1
00:00:22,564 --> 00:00:24,074
{\an8}กลับมาแล้วเหรอ

2
00:00:24,149 --> 00:00:26,149
{\an8}ได้ยินว่าคุณถูกสอบสวน

3
00:00:26,359 --> 00:00:27,989
{\an8}ผมไม่คิดว่ามันจะจบแล้วหรอกนะ

4
00:00:29,237 --> 00:00:30,987
{\an8}ผมบอกแล้ว

5
00:00:31,072 --> 00:00:33,742
{\an8}คุณไม่เก่งพอจะผ่าตัดให้ประธานชิน

6
00:00:34,576 --> 00:00:35,826
{\an8}ดูสิว่าสุดท้ายเป็นยังไง

7
00:00:36,327 --> 00:00:37,657
{\an8}เพราะว่าคุณมันรั้น

8
00:00:37,996 --> 00:00:39,996
{\an8}เดี๋ยวก็จะเสียลูกศิษย์คนโปรดไปอีก

9
00:00:42,792 --> 00:00:44,382
แกมัน...

10
00:00:45,128 --> 00:00:46,128
อาจารย์

11
00:00:50,759 --> 00:00:51,799
มีแขกมาพบครับ

12
00:00:52,343 --> 00:00:53,343
แขกเหรอ

13
00:00:59,601 --> 00:01:00,641
ไง

14
00:01:01,186 --> 00:01:02,186
สวัสดี อาจารย์คิม

15
00:01:03,188 --> 00:01:04,188
ผมมาแล้ว

16
00:01:06,816 --> 00:01:08,686
คุณบอกว่าผมควรจะมานอนโรงพยาบาล

17
00:01:10,653 --> 00:01:12,613
ผมทำตามที่คุณสั่ง

18
00:01:13,239 --> 00:01:15,909
ผมส่งข้อความของคุณไปถึงท่านแล้วครับ

19
00:01:19,621 --> 00:01:22,961
ทำไมยังยืนเฉยกันอยู่ตรงนั้น

20
00:01:23,208 --> 00:01:25,748
พาผมไปที่ห้องสิ

21
00:01:36,763 --> 00:01:38,773
ฉันบอกนายตอนไหน
ว่าให้ทำอะไรเกินตัวเพื่อฉัน

22
00:01:42,101 --> 00:01:43,981
ขอโทษครับ ท่านประธาน

23
00:01:44,062 --> 00:01:46,732
ผมเกรงว่าคงมีอะไรผิดพลาด

24
00:01:47,023 --> 00:01:49,693
ท่านยังไม่พร้อมจะเข้ารับการรักษา

25
00:01:50,193 --> 00:01:51,073
อะไรนะ

26
00:01:51,653 --> 00:01:54,283
- อาจารย์คิม
- ผมรู้ท่านเดินทางมาไกล

27
00:01:54,364 --> 00:01:56,374
แต่เกรงว่าท่านคงต้องเดินทางกลับ

28
00:01:56,491 --> 00:01:59,741
- ทางเราพร้อมเมื่อไหร่ เราจะ...
- ทำอะไรอยู่น่ะ

29
00:02:06,042 --> 00:02:08,382
ผมบอกว่าคุณโดนพักงานไม่ใช่เหรอ

30
00:02:08,461 --> 00:02:10,711
เขาโดนพักงานเหรอ

31
00:02:11,089 --> 00:02:13,799
- เดี๋ยวก่อน
- คุณไม่สามารถรักษาคนไข้ได้

32
00:02:13,883 --> 00:02:16,143
จนกว่าการสืบสวนจะสิ้นสุด

33
00:02:16,261 --> 00:02:18,051
ถ้าคุณไม่ทำตามคำสั่ง

34
00:02:18,179 --> 00:02:20,059
คุณอาจจะเสียเปรียบมากไปกว่านี้

35
00:02:20,181 --> 00:02:21,561
แล้วคุณเป็นใคร

36
00:02:22,392 --> 00:02:23,602
พักงานอะไรกัน

37
00:02:24,352 --> 00:02:25,352
ใครสั่ง

38
00:02:25,436 --> 00:02:27,056
ท่านประธาน ผมอธิบายได้

39
00:02:27,689 --> 00:02:29,689
- คือว่า...
- อาจารย์คิม

40
00:02:30,066 --> 00:02:31,566
คุณอธิบายมา

41
00:02:31,651 --> 00:02:34,821
อธิบายมาว่านี่มันเรื่องอะไร
คนพวกนี้เป็นใคร

42
00:02:36,072 --> 00:02:38,202
โรงพยาบาลอยู่ในระหว่าง
การสอบสวนครับ ท่านประธาน

43
00:02:38,283 --> 00:02:39,913
นี่ คังดงจู

44
00:02:39,993 --> 00:02:43,713
โรงพยาบาลหลักส่งพนักงานสืบสวน
มาที่นี่เพราะเหตุผลบางอย่าง

45
00:02:43,788 --> 00:02:45,418
ผมไม่เข้าใจเลยว่าทำไม

46
00:02:45,498 --> 00:02:47,998
ถึงต้องทำตัวคุกคาม
บุคลากรทางการแพทย์ที่นี่ด้วย

47
00:02:48,418 --> 00:02:49,458
เงียบนะ

48
00:02:49,544 --> 00:02:51,344
ทำไมต้องเงียบด้วยครับ

49
00:02:51,921 --> 00:02:54,511
เราเป็นฝ่ายที่กำลังโดนสอบสวน
อย่างไม่เป็นธรรม

50
00:02:54,591 --> 00:02:55,631
คังดงจู

51
00:02:57,886 --> 00:02:58,886
ท่านประธาน

52
00:02:59,679 --> 00:03:01,929
ท่านเป็นประธานของมูลนิธิ
ศูนย์การแพทย์กอซาน

53
00:03:04,684 --> 00:03:06,644
ผมขอร้องเรียนต่อท่าน

54
00:03:06,728 --> 00:03:08,858
ถึงการปฏิบัติอย่างไร้เหตุผล

55
00:03:09,355 --> 00:03:12,395
ของศูนย์การแพทย์กอซานได้ไหมครับ

56
00:03:19,824 --> 00:03:20,834
คุณจู

57
00:03:21,743 --> 00:03:22,913
ค่ะ ท่านประธาน

58
00:03:22,994 --> 00:03:24,084
เรียกตัวผู้อำนวยการโท

59
00:03:24,412 --> 00:03:26,212
- ท่านประธาน
- เอาตัวเขามาที่นี่

60
00:03:26,289 --> 00:03:29,419
ให้เขาแก้ต่างด้วยตัวเอง

61
00:03:29,751 --> 00:03:31,711
- เดี๋ยวนี้เลย
- ค่ะ ท่านประธาน

62
00:03:39,510 --> 00:03:41,550
บอกมาสิครับว่าผมทำอะไรผิด

63
00:03:42,680 --> 00:03:44,430
ทำไมถึงให้ประธานชิน
เข้ามายุ่งกับเรื่องนี้

64
00:03:44,515 --> 00:03:48,095
ผมปล่อยให้พวกเขาทำแบบนี้
กับรุ่นพี่ซอจองไม่ได้

65
00:03:48,978 --> 00:03:51,978
ผมมองหาคนที่จะแก้ปัญหาให้เราได้

66
00:03:52,065 --> 00:03:55,275
แล้วนายคิดว่าคนที่ช่วยได้
คือประธานชินงั้นเหรอ

67
00:03:55,360 --> 00:03:57,900
คนเดียวที่ถือไพ่เหนือกว่า
ผู้อำนวยการโท

68
00:03:58,238 --> 00:03:59,818
คือประธานของมูลนิธิ

69
00:04:01,074 --> 00:04:03,244
และประธานชิน

70
00:04:03,326 --> 00:04:04,736
ก็อยู่ข้างคุณ

71
00:04:06,788 --> 00:04:09,498
นึกอยู่แล้วว่านายน่ะมันโง่

72
00:04:10,291 --> 00:04:13,501
แต่ดันโง่กว่าที่คิดไว้

73
00:04:13,836 --> 00:04:15,836
นายไม่รู้เลยว่าโลกนี้มันเป็นยังไง

74
00:04:16,881 --> 00:04:17,721
อะไรนะครับ

75
00:04:18,383 --> 00:04:19,383
งั้นเหรอ

76
00:04:20,426 --> 00:04:22,296
ประธานชินเรียกตัวผมเหรอ

77
00:04:22,387 --> 00:04:23,887
ใช่ครับ

78
00:04:24,597 --> 00:04:26,807
แต่คุณไม่ต้องมาหรอก

79
00:04:26,933 --> 00:04:28,183
เดี๋ยวผมจัดการให้

80
00:04:28,268 --> 00:04:30,558
ผมจะดูท่าทีแล้วแก้ปัญหาเอง

81
00:04:31,437 --> 00:04:33,557
ไม่จำเป็นหรอก

82
00:04:34,148 --> 00:04:35,018
อะไรนะครับ

83
00:04:36,609 --> 00:04:37,859
หมายความว่าไงครับ

84
00:04:38,319 --> 00:04:41,699
พวกนั้นไม่อยากทำเป็นเรื่องใหญ่หรอก

85
00:04:41,823 --> 00:04:43,413
นายดันช่วยพวกเขาเสียอีก

86
00:04:43,491 --> 00:04:46,541
มอบสิ่งที่พวกเขาต้องการ
ถวายใส่พานทองให้เลย

87
00:04:50,081 --> 00:04:51,171
กำลังคิดอยู่เชียว

88
00:04:51,833 --> 00:04:54,843
ว่าจะเข้าไปคุยกับตาแก่นั่น
เกี่ยวกับเรื่องนี้ยังไงดี

89
00:04:55,545 --> 00:04:56,705
แบบนี้ดีแล้วล่ะ

90
00:04:56,963 --> 00:04:58,633
พวกนั้นทำให้เรื่องง่ายขึ้นสำหรับผม

91
00:04:59,132 --> 00:05:00,722
ผมแค่ต้องรายงานตามความจริง

92
00:05:01,759 --> 00:05:02,839
ใครจะรู้

93
00:05:03,428 --> 00:05:05,888
แบบนี้อาจจะดีกว่าสำหรับนาย

94
00:05:06,514 --> 00:05:09,604
ผู้อำนวยการโทคงชอบใจผลงานนาย

95
00:05:10,935 --> 00:05:13,515
แต่ยุนซอจองน่ะเละแน่

96
00:05:13,604 --> 00:05:15,654
ไม่คิดว่ามันเกินไปหน่อยเหรอครับ

97
00:05:16,107 --> 00:05:17,227
เละเลยเหรอ

98
00:05:17,317 --> 00:05:19,067
นายไม่รู้เลยสักนิด

99
00:05:19,652 --> 00:05:21,152
ว่าผู้อำนวยการโทเป็นคนแบบไหน

100
00:05:22,280 --> 00:05:23,320
ผู้ชายคนนั้น

101
00:05:23,906 --> 00:05:26,366
ทำได้ทุกอย่าง

102
00:05:26,451 --> 00:05:29,001
เพื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการ

103
00:05:29,620 --> 00:05:33,540
และประธานชิน
แต่งตั้งคนแบบนั้นเป็นผู้อำนวยการ

104
00:05:33,624 --> 00:05:35,964
ก็เพื่อจะเล่นเกมอำนาจของตัวเอง

105
00:05:37,462 --> 00:05:38,552
คิดว่าเขาอยู่ข้างฉันเหรอ

106
00:05:38,838 --> 00:05:40,548
พูดบ้าๆ

107
00:05:41,340 --> 00:05:44,640
เขาต้องการแค่ให้ฉันผ่าตัดให้

108
00:05:44,719 --> 00:05:45,679
แค่นั้นแหละ

109
00:05:47,055 --> 00:05:48,505
โง่จริง

110
00:06:15,583 --> 00:06:17,043
ผู้อำนวยการโท

111
00:06:17,919 --> 00:06:19,709
กำลังเดินทางมา

112
00:06:21,672 --> 00:06:23,342
คุณจะทำยังไงคะ

113
00:06:24,675 --> 00:06:25,925
ผมคงยื่นมือออกไปให้เขา

114
00:06:26,552 --> 00:06:27,722
ถ้าพวกเขาอยากกัด

115
00:06:28,763 --> 00:06:30,393
ก็เชิญเลย

116
00:06:31,307 --> 00:06:32,307
ฉันน่ะ

117
00:06:33,017 --> 00:06:34,937
ช่วยอะไรคุณไม่ได้มาก

118
00:06:39,649 --> 00:06:42,279
เอาไว้กินเวลาหิวจุกจิกนะคะ

119
00:06:52,328 --> 00:06:55,158
รู้จักหมอบูยงจูครั้งแรกได้ยังไง

120
00:06:55,665 --> 00:06:58,745
มีคนแนะนำให้คุณรู้จักเขาเหรอครับ

121
00:06:58,835 --> 00:07:01,375
เขาช่วยชีวิตฉันไว้สองครั้ง

122
00:07:02,338 --> 00:07:04,548
ลงรายละเอียดหน่อยได้ไหม

123
00:07:06,467 --> 00:07:07,467
ครั้งหนึ่ง

124
00:07:07,927 --> 00:07:10,717
เขาช่วยฉันตอนหลงทางบนภูเขา

125
00:07:11,889 --> 00:07:12,769
แล้วก็

126
00:07:13,391 --> 00:07:14,731
ช่วยรักษาข้อมือที่บาดเจ็บ

127
00:07:14,851 --> 00:07:17,441
ซึ่งไม่ต่างอะไรกับโทษประหาร
ในฐานะคนเป็นหมอ

128
00:07:18,980 --> 00:07:20,150
เขาช่วยฉันไว้สองครั้ง

129
00:07:21,357 --> 00:07:22,227
ไม่สิ

130
00:07:23,401 --> 00:07:24,781
ยังมีอีกอย่าง

131
00:07:26,863 --> 00:07:29,453
เขาเพิ่งช่วยฉันอีกรอบในห้องผ่าตัด

132
00:07:29,907 --> 00:07:33,447
ต้องพูดว่าเขา
ช่วยชีวิตฉันไว้สามครั้ง

133
00:07:35,830 --> 00:07:39,630
คุณยังรู้สึกอยากฆ่าตัวตายอยู่ไหม

134
00:07:44,714 --> 00:07:48,054
ผมถามคุณว่ายังมีความคิด
จะฆ่าตัวตายอยู่หรือเปล่า

135
00:07:50,887 --> 00:07:52,637
ยุคสมัยแห่งการเพิกเฉยต่อบาดแผล

136
00:07:56,309 --> 00:07:58,349
คนเรามีความพร้อม

137
00:07:58,728 --> 00:08:02,358
ที่จะเพิกเฉยต่อบาดแผลผู้อื่น
เพื่อผลประโยชน์ของตัวเอง

138
00:08:03,733 --> 00:08:05,783
เพื่อรักษาชื่อเสียงของตัวเอง

139
00:08:06,235 --> 00:08:09,155
คนเราไม่เคยสนใจ
ความเจ็บปวดของผู้อื่น

140
00:08:09,739 --> 00:08:10,739
และ...

141
00:08:11,073 --> 00:08:15,203
ผมถามคุณว่ายังมีความคิด
จะฆ่าตัวตายอยู่หรือเปล่า

142
00:08:16,787 --> 00:08:18,037
ความผิดเธอ

143
00:08:18,122 --> 00:08:21,212
ฉันตายก็เพราะเธอ

144
00:08:24,378 --> 00:08:28,048
คนเรายังดูแลแผลตัวเองไม่ได้เลย

145
00:08:28,132 --> 00:08:29,182
ขอโทษนะคะ

146
00:08:39,143 --> 00:08:41,063
พวกเขาเบือนหน้าหนี

147
00:08:41,562 --> 00:08:43,732
จากความจริงหรือบาดแผลของตนเอง

148
00:08:43,814 --> 00:08:47,034
ในนามของกลไกป้องกันตัว

149
00:09:19,225 --> 00:09:22,265
แค่โดนสอบสวนก็เหนื่อยจะแย่

150
00:09:22,353 --> 00:09:24,363
ตอนนี้ประธานชิน
กับผู้อำนวยการโทมาอยู่นี่กันทั้งคู่

151
00:09:24,647 --> 00:09:25,857
มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่

152
00:09:26,607 --> 00:09:28,607
คิดว่าประธานชิน
เรียกตัวผู้อำนวยการโทมา

153
00:09:28,693 --> 00:09:30,863
เพื่อต่อว่าหรือเปล่า

154
00:09:31,612 --> 00:09:33,032
ไม่รู้สิ

155
00:09:33,114 --> 00:09:36,994
ได้ยินว่าอาจารย์คิมโดนสั่งพักงาน

156
00:09:37,076 --> 00:09:39,196
เพราะหมอยุน จริงไหมคะ

157
00:09:47,503 --> 00:09:49,053
กลับไปทำงานไป

158
00:09:49,630 --> 00:09:52,050
สถานการณ์ก็แย่อย่างที่เห็น
หยุดวุ่นวายได้แล้ว

159
00:09:52,133 --> 00:09:53,133
ค่ะ

160
00:10:02,810 --> 00:10:04,270
อย่ากังวลเกินไปเลยนะคะ

161
00:10:05,479 --> 00:10:08,979
ทำงานตัวเองไป
เหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น

162
00:10:10,151 --> 00:10:11,151
เข้าใจไหม

163
00:10:30,004 --> 00:10:32,634
ผมไม่รู้เลยว่ามันมีเรื่องอะไรนักหนา

164
00:10:32,715 --> 00:10:35,335
ผมสั่งให้ส่งเครื่องมือการแพทย์
มาให้โรงพยาบาลนี้

165
00:10:35,801 --> 00:10:38,101
ไม่ได้สั่งให้สอบสวนอะไรเลย

166
00:10:38,179 --> 00:10:40,009
ท่านอย่าเข้าใจผมผิดนะครับ

167
00:10:40,890 --> 00:10:43,850
ผมแค่พยายามจะทำตาม
สิ่งที่ท่านต้องการ

168
00:10:44,185 --> 00:10:45,805
ผมพยายามเต็มที่

169
00:10:45,895 --> 00:10:49,105
เพื่อการผ่าตัดของท่าน โดยการส่งหมอ
ที่มีความสามารถมาอยู่โรงพยาบาลนี้

170
00:10:49,190 --> 00:10:51,440
- แต่...
- แต่อะไร

171
00:10:51,525 --> 00:10:53,435
ผมได้รับรายงาน

172
00:10:54,362 --> 00:10:56,612
ว่าสถานการณ์ที่โรงพยาบาลนี้
มันวุ่นวายมาก

173
00:11:01,035 --> 00:11:02,035
ว่าต่อไป

174
00:11:02,203 --> 00:11:04,123
เพราะความหละหลวม
ในการรักษาความปลอดภัย

175
00:11:04,830 --> 00:11:07,670
ผู้ชายถืออาวุธ
บุกเข้าไปห้องผ่าตัดได้ดื้อๆ

176
00:11:08,167 --> 00:11:09,037
มิหนำซ้ำ

177
00:11:09,377 --> 00:11:13,007
เขายังทิ้งคนไข้ไว้กับคนร้ายตามลำพัง
หลังการผ่าตัด

178
00:11:13,089 --> 00:11:16,719
โชคดีที่ไม่มีใครได้รับบาดเจ็บ
ต้องขอบคุณอาจารย์คิม

179
00:11:17,551 --> 00:11:20,511
เขายังโดนกล่าวหา
ว่ารักษาคนไข้เกินควร

180
00:11:20,596 --> 00:11:22,386
ทั้งที่คนไข้ไม่มีเงินจ่ายค่ารักษา

181
00:11:22,473 --> 00:11:24,313
การช่วยคนไข้ต้องมาก่อน

182
00:11:24,892 --> 00:11:27,402
เรื่องเงินไว้ทีหลัง

183
00:11:27,478 --> 00:11:30,018
คุณจะอธิบายยังไง

184
00:11:30,606 --> 00:11:32,566
ว่าหมอที่สั่ง
ให้ทำการรักษาราคาแพงนี้

185
00:11:33,275 --> 00:11:35,065
มีประวัติอาการพีทีเอสดี

186
00:11:35,236 --> 00:11:36,856
พีทีเอสดี คืออะไร

187
00:11:38,030 --> 00:11:39,950
ภาวะเครียดจากเหตุการณ์ร้ายแรง

188
00:11:40,032 --> 00:11:41,282
หมอยุนซอจอง

189
00:11:42,076 --> 00:11:44,536
หายสนิทแล้วตั้งแต่สองปีก่อน

190
00:11:44,620 --> 00:11:49,000
ผมได้ยินว่าเธอ
เพิ่งใช้ยากล่อมประสาทเกินขนาด

191
00:11:49,834 --> 00:11:52,504
ผู้อำนวยการยอกับหมอบูยงจู

192
00:11:53,170 --> 00:11:55,170
มองข้ามข้อเท็จจริงนี้ไป

193
00:11:55,923 --> 00:11:57,173
ทั้งที่รู้ดีอยู่แก่ใจ

194
00:11:58,801 --> 00:12:02,051
ถือเป็นการละเลยหน้าที่

195
00:12:40,676 --> 00:12:43,346
หยุดพูดจาอ้อมค้อม
แล้วเข้าประเด็นได้แล้ว

196
00:12:43,637 --> 00:12:45,927
คุณต้องการอะไรกันแน่

197
00:12:46,015 --> 00:12:48,225
ผมกำลังจะบอกว่าผมไม่สามารถมองข้าม

198
00:12:48,309 --> 00:12:50,309
การรักษาอันไม่สมเหตุสมผล

199
00:12:51,395 --> 00:12:53,685
ที่เกิดขึ้นในโรงพยาบาล
ไม่ได้เรื่องนี้ได้อีกต่อไปแล้ว

200
00:12:54,482 --> 00:12:56,192
ผมปล่อยให้พวกเขา

201
00:12:56,484 --> 00:12:58,744
ผ่าตัดให้ท่าน
ในโรงพยาบาลที่วุ่นวายแบบนี้ไม่ได้

202
00:12:59,111 --> 00:13:01,071
ได้โปรดพิจารณาใหม่ด้วยครับ

203
00:13:01,947 --> 00:13:03,567
เรื่องที่จะให้หมอบูยงจูผ่าตัดท่าน

204
00:13:04,241 --> 00:13:05,241
อย่างนี้นี่เอง

205
00:13:05,576 --> 00:13:08,076
คุณไม่อยากให้อาจารย์คิมผ่าตัดท่าน

206
00:13:08,162 --> 00:13:10,462
ถึงได้ทำเป็นเรื่องใหญ่ขนาดนี้ใช่ไหม

207
00:13:10,539 --> 00:13:11,789
ระวังปากหน่อย

208
00:13:11,874 --> 00:13:14,084
หยุด พอแล้ว

209
00:13:14,710 --> 00:13:17,590
- ท่านประธาน
- นี่มันการผ่าตัดของผม

210
00:13:18,088 --> 00:13:21,008
เป็นการตัดสินใจของผม

211
00:13:21,133 --> 00:13:23,893
เรื่องจบแค่นี้

212
00:13:24,470 --> 00:13:27,520
ผมจะผ่าตัดที่นี่

213
00:13:27,806 --> 00:13:31,556
อย่างที่ตั้งใจไว้ จบเรื่อง

214
00:13:32,561 --> 00:13:36,191
แค่ไล่หมอที่เป็นพีทีเอสดีออก

215
00:13:37,858 --> 00:13:40,068
แล้วก็จบเรื่องกัน

216
00:13:40,486 --> 00:13:43,356
นั่นแหละคำตอบของผม

217
00:13:43,447 --> 00:13:45,907
ไม่ได้นะครับ หมอยุนเป็น...

218
00:13:45,991 --> 00:13:48,661
ทำตามที่ผมบอกนะ ประธานยอ

219
00:13:49,995 --> 00:13:51,535
ให้ตาย

220
00:13:52,623 --> 00:13:56,593
ท่านประธานครับ
ท่านยังไม่เข้าใจประเด็น

221
00:13:57,545 --> 00:13:59,625
คุณว่าอะไรนะ

222
00:14:00,881 --> 00:14:03,681
ผมต่างหากที่ผู้อำนวยการโทอยากไล่ออก

223
00:14:03,759 --> 00:14:04,969
นั่นแหละประเด็น

224
00:14:05,719 --> 00:14:06,849
ไม่ถูกเหรอ

225
00:14:06,929 --> 00:14:08,099
อย่างน้อยๆ

226
00:14:08,806 --> 00:14:11,426
คุณควรจะต้องรับผิดชอบ

227
00:14:11,517 --> 00:14:13,187
ที่ปล่อยให้หมอที่เป็นพีทีเอสดี
ทำงานที่นี่

228
00:14:13,269 --> 00:14:15,769
คุณได้ผลวินิจฉัยโรคมาแล้วเหรอ

229
00:14:15,854 --> 00:14:18,154
ผลบอกว่าเธอเป็นพีทีเอสดีเหรอ

230
00:14:18,857 --> 00:14:21,647
หรือว่าคุณสั่งให้สอบสวนไปงั้นๆ

231
00:14:21,735 --> 00:14:23,735
ทั้งๆ ที่เขียนคำวินิจฉัยไว้ก่อนแล้ว

232
00:14:25,072 --> 00:14:27,202
ยังไงเธอก็ไม่รอด

233
00:14:27,741 --> 00:14:28,991
เรื่องการรักษาเกินจำเป็นหรอก

234
00:14:30,327 --> 00:14:32,537
สิ่งที่แพทย์ฉุกเฉินทำ

235
00:14:32,621 --> 00:14:35,251
{\an8}คือการช่วยชีวิตคน
ไม่ว่าต้องแลกด้วยอะไรก็ตาม

236
00:14:35,708 --> 00:14:38,538
{\an8}การโทษว่าหมอรักษาเกิน

237
00:14:39,169 --> 00:14:42,089
ก็เหมือนโทษคนที่กางร่มชูชีพ

238
00:14:42,172 --> 00:14:44,222
เวลาเครื่องบินกำลังจะตกนั่นแหละ

239
00:14:44,300 --> 00:14:45,130
แล้วยังไง

240
00:14:46,343 --> 00:14:49,313
รู้ไหมว่าทุกๆ ปี
โรงพยาบาลต้องขาดดุลเท่าไร

241
00:14:49,388 --> 00:14:52,808
อย่าพยายามสอนเรื่องธุรกิจ
กับคนเป็นหมอเลย

242
00:14:52,892 --> 00:14:54,642
คนเป็นหมอจะทำมาหากิน

243
00:14:55,311 --> 00:14:57,021
แค่ด้วยทักษะที่มีไม่ได้แล้ว

244
00:14:58,022 --> 00:14:59,522
จะมีหมอได้

245
00:15:00,316 --> 00:15:01,856
ก็ต้องมีโรงพยาบาลด้วย

246
00:15:05,154 --> 00:15:09,204
พูดแบบนั้นในฐานะ
ผู้อำนวยการโรงพยาบาลได้ยังไง

247
00:15:10,075 --> 00:15:11,735
คุณเรียงลำดับผิดนะ

248
00:15:12,786 --> 00:15:15,866
จะมีหมอได้ก็ต้องมีคนไข้

249
00:15:15,956 --> 00:15:17,826
นั่นแหละหลักการพื้นฐาน

250
00:15:18,751 --> 00:15:19,591
คิดอย่างนั้นเหรอ

251
00:15:21,128 --> 00:15:23,628
ไม่ยักรู้ว่าหลักการพื้นฐาน
มันสำคัญกับคุณขนาดนั้น

252
00:15:27,176 --> 00:15:29,176
ก็ได้ เอาแบบนั้นก็ได้

253
00:15:31,972 --> 00:15:33,972
ผมจะสืบสวนต่อไป

254
00:15:34,433 --> 00:15:36,233
ตามนโยบายโรงพยาบาลของเรา

255
00:15:37,019 --> 00:15:39,269
อีกอย่าง หมอที่สันนิษฐาน
ว่าเป็นพีทีเอสดี

256
00:15:39,480 --> 00:15:40,860
จะต้องเป็นคนรับผิดชอบ

257
00:15:41,315 --> 00:15:43,105
ตามหลักการของเรา

258
00:15:43,901 --> 00:15:44,861
ผู้อำนวยการโท

259
00:15:44,944 --> 00:15:45,824
นี่

260
00:15:45,903 --> 00:15:47,783
ในฐานะผู้ดูแลศูนย์การแพทย์กอซาน

261
00:15:48,447 --> 00:15:51,077
ผมต้องทำตามกฎ
และหลักการของโรงพยาบาลเรา

262
00:15:51,575 --> 00:15:55,285
เพื่อวินัยในสังคมโรงพยาบาลเรา

263
00:16:07,841 --> 00:16:09,801
คุยกันเสร็จแล้วเหรอครับ

264
00:16:12,513 --> 00:16:13,973
จับผิดให้ได้

265
00:16:14,348 --> 00:16:15,598
ผมไม่สนว่าต้องใช้เวลานานแค่ไหน

266
00:16:16,642 --> 00:16:17,562
ครับ ผู้อำนวยการ

267
00:16:31,532 --> 00:16:32,532
มีอะไร

268
00:16:33,075 --> 00:16:34,325
ขอโทษค่ะ

269
00:16:34,868 --> 00:16:36,868
ฉันทำคุณผิดหวังอยู่เรื่อย

270
00:16:38,622 --> 00:16:40,252
ฉันเป็นหมอ

271
00:16:41,709 --> 00:16:44,709
เพราะอยากให้คุณเห็นค่า

272
00:16:45,754 --> 00:16:47,764
คุณเป็นคนที่มอบ

273
00:16:49,383 --> 00:16:52,053
ความฝันในการเป็นหมอให้ฉัน

274
00:16:52,136 --> 00:16:53,676
แต่เธอกลับไม่รู้บุญคุณ

275
00:16:54,763 --> 00:16:56,223
เธอหักหลังฉัน

276
00:17:08,318 --> 00:17:09,738
อาจารย์คิม

277
00:17:10,112 --> 00:17:11,992
ถึงตาคุณถอยแล้วนะ

278
00:17:13,032 --> 00:17:16,042
ผมเข้าใจว่าคุณรักเพื่อนร่วมงาน

279
00:17:17,202 --> 00:17:19,202
แต่คุณจะปิดที่นี่ลง

280
00:17:20,497 --> 00:17:21,787
เพื่อเธอคนเดียวเหรอ

281
00:17:24,626 --> 00:17:25,666
เราจะทำยังไงดี

282
00:17:27,463 --> 00:17:30,013
ผมว่าเราไม่มีทางเลือก

283
00:17:51,779 --> 00:17:53,449
ทำไมต้องเป็นบูยงจูด้วย

284
00:17:54,114 --> 00:17:56,034
ทำไมถึงไปหลบหลังเขา

285
00:17:56,450 --> 00:17:57,870
เคยมีอุบัติเหตุครั้งหนึ่งค่ะ

286
00:17:59,411 --> 00:18:01,121
แล้วเขาก็ช่วยฉันไว้

287
00:18:01,246 --> 00:18:03,116
{\an8}เธอซ่อนอาการพีทีเอสดีไว้

288
00:18:03,624 --> 00:18:04,634
{\an8}เพราะเขาสั่งใช่ไหม

289
00:18:05,167 --> 00:18:07,997
{\an8}ฉันรักษาตัวมาสามปี
และเชื่อว่าตัวเองหายดีแล้ว

290
00:18:08,128 --> 00:18:10,758
ฉันถามว่าเขาพูดอะไร
ถึงล้างสมองเธอได้

291
00:18:14,510 --> 00:18:17,510
อาจารย์คิมไม่ได้ทำอะไรผิด

292
00:18:18,514 --> 00:18:21,604
เรื่องมันเกินควบคุมเพราะฉันทั้งหมด

293
00:18:22,142 --> 00:18:24,692
เพราะฉันไม่เก่งพอ

294
00:18:25,854 --> 00:18:26,734
เพราะฉะนั้น

295
00:18:28,315 --> 00:18:30,775
ถ้าต้องมีใครรับผิดชอบ
ก็ให้เป็นฉันเถอะค่ะ

296
00:18:33,654 --> 00:18:34,574
ฉันจะ...

297
00:18:38,158 --> 00:18:39,538
ลาออกค่ะ

298
00:18:44,748 --> 00:18:46,418
น่าเสียดายนะ

299
00:18:47,459 --> 00:18:48,459
ฉันคิดกับเธอ

300
00:18:49,837 --> 00:18:51,667
เหมือนเป็นลูกสาวแท้ๆ

301
00:18:53,465 --> 00:18:54,875
เธอคงไม่ได้คิดเหมือนกัน

302
00:18:57,344 --> 00:18:59,184
ถ้าต้องการความช่วยเหลือจริงๆ

303
00:19:00,055 --> 00:19:01,675
เธอน่าจะมาหาฉัน

304
00:19:02,766 --> 00:19:03,766
ผู้อำนวยการ

305
00:19:03,851 --> 00:19:05,441
เราจะสืบสวนต่อไป

306
00:19:05,936 --> 00:19:08,396
และจะทำทุกอย่างตามกฎ

307
00:19:10,190 --> 00:19:11,480
ฉันจะถือว่าความสัมพันธ์ของเรา

308
00:19:13,235 --> 00:19:14,895
สิ้นสุดตั้งแต่นี้ไป

309
00:19:49,438 --> 00:19:51,608
หาอะไรหรือเปล่าคะ

310
00:19:52,316 --> 00:19:54,186
ให้ฉันช่วยไหม

311
00:19:55,652 --> 00:19:56,652
ไม่เป็นไร ขอบใจ

312
00:20:01,116 --> 00:20:02,736
คือว่า...

313
00:20:03,452 --> 00:20:04,952
เห็นหมอยุนบ้างไหม

314
00:20:05,037 --> 00:20:06,497
หมอยุนเหรอคะ

315
00:20:07,456 --> 00:20:12,536
ตอนเช้าเธออยู่ที่นี่นะคะ
แต่หลังจากนั้นก็ไม่เห็นเลย

316
00:20:12,628 --> 00:20:14,088
อ๋อ โอเค

317
00:20:16,006 --> 00:20:16,916
ขอบใจ

318
00:20:17,007 --> 00:20:18,377
ขอโทษนะคะ หมอคัง

319
00:20:22,512 --> 00:20:24,892
อยากให้ฉันไปตามคุณ

320
00:20:24,973 --> 00:20:26,563
ตอนหมอยุนกลับมาไหมคะ

321
00:20:27,935 --> 00:20:29,725
ฝากด้วยครับ

322
00:20:30,312 --> 00:20:31,192
ขอบคุณนะ

323
00:20:55,379 --> 00:20:58,089
ขอโทษครับ เห็นหมอยุนไหม

324
00:20:58,173 --> 00:20:59,553
ไม่เห็นครับ

325
00:20:59,633 --> 00:21:01,223
งั้นเหรอ

326
00:21:11,395 --> 00:21:12,395
หมอคะ

327
00:21:12,479 --> 00:21:14,689
เขาดีขึ้นบ้างไหมคะ

328
00:21:14,773 --> 00:21:15,903
ยังค่ะ

329
00:21:16,525 --> 00:21:18,985
เรายังต้องรอดูอาการอยู่

330
00:21:21,488 --> 00:21:24,448
ต้องรอนานแค่ไหนคะ

331
00:21:25,409 --> 00:21:28,949
ฉันรู้สึกเหมือนกำลังหวังลมๆ แล้งๆ

332
00:21:29,997 --> 00:21:33,287
ค่ารักษากับค่าห้องไอซียูก็แพงมาก

333
00:21:34,042 --> 00:21:36,882
ฉันไม่อยากให้ลูกๆ ต้องมีภาระ

334
00:21:38,338 --> 00:21:39,718
ฉันรู้ว่าอะไรๆ มันยาก

335
00:21:40,090 --> 00:21:42,550
แต่อย่ายอมแพ้นะคะ

336
00:21:43,427 --> 00:21:45,597
พูดเรื่องดีๆ กับคนไข้ไปเรื่อยๆ นะคะ

337
00:21:54,563 --> 00:21:55,563
นี่ฉัน

338
00:21:56,148 --> 00:21:58,148
กำลังทำสิ่งที่ถูกต้องอยู่หรือเปล่า

339
00:22:01,737 --> 00:22:03,777
หมอยุนได้มาที่นี่หรือเปล่าครับ

340
00:22:04,865 --> 00:22:07,155
ฉันว่าฉันเห็นเธอที่ห้องไอซียูนะคะ

341
00:22:07,242 --> 00:22:08,662
ไม่รู้ยังอยู่ไหม

342
00:22:09,578 --> 00:22:10,578
ครับ

343
00:22:33,143 --> 00:22:36,193
ชีวิตคนไข้เหล่านี้
แขวนอยู่บนเส้นด้ายทุกวัน

344
00:22:37,105 --> 00:22:38,395
แต่ทุกอย่างที่เราทำ

345
00:22:39,191 --> 00:22:40,861
มันถูกต้องเสมอหรือเปล่า

346
00:22:53,705 --> 00:22:55,915
ยุนซอจอง ลมอะไรหอบมาน่ะ

347
00:22:57,584 --> 00:23:00,384
นี่ฉันพร้อมจริงๆ เหรอ

348
00:23:01,213 --> 00:23:04,423
ที่จะรับผิดชอบชีวิตคนอื่น

349
00:23:05,050 --> 00:23:06,800
พูดเรื่องอะไรน่ะ

350
00:23:07,469 --> 00:23:08,969
หมายความว่ายังไง ยุนซอจองหายไปเหรอ

351
00:23:09,054 --> 00:23:12,224
ผมหาทั่วแล้วครับ ไม่เห็นเธอเลย

352
00:23:12,599 --> 00:23:13,769
เธอไม่ยอมรับโทรศัพท์

353
00:23:13,850 --> 00:23:15,100
ฉันคิดว่าเธอได้ยิน

354
00:23:15,644 --> 00:23:18,654
เรื่องที่คุณโดนพักงานที่ห้องฉุกเฉิน

355
00:23:21,691 --> 00:23:22,861
- อาจารย์คิม
- ไง

356
00:23:22,984 --> 00:23:25,574
ยุนซอจองแวะไปที่ร้านอาหารผม

357
00:23:25,654 --> 00:23:27,364
ขอให้ผมยื่นนี่ให้คุณ

358
00:23:32,702 --> 00:23:33,702
(จดหมายลาออก)

359
00:23:34,996 --> 00:23:36,246
จดหมายลาออกเหรอ

360
00:23:37,666 --> 00:23:40,666
- เธอไปที่นั่นเมื่อไหร่
- ประมาณสิบนาทีได้แล้ว

361
00:23:41,711 --> 00:23:43,711
{\an8}(ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง)

362
00:23:52,764 --> 00:23:54,224
(อาจารย์คิม)

363
00:24:09,406 --> 00:24:10,616
จะไปไหนครับ

364
00:24:13,702 --> 00:24:15,752
หมายเลขที่ท่านเรียก...

365
00:24:16,288 --> 00:24:17,328
ไม่รับเหรอคะ

366
00:24:17,539 --> 00:24:18,959
คงไม่รับหรอก

367
00:24:19,040 --> 00:24:22,790
เธอคงตั้งใจแล้วตอนเขียนจดหมายลาออก

368
00:24:25,714 --> 00:24:27,304
นายไปหาตัวเธอ

369
00:24:28,049 --> 00:24:29,379
เขาจะหาเธอได้ยังไง

370
00:24:29,467 --> 00:24:31,717
ไม่ว่าเธอจะไปไหน
เราก็ต้องหาตัวเธอให้เจอ

371
00:24:31,803 --> 00:24:33,013
ฉันมีเงื่อนไข

372
00:24:33,889 --> 00:24:35,809
นายต้องพาเธอกลับมา
ให้ได้ภายในวันนี้

373
00:24:35,891 --> 00:24:37,891
ไม่งั้น

374
00:24:38,768 --> 00:24:41,308
ฉันจะยอมรับการลาออกของเธอ

375
00:24:41,855 --> 00:24:42,855
เข้าใจไหม

376
00:24:52,908 --> 00:24:54,778
หมอคัง มาก็ดีแล้ว

377
00:24:54,868 --> 00:24:55,828
รถคุณ

378
00:24:55,911 --> 00:24:58,081
- เพิ่งมาถึง
- เยี่ยมเลย

379
00:24:58,163 --> 00:24:59,413
คือ...

380
00:24:59,497 --> 00:25:02,207
ผมต้องไปแล้ว ค่อยคุยกันนะ

381
00:25:02,292 --> 00:25:03,342
คือรถ...

382
00:25:04,044 --> 00:25:05,424
คันใหม่นะ

383
00:25:05,587 --> 00:25:07,797
(โรงพยาบาลทลดัม)

384
00:25:25,774 --> 00:25:27,824
(ท่ารถโดยสารระหว่างเมืองจองซอน)

385
00:25:29,945 --> 00:25:30,945
ถึงแล้วครับ

386
00:25:31,696 --> 00:25:32,816
ตั้งใจจะไปไหนเหรอ

387
00:25:34,157 --> 00:25:35,157
ไม่แน่ใจ

388
00:25:36,368 --> 00:25:38,698
พอมาถึงจริงๆ ก็ดันไม่รู้อีก

389
00:25:41,289 --> 00:25:43,499
ฉันไม่ได้ไปโซลมาสักพักแล้ว

390
00:25:45,752 --> 00:25:47,842
ฉันน่าจะไปชมเมือง
แถบทะเลตะวันออกหน่อย

391
00:25:47,921 --> 00:25:49,881
ไม่มีที่ที่อยากไปเลยเหรอ

392
00:25:49,965 --> 00:25:51,625
ไม่มีเลย

393
00:25:51,716 --> 00:25:55,426
- ไม่มีคนที่อยากเจอเลยเหรอ
- ไม่มีใครเลย

394
00:25:55,512 --> 00:25:57,142
ชีวิตเศร้าจริงนะครับ

395
00:25:58,348 --> 00:25:59,348
ใช่

396
00:26:00,558 --> 00:26:02,518
ชีวิตฉันมันเศร้า

397
00:26:02,811 --> 00:26:05,611
ยิ่งรู้จักชีวิตฉันจะยิ่งเศร้า

398
00:26:05,689 --> 00:26:10,189
หยุดพูดแบบนั้นได้แล้ว
คุณจะทำให้คนกลัวนะ

399
00:26:11,194 --> 00:26:14,204
ให้คนกลัวฉันดีกว่าคนไม่สนใจ

400
00:26:16,199 --> 00:26:19,199
ผมไปส่งที่โซลได้นะ ถ้าจะไป

401
00:26:20,537 --> 00:26:21,907
นายไม่กลับโรงพยาบาลเหรอ

402
00:26:22,414 --> 00:26:23,754
ผมลาหยุด

403
00:26:23,832 --> 00:26:24,832
ลาหยุดเหรอ

404
00:26:25,292 --> 00:26:26,292
อะไรนะ

405
00:26:26,751 --> 00:26:28,251
หมอโทอินบอมลาหยุดเหรอ

406
00:26:28,336 --> 00:26:29,746
ดูเหมือนจะเป็นแบบนั้นค่ะ

407
00:26:32,507 --> 00:26:34,087
งั้นก็ให้คังดงจูทำแทน

408
00:26:34,175 --> 00:26:37,425
หมอคังดงจูเข้าเวรเมื่อคืน
วันนี้เขาไม่ทำงาน

409
00:26:37,512 --> 00:26:39,312
งั้นก็ไปตามอาจารย์คิม

410
00:26:40,849 --> 00:26:42,179
ลืมแล้วเหรอคะ

411
00:26:43,143 --> 00:26:47,403
ตั้งแต่วันนี้อาจารย์คิมโดนพักงาน

412
00:26:47,480 --> 00:26:48,480
คุณจะบอกว่า

413
00:26:49,524 --> 00:26:51,944
{\an8}ตอนนี้ผมเป็นศัลยแพทย์คนเดียว
ที่อยู่ที่นี่งั้นเหรอ

414
00:26:52,027 --> 00:26:53,277
{\an8}คงงั้นค่ะ

415
00:26:53,361 --> 00:26:55,161
ดูท่าจะใช่

416
00:26:56,072 --> 00:26:58,372
ทางนี้ค่ะ หมอจอง

417
00:27:01,828 --> 00:27:03,458
- เป็นอะไรไหม
- เจ็บจัง

418
00:27:03,580 --> 00:27:05,620
- ทนไว้นะ
- เจ็บเหลือเกิน

419
00:27:05,707 --> 00:27:07,127
ทางนี้ครับ คุณหมอ

420
00:27:23,183 --> 00:27:25,143
(จำหน่ายตั๋ว)

421
00:27:26,811 --> 00:27:27,941
(ตารางเวลาและค่าโดยสาร)

422
00:27:28,021 --> 00:27:30,481
หมายเลขที่ท่านเรียก
ไม่สามารถติดต่อได้

423
00:27:30,565 --> 00:27:31,565
ซอจองเหรอ

424
00:27:32,108 --> 00:27:34,438
ไม่รู้เลย ไม่เจอเธอมาห้าปีแล้ว

425
00:27:34,527 --> 00:27:35,447
หมอจอง

426
00:27:35,528 --> 00:27:37,198
{\an8}ทำซีทีสแกนคนไข้
ที่ปวดท้องน้อยด้านขวาหรือยัง

427
00:27:37,280 --> 00:27:39,120
{\an8}ตอนนี้มีคนไข้ ไว้ค่อยคุยกันนะ

428
00:27:39,199 --> 00:27:40,489
ผมจะไปดูให้

429
00:27:52,921 --> 00:27:53,961
(ไอ้โง่)

430
00:28:00,929 --> 00:28:01,969
(ไอ้โง่)

431
00:28:02,555 --> 00:28:05,095
โทอินบอม นี่ฉันดงจูเอง

432
00:28:06,226 --> 00:28:08,186
ฟังอยู่ มีอะไร

433
00:28:08,645 --> 00:28:12,225
นายกับรุ่นพี่ซอจอง
เคยรู้จักกันมาก่อนใช่ไหม

434
00:28:13,024 --> 00:28:14,654
ตอนนี้ฉันหาตัวเธออยู่

435
00:28:15,568 --> 00:28:17,988
พอจะรู้ไหมว่าเธออยู่ที่ไหน

436
00:28:19,072 --> 00:28:20,372
เธออยู่กับฉัน

437
00:28:21,866 --> 00:28:24,236
ตอนนี้เธอก็ฟังอยู่ นายคุยได้เลย

438
00:28:28,957 --> 00:28:30,167
ตอนนี้อยู่ไหนกัน

439
00:28:31,167 --> 00:28:32,247
เรากำลังไปโซลกัน

440
00:28:32,335 --> 00:28:35,165
กลับโรงพยาบาลเดี๋ยวนี้เลย

441
00:28:35,255 --> 00:28:36,415
ฉันว่าฉันทำไม่ได้หรอก

442
00:28:36,965 --> 00:28:38,925
ขึ้นทางด่วนมาแล้ว

443
00:28:43,805 --> 00:28:45,055
ฟังอยู่หรือเปล่าครับ รุ่นพี่

444
00:28:46,599 --> 00:28:49,639
ผมรู้ว่ารุ่นพี่กำลังลำบาก

445
00:28:49,728 --> 00:28:51,688
แต่จู่ๆ จะยื่นใบลาออกไม่ได้นะ

446
00:28:51,980 --> 00:28:53,520
เขียนจดหมายลาออกด้วยเหรอครับ

447
00:28:54,858 --> 00:28:58,318
กลับมาเดี๋ยวนี้เลย กลับมานะรุ่นพี่

448
00:28:58,403 --> 00:28:59,243
รุ่นพี่

449
00:29:25,305 --> 00:29:26,305
นี่

450
00:29:27,098 --> 00:29:28,978
ไปบอกเขาทำไมว่าฉันอยู่กับนาย

451
00:29:29,100 --> 00:29:30,810
ก็คุณไม่ได้บอกนี่ว่าห้ามบอกเขา

452
00:29:30,935 --> 00:29:33,265
แล้วจะไปบอกเขาทำไมว่าเรากำลังไปโซล

453
00:29:33,354 --> 00:29:34,694
ก็เขาถามว่าอยู่ที่ไหน

454
00:29:34,773 --> 00:29:36,573
ให้ตายสิ

455
00:29:38,651 --> 00:29:40,651
ทำไมถึงเขียนจดหมายลาออกล่ะครับ

456
00:29:40,737 --> 00:29:44,027
ไม่ใช่เรื่องของนาย ขับไปเถอะ

457
00:29:44,115 --> 00:29:46,325
น่ากลัวจริงๆ เลยนะ พี่สาว

458
00:29:46,409 --> 00:29:49,039
ฉันไม่ใช่พี่สาวนายจริงๆ นะ

459
00:29:50,121 --> 00:29:52,171
โซลเหรอ ส่วนไหนของโซลล่ะ

460
00:29:52,248 --> 00:29:53,748
ผมไม่รู้รายละเอียด

461
00:29:53,833 --> 00:29:56,423
ตอนนี้ผมกำลังขับตามเธอไปโซล

462
00:29:56,544 --> 00:29:59,424
นายขับไปกลับโซลจะไม่เข้างานสายเหรอ

463
00:29:59,506 --> 00:30:01,466
ผมต้องทำทุกอย่างที่ทำได้

464
00:30:01,549 --> 00:30:03,009
ก็ได้

465
00:30:03,676 --> 00:30:05,966
อีกอย่าง ตอนนี้ที่นี่วุ่นวายใหญ่เลย

466
00:30:06,054 --> 00:30:09,854
เรามัวแต่พะวงเรื่องผู้อำนวยการโท
จนลืมกันไปหมด

467
00:30:10,266 --> 00:30:12,136
ว่าวันนี้วันศุกร์

468
00:30:12,727 --> 00:30:15,397
ชุดเย็บแผลกับลิโดเคนที่ผมขออยู่ไหน

469
00:30:18,900 --> 00:30:21,030
คุณเพิ่งขอไปสิบวินาทีเองนะ

470
00:30:21,444 --> 00:30:22,534
ให้ตาย

471
00:30:22,612 --> 00:30:25,622
แพทย์อาวุโสที่ไหน
เขาต้องมาเย็บแผลกัน

472
00:30:25,740 --> 00:30:27,490
คุณน่าจะคลายเน็กไทนะคะ

473
00:30:28,243 --> 00:30:30,543
หัวหน้าพยาบาลออกความเห็น
เรื่องเน็กไทของหมอได้ด้วยเหรอ

474
00:30:33,832 --> 00:30:34,712
คุณพัค

475
00:30:36,000 --> 00:30:37,090
เป็นอะไรไหมครับ

476
00:30:37,585 --> 00:30:38,585
นอนก่อนครับ

477
00:30:40,004 --> 00:30:41,844
คุณกินอาหารเสียมาหรือเปล่า

478
00:30:41,923 --> 00:30:46,053
ฉันกินข้าวกับซุปเมื่อเช้า

479
00:30:46,135 --> 00:30:48,555
ฉันคงกินเร็วไป

480
00:30:48,638 --> 00:30:50,598
ปวดท้องมากเลย

481
00:30:50,682 --> 00:30:52,022
ท้องเสียไหมครับ

482
00:30:52,100 --> 00:30:56,150
ท้องฉันปั่นป่วน แต่ยังไม่ถ่ายท้อง

483
00:30:56,938 --> 00:30:59,608
ฉันอาเจียนหลายรอบ

484
00:30:59,691 --> 00:31:01,781
เจ็บตรงไหนอีกไหมครับ

485
00:31:01,860 --> 00:31:03,400
เจ็บหน้าอกด้วย

486
00:31:03,486 --> 00:31:05,026
อาเจียนมากเกินไป

487
00:31:05,154 --> 00:31:07,074
อาจจะทำให้เจ็บหลอดอาหารได้

488
00:31:07,156 --> 00:31:10,406
หมอจะฉีดยารักษา
กระเพาะอาหารอักเสบเฉียบพลันให้

489
00:31:10,493 --> 00:31:13,293
{\an8}ช่วยฉีดยาเมโทโคลพราไมด์
กับให้น้ำเกลือคนไข้ทีนะ

490
00:31:13,371 --> 00:31:14,291
{\an8}ครับหมอ

491
00:31:19,627 --> 00:31:21,247
ไม่เป็นไรครับ ผมทำได้

492
00:31:21,337 --> 00:31:22,337
เดี๋ยวฉันทำเอง

493
00:31:22,422 --> 00:31:24,672
คุณไปให้ยาคนไข้เถอะ

494
00:31:24,757 --> 00:31:25,927
ขอบคุณครับ คุณยอนฮวา

495
00:31:38,688 --> 00:31:40,188
- ทำอะไรเหรอครับ
- อะไรนะ

496
00:31:42,025 --> 00:31:44,025
ฉันนึกว่ามีอะไรในคอเธอ

497
00:31:46,279 --> 00:31:47,859
{\an8}คนไข้อุบัติเหตุรถชน

498
00:31:48,239 --> 00:31:49,989
{\an8}เลือดออกที่หน้าผากกับน่องขวา

499
00:31:50,074 --> 00:31:52,584
ความดันเลือด 90/60
กำลังลดลงอย่างรวดเร็ว

500
00:31:52,660 --> 00:31:55,160
ฉันจะเป็นบ้าอยู่แล้ว

501
00:31:55,246 --> 00:31:57,206
ห้องฉุกเฉินโรงพยาบาลทลดัมค่ะ

502
00:31:57,290 --> 00:31:59,080
ค่ะ ได้ค่ะ

503
00:31:59,167 --> 00:32:01,247
คนไข้ฆ่าตัวตายกำลังจะเข้ามา
ในอีกห้านาทีค่ะ

504
00:32:01,336 --> 00:32:02,796
เขากระโดดลงแม่น้ำ

505
00:32:03,796 --> 00:32:04,666
อะไรนะ

506
00:32:20,396 --> 00:32:21,396
คุณอูยอนฮวา

507
00:32:22,857 --> 00:32:23,857
มาทำอะไรที่นี่

508
00:32:25,360 --> 00:32:26,400
เปล่าค่ะ

509
00:32:27,695 --> 00:32:28,695
ขอโทษค่ะ

510
00:32:35,912 --> 00:32:37,372
(ตำราศัลยศาสตร์)

511
00:32:47,465 --> 00:32:49,045
วันนี้ไม่ทำงานเหรอ

512
00:32:49,592 --> 00:32:52,722
พนักงานสืบสวน
จากโรงพยาบาลหลักไม่ให้ผมทำ

513
00:32:52,804 --> 00:32:54,934
รู้ใช่ไหมว่าวันนี้วันศุกร์

514
00:32:58,434 --> 00:33:02,064
มีผู้เชี่ยวชาญด้านฉุกเฉิน
มาช่วยจากศูนย์การแพทย์กอซาน

515
00:33:03,356 --> 00:33:05,726
ศัลยแพทย์ใหญ่ก็อยู่

516
00:33:06,234 --> 00:33:08,074
คุณกังวลอะไรนัก

517
00:33:08,152 --> 00:33:09,652
พวกเขาก็หมอเหมือนกันนะ

518
00:33:10,279 --> 00:33:13,199
คนไข้ตกจากที่สูง กำลังหมดสติ

519
00:33:13,282 --> 00:33:14,282
คุณหมอ

520
00:33:14,367 --> 00:33:16,737
ทางนี้ค่ะ หมอ

521
00:33:17,954 --> 00:33:19,714
นี่เรียกตัวเองว่าหมอเหรอ

522
00:33:19,789 --> 00:33:21,459
ตั้งสติหน่อย

523
00:33:24,293 --> 00:33:28,383
คิดว่าหมอยุนจะกลับมาไหม

524
00:33:42,270 --> 00:33:46,150
ผมมีแผนอยู่

525
00:33:51,863 --> 00:33:52,913
มีความสุขจังเลย

526
00:33:53,990 --> 00:33:57,080
แค่มองก็รู้สึกว่าร่างกาย
หลั่งเอ็นดอร์ฟินแล้ว

527
00:34:11,424 --> 00:34:14,264
แหม ใช้ส้อมกินเรียบร้อยเชียว

528
00:34:15,219 --> 00:34:17,639
ห้ามกินพิซซ่าแบบนั้น

529
00:34:17,972 --> 00:34:20,352
ต้องใช้มือแบบนี้

530
00:34:20,892 --> 00:34:22,022
แล้วยัดเข้าปาก

531
00:34:24,062 --> 00:34:24,982
เข้าใจไหม

532
00:34:27,482 --> 00:34:28,692
ลูกแหง่ติดแม่แหงๆ

533
00:34:29,567 --> 00:34:31,817
ตอนเด็กคงไม่เคยเล่นดินเล่นทรายสินะ

534
00:34:31,903 --> 00:34:34,613
อย่าว่าแต่หนีออกจากบ้าน
หรือดื้อกับพ่อแม่เลย

535
00:34:34,697 --> 00:34:38,027
"การดื้อคืออะไร นายรู้ไหมเนี่ย"

536
00:34:38,785 --> 00:34:40,945
- ปกติพูดมากแบบนี้ตลอดเหรอครับ
- ใคร ฉันเหรอ

537
00:34:42,955 --> 00:34:46,245
ไม่ ปกติฉันเงียบๆ

538
00:34:46,334 --> 00:34:49,004
เห็นพูดคนเดียวมาตั้งนานแล้วนะ

539
00:34:49,087 --> 00:34:51,627
เพราะนายไม่พูดอะไรเลยต่างหากล่ะ

540
00:34:51,714 --> 00:34:53,474
ฉันไม่อยากทำเสียบรรยากาศ

541
00:34:53,549 --> 00:34:56,469
ฉันเป็นคนดีนะเนี่ย
ไม่อยากให้นายรู้สึกอึดอัดใจ

542
00:34:56,552 --> 00:34:58,262
แน่ใจนะว่าไม่ใช่เพราะกระวนกระวาย

543
00:34:59,388 --> 00:35:01,888
ทำไมฉันต้องกระวนกระวายด้วย

544
00:35:02,433 --> 00:35:04,023
จดหมายลาออกที่คุณเขียน

545
00:35:04,352 --> 00:35:06,352
มันกวนใจคุณอยู่ตอนนี้ไม่ใช่เหรอ

546
00:35:06,687 --> 00:35:09,357
ที่คังดงจูโทรมาก็กวนใจคุณอยู่

547
00:35:09,774 --> 00:35:12,404
การที่มานั่งอยู่กับผม
ก็กวนใจคุณเหมือนกัน

548
00:35:12,485 --> 00:35:14,485
คุณแค่ทำลายความเงียบ

549
00:35:15,029 --> 00:35:17,029
เพื่อไม่ให้คนเห็นว่าสิ่งเหล่านี้
มันกำลังกวนใจคุณอยู่

550
00:35:18,991 --> 00:35:20,371
ช่างเถอะ กินกัน

551
00:35:27,750 --> 00:35:29,590
ใช่ มันกวนใจฉันมากๆ เลยล่ะ

552
00:35:30,294 --> 00:35:33,304
ฉันรู้สึกแย่ เพราะทิ้ง
กลุ่มคนใกล้ตัวที่สุดของฉันมา

553
00:35:33,381 --> 00:35:37,301
ด้วยจดหมายลาออกหนึ่งฉบับ
ไม่ได้บอกลาใครด้วยซ้ำ

554
00:35:41,055 --> 00:35:42,345
ฉันทำแบบนั้นทำไมเนี่ย

555
00:35:43,766 --> 00:35:46,766
ฉันควรจะทนอยู่ต่อ ขอร้องอยากทำงาน

556
00:35:47,228 --> 00:35:49,608
ฉันยื่นจดหมายลาออกทำไมเนี่ย

557
00:35:50,857 --> 00:35:54,027
ที่เดียวที่ฉันไปได้
คือโรงพยาบาลทลดัม

558
00:35:58,406 --> 00:35:59,446
จริงๆ นะ

559
00:36:01,534 --> 00:36:03,584
ที่เดียวที่ฉันไปได้
คือโรงพยาบาลทลดัมเท่านั้น

560
00:36:08,499 --> 00:36:09,499
นั่นสิ

561
00:36:09,917 --> 00:36:11,917
ทำไมถึงได้เป็นกระต่ายตื่นตูมล่ะครับ

562
00:36:12,670 --> 00:36:14,670
ยังไม่มีอะไรแน่นอน

563
00:36:16,465 --> 00:36:18,465
ไม่ใช่ว่าจิตแพทย์ระบบประสาท
เป็นคนวินิจฉัย

564
00:36:18,885 --> 00:36:21,385
ส่วนคนไข้ที่มีภาวะหัวใจหยุดเต้น
ก็ยังไม่เสียชีวิต

565
00:36:23,014 --> 00:36:24,024
ผมพูดผิดไหม

566
00:36:36,444 --> 00:36:37,494
(ลูกชายผอ.โท)

567
00:36:41,490 --> 00:36:43,450
(ไอ้โง่)

568
00:36:45,494 --> 00:36:47,504
(ลูกชายผอ.โท)

569
00:36:50,499 --> 00:36:51,499
(ไอ้โง่)

570
00:36:54,587 --> 00:36:55,627
ฮัลโหล

571
00:36:55,713 --> 00:36:56,713
อยู่ไหนน่ะ

572
00:36:57,548 --> 00:36:58,928
ยังอยู่กับรุ่นพี่ซอจองไหม

573
00:37:00,593 --> 00:37:01,643
ขอฉันคุยกับเธอหน่อย

574
00:37:02,345 --> 00:37:04,135
ให้เธอมาคุยสิ

575
00:37:05,973 --> 00:37:07,933
ฉันให้คุยไม่ได้

576
00:37:09,018 --> 00:37:10,058
อะไรนะ

577
00:37:10,978 --> 00:37:12,978
เธอทิ้งฉันไปก่อนจะกินเสร็จ

578
00:37:13,356 --> 00:37:15,566
บอกว่ามีเรื่องต้องทำ

579
00:37:21,447 --> 00:37:23,737
(ศูนย์การแพทย์กอซาน)

580
00:37:24,033 --> 00:37:25,533
{\an8}(ศูนย์การแพทย์กอซาน)

581
00:37:30,957 --> 00:37:32,287
สวัสดีค่ะ คุณหมอ

582
00:37:33,709 --> 00:37:35,709
มาทำอะไรที่นี่

583
00:37:35,962 --> 00:37:39,762
ฉันมาตอบคำถามที่ไม่ได้ตอบ

584
00:37:40,299 --> 00:37:41,629
งั้นคุณก็มาสายไปหน่อย

585
00:37:42,218 --> 00:37:44,718
ผมเพิ่งส่งผลวินิจฉัย
ให้ผู้อำนวยการโท

586
00:37:46,514 --> 00:37:47,974
ไม่เคยเลยสักครั้งค่ะ

587
00:37:51,686 --> 00:37:52,726
ไม่มีสักครั้ง

588
00:37:54,605 --> 00:37:56,935
ฉันไม่เคยคิดฆ่าตัวตายค่ะ

589
00:38:00,361 --> 00:38:02,361
แม้กระทั่งตอนที่แม่เสีย

590
00:38:06,200 --> 00:38:09,160
กระทั่งตอนฉันประสบอุบัติเหตุ
กับหมอมุน

591
00:38:10,663 --> 00:38:11,663
ฉัน...

592
00:38:14,041 --> 00:38:15,291
ก็อยากมีชีวิตอยู่

593
00:38:18,254 --> 00:38:19,804
ฉันถึงได้เจ็บปวด

594
00:38:24,552 --> 00:38:27,182
มันไม่ใช่เพราะฉันรู้สึกผิด
ที่มีชีวิตรอดมาคนเดียว

595
00:38:30,516 --> 00:38:31,766
ฉันอยากมีชีวิตอยู่

596
00:38:32,935 --> 00:38:35,595
ฉันอยากมีชีวิตอยู่
ถึงแม้จะผ่านเรื่องพวกนั้นมา

597
00:38:38,607 --> 00:38:39,977
ฉันถึงได้รู้สึกเสียใจ

598
00:38:47,533 --> 00:38:50,543
หมอยุน ทำไมคุณถึงมาเป็นหมอ

599
00:38:57,418 --> 00:38:58,918
ฉันคิดว่า

600
00:39:02,173 --> 00:39:05,133
ถ้าเป็นหมอแล้วคนจะเห็นค่า

601
00:39:06,302 --> 00:39:08,932
คุณเคยคิดอยากเลิกเป็นหมอไหม

602
00:39:12,224 --> 00:39:13,484
ทุกช่วงเวลา

603
00:39:15,936 --> 00:39:17,976
ฉันตัดสินใจทุกอย่างเพื่อคนไข้ของฉัน

604
00:39:20,816 --> 00:39:22,276
ทุกๆ ครั้งค่ะ

605
00:39:25,321 --> 00:39:26,411
เข้าใจแล้ว

606
00:39:30,368 --> 00:39:31,408
คุณช่วย...

607
00:39:33,704 --> 00:39:36,174
ส่งนี่ให้อาจารย์คิม
ที่โรงพยาบาลทลดัมหน่อยได้ไหม

608
00:39:37,666 --> 00:39:39,666
(ศูนย์การแพทย์กอซาน)

609
00:39:40,002 --> 00:39:43,012
นี่คือผลวินิจฉัยของคุณจากผม

610
00:39:43,798 --> 00:39:46,178
ผมว่าจะส่งให้พวกเขาเหมือนกัน

611
00:39:46,967 --> 00:39:47,967
สวัสดี

612
00:40:03,025 --> 00:40:04,895
อาการของคนไข้ข้างต้น

613
00:40:04,985 --> 00:40:07,445
แสดงให้เห็นว่าคนไข้
มีภาวะเครียดเฉียบพลัน

614
00:40:07,530 --> 00:40:09,410
ซึ่งเกิดจากเหตุการณ์ในช่วงหลัง

615
00:40:10,032 --> 00:40:11,582
{\an8}ไม่แสดงอาการ

616
00:40:11,659 --> 00:40:14,409
{\an8}ของโรคพีทีเอสดี
ตามเกณฑ์การวินิจฉัยดีเอสเอ็มห้า

617
00:40:14,495 --> 00:40:16,825
{\an8}ไม่จำเป็นต้องเฝ้าดูอาการต่อ

618
00:40:16,914 --> 00:40:17,924
ไอ้โง่เอ๊ย

619
00:40:25,589 --> 00:40:27,839
ผมเอาผลวินิจฉัยให้เธอแล้ว

620
00:40:28,717 --> 00:40:31,467
โชคดีว่าคำตอบของเธอ
เป็นสิ่งที่ผมอยากได้ยินพอดี

621
00:40:32,513 --> 00:40:35,143
ผมเกือบจะเสียจรรยาบรรณแพทย์ไปแล้ว

622
00:40:37,685 --> 00:40:39,685
ฮยอนจีเป็นยังไงบ้าง

623
00:40:39,770 --> 00:40:41,560
{\an8}(ศูนย์การแพทย์กอซาน)

624
00:40:43,107 --> 00:40:45,987
จำชื่อลูกผมได้ด้วยเหรอ

625
00:40:46,068 --> 00:40:47,108
ได้สิ

626
00:40:48,237 --> 00:40:49,237
เธอเป็น

627
00:40:49,947 --> 00:40:51,947
คนไข้ที่อายุน้อยที่สุดของผม

628
00:40:53,868 --> 00:40:55,868
รู้ไหม เรื่องโรงพยาบาลทลดัมน่ะ

629
00:40:56,704 --> 00:40:59,754
ผมพอรู้แล้วว่าทำไมคุณถึงอยู่ที่นั่น

630
00:41:00,458 --> 00:41:02,378
ช่วยประเมินให้ถูกต้องด้วยนะครับ

631
00:41:03,586 --> 00:41:04,836
ชีวิตของรุ่นพี่ยุนซอจอง

632
00:41:06,005 --> 00:41:08,005
ในฐานะหมออยู่ในมือคุณแล้ว

633
00:41:09,008 --> 00:41:10,798
ช่วยประเมินให้ถูกต้องด้วย

634
00:41:11,385 --> 00:41:13,545
ไม่ต้องคำนึงถึงแรงกดดัน
จากผู้อำนวยการโท

635
00:41:13,637 --> 00:41:16,967
ห้องฉุกเฉินของโรงพยาบาลทลดัม
ต้องการตัวหมอยุนมาก

636
00:41:17,516 --> 00:41:20,096
กรุณาอย่าทำลายชีวิตเธอ

637
00:41:20,478 --> 00:41:22,438
ด้วยการวินิจฉัยที่ไม่สมเหตุผล
ของคุณเลยค่ะ

638
00:41:22,771 --> 00:41:25,651
ดูนี่สิครับ นี่จดหมายขอบคุณ

639
00:41:25,733 --> 00:41:26,983
จากคนไข้ของหมอยุน

640
00:41:27,610 --> 00:41:30,400
ผมคิดว่าคงช่วยให้คุณวินิจฉัยได้

641
00:41:32,698 --> 00:41:34,698
กรุณาประเมินให้ถูกต้องด้วยครับ

642
00:41:35,826 --> 00:41:39,366
ถ้าคุณวินิจฉัยออกมาแปลกๆ
ฉันจะเขียนประท้วงทันที

643
00:41:39,455 --> 00:41:41,285
ผมหวังว่าคุณ

644
00:41:41,373 --> 00:41:44,293
คงวินิจฉัยได้ถูกต้อง
ในฐานะหมอที่น่าเคารพ

645
00:41:46,253 --> 00:41:47,253
คงงั้นแหละ

646
00:41:48,380 --> 00:41:51,010
พวกนี้ซ่าๆ กันทั้งนั้น

647
00:41:54,637 --> 00:41:55,597
คราวนี้

648
00:41:56,805 --> 00:41:58,265
อย่าแพ้ให้ผู้อำนวยการโทนะครับ

649
00:42:02,686 --> 00:42:03,556
สวัสดีครับ

650
00:42:12,821 --> 00:42:15,201
(ไม่แสดงอาการของโรคพีทีเอสดี
ตามเกณฑ์การวินิจฉัยดีเอสเอ็มห้า)

651
00:42:29,463 --> 00:42:30,763
ขอบคุณค่ะ

652
00:43:36,363 --> 00:43:37,413
หาฉันเจอได้ยังไง

653
00:43:38,198 --> 00:43:40,078
มีสายบอกมา

654
00:43:42,119 --> 00:43:43,159
รุ่นพี่ล่ะ

655
00:43:46,332 --> 00:43:47,542
เสร็จธุระที่นี่หรือยัง

656
00:43:49,752 --> 00:43:50,752
อือ

657
00:43:58,886 --> 00:43:59,926
งั้นก็ดีแล้ว

658
00:44:02,473 --> 00:44:03,473
ไปกันเถอะ

659
00:44:14,151 --> 00:44:15,151
จะมาไหม

660
00:44:26,330 --> 00:44:28,330
- ร้องไห้เหรอ
- เปล่า

661
00:44:30,417 --> 00:44:32,417
อากาศมันหนาวน่ะ

662
00:44:34,838 --> 00:44:37,718
รู้หรือเปล่าว่าน้ำตาจะไหล

663
00:44:39,385 --> 00:44:42,965
ถ้าเจอแสงจ้าหรืออากาศเย็นกะทันหัน

664
00:44:43,931 --> 00:44:44,971
เพราะแบบนี้แน่ๆ

665
00:44:48,936 --> 00:44:50,556
ตายแล้ว หนาวจัง

666
00:44:51,730 --> 00:44:52,730
ไม่ใช่เหรอ

667
00:44:59,780 --> 00:45:00,740
เอ๊ะ

668
00:45:11,166 --> 00:45:12,206
หิมะแรกหรือเปล่า

669
00:45:14,086 --> 00:45:15,126
คงงั้น

670
00:45:16,463 --> 00:45:17,463
สวยจังเลย

671
00:45:20,551 --> 00:45:21,591
คงงั้น

672
00:45:56,670 --> 00:45:57,670
มือเย็นนะครับ

673
00:45:59,590 --> 00:46:01,590
เดี๋ยวช่วยจับให้

674
00:46:02,843 --> 00:46:04,393
จนกว่ามันจะอุ่น

675
00:46:08,182 --> 00:46:09,182
ไม่ว่าอะไรใช่ไหม

676
00:46:43,592 --> 00:46:45,302
ว่าแต่

677
00:46:48,597 --> 00:46:50,307
วันนี้วันศุกร์ไม่ใช่เหรอ

678
00:47:00,943 --> 00:47:03,823
พาฉันมาโรงพยาบาลทำไม

679
00:47:03,904 --> 00:47:06,914
ปล่อยให้ฉันตายเถอะ

680
00:47:08,408 --> 00:47:11,158
คนเลวอย่างฉันสมควรตาย

681
00:47:11,245 --> 00:47:13,035
เลอะเทอะใหญ่แล้ว

682
00:47:13,163 --> 00:47:14,543
ผมเพิ่งช่วยชีวิตคุณไว้นะ

683
00:47:16,166 --> 00:47:18,456
หัวตื้อไปหมด

684
00:47:19,586 --> 00:47:21,376
ฉันอยากวาดอะไรก็ได้

685
00:47:21,463 --> 00:47:24,343
ฉันวาดอะไรไม่ออกมาสามปีแล้ว

686
00:47:24,883 --> 00:47:28,353
แกนี่เองที่ช่วยฉันไว้
น่าจะปล่อยให้ฉันตายๆ ไป

687
00:47:28,470 --> 00:47:30,100
อินซู ช่วยที

688
00:47:31,056 --> 00:47:32,176
หยุดเถอะครับ

689
00:47:33,100 --> 00:47:34,100
คุณกู

690
00:47:34,726 --> 00:47:36,056
ปล่อยเขานะครับ

691
00:47:43,110 --> 00:47:44,530
บอกแล้วไม่ใช่เหรอ

692
00:47:44,611 --> 00:47:47,861
ว่าไม่ควรผูกเน็กไทในห้องฉุกเฉิน

693
00:47:48,699 --> 00:47:50,449
- หมอจอง
- ครับ

694
00:47:50,534 --> 00:47:51,414
คุณรักษาเขาไป

695
00:47:52,035 --> 00:47:54,995
ผมทนไม่ไหวแล้ว

696
00:47:55,831 --> 00:47:58,001
- ใจเย็นๆ เถอะครับ
- ปล่อยนะ

697
00:47:58,083 --> 00:48:01,753
หมอซง อาจารย์คิมอยู่ห้องไอซียู

698
00:48:01,837 --> 00:48:03,797
เขาไปทำอะไรที่นั่น

699
00:48:03,880 --> 00:48:04,880
เขาแค่

700
00:48:06,133 --> 00:48:07,473
นั่งเฉยๆ ค่ะ

701
00:48:09,928 --> 00:48:11,048
ให้ฉันทำยังไงดี

702
00:48:11,138 --> 00:48:12,178
หมายความว่าไง

703
00:48:12,723 --> 00:48:14,893
เขาแค่นั่งเฉยๆ แล้วจะให้ผมทำยังไง

704
00:48:14,975 --> 00:48:16,225
- คุณจี
- คะ

705
00:48:16,310 --> 00:48:18,060
ไม่เห็นเหรอว่าที่นี่มันเกิดอะไรขึ้น

706
00:48:18,145 --> 00:48:20,145
ไม่เห็นเหรอว่ามันวุ่นวายขนาดไหน

707
00:48:21,315 --> 00:48:22,725
ไม่มีใครช่วยผมเลย

708
00:48:42,628 --> 00:48:45,298
คุณคะ

709
00:48:45,380 --> 00:48:46,800
เจ็บเหลือเกิน

710
00:48:52,179 --> 00:48:54,639
{\an8}ฉันว่าเธอมีภาวะอาโรเดอเมกตาเซีย

711
00:48:54,723 --> 00:48:57,273
{\an8}(อาโรเดอเมกตาเซีย:
มีฟองอากาศในเนื้อเยื่อใต้ผิวหนัง)

712
00:48:57,351 --> 00:49:01,521
- คุณคะ ช่วยฉันด้วย
- เป็นอะไรคะคุณ

713
00:49:01,605 --> 00:49:02,605
หายใจไม่ออกเหรอคะ

714
00:49:02,689 --> 00:49:04,069
ขอร้อง

715
00:49:04,858 --> 00:49:07,778
คุณหมอ

716
00:49:10,322 --> 00:49:11,372
คุณหมอ

717
00:49:12,699 --> 00:49:14,029
ทำยังไงดี

718
00:49:15,786 --> 00:49:16,786
คุณ

719
00:49:27,214 --> 00:49:28,634
ทำยังไงดี

720
00:50:25,105 --> 00:50:26,105
คุณยอนฮวา

721
00:50:27,399 --> 00:50:28,439
คุณพัค

722
00:50:29,526 --> 00:50:31,526
พาตัวอาจารย์คิมมาที

723
00:50:34,072 --> 00:50:36,952
เขาคงอยู่ในห้องไอซียู
ไปเรียกเขามาที่นี่เดี๋ยวนี้เลย

724
00:50:37,075 --> 00:50:37,905
เร็วเข้า

725
00:50:45,917 --> 00:50:48,747
มีหิมะตกในโซล
จังหวัดคยองกี และจังหวัดคังวอน

726
00:50:48,837 --> 00:50:50,587
เป็นครั้งแรกของปีนี้

727
00:50:50,672 --> 00:50:52,842
หิมะหยุดตกภายในหนึ่งชั่วโมง

728
00:50:52,924 --> 00:50:55,844
แต่ลมหนาวเริ่มพัดแล้วเย็นนี้

729
00:50:55,927 --> 00:50:58,307
- อุณหภูมิจะลดลง
- ดีนะหิมะไม่ตกหนัก

730
00:50:58,388 --> 00:50:59,678
- ว่าไหม
- ถนนอาจจะเป็นน้ำแข็ง

731
00:50:59,765 --> 00:51:03,305
- โปรดระมัดระวังในการขับรถ
- แบบนี้อาจจะอันตรายกว่าอีก

732
00:51:03,393 --> 00:51:06,693
- ถนนเป็นเหมือนลานไอซ์สเกต
- อุณหภูมิจะอยู่ระหว่าง...

733
00:51:16,364 --> 00:51:18,374
(รถเก็บทรัพย์สินสูญหาย)

734
00:51:26,917 --> 00:51:29,837
เกลียดจริงๆ เวลาหิมะตก
ทำให้งานเรายิ่งยากกว่าเดิมอีก

735
00:51:29,920 --> 00:51:31,960
รีบทำรีบกลับบ้านเถอะ

736
00:51:34,007 --> 00:51:35,677
ลื่นจังเลย

737
00:51:36,176 --> 00:51:37,386
ระวังนะ

738
00:51:38,804 --> 00:51:39,934
ถนนลื่นมากเลย

739
00:52:11,962 --> 00:52:12,882
ห้องฉุกเฉินเหรอ

740
00:52:12,963 --> 00:52:15,473
ครับหมอ เรามีเรื่องที่ห้องฉุกเฉิน

741
00:52:15,549 --> 00:52:16,879
ผมคิดว่าคุณหมอควรไปดู

742
00:52:31,022 --> 00:52:32,022
{\an8}(ห้องดูแลผู้ป่วยหนัก)

743
00:52:42,492 --> 00:52:44,042
ผมว่าเธอมีภาวะอาโรเดอเมกตาเซีย

744
00:52:45,453 --> 00:52:47,463
คุณบอกว่าเธอเป็นคนทำเหรอ

745
00:52:47,539 --> 00:52:48,539
ค่ะ ฉันคิดว่าอย่างนั้น

746
00:52:50,542 --> 00:52:54,052
ตอนเธอทำ หมอไปไหนกันหมด

747
00:52:59,175 --> 00:53:01,675
{\an8}จ่ายยาปฏิชีวนะให้เธอก่อนนะ

748
00:53:02,012 --> 00:53:03,222
{\an8}ตามตัวหมอซง

749
00:53:03,305 --> 00:53:05,305
{\an8}เรียกตัวหมอนัมแล้วบอกเขา

750
00:53:05,390 --> 00:53:07,680
ว่าเรามีผ่าตัดฉุกเฉิน
คนไข้หลอดอาหารทะลุ

751
00:53:07,767 --> 00:53:08,977
ค่ะหมอ

752
00:53:09,352 --> 00:53:11,772
- ใจเย็นๆ เถอะ
- ใครช่วยเราที

753
00:53:11,855 --> 00:53:14,355
- นอนลงด้วยเถอะครับ
- ให้ฉันตาย ฉันสมควรตาย

754
00:53:14,441 --> 00:53:17,441
เงียบหน่อย

755
00:53:18,028 --> 00:53:20,908
ผมรักษาคนไข้อื่นไม่ได้เพราะคุณ

756
00:53:23,199 --> 00:53:24,989
สวัสดีครับ

757
00:53:26,578 --> 00:53:29,618
รักษาตัวให้หาย
แล้วกลับบ้านไป เข้าใจไหม

758
00:53:29,706 --> 00:53:30,706
ครับผม

759
00:53:34,628 --> 00:53:36,338
เกิดอะไรขึ้นน่ะ

760
00:53:36,421 --> 00:53:39,421
เขามาที่ห้องฉุกเฉินบ่อยๆ

761
00:53:39,507 --> 00:53:41,547
ได้ยินว่าเขาเป็นนักวาดการ์ตูน

762
00:53:41,635 --> 00:53:43,465
แต่ฉันไม่เคยเห็นงานเขามาก่อนเลย

763
00:53:45,388 --> 00:53:46,888
ไม่นะ ผมจะทำยังไงดี

764
00:53:48,058 --> 00:53:50,478
ผมอยากให้หมอล้างแผลนี้หน่อย

765
00:53:51,937 --> 00:53:53,937
เอาชุดทำแผลให้ผมที

766
00:54:05,742 --> 00:54:08,082
- คุณอูยอนฮวา
- คะ

767
00:54:08,161 --> 00:54:12,081
อธิบายหน่อยได้ไหม
ว่าเกิดอะไรขึ้นกับคนไข้

768
00:54:16,962 --> 00:54:18,962
เราจะถึงในอีก 20 นาที

769
00:54:20,006 --> 00:54:22,006
อาจารย์คิมจะว่ายังไง

770
00:54:22,968 --> 00:54:24,638
ก็รู้กันอยู่

771
00:54:25,261 --> 00:54:27,511
เธอนี่มันซื่อบื้อโอหัง

772
00:54:28,848 --> 00:54:31,228
จิตใจอ่อนแอ

773
00:54:31,601 --> 00:54:35,271
จะเป็นหมอได้ยังไง

774
00:54:35,814 --> 00:54:37,824
ยังเรียกตัวเองว่าเป็นหมอได้อยู่เหรอ

775
00:54:38,900 --> 00:54:41,490
ไม่ได้ เธอน่ะเป็นพนักงานทั่วไป

776
00:54:42,570 --> 00:54:43,860
ในฐานะพนักงานทั่วไป

777
00:54:43,947 --> 00:54:46,697
กล้าดียังไงถึงหนีไป
แล้วทิ้งจดหมายลาออกเอาไว้

778
00:54:47,742 --> 00:54:48,952
ทำอะไรน่ะ

779
00:54:49,536 --> 00:54:51,156
ฉันเหมือนเขาเลยใช่ไหม

780
00:54:54,874 --> 00:54:56,884
อย่าทำแบบนั้นอีกนะ ยุนซอจอง

781
00:54:59,421 --> 00:55:01,461
อย่าหายไปโดยไม่บอกอะไรผมอีก

782
00:55:02,841 --> 00:55:05,261
อย่าทำอีก เข้าใจไหม

783
00:55:07,554 --> 00:55:09,394
ทำเป็นเข้มอีกแล้วนะ

784
00:55:09,889 --> 00:55:11,429
สัญญากับผมสิ

785
00:55:18,773 --> 00:55:20,323
ก็ได้ นายพูดแบบนี้กับฉันได้

786
00:55:21,484 --> 00:55:22,824
แต่แค่วันนี้วันเดียวนะ

787
00:55:27,907 --> 00:55:28,947
ไม่นะ

788
00:55:32,746 --> 00:55:34,656
ได้ยินว่าคุณเป็นคนจีน

789
00:55:35,206 --> 00:55:36,246
ใช่ไหม

790
00:55:37,417 --> 00:55:39,377
- ค่ะ
- คุณเป็นนักเรียนแพทย์หรือเปล่า

791
00:55:40,295 --> 00:55:41,375
คุณยอนฮวา

792
00:55:41,463 --> 00:55:45,053
เราไม่ได้มาต่อว่าคุณนะ
เราแค่พยายามหาความจริง

793
00:55:45,508 --> 00:55:48,008
เราอยากให้คุณตอบคำถามตามจริง

794
00:55:53,224 --> 00:55:54,184
อาจารย์คิม

795
00:55:54,726 --> 00:55:56,896
หมอซงไม่รับโทรศัพท์ค่ะ

796
00:55:59,689 --> 00:56:02,689
เขาไม่รับโทรศัพท์
ไม่อยู่ในโรงพยาบาล

797
00:56:04,194 --> 00:56:06,454
เข้าเมืองไป

798
00:56:07,155 --> 00:56:09,315
ฉันว่าเขากลับไปแล้ว

799
00:56:10,950 --> 00:56:11,950
อะไรนะ

800
00:56:12,368 --> 00:56:14,368
เป็นไปได้ยังไง

801
00:56:14,662 --> 00:56:16,922
เขาก็รู้ว่าสถานการณ์
ที่โรงพยาบาลเป็นยังไง

802
00:56:16,998 --> 00:56:18,748
กลับไปดื้อๆ แบบนี้ได้ยังไง

803
00:56:38,853 --> 00:56:39,903
ผมจะ

804
00:56:40,897 --> 00:56:41,897
ผ่าตัดเอง

805
00:56:42,565 --> 00:56:43,935
ไปเตรียมห้องทีนะ

806
00:56:44,025 --> 00:56:45,315
คุณจะเดือดร้อนไหม

807
00:56:45,401 --> 00:56:48,861
ไม่สำคัญหรอกว่าผมจะเป็นอะไรไหม

808
00:56:49,656 --> 00:56:50,696
ไปเตรียมให้ทีนะ

809
00:56:56,329 --> 00:56:58,329
คุณเพิ่งละเมิดคำสั่งเรา

810
00:56:59,707 --> 00:57:01,537
เราบอกคุณอย่างชัดเจน

811
00:57:01,626 --> 00:57:05,416
ว่ามันอาจจะเป็นผลร้ายกับคุณ
ถ้าคุณทำแบบนั้น

812
00:57:09,008 --> 00:57:10,258
คุณพัค

813
00:57:11,052 --> 00:57:13,642
ย้ายคนไข้ไปห้องผ่าตัด

814
00:57:14,180 --> 00:57:15,600
เตรียมตัวผ่าตัด

815
00:57:15,682 --> 00:57:16,682
ครับหมอ

816
00:57:18,059 --> 00:57:20,019
หยุดเดี๋ยวนี้

817
00:57:20,728 --> 00:57:23,228
ถ้าคนไข้เป็นอะไรขึ้นมาล่ะ

818
00:57:23,356 --> 00:57:24,816
- ถอยไป
- ดูเหมือนคุณ

819
00:57:24,899 --> 00:57:27,239
กำลังใช้คนไข้เป็นข้ออ้าง

820
00:57:27,610 --> 00:57:28,490
คุณทำแบบนั้นไม่ได้

821
00:57:28,570 --> 00:57:30,740
บอกให้หลบไป

822
00:57:30,822 --> 00:57:32,452
ผมบอกว่าไม่ไง

823
00:57:32,824 --> 00:57:34,374
ไอ้เลวเอ๊ย

824
00:57:59,225 --> 00:58:00,435
รุ่นพี่ เป็นอะไรไหม

825
00:58:00,518 --> 00:58:02,688
- บาดเจ็บหรือเปล่า
- เปล่า

826
00:58:03,104 --> 00:58:05,114
ฉันไม่เป็นไร ไม่เจ็บ

827
00:58:05,565 --> 00:58:07,855
นายล่ะ เป็นอะไรไหม

828
00:58:07,942 --> 00:58:10,822
อยู่ในรถนะ ผมจะไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น

829
00:58:27,504 --> 00:58:29,214
มีอะไร เกิดอะไรขึ้น

830
00:59:20,265 --> 00:59:22,265
คำบรรยายโดย: ชลชาติ หมุนสมัย