1
00:00:16,057 --> 00:00:16,933
จอห์นนี่

2
00:00:19,185 --> 00:00:20,270
จอห์นนี่ เร็วสิ

3
00:00:24,315 --> 00:00:25,316
พร้อมจะไปรึยัง

4
00:00:27,402 --> 00:00:29,029
ต้องบอกลาอีกหนึ่งคน

5
00:00:29,029 --> 00:00:30,947
- รถมาแล้ว
- ไม่ต้องห่วง

6
00:00:30,947 --> 00:00:32,532
ฉันรู้ว่าเธออยู่ไหน

7
00:00:56,723 --> 00:00:57,557
หยุด!

8
00:01:05,231 --> 00:01:06,066
มานี่

9
00:01:08,777 --> 00:01:12,530
ฉันบอกแกแล้วว่าห้ามมาตรงนี้
นี่เป็นที่สําหรับนักเรียนเท่านั้น

10
00:01:14,866 --> 00:01:16,159
นี่อะไร

11
00:01:17,077 --> 00:01:18,286
พอได้แล้ว

12
00:01:22,665 --> 00:01:25,126
อาจารย์คิม คุณควรจะฝึกให้เธอ

13
00:01:25,627 --> 00:01:27,754
ไม่ใช่ลงโทษที่เธออยากเรียน

14
00:01:29,756 --> 00:01:31,174
เธอเป็นอาจารย์ที่นี่รึไง

15
00:01:32,050 --> 00:01:32,884
ไม่ใช่

16
00:01:33,802 --> 00:01:36,054
กลับไปอเมริกา

17
00:01:37,263 --> 00:01:38,515
และเป็นอาจารย์ซะ

18
00:01:38,515 --> 00:01:40,809
ที่นี่ เธอเป็นลูกศิษย์

19
00:01:41,893 --> 00:01:43,561
ไม่ใช่ลูกศิษย์ที่ดีเท่าไหร่

20
00:01:44,145 --> 00:01:45,814
ถ้าขอความปรานี

21
00:01:45,814 --> 00:01:47,398
ผมรู้บทเรียนดี

22
00:01:47,982 --> 00:01:51,778
และถ้าสถานการณ์จําเป็น ผมก็ไม่ปรานีหรอก

23
00:01:51,778 --> 00:01:53,530
สถานการณ์จําเป็นเหรอ

24
00:01:57,951 --> 00:02:00,328
บทเรียนใช้กับทั้งชีวิต

25
00:02:01,496 --> 00:02:04,040
ฉันจะสอนให้อีกครั้ง

26
00:02:04,541 --> 00:02:06,167
และครั้งนี้

27
00:02:06,167 --> 00:02:11,131
เธอจะไม่มีวันลืม

28
00:02:13,049 --> 00:02:14,050
หมายความว่าไง

29
00:02:23,518 --> 00:02:24,978
เธอควรได้เรียน

30
00:02:27,939 --> 00:02:29,983
เธอก็กําลังเรียนอยู่นี่ไง

31
00:02:33,987 --> 00:02:35,196
คุณจะสอนเธอเหรอ

32
00:02:43,079 --> 00:02:44,247
หลานสาวของฉัน

33
00:02:44,914 --> 00:02:46,332
บทเรียนของฉัน

34
00:03:03,600 --> 00:03:04,934
แกจู่โจมปู่ตัวเองเหรอ

35
00:03:06,853 --> 00:03:08,229
กลัวเหรอ

36
00:03:11,858 --> 00:03:13,151
งั้นเหรอ

37
00:03:13,735 --> 00:03:15,320
ในที่สุดแกก็พร้อมแล้ว

38
00:03:15,904 --> 00:03:18,406
เลิกซ่อนตัว พรุ่งนี้เริ่มฝึกได้

39
00:03:42,722 --> 00:03:45,934
{\an8}(คอบร้า ไค)

40
00:03:45,934 --> 00:03:49,520
{\an8}"ในชีวิตหนึ่ง ไม่ใช่เราทุกคนต้องหัดเดินสองครั้ง

41
00:03:49,520 --> 00:03:53,524
{\an8}แต่เราทุกคนต้องหัดพยุงตัวเองให้ลุกขึ้นเมื่อล้ม

42
00:03:53,524 --> 00:03:55,193
{\an8}และยืนด้วยสองขาของตัวเอง

43
00:03:55,193 --> 00:03:58,780
{\an8}และในท้ายที่สุด ผมได้เรียนรู้ว่า
ก้าวแรกๆ ยากกว่าก้าวต่อๆ ไป

44
00:03:58,780 --> 00:04:01,699
{\an8}ผมหวังว่าก้าวต่อไปของผม
จะพาผมไปสู่สแตนฟอร์ด"

45
00:04:03,660 --> 00:04:05,245
{\an8}แม่ภูมิใจจัง

46
00:04:05,245 --> 00:04:06,329
{\an8}น้ําตาจะไหล

47
00:04:06,955 --> 00:04:08,539
{\an8}จับใจมาก

48
00:04:08,539 --> 00:04:11,709
{\an8}เยี่ยมที่สุด นับตั้งแต่เรื่องดอนฮวน เดมาร์โก

49
00:04:11,709 --> 00:04:14,545
{\an8}ยายก็น้ําตาแตกแล้วเหมือนกัน

50
00:04:15,588 --> 00:04:18,591
{\an8}เพิ่มความเด็ดขาดตรงท่อนจบ
ที่ไหนๆ ก็จะต้องวอนขอให้เธอไปเรียน

51
00:04:18,591 --> 00:04:19,676
{\an8}ครับ

52
00:04:20,760 --> 00:04:21,844
{\an8}แล้วนายคิดว่าไง

53
00:04:21,844 --> 00:04:23,179
{\an8}เยี่ยมเลย

54
00:04:23,846 --> 00:04:25,515
{\an8}ถึงฉันจะเป็นตัวร้ายในเรื่องก็เถอะ

55
00:04:25,515 --> 00:04:28,893
{\an8}- เดี๋ยวเปลี่ยนชื่อได้ ฉัน...
- ไม่ต้องหรอก ฉันล้อเล่น

56
00:04:28,893 --> 00:04:32,480
{\an8}ฉันไม่ได้จะสมัครเรียนที่สแตนฟอร์ด
หรือที่ไหนเลย

57
00:04:32,480 --> 00:04:35,233
{\an8}ไม่เอาน่า ร็อบบี้
ลูกมีอนาคตที่ยิ่งใหญ่รออยู่ ทั้งคู่เลย

58
00:04:35,233 --> 00:04:38,987
{\an8}เมื่อชนะเซไค ไทไคแล้ว
โอกาสจะเป็นของเราทุกคน

59
00:04:42,282 --> 00:04:44,325
{\an8}- ผม... ไม่เป็นไรนะครับ
- เอาละ

60
00:04:44,325 --> 00:04:46,286
{\an8}นี่ เพลาๆ น้ําตาหน่อย

61
00:04:55,878 --> 00:04:58,047
{\an8}- นั่น เอากะละมังมา
- ท่อระบายน้ําแตก

62
00:04:58,840 --> 00:05:00,258
{\an8}กลิ่นเหมือนอึ

63
00:05:04,804 --> 00:05:07,432
{\an8}อยู่กันไม่ได้แล้ว เมื่อไหร่จะมาซ่อม

64
00:05:08,433 --> 00:05:09,892
{\an8}โกหกชัดๆ ซัลลี่

65
00:05:14,314 --> 00:05:16,983
{\an8}- เขากําลังจัดการ
- เราต้องมองเรื่องอื่นด้วย

66
00:05:16,983 --> 00:05:19,527
{\an8}ครอบครัวเรามีห้าคน ใกล้จะหกแล้ว

67
00:05:19,527 --> 00:05:21,904
{\an8}ตอนนี้เหลือแค่สองห้องนอน

68
00:05:21,904 --> 00:05:25,158
{\an8}และมิเกลก็อยากไปเรียน
มหาวิทยาลัยที่เราไม่มีเงินจ่าย

69
00:05:25,158 --> 00:05:28,286
{\an8}- เราจะทํายังไงกับเรื่องนี้
- ก็อย่างที่ผมเพิ่งพูดไป

70
00:05:28,286 --> 00:05:30,496
{\an8}การแข่งขันครั้งนี้จะช่วยได้

71
00:05:30,496 --> 00:05:32,790
{\an8}ทั้งนักเรียนและผู้สนับสนุนจะเข้ามา

72
00:05:32,790 --> 00:05:36,669
{\an8}อีกหลายเดือนกว่าจะถึงการแข่งขัน
ระหว่างนี้เราจะทํายังไง

73
00:05:37,378 --> 00:05:39,630
{\an8}ผมเข้าใจดี ผมจะจัดการเอง

74
00:05:41,758 --> 00:05:44,385
{\an8}ฉันยังมีความทรงจําที่ดีๆ กับที่นี่

75
00:05:46,429 --> 00:05:50,558
{\an8}แม้ว่าตอนนั้นวิธีการฝึกของปู่เธอ
จะเหมือนการทรมานมากกว่า

76
00:05:51,559 --> 00:05:55,688
{\an8}แต่ปู่ซื่อสัตย์ต่อคําพูดตัวเอง
เขาเริ่มฝึกฉันตั้งแต่วันที่คุณกลับไป

77
00:05:55,688 --> 00:05:58,649
{\an8}ฉันขอโทษที่ไม่ได้อยู่เคียงข้างเธอที่วัลเลย์

78
00:05:59,484 --> 00:06:01,736
{\an8}- แต่ซิลเวอร์แค่...
- ซิลเวอร์ไม่อยู่แล้ว

79
00:06:02,236 --> 00:06:04,739
{\an8}ฉันไปอเมริกาโดยหวังว่าจะได้เจอคุณ

80
00:06:04,739 --> 00:06:09,535
{\an8}แต่กลับถูกทําให้มืดบอดด้วยคําสัญญา
ว่าจะนําคาราเต้ของปู่ไปสู่ชาวโลก

81
00:06:09,535 --> 00:06:11,412
{\an8}ยังคงทําตามสัญญานั้นได้อยู่

82
00:06:12,580 --> 00:06:16,209
{\an8}คอบร้า ไคยังมีตําแหน่งในเซไค ไทไค

83
00:06:18,961 --> 00:06:20,505
{\an8}เราไปคว้าชัยชนะกันเถอะ

84
00:06:22,924 --> 00:06:24,801
{\an8}ฉันคงตอบตกลง แต่...

85
00:06:26,886 --> 00:06:28,346
{\an8}มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับฉัน

86
00:06:41,317 --> 00:06:42,527
อาจารย์คิม

87
00:06:47,824 --> 00:06:49,283
{\an8}(เกลนเดล มหาวิทยาลัยชุมชน)

88
00:06:49,283 --> 00:06:53,538
ขอเชิญนักเรียนปีสุดท้ายไปที่ศูนย์นักเรียน
เพื่อร่วมมหกรรมการศึกษาต่อในช่วงพักเที่ยง

89
00:06:53,538 --> 00:06:56,416
พบกับตัวแทนจากมหาวิทยาลัยสี่ปี
และโรงเรียนระดับภูมิภาค...

90
00:06:56,416 --> 00:06:59,752
- ไง
- ไง โห เธอหยิบโบรชัวร์มาเพียบ

91
00:06:59,752 --> 00:07:03,506
ใช่ แต่ไม่ต้องห่วง
อย่างน้อยสามที่ในนี้ก็ใกล้เคียงสแตนฟอร์ด

92
00:07:03,506 --> 00:07:05,842
โหย ฉันยังไม่ทันได้ที่นั่นเลยนะ

93
00:07:05,842 --> 00:07:07,343
- ไง
- เป็นไงบ้าง

94
00:07:07,343 --> 00:07:10,972
ในที่สุดบททดสอบความทรหด
ของเด็กเนิร์ดอย่างเราก็มาถึงจุดนี้

95
00:07:10,972 --> 00:07:13,391
- เราคือหัวกะทิที่ทุกที่หมายปอง
- งั้นเหรอ

96
00:07:13,391 --> 00:07:14,809
แหงละเพื่อน

97
00:07:14,809 --> 00:07:18,354
พวกเขากําลังพยายาม
ลวนลามสมองอันเย้ายวนของพวกเรา

98
00:07:18,938 --> 00:07:21,065
- โอเค ฉันไปดีกว่า
- ขอโทษนะ

99
00:07:21,566 --> 00:07:22,775
- โชคดี
- ขอบคุณ

100
00:07:23,693 --> 00:07:25,653
อีแร้งที่มารุมทึ้งพวกนี้เสียเวลาเปล่า

101
00:07:25,653 --> 00:07:28,823
อีไลกับฉันเล็งเอ็มไอทีไว้หลายปีแล้ว

102
00:07:30,032 --> 00:07:32,034
นายจะสมัครสแตนฟอร์ดก่อนที่อื่นใช่ไหม

103
00:07:32,034 --> 00:07:33,035
ใช่

104
00:07:33,035 --> 00:07:37,540
แต่ฉันควรมองโรงเรียนที่ได้ชัวร์ๆ ไว้ด้วย
สแตนฟอร์ดค่อนข้างแพง

105
00:07:37,540 --> 00:07:38,499
ไง น้องๆ

106
00:07:39,375 --> 00:07:42,587
สนใจสมัครเรียนมหาวิทยาลัยใกล้บ้านกันไหม

107
00:07:43,087 --> 00:07:44,380
ว่าไงล่ะ

108
00:07:44,380 --> 00:07:50,052
คืองี้ แกรี่ เราว่าเราจะยกโขยงไปที่อื่น

109
00:07:50,052 --> 00:07:53,848
แต่ก็ขอบคุณนะ สําหรับการทาบทามแบบพี่ๆ น้องๆ

110
00:07:53,848 --> 00:07:57,351
ได้อยู่แล้ว แต่โรงเรียนที่เข้าง่ายก็ขึ้นชื่อลือชานะ

111
00:07:57,351 --> 00:08:00,229
ทําให้เด็กอยู่ใกล้บ้านมากกว่า
และปั้นให้ไปโรงเรียนใหญ่ๆ ต่อไป

112
00:08:00,229 --> 00:08:02,899
และแบ่งเบาภาระทางการเงินของพ่อแม่

113
00:08:06,444 --> 00:08:07,278
ขอบคุณ

114
00:08:12,617 --> 00:08:14,994
นี่จอห์นนี่ ลอว์เรนซ์แวะมาเหรอ

115
00:08:14,994 --> 00:08:18,122
แวะมาอะไรล่ะ ฉันมาขอยืมที่นอนลมของนาย

116
00:08:18,122 --> 00:08:19,707
ได้ เข้ามาก่อนสิ

117
00:08:19,707 --> 00:08:21,542
เรามีปัญหาเรื่องท่อ

118
00:08:21,542 --> 00:08:24,253
- บ้านคาร์เมนเจิ่งนองไปด้วยน้ํา
- เสียใจด้วยนะ จอห์นนี่

119
00:08:24,253 --> 00:08:26,756
ทุกคนจะอยู่บ้านฉันจนกว่าจะซ่อมเสร็จ

120
00:08:27,256 --> 00:08:30,635
- เว้นแต่ฉันจะหาเช่าบ้านใหม่ที่ดีกว่าให้เราได้
- ตลาดของผู้ขาย

121
00:08:30,635 --> 00:08:32,637
ไม่ใช่เวลาเหมาะที่จะเช่าบ้าน

122
00:08:32,637 --> 00:08:35,932
ไม่ได้ต้องการคําแนะนํา
จากคนที่มาพักร้อนสอนคาราเต้

123
00:08:35,932 --> 00:08:37,808
ว่าแต่รู้ได้ยังไงว่าตลาดเป็นแบบไหน

124
00:08:37,808 --> 00:08:40,520
จากซีรีส์เซลลิงซันเซ็ต พรอปเพอร์ตีบราเธอร์ส

125
00:08:40,520 --> 00:08:41,938
และทุกเรื่องที่ผมชอบดู

126
00:08:41,938 --> 00:08:44,315
ให้โชเซนไปช่วยดูสิ ใช้ความจัดเจนของเขา

127
00:08:44,315 --> 00:08:49,028
นั่นสิ ใครไปจะรู้ เผลอๆ คุณอาจเจอ
บ้านเช่าระยะสั้นให้ตัวเองด้วย ว่าไหม

128
00:08:49,695 --> 00:08:50,530
ก็ได้

129
00:08:51,113 --> 00:08:53,366
นายโยนที่นอนลมใส่รถให้ที

130
00:08:53,366 --> 00:08:56,285
ฉันจะไปหยิบแซนด์วิชไว้กินตอนขับรถ

131
00:08:56,285 --> 00:08:58,412
- คุณเอาอะไรไหม
- ดร.เพปเพอร์ไดเอต

132
00:09:00,456 --> 00:09:01,666
ฉันไม่เอาอะไร ขอบคุณนะ

133
00:09:06,295 --> 00:09:07,630
อาจารย์คิม

134
00:09:07,630 --> 00:09:10,800
ผมดีใจที่ได้เห็นวิถีแห่งกําปั้นยังอยู่ดี

135
00:09:11,300 --> 00:09:12,385
เช่นเดียวกับคุณ

136
00:09:12,885 --> 00:09:17,431
แต่ถึงเวลาที่จะเผยแพร่
คําสอนของคุณให้ชาวโลกรู้แล้ว

137
00:09:17,431 --> 00:09:18,975
ถ้าคุณยินดี

138
00:09:20,351 --> 00:09:23,396
เราจะขอให้หลานสาวคุณเป็นตัวแทน

139
00:09:23,396 --> 00:09:25,106
ในการแข่งเซไค ไทไค

140
00:09:26,023 --> 00:09:27,108
ให้กับคอบร้า ไค

141
00:09:39,412 --> 00:09:40,830
ไม่

142
00:09:41,414 --> 00:09:43,499
อาจารย์คิม คุณอาจไม่เข้าใจ

143
00:09:45,710 --> 00:09:47,628
ฉันเข้าใจ

144
00:09:48,754 --> 00:09:51,215
หลานสาวฉันไปอเมริกา

145
00:09:52,550 --> 00:09:54,885
เธอให้คํามั่นสัญญาไว้

146
00:09:54,885 --> 00:09:57,179
เธอผิดสัญญา

147
00:09:57,179 --> 00:09:58,472
คุณปู่คะ

148
00:09:58,472 --> 00:10:00,016
- เพราะซิลเวอร์
- ไม่ต้องแก้ตัว

149
00:10:01,058 --> 00:10:04,312
เพราะแบบนี้แกถึงไม่ได้เป็นอาจารย์

150
00:10:04,312 --> 00:10:06,731
แกมันไร้ฝีมือ ฉันถึงยังตายไม่ได้

151
00:10:08,065 --> 00:10:09,775
ความสําเร็จอยู่แค่เอื้อมของเรา

152
00:10:11,235 --> 00:10:13,070
หาโอกาสแบบนี้ไม่ได้อีกแล้ว

153
00:10:14,155 --> 00:10:15,489
พวกโง่

154
00:10:17,325 --> 00:10:19,827
เอาแต่จดจ่ออยู่กับรางวัล

155
00:10:20,911 --> 00:10:23,539
จนไม่เห็นศัตรูที่ขวางทางอยู่

156
00:10:24,373 --> 00:10:26,375
จะไม่มีใครขวางทางเรา

157
00:10:33,299 --> 00:10:35,426
เป็นลูกศิษย์ที่ดีไม่ได้

158
00:10:37,261 --> 00:10:38,888
ก็เป็นอาจารย์ที่ดีไม่ได้

159
00:10:38,888 --> 00:10:40,681
ช่างเป็นอาจารย์ที่น่าผิดหวัง

160
00:10:41,932 --> 00:10:46,646
คิมได้บอกไหมว่าลูกศิษย์คนหนึ่งของผม
กําจัดลูกศิษย์ห้าคนของคุณยังไง

161
00:10:54,904 --> 00:10:56,822
ยังพอสู้ได้อยู่นะ

162
00:10:57,406 --> 00:10:58,574
ได้

163
00:10:58,574 --> 00:11:00,868
ฉันจะให้โอกาส

164
00:11:02,203 --> 00:11:03,579
พิสูจน์ตัวเอง

165
00:11:08,501 --> 00:11:12,338
ห้องสมุดหลายชั้นของเรา
ใหญ่เป็นอันดับสี่ในซานเฟอร์นันโดวัลเลย์

166
00:11:12,338 --> 00:11:16,634
เรามาที่นี่ทําไม
ถ้ามหาวิทยาลัยฟีนิกซ์ไม่ออนไลน์ค่อยมาก็ได้

167
00:11:16,634 --> 00:11:19,804
ใจเย็นน่า ฉันยังต้องมองหาตัวเลือกอยู่

168
00:11:19,804 --> 00:11:20,971
โย่ วิ่งยาวเลยเพื่อน

169
00:11:20,971 --> 00:11:23,766
- แล็บเคมีสร้างใหม่ในปี 1993...
- ได้แล้ว

170
00:11:27,061 --> 00:11:28,813
รับสวยว่ะ

171
00:11:28,813 --> 00:11:30,064
- เยี่ยม
- เออ

172
00:11:30,064 --> 00:11:31,732
นายโดนบรัคส์เข้าให้สินะ

173
00:11:31,732 --> 00:11:33,234
ด้วยความยินดี เพื่อน

174
00:11:35,319 --> 00:11:37,780
- ว่าไง ทุกคน
- นายมาเรียนที่นี่เหรอ

175
00:11:37,780 --> 00:11:40,282
ไม่ใช่ โรงเรียนนี้วิ่งมาหาฉันต่างหาก

176
00:11:41,742 --> 00:11:43,994
ว่าไง บรัคส์ นายดูดีนี่

177
00:11:43,994 --> 00:11:45,705
ขอบใจ เพื่อน ฟันใหม่ทั้งแถบ

178
00:11:46,455 --> 00:11:48,332
กลืนของเก่าไปหมดตอนโดนนาย...

179
00:11:51,919 --> 00:11:56,006
เออ ขอโทษจริงๆ
ตอนนั้นสถานการณ์ฉันไม่ดี ก็เลย...

180
00:11:56,006 --> 00:11:57,258
ไม่เป็นไรหรอก

181
00:11:57,258 --> 00:12:00,094
เล่นคาราเต้ ก็ต้องได้รางวัลแบบคาราเต้สิ

182
00:12:01,178 --> 00:12:02,972
มันช่วยให้ชีวิตฉันเข้าที่เข้าทาง

183
00:12:02,972 --> 00:12:05,516
แอด เมลิโอรา "ไปสู่สิ่งที่ดีกว่า"

184
00:12:05,516 --> 00:12:06,767
เจ๋ง

185
00:12:07,977 --> 00:12:09,603
- เจอกันที่บ้านนะ ไค
- เออ

186
00:12:09,603 --> 00:12:11,272
มาแล้วจ้า ลุยต่อ

187
00:12:11,272 --> 00:12:14,859
แปลว่านายกับบรัคส์เรียนที่นี่ด้วยกัน
ก็สมเหตุสมผลอยู่นะ

188
00:12:14,859 --> 00:12:17,153
เปล่า เขาแค่มาหา เขาเรียนที่เอ็มไอที

189
00:12:18,028 --> 00:12:19,280
อะไรนะ เอ็มไอทีเหรอ

190
00:12:19,280 --> 00:12:21,157
ใช่ และเขาก็รุ่งด้วย

191
00:12:24,160 --> 00:12:25,286
ว่าไงล่ะ ทุกคน

192
00:12:26,287 --> 00:12:27,747
ไปเที่ยวกันไหม เอาไงดี

193
00:12:30,082 --> 00:12:31,250
{\an8}(เปิดให้ชม พร้อมให้เช่า)

194
00:12:31,250 --> 00:12:34,462
{\an8}โอ้โฮ บ้านนี้มีพร้อมเลย มีบันได มีทุกอย่าง

195
00:12:34,462 --> 00:12:38,549
อย่าเพิ่งตกหลุมรักตั้งแต่หลังแรก
มีหลังอื่นให้ดูอีก

196
00:12:40,509 --> 00:12:42,386
นั่นไง ตัวแทนขาย

197
00:12:42,386 --> 00:12:44,305
สะเหล่อตามแบบฉบับแอลเอ

198
00:12:44,305 --> 00:12:45,723
นาฬิกาเรือนใหญ่

199
00:12:45,723 --> 00:12:47,475
ทรงผมโง่ๆ

200
00:12:47,475 --> 00:12:49,226
ตอแหล

201
00:12:50,519 --> 00:12:51,353
คุณสุภาพบุรุษ

202
00:12:52,396 --> 00:12:54,190
- ตามมา
- คิดยังไงครับ

203
00:12:54,190 --> 00:12:55,733
ทําเลงามใช่ไหม

204
00:12:55,733 --> 00:12:58,694
- ผมแบซ แล้วคุณล่ะ
- โชเซน โทคุชิ

205
00:12:58,694 --> 00:13:00,654
ยินดีที่ได้รู้จักครับ

206
00:13:00,654 --> 00:13:04,074
ผมขออนุญาตแนะนําให้รู้จักคุณจอห์น ลอว์เรนซ์

207
00:13:04,074 --> 00:13:06,535
โทคุชิ ผมไม่รู้จักคุณเลย คุณมาจากบริษัทไหน

208
00:13:06,535 --> 00:13:08,454
ผมเป็นนายหน้าอิสระ

209
00:13:08,454 --> 00:13:10,247
เลือกเฉพาะลูกค้าที่พิเศษจริงๆ

210
00:13:10,998 --> 00:13:12,625
คุณลอว์เรนซ์ ยินดีครับ

211
00:13:13,793 --> 00:13:15,127
ขอถามได้ไหมว่าคุณทําอะไร

212
00:13:15,127 --> 00:13:18,255
อ้อ เขาเป็นหุ้นส่วนในธุรกิจใหม่ละแวกนี้

213
00:13:18,255 --> 00:13:20,424
ค่อยฟังดูมีความหวัง

214
00:13:20,424 --> 00:13:21,634
คิดยังไงครับ

215
00:13:21,634 --> 00:13:23,886
สี่ห้องนอน 2,100 ตารางฟุต

216
00:13:23,886 --> 00:13:26,096
- เครื่องใช้ปรับให้ทันสมัย...
- ไม่ต้องแล้ว

217
00:13:26,096 --> 00:13:28,432
ผมพร้อมจะเช่าเลย

218
00:13:28,432 --> 00:13:32,311
คือผมต้องขอขอบคุณ แต่นี่เป็นเรื่องที่ต้องแข่งขัน

219
00:13:32,311 --> 00:13:33,729
นั่นรถคุณใช่ไหม

220
00:13:33,729 --> 00:13:34,688
อ๋อ ใช่แล้ว

221
00:13:34,688 --> 00:13:38,484
มันจะจอดตรงนั้นตลอด ให้รู้กันทั่วว่าใครคุมแถวนี้

222
00:13:38,484 --> 00:13:40,402
แปลว่าคุณจะอยู่คนเดียว

223
00:13:40,402 --> 00:13:42,988
ไม่ใช่ แค่ผมคนเดียวก็คงนอนในรถ

224
00:13:43,656 --> 00:13:45,074
จะมีแฟนผม

225
00:13:45,074 --> 00:13:46,951
ฟันไปแล้ว แต่ยังไม่ได้แต่ง

226
00:13:46,951 --> 00:13:49,829
มีเงินซื้อแหวนเมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น เข้าใจนะ

227
00:13:49,829 --> 00:13:51,872
เธอท้องแล้ว ทีนี้ก็เลยเป็นสาม

228
00:13:51,872 --> 00:13:53,874
มีลูกๆ ที่โตเป็นหนุ่มแล้ว และก็โรซ่า

229
00:13:53,874 --> 00:13:57,336
สุภาพสตรีชาวเอกวาดอร์ผู้น่ารัก
พี้กัญชาทั้งวัน คุณต้อง...

230
00:13:57,336 --> 00:14:00,881
เราพร้อมจะจ่ายเกินราคาที่ตั้งไว้ 200 ดอลลาร์

231
00:14:00,881 --> 00:14:02,716
- จ่ายก็บ้าแล้ว
- ขอโทษครับ

232
00:14:02,716 --> 00:14:07,221
คือลูกค้าผมต้องการผู้เช่าที่ค่อนข้างมั่นคง

233
00:14:07,221 --> 00:14:10,641
ว่าใคร "ไม่มั่นคง" วะ
เดี๋ยวก็เสยทั้งหน้าทั้งผมให้หายโง่ซะหรอก

234
00:14:10,641 --> 00:14:12,560
- ให้รู้กันไปว่าไม่มั่นคงแค่ไหน
- จอห์นนี่

235
00:14:12,560 --> 00:14:16,146
อะไร คุณบอกเองว่าทรงผมเขาดูโง่
ผมเพิ่งเห็นด้วยนะ

236
00:14:23,112 --> 00:14:27,908
แผ่นดินนี้เคยอยู่ภายใต้การปกครอง
ของอาณานิคมญี่ปุ่น

237
00:14:28,701 --> 00:14:30,244
ตอนฉันยังเด็ก

238
00:14:31,120 --> 00:14:34,456
พวกบุกรุกพยายามเกณฑ์ฉันเข้ากองทัพ

239
00:14:34,456 --> 00:14:38,586
ฉันจึงหนีเข้าป่า และหลบอยู่ในถ้ํา

240
00:14:39,253 --> 00:14:41,213
แต่พวกบุกรุกหาฉันจนเจอ

241
00:14:41,755 --> 00:14:44,884
ฉันเลยสู้กับพวกมันโดยใช้มีดอุนจังโดของพ่อ

242
00:14:45,634 --> 00:14:47,428
เป็นมีดโบราณประจําตระกูล

243
00:14:48,095 --> 00:14:52,683
ฉันฆ่าคนไปเป็นโหลก่อนจะเสียมีดนั้นไป

244
00:14:53,517 --> 00:14:55,686
ถ้าอยากพิสูจน์ตัวเอง

245
00:14:56,437 --> 00:14:58,147
ไปเอามีดนั้นมาคืนฉัน

246
00:14:58,689 --> 00:15:00,107
แต่ขอเตือนไว้ก่อน

247
00:15:00,941 --> 00:15:06,614
ในความมืดมิดนั้น
เธอจะได้เจอสิ่งอื่น นอกเหนือจากมีดอุนจังโด

248
00:15:26,050 --> 00:15:27,509
อุนจังโด

249
00:15:37,436 --> 00:15:38,854
สวัสดี คนสวย

250
00:15:41,023 --> 00:15:42,691
ฉันจะเอามีดนั่นไป

251
00:15:43,484 --> 00:15:45,235
ไม่ว่าแกจะชอบหรือไม่

252
00:16:15,224 --> 00:16:17,017
ฉันรักมหาวิทยาลัย

253
00:16:21,313 --> 00:16:23,273
พี่น้องทั้งหลาย อยากดูกลปาร์ตี้ไหม

254
00:16:23,816 --> 00:16:28,070
ไม่อยากเชื่อเลยว่าบรัคส์เข้าเอ็มไอทีได้
ที่เขาพูดวันนี้ ใช่ภาษาละตินจริงเหรอ

255
00:16:28,070 --> 00:16:31,532
ไม่รู้สิ หมัดนายไปปลดล็อก
สมองที่หลับอยู่ของเขาเข้ามั้ง

256
00:16:32,116 --> 00:16:34,451
ไปบ้านฉันสิ

257
00:16:34,451 --> 00:16:36,120
เดี๋ยวจะให้ดูงูที่มีตาเดียว...

258
00:16:36,120 --> 00:16:38,914
หลังจากเกิดเรื่องคราวนั้น ไคเลอร์ก็ยังลุกขึ้นได้

259
00:16:39,832 --> 00:16:40,874
เฮ้ย ไอ้ปากเหม็น

260
00:16:44,753 --> 00:16:46,964
ฉันอนุญาตให้นายดื่มเบียร์ฉันรึยัง ไอ้เด็กเกรียน

261
00:16:46,964 --> 00:16:48,298
ยังครับ คุณเซนเกอร์

262
00:16:51,135 --> 00:16:52,511
เบียร์นี่ไม่สดแล้ว

263
00:16:53,387 --> 00:16:56,348
- ไปทําจังเกิลจูซแรงๆ มาให้หน่อย
- ครับ คุณเซนเกอร์

264
00:17:05,107 --> 00:17:06,942
จัดให้แรงสมใจ

265
00:17:08,318 --> 00:17:11,363
- นี่ จะปล่อยให้เขาพูดกับนายแบบนั้นเหรอ
- เปล่านี่ อะไร

266
00:17:11,363 --> 00:17:14,241
แถวนี้ก็พูดกันแบบนี้แหละ ไม่มีปัญหาหรอก

267
00:17:14,241 --> 00:17:17,327
พอฉันเข้าสมาคมได้ ก็กลายเป็นตัวตึงแล้ว

268
00:17:17,327 --> 00:17:20,372
- โอเค
- เออนี่ เดี๋ยวก่อน

269
00:17:23,876 --> 00:17:24,877
ชิมดูซิ

270
00:17:24,877 --> 00:17:26,378
"น้ําขยะ" เนี่ยนะ

271
00:17:26,378 --> 00:17:27,796
ก็ได้ ขอบใจ

272
00:17:31,091 --> 00:17:34,094
ต้องแบบนี้สิ นี่แหละแปลว่าแรงได้ที่

273
00:17:34,094 --> 00:17:38,557
สไปค์!

274
00:17:38,557 --> 00:17:41,351
ซัดให้หมดแก้ว สไปค์!

275
00:17:41,351 --> 00:17:43,812
สไปค์!

276
00:17:43,812 --> 00:17:46,315
เย่!

277
00:17:49,276 --> 00:17:51,820
ฉันต้องไปทําผมทรงใหม่จริงๆ แล้วละ

278
00:17:53,530 --> 00:17:54,364
ไง เพื่อน

279
00:17:54,364 --> 00:17:57,034
- ไอ้ปากเหม็นไปทําจังเกิลจูซถึงไหนวะ
- ไม่รู้สิ

280
00:17:57,034 --> 00:17:59,953
ถ้ามันทํางานพวกนี้ไม่ได้เรื่อง
ก็เฉดหัวมันไปเหอะ

281
00:17:59,953 --> 00:18:01,997
เราจะเฉดหัวมันทันทีหลังจบการรับน้อง

282
00:18:01,997 --> 00:18:04,875
มันต้องข้ามศพฉันไปก่อนได้เข้าสมาคมพี่น้องเรา

283
00:18:04,875 --> 00:18:05,793
เย่!

284
00:18:07,002 --> 00:18:07,836
เข้าท่า

285
00:18:10,172 --> 00:18:12,716
จะโทษผมว่าทําให้ไอ้กร๊วกนั่นกร่างใส่น่ะเหรอ

286
00:18:12,716 --> 00:18:17,429
เปล่า ไม่ได้โทษคุณ
แต่การน้อมรับมิยากิโดของคุณหายไปไหนแล้ว

287
00:18:17,429 --> 00:18:19,181
ผมน้อมรับมิยากิโดแล้ว

288
00:18:19,181 --> 00:18:23,268
ทั้งฝึกลมหายใจ ทั้งคาราเต้โยคะบ้าบอทั้งหลาย

289
00:18:23,268 --> 00:18:25,395
มิยากิโดไม่ได้ใช้แค่ที่สํานัก

290
00:18:26,146 --> 00:18:28,273
มิยากิโดคือวิถีชีวิต

291
00:18:28,774 --> 00:18:29,733
ศักดิ์สิทธิ์

292
00:18:29,733 --> 00:18:32,611
มิยากิโดมาจากตรงนี้ ไม่ใช่ตรงนี้

293
00:18:33,112 --> 00:18:34,404
เข้าใจไหม

294
00:18:36,657 --> 00:18:38,784
ผมไม่น่าพูดดูถูกทรงผมไอ้หมอนั่น

295
00:18:38,784 --> 00:18:40,285
ทรงโง่ๆ

296
00:18:41,370 --> 00:18:43,288
มา โอกาสครั้งที่สอง

297
00:18:49,920 --> 00:18:52,131
โอ้โฮ หลังนี้ดีกว่าอีก

298
00:18:54,633 --> 00:18:55,509
กรรม

299
00:18:57,553 --> 00:18:58,846
สองครั้งในวันเดียว

300
00:18:59,346 --> 00:19:00,722
นี่ ผมล้ําเส้นไปหน่อย

301
00:19:00,722 --> 00:19:03,433
ใช่ คุณล้ําเส้น กลับออกไปซะ

302
00:19:04,184 --> 00:19:05,394
ยังมีบ้านหลังอื่น

303
00:19:06,186 --> 00:19:07,396
ไม่ใช่ในเซาท์เรซีดา

304
00:19:07,396 --> 00:19:12,234
ฟังนะ ถ้าอยากอยู่ในละแวกเอนซีโน่
โดยไม่จ่ายราคาเอนซีโน่

305
00:19:12,234 --> 00:19:13,443
ยังไงก็ต้องผ่านผมไปก่อน

306
00:19:13,443 --> 00:19:16,321
ถ้าคิดว่าผมจะปล่อยให้คนแย่ๆ

307
00:19:16,321 --> 00:19:19,825
ที่ขับรถประหลาดๆ มีครอบครัวที่ไม่น่าไว้ใจ
มาเช่าแล้วละก็ จะบอกให้เอาบุญ

308
00:19:20,576 --> 00:19:21,910
ไม่มีทาง

309
00:19:23,287 --> 00:19:26,540
ขอตัวนะ พวกคุณเองก็กลับไปได้แล้ว

310
00:19:26,540 --> 00:19:28,250
ขอโทษด้วยครับ

311
00:19:36,717 --> 00:19:37,885
สวัสดีครับ

312
00:19:37,885 --> 00:19:39,803
หวังว่าแบซจะไม่ได้ทําให้คุณกลัว

313
00:19:40,470 --> 00:19:42,431
คุณคือจอห์น ลอว์เรนซ์ใช่ไหม

314
00:19:42,431 --> 00:19:46,435
ใช่ ผมไม่เคยเตะคุณมาก่อนใช่ไหม
ท่าทางคุณดูไม่ใช่

315
00:19:47,769 --> 00:19:50,772
ไม่หรอก ผมเคยเห็นคุณ
ในการแข่งออลวัลเลย์ ปี 1983

316
00:19:50,772 --> 00:19:53,108
ผมอยู่มัธยมต้น คุณไม่น่าจะจําผมได้

317
00:19:53,775 --> 00:19:56,945
เว้นแต่คุณจะจําสตีวี่น้อยได้
เพื่อนของน้องชายเจอร์รี่น่ะ

318
00:19:56,945 --> 00:19:59,031
ผมเคยเต้นมูนวอล์กเข้าชั้นเรียน

319
00:19:59,031 --> 00:20:01,033
คุณเยี่ยมมาก ทักษะคุณเหลือเชื่อเลย

320
00:20:01,033 --> 00:20:03,160
- ได้ดูปี 84 รึเปล่า
- ปีนั้นไม่ได้ดู

321
00:20:04,703 --> 00:20:06,997
จําดัตช์ได้ไหม ดัตช์โคตรจะเจ๋ง

322
00:20:06,997 --> 00:20:09,666
- ใช่ เขาติดคุก
- โคตรเจ๋งเลย

323
00:20:09,666 --> 00:20:12,002
มันเป็นที่ที่ดีที่สุดที่จะพลิกผันชีวิต

324
00:20:12,586 --> 00:20:15,047
ว่าแต่แชมป์ออลวัลเลย์ตัวพ่อ

325
00:20:15,047 --> 00:20:16,632
มาทําอะไรที่บ้านของสตีวี่น้อย

326
00:20:16,632 --> 00:20:19,051
- ผมเป็น...
- ไม่เป็นไร ผมจัดการเอง

327
00:20:19,551 --> 00:20:22,930
ฟังนะ ผมเริ่มต้นกับตัวแทนคุณไม่ดี

328
00:20:23,555 --> 00:20:26,975
ผมก็แค่ผู้ชายที่กําลังหาทาง
ทําให้ชีวิตดีขึ้นเพื่อครอบครัว

329
00:20:26,975 --> 00:20:29,561
มีลูกชายที่กําลังเป็นวัยรุ่น
แฟนที่กําลังท้อง และแม่ของเธอ

330
00:20:29,561 --> 00:20:31,313
ผมอาจไม่ใช่ผู้เช่าในอุดมคติ

331
00:20:31,313 --> 00:20:35,192
แต่ผมเห็นชัดเลยว่า
แบบนี้แหละที่จะกลายเป็นบ้านของผม

332
00:20:35,943 --> 00:20:38,111
คุณอยากเช่าบ้านผมจริงๆ เหรอ

333
00:20:38,612 --> 00:20:39,738
รู้สึกเป็นเกียรตินะ

334
00:20:42,532 --> 00:20:43,533
เครดิตคุณเป็นยังไง

335
00:20:44,743 --> 00:20:46,536
ดูยังไงก็ไม่ดี

336
00:20:46,536 --> 00:20:48,205
มีญาติล่ําซําตายบ้างไหม

337
00:20:48,205 --> 00:20:50,832
- โชคไม่ดี เขายังอยู่
- แย่จัง

338
00:20:50,832 --> 00:20:53,669
ฟังนะ ที่แบบนี้ใครๆ ก็มีได้

339
00:20:53,669 --> 00:20:56,129
ถ้ารายได้มั่นคง มีเงินฝากสม่ําเสมอ ประมาณนั้น

340
00:20:56,129 --> 00:20:58,173
ผมมีบ้านอยู่สองสามหลังในละแวกนี้

341
00:20:58,173 --> 00:21:01,551
ถ้าคุณทําให้การเงินเข้ารูปเข้ารอย
ผมมั่นใจว่าเราจะหาทางได้

342
00:21:01,551 --> 00:21:02,761
แน่ใจนะ

343
00:21:04,304 --> 00:21:05,222
แน่ใจสิ

344
00:21:06,515 --> 00:21:08,517
- ตามนั้น
- แน่นอน จอห์น ลอว์เรนซ์

345
00:21:09,309 --> 00:21:10,310
จอห์น ลอว์เรนซ์

346
00:21:11,103 --> 00:21:12,104
จอห์น ลอว์เรนซ์

347
00:21:12,104 --> 00:21:13,272
เห็นรึยัง

348
00:21:14,064 --> 00:21:15,274
มันอยู่ที่ใจ

349
00:21:34,209 --> 00:21:36,253
เกิดอะไรขึ้นกับฉัน

350
00:21:38,255 --> 00:21:39,965
นายมันเละตุ้มเป๊ะ จอห์นนี่

351
00:21:42,134 --> 00:21:43,969
แต่นายแบบนี้กับตัวเอง

352
00:21:48,724 --> 00:21:49,975
นายทําแบบนี้กับฉัน

353
00:21:51,351 --> 00:21:53,770
สิ่งที่ฉันทําก็แค่เป็นเพื่อนนาย

354
00:21:55,605 --> 00:21:56,440
ไม่ใช่

355
00:21:57,566 --> 00:22:01,236
นายเป็นศัตรูที่แท้จริงที่ขวางทางฉันอยู่ต่างหาก

356
00:22:02,154 --> 00:22:03,780
ดูเหมือนนายจะลืมไปแล้ว

357
00:22:05,240 --> 00:22:06,533
นายคือจุดอ่อนของฉัน

358
00:22:07,993 --> 00:22:09,328
แต่ฉันไม่ใช่จุดอ่อนของนาย

359
00:22:14,916 --> 00:22:16,877
นายควรจะเน่าตายในห้องขัง

360
00:22:16,877 --> 00:22:19,087
ขอโทษที่ทําให้ผิดหวัง

361
00:22:19,671 --> 00:22:22,215
คิดว่าฉันรู้สึกแบบนั้นเหรอ ผิดหวังน่ะ

362
00:22:22,883 --> 00:22:24,718
ฉันว่านายหลงเดินทางผิด

363
00:22:25,260 --> 00:22:27,304
ก็ความผิดของใครล่ะ

364
00:22:28,680 --> 00:22:30,724
นายต้องเกลียดฉันมากแน่ๆ

365
00:22:32,726 --> 00:22:36,021
นายไม่รู้ด้วยซ้ําว่านั่นทําฉันเจ็บแค่ไหน

366
00:22:36,605 --> 00:22:37,689
ฉันไม่สนหรอก

367
00:22:37,689 --> 00:22:39,649
นายเป็นคนเดียว

368
00:22:40,150 --> 00:22:41,777
ที่ทําให้ฉันเจ็บ

369
00:22:43,195 --> 00:22:44,446
ได้ขนาดนี้

370
00:22:45,947 --> 00:22:47,657
และฉันไม่เคยรู้สึกกลัว

371
00:22:49,284 --> 00:22:51,036
เว้นแต่ตอนที่ห่วงนาย

372
00:22:53,330 --> 00:22:55,248
และฉันไม่เคยปรานี

373
00:22:56,917 --> 00:22:59,461
เว้นแต่กับนาย

374
00:23:00,087 --> 00:23:02,672
แต่จะไม่เป็นอย่างนั้นอีก

375
00:23:05,675 --> 00:23:07,552
ในที่สุดก็เข้าใจแล้วสินะ

376
00:23:07,552 --> 00:23:11,139
ใช่ นายคือจุดอ่อนของฉัน

377
00:23:24,194 --> 00:23:26,154
นายทําลายคําสอนของตัวเอง

378
00:23:26,154 --> 00:23:27,948
คําสอนของอาจารย์นาย

379
00:23:28,657 --> 00:23:29,908
เพื่อตัวฉันเอง

380
00:23:33,578 --> 00:23:35,414
ฉันนึกว่านายคือคําตอบ

381
00:23:35,914 --> 00:23:37,040
คือเหตุผลของฉัน

382
00:23:45,424 --> 00:23:48,093
แต่แท้จริงแล้ว นายเป็นเพียงศัตรู

383
00:23:50,554 --> 00:23:51,930
ที่ขวางทางฉัน

384
00:24:11,825 --> 00:24:13,493
ขอโทษนะ บรัคส์

385
00:24:14,286 --> 00:24:15,370
นี่

386
00:24:15,370 --> 00:24:18,623
เราได้ยินว่านายได้เรียนที่เอ็มไอทีเหรอ

387
00:24:18,623 --> 00:24:19,541
ก็ใช่น่ะสิ

388
00:24:19,541 --> 00:24:21,960
นายได้คะแนนเอสเอทีเท่าไหร่

389
00:24:21,960 --> 00:24:23,336
โต้วาทีอะนะ

390
00:24:23,336 --> 00:24:24,588
ล้อเล่นน่า

391
00:24:24,588 --> 00:24:27,924
ไม่รู้สิ น่าจะสัก 790-780

392
00:24:29,176 --> 00:24:30,302
อ้าว เฮ้ย

393
00:24:30,302 --> 00:24:31,595
เย็นฉ่ํา

394
00:24:31,595 --> 00:24:34,681
- ซาบซ่า ซัดเข้าไป
- คะแนนเอสเอที 1570 เหรอ

395
00:24:34,681 --> 00:24:36,016
ซัดเข้าไป

396
00:24:36,016 --> 00:24:37,058
อึ้งกิมกี่เลย

397
00:24:37,809 --> 00:24:42,731
ฉันไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับสแตนฟอร์ด
แต่ที่นี่บันเทิงว่ะ เจ้าเรี่ยราด

398
00:24:42,731 --> 00:24:45,525
ถ้าปีหน้านายมา ฉันจะปิดมันซะเลย

399
00:24:45,525 --> 00:24:48,195
- แน่ใจนะว่านายจะเข้าก๊วนภราดรภาพนี่
- ถามได้

400
00:24:48,195 --> 00:24:50,780
เพื่อน แน่เป็นแช่แป้งเลย

401
00:24:50,780 --> 00:24:52,532
ไคเลอร์ ฉันมีเรื่องต้องบอกนาย

402
00:24:52,532 --> 00:24:54,117
เครื่องดูดฝุ่นฉันไปไหน

403
00:24:54,117 --> 00:24:55,327
เวรละ

404
00:24:55,327 --> 00:24:58,038
โย่ เครื่องดูดฝุ่น มาดูดตรงนี้ให้เกลี้ยง

405
00:25:00,081 --> 00:25:01,583
- ไม่ละ ฉันขอผ่าน
- เฮ้ย!

406
00:25:04,419 --> 00:25:05,545
ฟังนะ ไอ้ปากเหม็น

407
00:25:06,254 --> 00:25:07,214
อยากเข้าสมาคมเรา

408
00:25:07,214 --> 00:25:10,175
ก็ต้องหมอบราบกับพื้น เป็นเครื่องดูดฝุ่น

409
00:25:11,384 --> 00:25:12,385
เขาจะได้เข้าไหมล่ะ

410
00:25:12,385 --> 00:25:13,762
นายไม่ต้องเสือก

411
00:25:19,059 --> 00:25:21,228
เปิดเครื่อง ดูด

412
00:25:28,235 --> 00:25:29,110
โอ๊ยตายแล้ว!

413
00:25:32,239 --> 00:25:33,406
พอที

414
00:25:37,077 --> 00:25:38,995
บอกความจริงเขาไปดีกว่า

415
00:25:39,579 --> 00:25:40,872
ความจริงอะไร

416
00:25:42,040 --> 00:25:43,208
ที่ผ่านมาเราก็สนุกนะ

417
00:25:44,167 --> 00:25:49,381
แต่ความจริงก็คือ
นายจะไม่ได้เข้าสมาคมพี่น้องเรา ไม่ได้แน่ๆ

418
00:25:55,387 --> 00:25:56,221
เสียใจด้วยนะ

419
00:26:10,110 --> 00:26:12,279
ไอ้ลูกหมา ไม่รู้เหรอว่าฉันเป็นคาราเต้

420
00:26:16,366 --> 00:26:17,826
มีใครอยากโดนอีกไหม

421
00:26:21,496 --> 00:26:22,789
บรัคส์โจมตี

422
00:26:25,375 --> 00:26:26,293
ลุยเลย

423
00:26:43,435 --> 00:26:44,436
ไม่มีทางหนี

424
00:26:44,436 --> 00:26:45,645
งั้นเหรอ

425
00:26:54,613 --> 00:26:55,739
แกตายแน่ ไอ้เนิร์ด

426
00:27:00,201 --> 00:27:01,745
ชอบปาร์ตี้แบบนี้ว่ะ

427
00:27:51,961 --> 00:27:52,796
เย่!

428
00:27:52,796 --> 00:27:53,922
เยี่ยม

429
00:27:54,714 --> 00:27:55,632
ไปกันเถอะ

430
00:27:55,632 --> 00:27:58,551
- รีบเผ่นเถอะ
- นี่ บรัคส์อยู่ไหน

431
00:28:02,639 --> 00:28:03,723
ตายโหง!

432
00:28:04,307 --> 00:28:05,767
โดนบรัคส์เข้าให้

433
00:28:06,518 --> 00:28:07,435
- เย่!
- เย่!

434
00:28:07,435 --> 00:28:11,064
- ต้องมีคนเรียกรปภ.มาแน่
- ปาร์ตี้จบแล้ว ไปกันเถอะ

435
00:28:14,567 --> 00:28:16,194
ได้เวลาคุยกันตรงๆ แล้ว ลารุสโซ่

436
00:28:16,778 --> 00:28:20,198
ฉันเริ่มเป็นอาจารย์ที่มิยากิโดเต็มตัวแล้ว
แต่ยังไม่ได้ค่าจ้างที่ผ่านมาเลย

437
00:28:20,198 --> 00:28:22,951
ไม่เอาค่าจ้างเด็กจบใหม่ด้วยนะ
ต้องเป็นอัตราเดียวกับโชเซน

438
00:28:24,077 --> 00:28:24,911
ได้

439
00:28:24,911 --> 00:28:28,415
เยี่ยม ให้ฉันไปบอกเด็กนาย
ให้ตัดเช็คจ่ายฉันเลยไหม

440
00:28:28,415 --> 00:28:31,751
- จอห์นนี่ โชเซนไม่ได้ค่าจ้าง
- อะไรนะ

441
00:28:31,751 --> 00:28:36,840
นายใช้แรงงานผู้อพยพฟรีๆ เหรอ
โหดเกินไปแล้ว ขายรถไถรึไง

442
00:28:36,840 --> 00:28:39,759
ไม่มีใครได้ค่าจ้าง
ทั้งหมดคือจิตวิญญาณของมิยากิโด

443
00:28:39,759 --> 00:28:41,261
ไม่มีเงินเดือน ไม่มีค่าขนม

444
00:28:41,261 --> 00:28:43,596
ฉันไม่ได้บอกว่าจะเป็นอย่างนี้ตลอดไป

445
00:28:43,596 --> 00:28:46,433
- ถ้าเราชนะเซไค ไทไค...
- นั่นไม่ทันการหรอก

446
00:28:47,642 --> 00:28:51,521
ฉันต้องแสดงรายได้ประจํา
ถ้าอยากอยู่บ้านที่เหมาะกับครอบครัว

447
00:28:52,772 --> 00:28:54,858
ของแบบนั้นต้องใช้เวลา

448
00:28:57,777 --> 00:28:59,696
ฉันก็กําลังพยายามอยู่นี่ไง

449
00:28:59,696 --> 00:29:02,115
ทําตามแผนงานของมิยากิโด

450
00:29:02,657 --> 00:29:04,409
วันนี้ฉันไม่ได้เตะไอ้หมอนั่น

451
00:29:05,869 --> 00:29:07,579
ก็นึกว่ามันจะเปลี่ยนอะไรๆ ได้

452
00:29:07,579 --> 00:29:11,124
ฉันดีใจที่นายไม่ได้ซ้อมใคร นั่นเป็นก้าวที่ดี

453
00:29:11,124 --> 00:29:14,335
- คนเฮงซวยมันสมควรต้องโดน
- ใช่ ฉันแน่ใจว่าเขาเคยโดน

454
00:29:14,919 --> 00:29:17,297
ฟังนะ จอห์นนี่
มิยากิโดไม่ใช่วิธีแก้ปัญหาเฉพาะหน้า

455
00:29:17,297 --> 00:29:21,426
มันเป็นวิถีชีวิต ฉันรู้ ฉันเคยพูดถึงคอบร้า ไค
เรื่อยเปื่อยแบบนั้นเหมือนกัน

456
00:29:21,426 --> 00:29:22,552
ไม่ได้เรื่อยเปื่อย

457
00:29:22,552 --> 00:29:25,305
มันช่วยให้นายกลายเป็นคนที่มีจิตใจตั้งมั่นยิ่งขึ้น

458
00:29:25,805 --> 00:29:28,349
แต่ไม่ได้แปลว่าปัญหาของนาย
จะหมดไปในชั่วข้ามคืน

459
00:29:36,566 --> 00:29:38,067
แล้วฉันจะต้องทํายังไง

460
00:29:38,651 --> 00:29:39,861
ทําอย่างที่ฉันทําไง

461
00:29:39,861 --> 00:29:43,948
คงต้องเลิกรับงานชั่วครั้งชั่วคราว
หันมาทํางานประจํา 9 โมงถึง 5 โมง

462
00:29:49,329 --> 00:29:51,331
ออกมาสิ ไอ้กระจอก

463
00:29:58,254 --> 00:29:59,547
ยกที่สอง

464
00:30:01,758 --> 00:30:02,592
มา

465
00:30:09,057 --> 00:30:11,184
คราวนี้ไม่ได้กินฉันหรอก

466
00:30:11,184 --> 00:30:13,311
เพราะฉันจดจ้อง...

467
00:30:16,189 --> 00:30:17,857
กับรางวัลที่แท้จริง

468
00:30:31,496 --> 00:30:32,997
โอ๊ะ ไม่นะ

469
00:30:33,706 --> 00:30:34,541
แม่ง!

470
00:30:35,083 --> 00:30:37,043
ทําไมพวกผีมันไวจัง

471
00:30:37,544 --> 00:30:38,628
เอาละ พอที

472
00:30:38,628 --> 00:30:41,297
บอกเรื่องเอ็มไอทีมาให้ชัดๆ

473
00:30:41,297 --> 00:30:44,425
นายโกงข้อสอบเอสเอทีหรือว่าทําอะไร

474
00:30:44,425 --> 00:30:45,969
ก็ได้ ฉันโกหก

475
00:30:45,969 --> 00:30:49,305
คะแนนฉันไม่ใช่ 790 ฉันได้ 750

476
00:30:49,305 --> 00:30:53,852
ฉันแค่อยากทําให้พวกนายทึ่งฉัน
เพราะพวกนายฉลาด อะไรประมาณนั้น

477
00:30:53,852 --> 00:30:55,854
แต่คะแนน 500 ได้จากภาษาอังกฤษนะ

478
00:30:56,354 --> 00:30:58,439
เดี๋ยว นายได้คะแนนรวม 750 เหรอ

479
00:30:58,940 --> 00:31:00,024
ใช่

480
00:31:01,109 --> 00:31:03,945
อะไร ทําไมพวกนายถึงห่วงเรื่องนี้นัก

481
00:31:03,945 --> 00:31:06,155
ก็เพราะเราอยากเรียนที่เอ็มไอที

482
00:31:06,155 --> 00:31:08,783
อยากเรียนซ่อมเครื่องซักผ้าเหรอ

483
00:31:08,783 --> 00:31:10,118
ไม่ยากหรอก

484
00:31:14,873 --> 00:31:18,543
{\an8}"สถาบันฝึกอบรมอุตสาหกรรมมิดเวสต์"

485
00:31:18,543 --> 00:31:20,670
"แอด เมลิโอรา" เยี่ยมว่ะ

486
00:31:20,670 --> 00:31:22,005
สุดยอดเลย

487
00:31:22,005 --> 00:31:23,464
อยากไปเรียนแทบแย่แล้ว

488
00:31:23,464 --> 00:31:27,051
พวกนายจะให้ฉันโทรไปถามให้ไหมล่ะ

489
00:31:29,387 --> 00:31:33,433
ใช่ พ่อฉันโกรธสุดๆ
พอรู้ว่าฉันเข้าเรียนที่ไหนไม่ได้สักที่

490
00:31:33,933 --> 00:31:36,477
ฉันยอมรับนะ ฉันมัวแต่เฉื่อยแฉะ

491
00:31:36,477 --> 00:31:38,521
ฉันมันโคตรจะงี่เง่า

492
00:31:39,314 --> 00:31:40,648
ที่จริงฉันมีเป้าหมาย

493
00:31:40,648 --> 00:31:43,902
ฉันมีความฝันนะ ฉันแค่ไม่มุ่งมั่นกับมัน

494
00:31:45,695 --> 00:31:46,863
เข้าใจใช่ไหม

495
00:31:46,863 --> 00:31:47,906
เข้าใจสิ

496
00:31:48,406 --> 00:31:49,908
เข้าใจดีเลย

497
00:31:50,575 --> 00:31:53,620
ฉันน่าจะได้ไปเรียนที่ที่มีปาร์ตี้ชั้นเลิศ

498
00:31:53,620 --> 00:31:55,246
ไม่ใช่ที่ที่มีปาร์ตี้ชั้นเลว

499
00:31:58,207 --> 00:32:00,627
อะไรที่ได้มาง่ายๆ มันก็แค่นั้นแหละ

500
00:32:01,669 --> 00:32:03,755
แต่ความฝันของเรา เราต้องไล่ตามมัน

501
00:32:04,672 --> 00:32:05,673
ใช่ นั่นเป็น...

502
00:32:06,674 --> 00:32:09,427
นั่นเป็นคําแนะนําที่ดีที่สุดเลย ไคเลอร์

503
00:32:10,136 --> 00:32:12,221
นายว่าเวสต์วัลเลย์ไฮจะให้ฉันกลับไปเรียนไหม

504
00:32:12,889 --> 00:32:14,390
- ทําไมนายถึง...
- หวัดดี

505
00:32:14,390 --> 00:32:16,935
นายคือพวกที่ชกกันที่บ้านเธต้า โอเมก้าใช่ไหม

506
00:32:18,519 --> 00:32:21,814
นี่ ไอ้พวกนั้นมันเฮงซวย สมควรโดนแล้ว

507
00:32:22,565 --> 00:32:24,525
มีคนซัดเซนเกอร์ล้มตึงจริงๆ เหรอ

508
00:32:24,525 --> 00:32:27,153
มีสิ เพื่อน ไม่ต้องอ้อมค้อม ฉันเองแหละ

509
00:32:28,154 --> 00:32:30,239
เพื่อน นายคือตํานาน

510
00:32:30,239 --> 00:32:33,952
เอางี้ ถ้านายกําลังมองหาบ้านพี่น้อง
ยินดีต้อนรับนะ

511
00:32:33,952 --> 00:32:35,620
ไม่มีการว้ากรับน้อง

512
00:32:35,620 --> 00:32:38,414
ตราบเท่าที่นายยังเก๋าแบบนั้นได้ตลอด

513
00:32:40,208 --> 00:32:43,086
อ้อ ฉันเคยเตะตูดหมอนี่ขี้แตกขี้แตนมาแล้ว

514
00:32:43,086 --> 00:32:45,588
- บอกเขาไปสิ เจ้าเรี่ยราด
- จริง

515
00:32:46,839 --> 00:32:48,549
- พรุ่งนี้แวะมานะ
- ได้เลย

516
00:32:48,549 --> 00:32:49,467
ไปละ

517
00:33:06,067 --> 00:33:07,568
- ขอตัวแป๊บนะ
- โอเค

518
00:33:08,236 --> 00:33:10,321
ไง จอห์นนี่ เกิดอะไรขึ้น

519
00:33:10,321 --> 00:33:13,116
ฉันกลับไปคิดเรื่องที่นายเอื้อเฟื้องานที่นี่ให้ทํา

520
00:33:13,658 --> 00:33:17,120
- ฉันตกลงใจแล้วว่าจะลองดูสักตั้ง
- แต่ฉันไม่ได้บอกว่า...

521
00:33:17,120 --> 00:33:18,871
ฉันพร้อมจะค่อยๆ ก้าวอย่างมั่นคงแล้ว

522
00:33:18,871 --> 00:33:20,039
ฉันซ่อมท่อที่รั่วแล้ว

523
00:33:20,039 --> 00:33:22,750
และถึงแม้ว่าบ้านหลังนั้นถูกคนอื่นเช่าไปแล้ว

524
00:33:22,750 --> 00:33:24,669
ฉันก็พร้อมที่จะก้าวต่อไป

525
00:33:25,169 --> 00:33:27,130
วางกระเป๋าตรงไหนดี

526
00:33:27,714 --> 00:33:29,632
เดี๋ยวก่อนนะ ขอเวลาแป๊บ

527
00:33:31,759 --> 00:33:34,846
ให้เขาทํางานเก่าของร็อบบี้ก็ได้
เติมข้าวโพดในเครื่องทําพ็อปคอร์น

528
00:33:34,846 --> 00:33:37,306
แต่เขาคิดว่าผมให้เขาทํางานของผม

529
00:33:37,306 --> 00:33:38,891
คุณคิดว่าในกระเป๋านั่นมีอะไร

530
00:33:38,891 --> 00:33:41,561
เงินฉันหมดไปกับแซนด์วิชโบโลน่าและอีเมลขยะ

531
00:33:41,561 --> 00:33:43,312
นั่นไม่ช่วยเลยนะ

532
00:33:43,312 --> 00:33:46,649
ในที่สุดเขาก็ยอมรับมิยากิโดแล้ว
ผมต้องคิดหาวิธีให้ได้ อะแมนด้า

533
00:33:48,985 --> 00:33:50,236
มีคนขายรถได้

534
00:33:51,738 --> 00:33:54,866
ยินดีด้วย ขับคันนี้แล้วคุณจะดูเร้าใจมาก

535
00:33:54,866 --> 00:33:56,576
ขอบคุณค่ะ

536
00:33:56,576 --> 00:33:58,161
สวัสดีครับ ผมแดเนียล ลารุสโซ่

537
00:33:58,161 --> 00:34:00,496
อ้อ ฉันรู้ค่ะว่าคุณเป็นใคร

538
00:34:01,497 --> 00:34:06,210
ขอบอกเลยนะคะว่า จอห์น
พนักงานขายของคุณคนนี้คือสมบัติล้ําค่าจริงๆ

539
00:34:06,210 --> 00:34:08,212
เขาทําให้ฉันรู้สึกสบายใจมาก

540
00:34:08,212 --> 00:34:11,883
พนักงานขายหลายๆ คนชอบมาแบบจู่โจม

541
00:34:11,883 --> 00:34:16,345
ก็ต้องก้าวร้าวเป็นบางเวลาครับ
แต่การฟังลูกค้าคือสิ่งสําคัญ

542
00:34:16,929 --> 00:34:18,222
มันเป็นเรื่องของสมดุล

543
00:34:18,806 --> 00:34:21,642
งั้นฉันจะให้ทั้งครอบครัวฉันมาที่นี่

544
00:34:22,226 --> 00:34:25,938
งั้นจอห์นก็จะอยู่ช่วยดูแลทุกคนด้วยความยินดีค่ะ

545
00:34:28,816 --> 00:34:30,401
ขอต้อนรับสู่ครอบครัวลารุสโซ่

546
00:34:30,401 --> 00:34:31,694
ขอบคุณนะ

547
00:34:31,694 --> 00:34:34,864
รออะไรล่ะ ไปยกบอนไซมาให้คุณผู้หญิงสิ

548
00:34:37,283 --> 00:34:38,284
นายไม่...

549
00:34:42,789 --> 00:34:46,709
ปู่ส่งเขาไปตาย

550
00:34:46,709 --> 00:34:49,337
ฉันส่งเขาไปเผชิญกับความตาย

551
00:34:49,921 --> 00:34:51,255
ความหมายต่างกัน

552
00:35:15,113 --> 00:35:16,155
รางวัล

553
00:35:16,656 --> 00:35:18,658
ไม่ใช่เรื่องของรางวัล

554
00:35:21,244 --> 00:35:24,539
เป็นเรื่องของการกําจัดสิ่งที่ขวางทาง

555
00:35:30,211 --> 00:35:34,006
แปลว่าเธอเข้าใจแล้ว

556
00:35:36,134 --> 00:35:39,554
งั้นในที่สุดเราก็พร้อม

557
00:35:43,474 --> 00:35:47,854
และจะไม่มีอะไรมาขวางทางเราได้อีก

558
00:36:44,952 --> 00:36:50,041
(คําบรรยายโดย นิติพร โจโดวิน)