1
00:00:06,049 --> 00:00:08,968
‎(ซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:57,725 --> 00:00:59,143
‎อาจารย์คิมแดยุน

3
00:01:00,728 --> 00:01:03,397
‎ยินดีต้อนรับสู่วัลเลย์ การเดินทางเป็นยังไงบ้าง

4
00:01:03,481 --> 00:01:04,816
‎กะทันหันเชียวนะ

5
00:01:05,733 --> 00:01:07,860
‎อาจารย์ครีสไม่ได้มาด้วยเหรอ

6
00:01:07,944 --> 00:01:10,988
‎จอห์น ครีสไม่ได้อยู่กับคอบร้า ไคแล้ว

7
00:01:11,072 --> 00:01:12,365
‎เขาต้องโทษตามกฎหมาย

8
00:01:12,448 --> 00:01:14,325
‎น่าผิดหวังจัง

9
00:01:16,119 --> 00:01:19,288
‎คุณขอให้ฉันพาอาจารย์เทควันโดที่เก่งที่สุดมาให้

10
00:01:19,372 --> 00:01:20,665
‎ฉันพามาให้แล้ว

11
00:01:22,625 --> 00:01:24,293
‎พวกคุณต้องเหนื่อยจากการเดินทางแน่

12
00:01:24,377 --> 00:01:26,712
‎เชิญเลย มีเครื่องดื่มจัดไว้ให้ในลีมูซีน

13
00:01:33,386 --> 00:01:35,179
‎ลีมูซีนกับเครื่องบินส่วนตัว

14
00:01:35,972 --> 00:01:39,767
‎ความหรูหราแบบนี้อาจประทับใจ
‎ผู้ถือหุ้นคนก่อนๆ ของคุณ

15
00:01:39,851 --> 00:01:41,894
‎แต่มันไม่ได้ทำฉันหวั่นไหวหรอกนะ

16
00:01:46,566 --> 00:01:47,775
‎ทัศนคติแบบนี้แหละ

17
00:01:49,193 --> 00:01:52,822
‎ผมถึงอยากให้คุณมาสอนที่สำนักของผม

18
00:01:52,905 --> 00:01:57,243
‎ผมอยากให้คุณดูว่า
‎นักเรียนของผมคนไหนที่พร้อมจะพัฒนาต่อไป

19
00:01:58,035 --> 00:02:01,956
‎ผมให้อิสระคุณเต็มที่
‎ในการทดสอบนักเรียนของผมในแบบของคุณ

20
00:02:02,540 --> 00:02:06,752
‎เป็นแค่หนึ่งในผลตอบแทนหลายอย่างที่คุณจะได้
‎ในฐานะหุ้นส่วนธุรกิจของผมที่คอบร้า ไค

21
00:02:06,836 --> 00:02:11,340
‎ข้อเสนอของคุณยั่วใจมาก
‎แต่ฉันไม่ได้ขึ้นเครื่องมาเพราะเงิน

22
00:02:15,720 --> 00:02:18,556
‎ห้าสิบเปอร์เซ็นต์เป็นแค่ตัวเลข

23
00:02:19,724 --> 00:02:21,142
‎สิ่งที่ผมเสนอให้คุณคือ

24
00:02:21,767 --> 00:02:22,935
‎มรดก

25
00:02:24,437 --> 00:02:27,857
‎ปู่ของคุณไม่ได้สอนวิถีแห่งกำปั้น
‎ให้พวกทหารอเมริกัน

26
00:02:27,940 --> 00:02:29,775
‎ใช้แค่ในสนามรบ

27
00:02:29,859 --> 00:02:33,404
‎เราต้องแบ่งปันรูปแบบของเขาให้กับโลก

28
00:02:35,281 --> 00:02:38,326
‎คุณคิดว่านักเรียนอเมริกันของคุณพร้อมแล้วเหรอ

29
00:02:38,868 --> 00:02:39,827
‎ผมคิดว่าพร้อม

30
00:02:42,371 --> 00:02:43,414
‎เดี๋ยวก็รู้

31
00:02:59,764 --> 00:03:03,601
‎- อาทิตย์นึงแล้ว ยิ่งรอเราก็…
‎- เราต้องรอให้แดเนียลซังหายดีก่อน

32
00:03:03,684 --> 00:03:07,647
‎โชเซนพูดถูก ฉันก็อยากลงมือเหมือนกัน
‎แต่จู่ๆ เราจะไปลุยซิลเวอร์โดยไม่มี…

33
00:03:07,730 --> 00:03:08,898
‎พ่อ

34
00:03:10,733 --> 00:03:13,236
‎จอห์นนี่ มาทำอะไร

35
00:03:14,070 --> 00:03:16,656
‎หาวิธีทำให้ซิลเวอร์ชดใช้สิ่งที่ทำกับนาย

36
00:03:17,156 --> 00:03:18,407
‎ใส่สูททำไมคะ

37
00:03:19,075 --> 00:03:21,452
‎ผมใส่ชุดนอนไปลารุสโซ่ออโต้ไม่ได้น่ะสิ

38
00:03:21,535 --> 00:03:22,995
‎คุณจะไปทำงานเหรอ

39
00:03:23,079 --> 00:03:24,622
‎แดเนียลซัง เราต้องวางแผน…

40
00:03:24,705 --> 00:03:27,416
‎ทุกคน ผมซาบซึ้งในน้ำใจจริงๆ นะ

41
00:03:27,500 --> 00:03:31,879
‎แต่ผมเลิกยุ่งเกี่ยวกับซิลเวอร์แล้ว
‎เขาอยากได้วัลเลย์ ก็ให้เขาไป

42
00:03:33,673 --> 00:03:36,384
‎- พอกันทีกับคาราเต้
‎- นายหมายความว่าไง

43
00:03:36,467 --> 00:03:37,969
‎เราต้องไม่ยอมแพ้

44
00:03:38,052 --> 00:03:39,720
‎ผมจะยอมแพ้

45
00:03:40,304 --> 00:03:42,431
‎การสู้รบปรบมือกับซิลเวอร์คือเรื่องผิดพลาด

46
00:03:42,515 --> 00:03:43,683
‎ผมเกือบสูญเสียครอบครัว

47
00:03:43,766 --> 00:03:46,185
‎- ผมจะไม่พลาดซ้ำอีก
‎- แดเนียล เราจะสู้กับคุณ

48
00:03:46,269 --> 00:03:48,312
‎คุณไม่จำเป็นต้องเลิกสู้

49
00:03:48,396 --> 00:03:49,981
‎จำเป็นสิ

50
00:03:50,481 --> 00:03:54,277
‎ผมเป็นอาจารย์เพื่อช่วยเด็กๆ
‎แต่ผมกลับทำให้ชีวิตทุกคนแย่ลง

51
00:03:54,360 --> 00:03:56,320
‎พูดอะไรน่ะ นายช่วยเด็กๆ จริงๆ

52
00:03:56,404 --> 00:03:59,115
‎จะให้จาระไนให้ฟังไหมว่า
‎พวกเขาเจ็บยังไงบ้างเพราะเรื่องนี้

53
00:03:59,198 --> 00:04:00,157
‎ลูกสาวฉันก็ด้วย

54
00:04:00,992 --> 00:04:02,576
‎ถามร็อบบี้ดูว่าฉันช่วยเขาแค่ไหน

55
00:04:06,455 --> 00:04:11,002
‎ตอนเป็นเด็กฉันไม่เคยเข้าใจเลยว่า
‎ทำไมคุณมิยากิถึงหนีการต่อสู้

56
00:04:11,502 --> 00:04:12,545
‎แต่ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้ว

57
00:04:14,171 --> 00:04:17,300
‎มันไม่ใช่หน้าที่เรา
‎ที่ต้องสู้กับพวกสัตว์ประหลาดในโลก

58
00:04:18,259 --> 00:04:19,302
‎ไม่เอาแล้ว

59
00:04:28,185 --> 00:04:30,646
‎ครีส หลานสาวมาเยี่ยม

60
00:04:33,941 --> 00:04:34,859
‎สวัสดีค่ะ คุณตา

61
00:04:35,443 --> 00:04:36,694
‎หวัดดีหลาน

62
00:04:42,074 --> 00:04:43,909
‎แผนน้อยๆ ของเราเป็นไงบ้าง

63
00:04:45,619 --> 00:04:46,996
‎ไม่ใช่อย่างที่หวังไว้

64
00:04:47,079 --> 00:04:49,081
‎อาจารย์ซิลเวอร์ไม่สนใจเลย

65
00:04:49,165 --> 00:04:51,542
‎เขาจ้องแต่จะขยายสำนักเพิ่ม

66
00:04:51,625 --> 00:04:52,752
‎โชคไม่ดีเลย

67
00:04:54,086 --> 00:04:55,629
‎มีเรื่องอะไรอีกไหม

68
00:04:56,922 --> 00:04:57,923
‎ค่ะ

69
00:05:00,343 --> 00:05:02,386
‎คุณลารุสโซ่บาดเจ็บหนัก

70
00:05:02,470 --> 00:05:03,346
‎เพราะเรา

71
00:05:04,513 --> 00:05:06,182
‎หมดคู่ต่อสู้ไปหนึ่งคน

72
00:05:08,267 --> 00:05:10,811
‎ออกจากที่นี่แล้วฉันจะจัดการกับอีกคน

73
00:05:10,895 --> 00:05:12,396
‎ไม่สนเรื่องที่เกิดกับลารุสโซ่เหรอ

74
00:05:12,480 --> 00:05:15,232
‎- เขาเป็นแค่บันไดสู่ความสำเร็จ
‎- ฉันก็เหมือนกันสินะ

75
00:05:15,316 --> 00:05:19,320
‎ไม่ใช่อย่างนั้น เธอกับฉัน เราไว้ใจกันได้

76
00:05:21,822 --> 00:05:24,158
‎ฉันต้องอยู่ที่สำนักอีกนานแค่ไหน

77
00:05:25,326 --> 00:05:28,412
‎ฉันรู้ว่าการอยู่ในแดนศัตรูมันยากแค่ไหน

78
00:05:28,996 --> 00:05:31,165
‎แต่ฉันอยากให้ทนอยู่อีกนิด

79
00:05:33,959 --> 00:05:35,878
‎ฉันวางแผนออกจากที่นี่ไว้แล้ว

80
00:05:35,961 --> 00:05:36,921
‎เหรอคะ

81
00:05:37,004 --> 00:05:41,092
‎ใช่ ฉันจะเล่นบททหารดี
‎และฉันก็อยากให้เธอทำเหมือนกัน

82
00:05:41,801 --> 00:05:45,388
‎ทำทุกอย่างตามที่ซิลเวอร์บอก
‎แต่ต้องหูไวตาไวเข้าไว้

83
00:05:47,264 --> 00:05:48,391
‎เขาฉลาดก็จริง

84
00:05:49,350 --> 00:05:50,559
‎แต่เดี๋ยวเขาก็พลาด

85
00:05:51,936 --> 00:05:53,938
‎นั่นจะเป็นการเปิดโอกาสให้เรา

86
00:05:54,897 --> 00:05:56,148
‎ทำได้ไหม

87
00:05:58,192 --> 00:05:59,235
‎ได้ค่ะ อาจารย์

88
00:06:01,487 --> 00:06:02,321
‎ดี

89
00:06:02,822 --> 00:06:04,281
‎(โทแพงกา คาราเต้)

90
00:06:09,787 --> 00:06:11,872
‎ขอร้อง ไม่ได้ถีบแรงขนาดนั้นซะหน่อย

91
00:06:13,082 --> 00:06:17,253
‎เตะได้สวยนะ เดวอน
‎แต่จำไว้ว่าทุกคนที่นี่เป็นเพื่อนกัน

92
00:06:17,336 --> 00:06:21,132
‎- ต้องระวังความแรงไว้ด้วยนะ
‎- ฉันว่าเธอเตะได้สมบูรณ์แบบแล้ว

93
00:06:22,675 --> 00:06:25,219
‎แทร์รี่ ดีใจที่ได้เจอ

94
00:06:26,595 --> 00:06:28,973
‎ทุกคน มารวมกัน

95
00:06:32,685 --> 00:06:33,978
‎ได้แต้ม! ผู้ชนะ!

96
00:06:35,855 --> 00:06:39,984
‎ฉันมีข่าวที่ทั้งดีและร้ายจะประกาศ

97
00:06:40,568 --> 00:06:45,030
‎อาจารย์แทร์รี่ ซิลเวอร์ให้ข้อเสนอที่มีน้ำใจมาก

98
00:06:45,114 --> 00:06:46,532
‎และฉันภูมิใจที่จะบอกว่า

99
00:06:46,615 --> 00:06:49,452
‎โทแพงกา คาราเต้อยู่ภายใต้การบริหารใหม่แล้ว

100
00:06:50,035 --> 00:06:52,872
‎เราตื่นเต้นมาก
‎ที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวคอบร้า ไค

101
00:06:52,955 --> 00:06:55,040
‎ขอบคุณ อาจารย์โรเซนทอล

102
00:06:57,126 --> 00:07:01,088
‎ฉันแน่ใจว่าทุกคนกำลังสงสัยว่า
‎นี่มีความหมายยังไงกับอนาคตของสำนักนี้

103
00:07:01,672 --> 00:07:04,341
‎ใช่ จะมีการเปลี่ยนแปลงบางอย่าง

104
00:07:05,468 --> 00:07:06,886
‎ทุกอย่างเพื่อสิ่งที่ดีกว่า

105
00:07:07,511 --> 00:07:10,055
‎และหวังว่าจะไม่ว่ากันนะ ที่ค่าเรียนจะถูกลง

106
00:07:11,932 --> 00:07:13,642
‎พวกเธอจะได้อาจารย์ใหม่

107
00:07:14,602 --> 00:07:15,769
‎สำหรับวันนี้…

108
00:07:16,770 --> 00:07:19,482
‎อาจารย์คิม และอาจารย์ยองวู

109
00:07:20,191 --> 00:07:22,109
‎นายจะเอาฉันออกเหรอ แทร์รี่

110
00:07:22,693 --> 00:07:25,613
‎นี่ไม่ใช่ข้อตกลงที่เราคุยกันไว้
‎ตอนฉลองสะบาโต

111
00:07:30,117 --> 00:07:31,452
‎โทแพงกา คาราเต้

112
00:07:32,495 --> 00:07:34,455
‎ใช้เวลาหลายปีที่ผ่านมา

113
00:07:34,538 --> 00:07:37,416
‎แพ้เขาไปทั่ว

114
00:07:38,876 --> 00:07:40,669
‎จากนี้ไปจะไม่แพ้แล้ว

115
00:07:41,837 --> 00:07:43,214
‎อาจารย์ใหม่ของฉัน

116
00:07:43,797 --> 00:07:46,050
‎จะปั้นพวกเธอทุกคนให้เป็นผู้ชนะ

117
00:07:46,133 --> 00:07:50,304
‎เหมือนกับโทรี่ นิโคลส์ แชมป์ออลวัลเลย์ของเรา

118
00:07:50,387 --> 00:07:52,640
‎ถ้าอยากเรียนกับผู้สอนที่เป็นสุดยอดฝีมือ

119
00:07:53,807 --> 00:07:56,519
‎ก้าวออกมา และรับชุดฝึกจากอาจารย์โอเดล

120
00:07:57,520 --> 00:07:58,854
‎ถ้าใครอยากลาออก

121
00:08:00,189 --> 00:08:04,318
‎อย่างน้อยช่วยรับกระติกน้ำฟรี
‎จากอาจารย์บาคาเรีย

122
00:08:04,401 --> 00:08:05,611
‎เป็นของที่ระลึกจากฉัน

123
00:08:11,992 --> 00:08:16,997
‎ดูเหมือนนักเรียนของนายจะตัดสินใจแล้ว

124
00:08:17,581 --> 00:08:18,749
‎ลาก่อน อาจารย์

125
00:08:19,708 --> 00:08:22,503
‎- ยกชั้นเรียนให้คุณเลยนะ นิโคลส์ ตามฉันมา
‎- เดี๋ยว

126
00:08:23,921 --> 00:08:25,548
‎แชมป์ของคุณอยู่ก่อน

127
00:08:27,132 --> 00:08:28,133
‎อยู่ทำไมคะ

128
00:08:28,676 --> 00:08:31,929
‎ฉันอยากเห็นว่าใครเป็นนักสู้ที่เก่งที่สุดในสำนักนี้

129
00:08:32,805 --> 00:08:35,015
‎เธอต้องอยู่ช่วยฉันทดสอบพวกเขา

130
00:08:43,315 --> 00:08:44,316
‎ค่ะ อาจารย์

131
00:08:46,443 --> 00:08:47,444
‎ไม่เข้าใจ

132
00:08:48,028 --> 00:08:50,906
‎"ไม่อยู่ที่นั่น" ก็เรื่องนึง
‎แต่จะปล่อยให้ซิลเวอร์ชนะเนี่ยนะ

133
00:08:50,990 --> 00:08:53,325
‎เจ้าซิลเวอร์ปลาไหลมันปั่นหัวแดเนียลหนักมาก

134
00:08:53,409 --> 00:08:55,327
‎ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าเป็นไปได้

135
00:08:55,869 --> 00:08:57,830
‎เขาจะกลับมา เขาแค่ต้องการเวลา

136
00:08:57,913 --> 00:09:01,917
‎มีเวลาไม่มากน่ะสิ
‎อาณาจักรของซิลเวอร์เติบโตขึ้นทุกวัน

137
00:09:02,001 --> 00:09:05,421
‎แน่นอน แต่ในวัลเลย์มีเด็กอยู่แค่ที่มี

138
00:09:05,504 --> 00:09:07,298
‎เขาจะเปิดสำนักใหม่ได้สักกี่แห่งเชียว

139
00:09:07,965 --> 00:09:10,092
‎เขาไม่ใช่แค่กำลังเปิดสาขาใหม่

140
00:09:10,175 --> 00:09:11,802
‎เขากำลังยึดสำนักอื่นด้วย

141
00:09:11,885 --> 00:09:13,971
‎ผมอยู่ที่โทแพงกา คาราเต้

142
00:09:14,597 --> 00:09:17,057
‎กำลังต้อนรับพวกเขา
‎เข้าสู่ครอบครัวคอบร้า ไคของเรา

143
00:09:17,141 --> 00:09:19,435
‎- นี่มันตั้งแต่เมื่อไหร่
‎- สดๆ ตอนนี้

144
00:09:19,518 --> 00:09:22,146
‎แจ๋วสิ ฉันจะไปเตะมันให้หางม้ากระจุย

145
00:09:22,229 --> 00:09:24,148
‎จู่ๆ จะฉายเดี่ยวบุกเข้าไปไม่ได้นะ

146
00:09:24,231 --> 00:09:28,694
‎ทำไมจะไม่ได้
‎หมอนั่นซุกแผนชั่วไว้ รอให้เราไปติดกับ

147
00:09:29,778 --> 00:09:32,656
‎ตอนนี้เรารู้ว่าเขาอยู่ไหน
‎เขาไม่ได้อยู่ที่รังตัวเอง

148
00:09:32,740 --> 00:09:34,033
‎โชเซน ช่วยพูดอะไรหน่อยสิ

149
00:09:34,116 --> 00:09:35,367
‎อะแมนด้าซังพูดถูก

150
00:09:36,619 --> 00:09:39,204
‎- ฉายเดี่ยวไม่ดีหรอก
‎- ขอบคุณ

151
00:09:39,288 --> 00:09:41,373
‎- ผมไปด้วย
‎- ฉันไม่ได้พูดแบบนั้น

152
00:09:41,457 --> 00:09:44,460
‎- รู้ใช่ไหมว่านี่ไม่ใช่แข่งคาตะอะไรพรรค์นั้น
‎- ไฮ้

153
00:09:45,878 --> 00:09:47,004
‎แปลว่าใช่รึเปล่า

154
00:09:51,592 --> 00:09:53,969
‎หนูไม่เข้าใจว่าแบบนี้จะช่วยพ่อได้ยังไง

155
00:09:54,470 --> 00:09:55,596
‎แม่ไม่รู้ แซม

156
00:09:56,263 --> 00:09:58,724
‎ณ จุดนี้ แม่ไม่แน่ใจแล้วว่าแบบไหนช่วยได้

157
00:10:22,289 --> 00:10:23,207
‎ไง อาจารย์

158
00:10:24,291 --> 00:10:26,752
‎โห ต้องมาป้อนข้าวตัวเองซะนี่

159
00:10:26,835 --> 00:10:30,297
‎สงสัยพยาบาลที่คอยเปลี่ยนผ้าอ้อมให้จะลาหยุด

160
00:10:33,300 --> 00:10:35,386
‎- เออว่ะ
‎- ฉันชอบอันสีแดง

161
00:10:36,679 --> 00:10:37,846
‎รู้อะไรไหม

162
00:10:38,681 --> 00:10:42,059
‎จากนี้ไป เจลโลพวกนี้เป็นของฉัน

163
00:10:42,935 --> 00:10:44,728
‎คิดว่าไงล่ะ ตาแก่

164
00:10:51,360 --> 00:10:53,278
‎เป็นความคิดที่ดี

165
00:10:55,739 --> 00:10:56,615
‎ก็ว่างั้น

166
00:10:57,408 --> 00:10:59,743
‎ไว้เจอกันนะ อาจารย์

167
00:11:03,247 --> 00:11:05,332
‎สิ่งหนึ่งที่ผมประหลาดใจมากก็คือ

168
00:11:05,416 --> 00:11:08,502
‎การเข้ากับคนอื่นได้เป็นเรื่องง่ายแท้ๆ

169
00:11:09,795 --> 00:11:14,216
‎อย่างงั้นเหรอ
‎ไม่ยักรู้ว่าคุณกำลังผูกมิตรกับคนในนี้

170
00:11:14,299 --> 00:11:17,052
‎ครับ ผมผูกมิตรได้ง่ายมาก

171
00:11:17,136 --> 00:11:19,930
‎ผมพบว่าการเผื่อแผ่เล็กๆ น้อยๆ ช่วยให้ราบรื่น

172
00:11:21,014 --> 00:11:23,726
‎ฉันดีใจที่ได้ยินว่าคุณเข้ากับคนอื่นได้ดี

173
00:11:23,809 --> 00:11:26,603
‎ไม่ใช่นักโทษวัยเดียวกับคุณทุกคนจะทำได้

174
00:11:26,687 --> 00:11:28,939
‎ปกติพวกเขาจะเป็นเป้านิ่ง

175
00:11:29,022 --> 00:11:30,941
‎ผมถูกสร้างจากสิ่งที่แข็งแกร่งกว่า

176
00:11:31,024 --> 00:11:34,945
‎ต่อให้โยนผมออกนอกหน้าต่าง
‎ผมก็จะไม่มีแม้แต่รอยถลอก

177
00:11:36,321 --> 00:11:38,240
‎ฝอยไปตามอารมณ์เลยผมเนี่ย

178
00:11:38,323 --> 00:11:39,408
‎แหงละ

179
00:11:42,119 --> 00:11:43,662
‎ดูเหมือนเวลาเราจะหมดแล้ว

180
00:11:44,663 --> 00:11:47,124
‎แหม กำลังคุยกันสนุกๆ เลยเชียว

181
00:11:47,833 --> 00:11:48,792
‎งั้นก็…

182
00:11:50,461 --> 00:11:53,172
‎ขอบคุณครับหมอ
‎ผมเพลินจริงๆ เวลาเราอยู่ด้วยกัน

183
00:11:53,255 --> 00:11:54,339
‎ฉันก็เหมือนกัน

184
00:11:55,090 --> 00:11:58,802
‎คุณไม่ได้แค่ปากหวานกับฉัน
‎เพื่อให้ได้คำแนะนำปล่อยตัวใช่ไหม

185
00:11:59,386 --> 00:12:00,554
‎โอ๊ย ไม่อยู่แล้ว

186
00:12:02,014 --> 00:12:05,184
‎ผมว่าการพูดคุยเหล่านี้ช่วยได้มาก

187
00:12:09,271 --> 00:12:10,147
‎จับคู่

188
00:12:10,731 --> 00:12:13,358
‎ขอดูท่าฟัน ท่าผลัก ท่าชก

189
00:12:13,442 --> 00:12:15,152
‎ห้าท่าหลัก เตะต่อย

190
00:12:15,235 --> 00:12:16,278
‎เริ่มได้

191
00:12:28,332 --> 00:12:29,416
‎ไม่ต้องมาแวะคุยย่ะ

192
00:12:32,294 --> 00:12:35,172
‎ได้ แต่ถ้าฟันใครแบบนั้น มือจะหักเอานะ

193
00:12:35,255 --> 00:12:36,882
‎ฉันทำเป็นน่ะ

194
00:12:39,259 --> 00:12:40,344
‎งั้นก็จู่โจมฉันสิ

195
00:12:46,183 --> 00:12:47,184
‎ผิด

196
00:12:52,397 --> 00:12:54,483
‎ต้องให้สันมือคมเหมือนมีด

197
00:12:58,821 --> 00:13:00,614
‎ดีขึ้น แต่ไม่มากนัก

198
00:13:02,991 --> 00:13:06,411
‎ทำไมไม่ใส่ชุดใหม่
‎ไม่คิดว่าตัวเองดีพอจะเข้าร่วมคอบร้า ไครึไง

199
00:13:06,495 --> 00:13:09,915
‎ฉันยังชั่งใจอยู่ว่า
‎สำนักของเธอดีพอจะได้นักเรียนอย่างฉันรึเปล่า

200
00:13:09,998 --> 00:13:12,459
‎นี่คงลืมแล้วมั้งว่าใครเตะเธอคว่ำในการแข่งขัน

201
00:13:12,543 --> 00:13:14,545
‎มีหน้ามาพูด กรรมการนั่นตาถั่ว

202
00:13:14,628 --> 00:13:16,421
‎เขาให้คะแนนเธอตอนฉันอยู่นอกเขต

203
00:13:16,505 --> 00:13:18,632
‎- แล้วทำไมยังอยู่
‎- แม่ฉันพูดเสมอ…

204
00:13:23,345 --> 00:13:25,597
‎"ทางเดียวที่จะแพ้คือยอมแพ้"

205
00:13:25,681 --> 00:13:26,598
‎แม่เธอฉลาดนี่

206
00:13:29,017 --> 00:13:29,852
‎แต่ไม่อยู่แล้ว

207
00:13:31,770 --> 00:13:32,604
‎ขอโทษนะ

208
00:13:32,688 --> 00:13:35,399
‎เรื่องอะไร เธอไม่ได้ทำอะไรซะหน่อย

209
00:13:37,025 --> 00:13:38,944
‎ฉันอยากเตะไอ้มะเร็งนั่นต่างหาก

210
00:13:41,530 --> 00:13:42,531
‎ใช่

211
00:13:44,032 --> 00:13:45,200
‎ฉันเข้าใจความรู้สึกเธอ

212
00:13:47,327 --> 00:13:50,831
‎แต่เธอต้องรวบรวมความโกรธทั้งหมดนั่น
‎ใส่ไว้ในกำปั้น

213
00:13:59,047 --> 00:14:00,048
‎หยุดได้

214
00:14:02,175 --> 00:14:03,594
‎ฉันเห็นมากพอแล้ว

215
00:14:04,177 --> 00:14:06,555
‎ที่ผ่านมาพวกเธอใช้กำลังฝึกให้กัน

216
00:14:07,264 --> 00:14:11,226
‎ตอนนี้พวกเธอจะใช้กำลังต่อสู้กัน

217
00:14:13,186 --> 00:14:15,355
‎นิโคลส์ เตรียมพวกเขาให้พร้อม

218
00:14:17,900 --> 00:14:19,818
‎คุณไม่จำเป็นต้องมา ผมจัดการเองได้

219
00:14:19,902 --> 00:14:22,029
‎ไม่น่าได้ ซิลเวอร์อันตรายมาก

220
00:14:22,112 --> 00:14:23,113
‎ใช่ ผมรู้

221
00:14:24,239 --> 00:14:26,742
‎แต่รอบนี้ผมพร้อม ผมก็อันตรายเป็นเหมือนกัน

222
00:14:27,242 --> 00:14:29,494
‎แดเนียลซังบอกผมแล้วว่าคุณอันตรายได้แค่ไหน

223
00:14:29,578 --> 00:14:32,623
‎เขาบอกรึเปล่าว่าผมซัดเขายังไงตอนม.ปลาย

224
00:14:33,415 --> 00:14:38,128
‎- ผมปล้นเขาตอนเขากำลังเดตเลย
‎- อ๋อเหรอ ผมผลักเขาตกหน้าผาเลย

225
00:14:38,211 --> 00:14:40,923
‎- ผมสู้กับเขาถึงตายเลย
‎- อ๋อเหรอ งั้นนี่คุณเป็นผีเหรอ

226
00:14:41,006 --> 00:14:44,176
‎ไม่ใช่ แดเนียลซังปรานีผม

227
00:14:44,259 --> 00:14:45,844
‎อ้อ ฟังดูสมเป็นลารุสโซ่

228
00:14:46,345 --> 00:14:47,846
‎พ่อคุณเอ๊ย สมัยนั้นเขาเซ่อมาก

229
00:14:47,930 --> 00:14:49,264
‎น่ารำคาญชะมัด

230
00:14:50,182 --> 00:14:52,601
‎แต่เขาสู้เพื่อสิ่งที่เขาเชื่อเสมอ

231
00:14:53,518 --> 00:14:56,271
‎เขาสู้ไม่ถอย แม้ในเวลาที่เขาควรถอย

232
00:14:56,355 --> 00:14:59,441
‎เมื่อไม่กี่เดือนก่อน
‎ผมเห็นเขารับมือกับทีมฮอกกี้ทั้งทีม

233
00:14:59,524 --> 00:15:01,693
‎ห้าต่อหนึ่ง เขาคว่ำได้หมดทุกคน

234
00:15:02,819 --> 00:15:05,447
‎ผมเห็นเขาช่วยเด็กผู้หญิงจากพายุไต้ฝุ่น

235
00:15:06,949 --> 00:15:09,952
‎เขาสอยชายคนหนึ่งร่วง
‎ด้วยการโจมตีจุดสำคัญแค่ครั้งเดียว

236
00:15:11,161 --> 00:15:13,372
‎คิดว่าใครสอนเขาล่ะ

237
00:15:15,874 --> 00:15:16,959
‎ถึงแล้ว

238
00:15:19,711 --> 00:15:21,588
‎(คอบร้า ไค)

239
00:15:29,012 --> 00:15:30,639
‎เดวอนเหรอ อะไรวะเนี่ย

240
00:15:30,722 --> 00:15:33,141
‎- จะทำอะไร
‎- นักเรียนของผมคนนึงอยู่ในนั้น

241
00:15:33,225 --> 00:15:35,852
‎เราไม่ได้มาหานักเรียน เรามาหาซิลเวอร์

242
00:15:35,936 --> 00:15:37,729
‎ต้องรอเวลาเหมาะๆ

243
00:15:39,314 --> 00:15:42,484
‎วิ่งเข้าไปในถ้ำสิงโต เดี๋ยวก็ได้ถูกกินพอดี

244
00:15:43,360 --> 00:15:44,361
‎ก็ได้ เราจะรอ

245
00:15:51,118 --> 00:15:51,952
‎ครีส

246
00:15:53,453 --> 00:15:54,830
‎มีจดหมายถึงนาย

247
00:15:54,913 --> 00:15:57,040
‎อ้อ ขอบใจ

248
00:16:22,149 --> 00:16:22,983
‎หมอครับ

249
00:16:24,443 --> 00:16:27,612
‎ผมเพิ่งได้จดหมายจากพัศดี

250
00:16:28,280 --> 00:16:30,907
‎ผมคิดว่าคำแนะนำของคุณอาจผิดพลาด

251
00:16:30,991 --> 00:16:33,326
‎จริงเหรอ ฉันรู้สึกว่าถูกต้องแล้วนะ

252
00:16:33,827 --> 00:16:38,790
‎ใช่ แต่คำแนะนำของคุณ
‎ขัดต่อคำร้องขอปล่อยตัวก่อนกำหนดของผม

253
00:16:39,541 --> 00:16:42,377
‎ทำไมล่ะ ผมนึกว่าเราก้าวหน้ามากเลยซะอีก

254
00:16:42,961 --> 00:16:44,171
‎จอห์น หยุดโกหกเถอะ

255
00:16:44,755 --> 00:16:47,841
‎- ว่าไงนะ
‎- คิดว่าฉันทำงานที่นี่วันแรกเหรอ

256
00:16:47,924 --> 00:16:51,178
‎ฉันรู้ความแตกต่างระหว่างความก้าวหน้า
‎กับการพูดสิ่งที่ฉันอยากได้ยิน

257
00:16:53,722 --> 00:16:55,265
‎ผมไม่มีทางเลือก

258
00:16:56,516 --> 00:17:00,145
‎ศาลแต่งตั้งทนายอ่อนหัดให้ผม
‎เขาไม่มีทางช่วยให้ผมชนะคดีได้เลย

259
00:17:00,228 --> 00:17:01,480
‎ถ้าอยากออกไปเร็วๆ

260
00:17:01,563 --> 00:17:04,608
‎คุณต้องคิดว่าอะไรคือสาเหตุที่แท้จริง
‎ที่ทำให้คุณต้องมาอยู่ที่นี่

261
00:17:05,525 --> 00:17:08,236
‎พรุ่งนี้ฉันว่างตลอดช่วงเช้า ถ้าคุณอยากคุยด้วย

262
00:17:08,320 --> 00:17:10,447
‎เรามีเวลาเหลือเฟือที่จะขุดคุ้ย

263
00:17:17,954 --> 00:17:20,957
‎ในเกาหลี นักเรียนของเราจะปีนเขาจีรี

264
00:17:21,041 --> 00:17:23,668
‎ภูเขาที่สูงที่สุดในแผ่นดินใหญ่

265
00:17:23,752 --> 00:17:26,630
‎แบกเป้หนักๆ ที่ไม่มีอะไรนอกจากน้ำ

266
00:17:27,130 --> 00:17:28,924
‎เราจะฝึกกันที่ยอดเขา

267
00:17:29,007 --> 00:17:32,594
‎หลังพระอาทิตย์ลับฟ้า
‎ยามกลางคืนอันหนาวเหน็บ

268
00:17:33,178 --> 00:17:34,679
‎ฉันก็อยู่ฝึกกับพวกเขา

269
00:17:35,263 --> 00:17:37,182
‎แบกเป้หนักๆ สองใบ

270
00:17:38,350 --> 00:17:40,519
‎นักเรียนของฉันมุ่งมั่น

271
00:17:41,186 --> 00:17:44,648
‎ฉันจะดูว่าพวกเธอมุ่งมั่นแค่ไหน

272
00:17:45,232 --> 00:17:46,650
‎เธอสองคน ลุกขึ้น

273
00:17:53,532 --> 00:17:54,699
‎หยิบไม้นี่ให้ได้

274
00:17:54,783 --> 00:17:55,700
‎หยุดเธอให้ได้

275
00:17:56,618 --> 00:17:58,161
‎ใช้ได้ทุกวิธี

276
00:17:58,662 --> 00:17:59,746
‎มีเวลาหนึ่งนาที

277
00:18:04,543 --> 00:18:05,710
‎เริ่มได้

278
00:18:08,088 --> 00:18:09,297
‎เป็นไงล่ะ

279
00:18:12,676 --> 00:18:16,596
‎วิถีแห่งกำปั้นคือการไม่ยั้งมือ ไม่ออมมือ

280
00:18:16,680 --> 00:18:20,016
‎หรือว่านี่คือวิถีแห่งการเป็นแชมป์ในอเมริกา

281
00:18:20,600 --> 00:18:21,434
‎อีกที!

282
00:18:28,817 --> 00:18:30,443
‎แรงอีก

283
00:18:38,368 --> 00:18:39,786
‎แรงขึ้นอีก

284
00:18:47,836 --> 00:18:52,048
‎เราไม่ยอมรับความพ่ายแพ้และการยอมแพ้
‎สู้ให้เหมือนวันนี้เป็นวันสุดท้าย

285
00:19:00,557 --> 00:19:01,725
‎ดี

286
00:19:01,808 --> 00:19:02,642
‎ความแข็งแกร่ง

287
00:19:03,226 --> 00:19:04,394
‎ความเด็ดขาด

288
00:19:05,020 --> 00:19:07,022
‎นั่นแหละวิถีแห่งกำปั้น

289
00:19:07,564 --> 00:19:08,732
‎อย่าอ่อนข้อแม้แต่นิดเดียว

290
00:19:09,399 --> 00:19:10,317
‎จำไว้

291
00:19:13,195 --> 00:19:14,571
‎เลิกชั้นได้

292
00:19:30,128 --> 00:19:32,380
‎เอาละ พอแล้ว

293
00:19:33,423 --> 00:19:36,718
‎คุณนั่งหน้าบึ้งเหมือนเด็กที่โดนครูทำโทษ

294
00:19:36,801 --> 00:19:38,428
‎คุณอยากให้ผมทำอะไร

295
00:19:38,511 --> 00:19:39,596
‎ร้องห่มร้องไห้เหรอ

296
00:19:39,679 --> 00:19:42,182
‎- นึกว่าคุณเคยเป็นอาจารย์ซะอีก
‎- ยังเป็นอยู่

297
00:19:42,265 --> 00:19:43,433
‎งั้นก็ทำตัวให้เหมือนหน่อย

298
00:19:44,017 --> 00:19:46,478
‎ฟังนะ ฉันไม่ได้อยากมาว่าคุณปาวๆ

299
00:19:47,187 --> 00:19:48,897
‎ฉันอยากมาช่วย

300
00:19:49,606 --> 00:19:52,609
‎ฉันเชื่อว่าลึกๆ แล้วคุณเป็นคนดี

301
00:19:53,818 --> 00:19:57,280
‎ฉันไม่เชื่อว่าคุณ
‎เป็นคนรุนแรงแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไร

302
00:19:58,573 --> 00:20:00,951
‎ฉันคิดว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นในอดีตของคุณ

303
00:20:04,454 --> 00:20:06,206
‎ผมสูญเสียคนคนนึงไป

304
00:20:08,416 --> 00:20:09,584
‎หลายปีมาแล้ว

305
00:20:11,753 --> 00:20:12,879
‎เขาเป็นใคร

306
00:20:14,714 --> 00:20:16,299
‎ผู้หญิงที่ผมรัก

307
00:20:17,884 --> 00:20:19,594
‎ฉันเสียใจด้วย จอห์น

308
00:20:20,512 --> 00:20:22,138
‎คุณอยู่ไหนตอนที่มันเกิดขึ้น

309
00:20:23,390 --> 00:20:24,391
‎ต่างประเทศ

310
00:20:28,520 --> 00:20:29,562
‎การตายของเธอ

311
00:20:31,439 --> 00:20:33,858
‎ทำให้ผมยอมทำทุกอย่างที่ต้องทำ

312
00:20:33,942 --> 00:20:36,611
‎ทุกวิถีทางเพื่อเอาตัวรอด

313
00:20:38,822 --> 00:20:41,658
‎อย่ามาตัดสินผมเหมือนไอ้ฮิปปี้พวกนั้น

314
00:20:42,409 --> 00:20:43,576
‎มันเป็นสงคราม

315
00:20:43,660 --> 00:20:45,954
‎แต่ความรุนแรงนั่นมันตามคุณมาบ้านด้วย

316
00:20:46,955 --> 00:20:48,206
‎ผมอ่านประวัติคุณแล้ว

317
00:20:48,290 --> 00:20:50,875
‎หลังจากเวียดนาม คุณก็มาเป็นอาจารย์

318
00:20:50,959 --> 00:20:54,045
‎เปิดสำนักสอนการต่อสู้ให้เด็กๆ

319
00:20:54,129 --> 00:20:55,839
‎ผมสอนให้พวกเขาเข้มแข็ง

320
00:20:55,922 --> 00:20:58,091
‎สอนให้ใช้ความรู้สึกโกรธที่พวกเขามี

321
00:20:58,174 --> 00:20:59,676
‎และเปลี่ยนให้เป็นพลัง

322
00:21:03,305 --> 00:21:04,723
‎ผมคุยพอแล้ว

323
00:21:06,016 --> 00:21:08,435
‎เลือกใช้คำได้น่าสนใจมาก

324
00:21:09,185 --> 00:21:11,980
‎"ใช้ความรู้สึกโกรธที่พวกเขามี"

325
00:21:13,440 --> 00:21:16,735
‎รู้สึกโกรธอยู่เหรอจอห์น โกรธใครล่ะ

326
00:21:16,818 --> 00:21:20,447
‎คนที่ทำให้ฉันต้องมาอยู่ในกรงขังนี่น่ะสิ

327
00:21:20,530 --> 00:21:23,658
‎- แต่เรื่องนี้นายทำตัวเองนะ
‎- อย่ามั่ว

328
00:21:24,451 --> 00:21:26,077
‎ไม่ใช่ความผิดฉันเลย

329
00:21:26,828 --> 00:21:28,580
‎ฉันไม่ได้ทำอะไรผิด

330
00:21:30,915 --> 00:21:32,792
‎คุณไม่รู้สึกเสียใจเลยงั้นเหรอ

331
00:21:34,669 --> 00:21:35,670
‎เสียใจเหรอ

332
00:21:38,673 --> 00:21:43,887
‎บอกทีสิ ฉันต้องเสียใจให้กับอะไร

333
00:21:45,680 --> 00:21:47,349
‎คนที่คุณทำร้าย

334
00:21:52,979 --> 00:21:54,814
‎ฉันไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายใคร

335
00:21:59,486 --> 00:22:01,446
‎ฉันตั้งใจจะให้นักเรียนของฉันแกร่ง

336
00:22:02,906 --> 00:22:04,449
‎คุณอยากให้พวกเขาเป็นเหมือนคุณ

337
00:22:06,117 --> 00:22:07,118
‎ไม่ใช่

338
00:22:09,954 --> 00:22:12,457
‎ฉันอยากให้พวกเขาทุกคนแกร่งกว่าฉัน

339
00:22:20,090 --> 00:22:22,884
‎ฉันรู้ว่าคุณเป็นคนดีได้มากกว่าที่เป็นอยู่

340
00:22:23,718 --> 00:22:25,387
‎เขาถูกขังอยู่ในตัวคุณ

341
00:22:25,470 --> 00:22:26,513
‎ลึกๆ ข้างใน

342
00:22:29,057 --> 00:22:30,725
‎แค่ต้องหาเขาให้เจอ

343
00:22:42,904 --> 00:22:44,739
‎ชั้นเรียนผู้ใหญ่สอนวันพุธ

344
00:22:44,823 --> 00:22:48,118
‎เราไม่ได้มาเรียน เรามาเพื่อสั่งสอน

345
00:22:48,201 --> 00:22:51,746
‎- แทร์รี่ ซิลเวอร์อยู่ไหน
‎- ต้องการอะไรจากอาจารย์ซิลเวอร์

346
00:22:51,830 --> 00:22:54,457
‎- เรามาส่งสาร
‎- เราจะตื้บเขาน่ะสิ

347
00:22:55,417 --> 00:22:57,460
‎- ไม่มีทาง
‎- คิดว่าฉันตื้บเขาไม่ได้เหรอ

348
00:22:58,128 --> 00:23:00,547
‎- คิดว่านายตื้บฉันไม่ได้
‎- อ้อเหรอ

349
00:23:22,152 --> 00:23:24,946
‎ฝึกที่สำนักของคิมซังยองนานแค่ไหน

350
00:23:25,029 --> 00:23:25,864
‎ทั้งชีวิต

351
00:23:58,062 --> 00:23:59,647
‎พอได้แล้ว

352
00:24:03,193 --> 00:24:05,945
‎แกต้องเป็นโชเซน โทคุชิแน่ๆ

353
00:24:06,529 --> 00:24:09,699
‎มาไกลเชียวนะ
‎จากเกาะเล็กๆ ที่น่าสมเพชของแกน่ะ

354
00:24:10,533 --> 00:24:15,705
‎และฉันแปลกใจนะ ที่เห็นแดเนียล ลารุสโซ่
‎ฟื้นจากอาการบาดเจ็บเร็วขนาดนี้

355
00:24:17,332 --> 00:24:19,709
‎เฮ่ย ฉันไม่ใช่แดเนียล ลารุสโซ่
‎ไม่เหมือนเลยสักนิด

356
00:24:19,792 --> 00:24:22,295
‎ซิลเวอร์ต้องชดใช้ในสิ่งที่ทำลงไป

357
00:24:23,087 --> 00:24:25,507
‎เห่าเหมือนหมาผมทองของแกเลยนะ

358
00:24:26,633 --> 00:24:28,051
‎ฉันแรงได้มากกว่าเห่า เชื่อเถอะ

359
00:24:29,135 --> 00:24:30,720
‎อยากสู้กันใช่ไหม

360
00:24:30,803 --> 00:24:31,804
‎เตรียมพร้อม!

361
00:24:36,976 --> 00:24:38,353
‎ได้เปรียบเกินไป

362
00:24:39,020 --> 00:24:39,979
‎สำนักของพวกเขา

363
00:24:40,063 --> 00:24:42,148
‎เราจะสู้เมื่อถึงเวลา

364
00:24:45,568 --> 00:24:47,237
‎เราไม่ปล่อยพวกแกยึดวัลเลย์แน่ๆ

365
00:24:49,572 --> 00:24:50,823
‎ยึดไปแล้ว

366
00:24:53,159 --> 00:24:54,661
‎- นี่
‎- แกคิดไปเอง

367
00:25:02,835 --> 00:25:04,045
‎ขอบใจ ไรลีย์

368
00:25:05,213 --> 00:25:07,215
‎เฮ้ย ขนมตรางูนี่เคี้ยวมันดีว่ะ

369
00:25:08,007 --> 00:25:10,176
‎หยุดไม่ได้ หนึบเพลินเกินห้ามใจ

370
00:25:10,260 --> 00:25:13,096
‎มันเป็นโปรตีนแท้ กินแค่วันละห่อสองห่อก็พอ

371
00:25:13,680 --> 00:25:15,265
‎- จริงดิ
‎- ไม่รู้จริงอะ

372
00:25:15,348 --> 00:25:16,641
‎อ้าวเฮ้ย ดูสิใครมา

373
00:25:25,984 --> 00:25:28,695
‎เธอมาทำอะไรที่นี่ ฉันนึกว่าเธอเลิกไปแล้ว

374
00:25:30,363 --> 00:25:31,739
‎เธอชนะฉันในสังเวียน

375
00:25:33,157 --> 00:25:34,993
‎แต่ฉันจะแพ้ก็ต่อเมื่อฉันยอมแพ้

376
00:25:36,536 --> 00:25:40,039
‎คุณลี ไปลงชื่อกับพนักงานต้อนรับสิ

377
00:25:40,123 --> 00:25:42,834
‎จะได้บัตรผ่าน ถ้าอยากฝึกหลังเลิกชั้นเรียน

378
00:25:42,917 --> 00:25:45,461
‎อ้อค่ะ ฉันอยากแน่

379
00:25:50,091 --> 00:25:53,886
‎ฉันต้องยกให้เธอเลย
‎ลีติดต่อมาหลังเลิกเรียนเมื่อวาน

380
00:25:54,470 --> 00:25:56,889
‎ขอเข้าร่วมสำนักหลัก

381
00:25:56,973 --> 00:25:59,601
‎เห็นได้ชัดว่าเขาอยากเรียนรู้จากเธอ

382
00:26:00,268 --> 00:26:01,603
‎ฉันภูมิใจในตัวเธอมากเลย

383
00:26:02,729 --> 00:26:04,856
‎เขาไม่ผ่านการทดสอบ แล้วก็วิ่งหนีไป

384
00:26:05,565 --> 00:26:08,359
‎การทดสอบนั่นไม่ได้ใช้วัดเขา แต่วัดเธอ

385
00:26:09,611 --> 00:26:13,031
‎ฉันอยากเห็นว่าใจเธอแกร่งแค่ไหน

386
00:26:13,114 --> 00:26:14,741
‎เพื่อทำในสิ่งที่เธอจำเป็นต้องทำ

387
00:26:14,824 --> 00:26:15,992
‎ทำอะไรล่ะ

388
00:26:16,868 --> 00:26:19,746
‎สิ่งที่ยิ่งใหญ่เกินกว่าเธอจะนึกถึง

389
00:26:21,914 --> 00:26:24,125
‎ชัดเลยว่าซิลเวอร์มีแผน

390
00:26:24,208 --> 00:26:26,628
‎ตอนนี้เขามีเจ้าสังเวียนระดับโลกอยู่ด้วย

391
00:26:26,711 --> 00:26:28,504
‎ไอ้เลวนี่ไม่คิดจะสู้แบบใสๆ

392
00:26:29,088 --> 00:26:31,883
‎ทุกคนได้รับการฝึกจากอาจารย์ของซิลเวอร์
‎คิมซังยอง

393
00:26:32,508 --> 00:26:35,678
‎ผมเอาชนะอาจารย์จากวัลเลย์มาแล้วหกคน

394
00:26:36,638 --> 00:26:39,599
‎นี่เราสองคนต้องช่วยกันสู้กับอาจารย์แค่คนเดียว

395
00:26:40,266 --> 00:26:41,726
‎เกือบจะโค่นเขาได้แล้วเชียว

396
00:26:41,809 --> 00:26:43,770
‎ถ้าผมได้กระบองสองท่อนนะ มันดับแน่ ที่รัก

397
00:26:43,853 --> 00:26:45,772
‎เอาละ ใจเย็นก่อน

398
00:26:45,855 --> 00:26:48,775
‎อย่าคิดไปไกลถึงการใช้อาวุธทำร้ายกันเลย

399
00:26:48,858 --> 00:26:50,777
‎โชเซน คุณยังค่อนข้างใหม่กับที่นี่

400
00:26:50,860 --> 00:26:54,489
‎และไม่ได้ว่านะ จอห์นนี่
‎แต่สู้ด้วยกลยุทธ์น่ะ ไม่ใช่แนวถนัดของคุณหรอก

401
00:26:54,572 --> 00:26:57,575
‎- คุณน่ะออกแนว… บู๊ตึง
‎- ขอบคุณ

402
00:26:58,534 --> 00:27:02,163
‎ถ้าเราจะลุกขึ้นต่อต้าน เราต้องให้แดเนียลนำ

403
00:27:02,246 --> 00:27:04,582
‎แต่คุณก็ได้ยินแล้วนี่ เขาไม่อยากสู้แล้ว

404
00:27:06,167 --> 00:27:08,378
‎หนูก็คิดว่าหนูเลิกต่อสู้แล้วเหมือนกัน

405
00:27:10,129 --> 00:27:11,214
‎แต่หนูคิดผิด

406
00:27:11,297 --> 00:27:12,924
‎หนูเคยคิดเหมือนพ่อ

407
00:27:13,508 --> 00:27:17,136
‎หนูรู้สึกว่า…
‎คาราเต้ทำให้ทุกอย่างแย่ลงสำหรับทุกคน

408
00:27:17,720 --> 00:27:19,972
‎หนูได้แผลเป็นไว้เป็นข้อพิสูจน์ด้วย

409
00:27:21,766 --> 00:27:25,269
‎แต่หลายปีหลังจากนี้ ถ้าแผลของหนูจางลง…

410
00:27:27,772 --> 00:27:29,607
‎บทเรียนที่หนูได้เรียนรู้

411
00:27:30,441 --> 00:27:31,984
‎คำสอนของคุณมิยากิ

412
00:27:33,945 --> 00:27:36,447
‎จะมีพลังมากกว่าตอนที่หนูใส่ชุดคาราเต้ครั้งแรก

413
00:27:38,741 --> 00:27:42,203
‎พ่อพูดถูก คุณมิยากิหลีกเลี่ยงการต่อสู้เท่าที่ทำได้

414
00:27:43,413 --> 00:27:45,248
‎แต่เขาก็สู้เมื่อต้องสู้

415
00:27:46,207 --> 00:27:47,875
‎และถ้าเขาอยู่ที่นี่ตอนนี้

416
00:27:49,127 --> 00:27:53,423
‎หนูว่าเขาคงบอกพ่อว่า
‎นี่คือการต่อสู้ที่เราจะหนีไม่ได้

417
00:27:56,718 --> 00:28:00,346
‎ถึงแดเนียลจะไม่มีคุณมิยากิให้พึ่งพาแล้ว

418
00:28:00,430 --> 00:28:02,724
‎แต่… เขายังมีเรา

419
00:28:08,980 --> 00:28:11,357
‎ห้องขังบล็อกซี ไปโรงอาหารได้

420
00:28:12,358 --> 00:28:13,568
‎มื้อเที่ยงแล้ว หนุ่มๆ

421
00:28:15,111 --> 00:28:16,112
‎ไง อาจารย์

422
00:28:17,029 --> 00:28:19,323
‎วันนี้ฉันมาเอาเจลโลของฉันแล้ว

423
00:28:23,453 --> 00:28:26,205
‎มีปัญหาอะไร ขี้หูอุดตันรึไง ไอ้แก่

424
00:28:27,206 --> 00:28:28,750
‎เดี๋ยวเอาออกให้นะ

425
00:28:30,460 --> 00:28:33,087
‎ไอ้ผอมกะหร่องนี่ติดคุก
‎โทษฐานทำร้ายร่างกายได้ไงวะ

426
00:28:40,303 --> 00:28:41,888
‎รู้จักฉันน้อยไปแล้ว

427
00:28:53,357 --> 00:28:54,567
‎สู้โว้ย!

428
00:29:09,373 --> 00:29:11,417
‎อาจารย์! อาจารย์!

429
00:29:12,043 --> 00:29:13,002
‎อัดเข้าไป!

430
00:29:15,505 --> 00:29:18,466
‎อาจารย์! อาจารย์!

431
00:29:18,549 --> 00:29:19,926
‎อาจารย์! อาจารย์!

432
00:29:20,009 --> 00:29:21,636
‎เย่!

433
00:29:21,719 --> 00:29:24,514
‎อาจารย์! อาจารย์!

434
00:29:27,350 --> 00:29:30,186
‎จากนี้ไป เอาเจลโลนายมาให้ฉัน

435
00:29:31,437 --> 00:29:33,189
‎มีปัญหาไหม

436
00:29:33,272 --> 00:29:34,690
‎ไม่มี

437
00:29:35,274 --> 00:29:36,609
‎ไม่มี แล้วอะไร

438
00:29:36,692 --> 00:29:38,152
‎ไม่มีครับ อาจารย์

439
00:29:49,872 --> 00:29:52,208
‎เรามาที่นี่ทำไม ผมนึกว่าเราจะตรงกลับบ้าน

440
00:29:53,334 --> 00:29:55,002
‎แวะที่นี่กันแป๊บนึงก่อนนะคะ

441
00:29:55,086 --> 00:29:56,379
‎มาค่ะ

442
00:30:10,393 --> 00:30:12,687
‎อะแมนด้า ผมจะไม่เข้าไปในนั้น

443
00:30:13,354 --> 00:30:15,606
‎นี่ ไม่เป็นไรนะคะ

444
00:30:16,190 --> 00:30:17,692
‎คุณกำลังเจ็บอยู่

445
00:30:18,359 --> 00:30:19,735
‎แต่ฉันอยากให้คุณหาย

446
00:30:20,236 --> 00:30:21,612
‎และฉันก็อยู่ตรงนี้ด้วย

447
00:31:12,163 --> 00:31:15,333
‎(ไม่ขึ้น ไม่ลง
‎ไปสุดปลาย ซ้าย ขวา - มิยากิ)

448
00:31:19,378 --> 00:31:21,380
‎(ทาสีบ้าน)

449
00:31:26,302 --> 00:31:28,095
‎ที่นี่เหมือนแคปซูลเวลา

450
00:31:32,850 --> 00:31:34,810
‎คืนก่อนที่เราจะแต่งงานกัน

451
00:31:35,311 --> 00:31:36,437
‎ฉันประหม่ามาก

452
00:31:36,938 --> 00:31:38,481
‎ฉันมาหาคุณมิยากิที่นี่

453
00:31:39,732 --> 00:31:43,986
‎เขาให้ฉันนั่งลง แล้วรินชา…
‎กับเหล้าสาเกให้ฉัน

454
00:31:45,905 --> 00:31:47,823
‎แล้วเราก็คุยกันเรื่องคุณ

455
00:31:47,907 --> 00:31:50,201
‎เขารักคุณมาก แดเนียล

456
00:31:51,118 --> 00:31:53,412
‎เขาพูดกับฉันว่า "อะแมนด้าซัง

457
00:31:54,872 --> 00:31:58,209
‎ในชีวิตเรา การเอาหัวมุดทรายมันง่ายกว่า"

458
00:31:59,919 --> 00:32:03,214
‎เขาบอกว่า คุณอาจจะเป็นตัวปัญหาในบางครั้ง

459
00:32:04,090 --> 00:32:06,759
‎บอกว่าคุณจะสู้เพื่อสิ่งที่คุณเชื่อมั่นเสมอ

460
00:32:07,468 --> 00:32:10,429
‎และไม่มีอะไรที่คุณจะเชื่อมั่นมากไปกว่าครอบครัว

461
00:32:10,513 --> 00:32:11,889
‎และเพื่อนๆ ของคุณ

462
00:32:13,307 --> 00:32:15,393
‎และสิ่งที่ฉันเชื่อมั่นตอนนี้

463
00:32:15,476 --> 00:32:17,269
‎คือการลุกขึ้นสู้กับซิลเวอร์

464
00:32:18,729 --> 00:32:21,148
‎มันเป็นสิ่งที่ถูกต้องที่ต้องทำ เพื่อตัวคุณ

465
00:32:21,232 --> 00:32:23,109
‎เพื่อฉัน เพื่อครอบครัวของเรา

466
00:32:24,944 --> 00:32:27,071
‎ฉันขอโทษที่ใช้เวลานานกว่าจะคิดได้

467
00:32:29,448 --> 00:32:31,659
‎มันมีความหมายที่สุดในโลกสำหรับผม อะแมนด้า

468
00:32:33,494 --> 00:32:36,789
‎แต่ถ้าการลุกขึ้นสู้กับซิลเวอร์
‎ทำให้ทุกอย่างแย่ลงอีกล่ะ

469
00:32:37,415 --> 00:32:40,167
‎ทุกครั้งที่ผมพยายามต่อสู้เพื่อสิ่งที่ถูกต้อง

470
00:32:40,251 --> 00:32:41,711
‎จะมีคนเจ็บตัว

471
00:32:43,421 --> 00:32:45,589
‎ผมทำให้เด็กๆ พวกนี้ผิดหวังอีกไม่ได้แล้ว

472
00:32:46,549 --> 00:32:47,591
‎คุณไม่ได้ทำผมผิดหวัง

473
00:32:52,805 --> 00:32:55,224
‎แซมกับพ่อผมเล่าให้ฟังแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น

474
00:32:56,517 --> 00:32:59,353
‎ตอนคุณเจอผมครั้งแรก ผมเป็นเด็กที่กำลังสับสน

475
00:33:00,354 --> 00:33:01,939
‎แต่คุณให้งานผมทำ

476
00:33:03,274 --> 00:33:04,275
‎ให้บ้าน

477
00:33:06,193 --> 00:33:07,445
‎และเป้าหมาย

478
00:33:08,904 --> 00:33:10,322
‎คุณจะยอมแพ้ไม่ได้

479
00:33:11,073 --> 00:33:13,784
‎ร็อบบี้ ทุกอย่างที่ฉันทำไป

480
00:33:14,410 --> 00:33:17,371
‎ที่เธอต้องไปรับโทษ ฉันแค่พยายามจะช่วยเธอ

481
00:33:17,455 --> 00:33:18,873
‎ไม่เป็นไรครับ ผมขอโทษ

482
00:33:21,167 --> 00:33:23,502
‎ผมน่าจะเชื่อฟังคุณ เรื่องคอบร้า ไค

483
00:33:26,172 --> 00:33:30,134
‎แต่ผมดันไม่เข้าใจ
‎จนกระทั่งผมมาเริ่มฝึกสอนคนอื่นด้วยตัวเอง

484
00:33:30,926 --> 00:33:33,345
‎ตอนนี้ซิลเวอร์ควบคุมความคิดเด็กคนหนึ่งอยู่

485
00:33:35,473 --> 00:33:38,517
‎ยังมีเด็กคนอื่นๆ ในนั้นที่ผมก็ห่วงด้วย และ…

486
00:33:40,394 --> 00:33:41,937
‎เราต้องหยุดคอบร้า ไค

487
00:33:42,897 --> 00:33:44,148
‎แต่เราทำไม่ได้ถ้าไม่มีคุณ…

488
00:33:45,566 --> 00:33:46,484
‎อาจารย์

489
00:33:48,360 --> 00:33:50,863
‎พ่อคะ ไม่ใช่ทุกคนที่มีคนอย่างพ่อ

490
00:33:50,946 --> 00:33:53,199
‎คอยปกป้องและคอยสอน

491
00:33:54,617 --> 00:33:57,244
‎ถึงเวลาแล้ว ที่เราทุกคนจะร่วมสู้ในศึกครั้งนี้

492
00:33:59,121 --> 00:34:00,498
‎เราทุกคนเหรอ

493
00:34:14,303 --> 00:34:16,013
‎พ่อไม่ต้องสู้คนเดียวอีกต่อไปแล้ว

494
00:34:16,597 --> 00:34:18,140
‎ว่าไงคะพ่อ

495
00:34:18,682 --> 00:34:19,809
‎จะสู้ไหม

496
00:35:45,811 --> 00:35:50,816
‎คำบรรยายโดย นิติพร โจโดวิน