1
00:00:47,589 --> 00:00:49,674
ไอ้สารเลว ไม่นะ!

2
00:00:52,761 --> 00:00:53,803
ฉันต้องจับมันให้ได้

3
00:00:56,598 --> 00:00:57,766
ต้องจับมันให้ได้เดี๋ยวนี้

4
00:01:29,172 --> 00:01:30,215
อีกแล้วเหรอ

5
00:01:31,716 --> 00:01:32,759
อีกแล้วเหรอ!

6
00:01:47,565 --> 00:01:49,484
(ชินแจอี
ศาสตราจารย์สาขาจิตวิทยาที่อายุน้อยที่สุด)

7
00:01:51,861 --> 00:01:54,656
รู้หรือยังครับว่าใครตามหาคุณ

8
00:01:55,782 --> 00:01:57,117
ค่ะ รู้แล้ว

9
00:01:57,742 --> 00:01:59,202
ฉันเคยเจอคนคนนั้นแล้ว

10
00:02:02,288 --> 00:02:03,665
แต่เขาหายไปอีกแล้วค่ะ

11
00:02:03,790 --> 00:02:06,126
ฉันโล่งอกที่ได้รู้

12
00:02:06,709 --> 00:02:10,004
ว่าเจ้าหน้าที่พัคเป็นพ่อฉัน
ถึงมันจะสายเกินไปก็ตาม

13
00:02:11,256 --> 00:02:13,842
เธอเป็นลูกสาวของพัคกวังโฮเหรอเนี่ย

14
00:02:22,433 --> 00:02:23,643
มกจินอู

15
00:02:26,020 --> 00:02:27,230
เฮ้ย!

16
00:02:32,527 --> 00:02:33,486
เฮ้ย!

17
00:02:36,156 --> 00:02:38,032
ความทรงจำใหม่นี้คืออะไร

18
00:02:56,301 --> 00:02:58,052
เขาบอกว่าจะไปไม่นาน

19
00:03:02,015 --> 00:03:03,016
ยอนซุก

20
00:03:07,854 --> 00:03:08,938
เป็นไปไม่ได้

21
00:03:11,858 --> 00:03:13,610
ฉันทิ้งให้เธออยู่คนเดียวอีกแล้ว

22
00:03:24,204 --> 00:03:26,164
อย่าทิ้งฉันไปนะ กวังโฮ

23
00:03:26,831 --> 00:03:27,874
ยอนซุก ฉันอยู่นี่

24
00:03:33,796 --> 00:03:35,757
เธอจะไม่หายตัวไปอีกใช่ไหม

25
00:03:37,050 --> 00:03:39,093
ไม่หรอกน่า ไม่ต้องห่วงนะ

26
00:03:42,847 --> 00:03:44,182
ยอนซุก มองฉันนะ

27
00:03:46,643 --> 00:03:48,019
ฉันไปไม่นานหรอกนะ

28
00:03:50,980 --> 00:03:51,981
ยอนซุก

29
00:04:01,991 --> 00:04:03,868
ฉันสัญญากับเธอว่าจะรีบกลับไป

30
00:04:05,870 --> 00:04:08,081
แต่เพราะฉันพยายาม
จับไอ้มกจินอูสารเลวนั่น...

31
00:04:09,165 --> 00:04:10,208
ยอนซุกของฉัน...

32
00:04:11,167 --> 00:04:12,210
ยอนซุก

33
00:04:39,362 --> 00:04:40,488
คุณคงเข้าใจผิดแล้วค่ะ

34
00:04:41,114 --> 00:04:43,324
ไม่สำคัญว่าเธอจะถูกรัดคอ
ครั้งเดียวหรือหลายครั้ง

35
00:04:43,491 --> 00:04:46,452
สุดท้ายเธอก็จะตายเพราะแรงกดอย่างแรง

36
00:04:47,120 --> 00:04:48,997
คุณจะตัดสิน
จากรอยรัดอย่างเดียวไม่ได้ค่ะ

37
00:04:49,747 --> 00:04:51,708
หมายความว่ายังไงครับ

38
00:04:52,792 --> 00:04:54,043
เราไม่มีทางรู้ได้หรอกค่ะ

39
00:04:54,836 --> 00:04:57,880
คนเดียวที่จะรู้ได้คงเป็นฆาตกร

40
00:04:59,382 --> 00:05:01,050
นายคิดว่าเป็นฝีมือชองโฮยองเหรอ

41
00:05:01,259 --> 00:05:02,135
เขาเป็นคนเจ้าเล่ห์ครับ

42
00:05:02,218 --> 00:05:06,014
เขาชอบควบคุมชีวิตเหยื่อ

43
00:05:08,057 --> 00:05:10,685
เหยื่อที่มีรอยจุดกับไม่มีรอยจุด

44
00:05:11,227 --> 00:05:14,147
แม้แต่ข้อมูลทางนิติเวช
ก็ยังดูไม่เหมือนคนคนเดียวกันเลย

45
00:05:14,314 --> 00:05:15,523
ผมคิดถูก

46
00:05:16,149 --> 00:05:19,652
เขาบอกผมว่าตอนที่เขาฆ่าอีโซยอน
เขารัดคอเธอซ้ำๆ

47
00:05:20,236 --> 00:05:23,114
สรุปว่าสมมติฐานของผม
ที่ว่ามีฆาตกรอีกคน

48
00:05:23,448 --> 00:05:24,615
ถูกต้องแล้วละ

49
00:05:45,803 --> 00:05:47,722
นึกว่านายเป็นคนบาดเจ็บซะอีก หมวดคิม

50
00:05:47,972 --> 00:05:48,848
ดีใจที่นายปลอดภัยนะ

51
00:05:57,065 --> 00:05:58,691
ดูอารมณ์ดีจังเลยนะครับ

52
00:05:59,233 --> 00:06:01,903
ใช่ เพราะอากาศดีมากน่ะ

53
00:06:06,949 --> 00:06:08,701
คุณเคยถามผมว่าเพราะอะไร

54
00:06:08,785 --> 00:06:10,787
ผมถึงมุ่งมั่นจับผู้ต้องสงสัยมากใช่ไหมครับ

55
00:06:11,079 --> 00:06:12,038
ใช่

56
00:06:12,163 --> 00:06:13,623
จริงๆ แล้วแม่ผม

57
00:06:14,040 --> 00:06:16,459
เป็นเหยื่อของฆาตกรต่อเนื่อง
เมื่อ 30 ปีก่อนครับ

58
00:06:18,711 --> 00:06:19,921
เป็นไปได้ยังไงเนี่ย

59
00:06:46,489 --> 00:06:48,282
ฝีมือฉันยังไม่ตกนะ

60
00:07:02,713 --> 00:07:04,006
(พบศพหญิงสาวถูกฆาตกรรมในฮวายัง)

61
00:07:05,007 --> 00:07:06,134
(พบศพหญิงสาวที่หายตัวไป)

62
00:07:29,240 --> 00:07:31,742
หมวดคิม มือคุณเลือดออก

63
00:07:56,058 --> 00:07:57,143
ไม่เจ็บเหรอคะ

64
00:07:59,353 --> 00:08:01,189
เขาเฝ้าดูผมอยู่ตลอด

65
00:08:02,190 --> 00:08:03,900
เขารู้อยู่แล้วว่าผมเป็นใคร

66
00:08:06,110 --> 00:08:07,778
เขาคงคิดว่าผมมันโง่สิ้นดี

67
00:08:09,113 --> 00:08:11,157
เพราะผมไม่เคยรู้เลยว่าเขาเป็นใคร

68
00:08:14,452 --> 00:08:15,912
ผมมันน่าสมเพชจริงๆ

69
00:08:20,750 --> 00:08:22,001
อย่าโทษตัวเองเลยค่ะ

70
00:08:22,752 --> 00:08:25,838
เขาคือคนที่ไม่ถูกจับเมื่อ 30 ปีก่อนนะคะ

71
00:08:29,509 --> 00:08:32,386
ผมวิ่งวุ่นตามหาคนร้ายไปทั่ว
ราวกับคนบ้า

72
00:08:34,764 --> 00:08:35,723
ราวกับคนบ้า

73
00:08:41,479 --> 00:08:43,022
ขอโทษนะคะ หมวดคิม

74
00:08:46,108 --> 00:08:48,861
ฉันน่าจะรู้ว่าเป็นเขาเร็วกว่านี้

75
00:08:50,446 --> 00:08:54,158
ฉันอยากช่วยคุณในแง่ไหนก็ได้

76
00:08:56,536 --> 00:08:57,787
ฉันขอโทษจริงๆ ค่ะ

77
00:09:01,624 --> 00:09:03,584
ตอนนี้ผมคิดอะไรไม่ออกเลยครับ

78
00:09:04,502 --> 00:09:06,963
ผมมาที่นี่เพราะไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี

79
00:09:10,091 --> 00:09:11,259
ผมต่างหากที่ต้องขอโทษ

80
00:09:17,848 --> 00:09:18,766
คุณคิดว่า...

81
00:09:20,893 --> 00:09:23,104
กวังโฮรู้ไหมครับว่ามกจินอูคือคนร้าย

82
00:09:25,606 --> 00:09:27,024
ถ้าเขารู้

83
00:09:29,235 --> 00:09:32,238
เขาคงพยายาม
จับคนร้ายในอดีตอยู่แน่นอนค่ะ

84
00:09:39,870 --> 00:09:40,955
เดี๋ยวนะ

85
00:09:43,874 --> 00:09:46,919
ฉันกลับมาในอนาคตอีกได้ยังไง

86
00:09:48,004 --> 00:09:50,089
เฮ้ย ไอ้ชาติชั่ว!

87
00:09:58,431 --> 00:09:59,432
ใช่แล้ว

88
00:09:59,849 --> 00:10:02,852
การเผชิญหน้ากับมกจินอูในอุโมงค์
คือปัจจัยหลัก

89
00:10:03,436 --> 00:10:05,813
ทางเดียวที่จะจบเรื่องนี้ได้
คือจับไอ้ชั่วนั่นให้ได้

90
00:10:06,230 --> 00:10:07,690
แต่ฉันจะจับมันได้ยังไง

91
00:10:09,859 --> 00:10:12,028
จริงสิ เกือบลืมเลย ปากกาหมึกซึม

92
00:10:15,448 --> 00:10:17,116
ฉันไม่มีเวลาแล้ว ยอนซุก

93
00:10:17,491 --> 00:10:18,492
ให้ตายสิวะ!

94
00:10:19,744 --> 00:10:23,080
โธ่เอ๊ย ทำไมฉันถึงทิ้งมันไว้ที่นั่นนะ

95
00:10:26,959 --> 00:10:28,002
เดี๋ยวนะ

96
00:10:30,546 --> 00:10:32,173
มันคือหลักฐานชิ้นเดียวที่ฉันมี

97
00:10:34,717 --> 00:10:36,761
ตอนนี้กลับไปไม่ได้แล้วด้วย
ทำยังไงดีนะ

98
00:10:40,181 --> 00:10:42,767
ยังไม่มีใครรู้แน่ๆ ว่ามกจินอูคือคนร้าย

99
00:10:46,771 --> 00:10:49,690
เดี๋ยวนะ ฉันจะนั่งอยู่ที่นี่เฉยๆ ไม่ได้

100
00:11:16,425 --> 00:11:17,426
ไม่มีทาง

101
00:11:19,470 --> 00:11:21,055
เขาคงไม่ได้กลับมาหรอก

102
00:11:26,852 --> 00:11:29,230
(ข้อความสุดท้ายที่ชองโฮยอง
ทิ้งไว้ให้เจ้าหน้าที่พัค: โนเอล)

103
00:11:29,939 --> 00:11:31,732
ทำไมจับคนร้ายมันยากอย่างนี้นะ

104
00:11:33,651 --> 00:11:35,027
คนร้ายนี่อย่างกับผี...

105
00:11:35,403 --> 00:11:36,404
เฮ้ย ซองชิก

106
00:11:40,324 --> 00:11:42,201
- อะไรเล่า
- คุณพระ!

107
00:11:42,618 --> 00:11:44,578
- อะไร
- คือ...

108
00:11:44,787 --> 00:11:46,455
เป็นบ้าอะไรของนายเนี่ย

109
00:11:46,831 --> 00:11:48,416
ผมนึกว่าพี่กลับอดีตไปแล้วซะอีก

110
00:11:49,500 --> 00:11:51,711
กลับไปแล้วละ แต่ก็ดันกลับมาที่นี่อีก

111
00:11:52,044 --> 00:11:52,878
พูดอะไรน่ะ

112
00:11:53,379 --> 00:11:55,214
เกิดะไรขึ้นกันแน่

113
00:11:55,297 --> 00:11:57,133
ไอ้ชั่วนั่นเรียกฉันไปที่อุโมงค์อีก
ฉันก็เลยไป

114
00:11:57,341 --> 00:12:00,010
แล้วพอฉันกำลังจะจับมันได้
ฉันก็กลับไปในอดีต

115
00:12:00,469 --> 00:12:02,138
ตอนนั้นฉันน่าจะจับมันได้จริงๆ

116
00:12:02,430 --> 00:12:05,057
ไม่สิ เดี๋ยวนะ
ถ้าฉันจับมันได้ตอนฉันอยู่ในอดีต

117
00:12:05,349 --> 00:12:07,017
ฉันก็จะไม่ได้กลับมาที่นี่อีก

118
00:12:07,143 --> 00:12:09,687
"ไอ้ชั่วนั่น"
พี่จะบอกว่าพี่เจอมันอีกแล้วเหรอ

119
00:12:10,187 --> 00:12:11,105
ใช่

120
00:12:11,188 --> 00:12:15,484
ฉันคิดว่าฉันข้ามเวลาทุกครั้ง
ที่ฉันเจอมันในอุโมงค์

121
00:12:15,943 --> 00:12:17,153
ให้ตายสิ ไม่อยากจะเชื่อเลย

122
00:12:18,404 --> 00:12:21,824
เดี๋ยวนะ เมียพี่เป็นไงบ้าง ได้เจอเธอไหม

123
00:12:24,034 --> 00:12:28,038
เธอรู้รึเปล่าเนี่ยว่าพี่กลับมาที่นี่

124
00:12:29,707 --> 00:12:31,125
- เธอไม่รู้
- ให้ตายสิ

125
00:12:32,042 --> 00:12:34,378
พี่พยายามกลับไปหาเธอแทบแย่นะ

126
00:12:35,004 --> 00:12:37,548
แต่พี่กลับมาที่นี่ได้ยังไง
พี่ควรกลับมาเหรอ

127
00:12:37,631 --> 00:12:39,341
ผมจะบ้าตายแล้วนะ

128
00:12:39,425 --> 00:12:41,635
ฉันจะจับไอ้สารเลวนั่น แล้วกลับไป

129
00:12:42,136 --> 00:12:43,554
คราวนี้ฉันจะไม่พลาดเด็ดขาด

130
00:12:44,346 --> 00:12:46,640
นี่ โทรหาคิมซอนแจที ฉันมีเรื่องคุยกับเขา

131
00:12:48,225 --> 00:12:50,478
อะไรนะครับ กวังโฮกลับมาเหรอครับ

132
00:12:52,354 --> 00:12:53,606
ผมจะรีบไปเดี๋ยวนี้ครับ

133
00:12:53,856 --> 00:12:56,609
หมวดคิมคะ หมายความว่าไงคะ

134
00:12:56,692 --> 00:12:59,570
ผมก็ไม่รู้
พวกเขาบอกผมว่าเขากลับมาแล้ว

135
00:12:59,904 --> 00:13:01,489
เป็นไปได้ยังไงนะ

136
00:13:02,615 --> 00:13:03,866
ผมต้องไปก่อนนะครับ

137
00:13:04,283 --> 00:13:05,951
ฉันอยากไปด้วยค่ะ

138
00:13:07,995 --> 00:13:09,205
คุณจะไม่เป็นไรใช่ไหมครับ

139
00:13:34,563 --> 00:13:35,815
ว่าแต่...

140
00:13:36,440 --> 00:13:37,775
เรื่องศาสตราจารย์ชินน่ะ...

141
00:13:38,108 --> 00:13:39,360
อืม ยอนโฮทำไมเหรอ

142
00:13:41,195 --> 00:13:43,072
เกิดอะไรขึ้นกับเธอรึเปล่า

143
00:13:43,155 --> 00:13:44,365
ไม่ใช่อย่างนั้นครับ

144
00:13:47,368 --> 00:13:50,246
พัคกวังโฮ เกิดอะไรขึ้นกันแน่

145
00:13:51,080 --> 00:13:53,207
- หวัดดี
- รู้ไหมว่าฉันตามหานายหนักแค่ไหน

146
00:13:53,541 --> 00:13:55,125
ฉันเป็นห่วงมากนะ!

147
00:14:02,967 --> 00:14:04,552
นายกลับไปอดีตมาจริงเหรอ

148
00:14:06,679 --> 00:14:07,763
คือ...

149
00:14:11,892 --> 00:14:14,019
ยอนโฮ เอ้ย คุณครับ

150
00:14:25,990 --> 00:14:26,866
มีอะไรครับ

151
00:14:28,325 --> 00:14:29,159
อะไรเหรอ

152
00:14:31,620 --> 00:14:32,454
เธอรู้แล้ว

153
00:14:35,749 --> 00:14:36,834
ทุกเรื่อง

154
00:14:37,918 --> 00:14:38,878
เรื่องอะไร

155
00:14:41,297 --> 00:14:42,464
อย่าบอกนะว่า...

156
00:15:02,985 --> 00:15:04,028
ยอนโฮ

157
00:15:23,339 --> 00:15:24,924
ฉันอยู่คนเดียวมาตลอด

158
00:15:29,845 --> 00:15:32,056
ฉันคิดว่าฉันไม่มีใคร

159
00:15:53,619 --> 00:15:55,287
พ่อขอโทษนะ ยอนโฮ

160
00:15:57,831 --> 00:15:59,708
พ่อพยายามทำทุกอย่างให้ถูกต้องแล้ว

161
00:16:01,627 --> 00:16:02,628
พ่อพยายามแล้ว

162
00:16:45,212 --> 00:16:46,922
กวังโฮ เธอหายไปอีกแล้วนะ

163
00:17:00,227 --> 00:17:02,104
จับคนร้ายให้ได้แล้วกลับมานะ

164
00:17:03,480 --> 00:17:05,232
ฉันเชื่อในตัวเธอและฉันจะรอเธอ

165
00:17:07,109 --> 00:17:09,611
เธอจะกลับมา ใช่ไหม

166
00:17:11,280 --> 00:17:13,157
เธอรู้ว่าฉันจะรอเธออยู่

167
00:17:37,973 --> 00:17:39,975
ฉันมีเรื่องอยากถามคุณเยอะมาก

168
00:17:43,687 --> 00:17:45,773
แต่ไม่รู้ว่าจะถามอะไรก่อนดี

169
00:17:48,025 --> 00:17:49,109
พ่อก็เหมือนกัน

170
00:17:50,277 --> 00:17:53,864
พ่อมีเรื่องอยากบอกลูกหลายเรื่องเลย

171
00:17:55,491 --> 00:17:57,618
แต่คุณกลับมาได้ยังไงคะ

172
00:18:17,262 --> 00:18:18,972
เขากลับไปอดีต

173
00:18:19,973 --> 00:18:21,100
ทุกอย่างจบแล้วละ

174
00:18:23,685 --> 00:18:25,979
ฉันจะกลับไปใช้ชีวิตตามปกติซะที

175
00:18:31,944 --> 00:18:33,904
พ่อเคยบอกแล้วไงว่ามันอันตรายเกินไป

176
00:18:33,987 --> 00:18:38,117
แต่คุณจะกลับไปได้
หลังจากจับคนร้ายได้เท่านั้นนะคะ

177
00:18:38,617 --> 00:18:42,121
พ่อรู้ แต่พ่อไม่อนุญาตนะ พ่อไม่ยอม

178
00:18:42,246 --> 00:18:45,040
นึกว่าพี่กับลูกจะร้องไห้กอดกันกลมซะอีก

179
00:18:45,165 --> 00:18:46,291
แต่นี่ทะเลาะกันเหรอ

180
00:18:46,750 --> 00:18:50,254
เธอไม่ยอมฟังฉัน
เธอบอกว่าเราจับคนร้ายกันเองได้

181
00:18:50,629 --> 00:18:52,798
เธอนิสัยเหมือนใครเนี่ย

182
00:18:53,048 --> 00:18:55,217
คิดว่าเหมือนใครล่ะ ก็พี่น่ะสิ

183
00:18:55,342 --> 00:18:57,970
- พี่ไม่เคยฟังหัวหน้าโอเลย บ้าเอ๊ย
- ว่าไงนะ

184
00:18:59,054 --> 00:18:59,888
บ้าเอ๊ยเหรอ

185
00:19:00,931 --> 00:19:03,600
ฉันคิดว่าเธอควรมีส่วนร่วมในการสืบสวนนะ

186
00:19:04,143 --> 00:19:06,979
นี่ ผีบ้าอะไรสิงนายเนี่ย

187
00:19:07,271 --> 00:19:10,440
บางทีที่นายทำแบบนี้
เพราะนายไม่รู้ล่ะสิว่าคนร้ายคือใคร

188
00:19:10,524 --> 00:19:13,068
พวกเรารู้แล้วว่าเขาคือใคร

189
00:19:13,610 --> 00:19:14,695
ฉันก็รู้ค่ะ

190
00:19:19,616 --> 00:19:21,952
ฉันรีบมาที่นี่เพราะนึกว่านายไม่รู้ซะอีก

191
00:19:25,080 --> 00:19:26,081
นายโอเคไหม

192
00:19:32,129 --> 00:19:33,046
ให้ตายสิ

193
00:19:34,590 --> 00:19:36,884
- ฉันขอโทษ
- เรื่องอะไร

194
00:19:37,467 --> 00:19:38,760
ฉันดันทิ้ง...

195
00:19:39,595 --> 00:19:41,180
ปากกาหมึกซึมไว้ในอดีต

196
00:19:44,391 --> 00:19:45,225
ปากกาหมึกซึมเหรอ

197
00:19:45,559 --> 00:19:48,562
ปากกาจากรายการผลิตภัณฑ์
ที่ใช้สีย้อมเหรอ

198
00:19:48,687 --> 00:19:49,521
ใช่

199
00:19:50,147 --> 00:19:53,650
ไอ้สารเลวนั่นใช้ปากกาด้ามนั้น
เขียนรอยจุดบนศพเหยื่อ

200
00:19:55,235 --> 00:19:56,695
และปากกาด้ามนั้น

201
00:19:57,196 --> 00:19:59,239
สลักว่า "โนเอล" ด้วย

202
00:20:00,574 --> 00:20:01,533
(โนเอล)

203
00:20:06,163 --> 00:20:07,998
มันคือสุดยอดหลักฐานเลย

204
00:20:08,081 --> 00:20:10,000
ฉันไม่น่าเปลี่ยนเสื้อผ้าเลยจริงๆ

205
00:20:10,500 --> 00:20:13,253
ไม่งั้นป่านนี้ฉันก็จับมันได้แล้ว

206
00:20:13,587 --> 00:20:15,756
ป่านนี้เขาคงหาปากกาใหญ่แล้วละ

207
00:20:18,675 --> 00:20:20,552
มันต้องมีดีเอ็นเอของเหยื่ออยู่บนนั้น

208
00:20:20,928 --> 00:20:23,055
และถึงแม้มันจะไม่ใช่อาวุธที่ใช้ฆ่า

209
00:20:23,764 --> 00:20:25,349
มันก็คงมีความหมายบางอย่างกับเขา

210
00:20:26,099 --> 00:20:29,561
ตอนนี้เขาคงเครียดและกังวลมาก

211
00:20:29,645 --> 00:20:30,771
เขาคงไม่แน่ใจ

212
00:20:31,730 --> 00:20:33,482
ว่าเขาทำมันหาย
หรือมีใครเอาไปกันแน่

213
00:20:34,650 --> 00:20:38,779
เขาอาจสงสัยว่ากวังโฮเอาไปก็ได้

214
00:20:38,862 --> 00:20:40,197
งั้นฉันก็ควรบอกมันว่าฉันกลับมาแล้ว

215
00:20:40,280 --> 00:20:41,281
ไม่ควรค่ะ

216
00:20:41,949 --> 00:20:42,908
เจ้าหน้าที่พัค

217
00:20:45,494 --> 00:20:46,536
ฉันหมายถึง...

218
00:20:48,163 --> 00:20:49,164
ศาสตราจารย์ชินครับ

219
00:20:49,873 --> 00:20:51,959
เขาเป็นพ่อคุณครับ พ่อ

220
00:20:54,044 --> 00:20:56,421
มันคงไม่ง่ายสำหรับเธอน่ะ

221
00:20:57,631 --> 00:20:59,132
เรียกเหมือนเดิมก็ได้ ยอนโฮ

222
00:21:00,759 --> 00:21:01,802
คือ...

223
00:21:02,886 --> 00:21:05,597
แปลว่าไม่ใช่แค่กวังโฮ
ที่รู้ความลับของมกจินอู

224
00:21:06,056 --> 00:21:09,601
แต่มกจินอูก็รู้ความลับ
ของกวังโฮเหมือนกัน

225
00:21:09,685 --> 00:21:10,852
ใช่ค่ะ

226
00:21:12,854 --> 00:21:15,607
ตอนนี้เรารู้แล้วว่าคนร้ายคือใคร
เอายังไงกันดี

227
00:21:15,691 --> 00:21:18,235
นายคิดว่าไงล่ะ เราก็ต้องจับมันน่ะสิ

228
00:21:21,196 --> 00:21:23,240
มันจะเริ่มฆ่าคนอีกแน่ๆ

229
00:21:23,532 --> 00:21:26,868
จับมันมาขังก่อนดีกว่า
แล้วค่อยบีบให้รับสารภาพ

230
00:21:29,705 --> 00:21:31,123
เราไม่มีหลักฐาน

231
00:21:31,790 --> 00:21:32,958
เขาจะรับสารภาพเหรอ

232
00:21:33,083 --> 00:21:34,251
แต่เราจะอยู่เฉยๆ ไม่ได้นะ

233
00:21:35,544 --> 00:21:38,672
มันอาจคิดว่าปากกายังอยู่ที่ฉันก็ได้

234
00:21:38,755 --> 00:21:41,300
อย่างที่ยอนโฮพูด
ปากกามีความหมายบางอย่างสำหรับมัน

235
00:21:41,633 --> 00:21:42,718
เราต้องเล่นเรื่องนี้แหละ

236
00:21:45,053 --> 00:21:45,887
ไปกันเถอะ

237
00:22:01,278 --> 00:22:02,487
ไอ้ชั่วนั่นไปไหน

238
00:22:13,165 --> 00:22:16,335
จากนั้นผมก็พบว่ามันคือความฝันทั้งหมด

239
00:22:18,253 --> 00:22:21,214
ให้ตายสิ นึกว่าเรื่องจริงซะอีก

240
00:22:21,673 --> 00:22:24,343
- เหลือเชื่อนะคะ
- ผมก็เคยฝันแบบนั้นเหมือนกัน

241
00:22:24,426 --> 00:22:25,344
- จริงเหรอ
- ครับ

242
00:22:25,635 --> 00:22:26,970
- มันสมจริงมาก
- ใช่

243
00:22:27,054 --> 00:22:28,263
ของผมก็สมจริงเหมือนกัน

244
00:22:29,931 --> 00:22:31,767
ผมก็เคยฝันแบบนั้น

245
00:22:31,850 --> 00:22:33,769
โดยที่มีคนอยู่ตรงกลาง

246
00:22:34,353 --> 00:22:35,812
แปลกจริงๆ

247
00:22:37,898 --> 00:22:39,399
- ใครเนี่ย
- อะไรกัน

248
00:22:39,566 --> 00:22:41,401
- ทำอะไรน่ะ
- คุณจะทำอะไรน่ะ

249
00:22:41,651 --> 00:22:42,694
อะไรกันเนี่ย

250
00:22:42,778 --> 00:22:44,696
แกหัวเราะอีกแล้ว

251
00:22:46,114 --> 00:22:47,574
เจอกันอีกแล้วนะ

252
00:22:48,367 --> 00:22:49,409
นายมาที่นี่ได้ยังไง

253
00:22:50,077 --> 00:22:52,746
คงโล่งอกละสิที่ฉันหายไป

254
00:22:53,121 --> 00:22:55,082
คงคิดว่ามันจบแล้วสินะ
คิดผิดแล้วละ

255
00:22:56,166 --> 00:22:58,001
เกมจริงเริ่มตอนนี้แหละ ไอ้สวะ

256
00:22:58,960 --> 00:22:59,836
ตามฉันมา

257
00:22:59,920 --> 00:23:02,422
- จะทำอะไรน่ะ
- จะทำอะไร ดร.มกน่ะ

258
00:23:02,506 --> 00:23:03,507
พวกเราเป็นตำรวจครับ

259
00:23:06,760 --> 00:23:07,719
ไปกับพวกเราครับ

260
00:23:08,637 --> 00:23:09,971
ท่าทางจะเข้าใจผิดกันน่ะ

261
00:23:10,931 --> 00:23:12,307
ฉันไม่เป็นไรหรอก ไม่ต้องห่วง

262
00:23:13,642 --> 00:23:16,019
หมวดคิม นี่มันเรื่องอะไรกัน

263
00:23:16,103 --> 00:23:16,937
เข้าใจผิดเหรอ

264
00:23:17,521 --> 00:23:21,358
คิดว่าจะเกิดอะไรขึ้นเหรอ
ถ้าคนพวกนี้รู้ว่าแกเป็นใคร

265
00:23:26,738 --> 00:23:27,739
คุณมกจินอู

266
00:23:27,989 --> 00:23:30,700
คุณถูกจับข้อหาฆาตกรรมยุนดายองและนัมจูฮี

267
00:23:31,034 --> 00:23:32,536
คุณมีสิทธิ์ที่จะไม่พูด

268
00:23:32,619 --> 00:23:34,496
และคุณมีสิทธิ์จ้างทนายได้

269
00:23:34,579 --> 00:23:36,373
และทุกอย่างที่คุณพูด

270
00:23:37,207 --> 00:23:39,084
อาจนำไปใช้ปรักปรำคุณในศาลได้

271
00:23:42,421 --> 00:23:43,338
หัวเราะอีกแล้วเหรอ

272
00:23:46,842 --> 00:23:48,051
มานี่เลย ไอ้ชั่ว

273
00:23:49,970 --> 00:23:50,971
ศาสตราจารย์

274
00:24:24,171 --> 00:24:27,841
มันหลบอยู่ท่ามกลางผู้คน
ด้วยใบหน้าที่ดูเหมือนบริสุทธิ์

275
00:24:30,385 --> 00:24:32,387
ยังไงเราก็ต้องทำให้
จิตใจมันแตกกระเจิงให้ได้

276
00:24:35,932 --> 00:24:36,975
เข้าไปกันเถอะ

277
00:24:37,767 --> 00:24:38,810
นี่

278
00:24:39,769 --> 00:24:40,896
นายจะไหวใช่ไหม

279
00:24:41,563 --> 00:24:42,689
ฉันจัดการเองได้นะ

280
00:24:44,065 --> 00:24:45,066
ไม่เป็นไร

281
00:24:46,026 --> 00:24:47,110
ฉันอยากฟังจากปากเขา

282
00:24:51,156 --> 00:24:53,074
โอเค เข้าไปกันเถอะ

283
00:24:58,288 --> 00:25:00,373
(ข้อมูลส่วนตัวของมกจินอู)

284
00:25:00,457 --> 00:25:02,584
(ปี 1987 คณะเภสัชศาสตร์
มหาวิทยาลัยซุนฮวา)

285
00:25:09,716 --> 00:25:11,176
แกอยู่ใกล้เรามากนะ

286
00:25:11,718 --> 00:25:13,970
ซ่อนตัวดีมากอย่างกับหนูมาตลอด

287
00:25:20,352 --> 00:25:22,395
(เหยื่อรายที่ห้า ยุนดายอง)
(เหยื่อรายที่เจ็ด นัมจูฮี)

288
00:25:24,523 --> 00:25:25,690
คุณมกจินอู

289
00:25:26,483 --> 00:25:29,778
คุณถูกจับกุมข้อหาฆาตกรรม
ยุนดายองและนัมจูฮี

290
00:25:31,363 --> 00:25:32,197
คุณ...

291
00:25:35,158 --> 00:25:36,159
จะยอมรับไหม

292
00:25:38,703 --> 00:25:39,704
นายคิดว่า

293
00:25:41,581 --> 00:25:44,501
ฉันคือคนร้ายจริงๆ เหรอ หมวดคิม

294
00:25:53,802 --> 00:25:55,804
คุณอยู่ที่นี่ในฐานะผู้ต้องสงสัย

295
00:25:57,889 --> 00:25:59,808
และผมอยู่ที่นี่เพื่อไต่สวนคุณ

296
00:26:01,643 --> 00:26:03,436
กรุณาวางตัวให้ดีด้วย

297
00:26:09,776 --> 00:26:10,902
ผมไม่ยอมรับครับ

298
00:26:18,118 --> 00:26:18,952
โนเอล

299
00:26:22,539 --> 00:26:25,834
แกได้ชื่อคาทอลิกนี้มา
เพราะเกิดวันที่ 25 ธันวาคมใช่ไหม

300
00:26:27,377 --> 00:26:29,838
นี่ลากฉันมาที่นี่
เพราะอยากรู้ชื่อนักบุญของฉันเหรอ

301
00:26:30,005 --> 00:26:31,715
จะไม่ให้ฉันสงสัยได้ยังไง

302
00:26:31,798 --> 00:26:35,093
นายเล่นสลักชื่อไว้บนปากกาหมึกซึมเลย

303
00:26:37,679 --> 00:26:38,513
ฉันพูดถูกไหม

304
00:26:43,435 --> 00:26:44,894
นายพกปากกาด้ามนั้นเสมอ

305
00:26:44,978 --> 00:26:46,896
แต่วันนี้ไม่ได้พกแฮะ

306
00:26:48,231 --> 00:26:51,026
ทำหายเหรอ ทำหายที่ไหนล่ะ

307
00:26:52,402 --> 00:26:53,403
หรือว่า...

308
00:26:54,863 --> 00:26:56,156
มีใครเอาไป

309
00:27:06,207 --> 00:27:08,793
หลังจากฆ่าผู้หญิงพวกนี้แล้ว
แกก็ใช้ปากกาหมึกซึมด้ามนั้น

310
00:27:09,127 --> 00:27:12,130
เพื่อเขียนจุดพวกนั้น
ไว้บนศพของเหยื่อ ใช่ไหม

311
00:27:14,424 --> 00:27:16,509
ฉันไม่รู้ว่านายพูดเรื่องอะไรอยู่

312
00:27:18,386 --> 00:27:19,971
แกคงปฏิเสธอยู่แล้วละ

313
00:27:20,388 --> 00:27:22,766
งั้นก็คงจำไม่ได้ด้วยสินะ
ว่าเจอฉันในอุโมงค์

314
00:27:24,809 --> 00:27:25,810
แกฆ่า...

315
00:27:27,187 --> 00:27:28,605
ผู้หญิงพวกนั้นทุกคน

316
00:27:33,693 --> 00:27:36,529
ฉันรู้ว่ามีเหยื่อนอกจากสองคนนี้อีก
เมื่อ 30 ปีที่แล้ว

317
00:27:36,613 --> 00:27:39,658
อีจองซุก คิมกยองซุน
ฮวังชุนฮี ซอฮีซู

318
00:27:40,575 --> 00:27:42,994
คิมยองจา และจินซอนมี

319
00:27:43,078 --> 00:27:44,079
ฉัน...

320
00:27:45,872 --> 00:27:47,123
ไม่รู้เรื่องเลย

321
00:27:58,551 --> 00:28:00,053
ปฏิเสธเสียงแข็งเชียวนะ

322
00:28:01,763 --> 00:28:02,764
เอาละ

323
00:28:03,348 --> 00:28:05,934
ฉันแค่ต้องหาดีเอ็นเอของเหยื่อ
บนปากกาของแกเท่านั้นเอง

324
00:28:06,643 --> 00:28:08,436
แล้วแกก็จะจบเห่ตลอดกาล ไอ้สารเลว

325
00:28:11,022 --> 00:28:12,399
อยากทำอะไรก็เชิญเลย

326
00:28:28,998 --> 00:28:31,543
เขาคงพยายามคิดอยู่ว่าพวกเรา

327
00:28:32,168 --> 00:28:33,712
มีหลักฐานอยู่ในมือรึเปล่า

328
00:28:33,878 --> 00:28:35,964
เราต้องปล่อยตัวเขาไปภายใน 48 ชั่วโมง

329
00:28:36,756 --> 00:28:38,508
เราต้องหาอะไรให้ได้ก่อนหมดเวลา

330
00:28:39,008 --> 00:28:40,885
อยากเอาปากกาด้ามนั้นมาได้จริงๆ

331
00:28:42,137 --> 00:28:43,722
นี่ บ้านมกจินอูอยู่ที่ไหน

332
00:28:43,888 --> 00:28:46,099
เราขอหมายค้นไม่ได้หรอกครับ รุ่นพี่

333
00:28:47,267 --> 00:28:49,477
จะมีหมายค้นหรือไม่มี
เราก็ต้องหามันให้ได้

334
00:28:49,686 --> 00:28:50,854
คิมซอนแจ ไปกันเถอะ

335
00:28:52,355 --> 00:28:54,482
ยอนโฮ ลูกควรกลับบ้านนะ

336
00:28:54,733 --> 00:28:55,984
ฉันอยากไปกับคุณ

337
00:28:56,234 --> 00:28:57,694
จะดื้อไม่เลิกใช่ไหมเนี่ย

338
00:28:59,112 --> 00:29:01,531
ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับลูก
พ่อจะไม่กล้าสู้หน้าแม่นะ

339
00:29:02,866 --> 00:29:05,493
เพราะฉะนั้นกลับบ้านไปซะ
เข้าใจที่พ่อพูดใช่ไหม

340
00:29:05,827 --> 00:29:08,037
ซองชิก พายอนโฮไปส่งที่บ้านหน่อย

341
00:29:08,496 --> 00:29:10,290
งั้นฉันจะค้นคว้าเรื่องของมกจินอูเพิ่มเติม

342
00:29:10,540 --> 00:29:12,083
เขาเอาวิธีการฆ่ามาจากไหน

343
00:29:12,333 --> 00:29:14,294
ถ้าเราสามารถหาเบาะแสได้

344
00:29:14,711 --> 00:29:16,504
เราอาจทำให้เขา

345
00:29:16,755 --> 00:29:18,840
เผลอไผลและอกแตกได้

346
00:29:18,923 --> 00:29:21,009
ให้ตายสิ ลูกนี้รั้นชะมัด

347
00:29:22,218 --> 00:29:23,678
ไปเอานิสัยมาจากไหนเนี่ย

348
00:29:24,721 --> 00:29:26,931
ก็พี่อีกนั่นแหละ
บอกแล้วไงว่าเธอเหมือนพี่

349
00:29:27,474 --> 00:29:30,185
พี่ทำทุกอย่างจนสุด
เวลาที่มุ่งมั่นกับอะไรสักอย่าง

350
00:29:33,480 --> 00:29:35,607
นั่นสิ ลูกคงเหมือนพ่อจริงๆ

351
00:29:36,357 --> 00:29:40,153
ยังไงก็อย่าลืมล็อกประตูล่ะ เข้าใจไหม

352
00:29:41,738 --> 00:29:42,572
ค่ะ

353
00:29:43,490 --> 00:29:44,324
ไปกันเถอะ

354
00:30:06,638 --> 00:30:09,557
อะไรกัน ที่นี่อยู่เข้าไปได้ยังไงเนี่ย

355
00:30:09,766 --> 00:30:11,851
เขาคงอยู่ที่นี่ได้เพราะเขาไม่ปกติ

356
00:30:13,978 --> 00:30:15,063
ฉันจะไปดูทางนั้นนะ

357
00:31:07,031 --> 00:31:08,157
เจออะไรบ้างไหม

358
00:31:09,492 --> 00:31:10,326
ไม่เจอเลย

359
00:31:10,785 --> 00:31:12,996
เขาเคยชินกับการไม่ทิ้งร่องรอยเอาไว้น่ะ

360
00:31:13,371 --> 00:31:14,789
วิธีการฆ่าก็เหมือนกัน

361
00:31:14,998 --> 00:31:16,040
มันไม่เคยทิ้งร่องรอยไว้เลย

362
00:31:52,785 --> 00:31:53,912
อะไรเนี่ย

363
00:32:03,630 --> 00:32:04,964
(คิมพิลซู)

364
00:32:06,341 --> 00:32:07,216
(คิมบ๊กซุน)

365
00:32:07,300 --> 00:32:08,760
นี่รูปถ่ายงานศพหรืออะไรเนี่ย

366
00:32:10,553 --> 00:32:11,471
รูปถ่ายงานศพจริงๆ

367
00:32:12,639 --> 00:32:14,515
- อะไรนะ
- เขาคงเก็บ

368
00:32:14,599 --> 00:32:16,351
รูปถ่ายเหยื่อของเขาแบบนี้มาตลอด

369
00:32:17,226 --> 00:32:19,354
เขาไม่เคยหยุดฆ่าคนเลย

370
00:32:21,230 --> 00:32:23,775
ไอ้สารเลวนั่นมันโรคจิตจริงๆ

371
00:32:34,160 --> 00:32:35,954
(ข้อมูลส่วนตัวของมกจินอู)

372
00:32:37,246 --> 00:32:41,584
(แม่: เสียชีวิตปี 1985)
(ยาย: เสียชีวิตปี 1987)

373
00:32:41,793 --> 00:32:44,295
ทั้งแม่และยายเสียชีวิตแล้ว

374
00:32:45,171 --> 00:32:46,631
เขาไม่เคยแต่งงาน

375
00:32:48,675 --> 00:32:50,802
แรงจูงใจในการฆ่าเหยื่อของเขาคืออะไรนะ

376
00:32:52,512 --> 00:32:56,307
ฉันเชื่อว่าต้องเกี่ยวกับอดีตของเขาแน่นอน

377
00:32:57,433 --> 00:32:59,143
(ข้อมูลส่วนตัวของมกจินอู)

378
00:32:59,227 --> 00:33:01,187
(แม่: เสียชีวิตปี 1985)
(ยาย: เสียชีวิตปี 1987)

379
00:33:29,090 --> 00:33:31,259
(เจ้าหน้าที่พัค)

380
00:33:36,764 --> 00:33:39,517
หมายเลขที่คุณเรียก
ไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้

381
00:33:40,768 --> 00:33:42,478
เกือบลืมว่าเขาทำโทรศัพท์หาย

382
00:34:18,890 --> 00:34:21,059
(สถานีตำรวจฮวายัง)

383
00:34:26,939 --> 00:34:29,442
เมื่อคืนนี้เกิดอะไรขึ้นเนี่ย

384
00:34:29,525 --> 00:34:30,651
ศ.มกคือคนร้ายเหรอครับ

385
00:34:30,735 --> 00:34:33,738
แล้วกวังโฮหายไปไหนมา

386
00:34:38,242 --> 00:34:39,911
บอกความจริงพวกเขากันเถอะ

387
00:34:40,620 --> 00:34:42,997
เราจับเขาเข้าคุกกันเองไม่ได้หรอกนะ

388
00:34:44,874 --> 00:34:45,917
รุ่นพี่ครับ

389
00:34:46,501 --> 00:34:48,377
พี่ก็รู้ว่าพวกเขาไว้ใจได้

390
00:34:50,254 --> 00:34:51,089
"รุ่นพี่" เหรอ

391
00:34:52,715 --> 00:34:54,675
หัวหน้าเรียกเขาว่าอะไรนะครับ

392
00:35:05,770 --> 00:35:09,398
มินฮา ฉันได้ยินถูกรึเปล่า
เขาข้ามอะไรมานะ

393
00:35:09,482 --> 00:35:11,859
เวลา กวังโฮข้ามเวลามา

394
00:35:12,235 --> 00:35:13,611
น้ำตาลตกเลย

395
00:35:15,196 --> 00:35:16,030
เขียนนิยายกันอยู่เหรอ

396
00:35:16,697 --> 00:35:17,949
ฟังไม่ขึ้นสักนิด

397
00:35:20,576 --> 00:35:22,286
- เอ้า นี่
- อะไรครับ

398
00:35:23,412 --> 00:35:24,622
(สถานีตำรวจฮวายัง)

399
00:35:30,878 --> 00:35:33,089
คืออะไรเนี่ย

400
00:35:34,549 --> 00:35:36,050
ไม่มีทาง ไม่จริงหรอก

401
00:35:36,134 --> 00:35:38,219
ขอโทษที่ไม่ได้บอกพวกนายนะ

402
00:35:38,469 --> 00:35:41,514
เขาดูเหมือนในรูปเป๊ะเลยนะ แต่มัน...

403
00:35:41,764 --> 00:35:43,015
กวังโฮมาจากอดีตจริงๆ

404
00:35:43,766 --> 00:35:46,769
เขาเป็นนักสืบที่ดูแลคดีฆาตกรรมของแม่ฉัน

405
00:35:46,936 --> 00:35:49,272
หมวดคิมจะบอกว่าคุณเชื่อเรื่องนี้เหรอ

406
00:35:49,355 --> 00:35:51,023
ไม่สิ คุณรู้เรื่องนี้มาตลอดเหรอ

407
00:35:52,316 --> 00:35:53,860
เขามาจากอดีตจริงเหรอ

408
00:35:54,277 --> 00:35:55,236
จริง

409
00:35:59,073 --> 00:36:01,617
ถ้านายเกิดปี 1959 ก็แปลว่า

410
00:36:02,160 --> 00:36:03,369
นายแก่กว่าฉัน 25 ปี

411
00:36:05,371 --> 00:36:06,998
ให้ตายสิ น่าขยะแขยงจริงๆ

412
00:36:07,832 --> 00:36:10,668
ไอ้น้อง ไม่สิ พัคกวังโฮ ไม่สิ

413
00:36:10,751 --> 00:36:12,962
คุณพัคกวังโฮ หรือคุณพัค

414
00:36:14,380 --> 00:36:15,840
มีอีกเรื่องหนึ่งนะ

415
00:36:17,133 --> 00:36:18,426
นายรู้จักศาสตราจารย์ชินใช่ไหม

416
00:36:18,801 --> 00:36:20,970
เธอเป็นลูกสาวเขา

417
00:36:28,644 --> 00:36:30,563
มินฮา จับมือฉันหน่อยสิ

418
00:36:31,230 --> 00:36:32,440
ไม่ คุณจับมือผมสิ

419
00:36:34,275 --> 00:36:36,903
ขอโทษนะคะ ฉันซื้อแซนด์วิชมาฝากค่ะ

420
00:36:37,987 --> 00:36:38,946
ยังไม่ได้กินมื้อเช้าใช่ไหม

421
00:36:39,405 --> 00:36:40,364
อ้าว คุณมาแล้วเหรอ

422
00:36:42,158 --> 00:36:44,785
ไม่เห็นต้องเอามาเลย แล้วลูกกินรึยัง

423
00:36:44,911 --> 00:36:45,912
กินแล้วค่ะ

424
00:36:45,995 --> 00:36:47,997
- กินแล้วจริงเหรอ
- จริงค่ะ

425
00:36:55,713 --> 00:36:57,381
ศาสตราจารย์ชินไม่ใช่คนที่ทำตัวแบบนั้น

426
00:36:58,174 --> 00:37:00,760
พวกเขาดูเหมือนพ่อลูกกันจริงๆ

427
00:37:01,510 --> 00:37:03,262
นี่คือเหตุผลที่นายอยู่ที่โรงพยาบาลเหรอ

428
00:37:05,014 --> 00:37:07,183
- พวกนายเข้าใจแล้วสินะ
- เดี๋ยว!

429
00:37:09,101 --> 00:37:11,437
แล้วพัคกวังโฮอีกคนที่ควรมาที่นี่อยู่ที่ไหน

430
00:37:11,687 --> 00:37:13,481
เขาโดนมกจิยูฆ่าตายเหมือนกัน

431
00:37:14,690 --> 00:37:16,943
แต่พัคกวังโฮอีกคนรู้เรื่อง

432
00:37:17,026 --> 00:37:18,861
คดีฆาตกรรมเมื่อ 30 ปีก่อนได้ยังไง

433
00:37:20,529 --> 00:37:23,866
จำเอาไว้นะว่าเราไม่ควร
ทำเป็นเล่นกับมกจินอู

434
00:37:23,991 --> 00:37:25,660
เขาไม่ได้แค่ฆ่าคนเมื่อ 30 ปีก่อน

435
00:37:25,743 --> 00:37:28,037
แต่ยังฆ่ายุนดายองและนัมจูฮี และพัคกวังโฮด้วย

436
00:37:28,204 --> 00:37:29,664
และเขาพยายามฆ่านักสืบพัคด้วย

437
00:37:30,164 --> 00:37:32,124
และยังทำให้ชองโฮยอง
ซึ่งเป็นพยานฆ่าตัวตายด้วย

438
00:37:32,208 --> 00:37:33,334
เราจะปล่อยให้เขาหลุดไปไม่ได้

439
00:37:33,918 --> 00:37:35,711
- มาไต่สวนเขากันเลยดีกว่า
- โอเค

440
00:37:40,258 --> 00:37:41,425
ทำไมคุณถึงฆ่าพวกเธอ

441
00:37:45,554 --> 00:37:47,598
นายถามฉันผิดคำถามนะ หมวดคิม

442
00:37:48,891 --> 00:37:52,186
ถ้านายต้องการคำตอบที่ถูกต้อง
นายต้องถามให้ถูกคำถาม

443
00:37:54,981 --> 00:37:58,651
ฉันนึกว่านายไปเก็บดีเอ็นเอ
จากปากกาหมึกซึมของฉันมาซะอีก

444
00:37:58,734 --> 00:38:00,069
ผลยังไม่ออกเหรอ

445
00:38:01,529 --> 00:38:04,532
อีกไม่นานผลก็ออกแล้ว ไม่ต้องกังวลหรอก

446
00:38:04,865 --> 00:38:07,326
แกมีเวลาเล่นบทใสซื่อบริสุทธิ์แบบนี้
อีกไม่นานแล้วละ

447
00:38:08,911 --> 00:38:10,288
ดูเหมือนว่า

448
00:38:10,955 --> 00:38:13,291
คนที่ไม่มีเวลาคือพวกนายมากกว่า
ไม่ใช่ฉัน

449
00:38:15,793 --> 00:38:18,296
ผมควรถามว่าคุณฆ่าพวกเธอยังไง
แทนฆ่าทำไมเหรอ

450
00:38:18,796 --> 00:38:20,256
วิธีฆ่าของคุณเหมือนชองโฮยอง

451
00:38:21,382 --> 00:38:23,050
ผมเลยไม่มีอะไรจะถามน่ะ

452
00:38:27,096 --> 00:38:28,097
ทำไม

453
00:38:29,140 --> 00:38:30,683
คุณอยากพูดว่าไม่เหมือนชองโฮยอง

454
00:38:31,058 --> 00:38:33,519
คุณฆ่าโดยทำให้พวกเธอ
หายใจไม่ออกแค่ครั้งเดียวใช่ไหม

455
00:38:37,106 --> 00:38:41,110
หมวดคิม ฉันช่วยนาย
รักษาชีวิตศาสตราจารย์คิมไว้นะ

456
00:38:42,236 --> 00:38:43,863
แล้วนายมากล่าวหาว่าฉันฆ่าคนเหรอ

457
00:38:43,988 --> 00:38:45,573
หุบปากโสโครกของแกสักทีเถอะ

458
00:38:46,490 --> 00:38:48,451
ฉันรู้แล้วว่าแกเป็นใคร

459
00:38:52,038 --> 00:38:53,748
แล้วนายล่ะ นายเป็นใคร

460
00:38:54,999 --> 00:38:56,042
อะไรนะ

461
00:38:57,168 --> 00:39:00,421
หมวดคิม คนคนนี้คือใครเหรอ

462
00:39:01,797 --> 00:39:04,342
นายเคยบอกว่าจะบอกฉันว่าเขาคือใคร

463
00:39:04,967 --> 00:39:07,011
แต่นายยังไม่ได้บอกอะไรฉันเลยนะ

464
00:39:08,387 --> 00:39:11,557
ฉันชันสูตรศพพัคกวังโฮที่ตายไปแล้วด้วยนะ

465
00:39:13,476 --> 00:39:17,146
นายใช้ตัวตนของคนอื่นเป็นของตัวเอง

466
00:39:19,190 --> 00:39:20,399
นายเป็นใครกันแน่

467
00:39:23,527 --> 00:39:24,820
คิดจะขู่ฉันเหรอ

468
00:39:25,404 --> 00:39:27,531
เปล่านะ พูดอะไรน่ะ

469
00:39:29,742 --> 00:39:32,411
ฉันก็แค่พูดเรื่องจริงเท่านั้นเอง

470
00:39:37,708 --> 00:39:40,294
ฉันควรทำยังไงดีนะ
เช้านี้มีนัดชันสูตรศพซะด้วย

471
00:39:40,628 --> 00:39:42,088
คงไปไม่ได้แล้วละ

472
00:39:47,635 --> 00:39:49,095
ขอโทรศัพท์หน่อยได้ไหม

473
00:39:58,396 --> 00:39:59,855
เป็นคนน่าขยะแขยงจริงๆ

474
00:40:00,898 --> 00:40:02,817
คนเราเป็นแบบนั้นได้ยังไงนะ

475
00:40:03,526 --> 00:40:04,819
เขาไม่ใช่คนไงล่ะ

476
00:40:06,362 --> 00:40:07,363
เขาคือปีศาจ

477
00:40:31,637 --> 00:40:33,347
ใช่จ้ะ คนนี้แหละจินอู

478
00:40:34,348 --> 00:40:35,224
คุณรู้จักเขาดีไหมคะ

479
00:40:35,349 --> 00:40:37,726
แน่นอน ฉันรู้จักเขาดี

480
00:40:38,561 --> 00:40:43,065
ฉันยังรู้ด้วยนะว่าพวกเขา
เก็บเต้าเจี้ยวกับโคชูจังไว้ที่ไหน

481
00:40:43,399 --> 00:40:48,487
ยายของเขาเลี้ยงเขามาตามลำพัง
เธอลำบากมากเลยละ

482
00:40:48,571 --> 00:40:50,573
เธอเลี้ยงเขามาตามลำพังเหรอคะ

483
00:40:51,282 --> 00:40:52,450
แล้วแม่ของเขาล่ะคะ

484
00:40:52,741 --> 00:40:55,578
ตอนที่จินอูอายุประมาณ 11 หรือ 12

485
00:40:55,744 --> 00:40:58,497
เธอเอาจินอูมาทิ้งไว้กับแม่ของเธอ

486
00:40:59,165 --> 00:41:00,708
เธอจะได้ออกไปหาเงินได้

487
00:41:01,292 --> 00:41:05,337
ทุกครั้งที่เธอกลับมาเยี่ยมบ้าน
ก็จะเอาของขวัญถุงใหญ่มาด้วย

488
00:41:05,421 --> 00:41:09,300
บางครั้งฉันยังได้ถุงน่องเป็นของขวัญเลย

489
00:41:09,758 --> 00:41:12,678
สมัยนั้นถุงน่องแพงมากเลยละ

490
00:41:12,887 --> 00:41:15,264
- ถุงน่องเหรอคะ
- ใช่

491
00:41:16,223 --> 00:41:19,685
ฉันคิดว่าเธอเคยทำงาน
อยู่ที่ "ทาวน์" หรืออะไรนี่แหละ

492
00:41:20,144 --> 00:41:24,815
แม่ของเธอบอกฉัน
ว่าเธอซักผ้าให้พวกโสเภณีน่ะ

493
00:41:25,149 --> 00:41:27,318
แต่ไม่มีใครเชื่อเธอหรอก

494
00:41:27,526 --> 00:41:28,986
มันชัดเจนมากเลยนะ

495
00:41:29,862 --> 00:41:34,074
ทุกครั้งที่เธอมา
ฉันจะได้กลิ่นน้ำหอมแรงมาก

496
00:41:34,575 --> 00:41:37,411
แม่ของเธอชอบตะโกนด่าเธอ
ที่พูดจาหยาบคาย

497
00:41:37,495 --> 00:41:39,788
ต่อหน้าจินอู ลูกของเธอน่ะ

498
00:41:39,955 --> 00:41:43,834
แต่โชคดีที่จินอูโตขึ้นเป็นคนหนุ่มที่ดี

499
00:41:43,959 --> 00:41:46,128
แถมยังเรียนหนังสือเก่งอีกด้วย

500
00:41:46,462 --> 00:41:48,297
ในวันที่จัดงานศพให้ยายของเขา

501
00:41:48,923 --> 00:41:52,468
วันนั้นน่าจะเป็นครั้งสุดท้ายที่ฉันเจอจินอู

502
00:41:52,760 --> 00:41:54,762
แล้วแม่ของเขาเสียเพราะอะไรคะ

503
00:41:54,970 --> 00:41:56,597
เธอตายในโรงพยาบาล

504
00:41:57,056 --> 00:41:58,724
ได้ข่าวว่าเธอเป็นพิษสุราเรื้อรังนะ

505
00:41:59,475 --> 00:42:01,936
ฉันเคยได้ยินยายของเขาพูดน่ะ

506
00:42:02,436 --> 00:42:06,315
เธอคงดื่มเหล้าเข้าไปทั้งหมดเอง
แทนที่จะขายมัน

507
00:42:07,191 --> 00:42:10,110
การตายของแม่คือตัวกระตุ้นเขารึเปล่านะ

508
00:42:12,947 --> 00:42:14,448
ว่าแต่...

509
00:42:14,532 --> 00:42:16,325
- อะไร
- เรื่องกวังโฮน่ะ...

510
00:42:19,286 --> 00:42:22,373
ถ้าพวกเขารู้เรื่องตัวตน
ของกวังโฮขึ้นมาล่ะครับ

511
00:42:23,374 --> 00:42:24,375
ทำเป็นไม่รู้อะไรเลยแล้วกัน

512
00:42:27,753 --> 00:42:30,339
พวกเขาต้องเจออะไรสักอย่าง
ถึงจะเล่นเป็นประเด็นนี้ได้

513
00:42:31,757 --> 00:42:33,425
เอาดีเอ็นเอปลอมให้พวกเขาตรวจไหม

514
00:42:33,634 --> 00:42:36,595
เจ้าพวกโง่ คิดว่าตัวเองทำอะไรอยู่เนี่ย

515
00:42:37,555 --> 00:42:40,933
พวกนายจับใครมา จะบอกว่า
ศาสตราจารย์มกเป็นคนร้ายงั้นเหรอ

516
00:42:41,016 --> 00:42:43,060
ท่านครับ ผมอธิบายทุกอย่างได้ครับ

517
00:42:43,686 --> 00:42:45,020
ฉันบอกให้เลิกสืบเรื่องนี้ไง

518
00:42:45,354 --> 00:42:47,022
บอกแล้วว่าคดีของชองโฮยองปิดไปแล้ว

519
00:42:47,189 --> 00:42:50,609
แต่นี่นายพยายามจะบอกฉันว่า
หมอนิติเวชเป็นคนร้ายเนี่ยนะ

520
00:42:51,986 --> 00:42:55,406
ฉันพยายามพูดกับพวกนายดีๆ
แต่พวกนายก็ก่อเรื่องวุ่นวายไม่เลิก

521
00:42:55,489 --> 00:42:56,615
ไม่ใช่นะครับ ท่าน

522
00:42:57,241 --> 00:42:58,117
ปล่อยเขาเดี๋ยวนี้

523
00:42:59,577 --> 00:43:00,452
อะไรนะ

524
00:43:00,869 --> 00:43:02,454
ยังไม่ครบ 48 ชั่วโมงเลยนะครับ

525
00:43:02,788 --> 00:43:03,622
อะไร

526
00:43:05,207 --> 00:43:06,500
จะขัดคำสั่งฉันเหรอ

527
00:43:07,126 --> 00:43:07,960
เอางั้นเหรอ

528
00:43:10,796 --> 00:43:13,924
ได้ ถ้าพวกนายปฏิเสธ
ฉันคงต้องจัดการเอง

529
00:43:14,633 --> 00:43:15,759
ฉันจะปล่อยเขาเอง

530
00:43:15,843 --> 00:43:17,428
ไม่ได้นะ ทำแบบนั้นไม่ได้นะ

531
00:43:18,262 --> 00:43:20,598
- เห็นๆ อยู่ว่าไอ้ชั่วนั่นเป็นคนร้าย
- ไหนล่ะหลักฐาน!

532
00:43:25,144 --> 00:43:27,062
แค่ฉันถามก็ฟังดูโง่พอแล้ว

533
00:43:30,149 --> 00:43:31,150
ท่านครับ

534
00:43:32,818 --> 00:43:33,819
ท่านครับ

535
00:43:38,240 --> 00:43:40,618
คงมีการเข้าใจผิดกันน่ะครับ

536
00:43:40,701 --> 00:43:43,412
ต้องขอโทษด้วยนะครับ
พวกเขากระตือรือร้นมากไปหน่อย

537
00:43:43,537 --> 00:43:45,456
แต่พวกเขาไม่ใช่คนไม่ดีหรอกนะครับ

538
00:43:45,831 --> 00:43:46,915
ผมรู้ครับ

539
00:43:47,499 --> 00:43:48,584
แต่ว่า...

540
00:43:49,710 --> 00:43:51,170
เจ้าหน้าที่พัคกวังโฮน่ะ...

541
00:43:51,378 --> 00:43:52,212
พัคกวังโฮเหรอครับ

542
00:43:57,384 --> 00:43:58,510
เขาคงไม่พูดใช่ไหม

543
00:44:01,221 --> 00:44:02,181
เขาจะกลับแล้ว

544
00:44:09,313 --> 00:44:11,607
ท่านครับ มีเรื่องอะไรเหรอครับ

545
00:44:12,274 --> 00:44:13,233
เขาพูดอะไรครับ

546
00:44:13,317 --> 00:44:15,486
หลังจากจับคนบริสุทธิ์มาขัง

547
00:44:15,694 --> 00:44:17,029
นายกลัวเขาจะแจ้งความเหรอ

548
00:44:18,447 --> 00:44:19,823
- เขาบอกว่ากวังโฮ...
- ครับ

549
00:44:19,948 --> 00:44:22,368
คงอยากไขคดีมากเกินไป
และฉันไม่ควรเอาเรื่อง

550
00:44:23,577 --> 00:44:25,162
ทำงานให้มันดีๆ หน่อยนะ

551
00:44:25,579 --> 00:44:26,580
อะไรนะครับ

552
00:44:28,457 --> 00:44:30,834
ฉันไม่รู้ว่าเขากลับมาได้ยังไง
แต่รู้ว่าเขาไม่มี...

553
00:44:31,752 --> 00:44:33,545
หลักฐานมาด้วยแน่นอน

554
00:44:40,302 --> 00:44:41,428
เขาพูดอะไรครับ

555
00:44:41,512 --> 00:44:43,305
เขาบอกว่าไม่อยากกังวลไม่เข้าท่า

556
00:44:44,682 --> 00:44:45,683
หมอนี่ไม่ธรรมดาจริงๆ

557
00:44:47,184 --> 00:44:48,560
รีบตามมันไปกันเถอะ ซองชิก

558
00:44:48,686 --> 00:44:50,771
พี่ควรพักผ่อนบ้างนะครับ

559
00:44:50,979 --> 00:44:52,356
นายด้วยนะ หมวดคิม

560
00:44:52,564 --> 00:44:54,775
นายสองคนตามไปดูเขาก่อนแล้วกัน

561
00:44:54,900 --> 00:44:56,193
ฉันจะตามดูรอบดึกเอง

562
00:44:56,402 --> 00:44:57,361
ไปกันเถอะ

563
00:44:57,444 --> 00:44:58,362
- ไปก่อนนะครับ
- โอเค

564
00:45:00,614 --> 00:45:01,949
กลับบ้านไปสิพี่

565
00:45:02,324 --> 00:45:04,451
พี่จะเป็นลมก่อนจับมันได้นะ

566
00:45:04,743 --> 00:45:05,744
ไปได้แล้ว

567
00:45:07,079 --> 00:45:08,372
ถ้ามีอะไร รีบบอกฉันนะ

568
00:45:13,377 --> 00:45:14,461
จะเป็นเหมือนเขาอีกคนเหรอ

569
00:45:14,920 --> 00:45:16,505
ไปได้แล้ว กลับบ้านไป

570
00:45:22,761 --> 00:45:24,888
นายจะกลับบ้านเลยใช่ไหม
เดี๋ยวฉันไปส่ง

571
00:45:25,889 --> 00:45:26,932
ส่งทำไม

572
00:45:27,725 --> 00:45:30,310
บอกแล้วไงว่าฉันไม่ชอบนาย
ฉันไม่อนุญาต

573
00:45:30,394 --> 00:45:33,355
รู้แล้วน่า แค่จะไปส่งเฉยๆ
ขึ้นรถเถอะ

574
00:45:33,939 --> 00:45:35,649
นายทำตัวแปลกๆ นะ

575
00:45:35,941 --> 00:45:37,067
ส่งฉันแล้วต้องกลับทันทีนะ

576
00:46:02,176 --> 00:46:03,010
ทำอะไรน่ะ

577
00:46:04,803 --> 00:46:06,513
(ศาสตราจารย์ชิน)

578
00:46:06,764 --> 00:46:07,765
ดูนี่สิ

579
00:46:13,562 --> 00:46:14,688
(ลบเบอร์ติดต่อใช่หรือไม่)
(ใช่)

580
00:46:19,151 --> 00:46:20,319
ทำอะไรน่ะ

581
00:46:20,861 --> 00:46:22,571
ฉันกำลังปกป้องยอนโฮอยู่

582
00:46:24,031 --> 00:46:25,115
อะไรนะ

583
00:46:33,957 --> 00:46:36,502
บอกว่าพอถึงแล้วให้กลับทันทีไง
กลับไปสิ

584
00:46:37,252 --> 00:46:39,463
- ฉันแค่อยากเห็นนายเข้าบ้าน
- ยอนโฮ ขึ้นรถ

585
00:46:39,630 --> 00:46:41,340
- คะ
- ศาสตราจารย์ชินครับ

586
00:46:41,465 --> 00:46:42,382
หมวดคิม

587
00:46:42,466 --> 00:46:44,510
พ่อมีเรื่องต้องทำ ขึ้นรถสิ
นายไปได้แล้ว

588
00:46:49,765 --> 00:46:51,683
เดี๋ยวครับ เปิดประตูก่อน

589
00:46:52,184 --> 00:46:53,227
กวังโฮ

590
00:46:53,310 --> 00:46:55,646
ไม่กลับเหรอ งานไม่ยุ่งเหรอ ไปสิ

591
00:46:55,729 --> 00:46:57,773
- ไปกันเถอะ
- ศาสตราจารย์ครับ ศาสตราจารย์

592
00:47:22,256 --> 00:47:24,383
(ชากึมซอง)

593
00:47:27,553 --> 00:47:29,429
ยอนโฮ ที่ที่ลูกนั่งอยู่ตอนนี้

594
00:47:29,680 --> 00:47:31,181
คือที่ที่แม่เคยนั่งนะ

595
00:47:31,473 --> 00:47:32,850
สามสิบปีที่แล้วเหรอคะ

596
00:47:33,225 --> 00:47:34,268
ใช่

597
00:47:34,601 --> 00:47:36,186
ลูกไม่เคยมาที่นี่เลยใช่ไหม

598
00:47:37,229 --> 00:47:38,856
แม่ของลูกชอบเกี๊ยวร้านนี้มาก

599
00:47:39,314 --> 00:47:40,899
ฉันจำร้านนี้ได้ค่ะ

600
00:47:42,067 --> 00:47:43,694
ฉันเคยกินเกี๊ยวที่นี่

601
00:47:44,486 --> 00:47:46,113
ลูกคงมากับยอนซุก

602
00:47:47,197 --> 00:47:49,992
แล้วได้ไปล่องเรือด้วยกันรึเปล่า

603
00:47:50,742 --> 00:47:51,785
คือ...

604
00:47:53,745 --> 00:47:54,746
เคยค่ะ

605
00:47:55,664 --> 00:47:58,876
(ครบรอบหกปี
ความสำเร็จของฮังกัง เดเวลอปเมนต์)

606
00:47:59,251 --> 00:48:01,169
- หนึ่ง สอง สาม
- ซื้อตั๋วสามใบค่ะ

607
00:48:01,712 --> 00:48:02,880
- แม่คะ
- จ๊ะ

608
00:48:02,963 --> 00:48:04,715
เรามีกันแค่สองคนเองนะคะ

609
00:48:06,174 --> 00:48:07,551
รวมพ่อด้วยเป็นสามคนจ้ะ

610
00:48:13,432 --> 00:48:16,268
แม่ฉันเป็นคนแบบไหนเหรอคะ

611
00:48:17,895 --> 00:48:21,315
เธอเป็นคนสวยที่สุดและใจดีที่สุดในโลก

612
00:48:22,441 --> 00:48:25,527
พ่อรู้สึกว่าพ่อสามารถกลายเป็นคนแบบแม่ได้
เวลาที่พ่ออยู่กับแม่

613
00:48:26,904 --> 00:48:29,281
พ่อเชื่อว่าแม่รักลูกหมดหัวใจเลยละ

614
00:48:29,698 --> 00:48:30,782
รักแทนพ่อด้วย

615
00:48:32,743 --> 00:48:34,328
ฉันจำไม่ได้หรอกค่ะ

616
00:48:35,329 --> 00:48:38,165
ตอนที่ได้เห็นรูปถ่ายของแม่
ที่โดนไฟไหม้ครั้งแรก

617
00:48:39,333 --> 00:48:40,751
ฉันแค่รู้สึกได้ถึงมัน

618
00:48:41,793 --> 00:48:45,005
ฉันรู้ว่าฉันเคยได้รับความรักจากแม่มากมาย

619
00:48:50,260 --> 00:48:51,678
กินให้อร่อยนะครับ
- ขอบคุณครับ

620
00:48:53,138 --> 00:48:54,181
กินกันเถอะ

621
00:49:00,312 --> 00:49:02,189
ลูกผอมเกินไปนะ

622
00:49:02,356 --> 00:49:04,691
พ่อแทบไม่เห็นลูกทำอาหารกินที่บ้านเลย

623
00:49:05,609 --> 00:49:06,944
ถึงได้ไม่อ้วนไงล่ะ

624
00:49:07,444 --> 00:49:09,738
ลูกควรกินอาหารดีๆ จะได้มีแรงทำงานนะ

625
00:49:11,239 --> 00:49:12,783
เอ้า ลองชิมสิ

626
00:49:15,869 --> 00:49:17,162
กินเยอะๆ นะ

627
00:49:19,665 --> 00:49:23,126
พ่อไม่อยากให้ลูกทำงานที่อันตรายเลยจริงๆ

628
00:49:23,502 --> 00:49:26,713
พ่อเคยเห็นลูกคว้ามีดด้วยมือเปล่าด้วย

629
00:49:27,214 --> 00:49:29,466
ไหนดูซิ ใช่มือนี้รึเปล่า

630
00:49:30,550 --> 00:49:31,969
ดูนี่สิ มีแผลเป็นด้วย

631
00:49:32,594 --> 00:49:34,596
แล้วตอนที่ลูกทำคดีชองโฮยอง...

632
00:49:38,892 --> 00:49:41,937
พ่อคงตายแน่ๆ ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับลูก
รู้ใช่ไหม

633
00:49:42,104 --> 00:49:43,063
อย่าให้มันเกิดขึ้นอีกนะ

634
00:49:44,439 --> 00:49:47,776
ลูกไปทำอาชีพอื่นไม่ได้เหรอ

635
00:49:48,151 --> 00:49:50,696
อีกอย่าง เรื่องนี้สำคัญสุดเลยนะ

636
00:49:51,571 --> 00:49:52,406
พ่อไม่ชอบเขา

637
00:49:52,489 --> 00:49:55,492
ลืมที่พ่อเคยบอก
ให้ลองเดตกับซอนแจได้เลย พ่อผิดเอง

638
00:49:55,575 --> 00:49:56,410
พ่อไม่อนุญาต

639
00:49:57,035 --> 00:49:58,870
ยิ่งคิด พ่อก็ยิ่งแน่ใจนะ

640
00:49:59,371 --> 00:50:00,747
ลูกเลือกผู้ชายไม่ได้เรื่องเลย

641
00:50:01,123 --> 00:50:03,500
ลูกควรเลือกผู้ชายเหมือนที่แม่เลือกนะ

642
00:50:03,583 --> 00:50:06,003
ลูกควรหาผู้ชายที่พึ่งพาได้เหมือนพ่อ

643
00:50:06,628 --> 00:50:10,048
เขาอาจดูดี แต่ลูกไม่รู้หรอก
ว่าลึกๆ เขาเป็นยังไง

644
00:50:10,132 --> 00:50:12,718
ผู้ชายก็เหมือนกันหมดแหละ เจ้าเล่ห์จะตาย

645
00:50:15,220 --> 00:50:16,096
ทำไม

646
00:50:16,471 --> 00:50:17,848
อาหารจะเย็นแล้วนะคะ

647
00:50:18,432 --> 00:50:19,808
คุยไปกินไปดีกว่าค่ะ

648
00:50:20,684 --> 00:50:22,602
พ่อแค่รู้สึกว่าพ่อมีเวลาไม่มาก

649
00:50:22,728 --> 00:50:24,730
พ่อมีเรื่องอยากบอกลูกเยอะมาก
ก่อนพ่อกลับไป

650
00:50:28,275 --> 00:50:31,403
ไม่ว่ายังไง พ่อก็จะจับมกจินอูให้ได้

651
00:50:31,778 --> 00:50:33,363
จากนั้นก็จะกลับไปหาแม่ของลูก

652
00:50:34,990 --> 00:50:36,283
พ่อให้แม่รอนานเกินไปแล้ว

653
00:50:37,117 --> 00:50:38,452
พ่อควรกลับไป

654
00:50:38,827 --> 00:50:41,246
พ่อจะกลับไป
และทำให้ทุกอย่างกลับเป็นปกติ

655
00:50:45,125 --> 00:50:46,960
ฉันอยากให้คุณระวังตัวนะคะ

656
00:50:47,169 --> 00:50:48,086
หืม

657
00:50:48,628 --> 00:50:50,422
คุณเคยบอกว่าจะไปเฝ้าดูคนร้าย

658
00:50:50,797 --> 00:50:52,507
ระวังตัว จะได้กลับมาอย่างปลอดภัย

659
00:50:53,717 --> 00:50:57,596
ได้ พ่อจะระวังตัว

660
00:51:01,433 --> 00:51:03,727
จริงด้วย เกือบลืมแน่ะ

661
00:51:04,770 --> 00:51:06,480
คุณบอกว่าโทรศัพท์มือถือหาย

662
00:51:09,191 --> 00:51:11,318
ฉันเปิดบริการให้แล้ว คุณใช้ได้เลยค่ะ

663
00:51:13,236 --> 00:51:15,030
พ่อไม่เคยทำอะไรเพื่อลูกเลย

664
00:51:15,822 --> 00:51:16,656
ขอบใจนะ

665
00:51:21,536 --> 00:51:22,746
(คิมซอนแจ)

666
00:51:23,205 --> 00:51:24,081
เขารู้เบอร์พ่อได้ไง

667
00:51:43,683 --> 00:51:45,477
ไอ้หมอนี่มันกล้าดีจริงๆ

668
00:51:45,977 --> 00:51:48,480
มันมีอารมณ์อ่านหนังสือ
ในเวลาแบบนี้ได้ยังไง

669
00:51:48,605 --> 00:51:51,733
บอกแล้วว่าเขาน่ากลัว... ครับ

670
00:51:54,778 --> 00:51:57,197
คืออะไรเนี่ย
นายจะพูดจาสุภาพกับเขาแล้วเหรอ

671
00:51:57,572 --> 00:52:00,367
เขาเกิดปี 1958 นะ
แปลว่าปีนี้จะ 60แล้ว

672
00:52:05,288 --> 00:52:08,625
ฉันไม่สนหรอก เขาจะเป็นไอ้น้องสำหรับฉัน
ตลอดไป อย่าหักโหมนะ ไอ้น้อง

673
00:52:09,960 --> 00:52:10,919
โชคดีนะครับ

674
00:52:24,683 --> 00:52:26,518
นี่ มันดูแปลกๆ นะ

675
00:52:40,490 --> 00:52:42,367
คุณเป็นใคร มกจินอูไปไหน

676
00:52:42,450 --> 00:52:43,952
เขากลับบ้านไปแล้วครับ

677
00:52:44,244 --> 00:52:45,162
ว่าไงนะ

678
00:52:56,298 --> 00:52:57,257
นี่รถเขาใช่ไหม

679
00:52:57,799 --> 00:52:59,634
ไอ้สารเลวนั่นไปไหนวะ

680
00:53:01,386 --> 00:53:02,470
ไปดูบ้านเขาก่อนดีกว่า

681
00:53:12,272 --> 00:53:13,982
หัวหน้าครับ มกจินอูไม่อยู่บ้านครับ

682
00:53:14,482 --> 00:53:16,109
ช่วยแกะรอยที่อยู่จากโทรศัพท์ของเขาที

683
00:53:22,574 --> 00:53:25,577
ใช่ ใกล้ถึงบ้านแล้ว อยู่ข้างตึกแล้วละ

684
00:53:26,828 --> 00:53:30,123
ฉันเหนื่อยสุดๆ
กับการรับมือกับเด็กๆ มาทั้งวัน

685
00:53:33,376 --> 00:53:36,713
ฉันยังเดินแกร่วไปแกร่งมาอยู่
จะได้คุยกับเธอไง

686
00:53:37,547 --> 00:53:38,548
อะไรนะ

687
00:53:40,300 --> 00:53:41,801
จะเที่ยงคืนแล้วเหรอเนี่ย

688
00:53:43,053 --> 00:53:44,221
ที่รัก ฉันจะ...

689
00:53:45,013 --> 00:53:46,139
(ที่รัก)

690
00:53:46,223 --> 00:53:48,725
ฮัลโหล โบมี โบมี

691
00:53:49,559 --> 00:53:50,727
- เกิดอะไรขึ้น
- ช่วยด้วย!

692
00:54:34,396 --> 00:54:37,107
(ห้ามเข้า กำลังสืบสวน)

693
00:55:01,715 --> 00:55:03,300
(บันทึกการสอนของครู)

694
00:55:12,600 --> 00:55:16,479
กิลราฮี เป็นนักเรียนที่กระตือรือร้น
ที่เข้ากับเพื่อนร่วมชั้นได้ดี

695
00:55:16,563 --> 00:55:20,400
คิมดาจินยินดีช่วยครูเสมอ
และร้องเพลงเก่งมาก

696
00:55:20,567 --> 00:55:23,570
คิมกึนบยอล
แม่ของเธอเพิ่งเสียชีวิตไม่นานมานี้

697
00:55:24,112 --> 00:55:26,364
แต่เธอเข้มแข็งมาก ฉันภูมิใจจริงๆ

698
00:55:28,783 --> 00:55:30,744
ฉันน่าจะขังมันไว้ถึงแม้ว่ามันจะ...

699
00:55:32,579 --> 00:55:34,247
ทำให้ฉันมีปัญหาหนักก็ตาม

700
00:55:39,336 --> 00:55:40,462
ผมขอโทษนะ

701
00:55:44,841 --> 00:55:46,176
มกจินอู

702
00:55:46,718 --> 00:55:48,261
ไอ้สารเลว

703
00:55:48,595 --> 00:55:50,430
ฉันจะฆ่าแก

704
00:55:50,764 --> 00:55:51,848
ไม่มีรอยจุดเลย

705
00:55:55,310 --> 00:55:57,687
มันเขียนรอยจุดไม่ได้
เพราะไม่มีปากกาไงล่ะ

706
00:56:01,691 --> 00:56:02,567
นี่ พัคกวังโฮ

707
00:56:04,486 --> 00:56:05,487
พัคกวังโฮ!

708
00:56:19,334 --> 00:56:20,293
มีอะไรให้ช่วย...

709
00:56:26,257 --> 00:56:27,842
อ้าว นั่งสิ

710
00:56:28,635 --> 00:56:31,012
นึกแล้วว่าพวกนายต้องมา
ฉันเลยเตรียมชาไว้ให้

711
00:56:34,808 --> 00:56:35,850
ว่าไงนะ

712
00:56:36,559 --> 00:56:39,229
แกกล้าเรียกตัวเองว่าคนได้ยังไง
ได้ยังไง

713
00:56:39,312 --> 00:56:41,523
แกอาจคิดว่าฉันจะไม่รู้
ถ้าแกไม่ทิ้งรอยจุดไว้

714
00:56:41,815 --> 00:56:42,941
เมื่อคืนนี้แกอยู่ไหน

715
00:56:43,274 --> 00:56:45,235
แกฆ่าคนไปอีกคน
หลังจากหนีเราไปได้ใช่ไหม

716
00:56:45,693 --> 00:56:49,656
นี่นายโมโหมาก
เพราะฉันเตรียมชาไว้ให้นายเหรอ

717
00:56:50,782 --> 00:56:51,908
ว่าไงนะ

718
00:56:53,952 --> 00:56:55,662
มีผู้หญิงถูกฆ่าตายอีกแล้วสินะ

719
00:56:57,205 --> 00:56:58,456
ไอ้ชาติ...

720
00:56:58,540 --> 00:56:59,749
ไอ้สารเลว

721
00:57:18,935 --> 00:57:21,062
ตายซะ ตายซะเถอะ

722
00:57:21,271 --> 00:57:24,232
ตายซะ แกมันสมควรตาย

723
00:57:28,862 --> 00:57:30,822
- กล้าดียังไง...
- ปล่อยนะ ปล่อย

724
00:57:30,905 --> 00:57:32,240
- ปล่อยฉัน!
- เฮ้ย ปล่อยเขานะ

725
00:57:33,700 --> 00:57:35,452
- มานี่
- ปล่อย! บอกให้ปล่อยไง!

726
00:57:35,535 --> 00:57:36,661
- ไปกันเถอะ
- บ้าเอ๊ย

727
00:57:36,744 --> 00:57:39,789
- แก! มานี่!
- ไปกันได้แล้ว

728
00:57:59,767 --> 00:58:01,436
ไม่มีอะไรจะพูดกับผมเหรอครับ

729
00:58:05,815 --> 00:58:08,818
ฉันยังมีอะไรต้องพูดอีกเหรอ

730
00:58:16,075 --> 00:58:17,744
คุณตีสนิทผมทั้งที่รู้ทุกอย่างอยู่แล้วรึเปล่า

731
00:58:19,704 --> 00:58:21,998
ครั้งแรกที่ผมเจอคุณ
ในที่เกิดเหตุเมื่อเจ็ดปีที่แล้ว...

732
00:58:23,124 --> 00:58:24,667
ฉันไม่รู้ว่านายพูดเรื่องอะไร

733
00:58:26,794 --> 00:58:28,796
ถ้านายคิดว่าฉันคือคนร้าย

734
00:58:29,422 --> 00:58:31,049
ก็เอาหลักฐานมาสิ

735
00:58:38,181 --> 00:58:39,349
เดี๋ยวก่อน

736
00:58:44,729 --> 00:58:47,941
อย่ายอมแพ้แม้ว่านายจะเดินหมาก
อย่างโง่เขลาก็ตาม

737
00:58:51,736 --> 00:58:54,697
เกมจะไม่จบ
จนกว่านายจะจับพระราชาได้

738
00:59:00,078 --> 00:59:01,829
(พบศพหญิงสาว
อายุราวๆ 20 ปีในสวนสาธารณะ)

739
00:59:03,665 --> 00:59:06,334
(พบศพหญิงสาว
อายุราวๆ 20 ปีในสวนสาธารณะในฮวายัง)

740
00:59:10,672 --> 00:59:12,632
ปีศาจยังซ่อนตัวในที่มืด

741
00:59:13,258 --> 00:59:15,134
นั่นคือเหตุผลที่ในคดีอาชญากรรม

742
00:59:15,468 --> 00:59:18,429
ตำรวจจะสืบอดีตนักโทษ
ที่คุ้นเคยกับความมืดมิดก่อน

743
00:59:19,430 --> 00:59:22,308
ในหลายๆ คดี คนที่โดดเด่นคือคนร้าย

744
00:59:24,143 --> 00:59:26,980
แต่ปัญหาที่แท้จริงคือคนที่ไม่โดดเด่น

745
00:59:27,814 --> 00:59:29,649
พวกเขาซ่อนตัวอยู่ท่ามกลางคนทั่วไป

746
00:59:29,732 --> 00:59:31,276
อย่างที่คุณเห็นบนจอนี้

747
00:59:31,609 --> 00:59:34,112
พวกเขาอาจเป็น
เพื่อนบ้านของเราที่ดูปกติมากก็ได้

748
00:59:37,740 --> 00:59:39,576
เวลาที่นักข่าวสัมภาษณ์

749
00:59:39,742 --> 00:59:42,328
คนที่อยู่รอบตัวฆาตกร
หลังจากเกิดเหตุฆาตกรรมขึ้น

750
00:59:43,079 --> 00:59:47,250
หลายคนพูดว่า "เขาไม่เคย
ทำเรื่องแบบนั้นเลย เขาเป็นคนดี"

751
00:59:47,375 --> 00:59:50,628
จริงค่ะ ศาสตราจารย์
คนส่วนใหญ่พูดแบบนั้น

752
00:59:51,087 --> 00:59:52,088
ว่าฆาตกรเป็นคนดี

753
00:59:53,089 --> 00:59:54,966
เป็นเพราะพวกเขาเสแสร้งเก่ง

754
00:59:55,341 --> 00:59:57,010
เป็นคนใจดีและน่าคบหา

755
00:59:57,468 --> 00:59:59,304
คนที่ไม่มีใครจะสงสัย

756
01:00:00,179 --> 01:00:03,725
นั่นยังเป็นเหตุผลที่เราต้องระวังคนพวกนั้น

757
01:00:04,225 --> 01:00:05,393
ที่เราแทบไม่สนใจด้วย

758
01:00:15,194 --> 01:00:16,070
"เอ็น"

759
01:00:18,281 --> 01:00:19,157
"โอ"

760
01:00:20,575 --> 01:00:21,492
"อี"

761
01:00:24,746 --> 01:00:25,580
"แอล"

762
01:00:29,042 --> 01:00:30,585
- ศาสตราจารย์
- เธอจะไปไหนน่ะ

763
01:00:31,586 --> 01:00:32,754
ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหนคะ

764
01:00:33,755 --> 01:00:36,883
หมายความว่ายังไง
ลูกรู้เรื่องปากกาด้วยเหรอ

765
01:00:37,091 --> 01:00:38,468
ใช่ค่ะ ฉันจำได้แล้ว

766
01:00:38,760 --> 01:00:40,470
นี่คืออีกความทรงจำที่เปลี่ยนไป

767
01:00:55,443 --> 01:00:59,364
"เอ็น โอ อี แอล"

768
01:01:02,492 --> 01:01:03,493
ยอนโฮ

769
01:01:04,035 --> 01:01:05,662
แม่คะ

770
01:01:05,953 --> 01:01:09,248
ตัวหนังสือนี่คื "เอ็น โอ อี แอล" ใช่ไหมคะ

771
01:01:09,707 --> 01:01:10,541
ยอนโฮ

772
01:01:11,292 --> 01:01:13,503
ห้ามแตะต้องของชิ้นนี้
โดยไม่ได้รับอนุญาตนะ

773
01:01:13,586 --> 01:01:15,838
- ทำไมล่ะคะ
- มันเป็นของพ่อน่ะ

774
01:01:16,089 --> 01:01:17,048
พ่อเหรอคะ

775
01:01:17,131 --> 01:01:18,174
ใช่จ้ะ

776
01:01:18,549 --> 01:01:22,303
พ่อบอกว่าไม่รู้เมื่อไหร่
แต่สักวันหนึ่งพ่อจะต้องใช้มันแน่นอน

777
01:01:22,470 --> 01:01:24,430
หนูขอไม่ได้เหรอคะ

778
01:01:25,014 --> 01:01:27,016
หนูอยากเก็บไว้

779
01:01:27,767 --> 01:01:30,978
ไม่ได้หรอกจ้ะ
แม่สัญญากับพ่อว่าจะดูแลมันเอง

780
01:01:32,897 --> 01:01:35,358
งั้นเรามาซ่อนมัน

781
01:01:35,441 --> 01:01:37,276
ในที่ที่ลูกกับแม่รู้กันดีไหม

782
01:01:38,236 --> 01:01:40,988
แล้วพอพ่อกลับมา เราก็มาเล่นล่าสมบัติกัน

783
01:01:41,197 --> 01:01:43,366
ล่าสมบัติเหรอคะ หนูชอบค่ะ

784
01:01:44,867 --> 01:01:47,495
มันคือปากกาหมึกซึมที่สลักว่า "โนเอล"

785
01:01:48,579 --> 01:01:50,623
ยอนซุกไม่มีทางทิ้งมันแน่ๆ
เธอต้องเก็บไว้

786
01:01:50,707 --> 01:01:52,709
แล้วตอนนี้ปากกานั่นอยู่ที่ไหนเหรอ

787
01:01:53,334 --> 01:01:54,419
ฉัน...

788
01:01:56,879 --> 01:01:58,214
จำไม่ได้ค่ะ

789
01:01:59,882 --> 01:02:01,718
ฉันจำได้ว่าเอามันไปซ่อน

790
01:02:02,802 --> 01:02:04,721
ฉันพยายามนึกระหว่างมาที่นี่ แต่...

791
01:02:07,056 --> 01:02:09,100
ถ้าสุดท้ายฉันจำไม่ได้ล่ะคะ

792
01:02:11,644 --> 01:02:13,813
ไม่ต้องห่วงนะ เดี๋ยวลูกก็นึกออก

793
01:02:14,313 --> 01:02:17,191
ลูกยังจำร้านชากึมซองและเรือสำราญได้

794
01:02:17,525 --> 01:02:18,901
ต่อให้ลูกจำไม่ได้

795
01:02:19,277 --> 01:02:21,446
พ่อก็จะหาทางจับไอ้สารเลวนั่นให้ได้อยู่ดี

796
01:02:21,821 --> 01:02:22,655
ค่ะ

797
01:02:24,282 --> 01:02:25,158
รอเดี๋ยวนะ

798
01:02:27,034 --> 01:02:28,119
(คิมซอนแจ)

799
01:02:28,578 --> 01:02:31,581
ยอนโฮ ลูกไปก่อนนะ ขับรถดีๆ ละ

800
01:02:31,831 --> 01:02:32,665
ได้ค่ะ

801
01:02:38,337 --> 01:02:41,340
เกมจะไม่จบ
จนกว่านายจะจับพระราชาได้

802
01:02:47,597 --> 01:02:48,598
โทรหาฉันทำไม

803
01:02:52,351 --> 01:02:53,478
เอ็นไอเอสไอโทรมา

804
01:02:53,561 --> 01:02:55,605
สาเหตุการตายคือขาดอากาศหายใจ
จากแรงดันที่คอ

805
01:02:56,105 --> 01:02:57,815
ไม่พบร่องรอยของคนร้ายเลย

806
01:02:59,776 --> 01:03:01,068
ทีมนิติเวชว่าไงบ้าง

807
01:03:01,277 --> 01:03:02,653
พวกเขาไม่เจออะไรเลย

808
01:03:03,362 --> 01:03:06,532
เขาวางแผนไว้ให้เราแกะรอย
โทรศัพท์มือถือเมื่อคืนไม่ได้

809
01:03:06,824 --> 01:03:09,535
เขาปิดมือถือ ทิ้งรถไว้ แล้วเดินไป

810
01:03:10,787 --> 01:03:13,080
ฉันเชื่อว่าเขาฆ่าคนอีก
เพื่อบอกอะไรบางอย่างกับเรา

811
01:03:13,915 --> 01:03:15,750
เราไม่มีหลักฐาน ไม่มีอะไรเลย

812
01:03:18,252 --> 01:03:21,672
เราอาจหาหลักฐานที่เราต้องการได้นะ

813
01:03:23,716 --> 01:03:24,842
หมายความว่าไง

814
01:03:25,635 --> 01:03:27,845
(มหาวิทยาลัยฮวายัง)

815
01:03:32,308 --> 01:03:35,102
ทำไมอยู่ๆ ถึงอยากได้อัลบั้มรูปเก่าๆ ล่ะจ๊ะ

816
01:03:35,561 --> 01:03:37,146
หนูหาอะไรบางอย่างอยู่ค่ะ

817
01:03:37,980 --> 01:03:40,525
ทำไมเธอไม่เอาของทั้งหมดของเธอไปเลยล่ะ

818
01:03:41,317 --> 01:03:44,111
หรือไม่ก็ย้ายกลับไปอยู่กับฉันเลยสิ

819
01:03:44,195 --> 01:03:46,030
ฉันยังเก็บห้องของเธอไว้เหมือนเดิมนะ

820
01:03:46,405 --> 01:03:47,532
หนูจะลองคิดดูนะคะ

821
01:03:49,575 --> 01:03:51,452
ฉันจะเข้าประชุมสายแล้ว
ไปก่อนนะ

822
01:04:25,695 --> 01:04:26,779
ยอนโฮ

823
01:04:26,904 --> 01:04:28,072
ค่ะ

824
01:04:31,158 --> 01:04:32,159
ยอนโฮ

825
01:04:32,869 --> 01:04:34,328
ซ่อนไว้ในนี้ดีไหมจ๊ะ

826
01:04:34,829 --> 01:04:35,663
ค่ะ

827
01:04:54,724 --> 01:04:57,351
ฉันจำได้แล้วค่ะว่าปากกาหมึกซึมอยู่ที่ไหน

828
01:04:58,644 --> 01:05:01,397
ค่ะ ฉันจะไปโรงพักเดี๋ยวนี้เลยค่ะ

829
01:05:09,655 --> 01:05:10,656
ปากกา...

830
01:05:14,368 --> 01:05:15,244
อยู่ไหนเหรอ

831
01:05:30,217 --> 01:05:32,511
ฉันเชื่อว่าเขาฆ่าคนอีก
เพื่อบอกอะไรบางอย่างกับเรา

832
01:05:33,554 --> 01:05:36,933
เราอาจหาหลักฐานที่เราต้องการได้นะ

833
01:05:40,186 --> 01:05:41,395
หมายความว่ายังไง

834
01:05:42,021 --> 01:05:43,064
ฉันคิดว่ายอนโฮ

835
01:05:44,065 --> 01:05:45,149
เจอปากกาหมึกซึมแล้ว

836
01:05:55,034 --> 01:05:56,786
(สถานีตำรวจฮวายัง)

837
01:06:03,167 --> 01:06:05,252
ป่านนี้น่าจะมาถึงแล้วนี่นา

838
01:06:09,840 --> 01:06:10,758
แท็กซี่

839
01:06:31,278 --> 01:06:33,614
ยอนโฮ เอ้ย ศาสตราจารย์ชินล่ะครับ

840
01:06:33,698 --> 01:06:35,116
กลับไปแล้วนะคะ

841
01:06:35,199 --> 01:06:36,117
เมื่อไหร่ครับ

842
01:06:36,409 --> 01:06:37,493
สักพักใหญ่ๆ แล้วค่ะ

843
01:06:37,743 --> 01:06:38,619
อะไรนะ

844
01:07:03,436 --> 01:07:05,062
(พ่อ)

845
01:07:09,692 --> 01:07:10,776
หรือว่ามัน...

846
01:07:11,736 --> 01:07:15,281
(ลูกสาว)

847
01:07:22,204 --> 01:07:23,247
เดี๋ยวนะ

848
01:07:25,750 --> 01:07:26,751
ยอนโฮ

849
01:07:27,293 --> 01:07:30,337
ยอนโฮ! ยอนโฮ! ยอนโฮ!

850
01:07:33,215 --> 01:07:34,091
ยอนโฮ!

851
01:07:53,569 --> 01:07:56,447
นั่นทำให้ฉันเป็นฆาตกรต่อเนื่อง

852
01:07:56,614 --> 01:07:58,324
ฉันพบความสงบหลังจากผ่านมา 30 ปี

853
01:07:58,407 --> 01:08:00,951
ฉันนึกว่าจะไม่มีใครรู้ว่าฉันเป็นใคร

854
01:08:01,077 --> 01:08:02,912
คุณมาใหม่ จะไม่แนะนำตัวหน่อยเหรอ

855
01:08:02,995 --> 01:08:04,121
พัคกวังโฮครับ

856
01:08:04,455 --> 01:08:07,249
ฉันไม่เคยคิดเลย
ว่าเขาจะตามฉันมาถึงที่นี่

857
01:08:07,374 --> 01:08:10,503
ฉันถึงบอกนายว่าอย่ามายุ่งกับฉันไง

858
01:08:10,586 --> 01:08:11,754
เธอตายเพราะเธอน่ารังเกียจ

859
01:08:11,879 --> 01:08:13,714
เขาเป็นลูกชายของผู้หญิงคนนั้น

860
01:08:14,548 --> 01:08:16,926
เหมือนที่เจ้าหน้าที่พัคทำกับฉัน

861
01:08:17,009 --> 01:08:20,554
ฉันจะพรากสิ่งที่เขา
หวงแหนมากที่สุดไปจากเขา

862
01:08:20,846 --> 01:08:22,306
ซึ่งก็คือคุณไง ศาสตราจารย์ชิน

863
01:08:22,640 --> 01:08:24,642
คำบรรยายโดย กมลรัตน์ ชุติเชาวน์กุล