1
00:00:06,043 --> 00:00:08,763
‎(ซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:08,843 --> 00:00:10,843
‎ริมฝั่งแม่น้ำนีสเตอร์

3
00:00:10,923 --> 00:00:15,483
‎ในสาธารณรัฐมอลโดวา
‎เป็นที่ตั้งของคุกเรซินา

4
00:00:15,563 --> 00:00:18,403
‎เรือนจำหมายเลข 17

5
00:00:19,243 --> 00:00:23,483
‎คุกโซเวียตเก่าที่เสื่อมโทรม
‎ซึ่งมีการรักษาความปลอดภัยสูงสุด

6
00:00:23,563 --> 00:00:26,603
‎บรรยากาศเริ่มคืบคลานเข้ามาใกล้ผม

7
00:00:26,683 --> 00:00:28,963
‎ใจผมเต้นระรัวเลย

8
00:00:29,043 --> 00:00:32,843
‎นี่คือที่อยู่ของอาชญากร
‎ที่อันตรายที่สุดของมอลโดวา

9
00:00:32,923 --> 00:00:35,043
‎เด็กผู้หญิงถูกรัดคอ

10
00:00:35,123 --> 00:00:36,963
‎คุณทำแบบนั้นทำไม ลิเลียน

11
00:00:37,883 --> 00:00:43,123
‎หนึ่งในสามของนักโทษโดนโทษตลอดชีวิต
‎ไม่มีโอกาสได้รับการปล่อยตัว

12
00:00:43,203 --> 00:00:45,243
‎คุณอยู่ในคุกนี้มานานแค่ไหนแล้ว

13
00:00:45,323 --> 00:00:46,763
‎อยู่มา 26 ปีแล้ว

14
00:00:46,843 --> 00:00:48,243
‎มันเลยมีคำถามเกิดขึ้น

15
00:00:48,323 --> 00:00:51,003
‎เป้าหมายจริงๆ
‎ในการลงโทษอาชญากรคืออะไร

16
00:00:51,083 --> 00:00:54,323
‎เพื่อให้คนมาตายในคุกเหรอ

17
00:00:55,083 --> 00:00:58,683
‎พวกเขาอยู่ในระบอบปกครอง
‎แบบโซเวียตที่โหดร้าย

18
00:01:00,403 --> 00:01:01,563
‎สามสิบสองก้าว

19
00:01:01,643 --> 00:01:03,843
‎ทุกครั้งที่ผมเดินไปมาตรงนี้

20
00:01:03,923 --> 00:01:04,923
‎ผมเดิน 32 ก้าว

21
00:01:05,003 --> 00:01:07,283
‎คุณออกไปเหยียบพื้นข้างนอก
‎ครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่

22
00:01:08,963 --> 00:01:10,043
‎ผมจำไม่ได้

23
00:01:10,123 --> 00:01:13,363
‎ตอนที่พวกเขาเหม่อมองความว่างเปล่า
‎มันไร้ซึ่งความหวัง

24
00:01:13,443 --> 00:01:17,283
‎แค่โยนเข้าคุก เท่านั้น เท่านั้นเลย

25
00:01:21,563 --> 00:01:23,803
‎ผมชื่อราฟาเอล โรว์

26
00:01:23,883 --> 00:01:28,483
‎ผมถูกตัดสินว่าผิดที่อังกฤษ
‎ในข้อหาฆาตกรรมที่ผมไม่ได้ก่อ

27
00:01:28,563 --> 00:01:31,203
‎และต้องโทษจำคุกตลอดชีวิต
‎แบบไม่มีลดหย่อน

28
00:01:31,283 --> 00:01:34,603
‎เป็นเวลา 12 ปีกว่าผมจะล้างมลทินได้

29
00:01:34,683 --> 00:01:39,123
‎ตอนนี้ผมเดินทางไปทั่วโลก
‎เพื่อดูว่าชีวิตในเรือนจำ

30
00:01:40,443 --> 00:01:43,763
‎ที่โหดร้ายที่สุดของโลกเป็นอย่างไร

31
00:01:53,643 --> 00:01:55,803
‎มอลโดวา ยุโรปตะวันออก

32
00:01:58,323 --> 00:02:02,803
‎อดีตรัฐหนึ่งในโซเวียต
‎มอลโดวาคือชาติที่ยากจนที่สุดในยุโรป

33
00:02:02,883 --> 00:02:06,643
‎ผู้คนได้รายได้เฉลี่ย
‎แค่ 12 ดอลลาร์ต่อวัน

34
00:02:11,563 --> 00:02:16,323
‎ชีวิตที่นี่ยากลำบาก
‎และอัตราการฆ่าก็สูงที่สุดในยุโรป

35
00:02:17,803 --> 00:02:20,283
‎ทางรัฐลงโทษอาชญากรอย่างโหดร้าย

36
00:02:20,843 --> 00:02:25,083
‎โทษจำคุกที่นี่ยาวนานกว่าโทษเฉลี่ย

37
00:02:25,163 --> 00:02:26,963
‎ของชาติยุโรปอื่นเจ็ดเท่า

38
00:02:27,803 --> 00:02:32,643
‎คนที่ถูกมีความผิดฐานฆาตกรรม
‎ต้องติดคุกอย่างต่ำ 30 ปี

39
00:02:37,523 --> 00:02:44,083
‎คนที่ต้องโทษตลอดชีวิตจะถูกส่งตัวไป
‎เรือนจำที่ 17 เรซินาซึ่งอยู่ห่างไกล

40
00:02:44,163 --> 00:02:46,443
‎และนั่นคือที่ที่ผมกำลังจะไป

41
00:02:47,283 --> 00:02:50,403
‎(วันที่ 1)

42
00:02:57,643 --> 00:03:02,363
‎ผมกำลังไปเรือนจำที่ 17 ของมอลโดวา

43
00:03:03,523 --> 00:03:05,443
‎ผมได้ฟังมาว่าที่คุกแห่งนี้

44
00:03:05,523 --> 00:03:08,963
‎คนที่ผมจะต้องใช้เวลากับพวกเขานั้น

45
00:03:09,043 --> 00:03:12,643
‎ส่วนมากต้องโทษยาวนาน

46
00:03:12,723 --> 00:03:15,643
‎และไม่มีหวังจะได้รับการปล่อยตัว

47
00:03:16,843 --> 00:03:21,603
‎ในทางกฎหมาย โทษตลอดชีวิต
‎ที่มอลโดวาเท่ากับ 30 ปี

48
00:03:21,683 --> 00:03:25,883
‎แต่ในความเป็นจริง
‎ผู้ต้องโทษไม่เคยถูกปล่อยตัว

49
00:03:26,923 --> 00:03:31,763
‎พวกเขาบางคนไม่เคยได้เห็นสังคม
‎ที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ในประเทศนี้

50
00:03:31,843 --> 00:03:33,323
‎วิถีชีวิตแบบตะวันตก

51
00:03:34,283 --> 00:03:36,283
‎ผมไม่รู้ว่าพวกเขาจะมีท่าทีกับผมยังไง

52
00:03:36,363 --> 00:03:37,563
‎ผมถึงได้มาที่นี่

53
00:03:42,403 --> 00:03:45,643
‎คุกเรซินามีชื่อเสียงที่น่าสะพรึง

54
00:03:46,203 --> 00:03:50,963
‎มันถูกสร้างขึ้นสมัยโจเซฟ สตาลิน
‎และเป็นที่อยู่ของอาชญากรกว่า 300 คน

55
00:03:51,443 --> 00:03:53,683
‎มี 106 คนโดนโทษตลอดชีวิต

56
00:03:53,763 --> 00:03:56,883
‎นั่นคือคนที่ผมต้องใช้ชีวิตร่วมด้วย
‎ตลอดหนึ่งสัปดาห์ข้างหน้า

57
00:03:58,963 --> 00:04:00,643
‎- ราฟาเอล
‎- ครับ

58
00:04:00,723 --> 00:04:02,283
‎ปีเกิดล่ะ

59
00:04:02,363 --> 00:04:03,723
‎ปี 1968

60
00:04:04,763 --> 00:04:05,723
‎ไปกัน

61
00:04:11,883 --> 00:04:14,723
‎การมาที่นี่เหมือนได้ย้อนไปในอดีต

62
00:04:15,483 --> 00:04:19,123
‎การทรมานและละเมิดสิทธิมนุษยชน
‎อาจเป็นเรื่องในอดีต...

63
00:04:21,003 --> 00:04:25,083
‎แต่จากยุคโซเวียต
‎มันเปลี่ยนแปลงไปจริงๆ มากน้อยแค่ไหน

64
00:04:33,603 --> 00:04:36,683
‎บรรยากาศเริ่มคืบคลานเข้ามาใกล้ผม

65
00:04:36,763 --> 00:04:38,283
‎ใจผมเต้นระรัวเลย

66
00:04:41,003 --> 00:04:42,443
‎ก่อนที่จะเข้าห้องขัง...

67
00:04:42,523 --> 00:04:43,963
‎มาทางนี้ครับ

68
00:04:44,043 --> 00:04:46,083
‎ผมถูกส่งไปตรวจร่างกาย

69
00:04:46,163 --> 00:04:48,243
‎ขอดูที่ขากับใบหน้าด้วยค่ะ

70
00:04:50,683 --> 00:04:52,523
‎แผลนี้ได้มาปีไหน

71
00:04:52,603 --> 00:04:54,843
‎ปี 1988

72
00:04:55,363 --> 00:04:56,883
‎หน้าผมถูกกรีด

73
00:04:57,643 --> 00:05:01,603
‎ทุกแผลเป็นของผม
‎ถูกทำบันทึกไว้อย่างละเอียด

74
00:05:01,683 --> 00:05:03,683
‎ยาว 15 เซนติเมตร

75
00:05:04,323 --> 00:05:06,923
‎นี่แผลอะไรคะ

76
00:05:07,003 --> 00:05:08,323
‎แผลโดนแทงครับ

77
00:05:08,403 --> 00:05:12,363
‎ผมไม่อยากให้ข่าวแพร่ออกไป
‎ว่าผมเป็นพวกขาโหด

78
00:05:12,443 --> 00:05:15,003
‎ไม่งั้นบางคนอาจหาเรื่องผม

79
00:05:15,083 --> 00:05:19,243
‎เมื่อคุณมีแผลเป็นโดดเด่น
‎ลากยาวลงมาที่ด้านหนึ่งของใบหน้า

80
00:05:19,323 --> 00:05:21,683
‎มันจะติดตามผมไปทั่วคุก

81
00:05:26,083 --> 00:05:28,163
‎วาซี เปิดเลย เร็วเข้า

82
00:05:29,883 --> 00:05:30,883
‎ไปหาหัวหน้า

83
00:05:31,843 --> 00:05:32,963
‎ขึ้นไปข้างบน

84
00:05:35,323 --> 00:05:38,363
‎ขั้นต่อไปคือการเข้าพบตัวต่อตัว
‎กับฝ่ายดูแลความปลอดภัย

85
00:05:39,403 --> 00:05:43,763
‎เขาจะตัดสินใจว่าสัปดาห์ที่จะถึง
‎ผมต้องร่วมห้องขังกับใคร

86
00:05:44,403 --> 00:05:46,243
‎คุณจะต้องอยู่ในห้องขัง

87
00:05:46,323 --> 00:05:52,123
‎กับนักโทษอีกสองคน

88
00:05:53,003 --> 00:05:54,563
‎ที่ต้องโทษจำคุกตลอดชีวิต

89
00:05:54,643 --> 00:05:59,443
‎ผมต้องกลัวเพื่อนร่วมห้องขังไหม

90
00:05:59,523 --> 00:06:02,803
‎อย่าถามคำถาม

91
00:06:02,883 --> 00:06:06,523
‎และอย่าโต้เถียงอะไร

92
00:06:11,043 --> 00:06:13,803
‎คุกนี้ก็เหมือนกับคุก
‎จากยุคโซเวียตอีกหลายที่

93
00:06:13,883 --> 00:06:15,563
‎ที่ปกครองโดยแก๊งนักโทษ

94
00:06:16,643 --> 00:06:23,083
‎ลำดับศักดิ์ของแก๊งจะถูกบังคับใช้
‎กับนักโทษที่แตกแถว

95
00:06:23,803 --> 00:06:28,683
‎ผมต้องร่วมห้องกับชายสองคน
‎ที่ไม่ยอมมีชีวิตใต้กฎของแก๊ง

96
00:06:28,763 --> 00:06:32,683
‎ในส่วนที่แยกออกมาจากคุก
‎ซึ่งใช้ขังคนนอกแก๊งคนอื่นๆ

97
00:06:34,163 --> 00:06:36,163
‎ผมดีใจที่พวกเขา
‎ไม่ใช่ส่วนหนึ่งของแก๊ง

98
00:06:36,243 --> 00:06:41,843
‎แต่เพื่อนร่วมห้องของผมทั้งคู่
‎ต่างมีความผิดอุกฉกรรจ์

99
00:06:47,323 --> 00:06:48,363
‎มาถึงแล้ว

100
00:06:53,603 --> 00:06:55,403
‎- สวัสดี
‎- สวัสดี

101
00:06:55,483 --> 00:06:57,803
‎สวัสดี พูดอังกฤษได้ไหม

102
00:06:57,883 --> 00:06:59,323
‎ครับ ผมพูดอังกฤษได้นิดๆ

103
00:06:59,403 --> 00:07:02,523
‎- อ้อ คุณพูดได้นิดหน่อย
‎- ส่วนเขาพูดไม่ได้

104
00:07:02,603 --> 00:07:04,843
‎เขาพูดไม่ได้ งั้นคุณก็จะแปลสินะ

105
00:07:04,923 --> 00:07:06,163
‎- นั่งสิ
‎- ขอบคุณ

106
00:07:07,363 --> 00:07:09,563
‎ผมขอแนะนำตัวเองก่อน
‎ผมชื่อราฟาเอล

107
00:07:09,643 --> 00:07:11,243
‎- ผมชื่อแม็กซ์
‎- แม็กซ์

108
00:07:11,323 --> 00:07:12,203
‎ลิเลียน

109
00:07:12,283 --> 00:07:14,083
‎ลิเลียน ยินดีที่ได้รู้จักทั้งคู่นะ

110
00:07:22,963 --> 00:07:26,723
‎นี่เป็นที่ของคุณ และคุณทำให้ผม
‎รู้สึกเป็นที่ต้อนรับแทบจะทันที

111
00:07:26,803 --> 00:07:29,003
‎ด้วยรอยยิ้ม แค่ด้วยรอยยิ้มของคุณ

112
00:07:29,083 --> 00:07:33,363
‎มันทำให้ผมสบายใจ รู้ไหม
‎เพราะตอนที่อยู่นอกประตู

113
00:07:33,443 --> 00:07:35,043
‎ใจผมเต้นระส่ำเลย

114
00:07:35,123 --> 00:07:37,163
‎พวกเขาเป็นใคร หน้าตาเป็นไง

115
00:07:37,243 --> 00:07:40,923
‎อายุเท่าไร พวกเขาจะยอมรับผมไหม

116
00:07:41,003 --> 00:07:42,403
‎จะยินดีต้อนรับผมไหม

117
00:07:42,483 --> 00:07:46,883
‎คุณจะรู้สึกยังไง
‎ที่ผมเข้ามาในพื้นที่ของคุณ

118
00:07:46,963 --> 00:07:50,843
‎เรื่องที่คุณจะเหมือนกับเราไหม
‎สำคัญกับเรามาก

119
00:07:50,923 --> 00:07:54,443
‎เราใช้เวลาส่วนมากอยู่ในห้อง

120
00:07:54,923 --> 00:07:56,163
‎ยี่สิบสองชั่วโมง

121
00:07:56,243 --> 00:08:00,283
‎เรามีเวลาให้ออกไปข้างนอก
‎แค่สองชั่วโมง

122
00:08:00,363 --> 00:08:06,083
‎ความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างนักโทษ
‎จึงสำคัญมากๆ

123
00:08:07,723 --> 00:08:09,483
‎มันเป็นเรื่องใหญ่เลย

124
00:08:10,923 --> 00:08:13,883
‎แล้วสิ่งแรกที่ผมต้องรู้
‎เพื่อที่ผมจะได้...

125
00:08:14,763 --> 00:08:16,483
‎รับมือได้ และอยู่รอดได้ล่ะ

126
00:08:16,563 --> 00:08:19,723
‎คำแนะนำของฉันคือ...

127
00:08:21,123 --> 00:08:23,323
‎เป็นอย่างที่ตัวเองเป็น

128
00:08:24,403 --> 00:08:25,243
‎บอกเขาสิ

129
00:08:25,323 --> 00:08:27,443
‎แค่เป็นตัวเองอย่างที่เป็น

130
00:08:27,523 --> 00:08:29,883
‎เราจะพยายามแนะนำคุณ

131
00:08:29,963 --> 00:08:31,643
‎แล้วคุณมาอยู่ที่นี่ตั้งแต่...

132
00:08:31,723 --> 00:08:33,083
‎ปี 2005

133
00:08:33,163 --> 00:08:35,923
‎ปี 2005 งั้นคุณก็ติดมา 16 ปีแล้ว

134
00:08:36,003 --> 00:08:37,923
‎ครับ ส่วนเขามากกว่า

135
00:08:38,003 --> 00:08:39,563
‎น่าจะสัก 17 ปี

136
00:08:39,643 --> 00:08:41,363
‎แล้วคุณต้องติดไปถึงเมื่อไหร่

137
00:08:41,443 --> 00:08:45,123
‎ประตูมันปิดถาวรไปแล้ว

138
00:08:45,202 --> 00:08:48,283
‎เขาจะเปิดให้ต่อเมื่อต้องเปิด

139
00:08:54,243 --> 00:08:55,523
‎ราฟาเอล

140
00:08:58,483 --> 00:09:03,123
‎ผมโล่งใจที่นักโทษแม็กซิมกับลิเลียน
‎ทำให้ผมรู้สึกสบายใจ

141
00:09:03,803 --> 00:09:04,803
‎ให้ผมช่วยนะ

142
00:09:04,883 --> 00:09:08,963
‎หัวใจสำคัญของชีวิตในคุก
‎คือการเคารพเพื่อนร่วมห้องขัง

143
00:09:09,043 --> 00:09:13,483
‎ยิ่งเมื่อคุณถูกขังด้วยกัน
‎นาน 22 ชั่วโมงต่อวัน

144
00:09:14,243 --> 00:09:18,363
‎ผมต้องให้พวกเขาสอนผม
‎ถึงกฎที่ซ่อนอยู่ในคุกแห่งนี้

145
00:09:18,443 --> 00:09:20,683
‎- จับมุมนั้นไว้สักแป๊บนะ
‎- ได้เลย

146
00:09:21,643 --> 00:09:24,843
‎แต่เรื่องแรกที่ผมต้องให้ช่วย
‎คือการจัดเตียง

147
00:09:24,923 --> 00:09:28,203
‎นี่ต้องอยู่ตรงนี้
‎นายจัดการได้ไหมน่ะ

148
00:09:30,083 --> 00:09:31,803
‎สามคนไม่ไหว

149
00:09:33,003 --> 00:09:34,203
‎นั่นมุมหนึ่ง

150
00:09:35,483 --> 00:09:36,843
‎แล้วนี่ก็อีกมุมหนึ่ง

151
00:09:36,923 --> 00:09:37,883
‎นั่นแหละ

152
00:09:37,963 --> 00:09:41,043
‎นี่แหละเรียกว่าความเคารพ

153
00:09:41,123 --> 00:09:42,563
‎- ช่วยกันบ้างไม่เสียหาย
‎- ใช่

154
00:09:42,643 --> 00:09:43,963
‎เรียบร้อยแล้ว

155
00:09:45,883 --> 00:09:47,243
‎แล้วก็เอาขึ้นไป

156
00:09:47,963 --> 00:09:51,363
‎ผ้าปูมันขาวไปนะ
‎ถึงจะเป็นคืนแรกก็เถอะ

157
00:09:53,723 --> 00:09:55,043
‎มันดีเกินไป

158
00:09:55,123 --> 00:09:57,243
‎ผมจะลองเตียงหน่อย ลองฟูกน่ะ

159
00:09:57,323 --> 00:09:58,843
‎- ครับ ลองดู
‎- แข็งจัง

160
00:09:58,923 --> 00:10:00,603
‎- อรุณสวัสดิ์
‎- อรุณสวัสดิ์

161
00:10:01,963 --> 00:10:03,203
‎คุณกรนหรือเปล่า

162
00:10:03,763 --> 00:10:04,723
‎ไม่

163
00:10:05,323 --> 00:10:06,403
‎ลิเลียนกรนบ้าง

164
00:10:07,003 --> 00:10:08,403
‎บางครั้ง ผมไม่

165
00:10:08,483 --> 00:10:09,923
‎คุณไม่กรน

166
00:10:12,763 --> 00:10:15,523
‎หมดวันแรกของผมที่คุกเรซินา

167
00:10:16,443 --> 00:10:19,363
‎ได้เวลาที่ผมจะใช้ห้องน้ำของคุกแล้ว

168
00:10:22,043 --> 00:10:24,923
‎สิ่งที่พวกเขามีให้ผม
‎ก็คือสบู่หนึ่งก้อน

169
00:10:25,963 --> 00:10:29,483
‎และผู้ชายคนไหนในโลกก็คงดูออก
‎ว่านี่ไม่ใช่มีดโกนที่ดีที่สุด

170
00:10:30,363 --> 00:10:31,883
‎ผู้หญิงเองก็อาจจะดูออก

171
00:10:32,963 --> 00:10:34,243
‎พวกเขาให้แปรงสีฟันด้วย

172
00:10:35,043 --> 00:10:36,483
‎ขนแปรงไม่เลว

173
00:10:38,643 --> 00:10:40,923
‎ยาสีฟันละเอียดอ่อน ซึ่งถือว่าดี

174
00:10:41,003 --> 00:10:42,243
‎ยังเต็มหลอดด้วย

175
00:10:43,843 --> 00:10:47,603
‎จากนั้นก็ม้วนกระดาษชำระ

176
00:10:47,683 --> 00:10:50,923
‎ผมชอบสีขาวมากกว่า
‎แต่สีน้ำตาลก็พอใช้ได้

177
00:10:52,563 --> 00:10:54,243
‎นี่ไม่ใช่แค่ห้องน้ำ

178
00:10:54,843 --> 00:10:56,363
‎มันยังเป็นพื้นที่ส่วนตัว

179
00:10:56,443 --> 00:11:00,003
‎เพราะไม่มีที่ไหนในคุก
‎ที่เราจะหาพื้นที่ส่วนตัวได้

180
00:11:00,083 --> 00:11:00,963
‎ลองคิดดูสิ

181
00:11:06,563 --> 00:11:09,443
‎เรื่องหนึ่งเกี่ยวกับคุกแห่งนี้
‎คือมันอึดอัด

182
00:11:09,523 --> 00:11:11,763
‎มันเล็ก มันแคบไปหมด

183
00:11:11,843 --> 00:11:14,843
‎พื้นที่จำกัดจนคุณจะเริ่มหดตัวลีบ

184
00:11:16,043 --> 00:11:18,683
‎คุณลองมองดูแม็กซ์ให้ดีๆ สิ

185
00:11:19,323 --> 00:11:21,563
‎เขาตัวใหญ่ แต่เขาห่อตัว

186
00:11:22,243 --> 00:11:24,443
‎และสำหรับผม มันบอกถึงคุกนี้

187
00:11:24,523 --> 00:11:28,923
‎มันบอกว่าเขาพยายามปรับตัว
‎ให้เข้ากับสภาพแวดล้อม

188
00:11:29,003 --> 00:11:30,443
‎ซึ่งผมคงไม่ต้องย้ำ

189
00:11:31,003 --> 00:11:33,243
‎ว่ามันเล็กมากๆ

190
00:11:36,043 --> 00:11:37,483
‎น้ำเย็นจังเลย

191
00:11:47,963 --> 00:11:49,163
‎(วันที่ 2)

192
00:11:49,243 --> 00:11:52,563
‎เช้าแรกที่ตึกนักโทษตลอดชีวิต
‎ในคุกเรซินา

193
00:11:53,283 --> 00:11:56,763
‎แม็กซ์บอกผมว่า
‎เราจะติดอยู่ในห้องขังแคบๆ

194
00:11:56,843 --> 00:12:00,043
‎ตั้งแต่ตื่นนอนไปจนถึงบ่ายโมง

195
00:12:00,803 --> 00:12:06,363
‎แล้วเราจะได้ออกไปข้างนอกสองชั่วโมง
‎เพื่อออกกำลังและรวมกลุ่มกัน

196
00:12:06,963 --> 00:12:09,083
‎ลิเลียนไม่กินมื้อเช้า

197
00:12:09,923 --> 00:12:12,843
‎เขาดื่มกาแฟกับสูบบุหรี่

198
00:12:12,923 --> 00:12:15,643
‎- นั่นมื้อเช้าเขา
‎- ส่วนผมนั้นกินน้อย

199
00:12:16,163 --> 00:12:17,843
‎- โอเค
‎- พวกเราจะกินทุกอย่าง

200
00:12:17,923 --> 00:12:20,843
‎ที่พ่อแม่ส่งมาให้กับเรา

201
00:12:20,923 --> 00:12:24,683
‎เราไม่กินอาหารของคุก
‎เพราะมันไม่ดีเท่าไร

202
00:12:24,763 --> 00:12:27,483
‎ช่วยพาผมทัวร์ห้องขังของคุณหน่อยสิ

203
00:12:27,563 --> 00:12:29,883
‎บอกผมหน่อยว่าเราอยู่ที่ไหน
‎และเห็นอะไรอยู่บ้าง

204
00:12:29,963 --> 00:12:33,203
‎นี่คือเตียงของผม ใช่ ตลอดชีวิต

205
00:12:34,723 --> 00:12:37,283
‎นี่โทรทัศน์ของผม ผมมีหนังสือ

206
00:12:37,363 --> 00:12:39,043
‎แล้วเอกสารล่ะ

207
00:12:39,123 --> 00:12:42,123
‎เอกสารคดีของคุณเหรอ
‎หรือเอกสารการเรียน

208
00:12:42,203 --> 00:12:45,603
‎ทั้งเรียน ทั้งคดี ทั้งเรื่องงาน

209
00:12:45,683 --> 00:12:50,283
‎ทั้งจดหมายถึงประธานาธิบดี
‎ถึงนายกรัฐมนตรี

210
00:12:50,363 --> 00:12:52,203
‎ถึงรัฐมนตรีคนอื่นๆ ทุกอย่าง

211
00:12:52,283 --> 00:12:55,203
‎คุณเรียกร้องคุณภาพชีวิต
‎ที่ดีขึ้นเหรอ

212
00:12:55,283 --> 00:12:57,043
‎- ครับ คือ...
‎- โอเค

213
00:12:57,123 --> 00:13:01,763
‎แม็กซิมมีส่วนร่วมในคดีปล้นอาวุธ
‎ที่มีเจ้าหน้าที่ตำรวจถูกยิงตาย

214
00:13:02,483 --> 00:13:04,483
‎เขาอ้างว่าไม่ได้ยิงปืน

215
00:13:04,563 --> 00:13:08,283
‎แต่เขาโดนข้อหาฆาตกรรม
‎และต้องโทษจำคุกตลอดชีวิต

216
00:13:09,243 --> 00:13:12,723
‎เขาอยู่ที่นี่มา 16 ปี
‎และในระหว่างนั้น

217
00:13:12,803 --> 00:13:17,243
‎เขากลายเป็นผู้นำการรณรงค์
‎ให้ปฏิรูปคุกเรซินา

218
00:13:18,043 --> 00:13:21,763
‎หนึ่งในความสำเร็จของเขา
‎คือการทำให้นักโทษได้รับสิทธิ์

219
00:13:21,843 --> 00:13:24,483
‎ให้มีคอมพิวเตอร์ในห้องขัง

220
00:13:24,563 --> 00:13:27,923
‎เพื่ออุปกรณ์ชิ้นนี้
‎เราสู้อยู่ 14 ปี

221
00:13:28,003 --> 00:13:34,243
‎และผู้พิพากษาก็ยอมให้เรา
‎แต่ห้ามเราใช้งานอินเทอร์เน็ต

222
00:13:34,963 --> 00:13:37,443
‎ต่อมาคือการอนุญาต
‎ให้มีตู้เย็นในห้องขัง

223
00:13:38,043 --> 00:13:41,203
‎นักโทษจึงสามารถ
‎เก็บอาหารที่มีค่าให้สดใหม่

224
00:13:41,283 --> 00:13:44,243
‎หลังจากนั้น ทุกคน นักโทษ...

225
00:13:44,323 --> 00:13:48,883
‎นักโทษ 6,000 คน
‎นอกจากจะสามารถมีตู้เย็นได้

226
00:13:48,963 --> 00:13:51,443
‎พวกเขายังมีอย่างอื่นเช่นไอ้นี่ได้

227
00:13:51,523 --> 00:13:52,363
‎กาต้มน้ำ

228
00:13:52,443 --> 00:13:55,723
‎- เครื่องเล่น เอ็มพีสาม ของอื่นๆ
‎- ครับ

229
00:13:55,803 --> 00:14:00,683
‎แน่นอน นักโทษต้องซื้อ
‎ของแพงๆ พวกนี้มาเอง

230
00:14:00,763 --> 00:14:04,203
‎อันที่จริง เกือบทุกอย่างในห้องนี้

231
00:14:04,283 --> 00:14:08,963
‎สร้างโดยแม็กซ์และลิเลียน
‎โดยมีครอบครัวออกค่าใช้จ่าย

232
00:14:09,043 --> 00:14:11,603
‎พื้นที่ส่วนตรงนี้

233
00:14:11,683 --> 00:14:13,123
‎เราสร้างมันเอง

234
00:14:14,243 --> 00:14:16,083
‎- ทั้งห้องเลยเหรอ
‎- ครับ

235
00:14:16,163 --> 00:14:18,723
‎โอเค ลิเลียน ผมดื่มกาแฟได้ไหม

236
00:14:18,803 --> 00:14:19,963
‎- ผมอยาก...
‎- ลิเลียน

237
00:14:21,163 --> 00:14:22,523
‎ผมอยากดื่มกาแฟสุดๆ ไปเลย

238
00:14:23,163 --> 00:14:24,723
‎ลิเลียน มาชงกาแฟหน่อย

239
00:14:24,803 --> 00:14:26,963
‎- ที่มันเต็มแล้ว
‎- เดี๋ยวฉันออกไปให้

240
00:14:27,043 --> 00:14:28,243
‎ผมออกมาเพราะเขา...

241
00:14:28,323 --> 00:14:31,443
‎โอเค ที่ไม่พอให้เรายืนกันสามคน โอเค

242
00:14:33,523 --> 00:14:34,963
‎ผมประทับใจมากเลย

243
00:14:35,043 --> 00:14:37,523
‎พวกเขาโดนโทษตลอดชีวิต
‎ไม่มีวันถูกปล่อยตัว

244
00:14:37,603 --> 00:14:41,403
‎มันเลยเป็นหน้าที่ที่พวกเขา
‎จะต้องทำให้ห้องขัง

245
00:14:41,483 --> 00:14:45,683
‎ซึ่งพวกเขาจะต้องใช้ชีวิตที่เหลือ
‎สามารถอยู่อาศัยได้มากขึ้น

246
00:14:46,243 --> 00:14:48,323
‎พวกเขาปูกระเบื้องพื้น ลงยาแนวเอง

247
00:14:48,403 --> 00:14:51,363
‎ฉาบปูนผนังและลงสี ติดตั้งสายไฟฟ้า

248
00:14:51,443 --> 00:14:54,763
‎พวกเขาสร้างครัวเล็กๆ
‎ผมไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้

249
00:14:55,923 --> 00:15:00,003
‎แม็กซ์กับลิเลียนอยู่ในห้องขังเล็กๆ
‎ร่วมกันมาหลายปี

250
00:15:01,563 --> 00:15:04,603
‎งั้นความถนัดของคุณ ลิเลียน
‎ก็คือชงกาแฟสินะ

251
00:15:04,683 --> 00:15:05,843
‎ครับ

252
00:15:07,243 --> 00:15:10,163
‎งั้นงามผมคืออะไร
‎ผมต้องล้างจานหรือเปล่า

253
00:15:10,243 --> 00:15:14,243
‎เพราะคุณชงกาแฟ
‎ส่วนแม็กซิมทำข้าวต้ม

254
00:15:14,763 --> 00:15:19,003
‎หลังกินข้าว ผมจะเก็บโต๊ะ กวาดพื้น
‎ส่วนแม็กซิมจะล้างจาน

255
00:15:19,083 --> 00:15:20,723
‎เราทำกันแบบนั้น

256
00:15:20,803 --> 00:15:25,123
‎เราเลยเข้ากันได้ เราทำแบบนั้นมาตลอด

257
00:15:29,003 --> 00:15:31,803
‎พอบ่ายโมงเป๊ะๆ ยามก็เปิดประตู

258
00:15:38,243 --> 00:15:40,443
‎เราถูกพาไปยังดาดฟ้าของคุก

259
00:15:40,523 --> 00:15:44,043
‎แม็กซ์แนะนำให้ผมรู้จัก
‎นักโทษกลุ่มเล็กๆ

260
00:15:44,563 --> 00:15:48,003
‎ที่ไม่ยอมมีชีวิต
‎อยู่ใต้กฎของแก๊งนักโทษ

261
00:15:51,723 --> 00:15:53,763
‎- สวัสดีทุกคน
‎- สวัสดี

262
00:15:53,843 --> 00:15:56,603
‎เพราะถูกแยกจากประชากรส่วนใหญ่ของคุก

263
00:15:57,123 --> 00:15:59,163
‎นี่จึงเป็นนักโทษแค่กลุ่มเดียว

264
00:15:59,243 --> 00:16:02,523
‎ที่แม็กซ์กับลิเลียน
‎เคยมีปฏิสัมพันธ์ด้วย

265
00:16:02,603 --> 00:16:04,403
‎- ไปกัน
‎- แม็กซ์

266
00:16:04,483 --> 00:16:06,483
‎เราเดินกันในนี้ เราเดินกัน

267
00:16:06,563 --> 00:16:07,843
‎นี่คือการออกกำลังกายเหรอ

268
00:16:07,923 --> 00:16:10,323
‎- ที่นี่ไม่มีบาร์โหน
‎- คุณมีพื้นที่แค่นี้เหรอ

269
00:16:10,403 --> 00:16:12,923
‎ครับ นี่คือพื้นที่ที่เราได้รับ

270
00:16:15,643 --> 00:16:20,323
‎มันน่าเหลือเชื่อที่นักโทษ
‎อยู่ในห้องขัง 22 ชั่วโมงต่อวัน

271
00:16:20,403 --> 00:16:25,123
‎และได้แค่เฉลียงเล็กที่มีกำแพงล้อม
‎เป็นที่ออกกำลังประจำวัน

272
00:16:26,563 --> 00:16:31,323
‎การไม่ยอมให้ได้เห็นท้องฟ้า
‎หรือสัมผัสกับหญ้า

273
00:16:31,403 --> 00:16:34,123
‎มันโหดร้ายและไร้มนุษยธรรมมาก

274
00:16:35,123 --> 00:16:37,563
‎คุณออกไปเหยียบพื้นข้างนอก
‎ครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่

275
00:16:39,003 --> 00:16:40,003
‎ผมจำไม่ได้

276
00:16:40,723 --> 00:16:43,803
‎เราพยายามเดิน เดินไปเรื่อยๆ

277
00:16:43,883 --> 00:16:47,123
‎ครับ เพราะนี่คือโอกาสเดียว
‎ที่คุณจะได้ยืดขา

278
00:16:49,523 --> 00:16:51,363
‎คุณอยู่ที่นี่มานานแค่ไหน

279
00:16:51,443 --> 00:16:52,483
‎ก็ 27 ปี

280
00:16:52,563 --> 00:16:56,403
‎เขาอยู่ที่นี่มา 27 ปี

281
00:16:56,483 --> 00:16:58,083
‎ตั้งแต่ยุคโซเวียต

282
00:17:00,043 --> 00:17:04,923
‎ผมนับจำนวนก้าว
‎เราเดินได้ 32 ก้าว นั่นคือสิ่งที่ผมทำ

283
00:17:05,003 --> 00:17:07,483
‎ทุกครั้งที่ผมเดินไปมาตรงนี้
‎ผมเดิน 32 ก้าว

284
00:17:07,563 --> 00:17:11,723
‎ครั้งต่อไปที่คุณก้าวออกจากประตูบ้าน
‎ลองเดินไป 32 ก้าว

285
00:17:11,803 --> 00:17:16,043
‎และนี่คือสิ่งที่ชายเหล่านี้ทำ
‎ปีแล้วปีเล่า

286
00:17:16,122 --> 00:17:18,122
‎แค่ 32 ก้าว ลองคิดดูสิ

287
00:17:19,362 --> 00:17:21,243
‎ยี่สิบเจ็ดปี

288
00:17:21,323 --> 00:17:22,882
‎ผมเกือบจะเป็นบ้าอยู่แล้ว

289
00:17:23,763 --> 00:17:26,882
‎แต่ขอบคุณพระเจ้าที่ผมยังสติดีอยู่

290
00:17:28,683 --> 00:17:34,763
‎การถูกขังไม่ให้ออกไปสูดอากาศ
‎คือราคาที่คนกลุ่มนี้ต้องจ่าย

291
00:17:34,843 --> 00:17:37,883
‎จากการปฏิเสธกฎของแก๊งนักโทษ

292
00:17:37,963 --> 00:17:41,963
‎เราพยายามจะมีชีวิตตามกฎของคุก

293
00:17:42,043 --> 00:17:43,163
‎และทำตามไบเบิล

294
00:17:44,603 --> 00:17:47,923
‎เราไม่สนับสนุนแก๊ง
‎หรืออะไรแบบนั้น

295
00:17:48,003 --> 00:17:50,763
‎มันมีความเป็นไปได้
‎ที่พวกเขาจะซ้อมเรา

296
00:17:50,843 --> 00:17:52,843
‎เพราะเราไม่อยากร่วมกับพวกเขา

297
00:17:52,923 --> 00:17:55,403
‎คุณไม่อยากคิดแบบพวกเขาอีกแล้ว

298
00:17:55,483 --> 00:17:58,523
‎และถ้าเราอยู่ในแก๊งของพวกเขา

299
00:17:58,603 --> 00:18:03,763
‎ผมก็ไม่มีทางได้เขียน
‎เพื่อเรียกร้องสิทธิ์ของผม

300
00:18:03,843 --> 00:18:06,443
‎- เว้นแต่ลูกพี่จะอนุญาต
‎- ครับ

301
00:18:06,523 --> 00:18:11,123
‎นั่นแหละที่คืออำนาจ
‎ของหัวหน้าแก๊งในคุก

302
00:18:11,203 --> 00:18:14,523
‎ที่ทำให้กลุ่มของแม็กซ์
‎ต้องร้องขอเจ้าหน้าที่

303
00:18:14,603 --> 00:18:17,203
‎เพื่อแยกมาอยู่นอกกฎแก๊ง

304
00:18:17,283 --> 00:18:19,883
‎ตอนที่เราเขียนคำร้อง

305
00:18:19,963 --> 00:18:23,803
‎บอกว่าเราไม่อยาก
‎เป็นส่วนหนึ่งของแก๊ง

306
00:18:24,523 --> 00:18:25,483
‎"ช่วยเราด้วย"

307
00:18:25,563 --> 00:18:30,403
‎สิ่งที่ผอ.คุกทำ

308
00:18:30,483 --> 00:18:34,123
‎คือแยกพวกเรามาอยู่ต่างหาก

309
00:18:34,203 --> 00:18:35,963
‎- ครับ โอเค
‎- ไม่ใช่พวกนั้น

310
00:18:36,043 --> 00:18:39,843
‎- เพื่อคุ้มครองให้พวกคุณปลอดภัย
‎- ใช่

311
00:18:39,923 --> 00:18:46,483
‎ตอนนี้ พอเราถามว่า
‎ทำไมเราออกไปเล่นฟุตบอล

312
00:18:46,563 --> 00:18:48,283
‎วอลเลย์บอลและกีฬาอื่นๆ ไม่ได้

313
00:18:48,363 --> 00:18:52,723
‎เขาตอบผมว่า
‎"เราคุ้มครองคุณตรงนั้นไม่ได้"

314
00:18:55,723 --> 00:18:59,363
‎แม็กซ์กับนักโทษตลอดชีวิตคนอื่นๆ
‎ไม่อยากจะเสียคนไปด้วย

315
00:18:59,443 --> 00:19:03,483
‎พวกเขาอยากทำอย่างอื่น
‎เช่นทำงาน ศึกษาหาความรู้

316
00:19:03,563 --> 00:19:05,603
‎แต่พวกเขาบอกผมว่า
‎เราทำอย่างนั้นไม่ได้

317
00:19:05,683 --> 00:19:09,163
‎หัวหน้าแก๊งอาชญากรรมเหล่านี้
‎ล้วนแต่ร่ำรวยมาก

318
00:19:09,243 --> 00:19:13,643
‎พวกเขาจ่ายเงินเพื่อให้ได้ใช้
‎สิ่งอำนวยความสะดวกในคุก

319
00:19:13,723 --> 00:19:16,483
‎มีอิทธิพลและอำนาจควบคุม

320
00:19:16,563 --> 00:19:18,923
‎และแม็กซ์กับคนอื่นๆ
‎ก็ไม่อยากจะข้องแวะด้วย

321
00:19:19,003 --> 00:19:25,003
‎เพราะอย่างนั้นพวกเขาจึงถูกแบ่งแยก
‎และเหมือนได้รับโทษสองชั้น

322
00:19:33,363 --> 00:19:38,603
‎กลุ่มที่ปฏิเสธแก๊งของแม็กซ์
‎ใช้เวลาในห้องขังนานกว่าคนอื่นๆ

323
00:19:40,443 --> 00:19:43,363
‎การจ้องกำแพงสี่ด้าน
‎เป็นเวลาหลายชั่วโมง

324
00:19:43,443 --> 00:19:46,803
‎ทำให้นึกถึงตอนที่ผมติดคุก

325
00:19:46,883 --> 00:19:49,883
‎และรู้สึกสิ้นหวังอย่างไม่สิ้นสุด

326
00:19:56,123 --> 00:19:59,243
‎(วันที่ 3)

327
00:19:59,323 --> 00:20:01,723
‎วันที่สามของผมที่คุกเรซินา

328
00:20:02,603 --> 00:20:07,843
‎อีกครั้งที่ช่วงเวลายามเช้ามาถึง
‎ตอนที่นาฬิกาใกล้จะบอกเวลามื้อเที่ยง

329
00:20:17,603 --> 00:20:21,283
‎อาหารที่คุกจัดให้ชวนแหวะเอามากๆ

330
00:20:21,363 --> 00:20:26,123
‎เพื่อนร่วมห้องของผมแทบไม่กินมัน
‎แต่แม็กซ์มีทางรอดอยู่

331
00:20:26,203 --> 00:20:30,403
‎ผมนั่งอยู่ในห้องขัง
‎รอให้แม็กซ์กลับมา

332
00:20:30,923 --> 00:20:32,523
‎เขาไปรับพัสดุ

333
00:20:33,563 --> 00:20:35,763
‎ในที่แบบนี้ซึ่งขาดทรัพยากร

334
00:20:36,363 --> 00:20:40,683
‎ของที่ครอบครัวส่งมาให้สำคัญมาก

335
00:20:45,523 --> 00:20:47,083
‎ผมเอาอาหารมาแล้ว

336
00:20:47,163 --> 00:20:48,523
‎ของใช้เพียบเลย

337
00:20:48,603 --> 00:20:50,643
‎เซอร์ไพรส์ๆ

338
00:20:50,723 --> 00:20:53,163
‎ผมได้รับของกินจากพ่อแม่

339
00:20:55,323 --> 00:20:58,123
‎มันมาวันนี้
‎หรือพวกเขาเก็บเอาไว้ก่อนสองสามวัน

340
00:20:58,203 --> 00:21:01,963
‎ไม่ พวกท่านส่งพัสดุ
‎ผ่านทางไปรษณีย์มาให้ผม

341
00:21:02,763 --> 00:21:06,523
‎ปกติพวกท่านจะส่งวันจันทร์

342
00:21:06,603 --> 00:21:08,923
‎ผมจะได้รับในวันอังคาร

343
00:21:09,003 --> 00:21:11,163
‎โอเค คุณได้บอกไหมว่าให้ส่งอะไรมา

344
00:21:11,243 --> 00:21:15,043
‎บอกเมื่อนานแล้ว
‎แต่พวกท่านรู้ว่าผมต้องการอะไร

345
00:21:15,843 --> 00:21:18,763
‎กล่องพัสดุจะใหญ่หรือเล็ก
‎แค่ไหนก็ได้หรือเปล่า

346
00:21:18,843 --> 00:21:23,523
‎จะเป็นกล่องขนาดแค่นี้ก็ได้
‎หรือขนาดเท่านี้

347
00:21:23,603 --> 00:21:24,563
‎โอเค

348
00:21:24,643 --> 00:21:28,483
‎เราสามารถรับได้หนึ่งกล่อง
‎จากหนึ่งคนต่อหนึ่งสัปดาห์

349
00:21:28,563 --> 00:21:32,123
‎โอเค งั้นแม่กับน้องสาว
‎ก็สามารถส่งถึงคุณแยกกันได้

350
00:21:32,203 --> 00:21:33,283
‎ใช่

351
00:21:34,243 --> 00:21:36,083
‎ให้ตาย เหมือนโดนเอาใจเลย

352
00:21:36,603 --> 00:21:37,683
‎พ่อแม่ผมแก่แล้ว

353
00:21:38,323 --> 00:21:41,803
‎พ่อผม 81 ส่วนแม่ผม 71

354
00:21:42,443 --> 00:21:44,403
‎พวกเขาเกษียณแล้ว
‎ไม่ได้ทำงาน หรือว่า...

355
00:21:44,483 --> 00:21:50,323
‎ครับ แต่พวกท่านช่วยเท่าที่ช่วยได้

356
00:21:51,963 --> 00:21:55,963
‎นักโทษตลอดชีวิตอย่างแม็กซ์ถูกห้าม
‎ไม่ให้ทำงานที่ได้ค่าตอบแทนในคุก

357
00:21:56,523 --> 00:22:00,003
‎จึงต้องพึ่งพาครอบครัว
‎เรื่องปัจจัยยังชีพพื้นฐาน

358
00:22:00,683 --> 00:22:04,203
‎แคมเปญล่าสุดของเขา
‎คือการขออนุญาตทำงาน

359
00:22:04,283 --> 00:22:08,723
‎เขาจะได้สามารถซื้ออาหารดีๆ
‎ยามที่พ่อแม่ไม่มีกำลัง

360
00:22:08,803 --> 00:22:10,403
‎จะสนับสนุนได้

361
00:22:19,203 --> 00:22:22,363
‎(วันที่ 4)

362
00:22:22,443 --> 00:22:25,163
‎หลังจากอยู่ที่คุกเรซินาไม่กี่วัน

363
00:22:25,243 --> 00:22:29,683
‎ผมก็รู้สึกได้ถึงความกดดัน
‎จากการอยู่ในที่ปิดเป็นเวลานาน

364
00:22:32,523 --> 00:22:35,923
‎นักโทษกลุ่มของเรา
‎ไปเล่นฟุตบอลที่สนามไม่ได้

365
00:22:36,483 --> 00:22:40,563
‎แต่เมื่อทางคุกอนุญาต
‎มันยังมีกีฬาในร่มที่เราเล่นได้

366
00:22:41,643 --> 00:22:45,403
‎ผมถูกพาออกจากห้องขัง
‎เพื่อไปยังพื้นที่สันทนาการ

367
00:22:45,483 --> 00:22:48,003
‎ซึ่งผมเข้าใจว่าผมสามารถเล่นปิงปอง

368
00:22:48,083 --> 00:22:49,723
‎กับนักโทษคนอื่นๆ ได้

369
00:22:49,803 --> 00:22:51,283
‎ดูรอบๆ สิ

370
00:22:51,363 --> 00:22:54,643
‎เฉลียงตรงนี้คือที่ที่
‎นักโทษตลอดชีวิตบางคน

371
00:22:54,723 --> 00:22:56,203
‎อยู่กัน

372
00:22:57,283 --> 00:23:00,803
‎ผมกำลังพูดถึงเรื่องนี้
‎ความกว้างของเฉลียงนี้

373
00:23:05,243 --> 00:23:07,403
‎สวัสดี อ้าว เป็นไงบ้าง ผมจำ...

374
00:23:07,483 --> 00:23:10,723
‎ผมจำคุณไม่ได้เลยพอคุณไม่ได้ใส่หมวก

375
00:23:10,803 --> 00:23:13,203
‎เขาเล่นปิงปองเก่งมากเลยล่ะ

376
00:23:13,283 --> 00:23:14,403
‎เล่นกับเขาก่อนสิ

377
00:23:14,483 --> 00:23:15,363
‎ได้ มาเลย

378
00:23:15,443 --> 00:23:17,603
‎- เขารอคุณอยู่
‎- เขารอผมอยู่สินะ

379
00:23:18,363 --> 00:23:20,083
‎ผมหวังจะได้ 3 จาก 11 แต้ม

380
00:23:20,163 --> 00:23:22,443
‎เขาเล่นปิงปองมา 27 ปีแล้ว

381
00:23:22,523 --> 00:23:25,603
‎ส่วนผมเล่นตอนอยู่ในคุก
‎เมื่อ 12 ปีก่อน

382
00:23:25,683 --> 00:23:28,883
‎เขามีประสบการณ์ 27 ปี
‎มาดูกันมาผมจะได้สามแต้มไหม

383
00:23:31,003 --> 00:23:32,923
‎อังกฤษกับมอลโดวา
‎เตรียมใจแพ้ซะ

384
00:23:33,003 --> 00:23:36,483
‎เข้าใจแล้ว
‎แต่ฟุตบอลเราเก่งกว่านะ

385
00:23:40,083 --> 00:23:42,723
‎ดูเหมือนผมจะถูกจับคู่
‎กับแชมป์ท้องถิ่น

386
00:23:45,963 --> 00:23:49,123
‎ออมมือหน่อย ออมมือให้เขาหน่อย

387
00:23:51,003 --> 00:23:52,483
‎รุนแรงเหลือเกิน

388
00:23:53,203 --> 00:23:55,403
‎คุณได้มาเล่นปิงปองบ่อยแค่ไหน

389
00:23:55,483 --> 00:23:56,843
‎สองครั้งต่อสัปดาห์

390
00:23:57,403 --> 00:23:58,883
‎- โอเค
‎- เป็นเวลาสามชั่วโมง

391
00:24:04,083 --> 00:24:06,203
‎เจ็บปวดชะมัดเลย

392
00:24:14,323 --> 00:24:15,923
‎หนึ่ง หนึ่งแต้ม

393
00:24:17,043 --> 00:24:18,843
‎โต๊ะนี้ไม่ดีเท่าไร

394
00:24:18,923 --> 00:24:20,803
‎ใช่ ผมถึงได้แพ้ไง

395
00:24:34,123 --> 00:24:35,323
‎รู้ไหมเรื่องหนึ่ง...

396
00:24:36,523 --> 00:24:38,723
‎ที่อยู่เหนือไปจากปิงปอง...

397
00:24:40,283 --> 00:24:42,883
‎คือการที่พวกเขามีรอยยิ้มบนใบหน้า

398
00:24:42,963 --> 00:24:45,643
‎และนี่ไม่ใช่ที่ที่เรา
‎จะมีรอยยิ้มได้บ่อยๆ

399
00:24:45,723 --> 00:24:46,563
‎ก็เห็นกันอยู่

400
00:24:46,643 --> 00:24:49,363
‎มันคือทางหลบหนีความเป็นจริง

401
00:24:49,443 --> 00:24:54,043
‎มันคือช่วงเวลาที่พวกเขา
‎สามารถลืมสภาพแวดล้อม

402
00:24:54,123 --> 00:24:58,843
‎นี่คือสิ่งที่พวกเขาทำเพื่อออกแรง
‎ให้คลายความขมขื่นและความเครียด

403
00:25:01,883 --> 00:25:06,243
‎นักโทษตลอดชีวิตที่เรซินารู้ว่า
‎ภายใต้ระบบกฎหมายของมอลโดวา

404
00:25:06,323 --> 00:25:10,523
‎พวกเขาไม่มีวันเป็นอิสระ
‎ไม่ว่าจะปรับปรุงตัวหรือไม่

405
00:25:12,443 --> 00:25:16,723
‎โจทย์ที่ใหญ่ที่สุดของแม็กซ์
‎คือการเปลี่ยนกฎคำตัดสิน

406
00:25:19,243 --> 00:25:21,123
‎เขาแนะนำให้ผมรู้จักเซอร์เก้

407
00:25:21,803 --> 00:25:24,643
‎คนที่ถูกขังอยู่ในคุกมา 20 ปีแล้ว

408
00:25:26,683 --> 00:25:28,443
‎คุณติดคุกตั้งแต่อายุเท่าไร

409
00:25:29,403 --> 00:25:30,963
‎สิบเก้าครับ

410
00:25:31,043 --> 00:25:33,683
‎โทษตลอดชีวิตฐานฆาตกรรมเหรอ

411
00:25:33,763 --> 00:25:35,203
‎- ครับ
‎- อือ

412
00:25:35,763 --> 00:25:38,003
‎ผมไม่ได้มีส่วนในการฆ่าโดยตรง

413
00:25:38,083 --> 00:25:39,963
‎เขาแค่ร่วมก่อเหตุ

414
00:25:40,043 --> 00:25:43,083
‎มีผู้ชายสามคน เขาเป็นคนขับรถ

415
00:25:43,163 --> 00:25:45,083
‎- เขาขับรถเหรอ
‎- ใช่

416
00:25:45,163 --> 00:25:50,363
‎แต่เขาไม่ได้ร่วมฆ่าโดยตรง

417
00:25:50,443 --> 00:25:54,163
‎งั้นผู้พิพากษากับนักการเมือง
‎ก็ไม่บอกคุณว่า

418
00:25:54,243 --> 00:25:56,443
‎"เซอร์เก้ คุณต้องรับโทษ 25 ปี

419
00:25:56,523 --> 00:25:58,603
‎จากนั้นค่อยพิจารณาปล่อยตัว" เหรอ

420
00:25:58,683 --> 00:26:00,243
‎- หรือ 20 ปี
‎- ไม่

421
00:26:00,323 --> 00:26:02,643
‎- ไม่เหรอ
‎- มีแค่ 30 ปีสำหรับเราทั้งหมด

422
00:26:02,723 --> 00:26:04,923
‎- ตลอดชีวิตก็คือ 30 ปีอย่างน้อย
‎- ใช่

423
00:26:05,003 --> 00:26:06,323
‎เป็นอย่างน้อย ใช่

424
00:26:06,403 --> 00:26:11,723
‎ไม่มีนักโทษตลอดชีวิตคนไหนในชาติเรา
‎เคยถูกปล่อยตัว

425
00:26:12,443 --> 00:26:17,043
‎ไม่กี่ปีก่อน นักโทษเหล่านี้
‎เคยคิดว่าจะมีทางช่วยชีวิต

426
00:26:18,283 --> 00:26:21,163
‎ในปี 2016

427
00:26:21,643 --> 00:26:25,323
‎นักการเมืองของเราออกกฎหมายยุโรป

428
00:26:26,523 --> 00:26:29,323
‎ซึ่งให้โอกาสกับเยาวชน

429
00:26:29,403 --> 00:26:35,603
‎ที่ก่ออาชญากรรม
‎ระหว่างอายุ 18 ถึง 21

430
00:26:35,683 --> 00:26:37,563
‎สามารถรับโทษเบากว่าได้

431
00:26:38,363 --> 00:26:40,483
‎- กฎหมายนี้ใช้กับทุกคน
‎- โอเค

432
00:26:40,563 --> 00:26:45,683
‎แต่ผู้พิพากษาบอกกับเรา
‎บอกเขา และบอกผมด้วยว่า

433
00:26:45,763 --> 00:26:50,803
‎"พวกคุณเป็นนักโทษตลอดชีวิต
‎กฎหมายนี้ใช้ไม่ได้กับคุณ"

434
00:26:50,883 --> 00:26:52,083
‎มันแปลกมาก

435
00:26:52,163 --> 00:26:56,003
‎มันบังคับใช้กับทุกคน
‎แต่ไม่ใช่กับเรา

436
00:26:57,403 --> 00:26:58,803
‎มันเลยมีคำถามเกิดขึ้น

437
00:26:59,523 --> 00:27:02,363
‎เป้าหมายจริงๆ
‎ในการลงโทษอาชญากรคืออะไร

438
00:27:03,003 --> 00:27:05,763
‎เพื่อให้คนมาตายในคุกเหรอ

439
00:27:07,003 --> 00:27:07,883
‎แปลกมากๆ

440
00:27:11,843 --> 00:27:15,403
‎แม็กซ์กับเซอร์เก้ยื่นอุทธรณ์
‎ขอลดโทษตลอดชีวิตของพวกเขา

441
00:27:15,483 --> 00:27:18,843
‎แต่จนถึงตอนนี้
‎คำร้องของพวกเขายังถูกปฏิเสธ

442
00:27:19,523 --> 00:27:24,123
‎พวกเขาจึงอาจต้องใช้ชีวิตที่เหลือ
‎อยู่ในคุกเรซินา

443
00:27:24,203 --> 00:27:27,323
‎ถูกขัง 22 ชั่วโมงต่อวัน

444
00:27:31,563 --> 00:27:34,483
‎หลังเล่นปิงปอง
‎พวกเราผ่านหน้าต่างบานเดียว

445
00:27:34,563 --> 00:27:38,523
‎ที่นักโทษทางตึกปีกของผม
‎จะสามารถเห็นโลกภายนอกได้

446
00:27:40,563 --> 00:27:43,283
‎มันเหมือนใกล้แต่ก็แสนไกล
‎อิสรภาพมันอยู่แค่นั้น

447
00:27:44,043 --> 00:27:48,603
‎ปีแรกที่ผมมาที่นี่
‎มันอาจทำให้ผมรู้สึกเจ็บใจ

448
00:27:49,163 --> 00:27:51,883
‎แต่เมื่อผมตระหนักว่า
‎ผมโดนโทษตลอดชีวิต...

449
00:27:53,723 --> 00:27:54,563
‎ผมเข้าใจมัน

450
00:27:54,643 --> 00:27:55,923
‎หมายความว่าไง

451
00:27:56,723 --> 00:27:59,963
‎เพราะเมื่อคุณมีระยะต้องโทษ
‎สมมติว่าหลายปี

452
00:28:00,043 --> 00:28:03,163
‎มันมีความเป็นไปได้
‎ที่คุณจะออกไปที่นั่น

453
00:28:03,243 --> 00:28:05,723
‎แต่เมื่อโดนโทษตลอดชีวิต
‎คุณไม่มีโอกาสเลย

454
00:28:07,843 --> 00:28:10,403
‎โอกาสของเราน้อยมาก

455
00:28:10,483 --> 00:28:14,003
‎และผมไม่คิดว่ามันคือโอกาสจริงๆ

456
00:28:18,643 --> 00:28:22,643
‎เมื่อคุณมองตาของพวกเขา
‎ในนั้นมันไม่มีความหวัง

457
00:28:24,523 --> 00:28:26,323
‎และผมรู้ว่าความรู้สึกนั้นเป็นยังไง

458
00:28:26,403 --> 00:28:31,403
‎เวลาที่คุณไม่รู้ว่า
‎คุณจะมีโอกาสได้ออกจากคุกหรือไม่

459
00:28:32,163 --> 00:28:36,003
‎ไม่มีชายหรือหญิงคนไหนบนโลก
‎ควรอยู่อย่างสิ้นหวัง

460
00:28:36,083 --> 00:28:37,643
‎แต่พวกเขาก็สิ้นหวัง

461
00:28:37,723 --> 00:28:42,603
‎พวกเขาอยากได้บางอย่างที่บอกว่า
‎"สักวันคุณจะถูกปล่อยตัว"

462
00:28:43,803 --> 00:28:46,723
‎ตอนที่พวกเขาเหม่อมองความว่างเปล่า
‎มันไร้ซึ่งความหวัง

463
00:28:52,563 --> 00:28:54,563
‎(วันที่ 5)

464
00:28:54,643 --> 00:28:57,203
‎แคมเปญของแม็กซ์
‎มอบเป้าหมายในชีวิตให้เขา

465
00:28:57,763 --> 00:29:00,283
‎และวันนี้ ผมก็มาพบ
‎นักโทษตลอดชีวิตใจสู้สองคน

466
00:29:00,923 --> 00:29:03,323
‎ซึ่งอาศัยอยู่ในพื้นที่ที่แก๊งคุมอยู่

467
00:29:03,403 --> 00:29:05,643
‎คนที่ได้ค้นพบหนทางอยู่รอดเช่นกัน

468
00:29:06,603 --> 00:29:10,643
‎เหมือนนักโทษตลอดชีวิตคนอื่นๆ
‎พวกเขาทำงานหาเงินไม่ได้

469
00:29:11,603 --> 00:29:14,283
‎แต่ด้วยทรัพยากร
‎และอุปกรณ์ที่พวกเขามี

470
00:29:14,363 --> 00:29:17,803
‎พวกเขาได้สร้างโรงไม้ขึ้นมาจากศูนย์

471
00:29:20,123 --> 00:29:22,203
‎จากที่นี่ ผมมองเห็นสนาม

472
00:29:22,283 --> 00:29:26,363
‎ที่ซึ่งนักโทษที่ทำตามกฎของแก๊ง
‎สามารถออกไปเล่นฟุตบอล

473
00:29:28,283 --> 00:29:29,123
‎อนาโทล

474
00:29:29,203 --> 00:29:31,003
‎- ราฟาเอล อนาโทล
‎- อนาโทล

475
00:29:31,083 --> 00:29:31,923
‎ครับ

476
00:29:32,003 --> 00:29:33,603
‎- และนี่คือ
‎- ดีม่า

477
00:29:33,683 --> 00:29:35,203
‎- ดีม่า
‎- ดีม่า

478
00:29:38,283 --> 00:29:43,123
‎เราใช้เครื่องมือนี้แกะสลักรูปทรงไม้

479
00:29:45,643 --> 00:29:47,923
‎ส่วนชิ้นนี้ใช้ตัด

480
00:29:51,523 --> 00:29:55,443
‎ผมกลัวจังว่าอุปกรณ์
‎จะปลิวมาโดนหน้าผมหรือหน้าเขา

481
00:29:55,523 --> 00:30:00,243
‎แต่เขาไม่ใส่อุปกรณ์ป้องกัน
‎แปลว่าเขาเชื่อมั่นในฝีมือตัวเอง

482
00:30:04,363 --> 00:30:08,243
‎ทางคุกไม่ได้มีสถานที่ให้
‎ฉะนั้นคนเหล่านี้

483
00:30:09,883 --> 00:30:11,763
‎จึงเริ่มต้นด้วยตัวเอง

484
00:30:12,923 --> 00:30:14,563
‎และสร้างโรงไม้ขึ้นมา

485
00:30:14,643 --> 00:30:17,323
‎ที่ที่พวกเขาสามารถหนีมาจากห้องขัง

486
00:30:21,363 --> 00:30:23,803
‎เรากำลังทำกล่องใส่อัญมณี

487
00:30:24,363 --> 00:30:26,803
‎สอนผมหน่อยสิ ผมจะลองดู

488
00:30:26,883 --> 00:30:28,123
‎แบบนี้

489
00:30:30,843 --> 00:30:33,163
‎ครับ โอเค ตรงกลางทำแบบนั้นนี่เอง

490
00:30:34,203 --> 00:30:35,043
‎โอเค

491
00:30:39,923 --> 00:30:40,963
‎โอเค

492
00:30:41,043 --> 00:30:43,643
‎แบบนี้ๆ เอามือจับตรงนี้ แบบนี้

493
00:30:43,723 --> 00:30:45,683
‎ได้ โอเค

494
00:30:47,203 --> 00:30:50,803
‎คุณต้องออกแรงเหมือนกันนะเนี่ย
‎มันแข็งมากเลย

495
00:30:51,843 --> 00:30:54,643
‎พอเสร็จแล้ว
‎คุณทำยังไงกับพวกมันต่อ

496
00:30:54,723 --> 00:30:57,523
‎ก่อนโควิดระบาด

497
00:30:57,603 --> 00:31:03,603
‎ทางคุกจะเอาไปประมูลให้เรา

498
00:31:03,683 --> 00:31:09,363
‎พวกเขาให้เงินเรา 50 เปอร์เซ็นต์
‎โดยใส่เข้าไปในบัญชีคุก

499
00:31:10,083 --> 00:31:15,763
‎ไม่ๆ จากตรงนี้ แบบนี้
‎คุณควรทำแบบนี้

500
00:31:15,843 --> 00:31:17,043
‎เข้าใจแล้ว

501
00:31:17,123 --> 00:31:18,563
‎มันจะออกมาเหมือนตรงนี้

502
00:31:18,643 --> 00:31:20,363
‎ประมาณว่า โอเค

503
00:31:21,003 --> 00:31:23,643
‎คุณทำยังไงกับ 50 เปอร์เซ็นต์ที่ได้

504
00:31:24,563 --> 00:31:28,443
‎เราเอามาจ่ายค่าไฟฟ้าที่นี่

505
00:31:28,523 --> 00:31:30,803
‎และซื้อของจากตลาด

506
00:31:31,763 --> 00:31:33,763
‎อยู่ที่นี่เราต้องใช้เงิน

507
00:31:34,723 --> 00:31:35,963
‎มือผมมัน...

508
00:31:36,043 --> 00:31:37,763
‎ดูสิ ข้างนี้แดงแจ๋แล้ว

509
00:31:37,843 --> 00:31:39,923
‎มันร้อนด้วย มือคุณแข็งแรงมาก

510
00:31:42,803 --> 00:31:46,683
‎ดีม่าต้องโทษฐานฆาตกรรมสองศพ
‎สมัยยังเป็นหนุ่ม

511
00:31:47,603 --> 00:31:49,683
‎คุณอยู่ในคุกนี้มานานแค่ไหนแล้ว

512
00:31:50,243 --> 00:31:51,443
‎อยู่มา 26 ปีแล้ว

513
00:31:52,363 --> 00:31:54,963
‎คุณอยู่ในคุกมา 26 ปีแล้ว

514
00:31:55,603 --> 00:31:57,803
‎และ 20 ปีในเรซินาแห่งนี้

515
00:31:59,763 --> 00:32:02,283
‎ผมมาที่นี่ห้าวันต่อสัปดาห์

516
00:32:03,083 --> 00:32:06,163
‎มันช่วยให้ความคิดปลอดโปร่ง

517
00:32:06,843 --> 00:32:09,243
‎คุณได้อยู่ลำพังกับเครื่องมือ
‎และกับสิ่งที่ทำ

518
00:32:10,203 --> 00:32:11,643
‎นี่คือความสุข

519
00:32:12,923 --> 00:32:16,883
‎จะถูกขังหรือเป็นอิสระ
‎เราก็ต้องทำงาน

520
00:32:16,963 --> 00:32:18,203
‎มันทำให้เราเป็นมนุษย์

521
00:32:20,923 --> 00:32:25,003
‎วิเศษจริงๆ ที่ได้เห็นว่า
‎ใต้ระบอบเรือนจำที่โหดร้ายแบบนี้

522
00:32:25,083 --> 00:32:28,403
‎ยังมีการทำธุรกิจและความสร้างสรรค์

523
00:32:29,043 --> 00:32:32,003
‎นักโทษตลอดชีวิตทุกคน
‎ต้องการบางสิ่งเพื่อให้อยู่รอด

524
00:32:32,683 --> 00:32:34,603
‎ผมเรียนกฎหมายตอนอยู่ในคุก

525
00:32:36,643 --> 00:32:40,803
‎พอกลับมาที่ห้อง ลิเลียนให้ผมดูว่า
‎เขารับมือกับโทษของเขายังไง

526
00:32:44,163 --> 00:32:46,443
‎ผมมีสมุดอยู่

527
00:32:46,523 --> 00:32:51,723
‎ผมเขียนเรื่องชีวิตผม
‎เขียนถึงอดีตของผม

528
00:32:51,803 --> 00:32:54,683
‎ผมเขียนถึงปัจจุบันของผม
‎ถึงอนาคตของผม

529
00:32:55,963 --> 00:32:57,243
‎ทุกอย่างเลย

530
00:32:57,323 --> 00:32:59,443
‎นี่เหมือนไดอารี่สินะ

531
00:32:59,963 --> 00:33:03,843
‎ผมใส่จิตวิญญาณลงไป ใส่หัวใจลงไป

532
00:33:03,923 --> 00:33:10,043
‎ทุกคำเขียนด้วยน้ำตา
‎ที่เป็นสายเลือด เพราะ...

533
00:33:11,083 --> 00:33:13,203
‎สำหรับผม มีแต่ความคิดถึงครอบครัว

534
00:33:15,043 --> 00:33:18,123
‎ผมชอบดนตรีมาก

535
00:33:19,723 --> 00:33:22,563
‎ลิเลียนยังเป็นนักแต่งเพลงด้วย

536
00:33:23,523 --> 00:33:26,723
‎นั่นคือสิ่งที่คุณเก็บไว้ใต้เตียง
‎เครื่องเล่นดนตรี

537
00:33:26,803 --> 00:33:27,763
‎ครับ

538
00:33:27,843 --> 00:33:30,523
‎เขาจะใช้เวลาอยากร้องเพลง

539
00:33:31,443 --> 00:33:33,443
‎คุณเคยร่วมร้องเพลงคู่กับเขาไหม

540
00:33:33,523 --> 00:33:36,083
‎ไม่ ผมไม่ร้องเพลงเลย

541
00:33:36,163 --> 00:33:37,323
‎เสียงผมใช้ไม่ได้

542
00:33:38,963 --> 00:33:42,643
‎เชื่อไหมว่าเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น
‎ในตึกนักโทษตลอดชีวิต

543
00:33:43,283 --> 00:33:45,763
‎กับนักโทษที่ไม่มีวันได้เป็นอิสระ

544
00:33:47,483 --> 00:33:51,483
‎ผมไม่อยากรบกวนนักโทษคนอื่น
‎ผมจะเบาเสียงลงหน่อย

545
00:33:57,643 --> 00:34:00,483
‎มีเสียงล่องลอยมาตามสายลม

546
00:34:02,563 --> 00:34:05,923
‎มันคล้ายเสียงกระซิบของเธอ ที่รัก

547
00:34:07,643 --> 00:34:10,403
‎เธอทิ้งฉันไปนานแสนนาน

548
00:34:12,603 --> 00:34:15,523
‎ดวงใจที่เศร้าสร้อยและมีแผลของฉัน

549
00:34:17,722 --> 00:34:19,403
‎เธอทิ้งฉันไปนานแสนนาน...

550
00:34:19,483 --> 00:34:20,843
‎ผมประทับใจ

551
00:34:21,843 --> 00:34:23,603
‎ผมอยากร่วมด้วย

552
00:34:23,682 --> 00:34:25,443
‎ดวงใจที่เศร้าสร้อยและมีแผลของฉัน

553
00:34:27,563 --> 00:34:30,523
‎มีเสียงล่องลอยมาตามสายลม

554
00:34:32,923 --> 00:34:36,003
‎มันคล้ายเสียงกระซิบของเธอ ที่รัก

555
00:34:38,043 --> 00:34:41,163
‎ฉันได้เสียงความรักเธอผ่านสายลม

556
00:34:42,923 --> 00:34:45,803
‎มันคล้ายเสียงกระซิบของเธอ

557
00:34:45,883 --> 00:34:47,123
‎ยอดเลย

558
00:34:47,762 --> 00:34:50,843
‎น้ำตาของฉันแห้งเหือดแล้ว

559
00:34:52,843 --> 00:34:56,443
‎น้ำตาแห่งรัก
‎ที่ครั้งหนึ่งเคยหลั่งไหล

560
00:34:57,843 --> 00:34:59,843
‎ลิเลียน มันช่วยให้คุณ
‎หนีความทุกข์ได้ไหม

561
00:34:59,923 --> 00:35:04,443
‎ผมไม่คิดว่าอะไรจะช่วยได้

562
00:35:04,523 --> 00:35:08,003
‎ผมอยู่กับมันมา 18 ปีแล้ว

563
00:35:08,083 --> 00:35:11,043
‎ความเจ็บปวดข้างในของผม

564
00:35:11,803 --> 00:35:13,123
‎ความทรมานของผม

565
00:35:14,083 --> 00:35:17,003
‎ผมต้องอยู่กับมัน
‎ความหวังเดียวของผมคือพระเจ้า

566
00:35:23,723 --> 00:35:25,443
‎สมัยที่ผมอยู่ในคุก

567
00:35:25,523 --> 00:35:29,163
‎ผมเจอทั้งนักโทษ
‎ที่ทรมานกับความผิดที่ก่อ

568
00:35:29,243 --> 00:35:32,003
‎และคนที่ไม่มีความรู้สึกผิดเลย

569
00:35:33,523 --> 00:35:36,723
‎จนถึงตอนนี้ ผมยังไม่ได้ถามลิเลียน
‎ว่าเขาไปทำอะไรมา

570
00:35:37,523 --> 00:35:39,963
‎และเขารู้สึกยังไงกับมัน

571
00:35:44,563 --> 00:35:47,883
‎(วันที่ 6)

572
00:35:52,243 --> 00:35:56,523
‎วันนี้หน้าที่ผมคือช่วยลิเลียน
‎เตรียมอาหารเย็น

573
00:35:59,923 --> 00:36:01,923
‎คุณให้งานยากผมทำซะแล้ว

574
00:36:02,003 --> 00:36:05,763
‎หือ นี่มันง่ายที่สุด
‎ที่ผมจะหาให้คุณทำได้แล้วนะ

575
00:36:05,843 --> 00:36:08,203
‎คุณอยากให้ผมหั่นแบบที่คุณหั่น

576
00:36:09,123 --> 00:36:13,883
‎ลิเลียนจ้องผมตาเป็นมัน
‎ไม่ให้ผมทำอาหารเสียเปล่า

577
00:36:14,723 --> 00:36:16,003
‎ห่วงเทคนิคของผมเหรอ

578
00:36:16,603 --> 00:36:17,603
‎เล็กกว่านี้หน่อย

579
00:36:19,243 --> 00:36:22,563
‎ผมอยากรู้ว่าทำไม
‎คุณต้องทำให้มันกินไม่ได้ด้วย

580
00:36:24,963 --> 00:36:28,283
‎คุณจะเล่าให้ผมฟังไหม
‎ว่าทำไมคุณถึงติดคุก

581
00:36:28,363 --> 00:36:29,483
‎ผมอยากรู้จริงๆ

582
00:36:32,003 --> 00:36:37,083
‎ผมฆ่าผู้หญิงคนหนึ่งกับหลานสาว

583
00:36:39,243 --> 00:36:41,963
‎ผมควรไถนาให้พวกเธอ
‎ตัดฟืน ช่วยพวกเธอ

584
00:36:42,923 --> 00:36:46,403
‎สาเหตุเป็นเพราะแอลกอฮอล์

585
00:36:48,363 --> 00:36:49,803
‎ตอนนั้นพวกเธออายุเท่าไร

586
00:36:50,483 --> 00:36:53,763
‎หลานสาวคนนั้น

587
00:36:54,603 --> 00:36:57,523
‎น่าจะ 17 หรือ 18

588
00:37:00,123 --> 00:37:01,963
‎ส่วนคุณยาย

589
00:37:02,723 --> 00:37:06,323
‎คง 60 หรือไม่ก็ 55 ล่ะมั้ง
‎ผมจำไม่ได้แล้ว

590
00:37:08,243 --> 00:37:12,163
‎ผมรู้ว่าตอนนั้นคุณเมา
‎แต่คุณฆ่าพวกเธอยังไง

591
00:37:12,723 --> 00:37:13,803
‎เกิดอะไรขึ้น

592
00:37:14,483 --> 00:37:16,243
‎เด็กผู้หญิงถูกรัดคอ

593
00:37:17,363 --> 00:37:20,923
‎ส่วนคุณยายถูกก้อนหินฟาดหัว

594
00:37:22,203 --> 00:37:23,043
‎แบบนั้นแหละ

595
00:37:23,123 --> 00:37:26,683
‎คุณทำแบบนั้นทำไม ลิเลียน คุณ...

596
00:37:27,523 --> 00:37:31,563
‎ในวันที่ผมได้รู้จักคุณ
‎คุณดูไม่เหมือนกับ

597
00:37:31,643 --> 00:37:35,403
‎คนที่จะทำเรื่องน่ากลัวแบบนั้นได้

598
00:37:35,483 --> 00:37:41,363
‎ผมก็ยังอธิบายกับตัวเองไม่ได้
‎ว่าทำไมมันถึงเกิดขึ้น

599
00:37:42,443 --> 00:37:44,523
‎ผมเคยมีทุกอย่าง รู้ไหม

600
00:37:44,603 --> 00:37:45,763
‎แอลกอฮอล์ไง

601
00:37:45,843 --> 00:37:48,843
‎ปัญหาร้ายแรงต่างๆ ในโลก
‎เกิดขึ้นเพราะแอลกอฮอล์

602
00:37:58,523 --> 00:38:02,323
‎ผมขอให้ยามปล่อยตัวผม
‎ออกจากห้องขังสักครู่

603
00:38:09,323 --> 00:38:10,683
‎ผมคาดไม่ถึง

604
00:38:10,763 --> 00:38:13,963
‎ผมไม่รู้ว่ามันทำให้ผมตกใจหรือแปลกใจ

605
00:38:14,683 --> 00:38:17,883
‎เขาฆ่าคนสองคน
‎หญิงแก่และเด็กสาว

606
00:38:19,323 --> 00:38:22,723
‎คำสอนโบราณว่าไว้
‎"อย่าดูคนที่ภายนอก"

607
00:38:22,803 --> 00:38:24,443
‎นั่นคือสิ่งที่ผมพยายามทำมาตลอด

608
00:38:24,523 --> 00:38:27,363
‎ผมเจอคนพวกนี้
‎ไม่รู้ความผิดที่พวกเขาก่อ

609
00:38:27,443 --> 00:38:30,323
‎ในช่วงเวลาหลายวัน
‎เราได้เรียนรู้กันและกัน

610
00:38:30,403 --> 00:38:31,523
‎ได้หัวเราะคิกคัก

611
00:38:31,603 --> 00:38:34,243
‎ได้คุยกันจริงจัง
‎เรื่องสภาพชีวิตที่นี่

612
00:38:34,723 --> 00:38:36,803
‎จากนั้นเรื่องประหลาดใจก็โผล่มา

613
00:38:36,883 --> 00:38:40,243
‎เขาติดคุกเพราะฆ่าคนสองคน
‎และไม่ใช่ฆ่าทั่วไปด้วย

614
00:38:40,323 --> 00:38:42,963
‎มันป่าเถื่อนโหดร้าย
‎ผู้หญิงไร้ทางสู้สองคน

615
00:38:44,563 --> 00:38:49,203
‎มันช่วยไม่ได้ที่ผมต้องยอมรับว่า
‎ผมมองลิเลียนเปลี่ยนไป

616
00:38:50,123 --> 00:38:53,963
‎ผมไม่อาจทำเป็นไม่รู้สึกรู้สา
‎กับสิ่งที่เขาพูด

617
00:38:54,683 --> 00:38:56,803
‎คำอธิบายอาชญากรรมที่เขาก่อ

618
00:38:56,883 --> 00:38:58,443
‎และวิธีที่เขาลงมือ

619
00:38:59,523 --> 00:39:02,883
‎มันทำให้ผมตั้งคำถามการตัดสินของผม
‎ที่ว่าพวกเขาควรหรือไม่ควร

620
00:39:02,963 --> 00:39:04,643
‎ได้รับโทษ 30 ปีหรือตลอดชีวิต

621
00:39:06,603 --> 00:39:09,803
‎เมื่อมื้อเย็นพร้อมแล้ว
‎ผมกลับไปที่ห้องขัง

622
00:39:11,283 --> 00:39:12,203
‎ผมนั่งนี่เหรอ

623
00:39:12,283 --> 00:39:13,443
‎นั่งตรงนั้นเลย

624
00:39:13,523 --> 00:39:14,763
‎ฉันต้องการเก้าอี้อีกตัว

625
00:39:14,843 --> 00:39:16,763
‎ฉันไม่รู้ว่าตัวเล็กอยู่ไหน

626
00:39:19,203 --> 00:39:21,083
‎นี่เก้าอี้สำรอง สำหรับแขก

627
00:39:24,563 --> 00:39:25,443
‎ยอดมาก

628
00:39:29,203 --> 00:39:30,603
‎คุณได้ฟังเรื่องของผมแล้ว

629
00:39:31,923 --> 00:39:33,003
‎ที่ผมอยากถามคือ

630
00:39:34,203 --> 00:39:37,323
‎ผมสมควรติดคุกตลอดชีวิตไหม

631
00:39:38,123 --> 00:39:41,803
‎ตอนที่ผมมาที่ห้องขัง
‎ผมไม่รู้อะไรเกี่ยวกับคุณ

632
00:39:42,283 --> 00:39:45,323
‎ผมรู้แค่คุณต้องโทษตลอดชีวิต

633
00:39:45,403 --> 00:39:49,443
‎และคุณก็ได้รับโทษ
‎อยู่ในห้องขังนี้มาหลายปี

634
00:39:50,043 --> 00:39:52,883
‎ผมเชื่อว่าทุกคนควรได้รับโอกาสที่สอง

635
00:39:54,043 --> 00:39:55,723
‎นั่นคือเรื่องที่สำคัญที่สุด

636
00:39:56,403 --> 00:39:57,283
‎นี่ ราฟาเอล...

637
00:39:57,363 --> 00:39:59,203
‎ขอพูดให้จบก่อน ผมยังพูดไม่จบ

638
00:39:59,283 --> 00:40:01,523
‎ผมตกใจกับคดีที่คุณก่อขึ้น...

639
00:40:03,283 --> 00:40:07,283
‎แต่ผมโชคดีที่ได้รู้จักคุณ
‎ก่อนจะรู้ว่าคุณทำอะไร

640
00:40:07,363 --> 00:40:09,883
‎เพราะนี่คือชายที่ผมได้รู้จัก

641
00:40:10,763 --> 00:40:12,643
‎ไม่ใช่คนที่เคยก่อคดีนั้น

642
00:40:12,723 --> 00:40:14,043
‎มันหลายปีแล้ว...

643
00:40:15,843 --> 00:40:16,723
‎หลายปี

644
00:40:16,803 --> 00:40:22,003
‎ไม่มีใครมาประเมินว่าผมเปลี่ยนไปไหม

645
00:40:22,683 --> 00:40:26,763
‎แค่โยนเข้าคุก แค่นั้น

646
00:40:28,803 --> 00:40:29,643
‎แค่นั้นเลย

647
00:40:50,523 --> 00:40:53,723
‎(วันที่ 7)

648
00:40:56,643 --> 00:40:59,883
‎เวลาของผมที่คุกเรซินาใกล้จะหมดแล้ว

649
00:40:59,963 --> 00:41:04,203
‎ถึงเวลาบอกลาลิเลียนกับแม็กซ์

650
00:41:05,043 --> 00:41:07,683
‎ทั้งคุณและคนที่ผมพบแสดงให้ผมเห็น

651
00:41:07,763 --> 00:41:09,323
‎ผ่านบทสนทนาของเราว่า

652
00:41:09,403 --> 00:41:13,803
‎ถึงจะมีชีวิตที่อาจต้อง
‎อยู่ในคุกตลอดไป

653
00:41:14,483 --> 00:41:20,003
‎พวกคุณและนักโทษคนอื่นๆ
‎ก็ยังมีไฟกองเล็กๆ อยู่ในตัว

654
00:41:20,083 --> 00:41:21,803
‎ซึ่งผมอยากเรียกมันว่าความหวัง

655
00:41:22,683 --> 00:41:27,123
‎และถึงจะเจอภาวะเลวร้ายแบบนี้
‎พวกคุณก็รักษามันไว้ได้

656
00:41:27,203 --> 00:41:29,523
‎ทั้งที่มันสามารถดับได้ง่ายๆ รู้ไหม

657
00:41:29,603 --> 00:41:31,083
‎- ครับ
‎- แต่คุณเลือกเชื่อ...

658
00:41:32,483 --> 00:41:33,803
‎ว่ามันยังมีอนาคตรออยู่

659
00:41:34,363 --> 00:41:36,043
‎ไม่มีใครรู้ว่าเมื่อไหร่มันจะมาถึง

660
00:41:36,123 --> 00:41:38,403
‎คุณไม่รู้
‎คงต้องหวังว่าอะไรๆ จะเปลี่ยนไป

661
00:41:38,483 --> 00:41:41,243
‎เราเรียกมันว่าศึกใหญ่

662
00:41:41,323 --> 00:41:44,603
‎เพื่อให้เรามีโอกาสเป็นอิสระ

663
00:41:44,683 --> 00:41:50,963
‎หรือได้รับการยอมรับเป็นมนุษย์
‎ได้รับโอกาส โอกาสที่สอง

664
00:41:51,043 --> 00:41:57,683
‎สิ่งที่สำคัญที่สุดเกี่ยวกับความหวัง
‎คือมันคงทน

665
00:41:58,883 --> 00:42:02,003
‎แค่อย่าลืมว่าสำหรับผม
‎ความทุกข์ทรมานจะดำเนินต่อไป

666
00:42:02,803 --> 00:42:04,963
‎เอาละ ผมต้องไปสักที

667
00:42:05,043 --> 00:42:07,283
‎- เพราะถ้าไม่ไป ผมคงไม่ไปแล้ว
‎- โอเค

668
00:42:07,363 --> 00:42:09,963
‎และคุณ เพื่อน เราคือเพื่อนคุณ

669
00:42:10,443 --> 00:42:11,283
‎เพื่อน

670
00:42:11,363 --> 00:42:12,483
‎โอเค เพื่อน

671
00:42:12,563 --> 00:42:15,443
‎ดูสิ คุณถูกปล่อยตัวเร็วมาก

672
00:42:16,003 --> 00:42:18,523
‎ในที่สุดกฎหมายก็ทำงาน
‎อย่างที่มันควรเป็น

673
00:42:18,603 --> 00:42:19,923
‎กฎหมายของเราเป็นธรรมสักที

674
00:42:20,003 --> 00:42:22,643
‎ผมยังได้ออกไป มันยังมีหวัง
‎มันยังมีความหวัง

675
00:42:22,723 --> 00:42:24,403
‎คุณต้องทำให้ไฟนั่นลุกต่อไป

676
00:42:24,483 --> 00:42:26,883
‎เราหวังว่าจะได้เจอคุณข้างนอกนั่น

677
00:42:26,963 --> 00:42:27,803
‎สักวันหนึ่ง

678
00:42:27,883 --> 00:42:29,883
‎สักวันหนึ่งนะ บาย

679
00:42:29,963 --> 00:42:30,843
‎บ๊ายบาย

680
00:42:37,363 --> 00:42:43,003
‎สำหรับผม นักโทษเหล่านี้ควรได้รับ
‎โอกาสเป็นอิสระสักวันหนึ่ง

681
00:42:43,723 --> 00:42:46,403
‎อะไรๆ เริ่มเปลี่ยนไปที่มอลโดวา

682
00:42:47,123 --> 00:42:48,643
‎แต่ภายในเรซินา

683
00:42:48,723 --> 00:42:52,723
‎มันเหมือนกับว่าวงล้อหมุนช้า
‎อย่างน่าเจ็บปวด

684
00:42:58,403 --> 00:43:02,643
‎นี่คือคุกที่เสื่อมโทรม โหดร้าย
‎อีกทั้งยังอึดอัดคับแคบ

685
00:43:02,723 --> 00:43:05,563
‎หลายคนที่นี่ได้รับโทษยาวนาน

686
00:43:05,643 --> 00:43:07,963
‎และต้องลิ้มรสประสบการณ์
‎ในคุกที่โหดร้าย

687
00:43:08,043 --> 00:43:12,723
‎แต่ยังมีหลายคนที่ลำบากกว่า
‎เพราะด้วยกฎหมายอาญาปัจจุบัน

688
00:43:12,803 --> 00:43:14,883
‎พวกเขาอาจไม่ได้
‎ออกไปเห็นโลกภายนอกอีกเลย

689
00:43:49,963 --> 00:43:54,963
‎คำบรรยายโดย วรพล ถาวรวรานนท์