1
00:00:14,014 --> 00:00:15,223
{\an8}(อีเกิ้ล แฟง คาราเต้)

2
00:01:01,811 --> 00:01:04,814
(วงการศิลปะการต่อสู้เดือด!
เซียนคาราเต้ก่อเรื่องฉาวที่สํานักท้องถิ่น)

3
00:01:06,232 --> 00:01:07,650
(ยินดีต้อนรับกลับมา สิงโตภูเขา)

4
00:01:22,290 --> 00:01:23,958
{\an8}(ยินดีต้อนรับ คู่มือนักเรียนใหม่)

5
00:01:58,785 --> 00:02:04,207
{\an8}(คอบร้า ไค)

6
00:02:08,169 --> 00:02:09,379
{\an8}- ดูดีจัง
- ค่ะ

7
00:02:11,131 --> 00:02:12,006
ไงจ๊ะ

8
00:02:14,592 --> 00:02:15,635
{\an8}ได้ยินเสียงนั่นไหม

9
00:02:16,427 --> 00:02:17,428
{\an8}คุณได้ยิน...

10
00:02:18,680 --> 00:02:22,684
{\an8}นั่นเสียงสงบๆ
ของการไม่มีสงครามคาราเต้อีกแล้วไงล่ะ

11
00:02:24,269 --> 00:02:26,646
{\an8}นี่แหละบรรยากาศตอนโค่นแทร์รี่ ซิลเวอร์ได้แล้ว

12
00:02:26,646 --> 00:02:29,691
{\an8}ตอนผมโค่นเขาในปี 1985
เรามีความสุขสงบกันมานาน 30 ปี

13
00:02:29,691 --> 00:02:32,068
{\an8}นี่ก็จะมีไปอีก 30 ปี

14
00:02:33,111 --> 00:02:35,029
{\an8}เว้นแต่เขาจะหาวิธีทําให้คดีถูกยกฟ้องได้

15
00:02:35,029 --> 00:02:36,990
{\an8}นี่ ชื่อเสียงเขาย่อยยับไปแล้ว

16
00:02:36,990 --> 00:02:38,908
{\an8}จะไม่มีใครสู้เพื่อหมอนั่นอีก

17
00:02:38,908 --> 00:02:40,660
{\an8}อะแมนด้า เราปลอดภัยแล้ว

18
00:02:41,161 --> 00:02:41,995
{\an8}อ้อ ค่ะ

19
00:02:42,829 --> 00:02:46,040
{\an8}เว้นแต่คนคนนั้น
จะตัดสินใจกระโจนออกมาจากเงามืด

20
00:02:46,040 --> 00:02:48,668
{\an8}ถ้าครีสโง่ขนาดจะโผล่หน้ามาแถวนี้

21
00:02:48,668 --> 00:02:52,172
{\an8}ก็มีกองทัพตํารวจศาลสหรัฐฯ
ที่จ้องจะจับเขากลับเข้าคุกอยู่แล้ว

22
00:02:52,172 --> 00:02:53,673
{\an8}อะแมนด้า

23
00:02:53,673 --> 00:02:54,799
{\an8}เราชนะแล้ว

24
00:02:55,800 --> 00:02:57,010
{\an8}ดื่มด่ํากับมันเถอะ

25
00:02:57,010 --> 00:03:00,722
{\an8}แซมกําลังสมัครเข้ามหาวิทยาลัย
แอนโธนี่ก็จะเริ่มเรียนมัธยมปลาย

26
00:03:01,306 --> 00:03:05,018
{\an8}นี่ใช่เวลาที่เหมาะจะพาเด็กๆ
ไปทัวร์นาเมนต์คาราเต้โลกเหรอ

27
00:03:05,018 --> 00:03:09,564
{\an8}ซิลเวอร์เคยอยากใช้เซไค ไทไค
ขยายคอบร้า ไคไปทั่วโลก

28
00:03:09,564 --> 00:03:14,194
{\an8}แต่ตอนนี้ถ้าเราชนะ
เด็กๆ ทั่วโลกจะอยากเข้ามิยากิโด

29
00:03:14,194 --> 00:03:18,573
{\an8}แล้วคาราเต้ก็จะเป็นชีวิตที่เหลือทั้งหมดของเรา

30
00:03:18,573 --> 00:03:23,077
{\an8}ไม่ต้องห่วง หลังจบทัวร์นาเมนต์นี้
การเป็นอาจารย์เต็มเวลาของผมก็จะจบลง

31
00:03:24,287 --> 00:03:27,040
{\an8}- อ้อ
- การแข่งครั้งนี้คือเพลงส่งท้ายก่อนเกษียณ

32
00:03:28,791 --> 00:03:30,168
{\an8}แล้วจะมีทางไหนที่ดีไปกว่า

33
00:03:30,168 --> 00:03:32,837
{\an8}การออกไปแบ่งปันภูมิปัญญา
ของคุณมิยากิกับคนทั้งโลก

34
00:03:34,380 --> 00:03:36,507
{\an8}อีเกิ้ล แฟงจะโกอินเตอร์แล้วหนุ่มๆ

35
00:03:36,507 --> 00:03:38,468
{\an8}พอเราชนะเซไค ไทไคแล้ว

36
00:03:38,468 --> 00:03:41,721
{\an8}ผู้คนจะมารอต่อแถวใส่เขี้ยวบนหลัง

37
00:03:41,721 --> 00:03:44,724
{\an8}เราต้องมีสาขาสอง มีชุดคาราเต้เป็นร้อยๆ

38
00:03:44,724 --> 00:03:47,352
{\an8}มีโรงฝึกกับอ่างอาบน้ําแข็งสองสามอ่าง

39
00:03:47,352 --> 00:03:48,728
{\an8}นั่นไม่โหดไปหน่อยเหรอ

40
00:03:48,728 --> 00:03:52,106
{\an8}โหดสิ ต้องทําให้เลือดเย็น
ถึงจะคุมเกมคาราเต้ได้

41
00:03:52,106 --> 00:03:55,777
{\an8}คุณลารุสโซ่คิดยังไงกับเรื่องนี้
พวกคุณจะแบ่งสอนเท่าๆ กันใช่ไหม

42
00:03:55,777 --> 00:03:58,863
{\an8}ถ้าลารุสโซ่อยากเปิดสํานักเพิ่ม
ฉันก็ยินดีแบ่งสอนด้วย

43
00:03:58,863 --> 00:04:00,949
{\an8}สุดท้ายผู้คนจะต้องตัดสินใจ

44
00:04:00,949 --> 00:04:04,327
{\an8}ว่าอยากเรียนคาราเต้กับเซลส์ขายรถ
หรือกับอาจารย์ตัวจริง

45
00:04:07,914 --> 00:04:10,792
{\an8}ผมว่าพ่อลืมเลี้ยว เราเลยมิยากิโดมาแล้ว

46
00:04:10,792 --> 00:04:13,253
{\an8}ไม่ลืม ต้องให้แน่ใจว่าพวกลูกไม่ออมมือกับพ่อ

47
00:04:13,253 --> 00:04:17,090
{\an8}เราอาจจะเป็นสํานักลูกผสม
แต่จุดแข็งของเราคือความเป็นอีเกิ้ล

48
00:04:17,090 --> 00:04:20,093
{\an8}ดังนั้นก่อนจะเข้าเข้าสู่โหมดสามัคคีชุมนุม
ในสวนหลังบ้านมิยากิ

49
00:04:20,093 --> 00:04:22,053
{\an8}เราจะไปชกอิฐที่โรงฝึกสักหน่อยก่อน

50
00:04:22,887 --> 00:04:24,138
{\an8}พันเพิ่มให้หน่อยสิ

51
00:04:24,138 --> 00:04:25,723
{\an8}ได้ พันเข้าไปอีก

52
00:04:40,697 --> 00:04:43,324
{\an8}ไม่ต้องมีสํานักก็เป็นสํานักได้ใช่ไหมล่ะ

53
00:04:47,662 --> 00:04:48,579
{\an8}ใช่

54
00:04:51,666 --> 00:04:53,710
{\an8}(มิยากิโด คาราเต้)

55
00:05:00,383 --> 00:05:01,843
{\an8}ไง อยู่กันครบทั้งแก๊งเลย

56
00:05:03,636 --> 00:05:05,680
{\an8}ดูมัน ไอ้ลมปากกะปู๋ใจคด

57
00:05:05,680 --> 00:05:07,974
{\an8}พอเถอะน่า ฉันขอโทษเป็นล้านๆ ครั้งแล้วนะ

58
00:05:08,725 --> 00:05:10,476
{\an8}สาบานได้ จะไม่แปรพักตร์อีก

59
00:05:13,229 --> 00:05:15,648
{\an8}แจ่มเลยไหม ฉันมีอยู่ 30 ตัว

60
00:05:15,648 --> 00:05:18,318
{\an8}ต้องซื้อเยอะถึงจะคุ้มราคา

61
00:05:22,155 --> 00:05:23,489
{\an8}มีขนาดเอ็กซ์แอลไหม

62
00:05:24,949 --> 00:05:25,825
{\an8}มีอยู่แล้วสิ

63
00:05:28,202 --> 00:05:29,704
{\an8}มา เพื่อน

64
00:05:35,752 --> 00:05:37,128
{\an8}ฉันละเศร้าแทนอาจารย์

65
00:05:37,962 --> 00:05:39,213
{\an8}เขารักสํานักนั่นมาก

66
00:05:39,213 --> 00:05:42,175
{\an8}ใช่ อย่างน้อยมิยากิโดก็ยังอยู่ดี

67
00:05:42,175 --> 00:05:44,552
เราไม่ต้องสู้กับคอบร้า ไคแล้ว

68
00:05:44,552 --> 00:05:46,596
และตอนนี้เราทุกคนก็รวมกันเป็นครอบครัวใหญ่

69
00:05:47,388 --> 00:05:48,348
ใช่

70
00:05:53,895 --> 00:05:54,896
เกือบทุกคน

71
00:05:56,356 --> 00:06:01,402
นี่ นายกับฉันกว่าจะเข้าใจกัน
ก็ใช้เวลาพักใหญ่ แต่เราก็มาถึงจุดนี้แล้ว

72
00:06:02,653 --> 00:06:05,740
แซมกับโทรี่เพิ่งจะเลิกเกลียดกัน

73
00:06:05,740 --> 00:06:07,909
หวังว่าสักวันก็จะเป็นเพื่อนกันได้

74
00:06:09,077 --> 00:06:11,245
บางทีเราอาจต้องทําอะไรเพื่อช่วยให้เร็วขึ้น

75
00:06:13,206 --> 00:06:14,040
โอเค เยี่ยม

76
00:06:14,040 --> 00:06:17,377
แบ่งนักเรียนไปที่ชานประลองครึ่งนึง แล้ว...

77
00:06:19,712 --> 00:06:20,671
มีสายยางไหม

78
00:06:21,255 --> 00:06:23,508
โชคดีมีคนฉี่รดไว้ให้

79
00:06:23,508 --> 00:06:25,301
นายเอาของพวกนั้นมาทําไม

80
00:06:27,428 --> 00:06:29,847
ก็เหลืออยู่แค่นี้ สํานักฉันถูกรื้อถอนหมด

81
00:06:30,890 --> 00:06:32,600
จอห์นนี่ เสียใจด้วยนะ

82
00:06:33,851 --> 00:06:36,646
ว่าแต่มีน้ํามันก๊าดไหม

83
00:06:36,646 --> 00:06:38,940
ฉันคิดบทเรียนใหม่ขึ้นได้ตอนขับรถมา

84
00:06:38,940 --> 00:06:41,692
ฉันเรียกมันว่า "ออกจากกระทะ ไปหาไฟ"

85
00:06:42,193 --> 00:06:43,653
ฉันต้องใช้กระทะด้วย

86
00:06:43,653 --> 00:06:46,656
ไม่ต้อง วันนี้ผมสอน

87
00:06:46,656 --> 00:06:49,075
- อ้าว นึกว่าผมสอนวันนี้ซะอีก
- ก็เคยใช่

88
00:06:49,075 --> 00:06:52,286
แต่พอดีโชเซนคิดบทเรียนที่จะ
ช่วยให้นักเรียนใหม่ตามทันไว้แล้ว

89
00:06:52,286 --> 00:06:54,747
ฉันคิดว่าเอาของนายไว้สอนพรุ่งนี้ก็ได้

90
00:06:55,790 --> 00:06:57,375
อาจจะหลังจากที่ฉันได้ดูก่อน

91
00:06:58,251 --> 00:07:01,629
- ทําไมฉันต้องให้นายดูก่อน
- เพราะมันอาจไหม้บ้านไง

92
00:07:04,173 --> 00:07:06,634
อาจารย์ครับ อาจารย์ครับ อาจารย์ครับ

93
00:07:06,634 --> 00:07:08,010
อีกสักครู่เราจะเริ่มแล้ว

94
00:07:08,010 --> 00:07:11,806
คือที่จริงเรามีบางอย่าง
ที่อยากให้อาจารย์ดูก่อนฝึกครับ

95
00:07:14,392 --> 00:07:18,104
เราผ่านอะไรๆ กันมามาก
แต่สุดท้ายก็มาอยู่ฝ่ายเดียวกัน

96
00:07:18,688 --> 00:07:19,897
นี่คือรางวัล

97
00:07:19,897 --> 00:07:22,024
จากที่เราต้องเจอบททดสอบที่สุดหินกันมา

98
00:07:22,024 --> 00:07:25,528
เซไค ไทไคคือ
การแข่งขันคาราเต้อันทรงเกียรติที่สุด

99
00:07:25,528 --> 00:07:27,321
ในประวัติศาสตร์ศิลปะการต่อสู้สมัยใหม่

100
00:07:27,321 --> 00:07:31,325
เป็นเวลากว่าศตวรรษ
นักสู้จากทั่วโลกได้มารวมตัวกันทุกสองปี

101
00:07:31,325 --> 00:07:33,536
เพื่อชิงตําแหน่งแชมป์โลก

102
00:07:33,536 --> 00:07:36,497
ถ้าการแข่งออลวัลเลย์คือมาร์ชแมดเนส
นี่ก็คือโอลิมปิก

103
00:07:36,497 --> 00:07:40,126
บวกเกมกลาดิเอเตอร์
และคูมิเต้จากเรื่องบลัดสปอร์ตหลอมรวมกัน

104
00:07:40,126 --> 00:07:42,086
- ใช่
- ถ้าเราชนะ...

105
00:07:43,045 --> 00:07:45,465
ขอโทษนะ เมื่อเราชนะ

106
00:07:45,965 --> 00:07:48,384
รางวัลที่ได้มาจะเปลี่ยนชีวิต

107
00:07:48,384 --> 00:07:50,887
แต่มันต้องใช้ความมุ่งมั่นทั้งหมดของเรา

108
00:07:50,887 --> 00:07:53,222
และภูมิปัญญาทั้งหมดที่อาจารย์เราต้องมอบให้

109
00:07:53,222 --> 00:07:57,935
เราจึงได้ตัดสินใจช่วย
แบ่งเบาภาระหน้าที่อย่างน้อยหนึ่งอย่าง

110
00:07:57,935 --> 00:08:00,354
- ด้วยการตั้งชื่อสํานักใหม่ของเราขึ้นมา
- ใช่

111
00:08:00,354 --> 00:08:04,025
หลังจากระดมสมองกันอย่างคึกคัก
และจัดกลุ่มโฟกัสเฉพาะกิจ

112
00:08:04,025 --> 00:08:06,986
แล้วให้มีการโหวตกันทั้งสํานัก เราก็ได้ชื่อที่ชนะ

113
00:08:09,530 --> 00:08:10,740
เชิญพบกับ...

114
00:08:11,824 --> 00:08:14,035
{\an8}มิยากิ แฟง คาราเต้

115
00:08:19,957 --> 00:08:21,584
เราจะไม่ใช้โลโก้นี้แน่

116
00:08:21,584 --> 00:08:24,504
คุณมิยากิเป็นคนใจกว้าง
และมีเกียรติที่สุดเท่าที่ฉันเคยรู้จัก

117
00:08:24,504 --> 00:08:28,674
ฉันจะไม่ยอมให้มรดกของเขาแปดเปื้อน
ด้วยการเปลี่ยนเขาเป็นแวมไพร์คาราเต้

118
00:08:28,674 --> 00:08:31,636
อย่ากดดันตัวเองนัก
ต้องรู้จักมีความประนีประนอมบ้าง

119
00:08:31,636 --> 00:08:34,222
ชื่ออีเกิ้ลโด แฟงฟังดูเป็นไง

120
00:08:34,222 --> 00:08:37,642
ปัดโธ่ จอห์นนี่ ความประนีประนอมของนาย
ก็คือใช้ชื่อสํานักของนาย

121
00:08:37,642 --> 00:08:38,976
ก็มี "โด" ของนายอยู่ไง

122
00:08:38,976 --> 00:08:40,436
พอที

123
00:08:40,436 --> 00:08:42,355
ไม่ต้องมีความประนีประนอม

124
00:08:43,272 --> 00:08:46,067
มิยากิโดมีเกียรติ มีประเพณี

125
00:08:46,067 --> 00:08:49,195
อีเกิ้ล แฟงมีจะงอยปากกับมีเขี้ยว

126
00:08:49,195 --> 00:08:51,197
และไม่มีที่ให้ฝึก

127
00:08:51,197 --> 00:08:52,865
มิยากิโดคือทางเลือกเดียวเท่านั้น

128
00:08:52,865 --> 00:08:55,660
ใครบอก โทคุชิ
คุณอยู่ที่นี่ยังไม่นานพอให้โหวตนะ

129
00:08:58,079 --> 00:09:00,456
แต่ก็นานพอให้สู้กับซิลเวอร์

130
00:09:00,456 --> 00:09:02,708
คุณสู้กับคนคนเดียว ส่วนผมน่ะห้าคน

131
00:09:02,708 --> 00:09:05,211
คนคนเดียวของผมมีดาบซามูไร

132
00:09:05,211 --> 00:09:07,880
ของผมคนนึงก็มี อย่าให้ต้องเกทับนะ

133
00:09:07,880 --> 00:09:10,550
เอาละ พอเถอะ
ทะเลาะกันไปก็ไม่ได้เรื่องได้ราว

134
00:09:10,550 --> 00:09:13,344
ต้องสู้กันสิ ถึงจะได้เรื่อง

135
00:09:14,845 --> 00:09:17,139
คุณกับผม มาสู้กัน

136
00:09:17,807 --> 00:09:19,684
ใครชนะได้ตั้งชื่อสํานัก

137
00:09:19,684 --> 00:09:23,437
ทีนี้ผมอยู่ที่นี่นานพอให้เตะคุณได้รึยัง

138
00:09:23,437 --> 00:09:24,814
ไม่มีใครได้สู้กันทั้งนั้น

139
00:09:24,814 --> 00:09:28,150
- โอเคนะ เราต้องให้ความสําคัญกับเด็กๆ สิ
- เราจะไม่ให้เด็กๆ รู้

140
00:09:29,068 --> 00:09:31,612
อยากร่ายรํากับอินทรีใช่ไหม โทคุชิ จัดเพลงมา

141
00:09:32,446 --> 00:09:33,864
ไม่ใช่แนวฟังสบายๆ แน่

142
00:09:33,864 --> 00:09:36,117
ชอบแนวไหนล่ะ ขลุ่ยผิวกับกระดิ่งลมสินะ

143
00:09:36,951 --> 00:09:38,828
วันจันทร์ ฟ้าสาง ที่ชานประลอง

144
00:09:39,412 --> 00:09:40,288
แล้วเจอกัน

145
00:09:41,122 --> 00:09:42,373
เจอกันแน่

146
00:09:51,799 --> 00:09:52,758
พลังขาต้องมา

147
00:09:52,758 --> 00:09:56,262
ยินดีด้วยกับพลังขา ถัวๆ กันแล้วคะแนนเยี่ยม

148
00:09:57,221 --> 00:09:58,723
มา ใครคนต่อไป

149
00:09:59,307 --> 00:10:00,391
ขอผ่าน

150
00:10:01,225 --> 00:10:02,268
ผ่านด้วย

151
00:10:03,102 --> 00:10:06,814
โอเค งั้นไปหวดบอลกันไหม
ได้ข่าวว่ามีซอฟต์บอลมาเพิ่ม

152
00:10:08,482 --> 00:10:09,317
ได้สิ

153
00:10:11,068 --> 00:10:12,069
ฟังดูน่าสนุก

154
00:10:14,989 --> 00:10:17,617
ไม่รู้ทําไม ฟังดูเหมือนไม่สนุก

155
00:10:18,743 --> 00:10:23,706
เพราะเป็นเดตคู่กับแฟนเก่าของฉันและของนาย
แถมยังเป็นศัตรูคู่อาฆาตฉัน

156
00:10:23,706 --> 00:10:25,875
แล้วจะให้ดูเป็นยังไงล่ะ

157
00:10:25,875 --> 00:10:28,127
ฉันว่าเขาไม่ได้เป็นศัตรูของเธอแล้วนะ

158
00:10:28,753 --> 00:10:32,173
ฉันไม่รู้หรอกว่าพวกเราเป็นอะไรกัน
แต่ไม่น่าใช่เดตคู่

159
00:10:32,965 --> 00:10:34,091
ใครเป็นต้นคิดเนี่ย

160
00:10:34,759 --> 00:10:36,177
มิเกลเป็นต้นคิดน่ะ

161
00:10:36,177 --> 00:10:38,679
เขาว่านี่อาจช่วยให้พวกเธอเลิกหลบหน้ากันได้

162
00:10:39,180 --> 00:10:40,431
ฉันไม่ได้หลบหน้านาง

163
00:10:42,475 --> 00:10:43,309
ก็ได้

164
00:10:43,809 --> 00:10:45,645
เราเป็นศัตรูกันตั้งแต่วันแรกที่เจอ

165
00:10:45,645 --> 00:10:47,521
แล้วตอนนี้ฉันมาฝึกในสวนหลังบ้านพ่อนาง

166
00:10:47,521 --> 00:10:50,900
เรียนรู้สิ่งที่ตรงกันข้ามกับ
ทุกอย่างที่ฉันเคยถูกสอนมา มันพิลึกน่ะ

167
00:10:50,900 --> 00:10:53,778
ฉันไม่แน่ใจเลยว่านางอยากเรียนมิยากิโดจริงๆ

168
00:10:53,778 --> 00:10:56,197
หรือว่านี่เป็นแค่หนทางไปสู่เซไค ไทไค

169
00:10:56,197 --> 00:10:59,367
ให้เวลาเขาหน่อยนะ
เดี๋ยวเขาก็เปลี่ยนความคิดไปเอง

170
00:10:59,367 --> 00:11:00,868
ให้โอกาสเขาหน่อย

171
00:11:01,827 --> 00:11:04,705
เดี๋ยวอะไรๆ ก็จะเปลี่ยนไปนับจากนี้

172
00:11:11,504 --> 00:11:13,172
เขายังไม่คุยกับนายอีกเหรอ

173
00:11:14,090 --> 00:11:14,924
ยัง

174
00:11:15,424 --> 00:11:16,884
ฉันต้องลองดูอีกครั้ง

175
00:11:16,884 --> 00:11:19,929
ต้องให้เขารู้ว่ามันมีวิถีทางอื่น
นอกจากที่ซิลเวอร์เคยป้อนให้เขา

176
00:11:21,972 --> 00:11:24,600
อย่างน้อยที่นี่เขาก็ตัดสายฉัน
เข้าระบบฝากข้อความเสียงไม่ได้

177
00:11:28,604 --> 00:11:30,106
เดี๋ยวฉันมานะ

178
00:11:34,151 --> 00:11:35,528
นี่ใหญ่สุดของคุณแล้วเหรอ

179
00:11:36,028 --> 00:11:39,740
ไม่ได้จะเอาไปสับเนื้อสับกระดูกคนใช่ไหม

180
00:11:39,740 --> 00:11:43,285
ใจเย็น ถ้าอยากฆ่าใครละก็ ผมใช้แค่ไอ้นี่

181
00:11:44,662 --> 00:11:46,372
ค่อยสบายใจขึ้นหน่อย

182
00:11:46,372 --> 00:11:48,332
ขอดูก่อนนะว่ามีอันอื่นไหม

183
00:11:53,504 --> 00:11:54,880
นายมาทําอะไรที่นี่

184
00:11:55,589 --> 00:11:58,676
ดีใจที่เจอนายเหมือนกัน
คาร์เมนบอกฉันว่านายไปไหน

185
00:11:59,927 --> 00:12:02,179
โห ฉันควรถามไหมว่าจะใช้ไอ้นี่ทําอะไร

186
00:12:02,179 --> 00:12:05,891
ใช้ฝึก แบบเดียวกับร็อคกี้ 4
โค่นต้นไม้แล้วแบกลุยหิมะ

187
00:12:06,809 --> 00:12:09,103
เออ ไม่มีหิมะ แต่หลักการนั้นแหละ

188
00:12:09,103 --> 00:12:11,939
แล้วถ้าแทนที่จะทําแบบนั้น

189
00:12:11,939 --> 00:12:14,734
นาย... ยกเลิกการประลองดีกว่าไหม

190
00:12:14,734 --> 00:12:15,735
ไม่มีทาง

191
00:12:15,735 --> 00:12:20,698
ฟังนะ โชเซนล้ําเส้น
แต่กําลังอารมณ์ขึ้นกันอยู่ เขาไม่ได้ตั้งใจหรอก

192
00:12:20,698 --> 00:12:22,450
งั้นเราคืออีเกิ้ล แฟงสินะ

193
00:12:22,450 --> 00:12:26,036
จอห์นนี่ ไม่เอาน่า จุดยืนของเราคือ
เราสอนทั้งสองแบบเท่าๆ กัน

194
00:12:26,036 --> 00:12:28,456
อย่าทําลายสมดุลนั้นเลย เพื่อน

195
00:12:29,248 --> 00:12:31,333
ไม่ใช่สมดุลหรอก สองต่อหนึ่งน่ะ

196
00:12:31,333 --> 00:12:32,334
ก็มัน...

197
00:12:32,918 --> 00:12:34,712
นี่ ตอนครีสขโมยคอบร้า ไคไปจากฉัน

198
00:12:34,712 --> 00:12:37,173
ฉันต้องสร้างอีเกิ้ล แฟงขึ้นมาจากศูนย์

199
00:12:38,174 --> 00:12:39,759
แต่ฉันก็ทําให้มันเป็นสํานักจริงขึ้นมา

200
00:12:39,759 --> 00:12:43,554
พาเราไปแข่งออลวัลเลย์
ช่วยให้เราได้ตําแหน่งในเซไค ไทไค

201
00:12:44,638 --> 00:12:45,890
มันไม่ได้เป็นแค่ชื่อ

202
00:12:46,974 --> 00:12:48,267
มันเป็นตัวแทนของเรา

203
00:12:49,351 --> 00:12:50,686
อันนี้ใหญ่พอไหม

204
00:12:50,686 --> 00:12:52,605
ต้องให้ได้แบบนี้สิ

205
00:12:57,401 --> 00:12:59,069
ถ้าโทคุชิชนะฉันก็แล้วไป

206
00:12:59,779 --> 00:13:02,239
แต่ฉันทุ่มให้อีเกิ้ล แฟงไปแล้ว
ฉันจะไม่ยอมแพ้โดยไม่ได้สู้

207
00:13:02,239 --> 00:13:04,867
ถ้าอยากให้มีคนถอนตัว ไปคุยกับเขาโน่น

208
00:13:10,164 --> 00:13:12,708
ไปละนะ พ่อพระมาโปรด

209
00:13:13,417 --> 00:13:14,919
นั่นเพื่อนคุณเหรอ

210
00:13:15,753 --> 00:13:17,087
คงงั้น

211
00:13:17,087 --> 00:13:18,506
เขาจ่ายไม่ครบ

212
00:13:19,089 --> 00:13:21,008
ครับ ผมรู้

213
00:13:29,016 --> 00:13:30,684
(ไม่ระบุผู้โทร เจอกันที่ไคโยตี้ครีก)

214
00:13:30,684 --> 00:13:32,311
ขอต้อนรับสู่ไคโยตี้ครีก

215
00:13:32,311 --> 00:13:33,521
จัดการเขาซะ

216
00:13:35,272 --> 00:13:38,567
- ฉันไม่ได้สอนให้สู้แบบนั้น
- อาจารย์ครีสสอนเราแบบนั้น

217
00:13:43,155 --> 00:13:45,032
(นั่นใคร)

218
00:13:47,117 --> 00:13:48,953
(คอบร้า ไคไม่มีวันตาย)

219
00:14:04,176 --> 00:14:06,637
ปีสุดท้ายของพวกเราแล้วเนอะ

220
00:14:07,221 --> 00:14:09,265
เห็นรั้วมหาวิทยาลัยอยู่รําไร ใจตุ๊มๆ ต่อมๆ

221
00:14:09,265 --> 00:14:11,350
ใช่ คือมัน

222
00:14:11,350 --> 00:14:14,728
รู้สึกเหมือนเมื่อวานเรายังผ่าลูกหมูกันอยู่เลย

223
00:14:15,437 --> 00:14:19,108
มาตอนนี้เรากําลังวางแผนอนาคต
ระหว่างที่ฝึกกันทุกวัน

224
00:14:19,900 --> 00:14:21,944
มีโรงเรียนดีๆ ให้เลือกเยอะมาก

225
00:14:21,944 --> 00:14:25,406
ฉัน... รู้สึกว่ามันประเดกันเข้ามา ถ้าให้พูดตรงๆ

226
00:14:26,323 --> 00:14:28,701
แต่จะง่ายขึ้นทันทีที่สแตนฟอร์ดตอบกลับมา

227
00:14:29,785 --> 00:14:30,911
ขอให้โชคดี

228
00:14:32,663 --> 00:14:33,914
แล้วเธอล่ะ โทรี่

229
00:14:35,541 --> 00:14:40,004
จะเข้าที่ไหนก็ยากหลังจากโดนภาคทัณฑ์เกือบปี

230
00:14:41,505 --> 00:14:42,423
นั่นสิ

231
00:14:50,014 --> 00:14:51,932
อย่า ฉันยอมแพ้แล้ว อย่ายิง

232
00:14:51,932 --> 00:14:52,975
อย่ายิง

233
00:14:59,440 --> 00:15:00,274
เคนนี่

234
00:15:01,191 --> 00:15:03,402
ฟังนะ ฉันรู้ว่านี่มันเจ็บปวดแค่ไหนสําหรับนาย

235
00:15:03,402 --> 00:15:06,196
ฉันรู้ว่าฉันมีส่วนผิด
เพราะเป็นคนดันนายให้เข้าร่วมกับคอบร้า ไค

236
00:15:06,196 --> 00:15:09,491
แต่ทันทีที่ฉันคิดได้ว่าเราอยู่ผิดข้าง
ฉันก็พยายามดึงนายออกมา

237
00:15:09,491 --> 00:15:10,451
เคน

238
00:15:12,244 --> 00:15:13,454
เดี๋ยวสิ เพื่อน

239
00:15:14,038 --> 00:15:15,414
ฟังหน่อยเถอะ

240
00:15:15,414 --> 00:15:16,707
ยังมีเวลานะ

241
00:15:16,707 --> 00:15:19,043
ปล่อยเรื่องเก่าผ่านไป แล้วมาเข้าร่วมสํานักเรา

242
00:15:19,043 --> 00:15:21,337
นายได้ตําแหน่งที่เซไค ไทไค

243
00:15:21,337 --> 00:15:23,255
ทางเดียวที่จะใช้สิทธิ์คืออยู่กับพวกเรา

244
00:15:23,255 --> 00:15:24,757
ฉันว่าถ้าได้คู่ฝึกที่เหมาะๆ...

245
00:15:24,757 --> 00:15:26,634
เขาไม่ต้องใช้คู่ฝึกของนาย

246
00:15:28,093 --> 00:15:29,053
ชอว์น

247
00:15:30,471 --> 00:15:31,722
นายออกมาแล้ว

248
00:15:31,722 --> 00:15:33,432
ไม่รู้ว่านายได้ยินอะไรมาบ้าง แต่...

249
00:15:33,432 --> 00:15:34,516
ฉันได้ยินมากพอแล้วกัน

250
00:15:35,142 --> 00:15:37,436
เรื่องที่นายพาน้องฉันไปเข้าลัทธิคาราเต้ของนาย

251
00:15:37,436 --> 00:15:39,563
แล้วทิ้งเขาไว้ที่นั่นตามลําพัง

252
00:15:40,481 --> 00:15:41,774
ฉันทําผิดพลาดบางอย่าง

253
00:15:42,816 --> 00:15:45,402
- ฉันกําลังพยายามจะชดเชยให้เขา
- นายได้โอกาสนั้นแล้ว

254
00:15:46,362 --> 00:15:47,780
อย่ามายุ่งกับเขา

255
00:15:47,780 --> 00:15:51,283
ไม่งั้นฉันกับนายมีปัญหาแน่ เข้าใจนะ

256
00:15:59,500 --> 00:16:00,584
รู้จักหมอนั่นเหรอ

257
00:16:01,210 --> 00:16:04,213
พี่ชายของเคนนี่ รู้จักกันในสถานพินิจ

258
00:16:05,589 --> 00:16:09,176
- เขาบอกให้ฉันเลิกยุ่งกับเคนนี่
- แต่นายจะไม่ทําตามใช่ไหม

259
00:16:10,219 --> 00:16:13,055
ทําสิ่งที่นายต้องทําเถอะ พวกเราจะช่วยเอง

260
00:16:17,559 --> 00:16:20,104
เอาสิ เราอยู่เคียงข้างนายเสมอ เพื่อน

261
00:16:30,531 --> 00:16:33,033
ท่าทางจะเจ็บ

262
00:16:33,575 --> 00:16:36,453
ฝึกกายให้แกร่ง ฝึกใจให้แน่วแน่

263
00:16:38,789 --> 00:16:40,207
ผมไม่เคยปฏิเสธไม่ว่าอย่างไหน

264
00:16:40,708 --> 00:16:43,877
แค่หวังว่าเราจะตกลงใจกับจอห์นนี่ได้ด้วยวิธีอื่น

265
00:16:43,877 --> 00:16:45,587
ไม่ต้องห่วง แดเนียลซัง

266
00:16:46,213 --> 00:16:47,798
ผมไม่แพ้แน่

267
00:16:47,798 --> 00:16:49,508
ผมไม่ได้ห่วงว่าคุณจะแพ้

268
00:16:50,384 --> 00:16:53,345
ผมห่วงว่ามันจะกระทบความสัมพันธ์ของเรา

269
00:16:53,345 --> 00:16:55,347
แล้วเด็กๆ จะย่ําแย่ไปกว่านี้

270
00:16:57,016 --> 00:16:59,351
ฟังนะ จอห์นนี่ก็เป็นแบบนี้แหละ

271
00:17:00,477 --> 00:17:03,147
ผมไม่เข้าใจเลยว่าทําไมหมู่นี้คุณดื้อรั้นนัก

272
00:17:05,983 --> 00:17:07,109
คุณดื่มอีกรึเปล่า

273
00:17:08,944 --> 00:17:10,112
ไม่ดื่มอีกแล้ว

274
00:17:11,030 --> 00:17:12,072
สํานึกโง่ๆ

275
00:17:12,072 --> 00:17:14,116
ชักพาให้ผมไปสู้กับซิลเวอร์

276
00:17:14,992 --> 00:17:16,201
เพราะเรื่องนี้เนี่ยนะ

277
00:17:16,201 --> 00:17:18,537
เพราะคุณแสดงความปรานี
จนไอ้ปีศาจนั่นฉวยโอกาส

278
00:17:18,537 --> 00:17:20,914
- ไม่มีอะไรต้องละอายเลย
- ผมไม่ได้ละอาย

279
00:17:21,790 --> 00:17:24,585
การแสดงความปรานีไม่ใช่ความอ่อนแอ

280
00:17:24,585 --> 00:17:29,673
ผมเห็นด้วย แต่ถึงอย่างนั้น
มันก็ทิ้งรอยแผลเย็บ 80 เข็มไว้บนหลังคุณ

281
00:17:33,093 --> 00:17:34,511
บางทีคุณควรจะได้พักบ้าง

282
00:17:34,511 --> 00:17:37,139
กลับไปโอกินาวะสักอาทิตย์นึงสิ

283
00:17:39,433 --> 00:17:41,143
ผมไม่มีอะไรในโอกินาวะแล้ว

284
00:17:41,143 --> 00:17:44,438
หมายความว่าไง
คุณมีสํานักของตัวเอง มีคุมิโกะ

285
00:17:47,274 --> 00:17:48,150
ไม่มี

286
00:17:49,193 --> 00:17:50,444
ไม่มีคุมิโกะ

287
00:17:51,779 --> 00:17:52,905
คืนนั้น

288
00:17:52,905 --> 00:17:54,782
ผมโทรหาคุมิโกะ

289
00:17:56,241 --> 00:17:57,159
เมา

290
00:17:57,826 --> 00:17:58,952
ทิ้งข้อความไว้

291
00:18:00,704 --> 00:18:02,372
ระบายความในใจไป

292
00:18:05,667 --> 00:18:07,044
เธอไม่โทรกลับมา

293
00:18:07,044 --> 00:18:08,796
โธ่ โชเซน ผมเสียใจด้วย

294
00:18:08,796 --> 00:18:11,340
แบบนั้นต้องมีเหตุผลแน่ๆ

295
00:18:11,840 --> 00:18:14,343
เหตุผลชัดเจนอยู่แล้ว

296
00:18:16,095 --> 00:18:17,930
เธอไม่ได้รู้สึกเหมือนผม

297
00:18:17,930 --> 00:18:21,475
แต่ผมบอกได้เลยว่า
การสู้กับจอห์นนี่ไม่ได้ช่วยให้ดีขึ้น

298
00:18:21,475 --> 00:18:22,518
ไม่หรอก

299
00:18:24,061 --> 00:18:28,107
แต่มันจะคุ้มครองมรดกของมิยากิโด

300
00:18:29,525 --> 00:18:32,027
ซึ่งเป็นสิ่งเดียวที่ผมเหลืออยู่

301
00:18:37,950 --> 00:18:40,577
(ไคโยตี้ครีก
ความสูง 3,400 ฟุต (1,036 เมตร))

302
00:18:46,416 --> 00:18:49,878
ความเจ็บปวดไม่มีอยู่ในสํานักนี้ใช่ไหม

303
00:18:50,504 --> 00:18:51,755
ไม่มีครับ อาจารย์

304
00:18:51,755 --> 00:18:55,968
ความพ่ายแพ้ไม่มีอยู่ในสํานักนี้ใช่ไหม

305
00:18:55,968 --> 00:18:57,344
ไม่มีค่ะ อาจารย์

306
00:19:00,472 --> 00:19:02,182
เรามาเรียนอะไรกันที่นี่

307
00:19:02,182 --> 00:19:03,934
วิถีแห่งกําปั้นครับ

308
00:19:03,934 --> 00:19:06,103
แล้ววิถีนั้นคืออะไร

309
00:19:06,103 --> 00:19:08,897
- บ้าอะไรวะเนี่ย
- จู่โจมก่อน จู่โจมให้แรง ไม่ต้องปรานีครับ

310
00:19:08,897 --> 00:19:10,858
ไม่ได้ยิน

311
00:19:10,858 --> 00:19:14,570
- เจ้ากระเบน
- จู่โจมก่อน จู่โจมให้แรง ไม่ต้องปรานีค่ะ

312
00:19:14,570 --> 00:19:16,864
- นี่มันอะไรกัน
- อารีอานา

313
00:19:16,864 --> 00:19:18,490
- ค่ะ อาจารย์
- เราไม่ฝึกให้...

314
00:19:19,283 --> 00:19:21,243
นักเรียน เรามีแขกมาหา

315
00:19:23,162 --> 00:19:24,913
อยากพูดแบบนั้นมานานแล้ว

316
00:19:24,913 --> 00:19:26,415
นี่มันเรื่องบ้าอะไร เพื่อน

317
00:19:26,415 --> 00:19:30,043
เรื่องก็คือคอลินกับซาช่ากําลังทําหน้าที่

318
00:19:30,043 --> 00:19:32,045
- หนู...
- มิเชล อย่าเพิ่ง

319
00:19:32,045 --> 00:19:33,672
เทย์เลอร์ ผูกเชือกรองเท้าซะ

320
00:19:33,672 --> 00:19:36,008
- ค่ะ อาจารย์
- เบรเดน แม่เธอไม่เคยโทรมาเลย

321
00:19:36,925 --> 00:19:38,468
เบอร์ตี้น้อย...

322
00:19:39,261 --> 00:19:40,137
เบอร์ตี้ เบิร์ต...

323
00:19:40,137 --> 00:19:44,474
เบิร์ตบอกผมว่าคุณกับคุณลารุสโซ่
กําลังมีปัญหากันเรื่องชื่อสํานัก

324
00:19:44,474 --> 00:19:47,978
ผมก็เลยคิดจะให้คุณเห็นวิธีแก้ปัญหา

325
00:19:47,978 --> 00:19:50,189
อ้อ เปิดศูนย์รับเลี้ยงเด็กน่ะเหรอ

326
00:19:50,189 --> 00:19:53,108
ไม่ใช่ วิธีแก้ปัญหาก็คือคุณ

327
00:19:53,901 --> 00:19:55,611
เอาคอบร้า ไคกลับคืนมา

328
00:19:57,321 --> 00:20:00,157
(จู่โจมก่อน จู่โจมให้แรง ไม่ต้องปรานี
คอบร้า ไค)

329
00:20:08,373 --> 00:20:11,543
เอาละ สงสัยนายจะโตไปหน่อยแล้วสําหรับที่นี่

330
00:20:12,878 --> 00:20:14,171
นี่ เอางี้นะ

331
00:20:14,796 --> 00:20:17,216
สุดสัปดาห์หน้า เราไปคลับเปลื้องผ้ากัน

332
00:20:18,967 --> 00:20:21,220
- บ้าน่า ไม่เอา
- ต้องงี้สิน้องพี่

333
00:20:23,222 --> 00:20:24,681
ขอเล่นด้วยคนได้ไหม

334
00:20:29,603 --> 00:20:33,106
ฉันเข้าใจที่นายพูดแล้ว ขอแค่หนึ่งนาที นะ

335
00:20:33,106 --> 00:20:34,441
ถอยไป คีน

336
00:20:35,525 --> 00:20:37,277
โธ่ ชอว์น นายก็รู้ว่าเดี๋ยวมันจะจบยังไง

337
00:20:37,277 --> 00:20:40,113
เขาเก็บความโกรธนี้ไว้ เดี๋ยวมันจะต้องเดือด

338
00:20:40,113 --> 00:20:43,784
- อยากให้เขาไปลงเอยที่นั่นเหมือนเราเหรอ
- ไม่ใช่ปัญหาของนาย

339
00:20:44,451 --> 00:20:45,661
เข้าใจไหม

340
00:20:51,083 --> 00:20:52,918
รู้ไหม ฉันไม่แน่ใจว่าเข้าใจ

341
00:21:04,054 --> 00:21:05,973
ครั้งสุดท้ายที่เราสู้กัน ฉันจู่โจมก่อน

342
00:21:06,932 --> 00:21:08,308
ฉันไม่ได้เป็นอย่างนั้นแล้ว

343
00:21:09,434 --> 00:21:10,811
ฉันไม่อยากสู้

344
00:21:11,478 --> 00:21:12,354
ชอว์น

345
00:21:13,188 --> 00:21:14,982
ไปกันเถอะ เร็วสิ

346
00:21:17,150 --> 00:21:19,236
ไม่ แค่นาทีเดียวก็จบ

347
00:21:21,738 --> 00:21:22,572
เฮ้ย!

348
00:21:32,833 --> 00:21:34,334
นายได้ยินแล้วนี่ เราไม่อยากสู้

349
00:21:52,602 --> 00:21:53,437
เอาจริงดิ

350
00:21:56,106 --> 00:21:58,150
หลีกไป ฉันไม่อยากทําร้ายผู้หญิง

351
00:21:58,150 --> 00:21:59,401
น่ารักจัง

352
00:21:59,401 --> 00:22:01,361
แต่ไม่ต้องห่วง

353
00:22:02,154 --> 00:22:03,030
นายทําไม่ได้หรอก

354
00:22:13,707 --> 00:22:15,959
เคนนี่ นายมีตําแหน่งที่สํานักของเรา

355
00:22:15,959 --> 00:22:17,753
ทุกคนมีบ้านที่มิยากิโด

356
00:22:17,753 --> 00:22:20,339
- เรื่องในอดีตมันไม่สําคัญ
- มันสําคัญกับฉัน

357
00:22:24,718 --> 00:22:26,345
เราแค่พยายามจะช่วยนาย เคนนี่

358
00:22:43,987 --> 00:22:46,156
พอแล้วน้อง ไปกันเถอะ

359
00:22:46,156 --> 00:22:47,991
อะไร ไม่ ฉันไม่ไปไหนทั้งนั้น

360
00:22:47,991 --> 00:22:49,659
นายต้องไป

361
00:22:49,659 --> 00:22:51,161
รปภ.กําลังมา

362
00:22:52,162 --> 00:22:52,996
เราพอแค่นี้

363
00:23:02,005 --> 00:23:05,008
คือ น่าจะไปได้สวยกว่านี้

364
00:23:05,008 --> 00:23:06,510
หรืออาจแย่กว่านี้ก็ได้

365
00:23:07,177 --> 00:23:09,179
เธอเรียนรู้มิยากิได้เร็วมาก

366
00:23:11,556 --> 00:23:13,392
ใช่ ก็สู้กับเธอมาเยอะพอตัว

367
00:23:13,392 --> 00:23:15,394
คงได้จากเธอมาบ้างละมั้ง

368
00:23:19,356 --> 00:23:21,024
เด็กๆ พวกนี้มาจากไหน

369
00:23:21,024 --> 00:23:22,317
อ้อ คืองี้

370
00:23:22,317 --> 00:23:25,737
ก็แค่แปะใบปลิวนี่
เต็มกําแพงโรงเรียนประถมเวสต์ วัลเลย์

371
00:23:25,737 --> 00:23:28,073
(คอบร้า ไค: คืนชีพ
ฝึกวิถีแห่งกําปั้นจากอาจารย์จริง)

372
00:23:29,074 --> 00:23:32,911
อ้อ รูปนั้น ขอโทษนะ
ผมงัดมาจากเพจเฟซบุ๊กของคุณ

373
00:23:32,911 --> 00:23:34,204
คงไม่ถือสานะ

374
00:23:34,204 --> 00:23:36,998
ฉันเกือบตายจากการโค่นคอบร้า ไค

375
00:23:36,998 --> 00:23:38,333
แล้วจะให้เอามันกลับมาทําไม

376
00:23:40,085 --> 00:23:41,086
เพราะมันเจ๋งไง

377
00:23:42,379 --> 00:23:44,464
อย่างน้อยก็ตอนที่คุณยังคุมอยู่

378
00:23:44,464 --> 00:23:48,093
เถอะน่า ผมว่าคุณกับผมจะปั้นเด็กรุ่นใหม่ได้

379
00:23:48,093 --> 00:23:51,054
พวกเขาอาจดูไม่มีแวว
แต่ก็เป็นต้นกล้าที่ดี มีอนาคต

380
00:23:51,054 --> 00:23:53,765
คนนั้นชื่อเบรเดน จอมแคะขี้มูก

381
00:23:54,516 --> 00:23:57,394
บูเกอร์ ผมไม่กล้าเรียกเขาแบบนั้นหรอก
แม่เขาส่งอีเมลมา

382
00:23:57,394 --> 00:24:00,730
เล่าว่าหนังเรื่องน้องใหม่ไม่ซื่อบื้อ "เป็นเหตุ"

383
00:24:00,730 --> 00:24:02,357
และมันไม่ได้ "บ่มเพาะ" ลักษณะที่ดี

384
00:24:02,357 --> 00:24:06,069
ฟังนะ อยากทําอะไรก็เชิญ
อยากเรียกชื่อไหนก็ตามใจนาย

385
00:24:07,487 --> 00:24:08,488
ฉันไม่ขอมีเอี่ยว

386
00:24:09,364 --> 00:24:10,991
มีการดวลที่ต้องไปซ้อม

387
00:24:12,117 --> 00:24:14,411
โธ่เอ๊ย จอห์นนี่ ลอว์เรนซ์

388
00:24:16,455 --> 00:24:17,956
กลายเป็นไอ้ตูดตั้งแต่เมื่อไหร่

389
00:24:19,207 --> 00:24:20,125
อาจารย์คะ

390
00:24:20,750 --> 00:24:23,420
ขอโทษจ้ะ พูดไม่เพราะโดนปรับ
เป็นหนี้เด็ก 40 เหรียญแล้ว

391
00:24:23,420 --> 00:24:24,379
เรียกฉันว่าอะไรนะ

392
00:24:24,379 --> 00:24:26,673
อะไร อ๋อ เปล่านี่ ไม่ได้ตั้งใจ

393
00:24:26,673 --> 00:24:29,009
ก็... ตั้งใจอยู่หน่อยๆ นะ

394
00:24:29,009 --> 00:24:32,471
คุณหันตูดมาให้ ก็ต้องเรียกไอ้ตูด
ถ้าแอ่นอกรับ จะเรียกว่าผู้ชายอกสามศอก

395
00:24:32,471 --> 00:24:36,099
และผมก็รู้ว่าหุ้นคอบร้า ไคตกตลอด

396
00:24:36,099 --> 00:24:38,977
แต่ถ้าคุณกลับมาควบคุมดูแล

397
00:24:38,977 --> 00:24:41,021
บรรดาลูกศิษย์ลูกหาก็จะเข้ามา

398
00:24:41,563 --> 00:24:44,858
คุณคือเหตุผลที่ทําให้ผมเข้าสํานักคาราเต้

399
00:24:45,358 --> 00:24:46,902
ผมรู้ว่าคุณคิดยังไงกับผมตอนนั้น

400
00:24:46,902 --> 00:24:49,779
อาจจะคิดเหมือนที่คนส่วนใหญ่คิด

401
00:24:49,779 --> 00:24:52,616
แต่คุณไม่ได้ไล่ผมออก คุณให้ผมอยู่ต่อ

402
00:24:53,200 --> 00:24:55,660
และคุณสอนผมมากมายเหลือเกิน

403
00:24:56,536 --> 00:25:00,415
จนถึงจุดที่ว่าผมเริ่มชอบตัวเอง

404
00:25:00,415 --> 00:25:03,376
ผมมองกระจกได้ ยืดอกได้

405
00:25:03,376 --> 00:25:05,879
เหมือนผมเคารพตัวเอง

406
00:25:07,797 --> 00:25:10,050
ผมรู้ มันฟังดูเปิ่นๆ ใช่ไหมล่ะ

407
00:25:10,050 --> 00:25:11,051
ไม่หรอก

408
00:25:12,677 --> 00:25:13,720
อาจจะนิดหน่อย

409
00:25:13,720 --> 00:25:17,265
โอเค แต่นั่นคือสิ่งที่คุณทําได้ดีกว่าอาจารย์คนอื่นๆ

410
00:25:17,766 --> 00:25:21,019
และเรายังมีตําแหน่ง
สําหรับคอบร้า ไคที่เซไค ไทไค

411
00:25:21,019 --> 00:25:23,230
ผมเคารพคุณลารุสโซ่นะ

412
00:25:23,230 --> 00:25:25,690
และภรรยาสุดเซ็กซี่ของเขาด้วย แม่เจ้าโว้ย

413
00:25:25,690 --> 00:25:29,861
แต่พวกเขาไม่ได้นําเสนออะไรที่น่าสนใจ
เกินไปกว่าที่เรารู้กันอยู่แล้ว

414
00:25:29,861 --> 00:25:32,364
พวกคุณเป็นอาจารย์ ไม่ใช่นักเรียน

415
00:25:32,364 --> 00:25:34,950
เขาคือเซลส์ขายรถเต็นท์
คุณคือจอห์นนี่ ลอว์เรนซ์

416
00:25:35,742 --> 00:25:39,913
การจะชนะทัวร์นาเมนต์นี้ได้
ต้องใช้สํานักเก๋าๆ กับอาจารย์เก๋าๆ

417
00:25:40,539 --> 00:25:41,623
และเมื่อคุณชนะ

418
00:25:42,707 --> 00:25:44,501
ก็ไม่ต้องหารกับใคร

419
00:25:44,501 --> 00:25:46,920
แต่ผมเข้าใจเหตุผล
ที่คุณเข้าร่วมกับพวกเขาในตอนเริ่ม

420
00:25:46,920 --> 00:25:49,422
มันคือหนทางไปสู่ปลายทาง โน่นนี่นั่น ผมเข้าใจ

421
00:25:49,422 --> 00:25:50,966
แต่นั่นเป็นมรดกของพวกเขา

422
00:25:51,466 --> 00:25:54,761
คอบร้า ไคต่างหาก ที่เป็นมรดกของคุณ

423
00:26:06,606 --> 00:26:08,942
ไม่น่าเชื่อว่านายยังมีพลังเหลือ

424
00:26:09,442 --> 00:26:10,443
ฉันเหนื่อยแทบตาย

425
00:26:10,443 --> 00:26:12,445
ฉันมีอยู่อีกเหลือเฟือ

426
00:26:13,780 --> 00:26:14,698
เออ ฉันเชื่อ

427
00:26:15,907 --> 00:26:19,452
ไม่ยักรู้ว่านายมี
ความแข็งแกร่งในตัวขนาดนั้น แกร่งจริงๆ

428
00:26:19,953 --> 00:26:22,581
แต่ก็ยังทําอะไรสองสาวนั่นไม่ได้

429
00:26:23,373 --> 00:26:25,041
พวกนั้นมันเฮงซวย

430
00:26:25,959 --> 00:26:29,254
ดูท่าแล้วไม่น่าใช่
พวกนั้นมีโอกาส แต่ไม่ได้ใช้โอกาส

431
00:26:29,254 --> 00:26:30,922
ร็อบบี้กับคู่หูเขาก็เหมือนกัน

432
00:26:31,423 --> 00:26:32,674
นั่นบอกอะไรนายบ้างไหม

433
00:26:32,674 --> 00:26:34,092
บอกว่าสองคนนั่นก็สาวด้วยไง

434
00:26:35,885 --> 00:26:39,764
นี่ เราทั้งคู่รู้ดีว่าไม่ใช่แบบนั้น
นายพูดแบบนั้นเป็นตั้งแต่เมื่อไหร่

435
00:26:40,557 --> 00:26:42,475
ตั้งแต่ฉันรู้ว่าโลกจริงๆ มันเป็นยังไง

436
00:26:42,475 --> 00:26:43,393
อ๋อเหรอ

437
00:26:44,185 --> 00:26:46,730
ใครสอนนายให้รู้ล่ะ
ผู้ชายมัดผมหางม้าที่ถูกจับเหรอ

438
00:26:47,606 --> 00:26:49,649
เขาสอนให้ชกแบบโง่ๆ
อย่างที่ฉันเห็นด้วยรึเปล่า

439
00:26:49,649 --> 00:26:54,654
ไม่ใช่แบบโง่ๆ มันคือวิถีแห่งกําปั้น
จู่โจมก่อน จู่โจมให้แรง ไม่ต้องปรานี

440
00:26:55,780 --> 00:26:58,950
นั่นน่ะโง่ที่สุดเท่าที่ฉันเคยได้ยินมา

441
00:27:00,201 --> 00:27:02,579
บางทีคาราเต้แบบที่พวกนั้นฝึกอาจเหมาะกับนาย

442
00:27:02,579 --> 00:27:05,540
ฉันไม่เชื่อพวกนั้น
ฉันต้องเชื่อสัญชาตญาณตัวเอง

443
00:27:06,041 --> 00:27:07,626
แล้วเห็นไหมว่าตอนนี้นายเป็นไง

444
00:27:08,627 --> 00:27:10,712
ฉันเห็นแววตาแบบนั้นในตานาย

445
00:27:11,880 --> 00:27:12,964
ฉันรู้จักมันดี

446
00:27:14,257 --> 00:27:16,176
แววตาแบบนั้นทําให้ฉันต้องไปจบในสถานพินิจ

447
00:27:16,176 --> 00:27:18,678
จะดันทุรังต่อบนเส้นทางนี้
แล้วไปลงเอยที่นั่นเหมือนกัน

448
00:27:19,888 --> 00:27:22,432
หรือจะเรียนรู้จากความผิดพลาดของฉันก็ได้

449
00:27:24,017 --> 00:27:25,685
ให้โอกาสคีนอีกครั้งด้วยก็ได้มั้ง

450
00:27:27,854 --> 00:27:29,814
นายโตเป็นผู้ชายเต็มตัวแล้ว รู้นะ

451
00:27:30,315 --> 00:27:32,859
ได้เวลาตัดสินใจแล้ว
ว่านายอยากเป็นลูกผู้ชายแบบไหน

452
00:27:34,235 --> 00:27:37,030
แบบไหนที่นายอยากให้พ่อกลับบ้านมาเห็น

453
00:27:41,326 --> 00:27:43,036
ฉันไม่รู้หรอกว่าฉันอยากเป็นแบบไหน

454
00:27:44,245 --> 00:27:47,707
ฉันไม่รู้ด้วยซ้ําว่าฉันเป็นอะไร
ตอนนี้ฉันไม่รู้จักตัวเองแล้วด้วยซ้ํา

455
00:27:47,707 --> 00:27:50,126
นี่ ไม่เป็นไรน่า

456
00:27:52,629 --> 00:27:54,005
นายมีฉันอยู่ทั้งคน

457
00:27:57,384 --> 00:27:58,968
เราจะหาทางกัน โอเคไหม

458
00:28:02,138 --> 00:28:05,266
ไงคะ เรื่องคู่ดวลยามฟ้าสางถึงไหนแล้ว

459
00:28:05,266 --> 00:28:06,518
อ้อ เยี่ยมเลย

460
00:28:06,518 --> 00:28:10,355
ทั้งจอห์นนี่และโชเซนฟังเหตุผล
และตกลงกันได้แบบผู้ใหญ่

461
00:28:11,022 --> 00:28:12,107
แย่ขนาดนั้นเลยเหรอ

462
00:28:12,607 --> 00:28:16,236
อาจจะถูกของคุณ เราควรออกในขณะที่ยังนําอยู่

463
00:28:17,237 --> 00:28:20,824
เราเข้ามาในเซไค ไทไคเพื่อหยุดซิลเวอร์
ตอนนี้ไม่มีเขาแล้ว

464
00:28:20,824 --> 00:28:24,077
แต่ถ้าเกิดความกดดันในทัวร์นาเมนต์ต่อไป
ทําให้เราหันมาสู้กันเองล่ะ

465
00:28:26,371 --> 00:28:27,664
ไง ลูกรัก

466
00:28:28,498 --> 00:28:29,332
ไงคะ

467
00:28:29,332 --> 00:28:31,710
ไง ที่กอล์ฟแอนด์สตัฟฟ์สนุกไหม

468
00:28:31,710 --> 00:28:33,420
มีทั้งสนุกและไม่สนุกค่ะ

469
00:28:33,420 --> 00:28:35,130
แต่ที่เด็ดสุดก็คือ

470
00:28:35,672 --> 00:28:38,591
โทรี่กับหนูคืนดีกันได้ ทั้งๆ ที่คิดว่าแตกหักไปแล้ว

471
00:28:40,552 --> 00:28:42,137
หนูจะไม่ฝอยรายละเอียดนะคะ

472
00:28:42,137 --> 00:28:45,223
แต่เอาเป็นว่า เราได้ค้นพบสิ่งที่คิดตรงกัน

473
00:28:45,724 --> 00:28:47,225
และโลกควรต้องระวัง

474
00:28:47,225 --> 00:28:50,854
เพราะตอนนี้เรามีสองเซียนบอนไซ
ที่พร้อมจะผงาดในการแข่งขัน

475
00:28:54,941 --> 00:28:57,068
เป็นเซอร์ไพรส์ที่น่ายินดีนะคะ

476
00:28:57,068 --> 00:29:01,114
ใช่ และเป็นข้อโต้แย้ง
การถอนตัวจากทัวร์นาเมนต์

477
00:29:01,990 --> 00:29:03,074
นั่นสินะ

478
00:29:06,035 --> 00:29:08,872
ถ้าสองคนนั้นเข้ากันได้...

479
00:29:28,892 --> 00:29:31,728
แดเนียลซัง
ถ้าจะมารบเร้าให้ผมเปลี่ยนใจอีกละก็...

480
00:29:31,728 --> 00:29:33,021
ไม่ใช่

481
00:29:33,980 --> 00:29:35,774
ผมจะมาบอกคุณว่าผมเปลี่ยนใจแล้ว

482
00:29:39,694 --> 00:29:42,447
ผมว่าเราต้องให้จอห์นนี่ชนะในการต่อสู้นี้

483
00:29:44,324 --> 00:29:46,576
คุณอยากให้ผมแพ้เหรอ

484
00:29:46,576 --> 00:29:48,536
ไม่ใช่ ผมจะบอกว่าการต่อสู้นี้มันไม่จําเป็น

485
00:29:49,704 --> 00:29:52,665
คุณมิยากิไม่เคยสนใจทัวร์นาเมนต์
หรือมรดกของเขา

486
00:29:52,665 --> 00:29:55,877
เขาสนใจการสอนคาราเต้ที่ถูกวิธี

487
00:29:56,753 --> 00:30:01,257
และเราให้เกียรติมันได้
ไม่ว่าจะภายใต้ชื่อไหน แม้กระทั่งอีเกิ้ล แฟง

488
00:30:01,966 --> 00:30:04,803
- แต่ชื่ออีเกิ้ล แฟงมันงี่เง่า
- ใช่ แต่นั่นไม่สําคัญ

489
00:30:04,803 --> 00:30:08,306
สิ่งสําคัญคือการไปเซไค ไทไค
ภายใต้ธงสัญลักษณ์เดียวกัน

490
00:30:08,306 --> 00:30:10,225
โดยที่เราไม่ต้องทะเลาะกันเรื่องนั้น

491
00:30:13,019 --> 00:30:14,437
คุณพอจะยอมรับได้ไหม

492
00:30:17,941 --> 00:30:18,817
ได้

493
00:30:19,776 --> 00:30:20,735
รับได้

494
00:30:22,445 --> 00:30:24,239
นั่น ฉันน่าจะรู้นะ ลารุสโซ่

495
00:30:24,989 --> 00:30:27,492
นายมาเป็นผู้ตัดสิน
เพื่อให้แน่ใจว่าคนของนายชนะเหรอ

496
00:30:29,619 --> 00:30:31,120
ใจเย็น ฉันแค่แหย่เล่น

497
00:30:32,330 --> 00:30:34,541
ไม่ต้องห่วง ผมจะไม่เตะก้นคุณด้วย

498
00:30:36,417 --> 00:30:37,502
ฉันยอม

499
00:30:38,837 --> 00:30:41,297
นาย... อะไร นายจะถอนตัวเหรอ

500
00:30:41,297 --> 00:30:43,800
ไม่ใช่ ฉันจะยอม มันต่างกันนะ

501
00:30:44,467 --> 00:30:46,052
ฟังนะ ฉันคิดแล้วคิดอีก

502
00:30:46,678 --> 00:30:49,597
อีเกิ้ล แฟงเป็นแค่อีกเวอร์ชันของคอบร้า ไค

503
00:30:50,098 --> 00:30:52,100
คอบร้า ไคเป็นมรดกของจอห์น ครีส

504
00:30:52,600 --> 00:30:55,061
ฉันไม่อยากเกี่ยวข้องกับไอ้บ้านั่นอีก

505
00:30:56,396 --> 00:30:58,857
อีกอย่าง การทํางานกับนาย
ทําให้ฉันเป็นอาจารย์ที่ดีขึ้น

506
00:31:00,233 --> 00:31:02,652
มันทําให้นักเรียนของฉันแข็งแกร่งขึ้น
นักเรียนของเราน่ะ

507
00:31:04,070 --> 00:31:06,155
ฉันเลยไม่อยากสอนแค่การจู่โจมแล้ว

508
00:31:06,155 --> 00:31:09,450
ฉันอยากทําทุกทาง
ที่จะช่วยนําพามิยากิโดไปสู่ชัยชนะ

509
00:31:10,618 --> 00:31:12,829
มาช่วยกันสืบสาน
มรดกของอาจารย์นายให้อยู่ต่อไป

510
00:31:16,541 --> 00:31:18,543
มิยากิโดโชคดีที่มีนาย จอห์นนี่

511
00:31:28,553 --> 00:31:31,472
เอาละ ฉันดีใจจริงๆ ที่พวกนายจะไม่สู้กัน

512
00:31:32,599 --> 00:31:34,183
อะไรของนาย เราจะยังสู้กันสิ

513
00:31:34,183 --> 00:31:35,435
อ้าว อะไร ยังไง

514
00:31:36,227 --> 00:31:37,103
ทําไมล่ะ

515
00:31:39,480 --> 00:31:40,899
ทําไมล่ะ

516
00:31:40,899 --> 00:31:42,984
หันหน้ามาทางนี้ คํานับ

517
00:31:44,402 --> 00:31:45,987
หันหน้าเข้าหากัน คํานับ

518
00:31:47,947 --> 00:31:48,781
พร้อมนะ

519
00:31:48,781 --> 00:31:51,534
เราฝ่าฟันกันมาเยอะ กว่าจะถึงจุดนี้ได้

520
00:31:52,243 --> 00:31:54,787
และในที่สุดเราก็อยู่บนเส้นทางเดียวกัน

521
00:31:56,748 --> 00:31:58,833
เราตัดการเป็นศัตรูคู่อาฆาตออกไป

522
00:32:01,377 --> 00:32:03,296
และเตรียมรับการเริ่มต้นใหม่

523
00:32:18,186 --> 00:32:20,730
ตอนนี้เราทุกคนคือมิยากิโด

524
00:32:22,774 --> 00:32:24,359
แต่เป็นมิยากิโดใหม่

525
00:32:26,444 --> 00:32:27,987
แข็งแกร่งที่สุดเท่าที่เคยเป็น

526
00:32:29,072 --> 00:32:30,865
และเก๋าสุด

527
00:32:32,200 --> 00:32:33,534
หนึ่งเป้าหมาย

528
00:32:34,410 --> 00:32:35,536
หนึ่งทีม

529
00:32:38,831 --> 00:32:39,958
หนึ่งสํานัก

530
00:32:40,667 --> 00:32:43,503
{\an8}ด้วยชื่อที่ผนึกด้วยประเพณีและเกียรติคุณ

531
00:32:44,462 --> 00:32:46,047
และตราสัญลักษณ์ใหม่

532
00:32:48,383 --> 00:32:49,968
เตรียมตัวให้พร้อม

533
00:32:51,219 --> 00:32:53,179
เราอาจเข้าที่เข้าทางกันแล้วในวัลเลย์

534
00:32:54,222 --> 00:32:57,308
แต่มิยากิโดพร้อมจะรับมือ
กับทุกอย่างที่โลกเหวี่ยงมาให้

535
00:33:23,626 --> 00:33:24,627
ตั้งท่า

536
00:33:25,211 --> 00:33:26,504
บอกคิมแดยุน

537
00:33:27,880 --> 00:33:29,632
ว่าคอบร้า ไคกลับมาแล้ว

538
00:33:32,969 --> 00:33:37,348
(คอบร้า ไค)

539
00:34:14,635 --> 00:34:18,848
(คําบรรยายโดย นิติพร โจโดวิน)