1
00:00:18,101 --> 00:00:20,901
(ผลงานภาพยนตร์ชุดของ NETFLIX)

2
00:00:22,021 --> 00:00:24,401
(สเตรนเจอร์)

3
00:01:11,654 --> 00:01:14,704
(สเตรนเจอร์)

4
00:01:18,119 --> 00:01:18,999
ฉันเองค่ะ

5
00:01:19,871 --> 00:01:23,251
ฉันเป็นคนนัดเจอพัคมูซอง
คืนก่อนที่เขาจะเสียชีวิต

6
00:01:25,043 --> 00:01:26,423
ฉันทำเองคนเดียวค่ะ

7
00:01:27,003 --> 00:01:29,343
ฉันคือคนที่โทรหาเขาจาก
ศูนย์บริการสาธารณะเอง

8
00:01:34,135 --> 00:01:35,255
ฉันไปเพื่อขอให้เขาช่วย

9
00:01:36,304 --> 00:01:38,314
ฉันอยากให้เขาเปิดเผย
เรื่องที่พ่อฉันโดนจัดฉาก

10
00:01:38,973 --> 00:01:40,183
ว่าเขาไม่เคยรับสินบนใด ๆ

11
00:01:41,893 --> 00:01:44,603
พัคมูซองเป็นคนหาเงินมา
แต่มีแค่คนส่งของที่โดนจับ

12
00:01:46,272 --> 00:01:47,612
กว่าฉันจะรู้ว่าเงินนั่นเป็นของใคร

13
00:01:48,775 --> 00:01:50,185
เขาก็เป็นหนี้ท่วมหัวแล้ว

14
00:01:51,027 --> 00:01:52,697
เธอคงคิดว่าเขาไม่มีอะไรจะเสียแล้ว

15
00:01:53,238 --> 00:01:54,738
เลยคิดว่าเขาคงจะตอบตกลงล่ะสิ

16
00:01:57,200 --> 00:01:58,490
แต่...

17
00:01:59,953 --> 00:02:01,083
เขากลับดูถูกฉัน

18
00:02:01,162 --> 00:02:02,002
ให้ตายเถอะ

19
00:02:02,372 --> 00:02:03,832
ไอ้สวะไร้ค่านั่น
กล้าพูดใส่หน้าฉันว่า

20
00:02:05,333 --> 00:02:07,503
ถึงฉันจะเป็นอัยการ
แต่ก็เป็นแค่อัยการผู้หญิง

21
00:02:10,421 --> 00:02:11,711
ฉันรอเวลานี้มาตลอด

22
00:02:13,049 --> 00:02:14,679
ฉันเป็นความหวังเดียวของครอบครัว

23
00:02:15,844 --> 00:02:17,394
แต่ไอ้เวรนั่นกลับดูถูกฉัน

24
00:02:22,016 --> 00:02:23,016
ฉันไม่ได้ทำค่ะ

25
00:02:23,852 --> 00:02:25,732
ฉันรู้ว่าทำไมอยู่ดี ๆ
รุ่นพี่ถึงไปหาคุณพ่อฉัน

26
00:02:26,104 --> 00:02:29,074
ทำไมถึงถามเรื่องแฟนฉัน
และบอกตำรวจเรื่องของฉัน

27
00:02:30,316 --> 00:02:31,526
แต่ฉันไม่ได้ฆ่าเขา

28
00:02:31,985 --> 00:02:33,105
ฉันจะฆ่าเขาทำไม

29
00:02:33,444 --> 00:02:35,534
ในเมื่อฉันต้องให้เขา
สารภาพว่าพ่อของฉันบริสุทธิ์

30
00:02:37,866 --> 00:02:40,446
เพราะเขาไม่ยอมช่วย และการฆ่าเขา
จะทำให้เรื่องนี้เป็นข่าวหน้าหนึ่ง

31
00:02:40,952 --> 00:02:42,162
แบบที่เป็นอยู่ตอนนี้

32
00:02:43,121 --> 00:02:44,711
คิดว่าฉันจะฆ่า
ด้วยเหตุผลนั้นจริง ๆ เหรอ

33
00:02:45,331 --> 00:02:46,291
ถ้างั้นเธอแอบฟังทำไม

34
00:02:48,835 --> 00:02:50,955
เธอแอบฟังตอนตำรวจมา
ก่อนหน้านี้ไม่ใช่เหรอ

35
00:02:54,424 --> 00:02:55,304
ฉันไม่ได้ฆ่าใคร

36
00:02:56,467 --> 00:02:57,637
ขออภัยที่เสียมารยาทครับ

37
00:02:57,719 --> 00:02:59,889
อัยการฮวัง คุณอัยการ

38
00:03:05,810 --> 00:03:07,100
ทำไมคุณชอบทำเป็นไม่รู้

39
00:03:07,937 --> 00:03:09,227
ทั้งที่รู้ทุกอย่างอยู่แล้ว

40
00:03:10,607 --> 00:03:11,857
เธอคิดว่าฉันรู้อะไร

41
00:03:12,442 --> 00:03:13,532
รองอธิบดีคือคนร้าย

42
00:03:14,110 --> 00:03:15,360
คุณบอกว่าพัคมูซองขู่เขา

43
00:03:15,695 --> 00:03:17,855
นั่นเป็นเหตุจูงใจที่สำคัญมาก
ทำไมต้องมาจับผิดฉันล่ะ

44
00:03:18,448 --> 00:03:19,448
เพราะเธอโดนปฏิเสธ

45
00:03:19,949 --> 00:03:20,829
และโดนดูถูก

46
00:03:21,659 --> 00:03:23,239
เธอคิดว่าเรื่องนี้
ไม่ใช่เหตุจูงใจเหรอ

47
00:03:23,745 --> 00:03:26,325
เธอคือคนสุดท้าย
ที่ได้เห็นพัคมูซองก่อนเขาเสียชีวิต

48
00:03:26,789 --> 00:03:29,289
ถ้าฉันไม่รู้เรื่องนี้
เธอก็คงปิดปากเงียบ

49
00:03:33,922 --> 00:03:36,842
เธออยากให้ฉันรู้สึกว่า
เธอมาสารภาพให้ฉันฟัง

50
00:03:36,966 --> 00:03:39,796
จะได้โยนทุกอย่างให้รองอธิบดี
เพราะว่าฉันรู้อยู่แล้วงั้นเหรอ

51
00:03:41,262 --> 00:03:43,102
ถ้าฉันเป็นคนร้าย
แล้วเรื่องผู้หญิงคนนั้นล่ะ

52
00:03:43,848 --> 00:03:45,098
ฉันจะแทงผู้หญิงที่ไม่รู้จักทำไม

53
00:03:45,183 --> 00:03:46,523
เรื่องนั้นยังเป็นแค่ข้ออ้าง

54
00:03:48,811 --> 00:03:52,071
เธอคงจะโกรธแค้นมาก
ตอนเขาปฏิเสธจะช่วยเธอ

55
00:03:52,523 --> 00:03:53,783
ถ้าเธอไปเจอผู้หญิงคนนั้นพอดีล่ะ

56
00:03:54,400 --> 00:03:56,360
ถ้าผู้หญิงคนนั้นปฏิเสธทันที
ที่เธอขอให้หล่อน

57
00:03:56,569 --> 00:03:58,319
เปิดโปงความสัมพันธ์กับรองอธิบดี

58
00:03:58,988 --> 00:04:00,568
เธออาจเปลี่ยนใจตอนนั้นก็ได้

59
00:04:01,199 --> 00:04:03,409
"ฉันจะใช้ผู้หญิงคนนี้
เพื่อลงโทษรองอธิบดี

60
00:04:03,493 --> 00:04:04,833
ส่งคำเตือนให้เขา"

61
00:04:05,703 --> 00:04:06,913
อะไรทำนองนั้น

62
00:04:08,915 --> 00:04:12,335
ฉันคงจะแกล้งทำตัวอ่อนแอ
ทั้งที่เป็นคนชั่วร้ายสินะคะ

63
00:04:13,211 --> 00:04:15,461
ฉันแบกผู้หญิงที่หมดสติแถมมัดตัวเธอ

64
00:04:17,173 --> 00:04:18,303
แต่กลับยกเอกสารกองนี้ไม่ได้

65
00:04:19,676 --> 00:04:20,966
ขอโทษด้วยที่ทำให้ผิดหวังค่ะ

66
00:04:21,636 --> 00:04:22,796
ใช่ เธอถูกมัดไว้

67
00:04:23,346 --> 00:04:24,756
เพื่อให้คนทั้งโลกได้เห็น

68
00:04:25,848 --> 00:04:27,228
รองอธิบดีจะทำแบบนั้นทำไม

69
00:04:30,520 --> 00:04:32,980
- เรื่องนั้น...
- เขาคงอยากจะจัดการเงียบ ๆ มากกว่า

70
00:04:36,609 --> 00:04:38,649
- คุณจะไปไหนน่ะ
- ร้านอาหาร

71
00:04:40,363 --> 00:04:41,413
คุณจะไปตอนนี้เนี่ยนะ

72
00:04:41,906 --> 00:04:43,196
ถ้าไม่ไปตอนนี้ ร้านจะปิดก่อน

73
00:04:49,706 --> 00:04:51,036
คนอื่นจะได้ไม่สงสัยเขาไงล่ะ

74
00:04:51,374 --> 00:04:53,384
เห็นไหม คุณยังคิดเลย
ว่าเขาจะทำแบบนั้นไปทำไม

75
00:04:53,626 --> 00:04:54,786
นั่นต้องเป็นความตั้งใจ...

76
00:04:59,007 --> 00:05:00,047
(คิมกายอง อายุ 20 ปี)

77
00:05:00,133 --> 00:05:01,183
คุณอัยการ

78
00:05:01,634 --> 00:05:03,304
ในที่เกิดเหตุ...

79
00:05:03,886 --> 00:05:05,806
สมมติว่าเจอรอยนิ้วมือของตำรวจ

80
00:05:05,888 --> 00:05:07,218
บนอาวุธที่ถูกทิ้งไว้ในที่เกิดเหตุ

81
00:05:07,307 --> 00:05:09,347
การดำเนินคดีจะหยุดรอเราไหม

82
00:05:15,189 --> 00:05:16,019
วางลงนะ

83
00:05:19,068 --> 00:05:21,238
การดำเนินคดีจะหยุดรอเราไหมล่ะ

84
00:05:21,779 --> 00:05:24,949
คุณจะไม่ทำอะไร
แค่เพราะผู้ต้องสงสัยเป็นตำรวจเหรอ

85
00:05:25,783 --> 00:05:27,793
- ไร้สาระน่า
- งั้นก็บอกผมมาสิ

86
00:05:28,161 --> 00:05:30,541
ว่าทำไมเราถึงต้องยอมเชื่อฟังเขาด้วย

87
00:05:30,997 --> 00:05:33,167
เขาบอกว่าเขาจับอาวุธ
เพื่อจำลองเหตุการณ์ในที่เกิดเหตุ

88
00:05:33,249 --> 00:05:34,579
คุณว่ามันฟังขึ้นไหมล่ะ

89
00:05:34,667 --> 00:05:36,837
ใครจะไปเชื่อลง ไม่มีใครเห็นด้วยซ้ำ

90
00:05:39,130 --> 00:05:40,420
เอาล่ะ งั้นก็ไปจับเขากัน

91
00:05:40,506 --> 00:05:42,296
เดี๋ยวฉันไปแจ้งผู้กำกับเอง

92
00:05:43,217 --> 00:05:44,217
ไปกันเถอะ

93
00:05:46,471 --> 00:05:47,431
ไปเร็ว ทุกคน

94
00:05:50,016 --> 00:05:51,226
ฉันเห็น ฉันเห็นค่ะ

95
00:05:55,605 --> 00:05:57,065
ฉันเห็นค่ะ

96
00:05:57,356 --> 00:06:00,396
ฉันเห็นอัยการฮวังจำลองเหตุการณ์
ที่เกิดขึ้นในบ้านของพัคมูซอง

97
00:06:01,903 --> 00:06:02,953
ตั้งแต่เมื่อไหร่

98
00:06:03,029 --> 00:06:05,319
วันที่เรารู้ว่าคังจินซอบไม่ใช่ฆาตกร

99
00:06:05,907 --> 00:06:07,077
เขาลองในวันนั้นค่ะ

100
00:06:07,158 --> 00:06:08,868
อัยการฮวังจำลองเหตุการณ์

101
00:06:09,535 --> 00:06:10,785
และคิดออก

102
00:06:10,870 --> 00:06:12,540
ว่าฆาตกรตัวจริงสวมรอยเป็นพัคมูซอง

103
00:06:12,622 --> 00:06:14,622
แล้วตั้งใจให้กล้องหน้ารถจับภาพเขา

104
00:06:14,707 --> 00:06:15,957
พูดจริงเหรอ

105
00:06:17,168 --> 00:06:18,628
เธอคงไม่พูดหรอก
ถ้าเธอไม่ได้เห็นกับตา

106
00:06:19,212 --> 00:06:20,592
ถ้าไม่เชื่อเธอ ก็ไปจับเขาเลยก็ได้

107
00:06:21,672 --> 00:06:23,722
ทำไมอัยการฮวังไม่พูดอะไร
เรื่องที่คุณอยู่ที่นั่นล่ะ

108
00:06:24,300 --> 00:06:26,430
วันนั้นคุณไปหาเขาเหรอ

109
00:06:26,928 --> 00:06:28,348
นั่นคือเหตุผลที่คุณสองคน...

110
00:06:28,429 --> 00:06:31,599
ฉันไม่ได้ไปหาเขา
ฉันแค่กลับไปดูที่เกิดเหตุ

111
00:06:32,308 --> 00:06:35,058
เราไม่ได้ไปด้วยกัน
ฉันแค่กลับไปสืบคดีอีกครั้ง

112
00:06:35,812 --> 00:06:36,772
แล้วคุณล่ะ

113
00:06:38,064 --> 00:06:39,734
ตอนนั้นคุณอยู่ที่ไหน

114
00:06:44,070 --> 00:06:44,950
ผมไม่แปลกใจเลยนะ

115
00:06:47,073 --> 00:06:48,873
พวกคุณมีพยานอยู่นี่แล้วไง

116
00:06:50,368 --> 00:06:51,448
จำเป็นต้องเอะอะกันด้วยเหรอ

117
00:06:53,871 --> 00:06:55,081
สื่อสารกับเพื่อนร่วมงานบ้างสิ

118
00:06:55,873 --> 00:06:56,793
คุณพูดถูก

119
00:06:57,291 --> 00:06:59,461
คุณเองก็ควรคุยกับเพื่อนอัยการบ้าง

120
00:06:59,627 --> 00:07:00,997
จะได้ไม่ต้องเสียเวลาไปมาอย่างนี้

121
00:07:06,717 --> 00:07:09,427
หัวหน้าคะ เรื่องพัคมูซองกับคิมกายอง

122
00:07:10,012 --> 00:07:12,062
มีความเป็นไปได้ว่า
พวกเขาไม่ได้เจอกันครั้งแรกที่บาร์

123
00:07:12,723 --> 00:07:13,773
หมายความว่ายังไง

124
00:07:20,148 --> 00:07:22,608
พัคคยองวาน
ลูกชายเขาที่เป็นทหารอยู่ตอนนี้

125
00:07:23,609 --> 00:07:26,239
เป็นรุ่นพี่ที่โรงเรียนเดียวกัน
ของคิมกายองหนึ่งปีค่ะ

126
00:07:26,320 --> 00:07:27,570
หนึ่งปีเหรอ

127
00:07:28,406 --> 00:07:31,116
- งั้นพวกเขาก็น่าจะรู้จักกัน
- ฉันไปถามพวกนักเรียนคนอื่นมาแล้ว

128
00:07:31,701 --> 00:07:34,001
พัคคยองวานเรียนจบไปเมื่อสองปีก่อน

129
00:07:34,579 --> 00:07:35,869
เลยไม่มีใครจำเขาได้

130
00:07:36,497 --> 00:07:39,127
แต่คิมกายองเคยมีชื่อเสียงพอสมควร
เพราะว่าเธอสวย

131
00:07:39,792 --> 00:07:43,052
เธอไม่ได้มาโรงเรียนเลย
ตั้งแต่เริ่มขึ้นมัธยมหก

132
00:07:43,546 --> 00:07:45,546
แต่ก็ยังมีนักเรียนหลายคนจำเธอได้

133
00:07:45,631 --> 00:07:46,471
งั้น

134
00:07:47,300 --> 00:07:48,550
เธอจะบอกว่า

135
00:07:49,427 --> 00:07:51,177
เขาพาเพื่อนของลูกไปที่บาร์เหรอ

136
00:07:51,345 --> 00:07:54,345
แล้วจ่ายเงินให้เธอ
เดือนละห้าล้านวอนเหรอ

137
00:07:56,517 --> 00:07:58,937
- บ้าไปแล้ว
- ไม่ค่ะ เดี๋ยวก่อน

138
00:07:59,479 --> 00:08:01,359
ฉันก็ไม่รู้ว่าพวกเขารู้จักกันไหม

139
00:08:01,939 --> 00:08:03,569
แต่พรุ่งนี้ฉันจะไป
หาเขาที่ค่ายทหาร...

140
00:08:12,992 --> 00:08:14,792
เดี๋ยวก่อน หน่วยไหนนะ

141
00:08:16,954 --> 00:08:19,504
- พรุ่งนี้ไปหาเขาที่นั่นแต่เช้าเลย
- ค่ะ

142
00:08:22,752 --> 00:08:25,512
พัคคยองวาน
ลูกชายเขาที่เป็นทหารอยู่ตอนนี้

143
00:08:25,922 --> 00:08:28,552
เป็นรุ่นพี่ที่โรงเรียนเดียวกัน
ของคิมกายองหนึ่งปีค่ะ

144
00:08:28,799 --> 00:08:29,759
งั้น

145
00:08:30,510 --> 00:08:31,890
เธอจะบอกว่า

146
00:08:32,637 --> 00:08:34,347
เขาพาเพื่อนของลูกไปที่บาร์เหรอ

147
00:08:36,265 --> 00:08:37,725
เรื่องเริ่มจะหักมุมแล้วสิ

148
00:08:51,447 --> 00:08:53,777
ไม่มีทางหรอก
พวกตำรวจคงแค่เดามั่วซั่ว

149
00:08:55,284 --> 00:08:57,084
- การสอบสวนภายในที่เราระงับไว้
- ครับ

150
00:08:57,662 --> 00:08:58,542
เริ่มต่อเลยดีกว่า

151
00:09:00,873 --> 00:09:03,673
คุณคิดว่าเขา
อาจเป็นคนร้ายตัวจริงเหรอ

152
00:09:07,380 --> 00:09:09,630
มีอะไรที่แผนกผมยังไม่รู้หรือเปล่า

153
00:09:10,591 --> 00:09:14,471
เท่าที่ผมรู้ คุณฮวังไม่มี
ส่วนเกี่ยวข้องกับประธานพัคแบบนั้น

154
00:09:15,263 --> 00:09:17,603
สมัยนี้คนมากมาย
ลงมือโดยไม่มีเหตุจูงใจอะไรเลย

155
00:09:25,064 --> 00:09:26,694
เขาเป็นอัยการที่เก่ง
แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น

156
00:09:27,149 --> 00:09:28,479
เราต้องยอมรับว่าเขาแตกต่าง

157
00:09:29,402 --> 00:09:32,362
เขาเก่งกาจหรือชั่วร้ายกันแน่

158
00:09:32,822 --> 00:09:34,122
เรามาหาคำตอบกันดีกว่า

159
00:09:34,198 --> 00:09:36,028
คุณจะบอกว่าเขาอาจมี
ความผิดปกติทางบุคลิกเหรอ

160
00:09:49,755 --> 00:09:53,045
(หน่วยรักษาความปลอดภัย
ของฮันซองซอรัครีสอร์ต)

161
00:09:53,134 --> 00:09:54,014
(ดาวน์โหลดล้มเหลว)

162
00:09:56,721 --> 00:09:59,021
(ดาวน์โหลดเอกสารแนบ)

163
00:09:59,181 --> 00:10:00,061
(ดาวน์โหลดล้มเหลว)

164
00:10:15,573 --> 00:10:17,163
ลองไปขุดคุ้ยมาสิ งานถนัดนายนี่

165
00:10:18,534 --> 00:10:19,544
ครับ

166
00:10:37,511 --> 00:10:38,351
น้ำหอมผู้หญิงเหรอ

167
00:10:43,517 --> 00:10:44,637
ผ้าปิดปาก

168
00:10:48,939 --> 00:10:52,029
แว่นกันแดด กลางคืน น้ำหอม

169
00:11:00,701 --> 00:11:02,411
เขาคงจะปิดหน้าไปเจอผู้หญิง

170
00:11:07,166 --> 00:11:08,166
คุณพ่อหลับอยู่เหรอ

171
00:11:09,377 --> 00:11:11,127
เขาออกไปที่นั่น

172
00:11:13,589 --> 00:11:15,509
การที่เธอถูกมัดไว้แบบนั้นมันแปลกมาก

173
00:11:18,302 --> 00:11:19,302
ก็จริง

174
00:11:20,471 --> 00:11:23,971
เขาคงคิดไปแล้วว่า
ฉันกับเด็กนั่นมีส่วนเกี่ยวข้องกัน

175
00:11:24,475 --> 00:11:25,305
ที่รักคะ

176
00:11:27,186 --> 00:11:28,306
คุณจะยัง

177
00:11:29,522 --> 00:11:30,822
อยู่กับฉันไหมถ้าฉัน...

178
00:11:32,024 --> 00:11:33,324
ไม่ใช่ลูกสาวของพ่อ

179
00:11:33,943 --> 00:11:35,073
ทำไมจู่ ๆ พูดแบบนี้ล่ะ

180
00:11:36,070 --> 00:11:37,070
ตอบฉันสิคะ

181
00:11:39,615 --> 00:11:41,615
ผมคงไปนานแล้ว

182
00:11:44,495 --> 00:11:46,615
ถ้าคุณไม่ใช่ลูกของพ่อคุณ

183
00:11:47,581 --> 00:11:48,501
ผมก็คงจะ...

184
00:11:49,500 --> 00:11:50,580
ไปจากพ่อคุณนานแล้ว

185
00:11:56,257 --> 00:11:58,177
วางไว้ในอ่างเถอะ
พรุ่งนี้แม่บ้านก็มาแล้ว

186
00:11:59,969 --> 00:12:02,599
ฉันได้ยินว่าเธอยังเด็กและสวยมากเลย

187
00:12:04,932 --> 00:12:05,932
ใครเหรอ

188
00:12:06,517 --> 00:12:07,977
เด็กผู้หญิงในข่าว

189
00:12:08,686 --> 00:12:09,516
ฉันว่า

190
00:12:11,021 --> 00:12:12,571
คุณคงหัวเสียมากเลยล่ะสิ

191
00:12:35,754 --> 00:12:38,094
(เอฟ 10 กล้องสี่)

192
00:13:07,328 --> 00:13:09,368
เธอออกมาจากห้องของเขา
หลังจากที่เข้าไปได้ 13 นาที

193
00:13:11,081 --> 00:13:12,001
ชักไม่แน่ใจแล้วว่า

194
00:13:14,752 --> 00:13:15,962
รองอธิบดีพูดความจริงหรือเปล่า

195
00:13:22,760 --> 00:13:25,430
เมื่อกี้อะไรน่ะ เธอยิ้มเหรอ

196
00:13:28,724 --> 00:13:30,104
นายลืมฉายาของเธอแล้วเหรอ

197
00:13:31,143 --> 00:13:33,563
ฉันถามว่านายลืมชื่อที่
ประธานพัคเรียกเธอไปหรือยัง

198
00:13:36,440 --> 00:13:37,270
เบลล์

199
00:13:37,983 --> 00:13:39,243
เพราะเธอมักจะปรากฏตัวเสมอ

200
00:13:40,319 --> 00:13:41,989
เหมือนกริ่งประตูที่มีคนตอบรับทันที

201
00:13:43,531 --> 00:13:45,911
นายคิดว่าเขาจะกดกริ่งนั่น
ให้ฉันคนเดียวเหรอ

202
00:14:30,494 --> 00:14:32,544
เขาข่มขู่ว่าจะฆ่าบีบคอผม

203
00:14:33,038 --> 00:14:34,368
ผมไม่มีทางเลือก เลยต้องให้เขาไป

204
00:14:35,875 --> 00:14:37,285
แต่ผมจดเลขทะเบียนเขาไว้แล้วครับ

205
00:14:38,752 --> 00:14:40,252
ผมไม่คิดเลย
ว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น

206
00:14:41,297 --> 00:14:42,967
ไอ้โรคจิตนั่นเป็นคนร้ายครับ

207
00:14:45,175 --> 00:14:49,345
เขาเคยหักนิ้วเพื่อนร่วมชั้นด้วย
ต่อหน้าครูเลย

208
00:14:49,430 --> 00:14:52,520
คิดว่าทำไมทุกคนถึงเรียกเขาว่า
ไอ้โรคจิตล่ะ ก็เพราะเขาโรคจิตไง

209
00:15:22,838 --> 00:15:24,088
คนเราไม่ควรอดข้าวนะ

210
00:15:42,733 --> 00:15:44,943
คุณคงอธิบายอะไรไม่ได้
เพราะยังไม่ได้กินข้าวสินะ

211
00:15:48,238 --> 00:15:49,988
แน่ล่ะ มันคงจะได้ผลดีมาก

212
00:15:50,783 --> 00:15:52,913
ถ้าคุณพูดเองแต่แรก
มันคงดูเหมือนเป็นข้ออ้าง

213
00:15:53,410 --> 00:15:56,290
แต่ในขณะเดียวกัน
พอฉันบอกทุกคนว่าฉันเห็นคุณจับมีด

214
00:15:57,081 --> 00:16:00,081
ความสงสัยของทุกคนก็มลายหายไปหมด

215
00:16:02,211 --> 00:16:04,051
คุณไม่สนด้วยซ้ำว่าฉันจะรู้สึกยังไง

216
00:16:05,089 --> 00:16:08,799
ที่เพื่อนร่วมงานเห็นฉันเป็นคนทรยศ
ทั้งที่ฉันไม่ได้ทำอะไรผิดเลย

217
00:16:10,719 --> 00:16:11,549
แต่รู้อะไรไหม

218
00:16:12,888 --> 00:16:14,888
ฉันไม่อยากช่วยพิสูจน์
ความบริสุทธิ์ให้คุณหรอก

219
00:16:16,225 --> 00:16:18,345
แต่ฉันคอยสั่งอาหาร
ไปให้คุณในคุกได้นะ

220
00:16:19,561 --> 00:16:20,941
คุณผู้ต้องสงสัย

221
00:16:25,693 --> 00:16:27,823
คังจินซอบคงปวดใจน่าดู
ถ้าได้ยินเรื่องนี้ในปรโลก

222
00:16:27,903 --> 00:16:29,703
คนที่มีอำนาจและเงินตรา
รอดตัวได้ตลอดเลย

223
00:16:30,864 --> 00:16:32,034
ผมก็ถังแตกเหมือนเขานั่นแหละ

224
00:16:38,539 --> 00:16:39,669
คิมกายอง

225
00:16:41,041 --> 00:16:41,961
คุณก็รู้จักเธอเหรอ

226
00:16:44,086 --> 00:16:45,086
คุณสองคน...

227
00:16:47,131 --> 00:16:48,011
นอนด้วยกันหรือเปล่า

228
00:17:14,742 --> 00:17:16,662
(เอฟ 10 กล้องสี่)

229
00:17:18,203 --> 00:17:19,293
นี่คุณสองคน...

230
00:17:27,087 --> 00:17:28,087
ตกใจหมด

231
00:18:17,387 --> 00:18:18,387
ใครอยู่ในห้องนั้น

232
00:18:19,807 --> 00:18:21,227
รองอธิบดีอัยการอีชางจุน

233
00:18:30,192 --> 00:18:31,242
โชคดีนะคะ

234
00:18:36,198 --> 00:18:38,778
- คุณคือคนร้ายใช่ไหมล่ะ
- อะไรนะ

235
00:18:40,577 --> 00:18:43,367
คุณบอกว่าคนร้ายพยายามใส่ร้ายผม
เพราะเขาแค้นผม

236
00:18:44,873 --> 00:18:45,923
ฉันพูดไม่ออกเลยนะ

237
00:18:46,250 --> 00:18:48,590
ฉันเพิ่งเลี้ยงข้าวคุณไปเอง
มาพูดแบบนี้ได้ยังไง

238
00:18:49,169 --> 00:18:51,549
ทำไมฉันจะต้องแค้นคุณด้วยล่ะ

239
00:18:52,464 --> 00:18:53,724
เรื่องนั้นผมไม่รู้

240
00:18:54,800 --> 00:18:56,390
แต่ถ้าจะใส่ร้ายผม

241
00:18:57,302 --> 00:18:59,102
คนร้ายต้องรู้ว่าผมจับมีด

242
00:18:59,847 --> 00:19:01,097
ผมมานั่งคิดดู

243
00:19:01,849 --> 00:19:04,099
คุณเป็นคนเดียวที่รู้เรื่องนี้

244
00:19:05,727 --> 00:19:06,647
ถ้างั้นเป็นไปได้ไหมว่า

245
00:19:07,271 --> 00:19:08,561
มีคนอื่นอยู่ในบ้าน

246
00:19:09,481 --> 00:19:10,481
ไม่จริงน่า

247
00:19:11,859 --> 00:19:13,739
คนร้ายคงไม่เอาคังจินซอบมาเกี่ยว

248
00:19:14,111 --> 00:19:15,821
ถ้าเป้าหมายของเขา
คือใส่ร้ายผมข้อหาฆาตกรรม

249
00:19:16,613 --> 00:19:19,283
ถ้างั้นมันก็ไม่เกี่ยวกับ
การโยนความผิดให้คุณ

250
00:19:19,658 --> 00:19:22,998
เขาคงกำลังพยายามยั่วโมโหผม
ไม่ก็จูงจมูกผมอยู่

251
00:19:23,787 --> 00:19:25,157
ทำไมล่ะ จูงไปไหน

252
00:19:26,123 --> 00:19:27,083
ผมก็ไม่แน่ใจ

253
00:19:27,958 --> 00:19:29,378
อย่างที่คุณบอก

254
00:19:30,335 --> 00:19:32,165
จับเขาให้ได้
แล้วถามเขาตรง ๆ เลยดีกว่า

255
00:19:32,629 --> 00:19:34,509
ทีนี้ก็แค่ต้องหาให้เจอว่าเขาเป็นใคร

256
00:19:36,425 --> 00:19:38,255
อย่าโดนจูงไปไกลเกินไปล่ะ

257
00:19:38,343 --> 00:19:40,723
ฉันจะช่วยคุณไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

258
00:19:42,264 --> 00:19:44,274
- มีอะไรเหรอ
- เปล่า

259
00:19:48,687 --> 00:19:50,397
คุณเป็นแฟนรุ่นลุงเหรอ

260
00:19:51,940 --> 00:19:54,150
ผมได้ยินเสียงเพลงนี้ตอนโทรหาเธอ

261
00:19:54,985 --> 00:19:56,485
หลังจากเธอโดนลักพาตัวไปแล้ว

262
00:19:57,696 --> 00:19:58,906
ตอนนั้นผมไม่รู้ว่าเป็นเพลงนี้

263
00:20:06,788 --> 00:20:07,748
ท่อนไหน

264
00:20:08,373 --> 00:20:10,173
ช่วงต้นเพลงหรือช่วงคอรัส

265
00:20:10,709 --> 00:20:12,839
- สำคัญด้วยเหรอ
- ท่อนไหนล่ะ

266
00:20:15,631 --> 00:20:18,301
ฉันไม่รู้ ฉันไม่...

267
00:20:18,383 --> 00:20:20,473
อะไรน่ะ ใช่เพลงเดียวกันแน่เหรอ

268
00:20:23,513 --> 00:20:26,313
ผู้ชายที่อยู่ในห้อง
สุดทางเดินของรีสอร์ต

269
00:20:26,558 --> 00:20:28,438
เขาคืออัยการที่จัดการ
คดีของคิมกายองไม่ใช่เหรอ

270
00:20:29,019 --> 00:20:30,849
ซอดงแจเหรอ ไม่ใช่นะ ถามทำไมเหรอ

271
00:20:32,147 --> 00:20:34,107
เพลงนี้เป็นเสียงเรียกเข้าของเขา

272
00:20:34,191 --> 00:20:35,781
เจอเขาทุกวันยังไม่รู้อีกเหรอ

273
00:20:36,777 --> 00:20:38,397
เราต้องปิดเสียงมือถือ
เวลาอยู่ที่ทำงานน่ะ

274
00:20:38,904 --> 00:20:39,864
ตอนนี้คุณก็รู้แล้วนะ

275
00:20:48,997 --> 00:20:49,827
คุณสองคนอีกแล้วเหรอ

276
00:21:02,511 --> 00:21:04,511
- ที่ได้ยินคือท่อนนี้เหรอ
- ใช่ ท่อนนี้เลย

277
00:21:09,601 --> 00:21:10,601
ฮวังชีมก

278
00:21:40,382 --> 00:21:41,432
ว่าไง

279
00:21:42,926 --> 00:21:44,676
อะไรเนี่ย ทำอะไรของนายน่ะ

280
00:21:46,096 --> 00:21:47,806
- อะไรนะครับ
- กดเบอร์ผิดหรือเปล่า

281
00:21:48,890 --> 00:21:51,480
จริงด้วย ขอโทษครับ

282
00:21:52,060 --> 00:21:53,400
ให้ตายเถอะ

283
00:21:59,276 --> 00:22:02,736
แปลว่าเขามีโทรศัพท์
ของคิมกายองในกระเป๋าใบนั้น...

284
00:22:03,238 --> 00:22:04,738
ถ้ามันอยู่ในนั้นล่ะ

285
00:22:05,532 --> 00:22:07,242
เขาต้องเก็บมันไว้ใกล้ตัวแน่ ๆ

286
00:22:08,285 --> 00:22:09,485
ถ้าเขาทำลายมันไปแล้วล่ะ

287
00:22:11,121 --> 00:22:12,251
กลับไปที่จุดเริ่มต้นกันเถอะ

288
00:22:22,299 --> 00:22:23,429
สวัสดีค่ะ ยินดีต้อนรับ

289
00:22:23,508 --> 00:22:25,638
ตายจริง มีคู่รักมาด้วย

290
00:22:26,261 --> 00:22:27,301
จะมีคนอื่นมาเพิ่มอีกไหมคะ

291
00:22:28,430 --> 00:22:29,390
น้ำหอมนี่

292
00:22:30,390 --> 00:22:33,190
กลิ่นน้ำหอมที่ผมได้กลิ่นจาก
อัยการซอดงแจ คงเป็นของคุณสินะครับ

293
00:22:34,186 --> 00:22:36,016
ดูเหมือนคุณเพิ่งเจอเขา
เมื่อสองสามชั่วโมงก่อน

294
00:22:36,855 --> 00:22:38,395
ทำไมเขาถึงกลับมาหาคุณอีก

295
00:22:39,399 --> 00:22:41,319
มาดูว่าคุณจะปิดเรื่อง
ที่บอกที่อยู่ควอนมินอาเหรอ

296
00:22:43,904 --> 00:22:45,824
คุณพูดเรื่องอะไร ใครนะคะ

297
00:22:46,907 --> 00:22:47,867
ฉันไม่ได้เจอใครเลย

298
00:22:48,950 --> 00:22:49,910
ไม่ใช่น้ำหอมกลิ่นนั้น

299
00:22:51,036 --> 00:22:53,246
ฉันมั่นใจว่าไม่ใช่
ต้องเป็นคนละกลิ่นกันแน่ ๆ

300
00:22:55,999 --> 00:22:57,249
คุณมีห้องส่วนตัวใช่ไหม

301
00:22:59,669 --> 00:23:00,669
ไปเจอเราที่นั่น

302
00:23:04,341 --> 00:23:05,221
จะสั่งอาหารด้วยไหมคะ

303
00:23:10,555 --> 00:23:11,635
ขอบคุณค่ะ

304
00:23:23,193 --> 00:23:26,243
ตอนที่คุณถูกสอบปากคำ
คุณบอกว่าคุณไม่รู้ที่อยู่มินอา

305
00:23:26,780 --> 00:23:27,990
คุณโกหกทำไม

306
00:23:29,991 --> 00:23:31,201
ใครบอกว่าฉันโกหก

307
00:23:31,284 --> 00:23:35,294
มีอัยการโผล่มาสอบสวนคุณ
คุณคงไม่มีทางเลือก

308
00:23:35,789 --> 00:23:38,129
ใครจะรู้ว่าเขาจะทำอะไรคุณบ้าง
ถ้าเขาโมโหขึ้นมา

309
00:23:39,167 --> 00:23:40,997
แล้วยังไง คุณก็เลยบอกว่า
คุณไม่มีที่อยู่เธอ

310
00:23:41,378 --> 00:23:42,798
แต่กลับบอกเขาหรือเปล่า

311
00:23:42,879 --> 00:23:45,799
เด็ก ๆ ของคุณ
คงไม่อยากทำงานกับเจ้านาย

312
00:23:45,882 --> 00:23:47,722
ที่เอาที่อยู่ของพวกเธอไปบอกคนอื่น

313
00:23:48,301 --> 00:23:50,891
ต่อให้นั่นเป็นเหตุผลที่คุณโกหก...

314
00:23:50,971 --> 00:23:52,681
คุณคงเป็นคนที่รอบคอบมาก

315
00:23:53,265 --> 00:23:56,135
คุณไม่บอกอะไรใครเลย
แม้ว่าเธอจะถูกแทงก็ตาม

316
00:24:05,193 --> 00:24:06,743
กล้าดียังไงมากล่าวหาฉันถึงถิ่น

317
00:24:08,280 --> 00:24:11,320
เธอถูกพบในสภาพโดนทำร้ายยับเยิน
คุณเองก็เป็นผู้หญิง

318
00:24:11,908 --> 00:24:15,618
คุณอยู่ในธุรกิจสุดโหดนี่ด้วยกัน
ทำไมถึงคิดถึงแต่ตัวเอง

319
00:24:15,996 --> 00:24:18,326
คุณให้ที่อยู่เธอไปกับคนแปลกหน้า

320
00:24:18,456 --> 00:24:21,286
แล้วเธอก็ถูกพบในห้องน้ำของใครไม่รู้
พร้อมกับแผลถูกแทงเต็มตัว

321
00:24:21,793 --> 00:24:24,213
แต่คุณกลับมานั่งกังวลว่า
คุณจะเสียอะไรไปบ้างงั้นเหรอ

322
00:24:24,296 --> 00:24:25,166
ไม่จริงสักหน่อย

323
00:24:25,255 --> 00:24:27,045
ฉันให้ที่อยู่เธอไปจริง

324
00:24:27,716 --> 00:24:31,846
เขาสร้างความวุ่นวายมากหลังจาก
เธอหนีไป ฉันก็เลยแอบเอาให้เขา

325
00:24:33,013 --> 00:24:34,813
แต่เขาไม่ได้เป็นคนทำ

326
00:24:37,017 --> 00:24:38,227
คุณรู้ได้ยังไง

327
00:24:39,102 --> 00:24:41,652
ฉันบอกเขาว่าเธออยู่ไหน
ไม่กี่ชั่วโมงหลังจากนั้นเขาก็กลับมา

328
00:24:41,730 --> 00:24:43,110
เขาบอกว่าเธอหนีไปแล้ว

329
00:24:43,190 --> 00:24:45,480
แล้วเขาก็นั่งดื่มอยู่ที่นี่

330
00:24:45,567 --> 00:24:48,237
อย่าไร้เดียงสาไปหน่อยเลย บอกมาเถอะ

331
00:24:48,737 --> 00:24:51,107
คุณคงผ่านเรื่องอะไรมาเยอะแล้ว
คุณเชื่อเขาจริง ๆ น่ะเหรอ

332
00:24:51,448 --> 00:24:53,578
เห็นได้ชัดว่าเขากลับมาที่นี่
แล้วบอกคุณว่า

333
00:24:53,658 --> 00:24:56,328
เขาหาเธอไม่เจอ เธอหนีไปแล้ว
ตอนเขาไปถึงที่นั่น เพราะเขารู้ดีว่า

334
00:24:56,411 --> 00:24:58,831
เกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้น
ฉันรู้ว่าคุณคิดเรื่องนี้มาดีแล้ว

335
00:25:02,167 --> 00:25:03,417
เขาเป็นอัยการนะคะ

336
00:25:06,463 --> 00:25:10,013
เราจะเชื่อใจใครได้อีก
ถ้าแม้แต่อัยการยังเชื่อไม่ได้

337
00:25:12,969 --> 00:25:14,389
คุณเลยต้องเชื่อเขา

338
00:25:15,639 --> 00:25:18,599
ถ้าทำแบบนั้น คุณถึงจะพูดได้ว่า
ที่เธอโดนแทงไม่ใช่ความผิดคุณ

339
00:25:20,310 --> 00:25:23,520
เขาต้องไม่ใช่คนร้าย เพราะคุณ
คือคนให้ที่อยู่เธอกับเขาไป

340
00:25:25,732 --> 00:25:28,362
- ไม่ใช่แบบนั้น
- คุณให้ที่อยู่เธอไปตอนกี่โมง

341
00:25:29,152 --> 00:25:31,572
คุณบอกว่าเขากลับมาที่นี่
แล้วสร้างความวุ่นวายหลังจากเธอหนีไป

342
00:25:31,655 --> 00:25:32,605
หลังจากนั้นทันทีเลยเหรอ

343
00:25:35,200 --> 00:25:37,290
เดาว่าคุณคงยอมเขา
ไม่กี่นาทีหลังจากนั้นสินะ

344
00:25:38,161 --> 00:25:39,871
แล้ววันนี้พวกคุณคุยเรื่องอะไรกัน

345
00:25:40,497 --> 00:25:43,707
"บอกคนอื่นไปว่าคุณไม่ได้ให้
ที่อยู่เธอและผมไม่ได้มาที่นี่"

346
00:25:43,792 --> 00:25:45,502
คุณตัดสินใจทำแบบนั้น
เพื่อพวกคุณเองเหรอ

347
00:25:51,341 --> 00:25:52,801
คุณคงคิดว่าจะเหยียบย่ำคนแบบฉันก็ได้

348
00:25:54,261 --> 00:25:57,681
คนเอาแต่พูดเรื่องคนที่แทงเธอ
ไม่มีใครสนใจเธอสักคน

349
00:25:57,764 --> 00:25:59,604
ไม่มีใครสนเธอหรอก
เพราะเธอเป็นแค่เด็กในบาร์

350
00:26:00,517 --> 00:26:03,187
พวกสารเลวที่ซ้อมผู้หญิงในธุรกิจนี้
ไม่โดนจับด้วยซ้ำ

351
00:26:03,770 --> 00:26:05,980
ทำไมถึงทำเหมือนฉันเป็นคนเลวนักหนา

352
00:26:06,398 --> 00:26:07,438
แล้วยังไงครับ

353
00:26:08,275 --> 00:26:12,855
คุณกำลังบอกว่าคุณจะร่วมมือ
กับคนที่ซ้อมและแทงผู้หญิงเหรอ

354
00:26:23,540 --> 00:26:24,870
หรือเป็นเพราะว่าคุณกลัว

355
00:26:26,418 --> 00:26:28,038
อัยการซอข่มขู่คุณหรือเปล่า

356
00:26:32,799 --> 00:26:34,549
อยากนั่งดื่มต่อก็เชิญ
ไม่งั้นก็กลับไปซะ

357
00:26:36,219 --> 00:26:39,929
ฉันเสียหายไปเยอะ
เพราะข่าวลือเริ่มแพร่ออกไปแล้ว

358
00:26:49,065 --> 00:26:50,065
เรื่องที่อยู่ของมินอา

359
00:26:52,193 --> 00:26:53,953
คุณจะรู้สึกดีขึ้นไหมถ้าฉันบอกว่า

360
00:26:54,029 --> 00:26:55,489
มีคนอื่นให้ที่อยู่เธอไปเหมือนกัน

361
00:26:57,324 --> 00:26:58,494
คนขับแท็กซี่น่ะ

362
00:27:00,577 --> 00:27:04,577
เขาให้ที่อยู่เธอไป
กับคนที่เขาเรียกว่าไอ้โรคจิต

363
00:27:04,956 --> 00:27:06,286
แล้วไม่บอกเธอเพราะกลัวเสียลูกค้า

364
00:27:07,292 --> 00:27:08,462
ไอ้เวรนั่น...

365
00:27:09,669 --> 00:27:11,339
อย่างน้อยเขาก็แจ้งตำรวจ

366
00:27:12,255 --> 00:27:13,415
แล้วคุณล่ะ ทำอะไรบ้างไหม

367
00:27:31,149 --> 00:27:32,319
คุณคงมาที่นี่บ่อยนะคะ

368
00:27:55,548 --> 00:27:57,678
อัยการซอเป็นคนเจอที่นี่

369
00:27:58,218 --> 00:28:01,388
และเขาก็เป็นคนตามล่าเธออยู่
คุณคงจะสงสัยเขา

370
00:28:01,471 --> 00:28:03,431
ทำไมถึงไม่บอกฉันล่ะ

371
00:28:04,265 --> 00:28:05,805
ผมไม่ได้ปิดบัง

372
00:28:07,102 --> 00:28:09,272
- สุดท้ายผมก็เหมือนพวกเขา
- หมายความว่าไง

373
00:28:09,646 --> 00:28:10,936
พวกคนที่ทำงาน

374
00:28:11,523 --> 00:28:13,153
เขาไม่มีเส้นสายจากโรงเรียน

375
00:28:14,025 --> 00:28:16,775
คุณจะบอกฉันว่า เขาไม่ได้เรียนจบ
จากมหาวิทยาลัยโซลเหรอ

376
00:28:17,570 --> 00:28:18,410
แล้วไงล่ะ

377
00:28:19,239 --> 00:28:21,489
ตอนนี้เขาตามประจบรองอธิบดี
พยายามจะเป็นคนโปรดของท่าน

378
00:28:22,409 --> 00:28:24,789
แต่ก็ไม่นับว่าเขาเป็นคนเก่ง
ของสำนักงานอัยการ

379
00:28:26,913 --> 00:28:29,253
คุณเลยคิดว่าเขาคงหาที่อยู่เธอไม่ได้

380
00:28:29,332 --> 00:28:31,922
คุณอาจจะคิดว่า
"ฉันทำได้ แต่เขาทำไม่ได้"

381
00:28:32,502 --> 00:28:34,132
คงรู้สึกว่าคุณเหนือกว่าเขาล่ะสิ

382
00:28:35,839 --> 00:28:37,009
เหนือกว่าเหรอ

383
00:28:38,216 --> 00:28:39,336
ผมมีอะไรแบบนั้นด้วยเหรอ

384
00:28:40,176 --> 00:28:43,426
เขาก็สอบผ่านเนติบัณฑิตมาได้นะ
คุณไม่ควรประมาทเขา

385
00:28:43,638 --> 00:28:45,268
คุณคิดว่าตัวเองเหนือกว่าเห็น ๆ

386
00:28:45,765 --> 00:28:47,095
คุณพูดถูก

387
00:28:47,892 --> 00:28:50,692
ไม่อยากเชื่อว่าสิ่งเดียวที่ผมรู้สึก
คือความเหนือชั้นกว่า

388
00:28:53,106 --> 00:28:56,396
สิ่งเดียวที่คุณรู้สึกเหรอ
เหมือนคุณไม่มีความรู้สึกอื่นเลยนะ

389
00:29:01,906 --> 00:29:04,196
รอเดี๋ยวนะ ขอเวลาเดี๋ยว

390
00:29:04,451 --> 00:29:08,291
ฉันจะอธิบายให้เข้าใจง่ายขึ้น

391
00:29:09,038 --> 00:29:10,118
ลองดูนี่นะ

392
00:29:17,297 --> 00:29:18,587
ทำไมคุณผ่าสมองเป็นสองส่วน

393
00:29:19,174 --> 00:29:21,224
พูดอะไรน่ะ
ฉันวาดโครงสร้างด้านในต่างหาก

394
00:29:21,301 --> 00:29:22,681
โครงสร้างของสมองคุณ

395
00:29:23,344 --> 00:29:24,514
ดูนะ

396
00:29:24,679 --> 00:29:27,179
ความต้องการจะไขคดีนี้ของคุณ
กินพื้นที่ตรงนี้

397
00:29:28,933 --> 00:29:31,813
ส่วนเล็ก ๆ นี่ คือส่วนที่คุณ
มีความคิดเหนือกว่าคนอื่น

398
00:29:32,479 --> 00:29:34,649
เราลองสมมติว่าส่วนเล็ก ๆ นี่

399
00:29:34,731 --> 00:29:36,651
คือความหลงใหล
ในข้าวต้มของคุณที่เรากินเมื่อกี้

400
00:29:37,025 --> 00:29:38,485
แล้วส่วนนี้ล่ะ

401
00:29:39,694 --> 00:29:41,034
ความรู้สึกอื่น ๆ

402
00:29:42,071 --> 00:29:43,781
ความรู้สึกอื่น ๆ
ที่คุณไม่ยอมแสดงออกมา

403
00:29:44,741 --> 00:29:46,161
ไม่ว่าจะร้ายหรือดีก็ตาม

404
00:29:48,077 --> 00:29:49,157
ไม่รู้สินะ

405
00:29:50,413 --> 00:29:51,753
คุณเชื่อไหมว่าเอเลี่ยนมีจริง

406
00:29:52,707 --> 00:29:53,877
เชื่อ

407
00:29:54,042 --> 00:29:55,042
ทำไมล่ะ

408
00:29:57,670 --> 00:29:59,010
ไม่งั้นพื้นที่ในอวกาศคงเสียเปล่า

409
00:29:59,172 --> 00:30:01,382
ถูกต้อง นี่ก็เช่นกัน

410
00:30:06,638 --> 00:30:07,468
ของขวัญให้คุณ

411
00:30:10,558 --> 00:30:11,388
ไปกันเถอะ

412
00:30:13,853 --> 00:30:14,693
ขึ้นรถเลย

413
00:30:19,359 --> 00:30:20,859
ขึ้นมาสิ เดี๋ยวฉันไปส่ง

414
00:30:26,950 --> 00:30:28,450
เดี๋ยวนะ

415
00:30:28,952 --> 00:30:32,042
แล้วเราจะรู้ได้ไงว่า
อัยการซอทำอะไรไปหลังจากนี้

416
00:30:33,957 --> 00:30:35,917
คนบางคนไม่จำเป็นต้องมีพยานที่อยู่

417
00:30:37,460 --> 00:30:39,750
คุณคิดว่าเขาจ้างนักฆ่า
อะไรทำนองนั้นเหรอ

418
00:30:40,171 --> 00:30:41,761
นี่ไม่ใช่หนังฟิล์มนัวร์ของฮ่องกงนะ

419
00:30:42,507 --> 00:30:43,967
เขามีเส้นสาย

420
00:30:44,801 --> 00:30:48,011
ตั้งแต่โจรกระจอกที่เจอตอนทำคดี
ไปจนถึงผู้บริหารบริษัทใหญ่

421
00:30:50,807 --> 00:30:52,887
นอกจากอัยการซอแล้ว คุณนึกถึงใครอีก

422
00:30:53,726 --> 00:30:56,016
- อะไรนะ
- คุณบอกว่า "คนบางคน"

423
00:30:56,980 --> 00:30:59,070
"คนบางคนไม่จำเป็นต้องมีพยานที่อยู่"

424
00:30:59,440 --> 00:31:02,030
มีคนอื่นอีกไหม
ที่สามารถทำอะไรแบบนี้ได้

425
00:31:02,694 --> 00:31:03,744
โดยไม่ต้องลงมือเอง

426
00:31:04,279 --> 00:31:06,989
ถ้าเป็นคนที่คุณเห็น
จากกล้องวงจรปิดของรีสอร์ตล่ะ

427
00:31:09,784 --> 00:31:11,084
ผู้กำกับของเรา

428
00:31:13,121 --> 00:31:14,371
นั่นก็ผู้ต้องสงสัยอีกคน

429
00:31:15,164 --> 00:31:16,424
แล้วก็คุณอีกคน

430
00:31:23,381 --> 00:31:26,631
มันทำให้เกิดความคลางแคลง
ในหมู่พวกเรา อาชญากรรมนี่มันช่าง...

431
00:31:27,760 --> 00:31:29,850
ไม่คิดว่ามันน่าเศร้าเหรอ

432
00:31:33,349 --> 00:31:34,229
"ในหมู่พวกเรา" เหรอ

433
00:31:34,809 --> 00:31:36,229
ใช่ ทำไมเหรอ

434
00:32:02,795 --> 00:32:03,625
เจอกัน

435
00:32:06,883 --> 00:32:08,223
ให้ตายสิ

436
00:32:28,446 --> 00:32:29,276
(ผู้กำกับ)

437
00:32:29,364 --> 00:32:30,784
(คิมกายอง)

438
00:32:32,492 --> 00:32:33,952
(ฮวังชีมก)

439
00:32:52,929 --> 00:32:54,889
อย่าเดินห่อไหล่สิ

440
00:32:56,224 --> 00:32:59,234
ทำไมเดินแบบนั้นตลอดเลยนะ
ไม่เข้ากับเขาเลย

441
00:33:00,186 --> 00:33:01,266
ดูเหมือนคนขี้หงอเลย

442
00:33:36,055 --> 00:33:39,225
ตายจริง

443
00:33:44,731 --> 00:33:47,111
กลับมาแล้วเหรอ ถาวรเลยใช่ไหม

444
00:33:47,650 --> 00:33:48,480
ครับ

445
00:33:49,277 --> 00:33:51,237
ผมไม่ต้องกลับไปแล้ว
ผมปลดประจำการไวกว่าที่คิด

446
00:33:51,362 --> 00:33:53,202
ตายจริง ดีจังเลย

447
00:33:53,823 --> 00:33:56,083
ขอบคุณทุกคนในกองทัพมากเลยนะ

448
00:33:57,452 --> 00:34:00,332
ย่าครับ ต่อไปนี้ผมจะอยู่กับย่าเอง

449
00:34:01,706 --> 00:34:03,166
ผมจะไม่ไปไหนแล้ว

450
00:34:03,291 --> 00:34:04,171
จ้ะ

451
00:34:29,358 --> 00:34:30,318
ข่าวต่อไป

452
00:34:31,235 --> 00:34:34,025
เหยื่อได้รับการยืนยันตัวตนแล้ว
แต่เธอยังคงไม่ได้สติ

453
00:34:34,280 --> 00:34:37,030
ตอนแรกนั้น เข้าใจว่าเหยื่อคือ
คุณควอน อายุ 25 ปี

454
00:34:37,408 --> 00:34:40,328
แต่กลับกลายเป็นพนักงานอายุ 20 ปี
ที่สถานบริการสำหรับผู้ใหญ่

455
00:34:40,787 --> 00:34:44,707
ตำรวจกำลังสืบหาความเกี่ยวข้อง
ของเธอกับพัคมูซองผู้ล่วงลับ

456
00:34:44,791 --> 00:34:48,421
โดยกำลังรวบรวมคำให้การเพิ่มเติม
จากครอบครัวและเพื่อนของเหยื่อ

457
00:34:48,503 --> 00:34:49,633
และพื้นที่ใกล้จุดเกิดเหตุ

458
00:34:49,712 --> 00:34:52,632
ขอโทษครับ แต่ช่วยเปลี่ยนช่องได้ไหม

459
00:34:52,715 --> 00:34:54,425
- วางแผนที่จะสอบสวนอย่างทั่วถึง
- ได้สิ

460
00:34:54,634 --> 00:34:55,724
ในขณะเดียวกัน ฝ่ายอัยการ...

461
00:35:19,700 --> 00:35:21,200
ว่าแต่ข้าวของเธอล่ะ

462
00:35:23,996 --> 00:35:26,746
ผมฝากทุกอย่างไว้บ้านเพื่อน
เผื่อไว้ก่อนน่ะครับ

463
00:35:28,084 --> 00:35:29,754
อย่างน้อยก็ต้องมีชุด
สำหรับเปลี่ยนวันนี้นะ

464
00:35:30,586 --> 00:35:33,456
- เดี๋ยวฉันพาไปเอง
- ไม่เป็นไรครับ

465
00:35:34,048 --> 00:35:36,968
ไปด้วยกันนี่แหละ ฉันจะออกไปพอดี
เดี๋ยวฉันพาไปส่ง

466
00:35:37,760 --> 00:35:39,890
ดึกขนาดนี้แล้วจะไปไหนอีก
พักผ่อนเถอะจ้ะ

467
00:35:40,346 --> 00:35:42,766
นั่นสิคะ แต่พอดีมีเรื่องด่วนน่ะ

468
00:35:43,432 --> 00:35:44,312
ไปกันเถอะ

469
00:35:45,351 --> 00:35:48,941
แต่ขากลับรถเมล์ไม่วิ่งแล้วนะครับ

470
00:35:49,522 --> 00:35:51,822
- บ้านเพื่อนหลานอยู่ไหนล่ะ
- ยงอินครับ

471
00:35:52,316 --> 00:35:55,816
เดินทางกลับก็เรื่องหนึ่ง แต่ย่าว่า
มันดึกเกินกว่าจะไปบ้านใครแล้วนะ

472
00:35:57,363 --> 00:35:58,993
เดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าผมไปเองก็ได้ครับ

473
00:36:01,701 --> 00:36:03,411
โอเค พักผ่อนก่อนแล้วกันนะ

474
00:36:05,788 --> 00:36:07,368
เธอยังไม่ทันได้พักเลย

475
00:36:07,874 --> 00:36:09,334
ไม่มีเวลาเปลี่ยนชุดด้วยซ้ำ

476
00:36:18,009 --> 00:36:18,839
เดี๋ยวก่อนครับ

477
00:36:20,011 --> 00:36:20,851
ว่าไง

478
00:36:22,555 --> 00:36:25,055
ขอโทษนะครับ แต่ไม่ทราบว่า
เราจะกลับบ้านได้เมื่อไหร่เหรอครับ

479
00:36:25,516 --> 00:36:26,516
เธออยากกลับไปที่นั่นเหรอ

480
00:36:26,976 --> 00:36:29,226
ครับ เราไม่มีที่ไปแล้ว

481
00:36:29,729 --> 00:36:31,269
และมันก็เป็นบ้านของคุณย่าด้วย

482
00:36:32,732 --> 00:36:33,772
จริงด้วยสินะ

483
00:36:34,984 --> 00:36:37,654
ยังไงย่าเธอก็ยกเลิกผู้สืบทอดมรดก
เร็วพอที่จะช่วยบ้านไว้ได้

484
00:36:39,488 --> 00:36:40,408
ผมเสนอย่าเองแหละครับ

485
00:36:46,370 --> 00:36:47,580
เธอจำคิมกายองได้ใช่ไหม

486
00:36:49,373 --> 00:36:50,753
ครับ

487
00:36:50,875 --> 00:36:53,165
เธอรู้ไหมว่าคนในข่าวคือกายอง

488
00:36:56,797 --> 00:36:58,127
ครับ

489
00:36:58,216 --> 00:36:59,046
รู้ได้ยังไง

490
00:37:01,719 --> 00:37:04,139
เพื่อนผมที่เห็นรูปในสื่อออนไลน์

491
00:37:04,263 --> 00:37:06,103
บอกว่าเธอดูเหมือนกายอง
ตอนแรกผมก็ไม่แน่ใจ

492
00:37:07,308 --> 00:37:09,728
แต่พออ่านข้อความของเพื่อน ๆ
ไปสักพักก็เริ่มแน่ใจมากขึ้น

493
00:37:10,603 --> 00:37:11,693
พวกเธอสองคนสนิทกันไหม

494
00:37:12,396 --> 00:37:15,396
ไม่เลยครับ ผมไม่เคยคุยกับเธอด้วยซ้ำ

495
00:37:15,942 --> 00:37:19,202
เธอดังมากจนเด็กโรงเรียนอื่น
ยังมาตามดูเธอ ผมน่ะ...

496
00:37:20,154 --> 00:37:21,864
แต่ทำไมเธอถึงถูกพบ
ที่บ้านย่าผมล่ะครับ

497
00:37:23,407 --> 00:37:24,777
เกิดอะไรขึ้นกันแน่

498
00:37:25,243 --> 00:37:26,413
เรากำลังสืบสวนกันอยู่

499
00:37:27,495 --> 00:37:28,785
พรุ่งนี้มาที่สถานีตำรวจด้วยนะ

500
00:37:29,872 --> 00:37:31,122
ทำไมผมต้อง...

501
00:37:31,707 --> 00:37:33,457
แค่สอบปากคำในฐานะพยานอ้างอิงน่ะ

502
00:37:34,043 --> 00:37:35,133
ย่าเธอก็มาให้ปากคำแล้ว

503
00:37:35,878 --> 00:37:38,878
บอกย่าว่าเธอจะออกไปเอาของแล้วกัน

504
00:37:42,426 --> 00:37:43,256
ครับ

505
00:37:45,221 --> 00:37:47,721
ขอบคุณมากนะครับที่ช่วยดูแลย่าผม
และก็เรื่องอื่น ๆ ด้วย

506
00:37:48,307 --> 00:37:49,927
ไม่เป็นไรหรอก เข้าบ้านเถอะ

507
00:37:50,518 --> 00:37:51,388
ครับ

508
00:38:07,493 --> 00:38:08,453
(ลบรูปภาพ)

509
00:38:10,413 --> 00:38:11,253
(ลบรูปภาพ)

510
00:38:30,474 --> 00:38:33,564
(คยองวาน นายแอบชอบเธอไม่ใช่เหรอ
แต่ทุกคนก็แอบชอบเธอนี่นะ)

511
00:38:35,646 --> 00:38:36,476
(รายชื่อผู้เข้าร่วม)

512
00:38:36,564 --> 00:38:37,524
(ออกจากห้องสนทนา)

513
00:38:58,919 --> 00:39:00,169
หลานอยากกินอะไรไหม

514
00:39:01,714 --> 00:39:03,094
ผมอยากกินทุกอย่างเลยครับ

515
00:39:04,300 --> 00:39:06,220
แต่ไม่เอาดีกว่าครับ
ผมยังไม่ค่อยหิวเท่าไร

516
00:39:06,302 --> 00:39:08,722
ทำไมล่ะ บอกย่ามาสิ
อยากกินอะไรเดี๋ยวย่าทำให้กิน

517
00:39:10,264 --> 00:39:11,774
ย่าอยากกินอะไรล่ะครับ

518
00:39:11,891 --> 00:39:13,771
เดี๋ยวผมไปซื้อมาให้กินทุกอย่างเลย

519
00:39:17,938 --> 00:39:21,228
เป็นอะไรไปครับ ย่า
ร้องไห้ทำไม ไม่ต้องร้องนะครับ

520
00:39:22,568 --> 00:39:23,438
ไม่เป็นไรนะครับ

521
00:39:43,756 --> 00:39:46,966
ความรู้สึกอื่น ๆ
ที่คุณไม่ยอมแสดงออกมา

522
00:39:50,179 --> 00:39:51,009
ทำไมกัน

523
00:39:52,348 --> 00:39:53,468
ทำไมเขาถึงไม่ฆ่าเธอให้ตายนะ

524
00:39:55,267 --> 00:39:57,227
หรือไม่เขาก็อาจ
ต้องการรับโทษที่หนักขึ้น

525
00:39:58,354 --> 00:40:00,194
ต่อให้เธอฟื้นขึ้นมาก็ไม่มีประโยชน์

526
00:40:02,525 --> 00:40:05,435
นายร่วมมือกับใคร

527
00:40:05,986 --> 00:40:07,236
เพื่อขัดขวางการเลื่อนขั้นของฉัน

528
00:40:08,447 --> 00:40:09,277
ร่วมมือ

529
00:40:10,825 --> 00:40:11,655
กับใคร

530
00:40:13,202 --> 00:40:14,412
ฉันไม่ได้ฆ่าใคร

531
00:40:16,372 --> 00:40:17,252
ผู้หญิง

532
00:40:19,875 --> 00:40:20,785
ฉันไม่ได้ฆ่าใคร

533
00:40:22,628 --> 00:40:23,458
ผู้หญิง

534
00:40:25,214 --> 00:40:26,924
คำเตือน การลงโทษ

535
00:40:28,467 --> 00:40:30,087
ใครสักคนที่ลงโทษรองอธิบดีได้

536
00:40:47,069 --> 00:40:48,149
(อียุนบอม)

537
00:40:52,992 --> 00:40:55,742
(อียุนบอม อีชางจุน ซอดงแจ
ยองอึนซู ยองอิลแจ)

538
00:40:57,121 --> 00:40:58,661
(ผู้กำกับสถานีตำรวจยงซาน)

539
00:41:00,166 --> 00:41:02,376
คนที่ต้องการให้พัคมูซองตาย

540
00:41:04,962 --> 00:41:06,922
คนที่อยากให้คิมกายองหายไป

541
00:41:08,382 --> 00:41:09,262
(อียุนบอม)

542
00:41:10,050 --> 00:41:11,760
(อีชางจุน ซอดงแจ ยองอึนซู)

543
00:41:12,011 --> 00:41:13,681
(ผู้กำกับสถานีตำรวจยงซาน)

544
00:41:15,222 --> 00:41:17,482
คนที่ต้องการลงโทษรองอธิบดี

545
00:41:19,059 --> 00:41:25,149
(อียุนบอม ซอดงแจ ยองอึนซู)

546
00:41:27,526 --> 00:41:29,696
(ยองอิลแจ)

547
00:41:30,905 --> 00:41:31,735
นายเป็นยังไงบ้าง

548
00:41:33,616 --> 00:41:36,406
ท่านอยากเจอผม
เพราะสงสัยว่าผมเป็นยังไงเหรอครับ

549
00:41:39,705 --> 00:41:40,705
ฮวังชีมก

550
00:41:42,458 --> 00:41:43,418
อึนซู...

551
00:41:44,793 --> 00:41:46,383
ช่วยปกป้องลูกสาวฉันที

552
00:41:47,922 --> 00:41:49,012
ทำเพื่อฉันหน่อยนะ

553
00:41:51,800 --> 00:41:52,970
เธอยังเด็กอยู่

554
00:41:54,386 --> 00:41:56,136
เธออาจจะคิดว่าเธอรู้ทุกอย่าง

555
00:41:57,681 --> 00:41:59,771
แต่ฉันมั่นใจว่าเธอไม่รู้หรอก
ว่าโลกนี้โหดร้ายแค่ไหน

556
00:42:01,060 --> 00:42:02,770
หรือคนจะเหี้ยมโหดได้แค่ไหน

557
00:42:05,022 --> 00:42:05,982
เธอยังเป็นแค่เด็ก

558
00:42:07,024 --> 00:42:10,614
ลูกเจี๊ยบตัวน้อยที่สับสนเพราะนึกว่า
เธอมีปัญญาและยศลาภเป็นอาวุธ

559
00:42:12,821 --> 00:42:13,661
ท่านคือคน...

560
00:42:14,281 --> 00:42:17,411
ที่สอนผมไว้ว่าอย่าเป็นอัยการ
ที่เอาแต่กินเงินเดือน

561
00:42:18,702 --> 00:42:19,542
ใช่

562
00:42:20,788 --> 00:42:24,458
ถ้าเกิดใครรู้เข้าล่ะ
ว่าเธอแอบมาด้อม ๆ มอง ๆ

563
00:42:27,878 --> 00:42:29,668
แม้แต่ผู้หญิงที่โดนแทงอย่างโหดร้าย

564
00:42:30,172 --> 00:42:32,472
ก็คงคิดว่าเธอดูแลตัวเองได้

565
00:42:34,552 --> 00:42:35,682
เธอยังเด็กมาก

566
00:42:36,345 --> 00:42:39,005
แต่ฉันเชื่อว่าเธอมั่นใจไปแล้ว
ว่าเธอสามารถควบคุมผู้ชายได้

567
00:42:40,808 --> 00:42:44,098
ฉันทำใจอ่าน
สำนวนคดีนั่นไม่ได้ด้วยซ้ำ

568
00:42:46,355 --> 00:42:47,355
ใครคือคนร้ายเหรอครับ

569
00:42:51,402 --> 00:42:52,442
ทำไมถึงมาถามฉันล่ะ

570
00:42:53,529 --> 00:42:55,239
ท่านไม่ได้ห่วงว่าลูกสาวท่าน

571
00:42:55,322 --> 00:42:58,372
จะไปปฏิบัติตามหน้าที่
แล้วต้องต่อสู้เพื่อจับคนร้าย

572
00:43:00,202 --> 00:43:03,792
ถ้าไม่ใช่เพราะคนร้ายคือคนเดียวกัน
กับที่ทำให้ท่านตกอับเมื่อสามปีก่อน

573
00:43:04,665 --> 00:43:08,495
ท่านคงไม่ต้องกังวล
ว่าเธอจะลงเอยเหมือนผู้หญิงคนนั้น

574
00:43:10,296 --> 00:43:13,666
ผมไม่คิดว่าท่านขอให้ผมดูแลเธอ
เพราะท่านไว้ใจผมหรอก

575
00:43:14,758 --> 00:43:15,878
แต่เพราะท่านได้ข้อสรุปแล้ว

576
00:43:16,844 --> 00:43:19,724
ว่าคนร้ายคือคนใกล้ตัวเราทั้งสองคน

577
00:43:21,098 --> 00:43:22,558
นายกำลังพูดถึงชางจุนเหรอ

578
00:43:23,642 --> 00:43:25,022
ไม่ใช่เขาหรอก

579
00:43:25,603 --> 00:43:27,353
ฉันเป็นคนฝึกเขามาเอง

580
00:43:28,355 --> 00:43:30,855
นายใช้เวลากับฉัน
แค่หกเดือนที่สถาบันฝึกสอน

581
00:43:31,442 --> 00:43:34,742
แต่เขาอยู่กับฉันนับสิบปี

582
00:43:35,863 --> 00:43:38,493
แต่เขาก็ไม่สนใจเวลาเหล่านั้น
และยังหักหลังท่านอีก

583
00:43:38,574 --> 00:43:40,084
ท่านแน่ใจหรือครับว่าไม่ใช่เขา

584
00:43:41,952 --> 00:43:45,752
คนเราทุกคน
เกิดมาพร้อมกับความสามารถชุดหนึ่ง

585
00:43:47,082 --> 00:43:48,502
ตัวตนของเราเปลี่ยนไม่ได้

586
00:43:49,084 --> 00:43:51,504
สิบปีกับท่าน และอีกสิบปีหลังจากนั้น

587
00:43:51,587 --> 00:43:54,127
แล้วก็ผ่านไปอีกสิบปี
มันเกิดการเปลี่ยนแปลงมากมาย

588
00:43:54,214 --> 00:43:56,724
ชางจุนไม่มีวันแทงหรือฆ่าใคร
เพื่อผลประโยชน์ของตัวเองหรอก

589
00:43:56,800 --> 00:43:58,340
เพราะนั่นไม่ใช่ตัวตนของเขา

590
00:44:03,390 --> 00:44:04,770
ต้องเป็นอียุนบอม

591
00:44:06,060 --> 00:44:07,060
ต้องเป็นเขาแน่ ๆ

592
00:44:09,438 --> 00:44:10,608
ทั้งชีวิตของเขา

593
00:44:11,106 --> 00:44:13,686
เขาสนแต่ผลประโยชน์ของตัวเอง

594
00:44:16,445 --> 00:44:17,565
สำหรับเขา การทำร้ายอึนซู

595
00:44:21,367 --> 00:44:23,157
คงง่ายเหมือนกับการหักคอทารก

596
00:44:24,203 --> 00:44:27,373
ช่วยปกป้องเธอ
เพื่อไม่ให้เธอบินเข้ากองไฟเถอะ

597
00:44:27,498 --> 00:44:28,328
ได้โปรด

598
00:44:30,417 --> 00:44:32,127
ผมให้สัญญากับท่านไม่ได้หรอกครับ

599
00:44:33,921 --> 00:44:37,471
อัยการยองไม่ใช่เด็ก
แล้วก็ไม่ใช่ผู้หญิงที่อ่อนแอ

600
00:44:38,133 --> 00:44:40,553
การเป็นคนแข็งแกร่งไม่ได้แปลว่า
เธอปกป้องตัวเองจากเรื่องนี้ได้

601
00:44:40,636 --> 00:44:43,056
ถ้าท่านจะขอให้ผมโดนแทงแทนเธอ
ผมทำให้ได้ครับ

602
00:44:44,848 --> 00:44:46,728
แต่ท่านคิดหรือครับว่า
เราจะควบคุมทุกคนได้

603
00:44:47,726 --> 00:44:48,556
ไม่ได้หรอก

604
00:44:50,062 --> 00:44:51,152
ผมต้องไปแล้วครับ

605
00:44:53,357 --> 00:44:54,817
นายรู้ไหมว่าฉันเป็นห่วงแค่ไหน...

606
00:44:55,651 --> 00:44:57,951
(ยองอิลแจ)

607
00:44:59,488 --> 00:45:03,328
ทุกคนต่างก็ไล่ตามคนที่พวกเขาอยากฆ่า

608
00:45:04,910 --> 00:45:06,370
ซอดงแจคงอยากให้ฉันหายไปซะ

609
00:45:07,329 --> 00:45:08,999
ยองอิลแจก็ตามล่าอียุนบอม

610
00:45:10,499 --> 00:45:11,669
ถ้างั้นทำไมฉันถึงวนกลับมา

611
00:45:12,918 --> 00:45:14,088
ที่รองอธิบดีทุกครั้งเลย

612
00:45:20,217 --> 00:45:22,137
- ฮัลโหล
- ฉันจะพูดสั้น ๆ นะเพราะเวลามีน้อย

613
00:45:22,719 --> 00:45:25,559
อัยการซอจะมาที่นี่
เพื่อสอบสวนพัคคยองวาน

614
00:45:26,014 --> 00:45:26,934
พัคคยองวานเหรอ

615
00:45:27,474 --> 00:45:30,024
เขาถูกปลดประจำการล่วงหน้า
เพราะปัญหาด้านการเงิน

616
00:45:30,602 --> 00:45:33,612
เขาเป็นแค่พยานอ้างอิง
ทำไมอัยการซอต้องไปที่นั่นด้วย

617
00:45:34,273 --> 00:45:36,823
พัคคยองวานกับคิมกายองรู้จักกัน

618
00:45:36,984 --> 00:45:38,154
พวกเขาอยู่โรงเรียนเดียวกัน

619
00:45:39,278 --> 00:45:43,568
ยังไงก็ตาม นี่แปลว่า
จะไม่มีใครในห้องของอัยการซอ

620
00:45:44,575 --> 00:45:46,115
ต้อนกระต่ายให้จนมุมกันเลยไหม

621
00:45:47,035 --> 00:45:47,945
ต้อนกระต่ายเหรอ

622
00:45:49,913 --> 00:45:50,793
เอาสิ ลุยเลย

623
00:46:02,468 --> 00:46:03,798
เรื่องโทรศัพท์ของคิมกายอง...

624
00:46:04,303 --> 00:46:06,353
ถ้าฉันเป็นเขา
ฉันจะไม่ปล่อยให้มันอยู่ไกลมือ

625
00:46:06,638 --> 00:46:08,388
ต่อให้ฉันคิดจะทำลายมันทีหลังก็ตาม

626
00:46:08,724 --> 00:46:10,354
แต่ฉันคงจะเอามัน
ติดตัวไปด้วยทุกที่ไม่ได้

627
00:46:17,566 --> 00:46:20,106
(ห้องทำงานอัยการ อัยการซอดงแจ)

628
00:46:36,710 --> 00:46:38,550
สมองคุณยังทำงานไหวอยู่หรือเปล่าคะ

629
00:46:39,838 --> 00:46:41,508
ดูเหมือนคุณจะลืมว่า
ห้องทำงานคุณอยู่ไหน

630
00:46:45,344 --> 00:46:47,304
คุณฮวัง มีอะไรเกิดขึ้นใช่ไหมคะ

631
00:46:49,973 --> 00:46:52,233
ฉันอาจจะช่วยคุณได้นะ มีอะไรเหรอคะ

632
00:46:53,185 --> 00:46:56,805
ช่วยปกป้องอึนซูที ทำเพื่อฉันทีนะ

633
00:47:01,276 --> 00:47:02,276
ยองอึนซู

634
00:47:15,457 --> 00:47:17,667
- เขาอยู่ข้างในไหมคะ
- ออกไปแล้วค่ะ มีอะไรเหรอคะ

635
00:47:18,252 --> 00:47:20,712
ทำยังไงดี ฉันหาแฟ้ม
ที่คุณให้ฉันมาเมื่อวานไม่เจอ

636
00:47:21,296 --> 00:47:22,376
ตายจริง อันไหนเหรอคะ

637
00:47:22,464 --> 00:47:25,134
คุณลืมว่าฉันจัดการคดีนี้อยู่
และส่งไปแล้วหรือเปล่าคะ

638
00:47:25,717 --> 00:47:27,797
ไม่มีทางหรอกค่ะ
เมื่อวานฉันให้ทุกอย่างไปแล้วนะ

639
00:47:29,179 --> 00:47:30,509
ในห้องทำงานฉันก็ไม่มี

640
00:47:31,056 --> 00:47:34,096
กำหนดส่งวันนี้ด้วย
ผู้ต้องหาจะถูกปล่อยตัวถ้าหาไม่เจอ

641
00:47:34,184 --> 00:47:37,524
ช่วยไปหาที่ศาลได้ไหมคะ มันอาจจะ
อยู่ในกองเอกสารที่ส่งไปจากที่นี่

642
00:47:38,105 --> 00:47:40,015
ไม่จริง ฉันเช็กทุกอย่างสองรอบแล้วนะ

643
00:47:57,332 --> 00:47:59,632
- เดี๋ยวฉันไปหาที่ห้องต่อนะคะ
- ค่ะ

644
00:48:30,657 --> 00:48:32,987
คุณกำลังหาอะไรอยู่คะ
ว่าไงคะ คุณฮวัง

645
00:48:33,744 --> 00:48:34,914
โทรศัพท์

646
00:48:35,621 --> 00:48:36,871
โทรศัพท์ของใคร มีเบอร์ไหมคะ

647
00:48:36,955 --> 00:48:38,415
ไม่ได้ผลหรอก เครื่องมันปิดอยู่

648
00:50:21,643 --> 00:50:25,983
ตกใจหมด นึกว่าเป็นคุณซอซะอีก

649
00:50:26,773 --> 00:50:28,193
คุณมาทำอะไรที่นี่

650
00:50:29,359 --> 00:50:31,779
ฉันทำแฟ้มงานที่เขาให้ฉันมาหายค่ะ

651
00:50:32,696 --> 00:50:34,446
แฟ้มไหน คุณลืมไว้ไหนล่ะ

652
00:50:34,531 --> 00:50:35,621
สักครู่นะคะ

653
00:50:36,408 --> 00:50:37,698
(อัยการฮวังชีมก)

654
00:50:40,454 --> 00:50:43,334
เจอแล้วเหรอคะ
ไม่คิดเลยว่าจะอยู่ที่นั่น

655
00:50:43,582 --> 00:50:44,712
ค่ะ

656
00:50:45,083 --> 00:50:46,133
พวกเขาเจอแล้วค่ะ

657
00:50:47,002 --> 00:50:49,342
ได้โปรดอย่าบอกคุณซอนะคะ

658
00:50:49,421 --> 00:50:50,631
เขาต้องดุฉันแน่ ๆ

659
00:50:52,883 --> 00:50:54,223
ครับ

660
00:50:54,301 --> 00:50:57,471
- งั้นฉันเลี้ยงกาแฟนะคะ
- อะไรนะ ไม่ต้องหรอก

661
00:50:57,554 --> 00:50:58,764
- ไปกันเถอะค่ะ
- ไม่เป็นไรหรอก

662
00:50:58,847 --> 00:51:00,427
- มาเถอะค่ะ
- ไม่ต้องเลี้ยงกาแฟผมหรอก

663
00:51:03,143 --> 00:51:04,853
ชอบกาแฟแบบไหนคะ

664
00:51:04,936 --> 00:51:06,896
ปกติดื่มแต่อันที่กดจากตู้น่ะครับ

665
00:51:07,147 --> 00:51:08,017
ไปกันเถอะค่ะ

666
00:51:29,544 --> 00:51:30,464
ลองอันนี้สิคะ

667
00:51:30,879 --> 00:51:33,919
อร่อยกว่าตู้กดเป็นร้อยเท่าแน่
เพราะว่าฉันชงเอง

668
00:51:34,007 --> 00:51:35,007
ครับ

669
00:51:41,139 --> 00:51:43,559
อร่อยกว่ากาแฟลาเต้
ที่ขายตามร้านเป็นร้อยเท่าเลยนะ

670
00:51:44,142 --> 00:51:45,232
สงสัยเพราะคุณเป็นคนชง

671
00:51:49,105 --> 00:51:50,265
หอมมากเลย

672
00:51:55,529 --> 00:51:56,359
สวัสดีค่ะ

673
00:52:02,494 --> 00:52:04,914
(อัยการ ฮวังชีมก)

674
00:52:13,755 --> 00:52:15,505
(คิมจองบน)

675
00:52:20,262 --> 00:52:21,142
(คิมจองบน)

676
00:52:31,398 --> 00:52:32,438
(อัยการ ยองอึนซู)

677
00:52:38,738 --> 00:52:40,948
คุณกำลังหาอะไรอยู่คะ
ว่าไงคะ คุณฮวัง

678
00:52:41,032 --> 00:52:41,872
โทรศัพท์

679
00:52:42,784 --> 00:52:44,084
เมื่อเดือนตุลาคมปีที่แล้ว

680
00:52:44,578 --> 00:52:46,908
พัคมูซองส่งเด็กสาว
ที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะให้ท่าน

681
00:52:48,039 --> 00:52:51,289
เดือนตุลาคมที่แล้ว
เขารู้วันที่ได้ยังไงนะ

682
00:52:51,585 --> 00:52:52,455
และวันนี้

683
00:52:52,544 --> 00:52:54,504
ผู้หญิงคนนั้นก็ถูกพบตัวครับ

684
00:52:54,713 --> 00:52:57,223
ผู้หญิงที่ท่านหาตัวแทบเป็นแทบตาย

685
00:52:57,799 --> 00:52:59,549
อยู่ในสภาพใกล้ตาย

686
00:53:01,887 --> 00:53:03,717
ถ้างั้นคิมกายองกับท่านรองก็...

687
00:53:05,849 --> 00:53:08,769
อ๋อ พวกนั้นน่ะเหรอ เรื่องคดี
การปราบปรามพิเศษค้าประเวณีน่ะ

688
00:53:10,353 --> 00:53:11,233
ท่านรอง...

689
00:53:11,980 --> 00:53:12,940
คุณซอดงแจ...

690
00:53:13,648 --> 00:53:14,768
คิมกายอง

691
00:53:15,734 --> 00:53:16,574
โทรศัพท์

692
00:53:21,489 --> 00:53:23,069
- มาแล้วเหรอ
- ใช่

693
00:53:23,825 --> 00:53:27,535
จู่ ๆ นึกยังไงน่ะ ไม่คิดเลยนะ
ว่านายจะโทรชวนฉันมากินข้าว

694
00:53:28,496 --> 00:53:30,786
ต้องขอบใจนาย
ฉันถึงไปที่เกิดเหตุได้ไวขนาดนั้น

695
00:53:30,874 --> 00:53:33,424
ดูนายสิ นิสัยค่อยน่าคบหาขึ้นมาหน่อย

696
00:53:34,586 --> 00:53:36,376
ขออาหารชุดครับ

697
00:53:36,463 --> 00:53:37,593
- ผมด้วย
- ค่ะ

698
00:53:38,089 --> 00:53:40,179
เด็กคนนั้นเป็นยังไงบ้าง
เธอยังไม่ได้สติเหรอ

699
00:53:40,759 --> 00:53:41,889
ใช่

700
00:53:42,469 --> 00:53:43,849
นายรู้เรื่องเร็วขนาดนั้นได้ไง

701
00:53:45,263 --> 00:53:46,813
นายก็รู้ว่าช่วงนี้ฉันตกงานอยู่

702
00:53:46,890 --> 00:53:49,680
ฉันเล่นมือถือจนดึกดื่น
แล้วเห็นอะไรแปลก ๆ โผล่ขึ้นมา

703
00:53:50,310 --> 00:53:52,520
พวกโพ้สต์ยอดนิยม อะไรพวกนั้นน่ะ

704
00:53:53,021 --> 00:53:55,401
ฉันสงสัยก็เลยกดเข้าไปดู
แล้วก็ตกใจมากเลย

705
00:53:55,732 --> 00:53:57,282
ยิ่งมันเป็นภาพบ้านในย่านฮูอัมด้วย

706
00:54:00,153 --> 00:54:01,363
นายรู้จักบ้านนั้นเหรอ

707
00:54:03,573 --> 00:54:05,743
ฉันเคยไปที่นั่นครั้งหนึ่ง
ตอนคดีของคังจินซอบ

708
00:54:06,451 --> 00:54:08,951
พวกทนายแทบไม่ได้ทำอะไรเลย
เพราะมันเป็นคดีที่ไม่มีกำไร

709
00:54:12,082 --> 00:54:13,212
บ้านก็ดูเหมือนเดิมนะ

710
00:54:14,668 --> 00:54:17,168
นายพูดเรื่องอะไร มันเละเทะจะตายไป

711
00:54:21,341 --> 00:54:22,381
ข้างในบ้านก็ดูรกอยู่นะ

712
00:54:23,009 --> 00:54:24,969
ไม่ใช่อย่างนั้น
ฉันเข้าไปในบ้านไม่ได้นะ

713
00:54:25,720 --> 00:54:27,640
มีเรื่องวุ่นวายใหญ่โต
ในตรอกข้าง ๆ น่ะ

714
00:54:27,722 --> 00:54:29,222
ฉันเลยไปดูที่นั่น

715
00:54:29,474 --> 00:54:31,394
ฉันนอนไม่หลับหลังจากโทรหานาย

716
00:54:31,893 --> 00:54:33,023
ฉันเห็นนายที่นั่น

717
00:54:38,483 --> 00:54:40,243
เหรอ แปลกจังนะ

718
00:54:41,528 --> 00:54:42,528
หมายความว่าไง

719
00:54:43,738 --> 00:54:47,078
หลังจากเราเจอกันตอนคดีของคังจินซอบ

720
00:54:47,242 --> 00:54:49,242
เราก็บังเอิญเจอกันบ่อยขึ้น

721
00:54:49,327 --> 00:54:51,037
ทั้งที่เราไม่ได้
ติดต่อกันมา 20 ปีแล้ว

722
00:54:52,956 --> 00:54:55,996
นั่นสิ เราคงไม่มีทางรู้หรอก
ว่าจะบังเอิญเจอใครเข้า

723
00:54:57,377 --> 00:54:59,337
โอ้โฮ ที่นี่ให้ชามใหญ่จัง

724
00:55:06,052 --> 00:55:06,892
เพื่อนเหรอ

725
00:55:07,262 --> 00:55:09,312
ไม่ยักรู้ว่าชีมกมีเพื่อนด้วย

726
00:55:10,056 --> 00:55:12,926
ขอโทษทีนะ ผมรู้เรื่องเขาไม่มากหรอก

727
00:55:13,101 --> 00:55:14,351
ผมไม่เคยอยู่กับเขาด้วย

728
00:55:14,936 --> 00:55:17,686
ไปพูดออกทีวีแบบนั้น
คุณคงเจอปัญหาน่าดูเลยนะครับ

729
00:55:18,273 --> 00:55:21,193
คุณไม่ได้พูดเรื่องการผ่าตัดด้วยซ้ำ
แค่พูดว่าเขาหายแล้ว

730
00:55:21,276 --> 00:55:22,566
คุณคงโกรธน่าดู

731
00:55:24,446 --> 00:55:26,736
คุณรู้เรื่องการผ่าตัดของเขาเหรอ

732
00:55:27,032 --> 00:55:30,042
มันควรจะเป็นความลับเหรอครับ
ผมได้ยินว่าเขาผ่าตัดสมองมา

733
00:55:31,411 --> 00:55:34,961
มันคงไม่ใช่ความลับอะไรมาก
ถ้าเขาเป็นคนบอกคุณเอง

734
00:55:35,832 --> 00:55:37,632
คุณกับชีมกคงสนิทกันน่าดูล่ะสิ

735
00:55:38,877 --> 00:55:39,917
ไม่เชิงครับ

736
00:55:41,212 --> 00:55:43,302
พวกเราต้องปกป้อง
ภาพลักษณ์ของสำนักงานอัยการ

737
00:55:43,381 --> 00:55:47,801
ผมมาเพื่อบอกคุณ
ให้ระวังสิ่งที่คุณพูดออกสื่อน่ะครับ

738
00:55:48,136 --> 00:55:51,176
ผมก็ไม่ได้โกหกสักหน่อย

739
00:55:51,765 --> 00:55:53,675
ผมไม่ได้บอกนี่นาว่าเขาผ่าตัด
จะมีปัญหาอะไรล่ะ

740
00:55:54,476 --> 00:55:56,636
ในมุมมองของผมกับคุณฮวัง

741
00:55:56,895 --> 00:55:58,895
มันเป็นแค่การผ่าตัดเล็ก ๆ
เพราะงั้นมันไม่น่าจะ...

742
00:55:59,355 --> 00:56:00,225
เล็ก ๆ เหรอ

743
00:56:01,024 --> 00:56:03,404
พวกนั้นเปิดกะโหลกเขา
แล้วตัดสมองเขาออกมาส่วนหนึ่งนะ

744
00:56:03,485 --> 00:56:07,315
ถ้านั่นเป็นการผ่าตัดเล็ก ๆ
การรักษามะเร็งคงเป็นเรื่องตลกไปเลย

745
00:56:13,536 --> 00:56:14,536
"สมองกลีบอินซูลา

746
00:56:15,246 --> 00:56:16,996
คือส่วนที่ควบคุมการรับรู้ทางอารมณ์

747
00:56:17,082 --> 00:56:18,962
มันทำให้เรารู้สึกไว้ใจ
ไม่ไว้ใจ สงสาร พอใจ

748
00:56:19,042 --> 00:56:20,752
- ไปก่อนนะ
- รู้สึกผิด ให้อภัย และอื่น ๆ

749
00:56:20,835 --> 00:56:23,295
ซึ่งเป็นสิ่งที่ทำให้เราเป็นมนุษย์

750
00:56:24,589 --> 00:56:26,669
เคยมีกรณีที่ผ่าตัด
เอาส่วนหน้าของกลีบสมองออก

751
00:56:26,758 --> 00:56:29,888
เพื่อหยุดความเจ็บปวด
ที่ร่างกายทนไม่ได้

752
00:56:30,553 --> 00:56:33,473
การที่สมองกลีบอินซูลา
ได้รับการกระทบกระเทือน

753
00:56:33,723 --> 00:56:37,563
อาจนำไปสู่ความผิดปกติ เช่น ไม่แยแส
ไม่ห่วงใย และบุคลิกที่เปลี่ยนไป"

754
00:56:37,977 --> 00:56:40,357
ฟังดูเหมือนเขาเลย ท่าจะไม่ดีแล้ว

755
00:56:41,106 --> 00:56:43,976
บอกยากนะครับ ผมก็ไม่แน่ใจ
ว่าอาการพวกนั้นหายไปหมดแล้ว

756
00:56:44,067 --> 00:56:45,777
หรือแค่โดนซ่อนไว้ชั่วคราว

757
00:56:45,944 --> 00:56:47,074
ไม่อย่างใดก็อย่างหนึ่ง

758
00:56:47,153 --> 00:56:50,783
ยังไม่ค่อยมีกรณีแบบนี้เท่าไร
ผมจะลองไปถามหมอดู

759
00:56:51,199 --> 00:56:52,079
ได้

760
00:57:14,055 --> 00:57:14,965
เชิญครับ

761
00:57:18,309 --> 00:57:21,309
- จะประกาศวันนี้เลยหรือเปล่า
- ครับ ต้องขอบคุณคุณพ่อมากนะครับ

762
00:57:21,896 --> 00:57:23,056
ไม่เป็นไร

763
00:57:23,690 --> 00:57:25,110
ฉันต้องสนับสนุนแกอยู่แล้ว

764
00:57:26,192 --> 00:57:27,322
เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่าครับ

765
00:57:28,278 --> 00:57:30,738
ผู้คนพูดกันว่า
สำนักอัยการอาจเจอกระแสโต้กลับ

766
00:57:31,698 --> 00:57:35,028
เพราะอัยการสูงสุด
อาจสละอำนาจการสอบสวนเหรอครับ

767
00:57:35,535 --> 00:57:37,825
ฝ่ายปกครองระดับสูงบอกมาว่า
ยังไม่ได้ตัดสินใจอะไรไป

768
00:57:37,912 --> 00:57:40,922
แม้แต่คนในกระทรวงยุติธรรม
ก็ต้องทำตามคำสั่งของคนเบื้องบน

769
00:57:41,332 --> 00:57:44,042
อัยการสูงสุดไม่ควรจะมานั่ง
ต่อกรกับกระทรวงยุติธรรม

770
00:57:44,711 --> 00:57:46,301
นอกเสียจากว่าเขาอยากจะลาออก

771
00:57:47,255 --> 00:57:48,205
น่าเสียดายนะครับ

772
00:57:48,923 --> 00:57:51,053
เสียคนมีความสามารถไปเปล่า ๆ
ถ้าเขาลาออกแบบนั้น

773
00:57:53,511 --> 00:57:54,681
เสียใจที่ต้องเสียเขาไปเหรอ

774
00:57:55,430 --> 00:57:57,470
แกควรเสียใจที่คว้า
ตำแหน่งว่างนั่นไม่ได้มากกว่า

775
00:57:58,683 --> 00:58:00,693
ถ้าแกไปให้ถึงจุดสูงสุด
เร็วกว่านี้อีกสักนิด

776
00:58:01,603 --> 00:58:03,733
ตำแหน่งว่างหลังจากเขาลาออกไป

777
00:58:04,105 --> 00:58:05,315
ต้องได้เป็นของแกแน่

778
00:58:06,107 --> 00:58:08,277
ตั้งใจไต่เต้าให้สูงกว่านี้
แทนที่จะกังวลเรื่องเขาดีกว่า

779
00:58:08,485 --> 00:58:10,105
เมื่อครู่ผมไม่เข้าใจภาพรวม
ขอโทษด้วยครับ

780
00:58:10,195 --> 00:58:12,445
แกไร้ความทะเยอทะยาน
หรือคิดไม่เป็นกันแน่

781
00:58:14,324 --> 00:58:16,494
จุดหมายของผม
ไม่ใช่อัยการสูงสุดคนต่อไป

782
00:58:21,414 --> 00:58:22,584
ตัดสินใจได้แล้วเหรอ

783
00:58:23,333 --> 00:58:24,253
ครับ

784
00:58:26,044 --> 00:58:27,134
รองอธิบดีอัยการอี

785
00:58:27,545 --> 00:58:28,455
ครับท่าน

786
00:58:30,965 --> 00:58:33,585
เก็บกวาดเรื่องวุ่น ๆ รอบตัวแกซะ

787
00:58:34,093 --> 00:58:36,303
ก่อนจะออกเดินทางไกล
แกต้องปัดสวะจากรองเท้าก่อน

788
00:58:36,971 --> 00:58:38,011
ครับท่าน

789
00:58:39,224 --> 00:58:40,484
เริ่มเดินหมากกันเลยไหม

790
00:58:47,732 --> 00:58:48,652
ท่านครับ

791
00:58:54,072 --> 00:58:55,202
เชิญด้านในเลยครับ

792
00:59:09,754 --> 00:59:11,464
ไง ที่รัก ผมเจอเขามาแล้ว

793
00:59:12,882 --> 00:59:14,262
โอเค วันนี้ผมกลับเร็วนะ

794
00:59:16,177 --> 00:59:18,807
ได้ เดี๋ยวผมจัดการให้ ได้

795
00:59:30,024 --> 00:59:30,864
สวัสดีครับ

796
01:00:05,268 --> 01:00:06,388
มีใครเข้ามาในห้องผมไหม

797
01:00:06,477 --> 01:00:08,687
- อะไรนะครับ
- ไม่มีใครเข้าไปนะคะ

798
01:00:08,771 --> 01:00:09,771
ใช่ครับ

799
01:00:12,358 --> 01:00:13,528
พวกคุณได้ลุกไปจากโต๊ะไหม

800
01:00:14,527 --> 01:00:16,277
ฉันออกไปข้างนอก
เพราะคุณยองมาขอให้ช่วยค่ะ

801
01:00:25,330 --> 01:00:26,830
ไปบอกเขาทำไมล่ะ

802
01:00:26,914 --> 01:00:27,794
ทำไมล่ะ

803
01:00:30,835 --> 01:00:31,955
ยองอึนซู

804
01:00:40,053 --> 01:00:41,013
ยองอึนซู

805
01:01:00,740 --> 01:01:01,780
คุณซอ

806
01:01:03,076 --> 01:01:04,116
คุณซอ

807
01:01:05,870 --> 01:01:06,870
ทำอะไรของคุณน่ะ

808
01:01:09,957 --> 01:01:10,997
ปล่อยฉัน

809
01:01:11,334 --> 01:01:14,424
คุณก็ปล่อยก่อนสิ
นี่ถือเป็นความรุนแรงภายในที่ทำงานนะ

810
01:01:14,504 --> 01:01:17,514
รุนแรงบ้านแกสิ อย่ามาสอด

811
01:01:17,590 --> 01:01:18,630
แกสนตั้งแต่เมื่อไหร่ว่า...

812
01:01:25,306 --> 01:01:26,466
นี่แกสองคน

813
01:01:28,518 --> 01:01:29,518
พวกแกร่วมมือกันใช่ไหม

814
01:01:29,602 --> 01:01:31,772
ปล่อยฉันก่อนสิคะ ฉันไม่หนีไปไหนหรอก

815
01:02:04,554 --> 01:02:05,394
อยู่นี่เองเหรอครับ

816
01:02:11,269 --> 01:02:14,149
ผมเพิ่งอ่านประกาศเมื่อสักครู่
ยินดีด้วยนะครับ ท่านอธิบดีอัยการ

817
01:02:21,320 --> 01:02:22,860
ยินดีด้วยครับ ท่านอธิบดีอัยการ

818
01:02:24,532 --> 01:02:25,832
ทุกคนหายไปไหนกันหมด

819
01:02:46,554 --> 01:02:49,474
นี่เป็นครั้งแรกในรอบสิบปี
ที่ตำแหน่งนี้ถูกมอบให้คนจากแผนกเรา

820
01:02:51,559 --> 01:02:53,349
ยินดีด้วยครับ ท่านอธิบดีอัยการอี

821
01:02:54,645 --> 01:02:57,105
- ยินดีด้วยครับ
- ยินดีด้วยค่ะ ท่านอธิบดีอัยการอี

822
01:03:34,185 --> 01:03:36,095
(สเตรนเจอร์)

823
01:03:36,187 --> 01:03:37,977
ผมลดจำนวนผู้ต้องสงสัยลงแล้ว

824
01:03:38,064 --> 01:03:38,944
ลูกชายของประธานพัค

825
01:03:39,023 --> 01:03:40,693
ทั้งหมดนี่อาจกลายเป็นสงครามก็ได้

826
01:03:40,775 --> 01:03:42,395
เราต้องการหอกที่ทรงพลัง

827
01:03:43,152 --> 01:03:45,662
หอกที่สามารถแทงทะลุโล่อะไรก็ได้...

828
01:03:46,322 --> 01:03:48,162
นี่เหรอที่นายต้องการ นี่ใช่ไหม

829
01:03:48,241 --> 01:03:51,701
ฉันมานั่งคิดดูแล้วว่า
ใครจะลงโทษอธิบดีอัยการได้

830
01:03:51,786 --> 01:03:54,036
ทำไมถึงคิดว่าฉันไม่รู้อะไรเลยล่ะ

831
01:03:54,121 --> 01:03:55,921
จะทำให้เขากลายเป็นคนร้ายน่ะไม่ยาก

832
01:03:56,332 --> 01:03:59,842
แต่ทำไมล่ะ
ทำไมเขาถึงปิดคดีแทนที่จะไขมันออก

833
01:04:00,503 --> 01:04:02,763
ทำไม ทำไมฉันถึงไม่เห็นอะไรเลย

834
01:04:06,342 --> 01:04:08,342
คำบรรยายโดย:
รัญญ์นภัส โชติวิทย์ไกรกุล