1 00:00:39,873 --> 00:00:43,376 เว็บตูนชื่อดังที่สุดของเกาหลี ด้วยยอดขายกว่าสิบล้านฉบับ 2 00:00:44,961 --> 00:00:45,920 "ดับเบิลยู" 3 00:00:51,426 --> 00:00:55,513 ตัวเอกคังชอลเป็นนักกีฬายิงปืน เหรียญทองโอลิมปิก 4 00:00:55,597 --> 00:00:56,639 (คังชอลคว้าเหรียญทองได้) 5 00:00:57,057 --> 00:00:59,100 ครอบครัวของเขาถูกฆาตกรรมปริศนา 6 00:00:59,184 --> 00:01:01,436 ผมขอเสนอให้ลงโทษประหารชีวิตคังชอล 7 00:01:01,519 --> 00:01:04,189 คังชอลถูกตัดสินประหารชีวิต 8 00:01:04,272 --> 00:01:06,191 แต่สุดท้ายก็พบว่าเขาบริสุทธิ์ 9 00:01:09,110 --> 00:01:11,529 วินาทีที่เขาเลือกจบชีวิตตัวเอง 10 00:01:13,198 --> 00:01:14,157 เขาตัดสินใจ... 11 00:01:14,991 --> 00:01:17,327 จะต่อสู้ดีกว่ายอมตาย 12 00:01:20,455 --> 00:01:23,875 คังชอลกลายเป็นมหาเศรษฐีที่มี ทรัพย์สินกว่าแปดแสนล้านวอน 13 00:01:23,958 --> 00:01:25,877 ขณะที่เขาตามล่าฆาตกรที่ฆ่าครอบครัว 14 00:01:26,294 --> 00:01:27,796 เขาได้รับโทรศัพท์ที่น่าสงสัย 15 00:01:28,171 --> 00:01:30,632 อาจารย์หายตัวไปครับ 16 00:01:30,715 --> 00:01:31,549 อะไรนะ 17 00:01:31,633 --> 00:01:35,678 ขณะที่โอซองมูนักเขียนการ์ตูนฮิต เรื่อง "ดับเบิลยู" ได้หายตัวไป 18 00:01:36,429 --> 00:01:39,599 โอยอนจูลูกสาวของเขา ถูกใครบางคนดึงเข้าไป 19 00:01:39,682 --> 00:01:42,519 และได้ช่วยชีวิตของคังชอลไว้ 20 00:01:44,312 --> 00:01:48,233 สำหรับคังชอล ยอนจูคือหญิงปริศนา ที่หายตัวไปหลังจากช่วยเหลือเขา 21 00:01:48,316 --> 00:01:49,776 อะไรอีกล่ะทีนี้ 22 00:01:50,443 --> 00:01:51,319 "โอยอนจู" 23 00:01:51,903 --> 00:01:53,279 ตอนนี้คุณอยู่ไหน 24 00:01:53,655 --> 00:01:55,406 เขาเริ่มตามหาเธอ 25 00:01:55,490 --> 00:01:58,159 คังชอลยังไม่ตาย เขายังอยู่และกำลังตามหาฉัน 26 00:01:58,243 --> 00:02:01,454 มีอีกโลกอยู่ใน "ดับเบิลยู" โลกที่คังชอลตัวจริงอาศัยอยู่ 27 00:02:24,352 --> 00:02:25,311 ตายจริง 28 00:02:27,438 --> 00:02:29,107 กลับมาแล้วค่ะ 29 00:02:30,066 --> 00:02:31,484 ข้างนอกฝนตก 30 00:02:31,943 --> 00:02:33,319 ได้ยินว่าจะตกทั้งคืนเลยด้วย 31 00:02:34,571 --> 00:02:36,739 ยอนจู มากินข้าว 32 00:02:57,093 --> 00:02:59,262 สุดยอดไปเลย 33 00:02:59,345 --> 00:03:00,597 (พี่ยอนจู) 34 00:03:01,514 --> 00:03:03,224 ให้ตายเถอะ 35 00:03:08,354 --> 00:03:10,899 - สวัสดีครับ - ซูบง ฉันคิดว่า... 36 00:03:10,982 --> 00:03:14,819 ทำไมพี่คิดมากจัง หยุดคิดได้แล้ว 37 00:03:14,903 --> 00:03:17,363 พ่อไม่ได้หนีไปแต่เขาถูกลักพาตัว 38 00:03:19,616 --> 00:03:20,575 ใครทำล่ะ 39 00:03:20,658 --> 00:03:22,869 คืนนั้นพ่อกำลังวาดรูป 40 00:03:22,952 --> 00:03:25,788 แล้วถูกดึงเข้าไปในการ์ตูน เหมือนกับฉัน 41 00:03:25,872 --> 00:03:28,249 พ่อยังติดอยู่ในนั้น 42 00:03:28,333 --> 00:03:30,710 ฉันไม่รู้ว่าใครจับเขาไป แต่เพราะงั้นเลยติดต่อเขาไม่ได้ 43 00:03:30,835 --> 00:03:33,004 ไม่ว่าเราจะรอนานแค่ไหนเขาก็ไม่... 44 00:03:33,087 --> 00:03:34,631 ขอล่ะ พี่ 45 00:03:35,173 --> 00:03:38,760 หยุดเถอะครับ อาจารย์จะถูกดึง เข้าไปในการ์ตูนได้ยังไง 46 00:03:39,093 --> 00:03:41,638 พี่กำลังพูดไร้สาระนะ 47 00:03:41,930 --> 00:03:45,475 นายบอกว่า ไม่รู้พ่อหายไปจากห้องได้ยังไง 48 00:03:45,558 --> 00:03:48,937 แล้วมันเป็นไปได้เหรอ ที่เขาจะถูกดึงเข้าไปในการ์ตูน 49 00:03:49,020 --> 00:03:51,231 แบบนั้นมันไร้สาระมากเลย 50 00:03:51,314 --> 00:03:52,523 เราวาดทุกอย่าง 51 00:03:52,607 --> 00:03:54,901 ผมวาดพื้นหลังด้วยมือของผมเอง 52 00:03:54,984 --> 00:03:58,905 พวกมันเป็นแค่ภาพวาด แล้วจะไปมีอะไรในนั้นล่ะ 53 00:03:58,988 --> 00:04:00,657 ผมรู้ว่าเขาเป็นคนวาด 54 00:04:00,740 --> 00:04:02,909 คิดว่าผมจำภาพวาดของเขาไม่ได้เหรอ 55 00:04:02,992 --> 00:04:06,663 เราวาดพื้นหลัง แต่เขาเป็น คนเดียวที่วาดตัวการ์ตูน 56 00:04:06,746 --> 00:04:09,457 ถึงเราจะพยายามเท่าไร ยังไงก็ดูออกว่าไม่ใช่ 57 00:04:09,540 --> 00:04:12,252 และผมก็รู้จักเขาดีกว่าพี่ซะอีก 58 00:04:19,133 --> 00:04:20,301 พี่ยอนจู 59 00:04:20,843 --> 00:04:21,886 ยังอยู่ไหม 60 00:04:22,845 --> 00:04:25,765 ฉันรู้แล้วว่ากาลิเลโอ กาลิเลอี รู้สึกยังไง 61 00:04:26,474 --> 00:04:28,101 กาลิเลอีอะไรนะ 62 00:04:29,185 --> 00:04:31,646 เขาสร้างวลี "และมันยังเคลื่อนที่" 63 00:04:33,273 --> 00:04:35,149 ให้ตาย เหลือเชื่อเลยจริงๆ 64 00:04:35,733 --> 00:04:37,277 จังกึมก็พูดนะ 65 00:04:37,777 --> 00:04:39,862 "ฉันบอกว่ามันรสชาติเหมือน ลูกพลับเพราะมันมีรส..." 66 00:04:39,946 --> 00:04:40,822 อาจารย์ 67 00:04:44,575 --> 00:04:47,078 - อาจารย์ - อาจารย์ 68 00:04:53,543 --> 00:04:55,753 - จะไปไหน - หนูจะไปแล้วค่ะ 69 00:04:55,837 --> 00:04:58,715 กินก่อนสิ ลูกบอกว่า ต้องถึงก่อนเจ็ดโมงนี่ 70 00:04:58,798 --> 00:04:59,924 หนูสายแล้ว มีคนตาม 71 00:05:00,008 --> 00:05:01,884 - ไปแล้วนะคะ สวัสดีค่ะ - ยอนจู 72 00:05:02,260 --> 00:05:05,013 นี่ ยอนจู 73 00:05:06,556 --> 00:05:08,391 ให้ตายสิ 74 00:05:09,976 --> 00:05:13,646 เธอยุ่งมากจนเหมือนกลายเป็น เจ้านายแทนลูกสาวฉันไปแล้ว 75 00:05:14,314 --> 00:05:15,315 เฮ้อ 76 00:05:16,232 --> 00:05:19,277 เมื่อไหร่เธอจะฝึกเสร็จ ทำงาน แล้วให้ฉันอยู่สบายสักที 77 00:05:19,360 --> 00:05:21,696 บางทีเธอน่าจะให้ลูกเรียนศิลปะนะ 78 00:05:22,030 --> 00:05:24,699 แทนที่จะบังคับให้เรียนหมอ 79 00:05:26,659 --> 00:05:27,618 แต่ว่านะ 80 00:05:27,702 --> 00:05:30,413 พี่เขยทำรายได้มหาศาลเลย 81 00:05:30,496 --> 00:05:32,915 ได้ยินว่าเขาได้ส่วนแบ่ง เป็นล้านล้านวอน 82 00:05:32,999 --> 00:05:33,958 เฮ้อ 83 00:05:34,334 --> 00:05:38,046 พี่น่าจะอดทนแล้วก็ไม่หย่ากับเขา 84 00:05:38,129 --> 00:05:40,923 ถ้าพี่ทนกว่านี้อีกหน่อย 85 00:05:41,007 --> 00:05:45,094 หลายปีมานี้คงไม่ลำบาก แล้วก็ได้อยู่อย่างสบาย 86 00:05:46,846 --> 00:05:48,306 กินไปเงียบๆ เถอะ 87 00:05:48,806 --> 00:05:49,640 ก็ได้ 88 00:06:10,453 --> 00:06:12,371 - ไงคะพี่ - พ่อฉันล่ะ 89 00:06:12,455 --> 00:06:13,414 อยู่ในห้องค่ะ 90 00:06:14,165 --> 00:06:15,333 นี่พี่ 91 00:06:15,708 --> 00:06:18,711 บอกแล้วใช่ไหมให้เลิกคิดเพ้อเจ้อ 92 00:06:19,462 --> 00:06:20,713 งั้นแล้วเขาหายไปไหนมา 93 00:06:22,924 --> 00:06:25,927 แต่ดูเหมือนเขาผอมลงไปหน่อยนะ 94 00:06:41,275 --> 00:06:42,151 พ่อคะ 95 00:06:49,117 --> 00:06:49,992 พ่อคะ 96 00:06:52,620 --> 00:06:53,746 หนูมาแล้ว 97 00:06:56,290 --> 00:06:58,918 อ้าว ว่าไง ยอนจู 98 00:07:00,253 --> 00:07:02,255 เกิดอะไรขึ้น หนูเป็นห่วงพ่อแทบแย่ 99 00:07:03,214 --> 00:07:05,925 พ่อหายไปไหนมา ทำไมถึงติดต่อไม่ได้ 100 00:07:07,009 --> 00:07:09,595 พ่อก็ไปแถวนี้ 101 00:07:11,889 --> 00:07:12,890 ที่ไหนคะ 102 00:07:15,643 --> 00:07:16,477 ไปเรื่อยเปื่อย 103 00:07:19,564 --> 00:07:20,565 แล้วลูกล่ะ 104 00:07:22,024 --> 00:07:23,860 สบายดีไหม บาดเจ็บหรือเปล่า 105 00:07:25,445 --> 00:07:26,362 บาดเจ็บเหรอคะ 106 00:07:27,113 --> 00:07:28,281 หนูไม่ได้บาดเจ็บ 107 00:07:29,449 --> 00:07:31,784 - ทำไมพ่อถามแบบนั้น - ช่างเถอะ 108 00:07:32,577 --> 00:07:34,245 ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว 109 00:07:40,126 --> 00:07:41,586 คือว่า พ่อคะ 110 00:07:42,753 --> 00:07:44,714 - เกี่ยวกับเรื่อง "ดับเบิลยู" - อ๋อ 111 00:07:44,797 --> 00:07:46,424 ได้ยินจากซูบงแล้วล่ะ 112 00:07:46,799 --> 00:07:48,634 ว่าลูกพูดอะไรประหลาด 113 00:07:49,677 --> 00:07:52,096 พ่อต้องคิดตัวละครผู้หญิงเพิ่ม 114 00:07:52,180 --> 00:07:55,641 พ่อคิดอะไรไม่ออก ก็เลยสร้างให้เหมือนลูก 115 00:07:55,725 --> 00:07:58,019 แบบนั้นมันง่ายกว่า แล้วแปลกตรงไหน 116 00:07:59,562 --> 00:08:01,564 พ่อวาดเองจริงเหรอคะ 117 00:08:03,900 --> 00:08:07,361 พ่อวาดสองตอนล่าสุดจริงเหรอคะ 118 00:08:09,614 --> 00:08:11,616 งั้นใครจะวาดล่ะ 119 00:08:12,033 --> 00:08:14,202 - ที่จริง... - งั้นลูกจะบอกว่า 120 00:08:15,495 --> 00:08:17,413 ใครวาดถ้าไม่ใช่พ่อ 121 00:08:20,750 --> 00:08:22,126 ลูกพยายามจะบอกอะไร 122 00:08:28,674 --> 00:08:29,759 เปล่าค่ะ 123 00:08:32,637 --> 00:08:33,679 ไม่มีอะไรค่ะ 124 00:08:36,140 --> 00:08:38,726 ต้องไปโรงพยาบาลไม่ใช่เหรอ แล้วมาทำอะไรที่นี่ 125 00:08:39,227 --> 00:08:40,102 ไปได้แล้ว 126 00:08:42,605 --> 00:08:43,481 ค่ะ 127 00:08:46,025 --> 00:08:47,860 พ่อต้องทำงานต่อ 128 00:08:48,319 --> 00:08:51,030 - พ่อควรพักสักหน่อยนะคะ - พ่อเบื่อมัน 129 00:08:51,906 --> 00:08:53,074 พ่อเบื่อ... 130 00:08:54,075 --> 00:08:55,868 จนอยากรีบทำให้เสร็จแล้วค่อยพัก 131 00:08:58,412 --> 00:09:00,331 เดี๋ยวค่อยเจอกันตอนพ่อดีขึ้นนะ 132 00:09:02,416 --> 00:09:03,334 ก็ได้ค่ะ 133 00:09:04,418 --> 00:09:06,462 แม่เป็นไงบ้าง สบายดีไหม 134 00:09:08,130 --> 00:09:09,840 แม่ก็เหมือนเดิมตลอดแหละค่ะ 135 00:09:10,508 --> 00:09:12,718 ดี งั้นฝากความคิดถึงไปด้วย 136 00:09:13,177 --> 00:09:14,178 ลูกไปได้แล้ว 137 00:09:15,972 --> 00:09:16,806 ค่ะ 138 00:09:20,059 --> 00:09:21,477 สู้ๆ นะคะพ่อ 139 00:09:23,437 --> 00:09:25,439 ศาสตราจารย์ของหนูเป็นแฟนคลับพ่อด้วย 140 00:09:29,694 --> 00:09:30,820 หนูไปนะ 141 00:09:46,294 --> 00:09:48,921 พี่คะ กินข้าวเช้าด้วยกันไหม 142 00:09:49,005 --> 00:09:50,381 ฉันต้องไปทำงานน่ะ 143 00:09:51,716 --> 00:09:52,758 ซูบง 144 00:09:54,176 --> 00:09:56,596 พ่อได้บอกไหมว่าไปไหนมา 145 00:09:57,763 --> 00:09:58,848 เปล่านี่ 146 00:10:00,391 --> 00:10:02,560 แล้วเขาจะออกจากห้อง โดยไม่มีใครเห็นได้ยังไง 147 00:10:07,565 --> 00:10:10,651 เขาบอกแค่ว่าจะเริ่มงานทันที พวกเราก็ต้องทำงานทั้งคืน 148 00:10:12,695 --> 00:10:15,114 ขอบใจ งั้นฉันไปล่ะ 149 00:10:15,197 --> 00:10:16,532 - โอเค - เจอกันนะพี่ 150 00:10:16,616 --> 00:10:17,700 - บายค่ะ - ไม่อยู่กินก่อนเหรอ 151 00:10:17,783 --> 00:10:19,201 - สวัสดีค่ะ - บายครับ 152 00:10:19,285 --> 00:10:20,995 - แล้วเจอกันนะ - โชคดีนะ 153 00:10:21,871 --> 00:10:23,497 ระวังด้วยนะ ฝนมันตก 154 00:10:24,582 --> 00:10:25,833 อย่าลืมร่มล่ะ 155 00:10:39,013 --> 00:10:39,930 ซูบง 156 00:10:40,973 --> 00:10:42,016 ครับอาจารย์ 157 00:10:48,147 --> 00:10:49,148 อาจารย์ครับ 158 00:10:49,482 --> 00:10:50,650 หาข้อมูลเรื่องยาพิษซิ 159 00:10:51,233 --> 00:10:52,234 ยาพิษเหรอครับ 160 00:10:52,610 --> 00:10:54,362 ที่หาได้ง่ายๆ ในโรงพยาบาล 161 00:10:55,071 --> 00:10:56,072 ได้ครับ 162 00:11:01,952 --> 00:11:04,455 (ศูนย์การแพทย์มหาวิทยาลัยมยองเซ) 163 00:11:08,793 --> 00:11:11,837 ฝนตกแบบนี้แล้วอยากกาแฟจริง 164 00:11:11,921 --> 00:11:13,923 ไม่ใช่จากเครื่องแบบนี้ แต่เป็นกาแฟรสดี 165 00:11:14,006 --> 00:11:15,216 ฉันอยากกินเค้ก 166 00:11:15,591 --> 00:11:18,844 ร้านคาเฟ่บงชูร์นี่ ทีรามิสุอร่อยเด็ดเลย 167 00:11:18,928 --> 00:11:20,971 ร้านนั้นฟังดูดีนะ 168 00:11:21,055 --> 00:11:23,307 มาเป่ายิงฉุบกัน ใครแพ้ไปซื้อนะ 169 00:11:23,391 --> 00:11:25,142 ช่างเถอะ ฉันไปเอง 170 00:11:25,601 --> 00:11:27,395 หมอโอ เอาอะไรไหมคะ 171 00:11:27,478 --> 00:11:31,190 ทำตัวดีไม่ใช่วิถีเรานี่ เธอเป็นอะไรหรือเปล่า 172 00:11:33,484 --> 00:11:34,985 คนแพ้ไป เป่ายิงฉุบ 173 00:11:35,361 --> 00:11:36,946 - โอยอนจู เธอแพ้ - คุณแพ้ 174 00:11:37,029 --> 00:11:39,824 - ไปเร็ว - ไปเร็ว 175 00:11:42,159 --> 00:11:43,077 นี่ 176 00:11:44,036 --> 00:11:44,870 ไปสิ 177 00:11:45,287 --> 00:11:46,372 ไปไหน 178 00:11:47,540 --> 00:11:48,833 พักนี้เธอเป็นอะไร 179 00:11:48,916 --> 00:11:51,168 ฉันตกใจนะ ทำไม มีคนตามฉันเหรอ 180 00:11:51,627 --> 00:11:54,296 เราเป่ายิงฉุบหาคนไปร้านบงชูร์ แล้วเธอก็แพ้ 181 00:12:05,641 --> 00:12:07,101 ซูบง ยุ่งหรือเปล่า 182 00:12:08,060 --> 00:12:10,020 (พัคซูบง) 183 00:12:10,104 --> 00:12:11,105 คุยได้ 184 00:12:23,576 --> 00:12:24,493 ครับพี่ 185 00:12:24,827 --> 00:12:26,078 พ่อยังทำงานอยู่เหรอ 186 00:12:26,745 --> 00:12:27,621 ครับ 187 00:12:27,997 --> 00:12:29,290 สัปดาห์นี้เรื่องเป็นยังไง 188 00:12:31,041 --> 00:12:33,377 ผมว่าเขาคิดจะ 189 00:12:34,170 --> 00:12:35,629 ฆ่าคังชอลอีกแล้ว 190 00:12:36,755 --> 00:12:37,715 หา 191 00:13:05,910 --> 00:13:06,911 สวัสดีค่ะ 192 00:13:09,830 --> 00:13:10,748 ค่ะ 193 00:13:12,082 --> 00:13:14,502 ไม่มีใครอยู่ในห้องนอกจากคนคุ้มกัน 194 00:13:17,796 --> 00:13:19,340 อยากให้ลงมือเลยเหรอคะ 195 00:13:24,261 --> 00:13:27,973 (โพแทสเซียม ใช้อย่างระวัง) 196 00:13:28,057 --> 00:13:29,892 เขากำลังวาดอยู่ 197 00:13:30,559 --> 00:13:35,105 เป็นฉากที่มีคนสั่งให้พยาบาล ฉีดยาพิษให้คังชอล 198 00:13:35,189 --> 00:13:36,190 ใครเหรอ 199 00:13:36,774 --> 00:13:38,609 ไม่รู้สิ คุยผ่านโทรศัพท์น่ะ 200 00:13:39,276 --> 00:13:40,152 ทำยังไง 201 00:13:42,821 --> 00:13:44,782 แทนที่จะให้ยาปฏิชีวนะ 202 00:13:45,699 --> 00:13:48,077 เธอจะฉีดโพแทสเซียมให้แทน 203 00:13:48,661 --> 00:13:49,620 โพแทสเซียมเหรอ 204 00:13:50,663 --> 00:13:53,165 เธอจะฉีดเข้าเส้นเลือดดำ ให้เขาหัวใจวายเหรอ 205 00:13:53,707 --> 00:13:57,086 ใช่ ผมหามาแล้ว ดูเหมือนจะเป็นทางที่ง่ายที่สุด 206 00:14:06,011 --> 00:14:07,846 (โพแทสเซียม ใช้อย่างระวัง) 207 00:14:39,420 --> 00:14:42,006 ลาเต้สามแก้วกับทีรามิสุได้แล้วค่ะ 208 00:14:43,924 --> 00:14:45,009 ขอบคุณค่ะ 209 00:14:46,343 --> 00:14:49,179 (คาเฟ่บงชูร์) 210 00:14:54,935 --> 00:14:56,645 ฉันควรเลิกคิดได้แล้ว 211 00:14:57,146 --> 00:14:59,064 พ่อก็กลับมาปลอดภัยดี 212 00:15:00,232 --> 00:15:01,984 มันก็แค่การ์ตูนในเว็บ 213 00:15:02,610 --> 00:15:05,237 เขาก็แค่ตัวการ์ตูน ใครจะสนถ้าเขาตาย 214 00:15:08,032 --> 00:15:08,991 ให้ตายเถอะ 215 00:15:56,288 --> 00:15:57,164 ฮัลโหล 216 00:15:58,540 --> 00:16:00,876 พ่อทำงานอยู่หรือเปล่าคะ 217 00:16:02,002 --> 00:16:03,128 ใช่ มีอะไรเหรอ 218 00:16:03,921 --> 00:16:06,090 ขอโทษที่รบกวนค่ะ 219 00:16:07,341 --> 00:16:09,635 พ่อจะฆ่าคังชอลเหรอคะ 220 00:16:12,513 --> 00:16:15,224 ทำไมพ่อถึงต้องฆ่าเขาด้วยคะ 221 00:16:16,392 --> 00:16:18,227 เดี๋ยวนี้ยุ่งกับงานพ่อแล้วเหรอ 222 00:16:20,312 --> 00:16:21,939 หนูแค่รู้สึกแย่ 223 00:16:22,022 --> 00:16:24,024 ทำไมเขาต้องตาย ในเมื่อไม่ได้ทำอะไรผิด 224 00:16:24,692 --> 00:16:28,028 มันไม่ยุติธรรมเลย เขาตั้งใจจะหาคนร้ายตัวจริง 225 00:16:28,112 --> 00:16:29,780 เขาตั้งใจมาเป็นสิบปีแล้ว 226 00:16:29,863 --> 00:16:31,699 เขายังไม่เจอฆาตกรหรือได้แก้แค้นเลย 227 00:16:31,782 --> 00:16:33,409 ทำไมเขาถึงต้องตาย เขาเป็นตัวเอกนะคะ 228 00:16:34,326 --> 00:16:38,122 แล้วใครบอกว่าตัวเอก ต้องได้แก้แค้นก่อนจะตายล่ะ 229 00:16:38,205 --> 00:16:39,039 มันขึ้นอยู่กับพ่อ 230 00:16:39,415 --> 00:16:41,417 แต่มันก็ไม่ยุติธรรมอยู่ดี 231 00:16:42,001 --> 00:16:44,169 แบบนั้นการที่ช่วยเขา ก็ไม่มีความหมายสิคะ 232 00:16:44,253 --> 00:16:45,879 ทั้งที่ช่วยเขาได้แบบหวุดหวิด... 233 00:16:46,213 --> 00:16:48,215 ถ้าผ่านไปแค่สองตอนแล้วพ่อก็ฆ่าขาอีก 234 00:16:48,298 --> 00:16:50,592 คนอ่านคงคิดว่ามันแปลก 235 00:16:51,010 --> 00:16:52,928 งั้นลูกทำไปทำไม 236 00:16:56,515 --> 00:16:57,808 พ่อคะ 237 00:16:58,851 --> 00:17:00,477 หมายความว่ายังไงคะ 238 00:17:04,231 --> 00:17:06,859 พ่อถามว่าหนูทำไปทำไมเหรอ 239 00:17:08,569 --> 00:17:09,486 ไม่มีอะไร 240 00:17:10,738 --> 00:17:12,448 พ่อพูดถึงเรื่อง 241 00:17:12,823 --> 00:17:15,909 ที่หนูช่วยชีวิตคังชอลใช่ไหม 242 00:17:15,993 --> 00:17:17,494 พูดอะไรของลูก 243 00:17:19,955 --> 00:17:21,623 พ่อก็รู้เรื่องนี้ใช่ไหมคะ 244 00:17:22,082 --> 00:17:25,794 พ่อรู้ว่าหนูช่วยชีวิตคังชอล พ่อไม่ได้วาดเองใช่ไหมคะ 245 00:17:27,004 --> 00:17:28,797 ลูกเป็นบ้าไปแล้วหรือไง 246 00:17:28,881 --> 00:17:30,466 ถ้าหนูพูดผิดพ่อก็บอกที 247 00:17:30,549 --> 00:17:33,093 พ่อรู้ได้ยังไงว่าวันนั้น หนูแต่งตัวแบบไหน 248 00:17:33,177 --> 00:17:34,845 เธอดูเหมือนหนูหัวจรดเท้า 249 00:17:34,928 --> 00:17:37,765 หนูไม่เคยใส่ชุดนั้นมาก่อน 250 00:17:43,645 --> 00:17:45,314 พ่อก็เห็นเขาใช่ไหมคะ 251 00:17:45,981 --> 00:17:47,399 พ่อเห็นคังชอลด้วยใช่ไหม 252 00:17:50,903 --> 00:17:52,321 หนูเห็นเขา 253 00:17:52,404 --> 00:17:55,157 เลือดเขาอุ่นแถมหัวใจก็เต้น 254 00:17:55,532 --> 00:17:57,951 หนูยังจำสายตาที่เขามองหนูได้อยู่เลย 255 00:17:58,035 --> 00:18:01,955 หนูเห็นเขาด้วยตาตัวเอง แต่ว่าเขามีชีวิตได้ยังไง 256 00:18:05,209 --> 00:18:08,170 ไม่สมเหตุสมผลเลย เขาจะมีชีวิตได้ยังไง 257 00:18:08,504 --> 00:18:09,588 นั่นแหละ 258 00:18:10,339 --> 00:18:13,926 พ่อถึงต้องฆ่าเขาเดี๋ยวนี้ 259 00:18:14,885 --> 00:18:15,719 ไม่ได้นะคะ 260 00:18:15,803 --> 00:18:17,429 แบบนั้นมันฆาตกรรมชัดๆ 261 00:18:18,889 --> 00:18:21,558 ลูกว่าอะไรนะ ฆาตกรรมคนเหรอ 262 00:18:23,352 --> 00:18:26,980 หนูไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เขามีชีวิต 263 00:18:27,064 --> 00:18:30,359 ถ้าพ่อฆ่าคนมีชีวิตก็เท่ากับฆาตกรรม 264 00:18:32,861 --> 00:18:35,364 พ่อคะ เราต้องคุยกัน เดี๋ยวหนูไปหานะ 265 00:18:35,447 --> 00:18:36,323 พ่อคะ 266 00:18:42,329 --> 00:18:43,997 เลขหมายที่ท่านเรียก ไม่สามารถติดต่อได้ 267 00:18:44,081 --> 00:18:46,291 - พ่อคะ - ภาษีหักจาก... 268 00:18:46,375 --> 00:18:47,835 โทรศัพท์ฉันเป็นอะไร 269 00:18:48,502 --> 00:18:50,295 - โธ่ - พวกเขาจะไม่ได้เงินคืน 270 00:18:50,379 --> 00:18:54,258 เศรษฐกิจยังไม่ฟื้นฟู 271 00:18:54,341 --> 00:18:55,926 พวกเขาตัดสินใจเก็บการหักภาษีไว้ 272 00:18:56,009 --> 00:18:58,554 เพราะเศรษฐกิจอาจซบเซากว่านี้ 273 00:18:58,887 --> 00:19:01,890 ผ่านมาสิบวันแล้วที่คังชอลถูกทำร้าย 274 00:19:01,974 --> 00:19:04,309 ตำรวจยังไร้เบาะแส 275 00:19:04,393 --> 00:19:06,478 และกำลังพยายามสืบสวน 276 00:19:06,562 --> 00:19:11,066 ตำรวจกำลังสืบหาแพทย์หญิง ที่เป็นพยานเพียงคนเดียว 277 00:19:11,859 --> 00:19:15,070 คาดว่าแพทย์คนดังกล่าว อายุประมาณ 20 ปลายๆ ถึง 30 ต้นๆ 278 00:19:15,154 --> 00:19:18,407 นั่นคือข้อมูลเดียวที่ทางตำรวจมี 279 00:19:18,949 --> 00:19:20,742 ศูนย์การแพทย์ฮันกุกซองจินระบุว่า 280 00:19:20,826 --> 00:19:24,079 การผ่าตัดของคังชอลเป็นไปได้ด้วยดี 281 00:19:24,163 --> 00:19:26,540 - และเขาฟื้นตัวได้เร็วมาก - คังชอล 282 00:19:32,087 --> 00:19:34,089 (ศูนย์การแพทย์มหาวิทยาลัยมยองเซ) 283 00:19:35,382 --> 00:19:38,677 ฉันใช้รูปของศูนย์การแพทย์ มหาวิทยาลัยมยองเซ 284 00:19:38,760 --> 00:19:40,596 เป็นศูนย์การแพทย์ฮันกุกซองจิน ได้ใช่ไหม 285 00:19:41,221 --> 00:19:42,181 ได้สิ 286 00:19:43,432 --> 00:19:44,558 โอเค 287 00:19:45,726 --> 00:19:49,730 (ศูนย์การแพทย์ฮันกุกซองจิน) 288 00:19:50,689 --> 00:19:51,690 ทางนี้ 289 00:19:54,902 --> 00:19:58,197 ไปศูนย์การแพทย์ฮันกุกซองจินค่ะ 290 00:19:58,572 --> 00:20:00,782 - อะไรนะครับ - นานไหมคะ มันไกลไหม 291 00:20:01,325 --> 00:20:04,870 พูดอะไรของคุณครับ นั่นไงศูนย์การแพทย์ฮันกุกซองจิน 292 00:20:05,495 --> 00:20:07,915 ไม่ใช่นะคะ ที่นี่คือศูนย์การแพทย์ มหาวิทยาลัยมยองเซ 293 00:20:09,791 --> 00:20:11,627 (ศูนย์การแพทย์ฮันกุกซองจิน) 294 00:20:23,597 --> 00:20:24,973 นี่โรงพยาบาลเรานี่ 295 00:20:25,933 --> 00:20:27,726 ทำไมเหมือนกันเปี๊ยบเลยล่ะ 296 00:20:36,944 --> 00:20:38,779 (ห้องวีไอพีหนึ่ง) 297 00:20:50,123 --> 00:20:51,708 มาฉีดยาปฏิชีวนะให้ค่ะ 298 00:20:57,381 --> 00:21:00,425 - เลขายุนไปไหนล่ะ - เธออยู่กับคนของบริษัทข้างล่าง 299 00:21:14,648 --> 00:21:17,567 คังชอลอยู่ที่นี่ใช่ไหม เขาอยู่ห้องไหนเหรอคะ 300 00:21:18,527 --> 00:21:20,237 (โอยอนจู ศูนย์การแพทย์มหาวิทยาลัยมยองเซ) 301 00:21:20,570 --> 00:21:22,948 ขอโทษค่ะ ฉันบอกไม่ได้ เพื่อรักษาความปลอดภัย 302 00:21:23,198 --> 00:21:24,491 เป็นเรื่องด่วนนะคะ 303 00:21:29,705 --> 00:21:33,500 (ศูนย์การแพทย์ฮันกุกซองจิน ศูนย์ประสิทธิภาพกว่าห้าปี) 304 00:21:33,583 --> 00:21:34,918 (ศูนย์การแพทย์มหาวิทยาลัยมยองเซ) 305 00:21:35,335 --> 00:21:38,338 ใช่แล้ว โรงพยาบาลนี้ มีแผนผังเดียวกับของเรา 306 00:21:55,063 --> 00:21:56,898 (วอร์ดวีไอพี) 307 00:22:02,362 --> 00:22:05,699 - คุณไม่ได้หยุดเหรอ - หยุดไม่ได้ 308 00:22:05,782 --> 00:22:07,617 อยู่บ้านลำบากกว่า 309 00:22:44,279 --> 00:22:47,032 - ให้ฉันเข้าไปเถอะ - ไม่ได้นะ... 310 00:22:49,367 --> 00:22:52,079 ไม่นะ ได้โปรด หยุดเถอะ 311 00:22:53,663 --> 00:22:54,664 คุณไม่เป็นไรนะ 312 00:22:58,210 --> 00:22:59,628 (คุณไม่เป็นไรนะ) 313 00:23:07,594 --> 00:23:09,513 - เกิดอะไรขึ้น - คุณไม่เป็นไรใช่ไหม 314 00:23:10,305 --> 00:23:11,139 หมายความว่ายังไง 315 00:23:11,223 --> 00:23:13,767 มันไม่ใช่ยาปฏิชีวนะ แต่เป็นโพแทสเซียมทำให้หัวใจวาย 316 00:23:28,907 --> 00:23:31,451 คุณซอ มีอะไรเหรอคะ 317 00:23:31,535 --> 00:23:34,913 พยาบาลที่เข้าเวรเมื่อกี้เป็นใคร โทรหายามให้ปิดวอร์ดไว้ 318 00:23:34,996 --> 00:23:35,831 ค่ะ 319 00:23:36,540 --> 00:23:37,833 เธอฉีดมันเมื่อไหร่ 320 00:23:38,667 --> 00:23:40,085 ก่อนคุณจะเข้ามา 321 00:23:41,628 --> 00:23:44,297 งั้นก็คงไม่เป็นไร การหายใจก็ยังปกติดี 322 00:23:46,007 --> 00:23:47,050 คุณรู้เรื่องนี้ได้ยังไง 323 00:23:48,552 --> 00:23:49,427 คะ 324 00:23:52,264 --> 00:23:55,559 ฉันแค่ผ่านมาโดยบังเอิญ 325 00:23:55,642 --> 00:23:57,644 พยาบาลคนนั้นดูน่าสงสัย 326 00:24:01,898 --> 00:24:03,108 เกิดอะไรขึ้น 327 00:24:03,608 --> 00:24:05,902 - คุณจองเปลี่ยนยาเหรอ - คิดว่าเป็นโพแทสเซียมค่ะ 328 00:24:05,986 --> 00:24:08,738 หมอของคุณมาแล้ว งั้นฉันไปก่อนนะ 329 00:24:12,993 --> 00:24:13,952 คุณโอยอนจู 330 00:24:16,872 --> 00:24:19,166 คุณคือโอยอนจูใช่ไหม 331 00:24:21,668 --> 00:24:22,711 ไม่ใช่ค่ะ 332 00:24:25,255 --> 00:24:26,965 ตรงนั้นปักว่า "โอยอนจู" นะ 333 00:24:28,008 --> 00:24:28,967 (โอยอนจู) 334 00:24:29,050 --> 00:24:30,135 โอยอนจูเหรอ 335 00:24:30,594 --> 00:24:31,469 ผู้หญิงที่... 336 00:24:34,014 --> 00:24:35,307 เจอกันสักทีนะ 337 00:24:35,765 --> 00:24:36,683 คุณโอยอนจู 338 00:24:44,316 --> 00:24:46,735 (เจอกันสักทีนะ คุณโอยอนจู) 339 00:25:17,307 --> 00:25:19,059 - คุณทำงานที่นี่เหรอ - เปล่าค่ะ 340 00:25:21,478 --> 00:25:22,562 เอ่อ ใช่ค่ะ 341 00:25:23,772 --> 00:25:25,565 งั้นทำไมนามบัตรเขียนว่า "มยองเซ" 342 00:25:26,483 --> 00:25:27,901 อ๋อ นั่นเพราะว่า 343 00:25:28,276 --> 00:25:30,612 ฉันเคยทำงานที่นี่มาก่อน แต่ตอนนี้ไม่ได้ทำแล้ว 344 00:25:30,695 --> 00:25:33,907 - ตอนนี้อยู่ที่มยองเซ - โรงพยาบาลนั้นไม่มีจริง 345 00:25:34,241 --> 00:25:35,075 อะไรนะคะ 346 00:25:37,410 --> 00:25:40,080 มันไม่มีเพราะว่าปิดไปแล้ว 347 00:25:41,122 --> 00:25:43,208 - ปิดไปแล้วเหรอ - ค่ะ เพราะขาดทุน 348 00:25:43,291 --> 00:25:45,794 แปลว่าตอนนี้ฉันตกงาน 349 00:25:50,340 --> 00:25:52,759 แล้วคุณมาทำอะไรที่นี่ ที่ทำงานของคุณก็ไม่ใช่ 350 00:25:53,927 --> 00:25:56,513 - อะไรนะคะ - คุณมาในห้องผมได้ยังไง 351 00:25:57,681 --> 00:25:59,307 เอ่อ... 352 00:26:02,060 --> 00:26:03,311 คุณตามหาฉันไง 353 00:26:03,395 --> 00:26:05,563 ฉันเห็นข่าวว่าคุณตามหาพยาน 354 00:26:05,647 --> 00:26:07,107 ไหนบอกว่าผ่านมาโดยบังเอิญไง 355 00:26:08,400 --> 00:26:12,404 ฉันบังเอิญเห็นพยาบาล เธอดูน่าสงสัย 356 00:26:12,487 --> 00:26:17,659 แต่ฉันไม่ได้มาที่นี่โดยบังเอิญ ฉันตั้งใจจะมาหาคุณ 357 00:26:20,620 --> 00:26:21,621 นั่นแหละ 358 00:26:28,545 --> 00:26:29,504 เกิดอะไรขึ้น 359 00:26:31,172 --> 00:26:33,925 ฉันเพิ่งได้ข่าว ทำไมพยาบาลทำแบบนี้ คุณเป็นอะไรไหม 360 00:26:34,968 --> 00:26:36,803 ยุนโซฮีสินะ 361 00:26:39,139 --> 00:26:41,099 ใช่แล้ว เธอคือนางเอก 362 00:26:41,182 --> 00:26:42,684 เพื่อนของคังชอลและเลขาส่วนตัว 363 00:26:43,685 --> 00:26:44,602 ถ้าอย่างนั้น 364 00:26:45,770 --> 00:26:47,188 นั่นก็ต้องเป็น 365 00:26:47,897 --> 00:26:49,107 ซอโดยุน 366 00:26:49,441 --> 00:26:51,651 นักต่อสู้แบบผสมที่กลายเป็น บอดี้การ์ด มือขวาของคังชอล 367 00:26:54,070 --> 00:26:55,071 นี่คงเป็น 368 00:26:56,323 --> 00:26:57,741 คุณโอยอนจูใช่ไหมคะ 369 00:27:00,994 --> 00:27:01,870 ค่ะ 370 00:27:03,121 --> 00:27:04,956 ไม่อยากเชื่อว่าจะเจอกันแบบนี้ 371 00:27:05,373 --> 00:27:07,208 เราตามหาคุณซะทั่วเลย 372 00:27:07,834 --> 00:27:10,503 สวัสดีค่ะ ฉันยุนโซฮี เป็นเลขาของคุณคังค่ะ 373 00:27:11,254 --> 00:27:12,213 สวัสดีค่ะ 374 00:27:13,340 --> 00:27:15,383 ทำไมถึงติดต่อคุณไม่ได้เลยคะ 375 00:27:17,010 --> 00:27:18,928 คุณทำงานที่นี่เหรอ 376 00:27:19,512 --> 00:27:21,806 ฉันหาศูนย์การแพทย์ มหาวิทยาลัยมยองเซไม่เจอเลย 377 00:27:23,016 --> 00:27:24,726 เธอเพิ่งจะอธิบายไป 378 00:27:26,061 --> 00:27:27,562 งั้นเหรอคะ 379 00:27:30,148 --> 00:27:31,608 แต่ว่าเธอสวยนะ 380 00:27:32,859 --> 00:27:34,235 คุณสวยนะคะ 381 00:27:34,694 --> 00:27:36,613 ภาพสเก็ตช์ผิดไปก็เพราะคุณ 382 00:27:39,991 --> 00:27:41,993 ใช่ เธอสวย ผมพูดเป็นอย่างอื่นเหรอ 383 00:27:44,037 --> 00:27:47,791 (ถ้าแบบนั้นเรียกสวย หมาจรจัดก็คงสวยได้เหมือนกัน) 384 00:27:48,958 --> 00:27:49,959 นี่มัน... 385 00:27:51,461 --> 00:27:54,172 คุณไม่ต้องทำมาเป็นชมฉันหรอก 386 00:27:54,255 --> 00:27:57,092 คุณบอกเองว่าถ้าอย่างฉันเรียกสวย หมาจรจัดก็สวยได้เหมือนกัน 387 00:28:05,725 --> 00:28:08,103 ไม่นะ ฉันอ่านจากการ์ตูนนี่ 388 00:28:09,437 --> 00:28:12,232 นั่นประธานคังพูดไม่ใช่เหรอ 389 00:28:13,400 --> 00:28:14,567 แล้วคุณรู้ได้ยังไง... 390 00:28:15,068 --> 00:28:16,403 เอ่อ คือ... 391 00:28:21,199 --> 00:28:22,659 ขอโทษนะคะ 392 00:28:22,742 --> 00:28:24,869 แต่ฉันขอคุยกับท่านประธานตามลำพัง 393 00:28:26,329 --> 00:28:27,163 อะไรนะ 394 00:28:28,039 --> 00:28:29,457 - กับผมเหรอ - ค่ะ 395 00:28:29,541 --> 00:28:31,042 แค่เรา เพราะฉันมีอะไรจะบอก 396 00:28:41,428 --> 00:28:42,345 ไปรอข้างนอก 397 00:28:43,054 --> 00:28:44,222 ประธานคะ มันออกจะ... 398 00:28:45,348 --> 00:28:47,642 เราไม่รู้จักเธอนะคะ 399 00:28:49,060 --> 00:28:51,896 เราไม่รู้จักเธอแต่เธอช่วยชีวิตผม 400 00:28:52,522 --> 00:28:54,065 เราต้องรู้อะไรอีกเหรอ 401 00:29:00,280 --> 00:29:03,575 ตำรวจกำลังมา เดี๋ยวเราค่อยคุยกันต่อ 402 00:29:03,658 --> 00:29:05,785 เสร็จแล้วบอกนะคะ เราจะรอข้างนอก 403 00:29:19,674 --> 00:29:21,885 - เธอน่าสงสัยนะว่าไหม - ใช่ น่าสงสัย 404 00:29:22,886 --> 00:29:24,846 เธอรู้เหตุการณ์วันนี้ได้ยังไง 405 00:29:24,929 --> 00:29:27,056 เธอคงไม่รู้หรอก ถ้าไม่รู้จักผู้ต้องสงสัย 406 00:29:27,557 --> 00:29:28,516 นั่นสิ 407 00:29:28,975 --> 00:29:32,187 แล้วเธอรู้ได้ไงเรื่องที่ ประธานบอกว่าหมาจรจัดสวย 408 00:29:33,730 --> 00:29:34,856 พี่บอกเธอเหรอ 409 00:29:35,648 --> 00:29:36,566 ฉันไม่ได้บ้านะ 410 00:29:40,570 --> 00:29:41,821 คุณอยากบอกอะไรผม 411 00:29:43,865 --> 00:29:45,825 คุณบอกว่าฉันช่วยชีวิตคุณใช่ไหม 412 00:29:46,242 --> 00:29:47,243 ถูกต้อง 413 00:29:47,327 --> 00:29:49,204 งั้นคุณช่วยฉันหน่อยได้ไหม 414 00:29:49,287 --> 00:29:51,122 ได้สิ ผมจะจ่ายให้ 415 00:29:51,206 --> 00:29:53,249 คุณไม่ต้องจ่ายฉันหรอก 416 00:29:53,333 --> 00:29:57,128 แค่ช่วยพาฉันออกจากที่นี่หน่อย 417 00:29:59,047 --> 00:30:00,924 ฉันจะถูกตำรวจสอบปากคำไม่ได้ 418 00:30:01,007 --> 00:30:02,300 แถมให้ปากคำก็ไม่ได้ 419 00:30:03,218 --> 00:30:04,219 ทำไมล่ะ 420 00:30:05,512 --> 00:30:07,013 ฉันไม่ได้อยู่ในฐานะที่จะทำได้ 421 00:30:07,305 --> 00:30:10,391 งั้นเหรอ คุณเป็นคนต่างด้าว หรือเป็นคนร้ายมีประกาศจับเหรอ 422 00:30:11,684 --> 00:30:13,186 อย่าถามหาเหตุผลเลย 423 00:30:13,770 --> 00:30:17,357 คุณบอกว่าฉันช่วยชีวิตคุณ คุณก็น่าจะช่วยฉันได้นะ 424 00:30:18,149 --> 00:30:20,610 คุณอาจช่วยชีวิตผมจริง แต่ผมทำไม่ได้ 425 00:30:20,985 --> 00:30:23,279 ผมไม่รู้จักคุณเลย 426 00:30:23,363 --> 00:30:25,365 แถมตำรวจก็สงสัยว่าคุณสมรู้ร่วมคิด 427 00:30:25,448 --> 00:30:27,534 คุณควรคุยกับตำรวจ เพื่อยืนยันความบริสุทธิ์... 428 00:30:27,617 --> 00:30:31,162 คุณรู้ดีว่าฉันไม่ได้สมรู้ร่วมคิด 429 00:30:33,248 --> 00:30:34,499 ทำไมคุณถึงแน่ใจนัก 430 00:30:37,001 --> 00:30:38,002 สัญชาตญาณไง 431 00:30:41,339 --> 00:30:42,674 สัญชาตญาณบอกคุณแบบนั้น 432 00:30:50,390 --> 00:30:52,141 เหมือนคุณจะรู้จักผมดี 433 00:30:52,559 --> 00:30:54,102 คุณรู้ว่าผมพูดเรื่องความสวยด้วย 434 00:30:54,185 --> 00:30:56,896 ใช่ ฉันรู้เรื่องคุณเยอะเลย 435 00:30:56,980 --> 00:31:00,316 คุณคิดว่าฉันคือกุญแจไขชีวิตคุณ 436 00:31:07,532 --> 00:31:09,742 คุณโอยอนจู คุณเป็นใครกันแน่ 437 00:31:09,826 --> 00:31:12,203 ถ้าคุณอยากรู้ให้ฉันไปเถอะ 438 00:31:12,871 --> 00:31:14,372 คราวหน้าฉันจะบอกคุณนะ 439 00:31:14,455 --> 00:31:16,624 ตอนนี้ฉันยังบอกคุณไม่ได้ 440 00:31:19,377 --> 00:31:20,545 คุณต่อรองเก่งจัง 441 00:31:21,754 --> 00:31:23,172 ฉันไม่ได้ต่อรอง 442 00:31:23,798 --> 00:31:25,174 ฉันกำลังขอให้คุณช่วย 443 00:31:25,884 --> 00:31:27,802 ฉันมีเหตุผลของฉัน ได้โปรดเถอะ 444 00:31:34,517 --> 00:31:35,643 รอเดี๋ยวนะ 445 00:31:45,028 --> 00:31:46,654 ทำไมเขาต้องขอให้เราลงมาด้วย 446 00:31:46,738 --> 00:31:49,574 ไม่รู้สิ นักสืบพัค มีความลับจะบอกมั้ง 447 00:31:54,370 --> 00:31:56,039 คราวหน้าคุณจะบอกผมทุกอย่างใช่ไหม 448 00:31:57,707 --> 00:31:59,042 แล้ว "คราวหน้า" น่ะเมื่อไหร่ 449 00:32:01,044 --> 00:32:03,171 ผมให้คุณไปไม่ได้ถ้าคุณไม่สัญญา 450 00:32:03,922 --> 00:32:06,257 ผมมีคำถามจะถามคุณมากมาย 451 00:32:07,842 --> 00:32:08,760 ฉันไม่แน่ใจ 452 00:32:11,054 --> 00:32:12,263 อาจเป็นตอนคุณออกจากโรงพยาบาล 453 00:32:12,639 --> 00:32:14,432 ตอนผมออกจากโรงพยาบาล ได้เลย 454 00:32:15,141 --> 00:32:16,559 เบอร์ของคุณเป็นเบอร์ปลอม 455 00:32:18,186 --> 00:32:20,480 รับนี่ไป ผมมีโทรศัพท์หลายเครื่อง 456 00:32:21,940 --> 00:32:23,441 ผมจะได้โทรหาคุณตอนออกจากโรงพยาบาล 457 00:32:23,524 --> 00:32:27,528 ถ้าจะใช้แกะรอยฉัน บอกเลยว่าไม่ได้ผล 458 00:32:29,280 --> 00:32:31,407 ผมไม่ทำแบบนั้นกับคนช่วยชีวิตผมหรอก 459 00:32:31,824 --> 00:32:33,034 คุณบอกว่ารู้จักผมดี 460 00:32:34,869 --> 00:32:37,121 คุณแค่รักษาสัญญาก็พอ 461 00:32:37,747 --> 00:32:40,541 ผมมั่นใจว่าผมติดต่อคุณได้ ผมเลยจะปล่อยคุณไป 462 00:32:43,086 --> 00:32:44,379 คุณรู้ได้ยังไงคะ 463 00:32:47,715 --> 00:32:48,800 สัญชาตญาณไง 464 00:33:04,482 --> 00:33:06,275 ประตูกำลังปิด 465 00:33:17,203 --> 00:33:18,329 คุณไปได้แล้ว 466 00:33:20,999 --> 00:33:21,833 เดี๋ยวก่อน 467 00:33:23,835 --> 00:33:25,003 ผมขอถอนคำพูด 468 00:33:26,379 --> 00:33:29,007 คืนนั้นมันมืดมากผมเลยไม่ทันเห็น แต่คุณสวยนะ 469 00:33:29,549 --> 00:33:31,801 ผมขอถอนคำพูดว่าคุณไม่สวย 470 00:33:34,804 --> 00:33:36,139 คุณคงรู้สึกผิด 471 00:33:37,515 --> 00:33:38,850 มากเลย 472 00:33:40,393 --> 00:33:44,063 คุณก็แค่พูด แต่ยังคิดว่าฉันไม่สวยสินะ 473 00:33:45,982 --> 00:33:47,692 บอกแล้วว่าฉันรู้จักคุณดี 474 00:33:47,775 --> 00:33:50,361 ฉันรู้ว่าคุณชอบชมผู้หญิงตลอดเวลา 475 00:33:50,445 --> 00:33:51,946 แม้ว่าคุณจะไม่สนใจพวกเธอก็ตาม 476 00:33:55,408 --> 00:33:56,743 คุณกระตุ้นความสนใจผม 477 00:33:57,326 --> 00:33:58,661 ผมตื่นเต้นที่เราจะได้พบกันอีก 478 00:34:03,499 --> 00:34:05,668 คุณไปได้แล้ว ตำรวจกำลังจะมา 479 00:34:09,005 --> 00:34:10,089 เจอกันคราวหน้านะ 480 00:34:22,393 --> 00:34:23,352 ตามผมมา 481 00:34:43,539 --> 00:34:44,499 เชิญครับ 482 00:34:46,000 --> 00:34:49,212 (ศูนย์การแพทย์ฮันกุกซองจิน) 483 00:34:53,216 --> 00:34:54,217 จริงสิ 484 00:35:11,651 --> 00:35:13,277 (โรงพยาบาลซองจิน) 485 00:35:14,570 --> 00:35:15,863 ปวดท้องจังเลย 486 00:35:25,331 --> 00:35:27,125 จะกลับบ้านยังไงเนี่ย 487 00:35:29,043 --> 00:35:30,837 จะกลับไปได้ยังไง 488 00:35:31,796 --> 00:35:33,464 คราวที่แล้วทำยังไงนะ 489 00:35:33,965 --> 00:35:35,466 จำได้ว่า... 490 00:35:38,386 --> 00:35:39,762 อะไรอีกล่ะทีนี้ 491 00:35:39,846 --> 00:35:40,680 (โปรดติดตามตอนต่อไป) 492 00:35:40,763 --> 00:35:44,058 ใช่ คำว่า "โปรดติดตามตอนต่อไป" โผล่ขึ้นมา 493 00:35:44,475 --> 00:35:46,811 มันคือตอนจบของแต่ละตอน 494 00:35:46,894 --> 00:35:48,813 ฉันจะกลับไปเมื่อจบตอน ใช่แล้ว 495 00:35:52,567 --> 00:35:55,278 คราวที่แล้วประมาณ ครึ่งชั่วโมงได้ไหมนะ 496 00:35:55,361 --> 00:35:57,071 งั้นรออีกหน่อยแล้วกัน 497 00:35:57,155 --> 00:35:59,073 คิดว่ามาได้สักพักแล้ว 498 00:36:09,333 --> 00:36:13,546 (โรงพยาบาลซองจิน) 499 00:36:21,095 --> 00:36:22,096 อะไรเนี่ย 500 00:36:22,388 --> 00:36:24,891 ผ่านไป 30 นาทีแล้ว ทำไมถึงไม่มีอะไรเลยล่ะ 501 00:36:31,439 --> 00:36:33,232 เดี๋ยว 502 00:36:33,691 --> 00:36:34,650 เดี๋ยว 503 00:37:06,224 --> 00:37:07,767 (ศูนย์การแพทย์ฮันกุกซองจิน) 504 00:37:13,940 --> 00:37:14,857 อะไรเนี่ย 505 00:37:15,066 --> 00:37:16,234 ตายแล้วๆ 506 00:37:21,948 --> 00:37:23,658 - ฮัลโหล - คุณโอยอนจู 507 00:37:24,784 --> 00:37:27,119 สบายดีไหมครับ เรามาเจอกันเถอะ 508 00:37:27,620 --> 00:37:29,747 - เอ๊ะ - วันนี้พอมีเวลาไหม 509 00:37:30,915 --> 00:37:32,541 - คะ - ตอนนี้คุณอยู่ไหน 510 00:37:32,625 --> 00:37:33,626 โซลเหรอ 511 00:37:35,044 --> 00:37:36,504 - ค่ะ - ที่ไหน 512 00:37:38,673 --> 00:37:40,758 ป้ายรถเมล์แถวโรงพยาบาลค่ะ 513 00:37:40,841 --> 00:37:42,009 รอนั่นแหละ ผมกำลังไป 514 00:37:42,718 --> 00:37:44,845 ฮัลโหล 515 00:37:48,975 --> 00:37:50,893 เกิดอะไรขึ้นเนี่ย 516 00:37:51,310 --> 00:37:52,353 นี่มัน... 517 00:37:53,020 --> 00:37:56,148 ทำไมมีแต่เรื่องประหลาดอยู่เรื่อย 518 00:38:12,123 --> 00:38:14,500 เป็นไงบ้าง คุณโอยอนจู 519 00:38:24,552 --> 00:38:26,137 บังเอิญจังเลยที่คุณอยู่นี่ 520 00:38:26,220 --> 00:38:27,596 ผมเพิ่งออกจากโรงพยาบาล 521 00:38:28,764 --> 00:38:30,057 อะไรนะ ออกแล้วเหรอ 522 00:38:30,725 --> 00:38:32,226 คุณหายดีแล้วเหรอ 523 00:38:33,811 --> 00:38:37,231 หมายความว่าไง "หายดีแล้ว" ผมนอนติดเตียงมาสองเดือนนะ 524 00:38:45,364 --> 00:38:48,200 อะไรนะ ผ่านไปสองเดือนแล้วเหรอ 525 00:38:51,329 --> 00:38:52,163 ขึ้นรถสิ 526 00:38:53,706 --> 00:38:54,582 ทำไมคะ 527 00:38:56,584 --> 00:38:59,378 เราคุยกันบนถนนไม่ได้ ไปหาที่อื่นเถอะ 528 00:39:23,110 --> 00:39:25,321 ไปกินมื้อกลางวันกัน คุณอยากกินอะไรล่ะ 529 00:39:26,113 --> 00:39:27,656 อะไรก็ได้ค่ะ 530 00:39:33,621 --> 00:39:34,789 คุณไปทำอะไรมาบ้าง 531 00:39:36,290 --> 00:39:39,126 ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลย มันเพิ่งครึ่งชั่วโมงเองนะ 532 00:39:41,253 --> 00:39:42,338 ทำอะไรใหม่บ้างหรือเปล่า 533 00:39:42,421 --> 00:39:45,591 จะมีอะไรใหม่ได้ยังไงล่ะ มันเพิ่งครึ่งชั่วโมงเองนะ 534 00:39:48,677 --> 00:39:51,597 เป็นไปไม่ได้ จะผ่านไปสองเดือนแล้วได้ไง 535 00:39:54,850 --> 00:39:56,268 แต่เขาก็ดูสบายดีนี่ 536 00:39:58,312 --> 00:39:59,980 เขาต้องหายดีแล้วแน่นอน 537 00:40:05,277 --> 00:40:07,822 ผมจะพาคุณไปร้านประจำแล้วกันนะ ได้ใช่ไหม 538 00:40:12,993 --> 00:40:14,286 เฮ้อ 539 00:40:39,854 --> 00:40:41,230 บางทีอาจจะใช่ 540 00:40:41,897 --> 00:40:43,232 ก็นี่มันการ์ตูนนี่ 541 00:40:43,315 --> 00:40:45,860 เวลามันก็ผ่านไปเร็ว ตามที่ต้องการอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ 542 00:40:46,360 --> 00:40:49,155 ใช่แล้ว คังชอลเป็นตัวเอก 543 00:40:49,238 --> 00:40:51,699 เราไม่ต้องการฉากที่ ตัวเอกไม่ได้ทำอะไร 544 00:40:51,782 --> 00:40:53,993 เรื่องก็เลยข้ามเวลา ตอนที่เขานอนโรงพยาบาล 545 00:40:56,287 --> 00:40:57,329 คงเป็นแบบนั้นแหละ 546 00:41:00,124 --> 00:41:02,418 แล้วฉันล่ะ เกิดอะไรขึ้นกับฉัน 547 00:41:02,835 --> 00:41:04,962 นี่ฉันหายไปสองเดือนด้วยหรือเปล่า 548 00:41:12,011 --> 00:41:13,971 - ไม่ร้อนเหรอ - คะ 549 00:41:15,181 --> 00:41:17,349 พยากรณ์อากาศบอกว่าวันนี้จะ 29 องศา 550 00:41:18,809 --> 00:41:19,643 อ๋อ 551 00:41:24,356 --> 00:41:26,192 คุณไม่ได้นอนบนเก้าอี้มาใช่ไหม 552 00:41:28,110 --> 00:41:29,111 เปล่าค่ะ 553 00:41:30,446 --> 00:41:33,282 ผมคิดว่าคุณใส่เสื้อผ้าชุดเดิม กับเมื่อสองเดือนก่อน 554 00:41:48,672 --> 00:41:49,548 ไปกันเถอะ 555 00:41:51,550 --> 00:41:53,636 บริษัทผมจะชดเชยให้คุณ 556 00:41:53,719 --> 00:41:55,387 แต่ผมต้องซื้อชุดหน้าร้อนให้คุณก่อน 557 00:41:56,096 --> 00:41:57,932 ไม่เป็นไรค่ะ ฉันสบายดี 558 00:41:59,433 --> 00:42:00,476 คุณดูจะร้อนมากนะ 559 00:42:00,893 --> 00:42:02,895 ไม่เลยค่ะ 560 00:42:03,646 --> 00:42:05,397 เหงื่อเต็มหน้าผากเลย 561 00:42:30,673 --> 00:42:31,966 เลือกได้ตามใจเลยนะ 562 00:42:36,929 --> 00:42:38,347 จะทำยังไงดี 563 00:42:38,973 --> 00:42:41,809 ถ้ารู้ว่าจะเจอเขาใน 30 นาที คงไม่รับปากมาเจอเขาหรอก 564 00:42:41,892 --> 00:42:45,145 ฉันไม่น่ารับโทรศัพท์เลย ทำยังไงดี 565 00:42:51,151 --> 00:42:53,320 ยังไม่ได้ข่าวจากโอยอนจูใช่ไหม 566 00:42:53,737 --> 00:42:55,364 นายมันโง่ที่เชื่อสัญชาตญาณตัวเอง 567 00:42:55,823 --> 00:42:58,450 นายปล่อยคนผิดไป งี่เง่าชะมัด 568 00:43:03,205 --> 00:43:04,123 (คังชอล) 569 00:43:04,790 --> 00:43:06,083 ฉันอยู่กับโอยอนจูแล้ว 570 00:43:10,963 --> 00:43:13,591 ทำไมหนึ่งตอนนี่มันนานจัง 571 00:43:13,674 --> 00:43:15,342 คราวที่แล้วฉันอยู่ที่นี่ ไม่ถึง 30 นาที 572 00:43:15,426 --> 00:43:17,469 นี่ผ่านไปสองเดือนแล้ว ทำไมยังไม่จบตอนสักที 573 00:43:19,096 --> 00:43:20,723 แล้วถ้าเวลาเดินแบบนี้ต่อไปล่ะ 574 00:43:22,600 --> 00:43:25,102 จริงสิ มันเป็นการ์ตูนยาวนี่ 575 00:43:26,353 --> 00:43:27,813 มันเป็นการ์ตูนยาว 576 00:43:27,896 --> 00:43:30,357 เราต้องหาเหตุการณ์ ที่นำไปสู่ตอนต่อไปหรือเปล่า 577 00:43:30,858 --> 00:43:34,111 ใช่แล้ว ต้องมีอะไรเกิดกับตัวเอก 578 00:43:34,194 --> 00:43:36,071 เหตุการณ์ที่จะช่วยให้จบ 579 00:43:36,155 --> 00:43:37,740 เหตุการณ์ 580 00:43:38,282 --> 00:43:39,325 เหตุการณ์แบบไหนกัน 581 00:43:47,166 --> 00:43:48,000 ไง 582 00:43:48,417 --> 00:43:49,960 ทำไมนายเจอเธอไวจัง 583 00:43:51,128 --> 00:43:52,755 เธออยู่แถวโรงพยาบาลน่ะ 584 00:43:53,172 --> 00:43:55,007 ยังหรอก ฉันต้องแวะที่อื่นอีก 585 00:43:55,758 --> 00:43:56,967 ไม่ต้องมาหรอก 586 00:44:05,768 --> 00:44:06,727 เดี๋ยวนะ 587 00:44:09,772 --> 00:44:11,398 คุณใส่สวยดี ทำไมคุณไม่... 588 00:44:14,151 --> 00:44:15,361 ฮัลโหล ประธานคัง 589 00:44:15,903 --> 00:44:17,613 ผู้หญิงคนนั้นบ้าไปแล้ว 590 00:44:17,696 --> 00:44:19,073 - เธอทำอะไรน่ะ - พระเจ้า 591 00:44:19,156 --> 00:44:20,282 น่าตกใจใช่ไหมล่ะ 592 00:44:20,824 --> 00:44:22,117 เธอเป็นบ้า 593 00:44:23,118 --> 00:44:24,912 แบบนี้ก็พอให้จบตอนใช่ไหม 594 00:44:26,497 --> 00:44:29,249 - ไม่อยากจะเชื่อเลย - ผู้หญิงคนนี้ประหลาดจัง 595 00:44:29,333 --> 00:44:32,169 - เธอทำแบบนั้นทำไม - เธอบ้าไปแล้ว 596 00:44:35,506 --> 00:44:37,216 อะไรเนี่ย ไม่ใช่งั้นเหรอ 597 00:44:39,635 --> 00:44:40,636 เพื่ออะไร 598 00:44:43,222 --> 00:44:45,015 ทำไมผมซื้อเสื้อให้คุณแล้วต้องโดนตบ 599 00:44:46,058 --> 00:44:48,185 - คุณพระ - หมายความว่ายังไง 600 00:44:49,645 --> 00:44:51,271 คือ... 601 00:44:53,649 --> 00:44:54,566 ฉันขอโทษ 602 00:44:58,237 --> 00:44:59,238 คุณโอยอนจู 603 00:45:01,532 --> 00:45:03,867 คุณต้องมีเหตุผลนะเวลาจะตบใคร 604 00:45:04,827 --> 00:45:05,869 ถ้าแบบนี้ไม่ได้ผล 605 00:45:07,246 --> 00:45:08,080 คุณโอยอนจู 606 00:45:09,248 --> 00:45:10,249 หรือว่า... 607 00:45:13,961 --> 00:45:15,003 ต้องแบบนี้ 608 00:45:18,465 --> 00:45:20,843 - ดูพวกเขาสิ - เธอทำอะไรน่ะ 609 00:45:20,926 --> 00:45:23,512 - อะไรกันเนี่ย - พวกเขาทำอะไรกัน 610 00:45:23,595 --> 00:45:25,431 - พระเจ้า - ไม่อยากจะเชื่อเลย 611 00:45:25,514 --> 00:45:28,225 - ทำไมเธอทำแบบนั้น - พระเจ้า 612 00:45:28,642 --> 00:45:30,519 - เธอเป็นบ้าอะไร - อะไรกันเนี่ย 613 00:45:30,602 --> 00:45:32,479 - เธอบ้าไปแล้ว - เธอเป็นใครน่ะ 614 00:45:32,813 --> 00:45:36,567 ทำยังไงดี แบบนี้ก็ไม่ได้ผล 615 00:45:37,901 --> 00:45:39,069 นี่คุณ... 616 00:45:39,695 --> 00:45:42,156 ทำไมเธอจูบเขาหลังจากตบเขาเมื่อกี้ 617 00:45:42,239 --> 00:45:43,407 (โปรดติดตามตอนต่อไป) 618 00:45:50,247 --> 00:45:51,874 ให้ตาย แปลกคนจริง 619 00:45:57,045 --> 00:45:59,006 ฮัลโหล นายโดนตบเหรอ เกิดอะไรขึ้น 620 00:45:59,840 --> 00:46:01,300 ประธานคัง ยังอยู่ไหม 621 00:46:04,052 --> 00:46:04,928 ฮัลโหล 622 00:46:05,262 --> 00:46:06,638 เฮ้อ ตกใจหมด 623 00:46:06,972 --> 00:46:08,182 เกิดอะไรขึ้น 624 00:46:09,516 --> 00:46:12,311 โอยอนจูทำให้ฉันประทับใจ 625 00:46:13,687 --> 00:46:14,771 ประทับใจแบบไหน 626 00:46:16,148 --> 00:46:19,485 เธอเป็นคนประเภท "ฉันคือยัยตัวแสบของเมืองนี้" 627 00:46:24,781 --> 00:46:28,202 (คาเฟ่บงชูร์) 628 00:46:42,299 --> 00:46:43,175 เดี๋ยวโทรกลับนะ 629 00:46:49,515 --> 00:46:50,516 คุณโอยอนจู 630 00:47:11,703 --> 00:47:12,746 ท่านประธาน 631 00:47:13,497 --> 00:47:15,249 มีปัญหาอะไรหรือเปล่าคะ 632 00:47:31,974 --> 00:47:33,267 (ศูนย์การแพทย์มหาวิทยาลัยมยองเซ) 633 00:47:35,561 --> 00:47:37,688 (แพทย์ประจำบ้าน ศัลยศาสตร์หัวใจและทรวงอก โอยอนจู) 634 00:47:47,573 --> 00:47:50,200 (คาเฟ่บงชูร์) 635 00:48:08,385 --> 00:48:11,096 นี่เธอไปปลูกกาแฟเองเลยหรือไง 636 00:48:11,638 --> 00:48:12,514 อ้าว 637 00:48:12,973 --> 00:48:14,433 ใส่ชุดอะไรของเธอ 638 00:48:15,225 --> 00:48:18,186 อุ๊ย หมอโอ ชุดคุณ... 639 00:48:18,270 --> 00:48:20,188 มาช้าเพราะไปช็อปปิ้งสินะ 640 00:48:22,566 --> 00:48:24,901 ฉันไปนานแค่ไหนเหรอ 641 00:48:24,985 --> 00:48:27,321 ให้ตาย เกือบ 30 นาที 642 00:48:29,823 --> 00:48:31,366 ไม่ใช่สองเดือนแต่ 30 นาทีเหรอ 643 00:48:32,993 --> 00:48:35,412 ซื้อรองเท้ามาด้วยเหรอคะ จากที่ไหนกัน 644 00:48:36,330 --> 00:48:38,540 - ร้านน่าจะปิดหมดแล้วนี่ - ว้าย 645 00:48:38,624 --> 00:48:39,625 อะไรคะ 646 00:48:40,709 --> 00:48:41,668 พระเจ้า 647 00:48:42,336 --> 00:48:43,920 ยังไม่เห็นนี่เหรอคะ 648 00:48:45,213 --> 00:48:46,882 มันเพิ่งออกเอง ดูสิ 649 00:48:48,300 --> 00:48:51,303 - เขาลงแล้วเหรอ - เมื่อกี้นี้เอง 650 00:48:51,386 --> 00:48:56,016 วันนี้มาเร็วน่ะ คนอ่านคอมเมนต์กันบ้าคลั่งเลย 651 00:48:56,099 --> 00:49:00,479 พวกเขาโกรธและถามว่าทำไม ฉากจูบแรกของคังชอลถึงเป็นผู้หญิงบ้า 652 00:49:00,562 --> 00:49:03,065 แถมยังผิดหวังที่ไม่ใช่ยุนโซฮี 653 00:49:03,148 --> 00:49:05,067 ให้ตาย แต่ว่า... 654 00:49:05,150 --> 00:49:07,569 ฉันชอบเรื่องแบบนี้ 655 00:49:07,903 --> 00:49:09,655 ความรักที่ไม่คาดคิดมาก่อน 656 00:49:11,990 --> 00:49:15,118 ฝากบอกพ่อคุณด้วยว่าใจฉันเต้นแรงเลย 657 00:49:15,994 --> 00:49:17,162 ความรักงั้นเหรอ 658 00:49:17,245 --> 00:49:18,080 ใช่ 659 00:49:18,789 --> 00:49:22,167 ฉันไม่ชอบเวลาพระเอก กับนางเอกลงเอยด้วยกัน 660 00:49:22,834 --> 00:49:25,003 - มันธรรมดาเกินไป - พูดอะไรของเธอ 661 00:49:25,712 --> 00:49:29,508 เขาควรลงเอยกับยุนโซฮี เพราะโซฮีน่ะสุดยอดแถมอกเบ้อเริ่ม 662 00:49:29,591 --> 00:49:30,842 คนโรคจิต 663 00:49:34,971 --> 00:49:36,098 ปิดทำไมล่ะคะ 664 00:49:36,181 --> 00:49:39,643 จอมันใหญ่เกินไปดูแล้วอึดอัด 665 00:49:39,726 --> 00:49:42,354 จอไม่เห็นต้องใหญ่แบบนี้เลย 666 00:49:42,437 --> 00:49:43,522 เธอก็ประหลาดเหมือนกัน 667 00:49:43,814 --> 00:49:45,399 คิดว่าตัวเองเป็นคนจูบคังชอล 668 00:49:45,482 --> 00:49:47,901 เพราะว่าชื่อโอยอนจูเหมือนกันหรือไง 669 00:49:50,612 --> 00:49:51,988 อุ๊ย หมอโอ 670 00:49:52,781 --> 00:49:54,574 คุณยังไม่ได้แกะป้ายด้วยซ้ำ 671 00:49:55,325 --> 00:49:58,120 - ไม่เป็นไรเดี๋ยวฉันแกะเอง - รอเดี๋ยวนะ 672 00:49:58,578 --> 00:50:01,081 - ช่างเถอะ - เธอไปขโมยมาหรือไง 673 00:50:04,584 --> 00:50:05,961 จะไปไหนน่ะ ไม่กินเหรอ 674 00:50:08,630 --> 00:50:09,548 หมอคัง 675 00:50:12,551 --> 00:50:14,845 รู้ไหมชุดนั้นเท่าไร 676 00:50:16,054 --> 00:50:17,514 ราคา 3,550,000 วอน 677 00:50:18,473 --> 00:50:21,309 พระช่วย ไม่อยากจะเชื่อ 678 00:50:24,938 --> 00:50:25,897 ฮัลโหล 679 00:50:26,481 --> 00:50:27,566 สวัสดีค่ะ 680 00:50:28,692 --> 00:50:30,152 เรากำลังทำอยู่ค่ะ 681 00:50:31,403 --> 00:50:32,904 อะไรนะ เมื่อไหร่ 682 00:50:34,239 --> 00:50:36,199 เป็นไปไม่ได้ รอเดี๋ยวนะคะ 683 00:50:36,658 --> 00:50:39,453 พวกเขาบอกว่าบรรณาธิการ ได้รับต้นฉบับแล้ว 684 00:50:40,328 --> 00:50:41,830 - หมายความว่าไง - รับไปสิ 685 00:50:44,124 --> 00:50:45,083 สวัสดีครับ 686 00:50:46,042 --> 00:50:48,754 เรายังเสร็จไม่ถึงครึ่งเลยนะครับ 687 00:50:49,087 --> 00:50:50,088 ครับ ใครส่งไปเหรอ 688 00:50:50,672 --> 00:50:53,049 อะไรกันเนี่ย ลงเว็บแล้วนี่ 689 00:50:54,259 --> 00:50:56,261 สักครู่นะครับ 690 00:50:56,595 --> 00:50:57,804 (โพแทสเซียม) 691 00:51:00,724 --> 00:51:03,977 หา อะไรเนี่ย 692 00:51:04,227 --> 00:51:05,145 ใครเป็นคนทำ 693 00:51:05,604 --> 00:51:08,607 เรายังไม่ได้อัปโหลดเลย 694 00:51:08,690 --> 00:51:11,651 เป็นไปไม่ได้ เรายังเขียนอยู่เลยครับ 695 00:51:12,027 --> 00:51:15,530 อะไรนะครับ สักครู่ครับ 696 00:51:23,288 --> 00:51:25,373 อาจารย์ครับ ผมได้รับสายจากกองบรรณาธิการ 697 00:51:25,457 --> 00:51:26,458 ต้นฉบับมัน... 698 00:51:32,088 --> 00:51:33,924 อาจารย์ส่งไปเหรอครับ 699 00:51:37,010 --> 00:51:38,136 ผมนึกว่า... 700 00:51:40,347 --> 00:51:41,306 เข้าใจแล้วครับ 701 00:51:45,769 --> 00:51:48,980 ครับ เหมือนว่าอาจารย์เป็นคนส่งไปเอง 702 00:51:49,481 --> 00:51:52,484 ครับ เขาส่งไปโดยไม่ได้บอกพวกเรา 703 00:51:52,567 --> 00:51:54,861 ทราบครับ 704 00:51:54,945 --> 00:51:56,321 - เอาโทรศัพท์มา - สักครู่นะครับ 705 00:51:56,404 --> 00:51:58,198 เขาอยากคุยกับคุณครับ 706 00:51:59,449 --> 00:52:01,827 ฮัลโหล นี่โอซองมูนะ 707 00:52:01,910 --> 00:52:03,537 สวัสดีครับอาจารย์ 708 00:52:03,620 --> 00:52:05,455 ผมก็แค่สงสัยมากน่ะ 709 00:52:05,789 --> 00:52:07,749 ฉากรักนั่นสนุกมาก 710 00:52:07,833 --> 00:52:10,877 แต่มันต่างจากสไตล์ของคุณทีเดียวนะ 711 00:52:11,294 --> 00:52:12,963 ลบมันซะ ผมส่งมันไปผิด 712 00:52:13,713 --> 00:52:14,548 อะไรนะครับ 713 00:52:15,590 --> 00:52:17,634 ลบออกไปซะ เดี๋ยวผมส่งอันใหม่ไปให้ 714 00:52:17,717 --> 00:52:18,677 อันนั้นมันผิด 715 00:52:20,053 --> 00:52:21,805 ทำไมล่ะครับ มันสนุกจะตาย 716 00:52:21,888 --> 00:52:24,182 คนอ่านคอมเมนต์กันอย่างบ้าคลั่งเลย 717 00:52:24,266 --> 00:52:25,684 ลบออกเดี๋ยวนี้เลยครับ 718 00:52:26,977 --> 00:52:31,523 แต่อาจารย์ครับ คนอ่านเกินหมื่นไปแล้ว 719 00:52:32,148 --> 00:52:35,360 เอาไว้ค่อยแก้ตอนต่อไป ถ้าคุณไม่พอใจได้ไหม 720 00:52:35,443 --> 00:52:38,071 ทำตามที่บอกแล้วลบออกเดี๋ยวนี้ เลิกเถียงผมสักที 721 00:52:40,198 --> 00:52:42,993 ผมจะส่งอีกอันก่อนเช้า ลบออกทันที เข้าใจนะ 722 00:52:46,872 --> 00:52:47,914 พวกเธอ 723 00:52:49,416 --> 00:52:50,542 เก็บข้าวของแล้วกลับบ้านซะ 724 00:52:50,917 --> 00:52:51,751 อะไรนะครับ 725 00:52:52,419 --> 00:52:54,170 มันจะเป็นตอนสุดท้ายแล้ว 726 00:52:55,213 --> 00:52:58,383 ฉันจัดการทุกอย่างเองได้ ไม่จำเป็นต้องรบกวนพวกเธอแล้ว 727 00:53:02,929 --> 00:53:04,973 ฉันขอยุบทีม 728 00:53:05,682 --> 00:53:06,975 กลับบ้านไปพักผ่อนซะ 729 00:53:08,018 --> 00:53:10,604 ทำไมจู่ๆ ทำแบบนี้ล่ะครับ เราอยากอยู่... 730 00:53:16,401 --> 00:53:17,944 ขอบคุณที่ทำงานหนักนะ 731 00:53:18,486 --> 00:53:19,571 เดี๋ยวครับ 732 00:53:20,155 --> 00:53:21,239 อาจารย์ 733 00:53:23,992 --> 00:53:26,912 ทำไมเขาถึงโกรธพวกเราล่ะ 734 00:53:27,621 --> 00:53:30,624 ฉันไม่เข้าใจเขาเลย เขาส่งมันไปโดยไม่บอกพวกเรา 735 00:53:31,041 --> 00:53:32,959 แล้วบอกว่าส่งผิดแถมยังให้ลบ 736 00:53:33,043 --> 00:53:35,462 ใช่ แล้วเขาวาดเร็วขนาดนั้นได้ยังไง 737 00:53:35,962 --> 00:53:37,088 บ้าไปแล้ว 738 00:53:37,339 --> 00:53:40,342 เรายังเสร็จไม่ถึงครึ่งเลย ทำไมเขาวาดไม่กี่นาทีก็เสร็จ 739 00:53:40,425 --> 00:53:43,136 อีกอย่างเนื้อหาก็แปลกมาก 740 00:53:43,219 --> 00:53:44,930 ฉากจูบกะทันหันนั่นมาได้ยังไง 741 00:53:46,014 --> 00:53:48,642 อาจารย์ไม่เคยเขียน ฉากจูบหรือฉากเซ็กส์ 742 00:53:53,021 --> 00:53:55,273 (คุณหายดีแล้วเหรอ หมายความว่าไง "หายดีแล้ว") 743 00:53:56,274 --> 00:53:57,108 ให้ตายเถอะ 744 00:53:57,692 --> 00:53:59,277 พยากรณ์อากาศบอกว่าวันนี้จะ 29 องศา 745 00:53:59,736 --> 00:54:01,279 ทำไมทุกอย่างที่ฉันทำ... 746 00:54:01,363 --> 00:54:02,989 (ตบ) 747 00:54:06,910 --> 00:54:09,037 ฉันเองยังพูดไม่ออกเลย 748 00:54:09,287 --> 00:54:10,121 (คุณโอยอนจู) 749 00:54:41,111 --> 00:54:42,737 (ยอนจู) 750 00:54:52,247 --> 00:54:53,498 สวัสดีค่ะพ่อ 751 00:54:56,001 --> 00:54:57,335 พ่อเห็นแล้วใช่ไหมคะ 752 00:54:57,836 --> 00:54:58,878 ตอนใหม่น่ะ 753 00:55:00,630 --> 00:55:04,050 อย่าทำเป็นเหมือนไม่รู้เลยค่ะ ปิดไม่ได้หรอกค่ะ 754 00:55:04,134 --> 00:55:09,097 หนูเจอคังชอลสองครั้งแล้ว อย่างที่พ่อเห็น 755 00:55:09,597 --> 00:55:11,558 หนูเจอเขากับตัวเอง 756 00:55:11,641 --> 00:55:13,768 หนูอยู่ที่นั่นสองเดือน 757 00:55:15,729 --> 00:55:17,188 เกิดอะไรขึ้นคะ 758 00:55:18,148 --> 00:55:19,524 ทำไมคังชอลมีชีวิต 759 00:55:19,607 --> 00:55:20,942 - ทำไมพ่อ... - ลูกบอกว่า 760 00:55:22,485 --> 00:55:24,195 มันเป็นการฆาตกรรมใช่ไหม 761 00:55:26,781 --> 00:55:29,492 พ่อวาดมันขึ้นมา มันเป็นงานของพ่อ 762 00:55:29,576 --> 00:55:33,329 งานของพ่อ พ่อคือพระเจ้า เพราะพ่อสร้างทุกอย่างขึ้นมาเอง 763 00:55:34,080 --> 00:55:35,123 แล้ว 764 00:55:35,957 --> 00:55:38,501 การที่พระเจ้าทำลายสิ่งมีชีวิตของเขา เป็นการฆาตกรรมยังไง 765 00:55:39,252 --> 00:55:40,336 มันไม่ใช่ฆาตกรรม 766 00:55:41,212 --> 00:55:42,756 มันคือการพิพากษา 767 00:55:44,299 --> 00:55:45,467 เขาเป็นปีศาจ 768 00:55:46,176 --> 00:55:47,594 ตอนแรกพ่อไม่รู้ 769 00:55:48,386 --> 00:55:49,929 แต่พ่อได้สร้างปีศาจขึ้นมา 770 00:55:50,889 --> 00:55:54,309 พ่อเลยต้องจัดการเขา เพราะเขาไม่ควรเกิดขึ้นมา 771 00:55:56,144 --> 00:55:59,606 พ่อปล่อยเขามาได้ยังไงไม่รู้ ตอนนี้พ่อแทบถูกกลืนกินทั้งเป็น 772 00:56:01,274 --> 00:56:03,526 พ่อน่าจะกำจัดเขาไปตั้งนานแล้ว 773 00:56:03,860 --> 00:56:05,570 ตอนนั้นที่สะพานฮันกัง 774 00:56:06,488 --> 00:56:07,906 พ่อพูดเรื่องอะไรคะ 775 00:56:07,989 --> 00:56:11,326 ช่างเถอะ สิ่งที่ลูกเห็นวันนี้ ก็แค่ภาพลวงตา 776 00:56:11,451 --> 00:56:12,577 ลืมมันไปให้หมด 777 00:56:12,660 --> 00:56:14,662 มันไม่ใช่ภาพลวงตาค่ะพ่อ 778 00:56:14,746 --> 00:56:16,289 หนูเจอกับมันเองทั้งหมด 779 00:56:16,372 --> 00:56:18,583 - มันจะเป็นภาพลวงตาได้ยังไง - บอกให้ลืมมันไง 780 00:56:19,834 --> 00:56:22,295 อยากให้คนบอกว่าเราเป็นบ้าหรือไง 781 00:56:25,548 --> 00:56:27,550 ให้พ่อเป็นบ้าคนเดียวก็พอ 782 00:56:28,551 --> 00:56:30,762 อยู่ให้ห่างเรื่องนี้ไว้ มันอันตราย 783 00:56:31,930 --> 00:56:33,389 ฮัลโหล 784 00:56:43,817 --> 00:56:44,818 อาจารย์ครับ 785 00:56:45,401 --> 00:56:47,612 อาจารย์จะไปไหนครับ 786 00:56:47,695 --> 00:56:48,863 อาจารย์ 787 00:56:56,121 --> 00:56:57,956 ซอกบอม ช่วยฉันหน่อย 788 00:56:58,456 --> 00:57:00,208 ฉันจะออกไปข้างนอกสักพัก 789 00:57:02,627 --> 00:57:05,171 เธอจะใส่ชุดแบบนั้นไปไหน 790 00:57:05,338 --> 00:57:08,174 (โรแรมซออินจัง) 791 00:57:17,851 --> 00:57:19,769 (แพทย์ประจำบ้าน ศัลยศาสตร์หัวใจและทรวงอก โอยอนจู) 792 00:57:22,522 --> 00:57:24,232 - ว่าไง - เกิดอะไรขึ้น 793 00:57:24,315 --> 00:57:26,693 - ผู้จัดการเพิ่งโทรมา - รู้แล้วสินะ 794 00:57:26,776 --> 00:57:28,194 โทษทีแต่ช่วยจัดการให้ด้วย 795 00:57:28,570 --> 00:57:30,113 อย่าให้คลิปพวกนั้นหลุดไป 796 00:57:30,738 --> 00:57:33,825 ฉันกำลังไป ว่าแต่คลิปอะไรเหรอ 797 00:57:33,908 --> 00:57:35,452 ผู้จัดการบอกไม่ค่อยชัดเจน 798 00:57:35,535 --> 00:57:38,872 ถ้าเธอเห็นเธอคงโกรธและสาปส่งฉันแน่ 799 00:57:38,955 --> 00:57:43,168 แต่สาบานได้นะว่า ไม่ได้เป็นเพราะยอนจูสวย 800 00:57:44,294 --> 00:57:46,171 - ในที่สุดฉันก็เจอแล้ว - เจออะไร 801 00:57:47,380 --> 00:57:48,631 กุญแจไขชีวิตฉัน 802 00:57:51,676 --> 00:57:55,096 ฉันไม่ได้พูดเพราะว่า หล่อนสวยอีกเหมือนกัน 803 00:57:55,472 --> 00:57:57,640 ถ้าโอยอนจูสวย หมาจรจัดก็สวยได้ 804 00:57:57,724 --> 00:58:00,602 หล่อนเพี้ยนที่สุดที่ฉันเคยเจอเลย 805 00:58:00,685 --> 00:58:02,437 แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ 806 00:58:02,520 --> 00:58:06,524 โอยอนจูก็ช่วยชีวิตฉัน และฉันมั่นใจ ว่าเธอเป็นกุญแจไขชีวิตฉัน 807 00:58:07,775 --> 00:58:09,819 เพราะงั้นเราควรปกป้องตัวตนเธอไว้ 808 00:58:09,903 --> 00:58:11,696 เราต้องซ่อนเธอจากทุกคนไม่ว่ายังไง 809 00:58:12,238 --> 00:58:14,782 ตำรวจจะสอบปากคำเธอไม่ได้ และสื่อก็ห้ามพูดถึงเธอ 810 00:58:15,617 --> 00:58:17,035 รู้ใช่ไหมว่าต้องทำยังไง 811 00:58:19,496 --> 00:58:21,498 ช่วยจัดการด้วยนะ ฉันต้องเข้าออฟฟิศ 812 01:00:54,901 --> 01:00:55,985 คุณ... 813 01:00:59,489 --> 01:01:00,740 เป็นใคร 814 01:02:03,636 --> 01:02:05,430 คุณบอกว่าต้องการตอนจบเพื่อออกไป 815 01:02:05,513 --> 01:02:07,515 แปลว่ามันต้องมีกฎ ที่จะเข้ามาเหมือนกัน 816 01:02:07,598 --> 01:02:09,016 แล้วถ้าพี่โดนดึงเข้ามาเองล่ะ 817 01:02:09,100 --> 01:02:10,309 ในที่สุดมันก็เป็นของผม 818 01:02:10,393 --> 01:02:11,436 กุญแจไขชีวิตผม 819 01:02:11,519 --> 01:02:12,353 ฉันรักคุณ 820 01:02:13,521 --> 01:02:16,524 เขาเป็นปีศาจ เขาจะฆ่าผมสักวัน 821 01:02:16,607 --> 01:02:18,693 ผมขอโทษแต่มันต้องจบที่นี่ 822 01:02:18,776 --> 01:02:20,486 ทำไมวันนั้นคุณตบแล้วก็จูบผม 823 01:02:20,570 --> 01:02:23,698 - ฉันจะได้หายไป - ผมรู้ว่าคุณปิดบังเหตุผล 824 01:02:23,781 --> 01:02:25,450 ถ้าคุณไม่บอกผม ผมจะยิงคุณ 825 01:02:25,533 --> 01:02:27,160 คุณไม่ยิงฉันหรอก 826 01:02:27,243 --> 01:02:29,245 ผมทำได้ถ้าอยากจะทำ 827 01:02:33,124 --> 01:02:35,126 คำบรรยายโดย: รัตนชัย เหลืองวงศ์งาม