1
00:00:35,326 --> 00:00:37,662
นักโทษหมายเลข 478 มีคนมาเยี่ยม

2
00:01:09,194 --> 00:01:10,195
คุณรู้จักผมด้วยเหรอ

3
00:01:12,530 --> 00:01:13,990
ได้ข่าวว่านายเป็นพยาน

4
00:01:14,866 --> 00:01:16,367
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อ 30 ปีที่แล้ว

5
00:01:17,952 --> 00:01:19,204
ไม่ใช่สักหน่อย

6
00:01:22,499 --> 00:01:23,500
คุณเป็นนักข่าวเหรอ

7
00:01:24,751 --> 00:01:25,794
อยากรู้อะไรล่ะ

8
00:01:26,294 --> 00:01:28,797
มาถามเหรอว่าผมฆ่าพวกเธอยังไง

9
00:01:34,010 --> 00:01:36,387
ใช่ คุณฆ่าพวกเธอยังไงเหรอ

10
00:01:37,138 --> 00:01:39,349
ขั้นแรก ผมอุดปากพวกเธอ

11
00:01:39,516 --> 00:01:41,351
คุณไม่ชอบให้พวกเธอส่งเสียงเหรอ

12
00:01:41,851 --> 00:01:42,852
แล้วไงต่อ

13
00:01:43,645 --> 00:01:44,771
ผมมัดมือมัดขาพวกเธอ

14
00:01:45,647 --> 00:01:46,481
ด้วยถุงน่อง

15
00:01:47,774 --> 00:01:48,858
คุณรู้ละเอียดดีนะ

16
00:01:50,401 --> 00:01:52,946
มันยืดหยุ่น เลยยืดได้เยอะดี

17
00:01:53,154 --> 00:01:56,074
ผมใช้ถุงน่องรัดคอพวกเธอ

18
00:01:56,324 --> 00:01:59,410
ผมรัดคอพวกเธอหนึ่งครั้ง สองครั้ง และสามครั้ง

19
00:01:59,536 --> 00:02:00,703
ซ้ำแล้วซ้ำเล่า

20
00:02:00,787 --> 00:02:02,705
พวกเธอหายใจไม่ออกทันที

21
00:02:04,040 --> 00:02:06,501
ใช่แล้ว มันจบทันที

22
00:02:20,723 --> 00:02:21,975
คุณนี่เอง

23
00:02:30,608 --> 00:02:34,529
ปิดบังดีแค่ไหน ผมก็เห็นคุณอยู่ดี

24
00:02:37,824 --> 00:02:39,617
ใครจะจำใครได้ก่อน

25
00:02:39,784 --> 00:02:43,079
และใครจะจับใครก่อน

26
00:02:44,289 --> 00:02:47,167
แหม อยากจะรู้จริงๆ

27
00:02:52,589 --> 00:02:54,924
ผมจะเล่าเรื่องตลกให้ฟังเรื่องหนึ่งนะ

28
00:02:57,886 --> 00:02:59,053
เรื่องตลกงั้นเหรอ

29
00:02:59,929 --> 00:03:00,930
คุณ...

30
00:03:01,598 --> 00:03:04,601
ถูกจับข้อหาฆาตกรรมผู้หญิงเจ็ดคน

31
00:03:04,893 --> 00:03:06,853
ต่อให้คุณปฏิเสธข้อกล่าวหา

32
00:03:08,062 --> 00:03:11,816
ต่อให้อัยการพิสูจน์ไม่ได้ว่าคุณคือฆาตกร

33
00:03:13,193 --> 00:03:16,446
คุณก็จะโดนตั้งข้อกล่าวหา
อย่างน้อยหนึ่งหรือสองการฆาตกรรมอยู่ดี

34
00:03:17,447 --> 00:03:18,615
แล้วต้องติดคุก 25 ปีเหรอ

35
00:03:19,449 --> 00:03:20,450
สามสิบปีเหรอ

36
00:03:22,160 --> 00:03:24,746
ไม่ คุณจะโดนขังอยู่ที่นี่ตลอดไป

37
00:03:26,456 --> 00:03:28,666
นั่นแปลว่าคุณต้องถูกขัง

38
00:03:29,417 --> 00:03:31,252
เหมือนตอนที่คุณอยู่ในโรงพยาบาลบ้า

39
00:03:35,924 --> 00:03:37,592
คุณจะถูกขัง

40
00:03:37,675 --> 00:03:39,969
ในห้องขังเดี่ยว
ที่เล็กประมาณสามตารางเมตร

41
00:03:45,141 --> 00:03:47,435
ในห้องเล็กๆ ห้องนั้น คุณจะกิน

42
00:03:52,148 --> 00:03:53,191
นอน

43
00:03:53,608 --> 00:03:57,028
กิน จากนั้นก็นอนอีกครั้ง

44
00:03:57,737 --> 00:03:58,821
คุณจะหนีจากห้องนั้นไม่ได้

45
00:04:03,493 --> 00:04:04,953
แม้แต่ตอนที่คุณหลับตา

46
00:04:07,830 --> 00:04:09,457
หรือเวลาที่คุณอยู่ในความฝัน

47
00:04:11,376 --> 00:04:12,335
แกเป็นใคร

48
00:04:15,588 --> 00:04:16,714
เพื่อให้แกเป็นคน

49
00:04:17,048 --> 00:04:19,842
ฉันต้องจับแกเข้าโรงพยาบาลบ้า
แกควรจะอยู่ในนั้นอย่างเงียบๆ

50
00:04:19,926 --> 00:04:21,803
ไม่เป็นไรๆ

51
00:04:22,512 --> 00:04:23,346
มัน...

52
00:04:31,104 --> 00:04:32,188
นึกออกหรือยังล่ะ

53
00:04:32,855 --> 00:04:34,107
จะทนไหวเหรอ

54
00:04:34,816 --> 00:04:36,776
แกทำบาปไว้
จงชดใช้ให้พวกเธอซะเถอะ

55
00:04:36,943 --> 00:04:39,946
ข้าแต่พระเจ้า ผู้สถิตในสวรรค์
พระนามพระองค์จงเป็นที่สักการะ

56
00:04:41,739 --> 00:04:43,783
เธอทำแบบนี้กับลูกตัวเองได้ยังไง

57
00:04:47,662 --> 00:04:51,874
คุณจะไม่มีวันได้ออกไปจากห้องขังเดี่ยว

58
00:04:52,625 --> 00:04:55,670
ที่ที่คุณจะไม่มีวันได้สัมผัส
แสงตะวันหรือสายลมเลย

59
00:04:56,879 --> 00:04:59,090
อย่าออกไปจากที่นี่จนกว่าแกจะตาย

60
00:05:04,220 --> 00:05:06,014
เปิดประตูให้หน่อย

61
00:05:06,306 --> 00:05:07,849
เปิดประตูให้หน่อย

62
00:05:07,932 --> 00:05:09,058
มีใครอยู่ไหม

63
00:05:13,313 --> 00:05:14,355
ใช่แล้ว

64
00:05:16,232 --> 00:05:17,817
คุณจะออกจากที่นี่ได้หลังจากที่คุณตาย

65
00:06:09,452 --> 00:06:11,454
ฉันออกไปตอนนี้ไม่ได้

66
00:06:12,205 --> 00:06:13,873
เกมนี้ต้องยุติธรรม

67
00:06:31,265 --> 00:06:34,811
ฆาตกรต่อเนื่องชองโฮยอง
ฆ่าตัวตายในห้องขัง

68
00:06:35,561 --> 00:06:39,524
เขาฆ่าตัวตายในขณะที่ถูกขังเดี่ยว

69
00:06:39,607 --> 00:06:41,651
ที่เรือนจำซูจอง เวลา 21. 20 นาที วันนี้

70
00:06:42,360 --> 00:06:44,445
เจ้าหน้าที่เรือนจำที่ออกตรวจพบเขา

71
00:06:44,529 --> 00:06:46,531
และพยายามทำซีพีอาร์เพื่อช่วยชีวิตเขา

72
00:06:46,823 --> 00:06:50,076
เขาถูกส่งตัวไปโรงพยาบาล
แต่เสียชีวิตใน 30 นาทีต่อมา

73
00:06:50,159 --> 00:06:52,078
เขาไม่ได้สั่งเสียอะไรไว้

74
00:06:52,161 --> 00:06:53,996
แต่ดูเหมือนว่าเขารู้สึกกดดัน

75
00:06:54,539 --> 00:06:57,834
ก่อนจะถูกอัยการไต่สวนและฆ่าตัวตาย

76
00:06:58,042 --> 00:07:00,253
ตำรวจกำลังตรวจสอบ
สาเหตุการตายที่แท้จริง

77
00:07:08,928 --> 00:07:09,971
เกิดอะไรขึ้น

78
00:07:13,766 --> 00:07:15,309
ศาสตราจารย์ชิน มาทำไมครับ

79
00:07:15,518 --> 00:07:16,644
ดีขึ้นแล้วเหรอครับ

80
00:07:16,978 --> 00:07:18,604
ขอโทษที่ไม่ได้ไปเยี่ยมที่โรงพยาบาลเลย

81
00:07:18,855 --> 00:07:20,606
แต่โล่งอกที่เห็นคุณดีขึ้นครับ

82
00:07:24,986 --> 00:07:26,070
ได้เรื่องอะไรบ้างครับ

83
00:07:26,654 --> 00:07:28,656
- แน่ใจนะว่าฆ่าตัวตาย
- ฆ่าตัวตายครับ

84
00:07:30,658 --> 00:07:33,703
สาเหตุการเสียชีวิต
คือขาดออกซิเจนและช็อกครับ

85
00:07:34,704 --> 00:07:36,497
ส่วนการวิเคราะห์โดยละเอียด

86
00:07:36,581 --> 00:07:38,708
ศพจะถูกส่งไปเอ็นไอเอสไอเพื่อชันสูตรครับ

87
00:07:39,208 --> 00:07:41,419
เกิดอะไรขึ้นในคุกรึเปล่าครับ

88
00:07:41,502 --> 00:07:42,837
ต้องมีเหตุผลที่เขาฆ่าตัวตายสิ

89
00:07:43,129 --> 00:07:44,797
เขาถูกขังเดี่ยว

90
00:07:45,214 --> 00:07:46,340
จะเกิดอะไรขึ้นได้ล่ะครับ

91
00:07:46,883 --> 00:07:50,720
ได้ยินว่าเขาไม่ได้สั่งเสียอะไรเลย
เขาไม่ได้ทิ้งข้อความอะไรไว้เลยเหรอคะ

92
00:07:51,554 --> 00:07:54,557
ครับ ผมกำลังจะโทรบอกพอดี

93
00:07:54,932 --> 00:07:56,767
คนไหนคือนักสืบพัคกวังโฮครับ

94
00:07:56,976 --> 00:07:58,019
ผมเอง ทำไมครับ

95
00:07:58,227 --> 00:08:00,855
ชองโฮยองฝากจดหมายไว้
เขียนถึงคุณครับ

96
00:08:00,938 --> 00:08:02,690
อะไรนะ จดหมายเหรอ

97
00:08:02,773 --> 00:08:04,817
ทำไมเขาถึงฝากจดหมายถึงเจ้าหน้าที่พัคล่ะ

98
00:08:05,276 --> 00:08:06,777
เจ้าหน้าที่ที่พบเขาบอกว่า

99
00:08:06,986 --> 00:08:08,654
เขากำไว้ในมือแน่นเลยครับ

100
00:08:14,452 --> 00:08:15,453
อะไรเนี่ย

101
00:08:15,536 --> 00:08:16,579
(โนเอล)

102
00:08:16,871 --> 00:08:17,747
"โนเอล" เหรอ

103
00:08:18,206 --> 00:08:19,081
"โนเอล"

104
00:08:27,048 --> 00:08:28,508
ขอโทษครับ สักครู่นะครับ

105
00:08:34,388 --> 00:08:35,389
บ้าเอ๊ย

106
00:09:03,376 --> 00:09:04,877
ท่าทางอารมณ์ดีมากเลยนะครับ

107
00:09:05,503 --> 00:09:08,005
ใช่ เพราะอากาศดีมากน่ะ

108
00:09:08,839 --> 00:09:10,091
ทำไมมาแต่เช้าเลยล่ะ

109
00:09:14,595 --> 00:09:16,597
เพราะอยู่ๆ ชองโฮยองก็ฆ่าตัวตาย

110
00:09:16,722 --> 00:09:18,933
ผมเลยไม่มีทางรู้แล้วว่าเขาเห็นอะไร

111
00:09:19,850 --> 00:09:22,436
เป็นไปได้ว่าเขาอาจเห็นหน้าฆาตกร

112
00:09:22,770 --> 00:09:24,605
จริง น่าเสียดายนะ

113
00:09:26,607 --> 00:09:29,443
แล้วทำไมนายถึงคิดว่า
ชองโฮยองเป็นพยานล่ะ

114
00:09:29,902 --> 00:09:31,112
เขาโม้รึเปล่าว่าเห็น

115
00:09:32,113 --> 00:09:33,114
ไม่ครับ

116
00:09:33,406 --> 00:09:35,741
ชองโฮยองยืนยัน
ว่าเขาเป็นฆาตกรจนนาทีสุดท้ายเลย

117
00:09:38,411 --> 00:09:39,537
ฉันไม่ใช่พยานหรอก

118
00:09:41,956 --> 00:09:43,583
คนที่คิดว่าเขาเป็นพยาน

119
00:09:44,333 --> 00:09:45,167
คือกวังโฮครับ

120
00:09:46,794 --> 00:09:47,628
เจ้าหน้าที่พัคเหรอ

121
00:09:47,920 --> 00:09:50,089
เขาบอกว่าฆาตกรตัวจริงสูบบุหรี่ในอุโมงค์

122
00:09:50,381 --> 00:09:52,633
แต่ชองโฮยองไม่เคยสูบบุหรี่เลยในชีวิต

123
00:09:53,259 --> 00:09:55,094
เขาถึงรู้ว่าชองโฮยองไม่ใช่ฆาตกรตัวจริง

124
00:09:58,097 --> 00:10:00,516
เจ้าหน้าที่พัครู้ได้ยังไงว่าฆาตกรตัวจริง

125
00:10:01,225 --> 00:10:03,060
สูบบุหรี่ในอุโมงค์

126
00:10:03,269 --> 00:10:04,645
มันเกิดขึ้นเมื่อ 30 ปีก่อนนะ

127
00:10:08,024 --> 00:10:09,025
คือ...

128
00:10:09,859 --> 00:10:12,820
มีแค่นักสืบคนนั้นกับฉันที่รู้เรื่องนี้

129
00:10:13,237 --> 00:10:17,241
ปิดบังดีแค่ไหน ผมก็เห็นคุณอยู่ดี

130
00:10:17,908 --> 00:10:20,286
ใครจะจำใครได้ก่อน

131
00:10:20,828 --> 00:10:23,998
และใครจะจับใครก่อน

132
00:10:27,126 --> 00:10:28,586
อยากจะรู้จริงๆ

133
00:10:29,128 --> 00:10:33,215
"ใครจะจำใครได้ก่อน"

134
00:10:36,177 --> 00:10:37,219
สวัสดีครับ

135
00:10:37,428 --> 00:10:39,138
คิมซอนแจ ฉันมีเรื่องจะคุยด้วย

136
00:10:44,685 --> 00:10:45,811
ไอ้ชาติชั่ว!

137
00:10:47,730 --> 00:10:48,731
เฮ้ย!

138
00:10:53,194 --> 00:10:54,278
นายเหรอ

139
00:10:55,321 --> 00:10:57,239
นายคือนักสืบเมื่อ 30 ปีก่อนเหรอ

140
00:10:59,659 --> 00:11:00,993
เป็นไปได้ยังไงเนี่ย

141
00:11:04,705 --> 00:11:06,040
อะไรครับ มีอะไรจะพูดเหรอ

142
00:11:07,333 --> 00:11:09,168
เปล่า ไม่มี

143
00:11:11,379 --> 00:11:13,589
- ผมไปก่อนนะครับ
- อืม

144
00:11:21,597 --> 00:11:24,767
นายบอกศาสตราจารย์มกรึเปล่า
ว่าฉันมาจากอดีต

145
00:11:25,434 --> 00:11:26,352
อะไรนะ

146
00:11:26,435 --> 00:11:28,729
เขาเป็นคนชันสูตรศพพัคกวังโฮที่ตายไป

147
00:11:28,813 --> 00:11:30,064
นายบอกอะไรเขาล่ะ

148
00:11:30,564 --> 00:11:32,358
ฉันบอกเขาว่า
จะเล่าทุกอย่างให้ฟังทีหลัง

149
00:11:32,483 --> 00:11:33,484
เขาเชื่อนายไหม

150
00:11:35,027 --> 00:11:36,362
ไม่ต้องห่วงเรื่องเขาหรอก

151
00:11:36,737 --> 00:11:38,114
ไปกันเถอะ เดี๋ยวประชุมสาย

152
00:11:45,121 --> 00:11:47,373
นึกว่าตอนนั้นเขาตายไปแล้วซะอีก

153
00:12:09,979 --> 00:12:12,314
(สตูดิโอถ่ายภาพฮยุนแด)

154
00:12:17,236 --> 00:12:19,447
(เปลี่ยนแปลงบุคลากรครั้งใหญ่
ที่สถานีตำรวจฮวายัง)

155
00:12:24,618 --> 00:12:25,619
อะไรกันเนี่ย

156
00:12:26,954 --> 00:12:30,958
นี่คือเหตุผลที่หมวดคิมไม่บอกฉัน
ว่าเจ้าหน้าที่พัคคือใครรึเปล่านะ

157
00:12:40,885 --> 00:12:42,553
ดีใจที่ได้เจอกันอีกครั้งนะ

158
00:12:44,180 --> 00:12:45,765
สามสิบปีแล้วเหรอเนี่ย

159
00:12:48,058 --> 00:12:49,351
(มหาวิทยาลัยฮวายัง)

160
00:12:49,435 --> 00:12:52,229
ชองโฮยองเป็นพยานเห็นเหตุการณ์เหรอ

161
00:12:52,563 --> 00:12:55,858
ใช่ค่ะ นั่นคือประเด็นที่หนูพลาดไป

162
00:12:56,901 --> 00:12:58,944
นั่นคือเหตุผลที่เหยื่อเป็นกลุ่มเดียวกัน

163
00:12:59,236 --> 00:13:01,405
มันอธิบายว่าทำไม
อาวุธของเขาถึงได้เหมือนกัน

164
00:13:01,906 --> 00:13:03,991
สาเหตุที่ชองโฮยองหมกมุ่นกับกระโปรง

165
00:13:04,158 --> 00:13:06,535
และใช้ถุงน่องเป็นอุปกรณ์ก็เพราะ

166
00:13:06,619 --> 00:13:10,080
มันคือลักษณะของการฆาตกรรมที่เขาได้เห็น

167
00:13:10,623 --> 00:13:14,126
ชองโฮยองซึ่งเป็นเด็กวัย 18
ที่มีนิสัยเก็บกด รุนแรง

168
00:13:14,960 --> 00:13:16,545
คงรู้สึกตื่นเต้นในตอนนั้น

169
00:13:16,796 --> 00:13:19,924
หนูเชื่อว่าการฆาตกรรมครั้งนั้น
คือช่วงเวลาสำคัญสำหรับชองโฮยอง

170
00:13:20,174 --> 00:13:22,968
การเห็นการฆาตกรรม
เป็นการจุดชนวนงั้นเหรอ

171
00:13:23,928 --> 00:13:27,681
เขาเป็นพวกนักเลียนแบบนี่เอง

172
00:13:27,807 --> 00:13:30,309
ที่เธอคาดเดาเอาไว้ว่าอาจจะมี

173
00:13:30,976 --> 00:13:33,896
ฆาตกรอีกคนก็ถูกสินะ

174
00:13:34,104 --> 00:13:36,106
- แต่มีบางอย่างที่แปลกค่ะ
- อะไรเหรอ

175
00:13:36,440 --> 00:13:40,152
เขาไม่ใช่อาชญากร
ประเภทที่มีแนวโน้มจะฆ่าตัวตาย

176
00:13:41,028 --> 00:13:43,447
ถึงแม้เขาจะวางแผน
จบชีวิตอย่างสมัครใจ

177
00:13:43,614 --> 00:13:45,241
เขาก็น่าจะทำก่อนถูกจับ

178
00:13:46,575 --> 00:13:48,577
แต่เขาฆ่าตัวตาย
หลังการไต่สวนของตำรวจ

179
00:13:48,744 --> 00:13:51,163
ที่พบว่าเขาเป็นพยาน

180
00:13:52,122 --> 00:13:53,249
เหตุผลคืออะไรคะ

181
00:13:53,624 --> 00:13:56,544
หรือว่าเขาจะเล่นเกมจนนาทีสุดท้าย

182
00:13:57,419 --> 00:14:00,506
เขาฆ่าตัวตายโดยไม่บอกอะไรเราเลย

183
00:14:00,673 --> 00:14:02,842
ถ้าอย่างนั้น
เขาก็ไม่น่าจะทิ้งอะไรไว้ให้เราเลย

184
00:14:03,008 --> 00:14:04,718
แต่เขาทิ้งข้อความไว้ค่ะ

185
00:14:05,135 --> 00:14:05,970
อะไรนะ

186
00:14:06,887 --> 00:14:08,889
ทำไมเขาถึงทิ้งข้อความไว้นะ

187
00:14:09,181 --> 00:14:13,102
แล้วทำไมเขาถึงฝากไว้ให้เจ้าหน้าที่พัค

188
00:14:22,319 --> 00:14:24,405
คุณคิดว่าชองโฮยองฆ่าตัวตายเพราะอะไรคะ

189
00:14:25,531 --> 00:14:26,365
เรื่องนั้น...

190
00:14:26,991 --> 00:14:30,578
ผมไม่แน่ใจนะ แต่ผมได้ยินมาจากทนาย

191
00:14:30,661 --> 00:14:32,204
ที่ไปเยี่ยมเรือนจำบ่อยๆ

192
00:14:32,496 --> 00:14:34,582
นักโทษบางคนในเรือนจำ

193
00:14:34,665 --> 00:14:37,126
ทนไม่ได้ที่ถูกขังอยู่ในห้องขัง

194
00:14:38,252 --> 00:14:39,879
นักโทษพวกนั้นอ้อนวอนทนายของพวกเขา

195
00:14:39,962 --> 00:14:42,089
และวิงวอนให้ช่วยพวกเขาออกจากคุกไวๆ

196
00:14:42,506 --> 00:14:44,049
บางคนถึงขั้นทำร้ายตัวเองเลยด้วย

197
00:14:46,135 --> 00:14:48,846
ผมคิดว่าเขาคงเป็นหนึ่งในนักโทษพวกนั้น

198
00:14:50,180 --> 00:14:51,265
ดูจากข้อมูลแล้ว

199
00:14:51,765 --> 00:14:53,726
เขาเคยถูกขังในโรงพยาบาลจิตเวช

200
00:14:55,019 --> 00:14:56,604
วินาทีที่เขาเดินเข้าไปในเรือนจำ

201
00:14:56,937 --> 00:15:00,316
มันอาจทำให้ความทรงจำนั้นกลับมาก็ได้

202
00:15:01,400 --> 00:15:03,235
เขาจะออกมาได้เมื่อเขาตายแล้วเท่านั้น

203
00:15:06,196 --> 00:15:07,990
เขาทนไม่ได้ที่ต้องถูกขัง

204
00:15:08,866 --> 00:15:10,618
เขาถึงจบชีวิตด้วยตัวเอง

205
00:15:14,830 --> 00:15:18,334
บางครั้งความทรงจำก็มีอำนาจเหนือบุคคล

206
00:15:19,627 --> 00:15:21,170
คุณไม่เคยเจอเรื่องแบบนี้ใช่ไหมครับ

207
00:15:25,799 --> 00:15:27,843
ฉันอยากมีความทรงจำให้ได้ก่อนค่ะ

208
00:15:31,055 --> 00:15:32,473
ฉันไม่มีความทรงจำวัยเด็กเลยค่ะ

209
00:15:33,432 --> 00:15:36,518
มีคนรับฉันเป็นลูกบุญธรรมตอนหกขวบ
แล้วฉันก็ย้ายไปจากเกาหลี

210
00:15:37,853 --> 00:15:38,854
แต่...

211
00:15:40,105 --> 00:15:41,732
ฉันได้ข่าวว่ามีคนตามหาฉัน

212
00:15:43,734 --> 00:15:44,985
ถ้าฉันมีความทรงจำ

213
00:15:45,653 --> 00:15:47,821
ฉันคงคิดออกว่าใครตามหาฉันอยู่

214
00:15:49,698 --> 00:15:51,825
ฉันไม่รู้เลยแม้แต่นิดเดียว
ว่าคนคนนั้นอาจเป็นใคร

215
00:15:57,039 --> 00:15:58,290
อย่าพยายามมากเกินไปเลย

216
00:15:59,833 --> 00:16:01,377
คุณไม่จำเป็นต้องทำแบบนั้นหรอก

217
00:16:02,461 --> 00:16:04,380
เพราะคุณจะนึกออกเองเมื่อถึงเวลา

218
00:16:06,090 --> 00:16:07,132
จริงเหรอคะ

219
00:16:09,093 --> 00:16:11,178
(สถานีตำรวจฮวายัง)

220
00:16:13,764 --> 00:16:16,809
(ข้อความสุดท้ายที่ชองโฮยอง
ฝากถึงเจ้าหน้าที่พัค: โนเอล)

221
00:16:21,313 --> 00:16:23,691
(ฆาตกร: ชองโฮยอง
ฆ่าตัวตายในเรือนจำซูจอง)

222
00:16:25,651 --> 00:16:27,444
เพราะผู้ต้องสงสัยฆ่าตัวตาย

223
00:16:27,611 --> 00:16:31,740
อัยการก็เลยจะไม่รับฟ้องเจ็ดคดี
เพราะไม่มีสิทธิ์ในการฟ้องร้อง

224
00:16:31,865 --> 00:16:33,826
คนร้ายตัวจริงของคดียุนดายองกับนัมยูฮี

225
00:16:33,909 --> 00:16:35,035
ยังไม่ถูกจับเลยนะ

226
00:16:35,911 --> 00:16:37,121
เราต้องเริ่มใหม่อีกครั้ง

227
00:16:37,621 --> 00:16:39,832
ทีมสืบสวนคดีแยกย้ายกันไปหมดแล้ว

228
00:16:39,957 --> 00:16:41,750
แล้วไง จะบอกให้พวกเราเลิกเหรอ

229
00:16:41,834 --> 00:16:45,379
แค่จะบอกว่าเราต้องทำการสืบสวนนี้กัน
อย่างลับๆ ต่างหาก

230
00:16:46,130 --> 00:16:49,091
ทุกคน ระวังอย่าให้หัวหน้าเรา
รู้เด็ดขาดนะ เข้าใจไหม

231
00:16:50,009 --> 00:16:52,553
นี่คือคดีที่หญิงบริสุทธิ์ถูกฆ่าตายมา 30 ปีแล้ว

232
00:16:52,886 --> 00:16:54,054
เราต้องยุติมันให้ได้

233
00:16:54,263 --> 00:16:55,597
เราต้องไขคดีนี้ให้ได้

234
00:16:57,766 --> 00:16:59,560
เพื่อให้ทุกคนกลับไปในที่ของเขาหรือเธอได้

235
00:17:01,895 --> 00:17:04,648
เรามีพยานและมีเหยื่อ

236
00:17:04,815 --> 00:17:06,358
แต่เราไม่มีคนร้าย

237
00:17:09,737 --> 00:17:10,988
เริ่มจากอะไรกันดี

238
00:17:13,490 --> 00:17:16,368
(อุโมงค์ฮวายังรี)

239
00:17:20,205 --> 00:17:22,499
ขั้นแรก เราต้องศึกษาคดีในอดีตอย่างละเอียด

240
00:17:22,583 --> 00:17:24,418
เราถึงจะรู้ว่าเขาเป็นคนแบบไหน

241
00:17:24,626 --> 00:17:27,629
และหาความคล้ายคลึงกับคดีล่าสุด

242
00:17:27,713 --> 00:17:29,882
ไอ้น้องเป็นคนสั่งงานเหรอ
ไม่ใช่หัวหน้าเหรอ

243
00:17:29,965 --> 00:17:32,676
ก็เขาบอกว่าเขาฟังมาจากหัวหน้าเมื่อวันก่อนไง

244
00:17:33,677 --> 00:17:35,054
นี่คือสิ่งที่ชองโฮยองพูด

245
00:17:35,387 --> 00:17:38,640
"นี่คือคดีที่ไม่มีใครรู้และไม่มีการบันทึกไว้"

246
00:17:38,807 --> 00:17:40,184
อย่ามองข้ามเรื่องไร้สาระเชียว

247
00:17:40,476 --> 00:17:42,352
เหยื่อรู้ ครอบครัวรู้

248
00:17:43,228 --> 00:17:46,023
และหัวหน้ารู้ และฉันก็รู้เหมือนกัน

249
00:17:46,648 --> 00:17:49,276
คราวนี้เราจะจับไอ้เดนมนุษย์นี่ให้ได้

250
00:17:51,403 --> 00:17:55,741
เมื่อปี 1985 พบเหยื่อรายแรกที่ซูจองรี
บังจุกกิล ฮวายังอึบ

251
00:17:56,700 --> 00:17:59,119
อีจองซุก เธอเป็นสาวโรงงาน
อยู่ที่ทงแฮเทกซ์ไทล์

252
00:17:59,203 --> 00:18:01,038
เธอถูกฆ่าระหว่างเดินทางกลับบ้าน

253
00:18:01,121 --> 00:18:03,165
การฆ่าครั้งที่สอง
เกิดขึ้นหลังจากนั้นไม่ถึง 15 วัน

254
00:18:03,248 --> 00:18:04,958
คิมกยองซุน เธออายุ 20 ปี

255
00:18:05,417 --> 00:18:07,252
เธอหายตัวไประหว่างกลับจากโซล

256
00:18:07,669 --> 00:18:08,962
พบศพในวันถัดมา

257
00:18:09,046 --> 00:18:11,590
เธอถูกรัดคอด้วยถุงน่อง
เช่นเดียวกับอียองซุก

258
00:18:11,715 --> 00:18:13,258
มือและเท้าถูกมัด

259
00:18:13,801 --> 00:18:15,886
เหยื่อรายที่สามคือฮวังชุนฮี

260
00:18:16,220 --> 00:18:17,513
ฮวังชุนฮี

261
00:18:19,723 --> 00:18:21,100
เธอทำงานที่ร้านกาแฟจังมี

262
00:18:21,266 --> 00:18:23,185
เธอหายตัวไประหว่างกลับจากส่งของ

263
00:18:23,268 --> 00:18:25,479
วันรุ่งขึ้น พบศพของเธอในพงอ้อ

264
00:18:25,562 --> 00:18:26,939
วิธีการฆ่าเหมือนกัน

265
00:18:27,022 --> 00:18:28,774
คนร้ายไม่ทิ้งร่องรอยอะไรไว้เลย

266
00:18:28,857 --> 00:18:29,691
และ...

267
00:18:35,030 --> 00:18:38,033
เหยื่อรายที่สี่คือซอฮีซู

268
00:18:41,829 --> 00:18:44,414
เธอเป็นแม่บ้าน อายุ 26 ปี

269
00:18:45,082 --> 00:18:47,292
ชองโฮยองเป็นพยานในเหตุการณ์นี้

270
00:18:48,001 --> 00:18:49,753
เธอถูกฆ่าด้วยวิธีการเดียวกัน

271
00:18:50,212 --> 00:18:52,422
เราถึงคิดว่าคนร้ายคือชองโฮยอง

272
00:18:52,840 --> 00:18:55,551
เหยื่อรายที่ห้าและผู้รอดชีวิตคือคิมยองจา

273
00:18:59,847 --> 00:19:00,681
นี่อะไร

274
00:19:00,764 --> 00:19:02,766
เธออายุ 18 ปี เป็นนักเรียนมัธยมปลาย

275
00:19:02,975 --> 00:19:04,852
สุดท้ายคือจินซอนมี เหยื่อรายที่หก

276
00:19:04,935 --> 00:19:06,478
ซึ่งถูกพบในอุโมงค์

277
00:19:06,562 --> 00:19:07,688
เธออายุ 19 ปี

278
00:19:08,188 --> 00:19:11,817
นั่นคือตอนที่เรารู้
ว่าพวกเธอถูกฆ่าโดยคนร้ายคนเดียวกัน

279
00:19:13,735 --> 00:19:17,072
บอกตรงๆ ว่าการสืบสวน
ล้มเหลวโดยสิ้นเชิง

280
00:19:18,699 --> 00:19:20,909
มันสายเกินไปแล้วตอนที่เรารู้

281
00:19:21,326 --> 00:19:22,911
ว่ามันคือคดีฆาตกรรมต่อเนื่อง

282
00:19:23,954 --> 00:19:25,372
การค้นหาคนร้ายในย่านนั้น

283
00:19:25,497 --> 00:19:27,875
และคนรู้จักของเหยื่อยังไม่เพียงพอ

284
00:19:28,125 --> 00:19:29,334
เราอาจจะช้าไปหน่อย

285
00:19:29,793 --> 00:19:31,044
แต่เรายังจับมันได้นะ

286
00:19:31,920 --> 00:19:33,922
แล้วเหยื่อมีอะไรเหมือนกันบ้าง

287
00:19:34,256 --> 00:19:36,633
พวกเธอเป็นวัยรุ่น
หรือไม่ก็ผู้หญิงอายุราวๆ 20

288
00:19:36,717 --> 00:19:38,552
ทุกคนถูกถุงน่องรัดคอ

289
00:19:38,760 --> 00:19:40,512
และทุกคนมีรอยจุดที่ข้อเท้า

290
00:19:40,846 --> 00:19:43,640
คาดว่าเวลาในการฆาตกรรม
คือราวๆ สามทุ่ม

291
00:19:43,849 --> 00:19:45,225
เรามักจะไปที่เกิดเหตุอีกครั้ง

292
00:19:45,309 --> 00:19:47,352
ตามเวลาคาดการณ์พร้อมไฟฉาย

293
00:19:47,477 --> 00:19:48,520
นายไปที่เกิดเหตุด้วยเหรอ

294
00:19:48,687 --> 00:19:50,647
เขาหมายถึงหัวหน้าไปที่นั่นไงล่ะ

295
00:19:50,731 --> 00:19:51,857
- อ๋อ
- ตั้งใจหน่อยสิ

296
00:19:52,107 --> 00:19:53,525
และ 30 ปีต่อมา

297
00:19:53,609 --> 00:19:55,694
ยุนดายองกลายเป็นเหยื่อรายที่เจ็ด

298
00:19:55,819 --> 00:19:57,487
รายที่แปดคือนัมจูฮี

299
00:19:57,905 --> 00:19:59,573
ทุกเหตุเกิดขึ้นเวลาเดียวกับการฆ่าในอดีต

300
00:19:59,656 --> 00:20:01,950
แม้ว่าเขาจะไม่ฝังศพก็ตาม

301
00:20:02,159 --> 00:20:03,744
พอมาคิดตอนนี้แล้ว

302
00:20:04,119 --> 00:20:07,206
พบศพของเหยื่อรายที่เจ็ดและแปด
ห่างจากถนน

303
00:20:07,539 --> 00:20:09,416
ซึ่งแตกต่างจากวิธีการฆ่าของชองโฮยอง

304
00:20:09,750 --> 00:20:11,835
ซึ่งแปลว่าคนร้ายน่าจะเดิน

305
00:20:12,211 --> 00:20:13,629
เพื่อหาเหยื่อ

306
00:20:13,712 --> 00:20:15,422
เหมือนเมื่อ 30 ปีก่อนเลย

307
00:20:15,631 --> 00:20:17,966
เราต้องสืบว่ายุนดายองและนัมจูฮีอยู่ที่ไหน

308
00:20:18,050 --> 00:20:19,426
ในวันเกิดเหตุ

309
00:20:19,551 --> 00:20:21,178
เราต้องหาคำตอบกันว่า

310
00:20:21,386 --> 00:20:23,055
คนร้ายเห็นพวกเธอที่ไหน

311
00:20:24,556 --> 00:20:26,725
(อีจองซุก คิมกยองซุน
ฮวังชุนฮี ซอฮีซู)

312
00:20:28,477 --> 00:20:30,520
ทุกคนกำลังเดินทางกลับบ้าน

313
00:20:33,523 --> 00:20:35,025
ทุกคนควรจะกลับบ้านอย่างปลอดภัย

314
00:20:36,652 --> 00:20:37,819
แต่นายคิดว่าเพราะอะไร

315
00:20:38,028 --> 00:20:41,114
เขาถึงเริ่มก่อเหตุฆาตกรรมอีก
หลังจากผ่านไป 30 ปี

316
00:20:41,490 --> 00:20:43,951
มันแปลกไหมล่ะ คดีก็หมดอายุความไปแล้ว

317
00:20:44,493 --> 00:20:47,788
เขาน่าจะอยู่เงียบๆ
แต่ทำไมถึงเสี่ยงให้ถูกจับอีกครั้ง

318
00:20:47,871 --> 00:20:50,540
ไอ้บ้านี่คงเจออะไรบางอย่าง
ที่ทำให้มันเปลี่ยนใจ

319
00:20:50,707 --> 00:20:51,541
ตัวกระตุ้น

320
00:20:52,167 --> 00:20:54,419
อะไรบางอย่างที่กระตุ้นคนร้าย

321
00:20:54,544 --> 00:20:57,506
ไม่อย่างนั้น ไม่มีทางที่มันจะปรากฏตัว
หลังจากหลบซ่อนมา 30 ปีหรอก

322
00:20:57,589 --> 00:20:59,424
เป็นเพราะการตายของพัคกวังโฮรึเปล่านะ

323
00:20:59,549 --> 00:21:00,592
อะไรนะ ใครตายนะ

324
00:21:00,676 --> 00:21:03,595
ขั้นแรก มาเน้นเบาะแสที่ชัดเจนกันก่อนดีกว่า

325
00:21:04,012 --> 00:21:07,349
มีข้อความ "โนเอล"
ที่ชองโฮยอง พยานของเราทิ้งไว้ และ...

326
00:21:07,432 --> 00:21:10,519
เรารู้ว่าน้ำหมึกที่ใช้เขียนรอยจุดบนตัวเหยื่อ

327
00:21:10,602 --> 00:21:12,104
ผลิตโดยชินแฮเคมิคัลส์

328
00:21:12,646 --> 00:21:15,440
สุดท้าย เราต้องรู้ให้ได้
ว่ายุนดายองและนัมจูฮีอยู่ที่ไหน

329
00:21:15,524 --> 00:21:17,693
ในวันเกิดเหตุ

330
00:21:17,901 --> 00:21:19,444
แทฮี มินฮา

331
00:21:19,778 --> 00:21:21,613
ไปหาครอบครัวของยุนดายองและนัมจูฮี

332
00:21:21,697 --> 00:21:23,282
ถามพวกเขาว่ารู้ไหมว่าพวกเธออยู่ที่ไหน

333
00:21:24,449 --> 00:21:26,535
ซอนแจ กวังโฮ นายสองคน

334
00:21:26,618 --> 00:21:28,453
คิดให้ออกนะ
ว่า "โนเอล" หมายถึงอะไร

335
00:21:29,037 --> 00:21:32,791
ฉันจะสืบเรื่องน้ำหมึกที่ชินแฮเคมิคัลส์ผลิต

336
00:21:33,083 --> 00:21:35,669
ฉันเชื่อว่ามันเกี่ยวข้อง
กับอุปกรณ์ในก่อเหตุของมัน

337
00:21:36,003 --> 00:21:39,047
คราวนี้ ไม่ว่ายังไงฉันก็จะจับมันให้ได้

338
00:21:39,631 --> 00:21:40,674
ลุยกันเลย

339
00:21:41,466 --> 00:21:43,760
- ขอคุยกับนายสองคนหน่อยสิ
- อะไรนะ

340
00:21:48,807 --> 00:21:49,725
มีอะไรครับ

341
00:21:49,975 --> 00:21:51,685
ฉันคิดว่าเป็นเพราะพัคกวังโฮอีกคนตาย

342
00:21:51,768 --> 00:21:52,602
หมายความว่าไง

343
00:21:52,894 --> 00:21:55,063
เหตุผลที่คนร้ายเริ่มฆ่าคนอีก

344
00:21:55,522 --> 00:21:56,565
อะไรนะ

345
00:21:57,274 --> 00:22:00,152
ฉันเคยคิดว่ามัน
คือคนที่ฆ่าพัคกวังโฮอีกคนนะ

346
00:22:00,861 --> 00:22:02,154
แต่มันไม่สมเหตุสมผลเลย

347
00:22:02,237 --> 00:22:04,656
มันกำจัดสิ่งที่รบกวนมันไปแล้ว
ทำไมต้องเริ่มฆ่าคนอีกล่ะ

348
00:22:04,823 --> 00:22:06,241
เขาพูดถูกนะ

349
00:22:06,575 --> 00:22:08,702
ผมคิดว่ามีบางอย่างกระตุ้นฆาตกรนะ

350
00:22:09,494 --> 00:22:12,414
ถ้าเรารู้ว่ามันคืออะไร
เราก็จะประเมินบุคลิกของมันได้

351
00:22:13,707 --> 00:22:15,083
เราไปถามศาสตราจารย์ชินก็ได้นี่

352
00:22:15,375 --> 00:22:17,919
อะไรนะ ไม่มีทาง ฉันไม่อนุญาต

353
00:22:18,170 --> 00:22:19,588
ทำไมต้องไม่อนุญาตด้วย

354
00:22:19,755 --> 00:22:22,007
- หัวหน้าครับ
- อะไร

355
00:22:23,342 --> 00:22:24,176
จริงๆ แล้ว

356
00:22:26,345 --> 00:22:28,555
- ศาสตราจารย์ชินเป็น...
- เป็นอะไร

357
00:22:30,640 --> 00:22:33,643
นึกว่าจะไม่มีอะไรทำให้ฉันอึ้งได้อีกแล้วนะเนี่ย

358
00:22:34,686 --> 00:22:35,812
ศาสตราจารย์ชิน

359
00:22:36,646 --> 00:22:37,773
คือยอนโฮเหรอ

360
00:22:37,939 --> 00:22:39,691
ฉันถึงไม่อนุญาตไง

361
00:22:40,650 --> 00:22:42,069
มาคิดๆ ดูแล้ว

362
00:22:42,277 --> 00:22:44,654
เธอก็ดูเหมือนรุ่นพี่จริงๆ

363
00:22:44,863 --> 00:22:46,615
แต่คิดอีกทีก็ไม่เหมือน

364
00:22:48,283 --> 00:22:51,661
แต่เราก็ยังอยากให้ศาสตราจารย์ชินช่วยอยู่ดี

365
00:22:51,745 --> 00:22:52,913
ไอ้บ้านี่...

366
00:22:53,914 --> 00:22:55,957
- กวังโฮ
- ไม่ได้ยินฉันพูดหรือไง

367
00:22:56,041 --> 00:22:58,919
สำหรับคดีที่ไขไม่ได้แบบนี้
ซึ่งเราไม่มีหลักฐานอะไรเลย

368
00:22:59,002 --> 00:23:01,713
เราจำเป็นต้องประเมิน
บุคลิกของเขาอย่างแม่นยำนะ

369
00:23:02,005 --> 00:23:04,549
ยิ่งพี่จับมันได้เร็วเท่าไหร่
พี่ก็จะได้กลับบ้านเร็วเท่านั้นนะ

370
00:23:04,883 --> 00:23:07,886
พี่จะอยู่ที่นี่ไปจนถึงเมื่อไหร่เหรอ

371
00:23:08,178 --> 00:23:09,554
ไอ้เด็กบ้านี่

372
00:23:09,638 --> 00:23:11,473
เชื่อเขาเถอะนะ กวังโฮ

373
00:23:11,681 --> 00:23:14,101
คิมซอนแจ นายเป็นบ้าอะไรเนี่ย

374
00:23:19,147 --> 00:23:20,273
ให้ตายสิ

375
00:23:21,566 --> 00:23:23,860
คุณอยากให้ฉันทำประวัติอาชญากรเหรอคะ

376
00:23:24,736 --> 00:23:27,697
ไม่มีบันทึกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเลย
ทุกอย่างที่ผมให้คุณได้อยู่ในอีเมลแล้ว

377
00:23:28,198 --> 00:23:31,076
คุณต้องใช้ข่าวจากหนังสือพิมพ์
ที่คุณเคยหาเป็นตัวอ้างอิง

378
00:23:33,036 --> 00:23:33,954
(สถานีตำรวจฮวายัง)

379
00:23:36,873 --> 00:23:38,458
(พบเหยื่อในอุโมงค์)

380
00:23:39,376 --> 00:23:40,627
มีอีกเรื่องหนึ่งค่ะ

381
00:23:41,628 --> 00:23:44,548
ฉันได้ยินมาว่าหัวหน้ามีส่วนร่วม
ในการสืบคดีเมื่อ 30 ปีที่แล้ว

382
00:23:45,132 --> 00:23:47,968
ฉันขอข้อมูลเกี่ยวกับเหยื่อ
ที่ละเอียดกว่านี้ได้ไหมคะ

383
00:23:48,135 --> 00:23:50,095
- เหยื่อเหรอครับ
- ใช่ค่ะ

384
00:23:50,679 --> 00:23:52,889
ฉันมีประสบการณ์มาก
ในการทำประวัติอาชญากร

385
00:23:53,473 --> 00:23:55,308
ฉันอยากเห็นประวัติเหยื่อ
ระหว่างดำเนินการค่ะ

386
00:23:56,184 --> 00:24:00,147
ดูเหมือนว่าเหยื่ออาจเป็นเบาะแสสำคัญ
ในการค้นหาคนร้ายรายนี้

387
00:24:00,439 --> 00:24:02,816
เป็นเพราะสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นกับคุณรึเปล่าครับ

388
00:24:03,775 --> 00:24:07,112
ฉันคงพูดไม่ได้ว่ามันไม่เกี่ยวข้องอะไรเลย

389
00:24:08,280 --> 00:24:10,657
ขอโทษนะครับ
คุณเพิ่งออกจากโรงพยาบาลแท้ๆ

390
00:24:10,740 --> 00:24:12,200
ถ้าจะขอโทษก็อย่าขอให้ช่วยสิ

391
00:24:12,826 --> 00:24:14,619
ฉันอยากให้เรื่องนี้จบค่ะ

392
00:24:15,620 --> 00:24:18,039
- แค่นี้นะคะ
- ครับ

393
00:24:20,208 --> 00:24:21,251
ยอนโฮว่าไงบ้าง

394
00:24:22,169 --> 00:24:23,795
เธอยากได้รายละเอียด

395
00:24:23,920 --> 00:24:25,505
เรื่องที่เล็กที่สุดที่จะเกิดขึ้น

396
00:24:25,881 --> 00:24:28,675
ดังนั้นเขียนทุกอย่างที่นายรู้มา
และส่งให้ศาสตราจารย์ชินนะ

397
00:24:29,384 --> 00:24:30,469
ได้

398
00:24:33,138 --> 00:24:34,306
(ข้อความสุดท้ายจากชองโฮยอง: โนเอล)

399
00:24:34,931 --> 00:24:36,016
"โนเอล"

400
00:24:36,975 --> 00:24:38,018
"โนเอล"

401
00:24:42,230 --> 00:24:43,815
(ข้อความสุดท้ายจากชองโฮยอง: โนเอล)

402
00:24:43,899 --> 00:24:44,983
ครับผม

403
00:24:47,235 --> 00:24:49,738
นึกว่าพวกคุณจับคนร้ายได้แล้วซะอีก

404
00:24:49,821 --> 00:24:51,781
เราแค่อยากตรวจสอบอะไรนิดหน่อยน่ะครับ

405
00:24:51,990 --> 00:24:54,659
ในบันทึกบอกว่าคุณยุนดายอง

406
00:24:54,743 --> 00:24:56,828
ไปที่แม่น้ำแฮอินในวันเกิดเหตุ

407
00:24:57,078 --> 00:24:57,996
รู้ไหมครับว่าเธอไปทำไม

408
00:24:58,330 --> 00:25:00,123
คุณคิดว่าเธอจะยังมีชีวิตอยู่

409
00:25:00,790 --> 00:25:02,417
ถ้าไม่ได้ไปที่นั่นคนเดียวเหรอคะ

410
00:25:03,668 --> 00:25:05,795
เธอชอบไปที่นั่นเวลาที่รู้สึกหงุดหงิด

411
00:25:06,546 --> 00:25:08,882
ส่วนใหญ่จะเป็นเวลาที่เธอ
เจอลูกค้าหยาบคายค่ะ

412
00:25:09,716 --> 00:25:11,259
คืนนั้นเธอไปเดินเล่นที่นั่น

413
00:25:12,052 --> 00:25:14,054
เธอโทรหาฉันระหว่างทางกลับบ้าน

414
00:25:14,971 --> 00:25:16,598
บอกว่าอยากลาออกค่ะ

415
00:25:16,806 --> 00:25:18,600
นั่นคือครั้งสุดท้ายที่ฉันคุยกับเธอ

416
00:25:18,934 --> 00:25:21,478
วันนั้นเราบอกลากันค่อนข้างเร็วค่ะ

417
00:25:21,561 --> 00:25:22,854
ปกติเราไม่ค่อยอ่านหนังสือกัน

418
00:25:22,938 --> 00:25:26,107
แต่เพราะวันรุ่งขึ้นจะมีสอบ
พวกเราเลยรีบกลับบ้านค่ะ

419
00:25:26,191 --> 00:25:28,610
จูฮีบอกว่าจะอยู่ที่สนามเด็กเล่นต่ออีกหน่อย

420
00:25:28,902 --> 00:25:30,403
เธอไม่อยากกลับบ้าน

421
00:25:30,487 --> 00:25:31,613
ไม่ทราบว่าคุณเห็น

422
00:25:32,155 --> 00:25:33,865
คนแปลกหน้าแถวนั้นบ้างไหมครับ

423
00:25:41,248 --> 00:25:43,875
ครับ ผมเคยทำงานที่ชินแฮเคมิคัลส์

424
00:25:44,000 --> 00:25:45,293
แต่คุณมาที่นี่ทำไมครับ

425
00:25:46,419 --> 00:25:50,423
หมึกนี้ผลิตโดยชินแฮเคมิคัลส์เมื่อ 30 ปีที่แล้ว

426
00:25:50,924 --> 00:25:53,426
ขอถามได้ไหมครับว่าเอาไปใช้ที่ไหน

427
00:25:53,677 --> 00:25:55,303
มันคือหมึกกันน้ำครับ

428
00:25:55,762 --> 00:25:58,431
เราเป็นเจ้าแรกที่ผลิตหมึกแบบนี้ในเกาหลี

429
00:25:59,307 --> 00:26:01,560
แต่นี่คือเหตุผลที่โรงงานต้องปิดตัวลงครับ

430
00:26:02,018 --> 00:26:04,104
มันใช้ในสี ยาทาเล็บ

431
00:26:04,187 --> 00:26:07,023
ยางรถยนต์ ปากกาลูกลื่น และปากกาหมึกซึม

432
00:26:07,399 --> 00:26:09,150
ใช้ในหลายอย่างเลยครับ

433
00:26:09,234 --> 00:26:10,652
ปากกาลูกลื่นและหมึกซึมเหรอครับ

434
00:26:10,735 --> 00:26:14,698
ใช่ครับ สมัยนั้นพบเห็นหมึกตัวนี้
ในเครื่องเขียนได้ง่ายมาก

435
00:26:18,910 --> 00:26:20,662
(คริสต์มาส การเกิด ชื่อ)

436
00:26:23,164 --> 00:26:24,499
(สถานที่เกิด: โนเอลไฮต์ส)

437
00:26:28,044 --> 00:26:31,131
(ข้อความสุดท้ายที่ชองโฮยอง
ฝากถึงเจ้าหน้าที่พัค: โนเอล)

438
00:26:31,214 --> 00:26:32,799
"คริสต์มาส"

439
00:26:33,425 --> 00:26:34,509
"การเกิด"

440
00:26:35,385 --> 00:26:36,386
"ชื่อ"

441
00:26:41,891 --> 00:26:45,020
สร้อยคอของโซยอน ลูเซีย
มันคือชื่อนักบุญของเธอ

442
00:26:46,396 --> 00:26:47,647
(โนเอล
พัคกวังโฮ)

443
00:26:47,939 --> 00:26:50,150
เดี๋ยวนะ นี่

444
00:26:51,735 --> 00:26:53,903
- มันคือชื่อนักบุญ
- อะไรนะ

445
00:26:54,112 --> 00:26:56,781
มันคือชื่อนักบุญ
เหมือนสร้อยคอของอีโซยอนไง

446
00:26:58,408 --> 00:26:59,784
งั้นแปลว่าโนเอลคือ

447
00:27:00,410 --> 00:27:01,870
ชื่อนักบุญของคนร้ายเหรอ

448
00:27:02,245 --> 00:27:04,998
ชองโฮยองรู้ว่าคนร้ายคือใคร

449
00:27:06,333 --> 00:27:07,834
ในฮวายังมีโบสถ์กี่แห่ง

450
00:27:07,917 --> 00:27:11,338
ฉันกำลังพูดถึง
โบสถ์ที่มีอยู่ตั้งแต่ปี 1986 นะ

451
00:27:11,796 --> 00:27:13,506
มีโบสถ์แค่ห้าแห่ง

452
00:27:13,590 --> 00:27:16,259
ที่มีอยู่ในปี 1986 ด้วย

453
00:27:17,010 --> 00:27:18,678
โบสถ์แรกคือโบสถ์ยอนจีดง

454
00:27:21,556 --> 00:27:24,142
คุณพ่อครับ พวกเรามีอะไรจะถามหน่อยครับ

455
00:27:26,186 --> 00:27:29,648
มีผู้เชื่อชื่อโนเอลอยู่ที่โบสถ์นี้ไหมครับ

456
00:27:29,731 --> 00:27:30,774
โนเอลเหรอ

457
00:27:30,857 --> 00:27:33,777
เขาน่าจะอายุ 40 ปลายๆ หรือ 50 ต้นๆ ครับ

458
00:27:33,860 --> 00:27:36,905
ไม่รู้จักเหรอครับ
ขอดูรายชื่อทุกคนที่มาโบสถ์นี้ได้ไหมครับ

459
00:27:44,287 --> 00:27:46,665
(รายชื่อผู้เชื่อที่รับศีลล้างบาปแล้ว)

460
00:27:54,756 --> 00:27:55,715
(คิมบยองชอล เกิดปี 1968)

461
00:27:58,426 --> 00:27:59,594
คุณเป็นใครคะ

462
00:27:59,678 --> 00:28:01,221
นี่บ้านคุณคิมบยองชอลรึเปล่าครับ

463
00:28:01,805 --> 00:28:02,931
ที่รัก

464
00:28:03,515 --> 00:28:05,725
จ้ะ มีคนมาเหรอ

465
00:28:10,980 --> 00:28:12,190
(คิมกยองแท เกิดปี 1968)

466
00:28:12,524 --> 00:28:13,441
จุดสุดท้ายแล้วใช่ไหม

467
00:28:17,946 --> 00:28:19,906
ยินดีต้อนรับครับ

468
00:28:30,375 --> 00:28:31,793
- ขอบคุณครับ
- ไม่เป็นไรครับ

469
00:28:33,670 --> 00:28:36,005
ผมไม่ได้ยินชื่อนักบุญของผมนานแล้วนะเนี่ย

470
00:28:36,548 --> 00:28:38,883
ผมลืมมันไปแล้ว
เพราะมัวแต่ทำมาหากินน่ะครับ

471
00:28:39,134 --> 00:28:40,218
คุณเป็นคนแถวนี้ใช่ไหมครับ

472
00:28:40,510 --> 00:28:43,012
ใช่ครับ ผมเกิดและโตที่นี่

473
00:28:43,430 --> 00:28:46,391
งั้นคุณคงรู้เรื่องที่ผู้หญิงหลายคน
ถูกฆ่าตายเมื่อ 30 ปีก่อน

474
00:28:47,475 --> 00:28:48,309
คือ...

475
00:28:49,227 --> 00:28:50,478
หมายความว่าไงครับ

476
00:28:51,521 --> 00:28:52,522
คุณสูบบุหรี่รึเปล่าครับ

477
00:28:54,149 --> 00:28:56,109
สูบครับ ถามทำไมครับ

478
00:28:56,443 --> 00:28:59,446
ช่วยหาคนยืนยันที่อยู่คุณ
ในวันที่ 13 มกราคม และ 24 เมษายนด้วยครับ

479
00:29:05,493 --> 00:29:06,453
ดูสิครับ

480
00:29:07,370 --> 00:29:08,913
ผมไม่เคยออกจากร้านเลย

481
00:29:11,916 --> 00:29:12,834
หรือจะไม่ใช่ชื่อนักบุญ

482
00:29:14,335 --> 00:29:17,714
ทำไมถึงตามหาคนที่ใช้ชื่อนักบุญนั้นล่ะครับ

483
00:29:19,048 --> 00:29:20,592
ขอบคุณที่ร่วมมือนะครับ

484
00:29:21,676 --> 00:29:23,261
ชื่อนักบุญของเขา

485
00:29:23,720 --> 00:29:24,888
คือโนเอลเหมือนกันครับ

486
00:29:25,054 --> 00:29:26,097
อะไรนะ

487
00:29:26,931 --> 00:29:30,435
มีผู้ชายอีกคนที่ใช้ชื่อนักบุญเหมือนผม
อยู่โบสถ์เดียวกับที่ผมเคยไปครับ

488
00:29:30,852 --> 00:29:34,022
ในรายชื่อมีคุณคนเดียว
แล้วชื่อจริงของเขาคืออะไรเหรอครับ

489
00:29:35,482 --> 00:29:38,109
มันนานมากแล้ว เขาชื่อ...

490
00:29:39,110 --> 00:29:41,529
ผมจำชื่อเขาไม่ได้แต่เขาเป็นคนแปลกมาก

491
00:29:41,738 --> 00:29:42,572
แปลกยังไงครับ

492
00:29:44,199 --> 00:29:46,159
ที่โบสถ์ของผมมีคนชื่อคุณชอน

493
00:29:46,242 --> 00:29:48,578
เขาเป็นทหารที่เคยไปรบที่สงครามเวียดนาม

494
00:29:48,995 --> 00:29:51,706
เขาชอบเรียกเด็กๆ มารวมตัวกัน

495
00:29:51,790 --> 00:29:54,459
และโม้ว่าเขาฆ่าคนไปกี่คน

496
00:29:54,876 --> 00:29:56,628
เขาบอกว่าเขาต้องฆ่าคนเลวพวกนั้น

497
00:29:56,711 --> 00:30:00,757
เขาเล่าว่าเขาตัดหัว
และกรีดคอหอยพวกเขายังไง

498
00:30:00,924 --> 00:30:03,426
แถมยังอวดรอยสักที่ขาเขาให้ดูด้วย

499
00:30:03,510 --> 00:30:06,346
เขาบอกว่ารอยสัก
หมายถึงจำนวนคนที่เขาเคยฆ่า

500
00:30:06,429 --> 00:30:08,431
- รอยสักเหรอ
- ใช่ครับ

501
00:30:08,890 --> 00:30:12,894
ประเด็นคือเขาเป็นคนเดียว
ที่ฟังผู้ชายคนนั้นเล่า

502
00:30:13,561 --> 00:30:16,231
เราจะพบคุณชอนได้ที่ไหนครับ

503
00:30:17,273 --> 00:30:18,900
ไม่ได้หรอกครับ เขาตายนานแล้ว

504
00:30:19,442 --> 00:30:21,820
อยู่ๆ วันหนึ่งเขาก็เลิกไปโบสถ์

505
00:30:22,320 --> 00:30:23,488
ผมได้ข่าวว่าเขาตายครับ

506
00:30:24,906 --> 00:30:27,742
หลังจากคุณชอนตายไป
ผู้ชายคนนั้นก็เลิกไปโบสถ์เหมือนกัน

507
00:30:28,284 --> 00:30:30,203
มีใครที่จะรู้อีกไหมครับว่าเขาเป็นใคร

508
00:30:31,454 --> 00:30:34,165
เรื่องมันก็เกิดขึ้นนานมากแล้ว

509
00:30:35,375 --> 00:30:36,334
ผมว่าไม่มีใครรู้หรอก

510
00:30:57,438 --> 00:30:59,774
มิน่าเขาถึงได้ไม่มีข้อมูล

511
00:31:00,900 --> 00:31:03,486
หรือลายนิ้วมือที่ลงทะเบียนไว้

512
00:31:07,448 --> 00:31:11,703
ลูกชายของซอฮีซูและนักสืบจาก 30 ปีที่แล้ว

513
00:31:18,668 --> 00:31:23,381
ไม่เคยคิดเลยว่าจะต้องมาเจอเกมแบบนี้

514
00:31:26,426 --> 00:31:27,468
ขอบใจนะ

515
00:31:28,803 --> 00:31:31,097
ฉันยินดีที่จะเล่นเกมด้วย

516
00:31:35,852 --> 00:31:36,811
(ภูเขาโอจอง)

517
00:31:36,895 --> 00:31:38,021
(นักศึกษาวิทยาลัย)

518
00:31:38,855 --> 00:31:39,981
(เหยื่อรายที่หนึ่งและสอง)

519
00:31:41,149 --> 00:31:42,734
(ยุนดายอง นัมฮีจู)

520
00:31:44,027 --> 00:31:45,111
(ยุนดายองถูกรัดคอเสียชีวิต)

521
00:31:45,194 --> 00:31:46,279
(นัมจูฮีมีจุดแปดจุดที่ข้อเท้า)

522
00:31:47,822 --> 00:31:48,948
(ชองโฮยอง ฆ่าตัวตาย)

523
00:31:54,495 --> 00:31:56,748
(ชองโฮยอง พยาน)

524
00:31:57,999 --> 00:31:59,959
วิธีการฆ่าของชองโฮยอง

525
00:32:00,043 --> 00:32:02,045
ได้มาจากฆาตกรตัวจริง

526
00:32:02,420 --> 00:32:04,881
สิ่งเดียวที่แตกต่างคือเอกลักษณ์

527
00:32:11,471 --> 00:32:12,639
(มีรอยจุดที่ข้อเท้า)

528
00:32:12,722 --> 00:32:13,640
รอยจุด

529
00:32:15,850 --> 00:32:18,603
ทำไมเขาถึงทำรอยจุดไว้บนตัวเหยื่อนะ

530
00:32:19,938 --> 00:32:22,440
(สถานีตำรวจฮวายัง)

531
00:32:26,319 --> 00:32:29,489
แปลว่าโนเอลคือชื่อนักบุญใช่ไหม

532
00:32:29,656 --> 00:32:31,866
เราตรวจสอบทุกโบสถ์ในฮวายังแล้ว

533
00:32:32,283 --> 00:32:34,327
ไม่มีใครน่าสงสัยเลยครับ

534
00:32:34,577 --> 00:32:37,372
นี่ ทำไมนายถึงตัด
คนที่เจ้าของร้านค้าบอกเราออกล่ะ

535
00:32:38,122 --> 00:32:39,165
หมายความว่าไง

536
00:32:40,124 --> 00:32:41,668
มันไม่อยู่ในบันทึกน่ะ

537
00:32:41,834 --> 00:32:44,128
มีคนคนหนึ่งที่เราไม่สามารถพบได้

538
00:32:44,587 --> 00:32:47,006
จริงเหรอ เขาเป็นใครเหรอ

539
00:32:47,465 --> 00:32:48,508
นั่นแหละที่เราต้องสืบ

540
00:32:48,841 --> 00:32:49,842
เอาจริงดิ

541
00:32:50,134 --> 00:32:52,095
แล้วได้อะไรที่มีประโยชน์จากเส้นทาง

542
00:32:52,220 --> 00:32:54,222
ของยุนดายองกับนัมจูฮี
ในวันเกิดเหตุบ้างไหม

543
00:32:54,597 --> 00:32:56,683
เราไปตรวจสอบกล้องวงจรปิดมาอีกรอบแล้ว

544
00:32:56,849 --> 00:32:58,977
ไม่มีใครปรากฏในก้องวงจรปิดเลยครับ

545
00:32:59,477 --> 00:33:01,145
อย่างที่ทุกคนรู้จากการสังเกตที่เกิดเหตุ

546
00:33:01,479 --> 00:33:04,649
ไม่มีกล้องวงจรปิดใกล้แม่น้ำแฮอิน
และสนามเด็กเล่นเลย

547
00:33:05,733 --> 00:33:07,819
ฆาตกรตัวจริงคงตามพวกเธอไป

548
00:33:08,361 --> 00:33:10,947
เขาเฝ้ารอจังหวะที่เหยื่ออยู่ตามลำพัง

549
00:33:11,906 --> 00:33:16,327
สรุปคร่าวๆ คือเราไม่รู้
ว่าฆาตกรเริ่มตามพวกเธอไปตอนไหน

550
00:33:16,953 --> 00:33:18,913
- ใช่ครับ
- ให้ตายสิ

551
00:33:19,372 --> 00:33:20,581
แต่หัวหน้าครับ

552
00:33:20,790 --> 00:33:23,960
ผมว่าฆาตกรไม่ได้ตามพวกเธอไป
นานเท่าไหร่หรอกครับ

553
00:33:24,043 --> 00:33:26,045
ถ้านาน ต้องมีคนเห็นเขาแล้ว

554
00:33:26,129 --> 00:33:28,881
หรือไม่ก็ต้องอยู่ในกล้องวงจรปิด
แต่นี่ไม่มีร่องรอยเลย

555
00:33:29,590 --> 00:33:31,175
ผมไม่รู้ว่าเขาหลบอยู่ที่ไหน

556
00:33:31,884 --> 00:33:32,844
ทำอะไรกันอยู่

557
00:33:33,428 --> 00:33:34,846
เร็วเข้า

558
00:33:35,805 --> 00:33:36,931
ยังไม่กลับบ้านอีกเหรอครับ

559
00:33:38,474 --> 00:33:39,809
คราวหน้าเคาะประตูด้วยสิครับ

560
00:33:40,184 --> 00:33:41,602
เคาะประตูเหรอ เพ้อเจ้อใหญ่แล้ว

561
00:33:41,686 --> 00:33:43,646
ตรงนี้มีประตูหรือไง

562
00:33:44,188 --> 00:33:47,025
อีกอย่างนะ ทุกคนออกไปไล่จับแก๊งพนันกัน

563
00:33:47,108 --> 00:33:48,443
ทำไมพวกนายถึงอยู่ที่นี่

564
00:33:49,193 --> 00:33:51,029
แค่เพราะพวกนายเคยจับฆาตกรต่อเนื่องได้

565
00:33:51,112 --> 00:33:53,281
เลยคิดว่าการพนัน
ไม่มีค่าพอให้เสียเวลาหรือไง

566
00:33:53,364 --> 00:33:56,367
พวกเราก็ต้องพักผ่อนเหมือนกันนะครับ

567
00:33:56,868 --> 00:33:59,537
เราควรได้วันหยุดพักร้อนเป็นรางวัล
ไม่ใช่การโดนท่านด่านะครับ

568
00:33:59,954 --> 00:34:02,957
ผู้ต้องสงสัยตายไปแล้ว
จะควรได้วันหยุดพักร้อนอะไรอีก

569
00:34:03,166 --> 00:34:05,710
รีบไปเสริมกำลังพวกเขาเลยไป

570
00:34:07,628 --> 00:34:08,713
ฉันบอกนายแล้วนะ

571
00:34:09,464 --> 00:34:10,465
ครับ

572
00:34:16,387 --> 00:34:18,806
เป็นความผิดของพวกเราเหรอ
ที่ชองโฮยองตาย

573
00:34:19,599 --> 00:34:21,100
พวกเราหงุดหงิดที่สุดแล้วที่มันตาย

574
00:34:21,642 --> 00:34:23,895
อย่างน้อยเราต้องทำให้ดูเหมือนช่วยงาน

575
00:34:24,937 --> 00:34:27,148
แทฮี มินฮา ไปเสริมกำลังกับฉันนะ

576
00:34:27,523 --> 00:34:29,067
เออ ใช่ นี่

577
00:34:29,233 --> 00:34:32,403
ลองดูรายการผลิตภัณฑ์
ที่ใช้หมึกของชินแฮเคมิคัลส์นะ

578
00:34:35,907 --> 00:34:37,075
ได้เบาะแสอะไรก็แจ้งฉัน

579
00:34:37,283 --> 00:34:38,117
ได้ครับ

580
00:34:38,910 --> 00:34:40,661
บอกให้ไปก็ไปสิ

581
00:34:40,745 --> 00:34:43,790
- ทำไมพวกเราต้องไปด้วย
- ไปเถอะน่า

582
00:34:44,040 --> 00:34:46,334
- ไปเถอะ
- หัวหน้าคุยไม่ได้เหรอ

583
00:34:46,459 --> 00:34:47,293
ไปเถอะน่า

584
00:34:48,252 --> 00:34:49,128
ฉันไปก่อนนะ

585
00:34:50,505 --> 00:34:51,339
ไปไหน

586
00:34:51,714 --> 00:34:52,882
กลับบ้านน่ะสิ

587
00:34:53,716 --> 00:34:54,717
บ้านเหรอ

588
00:34:55,343 --> 00:34:56,344
อย่าตามมานะ

589
00:34:57,345 --> 00:34:58,346
บอกแล้วไงว่าอย่าตาม

590
00:34:58,846 --> 00:34:59,889
ก็ได้

591
00:35:00,932 --> 00:35:02,433
บอกว่าอย่าตามฉันมาไง

592
00:35:02,850 --> 00:35:03,684
โอเค

593
00:35:04,560 --> 00:35:06,104
เจ้าเล่ห์ชะมัด

594
00:35:09,732 --> 00:35:10,983
อ้าว

595
00:35:11,734 --> 00:35:12,777
มาทำอะไรที่นี่ครับ

596
00:35:13,486 --> 00:35:14,487
แค่แวะมาน่ะ

597
00:35:14,987 --> 00:35:15,947
ศาสตราจารย์ครับ

598
00:35:31,462 --> 00:35:32,922
มีคดีใหม่เหรอ

599
00:35:33,089 --> 00:35:34,090
ไม่มีครับ

600
00:35:34,423 --> 00:35:37,426
เราต้องหาตัวฆาตกรตัวจริง
เมื่อ 30 ปีก่อนให้ได้น่ะครับ

601
00:35:37,969 --> 00:35:39,804
อีกอย่าง เขาเริ่มฆ่าคนอีกแล้ว

602
00:35:40,012 --> 00:35:41,472
คราวนี้เราต้องจับเขาให้ได้จริงๆ

603
00:35:42,723 --> 00:35:45,893
แต่พวกนายไม่มีหลักฐานของคดีเมื่อ 30 ปีก่อน

604
00:35:46,018 --> 00:35:48,688
และของคดีล่าสุดด้วยไม่ใช่เหรอ

605
00:36:05,371 --> 00:36:06,789
มันเป็นความลับในการสืบสวนน่ะ

606
00:36:10,293 --> 00:36:12,253
ถ้าฉันพอจะช่วยอะไรได้ก็บอกแล้วกัน

607
00:36:16,465 --> 00:36:17,842
ฉันกลับก่อนนะ

608
00:36:19,802 --> 00:36:20,928
โชคดีนะ หมวดคิม

609
00:36:23,055 --> 00:36:24,515
ไม่ดื่มกาแฟก่อนเหรอครับ

610
00:36:27,143 --> 00:36:30,271
ฉันว่าเขาจำฉันไม่ได้นะ
เป็นเพราะสัญชาตญาณของเขาเหรอ

611
00:36:32,356 --> 00:36:33,191
นี่

612
00:36:34,192 --> 00:36:36,736
นายไม่คิดว่าเราควรแบ่งปันข้อมูล
เพื่อรับการช่วยเหลือเหรอ

613
00:36:37,320 --> 00:36:39,197
ไม่ได้ยินที่หัวหน้าบอกหรือไง

614
00:36:40,031 --> 00:36:41,282
ฉันจะกลับจริงๆ แล้วนะ

615
00:36:43,284 --> 00:36:44,577
อย่าตามมาล่ะ

616
00:36:49,165 --> 00:36:50,166
คุณครับ

617
00:36:57,340 --> 00:36:58,549
เกิดอะไรขึ้น ไฟก็เปิดอยู่

618
00:37:00,426 --> 00:37:01,802
เกิดอะไรขึ้นกับเธอรึเปล่าเนี่ย

619
00:37:03,471 --> 00:37:04,472
คุณครับ

620
00:37:05,556 --> 00:37:06,641
คุณครับ

621
00:37:09,018 --> 00:37:10,186
จะทุบกระจกอีกแล้วเหรอคะ

622
00:37:10,561 --> 00:37:12,772
ถ้าอยู่บ้านแล้วทำไมไม่เปิดประตูให้ผมล่ะ

623
00:37:12,897 --> 00:37:13,773
ผมเป็นห่วงนะ

624
00:37:42,635 --> 00:37:43,594
คุณครับ

625
00:37:44,804 --> 00:37:45,930
สร้อยคอเส้นนี้

626
00:37:47,306 --> 00:37:48,683
ทำไมคุณถึงคล้องมันไว้ล่ะ

627
00:37:50,309 --> 00:37:52,478
คุณเป็นใคร บอกผมสิ

628
00:37:57,149 --> 00:37:57,984
เจ้าหน้าที่พัคคะ

629
00:37:58,567 --> 00:37:59,527
ว่าไง

630
00:38:01,237 --> 00:38:02,655
คุณเคยเห็น

631
00:38:04,031 --> 00:38:05,157
สร้อยคอเส้นนี้เหรอคะ

632
00:38:05,533 --> 00:38:08,077
- อะไรนะ
- ตอนที่คุณช่วยฉัน

633
00:38:08,160 --> 00:38:09,954
คุณถามว่าฉันเป็นใครเพราะสร้อยเส้นนี้

634
00:38:11,080 --> 00:38:12,456
ผมไม่ได้ถามนี่

635
00:38:12,748 --> 00:38:15,084
- คุณคงฟังผิดแล้วละ
- คุณถามจริงๆ ค่ะ

636
00:38:15,209 --> 00:38:16,544
ผมไม่ได้ถาม

637
00:38:16,794 --> 00:38:17,670
ไปนอนเถอะ

638
00:38:39,734 --> 00:38:40,860
นี่พ่อ...

639
00:38:42,903 --> 00:38:44,405
จะพูดอะไรกับลูกได้เนี่ย

640
00:38:47,992 --> 00:38:48,951
พ่อขอโทษนะ

641
00:38:49,702 --> 00:38:50,578
ยอนโฮ

642
00:39:06,052 --> 00:39:07,511
จากเรือนจำซูจองนะครับ

643
00:39:07,636 --> 00:39:09,722
เราโทรมาแจ้งคุณว่าเราสืบสวนเรียบร้อยแล้ว

644
00:39:09,972 --> 00:39:12,767
ผลการชันสูตรศพยืนยันว่าเขาฆ่าตัวตาย

645
00:39:13,351 --> 00:39:17,104
แต่มีคนมาเยี่ยมชองโฮยองคนหนึ่ง
ในวันที่เขาตายด้วยนะครับ

646
00:39:17,521 --> 00:39:20,066
มีคนมาเยี่ยมเขาวันที่เขาตายเหรอ
ใครครับ

647
00:39:22,401 --> 00:39:23,235
คนนี้ครับ

648
00:39:25,988 --> 00:39:27,281
(มกจินอู)

649
00:39:27,365 --> 00:39:28,407
มกจินอูเหรอ

650
00:39:32,745 --> 00:39:33,996
เขามาที่นี่ทำไม

651
00:39:35,956 --> 00:39:37,291
เขาไม่เคยพูดถึงเรื่องนี้เลย

652
00:39:40,336 --> 00:39:42,588
ใช่ ฉันแวะไปหาเขา

653
00:39:43,005 --> 00:39:45,549
ทำไมครับ ไปหาเขาทำไม

654
00:39:45,966 --> 00:39:47,093
ฉันอยากรู้อะไรบางอย่าง

655
00:39:47,218 --> 00:39:48,177
อยากรู้อะไรครับ

656
00:39:50,388 --> 00:39:52,390
นี่คุณกำลังไต่สวนผมเหรอ

657
00:39:57,144 --> 00:39:59,438
ผมเคยพูดเรื่องนี้ไปแล้วนะ

658
00:40:00,022 --> 00:40:02,066
ศพของยุนดายองที่พบใกล้แม่น้ำฮาอิน

659
00:40:02,191 --> 00:40:05,694
และศพอีโซยอนที่พบบนถนน
มีข้อแตกต่างอยู่หนึ่งจุด

660
00:40:05,903 --> 00:40:09,657
อีโซยอนถูกรัดคอหลายครั้ง
ทำให้เกิดเลือดคั่งบนใบหน้าของเธอ

661
00:40:10,366 --> 00:40:13,202
แต่ยุนดายองถูกฆ่าตายในทันที

662
00:40:14,745 --> 00:40:16,414
ผมไปถามเขาเรื่องนี้แหละ

663
00:40:16,622 --> 00:40:18,582
ผมอยากรู้ว่าผมคิดถูกรึเปล่า

664
00:40:22,002 --> 00:40:23,504
แล้วเขาว่ายังไงบ้างครับ

665
00:40:23,754 --> 00:40:27,299
ฉันคิดถูก เขาบอกว่าตอนที่เขาฆ่าอีโซยอน

666
00:40:27,383 --> 00:40:29,343
เขารัดคอเธอซ้ำๆ

667
00:40:29,718 --> 00:40:33,806
สรุปคือ สมมติฐานของฉัน
ที่ว่ามีฆาตกรอีกรายนั้นถูกต้อง

668
00:40:34,640 --> 00:40:38,602
และเขาฆ่าตัวตายทันทีหลังจากคุณไปเยี่ยม

669
00:40:40,771 --> 00:40:44,442
- พัคกวังโฮ
- ทำไมคุณต้องแอบไปที่นั่นด้วยครับ

670
00:40:46,193 --> 00:40:47,862
หยาบคายเหมือนกันนะ เจ้าหน้าที่พัค

671
00:40:48,737 --> 00:40:50,990
ผมต้องรายงานทุกเรื่องกับคุณเหรอ

672
00:40:53,701 --> 00:40:54,785
นายจะพูดอะไรกันแน่

673
00:40:54,869 --> 00:40:57,997
ทำไมถึงเป็นเขาที่พบกับชองโฮยอง

674
00:40:58,080 --> 00:40:59,748
ก่อนที่เขาจะตาย

675
00:41:07,673 --> 00:41:09,091
พวกเรากลับก่อนนะครับ

676
00:41:10,217 --> 00:41:11,051
ไปกันเถอะ

677
00:41:16,432 --> 00:41:17,475
ไปได้แล้วน่า

678
00:41:33,908 --> 00:41:36,160
มีอาชญากร "ก." อยู่

679
00:41:36,869 --> 00:41:40,372
หลังจากปี 1986 เขาก็ไม่ได้ฆ่าใครอีกเลย

680
00:41:40,789 --> 00:41:43,834
เขาใช้ชีวิตอย่างคนทั่วไปมานานถึง 30 ปี

681
00:41:44,585 --> 00:41:47,963
แต่แล้ววันหนึ่ง เราก็เริ่มฆ่าคนอีกครั้ง

682
00:41:48,589 --> 00:41:49,632
ทำไมเขาถึงทำแบบนั้น

683
00:41:49,924 --> 00:41:52,384
เป็นไปได้ไหมคะว่าเขาติดคุกอยู่ 30 ปี

684
00:41:52,468 --> 00:41:53,886
พอออกจากคุกมาก็เริ่มฆ่าคนอีก

685
00:41:54,053 --> 00:41:56,514
ศาสตราจารย์เพิ่งบอกเองนะ
ว่าเขาใช้ชีวิตแบบคนทั่วไป

686
00:41:57,014 --> 00:41:59,433
ผมคิดว่าขึ้นอยู่กับว่า
ฆาตกรเป็นคนแบบไหนด้วยครับ

687
00:41:59,975 --> 00:42:03,354
การที่เขาเริ่มฆ่าคนอีกครั้ง
หลังจากผ่านไป 30 ปี

688
00:42:03,771 --> 00:42:05,231
เขาคงมีเหตุผลสำคัญมาก

689
00:42:05,523 --> 00:42:07,274
ถูกต้อง เหตุผล

690
00:42:08,734 --> 00:42:11,278
ฆาตกรไม่ได้เกิดมาในชั่วข้ามคืน

691
00:42:11,695 --> 00:42:15,157
และพวกเขาไม่ได้ก่อเหตุฆาตกรรม
ชั่วข้ามคืนโดยไม่มีเหตุผลด้วย

692
00:42:16,075 --> 00:42:18,661
มีสิ่งหนึ่งที่เรียกว่า
การฆาตกรรมไร้เหตุผล

693
00:42:19,036 --> 00:42:21,664
บางคนคิดว่ามันคือลักษณะของฆาตกรต่อเนื่อง

694
00:42:22,540 --> 00:42:24,333
แต่ไม่มีการฆาตกรรมไหนหรอก
ที่ไร้เหตุผล

695
00:42:25,042 --> 00:42:28,087
ถ้าคุณได้พบฆาตกร
พวกเขามีเหตุผลทุกคน

696
00:42:28,420 --> 00:42:31,257
ถ้าพวกเขามีเหตุผล ก็ฆ่าคนได้เหรอคะ

697
00:42:32,341 --> 00:42:35,469
ฉันบอกว่าพวกเขามีเหตุผล
ฉันไม่ได้บอกว่าไม่เป็นไร

698
00:42:37,346 --> 00:42:39,515
การฆาตกรรมไร้เหตุผล

699
00:42:40,099 --> 00:42:41,308
เป็นเรื่องไร้สาระ

700
00:42:41,684 --> 00:42:43,102
พวกเขามีเหตุผลทุกคน

701
00:42:45,271 --> 00:42:47,690
เราแค่ยังไม่รู้ว่าเหตุผลนั้นคืออะไร

702
00:42:49,942 --> 00:42:53,445
ทำไมอยู่ๆ เขาถึงเริ่มฆ่าคนอีก
หลังจากผ่านมา 30 ปี

703
00:42:54,697 --> 00:42:55,823
ทำไมถึงเป็นตอนนี้

704
00:42:56,115 --> 00:42:57,283
(วันที่ 1 มกราคม 2017)

705
00:42:58,117 --> 00:42:59,076
(วันที่ 13 มกราคม 2017)

706
00:43:03,706 --> 00:43:06,542
หลังจากพบชิ้นส่วนขาของคิมยองจา

707
00:43:11,422 --> 00:43:13,382
ยุนดายองก็ถูกฆ่าภายในสองสัปดาห์

708
00:43:17,094 --> 00:43:19,263
คนร้ายไม่รู้

709
00:43:19,930 --> 00:43:21,432
ว่าตอนนั้นคิมยองจายังมีชีวิตอยู่

710
00:43:23,267 --> 00:43:25,269
นี่คือตัวกระตุ้นคนร้ายรึเปล่านะ

711
00:43:25,853 --> 00:43:29,064
แต่ถ้าเขารู้ว่าคิมยองจาเพิ่งตายไม่นานมานี้

712
00:43:30,399 --> 00:43:32,359
แปลว่าเขาต้องอยู่ใกล้พวกเรามากๆ

713
00:43:36,822 --> 00:43:38,324
(หมวดคิม)

714
00:43:40,784 --> 00:43:42,911
(สถานีตำรวจฮวายัง)

715
00:43:47,833 --> 00:43:48,876
นายอยู่ที่นี่เหรอ

716
00:43:50,628 --> 00:43:53,672
ทำไมไม่รับสายฉัน หายไปไหนมาเนี่ย

717
00:43:54,173 --> 00:43:55,424
ทำไม เกิดอะไรขึ้น

718
00:43:55,507 --> 00:43:58,927
ฉันคิดว่าศาสตราจารย์ชินรู้แล้ว
ว่าทำไมเขาถึงฆ่าคนอีก

719
00:43:59,386 --> 00:44:00,346
อะไรนะ

720
00:44:07,019 --> 00:44:07,853
อะไรเนี่ย

721
00:44:08,270 --> 00:44:10,981
นี่คือรายชื่อตำรวจ
ที่เกี่ยวข้องกับคดีของคิมยองจา

722
00:44:11,732 --> 00:44:14,360
ศาสตราจารย์ชินคิดว่าคดีนี้กระตุ้นคนร้าย

723
00:44:15,611 --> 00:44:19,490
หลังจากพบขาของคิมยองจาสองสัปดาห์
ยุนดายองก็ถูกฆ่า

724
00:44:19,907 --> 00:44:21,200
หมายความว่ายังไง

725
00:44:21,283 --> 00:44:24,620
ถ้าคนร้ายที่ปกติจะทิ้งรอยจุด
ไว้บนตัวเหยื่อรู้เข้าล่ะ

726
00:44:24,912 --> 00:44:29,208
ว่าคิมยองจาที่เขาคิดว่าถูกฆ่าตายไปแล้ว
ยังมีชีวิตอยู่ในตอนนั้น

727
00:44:29,541 --> 00:44:30,376
อะไรนะ

728
00:44:32,503 --> 00:44:35,839
หมายความว่าคนร้ายคือหนึ่งในพวกเขาเหรอ

729
00:44:36,674 --> 00:44:39,385
มีแค่ตำรวจที่เกี่ยวข้องกับคดีเท่านั้น

730
00:44:39,468 --> 00:44:41,428
ที่รู้ว่าคิมยองจาเพิ่งตายไม่นานมานี้

731
00:44:42,554 --> 00:44:44,973
สื่อมวลชนไม่เคยรู้เรื่องนี้

732
00:44:46,975 --> 00:44:49,353
คิมซอนแจ เราจะแน่ใจไม่ได้หรอกนะ

733
00:44:49,645 --> 00:44:52,231
ไม่รู้เหรอว่าเราอาจสร้างปัญหามากกว่าเดิม

734
00:44:52,398 --> 00:44:54,274
ถ้าเราสืบเรื่องนี้โดยไม่มีหลักฐาน

735
00:44:54,525 --> 00:44:55,567
ผมหมายความอย่างนั้นแหละ

736
00:44:55,651 --> 00:44:58,028
ตำรวจจะฆ่าคนเพื่ออะไร

737
00:44:58,862 --> 00:45:00,572
เขาพูดจาไร้สาระใหญ่แล้วละ

738
00:45:02,032 --> 00:45:03,534
มาสืบประวัติกันก่อนดีกว่า

739
00:45:03,867 --> 00:45:05,869
เขาก่อเหตุฆาตกรรมเมื่อ 30 ปีก่อน

740
00:45:06,203 --> 00:45:07,955
เราเริ่มจากอายุของเขาก็ได้

741
00:45:08,038 --> 00:45:10,040
แล้วเอาไปต่อจิ๊กซอว์

742
00:45:10,290 --> 00:45:11,458
กับหลักฐานที่เรามีอยู่ได้

743
00:45:11,542 --> 00:45:13,669
หมวดคิมพูดถูกนะ หัวหน้า

744
00:45:13,836 --> 00:45:15,504
อย่างน้อยเราควรลองทำอะไรสักอย่าง

745
00:45:16,255 --> 00:45:17,589
ให้ตายสิ

746
00:45:18,340 --> 00:45:20,384
อย่าพยายามเผชิญหน้ากับพวกเขาก่อนแล้วกัน

747
00:45:20,509 --> 00:45:24,388
มาตรวจสอบกันก่อนดีกว่า
ว่ามีใครตรงกับข้อมูลของเราไหม

748
00:45:25,514 --> 00:45:26,348
เท่านี้แหละ

749
00:45:30,310 --> 00:45:33,313
ศาสตราจารย์มกเป็นคนชันสูตร
ขาของคิมยองจา

750
00:45:36,066 --> 00:45:39,903
ตัดคนในช่วงอายุ 20 กับ 30 ออกไปเลย

751
00:45:45,367 --> 00:45:47,119
ตรวจสอบที่อยู่ตามกฎหมายด้วย

752
00:45:48,871 --> 00:45:49,705
(ข้อมูลส่วนตัวเจ้าหน้าที่)

753
00:45:49,788 --> 00:45:52,458
- ตรวจสอบว่าพวกเขามาอยู่ที่นี่เมื่อไหร่
- ครับ

754
00:45:52,833 --> 00:45:55,753
เน้นช่วงต้นและกลางยุค 80 นะ

755
00:45:59,173 --> 00:46:00,257
(รายชื่อตำรวจที่เกี่ยวข้อง)

756
00:46:06,263 --> 00:46:08,849
(ในคดีของคิมยองจา)

757
00:46:11,727 --> 00:46:13,812
หัวหน้าครับ เอาไงต่อดีครับ

758
00:46:15,439 --> 00:46:16,982
(คิมดองวอน อายุ 38 ปี)

759
00:46:17,065 --> 00:46:18,108
(มุนฮยองพโย อายุ 52 ปี)

760
00:46:18,400 --> 00:46:19,693
เราต้องไปหาพวกเขา

761
00:46:23,989 --> 00:46:26,366
มาทำอะไรดึกดื้นป่านนี้เนี่ย ซองชิก

762
00:46:27,451 --> 00:46:28,535
ทักทายสิ

763
00:46:28,827 --> 00:46:30,037
- สวัสดีครับ
- สวัสดีครับ

764
00:46:31,580 --> 00:46:32,790
ให้บอกนายว่าฉันอยู่ที่ไหนเหรอ

765
00:46:33,665 --> 00:46:35,501
หมวดคิม นี่มันเรื่องอะไรกัน

766
00:46:35,584 --> 00:46:36,835
หัวหน้าชอนให้นายมาถามเหรอ

767
00:46:36,919 --> 00:46:40,130
ไม่ต้องโมโหหรอก
แค่บอกมาว่าตอนนั้นคุณอยู่ที่ไหน

768
00:46:40,339 --> 00:46:42,549
ทำไมฉันต้องบอกนายด้วย

769
00:46:42,633 --> 00:46:44,468
คดีของชองโฮยองปิดไปเป็นชาติแล้ว

770
00:46:55,771 --> 00:46:57,397
"โนเอล"

771
00:47:05,781 --> 00:47:07,699
(รายการผลิตภัณฑ์
ที่ใช้หมึกของชินแฮเคมิคัลส์)

772
00:47:09,785 --> 00:47:13,580
(ใช้ในปากกาหมึกซึม)

773
00:47:15,541 --> 00:47:16,542
ปากกาหมึกซึม

774
00:47:18,752 --> 00:47:19,586
ฉันกลับก่อนนะ

775
00:47:24,216 --> 00:47:26,593
นักสืบคิม ช่วยอะไรหน่อยได้ไหม

776
00:47:27,386 --> 00:47:28,762
เขาย้ายมาฮวายังปี 1980 เหรอ

777
00:47:30,722 --> 00:47:32,307
ปี 1986 เขาอยู่ที่นี่รึเปล่า

778
00:47:32,724 --> 00:47:33,767
แล้วปี 1986 ล่ะ

779
00:47:35,102 --> 00:47:36,979
อ๋อ เขาอยู่ที่ฮวายังนะ

780
00:47:44,403 --> 00:47:45,612
ไอ้สารเลวนั่นนี่เอง

781
00:47:54,037 --> 00:47:55,956
คนร้ายอาจจะเป็นคนอื่นก็ได้

782
00:47:57,666 --> 00:48:00,919
มีจุดเจ็ดจุดที่ส้นเท้า
ของเหยื่อที่ชื่อยุนดายอง

783
00:48:02,004 --> 00:48:04,715
เรื่องจุดน่ะครับ
เขาจะใช้อะไรเขียนจุดได้บ้าง

784
00:48:05,090 --> 00:48:06,967
ดูจากขนาดและรูปแบบแล้ว

785
00:48:07,050 --> 00:48:09,136
คิดว่าเขาใช้เข็มสักนะ

786
00:48:09,553 --> 00:48:10,637
เขาอาจจะใช้ปากกาก็ได้

787
00:48:12,139 --> 00:48:13,765
หรืออาจจะเป็นพวกปากกาหมึกซึม

788
00:48:23,775 --> 00:48:25,611
ไอ้สารเลวนั่นกำลังเล่นเกมกับเรา

789
00:48:25,819 --> 00:48:27,571
มันจับตาดูพวกเราทุกฝีก้าว

790
00:48:35,537 --> 00:48:36,371
(คิมยองจา)

791
00:48:39,207 --> 00:48:40,042
(ยุนดายอง)

792
00:48:40,876 --> 00:48:41,793
(ยุนดายอง)

793
00:48:42,252 --> 00:48:43,879
(นัมจูฮี)

794
00:48:46,048 --> 00:48:48,675
ทำไมเขาถึงต้องเขียนรอยจุด
ไว้บนตัวเหยื่อนะ

795
00:48:57,684 --> 00:48:59,019
เป็นเพราะผมเอง

796
00:49:01,063 --> 00:49:02,481
เป็นความผิดของผมคนเดียว

797
00:49:03,398 --> 00:49:05,233
ทำไมเขาถึงพูดว่าเป็นความผิดของเขานะ

798
00:49:07,819 --> 00:49:09,488
อยากรู้จังว่าทำไมเขาถึงขอโทษ

799
00:49:18,497 --> 00:49:19,539
ฮัลโหล

800
00:49:19,915 --> 00:49:21,083
ฉันเจอข้อความแล้ว

801
00:49:21,375 --> 00:49:23,126
คนที่ตามหาเธอเป็นตำรวจ

802
00:50:07,462 --> 00:50:08,505
(มหาวิทยาลัยฮวายัง)

803
00:50:12,801 --> 00:50:14,177
(โนเอล)

804
00:50:33,196 --> 00:50:35,824
ฉันรู้แล้วว่านายเป็นใคร

805
00:50:36,199 --> 00:50:38,827
เชื่อว่านายก็คงรู้แล้วเหมือนกันว่าฉันเป็นใคร

806
00:50:39,453 --> 00:50:42,748
แกซ่อนตัวอยู่ใกล้ฉันมาก ไอ้สารเลว

807
00:50:44,166 --> 00:50:47,836
ใครจะไปคิดว่านายจะเป็นตำรวจ
ที่ตามล่าฉันในอุโมงค์นั่น

808
00:50:48,378 --> 00:50:50,172
นายกับฉันมีความสัมพันธ์ที่น่าสนใจดีนะ

809
00:50:50,505 --> 00:50:52,132
อะไรนะ น่าสนใจงั้นเหรอ

810
00:50:52,215 --> 00:50:53,467
แกว่ามันน่าสนใจเหรอ!

811
00:50:56,178 --> 00:50:57,345
ใจเย็นๆ น่า

812
00:50:58,096 --> 00:51:00,682
ฉันว่านายไม่ได้อยู่ในสถานะ
ที่จะตะคอกฉันแบบนั้นนะ

813
00:51:00,766 --> 00:51:02,517
แกไม่รู้หรอกว่าฉันอยากจับแกมากแค่ไหน

814
00:51:02,976 --> 00:51:06,521
นี่ เลิกหลบเหมือนหนู
และโผล่หัวออกมาได้แล้ว

815
00:51:06,605 --> 00:51:07,606
แกอยู่ไหน

816
00:51:07,814 --> 00:51:09,066
แกอยู่ไหน ไอ้ชาติชั่ว

817
00:51:09,149 --> 00:51:10,442
ไปที่อุโมงค์สิ

818
00:51:10,776 --> 00:51:12,778
- อะไรนะ
- เราควรจัดการทุกอย่าง

819
00:51:13,278 --> 00:51:14,654
ในที่แรกที่เราพบกันไม่ใช่เหรอ

820
00:51:15,322 --> 00:51:16,615
และถ้านายไม่อยากให้หมวดคิม

821
00:51:16,865 --> 00:51:19,367
กับศาสตราจารย์ชินที่อยู่ชั้นหนึ่งต้องเจ็บตัว

822
00:51:19,451 --> 00:51:20,577
ก็มาคนเดียวแล้วกัน

823
00:51:20,911 --> 00:51:23,872
ฉันไม่อยากฆ่าคนเพิ่มอีกเพราะนาย

824
00:51:24,331 --> 00:51:26,249
ถ้าแกแตะต้องสองคนนั้นล่ะก็

825
00:51:27,292 --> 00:51:28,502
ฉันจะฆ่าแก

826
00:51:29,586 --> 00:51:31,463
ฉันจะฉีกแกให้เป็นชิ้นๆ เลย!

827
00:51:32,005 --> 00:51:32,839
ไอ้...

828
00:51:34,257 --> 00:51:35,258
ไอ้สารเลว!

829
00:51:45,352 --> 00:51:47,729
(เราอยู่เคียงข้างชาวเมืองของเราเสมอ
ตำรวจยอนจูผู้เป็นมิตร)

830
00:51:51,817 --> 00:51:53,860
เขาอยู่ทีมค้นหาคนหาย
ที่สถานีตำรวจยอนจู

831
00:51:53,985 --> 00:51:55,320
เขาชื่อชองแจฮยอง

832
00:51:56,738 --> 00:51:57,906
ใครนะที่มาหาฉัน

833
00:52:01,451 --> 00:52:02,410
ศาสตราจารย์ชิน

834
00:52:06,498 --> 00:52:09,042
หมวดคิมขอให้คุณตามหาฉันเหรอคะ

835
00:52:09,251 --> 00:52:12,629
ใช่ครับ คุณสองคนรู้จักกันเหรอครับ

836
00:52:14,089 --> 00:52:16,091
ผมบอกเขาไปแล้วนะ แปลกจัง

837
00:52:16,925 --> 00:52:19,594
ทำไมหมวดคิมถึงได้...

838
00:52:19,803 --> 00:52:22,180
บอกตรงๆ นะครับ
เขาขอให้ผมตามหาพัคยอนโฮ

839
00:52:22,430 --> 00:52:25,725
เขาบอกว่าไม่เกี่ยวกับคดีอะไร
แต่เป็นเรื่องส่วนตัวครับ

840
00:52:27,477 --> 00:52:28,603
ผมไปก่อนนะครับ

841
00:52:38,864 --> 00:52:41,700
หมายเลขที่คุณเรียก ไม่สามารถติดต่อได้...

842
00:52:42,742 --> 00:52:44,411
พัคกวังโฮทำอะไรของเขาอยู่นะ

843
00:52:49,583 --> 00:52:50,542
ครับ หัวหน้า

844
00:52:50,625 --> 00:52:51,793
ทางนั้นเป็นยังไงบ้าง

845
00:52:52,252 --> 00:52:53,920
ผมคิดว่าเราคิดผิดครับ

846
00:52:55,130 --> 00:52:58,216
โอเค ตอนนี้อย่าเพิ่งกังวลเรื่องนี้เลยนะ

847
00:53:05,724 --> 00:53:06,683
ศาสตราจารย์ชิน

848
00:53:06,892 --> 00:53:08,935
มาพบกันหน่อยได้ไหมคะ

849
00:54:06,076 --> 00:54:08,954
ดีใจที่เจอกันอีกนะ นักสืบพัคกวังโฮ

850
00:54:09,579 --> 00:54:10,413
อะไรนะ

851
00:54:11,164 --> 00:54:13,208
ฉันว่าฉันก็ดีใจที่เจอนาย ไอ้สารเลว

852
00:54:18,338 --> 00:54:19,631
แกซ่อนตัวอยู่ที่นี่งั้นเหรอ

853
00:54:20,465 --> 00:54:23,009
ฉันอยากถามนายแบบนั้นเหมือนกัน

854
00:54:25,136 --> 00:54:26,972
นายมาที่นี่ได้ยังไง

855
00:54:29,683 --> 00:54:31,893
นายเดินทางข้ามเวลามาจากอดีตจริงเหรอ

856
00:54:32,686 --> 00:54:33,687
เออ

857
00:54:34,354 --> 00:54:35,939
ฉันมาที่นี่เพื่อจับแกไง

858
00:54:37,732 --> 00:54:39,818
เป็นข่าวดีสำหรับฉันนะเนี่ย

859
00:54:41,069 --> 00:54:42,195
เพราะนายมาจากอดีต

860
00:54:43,196 --> 00:54:46,741
จะไม่มีข้อมูลใดๆ เกี่ยวกับนายเลย
ต่อให้นายไป...

861
00:54:47,325 --> 00:54:49,202
ก็จะไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง

862
00:54:49,995 --> 00:54:52,998
คนจะแค่คิดว่าพัคกวังโฮตัวจริงตาย

863
00:54:55,625 --> 00:54:56,835
นี่แก...

864
00:54:57,836 --> 00:55:00,422
ตามพัคกวังโฮตัวจริงออกมา
และฆ่าเขาใช่ไหม

865
00:55:01,089 --> 00:55:02,173
ไม่ใช่

866
00:55:03,258 --> 00:55:05,760
ฉันเตือนเขาไปอย่างชัดเจนแล้วนะ

867
00:55:08,888 --> 00:55:10,265
ว่าอย่าทำอะไรมากกว่านั้น

868
00:55:19,899 --> 00:55:20,734
มาหาใครเหรอครับ

869
00:55:24,988 --> 00:55:27,073
ผมคิดว่าคุณคงไม่ได้มาที่นี่
เพื่อชมออฟฟิศหรอก

870
00:55:27,198 --> 00:55:28,366
คุณมาที่นี่ทำไมครับ

871
00:55:28,450 --> 00:55:29,951
รู้จักคนแก่ชื่อคิมพิลซูไหมครับ

872
00:55:32,412 --> 00:55:34,831
ตอนที่คุณเป็นอาสาสมัคร
ที่ศูนย์สวัสดิการคนชราที่ซองกยูดง

873
00:55:35,498 --> 00:55:37,250
คุณตรวจให้เขา

874
00:55:38,835 --> 00:55:40,587
สวัสดีครับ มีอะไรให้ช่วยครับ

875
00:55:40,920 --> 00:55:42,505
ได้ข่าวว่าที่นี่มีคลินิกฟรีใช่ไหมครับ

876
00:55:58,021 --> 00:55:59,022
อ๋อ

877
00:55:59,731 --> 00:56:00,732
ผมจำเขาได้

878
00:56:00,815 --> 00:56:03,610
คุณคิมพิลซูเสียชีวิต

879
00:56:04,569 --> 00:56:05,695
ในวันรุ่งขึ้น

880
00:56:10,909 --> 00:56:14,037
ผมฉีดวิตามินให้เขา เขาจะได้รู้สึกดีขึ้น

881
00:56:14,746 --> 00:56:15,580
เสียใจด้วยนะครับ

882
00:56:18,625 --> 00:56:22,420
แน่ใจนะครับว่าสิ่งที่คุณฉีดให้เขาคือวิตามิน

883
00:56:27,842 --> 00:56:30,095
เขาเป็นคนแข็งแรงมาก
แต่อยู่ๆ ก็ตายกะทันหัน

884
00:56:31,012 --> 00:56:31,930
ผมเลยสงสัยน่ะ

885
00:56:35,475 --> 00:56:36,518
คุณสงสัยเหรอ

886
00:56:39,104 --> 00:56:40,814
คุณต้องใช้หมายค้นนะครับ

887
00:56:41,523 --> 00:56:45,193
ผมแค่อยากเช็กดู
ว่าเขาเอาอะไรไปให้บริการอาสาสมัคร

888
00:56:45,568 --> 00:56:47,821
มียาอะไรที่อยู่ๆ ก็หายไปไหมครับ

889
00:56:47,904 --> 00:56:50,073
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไร คุณต้องมีหมายค้นครับ

890
00:57:18,726 --> 00:57:20,061
ในโลกนี้

891
00:57:21,020 --> 00:57:23,064
มีบางเส้นทางที่นายไม่ควรเดิน

892
00:57:23,815 --> 00:57:24,691
อะไรเนี่ย

893
00:57:24,774 --> 00:57:27,944
ยายแกที่่เลี้ยงแกมา คิมบ๊กซุน

894
00:57:28,736 --> 00:57:30,488
ถ้าฉันฆ่าเธอจะเป็นอะไรไหม

895
00:57:32,115 --> 00:57:34,117
นายควรมาที่นี่ตามลำพัง

896
00:57:34,701 --> 00:57:36,286
มันคือวิธีเดียวที่เธอจะไม่ตาย

897
00:57:36,619 --> 00:57:39,164
ฮัลโหล ฮัลโหล

898
00:57:44,419 --> 00:57:45,462
ยายครับ!

899
00:58:05,440 --> 00:58:06,608
ปล่อยนะ

900
00:59:12,048 --> 00:59:14,008
ครั้งแรกที่ฉันเห็นนาย

901
00:59:14,968 --> 00:59:16,219
ฉันแปลกใจมาก

902
00:59:16,970 --> 00:59:19,597
จนแทบจะหลุดหัวเราะออกมาเลยละ

903
00:59:21,766 --> 00:59:22,892
เพราะฉันมั่นใจมาก

904
00:59:23,726 --> 00:59:25,895
ว่าฉันฆ่าพัคกวังโฮไปแล้ว

905
00:59:28,189 --> 00:59:29,899
แต่แล้วพัคกวังโฮอีกคนก็โผล่มา

906
00:59:32,777 --> 00:59:34,529
แกฆ่าพัคกวังโฮ

907
00:59:35,113 --> 00:59:36,698
แล้วแกก็ชันสูตรศพเขาเนี่ยนะ

908
00:59:37,740 --> 00:59:39,492
อย่าเข้าใจผิดสิ

909
00:59:40,118 --> 00:59:42,495
ฉันน่าจะเปลี่ยนสาเหตุการตายของเขา

910
00:59:43,329 --> 00:59:44,205
แต่ฉันไม่ได้ทำ

911
00:59:46,040 --> 00:59:50,420
ฉันไม่ได้น่ารังเกียจ
และขี้ขลาดอย่างที่นายคิด

912
00:59:50,962 --> 00:59:52,463
นักสืบพัคกวังโฮ

913
00:59:59,262 --> 01:00:01,347
หุบปากซะเถอะ ไอ้เศษสวะ

914
01:00:04,726 --> 01:00:06,227
มีอะไรจะคุยกับผมเหรอครับ

915
01:00:07,228 --> 01:00:08,771
ทำไมคุณไม่บอกฉันคะ

916
01:00:09,897 --> 01:00:10,732
อะไรครับ

917
01:00:11,691 --> 01:00:14,402
คุณรู้ว่าชื่อจริงของฉันคือพัคยอนโฮใช่ไหมคะ

918
01:00:14,527 --> 01:00:16,112
อ่อ คือว่า...

919
01:00:16,195 --> 01:00:18,448
ฉันไม่เข้าใจเลยว่าคุณตามหาฉันทำไม

920
01:00:18,823 --> 01:00:22,577
แล้วคุณรู้ชื่อจริงของฉันได้ยังไง

921
01:00:23,161 --> 01:00:26,873
คุณตามหาฉันทำไมคะ
คุณรู้อะไรเกี่ยวกับ...

922
01:00:27,665 --> 01:00:29,250
อดีตของฉันเหรอ

923
01:00:34,464 --> 01:00:36,841
ผมคิดว่าผมไม่ควร
เป็นคนตอบคำถามคุณครับ

924
01:00:40,595 --> 01:00:41,929
งั้นใครควรตอบคะ

925
01:00:47,477 --> 01:00:48,936
มานี่เลย ไอ้สารเลว

926
01:00:59,155 --> 01:01:00,323
ยังไม่สะใจฉันหรอกนะ

927
01:01:11,918 --> 01:01:13,252
คุณพูดเรื่องอะไรคะเนี่ย

928
01:01:13,961 --> 01:01:16,214
ทำไมฉันต้องไปถามเรื่องนี้
กับเจ้าหน้าที่พัคด้วย

929
01:01:17,215 --> 01:01:18,299
เพราะว่า...

930
01:01:19,759 --> 01:01:20,718
เขาเป็น...

931
01:01:22,470 --> 01:01:23,429
พ่อของคุณครับ

932
01:01:24,222 --> 01:01:25,056
อะไรนะ

933
01:01:25,556 --> 01:01:27,809
เขาบอกผมว่าอย่าให้คุณรู้เด็ดขาด

934
01:01:28,810 --> 01:01:30,186
แต่ผมคิดว่าผมควรบอกคุณ

935
01:01:33,022 --> 01:01:33,981
กวังโฮ...

936
01:01:34,649 --> 01:01:35,858
เป็นพ่อของคุณครับ

937
01:01:40,571 --> 01:01:41,864
นี่มันเรื่องไร้สาระอะไรกัน

938
01:01:43,157 --> 01:01:44,534
ใครเป็นพ่อของฉันนะคะ

939
01:01:45,576 --> 01:01:47,245
เขาเด็กกว่าฉันอีก เขาจะเป็น...

940
01:01:47,328 --> 01:01:48,246
กวังโฮ...

941
01:01:49,664 --> 01:01:51,040
เดินทางมาจากอดีตครับ

942
01:01:52,417 --> 01:01:53,251
อะไรนะคะ

943
01:02:35,710 --> 01:02:36,836
เจ้าบ้านั่นหายไปไหน

944
01:02:36,919 --> 01:02:38,129
พัคกวังโฮ!

945
01:02:57,064 --> 01:02:57,940
อะไรน่ะ

946
01:03:15,666 --> 01:03:16,793
เดี๋ยวนะ

947
01:03:16,876 --> 01:03:18,044
เกิดอะไรขึ้น

948
01:03:21,005 --> 01:03:21,964
เป็นไปไม่ได้

949
01:03:22,673 --> 01:03:23,841
นี่ฉัน...

950
01:03:24,550 --> 01:03:25,843
กลับมาอดีตแล้วเหรอ

951
01:03:47,448 --> 01:03:48,699
- แต่นแต๊น
- โอ้โฮ

952
01:03:49,492 --> 01:03:50,535
น่ากินจังเลย

953
01:03:50,618 --> 01:03:51,828
และอร่อยจริงๆ ด้วยนะ

954
01:03:56,582 --> 01:03:57,416
ชอบไหม

955
01:03:57,959 --> 01:04:00,044
- ไม่ให้กิน
- จริงๆ เลย

956
01:04:10,137 --> 01:04:13,224
ไม่ว่าช้าแค่ไหน ก็ต้องกลับบ้านนะ

957
01:04:13,391 --> 01:04:15,393
คำบรรยายโดย กมลรัตน์ ชุติเชาวน์กุล