1
00:00:06,257 --> 00:00:08,760
‎(ซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:33,451 --> 00:00:36,496
‎นี่คือสถานีสุดท้าย
‎สถานีสุดท้าย แอสเตอร์เพลซ

3
00:00:36,579 --> 00:00:38,414
‎รถไฟขบวนนี้หยุดให้บริการแล้ว

4
00:00:38,498 --> 00:00:41,709
‎กรุณาตรวจสอบสัมภาระของคุณ
‎นี่คือสถานีสุดท้าย ราตรีสวัสดิ์

5
00:00:43,878 --> 00:00:44,712
‎นี่

6
00:00:45,671 --> 00:00:46,506
‎สถานีสุดท้ายแล้วนะ

7
00:00:48,841 --> 00:00:49,717
‎สถานีสุดท้าย

8
00:01:10,113 --> 00:01:13,324
‎นี่ เห็นเหรียญทองบ้างไหม

9
00:01:14,450 --> 00:01:17,453
‎ร้อยสี่สิบเก้าเหรียญน่ะ ฉันทำหายบนรถไฟขบวนนี้

10
00:01:17,537 --> 00:01:19,080
‎เธอรีบลงจากรถก่อนดีกว่านะ

11
00:01:19,163 --> 00:01:22,583
‎พวกตำรวจจะมาต้อนคนทุกเช้า

12
00:01:22,667 --> 00:01:26,254
‎เธอดูสติไม่ดีด้วย
‎พวกนั้นจะจับพวกยัปปี้ไปขังไว้

13
00:01:27,130 --> 00:01:29,882
‎ไม่ได้ว่านะ แต่เธอดูเพี้ยนๆ น่ะ

14
00:01:29,966 --> 00:01:30,925
‎ขอบใจ ฉันเข้าใจน่ะ

15
00:01:31,759 --> 00:01:33,469
‎- ไปได้แล้ว
‎- ฉันจะพาเธอออกไปจากที่นี่นะ

16
00:01:33,553 --> 00:01:37,431
‎นี่ รู้ไหมว่ามันมีศูนย์แจ้งของหายที่นี่บ้างไหม

17
00:01:37,515 --> 00:01:40,268
‎ไม่มีหรอก เป็นเรื่องแต่งน่ะ
‎เหมือนกับเอลโดราโดนั่นแหละ

18
00:01:40,852 --> 00:01:41,853
‎- เมืองแห่งทองคำ
‎- ใช่

19
00:01:41,936 --> 00:01:45,314
‎- ดูเหมือนจะไม่ใช่สถานีที่ฉันต้องลง
‎- ฉันต้องไปทำงานแล้ว

20
00:01:45,398 --> 00:01:47,984
‎- เอาล่ะ
‎- บันไดอยู่ทางนั้นนะ

21
00:01:48,693 --> 00:01:49,527
‎โอเค ขอบคุณนะ

22
00:01:49,610 --> 00:01:50,444
‎(แอสเตอร์เพลซ)

23
00:02:10,256 --> 00:02:12,675
‎ฉันซวยครั้งใหญ่แล้ว รูธี่

24
00:02:12,758 --> 00:02:15,469
‎- อาบน้ำอยู่น่ะ แต่…
‎- ขอบใจ

25
00:02:15,553 --> 00:02:18,598
‎ยังไงก็เถอะฉันจะไม่กลับไปปี 2022 

26
00:02:18,681 --> 00:02:20,850
‎จนกว่าจะแก้ไขเรื่องระหว่างวีร่ากับโนร่าได้

27
00:02:20,933 --> 00:02:23,227
‎- ไม่กลับไปหรอก
‎- โนร่าเหรอ

28
00:02:23,311 --> 00:02:25,062
‎ฉันดูให้อยู่ หายห่วง

29
00:02:25,605 --> 00:02:28,524
‎ฉัน… จัดการเอง

30
00:02:28,608 --> 00:02:31,777
‎ดังนั้น หลอกฉันไม่ได้

31
00:02:33,487 --> 00:02:34,488
‎ฉันจัดการเอง

32
00:02:35,156 --> 00:02:36,490
‎โนร่า เธอเป็นอะไรไหม

33
00:02:36,574 --> 00:02:38,451
‎ฉันเหรอ เป็นอะไรไหมน่ะเหรอ

34
00:02:39,076 --> 00:02:40,453
‎พอเธอพูดขึ้นมาแล้ว

35
00:02:40,536 --> 00:02:42,705
‎ฉันก็รู้สึกไม่ค่อยดีหรอก มึนๆ หน่อย

36
00:02:43,414 --> 00:02:45,708
‎อย่างเช่น ฉันเคยเกลียดบุหรี่เมนทอล

37
00:02:45,791 --> 00:02:50,129
‎และตอนนี้ก็ติดมันหนึบเลย
‎เหมือนแม่ประสาทกลับของฉันเปี๊ยบ

38
00:02:50,963 --> 00:02:52,423
‎แปลกพิลึกพิลั่น

39
00:02:53,299 --> 00:02:55,760
‎เหมือนหนูน้อยโจดี้ ฟอสเตอร์
‎ในอลิซดาสซึ่นลีฟเฮียเอนี่มอร์

40
00:02:55,843 --> 00:02:58,054
‎มันฉายช่วงๆ นี้ใช่ไหม

41
00:02:58,137 --> 00:03:00,223
‎ขอฉันแต่งตัวแป๊บนะ เราจะสายแล้ว

42
00:03:01,182 --> 00:03:03,893
‎เราจะไปไหนกัน และมันต้องนั่งรถไฟไหม

43
00:03:03,976 --> 00:03:06,145
‎เราสามคนจะไปโรงพยาบาลกัน

44
00:03:07,104 --> 00:03:07,980
‎ลูกน้อยไง

45
00:03:24,956 --> 00:03:25,790
‎ดีค่ะ วีร่า

46
00:03:27,541 --> 00:03:29,001
‎โนร่า วัลโวคอฟ

47
00:03:32,838 --> 00:03:35,883
‎หมอขอตัวอย่างปัสสาวะคุณค่ะ ขอบคุณ

48
00:03:37,468 --> 00:03:38,636
‎ฉู่ๆ ฉี่ๆ

49
00:03:48,354 --> 00:03:49,772
‎แกทำอะไรน่ะ

50
00:03:49,855 --> 00:03:51,816
‎มันเป็นหนึ่งในสถานการณ์หายาก

51
00:03:51,899 --> 00:03:53,985
‎ที่เป็นไปตามที่เห็นเป๊ะ

52
00:03:54,068 --> 00:03:56,028
‎เมื่อคืนแกไม่ได้กลับบ้าน

53
00:03:56,529 --> 00:03:59,782
‎ฉันโต้รุ่งรอแกทั้งคืน

54
00:03:59,865 --> 00:04:00,825
‎ไม่ได้นะ โนร่า

55
00:04:00,908 --> 00:04:04,537
‎คือหนูได้ทองมา แล้วก็ทำหายไปบนรถไฟ

56
00:04:04,620 --> 00:04:07,957
‎แต่หนูสาบานเลยว่าจะแก้ไขทุกอย่าง

57
00:04:08,040 --> 00:04:10,084
‎แกมีแต่ทำเสียเรื่อง เลโนร่า

58
00:04:10,167 --> 00:04:11,252
‎แกทำลายความเชื่อใจ

59
00:04:11,335 --> 00:04:13,796
‎แกผิดสัญญา แกมันพัง

60
00:04:14,964 --> 00:04:18,843
‎เห็นไหมล่ะ เพราะแบบนี้
‎หนูถึงได้ชอบฉี่ใส่ถ้วยแบบเป็นส่วนตัวมากกว่า

61
00:04:25,182 --> 00:04:27,935
‎"หญิงที่มีหัวเป็นขี้ผึ้ง ไม่อาจเดินกลางแสงแดด"

62
00:04:28,436 --> 00:04:29,353
‎อะไรวะ

63
00:04:29,437 --> 00:04:32,690
‎เดี๋ยวนะ ทำไมหนูถึงเข้าใจภาษาฮังการีเนี่ย

64
00:04:32,773 --> 00:04:34,650
‎คำแรกที่แกพูดได้คือภาษาฮังการี

65
00:04:35,276 --> 00:04:36,485
‎"หมา"

66
00:04:36,569 --> 00:04:39,322
‎แกพูดแต่ฮังการีจนอายุสี่ขวบ

67
00:04:40,072 --> 00:04:43,117
‎ไม่สิ นั่นคือโนร่าไง

68
00:04:43,200 --> 00:04:45,619
‎คือโนร่าพูดฮังการีได้ ไม่ใช่หนู

69
00:04:45,703 --> 00:04:47,455
‎หนูนี่ หนูคือนาเดีย

70
00:04:47,538 --> 00:04:50,124
‎โนร่า แกต้องเข้มแข็งนะ

71
00:04:50,708 --> 00:04:54,378
‎ในโลกนี้แกพึ่งพาได้แค่ตัวเองเท่านั้น

72
00:04:54,879 --> 00:04:56,380
‎ชีวิตเฮงซวยนี่

73
00:04:56,464 --> 00:04:58,632
‎พวกมันจะพรากทุกอย่างไป

74
00:04:59,633 --> 00:05:01,135
‎ยัดใส่รถไฟทองคำ

75
00:05:01,719 --> 00:05:03,220
‎ทองหายไป

76
00:05:03,304 --> 00:05:04,930
‎และทองก็กลับมา

77
00:05:05,389 --> 00:05:06,390
‎ครูเกอร์รันด์

78
00:05:06,932 --> 00:05:08,934
‎แต่มันหายไปอีกแล้ว

79
00:05:09,018 --> 00:05:11,896
‎ให้ตายสิ ทองนี่มันอย่างกับเชื้อเอชพีวีเลย

80
00:05:11,979 --> 00:05:15,733
‎งั้นยายจะบอกว่าครอบครัวนี้
‎เคยทำทองหายบนรถไฟมาแล้วสองครั้ง

81
00:05:15,816 --> 00:05:18,027
‎ในเหตุการณ์อภิปรัชญาน่าพิศวงงั้นเหรอ

82
00:05:18,110 --> 00:05:20,654
‎แหม ไม่น่าใช่เรื่องบังเอิญแล้วมั้ง

83
00:05:20,738 --> 00:05:23,699
‎ตอนแรกก็เป็นโศกนาฏกรรม
‎ตอนนี้ก็เรื่องตลก ไม่อะ

84
00:05:23,783 --> 00:05:25,493
‎เรื่องบางอย่างในชีวิต

85
00:05:25,576 --> 00:05:27,745
‎ก็อธิบายไม่ได้หรอกนะ

86
00:05:29,622 --> 00:05:31,374
‎พวกเขาจะบอกว่าฉันเป็นบ้า

87
00:05:31,957 --> 00:05:34,794
‎หัวเราะเยาะ โยนฉันออกมาเหมือนขยะ

88
00:05:34,877 --> 00:05:39,423
‎โธ่ เรื่องอธิบายไม่ได้นี่
‎มันเกิดกับหนูมาตลอดแหละ

89
00:05:39,924 --> 00:05:43,094
‎ยาย บอกหนูทีสิ
‎เล่าให้ฟังทีว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่

90
00:05:46,680 --> 00:05:49,475
‎- ทุกอย่างในนี้เรียบร้อยดีไหมคะ
‎- เยี่ยมมาก

91
00:05:52,019 --> 00:05:53,354
‎ขอบอกไว้ก่อนนะคะ

92
00:05:53,896 --> 00:05:57,441
‎ฉันไม่ค่อยมั่นใจว่านี่คือปัสสาวะใครน่ะ

93
00:05:58,901 --> 00:06:00,653
‎มันจะรู้สึกเย็นนิดหน่อยนะครับ

94
00:06:02,696 --> 00:06:03,781
‎เพี้ยนเนอะ

95
00:06:05,491 --> 00:06:07,993
‎สิ่งสำคัญที่สุดในช่วงสองสามสัปดาห์สุดท้ายนี้

96
00:06:08,077 --> 00:06:10,746
‎คือการพักผ่อนให้มาก สงบใจ

97
00:06:11,330 --> 00:06:13,332
‎และอย่าทำให้ร่างกายเครียดนะครับ

98
00:06:20,381 --> 00:06:21,924
‎คุณมีคำถามอะไรไหมครับ

99
00:06:23,592 --> 00:06:25,136
‎มีเรื่องใหญ่เรื่องนึงค่ะ

100
00:06:26,846 --> 00:06:29,473
‎คุณว่าการมีสติสัมปชัญญะ
‎เป็นเรื่องของสมองไหมคะ

101
00:06:29,557 --> 00:06:33,769
‎แบบสติสัมปชัญญะของคนคนหนึ่ง
‎สามารถเข้าไปแทนที่อีกคนได้ไหม

102
00:06:33,853 --> 00:06:38,107
‎คือแบบสองสติในหนึ่งร่างน่ะ

103
00:06:38,190 --> 00:06:41,235
‎- อะไรทำนองนั้นน่ะค่ะ
‎- ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยครับ

104
00:06:41,318 --> 00:06:43,112
‎เดาว่าคนไข้ส่วนใหญ่ของคุณ

105
00:06:43,195 --> 00:06:45,614
‎สนใจเรื่องการสร้างอีกหนึ่งสติ
‎มาสู่โลกมากกว่าสินะ

106
00:06:45,698 --> 00:06:48,492
‎โนร่า การเกิดมาไม่ได้ทำให้เธอเป็นเหยื่อนะ

107
00:06:50,494 --> 00:06:51,829
‎กลับบ้านกันเถอะ

108
00:06:51,912 --> 00:06:52,913
‎ผ้าเช็ดเจลค่ะ

109
00:06:54,415 --> 00:06:55,332
‎ผ้าเช็ดเจล

110
00:06:58,169 --> 00:06:59,795
‎เด็ก…

111
00:07:00,713 --> 00:07:02,047
‎รถไฟทองคำ

112
00:07:03,466 --> 00:07:04,884
‎หายไป

113
00:07:07,052 --> 00:07:08,971
‎คอน เอดิสัน

114
00:07:11,015 --> 00:07:13,684
‎นี่ เมื่อกี้ยายบอกจะไปบริษัทไฟฟ้าเหรอ

115
00:07:14,477 --> 00:07:16,854
‎ยาย อะไรเนี่ย

116
00:07:16,937 --> 00:07:19,565
‎แม่เธอคิดว่าให้เธออยู่ที่นี่จะดีกว่า

117
00:07:19,648 --> 00:07:21,442
‎ดีกับเธอและเด็กในท้อง

118
00:07:22,359 --> 00:07:24,487
‎เด็ก ไม่เอาน่า

119
00:07:24,570 --> 00:07:26,280
‎เลิกพูดเรื่องเด็กซะที

120
00:07:26,363 --> 00:07:27,615
‎อยากดื่มอะไรไหม

121
00:07:33,954 --> 00:07:37,124
‎เข้าใจละ คุณพูดภาษาฮังการี โอเค

122
00:07:37,208 --> 00:07:39,251
‎หนึ่งสำหรับฉันและหนึ่งสำหรับคุณ

123
00:07:40,961 --> 00:07:45,257
‎ดีเลีย คุณจำเรื่องรถไฟทองคำนี่ได้บ้างไหม

124
00:07:45,341 --> 00:07:48,093
‎แบบมันเกิดกับครอบครัวคุณด้วยหรือเปล่า

125
00:07:48,177 --> 00:07:53,182
‎พวกเขาไม่เคารพชาวโรมานีมากพอ
‎ที่จะขโมยของของเรา

126
00:07:53,265 --> 00:07:55,059
‎แต่เราก็รอดมาได้

127
00:07:55,809 --> 00:07:57,645
‎ทุกอย่างถูกซ่อนไว้

128
00:07:57,728 --> 00:07:59,438
‎เผื่อไว้น่ะ

129
00:07:59,522 --> 00:08:00,397
‎ค่ะ

130
00:08:07,238 --> 00:08:10,991
‎ฉันจะกลับไปที่ห้องแล้วเอาอะไรน่าดื่มกว่านี้มานะ

131
00:08:11,992 --> 00:08:13,327
‎เข้าท่าดีค่ะ

132
00:08:17,373 --> 00:08:18,457
‎รสชาติห่วยแตก

133
00:08:21,669 --> 00:08:23,003
‎แกคือใครวะ

134
00:08:23,504 --> 00:08:26,173
‎บ้านนี้มันหมกมุ่นกับเด็กชะมัด

135
00:08:27,007 --> 00:08:28,634
‎ปั่นหัวคนไปเรื่อย

136
00:08:31,720 --> 00:08:34,347
‎ไม่ยักรู้ว่าเด็กมันรวยเว้ย

137
00:08:39,770 --> 00:08:41,313
‎ในนี้มีอะไรซ่อนบ้างนะ

138
00:08:44,024 --> 00:08:45,609
‎ขอเบาะแสหน่อย

139
00:08:48,946 --> 00:08:49,822
‎ไงจ๊ะ แม่จ๋า

140
00:08:52,866 --> 00:08:53,909
‎หวัดดี

141
00:08:54,910 --> 00:08:57,037
‎พันธุกรรมที่ดีสินะ

142
00:08:59,081 --> 00:09:00,416
‎สวัสดี คุณตา

143
00:09:02,126 --> 00:09:03,544
‎มีความลับอะไรไหมเอ่ย

144
00:09:05,546 --> 00:09:06,630
‎อย่ามองหนูนะ

145
00:09:10,467 --> 00:09:11,468
‎บิงโก

146
00:09:22,187 --> 00:09:23,606
‎บันทึกของพ่อ

147
00:09:24,189 --> 00:09:25,190
‎ไม่เจ๋งอะ

148
00:09:26,567 --> 00:09:29,987
‎มาเร็ว ต้องมีอะไรดีๆ บ้างสิ

149
00:09:32,197 --> 00:09:33,449
‎หน้าแกไปโดนอะไรมาน่ะ

150
00:09:38,495 --> 00:09:42,625
‎หนังสือไว้อ่านบนรถไฟด้วย

151
00:09:44,126 --> 00:09:44,960
‎แจ่มมาก

152
00:09:46,837 --> 00:09:47,921
‎อะไรวะ

153
00:09:56,555 --> 00:09:57,681
‎ท่าไม่ดีละ

154
00:10:01,060 --> 00:10:03,187
‎สงสัยจะอยู่ในร่างแม่มากไปแล้วเรา

155
00:10:03,270 --> 00:10:05,230
‎โนร่า

156
00:10:07,733 --> 00:10:09,109
‎ได้เวลาข้ามรางแล้ว

157
00:10:19,161 --> 00:10:20,412
‎จี ขอตัวจีหน่อยจ้ะ

158
00:10:20,496 --> 00:10:22,331
‎มีแพคการ์ด นักธรรมชาติวิทยานู่นนี่นั่น

159
00:10:22,873 --> 00:10:24,875
‎วิศวกรรม แล้วจีอยู่ไหนวะ

160
00:10:25,417 --> 00:10:26,293
‎จี

161
00:10:26,377 --> 00:10:27,378
‎จี

162
00:10:28,212 --> 00:10:29,046
‎จี

163
00:10:29,129 --> 00:10:30,798
‎รถไฟทองคำ ขอรถไฟทองคำทีจ้ะ

164
00:10:30,881 --> 00:10:32,216
‎"กาลิเลโอ เกอเธ่"

165
00:10:32,299 --> 00:10:34,927
‎"โกไลต์ลี่" ไม่เอาโกไลต์ลี่ ช่างหัวโกไลต์ลี่

166
00:10:35,010 --> 00:10:37,096
‎"เอกภาพของแรง ทฤษฎีว่าด้วย…"

167
00:10:37,179 --> 00:10:39,848
‎นี่ฉันทำบ้าอะไรอยู่เนี่ย
‎มันต้องเป็นรถไฟตามด้วยทองคำสิ

168
00:10:46,689 --> 00:10:49,233
‎อย่าเอาแผ่นสไลด์มาโดนแสงนะคะ

169
00:10:49,316 --> 00:10:50,317
‎มันจะจาง

170
00:10:51,151 --> 00:10:53,904
‎- งั้นจะดูได้ยังไง
‎- ฉันไม่ได้มีหน้าที่ทำให้มันดูได้

171
00:10:53,987 --> 00:10:56,573
‎ฉันมีหน้าที่รักษามันเอาไว้
‎เพื่อให้ดูได้ในอนาคตค่ะ

172
00:10:56,657 --> 00:11:00,202
‎อ๋อ คุณไม่มีทางเจอปฏิทรรศน์สินะ
‎ฉันอยากจะดูภาพนี้น่ะค่ะ

173
00:11:00,285 --> 00:11:02,996
‎ใช้ในห้องสมุดเท่านั้นนะคะ นั่นเป็นของดั้งเดิม

174
00:11:03,080 --> 00:11:05,708
‎พวกบรรณารักษ์แบบคุณเนี่ย
‎รักการกักตุนข้อมูลมากเลยนะ

175
00:11:05,791 --> 00:11:08,127
‎ไม่อยากเรียกว่ารักหรอกค่ะ
‎แต่ว่าชอบมากแน่นอน

176
00:11:08,210 --> 00:11:11,755
‎- นั่นมันอาการไม่ปกติแล้วนะ
‎- ฉันไม่ใช่ฝ่ายที่บ้านะคะ

177
00:11:11,839 --> 00:11:12,715
‎ไปได้แล้ว

178
00:11:12,798 --> 00:11:15,759
‎ทุกคนเชิญออกไปได้ นี่ไม่ใช่โรงแรมนะครับ

179
00:11:15,843 --> 00:11:16,760
‎ได้เวลาโดนัทแล้ว

180
00:11:20,556 --> 00:11:23,267
‎(ฮังการี)

181
00:11:24,309 --> 00:11:26,145
‎ที่ผมอยากจะรู้คือ

182
00:11:26,228 --> 00:11:29,690
‎พวกเป็ดในเซ็นทรัลพาร์คมันหายไปไหน
‎ตอนที่สระน้ำกลายเป็นน้ำแข็งในช่วงหน้าหนาว

183
00:11:29,773 --> 00:11:32,818
‎"เป็ดหายไปไหน"

184
00:11:32,901 --> 00:11:33,902
‎(เอเธล)

185
00:11:33,986 --> 00:11:36,321
‎เราจะลองหาข้อมูลแล้วติดต่อกลับไปนะคะ

186
00:11:37,740 --> 00:11:39,491
‎เป็ด เป็ด ห่าน ตาฉันแล้ว

187
00:11:40,284 --> 00:11:42,244
‎เอาละเอเธล ฉันต้องรีบหน่อย

188
00:11:42,327 --> 00:11:44,288
‎เพราะฉันว่าตำรวจคนนั้นน่าจะไล่ล่าฉันอยู่

189
00:11:44,371 --> 00:11:48,625
‎ฉันอยากหาข้อมูล
‎เกี่ยวกับตำแหน่งที่ตั้งของรถไฟทองคำที่หายไป

190
00:11:48,709 --> 00:11:51,003
‎ในบูดาเปสต์ระหว่างช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง

191
00:11:51,587 --> 00:11:52,713
‎"รถไฟทองคำ"

192
00:11:53,839 --> 00:11:57,885
‎นี่เป็นเรื่องละเอียดอ่อนมากนะ
‎คือแบบระดับสูงน่ะ

193
00:11:57,968 --> 00:12:00,304
‎"ระดับสูง"

194
00:12:02,055 --> 00:12:04,266
‎ฝากชื่อกับเบอร์โทรไว้ได้ไหมคะ

195
00:12:04,349 --> 00:12:06,852
‎ใช่เลย ฉันมีชื่อและเบอร์โทรนะ

196
00:12:06,935 --> 00:12:09,104
‎ได้ทั้งคู่ โอเคนะ

197
00:12:09,688 --> 00:12:10,564
‎และ…

198
00:12:17,780 --> 00:12:18,655
‎ใช่แล้วค่ะ

199
00:12:19,698 --> 00:12:21,074
‎เราจะโทรหาคุณค่ะ

200
00:12:29,041 --> 00:12:32,002
‎(เครซี่เอ็ดดี้)

201
00:12:32,085 --> 00:12:34,922
‎ช็อปกันให้กระจาย
‎ในช่วงลดราคากระจุยของเครซี่เอ็ดดี้!

202
00:12:35,005 --> 00:12:37,633
‎ผมคือเครซี่เอ็ดดี้ และราคามันช่างบ้าบอ!

203
00:12:38,133 --> 00:12:41,804
‎ผมคือเครซี่เอ็ดดี้ และราคามันช่างบ้าบอ!

204
00:12:41,887 --> 00:12:44,681
‎ผมคือคนบ้าจริงๆ บ้าจริงๆ นะ

205
00:12:45,474 --> 00:12:47,184
‎มันเรียกว่าวงจรวิดีโอย้อนกลับ

206
00:12:47,267 --> 00:12:49,812
‎เหมือนยืนอยู่ระหว่างกระจกสองบาน

207
00:12:49,895 --> 00:12:52,189
‎แล้วภาพจะสะท้อนกลับไปกลับมา

208
00:12:52,272 --> 00:12:55,067
‎และคุณไม่สามารถ
‎ชี้ไปที่ภาพสะท้อนภาพใดภาพหนึ่ง

209
00:12:55,567 --> 00:12:56,860
‎แล้วบอกว่านั่นคือภาพดั้งเดิมได้

210
00:12:57,361 --> 00:13:00,030
‎มันเหมือนจุดเริ่มต้นของมนุษยชาติน่ะ
‎เว้นแต่ว่า…

211
00:13:00,572 --> 00:13:02,241
‎คุณไม่ใช่นักรังสรรค์นิยมใช่ไหม

212
00:13:03,242 --> 00:13:05,869
‎มีคนให้โทษสักคนก็น่าจะดีไม่ใช่เหรอ

213
00:13:07,204 --> 00:13:09,122
‎- มีอะไรให้ช่วยเหรอครับ นาเดีย
‎- โอเค

214
00:13:11,333 --> 00:13:13,961
‎นาซี สวัสดี

215
00:13:14,044 --> 00:13:16,380
‎นี่คือแผนที่เล็กๆ เกี่ยวกับสงครามโลกครั้งที่สอง

216
00:13:16,463 --> 00:13:17,923
‎นั่นไม่ใช่สิ่งที่ฉันหาอยู่

217
00:13:20,467 --> 00:13:21,635
‎ฉันอยากได้เครื่องฉายสไลด์

218
00:13:22,219 --> 00:13:23,887
‎แอ็กฟาคัลเลอร์นิวเหรอ

219
00:13:23,971 --> 00:13:27,933
‎ผลิตออกมาไม่มาก
‎แค่สองปีในช่วงท้ายๆ ยุค 1930

220
00:13:28,016 --> 00:13:28,851
‎ภาพอะไรเหรอ

221
00:13:28,934 --> 00:13:31,103
‎ไม่รู้น่ะสิ ก็เลยต้องใช้เครื่องฉาย

222
00:13:31,687 --> 00:13:33,230
‎- ขอเวลาเดี๋ยวนะครับ
‎- เยี่ยม

223
00:13:33,313 --> 00:13:35,482
‎ผมว่าผมมีเครื่องนึงอยู่หลังร้าน

224
00:13:58,046 --> 00:14:00,591
‎ได้ละ โกดักแอ็กตากราฟิกทรี

225
00:14:00,674 --> 00:14:02,634
‎อย่างเด็ดเลย เครื่องฉาย

226
00:14:03,427 --> 00:14:04,261
‎ขอบใจนะ แดนนี่

227
00:14:04,344 --> 00:14:09,182
‎นาเดีย ผมอยากให้คุณรู้ว่า
‎ผมไม่ใช่แค่พนักงานห้องเก็บของเครซี่เอ็ดดี้นะ

228
00:14:09,266 --> 00:14:11,810
‎ผมเป็นศิลปิน เป็นผู้ช่วยบรรณาธิการนิตยสาร

229
00:14:11,894 --> 00:14:14,855
‎เกี่ยวกับลัทธิบูชาสินค้า
‎และปรากฏการณ์ทุนนิยมของเดอบอร์เดียน

230
00:14:14,938 --> 00:14:18,066
‎เอาล่ะ แหม ชีวิตต้องใช้ให้คุ้มเนอะ

231
00:14:18,150 --> 00:14:20,152
‎- ใช่เลย
‎- ลาก่อน

232
00:14:26,491 --> 00:14:27,868
‎ไม่มีโซฟา

233
00:14:31,622 --> 00:14:32,497
‎เป๊ะ

234
00:14:34,666 --> 00:14:35,709
‎ทำได้ดีมาก

235
00:14:35,792 --> 00:14:38,045
‎คัมภีร์แห่งความลับ ไอ้เพี้ยนเอ๊ย

236
00:14:38,128 --> 00:14:40,923
‎จิตเภททางเพศ สนใจมาก

237
00:14:42,090 --> 00:14:43,425
‎บันทึก ข้อความ

238
00:14:44,092 --> 00:14:44,968
‎การสั่นสะเทือน

239
00:14:46,511 --> 00:14:48,096
‎โอเค เลขศาสตร์ เยี่ยม

240
00:14:50,349 --> 00:14:53,018
‎อัลเบิร์ต เพสเชาเออร์ถึงวีร่า เพสเชาเออร์

241
00:14:53,101 --> 00:14:54,770
‎"ฉันได้รับข่าวร้ายอันแสนเศร้า

242
00:14:54,853 --> 00:14:57,814
‎ว่าพ่อแม่ของเธอตกเป็นเหยื่อของเผด็จการนาซี"

243
00:14:57,898 --> 00:14:59,483
‎"ในเมื่อเธอคือลูกของอีวา น้องที่รักของฉัน

244
00:14:59,566 --> 00:15:01,610
‎ฉันจึงมีหน้าที่ต้องดูแลและช่วยเหลือเธอ"

245
00:15:01,693 --> 00:15:03,987
‎นั่นมันป.ล. ไม่สำคัญ

246
00:15:06,990 --> 00:15:07,950
‎อะไรวะ

247
00:15:08,450 --> 00:15:09,368
‎รา

248
00:15:10,577 --> 00:15:12,704
‎มีราขึ้นทั่วอพาร์ตเมนต์เลย

249
00:15:18,585 --> 00:15:19,795
‎ล้างหน่อยๆ

250
00:15:19,878 --> 00:15:20,837
‎โอเค

251
00:15:27,552 --> 00:15:29,763
‎"โลกทั้งใบสร้างขึ้นเพื่อเธอ"

252
00:15:29,846 --> 00:15:31,682
‎"ทุกอย่างคือฝุ่นและเถ้าธุลี"

253
00:15:37,980 --> 00:15:39,523
‎ไอ้เศษสวะพวกนี้

254
00:15:40,649 --> 00:15:41,566
‎ดูแกสิ

255
00:15:42,776 --> 00:15:44,111
‎ไอ้เวรเอ๊ย

256
00:15:45,153 --> 00:15:47,239
‎ไอ้เวรเอ๊ย

257
00:15:47,948 --> 00:15:49,116
‎ดูแกสิ

258
00:16:14,516 --> 00:16:15,851
‎อะไรเนี่ย

259
00:16:40,709 --> 00:16:42,210
‎อะไรกันวะ

260
00:16:43,962 --> 00:16:44,963
‎ช่างแม่งละ

261
00:16:47,215 --> 00:16:49,134
‎บอกแล้วว่ามีแมลงในอพาร์ตเมนต์นี้

262
00:16:50,635 --> 00:16:51,470
‎แม่จ๋า

263
00:16:51,970 --> 00:16:54,139
‎เพราะมันมีราบนพื้นและก็ผนังด้วย

264
00:16:54,222 --> 00:16:55,932
‎แม่โทรไปบอกวีร่าสองหน

265
00:16:56,016 --> 00:16:58,310
‎แต่ยายก็บอกว่ารื้อดูทั้งห้องแล้ว

266
00:16:58,393 --> 00:17:01,688
‎แต่ไม่เจอคราบราเลย
‎ไม่อยากจะเชื่อ ลูกเชื่อไหมล่ะ

267
00:17:01,772 --> 00:17:03,774
‎หนูไม่เชื่อยายหรอก หนูเชื่อแม่นะ

268
00:17:03,857 --> 00:17:05,901
‎ลูกรักของแม่ฉลาดมาก แม่รู้ว่าลูกเชื่อแม่

269
00:17:07,151 --> 00:17:07,986
‎เฮ้ย!

270
00:17:08,487 --> 00:17:10,447
‎ทีนี้ยายเขาก็ตัดไฟเราอีก

271
00:17:10,530 --> 00:17:13,158
‎เขาพยายามควบคุมเราไง
‎แต่มันจะไม่ได้ผลหรอก

272
00:17:18,622 --> 00:17:19,497
‎แม่หิวแล้ว

273
00:17:22,458 --> 00:17:23,293
‎ไง

274
00:17:24,544 --> 00:17:28,673
‎ขอเบนเน็ตต์แอนด์แฮมมอนด์
‎อัลตราไลต์เมนทอลเลต 100 สองซองนะ

275
00:17:28,757 --> 00:17:29,800
‎ได้เลย โนร่า

276
00:17:30,801 --> 00:17:33,220
‎ลูกชอบวอเตอร์แครกเกอร์นี่ใช่ไหม

277
00:17:33,303 --> 00:17:37,057
‎วอเตอร์แครกเกอร์ มะเขือเทศ ต้นหอม

278
00:17:37,140 --> 00:17:38,391
‎ไม่ค่อยสด แต่ก็นะ

279
00:17:38,934 --> 00:17:40,185
‎เอาชีสด้วยไหม

280
00:17:40,769 --> 00:17:41,645
‎ค่ะแม่

281
00:17:41,728 --> 00:17:42,604
‎นี่…

282
00:17:43,438 --> 00:17:44,648
‎คืนนี้หนักสินะ

283
00:17:45,941 --> 00:17:47,943
‎ใช่ คุณเป็นไงบ้าง

284
00:17:48,026 --> 00:17:49,111
‎ผมก็สบายดี

285
00:17:49,194 --> 00:17:51,404
‎พวกขี้ยาคอยเข้ามาขอเศษเงินอยู่เรื่อย

286
00:17:51,488 --> 00:17:52,948
‎แล้วคุณล่ะ เด็กในท้องเป็นไงบ้าง

287
00:17:53,031 --> 00:17:54,991
‎เด็กก็สบายดี

288
00:17:55,075 --> 00:17:56,535
‎เด็กสบายดีมากเลยล่ะ

289
00:17:56,618 --> 00:17:58,662
‎สีส้มคือสีแห่งความน่าหลงใหล

290
00:17:59,454 --> 00:18:00,288
‎นี่

291
00:18:00,997 --> 00:18:02,749
‎ขอไฟแช็กด้วยได้ไหมคะ

292
00:18:02,833 --> 00:18:03,667
‎ได้สิครับ

293
00:18:05,043 --> 00:18:06,753
‎แค่อย่าจุดไฟเผาชีสแล้วกันนะ

294
00:18:07,587 --> 00:18:08,421
‎โอเค

295
00:18:13,468 --> 00:18:15,137
‎ไม่ต้องทอนนะ

296
00:18:18,181 --> 00:18:19,224
‎ไว้เจอกัน

297
00:18:21,393 --> 00:18:24,855
‎รถไฟทองคำกับครูเกอร์รันด์เชื่อมโยงกัน
‎แต่ยังไงล่ะ

298
00:18:24,938 --> 00:18:26,898
‎แล้ววีร่ารู้อะไรบ้าง

299
00:18:27,607 --> 00:18:29,860
‎ในปี 1939 วีร่าเป็น…

300
00:18:29,943 --> 00:18:32,571
‎นังตัวแสบ เหมือนที่เป็นเสมอมา

301
00:18:33,488 --> 00:18:36,366
‎เขากล้ามาบงการชีวิตเราได้ยังไงกัน

302
00:18:36,449 --> 00:18:39,411
‎ดูสิ นี่คือถนนโดฮานี

303
00:18:40,954 --> 00:18:42,080
‎นี่ดีเลียใช่ไหม

304
00:18:42,164 --> 00:18:44,457
‎แม่คิดอยากจะเป็นคาทอลิก
‎เพื่อกวนประสาทยายเขาด้วยนะ

305
00:18:44,541 --> 00:18:47,502
‎หนึ่งในการก่อกบฏที่ยิ่งใหญ่ของโลกเลย แม่
‎หนูเคยได้ยินมาแล้ว

306
00:18:47,586 --> 00:18:50,297
‎โอเค ปี 1944

307
00:18:50,380 --> 00:18:51,965
‎ดูนั่นสิ สงครามเต็มรูปแบบ

308
00:18:52,048 --> 00:18:54,509
‎แต่ทุกคนยังไปปิกนิกกันอย่างกับคนบ้า

309
00:18:54,593 --> 00:18:57,220
‎รู้ไหมพระธรรมบัญญัติ
‎ไม่อนุญาตให้มีภาพของพระเจ้าเลย

310
00:18:58,013 --> 00:19:00,557
‎น่าเสียดายนะ
‎การไม่ได้เห็นอะไรงดงามแบบนั้นน่ะ

311
00:19:00,640 --> 00:19:03,476
‎ใช่ แล้วก็มีไอดอลจอมปลอมมากขึ้น
‎อย่างที่เราต้องการเลย

312
00:19:06,313 --> 00:19:07,731
‎ให้ตายสิ นั่นไงล่ะ

313
00:19:09,858 --> 00:19:11,568
‎นั่นไง นั่นใช่รถไฟทองคำไหม

314
00:19:11,651 --> 00:19:14,738
‎แม่ว่าพระเจ้าคือต้นไม้นะ ไม่ก็วงล้อ

315
00:19:22,704 --> 00:19:23,622
‎แม่รับเอง

316
00:19:28,043 --> 00:19:29,753
‎- ฮัลโหล
‎- ห้องสมุดสาธารณะนิวยอร์กนะคะ

317
00:19:29,836 --> 00:19:30,670
‎ห้องสมุดเหรอ

318
00:19:30,754 --> 00:19:32,797
‎ฉันกำลังยุ่งอยู่กับลูกสาว
‎ไม่ต้องโทรมาอีกล่ะ

319
00:19:32,881 --> 00:19:33,715
‎ไม่นะ เดี๋ยวก่อน!

320
00:19:35,884 --> 00:19:36,718
‎ฮัลโหลค่ะ

321
00:19:36,801 --> 00:19:40,347
‎เอเธล ซอร์เตอร์
‎โทรมาจากห้องสมุดสาธารณะนิวยอร์ก

322
00:19:40,430 --> 00:19:42,098
‎พร้อมข้อมูลที่คุณยื่นขอมา

323
00:19:42,182 --> 00:19:44,309
‎เกี่ยวกับรถไฟทองคำที่หายไปนะคะ

324
00:19:44,392 --> 00:19:48,772
‎"เมื่อกองทัพโซเวียต
‎เคลื่อนทัพไปยังบูดาเปสต์ในปี 1944

325
00:19:48,855 --> 00:19:53,485
‎ชุทซ์ชตัฟเฟิลต่างขนย้าย
‎สัมภาระของชาวยิวฮังการี"

326
00:19:53,568 --> 00:19:57,364
‎"พวกเขาบังคับให้ครอบครัวชาวยิว
‎ส่งของที่มีมูลค่า

327
00:19:57,447 --> 00:20:00,951
‎รวมถึงเครื่องประดับ
‎นาฬิกาข้อมือ ภาพวาด พรม

328
00:20:01,034 --> 00:20:04,663
‎เครื่องเงิน เครื่องเคลือบ
‎เครื่องเล่นแผ่นเสียง นาฬิกา"

329
00:20:04,746 --> 00:20:07,332
‎"สิ่งของเหล่านี้ถูกขนย้ายขึ้นรถไฟไปยังเบอร์ลิน

330
00:20:07,415 --> 00:20:09,584
‎และแต่ละครอบครัวจะได้รับใบเสร็จ

331
00:20:09,668 --> 00:20:13,338
‎อ้างว่าสักวันหนึ่งพวกเขาจะได้รับของมีค่าคืน"

332
00:20:13,421 --> 00:20:16,216
‎- รถไฟเป็นของจริงสินะ
‎- มันจริงอยู่แล้ว

333
00:20:16,299 --> 00:20:17,550
‎"ซึ่งไม่เคยเกิดขึ้น

334
00:20:17,634 --> 00:20:23,515
‎เมื่อรถไฟได้หายสาบสูญไป
‎หลังจากนาซีประกาศยอมแพ้ในปี 1945"

335
00:20:23,598 --> 00:20:26,268
‎"หลายคนตั้งข้อสงสัยว่า
‎ทหารเป็นผู้โจรกรรมรถไฟ

336
00:20:26,351 --> 00:20:28,853
‎และเก็บของมีค่าบางส่วนไว้เอง"

337
00:20:28,937 --> 00:20:31,898
‎คุณยืนยันได้ไหมว่า
‎สิ่งของของครอบครัววัลโวคอฟ

338
00:20:31,982 --> 00:20:33,984
‎ครอบครัวเพสเชาเออร์ นามสกุลฝั่งยายน่ะ

339
00:20:34,067 --> 00:20:38,238
‎จริงด้วย คุณยืนยันได้ไหมว่า
‎สิ่งของของครอบครัวเพสเชาเออร์

340
00:20:38,321 --> 00:20:39,656
‎ถูกขนขึ้นไปรถไฟขบวนนั้นด้วยน่ะค่ะ

341
00:20:40,865 --> 00:20:42,200
‎ขอโทษด้วยนะคะ

342
00:20:42,284 --> 00:20:46,454
‎แต่ทางห้องสมุดสาธารณะนิวยอร์ก
‎ไม่มีข้อมูลดังกล่าวค่ะ

343
00:20:47,706 --> 00:20:50,333
‎บ้าเอ๊ย เราต้องหารถไฟขบวนนั้นให้เจอ

344
00:20:50,417 --> 00:20:52,544
‎ใช่ รถไฟและก็แมลงด้วย
‎มันเชื่อมโยงกันนะ

345
00:20:52,627 --> 00:20:55,046
‎ตามหารถไฟแล้วทำให้เอพิเจเนติกส์ติดยานี้
‎ทุเลาลงก่อนมันจะเริ่มขึ้น

346
00:20:55,130 --> 00:20:58,341
‎ใช่เลย แม่จัดให้เอง
‎ลูกกับแม่จะต้องสู้ไปด้วยกันนะ

347
00:20:59,175 --> 00:21:00,468
‎แม่โทรหาใครน่ะ

348
00:21:02,137 --> 00:21:03,013
‎ฮัลโหล

349
00:21:03,096 --> 00:21:04,681
‎- ไง รูธี่
‎- โนร่า

350
00:21:04,764 --> 00:21:08,268
‎ฉันอยู่กับลูกสาวฉัน นาเดีย
‎เขาบอกว่าเห็นแมลงด้วยเหมือนกัน

351
00:21:08,351 --> 00:21:10,395
‎รู้ไหมว่ามันแปลว่าอะไร
‎แม่เอาแมลงมาปล่อยไว้น่ะสิ

352
00:21:10,478 --> 00:21:12,564
‎ฉันมีเป็นฝูงเลยล่ะ เดี๋ยวจะเอาให้ดู

353
00:21:12,647 --> 00:21:14,274
‎เธอโอเคไหม ผู้ดูแลตึกเขาโทรหาวีร่า

354
00:21:14,357 --> 00:21:16,067
‎เธอไม่ควรเข้าไปในอพาร์ตเมนต์สิ

355
00:21:16,151 --> 00:21:18,111
‎พวกเขาจะส่งคนจากโรงพยาบาลไป

356
00:21:18,194 --> 00:21:20,905
‎เธอพูดเรื่องอะไร ฉันไม่เป็นไร
‎ฉันรักเธอนะ บาย

357
00:21:24,367 --> 00:21:25,994
‎เราต้องการพบโนร่า วัลโวคอฟครับ

358
00:21:26,578 --> 00:21:27,787
‎- นั่นฉันเอง
‎- นั่นฉันเอง

359
00:21:30,540 --> 00:21:31,624
‎เราจะไปไหนกันเหรอ

360
00:21:44,596 --> 00:21:45,430
‎เยี่ยม

361
00:21:45,513 --> 00:21:50,226
‎หมอคะ เราต่างก็ยุ่งๆ กันทั้งคู่
‎อย่าเสียเวลากันเลยเนอะ

362
00:21:51,227 --> 00:21:53,855
‎ฉันไม่ใช่คนบ้าค่ะ เธอต่างหาก

363
00:21:55,648 --> 00:21:56,483
‎เธอไหนครับ

364
00:21:57,859 --> 00:22:00,320
‎อย่างแย่เลย ช่างมันเถอะ ไม่มีมารยาทเลย

365
00:22:00,403 --> 00:22:02,906
‎ฟังนะคะ ฉันคือคนที่ปกติดี

366
00:22:03,490 --> 00:22:04,783
‎ปกติดีมาตลอด

367
00:22:05,367 --> 00:22:07,911
‎พูดให้ชัดก็คือที่ว่า "ปกติ" เนี่ย
‎หมายถึง "ประหลาด" น่ะ

368
00:22:07,994 --> 00:22:11,539
‎แต่ว่าสติสตังชัดเจนนะ
‎เป็นลักษณะนิสัยของฉันน่ะค่ะ

369
00:22:12,707 --> 00:22:14,376
‎เหมือนกับตำรวจดี

370
00:22:15,251 --> 00:22:17,212
‎กับตำรวจบ้าน่ะ

371
00:22:17,295 --> 00:22:20,298
‎บอกเขาสิว่าหนูพูดถูกน่ะ
‎บอกเขาสิว่าหนูพูดถูก ใช่ไหมแม่

372
00:22:20,382 --> 00:22:23,218
‎แม่จะไม่เข้าไปยุ่งด้วยหรอกนะ
‎แม่ไม่ไว้ใจเขา เราต้องรีบไปกันได้ละ

373
00:22:24,302 --> 00:22:28,181
‎นี่คุณเห็นภาพหลอนหรือหูฝาดอย่างเดียวครับ

374
00:22:28,264 --> 00:22:29,557
‎ไม่ทั้งสองอย่างค่ะ

375
00:22:29,641 --> 00:22:33,978
‎นี่คุณคิดว่าเห็นแม่ของตัวเอง
‎หรือแค่ได้ยินเสียงเธอครับ

376
00:22:34,062 --> 00:22:37,440
‎ฉันไม่ได้คิดว่าเห็นเธอ ฉันเห็นเธอ

377
00:22:37,524 --> 00:22:38,817
‎เธออยู่นั่นไง

378
00:22:39,401 --> 00:22:42,112
‎หมอคิดว่าหมอเห็นโต๊ะข้างหน้านี้ไหมล่ะ

379
00:22:42,195 --> 00:22:44,989
‎นี่มันไม่ใช่ "ฉันคิดฉันจึงเป็นอยู่"

380
00:22:45,073 --> 00:22:47,409
‎ฉันคิดฉันจึงเห็นแม่ อะไรแบบนั้นนะ

381
00:22:47,492 --> 00:22:51,162
‎เรื่องของเรื่องคือมันไม่คนอื่นในห้องนี้แล้ว

382
00:22:51,746 --> 00:22:54,958
‎มีแค่คุณกับผม

383
00:22:57,961 --> 00:23:00,505
‎อย่ามาหลอนกันน่าหมอ

384
00:23:01,798 --> 00:23:02,632
‎นี่

385
00:23:04,259 --> 00:23:05,301
‎ดูข้างหลังก่อน

386
00:23:07,053 --> 00:23:08,763
‎ไม่มีใครทั้งนั้น

387
00:23:10,014 --> 00:23:10,849
‎ไม่มีเลย

388
00:23:12,642 --> 00:23:15,437
‎ไม่มีใครอยู่หลังผมนะ โนร่า

389
00:23:19,357 --> 00:23:20,775
‎คุณคิดผิดแล้วหมอ

390
00:23:22,777 --> 00:23:23,903
‎ต้องผิดแน่ๆ

391
00:23:27,824 --> 00:23:29,492
‎แม่อยู่ตรงนั้นไง

392
00:23:31,411 --> 00:23:32,245
‎แค่…

393
00:23:33,580 --> 00:23:34,414
‎แม่คะ

394
00:23:35,290 --> 00:23:37,250
‎ช่วยพูดอะไรกับเขาทีสิ

395
00:23:37,876 --> 00:23:39,210
‎เขาบันทึกเราอยู่

396
00:23:41,671 --> 00:23:43,339
‎เยี่ยมเลย ช่วยได้มาก

397
00:23:43,423 --> 00:23:47,135
‎ฟังนะ ฉันจะพูดตรงๆ กับคุณนะคะ

398
00:23:47,927 --> 00:23:49,012
‎ฉันคือนาเดีย

399
00:23:50,013 --> 00:23:51,055
‎ลูกสาวของโนร่า

400
00:23:51,139 --> 00:23:52,432
‎ฉันมาจากอนาคต

401
00:23:52,515 --> 00:23:56,144
‎ตอนแรกฉันคิดว่าฉันมาสิงร่างของเธอ

402
00:23:56,227 --> 00:24:00,815
‎แต่ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่า
‎ฉันอยู่ในสติสัมปชัญญะของเธอด้วย

403
00:24:04,402 --> 00:24:06,321
‎ปกติแล้วผมจะไม่ค่อยใช้ธอราซีน

404
00:24:06,404 --> 00:24:09,032
‎แต่ถ้าจำเป็น ผมก็คงต้องใช้

405
00:24:09,741 --> 00:24:11,993
‎วันครบกำหนดคลอดคือวันที่ 30 มีนาคม

406
00:24:13,077 --> 00:24:14,621
‎อีกไม่กี่วันเท่านั้น

407
00:24:14,704 --> 00:24:17,874
‎ทีนี้ก็ต้องดูว่าเราจะทำให้อาการคุณคงที่
‎จนกว่าจะคลอดลูกได้ไหม

408
00:24:17,957 --> 00:24:19,584
‎แล้วค่อยประเมินกันอีกครั้ง

409
00:24:20,960 --> 00:24:24,756
‎ทำไมการเป็นโรคจิตหวาดระแวงแล้วมีลูก
‎มันถึงได้แย่แบบนี้ล่ะ

410
00:24:26,508 --> 00:24:29,219
‎แม่ต้องเจอกับเรื่องแบบนี้ทุกวันเหรอ

411
00:24:29,719 --> 00:24:31,930
‎หนูจะหาวิธีช่วยแม่เองนะ

412
00:24:32,805 --> 00:24:35,058
‎ไม่มีใครเข้าใจแม่เลย จนกระทั่งมีลูก

413
00:24:38,603 --> 00:24:39,479
‎ลูกรู้อะไรไหม

414
00:24:43,191 --> 00:24:44,651
‎ไม่มีใครขังเราได้หรอก

415
00:24:46,194 --> 00:24:47,070
‎ไม่มี

416
00:24:53,660 --> 00:24:55,495
‎มาชิ่งจากที่นี่กันดีกว่า

417
00:24:55,578 --> 00:24:58,081
‎หนูว่าถ้าเราย้อนกลับไปได้ไกลพอ

418
00:24:58,164 --> 00:25:01,084
‎เราก็สามารถเลี่ยงนรกนี่ได้

419
00:25:02,961 --> 00:25:05,171
‎แล้วแม่ก็ไม่ต้องเจอเรื่องอะไรพวกนี้ไง

420
00:25:05,255 --> 00:25:08,800
‎ลูกแม่ฉลาดจริงๆ
‎ลูกต้องได้ทำอะไรที่ยิ่งใหญ่แน่ แม่รู้

421
00:25:08,883 --> 00:25:10,802
‎ไม่ว่าจะตั้งใจทำอะไร ลูกก็จะทำสำเร็จ

422
00:25:11,469 --> 00:25:12,971
‎ขอบคุณที่ให้กำลังใจกันนะ แม่

423
00:25:13,596 --> 00:25:15,390
‎เกิดอะไรขึ้นน่ะ แม่ไม่ไปด้วยกันเหรอ

424
00:25:15,473 --> 00:25:17,892
‎แม่ไปไม่ได้
‎ไม่งั้นใครจะคอยอยู่อีกฝั่งของเชือกล่ะ

425
00:25:22,272 --> 00:25:23,565
‎รักนะลูก

426
00:26:16,618 --> 00:26:19,287
‎"ทำไมเธอไม่รับสาย โทรมานะ อลัน"

427
00:26:31,382 --> 00:26:33,968
‎เฮ้ ว่าไงยัยเหมียวแรด

428
00:26:34,552 --> 00:26:37,722
‎ทำอะไรน่ะ เอาเท้าเหมียวแรดออกไป…

429
00:26:38,306 --> 00:26:39,307
‎ไง แม่

430
00:26:48,066 --> 00:26:49,734
‎ในนี้มีอะไรเนี่ย โอ๊ตมีล

431
00:26:52,028 --> 00:26:53,529
‎ใบเสร็จอะไรสักอย่าง

432
00:26:55,156 --> 00:26:56,824
‎ให้ตายสิวะ

433
00:27:03,623 --> 00:27:05,708
‎ลีโอ เพสเชาเออร์

434
00:27:05,792 --> 00:27:08,169
‎ปี 1944 บูดาเปสต์

435
00:27:09,754 --> 00:27:12,423
‎ลงชื่อและประทับตราโดย

436
00:27:12,507 --> 00:27:16,427
‎คาปิทานี มาร์ตัน ฮาลาซ

437
00:27:17,387 --> 00:27:18,721
‎พวกเวรสวัสดิกะ

438
00:27:20,014 --> 00:27:20,848
‎แหม

439
00:27:23,226 --> 00:27:24,477
‎ทีนี้ก็

440
00:27:25,019 --> 00:27:29,607
‎นี่มันเรื่องของผู้ใหญ่นะ โอ๊ตมีล

441
00:27:30,650 --> 00:27:33,695
‎ดูเหมือนเราจะต้องไปบูดาเปสต์กันแล้ว

442
00:27:34,654 --> 00:27:35,571
‎แน่นอนเลย

443
00:28:15,153 --> 00:28:17,071
‎คำบรรยายโดย นันทพร อนุชิตดัสกร