1
00:00:36,265 --> 00:00:37,183
‎เธอมาทำอะไรที่นี่

2
00:00:38,225 --> 00:00:39,977
‎คงไม่คิดว่าจะหนีฉันได้ตลอดไปใช่ไหม

3
00:00:40,561 --> 00:00:42,021
‎แล้วจะทำไม หักแขนฉันด้วยเหรอ

4
00:00:42,104 --> 00:00:43,314
‎เธอปล่อยให้มันเกิดขึ้นเอง

5
00:00:43,397 --> 00:00:47,234
‎เธอไม่ตอบโต้ด้วยซ้ำ
‎เธอแค่กลับบ้านไปร้องไห้ซุกอกแม่

6
00:00:48,486 --> 00:00:49,862
‎แต่แม่เธอไม่ได้อยู่ที่นี่

7
00:01:00,247 --> 00:01:03,000
‎อย่าห่วง ฉันไม่หักแขนเธอหรอก

8
00:01:03,084 --> 00:01:04,585
‎เธอสมควรโดนมากกว่านั้นเยอะ

9
00:01:23,854 --> 00:01:25,314
‎ร็อบบี้ มิเกล

10
00:01:26,190 --> 00:01:29,026
‎ดูสิว่าตอนนี้พวกเขาเป็นยังไง
‎เป็นความผิดของเธอคนเดียว

11
00:01:32,530 --> 00:01:34,490
‎- เป็นความผิดเธอคนเดียว
‎- มิเกล

12
00:01:40,496 --> 00:01:41,831
‎เธอเริ่มเรื่องนี้

13
00:01:41,914 --> 00:01:43,165
‎ก็มาจบมันกัน

14
00:02:07,273 --> 00:02:08,482
‎เร็วเข้า พ่อคนเฉื่อย!

15
00:02:09,066 --> 00:02:10,484
‎ขยับขาเหยาะแหยะนั่นเร็ว

16
00:02:14,572 --> 00:02:15,656
‎เอาเลย ดิแอซ

17
00:02:16,323 --> 00:02:18,033
‎โอเค หยุดก่อน รอแป๊บ

18
00:02:19,285 --> 00:02:23,414
‎รู้สึกถึงความร้อนในร่างกายนะ
‎ดูดีนี่ โอเค ต่ออีกสิบรอบ

19
00:02:24,206 --> 00:02:25,457
‎ลุยเลย ดิแอซ เดินไป

20
00:02:25,541 --> 00:02:27,209
‎ใกล้ถึงแล้ว มาเลย!

21
00:02:30,045 --> 00:02:33,174
‎- โอเค อาจารย์ ผมคิดว่าผมเอาอยู่แล้วล่ะ
‎- งั้นเหรอ คิดผิดคิดใหม่ซะ

22
00:02:39,555 --> 00:02:40,598
‎ดูดีนี่

23
00:02:42,141 --> 00:02:43,350
‎ดูแจ่มจริงๆ

24
00:02:46,353 --> 00:02:47,229
‎เอาละนะ

25
00:02:49,106 --> 00:02:50,900
‎รออะไรอยู่เล่า ไปต่อสิ

26
00:02:55,196 --> 00:02:56,197
‎แบบนั้นแหละ!

27
00:03:26,894 --> 00:03:29,230
‎แล้ว "จอห์นนี่ ลอว์เรนซ์ คาราเต้" ล่ะครับ

28
00:03:30,147 --> 00:03:31,982
‎ไม่ก็ "สไตรค์ ฮาร์ด คาราเต้"

29
00:03:38,239 --> 00:03:41,033
‎ไม่เอาน่า อาจารย์ ผมพยายามช่วย
‎คิดชื่อสำนักใหม่ของเราอยู่นะ

30
00:03:41,116 --> 00:03:43,619
‎ข้อความเฟซบุ๊กนี่ใช้เวลานานแค่ไหนกว่าจะส่งถึง

31
00:03:45,079 --> 00:03:48,832
‎- อาลีอยู่ที่โคโลราโด ก็คงสักพักเนอะ
‎- มันส่งถึงทันที

32
00:03:51,210 --> 00:03:53,003
‎แล้ว "ออล อเมริกัน คาราเต้" ล่ะ

33
00:03:53,087 --> 00:03:54,338
‎ยังไม่ดีพอ

34
00:03:55,047 --> 00:03:59,468
‎เราต้องการชื่อที่บอกให้ทุกคนรู้ว่า
‎เราเป็นสำนักที่เก๋าที่สุดในวัลเลย์

35
00:03:59,551 --> 00:04:02,721
‎ครับ แย่เนอะที่คอบร้า ไคเป็นชื่อที่เก๋าสุดๆ

36
00:04:03,806 --> 00:04:05,307
‎ถ้าเราใช้ชื่อนั้นต่อล่ะ

37
00:04:05,975 --> 00:04:09,186
‎แต่เราสะกดคอบร้าด้วยตัว "เค"
‎พวกเขาเรียกเราว่า "เคเคเค" ก็ได้

38
00:04:09,270 --> 00:04:10,771
‎แบบ "คูคลักซ์แคลน" เหรอ

39
00:04:12,106 --> 00:04:13,649
‎นั่นสิ อาจไม่ใช่ความคิดที่ดีเท่าไร

40
00:04:14,358 --> 00:04:17,569
‎ช่างเถอะ เดี๋ยวเราก็คิดออกเอง
‎ก่อนอื่นเราต้องการนักเรียน

41
00:04:18,320 --> 00:04:21,240
‎วันนี้ผมกลับไปโรงเรียนวันแรก
‎ผมไปหาเด็กใหม่ๆ ให้ได้

42
00:04:21,323 --> 00:04:23,325
‎แต่ว่าเราจะฝึกกันที่ไหนล่ะครับ

43
00:04:24,535 --> 00:04:26,203
‎ให้ฉันห่วงเรื่องนั้นเอง

44
00:04:34,295 --> 00:04:36,547
‎- อรุณสวัสดิ์จ้ะ ลูกรัก
‎- ทำไมไม่นั่งลงล่ะ

45
00:04:37,131 --> 00:04:40,175
‎พ่อชงชาที่เอากลับมาจากโอกินาวะด้วยนะ

46
00:04:42,386 --> 00:04:44,471
‎พ่อแม่ทำตัวแปลกๆ เกิดอะไรขึ้นคะ

47
00:04:45,055 --> 00:04:48,517
‎พ่อกับแม่คุยกันแล้ว
‎เรื่องที่ว่าจะรับมือกับคอบร้า ไคยังไง

48
00:04:49,018 --> 00:04:49,852
‎เหรอคะ

49
00:04:49,935 --> 00:04:53,105
‎แม่ขอโทษที่โกรธลูกเรื่องที่ฝึกให้เด็กคนอื่นนะ

50
00:04:53,188 --> 00:04:56,275
‎แม่ไม่รู้เลยว่าลูกกำลังเจอกับอะไร

51
00:04:56,358 --> 00:04:58,027
‎พ่อกับแม่พยายามจัดการมันแล้ว แต่…

52
00:04:58,110 --> 00:05:00,612
‎เพราะเรื่องอันธพาลพวกนั้น
‎ทำให้ลูกต้องลำบากที่โรงเรียน

53
00:05:00,696 --> 00:05:02,823
‎เราเลยอยากให้แน่ใจว่าลูกจะปกป้องตัวเองได้

54
00:05:02,906 --> 00:05:04,867
‎พ่อกับแม่จะพูดอะไรคะ

55
00:05:05,492 --> 00:05:07,202
‎พ่อเขาจะเปิดมิยากิโดอีกครั้ง

56
00:05:08,287 --> 00:05:09,997
‎และแม่ก็เห็นด้วยเต็มร้อย

57
00:05:10,956 --> 00:05:12,207
‎ลูกจะว่ายังไง

58
00:05:12,291 --> 00:05:14,543
‎- พร้อมจะกลับไปลุยกันต่อไหม
‎- ไม่ค่ะ

59
00:05:16,670 --> 00:05:17,504
‎แซม

60
00:05:20,090 --> 00:05:21,633
‎แซม เดี๋ยวก่อน

61
00:05:22,217 --> 00:05:23,260
‎เกิดอะไรขึ้น

62
00:05:24,011 --> 00:05:26,388
‎หนูจะไม่ฝึกคาราเต้อีกแล้ว โอเคนะคะ

63
00:05:29,933 --> 00:05:30,934
‎เมื่อกี้มันอะไรกัน

64
00:05:32,269 --> 00:05:36,565
‎เกิดบางอย่างขึ้นกับลูกค่ะ
‎ฉันไม่คิดว่าลูกนอนหลับสนิทนัก

65
00:05:36,648 --> 00:05:38,067
‎ผมไม่เห็นรู้เรื่องเลย

66
00:05:38,567 --> 00:05:41,362
‎ผมมัวแต่ยุ่งกับทุกอย่างที่เกิดขึ้น

67
00:05:41,445 --> 00:05:43,280
‎จนพักหลังๆ ไม่ค่อยได้ใช้เวลากับลูกเลย

68
00:05:43,947 --> 00:05:46,950
‎งั้นวันนี้คุณอาจอยากโดดงานนะคะ

69
00:05:47,451 --> 00:05:49,578
‎รู้ไหม ให้แซมโดดเรียนก็ได้

70
00:05:50,245 --> 00:05:53,624
‎ฉันดูแลร้านตัวแทนจำหน่ายเอง
‎ส่วนคุณก็ไปร่ายเวทมนตร์มิยากิเถอะค่ะ

71
00:06:01,256 --> 00:06:02,966
‎- เขาอยู่นั่นไง
‎- ไม่มีทาง

72
00:06:03,842 --> 00:06:04,927
‎ใช่เลย!

73
00:06:05,010 --> 00:06:07,846
‎(ขอต้อนรับกลับมานะ มิเกล)

74
00:06:07,930 --> 00:06:09,390
‎เฮ้ ดีใจที่ได้เห็นนายอีกนะ

75
00:06:10,140 --> 00:06:11,266
‎เขากลับมาแล้ว

76
00:06:11,767 --> 00:06:12,976
‎เก่งมาก มิเกล!

77
00:06:16,480 --> 00:06:17,523
‎นายอสรพิษ!

78
00:06:17,606 --> 00:06:19,400
‎- เป็นไงบ้าง
‎- ขอต้อนรับกลับมา เพื่อน

79
00:06:19,483 --> 00:06:20,818
‎รู้สึกดีที่ได้กลับมา

80
00:06:20,901 --> 00:06:24,696
‎- หมอให้ขาไบโอนิกอะไรแบบนั้นมาหรือเปล่า
‎- เปล่า ก็ขามนุษย์เก่าๆ น่าเบื่อคู่เดิม

81
00:06:24,780 --> 00:06:27,991
‎เหรอ แล้วมันใช้ได้ไหม
‎นายต้องป้องกันตำแหน่งนะ

82
00:06:28,075 --> 00:06:31,328
‎แต่ต้องผ่านฉันไปให้ได้ก่อน
‎เพื่อน คอบร้า ไคกำลังปังเลย

83
00:06:31,412 --> 00:06:34,248
‎ที่จริงฉันตั้งใจจะมาคุยกับนายเรื่องนี้แหละ

84
00:06:34,748 --> 00:06:36,500
‎- ไว้คุยตอนพักเที่ยงแล้วกัน
‎- ได้เลย

85
00:06:39,837 --> 00:06:41,839
‎- เป็นไงบ้าง มิเกล
‎- ไง

86
00:06:43,799 --> 00:06:46,593
‎เฮ้ เจ้าหนูหวนคืนสนาม ขอต้อนรับกลับมา

87
00:06:47,094 --> 00:06:50,931
‎หวังว่าฉันจะกลับสู่ดินแดน
‎แห่งคนเดินเหินสะดวกอย่างมีชัยเหมือนกัน

88
00:06:51,014 --> 00:06:53,725
‎- ไหงนายใส่เฝือกล่ะ
‎- กระดูกเรเดียสส่วนต้นหักน่ะ

89
00:06:53,809 --> 00:06:54,810
‎มันเหม็น

90
00:06:56,186 --> 00:06:58,730
‎ฉันใส่เปลือกมะนาวลงไปกลบกลิ่นแล้ว

91
00:06:58,814 --> 00:07:01,150
‎คำเชิญให้เธอเซ็นชื่อยังอยู่นะจ๊ะ

92
00:07:01,775 --> 00:07:02,776
‎ขอผ่านย่ะ

93
00:07:03,277 --> 00:07:07,156
‎อย่างน้อยตอนนายเป็นหนามยอกนมฉัน
‎นายก็กำลังจะทำให้ฉันได้เอวิชาวิทย์

94
00:07:07,239 --> 00:07:10,284
‎แต่ตอนนี้แค่เรื่องนั้นก็ทำยังไม่ได้เพราะนายพิการ

95
00:07:13,579 --> 00:07:15,914
‎แล้วไปทำอีท่าไหนถึงแขนหัก

96
00:07:19,168 --> 00:07:20,919
‎เรามีเรื่องต้องอัปเดตกันเพียบเลย

97
00:07:22,045 --> 00:07:23,464
‎ที่นี่พร้อมใช้งาน

98
00:07:23,547 --> 00:07:27,384
‎มีห้องล็อกเกอร์ทางนั้น
‎ติดกันเป็นห้องซาวน่าแล้วก็ห้องอาบน้ำส่วนตัว

99
00:07:27,468 --> 00:07:28,969
‎ชอบน้ำผลไม้ไหม

100
00:07:29,052 --> 00:07:31,013
‎น้ำส้มนี่อร่อยที่สุดที่เคยกินเลย

101
00:07:31,096 --> 00:07:34,016
‎บาร์ผลไม้ภายใน ลูกค้าคุณได้แย่งกันใช้บริการแน่

102
00:07:34,099 --> 00:07:38,854
‎มีสองสามคนมาด้อมๆ มองๆ ที่นี่
‎แต่คุณดูเหมือนคนที่รู้เวลาเจอข้อเสนอดีๆ

103
00:07:39,396 --> 00:07:42,524
‎- มาเริ่มทำเอกสารกันเลยไหม
‎- จะเสียเวลาไปทำไม ผมเอาที่นี่แหละ

104
00:07:42,608 --> 00:07:46,069
‎ยังไงก็ต้องทำสัญญาอยู่ดี
‎แล้วผมก็ต้องเช็กเครดิตคุณด้วย

105
00:07:46,153 --> 00:07:47,696
‎ผมว่าไม่ต้องดีกว่า

106
00:07:48,363 --> 00:07:51,533
‎ทำไมเราไม่ข้ามเรื่องไร้สาระนั่น
‎แล้วจับมือทำข้อตกลงกันเลย

107
00:07:51,617 --> 00:07:52,743
‎แบบแมนๆ

108
00:07:53,785 --> 00:07:56,330
‎คุณบอกว่านี่เป็นที่ที่สี่ที่ไปดูมาวันนี้เหรอ

109
00:07:56,830 --> 00:07:58,707
‎ใช่ พยายามจัดการให้ลงงบอยู่นะ

110
00:07:58,790 --> 00:08:01,293
‎ที่นี่ถูกเหมือนขี้แล้วล่ะ

111
00:08:01,376 --> 00:08:04,129
‎ต้องหั่นราคาลงสองร้อยเพราะมันมีแร่ใยหิน

112
00:08:05,130 --> 00:08:06,840
‎พวกนั้นคิดว่าเอาออกหมดแล้ว

113
00:08:06,924 --> 00:08:10,427
‎รู้ไหม ทาสีสองสามครั้ง ลงแรงนิดหน่อย
‎ก็น่าจะทำให้ที่นี่ใช้ได้แล้ว

114
00:08:11,136 --> 00:08:13,263
‎- แล้วเราพูดถึงค่าเช่าเท่าไรกัน
‎- สามพัน

115
00:08:13,347 --> 00:08:14,556
‎สามพันเหรอ

116
00:08:15,349 --> 00:08:17,434
‎พูดจริงเหรอ ที่นี่โคตรห่วยเลยนะ

117
00:08:18,268 --> 00:08:20,521
‎บาร์ผลไม้อยู่ไหน ห้องซาวน่าล่ะ

118
00:08:21,021 --> 00:08:24,316
‎มีตู้กดน้ำในห้องโถง
‎แต่คนไร้บ้านบางคนเข้าไปขี้ในนั้น

119
00:08:24,399 --> 00:08:27,027
‎ผมขับรถถ่อมาถึงนี่
‎เพราะคิดว่าน่าจะจ่ายค่าเช่าที่นี่ไหว

120
00:08:27,110 --> 00:08:28,445
‎นี่แอลเอนะ เพื่อน

121
00:08:28,529 --> 00:08:30,405
‎นายอยากได้หลังคากับผนังสี่ด้าน

122
00:08:31,073 --> 00:08:32,199
‎มันก็ต้องแพงหน่อย

123
00:08:35,244 --> 00:08:37,246
‎ที่คุณจะบอกคือที่นี่ฟรีใช่ไหม

124
00:08:37,329 --> 00:08:40,290
‎- ครับ
‎- แบบฟรีล้วนๆ ไม่มีสัญญาผูกมัดใช่ไหม

125
00:08:40,374 --> 00:08:41,833
‎ครับ มันฟรี

126
00:08:41,917 --> 00:08:43,502
‎งั้นผมฝึกคาราเต้ที่นี่ได้ใช่ไหม

127
00:08:43,585 --> 00:08:46,296
‎ตั้งแต่ถังขยะนั่นไปถึงต้นไม้โน่นเลยนะ

128
00:08:46,797 --> 00:08:50,926
‎คุณจะทำอะไรก็ได้ นี่สวนสาธารณะ
‎ผมกลับไปหาครอบครัวได้หรือยัง

129
00:08:51,009 --> 00:08:52,302
‎ครับ ขอบคุณ

130
00:09:00,727 --> 00:09:02,312
‎แบบนี้ก็ไม่เลวเลยว่าไหม

131
00:09:03,814 --> 00:09:05,440
‎ก็คงดีกว่าโรงเรียนมั้งคะ

132
00:09:06,233 --> 00:09:07,943
‎มีบางอย่างในความเงียบ

133
00:09:08,777 --> 00:09:10,153
‎เสียงของน้ำ

134
00:09:11,363 --> 00:09:13,490
‎มันเหมือนจะช่วยได้เสมอเลย

135
00:09:16,118 --> 00:09:18,954
‎พ่อคิดว่าวันนี้พ่อกับลูกอาจต้องการมันน่ะ

136
00:09:19,621 --> 00:09:20,998
‎เราถึงมาที่นี่เหรอคะ

137
00:09:21,498 --> 00:09:24,626
‎พ่อคิดด้วยว่าเราอาจจับมื้อค่ำกลับไปได้

138
00:09:26,920 --> 00:09:29,756
‎- ขึ้นสนิมนิดหน่อยนะคะ
‎- ใช่ พ่อก็ด้วย

139
00:09:30,841 --> 00:09:34,886
‎เคล็ดลับการตกปลาที่นี่
‎คือหย่อนสายเบ็ดลงในน้ำลึก

140
00:09:34,970 --> 00:09:36,179
‎ให้มันอยู่นอกเรือ

141
00:09:36,972 --> 00:09:38,557
‎มันขึ้นอยู่กับการเหวี่ยงล้วนๆ

142
00:09:44,479 --> 00:09:48,317
‎โอเค เบี่ยงไหล่ไปข้างหลัง
‎งอข้อศอก แล้วก็เหวี่ยงไปเลย

143
00:09:50,944 --> 00:09:51,945
‎แบบนั้นแหละ

144
00:09:58,285 --> 00:10:00,579
‎จำครั้งสุดท้ายที่เรามาที่นี่ด้วยกันได้ไหม

145
00:10:01,872 --> 00:10:03,248
‎เรามากับคุณมิยากิ

146
00:10:04,458 --> 00:10:07,502
‎เขาจับปลาตัวใหญ่มาก
‎จนแม่กลัวที่จะเอามาทำมื้อค่ำเลย

147
00:10:08,211 --> 00:10:10,589
‎จำได้ว่าเราลงเอยด้วยการสั่งพิซซ่ามากินแทน

148
00:10:13,675 --> 00:10:16,595
‎วันนั้นเราสอนลูกให้รู้จักการทรงตัวบนหัวเรือ

149
00:10:16,678 --> 00:10:19,514
‎แต่ไม่จำเป็นเลย เพราะไม่ว่ายังไง
‎เราก็ทำให้ลูกตกเรือไม่ได้

150
00:10:22,643 --> 00:10:25,729
‎อยากลองดูอีกครั้งไหม
‎เพื่อระลึกความหลัง ลูกจะว่าไง

151
00:10:27,314 --> 00:10:28,315
‎นึกแล้วเชียว

152
00:10:28,398 --> 00:10:29,608
‎เรื่องอะไร

153
00:10:29,691 --> 00:10:32,486
‎พ่อพาหนูมาที่นี่เพราะเรื่องนี้ใช่ไหม
‎เพื่อหลอกให้หนูฝึกคาราเต้

154
00:10:32,569 --> 00:10:35,447
‎อะไรนะ เปล่านะ นี่ไม่เกี่ยวกับเรื่องนั้นเลย

155
00:10:36,406 --> 00:10:40,911
‎- พ่อแค่อยากให้เราใช้เวลาด้วยกัน
‎- หนูบอกพ่อแล้ว หนูเลิกเล่นคาราเต้แล้ว

156
00:10:41,536 --> 00:10:44,414
‎ขอล่ะ ช่วยบอกให้พ่อ
‎เข้าใจด้วยเถอะ พ่ออยากช่วยนะ

157
00:10:44,498 --> 00:10:46,375
‎ไม่สำคัญหรอกค่ะ พ่อช่วยไม่ได้

158
00:10:46,458 --> 00:10:48,627
‎พ่อช่วยไม่ได้ถ้าลูกไม่บอกว่าเกิดอะไรขึ้น

159
00:10:50,337 --> 00:10:51,797
‎บอกพ่อมาตามตรงเถอะ แซม

160
00:10:56,468 --> 00:10:57,552
‎หนูกลัวจนตัวแข็งไง

161
00:10:59,596 --> 00:11:01,473
‎หนูมองเพื่อนๆ ถูกทำร้าย

162
00:11:02,140 --> 00:11:06,269
‎หนูมองเดเมทรีถูกหักแขน
‎แต่กลับทำอะไรไม่ได้เลย

163
00:11:07,312 --> 00:11:11,858
‎แล้วตอนนี้หนูก็มีอาการสติแตก
‎หนูไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะป้องกันตัวได้อีกไหม

164
00:11:13,068 --> 00:11:14,486
‎พ่อเสียใจด้วยจริงๆ แซม

165
00:11:17,531 --> 00:11:18,615
‎แค่พาหนูกลับบ้านเถอะค่ะ

166
00:11:26,540 --> 00:11:27,374
‎ได้แล้ว

167
00:11:33,046 --> 00:11:34,423
‎ซวยแล้ว

168
00:11:35,757 --> 00:11:37,801
‎นึกว่าฉันจะตบถาดนายร่วงเหรอ

169
00:11:38,719 --> 00:11:40,637
‎ไม่เอาน่า ฉันเป็นคนดีกว่านั้น

170
00:11:43,765 --> 00:11:48,270
‎อยากให้ช่วยอะไรอีกไหม
‎อยากให้เซ็นเฝือกเหรอ ไม่ต้องขอก็ได้

171
00:11:49,271 --> 00:11:50,230
‎มันมาแล้ว

172
00:11:50,814 --> 00:11:52,607
‎- ดูทำหน้าเศร้าเข้า
‎- นั่นดิ

173
00:11:53,442 --> 00:11:55,527
‎โทษที โต๊ะเต็มแล้ว

174
00:11:56,570 --> 00:11:59,990
‎- แล้วจะให้ฉันไปนั่งที่ไหน
‎- โต๊ะเด็กไม่มีใครเอาไง อยู่ตรงนั้น

175
00:12:05,537 --> 00:12:06,747
‎โคตรขี้แพ้เลย!

176
00:12:10,417 --> 00:12:13,503
‎- ไง เพื่อน
‎- ฉันได้ยินเรื่องที่เกิดกับเดเมทรีแล้ว

177
00:12:14,004 --> 00:12:15,464
‎นายทำแบบนั้นได้ยังไง

178
00:12:16,131 --> 00:12:18,633
‎นายควรขอบใจฉัน
‎ที่แก้แค้นพวกมิยากิโดให้มากกว่า

179
00:12:18,717 --> 00:12:21,052
‎อีกอย่างพวกนั้นต่างหาก
‎ที่หาเรื่องก่อน เราก็เลยจบมัน

180
00:12:21,136 --> 00:12:24,264
‎- นั่นไม่ใช่สิ่งที่อาจารย์เราสอนนะ
‎- เขาไม่ใช่อาจารย์ของฉันอีกแล้ว

181
00:12:25,682 --> 00:12:28,059
‎อาจารย์ทำเพื่อนายทุกอย่าง
‎แต่นายกลับหักหลังเขาเหรอ

182
00:12:28,143 --> 00:12:29,311
‎เขาต่างหากที่หักหลังเรา

183
00:12:32,689 --> 00:12:36,318
‎พูดแบบนี้ไม่สมเป็นนายเลย
‎เป็นครีสแน่ๆ เขาเป่าหูนาย

184
00:12:37,444 --> 00:12:40,864
‎นายเปลี่ยนมันได้ถ้าออกจากคอบร้า ไค
‎มาเข้าสำนักใหม่ของอาจารย์ลอว์เรนซ์

185
00:12:41,364 --> 00:12:43,325
‎ถ้านายมา คนอื่นๆ ก็จะตามมา

186
00:12:43,408 --> 00:12:45,911
‎โอเคไหม เราทำให้ทุกคนเห็นได้
‎ว่าเราไม่ใช่อันธพาล

187
00:12:47,120 --> 00:12:50,081
‎- จะได้เป็นเหมือนเมื่อก่อนไง
‎- เขาเปิดสำนักใหม่เหรอ

188
00:12:50,165 --> 00:12:53,752
‎พวกเรา ดูนี่สิ หมอนี่หิ้วจู๋เดินไปมาล่ะ

189
00:13:10,143 --> 00:13:11,770
‎พวกนี้เป็นเพื่อนนายไปแล้วเหรอ

190
00:13:28,203 --> 00:13:32,624
‎ฟังนะ ลูกไม่ต้องพูดกับพ่อก็ได้
‎พ่อแค่อยากให้รู้ไว้ว่าพ่ออยู่ตรงนี้เสมอนะ

191
00:13:33,542 --> 00:13:35,585
‎หนูบอกพ่อแล้วว่าพ่อช่วยไม่ได้หรอก

192
00:13:46,805 --> 00:13:48,765
‎ทำไมไม่อธิบายให้พ่อเข้าใจล่ะ

193
00:13:55,021 --> 00:13:56,565
‎ตอนที่เริ่มสู้ หนู...

194
00:13:58,316 --> 00:13:59,442
‎หนูขยับตัวไม่ได้

195
00:14:00,986 --> 00:14:02,571
‎หนูหายใจไม่ออก

196
00:14:03,655 --> 00:14:04,489
‎รู้สึกเหมือน...

197
00:14:05,073 --> 00:14:07,701
‎เหมือนหัวใจจะกระโจนออกมาจากอก

198
00:14:10,829 --> 00:14:13,748
‎หนูรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ
‎ตั้งแต่ก่อนหน้านั้นอีก หนูแค่...

199
00:14:13,832 --> 00:14:14,916
‎นึกว่าตัวเองรับมือได้

200
00:14:15,000 --> 00:14:17,669
‎เรื่องนี้เกี่ยวกับแม่สาวที่ชื่อโทรี่ไหม

201
00:14:19,296 --> 00:14:20,964
‎เริ่มเป็นตั้งแต่ที่เห็นเธออีกครั้งค่ะ

202
00:14:23,091 --> 00:14:25,343
‎และหนูรู้สึกเหมือนทุกอย่างเกิดขึ้นอีกครั้ง

203
00:14:27,554 --> 00:14:28,805
‎เหมือนหนูจะถูกทำร้าย

204
00:14:30,390 --> 00:14:31,558
‎มิเกลจะตกลงไป

205
00:14:32,183 --> 00:14:33,393
‎แล้วร็อบบี้ก็จะหนี

206
00:14:35,770 --> 00:14:40,567
‎สมองหนูรู้สึกได้เลยว่ามันกำลังเกิดขึ้น
‎แล้วร่างกายหนูก็แข็งทื่อ

207
00:14:41,318 --> 00:14:43,111
‎แบบนั้นคงน่ากลัวมากเลย

208
00:14:43,695 --> 00:14:45,113
‎เดเมทรีถูกทำร้าย

209
00:14:45,864 --> 00:14:48,116
‎แต่หนูทำอะไรเพื่อหยุดมันไม่ได้เลย

210
00:14:48,199 --> 00:14:49,576
‎แซม มันไม่ใช่ความผิดของลูกนะ

211
00:14:50,410 --> 00:14:52,871
‎คอบร้า ไคกู่ไม่กลับแล้ว ลูกก็รู้

212
00:14:52,954 --> 00:14:54,122
‎นั่นแหละค่ะปัญหา

213
00:14:55,665 --> 00:14:57,125
‎หนูกลัวค่ะ พ่อ

214
00:14:59,419 --> 00:15:01,171
‎หนูไม่เคยรู้สึกตัวคนเดียวเท่านี้เลย

215
00:15:01,963 --> 00:15:03,089
‎ลูกไม่ได้ตัวคนเดียว

216
00:15:05,759 --> 00:15:09,512
‎ไม่ว่าตอนนี้ลูกจะรู้สึกยังไง
‎ไม่มีอะไรต้องละอายใจเลย เข้าใจไหม

217
00:15:14,851 --> 00:15:17,228
‎ลูกอยากแวะไปที่หนึ่งระหว่างทางกลับบ้านไหม

218
00:15:20,315 --> 00:15:22,108
‎- เป็นไงบ้าง นายกวางมูส
‎- อะไรนะ

219
00:15:28,490 --> 00:15:29,616
‎อาจารย์

220
00:15:30,617 --> 00:15:32,285
‎ผ่านรปภ.เข้ามาได้ไงครับ

221
00:15:32,369 --> 00:15:35,288
‎ฉันเคยเรียนที่นี่นะ
‎คิดว่าฉันจะไม่รู้ทางลับเข้าออกเหรอ

222
00:15:36,081 --> 00:15:37,749
‎นี่ มีข่าวดีมาบอกล่ะ

223
00:15:38,708 --> 00:15:40,835
‎เจอที่เหมาะๆ ให้เราเปิดสำนักใหม่แล้ว

224
00:15:40,919 --> 00:15:43,004
‎- เหรอครับ
‎- หาคนไปถึงไหนแล้วล่ะ

225
00:15:45,966 --> 00:15:46,883
‎แย่ขนาดนั้นเลยเหรอ

226
00:15:47,384 --> 00:15:49,552
‎ทุกอย่างเปลี่ยนไปแล้วครับ อาจารย์

227
00:15:49,636 --> 00:15:52,263
‎พวกคอบร้า ไค... พวกนั้นดื่มคูลเอดกันหมดแล้ว

228
00:15:52,764 --> 00:15:54,808
‎ดื่มคูลเอดแล้วมันไม่ดีตรงไหน

229
00:15:55,517 --> 00:15:59,354
‎อาจารย์ครีสเปลี่ยนพวกเขา
‎ให้เป็นกองทัพนักเลงโตไปแล้วน่ะครับ

230
00:15:59,813 --> 00:16:01,064
‎ไม่มีทางกล่อมพวกเขาได้เลย

231
00:16:05,902 --> 00:16:06,778
‎รอนี่นะ

232
00:16:12,325 --> 00:16:13,284
‎โอเค ฟังให้ดี!

233
00:16:21,167 --> 00:16:22,210
‎ฉันทำพัง

234
00:16:23,503 --> 00:16:24,504
‎ฉันเสียใจ

235
00:16:25,505 --> 00:16:26,715
‎ฉันสนแต่ความรู้สึกตัวเอง

236
00:16:28,091 --> 00:16:29,968
‎นั่นไม่ใช่สิ่งที่อาจารย์ควรทำ

237
00:16:31,886 --> 00:16:33,304
‎ฉันเลือกทางออกที่ง่าย

238
00:16:33,805 --> 00:16:34,889
‎ฉันยอมแพ้

239
00:16:37,767 --> 00:16:39,477
‎สิ่งที่เคยเกิดขึ้นที่โรงเรียนนี้...

240
00:16:41,980 --> 00:16:43,565
‎มันทำให้ฉันคิดได้

241
00:16:44,190 --> 00:16:46,860
‎ฉันทนมองตาตัวเองไม่ได้ด้วยซ้ำ
‎อย่าว่าแต่มองหน้าพวกนายเลย

242
00:16:46,943 --> 00:16:50,155
‎แหงล่ะ บอกตัวเองแบบนั้นคงง่ายกว่าสินะ

243
00:16:50,947 --> 00:16:51,948
‎แต่ความจริงก็คือ

244
00:16:52,699 --> 00:16:55,076
‎คุณทิ้งเราก่อนจะเกิดเรื่องต่อสู้นั่นตั้งนานแล้ว

245
00:16:56,036 --> 00:16:57,037
‎คุณใจอ่อน

246
00:16:57,746 --> 00:16:58,913
‎แต่เรากลับต้องชดใช้

247
00:17:01,416 --> 00:17:02,417
‎นายฟังให้ดีนะ

248
00:17:03,418 --> 00:17:06,921
‎ตอนนายมาที่สำนักของฉัน
‎นายอ่อนปวกเปียกยิ่งกว่าก้นเด็กอีก

249
00:17:07,422 --> 00:17:09,758
‎ฉันทำให้นายเป็นแบบที่นายเป็นตอนนี้ ไม่ใช่ครีส

250
00:17:10,759 --> 00:17:12,761
‎เขาไม่สนห่าอะไรนายหรอก

251
00:17:14,012 --> 00:17:15,013
‎ไม่สนพวกนายสักคน

252
00:17:15,638 --> 00:17:20,185
‎ถ้าอยากคร่ำครวญแต่เรื่องในอดีต
‎เหมือนพวกไก่อ่อน ก็ได้เลย จะเล่นแบบนั้นก็ได้

253
00:17:21,311 --> 00:17:23,146
‎อยากอยู่กับครีส ก็อยู่ไป

254
00:17:24,064 --> 00:17:26,191
‎แต่อย่าบอกว่าฉันไม่ได้เตือนแล้วกัน
‎ตอนชีวิตนายพัง

255
00:17:28,443 --> 00:17:29,944
‎หรือนายจะทำตัวให้สมเป็นลูกผู้ชาย

256
00:17:30,653 --> 00:17:32,030
‎แล้วมาเข้าสำนักของฉัน

257
00:17:35,283 --> 00:17:37,535
‎ถนนเฮเวนเฮิร์สต์ตัดแมกโนเลีย พรุ่งนี้สี่โมงเย็น

258
00:17:39,412 --> 00:17:41,915
‎ถ้าอยากทำเพื่อตัวเอง ฝึกอย่างถูกต้อง

259
00:17:43,291 --> 00:17:44,626
‎ก็ไปเจอกันที่นั่น

260
00:17:48,421 --> 00:17:49,547
‎และอย่าสายล่ะ!

261
00:17:50,924 --> 00:17:52,342
‎โทษที ไอ้หนู มันเคยตัว

262
00:17:57,013 --> 00:18:01,851
‎(สนามกีฬาออลวัลเลย์)

263
00:18:04,479 --> 00:18:06,981
‎ไม่ว่าพ่อจะกลับมาที่นี่สักกี่ครั้ง

264
00:18:07,065 --> 00:18:09,943
‎พ่ออดรู้สึกถึงอะดรีนาลีนพลุ่งพล่านไม่ได้เลย

265
00:18:10,527 --> 00:18:14,155
‎ก็ดีแล้วค่ะ แต่พ่อก็ยังไม่ได้บอก
‎ว่าเรามาที่นี่กันทำไม

266
00:18:15,115 --> 00:18:15,990
‎มานี่สิ

267
00:18:27,335 --> 00:18:28,169
‎ตรงนี้เลย

268
00:18:30,088 --> 00:18:33,049
‎หนูรู้ นี่คือตรงที่พ่อเอาชนะจอห์นนี่ ลอว์เรนซ์

269
00:18:33,133 --> 00:18:34,008
‎เปล่า

270
00:18:35,051 --> 00:18:37,178
‎นี่คือตรงที่พ่อเกือบแพ้ให้กับความกลัว

271
00:18:39,139 --> 00:18:40,849
‎หมายความว่าไงคะ เมื่อไร

272
00:18:42,225 --> 00:18:44,060
‎ระหว่างการแข่งขันครั้งที่สอง

273
00:18:45,019 --> 00:18:48,815
‎พ่อไม่ต้องแข่งในรอบคัดเลือกด้วยซ้ำ
‎พ่อก็เลยยังคึกอยู่

274
00:18:49,399 --> 00:18:50,733
‎พ่อนึกว่าตัวเองพร้อมแล้ว

275
00:18:52,527 --> 00:18:53,945
‎แต่ในรอบสุดท้าย

276
00:18:55,530 --> 00:18:57,198
‎คู่ต่อสู้โหดเหี้ยมมาก

277
00:18:57,282 --> 00:19:01,119
‎ก่อนจะทันรู้ตัว พ่อก็ลงไปนอนบนเสื่อ
‎แล้วความกลัวก็เข้าครอบงำ

278
00:19:01,202 --> 00:19:02,579
‎พ่อตัวแข็ง

279
00:19:02,662 --> 00:19:03,705
‎ขยับตัวไม่ได้เลย

280
00:19:04,205 --> 00:19:06,624
‎แค่คิดว่าต้องลุกขึ้นไปสู้กับหมอนั่น

281
00:19:06,708 --> 00:19:09,002
‎ก็ทำให้พ่อกลัวแทบตายแล้ว

282
00:19:09,085 --> 00:19:11,171
‎พ่อแค่อยากหนีไปซ่อน

283
00:19:15,633 --> 00:19:17,677
‎แล้วพ่อทำยังไงคะ

284
00:19:17,760 --> 00:19:19,137
‎แดเนียลซัง

285
00:19:19,220 --> 00:19:22,098
‎- คุณมิยากิ มันจบแล้ว ลืมได้เลย
‎- ไม่!

286
00:19:22,182 --> 00:19:23,183
‎ผมกลัว!

287
00:19:23,266 --> 00:19:26,978
‎ไม่เป็นไรหากจะแพ้ให้คู่ต่อสู้
‎แต่ต้องไม่แพ้ให้ความกลัว

288
00:19:27,061 --> 00:19:28,980
‎- ถูกแล้ว ผมกลัว!
‎- เฮ้!

289
00:19:30,481 --> 00:19:32,734
‎มีสมาธิเข้าไว้

290
00:19:34,152 --> 00:19:37,322
‎แดเนียลซัง สุดยอดคาราเต้ยังอยู่ภายในตัวเธอ

291
00:19:37,989 --> 00:19:39,782
‎ได้เวลาปลดปล่อยมันออกมาแล้ว!

292
00:19:39,866 --> 00:19:42,702
‎โชคดีที่พ่อมีคุณมิยากิช่วยเรียกสมาธิกลับคืนมา

293
00:19:44,204 --> 00:19:45,288
‎พ่อลุกขึ้น

294
00:19:47,123 --> 00:19:49,125
‎แล้วสู้จนจบ พ่อชนะ

295
00:19:50,919 --> 00:19:53,713
‎หนูว่าคุณมิยากิคงมีวิธีแก้ไขทุกอย่างเสมอสินะคะ

296
00:19:53,796 --> 00:19:56,883
‎ไม่ต้องสงสัยเลยว่าคำแนะนำของเขา
‎คือสิ่งที่พ่อต้องการได้ยิน

297
00:19:58,092 --> 00:20:01,512
‎แต่สุดท้ายแล้วพ่อเองที่ต้องเป็นคนลุกขึ้น
‎แล้วลงมือทำอะไรสักอย่าง

298
00:20:01,596 --> 00:20:03,890
‎ผมยังคงใช้ชีวิตกับความกลัว แซม

299
00:20:03,973 --> 00:20:05,767
‎เราล้วนเป็นแบบนั้นมากน้อยต่างกันไป

300
00:20:06,351 --> 00:20:08,686
‎พ่อแค่พยายามไม่ปล่อยให้มันชนะ

301
00:20:10,355 --> 00:20:13,066
‎แซม ลูกคือคนที่ต้องลุกขึ้นเองเมื่อล้มลง

302
00:20:13,149 --> 00:20:14,359
‎ไม่มีใครทำให้ได้

303
00:20:15,360 --> 00:20:16,361
‎พ่อสัญญา

304
00:20:16,861 --> 00:20:17,904
‎พ่อจะอยู่ด้วย

305
00:20:18,738 --> 00:20:19,948
‎เพื่อช่วยลูกเสมอ

306
00:20:21,199 --> 00:20:23,534
‎เหมือนที่คุณมิยากิคอยอยู่ช่วยพ่อ

307
00:20:31,709 --> 00:20:32,752
‎ไว้เจอกันนะ ไอ้เพี้ยน

308
00:20:36,756 --> 00:20:37,632
‎ไอ้พวกเวร

309
00:20:41,761 --> 00:20:42,971
‎มีปากกาไหม

310
00:20:47,267 --> 00:20:48,226
‎มี

311
00:20:49,394 --> 00:20:50,228
‎เฝือก

312
00:21:03,032 --> 00:21:04,575
‎(ฉันชอบจู๋ใหญ่ๆ ของนาย จากยัส)

313
00:21:06,536 --> 00:21:07,453
‎เอาไป

314
00:21:08,705 --> 00:21:09,956
‎ดีขึ้นเยอะเลย

315
00:21:12,959 --> 00:21:14,919
‎นั่น... นั่นมัน...

316
00:21:15,461 --> 00:21:16,504
‎นั่นแบบว่า...

317
00:21:18,172 --> 00:21:19,048
‎ขอบใจนะ

318
00:21:19,132 --> 00:21:21,301
‎หลังจากที่เกิดเรื่อง...

319
00:21:22,302 --> 00:21:23,803
‎เข้าวินข้างหน้าอะไรนั่น

320
00:21:25,722 --> 00:21:27,056
‎ฉันเข้าใจแล้วว่าเป็นยังไง

321
00:21:28,266 --> 00:21:29,934
‎แย่เนอะที่มีคนมาหัวเราะ

322
00:21:32,437 --> 00:21:36,316
‎ถ้าพอจะช่วยได้ ฉันเคยประสบเหตุการณ์
‎เข้าวินด้านหลังหลายครั้งเลย และ...

323
00:21:36,899 --> 00:21:38,526
‎มันไม่ใช่เรื่องสนุกเลยเหมือนกัน

324
00:21:43,156 --> 00:21:43,990
‎โอเค

325
00:21:45,783 --> 00:21:48,202
‎- อย่าทำให้เป็นเรื่องใหญ่เลย
‎- เข้าใจแล้ว

326
00:22:14,645 --> 00:22:15,897
‎นึกแล้วว่าลูกจะกลับมา

327
00:22:16,481 --> 00:22:17,565
‎จริงเหรอคะ

328
00:22:21,652 --> 00:22:22,653
‎เอานี่ รับนะ

329
00:22:24,072 --> 00:22:25,281
‎เอามาทำอะไรคะ

330
00:22:25,365 --> 00:22:27,658
‎คิดว่าเราอาจฝึกบางอย่างด้วยกันได้

331
00:22:28,159 --> 00:22:30,578
‎แบบว่าถ้าลูกต้องการนะ

332
00:22:32,705 --> 00:22:33,706
‎ขอพ่อดู...

333
00:22:34,499 --> 00:22:35,458
‎ท่าเหวี่ยงเบ็ด

334
00:22:35,541 --> 00:22:36,584
‎อะไรนะ

335
00:22:39,587 --> 00:22:40,755
‎ป้องกันได้ดีนี่

336
00:22:42,215 --> 00:22:43,216
‎"เหวี่ยงเบ็ด"

337
00:22:44,050 --> 00:22:46,511
‎งั้นทริปตกปลาก็เป็นการฝึกคาราเต้สินะคะ

338
00:22:47,512 --> 00:22:49,639
‎เป็นเรื่องบังเอิญที่น่ายินดีมากกว่า

339
00:23:06,114 --> 00:23:06,989
‎อีกครั้งซิ

340
00:23:08,282 --> 00:23:09,367
‎มาเลย

341
00:23:11,411 --> 00:23:12,537
‎นี่คือวันแรก

342
00:23:15,706 --> 00:23:17,083
‎เราเคยผ่านวันนี้กันมาแล้ว

343
00:23:18,793 --> 00:23:20,545
‎แต่ตอนนี้อะไรๆ มันเปลี่ยนไปแล้ว

344
00:23:22,255 --> 00:23:23,965
‎พวกนั้นพยายามทำลายเรา

345
00:23:25,216 --> 00:23:26,217
‎ไม่ได้ผล!

346
00:23:28,219 --> 00:23:30,430
‎พวกนั้นบอกว่าเราต้องมีหลังคากับผนังสี่ด้าน

347
00:23:31,514 --> 00:23:32,765
‎ช่างหัวมันสิ!

348
00:23:34,434 --> 00:23:35,560
‎สวนนี่...

349
00:23:36,269 --> 00:23:37,562
‎จะเป็นสำนักใหม่ของเรา

350
00:23:38,855 --> 00:23:41,649
‎เพราะนายไม่ต้องการสำนักเพื่อเป็นสำนักหรอก

351
00:23:42,692 --> 00:23:43,901
‎เข้าใจไหม

352
00:23:43,985 --> 00:23:45,027
‎ครับ อาจารย์!

353
00:23:47,488 --> 00:23:49,866
‎ฉันเปิดคอบร้า ไคโดยมีเด็กเนิร์ดแค่คนเดียว

354
00:23:51,993 --> 00:23:53,327
‎นี่ถือเป็นความก้าวหน้า

355
00:23:55,246 --> 00:23:57,540
‎และถ้าจะให้สำนักเราดูน่าเกรงขาม

356
00:23:57,623 --> 00:24:00,418
‎เราก็ต้องการชื่อที่ทำให้คนเคารพนับถือ

357
00:24:02,003 --> 00:24:04,797
‎ชื่อที่แสดงให้เห็นถึงพลังและอำนาจเหนือกว่า

358
00:24:05,631 --> 00:24:06,757
‎งูเห่าแข็งแกร่งก็จริง

359
00:24:07,592 --> 00:24:11,137
‎พวกมันอาจเป็นราชาแห่งป่า
‎แต่โลกนี้มีมากกว่าป่า

360
00:24:12,930 --> 00:24:14,724
‎และมีสัตว์เพียงหนึ่งเดียว...

361
00:24:15,516 --> 00:24:16,976
‎ที่ฆ่างูได้

362
00:24:17,477 --> 00:24:18,686
‎พังพอนเหรอฮะ

363
00:24:18,769 --> 00:24:20,396
‎สัตว์ของจริง เบิร์ต

364
00:24:30,823 --> 00:24:31,824
‎ขอต้อนรับ...

365
00:24:32,408 --> 00:24:34,202
‎สู่อีเกิ้ล แฟง คาราเต้

366
00:24:38,414 --> 00:24:39,999
‎แต่เหยี่ยวไม่มีเขี้ยวนะครับ

367
00:24:43,586 --> 00:24:44,712
‎สวมเสื้อซะ

368
00:24:53,304 --> 00:24:56,682
‎- มีใครรู้สึกว่าลมมันเย็นไหม
‎- ไปซิทอัพเอานะ

369
00:24:56,766 --> 00:24:58,684
‎เอาละ ทุกคน เข้าแถว

370
00:25:04,273 --> 00:25:05,107
‎อาจารย์ ดูนั่นครับ

371
00:25:08,069 --> 00:25:09,070
‎ยังได้เรื่องอยู่แฮะ

372
00:25:10,738 --> 00:25:13,908
‎เอาละ ทุกคน ดูเหมือนชั้นเรียนเรา
‎จะใหญ่ขึ้น เขยิบกันหน่อย

373
00:25:34,720 --> 00:25:37,223
‎ผมบอกแล้ว เป็นคอบร้า ไคจนวันตาย

374
00:25:45,189 --> 00:25:48,067
‎อย่าห่วงเลย จอห์นนี่ ฉันไม่ได้มาทะเลาะด้วย

375
00:25:48,150 --> 00:25:50,111
‎แล้วมาที่นี่หาพระแสงอะไร

376
00:25:50,194 --> 00:25:54,532
‎ฉันมายื่นข้อเสนอให้นาย
‎กลับมาคอบร้า ไค ที่ที่นายควรอยู่

377
00:25:54,615 --> 00:25:57,535
‎คุณบ้าไปแล้วถ้าคิดว่าผมจะกลับไปร่วมมือกับคุณ

378
00:25:58,536 --> 00:26:00,496
‎ขยะที่คุณป้อนให้เด็กๆ

379
00:26:00,580 --> 00:26:02,123
‎เรื่องบ้าๆ ที่พวกเขากำลังทำ

380
00:26:03,791 --> 00:26:04,959
‎มันเละเทะ

381
00:26:07,378 --> 00:26:08,713
‎และมันเป็นความผิดคุณ

382
00:26:09,463 --> 00:26:11,465
‎เรื่องนั้นฉันต้องขอไม่เห็นด้วย

383
00:26:12,425 --> 00:26:13,926
‎ฉันเป็นห่วงลูกศิษย์ของฉัน

384
00:26:14,427 --> 00:26:17,013
‎พวกเขาแข็งแกร่งและเป็นนักสู้ตัวจริง

385
00:26:17,096 --> 00:26:20,558
‎พวกเขาจะไม่ทำพลาดด้วยการแสดงความปรานี
‎แล้วต้องลงเอยด้วยการนอนโคม่า

386
00:26:30,818 --> 00:26:34,155
‎เท่านี้แหละ จอห์นนี่ จะไม่มีโอกาสอีกแล้ว

387
00:26:36,616 --> 00:26:37,491
‎ดี

388
00:26:40,995 --> 00:26:42,288
‎นายเลือกเองนะ

389
00:26:45,416 --> 00:26:47,084
‎แล้วนายจะต้องเสียใจภายหลัง

390
00:27:47,311 --> 00:27:52,316
‎คำบรรยายโดย มนัสวี ศักดิษฐานนท์