1
00:00:24,405 --> 00:00:25,245
‎เริ่มแล้วเหรอ

2
00:00:25,685 --> 00:00:27,085
‎พวกเขาเริ่มแล้วเหรอ

3
00:00:27,805 --> 00:00:29,445
‎ผมคิดว่านี่แค่การซ้อม ที่รัก

4
00:00:29,565 --> 00:00:32,165
‎พวกเขาเล่นสามเพลงเดิมนี้มาตั้งแต่ปี 1975

5
00:00:32,245 --> 00:00:33,885
‎พวกเขายังต้องซ้อมอีกเหรอ

6
00:00:33,965 --> 00:00:36,605
‎ยิ่งฝึกก็ยิ่งเก่งไงคะ ป้าแมรี่

7
00:00:36,685 --> 00:00:39,085
‎นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมพวกเขาถึงยอดเยี่ยมมาก

8
00:00:39,325 --> 00:00:42,445
‎ขอโทษนะ เธอเพิ่งบอกว่า
‎พวกออเรนจ์ ออเดอร์ยอดเยี่ยมเหรอ

9
00:00:42,725 --> 00:00:44,085
‎ฉันกำลังคิดว่าจะเข้าร่วม

10
00:00:44,445 --> 00:00:46,365
‎ฉันไม่คิดว่าพวกเขาจะรับพวกคาทอลิก ออร์ลา

11
00:00:46,445 --> 00:00:49,245
‎รู้ไหม หรือแม้แต่ยอมรับการมีอยู่ของพวกเรา

12
00:00:49,845 --> 00:00:52,485
‎ช่วยฉันหน่อย เจอร์รี่ ยังไม่ใกล้เลย

13
00:00:53,685 --> 00:00:55,205
‎เราต้องรีบไปได้แล้ว

14
00:00:55,285 --> 00:00:56,725
‎เราเป็นเฟเนียนกลุ่มเดียวที่เหลืออยู่

15
00:00:56,845 --> 00:00:57,845
‎ใจเย็น ลูกรัก

16
00:00:57,925 --> 00:01:00,085
‎เรามีเวลาสองหรือสามชั่วโมง
‎ก่อนที่การเดินขบวนจะเริ่ม

17
00:01:00,165 --> 00:01:02,765
‎ฉันจะไม่วางใจจนกว่าเราจะข้ามพรมแดนได้ พ่อ

18
00:01:03,445 --> 00:01:06,645
‎ที่รัก คุณแน่ใจนะ
‎ว่าเราต้องการนาฬิกาเรือนใหญ่

19
00:01:06,765 --> 00:01:07,885
‎เราคุยกันไปแล้วนะ เจอร์รี่

20
00:01:08,125 --> 00:01:09,445
‎ไม่อยากเอานาฬิกาเรือนเล็กไปจริงๆ เหรอ

21
00:01:09,525 --> 00:01:10,965
‎ฉันทนนาฬิกาเรือนเล็กไม่ได้

22
00:01:11,045 --> 00:01:12,885
‎จริงๆ แล้วนายมีปัญหาอะไรกับนาฬิกาเรือนใหญ่

23
00:01:12,965 --> 00:01:14,965
‎ผมไม่ได้บอกว่ามีปัญหากับมัน

24
00:01:15,045 --> 00:01:17,285
‎แต่มันแค่หนักกว่า และกินพื้นที่มากกว่า

25
00:01:17,365 --> 00:01:19,245
‎พ่อบอกแล้ว แมรี่ มันเริ่มต้นแบบนี้

26
00:01:19,325 --> 00:01:21,845
‎ตอนนี้เขาออกคำสั่งว่า
‎นาฬิกาเรือนขนาดไหนที่ลูกจะเอาไปได้

27
00:01:21,925 --> 00:01:24,325
‎ต่อไปเขาจะบอกว่าลูกต้องแต่งตัวแบบไหน
‎พูดอะไร

28
00:01:24,405 --> 00:01:27,405
‎กว่าที่จะรู้ตัว ลูกก็จะต้องแกล้งตาย
‎และสร้างตัวตนใหม่ขึ้นมา

29
00:01:27,485 --> 00:01:30,965
‎เอริน แม่บอกแล้วใช่ไหมว่าไม่ให้ตาดู
‎เรื่องสลีปปิ้ง วิธ ดิ เอเนมี่

30
00:01:31,045 --> 00:01:32,805
‎- ห้ามไม่ได้น่ะสิ แม่
‎- รายการดีนะ

31
00:01:33,125 --> 00:01:34,485
‎ใส่มันไว้ในรองเท้าบูท

32
00:01:36,685 --> 00:01:39,525
‎ลูกอาจจะต้องให้เด็กๆ มาทำให้แทน

33
00:01:39,605 --> 00:01:40,565
‎หลีกไป

34
00:01:47,925 --> 00:01:48,845
‎ได้เลย

35
00:01:49,525 --> 00:01:50,445
‎ฟังสิ

36
00:01:50,525 --> 00:01:51,685
‎นี่ ลองฟังดูสิ

37
00:01:51,765 --> 00:01:54,445
‎ฉันหมายความว่า ฉันไม่สามารถ...
‎ฉันคิดว่าทำไมพวกเขาต้องเสียงดังขนาดนี้

38
00:01:54,525 --> 00:01:56,805
‎- หายใจ ที่รัก
‎- ฉันแย่กว่าเธอเยอะเลย แคลร์

39
00:01:56,885 --> 00:01:58,125
‎ประสาทหูของฉันสมบูรณ์แบบ

40
00:01:58,405 --> 00:02:02,165
‎ฉันอ่านท่อนเดิมซ้ำไปมา 47 ครั้ง
‎เพราะฉันไม่มีสมาธิ เพราะว่า...

41
00:02:02,245 --> 00:02:04,605
‎พระเจ้าช่วย เสียงนั่น

42
00:02:05,045 --> 00:02:05,885
‎วาฬตัวนี้

43
00:02:05,965 --> 00:02:07,005
‎(โมบี้ ดิก)

44
00:02:07,085 --> 00:02:09,325
‎มันเป็นวาฬอังกฤษนิสัยไม่ดีค่ะ คุณควินน์
‎ฉันต้องรู้ว่าพวกเขาจับมันได้ไหม

45
00:02:09,405 --> 00:02:10,885
‎ฉันขอไปด้วยคนได้ไหม ได้โปรด

46
00:02:11,485 --> 00:02:15,045
‎โอเค ได้ ถ้าแม่เธอไม่ว่าอะไร
‎ฉันก็ไม่เห็นว่าทำไมจะไปด้วยไม่ได้

47
00:02:15,405 --> 00:02:17,285
‎ขอบคุณค่ะๆ

48
00:02:17,365 --> 00:02:19,525
‎ฉันจะไม่ลืมเลย ขอบคุณค่ะ

49
00:02:20,125 --> 00:02:23,365
‎แม่จะพาเธอไปร่วมขบวนเดินทางในพอร์ตนู
‎แม่ไม่ได้จะให้ไตเธอนะ แคลร์

50
00:02:23,445 --> 00:02:25,485
‎ฟังนะ แมรี่ ฉันเพิ่งอ่านไพ่

51
00:02:26,205 --> 00:02:27,085
‎มันบอกว่า

52
00:02:27,165 --> 00:02:30,645
‎ถ้าเราไปเที่ยวในวันหยุดนี้ แปลว่า
‎เรากำลังทำให้ตัวเองตกอยู่ในอันตรายร้ายแรง

53
00:02:30,725 --> 00:02:32,925
‎ซึ่งฉันไม่ได้พาดพิงนะ พูดจริงๆ

54
00:02:33,005 --> 00:02:34,565
‎ป้าไม่ใช่คนทรงสักหน่อย ป้าซาร่าห์

55
00:02:34,645 --> 00:02:35,725
‎ป้าเป็นคนทรง เอริน

56
00:02:36,285 --> 00:02:37,525
‎ป้าไปเรียนมา

57
00:02:37,605 --> 00:02:38,725
‎ป้ามีใบรับรอง

58
00:02:39,685 --> 00:02:41,365
‎นี่ดูไม่ค่อยดีเลย

59
00:02:42,325 --> 00:02:45,365
‎- ยังไม่มีตัวเลขลอตเตอรี่โผล่มาเลยใช่ไหม
‎- ไม่มีค่ะพ่อ

60
00:02:45,805 --> 00:02:47,165
‎สถานการณ์ที่เป็นไปนี้

61
00:02:47,245 --> 00:02:49,605
‎มันไม่ใช่เรื่องน่าหัวเราะไปเสียทั้งหมด

62
00:02:49,685 --> 00:02:52,485
‎เมื่อคืน ฉันตื่นขึ้นมา...

63
00:02:52,885 --> 00:02:54,365
‎ได้ยินเสียงคร่ำครวญ

64
00:02:54,525 --> 00:02:55,725
‎ฉันคิดกับตัวเองว่า

65
00:02:55,805 --> 00:02:58,685
‎พระเจ้า ต้องเป็นคุณยายแพทแน่ๆ
‎เธอพยายามจะข้ามไป

66
00:02:58,765 --> 00:03:01,805
‎ตอนนี้กลับกลายเป็นว่า
‎มันก็แค่แอกกี้ที่อยู่บ้านข้างๆ เรา

67
00:03:01,885 --> 00:03:04,525
‎เธอเปิดผ้าห่มไฟฟ้าจนแรงสุด

68
00:03:04,605 --> 00:03:06,525
‎และมันลวกขาเธอ

69
00:03:06,925 --> 00:03:09,245
‎แต่ก็ยังมีความเป็นไปได้มากว่าจะเป็น...

70
00:03:09,325 --> 00:03:11,765
‎วิญญาณที่ออกจากร่างของญาติที่ตายไปแล้วใช่ไหม

71
00:03:11,845 --> 00:03:12,765
‎ใช่เลย

72
00:03:12,845 --> 00:03:14,325
‎เส้นประสาทของป้าตึงเครียด

73
00:03:14,405 --> 00:03:16,445
‎ป้ามีชีวิตอยู่บนคมมีดที่นี่

74
00:03:16,885 --> 00:03:18,605
‎ยังมีข้าวพองเหลือไหม

75
00:03:20,085 --> 00:03:22,205
‎นี่คือท่อนที่ดีที่สุด

76
00:03:23,445 --> 00:03:25,445
‎โอเค ทุกคน อยู่ในความสงบ

77
00:03:25,725 --> 00:03:29,285
‎ฉันต้องการให้ทุกคนฟังอย่างตั้งใจ

78
00:03:33,125 --> 00:03:35,125
‎โอเค ฉันเข้าไปนะ

79
00:03:36,725 --> 00:03:37,805
‎ให้ตายเถอะ

80
00:03:38,045 --> 00:03:39,165
‎อย่าเข้ามาในนี้

81
00:03:39,245 --> 00:03:40,405
‎ทุกอย่างเรียบร้อยดีไหม แมรี่

82
00:03:40,485 --> 00:03:41,405
‎ถอยไปก่อน ดีเดร์

83
00:03:41,485 --> 00:03:43,005
‎ที่นี่เหมือนกับดักความตาย

84
00:03:43,085 --> 00:03:45,965
‎ฟังนะ แมรี่ ฉันเกลียดที่ต้องทำแบบนี้กับเธอ
‎แต่ช่วงนี้มาร์ตินกับฉันต้องทำงานตอนกลางคืน

85
00:03:46,045 --> 00:03:47,605
‎และฉันกังวลที่ต้องทิ้งเด็กสองคนนี้ไว้ตามลำพัง

86
00:03:47,685 --> 00:03:48,725
‎เพราะว่ามันเป็นวันนี้

87
00:03:49,045 --> 00:03:50,685
‎ฉันไม่หวังว่าจะมีโอกาส
‎ที่เธอจะพาพวกเขาสองคนไปด้วยใช่ไหม

88
00:03:50,765 --> 00:03:52,765
‎- ตลอดเลย ดีเดร์ นี่มัน...
‎- เรื่องคนอังกฤษเหรอ

89
00:03:53,645 --> 00:03:55,125
‎ฟังนะ แมรี่ ฉันเข้าใจ

90
00:03:55,205 --> 00:03:57,685
‎เขาเป็นหลานชายของฉัน
‎และแม้ว่าฉันคิดว่ามันยากที่จะก้าวข้ามอดีต

91
00:03:57,765 --> 00:04:00,845
‎ถ้าให้พูดตรงๆ มีหลายครั้งที่ฉันมองเขา
‎และรู้สึกว่า...

92
00:04:01,165 --> 00:04:03,965
‎มันเต็มไปด้วยความเกลียดชัง

93
00:04:04,245 --> 00:04:05,165
‎ฉันจะไม่เสแสร้งนะ

94
00:04:05,245 --> 00:04:06,925
‎ไม่ มันไม่ใช่เรื่องคนอังกฤษอะไรหรอก

95
00:04:07,005 --> 00:04:09,205
‎โอ้พระเจ้า
‎ฉันหวังว่าจะไม่ใช่เรื่องเกย์ที่เธอไม่พอใจนะ

96
00:04:09,285 --> 00:04:10,245
‎ไม่มีเรื่องเกย์สักนิด

97
00:04:10,325 --> 00:04:13,245
‎เพราะถ้าเป็นแบบนั้นฉันคงผิดหวังในตัวเธอ แมรี่
‎ฉันจะไม่โกหก

98
00:04:13,325 --> 00:04:14,565
‎ไม่ใช่แน่นอน

99
00:04:14,645 --> 00:04:17,605
‎ฉันหมายถึงว่า ถ้ามีเรื่องอะไร
‎เรื่องเกย์ก็ไม่ต่างกับเรื่องคนอังกฤษหรอก

100
00:04:17,685 --> 00:04:19,965
‎ย้ำนะ ไม่มีเรื่องเกย์อะไรทั้งนั้น

101
00:04:20,205 --> 00:04:23,085
‎นายหนีไม่พ้นเรื่องนี้หรอก เจมส์
‎ฉันมองทะลุตู้เสื้อผ้าที่อัดแน่นของนายไม่ได้ด้วยซ้ำ

102
00:04:23,165 --> 00:04:25,005
‎ฉันแค่ไม่แน่ใจว่า เรามีที่พอในขบวนไหม

103
00:04:25,085 --> 00:04:26,045
‎มันจะต้องยิ่งใหญ่แน่

104
00:04:26,565 --> 00:04:28,005
‎พวกเราผู้ชายนอนเต็นท์ข้างนอกก็ได้

105
00:04:28,485 --> 00:04:29,685
‎- พระเจ้า
‎- โอ้ พระเจ้า

106
00:04:29,765 --> 00:04:31,965
‎วิ่งไปหาจิม บ้านตรงข้าม
‎แล้วขอยืมเต็นท์ของเขามาที

107
00:04:32,045 --> 00:04:34,005
‎ขอบคุณล้านครั้ง แมรี่ ฉันติดหนี้เธอครั้งหนึ่งนะ

108
00:04:34,085 --> 00:04:36,325
‎ถ้าเธออยากให้ไรอันของเรา
‎ช่วยล้างกำแพงบ้านของเธอ

109
00:04:36,405 --> 00:04:37,365
‎ก็ขอมาได้เลยนะ

110
00:04:39,045 --> 00:04:40,805
‎กำแพงบ้านเราเป็นอะไร

111
00:04:41,045 --> 00:04:41,965
‎(ล้างพวกกบฏ)

112
00:04:42,045 --> 00:04:43,085
‎พระเจ้าช่วย

113
00:04:43,765 --> 00:04:44,845
‎คิดว่านี่คือลางบอกเหตุหรือเปล่า

114
00:04:47,845 --> 00:04:50,445
‎ทีนี้ ลองดู

115
00:04:54,325 --> 00:04:55,485
‎เป็นไงบ้าง

116
00:04:55,565 --> 00:04:56,525
‎ว้าว

117
00:04:56,605 --> 00:04:59,725
‎ฉันบอกแล้วสาวๆ
‎หน้าต่างสองชั้นจะเปลี่ยนชีวิตเธอไปเลย

118
00:05:00,085 --> 00:05:02,445
‎ใช่ค่ะ อย่างที่หนูบอก คือว่า...

119
00:05:02,525 --> 00:05:03,845
‎มันน่าประทับใจมากค่ะ จิม

120
00:05:03,925 --> 00:05:07,445
‎แต่ที่จริงตอนนี้พวกเราค่อนข้างรีบ
‎เพราะงั้นช่วยหยิบเต็นท์มาให้เราทีค่ะ

121
00:05:14,325 --> 00:05:15,725
‎ตะลึงเลย

122
00:05:16,725 --> 00:05:17,925
‎มันคืออะไร ไม้ต่อขาเหรอ

123
00:05:19,005 --> 00:05:19,845
‎ไม้กอล์ฟ

124
00:05:20,365 --> 00:05:22,565
‎ฉันว่าเป็นไม้พาย

125
00:05:22,885 --> 00:05:24,485
‎มันคือปืนไรเฟิล

126
00:05:24,845 --> 00:05:26,085
‎จริงเหรอ แน่ใจนะ

127
00:05:26,165 --> 00:05:27,405
‎แน่ใจมาก

128
00:05:27,485 --> 00:05:31,805
‎ฉันยังไม่เข้าใจความเชื่อมต่อระหว่าง
‎ไม้พาย ไม้กอล์ฟ แล้วก็ไม้ต่อขา

129
00:05:31,885 --> 00:05:33,525
‎จะต้องเป็นการต่อต้านชาวไอริชแน่ๆ

130
00:05:33,605 --> 00:05:35,005
‎พระเจ้า เหลือเกินจริงๆ

131
00:05:35,365 --> 00:05:37,365
‎ทีนี้ พอกางเต็นท์แล้ว

132
00:05:38,245 --> 00:05:41,365
‎พวกเธอจะต้องคิดว่าตรงไหน
‎ที่จะเก็บอาหารได้อย่างปลอดภัย

133
00:05:41,445 --> 00:05:43,245
‎เพราะว่า เชื่อฉันเถอะ สาวๆ

134
00:05:43,325 --> 00:05:46,765
‎เธอไม่อยากดึงดูดสัตว์นักล่า
‎เข้ามายังบริเวณที่เธอนอนแน่

135
00:05:47,405 --> 00:05:49,525
‎หมีเป็นสิ่งที่แย่ที่สุด

136
00:05:49,605 --> 00:05:52,205
‎แต่หนูไม่แน่ใจว่ามีหมีเยอะแค่ไหนในพอร์ตนู จิม

137
00:05:52,285 --> 00:05:54,285
‎แต่วันหนึ่งเคยมีเสือชีตาห์ที่ชายหาด

138
00:05:54,525 --> 00:05:55,645
‎มันคือหมาพันธุ์เกรย์ฮาวด์ ออร์ลา

139
00:05:56,565 --> 00:05:57,885
‎หนูรู้ว่าหนูเห็นอะไร

140
00:06:03,645 --> 00:06:05,365
‎เขามอบความกล้าหาญให้นายใช่ไหม

141
00:06:06,005 --> 00:06:07,885
‎นี่เป็นเต็นท์ที่ดีที่สุดอันดับสองของเขาเลยนะ

142
00:06:08,845 --> 00:06:11,765
‎จะบอกอะไรให้นะพ่อหนุ่ม
‎ฉันจะให้เธอดูแลมันเลย โอเคไหม

143
00:06:11,845 --> 00:06:14,405
‎อย่าเลยครับ ได้โปรด
‎ได้โปรดอย่าให้ผมต้องเป็นคนดูแลมันเลยครับ

144
00:06:14,605 --> 00:06:15,805
‎นายไม่เป็นไรหรอก

145
00:06:16,005 --> 00:06:19,205
‎เอาล่ะ มีคนเยอะเกินไปสำหรับรถหนึ่งคัน
‎บางคนจะต้องไปกับตา

146
00:06:19,525 --> 00:06:20,405
‎หนูไปได้ไหมคะ

147
00:06:21,325 --> 00:06:23,285
‎เพราะโจขับรถเร็วมาก

148
00:06:23,365 --> 00:06:25,485
‎เขาฝ่าไฟแดงและเลี้ยวรถแบบยกล้อ

149
00:06:25,565 --> 00:06:26,405
‎เยี่ยมมาก

150
00:06:26,805 --> 00:06:28,085
‎ใช่เลย

151
00:06:28,165 --> 00:06:30,285
‎ฉันคิดว่าจะไปกับคุณควินน์ ถ้าได้นะ

152
00:06:30,365 --> 00:06:32,925
‎- ฉันด้วย
‎- ฉันจะไปกับพ่อ เขายอมให้ฉันสูบบุหรี่

153
00:06:33,005 --> 00:06:33,845
‎เธอไปด้วยเหรอ

154
00:06:33,925 --> 00:06:36,125
‎แล้วอันตรายร้ายแรงที่เราจะพาตัวเองไปเจอล่ะ

155
00:06:36,205 --> 00:06:37,965
‎มันแค่ความกังวล

156
00:06:38,045 --> 00:06:40,765
‎แต่ความจริงคือ ฉันไม่มีอะไรกิน
‎ในมื้อเย็นวันอาทิตย์ เพราะงั้น...

157
00:06:41,245 --> 00:06:42,725
‎เอาล่ะ โจ ขับตามผมนะ

158
00:06:44,165 --> 00:06:45,605
‎เดี๋ยวนะ ทำไมฉันต้องขับตามนาย

159
00:06:46,085 --> 00:06:46,925
‎ผมมีแผนที่

160
00:06:47,005 --> 00:06:49,205
‎ดี ตอนนี้ฉันมีแผนที่แล้ว

161
00:06:49,685 --> 00:06:50,805
‎พ่อคะ

162
00:06:51,045 --> 00:06:54,045
‎โจ วันนี้มันจะซับซ้อนหน่อยนะ

163
00:06:54,125 --> 00:06:56,805
‎มีการปิดถนนหลายจุด มีการเลี่ยงเส้นทางหลายที่

164
00:06:56,885 --> 00:06:58,845
‎ผมทำอาชีพขับรถ

165
00:06:58,925 --> 00:07:00,645
‎เขาพูดเหมือนเป็นอะไรที่ช่างน่าภูมิใจ

166
00:07:00,885 --> 00:07:02,325
‎ฟังนะ เราจำเป็นต้องออกไปจากที่นี่

167
00:07:02,405 --> 00:07:04,965
‎โดยเร็วที่สุดและเงียบที่สุดเท่าที่จะทำได้

168
00:07:05,885 --> 00:07:07,445
‎รู้ไหมว่าฉันอายุเท่าไร พ่อหนุ่ม

169
00:07:08,525 --> 00:07:10,525
‎รู้ไหมว่ามีพาเหรดกี่ขบวนที่ฉันเคยผ่านมาแล้ว

170
00:07:12,725 --> 00:07:15,645
‎นายคิดว่าฉันไม่รู้เหรอว่า
‎สถานการณ์สามารถเปลี่ยนไปได้เร็วแค่ไหน

171
00:07:16,885 --> 00:07:19,565
‎นายคิดว่าฉันจะทำอะไร
‎ที่ทำให้ครอบครัวต้องเสี่ยงเหรอ

172
00:07:20,005 --> 00:07:22,405
‎ไม่ ไม่แน่นอน ผมขอโทษ

173
00:07:24,325 --> 00:07:25,205
‎ดี

174
00:07:25,885 --> 00:07:28,005
‎มองอะไรกัน เจ้าตัวส้มงี่เง่า

175
00:07:28,405 --> 00:07:29,765
‎โอเค ตาคะ

176
00:07:30,165 --> 00:07:31,885
‎ผมคิดว่าสิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้

177
00:07:31,965 --> 00:07:32,965
‎แก้นะถ้าผมพูดผิด

178
00:07:33,045 --> 00:07:35,485
‎แต่ผมคิดว่า
‎พ่อคุณขับพาเราฝ่าแผงกั้นของตำรวจ

179
00:07:35,565 --> 00:07:36,645
‎ก็มันเกิดไปแล้วนี่

180
00:07:36,845 --> 00:07:38,925
‎ถูกต้อง มันอาจไม่ใช่ปัญหาใหญ่อะไรเลย

181
00:07:39,005 --> 00:07:41,285
‎ถ้าคุณไม่สนใจความจริงที่ว่า
‎ผู้ชายชุดส้มล้อมรอบเราอยู่

182
00:07:41,365 --> 00:07:42,965
‎เหมือนว่าเราเป็นเหยื่อของพวกเขางั้นล่ะ

183
00:07:43,045 --> 00:07:44,645
‎มันจะต้องยิ่งใหญ่

184
00:07:44,725 --> 00:07:46,925
‎ฉันเริ่มจะเข้าใจแล้วว่าโมบี้ ดิก รู้สึกยังไง

185
00:07:47,005 --> 00:07:48,645
‎พระเจ้า ผมเหงื่อแตกไปหมด

186
00:07:58,365 --> 00:08:01,285
‎ไม่ต้องมาบอกว่า
‎ฉันไปตรงไหนได้หรือไม่ได้ในเมืองของฉัน

187
00:08:02,165 --> 00:08:03,925
‎พวกชุดส้มเวรตะไลเอ๊ย

188
00:08:04,885 --> 00:08:07,165
‎แน่นอน ฉันไม่ได้ทำนายไว้แบบนี้เหรอ

189
00:08:07,325 --> 00:08:08,565
‎ไม่ ป้าไม่ได้ทำนาย

190
00:08:08,645 --> 00:08:11,845
‎ฉันบอกว่าการเดินทางนี้จะทำให้
‎พวกเราตกอยู่ในอันตรายร้ายแรง เอริน

191
00:08:11,925 --> 00:08:13,685
‎ป้าพูดแบบนั้นเป๊ะเลย

192
00:08:13,765 --> 00:08:15,325
‎นี่ไม่ใช่อันตรายร้ายแรง

193
00:08:15,405 --> 00:08:17,485
‎ดูสิ ตำรวจชี้ปืนมาทางเราด้วย

194
00:08:17,725 --> 00:08:21,365
‎หนูหมายความว่ามันไม่ใช่แบบที่คิดไว้
‎นี่มันเหมือน "สถานการณ์ยุ่งยาก" มากกว่า

195
00:08:22,085 --> 00:08:23,645
‎มันคือสถานการณ์ยุ่งยากใช่ไหมคะตา

196
00:08:23,725 --> 00:08:24,685
‎มันแค่สถานการณ์ยุ่งยาก

197
00:08:24,765 --> 00:08:26,005
‎ทุเรศเอ๊ย

198
00:08:26,085 --> 00:08:27,165
‎โอเค

199
00:08:28,525 --> 00:08:29,965
‎ป้าซาร่าห์ ดูไพ่ให้หนูบ้างได้ไหม

200
00:08:30,045 --> 00:08:31,685
‎ได้แน่นอน ที่รัก

201
00:08:31,765 --> 00:08:32,965
‎โตเถอะ มิเชล

202
00:08:33,045 --> 00:08:35,605
‎ไพ่สำรับนั้น
‎มันบอกอนาคตที่แท้จริงของเธอไม่ได้หรอก

203
00:08:35,685 --> 00:08:36,805
‎มันน่าขำจะตาย

204
00:08:36,885 --> 00:08:37,725
‎มันล้าสมัย

205
00:08:37,965 --> 00:08:39,205
‎เศษสวะเอ๊ย

206
00:08:42,285 --> 00:08:44,245
‎จริงๆ พวกเขาไม่ได้ดูมีความสุขขนาดนั้นใช่ไหม

207
00:08:44,325 --> 00:08:45,925
‎ฟังนะ ทำไมเราไม่แค่อธิบาย
‎ว่ามันเป็นอุบัติเหตุล่ะ

208
00:08:46,005 --> 00:08:48,045
‎- ว่าเราไม่อยากมีปัญหา
‎- ฉันไม่ออกไปแน่

209
00:08:48,125 --> 00:08:49,765
‎- งั้นส่งเด็กสักคนออกไปสิ
‎- อะไรนะ

210
00:08:49,845 --> 00:08:51,805
‎- อะไรนะ
‎- หนุ่มน้อยชาวอังกฤษของฉัน

211
00:08:51,885 --> 00:08:52,805
‎พวกเขาอาจให้ความเคารพบ้าง

212
00:08:52,885 --> 00:08:55,325
‎- ฉันคิดว่าพวกเขาต้องให้ความเคารพแน่ๆ
‎- งั้นไปเลย พ่อหนุ่ม

213
00:08:55,925 --> 00:08:57,005
‎พูดจริงหรือเปล่าครับ

214
00:08:57,085 --> 00:08:58,005
‎มันต้องยิ่งใหญ่แน่

215
00:08:58,085 --> 00:09:00,845
‎ภายใต้ชุดนั่น
‎ฉันแน่ใจพวกเขาต้องเป็นคนที่มีเหตุผลพอ

216
00:09:06,525 --> 00:09:08,925
‎ไม่มีทางแน่ๆ

217
00:09:09,165 --> 00:09:11,365
‎แล้วนานแค่ไหนกว่าหนูจะได้พบเขาคะ

218
00:09:11,445 --> 00:09:13,405
‎เร็วๆ นี้ เร็วมากๆ

219
00:09:13,645 --> 00:09:15,445
‎บอกหนูหน่อย เขาจะเป็นพวกชอบขี่ไหม

220
00:09:15,525 --> 00:09:16,845
‎พระเจ้า ใช่เลย

221
00:09:16,925 --> 00:09:19,925
‎มันจะเป็นเรื่องปกติธรรมดา
‎หรือเรากำลังพูดถึงการรักษาพรหมจรรย์

222
00:09:20,245 --> 00:09:22,725
‎ฉันคิดว่าเป็นการแต่งงาน

223
00:09:22,805 --> 00:09:23,725
‎พระเจ้าช่วย

224
00:09:24,285 --> 00:09:25,685
‎ควบคุมตัวเองหน่อย คุณผู้หญิง

225
00:09:25,965 --> 00:09:28,325
‎ลองคิดดู
‎ตอนนี้ฉันอาจจะกำลังจ้องมองเขาอยู่ก็ได้

226
00:09:28,725 --> 00:09:31,365
‎เธอจะแต่งงานกับชายชุดส้มไม่ได้นะ มิเชล

227
00:09:31,445 --> 00:09:32,725
‎น่าเสียดาย

228
00:09:32,805 --> 00:09:34,845
‎ฉันคิดว่ามีบางอย่างที่เซ็กซี่มากๆ
‎จากความจริงที่ว่า

229
00:09:34,925 --> 00:09:36,285
‎พวกเขาเกลียดพวกเรามาก

230
00:09:50,805 --> 00:09:52,245
‎หวังว่าพ่อเธอจะซาบซึ้งใจนะ

231
00:09:52,325 --> 00:09:54,485
‎กับความจริงว่าฉันเป็นคนเดียวที่พาเราออกมา
‎จากความยุ่งยากนั่น

232
00:09:54,565 --> 00:09:55,925
‎เขาคงไม่

233
00:09:56,005 --> 00:09:58,725
‎แล้วก็ไม่มีใครที่นั่นเชื่อจริงๆ หรอกว่า
‎คุณเป็นนักท่องเที่ยวชาวญี่ปุ่น เจอร์รี่

234
00:09:59,005 --> 00:10:01,725
‎พวกเขาทุกคนคิดว่าคุณเป็นบ้า
‎พวกเขาเวทนาคุณน่ะสิ

235
00:10:02,245 --> 00:10:04,525
‎ไม่ ไม่ๆ พระเจ้า ไม่นะ

236
00:10:04,805 --> 00:10:06,525
‎- มีอะไร
‎- ฉันหากระเป๋าเงินไม่เจอ

237
00:10:06,645 --> 00:10:09,245
‎- ผมเห็นกระเป๋าเงินของคุณอยู่ตรงนั้น
‎- ไม่ใช่ นั่นมันกระเป๋าเงินปอนด์สเตอร์ลิง

238
00:10:09,325 --> 00:10:10,525
‎ฉันกำลังพูดถึงกระเป๋าเงินปอนด์ไอริช

239
00:10:11,045 --> 00:10:12,485
‎ฉันหากระเป๋าเงินปอนด์ไอริชไม่เจอ เจอร์รี่

240
00:10:13,245 --> 00:10:14,245
‎"ข้าแต่นักบุญแอนโทนี่ผู้ศักดิ์สิทธิ์

241
00:10:14,325 --> 00:10:17,165
‎พระผู้เป็นเจ้าทรงประทานให้ท่านเป็นนักบุญ
‎ผู้อุปถัมภ์สิ่งที่สูญหายและถูกขโมยไป

242
00:10:17,245 --> 00:10:19,325
‎ลูกขอพรจากท่านวันนี้ ด้วยความรักอันบริสุทธิ์
‎และความเชื่อมั่นอย่างที่สุด..."

243
00:10:19,405 --> 00:10:21,325
‎- นี่ แมรี่ ใจเย็นก่อน
‎- ใจเย็นเหรอ เจอร์รี่

244
00:10:21,405 --> 00:10:22,765
‎เราไม่มีเงินปอนด์ไอริชเลยนะ

245
00:10:23,045 --> 00:10:25,245
‎เราไปเสรีรัฐไอริชไม่ได้ถ้าไม่มีเงินปอนด์ไอริช

246
00:10:25,325 --> 00:10:27,725
‎เราไร้เงินปอนด์ไอริช
‎เราไม่มีเงินปอนด์ไอริชเลยสักนิด

247
00:10:29,125 --> 00:10:30,965
‎ฉันคิดว่าตัวเองกำลังเป็นโรคแพนิค

248
00:10:31,045 --> 00:10:33,085
‎โอ้ย เงินปอนด์ไอริชโง่ๆ

249
00:10:33,245 --> 00:10:34,125
‎เพราะเรื่องนี้เหรอ

250
00:10:34,485 --> 00:10:36,485
‎เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกี้คุณไม่เป็นอะไร แต่ตอนนี้...

251
00:10:36,565 --> 00:10:37,965
‎นี่มันคุ้มค่าที่จะเป็นโรคแพนิคหรือไง

252
00:10:38,045 --> 00:10:39,445
‎ไม่ คุณจะต้องเลี้ยวรถกลับไป

253
00:10:39,525 --> 00:10:42,205
‎มีโอกาสมากที่ผมกับพ่อคุณจะหนีตามกันไป

254
00:10:42,285 --> 00:10:43,845
‎ร้านรองเท้าแตะที่ฮาวาย...

255
00:10:43,925 --> 00:10:45,125
‎โอเค งั้นก็ได้

256
00:10:45,405 --> 00:10:47,805
‎แต่มันหมายถึงเราไม่มีเงินซื้ออะไรเลยนะ

257
00:10:47,885 --> 00:10:50,765
‎ซึ่งแปลว่าเราไม่มีอาหาร
‎ซึ่งแปลว่าเราจะต้องอดตาย

258
00:10:50,845 --> 00:10:52,685
‎เพราะงั้นรู้ไหมว่าหัวของคุณจะเป็นยังไง เจอร์รี่

259
00:10:52,765 --> 00:10:54,205
‎ที่จริง รู้ไหมว่า

260
00:10:54,285 --> 00:10:55,765
‎ฉันคิดว่าใส่มันไว้ในกระเป๋าเดินทาง

261
00:10:56,845 --> 00:10:59,725
‎สัญญาณเตือนผิดพลาด นักบุญแอนโทนี่
‎ขอโทษที่รบกวนท่าน

262
00:11:09,445 --> 00:11:11,325
‎เจ้าบ้านั่นจะทำอะไรอีก

263
00:11:18,245 --> 00:11:21,005
‎เล่นบ้าอะไรอีกแล้วล่ะ คีโมซาบี

264
00:11:21,285 --> 00:11:23,085
‎ที่จริงมันเป็นคำพื้นเมืองอเมริกัน

265
00:11:23,165 --> 00:11:24,445
‎นายตั้งใจจะเป็นใคร

266
00:11:24,525 --> 00:11:25,445
‎คนญี่ปุ่น

267
00:11:25,565 --> 00:11:28,485
‎ผมคิดว่าที่เดอร์รี่คงไม่ค่อยมีนักท่องเที่ยวญี่ปุ่น
‎ใช่ไหม

268
00:11:28,565 --> 00:11:31,085
‎ใช่ นั่นเลยเป็นเหตุผลว่าทำไม
‎มันถึงดูไม่น่าเชื่อไง เจ้าปัญญาอ่อน

269
00:11:31,165 --> 00:11:32,325
‎เกิดอะไรขึ้น เราหยุดรถทำไม

270
00:11:32,405 --> 00:11:34,205
‎กระเป๋าเงินปอนด์ไอริชของแม่
‎ไปอยู่ในกระเป๋าเดินทางบ้าๆ น่ะสิ

271
00:11:34,285 --> 00:11:37,365
‎เงินปอนด์ไอริชทำให้ยุ่งวุ่นวายเหลือเกิน
‎ทำไมพวกเขาถึงไม่ใช้เงินสเตอร์ลิงนะ

272
00:11:37,445 --> 00:11:40,485
‎พวกเขาเคยทำแบบนั้นอยู่พักหนึ่ง ซาร่าห์
‎แต่จากนั้นการแบ่งแยกก็เกิดขึ้น

273
00:11:40,565 --> 00:11:41,685
‎พระเจ้าช่วย

274
00:11:44,805 --> 00:11:46,365
‎พระเจ้าช่วย

275
00:11:46,445 --> 00:11:48,285
‎ป้าใส่เขาลงไปในนั้นเหรอคะ ป้าแมรี่

276
00:11:48,365 --> 00:11:49,885
‎ไม่ๆ ฉันเปล่า

277
00:11:49,965 --> 00:11:51,125
‎ว่าไง เป็นไงบ้าง

278
00:11:51,205 --> 00:11:53,165
‎ไม่แย่เท่าไร คุณล่ะ

279
00:11:54,445 --> 00:11:55,765
‎ฉันขอโทษ คุณเป็นใคร

280
00:11:56,045 --> 00:11:57,565
‎ผมชื่อเอ็มเม็ตต์

281
00:11:57,645 --> 00:12:00,885
‎ไม่ใช่ชื่อจริงผมหรอก แต่ว่าก็ต้องใช้แบบนี้ล่ะ

282
00:12:01,685 --> 00:12:02,965
‎ยังไงก็ตาม ผมจะไม่รั้งคุณไว้

283
00:12:03,045 --> 00:12:04,765
‎- เดี๋ยว เดี๋ยวก่อนสิ
‎- ว่าไง

284
00:12:05,405 --> 00:12:07,405
‎ช่วยบอกเราหน่อยได้ไหม
‎ว่านายเข้าไปทำอะไรในนั้น

285
00:12:07,605 --> 00:12:08,565
‎ได้สิ

286
00:12:08,925 --> 00:12:11,245
‎คือในช่วง 24 ชั่วโมงที่ผ่านมา

287
00:12:11,325 --> 00:12:14,045
‎การข้ามพรหมแดน
‎กลายมาเป็นเรื่องที่สิ่งสำคัญที่สุดของผม

288
00:12:14,125 --> 00:12:15,565
‎ผมก็เลยลองถามไปทั่วๆ

289
00:12:15,645 --> 00:12:18,205
‎รู้ไหม แค่ลองเสี่ยงดวงดู
‎อาจมีใครบางคนมุ่งหน้าไปทางนั้นและ...

290
00:12:18,925 --> 00:12:20,245
‎ชื่อของคุณของผ่านเข้ามา และ...

291
00:12:21,045 --> 00:12:21,885
‎และก็เป็นแบบนี้ล่ะครับ

292
00:12:22,565 --> 00:12:23,445
‎น่าประทับใจ

293
00:12:23,805 --> 00:12:25,485
‎ใช่แล้ว ยินดีที่ได้พบพวกคุณ

294
00:12:29,525 --> 00:12:31,125
‎ฉันตกใจมาก นี่มันบ้าแล้ว

295
00:12:31,205 --> 00:12:33,045
‎- ฉันไม่คิดว่าฉันชอบเขาด้วยซ้ำ
‎- อะไรนะ

296
00:12:33,125 --> 00:12:35,165
‎เห็นชัดเลยว่าเป็นเขา
‎เห็นชัดเลยว่านี่คือสามีของฉัน

297
00:12:35,245 --> 00:12:37,205
‎เพราะมันมีเรื่องบังเอิญมากเกินไป

298
00:12:37,285 --> 00:12:39,765
‎พวกเธอจำเรื่อง
‎"เราจะตกอยู่ในอันตรายร้ายแรง"

299
00:12:39,845 --> 00:12:40,805
‎ที่ซาร่าห์บอกได้ไหม

300
00:12:40,885 --> 00:12:41,805
‎ฉันคิดว่า

301
00:12:41,885 --> 00:12:43,325
‎ฉันคิดว่านี่อาจใช่ก็ได้

302
00:12:43,405 --> 00:12:45,245
‎ฉันคิดว่า เธอเคยบอกว่าการดูดวง
‎เป็นเรื่องล้าสมัยไม่ใช่เหรอ

303
00:12:45,325 --> 00:12:47,485
‎ใช่ แต่บางอย่างทำให้ฉันเปลี่ยนใจแล้ว

304
00:12:47,565 --> 00:12:48,645
‎เรื่องอะไรอีกล่ะ

305
00:12:48,765 --> 00:12:51,285
‎ใช่แล้ว ความจริงก็คือ
‎มีทหารไอริชตัวจริงอยู่ในท้ายรถของพวกเราไง

306
00:12:51,365 --> 00:12:52,285
‎ไม่

307
00:12:53,205 --> 00:12:56,005
‎ฉันทำที่คั่นหนังสือหายไป
‎ตอนนี้ฉันจำหน้าไม่ได้แล้ว

308
00:12:56,085 --> 00:12:58,245
‎พระเจ้าช่วย
‎วันนี้เปลี่ยนจากวันที่แย่เป็นเลวร้ายแล้ว

309
00:12:58,485 --> 00:13:00,005
‎มีสมองหน่อยได้ไหม แคลร์

310
00:13:00,085 --> 00:13:01,805
‎ฉันคิดว่าน่าจะชอบเขาได้

311
00:13:01,885 --> 00:13:03,765
‎ทำไมไม่มีใครโทรเรียกตำรวจ

312
00:13:04,965 --> 00:13:07,045
‎เพราะมันไม่ใช่วิธีที่เราทำกันที่นี่น่ะสิ เจมส์

313
00:13:07,125 --> 00:13:08,805
‎งั้นที่นี่ต้องทำแบบไหนล่ะ

314
00:13:08,885 --> 00:13:10,365
‎ทำแบบไหน

315
00:13:10,445 --> 00:13:12,405
‎ใครสักคนช่วยอธิบายให้ฉันฟังทีได้ไหม

316
00:13:12,485 --> 00:13:16,165
‎เพราะหลายครั้งฉันรู้สึกเหมือน
‎ตัวเองอยู่ในโลกแห่งความไร้เหตุผลและบ้าคลั่ง

317
00:13:17,005 --> 00:13:19,005
‎ใจเย็นก่อน เจมส์

318
00:13:19,085 --> 00:13:20,565
‎ใช่ อย่าทำตัวงี่เง่าสิ เจมส์

319
00:13:24,445 --> 00:13:26,245
‎- มีอะไรอื่นอีกหรือ...
‎- มี

320
00:13:26,405 --> 00:13:28,445
‎ใช่ ที่จริงยังมีเรื่องอื่นอีก

321
00:13:28,525 --> 00:13:31,285
‎ฟังนะ ผมมั่นใจว่าคุณคงมีคำถามหลายข้อ
‎ผมแค่ไม่อยากเข้าไปยุ่งกับเรื่องทั้งหมด

322
00:13:31,365 --> 00:13:33,285
‎ใช่ เราก็ไม่อยากให้นายเข้ามาอยู่ใน
‎ท้ายรถของเรา

323
00:13:33,365 --> 00:13:36,245
‎บางทีแค่ปล่อยให้เขาอยู่ตรงนั้นไป
‎ใช่ไหม แปลกตรงไหน

324
00:13:36,325 --> 00:13:38,285
‎ถ้าพวกเขาเรียกตรวจเราที่ด่านละ โจ

325
00:13:38,565 --> 00:13:40,365
‎ถ้าทหารขอค้นรถล่ะ

326
00:13:40,725 --> 00:13:42,645
‎ทหารโง่พวกนั้นมัวแต่วุ่นวายกับพาเหรดของมัน

327
00:13:42,725 --> 00:13:44,165
‎พวกนั้นไม่มายุ่งกับพวกเราหรอก

328
00:13:44,245 --> 00:13:45,725
‎- เป็นเหตุผลที่ดีครับ
‎- นายไม่ต้องยุ่ง

329
00:13:45,805 --> 00:13:47,205
‎เอาล่ะ นายอยู่ในนั้นไป

330
00:13:47,285 --> 00:13:48,165
‎พ่อคะ

331
00:13:48,245 --> 00:13:49,645
‎ลูกจะให้พ่อทำยังไงล่ะ

332
00:13:49,765 --> 00:13:51,285
‎โยนเขาทิ้งไว้กลางทางตรงไหนก็ไม่รู้งั้นเหรอ

333
00:13:51,365 --> 00:13:52,725
‎แต่มันอันตรายนะ โจ

334
00:13:52,805 --> 00:13:54,285
‎เขาเป็นคนอันตราย

335
00:13:54,365 --> 00:13:55,485
‎ผมไม่อันตราย

336
00:13:55,725 --> 00:13:57,845
‎พูดตรงไปตรงมา เอ็มเม็ตต์
‎ถ้านายเป็นคนอันตราย

337
00:13:57,925 --> 00:14:00,285
‎นายก็คงไม่บอกว่านายอันตรายหรอกจริงไหม

338
00:14:00,365 --> 00:14:01,405
‎ก็จริง

339
00:14:04,125 --> 00:14:04,965
‎ได้ยินไหม

340
00:14:05,205 --> 00:14:06,085
‎ได้ยินอะไร

341
00:14:06,645 --> 00:14:08,245
‎มาเร็ว เอ็มเม็ตต์ นายออกมา

342
00:14:08,325 --> 00:14:09,925
‎อยู่ในที่ที่นายอยู่นั่นล่ะ

343
00:14:10,605 --> 00:14:11,685
‎เสียงติ๊กต่อก

344
00:14:12,125 --> 00:14:15,365
‎มันเหมือนเสียงติ๊กต่อก

345
00:14:15,445 --> 00:14:18,165
‎ผมรู้สึกไม่สบายใจที่ต้องขับรถพาเขาข้ามชายแดน

346
00:14:18,685 --> 00:14:19,605
‎ได้

347
00:14:20,445 --> 00:14:21,325
‎ฉันจะขับพาเขาไปเอง

348
00:14:24,605 --> 00:14:25,525
‎โอ้พระเจ้า

349
00:14:26,525 --> 00:14:28,405
‎พ่อคะ เราทุกคนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้

350
00:14:28,845 --> 00:14:31,165
‎เราจะตัดสินใจร่วมกันในฐานะครอบครัว

351
00:14:33,445 --> 00:14:35,205
‎ระเบิด เขามีระเบิด

352
00:14:35,485 --> 00:14:37,045
‎ฟังสิ แม่ ฟังสิ

353
00:14:38,125 --> 00:14:39,645
‎เอริน มันแค่นาฬิกาเรือนใหญ่

354
00:14:43,525 --> 00:14:45,725
‎(เพ็กกี้ ไดเนอร์)

355
00:14:50,485 --> 00:14:52,285
‎มันคือการช่วยเหลือคนผิด

356
00:14:52,485 --> 00:14:53,685
‎เรากำลังพูดถึงการติดคุกจริงๆ

357
00:14:53,885 --> 00:14:55,205
‎มันคือความเสี่ยงที่เราต้องเจอ

358
00:14:55,365 --> 00:14:56,285
‎ไม่ มันไม่ใช่ โจ

359
00:14:56,485 --> 00:14:57,925
‎มันไม่ใช่ความเสี่ยงที่เราต้องเจอ

360
00:14:58,005 --> 00:14:59,085
‎มันเป็นความเสี่ยงที่เราไม่ควรยุ่ง

361
00:14:59,165 --> 00:15:00,405
‎อย่าใช้น้ำเสียงแบบนั้นกับฉันนะ พ่อหนุ่ม

362
00:15:00,485 --> 00:15:02,405
‎เขาดูเป็นคนดีพอควรนะ เจอร์รี่

363
00:15:02,485 --> 00:15:03,605
‎เราต้องเดินออกไปจากเรื่องนี้

364
00:15:03,685 --> 00:15:04,805
‎ถ้าเราเดินออกไปไม่ได้ล่ะคะพ่อ

365
00:15:05,165 --> 00:15:07,845
‎ถ้าเราไม่ช่วยเขา และเขาฆ่าเราทุกคน
‎เพราะว่าพวกเรารู้มากเกินไปล่ะ

366
00:15:07,925 --> 00:15:08,965
‎ฉันชอบเขา

367
00:15:09,085 --> 00:15:10,285
‎ฉันว่าเขาไม่เหมือนใคร

368
00:15:12,645 --> 00:15:14,605
‎- รับอะไรดีคะ
‎- ผมขอชาแก้วเดียวพอ ที่รัก

369
00:15:14,685 --> 00:15:16,685
‎- ฉันด้วย
‎- ฉันด้วย แม่หนู

370
00:15:16,765 --> 00:15:20,285
‎แล้วก็ขอโค้กสำหรับเด็กๆ ด้วยค่ะ
‎ซาร่าห์ เธอจะกินอะไร

371
00:15:20,365 --> 00:15:23,365
‎- ฉันอยากได้วอดก้าสักหน่อย
‎- สองที่เลยค่ะ

372
00:15:23,805 --> 00:15:25,565
‎เราไม่ขายเหล้าค่ะ

373
00:15:26,725 --> 00:15:27,645
‎งั้นฉันขอชา

374
00:15:28,085 --> 00:15:29,205
‎รับอาหารไหมคะ

375
00:15:29,725 --> 00:15:31,125
‎เราขอดูก่อน

376
00:15:32,125 --> 00:15:33,085
‎ได้ค่ะ

377
00:15:33,405 --> 00:15:36,925
‎นี่ เบอร์เกอร์ชิ้นละ 2.25 ปอนด์
‎น่าจะเหมาะกับพวกเรานะ

378
00:15:37,005 --> 00:15:38,605
‎ไม่ต้องสนใจผม ผมแค่มาหยิบมีด

379
00:15:41,325 --> 00:15:42,565
‎พวกคุณยังไม่ได้ตัดสินใจใช่ไหมครับ

380
00:15:42,645 --> 00:15:43,765
‎ปล่อยเป็นหน้าที่ฉัน พ่อหนุ่ม

381
00:15:44,005 --> 00:15:46,685
‎ได้ครับ ไม่ได้กดดันนะ
‎ผมนั่งตรงนั้นนะ ถ้าคุณต้องการผม

382
00:15:47,765 --> 00:15:49,445
‎เขาต้องการมีดไปทำบ้าอะไร

383
00:15:49,885 --> 00:15:51,085
‎เขากำลังกินมื้อเที่ยง

384
00:15:51,565 --> 00:15:53,885
‎พระเจ้า ฟันเขาสวยจัง ว่าไหม

385
00:15:53,965 --> 00:15:55,605
‎ใช่แล้วค่ะ แต่...

386
00:15:56,125 --> 00:15:57,445
‎ตอนนี้หนูจะบอกความจริง

387
00:15:57,925 --> 00:15:58,845
‎ผมของเขา

388
00:15:58,925 --> 00:16:00,285
‎เห็นผมสีเหลืองแดงจางๆ นั่นไหม

389
00:16:00,765 --> 00:16:01,965
‎พอเธอพูดขึ้นมาถึงได้เห็น

390
00:16:03,005 --> 00:16:05,285
‎พระเจ้าเท่านั้นที่รู้ว่า มีอะไรรออยู่ใต้บันได

391
00:16:05,485 --> 00:16:06,565
‎และมันคือเรื่องน่ากังวล

392
00:16:07,165 --> 00:16:10,565
‎แต่การใช้ทั้งชีวิตที่เหลือของเธอ
‎อยู่กับชายผู้หลบหนี น่ากังวลน้อยกว่า ว่าไหม

393
00:16:11,165 --> 00:16:12,445
‎แน่นอนที่สุด

394
00:16:18,725 --> 00:16:20,605
‎- นี่
‎- ว่าไง

395
00:16:26,045 --> 00:16:27,245
‎ฉันคิดว่าคุณรู้ว่าฉันเป็นใคร

396
00:16:27,885 --> 00:16:29,685
‎- ใช่
‎- คุณสัมผัสได้

397
00:16:30,245 --> 00:16:31,925
‎เปล่า ผมหมายถึงว่า
‎ผมจำได้ว่าคุณมากับพวกเขา

398
00:16:33,125 --> 00:16:34,805
‎ฟังนะ ฉันแค่อยากจะบอกว่า

399
00:16:35,245 --> 00:16:37,285
‎เห็นได้ชัดเลยว่ามันมีบางอย่าง
‎ระหว่างเราสองคน

400
00:16:37,365 --> 00:16:39,285
‎- มีเหรอ
‎- รูปลักษณ์ภายนอก

401
00:16:39,365 --> 00:16:41,645
‎- ยังไม่ค่อยโดนกับฉันเท่าไร
‎- งั้นเหรอ

402
00:16:41,725 --> 00:16:44,525
‎ฉันไม่ได้บอกว่าจะไม่ชอบคุณมากขึ้นเรื่อยๆ
‎คุณไม่ใช่คนหน้าตาแย่อะไร

403
00:16:44,765 --> 00:16:46,765
‎- ขอบคุณ
‎- แต่องค์ประกอบสีขิงนั่น

404
00:16:47,565 --> 00:16:48,765
‎คือ ฉันค่อนข้างจะ

405
00:16:48,845 --> 00:16:50,165
‎- เป็นโรคกลัวการล้ำเส้นความสัมพันธ์
‎- ผมไม่ใช่คนผมเหลืองแดง

406
00:16:50,485 --> 00:16:51,365
‎มันมีสีจางๆ อยู่ เอ็มเม็ตต์

407
00:16:51,645 --> 00:16:54,365
‎ฉันคงพูดไม่ได้ว่ามันจะไม่ลำบาก

408
00:16:54,805 --> 00:16:55,845
‎แต่ฉันยินดีที่จะลอง

409
00:16:57,245 --> 00:16:58,085
‎เยี่ยม

410
00:16:58,805 --> 00:17:00,965
‎แม้ว่ามันจะทำให้ท้องไส้ฉันปั่นป่วนก็เถอะ

411
00:17:01,205 --> 00:17:02,085
‎โอเค

412
00:17:05,085 --> 00:17:06,445
‎คิดว่าวิธีนี้จะได้ผลเหรอ

413
00:17:06,645 --> 00:17:07,965
‎มันจะบอกได้เหรอว่าพวกเราควรทำยังไง

414
00:17:08,045 --> 00:17:09,405
‎ใช่ คุ้มที่จะลองดู

415
00:17:09,885 --> 00:17:12,565
‎ว้าว ลองดูนี่สิ

416
00:17:12,645 --> 00:17:13,765
‎มันบอกว่าอะไร

417
00:17:13,845 --> 00:17:17,285
‎ฉันคิดว่า... ฉันไม่แน่ใจนัก แต่

418
00:17:17,525 --> 00:17:20,645
‎ฉันว่ามันบอกว่าเธอควรทิ้งเจอร์รี่

419
00:17:22,125 --> 00:17:24,245
‎พ่อบอกลูกแบบนี้มาหลายปีแล้ว
‎พ่อไม่ใช่คนทรงด้วย

420
00:17:25,125 --> 00:17:27,845
‎โอเค ฟังนะ ผมยังไม่ได้ยินใครพูดอะไร

421
00:17:27,925 --> 00:17:30,885
‎เพื่อโน้มน้าวให้ผมเชื่อได้ว่าการพาเจ้าหนุ่มนั่น
‎ข้ามชายแดนไปกับเราจะเป็นความคิดที่ดี

422
00:17:31,165 --> 00:17:32,005
‎แย่ล่ะ เขามาแล้ว

423
00:17:35,485 --> 00:17:37,085
‎ผมไม่ต้องการจะทำแบบนี้จริงๆ

424
00:17:37,525 --> 00:17:38,525
‎พระเจ้าช่วย

425
00:17:38,925 --> 00:17:39,925
‎มุดลงใต้โต๊ะ

426
00:17:40,005 --> 00:17:41,525
‎ทุกคน มุดลง

427
00:17:41,605 --> 00:17:42,605
‎เธอเป็นอะไรหรือเปล่า

428
00:17:42,685 --> 00:17:43,845
‎หยุดนะ เอริน

429
00:17:47,925 --> 00:17:49,485
‎ขอโทษที เอ็มเม็ตต์ คุณว่าอะไรนะ

430
00:17:50,485 --> 00:17:52,445
‎ผมไม่อยากทำให้พวกคุณตกอยู่ในสถานการณ์นี้

431
00:17:52,565 --> 00:17:55,165
‎แต่ผมไม่อาจเน้นย้ำความสำคัญ
‎ถึงความร้ายแรงในสถานการณ์ของผมได้

432
00:17:55,245 --> 00:17:56,765
‎- รับอะไรอีกไหม
‎- รู้อะไรไหม

433
00:17:56,845 --> 00:17:58,725
‎ผมไม่ว่าอะไรถ้าจะได้
‎นิกเกอร์บ็อกเกอร์ กลอรี่สักถ้วยครับ

434
00:17:59,325 --> 00:18:00,565
‎ได้ค่ะ

435
00:18:01,765 --> 00:18:02,805
‎พวกคุณต้องช่วยผม

436
00:18:02,885 --> 00:18:04,845
‎ถ้าเราทำแบบนั้น เท่ากับฝ่าฝืนกฎหมาย

437
00:18:04,925 --> 00:18:09,005
‎คุณจำระบบกฎหมายของจักรวรรดินิยม
‎อันแสนกดขี่โหดร้ายได้ไหมครับ

438
00:18:09,085 --> 00:18:11,645
‎ถ้าพวกเขาจะทำให้ฉันต้องจำคุก 20 ปี
‎งั้นก็ใช่ ฉันจำได้

439
00:18:11,725 --> 00:18:12,685
‎ฟังนะ

440
00:18:12,885 --> 00:18:14,365
‎นายเคยฆ่าใครไหม พ่อหนุ่ม

441
00:18:14,445 --> 00:18:15,285
‎ไม่เคย

442
00:18:15,565 --> 00:18:18,165
‎- อย่างน้อยก็ไม่เคยแบบตรงๆ
‎- นั่นไงล่ะ

443
00:18:19,365 --> 00:18:20,405
‎แน่นอน นั่นช่วยให้ตัดสินใจได้

444
00:18:20,485 --> 00:18:22,045
‎ผมไม่คิดว่านั่นจะช่วยให้ตัดสินใจได้
‎เอาจริงๆ นะ โจ

445
00:18:22,285 --> 00:18:23,885
‎รู้ไหมว่านายมีอะไรผิดปกติ เจอร์รี่

446
00:18:24,285 --> 00:18:26,765
‎- นายมันเหยาะแหยะไม่ได้เรื่อง
‎- ผมไม่ได้เป็นแบบนั้น

447
00:18:27,085 --> 00:18:29,405
‎- นายกลัวแม้แต่เงาของตัวเอง
‎- ผมเปล่า

448
00:18:29,485 --> 00:18:31,245
‎งั้นก็ช่วยมีความกล้าแล้วช่วยพ่อหนุ่มนั่นสิ

449
00:18:31,725 --> 00:18:34,605
‎ผมกล้าอยู่แล้ว ขอบคุณมาก

450
00:18:34,805 --> 00:18:36,085
‎พูดจริงเหรอคะพ่อ

451
00:18:36,165 --> 00:18:37,605
‎นายกลัวแม้กระทั่งสาวน้อยคนนั้น

452
00:18:37,685 --> 00:18:38,925
‎- สาวน้อยคนไหน
‎- สาวเสิร์ฟคนนั้นไง

453
00:18:39,805 --> 00:18:42,405
‎นายสั่งชาไป แต่เธอเอาโค้กมาให้แทน

454
00:18:42,485 --> 00:18:44,365
‎และนายแค่นั่งตรงนั้น แล้วพูดบ้าจริง

455
00:18:44,925 --> 00:18:46,325
‎ตาของเธอพูดคำว่า "บ้าจริง"

456
00:18:46,405 --> 00:18:47,925
‎นั่นก็เพราะผมชอบกินโค้ก

457
00:18:48,125 --> 00:18:49,845
‎การบริการลูกค้าของเธอก็น่าตกใจเหมือนกัน

458
00:18:49,925 --> 00:18:52,205
‎- ใช่ ดูสิ้นหวัง
‎- ใครบางคนน่าจะพูดอะไรหน่อย

459
00:18:52,285 --> 00:18:54,765
‎ใช่ เจอร์รี่ เจอร์รี่ นายพูดอะไรหน่อยสิ

460
00:18:55,485 --> 00:18:57,045
‎ก็ได้ ไม่มีปัญหา

461
00:18:57,685 --> 00:18:58,525
‎ฉันจะพูดอะไรสักอย่าง

462
00:19:01,445 --> 00:19:02,285
‎ขอโทษนะ

463
00:19:03,845 --> 00:19:04,685
‎ขอโทษนะครับ

464
00:19:10,165 --> 00:19:13,925
‎- อะไรคะ
‎- ผมแค่อยากบอกว่า...

465
00:19:14,085 --> 00:19:15,405
‎ผมสั่งชาไป

466
00:19:15,485 --> 00:19:17,445
‎แต่คุณเอาโค้กมาให้ผม นั่นเป็นเรื่องที่รับไม่ได้

467
00:19:17,765 --> 00:19:19,925
‎- แต่คุณดื่มโค้กไปแล้วนี่
‎- นั่นไม่ใช่ประเด็น

468
00:19:21,285 --> 00:19:23,525
‎และการบริการของคุณก็น่าตกใจมาก

469
00:19:23,605 --> 00:19:26,765
‎คุณมีทัศนคติที่เลวร้าย มันยังไม่ดีพอ

470
00:19:27,125 --> 00:19:28,365
‎ฉันจะ...

471
00:19:29,405 --> 00:19:31,445
‎- ฉันจะเอาชามาให้นะคะ
‎- ทำเลย

472
00:19:33,805 --> 00:19:34,725
‎ฉันขอโทษค่ะ

473
00:19:38,245 --> 00:19:40,325
‎วันนี้ฉันได้รับข่าวร้ายนิดหน่อยค่ะ

474
00:19:43,045 --> 00:19:45,885
‎ฉันเลยไม่มีสมาธิได้อย่างเต็มที่

475
00:19:47,485 --> 00:19:49,165
‎บางทีฉันคงไม่มีสมาธิ

476
00:19:51,245 --> 00:19:55,765
‎- ฉันขอโทษ ฉันจะจัดการเรื่องนี้...
‎- ไม่เป็นไร ลืมมันเถอะ

477
00:19:57,525 --> 00:20:00,405
‎ฉันจะเอาชามาให้นะคะ สักครู่ค่ะท่าน

478
00:20:06,885 --> 00:20:09,565
‎นี่ เรื่องนั้นมันไม่จำเป็นเลยนะ

479
00:20:09,885 --> 00:20:12,045
‎- พระเจ้า เจอร์รี่
‎- รุนแรง

480
00:20:12,125 --> 00:20:13,885
‎- น่ากลัว
‎- สาวน้อยที่น่าสงสาร

481
00:20:13,965 --> 00:20:15,965
‎หนูไม่อยากเชื่อเลยว่าพ่อจะทำแบบนั้น

482
00:20:16,045 --> 00:20:16,965
‎ฉัน...

483
00:20:17,885 --> 00:20:19,165
‎คุณบอกให้ผมทำ

484
00:20:20,125 --> 00:20:21,325
‎ผมจะไปรู้ได้ยังไง

485
00:20:22,005 --> 00:20:24,485
‎พวกเธอทุกคนเลิกจ้องฉันเสียทีได้ไหม

486
00:20:26,885 --> 00:20:27,725
‎ได้

487
00:20:28,645 --> 00:20:29,485
‎ได้

488
00:20:30,045 --> 00:20:32,045
‎รู้อะไรไหม ได้

489
00:20:32,845 --> 00:20:35,365
‎ฉันเต็มกลืนกับพวกเธอทุกคนแล้ว

490
00:20:38,085 --> 00:20:40,165
‎และสำหรับเรื่องที่ผ่านมา

491
00:20:40,245 --> 00:20:43,125
‎ฉันเป็นนักท่องเที่ยวชาวออสเตรเลีย โอเคไหม
‎ออสเตรเลีย

492
00:20:43,205 --> 00:20:46,045
‎ฉันคิดว่าสำเนียงของตัวเองไร้ที่ติ

493
00:20:46,605 --> 00:20:49,405
‎โทษทีพวก
‎นายช่วยพาเราออกไปจากตรงนี้หน่อยได้ไหม

494
00:20:51,005 --> 00:20:52,125
‎ไร้ที่ติ

495
00:20:56,565 --> 00:20:57,685
‎โอเค

496
00:20:58,845 --> 00:21:01,005
‎เราต้องตัดสินใจว่าจะเอายังไงดี
‎ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง

497
00:21:01,085 --> 00:21:01,925
‎มาออกเสียงกัน

498
00:21:02,325 --> 00:21:03,525
‎ทิ้งเขาไว้

499
00:21:04,165 --> 00:21:05,645
‎ฉันเสนอให้เราทิ้งเขาและหนีไป

500
00:21:05,725 --> 00:21:08,245
‎ฉันเสนอให้เราพาเขาไปด้วย
‎ไม่ว่าดีหรือร้าย หรืออะไรก็ตาม

501
00:21:08,845 --> 00:21:09,925
‎ฉันว่าเราควรพาเขาไป

502
00:21:10,045 --> 00:21:12,205
‎- ฉันด้วย
‎- ฉันตัดสินใจไม่ได้

503
00:21:12,285 --> 00:21:13,445
‎ผมตัดสินใจแล้ว

504
00:21:13,525 --> 00:21:15,565
‎แต่ผมกลัวที่จะต้องพูดในสิ่งที่ผมเลือก

505
00:21:16,725 --> 00:21:18,405
‎ทำไมเราไม่โยนเหรียญเอาล่ะ

506
00:21:27,245 --> 00:21:29,885
‎(ล้างพวกกบฏ)

507
00:21:34,045 --> 00:21:34,965
‎น่าสนใจ

508
00:21:35,285 --> 00:21:38,685
‎ถ้าออกหัว เจ้าทหารไอริชไปกับเรา

509
00:21:38,765 --> 00:21:40,045
‎ออกก้อย เราทิ้งเขา

510
00:21:40,125 --> 00:21:41,285
‎ได้ พร้อมไหม

511
00:21:41,365 --> 00:21:42,245
‎เอาเลย

512
00:21:48,525 --> 00:21:50,005
‎อะไรน่ะ ปลาเหรอ

513
00:21:50,085 --> 00:21:50,925
‎โลมา ใช่ไหม

514
00:21:51,445 --> 00:21:53,085
‎มันดูเหมือนโมบี้ ดิกจริงๆ นะ

515
00:21:53,165 --> 00:21:55,005
‎เวรกรรม ฉันใช้เงินปอนด์ไอริชใช่ไหมเนี่ย

516
00:21:55,085 --> 00:21:56,325
‎มีอะไรอยู่อีกด้าน

517
00:21:56,525 --> 00:21:58,205
‎- พิณ
‎- งั้น "พิณ" ต้องเป็นฝั่งหัว

518
00:21:58,285 --> 00:21:59,765
‎และปลาเป็นฝั่งก้อย

519
00:22:00,085 --> 00:22:02,805
‎โอเค มีเหตุผล
‎เพราะว่าปลามีหาง

520
00:22:02,885 --> 00:22:04,485
‎ทำไมเราไม่ลองอีกครั้งด้วยเงินจริงล่ะ

521
00:22:04,805 --> 00:22:06,765
‎- นี่คือเงินจริง ซาร่าห์
‎- เข้าใจที่พูดไหม

522
00:22:06,845 --> 00:22:07,725
‎เงินธรรมดาน่ะ

523
00:22:07,805 --> 00:22:10,405
‎- ก็ได้ ใครมีเหรียญสิบเพนนีบ้าง
‎- มันเป็นฝีมือเขา

524
00:22:11,885 --> 00:22:14,525
‎ภาพบนกำแพงบ้านของเรา ที่พ่นด้วยสีสเปรย์

525
00:22:14,605 --> 00:22:15,925
‎เป็นฝีมือเอ็มเม็ตต์

526
00:22:16,125 --> 00:22:16,965
‎ผมพิสูจน์ได้

527
00:22:17,285 --> 00:22:19,205
‎เจ้าสารเลวจอมเจ้าเล่ห์

528
00:22:19,285 --> 00:22:20,725
‎เจ้าคนส่งข่าวงี่เง่า

529
00:22:21,205 --> 00:22:22,205
‎เอ็มเม็ตต์อยู่ไหน

530
00:22:23,365 --> 00:22:24,325
‎เขาอยู่นั่น

531
00:22:30,005 --> 00:22:31,205
‎นั่นเต็นท์ของจิมใช่ไหม

532
00:22:37,645 --> 00:22:38,565
‎เขากำลังจะทำอะไร

533
00:22:51,925 --> 00:22:53,925
‎ฉันบอกให้นายคอยดูแลเต็นท์นั่น

534
00:22:54,085 --> 00:22:55,605
‎ไม่ คุณไม่ได้บอก คุณบอกให้เขาดูแลตังหาก

535
00:22:55,685 --> 00:22:58,365
‎อ๋อ โยนความผิดให้เด็ก แมนมาก

536
00:23:01,845 --> 00:23:02,685
‎พระเจ้า

537
00:23:03,765 --> 00:23:05,365
‎เต็นท์ที่ดีที่สุดอันดับสองของจิม

538
00:23:06,725 --> 00:23:08,325
‎แล้วฉันจะไปบอกเขายังไงดีล่ะทีนี้

539
00:23:33,685 --> 00:23:35,685
‎คำบรรยายโดย วรากรณ์ จันทา