1
00:00:56,181 --> 00:00:57,390
เจ้าบ้านั่นหายไปไหน

2
00:00:57,474 --> 00:00:58,683
พัคกวังโฮ!

3
00:01:17,577 --> 00:01:18,620
อะไรน่ะ

4
00:01:36,096 --> 00:01:38,098
เดี๋ยวนะ เกิดอะไรขึ้น

5
00:01:41,434 --> 00:01:42,435
เป็นไปไม่ได้

6
00:01:43,144 --> 00:01:44,187
นี่ฉัน...

7
00:01:45,021 --> 00:01:46,189
กลับมาในอดีตแล้วเหรอ

8
00:01:48,650 --> 00:01:49,651
เดี๋ยวนะ

9
00:01:50,151 --> 00:01:53,446
ฉันกลับมาได้ยังไง
ฉันยังจับไอ้เลวนั่นไม่ได้ด้วยซ้ำ

10
00:01:54,447 --> 00:01:55,448
เกิดอะไรขึ้น

11
00:01:59,035 --> 00:02:00,120
เดี๋ยวนะ

12
00:02:00,620 --> 00:02:02,122
เกิดอะไรขึ้นกับมัน

13
00:02:02,205 --> 00:02:03,206
ไม่!

14
00:02:04,499 --> 00:02:05,542
มันอยู่ไหน

15
00:02:07,585 --> 00:02:08,962
มันหายไปอีกแล้วเหรอ

16
00:02:09,754 --> 00:02:12,257
เหมือนตอนนั้นเหรอ นี่มัน...

17
00:02:14,634 --> 00:02:16,261
กลับไปอดีตงั้นเหรอ

18
00:02:31,276 --> 00:02:32,569
ถ้านี่คืออดีต

19
00:02:35,405 --> 00:02:36,447
ยอนซุก!

20
00:02:47,542 --> 00:02:49,878
(ชากึมซอง)

21
00:02:57,719 --> 00:02:58,595
บ้านฉัน

22
00:02:59,137 --> 00:03:00,013
ยังอยู่ตรงนี้

23
00:03:02,140 --> 00:03:02,974
ยอนซุก

24
00:03:03,808 --> 00:03:04,684
ยอนซุก

25
00:03:30,960 --> 00:03:33,671
- ยอนซุก
- กวังโฮ

26
00:03:41,554 --> 00:03:42,805
นี่่เธอจริงๆ เหรอ

27
00:03:56,569 --> 00:03:57,612
ยอนซุก

28
00:04:01,366 --> 00:04:04,035
ทำไมถึงกลับมาช้าขนาดนี้

29
00:04:05,286 --> 00:04:08,039
ฉันรอเธอนานมากนะ

30
00:04:09,582 --> 00:04:11,626
เธอหายไปไหนมา

31
00:04:12,126 --> 00:04:14,879
ฉันนึกว่าเธอตายไปแล้วจริงๆ

32
00:04:17,006 --> 00:04:19,259
เธอยังไม่ตาย

33
00:04:20,385 --> 00:04:21,386
ยอนซุก

34
00:04:23,554 --> 00:04:25,056
ฉันรู้ว่าฉันมาช้า

35
00:04:25,640 --> 00:04:26,933
ยอนซุก

36
00:04:27,100 --> 00:04:28,101
ฉันขอโทษ

37
00:04:29,394 --> 00:04:30,603
ฉันขอโทษ ยอนซุก

38
00:05:04,345 --> 00:05:07,598
เกิดอะไรขึ้น เธอไปไหนมา

39
00:05:08,099 --> 00:05:09,017
ยอนซุก คือมัน...

40
00:05:09,309 --> 00:05:10,685
เธอใส่เสื้อผ้าอะไรเนี่ย

41
00:05:15,023 --> 00:05:16,649
ลูกเราจะเกิดเมื่อไหร่เหรอ

42
00:05:17,275 --> 00:05:20,028
อะไรนะ เธอรู้ได้ยังไงว่าเป็นลูกสาว

43
00:05:20,194 --> 00:05:21,029
ฉัน...

44
00:05:22,030 --> 00:05:23,948
เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าฉันท้อง

45
00:05:24,907 --> 00:05:27,452
เธอหายตัวไปก่อนที่ฉันจะได้บอกเธอซะอีก

46
00:05:28,536 --> 00:05:32,123
เธอหายตัวไปตั้งห้าเดือนกว่านะ

47
00:05:32,332 --> 00:05:33,374
ห้าเดือนเหรอ

48
00:05:35,251 --> 00:05:37,128
แปลว่าเวลาผ่านไปเท่าๆ กัน

49
00:05:38,171 --> 00:05:39,464
หมายความว่ายังไง

50
00:05:42,216 --> 00:05:43,051
ยอนซุก

51
00:05:44,886 --> 00:05:47,055
เธอถามว่าฉันไปไหนมา

52
00:05:47,764 --> 00:05:51,225
เธอจะเชื่อทุกอย่างที่ฉันพูดไหม

53
00:05:51,934 --> 00:05:53,644
เธอไปไหนมาล่ะ

54
00:05:57,190 --> 00:05:58,608
คุณจะให้ฉันเชื่อเหรอคะ

55
00:05:59,484 --> 00:06:01,110
ผมรู้ว่ามันยาก

56
00:06:02,487 --> 00:06:04,072
ตอนแรกผมก็ไม่เชื่อเหมือนกัน

57
00:06:05,823 --> 00:06:08,951
ผมเคยถามคุณ
เกี่ยวกับบุคคลที่ไม่มีข้อมูลอะไรเลย

58
00:06:10,036 --> 00:06:12,205
ลายนิ้วมือของเขาไม่ได้ลงทะเบียนด้วยซ้ำ

59
00:06:12,372 --> 00:06:14,207
เขาไม่มีข้อมูลอะไรเลย

60
00:06:14,624 --> 00:06:16,167
เขามีอะไรต้องปิดบังเหรอครับ

61
00:06:17,960 --> 00:06:19,545
คนคนนั้นคือกวังโฮครับ

62
00:06:20,213 --> 00:06:23,883
สิ่งที่เขาต้องการปิดบัง
ก็คือเรื่องที่เขามาจากอดีตครับ

63
00:06:26,052 --> 00:06:27,595
เลิกคุยเรื่องไร้สาระกันเถอะค่ะ

64
00:06:28,471 --> 00:06:29,680
นกหวีดไงครับ

65
00:06:30,890 --> 00:06:32,892
ผมรู้นะว่าแม่คุณเป็นคนให้คุณ

66
00:06:45,071 --> 00:06:46,364
กวังโฮเล่าให้ผมฟัง

67
00:06:46,948 --> 00:06:48,032
ยอนซุก

68
00:06:49,826 --> 00:06:51,369
แม่คุณน่ะครับ

69
00:06:52,995 --> 00:06:54,330
เคยให้กวังโฮเป็นของขวัญ

70
00:07:03,923 --> 00:07:05,007
จริงเหรอเนี่ย

71
00:07:07,635 --> 00:07:09,137
จริงเหรอคะ

72
00:07:20,523 --> 00:07:21,941
เจ้าหน้าที่พัคคือ...

73
00:07:26,112 --> 00:07:27,697
เจ้าหน้าที่พัคคือ...

74
00:07:29,490 --> 00:07:31,200
ในอุโมงค์

75
00:07:31,284 --> 00:07:34,245
เขาตีที่ท้ายทอยฉันตรงนี้เลย

76
00:07:34,328 --> 00:07:37,123
- พระเจ้า
- แล้วฉันก็เดินทางไปปี 2017

77
00:07:37,498 --> 00:07:40,793
- ฉันเลยไปที่โรงพัก
- ปี 2017 เหรอ

78
00:07:40,877 --> 00:07:43,045
- เขาเอาก้อนหินทุบฉัน
- แล้วเธอเป็นอะไรรึเปล่า

79
00:07:43,504 --> 00:07:45,715
ฉันควรทำยังไงล่ะ ฉันเลยไปที่โรงพัก

80
00:07:46,007 --> 00:07:48,551
ฉันทำนกหวีดหายที่นั่นแหละ

81
00:07:49,135 --> 00:07:50,511
โทรศัพท์ที่นั่น

82
00:07:50,595 --> 00:07:52,472
- ไม่มีสายเลย
- ไม่มีสายเหรอ

83
00:07:52,555 --> 00:07:54,182
- ไม่น่าเชื่อนะ
- ทุกอย่างเลย

84
00:07:54,265 --> 00:07:55,683
เครื่องเล็กแค่นี้เอง

85
00:07:56,392 --> 00:07:58,144
ขนาดเท่าฝ่ามือฉันเอง

86
00:07:58,436 --> 00:08:00,605
ก็นั่นแหละ...

87
00:08:01,189 --> 00:08:03,524
ฉันไปที่โรงพัก
แต่เจอคนหน้าใหม่

88
00:08:06,444 --> 00:08:07,487
สรุปว่า

89
00:08:09,155 --> 00:08:11,949
เธออยู่ในปี 2017

90
00:08:13,826 --> 00:08:14,660
ในอนาคตเหรอ

91
00:08:15,453 --> 00:08:16,662
เธอไม่เชื่อฉัน

92
00:08:18,956 --> 00:08:21,876
เธอเลยรู้ว่าลูกของเราเป็นผู้หญิง

93
00:08:25,630 --> 00:08:27,507
และฉันเอานกหวีดอันนี้

94
00:08:27,965 --> 00:08:30,051
ให้ลูกสาวของเราเหรอ

95
00:08:33,054 --> 00:08:35,097
เป็นฉันก็คงไม่เชื่อเรื่องนี้เหมือนกัน

96
00:08:35,181 --> 00:08:37,141
ไม่มีใครเชื่อหรอก มันฟังดูบ้ามาก

97
00:08:38,059 --> 00:08:39,101
แล้ว...

98
00:08:40,895 --> 00:08:43,022
เธอได้เจอลูกสาวของเราไหม

99
00:08:43,189 --> 00:08:44,023
อะไรนะ

100
00:08:46,817 --> 00:08:48,986
เจอสิ ฉันได้เจอลูกแล้ว

101
00:08:49,111 --> 00:08:52,532
ยอนซุก ฉันรู้ว่าเป็นลูก
ก็เพราะนกหวีดอันนี้แหละ

102
00:08:52,782 --> 00:08:55,326
นกหวีดอันนี้ช่วยชีวิตลูกเราไว้นะ

103
00:08:55,952 --> 00:08:58,412
อีกอย่างนะ ลูกโตแล้วสวยเชียวละ

104
00:08:58,871 --> 00:08:59,872
ลูกเป็นคนใจดี

105
00:09:00,873 --> 00:09:03,876
คือคนในอนาคตจะบอกว่าแกใจดีน่ะ

106
00:09:04,210 --> 00:09:06,837
อีกอย่าง ลูกเหมือนเธอนะ

107
00:09:06,921 --> 00:09:08,214
ลูกชื่อยอนโฮ

108
00:09:08,464 --> 00:09:10,591
- ยอนโฮเหรอ
- เธอเอาชื่อฉันกับชื่อเธอ

109
00:09:11,050 --> 00:09:13,135
ยอนซุกกับกวังโฮมารวมกันไง

110
00:09:13,219 --> 00:09:14,554
เชยไหมล่ะ

111
00:09:14,845 --> 00:09:15,930
ชื่อเพราะดีนะ

112
00:09:19,850 --> 00:09:21,310
ตอนนั้นฉันคงแก่เลยสิ

113
00:09:23,020 --> 00:09:24,021
เธอได้เจอฉันด้วยไหม

114
00:09:24,855 --> 00:09:25,856
คือ...

115
00:09:26,274 --> 00:09:27,316
อะไรเหรอ

116
00:09:28,359 --> 00:09:29,485
ฉันแก่มากเลยใช่ไหม

117
00:09:36,450 --> 00:09:37,493
ไม่หรอก

118
00:09:38,536 --> 00:09:40,454
เธอสวยเหมือนตอนนี้เลย ยอนซุก

119
00:10:00,516 --> 00:10:01,976
มันสำคัญขนาดนั้นเลยเหรอ

120
00:10:02,059 --> 00:10:03,352
คุณเกือบตายเชียวนะ

121
00:10:03,436 --> 00:10:05,313
ฉันยังไม่ตาย ขอบคุณนะคะ เจ้าหน้าที่พัค

122
00:10:05,646 --> 00:10:07,148
ดูสิว่าตัวเป็นรอยช้ำไปทั้งตัวแล้ว

123
00:10:07,607 --> 00:10:09,775
คิดถึงตัวเองก่อนจะคิดถึงชองยอนโฮเถอะ!

124
00:10:10,651 --> 00:10:11,652
คุณครับ

125
00:10:12,820 --> 00:10:13,904
นกหวีดอันนี้

126
00:10:15,323 --> 00:10:16,657
ทำไมคุณถึงคล้องมันไว้

127
00:10:18,284 --> 00:10:19,201
คุณเป็นใคร

128
00:10:21,162 --> 00:10:22,204
คุณเคยเห็น

129
00:10:23,539 --> 00:10:24,540
สร้อยเส้นนี้เหรอคะ

130
00:10:24,957 --> 00:10:25,791
อะไรนะ

131
00:10:26,208 --> 00:10:29,378
ตอนที่คุณช่วยฉัน คุณถามว่าฉันเป็นใคร
เพราะสร้อยเส้นนี้

132
00:10:30,421 --> 00:10:33,424
ผมไม่ได้ถาม คุณคงฟังผิดแล้วละ

133
00:10:33,716 --> 00:10:34,634
แต่คุณถามจริงๆ

134
00:10:34,717 --> 00:10:36,719
ผมไม่ได้ถามนะ ไปนอนเถอะ

135
00:10:48,356 --> 00:10:49,523
(เจ้าหน้าที่พัค)

136
00:10:57,573 --> 00:11:00,451
หมายเลขที่คุณเรียก
ไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้

137
00:11:00,534 --> 00:11:01,911
กรุณาฝากข้อความ

138
00:11:23,641 --> 00:11:25,685
ฉันกลับมาที่นี่ได้ยังไงเนี่ย

139
00:11:26,894 --> 00:11:28,396
มีเงื่อนไขที่จำเป็นรึเปล่านะ

140
00:11:29,814 --> 00:11:30,940
อย่าไปนะ

141
00:11:32,525 --> 00:11:34,568
อย่าทิ้งฉันไป กวังโฮ

142
00:11:35,611 --> 00:11:36,696
อย่าไปนะ

143
00:11:36,862 --> 00:11:38,197
ยอนซุก ฉันอยู่นี่

144
00:11:47,081 --> 00:11:48,124
ดีใจจัง

145
00:11:52,336 --> 00:11:54,505
ฉันดีใจมากที่ได้กลับมา ยอนซุก

146
00:12:01,137 --> 00:12:04,056
(สถานีตำรวจฮวายัง)

147
00:12:06,350 --> 00:12:08,227
ซองชิกอยู่ไหน นี่!

148
00:12:09,687 --> 00:12:11,897
นายจะสงสัยเพื่อนร่วมงานตัวเองทำไมเนี่ย

149
00:12:11,981 --> 00:12:14,984
ไม่ใช่อย่างนั้นนะครับ
ผมมีเรื่องบางอย่างที่อยากรายงานท่านครับ

150
00:12:15,151 --> 00:12:17,153
การฆาตกรรมทั้งเจ็ดครั้งที่ชองโฮยองทำ...

151
00:12:17,236 --> 00:12:18,946
เจ้าโง่เอ๊ย

152
00:12:19,155 --> 00:12:21,198
จะยังสืบคดีที่ปิดไปแล้วเพื่ออะไร

153
00:12:21,323 --> 00:12:22,241
อัยการปิดคดีไปแล้ว

154
00:12:22,533 --> 00:12:26,078
ดูเหมือนว่าจะไม่ใช่คนคนเดียวที่ฆ่าทุกคน

155
00:12:26,162 --> 00:12:27,913
น่าจะมีคนก่อเหตุมากกว่าหนึ่ง...

156
00:12:28,247 --> 00:12:30,875
แล้วไง ใครคือคนร้ายล่ะ

157
00:12:31,208 --> 00:12:33,169
นายควรจะรู้แล้วนะ
หลังจากเมื่อวานวุ่นวายขนาดนั้น

158
00:12:33,627 --> 00:12:35,629
- ยังไม่รู้เลยครับ
- ไอ้นี่นี่

159
00:12:37,882 --> 00:12:38,799
ซองชิก

160
00:12:41,385 --> 00:12:42,303
หยุดเถอะนะ

161
00:12:43,429 --> 00:12:44,430
เข้าใจไหม

162
00:12:48,809 --> 00:12:50,060
พวกนายก็ควรหยุดเหมือนกัน!

163
00:12:51,479 --> 00:12:52,563
เจ้าพวกโง่

164
00:12:53,272 --> 00:12:54,273
ให้ตายสิ

165
00:12:55,941 --> 00:12:57,985
นึกแล้วว่าต้องเป็นแบบนี้

166
00:12:59,361 --> 00:13:00,821
ผมว่าศาสตราจารย์ชินคิดผิดนะ

167
00:13:01,238 --> 00:13:02,823
คนร้ายไม่มีทางเป็นตำรวจหรอก

168
00:13:02,907 --> 00:13:04,533
อย่าสาดน้ำมันเข้ากองไฟเลยน่ะ

169
00:13:04,617 --> 00:13:05,993
ฉันแค่โมโห

170
00:13:06,160 --> 00:13:07,953
เกือบทำสำเร็จ แต่ก็ล้มเหลวตลอด

171
00:13:19,089 --> 00:13:20,174
(พบศพในฮวายัง)

172
00:13:21,717 --> 00:13:22,843
(พยาน ชองยอนโฮ)

173
00:13:27,306 --> 00:13:28,390
หัวหน้าครับ

174
00:13:28,724 --> 00:13:30,893
นี่คือเบาะแสทั้งหมดที่เรามี

175
00:13:31,560 --> 00:13:33,979
มาดูทุกคนที่เข้ามาเมื่อปี 2016

176
00:13:34,063 --> 00:13:35,815
ที่ตรงกับเงื่อนไขดีกว่าครับ ดีไหม

177
00:13:36,106 --> 00:13:37,191
หมวดคิม

178
00:13:37,608 --> 00:13:39,360
ดีไหมครับ คุณแทฮี

179
00:13:39,485 --> 00:13:40,986
เอ่อ ว่าไงครับ

180
00:13:42,154 --> 00:13:42,988
ฮัลโหลๆ

181
00:13:43,656 --> 00:13:44,865
มีใครได้ยินผมไหม

182
00:13:46,992 --> 00:13:48,828
พอสักทีได้ไหม

183
00:13:48,911 --> 00:13:52,081
นี่ผมไม่ได้เมาด้วยนะ
แต่ขอตะโกนด่าสักทีได้ไหม

184
00:14:03,759 --> 00:14:04,593
เขาพูดถูก

185
00:14:04,844 --> 00:14:07,346
ถ้าเป็นคดีง่ายๆ
คงไม่ใช้เวลาตั้ง 30 ปีหรอก

186
00:14:08,639 --> 00:14:11,559
มาลุยกันเถอะ หมวดคิม
เราอุตส่าห์จับชองโฮยองได้แล้วนะ

187
00:14:12,393 --> 00:14:15,437
ผมว่าสุดท้ายเราจะไขคดีนี้ได้
ผมได้กลิ่นความสำเร็จ

188
00:14:16,897 --> 00:14:20,734
ทุกคนที่นี่รู้ดี
ว่าคุณจมูกดีเหมือนหมาอยู่แล้วครับ

189
00:14:22,194 --> 00:14:23,279
มาลุยกันเถอะ

190
00:14:23,529 --> 00:14:25,573
นั่นแหละ ที่ผมพูด

191
00:14:27,575 --> 00:14:30,953
เดี๋ยวนี้นายเป็นพวกเดียวกับเราแล้วเนอะ
ไม่ใช่แขกรับเชิญแล้ว

192
00:14:33,581 --> 00:14:36,375
พอกวังโฮไม่อยู่ ทุกอย่างก็สงบสุขเลย

193
00:14:45,551 --> 00:14:46,468
ครับ ศาสตราจารย์ชิน

194
00:14:46,719 --> 00:14:48,929
เจ้าหน้าที่พัคไปทำงานรึเปล่าคะ

195
00:14:49,305 --> 00:14:51,640
กวังโฮเหรอครับ ยังเลยครับ

196
00:14:52,558 --> 00:14:53,684
เขาไม่รับโทรศัพท์เลย

197
00:14:53,893 --> 00:14:55,853
และฉันคิดว่าเมื่อคืนเขาไม่ได้กลับบ้านด้วย

198
00:14:57,062 --> 00:14:58,147
คุณพูดเรื่องอะไรครับเนี่ย

199
00:14:58,355 --> 00:15:00,941
ฉันจะบอกว่า
เจ้าหน้าที่พัคอาจหายตัวไปแล้วค่ะ

200
00:15:01,191 --> 00:15:02,109
กวังโฮหายตัวไปเหรอครับ

201
00:15:04,320 --> 00:15:05,154
พูดอะไรน่ะ

202
00:15:14,872 --> 00:15:16,790
หมายเลขที่คุณเรียกไม่สามารถติดต่อ...

203
00:15:18,083 --> 00:15:19,251
เขาปิดมือถือครับ

204
00:15:19,543 --> 00:15:21,337
นายเจอเขาครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่

205
00:15:21,670 --> 00:15:22,880
นายไม่ได้อยู่กับเขาเหรอ

206
00:15:27,551 --> 00:15:29,595
หัวหน้าครับ เอาไงกันต่อดีครับ

207
00:15:30,846 --> 00:15:32,056
(ยูแจอิล)

208
00:15:32,556 --> 00:15:33,891
(มุนฮยองพโย)

209
00:15:34,308 --> 00:15:35,601
เราควรไปหาพวกเขา

210
00:15:40,773 --> 00:15:41,607
ไปกันเถอะ กวังโฮ

211
00:15:42,775 --> 00:15:43,817
ไปสิ

212
00:15:43,901 --> 00:15:44,985
นายไปก่อนเลย

213
00:15:50,407 --> 00:15:51,617
ผมเห็นเขาครั้งสุดท้ายตอนนั้น

214
00:15:51,700 --> 00:15:54,286
แปลว่าไม่มีใครคุยกับเขาตั้งแต่ตอนนั้น

215
00:15:55,120 --> 00:15:56,622
แกะรอยเขาจากโทรศัพท์มือถือซิ

216
00:15:56,789 --> 00:15:58,415
- เช็กประวัติการโทรด้วย
- อะไรนะครับ

217
00:15:58,707 --> 00:16:00,167
อยู่ที่นี่ เขาไม่มีที่ไปหรอกนะ

218
00:16:00,459 --> 00:16:02,419
สามสิบปีก่อน อยู่ๆ เขาก็หายตัวไปเหมือนกัน

219
00:16:03,003 --> 00:16:04,630
อาจเกิดอะไรขึ้นกับเขาก็ได้

220
00:16:07,299 --> 00:16:10,052
แจ้งคนหายแล้วขอกำลังเสริมดีกว่าครับ

221
00:16:11,178 --> 00:16:12,429
นายก็รู้ว่าทำแบบนั้นไม่ได้

222
00:16:12,680 --> 00:16:13,806
เราต้องหาเขากันเอง

223
00:16:15,933 --> 00:16:16,976
ให้ตายสิ

224
00:16:28,737 --> 00:16:29,655
(มหาวิทยาลัยฮวายัง)

225
00:17:43,062 --> 00:17:46,231
ใครจะไปคิดว่านาย
คือตำรวจที่ตามล่าฉันในอุโมงค์

226
00:17:47,066 --> 00:17:48,692
เรามีความสัมพันธ์ที่น่าสนใจดีนะ

227
00:17:49,068 --> 00:17:51,820
น่าสนใจงั้นเหรอ นายคิดว่าน่าสนใจเหรอ!

228
00:17:53,072 --> 00:17:54,073
ไม่มีทาง

229
00:17:54,990 --> 00:17:56,283
เขารู้เรื่องนี้

230
00:17:58,160 --> 00:18:00,287
(โนเอล)

231
00:18:02,456 --> 00:18:05,084
นี่คือสิ่งที่ชองโฮยองเห็นตอนเข้าเยี่ยม

232
00:18:06,126 --> 00:18:07,878
เขาก็เลยฆ่าตัวตาย

233
00:18:08,545 --> 00:18:10,506
เพราะศาสตราจารย์มกไปเยี่ยมเขา

234
00:18:15,385 --> 00:18:18,222
ต้องมีดีเอ็นเอของเหยื่อบนนี้แน่ๆ

235
00:18:21,433 --> 00:18:24,478
ถ้านี่เป็นปี 2017 ฉันก็จับเขาได้เลยนะเนี่ย

236
00:18:27,106 --> 00:18:28,148
ยอนซุก

237
00:18:28,649 --> 00:18:31,110
มีอะไรให้ฉันใช้
เป็นถุงใส่หลักฐานได้บ้างไหม

238
00:18:31,193 --> 00:18:32,402
ถุงใส่หลักฐานเหรอ

239
00:18:32,528 --> 00:18:35,114
ใช่ ถุงพลาสติกก็น่าจะได้นะ

240
00:18:44,373 --> 00:18:46,917
เธอดูระวังมันมากเลย มันคืออะไรเหรอ

241
00:18:47,960 --> 00:18:50,337
สุดยอดหลักฐานที่จะทำให้จับคนร้ายได้น่ะ

242
00:18:50,546 --> 00:18:53,507
จริงเหรอ งั้นตอนนี้เธอก็จับคนร้ายได้แล้วสิ

243
00:18:53,674 --> 00:18:57,427
ยังหรอก ฉันทำอะไรกับมันในยุคนี้ไม่ได้

244
00:18:57,553 --> 00:18:59,388
อย่างมากก็ได้แค่กรุ๊ปเลือดของเขามา

245
00:18:59,471 --> 00:19:03,684
แต่ในอนาคต เราจับเขา
ด้วยปากกาหมึกซึมด้ามนี้ได้แน่นอน

246
00:19:03,976 --> 00:19:06,562
เราต้องเก็บมันไว้ให้ดี

247
00:19:06,645 --> 00:19:08,272
จนกว่าเทคโนโลยีดีเอ็นเอจะพัฒนา

248
00:19:09,314 --> 00:19:10,190
เดี๋ยวฉันกลับมานะ

249
00:19:10,941 --> 00:19:12,401
ไม่กินข้าวเหรอ

250
00:19:14,153 --> 00:19:15,988
ฉันไม่มีเวลาหรอก ยอนซุก

251
00:19:16,572 --> 00:19:19,575
ในอนาคต ไม่มีใครรู้เลยว่าเขาคือคนร้าย

252
00:19:20,659 --> 00:19:23,495
ฉันต้องรีบจับเขาให้ได้
จะได้ไม่มีใครโดนทำร้ายอีก

253
00:19:23,912 --> 00:19:25,247
เดี๋ยวมานะ

254
00:19:27,374 --> 00:19:29,710
เธอจะไม่หายไปอีกใช่ไหม

255
00:19:31,128 --> 00:19:33,255
ไม่หรอก ไม่ต้องกังวลนะ

256
00:19:33,338 --> 00:19:36,049
และถ้าเกิดอะไรขึ้น โทรเข้ามือถือฉันนะ

257
00:19:36,592 --> 00:19:37,551
มือถือเหรอ

258
00:19:37,718 --> 00:19:40,262
ใช่ รอเดี๋ยวนะ

259
00:19:43,015 --> 00:19:45,309
อ้าว ทำไมไม่อยู่ล่ะ

260
00:19:46,894 --> 00:19:49,730
จริงสิ มันคงใช้ที่นี่ไม่ได้อยู่แล้ว

261
00:19:50,689 --> 00:19:54,026
ฉันจะหาตู้โทรศัพท์สาธารณะ
แล้วโทรมาหาบ่อยๆ นะ

262
00:19:55,027 --> 00:19:56,153
เดี๋ยวมานะ

263
00:20:08,707 --> 00:20:13,337
(สถานีตำรวจฮวายัง)

264
00:20:13,420 --> 00:20:15,422
(การรายงานสรุปผลอาวุธประจำปี)

265
00:20:15,505 --> 00:20:17,216
ฉันไม่รู้จักใครเลยสักคน

266
00:20:17,549 --> 00:20:20,385
ตามที่ซองชิกบอก ทีมสืบสวนถูกยุบทิ้ง

267
00:20:21,845 --> 00:20:24,473
ข้อมูลก็คงถูกไฟไหม้หมดแล้ว

268
00:20:28,143 --> 00:20:29,102
ไม่ได้

269
00:20:29,811 --> 00:20:33,315
ตอนนี้คงไม่มีใครเชื่อว่ามกจินอูเป็นคนร้าย

270
00:20:33,774 --> 00:20:36,068
ฉันต้องหาหลักฐานให้ได้ก่อน

271
00:20:38,904 --> 00:20:39,738
นาย

272
00:20:40,530 --> 00:20:43,867
คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง

273
00:20:44,451 --> 00:20:46,411
- พัคกวังโฮ
- นักข่าวโอ

274
00:20:52,751 --> 00:20:56,255
ผมได้ข่าวว่าคุณตายไปแล้ว

275
00:20:56,338 --> 00:20:58,298
คุณยังไม่ตายเหรอเนี่ย

276
00:20:58,507 --> 00:20:59,925
ก็ยังไม่ตายน่ะสิ

277
00:21:00,384 --> 00:21:02,928
ฉันมีเรื่องจะให้ช่วยพอดีเลย มานี่สิ

278
00:21:03,428 --> 00:21:05,472
คุณยังไม่ตายได้ยังไง

279
00:21:06,723 --> 00:21:09,184
อะไรนะ คุณรู้เหรอว่าใครคือคนร้าย

280
00:21:09,559 --> 00:21:11,353
พูดเบาๆ หน่อยสิ

281
00:21:14,273 --> 00:21:17,150
แต่ฉันยังมีหลักฐานไม่เพียงพอ

282
00:21:17,442 --> 00:21:20,696
เพราะอย่างนั้น ฉันเลยอยากให้นาย
ช่วยตามหาคนคนหนึ่งให้ที

283
00:21:21,280 --> 00:21:23,156
คดีนี้มีผู้รอดชีวิตอยู่

284
00:21:24,199 --> 00:21:25,826
- ผู้รอดชีวิตเหรอ
- ใช่

285
00:21:26,118 --> 00:21:28,370
เหยื่อรายที่ห้า คิมยองจา

286
00:21:28,870 --> 00:21:30,539
คนร้ายคิดว่าเธอตายไปแล้ว

287
00:21:31,164 --> 00:21:33,959
ถ้าเราหาเธอเจอ เราก็จับมันได้

288
00:21:35,210 --> 00:21:38,547
พระเจ้า มีผู้รอดชีวิตด้วยเหรอเนี่ย

289
00:21:44,761 --> 00:21:48,348
แต่คุณมาขอให้ผมช่วยทำไมล่ะ
ผมไม่ใช่นักสืบนะ

290
00:21:48,974 --> 00:21:51,310
ให้หัวหน้าโอกับซองชิกช่วยคุณสิ

291
00:21:51,560 --> 00:21:53,729
จริงสินะ ซองชิกถูกย้ายไปคังวอนแล้ว

292
00:21:54,104 --> 00:21:56,940
นั่นแหละ ฉันถึงให้เขามาช่วยที่นี่ไม่ได้ไง

293
00:21:57,482 --> 00:21:58,317
นายช่วยได้ไหม

294
00:21:59,443 --> 00:22:00,736
เจ้าบ้านี่

295
00:22:01,278 --> 00:22:03,780
ฉันจะช่วยนายเขียนข่าวพิเศษให้
ถ้าเราจับมันได้

296
00:22:05,157 --> 00:22:07,034
- ข่าวพิเศษเหรอ
- ใช่

297
00:22:07,284 --> 00:22:11,163
นึกภาพข่าวของนาย
อยู่บนหน้าหนังสือพิมพ์ทั้งหน้าสิ

298
00:22:14,916 --> 00:22:16,752
ขอคิดก่อนนะ

299
00:22:17,461 --> 00:22:19,463
นายนี่ท่ามากอีกแล้วนะ

300
00:22:28,138 --> 00:22:29,181
- ลุยกันเลย
- ลุยกันเลย

301
00:22:34,311 --> 00:22:37,522
ฉันบอกเธอแล้วว่าให้ไปหลังเรียนจบ
แต่เธอก็ยังจะรีบไปโซลอยู่ดี

302
00:22:38,065 --> 00:22:39,566
เธออยู่ที่ไหนในโซลเหรอครับ

303
00:22:39,858 --> 00:22:41,860
อยู่บ้านลุงน่ะ

304
00:22:42,486 --> 00:22:45,030
เธอทำงานเป็นคนเก็บหนังสือ
อยู่ที่โรงงานหนึ่ง

305
00:22:46,698 --> 00:22:48,950
ขอที่อยู่หน่อยได้ไหมครับ

306
00:22:54,456 --> 00:22:56,666
เรายังไม่ได้จะไปตอนนี้ใช่ไหม

307
00:22:56,750 --> 00:22:58,835
เราไม่มีเวลา ต้องไปเลย

308
00:23:00,045 --> 00:23:00,879
คราวนี้อะไรอีกเนี่ย

309
00:23:01,380 --> 00:23:03,632
ฉันออกค่ารถให้น่ะ ตามฉันมาเถอะ

310
00:23:05,258 --> 00:23:07,344
ผมไม่ต้องเอ่ยปากสักคำเลยนะเนี่ย

311
00:23:07,427 --> 00:23:09,179
ชอบจริงๆ ไปกันเลย

312
00:23:09,471 --> 00:23:11,139
นายนี่มันทุเรศจริงๆ

313
00:23:11,223 --> 00:23:13,433
(สถานีตำรวจฮวายัง)

314
00:23:13,725 --> 00:23:14,768
(ประวัติการโทรศัพท์)

315
00:23:14,851 --> 00:23:17,104
ครั้งสุดท้ายที่เขาโทรศัพท์คือสามทุ่ม 11 นาที

316
00:23:17,938 --> 00:23:19,773
แต่คุยกับโทรศัพท์ใช้แล้วทิ้ง

317
00:23:20,232 --> 00:23:22,275
- ใช้แล้วทิ้งเหรอ
- ใช่ครับ

318
00:23:22,567 --> 00:23:25,445
และมือถือปิดไปตอนสี่ทุ่มเจ็ดนาที

319
00:23:25,862 --> 00:23:27,948
ใกล้กับสถานีฐานฮวายัง

320
00:23:28,490 --> 00:23:30,450
น่าจะใกล้กับขอบเขตครับ

321
00:23:31,243 --> 00:23:34,287
แปลว่าเขาหายตัวไปหลังจากได้รับโทรศัพท์

322
00:23:34,413 --> 00:23:37,874
- หัวหน้าครับ เราควรไปที่นั่นก่อนเลยนะครับ
- ใช่

323
00:23:38,291 --> 00:23:42,129
คิมซอนแจกับฉันจะไปดูว่าเขาอาจไปที่ไหน
ที่อยู่ใกล้สถานีฐานรึเปล่า

324
00:23:42,587 --> 00:23:43,588
แทฮี มินฮา

325
00:23:43,922 --> 00:23:48,176
ไปตรวจดูกล้องวงจรปิด
ที่อยู่ระหว่างโรงพักกับสถานีฐานนะ

326
00:23:48,427 --> 00:23:50,679
และก่อนที่เราจะรู้แน่ชัด

327
00:23:50,971 --> 00:23:54,182
อย่าบอกใครนะว่าพัคกวังโฮหายตัวไป

328
00:23:54,349 --> 00:23:55,392
- ครับ
- ครับ

329
00:23:57,269 --> 00:23:58,103
ไปตามหาเขากันเถอะ

330
00:23:58,311 --> 00:24:00,188
- ครับ
- ฉันจะช่วยตามหาด้วยนะคะ

331
00:24:00,730 --> 00:24:01,731
คุณด้วยเหรอ

332
00:24:02,357 --> 00:24:03,859
หัวหน้าครับ

333
00:24:04,359 --> 00:24:07,070
เธอรู้แล้วครับว่ากวังโฮเป็นใคร

334
00:24:08,155 --> 00:24:10,115
- อะไรนะ
- หัวหน้าก็รู้เรื่องนี้เหรอคะ

335
00:24:11,199 --> 00:24:12,075
เขารู้ได้ยังไงคะ

336
00:24:12,159 --> 00:24:14,244
เขาทำงานกับกวังโฮเมื่อ 30 ปีที่แล้ว

337
00:24:14,536 --> 00:24:15,454
อะไรนะ

338
00:24:15,579 --> 00:24:17,914
ไม่เป็นไรหรอกครับ เขารู้

339
00:24:20,167 --> 00:24:22,335
มิน่าคุณถึงเรียกเขาว่า "รุ่นพี่"

340
00:24:27,549 --> 00:24:29,426
วันนี้มีเซอร์ไพรส์หลายเรื่องเลยนะคะ

341
00:24:30,010 --> 00:24:31,011
แปลว่า

342
00:24:32,053 --> 00:24:33,346
ตอนนี้ศาสตราจารย์ชินก็รู้แล้ว

343
00:24:34,014 --> 00:24:35,682
ใช่ค่ะ ฉันรู้แล้ว

344
00:24:36,600 --> 00:24:38,351
ฉันมีคำถามเยอะมากค่ะ

345
00:24:40,729 --> 00:24:41,938
แล้วเขาก็หายตัวไป

346
00:24:56,661 --> 00:24:58,747
คุณคิมยองจาใช่ไหมครับ

347
00:25:00,290 --> 00:25:01,750
คุณคือใครคะ

348
00:25:02,042 --> 00:25:03,376
ผมเป็นตำรวจครับ

349
00:25:04,503 --> 00:25:05,462
เดี๋ยวสิครับ

350
00:25:05,879 --> 00:25:06,880
เดี๋ยวครับ

351
00:25:09,633 --> 00:25:10,717
ยองจา

352
00:25:12,427 --> 00:25:13,803
ไม่ใช่ความผิดของคุณหรอกนะ

353
00:25:15,722 --> 00:25:17,974
ทำไมคุณถึงต้องซ่อนตัวด้วย

354
00:25:18,600 --> 00:25:19,893
เขาเป็นคนเลวนะ

355
00:25:20,852 --> 00:25:23,271
ยองจา ฟังอยู่รึเปล่าครับ

356
00:25:25,065 --> 00:25:26,525
ยองจา ฟังอยู่รึเปล่าครับ

357
00:25:27,984 --> 00:25:30,987
คนอื่นไม่คิดแบบนั้นน่ะสิ

358
00:25:33,281 --> 00:25:35,242
นี่ ทำไมคุณถึงทำตัวแบบนี้ล่ะ

359
00:25:35,325 --> 00:25:37,744
คุณชี้ตัวเอาผิดเขาได้เลยนะ

360
00:25:37,827 --> 00:25:38,745
เงียบก่อนเหอะน่า

361
00:25:39,246 --> 00:25:40,330
ผมแค่จะ...

362
00:25:40,872 --> 00:25:43,625
ถ้าฉันเป็นพยาน
ทุกอย่างจะเปลี่ยนแปลงเหรอ

363
00:25:44,501 --> 00:25:47,003
เปลี่ยนสิ ทุกอย่างจะเปลี่ยนแปลงแน่นอน

364
00:25:47,462 --> 00:25:49,965
เราจะจับมันได้ทันที
ด้วยคำให้การของคุณ

365
00:25:50,465 --> 00:25:53,510
ไม่อย่างนั้นก็จะมีผู้หญิงถูกทำร้ายอีก

366
00:25:54,219 --> 00:25:56,721
ยองจา ช่วยผมเถอะนะ

367
00:25:56,972 --> 00:25:58,557
แล้วเรื่องนั้นเกี่ยวกับฉันตรงไหน

368
00:25:59,349 --> 00:26:00,517
กลับไปเถอะค่ะ

369
00:26:00,934 --> 00:26:02,686
ยองจา ยองจา!

370
00:26:02,894 --> 00:26:05,689
นี่ ช่วยเราสักครั้งเถอะนะ

371
00:26:05,772 --> 00:26:08,984
มันไม่ได้ยากเย็นเกินไปสักหน่อย
นี่ คุณครับ!

372
00:26:10,860 --> 00:26:11,861
เอายังไงต่อดีครับ

373
00:26:13,071 --> 00:26:15,407
เราจะรอจนกว่าเธอจะเปลี่ยนใจ

374
00:26:16,741 --> 00:26:19,327
นายกลับไปก่อนเถอะ ฉันต้องไปที่ที่หนึ่ง

375
00:26:19,869 --> 00:26:20,870
อะไรนะ

376
00:26:22,831 --> 00:26:25,792
คุณจะไปไหนน่ะ นี่ คุณ

377
00:26:27,419 --> 00:26:29,462
นิสัยเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนเลยวุ้ย

378
00:26:44,352 --> 00:26:47,188
จุดสุดท้าย ถ้าใกล้แถวนี้ อาจจะ...

379
00:27:04,914 --> 00:27:05,874
หัวหน้าครับ

380
00:27:06,583 --> 00:27:07,584
เป็นไปไม่ได้หรอก

381
00:27:08,001 --> 00:27:10,337
เขาบอกว่าพยายามแค่ไหน
ก็กลับไปไม่ได้สักที

382
00:27:13,089 --> 00:27:15,091
- แทฮี
- หัวหน้าครับ

383
00:27:16,092 --> 00:27:18,970
- เส้นทางของเขาดูแปลกๆ นะครับ
- แปลกยังไง

384
00:27:19,179 --> 00:27:23,266
เขาออกจากโรงพัก
ไปโรงพยาบาล และเรียกแท็กซี่ครับ

385
00:27:23,433 --> 00:27:24,392
แท็กซี่เหรอ

386
00:27:25,310 --> 00:27:27,896
โอเค ตามหาคนขับแท็กซี่ก่อนเลยนะ

387
00:27:28,146 --> 00:27:29,981
แล้วกลับไปโรงพัก โอเค

388
00:27:30,982 --> 00:27:34,986
เขาออกจากโรงพัก
แล้วไปโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยฮวายัง

389
00:27:35,070 --> 00:27:36,613
และเรียกแท็กซี่จากที่นั่น

390
00:27:36,738 --> 00:27:37,781
มหาวิทยาลัยฮวายังเหรอครับ

391
00:27:39,949 --> 00:27:41,493
เขาไปทำบ้าอะไรที่นั่นนะ

392
00:27:42,035 --> 00:27:43,995
เรากลับโซลกันก่อนดีกว่า

393
00:27:49,376 --> 00:27:51,961
ถ้าเขากลับไปอดีตแล้วจริงๆ
อาจจะดีกว่าก็ได้

394
00:27:53,004 --> 00:27:54,255
กลับไปอดีตคืออะไรคะ

395
00:27:56,049 --> 00:27:57,467
มันหมายความว่ายังไงคะ

396
00:28:05,642 --> 00:28:08,728
เขามาโผล่ที่นี่
ขณะไล่ตามผู้ต้องสงสัยในอุโมงค์นี้

397
00:28:08,812 --> 00:28:10,021
เมื่อ 30 ปีก่อนครับ

398
00:28:10,897 --> 00:28:13,775
กวังโฮเชื่อว่าเขาจะกลับไปอดีตได้
ถ้าเขาไขคดีนี้ได้

399
00:28:14,609 --> 00:28:15,985
เขาเชื่อว่าถ้าเขากลับไปได้

400
00:28:16,486 --> 00:28:19,447
ยอนซุกจะไม่ต้องตาย
และคุณจะไม่ต้องมีวัยเด็กที่เดียวดาย

401
00:28:21,116 --> 00:28:22,826
อย่างที่หัวหน้าพูดครับ

402
00:28:23,159 --> 00:28:25,745
ถ้าเขากลับไปอดีตได้แล้วจริงๆ
อาจเป็นเรื่องที่ดีกว่าก็ได้

403
00:28:26,871 --> 00:28:27,956
แต่ถ้าไม่ใช่...

404
00:28:33,712 --> 00:28:39,926
(พิธีเปิดท่าเรือสำราญฮันกัง)

405
00:28:52,772 --> 00:28:53,815
นี่ ยอนซุก

406
00:28:55,984 --> 00:28:59,320
(พิธีเปิดท่าเรือสำราญฮันกัง)

407
00:28:59,946 --> 00:29:02,323
อยู่ๆ ก็บอกให้ฉันมาที่นี่
เพราะเรือสำราญลำนี้เหรอ

408
00:29:02,824 --> 00:29:04,868
ก็ฉันรักษาสัญญาตอนวันเกิดเธอไม่ได้นี่นา

409
00:29:06,286 --> 00:29:07,162
ซื้อตั๋วสามใบครับ

410
00:29:09,497 --> 00:29:12,041
มากันสามคนครับ ยอนโฮก็มากับพวกเราด้วย

411
00:29:12,125 --> 00:29:12,959
ใช่ไหม ยอนซุก

412
00:29:13,585 --> 00:29:14,836
ติงต๊องจริงๆ

413
00:29:17,046 --> 00:29:18,214
ขอบคุณครับ

414
00:29:18,923 --> 00:29:20,049
ไปกันเถอะ ยอนซุก

415
00:29:20,467 --> 00:29:21,342
ลูกด้วยนะ ยอนโฮ

416
00:29:23,845 --> 00:29:24,846
ไปกันเถอะ

417
00:29:39,444 --> 00:29:41,070
โซลสวยมากเลยเนอะ

418
00:29:41,780 --> 00:29:44,657
ใช่ ยิ่งเราอยู่ด้วยกันสามคนยิ่งสวยมาก

419
00:29:49,788 --> 00:29:52,957
ฉันไม่เคยทำอะไรเพื่อยอนโฮได้สักอย่างเลย

420
00:29:58,713 --> 00:30:00,632
เริ่มทำตอนนี้ก็ได้นะ เธอมีเวลาเหลือเฟือ

421
00:30:03,760 --> 00:30:05,637
ท้องเธอใหญ่มากแล้วนะเนี่ย

422
00:30:06,679 --> 00:30:10,099
ทุกท่านครับ ตุ๊กตาหมีเป็นที่ชื่นชอบ
ของทั้งเด็กชายและเด็กหญิง

423
00:30:10,642 --> 00:30:12,769
ซื้อตุ๊กตาหมีให้ลูกของคุณสิครับ

424
00:30:13,019 --> 00:30:15,146
- ตัวนี้เท่าไหร่ครับ
- หนึ่งพันวอนครับ

425
00:30:17,774 --> 00:30:18,942
ตัวนี้เท่าไหร่ครับ

426
00:30:19,025 --> 00:30:19,984
สองพันวอนครับ

427
00:30:20,068 --> 00:30:21,110
- สองพันนะ
- ครับ

428
00:30:22,111 --> 00:30:24,280
ยอนโฮ ชอบรึเปล่าจ๊ะ

429
00:30:25,657 --> 00:30:28,868
จากนี้ไป พ่อจะเป็นพ่อที่ดีแล้วนะ

430
00:30:29,035 --> 00:30:30,078
โอเคไหม

431
00:30:34,749 --> 00:30:36,084
อย่าลืมคำพูดของเขานะ ยอนโฮ

432
00:30:36,167 --> 00:30:37,252
โอ้โฮ

433
00:30:38,962 --> 00:30:42,048
ไหนๆ ก็อยู่ในโซลแล้ว
ไปหาอะไรอร่อยๆ กินกันดีกว่า

434
00:30:42,131 --> 00:30:43,174
อะไรก็ได้ที่เธออยากกิน

435
00:30:43,967 --> 00:30:45,134
กินของแพงๆ กันดีกว่า

436
00:30:45,677 --> 00:30:46,636
อะไรนะ

437
00:30:47,971 --> 00:30:50,932
ของแพงๆ เหรอ ได้สิ ไปกันเลย

438
00:30:56,229 --> 00:30:57,438
สวยจริงๆ

439
00:31:02,777 --> 00:31:04,737
(ชากึมซอง)

440
00:31:04,946 --> 00:31:05,947
ขอบคุณครับ

441
00:31:08,032 --> 00:31:10,243
เธอเลือกร้านนี้แทนร้านแพงๆ อีกแล้วนะ

442
00:31:10,660 --> 00:31:13,288
ค่อยไปกินของแพงหลังจากกินร้านนี้เสร็จ

443
00:31:16,124 --> 00:31:18,001
ตอนที่เธอหายตัวไป

444
00:31:18,751 --> 00:31:20,753
ฉันอยากกินสตรอว์เบอร์รีมากเลยละ

445
00:31:20,920 --> 00:31:21,754
สตรอว์เบอร์รีเหรอ

446
00:31:23,256 --> 00:31:24,090
ใช่

447
00:31:25,216 --> 00:31:27,010
น่าไม่อายเลยเนอะ

448
00:31:27,844 --> 00:31:30,179
ฉันไม่รู้เลยว่าเธอเป็นหรือตาย

449
00:31:32,849 --> 00:31:34,434
เธออยู่คนเดียวคงลำบากมาก

450
00:31:35,435 --> 00:31:37,145
ยกโทษให้ฉันนะ ยอนซุก

451
00:31:42,984 --> 00:31:45,695
ฉันซื้อเกี๊ยวจากร้านนี้
ไปให้ยอนโฮของเรากินด้วยนะ

452
00:31:46,195 --> 00:31:48,573
อีก 30 ปี ร้านนี้ก็ยังอยู่เลยนะ

453
00:31:49,032 --> 00:31:50,742
- จริงเหรอ
- ใช่

454
00:31:51,993 --> 00:31:53,828
ฉันอยากเจอลูกของเราเร็วๆ แล้วละ

455
00:31:56,289 --> 00:31:59,250
ดีแล้วละที่ฉันไม่ได้บอกลูกว่าฉันเป็นใคร

456
00:31:59,918 --> 00:32:03,129
ถ้าลูกรู้ มันอาจจะยากสำหรับลูกก็ได้

457
00:32:04,130 --> 00:32:04,964
อะไรนะ

458
00:32:06,132 --> 00:32:08,343
ไม่มีอะไรหรอก กินต่อเถอะ

459
00:32:55,181 --> 00:32:56,891
ฉันจะจ่ายให้เขาเอง ไปกันเถอะ

460
00:32:57,100 --> 00:32:59,477
อะไร ทำไมคุณต้องจ่ายด้วย

461
00:33:00,812 --> 00:33:03,815
นี่ คุณจะจ่ายให้ผมทำไม

462
00:33:26,504 --> 00:33:28,339
(ซุนฮวาบูติก)

463
00:33:34,387 --> 00:33:35,471
ยอนโฮจ๊ะ

464
00:33:44,105 --> 00:33:46,482
ค่อยๆ กินและกินให้อร่อยนะ

465
00:33:46,983 --> 00:33:48,609
แม่ก็เหมือนกันนะคะ

466
00:34:00,371 --> 00:34:04,125
(ซุนฮวาบูติก)

467
00:34:09,839 --> 00:34:10,840
แม่

468
00:34:12,091 --> 00:34:13,176
แม่

469
00:34:16,387 --> 00:34:17,263
แม่

470
00:34:34,030 --> 00:34:36,491
(สถานีตำรวจฮวายัง)

471
00:34:38,201 --> 00:34:39,577
(ที่อยู่ของกวังโฮรายชั่วโมง)

472
00:34:39,660 --> 00:34:41,037
(20.15 น. ออกจากสถานีตำรวจฮซายัง)

473
00:34:41,120 --> 00:34:42,747
(20.43 น. เข้าโรงพยาบาล ม.ฮวายัง)

474
00:34:44,540 --> 00:34:45,792
(กล้องวงจรปิดโรงพยาบาล ม.ฮวายัง)

475
00:34:48,044 --> 00:34:49,879
เขาไปโรงพยาบาล ม.ฮวายังทำไมนะ

476
00:34:50,922 --> 00:34:52,924
เขาไม่รู้จักใครที่นั่น
นอกจากศาสตราจารย์มก

477
00:34:54,592 --> 00:34:57,261
ได้ข้อมูลไหม เขามุ่งหน้าไปไหน

478
00:34:58,429 --> 00:35:00,056
แท็กซี่บอกว่า
เขาลงจากรถหน้าอุโมงค์ครับ

479
00:35:00,890 --> 00:35:03,309
คุณครับ คุณลืมเงินทอนครับ

480
00:35:04,393 --> 00:35:05,228
อุโมงค์เหรอ

481
00:35:06,646 --> 00:35:08,189
เขาหายไปตั้งแต่ตรงนั้น

482
00:35:08,272 --> 00:35:10,399
เราตรวจสอบกล้องวงจรปิดแล้ว

483
00:35:10,483 --> 00:35:13,569
ไม่มีร่องรอยว่าเขา
กลับออกมาขึ้นแท็กซี่เลยครับ

484
00:35:13,653 --> 00:35:16,405
เขาคงไม่หายแว้บไปเฉยๆ หรอก
เขาไปไหนได้บ้างนะ

485
00:35:19,951 --> 00:35:21,119
ฉันว่าเขากลับไปแล้วละ

486
00:35:21,869 --> 00:35:24,914
ถ้าเขากลับไป เขาไปมีทางกลับไป
โดยไม่ร่ำลาสักคำหรอกครับ

487
00:35:25,248 --> 00:35:27,291
ศาสตรจารย์ชินก็อยู่ที่นี่
เขาไปจากไปแบบนี้หรอก

488
00:35:27,500 --> 00:35:29,293
สามสิบปีก่อน
เขาก็หายไปไม่บอกกล่าวเหมือนกัน

489
00:35:29,544 --> 00:35:32,672
ทุกคนคิดว่าเขาตายไปแล้ว
แต่เขาอยู่ที่นี่ตลอดเวลา

490
00:35:32,880 --> 00:35:34,382
ครั้งนี้ก็ไม่ต่างกันหรอก

491
00:35:34,465 --> 00:35:36,342
ฉันว่าเขากลับไปอดีตทางอุโมงค์นั่นแล้วละ

492
00:35:37,718 --> 00:35:40,805
มันน่าเสียดายที่ไม่ได้บอกลา
แต่เป็นแบบนี้ก็ดีกว่าแล้วละ

493
00:35:41,305 --> 00:35:42,849
เขาน่าจะกลับไปเร็วกว่านี้ด้วย

494
00:35:45,184 --> 00:35:46,811
สนใจเรื่องจับคนร้ายก่อนแล้วกัน

495
00:35:47,228 --> 00:35:48,604
เราไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะเกิดเหตุ...

496
00:35:49,147 --> 00:35:49,981
จะไปไหนน่ะ

497
00:35:51,023 --> 00:35:52,066
คิมซอนแจ

498
00:35:57,071 --> 00:35:58,030
เจ้าหน้าที่พัคครับ

499
00:35:58,114 --> 00:36:01,200
ขอดูกล้องวงจรปิดเมื่อคืน
ที่แผนกอาชญากรรมรุนแรงหน่วยหนึ่งได้ไหมครับ

500
00:36:01,492 --> 00:36:02,451
ได้ครับ

501
00:36:03,828 --> 00:36:06,998
(แผนกอาชญากรรมรุนแรงหน่วยหนึ่ง)

502
00:36:07,874 --> 00:36:08,875
สักครู่นะครับ

503
00:36:12,253 --> 00:36:14,630
เจ้าหน้าที่พัคให้ผมช่วยหาข้อมูลให้เขาครับ

504
00:36:14,755 --> 00:36:15,840
ข้อมูลอะไรครับ

505
00:36:16,090 --> 00:36:17,508
เขาขอข้อมูล
ของศาสตราจารย์มกครับ

506
00:36:17,717 --> 00:36:19,260
อะไรนะ ศาสตราจารย์มกเหรอ

507
00:36:19,385 --> 00:36:21,846
ใช่ครับ เขาอยากรู้ที่อยู่ของเขา

508
00:36:22,054 --> 00:36:25,308
ว่าเขาอยู่ที่นั่นเมื่อปี 1986 รึเปล่า
เขามาถามเรื่องนี้แหละครับ

509
00:36:25,474 --> 00:36:27,268
เขาบอกว่าเป็นเรื่องด่วนมาก

510
00:36:27,351 --> 00:36:29,353
ผมเลยค้นดูเว็บไซต์
ของโรงพยาบาล ม.ฮวายัง

511
00:36:29,437 --> 00:36:32,148
และโทรหาญาติ
ที่ทำงานอยู่ที่สำนักทะเบียนด้วย

512
00:36:32,231 --> 00:36:34,358
ช่วยส่งข้อมูลนั้นให้ผมทีนะครับ

513
00:36:57,006 --> 00:36:58,549
(หัวหน้าชอนซองชิก)

514
00:37:10,311 --> 00:37:11,354
แปลว่า...

515
00:37:13,147 --> 00:37:14,899
เขากลับอดีตไปแล้วจริงๆ

516
00:37:15,650 --> 00:37:17,443
ถ้าเรารู้ว่าเขาจะกลับไปแบบนี้

517
00:37:18,653 --> 00:37:20,696
คงจะดีกว่านี้ถ้าคุณไม่รู้

518
00:37:22,740 --> 00:37:23,741
ไม่เป็นไรค่ะ

519
00:37:26,494 --> 00:37:28,079
ฉันอยากรู้มาตลอดค่ะ

520
00:37:29,872 --> 00:37:31,040
ว่าฉันเป็นใคร

521
00:37:33,292 --> 00:37:35,795
และพ่อแม่ของฉันเป็นยังไง

522
00:37:38,839 --> 00:37:41,300
ฉันว่าในที่สุดฉันก็ก้าวต่อไปได้แล้ว

523
00:37:42,718 --> 00:37:44,804
จากนี้ไปฉันต้องรับมือทุกอย่างด้วยตัวเอง

524
00:37:46,138 --> 00:37:47,265
ขอบคุณนะคะ

525
00:37:48,516 --> 00:37:49,892
ที่บอกฉัน

526
00:37:58,234 --> 00:38:01,696
(ซุนฮวาบูติก)

527
00:38:19,964 --> 00:38:22,675
หมวดคิม มาทำอะไรที่นี่ดึกป่านนี้

528
00:38:23,092 --> 00:38:24,385
ผมมีเรื่องจะคุยกับคุณครับ

529
00:38:25,261 --> 00:38:26,262
เรื่องอะไรเหรอ

530
00:38:36,939 --> 00:38:40,192
ไม่ทราบว่าเมื่อวานคุณได้เจอกวังโฮรึเปล่าครับ

531
00:38:42,028 --> 00:38:42,945
เจ้าหน้าที่พัคเหรอ

532
00:38:44,196 --> 00:38:47,283
เปล่านี่ ไม่ได้เจอนะ ทำไมเหรอ

533
00:38:48,409 --> 00:38:50,286
ผมติดต่อเขาไม่ได้ตั้งแต่เมื่อคืน

534
00:38:51,370 --> 00:38:52,997
แต่ได้ข่าวว่าเขามาที่นี่

535
00:38:53,164 --> 00:38:54,248
ติดต่อเขาไม่ได้เหรอ

536
00:38:55,249 --> 00:38:56,959
นายจะบอกว่าเขาหายตัวไปเหรอ

537
00:38:57,043 --> 00:38:58,294
เมื่อวานคุณไม่เจอเขาเหรอครับ

538
00:38:59,795 --> 00:39:03,299
ฉันกลับบ้านตอนสามทุ่ม
ถ้าเขามาที่นี่ก็คงคลาดกัน

539
00:39:03,632 --> 00:39:04,842
หลังจากที่ฉันออกไป

540
00:39:10,973 --> 00:39:11,974
แต่...

541
00:39:13,017 --> 00:39:14,685
ทำไมหน้าคุณถึงมีแผลครับ

542
00:39:17,396 --> 00:39:18,481
อ๋อ ตรงนี้น่ะเหรอ

543
00:39:19,940 --> 00:39:22,068
พอดีว่าฉันจัดหนังสือน่ะ

544
00:39:22,443 --> 00:39:24,487
แล้วอยู่ๆ
หนังสือก็หล่นใส่หน้าฉันสองสามเล่ม

545
00:39:27,907 --> 00:39:30,159
ทำไม เหมือนฉันไปชกต่อย
กับใครมางั้นเหรอ

546
00:39:32,953 --> 00:39:36,165
- ขอบคุณที่ร่วมมือนะครับ
- ไม่มีปัญหา

547
00:39:39,710 --> 00:39:40,544
ว่าแต่...

548
00:39:42,713 --> 00:39:44,715
เกิดอะไรขึ้นกับเจ้าหน้าที่พัครึเปล่า

549
00:39:48,969 --> 00:39:50,513
เรายังหาคำตอบกันอยู่ครับ

550
00:39:52,139 --> 00:39:53,099
ขอตัวก่อนครับ

551
00:40:17,665 --> 00:40:20,584
ตั้งแต่อีจองซุก อายุ 22 ปี
คิมกยองซุน อายุ 20 ปี

552
00:40:20,668 --> 00:40:24,046
ฮวังชุนฮี อายุ 23 ปี
และซอฮีซู อายุ 26 ปี

553
00:40:24,130 --> 00:40:25,172
จนถึงจินซอนมี อายุ 19 ปี

554
00:40:25,756 --> 00:40:29,176
ทุกคนล้วนเป็นลูกสาว
หรือแม่ของใครบางคน

555
00:40:29,969 --> 00:40:31,387
ตอนนี้ ทุกคนตายหมดแล้ว

556
00:40:32,388 --> 00:40:35,891
เราต้องจับคนร้ายให้ได้
และเอาเขามารับโทษ

557
00:40:36,308 --> 00:40:38,185
เราต้องเช็ดน้ำตาให้ครอบครัวของพวกเธอ

558
00:40:39,728 --> 00:40:41,647
ผมบอกเรื่องนี้กับใครไม่ได้แล้ว

559
00:40:42,356 --> 00:40:45,234
ยองจา ช่วยผมหน่อยเถอะนะ

560
00:41:01,834 --> 00:41:04,420
ตายแล้ว ทำทุกอย่างเองเลยเหรอเนี่ย

561
00:41:04,920 --> 00:41:05,796
ตื่นแล้วเหรอ

562
00:41:06,380 --> 00:41:08,507
เธอท้องอยู่ จากนี้ไปฉันจะซักผ้าแทนเธอเอง

563
00:41:09,133 --> 00:41:10,843
ยอนซุก อยากกินสตรอว์เบอร์รีไหม

564
00:41:11,010 --> 00:41:12,803
- สตรอว์เบอร์รีเหรอ
- มานี่สิ

565
00:41:15,014 --> 00:41:16,974
- นี่
- โอ้โฮ

566
00:41:18,309 --> 00:41:21,395
อาจจะสายไปหน่อย
แต่ฉันอยากให้เธอได้กินเยอะๆ น่ะ

567
00:41:24,648 --> 00:41:27,151
ใครโทรมานะ นักข่าวโอรึเปล่านะ

568
00:41:29,487 --> 00:41:30,321
ฮัลโหล

569
00:41:31,739 --> 00:41:34,658
ฉัน... ยองจานะคะ

570
00:41:35,201 --> 00:41:36,827
อ้อ ยองจาเหรอ

571
00:41:38,579 --> 00:41:41,832
ผู้หญิงพวกนั้นที่ตาย
ก็ไม่ได้ทำอะไรผิดเหมือนกัน

572
00:41:43,083 --> 00:41:45,920
คุณรู้ใช่ไหมคะ

573
00:41:48,005 --> 00:41:51,217
รู้สิ พวกเธอไม่ได้ทำอะไรผิด
และไม่ควรโดนแบบนั้น

574
00:41:54,762 --> 00:41:56,889
ฉันจะ...

575
00:41:58,015 --> 00:41:59,016
เป็นพยานให้ค่ะ

576
00:42:02,978 --> 00:42:04,813
ขอบคุณนะ ยองจา ขอบคุณมากๆ

577
00:42:06,982 --> 00:42:09,109
ยอนซุก ฉันจะไปจับไอ้สารเลวนั่น

578
00:42:09,193 --> 00:42:11,320
ตอนนี้ฉันจะจับมันเข้าคุกได้แล้ว

579
00:42:11,820 --> 00:42:13,322
วันนี้เธอจะไปทำงานเหรอ

580
00:42:19,453 --> 00:42:21,830
ยอนซุก ฉันขอโทษนะ เดี๋ยวฉันกลับมา

581
00:42:22,831 --> 00:42:26,126
ต้องไปจริงเหรอ วันนี้อยู่บ้านไม่ได้เหรอ

582
00:42:26,293 --> 00:42:27,127
หืม

583
00:42:29,713 --> 00:42:31,924
ฉันแค่อยากให้เธออยู่บ้านวันนี้น่ะ

584
00:42:32,550 --> 00:42:33,425
นะ

585
00:42:33,842 --> 00:42:35,052
กวังโฮ

586
00:42:39,598 --> 00:42:41,058
ขอโทษนะ ยอนซุก

587
00:42:43,727 --> 00:42:44,853
เธอชอบพูดแบบนี้ตลอดเลย

588
00:42:46,605 --> 00:42:47,940
ยอนซุก

589
00:42:52,236 --> 00:42:54,280
ยอนซุก มองฉันนะ

590
00:42:57,825 --> 00:42:58,784
ยอนซุก

591
00:43:05,416 --> 00:43:06,375
ฉัน...

592
00:43:07,418 --> 00:43:09,003
จะไปไม่นานจริงๆ

593
00:43:09,378 --> 00:43:10,254
ฉันสัญญา

594
00:43:13,924 --> 00:43:15,926
ให้ตายสิ ร้องไห้ทำไมเนี่ย

595
00:43:17,219 --> 00:43:18,512
ฉันสัญญาว่าจะกลับมานะ

596
00:43:20,222 --> 00:43:21,056
โอเคไหม

597
00:43:23,517 --> 00:43:26,145
ขนาดตอนร้องไห้ เธอยังสวยเลย

598
00:43:30,608 --> 00:43:32,276
เวลาจ้องฉันก็สวยเหมือนกัน

599
00:43:33,110 --> 00:43:36,488
ยอนซุก ไม่ต้องห่วงนะ ไม่นานขนาดนั้นหรอก

600
00:43:37,364 --> 00:43:38,198
ตกลงไหม

601
00:43:42,411 --> 00:43:43,287
เดี๋ยวฉันมานะ

602
00:44:01,013 --> 00:44:04,850
(ศูนย์รับเลี้ยงบุตรซารัง)

603
00:44:11,190 --> 00:44:14,026
(ศูนย์รับเลี้ยงบุตรซารัง)

604
00:44:14,109 --> 00:44:15,319
(ศูนย์รับเลี้ยงบุตรซารัง)
(สำนักงาน)

605
00:44:15,402 --> 00:44:16,278
นี่ค่ะ

606
00:44:17,112 --> 00:44:19,531
มีบางคนกลับมาเหมือนคุณนี่แหละค่ะ

607
00:44:23,702 --> 00:44:25,913
(การจัดการดูแลเด็ก: พัคยอนโฮ)

608
00:44:25,996 --> 00:44:29,333
พ่อแม่ฉันชื่อพัคกวังโฮ
กับชินยอนซุกใช่ไหมคะ

609
00:44:30,084 --> 00:44:31,543
แล้วนี่ใครคะ

610
00:44:32,836 --> 00:44:33,671
จริงเหรอคะ

611
00:44:35,297 --> 00:44:37,966
พ่อแม่คุณเสียชีวิตแล้วทั้งคู่
ตอนที่คุณไปต่างประเทศใช่ไหมคะ

612
00:44:38,050 --> 00:44:39,551
ค่ะ ฉันได้ยินมาว่าอย่างนั้น

613
00:44:40,010 --> 00:44:42,346
การส่งเด็กไปต่างประเทศ
เพื่อเป็นบุตรบุญธรรม

614
00:44:42,429 --> 00:44:44,181
ต้องให้พ่อแม่ของเด็กยินยอมค่ะ

615
00:44:44,473 --> 00:44:47,559
แต่ว่าสมัยนั้น บางทีญาติ
หรือนักสังคมสงเคราะห์

616
00:44:47,643 --> 00:44:51,647
ก็ลงทะเบียนเด็กไว้ในครอบครัวของเขาหรือเธอ
ก่อนจะส่งเด็กๆ ไปต่างประเทศ

617
00:44:52,106 --> 00:44:55,901
แปลว่าฉันเคยอยู่ที่
คลินิกแพทย์แผนตะวันออกนี้ใช่ไหมคะ

618
00:44:56,318 --> 00:44:59,488
ใช่ค่ะ ที่อยู่ที่เขียนไว้ตรงนั้น
คือที่ที่คุณเคยอยู่ในตอนนั้น

619
00:45:00,489 --> 00:45:02,408
(มูยองคลินิกแผนตะวันออก ฮวายัง)

620
00:45:05,327 --> 00:45:07,579
นักข่าวโออยู่ไหนเนี่ย

621
00:45:09,832 --> 00:45:11,375
(แทดงอินดัสตรี้)

622
00:45:11,458 --> 00:45:13,419
ทำไมมาช้าอย่างนี้เนี่ย

623
00:45:15,087 --> 00:45:16,839
ผมไปโซลกับคุณไม่ได้หรอกครับ

624
00:45:16,922 --> 00:45:17,756
อะไรนะ

625
00:45:17,840 --> 00:45:20,801
ผมมีข่าวใหญ่ต้องทำ
มีการจับตัวประกันน่ะ

626
00:45:20,968 --> 00:45:23,887
ผมรีบอยู่ คุณไปเองแล้วกันนะ

627
00:45:24,179 --> 00:45:25,389
เจ้าบ้านี่

628
00:45:25,514 --> 00:45:27,599
คุณก็ควบคุมทุกอย่างได้แล้วนี่

629
00:45:27,683 --> 00:45:30,352
เธอบอกว่าจะเป็นพยานให้แล้ว
คุณแค่ต้องตามหาคนร้าย

630
00:45:30,561 --> 00:45:34,523
แต่คุณจะถอนคำพูด
แค่เพราะผมไม่ไปกับคุณไม่ได้นะ

631
00:45:34,857 --> 00:45:37,276
คุณยังต้องเขียนข่าวพิเศษให้ผมอยู่นะ
มันเป็นข่าวของผม

632
00:45:37,693 --> 00:45:38,527
โอเค ได้

633
00:45:40,487 --> 00:45:41,572
ไปก่อนนะครับ

634
00:45:56,879 --> 00:46:02,926
(มูยองคลินิกแผนตะวันออก)

635
00:46:37,878 --> 00:46:39,213
ขอโทษนะคะ มาทำอะไรคะ

636
00:46:48,597 --> 00:46:50,849
เธอเหมือนเจ้าสาว
ที่เพิ่งแต่งงานคนนั้นมากเลยจ้ะ

637
00:46:50,933 --> 00:46:52,684
หนูเหมือนแม่มากเลยเหรอคะ

638
00:46:55,604 --> 00:46:57,689
ฉันเคยคิดว่าเธอคง

639
00:46:58,023 --> 00:46:59,691
แวะมาเยี่ยมฉันในสักวัน

640
00:47:06,323 --> 00:47:08,617
เคยมีคนหนุ่มคนหนึ่งแวะมาหาฉัน

641
00:47:09,660 --> 00:47:10,702
เขาถามถึงแม่เธอ

642
00:47:11,078 --> 00:47:13,413
ฉันเล่าเรื่องวันที่แม่เธอ
ประสบอุบัติเหตุให้เขาฟัง

643
00:47:15,082 --> 00:47:16,542
ไม่รู้ว่าเพราะอะไร

644
00:47:17,501 --> 00:47:19,336
แต่เขาร้องไห้จนตาแดงก่ำไปหมดเลย

645
00:47:20,963 --> 00:47:23,841
เขานั่งอยู่ตรงนั้นตั้งนาน แล้วก็กลับไป

646
00:47:31,014 --> 00:47:33,058
เขาคงมาตามหาแม่หนูค่ะ

647
00:47:33,559 --> 00:47:34,393
อะไรนะ

648
00:47:40,858 --> 00:47:42,568
โล่งอกนะคะที่เขากลับไปแล้ว

649
00:47:44,862 --> 00:47:46,572
พ่อกับแม่

650
00:47:48,031 --> 00:47:49,908
ป่านนี้คงได้เจอกันแล้ว

651
00:48:04,423 --> 00:48:06,633
ขอโทษนะครับ
วิทยาลัยแพทย์ไปทางไหนครับ

652
00:48:06,758 --> 00:48:07,968
ทางโน้นค่ะ

653
00:48:08,468 --> 00:48:09,678
ขอบคุณครับ

654
00:48:10,429 --> 00:48:11,638
หมายถึงมกจินอูเหรอคะ

655
00:48:11,930 --> 00:48:13,974
ใช่ครับ ผมมีเรื่องจะถามเขา

656
00:48:14,516 --> 00:48:15,851
ผมจะพบเขาได้ที่ไหนครับ

657
00:48:16,018 --> 00:48:18,520
เขาเป็นเด็กปีหนึ่ง งั้นเขาก็น่าจะเรียนเอก...

658
00:48:20,522 --> 00:48:22,858
- มีอะไรครับ
- คุณยายของเขาเสียชีวิตค่ะ

659
00:48:22,941 --> 00:48:24,318
เขาเลยเขียนจดหมายลาไว้

660
00:48:24,568 --> 00:48:25,903
แปลว่าตอนนี้เขาไม่อยู่ที่นี่เหรอครับ

661
00:48:25,986 --> 00:48:27,779
ฉันคิดว่าเขากลับบ้านนะคะ

662
00:48:30,407 --> 00:48:31,783
งั้นผมขอที่อยู่ของเขาได้ไหมครับ

663
00:48:39,541 --> 00:48:43,712
และเขาก็ฆ่าตัวตายทันทีที่คุณไปเยี่ยม

664
00:48:44,379 --> 00:48:47,507
- พัคกวังโฮ
- ทำไมคุณต้องแอบไปที่นั่นด้วยครับ

665
00:48:49,760 --> 00:48:51,511
หยาบคายเหมือนกันนะ เจ้าหน้าที่พัค

666
00:48:51,845 --> 00:48:52,971
นายจะพูดอะไรกันแน่

667
00:48:53,138 --> 00:48:56,600
ทำไมถึงเป็นเขาที่พบกับชองโฮยอง

668
00:48:56,683 --> 00:48:58,226
ก่อนที่เขาจะตาย

669
00:49:05,901 --> 00:49:08,654
(สถานีตำรวจฮวายัง)

670
00:49:13,325 --> 00:49:14,701
- ผมไปก่อนนะ
- ครับ

671
00:49:20,165 --> 00:49:21,375
ทำไมต้องตกใจขนาดนี้

672
00:49:21,833 --> 00:49:23,502
เขามาเพราะเป็นห่วงพัคกวังโฮน่ะ

673
00:49:24,544 --> 00:49:25,837
อ๋อ ครับ

674
00:49:26,129 --> 00:49:27,464
ติดต่อผมได้ตลอดเวลานะครับ

675
00:49:27,547 --> 00:49:28,924
- ครับ สวัสดีครับ
- สวัสดีครับ

676
00:49:30,008 --> 00:49:31,134
แล้วเจอกันนะ หมวดคิม

677
00:49:37,557 --> 00:49:38,558
หัวหน้าครับ

678
00:49:39,893 --> 00:49:41,645
เขามาที่นี่ทำไมครับ

679
00:49:41,728 --> 00:49:43,021
ไม่ได้ยินหรือไง

680
00:49:43,647 --> 00:49:46,608
หัวหน้าได้พูดถึงกวังโฮ
หรืออุบัติเหตุเมื่อ 30 ปีก่อนรึเปล่าครับ

681
00:49:46,858 --> 00:49:48,193
ฉันจะพูดทำไม

682
00:49:52,906 --> 00:49:55,409
"เรามาจากไหน เราเป็นใคร

683
00:49:55,659 --> 00:49:56,910
เราจะไปที่ไหน"

684
00:49:56,994 --> 00:50:00,205
ชื่อของภาพวาดของคังกูอินภาพนี้
ทำให้เราคิดถึงอะไรหลายอย่าง

685
00:50:00,789 --> 00:50:02,624
หลังจากเขาได้รับจดหมาย
ว่าลูกสาวเสียชีวิต

686
00:50:03,041 --> 00:50:05,168
เขาก็ตัดสินใจวาดผลงานสุดท้ายชิ้นนี้

687
00:50:05,794 --> 00:50:07,087
และเขาวาดรูปนี้ค่ะ

688
00:50:08,714 --> 00:50:09,840
ต้นฉบับของตนเอง

689
00:50:11,717 --> 00:50:15,554
เป็นเรื่องจำเป็นที่เราต้องรู้ว่าเรามาจากไหน

690
00:50:15,929 --> 00:50:17,931
ถ้าทุกอย่างที่เคยเกิดขึ้นในอดีตหายไปหมด

691
00:50:18,223 --> 00:50:20,517
และเรามีชีวิตใหม่ทุกวัน

692
00:50:20,934 --> 00:50:24,104
เราคงไม่ได้เรียนรู้อะไร
จากการทำผิดในอดีตเลย

693
00:50:25,105 --> 00:50:28,233
เราเป็นเราในวันนี้
เพราะสิ่งที่เราเป็นในอดีต

694
00:50:30,652 --> 00:50:32,779
สำหรับฆาตกรก็เป็นเรื่องเดียวกันค่ะ

695
00:50:33,780 --> 00:50:34,990
พวกเขาเป็นใคร

696
00:50:35,198 --> 00:50:37,951
พวกเขากลายเป็นฆาตกรฆ่าคนได้ยังไง

697
00:50:38,785 --> 00:50:40,620
อย่างที่ฉันบอกคุณในการบรรยายครั้งที่แล้ว

698
00:50:40,871 --> 00:50:43,540
ว่าพวกเขาไม่ได้เป็นฆาตกรชั่วข้ามคืน

699
00:50:44,958 --> 00:50:47,044
พวกเขาแสดงสัญญาณ
การเป็นฆาตกรในการกระทำ

700
00:50:47,461 --> 00:50:49,171
ตั้งแต่ตอนที่พวกเขายังเด็กมากเลยด้วย

701
00:50:49,713 --> 00:50:52,674
พวกเขากลายเป็นฆาตกร
ผ่านระยะเวลาที่ยาวนาน

702
00:50:53,925 --> 00:50:56,428
คิดว่าพวกเขาเกิดมา
ในครอบครัวแบบไหนกันคะ

703
00:50:57,054 --> 00:51:00,098
ฉันคิดว่าพวกเขาอาจยากจน
หรือไม่ค่อยมีเงินค่ะ

704
00:51:00,432 --> 00:51:01,933
พูดแบบนี้อคตินี่นา

705
00:51:02,267 --> 00:51:03,769
ฆาตกรบางคนก็ทำงานออฟฟิศนะ

706
00:51:04,561 --> 00:51:07,272
ฉันคิดว่าพ่อแม่ของพวกเขา
อาจข่มเหงหรือละเลยพวกเขาค่ะ

707
00:51:07,564 --> 00:51:10,525
ฉันเคยได้ยินข่าวพ่อแม่ที่ข่มเหงลูก

708
00:51:10,609 --> 00:51:12,360
พวกเขาก็ถูกเลี้ยงมาแบบนั้นเหมือนกัน

709
00:51:12,819 --> 00:51:14,321
ฉันเห็นด้วยกับเธอค่ะ

710
00:51:14,613 --> 00:51:15,989
ถึงแม้พ่อแม่จะไม่ได้ตีลูก

711
00:51:16,073 --> 00:51:18,492
แต่หลายๆ คนก็ข่มเหงจิตใจลูกของพวกเขา

712
00:51:18,909 --> 00:51:22,579
ถ้าไม่อย่างนั้น
พ่อแม่อาจมีปัญหาทางจิตก็ได้

713
00:51:23,038 --> 00:51:24,790
ความเห็นของพวกคุณทุกคนมีเหตุผล

714
00:51:25,665 --> 00:51:28,919
ฆาตกรส่วนใหญ่
เติบโตมาในสภาวะด้อยโอกาส

715
00:51:29,544 --> 00:51:33,131
แต่นั่นก็ไม่ใช่เหตุผลที่พวกเขาทำความผิด

716
00:51:34,591 --> 00:51:36,218
ในครอบครัวธรรมดาทั่วไป

717
00:51:36,802 --> 00:51:40,180
อาจมีแกะดำอยู่ได้เหมือนกัน

718
00:51:42,808 --> 00:51:45,102
ชีวิตในอดีตของฆาตกร
ที่ทำรอยจุดไว้หลังจากฆ่าคน

719
00:51:45,644 --> 00:51:47,604
จะเป็นยังไงบ้างนะ

720
00:51:48,814 --> 00:51:51,608
มันต้องเกี่ยวข้อง
กับการตายของคิมยองจาแน่ๆ

721
00:51:52,859 --> 00:51:54,986
ฉันเดาลักษณะของผู้ต้องสงสัยผิดรึเปล่านะ

722
00:51:59,157 --> 00:52:00,951
(การสืบสวนเบื้องหลัง)

723
00:52:03,245 --> 00:52:05,580
(มกจินอู)

724
00:52:06,373 --> 00:52:09,334
ศาสตราจารย์มก
อยู่ในฮวายังเมื่อ 30 ปีที่แล้วจริงๆ

725
00:52:13,380 --> 00:52:14,840
(การคาดเดาผู้ต้องสงสัย)
(ชายช่วงอายุ 40 หรือ 50 ปี)

726
00:52:14,923 --> 00:52:16,091
(อาศัยอยู่ในฮวายังถึงปี 1986)

727
00:52:20,053 --> 00:52:22,097
เขาคงไม่ได้มั่นใจด้วยข้อมูลแค่นี้หรอก

728
00:52:25,767 --> 00:52:27,644
(แผนกอาชญากรรมรุนแรงหน่วยหนึ่ง)

729
00:52:28,687 --> 00:52:30,021
จะไปไหนเหรอ หมวดคิม

730
00:52:35,026 --> 00:52:36,027
หัวหน้าครับ

731
00:52:36,444 --> 00:52:37,654
แน่ใจนะว่าเด็กนั่นไม่เป็นไร

732
00:52:37,737 --> 00:52:39,030
หมวดคิมดูไม่โอเคเลย

733
00:52:40,198 --> 00:52:42,617
เมื่อไหร่พวกคุณ
จะอธิบายทุกอย่างให้พวกเราฟังเนี่ย

734
00:52:57,340 --> 00:52:59,342
ใช้เวลาทั้งวันเลยนะเนี่ย

735
00:53:00,760 --> 00:53:03,555
ฉันจับมันได้เร็วขึ้น 30 ปี

736
00:53:03,889 --> 00:53:05,098
ช้าสักวันคงไม่เป็นไร

737
00:53:06,057 --> 00:53:07,893
คุณหมายถึงการที่คิมยองจามีชีวิตอยู่

738
00:53:08,476 --> 00:53:10,187
มีอิทธิพลต่อฆาตกรเหรอครับ

739
00:53:10,437 --> 00:53:13,523
ใช่ค่ะ สมมติฐานของฉันผิดรึเปล่าคะ

740
00:53:13,815 --> 00:53:17,903
ฉันไม่เข้าใจเลยว่าทำไม
เขาถึงก่อเหตุฆาตกรรมอีกใน 30 ปีต่อมา

741
00:53:18,320 --> 00:53:19,154
ไม่หรอกครับ

742
00:53:20,405 --> 00:53:21,740
ผมว่าคุณคิดไม่ผิดหรอก

743
00:53:23,241 --> 00:53:25,285
เขาคงเชื่อว่า
มันเป็นการฆาตกรรมที่สมบูรณ์แบบ

744
00:53:25,577 --> 00:53:28,955
แล้วมารู้ทีหลังว่าไม่ใช่

745
00:53:30,415 --> 00:53:31,249
อีกอย่าง

746
00:53:32,834 --> 00:53:35,420
ถ้าเขาเป็นคนประเภทที่
ชอบเขียนรอยจุดแบบนี้ตลอด

747
00:53:37,255 --> 00:53:38,673
เขาก็คงอดใจไม่ได้

748
00:53:39,382 --> 00:53:41,426
คุณคิดว่าพฤติกรรมแบบนี้เกิดจากอะไรคะ

749
00:53:41,635 --> 00:53:42,886
ไม่เหมือนกับชองโฮยอง

750
00:53:43,678 --> 00:53:45,680
เขาไม่ใช่ฆาตกรประเภทขี้อวดค่ะ

751
00:53:46,389 --> 00:53:49,643
การเขียนรอยจุดไม่ใช่เพื่อการอวด

752
00:53:51,937 --> 00:53:53,188
ในฐานะแพทย์นิติเวช

753
00:53:53,730 --> 00:53:57,359
ความแตกต่างระหว่างชองโฮยอง
กับคนร้ายเมื่อ 30 ปีก่อนคืออะไรคะ

754
00:53:58,652 --> 00:54:02,030
ในกรณีของอีโซยอน ยุนดายอง และนัมจูฮี

755
00:54:02,447 --> 00:54:03,740
รอยรัดคอไม่เหมือนกันครับ

756
00:54:04,991 --> 00:54:06,993
อีโซยอนหายใจไม่ออกหลายครั้ง

757
00:54:07,327 --> 00:54:09,579
ยุนดายองกับนัมจูฮีหายใจไม่ออกครั้งเดียว

758
00:54:10,705 --> 00:54:12,499
อุปนิสัยของคนร้ายมักจะถูกเปิดเผย

759
00:54:13,041 --> 00:54:15,460
ในวิธีการฆ่าของพวกเขาเสมอ

760
00:54:16,211 --> 00:54:18,088
นั่นก็เพราะการฆ่าเพื่อความพึงพอใจ

761
00:54:18,797 --> 00:54:21,132
กับการฆ่าด้วยเจตนานั้นแตกต่างกัน

762
00:54:24,135 --> 00:54:27,889
แล้วคุณรู้หรือยังครับว่าใครตามหาคุณ

763
00:54:29,391 --> 00:54:30,725
ค่ะ รู้แล้วค่ะ

764
00:54:33,395 --> 00:54:34,813
คุณพูดถูกนะคะ

765
00:54:35,188 --> 00:54:38,316
โอกาสมาถึงในเวลาที่เหมาะสม

766
00:54:39,317 --> 00:54:40,318
เยี่ยมเลยครับ

767
00:54:40,443 --> 00:54:41,861
ฉันพบคนคนนั้นแล้วค่ะ

768
00:54:44,990 --> 00:54:46,491
แต่เขาหายไปอีกแล้ว

769
00:54:50,161 --> 00:54:52,455
(หมวดคิมซอนแจ)

770
00:54:54,582 --> 00:54:55,709
ค่ะ หมวดคิม

771
00:55:08,388 --> 00:55:10,307
(แผนที่ฮวายัง)

772
00:55:13,018 --> 00:55:16,396
ใช่แล้ว เขาต้องเริ่มฆ่าคน
จากสถานที่ที่เขารู้จักดีแน่ๆ

773
00:55:16,896 --> 00:55:18,523
สถานที่ที่เขาคุ้นเคย

774
00:55:19,065 --> 00:55:22,027
จากนั้นเขาก็เริ่มมั่นใจเพราะไม่ถูกจับ

775
00:55:22,736 --> 00:55:24,112
เขาคงเดินทางไปไกลขึ้น

776
00:55:24,696 --> 00:55:26,573
สถานที่ที่อยู่ไกลออกไปจากบ้าน

777
00:55:40,128 --> 00:55:41,254
ยอนโฮพูดถูก

778
00:55:41,629 --> 00:55:44,090
ฆาตกรต่อเนื่องมักจะเข้าไป

779
00:55:44,174 --> 00:55:46,843
ในพื้นที่อยู่อาศัยของพวกเขา
ในการฆ่าคนต่อไปเรื่อยๆ

780
00:55:47,135 --> 00:55:50,638
ฉันคิดว่าสถานที่แรกที่มันฆ่าคน
จะอยู่ใกล้บ้านของมันเอง

781
00:55:52,057 --> 00:55:53,099
แต่ตรงกันข้าม

782
00:56:05,779 --> 00:56:06,780
ผมขอโทษนะครับ

783
00:56:07,447 --> 00:56:08,365
เรื่องอะไรคะ

784
00:56:10,700 --> 00:56:11,701
ทุกเรื่องครับ

785
00:56:15,830 --> 00:56:17,582
ขอบคุณค่ะ หมวดคิม

786
00:56:18,750 --> 00:56:19,584
เรื่องอะไรครับ

787
00:56:21,878 --> 00:56:22,879
ก็...

788
00:56:23,546 --> 00:56:24,506
ทุกเรื่องค่ะ

789
00:56:30,136 --> 00:56:32,597
ฉันคิดว่าฉันรู้สึกโล่งอกที่ได้รู้

790
00:56:33,348 --> 00:56:36,851
ว่าเจ้าหน้าที่พัคเป็นพ่อของฉัน
ถึงมันจะสายเกินไป

791
00:56:38,269 --> 00:56:39,813
ถึงแม้ฉันจะไม่ได้เจอเขาอีกก็ตาม

792
00:56:42,941 --> 00:56:44,692
ฉันยังดีใจด้วยที่ได้รู้

793
00:56:45,568 --> 00:56:47,112
ว่าอดีตของฉันเป็นยังไง

794
00:56:48,279 --> 00:56:50,198
และพ่อแม่ของฉันเป็นใคร

795
00:56:53,576 --> 00:56:57,122
กวังโฮก็พูดแบบนี้เหมือนกัน
ตอนอยู่ที่โรงพยาบาล

796
00:56:58,373 --> 00:57:00,166
เขาดีใจที่ได้รู้ว่า

797
00:57:01,292 --> 00:57:02,502
คุณเป็นลูกสาวของเขา

798
00:57:03,211 --> 00:57:05,672
เขาบอกว่าเขาโชคดีที่ได้เจอคุณ

799
00:57:12,554 --> 00:57:15,098
เธอเป็นลูกสาวของนักสืบพัคเหรอเนี่ย

800
00:57:18,435 --> 00:57:20,770
คุณไปไหนมาก่อนจะมาเจอผมเหรอครับ

801
00:57:21,438 --> 00:57:22,939
อยู่ที่ออฟฟิศของศาสตราจารย์มกค่ะ

802
00:57:23,815 --> 00:57:24,941
ไปทำไมครับ

803
00:57:25,942 --> 00:57:29,612
ฉันคิดว่ากรณีของคิมยองจา
มีผลกระทบต่อคนร้ายมาก

804
00:57:29,779 --> 00:57:31,364
ฉันเลยไปถามความเห็นเขาดูค่ะ

805
00:57:31,906 --> 00:57:33,450
แล้วเขาว่ายังไงบ้างครับ

806
00:57:33,950 --> 00:57:35,535
เขาเห็นด้วยกับฉันค่ะ

807
00:57:36,453 --> 00:57:39,456
เขาบอกว่าคนร้ายคงโกรธ
หลังจากรู้ว่าตัวเองทำพลาดไป

808
00:57:39,956 --> 00:57:41,583
เขายังพูดถึงรอยรัดคอด้วยนะคะ

809
00:57:41,791 --> 00:57:43,877
- รอยรัดคอเหรอครับ
- ใช่ค่ะ

810
00:57:44,085 --> 00:57:45,962
เขาบอกว่าอีโซยอน
ที่ชองโฮยอนเป็นคนฆ่า

811
00:57:46,463 --> 00:57:48,631
กับยุนดายองและนัมจูฮี ซึ่งถูกฆ่าโดย

812
00:57:49,174 --> 00:57:51,551
ฆาตกรเมื่อ 30 ปีก่อน
มีรอยรัดคอที่แตกต่างกัน

813
00:57:54,053 --> 00:57:56,097
อีโซยอนหายใจไม่ออกหลายครั้ง

814
00:57:56,181 --> 00:57:59,142
- ยุนดายองกับนัมจูฮี...
- เขาบอกว่าพวกเธอหายใจไม่ออกแค่ครั้งเดียว

815
00:59:22,517 --> 00:59:23,560
จินอู

816
00:59:25,436 --> 00:59:26,437
จินอู

817
00:59:27,146 --> 00:59:28,898
หายไปไหนของเขานะ

818
00:59:35,947 --> 00:59:37,991
ต้องหาอะไรให้เจอ
ก่อนที่ไอ้สารเลวนั่นจะมาที่นี่

819
00:59:39,909 --> 00:59:43,788
(สถาบันการสืบสวนทางวิทยาศาสตร์แห่งชาติ)

820
00:59:50,920 --> 00:59:52,880
คุณเป็นคนชันสูตรศพยุนดายองใช่ไหมครับ

821
00:59:53,548 --> 00:59:54,757
ใช่ค่ะ ทำไมคะ

822
00:59:55,675 --> 00:59:57,385
ผมมีเรื่องจะถามหน่อยครับ

823
00:59:58,052 --> 00:59:59,470
รอยรัดที่คอของยุนดายอง

824
01:00:00,513 --> 01:00:03,141
ผมได้ยินมาว่าเธอถูกถุงน่องรัด
จนหายใจไม่ออกแค่ครั้งเดียว

825
01:00:03,433 --> 01:00:06,185
อะไรคะ ใครเป็นคนบอกคะ

826
01:00:08,896 --> 01:00:10,064
คุณคงเข้าใจผิดแล้วละ

827
01:00:10,690 --> 01:00:12,859
ไม่สำคัญว่าเธอจะถูกรัดคอ
ครั้งเดียวหรือหลายครั้ง

828
01:00:12,984 --> 01:00:15,945
สุดท้ายเธอก็จะตายเพราะแรงกดอย่างแรง

829
01:00:16,904 --> 01:00:18,573
คุณจะตัดสิน
จากรอยรัดอย่างเดียวไม่ได้ค่ะ

830
01:00:20,825 --> 01:00:23,911
หมายความว่ายังไงครับ

831
01:00:25,079 --> 01:00:26,414
เราไม่มีทางรู้ได้หรอกค่ะ

832
01:00:27,457 --> 01:00:30,376
คนเดียวที่จะรู้ได้คงเป็นฆาตกร

833
01:01:17,965 --> 01:01:18,966
คุณเป็นใครครับ

834
01:01:24,931 --> 01:01:26,474
ในที่สุดเราก็ได้เจอกัน

835
01:01:28,434 --> 01:01:30,395
คุณเป็นใครครับ ทำไมไปยืนตรงนั้น

836
01:01:32,939 --> 01:01:34,023
นายไปไหนมา

837
01:01:35,400 --> 01:01:37,235
ไปฆ่าคนและเขียนรอยจุดไว้อีกแล้วเหรอ

838
01:01:39,529 --> 01:01:40,488
หัวเราะเหรอ

839
01:01:41,698 --> 01:01:43,866
อีจองซุก คิมกยองซุน

840
01:01:44,242 --> 01:01:46,452
ฮวังชุนฮี ซอฮีซู

841
01:01:47,120 --> 01:01:49,956
คิมยองจา และจินซอนมี

842
01:01:51,499 --> 01:01:52,542
รู้จักชื่อพวกเธอไหม

843
01:01:53,501 --> 01:01:55,169
ฉันมาที่นี่เพื่อจับแกข้อหาฆาตกรรม

844
01:01:55,837 --> 01:01:56,921
มกจินอู

845
01:02:01,092 --> 01:02:02,218
ผมไม่รู้ว่าคุณพูดเรื่องอะไร

846
01:02:02,635 --> 01:02:03,678
ไม่รู้งั้นเหรอ

847
01:02:04,387 --> 01:02:05,596
งั้นนายรู้จักฉันไหม

848
01:02:07,181 --> 01:02:10,184
นายใช้ก้อนหินทุบหัวฉันในอุโมงค์นั่น

849
01:02:15,064 --> 01:02:18,693
ทำไม ตกใจเหรอที่ฉันยังไม่ตาย

850
01:02:25,032 --> 01:02:25,867
ไม่หรอก

851
01:02:28,494 --> 01:02:29,537
ไม่ตกใจเลย

852
01:02:34,500 --> 01:02:35,626
มกจินอู

853
01:02:37,587 --> 01:02:38,629
ไอ้สารเลว!

854
01:02:48,890 --> 01:02:49,849
ไอ้ชาติชั่ว

855
01:03:10,870 --> 01:03:12,663
ไอ้สารเลว กลับมานะ

856
01:03:17,502 --> 01:03:18,419
มานี่

857
01:03:22,882 --> 01:03:23,883
ไม่นะ!

858
01:04:05,258 --> 01:04:06,259
ไม่!

859
01:04:08,928 --> 01:04:09,971
ฉันต้องจับมันให้ได้

860
01:04:12,598 --> 01:04:13,933
ต้องจับมันให้ได้เดี๋ยวนี้

861
01:04:49,802 --> 01:04:50,928
อีกแล้วเหรอ!

862
01:05:09,780 --> 01:05:11,073
กวังโฮกลับมาแล้วเหรอ

863
01:05:11,198 --> 01:05:14,035
รู้ไหมว่าฉันตามหานายหนักแค่ไหน
ฉันเป็นห่วงมากนะ!

864
01:05:14,160 --> 01:05:16,787
จับเขาขังก่อนเถอะ
แล้วค่อยบีบให้รับสารภาพ

865
01:05:16,871 --> 01:05:17,705
เจอกันอีกแล้วนะ

866
01:05:17,872 --> 01:05:19,749
เราต้องปล่อยเขาไปภายใน 48 ชั่วโมง

867
01:05:19,832 --> 01:05:21,375
เราต้องหาอะไรให้ได้ก่อนหมดเวลา

868
01:05:21,459 --> 01:05:23,085
พ่อรู้สึกว่าพ่อมีเวลาไม่มาก

869
01:05:23,210 --> 01:05:25,212
มีหลายเรื่องที่พ่ออยากบอกลูก
ก่อนพ่อกลับไป

870
01:05:25,296 --> 01:05:27,757
นายเชื่อว่าฉันเป็นคนร้ายจริงๆ เหรอ

871
01:05:27,840 --> 01:05:30,301
ฉันทิ้งปากกาหมึกซึมไว้ในอดีต

872
01:05:30,509 --> 01:05:32,637
เขาไม่มีทางหยุดฆ่าคนแน่ๆ

873
01:05:32,720 --> 01:05:34,597
- เรื่องเจ้าหน้าที่พัค...
- กวังโฮเหรอครับ

874
01:05:34,680 --> 01:05:37,433
อย่ายอมแพ้แม้ว่านายจะเดินหมาก
อย่างโง่เขลาก็ตาม

875
01:05:37,558 --> 01:05:38,809
มีผู้หญิงถูกฆ่าตายอีกแล้วสินะ

876
01:05:38,893 --> 01:05:41,395
เกมจะไม่จบ
จนกว่านายจะจับพระราชาได้

877
01:05:41,854 --> 01:05:43,856
คำบรรยายโดย กมลรัตน์ ชุติเชาวน์กุล