1
00:00:32,280 --> 00:00:34,120
คนนั้นที่ผมสั้น

2
00:00:37,560 --> 00:00:40,320
เธอเหรอ ไม่ใช่สเปกคุณนะ

3
00:00:41,960 --> 00:00:43,560
เท่าไหร่ก็ว่ามา

4
00:00:55,960 --> 00:00:57,000
ขอบคุณองค์เทพ

5
00:01:40,520 --> 00:01:41,520
ไปนั่งตรงนั้น

6
00:01:45,320 --> 00:01:46,320
นั่งลง

7
00:01:51,720 --> 00:01:53,280
ให้ฉันนั่งดูเฉยๆ เหรอ

8
00:01:59,240 --> 00:02:02,120
ใช่ แค่นั่งดู

9
00:02:39,360 --> 00:02:40,360
ดูไปเรื่อยๆ

10
00:03:02,800 --> 00:03:05,000
ไปไกลๆ อย่ามายุ่ง

11
00:03:08,320 --> 00:03:10,640
เมียร์ซาปุระ

12
00:03:49,840 --> 00:03:51,840
ปูร์วันชัล

13
00:04:06,520 --> 00:04:08,760
คุณกุปตา พาลูกน้องสองคนไปค้นห้องนั้น

14
00:04:08,840 --> 00:04:09,880
บาเลีย

15
00:04:09,960 --> 00:04:12,400
- ค้นให้ทั่วล่ะ
- ครับผม

16
00:04:12,480 --> 00:04:13,480
- ปันกาช
- ครับ

17
00:04:13,960 --> 00:04:15,280
จดทุกอย่างลงสมุดบันทึก

18
00:04:15,360 --> 00:04:16,519
ในนั้นมีของเล่น

19
00:04:16,600 --> 00:04:18,320
- จะทำอะไร
- ค้นกล่อง

20
00:04:18,360 --> 00:04:20,360
ตรวจกล่องทุกซอกทุกมุม

21
00:04:21,600 --> 00:04:22,960
- ระวังด้วย
- ครับผม

22
00:04:23,720 --> 00:04:25,560
ทำไมไม่ค้นกระเป๋าเอกสาร

23
00:04:25,640 --> 00:04:26,720
จะค้นเดี๋ยวนี้ครับ

24
00:04:27,240 --> 00:04:29,320
อย่าให้พลาดล่ะ เข้าใจไหม

25
00:04:29,360 --> 00:04:30,360
ครับผม

26
00:04:30,480 --> 00:04:32,800
ค้นกระเป๋าเอกสารนั่น ทุกช่องเล็กๆ ด้วย

27
00:04:32,920 --> 00:04:33,920
ครับผม

28
00:04:34,920 --> 00:04:36,159
สวัสดีครับ

29
00:04:36,240 --> 00:04:37,440
- มีอะไรหรือเปล่า
- ท่านครับ

30
00:04:38,880 --> 00:04:41,240
- เรียบร้อยแล้ว คุณไปได้
- ครับ โอเค

31
00:04:43,040 --> 00:04:45,240
- เฮ้ย นี่มันอะไร...
- สวัสดีครับ สวัสดี

32
00:04:45,360 --> 00:04:47,440
- สวัสดีครับ
- มารบกวนเธอทำไม

33
00:04:47,520 --> 00:04:49,000
- ไปเลยไป
- ครับ

34
00:04:49,760 --> 00:04:52,360
คุณไปไหนมา คุณพญาเรลาล
ฉันพยายามโทรหาคุณ

35
00:04:52,440 --> 00:04:53,680
ผมมาทันทีที่มาได้

36
00:04:53,760 --> 00:04:56,720
พวกเขามาที่นี่ทำไม ต้องการอะไร

37
00:04:56,800 --> 00:04:58,200
ฉันจ่ายเงินให้คุณแล้ว

38
00:04:58,240 --> 00:05:01,800
คุณชับนัม นี่ไม่ใช่เรื่องเงิน

39
00:05:02,640 --> 00:05:05,080
รัฐบาลไม่เชื่อว่า

40
00:05:05,560 --> 00:05:07,360
ลาล่าเลิกธุรกิจนี้

41
00:05:08,200 --> 00:05:12,480
ฟังนะ ชีวิตคนหลายคน
ขึ้นอยู่กับธุรกิจของพ่อคุณ

42
00:05:12,920 --> 00:05:15,240
ถ้าเขาตัดสินใจ

43
00:05:16,040 --> 00:05:17,880
เลิกทำธุรกิจนี้ ก็ไม่เป็นไร

44
00:05:19,240 --> 00:05:21,680
ผมจะยกเครือข่ายนี้ให้คนอื่น

45
00:05:23,360 --> 00:05:27,000
ข้างหนึ่งก็คนของลาล่า
ส่วนอีกข้างก็รัฐบาล

46
00:05:27,080 --> 00:05:28,800
ผมต้องรับมือทั้งหมด

47
00:05:30,000 --> 00:05:31,120
ทำตามที่ผมแนะนำ

48
00:05:33,000 --> 00:05:34,720
ไปบอกพ่อของคุณนะ

49
00:05:35,600 --> 00:05:36,920
ว่าผมอยู่ข้างเขา

50
00:05:38,400 --> 00:05:39,880
ผมจะดูแลให้ทุกอย่าง

51
00:05:42,560 --> 00:05:45,840
ผมเห็นคุณมาตั้งแต่เด็ก

52
00:05:48,200 --> 00:05:49,800
ไม่งั้นผมคงไปจับมือ

53
00:05:51,280 --> 00:05:53,120
กับคนอื่นนานแล้ว

54
00:06:06,680 --> 00:06:09,000
ศาลและสำนักงาน

55
00:06:09,080 --> 00:06:12,480
ทนายจำเลยซักค้านพยานได้

56
00:06:17,240 --> 00:06:21,800
คุณนายเมาเรีย คุณบอกว่า
ผู้กำกับเมาเรีย สามีคุณ

57
00:06:22,280 --> 00:06:24,240
เครียดมากหลังจากพบผม

58
00:06:28,480 --> 00:06:29,480
ใช่

59
00:06:31,320 --> 00:06:36,159
คุณสันนิษฐานเอาเอง
หรือว่าเขาพูดอะไรกับคุณ

60
00:06:38,040 --> 00:06:39,600
เขาไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น

61
00:06:40,240 --> 00:06:44,040
ภรรยาคือคนแรกที่รู้ว่า
สภาพจิตใจสามีเป็นยังไง

62
00:06:44,120 --> 00:06:45,360
คุณพูดถูก

63
00:06:46,480 --> 00:06:49,800
คุณรู้เมื่อไหร่ว่าผมกดดันสามีคุณ

64
00:06:50,320 --> 00:06:52,000
ฉันจำวันที่ไม่ได้

65
00:06:54,240 --> 00:06:56,320
แต่ฉันรู้ตั้งแต่วันแรก

66
00:06:57,120 --> 00:06:59,640
แปลว่าคุณรู้ตั้งแต่วันแรก

67
00:07:00,120 --> 00:07:01,720
ว่าผมกำลังแบล็กเมลสามีคุณเหรอ

68
00:07:01,800 --> 00:07:02,800
ใช่

69
00:07:14,120 --> 00:07:17,560
คุณนายเมาเรีย คุณชงชาได้อร่อยมาก

70
00:07:19,720 --> 00:07:21,000
ความเกี่ยวข้องกับคดีล่ะครับ

71
00:07:22,480 --> 00:07:23,600
เขาพล่ามไปเรื่อย

72
00:07:24,640 --> 00:07:25,800
ขอโทษครับ ศาลที่เคารพ

73
00:07:27,200 --> 00:07:28,840
ผมขอถามใหม่

74
00:07:33,600 --> 00:07:35,400
คุณนายเมาเรีย บอกผมที

75
00:07:36,880 --> 00:07:39,400
ผมได้ดื่มชาที่บ้านคุณกี่ครั้ง

76
00:07:46,200 --> 00:07:47,880
ฉันบอกไม่ได้ว่ากี่ครั้งแน่

77
00:07:50,320 --> 00:07:51,800
น่าจะสัก...

78
00:07:53,280 --> 00:07:54,320
สิบกว่าครั้ง

79
00:07:59,159 --> 00:08:00,560
สิบกว่าครั้ง

80
00:08:01,080 --> 00:08:02,320
อย่าลืมนะครับ

81
00:08:03,560 --> 00:08:07,120
ผู้กำกับเมาเรียเป็นตำรวจที่ไม่กลัวใคร

82
00:08:07,200 --> 00:08:11,040
เขาจะเชิญคนแบล็กเมล
ไปดื่มชาที่บ้านเหรอ

83
00:08:11,520 --> 00:08:13,480
เขาคงไล่ตะเพิดผมออกมา

84
00:08:16,680 --> 00:08:17,880
ขอบคุณครับ คุณนายเมาเรีย

85
00:08:19,760 --> 00:08:20,760
คุณไปได้

86
00:08:25,600 --> 00:08:26,600
ศาลที่เคารพ

87
00:08:32,400 --> 00:08:33,400
โอเค

88
00:08:35,000 --> 00:08:39,039
ทำไมคุณไม่ถามชามุนา
เรื่องลูกน้องของชาราดที่ถูกกักขังล่ะ

89
00:08:39,120 --> 00:08:40,200
ดี

90
00:08:40,280 --> 00:08:41,640
ก็...

91
00:08:42,120 --> 00:08:44,600
ถ้าผมบอกพวกเขาว่า
ผมมีส่วนเกี่ยวข้องในเรื่องผิดกฎหมาย

92
00:08:44,680 --> 00:08:46,800
- มันจะทำให้คดีเราขาดน้ำหนัก
- ดี โอเค

93
00:08:48,120 --> 00:08:50,840
- ส่งเขาเข้ามา โอเค
- คุณปัญจภัย

94
00:08:51,520 --> 00:08:52,520
ขอโทษครับ ใต้เท้า

95
00:08:53,480 --> 00:08:56,600
เพื่อพิสูจน์คำกล่าวอ้างของเรา

96
00:08:57,520 --> 00:09:01,200
โจทก์ขอเรียกตัวพยานคนสำคัญที่สุด

97
00:09:09,240 --> 00:09:11,960
แต่คุณไม่ได้ระบุพยานคนอื่นในรายชื่อ

98
00:09:12,880 --> 00:09:17,120
ท่านครับ ผมสู้คดีกับคุณบัณฑิตมาหลายคดี

99
00:09:18,040 --> 00:09:21,120
ในช่วงที่เขารุ่ง เขาเคยรุกแบบไม่ตั้งตัว

100
00:09:22,520 --> 00:09:26,160
และผมขออนุญาตเรียกพยานของผม

101
00:09:27,120 --> 00:09:28,760
ถ้าคุณบัณฑิตไม่ยอม

102
00:09:29,320 --> 00:09:31,640
เราจะนำเสนอ
ข้อโต้แย้งของเราในคราวหน้า

103
00:09:31,720 --> 00:09:33,720
แต่มันก็จะเสียเวลาของศาล

104
00:09:52,080 --> 00:09:53,760
ผมไม่คัดค้านครับ

105
00:09:59,520 --> 00:10:00,720
เชิญดำเนินการต่อ

106
00:10:11,880 --> 00:10:12,840
ให้พวกเขาเข้ามา

107
00:10:20,640 --> 00:10:22,880
มีพ่อคนไหนในโลกนี้

108
00:10:23,840 --> 00:10:27,840
จะทิ้งมรดกเป็นความทุกข์
ไว้ให้ลูกตัวเองกันล่ะ

109
00:10:30,640 --> 00:10:32,360
หนูดูแลตัวเองได้ค่ะ พ่อ

110
00:10:33,120 --> 00:10:36,880
แต่พ่อจะเก็บธุรกิจไว้ไปถึงเมื่อไหร่
ระหว่างที่รอจะได้ออกไป

111
00:10:37,360 --> 00:10:41,200
อืม พ่ออยากคุยกับลูกเรื่องนี้

112
00:10:43,880 --> 00:10:45,760
จนกว่าพ่อจะได้ประกันตัวออกไป

113
00:10:46,880 --> 00:10:48,520
ชาราด ชูคลา

114
00:10:50,000 --> 00:10:51,280
จะดูแลธุรกิจของพ่อ

115
00:10:53,080 --> 00:10:55,440
ผู้ชายที่ไม่เคยรักษาสัญญาเลย

116
00:10:55,520 --> 00:10:56,880
พ่อไว้ใจเขาเหรอคะ

117
00:10:56,960 --> 00:10:58,400
มันจำเป็น ลูก

118
00:10:59,600 --> 00:11:00,800
เพื่อตัวลูกเอง

119
00:11:02,440 --> 00:11:03,840
แต่พ่อกลับไม่ไว้ใจหนู

120
00:11:05,400 --> 00:11:06,920
พ่อไม่อยากต้องพูดซ้ำ

121
00:11:07,960 --> 00:11:11,840
อ้อ ยิ่งลูกอยู่ห่างจากธุรกิจนี้เท่าไหร่

122
00:11:11,920 --> 00:11:12,960
ก็ยิ่งดี

123
00:11:13,040 --> 00:11:16,000
ทำไมคะ เพราะหนูเป็นผู้หญิงใช่ไหม

124
00:11:16,080 --> 00:11:17,080
ไม่ใช่ ลูกรัก

125
00:11:17,840 --> 00:11:18,880
พ่อไม่เคย

126
00:11:19,640 --> 00:11:21,160
เลือกปฏิบัติต่อลูก

127
00:11:22,000 --> 00:11:23,600
ลูกก็รู้เรื่องนี้ดี

128
00:11:25,640 --> 00:11:28,320
ค่ะ พ่อพูดถูก

129
00:11:28,920 --> 00:11:31,600
แต่พ่อรู้ไหมว่าพ่อทิ้งอะไรเป็นมรดกให้หนู

130
00:11:32,720 --> 00:11:34,000
พ่อได้มอบความกล้าหาญค่ะ

131
00:11:34,920 --> 00:11:37,720
พ่อทำให้หนูกล้าทำทุกอย่างที่หนูต้องการ

132
00:11:39,520 --> 00:11:42,880
พ่อรู้ดีว่าทำไมชาราดถึงอยากมาจับมือกับพ่อ

133
00:11:43,720 --> 00:11:44,880
เพื่อทำให้กุดดูอ่อนแอ

134
00:11:46,880 --> 00:11:48,640
และพ่อคะ พ่อคิดว่ากับคนไหน

135
00:11:48,720 --> 00:11:52,480
หนูจะปลอดภัยมากกว่า
ถ้าหนูเกิดมีปัญหา

136
00:11:53,920 --> 00:11:56,840
ชาราดหรือกุดดู

137
00:12:34,960 --> 00:12:37,640
ฟังนะ บอกให้กุดดู

138
00:12:39,000 --> 00:12:40,040
ใจเย็นไว้ก่อน

139
00:12:52,600 --> 00:12:53,600
ว่าไง

140
00:12:53,680 --> 00:12:56,040
ค่ะ นี่ชับนัม ลาล่าจากบาเลีย

141
00:12:56,640 --> 00:12:57,880
ไว้เราค่อยคุยกันต่อหน้า

142
00:13:02,920 --> 00:13:03,960
ไปคฤหาสน์ทรีปาตี

143
00:13:08,600 --> 00:13:11,200
ผมจะพูดแต่ความจริงทั้งหมด
และไม่มีอะไรนอกจากความจริง

144
00:13:16,120 --> 00:13:17,120
คุณดูบีย์

145
00:13:17,920 --> 00:13:22,000
ผู้กำกับเมาเรียเล่ารายละเอียดทุกคดี
ให้คุณฟังไหม

146
00:13:24,080 --> 00:13:25,080
ครับ

147
00:13:25,800 --> 00:13:28,000
งั้นคุณก็ต้องรู้จักรามากัณฑ์ บัณฑิตสิ

148
00:13:29,240 --> 00:13:30,840
- ครับ
- โอ้

149
00:13:31,680 --> 00:13:34,880
งั้นข้ออ้างของคุณบัณฑิตก็คงถูกต้อง

150
00:13:36,000 --> 00:13:39,600
ว่ารามากัณฑ์ บัณฑิต
กับผู้กำกับเมาเรียทำงานร่วมกัน

151
00:13:41,360 --> 00:13:42,440
ไม่ครับ

152
00:13:44,800 --> 00:13:46,280
งั้นคุณรู้จักเขาได้ยังไง

153
00:13:48,160 --> 00:13:51,760
ศาลที่เคารพ กุดดู บัณฑิตกับราอุฟ ลาล่า

154
00:13:52,320 --> 00:13:53,520
เป็นพันธมิตรทางธุรกิจ

155
00:13:54,760 --> 00:13:56,200
หลังจากจับราอุฟ ลาล่า

156
00:13:56,280 --> 00:13:59,080
ผู้กำกับเมาเรียก็กำลังจะ
จัดการกุดดู บัณฑิต...

157
00:13:59,680 --> 00:14:01,280
ผมหมายถึงเขากำลังจะจับกุมกุดดู

158
00:14:02,600 --> 00:14:04,640
นั่นคือตอนที่รามากัณฑ์ บัณฑิต

159
00:14:05,680 --> 00:14:08,000
เริ่มแบล็กเมลผู้กำกับเมาเรีย

160
00:14:10,920 --> 00:14:14,800
ผู้กำกับเมาเรียเป็นตำรวจที่ไม่กลัวใคร

161
00:14:16,360 --> 00:14:18,280
เขาจึงไม่หวั่นต่อแรงกดดันนั้น

162
00:14:19,480 --> 00:14:23,320
แต่ถึงยังไงรามากัณฑ์ก็เป็นพ่อของกุดดู

163
00:14:25,040 --> 00:14:27,400
เขาฆ่าผู้กำกับเมาเรีย

164
00:14:31,400 --> 00:14:33,640
เพื่อไม่ให้กุดดูถูกสอบสวน

165
00:14:36,680 --> 00:14:38,240
คุณรามากัณฑ์อ้างว่า

166
00:14:38,720 --> 00:14:42,000
ผู้กำกับเมาเรียจับกุมกุดดูแล้ว

167
00:14:42,480 --> 00:14:44,160
และกำลังจะทำการวิสามัญฆาตกรรม

168
00:14:45,480 --> 00:14:50,440
ข้อแรก การวิสามัญฆาตกรรม
ไม่ใช่ส่วนหนึ่งในงานของตำรวจ

169
00:14:51,280 --> 00:14:52,360
โอเคนะครับ

170
00:14:52,440 --> 00:14:54,240
ใช่ บางครั้งสถานการณ์บีบให้เราต้อง...

171
00:14:54,720 --> 00:14:56,880
ยังไงก็ตาม... ข้อสอง

172
00:14:56,960 --> 00:15:00,400
กุดดู บัณฑิตเป็นนักเลงที่ลอยนวล

173
00:15:00,920 --> 00:15:05,200
เพราะไม่มีการตั้งข้อหาเขาเลย

174
00:15:05,280 --> 00:15:06,880
และเราไม่มีหลักฐานใดๆ

175
00:15:07,400 --> 00:15:09,600
แล้วเราจะจับกุมเขาได้ยังไงล่ะ

176
00:15:13,280 --> 00:15:14,280
ศาลที่เคารพ

177
00:15:15,600 --> 00:15:18,720
คำกล่าวอ้างของคุณบัณฑิต
ได้ถูกเปิดเผยแล้ว

178
00:15:21,040 --> 00:15:23,640
ตามรายงานของจเรตำรวจ

179
00:15:23,720 --> 00:15:26,000
ข้ออ้างของเขาเป็นเรื่องโกหกทั้งเพ

180
00:15:44,640 --> 00:15:47,320
ฝ่ายจำเลยมีอะไรจะถามพยานไหม

181
00:15:51,680 --> 00:15:53,120
ผมจะถามอะไรเขาได้อีก

182
00:15:55,360 --> 00:15:57,160
ผมแค่อยากพูดว่า

183
00:15:58,000 --> 00:16:00,760
ผมผิดอยู่อย่างเดียว
คือผมเป็นพ่อของกุดดู บัณฑิต

184
00:16:03,160 --> 00:16:05,360
แต่ผมจะต่อสู้คดีของผม
ด้วยความซื่อสัตย์

185
00:16:06,760 --> 00:16:08,200
และผมจะยอมรับโทษทุกอย่าง

186
00:16:22,200 --> 00:16:23,800
ศาลจะเป็นคนตัดสินใจเอง

187
00:16:24,680 --> 00:16:27,200
คำตัดสินจะประกาศ
ในการพิจารณาคดีครั้งหน้า

188
00:16:44,800 --> 00:16:45,800
ขอพูดอะไรหน่อยได้ไหม

189
00:16:49,840 --> 00:16:52,240
ไม่ต้องห่วงนะ ดิมพี ผมจะหาทาง...

190
00:16:52,320 --> 00:16:53,560
เราสนใจแต่ชีวิตตัวเองเถอะ

191
00:16:55,320 --> 00:16:57,280
นั่นคือสิ่งที่ทุกคนในครอบครัวนี้ทำ

192
00:16:59,800 --> 00:17:01,680
พี่ชายฉันต้องการแก้แค้น
เขาก็ได้แก้แค้น

193
00:17:02,880 --> 00:17:05,520
พ่อต้องการความยุติธรรม
เขาก็ทำสิ่งที่เขารู้สึกว่าถูกต้อง

194
00:17:06,480 --> 00:17:07,480
ทำไมเราไม่ทำบ้างล่ะ

195
00:17:11,560 --> 00:17:12,760
ฉันอาจจะเห็นแก่ตัว

196
00:17:13,880 --> 00:17:15,240
แต่ฉันจะต่อสู้ไปเพื่อใคร

197
00:17:16,960 --> 00:17:18,960
เพื่อครอบครัวที่พังยับเยินไปแล้ว

198
00:17:22,160 --> 00:17:23,680
เพราะไม่มีความรักเหลืออยู่แล้ว

199
00:17:27,280 --> 00:17:29,760
มีแค่หน้าที่ หลักการ ความแค้น

200
00:17:29,800 --> 00:17:31,800
ดิมพี ยังมีความรักอยู่

201
00:17:33,800 --> 00:17:36,280
คุณเสียใจเพราะคุณรักพวกเขา

202
00:17:38,880 --> 00:17:40,880
ถ้าไม่เจ็บปวดทรมานบ้าง

203
00:17:42,000 --> 00:17:43,480
ชีวิตก็จะเงียบเหงานะ

204
00:17:48,080 --> 00:17:50,000
ชีวิตคือการใช้ชีวิตเพื่อครอบครัว

205
00:17:52,480 --> 00:17:54,280
และผมรู้เรื่องนี้เพราะ

206
00:17:55,520 --> 00:17:57,040
ชีวิตผมเคยว่างเปล่า

207
00:17:58,560 --> 00:17:59,560
จนคุณเข้ามาในชีวิต

208
00:18:04,960 --> 00:18:06,320
อย่างน้อยคุณยังมีแม่

209
00:18:07,320 --> 00:18:08,320
แม่...

210
00:18:09,920 --> 00:18:10,920
ใช่

211
00:18:13,000 --> 00:18:14,400
สายแล้ว

212
00:18:14,480 --> 00:18:16,800
ลูกค้าผมคงรออยู่ ไปกันเถอะ

213
00:18:16,880 --> 00:18:19,560
ผมต้องไปปิดบัญชีสุดท้ายในลัคเนา

214
00:18:19,640 --> 00:18:22,200
กว่าจะเสร็จ
คุณคงเก็บกระเป๋าที่โรงแรมเสร็จแล้ว

215
00:18:22,920 --> 00:18:23,920
ไปกันนะ

216
00:18:25,200 --> 00:18:26,200
ดิมพี

217
00:18:29,920 --> 00:18:30,920
ไปกันเถอะ

218
00:18:45,400 --> 00:18:48,760
ลบรายการที่เลือกหรือไม่
ยกเลิก - ตกลง

219
00:18:48,800 --> 00:18:51,680
คุณครับ นี่ครับ

220
00:18:52,880 --> 00:18:54,800
บัญชีคุณปิดแล้วนะครับ

221
00:18:55,760 --> 00:18:56,920
นับดู

222
00:18:58,960 --> 00:19:00,440
โชติไว้วางใจนาย

223
00:19:01,640 --> 00:19:02,680
ฉันก็ไว้วางใจนาย

224
00:19:13,560 --> 00:19:16,400
ถ้าคุณไม่อยากอยู่คนเดียว
ผมอยู่เป็นเพื่อนได้นะ

225
00:19:18,320 --> 00:19:20,280
ถ้าอยากอยู่คนเดียว ฉันคงไม่มาที่นี่หรอก

226
00:19:21,960 --> 00:19:22,960
นั่งสิ

227
00:19:23,720 --> 00:19:25,880
- น้อง เอามาอีกแก้ว
- ครับ

228
00:19:41,320 --> 00:19:43,680
- พอแล้วครับ พอ
- ไม่เอาน่า เอาอีกหน่อย

229
00:19:45,080 --> 00:19:46,400
ไหนบอกมาซิ

230
00:19:48,200 --> 00:19:50,480
ธุรกิจนายไม่เคยซบเซาเลย

231
00:19:51,320 --> 00:19:52,800
งั้นนายจะเลิกทำไม

232
00:19:53,920 --> 00:19:56,800
ไม่เคยซบเซา แต่ก็ไม่เคยคงที่เลย

233
00:19:57,800 --> 00:19:59,080
อันที่จริง

234
00:20:00,040 --> 00:20:01,320
ตอนนี้ผมอยากลงหลักปักฐาน

235
00:20:02,520 --> 00:20:03,520
ดื่ม

236
00:20:06,200 --> 00:20:10,280
คนขยายธุรกิจ
เพื่อลงหลักปักฐาน ไม่ใช่เลิก

237
00:20:11,960 --> 00:20:13,960
และนายก็เสพติดเงินซะด้วย

238
00:20:15,240 --> 00:20:16,320
โชติเคยบอกฉัน

239
00:20:20,240 --> 00:20:21,400
เรื่องเสพติดน่ะ...

240
00:20:22,720 --> 00:20:24,040
แม่ผมชอบพูดว่า

241
00:20:25,000 --> 00:20:28,680
มีแต่คนที่เสพติดความรักเท่านั้น
ที่เลิกเสพติดเงินได้

242
00:20:36,160 --> 00:20:37,320
นั่นสินะ

243
00:20:39,960 --> 00:20:42,520
ตลาดอสังหาริมทรัพย์กำลังเฟื่องฟู
ลงทุนในตลาดนั้น...

244
00:20:43,800 --> 00:20:44,960
เล่าเรื่องความรักให้ฟังที

245
00:20:45,960 --> 00:20:48,560
นี่ชวนคุยเรื่องยากนะเนี่ย

246
00:20:48,680 --> 00:20:49,680
แน่นอน

247
00:20:51,160 --> 00:20:52,280
นายรับมือยังไง

248
00:20:53,920 --> 00:20:55,760
ฉันเคยเห็นหลายคน
ใจสลายเพราะความรัก

249
00:20:57,640 --> 00:20:58,720
คืองี้ครับ

250
00:20:59,520 --> 00:21:03,680
เวลาปูทิ้งกระดอง ก็ต้องเจ็บปวดมาก

251
00:21:04,640 --> 00:21:06,960
แต่เดี๋ยวมันก็กลับมาเจริญเติบโต

252
00:21:08,520 --> 00:21:10,040
ความรักก็เป็นแบบนั้น

253
00:21:11,560 --> 00:21:14,320
มันทำให้เราใจสลาย
แต่ถ้าเราทนความเจ็บปวดนั้นได้

254
00:21:15,680 --> 00:21:18,040
มันก็เหมือนเราได้เกิดใหม่

255
00:21:21,880 --> 00:21:23,000
ไม่ใช่แค่ใจสลาย

256
00:21:24,320 --> 00:21:26,000
แต่มันทำให้ชีวิตพังด้วย

257
00:21:29,320 --> 00:21:31,000
เข้าใจละ

258
00:21:32,800 --> 00:21:34,800
แต่นายก็พูดไม่ผิดหรอก

259
00:21:36,760 --> 00:21:37,760
คนรักคือ

260
00:21:38,560 --> 00:21:40,040
- ปู
- ปู

261
00:22:35,920 --> 00:22:39,240
ฉันไม่ได้โทรหากุดดู
เพราะเขาจะต้องโวยวายแน่

262
00:22:39,320 --> 00:22:40,720
ฉันเลยคิดว่าควรโทรหาเธอ

263
00:22:46,000 --> 00:22:48,520
นี่เป็นของสวีตตี้...

264
00:22:54,000 --> 00:22:57,400
แม่บอกว่าอาจมีประโยชน์กับเธอ

265
00:23:01,480 --> 00:23:02,800
ของพวกนี้ไม่มีประโยชน์กับฉัน

266
00:23:10,440 --> 00:23:12,520
พี่กุดดูอยากได้บัลลังก์มาก

267
00:23:12,600 --> 00:23:14,760
เขาพบเป้าหมายในชีวิต โกลู

268
00:23:16,400 --> 00:23:20,240
แต่นี่ไม่น่าใช่เป้าหมายในชีวิตเธอ

269
00:23:26,240 --> 00:23:28,320
กุดดูรับมือคนเดียวไม่ได้หรอก

270
00:23:28,800 --> 00:23:29,800
เขา...

271
00:23:30,960 --> 00:23:31,960
ต้องการฉัน

272
00:23:33,800 --> 00:23:35,320
เขาไม่ต้องการใคร

273
00:23:35,400 --> 00:23:37,440
ไม่ว่าเธอหรือเรา

274
00:23:44,840 --> 00:23:49,040
ฉันจะดีใจมากถ้าของของพี่สาวฉัน
เป็นประโยชน์กับเธอ

275
00:23:52,920 --> 00:23:53,960
ไว้ค่อยเจอกันใหม่นะ

276
00:24:01,360 --> 00:24:04,240
ไง โกลู ฉันมาได้จังหวะ

277
00:24:04,880 --> 00:24:06,320
อยากคุยด้วยพอดี

278
00:24:06,400 --> 00:24:08,000
บัญชีเธอยังเปิดอยู่นะ

279
00:24:08,560 --> 00:24:10,880
เปิดไว้นั่นแหละ ไว้จะโทรหา

280
00:24:12,680 --> 00:24:15,640
รีบๆ เข้าไป เธอกำลังลองชุดแต่งงาน

281
00:24:16,400 --> 00:24:17,800
ชุดแต่งงาน...

282
00:24:21,160 --> 00:24:23,880
เอาละสิ

283
00:24:49,960 --> 00:24:53,040
แมรี่มีลูกแกะน้อย
ลูกแกะน้อย ลูกแกะน้อย

284
00:24:53,120 --> 00:24:56,800
แมรี่มีลูกแกะน้อย
ลูกแกะน้อย ลูกแกะน้อย

285
00:24:57,520 --> 00:24:58,840
แมรี่มี...

286
00:24:59,400 --> 00:25:02,160
แมรี่มีลูกแกะน้อย
ลูกแกะน้อย ลูก...

287
00:25:05,920 --> 00:25:07,680
ขาหายดีแล้วนี่

288
00:25:08,720 --> 00:25:09,720
ดีเกินไป

289
00:25:09,800 --> 00:25:10,880
เขากลับมาบ้าน

290
00:25:10,960 --> 00:25:13,320
ทุกอย่างเข้าที่เข้าทางแล้ว

291
00:25:13,400 --> 00:25:15,720
- สบายดีไหม ลิปปี้
- โกลู

292
00:25:17,240 --> 00:25:19,960
- ลิปปี้ของฉันเป็นไงบ้าง
- ชับนัมมีข้อเสนอ

293
00:25:22,440 --> 00:25:23,920
มีข้อเสนออะไร

294
00:25:27,000 --> 00:25:28,520
บางอย่างที่เธอไม่มี

295
00:25:29,040 --> 00:25:31,040
ฝิ่น ลิปปี้ มานี่มา

296
00:25:40,280 --> 00:25:43,080
แล้วลาล่าพร้อมสำหรับดีลนี้เหรอ

297
00:25:43,680 --> 00:25:45,600
ตอนนี้ชับนัมดูแลธุรกิจ

298
00:25:46,080 --> 00:25:48,320
ถ้าชับนัมพร้อม จะมีปัญหาอะไร

299
00:25:48,400 --> 00:25:50,560
ปัญหาก็คือฉันไม่พร้อม

300
00:25:55,640 --> 00:25:57,240
ฉันบอกเธอแล้วไง ชับนัม

301
00:25:59,360 --> 00:26:02,720
ฉันไปที่ไหนก็ทำให้ที่นั่นพัง

302
00:26:05,280 --> 00:26:07,480
เธอทุกข์เพราะฉันมามากพอแล้ว

303
00:26:08,920 --> 00:26:11,120
อย่าเข้ามายุ่งเรื่องนี้เลย
พาลิปปี้กลับบ้านไปซะ

304
00:26:16,080 --> 00:26:19,520
เวลานายต้องการความช่วยเหลือ
ไม่เห็นนายกังวลเรื่องมีส่วนเกี่ยวข้อง

305
00:26:20,440 --> 00:26:23,600
พอฉันต้องการความช่วยเหลือบ้าง
นายกลับกล้าเข้ามาขวาง

306
00:26:29,600 --> 00:26:33,800
ช่างเถอะ ฉันโน้มน้าวใครไม่เก่ง

307
00:26:34,880 --> 00:26:37,280
ถ้านายสนใจ ก็บอกมา

308
00:26:38,040 --> 00:26:40,240
ไม่งั้นฉันก็จะไปเสนอให้จอนปูร์

309
00:26:45,800 --> 00:26:46,800
ตกลง

310
00:26:50,120 --> 00:26:52,320
นายให้ฉันรับผิดชอบเรื่องธุรกิจ

311
00:26:53,280 --> 00:26:55,120
ก็ให้ฉันตัดสินใจสิ

312
00:26:59,680 --> 00:27:01,000
มันไม่เกี่ยวกับธุรกิจ

313
00:27:06,880 --> 00:27:09,920
ฉันคิดว่าการอยู่ห่างๆ
เป็นสิ่งที่ถูกต้อง ฉันก็ทำ

314
00:27:13,360 --> 00:27:17,280
แต่เรื่องนี้อาจเป็นมากกว่าแค่ถูกหรือผิด

315
00:27:18,840 --> 00:27:19,840
จริงไหม

316
00:27:24,640 --> 00:27:27,200
งั้นบอกมาซิ เราจะได้ของเมื่อไหร่

317
00:27:29,280 --> 00:27:33,120
ลูกค้าอยากปิดดีลกันต่อหน้า

318
00:27:34,840 --> 00:27:37,280
ได้ ฉันจะไปกับเธอ

319
00:27:38,560 --> 00:27:39,920
บอกมาว่าที่ไหนเมื่อไหร่

320
00:27:40,000 --> 00:27:41,200
พวกเขาจะอยากเจอเธอทำไม

321
00:27:45,320 --> 00:27:46,320
ทำไมล่ะ

322
00:27:46,400 --> 00:27:48,920
พวกเขาอยากเจอคนที่จะครองบัลลังก์

323
00:27:49,000 --> 00:27:51,040
ไม่ใช่คนที่จะยืนข้างๆ

324
00:27:52,360 --> 00:27:53,640
คุณบีนาพูดถูก

325
00:27:53,720 --> 00:27:57,200
กุดดูต้องไปปิดดีลนี้

326
00:27:58,920 --> 00:28:01,200
ผู้หญิงสองคนพูดอะไรก็ไม่มีน้ำหนัก

327
00:28:12,360 --> 00:28:15,280
มันเสี่ยง ฉันต้องไปเอง

328
00:28:31,240 --> 00:28:33,920
ทรีปาตี

329
00:28:57,360 --> 00:29:00,760
ลูกพี่กุดดู คุณโกลูอยู่ข้างนอกแล้ว

330
00:29:03,320 --> 00:29:06,640
ระวังตัวตลอดเวลานะ เทาสิฟ
ดูแลเขาด้วย

331
00:29:06,720 --> 00:29:08,200
ไม่ต้องห่วงครับ

332
00:29:18,320 --> 00:29:20,280
ปิดดีลให้ได้นะ

333
00:29:23,400 --> 00:29:24,440
ฉันจะรอ

334
00:29:30,520 --> 00:29:34,920
ประยาคราช - เมียร์ซาปุระ - จอนปูร์
พาราณสี - บาเลีย

335
00:29:42,000 --> 00:29:44,880
บาเลีย

336
00:30:09,800 --> 00:30:13,680
บาเลีย - ฆาซีปูร์
อาซัมครห์ - ดีโอเรีย

337
00:30:13,760 --> 00:30:16,560
สาวัตถี

338
00:30:16,640 --> 00:30:19,760
เนปาล

339
00:30:23,960 --> 00:30:25,800
ฮิลแวลลีย์

340
00:30:25,880 --> 00:30:31,840
กาฐมาณฑุ

341
00:30:41,960 --> 00:30:45,520
คาสิโนฮิลล์วัลเลย์

342
00:31:56,560 --> 00:31:57,840
- นั่งสิ
- ครับ

343
00:32:21,480 --> 00:32:23,000
คุณเรียกผมมาถึงที่นี่

344
00:32:23,720 --> 00:32:25,160
เพื่อดูคุณเล่นไพ่เหรอ

345
00:32:25,240 --> 00:32:27,200
ใครเรียกคุณมา

346
00:32:29,920 --> 00:32:33,840
ฟังนะ อากาศในเนปาลหนาวมาก

347
00:32:33,920 --> 00:32:35,640
และชักทำให้ผมไม่สบาย

348
00:32:36,440 --> 00:32:38,200
อากาศที่ปูร์วันชัลร้อนมาก

349
00:32:38,920 --> 00:32:41,520
จนคนต้องวางนิ้วไว้ที่ไกปืน

350
00:32:41,600 --> 00:32:43,440
- ส่วนอีกมือ...
- เล่นไพ่ไหม

351
00:32:45,240 --> 00:32:47,880
เล่น เล่นสิ

352
00:32:50,360 --> 00:32:52,720
ไม่เล่นไพ่ที่ขึ้นอยู่กับโชค
แต่เล่นไพ่ที่ใช้ความกล้า

353
00:33:18,800 --> 00:33:19,800
เลือกไพ่

354
00:33:22,600 --> 00:33:23,520
ขออนุญาตนะครับ

355
00:33:29,960 --> 00:33:32,840
เกมง่ายๆ แค่ไพ่จับคู่

356
00:33:34,840 --> 00:33:37,800
จะใช้เงินหรือธุรกิจเป็นเดิมพันล่ะ

357
00:33:53,640 --> 00:33:56,800
ว่าแต่ คุณชื่ออะไรนะ

358
00:33:57,760 --> 00:33:59,000
- เบค
- คุณเบค

359
00:34:00,960 --> 00:34:02,120
กาลครั้งหนึ่ง

360
00:34:03,280 --> 00:34:06,280
มีหมีตัวหนึ่งสูบบุหรี่อยู่ในป่า

361
00:34:07,320 --> 00:34:09,560
จู่ๆ หนูตัวหนึ่งโผล่มาและพูดว่า

362
00:34:09,639 --> 00:34:12,000
"การเสพติดหมายถึงความตายของหมา

363
00:34:12,520 --> 00:34:14,920
"เลิกเสพแล้วมากับข้าสิ

364
00:34:15,000 --> 00:34:17,000
"และดูว่าป่าสวยงามแค่ไหน"

365
00:34:18,639 --> 00:34:21,159
หมีตัวนั้นทิ้งบุหรี่แล้วเดินตามหนูไป

366
00:34:44,159 --> 00:34:46,040
จากนั้นพวกมันเจอเสือชีตาห์

367
00:34:47,360 --> 00:34:48,800
เสือชีตาห์ตัวนั้นติดยา

368
00:34:49,679 --> 00:34:51,159
หนูตัวนั้นพูดอีกครั้งว่า

369
00:34:51,280 --> 00:34:53,639
"การเสพติดหมายถึงความตายของหมา

370
00:34:53,760 --> 00:34:56,199
"เลิกเสพแล้วมากับข้าสิ

371
00:34:57,040 --> 00:34:59,600
"และดูว่าป่าสวยงามแค่ไหน"

372
00:35:00,920 --> 00:35:04,480
เสือชีตาห์ตัวนั้นเลิกเสพยา
แล้วเดินตามพวกมันไป

373
00:35:22,600 --> 00:35:26,080
ระหว่างทางพวกมันพบสิงโตเจ้าป่า

374
00:35:26,960 --> 00:35:28,320
มันกำลังดื่มเหล้า

375
00:35:30,440 --> 00:35:33,680
หนูตัวนั้นก็พูดข้อคิดดีๆ อีกครั้ง

376
00:35:39,000 --> 00:35:40,160
"การเสพติด..."

377
00:35:40,640 --> 00:35:41,800
"หมายถึงความตายของหมา

378
00:35:41,880 --> 00:35:42,920
"เลิกดื่มเหล้า

379
00:35:43,480 --> 00:35:45,920
- "และดูว่าป่าสวยงามแค่ไหน"
- "สวยงาม"

380
00:35:46,000 --> 00:35:47,200
คุณเข้าใจนี่

381
00:35:47,320 --> 00:35:48,440
เข้าใจแล้ว

382
00:35:48,520 --> 00:35:49,640
สิงโตตัวนั้นโกรธ

383
00:35:50,640 --> 00:35:54,320
มันจับหนูมาตบหน้า

384
00:35:56,280 --> 00:35:58,200
หมีกับเสือชีตาห์ทำอะไรไม่ถูก

385
00:35:58,320 --> 00:36:01,040
แล้วหมีก็ถามขึ้นว่า
"เจ้าตบหน้าหนูทำไม"

386
00:36:01,560 --> 00:36:02,560
สิงโตตอบว่า

387
00:36:03,760 --> 00:36:06,320
"เมื่อวานไอ้เวรนี่ก็เมายาแบบนี้

388
00:36:06,400 --> 00:36:08,400
"และทำให้ข้าเดินรอบป่าอยู่สามชั่วโมง"

389
00:36:22,040 --> 00:36:23,480
คืองี้นะ คุณเบค

390
00:36:26,040 --> 00:36:27,960
ผมรู้ว่าป่าสวยงาม

391
00:36:28,520 --> 00:36:30,320
ผมเลยไม่อยากอ้อมค้อม

392
00:36:36,200 --> 00:36:38,000
เรามาปิดดีลกัน

393
00:36:40,000 --> 00:36:41,640
เงินอยู่ในท้ายรถผมแล้ว

394
00:36:43,440 --> 00:36:45,280
ผมต้องการปิดดีลเดี๋ยวนี้เลย

395
00:37:02,320 --> 00:37:04,000
แล้วอีกนิ้วล่ะ

396
00:37:06,640 --> 00:37:07,800
อะไร

397
00:37:08,600 --> 00:37:11,160
นิ้วหนึ่งอยู่บนไกปืน แล้วอีกนิ้วล่ะ

398
00:37:13,200 --> 00:37:15,120
ผมเป็นหัวหน้านักเลง ไม่ใช่พระเจ้า

399
00:37:15,680 --> 00:37:17,840
อีกนิ้วก็เอาไว้เกาและทำความสะอาด

400
00:37:29,360 --> 00:37:30,360
ทิป

401
00:37:35,840 --> 00:37:37,040
เจ้ามือ

402
00:37:38,800 --> 00:37:40,120
ฉันอ่านกลอนนั้นแล้วค่ะ

403
00:37:41,160 --> 00:37:42,160
ชอบมากเลย

404
00:37:44,160 --> 00:37:47,000
เข้าใจบ้าง ไม่เข้าใจบ้าง

405
00:37:47,920 --> 00:37:48,920
ไว้จะอธิบายให้ฟัง

406
00:37:54,600 --> 00:37:55,800
- โกลู
- ว่าไง

407
00:37:56,760 --> 00:37:57,880
ดีลเรียบร้อยแล้ว

408
00:37:57,960 --> 00:37:58,960
เยี่ยม

409
00:37:59,840 --> 00:38:02,680
ฉันจะกลับไปพรุ่งนี้เช้านะ
คืนนี้ฉันจะค้างที่นี่

410
00:38:04,080 --> 00:38:06,640
ฉันไม่ได้ถาม ระวังตัวด้วยล่ะ

411
00:38:17,400 --> 00:38:19,040
ฉันสั่งรูมเซอร์วิส

412
00:38:19,120 --> 00:38:23,000
จะมากินกับฉันหรือจะให้ส่งมาห้องนี้

413
00:38:53,880 --> 00:38:56,640
- ว่าไง
- เจอเป้าหมายแล้วครับ

414
00:38:57,880 --> 00:38:59,960
- เขาอยู่ในสิวาน
- แน่ใจนะ

415
00:39:01,160 --> 00:39:02,160
ร้อยเปอร์เซ็นต์

416
00:39:02,640 --> 00:39:04,880
- จับตาดูไว้ เดี๋ยวฉันโทรกลับ
- ได้ครับ

417
00:39:08,440 --> 00:39:09,680
เดี๋ยวเธอโทรมาครับ

418
00:39:19,000 --> 00:39:20,080
รับสิ

419
00:39:27,960 --> 00:39:28,960
ไม่

420
00:40:05,360 --> 00:40:06,360
ถ้าโทรศัพท์ดัง

421
00:40:07,640 --> 00:40:08,640
นายจะได้รางวัล

422
00:40:08,680 --> 00:40:10,000
แล้วถ้าไม่ดังล่ะ

423
00:40:13,160 --> 00:40:15,800
- ล้อเล่นใช่ไหมเนี่ย
- ไม่ได้ล้อเล่น

424
00:40:24,800 --> 00:40:26,680
นายจะได้รางวัล

425
00:40:27,640 --> 00:40:29,680
- ว่าไงครับ
- ฉันกำลังไป

426
00:40:30,200 --> 00:40:32,960
เมียร์ซาปุระ

427
00:42:25,880 --> 00:42:27,880
คำบรรยายโดย
สุดาภรณ์ ปลื้มปิติวิริยะเวช

428
00:42:27,960 --> 00:42:29,960
ผู้ตรวจสอบงานแปล
วิภาพร หมู่ศิริเลิศ