1
00:00:30,822 --> 00:00:32,490
นี่คุณ คุณเห็นผมไหม

2
00:00:32,824 --> 00:00:35,368
คุณ เห็นผมหรือยัง

3
00:00:35,910 --> 00:00:38,580
ศาสตราจารย์ชิน เป็นอะไรรึเปล่าครับ

4
00:00:38,872 --> 00:00:40,915
นี่ ตั้งสติให้ดีนะ
ไอ้เวรนั่นหนีไปทางนั้น

5
00:00:40,999 --> 00:00:42,292
รีบไปจับมันสิ!

6
00:00:44,794 --> 00:00:46,254
ไอ้สารเลว...

7
00:00:49,215 --> 00:00:50,133
คุณครับ

8
00:00:51,301 --> 00:00:53,386
จำผมได้ไหม มองเห็นผมไหม

9
00:00:58,058 --> 00:00:59,059
โล่งอกไปที

10
00:01:02,604 --> 00:01:04,314
ถ้าผมไม่ได้ยินเสียงนกหวีด คุณคง...

11
00:01:15,325 --> 00:01:17,118
เวลามีอันตรายก็เป่ามันนะ

12
00:01:17,202 --> 00:01:18,787
แล้วฉันจะไปช่วยเธอ

13
00:01:27,128 --> 00:01:28,254
นกหวีดอันนี้...

14
00:01:30,715 --> 00:01:33,676
เด็กน้อยคนนั้นเป่านกหวีดของเธอยู่เสมอ

15
00:01:33,885 --> 00:01:35,720
เวลาที่มีอะไรเกิดขึ้นกับเธอ

16
00:01:37,847 --> 00:01:38,848
คุณ

17
00:01:40,100 --> 00:01:41,309
นกหวีดอันนี้

18
00:01:42,435 --> 00:01:43,853
ทำไมคุณถึงคล้องคอไว้ล่ะ

19
00:01:45,688 --> 00:01:46,689
ตอบสิ!

20
00:01:49,234 --> 00:01:50,693
คุณเป็นใคร

21
00:01:55,240 --> 00:01:56,533
เป็นไปไม่ได้

22
00:01:57,283 --> 00:01:58,326
คุณคือ...

23
00:01:59,119 --> 00:02:01,454
- ยอนโฮเหรอ
- ศาสตราจารย์ชิน!

24
00:02:04,582 --> 00:02:06,501
- ตอบสิ
- เกิดอะไรขึ้นเนี่ย

25
00:02:07,335 --> 00:02:09,671
- เกิดอะไรขึ้น คุณเป็นอะไรรึเปล่า
- เฮ้ย!

26
00:02:11,422 --> 00:02:13,466
เรียกรถพยาบาล บอกให้พวกเขารีบด้วย!

27
00:02:14,926 --> 00:02:15,844
ชองโฮยองอยู่ไหน

28
00:03:21,576 --> 00:03:22,493
ไอ้ชาติชั่ว!

29
00:04:46,202 --> 00:04:47,537
ปล่อยฉันนะ

30
00:04:49,539 --> 00:04:51,457
ปล่อยฉัน ไอ้บ้า!

31
00:04:51,749 --> 00:04:53,001
บอกให้ปล่อยไง

32
00:04:53,501 --> 00:04:55,211
ปล่อยนะ ไอ้สารเลว

33
00:04:59,465 --> 00:05:02,218
ปล่อยฉันนะ ไอ้บ้า!

34
00:05:04,012 --> 00:05:05,305
ปล่อยฉัน

35
00:05:07,890 --> 00:05:09,892
หมวดคิม จับไอ้บ้านั่นได้ไหม

36
00:05:12,186 --> 00:05:15,231
- ปล่อยเขา ปล่อยเขาได้แล้ว
- ตายซะเถอะ!

37
00:05:15,315 --> 00:05:16,607
- พระเจ้า
- มานี่

38
00:05:16,774 --> 00:05:17,942
มานี่ ไอ้บ้า

39
00:05:27,535 --> 00:05:28,661
ลุกขึ้นมา ไอ้สารเลว

40
00:05:31,205 --> 00:05:32,540
ฉันจะฆ่ามัน

41
00:05:32,957 --> 00:05:34,876
- ฉันจะฆ่าแก ตายซะเถอะ
- หยุดนะ

42
00:05:35,209 --> 00:05:36,544
หยุดนะ ซอนแจ

43
00:05:36,961 --> 00:05:39,964
หยุดนะ หยุด เราจับมันได้แล้ว

44
00:05:40,465 --> 00:05:43,509
เราจับมันได้แล้ว ไม่เป็นไรนะ ใจเย็นๆ

45
00:05:44,177 --> 00:05:45,094
เราจับมันได้แล้ว

46
00:05:46,346 --> 00:05:48,139
ไม่เป็นไรแล้ว ไม่เป็นไร

47
00:05:56,522 --> 00:05:59,275
พระเจ้า เธอจะปลอดภัยไหม
เธอหายใจไหมครับ

48
00:05:59,734 --> 00:06:01,944
ครับ ใจเย็นๆ นะครับ
ใกล้ถึงโรงพยาบาลแล้ว

49
00:06:04,822 --> 00:06:06,115
- ขอโทษครับ
- ให้พาไปไหนครับ

50
00:06:06,199 --> 00:06:08,201
- ทางนั้นค่ะ
- เร็วเข้า ตามหมอมา

51
00:06:16,501 --> 00:06:17,418
เธอปลอดภัยไหมครับ

52
00:06:17,668 --> 00:06:19,629
เมื่อกี้เธอยังลืมตา แต่นี่หมดสติไปแล้ว

53
00:06:21,172 --> 00:06:22,799
คุณครับ ได้ยินไหมครับ

54
00:06:23,174 --> 00:06:24,092
คุณครับ

55
00:06:24,926 --> 00:06:25,760
เกิดอะไรขึ้นครับ

56
00:06:26,052 --> 00:06:27,345
คือว่า...

57
00:06:27,970 --> 00:06:29,180
หมอคะ ทางนี้ค่ะ

58
00:06:30,014 --> 00:06:30,848
รอสักครู่นะครับ

59
00:06:31,974 --> 00:06:32,850
จะให้ผมรอเหรอ

60
00:06:33,434 --> 00:06:35,269
เธอหมดสติอยู่นะ

61
00:06:35,520 --> 00:06:36,938
หมอจะไม่ทำอะไรสักอย่างเหรอ

62
00:06:37,021 --> 00:06:38,606
- คุณครับ...
- ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับยอนโฮ

63
00:06:38,689 --> 00:06:40,024
คุณจะรับผิดชอบไหม

64
00:06:40,483 --> 00:06:42,360
ทำไมหมอจะทิ้งเธอไปตอนที่เธอหมดสติล่ะ

65
00:06:42,527 --> 00:06:43,403
หมอเป็นหมอนะ

66
00:06:43,861 --> 00:06:45,655
หมอควรทำอะไรสักอย่างสิ

67
00:06:46,572 --> 00:06:48,116
ใจเย็นๆ ก่อนนะครับ

68
00:06:48,366 --> 00:06:50,743
จะไปไหนน่ะ ไม่ได้ยินผมพูดหรือไง

69
00:06:51,077 --> 00:06:52,495
มาช่วยเธอเดี๋ยวนี้นะ

70
00:06:53,079 --> 00:06:54,247
สงบสติอารมณ์ก่อนนะครับ

71
00:06:54,497 --> 00:06:57,583
ผมมีเรื่องมากมายที่ต้องบอกเธอ

72
00:06:58,459 --> 00:07:00,378
ปล่อยนะ ปล่อยผม!

73
00:07:00,503 --> 00:07:02,547
- ชองโฮยองผู้ฉาวโฉ่...
- ปล่อย!

74
00:07:02,630 --> 00:07:06,092
ฆาตกรต่อเนื่อง ถูกตำรวจจับกุมแล้ว
เมื่อหนึ่งชั่วโมงที่ผ่านมา

75
00:07:06,217 --> 00:07:09,011
ชองโฮยองถูกสงสัยว่าฆ่าผู้หญิงเจ็ดคน

76
00:07:09,137 --> 00:07:11,013
น่าตกใจมาก เขาถูกจับได้

77
00:07:11,347 --> 00:07:14,308
ขณะที่กำลังพยายามฆ่าใครอีกคนอยู่
ขณะนี้เขากำลังถูกนำตัวมา

78
00:07:14,642 --> 00:07:16,102
- ที่สถานีตำรวจฮวายัง
- มาแล้ว

79
00:07:16,602 --> 00:07:19,272
ชองโฮยองมาถึงสถานีตำรวจแล้วครับ

80
00:07:19,355 --> 00:07:21,858
เขยิบไปหน่อย ให้ตายสิ

81
00:07:26,446 --> 00:07:27,530
- ขอโทษนะครับ
- ถอยไปครับ

82
00:07:27,613 --> 00:07:29,449
รู้สึกเสียใจในสิ่งที่ทำกับเหยื่อไหมครับ

83
00:07:31,367 --> 00:07:33,870
- อย่าผลักครับ ระวังด้วย
- กล้าดียังไง

84
00:07:34,078 --> 00:07:36,330
- ถอดหมวกออกสิ
- เอาลูกสาวฉันคืนมา

85
00:07:36,456 --> 00:07:38,374
เราจะรีบสรุปข่าวให้เร็วที่สุดครับ

86
00:07:38,708 --> 00:07:40,126
แกฆ่าโซยอนทำไม

87
00:07:40,418 --> 00:07:41,961
แกกล้าเรียกตัวเองว่าคนเหรอ

88
00:07:42,170 --> 00:07:44,464
เอาน้องฉันคืนมานะ เอาชีวิตน้องฉันคืนมา

89
00:07:45,506 --> 00:07:46,799
กล้าดียังไง

90
00:07:48,217 --> 00:07:49,135
เดินไปครับ

91
00:07:49,218 --> 00:07:50,595
- ให้ตายสิ
- ไอ้ชาติชั่ว

92
00:07:51,471 --> 00:07:53,639
- ไอ้บ้านั่น
- ไอ้เดนมนุษย์

93
00:07:54,515 --> 00:07:57,268
ฉันบอกให้เอาน้องฉันคืนมาไง!

94
00:07:58,644 --> 00:08:00,313
บ้าเอ๊ย

95
00:08:32,220 --> 00:08:33,054
หันหลังไป

96
00:08:46,734 --> 00:08:47,777
เอามันไปขัง

97
00:09:04,168 --> 00:09:06,170
ในที่สุดฉันก็สบายใจได้ซะที

98
00:09:06,629 --> 00:09:08,297
ทำดีมาก ทุกคน

99
00:09:08,839 --> 00:09:10,758
พวกเราไม่ได้ทำอะไรเลยครับ

100
00:09:11,551 --> 00:09:13,594
- เป็นเพราะ ศจ.ชิน...
- คุณควรละอายใจนะ

101
00:09:13,678 --> 00:09:15,763
ที่ศาสตราจารย์สาว
เป็นคนทำให้คุณไขคดีได้

102
00:09:15,846 --> 00:09:18,432
อาจเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นก็ได้นะ

103
00:09:19,850 --> 00:09:21,852
อาจปวดหัวกันหนักได้เลยละ

104
00:09:23,104 --> 00:09:26,566
ถือซะว่าเรื่องนี้คือปฏิบัติการล่อซื้อก็แล้วกัน

105
00:09:27,275 --> 00:09:28,609
รู้ใช่ไหมว่าผมหมายความว่าไง

106
00:09:33,364 --> 00:09:34,865
รูปซิปปากกันให้ดีด้วยละ

107
00:09:39,579 --> 00:09:41,539
ผมเข้าใจแล้วละครับ

108
00:09:42,373 --> 00:09:44,750
หัวหน้าชอนครับ เขาพูดว่า
"ปฏิบัติการล่อซื้อ" เหรอครับ

109
00:09:45,126 --> 00:09:47,545
นี่ คิดดูสิว่านักข่าว
จะพูดว่าไงบ้างถ้ารู้เข้า

110
00:09:47,628 --> 00:09:50,756
ว่าเราจับฆาตกรได้เพราะนักจิตวิทยา

111
00:09:50,923 --> 00:09:53,467
คงเขียนข่าวว่าเรา
ไม่ได้เรื่องแค่ไหนกันยกใหญ่

112
00:09:53,593 --> 00:09:57,763
แต่ไม่อยากเชื่อเลย
ว่าเธอจะกล้าล่อชองโฮยอง

113
00:09:57,847 --> 00:10:02,268
ผมแปลกใจที่ชองโฮยอง
โดนหลอกล่อตั้งแต่แรกเลยด้วย

114
00:10:02,810 --> 00:10:05,771
แต่หมวดคิมก็ดูแปลกๆ เนอะ

115
00:10:05,855 --> 00:10:07,690
ตอนที่พวกเราจับชองโฮยองน่ะ

116
00:10:07,773 --> 00:10:10,192
ผมไม่เคยเห็นเขาคลั่งขนาดนั้นเลย
ตั้งแต่ผมมาอยู่ที่นี่

117
00:10:11,152 --> 00:10:12,528
เขาคงติดเชื้อมาจากกวังโฮ

118
00:10:13,112 --> 00:10:14,989
นายเห็นเขาบีบคอชองโฮยอง
อย่างโกรธแค้นใช่ไหม

119
00:10:15,573 --> 00:10:18,701
ถ้าไม่ใช่เพราะหัวหน้าชอน
เขาอาจจะฆ่าชอนโฮยองแล้วก็ได้

120
00:10:18,868 --> 00:10:22,580
เขาหมกมุ่นกับการจับชองโฮยองมาก
และตอนนี้เขาจับมันได้แล้ว

121
00:10:22,705 --> 00:10:23,664
เขาได้เลื่อนขั้นแน่นอน

122
00:10:24,123 --> 00:10:26,208
เขามีเหตุผลอื่นที่เป็นแบบนั้นน่ะ

123
00:10:27,001 --> 00:10:29,003
เหตุผลอื่นเหรอ อะไรเหรอครับ

124
00:10:36,427 --> 00:10:38,471
นี่ เป็นอะไรรึเปล่า

125
00:10:39,555 --> 00:10:40,473
ไม่ครับ

126
00:10:47,229 --> 00:10:48,439
ทำได้ดีมากนะ

127
00:10:49,106 --> 00:10:51,150
แต่รู้ใช่ไหมว่านี่เป็นแค่การเริ่มต้น

128
00:10:51,817 --> 00:10:54,153
บางครั้งคดีก็จบเมื่อคนร้ายถูกขัง

129
00:10:54,403 --> 00:10:56,697
แต่บางครั้งมันก็พาเราไปเจอ
ปัญหาที่ใหญ่กว่า

130
00:10:56,781 --> 00:10:58,324
ชองโฮยองคืออย่างหลังแน่นอน

131
00:10:58,449 --> 00:11:00,242
เจ้าบ้านั่นไม่มีทางรับสารภาพแน่

132
00:11:00,993 --> 00:11:04,246
มันกล้าโทรหาตำรวจ
และยื่นข้อเสนอให้เล่นเกมกับมัน

133
00:11:04,538 --> 00:11:06,415
ฉันเชื่อว่ามันไม่สารภาพง่ายๆ หรอก

134
00:11:09,502 --> 00:11:13,005
เราต้องการหลักฐาน
ที่จะมัดตัวมันไม่ให้ออกไปจากที่นี่ได้

135
00:11:13,297 --> 00:11:14,840
ตอนนี้นิติเวชน่าจะอยู่ที่จุดเกิดเหตุ

136
00:11:14,924 --> 00:11:17,551
แทฮี มินฮา ไปที่นั่นนะ
และเอาอะไรก็ตาม

137
00:11:17,885 --> 00:11:21,389
ที่เกี่ยวกับชองโฮยองกลับมา
ไม่ว่าจะรอยนิ้วมือหรือดีเอ็นเอ

138
00:11:21,806 --> 00:11:23,224
ต่อให้ปอยผมกระจุกเดียวก็เอามา

139
00:11:23,307 --> 00:11:24,183
ครับ

140
00:11:26,644 --> 00:11:27,561
ซอนแจกับกวังโฮ...

141
00:11:29,146 --> 00:11:30,147
กวังโฮอยู่ไหนเนี่ย

142
00:11:32,608 --> 00:11:34,068
คิดว่าอยู่ที่โรงพยาบาลครับ

143
00:11:34,610 --> 00:11:35,695
โรงพยาบาลเหรอ

144
00:11:35,945 --> 00:11:37,321
จริงด้วย ศาสตราจารย์ชิน

145
00:11:39,073 --> 00:11:40,533
ควรมีคนอยู่ที่นั่นแหละ

146
00:11:41,033 --> 00:11:43,911
นายควรตามไปสมทบนะ
และเอาคำให้การของเหยื่อมาจากเธอ

147
00:11:44,036 --> 00:11:45,579
เราต้องออกหมายจับ

148
00:11:47,039 --> 00:11:49,333
อย่าเพิ่งสบายใจเพราะเราจับมันได้แล้ว

149
00:11:49,667 --> 00:11:53,003
ต้องตั้งใจต่อไป
จนกว่าเราจะขังมันได้ตลอดกาล ตกลงไหม

150
00:11:53,629 --> 00:11:55,005
- ครับ หัวหน้า
- ครับ หัวหน้า

151
00:12:15,401 --> 00:12:16,444
ขอโทษนะครับ

152
00:12:20,197 --> 00:12:22,616
นอกจากรอยช้ำที่คอและข้อมือแล้ว

153
00:12:22,700 --> 00:12:24,243
ก็ไม่พบบาดแผลอื่นครับ

154
00:12:24,410 --> 00:12:25,619
งั้นทำไมเธอยังไม่ฟื้นล่ะครับ

155
00:12:26,078 --> 00:12:28,038
ผมคิดว่าเป็นเพราะเธอช็อกครับ

156
00:12:28,372 --> 00:12:30,750
เหยื่ออาชญากรรมหลายคนเป็นแบบนี้

157
00:12:31,083 --> 00:12:33,544
บางครั้งประสบการณ์นั้น
ก็กลายเป็นความบอบช้ำสำหรับพวกเขา

158
00:12:34,211 --> 00:12:36,130
เราต้องคอยดูเธอไว้ครับ

159
00:12:36,213 --> 00:12:37,298
ครับ

160
00:13:00,404 --> 00:13:02,072
ฉันจะจ่ายให้เขาเอง ไปกันเถอะ

161
00:13:02,198 --> 00:13:03,532
อะไร ทำไมคุณต้องจ่ายด้วย

162
00:13:03,824 --> 00:13:04,700
นี่ คุณ

163
00:13:05,659 --> 00:13:07,369
เฮ้ย! ไฟไหม้!

164
00:13:09,205 --> 00:13:11,540
คุณทำอะไรอยู่ในนั้น
คุณอยู่ที่นี่เหรอ

165
00:13:11,624 --> 00:13:12,625
นี่ คุณ

166
00:13:13,459 --> 00:13:15,836
ผมอยู่บ้านเดียวกับคุณไม่ได้หรอก
คุณควรย้ายออกไป

167
00:13:15,920 --> 00:13:17,838
คุณอยู่ชั้นสอง ส่วนฉันอยู่ชั้นหนึ่งนะ

168
00:13:20,049 --> 00:13:22,593
ผู้หญิงคนนี้ต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ

169
00:13:22,843 --> 00:13:24,220
ฉันไม่ได้เจ็บ หยุดบ่นเถอะค่ะ

170
00:13:24,303 --> 00:13:25,387
เลิกไร้สาระซะที

171
00:13:26,806 --> 00:13:27,723
ฉันไม่ชอบกินเกี๊ยว

172
00:13:28,098 --> 00:13:29,642
ผู้ใหญ่ชอบคนกินเก่งนะ

173
00:13:29,725 --> 00:13:32,436
ถ้าคุณเลือกกินแบบนี้
พวกเขาจะพูดถึงพ่อแม่คุณในทางไม่ดีนะ

174
00:13:32,728 --> 00:13:34,313
เธอไม่แคร์เหยื่อหรอก

175
00:13:34,438 --> 00:13:37,566
เธอไม่รู้ว่าครอบครัวของเหยื่อ
ต้องทนทุกข์แค่ไหน

176
00:13:43,155 --> 00:13:45,157
ไม่อยากเชื่อเลยว่าลูกอยู่ใกล้ๆ แค่นี้เอง

177
00:13:52,832 --> 00:13:53,999
ยอนซุก

178
00:13:55,042 --> 00:13:56,418
เธอรู้ไหม

179
00:13:58,462 --> 00:14:00,130
ว่าผู้หญิงคนนี้คือยอนโฮ

180
00:14:06,595 --> 00:14:08,973
ถ้าฉันไม่ได้หายตัวไปจากอดีต

181
00:14:11,100 --> 00:14:12,601
เธอคงไม่ต้องตาย ยอนซุก

182
00:14:14,812 --> 00:14:17,648
และยอนโฮก็ไม่ต้อง
มีวัยเด็กที่ลำบากขนาดนั้นด้วย

183
00:14:21,527 --> 00:14:22,695
ทั้งหมดเป็นเพราะฉัน

184
00:14:24,697 --> 00:14:25,990
ฉันผิดเอง

185
00:14:51,432 --> 00:14:54,935
ดังนั้นจุดที่เขาจะก่อเหตุจุดต่อไป
น่าจะเป็นตรงนี้ค่ะ

186
00:14:55,436 --> 00:14:58,314
เขาน่าจะฆ่าคนใกล้อ่างเก็บน้ำนี้ค่ะ

187
00:14:58,397 --> 00:15:01,275
(ศาสตราจารย์ชินแจอี มหาวิทยาลัยฮวายัง)

188
00:15:01,567 --> 00:15:03,235
เป็นผู้หญิงที่ใจกล้าอะไรอย่างนี้

189
00:15:04,820 --> 00:15:06,447
หวังว่าเธอจะปลอดภัยนะ

190
00:15:54,620 --> 00:15:55,788
จับชองโฮยองได้แล้วนะ

191
00:15:57,581 --> 00:15:58,707
และ...

192
00:16:00,626 --> 00:16:01,877
ฉันเจอยอนโฮแล้ว

193
00:16:07,091 --> 00:16:08,342
แต่เธอ...

194
00:16:09,218 --> 00:16:10,344
ฉันเจอแล้ว

195
00:16:11,220 --> 00:16:12,221
ยอนโฮน่ะ

196
00:16:14,890 --> 00:16:15,766
อะไรนะ

197
00:16:26,485 --> 00:16:27,820
นายรู้ได้ยังไง

198
00:16:33,242 --> 00:16:34,660
นกหวีดอันนี้

199
00:16:37,621 --> 00:16:39,206
ยอนซุกเคยให้ฉันไว้

200
00:16:42,042 --> 00:16:45,838
ฉันทำมันหายในอุโมงค์
ตอนที่โดนชองโฮยองตีหัว

201
00:16:46,839 --> 00:16:47,923
แต่...

202
00:16:49,842 --> 00:16:52,344
ฉันไม่เคยเห็นเธอ
เอานกหวีดคล้องคอมาก่อนเลย

203
00:16:54,263 --> 00:16:56,181
ไม่รู้ว่ายอนซุก
เคยพูดถึงฉันให้เธอฟังบ้างไหม

204
00:17:01,520 --> 00:17:03,313
เธอเคยบอกว่าจำเรื่องตอนเด็กๆ ไม่ได้เลย

205
00:17:05,566 --> 00:17:06,817
จำไม่ได้เลยเหรอ

206
00:17:07,860 --> 00:17:09,153
จำไม่ได้แม้แต่ยอนซุกเหรอ

207
00:17:09,319 --> 00:17:11,113
เธออยู่กับยอนซุกถึงหกขวบ

208
00:17:11,280 --> 00:17:13,824
ฉันคิดว่าเธอจำช่วงที่อยู่เกาหลีไม่ได้เลยละ

209
00:17:14,867 --> 00:17:18,454
หลังจากยอนซุกเกิดอุบัติเหตุ
ก็มีคนรับเธอเป็นลูกบุญธรรมตั้งแต่ยังเด็ก

210
00:17:19,788 --> 00:17:20,998
มันก็พอเข้าใจได้นะ

211
00:17:22,166 --> 00:17:24,001
เธอผ่านอะไรมาเยอะมาก

212
00:17:31,884 --> 00:17:33,385
พ่อแม่บุญธรรมของศาสตราจารย์ชิน

213
00:17:34,261 --> 00:17:37,222
คงจะดีมากถ้าพวกเขาเป็นคนดี แต่ก็ไม่ใช่

214
00:17:37,389 --> 00:17:40,267
ตอนเธออายุ 15 พวกเขาถูกไฟคลอกตาย

215
00:17:42,102 --> 00:17:43,687
ได้ยินว่าจากเหตุการณ์นั้น

216
00:17:44,188 --> 00:17:46,356
เธอเลยได้พบกับคณบดีฮงเป็นครั้งแรก

217
00:17:47,983 --> 00:17:50,861
ตำรวจคิดว่าศาสตราจารย์ชินเป็นคนวางเพลิง

218
00:17:51,320 --> 00:17:54,114
โชคดีที่คณบดีฮงช่วยไว้
เธอก็เลยไม่มีความผิด

219
00:17:55,115 --> 00:17:58,202
และคณบดีฮงยังช่วยให้เธอ
ได้ตำแหน่งศาสตราจารย์ในเกาหลีด้วย

220
00:18:01,371 --> 00:18:04,166
เธอก็เลยไม่ชอบพูดถึงตัวเอง

221
00:18:05,876 --> 00:18:07,961
นั่นคือเหตุผลที่เธอไม่บอกใครเวลาที่เธอเจ็บ

222
00:18:11,673 --> 00:18:13,300
เธอดิ้นรนต่อสู้มามาก

223
00:18:14,802 --> 00:18:16,386
และเดียวดายมาตลอดชีวิต

224
00:18:25,687 --> 00:18:27,272
พ่อขอโทษที่ทิ้งลูกไว้คนเดียว

225
00:18:27,856 --> 00:18:29,358
และที่ทำให้ลูกต้องเดียวดาย

226
00:18:35,489 --> 00:18:37,157
ไปบอกศาสตราจารย์ชินสิ

227
00:18:40,119 --> 00:18:41,495
เผชิญหน้ากับเธอและบอกเธอว่า

228
00:18:42,121 --> 00:18:43,664
นายขอโทษ

229
00:18:43,747 --> 00:18:45,165
และบอกว่านายเป็นใครด้วย

230
00:18:54,091 --> 00:18:56,343
ฉันจะไปบอกเธอแบบนั้นตอนนี้ได้ยังไง

231
00:18:58,220 --> 00:19:00,472
เธออยู่มา 30 ปีโดยไม่มีฉัน

232
00:19:03,016 --> 00:19:06,979
ตอนที่เธอฝ่าฟันความลำบากด้วยตัวเอง
ฉันไม่เคยอยู่เคียงข้างเธอเลย

233
00:19:10,899 --> 00:19:12,818
ฉันไม่คู่ควรจะเป็นพ่อของเธอเลย

234
00:19:13,318 --> 00:19:14,486
พัคกวังโฮ

235
00:19:18,240 --> 00:19:19,408
ฉันบอกเธอไม่ได้หรอก

236
00:19:23,495 --> 00:19:25,539
แต่ฉันได้เห็นหน้าเธอก่อนกลับแล้ว

237
00:19:26,456 --> 00:19:27,791
แค่นี้ก็ดีใจแล้วละ

238
00:19:59,114 --> 00:20:00,449
ไม่มีอะไรมีประโยชน์เลย

239
00:20:00,866 --> 00:20:03,577
ไม่เอาน่า อย่าพูดอะไรเป็นลางไม่ดีแบบนั้นสิ

240
00:20:08,498 --> 00:20:10,292
ดูไอ้บ้านี่สิ

241
00:20:11,001 --> 00:20:14,296
มันสำนึกบาปต่อหน้าไม้กางเขน
หลังจากฆ่าคนหรือไงนะ

242
00:20:15,547 --> 00:20:17,049
นั่นไม้กางเขนเหรอ

243
00:20:19,134 --> 00:20:20,761
ไม่ใช่สร้อยคอของพวกผู้หญิงเหรอ

244
00:20:21,178 --> 00:20:24,014
ตรวจสอบซิว่ามีเหยื่อรายไหน
ที่สร้อยคอหายไปรึเปล่า

245
00:20:25,015 --> 00:20:25,891
ได้ครับ

246
00:20:25,974 --> 00:20:28,435
(สถานีตำรวจฮวายัง)

247
00:20:30,687 --> 00:20:31,813
คุณชองโฮยอง

248
00:20:32,147 --> 00:20:35,108
คุณถูกจับกุมในที่เกิดเหตุ
ข้อหาพยายามฆ่า

249
00:20:35,734 --> 00:20:37,027
คุณยอมรับข้อกล่าวหาไหมครับ

250
00:20:40,656 --> 00:20:42,074
คุณรู้จักศาสตราจารย์ชินใช่ไหม

251
00:20:43,033 --> 00:20:46,453
คุณพยายามใช้ถุงน่องรัดคอเธอจนตาย

252
00:20:48,872 --> 00:20:50,207
ผมไม่รู้จักเธอ

253
00:20:51,625 --> 00:20:54,503
ผมไม่ได้พยายามฆ่าเธอ ผมช่วยเธอต่างหาก

254
00:20:55,045 --> 00:20:58,757
ช่วยเหรอ งั้นทำไมต้องพยายามหนี
จากที่เกิดเหตุด้วยล่ะ

255
00:20:59,299 --> 00:21:00,384
ก็เพราะว่า...

256
00:21:01,843 --> 00:21:04,054
ผมรู้ว่าคุณต้องคิดว่าผมพยายามจะฆ่าเธอน่ะสิ

257
00:21:14,815 --> 00:21:17,150
คิมซอนแจ ได้คำให้การจากเหยื่อไหม

258
00:21:19,736 --> 00:21:21,655
มันไม่ยอมรับข้อกล่าวหาตามคาด

259
00:21:22,364 --> 00:21:23,991
รู้ไหมว่าไอ้บ้านั่นพูดว่าไง

260
00:21:25,075 --> 00:21:27,202
มันพยายามจะช่วยศาสตราจารย์ชิน

261
00:21:29,037 --> 00:21:31,290
แล้วนี่ศาสตราจารย์ชินเป็นยังไงบ้าง

262
00:21:31,748 --> 00:21:33,458
ไม่มีบาดแผลสาหัสครับ

263
00:21:34,334 --> 00:21:35,836
แต่ยังไม่ฟื้นเลย

264
00:21:36,795 --> 00:21:38,547
ผมจะรอจนเธอฟื้นและขอคำให้การครับ

265
00:22:11,455 --> 00:22:14,958
ฉันไม่ควรขอให้เธอ
มาเป็นที่ปรึกษาคดีนี้ตั้งแต่แรก

266
00:22:16,168 --> 00:22:17,711
ผมขอโทษ ศาสตราจารย์ชิน

267
00:22:20,172 --> 00:22:21,965
ได้โปรดฟื้นเถอะนะ

268
00:22:24,426 --> 00:22:26,219
(โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยฮวายัง)

269
00:22:43,195 --> 00:22:44,488
นี่อะไรคะ

270
00:22:46,365 --> 00:22:48,742
นี่คือของขวัญที่แม่ให้พ่อจ้ะ

271
00:22:48,992 --> 00:22:50,494
ตอนนี้แม่ให้ยอนโฮนะ

272
00:22:51,370 --> 00:22:53,789
ถ้าลูกเป่านกหวีดอันนี้
เวลาตกอยู่ในอันตราย

273
00:22:54,164 --> 00:22:55,624
แม่จะไปช่วยลูก

274
00:23:00,712 --> 00:23:01,671
ถ้างั้น...

275
00:23:02,255 --> 00:23:05,717
แม่รีบไปอยู่ข้างพ่อ
ตอนที่พ่อตกอยู่ในอันตรายรึเปล่าคะ

276
00:23:06,635 --> 00:23:07,511
อะไรนะ

277
00:23:14,601 --> 00:23:16,770
แม่จะมาหาหนู
ไม่ว่าหนูเป่านกหวีดที่ไหนเหรอคะ

278
00:23:20,065 --> 00:23:20,982
จ้ะ

279
00:23:21,191 --> 00:23:23,026
แม่ได้ยินทุกอย่างแหละ

280
00:23:23,610 --> 00:23:25,195
ถึงแม้หนูจะอยู่ไกลมากเหรอคะ

281
00:23:26,780 --> 00:23:27,614
จ้ะ

282
00:23:39,000 --> 00:23:39,918
มองทางนี้จ้ะ

283
00:23:40,419 --> 00:23:41,461
ยิ้มหวาน

284
00:23:42,212 --> 00:23:43,630
ยิ้มจ้ะ ยิ้มหน่อย ที่รัก

285
00:23:52,180 --> 00:23:54,766
- โธ่ ที่รัก
- ไม่มีอะไรหรอกนะ

286
00:23:55,142 --> 00:23:56,935
อย่าร้องไห้เลยจ้ะ

287
00:24:19,332 --> 00:24:21,126
ไม่มีใครมาเลย

288
00:24:23,086 --> 00:24:24,212
ไม่มีเลย

289
00:24:26,006 --> 00:24:28,758
โกหกทั้งเพ โกหก!

290
00:24:36,683 --> 00:24:38,351
คุณครับ ได้ยินผมไหม

291
00:24:43,732 --> 00:24:44,608
เห็นผมไหมครับ

292
00:24:49,321 --> 00:24:50,280
จำผมได้ไหม

293
00:24:50,489 --> 00:24:51,364
ศาสตราจารย์ชิน

294
00:24:51,740 --> 00:24:53,033
จับชองโฮยองได้ไหมคะ

295
00:24:53,617 --> 00:24:54,493
ให้ตายสิ

296
00:24:55,285 --> 00:24:58,163
นี่คือสิ่งแรกที่พูดออกมา
ทันทีที่ลืมตาเหรอเนี่ย

297
00:24:58,580 --> 00:24:59,915
จับได้แล้วครับ ไม่ต้องกังวล

298
00:25:00,040 --> 00:25:01,249
รู้สึกยังไงบ้าง

299
00:25:03,210 --> 00:25:04,920
ช่วยประคองฉันขึ้นนั่งหน่อยสิคะ

300
00:25:17,224 --> 00:25:18,058
ว่าแต่...

301
00:25:20,101 --> 00:25:21,561
คุณสองคนมาทำอะไรที่นี่คะ

302
00:25:23,563 --> 00:25:24,981
คุณบอกว่าจับชองโฮยองได้แล้วนี่

303
00:25:26,775 --> 00:25:28,443
งั้นคุณก็ควรไปขอหมายศาล

304
00:25:29,110 --> 00:25:30,737
และหาหลักฐานเพื่อพิสูจน์ข้อกล่าวหา

305
00:25:30,820 --> 00:25:32,405
เรื่องนั้นสำคัญด้วยเหรอ

306
00:25:32,614 --> 00:25:33,949
คุณเกือบตายนะ

307
00:25:34,032 --> 00:25:36,159
ฉันยังไม่ตาย ขอบคุณค่ะ เจ้าหน้าที่พัค

308
00:25:37,619 --> 00:25:39,204
ถ้าชองโฮยองถูกปล่อยตัวออกไป

309
00:25:40,205 --> 00:25:42,457
ทั้งหมดนี้จะไร้ความหมายนะคะ

310
00:25:44,125 --> 00:25:45,794
คุณควรเอาคำให้การของเหยื่อไป

311
00:25:46,461 --> 00:25:47,921
เอาไว้ก่อนก็ได้ครับ

312
00:25:48,129 --> 00:25:50,882
- ดูแลตัวเองก่อนดีกว่า
- คำให้การจะขังเขาไว้ได้

313
00:25:52,467 --> 00:25:53,969
ไม่ต้องห่วงค่ะ ฉันไม่เป็นไร

314
00:25:54,052 --> 00:25:55,554
คุณไม่ได้ไม่เป็นอะไรเลย

315
00:25:55,637 --> 00:25:57,722
ดูสิว่าตัวเป็นรอยช้ำไปทั้งตัวแล้ว

316
00:25:57,806 --> 00:25:59,558
คิดถึงตัวเองก่อนคิดถึงชองโฮยองเถอะ!

317
00:25:59,891 --> 00:26:01,351
มาให้การกันเถอะ หมวดคิม

318
00:26:01,518 --> 00:26:02,852
คุณนี่มัน...

319
00:26:08,525 --> 00:26:11,152
นี่ พัคกวังโฮ กวังโฮ

320
00:26:14,990 --> 00:26:16,241
คุณไม่เป็นไรจริงๆ เหรอครับ

321
00:26:21,246 --> 00:26:23,123
(บันทึกเสียง)

322
00:26:39,639 --> 00:26:41,600
เหตุการณ์เกิดขึ้นที่ไหนและเมื่อไหร่ครับ

323
00:26:41,808 --> 00:26:42,976
คุณจำเวลาได้ไหม

324
00:26:43,977 --> 00:26:47,939
ตอนนั้นประมาณสี่ทุ่มเศษๆ ค่ะ

325
00:26:50,150 --> 00:26:52,652
ฉันเคยไปถนนเส้นนั้นมาก่อน

326
00:26:54,362 --> 00:26:56,364
มีอ่างเก็บน้ำอยู่แถวนั้น

327
00:26:58,742 --> 00:27:01,244
ฉันเคยไปที่นั่นเพราะคณบดีฮง

328
00:27:03,747 --> 00:27:05,957
ฉันก็เลยเลือกสถานที่นั้น

329
00:27:08,126 --> 00:27:09,836
ชองโฮยองจู่โจมคุณที่ไหนครับ

330
00:27:10,337 --> 00:27:11,796
จำช่วงเวลานั้นได้ไหม

331
00:27:14,966 --> 00:27:16,843
ทันทีหลังจากที่รถคันนั้นผ่านไป

332
00:27:17,802 --> 00:27:18,845
เขาก็จู่โจมฉัน

333
00:27:24,351 --> 00:27:25,268
ศาสตราจารย์ชิน

334
00:27:28,772 --> 00:27:31,232
ฉันคิดว่าเขาจะมาหาฉันด้วยรถของเขา
แต่ฉันคิดผิด

335
00:27:34,319 --> 00:27:37,197
ฉันหมดสติไปสักพัก เลยจำอะไรไม่ค่อยได้

336
00:27:38,239 --> 00:27:40,575
ฉันคิดว่าเขาพยายามพาฉันไปที่อ่างเก็บน้ำ

337
00:27:42,744 --> 00:27:45,955
แต่ชองโฮยองพูดกับฉันด้วยค่ะ

338
00:27:46,956 --> 00:27:47,874
เขาพูดว่าอะไรครับ

339
00:27:53,963 --> 00:27:54,839
ว่า...

340
00:27:55,799 --> 00:27:57,550
"ฉันเห็นนะ"

341
00:27:59,010 --> 00:28:00,303
ฉันเห็นเธอให้สัมภาษณ์

342
00:28:01,096 --> 00:28:04,182
เธอส่งสารถึงฉันใช่ไหม

343
00:28:05,016 --> 00:28:07,894
เขาน่าจะฆ่าคนใกล้อ่างเก็บน้ำแห่งนี้ค่ะ

344
00:28:09,396 --> 00:28:12,107
การได้ยินเพลงนั้นทำให้ฉันตื่นเต้น

345
00:28:15,151 --> 00:28:16,361
คุณพูดถูก

346
00:28:16,486 --> 00:28:19,489
ผมไม่ได้ฆ่ายุนดายองหรือนัมจูฮีเลย

347
00:28:19,572 --> 00:28:23,451
แน่นอนว่าผมฆ่าผู้หญิงคนอื่นๆ ทั้งหมด

348
00:28:23,993 --> 00:28:24,994
แบบนี้แหละ

349
00:28:26,287 --> 00:28:27,247
ฆ่าด้วยถุงน่อง

350
00:28:27,330 --> 00:28:30,083
เขาพูดแบบนั้นจริงเหรอครับ
ว่าเขาฆ่าพวกเธอ

351
00:28:30,166 --> 00:28:31,000
จริงค่ะ

352
00:28:31,543 --> 00:28:32,377
และ...

353
00:28:33,712 --> 00:28:36,423
แต่คุณไม่เคยรู้...

354
00:28:38,883 --> 00:28:39,843
ว่าผมจะ...

355
00:28:41,594 --> 00:28:42,929
ฆ่าคุณด้วย

356
00:28:43,805 --> 00:28:44,681
ศาสตราจารย์ชิน

357
00:28:50,895 --> 00:28:52,105
ฉันควรวิ่งหนี

358
00:28:54,482 --> 00:28:55,859
เขากำลังเข้ามาหาฉัน

359
00:28:57,861 --> 00:28:58,945
ศาสตราจารย์ชิน

360
00:29:04,117 --> 00:29:05,285
ศาสตราจารย์ชิน

361
00:29:14,002 --> 00:29:15,754
ฟื้นสิ คุณ!

362
00:29:16,296 --> 00:29:17,797
เขามาหาคุณไม่ได้แล้วนะ

363
00:29:18,965 --> 00:29:19,883
คุณไม่เป็นไรแล้ว

364
00:29:21,176 --> 00:29:22,218
คุณไม่เป็นไรแล้ว

365
00:29:29,684 --> 00:29:30,977
ฉันไม่ได้ไม่เป็นไร

366
00:29:32,395 --> 00:29:33,855
ฉันไม่ได้ไม่เป็นไร

367
00:29:39,235 --> 00:29:40,403
ฉันเจ็บ

368
00:29:43,239 --> 00:29:44,824
มันเจ็บมากเลยค่ะ

369
00:29:53,291 --> 00:29:54,209
คุณจะไม่เป็นไรนะ

370
00:30:17,816 --> 00:30:18,775
เจ้าบ้านั่น

371
00:30:20,401 --> 00:30:21,820
ฉันจะจับแกเข้าคุกให้ได้

372
00:30:22,654 --> 00:30:23,988
ฉันจะทำทุกอย่าง

373
00:30:24,739 --> 00:30:26,199
ต่อให้ฉันต้องตายก็ตาม

374
00:30:38,795 --> 00:30:40,380
มาจับมันเข้าคุกกันเถอะ

375
00:30:42,090 --> 00:30:43,132
ไปกันเถอะ

376
00:30:46,761 --> 00:30:47,804
คณบดีฮง

377
00:30:48,263 --> 00:30:50,390
ศาสตราจารย์ชินเป็นยังไงบ้าง
ปลอดภัยไหมคะ

378
00:30:50,765 --> 00:30:52,100
เธอดีขึ้นแล้วครับ

379
00:30:56,354 --> 00:30:57,355
แจอี

380
00:30:57,480 --> 00:30:58,481
ศาสตราจารย์

381
00:30:58,648 --> 00:31:00,984
เกิดอะไรขึ้นกับเธอเนี่ย

382
00:31:02,569 --> 00:31:04,529
ไม่อยากเชื่อเลยว่าเกิดเรื่องนี้ขึ้น

383
00:31:13,621 --> 00:31:16,499
(สถานีตำรวจฮวายัง)

384
00:31:16,583 --> 00:31:19,002
ทำไมเขาถึงไม่รับสายนะ

385
00:31:20,628 --> 00:31:22,046
ได้หลักฐานอะไรบ้างไหม

386
00:31:22,338 --> 00:31:25,383
พูดบ้าอะไรของนายเนี่ย

387
00:31:25,550 --> 00:31:27,510
ทำไมไม่รับโทรศัพท์ หายไปไหนมา

388
00:31:27,594 --> 00:31:30,179
ได้หลักฐานที่จะทำให้มันดิ้นไม่หลุดมาบ้างไหม

389
00:31:31,264 --> 00:31:34,350
คนมาสาย เสียงดังที่สุดเสมอ
ถ้าเราเจอหลักฐานแล้วนายจะทำไม

390
00:31:34,434 --> 00:31:36,436
เจอจริงเหรอ หลักฐานอะไร

391
00:31:37,103 --> 00:31:39,814
ซอนแจได้คำให้การของเหยื่อมารึยัง

392
00:31:41,482 --> 00:31:42,734
ได้แล้วครับ

393
00:31:47,655 --> 00:31:48,740
เริ่มประชุมเลย

394
00:31:49,198 --> 00:31:51,951
นอกจากคดีเมื่อ 30 ปีก่อน
ที่หมดอายุความไปแล้ว

395
00:31:52,201 --> 00:31:56,039
มีคดีฆาตกรรมอุกฉกรรจ์เจ็ดคดี
และพยายามฆ่าหนึ่งคดี

396
00:31:56,164 --> 00:31:58,625
ที่เกิดขึ้นตั้งแต่ปี 2009
แต่เราพบหลักฐาน

397
00:31:58,708 --> 00:32:00,376
แค่คดีของยังยูจินและอีโซยอน

398
00:32:01,753 --> 00:32:02,795
แค่สองคดี

399
00:32:03,630 --> 00:32:05,965
แทฮี เอาของที่เจอออกมาสิ

400
00:32:09,636 --> 00:32:10,553
นี่ครับ

401
00:32:11,179 --> 00:32:13,473
มีเหยื่อรายหนึ่งทำสร้อยคอหาย

402
00:32:13,765 --> 00:32:15,475
อะไรนะ ใครเหรอ

403
00:32:18,436 --> 00:32:20,605
(ลูเซีย)

404
00:32:21,940 --> 00:32:22,774
ใช่แล้วครับ

405
00:32:23,900 --> 00:32:25,610
ลูเซีย สร้อยคอของโซยอน

406
00:32:26,569 --> 00:32:28,071
มันเป็นชื่อนักบุญของเธอ

407
00:32:28,571 --> 00:32:31,616
ตอนที่เธอเข้าพิธีล้างบาป
แม่ให้สร้อยเส้นนี้ที่มีชื่อเธอสลักไว้

408
00:32:32,825 --> 00:32:35,078
แม่บอกให้เธอเป็นแสงสว่างของโลก
ตามความหมายของชื่อนี้

409
00:32:37,455 --> 00:32:39,791
ก่อนที่เธอจะได้เป็นแสงสว่าง
เธอก็หายตัวไปซะก่อน

410
00:32:42,001 --> 00:32:43,211
สร้อยคอเส้นนี้

411
00:32:44,170 --> 00:32:45,922
คือแสงสว่างสำหรับพวกเรา

412
00:32:46,673 --> 00:32:50,051
ตรวจดีเอ็นเอแล้ว พบดีเอ็นเอของเธออยู่

413
00:32:50,969 --> 00:32:52,845
ไอ้ชั่วนั่นจบเห่แน่

414
00:32:52,929 --> 00:32:53,930
มีอะไรอีกไหม

415
00:32:54,013 --> 00:32:55,974
เราจะคาดหวังไม่ได้ว่าจะไขคดีได้ในขั้นแรก

416
00:32:57,266 --> 00:32:59,686
มาเริ่มกันด้วยสองคดีนี้ดีกว่า

417
00:33:00,186 --> 00:33:02,647
หลังจากกดดันมัน มันอาจไม่ทันระวังตัว

418
00:33:02,730 --> 00:33:05,108
จะได้ไม่สายเกินกว่า
จะรับมือกับคดีอื่นๆ หลังจากนั้นได้

419
00:33:05,274 --> 00:33:06,359
โอเค

420
00:33:08,569 --> 00:33:09,904
พาตัวชองโฮยองมา

421
00:33:24,836 --> 00:33:26,546
นายไม่รู้จักทั้งยังยูจินและอีโซยอนใช่ไหม

422
00:33:32,885 --> 00:33:33,720
แล้วนี่อะไร

423
00:33:35,138 --> 00:33:37,265
มันแขวนอยู่ในรถนาย จำไม่ได้เหรอ

424
00:33:38,850 --> 00:33:41,144
อ๋อ ใช่ ฉันซื้อมาน่ะ

425
00:33:41,310 --> 00:33:42,353
ซื้อจากไหน

426
00:33:44,647 --> 00:33:45,815
น่าจะซื้อจากชองโน

427
00:33:46,816 --> 00:33:49,652
ไม่สิ ซื้อจากฮวังฮักดง

428
00:33:49,819 --> 00:33:52,113
มีชื่อลูเซียสลักไว้ด้วย

429
00:33:52,989 --> 00:33:54,407
นายคงรู้ความหมายใช่ไหม

430
00:33:57,410 --> 00:33:58,369
นายไม่มีทางรู้หรอก

431
00:34:01,039 --> 00:34:02,790
มันคือของขวัญที่แม่ของอีโซยอนให้เธอ

432
00:34:04,208 --> 00:34:07,211
ลูเซียคือชื่อนักบุญของเธอ
นายไม่รู้ใช่ไหม

433
00:34:11,132 --> 00:34:12,341
ฉันจำผิดน่ะ

434
00:34:13,468 --> 00:34:14,719
ฉันเก็บได้ข้างถนน

435
00:34:16,554 --> 00:34:18,765
นี่ พูดความจริงออกมานะ

436
00:34:20,308 --> 00:34:23,269
นายฆ่าเธอแล้วเอาสร้อยไปแขวนไว้ในรถ

437
00:34:26,355 --> 00:34:29,150
ทำไม อยากระลึกถึงการฆาตกรรมเหรอ

438
00:34:33,362 --> 00:34:36,199
ท่าทางนายจะดูหนังมากเกินไปนะ

439
00:34:37,200 --> 00:34:38,493
ฉันเก็บสร้อยได้จากข้างถนน

440
00:34:39,160 --> 00:34:41,662
มันก็ต้องมีร่องรอยของเจ้าของอยู่แล้ว

441
00:34:42,663 --> 00:34:43,956
ฉันไม่ได้ฆ่าเธอ

442
00:34:48,294 --> 00:34:51,923
ฉันฆ่าอีโซยอนจริงๆ
แต่ฉันไม่ได้ฆ่าอีกคน

443
00:34:52,298 --> 00:34:53,758
นายเป็นคนพูดออกมาเองนะ

444
00:34:53,925 --> 00:34:54,967
ว่านายฆ่าเธอ

445
00:34:56,219 --> 00:34:57,762
นายยังบอกศาสตราจารย์ชินด้วย

446
00:34:57,845 --> 00:35:00,223
ว่านายฆ่าผู้หญิงพวกนั้นด้วยถุงน่อง

447
00:35:03,643 --> 00:35:05,019
ฉันโกหกน่ะ

448
00:35:08,564 --> 00:35:10,858
นี่ นายบอกว่านายโกหกใช่ไหม

449
00:35:11,567 --> 00:35:13,111
รู้บ้างไหมว่านายฆ่าคนไปกี่คนแล้ว

450
00:35:18,574 --> 00:35:22,954
ไม่จริง ฉันไม่เคยฆ่าใครเลยแม้แต่คนเดียว

451
00:35:23,079 --> 00:35:24,122
สาบานได้

452
00:35:40,847 --> 00:35:42,140
ดูไอ้บ้านั่นสิ

453
00:35:42,223 --> 00:35:46,102
มันยังแกล้งทำเป็นไม่ได้ฆ่าอีโซยอน
ทั้งที่เรามีหลักฐานซะขนาดนั้น

454
00:35:46,435 --> 00:35:47,436
เอาไงกันดีครับ

455
00:35:48,020 --> 00:35:51,899
มันรู้ว่าจะยืนยันความผิดมันได้ยาก
ถ้ามันไม่รับสารภาพ

456
00:36:00,408 --> 00:36:01,701
ใช้เครื่องจับเท็จดีกว่า

457
00:36:02,201 --> 00:36:03,161
เครื่องจับเท็จงั้นเหรอ

458
00:36:04,287 --> 00:36:06,414
ถึงจะใช้ มันก็เป็นแค่พยานแวดล้อม

459
00:36:06,497 --> 00:36:08,541
แล้วนายคิดว่าชองโฮยองจะหลงกลเหรอ

460
00:36:08,624 --> 00:36:10,209
มันก็จะโกหกต่อไปเรื่อยๆ นั่นแหละ

461
00:36:10,793 --> 00:36:11,961
นายหลอกคนด้วยคำพูดได้

462
00:36:12,461 --> 00:36:15,131
แต่อารมณ์ของนายจะออกมา
แม้จะไม่อยากให้ออกมาก็ตาม

463
00:36:16,299 --> 00:36:20,178
ผมคิดว่าถ้าเรากดดันมัน
ทางจิตวิทยาได้ก็น่าจะเพียงพอแล้วครับ

464
00:36:22,930 --> 00:36:23,890
ตามเอ็นไอเอสไอมา

465
00:36:49,582 --> 00:36:51,417
(ระบบคอมพิวเตอร์วิดีโอความถี่คลื่นวิทยุ)

466
00:36:54,420 --> 00:36:57,256
อยากรู้อะไรก็ถามมาได้เลย

467
00:36:57,548 --> 00:37:00,092
ไม่ว่าฉันตอบอะไร
มันก็จะบอกว่าฉันโกหกอยู่ดี

468
00:37:01,344 --> 00:37:02,261
คุณชื่ออะไรครับ

469
00:37:03,346 --> 00:37:04,388
ชองโฮยอง

470
00:37:08,100 --> 00:37:11,187
คุณรัดคออีโซยอนจนเสียชีวิตรึเปล่าครับ

471
00:37:12,480 --> 00:37:13,314
เปล่า

472
00:37:16,442 --> 00:37:17,610
คุณใช้มือบีบคอรึเปล่าครับ

473
00:37:20,780 --> 00:37:21,989
ฉันไม่ได้ฆ่าเธอ

474
00:37:23,908 --> 00:37:26,953
ถ้าไม่ได้ใช้มือ แล้วใช้ถุงน่องรึเปล่าครับ

475
00:37:30,373 --> 00:37:31,290
บอกว่าเปล่าไง

476
00:37:32,291 --> 00:37:34,252
คุณใช้ถุงน่องรัดคอเธอยังไงครับ

477
00:37:44,178 --> 00:37:45,888
ฟังฉันอยู่รึเปล่า

478
00:37:46,138 --> 00:37:47,390
ฉันบอกว่าไม่ได้ทำ

479
00:37:52,103 --> 00:37:55,940
คุณพยายามฆ่าชินแจอี
ด้วยวิธีเดียวกันรึเปล่าครับ

480
00:38:04,240 --> 00:38:05,950
งั้นผมจะเปลี่ยนคำถามใหม่นะ

481
00:38:06,617 --> 00:38:10,454
คุณรู้สึกยังไง
ตอนที่บีบคอน้องสาวคุณเมื่อ 30 ปีก่อน

482
00:38:11,038 --> 00:38:12,248
ตื่นเต้นไหมครับ

483
00:38:15,459 --> 00:38:16,460
อะไรนะ

484
00:38:16,794 --> 00:38:20,172
หรือรู้สึกผิดหวังที่ฆ่าน้องสาวตัวเองไม่ได้

485
00:38:22,717 --> 00:38:23,968
กับเธอมันไม่เหมือนกัน

486
00:38:26,262 --> 00:38:28,097
ทำไมคุณถึงพยายามจะฆ่าเธอครับ

487
00:38:28,306 --> 00:38:30,057
เธอดูถูกคุณเพราะคุณไร้ค่าเหรอครับ

488
00:38:30,266 --> 00:38:32,435
เป็นเหตุผลเดียวกับที่คุณ
ฆ่าภรรยาตัวเองรึเปล่า

489
00:38:34,895 --> 00:38:35,730
ไม่ใช่

490
00:38:37,064 --> 00:38:38,232
ฉันบอกว่าเปล่า

491
00:38:38,316 --> 00:38:40,234
คุณคิดว่าเหยื่อยิ้มเยาะคุณ

492
00:38:40,318 --> 00:38:43,988
งั้นคุณคงรู้สึกอยู่เหนือกว่า
เวลาที่พวกเธออ้อนวอนไม่ให้ฆ่าพวกเธอ

493
00:38:44,405 --> 00:38:45,239
ผมพูดผิดเหรอครับ

494
00:38:51,996 --> 00:38:53,622
นายไม่รู้อะไรเกี่ยวกับฉัน

495
00:38:54,707 --> 00:38:56,667
ไม่ ไม่จริง!

496
00:39:04,759 --> 00:39:08,179
ถึงเราจะใช้มันเป็นหลักฐานไม่ได้
แต่มันก็ช่วยเสริมหลักฐานที่เรามีอยู่ได้

497
00:39:08,971 --> 00:39:10,348
โอเค ได้แล้วละ

498
00:39:18,272 --> 00:39:20,524
(โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยฮวายัง)

499
00:39:34,288 --> 00:39:36,957
ศาสตราจารย์ชิน เป็นอะไรรึเปล่าจ๊ะ

500
00:39:37,375 --> 00:39:39,251
เป็นอะไรรึเปล่า

501
00:39:56,310 --> 00:39:58,354
ตอนแรกหนูคิดว่าหนูคงไม่เป็นไร

502
00:40:00,773 --> 00:40:02,733
เพราะหนูรู้จักฆาตกรดี

503
00:40:03,275 --> 00:40:07,279
หนูคิดว่าคงรับมือได้ดี
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม

504
00:40:09,407 --> 00:40:11,242
เหมือนที่เจ้าหน้าที่พัคพูดเลยค่ะ

505
00:40:13,869 --> 00:40:17,415
หนูกลัวว่าชองโฮยองจะฆ่าคนอีก

506
00:40:18,666 --> 00:40:20,209
เพราะหนูยั่วยุเขา

507
00:40:22,086 --> 00:40:23,379
แจอี

508
00:40:24,505 --> 00:40:26,257
มีหลายเรื่องที่หนูอยากยืนยัน

509
00:40:27,007 --> 00:40:28,717
และมีหลายคำถามที่หนูอยากถาม

510
00:40:29,093 --> 00:40:31,011
แต่หนูพูดไม่ออกเลยสักคำ

511
00:40:32,388 --> 00:40:33,639
ไม่เลยแม้แต่คำเดียว

512
00:40:35,891 --> 00:40:37,893
หนูพูดอะไรไม่ออกเลยค่ะ

513
00:40:39,395 --> 00:40:40,980
หนูกลัวเกินไป

514
00:40:43,816 --> 00:40:44,900
ฉันรู้จ้ะ

515
00:40:47,278 --> 00:40:49,196
เป็นใครก็ต้องรู้สึกแบบนี้แหละ

516
00:40:50,072 --> 00:40:53,742
รวมทั้งฉัน หมวดคิม และเจ้าหน้าที่พัคด้วย

517
00:40:53,951 --> 00:40:55,453
ทุกคนจริงๆ จ้ะ

518
00:41:18,100 --> 00:41:19,685
หมวดคิม

519
00:41:20,144 --> 00:41:22,271
เพิ่งมากินมื้อค่ำกับทีมครั้งแรก
ผ่อนคลายหน่อยสิ

520
00:41:22,688 --> 00:41:24,940
เอ้า นี่ กินนี่สิ

521
00:41:25,232 --> 00:41:27,985
สตูว์กระดูกหมูด้วย

522
00:41:28,486 --> 00:41:29,695
ตักให้แล้ว

523
00:41:30,446 --> 00:41:31,739
เราจับชองโฮยองได้แล้วนะ

524
00:41:32,072 --> 00:41:34,200
ฉันรู้ว่าเราจับได้แล้วจริงๆ แต่ว่า...

525
00:41:34,283 --> 00:41:37,119
จับมันได้ก็ถือว่าดีแล้วน่า

526
00:41:37,995 --> 00:41:39,413
แค่นี้ก็พอแล้วนะ

527
00:41:39,788 --> 00:41:41,373
สตูว์อร่อยมากเลยนะ

528
00:41:41,457 --> 00:41:43,417
คิมซอนแจ ชิมสิ

529
00:41:43,584 --> 00:41:46,128
มันไม่ดีแล้วก็ยังไม่พอด้วย

530
00:41:46,420 --> 00:41:48,797
เรายังหาความจริง
เกี่ยวกับคดีเมื่อ 30 ปีก่อนไม่ได้เลย

531
00:41:48,923 --> 00:41:50,424
นายต้องทำงานให้ละเอียดกว่านี้นะ

532
00:41:50,758 --> 00:41:53,177
อย่าพูดแบบนั้นกับหัวหน้าสิ กวังโฮ

533
00:41:53,844 --> 00:41:56,096
- ไม่เป็นไร
- ไอ้หมอนี่เมาทีไร

534
00:41:56,180 --> 00:41:57,515
เสียงแข็งกับหัวหน้าทุกที

535
00:41:57,598 --> 00:42:00,893
แต่กวังโฮมีเหตุผลที่ดี เขาไม่ผิดหรอก

536
00:42:01,101 --> 00:42:02,895
นี่นายจะหาเรื่องฉันเหรอ

537
00:42:03,729 --> 00:42:05,147
ฉันเปล่านะ

538
00:42:05,564 --> 00:42:07,483
เห็นไหม มันเถียงฉันตลอด

539
00:42:07,566 --> 00:42:09,944
มันภูมิใจมากที่จับชองโฮยองได้

540
00:42:10,194 --> 00:42:12,196
อย่าทำแบบนี้เลยน่า

541
00:42:12,446 --> 00:42:13,405
พอได้แล้วน่ะ

542
00:42:13,489 --> 00:42:16,033
- ยังไม่พอหรอก
- พัคกวังโฮ

543
00:42:16,158 --> 00:42:18,869
นายคิดว่านายจะรู้สึกเจ๋งมากสินะ
ถ้าได้เลื่อนขั้น

544
00:42:18,953 --> 00:42:20,621
เป็นคนดีให้ได้ก่อนเถอะ

545
00:42:20,704 --> 00:42:23,832
- ไขกุญแจมือนี่ออกก่อนเถอะ
- ให้ตายสิ หมวดคิม

546
00:42:23,916 --> 00:42:25,960
- ใจเย็นๆ นะ
- ได้ ปลดก็ได้ ไปให้พ้นเลย

547
00:42:26,043 --> 00:42:28,295
- ไปให้พ้น ฉันไม่ดื่มกับนายก็ได้
- ให้ตายสิ

548
00:42:28,379 --> 00:42:30,047
- เร็วเข้า
- อยู่นิ่งๆ สิ ไอ้เด็กบ้า

549
00:42:30,422 --> 00:42:31,590
- พอได้แล้วน่ะ
- อย่าขยับสิ

550
00:42:31,924 --> 00:42:33,676
ฉันไขไม่ได้ อยู่นิ่งๆ

551
00:42:33,759 --> 00:42:36,762
บ้าเอ๊ย! พอสักทีได้ไหม!

552
00:42:36,845 --> 00:42:38,472
ทนไม่ไหวแล้วนะ

553
00:42:38,639 --> 00:42:40,099
นี่มันช่วงเวลาแห่งความสุขนะ

554
00:42:40,182 --> 00:42:43,018
เราจับชองโฮยองไม่ได้เหรอ
เราก็จับมันได้แล้ว

555
00:42:43,102 --> 00:42:45,437
เราจับมันแล้ว
จะทะเลาะกันเป็นเด็กๆ อยู่ได้ทำไมเนี่ย

556
00:42:45,521 --> 00:42:48,023
กินข้าวทีไรเป็นแบบนี้ทุกที ฉันน่าจะ...

557
00:42:55,364 --> 00:42:56,448
คอแห้งจัง

558
00:43:07,126 --> 00:43:08,377
เป็นยังไงบ้างครับ

559
00:43:08,627 --> 00:43:09,503
โอเคไหม

560
00:43:09,587 --> 00:43:10,462
โอเคค่ะ

561
00:43:11,505 --> 00:43:13,549
ฉันไม่เป็นอะไรจริงๆ ไม่ต้องห่วงมากหรอกค่ะ

562
00:43:15,509 --> 00:43:17,803
เธอโอเคไหม ถามสิว่าอยากได้อะไรรึเปล่า

563
00:43:18,220 --> 00:43:20,055
ไม่สิ บอกเธอว่าพวกเราจะไปเยี่ยมเธอ

564
00:43:20,723 --> 00:43:21,765
ไปเยี่ยมตอนนี้ได้ไหมครับ

565
00:43:22,308 --> 00:43:24,101
ไม่ต้องหรอกค่ะ ศาสตราจารย์ฮงอยู่พอดี

566
00:43:24,184 --> 00:43:26,020
และพรุ่งนี้เช้าฉันก็กลับบ้านแล้ว

567
00:43:26,645 --> 00:43:28,355
แล้วนี่ชองโฮยองเป็นยังไงบ้างคะ

568
00:43:29,523 --> 00:43:32,484
เขายังไม่ยอมสารภาพ
แต่เรายืนยันข้อกล่าวหาของเขาแล้วครับ

569
00:43:32,776 --> 00:43:34,278
แล้วเรื่องคดีเมื่อ 30 ปีก่อนละคะ

570
00:43:34,945 --> 00:43:38,991
ยังเลยครับ เขาปฏิเสธข้อกล่าวหา
ทั้งๆ ที่เรามีหลักฐาน

571
00:43:39,158 --> 00:43:41,535
ผมว่าเขาคงไม่มีทางสารภาพง่ายๆ แน่

572
00:43:41,660 --> 00:43:43,579
ทำไมคุณไม่ไปหาแม่เขาล่ะคะ

573
00:43:44,038 --> 00:43:45,706
- แม่เขาเหรอครับ
- ใช่ค่ะ

574
00:43:45,831 --> 00:43:48,292
จำครั้งล่าสุดที่เราคุยโทรศัพท์กับเขาได้ไหมคะ

575
00:43:48,500 --> 00:43:50,628
ทำไมคุณถึงหมกมุ่นกับผู้หญิงที่ใส่กระโปรงคะ

576
00:43:50,836 --> 00:43:52,504
นี่คุณกำลังไต่สวนผมหรือแค่อยากรู้เนี่ย

577
00:43:52,588 --> 00:43:53,464
เป็นเพราะแม่คุณสินะ

578
00:43:54,632 --> 00:43:56,592
- อะไรนะ
- แม่คุณชอบใส่กระโปรงใช่ไหม

579
00:43:56,675 --> 00:43:58,802
- หรือน้องคุณชอบใส่
- คุณพยายามมากนะเนี่ย

580
00:43:58,886 --> 00:44:00,679
ที่ผ่านมา คุณไม่ได้ฆ่าคนแปลกหน้าเลย

581
00:44:00,763 --> 00:44:03,140
แต่คุณฆ่าแม่คุณซ้ำๆ ใช่ไหมคะ

582
00:44:03,766 --> 00:44:05,643
เขาพยายามปิดบังมัน

583
00:44:05,934 --> 00:44:09,730
แต่เขาโทรหาคุณ
เพราะเขาเห็นแม่เขาให้สัมภาษณ์

584
00:44:09,813 --> 00:44:13,692
เขาจะมีปฏิกิริยา
เวลาที่เราพูดถึงแม่ของเขาเท่านั้น

585
00:44:13,859 --> 00:44:15,069
แม่เขา...

586
00:44:15,402 --> 00:44:20,199
อาจมีกุญแจที่ทำให้
ลูกชายของเธอรับสารภาพก็ได้ค่ะ

587
00:44:20,741 --> 00:44:22,326
แม่ของมันอาจมีกุญแจ

588
00:44:23,786 --> 00:44:26,121
ผมจะไปหาเธอ ขอบคุณนะครับ

589
00:44:26,413 --> 00:44:28,540
แต่... มีอีกเรื่องหนึ่ง

590
00:44:28,874 --> 00:44:30,125
ขอให้คุณหายไวๆ นะครับ

591
00:44:30,793 --> 00:44:32,753
เดี๋ยวนะ นายวางสายเหรอ

592
00:44:33,379 --> 00:44:34,797
นายควรให้ฉันคุยด้วยนะ

593
00:44:34,922 --> 00:44:35,756
เธอว่าไงบ้าง

594
00:44:36,423 --> 00:44:38,050
เธอบอกว่าไม่ต้องห่วง เธอไม่เป็นไร

595
00:44:38,384 --> 00:44:39,760
พรุ่งนี้ก็กลับบ้านแล้ว

596
00:44:40,344 --> 00:44:42,012
จะออกจากโรงพยาบาลแล้วเหรอ

597
00:44:42,721 --> 00:44:44,807
น่าจะอยู่ต่ออีกหน่อยนะ

598
00:44:45,015 --> 00:44:46,850
ฉันก็จะคอยดูแลเธอนะ

599
00:44:47,184 --> 00:44:50,729
แต่ไหนๆ นายก็อยู่บ้านเดียวกัน
ฝากดูแลเธอด้วยแล้วกัน

600
00:44:51,563 --> 00:44:52,481
นายสั่งฉันเหรอ

601
00:44:52,940 --> 00:44:55,317
นายเป็นใครถึงพูดแบบนั้น ฉันเป็นพ่อเธอนะ

602
00:44:58,153 --> 00:45:01,323
เดี๋ยวนะ นายสองคนมันยังไงกันแน่เนี่ย

603
00:45:02,616 --> 00:45:04,743
หัวหน้าชอนคงรออยู่ ไปกันเถอะ

604
00:45:04,993 --> 00:45:07,413
ไม่ต้องพยายามเปลี่ยนเรื่องเลย

605
00:45:07,579 --> 00:45:08,914
มันยังไงกันแน่

606
00:45:10,582 --> 00:45:12,584
เดี๋ยวสิ ฉันไม่อนุญาตนะ

607
00:45:12,876 --> 00:45:15,087
ตราบใดที่ฉันยังอยู่ ฉันไม่อนุญาตหรอก

608
00:45:15,170 --> 00:45:17,214
ได้ยินไหม

609
00:45:18,298 --> 00:45:21,510
ปัจจัยที่ทำให้เกิดความเครียด
ของชองโฮยองคือแม่ของเขาเหรอ

610
00:45:22,553 --> 00:45:24,680
แม่ของเขาคือคนที่จับเขา

611
00:45:24,763 --> 00:45:27,182
เข้าโรงพยาบาลบ้าตอนเขาอายุ 19

612
00:45:28,934 --> 00:45:30,978
เธอไม่เคยไปเยี่ยมเขาเลย

613
00:45:31,854 --> 00:45:35,107
เธอบอกลูกเธอว่าเขาไม่ใช่คน

614
00:45:35,482 --> 00:45:37,735
ในขณะที่แม่ทั่วไป
จะต้องพยายามปกป้องลูกตัวเอง

615
00:45:38,777 --> 00:45:40,779
แม่ของชองโฮยองไม่เคยทำแบบนั้นเลย

616
00:45:41,405 --> 00:45:45,159
ความรักของแม่อาจสร้างปัญหาได้
ถ้ามันมากเกินไป

617
00:45:46,201 --> 00:45:47,911
หรือถ้ามันน้อยเกินไปด้วยเหมือนกัน

618
00:45:52,291 --> 00:45:55,753
หนูเคยพูดกับคุณเรื่องเดจาวูครั้งหนึ่ง

619
00:45:56,003 --> 00:45:57,337
ใช่จ้ะ

620
00:45:57,755 --> 00:46:00,299
ทำไมจ๊ะ จำอะไรได้เหรอ

621
00:46:01,675 --> 00:46:02,593
ใช่ค่ะ

622
00:46:08,640 --> 00:46:10,100
มีผู้หญิงคนหนึ่ง

623
00:46:10,934 --> 00:46:13,061
คนที่หนูเรียกว่าแม่ค่ะ

624
00:46:13,187 --> 00:46:14,188
แม่เหรอ

625
00:46:15,731 --> 00:46:18,609
ก่อนหน้านี้หนูไม่เคยนึกหน้าแม่ออกเลย

626
00:46:18,692 --> 00:46:21,612
บางทีความทรงจำของเธอ
อาจจะกำลังกลับมา

627
00:46:21,695 --> 00:46:23,447
ทีละนิดๆ ก็ได้

628
00:46:24,490 --> 00:46:26,658
และมันคงมีเหตุผลอะไรสักอย่าง

629
00:46:26,909 --> 00:46:29,244
ที่ความทรงจำกลับมาตอนนี้

630
00:46:29,453 --> 00:46:30,662
เหตุผลเหรอคะ

631
00:46:30,954 --> 00:46:31,955
ใช่จ้ะ

632
00:46:32,581 --> 00:46:35,667
อาจถึงเวลาที่เธอต้องตามหาแม่แล้ว

633
00:47:01,193 --> 00:47:04,321
ฉันเจอยอนโฮแล้วนะ ยอนซุก

634
00:47:06,323 --> 00:47:08,116
ฉันช่วยลูกไว้ได้เพราะนกหวีด

635
00:47:09,701 --> 00:47:11,203
เธอช่วยลูกไว้นะ

636
00:47:16,208 --> 00:47:17,292
ยอนซุก

637
00:47:18,919 --> 00:47:20,212
รออีกสักนิดได้ไหม

638
00:47:22,214 --> 00:47:25,217
ฉันจะกลับไปทันทีที่ฉันจับมันได้

639
00:47:26,134 --> 00:47:27,302
ไม่นานหรอกนะ

640
00:47:34,685 --> 00:47:35,936
ฉันจะกลับไป

641
00:47:38,397 --> 00:47:40,065
และทำทุกอย่างให้ถูกต้อง

642
00:47:42,025 --> 00:47:43,068
เพราะฉะนั้น...

643
00:47:44,862 --> 00:47:46,113
เธอช่วย...

644
00:47:47,698 --> 00:47:48,907
รออีกนิดนะ

645
00:47:50,409 --> 00:47:51,410
โอเคไหม

646
00:48:06,758 --> 00:48:08,343
หนูกลับเองก็ได้ค่ะ

647
00:48:08,594 --> 00:48:10,178
ที่บ้านเธอไม่มีใครอยู่เลยนะ

648
00:48:10,429 --> 00:48:11,805
หนูอยากพักผ่อนน่ะค่ะ

649
00:48:12,723 --> 00:48:13,974
ถ้ามีอะไร หนูจะโทรหานะคะ

650
00:48:14,141 --> 00:48:17,019
ถ้าอย่างนั้นก็ตรงกลับบ้านเลยนะจ๊ะ

651
00:48:17,311 --> 00:48:18,312
ได้ค่ะ

652
00:48:38,248 --> 00:48:40,918
ต้องขอโทษด้วยที่ฉันพบคุณไม่ได้
ตอนอยู่ที่โรงพยาบาล

653
00:48:41,418 --> 00:48:43,086
หมวดคิมบอกฉันแล้วละคะ

654
00:48:44,004 --> 00:48:44,838
ขอบคุณนะคะ

655
00:48:44,963 --> 00:48:46,006
ไม่เป็นไรครับ

656
00:48:46,381 --> 00:48:49,718
ผมก็มีส่วนรับผิดชอบกับเรื่องที่เกิดขึ้น
เพราะคุณทำไปเพราะสิ่งที่ผมพูด

657
00:48:50,552 --> 00:48:52,596
ผมไม่น่าพูดแบบนั้นเลย

658
00:48:53,889 --> 00:48:56,224
ผมดีใจนะที่คุณมาที่นี่แบบเป็นๆ

659
00:48:56,725 --> 00:48:59,937
แต่เราก็จับชองโฮยองได้สำเร็จนะคะ

660
00:49:02,314 --> 00:49:05,484
คุณนี่พูดจาเหมือนหมวดคิมเลยนะ

661
00:49:05,567 --> 00:49:06,401
อะไรนะคะ

662
00:49:09,613 --> 00:49:13,241
เราอยู่มหาวิทยาลัยเดียวกัน
แต่กลับไม่เคยรู้จักกันมาก่อน

663
00:49:13,492 --> 00:49:16,662
ห้องทำงานผมใกล้โรงพยาบาลมากกว่า
เราคงไม่เคยเจอกัน

664
00:49:16,912 --> 00:49:19,414
และผมมักจะอยู่แต่ในห้องทำงานของผมด้วย

665
00:49:23,835 --> 00:49:25,253
เอาไว้แวะมาเล่นหมากรุกกันสิครับ

666
00:49:25,963 --> 00:49:29,174
ผมอยากแก้มือเมื่อครั้งล่าสุดสักหน่อย

667
00:49:29,883 --> 00:49:31,760
ได้ค่ะ ฉันจะแวะมา

668
00:49:32,552 --> 00:49:34,680
(สถานีตำรวจฮวายัง)

669
00:49:36,431 --> 00:49:38,100
มินฮา นายรู้สึกโอเคไหม

670
00:49:40,519 --> 00:49:42,354
"บ้าเอ๊ย หยุดสักทีเถอะ!"

671
00:49:44,272 --> 00:49:45,899
ผมไม่เคยพูดแบบนั้นสักหน่อย

672
00:49:46,024 --> 00:49:48,485
นายถามว่าทำไมเราถึงทะเลาะกัน
เป็นเด็กๆ อยู่ได้

673
00:49:48,610 --> 00:49:50,195
นายก็ดื่มเยอะเหมือนกันนะ

674
00:49:50,362 --> 00:49:52,406
"บ้าเอ๊ย หยุดสักทีเถอะ!"

675
00:49:52,698 --> 00:49:56,868
- เราไม่รู้หรอกว่าเขาจะแปลงร่างเมื่อไหร่
- บ้าเอ๊ย หยุดสักทีเถอะ

676
00:49:57,035 --> 00:49:57,869
เขาแปลงร่างแล้ว

677
00:49:57,953 --> 00:50:01,665
นี่ กรมอัยการจะรับคดีของชองโฮยองไปแล้วนะ

678
00:50:01,915 --> 00:50:06,003
ว่าไงนะ เรายังไม่ได้เริ่มคดี
ที่เกิดขึ้นเมื่อ 30 ปีก่อนเลยนะ

679
00:50:06,169 --> 00:50:08,547
ทั้งประเทศสนใจคดีนี้อยู่น่ะ

680
00:50:08,630 --> 00:50:10,841
พวกเขาคิดว่ามันสำคัญ
เกินกว่าตำรวจจะจัดการได้

681
00:50:11,216 --> 00:50:13,927
และการสืบสวนครบกำหนดวันนี้

682
00:50:14,011 --> 00:50:16,096
ครบเมื่อไหร่ก็ช่างเถอะ
ถ้าคราวนี้ไขคดีไม่ได้

683
00:50:16,179 --> 00:50:18,098
มันก็จะไขไม่ได้ตลอดกาลนะ

684
00:50:18,223 --> 00:50:19,891
ขอเวลาอีกหน่อยนะครับ

685
00:50:20,183 --> 00:50:22,352
เราจะไขคดีได้แน่นอน เราจะทำได้ครับ

686
00:50:22,978 --> 00:50:26,523
ฉันจะพยายามซื้อเวลาให้ได้ถึงพรุ่งนี้เช้าแล้วกัน
ทำอะไรได้ก็ไปทำซะ

687
00:50:27,190 --> 00:50:28,567
มีแผนรึยังเนี่ย

688
00:50:28,692 --> 00:50:31,153
ผมจะไปหาแม่เขา
ตามที่ศาสตราจารย์ชินบอกครับ

689
00:50:31,319 --> 00:50:32,404
งั้นก็รีบไปสิ

690
00:50:32,487 --> 00:50:33,613
ไปกันเถอะ คิมซอนแจ

691
00:50:44,207 --> 00:50:46,126
จับเขาได้แล้วยังไม่พออีกเหรอ

692
00:50:46,209 --> 00:50:48,003
ทำไมต้องมายุ่งกับฉันด้วยเนี่ย

693
00:50:48,086 --> 00:50:51,131
คุณควรไปพบชองโฮยองและเกลี้ยกล่อมเขา

694
00:50:51,673 --> 00:50:53,258
เขาจะฟังคุณแน่นอน

695
00:50:54,009 --> 00:50:56,887
คิดถึงเหยื่อสิ คุณก็เคยเลี้ยงลูกมานะ

696
00:50:59,097 --> 00:51:00,265
ทำไมต้องคิดด้วย

697
00:51:00,807 --> 00:51:01,767
ว่าไงนะ

698
00:51:01,975 --> 00:51:02,809
คุณยู

699
00:51:03,560 --> 00:51:04,394
ให้ตายสิ

700
00:51:05,729 --> 00:51:07,230
ลูกชายคุณเป็นคนฆ่า...

701
00:51:08,607 --> 00:51:09,608
แม่ผม

702
00:51:21,912 --> 00:51:23,080
จริงๆ เลย

703
00:51:27,125 --> 00:51:28,960
สามสิบปีที่แล้วในฮวายัง

704
00:51:29,628 --> 00:51:32,005
ชองโฮยองฆ่าแม่ผมซึ่งเป็นคนบริสุทธิ์

705
00:51:37,677 --> 00:51:38,720
คุณยู

706
00:51:39,262 --> 00:51:41,098
รู้ไหมว่าทำไมผมถึงมาเป็นตำรวจ

707
00:51:42,682 --> 00:51:44,893
ผมอยากจับคนร้ายที่ฆ่าแม่ผมไงครับ

708
00:51:45,560 --> 00:51:47,104
และผมก็จับได้แล้ว

709
00:51:47,270 --> 00:51:49,064
และเขาอยู่ตรงหน้าผมแล้ว

710
00:51:50,107 --> 00:51:51,900
แต่ผมกลับทำอะไรไม่ได้เลย

711
00:51:54,402 --> 00:51:55,654
ได้โปรด ผมขอร้องละครับ

712
00:51:56,655 --> 00:52:00,075
ได้โปรดไปพบลูกชายคุณ
และเกลี้ยกล่อมเขาหน่อยนะครับ

713
00:52:20,554 --> 00:52:21,471
เขา...

714
00:52:23,765 --> 00:52:26,768
เป็นคนที่เกลี้ยกล่อมไม่ได้หรอก

715
00:52:28,520 --> 00:52:29,396
คุณยู

716
00:52:30,147 --> 00:52:31,648
เปิดประตูหน่อยครับ!

717
00:52:34,067 --> 00:52:35,193
ไปกันเถอะ

718
00:52:47,747 --> 00:52:49,791
มีอะไรที่เราทำได้อีกบ้างไหม

719
00:52:50,250 --> 00:52:51,835
ถึงจะมีก็ไร้ประโยชน์

720
00:52:52,169 --> 00:52:54,296
มันจะหนีรอดไปได้ด้วยอะไรสักอย่างอยู่ดี

721
00:52:56,673 --> 00:52:59,009
คุณเคยบอกฉันว่า
เขาพูดว่าจะบอกเรื่องที่น่าสนใจกับคุณ

722
00:52:59,134 --> 00:53:02,596
คุณอาจกระตุ้นให้เขา
จำอะไรบางอย่างที่เขาลืมไปแล้ว

723
00:53:02,679 --> 00:53:04,181
เมื่อ 30 ปีก่อนก็ได้

724
00:53:04,264 --> 00:53:06,474
ฉันคิดว่าคุณคือตัวกระตุ้นค่ะ

725
00:53:06,766 --> 00:53:09,603
เขาอาจจะเริ่มฆ่าคนอีกครั้ง

726
00:53:10,103 --> 00:53:12,105
แบบที่เขาทำเมื่อ 30 ปีก่อน

727
00:53:13,064 --> 00:53:14,357
เราทำได้อีกอย่าง

728
00:53:15,525 --> 00:53:16,484
ทำอะไร

729
00:53:16,651 --> 00:53:18,236
- ให้ฉันเป็นเหยื่อล่อ
- อะไรนะ

730
00:53:18,820 --> 00:53:21,948
ถ้ามันรู้ว่าฉันเป็นลูกชายของผู้หญิงที่มันฆ่า

731
00:53:22,199 --> 00:53:23,575
มันคงรู้สึกสนุก

732
00:53:23,658 --> 00:53:25,243
มันจะพยายามกวนประสาทฉัน

733
00:53:25,994 --> 00:53:27,329
เราจะเริ่มจากตรงนั้นแหละ

734
00:53:27,913 --> 00:53:30,081
เราต้องให้อะไรบางอย่าง
เพื่อให้ได้อะไรบางอย่างมา

735
00:53:31,791 --> 00:53:33,793
ครั้งนี้ฉันจะเป็นเหยื่อล่อเอง

736
00:53:37,464 --> 00:53:38,840
รู้ไหมว่าผู้หญิงคนนี้คือใคร

737
00:53:45,680 --> 00:53:47,182
ใครเหรอ

738
00:53:56,066 --> 00:53:57,275
ทำไมนาย...

739
00:53:58,193 --> 00:53:59,903
ถึงมีรูปนี้ได้ล่ะ

740
00:54:01,863 --> 00:54:02,989
เธอเป็นแม่ฉัน

741
00:54:06,117 --> 00:54:07,202
แม่เหรอ

742
00:54:08,495 --> 00:54:09,704
เธอคือ...

743
00:54:10,580 --> 00:54:11,957
แม่ของนายเหรอ

744
00:54:12,707 --> 00:54:13,959
นายฆ่าเธอ

745
00:54:14,834 --> 00:54:15,669
ใช่ไหม

746
00:54:24,636 --> 00:54:27,931
เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้ยังไงเนี่ย

747
00:54:30,058 --> 00:54:34,145
เธอใส่เสื้อไหมพรมถักสีงาช้าง
และกระโปรงสีเทา

748
00:54:34,437 --> 00:54:36,564
อยู่หลังตรอกเขต 18 ใช่ไหม

749
00:54:40,068 --> 00:54:43,113
ฉันตามหาฆาตกรที่ฆ่าแม่ฉันมาตลอด

750
00:54:43,905 --> 00:54:45,115
ในที่สุดฉันก็เจอมัน

751
00:54:46,700 --> 00:54:48,326
คดีนี้หมดอายุความไปแล้ว

752
00:54:49,035 --> 00:54:52,080
เพราะฉะนั้นสารภาพมาซะเถอะ
นายฆ่าเธอ

753
00:54:59,421 --> 00:55:02,048
ฉันต้องขอแสดงความเสียใจด้วยนะ

754
00:55:02,966 --> 00:55:03,925
ฉันไม่ได้เป็นคนฆ่าเธอ

755
00:55:04,217 --> 00:55:05,510
ไอ้สารเลว

756
00:55:08,388 --> 00:55:11,308
งั้นนายรู้ได้ยังไงว่าซอฮีซูสวมเสื้อผ้าอะไร

757
00:55:12,058 --> 00:55:13,810
นายรู้เพราะนายฆ่าเธอ

758
00:55:17,022 --> 00:55:19,774
ฉันแค่พูดอะไรที่นึกขึ้นมาได้เท่านั้นแหละ

759
00:55:20,817 --> 00:55:23,570
ฉันเป็นพวกจินตนาการสูงน่ะ

760
00:55:26,281 --> 00:55:27,240
อะไรนะ

761
00:55:38,251 --> 00:55:39,377
"คุณครับ

762
00:55:40,920 --> 00:55:42,922
ผมฆ่าหมาจริงๆ

763
00:55:43,298 --> 00:55:45,050
แต่ผมไม่ได้ฆ่าคนจริงๆ นะ"

764
00:55:46,384 --> 00:55:48,386
- "ผมมีเหตุผลอะไร..."
- ให้ฆ่าคนเหรอครับ

765
00:55:49,346 --> 00:55:50,597
นี่ ชองโฮยอง

766
00:55:53,224 --> 00:55:54,476
นายฆ่าพวกเธอใช่ไหม

767
00:55:56,394 --> 00:55:58,688
นายเป็นคนฆ่าพวกเธอ ไอ้สวะ

768
00:55:59,856 --> 00:56:03,443
ยังโกหกเก่งเหมือนเดิมนะ
ไม่ได้เจอกันตั้ง 30 ปี

769
00:56:13,495 --> 00:56:14,537
นายเป็นใคร

770
00:56:15,413 --> 00:56:17,082
เป็นไปได้ยังไง

771
00:56:18,625 --> 00:56:20,460
ทำไมต้องแปลกใจด้วยล่ะ

772
00:56:20,543 --> 00:56:23,171
ฉันข้ามเวลามา 30 ปี
เพื่อจับนายที่นี่ไงล่ะ ไอ้บ้า

773
00:56:23,505 --> 00:56:25,548
เป็นไปได้ยังไง...

774
00:56:25,632 --> 00:56:28,051
ฉันเคยอยากรู้ว่าใครคือคนบ้าที่ฆ่าผู้หญิง

775
00:56:28,134 --> 00:56:30,303
และทำรอยจุดไว้ที่ส้นเท้าของพวกเธอ

776
00:56:30,637 --> 00:56:31,679
มันคือนายนี่เอง

777
00:56:31,763 --> 00:56:32,764
รอยจุดเหรอ

778
00:56:32,972 --> 00:56:35,016
ทำไม จะปฏิเสธอีกเหรอ

779
00:56:36,267 --> 00:56:38,144
ฉันก็แค่...

780
00:56:38,561 --> 00:56:40,230
หมายความว่ายังไงเรื่องรอยจุด

781
00:56:43,441 --> 00:56:44,526
นายไม่รู้จริงเหรอ

782
00:56:44,609 --> 00:56:46,903
นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย

783
00:56:57,705 --> 00:56:58,873
เขาไม่ใช่คนทำ

784
00:56:59,999 --> 00:57:01,209
ไอ้บ้านี่ไม่ใช่คนร้าย

785
00:57:06,673 --> 00:57:07,799
หมายความว่าไง "มันไม่ได้ทำ"

786
00:57:08,049 --> 00:57:09,634
ถ้าเป็นมัน มันต้องรู้เรื่องรอยจุดแล้ว

787
00:57:09,717 --> 00:57:11,344
นายเชื่อคำพูดมันเหรอ

788
00:57:11,678 --> 00:57:13,471
มันก็แค่ทำเป็นไม่รู้เท่านั้นแหละ!

789
00:57:13,555 --> 00:57:15,932
ไม่หรอก แววตามันบอกว่ามันไม่รู้เรื่องจริงๆ

790
00:57:16,891 --> 00:57:18,935
มันไม่ใช่คนที่ก่อเหตุฆาตกรรมเมื่อ 30 ปีก่อน

791
00:57:19,060 --> 00:57:22,063
ถ้าไม่ใช่ชองโฮยองแล้วจะเป็นใครล่ะ

792
00:57:22,480 --> 00:57:25,316
ฉันคิดว่าเธอพูดถูกนะ

793
00:57:25,942 --> 00:57:27,902
เธอบอกว่าคดีของยุนดายอง
กับนัมจูฮีไม่เหมือนกัน

794
00:57:28,486 --> 00:57:30,613
มันไม่ใช่คนก่อเหตุสองคดีที่มีรอยจุดหรอก

795
00:57:31,489 --> 00:57:32,907
มีฆาตกรอีกคนจริงๆ

796
00:57:33,575 --> 00:57:34,868
มีฆาตกรอีกคน

797
00:57:34,951 --> 00:57:37,036
นายหมายความว่ามีฆาตกรสองคนเหรอ

798
00:57:37,120 --> 00:57:39,789
นึกว่าทุกอย่างจบแล้วซะอีก
นายพูดอะไรเนี่ย

799
00:57:41,833 --> 00:57:44,586
แต่ชองโฮยองรู้เรื่อง
หลังตรอกเขต 18 ได้ยังไง

800
00:57:44,669 --> 00:57:47,255
มันรู้ได้ยังไงว่าซอฮีซูใส่เสื้อผ้าอะไร

801
00:57:47,338 --> 00:57:49,716
- เพราะมันเป็นคนทำไง
- มันไม่ได้ทำ

802
00:57:53,803 --> 00:57:55,597
- มันอาจจะเห็น
- อะไรนะ

803
00:57:55,680 --> 00:57:58,224
มันไม่ได้ฆ่าซอฮีซู แต่มันเป็นการฆาตกรรม

804
00:57:58,475 --> 00:58:00,810
เสื้อผ้าที่ซอฮีซูใส่ ตรอก

805
00:58:01,144 --> 00:58:03,104
และการใช้ถุงน่องเป็นอาวุธ
มันคงเห็นทุกอย่าง

806
00:58:03,188 --> 00:58:05,190
มันคงเห็นทุกอย่าง มันถึงได้รู้

807
00:58:05,857 --> 00:58:07,525
ชองโฮยองคือพยาน

808
00:58:22,165 --> 00:58:23,291
เกิดอะไรขึ้น

809
00:58:24,209 --> 00:58:25,293
ชองโฮยองอยู่ไหน

810
00:58:25,543 --> 00:58:27,879
เขาคุยกับแม่อยู่ครับ แม่เขามาเยี่ยม

811
00:58:28,087 --> 00:58:28,963
อะไรนะ

812
00:58:37,222 --> 00:58:38,723
แกฆ่าเธอ

813
00:58:44,145 --> 00:58:45,271
แม่ทำแบบนั้นทำไม

814
00:58:46,314 --> 00:58:47,232
อะไร

815
00:58:50,235 --> 00:58:51,486
แม่ทำแบบนั้นทำไม

816
00:58:51,903 --> 00:58:55,490
แกจะพูดกับแม่ที่อุตส่าห์มาหาแก
หลังจากไม่ได้เจอกันสิบปีแค่นั้นเหรอ

817
00:58:56,574 --> 00:58:57,825
อยากรู้เหรอว่าทำไม

818
00:58:58,618 --> 00:59:01,996
แกไม่ควรเกิดมาเป็นลูกฉันเลย

819
00:59:02,789 --> 00:59:04,791
หรือไม่แกก็ควรเกิดมาเป็นคนปกติ

820
00:59:05,083 --> 00:59:06,626
เพื่อทำให้แกเป็นคน...

821
00:59:08,461 --> 00:59:12,215
ฉันเลยจับแกเข้าโรงพยาบาลบ้า
แกน่าจะอยู่ที่นั่นเงียบๆ ไปซะ

822
00:59:12,882 --> 00:59:15,969
แกทรมานฉันจนกระทั่งวันนี้

823
00:59:19,138 --> 00:59:20,348
ตอนนั้น

824
00:59:22,100 --> 00:59:23,643
แม่ช่วยเป็นพยานให้ผมทำไม

825
00:59:30,775 --> 00:59:34,362
ฉันไม่ได้ทำเพื่อแก ฉันทำเพื่อตัวฉันเอง

826
00:59:36,573 --> 00:59:38,533
ฉันอยากปิดบังความจริง

827
00:59:38,616 --> 00:59:41,578
ว่าฉันคลอดฆาตกรอย่างแกออกมา

828
00:59:43,663 --> 00:59:47,125
ไม่ว่าแกจะเป็นหรือตาย

829
00:59:48,376 --> 00:59:50,336
แกก็ไร้ค่า

830
00:59:58,344 --> 01:00:00,513
ทำไมไม่ฆ่าตัวตายไปซะล่ะ

831
01:00:00,597 --> 01:00:02,765
ทำไมถึงยังมีชีวิตอยู่อีก

832
01:00:12,442 --> 01:00:14,652
แกทำบาปเอาไว้ จงชดใช้ให้พวกเธอซะ

833
01:00:30,043 --> 01:00:32,503
อย่าได้ออกไปจากที่นี่จนกว่าแกจะตาย

834
01:00:40,803 --> 01:00:42,138
คิมซอนแจ

835
01:00:43,306 --> 01:00:44,682
พานักสืบคิมซอนแจมาหน่อย

836
01:00:49,687 --> 01:00:51,564
ชองโฮยองเป็นพยานเหรอ

837
01:00:52,231 --> 01:00:55,360
ผมยังไม่แน่ใจครับ คุณคิดว่ายังไงครับ

838
01:00:56,027 --> 01:00:56,944
คือ...

839
01:00:58,613 --> 01:01:00,156
เขาบอกว่าเขาเห็นอะไรล่ะ

840
01:01:00,823 --> 01:01:02,742
ขอโทษครับ หมวดคิมครับ

841
01:01:03,242 --> 01:01:05,828
ชองโฮยองบอกว่าอยากรับสารภาพครับ

842
01:01:06,663 --> 01:01:07,497
อะไรนะ

843
01:01:10,583 --> 01:01:11,959
เดี๋ยวผมโทรกลับนะครับ

844
01:01:31,437 --> 01:01:33,106
นักสืบคิมซอนแจอยู่ไหน

845
01:01:33,648 --> 01:01:35,149
เขาควรมาฟังด้วยตัวเอง

846
01:01:42,448 --> 01:01:45,034
นายพูดถูก ฉันฆ่าเธอ

847
01:01:46,536 --> 01:01:48,955
ฉันเป็นคนฆ่าแม่นายเอง

848
01:01:55,128 --> 01:01:55,962
ว่าไงนะ

849
01:01:56,587 --> 01:01:58,172
คิมซอนแจ ปล่อยเขานะ

850
01:01:58,339 --> 01:02:00,758
พูดอีกทีสิ นายทำอะไร

851
01:02:00,967 --> 01:02:02,927
- "โปรดไว้ชีวิตฉันด้วย"
- ชองโฮยอง

852
01:02:03,010 --> 01:02:05,179
- "ฉันมีลูก"
- ฉันมีลูก

853
01:02:06,889 --> 01:02:08,224
- "ลูก"
- หุบปากซะ!

854
01:02:13,646 --> 01:02:16,816
ฉันจะทำลายชีวิตแก ฉันจะฆ่าแก

855
01:02:17,108 --> 01:02:20,111
คิมซอนแจ หยุดนะ อย่าหลงกลมัน

856
01:02:20,194 --> 01:02:23,197
ฉันรับสารภาพเพราะฉันสงสารนาย

857
01:02:23,281 --> 01:02:24,657
ทำแบบนี้กับฉันไม่แรงเกินไปเหรอ

858
01:02:24,991 --> 01:02:27,535
ยังไงคดีนี้ก็หมดอายุความไปแล้วนะ

859
01:02:28,745 --> 01:02:29,871
ไอ้ชาติชั่ว!

860
01:02:30,830 --> 01:02:32,707
ซอนแจ ซอนแจ!

861
01:02:40,673 --> 01:02:42,258
ซอนแจ ออกไปก่อนนะ

862
01:02:54,270 --> 01:02:55,104
กวังโฮ

863
01:02:55,188 --> 01:02:57,231
- ผลเลือดออกมาแล้ว
- โอเค

864
01:03:06,365 --> 01:03:07,950
(โคตินิน: ศูนย์)

865
01:03:13,039 --> 01:03:14,540
นายบอกว่านายฆ่าซอฮีซูใช่ไหม

866
01:03:15,833 --> 01:03:17,126
ก็บอกไปแล้วไง

867
01:03:19,587 --> 01:03:20,922
อยากสูบบุหรี่ไหม

868
01:03:27,178 --> 01:03:28,179
ฉันไม่สูบบุหรี่

869
01:03:29,514 --> 01:03:32,183
อย่าหลอกตัวเองเลยน่า ฉันรู้ว่านายสูบบุหรี่

870
01:03:32,433 --> 01:03:34,018
มันไม่ดีต่อสุขภาพนะ

871
01:03:34,519 --> 01:03:37,063
นายควรเลิกสูบบุหรี่ซะถ้าอยากอายุยืน

872
01:03:38,439 --> 01:03:39,357
ได้

873
01:03:39,941 --> 01:03:43,778
เห็นได้จากการที่ไม่มีโคตินิน
เมแทบอไลต์ของนิโคตินในผลเลือดของนายเลย

874
01:03:44,153 --> 01:03:45,696
นายไม่เคยสูบบุหรี่จริงๆ

875
01:03:46,614 --> 01:03:48,199
- บอกแล้วว่าไม่สูบ
- ซอฮีซู

876
01:03:51,202 --> 01:03:52,370
นายไม่ได้ฆ่าเธอใช่ไหม

877
01:03:53,371 --> 01:03:54,205
อะไรนะ

878
01:03:54,455 --> 01:03:55,623
นายไม่ใช่คนฆ่า

879
01:03:56,874 --> 01:03:59,502
ฉันจับได้ว่าผู้ต้องสงสัยสูบบุหรี่

880
01:04:00,002 --> 01:04:03,130
นายไม่มีทางเป็นคนร้ายถ้านายไม่สูบบุหรี่

881
01:04:05,341 --> 01:04:06,759
นายไม่ได้ฆ่าเธอ

882
01:04:07,301 --> 01:04:08,135
นายแค่เห็น

883
01:04:16,936 --> 01:04:18,437
นี่มันเรื่องไร้สาระอะไรกัน

884
01:04:19,230 --> 01:04:20,231
ฉันฆ่าเธอ

885
01:04:21,065 --> 01:04:22,900
ฉันเป็นคนฆ่าเธอเอง

886
01:04:24,735 --> 01:04:26,404
นายคือพยานใช่ไหม

887
01:04:59,061 --> 01:05:00,271
ได้โปรดอย่าฆ่าฉันเลย

888
01:05:01,188 --> 01:05:02,440
ได้โปรด

889
01:05:04,650 --> 01:05:05,860
ฉันมีลูก

890
01:05:06,569 --> 01:05:07,403
ลูก

891
01:05:26,589 --> 01:05:27,423
ไม่ใช่

892
01:05:28,925 --> 01:05:30,217
ฉันฆ่าเธอ

893
01:05:30,968 --> 01:05:32,803
ฉันฆ่าเธอ ฉันเป็นคนทำเอง

894
01:05:34,221 --> 01:05:35,806
แกเห็นอะไร ไอ้สารเลว

895
01:05:36,057 --> 01:05:37,016
เห็นหน้าคนร้ายไหม

896
01:05:37,099 --> 01:05:38,392
ฉันฆ่าเธอ

897
01:05:38,476 --> 01:05:40,937
ไร้สาระ ใครคือฆาตกร

898
01:05:41,187 --> 01:05:42,980
- ใครคือฆาตกร
- ฉันเอง!

899
01:05:43,064 --> 01:05:44,690
- ไอ้สวะ
- ฉันฆ่าเธอ

900
01:05:44,774 --> 01:05:46,275
ฉันฆ่าเธอ!

901
01:05:47,401 --> 01:05:48,653
ฉันฆ่าเธอ!

902
01:05:51,364 --> 01:05:52,198
คิมซอนแจ

903
01:05:52,740 --> 01:05:54,241
ปล่อยฉันนะ

904
01:05:54,325 --> 01:05:57,536
ฉันฆ่าเธอ คิมซอนแจ ฉันฆ่าเธอ

905
01:05:57,995 --> 01:05:59,622
ฉันฆ่าเธอ คิมซอนแจ

906
01:06:00,164 --> 01:06:01,248
(สถานีตำรวจฮวายัง)

907
01:06:01,332 --> 01:06:04,585
สถานีตำรวจฮวายังส่งคดีของชองโฮยอง

908
01:06:04,669 --> 01:06:06,712
ให้กับกรมอัยการแล้วหลังจากจับกุมเขาได้

909
01:06:06,796 --> 01:06:08,839
ข้อหาฆาตกรรมและพยายามฆ่า

910
01:06:09,882 --> 01:06:12,426
เขายืนยันปฏิเสธทุกข้อกล่าวหา

911
01:06:12,510 --> 01:06:14,804
แต่จากคำให้การของคุณอี ผู้ตกเป็นเหยื่อ

912
01:06:14,887 --> 01:06:17,223
เขาจึงถูกตำรวจจับกุม

913
01:06:37,284 --> 01:06:40,621
(ฆาตกรต่อเนื่องชองโฮยอง
ถูกส่งตัวไปดำเนินคดี)

914
01:06:47,003 --> 01:06:47,962
(เคท)

915
01:06:52,091 --> 01:06:53,384
ฮัลโหล

916
01:06:53,551 --> 01:06:55,386
ใครเหรอที่ตามหาฉัน

917
01:06:55,720 --> 01:06:56,804
แจอี

918
01:06:58,305 --> 01:06:59,807
เป็นตำรวจน่ะ

919
01:07:00,683 --> 01:07:02,059
ตำรวจเหรอ

920
01:07:02,351 --> 01:07:05,479
ใช่ ฉันว่าฉันได้รับข้อความนะ รอแป๊บนึงนะ

921
01:07:06,313 --> 01:07:08,357
ทำไมตำรวจถึงได้...

922
01:07:14,447 --> 01:07:16,782
นักโทษหมายเลข 478 มีคนมาเยี่ยม

923
01:07:48,230 --> 01:07:49,356
รู้จักฉันเหรอ

924
01:07:51,484 --> 01:07:53,110
ได้ข่าวว่านายเป็นพยาน

925
01:07:53,903 --> 01:07:55,529
เหตุการณ์เมื่อ 30 ปีที่แล้ว

926
01:08:04,872 --> 01:08:08,584
นี่ ลงจากรถมาทำไม กลับบ้านไปสิ

927
01:08:08,834 --> 01:08:11,170
ฉันก็เป็นห่วงนะ ฉันแค่อยากพบเธอ

928
01:08:12,004 --> 01:08:14,548
ไอ้บ้านี่ บอกว่าฉันไม่อนุญาตไง

929
01:08:14,632 --> 01:08:16,133
ไม่อนุญาตอะไรเหรอคะ

930
01:08:16,634 --> 01:08:18,135
- อ้าว
- ศาสตราจารย์ชิน

931
01:08:18,803 --> 01:08:20,763
- กลับบ้านไป
- ปล่อยนะ

932
01:08:20,846 --> 01:08:22,473
- บ้าไปแล้วเหรอ
- ปล่อยนะ

933
01:08:22,556 --> 01:08:23,432
ทำไมไม่ฟังฉัน

934
01:08:24,850 --> 01:08:27,978
เป็นยังไงบ้าง
ออกไปข้างนอกได้แล้วเหรอ

935
01:08:28,229 --> 01:08:29,188
ดีขึ้นมากแล้วค่ะ

936
01:08:29,855 --> 01:08:31,232
โล่งอกไปที

937
01:08:31,857 --> 01:08:33,567
อยากกินอะไรไหมครับ

938
01:08:34,318 --> 01:08:35,444
คิมซอนแจ

939
01:08:35,903 --> 01:08:38,030
ทำไมถึงถามเธอแบบนั้นล่ะ

940
01:08:39,115 --> 01:08:40,533
ถ้าอยากกิน จะไปซื้อให้เหรอคะ

941
01:08:41,200 --> 01:08:42,493
- อะไรนะ
- แน่นอนครับ

942
01:08:42,660 --> 01:08:44,161
- ผมทำได้ทุกอย่างเพื่อคุณ
- นี่

943
01:08:46,705 --> 01:08:47,623
อะไร

944
01:08:48,499 --> 01:08:49,542
ไอ้บ้านี่

945
01:08:50,751 --> 01:08:51,919
ตามฉันมา

946
01:08:53,129 --> 01:08:54,130
ขอโทษนะครับ

947
01:08:54,922 --> 01:08:56,173
อะไรเนี่ย

948
01:08:57,883 --> 01:08:59,176
ว่าไง ไอ้น้อง

949
01:08:59,260 --> 01:09:01,512
รุ่นพี่ ได้ดูข่าวรึเปล่าครับ

950
01:09:01,637 --> 01:09:03,973
ข่าวเหรอ มีเรื่องอะไรเหรอ

951
01:09:04,557 --> 01:09:06,475
ชองโฮยองฆ่าตัวตายแล้ว

952
01:09:07,560 --> 01:09:08,394
อะไรนะ

953
01:09:14,692 --> 01:09:16,068
เป็นแบบนี้ได้ยังไง

954
01:09:44,180 --> 01:09:45,848
มีคนไปเยี่ยมเขาวันที่เขาตายใช่ไหม

955
01:09:45,931 --> 01:09:47,808
คุณมาเพื่อถามว่าผมฆ่าพวกเธอยังไงเหรอ

956
01:09:48,684 --> 01:09:50,436
ชองโฮยองฝากจดหมายไว้ให้คุณด้วยครับ

957
01:09:50,561 --> 01:09:53,147
แปลว่าคุณต้องรู้
ว่ามีผู้หญิงถูกฆ่าตายเมื่อ 30 ปีก่อนใช่ไหม

958
01:09:53,272 --> 01:09:55,524
เขาอาจจะเล่นเกมจนจบเลยก็ได้

959
01:09:55,608 --> 01:09:57,401
ซ่อนตัวดีๆ นะ

960
01:09:57,526 --> 01:09:59,737
หมวดคิมต้องการพบฉันเหรอคะ

961
01:09:59,862 --> 01:10:02,198
พ่อขอโทษนะ ยอนโฮ

962
01:10:02,281 --> 01:10:04,658
เขาอาจเห็นหน้าฆาตกรก็ได้

963
01:10:04,867 --> 01:10:06,785
ทำไมคุณถึงไปที่นั่นโดยไม่บอกพวกเรา

964
01:10:06,911 --> 01:10:08,662
นี่คุณไต่สวนผมเหรอ

965
01:10:11,290 --> 01:10:12,791
มันคือความลับในการสืบสวนของเรา

966
01:10:13,417 --> 01:10:15,794
คำบรรยายโดย กมลรัตน์ ชุติเชาวน์กุล