1
00:00:37,704 --> 00:00:39,706
"ดับเบิลยู" เป็นการ์ตูนชุด
ยอดนิยมในเกาหลี

2
00:00:39,914 --> 00:00:40,915
(คังชอลจะเจอฆาตกรไหม)

3
00:00:44,169 --> 00:00:46,921
ตัวเอกคังชอลรู้จากโอยอนจู

4
00:00:47,005 --> 00:00:49,257
ว่าเขาเป็นตัวละครหลักของการ์ตูน

5
00:00:49,799 --> 00:00:51,760
แกอยากยิงฉันเหรอ เอาเลยสิ

6
00:00:52,802 --> 00:00:53,678
ยิงฉันสิ

7
00:00:55,513 --> 00:00:58,058
นี่คือตอนจบที่
สมเหตุสมผลที่สุดของตัวเอก

8
00:00:58,141 --> 00:01:00,143
ที่กลายเป็นฆาตกรขณะตามล่าฆาตกร

9
00:01:00,643 --> 00:01:02,854
คังชอลและยอนจู
รู้ถึงความรู้สึกที่มีต่อกัน

10
00:01:03,188 --> 00:01:05,607
และฝันถึงชีวิตใหม่
ที่มีความสุขร่วมกัน

11
00:01:07,358 --> 00:01:08,193
ทำไมคุณถึงเลือดออก

12
00:01:08,526 --> 00:01:11,237
แปลว่าคุณก็ตายได้ถ้าถูกยิง

13
00:01:12,530 --> 00:01:13,531
แกคือโอยอนจูใช่ไหม

14
00:01:14,074 --> 00:01:15,492
ผู้หญิงที่แต่งงานกับคังชอล

15
00:01:15,784 --> 00:01:19,370
ฆาตกรโผล่มา
และขู่คังชอลว่าจะฆ่ายอนจู

16
00:01:19,454 --> 00:01:21,915
นี่ฉันกลายเป็นตัวการ์ตูนไปแล้วเหรอ

17
00:01:22,248 --> 00:01:23,583
เพราะแต่งงานกับตัวเอกงั้นเหรอ

18
00:01:23,792 --> 00:01:25,502
เพราะฆาตกรและโอยอนจู

19
00:01:25,585 --> 00:01:28,546
ตัวละครอื่นใน "ดับเบิลยู"
จึงสูญเสียจุดประสงค์

20
00:01:28,630 --> 00:01:30,507
และเริ่มหายตัวไป

21
00:01:31,090 --> 00:01:33,468
ฉันไม่ได้หวังให้มันเป็นแบบนี้

22
00:01:39,933 --> 00:01:40,809
ที่นี่มัน...

23
00:01:41,768 --> 00:01:42,852
คุณจำได้ไหม

24
00:01:44,562 --> 00:01:47,398
จำได้สิ คุณนอนอยู่
บนพื้นแถวๆ นี้ใช่ไหม

25
00:01:47,732 --> 00:01:51,111
ฉันตกใจมากเพราะคิดว่าคุณกำลังจะตาย

26
00:01:52,153 --> 00:01:53,071
ผมโชคดีจริงๆ

27
00:02:02,622 --> 00:02:03,790
สัญญากับผมอย่างหนึ่งสิ

28
00:02:06,709 --> 00:02:08,128
ถ้าคุณไปจากโลกนี้อีกครั้ง

29
00:02:08,545 --> 00:02:09,754
คุณช่วยวาดอะไรให้ผมหน่อยได้ไหม

30
00:02:10,630 --> 00:02:11,798
วาดอะไรเหรอ

31
00:02:13,466 --> 00:02:14,300
ความฝัน

32
00:02:14,926 --> 00:02:15,760
ความฝันเหรอ

33
00:02:16,511 --> 00:02:17,428
ทำให้ทุกอย่าง...

34
00:02:18,096 --> 00:02:20,098
ที่เกิดขึ้นตั้งแต่ตอนเราเจอกัน
เมื่อสองเดือนก่อน

35
00:02:20,348 --> 00:02:23,393
จนถึงตอนนี้เป็นแค่ความฝัน

36
00:02:26,104 --> 00:02:29,440
ทุกอย่างจะคลี่คลาย
ถ้าย้อนกลับไปตอนเรายังไม่ได้เจอกัน

37
00:02:30,567 --> 00:02:31,693
ถ้าผมไม่รู้จักคุณ

38
00:02:32,235 --> 00:02:33,695
ก็จะไม่ตามหาคุณ

39
00:02:34,279 --> 00:02:35,780
หรือคิดถึงคุณ

40
00:02:36,698 --> 00:02:38,783
คุณก็จะไม่ถูกดึงมาโลกนี้อีก

41
00:02:39,450 --> 00:02:41,327
ผมจะไม่ได้รู้ความจริงจากคุณ

42
00:02:42,453 --> 00:02:44,414
ผมจะไม่ยิงพ่อของคุณ

43
00:02:44,747 --> 00:02:46,291
ฆาตกรจะไม่หลุดออกไป

44
00:02:47,250 --> 00:02:48,543
จะไม่มีใครต้องตกอยู่ในอันตราย

45
00:02:50,169 --> 00:02:51,838
และที่สำคัญที่สุด

46
00:02:55,341 --> 00:02:56,759
คุณต้องไม่ตาย

47
00:02:58,469 --> 00:03:00,847
ผมทนเห็นคุณตายอีกไม่ได้

48
00:03:08,438 --> 00:03:09,522
เอานี่ให้พ่อของคุณ

49
00:03:14,360 --> 00:03:17,614
แย่จังที่เราทำเรื่องโรแมนติก
ได้แค่สี่เรื่องเอง

50
00:03:20,742 --> 00:03:22,660
ผมมีอีกเป็นร้อยเรื่องจะทำให้คุณ

51
00:03:27,665 --> 00:03:29,208
ผมอยากกอดคุณ

52
00:03:29,918 --> 00:03:31,169
แต่ก็ทำไม่ได้

53
00:03:35,506 --> 00:03:37,008
มันอาจทำให้ผมเปลี่ยนใจ

54
00:03:38,968 --> 00:03:40,094
คุณจะไปไหนเหรอ

55
00:03:51,314 --> 00:03:54,317
เราไม่มีเวลาแล้ว
และนี่เป็นวิธีเดียวที่แน่นอนที่สุด

56
00:03:57,528 --> 00:03:58,446
คุณโอยอนจู

57
00:04:01,699 --> 00:04:02,867
ลืมผมเถอะนะ

58
00:04:04,577 --> 00:04:06,329
ผมเป็นแค่ตัวการ์ตูน

59
00:04:12,252 --> 00:04:13,169
ดูแลตัวเองด้วย

60
00:04:53,293 --> 00:04:54,377
ฉันเป็นใคร

61
00:04:55,920 --> 00:04:57,046
ฉันเป็นใคร

62
00:04:57,922 --> 00:04:59,132
คังชอลอยู่ไหน

63
00:05:00,508 --> 00:05:01,551
ฉันเป็นใคร

64
00:05:01,634 --> 00:05:02,927
ทำไมไม่พูดล่ะว่าฉันเป็นใคร

65
00:05:04,012 --> 00:05:04,971
ฉันเป็นใคร

66
00:05:05,430 --> 00:05:06,889
บอกมาว่าฉันเป็นใคร

67
00:05:13,563 --> 00:05:15,064
แกหักหลังฉัน

68
00:05:22,488 --> 00:05:23,364
คุณคะ

69
00:05:23,948 --> 00:05:25,199
คุณคะ มีอะไรหรือเปล่าคะ

70
00:05:28,953 --> 00:05:29,787
คุณคะ

71
00:05:30,288 --> 00:05:31,831
ทำไม่แกไม่รักษาสัญญา

72
00:05:32,665 --> 00:05:34,334
แกบอกว่าจะตามหาฉัน

73
00:05:35,043 --> 00:05:36,294
คุณคะ เป็นอะไรหรือเปล่าคะ

74
00:05:36,961 --> 00:05:37,962
ฉันเป็นใคร

75
00:05:38,963 --> 00:05:39,881
บอกมาว่าฉันเป็นใคร

76
00:05:40,423 --> 00:05:41,799
วาดหน้าให้ฉัน

77
00:05:46,721 --> 00:05:47,638
คุณคะ

78
00:05:49,557 --> 00:05:51,642
คุณคะ เป็นอะไรหรือเปล่าคะ

79
00:05:52,268 --> 00:05:53,102
คุณคะ

80
00:05:58,775 --> 00:06:01,069
คุณคะ เป็นอะไรหรือเปล่าคะ

81
00:06:01,694 --> 00:06:02,987
ฉันได้ยินเสียงน่ะค่ะ

82
00:06:54,080 --> 00:06:55,373
หลังเราแยกจากกัน

83
00:06:57,083 --> 00:07:00,545
ฆาตกรก็หายไปจากโลกของฉัน

84
00:07:06,634 --> 00:07:09,137
เราพบเหยื่อจมน้ำสองราย
ทางใต้สุดสะพานฮันกัง

85
00:07:09,220 --> 00:07:12,181
เราพบเหยื่อจมน้ำสองราย
ทางใต้สุดสะพานฮันกัง

86
00:07:12,265 --> 00:07:13,850
ทั้งคู่เป็นชายช่วงวัย 20

87
00:07:18,729 --> 00:07:20,356
มีคนตายสามคน

88
00:07:20,815 --> 00:07:22,942
แต่ไม่มีเหยื่อเพิ่มจากนั้น

89
00:07:23,025 --> 00:07:24,569
เกิดเรื่องแบบนี้ได้ยังไง

90
00:07:24,819 --> 00:07:27,029
กลับเถอะครับ คุณแม่

91
00:07:28,406 --> 00:07:31,409
- คุณแม่จะ...
- ฉันไม่รู้ว่านายพูดเรื่องอะไร

92
00:07:31,659 --> 00:07:34,078
ยอนจูจะหายตัวไป
ตอนอยู่ในรถกับนายได้ไง

93
00:07:34,162 --> 00:07:35,913
คุณแม่ ที่นี่อันตรายนะ
อย่าเข้าไปเลยนะครับ

94
00:07:35,997 --> 00:07:37,540
- ให้ตายเถอะ
- คุณแม่ครับ

95
00:07:37,915 --> 00:07:40,084
- คุณแม่
- รถนายอยู่ไหน

96
00:07:40,168 --> 00:07:42,044
อย่าครับคุณแม่ คุณแม่

97
00:07:42,336 --> 00:07:44,338
คุณแม่ มันอันตรายนะ อย่าไป

98
00:07:44,422 --> 00:07:45,339
คุณแม่

99
00:07:45,673 --> 00:07:48,718
โอ๊ย ทำไมถึงไม่ฟังฉันเลย

100
00:07:48,801 --> 00:07:49,635
คุณแม่

101
00:07:52,388 --> 00:07:53,347
รถคันนั้นใช่ไหม

102
00:07:53,806 --> 00:07:57,226
คุณแม่ อย่าไปเลย มันอันตราย

103
00:08:02,940 --> 00:08:05,401
ยอนจู ตายแล้ว

104
00:08:05,485 --> 00:08:08,279
ไม่นะ ยอนจู ตื่นสิ

105
00:08:08,696 --> 00:08:11,365
ยอนจู ตื่นเร็ว

106
00:08:11,741 --> 00:08:14,702
- พี่ยอนจู
- แม่กับซูบงปลอดภัยดี

107
00:08:34,430 --> 00:08:36,224
และตัวละครในการ์ตูน

108
00:08:37,350 --> 00:08:38,267
ก็ไม่หายไป

109
00:08:39,143 --> 00:08:40,603
แม้แต่ตัวเดียว

110
00:08:49,195 --> 00:08:51,614
(เที่ยวบินขาเข้าระหว่างประเทศ)

111
00:09:25,606 --> 00:09:28,776
สี่ตอนใหม่ถูกอัปโหลดเมื่อคืน

112
00:09:29,110 --> 00:09:30,611
พี่ยอนจูเกือบถูกยิง

113
00:09:31,153 --> 00:09:32,905
เขาโผล่มาจากไหนไม่รู้แล้วก็ยิงเธอ

114
00:09:42,665 --> 00:09:43,583
ใครคะ

115
00:09:44,000 --> 00:09:44,834
ผมเอง

116
00:09:45,209 --> 00:09:46,502
ใคร...

117
00:09:56,512 --> 00:09:59,223
คุณมาที่นี่ทำไม

118
00:10:00,224 --> 00:10:02,727
นึกว่าคุณไปนิวซีแลนด์เมื่อวานซะอีก

119
00:10:02,810 --> 00:10:04,687
ผมก็แค่เปลี่ยนใจกลับมาน่ะ

120
00:10:05,396 --> 00:10:06,522
ขอเข้าไปหน่อยได้ไหม

121
00:10:09,900 --> 00:10:11,652
เข้ามาสิ

122
00:10:16,824 --> 00:10:18,576
มีเรื่องอะไรเหรอ

123
00:10:18,993 --> 00:10:19,869
ยอนจูอยู่ไหน

124
00:10:20,620 --> 00:10:23,122
ลูกอยู่ในห้อง นอนซมอยู่บนเตียง

125
00:10:23,623 --> 00:10:25,249
ซูบงบอกคุณเหรอ

126
00:10:37,595 --> 00:10:40,473
เธอเป็นลมหลังจากวาดบางอย่างบนรถ

127
00:10:40,973 --> 00:10:42,183
ไม่อยากจะเชื่อเลย

128
00:10:42,683 --> 00:10:45,269
ฉันพาเธอไปห้องฉุกเฉิน
นี่เราก็เพิ่งจะกลับกันมา

129
00:10:46,103 --> 00:10:48,439
ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

130
00:10:48,522 --> 00:10:51,192
เธอไม่บอกฉันว่าวาดอะไรในรถ

131
00:10:51,275 --> 00:10:53,194
และซูบงก็เอาแต่พูดบ้าๆ บอๆ

132
00:10:53,903 --> 00:10:56,697
ไม่เข้าใจว่าเขากลัวอะไรนักหนา

133
00:10:58,240 --> 00:11:00,660
แล้วคุณกลับมาทำไม

134
00:11:01,369 --> 00:11:03,287
นึกว่าคุณจะอยู่ที่นั่น
สักเดือนหนึ่งซะอีก

135
00:11:06,916 --> 00:11:07,833
ขอตัวเดี๋ยวนะ

136
00:11:32,441 --> 00:11:33,943
ทำไมโง่แบบนี้

137
00:11:44,703 --> 00:11:47,123
(เอานี่ให้พ่อของคุณ)

138
00:12:07,101 --> 00:12:08,227
(เชื่อมต่อยูเอสบีไดรฟ์)

139
00:12:08,310 --> 00:12:09,478
(ถึงคุณโอซองมู)

140
00:12:20,239 --> 00:12:22,366
วุ่นวายไปหมด

141
00:12:23,409 --> 00:12:26,036
ฉันไม่ได้หวังให้มันเป็นแบบนี้

142
00:12:55,816 --> 00:12:57,276
ถึงคุณโอซองมู

143
00:13:11,290 --> 00:13:13,334
ได้ข่าวว่าคุณยังไม่ตาย

144
00:13:14,460 --> 00:13:15,753
ผมก็ยังไม่ตายเหมือนกัน

145
00:13:18,297 --> 00:13:20,174
ผมดีใจที่คุณยังมีชีวิตอยู่

146
00:13:20,424 --> 00:13:22,343
แต่ผมจะไม่ขอโทษ

147
00:13:22,426 --> 00:13:23,969
(ผมดีใจที่คุณยังมีชีวิตอยู่)

148
00:13:24,053 --> 00:13:26,055
ผมเองไม่ควรได้รับการให้อภัย

149
00:13:26,138 --> 00:13:28,682
แต่คุณก็ไม่มีสิทธิ์ให้อภัยผมเช่นกัน

150
00:13:29,808 --> 00:13:31,018
ไอ้บ้านี่

151
00:13:33,812 --> 00:13:36,315
ผมไม่ได้เขียนมาเพื่อขอโทษ
แต่จะยื่นข้อเสนอ

152
00:13:37,650 --> 00:13:40,611
เรามีเรื่องที่ต้องจบมันด้วยกัน

153
00:13:47,952 --> 00:13:49,286
เราไปสูดอากาศกันเถอะ

154
00:13:58,879 --> 00:14:02,716
ผมจะยอมรับชะตากรรมอันแสนเศร้า
ที่คุณมอบให้

155
00:14:03,842 --> 00:14:06,053
คุณจึงควรทำในสิ่งที่จำเป็นต้องทำ

156
00:14:07,096 --> 00:14:08,389
แทนที่จะวิ่งหนีไป

157
00:14:09,348 --> 00:14:12,142
ถ้าทำเพื่อลูกสาวคุณไม่ใช่ผมล่ะก็

158
00:14:12,393 --> 00:14:13,852
ผมเชื่อว่าคราวนี้คุณจะทำได้

159
00:14:14,186 --> 00:14:15,479
(ให้ "ดับเบิลยู" จบแบบมีความสุข)

160
00:14:15,563 --> 00:14:16,939
ให้ "ดับเบิลยู" จบแบบมีความสุข

161
00:15:01,901 --> 00:15:05,321
แม่คะ กลับไปนอนที่ห้องเถอะค่ะ

162
00:15:07,072 --> 00:15:08,240
ตื่นแล้วเหรอ

163
00:15:09,658 --> 00:15:11,035
เป็นอะไรหรือเปล่า

164
00:15:11,744 --> 00:15:13,996
ทำไมมานอนที่นี่ล่ะคะ
มันไม่สบายตัวนะคะ

165
00:15:14,288 --> 00:15:17,958
ไม่เป็นไร แม่ขี้เกียจย้าย

166
00:15:22,963 --> 00:15:25,758
พ่อลูกแวะมาด้วย

167
00:15:27,676 --> 00:15:30,596
- เมื่อไหร่คะ
- ตอนห้าทุ่ม

168
00:15:31,221 --> 00:15:35,517
ให้ตาย เขาบอกว่าจะไปอยู่
นิวซีแลนด์สักเดือน

169
00:15:35,935 --> 00:15:37,686
แต่อยู่ดีๆ ก็กลับมา

170
00:15:38,938 --> 00:15:40,397
สงสัยจังว่าเกิดอะไรขึ้น

171
00:17:45,272 --> 00:17:48,358
เราตรวจสอบกล้องวงจรปิดทุกตัว
ในรัศมีห้ากิโลเมตร

172
00:17:48,442 --> 00:17:49,818
เราตรวจสอบทุกอย่าง

173
00:17:50,277 --> 00:17:51,528
ทำไมเรายังหาไม่เจอ

174
00:17:51,612 --> 00:17:53,405
ผมก็หงุดหงิดเหมือนกัน

175
00:17:53,489 --> 00:17:55,074
- สวัสดีครับ
- สวัสดี

176
00:17:55,657 --> 00:17:58,035
เป็นไงบ้าง ประธานคัง

177
00:17:59,411 --> 00:18:01,914
ยังมึนอยู่เลยครับ
สงสัยเพราะได้ยาเยอะ

178
00:18:07,419 --> 00:18:08,378
ฉันคิดว่า

179
00:18:09,296 --> 00:18:11,632
ความฝันคงจะอยู่ในจิตใต้สำนึก
ของเขาสักพัก

180
00:18:12,758 --> 00:18:17,054
เลยทำให้ฉันสามารถไปพบคังชอล
ได้อีกสักสองสามครั้ง

181
00:18:18,555 --> 00:18:19,598
แม้ว่า...

182
00:18:20,641 --> 00:18:22,476
มันจะเป็นเวลาสั้นๆ ก็ตาม

183
00:18:47,167 --> 00:18:49,002
(ห้องวีไอพีหนึ่ง คังชอล)

184
00:19:07,646 --> 00:19:09,439
ฉันจะวัดความดันให้นะคะ

185
00:19:41,388 --> 00:19:42,764
หมวกผ่าตัดเธอล่ะ

186
00:19:43,182 --> 00:19:44,183
อ๋อ จริงด้วย

187
00:19:44,808 --> 00:19:47,561
แล้วนั่นอะไร สวมแหวนด้วยเหรอ

188
00:19:48,812 --> 00:19:51,440
อยากโดนตีใช่ไหม
เธออยู่ห้องผ่าตัดตลอดนะ

189
00:19:52,191 --> 00:19:54,902
โอ้โฮ แหวนสวยนะเนี่ย

190
00:19:55,444 --> 00:19:57,362
เธอขโมยมาหรือไง

191
00:19:57,654 --> 00:19:59,823
หรือแอบไปแต่งงานโดยไม่บอกอาจารย์

192
00:19:59,907 --> 00:20:03,202
ยังไม่มีแฟนแล้วเธอจะแต่งงานได้ไง

193
00:20:03,285 --> 00:20:06,330
ฉันรู้ทันทีตอนเห็นเธอไปนัดบอด

194
00:20:06,413 --> 00:20:09,917
เธอเป็นพวกที่จะขึ้นคานตลอดไป

195
00:20:10,209 --> 00:20:12,878
ได้ยินว่าสาวโสดแก่ๆ หลายคน
ชอบอยู่กับแมว

196
00:20:12,961 --> 00:20:15,339
เธอต้องเป็นแบบนั้นแน่นอน

197
00:20:15,464 --> 00:20:18,217
- แปลกนะ แต่ผมเห็นด้วย
- ใช่ไหมล่ะ

198
00:20:19,051 --> 00:20:21,887
- จัดการซะไม่งั้นตาย
- ขอโทษค่ะ

199
00:20:30,312 --> 00:20:33,190
ครั้งที่สามที่ฉันเจอเขา
คือสัปดาห์ต่อมา

200
00:20:34,358 --> 00:20:35,901
ในโลกของคังชอล

201
00:20:36,526 --> 00:20:38,320
มันผ่านไปสองเดือนแล้ว

202
00:20:51,458 --> 00:20:52,876
อ้าว ขอโทษครับ

203
00:20:58,048 --> 00:20:58,966
เป็นอะไรหรือเปล่า

204
00:21:13,397 --> 00:21:15,107
ขอโทษครับ ผมไม่ทันเห็น

205
00:21:18,235 --> 00:21:19,278
แหวนสวยดีนะครับ

206
00:21:33,834 --> 00:21:36,461
ฮัลโหล ผมอยู่ตรงทางออก

207
00:21:37,629 --> 00:21:38,463
เห็นแล้ว

208
00:21:41,508 --> 00:21:43,677
- ทำไมช้าจัง
- รถมันติด

209
00:21:43,885 --> 00:21:44,886
หายดีแล้วเหรอ

210
00:21:45,137 --> 00:21:46,930
- เปล่า
- ทำไมล่ะ

211
00:21:47,014 --> 00:21:47,931
ยังเจ็บอยู่

212
00:21:48,015 --> 00:21:49,975
แล้วสองเดือนที่ผ่านมาทำอะไร

213
00:22:02,279 --> 00:22:03,238
เธอเป็นใครเหรอ

214
00:22:04,239 --> 00:22:07,159
ไม่รู้สิ ผมไม่เคยเห็นเธอมาก่อน
แต่เธอจ้องผมไม่วางตาเลย

215
00:22:07,951 --> 00:22:09,661
เธอดูเศร้านะ

216
00:22:10,829 --> 00:22:12,164
อาจเป็นคนรักเก่าของนาย

217
00:22:12,664 --> 00:22:14,708
นายอาจทำเธอเจ็บแล้วทิ้งเธอ

218
00:22:15,751 --> 00:22:16,752
เพ้อเจ้อ

219
00:22:19,004 --> 00:22:19,880
ไปกันเถอะ

220
00:22:43,570 --> 00:22:46,073
อย่างที่ฉันวาดเลย

221
00:22:48,200 --> 00:22:49,743
คังชอลลืมทุกอย่าง

222
00:23:09,221 --> 00:23:10,931
ทำไมยังไม่เข้าไปอีก

223
00:23:11,890 --> 00:23:14,184
นี่ เป็นอะไรไป

224
00:23:21,817 --> 00:23:23,610
พอเขาดีขึ้นและยุ่งมากขึ้น

225
00:23:24,444 --> 00:23:26,863
คังชอลก็ไม่ฝันอีกต่อไปแล้ว

226
00:23:28,448 --> 00:23:29,533
เขาลืมฉัน

227
00:23:30,909 --> 00:23:33,203
ไปเสียสนิท

228
00:23:38,041 --> 00:23:40,669
(ดับเบิลยู)

229
00:23:50,178 --> 00:23:51,805
เขาถูกทำลายนับครั้งไม่ถ้วน

230
00:23:58,854 --> 00:24:00,814
(บางครั้งชีวิตก็...)

231
00:24:00,897 --> 00:24:02,482
เขาสูญเสียเข็มทิศชีวิตไป

232
00:24:07,028 --> 00:24:09,698
คังชอลที่อยู่ได้เพราะพลังแห่งรัก

233
00:24:11,032 --> 00:24:12,117
ตอนนี้ชายคนนั้นจากไปแล้ว

234
00:24:52,324 --> 00:24:53,200
เขากลับไปเป็น

235
00:24:53,825 --> 00:24:56,786
ผู้ชายที่คนอ่านรู้จักและหลงรัก

236
00:25:00,248 --> 00:25:02,125
คังชอลอีกแล้ว เวรเอ๊ย

237
00:25:04,127 --> 00:25:06,129
ทำไมพวกเขาชอบมาด้วยกันนะ

238
00:25:06,463 --> 00:25:07,923
ตัวเอกของเรา

239
00:25:08,548 --> 00:25:10,634
ผู้แข็งแกร่ง

240
00:25:11,343 --> 00:25:13,345
และไม่เคยสิ้นหวัง

241
00:25:41,581 --> 00:25:43,792
(รายงานโครงการดับเบิลยู ฉบับหนึ่ง)

242
00:26:01,309 --> 00:26:04,229
มันกะทันหันเกินไป

243
00:26:04,312 --> 00:26:07,148
ซอนมีกับยุนฮีเลยมาได้วันพุธครับ

244
00:26:07,232 --> 00:26:08,525
เราสองคนก็พอ

245
00:26:12,529 --> 00:26:14,030
แต่อาจารย์โอครับ...

246
00:26:15,240 --> 00:26:18,743
ที่จริงผมกำลังจะกลับบ้านเกิด

247
00:26:19,828 --> 00:26:23,123
ผมจะเลิกวาดการ์ตูนแล้วครับ

248
00:26:23,665 --> 00:26:25,083
ผมกลัวมากเลย

249
00:26:25,500 --> 00:26:28,211
หลับไม่สนิทสักคืน

250
00:26:28,545 --> 00:26:30,505
ตั้งแต่ที่อาจารย์ถูกยิง

251
00:26:30,964 --> 00:26:35,051
ผมไม่เข้าใจว่าทำไม
ชีวิตผมต้องตกอยู่ในอันตราย

252
00:26:35,135 --> 00:26:36,636
เพียงเพราะวาดการ์ตูน

253
00:26:37,679 --> 00:26:40,348
ผมไปทั้งโบสถ์คริสต์แล้วก็วัดพุทธ

254
00:26:41,141 --> 00:26:43,226
แถมหายันต์มาเก็บไว้ด้วย

255
00:26:47,022 --> 00:26:49,149
แต่ผมก็ยังไม่รู้สึกสงบ

256
00:26:50,108 --> 00:26:52,444
ขนาดจะมาที่นี่ผมยังกลัว...

257
00:26:52,569 --> 00:26:54,529
ฉันตามนายมาเพราะอยากจะจบเรื่อง

258
00:26:59,159 --> 00:27:00,952
ผมจะไปโกนหนวดครับ

259
00:27:03,496 --> 00:27:05,290
ฉันวางแผนจะให้ "ดับเบิลยู"
จบแบบมีความสุข

260
00:27:06,499 --> 00:27:07,876
จบแบบมีความสุขเหรอครับ

261
00:27:07,959 --> 00:27:10,754
คังชอลจะเจอฆาตกรและลงโทษมัน

262
00:27:11,046 --> 00:27:13,256
เราจะกำจัดฆาตกรไปตลอดกาล

263
00:27:13,673 --> 00:27:15,842
ไม่งั้นเราก็ไม่รู้ว่า
จะเกิดอะไรขึ้นอีก

264
00:27:17,427 --> 00:27:18,970
เราจะฆ่าฆาตกรเหรอครับ

265
00:27:19,304 --> 00:27:22,349
มันฆ่าคนจริงๆ ไปสามคน
ไหนจะพยายามฆ่าลูกฉันอีก

266
00:27:22,432 --> 00:27:23,600
เราปล่อยมันไว้ไม่ได้

267
00:27:24,476 --> 00:27:26,478
แม้ว่ามันจะเป็นฆาตกร
ที่ฉันสร้างก็ตาม

268
00:27:27,771 --> 00:27:29,230
ฉันต้องฆ่ามันน่ะถูกแล้ว

269
00:27:32,650 --> 00:27:33,860
เพื่อที่จะกำจัดฆาตกร

270
00:27:34,319 --> 00:27:36,696
คุณต้องสร้างตัวตนเขาขึ้นมาก่อน

271
00:27:37,197 --> 00:27:39,282
เขาจะเป็นผีแบบนี้ต่อไปไม่ได้

272
00:27:39,366 --> 00:27:40,909
เขาต้องเป็นคนที่ผมจับต้องได้

273
00:27:44,245 --> 00:27:47,791
ผมแนบสำเนารายงาน
ของโครงการดับเบิลยูทั้งหมดมาให้

274
00:27:47,874 --> 00:27:48,875
(รายงานโครงการดับเบิลยู)

275
00:27:49,542 --> 00:27:52,837
ในนั้นจะมีรายงานการสืบสวน
ผู้ต้องสงสัย 353 คน

276
00:27:55,090 --> 00:27:57,842
คุณต้องสร้างใครสักคน
ที่ไม่อยู่ในรายงาน

277
00:27:59,094 --> 00:28:00,595
แบบนั้นผมถึงจะยอมรับ

278
00:28:00,678 --> 00:28:03,765
และเมื่อผมยอมรับ การ์ตูนนี้จะจบ

279
00:28:10,146 --> 00:28:11,398
(รายงานโครงการดับเบิลยู)

280
00:28:14,442 --> 00:28:16,236
นายต้องอ่านทุกฉบับ

281
00:28:16,319 --> 00:28:18,530
เราต้องตัดเรื่องที่มันซ้ำซ้อนกัน

282
00:28:18,905 --> 00:28:20,782
ไม่งั้นคังชอลจะสงสัย

283
00:28:21,032 --> 00:28:22,242
ถ้าคังชอลสงสัย

284
00:28:23,660 --> 00:28:25,995
คำสาปจะเริ่มอีกครั้ง

285
00:28:26,079 --> 00:28:27,122
อาจารย์ครับ

286
00:28:27,205 --> 00:28:30,125
เราสร้างฆาตกรรมที่สมบูรณ์แบบ
แล้วจะสร้างฆาตกรได้ยังไง

287
00:28:30,500 --> 00:28:33,711
ทุกหลักฐานที่เราคิดออก
จะมีช่องโหว่เสมอ

288
00:28:33,962 --> 00:28:36,089
มันจะมีช่องโหว่ก็ช่วยไม่ได้

289
00:28:37,048 --> 00:28:41,886
แต่เราต้องหาใบหน้า
ที่คังชอลจะเชื่อแม้มีช่องโหว่

290
00:28:42,512 --> 00:28:44,222
ใบหน้าที่คังชอลจะเชื่อเหรอครับ

291
00:28:44,305 --> 00:28:45,557
ฉันเลือกหน้าได้แล้ว

292
00:28:46,266 --> 00:28:47,183
(สมุดวาดภาพ)

293
00:28:52,689 --> 00:28:56,359
เขาเป็นคนเดียวที่คังชอล
จะยอมรับเป็นฆาตกร

294
00:29:20,091 --> 00:29:21,968
ท่านประธาน เตรียมอาหารเช้าเลยไหมคะ

295
00:29:22,343 --> 00:29:24,888
- อีกสิบนาที ผมขออาบน้ำก่อน
- ได้ค่ะ

296
00:29:38,193 --> 00:29:39,986
- สวัสดีครับ
- นายอยู่ไหน

297
00:29:40,069 --> 00:29:40,987
ผมยังอยู่ที่โรงแรม

298
00:29:41,362 --> 00:29:43,406
- ฉันได้เบาะแสแล้ว
- ว่าไงนะครับ

299
00:29:43,823 --> 00:29:47,035
มีผู้ชายลงมาจากดาดฟ้าในคืนนั้น

300
00:29:47,118 --> 00:29:48,995
กล้องของรถส่งของถ่ายเขาไว้ได้

301
00:30:08,431 --> 00:30:09,349
ประธานคัง

302
00:30:13,770 --> 00:30:16,856
พี่บอกว่าพวกเขาตรวจสอบทุกอย่าง
แต่ไม่เจออะไรเลยตั้งสองเดือน

303
00:30:16,940 --> 00:30:19,442
นั่นน่ะสิ แต่พวกเขาพลาดไปอันหนึ่ง

304
00:30:20,151 --> 00:30:22,904
รถส่งวัตถุดิบทำขนมของโรงแรม

305
00:30:42,674 --> 00:30:45,385
ฉันโทรตามเพราะอยากเพิ่มมัน
ในรายการวันนี้

306
00:30:45,468 --> 00:30:46,970
ถ้านี่ใช่เบาะแสจริง

307
00:30:47,679 --> 00:30:49,389
เขาก็น่าจะใช่

308
00:30:50,431 --> 00:30:51,432
ดูหน้าเขาสิ

309
00:30:54,644 --> 00:30:55,520
คนนั้น

310
00:30:59,524 --> 00:31:00,733
ซูมเข้าไปหน่อยครับ

311
00:31:03,778 --> 00:31:05,780
อีก อีกหน่อย

312
00:31:17,375 --> 00:31:19,168
นี่มัน...

313
00:31:19,961 --> 00:31:23,172
เขาเหมือนอาจารย์เลยนี่ครับ

314
00:31:24,299 --> 00:31:25,967
ถูกต้อง ฉันเอง

315
00:31:26,509 --> 00:31:28,845
อาจารย์จะใช้ตัวเอง

316
00:31:29,137 --> 00:31:31,639
เป็นฆาตกรเหรอครับ

317
00:31:32,015 --> 00:31:33,600
เขาไม่มีทางเชื่อถ้าไม่ใช่ฉัน

318
00:31:36,728 --> 00:31:38,146
มาจบเรื่องนี้กันเถอะ

319
00:31:43,067 --> 00:31:45,653
ฉันเป็นผู้ต้องสงสัยคนเดียว
ที่เขาเห็น

320
00:31:46,321 --> 00:31:47,989
เขาจะเชื่อถ้าเห็นหน้าฉัน

321
00:31:49,532 --> 00:31:51,659
ใช่ ผมรู้จักเขา

322
00:31:53,703 --> 00:31:55,413
เขาแทงผมบนดาดฟ้า

323
00:31:56,289 --> 00:31:59,125
ผมนึกว่าผมคิดไปเอง
เพราะพวกเขาไม่เจออะไร

324
00:31:59,208 --> 00:32:00,335
กล้องถ่ายติดเขาได้ยังไง

325
00:32:00,793 --> 00:32:02,795
คุณบอกว่ากล้องวงจรปิด
จับภาพอะไรไม่ได้

326
00:32:02,879 --> 00:32:05,256
มันไม่สำคัญแล้ว
อย่างน้อยก็มีกล้องที่จับภาพเขาได้

327
00:32:06,174 --> 00:32:07,216
ไม่อยากจะเชื่อเลย

328
00:32:08,176 --> 00:32:11,262
ออกอากาศในรายการวันนี้เลย
ให้มวลชนช่วยจะเร็วกว่า

329
00:32:12,096 --> 00:32:13,723
- โทรหาคุณพัค
- ครับ

330
00:32:36,120 --> 00:32:38,873
- นี่ยอนจู เธอเห็นหรือยัง
- คะ

331
00:32:38,957 --> 00:32:39,958
อ่าน "ดับเบิลยู" หรือยัง

332
00:32:41,084 --> 00:32:42,126
ยังเลยค่ะ

333
00:32:42,377 --> 00:32:43,544
ราชากลับมาแล้ว

334
00:32:43,836 --> 00:32:47,090
โอซองมูผู้ยิ่งใหญ่กลับมาแล้ว

335
00:32:47,465 --> 00:32:51,427
หลังจากโอยอนจูที่งี่เง่าหายไป
เรื่องราวก็ดีขึ้น

336
00:32:51,511 --> 00:32:52,804
ยังไม่ได้อ่านอีกเหรอ

337
00:32:54,097 --> 00:32:58,518
ฉันผิดหวังมากที่เห็น "ดับเบิลยู"
ถูกทำลายย่อยยับ

338
00:32:59,352 --> 00:33:02,105
ฉันพูดอะไรไม่ออก
เพราะนักเขียนบาดเจ็บ

339
00:33:02,397 --> 00:33:05,984
เอาจริงนะ โครงเรื่องที่ผ่านมา
งี่เง่ามาก

340
00:33:06,067 --> 00:33:08,319
อย่างกับนิยายโรแมนติกกะโหลกกะลา

341
00:33:08,403 --> 00:33:10,113
ไม่สมเหตุสมผลสักอย่าง

342
00:33:10,571 --> 00:33:13,908
แต่ตอนนี้อาจารย์โอได้สติสักที

343
00:33:14,742 --> 00:33:16,869
ทุกอย่างมันเป็นแค่ความฝัน

344
00:33:19,455 --> 00:33:21,749
นี่เป็นการเริ่มต้นใหม่

345
00:33:21,833 --> 00:33:24,168
คังชอลจะตามจับฆาตกร
แล้วก็แต่งงานกับยุนโซฮี

346
00:33:24,252 --> 00:33:25,670
มันควรต้องเป็นแบบนั้น

347
00:33:25,753 --> 00:33:27,422
แบบนั้นสิถึงจะถูก

348
00:33:27,505 --> 00:33:29,966
ฟังดูดีว่าไหม

349
00:33:31,384 --> 00:33:34,679
จริงสิ พ่อเธอหายดีแล้วใช่ไหม

350
00:33:35,638 --> 00:33:37,640
บอกเขาด้วยว่าอย่าเครียดมาก

351
00:33:37,724 --> 00:33:42,061
และบอกด้วยว่าฉันคอยผลงานเขา
อย่างใจจดใจจ่อนะ

352
00:33:43,062 --> 00:33:44,439
- ได้ค่ะ
- โอเค

353
00:33:45,023 --> 00:33:48,359
คังชอลมาแล้ว คังชอลรักยุนโซฮี
คังชอลเกลียดโอยอนจู

354
00:33:49,027 --> 00:33:49,944
เดี๋ยวนะ

355
00:33:51,154 --> 00:33:54,282
ทำไมฆาตกรหน้าเหมือนอาจารย์โอเลยล่ะ

356
00:33:55,700 --> 00:33:57,535
- คะ
- เขาหน้าเหมือนอาจารย์โอ

357
00:33:59,120 --> 00:34:00,038
หรือว่า...

358
00:34:00,496 --> 00:34:02,206
โอ้ พระเจ้า

359
00:34:02,290 --> 00:34:06,794
เหมือนหนังของฮิตช์ค็อกเลย
เขาใส่หน้าตัวเองไว้ในผลงาน

360
00:34:07,920 --> 00:34:10,757
พระเจ้า "ดับเบิลยู" จะทำฉันเป็นบ้า

361
00:34:11,174 --> 00:34:12,884
ฆาตกรหน้าเหมือนคนวาด

362
00:34:13,634 --> 00:34:14,802
โอ้โฮ "ดับเบิลยู"

363
00:34:19,348 --> 00:34:20,183
สุดยอด

364
00:34:21,267 --> 00:34:22,477
"ดับเบิลยู" วู้ ใช่เลย

365
00:34:29,817 --> 00:34:31,319
พ่อจะให้จบแบบมีความสุขเหรอ

366
00:34:31,652 --> 00:34:34,447
เปล่า เขาบอกว่าจะจบเรื่องในสี่ตอน

367
00:34:34,530 --> 00:34:36,032
ที่พี่เห็นคือตอนแรก

368
00:34:37,241 --> 00:34:38,618
เป็นความสุขแบบไหน

369
00:34:38,993 --> 00:34:42,163
ตอนนี้อาจารย์โอทิ้งเบาะแสไว้

370
00:34:43,164 --> 00:34:45,583
พวกเขาจะจับฆาตกรโดยใช้สื่อ

371
00:34:46,793 --> 00:34:48,669
กรุณาดูภาพนี้ให้ดีนะครับ

372
00:34:51,672 --> 00:34:54,300
นี่คือผู้ต้องสงสัยว่าทำร้ายคังชอล

373
00:34:54,383 --> 00:34:56,928
ที่โรงแรมโซลไพรม์ วันที่ 22 พฤษภาคม

374
00:34:57,303 --> 00:35:00,348
เขาอายุประมาณ 50 ปลายๆ ถึง 60 ต้นๆ

375
00:35:01,390 --> 00:35:03,267
ในวันที่ก่อเหตุ

376
00:35:03,351 --> 00:35:07,522
เขาใส่แจ็กเก็ตมีฮู้ดสีเทา
เสื้อยืดสีเขียวมะกอก กางเกงสีกรมท่า

377
00:35:07,897 --> 00:35:11,567
เขาใส่แว่นตาและมีเคราหงอก

378
00:35:12,068 --> 00:35:15,279
สูงประมาณ 175 เซนติเมตร

379
00:35:15,863 --> 00:35:19,158
ถ้าหากพบเห็นหรือรู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน

380
00:35:19,617 --> 00:35:20,660
ติดต่อเรานะครับ

381
00:35:23,371 --> 00:35:26,374
- พระเจ้า
- เขาอยู่แถวบ้านเราเหรอ

382
00:35:26,582 --> 00:35:29,502
พวกเขาพบตัวเขาแล้ว
เขาชื่อฮันซังฮุน อายุ 61 ปี

383
00:35:29,585 --> 00:35:31,879
เป็นเพื่อนร่วมทีมนักกีฬายิงปืน
ของพ่อคังชอล

384
00:35:32,255 --> 00:35:34,298
เขารู้สึกว่าตัวเอง
อยู่ใต้เงาพ่อคังชอล

385
00:35:34,382 --> 00:35:37,468
เขาเข้าพบจิตแพทย์ระยะหนึ่ง
เพราะโรคหวาดระแวง

386
00:35:37,552 --> 00:35:38,594
ดูเหมือนเขาจะวิกลจริต

387
00:35:39,178 --> 00:35:40,680
(แนวกั้นของตำรวจ)

388
00:36:00,116 --> 00:36:02,034
พวกเขายังพบหลักฐานทุกอย่าง
ในที่พักของเขา

389
00:36:02,118 --> 00:36:05,163
เลือดของคังชอล มีดที่มีรอยนิ้วมือ
รวมถึงรูปถ่ายครอบครัวของคังชอล

390
00:36:05,246 --> 00:36:06,747
กระทั่งบันทึกการฆาตกรรมของเขา

391
00:36:07,957 --> 00:36:08,791
เจอแล้วครับ

392
00:36:11,794 --> 00:36:13,838
(ห้องสอบสวนหนึ่ง)

393
00:36:13,921 --> 00:36:15,131
อย่านานนะครับ

394
00:36:16,007 --> 00:36:16,883
ขอบคุณครับ

395
00:36:34,150 --> 00:36:35,193
ฉันฆ่าครอบครัวแก

396
00:36:37,486 --> 00:36:40,907
พ่อแกน่ะหยาบคายแถมยังอวดดี

397
00:36:44,202 --> 00:36:45,828
ก่อนวันเกิดเหตุ

398
00:36:46,621 --> 00:36:50,625
ฉันไปหาพ่อแกที่บาร์
หลังไม่ได้เจอกันมาห้าปี

399
00:36:51,209 --> 00:36:53,461
ไอ้สารเลวนั่นยังถือตัวไม่เลิก

400
00:36:54,378 --> 00:36:55,630
ฉันก็เลยฆ่ามันซะ

401
00:36:59,008 --> 00:37:01,636
ฉันจะไปฆ่าแค่พ่อของแก

402
00:37:02,720 --> 00:37:04,597
แต่กลายเป็นว่าต้องฆ่าทุกคน

403
00:37:04,931 --> 00:37:07,225
ถ้าแกอยู่ ฉันคงฆ่าแกด้วย

404
00:37:10,478 --> 00:37:13,105
ฉันคิดว่าไม่นานฉันคงโดนจับ

405
00:37:14,065 --> 00:37:17,443
แต่อัยการนั่นก็ยืนกราน
ว่านายเป็นคนร้าย

406
00:37:18,277 --> 00:37:19,528
ไม่รู้ว่าเขาโง่

407
00:37:20,029 --> 00:37:22,240
หรือมีแผนอะไรกันแน่

408
00:37:23,199 --> 00:37:24,700
ไม่ว่ายังไงมันก็ดีกับฉัน

409
00:37:27,453 --> 00:37:28,537
ฉันไม่คิดเลย

410
00:37:29,372 --> 00:37:32,166
ว่าแกจะตามหาฉันมากว่าสิบปี

411
00:37:33,000 --> 00:37:34,335
ฉันเบื่อเรื่องนี้แล้ว

412
00:37:35,378 --> 00:37:37,505
ก็เลยโทรหาแกให้มาบนดาดฟ้า
แล้วแทงแกซะ

413
00:37:39,507 --> 00:37:40,508
แต่แกก็ไม่ตาย

414
00:37:41,968 --> 00:37:42,927
ทำไมแกถึงไม่ตาย

415
00:37:44,595 --> 00:37:47,014
ฉันน่าจะยิงแก
เหมือนที่ยิงพ่อแม่ของแก

416
00:37:47,098 --> 00:37:48,099
ไอ้เวรเอ๊ย

417
00:37:57,566 --> 00:37:58,776
แค่นั้นยังไม่พอ

418
00:38:00,611 --> 00:38:03,906
เราควรกำจัดฆาตกรในการ์ตูนซะ

419
00:38:03,990 --> 00:38:05,199
ต่อไปจะได้ไม่มีปัญหา

420
00:38:06,117 --> 00:38:08,661
คังชอลจะฆ่าเขาเพื่อแก้แค้นเหรอครับ

421
00:38:10,288 --> 00:38:11,664
แบบนั้นก็ไม่มีความสุขสิ

422
00:38:12,290 --> 00:38:13,749
ตัวร้ายจะต้องถูกฆ่า

423
00:38:14,917 --> 00:38:16,002
ด้วยตัวร้ายเหมือนกัน

424
00:38:17,253 --> 00:38:19,255
คดีฆาตกรรมครอบครัวคุณคัง
ออกอากาศหลายครั้ง

425
00:38:19,338 --> 00:38:21,007
ตลอดห้าปีที่ผ่านมา

426
00:38:21,340 --> 00:38:22,591
ผมมั่นใจว่าทุกคนจำได้

427
00:38:23,092 --> 00:38:26,137
หลังจากการไล่ล่าที่ยืดเยื้อยาวนาน
ความจริงจึงได้ปรากฏ

428
00:38:26,804 --> 00:38:29,974
สิบปีสองเดือนนับจากเหตุการณ์นั้น

429
00:38:30,057 --> 00:38:33,144
ฮันซังฮุนผู้ต้องสงสัยยอมสารภาพ
ถึงการฆาตกรรมในวันที่ 20 สิงหาคม

430
00:38:36,397 --> 00:38:38,649
เขาสารภาพแล้ว มันจบแล้ว

431
00:38:38,733 --> 00:38:39,567
ไม่จริง

432
00:38:41,193 --> 00:38:43,821
ไม่ใช่ความจริงนะครับ

433
00:38:44,322 --> 00:38:46,907
คังชอลติดสินบนเขา
มันไม่ใช่เรื่องจริง

434
00:38:47,491 --> 00:38:49,535
ฟังนะ ตอนนี้เกมจบแล้ว

435
00:38:50,619 --> 00:38:52,163
คุณแพ้คังชอล

436
00:38:52,913 --> 00:38:53,998
คุณต้องลาออก

437
00:38:56,125 --> 00:38:58,919
คุณจะบอกให้ผมถอย
ทั้งที่มาไกลขนาดนี้เหรอ

438
00:38:59,587 --> 00:39:02,548
อย่าดึงคนอื่นลงหลุมไปด้วย

439
00:39:03,883 --> 00:39:05,009
ตอนนี้คุณตัวคนเดียวแล้ว

440
00:39:08,763 --> 00:39:10,848
ฮันชอลโฮพลาดตำแหน่งประธานาธิบดี

441
00:39:11,098 --> 00:39:12,308
และเสียสติ

442
00:39:14,560 --> 00:39:15,811
เขาอยากให้ฉัน...

443
00:39:17,104 --> 00:39:17,980
ถอยเหรอ

444
00:39:28,574 --> 00:39:29,492
ฮัลโหล

445
00:39:30,785 --> 00:39:31,702
ฉันเอง

446
00:39:32,787 --> 00:39:34,372
ลูกๆ นายเป็นไงบ้าง

447
00:39:47,885 --> 00:39:49,804
เขาฆ่าฆาตกรให้เหมือนการฆ่าตัวตาย

448
00:39:56,060 --> 00:39:56,936
เดี๋ยว

449
00:39:57,812 --> 00:39:58,687
หยุดก่อน

450
00:40:06,487 --> 00:40:08,739
เขายังสร้างจดหมายลาตายปลอมๆ
ที่บอกว่า

451
00:40:09,240 --> 00:40:11,409
คังชอลจ้างเขาให้ยอมเป็นแพะ

452
00:40:12,827 --> 00:40:14,537
เขาบอกผมให้ทำ

453
00:40:14,829 --> 00:40:16,288
เขาบอกให้ผมปลอมจดหมายลาตาย

454
00:40:16,747 --> 00:40:18,374
บางทีเขาก็สั่งให้ผมทำเรื่องแบบนั้น

455
00:40:18,624 --> 00:40:19,834
เขาไม่ได้บอกให้ผมฆ่า

456
00:40:20,418 --> 00:40:22,044
แต่เขามีเจตนาแบบนั้น

457
00:40:22,837 --> 00:40:24,547
นี่คุณกำลังพูดถึงใครครับ

458
00:40:24,630 --> 00:40:27,633
ฮันชอลโฮที่ลงสมัครประธานาธิบดี

459
00:40:28,342 --> 00:40:30,094
คังชอลพลิกสถานการณ์เอาชนะเขา

460
00:40:33,055 --> 00:40:35,975
จริงเหรอครับท่าน

461
00:40:53,409 --> 00:40:54,577
(ตำรวจจะกำจัดอาชญากรรม)

462
00:40:54,660 --> 00:40:55,578
เขามาแล้ว

463
00:40:57,913 --> 00:41:01,000
- แรงจูงใจของคุณคืออะไรครับ
- คุณฆ่าเขาทำไมครับ

464
00:41:01,083 --> 00:41:02,668
ชายคนนั้นพูดจริงไหมคะ

465
00:41:02,751 --> 00:41:04,879
- เดี๋ยวก่อนครับ
- พูดอะไรหน่อยครับ

466
00:41:04,962 --> 00:41:06,755
(ฮันชอลโฮถูกจับคดีฆาตกรรม)

467
00:41:06,839 --> 00:41:08,674
ฆาตกรตายและฮันชอลโฮติดคุก

468
00:41:08,757 --> 00:41:10,176
มันคือธรรมะที่เอาชนะอธรรม

469
00:41:11,010 --> 00:41:13,095
พี่คิดยังไง คนอ่านจะชอบไหม

470
00:41:13,637 --> 00:41:14,722
พวกเขาชอบแน่

471
00:41:14,805 --> 00:41:15,764
ใช่ไหมล่ะ

472
00:41:16,682 --> 00:41:20,269
ถ้ามันไปได้สวยผมจะได้หลับสนิทสักที

473
00:41:20,561 --> 00:41:22,396
มันควรจบแบบนี้ตั้งแต่แรก

474
00:41:22,646 --> 00:41:24,231
จะได้ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

475
00:41:26,150 --> 00:41:28,277
- จบแค่นั้นเหรอ
- อะไรนะ

476
00:41:29,445 --> 00:41:30,738
แล้วฉากจบล่ะ

477
00:41:31,780 --> 00:41:32,740
ความรักของคังชอล...

478
00:41:34,200 --> 00:41:37,286
เราคิดว่าความรักของคังชอล
ก็ต้องมีตอนจบเหมือนกัน

479
00:41:38,913 --> 00:41:39,788
ยังไงล่ะ

480
00:41:41,749 --> 00:41:42,791
เขาจะ...

481
00:41:43,876 --> 00:41:44,752
แต่งงานกับยุนโซฮีไหม

482
00:41:45,252 --> 00:41:47,379
ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก

483
00:41:57,264 --> 00:41:59,475
(ถึงคังชอล)

484
00:42:02,978 --> 00:42:06,106
ชอล ยินดีด้วยนะที่นายสมปรารถนา

485
00:42:06,565 --> 00:42:08,067
นายทำงานหนักมาก

486
00:42:08,776 --> 00:42:11,320
ฉันดีใจที่คำอธิษฐานที่ฉันมีต่อนาย
เป็นจริงสักที

487
00:42:11,779 --> 00:42:12,863
โซฮีเพื่อนเก่าแก่ของนาย

488
00:42:21,372 --> 00:42:23,249
จดหมายนั่นอะไรกัน

489
00:42:26,877 --> 00:42:27,711
เธออยู่ไหน

490
00:42:30,089 --> 00:42:30,923
รู้แล้ว

491
00:42:37,304 --> 00:42:38,138
ยุนโซฮี

492
00:43:12,089 --> 00:43:15,217
เราบอกเป็นนัยว่าพวกเขา
จะอยู่ด้วยกันแล้วจบตรงนั้น

493
00:43:18,387 --> 00:43:19,221
ฮัลโหล

494
00:43:20,014 --> 00:43:21,599
พี่ยอนจู ยังอยู่ไหม

495
00:43:23,392 --> 00:43:24,268
อย่างนี้นี่เอง

496
00:43:24,602 --> 00:43:28,105
ตอบให้เร็วหน่อยสิ
ผมเกือบหัวใจวายแล้ว

497
00:43:29,064 --> 00:43:30,858
ฉันรู้สึกหมดความสำคัญน่ะ ซูบง

498
00:43:31,817 --> 00:43:34,778
ที่นั่นไม่มีใครจำฉันได้เลย

499
00:43:34,862 --> 00:43:38,616
และไม่มีใครในโลกของฉัน
ที่รู้ว่าฉันผ่านอะไรมาบ้าง

500
00:43:40,576 --> 00:43:41,994
ฉันไม่มีรูปสักใบด้วยซ้ำ

501
00:43:43,412 --> 00:43:45,748
ฉันมันโง่ที่ไม่ได้ถ่ายมาสักรูป

502
00:43:49,585 --> 00:43:50,628
รู้ไหม

503
00:43:52,046 --> 00:43:53,589
ว่าเมื่อวานฉันทำอะไร

504
00:43:59,970 --> 00:44:01,972
(ตอนสุดท้ายจะออกเดือนสิงหาคมเหรอ)

505
00:44:33,253 --> 00:44:35,089
(คุณโอยอนจู)

506
00:44:55,150 --> 00:44:58,570
(แทง)

507
00:45:03,242 --> 00:45:05,369
(แทง)

508
00:45:08,789 --> 00:45:09,998
ผมขอพักรบ

509
00:45:10,499 --> 00:45:12,000
ขอโทษด้วยเรื่องเมื่อกี้

510
00:45:19,383 --> 00:45:20,217
ตอบผมมา

511
00:45:21,802 --> 00:45:23,095
คุณอยู่ที่ไหน

512
00:45:23,178 --> 00:45:24,471
("ตอบผมมา" "คุณจะต้องเสียใจ")

513
00:45:24,555 --> 00:45:25,806
คุณจะต้องเสียใจ

514
00:45:55,961 --> 00:45:57,379
แบบนี้หวานไหม

515
00:45:59,381 --> 00:46:00,382
ฉันรักเลยล่ะ

516
00:46:10,350 --> 00:46:11,185
ตายแล้ว

517
00:46:13,228 --> 00:46:14,771
ในนี้บอกให้อ่านแบบนี้

518
00:46:20,944 --> 00:46:22,446
ผูกเชือกรองเท้าให้คุณไง

519
00:46:23,614 --> 00:46:26,408
ผมทำเรื่องโรแมนติก
ได้สี่เรื่องแล้วใช่ไหม

520
00:46:26,492 --> 00:46:27,618
(ผมทำได้สี่เรื่องแล้วใช่ไหม)

521
00:46:27,701 --> 00:46:29,411
นี่ไม่ใช่เวลาส่งการบ้านนะ

522
00:46:54,394 --> 00:46:55,395
เอาแตงโมไหม

523
00:46:56,855 --> 00:46:57,689
ทำอะไรอยู่

524
00:46:59,816 --> 00:47:03,695
อะไรกันเนี่ย รกไปหมด

525
00:47:03,779 --> 00:47:05,155
โตได้แล้ว

526
00:47:06,865 --> 00:47:08,408
เอาลงมาเถอะ น่าเกลียดจะตาย

527
00:47:09,368 --> 00:47:12,162
เอารูปแฟนตัวจริงขึ้นสักทีเถอะน่า

528
00:47:32,975 --> 00:47:33,934
ตลกไหมล่ะ

529
00:47:36,687 --> 00:47:38,230
ค่อยคุยกันนะ ซูบง

530
00:47:54,580 --> 00:47:55,998
(ดับเบิลยู)

531
00:48:19,855 --> 00:48:21,023
ประธานคัง

532
00:48:22,983 --> 00:48:24,151
คุณเป็นไงบ้าง

533
00:48:27,237 --> 00:48:28,739
มีความสุขดีไหม

534
00:48:32,659 --> 00:48:33,910
ฉันไม่เลย

535
00:48:38,999 --> 00:48:40,917
ทุกวันที่ผ่านไป...

536
00:48:43,003 --> 00:48:43,879
โอยอนจู

537
00:48:46,715 --> 00:48:49,009
- จะนอนงั้นเหรอ
- ใช่ ขอสิบนาที

538
00:48:49,259 --> 00:48:50,135
ข้าวเย็นล่ะ

539
00:48:51,094 --> 00:48:52,095
ฉันง่วงมากเลย

540
00:48:52,721 --> 00:48:53,930
ได้ ไปล่ะ

541
00:49:09,279 --> 00:49:11,239
โค้ดแบล็ก ฉุกเฉิน โค้ดแบล็ก

542
00:49:11,323 --> 00:49:13,408
เหยื่อถูกยิงกำลังจะมาถึงค่ะ

543
00:49:13,492 --> 00:49:15,327
มีคนไข้ในห้องฉุกเฉินมากเกินอัตรา

544
00:49:15,410 --> 00:49:17,913
แพทย์ทุกแผนกที่ไม่ได้เข้าเวร

545
00:49:17,996 --> 00:49:20,666
กรุณามาที่ห้องฉุกเฉินด่วน

546
00:49:20,749 --> 00:49:21,958
ฉุกเฉิน โค้ดแบล็ก

547
00:49:22,042 --> 00:49:24,336
- เกิดอะไรขึ้นเนี่ย
- เหยื่อถูกยิงกำลังจะมาถึง

548
00:49:24,586 --> 00:49:26,421
มีคนไข้ในห้องฉุกเฉินมากเกินดูแล

549
00:49:26,505 --> 00:49:29,549
แพทย์ทุกแผนกที่ไม่ได้เข้าเวร...

550
00:49:29,633 --> 00:49:30,884
(ศูนย์การแพทย์ฮันกุกซองจิน)

551
00:49:35,931 --> 00:49:37,265
มีเหตุยิงกันเหรอ

552
00:49:37,599 --> 00:49:41,103
ไม่เห็นข่าวเหรอ
มีการยิงกันที่สถานีโทรทัศน์

553
00:49:41,186 --> 00:49:42,270
สถานีโทรทัศน์เหรอ

554
00:49:46,274 --> 00:49:47,275
เรามีคนไข้ฉุกเฉิน

555
00:49:47,359 --> 00:49:48,860
- หลีกทางด้วยครับ
- หลบหน่อยครับ

556
00:49:48,944 --> 00:49:50,862
- ตรงไปเลย
- ฮัลโหล

557
00:49:52,114 --> 00:49:52,948
โซฮี

558
00:49:55,283 --> 00:49:56,702
เขาถูกยิงที่ท้อง

559
00:50:00,706 --> 00:50:01,707
อะไรกันเนี่ย

560
00:50:02,791 --> 00:50:04,042
ทำไมฉันกลับมาที่นี่อีก

561
00:50:04,334 --> 00:50:06,336
ยังไม่มีการยืนยัน

562
00:50:06,420 --> 00:50:08,088
แต่มีผู้เสียชีวิตแปดราย

563
00:50:08,171 --> 00:50:10,966
และมีผู้ได้รับบาดเจ็บมากกว่า 15 ราย

564
00:50:11,425 --> 00:50:12,467
ขอย้ำ

565
00:50:12,718 --> 00:50:14,177
มือปืนเปิดฉากยิง

566
00:50:14,261 --> 00:50:19,391
ในห้องอัดรายการดับเบิลยู
ตอนหกโมงเย็นวันนี้

567
00:50:19,599 --> 00:50:22,352
ยังระบุมือปืนไม่ได้

568
00:50:22,519 --> 00:50:24,938
และถึงแม้จะมีการปิดบริเวณสถานี

569
00:50:25,021 --> 00:50:27,023
มือปืนกลับหนีออกไปได้

570
00:50:27,441 --> 00:50:32,028
เหยื่อทุกคนคือทีมงานของดับเบิลยู

571
00:50:32,112 --> 00:50:34,698
มีคนอยู่ในที่เกิดเหตุประมาณ 23 คน

572
00:50:34,781 --> 00:50:39,119
และคนร้ายยิงทุกคนในห้องอัด
ในเวลาไม่ถึงห้านาที

573
00:50:39,453 --> 00:50:41,747
ตอนนี้ยืนยันแล้วว่า
มีผู้เสียชีวิตแปดราย

574
00:50:42,247 --> 00:50:43,582
ผู้บาดเจ็บ 15 ราย

575
00:50:43,665 --> 00:50:46,168
กำลังเข้ารับการรักษา
ที่ศูนย์การแพทย์ฮันกุกซองจิน

576
00:50:46,251 --> 00:50:48,044
- เกิดอะไรขึ้น
- เจ็ดรายมีอาการโคม่า

577
00:50:48,128 --> 00:50:51,381
- เรื่องมันต้องไม่เป็นแบบนี้สิ
- คาดว่ายอดผู้เสียชีวิตจะเพิ่มขึ้น

578
00:50:52,174 --> 00:50:54,593
นี่คือรายชื่อของผู้เสียชีวิต
ที่ได้รับการยืนยัน

579
00:50:54,676 --> 00:50:57,387
พิธีกรรายการ...

580
00:50:57,804 --> 00:50:59,347
สถานการณ์ตอนนี้คืออะไรครับ

581
00:50:59,431 --> 00:51:01,016
ใครตายบ้างครับ

582
00:51:02,559 --> 00:51:03,894
ฉันเป็นหมอค่ะ

583
00:51:09,649 --> 00:51:11,485
เหตุฉุกเฉิน

584
00:51:11,735 --> 00:51:13,445
เร็วหน่อย

585
00:51:13,528 --> 00:51:15,280
เหตุฉุกเฉิน

586
00:51:18,492 --> 00:51:19,367
หลบหน่อย

587
00:51:49,523 --> 00:51:50,690
ช่วยดูเธอหน่อยครับ

588
00:51:51,483 --> 00:51:53,860
เธอถูกยิงที่ขาแล้วก็เจ็บมาก
ช่วยทำอะไรสักอย่าง

589
00:51:55,946 --> 00:51:57,197
เจ็บจังเลย

590
00:51:58,406 --> 00:51:59,324
หมอโอยอนจูใช่ไหม

591
00:52:00,700 --> 00:52:01,868
หมอโอยอนจู

592
00:52:03,829 --> 00:52:04,788
ไม่ได้ยินผมเหรอ

593
00:52:05,622 --> 00:52:07,916
ช่วยทำอะไรสักอย่างสิ หูหนวกหรือไง

594
00:52:13,839 --> 00:52:14,798
รอเดี๋ยวนะคะ

595
00:52:39,281 --> 00:52:40,240
เธอเป็นไงบ้าง

596
00:52:44,995 --> 00:52:47,205
เธอต้องผ่าตัดแต่เสียเลือดไม่มาก

597
00:52:47,747 --> 00:52:49,291
เธอจะปลอดภัย

598
00:52:52,919 --> 00:52:54,379
ผมขอโทษที่ตะคอกเมื่อกี้

599
00:52:56,172 --> 00:52:58,675
แล้วคุณล่ะ บาดเจ็บหรือเปล่า

600
00:53:00,218 --> 00:53:01,094
เปล่าครับ

601
00:53:02,554 --> 00:53:03,722
ฉันเห็นในข่าว...

602
00:53:04,222 --> 00:53:05,932
อ๋อ ข่าวผิดน่ะ

603
00:53:13,773 --> 00:53:15,150
ผมจำคุณได้

604
00:53:17,569 --> 00:53:19,279
คนที่ทำแหวนหล่นก่อนหน้านี้ใช่ไหม

605
00:53:25,076 --> 00:53:26,536
ทำไมคุณถึงเอาแต่จ้องผมล่ะ

606
00:53:32,542 --> 00:53:34,544
เพราะฉันไม่รู้ว่ามาที่นี่ทำไม

607
00:53:39,633 --> 00:53:40,634
ประธาน

608
00:53:45,055 --> 00:53:45,972
คุณซนเป็นไงบ้าง

609
00:53:46,723 --> 00:53:49,142
เขากำลังผ่าตัด ขอคุยด้วยหน่อยค่ะ

610
00:53:49,893 --> 00:53:50,727
ไปเถอะ

611
00:54:29,307 --> 00:54:30,767
อาจารย์ครับ ผมกลับมาแล้ว

612
00:54:32,519 --> 00:54:33,478
อาจารย์ครับ

613
00:54:34,813 --> 00:54:36,064
มีขาหมูมาด้วยครับ

614
00:54:43,279 --> 00:54:45,782
อาจารย์ครับ ผมซื้อขาหมูมาด้วย

615
00:54:47,951 --> 00:54:48,868
หลับหรือไง

616
00:54:49,911 --> 00:54:50,870
อาจารย์ครับ

617
00:54:51,663 --> 00:54:52,747
นั่นซูบงเหรอ

618
00:54:57,002 --> 00:54:58,169
ฉันเอง ซูบง

619
00:55:01,965 --> 00:55:02,882
ซูบง

620
00:55:07,303 --> 00:55:08,346
(ซูบง)

621
00:55:08,430 --> 00:55:09,597
หน้าฉันหายไป

622
00:55:11,516 --> 00:55:12,559
ซูบง

623
00:55:13,518 --> 00:55:14,352
นี่มัน...

624
00:55:19,149 --> 00:55:20,734
ช่วยด้วยซูบง

625
00:55:21,818 --> 00:55:23,820
มันเอาหน้าฉันไป

626
00:55:25,488 --> 00:55:26,573
หน้าฉันหายไปไหน

627
00:55:29,743 --> 00:55:30,744
ซูบง

628
00:55:32,620 --> 00:55:33,496
ซูบง

629
00:55:34,539 --> 00:55:35,415
นั่งลงสิ

630
00:55:42,839 --> 00:55:44,591
กรุณาดูภาพนี้ให้ดีนะครับ

631
00:55:45,717 --> 00:55:47,719
(ดับเบิลยู)

632
00:55:47,802 --> 00:55:50,305
นี่คือผู้ต้องสงสัยว่าทำร้ายคังชอล

633
00:55:50,388 --> 00:55:53,016
ที่โรงแรมโซลไพรม์วันที่ 22 พฤษภาคม

634
00:55:53,349 --> 00:55:55,101
ในวันที่ก่อเหตุ

635
00:55:55,185 --> 00:55:59,731
เขาใส่แจ็กเก็ตมีฮู้ดสีเทา
เสื้อยืดสีเขียวมะกอก กางเกงสีกรมท่า

636
00:55:59,814 --> 00:56:03,109
สวมแว่นตาและมีเคราหงอก

637
00:56:03,193 --> 00:56:06,071
สูงประมาณ 175 เซนติเมตร

638
00:56:06,488 --> 00:56:09,365
ถ้าหากพบเห็น
หรือรู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน...

639
00:56:10,033 --> 00:56:12,202
- เกิดอะไรขึ้น
- อะไรกันน่ะ

640
00:56:13,244 --> 00:56:14,245
เกิดอะไรขึ้น

641
00:56:14,329 --> 00:56:15,830
- เขาเป็นลมเหรอ
- เป็นลมเหรอ

642
00:56:15,914 --> 00:56:16,748
เขาเป็นอะไรไป

643
00:56:17,624 --> 00:56:18,458
เกิดอะไรขึ้น

644
00:56:19,042 --> 00:56:19,918
ไม่แน่ใจครับ

645
00:56:20,293 --> 00:56:21,503
สักครู่นะครับ

646
00:56:24,464 --> 00:56:27,258
- เกิดอะไรขึ้น
- อะไรน่ะ

647
00:56:27,967 --> 00:56:29,803
ดูทีว่าเขาเป็นอะไร

648
00:56:33,431 --> 00:56:34,474
เกิดอะไรขึ้น

649
00:56:35,058 --> 00:56:35,975
เวรแล้ว

650
00:56:36,893 --> 00:56:37,977
แกเป็นใคร

651
00:56:43,983 --> 00:56:44,984
ไปขอความช่วยเหลือ

652
00:57:06,506 --> 00:57:07,465
คังชอล

653
00:57:09,968 --> 00:57:10,927
แกอยู่ไหม

654
00:57:12,595 --> 00:57:13,638
แกได้ยินฉันไหม

655
00:57:17,267 --> 00:57:19,436
ฉันต้องมาเพราะแกอยากเจอฉันใจจะขาด

656
00:57:19,936 --> 00:57:21,646
ฉันอยากให้แกเห็นหน้า

657
00:57:23,857 --> 00:57:26,943
แกทรมานมามากเพราะฉันไม่โผล่มา
เป็นสิบปีใช่ไหม

658
00:57:27,485 --> 00:57:29,154
ฉันเองก็ทรมานเหมือนกัน

659
00:57:29,237 --> 00:57:31,239
ฉันอยากมาหาแกแต่ก็ทำไม่ได้

660
00:57:34,868 --> 00:57:35,743
นี่แหละฉัน

661
00:57:37,162 --> 00:57:38,079
หน้าตาฉันเป็นยังไง

662
00:57:38,913 --> 00:57:40,206
ฉันรักมันมาก

663
00:57:45,336 --> 00:57:46,463
แล้วจะมาหาบ่อยๆ นะ

664
00:58:02,437 --> 00:58:03,688
ข่าวด่วน

665
00:58:03,771 --> 00:58:08,234
ใบหน้าของผู้ต้องหายิงปืน
ถูกเปิดเผยแล้ว

666
00:58:08,818 --> 00:58:12,989
ชายคนนี้อายุประมาณ 60 ปี
แต่ยังไม่สามารถระบุตัวตนเขาได้

667
00:58:13,239 --> 00:58:15,533
ตำรวจได้เริ่มไล่ล่าผู้ต้องสงสัย

668
00:58:16,409 --> 00:58:21,039
ประมาณหกโมงเย็นวันนี้
เขากราดยิงในห้องอัดของดับเบิลยู

669
00:58:35,470 --> 00:58:36,930
ช่วยด้วย

670
00:59:34,571 --> 00:59:35,947
ฆาตกรต้องชดใช้เรื่องนี้

671
00:59:36,030 --> 00:59:37,740
แล้วตอนนี้ฆาตกรตัวจริง
ก็ทำการสังหารหมู่

672
00:59:37,824 --> 00:59:39,867
คุณเป็นใครครับ มาทำอะไรที่นี่

673
00:59:40,159 --> 00:59:41,953
ทำไมฉันยังอยู่ที่นี่อีก

674
00:59:43,830 --> 00:59:46,416
คุณโอยอนจู มันกวนใจผมนะ

675
00:59:47,041 --> 00:59:48,626
ทำไมคุณถึงเอาแต่จ้องผมแบบนั้น

676
00:59:50,128 --> 00:59:51,588
แบบนี้มันมีความสุขตรงไหน

677
00:59:51,671 --> 00:59:53,923
ฉันไม่รู้ว่าเราจะเลิกกันไปทำไม

678
00:59:54,215 --> 00:59:55,341
ฉันรู้หมดแหละ

679
00:59:55,425 --> 00:59:58,678
บอกให้เอาไหมว่าจากนี้
จะเกิดอะไรกับเราทั้งคู่

680
00:59:59,137 --> 01:00:01,014
เราจะฆ่ากันเอง

681
01:00:01,097 --> 01:00:02,849
ฉันอยากรู้ความจริง

682
01:00:03,224 --> 01:00:05,560
นี่คุณสงสัยผมงั้นเหรอ

683
01:00:09,063 --> 01:00:11,065
คำบรรยายโดย: รัตนชัย เหลืองวงศ์งาม