1
00:00:06,674 --> 00:00:09,177
‎(ซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:45,588 --> 00:00:47,048
‎รู้ไหมว่านี่มันกี่โมงกี่ยามแล้ว

3
00:00:48,674 --> 00:00:50,218
‎ไม่ได้มีเรียนอุณหพลศาสตร์เหรอ

4
00:00:50,301 --> 00:00:51,177
‎จริงด้วย

5
00:00:51,844 --> 00:00:55,181
‎- จริงด้วยๆ ไปเรียน ใช่
‎- ใช่ ไปเรียนสายอีกแล้วนะ

6
00:00:55,264 --> 00:00:56,599
‎ไม่สมเป็นเธอเลย

7
00:00:56,682 --> 00:00:58,643
‎นี่เธอเป็นอะไรไป แอ็กเนส

8
00:00:59,227 --> 00:01:00,728
‎ฉันเสียสมาธินิดหน่อย

9
00:01:03,940 --> 00:01:05,565
‎ฉันก็เสียสมาธิเหมือนกัน

10
00:01:07,985 --> 00:01:10,613
‎ฉันต้องไปเรียน ทำตามตาราง

11
00:01:10,696 --> 00:01:12,490
‎- ไว้เจอกันพรุ่งนี้นะ
‎- อืม

12
00:01:13,324 --> 00:01:14,742
‎- นะ
‎- โอเค

13
00:01:17,161 --> 00:01:18,246
‎เจอกันพรุ่งนี้

14
00:01:19,413 --> 00:01:20,248
‎ไว้เจอกันนะ

15
00:02:05,084 --> 00:02:08,504
‎(เบอร์ลินตะวันออก ปี 1962)

16
00:02:22,226 --> 00:02:23,603
‎ยิ้มให้เราหน่อยสิ!

17
00:02:23,686 --> 00:02:25,438
‎ขอให้โชคดีเช่นกัน

18
00:02:39,660 --> 00:02:41,579
‎นี่คือรถไฟสายหกมุ่งหน้าขึ้นเหนือ

19
00:02:41,662 --> 00:02:43,623
‎กรุณาเว้นระยะห่างจากประตู

20
00:02:50,379 --> 00:02:51,923
‎(ทางออก
‎แอสเตอร์เพลซและถนนสายแปด)

21
00:02:52,006 --> 00:02:55,092
‎งั้นนายคือคนที่ฆ่าหนูน้อยฮิตเลอร์สินะ
‎น่าประทับใจ

22
00:02:55,176 --> 00:02:57,678
‎ฉันไม่เคยคิดเลยว่านายจะเป็นฆาตกรนะ อลัน

23
00:02:57,762 --> 00:03:00,139
‎นายให้ความรู้สึกแนวผู้สมรู้ร่วมคิดมากกว่า

24
00:03:00,223 --> 00:03:02,516
‎ขอบใจนะ แต่มันสายไปแล้วล่ะ

25
00:03:02,600 --> 00:03:06,020
‎มันเป็นเยอรมันตะวันออก ปี 1962
‎เพราะงั้น… กลางยุคสงครามเย็นเลย

26
00:03:06,103 --> 00:03:09,440
‎นั่นมันก็ฮิตเลอร์แนวคลาสสิกเลย
‎ฉันหมายถึงพวกคนบ้าก่อวินาศกรรมน่ะ

27
00:03:09,523 --> 00:03:12,652
‎แล้วนายตั้งเป้าไว้ว่าไง
‎สมบัติตระกูลนายที่สาบสูญอยู่ไหนเหรอ

28
00:03:12,735 --> 00:03:14,487
‎มันอาจไม่เกี่ยวกับการแก้ไขอะไรก็ได้

29
00:03:15,488 --> 00:03:17,073
‎เหมือนที่เธอว่าไง เราแค่เลื่อนขั้น

30
00:03:17,156 --> 00:03:22,119
‎บางทีเราอาจจะแค่…
‎ไม่รู้สิ สนุกไปกับมันล่ะมั้ง

31
00:03:22,203 --> 00:03:24,664
‎นี่เกิดอะไรขึ้นกับนายเนี่ย เมายาเหรอ

32
00:03:25,289 --> 00:03:27,917
‎เปล่า มันมีคนในอดีตที่…

33
00:03:28,501 --> 00:03:30,127
‎ฉันอยากใช้เวลาด้วยน่ะ

34
00:03:30,211 --> 00:03:34,131
‎เธอคือใครเหรอ
‎ประมาณมาร์เลเนอ ดีทริชหรือเปล่า

35
00:03:34,215 --> 00:03:35,675
‎หรือว่าอังเกลา แมร์เคิลมากกว่า

36
00:03:35,758 --> 00:03:36,592
‎เขา…

37
00:03:37,134 --> 00:03:39,178
‎โอเค เขาชื่อเลนนี่

38
00:03:40,221 --> 00:03:41,722
‎ตกลงว่าเป็นแนวฟลอเรียน ชไนเดอร์สินะ

39
00:03:41,806 --> 00:03:43,182
‎ฉันไม่รู้จักด้วยซ้ำ

40
00:03:43,266 --> 00:03:44,767
‎ครัฟท์แวร์ค ไปสู่สุคติแล้ว

41
00:03:44,850 --> 00:03:46,769
‎โอเค เราไม่ได้มีอะไรกันนะ เปล่า

42
00:03:46,852 --> 00:03:49,063
‎- แต่นายเก่งอยู่นะ
‎- ขอบคุณ แต่ว่า…

43
00:03:49,146 --> 00:03:50,481
‎- ดีที่สุดในชีวิตเลย
‎- มีสมาธิหน่อย

44
00:03:50,564 --> 00:03:54,068
‎เยอรมนีตะวันออกดูเหมือนจะเป็นทางออก

45
00:03:54,151 --> 00:03:57,363
‎หรือเป็นทางเลือกของการล่าอาณานิคมตะวันตก

46
00:03:57,446 --> 00:04:00,408
‎หรือแค่เป็นสถานที่ที่ให้ความรู้ด้านวิทยาศาสตร์

47
00:04:00,491 --> 00:04:02,743
‎ยายฉันเป็นนักศึกษามาจากกานา

48
00:04:02,827 --> 00:04:05,246
‎และฉันไม่รู้เรื่องพวกนี้เลย
‎ฉันไม่รู้จักยายด้วยซ้ำ

49
00:04:05,329 --> 00:04:07,456
‎เธอนึกออกไหมว่าท่านต้องเจอกับอะไรบ้าง

50
00:04:09,083 --> 00:04:09,917
‎คือว่า…

51
00:04:11,168 --> 00:04:13,212
‎ท่านต้องรู้สึกโดดเดี่ยวมากแน่ๆ

52
00:04:14,255 --> 00:04:16,382
‎ฟังดูเหมือนท่านจะได้เจอใครบางคนแล้วนะ

53
00:04:18,425 --> 00:04:20,720
‎นายจะเดินไหมเนี่ย อึดอัดชะมัด

54
00:04:22,179 --> 00:04:24,724
‎ฉันชอบการได้ใช้เวลาในตอนนั้นนะ

55
00:04:25,349 --> 00:04:28,311
‎ไม่ต้องคอยกังวลว่าคนอื่นคิดยังไง
‎เวลาที่เห็นฉัน มันชวนให้รู้สึกดีน่ะ

56
00:04:28,394 --> 00:04:33,065
‎อลัน เหตุผลเดียวของการย้อนอดีต
‎คือการเปลี่ยนแปลงบางอย่างเว้ย

57
00:04:33,149 --> 00:04:34,567
‎นี่นายไม่เคยดูหนังบ้างเหรอ

58
00:04:35,568 --> 00:04:36,819
‎ใช่ นาเดีย

59
00:04:36,902 --> 00:04:40,948
‎และเธออาจจะไม่เชื่อนะ แต่ฉันเคยดูหนัง

60
00:04:41,615 --> 00:04:45,369
‎และทุกเรื่องที่เกี่ยวกับการเดินทางท่องเวลา
‎จะบอกว่าห้ามเปลี่ยนแปลงอะไร

61
00:04:45,453 --> 00:04:47,455
‎มันถึงได้ดีมากไง

62
00:04:47,538 --> 00:04:48,372
‎นี่มัน…

63
00:04:48,873 --> 00:04:49,749
‎นาเดีย

64
00:04:50,249 --> 00:04:54,420
‎- นาเดีย อย่าทำมันพังนะ
‎- ไม่ต้องห่วง ฉันจบกับยุค 80 ละ

65
00:04:54,503 --> 00:04:57,298
‎มันไม่ได้มีแต่ตุ๊กตากะหล่ำปลีกับโคเคนน่ะสิ

66
00:04:58,090 --> 00:04:59,425
‎ดูนี่นะ ไอ้บ้า

67
00:04:59,508 --> 00:05:00,551
‎รุกฆาต

68
00:05:02,053 --> 00:05:05,389
‎เอาล่ะ ได้เวลาลาดตระเวนแล้ว
‎อยากไปด้วยกันไหมเอ่ย

69
00:05:05,473 --> 00:05:09,477
‎ไม่ล่ะ ฉันมีนัดแล้ว
‎ฉันต้องไปเจอเลนนี่น่ะ

70
00:05:09,560 --> 00:05:11,062
‎เลนนี่ที่นายบอกมา เข้าใจละ

71
00:05:11,145 --> 00:05:12,521
‎ดีใจด้วยนะ

72
00:05:12,605 --> 00:05:14,648
‎- โชคดีนะจ๊ะ
‎- โอเค

73
00:05:18,277 --> 00:05:20,613
‎นี่มันไม่ถูกนะ นาเดีย นี่มันจนมุมแล้วต่างหาก

74
00:05:20,696 --> 00:05:21,530
‎แน้ด

75
00:05:22,114 --> 00:05:23,616
‎นาเดีย เธอโกงนะ!

76
00:05:26,327 --> 00:05:27,787
‎นี่มันอะไรกัน

77
00:05:28,412 --> 00:05:34,168
‎หลักฐานชัดเจนว่าครอบครัวยายหนู
‎ถูกนาซีปล้นไปในปี 1944

78
00:05:34,251 --> 00:05:38,005
‎และคนไม่ค่อยพูดถึงเรื่องนี้กันนะ
‎แต่พวกนาซีมันถังแตกของจริง

79
00:05:38,089 --> 00:05:41,592
‎แถมยังติดยาบ้าอย่างแรง
‎มีหนังสือเขียนถึงเลยนะ

80
00:05:41,717 --> 00:05:45,971
‎พวกนาซีเยอรมนีทั้งหมดนั่นแหละ
‎คือพวกนั้นน่ะเมายาปลิ้นเลย

81
00:05:46,055 --> 00:05:47,890
‎ที่รัก พวกนั้นมันความรู้ทั่วไป

82
00:05:47,973 --> 00:05:50,518
‎แต่นี่เธอไปเจอมันที่ไหน

83
00:05:50,601 --> 00:05:53,771
‎เอ่อ ในกองข้าวของของโนร่าน่ะ

84
00:05:55,648 --> 00:05:56,899
‎หนูอยากไปบูดาเปสต์

85
00:05:56,982 --> 00:05:59,819
‎ไปสืบมาว่าเกิดอะไรขึ้นกับรถไฟทองคำนี่

86
00:05:59,902 --> 00:06:00,945
‎เย่

87
00:06:02,071 --> 00:06:05,074
‎นี่คือเครื่องบินนะ ไม่ได้ทำท่าซีค ไฮล์

88
00:06:05,658 --> 00:06:09,620
‎อืม อีกไม่กี่วันเธอก็จะอายุสี่สิบแล้ว

89
00:06:09,703 --> 00:06:12,623
‎ฉันว่าก็คงไม่แปลก

90
00:06:12,706 --> 00:06:15,459
‎ที่เธอจะเริ่มสนใจประวัติครอบครัวขึ้นมา

91
00:06:16,043 --> 00:06:19,338
‎เห็นไหม เพราะงี้หนูถึงได้รักคุณ รูธี่

92
00:06:19,422 --> 00:06:20,381
‎คุณเก็ทกันอะ

93
00:06:20,923 --> 00:06:24,760
‎ใช่ หนูอยากไปน่ะ ไม่รู้สิ
‎ไปฉลองการถือกำเนิดของตัวเอง

94
00:06:24,844 --> 00:06:27,346
‎ด้วยการย้อนกลับไปที่ที่ญาติทุกคนตาย

95
00:06:27,888 --> 00:06:29,181
‎หม่นเกินเหรอ

96
00:06:29,765 --> 00:06:33,436
‎หนูเปล่าตั้งกฎนะ ประวัติศาสตร์มันว่าไว้
‎ขอหนูถามอะไรหน่อยสิ

97
00:06:33,519 --> 00:06:39,024
‎คุณได้ติดต่อกับวีร่าอีกไหม
‎หลังจากที่แม่เสียไปน่ะ

98
00:06:39,108 --> 00:06:42,695
‎ยายของเธอเป็นคนตีสนิทยาก

99
00:06:42,778 --> 00:06:47,116
‎และฉันไม่ใช่คนโปรดของเขาหรอก

100
00:06:47,199 --> 00:06:48,284
‎ทำไมล่ะ

101
00:06:48,367 --> 00:06:51,954
‎ก็ฉันไม่เชื่อในพระเจ้าและก็พวกนอกรีต

102
00:06:52,037 --> 00:06:56,917
‎และเขาก็คิดว่า
‎ฉันคือคนไปกระตุ้นให้แม่เธอมีพฤติกรรมแย่ๆ

103
00:06:57,001 --> 00:07:01,672
‎ไม่เชื่อในพระเจ้าและนอกรีตสินะ
‎อย่างเท่เลย รูธี่ เท่เว่อร์

104
00:07:02,173 --> 00:07:03,841
‎นี่มันอะไรกันวะ นี่คืออะไรเนี่ย

105
00:07:03,924 --> 00:07:07,136
‎- นี่มันอะไร
‎- เธอไม่ต้องห่วงหรอก

106
00:07:07,219 --> 00:07:08,429
‎- ไม่มีอะไร
‎- มีของดีบ้างไหม

107
00:07:08,512 --> 00:07:10,181
‎ไม่มีอะไรหรอก

108
00:07:10,264 --> 00:07:11,432
‎อย่างกับลูกกวาดน่ะ

109
00:07:11,515 --> 00:07:12,475
‎รู้ไหม

110
00:07:12,558 --> 00:07:15,728
‎- อะไร
‎- พาแม็กซีนไปบูดาเปสต์ด้วยสิ

111
00:07:15,811 --> 00:07:17,855
‎- ไปเที่ยวสไตล์สาวๆ
‎- โอเค

112
00:07:17,938 --> 00:07:20,065
‎เวลาที่เธอไปขุดคุ้ยเรื่องอดีต

113
00:07:20,149 --> 00:07:22,651
‎มีคนคอยเป็นหูเป็นตาเพิ่มก็มีประโยชน์ดีนะ

114
00:07:23,444 --> 00:07:24,320
‎และก็เป็นตัวถ่วง

115
00:07:26,113 --> 00:07:28,157
‎นี่อะไรเนี่ย คุณเริ่มสูบเมนทอลตั้งแต่เมื่อไหร่

116
00:07:29,492 --> 00:07:30,326
‎ตลกดีนะ

117
00:07:31,035 --> 00:07:35,664
‎หลังๆ มานี่ ฉันก็คิดถึงแม่เธอบ่อยๆ น่ะ

118
00:07:44,381 --> 00:07:47,968
‎(บูดาเปสต์)

119
00:07:48,052 --> 00:07:49,386
‎นึกว่าเธอเป็นคนรัสเซียซะอีก

120
00:07:49,470 --> 00:07:51,764
‎คือฝั่งพ่อฉันน่ะรัสเซีย

121
00:07:51,847 --> 00:07:54,892
‎หรือไม่ก็ถูกพวกรัสเซียครองพักนึง

122
00:07:54,975 --> 00:07:58,270
‎ส่วนฝั่งแม่น่ะก็เหมือนกัน แต่เป็นฮังการีครองแทน

123
00:07:58,354 --> 00:08:02,233
‎เซ็กซ์ แต่งงาน ฆ่า
‎ฮิตเลอร์ แดร็กคูล่า แฟรงก์เกนสไตน์

124
00:08:02,316 --> 00:08:03,651
‎ง่ายเกิน

125
00:08:03,734 --> 00:08:06,153
‎เซ็กซ์สามคนกับแกรี่ โอลด์แมนและเบลา ลูโกซี

126
00:08:06,237 --> 00:08:09,782
‎แต่งกับบอริส คาร์ลอฟฟ์
‎และขอฆ่าฮิตเลอร์

127
00:08:09,865 --> 00:08:12,868
‎พระเจ้า เรานี่มันคนละขั้วเลย

128
00:08:12,952 --> 00:08:16,163
‎- โรงแรมเราอยู่ไหน ฉันรับสาย…
‎- เธออยากเอากับฮิตเลอร์เหรอ

129
00:08:16,247 --> 00:08:18,249
‎- อะไรนะ
‎- ใช่

130
00:08:20,042 --> 00:08:22,461
‎- ฉันอยากเอากับฮิตเลอร์ไหมน่ะเหรอ
‎- อยากไหมล่ะ

131
00:08:22,545 --> 00:08:24,755
‎ฉันเหนื่อยเกินจะคุยเรื่องนี้ละ
‎โรงแรมเราอยู่ไหน

132
00:08:24,838 --> 00:08:26,340
‎- ฉันจะเรียกอูเบอร์
‎- คืองี้

133
00:08:26,423 --> 00:08:30,427
‎ฉันอยากไปบ้านเก่าของยายก่อน
‎ที่ถนนโดฮานีน่ะ

134
00:08:30,511 --> 00:08:33,681
‎ตอนนี้ที่นิวยอร์กมันตีสามนะยะ นีโม่

135
00:08:33,764 --> 00:08:35,349
‎ตีสามนี่แหละเหมาะ

136
00:08:35,432 --> 00:08:38,435
‎ที่เราจะได้เศร้าซึมและสืบเรื่องครอบครัวกัน

137
00:08:42,313 --> 00:08:44,233
‎โอเค เราจะไปหายายเธอ

138
00:08:44,775 --> 00:08:49,822
‎นี่ ช่วงนี้ยายฉันก็มาคุยกับฉันเยอะมากเลยล่ะ

139
00:08:49,905 --> 00:08:51,407
‎- จริงเหรอ
‎- ใช่

140
00:08:51,490 --> 00:08:52,575
‎ฝันรู้ตัว

141
00:08:52,658 --> 00:08:56,829
‎ก่อนจะหลับนะ เธอต้องแปะแผ่นนิโคตินไว้ตรงนี้

142
00:08:57,413 --> 00:08:59,498
‎เป็นการเดินทางที่วิเศษสุดๆ

143
00:09:00,499 --> 00:09:01,834
‎เธอนี่เพี้ยนกู่ไม่กลับละ

144
00:09:01,917 --> 00:09:03,502
‎- ใช่
‎- ดูนี่สิ บันไดเลื่อน

145
00:09:06,255 --> 00:09:07,923
‎น่าสนใจดีนะ

146
00:09:08,007 --> 00:09:10,593
‎(ลาคาโตส โซลตัน เพสเชาเออร์ ลีโอโพลด์
‎กุลเดน มอริส)

147
00:09:10,676 --> 00:09:14,138
‎- ผู้ชายตายได้ป้ายประกาศ
‎- เออ ใช่ไหมล่ะ

148
00:09:14,221 --> 00:09:17,349
‎แล้วอนุสรณ์สำหรับผู้หญิงที่ยังปึ๋งปั๋งแบบเราล่ะ

149
00:09:17,891 --> 00:09:19,602
‎ห้ามมาเรี่ยไร!

150
00:09:19,685 --> 00:09:21,312
‎นี่มันอะไรกันวะ

151
00:09:22,563 --> 00:09:23,522
‎สวัสดี

152
00:09:23,606 --> 00:09:25,065
‎นังบ้า

153
00:09:25,149 --> 00:09:26,609
‎ช่างแม่งด้วยนะ

154
00:09:26,692 --> 00:09:27,610
‎หือ

155
00:09:28,319 --> 00:09:30,154
‎แอบส่องคำด่าเป็นภาษาฮังการีมาน่ะ

156
00:09:30,237 --> 00:09:32,114
‎- มีประโยชน์เนอะ
‎- ใช่

157
00:09:32,197 --> 00:09:35,242
‎ห้ามทิ้งขยะ!

158
00:09:35,326 --> 00:09:38,120
‎ฉันว่านางไม่น่าจะชวนเราไปจิมซุปแน่

159
00:09:38,203 --> 00:09:39,913
‎ฉันก็ไม่ชอบอยู่แล้ว

160
00:09:39,997 --> 00:09:41,332
‎อยากนอนน่ะ

161
00:09:41,415 --> 00:09:44,376
‎อยากนอนกับหนุ่มฮังการี
‎แต่ตอนนี้ขอนอนคนเดียวก่อน

162
00:09:53,719 --> 00:09:54,553
‎สวัสดี

163
00:10:12,112 --> 00:10:13,697
‎แอ็กเนส พวกเขาอยู่ข้างในแล้ว

164
00:10:14,406 --> 00:10:16,325
‎ไม่เป็นไร บรูโน่

165
00:10:17,284 --> 00:10:18,869
‎เธอทำแผนผังนั่นเอง

166
00:10:19,912 --> 00:10:21,246
‎งั้นนี่ก็คือแอ็กเนสสินะ ในที่สุด

167
00:10:21,330 --> 00:10:24,291
‎ใช่ ภาษาเยอรมันของเธอยังไม่แข็งนะ

168
00:10:24,375 --> 00:10:25,292
‎เธอเป็นคนดำ

169
00:10:25,376 --> 00:10:27,920
‎ใช่ แอ็กเนส นี่คือบรูโน่กับลูคัส

170
00:10:28,420 --> 00:10:31,423
‎- สวัสดี ฉันแอ็กเนส
‎- และพวกเราที่เหลือ

171
00:10:31,507 --> 00:10:33,717
‎- โอเค
‎- ผลงานของเธอคือศิลปะเลย แอ็กเนส

172
00:10:34,259 --> 00:10:35,094
‎ฉันทำอะไรไปเหรอ

173
00:10:35,177 --> 00:10:37,096
‎คืนนี้เราจะขุดห้าเมตรสุดท้ายกัน

174
00:10:37,888 --> 00:10:40,140
‎แล้วรอสัญญาณจากแอ็กเนส

175
00:10:40,224 --> 00:10:41,975
‎ให้เจาะทะลุพื้นห้องใต้ดิน

176
00:10:42,685 --> 00:10:45,521
‎นี่คือร้านเบเกอรี่ที่ปรินเซนสทราส 13

177
00:10:45,604 --> 00:10:47,773
‎ใช้ภาษาอังกฤษเถอะ แอ็กเนสจะได้เข้าใจ

178
00:10:47,856 --> 00:10:49,358
‎อ๋อใช่ โทษที

179
00:10:50,818 --> 00:10:52,778
‎เราจะทำตามตารางคืนพรุ่งนี้

180
00:10:53,404 --> 00:10:55,489
‎เลนนี่กับฉันจะไปตรวจรอบสุดท้าย

181
00:10:55,572 --> 00:10:59,284
‎แล้วกลุ่มแรกสิบคนก็จะเข้าไปหลังเที่ยงคืน

182
00:10:59,368 --> 00:11:01,453
‎เรานัดพบกันที่ล็อบบี้บอยด์ฮอลล์อีสต์

183
00:11:01,537 --> 00:11:04,748
‎แล้วลงไปที่แล็บบี 73 ในชั้นใต้ดินด้วยกัน

184
00:11:05,374 --> 00:11:09,294
‎ถ้ามีใครถาม ก็บอกว่ามาอ่านหนังสือ
‎เตรียมสอบวิศวกรรม

185
00:11:09,378 --> 00:11:11,004
‎อย่าลืมพกหนังสือเรียนไปด้วยล่ะ

186
00:11:11,088 --> 00:11:13,257
‎อย่างอื่นทิ้งเอาไว้ให้หมด

187
00:11:13,340 --> 00:11:15,676
‎โทษทีนะ แต่เรากำลังทำอะไรกันเหรอ

188
00:11:16,593 --> 00:11:18,262
‎นี่เธอเล่นมุกใช่ไหม

189
00:11:18,887 --> 00:11:21,014
‎แอ็กเนสกับเปตราจะข้ามไปตอนเช้า

190
00:11:21,098 --> 00:11:23,100
‎ผ่านด่านตรวจคนต่างชาติ

191
00:11:23,183 --> 00:11:25,436
‎และไปเจอกับน้องฉัน
‎และคนส่งของคนอื่นที่ปรินเซนสทราส

192
00:11:25,519 --> 00:11:26,520
‎นายมีน้องด้วยเหรอ

193
00:11:27,187 --> 00:11:28,439
‎เธอรู้จักน้องฉันนะ

194
00:11:30,816 --> 00:11:31,859
‎เดี๋ยวนะ นี่ใช่…

195
00:11:33,610 --> 00:11:35,696
‎ใช่อุโมงค์ใต้กำแพงเบอร์ลินไหม

196
00:11:35,779 --> 00:11:37,573
‎- อะไรวะ
‎- เป็นอะไรไป

197
00:11:37,656 --> 00:11:39,575
‎แอ็กเนส เธอเป็นอะไรเนี่ย

198
00:11:39,658 --> 00:11:41,076
‎คุณผู้หญิงเขาเป็นอะไรกัน

199
00:11:41,160 --> 00:11:42,578
‎เธอไม่ใช่ชาวเบอร์ลินตัวจริงไง

200
00:11:42,661 --> 00:11:45,622
‎พวกคนสังคมนิยมน่ะไม่เหมือนเราหรอก

201
00:11:45,706 --> 00:11:46,623
‎เราไว้ใจเธอไม่ได้

202
00:11:46,707 --> 00:11:48,083
‎เธออาจจะแจ้งทางการก็ได้

203
00:11:48,167 --> 00:11:49,293
‎อย่าพูดแบบนั้นสิ!

204
00:11:49,376 --> 00:11:51,962
‎เราเชื่อใจเธอได้
‎ถ้าไม่มีเธอ เราก็คงไม่มาถึงจุดนี้

205
00:11:52,045 --> 00:11:55,758
‎โทษทีที่ขัดนะ แต่ฉันว่ารถไฟที่ฉันนั่งมานี่

206
00:11:55,841 --> 00:11:57,301
‎ไปไม่ถึงเบอร์ลินตะวันตกนะ

207
00:11:58,594 --> 00:12:01,054
‎เลนนี่ นี่มันบ้ามากเลย

208
00:12:01,138 --> 00:12:03,640
‎เราขุดอุโมงค์เธอมาหกเดือน

209
00:12:03,724 --> 00:12:05,434
‎ตอนนี้เพิ่งมาบอกว่ามันบ้าเหรอ

210
00:12:06,310 --> 00:12:07,352
‎แล้วมีแผนใหม่ไหมล่ะ

211
00:12:08,562 --> 00:12:09,396
‎นี่เหรอ

212
00:12:10,105 --> 00:12:12,524
‎พอได้แล้ว อุโมงค์ต้องได้ผลแน่

213
00:12:15,611 --> 00:12:16,987
‎ขอกินนี่ได้ไหม

214
00:12:33,754 --> 00:12:35,923
‎(ลีโอ เพสเชาเออร์)

215
00:12:36,924 --> 00:12:37,925
‎คาปิทานี

216
00:12:38,842 --> 00:12:40,803
‎"ทายาทที่ยังมีชีวิตของมาร์ตัน ฮาลาซ"

217
00:12:41,303 --> 00:12:44,640
‎(แกลเลอรีและบ้านประมูลคาลเทเนคเกอร์)

218
00:12:45,682 --> 00:12:48,477
‎นี่ไงล่ะ คริสตอฟ ฮาลาซ

219
00:12:49,228 --> 00:12:50,103
‎ไง

220
00:12:56,860 --> 00:12:57,945
‎(อาชีพ หนังในช่วงแรก)

221
00:12:58,695 --> 00:12:59,530
‎อร่อยเหาะ

222
00:12:59,613 --> 00:13:00,447
‎(ปีเตอร์ ฟอล์ก)

223
00:13:09,665 --> 00:13:11,875
‎แม็กซีน ดูมีชีวิตชีวาจัง ข้อตกลงใหม่นะ

224
00:13:11,959 --> 00:13:13,752
‎ไม่เอา ฉันยังนอนไม่พอ

225
00:13:13,836 --> 00:13:15,170
‎ลองนี่สิ

226
00:13:16,421 --> 00:13:18,465
‎ฉันยังนอนไม่พอ

227
00:13:18,549 --> 00:13:22,010
‎พวกเวรพรรคแอร์โรว์ครอส
‎ที่ลงนามอนุญาตให้ปล้นครอบครัวฉัน

228
00:13:22,094 --> 00:13:26,098
‎คือคนสุดท้ายในบันทึกที่ได้เห็นสมบัติทั้งหลาย
‎ก่อนที่เบาะแสทุกอย่างจะหายไป

229
00:13:26,640 --> 00:13:28,267
‎ปัญหาเดียวก็คือ

230
00:13:28,350 --> 00:13:32,479
‎กัปตันมาร์ตัน ฮาลาซตายไปแล้ว
‎เหมือนกับนาซีที่ดีคนอื่นๆ

231
00:13:32,563 --> 00:13:34,898
‎เออ โอเค
‎นี่เธอแน่ใจนะว่าเรื่องนี้มันแก้ด้วยการ

232
00:13:34,982 --> 00:13:37,192
‎ให้ลิซซี่ทำป้ายให้เธอไปติดที่บ้านยายเธอไม่ได้น่ะ

233
00:13:37,276 --> 00:13:40,153
‎- เพราะลิซซี่จัดให้ได้นะ
‎- ไม่ เธอไม่เข้าใจ

234
00:13:40,237 --> 00:13:42,364
‎คือว่าลิซซี่ไม่ต้องทำอะไรให้ฉันทั้งนั้น

235
00:13:42,447 --> 00:13:45,868
‎เพราะมาร์ตันมีลูกชายที่มีลูกชาย
‎ที่อยู่ในบูดาเปสต์นี่

236
00:13:45,951 --> 00:13:47,452
‎และเขาจะให้คำตอบฉันได้

237
00:13:47,536 --> 00:13:49,413
‎ฉันเจอที่ทำงาน ที่อยู่

238
00:13:49,496 --> 00:13:51,957
‎เห็นหน้าตาเขา
‎และก็แฟนสองคนล่าสุดของเขาแล้ว

239
00:13:52,040 --> 00:13:54,209
‎- ฝากเตือนให้ฉันหยุดเล่นเน็ตทีนะ
‎- สายไปละ

240
00:13:54,293 --> 00:13:56,086
‎ไม่ต้องห่วง รูปนู้ดเธอเจ๋งอยู่

241
00:13:56,169 --> 00:13:57,379
‎มันไม่ควรเป็นแบบนั้น

242
00:14:01,341 --> 00:14:05,053
‎- นายเก็บความลับได้ไหม
‎- ฉันเคยฝึกมาหลายหนแล้ว

243
00:14:09,600 --> 00:14:11,852
‎ฉันรู้ดีว่ากำแพงนั่น

244
00:14:12,728 --> 00:14:14,146
‎จะต้องพังลงมา

245
00:14:16,315 --> 00:14:17,149
‎อย่าไปเลย

246
00:14:18,066 --> 00:14:20,485
‎ถ้านายรอเฉยๆ สักวันก็จะได้เจอกับครอบครัวอีก

247
00:14:22,195 --> 00:14:23,030
‎รอเหรอ

248
00:14:24,615 --> 00:14:25,616
‎จนถึงเมื่อไหร่

249
00:14:26,533 --> 00:14:28,285
‎จนถึงปี 1989

250
00:14:29,161 --> 00:14:30,203
‎ให้ตายสิ

251
00:14:31,747 --> 00:14:33,290
‎นี่เธอกำลังเล่นเกมอะไรเนี่ย

252
00:14:34,583 --> 00:14:38,003
‎ขอให้ฉันรอ 27 ปีเพื่อเจอครอบครัวงั้นเหรอ

253
00:14:39,796 --> 00:14:41,548
‎รอจนรับเงินเกษียณเลยก็ได้งั้น

254
00:14:41,632 --> 00:14:45,636
‎โอเคๆ ฉันลืมคำนวณไปว่ามันนานมาก

255
00:14:45,719 --> 00:14:48,847
‎แต่นี่มันชัดเจน

256
00:14:48,931 --> 00:14:50,933
‎และเป็นโอกาสแห่งอิสรภาพที่ไร้ความเสี่ยงนะ

257
00:14:54,227 --> 00:14:56,063
‎รอให้ถึงตอนนั้นไม่ดีกว่าเหรอ

258
00:15:01,860 --> 00:15:03,403
‎บรูโน่พูดถูกเรื่องเธองั้นเหรอ

259
00:15:04,655 --> 00:15:06,365
‎- นี่เธอแจ้งทางการหรือเปล่า
‎- ไม่อยู่แล้ว

260
00:15:06,448 --> 00:15:08,951
‎- เธอพูดเหมือนพวกแจ้งข่าวเลย
‎- อะไรนะ ไม่

261
00:15:09,034 --> 00:15:11,328
‎แอ็กเนส ฉันเข้าใจว่าเธอกังวล

262
00:15:12,454 --> 00:15:13,872
‎ฉันเองก็กังวล ทุกคนเอง…

263
00:15:13,956 --> 00:15:17,376
‎ไม่นะ ฉันมีข้อมูลเกี่ยวกับอนาคต

264
00:15:20,462 --> 00:15:22,506
‎ที่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับอุโมงค์

265
00:15:22,589 --> 00:15:25,425
‎อุโมงค์อาจมีน้ำท่วม
‎ไม่งั้นก็พวกสตาซีจะหานายเจอ

266
00:15:26,009 --> 00:15:28,637
‎นี่เป็นแค่การวิเคราะห์
‎ความเสี่ยงพื้นฐานใช่ไหมล่ะ

267
00:15:28,720 --> 00:15:30,889
‎ถึงฉันจะอยู่ต่อ เธอจะเป็นยังไง

268
00:15:32,307 --> 00:15:34,977
‎ปีหน้าเธอเรียนจบ กลับไปกานา

269
00:15:36,019 --> 00:15:39,648
‎บางทีอาจไปมอสโกต่อได้
‎หรือใครจะรู้ เธออาจไปถึงนิวยอร์ก

270
00:15:41,608 --> 00:15:45,237
‎เธอก็พูดเอง เธอยอมทำทุกอย่างเพื่อชีวิตที่ดีขึ้น

271
00:15:45,904 --> 00:15:47,864
‎ฉันก็เหมือนกัน

272
00:15:50,659 --> 00:15:52,619
‎ปัญหาคือเรามีชีวิตต่างกัน

273
00:15:54,663 --> 00:15:55,872
‎บางทีเราอาจจะ

274
00:15:57,165 --> 00:15:58,291
‎แค่มาบรรจบพบกันในตอนนี้

275
00:16:01,044 --> 00:16:03,964
‎บางทีนาเดียอาจจะพูดถูก
‎บางทีฉันอาจจะต้องช่วยนาย

276
00:16:04,047 --> 00:16:05,507
‎ฉันไม่ต้องการให้ใครช่วย

277
00:16:06,383 --> 00:16:07,217
‎แล้วใครคือนาเดีย

278
00:16:09,344 --> 00:16:11,138
‎มาเร็ว ปล่อยไว้แบบนี้แหละ

279
00:16:11,221 --> 00:16:14,141
‎ยังไงก็เอาไปด้วยไม่ได้อยู่แล้ว ทิ้งไว้เลย

280
00:16:17,602 --> 00:16:18,437
‎โอเค

281
00:16:28,613 --> 00:16:29,990
‎ยิ้มให้เราหน่อยสิ!

282
00:16:44,838 --> 00:16:46,798
‎เธอเคยได้ยินเรื่องเมาสถานที่ไหม

283
00:16:46,882 --> 00:16:49,301
‎เวลาเธอเดินทางน่ะ
‎ไม่ใช่มีแต่เวลาที่ทำให้เรามึนนะ

284
00:16:49,384 --> 00:16:53,096
‎เรายังไม่พร้อม
‎ที่จะกระโดด 5,000 ไมล์ในชั่วข้ามคืน

285
00:16:53,180 --> 00:16:55,807
‎สมองเราตามไม่ทัน ฉันชอบจัง

286
00:16:55,891 --> 00:16:57,684
‎ไทม์โซน น่าสนใจดีนะ

287
00:16:58,268 --> 00:17:00,103
‎- นั่นแหละเขา
‎- โห พ่อวิลเลม ดาโฟ

288
00:17:00,187 --> 00:17:02,731
‎โทษนะคะ คริสตอฟ ฮาลาซใช่ไหม

289
00:17:03,315 --> 00:17:05,316
‎ปู่คุณรู้จักกับยายฉัน

290
00:17:05,984 --> 00:17:06,860
‎วีร่า เพสเชาเออร์

291
00:17:06,943 --> 00:17:08,695
‎- คนอเมริกันเหรอ
‎- ใช่

292
00:17:08,779 --> 00:17:12,616
‎คือนาเดียเป็นลูกครึ่งฮังการี
‎เธอกำลังตามหาต้นตระกูลอยู่

293
00:17:13,116 --> 00:17:14,910
‎ผมแทบไม่รู้จักปู่ผมเลย

294
00:17:14,993 --> 00:17:17,996
‎ไม่ค่อยได้ฟังเรื่องเกี่ยวกับเขา
‎แต่ก็พอจะเดาได้ว่าคุณมาทำไม

295
00:17:18,497 --> 00:17:21,333
‎เขาเลือกอยู่ผิดฝั่งในประวัติศาสตร์
‎และผมขอโทษด้วย

296
00:17:22,876 --> 00:17:26,129
‎ผมชวนเพื่อนๆ มาที่บ้าน
‎เลยคุยต่อไม่ได้ ขอโทษด้วยนะครับ

297
00:17:26,213 --> 00:17:28,632
‎เดี๋ยวก่อน ฉันยังมีเรื่องอยากถามอีก

298
00:17:28,715 --> 00:17:30,634
‎ปู่คุณเคยพูดถึงอะไร

299
00:17:30,717 --> 00:17:33,220
‎เกี่ยวกับรถไฟทองคำบ้างไหม

300
00:17:33,303 --> 00:17:36,264
‎ไม่รู้สิ เขาอาจจะมีไดอารี่บ้างไหม

301
00:17:37,265 --> 00:17:39,309
‎คุณพอจะรู้อะไรเกี่ยวกับมันหรือเปล่า

302
00:17:40,936 --> 00:17:42,562
‎อยากไปกับผมไหมล่ะ

303
00:17:46,858 --> 00:17:47,776
‎จัดไปเลย

304
00:17:58,495 --> 00:17:59,579
‎แม่เจ้าโว้ย

305
00:17:59,663 --> 00:18:01,331
‎หมอนี่มันอะไรกันวะ

306
00:18:03,375 --> 00:18:04,501
‎ผมคริสตอฟ

307
00:18:04,584 --> 00:18:07,003
‎ก็ดูเป็นยังงั้นแหละ คริสตอฟ

308
00:18:07,087 --> 00:18:08,171
‎- คริสตอฟว่ะ
‎- เออ

309
00:18:08,255 --> 00:18:10,382
‎- ตามผมมา
‎- จ้า พ่อหนุ่ม

310
00:18:17,514 --> 00:18:20,725
‎ในบูดาเปสต์นี่คือการชวนเพื่อนมาบ้านเหรอ

311
00:18:20,809 --> 00:18:22,477
‎นี่คือเวทีปาร์ตี้

312
00:18:22,561 --> 00:18:23,979
‎ถ้าคุณอยากเต้น

313
00:18:24,729 --> 00:18:26,898
‎แล้วมีให้เต้นที่เวทีอื่นด้วยไหม

314
00:18:27,732 --> 00:18:30,193
‎เป็นการเต้นอีกแบบน่ะ เต้นทางใจไม่ใช่ร่างกาย

315
00:18:30,777 --> 00:18:32,487
‎ถ้าอยากไป ผมพาไปได้นะ

316
00:18:32,571 --> 00:18:35,949
‎แต่อย่าพลัดหลงกับด้ายที่เชื่อมคุณกับชีวิตล่ะ

317
00:18:36,533 --> 00:18:38,160
‎เร้าใจมากเลย ฟังนะ

318
00:18:39,119 --> 00:18:41,288
‎บางคนคิดว่ามีทหารบางนาย

319
00:18:41,371 --> 00:18:44,416
‎แอบขโมยของในรถไฟแล้วเก็บเอาไว้เอง

320
00:18:44,499 --> 00:18:48,837
‎- อะไรนะ
‎- มีนาคม 1944 ก่อนที่โซเวียตจะบุกมา

321
00:18:48,920 --> 00:18:50,881
‎ฉันนึกว่าเรามาคุยเรื่องมาร์ตันซะอีก

322
00:18:50,964 --> 00:18:51,798
‎มาร์ตันเหรอ

323
00:18:51,882 --> 00:18:55,343
‎ผมมีแค่ช่วงเวลานี้ ปาร์ตี้นี้เท่านั้นแหละ

324
00:18:55,427 --> 00:18:57,220
‎เห็นไหม เพื่อนคุณเก็ทนะ

325
00:18:58,930 --> 00:19:00,390
‎คุณเป็นนักดนตรีเหรอ

326
00:19:01,308 --> 00:19:03,393
‎ใครนะ ฉันเหรอ แต่ฉันทำงานด้านเสียงอยู่

327
00:19:04,102 --> 00:19:05,437
‎พระเจ้าช่วย

328
00:19:06,062 --> 00:19:07,731
‎เดี๋ยวผมเอาเครื่องดื่มมาให้นะ

329
00:19:07,814 --> 00:19:09,149
‎เยี่ยม

330
00:19:09,649 --> 00:19:10,901
‎เสียเวลาฉิบเลย

331
00:19:12,402 --> 00:19:15,155
‎- เธอว่าเขาจะเป็นพ่อที่ดีได้ไหม
‎- อะไรนะ

332
00:19:15,739 --> 00:19:19,451
‎เขาไม่จำเป็นต้องรู้ก็ได้
‎เขาสูงมากและก็อยู่ไกลจากบ้านมาก

333
00:19:19,534 --> 00:19:22,245
‎ใช่ และก็ยังเป็นญาติห่างๆ กับนาซีด้วย

334
00:19:22,329 --> 00:19:24,664
‎นี่แหละคือการล่มสลายของมนุษยชาติ
‎ที่เราคุยกันน่ะ

335
00:19:24,748 --> 00:19:26,041
‎ใช่เลย

336
00:19:26,124 --> 00:19:29,002
‎เขาเหมาะเหม็งกับทุกเรื่องที่ฉันจะสื่อเลย

337
00:19:29,085 --> 00:19:31,004
‎พระเจ้า รู้อะไรไหม ยอดเลย

338
00:19:31,087 --> 00:19:33,715
‎- เธอชนะ ไม่เป็นไรหรอก
‎- ใช่เลย

339
00:19:33,798 --> 00:19:37,469
‎- ฉันอวยพรให้เลย
‎- ไม่ต้องก็ได้ แต่อวยพรให้ก็ดี

340
00:19:37,552 --> 00:19:40,305
‎เหมือนการมีใบขับขี่หรือถนัดซ้ายน่ะ

341
00:19:42,098 --> 00:19:42,933
‎ขอบคุณ

342
00:19:43,016 --> 00:19:44,184
‎ยินดีด้วย

343
00:19:44,267 --> 00:19:45,977
‎- ไปหาเพื่อนไป
‎- เยี่ยมมาก

344
00:19:47,145 --> 00:19:48,271
‎ให้ตายสิวะ

345
00:19:49,231 --> 00:19:52,025
‎เอาล่ะ เวลาผู้ใหญ่ออกโรง

346
00:20:08,750 --> 00:20:11,002
‎ยายเคยเล่าเรื่องเบอร์ลินให้แม่ฟังบ้างไหม

347
00:20:11,086 --> 00:20:13,546
‎โอเค ยายเคยพูดถึงคนที่ชื่อเลนนี่บ้างหรือเปล่า

348
00:20:13,630 --> 00:20:15,090
‎ผมหาอะไรเกี่ยวกับเขาไม่เจอเลย

349
00:20:15,173 --> 00:20:17,342
‎ยายเขาไม่ค่อยพูดเรื่องสมัยนั้นนะ

350
00:20:17,425 --> 00:20:22,389
‎ไม่ได้เล่าเรื่องคนที่ยายคบสมัยนั้นเลยเหรอ

351
00:20:23,515 --> 00:20:26,184
‎แม่กับยายไม่ได้สนิทกับแบบนั้นหรอก

352
00:20:26,726 --> 00:20:30,230
‎และการเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวในประเทศนี้

353
00:20:30,313 --> 00:20:33,400
‎ก็หนักหนาพอแล้ว ซึ่งยายลูกก็ย้ำให้แม่ฟังบ่อยมาก

354
00:20:33,483 --> 00:20:34,901
‎ไหนๆ ลูกก็โทรมาแล้ว

355
00:20:35,485 --> 00:20:39,990
‎เอมิเลียบอกแม่ว่าลูกไม่โทรหาเธอมาสามวันแล้ว

356
00:20:40,073 --> 00:20:41,700
‎เธอนึกว่าเดตมันราบรื่นดีซะอีก

357
00:20:41,783 --> 00:20:43,743
‎โทษนะแม่ ผมต้องไปละ

358
00:20:44,202 --> 00:20:46,538
‎บางทีผมอาจจะเปลี่ยนแปลงอะไรให้ยายได้

359
00:20:46,621 --> 00:20:48,290
‎แต่ถึงจะไม่เปลี่ยน…

360
00:20:49,165 --> 00:20:51,918
‎โทษทีครับ ช่างเถอะ ผมรักแม่นะ

361
00:20:57,299 --> 00:20:58,383
‎ชั้นล่าง

362
00:21:02,053 --> 00:21:05,140
‎ดูจะเป็นฉากเซ็กซ์หมู่แฮะ

363
00:21:09,936 --> 00:21:12,564
‎แถวนี้สินะ ไอ้ประสาทเอ๊ย

364
00:21:13,565 --> 00:21:15,483
‎เถอะน่า ขอเบาะแสหน่อย

365
00:21:18,570 --> 00:21:20,697
‎มีงานศิลปะกับงานฝีมือ

366
00:21:20,780 --> 00:21:21,906
‎เยี่ยม

367
00:21:23,950 --> 00:21:24,784
‎ของจุกจิก

368
00:21:28,788 --> 00:21:32,542
‎อย่างน้อยนายก็มีรสนิยมทางแฟชั่นดีนะ สีดำล้วน

369
00:21:36,338 --> 00:21:37,172
‎แม่เจ้าโว้ย

370
00:21:37,756 --> 00:21:38,965
‎ว่าแล้วเชียว

371
00:21:40,467 --> 00:21:42,052
‎ว่าแล้วเชียว

372
00:21:44,721 --> 00:21:46,514
‎เลือดมันข้นเนอะ ฮาลาซ

373
00:21:53,688 --> 00:21:54,522
‎โอเค

374
00:21:58,485 --> 00:21:59,486
‎ยิ้มหน่อย!

375
00:22:11,206 --> 00:22:13,291
‎บี 73

376
00:22:19,923 --> 00:22:20,757
‎เลนนี่

377
00:22:38,233 --> 00:22:39,150
‎ฉันมาช้าไป

378
00:22:59,212 --> 00:23:00,046
‎ใช่

379
00:23:00,880 --> 00:23:02,424
‎ใช่ๆ

380
00:23:02,966 --> 00:23:04,467
‎หมอนี่แม่ง

381
00:23:11,474 --> 00:23:12,308
‎เดี๋ยวก่อน

382
00:23:13,268 --> 00:23:14,185
‎อะไรวะ

383
00:23:15,270 --> 00:23:16,146
‎เธอทำอะไรน่ะ

384
00:23:16,229 --> 00:23:17,939
‎เธอก็รู้ว่าเราทำอะไรอยู่ เธอแหละทำอะไร

385
00:23:18,022 --> 00:23:20,692
‎หมอนี่มันเป็นพวกนาซีพรรคแอร์โรว์ครอส

386
00:23:20,775 --> 00:23:22,944
‎ห้องมันมีแต่ของที่ระลึกฟาสซิสต์

387
00:23:23,027 --> 00:23:24,404
‎นี่มาทำอะไรในห้องฉันเนี่ย

388
00:23:24,487 --> 00:23:25,947
‎ฟังนะพวก นายโกหกฉัน

389
00:23:26,030 --> 00:23:27,740
‎ฉันเพิ่งเจอเธอเอง ให้ตายสิ

390
00:23:27,824 --> 00:23:31,995
‎นี่ฉันต้องอธิบายเรื่องซับซ้อนแบบนั้น
‎ให้คนแปลกหน้าฟังเหรอ

391
00:23:32,078 --> 00:23:33,329
‎"ยินดีที่ได้รู้จัก"

392
00:23:33,413 --> 00:23:37,041
‎"ฉันโตมากับพ่อที่
‎เกลียดรากฐานตัวตนของตัวเอง

393
00:23:37,125 --> 00:23:39,502
‎และไม่เคยทำความเข้าใจกับมันได้"

394
00:23:39,586 --> 00:23:41,129
‎"ยินดีต้อนรับสู่ปาร์ตี้ของฉัน"

395
00:23:43,006 --> 00:23:45,341
‎นายบอกว่าไม่รู้อะไรเกี่ยวกับปู่เลย

396
00:23:45,425 --> 00:23:46,509
‎พ่อฉันตาย

397
00:23:46,593 --> 00:23:49,137
‎ฉันเก็บกวาดบ้านเขา แล้วก็เจอของของปู่

398
00:23:49,220 --> 00:23:51,264
‎กระดาษ เหรียญ เสื้อผ้า

399
00:23:51,347 --> 00:23:52,849
‎ฉันควรทำไงล่ะ

400
00:23:52,932 --> 00:23:56,603
‎เท่าที่ฉันรู้คือเขาเป็นตาแก่นิสัยเสียน่าเบื่อ

401
00:23:56,686 --> 00:24:00,648
‎- พวกคุณไม่มีอะไรเหมือนกันเลยจ้ะ
‎- เธอไม่ช่วยเลย แม็กซีน

402
00:24:00,732 --> 00:24:01,983
‎เชิญค้นได้ตามสบาย

403
00:24:02,567 --> 00:24:04,027
‎ค้นไปแล้วเพื่อน

404
00:24:04,110 --> 00:24:06,488
‎ฉันพร้อมช่วยนะ ถ้าเธอต้องการ

405
00:24:09,741 --> 00:24:10,575
‎นั่นอะไรน่ะ

406
00:24:12,243 --> 00:24:13,369
‎มุมมอง

407
00:24:15,538 --> 00:24:18,208
‎เธอเคยอยากแยกออกจากตัวเองไหม

408
00:24:18,291 --> 00:24:19,584
‎ฉันเป็นแค่มนุษย์น่ะ

409
00:24:19,667 --> 00:24:21,961
‎อยากมองดูตัวเองจากที่ไกลๆ ไหม

410
00:24:22,545 --> 00:24:25,381
‎มันคือการอยู่ร่วมกัน
‎และการไม่มีตัวตนในคราวเดียวกัน

411
00:24:26,090 --> 00:24:28,718
‎คริสตอฟ คุณคือพระเจ้าชาวฮังการี

412
00:24:31,471 --> 00:24:34,098
‎เราไม่ได้รับอนุญาตให้ศึกษาเกี่ยวกับแอลเอสดี

413
00:24:34,182 --> 00:24:37,685
‎กรดถูกมองว่าอันตรายเกินไป
‎สำหรับประเทศคอมมิวนิสต์

414
00:24:37,769 --> 00:24:41,314
‎นักเคมีชาวเยอรมันสังเคราะห์มันได้เป็นคนแรก
‎จากต้นอะยาวัสกา

415
00:24:41,397 --> 00:24:42,941
‎ในยุค 50

416
00:24:43,024 --> 00:24:45,693
‎และที่จริงแล้วนักเคมีชาวฮังการีคือคนแรกที่พบว่า

417
00:24:45,777 --> 00:24:48,655
‎ไดเมทิลทริพทามีนมีฤทธิ์หลอนประสาท

418
00:24:52,742 --> 00:24:55,078
‎ลูกบิดรูบิกก็เป็นของขึ้นชื่อเหมือนกันนะ

419
00:26:14,741 --> 00:26:15,742
‎เราอยู่ที่ไหนเนี่ย

420
00:26:20,913 --> 00:26:22,582
‎เหมือนเราอยู่ "เมื่อไหร่" มากกว่า

421
00:26:25,001 --> 00:26:25,835
‎ฮัลโหล

422
00:26:29,255 --> 00:26:30,298
‎ช่างเถอะ

423
00:26:33,259 --> 00:26:34,093
‎ไม่

424
00:26:45,396 --> 00:26:46,648
‎สาม สอง หนึ่ง

425
00:26:59,327 --> 00:27:01,996
‎- รู้จักเขาเหรอ
‎- ไม่รู้จักเป็นการส่วนตัวหรอก

426
00:27:02,080 --> 00:27:03,414
‎(คิส ลาซโล
‎ปี 1911 ถึง 1986)

427
00:27:03,498 --> 00:27:06,125
‎- ก้อนหินนี่มันยังไงน่ะ
‎- ธรรมเนียมชาวยิว

428
00:27:06,209 --> 00:27:07,502
‎วางหินบนหลุมศพ

429
00:27:08,086 --> 00:27:10,296
‎เป็นการแสดงความเคารพ ใช่

430
00:27:10,380 --> 00:27:12,590
‎- เหมือนใน "ชะตากรรมที่โลกไม่ลืม"
‎- ใช่เลย

431
00:27:12,674 --> 00:27:18,096
‎แต่หมอนี่ คิส ลาซโลน่ะเป็นบาทหลวง

432
00:27:19,639 --> 00:27:21,974
‎แปลก ถึงจะอยู่ในหนังสปีลเบิร์กก็ยังนับว่าแปลก

433
00:27:22,600 --> 00:27:23,559
‎ใช่

434
00:27:31,025 --> 00:27:31,984
‎งั้น…

435
00:27:34,529 --> 00:27:38,157
‎ขอโทษที่ทำเธออดมีเบบี๋ฮังการีนาซีนะ

436
00:27:38,241 --> 00:27:39,701
‎มันอย่างพังเลย

437
00:27:40,868 --> 00:27:41,703
‎ไม่เป็นไรหรอก

438
00:27:44,080 --> 00:27:46,082
‎เสียใจด้วยนะที่เธอไม่เจอสิ่งที่ตามหา

439
00:27:48,292 --> 00:27:50,420
‎เราไปหาคริสตอฟกันดีไหม

440
00:27:50,503 --> 00:27:51,838
‎ไม่อะ ช่างเหอะ

441
00:27:52,672 --> 00:27:55,925
‎หมอนั่นก็ไม่ได้รู้อะไรมากไปกว่าฉันเลย

442
00:27:59,429 --> 00:28:00,263
‎กลับบ้านกันเถอะ

443
00:28:01,139 --> 00:28:03,057
‎ฉันอยากเปลี่ยนทุกอย่างในชีวิตฉันเลย

444
00:28:03,641 --> 00:28:04,809
‎ฉันไม่เอาด้วยหรอก

445
00:28:05,309 --> 00:28:07,937
‎ฉันว่านิวยอร์กมันอยู่ทางตะวันออกของ…

446
00:28:08,020 --> 00:28:10,356
‎เป็นยังไงบ้าง ไปเที่ยวสนุกไหม

447
00:28:10,440 --> 00:28:12,233
‎ไม่รู้สิ รูธี่ คือว่า…

448
00:28:12,984 --> 00:28:14,569
‎ได้แต่คำตอบแนวเสียดสี

449
00:28:15,278 --> 00:28:17,572
‎ไม่ค่อยมีอะไรจับต้องได้เลย

450
00:28:17,655 --> 00:28:22,785
‎ที่รัก เราคิดเสมอว่า
‎การหลุดพ้นคือสิ่งที่เราจะพบได้

451
00:28:22,869 --> 00:28:24,495
‎ข้างนอกในโลกกว้าง

452
00:28:24,579 --> 00:28:27,331
‎เหมือนกับเราจะหามันพบในตัวคนคนอื่น

453
00:28:27,415 --> 00:28:30,376
‎หรือคำสารภาพ คำขอโทษ

454
00:28:30,460 --> 00:28:31,878
‎แต่สุดท้ายแล้ว

455
00:28:32,378 --> 00:28:34,714
‎ไม่มีอะไรทำให้เราหลุดพ้นได้นอกจากตัวเราเอง

456
00:28:35,923 --> 00:28:40,178
‎นั่นแหละคือสิ่งที่ฉันอยากจะบอก

457
00:28:41,512 --> 00:28:43,222
‎หลังๆ มานี้นะ

458
00:28:43,306 --> 00:28:47,018
‎ฉันได้แต่หวังว่าฉันมีโอกาสได้ขอโทษแม่เธอ

459
00:28:47,602 --> 00:28:51,647
‎รูธี่ แม่เขาต้องไปรักษาอยู่แล้ว

460
00:28:52,315 --> 00:28:54,609
‎แม่ป่วยหนักมากจริงๆ

461
00:28:55,234 --> 00:28:56,110
‎ใช่

462
00:28:56,611 --> 00:28:59,030
‎ฉันแค่ไม่เคยได้ยินเธอพูดแบบนั้นเลย

463
00:28:59,614 --> 00:29:01,824
‎แล้วนี่เจออะไรในข้าวของของแม่อีกบ้างล่ะ

464
00:29:02,492 --> 00:29:06,078
‎ไม่รู้สิ ความเศร้านี่กำลังฮิตเลยหรือเปล่า

465
00:29:06,162 --> 00:29:11,501
‎พระเจ้า พวกเขาซ่อนทุกอย่างนั่นแหละ
‎แม่กับยายเธอน่ะ

466
00:29:12,418 --> 00:29:14,670
‎และก็คงมีอะไรหายไปมากมาย

467
00:29:15,171 --> 00:29:19,717
‎พระเจ้า ใต้แผ่นพื้นไม้ หรือฝังไว้ใต้ต้นไม้

468
00:29:19,801 --> 00:29:20,718
‎พระเจ้า

469
00:29:20,802 --> 00:29:22,845
‎พื้นแผ่นไหนเหรอ

470
00:29:22,929 --> 00:29:25,640
‎หายไปนานแล้วล่ะ

471
00:29:26,933 --> 00:29:31,354
‎ปมในใจคือแผนที่ภูมิประเทศที่สลักไว้บนตัวเด็ก

472
00:29:31,437 --> 00:29:33,815
‎และมันต้องใช้เวลาทั้งชีวิตอ่านมัน

473
00:29:34,482 --> 00:29:37,068
‎ที่รัก พรุ่งนี้แวะมาหาฉันทีนะ

474
00:29:37,151 --> 00:29:41,197
‎ถ้าเธอยังไม่เบื่อแบ็กแกมมอน
‎และหนังโบการ์ตน่ะ

475
00:29:41,906 --> 00:29:44,784
‎ถ้าได้อยู่กับคุณก็ไม่มีวันเบื่อหรอก

476
00:29:45,284 --> 00:29:46,160
‎บ๊ายบาย

477
00:29:49,872 --> 00:29:50,706
‎แม่งเอ๊ย

478
00:29:51,541 --> 00:29:54,126
‎เราพลาดอะไรไปนะ

479
00:30:01,759 --> 00:30:02,844
‎โห แกนี่เก่งจริงๆ

480
00:30:04,971 --> 00:30:07,557
‎ย้อนไปปี 82 อีกรอบคงไม่ตายหรอก โอ๊ตมีล

481
00:31:00,026 --> 00:31:04,155
‎มาถึงบูดาเปสต์ สถานีเคเลติ

482
00:31:24,967 --> 00:31:26,510
‎(รถไฟใต้ดินนิวยอร์ก)

483
00:32:06,634 --> 00:32:09,553
‎คำบรรยายโดย นันทพร อนุชิตดัสกร