1
00:00:11,390 --> 00:00:12,550
เธอชื่อโซเลดาด

2
00:00:12,640 --> 00:00:14,310
ฉันพาเธอมาเพราะเราจะแต่งงานกัน

3
00:00:14,390 --> 00:00:16,980
และฉันอยากดูแลสิ่งที่เราสร้างมา

4
00:00:17,060 --> 00:00:18,770
ฉันอยากเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว

5
00:00:19,900 --> 00:00:22,400
คุณต้องมีโคเคนบริสุทธิ์มาให้ผม

6
00:00:22,480 --> 00:00:24,480
ในราคาที่ทำให้คุณหน้าเขียว

7
00:00:24,570 --> 00:00:27,070
- แล้วคุณเป็นใครเนี่ย
- ผมเป็นใครไม่สำคัญ

8
00:00:27,320 --> 00:00:28,780
ที่สำคัญคือเป็นตัวแทนของใคร

9
00:00:29,110 --> 00:00:31,570
- แล้วเป็นตัวแทนใคร
- รัฐบาลสหรัฐฯ

10
00:00:32,160 --> 00:00:36,160
- แค่ 5,000 นิดๆ หน่อยๆ
- ไม่นิดหน่อย เยอะเลย

11
00:00:36,580 --> 00:00:38,410
ผมไม่อยากให้สองคนนั่นรู้ว่าผมมีเงิน

12
00:00:42,000 --> 00:00:43,000
ไอ้บิสกิต

13
00:00:43,460 --> 00:00:45,340
บอกแล้วไงว่าอย่าพูดเรื่องเงิน

14
00:00:46,340 --> 00:00:47,920
ลูเซีย วิลลานูเอวา

15
00:00:48,010 --> 00:00:49,720
ไปบอกเจ้านายซะ พวกเราจับมือกันได้

16
00:00:50,470 --> 00:00:52,970
- อยากได้แบบไหน เรามีของที่ต้องการ
- อะไรเนี่ย

17
00:00:54,140 --> 00:00:55,260
ถอยไปเลยนะ

18
00:00:57,350 --> 00:01:00,390
นายเองก็เสียลูกค้า ฉันเองก็ไม่มีแหล่งของ

19
00:01:00,480 --> 00:01:03,190
- นายจะขึ้นมาแทนอาวี่เหรอ
- ก็อยากลองนะ

20
00:01:03,270 --> 00:01:06,110
ฉันเริ่มเข้าใจว่า
ชีวิตนี้เรามีเพียงหน้าที่เดียว

21
00:01:06,190 --> 00:01:08,070
และนั่นคือปกป้องคนที่เรารัก

22
00:01:08,570 --> 00:01:09,740
เข้ามาสิ

23
00:01:10,490 --> 00:01:12,490
ให้ตายสิ แฟรงคลิน

24
00:02:15,840 --> 00:02:17,220
ฉันกลับดีกว่า

25
00:02:17,930 --> 00:02:20,100
ก่อนพ่อเธอยิงฉันเพราะคิดว่าเป็นโจร

26
00:02:26,310 --> 00:02:28,400
เจอโรมแนะนำ บอกให้ต้องระวัง

27
00:02:31,110 --> 00:02:35,240
ตอนนี้แค่นายเดินถนนก็เสี่ยงแล้วเหรอ

28
00:02:35,320 --> 00:02:37,320
บางครั้งฉันก็พกเงินก้อนโต

29
00:02:43,370 --> 00:02:44,370
นี่

30
00:02:50,750 --> 00:02:51,840
เราเหลือเวลาแค่ไหน

31
00:02:53,510 --> 00:02:54,510
ชั่วโมงสองชั่วโมง

32
00:02:55,510 --> 00:02:59,470
แต่ถ้านายได้ยินเสียงอะไรทางประตูหน้า
ทางที่ดีควรรีบเผ่นให้ไว

33
00:03:33,960 --> 00:03:40,140
"แก๊งป่วนกวนเมือง"
"ตอน: โพรมีธีอุสผงาด"

34
00:03:48,480 --> 00:03:51,270
พ่อเกลียดหมาตัวนั้น
เกลียดหมาตัวนั้นมาก

35
00:03:51,360 --> 00:03:53,150
- เกลียดมัน
- แล้วฉันก็แบบ

36
00:03:53,230 --> 00:03:56,400
- "หมาไปทำอะไรให้พ่อเนี่ย"
- ก็หมาตำรวจ

37
00:03:56,490 --> 00:03:57,530
โอเคใช่ไหม

38
00:03:57,610 --> 00:04:00,370
แล้วตอนเราขับรถพ่อ
กลับมาบ้านคืนนั้นหลังเมา...

39
00:04:00,450 --> 00:04:02,080
- ใช่ๆ มากับ...
- เคที

40
00:04:02,160 --> 00:04:03,490
- มาร์โกลิส
- มาร์โกลิส

41
00:04:03,580 --> 00:04:04,620
ให้ตายสิ

42
00:04:04,700 --> 00:04:06,830
แล้วพ่อก็ยืนอยู่ตรงนั้นตอนตีสี่
พ่อยืนอยู่นั่น

43
00:04:06,910 --> 00:04:08,580
นายพยายามอธิบายกับพ่อ นายก็แบบ...

44
00:04:08,670 --> 00:04:11,840
"ทั้งวิชาสุขศึกษา ทั้งฮอร์โมน
แล้วเด็กๆ ที่ไหนก็..."

45
00:04:11,920 --> 00:04:14,590
แล้วนายก็เอาแต่พูด
"พ่อครับ ไม่เป็นไรหรอก"

46
00:04:14,840 --> 00:04:16,720
ทุกอย่างไม่มีปัญหาไง

47
00:04:18,090 --> 00:04:19,590
"ใจเย็นๆ นะ พ่อ"

48
00:04:20,180 --> 00:04:22,350
ฉันเห็นจุดจอดแล้ว

49
00:04:23,850 --> 00:04:26,930
โอเค งานนี้ต้องเป็นมืออาชีพสุดๆ นะ

50
00:04:27,020 --> 00:04:29,560
น่าจะเป็นพวกโคลอมเบีย
ระดับปลายแถวสองสามคน

51
00:04:29,850 --> 00:04:33,730
พวกนี้อาจพูดอังกฤษไม่ได้ด้วยซ้ำ
เราแค่เปิดประตู ยืนอยู่ข้างๆ

52
00:04:33,820 --> 00:04:36,530
- ให้พวกนั้นขนของ
- นายบอกฉันสัก 15 รอบได้แล้ว

53
00:04:36,610 --> 00:04:39,240
ถ้าบอกอีกครั้ง
ฉันจะพาเครื่องดิ่งลงทะเลทราย

54
00:04:39,320 --> 00:04:41,110
โอเค แต่นี่ไม่ได้มุกนะ

55
00:04:41,200 --> 00:04:42,740
เราลงจอด เสร็จแล้วก็ไป โอเคนะ

56
00:04:43,330 --> 00:04:44,450
เป็นอันรับทราบ

57
00:05:28,700 --> 00:05:29,750
บ้าจริง

58
00:05:30,540 --> 00:05:31,580
ใช่

59
00:05:32,080 --> 00:05:33,120
มืออาชีพมากๆ

60
00:05:33,290 --> 00:05:36,460
เหมือนหน่วยกรีนเบเรต์สองสามนาย
โดดร่มลงกลางดงเวียดกง

61
00:05:38,210 --> 00:05:39,300
สวัสดี

62
00:05:42,800 --> 00:05:44,680
หวัดดี ภาษาอังกฤษได้ไหม

63
00:05:45,680 --> 00:05:46,680
พูดอังกฤษได้ไหม

64
00:05:48,520 --> 00:05:50,350
โคเคนอยู่ไหน

65
00:05:58,440 --> 00:06:02,200
เรามีเวลาน้อยมากที่จะขนของและบินกลับ

66
00:06:02,900 --> 00:06:04,990
คุณต้องรอดานิโลและดิเอโก

67
00:06:05,910 --> 00:06:09,490
ก็อย่างที่บอก ผมไม่มีเวลา
เดี๋ยวเราจะพลาดจังหวะส่งของ

68
00:06:11,960 --> 00:06:13,000
ค้นตัวพวกเขา

69
00:06:15,960 --> 00:06:17,000
โอเค

70
00:06:20,010 --> 00:06:22,760
นี่พวก นั่นไม่ใช่ปืน

71
00:06:22,840 --> 00:06:23,880
ไร้สาระเป็นบ้า

72
00:06:26,510 --> 00:06:29,890
โอเคๆ ฟังนะ เรามาแบบนี้ทุกสัปดาห์

73
00:06:30,140 --> 00:06:31,270
เคยทำ

74
00:06:32,640 --> 00:06:35,350
โอเค ฟังก่อนนะ
ผมต้องการโคเคนบนเครื่องเดี๋ยวนี้เลย

75
00:06:35,440 --> 00:06:36,650
คุณเข้าใจผมไหม

76
00:06:40,030 --> 00:06:41,610
เป็นบ้าอะไรเนี่ย

77
00:06:41,690 --> 00:06:42,860
รู้ใช่ไหมว่าเราเป็นใคร

78
00:06:44,740 --> 00:06:47,030
- ขอโทษที รู้ไหมว่าเราเป็นใคร
- พวกอเมริกันปากเสีย

79
00:06:48,030 --> 00:06:50,660
จริงๆ เหลือไว้คุยกับลูกพี่สักคนก็พอแล้ว

80
00:06:55,080 --> 00:06:58,750
ฉันต้องกลับไปตอนเช้า
หรือไม่ก็โทรบอกเจโรม

81
00:07:00,880 --> 00:07:01,960
พระเจ้า

82
00:07:04,470 --> 00:07:08,390
เธอต้องเลิกเป็นทาสไอ้เวรนั่นสักที

83
00:07:08,470 --> 00:07:10,220
มันต้องจบแล้ว

84
00:07:10,680 --> 00:07:14,430
พูดจริงนะ ฟังนะ โอ้…

85
00:07:15,140 --> 00:07:16,350
มามะ

86
00:07:19,400 --> 00:07:21,690
ฉันจะพาเธอไปกินมื้อเช้า

87
00:07:22,360 --> 00:07:23,900
แล้วพากลับมา

88
00:07:25,280 --> 00:07:27,160
แล้วก็ทำเธอหมดแรงอีก

89
00:07:31,870 --> 00:07:33,700
ฉันต้องไปแล้วจริงๆ นะ

90
00:07:37,790 --> 00:07:39,880
ไม่รู้เลยใช่ไหมว่านี่มันเรื่องอะไร

91
00:07:41,250 --> 00:07:42,460
หมายความว่ายังไง

92
00:07:47,970 --> 00:07:50,640
- อย่าเพิ่งลุก
- เธอจะไปไหน

93
00:08:05,150 --> 00:08:06,280
เปิดสิ

94
00:08:21,210 --> 00:08:22,880
คราวนี้เข้าใจนะว่าเราทำอะไรอยู่

95
00:08:39,140 --> 00:08:40,690
ฉันไม่เคยเห็นนายเป็นแบบนี้

96
00:08:41,860 --> 00:08:44,070
ขอดูมือหน่อย

97
00:08:47,440 --> 00:08:49,490
นายฝันถึงอะไร

98
00:08:51,280 --> 00:08:53,910
นายหญิงของผม

99
00:08:55,580 --> 00:08:57,790
เหมือนเธอไม่ยอมมองผมเลย

100
00:09:00,330 --> 00:09:04,340
มีความมืดมนอยู่รอบๆ ลูเซีย

101
00:09:05,380 --> 00:09:08,880
ความเจ็บปวดที่เธอแบ่งปันกับนาย

102
00:09:09,760 --> 00:09:11,890
นายเข้มแข็ง เอลโอโซ่

103
00:09:12,510 --> 00:09:17,060
แต่ความเข้มแข็งก็ไม่อาจ...

104
00:09:17,600 --> 00:09:21,520
หยุดความตายที่อยู่รายรอบ

105
00:09:24,650 --> 00:09:27,440
หรือเลือดที่เปื้อนเท้านาย

106
00:09:30,150 --> 00:09:32,360
เปโดรคิดร้ายกับลูเซียหรือเปล่า

107
00:09:33,990 --> 00:09:35,490
เขาเกลียดเธอ

108
00:09:36,080 --> 00:09:38,540
และเขาก็เกลียดนายด้วย

109
00:09:39,500 --> 00:09:41,000
แต่เขาไร้ซึ่งอำนาจ

110
00:09:44,500 --> 00:09:46,090
ยังมีภัยอื่นอีกไหม

111
00:09:47,590 --> 00:09:50,170
ใจเย็นไว้ เพื่อนฉัน

112
00:09:51,550 --> 00:09:54,470
ตอนนี้ฟ้ายังไม่ปลอดโปร่ง

113
00:09:56,100 --> 00:10:01,310
แต่ความจริงยังซ่อนอยู่ในความมืดมิด

114
00:10:07,770 --> 00:10:10,440
ทูซอน ลาเรโด เอลพาโซ เหมือนพวกยิปซี

115
00:10:10,740 --> 00:10:12,320
โรงแรมจิ้งหรีด ลานจอดรถบ้าน

116
00:10:14,110 --> 00:10:15,160
แล้วเธอล่ะ

117
00:10:15,530 --> 00:10:16,870
โซเลดาด กาโร

118
00:10:16,950 --> 00:10:19,290
พ่อแม่ตายทั้งคู่ ไม่มีพี่น้อง

119
00:10:19,540 --> 00:10:21,790
เธอเรียนวิทยาลัยชุมชนกาลเวสตันปีหนึ่ง

120
00:10:21,870 --> 00:10:23,000
แล้วก็ทำงานบาร์

121
00:10:23,420 --> 00:10:26,380
ที่ร้านโกโรโกโสในเอลพาโซชื่อเอลฮูเอโก
ตอนที่ทั้งคู่เจอกัน

122
00:10:26,710 --> 00:10:29,050
- ตามไปเช็กแล้วเหรอ
- เจ้าของร้านยืนยัน

123
00:10:29,130 --> 00:10:30,760
บอกว่าเธอแทบจะดูแลร้านแทนเขาเลย

124
00:10:32,470 --> 00:10:34,180
บาร์ห่วยๆ ให้ลิงเปิดยังได้

125
00:10:35,340 --> 00:10:36,760
ต้องเป็นลิงที่ฝึกมาหน่อยนะ

126
00:10:38,510 --> 00:10:40,720
เพราะฉันมีเรื่องถามคุณอีกแค่ข้อเดียว

127
00:10:41,770 --> 00:10:43,060
ทำไมงานนี้คุณถึงพลาดได้

128
00:10:43,600 --> 00:10:45,100
- อะไร
- เปโดร

129
00:10:45,310 --> 00:10:47,560
- คุณพูดเหมือนเขาหายตัวได้
- เขาฉลาด

130
00:10:47,980 --> 00:10:50,440
เขาใช้แต่เงินสด ใบขับขี่ปลอม ย้ายที่บ่อย

131
00:10:50,530 --> 00:10:52,570
ในแอริโซนาและเท็กซัส

132
00:10:58,330 --> 00:10:59,330
น้องชาย

133
00:11:00,660 --> 00:11:01,910
- มิเกล
- เปโดร

134
00:11:02,790 --> 00:11:05,250
- เป็นไงบ้าง
- ดีใจที่คุณกลับมา

135
00:11:06,420 --> 00:11:08,340
- ลูเซีย
- แล้วเจอกันค่ะ

136
00:11:09,380 --> 00:11:10,750
ไม่ยักรู้ว่านายจะมาวันนี้

137
00:11:11,550 --> 00:11:12,590
เราคุยเรื่องงานแล้วนี่

138
00:11:13,470 --> 00:11:14,630
ฉันก็ตอบว่าขอคิดก่อน

139
00:11:15,340 --> 00:11:16,340
แล้วคิดหรือยัง

140
00:11:16,550 --> 00:11:17,550
รีบไปไหนเนี่ย

141
00:11:18,350 --> 00:11:19,720
นายเพิ่งกลับมาเอง

142
00:11:19,850 --> 00:11:21,350
พาเธอไปเที่ยวน็อตส์เบอร์รีฟาร์มสิ

143
00:11:21,600 --> 00:11:22,680
สัปดาห์หน้าค่อยคุยกัน

144
00:11:22,770 --> 00:11:25,560
- ฉันอยากทำงาน
- ใช่ แล้วเราก็เสียเวลามากพอแล้ว

145
00:11:26,350 --> 00:11:29,020
ธุรกิจครอบครัว
ก็เป็นของฉันพอๆ กับเธอ ลูเซีย

146
00:11:30,400 --> 00:11:33,400
แล้วตอนนี้มีอะไรให้เราทำบ้าง

147
00:11:38,030 --> 00:11:41,790
ที่รัก นายต้องดูต้นทางนี่
จะหยุดพวกโจรได้ไงถ้าฉันคร่อมอยู่

148
00:11:41,870 --> 00:11:42,870
นั่นลูอี้หรือเปล่า

149
00:11:42,950 --> 00:11:44,500
เจอโรม เธอไม่อยู่

150
00:11:44,580 --> 00:11:47,000
แล้วเขาทำอะไรอยู่เนี่ย
ลี นายต้องดูต้นทางนี่

151
00:11:47,080 --> 00:11:48,790
โธ่ ก็เธอคร่อมผมอยู่นี่

152
00:11:49,790 --> 00:11:51,840
- เธอหายหน้าไปไหนมา
- ที่ร้านคลอเดีย

153
00:11:51,920 --> 00:11:54,590
ทั้งคอนยัคทั้งพายุลิ้นอีก ฉันเลยสลบไป

154
00:11:54,670 --> 00:11:56,760
แต่ฉันรีบมาเท่าที่ทำได้

155
00:11:57,220 --> 00:12:00,390
แล้วนี่ฟังนะ รู้ใช่ไหมว่าเธออาจเดือดร้อนได้

156
00:12:00,640 --> 00:12:03,010
- คนมากมายอยากมีเหมือนเรา
- อย่างที่นายกับแฟรงคลินมี

157
00:12:03,100 --> 00:12:06,270
ส่วนฉันมีแต่มือพองๆ
และผมที่กลิ่นโสโครก

158
00:12:07,190 --> 00:12:08,900
จะบ้าตายสิ เจโรม

159
00:12:08,980 --> 00:12:10,900
ทำไมปล่อยคนพวกนี้อยู่เต็มบ้านฉัน

160
00:12:10,980 --> 00:12:13,280
เราไม่ได้เปิดโรงแรมจิ้งหรีดนะ

161
00:12:13,690 --> 00:12:16,240
เดลรอยกับพวกถูกฆ่า
พวกมันตัดไอ้จ้อนเขา

162
00:12:16,320 --> 00:12:17,860
- พวกมันตัดไอ้จ้อนเขา
- พูดอะไรของนายเนี่ย

163
00:12:17,950 --> 00:12:20,820
พวกเม็กซิกัน เดลรอยและลูกพี่ลูกน้องฉัน

164
00:12:20,910 --> 00:12:22,370
พวกนั้นตัดไอ้จ้อนด้วย นายแน่ใจนะ

165
00:12:22,450 --> 00:12:25,000
ก็แน่ใจสิ แล้วนี่ยืนอะไรอยู่เนี่ย
หยิบปืน เราจะไปจัดการมัน

166
00:12:25,080 --> 00:12:26,500
เอาปืนไปทำอะไร

167
00:12:26,710 --> 00:12:29,710
แล้วคิดว่าไง
ก็ไปฆ่าไอ้พวกเม็กซิกันสารเลว

168
00:12:37,630 --> 00:12:40,340
ฉันจะฆ่าพวกมันทุกคนเลย

169
00:12:40,430 --> 00:12:42,390
เรื่องแบบนี้แฟรงคลินไม่ยอมแน่

170
00:12:42,470 --> 00:12:43,510
ฉันไม่รู้ว่าแฟรงคลินอยู่ไหน

171
00:12:43,600 --> 00:12:45,180
เขาบอกจะไปบ้านแม่ อาจอยู่บ้านเมโลดี้

172
00:12:45,270 --> 00:12:47,430
แน่ใจนะว่าพวกมันตัดไอ้จ้อน
นายเห็นกับตาเหรอ

173
00:12:47,520 --> 00:12:49,600
มูกี้เห็น บอกว่าไปดูศพ
กับเจ้าหน้าที่ชันสูตร

174
00:12:49,690 --> 00:12:50,810
แถวร้านเอลบิ๊กเบอร์ริโต

175
00:12:50,900 --> 00:12:52,020
ถนนวาแบชตัดสโตนเหรอ

176
00:12:52,110 --> 00:12:54,400
เดี๋ยวนะ นั่นมันแถวพิโกยูเนียนนี่

177
00:12:54,480 --> 00:12:58,320
ฉันบอกแล้วว่าเลิกยุ่ง
กับพวกเม็กซิกัน เตี้ยๆ ผอมๆ นั่น

178
00:12:58,400 --> 00:13:00,110
ฉันเสียนายไปไม่ได้นะ รอก่อนสิ

179
00:13:00,200 --> 00:13:01,660
มูกี้โทรบอกแม่เดลรอยแล้ว

180
00:13:01,740 --> 00:13:05,200
แม่เดลรอยก็โทรบอกแม่ลีออน
แม่ลีออนพยายามเพจเขา เขาไม่ตอบ

181
00:13:05,290 --> 00:13:06,950
เขาเลยโทรบอกแม่ผม

182
00:13:07,200 --> 00:13:09,040
- เดลรอยกับแม่เคยพักอยู่กับผมนะ
- ใจเย็นๆ

183
00:13:09,120 --> 00:13:11,040
เขาเหมือนน้องชายมากกว่าลูกพี่ลูกน้อง

184
00:13:11,120 --> 00:13:12,460
- คราวนี้เราต้องจัดการมัน
- เควินๆ

185
00:13:12,580 --> 00:13:13,790
- เราต้องฆ่ามัน
- เดี๋ยวก่อนๆ

186
00:13:13,880 --> 00:13:15,960
มูกี้โทรหาลาทิชา ลาทิชาโทรหากลอเรีย

187
00:13:16,050 --> 00:13:19,340
กลอเรียบอกนาย แล้วยังไงต่อ
ออกไปยิงทุกคนบนถนนงั้นเหรอ

188
00:13:19,420 --> 00:13:21,260
- ไม่เห็นจะมีเหตุผลเลย
- ไปจัดการพวกเม็กซิกันซะ

189
00:13:21,340 --> 00:13:22,340
- ใจเย็นก่อน
- ไอ้สารเลว

190
00:13:22,430 --> 00:13:23,760
เดลรอยตายนะ

191
00:13:24,010 --> 00:13:26,470
วิคตายแล้ว พวกมันตัดไอ้จ้อนพวกเขา

192
00:13:26,560 --> 00:13:27,810
- ตัดไอ้จ้อนพวกเขา
- ใช้ศาลเตี้ยกับเขา

193
00:13:27,890 --> 00:13:28,890
- ตอนพวกเขา
- ช่างมันเหอะ

194
00:13:28,980 --> 00:13:30,770
- พวกนั้นฆ่าพวกเราไร้เหตุผล
- โอเคๆ เดี๋ยวก่อน

195
00:13:30,850 --> 00:13:32,150
เร็วเข้า ลี

196
00:13:32,230 --> 00:13:33,650
- พวกนายต้อง...
- เดี๋ยวก่อน

197
00:13:33,730 --> 00:13:35,860
- หยุดก่อน เรายังไม่เห็นศพเลย
- เดี๋ยวก่อน

198
00:13:35,940 --> 00:13:38,070
และต่อให้พวกเขาตายจริง
เราก็ต้องมีแผนก่อน

199
00:13:38,150 --> 00:13:40,950
บ้าอะไรของเธอเนี่ย
กลับไปหาผู้หญิงของเธอเลย

200
00:13:41,030 --> 00:13:42,700
- โอเค...
- นี่มันเรื่องของผู้ชาย

201
00:13:42,780 --> 00:13:45,530
- หาแฟรงคลินก่อนเถอะ
- ช่างแฟรงคลินสิ

202
00:13:46,160 --> 00:13:47,660
ก็ได้ ฉันหาเอง

203
00:13:48,950 --> 00:13:50,080
- บ้าจริง
- ฉันพอช่วยทำอะไรได้ไหม

204
00:13:50,160 --> 00:13:52,420
ไม่หรอก นี่มันเรื่องของผู้ชาย

205
00:13:53,710 --> 00:13:56,630
โอเค อย่างน้อยๆ ให้เราขนของขึ้นเครื่อง

206
00:13:56,710 --> 00:13:58,050
แล้วเราจะรอนายคุณ ถ้าจะเอาแบบนั้น

207
00:13:59,340 --> 00:14:01,880
พวกคุณเข้าใจไหมว่า
เราเป็นตัวแทนรัฐบาลอเมริกา

208
00:14:05,050 --> 00:14:06,050
อเมริกา

209
00:14:08,270 --> 00:14:10,890
สหรัฐมันประเทศห่วยแตก

210
00:14:11,640 --> 00:14:14,520
ที่ไม่มีปัญญาชนะสงคราม
โดยไม่มีทั้งโลกหนุนหลัง

211
00:14:16,650 --> 00:14:18,650
พวกคุณฆ่าอินเดียนแดง

212
00:14:19,280 --> 00:14:20,820
ล่ามโซ่คนดำ

213
00:14:21,610 --> 00:14:23,570
และดูถูกคนละติน

214
00:14:24,610 --> 00:14:26,240
ผมขอถุยให้อเมริกา

215
00:14:29,240 --> 00:14:30,290
และประเทศคุณล่ะ

216
00:14:32,080 --> 00:14:33,170
ไม่มีอะไรเลย

217
00:14:34,620 --> 00:14:37,290
ทั้งอ่อนแอ ทั้งไม่มีความหมาย

218
00:14:37,380 --> 00:14:40,010
ก็เหมือนเบี้ยที่เราเอาไปตายทิ้ง

219
00:14:40,090 --> 00:14:41,300
เล่นหมากรุกไหมล่ะ

220
00:14:41,880 --> 00:14:43,720
ไม่หรอก อย่างคุณ
คงเล่นหมากฮอสมากกว่า

221
00:14:48,350 --> 00:14:50,600
เฮ้ย หยุดนะ

222
00:14:53,270 --> 00:14:54,390
หยุด เดี๋ยวก่อน

223
00:14:54,480 --> 00:14:55,850
ไม่ อย่ายิง

224
00:15:07,700 --> 00:15:08,870
สวัสดี รี้ด

225
00:15:23,550 --> 00:15:25,130
ไม่ใช่อย่างที่ฉันคิดเลย

226
00:15:25,590 --> 00:15:27,220
นายอยากกลับเข้ามา

227
00:15:27,680 --> 00:15:29,680
หนุ่มละตินก็เริ่มต้นกันแบบนี้

228
00:15:35,520 --> 00:15:37,770
- นั่นใคร
- กุสตาโว่

229
00:15:39,900 --> 00:15:41,980
และมีเซอร์ไพรส์มาฝากด้วย

230
00:15:43,990 --> 00:15:46,780
เปโดรของฉัน

231
00:15:47,240 --> 00:15:48,320
สวัสดี ลูเป้

232
00:15:48,410 --> 00:15:51,080
มานี่เลย ที่รัก ฉันคิดถึงนายนะ

233
00:15:51,700 --> 00:15:53,040
มีอะไรมาฝากฉันบ้าง

234
00:15:53,910 --> 00:15:55,000
เข้าไปสิ

235
00:15:59,420 --> 00:16:01,630
ตั้งแต่นี้เปโดรจะคุมเรื่องรับส่งของ

236
00:16:01,920 --> 00:16:03,760
ปีนี้คริสต์มาสมาเร็วนะ...

237
00:16:06,510 --> 00:16:08,010
ดูดีนะเนี่ย ที่รัก

238
00:16:10,350 --> 00:16:12,850
อยากมานั่งตรงนี้กับฉันไหม

239
00:16:14,270 --> 00:16:16,100
คงต้องใช้หกพัน ลูเป้

240
00:16:17,270 --> 00:16:18,350
รวมอีกสองพันที่เธอติดอยู่

241
00:16:19,900 --> 00:16:21,310
รวมอีกสองพันที่เธอติดอยู่

242
00:16:21,520 --> 00:16:22,570
โอเค

243
00:16:23,110 --> 00:16:25,610
คราวนี้กุสตาโว่คุมหรือไง

244
00:16:28,490 --> 00:16:32,780
เรายังต้องแวะที่อื่นอีก สรุปมีเงินไหม

245
00:16:32,870 --> 00:16:33,910
ก็อาจมี

246
00:16:34,700 --> 00:16:37,160
คิดว่าจะเอาเงินจากฉันไป
แบบเอลโอโซ่ได้ไหม

247
00:16:42,340 --> 00:16:44,050
ไม่เอาน่า พวก

248
00:16:45,300 --> 00:16:47,050
เราจะรับของแล้วไป

249
00:16:47,880 --> 00:16:51,930
เปโดรน้อย นี่นายกลัวฉันเหรอ

250
00:16:52,800 --> 00:16:54,260
ไปสิ พวก

251
00:16:55,810 --> 00:16:56,980
เข้าไปสิ

252
00:17:19,460 --> 00:17:20,920
เราไปที่อื่นกันดีกว่าไหม

253
00:17:21,000 --> 00:17:23,040
ทำไม ก็เรื่องมันเกิดขึ้นที่นี่

254
00:17:23,210 --> 00:17:24,290
แล้วไอ้พวกเม็กซิกันอยู่ไหน

255
00:17:24,500 --> 00:17:25,630
ป่านนี้คงนอน

256
00:17:26,210 --> 00:17:29,470
บ้าจริง ครั้งแรกของปี
ที่ฉันได้ออกนอกบ้านก่อนบ่าย

257
00:17:29,550 --> 00:17:31,640
จริงๆ เราเลือกสักคนก็ได้ จะเป็นใครก็ช่าง

258
00:17:31,720 --> 00:17:33,510
ไม่ได้ แบบนี้ไม่ถูกต้อง

259
00:17:33,600 --> 00:17:35,220
ไม่ถูกต้องเหรอ รู้ไหม อะไรไม่ถูกต้อง

260
00:17:35,310 --> 00:17:38,350
ก็ที่ฆ่าคนของเราเหมือนสัตว์ไง

261
00:17:38,480 --> 00:17:39,600
เราอยากส่งสัญญาณนี่

262
00:17:39,680 --> 00:17:41,560
ด้วยการฆ่าเด็กและคนแก่เหรอ พวก

263
00:17:41,650 --> 00:17:45,730
เราจะปล่อยพวกเม็กซิกัน
ฆ่าคนของเราแล้วลอยนวลไปไม่ได้

264
00:17:47,820 --> 00:17:49,070
พวกนายใจอ่อนไป

265
00:17:49,820 --> 00:17:52,700
- เดี๋ยวฉันจัดการเอง แล้วพวกนายค่อย...
- ไม่เอาน่า

266
00:17:52,780 --> 00:17:53,780
นี่พวก...

267
00:17:53,870 --> 00:17:55,120
- ปล่อยฉันออกจากรถ
- ฉันไม่ฆ่าใครทั้งนั้น

268
00:17:55,200 --> 00:17:56,580
ปล่อยฉันออกจากรถ ลีออน

269
00:17:56,830 --> 00:17:58,080
ไอ้พวกหน้าโง่ทั้งหลาย

270
00:18:00,460 --> 00:18:01,710
เก็บข้าวเก็บของ

271
00:18:02,290 --> 00:18:03,420
เราจะไปจากที่นี่

272
00:18:19,270 --> 00:18:20,640
พวกนายเป็นบ้าอะไรกันเนี่ย

273
00:18:20,770 --> 00:18:23,230
จะออกไปไล่ยิงคนกลางถนน
แค่เพราะได้รับโทรศัพท์เหรอ

274
00:18:23,310 --> 00:18:25,940
ไม่ใช่แค่โทรศัพท์
มูกี้เห็นแล้ว พวกเขาตายจริง

275
00:18:26,020 --> 00:18:27,570
แล้วออกไปยิงเม็กซิกันคนแรกที่เห็นเหรอ

276
00:18:27,650 --> 00:18:29,860
ก็ต้องทำแบบนั้น พ่อนายเป็นแพนเทอร์นี่

277
00:18:29,940 --> 00:18:31,070
มันเล่นเรา เราก็เล่นมันกลับ

278
00:18:31,150 --> 00:18:33,280
แล้วน้าก็ออกไปกับเอ็ม 16
ช่วยพวกนี้ยิงเหรอ

279
00:18:33,360 --> 00:18:35,070
น้าเป็นคนที่เตือนผมเรื่องพวกนี้เองนะ

280
00:18:35,160 --> 00:18:38,080
พวกมันฆ่าคนของเรา โอเคไหม
ฉันไม่ได้ทำเกินไป

281
00:18:38,160 --> 00:18:41,250
- ก็ยังเป็นแค่ข่าวลือ เราไม่ออกไป...
- ไม่ใช่ มูกี้เห็น...

282
00:18:41,580 --> 00:18:43,080
ทำอะไรของนาย

283
00:18:45,670 --> 00:18:46,920
ทุกคนเป็นอะไรไปเนี่ย

284
00:18:47,000 --> 00:18:49,050
พวกนายเสียคนไปสองแล้ว

285
00:18:49,130 --> 00:18:50,420
แล้วนี่ยังเอาอีกสามคนไปเสี่ยง

286
00:18:50,510 --> 00:18:54,220
นี่รู้ไหม ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่า
ทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้

287
00:18:54,300 --> 00:18:56,550
เดลรอยกับวิคเตอร์
ออกไปปล่อยของที่พิโกยูเนียน

288
00:18:56,640 --> 00:18:58,810
- เราบอกพวกนั้นว่าอย่าไปนี่
- ฉันบอกมันไปแล้ว

289
00:18:58,890 --> 00:19:00,810
- แต่ฉันทำให้พวกนาย...
- แต่มันคือหน้าที่

290
00:19:01,060 --> 00:19:03,350
มันคืองานไงล่ะ

291
00:19:05,150 --> 00:19:08,480
เวลาเราสั่งใครทำอะไร
เราก็ต้องให้พวกเขาทำให้ได้

292
00:19:08,570 --> 00:19:11,530
เรื่องเกิดขึ้นย่านเดียวกับผู้หญิงเม็กซิกัน
ที่เอาเบอร์ให้นาย

293
00:19:13,990 --> 00:19:16,570
แปลว่านี่น้าก็รู้ว่าใครอาจช่วยน้าได้

294
00:19:17,780 --> 00:19:20,830
อาจบอกน้าได้ว่าเกิดอะไรขึ้น
ไม่คิดจะโทรหาเธอก่อนเหรอ

295
00:19:20,910 --> 00:19:23,040
ก่อนจะขนอาวุธครบมือไปที่นั่น

296
00:19:23,120 --> 00:19:26,420
นี่ไอ้หลาน ฉันส่งนามบัตร
พร้อมเบอร์นั่นให้นาย

297
00:19:36,890 --> 00:19:37,890
เป็นยังไงบ้าง

298
00:19:38,510 --> 00:19:39,890
ทุกอย่างดีค่ะ

299
00:19:40,180 --> 00:19:42,680
บางครั้งก็ดูสวยดี แต่ข้างในเน่าเฟะ

300
00:19:42,970 --> 00:19:44,430
บางครั้งก็ดูออกยาก

301
00:19:44,520 --> 00:19:47,230
เปโดรพูดเหมือนทั้งร้านนี้แค่มีไว้โชว์

302
00:19:47,690 --> 00:19:49,820
ไม่นะ เราเริ่มต้นกันจากฟาร์มในเม็กซิโก

303
00:19:50,230 --> 00:19:52,320
มันคือชีพจร คือตัวตนของเรา

304
00:19:53,530 --> 00:19:56,360
และคุณก็ไม่อยากให้มี
หอมเน่าๆ อยู่ในตะกร้า

305
00:19:58,660 --> 00:20:01,160
นิสัยลูกสาวชาวไร่มันแก้ไขยาก

306
00:20:02,040 --> 00:20:06,370
นี่ลูเซีย ต่อไปคุณก็คงรู้สึก

307
00:20:06,460 --> 00:20:08,170
ว่าฉันกับคุณไม่ต่างอะไรกันนัก

308
00:20:08,790 --> 00:20:09,790
ยังไงเหรอ

309
00:20:10,250 --> 00:20:11,920
เราทั้งคู่คือนักเอาตัวรอด

310
00:20:15,840 --> 00:20:17,220
เปโดร เกิดอะไรขึ้น

311
00:20:17,300 --> 00:20:18,680
ไทเกอร์ ฟูเอ็นเตสเหรอ

312
00:20:18,760 --> 00:20:20,050
ลาจีจี้

313
00:20:20,140 --> 00:20:22,010
- เธอนี่เอาเรื่องจริงๆ
- เธอ หมายความว่าไง

314
00:20:22,220 --> 00:20:23,720
ผมไม่เป็นไร จริงๆ

315
00:20:29,060 --> 00:20:30,110
ฮัลโหล

316
00:20:30,440 --> 00:20:33,690
ผมอยากคุยกับผู้หญิงที่ส่งเบอร์โทร
ให้ผมสองสามวันก่อน

317
00:20:34,780 --> 00:20:36,490
จากแถวพิโกยูเนียน

318
00:20:38,860 --> 00:20:41,490
ใช่ ฉันอยากคุยกับนายเรื่องข้อตกลงธุรกิจ

319
00:20:44,490 --> 00:20:45,950
เรื่องพวกนั้นผมไม่รู้นะ

320
00:20:47,660 --> 00:20:51,080
ที่โทรมานี่เพราะอยากรู้ว่า
ทำไมเมื่อวานคนของผมถึงถูกฆ่า

321
00:20:54,090 --> 00:20:55,130
พวกเขาตายแล้วเหรอ

322
00:20:59,130 --> 00:21:00,140
แน่ใจนะ

323
00:21:03,470 --> 00:21:05,680
คนของผมตายไปสอง
แล้วยังถามอีกว่าแน่ใจไหม

324
00:21:05,890 --> 00:21:07,930
ฉันไม่รู้ ยังไม่ได้ข่าว

325
00:21:08,230 --> 00:21:09,230
คุณเป็นใคร

326
00:21:09,810 --> 00:21:11,350
ลูเซีย วิลลานูเอวา

327
00:21:13,230 --> 00:21:15,110
ลูเซีย คุณรู้ใช่ไหมว่าใครฆ่าคนของผม

328
00:21:16,030 --> 00:21:17,190
ฉันไม่รู้

329
00:21:18,530 --> 00:21:20,660
แต่ฉันจะลองดูให้ เราเจอกันดีไหม

330
00:21:21,160 --> 00:21:22,320
สักบ่ายสอง

331
00:21:24,160 --> 00:21:25,870
ไม่เจอที่พิโกยูเนียน

332
00:21:28,120 --> 00:21:29,540
งั้นสวนสาธารณะแถวกาวเวอร์ล่ะ

333
00:21:30,330 --> 00:21:32,290
สถานที่เปิด ไม่ใช่ถิ่นเม็กซิกันหรือคนดำ

334
00:21:33,540 --> 00:21:34,590
บ่ายสองนะ

335
00:21:36,960 --> 00:21:41,090
แล้วช่วยกันนิด
พาคนของคุณมาแค่คนเดียว

336
00:21:41,720 --> 00:21:43,220
แล้วฝั่งนั้นจะพามาคนเดียวไหม

337
00:21:43,760 --> 00:21:45,600
ผมกับลูกน้องไม่ได้ฆ่าคนของคุณ

338
00:21:48,480 --> 00:21:49,600
งั้นเจอกันบ่ายสอง

339
00:21:56,900 --> 00:21:58,150
ลองกินตีนหมูสิ

340
00:21:58,240 --> 00:22:00,030
พวกเขาเรียกว่าตีนหมูสเปน

341
00:22:00,110 --> 00:22:02,700
แต่เป็นของดีในประเทศเราเลย

342
00:22:03,030 --> 00:22:05,030
พวกเรามาดีนะ

343
00:22:05,120 --> 00:22:07,290
ตีนหมูนี่เป็นอาหารประจำชาติ

344
00:22:07,700 --> 00:22:11,000
แต่ที่เราดื่มกันคืออากัวร์เดียนเต้

345
00:22:11,830 --> 00:22:13,790
เป็นญาติๆ กับเตกีล่าของเม็กซิกัน

346
00:22:13,880 --> 00:22:17,090
และเมสกาล แต่แบบนี้ดีกว่า

347
00:22:17,380 --> 00:22:19,050
- พวกคุณเรียกอะไรนะ
- เหล้า

348
00:22:19,130 --> 00:22:20,470
พวกคุณถ่วงเวลาเรา

349
00:22:20,550 --> 00:22:21,760
เราจะพลาดเวลาส่งของ

350
00:22:21,840 --> 00:22:24,970
เราคิดว่าพวกคุณเป็นมืออาชีพ
ไม่ใช่มือสมัครเล่น

351
00:22:25,600 --> 00:22:27,720
- มือสมัครเล่นเหรอ
- พวกคุณสิมือสมัครเล่น

352
00:22:28,470 --> 00:22:31,100
มือสมัครเล่นที่ปล่อยคนของตัวเอง

353
00:22:31,180 --> 00:22:33,230
ให้ขโมยเครื่องบินและโคเคนของตัวเอง

354
00:22:33,310 --> 00:22:35,270
มือสมัครเล่นที่ผิดนัดไปหนึ่งสัปดาห์

355
00:22:35,360 --> 00:22:38,530
มือสมัครเล่นที่มาพร้อมคนขาว
ที่เราไม่เคยเห็นหน้า

356
00:22:38,610 --> 00:22:40,440
และคิดว่าเราจะไว้ใจเขา

357
00:22:40,780 --> 00:22:43,240
ผมมานี่เพื่อให้คุณอุ่นใจโดยเฉพาะ

358
00:22:43,320 --> 00:22:44,990
และเพื่อแนะนำนักบินคนใหม่ของผม

359
00:22:45,070 --> 00:22:48,410
- แต่ผมกลับถูกซ้อม ถูกหยาม
- ก็คุณปากเสีย

360
00:22:49,620 --> 00:22:51,040
หยามประเทศของเรา

361
00:22:51,250 --> 00:22:52,250
เขาเรียกเราว่ายังไงนะ

362
00:22:56,040 --> 00:22:59,460
แล้วคุณคิดว่าตัวเองเป็นใคร
ที่มาพูดถึงประเทศเราแบบนั้น

363
00:23:01,590 --> 00:23:03,010
คุณพูดถูก เขาไม่ควรพูดแบบนั้นเลย

364
00:23:03,590 --> 00:23:05,970
แต่คนของคุณเขาหยามประเทศเรา

365
00:23:06,050 --> 00:23:08,050
- แล้วยังไง
- ก็ประเทศคุณมันห่วย

366
00:23:08,140 --> 00:23:10,310
- แย่กว่านั้น
- โอเค

367
00:23:10,390 --> 00:23:12,730
แต่เพื่อนผมไม่ได้คิดอย่างนั้น

368
00:23:12,810 --> 00:23:14,810
เขารักประเทศของเขา

369
00:23:14,900 --> 00:23:15,900
คนของคุณทำเขาโกรธ

370
00:23:15,980 --> 00:23:19,770
แต่ก็ไม่ใช่ข้ออ้างมาดูถูกคนของเรา

371
00:23:19,860 --> 00:23:20,940
ฟังนะ

372
00:23:22,150 --> 00:23:23,450
เขาเสียใจ

373
00:23:23,530 --> 00:23:26,490
ผมเสียใจ เราทั้งคู่เสียใจ

374
00:23:26,570 --> 00:23:28,950
แต่ถ้าคุณยังไม่ปล่อยเราไป
เราจะพลาดเวลาส่งของ

375
00:23:29,030 --> 00:23:32,330
และจะตามมาด้วยปัญหาใหญ่เลย

376
00:23:34,370 --> 00:23:37,210
- ฉันชอบหมอนี่
- งั้นก็ล่อมันเลยสิ ไอ้มะกันนี่

377
00:23:37,290 --> 00:23:39,090
ก็ไม่แน่นะ ไอ้เจ้าบ้า

378
00:23:40,710 --> 00:23:42,130
ถ้าเราปล่อยพวกคุณไป

379
00:23:42,550 --> 00:23:44,130
ครั้งนี้ต้องขนไปสองเท่า

380
00:23:44,220 --> 00:23:45,720
เพื่อชดเชยที่หายไปสัปดาห์ก่อน

381
00:23:45,800 --> 00:23:48,600
เราไม่ได้ขนเงินมามากพอ
แต่เรายินดีขนของไป

382
00:23:48,680 --> 00:23:51,220
- แล้วเอาส่วนต่างมาให้ครั้งหน้า
- และยังมีเรื่องอื่นอีก

383
00:23:52,350 --> 00:23:53,850
ของขวัญที่เราต้องการ

384
00:23:53,930 --> 00:23:56,020
อาหารเช้าซีเรียลโทนี่เดอะไทเกอร์สองลัง

385
00:23:56,100 --> 00:23:58,440
อัลบั้มของไมเคิล แจ็กสัน 29 ม้วน

386
00:23:58,520 --> 00:24:00,360
- ทริลเลอร์
- และถุงยางไส้แกะหนึ่งกล่อง

387
00:24:00,440 --> 00:24:02,610
ตุ๊กตาแคบเบจแพตช์ 15 ตัว
ไว้ใช้วันคริสต์มาส

388
00:24:02,690 --> 00:24:05,610
- แล้วก็ไฟคริสต์มาสสวยๆ
- ขอไฟสวยๆ นั่นเยอะๆ เลย

389
00:24:05,700 --> 00:24:07,740
และวีซ่าสำหรับฉันกับเพื่อน

390
00:24:07,820 --> 00:24:10,580
และครอบครัวเรา รวมถึงบอดี้การ์ดหนึ่งคน

391
00:24:10,660 --> 00:24:12,540
ที่จะพาแม่และน้องสาวเขาไปด้วย

392
00:24:12,620 --> 00:24:14,160
- ไม่มีวีซ่า
- ต้องมีสิ

393
00:24:14,250 --> 00:24:17,250
- เราอยากพาเมียไปดิสนีย์แลนด์
- และพาแฟนๆ เราไปลาสเวกัส

394
00:24:17,330 --> 00:24:19,130
สัปดาห์หน้าพอล อันก้า
จะเล่นที่เดอะเฟลมิงโก

395
00:24:19,210 --> 00:24:21,210
- พอล อันก้า
- โอเค ขอบคุณมาก แต่ไม่

396
00:24:21,290 --> 00:24:25,630
- คุณกำลังพูดถึงเอกสารจากทางการ
- ผมก็คิดว่าคุณคือรัฐบาล

397
00:24:25,970 --> 00:24:28,180
- คุณบอกเราเองนี่
- เขาบอกเรานะ

398
00:24:28,260 --> 00:24:29,390
เว้นแต่คุณเป็นคนโกหก

399
00:24:29,470 --> 00:24:32,350
งั้นเราจัดการเรื่องวีซ่าให้ ไม่มีปัญหา

400
00:24:34,980 --> 00:24:37,520
- คราวนี้ฉันชอบเขาแล้ว
- งั้นก็ล่อเขาเลยสิ

401
00:25:17,230 --> 00:25:18,440
นั่นใช่ไหม

402
00:25:33,240 --> 00:25:34,580
เอลโอโซ่

403
00:25:35,990 --> 00:25:37,660
นายมาทำอะไรที่นี่เนี่ย

404
00:25:38,500 --> 00:25:39,790
ผมคือคนที่คุณตามหา

405
00:25:41,290 --> 00:25:42,500
เราคุยกันส่วนตัวได้ไหม

406
00:26:03,230 --> 00:26:05,820
เจอโรมบอกผมว่าพวกนั้น
ฆ่าลุงของคุณเมื่อสองสามเดือนก่อน

407
00:26:06,610 --> 00:26:07,730
เสียใจด้วยนะ

408
00:26:08,820 --> 00:26:10,450
พ่อฉันก็ตายไล่เลี่ยกัน

409
00:26:11,780 --> 00:26:14,240
คงทำอะไรไม่ได้ เกิดมาก็ต้องตาย

410
00:26:14,320 --> 00:26:16,990
ใช่ แต่บางครั้งก็ดูไม่มีเหตุผล

411
00:26:19,500 --> 00:26:21,210
วิคเตอร์กับเดลรอยทำผิด

412
00:26:21,870 --> 00:26:24,630
แต่ฆ่าพวกเขาเพราะยืนปล่อยของนี่เกินไป

413
00:26:25,710 --> 00:26:26,750
ก็ใช่

414
00:26:27,840 --> 00:26:29,840
คนของผมอยากล้างแค้นเรื่องนี้

415
00:26:31,550 --> 00:26:33,180
มีการทำร้ายศพด้วย

416
00:26:33,590 --> 00:26:37,260
เพื่อนนายถูกฆ่า แต่ไม่มีทำร้ายศพ

417
00:26:37,760 --> 00:26:39,600
ฉันรู้ว่าไม่ได้ดูดีขึ้นหรอก

418
00:26:40,020 --> 00:26:41,640
แต่ยังมีปัญหาใหญ่กว่านี้

419
00:26:42,140 --> 00:26:44,440
ชายที่ก่อเรื่อง
ไม่ใช่นักเลงข้างถนนธรรมดา

420
00:26:44,690 --> 00:26:46,900
- รู้จักชื่อเขาเหรอ
- ใช่

421
00:26:48,530 --> 00:26:49,820
แต่มีคนคุ้มกัน

422
00:26:50,240 --> 00:26:52,150
- ใคร
- ทุกๆ คน

423
00:26:54,160 --> 00:26:55,490
คนที่ฆ่าคนของนาย

424
00:26:56,410 --> 00:26:58,990
ถ้านายหรือคนของนายไปยุ่งเข้า

425
00:26:59,490 --> 00:27:03,500
พวกเม็กซิกันจะมาเป็นกองทัพ
ตามล่านายและทุกคนที่นายรู้จัก

426
00:27:05,500 --> 00:27:06,500
แล้วมาที่นี่ทำไม

427
00:27:08,420 --> 00:27:10,340
เพราะฉันรู้เรื่องยาที่นายขายอยู่

428
00:27:11,010 --> 00:27:12,050
โคเคนก้อน

429
00:27:13,680 --> 00:27:15,640
ฉันอาจช่วยนายปล่อยของได้อีกเยอะ

430
00:27:15,720 --> 00:27:18,560
คนของผมตายไปสอง
แต่คุณมาที่นี่เพื่อคุยธุรกิจ

431
00:27:18,640 --> 00:27:20,060
คนของนายตายตอนทำธุรกิจ

432
00:27:21,060 --> 00:27:22,520
คนที่ฆ่าพวกเขาก็เช่นกัน

433
00:27:23,770 --> 00:27:25,270
ทุกอย่างที่เราทำคือธุรกิจ

434
00:27:25,350 --> 00:27:28,770
แล้วผมจะไปบอกคนอื่นได้ไงว่า
พวกเขากำลังทำงานกับศัตรู

435
00:27:28,980 --> 00:27:30,110
ฉันไม่ใช่ศัตรู

436
00:27:31,860 --> 00:27:33,320
และนายไม่ใช่หุ่นเชิด

437
00:27:41,290 --> 00:27:42,370
ไม่สัญญานะ

438
00:27:44,830 --> 00:27:46,830
แต่ธุรกิจที่ว่ามานี่ยังไง

439
00:27:50,960 --> 00:27:53,670
ว่ายังไง โอโซ่ คุณยังเล่นมวยปล้ำอยู่ไหม

440
00:27:53,760 --> 00:27:55,430
ไปคุยด้วยได้ไง เขาเป็นคนฝั่งนั้น

441
00:28:02,390 --> 00:28:03,480
โอเค ก็ได้

442
00:28:03,560 --> 00:28:06,600
แต่คนของผมก็ยังอยากทำอะไรสักอย่าง
เรื่องคนที่ตายไป

443
00:28:11,480 --> 00:28:14,610
ฉันจะพยายามไกล่เกลี่ย
ให้เราได้คำตอบที่ทั้งสองฝั่งพอใจ

444
00:28:25,410 --> 00:28:26,540
โชคดี

445
00:28:30,790 --> 00:28:32,170
- พวกนั้นจะไปไหน
- กลับบ้าน

446
00:28:32,800 --> 00:28:33,920
เธอบอกไหมว่าใครทำ

447
00:28:34,380 --> 00:28:35,510
เดี๋ยวเธอไปสืบให้

448
00:28:35,970 --> 00:28:37,680
สืบให้เหรอ พวกเม็กซิกันนี่รู้จักกันหมด

449
00:28:37,760 --> 00:28:39,890
นายต้องทำให้เธอบอกว่าใครฆ่าเดลรอย

450
00:28:39,970 --> 00:28:41,560
เธอไม่รู้แล้วเธอจะบอกได้ยังไง

451
00:28:41,640 --> 00:28:44,060
- เหลวไหล เธอเนี่ยนะไม่รู้
- เธอไม่ได้อยู่ด้วย เคฟ

452
00:28:44,140 --> 00:28:46,390
เธอจะหาข้อมูลให้เรา
แล้วเราค่อยจัดการเรื่องนั้น

453
00:28:46,480 --> 00:28:47,890
แต่ตอนนี้เราต้องรอก่อน

454
00:28:48,270 --> 00:28:49,770
บ้าเหรอ คนเม็กซิกันพวกนี้ฆ่าคนของเรา

455
00:28:49,860 --> 00:28:51,440
ฉันจะไม่มาฟังเรื่องพวกนี้หรอก

456
00:28:51,520 --> 00:28:54,860
บอกเลยนะ ฉันรู้มาตลอด
นายไม่พร้อมสำหรับงานนี้หรอก เซนต์

457
00:29:13,750 --> 00:29:14,840
ก็ให้มันรู้ไป

458
00:29:16,550 --> 00:29:18,760
เฮ้ย ไม่เอาน่า พวก มานี่

459
00:29:19,300 --> 00:29:20,300
เฮ้ย

460
00:29:41,200 --> 00:29:45,200
แล้วนายคิดหรือยังว่า
จะหาวีซ่าพวกนี้จากไหน

461
00:29:45,290 --> 00:29:46,870
ฉันไม่รู้ว่านายจะโมโหอะไรนัก

462
00:29:46,950 --> 00:29:48,210
ฉันนะที่พาเรารอดกลับมา

463
00:29:48,290 --> 00:29:51,250
ใช่ ด้วยคำสัญญาที่ฉันต้องรักษา

464
00:29:51,330 --> 00:29:53,540
ก็ดีกว่าลูกตะกั่วฝังหัวนะ

465
00:29:53,630 --> 00:29:56,670
อีกอย่าง ใครบอกว่าต้องรักษาสัญญา

466
00:29:56,760 --> 00:29:58,920
นายคิดว่าเป็นไอเดียที่ดีแล้วนะ

467
00:29:59,010 --> 00:30:02,430
ที่จะไปสัญญาส่งเดช
กับแก๊งค้ายาโคลอมเบียบ้าเลือดนั่น

468
00:30:02,510 --> 00:30:05,220
ใช่ พวกมันคือแก๊งค้ายาโคลอมเบียบ้าเลือด

469
00:30:05,310 --> 00:30:08,810
- ใครจะไปสนว่านายสัญญาอะไร
- ให้ตายเถอะ

470
00:30:08,890 --> 00:30:11,770
จากนี้ไปนะ เรื่องเจรจาให้ฉันจัดการเอง

471
00:30:11,850 --> 00:30:12,940
- โอเคนะ
- ไม่

472
00:30:13,020 --> 00:30:16,190
ไม่ใช่แน่ถ้าคำพูดนาย
ทำให้พวกนั้นเอาปืนจอหัวฉัน

473
00:30:16,270 --> 00:30:18,440
แล้วนายมาหาฉันก่อน จำได้ไหม

474
00:30:18,860 --> 00:30:21,530
- อยากให้ฉันช่วยไหม
- ไม่ ฉันอยากให้นายขับเครื่องบิน แมตต์

475
00:30:21,610 --> 00:30:23,780
- เพื่อบินขนของ
- แต่เหมือนไม่ใช่แค่นั้น

476
00:30:23,990 --> 00:30:25,330
ฉันเคยอยู่นามมาก่อน

477
00:30:25,410 --> 00:30:27,080
ไม่มีฝั่งดีเลย

478
00:30:27,620 --> 00:30:32,120
และทางเดียวที่จะรับมือคนเลว
คือเป็นคนเลวกว่า

479
00:30:32,210 --> 00:30:34,670
งั้นเพื่อช่วยเราทั้งคู่
เลิกทำตัวกระมิดกระเมี้ยน

480
00:30:34,750 --> 00:30:36,750
เริ่มทำตัวเหมือนเป้านายตุง

481
00:30:36,840 --> 00:30:39,130
จะได้เข้ากับอาการ "ไม่สนใจใครทั้งนั้น"
ขั้นสุดท้ายของนาย

482
00:30:39,710 --> 00:30:43,840
และเริ่มทำตัวเหมือนพ่อค้ายาได้แล้ว

483
00:30:43,930 --> 00:30:45,720
ก่อนพาเราไปตายกันทั้งคู่

484
00:30:47,390 --> 00:30:48,680
พูดจบหรือยัง

485
00:30:48,770 --> 00:30:51,730
- ถ้าเมื่อกี้ฟังนะ
- ฉันฟัง

486
00:30:53,560 --> 00:30:55,520
- งั้นก็แค่นี้
- เยี่ยม

487
00:31:00,820 --> 00:31:02,490
อีกสิบนาทีถึงจุดส่งของ

488
00:31:03,610 --> 00:31:07,780
คาดเข็มขัดซะ ฉันคงเซ็งมาก
ถ้าวันนี้นายมาตายเพราะเรื่องนี้

489
00:31:12,210 --> 00:31:13,750
รู้ใช่ไหมว่าฉันรักนาย

490
00:31:16,170 --> 00:31:17,590
ดีใจนะที่นายอยู่ตรงนี้

491
00:31:19,840 --> 00:31:21,970
เป็นเกียรติจริงๆ เท็ดดี้

492
00:31:22,050 --> 00:31:24,970
เป็นเกียรติและน่ายินดีจริงๆ

493
00:31:27,720 --> 00:31:30,100
วันนี้ฉันไม่ไหวจริงๆ ไม่ไหวจริงๆ

494
00:31:30,180 --> 00:31:32,520
พวกผู้ชายถือปืนวิ่งไปวิ่งมา

495
00:31:32,600 --> 00:31:35,600
แล้วกะให้ฉันล้างจานให้ แล้วก็หุงโคเคน

496
00:31:35,690 --> 00:31:36,770
ไม่เอา ไม่ไหว

497
00:31:36,860 --> 00:31:38,400
วันด้าทำกับข้าวได้

498
00:31:38,480 --> 00:31:40,730
ก็เธอหุงโคเคนให้นายทุกๆ คืน

499
00:31:41,400 --> 00:31:43,070
พวกนายยังไม่เจอของจริง

500
00:31:50,950 --> 00:31:53,160
- ไง หลานรัก
- น้าครับ

501
00:31:54,410 --> 00:31:56,960
- เจอโรมซื้อต่างหูให้เหรอ
- เจอโรมเนี่ยนะ

502
00:31:57,830 --> 00:32:00,630
เจอโรมต่อให้เห็นเพชรต่อหน้า
ยังดูไม่ออกเลย

503
00:32:14,020 --> 00:32:15,440
เดี๋ยวของจะเข้ามาแล้ว

504
00:32:16,560 --> 00:32:18,270
เราถึงอยากให้น้าอยู่ห้องเตรียมของ

505
00:32:21,610 --> 00:32:22,780
ผมยืมรถน้าหน่อยสิ

506
00:32:28,990 --> 00:32:30,410
ต้องกลับมาแบบไม่บุบสลายนะ

507
00:32:34,450 --> 00:32:35,460
ลีออน นายไปกับฉัน

508
00:32:37,920 --> 00:32:38,960
อร่อยนะ

509
00:32:45,260 --> 00:32:46,300
นายคุยกับเคฟหรือยัง

510
00:32:47,130 --> 00:32:50,680
เขาอยู่กับที่บ้านและแม่เดลรอย
เขาโทษตัวเองที่ส่งเด็กไปทำงาน

511
00:32:51,180 --> 00:32:53,520
ฉันไม่อยู่วันเดียวคนก็ตายกันแล้ว

512
00:32:53,970 --> 00:32:55,310
แถมเคฟก็บ้า

513
00:32:55,730 --> 00:32:57,270
ฉันรู้ว่าเขาสนิทกับเดลรอย

514
00:32:57,350 --> 00:32:59,650
แต่เราบอกพวกโง่นั่นแล้วว่า
อย่ายุ่งกับพิโกยูเนียน

515
00:33:00,520 --> 00:33:02,110
เคฟต้องการอะไรเหรอ

516
00:33:03,230 --> 00:33:05,780
เริ่มสงคราม พาเราไปตายกันหมดเหรอ

517
00:33:07,280 --> 00:33:08,450
นายทำถูกแล้ว เซนต์

518
00:33:09,490 --> 00:33:11,030
เคฟทำเกินไปจริงๆ

519
00:33:11,410 --> 00:33:13,790
นายก็รู้ว่าเขาโตมาโดยไม่มีพ่อ
เลยไม่ค่อยรู้จักกฎเกณฑ์

520
00:33:13,870 --> 00:33:14,950
นายก็เหมือนกัน

521
00:33:15,580 --> 00:33:16,910
แต่นายก็ได้เรียนรู้บ้าง

522
00:33:19,710 --> 00:33:21,500
และพรุ่งนี้จะมีของล็อตใหญ่เข้ามา

523
00:33:21,960 --> 00:33:25,550
ฉันเลยอยากให้นายอยู่ห้องเตรียมของ
เราจะได้ทำงานทัน โอเคนะ

524
00:33:26,920 --> 00:33:27,970
ฉันดูแลเอง

525
00:33:34,930 --> 00:33:35,970
อีกเรื่องนะ

526
00:33:37,230 --> 00:33:38,730
ฉันก็ผิดที่ขึ้นรถไป

527
00:33:39,560 --> 00:33:40,650
ก็พวกเราทุกคน

528
00:33:42,230 --> 00:33:43,770
ครั้งหน้าฉันจะรอนาย

529
00:33:57,160 --> 00:33:59,540
คุณเอาของมาส่งสองเท่าที่คุยกัน

530
00:34:00,120 --> 00:34:01,120
ผมรู้

531
00:34:01,580 --> 00:34:03,880
แต่ต่อจากนี้ไป คงจำเป็นต้องเป็นแบบนี้

532
00:34:03,960 --> 00:34:05,670
แต่ก็แปลว่าคุณได้เงินสองเท่า

533
00:34:06,000 --> 00:34:08,760
- เป็นเกียรติที่ได้พบคุณผู้หญิง
- เช่นกันค่ะ

534
00:34:15,760 --> 00:34:17,560
โคเคนเพียบเลย

535
00:34:17,640 --> 00:34:20,020
เราต้องสอนคนของเราให้ย่อยโคเคนก้อน

536
00:34:20,480 --> 00:34:23,480
แฟรงคลินบอกว่าแต่ละก้อน
จะขนาดเท่าลูกสนุกเกอร์

537
00:34:23,560 --> 00:34:25,360
เราย่อยให้เหลือก้อนละหนึ่งในสิบกรัม

538
00:34:25,440 --> 00:34:27,110
เรายังไว้ใจพวกโมนาร์คัส
ให้ส่งของอีกเหรอ

539
00:34:27,190 --> 00:34:28,320
หลังเรื่องที่โกเนโฮทำ

540
00:34:28,400 --> 00:34:29,950
หวังว่าพวกนั้นจะทำตามที่กาเบรียลาสั่ง

541
00:34:30,860 --> 00:34:31,990
ฉันจะคุยกับเออร์นัน

542
00:34:32,570 --> 00:34:34,870
เขาจะรวมตัวพวกผู้หญิงมาย่อยโคเคน

543
00:34:37,790 --> 00:34:41,290
แล้วทำไงดีกับโกเนโฮ
คนแบบนี้ไม่ดีต่อธุรกิจ

544
00:34:41,830 --> 00:34:43,920
เขาเส้นสายดีมาก

545
00:34:44,710 --> 00:34:46,880
นามัสก็ไม่ยุ่งกับพวกนี้

546
00:34:47,670 --> 00:34:49,510
คนแบบนี้เข้าวงการเพื่อศักดิ์ศรี

547
00:34:49,880 --> 00:34:51,170
แต่ลูกๆ เขากินศักดิ์ศรีไม่ได้

548
00:34:51,470 --> 00:34:53,640
ต้องมีพ่อมาสอนให้เป็นลูกผู้ชาย

549
00:34:53,720 --> 00:34:55,760
สอนให้พวกเขาทำตัวเป็นพ่อ ไม่ใช่ฆาตกร

550
00:34:55,850 --> 00:34:57,140
ใช่ แต่...

551
00:34:58,470 --> 00:35:01,140
ความจริงจะช่วยได้ก็ต่อเมื่อผู้ฟังยอมรับ

552
00:35:05,020 --> 00:35:06,570
แล้ววันนี้กับเปโดรเป็นไงบ้าง

553
00:35:08,400 --> 00:35:10,440
เขาเหมือนน้ำอัดลมที่ไม่ซ่า

554
00:35:10,780 --> 00:35:12,990
เหมือนเดินไปแบบมีเด็กห้อยตาม

555
00:35:13,570 --> 00:35:15,410
เขาอาจเบื่อและถอนตัวก็ได้

556
00:35:15,490 --> 00:35:16,910
แล้วโซเลดาดเป็นไง

557
00:35:18,080 --> 00:35:19,790
ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้โง่

558
00:35:21,080 --> 00:35:22,710
ไม่เห็นเข้าใจเลย

559
00:35:24,080 --> 00:35:26,790
ทำไมรับเปโดรกลับมา
ถ้าเขามีแต่พาปัญหามาให้

560
00:35:27,090 --> 00:35:28,170
ไม่จริงสักหน่อย

561
00:35:28,840 --> 00:35:30,710
ไม่ต้องแกล้งโง่

562
00:35:32,470 --> 00:35:34,130
เขาคือครอบครัวฉัน โอโซ่

563
00:35:34,220 --> 00:35:36,050
ฉันเหลือครอบครัวไม่มากแล้ว

564
00:35:36,340 --> 00:35:37,850
ก็แล้วแต่เธอว่าดี

565
00:35:55,700 --> 00:35:57,530
"เออร์เนสต์ เฮมิงเวย์"

566
00:36:00,620 --> 00:36:02,700
- เราเจอกันหกโมงไม่ใช่เหรอ
- ใช่

567
00:36:04,710 --> 00:36:06,210
โผล่มาเร็วหนึ่งชั่วโมงทุกครั้งเหรอ

568
00:36:06,580 --> 00:36:08,500
ก็ทำแบบนี้มาตลอด ไม่เคยสงสัยเหมือนกัน

569
00:36:12,050 --> 00:36:13,130
เพราะนายฉลาด

570
00:36:14,550 --> 00:36:15,550
และระวังไง

571
00:36:15,630 --> 00:36:17,720
คุณสมบัติที่คงช่วยเราทั้งคู่ได้

572
00:36:18,850 --> 00:36:20,810
เราคุยกันไว้สิบกิโลไม่ใช่เหรอ กิโลละหมื่น

573
00:36:20,890 --> 00:36:22,100
ใช่ นั่นแหละเงิน

574
00:36:24,100 --> 00:36:26,270
ลูกค้าผมไม่จ่ายแบงก์ใหญ่

575
00:36:28,400 --> 00:36:29,480
นายรู้จักธนาคารไหม

576
00:36:30,980 --> 00:36:33,320
รู้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้น
เมื่อคนดำเดินเข้าธนาคาร

577
00:36:33,400 --> 00:36:34,950
พร้อมแบงก์ห้าแบงก์สิบเก่าๆ

578
00:36:36,780 --> 00:36:38,200
นายอาจเข้าผิดธนาคาร

579
00:36:38,820 --> 00:36:40,200
แนะนำได้นะว่าที่ไหนดี

580
00:36:41,120 --> 00:36:43,500
ถ้าฉันทำได้
นายเองอาจรับได้มากกว่าสิบกิโล

581
00:36:43,580 --> 00:36:45,500
ยังไงสองรอบนี้ก็สิบกิโล

582
00:36:45,750 --> 00:36:47,670
จากนั้นเราอาจคุยเรื่องปรับยอด

583
00:36:47,870 --> 00:36:48,960
ได้สิ

584
00:36:52,420 --> 00:36:54,300
ธุรกิจจะดีได้ก็อยู่ที่คู่ค้าด้วย

585
00:36:55,010 --> 00:36:57,590
หมายถึงร่วมงานกับคนที่ช็อตไฟฟ้า
เค้นข้อมูล และมอมยาเราน่ะเหรอ

586
00:36:58,050 --> 00:36:59,590
และคนที่แอบตามนาย

587
00:37:15,190 --> 00:37:17,360
และมันจะเข้ามาทุกสัปดาห์เหรอ

588
00:37:17,740 --> 00:37:20,280
- แบบนี้ต้องมีเตาทุกห้อง
- และเพิ่มคนหุงด้วย

589
00:37:20,370 --> 00:37:21,370
เตานี่โอเค

590
00:37:22,740 --> 00:37:25,120
แต่ต้องระวังหน่อยเรื่องคนที่รู้สูตร

591
00:37:25,200 --> 00:37:27,540
ดังนั้นเรื่องหุงยา
เราทำในครอบครัวไปก่อน

592
00:37:28,170 --> 00:37:29,420
ต่อให้เราหุงพวกนี้เสร็จ

593
00:37:29,500 --> 00:37:30,790
เราก็ยังมีเด็กปล่อยของน้อยไป

594
00:37:30,880 --> 00:37:32,290
ของขนาดนี้ทั้งแอลเอคงสูบกันไม่ทัน

595
00:37:32,380 --> 00:37:35,090
สิ่งที่พวกนายต้องทำคือหุงและย่อยมัน

596
00:37:35,920 --> 00:37:37,090
วิธีปล่อยของฉันคิดเอง

597
00:37:40,260 --> 00:37:41,300
โอเค พวก

598
00:37:45,350 --> 00:37:46,390
นี่ พวก

599
00:37:46,600 --> 00:37:47,640
นี่

600
00:37:49,810 --> 00:37:51,940
พออาวี่ไม่อยู่ แถววัลลีย์ก็ของขาดมาก

601
00:37:52,690 --> 00:37:55,480
ฉันขอแบบผงสักกิโลได้ไหม
เผื่อจะลองปล่อยดู

602
00:37:57,650 --> 00:37:59,240
นายรู้จักคนที่ช่วยปล่อยได้เหรอ

603
00:37:59,740 --> 00:38:01,780
ใช่ ก็มีอยู่คนสองคนที่พอใช้ได้

604
00:38:02,740 --> 00:38:04,490
ได้เลย พวก จัดการเลย

605
00:38:05,620 --> 00:38:07,500
แต่ถ้าฉันยังออกให้ก่อน

606
00:38:07,580 --> 00:38:09,870
เราแบ่งกันหกสิบสี่สิบ

607
00:38:11,420 --> 00:38:12,710
ได้ ฉันโอเคนะ

608
00:38:12,960 --> 00:38:13,960
- แจ่ม
- แจ่ม

609
00:38:55,090 --> 00:38:56,840
- ไง
- ว่าไง

610
00:38:59,380 --> 00:39:02,090
- เข้าไปได้ไหม
- ได้สิ เข้ามา

611
00:39:05,930 --> 00:39:07,470
ลูอี้กับเจอโรมอยู่ไหม

612
00:39:08,270 --> 00:39:10,390
ไม่ มีแค่เรา

613
00:39:11,810 --> 00:39:13,150
เธอดูดีมาก

614
00:39:25,320 --> 00:39:26,450
ทำไม

615
00:39:27,870 --> 00:39:30,700
ใช่เจอโรมจริงเหรอ
ที่ทำให้นายต้องพกปืน

616
00:39:33,080 --> 00:39:34,790
เราแค่ต้องระวังตัว เมล

617
00:39:35,750 --> 00:39:39,210
งั้นนายยังไม่เคยใช้ปืนกับใครใช่ไหม

618
00:39:40,090 --> 00:39:41,210
ไม่เคย

619
00:39:42,760 --> 00:39:43,880
ดี

620
00:40:27,260 --> 00:40:28,430
คุณไรต์

621
00:40:29,220 --> 00:40:30,470
เจ้าหน้าที่ไรต์

622
00:40:34,770 --> 00:40:36,480
มีอะไรให้ผมช่วย คุณตำรวจ

623
00:40:38,730 --> 00:40:41,270
เห็นรถโตโยต้าที่จอดข้างหน้าไหม

624
00:40:42,690 --> 00:40:43,780
ทำไมเหรอ

625
00:40:43,860 --> 00:40:47,320
เป็นของคนหายชื่อมัลคอล์ม เจนคินส์

626
00:40:47,950 --> 00:40:49,450
ฉายาบิสกิต

627
00:40:51,910 --> 00:40:54,540
เขาทำงานให้นายประกัน
ที่นายเพิ่งใช้บริการ

628
00:40:56,160 --> 00:40:57,210
แล้ว...

629
00:40:58,330 --> 00:41:01,170
- นายจะพูดแค่นี้เหรอ
- ไม่มีอะไรพูดมากกว่านี้

630
00:41:02,210 --> 00:41:05,090
- อยากอธิบายเรื่องรถไหม
- รถมันอาจพังก็ได้

631
00:41:06,170 --> 00:41:09,510
เพื่อนอาจรับเขาไป เขาอาจขึ้นรถเมล์

632
00:41:09,800 --> 00:41:13,390
อาจมีคนขโมยมันมา
แล้วจอดตรงนั้นก็ได้ ผมไม่รู้

633
00:41:13,470 --> 00:41:14,720
เหลวไหล

634
00:41:14,850 --> 00:41:18,150
ผมไม่รู้ว่าคุณต้องการอะไร
ผมแค่ดูทีวีในบ้านตัวเอง

635
00:41:18,810 --> 00:41:21,150
นายคิดว่าตัวเองฉลาดกว่าใครสินะ

636
00:41:22,150 --> 00:41:23,440
แต่ไม่ใช่เลย

637
00:41:24,530 --> 00:41:27,400
เรื่องนี้ฉันจะต้องขุดความจริงขึ้นมาให้ได้

638
00:41:28,030 --> 00:41:31,660
แต่ระหว่างนี้อยู่ให้ห่างฉัน
และครอบครัวฉันไว้

639
00:41:34,370 --> 00:41:35,660
เข้าใจหรือเปล่า

640
00:41:40,670 --> 00:41:41,710
แค่นี้นะครับ

641
00:42:49,530 --> 00:42:50,950
ศพอยู่ไหน

642
00:42:51,700 --> 00:42:52,820
ไม่อยู่แล้ว

643
00:42:54,950 --> 00:42:57,540
ไม่คิดจะเช็กเหรอว่าพวกมันมีรถไหม

644
00:43:00,000 --> 00:43:02,920
ฉันรู้ว่ามีรถตอนคลำเจอกุญแจในกระเป๋า

645
00:43:03,750 --> 00:43:05,250
แต่จะให้ฉันทำไง

646
00:43:05,340 --> 00:43:06,500
ขโมยมันเหรอ

647
00:43:07,130 --> 00:43:08,840
ให้รอยนิ้วมือฉันติดเต็มรถน่ะเหรอ

648
00:43:09,920 --> 00:43:13,260
พวกมันตายไปแล้ว
และคงไม่ใช่รายสุดท้าย

649
00:43:14,890 --> 00:43:16,560
ทำงานของนายไป เซนต์

650
00:43:17,060 --> 00:43:18,470
ฉันก็เหมือนกัน

651
00:43:44,750 --> 00:43:46,420
โอเค เคลื่อนกำลัง

652
00:43:47,380 --> 00:43:48,590
ไล่พวกเขาไป

653
00:43:55,800 --> 00:43:57,050
ออกไปๆ

654
00:43:59,100 --> 00:44:01,100
ไสหัวออกจากที่นี่ เดี๋ยวนี้

655
00:44:05,850 --> 00:44:07,730
ฉันไม่ไป ฉันไม่ย้าย