1
00:00:18,018 --> 00:00:20,938
(ผลงานภาพยนตร์ชุดของ NETFLIX)

2
00:00:22,021 --> 00:00:24,401
(สเตรนเจอร์)

3
00:01:11,571 --> 00:01:14,871
(สเตรนเจอร์)

4
00:01:15,366 --> 00:01:18,496
(ตัวละคร องค์กร ชื่อสถานที่และคดี
ในเรื่องนี้เป็นเรื่องสมมติทั้งหมด)

5
00:01:24,125 --> 00:01:25,375
ขอบคุณที่ช่วยนะคะ

6
00:01:25,919 --> 00:01:27,209
ไม่มีปัญหา

7
00:01:27,462 --> 00:01:29,922
เราไปบังเอิญเจอกันที่นั่นได้ยังไงนะ

8
00:01:30,298 --> 00:01:31,128
จะว่าไป

9
00:01:31,674 --> 00:01:34,554
อึนซูอยากกินขนมคังจองอีกแล้วเหรอ

10
00:01:35,261 --> 00:01:40,061
ลูกอยากกินมาหลายวันแล้วล่ะ
แต่ว่าฉันไม่ได้ใส่ใจอะไร

11
00:01:40,809 --> 00:01:42,729
ฉันน่าจะสนใจ
ลูกสาวคนเดียวมากกว่านี้หน่อย

12
00:01:43,228 --> 00:01:46,058
ก็ลูกชอบกินแต่อาหารทำยากนี่นา

13
00:01:47,148 --> 00:01:50,738
ปีนี้ต้องเป็นปีทองของเราแน่เลย

14
00:01:51,736 --> 00:01:53,316
คุณก็พ้นผิดจากข้อกล่าวหาแล้ว

15
00:01:53,947 --> 00:01:55,117
ตายจริง

16
00:01:57,200 --> 00:01:59,620
ฉันหวังว่าทุกอย่าง
จะไปได้สวยสำหรับอึนซูนะ

17
00:02:00,495 --> 00:02:01,905
เธอก็ทำได้ดีอยู่นะ

18
00:02:03,206 --> 00:02:04,956
ฉันอยากให้เธอเจอใครสักคน

19
00:02:06,167 --> 00:02:08,417
ฉันอยากจะหาผู้ชายดี ๆ
ให้เธอสักคนจริง ๆ นะคะ

20
00:02:08,837 --> 00:02:10,667
ขอแค่นั้นก็พอแล้ว

21
00:02:11,923 --> 00:02:14,303
พูดเรื่องอะไรน่ะ
ยุคสมัยมันเปลี่ยนไปแล้วนะ

22
00:02:14,384 --> 00:02:16,264
ตายจริง ดูคุณพูดเข้าสิ

23
00:02:16,344 --> 00:02:17,644
ลูกดีเกินไปสำหรับชายอื่นล่ะสิ

24
00:02:20,390 --> 00:02:22,770
คุณนี่เป็นพ่อที่หลงลูกจริง ๆ

25
00:02:23,601 --> 00:02:24,891
คุณรู้จักสำนวนแบบนั้นด้วยเหรอ

26
00:02:24,978 --> 00:02:28,188
แน่สิ ฉันยังสาวอยู่นะ

27
00:02:28,273 --> 00:02:29,903
ส่วนคุณน่ะแก่แล้ว

28
00:03:07,437 --> 00:03:10,897
ผมลองมาดู เผื่อว่ากายองจะอยู่ที่นี่

29
00:03:12,191 --> 00:03:14,611
แต่ดูเหมือนไม่มีใครอยู่

30
00:03:15,445 --> 00:03:16,395
ตอนที่ผมกำลังจะกลับ

31
00:03:18,448 --> 00:03:20,238
ผมก็เจอกับผู้เช่าคนหนึ่ง

32
00:03:20,909 --> 00:03:21,829
ตรงบันได

33
00:03:23,328 --> 00:03:25,868
ตอนนั้นผมไม่รู้ว่าเธอคือใคร

34
00:03:28,041 --> 00:03:29,171
ผมเลยกำลังจะกลับ

35
00:03:31,419 --> 00:03:34,089
แล้วจู่ ๆ ผมก็ได้ยิน
เสียงร้องจากชั้นล่าง

36
00:03:36,007 --> 00:03:36,877
ผมเลยลงมา แล้วก็...

37
00:04:08,623 --> 00:04:12,543
ดูจากอาวุธแล้ว
น่าจะเป็นฆาตกรคนเดียวกัน

38
00:04:12,835 --> 00:04:14,165
เจอของส่วนตัวของเหยื่อบ้างไหมครับ

39
00:04:20,051 --> 00:04:20,971
ไม่เจอเลย

40
00:04:21,552 --> 00:04:22,972
ไม่เจอทั้งโทรศัพท์และกระเป๋าของเธอ

41
00:04:25,098 --> 00:04:26,808
อัยการยองน่าจะมีบัตรโดยสารอยู่

42
00:04:26,891 --> 00:04:29,271
ช่วยตรวจสอบการใช้งานล่าสุด
แล้วดูว่าเธอไปที่ไหนมาทีนะครับ

43
00:04:30,645 --> 00:04:32,395
คุณจะไปที่ห้องชันสูตรเหรอ

44
00:04:33,398 --> 00:04:35,278
ตามหาตัวคิมกายองให้ได้นะครับ

45
00:04:38,319 --> 00:04:39,399
เขาทำแบบนี้ได้ยังไง

46
00:04:40,196 --> 00:04:41,276
ขนาดผมยังรู้สึกมวนท้องเลย

47
00:04:41,906 --> 00:04:43,156
เขาเคยทำงานกับเธอจริงเหรอ

48
00:04:44,075 --> 00:04:45,695
เขาไม่ลังเล
ที่จะเรียกเธอว่าเหยื่อด้วยซ้ำ

49
00:05:02,635 --> 00:05:03,845
(ฝ่ายนิติวิทยาศาสตร์)

50
00:05:08,391 --> 00:05:10,391
- มีเลือดอยู่นะ อย่าเหยียบโดนล่ะ
- ได้ครับ

51
00:05:12,312 --> 00:05:14,192
คุณบอกว่าเลือดจางลงเพราะน้ำเหรอครับ

52
00:05:15,189 --> 00:05:16,939
น้ำที่เขาพยายาม
ล้างรอยเลือดหรือเปล่านะ

53
00:05:40,256 --> 00:05:41,716
คุณต้องบอกเรานะว่าเห็นอะไรบ้าง

54
00:05:41,841 --> 00:05:44,141
ช่วยหยุดร้องไห้แล้วบอกเราทีได้ไหม

55
00:07:00,128 --> 00:07:01,838
เห็นว่ามีบางส่วนอยู่ตรงบันไดด้วย

56
00:07:13,349 --> 00:07:14,479
ไม่คิดว่ามันแปลกเหรอคะ

57
00:07:16,102 --> 00:07:17,402
คราวนี้เขาคงรีบน่าดู

58
00:07:18,312 --> 00:07:19,152
ไม่ก็...

59
00:07:21,899 --> 00:07:23,989
อย่าไปจับโดนตรงนั้นสิ

60
00:07:24,152 --> 00:07:26,952
เป็นอะไรของคุณน่ะ
ตอนนี้เขาช็อกอยู่นะครับ

61
00:07:29,198 --> 00:07:31,118
คุณยุน เดี๋ยวฉันไปส่งที่บ้านนะคะ

62
00:07:31,784 --> 00:07:32,624
ไม่เป็นไรครับ

63
00:07:34,912 --> 00:07:36,002
ขอโทษนะครับ

64
00:07:39,959 --> 00:07:41,209
พวกเธอเป็นเพื่อนที่ดีจังนะ

65
00:07:42,462 --> 00:07:43,592
ไม่คิดว่ามันแปลกบ้างเหรอ

66
00:07:45,465 --> 00:07:48,175
เป็นอัยการแท้ ๆ
ไปจับศพแบบนั้นได้ยังไง

67
00:07:48,593 --> 00:07:49,683
ตอนนั้นเขาคงช็อกน่ะครับ

68
00:07:50,970 --> 00:07:53,100
หัวหน้าจะไม่ทำแบบนั้นเหรอ
ถ้าเจอผมนอนตายอยู่บนพื้น

69
00:07:53,681 --> 00:07:54,931
อะไรนะ

70
00:07:56,767 --> 00:07:58,137
ให้ตายสิ

71
00:07:59,937 --> 00:08:02,107
เขาทำที่เกิดเหตุเละไปหมด

72
00:08:06,486 --> 00:08:08,026
ต้องทำยังไงถึงจะจับไอ้เลวนี่ได้นะ

73
00:08:48,110 --> 00:08:49,150
เราพร้อมแล้วครับ

74
00:09:08,506 --> 00:09:11,126
คุณบอกว่าเธอเป็นเพื่อนร่วมงาน
ไม่เป็นไรแน่ใช่ไหมครับ

75
00:09:13,261 --> 00:09:14,101
เริ่มได้เลยครับ

76
00:09:15,304 --> 00:09:16,144
ครับ

77
00:10:01,809 --> 00:10:02,809
ไม่นะ...

78
00:10:14,155 --> 00:10:15,105
ไม่ใช่ตอนนี้

79
00:10:16,324 --> 00:10:17,454
ได้โปรด...

80
00:11:07,208 --> 00:11:08,578
- สรุปให้ฉันฟังหน่อย
- ครับ

81
00:11:08,668 --> 00:11:11,048
คนแรกที่พบศพคือผู้เข้าอาศัยใหม่

82
00:11:11,128 --> 00:11:12,878
เธอเช่าห้องที่คิมกายองเคยอยู่

83
00:11:13,214 --> 00:11:15,724
เหยื่อน่าจะเสียชีวิตแล้ว
ตอนที่เธอไปเจอเข้า

84
00:11:16,300 --> 00:11:18,640
บาดแผลโดนแทงที่ท้องกับคอ

85
00:11:18,844 --> 00:11:20,644
ต้องเป็นสาเหตุการตายแน่นอน

86
00:11:20,721 --> 00:11:23,471
ดูรูปนี้สิ เราเจอบาดแผล
บริเวณท้ายทอยของเธอด้วย

87
00:11:25,226 --> 00:11:27,056
คล้ายกับแผลของคิมกายองเลย

88
00:11:27,645 --> 00:11:30,105
เขาฟาดศีรษะเธอให้สลบ
ก่อนจะแทงเธอหรือเปล่า

89
00:11:30,314 --> 00:11:33,614
ดูจากรอยบุ๋มแล้ว
เธอน่าจะโดนฟาดจนหมดสติครับ

90
00:11:34,026 --> 00:11:35,776
ถ้าเธอยังมีสติแล้วขัดขืน

91
00:11:36,612 --> 00:11:38,362
รอยเลือดคงกระจายไปทั่วกว่านี้

92
00:11:40,074 --> 00:11:42,374
ใบมีดทำครัวมีลายดอกไม้

93
00:11:42,451 --> 00:11:45,161
เหมือนกันกับเล่มที่เจอ
ในคดีของพัคมูซองและคิมกายอง

94
00:11:46,789 --> 00:11:49,209
- คิดว่ามีความเกี่ยวข้องกันไหม
- จากอาวุธสังหาร

95
00:11:49,291 --> 00:11:50,171
และสถานที่เกิดเหตุ

96
00:11:51,127 --> 00:11:53,667
คิมกายองถูกพบในบ้านของพัคมูซอง
ที่เป็นเหยื่อก่อนหน้านี้

97
00:11:54,255 --> 00:11:55,795
อัยการยองอึนซูก็เหมือนกัน

98
00:11:56,298 --> 00:11:57,928
เธอถูกพบในบ้าน
ที่คิมกายองเคยอาศัยอยู่

99
00:11:58,008 --> 00:12:00,678
แต่ที่เกิดเหตุไม่ได้ถูกเก็บกวาด

100
00:12:01,303 --> 00:12:02,393
เหมือนอีกสองที่ก่อนหน้านี้

101
00:12:03,889 --> 00:12:05,639
มีรอยเลือดอยู่เต็มไปหมด

102
00:12:05,724 --> 00:12:08,894
แล้วเลือดอีกจำนวนมากของเหยื่อ
ยังถูกพบในห้องน้ำอีกด้วย

103
00:12:09,478 --> 00:12:12,568
รอยเลือดจากห้องน้ำจนถึงบันได
ก็ปะปนไปกับน้ำ

104
00:12:13,065 --> 00:12:16,985
ฆาตกรคงจะไปล้างเลือดในห้องน้ำ
เลยทิ้งคราบเลือดไว้

105
00:12:17,570 --> 00:12:18,570
ตอนที่เขาออกไป

106
00:12:19,989 --> 00:12:21,449
ผ้าเช็ดตัวที่เราเจอในห้องน้ำ

107
00:12:21,949 --> 00:12:22,909
ไม่มีคราบเลือดติดอยู่

108
00:12:23,576 --> 00:12:24,866
ถ้าฆาตกรไม่ได้ใช้ผ้าเช็ดตัว

109
00:12:25,453 --> 00:12:27,793
หลังจากล้างคราบเลือด
อาจจะมีน้ำหยดจากตัวเขาก็ได้

110
00:12:28,956 --> 00:12:30,416
ไม่คิดว่าคดีนี้มันต่างออกไป

111
00:12:31,709 --> 00:12:33,589
จากสองคดีก่อน
ที่เราคิดว่าต่อเนื่องกันเหรอ

112
00:12:36,297 --> 00:12:37,297
แล้วผลการชันสูตรศพล่ะ

113
00:12:39,133 --> 00:12:42,473
บาดแผลที่ศีรษะของเธอ
ไม่ใช่สาเหตุการตายค่ะ

114
00:12:42,803 --> 00:12:44,513
ร่างเธอไม่มีร่องรอยการขัดขืนอื่น

115
00:12:45,097 --> 00:12:48,057
สาเหตุการตายมาจากเสียเลือดมากเกินไป
เนื่องด้วยเส้นเลือดแดงถูกตัดขาด

116
00:12:48,851 --> 00:12:51,561
เวลาเสียชีวิต
น่าจะอยู่ที่สี่หรือห้าชั่วโมง

117
00:12:51,854 --> 00:12:53,314
ก่อนการชันสูตรศพค่ะ

118
00:12:53,564 --> 00:12:56,324
- งั้นก็น่าจะช่วงห้าโมงถึงหนึ่งทุ่ม
- ใช่ค่ะ

119
00:12:59,403 --> 00:13:01,283
ผมได้ประวัติการใช้
บัตรโดยสารของเหยื่อมาแล้ว

120
00:13:01,780 --> 00:13:04,330
เธอนั่งรถไฟใต้ดินไปทำงานตลอด

121
00:13:09,914 --> 00:13:12,754
มีแค่วันเกิดเหตุกับวันก่อนหน้า
ที่ดูแปลกไป

122
00:13:13,250 --> 00:13:15,250
ที่เหลือทั้งหมดแสดงให้เห็นว่า

123
00:13:15,711 --> 00:13:17,631
เธอเดินทางไปกลับจากบ้าน
กับสำนักอัยการโซลตะวันตก

124
00:13:18,214 --> 00:13:20,844
ก่อนวันเกิดเหตุ
เธอไปบ้านคุณฮวังแล้วก็มาที่บ้านฉัน

125
00:13:20,925 --> 00:13:22,635
แล้วก็กลับบ้านไปค่ะ

126
00:13:22,801 --> 00:13:25,681
เธอคงจะเดินจากสำนักงานไปที่บ้านเขา

127
00:13:26,972 --> 00:13:29,522
อัยการยองไปบ้านอัยการฮวัง
กับบ้านเธอทำไม

128
00:13:30,100 --> 00:13:32,310
วันนั้นเธอแวะไปที่บ้านคุณฮวัง

129
00:13:32,394 --> 00:13:34,154
เพื่อเอาจดหมายไปให้เขาค่ะ

130
00:13:34,772 --> 00:13:37,192
- แล้วเราก็มีกินเลี้ยงทีมที่บ้านฉัน
- อัยการยอง

131
00:13:38,776 --> 00:13:40,396
- ยินดีต้อนรับค่ะ
- สวัสดีครับ

132
00:13:40,486 --> 00:13:43,066
ตอนนี้สิ่งที่เราต้องสนใจ

133
00:13:44,156 --> 00:13:45,196
คือความจริงที่ว่า

134
00:13:45,783 --> 00:13:48,163
อัยการยองเห็นชายคนนี้

135
00:13:48,619 --> 00:13:50,249
ที่แอบเข้าไปในบ้านของคุณฮวัง

136
00:13:52,540 --> 00:13:53,710
แล้วหมอนี่เป็นใคร

137
00:13:53,791 --> 00:13:55,291
เรายังไม่รู้ค่ะ

138
00:13:55,376 --> 00:13:58,836
แต่ถ้าเขาคือคนที่ฆ่าเธอ

139
00:13:59,213 --> 00:14:02,883
เขาคงคิดว่าเธอเห็นหน้าเขา

140
00:14:04,552 --> 00:14:06,102
ทำไมเขาถึงแอบเข้าไป
ในบ้านอัยการฮวังล่ะ

141
00:14:06,512 --> 00:14:07,512
เขาขโมยอะไรไปไหม

142
00:14:07,930 --> 00:14:09,810
ไม่มีครับ ไม่มีอะไรถูกขโมย

143
00:14:10,558 --> 00:14:11,558
น่าจะเป็นคำเตือนมากกว่า

144
00:14:13,435 --> 00:14:14,805
คุณฮวังเป็นคนที่

145
00:14:15,604 --> 00:14:16,614
หยุดแผนการนำเข้าอาวุธค่ะ

146
00:14:17,189 --> 00:14:18,269
อะไรนะ

147
00:14:20,359 --> 00:14:22,779
เธอจะบอกว่าทีมสอบสวนพิเศษ
อยู่เบื้องหลังเรื่องนั้นเหรอ

148
00:14:23,362 --> 00:14:24,412
ใช่ค่ะ

149
00:14:24,488 --> 00:14:27,198
หมายความว่าฮันโจกรุ๊ป
บันกรุ๊ปและกระทรวงกลาโหม

150
00:14:27,283 --> 00:14:28,833
พยายามจะเตือนเขางั้นเหรอ

151
00:14:29,410 --> 00:14:30,240
ระวังปากหน่อย

152
00:14:31,245 --> 00:14:32,365
อย่าเดาอะไรที่มันสุ่มเสี่ยง

153
00:14:35,416 --> 00:14:39,546
รายการสุดท้ายที่มีบันทึก
ในวันเกิดเหตุคือเธอนั่งแท็กซี่

154
00:14:41,171 --> 00:14:43,761
ขึ้นจากย่านแฮงดังตอน 16:47 น.

155
00:14:44,925 --> 00:14:45,925
หลังจากนั้นมีอะไรอีกไหม

156
00:14:46,010 --> 00:14:47,550
บ้านเธออยู่ที่ย่านแฮงดังครับ

157
00:14:48,053 --> 00:14:49,853
เธอโดนฆ่าที่นั่น
แล้วถูกย้ายศพมาหรือเปล่าครับ

158
00:14:49,930 --> 00:14:51,310
คนร้ายน่าจะ

159
00:14:52,182 --> 00:14:53,142
ลักพาตัวเธอแถวบ้านแน่ ๆ

160
00:14:55,936 --> 00:14:58,306
เอาล่ะ ๆ มีอัยการถูกฆาตกรรม

161
00:14:58,898 --> 00:15:01,278
ไม่ว่าจะเป็นฆาตกรรมเลียนแบบ
หรือฆาตกรรมต่อเนื่อง ทุกคนรู้ดี

162
00:15:01,442 --> 00:15:02,612
ว่าเรื่องแบบนี้วุ่นวายแค่ไหน

163
00:15:03,444 --> 00:15:05,574
- ครับ
- ไปหาข้อมูลเพิ่มก่อนรุ่งเช้าให้ได้

164
00:15:05,654 --> 00:15:07,534
- ครับ
- ได้ครับ

165
00:15:07,615 --> 00:15:08,485
เข้าใจแล้วครับ

166
00:15:08,574 --> 00:15:10,454
(อัยการ ยองอึนซู)

167
00:15:49,865 --> 00:15:51,195
ขอบคุณที่ทำงานหนักกันนะ

168
00:15:51,659 --> 00:15:53,119
เสียใจด้วยครับที่เกิดเรื่องนี้ทันที

169
00:15:53,452 --> 00:15:54,542
หลังการเลื่อนตำแหน่งของท่าน

170
00:15:56,080 --> 00:15:58,080
ทำงานให้เต็มที่เลยนะ

171
00:16:00,084 --> 00:16:00,924
ขอตัวก่อน

172
00:16:02,127 --> 00:16:03,377
ผมขอคุยกับคุณหน่อย

173
00:16:11,929 --> 00:16:12,759
มีอะไรเหรอคะ

174
00:16:12,930 --> 00:16:14,560
เจออัยการฮวังบ้างไหม

175
00:16:15,265 --> 00:16:18,095
เขาตรงไปที่ห้องชันสูตร
หลังออกจากที่เกิดเหตุไปค่ะ

176
00:16:20,145 --> 00:16:22,685
การชันสูตรเสร็จไปหลายชั่วโมงแล้ว
ทำไมผมยังติดต่อเขาไม่ได้

177
00:16:23,899 --> 00:16:25,649
ฉันจะลองโทรหาดูตอนนี้เลยค่ะ

178
00:16:38,706 --> 00:16:39,536
เขาไม่รับสายค่ะ

179
00:16:43,711 --> 00:16:44,551
ไม่เป็นไร ขอบคุณมาก

180
00:16:52,219 --> 00:16:54,969
(แผนกฉุกเฉิน)

181
00:17:12,239 --> 00:17:14,199
ฉันไม่อยากเห็น
อะไรแบบนี้แล้วจริง ๆ นะ

182
00:17:18,287 --> 00:17:20,997
ประวัติทางการแพทย์บอกว่าเขา
เคยผ่าตัดสมองกลีบอินซูลา คุณรู้ไหม

183
00:17:21,540 --> 00:17:22,790
สมองกลีบอินซูลาเหรอคะ

184
00:17:24,084 --> 00:17:26,424
เป็นส่วนหนึ่งของสมอง
ที่ทำหน้าที่ควบคุมอารมณ์น่ะครับ

185
00:17:27,296 --> 00:17:29,716
พูดง่าย ๆ ก็คือ
ส่วนที่ทำให้เราเป็นมนุษย์

186
00:17:30,507 --> 00:17:34,257
มันควบคุมเรื่องความต้องการ
สิ่งที่ชอบและไม่ชอบ

187
00:17:35,345 --> 00:17:38,055
แล้วพวกนั้นทำอะไร
กับสมองกลีบอินซูลาของเขาเหรอคะ

188
00:17:39,099 --> 00:17:43,229
ดูเหมือนว่ามีส่วนหนึ่งถูกตัดออกไป

189
00:17:43,854 --> 00:17:45,444
น่าจะเป็นเพราะปัญหาความเจ็บปวด

190
00:17:45,773 --> 00:17:47,523
คนที่สมองกลีบอินซูลาทำงานหนักเกินไป

191
00:17:47,733 --> 00:17:49,943
มักจะทนความเครียด
จากสิ่งกระตุ้นภายนอกไม่ได้น่ะครับ

192
00:17:52,654 --> 00:17:56,084
แปลว่าที่เขาเป็นลมไปคือ
เขากลับมามีอาการอีกเหรอคะ

193
00:17:56,658 --> 00:17:57,788
ไม่ใช่ครับ

194
00:17:58,410 --> 00:18:02,210
การตัดเอาสมองกลีบอินซูลาออก
อาจทำให้ผู้รับการผ่าตัดดูเฉยชา

195
00:18:03,373 --> 00:18:06,043
และอาจมีผลข้างเคียงอย่างอื่นด้วย
เช่น บุคลิกที่เปลี่ยนไป

196
00:18:06,794 --> 00:18:07,634
ในอีกด้านหนึ่ง

197
00:18:08,295 --> 00:18:11,545
การบรรเทาอาการเจ็บปวดของ
กลีบสมองอินซูลาอาจจะไปกระตุ้น

198
00:18:11,673 --> 00:18:13,633
และเพิ่มพูนทักษะ
ด้านความรู้มากขึ้นได้

199
00:18:14,676 --> 00:18:17,386
ผมคิดว่าสิ่งที่เกิดขึ้น
น่าจะเป็นผลข้างเคียงอะไรสักอย่าง

200
00:18:18,222 --> 00:18:21,392
ระยะนี้เขามีภาวะ
เครียดจัดบ้างไหมครับ

201
00:18:23,977 --> 00:18:25,807
ไม่มีใครไร้อารมณ์โดยสิ้นเชิง

202
00:18:26,396 --> 00:18:27,766
เวลาที่คุณไม่สามารถแสดงอารมณ์ได้

203
00:18:28,023 --> 00:18:30,073
อารมณ์เหล่านั้นก็จะสะสม
อยู่ในตัวคุณโดยไม่รู้ตัว

204
00:18:30,400 --> 00:18:31,990
แล้วบางครั้งก็จะระเบิดออกแบบนี้

205
00:18:43,288 --> 00:18:46,538
ขอโทษนะคะ ถ้าเขาตื่นแล้ว
ช่วยโทรหาฉันหน่อยได้ไหมคะ

206
00:18:47,000 --> 00:18:48,380
ได้ค่ะ

207
00:19:29,168 --> 00:19:29,998
ยองอึนซู

208
00:19:31,253 --> 00:19:32,093
ยองอึนซู

209
00:19:32,963 --> 00:19:34,093
ยองอึนซู

210
00:19:34,173 --> 00:19:35,423
ให้ตายเถอะ

211
00:19:38,635 --> 00:19:39,845
เป็นอะไรไหม

212
00:19:40,762 --> 00:19:41,932
คุณไม่ได้เป็นคนทำจริง ๆ สินะ

213
00:19:45,809 --> 00:19:46,809
คุณไม่ได้ฆ่าเขาใช่ไหม

214
00:19:49,021 --> 00:19:50,021
ยัยเด็กโง่เอ๊ย

215
00:19:59,156 --> 00:20:00,486
(เลขายาง)

216
00:20:01,283 --> 00:20:02,743
ท่านหัวหน้าเลขาธิการตามหาคุณอยู่ค่ะ

217
00:20:06,496 --> 00:20:08,786
- คุณคิดว่าเจ้านายเก่าคุณคือคนร้าย
- เคยเห็น

218
00:20:09,208 --> 00:20:10,208
ผู้ชายคนนี้ไหมคะ

219
00:20:10,542 --> 00:20:12,382
ตอนนี้คุณกลับมาทำงานให้เขาอีกครั้ง

220
00:20:13,837 --> 00:20:15,087
คุณไม่อยากรู้เหรอครับ

221
00:20:17,216 --> 00:20:18,926
ฉันอยากรู้หรือไม่
ก็ไม่เกี่ยวอะไรแล้วล่ะ

222
00:20:37,152 --> 00:20:41,322
(รองหัวหน้าแผนกสอบสวน ยุนเซวอน)

223
00:20:41,406 --> 00:20:43,946
(ยุนเซวอน)

224
00:21:11,144 --> 00:21:15,654
(จดหมายลาออก)

225
00:21:15,732 --> 00:21:22,742
(สำนักงานอัยการ ยุนเซวอน)

226
00:24:10,073 --> 00:24:11,703
ขอยืมเสื้อผ้าหน่อยได้ไหมคะ

227
00:24:16,705 --> 00:24:19,745
ฉันใส่ชุดอะไรก็ดูดีหมด ว่าไหมคะ

228
00:24:21,251 --> 00:24:22,131
เจอกันพรุ่งนี้นะคะ

229
00:24:23,128 --> 00:24:25,378
ทำไมฉันถึงไม่ได้ร่วม
ทีมสอบสวนพิเศษล่ะคะ

230
00:24:26,548 --> 00:24:28,628
เธอคิดว่าพวกเรามาที่นี่
เพื่อช่วยให้เธอได้แก้แค้นเหรอ

231
00:24:32,429 --> 00:24:34,009
อัยการคะ ทำไมฉันถึงทำคดีนี้ไม่ได้คะ

232
00:24:34,097 --> 00:24:35,427
คุณไม่เชื่อมือฉันเหรอคะ

233
00:24:36,391 --> 00:24:37,231
ใช่

234
00:24:38,268 --> 00:24:39,438
เธอทำได้จริง ๆ เหรอ

235
00:24:41,438 --> 00:24:42,688
ค่ะ วางใจฉันได้เลยค่ะ

236
00:24:42,772 --> 00:24:44,862
นายจะไม่ชมเธอหน่อยเหรอ

237
00:24:45,567 --> 00:24:46,937
รุ่นน้องนายชนะคดีแรกนะ

238
00:24:48,695 --> 00:24:50,815
ป้าคะ ขอโซจูเพิ่มอีกแก้วค่ะ

239
00:24:52,616 --> 00:24:55,446
ฉันจะรอดจากเรื่องนี้ได้
ก็ต่อเมื่อฆาตกรถูกจับ

240
00:25:04,294 --> 00:25:05,134
ช่วยบอกฉันด้วยนะคะ

241
00:25:08,340 --> 00:25:11,010
คนที่เอาเงินมาส่งให้พ่อฉันน่ะค่ะ
คิมแทกยุน

242
00:25:11,676 --> 00:25:13,216
ฉันไม่อยากปล่อยเขาหนีไป
เลยตามเขามาค่ะ

243
00:25:13,303 --> 00:25:15,313
- เธอทำอะไรของเธอ
- ฉันต้องทำอะไรบ้างสิคะ

244
00:25:15,972 --> 00:25:18,732
- คุณต้องทำงานหนักเพื่อ...
- เธอคิดว่าฉันทำเพื่อเธอเหรอ

245
00:25:19,476 --> 00:25:21,186
ขอบคุณนะคะ ฉันซาบซึ้งจริง ๆ ค่ะ

246
00:25:21,269 --> 00:25:22,269
มันไม่ใช่แบบนั้น

247
00:25:33,156 --> 00:25:34,276
ขอบคุณสำหรับเสื้อนะคะ

248
00:25:39,996 --> 00:25:41,326
อัยการยอง

249
00:26:13,780 --> 00:26:15,530
(ขอให้ไปสู่สุคติ)

250
00:26:17,784 --> 00:26:19,454
(จากสำนักงานอัยการเชจู)

251
00:27:44,454 --> 00:27:45,964
เมื่อไหร่คุณยุนจะมานะ

252
00:27:46,748 --> 00:27:47,618
ผมโทรหาเขาไม่ติดเลย

253
00:27:48,958 --> 00:27:50,168
เขาคงมาพร้อมเพื่อนร่วมงานมั้ง

254
00:27:53,838 --> 00:27:55,218
การเจอเรื่องแบบนี้บ่อย ๆ

255
00:27:56,966 --> 00:27:58,386
ทำให้คุณเริ่มชินชาไหม

256
00:27:59,094 --> 00:27:59,974
ตอนแรกก็คิดว่าจะชินนะ

257
00:28:01,137 --> 00:28:02,427
ผมนึกว่าผมชินแล้ว

258
00:28:04,057 --> 00:28:05,977
ทั้งคุณและผมต่างก็ไม่ได้สนิทสนม

259
00:28:06,851 --> 00:28:07,731
กับอัยการยองสักเท่าไร

260
00:28:08,853 --> 00:28:09,693
แต่ว่า...

261
00:28:10,522 --> 00:28:12,902
เมื่อสองวันก่อน
พวกเรายังนั่งดื่มด้วยกันอยู่เลย

262
00:28:15,026 --> 00:28:16,236
เกิดเรื่องแบบนี้ได้ยังไงกันนะ

263
00:28:18,530 --> 00:28:20,280
เธอถูกฆ่าโดยไอ้เลวที่เราตามล่าอยู่

264
00:28:21,157 --> 00:28:22,237
ฆาตกรที่เรายังจับไม่ได้

265
00:28:24,035 --> 00:28:27,285
ให้ตาย พ่อแม่ของเธอก็ดูซูบไปเยอะเลย

266
00:28:28,998 --> 00:28:29,918
ต่อให้จับตัวฆาตกรได้

267
00:28:31,126 --> 00:28:32,416
ก็คงไม่อาจลบล้างแผลใจนี้สินะครับ

268
00:28:37,090 --> 00:28:37,920
ไปกันเถอะ

269
00:29:20,884 --> 00:29:22,684
พวกเขาทำแบบนั้นได้ยังไงน่ะ

270
00:30:49,514 --> 00:30:50,814
นายหายไปไหนมา

271
00:31:02,277 --> 00:31:04,027
ฉันขอให้นายช่วยปกป้องลูกสาวฉัน

272
00:31:05,363 --> 00:31:08,163
ฉันขอให้นายดูแลลูกสาวฉันให้ปลอดภัย
แล้วนี่มันอะไร

273
00:31:08,241 --> 00:31:10,121
- นี่มันเรื่องอะไรกัน
- ท่านครับ

274
00:31:16,624 --> 00:31:17,754
ไอ้สารเลว

275
00:31:19,335 --> 00:31:21,085
แกกล้าเข้ามาเหยียบที่นี่ได้ยังไง

276
00:31:21,170 --> 00:31:22,510
ออกไปซะ ไอ้สารเลว

277
00:31:25,800 --> 00:31:27,590
ท่านครับ ผมว่าตอนนี้ไม่เหมาะเท่าไร

278
00:31:27,677 --> 00:31:29,217
แกฆ่าเธอ

279
00:31:29,804 --> 00:31:33,064
- แกฆ่าลูกสาวของฉัน
- แล้วทำไมท่านถึงเอาแต่ดูอยู่เฉย ๆ

280
00:31:38,688 --> 00:31:39,858
ทำไมท่านไม่ลุกขึ้นสู้

281
00:31:41,983 --> 00:31:43,323
ทำไมถึงไม่ทำอะไรสักอย่าง

282
00:31:43,651 --> 00:31:44,941
นอกจากมุดหัวซ่อนตลอดหลายปีนี้

283
00:31:45,069 --> 00:31:46,449
ฮวังชีมก หุบปากซะ

284
00:31:46,946 --> 00:31:48,106
ท่านสอนให้พวกเราใช้กฎหมายสู้

285
00:31:49,115 --> 00:31:50,775
แต่ท่านล่ะมัวทำอะไรอยู่

286
00:31:52,201 --> 00:31:54,541
ท่านคิดว่าท่านทำเพื่อครอบครัวเหรอ

287
00:31:55,204 --> 00:31:56,294
ไม่ใช่เพราะท่านกลัวหรอกเหรอ

288
00:31:56,372 --> 00:31:57,922
- หุบปาก
- พอที

289
00:32:00,168 --> 00:32:00,998
พอทีเถอะ

290
00:32:35,453 --> 00:32:37,793
ท่านครับ เราไปกันเถอะครับ

291
00:33:24,252 --> 00:33:25,252
ดงแจ

292
00:33:26,587 --> 00:33:27,667
ทีหลังอย่าทำแบบนั้นอีกนะ

293
00:33:30,091 --> 00:33:31,091
ขออภัยครับท่าน

294
00:33:32,218 --> 00:33:33,678
ไหล่นายทำจากเหล็กหรือไง

295
00:33:36,514 --> 00:33:37,644
อย่าทำแบบนั้นอีกนะ

296
00:34:06,502 --> 00:34:08,422
นั่นคือภาพเมื่อวานตอน 16:48 น.

297
00:34:11,507 --> 00:34:14,587
อัยการยองขึ้นรถแท็กซี่ตอน 16:06 น.

298
00:34:15,136 --> 00:34:16,716
จากสำนักอัยการโซลตะวันตก

299
00:34:16,804 --> 00:34:19,184
แล้วก็ลงที่บ้านของเธอตอน 16:47 น.

300
00:34:20,725 --> 00:34:23,555
กล้องวงจรปิดจับภาพเธอ
กำลังเดินเข้าบ้านตอน 16:48 น.

301
00:34:24,854 --> 00:34:26,364
เธอออกจากบ้านอีกครั้งตอน 16:55 น.

302
00:34:26,439 --> 00:34:29,319
เธอออกจากบ้าน
หลังจากเข้าไปได้แค่เจ็ดนาที

303
00:34:33,571 --> 00:34:34,661
(อัยการยอง)

304
00:34:34,822 --> 00:34:36,492
รุ่นพี่คะ ตอนนี้พอมีเวลาไหม

305
00:34:39,368 --> 00:34:40,698
นั่นคือครั้งสุดท้ายที่มีคนเห็นเธอ

306
00:34:42,163 --> 00:34:46,133
- ไว้เจอกันนะคะ
- ตอนที่เราเอารูปให้เธอดู

307
00:34:47,043 --> 00:34:47,923
กลับไปทำงานเถอะ

308
00:34:48,336 --> 00:34:49,706
ครั้งสุดท้าย

309
00:34:49,796 --> 00:34:50,706
ไปได้แล้ว

310
00:34:51,339 --> 00:34:53,629
เธอตรงกลับบ้านหลังจากนั้น

311
00:34:57,220 --> 00:35:00,140
ตอนนี้เรากำลังตรวจสอบละแวกนี้อยู่

312
00:35:00,932 --> 00:35:04,562
แต่ที่บ้านเธอก็ไม่รู้เหมือนกัน
ว่าเธอกลับบ้านตอนนั้นทำไม

313
00:35:04,894 --> 00:35:06,104
นอกจากวันนั้นแล้ว

314
00:35:06,187 --> 00:35:08,147
เธอก็ไม่เคยกลับบ้านช่วงเวลางานเลย

315
00:35:08,731 --> 00:35:10,651
ถ้าไม่นับวันที่เธอมาบ้านฉันแล้ว

316
00:35:10,775 --> 00:35:13,065
ช่วงนี้เธอก็ไม่ได้ไปที่อื่นเลย

317
00:35:13,653 --> 00:35:15,663
ออกจากบ้านก็ตรงไปทำงานเสมอ
และไม่เคยนอกลู่นอกทาง

318
00:35:16,197 --> 00:35:18,317
ส่วนมีดที่เราเจอวันนั้น

319
00:35:18,908 --> 00:35:21,078
ไม่ได้มาจากที่เกิดเหตุ
ดูเหมือนฆาตกรเพิ่งซื้อใหม่ไม่นาน

320
00:35:21,244 --> 00:35:23,294
เรากำลังตามหาอยู่
ว่าเขาซื้อมีดจากที่ไหน

321
00:35:29,877 --> 00:35:30,917
คุณคิดว่ายังไงบ้าง

322
00:35:32,255 --> 00:35:33,415
เป็นคนร้ายคนเดียวกันหรือเปล่า

323
00:35:39,220 --> 00:35:40,140
หัวคุณไม่เป็นไรใช่ไหม

324
00:35:49,188 --> 00:35:50,648
เราเจอคิมกายองแล้วด้วยนะ

325
00:35:51,607 --> 00:35:53,607
แม่เธอย้ายเธอหนีไป
เพื่อความปลอดภัยของเธอ

326
00:36:28,186 --> 00:36:29,266
(อัยการยอง 16:53 น.)

327
00:36:29,353 --> 00:36:32,653
เธอหายตัวไป
หลังออกจากบ้านตอน 16:55 น.

328
00:36:33,774 --> 00:36:34,944
(อัยการยอง)

329
00:36:35,985 --> 00:36:38,395
- ว่าไง
- รุ่นพี่คะ ตอนนี้พอมีเวลาไหม

330
00:36:38,487 --> 00:36:39,607
เรื่องด่วนหรือเปล่า

331
00:36:40,114 --> 00:36:41,244
มีเรื่องอยากคุยด้วยหน่อยค่ะ

332
00:36:41,324 --> 00:36:43,204
(รายงานข้อมูลส่วนตัว)

333
00:36:43,284 --> 00:36:44,584
เดี๋ยวฉันโทรกลับนะ

334
00:36:50,041 --> 00:36:51,291
โอเคค่ะ

335
00:36:51,918 --> 00:36:53,168
เข้าใจแล้วค่ะ

336
00:36:59,175 --> 00:37:01,795
ตอนนี้เขาอารมณ์ไม่ค่อยดี
เอามาให้ผมก็ได้ เดี๋ยวผมไปขอ...

337
00:37:01,886 --> 00:37:02,886
ฉันให้คุณไม่ได้ค่ะ

338
00:37:09,310 --> 00:37:10,310
"ให้คุณไม่ได้" งั้นเหรอ

339
00:37:16,275 --> 00:37:18,185
คุณนายครับ มีคนพยายาม
ตรวจสอบทรัพย์สินของคุณ

340
00:37:18,903 --> 00:37:21,703
ตั้งแต่หุ้น อสังหาริมทรัพย์
ไปจนถึงงานศิลปะที่คุณมี

341
00:37:23,282 --> 00:37:25,412
ผมสืบดูเพราะคิดว่าเป็นเรื่องภาษี
แต่คนส่งคำขอคือ...

342
00:37:26,744 --> 00:37:27,704
สามีของคุณ

343
00:37:28,454 --> 00:37:29,464
หัวหน้าเลขาธิการอีชางจุน

344
00:37:30,122 --> 00:37:32,122
(สามี)

345
00:37:33,876 --> 00:37:35,086
(สามี)

346
00:37:47,848 --> 00:37:50,228
ฉันสังเกตเห็นอะไรแปลก ๆ
ครั้งสุดท้ายที่เจอเธอไหมเหรอคะ

347
00:37:52,311 --> 00:37:54,231
ไม่แน่ใจว่าจะเรียกแปลกได้ไหม

348
00:37:55,231 --> 00:37:56,151
แต่วันนั้น

349
00:37:57,316 --> 00:37:59,606
ฉันเห็นอัยการยอง

350
00:38:00,611 --> 00:38:03,241
ยืนอยู่หน้าประตูห้องคุณ
ครู่หนึ่งก่อนเข้าไป

351
00:38:07,493 --> 00:38:09,623
เหมือนเธอกำลังแอบฟังบทสนทนา
ในห้องทำงานของคุณอยู่

352
00:38:10,121 --> 00:38:13,871
ผมรู้ว่าเขามีสิ่งที่คุกคาม
อียุนบอมได้อยู่หมัดอยู่ในมือ

353
00:38:14,625 --> 00:38:16,785
แต่เขาก็เก็บมันไว้มานานสามปี

354
00:38:17,420 --> 00:38:19,460
รัฐมนตรียองรู้อะไรเหรอ

355
00:38:24,302 --> 00:38:25,512
สวัสดีค่ะ

356
00:38:25,636 --> 00:38:27,256
จะบอกว่าเธอได้ยินเราคุยกันเหรอ

357
00:38:30,891 --> 00:38:32,441
นั่นคือเหตุผลที่เธอกลับบ้านเหรอ

358
00:38:33,227 --> 00:38:35,307
นั่นคือเหตุผลที่จู่ ๆ
เธอก็กลับบ้านตอนนั้นเหรอ

359
00:38:36,731 --> 00:38:37,691
เป็นเพราะฉันงั้นเหรอ

360
00:38:39,692 --> 00:38:40,652
คือ...

361
00:38:41,652 --> 00:38:45,112
เราอยู่กันตามลำพัง
ในบ้านฉันไม่กี่นาที

362
00:38:45,239 --> 00:38:48,079
แต่เธอก็ไม่ได้พูดอะไรเป็นพิเศษ

363
00:38:49,076 --> 00:38:50,656
เธอทำน้ำผลไม้หก

364
00:38:51,245 --> 00:38:54,575
น้ำหกใส่เสื้อคุณยุน
เราเลยไม่มีเวลาคุยอะไรกันมาก

365
00:38:55,166 --> 00:38:56,326
ให้ตายเถอะ

366
00:38:58,711 --> 00:39:00,881
เธอได้ยินที่ฉันถามว่า
รัฐมนตรียองมีข้อมูลอะไร

367
00:39:01,547 --> 00:39:04,677
ถ้าเธอกลับบ้านเพราะเรื่องนี้
แล้วเจอกับคนร้ายระหว่างทาง...

368
00:39:05,593 --> 00:39:07,053
คุณคิมกายองอยู่ไหมครับ

369
00:39:10,848 --> 00:39:12,478
ฉันเพิ่งกลับมาจากทำงานพิเศษ

370
00:39:13,309 --> 00:39:14,439
คุณคิมกายอง

371
00:39:15,019 --> 00:39:16,189
อยู่ข้างในหรือเปล่าครับ

372
00:39:17,897 --> 00:39:19,187
คุณคิมกายอง อยู่บ้านไหมครับ

373
00:39:19,523 --> 00:39:21,233
- มีใครอยู่ข้างในไหม
- เขาไม่ได้มาหาฉัน

374
00:39:22,318 --> 00:39:25,068
ฉันเลยคิดว่าไม่จำเป็นต้องขานรับ

375
00:39:41,712 --> 00:39:42,882
ผมลองไปหาที่นั่นดู

376
00:39:45,174 --> 00:39:46,884
เพราะเป็นที่อยู่เดียว
ของเธอที่ผมรู้จัก

377
00:39:52,765 --> 00:39:53,595
แต่ว่า...

378
00:40:08,531 --> 00:40:09,371
อัยการยอง

379
00:40:11,784 --> 00:40:13,084
อัยการยอง...

380
00:40:17,164 --> 00:40:18,004
อัยการยองครับ

381
00:40:20,751 --> 00:40:21,591
อัยการยอง

382
00:40:23,379 --> 00:40:24,669
ผมไม่เชื่อสายตาตัวเองเลย

383
00:40:29,093 --> 00:40:30,263
ได้โปรดอย่าให้ครอบครัวของเธอ

384
00:40:32,847 --> 00:40:34,097
เห็นร่างของเธอนะครับ

385
00:40:37,852 --> 00:40:39,232
ถ้าพวกเขาเห็น ชีวิตที่เหลือคงจะ...

386
00:41:15,014 --> 00:41:18,064
- ฉันไม่ได้ถามเรื่องสีค่ะ
- ครับ ผมรู้ว่ามีหลายแบบ

387
00:41:18,184 --> 00:41:21,814
- ใช่ มีดที่มีลายกุหลาบ
- เราอยากหาบริษัทที่ผลิตมัน

388
00:41:21,896 --> 00:41:23,226
- ไม่
- ลายอยู่บนใบมีด

389
00:41:23,314 --> 00:41:25,024
- ใบมีด
- ไม่ใช่ค่ะ ผู้ผลิต

390
00:41:25,107 --> 00:41:26,187
- ครับ กุหลาบ
- ขอบคุณค่ะ

391
00:41:26,275 --> 00:41:27,735
- มีดทำครัวธรรมดา
- ใช่

392
00:41:27,818 --> 00:41:29,948
- สีดำครับ
- พวกคุณผลิตเหรอ สักครู่นะ

393
00:41:30,029 --> 00:41:31,819
ไม่ใช่ สีดำ

394
00:41:31,906 --> 00:41:33,116
- สีดำครับ
- ไม่ใหญ่ขนาดนั้น

395
00:41:33,199 --> 00:41:34,579
- สีดำ...
- สีดำอย่างเดียวเหรอ

396
00:41:34,658 --> 00:41:36,238
- สีดำขลับ
- ค่ะ สวัสดีค่ะ

397
00:41:36,327 --> 00:41:38,407
- ฉันคือคนที่ส่งรูปไปก่อนหน้านี้
- ใช่ครับ

398
00:41:38,496 --> 00:41:40,116
- ไม่เห็นนะครับ
- เรากำลังหามีด

399
00:41:40,206 --> 00:41:42,366
- ใช่ค่ะ
- ให้ตายสิ ทำไม...

400
00:41:42,958 --> 00:41:43,828
อันเดียวกันเหรอคะ

401
00:41:47,171 --> 00:41:49,551
ถ้าฆาตกรเตรียมมีดไว้ล่วงหน้าล่ะ

402
00:41:49,882 --> 00:41:51,552
เราอาจจะตีกรอบผิดจุดก็ได้นะ

403
00:41:52,134 --> 00:41:53,644
งั้นเราก็ต้องหาให้กว้างขึ้น

404
00:41:53,761 --> 00:41:55,221
เราจะหาให้หมดทั้งโซลนี่แหละ

405
00:41:57,431 --> 00:41:58,431
สวัสดีครับ นี่ตำรวจนะ

406
00:41:59,391 --> 00:42:02,351
เราสงสัยว่า
คุณเห็นผู้หญิงคนนี้บ้างไหม

407
00:42:02,770 --> 00:42:04,190
วันนั้นผมไม่ได้มาทำงานครับ

408
00:42:05,439 --> 00:42:07,479
มีกล้องวงจรปิดที่เห็นแถวนี้ไหม

409
00:42:07,733 --> 00:42:09,323
- ตรงนั้นใช่ไหม
- ใช่ครับ ตรงนั้น

410
00:42:09,693 --> 00:42:11,243
มีกล้องวงจรปิดด้านนี้ไหม

411
00:42:11,320 --> 00:42:12,660
สวัสดีครับ นี่ตำรวจนะ

412
00:42:12,738 --> 00:42:13,818
- ไม่เคยเห็นค่ะ
- ครับ

413
00:42:13,906 --> 00:42:15,486
- ไม่แน่ใจครับ
- ตำรวจนะครับ

414
00:42:15,574 --> 00:42:16,994
ไม่เคยเห็นเธอนะครับ

415
00:42:17,701 --> 00:42:18,701
สวัสดีครับ

416
00:42:19,286 --> 00:42:20,116
ไม่เคยเห็นค่ะ

417
00:42:20,287 --> 00:42:22,157
- เข้าใจแล้ว ขอบคุณครับ
- ไม่เป็นไรค่ะ

418
00:42:33,884 --> 00:42:35,304
ได้ข่าวว่าเธอเจอผู้ผลิตแล้ว

419
00:42:35,719 --> 00:42:37,969
ค่ะ แต่จากอพาร์ตเมนต์มาที่เกิดเหตุ

420
00:42:38,180 --> 00:42:39,720
มีร้านเป็นร้อยที่พวกเขาส่งมีดไปขาย

421
00:42:40,307 --> 00:42:41,927
ทุกคนกำลังไปดูร้านค้าพวกนั้น

422
00:42:42,017 --> 00:42:44,347
เพื่อดูว่ามีใครซื้อมีด
ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาไหมค่ะ

423
00:42:44,979 --> 00:42:48,109
นั่นสิ ในช่วงเขตซองดงถึงยงซาน

424
00:42:48,899 --> 00:42:50,109
ต้องมีร้านเป็นร้อยแน่

425
00:43:00,369 --> 00:43:01,909
ขอโทษนะคะ ตำรวจค่ะ

426
00:43:02,496 --> 00:43:03,656
คุณพอจะรู้จักคนคนนี้ไหม

427
00:43:26,478 --> 00:43:28,938
ท่านออกเดินทางได้เลยนะครับ
รถพร้อมแล้วครับ

428
00:43:29,773 --> 00:43:30,773
ได้

429
00:43:43,203 --> 00:43:44,043
คุณนายคะ

430
00:43:59,261 --> 00:44:00,891
คุณกำลังเตรียมตัวหย่ากับฉันเหรอ

431
00:44:05,100 --> 00:44:07,270
กำลังคำนวณอยู่ใช่ไหม
ว่าหย่ากับฉันแล้วจะทำเงินได้แค่ไหน

432
00:44:15,819 --> 00:44:17,779
พอยัยเด็กนั่นฟื้น
ก็เกิดเปลี่ยนใจขึ้นมางั้นเหรอ

433
00:44:18,781 --> 00:44:20,121
คุณรีบจัดการทันทีเลยนะ

434
00:44:25,621 --> 00:44:26,461
บอกฉันสิ

435
00:44:27,498 --> 00:44:28,418
คุณขอโทษเรื่องอะไร

436
00:44:30,542 --> 00:44:31,672
ผมขอโทษ

437
00:44:35,255 --> 00:44:37,625
แล้วคุณขอโทษเรื่องอะไรล่ะ

438
00:44:40,219 --> 00:44:41,049
ยอนแจ

439
00:44:42,429 --> 00:44:43,719
ผมไม่เคยมีผู้หญิงคนอื่น

440
00:44:44,723 --> 00:44:46,103
ฉันไม่ได้เป็นแบบนี้เพราะหึงนะคะ

441
00:44:47,726 --> 00:44:51,976
เราไม่เหมือนกับคู่อื่น
ที่ระหองระแหงแล้วก็หย่ากันไป

442
00:44:52,815 --> 00:44:54,815
อย่างน้อยเราก็ควรพยายาม
ซ่อนด้านมืดของเราจากอีกฝ่าย

443
00:44:56,485 --> 00:44:58,565
ผมไม่เคยนอกใจคุณ

444
00:45:05,953 --> 00:45:07,043
ถ้างั้นคุณขอโทษเรื่องอะไร

445
00:45:10,332 --> 00:45:12,132
วันนั้นคุณไม่น่ามาเลย

446
00:45:15,379 --> 00:45:16,549
คดีของพี่ชายคุณ

447
00:45:18,674 --> 00:45:20,054
ครั้งแรกที่เราเจอกัน

448
00:45:21,552 --> 00:45:22,392
หรือไม่งั้น...

449
00:45:24,430 --> 00:45:25,760
ผมก็ควรฟังพ่อของคุณ

450
00:45:27,766 --> 00:45:29,016
ไม่ว่าเขาจะโหดเหี้ยมหรือไม่

451
00:45:30,769 --> 00:45:32,439
ถ้าผมปล่อยตัวทายาทบริษัทไป

452
00:45:35,774 --> 00:45:38,154
คุณก็คงไม่มาสนใจผม

453
00:45:41,405 --> 00:45:43,195
จะบอกว่าความสัมพันธ์เรา
มันผิดแต่แรกเหรอ

454
00:45:46,660 --> 00:45:48,500
ทำไมถึงทำตัวแบบนี้ล่ะ
นี่คุณกำลังจะ...

455
00:45:51,457 --> 00:45:53,127
คุณคิดอะไรอยู่

456
00:45:55,752 --> 00:45:56,632
ผมจะกลับช้านะ

457
00:45:57,963 --> 00:45:58,883
คุณพ่อคงรอผมอยู่

458
00:46:00,257 --> 00:46:01,467
คุณก็รู้ว่าท่านตรงต่อเวลา

459
00:46:06,638 --> 00:46:07,598
ไว้คุยกันที่บ้านนะ

460
00:46:49,723 --> 00:46:50,603
ตั๋วเครื่องบิน

461
00:46:50,766 --> 00:46:52,676
คุณกำลังเตรียมตัวหย่ากับฉันเหรอคะ

462
00:46:58,065 --> 00:46:59,265
ผมเก็บกวาดทุกอย่างให้แล้ว

463
00:46:59,983 --> 00:47:00,863
คุณไปพักเถอะ

464
00:47:34,226 --> 00:47:35,096
- ไง
- ขออนุญาตนะครับ

465
00:47:42,651 --> 00:47:45,071
- ผมไม่เห็นคุณอูเลย
- เขาไปทำธุระน่ะ

466
00:47:46,947 --> 00:47:48,277
เขาเดินทางไปทำงานเหรอครับ

467
00:47:49,283 --> 00:47:50,623
อยากได้อะไรจากเขางั้นเหรอ

468
00:47:50,701 --> 00:47:51,661
ไม่ครับ ไม่มีอะไร

469
00:47:51,827 --> 00:47:53,407
- แล้วคนอื่นล่ะครับ
- เดี๋ยวก็มากันแล้ว

470
00:47:54,705 --> 00:47:57,165
เราเริ่มลงทุนในธนาคารออมทรัพย์
และข่าวคราวเรื่องนี้

471
00:47:57,541 --> 00:47:58,831
คงจะแพร่ไปในตลาดพรุ่งนี้

472
00:47:58,917 --> 00:48:01,667
เราทำให้ดูเหมือนว่า
เป็นการลงทุนจากฮ่องกง

473
00:48:02,296 --> 00:48:03,876
แล้วก็แค่รอให้ราคาหุ้นขึ้น

474
00:48:05,465 --> 00:48:08,675
- แล้วท่านจะถอนเงินลงทุนตอนไหนครับ
- เร็วสุดเท่าที่จะทำได้

475
00:48:09,761 --> 00:48:11,971
เราต้องชิงขายก่อน
ตอนพวกเขายังไม่ทันสนใจ

476
00:48:13,015 --> 00:48:14,765
ไม่คิดว่าพวกเขา
จะบ่นกันทีหลังเหรอครับ

477
00:48:14,850 --> 00:48:16,890
เรื่องโดนต่างชาติซื้อไป
คราวที่แล้วยัง...

478
00:48:17,644 --> 00:48:20,064
เรื่องธุรกิจฉันจัดการเอง ส่วนนาย...

479
00:48:20,606 --> 00:48:21,566
แค่เสนอหน้าไปก็พอ

480
00:48:22,649 --> 00:48:23,569
เข้าใจแล้วครับ

481
00:48:24,067 --> 00:48:25,107
ขอใช้ห้องน้ำหน่อยนะครับ

482
00:48:34,453 --> 00:48:35,453
พวกเขามากันแล้วครับ

483
00:48:43,879 --> 00:48:45,009
พระเจ้าช่วย

484
00:48:45,964 --> 00:48:46,804
ให้ตายสิ

485
00:48:47,758 --> 00:48:49,178
ขอบคุณที่มากันนะ

486
00:48:49,551 --> 00:48:50,471
เป็นยังไงกันบ้าง

487
00:48:50,552 --> 00:48:51,602
ไม่ได้เจอกันนานเลย

488
00:48:51,720 --> 00:48:52,930
ไม่ได้เจอนานมากจริง ๆ

489
00:48:54,556 --> 00:48:58,096
อ้าว ผมไม่ทราบว่า
ท่านเลขาธิการจะอยู่ที่นี่ด้วย

490
00:48:58,810 --> 00:49:00,100
ผมอยากร่วมการประชุมสำคัญน่ะครับ

491
00:49:00,187 --> 00:49:03,517
ได้ยินมาว่าคนที่เขาทำงานให้
ก็สนใจเรื่องนี้ด้วยเหมือนกัน

492
00:49:03,899 --> 00:49:05,029
- จริงเหรอครับ
- นั่งก่อนสิ

493
00:49:05,108 --> 00:49:06,228
ครับ

494
00:49:06,360 --> 00:49:07,690
ขออนุญาตนะครับ

495
00:49:19,289 --> 00:49:20,669
ขออภัยด้วยครับที่ไม่นัดเร็วกว่านี้

496
00:49:20,916 --> 00:49:23,126
ประธานธนาคารออมทรัพย์ดับเบิลยู
ซงกีโฮครับ

497
00:49:23,627 --> 00:49:24,797
- ยินดีที่ได้รู้จัก
- เช่นกัน

498
00:49:25,587 --> 00:49:27,797
นายเคยเจอผู้อำนวยการ
ของสถาบันดูแลการเงินหรือยัง

499
00:49:28,006 --> 00:49:29,216
ครับ เราเจอกันหลังผมรับตำแหน่ง

500
00:49:30,967 --> 00:49:33,927
คุณซง ช่วงนี้คุณต้องกล้า ๆ หน่อยนะ

501
00:49:34,638 --> 00:49:37,888
ข่าวลือเรื่องธนาคารของคุณ
กำลังจะล้มละลายและถูกช้อนซื้อไป

502
00:49:38,141 --> 00:49:39,891
จะแพร่ออกไปตามสื่อต่าง ๆ

503
00:49:41,019 --> 00:49:41,849
อย่าตื่นตูมก็แล้วกัน

504
00:49:42,604 --> 00:49:44,444
ครับ ผมจะทำตามคำแนะนำของท่านครับ

505
00:49:44,940 --> 00:49:50,360
ในช่วงที่ธนาคารกำลังเสียหลัก
เจอาร์โฮลดิงส์จะขี่ม้าขาวมาช่วย

506
00:49:50,862 --> 00:49:52,782
ทำเหมือนว่าพวกเขา
จำใจต้องช่วยซื้ออย่างเสียมิได้

507
00:49:53,782 --> 00:49:56,872
ระหว่างที่เรื่องนี้เกิดขึ้น
คุณก็แค่หลับตารอ

508
00:49:57,869 --> 00:50:00,499
- แบบนี้เหรอครับ
- ต้องหลับตาให้แน่นกว่านั้นอีก

509
00:50:00,580 --> 00:50:01,870
แบบนี้ดีขึ้นไหมครับ

510
00:50:02,457 --> 00:50:04,167
- แบบนี้เหรอ
- ใช่ แบบนั้นแหละดีเลย

511
00:50:17,013 --> 00:50:18,183
อะไรหายไปเหรอครับ

512
00:50:19,766 --> 00:50:20,766
พวกมันเอาไปแล้ว

513
00:50:21,977 --> 00:50:23,347
พวกระยำนั่น

514
00:50:24,646 --> 00:50:27,016
ชางจุนกับอียุนบอม

515
00:50:29,025 --> 00:50:30,025
เมื่อไหร่ครับ

516
00:50:31,528 --> 00:50:32,778
ก่อนหน้านี้ฉันยังช็อกอยู่

517
00:50:34,489 --> 00:50:36,619
แต่ฉันอยากเช็กดูอีกครั้ง
หลังจากสิ่งที่นายพูดที่งานศพ

518
00:50:38,577 --> 00:50:39,827
เมื่อวานนี้มันยังอยู่เลย

519
00:50:44,040 --> 00:50:45,710
มันคือหลักฐานเรื่อง
การหนีภาษีของอียุนบอม

520
00:50:47,169 --> 00:50:48,459
มันเกี่ยวกับเงิน

521
00:50:49,921 --> 00:50:52,591
ที่เขาเอาไปลงทุนซื้อหุ้น
ให้ลูก ๆ เขาอย่างผิดกฎหมาย

522
00:50:54,009 --> 00:50:55,389
หากเขาจ่ายภาษีตามจริง

523
00:50:56,970 --> 00:50:58,100
คงจะตกราว ๆ สองแสนล้านวอน

524
00:50:59,055 --> 00:50:59,925
แค่ภาษีอย่างเดียวนะ

525
00:51:02,601 --> 00:51:04,311
นั่นคือเหตุผลที่ท่าน
โดนโทษข้อหารับสินบน

526
00:51:05,520 --> 00:51:06,730
เมื่อสามปีก่อนเหรอครับ

527
00:51:07,689 --> 00:51:10,029
ฉันลองเช็กดูหลังนายกลับไปเมื่อวาน

528
00:51:11,276 --> 00:51:14,236
ฉันเปิดมันขึ้นมาดู
หลังจากนายมาขอให้ฉันช่วย

529
00:51:14,863 --> 00:51:16,323
ทุกอย่างก็ยังอยู่ครบ

530
00:51:16,615 --> 00:51:19,235
มีช่วงที่คนไม่อยู่บ้าน
หลังจากนั้นไหมครับ

531
00:51:21,161 --> 00:51:23,871
เมื่อวานนี้
แค่ครู่เดียวตอนบ่ายแก่ ๆ

532
00:51:24,539 --> 00:51:26,289
ประมาณ 16:40 น. หรือเปล่าครับ

533
00:51:29,461 --> 00:51:32,631
อัยการยองเป็นคนเดียวที่ถูกจับภาพ
ในกล้องวงจรปิดช่วงนั้น

534
00:51:36,343 --> 00:51:37,473
อึนซูเหรอ

535
00:51:38,804 --> 00:51:39,974
เธอคงเอามันไป

536
00:51:41,890 --> 00:51:42,850
เพราะแบบนั้น...

537
00:51:44,434 --> 00:51:45,984
เพราะเธอมีมันอยู่...

538
00:51:46,520 --> 00:51:48,440
นั่นคือเหตุผลที่พวกระยำนั่น...

539
00:51:53,151 --> 00:51:53,991
ฉัน...

540
00:51:55,320 --> 00:51:57,070
ลูกสาวของฉันโดนฆ่าตายเพราะฉันเอง

541
00:52:17,092 --> 00:52:20,512
ผมรู้ว่าเขามีสิ่งที่คุกคาม
อียุนบอมได้อยู่หมัดอยู่ในมือ

542
00:52:21,346 --> 00:52:23,766
แต่เขาก็เก็บมันไว้มานานสามปี

543
00:52:24,599 --> 00:52:26,059
รุ่นพี่คะ ตอนนี้พอมีเวลาไหม

544
00:52:26,810 --> 00:52:27,890
มีเรื่องอยากคุยด้วยหน่อยค่ะ

545
00:52:33,358 --> 00:52:35,988
สวัสดีครับ หมวดฮัน
ผมโทรมาแจ้งเหตุลักขโมยครับ

546
00:52:58,925 --> 00:52:59,885
นายหาอะไรอยู่

547
00:53:01,720 --> 00:53:02,970
ฉันถามว่าหาอะไรอยู่

548
00:53:04,306 --> 00:53:05,466
ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับ

549
00:53:10,228 --> 00:53:11,608
พวกตำรวจน่ะครับ

550
00:54:11,748 --> 00:54:12,958
อะไรถูกขโมยไปเหรอครับ

551
00:54:29,557 --> 00:54:30,887
นี่มัน...

552
00:54:31,643 --> 00:54:32,563
ศูนย์กับเจ็ดเหรอ

553
00:54:43,530 --> 00:54:44,990
เธอไม่ได้วาดแค่ครั้งเดียว

554
00:54:45,949 --> 00:54:49,369
ฉันเห็นลายเส้นเดิมซ้ำ ๆ
เธอคงแก้มันอยู่หลายรอบ

555
00:55:23,611 --> 00:55:25,161
เธอใช้ปากกาในหน้าอื่น

556
00:55:26,906 --> 00:55:29,946
เหมือนว่าเธอใช้ดินสอ
แค่ในหน้าที่ถูกฉีกออกไป

557
00:55:32,370 --> 00:55:34,000
เพื่อวาดรูปที่เธอต้องการ

558
00:55:35,165 --> 00:55:36,745
เธอคงวาดไม่ได้อย่างที่ใจคิด

559
00:55:37,500 --> 00:55:39,340
แปลว่าเธอเห็นอะไรบางอย่าง

560
00:55:40,211 --> 00:55:42,301
เธอคงพยายามจะวาดสิ่งที่เธอเห็น

561
00:55:43,798 --> 00:55:45,218
เธอเลยวาดใหม่ซ้ำ ๆ

562
00:55:46,551 --> 00:55:49,391
แน่ใจเหรอว่าพวกนี้คือตัวเลข
ทำไมมันถึงเป็นรูปนี้ล่ะ

563
00:55:49,471 --> 00:55:50,561
หมวดฮัน

564
00:55:50,638 --> 00:55:53,388
เธอไปเห็นมาจากที่ไหน
และเห็นได้ยังไง

565
00:55:54,059 --> 00:55:55,639
- หมวดฮัน
- ค่ะ

566
00:56:14,746 --> 00:56:18,286
ลองไปดูทีว่าตรงทางเดิน
จะกระโดดขึ้นจากนอกตึกได้ไหม

567
00:56:18,792 --> 00:56:19,832
ค่ะ

568
00:56:21,044 --> 00:56:23,514
ลูกสาวของเขาเป็นคนเดียว
ที่ถูกจับภาพได้ช่วงนั้น

569
00:56:24,297 --> 00:56:27,717
ทางเดียวที่คนร้ายจะเข้ามาได้
โดยไม่ผ่านห้องรักษาความปลอดภัย

570
00:56:28,343 --> 00:56:31,683
คือผ่านทางหน้าต่างระเบียง
หรือกระโดดขึ้นตรงทางเดิน

571
00:56:40,688 --> 00:56:42,478
แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยนะเนี่ย

572
00:56:43,483 --> 00:56:44,613
ไม่มีที่ให้ผูกอะไรด้วย

573
00:56:46,694 --> 00:56:49,454
เธอออกจากบ้าน
หลังจากเข้าไปได้แค่เจ็ดนาที

574
00:56:50,490 --> 00:56:52,660
เป็นไปได้เหรอ
ที่จะวาดรูปนี้ภายในเจ็ดนาที

575
00:56:56,830 --> 00:56:59,620
เธอไปเห็นมาจากที่ไหน
และเห็นได้ยังไง

576
00:57:00,542 --> 00:57:03,002
ที่นี่ ที่ทำงาน

577
00:57:04,003 --> 00:57:06,383
บ้านฉัน และบ้านหมวดฮัน

578
00:57:07,715 --> 00:57:09,175
เสื้อผ้าดูคล้ายเลยค่ะ

579
00:57:09,968 --> 00:57:12,428
ฉันไม่เห็นหน้าเขา
แต่คิดว่าใช่ร่มคันนี้ค่ะ

580
00:57:13,304 --> 00:57:14,224
ร่ม

581
00:57:18,059 --> 00:57:20,899
เธอไปเห็นที่ไหน และเห็นได้ยังไง

582
00:57:22,063 --> 00:57:23,823
ถ้าไม่นับวันที่เธอมาบ้านฉันแล้ว

583
00:57:23,940 --> 00:57:26,030
ช่วงนี้เธอก็ไม่ได้ไปที่อื่นเลย

584
00:57:26,109 --> 00:57:28,399
ออกจากบ้านก็ตรงไปทำงานเสมอ
และไม่เคยนอกลู่นอกทาง

585
00:57:29,404 --> 00:57:30,954
ช่วงเวลาไม่คาบเกี่ยวกันด้วยซ้ำ

586
00:57:31,781 --> 00:57:34,621
ศูนย์และเจ็ดเหรอคะ มันคืออะไรเหรอ

587
00:57:34,784 --> 00:57:36,084
สิ่งที่คิมกายองพูดค่ะ

588
00:57:37,162 --> 00:57:38,872
เธออาจจะเห็นตอนที่ถูกลักพาตัว

589
00:57:39,581 --> 00:57:41,461
หรืออะไรที่เกี่ยวกับคนร้าย

590
00:57:41,791 --> 00:57:44,751
เธอบอกว่ามองเห็นเลข
ศูนย์กับเจ็ดเหรอคะ

591
00:57:44,836 --> 00:57:47,206
ศูนย์กับเจ็ด

592
00:57:48,673 --> 00:57:49,803
ศูนย์กับเจ็ดเหรอ

593
00:57:55,889 --> 00:57:58,849
แน่ใจเหรอว่าพวกนี้คือตัวเลข
ทำไมมันถึงเป็นรูปนี้ล่ะ

594
00:58:01,811 --> 00:58:02,651
ที

595
00:58:07,025 --> 00:58:07,855
ดี

596
00:58:09,152 --> 00:58:09,992
ที

597
00:58:17,118 --> 00:58:18,748
เดี๋ยวฉันไปเอาผลไม้มาให้นะคะ

598
00:58:23,875 --> 00:58:26,495
เราอยู่กันตามลำพัง
ในบ้านฉันไม่กี่นาที

599
00:58:26,586 --> 00:58:29,256
แต่เธอก็ไม่ได้พูดอะไรเป็นพิเศษ

600
00:58:29,339 --> 00:58:31,009
เธอทำน้ำผลไม้หก

601
00:58:31,090 --> 00:58:34,340
น้ำหกใส่เสื้อคุณยุน
เราเลยไม่มีเวลาคุยอะไรกันมาก

602
00:58:44,812 --> 00:58:45,982
ผมดื่มไม่เก่งน่ะครับ

603
00:58:46,105 --> 00:58:48,315
คุณเคยเป็นนาวิกโยธิน
จะคออ่อนได้ยังไงครับ

604
00:58:48,399 --> 00:58:50,939
เคยอยู่หน่วยรบพิเศษไม่ใช่เหรอครับ

605
00:58:52,445 --> 00:58:54,275
ฉันว่าโจรไม่น่าจะเข้ามาทางอื่นได้นะ

606
00:58:55,907 --> 00:58:57,237
เขาอยู่ข้างเรามาตลอด...

607
00:58:58,243 --> 00:58:59,083
อะไรนะ

608
00:59:00,787 --> 00:59:02,037
ผมรู้ตัวฆาตกรแล้วครับ

609
00:59:03,706 --> 00:59:04,616
ใครเหรอ

610
00:59:23,101 --> 00:59:24,601
ตามหาตัวเขาทันที

611
00:59:34,237 --> 00:59:36,447
อัยการยองได้ยิน
เรื่องศูนย์กับเจ็ดครั้งแรก

612
00:59:36,531 --> 00:59:39,581
ตอนอยู่ที่ดาดฟ้าบ้านคุณสองคืนก่อน
แล้วเธอก็ถูกฆ่าเมื่อคืนนี้

613
00:59:40,743 --> 00:59:44,373
ในช่วงเวลาหนึ่งวัน
ช่วงเดียวที่เธอสามารถนั่งลงที่โต๊ะ

614
00:59:44,872 --> 00:59:47,172
แล้ววาดรูปนี้ได้คือตอนเธอ
กลับมาจากบ้านคุณเมื่อสองคืนก่อน

615
00:59:47,667 --> 00:59:50,797
เมื่อวานตอนเธอแวะมาบ้านช่วงเย็น
ก่อนที่เธอจะถูกฆ่า

616
00:59:51,045 --> 00:59:52,795
เธอมีเวลาแค่เจ็ดนาที

617
00:59:59,095 --> 01:00:01,425
เขาอยู่ที่สะพานยองจง
กำลังมุ่งหน้าไปสนามบินค่ะ

618
01:00:02,515 --> 01:00:03,555
และถ้าคิมกายอง

619
01:00:03,641 --> 01:00:06,981
เห็นเลขนั่นในห้องใต้ดิน
หรือตอนที่เธอโดนลากไปสักที่

620
01:00:07,270 --> 01:00:09,560
ยองอึนซูที่ไม่ได้ไปไหน
ที่เกี่ยวข้องกับกายองเลย

621
01:00:09,939 --> 01:00:11,399
คงไม่มีทางเห็นเลขนั่นได้

622
01:00:13,860 --> 01:00:14,780
เข้าไปแล้วหรือยัง

623
01:00:17,196 --> 01:00:18,316
อีกไม่นานเครื่องก็ออกแล้วสิ

624
01:00:19,866 --> 01:00:23,076
ไม่ต้องโทรหาฉันจนกว่าฉันจะติดต่อไป

625
01:00:26,706 --> 01:00:29,326
ถ้าเธอไม่เห็นมันจากที่ใดที่หนึ่ง
งั้นเธอก็ต้องเห็นบนตัวคน

626
01:00:30,251 --> 01:00:31,461
เธอต้องเห็นจากตัวใครสักคนแน่

627
01:00:32,170 --> 01:00:33,460
เช่นเดียวกับคิมกายอง

628
01:00:34,672 --> 01:00:36,012
อัยการยองเองก็เห็นฆาตกร

629
01:00:39,886 --> 01:00:42,806
ถ้างั้นพวกเธอเห็นเลขบนตัวคนได้ยังไง

630
01:00:43,389 --> 01:00:44,559
บนเสื้อผ้าหรือสิ่งของ

631
01:00:45,016 --> 01:00:46,476
ไม่ว่ามันจะเป็นตัวเลขหรือไม่

632
01:00:46,809 --> 01:00:48,689
มันไปอยู่บนตัวของใครสักคนได้ยังไง

633
01:00:51,230 --> 01:00:52,270
มันต้องเป็นรอยสักแน่

634
01:00:52,774 --> 01:00:54,864
เขาอยู่ไหน เขาไปไหนแล้ว

635
01:00:55,318 --> 01:00:56,528
เบอร์สาม ฉันจะไปใช้เบอร์สาม

636
01:01:03,910 --> 01:01:05,540
- นักสืบจางก็มาเหรอ
- เร็วเข้า

637
01:01:05,620 --> 01:01:07,000
- เขามาแล้ว
- นายมาทันด้วย

638
01:01:07,288 --> 01:01:08,828
ทุกคน ฟังนะ

639
01:01:08,998 --> 01:01:10,208
ปรับมาเป็นช่องสาม

640
01:01:11,209 --> 01:01:13,799
- ทีมหนึ่งค้นชั้นล่าง
- ครับ

641
01:01:13,920 --> 01:01:15,510
จางกอน นายไปทางนั้นแล้ว...

642
01:01:15,588 --> 01:01:17,298
จากครั้งแรกที่เธอได้ยินเรื่องตัวเลข

643
01:01:17,382 --> 01:01:18,842
จนถึงตอนเธอวาดรูปรอยสักที่บ้าน

644
01:01:18,925 --> 01:01:20,585
- ที่เหลือตามผมมา
- เธอเห็นเพียงแค่

645
01:01:20,677 --> 01:01:21,967
- ไปได้
- พวกเราทุกคนที่บ้านคุณ

646
01:01:22,512 --> 01:01:24,512
นั่นแปลว่าฆาตกรคือหนึ่งในคน

647
01:01:25,056 --> 01:01:26,216
ที่อยู่ที่นั่นในคืนนั้น

648
01:01:29,894 --> 01:01:31,024
(ศูนย์ควบคุมรวม)

649
01:01:40,405 --> 01:01:43,365
ถ้าอัยการยองเห็นรอยสักตอนอยู่กับผม

650
01:01:43,533 --> 01:01:45,203
ผมก็น่าจะเห็นเหมือนกัน

651
01:01:45,785 --> 01:01:47,535
มีคนสามคน

652
01:01:48,037 --> 01:01:50,157
ที่อยู่กับเธอตามลำพังคืนนั้น

653
01:01:50,665 --> 01:01:52,745
ผู้หมวดฮัน นักสืบจาง

654
01:01:53,334 --> 01:01:54,714
และคุณยุน

655
01:02:01,426 --> 01:02:03,506
หมวดฮันและนักสืบจางไม่สามารถสักได้

656
01:02:03,761 --> 01:02:07,061
ถ้าพวกเขามีรอยสัก
ก็คงเป็นตำรวจไม่ได้

657
01:02:09,308 --> 01:02:10,308
ขอโทษค่ะ

658
01:02:30,955 --> 01:02:32,115
คนที่อัยการยองเห็น

659
01:02:33,541 --> 01:02:34,421
คือคุณยุน

660
01:03:01,611 --> 01:03:03,861
ขอเวลาสักครู่ครับ
เราขอตรวจสอบคุณหน่อย

661
01:03:06,574 --> 01:03:07,534
หยุดเดี๋ยวนี้นะ

662
01:03:08,451 --> 01:03:10,041
เฮ้ย เราเจอเขาแล้ว

663
01:03:10,119 --> 01:03:11,659
- เขากำลังขึ้นไปชั้นสอง
- หยุดเดี๋ยวนี้

664
01:03:32,892 --> 01:03:34,942
เจอผู้ต้องสงสัยแล้ว
เขากำลังมุ่งหน้าไปศูนย์การขนส่ง

665
01:03:40,441 --> 01:03:41,441
หยุดนะ

666
01:03:43,402 --> 01:03:44,742
หยุดเดี๋ยวนี้

667
01:03:46,489 --> 01:03:47,699
เกิดอะไรขึ้นน่ะ

668
01:05:26,714 --> 01:05:29,974
(ยูดีที)

669
01:05:58,037 --> 01:05:59,367
(เหตุการณ์ทั้งหมดเป็นเรื่องสมมติ)

670
01:06:09,632 --> 01:06:11,552
(สเตรนเจอร์)

671
01:06:11,634 --> 01:06:14,474
- คุณฆ่าเขาทำไมครับ
- เพราะผมจำเป็นต้องทำ

672
01:06:14,637 --> 01:06:16,717
ทำไมถึงเป็นที่สนามบิน
เป็นเรื่องบังเอิญหรือเปล่านะ

673
01:06:16,806 --> 01:06:20,016
เงินแปดหมื่นล้านวอนนี้จะถูกบริจาค

674
01:06:20,101 --> 01:06:21,441
- ให้มูลนิธิฉันเหรอคะ
- ใครสั่ง

675
01:06:22,436 --> 01:06:23,766
อีกไม่นานเรื่องนี้คงถึงศาล

676
01:06:23,854 --> 01:06:25,194
ห้ามให้ใครพูดถึงเรื่องนี้เด็ดขาด

677
01:06:25,898 --> 01:06:27,318
เขากำลังพยายามทำอะไรอยู่นะ

678
01:06:27,400 --> 01:06:28,780
ทำไมคุณถึงฆ่ายองอึนซู

679
01:06:28,859 --> 01:06:29,899
ไอ้เลวนั่นคือใคร

680
01:06:30,611 --> 01:06:32,781
มันคงไม่มีประโยชน์
ถ้าจะทำลายแค่ยอดภูเขาน้ำแข็ง

681
01:06:33,239 --> 01:06:35,529
ในวันที่ยองอึนซูถูกฆ่า
ข้อมูลก็หายไปแล้ว

682
01:06:35,616 --> 01:06:38,866
ถ้าเธอถูกฆ่าตอนที่มีมันอยู่
ฮวังชีมก นี่เรื่องบังเอิญจริงเหรอ

683
01:06:42,873 --> 01:06:44,883
คำบรรยายโดย:
รัญญ์นภัส โชติวิทย์ไกรกุล