1
00:00:05,797 --> 00:00:07,924
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:15,181 --> 00:00:17,142
‎(สร้างจากเรื่อง
‎ "เดอะคิงดอมออฟก็อดส์"  โดย YLAB)

3
00:02:30,483 --> 00:02:31,901
‎พระองค์ต้องเสวยนะพ่ะย่ะค่ะ

4
00:02:35,405 --> 00:02:36,906
‎มันไม่ใช่ความผิดของพระองค์

5
00:02:36,990 --> 00:02:39,868
‎พระองค์ทรงช่วยชีวิตพวกเขา
‎อย่างสุดความสามารถแล้ว

6
00:02:40,577 --> 00:02:42,495
‎หากข้ายื่นมือเข้าไปเร็วกว่านี้

7
00:02:44,038 --> 00:02:45,498
‎ก็คงช่วยพวกเขาไว้ได้

8
00:02:45,582 --> 00:02:47,917
‎หากทำเช่นนั้น
‎พระองค์ก็คงสิ้นพระชนม์ไปแล้ว

9
00:02:53,131 --> 00:02:54,632
‎พระองค์ตรัสว่าต้องมีพระชนม์ชีพอยู่

10
00:02:54,924 --> 00:02:57,552
‎พระองค์คิดก่อกบฏ
‎เพื่อจะได้มีพระชนม์ชีพอยู่มิใช่หรือ

11
00:03:02,682 --> 00:03:04,309
‎ข้าอยากแตกต่าง

12
00:03:07,854 --> 00:03:10,273
‎ข้าอยากแตกต่างจากพวกนั้น

13
00:03:12,192 --> 00:03:13,443
‎พวกที่ทอดทิ้งคนอ่อนแอ

14
00:03:16,905 --> 00:03:18,615
‎พระองค์แตกต่างเพคะ

15
00:03:21,326 --> 00:03:23,953
‎นั่นคือสิ่งที่หม่อมฉันเห็น

16
00:03:30,835 --> 00:03:34,464
‎หม่อมฉันจะไปหาสมุนไพร
‎มารักษาบาดแผลเพคะ

17
00:04:23,388 --> 00:04:24,722
‎เขากลับมาหรือยัง

18
00:04:28,268 --> 00:04:29,477
‎เกรงว่าจะยังพ่ะย่ะค่ะ

19
00:04:30,353 --> 00:04:31,854
‎เรายังไม่รู้ชื่อของเขาเลย

20
00:04:32,981 --> 00:04:36,150
‎ทั้งชื่อยองชินแล้วก็ป้ายประจำตัว
‎ล้วนเป็นของปลอมพ่ะย่ะค่ะ

21
00:04:37,527 --> 00:04:41,406
‎ตอนนี้เราต้องการคนที่รู้จักพื้นที่เป็นอย่างดี

22
00:04:42,115 --> 00:04:45,368
‎พระองค์ทรงเห็นเขาใช้ปืนหรือเปล่าพ่ะย่ะค่ะ

23
00:04:46,786 --> 00:04:49,080
‎แม้แต่ราชองครักษ์ก็ยังฝีมือไม่ดีเท่านั้นเลย

24
00:04:49,747 --> 00:04:52,792
‎ผู้ที่มีความสามารถระดับนั้นได้

25
00:04:52,875 --> 00:04:54,419
‎ก็คือสมาชิกกลุ่มชักโฮ

26
00:04:55,336 --> 00:04:58,298
‎เจ้าพูดถึงกลุ่มทหารชั้นสูง
‎ที่ล่าเสืออย่างนั้นหรือ

27
00:04:58,381 --> 00:04:59,340
‎พ่ะย่ะค่ะ

28
00:05:00,216 --> 00:05:02,427
‎เนื่องจากการล่าเสือนั้นอันตราย

29
00:05:02,885 --> 00:05:05,763
‎สมาชิกจึงถูกเลือกจากฝีมือการต่อสู้

30
00:05:05,847 --> 00:05:07,849
‎โดยไม่ดูเรื่องสถานะทางสังคม

31
00:05:08,808 --> 00:05:10,852
‎พวกเขาหลายคนค่อนข้างอันตรายทีเดียว

32
00:05:10,935 --> 00:05:12,603
‎พวกเขาจะทำทุกอย่าง

33
00:05:13,396 --> 00:05:14,939
‎เพื่อให้มีชีวิตรอดพ่ะย่ะค่ะ

34
00:05:18,151 --> 00:05:21,321
‎พวกเขาจะทำทุกอย่าง
‎เพื่อให้มีชีวิตรอดงั้นหรือ

35
00:05:21,404 --> 00:05:23,239
‎เช่นนั้นก็เหมือนข้าน่ะสิ

36
00:05:23,823 --> 00:05:24,699
‎องค์รัชทายาท

37
00:05:33,791 --> 00:05:34,792
‎รายงานมา

38
00:05:35,001 --> 00:05:36,753
‎ไม่มีทหารตามเรามาพ่ะย่ะค่ะ

39
00:05:37,420 --> 00:05:39,464
‎กระหม่อมได้ตรวจดูหมู่บ้าน
‎สองสามแห่งระหว่างทาง

40
00:05:39,672 --> 00:05:41,466
‎โรคยังระบาดไปไม่ถึง

41
00:05:41,549 --> 00:05:43,593
‎แต่ผู้คนก็หวาดกลัวเพราะข่าวลือ

42
00:05:44,010 --> 00:05:45,595
‎ดูจากบ้านเรือนที่ว่างเปล่า

43
00:05:45,762 --> 00:05:47,638
‎ชาวบ้านคงหนีกันไปเยอะแล้วพ่ะย่ะค่ะ

44
00:07:04,841 --> 00:07:07,385
‎อสุรกาย! มีอสุรกายอยู่ตรงนั้น!

45
00:07:26,571 --> 00:07:30,158
‎น้ำ ข้าขอน้ำ น้ำ!

46
00:07:32,410 --> 00:07:33,327
‎นั่นมัน...

47
00:07:33,744 --> 00:07:34,704
‎ท่านเจ้าเมืองหรือ

48
00:07:35,955 --> 00:07:37,165
‎องค์รัชทายาท

49
00:07:38,666 --> 00:07:40,668
‎องค์รัชทายาท พระองค์...

50
00:07:42,044 --> 00:07:43,171
‎องค์รัชทายาท กระหม่อม...

51
00:07:47,216 --> 00:07:49,677
‎เจ้ารู้ไหมว่าคนที่เจ้าทิ้งไว้
‎เสียเลือดเนื้อกันไปเท่าไร

52
00:07:50,386 --> 00:07:51,345
‎อย่าเลยพ่ะย่ะค่ะ

53
00:07:51,721 --> 00:07:53,097
‎เขาไม่คู่ควรให้ฆ่าด้วยซ้ำ

54
00:08:00,897 --> 00:08:04,150
‎เจ้าไม่ได้หนีตายไปหรือ เกิดอะไรขึ้น

55
00:08:04,734 --> 00:08:07,278
‎เรือขนส่งสินค้านั่น...

56
00:08:07,653 --> 00:08:09,947
‎โรคแพร่ระบาดบนเรือพ่ะย่ะค่ะ

57
00:08:11,991 --> 00:08:13,159
‎เจ้าหมายความว่ายังไง

58
00:08:16,621 --> 00:08:19,040
‎มีร่างติดเชื้ออยู่บนเรือพ่ะย่ะค่ะ

59
00:08:19,373 --> 00:08:22,877
‎ร่างนั่นแพร่เชื้อให้ทุกคนที่อยู่บนเรือ

60
00:08:22,960 --> 00:08:25,463
‎กระหม่อมเป็นคนเดียวที่รอดมาได้

61
00:08:25,546 --> 00:08:26,714
‎แล้วตอนนี้เรือนั่นอยู่ไหน

62
00:08:28,216 --> 00:08:31,886
‎โรคเริ่มแพร่ระบาด
‎ตอนเรามาถึงซองจู ฉะนั้น...

63
00:08:33,554 --> 00:08:34,764
‎ถ้าเป็นเช่นนั้น

64
00:08:37,058 --> 00:08:38,351
‎อีกไม่นานพวกเขาก็จะถึงซังจู

65
00:08:39,018 --> 00:08:40,186
‎คนนำสารถูกส่งออกไปแล้ว

66
00:08:40,686 --> 00:08:42,396
‎ฉะนั้นซังจูจะต้องเตรียมรับมือให้ดี

67
00:08:42,480 --> 00:08:43,314
‎ที่จริงแล้ว

68
00:08:43,689 --> 00:08:47,777
‎มีแค่เมืองป้อมปราการใกล้ทงเร
‎ที่รู้ข่าวโรคระบาดพ่ะย่ะค่ะ

69
00:08:50,780 --> 00:08:54,116
‎ถ้าช่องเขามุนกยองเซเจ
‎ในซังจูต้านไม่อยู่ล่ะก็

70
00:08:54,200 --> 00:08:56,160
‎เชื้อจะแพร่ไปถึงฮันยางในเร็ววันแน่พ่ะย่ะค่ะ

71
00:09:06,504 --> 00:09:07,964
‎เราต้องไปที่ซังจูเดี๋ยวนี้

72
00:09:12,385 --> 00:09:14,971
‎องค์รัชทายาท

73
00:09:15,304 --> 00:09:18,432
‎โปรดให้กระหม่อมไปด้วยพ่ะย่ะค่ะ
‎องค์รัชทายาท

74
00:09:55,011 --> 00:09:56,429
‎ซังจูอยู่พ้นเขาลูกนั้นไปพ่ะย่ะค่ะ

75
00:09:57,138 --> 00:09:58,389
‎หากซังจูแตกพ่าย

76
00:09:58,639 --> 00:10:00,766
‎เชื้อโรคจะแพร่ระบาดไปทั่วประเทศ

77
00:10:01,225 --> 00:10:02,310
‎เราต้องหยุดมันให้ได้

78
00:10:04,895 --> 00:10:09,609
{\an8}‎(ซังจู)

79
00:10:46,520 --> 00:10:47,688
‎ข่าวลือเป็นเรื่องจริงหรือ

80
00:10:47,772 --> 00:10:50,066
‎- อะไรนะ
‎- มีโรคต้องสาปกำลังระบาดอยู่

81
00:10:50,650 --> 00:10:53,319
‎ว่ากันว่าจะมีผีหัวขาดปรากฏตัวตอนกลางคืน

82
00:11:09,794 --> 00:11:11,420
‎สัญญาณไฟถูกจุดจากทงเร

83
00:11:11,837 --> 00:11:13,464
‎คนนำสารยังไม่มาถึง

84
00:11:13,547 --> 00:11:15,883
‎สำนักปกครองท้องถิ่น
‎จึงยังไม่รู้รายละเอียดขอรับ

85
00:11:15,966 --> 00:11:17,134
‎อย่างไรก็ตาม

86
00:11:18,678 --> 00:11:20,846
‎มีข่าวลือประหลาดกระจายไปทั่วกยองซัง

87
00:11:21,430 --> 00:11:23,307
‎มีเชื้อโรคกำลังระบาดในทงเร

88
00:11:23,516 --> 00:11:26,936
‎และดูเหมือนเหยื่อจะฟื้นคืนชีพได้ขอรับ

89
00:11:46,664 --> 00:11:47,873
‎เตรียมตัวให้พร้อม

90
00:11:50,126 --> 00:11:51,585
‎ข้าจะออกจากภูเขานี่

91
00:11:53,087 --> 00:11:54,547
‎ยันต์แผ่นนี้

92
00:11:55,131 --> 00:11:58,509
‎จะช่วยปัดเป่าทุกโรคร้าย
‎แล้วก็ผีทุกตนออกไป

93
00:11:59,093 --> 00:12:00,886
‎ยันต์นี่น่ะ

94
00:12:00,970 --> 00:12:04,724
‎ร่างทรงน้อยเป็นคนเขียนด้วยชาด
‎ราคาแค่สิบพุนเท่านั้น

95
00:12:04,807 --> 00:12:06,016
‎แค่สิบพุนเท่านั้นเอง

96
00:12:06,600 --> 00:12:09,145
‎- ข้าขอหนึ่งใบ
‎- เอานี่ไป ราคาสิบพุน

97
00:12:09,228 --> 00:12:11,063
‎ข้าขอด้วยใบหนึ่งสิ
‎แต่ข้ามีเงินแค่นี้

98
00:12:11,188 --> 00:12:13,691
‎กล้าดียังไงมาต่อรองกับข้า

99
00:12:13,774 --> 00:12:15,568
‎เจ้ามันตัวโชคร้าย ไปซะ ราคาสิบพุน

100
00:12:15,651 --> 00:12:16,944
‎- เอาเงินมา
‎- ให้ตายเถอะ

101
00:12:18,362 --> 00:12:19,697
‎- ท่านอันฮยอน
‎- ท่านอันฮยอน

102
00:12:19,780 --> 00:12:21,407
‎- ท่านอันฮยอนนี่
‎- ท่านอันฮยอนมาแล้ว

103
00:12:41,552 --> 00:12:45,222
‎ท่านผู้ว่าการ ระหว่างตรวจตรา
‎ข้าเจอบางอย่างแปลกๆ อยู่ริมลำธาร

104
00:12:45,306 --> 00:12:47,099
‎ท่านต้องมาดูด้วยตนเองขอรับ

105
00:12:50,603 --> 00:12:52,688
‎ทำไมเรือที่เป็นของหลวง

106
00:12:53,397 --> 00:12:55,107
‎ถึงมาเกยตื้นที่ลำธารนี่ล่ะ

107
00:12:55,316 --> 00:12:57,234
‎ข้าเดาว่าน่าจะเกิด
‎ความโกลาหลครั้งใหญ่ขอรับ

108
00:12:57,610 --> 00:13:00,654
‎คงเป็นสาเหตุที่มีสัญญาณไฟมาจากทงเร

109
00:13:15,503 --> 00:13:18,506
‎มีหมู่บ้านอยู่ในป่าลึกนี่ด้วย

110
00:13:19,048 --> 00:13:20,674
‎ของชาวนาที่ทําไร่เลื่อนลอยพ่ะย่ะค่ะ

111
00:13:21,801 --> 00:13:24,762
‎ข้าได้กลิ่นเนื้อย่างนะ

112
00:13:26,055 --> 00:13:27,014
‎ข้าได้กลิ่นหมู

113
00:13:39,610 --> 00:13:42,488
‎ตรงนี้แล้วก็บนดาดฟ้าเรือ

114
00:13:42,655 --> 00:13:43,823
‎มีเลือดเต็มไปหมดเลยขอรับ

115
00:14:17,731 --> 00:14:19,984
‎พื้นและกำแพงเต็มไปด้วยเลือด

116
00:14:20,943 --> 00:14:24,989
‎แล้วคนบาดเจ็บ ไม่ก็คนตายอยู่ที่ไหน

117
00:14:36,500 --> 00:14:40,337
‎ไม่รู้ว่าเราจะได้กินอีกเมื่อไหร่
‎ตอนนี้กินได้ก็กินเข้าไปเลย

118
00:14:43,132 --> 00:14:45,342
‎- กินเลย
‎- อย่าลืมเคี้ยวล่ะ

119
00:14:47,011 --> 00:14:48,679
‎- อย่ากินข้าวเยอะไปล่ะ
‎- อร่อยจัง

120
00:14:48,762 --> 00:14:49,805
‎กินหมูด้วย...

121
00:14:58,689 --> 00:14:59,690
‎แปลกนะพ่ะย่ะค่ะ

122
00:15:00,774 --> 00:15:03,402
‎คนกำลังล้มตายเพราะอดอยาก
‎แต่ที่นี่กลับมีข้าวและหมูกิน

123
00:15:06,822 --> 00:15:10,367
‎ทำไมพวกท่านถึงเข้ามาในป่าลึกเช่นนี้ได้ล่ะ

124
00:15:10,951 --> 00:15:12,077
‎ได้อาหารนี่มาจากไหน

125
00:15:12,828 --> 00:15:13,996
‎คือว่า

126
00:15:15,539 --> 00:15:18,626
‎เราได้มาเป็นค่าตอบแทน
‎ที่ช่วยจัดงานเลี้ยงน่ะพ่ะย่ะค่ะ

127
00:15:23,839 --> 00:15:25,132
‎ไม่จริงน่า

128
00:15:25,257 --> 00:15:27,134
‎หลบ หลบไป!

129
00:15:30,054 --> 00:15:31,096
‎หลบไปเลย

130
00:15:31,263 --> 00:15:32,598
‎ข้าบอกให้หลบไง!

131
00:15:38,437 --> 00:15:40,439
‎กระหม่อมเห็นของจากเรือพ่ะย่ะค่ะ

132
00:15:41,023 --> 00:15:42,942
‎พวกเขาต้องปล้นสะดมเรือมาแน่

133
00:15:43,275 --> 00:15:44,276
‎ขอประทานอภัย

134
00:15:44,360 --> 00:15:46,987
‎โปรดไว้ชีวิตกระหม่อมด้วยเถอะ

135
00:15:47,071 --> 00:15:48,238
‎พวกเราขออภัยจริงๆ

136
00:15:51,116 --> 00:15:53,243
‎เราไม่ได้ตั้งใจจะขโมย
‎จากเรือลำนั้นนะพ่ะย่ะค่ะ

137
00:15:53,327 --> 00:15:56,580
‎อาหารมันดีเกินกว่าจะปล่อยทิ้งไว้

138
00:15:56,664 --> 00:15:58,999
‎- โปรดไว้ชีวิตเราด้วยเถอะ
‎- โปรดไว้ชีวิตเราด้วยเถอะ

139
00:15:59,416 --> 00:16:00,793
‎ขอพระองค์ทรงอภัยให้เราด้วยเถอะ

140
00:16:01,085 --> 00:16:03,963
‎มีใครอยู่บนเรือไหม

141
00:16:04,338 --> 00:16:07,675
‎ตอนเราไปถึง
‎ทุกคนก็ตายหมดแล้วพ่ะย่ะค่ะ

142
00:16:07,758 --> 00:16:09,635
‎กระหม่อมไปตรวจดูเรือเมื่อเช้านี้

143
00:16:09,718 --> 00:16:13,597
‎ผู้โดยสารบนเรือถูกกัด
‎ราวกับโดนสัตว์ทำร้าย

144
00:16:13,681 --> 00:16:15,057
‎กรุณาเชื่อกระหม่อมด้วยเถอะ

145
00:16:15,140 --> 00:16:17,643
‎แล้วพวกศพล่ะ เจ้าปล่อยไว้แบบนั้นหรือ

146
00:16:17,726 --> 00:16:20,270
‎เรากลัวพวกสัตว์กัดกินร่างพวกเขา

147
00:16:21,021 --> 00:16:22,523
‎เราจึงฝังพวกเขาทุกคนพ่ะย่ะค่ะ

148
00:16:22,606 --> 00:16:23,857
‎ฝังไว้ที่ไหน

149
00:16:25,734 --> 00:16:26,819
‎ฝังไว้ที่ไหน

150
00:16:28,988 --> 00:16:31,740
‎พวกเจ้าทุกคนก่ออาชญากรรมร้ายแรง

151
00:16:31,824 --> 00:16:35,619
‎อย่างไรก็ตาม ข้าเข้าใจว่า
‎พวกเจ้าทำไปเพราะความหิวโหย

152
00:16:35,703 --> 00:16:39,456
‎หากเจ้าพูดความจริงกับข้า
‎ข้าจะลดโทษให้

153
00:16:45,170 --> 00:16:46,797
‎พวกกระหม่อมจะนำทางไปเองพ่ะย่ะค่ะ

154
00:16:52,553 --> 00:16:54,179
‎ข้าเจอรอยล้อแล้วขอรับ

155
00:17:15,409 --> 00:17:16,660
‎ยังไม่ถึงอีกหรือ

156
00:17:19,288 --> 00:17:20,581
‎เกือบถึงแล้วขอรับ

157
00:17:35,804 --> 00:17:36,805
‎ที่นี่หรือ

158
00:17:39,683 --> 00:17:41,935
‎พวกเจ้าทำอะไรน่ะ นำทางต่อไปสิ!

159
00:17:52,988 --> 00:17:56,617
‎เรารู้ว่าคนที่ขโมยของหลวงจะโดนตัดหัว

160
00:17:57,493 --> 00:17:59,912
‎นี่เจ้าพูดอะไรน่ะ

161
00:17:59,995 --> 00:18:02,414
‎เราใช้ชีวิตมานานพอแล้ว

162
00:18:03,791 --> 00:18:05,793
‎แต่ลูกๆ ของเราไม่สมควรตาย

163
00:18:06,001 --> 00:18:09,213
‎ถ้าไม่มีพวกท่านไปโพนทะนาความผิดเรา
‎มันก็จะเป็นความลับต่อไป

164
00:18:11,465 --> 00:18:13,759
‎เจ้าพวกชั่วช้าเอ๊ย

165
00:18:13,842 --> 00:18:15,552
‎เจ้าคิดว่าพูดกับใครอยู่

166
00:18:16,261 --> 00:18:17,262
‎ลดอาวุธลงซะ!

167
00:18:22,768 --> 00:18:25,062
‎เรื่องนี้ร้ายแรงกว่าการขโมยเสียอีก

168
00:18:25,145 --> 00:18:26,647
‎ถ้าไม่จัดการเรื่องนี้เสีย

169
00:18:27,106 --> 00:18:28,565
‎ไม่เพียงแค่เจ้าหรือลูกของเจ้า

170
00:18:28,816 --> 00:18:32,319
‎แต่คนทั้งกยองซังอาจเสียชีวิตได้

171
00:18:34,404 --> 00:18:36,615
‎ทีนี้ก็นำทางเราไปหาศพได้แล้ว

172
00:18:41,328 --> 00:18:43,163
‎หิวจนหูหนวกแล้วหรือไง

173
00:18:43,664 --> 00:18:45,624
‎ร่างพวกนั้นอยู่ที่ไหน

174
00:18:48,961 --> 00:18:50,087
‎พระองค์เหยียบพวกเขาอยู่

175
00:19:23,328 --> 00:19:24,705
‎นี่มันอะไรกัน

176
00:20:07,873 --> 00:20:09,124
‎ถ้ายังอยากมีชีวิตอยู่

177
00:20:11,043 --> 00:20:13,170
‎ยกอาวุธขึ้นแล้วตัดหัวพวกมันให้หมด

178
00:21:04,429 --> 00:21:05,764
‎อสุรกายมาอีกระลอกแล้ว!

179
00:21:36,211 --> 00:21:38,130
‎ไม่นะ

180
00:21:40,549 --> 00:21:41,800
‎ช่วยข้าด้วย...

181
00:21:43,343 --> 00:21:44,970
‎หยุดนะ

182
00:25:09,633 --> 00:25:10,717
‎ลงมาเถอะพ่ะย่ะค่ะ

183
00:25:11,009 --> 00:25:13,053
‎ต้องให้กระหม่อม
‎บังคับพระองค์ให้ลงมาหรือ

184
00:25:13,553 --> 00:25:16,097
‎ถ้าข้าลงไป ข้าต้องโดนฆ่าแน่ๆ

185
00:25:16,181 --> 00:25:19,976
‎ทุกคนอยากให้ข้าออกจากวังไป

186
00:25:20,268 --> 00:25:23,605
‎ถ้าข้าถูกขับออกจากตำแหน่ง
‎ข้าก็จะโดนฆ่า

187
00:25:25,899 --> 00:25:29,444
‎ข้าคิดถึงท่านแม่ที่จากไปแล้วมากเลย

188
00:25:31,321 --> 00:25:32,697
‎พระองค์ไม่ควรอยู่ที่นี่

189
00:25:39,955 --> 00:25:41,456
‎นี่ไม่ใช่...

190
00:25:43,041 --> 00:25:44,501
‎ที่ที่พระองค์ควรอยู่พ่ะย่ะค่ะ

191
00:25:49,339 --> 00:25:51,258
‎(ตำหนักคังนยองจอน)

192
00:25:52,842 --> 00:25:54,427
‎ข้าไม่อยากไปที่นั่น

193
00:25:54,803 --> 00:25:57,097
‎อาจารย์ ข้าขอกลับไปดีกว่า

194
00:26:01,184 --> 00:26:03,144
‎พระองค์พูดถูกแล้ว

195
00:26:03,812 --> 00:26:05,438
‎ฝ่าบาทได้รับคำร้อง

196
00:26:05,897 --> 00:26:09,442
‎จำนวนไม่น้อยที่เรียกร้อง
‎ให้ปลดพระองค์ออกจากตำแหน่ง

197
00:26:10,860 --> 00:26:11,987
‎ที่แย่ไปกว่านั้น

198
00:26:12,070 --> 00:26:15,156
‎ไม่มีใครในวังนี้ปกป้องพระองค์ได้

199
00:26:15,240 --> 00:26:16,324
‎ดังนั้น...

200
00:26:17,367 --> 00:26:19,077
‎พระองค์ต้องปกป้องตัวเอง

201
00:26:24,708 --> 00:26:26,126
‎องค์ชายรัชทายาท

202
00:26:27,335 --> 00:26:30,005
‎ไม่ใช่แค่ต้องพยายามปกป้องชีวิตตนเท่านั้น

203
00:26:30,964 --> 00:26:32,882
‎พระองค์ยังต้องต่อสู้กับความอยุติธรรม

204
00:26:33,133 --> 00:26:35,176
‎มีคนที่พยายามจะทำให้

205
00:26:35,260 --> 00:26:38,555
‎องค์ชายรัชทายาทเป็นหุ่นเชิด
‎เพื่อผลประโยชน์ส่วนตน

206
00:26:38,638 --> 00:26:41,141
‎การต่อสู้และเอาชนะความชั่วร้ายนั้น

207
00:26:41,224 --> 00:26:43,560
‎เป็นหนทางเดียวที่จะผดุงความยุติธรรมเอาไว้

208
00:27:06,291 --> 00:27:07,667
‎แสดงความเคารพสิ!

209
00:27:08,168 --> 00:27:09,878
‎พระองค์คือองค์ชายรัชทายาท

210
00:27:10,587 --> 00:27:12,047
‎ผู้สืบทอดบัลลังก์นะ!

211
00:27:14,883 --> 00:27:17,719
‎- ถวายบังคมองค์รัชทายาท
‎- ถวายบังคมองค์รัชทายาท

212
00:27:26,436 --> 00:27:27,812
‎ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ

213
00:27:29,189 --> 00:27:30,190
‎อาจารย์

214
00:27:41,368 --> 00:27:43,370
‎ทั้งหมดเป็นเรื่องจริง

215
00:27:43,953 --> 00:27:44,996
‎เสด็จพ่อ...

216
00:27:48,124 --> 00:27:49,459
‎สวรรคตแล้ว

217
00:27:50,168 --> 00:27:52,712
‎อัครมหาเสนาบดีโจ
‎ผู้ลุ่มหลงในอำนาจ ได้ให้หมออีซึงฮี

218
00:27:53,129 --> 00:27:55,799
‎นำสมุนไพรคืนชีพให้เสด็จพ่อเสวย
‎จนทำให้ท่านกลายเป็น...

219
00:27:57,634 --> 00:27:58,760
‎อสุรกายกระหายเนื้อมนุษย์

220
00:27:59,177 --> 00:28:01,304
‎นั่นเป็นจุดเริ่มต้นของโรคระบาดที่น่ากลัวนี่

221
00:28:04,307 --> 00:28:06,976
‎โจฮักจูเป็นคนชั่วช้าสามานย์
‎เราต้องให้ท่านช่วย

222
00:28:08,103 --> 00:28:10,605
‎ข้าจะกลับไปฮันยาง ลงโทษกลุ่มแฮวอนโจ

223
00:28:11,731 --> 00:28:13,608
‎และสร้างประเทศนี้ขึ้นใหม่

224
00:28:20,740 --> 00:28:21,950
‎พระองค์ได้บรรทม...

225
00:28:23,493 --> 00:28:25,370
‎ครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่หรือพ่ะย่ะค่ะ

226
00:28:26,788 --> 00:28:28,206
‎ท่านหมายความว่ายังไง

227
00:28:29,833 --> 00:28:32,252
‎พระองค์เสด็จมาไกลขนาดนี้

228
00:28:33,545 --> 00:28:35,588
‎ทั้งที่หิวและกระเซอะกระเซิงเช่นนี้หรือ

229
00:28:38,717 --> 00:28:40,844
‎อันธพาลข้างถนนจะเป็นเช่นนั้นก็ได้

230
00:28:41,386 --> 00:28:42,303
‎แต่ว่า...

231
00:28:44,305 --> 00:28:45,682
‎องค์รัชทายาทเป็นเช่นนั้นไม่ได้

232
00:28:47,350 --> 00:28:48,560
‎องค์ชายรัชทายาท

233
00:28:49,227 --> 00:28:50,395
‎ไม่ว่าที่ไหนเมื่อไหร่

234
00:28:51,312 --> 00:28:54,858
‎ก็ต้องทรงดูน่านับถือ
‎และน่าไว้วางใจเสมอพ่ะย่ะค่ะ

235
00:29:03,116 --> 00:29:07,746
‎ซังจูเป็นบ้านเกิดและสถานที่
‎ที่กระหม่อมอาศัยอยู่ในขณะนี้

236
00:29:08,788 --> 00:29:10,039
‎กระหม่อมอยากขอให้พระองค์

237
00:29:10,999 --> 00:29:12,584
‎พักผ่อนให้เต็มที่ในคืนนี้

238
00:29:15,420 --> 00:29:16,838
‎- เร็วเข้า
‎- ขอรับ

239
00:29:35,023 --> 00:29:38,985
‎ท่านผู้ว่าการอันฮยอน
‎เป็นคนแบบไหนหรือเจ้าคะ

240
00:29:42,071 --> 00:29:43,281
‎ทำไมถึงถามข้าเช่นนั้น

241
00:29:43,823 --> 00:29:45,658
‎ท่านไม่คิดว่ามันแปลกหรือเจ้าคะ

242
00:29:47,327 --> 00:29:49,746
‎ทั้งท่านผู้ว่าการอันฮยอน
‎แล้วก็ข้ารับใช้ของท่าน

243
00:29:49,829 --> 00:29:52,081
‎ไม่ได้ตื่นตกใจที่เห็นผู้ติดเชื้อเลย

244
00:29:52,165 --> 00:29:55,835
‎พวกเขาตัดหัวแล้วก็เผาผู้ติดเชื้อ
‎อย่างคล่องแคล่วว่องไว

245
00:29:55,919 --> 00:29:58,296
‎ไม่แม้แต่จะลังเลตอนสู้กับผู้ติดเชื้อเลยด้วย

246
00:29:58,379 --> 00:30:02,675
‎ราวกับพวกเขารู้เรื่องผู้ติดเชื้อดีอย่างนั้นแหละ

247
00:30:10,099 --> 00:30:11,643
‎ไปส่งองค์รัชทายาท

248
00:30:11,726 --> 00:30:14,604
‎แล้วก็หาที่พักให้ผู้ติดตามพระองค์ด้วย

249
00:30:15,438 --> 00:30:16,731
‎เชิญทางนี้พ่ะย่ะค่ะ

250
00:30:41,506 --> 00:30:43,299
‎ท่านอันฮยอนว่ายังไงบ้างพ่ะย่ะค่ะ

251
00:30:44,133 --> 00:30:46,803
‎เขาไม่ตอบคำถามข้าตรงๆ

252
00:30:50,098 --> 00:30:52,183
‎เราจะเชื่อใจเขาได้จริงหรือ

253
00:30:54,519 --> 00:30:55,478
‎องค์รัชทายาท

254
00:30:56,646 --> 00:30:58,439
‎เขาอาจจะยังไว้ทุกข์อยู่

255
00:30:58,606 --> 00:31:00,692
‎แต่แม้แต่ตอนที่อัครมหาเสนาบดีกดขี่เหล่าบัณฑิต

256
00:31:00,775 --> 00:31:03,403
‎ผู้ว่าการอันไม่ช่วยพวกเขาเลยแม้แต่นิดเดียว

257
00:31:04,779 --> 00:31:07,615
‎เขาอาจจะเป็นพวกเดียวกับ
‎อัครมหาเสนาบดีโจแล้วก็ได้

258
00:31:07,699 --> 00:31:08,992
‎ระวังคำพูดเจ้าด้วย

259
00:31:10,326 --> 00:31:12,161
‎เขาไม่ใช่คนที่เจ้าจะพูดจาดูถูกแบบนี้ได้

260
00:31:13,913 --> 00:31:14,998
‎แต่ว่าองค์รัชทายาท...

261
00:31:15,081 --> 00:31:16,374
‎เจ้าก็ไปพักผ่อนเสีย

262
00:31:17,292 --> 00:31:19,502
‎ช่วงสองสามวันที่ผ่านมา เจ้าไม่ได้พักผ่อนเลย

263
00:31:27,343 --> 00:31:29,053
{\an8}‎(บันทึกผู้ป่วย)

264
00:31:34,726 --> 00:31:38,021
{\an8}‎(ฮันยาง)

265
00:31:44,068 --> 00:31:44,903
‎ดูนี่สิ

266
00:31:44,986 --> 00:31:48,031
‎ทำไมเจ้านี่ได้อาหารแล้วข้าไม่ได้ล่ะ

267
00:31:48,323 --> 00:31:49,824
‎เชื่อเขาเลย

268
00:32:05,173 --> 00:32:06,507
‎เป็นอะไร

269
00:32:08,259 --> 00:32:09,218
‎คุณพระช่วย

270
00:32:12,180 --> 00:32:13,806
‎มาตรงนี้

271
00:32:14,223 --> 00:32:15,892
‎ดูนี่สิ

272
00:33:29,716 --> 00:33:32,969
‎การเอาเนื้อผู้ติดเชื้อ
‎ให้ตัวทดลองที่ร่างกายสมบูรณ์กิน

273
00:33:33,636 --> 00:33:37,724
‎จะนำไปสู่การแพร่เชื้อของโรคนี้

274
00:33:39,100 --> 00:33:40,935
‎สิ่งนี้ควบคุมไม่ได้

275
00:33:43,312 --> 00:33:45,148
‎เราต้องยับยั้งโรคระบาดนี้ไว้

276
00:33:46,274 --> 00:33:47,692
‎ก่อนที่มันจะไปถึงทางเหนือ

277
00:34:23,019 --> 00:34:26,105
{\an8}‎(อนุสรณ์ศึกพื้นที่ชุ่มน้ำอุนโพ)

278
00:34:29,609 --> 00:34:32,153
{\an8}‎(เพื่อระลึกถึงชัยชนะ
‎ของผู้ว่าการอันฮยอนแห่งกยองซัง)

279
00:34:32,236 --> 00:34:34,655
{\an8}‎(ที่เอาชนะทหารญี่ปุ่นสามหมื่นนาย
‎ด้วยทหารห้าร้อยนาย)

280
00:34:47,585 --> 00:34:51,714
{\an8}‎(หมู่บ้านซูมัง)

281
00:34:58,721 --> 00:34:59,931
‎พี่ อย่าไปเลยนะ

282
00:35:16,614 --> 00:35:18,866
‎ได้โปรดอย่าทิ้งข้าไป

283
00:35:19,200 --> 00:35:20,535
‎พี่ไม่ไปไม่ได้หรือ

284
00:35:20,618 --> 00:35:23,079
‎กลับเข้าไปข้างในซะ พี่สัญญาว่าจะกลับมา

285
00:35:30,044 --> 00:35:31,921
‎ขอร้องล่ะ อย่าไปเลย

286
00:35:37,009 --> 00:35:39,637
‎พี่ต้องกลับมานะ

287
00:35:40,054 --> 00:35:41,305
‎พี่ต้องกลับมานะ

288
00:36:35,693 --> 00:36:37,695
{\an8}‎(ประตูทิศเหนือของซังจู)

289
00:36:37,778 --> 00:36:39,906
{\an8}‎คนนำสารมาแล้วขอรับ!

290
00:36:49,415 --> 00:36:51,375
‎เป็นยังไงบ้าง เจ้าหาเจอไหม

291
00:36:51,667 --> 00:36:53,836
‎- ใช่สิ่งนี้หรือเปล่าขอรับ
‎- ใช่ อันนี้แหละ

292
00:36:56,297 --> 00:36:57,590
‎ทำดีมาก

293
00:37:05,264 --> 00:37:08,809
‎นั่นของจากเรือขนส่งสินค้าหรือ

294
00:37:08,893 --> 00:37:10,019
‎ขอรับ

295
00:37:10,436 --> 00:37:12,313
‎ไม่มีเรื่องร้ายใดเกิดขึ้น

296
00:37:12,396 --> 00:37:15,191
‎เพราะผู้ว่าการอันหาตัว
‎ผู้ติดเชื้อที่มุ่งหน้าไปทางเหนือเจอ

297
00:37:15,858 --> 00:37:18,486
‎แต่ท่านบอกให้เพิ่มระดับ
‎การรักษาความปลอดภัยทางใต้ขอรับ

298
00:37:18,569 --> 00:37:19,403
‎ยังไงก็เถอะ

299
00:37:19,987 --> 00:37:22,823
‎- จริงหรือเปล่า
‎- หมายถึงเรื่องอะไรหรือขอรับ

300
00:37:25,493 --> 00:37:29,121
‎ข้าได้ยินมาว่าองค์ชายรัชทายาทอยู่ในซังจู

301
00:37:29,205 --> 00:37:30,748
‎เป็นเรื่องจริงหรือเปล่า

302
00:37:32,875 --> 00:37:33,960
‎ใต้เท้า!

303
00:37:36,796 --> 00:37:38,756
‎กองทัพทั้งห้าออกจากฮันยาง

304
00:37:38,839 --> 00:37:40,424
‎และมุ่งหน้าไปมุนกยองเซเจแล้วขอรับ

305
00:38:11,455 --> 00:38:12,957
‎นี่ ซอบี!

306
00:38:13,499 --> 00:38:14,500
‎ซอบี!

307
00:38:24,343 --> 00:38:27,054
‎เจ้าไปไหนมาคนเดียวน่ะ
‎ข้าตามหาเจ้าเสียทั่วเลย

308
00:38:27,138 --> 00:38:29,473
‎ข้ากำลังหาสมุนไพร
‎ไปให้องค์รัชทายาทเจ้าค่ะ

309
00:38:29,557 --> 00:38:30,975
‎ช่างสมุนไพรนั่นเถอะ

310
00:38:32,059 --> 00:38:32,893
‎หนีไปกับข้า

311
00:38:32,977 --> 00:38:34,812
‎ถ้าเจ้ากลับไปหาพระองค์
‎เจ้าต้องตายแน่

312
00:38:34,895 --> 00:38:37,398
‎- ตามข้ามา
‎- ท่านพูดเรื่องอะไรเจ้าคะ

313
00:38:38,399 --> 00:38:41,193
‎กองทัพทั้งห้ากำลังมา
‎เพื่อจับกุมองค์รัชทายาท

314
00:38:41,319 --> 00:38:42,486
‎อะไรนะ

315
00:38:43,321 --> 00:38:44,530
‎จริงหรือเจ้าคะ

316
00:38:44,613 --> 00:38:48,117
‎จริงน่ะสิ ขืนอยู่กับชายที่เป็นกบฏ
‎เจ้าจะต้องไม่รอดแน่

317
00:38:49,285 --> 00:38:51,620
‎ข้าเป็นคนของกลุ่มแฮวอนโจ

318
00:38:51,912 --> 00:38:54,165
‎ฉะนั้นข้าปกป้องเจ้าได้ ไปกันเถอะ

319
00:38:56,709 --> 00:38:58,002
‎ท่านจะหนีอีกแล้วหรือเจ้าคะ

320
00:38:58,085 --> 00:38:59,378
‎ไม่ใช่นะ ข้า...

321
00:38:59,462 --> 00:39:02,048
‎องค์รัชทายาททรงฝ่าฟัน
‎เรื่องยากลำบากมากมาย

322
00:39:02,131 --> 00:39:04,425
‎เพื่อช่วยชีวิตผู้คนที่ท่านทิ้งไว้

323
00:39:04,717 --> 00:39:07,011
‎แต่ท่านก็ยังจะทิ้งพระองค์ไปอีก

324
00:39:07,595 --> 00:39:11,349
‎แสดงความกล้าหาญสักครั้งในชีวิต
‎มันยากขนาดนั้นเชียวหรือเจ้าคะ

325
00:39:11,932 --> 00:39:13,434
‎คือว่า...

326
00:39:13,601 --> 00:39:15,061
‎หนีไปคนเดียวเถอะเจ้าค่ะ

327
00:39:15,895 --> 00:39:17,313
‎ข้าจะอยู่กับองค์รัชทายาท

328
00:39:17,396 --> 00:39:18,898
‎แต่ว่า เดี๋ยวก่อนสิ...

329
00:39:20,566 --> 00:39:21,442
‎ซอบี!

330
00:39:22,651 --> 00:39:24,153
‎ซอบี!

331
00:39:24,653 --> 00:39:25,946
‎ซอบี!

332
00:39:36,665 --> 00:39:39,001
‎ช้าหน่อย เดี๋ยวก็ติดคอหรอก

333
00:39:39,210 --> 00:39:43,005
‎เจ้าไม่ต้องตะกละก็ได้
‎ยังมีอีก กินให้หมดเลยนะ

334
00:39:43,089 --> 00:39:46,008
‎ตายแล้ว เจ้าดูเด็ก
‎เกินกว่าจะท้องนะเนี่ย

335
00:39:48,010 --> 00:39:49,136
‎เดี๋ยวข้าเอาไปเก็บให้

336
00:39:49,220 --> 00:39:53,391
‎ขอบคุณที่ดูแลคนต้อยต่ำ
‎อย่างพวกเรานะเจ้าคะ

337
00:39:53,474 --> 00:39:55,017
‎ไม่จำเป็นต้องขอบคุณข้าหรอก

338
00:39:55,101 --> 00:39:57,728
‎หยุดพูดเรื่องไร้สาระแล้วก็กินกันเข้าไปนะ

339
00:39:57,812 --> 00:39:58,979
‎- เจ้าค่ะ
‎- ขอบคุณเจ้าค่ะ

340
00:39:59,063 --> 00:40:01,023
‎กินเยอะๆ แล้วก็คลอดลูกชายนะ

341
00:40:01,107 --> 00:40:03,150
‎- ขอบพระคุณเจ้าค่ะ
‎- ขอบพระคุณเจ้าค่ะ

342
00:40:07,279 --> 00:40:08,906
‎ว่าแต่ ใครกันนะ

343
00:40:08,989 --> 00:40:11,075
‎ใครกันที่ดูแลเราดีขนาดนี้

344
00:40:11,158 --> 00:40:12,785
‎จะไปรู้เหรอ กินเข้าไปเถอะ

345
00:40:13,953 --> 00:40:15,830
‎- ไม่มีใครบอกเราเลย
‎- คือว่า

346
00:40:15,913 --> 00:40:19,041
‎ข้าน่ะรู้สึกซาบซึ้งที่มีอาหารแล้วก็ที่พัก

347
00:40:19,125 --> 00:40:20,876
‎แต่ข้าก็ยังคิดว่ามันแปลกๆ นะ

348
00:40:21,627 --> 00:40:24,588
‎ทำไมพวกเขาถึงพามาแต่
‎คนท้องที่ไม่มีที่ไปล่ะ

349
00:40:24,672 --> 00:40:27,466
‎ไม่เสียเงินก็กินเข้าไปเถอะ

350
00:40:27,550 --> 00:40:29,718
‎ดูเหมือนเจ้าจะใกล้คลอดแล้วนะ

351
00:40:30,928 --> 00:40:33,681
‎กินเข้าไปแล้วก็คลอดลูกแข็งแรงๆ นะ

352
00:40:34,140 --> 00:40:35,266
‎ขอบคุณเจ้าค่ะ

353
00:40:37,393 --> 00:40:39,895
‎ท่านหญิง ท่านแหละเจ้าค่ะ

354
00:40:41,272 --> 00:40:43,065
‎ทำไมท่านถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ

355
00:40:43,149 --> 00:40:44,817
‎ท่านดูไม่ใช่พวกเดียวกับเราเลย

356
00:40:46,026 --> 00:40:48,571
‎สามีข้าบอกให้ข้ามาอยู่ที่นี่น่ะ

357
00:40:50,865 --> 00:40:52,241
‎ท่านหมายความว่ายังไง

358
00:40:52,950 --> 00:40:55,494
‎สามีท่านรู้จักเจ้าของบ้านนี้หรือ

359
00:40:56,370 --> 00:40:58,747
‎สามีข้าเป็นองครักษ์ประจำตัว
‎ขององค์ชายรัชทายาท

360
00:40:58,831 --> 00:41:00,624
‎แล้วเขาก็ออกเดินทางกับองค์ชายอยู่

361
00:41:00,708 --> 00:41:04,253
‎เขากลัวว่าจะทิ้งข้าไว้คนเดียว
‎ก็เลยบอกให้มาอยู่ที่นี่น่ะ

362
00:41:04,336 --> 00:41:06,005
‎ไม่แปลกใจเลย

363
00:41:06,088 --> 00:41:08,632
‎ข้ารู้อยู่แล้วว่าท่านไม่ใช่
‎หญิงหม้ายน่าสงสารแบบเรา

364
00:41:08,716 --> 00:41:10,885
‎ดีจังเลยนะ

365
00:41:10,968 --> 00:41:13,345
‎สามีท่านนี่สุดยอดเลย

366
00:41:13,429 --> 00:41:15,514
‎ยังไงก็กินเยอะๆ นะ

367
00:41:15,890 --> 00:41:17,141
‎- กินให้อร่อยนะ
‎- เจ้าค่ะ

368
00:41:58,807 --> 00:42:01,810
‎พระมเหสี ถึงเวลาประชุมแล้วเพคะ

369
00:42:03,896 --> 00:42:04,897
‎ไปกันเถอะ

370
00:43:04,873 --> 00:43:07,876
‎พระมเหสีเสด็จแล้ว

371
00:43:52,004 --> 00:43:55,215
‎- ถวายบังคมพระมเหสี
‎- ถวายบังคมพระมเหสี

372
00:44:17,905 --> 00:44:19,156
‎ราชสำนักจงรับฟัง

373
00:44:20,240 --> 00:44:22,618
‎พระราชโองการจากพระมเหสี

374
00:44:26,789 --> 00:44:29,291
‎"สวรรค์มิได้ประทานพรแก่ประเทศเรา

375
00:44:30,042 --> 00:44:33,504
‎จึงทำให้ฝ่าบาทประชวรกะทันหัน

376
00:44:33,587 --> 00:44:35,214
‎และทรงหมดสติ

377
00:44:36,173 --> 00:44:38,175
‎ในขณะเดียวกัน โอรสของพระองค์
‎องค์ชายรัชทายาท

378
00:44:38,759 --> 00:44:40,594
‎ทรงก่อกบฏร้ายแรง

379
00:44:41,136 --> 00:44:44,640
‎ด้วยความปรารถนาที่จะช่วงชิงบัลลังก์

380
00:44:44,723 --> 00:44:47,101
‎ความวุ่นวายเช่นนี้ทำให้ราชวงศ์แตกแยก

381
00:44:47,184 --> 00:44:49,144
‎และบัลลังก์ไร้ผู้สืบทอด

382
00:44:49,228 --> 00:44:51,647
‎บัดนี้โรคร้ายกำลังระบาดไปทั่วประเทศ

383
00:44:52,439 --> 00:44:54,316
‎นำความทุกข์ทรมานมาสู่ผู้คน

384
00:44:54,817 --> 00:44:56,860
‎เหตุการณ์นี้จะไม่ใช่
‎โศกนาฏกรรมได้อย่างไรกัน

385
00:44:57,820 --> 00:45:00,989
‎ข้าไม่สามารถปฏิเสธคำแนะนำ

386
00:45:01,073 --> 00:45:04,034
‎ที่จริงใจและภักดีจากข้าหลวง
‎ทั้งในปัจจุบันและที่เกษียณไปแล้ว

387
00:45:04,118 --> 00:45:06,328
‎ในเรื่องบัลลังก์ที่ว่างเว้นอยู่ได้อีกต่อไป

388
00:45:06,412 --> 00:45:10,416
‎ข้าจึงเตรียมตัวขึ้นรับหน้าที่
‎องค์ราชินีผู้สำเร็จราชการ"

389
00:45:10,499 --> 00:45:14,169
‎- ขอบพระทัยที่ทรงพระกรุณา
‎- ขอบพระทัยที่ทรงพระกรุณา

390
00:45:14,753 --> 00:45:16,797
‎วันแรกของพระองค์
‎ในฐานะผู้สำเร็จราชการแทน

391
00:45:17,089 --> 00:45:20,134
‎พระองค์จะมีรับสั่งแรก

392
00:45:20,926 --> 00:45:24,638
{\an8}‎"กำจัดเชื้อโรค
‎ที่คุกคามแผ่นดินกยองซัง

393
00:45:24,805 --> 00:45:26,765
‎โดยส่งกองทัพทั้งห้าอันประกอบด้วย

394
00:45:26,849 --> 00:45:29,560
‎หน่วยฝึกทหาร หน่วยบัญชาการทหารหลวง

395
00:45:29,643 --> 00:45:31,729
‎และหน่วยป้อมปราการทางใต้
‎ไปช่วยเหลือ"

396
00:45:36,567 --> 00:45:38,944
‎เสียงกลองบ่งบอกว่า
‎พวกเขาผ่านประตูที่สองมาแล้ว

397
00:45:39,027 --> 00:45:40,904
‎อีกไม่นานก็จะมาถึงแล้วขอรับ

398
00:45:44,158 --> 00:45:45,617
‎ข้าเห็นพวกเขาแล้วขอรับ!

399
00:46:07,514 --> 00:46:08,974
‎(ประตูแรกของยองนัม)

400
00:46:22,571 --> 00:46:24,156
‎นั่นมันอะไรกัน

401
00:46:27,826 --> 00:46:29,161
‎"ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป

402
00:46:29,828 --> 00:46:33,081
‎ให้ปิดตายฝั่งตะวันออก
‎และตะวันตกของกยองซัง"

403
00:46:34,625 --> 00:46:36,627
‎ปิดตายประตูแรก!

404
00:46:36,710 --> 00:46:38,253
‎เกิดอะไรขึ้นหรือขอรับ

405
00:46:41,715 --> 00:46:43,383
‎ท่านทำอะไรขอรับ

406
00:46:43,634 --> 00:46:45,010
‎ทำไมท่านถึงปิด...

407
00:46:48,430 --> 00:46:51,058
‎เจ้าทำอะไรน่ะ

408
00:46:52,684 --> 00:46:54,269
‎หยุดนะ!

409
00:47:12,079 --> 00:47:15,999
‎(ซังจู)

410
00:47:26,301 --> 00:47:30,389
{\an8}‎"มุนกยองเซเจ
‎ถนนสายหลักที่นำไปถึงกยองซัง

411
00:47:30,639 --> 00:47:33,350
{\an8}‎รวมถึงประตูชุงรยอง ชูพุงรยอง
‎และคเยริบรยองทุกประตู

412
00:47:33,475 --> 00:47:35,018
‎จะถูกปิดตาย

413
00:47:35,602 --> 00:47:39,022
‎ใครก็ตามที่ขัดคำสั่งนี้จะถูกประหารทันที

414
00:47:39,523 --> 00:47:41,525
‎เพื่อแสดงความเด็ดขาดของกฎหมาย"

415
00:47:41,608 --> 00:47:45,571
‎- ขอบพระทัยที่ทรงพระกรุณา
‎- ขอบพระทัยที่ทรงพระกรุณา

416
00:51:46,269 --> 00:51:52,025
‎(ด้วยความอาลัยถึงโกกึนฮี)

417
00:51:52,651 --> 00:51:54,653
‎คำบรรยายโดย กชนันท์ อยู่ใจ