1
00:00:11,050 --> 00:00:12,680
แม่รู้ว่าแกทำอะไรอยู่ แฟรงคลิน

2
00:00:12,760 --> 00:00:14,350
แม่รู้ว่าไม่ใช่แค่กัญชาอีกแล้ว

3
00:00:14,430 --> 00:00:17,850
ลูกรู้ว่าแม่คิดยังไงกับเรื่องทั้งหมดนี่

4
00:00:17,930 --> 00:00:19,350
แม่ต้อนรับเสมอเมื่อลูกจบเรื่องนี้

5
00:00:19,440 --> 00:00:22,480
ไม่นานมานี้นายยังพอใจ
กับเงินไม่กี่ร้อยดอลลาร์

6
00:00:22,560 --> 00:00:23,610
เขาเรียกว่าเติบโต

7
00:00:23,690 --> 00:00:26,070
- อาวี่
- ตำรวจแอลเอ ยกมือทั้งสองข้าง

8
00:00:26,150 --> 00:00:27,490
สวัสดี คุณตำรวจ

9
00:00:27,570 --> 00:00:29,450
อีกสองสามวันฉันจะได้ของล็อตแรก

10
00:00:29,530 --> 00:00:31,700
เธอบอกด้วยใช่มั้ยว่าฉันเลิกจ่ายส่วย

11
00:00:32,030 --> 00:00:33,410
ส่วยจ่ายต่อ

12
00:00:33,490 --> 00:00:35,660
เว้นแต่อยากให้ทุกคนรู้ว่า
พวกเราเล่นงานครอบครัวคุณ

13
00:00:35,740 --> 00:00:38,460
ตำรวจขับไล่คนในที่ดินเปล่า
อัลตั้นไม่ยอมไป

14
00:00:38,540 --> 00:00:40,250
เขาผ่านช่วงอดเหล้าที่แย่สุดมาแล้ว

15
00:00:40,330 --> 00:00:44,040
แต่ถ้าเขากลับไปอยู่ข้างถนน
มีโอกาสสูงที่เขาจะกลับไปหาเหล้าทันที

16
00:00:44,130 --> 00:00:46,170
ไม่ว่าอยู่ไหนก็โอกาสสูงทั้งนั้น

17
00:00:46,250 --> 00:00:47,260
พอกันที

18
00:00:47,340 --> 00:00:49,220
คิดว่านังแก่นั่นจะบำเรอเธอ
ได้อย่างฉันเหรอ

19
00:00:49,300 --> 00:00:52,220
เธอทำได้สักสิบเท่าของปัญญานาย

20
00:00:52,300 --> 00:00:53,640
เราเริ่มต้นงานนี้นะ

21
00:00:53,720 --> 00:00:55,100
ผมทำไม่ได้หรอกถ้าไม่มีน้า

22
00:00:55,180 --> 00:00:56,600
เธอคงต้องลองดู

23
00:00:56,680 --> 00:00:59,430
เราแก้แค้นเมื่อไหร่
พวกเม็กซิกันขี้คุกจะหมายหัวเราทุกคน

24
00:00:59,520 --> 00:01:01,310
ฉันจะตกลงกับนายอย่างนี้

25
00:01:01,390 --> 00:01:04,060
ถ้านายหาคำตอบได้ว่าใครทำ
เราค่อยมาคุยเรื่องแก้แค้น

26
00:01:04,150 --> 00:01:06,440
เธอชื่อโซเลดาด
ฉันพาเธอมาเพราะเราจะแต่งงานกัน

27
00:01:06,530 --> 00:01:08,690
- นี่คือการบุกตรวจผู้อพยพ
- ฉันมีเอกสาร

28
00:01:10,240 --> 00:01:11,280
ไอ้เลว

29
00:01:11,360 --> 00:01:13,280
พวกตรวจคนเข้าเมืองทำงานตามที่หวังมั้ย

30
00:01:13,370 --> 00:01:15,740
แม่สาวเย็นชานั่นประทับใจมาก

31
00:01:16,660 --> 00:01:18,040
เธอเริ่มเปิดใจให้ฉัน

32
00:01:36,220 --> 00:01:37,260
นี่

33
00:01:39,180 --> 00:01:41,430
นายมีปัญหากับใครบ้างรึเปล่า

34
00:01:41,560 --> 00:01:46,650
อาจกับเปโดรหรือโซเลดาด
คู่หมั้นของเขา

35
00:01:48,280 --> 00:01:49,360
ไม่นะ

36
00:02:02,620 --> 00:02:03,710
เลือกหนึ่งใบ

37
00:02:22,270 --> 00:02:25,190
มีงูร้ายเลื้อยอยู่ในชีวิต

38
00:02:26,900 --> 00:02:29,110
ขอมือหน่อย

39
00:02:29,190 --> 00:02:31,190
มันจะช่วยคุ้มครอง

40
00:02:32,650 --> 00:02:34,570
ระวังตัวด้วย

41
00:02:41,580 --> 00:02:44,660
"16"

42
00:03:00,600 --> 00:03:03,310
เร็วเข้า ต้องกลับแล้ว

43
00:03:03,730 --> 00:03:06,980
เอาไป เงินนะ เงิน ๆๆ

44
00:03:08,440 --> 00:03:09,560
เอาอีกมั้ย

45
00:03:11,650 --> 00:03:12,730
เอาไปเลย

46
00:03:14,780 --> 00:03:16,400
- อาวี่
- แฟรงคลิน

47
00:03:16,700 --> 00:03:19,740
เห็นมั้ย เงินมันร่วงลงมาจากฟ้าได้จริง

48
00:03:24,160 --> 00:03:25,660
ร้านแรนดี้โดนัทส์

49
00:03:26,830 --> 00:03:30,130
นายต้องซื้อยกโหลไปเลย แฟรงกี้

50
00:03:30,750 --> 00:03:32,460
ได้ยินว่ามีเงินนี่

51
00:03:32,960 --> 00:03:34,880
ฉันส่งเด็กไปเดินในชุมชนมา

52
00:03:36,340 --> 00:03:40,050
เหมือนนายขายเจ้าโคเคนก้อนนั่น
ได้ทุกหัวระแหง

53
00:03:45,390 --> 00:03:48,480
ก็ดีแล้วที่ถึงฉันไม่อยู่
นายก็ยังทำมาหากินได้

54
00:03:48,560 --> 00:03:51,900
ผมคงหยุดทำมาหากิน
แค่เพราะคุณถูกซิวไม่ได้

55
00:03:51,980 --> 00:03:55,070
ฉันไม่ได้โกรธที่นายได้สายส่งใหม่ แฟรงกี้

56
00:03:58,030 --> 00:03:59,740
- รู้มั้ย ทำไมฉันไม่โมโห
- ทำไม

57
00:03:59,820 --> 00:04:02,120
เพราะเราสองคน
จะกลับมาค้าขายกันตามปกติ

58
00:04:02,200 --> 00:04:05,040
กลับมาขายสินค้าดี ๆ ในราคาดี ๆ

59
00:04:05,330 --> 00:04:06,410
ฉันคอยช่วยนาย

60
00:04:08,040 --> 00:04:09,210
นายก็ช่วยฉัน

61
00:04:11,840 --> 00:04:12,840
แล้วเนี่ย

62
00:04:15,670 --> 00:04:19,760
สายส่งเก่าของฉันนี่ก็น่ารักสุด ๆ

63
00:04:21,760 --> 00:04:23,640
เหมือนสาวซิงในโรงนวด

64
00:04:24,640 --> 00:04:26,350
แต่นายรู้มั้ย แฟรงกี้

65
00:04:26,560 --> 00:04:30,310
ฉันจะไม่ถามนายด้วยซ้ำว่า
นายไปนวดกับสาวซิงของฉันรึเปล่า

66
00:04:31,440 --> 00:04:33,020
ฉันรู้ เป็นไปไม่ได้แน่

67
00:04:33,110 --> 00:04:36,610
เพราะถ้าเป็นเรื่องจริง
ฉันคงเริ่มกังวลและสงสัย

68
00:04:36,690 --> 00:04:40,490
ทำไมมันเหมาะเหม็งอย่างนี้
ที่แฟรงคลินเองก็อยู่

69
00:04:41,110 --> 00:04:42,910
ตอนตำรวจมาบุกบ้านฉัน

70
00:04:42,990 --> 00:04:45,950
และเขาคือคนเดียวที่หนีไปได้

71
00:04:51,580 --> 00:04:54,500
ฉันมีนัดกับคนที่ขายฉันให้ตำรวจ

72
00:04:54,840 --> 00:04:57,800
ฉันจะเอาน้ำมันเบนซิน
กรอกปากมันแล้วจุดไฟ

73
00:04:57,880 --> 00:05:00,760
แต่สัปดาห์หน้า

74
00:05:03,510 --> 00:05:04,800
เราสองคน

75
00:05:07,560 --> 00:05:09,270
จะกลับมาค้าขายกันต่อ

76
00:05:12,520 --> 00:05:13,940
ตามข้อตกลงเดิม

77
00:05:17,780 --> 00:05:22,160
"โรงแรมวิทมอร์ ห้องสวีท 1199"

78
00:05:24,700 --> 00:05:26,240
ที่พักใหม่และเบอร์โทรของฉัน

79
00:05:27,950 --> 00:05:29,660
ดีใจที่ได้คุยกับนาย แฟรงกี้

80
00:05:33,120 --> 00:05:34,290
แล้วเจอกัน

81
00:05:37,840 --> 00:05:38,840
ยูดา

82
00:05:51,770 --> 00:05:53,150
แล้วเขาออกมาได้ยังไงเนี่ย

83
00:05:53,520 --> 00:05:56,610
ถ้าให้ทาย คงไปตกลงอะไรกับเอฟบีไอได้

84
00:05:56,690 --> 00:05:58,360
แล้วทั้งบ้านก็เต็มไปด้วยยาและปืน

85
00:05:58,440 --> 00:06:02,530
ไปตกลงกันยังไงถึงทำให้อาวี่หลุดจากคุก
มาทำเรื่องเดิม ๆ ที่ถูกจับไป

86
00:06:02,610 --> 00:06:05,030
เขารวยและเป็นคนผิวขาว

87
00:06:05,120 --> 00:06:07,330
- ก็แค่ข้อตกลง
- ใช่ แต่ข้อตกลงนั่นอาจเป็นผม

88
00:06:07,580 --> 00:06:09,870
ไอ้เลวนั่นอาจออกมาเพื่อดักเล่นงานผม

89
00:06:09,950 --> 00:06:12,210
เจอกันครั้งหน้า
เขาอาจพกเครื่องดักฟังก็ได้

90
00:06:12,290 --> 00:06:14,000
คิดว่าไอ้เลวนั่นจะให้ผมค้นตัวเหรอ

91
00:06:14,080 --> 00:06:16,080
ไม่เอาน่า นายหวาดระแวงเกินไปแล้ว

92
00:06:16,170 --> 00:06:18,000
ผมคือคนดำในอเมริกา ให้ตายสิ

93
00:06:18,090 --> 00:06:19,300
ผมต้องหวาดระแวงอยู่แล้ว

94
00:06:20,460 --> 00:06:23,010
ก็คนสีผิวแบบคุณเนี่ยประวัติไม่ค่อยดีนัก

95
00:06:23,090 --> 00:06:24,840
เรื่องทำมาค้าขายกับคนอย่างผม

96
00:06:25,720 --> 00:06:27,140
แล้วสุดท้ายเป็นไง

97
00:06:27,550 --> 00:06:29,220
พวกคนขาวพากันกลัวคนดำ

98
00:06:30,310 --> 00:06:32,100
แต่จริง ๆ มันควรกลับกัน

99
00:06:33,020 --> 00:06:34,020
นักลักพาตัว

100
00:06:36,900 --> 00:06:40,070
ฟังนะ ให้ฉันลองจัดการเรื่องนี้

101
00:06:41,690 --> 00:06:43,110
แล้วคุณจะจัดการยังไง

102
00:06:44,610 --> 00:06:45,660
ก็เอาเป็นว่า...

103
00:06:46,360 --> 00:06:48,910
เงินเดือนตำรวจแอลเอนี่ไม่ค่อยมากนัก

104
00:06:49,700 --> 00:06:51,120
บางครั้งตำรวจก็เดือดร้อน

105
00:06:54,540 --> 00:06:56,880
ต่อให้อาวี่ไม่ได้คิดตลบหลังผม

106
00:06:57,790 --> 00:06:59,210
เขาก็ยังบ้าอยู่ดี

107
00:07:01,710 --> 00:07:04,380
ผมอาจต้องรับข้อเสนอเขา
แค่ให้ไม่ต้องนอนสะดุ้ง

108
00:07:07,180 --> 00:07:08,300
นายกลับไปไม่ได้

109
00:07:09,050 --> 00:07:11,520
เขาบอกว่ากำลังจะออกไปฆ่าคน
ที่เขาคิดว่าเป็นหนอน

110
00:07:11,600 --> 00:07:14,100
แล้วถ้าอาวี่พูดแบบนี้เขาไม่ได้เอาฮาแน่

111
00:07:14,520 --> 00:07:15,640
เขาเอาจริง

112
00:07:16,770 --> 00:07:18,520
ให้ฉันติดต่อเขาดูก่อน

113
00:07:19,060 --> 00:07:21,400
- ฉันเชื่อว่าคงทำให้เขาเลิกยุ่งนายได้
- ทำไง

114
00:07:21,480 --> 00:07:24,610
- บางเรื่องนายไม่รู้จะดีกว่า
- ใช่ จริงด้วย ใช่

115
00:07:24,690 --> 00:07:26,400
และผมควรสวมหมวกตอนขับมอเตอร์ไซค์

116
00:07:26,490 --> 00:07:27,780
และมองซ้ายขวาก่อนข้ามถนน

117
00:07:27,860 --> 00:07:29,870
- ไม่เอาน่า แฟรงคลิน
- ผมต้องอยู่ด้วยตอนคุณไป รี้ด

118
00:07:29,950 --> 00:07:32,490
ไม่งั้นผมจะกลับไปทำงานให้อาวี่

119
00:07:32,620 --> 00:07:33,790
มันขึ้นอยู่กับคุณ

120
00:07:35,960 --> 00:07:38,210
ถ้าเราไปด้วยกัน
เขาต้องรู้แน่ว่านายหักหลังเขา

121
00:07:39,170 --> 00:07:40,710
แบบนั้นฉันคุ้มครองนายไม่ได้นะ

122
00:07:42,000 --> 00:07:44,380
แล้วให้เขาฟังจากปากเราไม่ดีกว่าเหรอ

123
00:07:48,220 --> 00:07:49,300
แล้วเจอกัน รี้ด

124
00:08:05,400 --> 00:08:06,400
- บาย
- ไปนะ

125
00:08:12,160 --> 00:08:13,160
สวัสดีค่ะ

126
00:08:13,660 --> 00:08:14,790
สวัสดีตอนบ่ายค่ะ

127
00:08:14,870 --> 00:08:15,870
สวัสดีค่ะ

128
00:08:18,000 --> 00:08:19,880
- สวัสดีตอนบ่ายค่ะ
- สวัสดี

129
00:08:20,210 --> 00:08:21,840
มีอะไรให้ช่วยมั้ยคะ

130
00:08:24,300 --> 00:08:25,300
มีพอดีเลย

131
00:08:25,380 --> 00:08:27,130
วันนี้รี้ดจะเข้ามารับสินค้า

132
00:08:27,220 --> 00:08:29,680
พอเขาโผล่มา คงต้องให้เธอช่วย
ขนลังพวกนี้ไปที่...

133
00:08:32,720 --> 00:08:34,100
ตามน้ำไปนะ

134
00:08:34,810 --> 00:08:37,520
- วันนี้รี้ดไม่มาเหรอ
- มีเรื่องนิดหน่อย

135
00:08:37,600 --> 00:08:39,100
หวังว่าคงไม่มีปัญหา

136
00:08:39,690 --> 00:08:41,400
ไม่มีแน่ ถ้าคุณชอบอาโวคาโด

137
00:08:41,730 --> 00:08:43,980
ถ้าคุณภาพดีผมก็ขอเยอะ ๆ เลย

138
00:08:49,150 --> 00:08:50,570
ไม่ ๆ ไม่ต้อง ๆ

139
00:08:51,530 --> 00:08:52,660
ผมจัดการเอง

140
00:08:53,780 --> 00:08:55,040
ขอยกนะ

141
00:08:55,580 --> 00:08:57,120
ไว้ด้านหลังเลย ทุกคน ขอบใจมาก

142
00:08:57,750 --> 00:08:59,210
งั้นคุณคือคนที่บินส่งของสินะ

143
00:09:00,670 --> 00:09:02,960
ผมก็บินบ้าง เรื่อย ๆ ครับ

144
00:09:03,590 --> 00:09:05,590
โซเลดาดไม่เคยนั่งเครื่องบินเลย

145
00:09:06,210 --> 00:09:07,420
สนใจเหรอครับ

146
00:09:08,260 --> 00:09:09,630
อยากลองหน่อยมั้ย

147
00:09:10,130 --> 00:09:11,550
โอกาสมาถึงแล้ว

148
00:09:11,640 --> 00:09:13,260
แมตต์อาจเป็นครั้งแรกของเธอ

149
00:09:15,890 --> 00:09:19,270
ไม่รู้สิ ครั้งแรกก็ไม่สนุกเสมอไป

150
00:09:19,350 --> 00:09:23,230
ไม่เคยมีสาว ๆ บ่นเลยนะ
เรื่องเป็นคนแรกของเธอ

151
00:09:24,730 --> 00:09:26,230
เธอเป็นเพื่อนร่วมทางที่ดี

152
00:09:26,820 --> 00:09:28,780
พาเธอไปโคลัมเบียสักครั้งสิ

153
00:09:28,860 --> 00:09:30,110
ช่วยฆ่าเวลาได้

154
00:09:30,530 --> 00:09:32,160
ถ้าคุณโอเคฉันก็โอเค

155
00:09:33,280 --> 00:09:36,280
ที่จริงเราเริ่มบินใกล้ ๆ บ้านดีมั้ย

156
00:09:36,700 --> 00:09:37,910
คุณว่าไง

157
00:09:38,120 --> 00:09:39,200
ได้สิ

158
00:09:39,910 --> 00:09:40,910
แล้วจะบอกนะ

159
00:09:41,330 --> 00:09:42,960
รอฟังคำตอบนะ

160
00:09:44,170 --> 00:09:45,250
สาว ๆ

161
00:09:49,380 --> 00:09:50,420
บายค่ะ

162
00:09:51,130 --> 00:09:52,340
บายครับ

163
00:09:59,930 --> 00:10:01,310
แบบนี้ไม่ค่อยดีเท่าไหร่

164
00:10:01,390 --> 00:10:03,480
ใจเย็นน่า ฉันแค่ปั่นหัวเขา

165
00:10:03,560 --> 00:10:05,150
โดยใช้ฉันเป็นตัวล่อ

166
00:10:06,690 --> 00:10:09,150
เขาคงหลุดแหล่งสินค้า
ก่อนพยายามนอนกับเธอ

167
00:10:09,940 --> 00:10:11,070
ปั่นหัวเขาไปเรื่อย ๆ

168
00:10:12,530 --> 00:10:13,740
แต่เธอทำได้ดีมากนะ

169
00:10:13,820 --> 00:10:19,700
"รับส่งสินค้า"

170
00:10:40,350 --> 00:10:41,730
คุณมองหาอะไรอยู่

171
00:10:45,600 --> 00:10:49,360
ผมจะทำสลัดไข่
แต่มัสตาร์ดของคุณหมดแล้ว

172
00:10:52,780 --> 00:10:54,700
คิดว่าผมพยายามหาเหล้าสินะ

173
00:10:55,450 --> 00:10:56,950
- ใช่มั้ย
- เปล่า

174
00:10:57,740 --> 00:10:59,700
ฉันทิ้งไปหมดตั้งแต่คุณเข้ามาพักที่นี่

175
00:11:01,330 --> 00:11:03,160
แต่ฉันไม่มีเวลากินมื้อเที่ยงหรอก

176
00:11:03,250 --> 00:11:05,120
คือผม... เดี๋ยวนะ

177
00:11:06,170 --> 00:11:07,250
คือ...

178
00:11:08,250 --> 00:11:11,760
ผมรู้ดี มีผมอยู่ด้วยคงไม่ง่ายสำหรับคุณ

179
00:11:13,050 --> 00:11:14,840
ต้องเพิ่มภาระเลี้ยงดู

180
00:11:15,510 --> 00:11:17,300
แล้วคุณเป็นไงบ้างเรื่องค่าใช้จ่าย

181
00:11:17,550 --> 00:11:18,760
ค่าผ่อนบ้าน

182
00:11:19,680 --> 00:11:20,760
เพราะว่า...

183
00:11:22,520 --> 00:11:25,100
ผมก็อยากมีส่วนช่วยคุณ

184
00:11:25,190 --> 00:11:26,310
ถ้าคุณต้องการ

185
00:11:27,730 --> 00:11:30,190
สิ่งเดียวที่ฉันต้องการคือแต่งตัวให้เสร็จ

186
00:11:30,270 --> 00:11:31,570
จะได้ไม่ไปสาย

187
00:11:48,040 --> 00:11:49,040
เร็นนี่

188
00:11:55,300 --> 00:11:56,840
ชอบแบบนี้ใช่ไหม

189
00:11:59,430 --> 00:12:00,680
แจ่มเลยใช่ไหมล่ะ

190
00:12:02,140 --> 00:12:03,310
อย่าสิ กำลังมัน

191
00:12:04,600 --> 00:12:05,890
ชอบแบบสดๆ ใช่ไหม

192
00:12:06,020 --> 00:12:08,900
ไอ้ที่สดคือกลิ่นหึ่งจากก้นดำ ๆ ของนาย

193
00:12:09,940 --> 00:12:11,020
ไอ้บ้าเอ๊ย

194
00:12:12,270 --> 00:12:13,610
นี่พวก ฉันกำลังซั่ม...

195
00:12:14,070 --> 00:12:17,150
แบบนี้น่ะเหรอ
เหมือนนายกำลังเล่นกระโดดกบ

196
00:12:17,740 --> 00:12:19,570
- เควินอยู่ไหน
- ฉันจะไปรู้ได้ไง

197
00:12:19,660 --> 00:12:23,540
- ก็เพื่อนนายนี่
- ก็เพื่อน ไม่ใช่แฟนฉัน ไอ้หนุ่มฟรุตเค้ก

198
00:12:23,790 --> 00:12:25,500
ระวังปากหน่อย ไอ้ตัวจิ๋ว

199
00:12:26,250 --> 00:12:27,500
แค่เด้งเอวยังทำไม่เป็น

200
00:12:27,580 --> 00:12:29,120
- ไปตายซะ
- แกสิไปตาย

201
00:12:30,000 --> 00:12:31,460
- ที่รัก
- อย่ามาที่รักกับฉัน

202
00:12:31,540 --> 00:12:32,670
ไง สาวน้อย

203
00:12:37,670 --> 00:12:39,930
ใช่ จริง เธอทำจริง ๆ

204
00:12:40,340 --> 00:12:41,600
เธอก็แค่หึง

205
00:12:41,680 --> 00:12:43,720
- มีอะไรให้ผมช่วยมั้ย
- เธอหึง

206
00:12:43,810 --> 00:12:45,520
- ช่วยอะไรเหรอ
- มาทำอะไรกันที่นี่

207
00:12:45,600 --> 00:12:47,390
- แล้วคุณมาทำอะไร
- ว่าไงนะ

208
00:12:47,480 --> 00:12:49,190
- หรือมีปัญหา
- เดี๋ยว ๆ

209
00:12:49,270 --> 00:12:50,350
เดี๋ยวก่อน ซิเมน่า

210
00:12:50,440 --> 00:12:51,810
คุยกันหน่อยดีมั้ย เคฟ

211
00:12:52,560 --> 00:12:54,860
ไม่มีปัญหาอะไรกันนะ

212
00:12:55,860 --> 00:12:57,900
- ไง
- พวกเม็กซิกันนี่ยังไง

213
00:12:58,280 --> 00:13:00,990
ฉันแค่แวะมาหาของดีให้พวกเธอสูบ

214
00:13:01,450 --> 00:13:03,200
จัดการเรื่องของฉัน ในเรื่องแบบนั้น

215
00:13:03,280 --> 00:13:04,950
ทำเรื่องของนาย ยังไงก็นาย

216
00:13:06,200 --> 00:13:08,620
บอกแล้ว ฉันจะสืบให้ได้ว่า
ใครอยู่เบื้องหลังปัญหา

217
00:13:10,670 --> 00:13:11,830
ระวังตัวด้วยแล้วกัน

218
00:13:12,670 --> 00:13:14,460
สาว ๆ พวกนี้สารพัดพิษ

219
00:13:15,500 --> 00:13:17,010
ฉันระวังเรื่องผู้หญิงอยู่แล้ว เซนต์

220
00:13:17,090 --> 00:13:18,880
- เร็วเข้า
- มาเถอะ

221
00:13:28,770 --> 00:13:31,310
- ใครก็ได้รับสายที
- ครับ ได้ยินแล้ว

222
00:13:36,150 --> 00:13:37,190
ครับ

223
00:13:37,280 --> 00:13:38,780
นี่พีชเชสนะ

224
00:13:39,400 --> 00:13:42,530
เควินไม่อยู่โรงหุงยา
แล้วคนที่ควรมาช่วยฉันก็ขนยาไปขึ้นรถ

225
00:13:42,610 --> 00:13:44,490
โอเค ๆ เขากำลังทำงานอยู่

226
00:13:45,280 --> 00:13:46,990
เดี๋ยวฉันจะส่งเจอโรมไปช่วย

227
00:13:47,080 --> 00:13:48,120
รอก่อนนะ

228
00:13:48,200 --> 00:13:49,290
โอเค

229
00:13:50,540 --> 00:13:51,620
นี่น้า

230
00:13:53,210 --> 00:13:55,170
ผมคงต้องให้น้าไปช่วยพีชที่โรงหุงยา

231
00:13:56,420 --> 00:13:57,630
ได้ยินมั้ยครับ

232
00:13:58,000 --> 00:13:59,010
เออ ๆ ได้ยินแล้ว

233
00:13:59,380 --> 00:14:00,590
ขอเวลาเดี๋ยว

234
00:14:03,390 --> 00:14:04,680
เราคุยกันหน่อยได้มั้ย

235
00:14:06,010 --> 00:14:07,060
โทษที ว่าไงนะ

236
00:14:07,680 --> 00:14:09,220
ไม่ เราไม่มีอะไรต้องคุยกัน

237
00:14:09,310 --> 00:14:10,430
มาทำอะไรแถวนี้เนี่ย

238
00:14:10,520 --> 00:14:12,940
- ผมกำลังยุ่ง กลับไปเถอะ
- เรื่องของแม่แก

239
00:14:15,230 --> 00:14:16,270
แม่ทำไม

240
00:14:16,650 --> 00:14:17,650
ก็เรื่องบ้าน

241
00:14:18,980 --> 00:14:21,070
เธอค้างจ่ายสามเดือนแล้ว บ้านอาจหลุดไป

242
00:14:21,150 --> 00:14:22,400
แล้วพ่อจะไปรู้อะไรเรื่องบ้าน

243
00:14:22,490 --> 00:14:24,450
คือฉันมีอุบัติเหตุนิดหน่อย และ...

244
00:14:25,200 --> 00:14:26,700
- แม่ให้พ่อมาอาศัย
- อาศัยเหรอ

245
00:14:26,780 --> 00:14:27,910
- ว่าไงนะ
- ไปตายเลย เจอโรม

246
00:14:27,990 --> 00:14:29,540
คุณบอกว่าเราจะไปร้านแฟตเบอร์เกอร์

247
00:14:29,620 --> 00:14:32,210
ไม่ ฉันบอกว่าฉันจะไปร้านแฟตเบอร์เกอร์

248
00:14:32,290 --> 00:14:33,790
ส่วนเธอก็กลับบ้านไปซะ

249
00:14:33,870 --> 00:14:35,380
เหรอ แบบนี้สินะ

250
00:14:36,290 --> 00:14:37,960
แล้วพวกบ้านี่มองอะไรกัน

251
00:14:40,670 --> 00:14:42,300
ไม่ต้องคิดโทรหาฉันเลยนะ

252
00:14:44,550 --> 00:14:45,720
ขอทางหน่อย

253
00:14:49,140 --> 00:14:50,180
เจอโรม

254
00:14:50,930 --> 00:14:52,020
เพื่อนใหม่ของนายเหรอ

255
00:14:53,270 --> 00:14:54,560
ฉันก็ไม่รู้

256
00:14:59,940 --> 00:15:01,110
ทุกอย่างโอเคดีนะ

257
00:15:01,740 --> 00:15:02,940
นี่น้าเมาเหรอ

258
00:15:03,450 --> 00:15:05,570
ถ้าฉันเมานายต้องรู้อยู่แล้ว

259
00:15:06,950 --> 00:15:08,280
ไปช่วยพีชเชสหน่อย

260
00:15:13,410 --> 00:15:14,540
ว่าไง พวก

261
00:15:18,540 --> 00:15:20,670
เดี๋ยวนะ มีใครบอกให้เข้ามาเหรอ

262
00:15:23,300 --> 00:15:24,720
เดี๋ยวก่อนสิ พวก

263
00:15:26,340 --> 00:15:28,300
พ่อไม่ได้มาพูดเรื่องตัวเอง

264
00:15:30,260 --> 00:15:31,850
พ่อเห็นประกาศเตือนเมื่อเช้านี้

265
00:15:32,930 --> 00:15:34,480
แต่ถ้าแกอยากจะ...

266
00:15:35,020 --> 00:15:36,350
ช่วยเหลือแม่แก...

267
00:15:37,230 --> 00:15:40,150
- แกมีเงิน..
- เข้าใจแล้ว แบบนี้เอง

268
00:15:40,570 --> 00:15:42,780
ผมเอาเงินให้พ่อ พ่อจะได้เอาเงินไปให้แม่

269
00:15:42,860 --> 00:15:44,610
- ใช่มั้ย
- ไม่ ไม่ใช่แบบนั้น

270
00:15:44,690 --> 00:15:47,450
ก็เป็นแบบนี้ตั้งแต่ผมโตพอ
รู้จักคำว่า "เหลือขอ" แล้ว

271
00:15:47,530 --> 00:15:48,530
นี่ฟังนะ

272
00:15:49,830 --> 00:15:51,330
พ่อก็พูดจบไปแล้ว

273
00:15:51,990 --> 00:15:53,370
ก็ทำตามที่แกพอใจ

274
00:15:54,000 --> 00:15:55,040
แน่นอน

275
00:15:57,540 --> 00:15:58,670
รองเท้าสวยนะ

276
00:16:00,920 --> 00:16:02,380
นายคิดยังไงกับที่นี่

277
00:16:02,460 --> 00:16:05,630
รันเวย์ยาวกว่านะ บังคับจังหวะลงได้ดีกว่า

278
00:16:05,720 --> 00:16:07,930
แต่ก็ยังเข้าถึงง่ายด้วยรถจี๊ป

279
00:16:14,810 --> 00:16:17,350
ฉันน่าจะเอาเครื่องลงได้นะ

280
00:16:18,520 --> 00:16:19,980
ยังลังเลอะไรเหรอ

281
00:16:21,570 --> 00:16:23,400
เห็นปืนต่อสู้อากาศยานเหนือยอดไม้เหรอ

282
00:16:26,700 --> 00:16:29,780
อยู่นี่ก็ไม่ใช่ฉันไม่สนุก สนุกดี

283
00:16:30,570 --> 00:16:32,990
แต่จริง ๆ มันคืองานชั่วคราวนี่

284
00:16:33,080 --> 00:16:34,160
จำได้มั้ย

285
00:16:34,700 --> 00:16:36,540
แล้วตอนนี้นอกจากโคเคนจากโคลัมเบีย

286
00:16:36,620 --> 00:16:39,290
นายยังคิดส่งปืนไปฮอนดูรัส

287
00:16:39,830 --> 00:16:40,960
แล้วจะให้ฉันทำอีก

288
00:16:41,250 --> 00:16:42,670
- นี่แมตต์
- ว่าไง

289
00:16:43,210 --> 00:16:47,010
ถ้านายคิดจะถอนตัว
จังหวะนี้เรียกว่าแย่สุด ๆ

290
00:16:47,840 --> 00:16:50,340
- แล้วจะมีจังหวะดีด้วยเหรอ
- มีสิ

291
00:16:50,760 --> 00:16:51,930
เมื่อเราชนะสงครามไง

292
00:16:53,050 --> 00:16:55,720
- ฉันก็มีชีวิตที่ต้องกลับไป
- ไม่เอาน่า

293
00:16:57,140 --> 00:16:59,140
- อะไร
- ฉันเห็นชีวิตของนายแล้ว

294
00:16:59,230 --> 00:17:01,270
- ว่าไงนะ
- คือนั่งเล่าความหลัง

295
00:17:01,350 --> 00:17:02,730
กับพวกแช่ก้นในผับ

296
00:17:04,770 --> 00:17:09,650
- นายนี่มันปากเสียจริง ๆ
- โอเค

297
00:17:09,910 --> 00:17:12,160
ฉันขอโทษ ฉันมันปากเสีย

298
00:17:12,820 --> 00:17:15,120
แต่ฟังนะ นายไม่ใช่...

299
00:17:15,910 --> 00:17:17,290
ไม่ใช่แค่นักบิน

300
00:17:17,540 --> 00:17:20,460
ฉันไว้ใจนาย นายเก่งเรื่องนี้
นายทำทุกอย่างได้ดี

301
00:17:20,870 --> 00:17:23,420
และพูดคุยกับคนอื่นได้ดีกว่าฉัน

302
00:17:23,790 --> 00:17:24,840
ฉันต้องการนาย

303
00:17:26,670 --> 00:17:29,130
งั้นทำไมนายไม่หยุดหยามหน้าฉัน

304
00:17:29,220 --> 00:17:31,800
และถามว่าทำยังไงฉันถึงจะพอใจล่ะ

305
00:17:31,890 --> 00:17:33,930
โอเค ใช่ นายพูดถูก ฉันขอโทษ

306
00:17:34,010 --> 00:17:35,850
นายต้องการอะไร บอกฉันมา

307
00:17:36,890 --> 00:17:38,020
ฉันต้องการเงินอีก

308
00:17:38,230 --> 00:17:39,890
และไม่ใช่แค่เรื่องพ่อ

309
00:17:40,480 --> 00:17:43,060
และเพื่อเริ่มกิจการของฉันเมื่อทุกอย่างจบ

310
00:17:44,400 --> 00:17:46,020
- กิจการของนายเหรอ
- ใช่

311
00:17:46,820 --> 00:17:48,610
ฉันอยากตั้งโรงเรียนสอนกระโดดร่ม

312
00:17:49,570 --> 00:17:50,700
ล้อเล่นใช่มั้ย

313
00:17:51,030 --> 00:17:52,700
ฉันจะล้อเล่นทำไม

314
00:17:53,370 --> 00:17:57,410
ฉันได้เงินจากการขับเครื่องบิน
แล้วโดดลงจากมัน

315
00:17:58,160 --> 00:18:00,160
ไม่มีอะไรที่ดูดีกว่านี้แล้ว

316
00:18:01,210 --> 00:18:04,920
โอเค ได้ คือได้
นายอยากได้อะไรก็ได้ตามนั้น

317
00:18:05,590 --> 00:18:06,630
แค่นี้นะ

318
00:18:09,510 --> 00:18:11,050
และไม่มีศพใครอีก

319
00:18:11,590 --> 00:18:14,470
ขนศพ กำจัดศพ ไม่เอาแล้ว

320
00:18:14,800 --> 00:18:17,180
อยากให้ฉันขับเครื่องบิน
ฉันก็จะขับเครื่องบิน

321
00:18:17,890 --> 00:18:19,100
โอเคนะ

322
00:18:21,230 --> 00:18:22,520
ได้ ได้สิ

323
00:18:23,730 --> 00:18:25,020
และเครื่องบิน

324
00:18:25,400 --> 00:18:27,110
งานเสร็จฉันจะพาเครื่องกลับบ้าน

325
00:18:27,190 --> 00:18:28,690
- นายซื้อเครื่องใหม่เอา
- โอเค

326
00:18:28,860 --> 00:18:30,530
- เริ่มขอมากแล้วนะ
- โอเค

327
00:18:30,610 --> 00:18:33,610
- ก็ขอให้สนุก
- โอเค ก็ได้ นายได้เครื่องบินไป

328
00:18:33,910 --> 00:18:34,910
แค่นี้นะ

329
00:18:35,700 --> 00:18:37,580
ฟังดูเหมือนนายต้องการฉันนะ

330
00:18:37,660 --> 00:18:39,790
- ให้ตายสิ เอาแล้วไง
- หรือก็แค่บอกว่า

331
00:18:40,620 --> 00:18:42,790
- ฉันเป็นคนสำคัญ
- ใช่ แบบนั้นเลย

332
00:18:43,290 --> 00:18:46,250
พี่ชายคนดีที่สุดเท่าที่จะหาได้

333
00:18:46,670 --> 00:18:48,880
นักบินยอดฝีมือ

334
00:18:49,000 --> 00:18:52,920
- หนุ่มเจ้าสำราญระดับโลก
- โอเค คุยกันแค่นี้นะ

335
00:19:00,140 --> 00:19:01,770
จริงเหรอที่อัลตั้นกลับมาบ้าน

336
00:19:05,190 --> 00:19:07,560
- ไว้คุยกันทีหลัง
- คุยกันตอนนี้ก็ได้

337
00:19:07,810 --> 00:19:10,230
ฉันจะรับใครเข้าบ้านก็ไม่ใช่เรื่องของแก

338
00:19:10,320 --> 00:19:12,570
- เรื่องผมสิ ถ้าเขาแวะไปขอเงินผม
- ขอโทษครับ

339
00:19:12,690 --> 00:19:14,400
รู้มั้ยเขาพูดว่าไง อ้างว่าเพื่อแม่

340
00:19:14,700 --> 00:19:16,530
พูดเหลวไหลว่าแม่จะเสียบ้านไป

341
00:19:16,620 --> 00:19:18,530
คุณครับ คุณ

342
00:19:18,660 --> 00:19:20,120
ครู่เดียวค่ะ

343
00:19:22,870 --> 00:19:25,670
แม่รู้ว่าเขาแค่จะมาเกาะแม่ แม่รู้ใช่มั้ย

344
00:19:27,290 --> 00:19:29,460
- คุณครับ คุณ
- แม่ครับ

345
00:19:30,340 --> 00:19:31,460
ซิสซี่ มารับของ

346
00:19:31,550 --> 00:19:32,840
ซิสซี่ ของได้แล้ว

347
00:19:32,920 --> 00:19:34,760
คุณครับ ผมขอกาแฟอีก

348
00:19:36,840 --> 00:19:38,180
นี่ไงกาแฟของเอ็ง

349
00:19:43,310 --> 00:19:44,730
ซิสซี่ ทุกอย่างโอเคใช่มั้ย

350
00:19:46,350 --> 00:19:47,650
ไม่มีปัญหาค่ะ

351
00:19:53,530 --> 00:19:54,740
ให้เขาพักที่นั่นไม่ได้

352
00:19:55,700 --> 00:19:58,070
แกไม่มีสิทธิ์มายุ่งกับชีวิตฉัน

353
00:20:01,200 --> 00:20:02,620
เขาไม่ได้เปลี่ยนไป

354
00:20:03,450 --> 00:20:05,290
ผมไม่สนหรอกว่าเขาเนื้อตัวสะอาดแค่ไหน

355
00:20:07,000 --> 00:20:10,880
แค่จำไว้ ผมเคยนอนฟังแม่
ร้องไห้เรื่องเขาทุกคืน

356
00:20:12,000 --> 00:20:14,630
ตอนนี้เขาคือเหตุผลเดียว
ที่แม่ไม่ต้องนอนร้องไห้ทุกคืน

357
00:20:17,760 --> 00:20:18,890
ซิสซี่ มีอีกรายการ

358
00:20:20,930 --> 00:20:22,600
- ได้แล้วค่ะ
- ขอบใจมาก

359
00:20:34,610 --> 00:20:35,990
แฟรงคลินมาสาย

360
00:20:38,530 --> 00:20:40,660
เหลือเชื่อที่แม่หมอนั่นไม่บอกนายก่อน

361
00:20:42,580 --> 00:20:44,200
รู้ใช่มั้ยว่าฉันแค่หยอกเล่น

362
00:20:44,290 --> 00:20:46,080
เธอไม่เชื่อเรื่องพระเรื่องเจ้านี่

363
00:20:48,250 --> 00:20:50,750
โอเค ก็ได้ แล้วสรุปว่าเป็นไง

364
00:20:51,420 --> 00:20:52,920
อนาคตดูสดใสรึเปล่า

365
00:20:54,210 --> 00:20:56,420
พูดตรง ๆ ก็ไม่

366
00:20:56,510 --> 00:20:58,260
เธอเตือนฉันให้ระวัง

367
00:20:58,880 --> 00:21:00,180
ระวังอะไร

368
00:21:01,180 --> 00:21:02,600
เห็นเส้นเล็ก ๆ มั้ย

369
00:21:02,680 --> 00:21:04,010
ดูลักษณะเส้นสิ

370
00:21:05,100 --> 00:21:08,140
แปลว่าอย่าไว้ใจสาวเม็กซิกันร่างเล็ก

371
00:21:09,310 --> 00:21:12,520
โดยเฉพาะคนที่ชื่อคล้องจองกับซานดียา

372
00:21:14,730 --> 00:21:17,360
เปลี่ยนชุดแล้วแบ่งยาให้เรียบร้อย

373
00:21:17,440 --> 00:21:18,530
เปโดร โซเลดาด

374
00:21:21,700 --> 00:21:22,820
ช่วยพวกเขาด้วย

375
00:21:23,410 --> 00:21:25,200
เรามีเวลาสองชั่วโมงเพื่อเตรียมของ

376
00:21:43,140 --> 00:21:44,260
เธอเห็นมั้ย

377
00:21:45,100 --> 00:21:47,100
ตัวเลขไม่ตรงกัน

378
00:21:47,180 --> 00:21:48,930
เหมือนเฮนเนสซีหายไปลังหนึ่ง

379
00:21:49,850 --> 00:21:51,230
- ทั้งลังเลยเหรอ
- ใช่

380
00:21:52,270 --> 00:21:53,940
เดี๋ยวต้องมีสักคนโดนหวดแน่

381
00:21:54,020 --> 00:21:56,070
- หวังว่าคงไม่พูดถึงผมนะ
- ไง

382
00:21:56,400 --> 00:21:58,400
- เป็นยังไงบ้าง รูปหล่อ
- เป็นไงบ้างครับ

383
00:21:58,490 --> 00:21:59,530
ดีจ้ะ

384
00:21:59,820 --> 00:22:01,490
เดี๋ยวฉันไปโทรตามเรื่องเหล้าก่อน

385
00:22:02,280 --> 00:22:03,820
อย่ากลับโดยไม่บอกลากันนะ

386
00:22:05,200 --> 00:22:06,830
วันคริสต์มาสเราคิดถึงน้านะ

387
00:22:06,910 --> 00:22:09,450
- คิดถึงน้าหรือฝีมือทำอาหาร
- ทั้งคู่ครับ

388
00:22:10,120 --> 00:22:12,040
- วันด้า เบลล์ทำแทนน้าแล้ว
- โอเค

389
00:22:12,170 --> 00:22:14,250
เธอบอกว่าถ้าหุงยาได้ก็ทำกับข้าวได้

390
00:22:14,330 --> 00:22:16,090
น้าคงไม่เสียใจที่ไม่ได้ชิม

391
00:22:16,170 --> 00:22:18,590
- ช่วงวันหยุดเป็นไง
- ก็เจ๋งแบบสุด ๆ เลย

392
00:22:18,670 --> 00:22:20,220
คลอเดียพาน้าไปนิวยอร์ก

393
00:22:20,300 --> 00:22:21,720
- นิวยอร์ก จริงเหรอ
- จริงสิ

394
00:22:21,800 --> 00:22:25,390
ช้อปปิ้งที่ถนนฟิฟธ์อเวนิว
ต้นคริสต์มาสที่ศูนย์ร็อกเกอร์เฟลเลอร์

395
00:22:25,510 --> 00:22:27,310
และหนาวจนตัวสั่น

396
00:22:28,100 --> 00:22:29,390
เรามีวิธีสร้างความอบอุ่น

397
00:22:30,230 --> 00:22:32,890
แต่มันสุด ๆ ไปเลยนะ เราออกเที่ยวทุกคืน

398
00:22:32,980 --> 00:22:34,650
แดนซ์ทีเรียที่แมนฮัตตัน

399
00:22:34,730 --> 00:22:38,110
ให้ตายสิ น้าเองก็พยายาม
นำรสชาติแบบนิวยอร์กมาที่นี่

400
00:22:40,110 --> 00:22:41,150
เธอโอเคนะ

401
00:22:42,240 --> 00:22:44,110
ตั้งแต่น้าไป ทุกอย่างก็ไม่เหมือนเดิม

402
00:22:44,910 --> 00:22:47,030
อาวี่ออกจากคุกแล้วโผล่มาหน้าบ้าน

403
00:22:47,120 --> 00:22:49,830
อัลตั้นย้ายกลับมาอยู่กับแม่
เจอโรมก็ดูย่ำแย่

404
00:22:49,910 --> 00:22:52,000
- แฟรงคลิน
- ไม่มีคนพูดจามีเหตุผล

405
00:22:52,080 --> 00:22:53,080
ไม่มีใครอยู่ตรงกลาง

406
00:22:53,170 --> 00:22:54,750
ถ้าน้าอยู่ตรงนั้นคงจะดีมากเลย

407
00:22:54,830 --> 00:22:55,880
แฟรงคลิน

408
00:22:56,750 --> 00:22:58,380
ถ้าเธอมาที่นี่เพื่อพูดคุยถามไถ่

409
00:22:58,460 --> 00:23:00,340
น้าก็ยินดีเสมอนะ

410
00:23:00,460 --> 00:23:01,720
แต่อย่าทำแบบนี้เลย

411
00:23:02,340 --> 00:23:03,590
น้ามีความสุขจริงเหรอ

412
00:23:04,340 --> 00:23:05,930
มากที่สุดเลยล่ะ

413
00:23:07,890 --> 00:23:09,890
โลกกำลังเปิดกว้าง

414
00:23:12,770 --> 00:23:14,100
และผมยินดีกับน้านะ

415
00:23:15,980 --> 00:23:17,190
ขอบใจมากนะ

416
00:23:20,610 --> 00:23:21,690
รักเธอนะ แฟรงคลิน

417
00:23:23,070 --> 00:23:24,240
ผมก็รักน้า

418
00:23:25,200 --> 00:23:26,780
แล้วเจอกัน โอเคนะ

419
00:23:28,870 --> 00:23:31,580
- ไง สาว ๆ
- กับเธอก็ไม่แน่

420
00:23:39,790 --> 00:23:41,840
"รับของ"

421
00:23:43,340 --> 00:23:45,760
ไง โอโซ่ ไหนล่ะคนอื่น

422
00:23:45,930 --> 00:23:47,090
ปิดประตูด้วย

423
00:23:57,440 --> 00:23:58,560
ว่าไง เปโดร

424
00:23:59,190 --> 00:24:00,610
นายทำบ้าอะไรอยู่

425
00:24:07,860 --> 00:24:08,950
เงิน

426
00:24:12,830 --> 00:24:14,160
ที่ฉันจะถามก็คือ...

427
00:24:14,960 --> 00:24:16,160
ครอบครัวนายเป็นไงบ้าง

428
00:24:16,330 --> 00:24:17,920
นายจะรู้อะไรเรื่องครอบครัวฉัน

429
00:24:18,000 --> 00:24:19,080
ใจเย็น ๆ

430
00:24:19,790 --> 00:24:21,960
- ไม่งั้นทำไม
- ฉันไม่ได้พูดกับนาย

431
00:24:22,050 --> 00:24:23,300
ใจเย็นไว้

432
00:24:25,630 --> 00:24:28,050
แก๊งลาสโมนาร์คัสอยู่ตรงนี้

433
00:24:29,720 --> 00:24:31,720
ลาสโมนาร์คัสควบคุมทุกอย่าง

434
00:24:32,850 --> 00:24:37,350
แต่ที่นี่มีแค่แก และสองคนนั่น

435
00:24:41,520 --> 00:24:43,650
นายไม่ได้คุมอะไรทั้งนั้น

436
00:24:44,940 --> 00:24:47,570
แค่นั้น แค่ที่กาเบรียลบอกให้ทำ

437
00:24:48,820 --> 00:24:52,030
ถ้าแก๊บบี้บอกให้แกนอนกับแม่ตัวเอง
แกก็ต้องนอนกับแม่ตัวเอง

438
00:24:58,540 --> 00:25:00,670
ถ้าฉันจะกรีดคอแกเป็นสัญลักษณ์

439
00:25:01,540 --> 00:25:02,840
แกก็ต้องยอมฉัน

440
00:25:35,450 --> 00:25:36,540
ลูเซีย

441
00:25:39,410 --> 00:25:41,710
เปโดร ไปรื้อรังกระดาษ

442
00:25:41,790 --> 00:25:43,420
แล้วเอามาปูพื้นออฟฟิศ

443
00:25:44,290 --> 00:25:47,010
เร็วเข้า เร็วสิไอ้บ้าเอ๊ย

444
00:26:24,080 --> 00:26:25,790
ผมไม่ได้ตั้งใจไปหาเขา

445
00:26:27,590 --> 00:26:29,380
แล้วไง แค่บังเอิญงั้นเหรอ

446
00:26:29,880 --> 00:26:30,970
ก็ใช่

447
00:26:33,050 --> 00:26:35,600
และที่สำคัญคือผมไม่ได้ตั้งใจ
ให้เขาตามคุณไป

448
00:26:36,260 --> 00:26:38,310
แต่เขาก็ทำ ไปที่ทำงานฉัน

449
00:26:39,220 --> 00:26:41,140
คิดว่าเขาจะไม่รู้สึกอะไรที่เจอคุณเหรอ

450
00:26:41,230 --> 00:26:42,730
ที่รู้ว่าคุณพักที่นี่

451
00:26:42,810 --> 00:26:44,900
คือฟังนะ ผมบอกแล้วว่าขอโทษ

452
00:26:47,150 --> 00:26:49,070
ขอโทษที ฉันยังพูดไม่จบ

453
00:26:51,820 --> 00:26:54,030
เขาไปก่อเรื่องที่นั่น อัลตั้น

454
00:26:54,410 --> 00:26:55,700
เขาอาจทำให้ฉันถูกไล่ออก

455
00:26:56,280 --> 00:26:58,540
ผมทำผิดไป ผมยอมรับ

456
00:27:00,080 --> 00:27:02,160
แต่ผมเห็นประกาศเตือนนั่น

457
00:27:02,960 --> 00:27:05,420
อีกแค่นิดเดียวคุณจะเสียที่นี่ไป

458
00:27:07,630 --> 00:27:11,130
คือผมไปติดต่อองค์กรทหารผ่านศึกมา

459
00:27:11,550 --> 00:27:15,510
คงต้องใช้เวลาสักพัก
ผมถึงได้เงินสวัสดิการที่ค้างอยู่

460
00:27:17,300 --> 00:27:19,510
- แต่ผมคิดนะ...
- แฟรงคลินช่วยอะไรไม่ได้หรอก

461
00:27:19,600 --> 00:27:22,600
- น้องชายคุณ...
- ฉันไม่รับเงินที่ได้จากการค้ายา

462
00:27:22,980 --> 00:27:24,600
งั้นคุณจะยอมเสียบ้านนี้ไปเหรอ

463
00:27:24,690 --> 00:27:26,860
ใช่ ฉันยอมเสียบ้านหลังนี้ไป

464
00:27:38,030 --> 00:27:39,160
โอเค

465
00:27:40,870 --> 00:27:42,790
ผมขอโทษ ก็คิดว่าช่วยคุณได้

466
00:27:45,500 --> 00:27:48,040
คุณทำดีกับผมมาก

467
00:27:49,670 --> 00:27:51,250
ดูแลให้ผมกลับมายืนได้อีกครั้ง

468
00:27:53,010 --> 00:27:55,090
ผมจะส่งมาให้คุณเท่าที่ทำได้

469
00:27:55,510 --> 00:27:57,340
เมื่อทางนั้นเริ่มจ่ายเงินสวัสดิการ

470
00:27:58,390 --> 00:28:02,560
แต่ผมคงไม่อาจเป็นภาระคุณ
มากกว่าที่เป็นไปแล้ว

471
00:28:03,810 --> 00:28:05,230
พรุ่งนี้ผมจะไป

472
00:28:12,480 --> 00:28:13,570
แต่ขอบใจมากนะ

473
00:28:15,150 --> 00:28:16,280
สำหรับทุก ๆ อย่าง

474
00:28:21,080 --> 00:28:22,870
คุณเป็นผู้หญิงที่ไม่ธรรมดา

475
00:28:24,160 --> 00:28:26,460
และไม่ใช่ว่าแต่ก่อนผมไม่รู้นะ

476
00:28:35,380 --> 00:28:36,680
อัลตั้น เดี๋ยวก่อน

477
00:28:54,230 --> 00:28:55,610
คุณนี่มันไม่ไหวจริง ๆ

478
00:28:57,990 --> 00:29:00,370
พูดจาหว่านล้อมเหลวไหลไปเรื่อย

479
00:29:00,700 --> 00:29:01,740
จริง ๆ นะ

480
00:29:10,960 --> 00:29:13,840
จะวันไหนคุณก็เป็นภาระฉันเสมอ

481
00:29:15,130 --> 00:29:16,550
ตลอดทั้งชีวิตคุณ

482
00:29:24,430 --> 00:29:25,970
คุณไปหยิบ...

483
00:29:27,680 --> 00:29:29,730
เนื้อบดในช่องแช่แข็งมาละลายสิ

484
00:29:31,060 --> 00:29:32,400
ฉันจะเปลี่ยนชุด

485
00:29:34,900 --> 00:29:36,320
แล้วเราจะทำมื้อเย็นกัน

486
00:30:31,870 --> 00:30:33,080
ลากพวกมันไปให้พ้นหน้าฉัน

487
00:30:33,170 --> 00:30:36,040
- เราคุยกันได้รึเปล่า
- ฉันดูแลแกเหมือนลูก

488
00:30:36,130 --> 00:30:38,460
ฉันเปิดบ้าน เปิดหัวใจรับแก

489
00:30:38,550 --> 00:30:40,630
- และนี่คือวิธีตอบแทนของแกเหรอ
- ไม่ใช่

490
00:30:40,720 --> 00:30:41,930
ผมเข้าหาเขาเอง

491
00:30:43,220 --> 00:30:46,640
ผมต้องกล่อมเขาว่า
ทำธุรกิจกับผมจะดีกับเขาที่สุด

492
00:30:48,140 --> 00:30:49,520
งั้นก็ยกให้คุณไปเลย

493
00:30:50,640 --> 00:30:52,310
ขอให้โชคดีกับพวกลูกนกลูกกานี่

494
00:30:54,100 --> 00:30:55,810
แต่สักวันเราคงได้เจอกันอีก

495
00:30:55,980 --> 00:30:58,400
- คุณหมายความว่าไง
- ก็แล้วแต่จะคิด

496
00:30:59,400 --> 00:31:00,570
นายเป็นผู้ใหญ่แล้วนี่

497
00:31:00,780 --> 00:31:04,320
ผมไม่ได้มาคุยเรื่องยา

498
00:31:04,410 --> 00:31:06,830
ผมมาคุยเรื่องปืน

499
00:31:07,450 --> 00:31:09,540
ปืนแบบเยอะสุด ๆ

500
00:31:23,880 --> 00:31:25,590
อย่าแตะสเต็กของฉันเชียว

501
00:31:38,650 --> 00:31:40,570
คุณจะไปรู้อะไรเรื่องปืน

502
00:31:42,820 --> 00:31:45,030
ผมรู้ว่าคุณตกลงกับทางเอทีเอฟได้

503
00:31:45,110 --> 00:31:47,820
- คุณถึงออกมาเดินฉิวนี่ไง
- จริงเหรอ

504
00:31:48,700 --> 00:31:49,830
ตกลงอะไรกัน

505
00:31:50,700 --> 00:31:52,160
คุณขายคนอื่นแทน

506
00:31:52,870 --> 00:31:53,960
ใช่มั้ย

507
00:31:54,620 --> 00:31:58,840
และดูจากห้องสวีทโรงแรมหรูนี่
และบอดี้การ์ดเต็มไปหมดเนี่ย

508
00:31:58,920 --> 00:32:00,840
คงเป็นคนที่ใหญ่มาก ๆ เลย

509
00:32:03,050 --> 00:32:05,550
แล้วพูดตรง ๆ
ผมแปลกใจมากที่คุณยังอยู่แอลเอ

510
00:32:15,390 --> 00:32:17,560
เรามาคุยเรื่องพวกนี้กันทำไม

511
00:32:18,520 --> 00:32:20,770
ผมเองก็คล้ายคุณมาก อาวี่

512
00:32:20,860 --> 00:32:21,860
ผมเป็นคน...

513
00:32:22,900 --> 00:32:24,650
ที่มีความสนใจหลากหลาย

514
00:32:25,820 --> 00:32:28,280
ผมไปคิดมาถ้าข้อเสนอของคุณ
ยังพอกระดิกได้บ้าง

515
00:32:28,370 --> 00:32:29,620
พวกเราอาจช่วยเหลือกันได้

516
00:32:29,700 --> 00:32:32,580
ที่เดียวที่ผมกระดิกไม่ได้คือในกางเกง

517
00:32:33,330 --> 00:32:34,410
คุณต้องการอะไร

518
00:32:39,840 --> 00:32:42,800
ปืนพก ไรเฟิลจู่โจม ปืนกลมือ
ทุกอย่างที่คุณหาได้

519
00:32:42,880 --> 00:32:44,050
แบบเหมาเยอะ ๆ

520
00:32:44,920 --> 00:32:46,510
ผมหามาได้เยอะแน่

521
00:32:48,050 --> 00:32:49,680
แบบนั้นผมก็จะทำให้คุณรวยมาก ๆ

522
00:32:51,510 --> 00:32:53,220
ทำผมตื่นเต้นแย่เลย รี้ด

523
00:32:55,640 --> 00:32:56,770
แล้วอย่างนี้นะ

524
00:32:57,890 --> 00:32:59,350
ผมไม่สนว่าคุณได้มันมาจากไหน

525
00:32:59,860 --> 00:33:01,610
ผมสนแค่ไม่ใช่ของผลิตในสหรัฐ

526
00:33:01,690 --> 00:33:03,610
และคุณส่งของพวกนี้นอกชายแดนได้

527
00:33:03,690 --> 00:33:05,190
ซึ่งผมจะบินไปรับของเอง

528
00:33:07,950 --> 00:33:09,110
คิดไว้รึยังว่าที่ไหน

529
00:33:09,200 --> 00:33:12,330
คิดสิ ได้ยินว่าช่วงนี้ปานามาน่าอยู่มาก

530
00:33:12,410 --> 00:33:15,910
ปานามาก็น่าอยู่ทั้งปีนั่นแหละ

531
00:33:16,040 --> 00:33:17,620
- จริงเหรอ
- จริงสิ

532
00:33:17,710 --> 00:33:18,750
งั้นก็ดี

533
00:33:20,080 --> 00:33:22,340
เข้าใจนะถ้าเราค้าขายกัน
ทุกอย่างห้ามตุกติก

534
00:33:23,750 --> 00:33:26,340
ผมต้องวางใจคุณได้
ไม่โวยวายแบบคาวบอยอะไรนี่

535
00:33:26,420 --> 00:33:28,220
แล้วผมเคยวางใจไม่ได้ที่ไหน

536
00:33:40,060 --> 00:33:43,360
ถ้าผมเตรียมของได้
คุณต้องมีเงินมาให้พร้อม

537
00:33:44,070 --> 00:33:45,820
เพราะคนฝั่งผมเนี่ย

538
00:33:47,530 --> 00:33:50,950
ถ้าพวกมันไม่ได้เงิน
ผมจะให้ชื่อคุณไปแทน

539
00:34:03,630 --> 00:34:06,710
แล้วของจากปานามาเนี่ย ปืนพวกนั้น

540
00:34:06,800 --> 00:34:09,880
จุดหมายปลายทางคงน่าสนใจนะ

541
00:34:16,970 --> 00:34:18,520
- ไปกันเถอะ
- ไม่

542
00:34:19,980 --> 00:34:21,810
จนกว่าอาวี่จะบอกว่าเราโอเคกันแล้ว

543
00:34:23,900 --> 00:34:25,570
แกทำฉันเจ็บปวด ไอ้หนู

544
00:34:27,030 --> 00:34:30,030
แต่เมื่อลูกนกมันมีขนแล้วเนี่ย

545
00:34:31,110 --> 00:34:33,370
มันต้องออกจากรัง

546
00:34:43,790 --> 00:34:46,090
แค่นี้เหรอ งั้นเราโอเคกันใช่มั้ย

547
00:34:48,840 --> 00:34:50,090
ฉันจะว่าไงได้

548
00:34:51,550 --> 00:34:54,180
น้ำใจของฉันไม่มีคำว่าสิ้นสุด

549
00:35:04,100 --> 00:35:05,730
คุณต้องไปหาหมอ

550
00:35:05,810 --> 00:35:06,900
ไว้ตอนเช้า

551
00:35:06,980 --> 00:35:08,780
ต้องให้ยาปฏิชีวนะ

552
00:35:09,280 --> 00:35:11,110
ถ้าติดเชื้อคงไม่ดีแน่

553
00:35:11,190 --> 00:35:12,990
บอกแล้วไงว่าฉันจัดการเอง

554
00:35:15,910 --> 00:35:17,580
อีกนิดเดียว ๆ

555
00:35:25,960 --> 00:35:27,630
ฉันไม่ได้ยิงปืนมาหลายปีแล้ว

556
00:35:29,090 --> 00:35:30,630
พ่อเป็นคนสอนฉัน

557
00:35:31,590 --> 00:35:35,090
เราเคยออกล่าหมูสกังค์
ที่ชอบเข้ามาหลังบ้านเรา

558
00:35:35,180 --> 00:35:37,470
เราไม่ได้ฆ่าเป็นกีฬา
หรือเป็นอาหารด้วยซ้ำ

559
00:35:37,550 --> 00:35:38,720
พ่อแค่เกลียดมัน

560
00:35:42,430 --> 00:35:43,600
เธอช่วยชีวิตฉันไว้

561
00:35:48,690 --> 00:35:50,230
เราเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว

562
00:35:53,610 --> 00:35:55,320
นี่คือหน้าที่ของเรา

563
00:36:08,170 --> 00:36:09,340
ฉันไม่มั่นใจแฮะ

564
00:36:10,050 --> 00:36:11,670
ไม่ต้องห่วงน่า

565
00:36:12,090 --> 00:36:13,920
แถวนี้ไม่มีอะไรเลย

566
00:36:14,170 --> 00:36:15,590
ไม่มีใครมาแถวนี้

567
00:36:17,390 --> 00:36:18,470
เร็วเข้า

568
00:36:26,650 --> 00:36:28,310
แล้วนี่รอดมาได้ไง

569
00:36:28,900 --> 00:36:30,070
เพราะรี้ด

570
00:36:30,860 --> 00:36:33,440
แยกอาวี่มาคุยกับเขาสองคนในห้อง

571
00:36:33,530 --> 00:36:36,280
ผมไม่รู้ว่าเขาพูดอะไรบ้าง
แต่รี้ดนี่มีเส้นสายจริง

572
00:36:36,820 --> 00:36:38,950
มั่นใจว่าอย่างน้อยเขาซื้อตำรวจไว้คนหนึ่ง

573
00:36:40,030 --> 00:36:42,330
แล้วแปลกใจด้วยเหรอ
ที่ตำรวจแอลเอทำตัวแบบนี้

574
00:36:42,410 --> 00:36:43,410
ไม่หรอก

575
00:36:43,910 --> 00:36:46,080
แต่ผมไม่คิดว่าจะเห็นอะไรแบบนี้
นอกจากในหนัง

576
00:36:46,160 --> 00:36:47,210
ว่ายังไง เคฟ

577
00:36:48,380 --> 00:36:51,380
- เฮ้ย เกิดบ้าอะไรขึ้นกับพวกนาย
- ก็เรื่องกับสาว ๆ เม็กซิกัน

578
00:36:51,460 --> 00:36:52,750
เราเองก็มองออก

579
00:36:53,000 --> 00:36:55,050
นายได้ระวังตัวเรื่องผู้หญิงพวกนั้นมั้ย

580
00:36:55,300 --> 00:36:57,550
ขอโทษที นายบอกไม่ใช่เหรอ
เป็นยังไงให้มาบอกด้วย

581
00:36:57,630 --> 00:36:58,760
ก็เป็นแบบนี้ไง

582
00:37:00,180 --> 00:37:01,180
ทำไม

583
00:37:02,720 --> 00:37:04,930
คิดว่าฉันหาตัวพวกเม็กซิกันไม่ได้จริงเหรอ

584
00:37:05,600 --> 00:37:06,730
คิดว่าฉันโง่ไปรึไง

585
00:37:06,810 --> 00:37:08,900
ไม่ได้ดีเท่าพ่อเซนต์คนเก่ง

586
00:37:08,980 --> 00:37:11,650
ใช่ ฉันคิดว่าเรื่องทั้งหมดมันโง่สุด ๆ

587
00:37:12,860 --> 00:37:15,990
ก็ดูพวกแกทุกคนสิ ตลกเป็นบ้าเลย

588
00:37:16,070 --> 00:37:17,320
คิดว่านี่มันเกมเหรอ

589
00:37:17,400 --> 00:37:19,410
ไม่ ฉันไม่ได้คิดว่านี่เป็นเกม เซนต์

590
00:37:19,490 --> 00:37:21,200
งั้นเหรอ แล้วทำตัวเป็นไอ้งั่งทำไม

591
00:37:21,320 --> 00:37:22,580
เรื่องทั้งหมดจบแค่คืนนี้

592
00:37:23,790 --> 00:37:25,870
เลิกตามล่าพวกเม็กซิกัน พอแค่นี้

593
00:37:27,000 --> 00:37:28,080
เซนต์

594
00:37:28,370 --> 00:37:29,580
- เซนต์
- จบแค่นี้

595
00:37:29,670 --> 00:37:31,170
- เซนต์ นี่ทุกคน...
- พอแล้ว

596
00:37:37,800 --> 00:37:39,890
ไอ้เจ้าพวกงี่เง่า

597
00:37:41,340 --> 00:37:42,390
ดื่มค่ะ

598
00:37:46,480 --> 00:37:47,680
ดีกว่ายาแก้ปวดตัวไหน ๆ

599
00:37:49,350 --> 00:37:50,400
เรียบร้อย

600
00:37:57,320 --> 00:37:59,240
แต่พอสตอมเปอร์ไม่กลับไป

601
00:38:00,740 --> 00:38:01,910
พวกมันมาที่นี่แน่

602
00:38:05,540 --> 00:38:07,500
เราต้องเช็ดล้างห้องนั้นให้เสร็จก่อนเช้า

603
00:38:08,040 --> 00:38:10,420
โซเลดาด ช่วยเปโดรนะ
ฉันต้องคุยกับโอโซ่หน่อย

604
00:38:18,050 --> 00:38:19,050
โซเลดาด

605
00:38:21,680 --> 00:38:22,680
ขอบใจมากนะ

606
00:38:37,610 --> 00:38:42,240
ห้ามส่งของ ห้ามจับโคเคนอีก
เธอคือตำรวจ

607
00:38:42,320 --> 00:38:44,700
- ไม่ก็ปปส. แต่คนของทางการแน่
- หมายความว่าไง

608
00:38:44,780 --> 00:38:46,990
ไม่เห็นตอนเธอยิงปืนเหรอ

609
00:38:47,080 --> 00:38:50,250
วิธีจับปืน วิธียืนของเธอ
ยิงไม่พลาดเลยสักนัด

610
00:38:50,330 --> 00:38:52,670
ร่างกายมันไปเอง มันคือสัญชาตญาณ

611
00:38:52,750 --> 00:38:54,130
งั้นทำไมเรายังไม่เข้าคุก

612
00:38:54,210 --> 00:38:57,090
เพราะเธอกำลังทำคดีไง โอโซ่
เข้าใจใช่มั้ย

613
00:38:57,170 --> 00:38:59,880
เธอต้องการคดีใหญ่กว่าที่ทำได้ตอนนี้

614
00:39:00,220 --> 00:39:03,090
ลูกข่ายของเรา ลาฟูเอร์ซา เราทุกคน

615
00:39:03,180 --> 00:39:04,720
ไม่ว่าทางไหนเราก็เจ๊ง

616
00:39:09,640 --> 00:39:10,810
โอเค

617
00:39:15,980 --> 00:39:17,320
ถ้าเธอเป็นตำรวจ

618
00:39:20,280 --> 00:39:22,030
แล้วเปโดรเป็นอะไร

619
00:41:02,880 --> 00:41:04,880
"แปลโดย: SDI Media"