1 00:00:18,018 --> 00:00:20,186 - ความเดิมตอนที่แล้ว - "สวัสดี" 2 00:00:20,270 --> 00:00:21,563 แน่นอน คุณใช้อีวาเนส 3 00:00:21,646 --> 00:00:25,525 ไม่มีการย้อนดู ข้อความหายไปหลังถูกอ่าน 4 00:00:25,608 --> 00:00:27,444 ของโปรดของชนชั้นสูงและขี้ระแวง 5 00:00:27,527 --> 00:00:30,947 แล้วเจอกัน ที่งานแสดงศิลปะโง่ๆ นั่นนะ ศาสตราจารย์ 6 00:00:31,865 --> 00:00:32,949 เคท กัลวิน 7 00:00:33,033 --> 00:00:34,701 - ไปให้พ้น - เคทให้ข้อมูลน้อยมาก 8 00:00:34,784 --> 00:00:36,578 แจ็กเก็ตนั่นทำให้คุณดูเหมือนบริกรเลย 9 00:00:36,661 --> 00:00:39,289 คุณมันก็แค่คนไร้ตัวตนที่ไม่มีชีวิตเป็นของตัวเอง 10 00:00:39,372 --> 00:00:42,459 - มัลคอล์ม เขาให้เราเรียกเขาแบบนั้น - เธอเป็นแค่นักเรียนจริงเหรอ 11 00:00:42,542 --> 00:00:44,753 - จะเอาอะไร - นาเดียพูดถูก 12 00:00:44,836 --> 00:00:46,921 ผู้ต้องสงสัยคนแรกมักจะเป็นเหยื่อรายที่สอง 13 00:00:47,005 --> 00:00:49,132 "เดี๋ยวผมก็รู้ไต๋คุณ" 14 00:00:53,595 --> 00:00:54,637 (กวินิเวียร์ เบ็คคือใคร) 15 00:00:54,721 --> 00:00:56,222 "สวัสดี โจ" 16 00:01:02,312 --> 00:01:06,483 ในเวลาแบบนี้ ผมอดสงสัยไม่ได้ ว่าผมทำผิดพลาดตรงไหน 17 00:01:08,359 --> 00:01:09,903 ผมแค่ต้องการมาพักผ่อน 18 00:01:10,487 --> 00:01:12,989 เพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่ ที่ดี 19 00:01:13,073 --> 00:01:16,910 ซื่อสัตย์ สงบสุข แต่คุณทำลายมัน 20 00:01:16,993 --> 00:01:18,828 คุณรุกล้ำพื้นที่ปลอดภัยของผม 21 00:01:18,912 --> 00:01:22,332 ขุดคุ้ยตัวตนที่ผมพยายามทิ้งไว้ข้างหลัง 22 00:01:27,045 --> 00:01:30,507 "ผมพูดถูกไหม บทความพวกนั้นเกี่ยวกับคุณเหรอ" 23 00:01:32,425 --> 00:01:34,761 แน่นอนว่าผมตอบว่าใช่ไม่ได้ ไม่เอาน่า 24 00:01:34,844 --> 00:01:36,846 ผมชื่อโจนาธาน มัวร์ 25 00:01:36,930 --> 00:01:39,057 (ผมชื่อโจนาธาน มัวร์) 26 00:01:39,140 --> 00:01:41,476 "ไม่เอาน่า โจ บอกความจริงมา" 27 00:01:45,855 --> 00:01:49,234 ผมไม่ขอเติมเชื้อไฟให้ความหมกมุ่นผิดๆ ของคุณ 28 00:01:50,902 --> 00:01:54,030 ผมควรตามหาคุณ ไม่ใช่มาเปลี่ยนกุญแจ 29 00:01:58,701 --> 00:02:02,413 แต่ผมต้องกันคุณออกจากแฟลตผม ออกจากความคิดผม 30 00:02:06,751 --> 00:02:08,002 "คุณเมินผมเหรอ 31 00:02:09,838 --> 00:02:11,339 คุณทำให้ผมเสียความรู้สึกนะ โจ 32 00:02:12,465 --> 00:02:13,550 ยังอยู่หรือเปล่า" 33 00:02:13,633 --> 00:02:14,926 คุณยังอยู่หรือเปล่า 34 00:02:15,009 --> 00:02:16,719 คุณทำให้ผมไม่มีทางเลือก 35 00:02:18,012 --> 00:02:19,722 ขอเทแก ไอ้พวกสะกดรอยตาม 36 00:02:23,726 --> 00:02:25,395 ในหนังสือแมนออฟเดอะคราวด์ของโพ 37 00:02:25,937 --> 00:02:30,441 ผู้เล่าเรื่องเห็นคนแปลกหน้าในร้านกาแฟ และหมกมุ่นในตัวเขา 38 00:02:31,151 --> 00:02:34,362 เขาตามคนแปลกหน้าไปตามถนนในลอนดอน เขากำลังอนุมานอยู่ 39 00:02:34,445 --> 00:02:37,657 แต่เหตุผลที่เขาสนใจยังคง... คลุมเครือ 40 00:02:37,740 --> 00:02:41,578 คุณคิดว่าเรื่องนี้พูดถึงความหมกมุ่นว่ายังไง 41 00:02:42,370 --> 00:02:44,622 มันมาพร้อมกับแรงกระตุ้นที่จะปกป้อง 42 00:02:45,206 --> 00:02:46,958 ผู้เล่าเรื่องตามคนแปลกหน้าไปเพราะเห็นเขา 43 00:02:47,041 --> 00:02:49,627 - ซ่อนกริชไว้ใต้เสื้อผ้าของเขา - ถูกต้อง แต่เห็นๆ กันอยู่ 44 00:02:49,711 --> 00:02:52,422 - น่าสนใจ อะไรอีก - มันเกี่ยวกับความรัก 45 00:02:52,922 --> 00:02:55,383 - แน่ใจนะว่าอ่านถูกเรื่อง - มันเกี่ยวกับความรัก 46 00:02:55,466 --> 00:02:58,928 ที่คุณมีให้กับอะไรบางอย่าง ที่คุณไม่มีวันเข้าใจอย่างถ่องแท้ 47 00:02:59,554 --> 00:03:03,391 - นี่เป็นเรื่องของการยึดติด - ใครบอกว่ามันแยกจากกันไม่ได้ 48 00:03:03,474 --> 00:03:07,562 ผู้เล่าเรื่องอยากเชื่อมโยง อยากรู้จักและเป็นที่รู้จักใช่ไหม 49 00:03:07,645 --> 00:03:12,650 - เขาถึงได้สะกดรอยตามคนแปลกหน้า - ขอโทษค่ะ ข่าวเรื่องศาสตรจารย์ฮาร์ดิ้งน่ะค่ะ 50 00:03:12,734 --> 00:03:14,819 ให้ตายสิ เขาถูกฆาตกรรม 51 00:03:14,903 --> 00:03:18,156 พวกเขาคิดว่ามันเกี่ยวข้องกับ คดีฆาตกรรมไซม่อน ซูที่แกลเลอรี่ศิลปะ 52 00:03:18,239 --> 00:03:19,115 ไม่นะ 53 00:03:19,199 --> 00:03:21,659 คนเรียกเขาว่า "ฆาตกรจอมเขมือบคนรวย" ติดหูดี 54 00:03:24,078 --> 00:03:26,581 นิ้วของมัลคอล์ม ฮาร์ดิ้ง ถูกส่งไปที่ลอนดอนดิสแพทช์ 55 00:03:26,664 --> 00:03:29,959 พร้อมข้อความที่ระบุว่านี่ไม่ใช่การลักพาตัว แต่เป็นการฆาตกรรม 56 00:03:30,543 --> 00:03:31,920 เวรล่ะสิ 57 00:03:33,421 --> 00:03:35,715 คุณไม่ได้เก็บนิ้วก้อยของมัลคอล์มไว้เป็นที่ระลึก 58 00:03:35,798 --> 00:03:37,884 คุณใช้มันบังคับให้ผมเล่นเกมของคุณ 59 00:03:37,967 --> 00:03:40,094 นี่มันแย่มากๆ 60 00:03:41,054 --> 00:03:43,348 "ทีนี้สนใจผมหรือยัง" 61 00:03:46,893 --> 00:03:51,314 (คุณ) 62 00:03:51,397 --> 00:03:53,733 เอาละ ไอ้เวรตะไล เข้าใจแล้ว 63 00:03:54,400 --> 00:03:57,028 ผมยกเลิกชั้นเรียน เพื่อนักเรียนจะได้ทำใจรับความตกใจ 64 00:03:57,111 --> 00:04:01,783 หรือซุบซิบเรื่องฆาตกรจอมเขมือบคนรวย ที่พุ่งเป้าไปที่คนมีอันจะกิน 65 00:04:02,742 --> 00:04:05,578 ดังนั้น ใช่ คุณทำให้ผมสนใจได้ 66 00:04:06,162 --> 00:04:08,915 คำถามคือ "คุณต้องการอะไร" 67 00:04:08,998 --> 00:04:11,084 (คุณต้องการอะไร) 68 00:04:11,167 --> 00:04:12,835 "ยอมรับมาว่าคุณคือโจ โกลด์เบิร์ก" 69 00:04:12,919 --> 00:04:16,589 ไม่มีทางซะหรอก แต่ผมก็ปฏิเสธที่จะโต้ตอบไม่ได้ 70 00:04:16,673 --> 00:04:18,800 เพราะงั้น "ไม่ใช่ 71 00:04:19,550 --> 00:04:22,136 แต่ถ้าใช่ คุณต้องการอะไรจากผม" 72 00:04:27,392 --> 00:04:29,894 "อย่างแรก ทำไมต้องฆ่าคนพวกนั้นด้วย 73 00:04:31,229 --> 00:04:33,898 ขอบอกว่ายังเก็บหูไซม่อนไว้อยู่ 74 00:04:33,982 --> 00:04:36,234 ให้ผมส่งโน้ตที่เซ็นว่า "โจนาธาน มัวร์" ไปไหม 75 00:04:36,317 --> 00:04:38,152 นั่นไง แบล็กเมล์ 76 00:04:38,820 --> 00:04:42,156 โอเค โอเค พูดให้น้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้ 77 00:04:43,032 --> 00:04:45,201 "ถ้าผมทำเรื่องพวกนี้ 78 00:04:45,285 --> 00:04:48,579 ก็คงเป็นเพราะผมไม่มีทางเลือกอื่น" 79 00:04:51,874 --> 00:04:53,251 "มันคือความเป็นความตาย" 80 00:04:53,960 --> 00:04:55,503 ลองนึกภาพตอนเปิดกล่องนั้นสิ 81 00:04:55,586 --> 00:04:59,424 ปรากฏว่านิ้วเหม็นมาก จนคนเขียนต้นฉบับเป็นลมเลย 82 00:04:59,507 --> 00:05:01,467 นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อเจ้าของหนังสือพิมพ์ 83 00:05:01,551 --> 00:05:03,303 มีลูกชายปากสว่าง 84 00:05:03,386 --> 00:05:04,887 พ่อเธอบอกอะไรนายอีก 85 00:05:04,971 --> 00:05:07,682 ทุกคนกังวลว่าจะเจออะไรในกล่องไปรษณีย์อีก 86 00:05:07,765 --> 00:05:10,059 ฆาตกรเอาต่างหูของไซม่อน ซูไป และใครจะรู้ว่ามีอะไรอีก 87 00:05:10,143 --> 00:05:13,062 ต่อไปพวกเขาจะเปิดกล่องที่มีไอ้จ้อนของเขา ที่ลือกันว่าเจาะเจ้าชายอัลเบิร์ตไว้ 88 00:05:14,314 --> 00:05:17,442 พวกเธอเป็นบ้าอะไรกัน เขาถูกฆ่า นั่นอาจารย์ของเรานะ 89 00:05:17,525 --> 00:05:20,737 - คนที่ผมสงสัยว่าเธอนอนด้วย - ใจเย็น ฉันแค่... 90 00:05:20,820 --> 00:05:23,823 แค่ทำตัวงี่เง่าเรื่องที่มนุษย์อีกคนถูกสับเป็นชิ้นๆ 91 00:05:23,906 --> 00:05:26,326 โจ ไม่มีประโยชน์หรอก เธอมันน่ารังเกียจ 92 00:05:28,411 --> 00:05:32,498 เธอต้องคุยกับใครสักคน แต่ผมยุ่งอยู่กับคุณแล้ว 93 00:05:37,003 --> 00:05:41,382 สามชั่วโมงแล้ว ตั้งแต่ข้อความล่าสุดของคุณ เล่นกับผมจนเบื่อแล้วเหรอ 94 00:05:42,258 --> 00:05:45,053 ระหว่างนั้น ผมก็หาเบาะแสทุกที่ที่หาได้ 95 00:05:47,096 --> 00:05:50,016 โชคไม่ดีที่มันจะเป็นข่าวเดิมวนไปวนมา จนกว่าผมจะหาคุณเจอ 96 00:05:50,099 --> 00:05:53,019 นึกขึ้นได้ว่าผมไม่ใช่คนเดียวที่ตามหาคุณอยู่ 97 00:05:54,395 --> 00:05:57,523 ซึ่งเขาไปบ่อยๆ พร้อมกับเพื่อนสนิทของเขาหลายคน 98 00:05:58,775 --> 00:06:03,279 เดาว่าตำรวจคงถามเคทว่า มัลคอล์มมีศัตรูหรือเปล่า ไซม่อนด้วย 99 00:06:03,363 --> 00:06:04,906 พอมาคิดดูแล้ว 100 00:06:04,989 --> 00:06:08,910 ดูจากท่าทีของเธอแล้ว เธอคงโชคดีถ้าพวกเขาไม่เริ่มสงสัยเธอ 101 00:06:08,993 --> 00:06:11,996 ไม่มีน้ำตาสักหยด และเธอไม่ชวนพวกเขาดื่มชาด้วยซ้ำ 102 00:06:13,790 --> 00:06:14,791 เวรเอ๊ย 103 00:06:24,634 --> 00:06:27,970 สำนวนอเมริกันว่าไงนะ อย่าเสือก 104 00:06:28,054 --> 00:06:31,307 ขอโทษครับ ข่าวเรื่องมัลคอล์ม... 105 00:06:31,391 --> 00:06:33,059 คงทำให้คุณตกใจมาก 106 00:06:35,520 --> 00:06:37,355 ผมแค่อยากแสดงความเสียใจน่ะครับ 107 00:06:37,438 --> 00:06:40,358 เก็บแรงไว้เถอะ คุณต้องใช้มันตอนตำรวจมาถึง 108 00:06:42,735 --> 00:06:43,903 เธอไม่ทำหรอก 109 00:06:44,779 --> 00:06:46,155 เธอทำจริงๆ ด้วย 110 00:06:50,743 --> 00:06:52,912 คุณเห็นมัลคอล์ม ฮาร์ดิ้งครั้งสุดท้ายเมื่อไรครับ 111 00:06:56,666 --> 00:06:57,917 ประมาณสัปดาห์ก่อนครับ 112 00:06:58,000 --> 00:06:59,085 คิดว่า... 113 00:06:59,168 --> 00:07:03,423 เขาพาผมกลับบ้านจากคลับ แฟนเขาอาจพูดถึงเรื่องนั้น 114 00:07:03,881 --> 00:07:08,302 และที่คลับนั้นก็มีไซม่อน ซู ใช่ไหมครับ 115 00:07:09,679 --> 00:07:13,641 และคุณอยู่ที่งานเปิดตัวคืนที่เขาถูกฆ่า 116 00:07:13,724 --> 00:07:16,269 เคทบอกอะไรพวกเขาอีก ซีเรียลโปรดยามเช้าของผมเหรอ 117 00:07:16,352 --> 00:07:17,186 ถูกต้องครับ 118 00:07:17,270 --> 00:07:20,231 คุณกลายเป็นขาประจำในแวดวงสังคมนี้สินะ 119 00:07:20,690 --> 00:07:23,818 คุณกัลวินบอกว่าคุณพยายามหลบหน้าตำรวจอยู่ 120 00:07:24,485 --> 00:07:25,611 นั่นไงล่ะ 121 00:07:25,695 --> 00:07:30,658 เพราะ... ผมคิดว่าอาจมีปัญหา เรื่องวีซ่าทำงานนิดหน่อย 122 00:07:30,741 --> 00:07:34,620 - แต่เอกสารเรียบร้อยแล้วครับตอนนี้ - มันไม่ใช่แผนกของเรา 123 00:07:36,164 --> 00:07:39,834 ตอนที่ศาสตราจารย์ฮาร์ดิ้งพาคุณกลับบ้าน 124 00:07:39,917 --> 00:07:44,964 ถ้าฉันเข้าใจไม่ผิด คุณเป็นคนสุดท้าย ที่เห็นเขาตอนยังมีชีวิต 125 00:07:45,047 --> 00:07:47,842 บ้าเอ๊ย ได้เวลาแถให้เร็วที่สุดแล้ว 126 00:07:47,925 --> 00:07:49,760 ไม่แน่ใจว่าจริงไหมนะครับ 127 00:07:51,512 --> 00:07:52,930 มันน่าอายน่ะ 128 00:07:53,014 --> 00:07:57,852 เราดื่มมากไปทั้งคู่ แล้วมัลคอล์มก็เล่าเรื่อง 129 00:07:57,935 --> 00:08:00,229 ที่เขาอาจจะไม่ได้ตั้งใจจะเล่า 130 00:08:00,313 --> 00:08:02,440 เหมือนเขารู้ว่าไซม่อน 131 00:08:02,523 --> 00:08:05,693 บีบบังคับให้ศิลปินวาดภาพให้เขา 132 00:08:05,776 --> 00:08:10,781 ผมว่ามัลคอล์มคงติดการพนันและไม่มีเงิน เขาเลยจะให้ไซม่อนแก้ปัญหา 133 00:08:10,865 --> 00:08:13,201 ผมเข้าใจว่ามันหมายถึง "แบล็กเมล์" 134 00:08:14,994 --> 00:08:17,997 โทษทีครับ ผมรู้สึกผิดที่พูดถึงคนตายไม่ดีแบบนี้ 135 00:08:18,080 --> 00:08:22,376 แต่ข่าวบอกว่านี่อาจเป็นฆาตกรต่อเนื่อง ก็เลย... 136 00:08:24,879 --> 00:08:27,215 บางทีเรื่องจริงอาจจะใกล้ตัวกว่า 137 00:08:30,885 --> 00:08:33,513 - มีใครยืนยันเรื่องนี้ได้บ้างคะ - มีครับ บลู คาฮิลล์ 138 00:08:33,596 --> 00:08:38,017 เธอเป็นหนึ่งในศิลปินที่ไซม่อนเอาเปรียบ 139 00:08:39,310 --> 00:08:41,103 ได้ยินว่าเธออาจไปบำบัด 140 00:08:45,441 --> 00:08:48,152 ขอบคุณอีกครั้งสำหรับชานะคะ 141 00:08:49,737 --> 00:08:52,865 ถ้านึกอะไรออกอีก บอกเราด้วยนะ 142 00:08:52,949 --> 00:08:56,410 แน่นอนครับ แน่นอน ผมจะเดินไปส่งนะ 143 00:09:04,961 --> 00:09:06,879 "นังนั่นส่งตำรวจมาหาคุณ" 144 00:09:06,963 --> 00:09:09,715 อะไรวะ แกอยู่ไหนวะ 145 00:09:13,177 --> 00:09:15,680 โผล่หัวออกมา ไอ้ขี้ขลาด 146 00:09:17,515 --> 00:09:20,851 "เคทเป็นภัยคุกคาม เป็นหรือตายก็ว่าได้ 147 00:09:22,103 --> 00:09:23,938 คุณควรจัดการเธอซะ" 148 00:09:24,981 --> 00:09:27,733 และนี่คือเกมที่แท้จริงของคุณ 149 00:09:29,694 --> 00:09:31,571 คุณอยากให้ผมฆ่าเคท 150 00:09:35,116 --> 00:09:37,034 ไม่มีร่องรอย ไม่มีอุปกรณ์สอดแนม 151 00:09:37,118 --> 00:09:40,246 ผมต้องรื้อค้นบ้านตัวเองเพราะคุณอีกกี่ครั้ง 152 00:09:43,291 --> 00:09:45,751 เห็นๆ อยู่ว่าผมไม่ฆ่าเคทหรอก 153 00:09:45,835 --> 00:09:47,670 แต่เธอเป็นเป้าหมายต่อไปของคุณเหรอ 154 00:09:48,421 --> 00:09:51,090 สิ่งสุดท้ายที่ผมต้องการคือเป็นบอดี้การ์ด ของยายแม่มดจอมเย็นชาที่เกลียดผม 155 00:09:52,842 --> 00:09:54,844 พูดแบบทั่วๆ ไป ไม่ผูกมัด 156 00:09:57,346 --> 00:09:58,889 "เคทไม่ใช่ปัญหาหรอก" 157 00:10:00,683 --> 00:10:02,977 แต่ถ้าคุณจับตาดูเธออยู่ 158 00:10:03,060 --> 00:10:04,645 ผมก็ต้องจับตาดูเธอด้วย 159 00:10:06,689 --> 00:10:09,775 ผมไปที่ที่เธอไป และผมจะหาคุณเจอ 160 00:10:24,165 --> 00:10:25,333 นาเดีย 161 00:10:30,463 --> 00:10:31,297 สวัสดีค่ะ 162 00:10:32,840 --> 00:10:35,176 - คุณมาทำอะไรที่นี่ - ผมอยู่ตรงหัวมุมนี่เอง 163 00:10:35,259 --> 00:10:37,553 คุณแอบมาทำอะไรลับๆ ล่อๆ แถวตึกของเหยื่อฆาตกรรมเนี่ย 164 00:10:40,640 --> 00:10:42,600 ฉันกำลังหากุญแจที่มัลคอล์มซ่อนไว้อยู่น่ะค่ะ 165 00:10:43,225 --> 00:10:46,896 - เธอต้องการคนที่เธอไว้ใจได้ - เพราะคุณลืมอะไรไว้ในนั้นเหรอ 166 00:10:47,438 --> 00:10:49,440 บ้าเอ๊ย บ้าเอ๊ย 167 00:10:51,484 --> 00:10:52,985 - เขาบอกคุณเหรอ - ผมเดาเอา 168 00:10:53,069 --> 00:10:54,820 ผมไม่คิดว่ามันเป็นความรู้ทั่วไป 169 00:10:59,075 --> 00:11:00,368 ฉันเขียนบางอย่างให้เขา 170 00:11:02,787 --> 00:11:06,457 ฉันเขียนจดหมายที่ไม่ควรเขียนให้เขา และมันอยู่ในนั้น 171 00:11:06,540 --> 00:11:10,753 มันอยู่ในกองสมบัติของเขา จะมีคนพบมันและลงพาดหัวข่าว 172 00:11:10,836 --> 00:11:14,924 แล้วฉันจะเหลืออะไร ฉันจะถูกทำลายต่อหน้าสาธารณชน 173 00:11:16,217 --> 00:11:19,178 - ถ้าจะพังประตูเข้าไป... - ไม่ อย่า อย่าทำแบบนั้น 174 00:11:21,389 --> 00:11:24,183 - ผมเป็นเพื่อนกับเคท - แทบไม่ใช่เลย แต่ผมจะหาทางเอง 175 00:11:25,434 --> 00:11:27,103 ผมจะไปเอาจดหมายมาให้ 176 00:11:31,941 --> 00:11:33,234 ฉันไม่บุกเข้าไปหรอก 177 00:11:35,027 --> 00:11:36,278 ฉันยังไม่บุกเข้าไปหรอก 178 00:11:42,868 --> 00:11:44,078 ผ่านมาแล้ว 179 00:11:47,623 --> 00:11:51,627 ยินดีด้วย ฆาตกรจอมเขมือบคนรวยดังพลุแตกแล้ว 180 00:11:51,711 --> 00:11:54,672 ผลที่ตามมาโดยไม่ตั้งใจ หรือคุณตั้งใจจะสร้างขบวนการอะไรสักอย่าง 181 00:11:54,755 --> 00:11:57,591 ที่สำคัญกว่านั้น ผมจะหาคุณเจอ ที่งานศพของไซม่อนได้ยังไง 182 00:11:57,675 --> 00:12:00,469 ท่ามกลางผู้คนที่ชำนาญ เรื่องการแสดงต่อหน้ากล้องอย่างหนึ่ง 183 00:12:00,553 --> 00:12:02,346 และอีกอย่างหนึ่งตอนอยู่กันส่วนตัว 184 00:12:06,475 --> 00:12:11,772 คำถามจึงกลายเป็นว่า "ความเศร้าของใครที่ไม่จริงใจ" 185 00:12:12,982 --> 00:12:16,610 - ดูโซฟี ซูเป็นตัวอย่าง... - ได้โปรดนะคะ แทนที่จะส่งดอกไม้ 186 00:12:16,694 --> 00:12:20,698 บริจาคให้แฮชแท็ก "รอยยิ้มเพื่อไซม่อน ซู" แทนเถอะค่ะ 187 00:12:20,781 --> 00:12:23,284 ใช้ความเศร้าเพื่อเพิ่มยอดผู้ติดตาม และเงินบริจาคอย่างโจ่งแจ้ง 188 00:12:23,367 --> 00:12:25,745 ให้โครงการทันตกรรมสำหรับเด็กด้อยโอกาส 189 00:12:25,828 --> 00:12:28,914 ที่ดูเหมือนจะไม่มีอยู่จริง นอกเหนือจากเว็บไซต์ที่สร้างขึ้นอย่างเร่งรีบ 190 00:12:30,541 --> 00:12:33,669 ไม่ได้แปลว่าเธอเป็นฆาตกรหรอก แต่มันทำให้ผมสงสัย 191 00:12:33,753 --> 00:12:39,008 แน่นอนว่ามีเคท ต้องกันเธอ ออกจากการเล็งเป้าของคุณ จากระยะไกล 192 00:12:39,550 --> 00:12:43,179 แล้วก็มีฟีบี้ ที่ประสบการณ์หลายปีในสื่อ ไม่ได้ช่วยอะไรเลย 193 00:12:43,262 --> 00:12:47,099 - กับการรับมือกับความเศร้าของเธอออกสื่อ - ถ้าคุณกำลังดูอยู่ 194 00:12:47,600 --> 00:12:50,770 ช่วยฉันหาศพของมัลคอล์มเพื่อนของฉัน 195 00:12:50,853 --> 00:12:54,231 เขาชอบหมาคอร์กี้กับซุป 196 00:12:54,940 --> 00:12:59,195 ถ้าคุณเจอชิ้นส่วนที่เป็นของเขา 197 00:12:59,278 --> 00:13:00,946 ช่วยโทรแจ้ง 999 ด้วยค่ะ 198 00:13:01,655 --> 00:13:05,117 และฉันสัญญาว่าคุณจะได้รางวัลอย่างงาม 199 00:13:05,201 --> 00:13:07,787 เธอคือเด็กมีปัญหาที่ต้องเพิ่งยา แต่ไม่ใช่ฆาตกร 200 00:13:08,412 --> 00:13:09,413 แล้วอดัมล่ะ 201 00:13:09,497 --> 00:13:13,375 อ่านใจเขายาก และผมรู้ว่าเขาเก็บความลับเก่ง 202 00:13:14,126 --> 00:13:16,504 สรุปเขาเป็นใครกันแน่ ชายอเมริกันร่างเตี้ยทั่วไป 203 00:13:16,587 --> 00:13:18,130 หรือฆาตกรต่อเนื่องลึกลับ 204 00:13:18,881 --> 00:13:21,592 แล้วก็มีริส มอนโทรส 205 00:13:21,675 --> 00:13:25,137 อีกไม่กี่วันก็จะประกาศ ลงสมัครชิงตำแหน่งนายกเทศมนตรีแล้ว 206 00:13:25,221 --> 00:13:26,680 กลยุทธ์ทางการเมืองที่แยบยล 207 00:13:26,764 --> 00:13:28,557 ชักจูงสาธารณชนด้วยการร้องไห้ให้เพื่อน 208 00:13:28,641 --> 00:13:31,060 หรือเขามาที่นี่เพื่อชักจูงผม 209 00:13:50,704 --> 00:13:53,290 ผมพลาดงานศพตัวเองที่มาเดรลินดา แต่จากที่อ่านมา 210 00:13:53,374 --> 00:13:56,585 มันเป็นงานเล็กๆ ตรงกันข้ามกับงานนี้เลย 211 00:14:00,840 --> 00:14:03,509 - คุณต้องมาอยู่แล้วสินะ - นี่เป็นโอกาสสงบศึกของผม 212 00:14:03,592 --> 00:14:06,929 ฉันไม่อยากฟังสิ่งที่คุณจะพูด และตามตรงนะ ฉันไม่รู้ว่าคุณมาทำไม 213 00:14:07,012 --> 00:14:08,389 ฟีบี้เชิญผมมา 214 00:14:10,266 --> 00:14:11,684 จบกัน การสงบศึก 215 00:14:14,311 --> 00:14:18,691 เมื่ออยู่ห่างจากปาปารัซซี่ พวกเขาดูหวาดกลัวมากกว่าเศร้า 216 00:14:18,774 --> 00:14:21,485 ถ้านี่เป็นการฆ่าคนรวยเพื่อเอาคืนคนจน 217 00:14:21,569 --> 00:14:24,113 หวังว่าคุณคงรู้ว่า ฉันไม่ได้รับมรดกอะไรนอกจากปราสาท 218 00:14:24,196 --> 00:14:25,948 เจมม่า ไม่ใช่คนดีเด่นอะไร 219 00:14:26,031 --> 00:14:28,701 แต่นึกภาพเธอกระตุ้นความทะเยอทะยาน ที่จะฆ่าคนไม่ออกเลย 220 00:14:28,784 --> 00:14:32,204 แต่ก็นั่นแหละ ถ้าเธอเป็นคุณ ทั้งหมดนี้ก็ชนะรางวัลแล้ว 221 00:14:32,288 --> 00:14:34,331 เริ่มใส่เสื้อกันกระสุนได้แล้ว 222 00:14:34,415 --> 00:14:37,001 แล้วซ่อนรูปร่างนี้เหรอ ฉันยอมตายดีกว่า 223 00:14:37,084 --> 00:14:39,503 ไร้สาระน่า ไม่มีใครพยายามจะฆ่าเราหรอก 224 00:14:39,587 --> 00:14:43,007 โรอัลด์ เขาไม่กลัวเพราะเขาคือคุณ 225 00:14:43,090 --> 00:14:45,843 หรือแค่อวดดีเกินจะมองตัวเองเป็นมนุษย์ 226 00:14:47,803 --> 00:14:50,598 - คุณเป็นไงบ้าง - ก็ดีค่ะ 227 00:14:50,681 --> 00:14:52,391 จัดการเรื่องฝังมัลคอล์มเรียบร้อยหรือยัง 228 00:14:53,017 --> 00:14:55,769 เราหาที่ใกล้ๆ ยายของเขาได้ 229 00:14:55,853 --> 00:14:58,772 ที่เราสามารถวางนิ้วเขาได้พอดี 230 00:15:00,274 --> 00:15:03,944 - ผมเสียใจจริงๆ... - ไม่ โรอัลด์ อย่าเพิ่งได้ไหม ได้เวลาแล้ว 231 00:15:08,866 --> 00:15:12,202 ปกป้องหรือคุณกำลังเยาะเย้ยผมกันแน่ 232 00:15:14,663 --> 00:15:16,916 ผมเป็นเพื่อนกับไซม่อน ซูได้ยังไง 233 00:15:19,126 --> 00:15:24,381 แน่นอน คุณอาจเคยเห็นบทสัมภาษณ์ ที่เขาพูดอะไรแปลกๆ 234 00:15:25,758 --> 00:15:27,092 ตอนแก้ผ้าแน่ๆ 235 00:15:31,013 --> 00:15:33,682 แต่เราใส่หน้ากากต่างกัน แล้วแต่คน 236 00:15:34,600 --> 00:15:38,145 และแน่นอน บางส่วนของเรา ที่เราไม่อยากให้ใครเห็น 237 00:15:38,228 --> 00:15:40,064 อะไรอยู่หลังหน้ากากของริสนะ 238 00:15:40,731 --> 00:15:43,192 เขาบอกว่าจากเบอร์ลินมาที่นี่ใช้เวลาไม่นาน 239 00:15:43,275 --> 00:15:45,736 - ผมเลยตัดเขาออกไม่ได้ - มันจะส่งผลยังไง 240 00:15:45,819 --> 00:15:49,657 ต่อชื่อเสียงของอัจฉริยะ ที่ขี้หงุดหงิดและหลงตัวเอง 241 00:15:49,740 --> 00:15:53,619 ถ้าคุณรู้ว่าเขาบริจาคหนึ่งในสามของรายได้ ให้กับการกุศล 242 00:15:54,536 --> 00:15:56,372 หรือยอมทำทุกอย่างเพื่อน้องสาวของเขา 243 00:16:01,293 --> 00:16:04,338 - โจน ดิเดียนเขียนถึงการไว้ทุกข์... - และเขากำลังจะลงสมัครนายกเทศมนตรี 244 00:16:05,005 --> 00:16:06,090 จะว่าผมบ้าก็ได้ 245 00:16:06,173 --> 00:16:09,385 รู้สึกเหมือนมันจะทำให้การซุ่มฆ่าคน แบบไม่เปิดเผยตัวซับซ้อนขึ้น 246 00:16:09,468 --> 00:16:11,053 "เมื่อเราโศกเศร้ากับความสูญเสีย 247 00:16:12,638 --> 00:16:15,015 เรายังไว้ทุกข์ให้ทั้งยามสุขและทุกข์... 248 00:16:17,685 --> 00:16:21,063 - ด้วยตัวเราเอง" - เวรเอ๊ย คุณทำให้ผมคิดวนไปวนมา 249 00:16:21,146 --> 00:16:23,691 ริสอาจเป็นคุณก็ได้ คุณอาจเป็นพวกเขาคนไหนก็ได้ 250 00:16:30,197 --> 00:16:34,159 พวกเขาไว้ทุกข์กันแบบนี้เหรอ ผมจะรู้ได้ยังไงว่าพวกเขารู้สึกยังไง 251 00:16:34,243 --> 00:16:38,080 ในเมื่อพวกเขากำลังเมาค็อกเทลแห่งความเศร้า ความกลัว และยาบ้าชั้นดี 252 00:16:41,834 --> 00:16:43,210 เป็นงานที่สนุกใช่ไหมล่ะ 253 00:16:45,045 --> 00:16:47,047 รวบรวมข้อมูลไปเขียนหนังสือเหรอ 254 00:16:47,131 --> 00:16:51,051 - ขู่กรรโชกกันอีกแล้ว - สำหรับเราจะไม่เป็นแบบนี้หรอกนะ 255 00:16:52,553 --> 00:16:53,554 หมายความว่าไง 256 00:16:53,637 --> 00:16:56,724 ก็แบบว่า... ไม่รู้สิ ของหรูหราฟู่ฟ่าพวกนี้ 257 00:16:56,807 --> 00:16:59,727 เขาคิดว่าเราเหมือนกัน เป็นคนนอก ใช่คุณไหม 258 00:17:00,644 --> 00:17:02,396 มันทำให้เราคิดมากใช่ไหมล่ะ 259 00:17:03,647 --> 00:17:07,484 การได้อยู่ใกล้มันขนาดนี้ แล้วดูพวกเขาผลาญมันไปหมด 260 00:17:07,568 --> 00:17:11,113 รู้ว่าไม่ว่าคุณจะทำงานหนักแค่ไหน สิ่งนี้จะไม่มีวันเป็นของคุณ 261 00:17:11,196 --> 00:17:13,782 - คุณรู้สึกแบบนั้นเหรอ - อะไรนะ เปล่า 262 00:17:13,866 --> 00:17:17,828 - ไม่ ผมหมายถึงคุณทำงานให้... - ไม่ ผมรักงานของผม 263 00:17:17,911 --> 00:17:21,123 เลดี้ฟีบี้ปฏิบัติกับผมเหมือนคนในครอบครัว 264 00:17:21,206 --> 00:17:24,293 แต่เพราะเธอเป็นคนจิตใจดีแบบนี้ 265 00:17:24,376 --> 00:17:27,046 เธอจึงมีแนวโน้มที่จะรับเลี้ยง คนเร่ร่อนและคนจรจัด 266 00:17:27,129 --> 00:17:28,422 ดังนั้นการที่คุณมาที่นี่... 267 00:17:29,757 --> 00:17:31,842 จึงไม่ใช่เรื่องน่าแปลกใจเลย 268 00:17:32,885 --> 00:17:38,390 สิ่งที่ผมคิดว่าคุณไม่น่าไว้ใจคือทุกอย่างจริงๆ 269 00:17:38,974 --> 00:17:42,853 หรือไม่เราก็มีนักสืบอีกคน และได้เวลาปิดการสนทนานี้แล้ว 270 00:17:43,353 --> 00:17:45,856 ดูเหมือนคุณน่าจะไปคุยเรื่องนี้กับเลดี้ฟีบี้นะ 271 00:17:45,939 --> 00:17:47,524 ผมอาจจะทำอย่างนั้นก็ได้ 272 00:17:48,150 --> 00:17:50,194 อาลัยให้สนุกนะ 273 00:18:04,875 --> 00:18:06,877 "ทำไมคุณยังไม่ฆ่าเคทอีก" 274 00:18:10,464 --> 00:18:12,132 เวรแล้ว เธอไปไหนนะ 275 00:18:26,980 --> 00:18:28,899 ทำตัวดีๆ ผมจะได้เก็บเธอไว้ใกล้ๆ ตัว 276 00:18:28,982 --> 00:18:32,486 ผมว่าเราเริ่มต้นกันไม่ดีเท่าไร ขอโทษนะครับ 277 00:18:32,569 --> 00:18:38,200 ที่สอดแนมเหรอ หรือที่ไม่พอใจ ตอนฉันส่งตำรวจไปที่ประตูบ้านคุณ 278 00:18:38,283 --> 00:18:42,121 - มันไม่ใช่สิ่งที่เพื่อนบ้านดีๆ เขาทำกันเท่าไร - จะว่าฉันบ้าก็ได้ แต่มันน่าจะสำคัญ 279 00:18:42,204 --> 00:18:44,957 ที่พวกเขาได้คุยกับหนึ่งในคนสุดท้าย ที่เห็นมัลคอล์มตอนยังมีชีวิตอยู่ 280 00:18:45,457 --> 00:18:48,710 - หรือว่าคุณมีอะไรต้องปิดบัง - ไม่ ไม่มีอยู่แล้ว 281 00:18:48,794 --> 00:18:51,964 งั้นสิ่งที่ฉันทำก็แค่เร่งให้คุณพ้นมลทิน 282 00:18:52,548 --> 00:18:55,342 ผมกะจะมาขอบคุณน่ะ คุณคอยช่วยผมเสมอ 283 00:18:55,425 --> 00:18:56,426 เพลาๆ ลงหน่อย 284 00:18:56,510 --> 00:18:57,344 พระเจ้า 285 00:18:58,595 --> 00:19:03,016 ถึงฉันจะชอบหยอกล้อประชดประชัน กับชาวอเมริกันหลงตัวเองที่แกล้งสุภาพ... 286 00:19:03,100 --> 00:19:06,019 - หลงตัวเองเหรอ - วันนี้ไม่สะดวกน่ะ 287 00:19:06,103 --> 00:19:06,937 เพราะแบบว่า... 288 00:19:08,105 --> 00:19:09,106 ทุกคนที่ตายน่ะ 289 00:19:10,566 --> 00:19:14,903 เพราะงั้นให้ความร่วมมือกับตำรวจ อย่ามองเข้ามาทางหน้าต่างฉัน 290 00:19:14,987 --> 00:19:16,989 แล้วรถบ้านั่นอยู่ไหน 291 00:19:17,906 --> 00:19:18,907 พอได้แล้ว 292 00:19:19,950 --> 00:19:22,244 บ่ายนี้ขอให้สนุกนะ หรือไม่ต้องก็ได้ 293 00:19:27,040 --> 00:19:30,669 บ้าเอ๊ย ผมต้องตามเธอไป เธอต้องชอบแน่ 294 00:19:41,847 --> 00:19:44,224 การสืบสวนยังดำเนินต่อไป ในคดีฆาตกรรมต้องสงสัย 295 00:19:44,308 --> 00:19:48,645 มัลคอล์ม ฮาร์ดิ้ง อาจารย์วรรณกรรม ที่มหาวิทยาลัยดาร์ซี 296 00:19:48,729 --> 00:19:50,772 ในคำให้การ ครอบครัวของศาสตราจารย์ฮาร์ดิ้ง 297 00:19:50,856 --> 00:19:54,193 แสดงความเสียใจต่อการสูญเสีย ลูกชายสุดที่รัก... 298 00:19:54,276 --> 00:19:56,361 นักมวยชกยกแล้วยกเล่าได้ยังไง 299 00:19:57,112 --> 00:19:58,989 - ทำบ้าอะไรน่ะ - ช่วยชีวิตเธอไง 300 00:19:59,072 --> 00:20:01,992 - เธอจะได้หยาบคายกับผมต่อไป - ขอโทษที่ก่อนหน้านี้ผมทำตัวงี่เง่า 301 00:20:02,075 --> 00:20:04,578 คุณอยากให้ตำรวจทำหน้าที่ของพวกเขานี่นะ 302 00:20:04,661 --> 00:20:06,496 - รับอะไรครับ - ไม่ๆ เขาจะไปแล้วค่ะ 303 00:20:06,580 --> 00:20:11,376 ถ้าไม่นับเรื่องอื่น มีฆาตกรตัวจริงลอยนวลอยู่ และหมายหัวคนใกล้ตัวคุณ 304 00:20:11,460 --> 00:20:16,840 - และผมคิดว่าอยู่คนเดียวมันไม่ดี - ทำไมล่ะ เพราะฉันเป็นผู้หญิงบอบบางเหรอ 305 00:20:16,924 --> 00:20:20,844 จะบ้าตาย นี่กัปตันอเมริกานะคะ ถ้าคุณอยากได้ลายเซ็น 306 00:20:22,512 --> 00:20:23,347 เวรกรรม 307 00:20:23,931 --> 00:20:25,766 นี่คงเหมือนฝันสำหรับคุณ 308 00:20:25,849 --> 00:20:29,895 - การที่คุณตามฉันต้อยๆ เหมือนลูกหมาเหรอ - ผมไม่ได้พูดถึงเรื่องนั้น 309 00:20:31,521 --> 00:20:35,192 เพื่อนคุณทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทั้งที่พวกเขาอาจจะ... 310 00:20:36,068 --> 00:20:37,110 อาจจะ... 311 00:20:37,736 --> 00:20:38,779 หนึ่งในพวกเขา 312 00:20:42,157 --> 00:20:43,242 คุณพูดจริงเหรอ 313 00:20:43,325 --> 00:20:45,827 คุณคิดว่าหนึ่งในเพื่อนของฉันเป็นฆาตกร 314 00:20:46,453 --> 00:20:49,873 ไม่ใช่คนนับพันที่ไม่อยากได้อะไร 315 00:20:50,540 --> 00:20:52,125 เว้นแต่ผลประโยชน์จากพวกเขา 316 00:20:52,626 --> 00:20:55,712 - ยังเล่นบทเชอร์ล็อกโง่ๆ อยู่อีก - เธอจะไม่ช่วยหาคำตอบ 317 00:20:55,796 --> 00:20:58,840 - ว่าคุณเป็นใคร ชัดเจนเลย - มาเข้าประเด็นกันเลย 318 00:20:59,800 --> 00:21:02,302 คุณตามฉันมาทำไม จะมาอึ๊บฉันเหรอ 319 00:21:06,014 --> 00:21:06,848 เปล่า 320 00:21:07,391 --> 00:21:10,519 งั้นเพื่อฆ่าฉันใช่ไหม คุณถึงได้สะกดรอยตามฉัน 321 00:21:10,602 --> 00:21:11,979 อย่าหลงกลนะ อย่าหลงกล 322 00:21:12,062 --> 00:21:15,357 ถูกต้อง ผมชอบสะกดรอยตามและฆ่าคน 323 00:21:15,440 --> 00:21:17,401 ไม่เกี่ยวกับที่ผมอยากช่วยคุณ 324 00:21:17,484 --> 00:21:20,279 ทำไม ทำไมคุณต้องสนใจด้วย 325 00:21:20,362 --> 00:21:22,114 ผมสนเฉยๆ ไม่ได้หรือไง 326 00:21:23,365 --> 00:21:24,992 ไม่ว่าคุณจะชอบหรือไม่ก็ตาม 327 00:21:33,917 --> 00:21:35,585 คุณเป็นเด็กอารมณ์อ่อนไหวเหรอ 328 00:21:38,213 --> 00:21:40,090 ก็มีบ้างครับ 329 00:21:43,260 --> 00:21:44,386 ตอนฉันยังเด็ก 330 00:21:44,469 --> 00:21:48,598 แม่ห้ามไม่ให้ฉันร้องไห้ 331 00:21:49,725 --> 00:21:51,143 ถ้าเข่าฉันถลอก... 332 00:21:51,810 --> 00:21:53,854 ให้ตายสิ ตอนตายายฉันตาย 333 00:21:55,063 --> 00:21:56,440 แม่ไม่ยอมมองฉัน 334 00:21:57,566 --> 00:21:59,901 นอกจากฉันจะนิ่งสนิท 335 00:22:02,404 --> 00:22:04,990 ซ่อนความรู้สึกทั้งหมด... 336 00:22:06,283 --> 00:22:07,284 แล้วมันก็... 337 00:22:08,952 --> 00:22:10,495 กลายเป็นเรื่องปกติ 338 00:22:13,665 --> 00:22:16,501 และฉันควรจะเป็นแฟนสาวผู้โศกเศร้า 339 00:22:17,377 --> 00:22:18,795 ผมเข้าใจ จริงๆ นะ 340 00:22:19,504 --> 00:22:23,592 ผมพูดจากประสบการณ์ได้ว่า ยิ่งคุณผลักไสมัน มันก็ยิ่งยุ่งเหยิง 341 00:22:27,262 --> 00:22:28,388 แล้วคุณทำยังไงล่ะ 342 00:22:30,515 --> 00:22:33,185 โดยส่วนตัวแล้ว ถ้ามันแย่มากๆ 343 00:22:33,268 --> 00:22:36,855 ผมมีพิธีกรรมระบายอารมณ์ 344 00:22:38,065 --> 00:22:39,191 ผมเผาบางอย่าง 345 00:22:42,319 --> 00:22:43,153 มันช่วยได้ 346 00:22:44,696 --> 00:22:46,114 ถ้ามันไม่ได้ผลล่ะ 347 00:22:46,198 --> 00:22:47,240 ถ้าฉัน... 348 00:22:48,325 --> 00:22:49,993 ไม่มีอารมณ์ให้มัลคอล์มล่ะ 349 00:22:51,953 --> 00:22:53,455 งั้นก็เสียใจกับตัวเองสิ 350 00:22:54,331 --> 00:22:56,500 คุณพูดเหมือนการลงทุนเป็นความผิดพลาด 351 00:22:57,626 --> 00:23:02,631 คิดว่าฉันไม่รู้เหรอว่าเขาแอบนอนกับผู้หญิงไปทั่ว 352 00:23:04,216 --> 00:23:06,802 - ผมไม่ได้พูดแบบนั้น - คิดว่าเรามีความสัมพันธ์แบบนั้นเหรอ 353 00:23:13,100 --> 00:23:14,768 ฉันจะพาไปดูที่โปรดของเรา 354 00:23:15,394 --> 00:23:17,979 โอเค ตอนนี้เธอชวนผมตามเธอไป 355 00:23:21,233 --> 00:23:22,859 แต่เธอก็ไม่ทำให้มันง่ายเลย 356 00:23:23,944 --> 00:23:25,362 สนุกจัง 357 00:23:25,445 --> 00:23:26,279 เคท 358 00:23:32,369 --> 00:23:33,203 เคท 359 00:23:42,379 --> 00:23:44,798 เคท รอก่อนได้ไหม 360 00:23:44,881 --> 00:23:48,301 - นี่ไม่ใช่เวลาที่คุณจะมาวิ่งเล่นในเมืองนะ - ไม่มีใครจ้างให้คุณทำแบบนี้ 361 00:23:48,385 --> 00:23:50,929 ถ้าคุณไม่สนุก คุณก็ไปได้เลย 362 00:23:51,012 --> 00:23:52,431 มันไม่ปลอดภัย 363 00:23:52,514 --> 00:23:53,473 พระเจ้า 364 00:23:55,142 --> 00:23:59,479 น่ารักดีนะ ที่คุณวิ่งตามฉันอย่างกับอัศวินขี่ม้าขาว 365 00:24:02,274 --> 00:24:05,569 คุณจะต้องผิดหวังมากตอนที่รู้ว่า 366 00:24:05,652 --> 00:24:09,072 ผู้หญิงในศตวรรษที่ 21 ดูแลตัวเองได้ 367 00:24:11,408 --> 00:24:12,409 ชีวิตเฮงซวย 368 00:24:22,461 --> 00:24:24,087 เยี่ยมเลย สวนลับ 369 00:24:24,838 --> 00:24:27,132 มีที่ให้ฆาตกรซ่อนตัวเยอะเลย 370 00:24:28,175 --> 00:24:30,260 เคทชอบท้าทายโชคชะตาจริงๆ 371 00:24:32,596 --> 00:24:33,597 ยังอยู่ 372 00:24:34,306 --> 00:24:37,434 โอเค แล้วไง คุณกับมัลคอล์มเคยแอบเข้ามาเมากันเหรอ 373 00:24:37,517 --> 00:24:40,687 - เราช่วยออกไป... - ชู่ว ชู่ว 374 00:24:40,770 --> 00:24:45,025 เดี๋ยวเพื่อนบ้านก็แจ้งตำรวจหรอก และมัลคอล์มกับฉันไม่ได้แค่ดื่ม 375 00:24:45,775 --> 00:24:48,069 - เธอให้ท่าผมเหรอ - ไม่เอาน่า 376 00:24:48,820 --> 00:24:51,781 มันจริงนะความคิดที่ว่าเราอาจถูกจับตาดูอยู่ 377 00:24:51,865 --> 00:24:54,493 - เคยรู้สึกแบบนั้นไหม - คิดว่าไม่เคยนะ 378 00:24:58,038 --> 00:24:59,664 รู้ไหม ถ้าอยากทำตัวให้เป็นประโยชน์ 379 00:25:00,957 --> 00:25:04,085 วันนี้ฉันเจอเรื่องแย่ๆ มา 380 00:25:04,794 --> 00:25:06,922 เบี่ยงเบนความสนใจฉันที 381 00:25:08,173 --> 00:25:11,551 ผมแน่ใจว่าบอดี้การ์ดไม่ควรนอนกับลูกค้า 382 00:25:11,635 --> 00:25:13,053 พระเจ้า คุณนี่ชอบคิดนะ 383 00:25:16,223 --> 00:25:18,975 รู้ไหม ฉันว่า... ฉันว่าฉันเข้าใจคุณนะ 384 00:25:20,769 --> 00:25:22,062 คุณเป็นคนโรแมนติก 385 00:25:23,104 --> 00:25:27,359 ฉันพูดตรงเกินไป คุณไม่อยากอึ๊บ แต่อยากร่วมรักหวานชื่น 386 00:25:27,442 --> 00:25:30,362 - เธอพูดเหมือนมันเป็นเรื่องไม่ดี - คุณไม่รู้ว่าผมเป็นใคร... 387 00:25:30,445 --> 00:25:34,783 ฉันรู้ว่าคุณพยายามทำตัวสูงส่ง ขณะที่ปิดบังเจตนาที่แท้จริง 388 00:25:35,700 --> 00:25:41,456 ไม่เอาน่า โจนาธาน คุณไม่ได้ตามฉันมาจริงๆ เพราะลึกๆ แล้วคุณ... 389 00:25:41,540 --> 00:25:42,916 - ไม่ ไม่เอา - อยาก... 390 00:25:42,999 --> 00:25:44,709 - ไม่ ผมไม่อยาก - อึ๊บฉัน 391 00:25:44,793 --> 00:25:46,002 เป็นความคิดที่แย่มาก ไม่ 392 00:25:52,092 --> 00:25:54,302 หมดกัน การยั่วยวนแบบจิ้งจอกของฉัน 393 00:25:55,720 --> 00:26:00,600 ถ้าพูดถึงผู้หญิงที่ล้มใส่ผม มันก็ค่อนข้างนุ่มนวลนะ บอกตรงๆ 394 00:26:05,438 --> 00:26:06,273 บ้าเอ๊ย 395 00:26:07,607 --> 00:26:11,111 ไม่ เราจะไม่ทำแบบนี้ 396 00:26:13,488 --> 00:26:15,282 แค่นี้เรื่องก็ซับซ้อนพอแล้ว 397 00:26:17,284 --> 00:26:18,743 ฉันพูดอะไรที่... 398 00:26:19,953 --> 00:26:22,038 โรแมนติกได้นะถ้าคุณชอบ 399 00:26:25,375 --> 00:26:29,504 ในทางกลับกัน นี่จะทำให้เธอ อยู่ในสายตาผมใช่ไหมล่ะ 400 00:26:30,672 --> 00:26:32,215 ผมคิดอะไรอยู่เนี่ย 401 00:26:32,841 --> 00:26:33,967 ไม่นะ บ้าเอ๊ย 402 00:26:38,763 --> 00:26:40,515 อย่าจูบฉัน เดี๋ยวเราจะตกหลุมรักกัน 403 00:26:42,100 --> 00:26:44,185 นี่คือการอยู่ใกล้ๆ 404 00:26:44,936 --> 00:26:46,771 เบี่ยงเบนความสนใจเธอเล็กๆ 405 00:26:47,981 --> 00:26:49,441 ไม่เสียหายอะไรนี่ 406 00:27:08,627 --> 00:27:11,630 อุ๊ย ในบรรดาสิ่งที่ผมคิดว่าอาจเกิดขึ้น จากการพยายามปกป้องเคท 407 00:27:11,713 --> 00:27:13,548 เรื่องพวกนี้ไม่อยู่ในรายการเลย 408 00:27:15,634 --> 00:27:16,801 บ้าเอ๊ย เธออยู่ไหน 409 00:27:28,938 --> 00:27:30,148 ยังหายใจอยู่ 410 00:27:30,815 --> 00:27:34,861 และผมมีโอกาสช่วยนาเดีย แก้ปัญหาจดหมายรักได้นิดหน่อยถ้าผมรีบหน่อย 411 00:27:45,330 --> 00:27:46,581 ไม่มีจดหมาย 412 00:27:46,665 --> 00:27:49,167 ไม่มีรูปเคทหรือใครทั้งนั้น 413 00:27:50,210 --> 00:27:52,045 ข้อยกเว้นอันใหญ่และจ้องเขม็งนั่น 414 00:27:52,796 --> 00:27:54,381 แปลกใจจังที่ไม่ใช่รูปโป๊ 415 00:27:56,925 --> 00:28:01,763 สมกับเป็นคนธรรมดาอย่างมัลคอล์ม ที่ซ่อนบางอย่างไว้หลังรูปตัวเอง 416 00:28:08,603 --> 00:28:09,729 คุณทำอะไรน่ะ 417 00:28:13,358 --> 00:28:16,611 นักเรียนคนหนึ่งของผมขอให้ผมหาสิ่งที่เธอเขียน 418 00:28:16,695 --> 00:28:18,780 คุณก็เลยกลับบ้านมากับฉันเหรอ 419 00:28:18,863 --> 00:28:23,576 เพื่อหาจดหมายจากหนึ่งในคู่นอน ไร้สมองของมัลคอล์มเหรอ 420 00:28:23,660 --> 00:28:25,328 ไม่ นั่นมันบ้าชัดๆ 421 00:28:25,412 --> 00:28:28,123 - ผมตื่น... - คุณถึงได้คิดว่าฉันตกอยู่ในอันตราย 422 00:28:28,206 --> 00:28:30,875 เพราะนักเรียนหญิงสติไม่ดีคนเดียวเหรอ 423 00:28:30,959 --> 00:28:32,377 - เธอชื่ออะไร - บ้าเอ๊ย 424 00:28:32,460 --> 00:28:35,213 - ไม่ ไม่ใช่เพราะเรื่องนั้น - ฉันอยากให้คุณไปซะ เดี๋ยวนี้ 425 00:28:35,296 --> 00:28:37,298 ผมทิ้งเธอไม่ได้เพราะคุณ 426 00:28:37,382 --> 00:28:40,802 เคท ผมรู้ว่าผมเอาแต่พูด แต่มันเป็นเรื่องจริงนะ 427 00:28:45,056 --> 00:28:46,224 มันไม่ปลอดภัย 428 00:28:51,229 --> 00:28:55,608 ฉันยอมถูกหั่นเป็นพันๆ ชิ้น 429 00:28:55,692 --> 00:28:58,695 ดีกว่าอยู่กับคุณตามลำพังอีกวินาทีเดียว 430 00:29:01,448 --> 00:29:02,574 ออกไป 431 00:29:17,255 --> 00:29:19,466 คนขับรถของเคทจอดอยู่ข้างนอกนี่ทั้งวัน 432 00:29:20,425 --> 00:29:24,262 ในขณะที่เธอปิดม่านตอนที่ผมยืนหิวโซอยู่ตรงนี้ 433 00:29:30,935 --> 00:29:32,771 "ผมเห็นคุณ 'ปกป้อง' เธอ" 434 00:29:32,854 --> 00:29:34,314 ไปตายซะ 435 00:29:37,317 --> 00:29:41,446 "ผมมองคุณออกแล้ว ผมคิดว่าคุณฆ่าคนเพื่อปกป้องสิ่งที่คุณรัก 436 00:29:41,529 --> 00:29:44,157 เคทไม่ใช่ความรัก ยังไม่ใช่" ไม่มีวัน 437 00:29:44,908 --> 00:29:46,868 "แต่เธอช่วยให้ผมเห็นรูปแบบของคุณ" 438 00:29:46,951 --> 00:29:50,497 เป็นเรื่องแปลกตรงไหน ผู้ชายดีๆ ที่ไหนจะไม่ช่วยปกป้องคนอื่น 439 00:29:51,372 --> 00:29:54,793 "คุณชอบมัน ว่ามันรู้สึกยังไง ที่ได้ฆ่า" 440 00:29:54,876 --> 00:29:56,836 บ้าไปแล้ว 441 00:29:56,920 --> 00:29:59,672 "ชีวิตหลุดลอยจากดวงตาของพวกเขา อำนาจ 442 00:29:59,756 --> 00:30:01,549 พนันได้เลยว่ามันทำให้ไอ้จ้อนคุณแข็ง 443 00:30:01,633 --> 00:30:04,594 แค่คิดก็แข็งแล้วสินะ" 444 00:30:04,677 --> 00:30:07,013 "คุณบ้าไปแล้ว" 445 00:30:07,096 --> 00:30:08,473 "ผมจะแสดงให้คุณเห็น" 446 00:30:08,556 --> 00:30:10,141 ทำให้เห็นยังไง 447 00:30:12,602 --> 00:30:13,436 ไม่นะ 448 00:30:15,021 --> 00:30:16,314 นี่ๆ คุณ 449 00:30:36,960 --> 00:30:39,963 ตอนต่อไปในทัวร์สถานที่ ที่เหมาะจะถูกฆ่าที่สุดในลอนดอนของเคท 450 00:30:40,046 --> 00:30:42,382 สุสานใต้ดินอายุ 700 ปี 451 00:30:51,015 --> 00:30:54,936 มีทางเข้าออกทางเดียว จะเข้าถึงตัวเธอได้ต้องผ่านผมไปก่อน 452 00:30:55,770 --> 00:30:56,771 โถ มัลคอล์ม 453 00:30:58,273 --> 00:31:01,818 คุณคงคิดว่ามันไร้สาระที่ฉันพูดกับกล่อง 454 00:31:01,901 --> 00:31:03,987 ที่นิ้วก้อยของคุณถูกฝังอยู่ 455 00:31:04,070 --> 00:31:08,074 พระเจ้า คุณจะล้อเรื่องชอบมีอะไรกับศพ 456 00:31:08,700 --> 00:31:12,370 พยายามทำให้ฉันรู้สึกผิด ที่ไม่ได้อมนกเขาให้คุณบ่อยกว่านี้ 457 00:31:16,749 --> 00:31:18,293 คุณมันไอ้สำส่อนขี้โอ่ 458 00:31:19,210 --> 00:31:20,753 ขี้เกียจสันหลังยาว 459 00:31:22,839 --> 00:31:24,883 แต่คุณทำให้ฉันลืมครอบครัวตัวเอง 460 00:31:27,176 --> 00:31:28,344 คุณทำให้ฉันหัวเราะ 461 00:31:29,262 --> 00:31:30,889 คุณห่วงใยฉัน 462 00:31:34,350 --> 00:31:36,352 นั่นน่าจะคุ้มกับน้ำตาสักหยดสองหยดนะ 463 00:31:39,981 --> 00:31:40,982 ให้ตายสิ 464 00:31:57,874 --> 00:31:58,917 สวัสดี 465 00:32:00,418 --> 00:32:03,630 เห็นแก่ตัวคุณเองเถอะ อย่าให้ผมต้องเหนี่ยวไก 466 00:32:03,713 --> 00:32:05,924 - โอเค - คุณมีแผนอะไรล่ะ 467 00:32:06,007 --> 00:32:07,634 เจ้าเล่ห์นักนะ 468 00:32:09,802 --> 00:32:11,429 เธอเป็นเหยื่อรายต่อไปของคุณเหรอ 469 00:32:11,512 --> 00:32:13,681 ไม่ เธอตกอยู่ในอันตราย 470 00:32:16,476 --> 00:32:17,477 สวัสดี 471 00:32:21,981 --> 00:32:23,316 นี่แหวนของมัลคอล์มนี่ 472 00:32:28,738 --> 00:32:29,572 ได้ไง 473 00:32:34,911 --> 00:32:36,996 มีคนพยายามใส่ร้ายผม 474 00:32:40,500 --> 00:32:44,170 ผมมั่นใจว่าตำรวจต้องชอบฟังเรื่องนี้แน่ 475 00:32:44,253 --> 00:32:45,672 และเลดี้ฟีบี้ 476 00:32:52,053 --> 00:32:54,138 มันคงเจ็บน่าดูถ้าผมยังมีนิ้วเท้าอยู่ 477 00:33:21,749 --> 00:33:22,750 คุณคิดผิดแล้ว 478 00:33:23,543 --> 00:33:26,421 คุณคิดผิด ไอ้จ้อนผมไม่เคยนุ่มเท่านี้มาก่อน 479 00:33:27,880 --> 00:33:30,341 ผมไม่ชอบเลย ผมไม่เหมือนคุณสักนิด 480 00:33:30,425 --> 00:33:32,510 คุณไม่รู้จักผมดีอย่างที่คุณคิด 481 00:33:45,064 --> 00:33:46,399 ผมเก่งเรื่องนี้เกินไป 482 00:33:47,483 --> 00:33:50,778 วิคคิดผิด เขาคิดว่างานศพของเขาคงไม่มีพิธีรีตองอะไร 483 00:33:50,862 --> 00:33:53,656 แต่เขากลับถูกฝัง พร้อมโลงศพเคลือบทองของไซม่อน 484 00:33:53,740 --> 00:33:54,949 ไม่เลวเลย 485 00:33:56,909 --> 00:34:01,080 ผมอยากพูดอะไรหน่อย แต่วิคไม่น่าจะชอบดิเดียน 486 00:34:07,378 --> 00:34:08,796 อย่างน้อยผมก็รู้จักเขาดีพอ 487 00:34:08,880 --> 00:34:11,966 ที่จะเขียนจดหมายลาออกที่น่าซาบซึ้งใจให้เลดี้ฟีบี 488 00:34:12,467 --> 00:34:14,719 ยังไงพวกเขาก็เป็นเหมือนครอบครัวกันนี่ 489 00:34:31,235 --> 00:34:34,155 ผมสาบานว่าจะไม่ทำอีก 490 00:34:36,240 --> 00:34:37,617 ผมกำลังเดินบนเส้นทางใหม่ 491 00:34:39,368 --> 00:34:40,369 จนกระทั่งเจอคุณ 492 00:34:45,500 --> 00:34:46,918 คุณจัดฉากผม 493 00:34:48,252 --> 00:34:50,880 คุณแอบเอาแหวนมาใส่ไว้ให้วิคหาเจอ 494 00:34:52,673 --> 00:34:54,425 "ผมพูดถูกใช่ไหม คุณชอบมัน" 495 00:34:54,509 --> 00:34:57,136 ไม่ ไอ้โรคจิต 496 00:34:58,054 --> 00:35:01,516 "สิ่งเดียวที่คุณทำสำเร็จ คือทำให้ผมมุ่งมั่นที่จะฆ่าคุณ 497 00:35:01,599 --> 00:35:03,893 ผมอาจจะไม่สนุกกับมัน แต่โลกจะดีขึ้น 498 00:35:04,477 --> 00:35:06,270 และจะไม่มีใครอาลัยอาวรณ์คุณ" 499 00:35:10,691 --> 00:35:14,112 เดี๋ยวนะ เพราะแบบนี้คุณถึงยึดติดกับผมเหรอ 500 00:35:14,695 --> 00:35:15,988 คุณเหงาเหรอ 501 00:35:17,240 --> 00:35:20,618 ผู้เล่าเรื่องของโพค้นหาความเชื่อมโยงในหมู่ผู้คน 502 00:35:23,663 --> 00:35:24,914 คุณต้องการเพื่อน 503 00:35:24,997 --> 00:35:26,791 คุณอยากให้เราเป็นเหมือนกัน 504 00:35:26,874 --> 00:35:28,042 จิตวิญญาณที่เหมือนกัน 505 00:35:29,043 --> 00:35:30,503 และถ้าคุณคิดว่าเราเหมือนกัน 506 00:35:31,504 --> 00:35:34,132 คุณอาจจะอยากมาเจอกันในชีวิตจริง 507 00:35:36,175 --> 00:35:40,346 "คุณพูดถูก มันน่าตื่นเต้นมาก" 508 00:35:52,483 --> 00:35:54,944 หลังจากส่งวิคสู่สุคติ ผมตามเคทกลับบ้าน 509 00:35:56,612 --> 00:35:57,989 เธอยังไม่ออกจากบ้านเลย 510 00:35:58,072 --> 00:36:01,617 เธอคงเหนื่อย เพราะช่วงนี้ คุณฆ่าคนในชีวิตเธอไปไม่รู้กี่คน 511 00:36:02,410 --> 00:36:03,786 ยังไงก็ตาม เธออยู่ในนั้น 512 00:36:05,705 --> 00:36:07,999 ขณะที่คุณเทผมอยู่ 513 00:36:09,667 --> 00:36:12,253 หลายคนเริ่มสงสัยว่า การฆาตกรรมศาสตราจารย์ฮาร์ดิ้ง 514 00:36:12,336 --> 00:36:14,839 เกี่ยวข้องกับการตายของคนดังอีกราย 515 00:36:14,922 --> 00:36:19,051 ของศิลปินไซม่อน ซู ซึ่งเป็นเพื่อนของศาสตราจารย์ฮาร์ดิ้ง 516 00:36:19,135 --> 00:36:20,511 และศพของเขาถูกกล่าวหาว่า... 517 00:36:21,596 --> 00:36:24,390 ผมพูดผิดเหรอ ผมรุกหนักไปเหรอ 518 00:36:25,057 --> 00:36:27,143 หรือคุณจะงับเหยื่อแล้วเสนอให้เราเจอกัน 519 00:36:31,189 --> 00:36:34,275 เยี่ยม ผมอยู่ในแดนชำระ คุณไม่คุยกับผม เคทก็ไม่คุยกับผม 520 00:36:34,358 --> 00:36:37,570 ผมเลยยังมองหน้าต่างเธออยู่ เยี่ยมยอดไปเลย ขอบคุณนะ 521 00:37:06,098 --> 00:37:08,601 ผมคงไม่ใช่คนเดียวที่อยู่ในแดนชำระสินะ 522 00:37:19,320 --> 00:37:23,282 ถ้าเธอร้องไห้ไม่ออก อย่างน้อยเธอก็ทำลายภาพน่าเกลียดๆ นั้นได้ 523 00:37:48,224 --> 00:37:49,558 หวังว่ามันจะช่วยได้นะ 524 00:37:51,769 --> 00:37:52,937 บ้าเอ๊ย 525 00:38:11,706 --> 00:38:14,875 อยู่นี่เอง... บ้าจริง ฟีบี้ 526 00:38:14,959 --> 00:38:17,211 (เจอกันที่ซันดรีเฮาส์ตอนสี่ทุ่มนะ ฉันต้องการคุณ) 527 00:38:25,511 --> 00:38:27,513 เข้ามาสิ ขอเวลาเดี๋ยวนะ 528 00:38:27,596 --> 00:38:30,224 ด้วยความลึกลับและคลุมเครือ ที่คุณยัดเยียดให้ผม 529 00:38:30,308 --> 00:38:34,020 อย่างน้อยผมก็ทำเรื่องดีๆ ง่ายๆ เพื่อคนดีๆ ได้ 530 00:38:34,103 --> 00:38:37,231 - พระเจ้า ขอบคุณค่ะ - ไม่ต้องห่วง ผมไม่ได้อ่านมัน 531 00:38:37,315 --> 00:38:40,901 ถึงอ่านฉันก็ไม่สนหรอก มันเขียนได้ดีมาก 532 00:38:43,446 --> 00:38:47,366 ผมเพิ่งนึกขึ้นได้เมื่อไม่นานมานี้ ผมคิดว่ามันอาจช่วยคุณได้ 533 00:38:47,450 --> 00:38:48,326 โจน ดิเดียน 534 00:38:52,455 --> 00:38:53,998 ไม่อยากเชื่อเลยว่าเขาตายแล้ว 535 00:38:56,083 --> 00:38:58,669 ฉันไม่เคยรู้จักใครที่ตายมาก่อน 536 00:39:00,963 --> 00:39:03,174 - มันรู้สึกแย่มาก - ใช่ มันแย่มาก 537 00:39:05,176 --> 00:39:06,177 จนกระทั่งมันไม่แย่ 538 00:39:09,388 --> 00:39:10,473 เมื่อไหร่ล่ะ 539 00:39:10,973 --> 00:39:13,642 ผมว่าแต่ละคนก็ไม่เหมือนกัน 540 00:39:14,810 --> 00:39:17,146 ความรู้สึกผิดมีแต่จะทำให้แย่ลง 541 00:39:17,229 --> 00:39:19,523 ผมไม่คิดว่าคุณควรรู้สึกผิดที่รักใคร 542 00:39:20,232 --> 00:39:21,525 ฉันไม่ได้รักเขา 543 00:39:22,485 --> 00:39:23,986 โอเค งั้นก็ห่วงใย 544 00:39:24,570 --> 00:39:29,492 บางครั้งเราก็ห่วงใยคนผิด และมันไม่ได้ ทำให้เราเป็นคนเลว แค่มนุษย์คนหนึ่ง 545 00:39:33,746 --> 00:39:34,580 ขอบคุณค่ะ 546 00:39:37,541 --> 00:39:38,876 เจอกันในห้องเรียนนะคะ 547 00:39:39,627 --> 00:39:40,669 โอเค 548 00:39:48,427 --> 00:39:52,348 ผมต้องทำตามคำแนะนำของตัวเอง เลิกรู้สึกผิดได้แล้ว 549 00:39:53,349 --> 00:39:56,310 ผมเคยทำพลาด แต่ผมทำได้ดีกว่านี้ 550 00:40:01,107 --> 00:40:03,776 "ผมว่าถึงเวลาที่เราต้องเจอกันแล้ว" มันได้ผล 551 00:40:03,859 --> 00:40:06,278 และตอนนี้ผมรู้วิธีคุยกับคุณแล้ว 552 00:40:07,279 --> 00:40:08,906 "มีเงื่อนไขหนึ่งข้อ 553 00:40:08,989 --> 00:40:11,158 อย่ายุ่งกับเคท เธอเป็นของผม" 554 00:40:13,244 --> 00:40:15,329 "นั่นไง โจที่ผมตามหา" 555 00:40:15,413 --> 00:40:18,874 ตอนนี้แตะต้องเคทไม่ได้แล้ว และผมก็ไม่ต้องวิ่งวุ่นเป็นบอดี้การ์ดให้เธอ... 556 00:40:18,958 --> 00:40:20,960 "เมื่อไหร่และที่ไหน" 557 00:40:23,421 --> 00:40:24,505 "รายละเอียดเร็วๆ นี้" 558 00:40:30,302 --> 00:40:31,804 เร็วแค่ไหน 559 00:40:33,431 --> 00:40:35,933 ห้ามส่งข้อความ ห้ามเล่นเกมอีก 560 00:40:41,439 --> 00:40:43,232 แบบนี้ไม่ดีแน่ 561 00:40:51,031 --> 00:40:54,702 ศาสตราจารย์มัวร์ มีเวลาให้เราสักครู่ไหมคะ 562 00:40:56,078 --> 00:40:58,247 ได้สิครับ ยินดีช่วยทุกเรื่องครับ 563 00:42:00,726 --> 00:42:02,728 คำบรรยายโดย ธนิศา ขำคง