1
00:00:36,119 --> 00:00:37,620
("ดับเบิลยู" โดยโอซองมู)

2
00:00:38,121 --> 00:00:40,540
คังชอลถูกแทงบนดาดฟ้าของโรงแรม

3
00:00:42,125 --> 00:00:44,794
หญิงสาวคนหนึ่งปรากฏตัวหลังจากนั้น
และช่วยชีวิตเขาไว้

4
00:00:45,253 --> 00:00:46,755
โทษนะ นี่คุณ ตื่นสิ

5
00:00:52,761 --> 00:00:55,221
เธอทิ้งนามบัตรไว้พร้อมชื่อ
"โอยอนจู" แล้วหายตัวไป

6
00:00:57,390 --> 00:00:59,809
โอยอนจู ตอนนี้คุณอยู่ไหน

7
00:01:00,685 --> 00:01:03,229
พยาบาลทำตามคำสั่งของบุคคลนิรนาม

8
00:01:03,646 --> 00:01:05,523
ทำให้คังชอลตกอยู่ในอันตรายอีกครั้ง

9
00:01:07,275 --> 00:01:09,861
- ให้ฉันเข้าไปเถอะ
- เข้าไม่ได้...

10
00:01:10,236 --> 00:01:11,196
ไม่นะ ได้โปรด หยุดเถอะ

11
00:01:11,571 --> 00:01:13,698
- ยอนจูปรากฏตัวมาช่วยเขา
- คุณไม่เป็นไรนะ

12
00:01:13,782 --> 00:01:14,908
เจอกันสักทีนะ

13
00:01:15,533 --> 00:01:17,535
- คุณโอยอนจู
- นั่นทำให้เขารอดตายอีกครั้ง

14
00:01:19,579 --> 00:01:21,206
ยอนจูคอยโผล่มาในชีวิตของเขา

15
00:01:21,372 --> 00:01:22,207
ทำไมคุณไม่...

16
00:01:26,002 --> 00:01:27,253
คังชอลรู้สึกว่า...

17
00:01:28,254 --> 00:01:30,632
เธอคือกุญแจไขชีวิตเขา

18
00:01:34,052 --> 00:01:35,053
พ่อวาดมันขึ้นมา

19
00:01:35,637 --> 00:01:36,721
มันเป็นงานของพ่อ

20
00:01:38,890 --> 00:01:40,266
เขาเป็นปีศาจ

21
00:01:43,436 --> 00:01:44,979
พ่อสร้างปีศาจขึ้นมา

22
00:01:47,440 --> 00:01:49,150
พ่อเลยต้องจัดการเขา

23
00:01:57,617 --> 00:01:59,619
พ่อน่าจะกำจัดเขาไปตั้งนานแล้ว

24
00:02:09,129 --> 00:02:10,046
คุณ...

25
00:02:10,922 --> 00:02:11,881
เป็นใคร

26
00:02:26,354 --> 00:02:27,188
- พี่
- อุ๊ย

27
00:02:27,522 --> 00:02:29,566
- พ่ออยู่ในห้องใช่ไหม
- อาจารย์ออกไปแล้ว

28
00:02:30,483 --> 00:02:31,609
แล้วเขาไปไหนอีกล่ะ

29
00:02:31,693 --> 00:02:33,570
ไม่รู้สิ เขาเก็บข้าวของแล้วก็ออกไป

30
00:02:33,820 --> 00:02:34,946
แถมยังเอาคอมพิวเตอร์ไปด้วย

31
00:02:35,655 --> 00:02:38,324
เขาไล่พวกเราออก จู่ๆ ก็บอกให้เราไป

32
00:02:39,117 --> 00:02:40,994
ผมให้ซอนมีกับยุนฮีกลับบ้านไปแล้ว

33
00:02:41,703 --> 00:02:44,998
แต่ก็อดคิดไม่ได้ว่ามันแปลก

34
00:02:45,498 --> 00:02:49,460
อาจารย์คงไล่พวกเราออก
เพราะผมบอกพี่ว่าคังชอลจะต้องตาย

35
00:02:49,669 --> 00:02:51,921
แต่นั่นอาจหมายถึงผู้หญิงคนนั้น

36
00:02:52,171 --> 00:02:54,132
ซึ่งก็คือพี่

37
00:02:54,382 --> 00:02:56,384
ผมบอกพี่ว่าคังชอลจะต้องตาย

38
00:02:56,467 --> 00:02:59,762
พี่ก็เลยเข้าไปในการ์ตูน
ช่วยชีวิตเขา แล้วกลับออกมา

39
00:02:59,888 --> 00:03:03,391
ใช่ แต่มันไม่น่าเป็นไปได้

40
00:03:04,893 --> 00:03:07,645
มันไม่น่าเป็นไปได้ แต่มันเป็นไปแล้ว

41
00:03:08,021 --> 00:03:10,815
มันไม่น่าเป็นไปได้ แต่มันเป็นไปแล้ว

42
00:03:11,649 --> 00:03:12,525
มัน...

43
00:03:18,698 --> 00:03:19,991
พี่ ชุดพี่...

44
00:03:21,492 --> 00:03:23,953
ซูบง ฟังฉันให้ดีนะ

45
00:03:24,996 --> 00:03:28,583
รู้ไหมว่าชุดนี้ราคาเท่าไร

46
00:03:29,208 --> 00:03:30,793
ชุดนี้ราคาสามล้านกว่าวอน

47
00:03:31,502 --> 00:03:32,712
แล้วรองเท้านี่อีกล่ะ

48
00:03:33,129 --> 00:03:36,591
คิดว่าฉันจะมีปัญญา
ซื้อได้ด้วยตัวเองไหม

49
00:03:41,679 --> 00:03:42,597
ถูกต้อง

50
00:03:43,014 --> 00:03:46,476
ถ้าอย่างนั้นแล้วใครจะซื้อ

51
00:03:46,559 --> 00:03:49,854
ชุดราคาแพงแบบนี้ให้ฉันได้
อย่างไม่มีปัญหาล่ะ

52
00:03:52,607 --> 00:03:53,483
คัง...

53
00:03:54,901 --> 00:03:55,860
ซอกบอมเหรอ

54
00:03:57,111 --> 00:03:58,196
หรือศาสตราจารย์พัค

55
00:03:59,656 --> 00:04:00,531
หรือพ่อพี่

56
00:04:06,079 --> 00:04:06,996
คังชอลเหรอ

57
00:04:08,122 --> 00:04:09,332
นายเชื่อฉันหรือยัง

58
00:04:11,542 --> 00:04:12,377
เชื่อไหม

59
00:04:18,424 --> 00:04:21,511
- ตายแล้ว ซูบง
- อย่าเข้ามานะ

60
00:04:21,886 --> 00:04:22,845
เป็นอะไรไป

61
00:04:24,597 --> 00:04:26,724
- ลุกขึ้นมา...
- อย่าเข้ามานะ

62
00:04:27,809 --> 00:04:29,644
ก็ยังเป็นไปไม่ได้อยู่ดี

63
00:04:29,727 --> 00:04:32,647
- มันจะเป็นไปได้ยังไง
- เลิกพูดได้แล้ว

64
00:04:32,814 --> 00:04:35,483
หยุดแน่ แต่พี่เข้าไปในการ์ตูนได้ไง

65
00:04:35,650 --> 00:04:38,111
พี่จะเข้าไปตอนไหนก็ได้งั้นเหรอ
ผมไปบ้างได้ไหม

66
00:04:38,444 --> 00:04:40,321
ฉันไม่รู้ว่าเข้าไปได้ยังไง

67
00:04:40,571 --> 00:04:43,199
กว่าจะรู้ตัวฉันก็เข้าไปแล้ว

68
00:04:45,910 --> 00:04:49,163
แต่มีบางอย่างที่เริ่มชัดเจนแล้ว

69
00:04:49,664 --> 00:04:52,583
ทุกอย่างในโลกนั้นหมุนรอบคังชอล

70
00:04:53,167 --> 00:04:55,795
ฉันจะไม่ปรากฏในการ์ตูน
ถ้าไม่เกี่ยวข้องกับคังชอล

71
00:04:55,878 --> 00:04:58,548
สิ่งที่ฉันทำด้วยตัวเอง
หรือสิ่งที่คิดจะไม่ปรากฏ

72
00:04:58,631 --> 00:04:59,465
ทุกอย่างจะถูกตัดออกไป

73
00:04:59,966 --> 00:05:02,885
คังชอลเป็นตัวเอก
ส่วนฉันเป็นแค่ตัวประกอบ

74
00:05:03,219 --> 00:05:06,764
แม้แต่เวลายังหมุนรอบคังชอลเลย

75
00:05:07,432 --> 00:05:10,143
เวลาจะผ่านไปเร็ว
เมื่อคังชอลไม่ได้ทำอะไร

76
00:05:10,226 --> 00:05:12,770
เวลาสองเดือนจึงผ่านไปชั่วพริบตา

77
00:05:14,647 --> 00:05:16,858
ไม่ถึงห้านาทีในโลกนี้

78
00:05:17,108 --> 00:05:19,902
อาจยาวนานถึงสองเดือนในโลกนั้น

79
00:05:20,069 --> 00:05:22,572
อาจจะถึง 20 ปีเลยก็ได้

80
00:05:23,364 --> 00:05:25,616
มันจะเป็นไปได้ยังไง

81
00:05:26,451 --> 00:05:27,410
ลองคิดดูสิ

82
00:05:27,785 --> 00:05:29,912
การ์ตูนนี้ถูกเขียนมาเจ็ดปีแล้ว

83
00:05:30,038 --> 00:05:33,624
ตลอดเวลาที่ผ่านมา
ชีวิตคังชอลผ่านไป 15 ปี

84
00:05:33,958 --> 00:05:36,210
เป็นไปได้ที่เวลาในนั้นจะเดินเร็ว

85
00:05:36,294 --> 00:05:38,296
มันแสดงให้เห็น
เฉพาะเหตุการณ์สำคัญเท่านั้น

86
00:05:39,839 --> 00:05:42,884
แถมทางกลับมาของฉัน
ยังขึ้นอยู่กับคังชอลด้วย

87
00:05:42,967 --> 00:05:45,595
เขาต้องเจอการเปลี่ยนแปลง
เพื่อให้ถึงตอนจบ

88
00:05:45,678 --> 00:05:46,846
ซึ่งนั่นแหละคือการจบแต่ละตอน

89
00:05:46,929 --> 00:05:49,974
ฉันจะกลับมาได้เมื่อจบตอนเท่านั้น
ฉันก็เลย...

90
00:05:52,101 --> 00:05:54,312
- ทำแบบนั้นไป
- ทำอะไร

91
00:05:55,438 --> 00:05:56,439
หมายถึงจูบเหรอ

92
00:05:57,940 --> 00:05:59,776
พี่จูบคังชอลจริงๆ เหรอ

93
00:05:59,859 --> 00:06:02,737
ฉันไม่มีทางเลือก
ฉันต้องทำให้เขาตกใจหรืออะไรสักอย่าง

94
00:06:02,820 --> 00:06:04,238
ฉันอยากให้จบตอน

95
00:06:05,239 --> 00:06:06,824
ไม่เชื่อหรอก พี่ตั้งใจทำมากกว่า

96
00:06:06,908 --> 00:06:09,327
- ทุกคนรู้ว่าพี่เป็นแฟนคลับเขา
- เปล่านะ

97
00:06:11,621 --> 00:06:12,455
แล้วดีไหมล่ะ

98
00:06:13,122 --> 00:06:14,665
อะไร

99
00:06:15,500 --> 00:06:16,375
แบบว่า...

100
00:06:17,668 --> 00:06:20,338
เขาเป็นตัวการ์ตูนไม่ใช่คนจริงๆ

101
00:06:20,880 --> 00:06:22,590
ตอนปากประกบกันรู้สึกยังไง

102
00:06:22,673 --> 00:06:24,759
รู้สึกยังไงตอนจูบกับเขา

103
00:06:25,218 --> 00:06:26,844
ฉันรีบทำเลยไม่ทันรู้สึก

104
00:06:27,386 --> 00:06:29,639
และเขาไม่ใช่ตัวการ์ตูน

105
00:06:30,223 --> 00:06:31,349
เขาเป็นคนเลยล่ะ

106
00:06:32,058 --> 00:06:34,143
เขาไม่ต่างอะไรจากพวกเรา

107
00:06:35,061 --> 00:06:36,020
งั้นพี่ก็คงรีบ

108
00:06:36,771 --> 00:06:39,440
บอกหน่อยสิ เขาหล่อไหม

109
00:06:44,153 --> 00:06:45,154
หล่อสิ

110
00:06:50,952 --> 00:06:53,621
พี่เจอยุนโซฮีด้วยไหม

111
00:06:54,580 --> 00:06:55,540
เจออยู่แล้ว

112
00:06:55,832 --> 00:06:57,375
- หน้าอกเธอใหญ่จริงไหม
- ให้ตายเถอะ

113
00:06:57,917 --> 00:07:00,211
ทำไมผู้ชายคลั่งหน้าอกผู้หญิงจังเลย

114
00:07:00,294 --> 00:07:01,254
ผมไม่ได้คลั่งนะ

115
00:07:02,088 --> 00:07:05,716
ให้ตาย พี่ทำผมจะเป็นบ้า
พูดซะมันเหมือนจริงมาก

116
00:07:05,800 --> 00:07:07,135
ก็พูดจริงน่ะสิ

117
00:07:08,177 --> 00:07:10,638
เดี๋ยวนายก็จะรู้
ว่าทำไมฉันต้องช่วยเขา

118
00:07:11,764 --> 00:07:14,976
เขาเป็นคนเหมือนกับพวกเรานี่แหละ

119
00:07:16,227 --> 00:07:17,979
จะให้ฉันปล่อยให้เขาตายได้ยังไง

120
00:07:18,521 --> 00:07:19,689
อีกอย่างฉันเป็นหมอนะ

121
00:07:22,108 --> 00:07:24,402
ใช่แล้ว อาจารย์บอกว่า
เขาจะจบมันวันนี้

122
00:07:24,861 --> 00:07:25,695
จบอะไรเหรอ

123
00:07:26,112 --> 00:07:27,822
เขาบอกว่าจะวาดฉากจบวันนี้

124
00:07:28,156 --> 00:07:30,700
เขาบอกว่าจะวาดใหม่
เขาอาจจะฆ่าคังชอลอีกก็ได้นะ

125
00:07:31,951 --> 00:07:33,911
นึกว่าเขาออกไป
เพราะไม่อยากถูกรบกวนซะอีก

126
00:07:33,995 --> 00:07:35,580
เขาจะฆ่าคังชอลอีกแล้วเหรอ

127
00:07:47,383 --> 00:07:49,510
พ่อน่าจะกำจัดเขาไปตั้งนานแล้ว

128
00:07:51,137 --> 00:07:52,847
ตอนนั้นที่สะพานฮันกัง

129
00:08:00,813 --> 00:08:03,774
เขาจะกลับมาตอนเขียนเสร็จ
ถึงพี่จะเจอเขา

130
00:08:04,233 --> 00:08:08,696
จำตอนที่คังชอลเกือบทิ้งตัว
จากสะพานฮันกังได้ไหม

131
00:08:09,322 --> 00:08:10,990
มันตีพิมพ์ปีไหนนะ

132
00:08:11,449 --> 00:08:15,286
อยู่ในเล่มห้า ก็น่าจะปี 2009

133
00:08:15,369 --> 00:08:16,204
ปี 2009 เหรอ

134
00:08:19,415 --> 00:08:22,084
(เอกสารอ้างอิงของ "ดับเบิลยู"
ปี 2012)

135
00:08:22,168 --> 00:08:24,337
(เอกสารอ้างอิงของ "ดับเบิลยู"
ปี 2011)

136
00:08:24,420 --> 00:08:25,880
(เอกสารอ้างอิงของ "ดับเบิลยู"
ปี 2009)

137
00:08:38,684 --> 00:08:40,102
(ชอนซึงมิน ดาวแห่งเอเธนส์โอลิมปิก)

138
00:08:43,231 --> 00:08:44,440
(ฆ่าตัวตายบนสะพานฮันกัง)

139
00:08:50,238 --> 00:08:51,656
ยอนจูไปแล้ว

140
00:08:52,490 --> 00:08:55,368
ตอนนี้ฉันอยู่เพียงลำพัง

141
00:09:11,968 --> 00:09:12,843
ไปกันเถอะ

142
00:09:18,349 --> 00:09:20,643
ฉันอยู่คนเดียวในบ้านหลังนี้

143
00:09:22,520 --> 00:09:24,814
ฉันไม่เหลือครอบครัวอีกแล้ว

144
00:09:47,086 --> 00:09:49,046
ฉันไม่เหลือความปรารถนาจะทำอะไร

145
00:09:54,844 --> 00:09:57,013
ฉันวาดอะไรไม่ได้เลย

146
00:09:57,805 --> 00:09:59,473
ฉันจะวาดเรื่องราวต่อได้ยังไง

147
00:10:36,218 --> 00:10:37,136
จริงสิ

148
00:10:39,055 --> 00:10:39,972
ฉันขอโทษ

149
00:10:40,765 --> 00:10:42,391
(สาเหตุการตายที่แท้จริง
จากการตกสะพาน)

150
00:10:43,351 --> 00:10:44,685
(ฉันขอโทษแต่ฉันต้องจบมันตรงนี้)

151
00:10:44,769 --> 00:10:45,853
แต่ฉันต้องจบมันตรงนี้

152
00:10:47,563 --> 00:10:50,107
คังชอลควรจะตายตรงนี้เหรอ

153
00:10:50,941 --> 00:10:51,817
หือ

154
00:11:30,106 --> 00:11:31,023
ลาก่อน

155
00:11:47,832 --> 00:11:48,707
สวัสดีครับ

156
00:11:51,544 --> 00:11:52,420
ไม่เป็นไร

157
00:11:53,170 --> 00:11:54,338
เดี๋ยวผมจะรีบส่งไปให้

158
00:11:55,297 --> 00:11:56,173
เสร็จหมดแล้ว

159
00:11:57,341 --> 00:11:58,342
แต่ผมเผลอหลับไป

160
00:12:00,344 --> 00:12:01,387
อันที่จริง

161
00:12:02,471 --> 00:12:04,181
ผมตั้งใจจะจบที่ตอนนี้แหละ

162
00:12:05,307 --> 00:12:07,560
เป็นเพราะเหตุผลส่วนตัวน่ะ

163
00:12:09,645 --> 00:12:11,355
ผมเขียนตอนจบเสร็จแล้ว

164
00:12:20,448 --> 00:12:21,490
แปลกมากเลย

165
00:12:22,616 --> 00:12:25,244
สาบานได้ว่าเมื่อคืน
ฉันวาดให้เขาจมน้ำ

166
00:12:25,870 --> 00:12:27,538
แต่คังชอลยังไม่ตาย

167
00:12:29,540 --> 00:12:32,543
เขาใช้มือข้างหนึ่งเกาะราวสะพาน

168
00:12:34,378 --> 00:12:35,421
อยู่อย่างนั้นทั้งคืน

169
00:12:44,263 --> 00:12:45,139
ฉันเมาเหรอ

170
00:12:46,056 --> 00:12:48,476
ฉันคิดว่าฆ่าเขา
แต่ไม่ได้ฆ่าหรอกเหรอ

171
00:12:52,897 --> 00:12:53,772
แต่ว่า

172
00:12:57,318 --> 00:12:59,195
มันรู้สึกเหมือนเป็นสัญญาณ

173
00:13:01,489 --> 00:13:03,032
ให้ฉันฮึดสู้อีกครั้ง

174
00:13:17,254 --> 00:13:18,130
นั่นแหละ

175
00:13:19,673 --> 00:13:21,634
ฉันเลยเลือกจะเก็บคังชอลไว้

176
00:13:24,929 --> 00:13:27,139
(เอกสารอ้างอิงของ "ดับเบิลยู"
ปี 2010)

177
00:13:32,561 --> 00:13:34,813
ไม่นานนี้มีการเปิดเผยว่า
ผู้บริหารร่วมของเจเอ็นโกลบอล

178
00:13:35,064 --> 00:13:38,192
คือคังชอล นักกีฬาโอลิมปิก
ที่มีประเด็นร้อน

179
00:13:38,526 --> 00:13:44,198
เป็นการออกสื่อครั้งแรก
ตั้งแต่การขึ้นศาลฎีกาในปี 2007

180
00:13:44,532 --> 00:13:46,909
เจเอ็นโกลบอลเป็นบริษัทค้าขายออนไลน์

181
00:13:46,992 --> 00:13:50,496
ที่เปิดตัวเมื่อปีก่อน
และมีมูลค่าในตลาดหลักทรัพย์...

182
00:13:52,831 --> 00:13:55,417
- ไง รอนานไหม
- ครับ

183
00:13:58,212 --> 00:14:00,548
ถ้าผมซื้อสถานี
วิทยุโทรทัศน์นี้ล่ะเป็นไง

184
00:14:02,967 --> 00:14:05,594
นายว่าไงนะ

185
00:14:06,095 --> 00:14:09,014
ตอนนี้ผมมีเงิน ผมต้องจับเขาให้ได้

186
00:14:11,183 --> 00:14:13,394
คุณชอบพูดว่าเงินกับแรงงานคือปัญหา

187
00:14:13,686 --> 00:14:16,772
มันผิดกฎหมายถ้าจะจ้างกองทัพส่วนตัว
แต่ก็ใช้คนของรัฐไม่ได้

188
00:14:16,855 --> 00:14:18,607
ผมเลยคิดว่าจะซื้อสถานีโทรทัศน์

189
00:14:19,149 --> 00:14:21,819
ผมจะทำรายการแก้ปัญหาอาชญากรรม
และตามล่าตัวฆาตกร

190
00:14:22,444 --> 00:14:26,115
ทีมงานจะประกอบด้วย
ผู้เชี่ยวชาญในเกาหลี

191
00:14:26,365 --> 00:14:28,909
ผมจะจ้างเฉพาะทนายและเจ้าหน้าที่
สืบสวนที่เก่งที่สุดเท่านั้น

192
00:14:29,201 --> 00:14:30,286
ผมจะลงทุนให้

193
00:14:31,120 --> 00:14:33,163
ผมอยากให้คุณนั่งแท่นหัวหน้า

194
00:14:35,624 --> 00:14:38,335
ผมคิดชื่อช่องเอาไว้ให้แล้ว
มันคือ "ดับเบิลยู"

195
00:14:39,461 --> 00:14:41,922
"ดับเบิลยู" มาจาก "ใคร" และ "ทำไม"

196
00:14:42,423 --> 00:14:45,801
เป้าหมายเพื่อหาว่าใครก่อเหตุและทำไม

197
00:14:46,552 --> 00:14:48,095
ใครฆ่าครอบครัวของผม

198
00:14:48,888 --> 00:14:50,306
แล้วฆ่าทำไม

199
00:14:51,682 --> 00:14:52,933
ถึงเวลาหาความจริงแล้ว

200
00:14:53,309 --> 00:14:54,935
เหมือนกับว่าผมถูกครอบงำ

201
00:14:55,311 --> 00:14:56,937
ฉันชอบคุณมากค่ะ

202
00:14:59,148 --> 00:15:01,442
ขอบคุณมากค่ะ

203
00:15:02,318 --> 00:15:04,403
- ขอบคุณมากครับ
- ขอบคุณค่ะ

204
00:15:04,486 --> 00:15:06,780
สวัสดีค่ะ ฉันเป็นแฟนพันธุ์แท้
ของ "ดับเบิลยู" ค่ะ

205
00:15:06,989 --> 00:15:07,823
ขอบคุณครับ

206
00:15:09,283 --> 00:15:10,868
- ขอบคุณครับ
- ขอบคุณค่ะ

207
00:15:10,993 --> 00:15:12,828
- ขอบคุณค่ะ
- ด้วยความยินดีครับ

208
00:15:13,037 --> 00:15:13,913
พระเจ้า

209
00:15:14,455 --> 00:15:16,457
คุณโอ ผมนับถือคุณมาก

210
00:15:16,540 --> 00:15:19,501
- ได้โปรดรับผมเป็นศิษย์ด้วย
- ยืนขึ้นเถอะ

211
00:15:20,544 --> 00:15:22,963
- ขอบคุณครับ
- ทุกอย่างไปได้สวยมาก

212
00:15:23,172 --> 00:15:25,299
- แม้แต่ผมยังไม่อยากเชื่อ
- โอ้ พระเจ้า

213
00:15:25,633 --> 00:15:27,551
คุณชอบอ่านเว็บตูนไหมครับ

214
00:15:27,927 --> 00:15:29,595
มีเรื่องหนึ่งกำลังดังมากในตอนนี้

215
00:15:29,678 --> 00:15:32,890
ที่เปลี่ยนแปลงทิศทางของสื่อเกาหลี

216
00:15:33,307 --> 00:15:34,391
เขาเพิ่งได้รับความนิยม

217
00:15:34,642 --> 00:15:36,602
ผู้เขียนเรื่อง "ดับเบิลยู"

218
00:15:37,061 --> 00:15:39,271
คุณโอซองมูอยู่กับเราวันนี้
สวัสดีครับ

219
00:15:39,521 --> 00:15:40,481
สวัสดีครับ

220
00:15:40,773 --> 00:15:43,984
ผมอยากเจอคุณมากเลย
ในที่สุดวันนี้ก็มีโอกาสสักที

221
00:15:44,234 --> 00:15:45,861
- ดีใจที่ได้พบครับ
- เช่นกันครับ

222
00:15:46,362 --> 00:15:49,823
ผมเป็นแฟนตัวยงของคุณเลยครับ

223
00:15:50,616 --> 00:15:51,492
ขอบคุณครับ

224
00:15:52,284 --> 00:15:55,329
ตอนนี้รู้สึกยังไงบ้างครับ
เชื่อไหมครับว่าตอนนี้

225
00:15:55,663 --> 00:15:56,622
"ดับเบิลยู" ดังแล้ว

226
00:15:57,539 --> 00:15:58,749
ผมก็ไม่แน่ใจครับ

227
00:15:59,124 --> 00:16:01,460
ผมแค่นั่งทำงานที่โต๊ะตัวเอง

228
00:16:02,044 --> 00:16:03,837
แล้วก็รีบเขียนให้ทันกำหนด

229
00:16:04,588 --> 00:16:07,049
แต่ตอนนี้ผมมานั่งอยู่ตรงนี้

230
00:16:07,383 --> 00:16:09,551
- ก็ดูท่าจะจริงครับ
- ครับผม

231
00:16:09,927 --> 00:16:11,637
มี "เชอร์ล็อค โฮล์ม" จากลอนดอน...

232
00:16:12,137 --> 00:16:13,639
ฉันประสบความสำเร็จ

233
00:16:14,139 --> 00:16:16,809
ซูซอนต้องเสียใจที่ทิ้งฉัน

234
00:16:23,440 --> 00:16:25,442
(โธ่เว้ย คลาดซะได้)

235
00:16:31,115 --> 00:16:33,742
หมู่นี้มีแต่เรื่องประหลาด

236
00:16:38,372 --> 00:16:40,332
บางครั้งภาพวาดไม่ยอมเป็น
อย่างที่ฉันต้องการ

237
00:16:40,833 --> 00:16:45,170
รู้สึกเหมือนว่าคังชอลกำลัง
ต่อต้านเรื่องราวเพราะว่าเขาไม่ชอบ

238
00:16:45,504 --> 00:16:46,964
(จะไปไหน)

239
00:16:47,715 --> 00:16:48,882
เป็นเพราะเหล้าเหรอ

240
00:16:56,181 --> 00:16:58,350
(ข้อมูล ไม่มีสัญญาณเข้า)

241
00:16:59,518 --> 00:17:00,394
เป็นแบบนี้อีกแล้ว

242
00:17:01,020 --> 00:17:04,106
ฉันตื่นมาตอนเช้า
และเห็นฉากที่ตัวเองไม่ได้วาด

243
00:17:05,441 --> 00:17:06,650
ฉันเป็นบ้าไปแล้วเหรอ

244
00:17:27,629 --> 00:17:29,757
เขามีชีวิต เขามีชีวิตแน่นอน

245
00:17:29,923 --> 00:17:32,301
ฉันรู้สึกได้ แต่เป็นไปได้ยังไง...

246
00:17:33,385 --> 00:17:34,553
เขาจะมีชีวิตได้ยังไง

247
00:17:44,772 --> 00:17:46,565
(เอกสารอ้างอิงของ "ดับเบิลยู"
ปี 2016)

248
00:17:56,950 --> 00:17:58,952
(ปีศาจ)

249
00:18:11,381 --> 00:18:13,592
(ฉันจะไม่ยอมถูกกลืนกิน
แต่ฉันจะกลืนกินเขาแทน)

250
00:18:13,675 --> 00:18:14,551
ปีศาจ

251
00:18:16,762 --> 00:18:18,097
เขาเป็นปีศาจ

252
00:18:19,264 --> 00:18:21,058
เขาจะฆ่าฉันเข้าสักวัน

253
00:18:21,683 --> 00:18:24,561
ฉันจะไม่ยอมถูกกลืนกิน
แต่ฉันจะกลืนกินเขาแทน

254
00:18:26,897 --> 00:18:28,315
ไม่

255
00:18:28,732 --> 00:18:30,859
ฉันควรจะฆ่าเขาไปตั้งนานแล้ว

256
00:18:48,127 --> 00:18:49,670
ที่สะพานฮันกัง

257
00:18:50,754 --> 00:18:52,506
ตอนนั้นทุกอย่างผิดเพี้ยนไปหมด

258
00:19:08,605 --> 00:19:10,858
- กินยาอะไรน่ะ
- ฉันปวดหัว

259
00:19:12,276 --> 00:19:16,280
เธอคงเป็นไข้เพราะใส่ชุดนั้นไปตากฝน

260
00:19:18,448 --> 00:19:21,493
- รู้แล้วน่า
- ทำไมเธอออกไปช้าจัง

261
00:19:21,577 --> 00:19:22,661
ไม่มีใครสนชุดหรอกน่า

262
00:19:27,124 --> 00:19:27,958
ไปนะ

263
00:19:36,633 --> 00:19:40,304
ให้ตายสิ นี่มันอะไรกัน

264
00:19:41,013 --> 00:19:41,972
โธ่เอ๊ย

265
00:19:44,183 --> 00:19:45,851
ทำไมต้องกับโอยอนจูด้วย

266
00:19:46,435 --> 00:19:48,270
นี่มันเรื่องบ้าบออะไรกัน

267
00:19:50,606 --> 00:19:52,149
ประตูกำลังจะปิด

268
00:19:55,360 --> 00:19:57,154
รู้สึกถึงพลังลบบางอย่างแฮะ

269
00:20:22,888 --> 00:20:24,640
- อะไรกันเนี่ย
- คังชอลจูบเธอเหรอ

270
00:20:25,057 --> 00:20:26,016
พระเจ้าช่วย

271
00:20:26,808 --> 00:20:28,727
เธอมีอะไรดี น่ารำคาญจะตาย

272
00:20:29,519 --> 00:20:32,064
ทุกคนในประเทศนี้อ่านกันอยู่

273
00:20:39,154 --> 00:20:42,532
ซูบง ฉันเพิ่งเลิกงาน พ่อล่ะ

274
00:20:42,824 --> 00:20:44,409
อาจารย์ยังไม่กลับมาเลย

275
00:20:45,535 --> 00:20:49,706
ไม่ว่าผมจะทบทวนยังไง
มันก็ยังยากที่จะเชื่อ

276
00:20:49,957 --> 00:20:51,333
มันเกิดขึ้นได้ยังไง

277
00:20:51,750 --> 00:20:53,835
นี่แหละที่ผมไม่เข้าใจ

278
00:20:53,961 --> 00:20:56,171
สมมติว่าตอนแรกพี่เข้าไปได้
เพราะคังชอลดึง

279
00:20:56,713 --> 00:20:59,007
แล้วทำไมมันถึงเกิดขึ้นอีกล่ะ

280
00:21:00,259 --> 00:21:01,718
ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน

281
00:21:02,135 --> 00:21:05,097
พี่บอกว่าต้องจบตอนถึงจะออกมาได้

282
00:21:05,180 --> 00:21:07,683
แปลว่ามันต้องมีกฎของการเข้าไปด้วย

283
00:21:07,766 --> 00:21:09,059
แล้วทำไมมีแค่พี่คนเดียว

284
00:21:09,559 --> 00:21:11,311
ปัญหาใหญ่เลยไม่ใช่เหรอ

285
00:21:11,687 --> 00:21:13,397
แล้วถ้าจู่ๆ พี่โดนดึงไปอีกล่ะ

286
00:21:13,981 --> 00:21:15,315
จะทำยังไง

287
00:21:15,649 --> 00:21:18,610
พี่จะรู้ได้ไงว่าจะเกิดอะไรขึ้น
ถ้าไปข้องเกี่ยวกับคังชอล

288
00:21:21,655 --> 00:21:22,531
พี่

289
00:21:23,991 --> 00:21:26,827
ฮัลโหล พี่ ยังอยู่ไหม

290
00:21:29,454 --> 00:21:30,289
ฮัลโหล

291
00:21:31,248 --> 00:21:32,708
ฮัลโหล

292
00:21:33,292 --> 00:21:34,167
พี่

293
00:21:35,919 --> 00:21:36,795
สวัสดีค่ะ

294
00:21:39,006 --> 00:21:39,840
นั่นใครครับ

295
00:21:40,132 --> 00:21:42,759
โทรศัพท์หล่นตรงป้ายรถเมล์ค่ะ

296
00:21:44,928 --> 00:21:46,221
แล้วเจ้าของล่ะครับ

297
00:21:47,764 --> 00:21:49,641
ฉันเจอแต่โทรศัพท์กับกระเป๋านะคะ

298
00:21:50,642 --> 00:21:51,643
ไม่นะ

299
00:21:52,269 --> 00:21:55,397
ขอโทษนะครับ ช่วยรอตรงนั้นก่อนได้ไหม
เดี๋ยวผมรีบไป

300
00:21:55,814 --> 00:21:57,357
ครับ ได้ครับ

301
00:21:58,942 --> 00:22:00,444
ปากพาซวยจริงๆ เลย

302
00:22:00,944 --> 00:22:01,778
พี่

303
00:22:03,280 --> 00:22:05,741
สวัสดีค่ะ เชิญทางนี้ค่ะ

304
00:22:07,075 --> 00:22:08,744
ฉันยังไม่รู้รายละเอียด
ตอนคุยโทรศัพท์

305
00:22:09,453 --> 00:22:10,662
เกิดอะไรขึ้นกันแน่

306
00:22:11,496 --> 00:22:15,167
ฉันห้ามให้ทุกคนพูดถึงมัน
เพราะประธานคังสั่งไว้

307
00:22:15,584 --> 00:22:17,544
ใครที่พูดถึงเรื่องนี้จะถูกไล่ออก

308
00:22:17,711 --> 00:22:19,504
ไม่ต้องห่วงพวกเรานะคะ

309
00:22:19,796 --> 00:22:22,299
แต่เราไม่มีสิทธิ์ห้ามลูกค้า

310
00:22:23,091 --> 00:22:25,677
เราได้เบอร์โทรของคนที่อัดคลิปไป

311
00:22:25,969 --> 00:22:28,055
คุณควรไปพบและคุยกับเขาเอง

312
00:22:29,890 --> 00:22:31,099
เป็นคลิปเกี่ยวกับอะไรเหรอ

313
00:22:32,100 --> 00:22:32,976
คือ...

314
00:22:34,186 --> 00:22:37,022
เหมือนว่าเขาทะเลาะกับ...

315
00:22:38,065 --> 00:22:40,317
ผู้หญิงที่มาด้วย

316
00:22:41,151 --> 00:22:42,152
ทะเลาะเหรอ

317
00:22:42,736 --> 00:22:44,237
ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่

318
00:22:44,946 --> 00:22:45,864
ทำไมคุณไม่...

319
00:22:47,240 --> 00:22:51,369
จู่ๆ เธอก็โมโหขึ้นมาแล้วตบหน้าเขา

320
00:22:52,496 --> 00:22:55,248
แล้วก็เหมือนว่าดีกันอีก

321
00:22:57,375 --> 00:22:59,336
แล้วก็จูบกัน

322
00:23:05,175 --> 00:23:06,593
จูบเหรอ

323
00:23:07,511 --> 00:23:10,722
แล้วพวกเขาก็เข้าไป
ในห้องลองเสื้อด้วยกัน

324
00:23:13,350 --> 00:23:14,476
พวกเขาล็อกประตูด้วยค่ะ

325
00:23:16,394 --> 00:23:21,066
จากนั้นพักใหญ่ประธานก็ออกมาคนเดียว

326
00:23:23,985 --> 00:23:26,822
แต่นั่นไม่ใช่ที่เขาอยากปิด

327
00:23:27,280 --> 00:23:29,241
เขาอยากปิดเรื่องที่เธอหายตัวไป

328
00:23:29,324 --> 00:23:30,659
เธอหายตัวไปเหรอ

329
00:23:30,867 --> 00:23:33,036
ใช่ค่ะ พวกเขาเข้าไปด้วยกัน

330
00:23:33,120 --> 00:23:35,914
แต่มีแค่ประธานคังที่ออกมา
เธอหายตัวไปเฉยๆ

331
00:23:38,166 --> 00:23:42,379
ฉันไม่เข้าใจว่าคุณพูดเรื่องอะไร

332
00:23:42,504 --> 00:23:44,798
ฉันก็ไม่เข้าใจเหมือนกันค่ะ

333
00:23:45,090 --> 00:23:48,218
- แต่ทุกคนพูดเหมือนกันหมด
- ห้องลองเสื้ออยู่ไหนคะ

334
00:23:48,718 --> 00:23:49,719
ทางนั้นค่ะ

335
00:23:52,013 --> 00:23:54,015
ไม่ใช่ห้องนั้น อีกห้องหนึ่งค่ะ

336
00:23:57,144 --> 00:23:59,229
ไม่มีทางออกแล้วเธอ...

337
00:24:01,773 --> 00:24:03,650
- เธออยู่นี่ไง
- เอ๊ะ

338
00:24:05,986 --> 00:24:06,820
คุณพระ

339
00:24:25,463 --> 00:24:26,339
ฮัลโหล

340
00:24:27,048 --> 00:24:28,300
ฉันอยู่ที่ร้านนะ

341
00:24:28,758 --> 00:24:29,968
เจอผู้จัดการหรือยัง

342
00:24:30,594 --> 00:24:31,845
คุณโอยอนจูอยู่ที่นี่

343
00:24:32,470 --> 00:24:34,222
- อะไรนะ
- เธออยู่ที่นี่

344
00:24:35,348 --> 00:24:36,433
อยู่ในห้องลองเสื้อ

345
00:24:48,111 --> 00:24:48,987
เกิดอะไรขึ้น

346
00:24:49,779 --> 00:24:51,406
นั่นแหละที่ฉันอยากถาม เกิดอะไรขึ้น

347
00:24:51,489 --> 00:24:53,241
เธออยู่ในนั้น ทำไมคุณบอกไม่อยู่

348
00:24:56,203 --> 00:24:57,078
คุณโอยอนจู

349
00:24:58,496 --> 00:24:59,623
เธอไม่ยอมตื่น

350
00:25:02,000 --> 00:25:03,335
เจ้าหน้าที่ฉุกเฉินหรือเปล่าคะ

351
00:25:03,752 --> 00:25:05,879
- มีคนเป็นลม...
- อย่าตามรถพยาบาล

352
00:25:06,213 --> 00:25:07,881
- อะไรนะคะ
- วางไปเลย

353
00:25:11,509 --> 00:25:13,094
คุณจะทำอะไรคะ

354
00:25:16,598 --> 00:25:17,474
จะไปไหน

355
00:25:17,766 --> 00:25:19,517
ไม่ไปโรงพยาบาล ฉันจะพาเธอไปโรงแรม

356
00:25:19,643 --> 00:25:20,685
แล้วไงต่อ

357
00:25:22,062 --> 00:25:23,188
เรียกหมอยุนมาที

358
00:25:23,271 --> 00:25:25,023
เดี๋ยวฉันไปก่อน
จัดการให้เรียบร้อยแล้วตามไปนะ

359
00:25:42,874 --> 00:25:43,708
อะไรกัน

360
00:25:44,834 --> 00:25:46,169
ทำไมฉันอยู่ที่นี่อีกแล้ว

361
00:25:47,754 --> 00:25:50,382
ผมก็สงสัยเหมือนกันว่าคุณกลับมาทำไม

362
00:25:51,967 --> 00:25:53,593
ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน

363
00:26:23,081 --> 00:26:24,082
ประธานครับ

364
00:26:24,833 --> 00:26:25,750
เกิดอะไรขึ้นครับ

365
00:26:26,459 --> 00:26:28,003
เธอเป็นใครครับ

366
00:26:29,337 --> 00:26:30,547
ยินดีต้อนรับกลับบ้านค่ะ

367
00:26:30,672 --> 00:26:32,799
- หมอยุนอยู่ไหน
- เขายังมาไม่ถึงค่ะ

368
00:26:34,134 --> 00:26:35,010
ประธานคังครับ

369
00:26:39,097 --> 00:26:40,056
เจ้าหน้าที่พัคมาครับ

370
00:26:40,932 --> 00:26:41,766
สวัสดีครับ

371
00:26:43,143 --> 00:26:45,729
สวัสดีครับ มาได้ยังไงครับเนี่ย

372
00:26:46,021 --> 00:26:48,898
เรื่องพยานโอยอนจูน่ะครับ

373
00:26:49,941 --> 00:26:52,110
ครับ ยังไม่เจอเธอเหรอครับ

374
00:26:52,193 --> 00:26:53,778
เธอแปลกมาก

375
00:26:54,237 --> 00:26:57,282
ไม่รู้ทำไมเธอหลบ
กล้องวงจรปิดได้ทุกตัว

376
00:26:58,199 --> 00:26:59,576
ไม่ต้องกดดันมากก็ได้ครับ

377
00:26:59,826 --> 00:27:01,995
เธอไม่ใช่ผู้ต้องสงสัย
หาไม่เจอก็ไม่เป็นไร

378
00:27:02,078 --> 00:27:04,164
ทำไมพูดแบบนั้นล่ะครับ
เราจะหาเธอให้เจอ

379
00:27:05,874 --> 00:27:06,708
แต่...

380
00:27:09,294 --> 00:27:10,587
ไม่มีอะไรหรอกครับ

381
00:27:12,005 --> 00:27:13,006
ผมต้องพาเธอไปนอน

382
00:27:13,506 --> 00:27:15,425
คุณไม่ต้องไปส่งเราหรอกครับ

383
00:27:16,051 --> 00:27:17,302
งั้นเรากลับแล้วนะครับ

384
00:27:32,817 --> 00:27:34,861
เกิดอะไรขึ้น นั่นโอยอนจูนี่

385
00:27:35,278 --> 00:27:36,112
มีอะไรเหรอ

386
00:27:44,371 --> 00:27:45,705
ในที่สุดมันก็เป็นของผม

387
00:27:46,081 --> 00:27:46,956
อะไรเหรอ

388
00:27:48,500 --> 00:27:49,751
กุญแจไขชีวิตผม

389
00:27:52,045 --> 00:27:53,463
ว่าแต่เธอสวยจริงเหรอ

390
00:27:55,924 --> 00:27:56,966
แบบเธอเรียกว่าสวยเหรอ

391
00:27:57,759 --> 00:27:58,593
อะไรนะ

392
00:28:00,261 --> 00:28:02,013
ทำไมทุกคนถึงบอกว่าเธอสวย

393
00:28:39,718 --> 00:28:40,552
ตื่นแล้วเหรอ

394
00:28:49,853 --> 00:28:50,770
เป็นยังไงบ้าง

395
00:28:52,397 --> 00:28:53,648
ฉันเวียนหัว

396
00:28:55,233 --> 00:28:56,901
คุณอาจยังมึนๆ เพราะฤทธิ์ยา

397
00:28:57,277 --> 00:28:59,154
แต่ยังไม่ตายหรอก ไม่ต้องห่วง

398
00:29:00,613 --> 00:29:02,282
ฉันอยู่ที่ไหน

399
00:29:04,617 --> 00:29:06,369
ห้องผม ผมอยู่ที่นี่

400
00:29:07,579 --> 00:29:09,038
เพนต์เฮาส์งั้นเหรอ

401
00:29:12,041 --> 00:29:12,917
คุณรู้ได้ยังไง

402
00:29:13,877 --> 00:29:18,298
คุณอยู่ในเพนต์เฮาส์ของโรงแรม
ชั้น 33 เป็นชั้นบนสุด

403
00:29:23,303 --> 00:29:24,637
คุณนี่รู้ทุกเรื่องของผมจริงด้วย

404
00:29:26,222 --> 00:29:27,891
ฉันรู้ทุกเรื่อง

405
00:29:30,268 --> 00:29:31,144
แล้วคุณรู้อะไรอีก

406
00:29:32,687 --> 00:29:34,189
ฉันรู้ว่าครอบครัวของคุณ...

407
00:29:36,357 --> 00:29:40,069
ถูกฆ่าในบ้านและมันทำให้คุณทรมาน

408
00:29:43,072 --> 00:29:46,701
คุณเลยเลือกอยู่โรงแรม
แทนที่จะอยู่บ้าน

409
00:29:50,371 --> 00:29:51,206
น่าสนใจจังเลย

410
00:29:52,499 --> 00:29:53,583
แล้วคุณรู้อะไรอีก

411
00:29:58,254 --> 00:30:00,590
คุณจะเก็บปืนไว้ใต้หมอน

412
00:30:02,300 --> 00:30:04,969
คุณจะเก็บมันไว้เสมอ
แม้มันจะผิดกฎหมายก็ตาม

413
00:30:06,387 --> 00:30:08,640
ถ้าไม่มีมัน คุณจะนอนไม่หลับ

414
00:30:14,771 --> 00:30:15,688
คุณรู้เรื่องนั้นได้ไง

415
00:30:18,107 --> 00:30:19,526
ฉันเห็นมัน

416
00:30:21,694 --> 00:30:22,570
คุณเห็นจากที่ไหน

417
00:30:25,824 --> 00:30:28,743
มันเป็นฉากที่เศร้าที่สุด

418
00:30:30,870 --> 00:30:32,038
ที่สะพานฮันกัง

419
00:30:33,915 --> 00:30:38,044
ตอนนั้นฉันร้องไห้ไปกับคุณด้วย

420
00:30:39,921 --> 00:30:40,755
ฉันกลัว...

421
00:30:43,925 --> 00:30:45,468
ว่าคังชอลจะฆ่าตัวตายจริงๆ

422
00:33:53,573 --> 00:33:54,407
ตายซะ

423
00:34:07,837 --> 00:34:10,506
ตายซะ

424
00:34:11,799 --> 00:34:12,675
ตายซะ

425
00:35:00,890 --> 00:35:02,475
ทำไมไม่เฝ้าประตู

426
00:35:03,559 --> 00:35:05,812
- เราได้ข้อความให้ลงไปข้างล่าง
- จากใคร

427
00:35:06,187 --> 00:35:07,522
ข้อความมาจากมือถือพี่โดยุน

428
00:35:08,064 --> 00:35:09,273
แต่เขาบอกว่าไม่ได้เป็นคนส่ง

429
00:35:52,275 --> 00:35:53,151
ผมจะ

430
00:35:53,901 --> 00:35:54,944
หาคุณให้เจอ

431
00:35:56,112 --> 00:35:56,946
รอก่อนเถอะ

432
00:36:30,354 --> 00:36:31,230
ฉันอยู่ที่ไหน

433
00:36:37,278 --> 00:36:38,487
นี่ห้องของคังชอลเหรอ

434
00:36:40,448 --> 00:36:43,492
จริงด้วย นี่เตียงเขาและนี่ก็ คุณพระ

435
00:36:44,535 --> 00:36:46,287
ฉันถูกดึงเข้ามาอีกแล้วเหรอ ทำไมล่ะ

436
00:36:46,370 --> 00:36:47,580
ทำไมล่ะ ได้ยังไง

437
00:36:52,501 --> 00:36:53,461
ตื่นแล้วเหรอ

438
00:36:55,421 --> 00:36:57,465
- ค่ะ
- เป็นยังไงบ้าง

439
00:36:58,174 --> 00:37:00,218
ก็ดีค่ะ

440
00:37:00,468 --> 00:37:03,179
พยาบาลตรวจดูอาการคุณแล้ว
เธอบอกว่าคุณปลอดภัยดี

441
00:37:03,596 --> 00:37:06,515
- แถมตอนนี้คุณก็ลุกได้แล้ว
- เธอบอกไหมว่าทำไมฉันถึงเป็นลม

442
00:37:07,642 --> 00:37:09,644
- เธอบอกว่าเป็นเพราะอ่อนเพลีย
- อ่อนเพลียเหรอ

443
00:37:10,019 --> 00:37:12,813
คุณใช้ร่างกายเยอะเกินไป
ก็เลยอ่อนเพลีย

444
00:37:13,356 --> 00:37:15,399
ฉันใช้ร่างกายเยอะไปเหรอ

445
00:37:15,608 --> 00:37:17,151
คุณนอนหลับไปตั้งสองวัน

446
00:37:17,818 --> 00:37:20,279
คุณอาจฝืนร่างกายมากเกินไปนะ

447
00:37:22,782 --> 00:37:23,658
เดี๋ยว

448
00:37:27,745 --> 00:37:31,582
อ๋อ เดาว่าคงเป็นแบบนั้น

449
00:37:31,999 --> 00:37:34,794
ทานมื้อกลางวันกับประธานสิครับ
เดี๋ยวเขาก็มาแล้ว

450
00:37:35,461 --> 00:37:38,631
- เขาจะกลับมาเหรอ
- ครับ

451
00:37:39,131 --> 00:37:42,802
ผมเตรียมเสื้อผ้าให้แล้ว
คุณไปเปลี่ยนในห้องน้ำได้เลย

452
00:37:42,927 --> 00:37:44,220
- ค่ะ
- เท่านี้ล่ะครับ

453
00:37:51,811 --> 00:37:52,687
ทำไงดีล่ะ

454
00:37:52,979 --> 00:37:55,231
ฉันควรทำยังไงดี ให้ตายเถอะ

455
00:38:14,417 --> 00:38:15,251
ใหญ่จังเลย

456
00:38:26,220 --> 00:38:27,805
เป็นแบบซีทรูด้วย

457
00:38:28,889 --> 00:38:29,765
พระเจ้า

458
00:38:30,683 --> 00:38:32,435
ปัญหาใหญ่เลยไม่ใช่เหรอ

459
00:38:33,185 --> 00:38:35,855
พี่จะรู้ได้ไงว่าจะเกิดอะไรขึ้น
ถ้าไปข้องเกี่ยวกับคังชอล

460
00:38:36,731 --> 00:38:39,400
แล้วถ้าจู่ๆ พี่โดนดึงไปอีกล่ะ

461
00:38:55,624 --> 00:38:56,500
อยู่นี่เอง

462
00:39:01,172 --> 00:39:03,382
- เธออยู่คนเดียวเหรอ
- เธออยู่ในห้องน้ำ

463
00:39:04,050 --> 00:39:05,885
บอกแล้วไงว่าอย่าให้เธอ
อยู่คนเดียวตอนตื่น

464
00:39:06,344 --> 00:39:09,680
- ฉันเข้าไปด้วยไม่ได้นี่
- จริงๆ เลย

465
00:39:21,484 --> 00:39:23,736
จะทำยังไงดี

466
00:39:24,945 --> 00:39:26,197
จะเลือกอันไหนดี

467
00:39:29,867 --> 00:39:32,078
เธอหนีไปไม่ได้หรอก นี่ชั้น 33 นะ

468
00:39:54,850 --> 00:39:55,768
ได้ยินว่าเธอตื่นแล้ว

469
00:39:57,103 --> 00:40:00,564
- ใช่ แต่เอาไว้ค่อยเจอทีหลังนะ
- ทำไมล่ะ เธอทำอะไรอยู่เหรอ

470
00:40:01,857 --> 00:40:05,194
เธอกำลังคุยเปิดใจกับคุณคังอยู่

471
00:40:06,404 --> 00:40:07,321
ในห้องน้ำเนี่ยนะ

472
00:40:16,705 --> 00:40:18,290
เอาอีกแล้วนะ คุณโอยอนจู

473
00:40:20,418 --> 00:40:21,585
อะไรอีกล่ะทีนี้

474
00:40:22,044 --> 00:40:24,839
ตอนนี้ 11 โมง คุณเพิ่งตื่น
แล้วกำลังพยายามทำอะไรอีก

475
00:40:27,007 --> 00:40:27,883
เปล่านะ

476
00:40:30,177 --> 00:40:32,555
- ว่าไงนะ
- ไม่มีอะไร

477
00:40:33,973 --> 00:40:35,891
คุณชอบก่อเรื่องแล้วบอกว่าไม่มีอะไร

478
00:40:37,518 --> 00:40:38,477
อย่าเข้ามานะ

479
00:40:41,397 --> 00:40:43,107
หยุดเลย ไม่งั้นฉันยิง

480
00:40:43,399 --> 00:40:46,402
ให้ตาย คุณนี่แปลกจริงๆ

481
00:40:46,861 --> 00:40:48,279
โผล่มาจากไหนก็ไม่รู้

482
00:40:48,362 --> 00:40:51,323
ตบหน้าผมแล้วก็จูบ

483
00:40:51,407 --> 00:40:53,534
หายตัวไปแล้วก็กลับมาใหม่

484
00:40:53,826 --> 00:40:57,246
ตอนนี้จู่ๆ คุณก็ยืนแก้ผ้า
แล้วเอาปืนจ่อหน้าผม

485
00:40:57,705 --> 00:41:00,583
ฉันรู้ว่าคุณไม่เข้าใจฉัน
ฉันก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน

486
00:41:00,666 --> 00:41:03,711
แต่มันมีเหตุผลที่ฉันทำแบบนี้

487
00:41:04,211 --> 00:41:06,380
- เหตุผลอะไร
- อย่าขยับ

488
00:41:06,464 --> 00:41:09,925
ฉันยิงคุณแน่ ไม่ได้พูดเล่นนะ

489
00:41:12,887 --> 00:41:15,055
- งั้นยิงเลยสิ
- ฉันเอาจริงนะ

490
00:41:15,139 --> 00:41:16,307
มันอันตรายนะ

491
00:41:16,557 --> 00:41:18,350
คุณเป็นห่วงคนที่คุณจะยิงงั้นเหรอ

492
00:41:18,434 --> 00:41:20,436
ฉันยิงจริงนะ

493
00:41:26,609 --> 00:41:28,736
คุณต้องใส่กระสุนก่อนไม่รู้เหรอ

494
00:41:29,695 --> 00:41:30,613
ผมอยากเห็นว่า

495
00:41:31,071 --> 00:41:34,366
คุณจะทำยังไงเมื่อคุณรู้ว่า
ผมเก็บปืนเอาไว้ใต้หมอน

496
00:41:50,925 --> 00:41:52,635
ทำไมคุณทำแบบนี้

497
00:41:52,927 --> 00:41:55,846
ผมไม่ชอบทำแบบนี้หรอก
เพราะฉะนั้นบอกผมมา

498
00:41:56,889 --> 00:41:58,766
ผมมีคำถามเป็นร้อยเลย

499
00:41:58,891 --> 00:42:01,268
แต่ผมจะไว้ชีวิตคุณ
ถ้าคุณตอบคำถามแรก

500
00:42:02,102 --> 00:42:03,979
วันนั้นคุณหายตัวไปได้ยังไง

501
00:42:10,110 --> 00:42:12,863
ผมจะแจ้งความถ้าคุณไม่ยอมตอบ

502
00:42:13,322 --> 00:42:14,323
โหดจัง

503
00:42:14,657 --> 00:42:17,284
คุณบอกว่าฉันช่วยชีวิตคุณ

504
00:42:17,368 --> 00:42:20,204
ใช่ ผมเลยปล่อยคุณไป

505
00:42:20,538 --> 00:42:22,373
คุณเองไม่ใช่เหรอที่ผิดสัญญา

506
00:42:23,040 --> 00:42:25,251
คุณหายไปโดยไม่ตอบคำถามของผม

507
00:42:26,085 --> 00:42:27,503
ทีนี้ทำตามสัญญาได้แล้ว

508
00:42:27,836 --> 00:42:30,923
ผมรอคุณมาตั้งสองเดือนอย่างใจเย็น

509
00:42:31,507 --> 00:42:32,383
คุณว่าไหม

510
00:42:34,301 --> 00:42:35,803
คุณหายตัวไปได้ยังไง

511
00:42:36,220 --> 00:42:37,429
มันต้องมีทางสิ

512
00:42:39,139 --> 00:42:42,226
ผมจะแจ้งความถ้าคุณไม่ตอบ

513
00:42:45,854 --> 00:42:47,648
หรือถ้าคุณตอบไม่ได้นี่คือคำถามต่อไป

514
00:42:48,065 --> 00:42:49,775
ทำไมคุณถึงตบแล้วจูบผมวันนั้น

515
00:42:54,113 --> 00:42:56,407
ผมรอได้ เรามีเวลาเหลือเฟือ

516
00:43:11,505 --> 00:43:13,716
ฉันจะได้หายตัวไป

517
00:43:14,049 --> 00:43:14,925
ว่าไงนะ

518
00:43:15,509 --> 00:43:17,553
ฉันต้องทำมันเพื่อจะได้หายตัวไป

519
00:43:18,012 --> 00:43:18,887
ทำอะไร

520
00:43:23,225 --> 00:43:24,101
จูบคุณ

521
00:43:26,645 --> 00:43:27,938
จูบงั้นเหรอ

522
00:43:29,148 --> 00:43:29,982
ใช่

523
00:43:31,900 --> 00:43:33,652
คุณต้องจูบผมเพื่อหายตัวงั้นเหรอ

524
00:43:35,321 --> 00:43:36,196
ใช่

525
00:43:39,074 --> 00:43:40,701
ผมไม่ได้คิดถึงคำตอบแบบนั้น

526
00:43:41,452 --> 00:43:43,537
คุณหายตัวได้เพราะจูบผมงั้นเหรอ

527
00:43:44,079 --> 00:43:44,955
นั่นคือวิธีเหรอ

528
00:43:46,040 --> 00:43:47,041
จริงๆ นะ

529
00:43:47,458 --> 00:43:50,502
เพราะงั้นหยุดถามแล้วปล่อยฉันไปเถอะ

530
00:43:51,545 --> 00:43:53,130
- อย่างนั้นเหรอ
- ใช่

531
00:44:22,576 --> 00:44:23,494
แล้วทำไมคุณยังอยู่ล่ะ

532
00:44:25,537 --> 00:44:26,413
คุณยังอยู่ที่นี่

533
00:44:27,790 --> 00:44:31,543
ฉันไม่ได้บอกว่า
แค่จูบแล้วจะหายตัวได้

534
00:44:31,627 --> 00:44:35,255
มันต้องเปลี่ยนแปลงอารมณ์ด้วย
จูบนั่นหมายถึงแบบนี้

535
00:44:36,090 --> 00:44:36,924
อารมณ์เหรอ

536
00:44:37,758 --> 00:44:39,134
ตอนนั้นผมไม่ชอบมันเลย

537
00:44:39,259 --> 00:44:42,012
คุณอาจไม่ชอบแต่คุณประหลาดใจ

538
00:44:42,137 --> 00:44:43,972
- ก็ใช่
- ฉันหมายถึงแบบนั้นแหละ

539
00:44:44,056 --> 00:44:48,352
มันต้องมีการเปลี่ยนของอารมณ์
นั่นคือกฎ

540
00:44:49,061 --> 00:44:52,398
- คุณประหลาดใจ คุณเขิน
- ไม่ใช่นะ คุณต่างหาก

541
00:44:53,357 --> 00:44:55,859
- หมายความว่าไง
- อารมณ์ของคุณต่างหากที่สำคัญ

542
00:44:55,943 --> 00:44:57,194
กฎบ้าบออะไรกัน

543
00:44:57,528 --> 00:45:00,280
- ทำไมอารมณ์ของผมถึงสำคัญนัก
- เพราะคุณเป็นตัวเอกไง

544
00:45:02,199 --> 00:45:03,033
ตัวเอกงั้นเหรอ

545
00:45:04,493 --> 00:45:05,411
เรื่องอะไร

546
00:45:11,375 --> 00:45:13,794
ที่คุณทำเมื่อกี้คือการคุกคามทางเพศ

547
00:45:13,877 --> 00:45:14,878
ฉันจะแจ้งความ

548
00:45:15,796 --> 00:45:17,423
ก็คุณคุกคามทางเพศผมก่อน

549
00:45:17,506 --> 00:45:19,049
แถมทำร้ายผมด้วย

550
00:45:20,300 --> 00:45:22,219
อีกอย่างผมทำการทดลองทางวิทยาศาสตร์

551
00:45:22,302 --> 00:45:24,430
เพื่อพิสูจน์ทฤษฎีของคุณ

552
00:45:25,472 --> 00:45:26,890
คุณกำลังบอกว่า

553
00:45:27,224 --> 00:45:31,937
คุณจะหายตัวได้เมื่ออารมณ์ผมเปลี่ยน

554
00:45:32,104 --> 00:45:32,980
แบบนั้นใช่ไหม

555
00:45:34,231 --> 00:45:37,359
- ใช่
- คุณก็เลยตบผมงั้นเหรอ

556
00:45:37,651 --> 00:45:39,903
คุณแก้ผ้าแล้วเอาปืนจ่อผม
เพื่อให้ผมประหลาดใจเหรอ

557
00:45:41,530 --> 00:45:42,364
ก็ใช่

558
00:45:44,491 --> 00:45:45,909
แปลกมากเลย

559
00:45:46,368 --> 00:45:48,829
คิดว่าคุณเทเลพอร์ตได้ซะอีก

560
00:45:49,496 --> 00:45:51,081
แต่ก็ดูเหมือนไม่ได้โกหก

561
00:45:51,415 --> 00:45:54,501
เพราะคุณยังอยู่
ทั้งที่มีโอกาสหายตัวได้

562
00:45:56,295 --> 00:45:57,629
ฉันไม่ได้โกหกนะ

563
00:46:01,216 --> 00:46:03,469
แค่เพราะว่าไม่ได้โกหก
ไม่ได้แปลว่ามันจะเป็นความจริง

564
00:46:04,636 --> 00:46:07,139
คุณแค่พูดเรื่องที่เกิดขึ้น

565
00:46:07,639 --> 00:46:09,600
โดยไม่ได้พูดถึงบริบทที่สำคัญ

566
00:46:14,897 --> 00:46:16,440
ผมรู้ว่าคุณปิดบังเหตุผล

567
00:46:17,149 --> 00:46:20,110
มันต้องมีบริบทที่อธิบายว่า
ทำไมคุณหายตัวไป

568
00:46:20,194 --> 00:46:23,238
เฉพาะตอนที่อารมณ์ของผมเปลี่ยน

569
00:46:24,823 --> 00:46:25,949
คุณต้องบอกผมเรื่องนั้น

570
00:46:27,284 --> 00:46:28,869
ฉันไม่รู้อะไรมากกว่านี้แล้ว

571
00:46:30,245 --> 00:46:31,121
ทำไมถึงไม่รู้

572
00:46:31,622 --> 00:46:32,956
ตอบก่อนผมจะนับถึงสิบ

573
00:46:33,749 --> 00:46:34,625
หนึ่ง

574
00:46:35,876 --> 00:46:37,586
- สอง
- บอกแล้วไงว่าไม่รู้

575
00:46:37,711 --> 00:46:38,587
สาม

576
00:46:39,588 --> 00:46:42,090
- สี่
- อย่าขู่ฉันสิ

577
00:46:42,716 --> 00:46:44,218
คุณไม่ยิงหรอก

578
00:46:44,426 --> 00:46:45,260
ห้า

579
00:46:48,764 --> 00:46:49,681
เกิดอะไรขึ้น

580
00:46:51,141 --> 00:46:51,975
ออกไป

581
00:46:53,393 --> 00:46:54,853
คุณจะทำอะไร

582
00:46:55,604 --> 00:46:57,314
ผมสอบสวนแทนตำรวจ

583
00:46:57,648 --> 00:46:58,899
แบบที่คุณชอบบอก

584
00:46:59,566 --> 00:47:01,527
อีกอย่างคุณโอยอนจูกวนโมโหผม

585
00:47:01,985 --> 00:47:03,237
แทนที่จะบอกความจริง

586
00:47:05,405 --> 00:47:06,281
เป็นอะไรไหมคะ

587
00:47:08,033 --> 00:47:09,451
- หยุดเถอะ
- ออกไป

588
00:47:09,618 --> 00:47:11,745
- หยุดเถอะ เธอไม่สบายนะ
- ออกไป

589
00:47:21,630 --> 00:47:22,881
ปืนเขายิงกันแบบนี้

590
00:47:26,051 --> 00:47:28,470
นี่เป็นปัญหาสำคัญในชีวิตผม

591
00:47:29,221 --> 00:47:31,557
มันไม่สำคัญว่า
คุณจะช่วยชีวิตผมหรือไม่

592
00:47:32,307 --> 00:47:35,102
คุณช่วยชีวิตผมแต่คุณก็อันตราย

593
00:47:36,562 --> 00:47:39,523
ถ้าคุณไม่ตอบ ผมยิงคุณแน่

594
00:47:41,733 --> 00:47:42,985
ผมนับถึงห้าแล้วใช่ไหม

595
00:47:44,570 --> 00:47:45,445
หก

596
00:47:46,655 --> 00:47:47,489
เจ็ด

597
00:47:51,618 --> 00:47:54,955
ความลับนั่นมันสำคัญขนาด
โดนปืนจ่อยังบอกไม่ได้เลยเหรอ

598
00:47:57,457 --> 00:47:59,251
คุณไม่ยิงฉันหรอก

599
00:48:00,669 --> 00:48:01,503
แปด

600
00:48:02,629 --> 00:48:03,839
คุณแน่ใจได้ยังไง

601
00:48:05,465 --> 00:48:06,425
คุณ...

602
00:48:08,010 --> 00:48:09,553
ไม่ทำหรอก

603
00:48:10,554 --> 00:48:11,388
เก้า

604
00:48:13,056 --> 00:48:14,808
เคยคิดว่าคุณรู้ทุกเรื่องของผม

605
00:48:15,267 --> 00:48:16,643
แต่คุณกลับพลาดไปเรื่องหนึ่ง

606
00:48:18,020 --> 00:48:20,022
ผมทำได้ทุกอย่างที่อยากทำ

607
00:48:23,400 --> 00:48:24,693
ไม่จริงหรอก

608
00:48:30,657 --> 00:48:31,825
จะไม่ตอบผมจริงๆ ใช่ไหม

609
00:48:36,580 --> 00:48:37,456
สิบ

610
00:49:28,882 --> 00:49:29,758
ตกใจเหรอ

611
00:49:32,427 --> 00:49:34,471
เดาว่าคุณคงไม่รู้
ความสามารถของตัวเองสินะ

612
00:49:42,729 --> 00:49:43,563
เกิดอะไรขึ้น

613
00:49:44,356 --> 00:49:45,190
นี่ยิงเธอเหรอ

614
00:49:46,441 --> 00:49:47,317
ใช่ไหม

615
00:49:48,276 --> 00:49:50,195
เธอกลัวจนเป็นลม พาเธอกลับห้อง

616
00:49:57,411 --> 00:49:59,121
เป็นบ้าไปแล้วเหรอ คิดอะไรอยู่

617
00:49:59,746 --> 00:50:01,289
กะแค่จะขู่เธอแต่ดันพลาด

618
00:50:06,378 --> 00:50:08,672
นายนี่เสียสติไปแล้วจริงๆ

619
00:50:33,613 --> 00:50:34,948
ช่วยมาตอนนี้เลยนะคะ

620
00:50:35,449 --> 00:50:36,992
เธอเป็นลมอีกแล้ว

621
00:50:37,951 --> 00:50:38,827
มีเรื่อง...

622
00:50:39,911 --> 00:50:41,246
น่าตกใจเกิดขึ้น

623
00:50:42,664 --> 00:50:44,207
ช่วยรีบด้วยนะคะ

624
00:50:47,919 --> 00:50:49,629
- เอาน้ำให้เธอหน่อยนะ
- ค่ะ

625
00:50:52,758 --> 00:50:55,302
เขาเสียสติเพราะ
อยู่โรงพยาบาลนานเกินไปหรือไง

626
00:50:55,635 --> 00:50:58,180
เขาแปลกๆ แต่เธอก็แปลกมากเหมือนกัน

627
00:50:58,722 --> 00:51:00,098
พวกเขาแปลกทั้งคู่

628
00:51:07,063 --> 00:51:07,939
โทรหาพยาบาลหรือยัง

629
00:51:08,190 --> 00:51:10,025
ฉันบอกให้ส่งเธอให้ตำรวจ

630
00:51:10,400 --> 00:51:13,069
แต่นายจัดการเธออย่างกับโจร
เป็นมาเฟียหรือไง

631
00:51:13,445 --> 00:51:15,572
นายขู่ผู้หญิงด้วยปืนได้ยังไง

632
00:51:16,573 --> 00:51:18,992
เธออยากให้สืบสวน
อย่างละเอียดไม่ใช่เหรอ

633
00:51:20,577 --> 00:51:23,079
- ส่งเธอให้ตำรวจสิ
- ไม่เอาตำรวจ

634
00:51:23,830 --> 00:51:25,415
ฉันจะไม่ทนดูอีกแล้ว

635
00:51:25,499 --> 00:51:27,417
ส่งเธอให้ตำรวจ
ถ้าพวกเขาจัดการไม่ได้

636
00:51:27,501 --> 00:51:30,170
เราค่อยสอบสวนเอง
นั่นคือขั้นตอนที่ถูกต้อง

637
00:51:31,296 --> 00:51:32,714
ทำไมต้องทำให้ยุ่งยาก

638
00:51:33,673 --> 00:51:35,383
ใครจะรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นอีก

639
00:51:38,011 --> 00:51:39,429
บอกว่าไม่เอาตำรวจไง

640
00:51:41,306 --> 00:51:43,183
เรื่องไม่มีทางคลี่คลาย
ถ้าตำรวจมายุ่ง

641
00:51:43,600 --> 00:51:46,394
บอกแล้วไงว่ายอนจูคือกุญแจไขชีวิตฉัน

642
00:51:51,650 --> 00:51:54,569
เปลี่ยนเที่ยวบินฉันเป็นตอนเย็น
ฉันจะไปปูซาน

643
00:52:10,877 --> 00:52:11,837
เธอฟื้นหรือยังครับ

644
00:52:16,216 --> 00:52:17,050
เธอเป็นไงบ้าง

645
00:52:17,592 --> 00:52:20,011
ฉันให้ยาระงับประสาทแล้ว
ความดันเธอเป็นปกติดีค่ะ

646
00:52:20,679 --> 00:52:22,222
- ขอเวลาเราสักครู่นะครับ
- ค่ะ

647
00:52:35,527 --> 00:52:36,403
คุณโกรธเหรอ

648
00:52:39,322 --> 00:52:40,448
ฉันโกรธไหมน่ะเหรอ

649
00:52:41,032 --> 00:52:44,411
พูดเหมือนไม่คิดอะไร
คุณเอาปืนยิงฉันนะ

650
00:52:47,080 --> 00:52:48,415
ผมขอโทษที่ทำให้คุณกลัว

651
00:52:49,666 --> 00:52:52,168
ที่จริงผมรู้ว่าปืนฆ่าคุณไม่ได้

652
00:52:54,045 --> 00:52:55,338
ทำไมคุณถึงไม่รู้ตัว

653
00:52:56,256 --> 00:52:57,757
คุณเป็นอมตะ คุณโอยอนจู

654
00:52:58,383 --> 00:53:00,010
คุณตายไม่ได้

655
00:53:03,388 --> 00:53:04,389
คุณไม่รู้จริงๆ เหรอ

656
00:53:06,683 --> 00:53:08,351
แล้วคุณรู้ได้ไง

657
00:53:10,061 --> 00:53:12,230
ถ้าคุณตอบคำถามผมจะบอก

658
00:53:14,399 --> 00:53:15,734
เพราะเราทั้งคู่เจอเรื่องนี้

659
00:53:15,817 --> 00:53:18,612
ต้องยอมรับว่าคุณไม่ใช่คนธรรมดา

660
00:53:19,362 --> 00:53:21,281
คุณอาจมาจากโลกอื่น

661
00:53:22,240 --> 00:53:24,034
โลกที่ผมไม่รู้จัก

662
00:53:24,743 --> 00:53:28,330
และคุณเป็นแพทย์ประจำบ้าน
ศัลยศาสตร์หัวใจและทรวงอกที่นั่น

663
00:53:28,705 --> 00:53:29,581
ใช่ไหม

664
00:53:32,125 --> 00:53:34,002
(แพทย์ประจำบ้าน
ศัลยศาสตร์หัวใจและทรวงอก โอยอนจู)

665
00:53:35,545 --> 00:53:37,756
ที่นั่นคือที่ไหน

666
00:53:45,639 --> 00:53:46,890
เอาเถอะ ผมโล่งใจแล้ว

667
00:53:47,682 --> 00:53:50,560
ผมรู้แล้วว่าคุณไม่สามารถ
หายตัวได้ตามใจ

668
00:53:50,727 --> 00:53:52,187
ถ้าทุกอย่างขึ้นอยู่กับผม

669
00:53:52,437 --> 00:53:54,439
แปลว่าไม่มีทางที่คุณจะหนีไปได้

670
00:53:58,276 --> 00:53:59,277
คุณรู้จักผมดีใช่ไหม

671
00:53:59,694 --> 00:54:01,947
เมื่อผมตั้งใจแล้วผมไม่ลังเล

672
00:54:03,031 --> 00:54:04,074
นั่นคือพรสวรรค์ของผม

673
00:54:05,158 --> 00:54:06,826
ผมได้เหรียญทองเพราะแบบนั้น

674
00:54:08,578 --> 00:54:10,246
ตอนนี้คุณก็ยังกลับไม่ได้

675
00:54:11,122 --> 00:54:12,999
จนกว่าคุณจะตอบทุกคำถามของผม

676
00:54:15,585 --> 00:54:16,962
อยู่กับผมที่นี่สิ

677
00:54:17,504 --> 00:54:19,214
เพราะคุณช่วยชีวิตผมไว้

678
00:54:19,506 --> 00:54:21,424
ผมจะปกป้องคุณจากตำรวจและสื่อ

679
00:54:21,967 --> 00:54:23,426
อยากอยู่นานเท่าไรก็ได้

680
00:54:24,469 --> 00:54:27,097
แต่ถ้าคุณอยากจะกลับก็แค่ตอบคำถามผม

681
00:54:28,306 --> 00:54:31,726
ดูเหมือนคุณยังมีเรื่องน่าตกใจ
ต้องบอกผมอีกเยอะ

682
00:54:32,060 --> 00:54:35,271
ถ้าคุณบอกความจริงจนผมประหลาดใจ
คุณก็ได้กลับบ้าน

683
00:54:36,147 --> 00:54:37,649
และผมจะหาคำตอบที่ผมต้องการ

684
00:54:39,567 --> 00:54:41,486
ว่าไง ยุติธรรมดีว่าไหม

685
00:54:44,364 --> 00:54:46,658
ทำให้ผมประหลาดใจ ถ้าคุณอยากกลับ

686
00:54:47,784 --> 00:54:50,203
โลกที่คุณอยู่เป็นแบบไหน

687
00:54:57,002 --> 00:54:59,838
คุณบอกว่าคุณรู้และเห็น
ทุกอย่างเกี่ยวกับผม

688
00:55:00,505 --> 00:55:01,506
คุณเห็นผมจากที่ไหน

689
00:55:04,759 --> 00:55:05,593
มันตอบยากงั้นเหรอ

690
00:55:06,886 --> 00:55:07,762
ยาก

691
00:55:09,639 --> 00:55:12,183
งั้นก็อยู่ด้วยกันที่นี่แหละ
ผมไม่ถือ

692
00:55:12,308 --> 00:55:13,143
เรามีเวลาเหลือเฟือ

693
00:55:14,436 --> 00:55:15,311
คุณอยากให้ฉัน...

694
00:55:16,646 --> 00:55:18,815
- อยู่ที่นี่เหรอ
- ถ้าไม่ใช่ที่นี่

695
00:55:19,065 --> 00:55:20,191
แล้วคุณจะไปไหน

696
00:55:22,819 --> 00:55:24,571
ผมว่าคุณไม่มีที่ไปแล้วนะ

697
00:55:33,663 --> 00:55:34,539
พร้อมแล้วครับ

698
00:55:37,000 --> 00:55:39,419
ผมว่าจะทานมื้อเที่ยงกับคุณ
ก่อนไปธุระ

699
00:55:39,502 --> 00:55:42,547
แต่ดันเกิดเรื่องขึ้นที่ปูซาน
เอาไว้กลับมาค่อยทานกันนะ

700
00:55:43,173 --> 00:55:45,925
ผมจะกลับมาวันศุกร์
เลขาผมจะมาอยู่ด้วยตอนผมไม่อยู่

701
00:55:47,594 --> 00:55:48,470
จริงสิ

702
00:55:52,223 --> 00:55:53,808
นี่โทรศัพท์ที่คุณทิ้งไว้คราวก่อน

703
00:55:54,267 --> 00:55:55,727
ถ้ามีเรื่องอะไรก็โทรหาผมนะ

704
00:56:06,946 --> 00:56:10,158
ผมขอพักรบ ขอโทษด้วยเรื่องเมื่อกี้

705
00:56:20,460 --> 00:56:21,544
ผมขอโทษจากใจจริง

706
00:56:25,048 --> 00:56:25,882
พักผ่อนนะ

707
00:56:29,094 --> 00:56:29,969
ฉันรักคุณ

708
00:56:46,069 --> 00:56:46,903
ช่างเถอะ

709
00:56:49,489 --> 00:56:50,365
อ๋อ

710
00:56:50,782 --> 00:56:54,869
คุณคงคิดว่าตอนแก้ผ้า
จะทำผมประหลาดใจสินะ

711
00:56:55,245 --> 00:56:58,039
คิดว่าใจผมคงเต้น
แล้วตาก็จะกวาดดูร่างคุณใช่ไหม

712
00:56:58,832 --> 00:57:01,417
เปล่า ฉันแค่ลองดู

713
00:57:02,043 --> 00:57:04,129
- รู้ใช่ไหมว่าทำตัวตลก
- รู้สิ

714
00:57:07,882 --> 00:57:08,716
ดูแลตัวเองนะ

715
00:57:10,009 --> 00:57:10,844
ไปเถอะ

716
00:57:23,731 --> 00:57:25,900
- อะไรกันน่ะ
- อะไรเหรอ

717
00:57:26,734 --> 00:57:29,529
นายบอกว่าถ้าคนอย่างเธอสวย
หมาจรจัดก็สวยได้

718
00:57:29,737 --> 00:57:30,864
แต่นายทำอย่างกับมีความรัก

719
00:57:30,947 --> 00:57:32,824
นายเห็นเธอแก้ผ้า

720
00:57:33,032 --> 00:57:35,827
เธอจูบนายแล้วก็บอกว่ารักนาย
แถมยังตบนายอีกต่างหาก

721
00:57:35,910 --> 00:57:37,078
ดูเหมือนคนรักเขาทำกันเลย

722
00:57:37,704 --> 00:57:40,165
แล้วตอนนี้ก็จะอยู่ด้วยกัน

723
00:57:40,248 --> 00:57:42,375
มันเหมือนสามีภรรยาอยู่ด้วยกันเลย

724
00:57:43,543 --> 00:57:46,171
- ก็ถูก
- คนอื่นจะเข้าใจผิดนะ

725
00:57:46,713 --> 00:57:49,215
- ก็ใช่
- นี่เรื่องของนายนะ

726
00:57:49,507 --> 00:57:52,010
มันซับซ้อนน่ะ อยากคิดอะไรก็คิด

727
00:57:56,973 --> 00:57:57,849
เดี๋ยวค่ะ

728
00:58:00,351 --> 00:58:01,186
มีอะไรเหรอ

729
00:58:01,811 --> 00:58:03,354
คุณจะไปไหนเหรอ

730
00:58:04,564 --> 00:58:07,025
ผมจะไปปูซานแล้วก็นิวยอร์ก ทำไมเหรอ

731
00:58:08,526 --> 00:58:09,652
ระวังตัวด้วยนะ

732
00:58:12,822 --> 00:58:15,325
ผมจะตายระหว่างทางเหรอ

733
00:58:15,825 --> 00:58:17,827
รถไฟจะตกรางหรือเครื่องบินจะถูกจี้

734
00:58:19,787 --> 00:58:21,581
ไม่รู้สิ ฉันแค่เป็นห่วง

735
00:58:23,291 --> 00:58:25,418
งั้นคุณก็ไม่แน่ใจว่า
คราวนี้ผมจะตายยังไงสินะ

736
00:58:26,920 --> 00:58:28,713
ตอนอยู่ที่นี่
ฉันก็ไม่รู้อะไรเหมือนกัน

737
00:58:29,506 --> 00:58:30,882
ฉันเลยช่วยคุณไม่ได้

738
00:58:32,217 --> 00:58:33,384
ตอนอยู่ที่นั่นคุณรู้เหรอ

739
00:58:35,637 --> 00:58:36,513
ค่ะ

740
00:58:39,933 --> 00:58:41,476
ผมชักยิ่งสงสัยแล้วสิ

741
00:58:46,814 --> 00:58:49,817
คุณไม่เคยตอบคำถามผม
แล้วทำไมต้องห่วงว่าผมจะตาย

742
00:58:54,614 --> 00:58:56,241
ฉันคือหนึ่งในคนที่

743
00:58:56,699 --> 00:58:58,868
อยากให้คุณมีชีวิต
ที่จบอย่างมีความสุข

744
00:59:02,080 --> 00:59:04,916
สาบานได้ว่าฉันเป็นแฟนคลับคุณ

745
00:59:10,672 --> 00:59:13,675
จะบอกว่าถ้าได้ยินคำตอบ
แล้วจะโชคร้ายเหรอ

746
00:59:18,137 --> 00:59:18,972
ก็อาจใช่

747
00:59:22,934 --> 00:59:24,310
นั่นแหละฉันเลยตอบไม่ได้

748
00:59:30,942 --> 00:59:34,612
อีกอย่างคุณคือคนไข้
ที่ฉันช่วยไว้ด้วยตัวเอง

749
00:59:36,072 --> 00:59:38,491
งั้นเหรอ เป็นเกียรติจังเลย

750
00:59:38,992 --> 00:59:41,786
- และเป็นคนไข้คนที่สองด้วย
- ยิ่งเป็นเกียรติเข้าไปใหญ่

751
00:59:41,911 --> 00:59:42,745
เพราะงั้น

752
00:59:43,955 --> 00:59:46,624
ระวังตัวด้วยนะ

753
00:59:56,676 --> 00:59:57,510
ได้เลย

754
01:00:03,057 --> 01:00:04,642
เดาว่าคุณคงตอบคำถามนี้ได้

755
01:00:05,393 --> 01:00:06,436
คุณอายุเท่าไร

756
01:00:08,855 --> 01:00:09,689
สามสิบ

757
01:00:11,107 --> 01:00:14,027
เรารุ่นเดียวกัน คุณแต่งงานหรือยัง

758
01:00:16,237 --> 01:00:17,113
ยัง

759
01:00:18,489 --> 01:00:19,407
งั้นก็ดี

760
01:00:33,546 --> 01:00:35,840
ฉันมารู้ทีหลังว่าทำไมมีฉันคนเดียว

761
01:00:36,215 --> 01:00:37,675
ที่ถูกดึงเข้ามาในนี้อยู่เรื่อย

762
01:00:39,427 --> 01:00:41,429
เป็นเพราะผู้ชายคนนี้

763
01:00:41,971 --> 01:00:44,891
บอกว่าฉันเป็นกุญแจไขชีวิตเขา

764
01:00:48,394 --> 01:00:49,354
ในตอนนั้น

765
01:00:50,688 --> 01:00:53,232
นางเอกของการ์ตูนก็เปลี่ยนไป

766
01:00:54,692 --> 01:00:55,860
จากยุนโซฮี...

767
01:00:56,861 --> 01:00:57,820
เป็นโอยอนจู

768
01:01:34,315 --> 01:01:36,192
ผมมั่นใจว่าโอยอนจูคือกุญแจไขชีวิตผม

769
01:01:36,526 --> 01:01:38,778
เธอคือคนเดียวที่สามารถ
ไขความลับทุกอย่างให้กระจ่างได้

770
01:01:39,195 --> 01:01:41,364
งั้นไปดื่มไวน์กับฉันหน่อยไหมคะ

771
01:01:41,489 --> 01:01:42,532
คุณคือ...

772
01:01:42,615 --> 01:01:43,991
คุณคือคุณหมอบนดาดฟ้า

773
01:01:44,075 --> 01:01:46,285
จะทำยังไงดี ฉันโดนตำรวจจับไม่ได้

774
01:01:46,369 --> 01:01:47,412
เปิดเผยตัวตนคุณซะ

775
01:01:47,495 --> 01:01:49,330
ฉันไม่มีตัวตนให้เปิดเผย

776
01:01:49,414 --> 01:01:51,916
ถ้าเธอบริสุทธิ์
ทำไมถึงบอกไม่ได้ว่าเป็นใคร

777
01:01:51,999 --> 01:01:54,460
พวกเขาสรุปแล้วว่าคุณเป็นคนร้าย

778
01:01:54,544 --> 01:01:56,170
เพราะงั้นตอบคำถามผมมาเถอะ

779
01:01:56,254 --> 01:01:57,922
- คุณจะต้องเสียใจ
- ผมไม่เสียใจหรอก

780
01:01:58,131 --> 01:02:00,383
คุณหมายความว่ายังไง
เรื่องโลกที่ผมอยู่

781
01:02:00,967 --> 01:02:02,135
โลกของการ์ตูน

782
01:02:04,595 --> 01:02:06,347
คำบรรยายโดย: รัตนชัย เหลืองวงศ์งาม