1
00:00:05,964 --> 00:00:09,884
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:21,521 --> 00:00:23,441
‎(สามปีก่อน)

3
00:00:25,108 --> 00:00:25,938
‎(กองทัพญี่ปุ่น)

4
00:00:26,026 --> 00:00:26,896
‎(กองทัพโชซอน)

5
00:00:27,402 --> 00:00:28,652
‎(ซังจู)

6
00:00:37,287 --> 00:00:39,407
‎ที่ว่ากันว่าทำให้คนตายฟื้นได้

7
00:00:41,791 --> 00:00:43,001
‎คือพืชนั่นหรือ

8
00:00:44,586 --> 00:00:46,206
‎เป็นเช่นนั้นขอรับ

9
00:00:48,381 --> 00:00:51,591
‎จุ่มเข็มลงในสารของสมุนไพรชนิดนี้

10
00:00:51,843 --> 00:00:53,763
‎แล้วแทงเข็มลงบนระหว่างคิ้วคนตาย

11
00:00:54,345 --> 00:00:58,135
‎มันจะฟื้นคืนชีพเป็นอสุรกาย
‎ที่กระหายเลือดเนื้อ

12
00:00:58,850 --> 00:01:01,140
‎ทว่า หากสมองถูกทำลายแล้ว

13
00:01:02,270 --> 00:01:04,860
‎หรือตายเป็นเวลานานจนเริ่มเน่าเปื่อย

14
00:01:05,940 --> 00:01:07,530
‎จะไม่สามารถฟื้นคืนชีพได้ขอรับ

15
00:01:37,847 --> 00:01:41,557
‎ทั้งสี่ทิศถูกล้อมไว้หมด
‎แผ่นดินกยองซังเหลือเพียงซังจู

16
00:01:42,060 --> 00:01:44,440
‎เขาว่าพวกมันมาถึง
‎พื้นที่ชุ่มน้ำอุนโพแล้ว

17
00:01:44,854 --> 00:01:47,074
‎ถ้ามันผ่านที่นั่นมาได้ ซังจูก็จบเห่

18
00:01:47,190 --> 00:01:49,400
‎ถ้าเช่นนั้น เราจะตายกันหมดหรือ

19
00:03:19,032 --> 00:03:21,412
‎(สร้างจากเรื่อง
‎"เดอะคิงดอมออฟก็อดส์" โดย YLAB)

20
00:05:41,883 --> 00:05:43,593
‎เหตุใดจึงโผล่มาตอนกลางวันได้

21
00:05:52,727 --> 00:05:54,397
‎ทุกคนจับอาวุธ เตรียมตั้งแนวรบ

22
00:06:03,613 --> 00:06:04,823
‎ก่อไฟไม่ติดขอรับ

23
00:06:57,917 --> 00:06:59,037
‎จุดไฟเร็วเข้า!

24
00:07:03,840 --> 00:07:05,050
‎เร่งมือเร็ว

25
00:07:07,427 --> 00:07:08,887
‎ถ่อแพเร็วเข้า เร็ว!

26
00:07:09,095 --> 00:07:10,095
‎เร่งมือ!

27
00:07:10,513 --> 00:07:11,933
‎เร็วเข้า! ดันออกไป

28
00:07:30,450 --> 00:07:31,950
‎ดันออกไป!

29
00:07:44,172 --> 00:07:45,262
‎สกัดมันไว้!

30
00:07:45,548 --> 00:07:46,968
‎สกัดไว้!

31
00:08:25,505 --> 00:08:26,875
‎(ป้อมปราการซังจู)

32
00:08:27,340 --> 00:08:29,220
‎พวกผู้ติดเชื้อใกล้เข้ามาแล้วขอรับ

33
00:08:29,509 --> 00:08:30,719
‎ใต้เท้า!

34
00:08:31,302 --> 00:08:34,182
‎อสุรกายมาถึงลำธารพยองซองแล้วขอรับ

35
00:08:35,348 --> 00:08:38,058
‎(ลำธารพยองซอง)

36
00:08:47,026 --> 00:08:48,776
‎ใกล้จะทะลักเข้ามาแล้วพ่ะย่ะค่ะ

37
00:08:49,403 --> 00:08:50,743
‎เตรียมปืนโอยอนจาเร็วเข้า!

38
00:09:17,557 --> 00:09:19,517
‎รีบเอาลูกธนูมา! เร็วสิ เร็ว!

39
00:09:19,600 --> 00:09:20,640
‎ลูกธนู!

40
00:09:51,716 --> 00:09:53,006
‎ห้ามถอยเด็ดขาด!

41
00:09:53,092 --> 00:09:54,722
‎ถ้ามันทะลวงมาได้ เราจะตายกันหมด

42
00:09:54,802 --> 00:09:55,642
‎พ่ะย่ะค่ะ

43
00:10:35,551 --> 00:10:38,351
‎องค์รัชทายาท!
‎เสี่ยงเกินไปพ่ะย่ะค่ะ!

44
00:10:39,430 --> 00:10:40,640
‎ต้องถอยทัพแล้วพ่ะย่ะค่ะ

45
00:10:59,492 --> 00:11:00,662
‎(ป้อมปราการซังจู)

46
00:11:00,826 --> 00:11:01,826
‎สัญญาณถอยทัพขอรับ

47
00:11:02,912 --> 00:11:04,542
‎เตรียมบันไดลิงไว้

48
00:11:48,833 --> 00:11:50,383
‎ไม่นะ ไม่...

49
00:11:56,424 --> 00:11:57,554
‎เจ้าถูกกัดแล้ว

50
00:11:58,050 --> 00:11:58,930
‎ไม่จริง

51
00:11:59,885 --> 00:12:00,925
‎แค่นิดเดียวเท่านั้น

52
00:12:02,096 --> 00:12:03,256
‎ข้าไม่เป็นไร

53
00:12:06,684 --> 00:12:08,854
‎อย่าทำข้านะ อย่าทิ้งข้า

54
00:12:09,228 --> 00:12:10,348
‎อย่านะ...

55
00:12:12,857 --> 00:12:14,107
‎ช่วยข้าด้วย

56
00:12:14,817 --> 00:12:16,277
‎- ออกไป ไปให้พ้น
‎- ช่วยข้า!

57
00:12:16,652 --> 00:12:18,072
‎บอกว่าอย่าเข้ามา

58
00:12:18,404 --> 00:12:19,784
‎ช่วยข้าด้วย!

59
00:12:20,448 --> 00:12:21,408
‎ช่วยข้าที!

60
00:12:33,377 --> 00:12:34,797
‎คราวนี้เราจะทำอย่างไรกันดี

61
00:12:35,504 --> 00:12:36,884
‎เราต้องไปยังป้อมปราการซังจู

62
00:12:37,339 --> 00:12:38,879
‎ถ้าไปที่นั่น ก็พอจะมีหนทางอยู่

63
00:12:39,842 --> 00:12:41,342
‎ถ้าที่นั่นมีอสุรกายอยู่ล่ะ

64
00:12:41,427 --> 00:12:42,847
‎แล้วจะแข็งตายกันอยู่ที่นี่หรือ

65
00:12:50,644 --> 00:12:53,984
‎(ลำธารพยองซอง)

66
00:12:56,650 --> 00:12:58,650
‎(ป้อมปราการซังจู)

67
00:12:59,028 --> 00:13:00,818
‎- รีบขึ้นมา!
‎- ช่วยเราด้วย!

68
00:13:01,113 --> 00:13:02,413
‎- เร็วเข้า!
‎- ช่วยด้วย!

69
00:13:06,827 --> 00:13:08,197
‎ผู้ติดเชื้อมาแล้ว!

70
00:13:31,227 --> 00:13:32,897
‎ลำธารพยองซองถูกทลายแล้วขอรับ

71
00:13:35,523 --> 00:13:38,113
‎ไปตามทางน้ำ
‎รีบไปทางน้ำฝั่งบุกชอน

72
00:13:38,234 --> 00:13:40,864
‎ที่นั่นมีทางลับที่สร้างไว้
‎ตอนทำสงคราม

73
00:13:42,446 --> 00:13:44,026
‎รีบไปกันเถอะ นำทางพระองค์

74
00:13:45,407 --> 00:13:46,487
‎รีบเถิดพ่ะย่ะค่ะ

75
00:13:54,083 --> 00:13:57,133
‎(ประตูฮงชี)

76
00:14:21,527 --> 00:14:22,857
‎ประตูลงกลอนไว้ขอรับ

77
00:14:26,407 --> 00:14:28,327
‎- เปิดสิ!
‎- สร้างแนวป้องกัน!

78
00:14:28,617 --> 00:14:30,407
‎สร้างแนวป้องกันเร็วเข้า!

79
00:14:30,619 --> 00:14:31,619
‎เร็วเข้า เร่งมือ!

80
00:14:33,747 --> 00:14:34,667
‎เร่งมืออีก!

81
00:14:43,799 --> 00:14:45,509
‎มาแล้ว มันมาแล้ว!

82
00:14:47,261 --> 00:14:48,351
‎มันมาแล้ว!

83
00:14:50,681 --> 00:14:51,681
‎สกัดไว้!

84
00:15:44,026 --> 00:15:45,276
‎หลบไป!

85
00:15:51,700 --> 00:15:53,240
‎เร่งมืออีก!

86
00:15:57,998 --> 00:15:59,118
‎หลีกไป

87
00:16:09,426 --> 00:16:12,596
‎องค์รัชทายาท
‎เปิดประตูได้แล้วพ่ะย่ะค่ะ!

88
00:16:12,930 --> 00:16:13,760
‎องค์รัชทายาท!

89
00:16:13,847 --> 00:16:15,057
‎ประตูเปิดแล้ว!

90
00:16:15,307 --> 00:16:16,477
‎องค์รัชทายาท!

91
00:16:17,017 --> 00:16:17,977
‎องค์รัชทายาท!

92
00:16:18,310 --> 00:16:20,350
‎- รีบเสด็จเข้ามา
‎- เข้ามา เร็วเข้า!

93
00:16:27,861 --> 00:16:29,451
‎ไป รีบไปสิ!

94
00:16:30,864 --> 00:16:31,954
‎ท่านจะทำอะไร

95
00:16:33,742 --> 00:16:34,582
‎ไม่ได้นะ

96
00:17:12,990 --> 00:17:16,580
‎รีบพาท่านใต้เท้าหนีไป เร็วเข้า!

97
00:17:34,887 --> 00:17:36,137
‎เราต้องไปแล้วขอรับ

98
00:18:16,303 --> 00:18:17,553
‎ข้าขอโทษ

99
00:19:04,393 --> 00:19:05,523
‎องค์รัชทายาท

100
00:19:08,647 --> 00:19:10,067
‎เกิดอะไรขึ้นพ่ะย่ะค่ะ

101
00:19:12,109 --> 00:19:14,529
‎ยามเช้ามันจะกลายเป็นศพ
‎มิใช่หรือพ่ะย่ะค่ะ

102
00:19:16,321 --> 00:19:17,361
‎ข้าไม่รู้

103
00:19:18,949 --> 00:19:20,699
‎มันควรจะหายไปตอนตะวันขึ้น

104
00:19:22,703 --> 00:19:23,953
‎ควรจะเป็นเช่นนั้นแท้ๆ

105
00:19:39,219 --> 00:19:40,469
‎แล้วเหตุผลนั่น

106
00:19:43,515 --> 00:19:45,265
‎มันสำคัญอะไรเล่า

107
00:20:30,854 --> 00:20:32,694
‎ซอบีๆ ช่วยจับข้าที

108
00:20:33,398 --> 00:20:34,818
‎ซอบีๆ

109
00:21:05,681 --> 00:21:07,521
‎เหตุใดพวกมันยังอยู่แบบนั้นได้

110
00:21:08,475 --> 00:21:10,435
‎มันจะหายไปเมื่อตะวันขึ้นมิใช่หรือ

111
00:21:11,853 --> 00:21:15,073
‎สมุนไพรคืนชีพมันชอบความหนาวเจ้าค่ะ

112
00:21:16,233 --> 00:21:18,323
‎ถ้าผู้ติดเชื้อมีนิสัยเหมือนพืช

113
00:21:18,443 --> 00:21:20,283
‎ก็ไม่ใช่เพราะมันกลัวแสงแดด

114
00:21:20,946 --> 00:21:23,446
‎แต่เป็นเพราะมันไม่ชอบอุณหภูมิสูง

115
00:21:24,241 --> 00:21:27,201
‎เมื่อฤดูกาลผันผ่าน
‎อากาศยังคงหนาวเหน็บแม้ตะวันขึ้น

116
00:21:27,577 --> 00:21:29,617
‎มันจึงไม่หลับใหลอย่างไรล่ะเจ้าคะ

117
00:21:44,177 --> 00:21:47,387
‎ตั้งแต่เมื่อวานจนถึงตอนนี้
‎มันไม่ได้เพิ่มขึ้นเลยสักตัวเดียว

118
00:21:50,976 --> 00:21:52,096
‎เจ้าหมายความว่าอย่างไร

119
00:21:52,811 --> 00:21:55,231
‎อสุรกายในละแวกนี้มีแค่ตรงนั้น

120
00:21:55,856 --> 00:21:58,276
‎ฉะนั้นที่ผ่านมา
‎มันจึงไม่เพิ่มขึ้นแม้แต่ตัวเดียว

121
00:21:59,901 --> 00:22:01,781
‎ถึงเจ้าจะบอกว่า
‎ในป่านี้ไม่มีอสุรกายก็เถอะ

122
00:22:02,571 --> 00:22:04,661
‎แต่ที่ป้อมปราการคงแน่นหนาเป็นแน่

123
00:22:04,990 --> 00:22:06,780
‎แล้วเราจะไปถึงที่นั่นได้อย่างไรกัน

124
00:22:07,242 --> 00:22:09,292
‎ไม่ใช่ที่ป้อมปราการ
‎แต่ต้องไปที่ด้านบนนั่น

125
00:22:09,453 --> 00:22:11,833
‎พวกมันข้ามน้ำมาไม่ได้
‎ฉะนั้น ถ้าเราไปที่นั่น

126
00:22:11,913 --> 00:22:13,963
‎เราจะสลัดพวกมันหลุดได้เจ้าค่ะ

127
00:22:16,710 --> 00:22:19,000
‎ซอบี บนเขางั้นหรือ

128
00:22:19,421 --> 00:22:21,341
‎เจ้าคิดจะไปที่ไหนกันแน่

129
00:22:22,716 --> 00:22:24,626
‎ท่านเคยบอกข้าเองมิใช่หรือ

130
00:22:25,093 --> 00:22:27,513
‎ว่าท่านจะปลอดภัย
‎เพราะเป็นคนของตระกูลแฮวอนโจ

131
00:22:27,846 --> 00:22:29,306
‎ไปมุนกยองเซเจกันเถิดเจ้าค่ะ

132
00:22:32,267 --> 00:22:33,807
‎เอ่อ เดี๋ยว...

133
00:22:36,605 --> 00:22:39,815
‎(ประตูซองนเย)

134
00:22:49,034 --> 00:22:50,624
‎โปรยไว้อย่าให้ว่าง

135
00:22:52,120 --> 00:22:53,160
‎โปรยตรงนั้นอีกสักหน่อย

136
00:22:53,705 --> 00:22:55,575
‎เดี๋ยวโรคระบาดต้องแพร่
‎มาถึงฮันยางแน่

137
00:22:55,707 --> 00:22:56,787
‎เร็วเข้าสิ!

138
00:22:58,752 --> 00:23:00,922
‎ได้ข่าวว่าไอ้พวกผี
‎กำลังขึ้นมาจากทางใต้

139
00:23:06,551 --> 00:23:10,181
‎บ้านเมืองมีเรื่องด่วนเสียจน
‎อัครเสนาบดีต้องไปถึงมุนกยองแท้ๆ

140
00:23:10,764 --> 00:23:13,604
‎ในสถานการณ์เช่นนี้
‎ข้ากลับต้องทิ้งสภามาที่นี่

141
00:23:13,975 --> 00:23:14,975
‎มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่

142
00:23:15,560 --> 00:23:17,020
‎นี่เป็นเรื่องสำคัญมาก

143
00:23:17,312 --> 00:23:19,482
‎ท่านเสนาบดีต้องดูด้วยตัวเองขอรับ

144
00:23:32,035 --> 00:23:33,285
‎นี่มันอะไรกัน

145
00:23:36,289 --> 00:23:39,079
‎เหล่าสตรีซึ่งถูกพบ
‎ที่ประตูทิศเหนือเมื่อคืนก่อนขอรับ

146
00:23:39,584 --> 00:23:41,134
‎ผลจากการชันสูตรพบว่า

147
00:23:41,670 --> 00:23:43,380
‎นางเพิ่งคลอดลูกขอรับ

148
00:23:44,381 --> 00:23:46,591
‎ส่วนทารกที่ถูกพบอยู่กับนางผู้นี้

149
00:23:47,217 --> 00:23:49,717
‎ตายก่อนเราจะพบตัว
‎เนื่องจากถูกรัดคอขอรับ

150
00:23:50,679 --> 00:23:52,099
‎รู้ตัวคนร้ายหรือยัง

151
00:23:52,556 --> 00:23:53,926
‎ก่อนสตรีนางนี้เสียชีวิต

152
00:23:54,558 --> 00:23:55,978
‎นางได้พูดบางอย่างไว้ขอรับ

153
00:23:56,435 --> 00:23:59,395
‎นางบอกว่าผู้คนในที่ที่นางอาศัยอยู่
‎ทำร้ายนางและลูก

154
00:23:59,938 --> 00:24:02,938
‎และคนอื่นๆ ก็จะถูกสังหารทั้งหมด
‎นางกล่าวเช่นนั้นก่อนสิ้นลม

155
00:24:03,775 --> 00:24:05,105
‎ที่นั่นคือที่แห่งใดกัน

156
00:24:15,745 --> 00:24:17,955
‎ที่แนซอนแจในซัมกเยดง
‎นอกประตูทิศเหนือขอรับ

157
00:24:18,540 --> 00:24:20,420
‎แนซอนแจ นอกประตูทิศเหนืองั้นหรือ

158
00:24:20,792 --> 00:24:22,502
‎เรือนเล็กของตระกูลกลุ่มแฮวอนโจ

159
00:24:23,462 --> 00:24:25,512
‎ตำหนักส่วนพระองค์ขององค์ราชินีขอรับ

160
00:25:15,972 --> 00:25:19,312
‎หน่วยบัญชาการทหารหลวง
‎รู้เรื่องแนซอนแจแล้วเพคะ

161
00:25:20,852 --> 00:25:24,062
‎ต้องขอความช่วยเหลือ
‎จากท่านอัครเสนาบดีที่กำลังไปเซเจ

162
00:25:24,231 --> 00:25:25,611
‎บอกท่านพ่อไม่ได้

163
00:25:28,026 --> 00:25:29,186
‎สำหรับท่านพ่อ

164
00:25:32,197 --> 00:25:33,867
‎ต้องเก็บเป็นความลับเท่านั้น

165
00:25:50,048 --> 00:25:51,928
‎แค่คลอดโอรสก็สิ้นเรื่อง

166
00:25:54,803 --> 00:25:57,223
‎จะเป็นหน่วยบัญชาการทหารหลวง
‎หรือใครหน้าไหน

167
00:26:00,183 --> 00:26:02,103
‎ก็ไม่อาจท้าทายข้าได้

168
00:26:19,619 --> 00:26:21,199
‎ก่อนพระจันทร์เสี้ยวจะลับฟ้า

169
00:26:22,372 --> 00:26:24,172
‎ให้บูชาเทพประทานบุตร

170
00:26:25,959 --> 00:26:26,999
‎วันนั้น

171
00:26:29,504 --> 00:26:32,174
‎พระองค์จะได้พระราชโอรส
‎มาอยู่ในอ้อมแขนเพคะ

172
00:26:43,810 --> 00:26:46,900
‎(กำแพงมุนกยองเซเจ)

173
00:27:07,584 --> 00:27:09,754
‎เขามีป้ายหยกตระกูลกลุ่มแฮวอนโจอยู่

174
00:27:10,045 --> 00:27:11,835
‎เราจึงเอาตัวเข้ามาในเซเจก่อนขอรับ

175
00:27:13,381 --> 00:27:14,261
‎ท่านลุง

176
00:27:19,387 --> 00:27:21,387
‎ข้าคือหลานคนเดียวของท่าน
‎บอมพัลเองขอรับ

177
00:27:21,973 --> 00:27:24,683
‎วันแรกที่รับตำแหน่งเจ้าเมืองทงเร
‎ได้เกิดโรคระบาดพิลึกขึ้น

178
00:27:25,143 --> 00:27:27,153
‎ข้ารักษาชีวิตแทบไม่รอด
‎และมายังที่นี่ขอรับ

179
00:27:27,604 --> 00:27:29,314
‎ได้โปรดเมตตาข้าด้วยเถิด

180
00:27:29,981 --> 00:27:30,901
‎นั่นสิ

181
00:27:32,108 --> 00:27:34,778
‎ข้าเป็นคนมอบตำแหน่ง
‎เจ้าเมืองทงเรให้เจ้าเอง

182
00:27:35,487 --> 00:27:36,317
‎แต่ว่า

183
00:27:37,030 --> 00:27:39,870
‎แม้จะได้ครองตำแหน่งสูงส่งเช่นนั้น

184
00:27:40,992 --> 00:27:42,952
‎เจ้าก็ยังเอาแต่ห่วงชีวิตตัวเองหรือ

185
00:27:46,289 --> 00:27:48,919
‎ท่านลุง หมายความว่าอย่างไร...

186
00:27:49,209 --> 00:27:51,499
‎เจ้าเมืองที่ควรจะรับผิดชอบเมืองทงเร

187
00:27:53,672 --> 00:27:56,762
‎ยามที่แม่ทัพกองทัพหลวง
‎มุ่งหน้าไปยังที่นั่น

188
00:27:58,176 --> 00:28:01,966
‎และถูกองค์ชายรัชทายาทสังหาร
‎ตอนนั้นเจ้ามัวทำอะไรอยู่

189
00:28:04,516 --> 00:28:07,226
‎หมายความว่า
‎ท่านพี่บอมอิลตายแล้วอย่างนั้นหรือ

190
00:28:08,978 --> 00:28:10,228
‎ข้าไม่รู้จริงๆ

191
00:28:10,647 --> 00:28:12,107
‎ข้าไม่รู้อะไรเลยขอรับ

192
00:28:14,442 --> 00:28:15,782
‎ได้โปรดเชื่อข้าเถิด

193
00:28:17,862 --> 00:28:19,162
‎เจ้าจงขอบคุณ

194
00:28:21,574 --> 00:28:23,914
‎สายเลือดแฮวอนโจในตัวเจ้าเสีย

195
00:28:26,663 --> 00:28:28,423
‎เขาเป็นผู้ปกครองเมืองทงเร

196
00:28:29,541 --> 00:28:31,461
‎และทายาทหนึ่งเดียวของแฮวอนโจ

197
00:28:32,961 --> 00:28:34,921
‎ช่วยดูแลเขาอย่างสมเกียรติด้วย

198
00:28:38,633 --> 00:28:40,143
‎แล้วนางผู้นั้นล่ะขอรับ

199
00:28:46,224 --> 00:28:47,234
‎คือว่า...

200
00:28:48,184 --> 00:28:50,404
‎นางเป็นหมอหญิงที่เคยติดตาม
‎หมออีซึงฮีที่ทงเรขอรับ

201
00:28:50,729 --> 00:28:53,229
‎ที่ข้ารอดชีวิตมาถึงที่นี่ได้
‎เพราะนางช่วยไว้ขอรับ

202
00:28:55,608 --> 00:28:58,148
‎เคยติดตามหมออีซึงฮีงั้นหรือ

203
00:29:00,780 --> 00:29:02,200
‎เรื่องจริงหรือเปล่า

204
00:29:05,952 --> 00:29:07,082
‎เป็นเช่นนั้นเจ้าค่ะ

205
00:29:08,830 --> 00:29:11,170
‎จัดเตรียมที่พักให้นางด้วย

206
00:29:21,009 --> 00:29:23,679
‎(ป้อมปราการซังจู)

207
00:30:13,686 --> 00:30:15,096
‎ต่อให้กินอย่างประหยัด

208
00:30:16,105 --> 00:30:17,605
‎ก็คงอยู่ได้เพียงห้าวันขอรับ

209
00:30:18,858 --> 00:30:21,028
‎เพราะจำนวนผู้ลี้ภัยมีมากเหลือเกิน

210
00:30:23,571 --> 00:30:27,031
‎แจกจ่ายให้ทุกคนในกำแพง
‎อย่างทั่วถึงทุกๆ เช้า

211
00:30:28,743 --> 00:30:30,253
‎จริงอยู่ที่ต้องประหยัด

212
00:30:31,120 --> 00:30:33,000
‎แต่คงปล่อยให้อดอยากไม่ได้

213
00:30:45,343 --> 00:30:47,303
‎มันไม่ใช่โรคระบาดที่เราเคยรู้จัก

214
00:30:48,680 --> 00:30:50,600
‎สามปีก่อน มันไม่ได้เป็นเช่นนี้

215
00:30:51,349 --> 00:30:52,929
‎ตอนนั้นมันเพียงกระหายเนื้อมนุษย์

216
00:30:53,560 --> 00:30:55,270
‎และผู้ถูกกัดก็ไม่ได้ติดเชื้อ

217
00:30:55,478 --> 00:30:57,478
‎มันไม่เคลื่อนไหว
‎ยามอาทิตย์ขึ้นเช่นนั้นด้วย

218
00:31:00,775 --> 00:31:02,105
‎โรคระบาดคราวนี้

219
00:31:02,986 --> 00:31:04,856
‎อัครเสนาบดีโจฮักจู
‎ต้องปิดบังอะไรไว้แน่

220
00:31:05,196 --> 00:31:06,316
‎ทั้งท่านใต้เท้า

221
00:31:07,323 --> 00:31:08,703
‎และพวกเรา ต่างถูกหลอกขอรับ

222
00:31:15,164 --> 00:31:16,754
‎เจ้าต้องการจะพูดอะไร

223
00:31:20,044 --> 00:31:21,254
‎ข้ารู้สึกเหมือน...

224
00:31:22,046 --> 00:31:23,876
‎กำลังรับกรรมที่เคยก่อไว้

225
00:31:24,632 --> 00:31:26,302
‎สวรรค์ลงโทษเราอยู่ขอรับ

226
00:31:31,180 --> 00:31:32,430
‎เจ้าเสียใจอย่างนั้นหรือ

227
00:31:35,059 --> 00:31:36,349
‎ท่านใต้เท้า

228
00:31:39,439 --> 00:31:41,149
‎ข้าไม่เสียใจแม้แต่น้อย

229
00:31:41,691 --> 00:31:42,981
‎สามปีก่อนที่เรา...

230
00:31:43,610 --> 00:31:46,450
‎กอบกู้แผ่นดินกยองซังและซังจูไว้

231
00:31:47,822 --> 00:31:51,532
‎แม้จะย้อนกลับไปได้
‎ข้าก็จะทำเช่นเดิม

232
00:31:55,079 --> 00:31:56,249
‎ข้าขออภัยขอรับ

233
00:31:57,165 --> 00:31:59,035
‎ข้าน้อยคงเสียสติไปชั่วครู่

234
00:31:59,667 --> 00:32:02,337
‎ขอตัวไปคุ้มกัน
‎ที่ป้อมปราการกับเหล่าทหารขอรับ

235
00:32:41,042 --> 00:32:42,002
‎องค์รัชทายาท

236
00:33:08,528 --> 00:33:09,448
‎องค์รัชทายาท

237
00:33:11,239 --> 00:33:12,779
‎กระหม่อมได้ยินเรื่องแปลกๆ

238
00:33:14,325 --> 00:33:16,075
‎จากใต้เท้าอันฮยอนกับทหารมาขอรับ

239
00:33:17,036 --> 00:33:18,616
‎ดูเหมือนพวกเขาจะ...

240
00:33:19,664 --> 00:33:21,464
‎รู้เรื่องโรคระบาดนี้อย่างละเอียด

241
00:33:22,959 --> 00:33:25,879
‎และดูท่าว่ามันจะเกี่ยวข้องกับ
‎อัครเสนาบดีโจฮักจูเสียด้วย

242
00:33:28,089 --> 00:33:31,679
‎พระองค์ทรงรีบไปจากที่นี่น่าจะดีกว่า

243
00:33:32,593 --> 00:33:33,973
‎กระหม่อมจะนำทางไปเอง

244
00:33:34,804 --> 00:33:36,314
‎เมื่อพ้นคลองที่ผ่านมาเมื่อครู่

245
00:33:37,223 --> 00:33:39,143
‎แล้วข้ามไปบุกชอน
‎ก็จะปลอดภัยพ่ะย่ะค่ะ

246
00:33:45,523 --> 00:33:47,903
‎เหตุใดเจ้าจึงมาบอกเรื่องนั้นกับข้า

247
00:33:50,153 --> 00:33:51,243
‎อะไรนะพ่ะย่ะค่ะ

248
00:33:58,661 --> 00:34:00,291
‎โจฮักจูสั่งให้เจ้ามาพูดหรือ

249
00:34:02,123 --> 00:34:03,213
‎องค์รัชทายาท

250
00:34:04,625 --> 00:34:06,335
‎ท่านอาจารย์เคยบอกกับข้าว่า

251
00:34:07,378 --> 00:34:09,958
‎เหล่าราชองครักษ์
‎รู้อยู่แล้วว่าข้าจะมาที่นี่

252
00:34:12,925 --> 00:34:14,175
‎เป็นฝีมือเจ้าหรือเปล่า

253
00:34:21,184 --> 00:34:22,144
‎คราวนี้

254
00:34:24,020 --> 00:34:25,860
‎เจ้าจงใจให้ข้ากับท่านอาจารย์

255
00:34:27,023 --> 00:34:28,523
‎ต้องแตกแยกกันงั้นหรือ

256
00:34:29,984 --> 00:34:31,074
‎องค์รัชทายาท

257
00:34:35,448 --> 00:34:37,658
‎พระองค์ไม่เชื่อกระหม่อมหรือ

258
00:34:40,661 --> 00:34:42,911
‎กระหม่อมทิ้งเมียท้องแก่
‎เพื่อตามพระองค์มา

259
00:34:44,332 --> 00:34:46,542
‎ทอดทิ้งครอบครัว
‎และทุกอย่างของกระหม่อม

260
00:34:48,252 --> 00:34:50,462
‎แล้วมายังแผ่นดินกยองซังที่แสนไกลนี้

261
00:34:54,008 --> 00:34:56,468
‎พระองค์ไม่เชื่อใจกระหม่อมเลยหรือ

262
00:35:04,685 --> 00:35:05,765
‎ไฟไหม้

263
00:35:07,271 --> 00:35:08,821
‎ไฟไหม้ขอรับ

264
00:35:09,857 --> 00:35:11,317
‎ไฟไหม้

265
00:35:12,485 --> 00:35:13,735
‎ไฟไหม้แล้ว

266
00:36:11,586 --> 00:36:12,586
‎เสบียงล่ะ

267
00:36:13,337 --> 00:36:15,257
‎เอาเสบียงข้างในออกมาหมดแล้วหรือยัง

268
00:36:16,132 --> 00:36:17,472
‎เอาออกมาไม่ได้ขอรับ

269
00:36:20,970 --> 00:36:22,890
‎พวกเจ้ามัวทำอะไรอยู่กันแน่

270
00:36:23,764 --> 00:36:25,354
‎เหตุใดจึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น

271
00:36:25,600 --> 00:36:26,600
‎พวกเราไม่รู้ขอรับ

272
00:36:26,809 --> 00:36:28,639
‎จู่ๆ ก็มีเสียงระเบิดออกมาจากในเรือน...

273
00:36:31,647 --> 00:36:33,897
‎เจ้าไม่รู้หรือว่าในโกดังนั่น
‎มีค่ามากเท่าไร

274
00:36:34,358 --> 00:36:37,028
‎ชีวิตของคนในป้อมแขวนอยู่ในนั้น

275
00:36:37,320 --> 00:36:39,860
‎ข้าผิดไปแล้ว ข้าผิดไปแล้วขอรับ

276
00:36:41,324 --> 00:36:42,414
‎บังอาจนัก

277
00:36:42,491 --> 00:36:43,371
‎ข้าเอง

278
00:36:46,704 --> 00:36:47,834
‎ข้าทำเอง

279
00:36:55,004 --> 00:36:56,094
‎พวกเขาไม่เกี่ยว

280
00:36:58,674 --> 00:36:59,594
‎ข้าเอง

281
00:37:02,261 --> 00:37:03,431
‎ข้าเป็นคนทำ

282
00:37:05,890 --> 00:37:07,980
‎ข้าปล่อยให้ลูกอดตายไม่ได้

283
00:37:09,060 --> 00:37:10,940
‎ข้าตั้งใจเอาข้าวมาเพียงกระสอบเดียว

284
00:37:12,355 --> 00:37:13,765
‎ข้าไม่คิดว่าจะเป็นเช่นนี้

285
00:37:14,899 --> 00:37:16,149
‎ข้าเผลอ...

286
00:37:16,817 --> 00:37:18,237
‎เผลอทำตะเกียงไฟหลุดมือ

287
00:37:23,157 --> 00:37:24,237
‎ข้าขอโทษ

288
00:37:27,703 --> 00:37:28,753
‎ข้า...

289
00:37:29,830 --> 00:37:31,540
‎สังหารข้าเถิด

290
00:37:41,384 --> 00:37:42,764
‎ไม่ว่าอย่างไร พวกเรา...

291
00:37:43,928 --> 00:37:45,138
‎ก็ต้องตาย

292
00:37:48,057 --> 00:37:49,307
‎ถ้าไม่อดตาย

293
00:37:52,311 --> 00:37:54,271
‎ก็ตายเพราะถูกอสุรกายกัด

294
00:37:56,691 --> 00:37:58,071
‎ทางไหนก็ต้องตายอยู่ดี

295
00:38:15,209 --> 00:38:19,379
‎(มุนกยองเซเจ)

296
00:38:42,445 --> 00:38:45,155
‎เจ้าคิดว่าจะมีหนทาง
‎หยุดโรคระบาดนี้ได้งั้นหรือ

297
00:38:46,324 --> 00:38:49,954
‎ไม่ว่าเป็นโรคร้ายเพียงใด
‎ก็ย่อมมีหนทางยับยั้งมันได้เจ้าค่ะ

298
00:38:50,244 --> 00:38:51,914
‎โรคนี้ก็เช่นเดียวกัน

299
00:38:53,205 --> 00:38:54,705
‎หากสังเกตพืชนี้ให้ถี่ถ้วน

300
00:38:55,458 --> 00:38:58,168
‎เราจะหาทางยับยั้งโรคนี้
‎ได้อย่างแน่นอนเจ้าค่ะ

301
00:38:59,003 --> 00:39:02,763
‎ตราบใดที่อยู่ในมุนกยองเซเจ
‎เราก็จะปลอดภัย

302
00:39:06,594 --> 00:39:09,514
‎ต้องมีผู้รอดชีวิต
‎อยู่ในป้อมปราการซังจูแน่

303
00:39:12,058 --> 00:39:14,018
‎เราต้องช่วยชีวิตผู้คนพวกนั้นเจ้าค่ะ

304
00:39:15,561 --> 00:39:17,561
‎องค์รัชทายาท...

305
00:39:18,981 --> 00:39:20,611
‎เจ้าถืออะไรอยู่

306
00:39:25,196 --> 00:39:27,106
‎เอาออกมาเดี๋ยวนี้ เร็วเข้า

307
00:39:44,256 --> 00:39:46,336
‎เจ้ารู้หรือว่านี่คือต้นอะไร

308
00:39:53,641 --> 00:39:57,271
‎สมุนไพรคืนชีพ
‎ที่ฟื้นชีวิตคนตายได้ขอรับ

309
00:39:59,355 --> 00:40:00,475
‎เพราะสมุนไพรนี้

310
00:40:01,690 --> 00:40:03,440
‎โรคระบาดจึงเริ่มต้นขึ้นขอรับ

311
00:40:05,319 --> 00:40:07,199
‎เจ้ารู้เรื่องนั้นได้อย่างไรกัน

312
00:40:09,615 --> 00:40:12,615
‎ข้าเองก็รู้มาจากที่หมอหญิงผู้นี้
‎เล่าให้ฟังขอรับ

313
00:40:15,788 --> 00:40:18,208
‎เจ้ารีบบอกไปสิว่ารู้ได้อย่างไร

314
00:40:24,380 --> 00:40:28,010
‎"ฝ่าบาทที่สวรรคตแล้ว
‎ฟื้นพระชนม์ชีพเพราะสมุนไพรคืนชีพนี้

315
00:40:29,301 --> 00:40:31,721
‎นั่นเป็นจุดเริ่มต้นของโรคระบาด"

316
00:40:33,806 --> 00:40:35,766
‎หมออีซึงฮีเคยพูดไว้เช่นนั้นหรือ

317
00:40:36,600 --> 00:40:38,100
‎หมายความว่าอย่างไรขอรับ

318
00:40:39,311 --> 00:40:40,901
‎ฝ่าบาทเสด็จสวรรคตอะไรกัน

319
00:40:43,190 --> 00:40:44,320
‎ได้โปรดไว้ชีวิตข้าด้วย

320
00:40:44,692 --> 00:40:47,192
‎ข้าเพียงแต่อ่านบันทึกการรักษา
‎ของท่านอาจารย์

321
00:40:47,278 --> 00:40:48,948
‎และตามหาสมุนไพรนี้เท่านั้นเจ้าค่ะ

322
00:40:49,780 --> 00:40:51,910
‎อ่านบันทึกการรักษางั้นหรือ

323
00:40:53,993 --> 00:40:55,623
‎ถ้าเช่นนั้น เจ้ารู้เรื่อง...

324
00:40:57,580 --> 00:40:59,750
‎วิธีคืนชีพคนตายด้วยหรือไม่

325
00:41:07,673 --> 00:41:10,263
‎"จุ่มเข็มลงในสมุนไพรคืนชีพ
‎ที่บดละเอียด

326
00:41:10,426 --> 00:41:12,966
‎แทงเข็มลงบนระหว่างคิ้ว
‎ให้ลึกหนึ่งพุน

327
00:41:13,929 --> 00:41:16,719
‎สองชั่วโมงให้หลัง
‎ศพร่างนั้นจะฟื้นขึ้นมา"

328
00:41:17,016 --> 00:41:18,596
‎ท่านเขียนไว้เช่นนั้นเจ้าค่ะ

329
00:41:26,442 --> 00:41:28,612
‎ข้าจะพาสตรีนางนี้กลับไปฮันยางด้วย

330
00:41:31,739 --> 00:41:32,739
‎เตรียมการให้เรียบร้อย

331
00:41:33,449 --> 00:41:34,449
‎ขอรับ

332
00:41:35,075 --> 00:41:36,985
‎ฮันยางหรือขอรับ ไปเมื่อไรหรือ

333
00:41:42,833 --> 00:41:44,963
‎ข้ายังมีงานให้ต้องจัดการ

334
00:41:45,628 --> 00:41:47,418
‎เป็นงานที่ต้องสะสางให้เรียบร้อย

335
00:41:48,589 --> 00:41:50,589
‎เสร็จงานนั้นแล้ว จึงจะไปฮันยาง

336
00:41:51,759 --> 00:41:54,259
‎ข้าจะไปต้อนรับเจ้าชายองค์ใหม่

337
00:42:00,559 --> 00:42:03,689
‎(ที่พำนักของอันฮยอน ซังจู)

338
00:42:04,688 --> 00:42:07,688
‎พระองค์ทรงหมายความเช่นไรพ่ะย่ะค่ะ

339
00:42:10,486 --> 00:42:11,986
‎ข้าจะไปมุนกยองเซเจ

340
00:42:12,821 --> 00:42:13,661
‎องค์รัชทายาท

341
00:42:14,490 --> 00:42:15,910
‎พระองค์จะฝ่าอสุรกายด้านนอกนั่น

342
00:42:16,283 --> 00:42:18,123
‎เพื่อเสด็จสู่มุนกยองเซเจ
‎ได้อย่างไรกัน

343
00:42:18,827 --> 00:42:20,537
‎ถ้าอยากให้ทุกคนรอด ข้าก็ต้องไป

344
00:42:21,747 --> 00:42:23,167
‎เลือกทหารฝีมือดีมาเถิด

345
00:42:39,390 --> 00:42:41,100
‎กระหม่อมจะนำหน้าเองพ่ะย่ะค่ะ

346
00:42:52,403 --> 00:42:53,243
‎ไปกันเถิด

347
00:45:41,739 --> 00:45:42,989
‎ดับไฟลงเสีย

348
00:46:06,930 --> 00:46:08,890
‎จากทางน้ำถึงบุกชอนใกล้กันมาก

349
00:46:09,099 --> 00:46:11,479
‎พวกอสุรกายกลัวน้ำ
‎ฉะนั้น ถ้าข้ามแม่น้ำไป

350
00:46:12,603 --> 00:46:14,193
‎เราจะหลุดพ้นจากพวกมันได้

351
00:46:15,606 --> 00:46:19,276
‎ถึงจะข้ามไปบุกชอนได้
‎ก็ไม่ง่ายที่จะฝ่าไปถึงมุนกยองเซเจ

352
00:46:20,444 --> 00:46:22,074
‎กองทัพหลวงคงเฝ้าระวังอยู่แน่

353
00:46:22,613 --> 00:46:26,073
‎เพราะสงครามเมื่อสามปีก่อน
‎ทำให้กองทัพหลวงลดเหลือหนึ่งในสิบ

354
00:46:27,034 --> 00:46:29,754
‎ทหารชั้นเยี่ยมที่ประจำการในฮันยาง
‎มีประมาณห้าพันนาย

355
00:46:30,412 --> 00:46:31,872
‎แม้จะเป็นโจฮักจู

356
00:46:32,748 --> 00:46:34,878
‎ก็คงไม่ง่ายที่จะสั่งการ

357
00:46:36,210 --> 00:46:37,540
‎กำลังทหารทั้งหมดนั้นได้

358
00:46:38,253 --> 00:46:39,963
‎ต่อให้เกณฑ์คนมามากเท่าไร

359
00:46:40,297 --> 00:46:42,167
‎ก็คงไม่เกินสองพันห้าร้อยนาย

360
00:46:42,591 --> 00:46:45,471
‎หากจะคุ้มกันประตูทั่วทั้งกยองซัง

361
00:46:47,012 --> 00:46:48,392
‎นั่นคงเป็นจำนวนที่น้อยเกินไป

362
00:46:49,056 --> 00:46:50,176
‎ใช่ขอรับ

363
00:46:51,308 --> 00:46:55,018
‎ถ้ากระจายกันอยู่ตามประตูทั้งหมด
‎จำนวนผู้ที่คุ้มกันมุนกยองเซเจ

364
00:46:55,854 --> 00:46:57,274
‎อย่างมากก็ประมาณห้าร้อยนาย

365
00:46:57,606 --> 00:47:01,606
‎ทหารห้าร้อยนายนั่น ไม่อาจคุ้มกัน
‎กำแพงทั้งหมดของมุนกยองเซเจได้

366
00:47:01,777 --> 00:47:04,277
‎ประตูที่หนึ่ง ฝั่งตะวันตกเฉียงเหนือ

367
00:47:04,404 --> 00:47:07,954
‎ด้วยกำแพงเมืองที่สูง
‎เลยเป็นแนวป้องกันในตัว

368
00:47:08,075 --> 00:47:10,405
‎เป็นไปได้สูง
‎ที่การเฝ้าระวังจะหละหลวม

369
00:47:10,494 --> 00:47:12,254
‎(ทิศตะวันตก ทิศใต้)

370
00:47:12,579 --> 00:47:15,039
‎เช่นนั้น ถ้าเสด็จไปมุนกยองเซเจ

371
00:47:15,624 --> 00:47:17,254
‎พระองค์คิดจะทำสิ่งใดพ่ะย่ะค่ะ

372
00:47:23,841 --> 00:47:25,091
‎ข้าจะ...

373
00:47:27,553 --> 00:47:29,013
‎สังหารโจฮักจูเสีย

374
00:47:29,763 --> 00:47:32,023
‎โทษฐานที่เพิกเฉย
‎ต่อความยากจนและอดอยาก

375
00:47:32,224 --> 00:47:34,184
‎ละโมบในสิ่งที่ไม่ควรครอบครอง

376
00:47:35,060 --> 00:47:37,150
‎ข้าจะลงโทษโจฮักจู
‎และกลับไปยังที่ของข้า

377
00:47:38,856 --> 00:47:41,856
‎เพื่อช่วยเหลือราษฎรให้รอดพ้น
‎จากความอดอยากและโรคระบาด

378
00:47:43,235 --> 00:47:44,695
‎ข้าต้องรอดชีวิตให้ได้

379
00:47:48,907 --> 00:47:50,907
‎และสร้างโลกใบใหม่ขึ้นมา

380
00:51:18,241 --> 00:51:20,241
‎(ด้วยความอาลัยถึงอีจินฮยอก)

381
00:51:33,256 --> 00:51:35,256
‎คำบรรยายโดย: รักษ์สุดา ขุนรักษ์