1
00:00:20,688 --> 00:00:22,690
‪เรามาร้องประสานเสียงกันเถอะ พร้อมนะ

2
00:00:29,614 --> 00:00:32,909
‪- ลูกคอปังอะไรเบอร์นั้นน่ะ คาราโม
‪- ขอบใจ

3
00:00:32,909 --> 00:00:35,411
‪รู้ใช่มั้ยว่าคนที่เสียงลูกคอดีเป็นยังไง

4
00:00:35,411 --> 00:00:36,537
‪ยังไงล่ะ

5
00:00:37,371 --> 00:00:40,500
‪บ๊อบบี้ วันนี้เธอน่ารักมากนะ
‪ถึงจะทําหน้าอย่างนั้นก็เถอะ

6
00:00:40,500 --> 00:00:42,043
‪ผิวเธอเปล่งปลั่ง

7
00:00:42,043 --> 00:00:44,629
‪จริงๆ นะ เธอดูดีมาก

8
00:00:51,886 --> 00:00:53,096
‪(เควียร์ อาย)

9
00:00:53,096 --> 00:00:54,097
‪ใช่เลย

10
00:00:54,097 --> 00:00:57,100
‪ฮีโร่ของเราสัปดาห์นี้
‪คือแมรี่ เฮนเดอร์สัน-อูโลโฮ

11
00:00:57,100 --> 00:00:59,477
‪เธออายุ 65 ปี

12
00:00:59,477 --> 00:01:03,272
{\an8}‪และเป็นเจ้าของร้านขายของมือสอง
‪ชื่อซิสเตอร์ฮาร์ตส์ในอาราบี

13
00:01:03,272 --> 00:01:05,399
‪- ฉันชอบร้านขายของมือสอง
‪- ใช่

14
00:01:05,399 --> 00:01:06,818
‪ไม่มีใครว่าฉันได้

15
00:01:06,818 --> 00:01:08,236
‪ว่าไม่ได้

16
00:01:08,236 --> 00:01:10,822
‪เพราะฉันทําเองหมด

17
00:01:10,822 --> 00:01:15,076
‪ซิสเตอร์ฮาร์ตส์ยังเป็นโครงการทํางาน
‪ที่คุณแมรี่จัดตั้งขึ้นมา

18
00:01:15,076 --> 00:01:16,994
‪เพื่อว่าจ้างคนที่เคยจําคุก

19
00:01:16,994 --> 00:01:19,205
‪ถึงจะติดคุก ฉันก็ทําสําเร็จ

20
00:01:19,205 --> 00:01:21,415
‪สวยจังเลย

21
00:01:21,415 --> 00:01:24,669
‪ระหว่างที่มาเที่ยวนิวออร์ลีนส์กว่า 20 ปีที่แล้ว

22
00:01:24,669 --> 00:01:28,506
‪แมรี่ถูกจับกุมและไม่เคยกลับไปบ้านเกิด
‪ที่เดย์ตัน โอไฮโอเลย

23
00:01:29,340 --> 00:01:31,676
‪ติดคุก 12 ปีครึ่ง

24
00:01:31,676 --> 00:01:35,138
‪และต้องทัณฑ์บนอีก 12 ปีครึ่ง

25
00:01:35,138 --> 00:01:37,890
‪ข้อหาขัดขวางกระบวนการยุติธรรม

26
00:01:37,890 --> 00:01:39,225
‪ฉันเจอผู้ชายคนนึง

27
00:01:39,225 --> 00:01:42,270
‪เรากําลังสนุกกันตอนที่ตํารวจหยุดเรา

28
00:01:42,270 --> 00:01:45,148
‪พวกเขาอยากให้ฉันโกหกเกี่ยวกับผู้ชายคนนี้

29
00:01:45,148 --> 00:01:47,066
‪ฉันไม่ยอมทํา ฉันปฏิเสธ

30
00:01:47,066 --> 00:01:50,194
‪แมรี่ถูกตัดสินว่ามีความผิด
‪และต้องโทษจําคุกในนิวออร์ลีนส์

31
00:01:50,194 --> 00:01:53,030
‪เธอต้องใช้ชีวิตส่วนใหญ่อยู่ที่นี่

32
00:01:53,030 --> 00:01:55,158
‪และทิ้งลูกทั้งเจ็ดคนไว้ข้างหลัง

33
00:01:55,908 --> 00:01:59,912
‪ฉันต้องตัดส่วนนั้นออกจากหัว

34
00:02:00,413 --> 00:02:04,292
‪เก็บใส่ไว้ในกล่อง ปิดให้สนิท

35
00:02:04,292 --> 00:02:09,297
‪ฉันจึงจะตั้งใจเอาตัวรอดอยู่ในคุกได้

36
00:02:09,297 --> 00:02:13,050
‪ตลอดระยะเวลาที่ถูกจําคุก
‪แมรี่ทั้งสูญเสียตัวตนของตัวเองไป

37
00:02:13,050 --> 00:02:15,678
‪และอดเห็นลูกๆ ทั้งเจ็ดคนเติบโต

38
00:02:15,678 --> 00:02:17,638
‪ซึ่งส่งผลกระทบร้ายแรงต่อจิตใจของแมรี่

39
00:02:17,638 --> 00:02:18,556
‪นั่นสินะ

40
00:02:18,556 --> 00:02:23,853
‪คุกทําให้ฉันสูญเสียความเป็นมนุษย์
‪ทําให้ฉันรู้สึกเฉยชา และเสียความมั่นใจ

41
00:02:23,853 --> 00:02:26,314
‪เวลาติดคุก มีบางอย่างเกิดขึ้นกับสมองเรา

42
00:02:26,314 --> 00:02:32,195
‪เราจะทนอยู่ในคุกไม่ได้ถ้าจิตใจยังอยู่ข้างนอก

43
00:02:33,196 --> 00:02:37,074
‪ทําไมมันถึง... ยากนักสําหรับฉัน

44
00:02:37,074 --> 00:02:39,785
‪แค่ทําตัวเป็นแม่ให้กับลูกๆ

45
00:02:39,785 --> 00:02:43,247
‪ในเมื่อลูกๆ เป็นโลกทั้งใบของฉัน
‪และฉันรักลูกๆ มากเหลือเกิน

46
00:02:43,247 --> 00:02:47,418
‪ไม่ว่ายังไง ลูกๆ ของแมรี่ก็ยังชื่นชมเธอ
‪และมองว่าเธอเป็นฮีโร่

47
00:02:47,418 --> 00:02:50,379
‪แต่ว่าแมรี่เองกลับมองไม่เห็นคุณค่าในตัวเอง

48
00:02:50,379 --> 00:02:51,881
‪โดยเฉพาะในฐานะแม่คน

49
00:02:52,465 --> 00:02:53,382
‪ไม่นะ

50
00:02:54,508 --> 00:02:55,593
‪ผมหยิบเอง

51
00:02:55,593 --> 00:02:56,594
‪ขอบใจ

52
00:02:56,594 --> 00:02:59,055
‪แมรี่ได้รับการเสนอชื่อ
‪โดยแอนโทนี่ เพื่อนคู่ใจของเธอ

53
00:02:59,055 --> 00:03:00,973
‪ที่รู้จักกับแมรี่ผ่านโครงการซิสเตอร์ฮาร์ตส์

54
00:03:00,973 --> 00:03:05,728
{\an8}‪เธอใช้เวลามากมายช่วยเหลือผู้คน
‪ให้จัดการกับบาดแผลทางใจจากคุก

55
00:03:05,728 --> 00:03:09,815
‪แต่ไม่มีใครช่วยเธอกับการต่อสู้ของเธอเลย

56
00:03:09,815 --> 00:03:12,235
‪เธอทํางานไม่หยุดหย่อน

57
00:03:12,235 --> 00:03:14,779
‪และเธอใช้เวลาทั้งหมด

58
00:03:14,779 --> 00:03:18,616
‪ช่วยปรับปรุงคุณภาพชีวิตของคนอื่น

59
00:03:18,616 --> 00:03:20,826
‪มันเลยเป็นโอกาสให้เธอ

60
00:03:20,826 --> 00:03:26,082
‪เลี่ยงการปรับปรุงคุณภาพชีวิตของตัวเอง

61
00:03:26,082 --> 00:03:30,044
‪แมรี่ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใคร
‪ถ้าไม่ได้บริหารโครงการของเธอ

62
00:03:30,044 --> 00:03:33,214
‪เธอละเลยตัวเองไปมาก

63
00:03:33,214 --> 00:03:35,633
‪เธอมีลูกๆ ที่เป็นผู้ใหญ่ที่เธอไม่ยอมเจอ

64
00:03:35,633 --> 00:03:40,054
‪ผมคิดว่าเธอต้องสานสัมพันธ์กับลูกๆ
‪ก่อนที่จะเสียเวลาไปมากกว่านี้

65
00:03:40,054 --> 00:03:42,139
‪ตอนนี้แมรี่เป็นอิสระอย่างเป็นทางการแล้ว

66
00:03:42,139 --> 00:03:45,184
‪แต่เธอกลับติดอยู่ในจุดที่ร่างกายเธอเป็นอิสระ

67
00:03:45,184 --> 00:03:47,395
‪แต่จิตใจของเธอยังรู้สึกเหมือนถูกจองจําอยู่

68
00:03:47,395 --> 00:03:48,896
‪น่าเศร้าจริงๆ

69
00:03:48,896 --> 00:03:52,066
‪ฉันยังเป็นตัวแทนของเรือนจํา

70
00:03:53,693 --> 00:03:56,487
‪และฉันไม่อยากเป็นตัวแทนของเรือนจําแล้ว

71
00:03:56,487 --> 00:03:58,698
‪ฉันไม่ได้ถูกทัณฑ์บนแล้ว

72
00:03:58,698 --> 00:04:00,157
‪ฉันเป็นอิสระเต็มที่

73
00:04:00,741 --> 00:04:02,326
‪ฉันอยากเปลี่ยนแปลง

74
00:04:02,326 --> 00:04:04,203
‪ฉันแค่ไม่รู้จะทํายังไง

75
00:04:04,203 --> 00:04:08,249
‪ภารกิจของเราสัปดาห์นี้คือช่วยซิสเตอร์ฮาร์ตคนนี้
‪ปลดปล่อยจิตวิญญาณของตัวเอง

76
00:04:08,249 --> 00:04:09,750
‪เยส!

77
00:04:09,750 --> 00:04:11,002
‪เยสแมรี่!

78
00:04:11,002 --> 00:04:12,795
‪(วันที่หนึ่ง)

79
00:04:12,795 --> 00:04:14,171
‪(แม้ว่าจะมีอิสระ)

80
00:04:14,171 --> 00:04:17,216
‪(ฉันยังรู้สึกเหมือนติดคุกอยู่
‪- ไพเพอร์ เคอร์แมน)

81
00:04:18,259 --> 00:04:19,844
{\an8}‪- ตายแล้ว น่ารักนะนี่
‪- จริง

82
00:04:19,844 --> 00:04:20,886
{\an8}‪ชมพูจ๋าเลย

83
00:04:20,886 --> 00:04:22,888
{\an8}‪แทน เอาบัตรเครดิตมาใช่มั้ย

84
00:04:22,888 --> 00:04:24,515
‪- ใช่ ตลอด
‪- โอเค

85
00:04:25,266 --> 00:04:28,436
‪- หวัดดีครับ
‪- โห ฉันชอบที่นี่

86
00:04:28,436 --> 00:04:30,563
‪- แมรี่
‪- หวัดดีครับแมรี่

87
00:04:30,563 --> 00:04:32,398
‪ดูคุณสิ ทุกคนเลย

88
00:04:32,398 --> 00:04:35,026
‪สบายดีมั้ยครับคนสวย

89
00:04:35,026 --> 00:04:38,446
‪แมรี่ทําให้ผมคิดถึงป้าของผมคนนึง
‪เห็นแล้วอยากกอดเลย

90
00:04:39,030 --> 00:04:42,408
‪- รองเท้าสวยมาก
‪- ดูนั่นสิ พระเจ้า

91
00:04:42,408 --> 00:04:44,368
‪- ไว้ให้คุณลองทีหลัง ผมรู้
‪- โอเค

92
00:04:44,368 --> 00:04:46,746
‪รู้สึกถึงความรักได้เลย

93
00:04:47,621 --> 00:04:49,373
‪- นี่แอนโทนี่ค่ะ
‪- หวัดดีครับ

94
00:04:49,373 --> 00:04:51,459
‪- ยินดีที่รู้จัก
‪- คนเสนอชื่อ

95
00:04:51,459 --> 00:04:54,879
‪เล่าให้ฟังหน่อยสิครับว่าธุรกิจนี้ทําอะไรเพื่อชุมชน

96
00:04:54,879 --> 00:04:58,215
‪พอคนออกจากคุก กลับบ้านมาแล้วหางานทําไม่ได้

97
00:04:58,215 --> 00:04:59,884
‪พวกเขารู้ว่าจะมีงานทําที่นี่

98
00:04:59,884 --> 00:05:03,471
‪เพราะที่นี่สร้างมาเพื่อพวกเขาโดยเฉพาะ

99
00:05:03,471 --> 00:05:06,432
‪แอนโทนี่ก็เคยเป็นคนไร้บ้านเหมือนกัน

100
00:05:06,432 --> 00:05:08,809
‪เขาเคยติดคุกทั้งหมด 18 ปี

101
00:05:08,809 --> 00:05:09,852
‪เขากําลังเสียศูนย์

102
00:05:09,852 --> 00:05:13,272
‪ภายในปีเดียว เขาได้บริหารที่นี่เอง

103
00:05:13,272 --> 00:05:14,231
‪เขาคอยช่วยงานฉัน

104
00:05:14,231 --> 00:05:16,734
‪ทุกอย่างในชีวิตผมแตกต่างไปโดยสิ้นเชิง

105
00:05:16,734 --> 00:05:19,070
‪ผมมีความหวัง มีความมั่นใจ

106
00:05:19,070 --> 00:05:21,280
‪ฉันทําสิ่งที่เป็นการปฏิวัติ

107
00:05:21,280 --> 00:05:23,657
‪เรียกว่าการละทิ้งพฤติกรรมในคุก

108
00:05:23,657 --> 00:05:25,159
‪- ทําให้ดูได้มั้ยครับ
‪- เชิญเลย

109
00:05:25,159 --> 00:05:26,243
‪ขอดูหน่อย

110
00:05:26,243 --> 00:05:27,912
‪โอเค ถ้าฉันวางรองเท้าไว้ตรงนี้

111
00:05:27,912 --> 00:05:30,873
‪ตอนอยู่ในคุก ฉันรู้ว่ารองเท้าไม่ควรอยู่ตรงนี้

112
00:05:30,873 --> 00:05:33,876
‪แต่ถ้าฉันย้ายรองเท้าข้างนั้น
‪ฉันอาจจะโดนจับขังเดี่ยว

113
00:05:33,876 --> 00:05:35,669
‪ฉันไม่รู้หรอกว่าต้องทํายังไง

114
00:05:35,669 --> 00:05:39,465
‪พอพวกเขามาที่ซิสเตอร์ฮาร์ตส์
‪ฉันบอกว่า "เอาละโจนาธาน จัดระเบียบซิ"

115
00:05:39,465 --> 00:05:41,133
‪โจนาธานก็ต้องทําแบบนี้

116
00:05:41,801 --> 00:05:44,178
‪เขาบอกว่า "ไม่อยากวางตรงนั้น
‪อยากวางไว้ตรงนี้"

117
00:05:44,178 --> 00:05:47,223
‪การละทิ้งพฤติกรรมในคุกง่ายแค่นี้เอง

118
00:05:47,223 --> 00:05:49,934
‪อนุญาตให้พวกเขาคิดด้วยตัวเองอีกครั้ง

119
00:05:49,934 --> 00:05:52,186
‪ทุกอย่างที่คุณเห็นตั้งวางไว้ในนี้

120
00:05:52,186 --> 00:05:54,855
‪จัดโดยคนที่สิ้นหวัง

121
00:05:54,855 --> 00:05:57,274
‪ที่กําลังเข้ารับการบําบัดจากระบบ

122
00:05:57,274 --> 00:05:59,068
‪ในนี้สวยจะตาย

123
00:05:59,860 --> 00:06:01,278
‪พระเจ้า

124
00:06:01,278 --> 00:06:03,489
‪ผมชอบร้านขายของมือสอง

125
00:06:03,489 --> 00:06:05,408
‪แม้แต่ของไร้สาระ

126
00:06:05,408 --> 00:06:07,410
‪วันนึงมีคนตัดสินใจซื้อสิ่งนั้นไป

127
00:06:07,410 --> 00:06:09,161
‪- ชอบมั้ย
‪- ดูนี่สิ

128
00:06:09,161 --> 00:06:10,996
‪มีกระเป๋าคาดเอวด้วย

129
00:06:10,996 --> 00:06:12,873
‪มีทั้งหมวก ผ้าพันคอ

130
00:06:12,873 --> 00:06:15,418
‪มีรองเท้า ของกระจุกกระจิก

131
00:06:15,418 --> 00:06:16,794
‪ฉันอยู่ในร้านขายของมือสอง

132
00:06:16,794 --> 00:06:18,462
‪- ฉันซื้อของอยู่
‪- เก๋จัง

133
00:06:18,462 --> 00:06:20,381
‪ที่นี่มีของสําหรับทุกคน

134
00:06:21,340 --> 00:06:25,302
‪คุณกําลังช่วยคนแถวนี้อยู่
‪ตอนนี้เราเลยจะช่วยคุณบ้าง

135
00:06:25,302 --> 00:06:28,305
‪- ไปบ้านคุณกันดีมั้ย
‪- เราอยากเห็นบ้านคุณ

136
00:06:28,305 --> 00:06:30,391
‪เราจะดูแลคุณเป็นอย่างดี

137
00:06:30,391 --> 00:06:32,601
‪ผมจะกลับมาซื้อกระเป๋าคาดเอวใบนี้

138
00:06:32,601 --> 00:06:35,729
‪- บายทุกคน
‪- ครับ บ๊ายบายทุกคน

139
00:06:41,360 --> 00:06:43,154
‪เราตื่นเต้นมากที่จะได้เห็นบ้านคุณ แมรี่

140
00:06:43,154 --> 00:06:44,822
‪บ้านคุณสวยนะ

141
00:06:46,866 --> 00:06:47,908
‪นี่สินะบ้าน

142
00:06:47,908 --> 00:06:49,910
‪ห้องครัวใหญ่มาก

143
00:06:49,910 --> 00:06:51,704
‪- ใช่
‪- มีหม้อเพียบเลย น่าตื่นเต้น

144
00:06:53,247 --> 00:06:54,707
‪นี่ห้องนอน

145
00:06:54,707 --> 00:06:56,000
‪ผมชอบเตียงสูงๆ สวยๆ

146
00:06:56,000 --> 00:06:58,836
‪เตียงสั่นได้ด้วยนะ

147
00:06:59,670 --> 00:07:01,964
‪มาโรงแรมม่านรูดแมรี่เลยจ้ะที่รัก

148
00:07:01,964 --> 00:07:03,841
‪นอนลงสิแมรี่ ขอดูคุณสั่นหน่อย

149
00:07:03,841 --> 00:07:04,884
‪ไม่เอาด้วยละ

150
00:07:04,884 --> 00:07:06,844
‪ปรับระดับสูงๆ เลย แทนนี่มาแล้ว

151
00:07:06,844 --> 00:07:08,304
‪สบายจัง

152
00:07:08,304 --> 00:07:10,347
‪- ผมชอบนะแมรี่
‪- ค่ะ

153
00:07:10,347 --> 00:07:12,016
‪พวกเธอไปดูส่วนอื่นกันนะ

154
00:07:12,016 --> 00:07:14,435
‪- ฉันจะอยู่ตรงนี้แหละ
‪- รับฉันทีแทนนี่ ขอนอนด้วย

155
00:07:15,394 --> 00:07:17,188
‪ฉันจะพาไปดูห้องน้ํา

156
00:07:17,188 --> 00:07:18,564
‪- ทีนี้...
‪- ขนาดกําลังดี

157
00:07:18,564 --> 00:07:20,316
‪- ขนาดกําลังดีค่ะ
‪- แต่มี...

158
00:07:20,316 --> 00:07:23,152
‪- แต่...
‪- แต่มีข้าวของในนี้เพียบเลย

159
00:07:23,152 --> 00:07:25,529
‪ทุกอย่างในบ้านหลังนี้มาจากร้านขายของมือสอง

160
00:07:25,529 --> 00:07:27,072
‪- ครับ
‪- ทุกอย่างเลย

161
00:07:27,072 --> 00:07:30,659
‪บ้านหลังนี้มืด ปิดม่านมืดทั้งหลัง

162
00:07:30,659 --> 00:07:32,411
‪เธอมีข้าวของรกเต็มไปหมด

163
00:07:32,411 --> 00:07:34,413
‪แมรี่ คุณมีของเพียบเลยนะ

164
00:07:34,413 --> 00:07:35,789
‪จริง ข้าวของเพียบเลย

165
00:07:35,789 --> 00:07:38,959
‪ตอนที่ออกจากคุก ฉันแค่อยากมีข้าวของต่างๆ

166
00:07:38,959 --> 00:07:40,920
‪เพราะฉันไม่เคยได้รับอนุญาตให้มีอะไรเลย

167
00:07:40,920 --> 00:07:45,299
‪เราอาจจะช่วยคุณคัดเลือก
‪แต่สิ่งที่คุณแคร์จริงๆ ได้

168
00:07:45,299 --> 00:07:47,343
‪คําที่โรแมนติกน้อยกว่านั้นคือตัดต่อ

169
00:07:47,343 --> 00:07:48,594
‪โอเค

170
00:07:49,428 --> 00:07:53,265
‪ถ้าคุณจะพาผมไปจุดหนึ่งในบ้าน

171
00:07:53,265 --> 00:07:55,142
‪ที่ไหนในบ้านที่คุณชอบที่สุด

172
00:07:55,142 --> 00:08:00,689
{\an8}‪ตรงนี้เป็นจุดที่ฉันชอบที่สุดในบ้านเลย

173
00:08:00,689 --> 00:08:02,733
{\an8}‪อาจจะฟังดูบ้าสําหรับบางคน

174
00:08:02,733 --> 00:08:06,278
‪บางครั้งฉันเข้ามานั่งบนโซฟา

175
00:08:06,278 --> 00:08:08,489
‪แล้วมองออกไปนอกหน้าต่าง ดูต้นไม้ที่ปลูกไว้

176
00:08:08,489 --> 00:08:10,824
‪แล้วรู้สึกเป็นหนึ่งเดียวกับธรรมชาติ

177
00:08:10,824 --> 00:08:13,744
‪เหมือนกับว่าฉันเป็นหนึ่งเดียวกับพระเป็นเจ้า

178
00:08:13,744 --> 00:08:17,873
‪เพราะพระเจ้าองค์เดียวกันที่สร้างฉัน
‪สร้างต้นไม้พวกนี้

179
00:08:17,873 --> 00:08:20,793
‪มันทําให้ฉันรู้สึกเป็นมนุษย์

180
00:08:20,793 --> 00:08:23,128
‪- เป็นสิ่งที่งดงามมากครับ
‪- เนอะ

181
00:08:23,128 --> 00:08:25,756
‪- คาราโมปลูกต้นไม้เก่งนะครับ
‪- เหรอคะ

182
00:08:25,756 --> 00:08:26,674
‪ไม่เลยครับ

183
00:08:28,467 --> 00:08:31,470
‪ทิ้งๆ

184
00:08:36,016 --> 00:08:37,810
‪ผมดูไม่ออกเลยว่าเธอเป็นใคร

185
00:08:40,521 --> 00:08:41,814
‪ไม่เอา

186
00:08:41,814 --> 00:08:46,485
‪ผมอยากรู้เรื่องชีวิตของคุณก่อนคุณติดคุก

187
00:08:46,485 --> 00:08:47,486
‪ก่อนคุกเหรอ

188
00:08:47,486 --> 00:08:50,155
{\an8}‪ฉันจบปริญญาด้านการบริหารจัดการทรัพย์สิน
‪และอสังหาริมทรัพย์

189
00:08:50,155 --> 00:08:53,325
{\an8}‪ฉันจะซื้อบ้านหลุดจํานอง บ้านหนีภาษีที่ดิน

190
00:08:53,325 --> 00:08:57,621
‪แล้วก็ขายต่อให้แม่เลี้ยงเดี่ยว ผู้สูงอายุ

191
00:08:57,621 --> 00:09:02,668
‪ฉันเป็นแม่ของลูกเจ็ดคน
‪ลูกชายหกคนกับลูกสาวคนเล็กหนึ่งคน

192
00:09:02,668 --> 00:09:05,379
{\an8}‪- เล่าเรื่องลูกๆ ให้ฟังหน่อยสิครับ
‪- ฉันตั้งท้องตอนอายุ 16

193
00:09:05,379 --> 00:09:08,173
{\an8}‪แม่ฉันบอกว่า "แกท้องแล้ว แกต้องแต่งงาน"

194
00:09:08,173 --> 00:09:11,343
{\an8}‪แม่ยกฉันให้เขาเลย บังคับให้ฉันไปกับเขา

195
00:09:11,343 --> 00:09:12,970
‪ฉันไม่อยากไปเลย

196
00:09:12,970 --> 00:09:15,889
‪ฉันโตมากับลูกๆ

197
00:09:15,889 --> 00:09:17,558
‪นั่นลูกชายคนแรกของฉัน

198
00:09:17,558 --> 00:09:19,977
‪ลูกคนนี้เป็นคนดีที่สุดของฉัน

199
00:09:19,977 --> 00:09:21,645
‪เขาเสียแล้วสินะครับ

200
00:09:22,229 --> 00:09:24,565
‪คุณออกจากคุกรึยังตอนที่เขาเสียชีวิต

201
00:09:25,190 --> 00:09:26,191
‪ยังค่ะ

202
00:09:26,734 --> 00:09:29,903
‪เขาตายจากอุบัติเหตุรถยนต์

203
00:09:29,903 --> 00:09:31,947
‪ฉันไปงานศพของเขาไม่ได้

204
00:09:32,948 --> 00:09:35,034
‪ฉันไม่เคยมีโอกาสบอกลาเลย

205
00:09:35,034 --> 00:09:36,577
‪ผมเสียใจด้วยจริงๆ ครับ

206
00:09:36,577 --> 00:09:39,413
‪นั่นเป็นจุดแตกหักของฉัน

207
00:09:39,413 --> 00:09:45,878
‪เขาเป็นคนแรกในโลกนี้ที่ฉันรู้สึกว่ารักฉันจริงๆ

208
00:09:45,878 --> 00:09:48,172
‪ความสัมพันธ์ของคุณกับลูกๆ คนอื่นเป็นไงบ้าง

209
00:09:48,172 --> 00:09:50,758
‪- กระจัดกระจายแยกไปอยู่ทุกที่เลย
‪- เข้าใจละ

210
00:09:50,758 --> 00:09:53,218
‪ฉันไม่รู้ด้วยซ้ําว่าลูกๆ รู้สึกยังไงกับฉัน

211
00:09:53,218 --> 00:09:54,970
‪ฉันเกือบรู้สึกผิด

212
00:09:54,970 --> 00:09:56,096
‪มันเหมือนว่า

213
00:09:56,096 --> 00:10:00,351
‪ลองนึกดูสิว่า
‪ต้องอยู่ในที่ที่นึงตั้ง 12 ปีครึ่ง เกือบ 13 ปี

214
00:10:00,351 --> 00:10:03,687
‪และไม่ได้รับอนุญาตให้แตะต้องมนุษย์คนอื่นเลย

215
00:10:03,687 --> 00:10:05,522
‪พอฉันออกมา

216
00:10:06,023 --> 00:10:09,568
‪ก็มีลูกชายสูงสองเมตรที่อยากกอดฉัน

217
00:10:09,568 --> 00:10:10,694
‪มันไม่ไหว

218
00:10:10,694 --> 00:10:12,863
‪คุณตัดขาดจากคนอื่นมาตั้ง 12 ปี

219
00:10:12,863 --> 00:10:17,159
‪ลูกบางคนไม่รู้ด้วยซ้ําว่าฉันทําอะไรสําเร็จมาบ้าง

220
00:10:17,159 --> 00:10:18,952
‪- มันทําให้คุณเสียใจ
‪- ใช่ค่ะ

221
00:10:18,952 --> 00:10:21,121
‪- ครับ
‪- จริงๆ

222
00:10:23,749 --> 00:10:25,959
{\an8}‪(สุขภาพคือทรัพย์สมบัติ
‪เรียนรู้ที่จะรักบ้านตัวเอง)

223
00:10:25,959 --> 00:10:28,087
‪ครั้งสุดท้ายที่คุณทําอาหารให้คนอื่นกินคือเมื่อไหร่

224
00:10:28,087 --> 00:10:29,004
‪ก่อนโควิดค่ะ

225
00:10:29,004 --> 00:10:31,048
‪เพราะพอผมเปิดช่องแช่แข็งดู

226
00:10:31,048 --> 00:10:34,051
‪คุณมีโปรตีนหลากหลายเยอะทีเดียว

227
00:10:34,051 --> 00:10:37,763
‪ฉันมีลูกเจ็ดคน เลยชินกับการทําอาหารเยอะๆ

228
00:10:37,763 --> 00:10:41,684
‪- คุณทําอาหารให้ลูกๆ กินบ่อยมั้ย
‪- เคยทํานะ ฉันยังมีใจอยากทําอยู่

229
00:10:41,684 --> 00:10:43,727
‪ทําทุกอย่างในหม้อสีเทา

230
00:10:44,228 --> 00:10:47,523
‪ฉันใส่เนื้อ มันฝรั่ง ข้าว ผักลงไป

231
00:10:47,523 --> 00:10:48,982
‪หม้อเดียวจบ

232
00:10:48,982 --> 00:10:51,276
{\an8}‪- ถูกต้อง แต่ฉันทําไม่ค่อยบ่อย
‪- โอเค

233
00:10:51,276 --> 00:10:53,070
‪ฉันชอบทําอาหาร

234
00:10:53,070 --> 00:10:56,907
‪ชอบนะ แต่พอเข้าครัว
‪หลังจากทํางานวันละ 12-14 ชั่วโมง

235
00:10:56,907 --> 00:10:59,368
‪ฉันก็จะกินแค่แซนด์วิชเนยถั่วกับแยม

236
00:10:59,368 --> 00:11:01,286
‪ตรงเข้าห้องแล้วเปิดคอมพิวเตอร์

237
00:11:01,286 --> 00:11:04,123
‪กินแซนด์วิชเนยถั่วกับแยมใช่ว่าจะแย่นะ

238
00:11:04,123 --> 00:11:06,041
‪แต่ถ้าคุณอยากกินอาหารทําเองที่บ้าน

239
00:11:06,041 --> 00:11:08,085
‪แต่ไม่มีเวลาหรือความอดทนที่จะทําล่ะ

240
00:11:08,085 --> 00:11:09,920
‪- เคยได้ยินเรื่องการเตรียมอาหารมั้ยครับ
‪- ไม่ค่ะ

241
00:11:09,920 --> 00:11:12,923
‪เป็นการทําอาหารปริมาณมาก

242
00:11:12,923 --> 00:11:15,551
‪แล้วเก็บเอาไว้ ติดป้ายใส่ช่องแช่แข็ง

243
00:11:15,551 --> 00:11:18,637
‪- แช่แข็งอาหารไว้ได้เลยเหรอ
‪- ร้อยเปอร์เซ็นต์เลย

244
00:11:18,637 --> 00:11:20,222
‪ตอนนี้บ้านของคุณคือนิวออร์ลีนส์

245
00:11:20,222 --> 00:11:22,266
‪เคยลองอาหารนิวออร์ลีนส์มั้ย

246
00:11:22,266 --> 00:11:23,434
‪ฉันไม่กินกัมโบ้ด้วยซ้ํา

247
00:11:23,434 --> 00:11:25,728
‪ฉันไม่ออกไปลองอะไรใหม่ๆ

248
00:11:26,937 --> 00:11:29,064
‪ฉันจะใส่ชิ้นนี้จริงๆ นะ สวยมาก

249
00:11:29,064 --> 00:11:32,443
‪- ดูสิ สวยมากนะ
‪- เธอมีของดีๆ อยู่นะ

250
00:11:32,443 --> 00:11:33,986
‪- เห็นนี่มั้ย
‪- ชอบผ้าโพกผมคุณ

251
00:11:33,986 --> 00:11:35,654
‪- ฉันทําเอง
‪- จริงเหรอ

252
00:11:35,654 --> 00:11:37,072
‪- ฉันทําเอง
‪- เย็บเองเหรอ

253
00:11:37,072 --> 00:11:38,449
‪เดี๋ยวโพกให้ดูว่าสวยมาก

254
00:11:38,449 --> 00:11:40,242
{\an8}‪- เข้ากันด้วย
‪- เข้ากับชุดฉันเลย

255
00:11:40,242 --> 00:11:41,326
{\an8}‪สวย

256
00:11:41,326 --> 00:11:43,454
{\an8}‪ดูสิ

257
00:11:45,038 --> 00:11:47,166
‪- สวยมั้ยล่ะ
‪- แมรี่

258
00:11:47,166 --> 00:11:48,751
‪สวยเนอะว่ามั้ย

259
00:11:50,085 --> 00:11:51,503
‪ย้อนยุคเลย

260
00:11:51,503 --> 00:11:52,796
‪ฉันชอบอีลิปติคัล

261
00:11:52,796 --> 00:11:53,922
‪เร็วขึ้นอีก

262
00:11:53,922 --> 00:11:56,425
‪เสื้อคลุมลายทาง แต่สําหรับเข้าห้องน้ํา

263
00:11:58,927 --> 00:12:02,055
‪คุณไว้ผมเดรดล็อกมานานเท่าไหร่แล้ว

264
00:12:02,055 --> 00:12:03,974
‪ประมาณ 12 ปีมั้ง

265
00:12:04,558 --> 00:12:07,144
‪ไว้ยาวมา 12 ปี ขอดูหน่อยว่ายาวขนาดไหน

266
00:12:07,144 --> 00:12:09,229
‪เพราะเรายังไม่ได้เห็นอะไรเท่าไหร่เลย

267
00:12:09,730 --> 00:12:11,607
‪ผมเยอะมากเลยนะนี่

268
00:12:11,607 --> 00:12:13,901
‪- ใช่
‪- ยาวถึงเข่าเลย

269
00:12:13,901 --> 00:12:15,444
‪ค่ะ

270
00:12:15,444 --> 00:12:17,946
‪ตัดผมล็อกของเธอ โยนลงแม่น้ํา

271
00:12:17,946 --> 00:12:19,740
‪แล้วก็ให้คนปีนขึ้นมาได้เลยจ้ะที่รัก

272
00:12:19,740 --> 00:12:21,742
‪ผมล็อกยาวเฟื้อยเลย

273
00:12:21,742 --> 00:12:24,745
‪แต่คุณไว้ทรงนี้ตลอดเวลาที่คุณอยู่ในคุก

274
00:12:24,745 --> 00:12:27,164
‪คุณทําผมทรงนี้มาตั้งแต่ออกจากคุก

275
00:12:27,164 --> 00:12:31,418
‪ผมทรงนี้ถูกจองจําในความทรงจํา

276
00:12:31,418 --> 00:12:34,713
‪คุณเคยฝันมั้ยว่าอยากทําอะไรกับทรงผม

277
00:12:34,713 --> 00:12:36,173
‪ที่ไม่เคยมีโอกาสได้ทํา

278
00:12:36,173 --> 00:12:39,510
‪โจนาธาน ฉันไว้ผมทรงนี้เพื่อความปลอดภัย

279
00:12:39,510 --> 00:12:43,055
‪ผมนี้ช่วยให้ฉันปลอดภัย

280
00:12:43,055 --> 00:12:45,599
‪คนอื่นดึงผมฉันในคุก

281
00:12:46,183 --> 00:12:49,853
‪แล้วใช้เส้นผมควบคุมร่างกายของเรา

282
00:12:49,853 --> 00:12:52,773
‪ฉันเลยถักผมเป็นเปียเส้นเล็กๆ

283
00:12:52,773 --> 00:12:56,944
‪จะได้ไม่มีผมยาว แล้วก็ไม่เปิดผมให้ใครจับ

284
00:12:56,944 --> 00:12:59,279
‪- ครับ
‪- แล้วเดรดล็อกก็ยาวขึ้นเรื่อยๆ

285
00:12:59,279 --> 00:13:02,991
‪- เป็นสไตล์ปกป้องเส้นผมจริงๆ เลย
‪- ปกป้องจริงๆ

286
00:13:02,991 --> 00:13:04,326
‪- จ้ะ
‪- ไม่ใช่แค่สไตล์นะ

287
00:13:04,326 --> 00:13:07,079
‪ฉันไม่รู้จะทําอะไรกับผมทรงนี้จริงๆ

288
00:13:07,579 --> 00:13:09,832
‪- และตอนนี้
‪- คุณอาจจะอยากเปลี่ยนแปลงบ้างมั้ย

289
00:13:09,832 --> 00:13:11,375
‪อาจจะเปลี่ยนแปลงนิดหน่อย

290
00:13:14,336 --> 00:13:16,255
‪นี่เมาส์ของจริงเลย

291
00:13:16,255 --> 00:13:18,257
‪ไม่เคยเห็นเมาส์มานานแล้ว

292
00:13:18,257 --> 00:13:20,259
‪- นี่อะไร แอนโทนี่
‪- นั่นมันที่หั่น...

293
00:13:20,259 --> 00:13:21,969
‪- นั่นมันเฟลชไลต์
‪- มัน...

294
00:13:26,098 --> 00:13:27,850
‪คุยอะไรกันไม่เห็นเข้าใจเลย

295
00:13:29,059 --> 00:13:31,186
‪เสื้อผ้าแบบไหนที่ทําให้คุณรู้สึกดีครับ

296
00:13:31,687 --> 00:13:33,522
‪- มีชุดนึงในนั้น
‪- ขอดูหน่อย

297
00:13:33,522 --> 00:13:34,898
‪ชุดนี้ค่ะ

298
00:13:34,898 --> 00:13:37,484
{\an8}‪ฉันใส่ชุดแบบนี้ก่อนเข้าคุก

299
00:13:37,484 --> 00:13:39,736
{\an8}‪- โอเค
‪- ทําให้ฉันรู้สึกเป็นผู้หญิง

300
00:13:39,736 --> 00:13:41,488
{\an8}‪- โอเค
‪- ทําให้ฉันรู้สึกเป็นสุภาพสตรี

301
00:13:41,488 --> 00:13:44,533
‪ฉันเป็นคนน่าเกรงจาม ไม่ค่อยพูดเล่น

302
00:13:44,533 --> 00:13:47,035
‪ไม่ค่อยพูดเล่นเหรอ คุณดูเป็นคนสนุกออก

303
00:13:47,035 --> 00:13:48,787
‪- ไม่เลย
‪- ไม่เหรอ

304
00:13:48,787 --> 00:13:51,290
‪คุณเคยใส่ชุดนี้มั้ย ป้ายยังอยู่เลย

305
00:13:51,290 --> 00:13:53,667
‪ฉันว่าฉันต้องลดน้ําหนักลงนิดหน่อย

306
00:13:53,667 --> 00:13:54,751
‪ผมแอบดูไว้แล้ว

307
00:13:54,751 --> 00:13:56,295
‪เธอเป็นใคร

308
00:13:56,295 --> 00:13:59,006
‪- เธอไม่ใช่แมรี่ เธอเป็นแมรี่ไม่ได้
‪- ไม่ค่ะ

309
00:13:59,006 --> 00:14:01,466
‪ตู้เสื้อผ้านี้มั่วไปหมด

310
00:14:01,466 --> 00:14:04,344
‪มีบุคลิกหลากหลายนับพันในตู้

311
00:14:04,344 --> 00:14:07,014
‪อาจจะมีสักชุดสองชุดที่ดูเป็นแมรี่

312
00:14:07,014 --> 00:14:09,308
‪ส่วนที่เหลือเป็นผู้หญิงที่ไหนไม่รู้

313
00:14:09,308 --> 00:14:13,145
‪เป็นผมคงลําบากใจทุกเช้า คิดว่า
‪"ในนี้มีอะไรเยอะแยะเหลือเกิน"

314
00:14:13,145 --> 00:14:15,188
‪"ฉันจะรู้ได้ยังไงว่าวันนี้อยากเป็นใคร"

315
00:14:15,188 --> 00:14:18,442
‪ต่อให้คุณมีชีวิตอยู่อีกร้อยปี
‪คุณก็ไม่มีวันใส่ครบทุกชุด

316
00:14:18,442 --> 00:14:20,527
‪ฉันก็รู้สึกหนักใจกับข้าวของพวกนี้

317
00:14:20,527 --> 00:14:24,156
‪ดังนั้นการใส่เครื่องแบบจึงทําให้ชีวิตง่ายขึ้น

318
00:14:24,156 --> 00:14:27,743
‪งั้นผมมีคําถาม แล้วมีชุดพวกนี้ไปทําไม

319
00:14:27,743 --> 00:14:30,162
‪ฉันอยากรู้สึกสวยงามอีกครั้ง

320
00:14:30,162 --> 00:14:32,956
‪ครั้งสุดท้ายที่คุณรู้สึกว่า
‪ตัวเองสวยคือเมื่อไหร่ครับแมรี่

321
00:14:32,956 --> 00:14:34,750
‪ตอนที่... ฉันแต่งงานตอนอายุ 16

322
00:14:34,750 --> 00:14:39,630
‪ฉันจําได้ว่าครั้งนึงเขาพาฉันไปปาร์ตี้

323
00:14:39,630 --> 00:14:44,051
‪แม่ฉันตัดชุดสวยพลิ้วยาวให้

324
00:14:44,051 --> 00:14:46,553
‪รัดตรงเอวแล้วก็พองออก

325
00:14:46,553 --> 00:14:47,971
‪สีอะไรครับ

326
00:14:47,971 --> 00:14:50,015
‪สีแดงค่ะ

327
00:14:50,015 --> 00:14:51,600
‪- โอเค
‪- สีแดงเป็นสีโปรดของฉัน

328
00:14:51,600 --> 00:14:54,895
‪ฉันรู้สึกว่าเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดในโลกเลย

329
00:14:54,895 --> 00:14:58,732
‪ผมอยากลองทําให้คุณ
‪กลับไปรู้สึกกับตัวเองอย่างนั้น

330
00:14:58,732 --> 00:15:01,610
‪สิ่งที่เราต้องฝึกกันคือการตัดต่อ

331
00:15:01,610 --> 00:15:04,821
‪มากําจัดสิ่งที่ไม่เข้ากับคุณออก

332
00:15:04,821 --> 00:15:07,616
‪และเก็บสิ่งที่เข้ากันไว้ เราจะลองหาทางกันดู

333
00:15:08,241 --> 00:15:10,994
‪นี่อาหารเช้าเหรอ หรือเป็น...

334
00:15:10,994 --> 00:15:14,581
‪ผมรู้สึกว่านี่เป็นมื้อกลางวันเมื่อหลายวันก่อน
‪เพราะแตงดองนี่ดูแห้งชะมัด

335
00:15:14,581 --> 00:15:17,167
‪- ใช่ค่ะ
‪- โอเค

336
00:15:17,167 --> 00:15:20,629
‪ตอนอยู่ในคุก ถ้าพวกเขาไม่ยอมให้ฉันกิน

337
00:15:20,629 --> 00:15:24,841
‪ฉันต้องกินอาหารที่แอบเก็บเอาไว้

338
00:15:24,841 --> 00:15:28,345
‪ฉันเลยทําใจทิ้งของได้ยากมาก

339
00:15:28,345 --> 00:15:32,057
‪แมรี่ ผมมีคําถามที่อยากรู้จริงๆ นะ

340
00:15:32,057 --> 00:15:33,642
‪ไม่ได้เป็นการตัดสินเลย

341
00:15:33,642 --> 00:15:37,437
‪ทําไมคุณถึงยังอยากอยู่ในนิวออร์ลีนส์ต่อ

342
00:15:38,480 --> 00:15:40,983
‪พระอัลเลาะห์คงไม่ส่งฉันมายังภูเขานี้

343
00:15:41,775 --> 00:15:44,403
‪ถ้าพระองค์ไม่อยากให้ฉันทําให้คนเห็นว่า
‪มันเคลื่อนย้ายได้

344
00:15:45,195 --> 00:15:47,114
‪ว่าสิ่งต่างๆ เปลี่ยนแปลงได้

345
00:15:47,114 --> 00:15:50,742
‪ดังนั้นฉันจึงอยู่ต่อ เพราะนี่คือที่ที่ฉันถูกส่งมา

346
00:15:50,742 --> 00:15:53,912
‪ตอนติดคุกคือตอนที่ฉันเห็นความทรมานมากที่สุด

347
00:15:53,912 --> 00:15:56,623
‪ฉันฝากคําสัญญาไว้ ฉันบอกว่า
‪"ถ้ามาตามหาฉัน

348
00:15:57,541 --> 00:16:00,711
‪พอได้ออกมา ฉันจะมีที่อยู่ให้"

349
00:16:00,711 --> 00:16:04,506
‪"ฉันจะช่วยหาเสื้อผ้า หาอาหารให้
‪แค่มาหาฉันเถอะ"

350
00:16:05,590 --> 00:16:09,886
‪ผมรู้สึกถึงความเศร้าในใจเธอถึงก้นบึ้งหัวใจ

351
00:16:09,886 --> 00:16:15,434
‪เธอแค่พยายามช่วยเหลือคนอื่น
‪และทําตัวให้เป็นประโยชน์เต็มที่

352
00:16:15,434 --> 00:16:17,728
‪แต่เห็นได้ชัดจากสิ่งที่เธอบอกเราว่า

353
00:16:17,728 --> 00:16:21,273
‪เธอไม่มีโอกาสหาทางก้าวหน้าต่อไป

354
00:16:21,273 --> 00:16:22,733
‪เราจึงจะช่วยเธอเรื่องนี้กัน

355
00:16:22,733 --> 00:16:26,695
‪คุณเสียสละมาเยอะมาก
‪สัปดาห์นี้เราจะทําเพื่อคุณบ้าง

356
00:16:26,695 --> 00:16:27,821
‪เพื่อคุณ

357
00:16:27,821 --> 00:16:31,074
‪คุณสอนทุกคนให้ค้นพบตัวตนที่ดีที่สุดของตัวเอง

358
00:16:31,074 --> 00:16:32,534
‪และค้นพบชีวิตใหม่

359
00:16:32,534 --> 00:16:34,828
‪ตอนนี้เราเลยอยากช่วยคุณ
‪ค้นพบตัวตนที่ดีที่สุดของคุณบ้าง

360
00:16:34,828 --> 00:16:36,830
‪และช่วยคุณค้นพบชีวิตใหม่ของตัวเอง

361
00:16:36,830 --> 00:16:38,248
‪ถึงเวลาของคุณแล้ว แมรี่

362
00:16:38,248 --> 00:16:40,876
‪ฟังดูเป็นไง เพราะมันแตกต่าง
‪จากชีวิตประจําวันของคุณมากนะ

363
00:16:40,876 --> 00:16:42,335
‪เยี่ยมมากค่ะ

364
00:16:43,295 --> 00:16:46,214
‪- งั้นมาเริ่มสัปดาห์นี้กันเลย
‪- เราจะเริ่มกันในสาม สอง...

365
00:16:46,214 --> 00:16:48,091
‪ไม่ ผมพูดเล่น เราต้องออกไปๆ

366
00:16:51,386 --> 00:16:53,013
‪ผมชอบที่แมรี่กําลังเปิดใจ

367
00:16:53,013 --> 00:16:55,098
‪เธออยากสานสัมพันธ์กับครอบครัว

368
00:16:55,098 --> 00:16:58,769
‪ผมต้องทําความเข้าใจให้ชัดเจนว่า
‪เกิดอะไรขึ้นในอดีตของแมรี่

369
00:16:58,769 --> 00:17:01,605
‪เราจะได้หาทางมอบอนาคตที่ดีกว่าให้เธอ

370
00:17:02,105 --> 00:17:06,610
‪ทรงผมของเธอมีที่มาจากการป้องกันตัว
‪ไม่ใช่จากการแสดงออก

371
00:17:06,610 --> 00:17:08,820
‪ฉันเลยจะมอบวิธีเข้าถึง

372
00:17:08,820 --> 00:17:10,614
‪มอบแหล่งทรัพยากรที่เธอต้องการ

373
00:17:10,614 --> 00:17:13,992
‪เพื่อแสดงออกถึงความรู้สึกที่เธออยากแสดงได้

374
00:17:13,992 --> 00:17:17,537
‪แมรี่พร้อมแล้วสําหรับอะไรนะ บทใหม่ไงจ๊ะ

375
00:17:17,537 --> 00:17:19,664
‪ผมอยากทําให้ที่นี่มีชีวิตชีวา

376
00:17:19,664 --> 00:17:25,003
‪ตอนนี้มันรู้สึกเหมือนห้องขังมืดๆ ชื้นๆ

377
00:17:25,003 --> 00:17:28,048
‪ผมอยากให้รู้สึกตรงกันข้ามกันไปเลย

378
00:17:28,715 --> 00:17:32,177
‪ความตั้งใจที่เธอสอนให้พนักงาน

379
00:17:32,177 --> 00:17:33,929
‪คอยใส่ใจในร้านของเธอ

380
00:17:33,929 --> 00:17:37,474
‪ผมอยากให้เธอทําแบบเดียวกัน
‪กับตัวเอง เพื่อตัวเอง

381
00:17:37,474 --> 00:17:39,101
‪ผมอยากให้เธอเริ่มต้นจากสิ่งเล็กๆ

382
00:17:39,101 --> 00:17:43,396
‪ผมอยากปลุกความตื่นเต้นของการเข้าครัวอีกครั้ง

383
00:17:43,396 --> 00:17:46,858
‪เธอติดอยู่ในชุดเครื่องแบบซิสเตอร์ฮาร์ตส์

384
00:17:46,858 --> 00:17:49,277
‪ก่อนหน้านั้นเธอก็ใส่เครื่องแบบนักโทษ

385
00:17:49,277 --> 00:17:52,864
‪ผมอยากทําให้เธอระลึกได้ว่าเธอยังเป็นคนอยู่

386
00:17:52,864 --> 00:17:55,117
‪เธอยังเป็นผู้หญิง เป็นมนุษย์

387
00:17:55,117 --> 00:17:58,370
‪และเธอจะรู้สึกว่าสวยได้

388
00:17:58,370 --> 00:17:59,579
‪(วันที่สอง)

389
00:17:59,579 --> 00:18:00,705
‪(ปล่อยให้ฝนตกพรําในตัว...)

390
00:18:00,705 --> 00:18:03,041
‪(แล้วเปลี่ยนหัวใจให้กลายเป็นสวน
‪- มุสลิมสไมลส์)

391
00:18:04,543 --> 00:18:07,420
‪คุณใส่สีแดงสีโปรด เห็นแล้วมีความสุขจัง

392
00:18:07,420 --> 00:18:08,505
‪ค่ะ ขอบคุณ

393
00:18:08,505 --> 00:18:09,714
‪เป็นสีที่มีความสุขนะ

394
00:18:09,714 --> 00:18:12,008
‪นี่แหละส่วนที่สนุก

395
00:18:12,008 --> 00:18:14,511
‪นี่แหละส่วนที่น่าสนุก

396
00:18:14,511 --> 00:18:17,848
‪- คุณรู้สึกยังไงกับการชอปปิ้ง
‪- ฉันตื่นเต้นแล้ว

397
00:18:17,848 --> 00:18:19,141
‪คุณบอกว่าอยากได้สีสัน

398
00:18:19,141 --> 00:18:21,143
‪- ค่ะ
‪- เราเลยพาคุณมาร้านที่เน้นสีสัน

399
00:18:21,143 --> 00:18:24,396
‪กว่าสิบปีที่เธอไม่ได้เล่นกับสีสัน

400
00:18:24,396 --> 00:18:27,899
‪และเวสต์ลอนดอนบูติกก็เต็มไปด้วยสีสัน

401
00:18:27,899 --> 00:18:29,234
‪มีอะไรให้เล่นมากมาย

402
00:18:29,234 --> 00:18:31,987
‪ผมเลยอยากให้เธอเห็นว่าทําอะไรได้บ้าง

403
00:18:31,987 --> 00:18:33,280
‪คุณเป็นคนชอบเก็บสะสมของ

404
00:18:33,780 --> 00:18:36,741
‪ผมมั่นใจว่าคุณคงรู้ตัวอยู่แล้ว
‪ไม่ใช่เรื่องน่าแปลกใจหรอก

405
00:18:36,741 --> 00:18:38,577
‪แต่ส่วนใหญ่คุณเก็บของในตู้เสื้อผ้า

406
00:18:38,577 --> 00:18:40,996
‪ผมอยากทําให้คุณเห็นว่าคุณทิ้งของไป

407
00:18:40,996 --> 00:18:42,330
‪มีแค่ไม่กี่อย่างก็พอ

408
00:18:42,330 --> 00:18:44,624
‪และของไม่กี่อย่างนั้นก็ทําให้คุณสวยได้

409
00:18:44,624 --> 00:18:48,628
‪แทนที่จะมีข้าวของเป็นพันชิ้น
‪และไม่รู้เลยว่าจะจัดเป็นลุคได้ยังไง

410
00:18:48,628 --> 00:18:50,714
‪คุณบอกว่าชอบสไตล์เข้ารูปแล้วบานออก

411
00:18:50,714 --> 00:18:52,549
‪แนวรัดเอวแล้วพองออก

412
00:18:52,549 --> 00:18:56,344
‪ผมอยากให้คุณดูเวอร์ชั่นนึงของสไตล์นั้น
‪ผมจะไม่รัดแล้วพองเกินไป

413
00:18:57,304 --> 00:18:59,222
‪- ไม่งั้นจะดูเป็นเจ้าหญิงไปหน่อย
‪- ค่ะ

414
00:18:59,222 --> 00:19:01,183
‪- และคุณเป็นสุภาพสตรี
‪- ใช่

415
00:19:01,183 --> 00:19:04,978
‪ผมอยากให้คุณใส่ชุดที่ดูเบาๆ พลิ้วๆ

416
00:19:04,978 --> 00:19:07,939
‪ที่นี่ร้อนสุดๆ ผมแน่ใจว่าคุณคงชินแล้ว

417
00:19:07,939 --> 00:19:09,524
‪- ไม่ชินเลย
‪- ต้องใส่ชุดสบายๆ

418
00:19:09,524 --> 00:19:12,569
‪ไม่เลย ใครจะไปชินไหว ร้อนนรกแตก งั้น...

419
00:19:16,239 --> 00:19:18,116
‪- ชุดนี้สวยมั้ยครับ
‪- สวยมาก

420
00:19:18,116 --> 00:19:19,618
‪- แบบว่า...
‪- นี่แหละอลังการ

421
00:19:19,618 --> 00:19:23,830
‪ผมอยากให้ใส่ชุดที่พลิ้วไหว
‪เพราะเวลาคุณเดินจะเห็นการเคลื่อนไหว

422
00:19:23,830 --> 00:19:25,332
‪คุณจะดูเหมือนลอยจากสวรรค์เลย

423
00:19:25,332 --> 00:19:28,919
‪แต่เราจะจับคู่กับชุดกระโปรง ใส่หลายชั้นหน่อย

424
00:19:28,919 --> 00:19:30,921
‪- ตายจริง
‪- คุณจะต้องอึ้งไปเลย

425
00:19:31,713 --> 00:19:33,965
‪- อยากให้ฉันใส่เหรอ
‪- ใช่ครับ

426
00:19:33,965 --> 00:19:36,885
‪เรียกได้นะถ้าอยากได้อะไร เราจะลองดูกัน

427
00:19:36,885 --> 00:19:38,136
‪โอเคๆ

428
00:19:38,136 --> 00:19:39,304
‪แมรี่

429
00:19:39,304 --> 00:19:41,306
‪- พร้อมมั้ย
‪- พร้อม

430
00:19:45,852 --> 00:19:48,438
‪ตายจริง

431
00:19:48,438 --> 00:19:51,608
‪อลังการมากเลย

432
00:19:51,608 --> 00:19:52,651
‪นี่แหละตัวฉัน

433
00:19:53,151 --> 00:19:57,030
‪- จริงเหรอ
‪- นี่แหละฉันเลย

434
00:19:57,030 --> 00:19:59,741
‪ขาดไปอย่างนึง ผมมีแว่นใหม่มาให้

435
00:19:59,741 --> 00:20:02,535
‪ผมอยากให้คุณใส่อะไรที่เปรี้ยวขึ้นหน่อย

436
00:20:03,161 --> 00:20:04,663
‪ดีขึ้นเยอะเลย

437
00:20:04,663 --> 00:20:07,165
‪- พระเจ้า
‪- พระเจ้า ดีขึ้นเยอะเลยแมรี่

438
00:20:07,165 --> 00:20:09,834
‪เราใช้เข็มขัดคาดเอวคุณ

439
00:20:09,834 --> 00:20:14,339
‪จะได้เน้นทุกส่วนที่สวยที่สุดในตัวคุณ

440
00:20:14,339 --> 00:20:16,383
‪ฉันรู้สึกเซ็กซี่

441
00:20:16,383 --> 00:20:17,759
‪- เย่
‪- จริงนะ

442
00:20:17,759 --> 00:20:19,636
‪คุณดูเซ็กซี่จริงๆ แมรี่

443
00:20:20,595 --> 00:20:24,224
‪เห็นชัดว่าเธอไม่ได้เห็นตัวเองแบบนี้มานานแล้ว

444
00:20:24,224 --> 00:20:27,686
‪รู้สึกเหมือนเป็นตัวคุณที่คุณอยากเป็นต่อไปมั้ยครับ

445
00:20:27,686 --> 00:20:28,603
‪ค่ะ

446
00:20:29,104 --> 00:20:30,230
‪- เยี่ยม
‪- ค่ะ

447
00:20:30,230 --> 00:20:33,483
‪สิ่งที่ผมอยากเก็บไว้คือตัวตนของแมรี่

448
00:20:33,483 --> 00:20:38,738
‪และชุดนี้ก็เป็นแมรี่ที่ยกระดับขึ้น มีรสนิยมขึ้น

449
00:20:40,532 --> 00:20:41,533
‪แมรี่

450
00:20:42,033 --> 00:20:43,368
‪ผมรู้ว่าเป็นส้นสูง

451
00:20:43,368 --> 00:20:45,745
‪ฉันไม่เคยคิดจะใส่รองเท้าสีแดงเลย

452
00:20:45,745 --> 00:20:49,958
‪เสื้อยืดกางเกงยีนส์น่ะใส่ไปทํางานได้
‪แต่คุณเป็นคนสไตล์นี้ ไม่ใช่สไตล์นั้น

453
00:20:49,958 --> 00:20:53,253
‪ฉันรู้สึกมีพลังในชุดนี้

454
00:20:53,920 --> 00:20:55,880
‪เราจัดชุดให้เข้ากับรูปร่างคุณในจุดที่เหมาะ

455
00:20:55,880 --> 00:20:58,008
‪- เราไม่แต่งตัวยั่วยวน
‪- ไม่เลย

456
00:20:58,008 --> 00:21:00,093
‪เราแต่งให้ดูแพง

457
00:21:00,093 --> 00:21:01,678
‪- มีรสนิยม
‪- ใช่

458
00:21:01,678 --> 00:21:04,139
‪ผมชอบที่คุณใช้ของมือสอง
‪ผมไม่อยากให้คุณเลิกใช้

459
00:21:04,139 --> 00:21:05,807
‪แต่ว่านานๆ ครั้ง

460
00:21:05,807 --> 00:21:10,729
‪การไปร้านบูติกแบบนี้ให้รู้สึกพิเศษก็สําคัญ

461
00:21:10,729 --> 00:21:14,649
‪ตอนนี้ฉันจะต้องมาเป็นประจําแล้ว

462
00:21:14,649 --> 00:21:15,734
‪ดีครับ

463
00:21:22,949 --> 00:21:24,034
‪เชิญครับ

464
00:21:24,034 --> 00:21:26,494
‪- ร้านอาหารนี่
‪- ครับ

465
00:21:26,494 --> 00:21:30,373
‪พวกเขาภูมิใจในอาหารครีโอลของตัวเองมาก

466
00:21:30,373 --> 00:21:32,500
‪อาหารเคจันเป็นอาหารชนบท

467
00:21:32,500 --> 00:21:34,544
‪อาหารครีโอลเป็นอาหารคนเมือง

468
00:21:34,544 --> 00:21:38,048
‪และปกติคนเมืองหาอาหารทะเลได้มากมาย

469
00:21:38,548 --> 00:21:40,175
‪เคจัน ชนบท

470
00:21:40,175 --> 00:21:42,635
‪- เคจัน ชนบท ครีโอลล่ะ

471
00:21:42,635 --> 00:21:43,928
‪- คนเมือง
‪- เข้าใจละ

472
00:21:43,928 --> 00:21:46,139
‪คุณตัดสินใจทําให้ลุยเซียน่าเป็นบ้านคุณ

473
00:21:46,139 --> 00:21:47,057
‪ค่ะ

474
00:21:47,057 --> 00:21:49,434
‪ในเมื่อคุณเป็นเจ้าแม่อาหารหม้อเดียว

475
00:21:49,434 --> 00:21:53,438
‪ผมอยากใช้วิธีนั้น
‪และทําอาหารที่เรียกว่า เอตูเฟ่กุ้ง

476
00:21:53,438 --> 00:21:56,358
‪- ฉันจะได้ทําเอตูเฟ่เหรอ
‪- คุณจะได้ทําเอตูเฟ่ครับ

477
00:21:56,358 --> 00:21:58,777
‪- มาทําเอตูเฟ่กัน
‪- เราจะทําด้วยกัน

478
00:21:58,777 --> 00:22:00,362
‪- เคยกินมั้ย
‪- ไม่เคย

479
00:22:00,362 --> 00:22:01,404
‪ไม่เคยลองเลยเหรอ

480
00:22:01,404 --> 00:22:04,532
‪ถ้าคุณมีเวลาแค่วันเดียวให้ทําอาหารปริมาณมาก

481
00:22:04,532 --> 00:22:07,660
‪ก็ใส่ไว้ในภาชนะ ปิดให้สนิท

482
00:22:07,660 --> 00:22:09,037
‪เก็บไว้ในช่องแช่แข็งได้

483
00:22:09,037 --> 00:22:12,499
‪พอไปทํางาน กลับบ้านมา
‪ก็ใรอาหารที่ทําเองอร่อยๆ รออยู่

484
00:22:12,499 --> 00:22:15,668
‪ที่นี่ใครๆ ก็กินราดข้าว

485
00:22:15,668 --> 00:22:18,588
‪- คุณจะใส่ข้าวด้วยมั้ย
‪- ไม่ต้องห่วงครับ เราจะมีข้าวแน่นอน

486
00:22:18,588 --> 00:22:20,423
‪- คุณข้ามช่วงไปแล้ว
‪- โอเค

487
00:22:20,423 --> 00:22:22,509
‪- พร้อมจะเริ่มรึยังครับ
‪- พร้อมมากค่ะ

488
00:22:22,509 --> 00:22:25,887
‪เราจะเริ่มจากเตรียมเบสของเราก่อน

489
00:22:25,887 --> 00:22:31,434
‪ใช้หัวหอมสี่ส่วน พริกหยวกหนึ่งส่วน
‪ขึ้นฉ่ายหนึ่งส่วน

490
00:22:31,434 --> 00:22:32,602
‪สวยมาก

491
00:22:33,269 --> 00:22:37,065
‪เพอร์เฟกต์เลย บอกให้รู้ไว้ก่อน
‪ผมกําลังหั่นกระเทียม

492
00:22:37,065 --> 00:22:38,858
‪แล้วกดไปแรงๆ

493
00:22:39,359 --> 00:22:41,444
‪แล้วก็ห่อนิ้วจับมีด...

494
00:22:42,695 --> 00:22:43,780
‪ขอบคุณแมรี่

495
00:22:43,780 --> 00:22:45,657
‪คุณมีสัญชาติญาณความเป็นแม่นะ

496
00:22:45,657 --> 00:22:48,284
‪คุณชอบทําอะไรให้ลูกๆ กินมากที่สุด

497
00:22:48,284 --> 00:22:49,911
‪- ชิลลี
‪- คุณใส่อะไรในชิลลี

498
00:22:49,911 --> 00:22:52,831
‪ทุกอย่างที่เผ็ด โอไฮโอหนาวมาก

499
00:22:52,831 --> 00:22:57,127
‪พริกช่วยดูแลลูกๆ ของฉันไม่ให้เป็นหวัด

500
00:22:57,127 --> 00:23:01,673
‪สูตรนี้เราก็มีองค์ประกอบที่คล้ายกันนะครับ
‪มีพริกปาปริก้าให้มีกลิ่นรมควัน

501
00:23:01,673 --> 00:23:03,716
‪มีโอริกาโน ใบไทม์

502
00:23:03,716 --> 00:23:07,095
‪ผงกระเทียม ผงหัวหอม พริกไทยดําและขาว

503
00:23:07,095 --> 00:23:08,096
‪เราทํานี่เหรอ

504
00:23:08,096 --> 00:23:11,266
‪คุณจะซื้อแบบที่ทําไว้แล้ว หรือจะทําเองก็ได้

505
00:23:11,266 --> 00:23:13,935
‪- ฉันอยากทําเอง
‪- เป็นเครื่องเทศสูตรทั่วไปของครีโอล

506
00:23:13,935 --> 00:23:16,020
‪เติมเนยลงไปตรงกลางหน่อย

507
00:23:16,020 --> 00:23:18,523
‪เทผงเครื่องเทศลงไปให้หมดเลย

508
00:23:18,523 --> 00:23:19,524
‪เพอร์เฟกต์ครับ

509
00:23:19,524 --> 00:23:21,776
‪- ได้กลิ่นเลย
‪- ใช่

510
00:23:21,776 --> 00:23:23,778
‪ผมจะใส่กระเทียมแล้วนะ

511
00:23:24,404 --> 00:23:26,781
‪แล้วก็จะใส่ซอสเผ็ดลงไปด้วย

512
00:23:27,282 --> 00:23:28,700
‪ไวน์ขาวนิดหน่อย

513
00:23:30,076 --> 00:23:31,369
‪- กลิ่นเตะจมูกเลย
‪- ครับ

514
00:23:31,369 --> 00:23:32,996
‪ตามด้วยมะเขือเทศ

515
00:23:32,996 --> 00:23:36,166
‪กลิ่นหอมจัง

516
00:23:36,166 --> 00:23:37,083
‪โอเค

517
00:23:37,083 --> 00:23:39,502
‪ผมจะสอนวิธีทําส่วนผสมซุปให้ดู

518
00:23:39,502 --> 00:23:43,173
‪เราเติมลงไปเป็นตัวทําให้ข้นขึ้น
‪ผมมีน้ําสต็อกกุ้งอยู่

519
00:23:44,090 --> 00:23:45,550
‪- โอเค
‪- ใส่เหยือกใบเล็ก

520
00:23:45,550 --> 00:23:47,594
‪แล้วก็ใส่แป้งลงไป

521
00:23:47,594 --> 00:23:50,263
‪แม่ชาวโปแลนด์ของผมทําตอนผมเป็นเด็ก

522
00:23:50,263 --> 00:23:52,348
‪แล้วก็เทลงไปเลย

523
00:23:52,348 --> 00:23:54,142
‪- กลิ่นหอมมาก
‪- มากค่ะ

524
00:23:54,142 --> 00:23:55,310
‪และดูน่ากินมากด้วย

525
00:23:55,310 --> 00:23:57,687
‪ใช้เวลาทําไม่นานเลยนะ

526
00:23:57,687 --> 00:23:58,771
‪ไม่นานเลยครับ

527
00:23:58,771 --> 00:24:01,774
‪น้ําสต็อกกุ้ง พอเคี่ยวไปมันจะยิ่งข้นขึ้น

528
00:24:01,774 --> 00:24:04,402
‪แล้วก็ใส่ใบพาร์สลีย์ลงไป

529
00:24:04,944 --> 00:24:06,070
‪คุณบอกว่าชอบรสเผ็ด

530
00:24:06,070 --> 00:24:08,072
‪- อยากใส่พริกคาเยนมั้ยครับ
‪- ใส่ค่ะ

531
00:24:08,072 --> 00:24:10,450
‪เยี่ยม ใส่เองเลยครับ แล้วแต่คุณเลย

532
00:24:11,326 --> 00:24:12,494
‪โอ้โฮ

533
00:24:12,494 --> 00:24:13,495
‪ฮะ!

534
00:24:14,162 --> 00:24:15,830
‪- พอมั้ย
‪- ผมเป็นหนุ่มโปแลนด์

535
00:24:15,830 --> 00:24:17,248
‪นั่นเผ็ดมากนะสําหรับผม

536
00:24:18,541 --> 00:24:20,335
‪วิเศษไปเลย

537
00:24:20,335 --> 00:24:22,212
‪- มันเป็นการบําบัด
‪- ร้อยเปอร์เซ็นต์เลย

538
00:24:22,212 --> 00:24:24,547
‪เอตูเฟ่นี่จะไม่ลบล้าง

539
00:24:24,547 --> 00:24:26,925
‪ความเลวร้ายต่างๆ ที่คุณเจอมา

540
00:24:26,925 --> 00:24:28,551
‪แต่มันก็เป็นเครื่องมือได้

541
00:24:28,551 --> 00:24:32,514
‪เมื่อไหร่ก็ตามที่คุณรู้สึกว่าไม่ไหวแล้ว
‪แค่คิดว่า "เอาละแมรี่

542
00:24:32,514 --> 00:24:36,184
‪เราจะตั้งสติในครัว
‪แล้วทําอะไรสักอย่างเพื่อตัวเอง"

543
00:24:36,184 --> 00:24:39,604
‪สําหรับฉัน นี่คือการละทิ้งพฤติกรรมในคุกแบบหนึ่ง

544
00:24:39,604 --> 00:24:44,192
‪เป็นการทบทวนทัศนคติที่ฉันลืมไปแล้วว่าเคยมี

545
00:24:44,192 --> 00:24:46,277
‪ฉันกําลังมองหม้อใบนี้ แล้วคิดว่า...

546
00:24:46,277 --> 00:24:50,073
‪- มันยกระดับบางอย่างในตัวฉัน
‪- เยี่ยม

547
00:24:50,073 --> 00:24:52,367
‪คุณทําเพื่อคนอื่นมามากมาย

548
00:24:52,367 --> 00:24:55,995
‪แต่ต้องเข้าใจว่าการทําแบบนี้เพื่อตัวเองก็สําคัญ

549
00:24:55,995 --> 00:24:59,082
‪ฉันคงคิดเองไม่ได้หรอก
‪เมื่อเป็นเรื่องของตัวฉันเอง

550
00:24:59,082 --> 00:25:03,670
‪- คุณไม่เคยคิดถึงตัวเองอัตโนมัติเลยสินะ
‪- ไม่เคยคิดเองอัตโนมัติเลย

551
00:25:03,670 --> 00:25:06,798
‪มีความแตกต่างระหว่างแกะห่อขนมปังกรอบ

552
00:25:06,798 --> 00:25:09,759
‪แล้วกินเข้าไปแค่ให้ได้รับแคลอรี่เพียงพอต่อวัน

553
00:25:09,759 --> 00:25:12,470
‪กับการบํารุงตัวเองและทําอะไรสักอย่าง

554
00:25:12,470 --> 00:25:16,140
‪คุณกําลังบอกตัวเองว่า
‪คุณคู่ควรกับเวลาและความทุ่มเท

555
00:25:16,140 --> 00:25:18,726
‪แล้วได้สิ่งที่ยอดเยี่ยมเพื่อเลี้ยงดูตัวเอง

556
00:25:18,726 --> 00:25:21,646
‪ผมคิดว่าส่วนสําคัญของการเยียวยา

557
00:25:21,646 --> 00:25:23,481
‪คือการดูแลตัวเองด้วย

558
00:25:23,481 --> 00:25:25,692
‪ก่อนคุณจะมา ใครสอนให้ฉันทําแบบนั้นบ้าง

559
00:25:25,692 --> 00:25:27,443
‪- ไม่รู้สิ
‪- ไม่มีใครสอนเลย

560
00:25:28,111 --> 00:25:29,862
‪ตอนนี้ฉันทําเองได้แล้ว

561
00:25:29,862 --> 00:25:33,741
‪และฉันจะเป็นคนทําเอตูเฟ่กุ้ง
‪ที่อร่อยที่สุดในนิวออร์ลีนส์

562
00:25:33,741 --> 00:25:34,826
‪ถูกต้องครับ

563
00:25:36,202 --> 00:25:38,496
‪ผมแกะกุ้งสวยๆ ไว้ให้

564
00:25:38,496 --> 00:25:40,415
‪พร้อมจะลงหม้อแล้ว

565
00:25:40,415 --> 00:25:44,586
‪เอตูเฟ่มาจากภาษาฝรั่งเศส
‪แปลว่า "กลบ" หรือ "ทําให้สําลัก"

566
00:25:44,586 --> 00:25:46,337
‪มากลบกุ้งพวกนี้ให้มิดกันเลย

567
00:25:46,337 --> 00:25:48,172
‪ตั้งไฟไว้ต่ําๆ

568
00:25:48,172 --> 00:25:50,425
‪พอกลายเป็นสีชมพูก็แปลว่าเสร็จแล้ว

569
00:25:50,425 --> 00:25:52,885
‪ดูเอตูเฟ่กุ้งนี่สิ

570
00:25:52,885 --> 00:25:56,139
‪ผมหุงข้าวเมล็ดกลางไว้

571
00:25:56,639 --> 00:25:59,892
‪ใส่เนยลงไปนิดหน่อยให้หอมๆ
‪แล้วราดไปรอบๆ ข้าว

572
00:25:59,892 --> 00:26:02,770
‪ให้กลายเป็นเกาะข้าวสวยๆ

573
00:26:02,770 --> 00:26:04,105
‪ราดไปรอบๆ เลยครับ

574
00:26:04,105 --> 00:26:05,023
‪นั่นแหละครับ

575
00:26:05,023 --> 00:26:08,026
‪ฉันรู้สึกเป็นเชฟกูร์เมตเลยนะนี่

576
00:26:08,026 --> 00:26:10,069
‪- คุณเป็นแล้ว
‪- ดูนี่สิ

577
00:26:10,069 --> 00:26:12,071
‪น่ากินมาก

578
00:26:12,071 --> 00:26:14,157
‪- ใช่
‪- ดูดีจริงๆ

579
00:26:14,157 --> 00:26:16,159
‪- ผมบีบมะนาวให้นะ
‪- ได้เลย

580
00:26:16,159 --> 00:26:18,578
‪ทําให้ทุกอย่างมีรสชาติสดชื่น

581
00:26:18,578 --> 00:26:20,872
‪แล้วก็ใส่ผักโรยหน้าลงไป

582
00:26:20,872 --> 00:26:23,207
‪- พร้อมจะลองมั้ยครับ
‪- ค่ะ

583
00:26:26,711 --> 00:26:28,296
‪อร่อยมากเลย

584
00:26:28,880 --> 00:26:30,757
‪- รสเผ็ดมาแล้ว
‪- ใช่

585
00:26:31,382 --> 00:26:33,217
‪- อร่อยมาก
‪- ครับ

586
00:26:33,217 --> 00:26:34,302
‪คุณไม่ได้พูดเล่นนะนี่

587
00:26:34,302 --> 00:26:37,764
‪ฉันจะทําจานนี้ให้เร็วยิ่งกว่าไวอีก เตรียมได้เลย

588
00:26:37,764 --> 00:26:40,224
‪- เข้าใจใช่มั้ยว่าไวคือยังไง
‪- ไว ครับ

589
00:26:40,224 --> 00:26:41,309
‪- ให้ไว
‪- เข้าใจละ

590
00:26:41,309 --> 00:26:44,937
‪พูดเลยว่า
‪ฉันจะทําให้เร็วยิ่งกว่าไวอีก เตรียมตัวได้

591
00:26:44,937 --> 00:26:46,230
‪ชอบมาก

592
00:26:46,230 --> 00:26:47,273
‪อาหารครีโอล

593
00:26:47,273 --> 00:26:48,608
‪(วันที่สาม)

594
00:26:48,608 --> 00:26:52,945
‪(ความละอายใจกัดกร่อนความกล้า
‪และกระตุ้นความเหินห่าง - เบรเน่ บราวน์)

595
00:27:00,203 --> 00:27:02,038
‪ผมเอาอัลบั้มรูปนี้ให้แมรี่ดู

596
00:27:02,038 --> 00:27:05,541
‪เพราะมันเป็นเครื่องเตือนใจที่ดี
‪ถึงตัวตนของเธอในอดีตก่อนที่เธอจะเข้าคุก

597
00:27:05,541 --> 00:27:07,627
‪แต่ถ้าผมจะช่วยเธอได้จริงๆ

598
00:27:07,627 --> 00:27:09,587
‪ผมต้องรู้ให้ได้ว่าเธอเป็นใคร

599
00:27:10,380 --> 00:27:12,632
‪ผมดีใจที่เราได้ใช้เวลาด้วยกันซะที

600
00:27:12,632 --> 00:27:15,134
‪ผมมีความสุขที่ได้รู้จักกับคุณ

601
00:27:15,134 --> 00:27:16,219
‪ฉันก็ด้วยค่ะ

602
00:27:17,136 --> 00:27:19,347
‪คุณพูดถึงประสบการณ์ของคุณในคุก

603
00:27:19,347 --> 00:27:22,767
‪คุณเล่าว่าหลังจากนั้นคุณช่วยเหลือผู้คนยังไง
‪ทั้งหมดนั้นเป็นเรื่องสําคัญ

604
00:27:22,767 --> 00:27:24,769
‪แต่มีบางอย่างที่สะกิดใจผม

605
00:27:24,769 --> 00:27:27,271
‪คุณคิดว่าคุณสูญเสียสัญชาตญาณความเป็นแม่ไป

606
00:27:27,271 --> 00:27:32,193
‪มีเหตุผลนะ แต่ผมอยากรู้จักตัวตนของแมรี่่
‪ก่อนจะถูกจําคุก

607
00:27:32,193 --> 00:27:33,820
‪คุณแต่งงานตอนอายุ 16

608
00:27:34,320 --> 00:27:37,824
‪ผมอยากรู้เรื่องนั้นมากขึ้น

609
00:27:37,824 --> 00:27:39,992
‪พอฉันตั้งท้องตอนอายุ 16

610
00:27:39,992 --> 00:27:42,286
‪ฉันทั้งรู้สึกละอายใจและรู้สึกผิด

611
00:27:42,286 --> 00:27:45,873
‪และสิ่งต่างๆ ทั้งหลาย
‪ที่เด็กวัย 16 คนไหนก็คงรู้สึก

612
00:27:45,873 --> 00:27:47,875
‪ฉันโกรธพ่อของลูกมาก

613
00:27:47,875 --> 00:27:50,211
‪ฉันไม่ได้รักเขาจริงๆ

614
00:27:50,211 --> 00:27:53,965
‪ฉันเรียนรู้ที่จะเคารพเขา
‪เพราะเขาอายุมากกว่า

615
00:27:53,965 --> 00:27:56,884
‪แต่ฉันไม่รู้จักเขาด้วยซ้ํา
‪หรือรู้ว่าความรักคืออะไร

616
00:27:56,884 --> 00:28:00,179
‪ฉันแค่... เขาเป็นคนแรกที่ฉันเคยคบด้วย

617
00:28:00,179 --> 00:28:03,015
‪เขามาจากครอบครัวที่ร่ํารวยมาก

618
00:28:03,015 --> 00:28:06,227
‪บอกตามตรงนะ พอฉันมองย้อนกลับไป

619
00:28:06,227 --> 00:28:09,772
‪ฉันรู้สึกเหมือนว่าถูกใช้เป็นทรัพย์สิน

620
00:28:11,065 --> 00:28:13,943
‪ครอบครัวฉันได้ทั้งของขวัญและเงินทอง

621
00:28:13,943 --> 00:28:16,612
‪ผมเลยต้องถามว่า "แล้วใครปกป้องคุณล่ะ"

622
00:28:18,990 --> 00:28:20,241
‪ไม่มีเลย

623
00:28:20,241 --> 00:28:22,285
‪พอตอนนี้ผมมองดูเส้นเวลาแล้ว

624
00:28:23,161 --> 00:28:26,831
‪ผมเข้าใจว่าความละอายของคุณมีที่มายังไง

625
00:28:26,831 --> 00:28:33,171
‪คุณเป็นเด็กผู้หญิงที่ไม่ได้รับความรักที่สมควรได้

626
00:28:33,171 --> 00:28:36,924
‪ฉันไม่ได้โตมาในบ้าน
‪ที่มีความรักและการเอาใจใส่

627
00:28:36,924 --> 00:28:38,843
‪ฉันไม่รู้เลยว่าต้องทําอะไรอย่างนั้นยังไง

628
00:28:40,845 --> 00:28:43,765
‪ผมว่าการยอมรับเป็นสิ่งสําคัญ

629
00:28:44,265 --> 00:28:48,269
‪เพราะเมื่อเราคุยกัน
‪เรื่องการเดินทางสู่การเป็นพ่อแม่คน

630
00:28:48,269 --> 00:28:51,397
‪เราต้องจําไว้เสมอว่าตัวตนของเราเป็นยังไง

631
00:28:51,397 --> 00:28:53,900
‪ผมไม่ได้พยายามจะลบล้าง
‪ประสบการณ์ในคุกของคุณ

632
00:28:53,900 --> 00:28:57,236
‪แต่สิ่งที่ผมอยากให้คุณรู้คือ
‪แผลทางใจนั้นเริ่มมาตั้งแต่ก่อนหน้านั้นแล้ว

633
00:28:57,236 --> 00:29:00,281
‪มีบางอย่างที่ทําให้คุณเลือกทางเดินก่อนหน้านั้น

634
00:29:00,281 --> 00:29:01,240
‪ใช่

635
00:29:01,783 --> 00:29:04,702
‪ระหว่างที่ผมค้นดูบ้านคุณ ผมเจอนี่

636
00:29:04,702 --> 00:29:07,622
‪ดูเหมือนเขียนถึงคุณตอนที่คุณอยู่ในคุก

637
00:29:08,539 --> 00:29:11,209
‪นี่เป็นจดหมายฉบับสุดท้ายที่ฉันได้รับจากลูกชาย

638
00:29:11,209 --> 00:29:12,126
‪ครับ

639
00:29:12,627 --> 00:29:13,878
‪อ่านให้ฟังได้มั้ยครับ

640
00:29:14,962 --> 00:29:17,507
‪เขาเขียนว่า "หวัดดี ผมเอง"

641
00:29:18,382 --> 00:29:20,301
‪นี่คือ... "ผมเอง"

642
00:29:20,301 --> 00:29:22,595
‪เขาเขียนว่า "ลูกเบอร์หนึ่งของแม่"

643
00:29:23,262 --> 00:29:25,389
‪"ผมได้คัมภีร์กุรอานที่แม่ส่งมาแล้ว"

644
00:29:25,389 --> 00:29:27,809
‪"ตอนที่ผมเป็นเด็ก

645
00:29:27,809 --> 00:29:33,564
‪คนมักจะถามผมว่าผมเชื่อในอะไร
‪นับถือศาสนาอะไร"

646
00:29:34,148 --> 00:29:35,775
‪"ผมมักตอบว่า 'แม่ผม'"

647
00:29:37,109 --> 00:29:38,820
‪"บางครั้งเมื่อผมมองย้อนกลับไป

648
00:29:38,820 --> 00:29:43,157
‪และสงสัยว่าสิ่งต่างๆ เป็นยังไง
‪ตอนที่แม่เลี้ยงพวกเรามา"

649
00:29:43,157 --> 00:29:45,785
‪"มันคงไม่ง่ายเลยใช่มั้ยครับ"

650
00:29:46,869 --> 00:29:49,872
‪"ในจดหมายฉบับหนึ่งของแม่
‪แม่บอกว่า 'แม่ไม่ได้ทําอะไรเลย'"

651
00:29:49,872 --> 00:29:52,083
‪"แม่สอนให้ลูกๆ ต่อสู้"

652
00:29:52,083 --> 00:29:53,709
‪"แล้วความรักล่ะ"

653
00:29:54,961 --> 00:29:58,381
‪"นั่นเป็นสิ่งเดียวที่ผมไม่เคยเข้าใจ

654
00:29:58,381 --> 00:30:00,132
‪ความรักและความรู้สึก"

655
00:30:00,132 --> 00:30:02,552
‪"แม่ครับ แม่ทําดีที่สุดเท่าที่แม่ทําได้แล้ว"

656
00:30:02,552 --> 00:30:05,513
‪"ดีที่สุดของแม่ดีพอสําหรับผมเสมอ"

657
00:30:08,266 --> 00:30:10,184
‪ห้าวันก่อนที่เขาจะตาย

658
00:30:11,853 --> 00:30:16,983
‪เขายอมรับว่าคุณสอนให้เขาต่อสู้และเอาตัวรอด

659
00:30:17,692 --> 00:30:19,485
‪เพราะคุณก็ต้องทําอย่างนั้น

660
00:30:19,485 --> 00:30:23,531
‪แต่เขาบอกว่าเขารักไม่เป็น

661
00:30:25,825 --> 00:30:27,785
‪คุณคิดว่าคุณรักลูกๆ ตัวเองเป็นมั้ย

662
00:30:27,785 --> 00:30:28,703
‪ไม่ค่ะ

663
00:30:29,412 --> 00:30:30,997
‪คุณไม่ได้รับความรัก

664
00:30:30,997 --> 00:30:33,708
‪แล้วก็มีคนเอาเด็กเจ็ดคนมาให้คุณเลี้ยง

665
00:30:33,708 --> 00:30:35,626
‪บอกว่า "รักพวกเขาซะ"

666
00:30:36,961 --> 00:30:40,339
‪คุณจะสอนสิ่งที่คุณทําเองไม่เป็นได้ยังไง

667
00:30:40,339 --> 00:30:45,219
‪ฉันคิดว่าตอนนี้ฉันยิ่งรักลูกๆ ไม่เป็น
‪กว่าเมื่อก่อนอีก

668
00:30:45,720 --> 00:30:49,098
‪นั่นอาจจะเป็นเหตุผลส่วนนึงที่ฉันไม่อยากกลับไป

669
00:30:54,020 --> 00:30:56,898
‪เพราะฉันไม่เคยรู้เลยว่าจะทําตัวเป็นแม่ยังไง

670
00:30:58,608 --> 00:31:02,486
‪นี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้ยินคุณพูดตรงๆ
‪เรื่องการเลี่ยงความสัมพันธ์นั้น

671
00:31:02,987 --> 00:31:06,365
‪และยิ่งคุณเลี่ยงอะไรสักอย่างที่คุณรู้ว่าต้องใส่ใจ

672
00:31:06,365 --> 00:31:09,952
‪ความละอายก็ยิ่งลุกลามในใจเราไปเรื่อยๆ

673
00:31:10,745 --> 00:31:13,998
‪เพราะความละอาย
‪คือสิ่งที่รั้งไม่ให้คุณอยู่กับลูกๆ

674
00:31:13,998 --> 00:31:17,501
‪มันเป็นสิ่งที่รั้งไม่ให้คุณพูดว่า
‪"ขอฉันไปอยู่เคียงข้างด้วย"

675
00:31:18,419 --> 00:31:20,046
‪ตอนนี้คุณคิดอะไรอยู่

676
00:31:20,046 --> 00:31:24,258
‪ฉันคิดว่าฉันอยากโทรกลับไปหาพวกเขา

677
00:31:24,258 --> 00:31:25,217
‪ลูกของคุณ

678
00:31:25,885 --> 00:31:28,554
‪ลูกติดต่อมาหาฉันประจํา

679
00:31:28,554 --> 00:31:30,765
‪ลูกกําลังต้องการความรักจากฉัน

680
00:31:30,765 --> 00:31:31,974
‪นั่นแหละครับ

681
00:31:33,059 --> 00:31:37,396
‪ฉันไม่ชอบข้ออ้าง ฉันไม่ได้พยายามจะแก้ตัวนะ

682
00:31:37,396 --> 00:31:41,067
‪- เพราะว่าตอนนั้นฉันไม่รู้จะทํายังไง
‪- นั่นแหละ ไม่ใช่ข้อแก้ตัวครับ

683
00:31:41,067 --> 00:31:45,613
‪ฉันต้องอธิบายกับลูกๆ และบอกลูกๆ ว่าฉันเสียใจ

684
00:31:45,613 --> 00:31:48,783
‪และผลที่ตามมาเมื่อคุณยอมรับ

685
00:31:48,783 --> 00:31:51,702
‪ให้อภัยตัวเองและขอการให้อภัยนั้น

686
00:31:51,702 --> 00:31:52,912
‪คือการลบล้างความละอายใจ

687
00:31:52,912 --> 00:31:54,413
‪เพราะคุณสมควรจะได้รับ

688
00:31:54,413 --> 00:31:57,208
‪- ค่ะ
‪- แต่ที่สําคัญคือลูกๆ คุณสมควรได้รับ

689
00:31:57,208 --> 00:31:59,460
‪- และหลานๆ ฉันด้วย
‪- และหลานๆ คุณด้วย

690
00:31:59,460 --> 00:32:01,003
‪มันคือการพูดทุกเช้าว่า

691
00:32:01,003 --> 00:32:03,798
‪"ฉันจะตื่นขึ้นมา ยอมรับว่าฉันไม่รู้ว่าควรทํายังไง

692
00:32:03,798 --> 00:32:07,051
‪แต่ฉันรู้ว่าวันนี้จะทําอะไร
‪งั้นฉันจะโทรไปบอกว่า 'แม่รักลูก'"

693
00:32:07,051 --> 00:32:10,429
‪"ฉันจะพยายามทําทุกอย่างเพื่อลูกๆ
‪ที่แมรี่วัยเด็กไม่เคยได้รับ"

694
00:32:10,429 --> 00:32:12,306
‪แต่คุณต้องทําลายวงจรพวกนั้น

695
00:32:12,306 --> 00:32:13,849
‪ฉันจะทําแน่

696
00:32:13,849 --> 00:32:14,934
‪- ผมรู้
‪- ฉันทําแน่

697
00:32:14,934 --> 00:32:17,770
‪ถ้าผมพอจะรู้บุคลิกคุณนะ

698
00:32:17,770 --> 00:32:19,897
‪คาราโม ขอบคุณมากค่ะ

699
00:32:26,612 --> 00:32:28,447
‪- ใช่เลย
‪- ผมฟังนะ

700
00:32:30,783 --> 00:32:34,954
‪ผมอยากสอนวิธีให้แมรี่ใส่ใจมากขึ้น

701
00:32:34,954 --> 00:32:37,248
‪ว่าจะวางสิ่งของอะไรไว้รอบๆ ตัวเรา

702
00:32:37,248 --> 00:32:40,418
‪ต้นไม้เป็นสิ่งสําคัญมากในบ้านของคนเรา

703
00:32:40,418 --> 00:32:44,630
‪เพราะมันคืนลมหายใจให้พื้นที่ของคุณจริงๆ

704
00:32:44,630 --> 00:32:46,382
‪และเป็นสิ่งที่คุณดูแลได้ด้วย

705
00:32:46,382 --> 00:32:48,134
‪สวยมากค่ะ

706
00:33:07,236 --> 00:33:09,780
‪- ดูร้านสวยๆ นี่สิ
‪- สวยจังเลย

707
00:33:09,780 --> 00:33:11,741
‪สีเขียวทําให้ใจสงบ

708
00:33:11,741 --> 00:33:14,452
‪ภายนอกของแมรี่สวยมาก

709
00:33:14,452 --> 00:33:16,412
‪ภายในของเธอก็สวยมาก

710
00:33:16,412 --> 00:33:19,790
‪แต่เธอไม่รู้สึกว่าสวย

711
00:33:19,790 --> 00:33:22,418
‪- สบายดีมั้ย คุณเป็นเจ้าของที่นี่เหรอ
‪- นี่แมรี่ เรารักเธอ

712
00:33:22,418 --> 00:33:25,337
‪เธอต้อนรับเราเข้าสู่พื้นที่และร้านซาลอนของเธอ

713
00:33:25,337 --> 00:33:27,673
‪- ยินดีที่รู้จักค่ะ
‪- ฉันรอมานานแล้ว

714
00:33:27,673 --> 00:33:30,301
‪เราก็รอมานาน เรารอกันมานานทุกคนจ้ะแม่

715
00:33:30,301 --> 00:33:31,218
‪ค่ะ

716
00:33:31,218 --> 00:33:33,095
‪ฉันแค่อยากเป็นเชียร์ลีดเดอร์ให้แมรี่

717
00:33:33,095 --> 00:33:35,723
‪คุณไว้ผมสวยๆ นี้มา...

718
00:33:35,723 --> 00:33:38,851
‪สิบสองปีแล้ว นานมาก... นั่นแหละ

719
00:33:38,851 --> 00:33:44,523
‪วันก่อนคุณบอกว่าคุณพร้อมสําหรับแมรี่คนใหม่
‪สไตล์ใหม่ๆ แล้ว

720
00:33:45,274 --> 00:33:46,692
‪- จริงมั้ย
‪- จริงค่ะ

721
00:33:46,692 --> 00:33:49,653
‪นี่สื่อถึงตัวฉันคนเก่า

722
00:33:49,653 --> 00:33:51,322
‪ฉันที่เข้มแข็ง

723
00:33:51,322 --> 00:33:54,158
‪แต่ตอนนี้เธอเบาสบาย

724
00:33:54,158 --> 00:33:56,327
‪และเธอก็แค่เป็นตัวเอง

725
00:33:56,327 --> 00:34:00,289
‪และคุณก็โดนลิดรอนโอกาส

726
00:34:00,289 --> 00:34:02,124
‪ให้ได้เล่นกับผมคุณมาตลอด

727
00:34:02,124 --> 00:34:03,209
‪ใช่

728
00:34:04,752 --> 00:34:05,878
‪ขอมือหน่อย

729
00:34:07,838 --> 00:34:10,007
‪ฉันภูมิใจในตัวคุณมาก

730
00:34:10,007 --> 00:34:12,301
‪ทุกอย่างที่คุณเคยเจอมา

731
00:34:12,301 --> 00:34:15,012
‪ทุกแง่มุมของมันที่ไม่เป็นประโยชน์ต่อคุณแล้ว

732
00:34:15,012 --> 00:34:17,223
‪ฉันอยากให้คุณปล่อยวางสิ่งเหล่านั้น

733
00:34:19,058 --> 00:34:20,810
‪วันนี้เราจะระบายทั้งหมดนั้นออกไป

734
00:34:20,810 --> 00:34:24,522
‪เพราะคุณจะเดินออกไปจากที่นี่
‪ในฐานะผู้หญิงคนใหม่

735
00:34:25,397 --> 00:34:26,440
‪ฉันยอมรับค่ะ

736
00:34:26,440 --> 00:34:29,193
‪เริ่มชั่วโมงสารคดีซูเปอร์โมเดลได้เลย

737
00:34:30,694 --> 00:34:31,529
‪สนุก

738
00:34:31,529 --> 00:34:32,947
‪จะเอาจริงแล้วนะจ๊ะ

739
00:34:32,947 --> 00:34:37,159
‪- ผมชื่อเควนตินครับ
‪- เควนตินเป็นสไตลิสต์ที่เก่งที่สุด

740
00:34:37,159 --> 00:34:40,162
‪- ผมดีใจที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของการเดินทางนี้
‪- ขอบคุณค่ะ

741
00:34:40,162 --> 00:34:42,289
‪ฉันไม่จําเป็นต้องซ่อนอยู่หลังผมล็อกอีกแล้ว

742
00:34:43,082 --> 00:34:44,375
‪- พร้อมมั้ยครับ
‪- พร้อมแล้ว

743
00:34:44,375 --> 00:34:46,252
‪- เริ่มละนะ
‪- ฉันเป็นอิสระแล้ว

744
00:34:47,586 --> 00:34:48,963
‪ฉันเป็นอิสระ

745
00:34:50,339 --> 00:34:54,593
‪- ฉันรู้สึกถึงความรักในเส้นผมนี้ได้เลย
‪- ใช่

746
00:34:55,803 --> 00:34:58,222
‪พอจับผมแล้วมือฉันสั่นเลย

747
00:34:58,222 --> 00:35:01,851
‪เราจะออกเดินทางครั้งใหม่กันจริงๆ แล้ว

748
00:35:01,851 --> 00:35:04,854
‪เราจะเริ่มปลดปล่อยแล้วเต็มที่กับชีวิตกัน

749
00:35:04,854 --> 00:35:08,107
‪- มาแกะผมกัน
‪- เข้ามาเลยมั้ย ทีมแกะผม

750
00:35:08,607 --> 00:35:10,442
{\an8}‪เข้ามากันเลย

751
00:35:10,943 --> 00:35:11,777
{\an8}‪แย่ละ

752
00:35:13,362 --> 00:35:15,364
{\an8}‪- หวีนั่นยัวะแล้ว
‪- เอายาแก้ปวดมั้ย

753
00:35:15,364 --> 00:35:16,740
{\an8}‪ไม่ ยังไม่เอา

754
00:35:20,578 --> 00:35:22,663
{\an8}‪ใครเอายาแก้ปวดให้เธอหน่อย

755
00:35:25,958 --> 00:35:27,042
{\an8}‪พระเจ้า มือฉัน

756
00:35:27,042 --> 00:35:29,378
{\an8}‪ฉันลองขยับมือ มืออยู่ในท่านี้...

757
00:35:35,426 --> 00:35:38,053
{\an8}‪ฉันปลื้มสีผมแบบนี้

758
00:35:38,053 --> 00:35:39,930
{\an8}‪ฉันว่าเราควรเก็บสีผมธรรมชาติของคุณไว้

759
00:35:39,930 --> 00:35:42,683
{\an8}‪ตั้ง 65 ปีกว่าฉันจะผมหงอกแบบนี้ได้

760
00:35:42,683 --> 00:35:44,435
{\an8}‪ใช่ ฉันคิดว่าเราควรรักษาเอาไว้

761
00:35:44,435 --> 00:35:46,270
{\an8}‪- ฉันก็ว่าอย่างนั้น
‪- มารักษาไว้นะ

762
00:35:46,270 --> 00:35:48,898
{\an8}‪- ใช่
‪- ฉันชอบจัง เราจะรักษาเอาไว้

763
00:35:54,278 --> 00:35:56,155
{\an8}‪โอ้โฮ แม่แมรี่

764
00:35:56,655 --> 00:35:58,657
{\an8}‪- เสร็จแล้ว
‪- ปอยสุดท้ายแล้ว

765
00:35:58,657 --> 00:36:01,327
{\an8}‪เก่งมากจ้ะทีม

766
00:36:01,327 --> 00:36:05,456
{\an8}‪- ทําสถิติเลย
‪- พระเจ้า

767
00:36:05,456 --> 00:36:06,457
{\an8}‪สุดยอด

768
00:36:06,457 --> 00:36:10,127
{\an8}‪รู้มั้ยเนี่ยแมรี่ สุดยอดเลย

769
00:36:10,127 --> 00:36:12,838
‪มากอดกันหน่อย สําเร็จแล้ว มานี่

770
00:36:12,838 --> 00:36:14,215
‪- เข้ามาเลย
‪- ผมฉันเปียก

771
00:36:14,215 --> 00:36:16,425
‪สําเร็จแล้ว ไม่เป็นไร เราชอบ

772
00:36:16,425 --> 00:36:17,843
‪เย่ สําเร็จแล้ว

773
00:36:17,843 --> 00:36:20,387
‪นั่นแหละ

774
00:36:20,387 --> 00:36:22,097
‪ผมทั้งหนา

775
00:36:22,932 --> 00:36:25,643
‪ทั้งสวยมาก

776
00:36:26,393 --> 00:36:27,353
‪แมรี่ จริงๆ นะ

777
00:36:27,353 --> 00:36:30,022
‪ฉันไม่รู้ว่าคุณกินอะไรเข้าไป แต่ฉันอยากได้บ้าง

778
00:36:30,940 --> 00:36:33,567
‪- มาเริ่มจับลอนกัน
‪- มาเริ่มกันเลย

779
00:36:34,360 --> 00:36:35,861
‪คุณเปล่งประกาย

780
00:36:35,861 --> 00:36:37,446
‪- ผมเห็นคุณแล้ว
‪- ค่ะ

781
00:36:38,072 --> 00:36:39,073
‪ผมเห็นคุณ

782
00:36:42,326 --> 00:36:45,287
‪- แมร์ พร้อมจะเห็นแมร์คนใหม่รึยัง
‪- พร้อมมาก

783
00:36:48,082 --> 00:36:50,960
‪ตายจริง

784
00:36:50,960 --> 00:36:52,169
‪ดูนั่นสิ

785
00:36:52,169 --> 00:36:55,798
‪- เธอสวยมากนะ
‪- ใช่แล้วค่ะ

786
00:36:55,798 --> 00:36:57,174
‪เธอสวยมากเนอะ

787
00:36:57,174 --> 00:36:59,051
‪เธอน่ารัก

788
00:36:59,051 --> 00:37:01,011
‪เธอสวยงาม เธอสง่า

789
00:37:01,011 --> 00:37:02,471
‪นี่มันช่าง...

790
00:37:02,471 --> 00:37:03,764
‪ประกายนั่น

791
00:37:03,764 --> 00:37:06,475
‪เยสๆ

792
00:37:06,475 --> 00:37:08,269
‪- สวยมากเนอะ
‪- ปลื้มเลยมั้ย

793
00:37:08,269 --> 00:37:09,770
‪ค่ะ

794
00:37:10,771 --> 00:37:11,814
‪น่ารักจังเลย

795
00:37:11,814 --> 00:37:13,857
‪รู้สึกยังไงบ้าง

796
00:37:13,857 --> 00:37:16,110
‪รู้สึกวิเศษมาก

797
00:37:16,110 --> 00:37:18,487
‪- นี่สื่อถึงปัญญา
‪- และคุณสมควรได้แล้ว

798
00:37:18,487 --> 00:37:20,322
‪- ฉันสมควรได้แล้ว
‪- คุณสมควรได้

799
00:37:20,322 --> 00:37:22,533
‪- คุณสวยมาก
‪- ขอบคุณค่ะ

800
00:37:22,533 --> 00:37:24,201
‪(วันที่สี่)

801
00:37:24,201 --> 00:37:25,411
‪(ฉันค้นพบตัวเองแล้ว)

802
00:37:25,411 --> 00:37:28,247
‪(และฉันจะดูแลเธอสุดแรงเกิด
‪- เกล็นนอน ดอยล์)

803
00:37:40,259 --> 00:37:44,054
‪มากันแล้ว

804
00:37:44,054 --> 00:37:46,015
‪ฉันตื่นเต้นอยากเห็นเธอแล้ว

805
00:37:47,016 --> 00:37:48,267
‪พระเจ้า

806
00:37:48,267 --> 00:37:49,852
‪- พระเจ้า
‪- อะไรเนี่ย

807
00:37:50,436 --> 00:37:51,645
‪- ฮะ
‪- พระเจ้า

808
00:37:51,645 --> 00:37:53,147
‪สุดยอดเลย

809
00:37:53,147 --> 00:37:55,899
‪คุณงดงามมากแมรี่

810
00:37:55,899 --> 00:37:57,943
‪- ไงครับ
‪- สวยเลยเนอะ

811
00:37:57,943 --> 00:38:01,405
‪รู้มั้ยว่าท่าทางของคุณทําให้ผมนึกถึงใคร
‪ไดอาน่า รอส

812
00:38:01,405 --> 00:38:02,614
‪- ใช่
‪- ใช่

813
00:38:02,614 --> 00:38:03,866
‪- ใช่เลย
‪- พระเจ้า

814
00:38:03,866 --> 00:38:06,618
‪- กําลังจะเริ่มแล้ว
‪- เริ่มแล้ว พร้อมมั้ย

815
00:38:06,618 --> 00:38:09,204
‪- ขอคนจับมือฉันหน่อย
‪- เราพร้อมแล้วครับ

816
00:38:09,204 --> 00:38:10,122
‪พร้อมค่ะ

817
00:38:12,291 --> 00:38:14,585
‪พระเจ้าช่วย

818
00:38:14,585 --> 00:38:16,128
‪- ใครอยู่บ้านนี้นะ
‪- ไม่จริง

819
00:38:16,128 --> 00:38:17,546
‪- คุณไง
‪- นี่ไม่ใช่บ้านฉัน

820
00:38:17,546 --> 00:38:19,548
‪- นี่แหละบ้านคุณ
‪- นี่ไม่ใช่บ้านฉัน

821
00:38:19,548 --> 00:38:20,758
‪นี่คือบ้านของคุณ

822
00:38:22,301 --> 00:38:25,054
‪ทั้งสดชื่น ทั้งใหม่ ทั้งสงบ

823
00:38:25,054 --> 00:38:28,265
‪ทั้งเงียบ ทั้งร่มรื่น

824
00:38:29,350 --> 00:38:31,643
‪บ๊อบบี้

825
00:38:31,643 --> 00:38:35,981
‪สีที่เธอเลือกใช้ก่อนหน้านี้
‪เป็นปฏิกิริยาตามสัญชาตญาณ

826
00:38:35,981 --> 00:38:41,153
‪จากการที่เธอไม่ได้รับอนุญาตให้ใช้สีสันอะไรเลย
‪ตอนอยู่ในคุก

827
00:38:41,153 --> 00:38:44,573
‪แต่แทนที่จะทาสีผนังเป็นสีมืดมนหดหู่

828
00:38:44,573 --> 00:38:46,742
‪ผมทําให้ทุกอย่างสดใสขึ้น

829
00:38:46,742 --> 00:38:49,495
‪และแต้มสีสันผ่านของตกแต่งในบ้านเธอ

830
00:38:49,495 --> 00:38:52,206
‪- ผนังทาสีหมดเลย
‪- ผนังทาสีหมดเลย

831
00:38:52,206 --> 00:38:56,001
‪- มันสว่าง ดูสดใส
‪- ดูนี่สิ

832
00:38:56,001 --> 00:38:59,380
‪โถ ลูกรักของแม่

833
00:39:01,632 --> 00:39:05,511
‪ไม่น่าเชื่อเลย

834
00:39:05,511 --> 00:39:07,012
‪พระเจ้าช่วย

835
00:39:07,012 --> 00:39:09,681
‪- อเมริกาไม่พร้อมแน่
‪- อเมริกาไม่พร้อม

836
00:39:09,681 --> 00:39:13,310
‪อเมริกาต้องเห็นลายฝ้าเพดานตรงโคมไฟนั่น
‪เพราะมันสวยมาก

837
00:39:13,310 --> 00:39:15,145
‪งดงามมาก

838
00:39:15,145 --> 00:39:17,439
‪ตายจริง

839
00:39:20,401 --> 00:39:22,611
‪ดูห้องน้ํานี่สิ

840
00:39:22,611 --> 00:39:25,197
‪- งดงามเป็นระเบียบเรียบร้อย
‪- นี่สิห้องน้ําของผู้หญิง

841
00:39:25,197 --> 00:39:27,199
‪ทุกอย่างในนี้ตั้งใจคัดมาแล้ว

842
00:39:27,199 --> 00:39:29,284
‪- ดูพื้นสิ พื้นใหม่ด้วย
‪- ครับ

843
00:39:29,284 --> 00:39:31,995
‪- พื้นนี่
‪- เป็นพื้นแล้ว

844
00:39:32,496 --> 00:39:36,708
‪นี่มันมากกว่าที่ฉันเคยมีทั้งชีวิตเลย

845
00:39:36,708 --> 00:39:39,670
‪ผมไม่อยากทําเป็นแนวมินิมอล
‪เพราะผมรู้ว่าคุณชอบมีของ

846
00:39:39,670 --> 00:39:42,673
‪ผมเลยใส่ข้าวของไว้เยอะ
‪แต่ทุกอย่างตั้งใจคัดมาแล้ว

847
00:39:42,673 --> 00:39:43,924
‪สวยมากค่ะ

848
00:39:43,924 --> 00:39:45,759
‪ขอบคุณมาก

849
00:39:45,759 --> 00:39:47,719
‪ดูสิ มีเครื่องล้างจานด้วย

850
00:39:48,679 --> 00:39:50,431
‪โอเค ใจเย็น

851
00:39:50,431 --> 00:39:52,850
‪- ไม่ต้องใจเย็นก็ได้
‪- มีเครื่องล้างจานด้วย

852
00:39:52,850 --> 00:39:55,477
‪ไม่ต้องใจเย็นหรอก กรี๊ดใส่เครื่องล้างจานเลย

853
00:39:55,477 --> 00:39:57,688
‪- เย่
‪- ตายแล้ว

854
00:39:59,773 --> 00:40:02,025
‪เอตูเฟ่กุ้ง

855
00:40:02,025 --> 00:40:03,402
‪ผมชอบตุนอาหารไว้

856
00:40:03,402 --> 00:40:05,529
‪หลังจากทํางานมาเหนื่อยทั้งวัน

857
00:40:05,529 --> 00:40:08,782
‪"แซนด์วิชเนยถั่วกับแยมหรือเอตูเฟ่กุ้งดี"

858
00:40:08,782 --> 00:40:13,078
‪พอเรากลับไปหมดแล้ว
‪คุณได้อยู่กับความรู้สึกตัวเอง

859
00:40:13,078 --> 00:40:16,373
‪ผมคิดว่าน่าจะดี
‪ถ้าคุณได้ทําอะไรดีๆ ผ่อนคลายจิตใจ

860
00:40:16,373 --> 00:40:19,543
‪คุณทําเอตูเฟ่กุ้งไป คิดไปว่าสัปดาห์นี้เป็นยังไง

861
00:40:19,543 --> 00:40:21,503
‪มีเวลาให้ตัวเองสักนิด

862
00:40:21,503 --> 00:40:23,922
‪ฉันรู้ความรู้สึกของตัวเองดีตอนที่เราอยู่ในร้านนั้น

863
00:40:23,922 --> 00:40:27,259
‪ที่เราทําอาหารจานนี้เป็นครั้งแรก
‪ฉันรู้ว่ามันส่งผลยังไงต่อฉัน

864
00:40:27,259 --> 00:40:30,012
‪การทําอาหารเยียวยาแผลในใจ
‪มันเปลี่ยนแปลงฉันไปเลย

865
00:40:30,012 --> 00:40:32,473
‪- มันแก้ปัญหาทุกอย่างไม่ได้ทันทีหรอก
‪- ฉันรู้

866
00:40:32,473 --> 00:40:34,850
‪- แต่ก็เป็นเครื่องมือนะครับ
‪- ทําอาหารเยียวยาแผลในใจ

867
00:40:34,850 --> 00:40:36,852
‪ครับ ทําอาหารเยียวยาแผลในใจ

868
00:40:38,437 --> 00:40:42,107
‪ในนี้มีของสวยๆ เพียบเลย
‪ผมอยากให้คุณเห็นแล้ว

869
00:40:42,107 --> 00:40:44,693
‪เครื่องประดับส่วนใหญ่เป็นของคุณ

870
00:40:44,693 --> 00:40:47,529
‪ต่อให้คุณแค่ใส่กําไลหลายๆ ชิ้นซ้อนๆ กัน

871
00:40:47,529 --> 00:40:50,449
‪ก็เป็นวิธีดีๆ ที่จะช่วยเสริมชุดให้เด่น

872
00:40:50,449 --> 00:40:53,827
‪สิ่งสําคัญที่สุดสําหรับผมในตู้นี้คือชุดนี้

873
00:40:54,786 --> 00:40:58,790
‪คุณบอกว่าตอนสาวๆ คุณเคยใส่ชุดสีแดงชุดนึง

874
00:40:58,790 --> 00:41:01,960
‪- นี่เป็นชุดนั้นในเวอร์ชั่นสมัยใหม่
‪- ค่ะ

875
00:41:01,960 --> 00:41:04,463
‪ผมหวังว่าคุณจะรู้สึกสวยในชุดนี้
‪พอกับที่ใส่ชุดนั้น

876
00:41:04,463 --> 00:41:05,380
‪ค่ะ

877
00:41:05,380 --> 00:41:08,050
‪เอาละ คุณมีเสื้อผ้า
‪ที่ได้แรงบันดาลใจจากแอฟริกามากมาย

878
00:41:08,050 --> 00:41:09,384
‪อยู่ในตู้ของคุณอยู่แล้ว

879
00:41:09,384 --> 00:41:13,597
‪เราเลยอยากให้มีลายเด่นๆ
‪ที่เป็นการระลึกถึงสไตล์นั้น

880
00:41:13,597 --> 00:41:16,433
‪พร้อมจะแต่งตัวมั้ยครับ
‪ผมอยากให้คุณใส่ชุดอื่นแล้ว

881
00:41:16,433 --> 00:41:17,559
‪- พร้อม
‪- โอเค เยี่ยม

882
00:41:18,769 --> 00:41:20,187
‪หนุ่มๆ พร้อมมั้ย

883
00:41:20,187 --> 00:41:21,355
‪- พร้อม
‪- พร้อม

884
00:41:21,355 --> 00:41:24,024
‪คุณแมรี่ ออกมาหน่อยสิครับ

885
00:41:29,446 --> 00:41:30,989
‪ฉันชอบมาก

886
00:41:30,989 --> 00:41:33,283
‪แมร์

887
00:41:33,283 --> 00:41:35,452
‪- พระเจ้า
‪- แมรี่

888
00:41:35,452 --> 00:41:36,787
‪นางมั่นขึ้นมาเลย

889
00:41:36,787 --> 00:41:39,456
‪แทน นี่มาแนวจัดเต็มเลยนะ

890
00:41:39,456 --> 00:41:40,415
‪เยส

891
00:41:42,292 --> 00:41:44,461
‪ลายที่เธอมีในตู้เสื้อผ้าก็สวยอยู่แล้ว

892
00:41:44,461 --> 00:41:46,380
‪เราอยากให้ดูเป็นสมัยใหม่ขึ้นหน่อย

893
00:41:46,380 --> 00:41:50,008
‪และเธอดูสง่ามาก ฉันอยากให้ดูอลังการจริงๆ

894
00:41:50,008 --> 00:41:51,593
‪- ดูท่ายืนเธอสิ
‪- เนอะ

895
00:41:51,593 --> 00:41:55,973
‪แม้ว่าชุดนี้ดูเปรี้ยว เป็นผู้หญิงและสง่างามมาก

896
00:41:55,973 --> 00:41:57,266
‪ฉันก็รู้สึกมีพลังด้วย

897
00:41:57,266 --> 00:41:58,183
‪ใช่

898
00:41:58,183 --> 00:42:00,269
‪ตลอดเวลา 12 ปีครึ่งที่ผ่านมา

899
00:42:00,769 --> 00:42:04,356
‪ฉันโดนทําให้รู้สึกว่า "ต้องก้มหน้าเอาไว้"

900
00:42:04,356 --> 00:42:06,692
‪- อัดอั้น
‪- ใช่ ทํานองนั้น

901
00:42:06,692 --> 00:42:10,153
‪"มองอะไรไม่ทราบ นักโทษ"
‪เลยต้องก้มหัวเอาไว้

902
00:42:10,153 --> 00:42:12,489
‪แต่ตอนนี้กลายเป็น "ฉันมองคุณอยู่นะ"

903
00:42:12,489 --> 00:42:13,532
‪- โอเค
‪- เย่

904
00:42:13,532 --> 00:42:14,866
‪และฉันร้อนฉ่า

905
00:42:18,662 --> 00:42:19,580
‪เริ่ดมากแมรี่

906
00:42:19,580 --> 00:42:20,956
‪ลุคต่อไปเลยครับ

907
00:42:20,956 --> 00:42:22,541
‪- ขอบใจ เด็กๆ
‪- เดี๋ยวมานะ

908
00:42:26,628 --> 00:42:28,672
‪เข้ามาเงียบๆ นะครับ อย่าส่งเสียงดัง

909
00:42:28,672 --> 00:42:30,924
‪- เราไม่อยากให้เธอรู้ว่าคุณมา
‪- หวัดดี

910
00:42:30,924 --> 00:42:33,802
‪- หวัดดีทุกคน
‪- นี่แอนโทนี

911
00:42:33,802 --> 00:42:35,387
‪หวัดดี นั่งสิครับ

912
00:42:36,179 --> 00:42:38,098
‪นึกแล้วว่าต้องโดน

913
00:42:38,098 --> 00:42:39,141
‪โอเคเด็กๆ

914
00:42:39,141 --> 00:42:41,393
‪แมรี่สุดสวยของเรา

915
00:42:43,145 --> 00:42:44,980
‪เริ่ด!

916
00:42:48,525 --> 00:42:50,360
‪สวยมาก

917
00:42:50,360 --> 00:42:52,070
‪ดูสาวสวยคนนี้สิ

918
00:42:52,070 --> 00:42:53,530
‪เธอดูสวยมาก

919
00:42:53,530 --> 00:42:54,656
‪ใช่มั้ย

920
00:42:54,656 --> 00:42:56,825
‪- สวยจนตะลึงเลยมั้ยล่ะ
‪- นี่คุณ...

921
00:42:58,243 --> 00:43:00,579
‪คุณดูเจิดจรัสมาก

922
00:43:00,579 --> 00:43:02,205
‪สวยมาก

923
00:43:02,205 --> 00:43:04,041
‪- ขอตัวสักครู่นะครับ
‪- รอยยิ้มคุณ

924
00:43:04,625 --> 00:43:06,543
‪- ยิ้มถึงตาเลย
‪- เนอะ

925
00:43:07,544 --> 00:43:09,963
‪ฉันรู้สึกสวยมาก

926
00:43:09,963 --> 00:43:11,423
‪ตาคุณเป็นประกายเลย

927
00:43:11,423 --> 00:43:14,176
‪- เหมือนเด็กลงไปหลายปี
‪- ใช่

928
00:43:14,176 --> 00:43:18,180
‪ผมไม่เคยเห็นคุณเขินอายยังกับเป็นเด็ก...
‪คุณเป็นใครเนี่ย

929
00:43:18,180 --> 00:43:20,098
‪ฉันรู้ๆ

930
00:43:20,098 --> 00:43:21,767
{\an8}‪เป็นไงกันบ้างครับ

931
00:43:21,767 --> 00:43:23,727
{\an8}‪สบายดีมั้ยครับ ผมคาราโม ยินดีที่รู้จัก

932
00:43:23,727 --> 00:43:26,396
‪- เรารักแมรี่
‪- สวยสะดุดตาเลย

933
00:43:26,396 --> 00:43:27,981
‪- ใช่มั้ยล่ะ
‪- ใช่

934
00:43:28,565 --> 00:43:31,652
‪ผมจะไปตามแม่ของคุณมาเดี๋ยวนี้
‪ให้เธอเซอร์ไพรส์

935
00:43:31,652 --> 00:43:33,195
‪เดี๋ยวเจอกันนะครับ

936
00:43:33,695 --> 00:43:35,822
‪- หัวใจผมเต้นรัวเลย
‪- ทําไมล่ะ

937
00:43:35,822 --> 00:43:37,824
‪- ตื่นเต้นเหรอ
‪- ตื่นเต้นสิ

938
00:43:37,824 --> 00:43:40,035
‪เรามีเซอร์ไพรส์อีกหนึ่งเรื่อง ทุกคนตามมาครับ

939
00:43:40,035 --> 00:43:41,995
‪- โอเค
‪- ข้างนอกเหรอ

940
00:43:42,871 --> 00:43:44,122
‪เอาละนะ

941
00:43:45,832 --> 00:43:46,875
‪ใครใส่ส้นสูงน่ะ

942
00:43:47,834 --> 00:43:52,172
‪- พระเจ้า
‪- หยุดเลย

943
00:43:52,172 --> 00:43:54,174
‪- ดูซิใครมา
‪- ใครล่ะนั่น

944
00:43:54,174 --> 00:43:56,218
{\an8}‪ขอเปิดก่อนเลย โทษนะ

945
00:44:00,555 --> 00:44:02,599
‪- ไงจ๊ะ
‪- รองเท้า

946
00:44:05,519 --> 00:44:07,604
{\an8}‪แม่สวยมากเลย

947
00:44:08,313 --> 00:44:10,023
‪ผมชอบรองเท้าย่าฮะ ย่าแมรี่

948
00:44:10,023 --> 00:44:11,316
‪ขอบใจจ้ะ

949
00:44:12,609 --> 00:44:15,278
‪นี่ลูกชายเหรอ แล้วนี่ก็ลูกสาวของลูก

950
00:44:15,278 --> 00:44:16,363
‪- ใช่
‪- ตายจริง

951
00:44:16,363 --> 00:44:18,782
‪โตกันหมดแล้ว

952
00:44:18,782 --> 00:44:21,660
{\an8}‪ในที่สุดแมรี่ก็มาถึงจุดที่เธอจะให้อภัยตัวเองได้

953
00:44:21,660 --> 00:44:23,870
{\an8}‪ตอนนี้เธอก็จะขอให้ลูกๆ ให้อภัยได้เช่นกัน

954
00:44:23,870 --> 00:44:26,164
{\an8}‪ฉันไม่เคยกอดกันกลมกับแม่แบบนี้เลย

955
00:44:26,164 --> 00:44:29,167
‪ได้เวลาทุ่มเทลงมือทําจริงๆ
‪เพื่อให้เธอเยียวยาครอบครัว

956
00:44:29,167 --> 00:44:31,712
‪และสร้างมรดกตกทอด
‪ที่ทั้งแข็งแกร่งและมีชีวิตชีวา

957
00:44:31,712 --> 00:44:34,131
‪สัปดาห์นี้เป็นการเกิดใหม่

958
00:44:34,131 --> 00:44:39,302
‪ฉันจะไม่พูดว่าแมรี่คนเก่าตายไปแล้ว
‪เพราะเธอยังอยู่ตรงนี้

959
00:44:39,302 --> 00:44:43,849
‪แต่ฉันได้กอดคนในสัปดาห์นี้

960
00:44:43,849 --> 00:44:47,477
‪มากกว่าที่เคยกอดใครมากว่า 20 ปี

961
00:44:47,477 --> 00:44:49,855
‪- ครับ
‪- พวกคุณได้เปิดจิตวิญญาณให้ฉัน

962
00:44:50,522 --> 00:44:52,357
‪จิตวิญญาณฉัน

963
00:44:52,858 --> 00:44:57,571
‪และคุณได้มอบโอกาสครั้งใหม่ให้กับฉัน
‪และทุกคนที่อยู่ข้างหลังฉัน

964
00:44:57,571 --> 00:45:00,198
‪พวกคุณเปลี่ยนแปลงโลกของฉันไปเลย

965
00:45:01,742 --> 00:45:04,244
‪- ขอบคุณมากค่ะ
‪- ขอบคุณครับ

966
00:45:04,244 --> 00:45:07,497
‪เอตูเฟ่กุ้งของฉัน

967
00:45:08,373 --> 00:45:10,500
‪- ว่าแล้วก็ต้อง...
‪- ต้องไปละ เรารักคุณนะ

968
00:45:10,500 --> 00:45:11,668
‪- ขอให้สนุกนะ
‪- บาย

969
00:45:11,668 --> 00:45:13,044
‪บาย

970
00:45:13,044 --> 00:45:14,963
‪- ขอบคุณมากค่ะ
‪- บายทุกคน

971
00:45:14,963 --> 00:45:16,965
‪บาย

972
00:45:18,884 --> 00:45:20,302
‪เดอะแฟ็บไฟว์

973
00:45:20,886 --> 00:45:22,512
‪พร้อมจะเข้าไปข้างในรึยัง

974
00:45:23,472 --> 00:45:26,057
‪ยินดีต้อนรับสู่บ้านของฉัน

975
00:45:26,057 --> 00:45:27,476
‪พระเจ้า

976
00:45:27,476 --> 00:45:29,269
‪สวยมากเลย

977
00:45:30,854 --> 00:45:33,607
‪นี่ยิ่งกว่าสุดยอดอีก อะไรเนี่ย สวยมาก

978
00:45:33,607 --> 00:45:36,067
‪- ดูรองเท้าแม่สิ
‪- ฉันช็อกกับรองเท้าอยู่

979
00:45:36,067 --> 00:45:37,110
‪รองเท้า

980
00:45:37,110 --> 00:45:41,114
‪ทุกคนมานั่งกันก่อน แม่มีเรื่องจะบอกลูกๆ

981
00:45:41,990 --> 00:45:45,702
‪สัปดาห์นี้แม่ได้เรียนรู้เกี่ยวกับตัวแม่มากมาย

982
00:45:46,203 --> 00:45:50,582
‪แม่อ่านจดหมายฉบับสุดท้ายที่จูเนียร์เขียนถึงแม่

983
00:45:50,582 --> 00:45:54,795
‪เขาเขียนว่า "แม่ครับ
‪แม่ไม่ได้สอนเรื่องความรักและความรู้สึกให้ผม"

984
00:45:54,795 --> 00:45:57,422
‪แม่รู้ว่าลูกๆ ต้องการความรักบางแบบจากแม่

985
00:45:58,131 --> 00:45:59,883
‪แม่ไม่รู้ว่าจะมอบความรักให้ลูกๆ ยังไง

986
00:45:59,883 --> 00:46:01,635
‪แม่ไม่รู้จักความรัก

987
00:46:03,386 --> 00:46:05,430
‪- แม่ไม่รู้เลย
‪- นี่ทําให้แตกต่างไปเลย

988
00:46:05,430 --> 00:46:08,809
‪แม่เลยตีตัวออกห่าง

989
00:46:08,809 --> 00:46:10,769
‪จากนั้นพอแม่ได้ออกจากคุก

990
00:46:10,769 --> 00:46:15,023
‪แม่ก็รู้สึกเหมือนว่าลูกๆ คงละอายในตัวแม่

991
00:46:15,023 --> 00:46:16,650
‪เพราะแม่เคยติดคุกมา

992
00:46:16,650 --> 00:46:19,444
‪แม่เลยอยู่ห่างเอาไว้

993
00:46:19,945 --> 00:46:24,241
‪แม่ขอโทษจริงๆ ที่มอบความรักให้ลูกๆ ไม่ได้

994
00:46:24,241 --> 00:46:28,328
‪ที่แสดงให้ลูกๆ เห็นไม่ได้ว่าความรักคืออะไร

995
00:46:28,328 --> 00:46:31,081
‪- ค่ะ
‪- เราต้องทําลายวงจรนี้

996
00:46:32,290 --> 00:46:33,500
‪เราต้องทําลายซะ

997
00:46:34,376 --> 00:46:36,795
‪ขอบคุณมากที่เปิดใจพูดถึงเรื่องนี้

998
00:46:37,295 --> 00:46:39,381
‪เพราะมันเป็นก้าวแรก

999
00:46:39,965 --> 00:46:41,466
‪พาทุกคนมารวมตัวกัน

1000
00:46:41,466 --> 00:46:43,301
‪ทําให้เรื่องทั้งหมดนี้เป็นอดีต

1001
00:46:43,301 --> 00:46:46,638
‪และเริ่มก้าวหน้าไปในทางที่ดีซะที

1002
00:46:47,430 --> 00:46:51,184
‪- ผมภูมิใจในตัวแม่มาตลอด
‪- ขอบใจจ้ะ

1003
00:46:51,184 --> 00:46:54,855
‪สิ่งที่แม่ทุ่มเททําเพื่อตัวเอง นั่นแหละที่ผมเฝ้าดูอยู่

1004
00:46:56,481 --> 00:46:58,275
‪แต่หนูรู้ว่านี่เป็นแค่จุดเริ่มต้น...

1005
00:46:59,025 --> 00:47:00,026
‪ขอบใจจ้ะ

1006
00:47:00,026 --> 00:47:02,195
‪- แม่รักลูกๆ นะ
‪- ผมก็รักแม่ครับ

1007
00:47:04,656 --> 00:47:05,866
‪ผมภูมิใจในตัวแม่มาก

1008
00:47:06,449 --> 00:47:07,993
‪หนูก็ภูมิใจในตัวแม่

1009
00:47:08,535 --> 00:47:13,790
‪งั้นหวังว่านี่จะไม่ใช่ครั้งสุดท้ายที่ลูกๆ มากันนะ

1010
00:47:13,790 --> 00:47:15,083
‪ไม่มีทางค่ะ

1011
00:47:15,083 --> 00:47:19,004
‪- แม่ดีใจมากที่ได้เจอหลานคนเล็ก
‪- ไว้ผมจะจัดการอารมณ์ทีหลัง

1012
00:47:20,589 --> 00:47:23,800
‪- เคยกินเอตูเฟ่กุ้งกันมั้ย
‪- ไม่เคย

1013
00:47:23,800 --> 00:47:25,760
‪มาเถอะ ไปหาอะไรให้ทุกคนกินกัน

1014
00:47:25,760 --> 00:47:27,721
‪กลิ่นหอมมากเลย

1015
00:47:29,431 --> 00:47:30,807
‪เราทําได้ดี

1016
00:47:31,516 --> 00:47:35,854
‪เราจะกินเอตูเฟ่กุ้งกัน

1017
00:47:37,147 --> 00:47:38,773
‪อร่อยมากครับ

1018
00:47:38,773 --> 00:47:39,858
‪อร่อยมาก

1019
00:47:40,775 --> 00:47:42,527
‪เวลาทั้งหมดที่สูญเสียไปนั้น

1020
00:47:42,527 --> 00:47:44,946
‪ทําให้จมอยู่กับอดีตได้ง่ายมาก

1021
00:47:44,946 --> 00:47:48,283
‪แต่ดูเหมือนเธอไม่ยึดติดกับความขมขื่น
‪หรือความขุ่นเคืองใจเลย

1022
00:47:48,283 --> 00:47:51,620
‪เธอตื่นเต้นกับปัจจุบันและมีความหวังกับอนาคต

1023
00:47:51,620 --> 00:47:53,246
‪ผมคิดว่าเป็นบทเรียนให้เราทุกคนได้

1024
00:47:54,289 --> 00:47:56,041
‪คุณเต้นไม่เป็นจังหวะเลย

1025
00:47:57,792 --> 00:48:00,587
‪แมรี่สอนเราว่า
‪บาดแผลทางใจไม่ได้นิยามตัวตนเรา

1026
00:48:00,587 --> 00:48:01,922
‪และไม่ว่าเราจะผ่านอะไรมา

1027
00:48:01,922 --> 00:48:07,469
‪เราสามารถเยียวยา
‪มีความรัก มีความสุข มีชุมชนได้

1028
00:48:07,469 --> 00:48:08,929
‪นั่นแหละคือชีวิต

1029
00:48:10,931 --> 00:48:12,432
‪(#เคล็ดลับไฉไลในแบบคิวอี)

1030
00:48:13,308 --> 00:48:15,477
‪(เทคนิคหยุดเสียงลั่น)

1031
00:48:15,477 --> 00:48:17,938
‪มีเสียงร้องเอี๊ยดๆ ที่ทําเอาอยากร้องกรี๊ดใช่มั้ย

1032
00:48:17,938 --> 00:48:20,774
‪ไม่ต้องกลัวหรอก ใช้น้ํามันมะกอกสิ

1033
00:48:26,780 --> 00:48:28,448
‪เห็นมั้ย ไม่ร้องแล้ว

1034
00:49:29,092 --> 00:49:34,097
‪คําบรรยายโดย อรภาริน อ่อนกอ