 00:05:43,468
นักกีฬาคนอื่นยิงไปหมดแล้ว

89
00:05:43,551 --> 00:05:46,012
แต่คังชอลยังไม่ยิงเลยครับ

90
00:05:47,346 --> 00:05:48,431
เขาต้องยิงได้แล้ว

91
00:05:48,514 --> 00:05:51,476
ผ่านมา 55 วินาทีแล้วนะครับ

92
00:05:51,559 --> 00:05:53,603
เขาดูประหม่ามาก

93
00:05:54,395 --> 00:05:56,314
เขาต้องยิงได้แล้ว

94
00:06:09,452 --> 00:06:11,329
- อย่างน้อยเขาก็ได้เหรียญทองแดงแล้ว
- ใช่ครับ

95
00:06:11,412 --> 00:06:12,914
เขาเหลืออีกห้าวินาทีเท่านั้น

96
00:06:13,039 --> 00:06:14,707
ห้า สี่

97
00:06:15,416 --> 00:06:17,376
- สาม
- ยิงได้แล้ว

98
00:06:17,460 --> 00:06:19,378
สอง หนึ่ง

99
00:06:21,464 --> 00:06:22,340
เขายิงไปแล้ว

100
00:06:22,673 --> 00:06:26,260
เขายิงออกไปในวินาทีสุดท้าย

101
00:06:26,344 --> 00:06:27,220
ผลก็คือ...

102
00:06:43,319 --> 00:06:45,488
- ได้ 10.9 คะแนน
- ได้ 10.9

103
00:06:46,155 --> 00:06:50,201
- คังชอลได้ 10.9 คะแนน
- เขาพลิกกลับขึ้นมาชนะได้

104
00:06:50,284 --> 00:06:51,369
เขาทำได้

105
00:06:51,494 --> 00:06:53,621
เขาพลิกกลับขึ้นมาคว้าเหรียญทองได้

106
00:06:53,704 --> 00:06:56,791
เขาได้เหรียญทอง เยี่ยมมาก

107
00:06:56,874 --> 00:06:59,836
- เขาคว้าเหรียญทองไปได้
- สุดยอดเลย

108
00:06:59,919 --> 00:07:01,295
เขาอายุแค่ 17 เองไม่ใช่เหรอ

109
00:07:01,379 --> 00:07:04,382
นักกีฬาส่วนใหญ่จะเสียสมาธิ
เพราะแรงกดดันมหาศาล

110
00:07:04,590 --> 00:07:06,175
แต่เขาก็ทำได้

111
00:07:06,259 --> 00:07:09,345
เขาคว้าเหรียญทองไปได้ เขาทำได้

112
00:07:09,428 --> 00:07:11,431
เหลือแค่หนึ่งวินาที

113
00:07:11,514 --> 00:07:13,891
แต่เขายิงเป้าด้วยความแม่นยำ

114
00:07:13,975 --> 00:07:16,644
ดาวดวงใหม่เจิดจรัสแล้ววันนี้

115
00:07:16,727 --> 00:07:21,274
(คังชอลคว้าเหรียญทอง
กีฬาปืนสั้น 50 เมตรชาย)

116
00:07:21,357 --> 00:07:23,443
เขาทำได้ยอดเยี่ยมมาก

117
00:07:25,278 --> 00:07:26,821
ตอนนี้เขา

118
00:07:26,904 --> 00:07:30,908
ส่งบอลยาวไปแล้วครับ

119
00:07:30,992 --> 00:07:32,660
- ใช้ได้แล้ว
- ได้

120
00:07:33,494 --> 00:07:35,872
- ตอนนี้เขากำลังฝ่า...
- ตรงนั้นว่าง

121
00:07:35,955 --> 00:07:37,165
เอาเลย ส่งเลย

122
00:07:37,248 --> 00:07:38,916
- เตะไปตรงนั้นเลย
- เอาเลย

123
00:07:39,000 --> 00:07:41,711
- เอาเลย
- ส่ง

124
00:07:41,794 --> 00:07:44,255
- ยิงระหว่างสองคนนั้นเลย
- ตรงนั้นแหละ

125
00:07:44,338 --> 00:07:47,425
- ไม่ใช่ตรงนั้น
- ไม่นะ

126
00:07:47,508 --> 00:07:49,844
- ทางนั้นสิ
- ยิงเลย

127
00:07:49,927 --> 00:07:51,471
- ใกล้แล้ว
- เอาเลย

128
00:07:51,554 --> 00:07:53,222
- ทางนั้น
- พระเจ้า

129
00:07:53,306 --> 00:07:54,474
ยิง

130
00:07:54,557 --> 00:07:57,018
- ไม่นะ
- เสียงอะไร

131
00:07:57,143 --> 00:07:59,270
ชอลเหรอลูก ทำไมกลับดึกจัง

132
00:07:59,353 --> 00:08:02,273
ไปไหนมา พลาดคู่สำคัญเลย

133
00:08:02,607 --> 00:08:03,816
มันจวนจะจบอยู่แล้ว

134
00:08:03,900 --> 00:08:07,195
เขาเลี้ยงลูกบอลเข้าไปด้านใน

135
00:08:08,404 --> 00:08:10,072
- ผ่านกองหลังไปแล้ว
- ส่งยาวเลย

136
00:08:10,156 --> 00:08:12,116
เอาเลยเร็วเข้า

137
00:08:12,283 --> 00:08:14,827
- เอาเลย
- พวกเขาพลาด

138
00:08:14,911 --> 00:08:18,331
โอกาสที่จะทำแต้มอีกแล้ว

139
00:08:18,414 --> 00:08:20,917
- ที่รัก
- ยิง

140
00:08:21,000 --> 00:08:24,378
- ยิงได้แล้ว
- กองหลังไม่อยู่แล้ว

141
00:08:25,713 --> 00:08:28,633
- ยิงเลย
- อีกประตูเดียว

142
00:08:29,634 --> 00:08:31,802
หวังว่าพวกเขาจะตั้งสติ

143
00:08:31,886 --> 00:08:34,430
และทำประตูแค่อีกลูก

144
00:08:34,514 --> 00:08:35,848
เขามาแล้ว ยิงเลย

145
00:08:36,390 --> 00:08:37,975
- ตายแล้ว
- เร็วเข้า

146
00:08:38,184 --> 00:08:40,353
- ไม่นะ
- สักทีเถอะ

147
00:08:40,436 --> 00:08:42,104
- ยิงเลย
- ไม่นะ

148
00:08:45,816 --> 00:08:48,778
- เอาเลย
- ยิงเลย

149
00:08:53,866 --> 00:08:54,992
พวกเขาทำได้ยอดเยี่ยมมาก

150
00:08:58,329 --> 00:08:59,914
อันจองฮวานมาแล้ว

151
00:08:59,997 --> 00:09:02,500
อันจองฮวานยิงเข้าไปแล้ว

152
00:09:07,630 --> 00:09:09,757
(เข้าประตู)

153
00:09:10,007 --> 00:09:11,008
อันจองฮวาน

154
00:09:11,634 --> 00:09:14,762
สำหรับข่าวแรกในวันนี้นะครับ
สองวันก่อนเรารายงานว่า

155
00:09:14,845 --> 00:09:17,640
มีการยิงฆ่ายกครัวในย่านซังโด

156
00:09:17,848 --> 00:09:21,102
ตำรวจระบุว่า
เจ้าของเหรียญทองโอลิมปิกเอเธนส์

157
00:09:21,227 --> 00:09:24,397
คังชอล ลูกชายของพวกเขา
คือผู้ต้องสงสัย

158
00:09:24,730 --> 00:09:25,606
พัคซังมินรายงาน

159
00:09:26,691 --> 00:09:28,526
ผมอยู่ที่สถานีตำรวจทงจัก

160
00:09:28,651 --> 00:09:33,239
อดีตนักกีฬาทีมชาติคังชอลถูกจับกุม
ในข้อหาฆาตกรรมครอบครัวตัวเอง

161
00:09:33,322 --> 00:09:36,909
(คังชอลถูกจับกุมในข้อหา
ฆาตกรรมครอบครัวตัวเอง)

162
00:09:37,368 --> 00:09:40,413
โค้งยิงปืนทีมชาติคังยุน
ภรรยาของเขา ยุนมีโฮ

163
00:09:40,663 --> 00:09:42,290
ลูกสาวซูยอน และลูกชายจุนซอก

164
00:09:42,373 --> 00:09:47,336
ถูกพบว่าโดนยิงเสียชีวิต
ในห้องนั่งเล่นตอนเช้าของวันที่ 15

165
00:09:47,878 --> 00:09:51,716
ขณะสอบสวนคังชอล
ซึ่งไม่อยู่บ้านเวลานั้น

166
00:09:51,799 --> 00:09:55,386
ตำรวจพบข้อสงสัยมากมาย
เรื่องหลักฐานที่อยู่ของเขา

167
00:09:55,469 --> 00:09:57,054
เกาหลีสู้ๆ

168
00:09:57,138 --> 00:10:00,141
เกาหลีชนะเลิศ

169
00:10:00,474 --> 00:10:02,602
เกาหลีชนะเลิศ

170
00:10:02,685 --> 00:10:05,938
นอกจากนั้นปืนสั้น
ที่เป็นอาวุธก่อเหตุ

171
00:10:06,230 --> 00:10:08,357
ยังถูกพบในกองขยะ
ห่างจากที่เกิดเหตุ 500 เมตร

172
00:10:08,899 --> 00:10:13,654
ปืนที่ใช้ก่อเหตุเป็นปืนสั้น
5.56 มม. ผลิตที่สวิตเซอร์แลนด์

173
00:10:14,113 --> 00:10:19,118
แถมยังพบคราบเลือดของเหยื่อ
และรอยนิ้วมือของคังชอลบนปืน

174
00:10:19,535 --> 00:10:21,662
ตำรวจยืนยันว่าปืนที่ใช้ก่อเหตุ

175
00:10:21,746 --> 00:10:25,666
เป็นปืนสั้นกระบอกเดียวกับ
ที่คังชอลใช้แข่งโอลิมปิก

176
00:10:26,000 --> 00:10:28,419
ใช่ครับ เป็นเรื่องที่น่าตกใจมากเลย

177
00:10:28,961 --> 00:10:29,879
คุณโซยองครับ

178
00:10:30,421 --> 00:10:32,131
หลายคนยังไม่ลืม

179
00:10:32,214 --> 00:10:34,300
ช่วงเวลาสุดซึ้งของโอลิมปิก
ที่เอเธนส์ใช่ไหมครับ

180
00:10:34,550 --> 00:10:37,928
ผมยังจำได้ว่าเขาวิ่งไปกอดพ่อ
เหมือนกับเด็กน้อย

181
00:10:38,679 --> 00:10:41,015
ถ้าคังชอลฆ่าครอบครัวของเขาจริง

182
00:10:41,474 --> 00:10:43,017
คุณคิดว่าอะไรคือแรงจูงใจครับ

183
00:10:43,434 --> 00:10:46,020
แม้ว่าแรงจูงใจจะยังไม่ชัดเจน

184
00:10:46,145 --> 00:10:47,563
แต่จากคนที่สนิทกับพวกเขา

185
00:10:47,647 --> 00:10:49,899
บอกว่ามีความไม่ลงรอยกัน
ระหว่างพ่อกับลูกชาย

186
00:10:49,982 --> 00:10:54,278
หลังจากคังชอลเลิกยิงปืน
แล้วเลือกเรียนวิทยาการคอมพิวเตอร์

187
00:10:54,654 --> 00:10:56,489
แต่นั่นก็ยังไม่เพียงพอ
ที่จะอธิบายว่า

188
00:10:56,781 --> 00:11:00,618
ทำไมนักกีฬาโอลิมปิกผู้โด่งดัง
ถึงสังหารครอบครัวของเขา

189
00:11:00,910 --> 00:11:02,912
ใช่ค่ะ และเพราะอย่างนั้น

190
00:11:03,120 --> 00:11:06,666
จึงมีการประท้วงอย่างรุนแรง
ที่ตำรวจเร่งรัดจับกุมเขา

191
00:11:06,749 --> 00:11:09,001
คนสองคนเห็นนายที่ประตูหลัง

192
00:11:09,794 --> 00:11:10,961
นายจะอธิบายว่ายังไง

193
00:11:14,799 --> 00:11:17,385
นายทะเลาะกับพ่อ
หนึ่งสัปดาห์ก่อนเกิดเหตุ

194
00:11:18,219 --> 00:11:21,514
แล้วก็บอกเพื่อนตอนกำลังดื่มกัน
ว่านายรำคาญพ่อ

195
00:11:21,806 --> 00:11:25,601
ที่เขาชอบจู้จี้
และนายอยากให้เขาหายไปใช่ไหม

196
00:11:26,018 --> 00:11:28,729
เปล่าครับ ผมไม่ได้พูด

197
00:11:28,813 --> 00:11:29,730
งั้นเหรอ

198
00:11:31,649 --> 00:11:33,526
นายคงอยากย้ายออกมาสินะ

199
00:11:34,235 --> 00:11:35,111
นั่นสินะ

200
00:11:36,779 --> 00:11:38,072
คงจะอย่างนั้นแหละ

201
00:11:39,281 --> 00:11:40,157
ใช่ไหม

202
00:11:43,869 --> 00:11:45,162
แต่ถึงอย่างนั้น

203
00:11:46,622 --> 00:11:48,666
นายก็ไม่ควรยิงพ่อตัวเองตาย

204
00:11:49,792 --> 00:11:51,794
แถมยังยิงแม่ตัวเองที่พยายามห้าม

205
00:11:52,169 --> 00:11:55,423
นายสติแตกแล้วก็ยิงทุกคนทิ้ง

206
00:11:55,840 --> 00:11:59,385
แล้วไง กลัวตายหลังจาก
ฆ่าพวกเขาหรือไง

207
00:11:59,760 --> 00:12:03,597
ถึงได้หนีไปแล้วกลับมาร้องไห้
ต่อหน้ารูปพวกเขา

208
00:12:04,223 --> 00:12:06,308
รู้ไหมตำรวจเรียกคนแบบนี้ว่าอะไร

209
00:12:06,642 --> 00:12:07,685
พวกเศษสวะไง

210
00:12:08,269 --> 00:12:10,563
แกควรถูกกำจัดออกไปจากสังคม

211
00:12:11,272 --> 00:12:12,523
และนั่นคือหน้าที่ฉันเอง

212
00:12:13,399 --> 00:12:14,275
เข้าใจไหม

213
00:12:28,622 --> 00:12:29,623
ชอล

214
00:12:32,835 --> 00:12:34,879
อัยการคดีนี้คือฮันชอลโฮ

215
00:12:35,421 --> 00:12:36,922
เขาเป็นคนมักใหญ่ใฝ่สูง

216
00:12:37,631 --> 00:12:38,883
และตั้งความหวังจะลงเล่นการเมือง

217
00:12:39,550 --> 00:12:42,178
เขาพยายามจะกวาดคะแนนนิยม
จากคดีนี้เพราะแกมีชื่อเสียง

218
00:12:42,678 --> 00:12:44,305
โชคร้ายจริงๆ

219
00:12:46,474 --> 00:12:47,308
อีกอย่าง

220
00:12:49,268 --> 00:12:52,438
เราจัดงานศพไปแล้ว
เพราะรอต่อไปอีกไม่ได้

221
00:12:56,817 --> 00:12:59,361
เราฝังทุกคนไว้ในทุ่งตะวัน

222
00:13:00,279 --> 00:13:01,864
ไม่ต้องห่วงนะ

223
00:13:04,825 --> 00:13:06,160
เข้มแข็งเอาไว้

224
00:13:07,203 --> 00:13:10,039
เราจะพยายามทำทุกอย่าง แกรอในนั้น

225
00:13:30,017 --> 00:13:32,228
พิจารณาจากเวลาและวิธีก่อเหตุ

226
00:13:32,645 --> 00:13:34,522
พูดยากว่าเป็นการฆ่าเพราะบันดาลโทสะ

227
00:13:34,730 --> 00:13:37,191
การฆ่าครอบครัวของตัวเอง
ด้วยแผนที่วางเอาไว้อย่างรัดกุม

228
00:13:37,274 --> 00:13:39,610
เป็นอาชญากรรมที่เลวร้าย
และไร้ศีลธรรม

229
00:13:40,861 --> 00:13:43,531
อีกทั้งผู้ต้องหา
เป็นนักกีฬาที่มีชื่อเสียง

230
00:13:43,989 --> 00:13:45,658
และเพราะเขาเป็นแบบอย่างของเยาวชน

231
00:13:45,741 --> 00:13:49,537
เหตุการณ์นี้จึงสร้างความตื่นตระหนก
ให้สังคมอย่างหาที่เปรียบไม่ได้

232
00:13:50,704 --> 00:13:53,165
เพื่อที่จะเตือนสังคมถึงอันตราย

233
00:13:53,958 --> 00:13:55,209
ผมขอยืนยันหนักแน่นต่อศาล

234
00:13:56,377 --> 00:13:59,964
ให้ลงโทษคังชอล
สถานหนักที่สุดตามกฎหมาย

235
00:14:00,798 --> 00:14:02,675
นั่นคือการประหารชีวิต

236
00:14:04,468 --> 00:14:07,304
- ใช่แล้ว
- แขวนคอไอ้เลวนั่นเลย

237
00:14:10,599 --> 00:14:11,809
แกมันปีศาจ

238
00:14:12,142 --> 00:14:13,018
ไปตายซะ

239
00:14:13,686 --> 00:14:14,812
จัดการมันเลย

240
00:14:23,404 --> 00:14:24,488
คังชอล

241
00:14:24,572 --> 00:14:26,156
แกมันสารเลว

242
00:14:26,240 --> 00:14:27,533
สรุปแบบนี้ได้ยังไง

243
00:14:29,285 --> 00:14:30,828
สรุปแบบนี้ได้ยังไง

244
00:14:31,412 --> 00:14:32,496
ไอ้สารเลว

245
00:15:07,031 --> 00:15:09,033
(ศูนย์การแพทย์มหาวิทยาลัยมยองเซ)

246
00:15:23,005 --> 00:15:24,590
รับสายสิ

247
00:15:27,801 --> 00:15:28,636
นี่

248
00:15:30,095 --> 00:15:32,264
ซอกบอม โทรศัพท์นายน่ะ

249
00:15:34,391 --> 00:15:35,267
นี่

250
00:15:40,356 --> 00:15:41,649
ฉันจะนอนนะ

251
00:15:43,484 --> 00:15:44,860
(หมาบ้า)

252
00:15:44,944 --> 00:15:46,737
นี่ หมาบ้าโทรมา

253
00:15:49,740 --> 00:15:53,285
นายตายแน่ โทรมาเป็นสิบรอบแล้ว

254
00:15:56,080 --> 00:15:57,790
ครับอาจารย์ ซอกบอมเองครับ

255
00:15:57,873 --> 00:15:59,041
- นี่
- ครับ

256
00:15:59,124 --> 00:16:01,293
- ทำไมถึงไม่รับสาย ไอ้โง่
- คือผม...

257
00:16:01,502 --> 00:16:03,045
- แล้วยอนจูอยู่ไหน
- โอยอนจูเหรอครับ

258
00:16:04,380 --> 00:16:05,798
เธออยู่กับผมนี่แหละครับ

259
00:16:07,174 --> 00:16:10,094
ผมก็ไม่รู้ว่าทำไมเธอถึง
ไม่ยอมรับโทรศัพท์ครับ

260
00:16:10,511 --> 00:16:13,472
- ครับ ได้ครับ
- โอ๊ย

261
00:16:14,473 --> 00:16:15,307
เจ็บชะมัด

262
00:16:15,641 --> 00:16:17,184
เขาถามหาเธอ

263
00:16:17,267 --> 00:16:18,560
ให้ตายเถอะ

264
00:16:19,520 --> 00:16:20,771
(สิบสายไม่ได้รับจากหมาบ้า)

265
00:16:24,316 --> 00:16:26,902
ทำไมโทรศัพท์ฉันปิดเสียงล่ะ

266
00:16:26,986 --> 00:16:30,447
ถ้าเขาโทรหาเธอสิบสายแล้วเธอไม่รับ
เขาต้องฆ่าเธอแน่

267
00:16:30,531 --> 00:16:33,325
- เขาจะโทรหาฉันทำไมนะ
- จะไปรู้เหรอ

268
00:16:33,784 --> 00:16:34,868
- ตายแล้ว
- โชคดีนะ

269
00:16:38,414 --> 00:16:40,791
- สวัสดีค่ะ
- สวัสดีค่ะ

270
00:16:45,170 --> 00:16:46,296
- คุณพระ
- อะไรเหรอ

271
00:16:46,380 --> 00:16:47,631
- คราบน้ำลายติดหน้าน่ะ
- หา

272
00:16:47,715 --> 00:16:48,924
- อาจารย์พัคล่ะ
- อะไรนะ

273
00:16:49,008 --> 00:16:51,051
- อาจารย์พัค
- ไม่รู้สิ แต่คราบน้ำลาย...

274
00:17:02,855 --> 00:17:04,648
ตายแน่ๆ

275
00:17:05,441 --> 00:17:06,900
เขาคงไม่ฆ่าฉันใช่ไหม

276
00:17:07,067 --> 00:17:09,069
ได้โปรดเถอะ

277
00:17:22,332 --> 00:17:23,959
(แผนกผู้ป่วยหนัก)

278
00:17:25,335 --> 00:17:27,629
- อาจารย์พัคล่ะคะ
- เขาไม่ได้อยู่ที่นี่ค่ะ

279
00:17:30,340 --> 00:17:32,342
(ศูนย์การแพทย์ฉุกเฉิน)

280
00:17:34,178 --> 00:17:36,847
- เห็นอาจารย์พัคไหมคะ
- เขาไม่ได้ลงมาที่นี่นะคะ

281
00:17:37,723 --> 00:17:39,808
มีผู้ป่วยแผนกเราไหมคะ

282
00:17:39,892 --> 00:17:41,143
ไม่มีนะคะ

283
00:17:42,269 --> 00:17:43,395
แล้วเรื่องอะไรกันล่ะ

284
00:17:58,035 --> 00:18:00,079
อาจารย์พัคคะ โอยอนจูค่ะ

285
00:18:01,205 --> 00:18:02,039
เข้ามาสิ

286
00:18:10,047 --> 00:18:12,508
นานเลยนะกว่าจะมาได้

287
00:18:12,800 --> 00:18:14,635
- อยากตายหรือไง
- ขอโทษค่ะ

288
00:18:15,219 --> 00:18:16,386
ฉันไม่รู้ว่าอาจารย์อยู่ที่นี่

289
00:18:16,470 --> 00:18:18,597
ฉันโทรหาเธอรัวๆ แต่เธอกลับไม่รับสาย

290
00:18:18,680 --> 00:18:19,681
เคารพกันบ้างไหม

291
00:18:19,848 --> 00:18:22,434
- คิดว่าจะไม่รับสายกันก็ได้งั้นเหรอ
- ขอโทษค่ะ

292
00:18:22,935 --> 00:18:24,937
จะไม่เกิดขึ้นอีกแล้วค่ะ ขอโทษนะคะ

293
00:18:25,896 --> 00:18:28,232
โอซองมู พ่อของเธอ
เป็นนักเขียนการ์ตูนเหรอ

294
00:18:29,775 --> 00:18:32,027
- คะ
- ได้ยินว่าเธอเป็นลูกสาวเขา

295
00:18:32,111 --> 00:18:32,945
ฉันไม่ยักรู้

296
00:18:33,320 --> 00:18:34,655
ค่ะ เขาเป็นพ่อของฉัน

297
00:18:35,197 --> 00:18:37,157
- จริงเหรอ
- ค่ะ

298
00:18:37,491 --> 00:18:39,701
- ไม่น่าเป็นไปได้เลย
- คะ

299
00:18:40,077 --> 00:18:43,205
พ่อของเธอคือโอซองมูผู้ยิ่งใหญ่
ทำไมลูกสาวเขาถึงเป็น...

300
00:18:45,082 --> 00:18:46,250
แค่โอยอนจูล่ะ

301
00:18:49,002 --> 00:18:52,214
ขอโทษค่ะที่ฉันเป็นแค่โอยอนจู

302
00:18:52,339 --> 00:18:53,799
อยู่กับพ่อแม่หรือเปล่า

303
00:18:54,591 --> 00:18:56,468
เปล่าค่ะ ฉันอยู่กับแม่

304
00:18:56,552 --> 00:18:58,554
- แล้วพ่อล่ะ
- พ่อแม่ฉันหย่ากันค่ะ

305
00:18:58,637 --> 00:19:00,639
งั้นเหรอ แล้วได้เจอพ่อบ่อยไหม

306
00:19:01,223 --> 00:19:02,391
ก็เจอบ้างค่ะ

307
00:19:03,475 --> 00:19:06,645
แต่อาจารย์ถามเรื่องนี้ทำไมคะ

308
00:19:06,728 --> 00:19:08,063
- ฉันไม่...
- เล่าให้ฟังหน่อย

309
00:19:09,481 --> 00:19:10,816
- คะ
- คือว่า

310
00:19:12,442 --> 00:19:13,819
ฉันติดเรื่องนี้มาพักใหญ่แล้ว

311
00:19:14,528 --> 00:19:15,362
การ์ตูนของพ่อเธอ

312
00:19:15,946 --> 00:19:17,489
มันสนุกมากเลย

313
00:19:17,573 --> 00:19:19,199
ใช่แล้ว ฉันรู้ว่ามันดัง

314
00:19:19,283 --> 00:19:21,660
แต่เว็บตูนมันห่วยแตก
ฉันก็เลยไม่อ่าน

315
00:19:21,952 --> 00:19:23,370
แต่ได้ยินว่ามันจะจบแล้วสัปดาห์นี้

316
00:19:23,745 --> 00:19:26,415
ก็เลยรีบไปร้านหนังสือ

317
00:19:26,707 --> 00:19:29,334
แล้วซื้อมาทั้งหมด 33 เล่มเลย ดูสิ

318
00:19:30,002 --> 00:19:31,962
ใช้เวลาน่าดู

319
00:19:32,337 --> 00:19:34,423
ฉันอ่านจนไม่ได้หลับไม่ได้นอนสองคืน

320
00:19:34,756 --> 00:19:35,757
ทำไมมันสนุกขนาดนี้

321
00:19:36,925 --> 00:19:39,761
นี่คือเหตุผล

322
00:19:39,887 --> 00:19:41,680
- ที่โทรตามฉันเหรอคะ
- รู้อะไรไหม

323
00:19:42,014 --> 00:19:43,765
ฉันรักตัวเอกมากเลยนะ

324
00:19:44,099 --> 00:19:46,226
เจ้าคังชอลนี่ดื้อด้านมาก

325
00:19:46,310 --> 00:19:47,436
ฉันเป็นผู้ชาย

326
00:19:48,103 --> 00:19:51,273
- แต่ฉันก็คิดว่าเขาเจ๋ง
- เขาเจ๋งในสายตาผู้หญิงเหมือนกันค่ะ

327
00:19:51,356 --> 00:19:53,567
- เธอก็ชอบเหรอ
- แน่นอนอยู่แล้ว

328
00:19:53,650 --> 00:19:55,068
ใครจะไม่ชอบคังชอลล่ะคะ

329
00:19:55,152 --> 00:19:57,029
เขาหล่อ มีพรสวรรค์ มารยาทดี

330
00:19:57,196 --> 00:20:00,032
แถมตาเขาก็ เขาเซ็กซี่มาก

331
00:20:01,366 --> 00:20:02,242
เซ็กซี่เหรอ

332
00:20:04,494 --> 00:20:06,580
ขอโทษค่ะ ฉันพูดมากไป

333
00:20:07,873 --> 00:20:08,832
ให้ตาย

334
00:20:10,542 --> 00:20:11,418
แปะมือหน่อย

335
00:20:14,171 --> 00:20:15,631
ดีใจจังที่ได้เจอแฟนคลับคังชอลอีกคน

336
00:20:15,714 --> 00:20:18,258
ไม่รู้เลยว่าเธอก็ชอบเหมือนกัน

337
00:20:18,342 --> 00:20:22,095
อาจารย์ชอบ "ดับเบิลยู"
ตั้งแต่เมื่อไหร่ น่าจะบอกฉันบ้าง

338
00:20:22,179 --> 00:20:24,473
เธอก็น่าจะบอกว่าเขาเป็นพ่อเธอ

339
00:20:24,556 --> 00:20:27,392
- พ่อฉันคงดีใจมาก
- พระเจ้า

340
00:20:27,517 --> 00:20:28,352
อาจารย์ครับ

341
00:20:28,852 --> 00:20:29,895
กรุณาเซ็นด้วยครับ

342
00:20:30,437 --> 00:20:31,396
ถ้าอย่างนั้น

343
00:20:32,231 --> 00:20:33,732
ใครคือฆาตกรตัวจริงเหรอ

344
00:20:34,274 --> 00:20:36,151
ฉันก็ไม่แน่ใจเรื่องนั้นค่ะ

345
00:20:36,235 --> 00:20:38,487
มันจะจบสัปดาห์นี้แล้ว
แต่ยังไม่เปิดเผยอีกเหรอ

346
00:20:38,570 --> 00:20:39,821
พ่อเธอไม่บอกบ้างเลยหรือไง

347
00:20:39,905 --> 00:20:42,199
พ่อไม่เคยพูดเรื่องนี้เลยค่ะ

348
00:20:42,532 --> 00:20:44,409
- แม้แต่กับลูกสาวตัวเองเหรอ
- ใช่ค่ะ

349
00:20:45,744 --> 00:20:47,246
ไปหามาเล่าให้ฉันฟัง

350
00:20:47,329 --> 00:20:50,082
ผมรู้จักพ่อเธอดี เขาเข้มงวดมาก

351
00:20:50,165 --> 00:20:51,333
ใช่ค่ะ

352
00:20:52,292 --> 00:20:55,087
เธอไม่เคยผ่าตัดเปิดทรวงอกใช่ไหม

353
00:20:56,880 --> 00:20:57,965
ฉันจะให้เธอผ่าเปิดทรวงอก

354
00:20:59,424 --> 00:21:01,718
- จริงเหรอคะ
- หามาว่าใครคือฆาตกร

355
00:21:04,012 --> 00:21:07,224
แต่พ่อฉันไม่ยอมบอกแน่

356
00:21:07,599 --> 00:21:10,644
- จะให้เย็บปิดด้วย
- ฉันจะรีบไปหามาให้ค่ะ

357
00:21:10,936 --> 00:21:13,855
ถ้าโกหกเพราะว่าอยากผ่าเปิดอก
ฉันฆ่าเธอแน่

358
00:21:13,939 --> 00:21:14,815
ไม่ต้องห่วงค่ะ

359
00:21:16,233 --> 00:21:17,192
ไม่ต้องห่วง

360
00:21:22,406 --> 00:21:23,448
- อาจารย์ครับ
- หือ

361
00:21:23,907 --> 00:21:26,785
- ผมคิดว่าไม่ยุติธรรม
- เรื่องอะไร

362
00:21:26,868 --> 00:21:28,537
แพทย์รุ่นพี่ยังไม่เคย
ผ่าเปิดทรวงอกเลยนะครับ

363
00:21:28,620 --> 00:21:29,538
งั้นเหรอ

364
00:21:30,205 --> 00:21:32,666
ถ้าไม่พอใจก็ควรมีพ่อ
เป็นนักเขียนการ์ตูนสิ

365
00:21:38,463 --> 00:21:40,215
สุดยอดไปเลย

366
00:21:40,799 --> 00:21:43,176
ถ้ารู้เร็วกว่านี้ว่าเขาบ้าการ์ตูน

367
00:21:43,260 --> 00:21:44,720
ชีวิตฉันคงง่ายกว่านี้เยอะ

368
00:21:45,304 --> 00:21:46,805
แต่อย่างน้อยตอนนี้ก็รู้แล้ว

369
00:21:47,597 --> 00:21:48,432
ลองดู

370
00:21:50,142 --> 00:21:50,976
(พ่อ)

371
00:21:54,313 --> 00:21:55,147
ไม่

372
00:21:56,023 --> 00:21:59,192
ฉันเจอปัญหาแน่ถ้าฉันถาม

373
00:22:01,111 --> 00:22:01,945
(พัคซูบง)

374
00:22:11,163 --> 00:22:14,249
- สวัสดีครับ พี่ยอนจู
- พี่ยอนจูเหรอ

375
00:22:15,042 --> 00:22:17,127
ซูบง ไม่ได้คุยกันนานแล้วนะ

376
00:22:17,336 --> 00:22:20,088
- พี่ครับ คือว่า...
- นายคงยุ่งมากสินะ

377
00:22:20,422 --> 00:22:23,467
ฉันรู้ว่านายต้องส่งงานวันนี้
มันก็คงจะเหนื่อยหน่อย

378
00:22:23,800 --> 00:22:28,013
แต่ฉันมีเรื่องอยากให้นายช่วย
และชีวิตฉันขึ้นอยู่กับเรื่องนี้

379
00:22:28,430 --> 00:22:31,016
- ขอร้องอย่าบอกพ่อนะ
- พี่ครับ

380
00:22:31,099 --> 00:22:33,935
ผมกำลังจะโทรหาพี่พอดี กลับไปนั่ง

381
00:22:34,936 --> 00:22:37,647
- เรามีปัญหาแล้ว
- หมายความว่าไง

382
00:22:39,274 --> 00:22:41,902
อาจารย์หายตัวไปครับ

383
00:22:42,778 --> 00:22:43,612
อะไรนะ

384
00:22:45,072 --> 00:22:45,989
คือว่า

385
00:22:47,866 --> 00:22:50,160
ผมติดต่อเขาไม่ได้ตั้งแต่เมื่อคืน

386
00:22:51,870 --> 00:22:53,038
อะไรกัน

387
00:22:53,413 --> 00:22:55,749
เขาคงไปดื่มกับเพื่อนที่ไหนสักที่

388
00:22:55,874 --> 00:23:00,003
ไม่นะ ผมโทรไปบาร์ที่เขาไปประจำ
แล้วก็พวกเพื่อนแต่ไม่มีใครเจอเขาเลย

389
00:23:01,755 --> 00:23:03,298
เขาทิ้งโทรศัพท์ไว้ด้วย

390
00:23:05,133 --> 00:23:06,176
เขาทิ้งโทรศัพท์ไว้เหรอ

391
00:23:06,510 --> 00:23:09,638
แถมทิ้งกระเป๋าเงินกับกุญแจรถด้วย
เขาหายตัวไป

392
00:23:11,014 --> 00:23:12,140
แล้วเขาจะไปไหนได้

393
00:23:13,100 --> 00:23:15,727
กำหนดส่งคือสี่โมงเย็น
แต่เขายังไม่สั่งงานเราเลย

394
00:23:16,019 --> 00:23:20,273
เราไม่รู้จะทำยังไงแล้ว
เขาไม่เคยส่งงานช้ามาก่อน

395
00:23:20,398 --> 00:23:21,775
เราจะทำยังไงดี

396
00:23:38,875 --> 00:23:40,877
(ดับเบิลยู)

397
00:24:27,257 --> 00:24:28,133
พี่

398
00:24:28,842 --> 00:24:31,511
- ตกใจหมดเลย
- สวัสดีค่ะพี่

399
00:24:32,596 --> 00:24:34,931
สวัสดีทุกคน ได้ข่าวพ่อบ้างไหม

400
00:24:36,183 --> 00:24:37,142
เขายังไม่กลับมาเลย

401
00:24:38,018 --> 00:24:38,852
หือ

402
00:24:52,616 --> 00:24:54,075
ไม่ได้คุยกับเขาบ้างเหรอ

403
00:24:54,409 --> 00:24:57,370
ฉันยุ่งมาก ไม่ได้คุยกันนานแล้ว

404
00:24:58,246 --> 00:25:00,457
ผมควรบอกกองบรรณาธิการ
แต่ผมยังไม่กล้าบอกพวกเขา

405
00:25:02,000 --> 00:25:04,586
รออีกสักนิดเถอะ เรายังมีเวลา

406
00:25:06,171 --> 00:25:08,298
แต่มีเรื่องหนึ่งแปลกมากเลย

407
00:25:08,465 --> 00:25:12,677
เราทำงานข้างนอกนั่นทั้งคืน
และเขาไม่ได้ออกจากห้องเลย

408
00:25:21,561 --> 00:25:23,271
รับกาแฟไหมครับ

409
00:25:27,067 --> 00:25:28,109
เอามาตอนสี่ทุ่ม

410
00:25:29,277 --> 00:25:30,153
ครับ

411
00:25:44,668 --> 00:25:46,503
เราอยู่ข้างนอกนั่นทั้งคืน

412
00:25:47,462 --> 00:25:48,338
แต่ว่า...

413
00:25:54,052 --> 00:25:54,928
กาแฟ...

414
00:26:01,851 --> 00:26:03,270
อาจารย์ครับ

415
00:26:04,896 --> 00:26:06,398
ผมเข้าไปในห้องตอนสี่ทุ่มเป๊ะ

416
00:26:06,856 --> 00:26:09,276
แต่เขาไม่อยู่ในนั้น
แล้วก็ไม่มีใครเห็นเขาออกไป

417
00:26:12,529 --> 00:26:14,239
- ออกไปตามหาเขาเร็ว
- อือ

418
00:26:22,247 --> 00:26:25,041
เรากลัวว่าเขาจะไปล้มที่ไหน
เลยตามหาไปทั่ว

419
00:26:25,959 --> 00:26:26,835
อาจารย์คะ

420
00:26:28,128 --> 00:26:29,129
เขาไปไหนนะ

421
00:26:30,088 --> 00:26:30,964
แต่ว่า...

422
00:26:31,756 --> 00:26:34,467
ไม่มีร่องรอยของเขาเลย มันแปลกไหมล่ะ

423
00:26:34,551 --> 00:26:37,554
- มันแปลกไหมล่ะ
- แปลกสิ แปลกมาก

424
00:26:40,098 --> 00:26:41,141
โทรหาตำรวจดีไหม

425
00:26:42,517 --> 00:26:45,270
ยังไม่ถึง 24 ชั่วโมงเลย
รออีกนิดเถอะ

426
00:26:45,645 --> 00:26:47,772
เขาอาจรู้สึกหงุดหงิด

427
00:26:48,064 --> 00:26:50,817
แล้วออกไปสงบจิตสงบใจข้างนอก

428
00:26:51,067 --> 00:26:54,070
ไปตอนกลางคืนโดยไม่บอกใคร
แถมไม่มีเงินกับโทรศัพท์น่ะเหรอ

429
00:26:55,113 --> 00:26:56,990
เขาก็เป็นคนนะ

430
00:26:57,073 --> 00:26:59,492
เขาคงเศร้าที่ต้องบอกลาตัวการ์ตูน

431
00:26:59,576 --> 00:27:00,702
ที่เขาวาดมาเป็นสิบปี

432
00:27:01,619 --> 00:27:03,580
ใครครับ อาจารย์น่ะเหรอ

433
00:27:05,999 --> 00:27:07,584
เขาดูไม่เศร้าสักนิด

434
00:27:07,667 --> 00:27:10,628
แถมบอกว่าเขาเบื่อมันมาก
จนอยากจะฆ่าซะให้ตาย

435
00:27:10,837 --> 00:27:12,672
ฆ่าเหรอ ฆ่าใคร

436
00:27:14,841 --> 00:27:15,842
คังชอลไง

437
00:27:16,634 --> 00:27:19,346
เขาบอกว่าเขาจะฆ่าคังชอลในฉากจบ

438
00:27:21,931 --> 00:27:25,352
- เขาไม่ฆ่าคังชอลหรอก
- ตายล่ะ

439
00:27:26,686 --> 00:27:27,520
ผมเห็นแล้ว

440
00:27:31,149 --> 00:27:33,693
เดี๋ยวนะ รอเดี๋ยว

441
00:27:34,152 --> 00:27:36,321
มานี่ ที่จริงผมไม่ควรให้พี่ดู

442
00:27:36,404 --> 00:27:38,281
อย่าบอกใครนะ

443
00:27:44,287 --> 00:27:46,998
- อะไรน่ะ
- จะอะไรล่ะ ก็คังชอลไง

444
00:27:47,207 --> 00:27:49,084
- ดูสิ เขาตายแล้ว
- ทำไมล่ะ

445
00:27:49,459 --> 00:27:52,629
- นายฆ่าคังชอลทำไม
- ผมไม่ได้ฆ่าเขา

446
00:27:52,879 --> 00:27:55,298
ทำไมเขาถึงตาย ไม่เห็นจะเข้าใจเลย

447
00:27:55,882 --> 00:27:58,593
- เขาตายจริงเหรอ
- ดูเลือดนั่นสิ

448
00:27:58,676 --> 00:28:00,553
ใครจะรอดได้หลังจากเสียเลือดขนาดนั้น

449
00:28:00,637 --> 00:28:01,554
พี่เป็นหมอนี่

450
00:28:08,395 --> 00:28:11,064
พวกเราทุกคนไม่เห็นด้วย

451
00:28:11,356 --> 00:28:13,233
ผมไม่เคยขัดความคิดเขามาก่อน

452
00:28:13,316 --> 00:28:15,402
แต่คราวนี้ผมไม่เห็นด้วยอย่างแรง

453
00:28:15,485 --> 00:28:19,864
ซอนมีร้องไห้เลยนะ
แต่อาจารย์ก็ยังยืนกราน

454
00:28:20,532 --> 00:28:21,449
ให้ตาย

455
00:28:21,908 --> 00:28:24,411
พ่อพี่ตั้งใจจะฆ่าเขา

456
00:28:24,494 --> 00:28:27,163
อย่างเลือดเย็นด้วย
เขาบอกว่าเป็นฝันของเขาเลย

457
00:28:27,455 --> 00:28:29,124
- ไม่มีทาง
- พระเจ้า

458
00:28:29,999 --> 00:28:33,420
ถ้าเรื่องนี้โพสต์ลงอินเทอร์เน็ต
คนต้องบ้าแน่

459
00:28:33,545 --> 00:28:37,006
ทุกคนหวังว่าคังชอล
จะจับฆาตกรแล้วแก้แค้นได้

460
00:28:37,090 --> 00:28:39,801
แต่กลายเป็นว่าเขาถูกฆ่าซะเอง

461
00:28:40,677 --> 00:28:42,679
นั่นใช่ฆาตกรหรือเปล่า คนนั้นใคร

462
00:28:43,138 --> 00:28:45,181
ไม่รู้สิ เขาไม่ได้บอก

463
00:28:46,141 --> 00:28:48,101
เขาวาดถึงตอนนี้แล้วก็หายไป

464
00:28:48,893 --> 00:28:51,146
บางทีเขาอาจไม่ได้ตั้งใจวาดแบบนี้

465
00:28:51,229 --> 00:28:54,399
- แล้วอยากคิดทบทวน...
- ไม่ใช่หรอก

466
00:28:54,607 --> 00:28:55,942
ไม่น่าใช่

467
00:28:56,943 --> 00:28:59,362
เขาดูตั้งใจมาก

468
00:29:16,171 --> 00:29:19,048
สาบานเลยว่าเห็นเขายิ้ม

469
00:29:22,469 --> 00:29:24,304
เขาดูเหมือนมีความสุขมาก

470
00:29:24,846 --> 00:29:25,680
ทำไมนะ

471
00:29:26,222 --> 00:29:28,433
ทำไมเขามีความสุข
กับการวาดตัวเอกให้ตาย

472
00:29:29,559 --> 00:29:32,312
จะไปรู้ได้ไง ผมอ่านใจเขาได้ที่ไหน

473
00:29:34,314 --> 00:29:35,273
เป็นไปได้ไหม

474
00:29:35,899 --> 00:29:40,111
ว่าแฟนคลับบ้าคลั่ง
อาจได้ยินเรื่องตอนจบ

475
00:29:40,195 --> 00:29:41,571
แล้วลักพาตัวพ่อฉันไป

476
00:29:41,654 --> 00:29:43,281
- เหมือนหนังเรื่อง "อ่านแล้วคลั่ง"
- ใช่

477
00:29:43,448 --> 00:29:45,700
- เรื่องเกี่ยวกับแฟนคลับคลั่ง
- ผมเคยดูแล้ว

478
00:29:46,367 --> 00:29:47,243
งั้น...

479
00:29:48,244 --> 00:29:50,455
- งั้น...
- เราควรโทรแจ้งตำรวจ

480
00:29:50,538 --> 00:29:52,457
- ฉันรู้สึกไม่ดีเลย
- ผมจะแจ้งเอง

481
00:29:52,874 --> 00:29:54,000
ฉันจะโทรแจ้งเดี๋ยวนี้

482
00:29:54,083 --> 00:29:56,211
ซอนมี ยุนฮี เอาโทรศัพท์มา

483
00:29:56,294 --> 00:29:57,962
- เอาโทรศัพท์มาเร็ว
- มีอะไร

484
00:29:58,171 --> 00:30:00,340
- อย่าเพิ่งถาม เอามาเร็ว
- ถ้ามันเป็นเรื่องจริงล่ะ

485
00:30:07,472 --> 00:30:09,390
(ความลับการตายของครอบครัว
ความไม่เป็นธรรม)

486
00:30:11,392 --> 00:30:13,561
(ปัญหาครอบครัว ผู้ต้องสงสัย
คังชอล ฮันชอลโฮ)

487
00:30:30,453 --> 00:30:31,913
ฉันจะไม่ยอมถูกกลืนกิน

488
00:30:32,622 --> 00:30:33,957
แต่ฉันจะกลืนกินเขาแทน

489
00:30:35,625 --> 00:30:37,252
"ฉันจะไม่ยอมถูกกลืนกิน

490
00:30:38,169 --> 00:30:39,504
แต่ฉันจะกลืนกินเขาแทน"

491
00:32:14,140 --> 00:32:15,058
อะไรกันเนี่ย

492
00:32:17,644 --> 00:32:18,561
ฉันอยู่ที่ไหน

493
00:32:20,688 --> 00:32:21,689
ทำไมฉันถึงอยู่ที่นี่

494
00:32:38,748 --> 00:32:41,334
โทษนะ นี่คุณ ตื่นสิ

495
00:32:41,417 --> 00:32:42,502
ได้ยินฉันไหม

496
00:33:15,702 --> 00:33:17,036
ทำไมไม่ได้ล่ะ

497
00:33:18,663 --> 00:33:19,622
โธ่เอ๊ย

498
00:33:21,666 --> 00:33:24,502
นี่คุณ ทนอีกหน่อยนะ

499
00:33:25,837 --> 00:33:27,296
เกิดอะไรขึ้นกันแน่

500
00:33:46,941 --> 00:33:48,901
- อาหารจานหลักสองจาน
- ขอโทษค่ะ

501
00:33:49,360 --> 00:33:51,988
เรียกรถพยาบาลให้ที
มีคนกำลังจะตายบนดาดฟ้า

502
00:33:54,240 --> 00:33:57,493
ไม่ได้ยินหรือไง
มีผู้ชายโดนแทงกำลังจะตาย

503
00:33:57,577 --> 00:33:59,996
เขาอยู่ได้อีกไม่นาน
เพราะเสียเลือดไปมาก

504
00:34:00,079 --> 00:34:00,997
บอกพวกเขาให้รีบมา

505
00:34:01,414 --> 00:34:02,290
เร็วเข้าสิ

506
00:34:03,666 --> 00:34:05,543
- เกิดอะไรขึ้น
- ไปดูซิ

507
00:34:05,835 --> 00:34:06,711
นายไปเรียกผู้จัดการ

508
00:34:21,976 --> 00:34:22,810
อะไรกันเนี่ย

509
00:34:23,269 --> 00:34:25,438
- เขาสาหัสเลยเหรอ ใครน่ะครับ
- ฉันก็ไม่รู้จัก

510
00:34:25,605 --> 00:34:27,607
ส่องไฟให้หน่อยค่ะ รถพยาบาลมาหรือยัง

511
00:34:29,067 --> 00:34:30,902
- เรียกรถพยาบาลแล้วใช่ไหม
- ครับ

512
00:34:31,194 --> 00:34:33,696
มีการประชุมหมอผ่าตัดข้างล่าง

513
00:34:33,780 --> 00:34:36,115
- พวกเขากำลังขึ้นมา
- การประชุมเหรอ

514
00:34:36,199 --> 00:34:37,408
ที่นี่ที่ไหน

515
00:34:38,201 --> 00:34:40,453
- อะไรนะ
- นี่อาคารอะไร

516
00:34:41,120 --> 00:34:42,705
ที่นี่คือโรงแรมครับ

517
00:34:43,247 --> 00:34:45,792
- โรงแรมโซลไพรม์
- โรงแรมเหรอ

518
00:34:46,459 --> 00:34:47,710
รู้ไหมครับว่าคุณกำลังทำอะไรอยู่

519
00:34:48,127 --> 00:34:49,796
รอให้หมอมาเถอะครับ

520
00:34:49,879 --> 00:34:51,631
ฉันก็เป็นหมอ

521
00:34:51,964 --> 00:34:53,758
ถึงจะไม่เก่งมากนักก็เถอะ

522
00:34:57,011 --> 00:34:58,805
ตายแล้ว เขาเป็นอะไรน่ะ

523
00:35:14,028 --> 00:35:15,613
- ฉันว่าเขาปอดรั่ว
- อะไรนะ

524
00:35:18,157 --> 00:35:20,368
ปอดรั่วใช่ไหม ใช่แน่ๆ

525
00:35:20,451 --> 00:35:21,994
ใช่แล้ว งั้นก็ต้องเจาะ

526
00:35:22,078 --> 00:35:24,288
ฉันจะต้องเจาะ
แต่ไม่มีอะไรที่ใช้ได้เลย

527
00:35:28,709 --> 00:35:31,337
ไม่นะ อันตรายเกินไป
เธอไม่รู้อะไรเลย

528
00:35:34,966 --> 00:35:35,883
เขากำลังจะตายเหรอ

529
00:35:41,264 --> 00:35:44,892
ถ้าฉันทำพลาดแล้วเขาเกิดตาย
ฉันจะต้องรับผิดชอบ

530
00:35:48,354 --> 00:35:50,690
ช่างมันแล้ว หมอในละครยังทำได้

531
00:35:50,815 --> 00:35:52,984
- พวกเขาก็แค่ทำไปเลย
- คุณเป็นหมอจริงเหรอครับ

532
00:35:54,068 --> 00:35:56,237
อย่าทำเลยถ้าคุณไม่มั่นใจ
รอความช่วยเหลือดีกว่า

533
00:35:56,529 --> 00:35:59,615
ฉันไม่เคยมั่นใจเลย
บอกแล้วไงว่าฉันไม่เก่งเรื่องนี้

534
00:36:01,909 --> 00:36:03,578
แต่จะปล่อยให้เขาตายได้ยังไงล่ะ

535
00:36:39,488 --> 00:36:40,364
เขาตายเหรอ

536
00:36:41,073 --> 00:36:41,908
เขาตายเหรอ

537
00:36:43,326 --> 00:36:44,785
ผู้ชายคนนี้ตายแล้ว

538
00:36:44,952 --> 00:36:46,913
- คนนี้เหรอ
- เขาตายแล้ว

539
00:36:50,249 --> 00:36:52,585
- เกิดอะไรขึ้น
- มีอะไร

540
00:36:52,919 --> 00:36:55,129
- เกิดอะไรขึ้น
- เขาตายแล้วเหรอ

541
00:37:01,385 --> 00:37:02,720
ขอทางหน่อยครับ

542
00:37:03,679 --> 00:37:04,889
เขาเป็นไงบ้าง

543
00:37:05,306 --> 00:37:07,600
มีแนวโน้มว่าปอดจะรั่ว
แต่ควบคุมการเสียเลือดได้แล้ว

544
00:37:07,683 --> 00:37:09,435
- พาเขาไปโรงพยาบาลด่วนเลย
- ได้ครับ

545
00:37:09,560 --> 00:37:11,395
- ด่วนเลย
- เขาน่าจะรอด

546
00:37:16,525 --> 00:37:18,986
หมาบ้าน่าจะได้เห็นฉันเมื่อกี้

547
00:37:19,403 --> 00:37:22,865
เขาน่าจะได้เห็นว่าโอยอนจู
ที่เขาดูถูกทำอะไรไป

548
00:37:24,617 --> 00:37:27,954
นี่แปลว่าในชีวิตจริงฉันก็เก่งสินะ

549
00:37:28,704 --> 00:37:30,623
ฉันนี่เกิดมาเพื่อเป็นหมอแน่นอน

550
00:37:31,332 --> 00:37:33,334
- ขอบคุณค่ะ
- สวัสดีครับ

551
00:37:34,502 --> 00:37:36,254
ผมพัคโฮยอง เป็นผู้จัดการโรงแรมนี้

552
00:37:37,880 --> 00:37:39,006
สวัสดีค่ะ

553
00:37:39,840 --> 00:37:43,344
ได้ยินว่าเขาอาจตาย
ถ้าไม่ได้รับการช่วยเหลือทันที

554
00:37:43,678 --> 00:37:46,264
ถ้ามีคนถูกฆ่าในโรงแรมของเรา...

555
00:37:47,598 --> 00:37:49,976
ขอบคุณนะครับ ขอบคุณมากเลย

556
00:37:50,059 --> 00:37:51,102
อย่าพูดแบบนั้นเลยค่ะ

557
00:37:51,560 --> 00:37:54,397
ฉันแค่ทำหน้าที่ของหมอ

558
00:37:54,814 --> 00:37:57,024
โชคดีจริงๆ ที่หมอมาพบเขา

559
00:37:57,316 --> 00:37:58,985
เขาโชคดีที่สุดเลย

560
00:38:00,444 --> 00:38:04,156
แต่ว่าคุณต้องให้ปากคำด้วย
ตอนตำรวจมาถึงนะครับ

561
00:38:04,240 --> 00:38:05,616
ได้เลยค่ะ

562
00:38:06,075 --> 00:38:07,743
- ขอทราบชื่อได้ไหมครับ
- ได้ค่ะ

563
00:38:09,287 --> 00:38:10,830
- มันยับไปหน่อย
- ไม่เป็นไรครับ

564
00:38:11,455 --> 00:38:13,874
ฉันโอยอนจูจากศูนย์การแพทย์
มหาวิทยาลัยมยองเซ

565
00:38:14,625 --> 00:38:17,378
- คุณพักที่โรงแรมของเราเหรอครับ
- เปล่าค่ะ

566
00:38:17,712 --> 00:38:19,714
แล้วคุณขึ้นมาทำอะไรบนนี้ครับ

567
00:38:20,715 --> 00:38:21,549
คะ

568
00:38:39,066 --> 00:38:39,900
คุณหมอครับ

569
00:38:41,652 --> 00:38:43,779
ผมถามคุณว่าขึ้นมาบนนี้ทำไมน่ะครับ

570
00:38:44,530 --> 00:38:47,616
- ค่ะ คือว่าฉัน...
- คุณพัค

571
00:38:49,660 --> 00:38:50,911
นั่นคุณคังชอลครับ

572
00:38:52,913 --> 00:38:55,499
- อะไรนะ
- ใช่ประธานคังชอลจริงๆ ครับ

573
00:38:55,750 --> 00:38:57,501
ตอนแรกผมจำไม่ได้เพราะเลือดท่วมไปหมด

574
00:38:57,918 --> 00:38:58,919
เราจะทำยังไงดี

575
00:38:59,211 --> 00:39:01,088
หมายความว่าไง ประธานคังชอลเหรอ

576
00:39:03,632 --> 00:39:04,467
นี่มัน...

577
00:39:04,717 --> 00:39:05,593
พระเจ้า

578
00:39:06,510 --> 00:39:08,012
เกิดอะไรขึ้นเนี่ย

579
00:39:09,138 --> 00:39:10,556
- โทรหาห้องเลขาเขา
- อะไรนะครับ

580
00:39:10,681 --> 00:39:12,141
- เร็วเข้า
- ครับ

581
00:39:13,267 --> 00:39:16,520
- เป็นอะไรไหมครับ ประธานคัง
- พวกเขาเป็นอะไรกัน

582
00:39:16,729 --> 00:39:17,897
คังชอลคือใครนะ

583
00:39:18,898 --> 00:39:21,067
คังชอลคือตัวเอกในการ์ตูนของพ่อ

584
00:39:21,400 --> 00:39:22,360
เขาอาจเป็นพวกคนดัง

585
00:39:23,152 --> 00:39:25,905
อ๋อ มีนักร้องชื่อคังชอลด้วย

586
00:39:27,156 --> 00:39:29,283
ไม่สิ นั่นมันคังตะต่างหาก

587
00:39:43,172 --> 00:39:46,384
- ไม่หรอก ไร้สาระ...
- ไม่ต้องพูดแล้วครับ

588
00:39:46,717 --> 00:39:48,469
เราโทรตามบริษัทแล้ว

589
00:39:49,887 --> 00:39:52,223
ขอโทษนะครับ เราควรดูแลคุณ

590
00:39:52,681 --> 00:39:54,642
เราทำดีที่สุดแล้ว แต่ว่า...

591
00:39:54,975 --> 00:39:58,062
เร็วหน่อยได้ไหม ระวังด้วย

592
00:39:59,063 --> 00:40:03,317
ไม่ต้องห่วงนะครับ ใจเย็นไว้

593
00:40:27,216 --> 00:40:28,551
ระวังหน่อย

594
00:40:31,929 --> 00:40:33,472
ไม่ต้องห่วงนะครับ

595
00:40:33,639 --> 00:40:35,349
เร็วหน่อยครับ

596
00:40:35,599 --> 00:40:37,184
เดี๋ยวผมจัดการทุกอย่างเอง

597
00:40:38,561 --> 00:40:40,813
เบาหน่อย ระวังด้วย

598
00:40:41,564 --> 00:40:42,565
นี่ ระวังหน่อย

599
00:40:45,067 --> 00:40:45,901
อะไรน่ะ

600
00:40:46,110 --> 00:40:47,820
(โปรดติดตามตอนต่อไป)

601
00:40:51,198 --> 00:40:52,074
นั่นอะไรน่ะ

602
00:40:53,909 --> 00:40:55,453
อะไรอีกล่ะทีนี้

603
00:40:55,536 --> 00:40:57,246
(โปรดติดตามตอนต่อไป)

604
00:41:37,244 --> 00:41:38,120
ถ้าเกิด...

605
00:41:55,846 --> 00:41:58,849
- ทำอะไรน่ะพี่
- คุณพระคุณเจ้า

606
00:41:59,850 --> 00:42:01,602
- นี่
- ตกใจอะไรขนาดนั้น

607
00:42:03,437 --> 00:42:06,232
เกิดอะไรกับฉันเหรอ

608
00:42:06,482 --> 00:42:07,399
หมายความว่าไง

609
00:42:07,858 --> 00:42:09,860
ฉันหายตัวไปตั้งนานไม่ใช่เหรอ

610
00:42:10,903 --> 00:42:12,696
พี่หายตัวไปเหรอ เมื่อไหร่

611
00:42:13,447 --> 00:42:17,368
ก็ฉันอยู่ในห้องคนเดียว
แล้วนายก็ออกไปเรียกตำรวจ

612
00:42:18,661 --> 00:42:19,537
พี่

613
00:42:20,329 --> 00:42:21,830
ผมไม่ได้เรียกตำรวจ

614
00:42:22,331 --> 00:42:23,415
อาจารย์เขา...

615
00:42:26,627 --> 00:42:28,087
ปลอดภัยดี

616
00:42:28,420 --> 00:42:29,255
อะไรนะ

617
00:42:29,630 --> 00:42:31,257
เขาส่งมาทันกำหนด

618
00:42:31,340 --> 00:42:34,260
ผมไม่รู้ว่าเขาส่งมันมาจากไหน
แต่เขาเพิ่งส่งมา

619
00:42:34,343 --> 00:42:36,804
แถมเขาช่วยชีวิตคังชอลด้วย

620
00:42:36,929 --> 00:42:38,514
พี่พูดถูก

621
00:42:38,639 --> 00:42:40,182
เขาแค่เดินออกไปทำให้หัวโล่ง

622
00:42:40,266 --> 00:42:42,685
เพราะเขาเศร้าที่ต้องฆ่าคังชอล

623
00:42:43,018 --> 00:42:45,437
ผมตามพี่มาให้เสียเวลา

624
00:42:49,066 --> 00:42:52,486
- เขาส่งมาจริงนะ เดี๋ยวเอาให้ดู
- พ่อฉันอยู่ไหน

625
00:42:52,611 --> 00:42:56,073
เขาไม่ได้โทรมา
แต่เดี๋ยวก็มาเพราะเสร็จแล้ว

626
00:42:56,156 --> 00:42:57,866
ออกมาเร็วเข้า ทุกคน

627
00:42:59,994 --> 00:43:00,869
พี่

628
00:43:01,495 --> 00:43:04,290
โธ่ พี่ เร็วเข้า

629
00:43:04,999 --> 00:43:06,125
ออกมาสิ

630
00:43:07,293 --> 00:43:08,794
ให้ตายสิ เร็วเข้า

631
00:43:12,047 --> 00:43:13,507
นั่งสิ

632
00:43:17,469 --> 00:43:18,470
ดูเอาแล้วกัน

633
00:43:19,763 --> 00:43:20,639
พี่

634
00:43:21,307 --> 00:43:24,852
คังชอลของพวกเรายังไม่ตาย เอ้าชน

635
00:43:24,935 --> 00:43:27,521
แถมยังไม่ใช่ตอนจบด้วย
เดาว่าเขาคงเขียนต่อไปอีกหน่อย

636
00:43:27,605 --> 00:43:28,856
เยี่ยมไปเลยเนอะ

637
00:43:29,773 --> 00:43:32,693
- เฮ้อ อยู่ๆ ก็รู้สึก...
- หิวใช่ไหม

638
00:43:33,068 --> 00:43:36,530
สั่งจาจังมยอนกันเถอะ
สั่งทังซูยุกด้วยดีไหม

639
00:43:37,072 --> 00:43:39,742
ไม่อยากจะเชื่อ กินนี่ก็พอแล้วน่า

640
00:43:42,828 --> 00:43:43,662
(ตุ้บ)

641
00:43:49,418 --> 00:43:51,420
(ปรากฏตัว)

642
00:43:57,635 --> 00:44:00,220
(โทษนะ นี่คุณ ตื่นสิ ได้ยินฉันไหม)

643
00:44:00,512 --> 00:44:02,806
โทษนะ นี่คุณ ตื่นสิ ได้ยินฉันไหม

644
00:44:06,477 --> 00:44:08,896
(เรียกรถพยาบาลให้ที)

645
00:44:09,271 --> 00:44:12,024
เรียกรถพยาบาลให้ที
มีคนกำลังจะตายบนดาดฟ้า

646
00:44:17,112 --> 00:44:18,572
(ลนลาน)

647
00:44:21,325 --> 00:44:22,201
(หยุด)

648
00:44:22,451 --> 00:44:23,369
อะไรกันเนี่ย

649
00:44:23,911 --> 00:44:25,245
เขาสาหัสเลยเหรอ ใครน่ะครับ

650
00:44:25,371 --> 00:44:26,622
(กด)

651
00:44:30,334 --> 00:44:31,293
(หยิบ)

652
00:44:31,877 --> 00:44:32,878
(ยก)

653
00:44:41,595 --> 00:44:43,430
(แทง)

654
00:44:46,308 --> 00:44:47,601
บ้าไปแล้ว

655
00:44:47,685 --> 00:44:49,853
เขาเพิ่มตัวละครใหม่เป็นหมอผู้หญิง

656
00:44:50,354 --> 00:44:51,522
ใช้ชื่อพี่ด้วย

657
00:44:53,816 --> 00:44:54,650
(รีบเร่ง)

658
00:44:54,858 --> 00:44:56,068
(ยก)

659
00:45:02,825 --> 00:45:03,951
บ้าไปแล้ว

660
00:45:18,966 --> 00:45:19,800
นั่นมัน...

661
00:45:23,345 --> 00:45:24,179
นั่นฉันนี่

662
00:45:42,614 --> 00:45:43,907
ตัวเอกคังชอล

663
00:45:45,159 --> 00:45:47,202
เกิดที่โซลเมื่อปี 1987

664
00:45:51,331 --> 00:45:54,710
เป็นผู้บริหารร่วมของเจเอ็นโกลบอล
บริษัทการค้าออนไลน์

665
00:45:55,711 --> 00:45:58,839
เจเอ็นโกลบอลมีมูลค่า
ในตลาดหลักทรัพย์ 1.5 ล้านล้านวอน

666
00:46:00,507 --> 00:46:03,218
รวยแบบเหลือเชื่อ
ด้วยทรัพย์สินกว่าแปดแสนล้านวอน

667
00:46:08,182 --> 00:46:09,641
เรื่องราวเริ่มขึ้นเมื่อ 12 ปีก่อน

668
00:46:09,975 --> 00:46:13,687
ตอนที่หนุ่มน้อยคังชอล
คว้าเหรียญทองโอลิมปิก

669
00:46:19,610 --> 00:46:21,778
- ได้ 10.9 คะแนน
- ได้ 10.9

670
00:46:21,862 --> 00:46:25,115
รูปหล่อ มีความสามารถ และขยันขันแข็ง

671
00:46:25,741 --> 00:46:27,367
เขากลายเป็นคนดังระดับประเทศ

672
00:46:27,451 --> 00:46:30,329
- เขาคว้าเหรียญทองไปได้
- คังชอล

673
00:46:31,079 --> 00:46:33,415
แต่ครอบครัวของเขาถูกฆ่า

674
00:46:33,499 --> 00:46:35,375
ทำให้ชีวิตเขาพลิกผันไป

675
00:46:36,084 --> 00:46:40,380
- เขาถูกจับเป็นผู้ต้องสงสัย
- คุณยิงทุกคนทิ้ง

676
00:46:42,257 --> 00:46:46,386
ปัญหาคือไม่มีผู้ต้องสงสัยรายอื่น

677
00:46:46,720 --> 00:46:48,931
ผมขอเสนอต่อศาลให้ลงโทษคังชอล
ในสถานหนักที่สุด

678
00:46:49,014 --> 00:46:50,224
ตามกฎหมาย นั่นคือการประหารชีวิต

679
00:46:52,392 --> 00:46:53,602
แกมันสารเลว

680
00:46:54,186 --> 00:46:55,395
สรุปแบบนี้ได้ยังไง

681
00:47:10,327 --> 00:47:12,162
คังชอลถูกตัดสินประหารชีวิต
ในศาลชั้นต้น

682
00:47:12,788 --> 00:47:14,998
และอุทธรณ์จนเหลือเป็นจำคุกตลอดชีวิต

683
00:47:15,374 --> 00:47:19,294
ในที่สุดศาลฎีกาพบว่าเขาบริสุทธิ์
เพราะหลักฐานไม่เพียงพอ

684
00:47:20,128 --> 00:47:22,798
ศาลพบว่าจำเลยไม่มีความผิด

685
00:47:25,467 --> 00:47:29,513
แต่ความทุกข์ของเขายังไม่จบ
เพียงเพราะเขารอดจากโทษประหาร

686
00:48:22,524 --> 00:48:25,193
เมื่อคังชอลกลับบ้าน
หลังจากติดคุกมาหนึ่งปี

687
00:48:25,944 --> 00:48:29,698
เขารับความจริงไม่ได้ว่า
ครอบครัวเขาจากไปแล้ว

688
00:48:34,953 --> 00:48:36,496
นั่นเขาใช่ไหม

689
00:48:36,580 --> 00:48:37,831
ทั้งหมด 4,000 วอนค่ะ

690
00:48:38,540 --> 00:48:40,459
เขาหน้าด้านมาก

691
00:48:41,793 --> 00:48:44,546
- นั่นคังชอลไม่ใช่เหรอ
- ไม่มีทาง

692
00:48:44,838 --> 00:48:45,881
คิดว่าใช่เขานะ

693
00:48:46,340 --> 00:48:47,966
- ไม่มีทาง
- มานี่สิ

694
00:48:48,258 --> 00:48:49,509
นั่นคังชอล

695
00:48:50,010 --> 00:48:52,220
สายตาดูถูกจากผู้คน

696
00:48:52,638 --> 00:48:54,806
ที่ยังสงสัยเขาได้ทรมานเขา

697
00:49:16,453 --> 00:49:17,996
หลังจากจมอยู่กับความทุกข์มาหนึ่งปี

698
00:49:20,290 --> 00:49:23,210
เขาตัดสินใจจะจบชีวิตตัวเอง

699
00:50:32,654 --> 00:50:36,992
ในชีวิตที่แสนสั้นเขาไม่เคยคิดเลยว่า
จะต้องมาจบแบบนี้

700
00:50:39,453 --> 00:50:40,746
เขาโกรธ

701
00:50:41,371 --> 00:50:42,372
และรู้สึกสิ้นหวัง

702
00:51:19,826 --> 00:51:21,077
ในเสี้ยววินาทีสุดท้าย

703
00:51:22,954 --> 00:51:25,123
ความคิดหนึ่งก็แล่นเข้ามา

704
00:51:32,839 --> 00:51:33,673
การพลิกมาเอาชนะ

705
00:51:47,771 --> 00:51:50,273
คังชอลเลือกจะสู้แทนการยอมตาย

706
00:51:52,067 --> 00:51:55,237
เขาจะไม่ได้ชีวิตคืนมา
จนกว่าจะเจอคนร้ายตัวจริง

707
00:51:58,240 --> 00:52:01,076
เขาจึงสาบานจะล่าฆาตกรให้ได้

708
00:52:02,994 --> 00:52:04,663
ก่อนเขาจะตาย

709
00:52:45,412 --> 00:52:49,833
โรงพยาบาลแจ้งว่า
คังชอลได้รับการผ่าตัดสองรอบ

710
00:52:49,916 --> 00:52:51,835
และตอนนี้อาการคงที่

711
00:52:52,294 --> 00:52:57,090
ผู้คนที่เป็นห่วงเขา
มารอกันเต็มโรงพยาบาล

712
00:52:57,465 --> 00:53:00,677
ตำรวจกำลังตามหาตัวคนที่ทำร้ายเขา

713
00:53:00,927 --> 00:53:04,347
แต่ว่าพวกเขายังไม่มี
หลักฐานที่ชัดเจน

714
00:53:04,598 --> 00:53:06,391
ฟังจากผู้จัดการโรงแรม

715
00:53:06,558 --> 00:53:08,977
พยานเพียงคนเดียวอ้างว่าเป็นหมอ

716
00:53:09,269 --> 00:53:12,105
แต่ยังยืนยันตัวตนของเธอไม่ได้

717
00:53:12,397 --> 00:53:15,066
ตำรวจประกาศว่าจะตามหา
พยานคนดังกล่าวอย่างเต็มที่

718
00:53:15,150 --> 00:53:16,401
รวมถึงจับตัวผู้ร้ายมาให้ได้ด้วย

719
00:53:19,613 --> 00:53:21,239
- หาเธอเจอไหม
- ไม่เจอ

720
00:53:21,823 --> 00:53:24,492
พวกเขาค้นทั่วบริเวณแต่ไม่เจอเธอเลย

721
00:53:24,784 --> 00:53:27,704
กล้องวงจรจับภาพเธอไม่ได้เลยสักตัว

722
00:53:28,455 --> 00:53:30,290
- ไม่เลยเหรอ
- ค่ะ

723
00:53:30,624 --> 00:53:32,292
ผู้หญิงคนนี้ก็แปลก

724
00:53:32,626 --> 00:53:34,419
เธอบอกผู้จัดการว่าจะให้ปากคำ...

725
00:53:35,128 --> 00:53:36,004
คุณโอยอนจูครับ

726
00:53:37,714 --> 00:53:39,674
อ้าว เธอไม่อยู่

727
00:53:40,634 --> 00:53:41,509
เธอไปไหนแล้ว

728
00:53:42,218 --> 00:53:43,929
เธอหายไปตอนตำรวจมาถึง

729
00:53:44,387 --> 00:53:47,182
เธออ้างว่าเป็นหมอจากศูนย์การแพทย์
มหาวิทยาลัยมยองเซ

730
00:53:48,308 --> 00:53:49,225
แล้วมันอยู่ที่ไหน

731
00:53:49,309 --> 00:53:51,811
ไม่มีโรงพยาบาลชื่อนั้นในเกาหลี

732
00:53:52,062 --> 00:53:54,731
แสดงว่าเธอแกล้งทำเป็นหมอ

733
00:53:58,360 --> 00:53:59,194
ดูนี่สิ

734
00:54:03,615 --> 00:54:05,742
"แพทย์ประจำบ้าน
ศัลยศาสตร์หัวใจและทรวงอก โอยอนจู"

735
00:54:05,992 --> 00:54:07,869
เธอถึงขั้นทำนามบัตรด้วย

736
00:54:08,161 --> 00:54:11,456
แต่เบอร์โทรกับอีเมลกลับเป็นของปลอม

737
00:54:12,290 --> 00:54:14,542
ตำรวจสงสัยว่าผู้หญิงคนนี้
อาจสมรู้ร่วมคิด

738
00:54:16,836 --> 00:54:18,296
ผมไม่คิดแบบนั้น

739
00:54:22,968 --> 00:54:23,802
เธอไม่ได้ทำหรอก

740
00:54:24,260 --> 00:54:26,680
คุณจะรู้ได้ยังไง
คุณจำอะไรไม่ได้ด้วยซ้ำ

741
00:54:27,681 --> 00:54:28,723
สัญชาตญาณมั้ง

742
00:54:32,352 --> 00:54:33,687
ไม่ว่ายังไงก็ต้องหาเธอให้เจอ

743
00:54:34,145 --> 00:54:37,983
ผมว่าผู้หญิงคนนั้นมีกุญแจไขชีวิตผม

744
00:54:43,697 --> 00:54:45,991
"กุญแจไขชีวิตคุณ" เหรอ

745
00:54:49,744 --> 00:54:52,205
พูดจาอย่างกับละคร ทำฉันขนลุกหมด

746
00:54:53,456 --> 00:54:54,374
ตามหาเธอ

747
00:54:54,791 --> 00:54:56,501
พวกเขากำลังสเก็ตช์ภาพ

748
00:54:57,502 --> 00:54:59,421
ได้ยินจากพวกเจ้าหน้าที่ฉุกเฉิน

749
00:55:00,171 --> 00:55:01,339
ว่าเธอค่อนข้างสวย

750
00:55:01,589 --> 00:55:03,717
- เปล่า เธอไม่สวยเลย
- พวกเขาบอกแบบนั้น

751
00:55:03,800 --> 00:55:05,927
ถ้าแบบนั้นเรียกสวย
หมาจรจัดก็คงสวยได้เหมือนกัน

752
00:55:06,011 --> 00:55:07,262
แต่คุณบอกว่าเธอคือกุญแจไขชีวิตนะ

753
00:55:07,345 --> 00:55:09,514
ก็ไม่ได้บอกว่าเพราะเธอสวยนี่

754
00:55:09,597 --> 00:55:11,141
คิดว่าเป็นรักแรกพบซะอีก

755
00:55:12,183 --> 00:55:13,393
คุณคิดว่าผมเป็นยังไง

756
00:55:14,352 --> 00:55:15,645
เพลย์บอยแห่งศตวรรษ

757
00:55:17,272 --> 00:55:19,816
เคยเห็นเลขาที่หยาบคาย
กับเจ้านายบ้างไหม

758
00:55:20,191 --> 00:55:21,234
เคยไหม

759
00:55:22,027 --> 00:55:23,737
- ไม่เคย
- ใช่

760
00:55:24,529 --> 00:55:27,615
แล้วผู้หญิงที่คุณเพิ่งเจอจะเป็น
กุญแจไขชีวิตคุณได้ยังไง

761
00:55:30,618 --> 00:55:31,995
เหตุผลของชีวิตผม

762
00:55:33,496 --> 00:55:36,791
เธอคือกุญแจเพื่อหาเหตุผลว่า
ทำไมผมถึงมีชีวิตอยู่

763
00:55:37,459 --> 00:55:38,293
พอใจไหม

764
00:55:41,588 --> 00:55:42,547
น่าหงุดหงิดจัง

765
00:55:42,797 --> 00:55:44,549
ฉันก็บอกเหตุผลที่
นายมีชีวิตได้เหมือนกัน

766
00:55:44,632 --> 00:55:45,508
ฟังนะ ง่ายจะตาย

767
00:55:45,592 --> 00:55:46,676
พ่อแม่นายรักกัน

768
00:55:46,760 --> 00:55:49,429
- แล้วสเปิร์มกับไข่...
- อย่าสเก็ตช์ภาพเธอสวย

769
00:55:49,512 --> 00:55:50,847
แบบนั้นหาเธอไม่เจอแน่

770
00:55:51,556 --> 00:55:53,600
แล้วก็พูดแบบกันเอง
เฉพาะตอนเราอยู่ลำพัง

771
00:55:54,768 --> 00:55:55,602
ค่ะ

772
00:55:59,105 --> 00:56:00,231
รับทราบค่ะ

773
00:56:00,315 --> 00:56:02,067
ฉันจะบอกตำรวจอย่างที่คุณบอกทุกอย่าง

774
00:56:02,317 --> 00:56:04,319
ผู้หญิงที่เป็นกุญแจไขชีวิตคุณ

775
00:56:05,070 --> 00:56:07,072
ไม่สวยเลยสักนิด

776
00:56:18,875 --> 00:56:20,126
เธอโมโหอีกแล้วสินะ

777
00:56:20,210 --> 00:56:22,295
เรียกเธอว่ากุญแจไขชีวิต
คงเกินไปหน่อย

778
00:56:23,171 --> 00:56:24,297
เธอคงสวยมากสินะ

779
00:56:25,215 --> 00:56:26,549
บอกแล้วไงว่าไม่สวย

780
00:56:28,176 --> 00:56:29,344
จริงนะ

781
00:56:33,681 --> 00:56:34,974
"โอยอนจู"

782
00:56:35,266 --> 00:56:37,435
(แพทย์ประจำบ้าน
ศัลยศาสตร์หัวใจและทรวงอก โอยอนจู)

783
00:56:40,021 --> 00:56:40,980
"โอยอนจู"

784
00:56:44,651 --> 00:56:45,985
ตอนนี้คุณอยู่ไหน

785
00:56:50,323 --> 00:56:52,450
(โอยอนจู ตอนนี้คุณอยู่ไหน)

786
00:56:55,203 --> 00:56:57,539
ยอนจูล่ะ เธออยู่ไหน

787
00:56:58,540 --> 00:56:59,707
อยู่นี่เอง

788
00:57:01,960 --> 00:57:05,547
ฉันเข้าใจนะว่าพ่อรักเธอมาก

789
00:57:05,630 --> 00:57:06,714
ฉันรู้

790
00:57:07,382 --> 00:57:10,218
แต่เขาวาดคุณเป็นตัวการ์ตูนได้ยังไง

791
00:57:10,301 --> 00:57:12,345
แล้วนักอ่านแบบผมจะอ่านยังไง

792
00:57:13,930 --> 00:57:16,015
- เห็นหรือยัง ดูสิ
- คุณพระ

793
00:57:16,099 --> 00:57:17,517
เห็นนี่ไหม

794
00:57:17,600 --> 00:57:20,103
นี่ไง "ศัลยศาสตร์หัวใจและทรวงอก
ศูนย์การแพทย์มหาวิทยาลัยมยองเซ"

795
00:57:20,311 --> 00:57:23,148
เขาบอกชัดเลยว่าเป็นลูกสาวของเขา

796
00:57:23,982 --> 00:57:28,111
ฉันจะมีสมาธิได้ไง
ถ้าคนอย่างเธอช่วยคังชอล

797
00:57:28,319 --> 00:57:30,405
อะไรนะ โอยอนจูสวยงั้นเหรอ

798
00:57:30,655 --> 00:57:32,365
บ้าไปแล้ว

799
00:57:33,408 --> 00:57:34,909
ในตอนนั้นนะ

800
00:57:35,452 --> 00:57:37,579
ฉันรู้เลยว่าฉันมีความรุนแรงในตัว

801
00:57:37,954 --> 00:57:41,040
ฉันรู้เลยว่าฉันอยากฆ่าคน
แทนที่จะช่วยชีวิต

802
00:57:41,332 --> 00:57:43,585
ไว้ค่อยคุยนะคะ อาจารย์

803
00:57:43,668 --> 00:57:46,004
ฉันก็ไม่อยากได้แบบนี้เหมือนกัน

804
00:57:46,087 --> 00:57:48,256
คุณขอให้พ่อทำแบบนี้ใช่ไหม

805
00:57:48,798 --> 00:57:51,050
แทนที่จะเอาเรื่องมาเล่า

806
00:57:51,134 --> 00:57:53,470
คุณกลับทำลายงานชิ้นเอก
ด้วยการใส่ตัวเองเข้าไป

807
00:57:53,553 --> 00:57:56,389
- ออกไปก่อนเถอะนะคะ
- อะไรนะ

808
00:57:56,473 --> 00:57:59,392
- ตอนนี้คงไม่เหมาะ
- คุณจะทำอะไร

809
00:57:59,476 --> 00:58:01,561
- ออกไปก่อนนะคะ
- เป็นบ้าไปแล้วเหรอ

810
00:58:01,644 --> 00:58:03,521
- ได้โปรด
- นี่แตะตัวผมเหรอ

811
00:58:03,605 --> 00:58:05,815
- นี่กำลังผลักผมงั้นเหรอ
- ออกไปก่อนเถอะค่ะ

812
00:58:06,107 --> 00:58:07,108
อะไรกันเนี่ย

813
00:58:10,403 --> 00:58:12,614
มีอะไรครับ อาจารย์

814
00:58:12,780 --> 00:58:14,240
นายเห็นไหม

815
00:58:14,991 --> 00:58:17,160
เธอทำให้ฉันโกรธ

816
00:58:19,204 --> 00:58:20,663
ออกมานะ

817
00:58:20,747 --> 00:58:22,123
เกิดอะไรขึ้นเนี่ย

818
00:58:22,373 --> 00:58:24,751
เกิดอะไรขึ้น คิดสิยอนจู

819
00:58:29,923 --> 00:58:30,798
ตั้งสติหน่อย

820
00:58:42,644 --> 00:58:44,938
- ไงครับพี่
- ซูบง

821
00:58:45,021 --> 00:58:47,941
เห็นแล้วใช่ไหม คังชอลตามหาฉัน

822
00:58:48,024 --> 00:58:49,984
มันแปลกมาก เขาตามหาฉัน

823
00:58:50,068 --> 00:58:51,986
ใช่แล้ว เขาตามหาพี่

824
00:58:52,237 --> 00:58:53,988
เขามีนามบัตรฉันแล้วก็ตามหาฉัน

825
00:58:54,072 --> 00:58:56,157
นั่นเป็นนามบัตรที่ฉันให้กับ

826
00:58:56,241 --> 00:58:58,993
ผู้จัดการโรงแรม
มันเป็นนามบัตรจริงของฉัน

827
00:58:59,369 --> 00:59:02,455
มันเขียนว่า "ศูนย์การแพทย์
มหาวิทยาลัยมยองเซ โอยอนจู"

828
00:59:02,705 --> 00:59:05,124
ใช่แล้ว "ศูนย์การแพทย์
มหาวิทยาลัยมยองเซ โอยอนจู"

829
00:59:05,416 --> 00:59:09,170
ผมก็ว่าการเดินเรื่องมันก็แปลกอยู่

830
00:59:09,504 --> 00:59:12,173
เขาสนใจตัวละครใหม่มากเกินไป

831
00:59:12,465 --> 00:59:15,718
เขาวาดมันที่ไหน
เรายังติดต่อเขาไม่ได้เลย

832
00:59:15,802 --> 00:59:18,596
นี่น่ะ พ่อฉันไม่ได้วาด

833
00:59:19,389 --> 00:59:20,431
งั้นใครวาด

834
00:59:20,974 --> 00:59:23,476
มันมีชีวิตขึ้นมาตอนคังชอลไม่ตาย

835
00:59:26,271 --> 00:59:29,315
ฟังนะ เขาต้องตายแต่เขารอด

836
00:59:29,691 --> 00:59:31,693
ตอนนี้เรื่องเลยดำเนินไปเอง

837
00:59:32,068 --> 00:59:35,446
นี่พี่พูดอะไรของพี่

838
00:59:35,530 --> 00:59:37,156
ไม่เข้าใจที่ฉันพูดหรือไง

839
00:59:37,448 --> 00:59:40,159
ฉันรู้ ฉันก็ไม่เข้าใจ
ตัวเองเหมือนกัน

840
00:59:40,243 --> 00:59:41,286
ฟังดูเหมือนฉันเป็นคนบ้าเลย

841
00:59:42,161 --> 00:59:45,206
คังชอลยังไม่ตาย
เขายังอยู่และกำลังตามหาฉัน

842
00:59:45,790 --> 00:59:49,043
มีอีกโลกอยู่ใน "ดับเบิลยู"
โลกที่คังชอลตัวจริงอาศัยอยู่

843
00:59:50,044 --> 00:59:51,796
พี่ใจเย็นก่อน

844
00:59:52,338 --> 00:59:55,550
- ผมไม่เข้าใจที่พี่...
- ฉันรู้ว่าคิดถูก

845
00:59:59,971 --> 01:00:00,847
จริงๆ เลย

846
01:00:12,108 --> 01:00:13,735
(โอยอนจู ตอนนี้คุณอยู่ไหน)

847
01:00:14,902 --> 01:00:18,031
ทำไมคุณต้องตามหาฉัน
คุณต้องการอะไรจากฉัน

848
01:00:23,036 --> 01:00:23,870
ทำไม

849
01:00:24,996 --> 01:00:27,373
ฉันจะเป็นกุญแจไขชีวิตคุณได้ยังไง

850
01:00:28,291 --> 01:00:31,336
(โอยอนจู ตอนนี้คุณอยู่ไหน)

851
01:01:15,421 --> 01:01:16,714
พ่อก็รู้เรื่องนี้ใช่ไหมคะ

852
01:01:16,798 --> 01:01:19,634
พ่อรู้ว่าหนูช่วยชีวิตคังชอล
พ่อไม่ได้วาดเองใช่ไหมคะ

853
01:01:20,885 --> 01:01:22,428
เขาเป็นปีศาจ

854
01:01:22,512 --> 01:01:24,305
พ่อเลยต้องจัดการเขา

855
01:01:24,389 --> 01:01:25,348
หาข้อมูลเรื่องยาพิษซิ

856
01:01:25,598 --> 01:01:27,809
ผมว่าเขาคิดจะฆ่าคังชอลอีกแล้ว

857
01:01:28,726 --> 01:01:30,978
ไม่ได้นะคะ แบบนั้นมันฆาตกรรมชัดๆ

858
01:01:31,396 --> 01:01:33,523
เจอกันสักทีนะ คุณโอยอนจู

859
01:01:34,107 --> 01:01:35,525
คุณกระตุ้นความสนใจผม

860
01:01:35,942 --> 01:01:36,859
แล้วเจอกันนะ

861
01:01:37,276 --> 01:01:39,445
- คุณโอยอนจู
- คุณหายดีแล้วเหรอ

862
01:01:39,529 --> 01:01:42,490
หมายความว่าไง "หายดีแล้ว"
ผมนอนติดเตียงมาสองเดือนนะ

863
01:01:42,573 --> 01:01:43,908
ผ่านไปสองเดือนแล้วเหรอเนี่ย

864
01:01:44,242 --> 01:01:45,284
มันเป็นการ์ตูนยาว

865
01:01:45,368 --> 01:01:48,246
เราต้องหาเหตุการณ์
ที่นำไปสู่ตอนต่อไปหรือเปล่า

866
01:01:48,329 --> 01:01:49,664
เหตุการณ์ เหตุการณ์แบบไหนกัน

867
01:01:49,914 --> 01:01:51,457
ความรู้สึกแรกของผมต่อเธอไม่ผิด

868
01:01:52,709 --> 01:01:53,543
เธอเสียสติ

869
01:01:54,544 --> 01:01:55,461
เธอบ้า

870
01:01:56,295 --> 01:01:58,423
ในที่สุดฉันก็เจอแล้ว
กุญแจไขชีวิตฉัน

871
01:01:58,840 --> 01:02:00,508
บรรณาธิการรับต้นฉบับไปแล้ว

872
01:02:00,591 --> 01:02:01,467
อะไรเนี่ย

873
01:02:01,759 --> 01:02:02,969
ทำตามที่บอกแล้วลบออกเดี๋ยวนี้

874
01:02:03,886 --> 01:02:07,390
นั่นแหละ พ่อถึงต้องฆ่าเขาเดี๋ยวนี้

875
01:02:12,812 --> 01:02:14,856
คำบรรยายโดย: รัตนชัย เหลืองวงศ์งาม