1 00:00:07,175 --> 00:00:10,011 ‎(ซีรีส์จาก NETFLIX) 2 00:00:23,399 --> 00:00:24,525 ‎เธอพูดเรื่องบ้าอะไรเนี่ย 3 00:00:26,152 --> 00:00:26,986 ‎กระดานเปล่าไง 4 00:00:27,070 --> 00:00:30,239 ‎รู้ไหมว่าฉันจะเป็นใครได้บ้าง ‎ถ้าทุกอย่างเปลี่ยนไปน่ะ 5 00:00:30,323 --> 00:00:31,741 ‎ถ้าสักอย่างเปลี่ยนไป 6 00:00:32,325 --> 00:00:34,452 ‎โอกาสที่จะเป็นตัวฉันที่น่าจะเป็นได้ 7 00:00:34,535 --> 00:00:37,747 ‎หลุดปรี๊ดออกมาจากตัวฉัน ‎บนชานชาลารถไฟสายหก 8 00:00:37,830 --> 00:00:40,249 ‎จากบรรดาเรื่องการท่องเวลาทั้งหลายแหล่ 9 00:00:40,333 --> 00:00:42,168 ‎ที่บอกว่าคนย้อนกลับไปทำลายตัวเอง 10 00:00:42,251 --> 00:00:44,504 ‎เธอก็ยังหาทางแตกหน่อตัวเองออกมาได้อีกเหรอ 11 00:00:44,587 --> 00:00:46,631 ‎ฉันต้องพาเธอไปที่ที่ปลอดภัย 12 00:00:49,050 --> 00:00:49,884 ‎นี่เหรอปลอดภัย 13 00:00:51,094 --> 00:00:53,888 ‎เธอทำลายเวลาไปแล้ว นาเดีย 14 00:00:53,971 --> 00:00:56,933 ‎และตอนนี้เราก็กลับมาสู่ ‎ปาร์ตี้วันเกิดสุดเพี้ยนอีกครั้ง 15 00:00:57,016 --> 00:00:59,102 ‎ที่ฉันสละชีวิตหลายครั้งเพื่อหนีมัน! 16 00:00:59,602 --> 00:01:01,354 ‎ไก่ใกล้เสร็จแล้วนะ! 17 00:01:02,438 --> 00:01:04,398 ‎พอกันทีเหอะเพลงนี้ 18 00:01:05,233 --> 00:01:08,027 ‎ฉันเจอเรื่องฉิบหายขั้นสุดมา ‎ไม่คิดว่าฉันจะอยากเปลี่ยนอะไรเหรอ 19 00:01:08,111 --> 00:01:12,156 ‎แต่ไม่ ฉันทำตามกฎของรถไฟ ‎เพราะฉันคือผู้โดยสารที่ดี 20 00:01:12,240 --> 00:01:14,492 ‎แต่เธอเนี่ย เธอมันคนละเรื่องเลย 21 00:01:14,575 --> 00:01:18,246 ‎ฟังนะ ไม่ควรมีเด็กคนไหน ‎เจอเรื่องที่ฉันเจอ โอเคปะ 22 00:01:18,329 --> 00:01:20,581 ‎เชื่อเหอะ ฉันใช้ชีวิตมาครบรสแล้ว 23 00:01:20,665 --> 00:01:22,959 ‎เจ้าหนูราโชมอนนี่ใครเอ่ย 24 00:01:23,042 --> 00:01:24,293 ‎ราโชมอน 25 00:01:24,377 --> 00:01:26,546 ‎ยัยหนูราโชมอน 26 00:01:26,629 --> 00:01:29,215 ‎เพื่อนขโมยตัวเองเวอร์ชันทารกมา ‎และทำลายเวลาพังหมดนี่มันเกินรับได้ 27 00:01:30,091 --> 00:01:30,925 ‎ไม่เอาน่า 28 00:01:32,635 --> 00:01:34,178 ‎- พวกเขาลงไป… ‎- ให้ตายสิ 29 00:01:34,262 --> 00:01:37,265 ‎ทั้งเป็น ลงไปในดินแดนของคนตาย 30 00:01:37,348 --> 00:01:38,558 ‎นั่นใครน่ะ 31 00:01:38,641 --> 00:01:40,309 ‎ดูนั่นสิ 32 00:01:40,393 --> 00:01:42,812 ‎ที่นี่เคยเป็นโรงเรียนยิวน่ะ 33 00:01:43,312 --> 00:01:46,607 ‎ตอนนี้ก็เป็นโถงเปิดโล่งแห่งการเรียนรู้ 34 00:01:46,691 --> 00:01:49,819 ‎ฉันใช้คำว่า "ตอนนี้" กับ "เคยเป็น" ‎จำกัดความมันแบบหลวมๆ นะ 35 00:01:49,902 --> 00:01:51,154 ‎- พระเจ้าช่วย ‎- โอเค 36 00:01:52,321 --> 00:01:54,490 ‎ใครคือนาเดีย กอเมอเนช 37 00:01:54,574 --> 00:01:57,410 ‎- ใช่เลย สิบสิบสิบ ‎- พระเจ้า 38 00:01:57,493 --> 00:02:00,496 ‎พักเรื่องฉันไว้ก่อน แล้วนายล่ะเป็นไง 39 00:02:02,081 --> 00:02:03,124 ‎ขออุ้มเด็กทีได้ไหม 40 00:02:03,207 --> 00:02:07,295 ‎แน่นอน แต่อย่าทำอะไรชวนอึดอัดนะ ‎เพราะเด็กนี่คือฉันเอง 41 00:02:12,800 --> 00:02:14,343 ‎มีคนชอบหนูแฮะ 42 00:02:14,844 --> 00:02:16,262 ‎หมอนี่ไง 43 00:02:17,763 --> 00:02:22,226 ‎เห็นไหม นี่แหละคือภาพที่ฉันคิดไว้ 44 00:02:22,810 --> 00:02:23,895 ‎ไงจ๊ะหนูน้อย 45 00:02:27,565 --> 00:02:30,484 ‎โอเค เราต้องพาเด็กกลับไป 46 00:02:30,568 --> 00:02:31,694 ‎เฮ้ยๆ 47 00:02:31,777 --> 00:02:34,739 ‎เราจะอยู่ในความโกลาหลนี่ตลอดไปไม่ได้นะ 48 00:02:34,822 --> 00:02:37,658 ‎- นาเดีย มันคือการตัดสินใจง่ายๆ ‎- นายก็พูดได้สิ 49 00:02:38,242 --> 00:02:40,953 ‎แต่ฉันน่ะ ฉันยังมองๆ ทางเลือกอื่นอยู่ 50 00:02:41,037 --> 00:02:41,954 ‎อะไรนะ 51 00:02:42,038 --> 00:02:45,166 ‎คือโลกมันไม่เหมือนเดิมแน่นอนล่ะ ‎แต่มันก็ไม่แย่ไหม 52 00:02:45,249 --> 00:02:47,543 ‎ทายสิ มันมีเวลา 53 00:02:48,127 --> 00:02:49,712 ‎มีเวลาสำหรับทุกอย่าง 54 00:02:49,795 --> 00:02:51,631 ‎นาเดีย ได้โปรดเถอะ 55 00:02:51,714 --> 00:02:54,258 ‎ไม่เอาน่า แย่กว่านี้ก็ผ่านมาแล้ว 56 00:02:54,342 --> 00:02:55,635 ‎เราไหวน่า 57 00:02:55,718 --> 00:02:58,554 ‎นี่ อย่างที่อับราฮัมกล่าวไว้ 58 00:02:59,055 --> 00:03:03,935 ‎"ความเชื่อคือผืนผ้าแห่งเวลาและอวกาศ ‎ซึ่งยืดหยุ่นดั่งยางยืด" 59 00:03:05,853 --> 00:03:09,148 ‎ในเชลที่คนตายไปกัน 60 00:03:09,690 --> 00:03:13,110 ‎เป็นหลุมฝังศพของมวลมนุษย์ 61 00:03:13,194 --> 00:03:15,988 ‎นาเดีย ฉันเข้าใจนะว่าเธอทำแบบนี้ทำไม 62 00:03:16,530 --> 00:03:19,742 ‎เข้าท่าดี นายมาโบ้ยความผิดใส่ฉัน ‎ต่อหน้าแรบไบเลย 63 00:03:19,825 --> 00:03:21,202 ‎นี่เธอรับมือยากแบบนี้ตลอดเลยเหรอ 64 00:03:21,285 --> 00:03:23,579 ‎อย่าว่าเด็กสิ ‎เธอยังอยู่ในช่วงแรกเริ่มของชีวิตนะ 65 00:03:23,663 --> 00:03:26,040 ‎- ขอโทษนะครับ ผมไม่มีหมวก ‎- ใจเย็นน่า อลัน 66 00:03:26,123 --> 00:03:28,042 ‎พวกเขาเป็นเหมือนเอ็นพีซีแหละ 67 00:03:28,125 --> 00:03:31,587 ‎ติดอยู่ในวัฏจักร ‎ไม่สามารถหลุดจากเรื่องที่ตั้งไว้แล้วได้ 68 00:03:31,671 --> 00:03:33,965 ‎สำหรับพวกเขา นี่มันก็สภาพเป็นอยู่ปกติ 69 00:03:34,048 --> 00:03:36,634 ‎ใครอยากไฮไฟฟ์บ้างเอ่ย เย่ๆ 70 00:03:36,717 --> 00:03:39,262 ‎ไง เป็นไงบ้าง มานี่หน่อย 71 00:03:40,054 --> 00:03:42,223 ‎หมอนี่ชอบให้กอดน่ะ อลัน 72 00:03:42,306 --> 00:03:44,267 ‎ไง เอาไฟแช็กไหม 73 00:03:44,350 --> 00:03:45,351 ‎นี่ไง 74 00:03:45,977 --> 00:03:47,520 ‎นายยังดูดีอยู่นะ 75 00:03:48,062 --> 00:03:49,230 ‎โอเค ว่าไง 76 00:03:49,313 --> 00:03:50,690 ‎ไงพวก สบายดีไหม 77 00:03:50,773 --> 00:03:53,401 ‎ดูสิว่าใครดื่มไวน์ขาว เยี่ยมเลย 78 00:03:53,484 --> 00:03:55,361 ‎สาวเจ้าของวันเกิดแสนหวาน 79 00:03:55,444 --> 00:03:58,823 ‎ผสมโคเคนแบบที่คนอิสราเอลทำกัน 80 00:03:58,906 --> 00:03:59,907 ‎เธอรู้ได้ยังไง 81 00:03:59,991 --> 00:04:01,909 ‎ฉันทำเวลาพัง 82 00:04:01,993 --> 00:04:04,453 ‎- อ๋อ เพราะเธอแก่งั่กสินะ ‎- เราออกไปจากที่นี่กันเถอะ 83 00:04:04,537 --> 00:04:07,415 ‎ไม่เอาน่า อลัน ปาร์ตี้เพิ่งเริ่มเองนะ 84 00:04:07,498 --> 00:04:08,874 ‎แถมรูธยังไม่โผล่มาเลยด้วย 85 00:04:08,958 --> 00:04:11,919 ‎ฉันไม่เคยจัดงานวันเกิดโดยไม่มีเธอเลย ‎นี่กำลังจะเริ่มงานแล้วเนี่ย 86 00:04:12,003 --> 00:04:14,505 ‎- อยากกินไก่ไหม ‎- ฉันไม่อยากได้ไก่เก่าเก็บสี่ปีของเธอ 87 00:04:14,588 --> 00:04:17,758 ‎โอเค งั้นฉันจะยัดเข้าเตาอบไว้ ‎จะได้ไม่เย็นชืดแล้วกัน 88 00:04:18,718 --> 00:04:21,095 ‎นี่ๆ โอเค ฉันไม่รู้ว่าต้องทำยังไงต่อ 89 00:04:21,178 --> 00:04:24,265 ‎ไม่เป็นไรหรอก เธอชอบปาร์ตี้น่ะ ‎ดูสิ ฉันมีขวดนมด้วย 90 00:04:24,348 --> 00:04:26,559 ‎ฉันอุ้มให้นะ นี่เด็กผู้หญิงเหรอ 91 00:04:26,642 --> 00:04:28,060 ‎ไม่ใช่ทั้งสองเพศน่ะ 92 00:04:28,644 --> 00:04:30,313 ‎- เท่เว่อร์ ‎- ใช่ 93 00:04:31,188 --> 00:04:32,273 ‎แม็กซีน 94 00:04:32,940 --> 00:04:34,275 ‎แม็กซีน นี่มัน… 95 00:04:37,069 --> 00:04:38,863 ‎อะไรกันพวก มันยังไม่เสร็จนะ 96 00:04:41,699 --> 00:04:43,492 ‎- ไก่ดิบ ‎- น่าสนใจมาก 97 00:04:43,576 --> 00:04:45,369 ‎นาเดีย นี่มันบ้ามาก 98 00:04:45,453 --> 00:04:47,621 ‎มันคือเอนโทรปีน่ะ อลัน เอนโทรปี 99 00:04:47,705 --> 00:04:50,958 ‎มันคือสิ่งที่มอบลำดับเวลาให้เรา ‎ขั้นตอนที่ไม่ย้อนกลับ 100 00:04:51,042 --> 00:04:54,253 ‎เพื่อให้ทุกสิ่งเคลื่อนที่ไปในทิศทางเดียว ‎นั่นคือไปสู่อนาคต 101 00:04:54,337 --> 00:04:56,547 ‎ปกติแล้วนายจะย้อนกลับให้ไข่ยังไม่สุกไม่ได้ 102 00:04:56,630 --> 00:04:58,841 ‎ปกติแล้วนายจะย้อนกลับให้ไก่ยังไม่สุกไม่ได้ 103 00:04:58,924 --> 00:05:01,260 ‎เว้นแต่ ดูเราสิเนี่ย 104 00:05:01,344 --> 00:05:03,429 ‎- เราทำได้แล้ว ‎- ไม่ได้นะ 105 00:05:03,512 --> 00:05:06,432 ‎- เธอจะย้อนเวลาให้เด็กไม่สุกไม่ได้ ‎- ไม่เอาน่า มันน่าทึ่งดีออก 106 00:05:06,515 --> 00:05:08,309 ‎นาเดีย เธอจะย้อนเวลาให้เด็กไม่สุกไม่ได้ 107 00:05:08,392 --> 00:05:09,852 ‎- เด็กมันสบายดี ‎- เอาเด็กกลับไปคืนนะ 108 00:05:09,935 --> 00:05:11,103 ‎- นาเดีย ‎- เธอรักลิซซี่ 109 00:05:11,187 --> 00:05:12,688 ‎พาเธอกลับไปได้ไหม 110 00:05:13,647 --> 00:05:16,275 ‎เธอไม่สนเหรอว่าชีวิตพวกเขาจะพังทลายน่ะ 111 00:05:17,026 --> 00:05:19,695 ‎พวกเขาคือศิลปิน อลัน ‎พวกเขารักความเหนือจริง 112 00:05:21,030 --> 00:05:22,656 ‎- เห็นไหม ‎- กลับมานี่นะ 113 00:05:22,740 --> 00:05:24,200 ‎- ดูสิว่ามีความสุขแค่ไหน ‎- นาเดีย 114 00:05:24,283 --> 00:05:26,452 ‎ถ้าเธอไม่คิดว่าควรจะทำเพื่อฉัน 115 00:05:26,535 --> 00:05:28,162 ‎เพื่อเพื่อนสนิทเธอ หรือเพื่อตัวเธอเองล่ะก็ 116 00:05:28,245 --> 00:05:31,082 ‎ก็ทำเพื่อที่ตัวเธอเองจะได้ไม่ต้องตกนรก ‎ฐานเป็นคนเห็นแก่ตัวที่สุดก็ได้นะ 117 00:05:32,083 --> 00:05:34,710 ‎ฉันถูกเข้าใจผิดอย่างร้ายกาจเลย 118 00:05:34,794 --> 00:05:37,963 ‎นี่ ใครเชิญเด็กๆ พวกนี้มางานฉันเนี่ย 119 00:05:38,047 --> 00:05:39,882 ‎- ฉันต้องไปจัดการก่อน ‎- อือ 120 00:05:40,466 --> 00:05:41,592 ‎เอาลูกฉันไปที 121 00:05:43,135 --> 00:05:45,471 ‎ออกไปจากที่นี่กันดีกว่า เจ้าหนู 122 00:05:45,554 --> 00:05:46,931 ‎นาเดีย 123 00:05:47,014 --> 00:05:48,265 ‎เธอจะไปไหนกันน่ะ 124 00:05:48,349 --> 00:05:50,142 ‎นาเดีย เธอจะไป… 125 00:05:51,102 --> 00:05:54,271 ‎ไม่เป็นไรน่า ใจเย็น ‎เธอไม่คุ้มค่าขนาดนั้นหรอก 126 00:05:54,355 --> 00:05:57,274 ‎เป็นเรื่องที่ผมเรียนรู้มาอย่างดีจากเมียเก่า 127 00:05:57,358 --> 00:06:00,194 ‎เธอไม่มีทางลืมความผิดพลาดในอดีตของผม ‎รู้อะไรไหม… 128 00:06:00,277 --> 00:06:01,153 ‎หวัดดี 129 00:06:03,823 --> 00:06:04,740 ‎บ้าเอ๊ย 130 00:06:05,616 --> 00:06:07,368 ‎- ช่างแม่งละ ‎- นาเดีย 131 00:06:08,119 --> 00:06:08,953 ‎ไง 132 00:06:10,121 --> 00:06:12,540 ‎นั่นสาวเจ้าของวันเกิดของฉันนี่ 133 00:06:12,623 --> 00:06:16,001 ‎ไม่ต้องปูพรมแดงให้ฉันหรอก ที่รัก 134 00:06:16,085 --> 00:06:18,838 ‎ฉันบอกว่าไง รูธมาแล้ว ไม่แย่เท่าไร 135 00:06:18,921 --> 00:06:21,674 ‎- เอ้านี่ รับเด็กไปที ‎- นั่นรูธเมื่อสี่ปีก่อนนะ 136 00:06:21,757 --> 00:06:24,218 ‎ใช่ ฉันรู้ว่าไม่ต่างอะไรหรอก แต่ว่า… 137 00:06:24,301 --> 00:06:26,429 ‎- ฉันจะรอเธอนะ ฉันจะรอ ‎- โอเค 138 00:06:28,097 --> 00:06:29,682 ‎สวัสดี รูธี่ 139 00:06:30,599 --> 00:06:31,767 ‎- มาเถอะ ‎- เรารออยู่ 140 00:06:31,851 --> 00:06:33,894 ‎- หัวเข่าฉันเนี่ย ‎- ใช่ 141 00:06:33,978 --> 00:06:36,772 ‎- ฮึบหน่อย รูธี่ ‎- ฉันขึ้นเองได้น่า 142 00:06:36,856 --> 00:06:38,524 ‎- หนูรู้ว่าคุณขึ้นบันไดเองได้ ‎- โอเค 143 00:06:38,607 --> 00:06:39,442 ‎โอเค 144 00:06:43,195 --> 00:06:44,029 ‎นาเดีย 145 00:06:45,865 --> 00:06:47,032 ‎อะไร 146 00:06:47,116 --> 00:06:47,950 ‎ดูสิ 147 00:06:54,832 --> 00:06:56,584 ‎ดูนั่นสิเว้ย 148 00:06:57,251 --> 00:06:59,712 ‎มากันไม่หยุดไม่หย่อนเลย 149 00:07:00,546 --> 00:07:01,714 ‎นาเดีย 150 00:07:01,797 --> 00:07:03,799 ‎อะไร ทำไมเธอไม่เข้ามาล่ะ 151 00:07:04,508 --> 00:07:06,427 ‎ไม่นะ ไม่ 152 00:07:06,510 --> 00:07:09,847 ‎เธอจะชิ่งงานตัวเองไม่ได้นะ 153 00:07:11,265 --> 00:07:14,143 ‎หนูขอโทษนะคะ ‎ที่ไม่ได้ไปอยู่กับคุณที่รพ.ตอนนี้น่ะ รูธี่ 154 00:07:14,727 --> 00:07:16,854 ‎หนูพยายามอยู่จริงๆ 155 00:07:17,438 --> 00:07:18,606 ‎คุณจะไม่ต้องอยู่ลำพังแน่นอน 156 00:07:18,689 --> 00:07:22,568 ‎ที่รัก เธอขอโทษเรื่องอะไรกัน 157 00:07:22,651 --> 00:07:25,613 ‎เธออยู่กับฉันตอนนี้นี่ไง 158 00:07:25,696 --> 00:07:30,701 ‎โลกนี้ไม่มีอะไรง่ายหรอก ‎นอกจากการฉี่ตอนอาบน้ำ 159 00:07:31,285 --> 00:07:32,495 ‎- โอเค ‎- นาเดีย 160 00:07:33,704 --> 00:07:35,039 ‎- นาเดีย ‎- หือ 161 00:07:36,916 --> 00:07:38,918 ‎นั่นไงสาวเจ้าของวันเกิดของฉัน 162 00:07:42,171 --> 00:07:43,464 ‎ฉันทำพัง 163 00:07:43,547 --> 00:07:44,381 ‎ฉันรู้ 164 00:07:46,717 --> 00:07:48,677 ‎ใช่ พาเธอกลับไปกันเถอะ 165 00:07:50,346 --> 00:07:53,098 ‎- บันไดหนีไฟนะ ‎- คงงั้น ขอบคุณพระเจ้า 166 00:07:53,182 --> 00:07:55,809 ‎ท่านผู้มีเกียรติทั้งหลาย 167 00:07:55,893 --> 00:07:58,020 ‎ทั้งเด็กชายและเด็กหญิง 168 00:07:58,604 --> 00:08:02,525 ‎เชิญสัมผัสท้องฟ้าของนิวยอร์กได้! 169 00:08:02,608 --> 00:08:04,860 ‎- ค่าขึ้นคนละสิบเซ็นต์ ‎- ฉันภูมิใจในตัวเธอนะ 170 00:08:04,944 --> 00:08:09,365 ‎กับการขึ้นบอลลูนไฮโดรเจนของแท้แน่นอน 171 00:08:09,448 --> 00:08:11,450 ‎พระเจ้า ให้ตายสิ 172 00:08:11,992 --> 00:08:13,369 ‎บอกแล้วไง ใบปลิวน่ะ 173 00:08:13,452 --> 00:08:14,453 ‎โอ้ 174 00:08:14,537 --> 00:08:15,371 ‎ใช่ 175 00:08:15,454 --> 00:08:16,288 ‎เอ้านี่ 176 00:08:16,789 --> 00:08:18,123 ‎สองกระเป๋าเลย 177 00:08:19,083 --> 00:08:21,460 ‎บอลลูนนี้จะยังอยู่อีกไม่นาน! 178 00:08:21,544 --> 00:08:23,963 ‎เอาล่ะ พาเจ้าหนูนี่กลับยุค 80 กันเถอะ 179 00:08:24,046 --> 00:08:25,339 ‎สัมผัสท้องฟ้านิวยอร์ก! 180 00:08:25,422 --> 00:08:27,967 ‎นี่คือรถไฟสายหกเข้าตัวเมือง ไปสะพานบรุกลิน 181 00:08:28,050 --> 00:08:29,343 ‎กำลังเทียบชานชาลา 182 00:08:29,426 --> 00:08:31,303 ‎กรุณาเว้นระยะห่างจากขอบชานชาลา 183 00:08:31,387 --> 00:08:34,682 ‎- กรุณาเว้นระยะห่างจากประตู ‎- รถไฟมันอยู่ไหนวะ 184 00:08:34,765 --> 00:08:36,475 ‎- นี่คือรถไฟสายหก ไปสวนเพลแฮมเบย์ ‎- เร็วสิ 185 00:08:36,559 --> 00:08:38,561 ‎สถานีต่อไปถนนสาย 77 เลน็อกซ์ฮิลล์ 186 00:08:39,103 --> 00:08:40,813 ‎ถ้าไม่รีบ ยัยหนูนี่จะกลายเป็นวัยรุ่นขี้วีน 187 00:08:40,896 --> 00:08:42,940 ‎ก่อนที่เราจะพาเธอกลับไปแน่ 188 00:08:43,983 --> 00:08:45,985 ‎สปอยล์เลยว่าเธอจะมีประจำเดือนตอนอายุ 12 189 00:08:46,068 --> 00:08:48,112 ‎แดงเดือดแน่นอน 190 00:08:48,988 --> 00:08:51,156 ‎กรุณาเว้นระยะห่างจากขอบชานชาลา 191 00:08:52,074 --> 00:08:54,326 ‎นี่คือรถไฟสายหก ‎มุ่งหน้าไปสะพานบรุกลิน ศาลากลาง 192 00:08:54,910 --> 00:08:57,121 ‎บ้าบอแล้ว ถ้าเกิดว่ารถไฟมันไม่มีวันมาล่ะ 193 00:08:57,204 --> 00:08:59,206 ‎ถ้าเราติดอยู่ที่นี่ตลอดไป 194 00:08:59,290 --> 00:09:01,041 ‎เราต้องคิดแผนสำรองเผื่อไว้นะ 195 00:09:01,625 --> 00:09:05,212 ‎ให้ตายสิ นายแค่เครียดเกินไปน่ะ อลัน 196 00:09:05,296 --> 00:09:07,131 ‎- ทำไมไม่อุ้มเด็กเอาไว้ล่ะ ‎- ไม่นะ 197 00:09:07,214 --> 00:09:08,549 ‎เธอจะช่วยให้นายใจเย็นลงได้ 198 00:09:09,550 --> 00:09:11,677 ‎นั่นแหละ ใช่เลย 199 00:09:11,760 --> 00:09:13,596 ‎ปวดคอชะมัดเลย 200 00:09:13,679 --> 00:09:15,681 ‎นี่แหละสาเหตุที่คนเขาทำแท้งกัน 201 00:09:15,764 --> 00:09:17,975 ‎- ไม่ได้ว่านะ ยัยหนู ‎- กรุณาเว้นระยะห่างจากประตู 202 00:09:18,058 --> 00:09:20,811 ‎- กรมตำรวจนครบาล… ‎- นี่ 203 00:09:20,894 --> 00:09:22,771 ‎- กรุณาตรวจสอบสัมภาระของท่าน ‎- ดูสิ 204 00:09:22,855 --> 00:09:25,858 ‎- หากพบเห็นเหตุไม่ปกติ กรุณาแจ้งทันที ‎- นี่! 205 00:09:26,317 --> 00:09:28,277 ‎รู้ไหมคะว่ารถไฟอยู่ไหน 206 00:09:28,360 --> 00:09:30,571 ‎นี่ ช้าก่อนสิ 207 00:09:30,654 --> 00:09:31,488 ‎อลัน! 208 00:09:31,572 --> 00:09:34,491 ‎- ขออภัยในความล่าช้า ‎- นี่พวก ฉันคุยกับคุณอยู่นะ! 209 00:09:34,575 --> 00:09:35,576 ‎กำลังเทียบ… 210 00:09:37,036 --> 00:09:37,870 ‎ทางนี้ 211 00:09:37,953 --> 00:09:40,623 ‎นี่พวก รู้ไหมว่ารถไฟสายหกอยู่ไหน 212 00:09:42,583 --> 00:09:43,876 ‎เชี่ย 213 00:09:43,959 --> 00:09:45,169 ‎ฮอร์ส 214 00:09:45,252 --> 00:09:46,754 ‎นี่ทำงานให้รถไฟแล้วเหรอ 215 00:09:46,837 --> 00:09:49,757 ‎อะไร ไม่ตัดผมแล้ว ‎ฉันอยู่กับเมียข้างล่างนี่นะ ไปตายไป 216 00:09:49,840 --> 00:09:50,841 ‎ช่วยเราหน่อยได้ไหม 217 00:09:51,884 --> 00:09:55,304 ‎ฉันกำลังหารถไฟอยู่ เลขขบวน 6622 218 00:09:56,347 --> 00:09:57,514 ‎แลกกับอะไร 219 00:09:57,598 --> 00:09:59,767 ‎นาเดีย หมอนี่ช่วยอะไรไม่ได้หรอก 220 00:09:59,850 --> 00:10:02,269 ‎- เด็กต้องเปลี่ยนผ้าอ้อมด้วย ‎- เด็กสบายดีน่า 221 00:10:02,353 --> 00:10:04,647 ‎เราต่างก็เป็นพ่อคนนะ ยอมรับตรงจุดนั้นเลย 222 00:10:05,814 --> 00:10:07,107 ‎โอเค เราจะแลกเปลี่ยนกัน 223 00:10:07,191 --> 00:10:09,234 ‎- แลกเปลี่ยนเหรอ ‎- เจรจาได้ดี 224 00:10:09,818 --> 00:10:11,945 ‎ฉันรู้ว่ารถไฟอยู่ที่ไหน ตามฉันมา 225 00:10:12,863 --> 00:10:13,906 ‎มาเถอะ 226 00:10:18,202 --> 00:10:19,495 ‎ทุกอย่างพังทลาย 227 00:10:20,162 --> 00:10:23,749 ‎ยิ่งเข้าใกล้ศูนย์กลางโลกเท่าไร ‎ก็ยิ่งเข้าใกล้ความจริงมากเท่านั้น แรงดึงดูด 228 00:10:23,832 --> 00:10:26,335 ‎ขอโทษนะ แต่ช่วยรีบหน่อยได้ไหม ‎เรากำลังรีบอยู่นะ 229 00:10:26,418 --> 00:10:27,461 ‎นายมีเวลาน่าพวก 230 00:10:27,544 --> 00:10:30,589 ‎เวลาถูกคิดค้นขึ้นเพื่อจัดระบบรถไฟยุโรป 231 00:10:30,673 --> 00:10:32,758 ‎เพื่อจะได้ขนส่งของข้ามชายแดนได้ 232 00:10:33,634 --> 00:10:35,052 ‎ระวังรางสามด้วย 233 00:10:38,555 --> 00:10:39,598 ‎ขอฉันอุ้มเด็กทีสิ 234 00:10:40,182 --> 00:10:41,850 ‎มือนายดูไม่ว่างเท่าไรนะ 235 00:10:41,934 --> 00:10:43,394 ‎เถอะน่า ขออุ้มนิดนึง 236 00:10:43,477 --> 00:10:44,561 ‎ขอฉันอุ้มหน่อยนะ 237 00:10:44,645 --> 00:10:46,230 ‎ว่าไงยัยหนู 238 00:10:46,313 --> 00:10:47,940 ‎เด็กคือพวกวัตถุนิยมโดยแท้เลย 239 00:10:48,023 --> 00:10:49,900 ‎อลัน อย่าเอาเด็กให้ฮอร์สนะ 240 00:10:49,983 --> 00:10:51,276 ‎เธอโอเคดีไหม 241 00:10:51,360 --> 00:10:52,736 ‎เธอเป็นเด็กรถไฟอยู่แล้ว เธอคือฉัน เราโอเค 242 00:10:52,820 --> 00:10:55,489 ‎ถ้าฉันยังยืนได้อยู่ ก็แปลว่าเธอปลอดภัยดี 243 00:10:56,073 --> 00:10:56,907 ‎ก็ได้ 244 00:10:57,574 --> 00:11:00,077 ‎เดินตามรางไฟ ‎พอสุดทางก็จะเจอรถไฟเอง จ่ายมา 245 00:11:00,160 --> 00:11:01,912 ‎- จริงเหรอ ‎- ใช่ จ่ายมา 246 00:11:05,249 --> 00:11:06,917 ‎- เงิน ฉันรับเงินสด ‎- เป็นไง 247 00:11:07,000 --> 00:11:09,586 ‎- เอาล่ะ 40 เหรียญ ไม่เลวนะ ‎- ฉันได้ยินเสียงกริ๊งๆ อยู่นะ 248 00:11:09,670 --> 00:11:11,255 ‎- เอาล่ะ กุญแจ ‎- ดีแล้ว ไปเลย 249 00:11:11,338 --> 00:11:12,339 ‎เยี่ยม ขอบคุณ 250 00:11:13,507 --> 00:11:15,175 ‎นายก็เหมือนกัน จ่ายเงินมา 251 00:11:19,513 --> 00:11:22,850 ‎นั่นรถไฟเธองั้นเหรอ นั่นรถไฟเธอเหรอ 252 00:11:22,933 --> 00:11:23,976 ‎นั่นรถไฟเธอเหรอ 253 00:11:24,059 --> 00:11:27,521 ‎ไม่รู้สิ ของฉันรถไฟรุ่นอาร์ 32 เลขขบวน 6622 254 00:11:27,604 --> 00:11:29,314 ‎- เธอรู้ได้ยังไง ‎- ไม่เอาน่า 255 00:11:29,398 --> 00:11:32,234 ‎นายต้องรู้รุ่นกับเลขขบวนสิ ‎นั่นคือพื้นฐานการท่องเวลาเลยนะ 256 00:11:33,902 --> 00:11:34,737 ‎วิ่งเร็ว 257 00:11:36,780 --> 00:11:38,490 ‎- ไงนาเดีย ‎- อือ 258 00:11:39,158 --> 00:11:41,535 ‎วอร์ด็อก ใช่ 259 00:11:45,289 --> 00:11:47,666 ‎นาเดียนี่ เราไม่คิดว่าเธอจะมา 260 00:11:48,417 --> 00:11:49,585 ‎แถมยังพาเด็กมาด้วยอีก 261 00:11:50,169 --> 00:11:51,336 ‎น่ารักจัง 262 00:11:53,672 --> 00:11:54,506 ‎เกิดอะไรขึ้นเนี่ย 263 00:11:54,590 --> 00:11:57,718 ‎ฉันไม่รู้ รถไฟจอดอยู่ 30 นาทีได้ละ 264 00:11:57,801 --> 00:11:59,636 ‎เราได้ไปงานศพสายแน่ๆ 265 00:12:10,981 --> 00:12:11,982 ‎นี่มันไม่ถูกต้องนะ 266 00:12:12,941 --> 00:12:14,151 ‎เดี๋ยวก่อนๆ 267 00:12:14,234 --> 00:12:16,987 ‎ไม่ชอบดอกไม้นี่เหรอ นึกว่ารูธชอบกล้วยไม้ซะอีก 268 00:12:18,280 --> 00:12:19,448 ‎งั้นทิ้งเลยละกัน 269 00:12:22,451 --> 00:12:24,453 ‎นี่ๆ แน้ดส์ 270 00:12:24,536 --> 00:12:27,331 ‎เธอต้องเลิกโทษตัวเอง ‎ที่ไม่ได้อยู่ตอนเขาเสียนะ 271 00:12:27,873 --> 00:12:31,251 ‎หมายความว่าไงที่ว่าฉันไม่ได้อยู่น่ะ ‎นี่รูธเสียไปตามลำพังเหรอ 272 00:12:32,211 --> 00:12:33,295 ‎หลังจากทั้งหมดนี่น่ะนะ 273 00:12:34,922 --> 00:12:37,174 ‎ฉันเพิ่งคุยกับเขาไปตอนงานวันเกิด 274 00:12:38,050 --> 00:12:39,718 ‎วันเกิดเธอมันเมื่อเดือนก่อน 275 00:12:39,802 --> 00:12:41,762 ‎- เมษาไง วันที่ 30 เมษายน ‎- ไม่นะ 276 00:12:42,596 --> 00:12:45,057 ‎วันที่ 30 มีนาคมหรอก 277 00:12:45,641 --> 00:12:46,934 ‎วันนี้ยังเป็นวันเกิดฉันอยู่ 278 00:12:47,017 --> 00:12:50,062 ‎งั้น… เธอก็อยู่ในอนาคตสินะ 279 00:12:50,145 --> 00:12:51,188 ‎- นาเดีย ‎- ไม่เป็นไร 280 00:12:51,772 --> 00:12:53,690 ‎ความเศร้าทำให้เวลาเราแปรปรวน 281 00:12:53,774 --> 00:12:56,443 ‎รู้หรือยังว่าคืนนี้จะพูดอะไรบ้าง 282 00:12:58,737 --> 00:12:59,571 ‎ไม่เป็นไร 283 00:13:00,906 --> 00:13:03,575 ‎"คุณเชื่อในอนาคต ‎ของมวลมนุษยชาติไหม" โอเค 284 00:13:05,452 --> 00:13:07,454 ‎ขอบคุณที่อดทนรอ ‎รถไฟสายหกกำลังออกเดินทาง 285 00:13:07,538 --> 00:13:10,165 ‎มาเร็ว เราต้องลงจากรถไฟขบวนนี้ 286 00:13:10,249 --> 00:13:12,876 ‎เราต้อง… เราไม่ควรอยู่ที่นี่ 287 00:13:12,960 --> 00:13:15,045 ‎นาเดีย เราต้องพาเด็กกลับไปใช่ไหม 288 00:13:15,128 --> 00:13:16,755 ‎ฉันไม่ไปหรอก ช่างมัน 289 00:13:17,339 --> 00:13:19,091 ‎ถ้าฉันไปไม่ทันตอนที่รูธเสีย 290 00:13:19,174 --> 00:13:21,301 ‎อย่างน้อยฉันก็ควรจะไปงานศพเธอสิ! 291 00:13:21,385 --> 00:13:23,512 ‎- ไม่นะ นาเดีย! ‎- โอเคนะ 292 00:13:23,595 --> 00:13:25,055 ‎- เร็วเข้า! ‎- สองคนนั้นได้กันเหรอ 293 00:13:25,138 --> 00:13:27,474 ‎- อลัน ฉันเดินเป็นน่า ‎- ระวังเด็กด้วย 294 00:13:27,558 --> 00:13:28,392 ‎พระเจ้า! 295 00:13:31,270 --> 00:13:33,480 ‎นาเดีย นาเดียใจเย็นก่อน 296 00:13:33,564 --> 00:13:35,023 ‎นาเดีย ขอร้องล่ะ 297 00:13:35,732 --> 00:13:36,859 ‎ใจเย็นเหรอ 298 00:13:36,942 --> 00:13:39,111 ‎มันจบไปแล้วนะ 299 00:13:39,194 --> 00:13:41,113 ‎ฉันไปไม่ทันดูใจรูธ 300 00:13:41,196 --> 00:13:43,532 ‎ไม่ได้ดูใจแม่ที่ดีที่สุดของฉัน 301 00:13:44,074 --> 00:13:46,410 ‎ทำทั้งหมดนี่เพื่อบ้าอะไรกัน 302 00:13:47,160 --> 00:13:49,079 ‎เยี่ยมเลย 303 00:13:49,872 --> 00:13:52,875 ‎งั้นเราจะออกไปจากนี่ได้ยังไงน่ะเหรอ 304 00:13:54,209 --> 00:13:55,752 ‎ฉันไม่… 305 00:13:55,836 --> 00:13:56,920 ‎เดี๋ยวสิ 306 00:13:57,004 --> 00:13:58,755 ‎เธอจะไปไหนน่ะ นาเดีย 307 00:14:03,010 --> 00:14:05,304 ‎- ฉันบอกเธอเรื่องเลนนี่แล้วใช่ไหม ‎- เออ 308 00:14:05,387 --> 00:14:08,223 ‎ฉันพยายามไปบอกเขาว่า ‎สุดท้ายกำแพงมันจะพังลงมา 309 00:14:09,558 --> 00:14:11,977 ‎ว่าฉันมีข้อมูลแน่นหนาจากอนาคต 310 00:14:12,060 --> 00:14:14,730 ‎- ควบคุมสถานการณ์ได้ทั้งหมดใช่ไหม ‎- ใช่ 311 00:14:14,813 --> 00:14:15,772 ‎แต่เขาก็ไปอยู่ดี 312 00:14:17,065 --> 00:14:20,402 ‎นายเปลี่ยนอะไรไม่ได้หรอก วงจรมันปิดตาย 313 00:14:20,485 --> 00:14:22,362 ‎ใช่ เพราะว่า… 314 00:14:22,446 --> 00:14:23,614 ‎กฎฟิสิกส์ 315 00:14:24,656 --> 00:14:26,158 ‎ฉันกำลังจะพูดว่า "ธรรมชาติของมนุษย์" 316 00:14:28,035 --> 00:14:30,537 ‎เราหนีจากการเป็นผลผลิต ‎จากสิ่งที่เราเปลี่ยนไม่ได้ 317 00:14:30,621 --> 00:14:33,332 ‎นี่นายกำลังจะบอกว่าฉันไม่ใช่ต้นแบบงั้นเหรอ 318 00:14:33,415 --> 00:14:34,374 ‎ไม่มีใครเป็นทั้งนั้น 319 00:14:34,458 --> 00:14:35,709 ‎แล้วโบวี่ล่ะ 320 00:14:35,792 --> 00:14:37,085 ‎ไม่ใช่ประเด็น ฟังนะ 321 00:14:38,086 --> 00:14:40,088 ‎รูธคงไม่อยากให้เธอแบกรับความรู้สึกผิดนั่นไว้ 322 00:14:40,172 --> 00:14:44,051 ‎ที่รัก ความรู้สึกผิดคือสิ่งที่สูญเปล่า 323 00:14:44,885 --> 00:14:46,720 ‎เขาพยายามหนี พยายามจะออกไป 324 00:14:46,803 --> 00:14:50,098 ‎เลนนี่ไปเบอร์ลินตะวันตก ‎และฉันก็ไม่รู้ว่าเขาไปถึงไหม 325 00:14:50,182 --> 00:14:51,016 ‎คือว่า… 326 00:14:52,225 --> 00:14:54,019 ‎ฉันคิดว่าฉันควรจะหยุดเขา 327 00:14:54,102 --> 00:14:57,230 ‎และฉันก็ไม่มีโอกาสได้บอกลา 328 00:14:57,314 --> 00:14:59,107 ‎ฉันไม่รู้ว่าต้องทำยังไง 329 00:15:00,025 --> 00:15:01,777 ‎ฉันจะไม่มีวันให้อภัยตัวเองแน่ 330 00:15:01,860 --> 00:15:05,280 ‎อลัน นายไม่เป็นไรหรอกนะ 331 00:15:05,364 --> 00:15:06,406 ‎มันไม่เป็นไร 332 00:15:07,074 --> 00:15:08,575 ‎มันแค่แบบ… 333 00:15:08,659 --> 00:15:11,161 ‎- มันคือเกาะโคนีย์ ‎- อะไรนะ 334 00:15:11,244 --> 00:15:14,456 ‎คือสิ่งที่จะทำให้ทุกอย่างดีขึ้น 335 00:15:14,539 --> 00:15:16,416 ‎ถ้าหากว่ามันเกิดขึ้นจริงๆ น่ะ 336 00:15:16,500 --> 00:15:18,293 ‎หรือไม่เกิดขึ้นจริง 337 00:15:19,044 --> 00:15:21,797 ‎แบบว่า "ถ้าหากว่า" น่ะ 338 00:15:24,049 --> 00:15:25,175 ‎เธอได้ยินไหม 339 00:15:27,803 --> 00:15:29,930 ‎ให้ตายสิ ส่งเด็กมา 340 00:16:07,759 --> 00:16:08,885 ‎นาเดีย 341 00:16:11,847 --> 00:16:13,306 ‎นาเดีย! 342 00:16:17,394 --> 00:16:18,311 ‎อลัน! 343 00:16:21,064 --> 00:16:22,566 ‎อลัน! 344 00:16:22,649 --> 00:16:23,775 ‎นาเดีย 345 00:16:48,425 --> 00:16:49,384 ‎นาเดีย! 346 00:17:49,569 --> 00:17:50,445 ‎ให้ตายสิ 347 00:17:54,741 --> 00:17:55,617 ‎เอาล่ะ 348 00:18:09,422 --> 00:18:10,674 ‎มาเร็วเข้า 349 00:18:11,383 --> 00:18:12,300 ‎มาเร็ว 350 00:18:16,847 --> 00:18:17,681 ‎ก็ได้ 351 00:18:21,143 --> 00:18:22,018 ‎เธอชนะ 352 00:18:34,072 --> 00:18:36,741 ‎(เฉพาะพนักงาน) 353 00:18:41,955 --> 00:18:42,789 ‎ยาย 354 00:18:48,170 --> 00:18:49,004 ‎อลัน 355 00:18:51,047 --> 00:18:52,090 ‎ดูแกสิ 356 00:18:52,841 --> 00:18:54,384 ‎เกิดอะไรขึ้นกับเลนนี่เหรอครับ 357 00:18:56,052 --> 00:18:58,346 ‎เลนนี่เหรอ ฉันก็ไม่รู้ 358 00:18:58,930 --> 00:19:02,100 ‎ยายไม่รู้เหรอ งั้นผมควรจะห้ามไม่ให้เขาไป 359 00:19:02,184 --> 00:19:03,977 ‎หรือผมไม่ควรทำอะไรทั้งนั้นน่ะ 360 00:19:04,060 --> 00:19:06,813 ‎ผมไม่ควรทำอะไรทั้งนั้นสิ ผมจะทำไปทำไมล่ะ 361 00:19:06,897 --> 00:19:09,274 ‎ผมทำพังหมด ทำพังตลอด 362 00:19:09,357 --> 00:19:11,985 ‎อลัน ฉันไม่รู้หรอก และมันก็ไม่เป็นไร 363 00:19:12,903 --> 00:19:14,821 ‎ทุกคนบอกว่าผมเหมือนยาย 364 00:19:14,905 --> 00:19:17,824 ‎เขาไม่คิดจะอยู่กับฉันอยู่แล้ว ‎และฉันก็ไม่คิดจะไปไหน 365 00:19:17,908 --> 00:19:20,493 ‎ฉันทิ้งชีวิตที่กำลังสร้างอยู่ไม่ลง 366 00:19:21,161 --> 00:19:23,079 ‎ฉันช่วยให้เขาได้หนีไป 367 00:19:23,163 --> 00:19:25,373 ‎มันไม่มีทางอื่นอีกแล้ว 368 00:19:25,957 --> 00:19:27,125 ‎งั้นผมก็เข้าใจผิดสิ 369 00:19:28,543 --> 00:19:30,712 ‎ผมแค่อยากได้คำตอบ แค่แบบ… 370 00:19:30,795 --> 00:19:32,255 ‎ผมอยากจะรู้ 371 00:19:32,339 --> 00:19:34,257 ‎ขอโทษครับ ขอโทษที่ทำตัวแบบนี้ 372 00:19:34,341 --> 00:19:35,884 ‎แกเหมือนฉันเลย 373 00:19:38,553 --> 00:19:42,641 ‎เราจะใช้ชีวิตโดยเอาแต่กลัวว่าจะเลือกผิดไม่ได้ 374 00:19:42,724 --> 00:19:44,351 ‎นั่นแปลว่าเราไม่ได้ใช้ชีวิตเลย 375 00:19:45,602 --> 00:19:47,354 ‎อย่ากลัวการมีชีวิต 376 00:19:48,521 --> 00:19:50,148 ‎ผมฆ่าตัวตาย 377 00:19:51,900 --> 00:19:53,818 ‎ผมไม่รู้จะอยู่กับมันได้ยังไง 378 00:19:57,364 --> 00:20:01,243 ‎ทุกคนดูทำมันได้ง่ายดายมากเลย 379 00:20:02,160 --> 00:20:03,245 ‎ไม่จริงเหรอ 380 00:20:03,870 --> 00:20:05,914 ‎หลานที่สมบูรณ์แบบของยาย 381 00:20:08,416 --> 00:20:09,584 ‎ฉันไม่ได้บอกแกเหรอ 382 00:20:11,670 --> 00:20:13,546 ‎แกยังเด็กเกินไป ก็เลยจำไม่ได้ 383 00:20:14,589 --> 00:20:16,007 ‎ฉันจะบอกให้ฟังอีกครั้ง 384 00:20:18,051 --> 00:20:19,552 ‎หลานที่สมบูรณ์แบบของยาย 385 00:20:21,638 --> 00:20:22,472 ‎นะ 386 00:20:24,266 --> 00:20:25,725 ‎ที่นี่คือที่ไหนเหรอ 387 00:20:26,935 --> 00:20:28,270 ‎เราเรียกมันว่าสุญตา 388 00:20:29,396 --> 00:20:31,815 ‎เหมือนช่องว่างของอวกาศ 389 00:20:31,898 --> 00:20:34,567 ‎ถูกทิ้งไว้เป็นผลงานที่ไม่สมบูรณ์ 390 00:20:36,027 --> 00:20:36,903 ‎ผมตายหรือยัง 391 00:20:40,365 --> 00:20:41,533 ‎แกต้องไปแล้ว 392 00:20:41,616 --> 00:20:43,410 ‎- ตามแสงสีฟ้าไปนะ ‎- โอเค 393 00:20:43,493 --> 00:20:47,372 ‎มีทางออกอยู่ตรงหัวมุม ‎ที่จะพาแกขึ้นไปสู่พื้นด้านบน 394 00:20:47,455 --> 00:20:49,666 ‎ครับ ขอบคุณ 395 00:20:50,250 --> 00:20:51,084 ‎ผมหลงทาง 396 00:20:51,167 --> 00:20:54,546 ‎มันมีที่ว่างใต้เมืองมากมายที่เราหลงลืมไป 397 00:20:55,630 --> 00:20:57,716 ‎น่าอัศจรรย์ที่มันไม่ยุบลงมา 398 00:21:29,456 --> 00:21:30,290 ‎ดูนั่นสิ 399 00:21:31,499 --> 00:21:32,459 ‎ดีแล้วล่ะ 400 00:21:32,542 --> 00:21:34,878 ‎แค่มีฉี่เปื้อนเสื้อนิดหน่อย 401 00:21:35,420 --> 00:21:37,922 ‎ไม่เป็นไร เราซื้อเสื้อมาเพื่อการนี้แหละเนอะ 402 00:21:38,715 --> 00:21:39,758 ‎เอาล่ะ 403 00:21:41,259 --> 00:21:42,260 ‎ดูนี่สิ 404 00:21:45,013 --> 00:21:45,847 ‎โอเค 405 00:21:48,808 --> 00:21:49,642 ‎เราทำได้ 406 00:21:50,226 --> 00:21:51,144 ‎เราทำได้ 407 00:22:21,508 --> 00:22:22,342 ‎สวัสดี 408 00:22:23,802 --> 00:22:24,719 ‎หนูตายหรือยัง 409 00:22:26,179 --> 00:22:28,223 ‎แม่จะตอบคำถามแบบนั้นยังไง 410 00:22:28,807 --> 00:22:31,351 ‎งั้นหนูยังไม่ตายเหรอ 411 00:22:32,018 --> 00:22:35,021 ‎แค่เพราะแม่เกิดก่อน ‎ไม่ได้แปลว่าแม่จะรู้คำตอบนะ 412 00:22:35,605 --> 00:22:37,232 ‎ลูกตามหาคำตอบผิดที่แล้ว 413 00:22:37,315 --> 00:22:41,528 ‎โห นั่นเริ่มเข้าเค้าละ 414 00:22:42,320 --> 00:22:44,197 ‎ถ้าลูกเลือกแม่ใหม่ได้เอง 415 00:22:45,782 --> 00:22:47,033 ‎ลูกจะเลือกแม่อีกไหม 416 00:22:57,335 --> 00:22:59,921 ‎(แยกเล็กซิงตัน ‎รถไฟด่วนเพลแฮม) 417 00:23:06,678 --> 00:23:09,097 ‎(เดเมียน) 418 00:23:19,023 --> 00:23:21,651 ‎ครั้งแรกหนูไม่ได้เลือกแม่ 419 00:23:21,734 --> 00:23:25,655 ‎แต่หนูว่าเรื่องราวมันก็แบบนี้ไม่ใช่เหรอคะ 420 00:23:32,745 --> 00:23:33,830 ‎มาเถอะเจ้าหนู 421 00:23:57,312 --> 00:23:59,105 ‎ขอทางให้เด็กๆ ของฉันทีนะคะ 422 00:23:59,189 --> 00:24:02,942 ‎ขอทางให้เด็กๆ ของฉันที 423 00:24:05,069 --> 00:24:07,822 ‎นี่ คุณรู้ไหมว่านี่คือสถานีอะไร 424 00:24:07,906 --> 00:24:10,742 ‎- ไม่รู้หรอก ฉันไม่ใช่คนตรวจตั๋วนะ ‎- พาเธอกลับบ้านกันเถอะ 425 00:24:11,367 --> 00:24:13,828 ‎คุณไม่มีพันธะ แต่คุณก็รักหนูอยู่ดีใช่ไหม 426 00:24:15,788 --> 00:24:16,915 ‎บาย รูธี่ 427 00:24:26,758 --> 00:24:29,886 ‎นี่คือรถไฟสายหก ‎สถานีต่อไปแอสเตอร์เพลซ 428 00:24:41,648 --> 00:24:43,608 ‎กรุณาเว้นระยะห่างจากประตู 429 00:24:56,162 --> 00:25:00,083 ‎(แอสเตอร์เพลซ) 430 00:25:02,669 --> 00:25:04,629 ‎(30 เมษายน 19.17 น. ‎นิวยอร์กซิตี - 52 องศา เมฆมาก) 431 00:26:45,772 --> 00:26:46,606 ‎หิวไหม 432 00:26:47,315 --> 00:26:48,149 ‎ฉันก็หิว 433 00:29:38,277 --> 00:29:41,197 ‎คำบรรยายโดย นันทพร อนุชิตดัสกร