1
00:01:38,600 --> 00:01:39,880
ข้าเพียงอยากให้เจ้ารับรักข้า

2
00:01:39,960 --> 00:01:42,040
ข้าพร้อมให้เจ้าทุกสิ่ง แพนดอร่า

3
00:01:46,400 --> 00:01:48,480
ทีนี้เจ้าจะได้เห็นดีว่า
เกิดอะไรขึ้นกับคนที่กล้าหักอกข้า

4
00:01:48,560 --> 00:01:50,560
อย่าแตะต้องนาง
ไม่งั้นได้ต่อกรกับพ่อข้าแน่

5
00:01:50,640 --> 00:01:52,360
เจ้าคิดว่าตัวเองมีพ่อสินะ

6
00:01:54,080 --> 00:01:55,400
ไม่มีใครมาช่วยพวกเจ้าหรอก

7
00:01:55,800 --> 00:01:58,200
ข้าจะบูชายัญพวกเจ้า
แด่เทพเจ้าแห่งห้วงลึก

8
00:01:58,480 --> 00:02:00,120
หมายความว่าอะไรรู้ไหม เจ้าหนู

9
00:02:02,280 --> 00:02:04,440
ไว้ชีวิตลูกข้า
แล้วข้าจะมอบทั้งชีวิตข้าให้ท่าน

10
00:02:04,520 --> 00:02:05,520
สายไปแล้ว

11
00:02:14,280 --> 00:02:16,640
ข้าจะมอบชีวิตข้า
ให้ใครก็ตามที่ช่วยเราได้

12
00:02:16,720 --> 00:02:18,880
ข้าจะมอบชีวิตข้า
ให้ใครก็ตามที่ช่วยเราได้

13
00:02:18,960 --> 00:02:21,080
ข้าจะมอบชีวิตข้า
ให้ใครก็ตามที่ช่วยเราได้

14
00:02:21,160 --> 00:02:23,360
ข้าจะมอบชีวิตข้า
ให้ใครก็ตามที่ช่วยเราได้

15
00:02:37,120 --> 00:02:38,840
เจ้าจะยอมตายเพื่อข้างั้นหรือ

16
00:02:39,360 --> 00:02:40,640
ช่วยชีวิตลูกข้าด้วย...

17
00:02:41,360 --> 00:02:44,240
แพนดอร่า เจ้าไม่รู้ว่าทำอะไรลงไป

18
00:02:50,320 --> 00:02:52,960
จงระวัง
เมื่อท่านเรียกขานวิญญาณผู้ตาย

19
00:02:53,160 --> 00:02:56,160
เพราะบางครั้งเหล่าวิญญาณก็ตอบรับ

20
00:03:35,200 --> 00:03:39,240
แล้วยังไง ร่างอุ่น ๆ
ของเด็กน้อยของข้าอยู่ที่ไหน

21
00:03:40,040 --> 00:03:41,760
ไม่ใช่ข้า ฝีมือเขาต่างหาก บนนั้น

22
00:03:56,040 --> 00:03:57,040
อร่อยล้ำ

23
00:03:59,360 --> 00:04:00,560
เดี๋ยวก่อนท่าน

24
00:04:00,800 --> 00:04:03,160
- ข้าเป็นประโยชน์กับท่านได้
- ใช่แล้ว

25
00:04:03,320 --> 00:04:05,720
จากนี้ไป เจ้าทำงานให้ข้า

26
00:04:05,800 --> 00:04:07,000
แล้วข้าจะได้แก้แค้นใช่ไหม

27
00:04:07,080 --> 00:04:08,400
แก้แค้นใคร

28
00:04:08,480 --> 00:04:09,600
แพนดอร่า

29
00:04:09,680 --> 00:04:11,760
หากนางไม่ยอมเป็นของข้า
ข้าก็ไม่ยอมให้นางเป็นสตรีของผู้อื่น

30
00:04:13,080 --> 00:04:14,720
ตามสบายเลย

31
00:04:21,800 --> 00:04:25,120
ล้างแค้นตามที่เจ้าต้องการ

32
00:04:25,280 --> 00:04:29,680
และสังหารผู้ที่ขโมย
ร่างอ่อนเยาว์ของข้าไป

33
00:04:56,800 --> 00:04:59,640
ใช่แล้ว นั่นเป็นหนึ่ง
ในข้อดีไม่กี่ข้อ เราบินได้

34
00:04:59,960 --> 00:05:01,840
แม่ครับ เราอยู่ที่ไหน

35
00:05:01,960 --> 00:05:05,200
อภัยให้ข้าด้วย ข้าเห็นแก่ตัวนัก
ที่ลักตัวท่านมากับเหล่าปีศาจของข้า

36
00:05:05,280 --> 00:05:07,160
นี่คงไม่ใช่สิ่งที่เหล่าสตรีฝันถึง

37
00:05:09,280 --> 00:05:12,520
- หวังว่าท่านจะไม่เบื่อจนเกินไป
- เบื่องั้นหรือ

38
00:05:12,760 --> 00:05:15,600
ข้าไม่เคยเห็นอะไรที่น่าพิศวงขนาดนี้

39
00:05:18,160 --> 00:05:19,760
มีข่าวร้ายอื่นอีกไหม

40
00:05:19,960 --> 00:05:21,800
ท่านจะอายุเท่าเดิมเสมอ

41
00:05:22,040 --> 00:05:23,280
ข้ารับได้

42
00:05:24,160 --> 00:05:26,520
แล้วข้าล่ะ ข้าจะอายุเท่าเดิมไหม

43
00:05:26,600 --> 00:05:27,840
ใช่แล้ว ลูกข้า

44
00:05:27,960 --> 00:05:29,360
ยอดเลย

45
00:05:33,360 --> 00:05:34,360
องค์ชายมา

46
00:05:34,440 --> 00:05:37,280
ใครจะรู้ว่าเจ้านายใหม่
เปลี่ยนเขาเป็นสิ่งร้ายกาจเพียงใด

47
00:05:39,400 --> 00:05:40,440
ท่านจะเอาชนะเขาได้ไหม กัปตัน

48
00:05:40,520 --> 00:05:42,000
มาดาม ข้าช่วยชีวิตท่าน
จากชายผู้หนึ่งได้

49
00:05:42,080 --> 00:05:43,800
แต่ตอนนี้เขาได้ยอมจำนน
ต่อเทพแห่งความว่างเปล่า...

50
00:05:43,880 --> 00:05:45,080
ทำให้เขาโง่กว่าเดิมอีกงั้นหรือ

51
00:05:45,160 --> 00:05:47,640
อาจใช่ครับมาดาม
แต่ข้าไม่ได้ไร้เทียมทาน เราต้องหนี

52
00:05:47,720 --> 00:05:49,600
ทำไมข้าเลือกคนผิดตลอดเลย

53
00:05:49,880 --> 00:05:52,360
นี่ ข้าล้อเล่นน่ะ เรายังไม่รู้จักกันดี

54
00:05:52,440 --> 00:05:53,960
แต่ข้าจะหนีกับท่านไปจนสุดขอบโลก

55
00:05:55,280 --> 00:05:57,640
โอเค งั้นหนีกัน แต่จะไปไหนดีล่ะ

56
00:07:56,920 --> 00:07:58,800
ที่รักข้า เราหนีพ้นแล้ว

57
00:07:58,880 --> 00:08:00,800
ไม่มีใครเห็นเราได้ใต้โดมนี้

58
00:08:00,880 --> 00:08:03,480
- งั้นหรือ ท่านทำได้หรือ
- ได้สิท่าน

59
00:08:03,560 --> 00:08:05,600
ท่านใช้เวลาถึงสามศตวรรษ
กว่าจะคิดได้งั้นหรือ

60
00:08:05,680 --> 00:08:08,440
ท่านก็รู้ ที่รัก
เวลาเป็นสิ่งเล็กน้อยเมื่อมีชีวิตอมตะ

61
00:08:10,360 --> 00:08:14,480
เด็กน้อยผู้น่าสงสาร
เขาเห็นความโหดร้ายมากเหลือเกิน

62
00:08:14,840 --> 00:08:16,600
ลืมเรื่องทั้งหมดซะ แวมไพร์น้อย

63
00:08:17,800 --> 00:08:18,800
ลืมให้หมด

64
00:08:20,320 --> 00:08:21,320
"ลืมให้หมด"

65
00:08:30,480 --> 00:08:31,920
นี่บ้านผีสิงเหรอ

66
00:08:32,000 --> 00:08:33,000
คนที่เข้าไปในนั้น

67
00:08:33,080 --> 00:08:34,880
- ไม่มีใครกลับออกมา
- นายเชื่อเรื่องแบบนั้นด้วยเหรอ

68
00:08:34,960 --> 00:08:37,840
ฉันรู้ว่าผีมีจริง แค่เรามองไม่เห็น

69
00:08:37,920 --> 00:08:40,000
- นายแน่ใจเหรอ
- พ่อแม่ฉันอยู่บนสวรรค์

70
00:08:40,080 --> 00:08:41,480
ฉันคุยกับพวกเขา
แต่พวกเขาไม่เคยตอบเลย

71
00:08:41,560 --> 00:08:43,080
เธอไม่คิดเหรอว่า
พวกเขาจะลงมาทักทายฉันบ้าง

72
00:08:43,160 --> 00:08:44,440
เป็นครั้งคราวถ้าทำได้

73
00:08:44,520 --> 00:08:47,520
คงงั้น งั้นนายไม่กลัว
ที่จะเข้าไปข้างในบ้านนั้นเหรอ

74
00:08:47,840 --> 00:08:52,000
เด็กผู้ชายที่อยากทำให้ฉันประทับใจ
ต้องกล้าเข้าไปในบ้านผีสิงสิ

75
00:09:11,240 --> 00:09:13,680
- นายโอเคนะ ไมเคิล
- ฉันโอเค

76
00:09:20,840 --> 00:09:22,360
เห็นไหม ไม่มีใครเลย

77
00:09:22,960 --> 00:09:25,280
เด็กขี้ขลาด ฉันจะอัดนาย
นายไม่มีแม่ด้วยซ้ำ

78
00:09:25,360 --> 00:09:27,240
และภายในสองนาที
นายจะไม่เหลือฟันสักซี่

79
00:09:57,120 --> 00:09:59,440
ข้าอายุสิบขวบมา 300 ปีแล้ว

80
00:09:59,520 --> 00:10:01,720
และตลอด 300 ปี ข้าเบื่อจนจะตาย

81
00:10:01,800 --> 00:10:03,480
ข้าทนไม่ไหวที่ต้องติดอยู่ในนี้แล้ว

82
00:10:03,560 --> 00:10:05,200
เจ้าพูดแบบนั้นไม่ได้
เราออกไปเที่ยวบ่อยจะตาย

83
00:10:05,280 --> 00:10:07,680
แม่พาเจ้าไป
โรงพยาบาลด้วยทุกครั้งนะ

84
00:10:07,760 --> 00:10:10,440
ไปขโมยถุงเลือด
จากคนไข้เหรอ สนุกสุด ๆ

85
00:10:10,520 --> 00:10:11,960
แล้วกัปตันแห่งความตาย
ก็พาเจ้าไปทุกครั้ง

86
00:10:12,040 --> 00:10:13,280
ที่มีงานสังสรรค์

87
00:10:13,360 --> 00:10:14,640
อ๋อ งานศพน่ะเหรอ

88
00:10:14,720 --> 00:10:17,040
ทุกครั้งที่เราออกไปข้างนอก
เราต้องมีคนคุ้มกันติดอาวุธ

89
00:10:17,120 --> 00:10:19,040
ครอบครัวนี้กลัวทุกอย่าง

90
00:10:19,160 --> 00:10:20,600
ข้าอยากออกไปเที่ยวเล่นด้วยตัวเอง

91
00:10:20,680 --> 00:10:22,080
ไม่นะ เจ้าไปไม่ได้

92
00:10:22,160 --> 00:10:24,560
แล้วพอข้าถามว่าทำไม
ก็ไม่มีใครตอบข้าเลย

93
00:10:25,480 --> 00:10:27,000
เลิกโวยวายได้แล้ว แวมไพร์น้อย

94
00:10:27,080 --> 00:10:29,320
โทษที ข้ายังเด็ก มันอดไม่ได้น่ะ

95
00:10:29,600 --> 00:10:30,840
ชีวิตก็อย่างนี้แหละ เด็กน้อย

96
00:10:30,920 --> 00:10:32,520
บางเรื่องไม่รู้จะดีกว่า

97
00:10:32,600 --> 00:10:33,800
ดูข้าสิ ข้าไม่รู้อะไรเลย

98
00:10:33,880 --> 00:10:35,520
ข้าไม่เที่ยวถามคำถาม แล้วดูข้าสิ

99
00:10:35,600 --> 00:10:36,840
ข้าเป็นยังไง มีความสุขไงล่ะ

100
00:10:37,040 --> 00:10:38,320
โชคดีนะเจ้า

101
00:10:43,800 --> 00:10:47,360
นี่ อย่าทำตัวหยาบคาย
ทำไมพ่อแม่ไม่สั่งสอนเลย

102
00:11:17,800 --> 00:11:19,840
- นี่ เช็ดเท้าด้วย
- ข้าไม่มีเท้า

103
00:11:19,920 --> 00:11:21,240
- เหตุผลฟังไม่ขึ้นเลย
- ขอโทษนะ แฟนโทมาโต

104
00:11:21,320 --> 00:11:23,800
แต่คืนดูหนังจะเป็นความบันเทิง
อย่างเดียวในชีวิตอมตะไม่ได้

105
00:11:23,880 --> 00:11:25,240
ข้าว่าขึ้นอยู่กับ
หนังที่ฉาย แวมไพร์น้อย

106
00:11:25,320 --> 00:11:28,120
ไม่แฟนโทมาโต มันขึ้นอยู่กับว่า
ใครเป็นหัวหน้าชมรมภาพยนตร์

107
00:11:28,200 --> 00:11:30,400
ข้าเอง ข้าเป็นคนใส่ม้วนหนัง

108
00:11:31,000 --> 00:11:34,000
ระวังนะ ๆ พ่อหนุ่ม มันเก่ามาก

109
00:11:35,000 --> 00:11:36,280
ไม่

110
00:11:38,640 --> 00:11:41,200
เลิกเล่นไร้สาระได้แล้ว
ข้าบอกแล้วไงว่ามันเปราะบาง

111
00:11:41,280 --> 00:11:43,160
- มันเปราะบาง
- มันเปราะบาง

112
00:11:43,240 --> 00:11:44,800
- มันเปราะบาง เจ้าต้อง...
- เงียบ

113
00:11:44,880 --> 00:11:46,960
นี่คืนดูหนัง ไม่ใช่ละครสัตว์

114
00:11:47,040 --> 00:11:48,480
เงียบ เงียบน่ะ

115
00:11:48,560 --> 00:11:50,640
ถ้าพวกเจ้าทะเลาะกัน
เพราะคืนดูหนัง ข้าจะยกเลิกมันซะ

116
00:11:50,720 --> 00:11:51,720
แต่พวกเราจริงจังกับคืนดูหนัง

117
00:11:51,800 --> 00:11:52,880
พอจริงจังเลยอารมณ์ขึ้น

118
00:11:52,960 --> 00:11:54,360
พวกเจ้าจะจริงจังกับอะไรสักอย่าง

119
00:11:54,440 --> 00:11:55,800
โดยไม่ต้องชวนคนอื่นทะเลาะได้ไหม

120
00:11:55,880 --> 00:11:57,600
แพนดอร่ากับข้า เราทั้งคู่จริงจังมาก

121
00:11:57,680 --> 00:11:59,560
กับการสร้างความสงบ
และกลมเกลียว

122
00:12:04,240 --> 00:12:06,720
"คำสาปของแฟรงเกนสไตน์"

123
00:12:07,600 --> 00:12:08,920
ปีเตอร์ คุชชิ่งนำแสดง

124
00:12:09,000 --> 00:12:10,120
ถอดหมวกด้วยสิ

125
00:12:10,200 --> 00:12:13,040
สัตว์ประหลาดตัวจริง
เล่นบทสัตว์ประหลาด

126
00:12:15,640 --> 00:12:17,120
มาร์เกอริต
ที่เห็นไม่ใช่สัตว์ประหลาด...

127
00:12:17,200 --> 00:12:18,680
แล้วเจ้าคิดว่าพวกเขาถ่ายทำยังไง

128
00:12:18,760 --> 00:12:20,480
ถ่ายยังไงถ้าไม่ใช้สัตว์ประหลาดจริง

129
00:12:20,560 --> 00:12:21,840
โอ๊ย ข้ากลัว

130
00:12:21,920 --> 00:12:23,280
ข้ากลัว ๆ

131
00:12:23,360 --> 00:12:25,080
เงียบน่ะ เมื่อไหร่เขาจะหุบปากสักที

132
00:12:25,160 --> 00:12:26,600
- มาร์เกอริต เงียบน่า
- ใช่แล้ว มาร์เกอริต

133
00:12:26,680 --> 00:12:28,320
เจ้าทำทุกคนหมดสนุกในคืนดูหนัง

134
00:12:29,000 --> 00:12:31,000
ข้ากลัวว่าสัตว์ประหลาดจะแพ้

135
00:12:31,080 --> 00:12:33,360
แต่มาร์เกอริต
สัตว์ประหลาดแพ้ตลอดแหละ

136
00:12:33,440 --> 00:12:35,360
ใช่ แต่พวกมันก็กลับมาอีกเสมอ

137
00:12:35,440 --> 00:12:36,960
นี่ เป็นอะไรไป เจ้าหนู

138
00:12:39,400 --> 00:12:40,800
ข้าต้องการอากาศบริสุทธิ์

139
00:12:40,880 --> 00:12:43,200
- แล้วก็ไปเดินเล่น
- เดินเหรอ เดินเล่นเหรอ

140
00:12:47,840 --> 00:12:50,520
นี่ เร็วเข้า ไปเดินเล่น
โยนกระดูกให้ข้างับ โยนเลย

141
00:12:53,640 --> 00:12:54,960
ไม่เอาน่า โยนสิ โยนหน่อย

142
00:12:55,040 --> 00:12:56,800
แฟนโทมาโต หยุดเดี๋ยวนี้

143
00:12:56,880 --> 00:12:58,320
ใช่ เจ้ามารยาททรามมาก

144
00:12:58,400 --> 00:13:00,400
ถ้าเป็นสมัยข้า
เรื่องแบบนี้ไม่มีทางเกิดขึ้นแน่

145
00:13:00,480 --> 00:13:02,240
ไม่เห็นเหรอว่า
เราเล่นสนุกกันอยู่ อย่ายุ่งกับเรา

146
00:13:02,320 --> 00:13:03,600
แฟนโทมาโต พอได้แล้ว

147
00:13:03,680 --> 00:13:05,680
ข้าอยากเล่นกับเด็กวัยเดียวกัน

148
00:13:05,760 --> 00:13:07,080
แค่เลี้ยงหมายังไม่พออีกเหรอ

149
00:13:07,160 --> 00:13:09,320
- ข้าอยากออกไปข้างนอก
- พูดอะไรตลก ๆ น่ะ

150
00:13:09,400 --> 00:13:12,000
ข้าไม่สน ข้าจะไปจากบ้านหลังนี้

151
00:13:13,400 --> 00:13:15,280
- ไปกันเถอะ
- เจ้าบ้าไปแล้ว

152
00:13:15,360 --> 00:13:16,360
เขาจะออกไปข้างนอก

153
00:13:17,560 --> 00:13:19,480
เขาเสียสติไปแล้ว

154
00:13:23,560 --> 00:13:24,840
ไม่ได้

155
00:13:27,160 --> 00:13:28,240
ทำไมล่ะ กัปตัน

156
00:13:28,320 --> 00:13:29,960
ท่านควรจะเป็นโจรสลัดที่น่ากลัว

157
00:13:30,040 --> 00:13:31,520
ท่านกลัวอะไรนัก

158
00:13:31,600 --> 00:13:33,480
ข้ามอบชีวิตอมตะ
ให้เจ้า แวมไพร์น้อย

159
00:13:33,560 --> 00:13:34,840
แต่ทุกอย่างมีราคา

160
00:13:34,920 --> 00:13:36,400
ไม่เอาน่า ข้าไม่ใช่เด็กแล้วนะ

161
00:13:36,480 --> 00:13:38,480
มีเรื่องร้ายอะไรก็บอกข้าได้

162
00:13:38,560 --> 00:13:39,560
พวกเราก็ตายไปแล้ว

163
00:13:39,640 --> 00:13:41,240
จะเกิดอะไรขึ้นกับเราได้อีก

164
00:13:41,320 --> 00:13:44,240
กัปตัน แวมไพร์น้อยโตพอแล้วว่าไหม

165
00:13:44,320 --> 00:13:45,400
คุณบอกเขาได้

166
00:13:45,480 --> 00:13:48,280
หุ่นหัวเรือท่านมีสิทธิ์มีเสียง
ในการอบรมลูกข้าแล้วเหรอ

167
00:13:48,360 --> 00:13:49,760
ไม่เลย หวานใจข้า

168
00:13:49,840 --> 00:13:51,720
ข้ามั่นใจว่านางแค่พยายามจะช่วย

169
00:13:52,120 --> 00:13:53,600
ข้าพูดถูกไหม เจ้าหญิงนิทรา

170
00:13:54,040 --> 00:13:57,320
ข้าพูดอะไรไป
คนอื่นก็ตีความผิดตลอด

171
00:13:57,640 --> 00:13:59,440
เห็นผลที่เจ้าตีโพยตีพายหรือยังล่ะ

172
00:13:59,520 --> 00:14:01,040
เจ้าทำให้พ่อแม่โกรธ

173
00:14:02,040 --> 00:14:03,440
เด็กนั่นจะทำข้าอกแตกตาย

174
00:14:03,520 --> 00:14:05,040
ข้าพยายามสายตัวแทบขาด
ให้เขาได้เล่นสนุก

175
00:14:05,120 --> 00:14:07,840
ข้าเล่นบอล คาบกระดูก
เกมเศรษฐี แต่เขาไม่เคยพอใจ

176
00:14:07,920 --> 00:14:09,840
ข้าอยากเป็นเหมือนเด็กคนอื่น

177
00:14:09,920 --> 00:14:12,080
- แต่เราก็ปฏิบัติกับลูกแบบนั้น
- ข้าอยากไปโรงเรียน

178
00:14:12,160 --> 00:14:14,560
เด็ก ๆ ต้องไปโรงเรียน
ข้าเป็นเด็กนะ ใช่หรือไม่ใช่

179
00:14:14,640 --> 00:14:16,960
กะลาสี ถ้าเด็กที่ยังมีชีวิตอยู่เห็นเจ้า
พวกเขาคงกลัวกันหัวหด

180
00:14:17,080 --> 00:14:19,240
- ลูกออกจากบ้านไม่ได้
- ทำไมล่ะครับ

181
00:14:19,640 --> 00:14:20,640
เสียงอะไรน่ะ

182
00:14:21,440 --> 00:14:23,720
มาร์เกอริต ข้าจะขยี้เจ้า

183
00:14:23,800 --> 00:14:24,800
คราวนี้อะไรอีกล่ะ

184
00:14:24,880 --> 00:14:26,720
เราต้องซ่อมจออีกแล้ว

185
00:14:27,040 --> 00:14:29,200
- มาร์เกอริต
- ข้าไม่ได้ทำอะไร

186
00:14:29,280 --> 00:14:31,080
ข้าไม่ได้ทำอะไรเลย

187
00:14:31,160 --> 00:14:33,400
มาร์เกอริต อย่าบอกนะว่า
เจ้ากระโดดทะลุจอ

188
00:14:33,480 --> 00:14:34,800
เพื่อไปช่วย
สัตว์ประหลาดอีกแล้วเหรอ

189
00:14:34,880 --> 00:14:37,280
สัตว์ประหลาดแพ้เสมอ

190
00:14:37,360 --> 00:14:39,720
ข้าสุดจะทนแล้ว
พวกเจ้าทำทุกอย่างพัง

191
00:14:39,800 --> 00:14:41,800
แถวนี้ไม่มีอะไรให้เล่นสนุกเลย
ข้าต้องการสภาพแวดล้อม

192
00:14:41,880 --> 00:14:43,760
- ที่ประเทืองสมองกว่านี้
- ว่าไงนะ

193
00:14:43,840 --> 00:14:44,840
ข้าไปล่ะ

194
00:14:56,520 --> 00:15:00,240
ข้าเบื่อจนจะตายแล้ว
ข้าต้องคิดแผนสักอย่าง

195
00:15:25,000 --> 00:15:28,440
ไปเลย เหล่าคาวาอี้ตัวน้อย
หาแพนดอร่ากับกัปตันแห่งความตาย

196
00:15:57,320 --> 00:15:58,560
ข้าเพิ่งช่วยชีวิตเจ้า

197
00:15:58,640 --> 00:16:00,280
ไม่เลย ผมดูแลตัวเองได้

198
00:16:00,360 --> 00:16:02,840
ถ้าข้าไม่คว้าเจ้าไว้
รถคันนั้นคงชนเจ้าไปแล้ว

199
00:16:02,920 --> 00:16:05,080
ไม่จริงเลย ผมดูถนนอยู่

200
00:16:05,160 --> 00:16:06,840
โอเค ๆ ครั้งนี้เจ้าโชคดี

201
00:16:06,920 --> 00:16:08,320
แต่ต้องยอมรับนะว่ามันน่ากลัว

202
00:16:08,400 --> 00:16:09,480
- อะไรน่ากลัว
- ความตาย

203
00:16:09,560 --> 00:16:10,760
- เจ้าอาจตายได้
- เมื่อไหร่

204
00:16:10,840 --> 00:16:12,680
ได้ทุกเมื่อ ไม่รู้ล่วงหน้า

205
00:16:12,760 --> 00:16:15,280
รถชน หกล้ม โรคภัย ช่างน่าสงสาร

206
00:16:15,360 --> 00:16:17,280
- แล้วคุณล่ะ
- ข้าเหรอ ข้าเป็นอมตะ

207
00:16:17,360 --> 00:16:19,280
- เจ้าอยากเป็นอมตะเหมือนข้าไหม
- คุณคิดเท่าไหร่

208
00:16:19,360 --> 00:16:21,280
ไม่คิดเงิน แค่เซ็นตรงนี้

209
00:16:24,360 --> 00:16:26,200
ไม่ ฉันจะไม่ใช้ชีวิตที่เหลือเป็น...

210
00:16:26,280 --> 00:16:28,360
คาวาอี้ ใช่แล้ว

211
00:16:36,800 --> 00:16:40,040
ไม่มีทาง มันต้องมีวิธีสิ
ฉันไม่อยากเป็น...

212
00:16:40,120 --> 00:16:41,640
พวกแวมไพร์ซ่อนตัวอยู่ที่ไหนสักแห่ง

213
00:16:41,720 --> 00:16:43,160
ต้องมีจุดอ่อน
ในระบบป้องกันของพวกมัน

214
00:16:43,240 --> 00:16:44,280
หาตัวพวกมันให้ข้า

215
00:16:44,400 --> 00:16:46,480
เด็กคนหนึ่ง แม่ของเขา
และโจรสลัดเฒ่า

216
00:16:46,560 --> 00:16:48,920
แล้วข้าอาจจะเปลี่ยนใจเรื่องเจ้า

217
00:16:51,440 --> 00:16:53,360
ผมจะติดต่อคุณได้ยังไง

218
00:16:53,840 --> 00:16:55,680
ขอบคุณ ผมต้องขอสายใคร

219
00:16:56,600 --> 00:16:57,760
เรียบร้อย ดีเหมือนใหม่

220
00:16:57,840 --> 00:16:59,520
เอาล่ะ เริ่มฉายหนังได้

221
00:16:59,600 --> 00:17:01,240
แต่เรายังไม่ได้เลือกหนังเลยนะ

222
00:17:01,320 --> 00:17:03,160
เจ้าเปลี่ยนใจแล้วเหรอ
เดี๋ยวนี้ชอบดูหนังแล้วเหรอ

223
00:17:03,240 --> 00:17:05,440
ใช่ ๆ เร็วเข้า
ข้าไม่มีเวลาทั้งคืนนะ

224
00:17:05,800 --> 00:17:07,080
เจ้าอยากดูอะไร

225
00:17:07,160 --> 00:17:09,600
อะไรก็ได้ ข้าอยากดูเรื่องนี้

226
00:17:10,680 --> 00:17:11,760
เจ้าเสียสติไปแล้วหรือไง

227
00:17:11,840 --> 00:17:14,360
แวมไพร์น้อย มีปัญหาอะไร
นั่นมันการ์ตูนเด็กน้อย

228
00:17:14,440 --> 00:17:16,160
- เจ้าบ้าไปแล้ว
- โทษที เลือกไม่ดี

229
00:17:16,240 --> 00:17:17,840
- เรื่องนี้
- "หน้ากากความตายสีเลือด"

230
00:17:17,920 --> 00:17:19,480
เรื่องนี้ดีนะ

231
00:17:31,000 --> 00:17:33,520
"ทีอาร์"

232
00:17:34,760 --> 00:17:36,040
จะไปโดยไม่มีข้าเหรอ เจ้าหนู

233
00:17:36,120 --> 00:17:37,800
ถ้าเจ้าปากโป้ง เจ้าก็ไม่ใช่เพื่อนข้า

234
00:17:37,880 --> 00:17:39,320
ข้าว่าแล้วว่าเห็นนักแสดงคนอื่นได้

235
00:17:39,400 --> 00:17:41,400
ถ้าเข้ามาหลังฉาก พวกเขาอยู่ไหน

236
00:17:41,480 --> 00:17:43,480
เจ้าเข้าใจผิดแล้ว
มาร์เกอริต กลับเข้าไปในโรงละคร

237
00:17:43,560 --> 00:17:46,120
ใช่ เราจะไปที่ที่พิเศษมาก ๆ
และเจ้าไปด้วยไม่ได้

238
00:17:46,200 --> 00:17:47,960
เจ้าไม่รู้ด้วยซ้ำว่า
ข้าจะไปไหน แฟนโทมาโต

239
00:17:48,040 --> 00:17:49,200
- เจ้าจะไปไหน
- เจ้าจะไปไหน

240
00:17:49,280 --> 00:17:51,600
ข้าจะไปโรงเรียน
มันสำคัญกับข้ามาก

241
00:17:51,680 --> 00:17:53,720
ข้าอยากเจอเพื่อนวัยเดียวกัน

242
00:17:54,000 --> 00:17:55,680
ห้ามบอกพ่อแม่ข้า ไม่งั้นข้าจะ

243
00:17:55,760 --> 00:17:57,200
เป็นเด็กที่ไม่มีความสุขที่สุดในโลก

244
00:17:57,280 --> 00:17:58,280
ว่าแล้วไง

245
00:17:58,520 --> 00:17:59,760
พวกเขาเป็นอะไรไปน่ะ

246
00:17:59,840 --> 00:18:01,120
พวกสารเลวนั่นจะปากโป้งเรื่องเจ้า

247
00:18:01,200 --> 00:18:03,480
เจ้าไว้ใจพวกเขาไม่ได้
ข้าเป็นเพื่อนแท้คนเดียวของเจ้า

248
00:18:05,160 --> 00:18:07,800
เอ้านี่ อึ ทุกคนชอบ

249
00:18:07,880 --> 00:18:09,520
ขอบใจ มาร์เกอริต เจ้าน่ารักมาก

250
00:18:09,600 --> 00:18:11,480
- แต่เอาไว้ทำอะไร
- เอาไว้ให้คุณครู

251
00:18:11,560 --> 00:18:13,720
ถ้าจะไปโรงเรียน
ก็ต้องมีของขวัญให้ครู

252
00:18:13,800 --> 00:18:15,120
นี่ เอาหนังสือเล่มนี้จากโรงรถข้าไป

253
00:18:15,200 --> 00:18:17,720
เจ้าใช้เป็นสมุดจดได้
ข้าไม่เสียดายหรอก ข้าเขียนไม่เป็น

254
00:18:17,800 --> 00:18:18,800
ส่วนนี่ขนนก

255
00:18:18,880 --> 00:18:20,160
แล้วก็ถ่านหินหนึ่งก้อน
กับกระเป๋าใส่หนังสือ

256
00:18:20,240 --> 00:18:21,240
นี่หมายความว่าพวกเจ้าจะ

257
00:18:21,320 --> 00:18:22,360
- ช่วยข้างั้นหรือ
- น่าจะใช่นะ

258
00:18:22,440 --> 00:18:24,640
เจ้าจะบอกพ่อแม่ข้า
ว่าข้าอยู่ดูหนังกับพวกเจ้าใช่ไหม

259
00:18:24,720 --> 00:18:27,080
เราจะไม่ตอบว่าใช่หรือไม่ใช่
เด็กน้อย เราจะแกล้งโง่

260
00:18:27,160 --> 00:18:28,600
เจ้าไม่กลัวที่จะให้ข้าออกไปเหรอ

261
00:18:28,680 --> 00:18:30,560
- กัปตันบอกว่า...
- ไม่อยู่แล้ว

262
00:18:30,640 --> 00:18:32,000
นั่นมันแค่เรื่องเล่าโบราณ

263
00:18:32,080 --> 00:18:35,400
เราอยู่ด้วยความกลัวจนเคยชิน
แต่ไม่มีใครรู้ว่าเพราะอะไร

264
00:18:35,480 --> 00:18:37,760
ยังไงเจ้าก็ไปกับแฟนโทมาโต
เขาไม่กลัวอะไรทั้งนั้น

265
00:18:37,840 --> 00:18:39,760
เอ๊ะ ใช่ แน่สิ

266
00:18:39,840 --> 00:18:41,160
ยังอยากได้อึเพิ่มเหรอ

267
00:18:41,360 --> 00:18:43,560
- ไม่ล่ะ ขอบใจ
- ข้าทำเพิ่มให้ได้นะ

268
00:18:43,640 --> 00:18:45,560
แล้วพวกเจ้าล่ะ เอาไหม

269
00:18:49,920 --> 00:18:51,160
เจ้ามาทำอะไรที่นี่ กะลาสี

270
00:18:51,240 --> 00:18:52,480
กัปตันมีคำสั่งเข้มงวดมาก

271
00:18:52,560 --> 00:18:53,920
- เราไม่มีสิทธิ์...
- นี่ขนม

272
00:18:54,000 --> 00:18:56,000
ขอบใจนะ
แต่ช่วยบอกข้าทีว่ามันคืออะไร

273
00:18:56,080 --> 00:18:58,160
ตั้งแต่ข้าเสียจมูกกับลิ้นไป

274
00:18:58,240 --> 00:19:00,240
ข้าก็ไม่รู้แล้วว่ากินอะไรอยู่

275
00:19:00,320 --> 00:19:04,320
กัปตันมีทหารยามเฝ้าทุกจุด
เราต้องหาทางหลบออกไป

276
00:19:07,840 --> 00:19:09,040
เจ้ารู้ใช่ไหมว่าทำอะไรอยู่

277
00:19:09,120 --> 00:19:10,440
มาเถอะ เจ้าหมาขี้กลัว

278
00:19:16,760 --> 00:19:18,320
โห สวยจังเลย

279
00:19:18,400 --> 00:19:20,800
- ดูสิ แฟนโทมาโต ดูสิ
- โอเค ๆ

280
00:19:26,360 --> 00:19:28,160
- นั่นโรงเรียนเหรอ
- ก็คงอย่างนั้น

281
00:19:28,560 --> 00:19:29,960
ตะขอพวกนั้นไว้ทำอะไร

282
00:19:30,040 --> 00:19:33,120
ใครจะรู้
อาจจะเอาไว้แขวนเด็กดื้อก็ได้

283
00:19:33,480 --> 00:19:36,640
นี่ห้องเรียนเหรอ
พวกนักเรียนอยู่ไหนล่ะ

284
00:19:36,720 --> 00:19:39,040
ข้าจะไปรู้ได้ยังไง
ข้าเป็นแค่หมาบูลด็อก

285
00:19:39,120 --> 00:19:40,720
มาถึงนี่ก็ไม่มีประโยชน์

286
00:19:40,800 --> 00:19:43,800
อ๋อ รู้แล้ว แกล้งทำก็ได้
ข้าจะเป็นครู ส่วนเจ้าเป็น...

287
00:19:44,120 --> 00:19:46,360
สมมติว่าโครงกระดูก
มีขนาดห้าลูกบาศก์นิ้ว

288
00:19:46,440 --> 00:19:48,960
ส่วนโลงศพมีพื้นที่ภายใน
หนึ่งร้อยลูกบาศก์ฟุต

289
00:19:49,080 --> 00:19:51,600
- เจ้าจะยัดศพเข้าไปได้กี่ศพ
- ดูสิ แฟนโทมาโต

290
00:19:51,680 --> 00:19:54,960
สมุดเล่มนี้มีชื่อนักเรียน
เขียนไว้ ไมเคิล ดัฟฟิน

291
00:19:55,160 --> 00:19:57,360
เชื่อเขาเลย
ไม่ใช่นักเรียนดีเด่นแน่ ๆ

292
00:19:57,440 --> 00:19:58,560
- เจ้าทำอะไรน่ะ
- พีชคณิต

293
00:19:58,640 --> 00:19:59,800
เจ้าคงไม่คิดเลขผิดใช่ไหม

294
00:19:59,880 --> 00:20:02,440
ยังไงเขาก็ไม่ได้
ทำการบ้านสักข้ออยู่แล้ว

295
00:20:06,520 --> 00:20:08,240
ไมเคิล ช่วยอ่านคำตอบ

296
00:20:08,320 --> 00:20:10,080
แบบฝึกหัดที่ครูสั่งการบ้านได้ไหม

297
00:20:11,280 --> 00:20:12,600
สี่ร้อยยี่สิบ

298
00:20:12,680 --> 00:20:14,520
ไดน่า อย่าบอกคำตอบเขาสิ

299
00:20:15,200 --> 00:20:16,560
สี่ร้อยยี่สิบหก

300
00:20:16,640 --> 00:20:18,640
สามแกลลอน แล้วก็แอปเปิ้ล 33 ลูก

301
00:20:18,720 --> 00:20:20,320
แต่ผมไม่รู้ว่าแอปเปิ้ลชนิดไหนนะครับ

302
00:20:20,400 --> 00:20:22,840
เหลือเชื่อเลย ถูกต้อง
ดีมาก ไมเคิล

303
00:20:22,920 --> 00:20:24,480
นายไม่ต้องการฉันแล้วสินะ

304
00:20:27,080 --> 00:20:30,280
"ขอบใจที่ทำการบ้านให้นะ
นายเป็นใครกัน"

305
00:20:41,120 --> 00:20:43,280
เจ้าบ้าไปแล้ว
ฟังข้าสิ ข้าพูดกับเจ้าอยู่

306
00:20:43,360 --> 00:20:45,720
เจ้าเพี้ยนไปแล้ว นี่ รอข้าด้วย

307
00:20:46,400 --> 00:20:47,840
จะไปไหนเหรอ แวมไพร์น้อย

308
00:20:47,920 --> 00:20:49,080
ไปโรงละครครับ

309
00:20:49,360 --> 00:20:50,360
ดีมาก

310
00:20:59,560 --> 00:21:01,560
ข้าเล่นเป็นครูให้เจ้าอีกดีไหม

311
00:21:05,800 --> 00:21:09,000
บทเรียนวันนี้คือ
"ดูแลสุนัขแสนรักให้ดี"

312
00:21:09,080 --> 00:21:11,240
"ขอบใจที่ทำการบ้านให้นะ
นายเป็นใครกัน"

313
00:21:11,320 --> 00:21:12,320
นี่ แฟนโทมาโต

314
00:21:12,400 --> 00:21:14,000
เด็กผู้ชายชื่อไมเคิล
เขาเขียนตอบข้าด้วย

315
00:21:14,080 --> 00:21:15,600
เขากล้าดียังไงมาคุยกับเจ้า

316
00:21:15,680 --> 00:21:16,840
เขาถามว่าข้าเป็นใคร

317
00:21:16,920 --> 00:21:18,080
เจ้าจะไม่ตอบเขาใช่ไหม

318
00:21:18,160 --> 00:21:20,160
ไม่ ไม่ต้องห่วง
"ข้าเป็นแวมไพร์"

319
00:21:20,240 --> 00:21:22,520
"แวมไพร์เหรอ เป็นไปไม่ได้"

320
00:21:22,600 --> 00:21:24,480
"ฉันไม่เชื่อว่านายเป็นแวมไพร์"

321
00:21:24,640 --> 00:21:26,280
"แล้วเจ้าคิดว่าข้าเป็นอะไร"

322
00:21:26,480 --> 00:21:28,000
"ไม่รู้สิ ขโมยเหรอ"

323
00:21:28,080 --> 00:21:29,920
"เจ้าคิดว่าหัวขโมยว่างมาก"

324
00:21:30,000 --> 00:21:31,640
"จนต้องมานั่ง
ทำการบ้านพีชคณิตให้เจ้าเหรอ"

325
00:21:31,720 --> 00:21:33,080
"บอกแล้วไงว่าข้าเป็นแวมไพร์"

326
00:21:33,160 --> 00:21:34,880
"และฉันอยากเป็นเพื่อนกับนาย"

327
00:21:37,320 --> 00:21:39,200
- นายเดินกลับบ้านกับฉันใช่ไหม
- ไปสิ

328
00:21:40,320 --> 00:21:41,520
หยุดวิ่งนะ

329
00:21:41,600 --> 00:21:43,800
ไม่ ห้ามวิ่ง...

330
00:21:53,240 --> 00:21:54,600
แวมไพร์น้อย ลูกจะไปไหน

331
00:21:54,680 --> 00:21:56,760
โรงละครสิครับ
จะเป็นที่ไหนได้ คุณนายแพนดอร่า

332
00:21:56,840 --> 00:21:57,840
ทะลุสวนไปเหรอ

333
00:21:57,920 --> 00:22:00,800
เพราะแฟนโทมาโตครับแม่
เขาอยากไปเดินเล่นก่อน

334
00:22:01,040 --> 00:22:02,680
ถือว่าเป็นคำตอบที่ฟังได้

335
00:22:05,360 --> 00:22:07,040
เราโกหกได้ไม่เลวเลยใช่ไหมล่ะ

336
00:22:07,120 --> 00:22:08,680
พวกเราเนียนมาก
จนข้าคิดว่าไม่มีทาง

337
00:22:08,760 --> 00:22:09,920
ที่แม่เจ้าจะรู้แผนเราได้

338
00:22:10,000 --> 00:22:11,280
เห็นไหมว่านางเชื่อคนง่ายแค่ไหน

339
00:22:11,360 --> 00:22:14,960
สำหรับเรื่องนั้น
ข้าว่าเราควรระวัง ข้ามีลาง

340
00:22:15,040 --> 00:22:17,240
- คืออะไร
- รู้สึกถึงลางไม่ดีน่ะ

341
00:22:20,680 --> 00:22:22,320
- ที่รัก
- สักครู่นะ หวานใจ

342
00:22:22,400 --> 00:22:23,440
ข้าแต่งละครโอเปร่าอยู่

343
00:22:23,520 --> 00:22:25,640
ท่านแต่งมาหลายศตวรรษแล้ว
และข้ายังเห็นแต่หน้ากระดาษเปล่า

344
00:22:25,720 --> 00:22:26,720
เร่งงานศิลปะชั้นยอดไม่ได้

345
00:22:26,800 --> 00:22:29,600
- เรื่องแวมไพร์น้อยน่ะค่ะ
- ไม่ต้องห่วง เขาไม่เป็นไรหรอก

346
00:22:29,680 --> 00:22:33,000
เด็ก ๆ ไม่จำเป็นต้องเข้าสังคม
ออกนอกบ้าน ไปเรียน วิ่งเล่นหรอก

347
00:22:33,080 --> 00:22:34,080
- ไม่หรือคะ
- ไม่

348
00:22:34,160 --> 00:22:35,880
เขาใช้เวลาทุกคืนอยู่หน้าจอ
อย่างมีความสุข

349
00:22:35,960 --> 00:22:38,640
ใช่เลย ฉันไม่สบายใจที่อยู่ ๆ
เขาก็เกิดชอบดูหนังขึ้นมา

350
00:22:38,720 --> 00:22:41,520
อย่าคิดมากน่ะ จู่ ๆ ผมยังเกิด
หลงใหลในโอเปร่าเลย

351
00:22:43,680 --> 00:22:45,040
เร็วเข้า...

352
00:22:45,120 --> 00:22:46,240
นี่ เราจะไปไหน

353
00:22:46,320 --> 00:22:47,920
ทำให้หลักฐานที่อยู่ของเราแน่นหนา

354
00:22:50,760 --> 00:22:52,240
แม่ครับ มาทำอะไรที่นี่

355
00:22:52,320 --> 00:22:55,000
แม่สงสัยอยู่ว่า
เมื่อคืนเจ้าดูหนังเรื่องอะไรเหรอ

356
00:22:55,200 --> 00:22:57,520
- "หมาปีศาจแห่ง..."
- ข้าถามแวมไพร์น้อย

357
00:22:57,600 --> 00:22:59,400
"หมาปีศาจตระกูลบาสเกอร์วิลล์"
ปีเตอร์ คุชชิ่งนำแสดง

358
00:22:59,480 --> 00:23:00,720
เวลาฉาย 135 นาที

359
00:23:00,800 --> 00:23:01,880
- ฉายโรงในปี 1959
- แล้วคืนนี้

360
00:23:01,960 --> 00:23:03,440
- จะดูเรื่องอะไร
- โรเจอร์ คอร์แมน

361
00:23:03,520 --> 00:23:05,160
"หลุมและลูกตุ้ม"
วินเซนต์ ไพรซ์นำแสดง

362
00:23:05,240 --> 00:23:06,280
เวลาฉาย 143 นาที

363
00:23:06,360 --> 00:23:08,000
ลูกยังไม่ทันดูแต่รู้หมดแล้วงั้นหรือ

364
00:23:08,080 --> 00:23:10,320
เพราะเราเอามาดูซ้ำครับ
คุณนายแพนดอร่า

365
00:23:10,400 --> 00:23:12,560
- จริงหรือ
- ครับ คุณนายแพนดอร่า

366
00:23:12,640 --> 00:23:14,600
มัน... จริงแท้แน่นอน

367
00:23:16,040 --> 00:23:18,960
ไม่อยากเชื่อเลยว่า
พวกเจ้าจะโกหกได้เนียนขนาดนี้

368
00:23:19,040 --> 00:23:20,520
เจ้าคิดว่าพวกเราไม่มีน้ำยาสินะ

369
00:23:20,600 --> 00:23:21,840
นี่ คุณแพนดอร่า

370
00:23:21,920 --> 00:23:23,440
คุณอยากดูหนังกับเราไหม

371
00:23:23,600 --> 00:23:25,120
ไม่ล่ะ ขอบใจ ฉันยุ่งอยู่

372
00:23:25,200 --> 00:23:26,880
เจ้ารู้อยู่แล้วเหรอว่าแม่จะปฏิเสธ

373
00:23:26,960 --> 00:23:28,120
เจ้าเป็นอัจฉริยะเรื่องการโกหก

374
00:23:28,200 --> 00:23:32,080
จริงเหรอ ข้าดีใจมากเลย
ที่ได้เป็นอัจฉริยะสักเรื่อง

375
00:23:43,720 --> 00:23:46,280
ทำไมเจ้าต้องคาบ
กระดูกกลางลำตัวด้วย

376
00:23:46,360 --> 00:23:47,720
เจ้าทำพัง เจ้าก็ซ่อมเอง

377
00:23:47,800 --> 00:23:49,720
- ช่วยข้าหน่อยสิ
- ไม่ ข้ายุ่งอยู่

378
00:23:50,280 --> 00:23:51,920
"แวมไพร์ไม่มีจริง"

379
00:23:52,000 --> 00:23:54,360
ก็บอกอยู่นี่ไงว่า
ข้าเป็นแวมไพร์ตัวจริง

380
00:23:54,520 --> 00:23:55,920
นี่เลยข่าวเด็ด

381
00:23:56,000 --> 00:23:58,520
ฮัลโหล ๆ เรื่องด่วน
ขอคุยกับเจ้านายหน่อย

382
00:23:58,600 --> 00:24:01,040
ข้าเข้าใกล้เขาไม่ได้หรอก
มันเสี่ยงเกินไป

383
00:24:01,120 --> 00:24:03,040
แค่เห็นเขาข้าก็กลัวแทบตายแล้ว

384
00:24:03,120 --> 00:24:06,360
- เชื่อฉันเถอะ มันคุ้มค่า
- เล่ารายละเอียดให้ข้าฟังก่อน

385
00:24:07,320 --> 00:24:08,320
งั้นหรือ

386
00:24:10,160 --> 00:24:11,440
หัวหน้า ๆ

387
00:24:11,520 --> 00:24:14,360
อ๋อ ข้าไม่มีตัวตนงั้นเหรอ
คอยดูแล้วกัน

388
00:24:15,040 --> 00:24:17,640
- มีที่อยู่ในสมุด
- มีแผนอะไรอีก เจ้าหนู

389
00:24:17,720 --> 00:24:19,200
- เราต้องกลับบ้านแล้ว
- ไมเคิลจะได้เห็น

390
00:24:19,280 --> 00:24:20,280
ว่าข้าไม่มีจริงแค่ไหน

391
00:24:20,360 --> 00:24:21,360
- ข้าจะไปเยี่ยมเขา
- เจ้าบ้าไปแล้ว

392
00:24:21,440 --> 00:24:22,440
แค่มาที่โรงเรียนก็แย่พอแล้ว

393
00:24:22,520 --> 00:24:23,800
นี่มันชักจะอันตรายเกินไปแล้ว

394
00:24:23,880 --> 00:24:25,720
เจ้ากลัวเด็กชายตัวเล็ก ๆ
ที่ไม่มีปัญญา

395
00:24:25,800 --> 00:24:27,280
ทำโจทย์เลขเกรดหนึ่งงั้นเหรอ

396
00:24:27,360 --> 00:24:28,560
ไม่ แต่...

397
00:24:32,280 --> 00:24:33,560
กิ๊บบัส ๆ

398
00:24:33,840 --> 00:24:34,960
ทำไมท่านต้องบี้เราด้วย

399
00:24:35,040 --> 00:24:37,080
ข้าชอบเสียงพวกเจ้าถูกขยี้

400
00:24:37,160 --> 00:24:39,440
มีมนุษย์มากมายให้ท่านระราน
แค่นั้นยังไม่พอเหรอ

401
00:24:39,520 --> 00:24:40,920
คาวาอี้ที่ถูกบีบระหว่างนิ้วโป้ง

402
00:24:41,000 --> 00:24:42,520
กับนิ้วชี้นี่เป็นความบันเทิงชั้นเลิศ

403
00:24:42,600 --> 00:24:44,000
เหมือนกินลูกอมช็อกโกแลต
เวลาดื่มกาแฟ

404
00:24:44,080 --> 00:24:45,520
- ไม่ใช่ข้านะ
- ทำไมจะเป็นเจ้าไม่ได้

405
00:24:45,600 --> 00:24:47,840
- เพราะข้ามีข่าวใหญ่
- พูดมา

406
00:24:47,920 --> 00:24:50,200
ท่านได้ยินแล้วจะมีความสุขมาก
จนเปลี่ยนข้ากลับเป็นมนุษย์

407
00:24:50,280 --> 00:24:52,200
- พูดเลย
- ลูกพี่ลูกน้องข้าอยู่ที่โรงเรียน

408
00:24:52,280 --> 00:24:54,600
ไม่ไกลจากที่นี่
เขามีเรื่องเด็ดจะบอกท่าน

409
00:24:54,680 --> 00:24:56,520
เขาเพิ่งบอกข้ามา ญาติข้า

410
00:24:56,920 --> 00:24:57,920
"บอกกิ๊บบัสสิ"

411
00:24:58,240 --> 00:25:00,040
อดทนหน่อยขอรับ เดี๋ยวเขาก็ตอบ

412
00:25:01,960 --> 00:25:03,520
เจ้าโชคดีแย่แล้วที่มีหมาอย่างข้า

413
00:25:03,600 --> 00:25:05,880
ไม่เห็นต้องเสี่ยง
ไปทำความรู้จักไมเคิลที่ไหนไม่รู้

414
00:25:05,960 --> 00:25:08,240
ที่คิดเลขยังไม่เป็น
แล้วเราก็ต้องกลับบ้านด้วย

415
00:25:08,320 --> 00:25:10,240
หนังจบแล้ว เราต้องกลับไป

416
00:25:11,400 --> 00:25:14,320
นี่... ข้าพูดกับเจ้าอยู่นะ

417
00:25:16,480 --> 00:25:18,800
ตรอกชาร์ลส์ นอดิน เรามาถึงแล้ว

418
00:25:22,360 --> 00:25:23,680
คิดว่าใช่เขาไหม

419
00:25:23,760 --> 00:25:25,040
ไม่ พวกนั้นเป็นคนแก่

420
00:25:25,120 --> 00:25:27,040
หวังว่าคงไม่ได้มาผิดบ้านนะ

421
00:25:42,280 --> 00:25:43,280
นี่

422
00:25:44,080 --> 00:25:45,360
อุดปากเขาไว้ อุดปากเขา

423
00:25:45,440 --> 00:25:47,760
เงียบน่า เงียบ ไม่มีอะไรต้องกลัว

424
00:25:47,920 --> 00:25:49,840
แฟนโทมาโต ไปดูหน่อยว่าพ่อแม่เขา

425
00:25:49,920 --> 00:25:51,080
- ยังหลับอยู่หรือเปล่า
- โอเค เจ้านาย

426
00:25:51,160 --> 00:25:53,120
พ่อแม่เจ้าจะรู้เรื่องข้าไม่ได้

427
00:25:53,280 --> 00:25:54,280
พวกเขาไม่ใช่พ่อแม่ฉัน

428
00:25:54,360 --> 00:25:56,240
นี่ปู่กับย่าฉัน ฉันเสียพ่อแม่ไปแล้ว

429
00:25:56,320 --> 00:25:58,360
- จริงเหรอ ไปทำหายที่ไหน
- นายตลกจัง

430
00:25:58,440 --> 00:26:00,480
"เสียพ่อแม่ไป"
เป็นสำนวน แปลว่าพวกเขาตายแล้ว

431
00:26:00,600 --> 00:26:03,360
งั้นเหรอ เหมือนของข้าเหรอ
พ่อแม่ข้าตายแล้วแต่ยังอยู่

432
00:26:03,440 --> 00:26:05,520
งั้นนายก็เป็นแวมไพร์จริง ๆ น่ะสิ

433
00:26:05,600 --> 00:26:07,000
สำหรับฉัน มันไม่เหมือนกัน

434
00:26:07,080 --> 00:26:08,360
พ่อแม่ฉันตายสนิท

435
00:26:08,440 --> 00:26:09,600
ฉันถึงได้เป็นเด็กกำพร้า

436
00:26:09,680 --> 00:26:10,960
เป็นเด็กกำพร้าเป็นยังไงเหรอ

437
00:26:11,040 --> 00:26:12,520
ปกติมั้ง เหมือนฉันนี่ไง

438
00:26:12,600 --> 00:26:13,600
โอเคครับ เจ้านาย

439
00:26:13,680 --> 00:26:15,200
คนแก่ยังกรนอย่างกับช้าง

440
00:26:15,280 --> 00:26:16,920
ที่แฟนโทมาโต เขาเป็นหมาของข้า

441
00:26:17,000 --> 00:26:20,280
เท่จัง รอเดี๋ยวนะ
นี่อัลฟอนโซ ปลาของฉัน

442
00:26:20,360 --> 00:26:21,880
- มันเป็นเพื่อนฉัน
- ข้าว่ามันขี้เหร่

443
00:26:21,960 --> 00:26:23,040
เลี้ยงหมาดีกว่า

444
00:26:23,200 --> 00:26:24,760
ไม่ต้องห่วง เขาขี้อิจฉาน่ะ

445
00:26:25,080 --> 00:26:26,280
- มันจำฉันได้
- จริงเหรอ

446
00:26:26,360 --> 00:26:28,040
ถ้าเอาหน้าแนบขวดโหล
มันจะว่ายมาหา

447
00:26:28,800 --> 00:26:31,120
แฟนโทมาโต
ข้าจะไม่พาเจ้าไปไหนอีกแล้ว

448
00:26:31,240 --> 00:26:32,800
ไม่เอาน่ะ เป็นแค่อุบัติเหตุ

449
00:26:32,880 --> 00:26:34,480
หมานายเท่มากเลย

450
00:26:39,080 --> 00:26:40,360
"ฮัลโหล ๆ"

451
00:26:40,440 --> 00:26:41,440
ข้าเป็นเพื่อนร่วมงานอีกคน

452
00:26:41,520 --> 00:26:43,600
เพื่อนร่วมงานคนก่อน
ไม่อยู่ในสภาพที่จะพูดได้แล้ว

453
00:26:43,680 --> 00:26:44,760
ไปตามกิ๊บบัสมา

454
00:26:44,840 --> 00:26:46,720
ถ้าเขาได้ยินข่าวฉัน
เขาต้องตกรางวัลให้เราแน่

455
00:26:46,800 --> 00:26:47,960
"เจ้าบอกญาติคนที่แล้วอย่างนี้เหรอ"

456
00:26:48,040 --> 00:26:50,360
ฉันต้องคุยกับกิ๊บบัส
เขาจะแปลงร่างเรากลับเป็นมนุษย์

457
00:26:50,440 --> 00:26:52,240
- ฉันเจอพวกแวมไพร์แล้ว
- "จริงเหรอ"

458
00:26:53,520 --> 00:26:54,880
ยังไม่นอนเหรอ ไมเคิล

459
00:26:54,960 --> 00:26:56,840
ยังครับปู่ ผมเจอหมา

460
00:26:56,920 --> 00:26:59,320
มันคงปีนขึ้นท่อระบายน้ำ
แล้วเข้ามาทางหน้าต่าง

461
00:26:59,400 --> 00:27:01,000
เราเลี้ยงมันไว้ได้ไหมฮะ ปู่

462
00:27:01,080 --> 00:27:02,080
ไว้คุยกันพรุ่งนี้

463
00:27:02,160 --> 00:27:03,960
กลับไปนอนเถอะ คัพเค้ก

464
00:27:04,400 --> 00:27:06,440
- คัพเค้กเหรอ
- อย่าล้อกันสิ

465
00:27:06,520 --> 00:27:08,720
ข้าไม่อยู่ที่นี่กับปลาทองนี่หรอกนะ

466
00:27:08,800 --> 00:27:10,920
ใช่ เราต้องไปแล้ว หนังใกล้จบแล้ว

467
00:27:11,000 --> 00:27:12,200
- หนังอะไรเหรอ
- ไว้ข้าจะอธิบายให้ฟังทีหลัง

468
00:27:12,280 --> 00:27:13,280
นี่สมุดจดของเจ้า

469
00:27:13,360 --> 00:27:14,560
เจ้าอยากให้
ข้าทำการบ้านเลขให้ไหม

470
00:27:14,640 --> 00:27:15,800
เอาสิ เต็มที่เลย

471
00:27:15,880 --> 00:27:17,440
ข้าว่าโจทย์เลขสนุกดี

472
00:27:17,520 --> 00:27:18,600
พรุ่งนี้นายจะมาใหม่ใช่ไหม

473
00:27:18,680 --> 00:27:20,840
หัวหน้า ๆ รับสายนี้
มันจะคุ้มค่าเวลาของท่าน

474
00:27:20,920 --> 00:27:22,240
นี่เป็นความหมกมุ่นใหม่หรือไง

475
00:27:22,320 --> 00:27:23,480
อยากรีบโดนขยี้กันจัง

476
00:27:23,560 --> 00:27:24,560
"กิ๊บบัส หัวหน้า"

477
00:27:24,640 --> 00:27:26,240
- "กิ๊บบัส ฉันเห็นแวมไพร์"
- เจ้าโกหก

478
00:27:26,320 --> 00:27:28,440
- บรรยายมา
- "แวมไพร์เด็ก"

479
00:27:34,040 --> 00:27:35,440
โห ถ้านายชอบทำโจทย์เลข

480
00:27:35,520 --> 00:27:37,360
นายคงไม่มีอะไรทำในโลงศพเลยสิ

481
00:27:37,440 --> 00:27:38,960
ข้าไม่ได้อยู่ในโลงศพ

482
00:27:39,040 --> 00:27:42,000
ข้านอนในโลง
เพราะพ่อแม่ข้าหัวโบราณ

483
00:27:42,080 --> 00:27:43,760
แต่นอนโซฟาก็ได้เหมือนกัน

484
00:27:43,840 --> 00:27:45,280
นี่ ๆ เด็กโง่ เราต้องไปแล้ว

485
00:27:45,360 --> 00:27:46,520
นายจะพาฉันไปดูบ้านนายไหม

486
00:27:46,600 --> 00:27:47,960
มันอันตรายนิดหน่อยน่ะ

487
00:27:48,040 --> 00:27:49,280
นายอยู่ไม่รอดถึงสองชั่วโมงหรอก

488
00:27:49,360 --> 00:27:50,360
งั้นเจอกันพรุ่งนี้นะ

489
00:27:50,440 --> 00:27:52,200
- เจอกันพรุ่งนี้ เพื่อน
- เดี๋ยวก่อน

490
00:27:54,560 --> 00:27:56,400
เอานี่ไปสิ แทนคำขอบคุณ
ที่ช่วยทำการบ้าน

491
00:27:56,480 --> 00:27:57,880
ขอบใจนะ

492
00:28:03,320 --> 00:28:05,040
- มีอะไร เด็กน้อย
- ดูนั่น เจ้าตัวนั้น

493
00:28:05,120 --> 00:28:06,560
มันไต่ขึ้นบ้านไมเคิล

494
00:28:12,960 --> 00:28:14,720
กิ๊บบัส บนโน้น

495
00:28:21,600 --> 00:28:22,960
นั่นมันตัวอะไร

496
00:28:23,040 --> 00:28:24,840
หนีเร็ว เร็วเข้า

497
00:28:28,600 --> 00:28:29,640
เร็วเข้า

498
00:28:36,920 --> 00:28:39,200
เป็นฝีมือกัปตัน
กัปตันปกป้องพวกมันอยู่

499
00:28:39,280 --> 00:28:40,360
ข้าไม่เห็นพวกมันแล้ว

500
00:28:40,440 --> 00:28:41,680
เราจะทำยังไงกันดี หัวหน้า

501
00:28:41,760 --> 00:28:43,720
ไม่ต้อง มันไม่สำคัญแล้ว

502
00:28:43,800 --> 00:28:45,000
เราเจอจุดอ่อน
ในเกราะป้องกันพวกมันแล้ว

503
00:28:45,080 --> 00:28:48,080
- อะไรเหรอ
- เด็กนั่น เขามีเพื่อน

504
00:28:48,680 --> 00:28:49,840
นั่นมันตัวอะไรน่ะ

505
00:28:49,920 --> 00:28:52,480
เจ้าหนู เราไม่ควรได้รับอนุญาต
ให้พูดถึงมันด้วยซ้ำ

506
00:28:52,560 --> 00:28:54,000
ข้าไม่รู้เลยว่าเขายังมีชีวิตอยู่

507
00:28:54,080 --> 00:28:56,680
ไม่มีใครเห็นเขาแถวนี้
มานานมากแล้ว

508
00:28:57,560 --> 00:28:59,120
เจ้าดูกลัวนะ เกิดอะไรขึ้น

509
00:28:59,200 --> 00:29:01,000
หุบปาก ข้ารับประกันว่า
เจ้าไม่อยากรู้หรอก

510
00:29:01,080 --> 00:29:03,160
เจ้าไม่ได้ยินหรือเห็น
อะไรทั้งนั้น แบบนี้ดีกว่า

511
00:29:03,240 --> 00:29:04,640
พวกเจ้านี่ความลับเยอะจริง ๆ

512
00:29:04,720 --> 00:29:05,880
เจ้าตัวผอม
หน้าพระจันทร์เสี้ยวนั่นคืออะไร

513
00:29:05,960 --> 00:29:06,960
ใช่ พระจันทร์

514
00:29:07,040 --> 00:29:08,560
เจ้าเห็นพระจันทร์ได้ทุกคืน รู้ไหม

515
00:29:08,640 --> 00:29:10,520
ข้าก็เคยสงสัยว่า
มันขึ้นไปทำอะไรบนนั้น

516
00:29:10,600 --> 00:29:11,600
แต่คนเขาบอกว่าเป็นเรื่องปกติ

517
00:29:11,680 --> 00:29:12,960
ข้าว่ามันห้อยจากอะไรสักอย่าง

518
00:29:13,040 --> 00:29:14,040
เหมือนหนังยาง

519
00:29:14,120 --> 00:29:15,680
แฟนโทมาโต ไม่ใช่กิ๊บบัสใช่ไหม

520
00:29:15,760 --> 00:29:16,800
ใช่ เงียบน่ะ

521
00:29:16,880 --> 00:29:18,040
แฟนหนังสนุกกันไหม

522
00:29:18,120 --> 00:29:19,800
ทุกอย่างเรียบร้อยดี
คุณนายแพนดอร่า

523
00:29:19,880 --> 00:29:21,840
- ทุกอย่างเรียบร้อย
- แม่ฮะ กิ๊บบัสคืออะไรเหรอ

524
00:29:23,680 --> 00:29:25,560
เราไม่ได้ทำอะไรเลย ๆ

525
00:29:25,640 --> 00:29:27,200
อีกอย่าง ข้าโกหกเก่งเป็นเลิศ

526
00:29:27,280 --> 00:29:29,040
ใครบอกลูกเรื่องนั้น แวมไพร์น้อย

527
00:29:29,120 --> 00:29:31,120
มาร์เกอริตครับ คุณนายแพนดอร่า

528
00:29:31,200 --> 00:29:32,240
มีพระจันทร์ในหนัง

529
00:29:32,320 --> 00:29:33,720
มาร์เกอริตบอกว่ามันคือกิ๊บบัส

530
00:29:33,800 --> 00:29:35,800
- นั่นไม่จริงนะ
- ใช่ จริงสิ

531
00:29:36,160 --> 00:29:37,320
- สัตว์ประหลาดสู้กัน
- พอได้แล้ว

532
00:29:37,400 --> 00:29:38,840
ห้ามดูหนังอีกตลอดสัปดาห์

533
00:29:38,920 --> 00:29:39,920
ทุกคนเข้านอน

534
00:29:47,360 --> 00:29:49,760
แม่ฮะ เวลาเอา
คนตายสนิทใส่โลงศพ

535
00:29:49,840 --> 00:29:51,360
- พวกเขาจะไม่ขยับอีกเลยเหรอ
- คนตายสนิทเหรอ

536
00:29:51,440 --> 00:29:52,840
คำนี้แปลกดี ลูกไปได้ยินมาจากไหน

537
00:29:52,920 --> 00:29:54,320
แม่ฮะ ตอบมาสิ

538
00:29:54,560 --> 00:29:56,800
โดยทั่วไปก็ไม่นะ

539
00:29:57,240 --> 00:29:58,760
แต่กับเรามันไม่เหมือนกันเหรอ

540
00:29:58,840 --> 00:30:00,080
กับเรามันต่างกันมาก

541
00:30:00,160 --> 00:30:01,960
พวกเราจะตายสนิทได้ไหมครับแม่

542
00:30:02,040 --> 00:30:04,120
แวมไพร์น้อย ลูกอยู่ในวัยเด็กที่มีแต่

543
00:30:04,200 --> 00:30:05,560
- คำถาม และ...
- แม่ ขอร้องล่ะ

544
00:30:05,800 --> 00:30:07,480
โอเค เอาเป็นว่าใช่

545
00:30:08,720 --> 00:30:11,480
มีสิ่งมีชีวิตบนโลกใบนี้
ที่สามารถทำลายเราได้

546
00:30:11,560 --> 00:30:14,280
พวกเขาเป็นยมทูต
เป็นลูกสมุนของเจ้าแห่งความตาย

547
00:30:14,680 --> 00:30:16,040
เทพเจ้าแห่งห้วงลึก

548
00:30:16,640 --> 00:30:18,840
กิ๊บบัสที่ลูกพูดถึงก่อนหน้านี้

549
00:30:18,920 --> 00:30:20,240
คือหนึ่งในสิ่งมีชีวิตเหล่านั้น

550
00:30:20,320 --> 00:30:23,040
เพราะกิ๊บบัสนี่แหละ
เราถึงออกจากบ้านไม่ได้

551
00:30:23,960 --> 00:30:26,280
เรามีเวทมนตร์คุ้มกัน
ที่ทรงพลังมากที่นี่

552
00:30:26,360 --> 00:30:28,680
- แต่ข้างนอกนั่น...
- แปลว่าสัตว์ประหลาดตัวนี้รู้จักเรา

553
00:30:28,760 --> 00:30:30,840
และมีพลังที่จะทำให้เราตายสนิท

554
00:30:30,920 --> 00:30:31,960
แม่หมายความอย่างนั้นใช่ไหม

555
00:30:32,040 --> 00:30:33,480
ใช่ กิ๊บบัสมีพลังนั้น

556
00:30:33,560 --> 00:30:35,080
ทีนี้ลูกก็รู้แล้วว่าทำไม
ถึงไม่ควรออกไป

557
00:30:35,160 --> 00:30:36,480
จากบ้านคนเดียวใช่ไหม

558
00:30:37,000 --> 00:30:38,000
ดีมาก

559
00:30:42,200 --> 00:30:45,760
ดูเหมือนรักใหม่ที่เจ้ามีต่อเลข
และปลาทองจะเป็นอดีตไปแล้ว

560
00:30:45,880 --> 00:30:47,360
ข้าจะไม่ไปจากที่นี่อีกแล้ว

561
00:30:47,440 --> 00:30:48,560
ได้ยินไหม บัตเตอร์คัพ

562
00:30:48,640 --> 00:30:50,880
เราจะไม่ออกจากบ้านหลังนี้อีก

563
00:30:50,960 --> 00:30:52,200
ไม่มีวัน

564
00:31:32,720 --> 00:31:34,520
แวมไพร์น้อย

565
00:31:34,600 --> 00:31:36,440
แวมไพร์น้อย

566
00:31:36,520 --> 00:31:37,960
- นี่
- แวมไพร์น้อย

567
00:31:38,040 --> 00:31:40,080
ไม่มีคืนดูหนังอีกก็เพราะเจ้า

568
00:31:41,000 --> 00:31:44,320
ไม่เห็นเลยว่าเราจะรอดจาก
โศกนาฏกรรมนี้ได้ยังไง

569
00:31:46,080 --> 00:31:47,480
คืนนี้เราจะเล่นอะไรกันดี

570
00:31:47,560 --> 00:31:49,440
ข้ามีธุระต้องจัดการ
พวกเจ้าเล่นกันไปเลย

571
00:31:49,520 --> 00:31:51,360
ไม่ เจ้าต้องเล่นด้วย

572
00:31:52,160 --> 00:31:53,600
- ทำไมล่ะ
- ถ้าเจ้าไม่อยากให้

573
00:31:53,680 --> 00:31:55,160
คุณนายแพนดอร่ารู้ว่าเจ้าไม่ได้

574
00:31:55,240 --> 00:31:56,880
อยู่ดูหนังกับพวกเราและ...

575
00:31:56,960 --> 00:31:58,600
ก็ได้ เล่นซ่อนหาในกรอบรูป

576
00:32:09,920 --> 00:32:10,960
เขาอยู่นั่น

577
00:32:46,080 --> 00:32:47,520
เจ้าบ้าไปแล้ว เจ้าหนู

578
00:32:47,600 --> 00:32:48,840
ไม่ได้ยินที่แม่พูดเหรอ

579
00:32:48,920 --> 00:32:51,280
เจ้าออกไปไม่ได้
กิ๊บบัสอยู่ข้างนอกนั่น

580
00:32:51,360 --> 00:32:52,600
ไมเคิลก็อยู่ข้างนอกนั่นเหมือนกัน

581
00:32:52,680 --> 00:32:54,720
เมื่อวานนี้กิ๊บบัส
ไปแอบย่องอยู่ที่บ้านเขา

582
00:32:54,800 --> 00:32:56,840
- เขาเป็นเพื่อน ข้า...
- นั่นคือสิ่งที่กิ๊บบัสทำ

583
00:32:56,920 --> 00:32:58,440
เด็กน้อย เขาพาคนไปที่...

584
00:32:58,520 --> 00:33:00,360
- พาไปที่ไหน
- ไปยังดินแดนแห่งคนตายสนิท

585
00:33:00,440 --> 00:33:01,960
เจ้ารู้เรื่องนี้อยู่แล้ว
แต่ไม่พูดอะไรเลยเหรอ

586
00:33:02,040 --> 00:33:03,600
- ตามข้ามา
- ไม่ เดี๋ยวก่อน

587
00:33:03,680 --> 00:33:04,760
มันเป็นเรื่องของโชคชะตา

588
00:33:04,840 --> 00:33:07,200
ถ้าชะตาของเพื่อนเจ้าถึงฆาต
มันก็น่าเสียดาย แต่...

589
00:33:07,280 --> 00:33:09,200
- แต่เจ้าจะออกไปไม่ได้
- ปล่อยข้า

590
00:33:09,280 --> 00:33:10,840
ข้าต้องดูให้แน่ใจว่าเพื่อนข้าปลอดภัย

591
00:33:10,920 --> 00:33:12,320
- กัปตัน
- ห้ามปากโป้ง แฟนโทมาโต

592
00:33:12,400 --> 00:33:14,400
ไม่งั้นข้าจะไม่เห็นเจ้า
เป็นเพื่อนอีก ได้ยินไหม

593
00:33:14,600 --> 00:33:15,960
ฝันร้ายชัด ๆ

594
00:33:19,560 --> 00:33:21,560
- นี่ท่านฟังอยู่หรือเปล่า
- ขอโทษ ยาหยี

595
00:33:21,640 --> 00:33:22,680
ข้าบอกท่านว่าเราควรจะจริงจัง

596
00:33:22,760 --> 00:33:24,680
กับการที่แวมไพร์น้อย
บ่นว่าเขาเบื่อมากกว่านี้

597
00:33:24,800 --> 00:33:26,960
ข้าว่าเราน่าจะสร้างโรงเรียน
แบบที่เขาฝันไว้ได้

598
00:33:27,040 --> 00:33:28,760
เรียกพวกผีมารวมกัน
ที่ห้องอาหารตอนกลางคืน

599
00:33:28,840 --> 00:33:30,320
พวกเขาเล่นเป็นนักเรียน แล้วก็...

600
00:33:30,560 --> 00:33:31,560
แล้วไง

601
00:33:31,880 --> 00:33:33,440
ท่านเป็นครูได้นะ

602
00:33:34,880 --> 00:33:37,600
หายนะ เด็กนั่น
เจ้าเด็กน้อยหนีไปแล้ว

603
00:33:37,680 --> 00:33:39,240
ว่าแล้วไง เด็กน้อยน่าสงสาร
อึดอัดจนทนไม่ไหว

604
00:33:39,320 --> 00:33:40,480
- เขาหนีไปเหรอ
- เขาเหมือนข้า

605
00:33:40,560 --> 00:33:41,920
ถ้าเขางอนเราจริง
คงอีกนานกว่าจะหาย

606
00:33:42,080 --> 00:33:44,360
และแน่นอน ไม่มีใครรู้ว่า
เขาซ่อนตัวอยู่ในภาพไหน

607
00:33:44,440 --> 00:33:46,040
ไม่ พวกท่านไม่เข้าใจ

608
00:33:46,120 --> 00:33:48,000
เขาออกไปข้างนอก เข้าเมือง

609
00:33:48,080 --> 00:33:49,680
- ตายแล้ว
- ไม่ต้องตกใจไป

610
00:33:49,760 --> 00:33:50,760
นอกจากกิ๊บบัส

611
00:33:50,840 --> 00:33:52,480
หน้าจันทร์เสี้ยวชวนหัวเราะนั่น
เราไม่ได้เห็นเขามา...

612
00:33:52,560 --> 00:33:54,040
- นานแค่ไหน
- 72 ปี

613
00:33:54,120 --> 00:33:55,880
ใช่ นอกจากเขา เราไม่กลัวใคร

614
00:33:55,960 --> 00:33:58,160
ใช่เลย นั่นแหละที่ข้าอยากพูด

615
00:33:58,240 --> 00:34:00,520
แฟนโทมาโต
ถ้าเจ้ารู้อะไรก็บอกเรามา

616
00:34:00,720 --> 00:34:03,760
ไม่ ไม่มีอะไร
เขาแค่ไปเยี่ยมเด็กมนุษย์

617
00:34:03,840 --> 00:34:05,360
แล้วเจ้าไม่บอกเราเหรอ
นี่เรื่องใหญ่

618
00:34:05,440 --> 00:34:06,440
- ข้าจะไปตาม
- ไม่

619
00:34:06,520 --> 00:34:07,680
เขาจะอายถ้าเห็นเราคนใดคนหนึ่ง

620
00:34:07,760 --> 00:34:09,840
ท่านก็รู้ว่าแวมไพร์น้อย
อ่อนไหวแค่ไหน ที่รัก

621
00:34:09,920 --> 00:34:10,960
- แฟนโทมาโต
- ครับ กัปตัน

622
00:34:11,040 --> 00:34:13,520
พาพวกสัตว์ประหลาดไป
พาแวมไพร์น้อยกลับมาเดี๋ยวนี้

623
00:34:13,600 --> 00:34:14,600
แล้วก็เด็กมนุษย์ด้วย

624
00:34:14,680 --> 00:34:16,080
ถ้าเขารู้เรื่องเรา
เราต้องคุยกับเขาให้...

625
00:34:16,160 --> 00:34:17,520
ให้เขาเก็บเรื่องเราเป็นความลับ

626
00:34:19,040 --> 00:34:20,320
โอเค ออกมาได้แล้ว

627
00:34:20,400 --> 00:34:22,120
- ใช่ เชิญออกไปเลย
- ออกไปไหน

628
00:34:22,200 --> 00:34:23,560
เราต้องไปช่วยแวมไพร์น้อย

629
00:34:23,640 --> 00:34:26,080
และดูให้แน่ใจว่ามนุษย์
ที่อันตรายมาก ๆ จะปิดปากเงียบ

630
00:34:26,160 --> 00:34:27,200
จะได้ไม่ต้องโดนเราลงโทษ

631
00:34:27,280 --> 00:34:29,080
มีเรื่องให้สนุกกันตลอดจริง ๆ

632
00:34:29,560 --> 00:34:32,120
สกู๊ตเตอร์ของข้า ใช่
โรลเลอร์สเกตของอ็อพทาโมล ก็ได้

633
00:34:32,200 --> 00:34:35,080
แต่มาร์เกอริต รถเข็นของเจ้า
ไม่ช่วยให้ไปถึงเร็วขึ้นหรอก

634
00:34:35,200 --> 00:34:36,280
เจ้ารู้ได้ยังไง

635
00:34:36,560 --> 00:34:37,840
เจ้าไม่มีทางรู้หรอก

636
00:34:46,680 --> 00:34:47,960
ไมเคิล

637
00:34:49,000 --> 00:34:50,760
"ทำพลาดซะ ยังมีเวลา"

638
00:34:51,200 --> 00:34:52,560
เขาไม่เป็นอะไร

639
00:34:52,640 --> 00:34:53,920
บัด สเปนเซอร์เจ๋งดีนะครับ

640
00:34:54,000 --> 00:34:55,040
คุณปู่ฮะ สอนผม

641
00:34:55,120 --> 00:34:57,160
ให้ตบหน้าคนอื่น
แบบบัด สเปนเซอร์ได้ไหมครับ

642
00:35:00,840 --> 00:35:02,920
เขามีหุ่นจำลอง
เหมือนมาร์เกอริตเลย

643
00:35:03,000 --> 00:35:04,680
แต่เขารู้วิธีประกอบมันด้วยแฮะ

644
00:35:05,960 --> 00:35:07,960
"ถึงไมเคิล หลานรัก"

645
00:35:08,400 --> 00:35:10,600
"นี่คือสมุดที่มีรูปคนที่หลานรัก"

646
00:35:10,680 --> 00:35:11,840
"เติมภาพวาดของหลานลงไป"

647
00:35:11,920 --> 00:35:13,520
"เขียนเล่าเรื่อง
ที่จะทำให้หลานรู้สึกดี"

648
00:35:13,600 --> 00:35:15,280
"ลงชื่อ ปู่ของหลาน"

649
00:35:15,520 --> 00:35:17,040
นี่ลายมือไมเคิล

650
00:35:17,120 --> 00:35:18,120
"พ่อแม่ของฉัน"

651
00:35:18,200 --> 00:35:20,240
"ฉันรู้สึกละอายใจ
ที่จำพ่อแม่ไม่ค่อยได้"

652
00:35:20,320 --> 00:35:22,240
"ฉันไม่กล้าวาดทับรูปถ่ายพวกเขา"

653
00:35:22,320 --> 00:35:23,320
รูปถ่ายหมู่ของชั้นเรียน

654
00:35:23,400 --> 00:35:26,560
"คนที่สองจากซ้ายคือไดน่า
ฉันตกหลุมรักไดน่า"

655
00:35:26,640 --> 00:35:28,560
"คนตรงกลางคือคุณครู
ฉันตกหลุมรัก..."

656
00:35:28,640 --> 00:35:30,920
บ้าไปแล้ว เขาตกหลุมรักทุกคนเลย

657
00:35:31,000 --> 00:35:33,920
"ฉันมีเพื่อนชื่อไวร์แพม"

658
00:35:34,320 --> 00:35:37,000
ชื่อแปลกจัง ไม่สิ มันเป็นรหัส

659
00:35:37,240 --> 00:35:39,360
"ฉันมีเพื่อนชื่อแวมไพร์"

660
00:35:39,440 --> 00:35:41,400
อย่างน้อยเขาก็เข้าใจว่า
ต้องเก็บเป็นความลับ

661
00:35:53,120 --> 00:35:54,720
เขาดูมีความสุขมาก

662
00:35:57,080 --> 00:35:58,840
แต่ยังไงปู่กับย่าเขาก็แก่แล้ว

663
00:35:58,920 --> 00:36:00,240
เขาจะทำยังไงถ้าพวกเขาตาย

664
00:36:00,320 --> 00:36:01,480
บู

665
00:36:01,600 --> 00:36:03,680
- เจ้าบ้าไปแล้วหรือไง
- อะไร นี่ฉันเอง

666
00:36:03,760 --> 00:36:05,800
นายมาสอดแนมฉัน
ฉันเลยแกล้งนายเล่น

667
00:36:05,880 --> 00:36:06,880
แค่เล่นสนุก

668
00:36:06,960 --> 00:36:08,720
อีกอย่าง ไม่ได้อยากอวดนะ
แต่ฉันทำให้แวมไพร์กลัว

669
00:36:08,800 --> 00:36:10,720
- เมื่อคืนเจ้าไม่เห็นอะไรเลยเหรอ
- อะไรเหรอ

670
00:36:10,800 --> 00:36:12,320
นายคิดว่ามีใครเข้ามา
ในสวนของฉันอีกนอกจาก

671
00:36:12,400 --> 00:36:13,920
แวมไพร์น้อยกับหมาสีแดงของเขา

672
00:36:23,880 --> 00:36:25,880
ไม่ต้องห่วง พวกเขา
เป็นเหมือนญาติข้าน่ะ

673
00:36:25,960 --> 00:36:28,040
ตัวสีเขียวคือคล็อด
เขาชอบการแข่งรถและความรุนแรง

674
00:36:28,120 --> 00:36:29,360
ข้าไม่ได้ดุร้ายกว่า
จระเข้กลายพันธุ์ทั่วไป

675
00:36:29,440 --> 00:36:31,360
แต่ข้าชอบความเร็ว

676
00:36:31,440 --> 00:36:33,600
นั่นอ็อพทาโมล
เขาชอบการทดลองเคมี

677
00:36:33,680 --> 00:36:34,760
ที่ไม่ดีต่อสิ่งแวดล้อม

678
00:36:34,840 --> 00:36:36,720
ข้าคือผลลัพธ์บริสุทธิ์จาก
โครงการนิวเคลียร์ของฝรั่งเศส

679
00:36:36,800 --> 00:36:38,080
ในมหาสมุทรแปซิฟิก เด็กน้อย

680
00:36:38,160 --> 00:36:40,440
- และมาร์เกอริตคนนี้ เขาชอบ...
- ข้าชอบกอด

681
00:36:40,600 --> 00:36:42,960
- กลิ่นเขาแปลก ๆ
- กลิ่นอากาศยามค่ำคืนน่ะ

682
00:36:43,040 --> 00:36:44,560
เจ้ามาทำอะไรที่นี่ แฟนโทมาโต

683
00:36:44,640 --> 00:36:46,080
เจ้าบอกพ่อแม่ข้าใช่ไหม

684
00:36:46,160 --> 00:36:47,280
- นี่นายแอบออกมาเหรอ
- ใช่แล้ว

685
00:36:47,360 --> 00:36:48,560
เขาทำแบบนั้นเลย

686
00:36:48,640 --> 00:36:50,080
และเขาทำให้
เราทุกคนตกอยู่ในอันตราย

687
00:36:50,160 --> 00:36:51,840
ไปเก็บของได้แล้ว
เราจะกลับบ้านกัน

688
00:36:51,920 --> 00:36:53,880
เดี๋ยวสิ เรายังไม่ได้เล่นเลยนะ

689
00:37:02,960 --> 00:37:05,840
แปลกดี เจ้าดูไม่กลัว
ญาติสัตว์ประหลาดของข้าเลย

690
00:37:05,920 --> 00:37:07,760
- ไม่เลย ทำไมเหรอ
- ไม่รู้สิ

691
00:37:07,840 --> 00:37:09,720
เขาถูกสร้างจากชิ้นส่วน

692
00:37:09,800 --> 00:37:11,760
มนุษย์ที่ถูกติดกาวเข้าด้วยกัน

693
00:37:11,840 --> 00:37:13,040
เย็บต่างหากล่ะ

694
00:37:13,120 --> 00:37:14,520
ไม่ใช่ความผิดข้านี่

695
00:37:14,600 --> 00:37:15,840
เจ้าไม่ควรล้อเลียนหน้าตาคนอื่น

696
00:37:15,920 --> 00:37:17,240
ใช่ จริงด้วย เหมือนฉันบางครั้ง

697
00:37:17,320 --> 00:37:19,000
ฉันน้ำหนักเกิน
แต่มันไม่ใช่ความผิดฉัน

698
00:37:19,080 --> 00:37:21,040
ฉันชอบกินอาหารจริง ๆ
ไม่เหมือนหลายคน

699
00:37:21,320 --> 00:37:22,320
ไม่รู้สิ

700
00:37:22,400 --> 00:37:23,520
ตั้งแต่ได้เจอนาย ฉันก็มีความสุข

701
00:37:23,600 --> 00:37:24,600
ข้าด้วย

702
00:37:24,680 --> 00:37:26,280
เพราะนั่นหมายความว่า
มีชีวิตหลังความตาย

703
00:37:26,360 --> 00:37:29,040
- เราไม่ชอบความตาย
- เราคิดว่าความตายโหดเหี้ยม

704
00:37:29,120 --> 00:37:30,760
พวกคุณมีชีวิตอยู่ได้ยังไง
หลังจากตายไปแล้ว

705
00:37:30,840 --> 00:37:32,160
- ไม่รู้สิ
- เราหลบมัน

706
00:37:32,240 --> 00:37:33,920
- เราซ่อนตัว
- ใช่ แล้วยังไง

707
00:37:34,000 --> 00:37:35,320
พวกคุณเจอที่ที่ปลอดภัย
100 เปอร์เซ็นต์แล้วเหรอ

708
00:37:35,400 --> 00:37:37,680
อันที่จริง เราเจอแล้ว
มันชื่อว่าบ้านสยองขวัญ

709
00:37:37,760 --> 00:37:39,600
- และเจ้าต้องมากับเรา
- งั้นเหรอ ที่ไหนกัน

710
00:37:39,680 --> 00:37:41,560
บ้านผีสิงสยองขวัญสุดน่ากลัว

711
00:37:41,640 --> 00:37:43,000
- โอเค
- ที่ซึ่งเจ้าจะถูกสั่งสอน

712
00:37:43,080 --> 00:37:44,960
- ให้ปิดปากเงียบ
- ได้ ๆ ฉันไปแน่

713
00:37:45,040 --> 00:37:47,480
เจ้าจะหัวเราะไม่ออก
เมื่อได้เจอกัปตันแห่งความตาย

714
00:37:47,560 --> 00:37:49,400
กัปตันเหรอ แย่แล้ว เขาเป็นใคร

715
00:37:49,480 --> 00:37:50,920
มาเร็ว เจ้าขี่หลังแฟนโทมาโตได้

716
00:37:51,000 --> 00:37:52,680
ยิ่งเราจบเรื่องนี้เร็วเท่าไหร่ก็ยิ่งดี

717
00:38:08,840 --> 00:38:10,720
แวมไพร์น้อย หมานายเยี่ยมที่สุดเลย

718
00:38:10,800 --> 00:38:11,920
ใช่ และเขารักเจ้ามาก

719
00:38:12,000 --> 00:38:13,400
นายคิดว่าเขาจะ
ทำอะไรกับฉัน กัปตันแห่ง...

720
00:38:13,480 --> 00:38:15,040
เขาจะฆ่าเจ้าน่ะสิ จะอะไรซะอีก

721
00:38:17,160 --> 00:38:19,520
ว้าว ที่นี่บ้านนายเหรอ ฉันรู้จักที่นี่

722
00:38:26,320 --> 00:38:27,560
เป็นไปได้ยังไง

723
00:38:27,640 --> 00:38:29,000
เพราะเจ้าได้รับเชิญ

724
00:38:29,080 --> 00:38:31,160
ถ้าไม่ได้คำเชิญ เจ้าจะไม่เห็นอะไร

725
00:38:33,880 --> 00:38:35,560
สวัสดี

726
00:38:36,400 --> 00:38:38,280
สวัสดี ผีทั้งหลาย
ข้าจะแนะนำให้รู้จัก

727
00:38:38,360 --> 00:38:39,920
เอ๊ะ เขาไปไหนแล้ว

728
00:38:40,000 --> 00:38:41,720
ไมเคิล ๆ

729
00:38:41,800 --> 00:38:43,640
ไม่ต้องซ่อนหรอก
พวกเขาเป็นมิตรมาก

730
00:38:43,720 --> 00:38:45,520
ใช่ ฝันไปเถอะ เพื่อน

731
00:38:45,600 --> 00:38:46,880
ไมเคิล

732
00:38:47,040 --> 00:38:48,200
เจ้าพูดถูกแล้ว

733
00:38:48,280 --> 00:38:49,680
- ข้าก็กลัวพวกเขาเหมือนกัน
- ไมเคิล

734
00:38:49,760 --> 00:38:50,880
พวกเขาเอาหัวข้าไปเล่นด้วย

735
00:38:50,960 --> 00:38:52,520
- คราวที่แล้ว
- ไมเคิล

736
00:38:52,800 --> 00:38:54,600
ไมเคิล

737
00:38:56,600 --> 00:38:58,080
ไมเคิล

738
00:38:58,280 --> 00:39:00,080
ไมเคิล

739
00:39:01,640 --> 00:39:03,160
ไมเคิล

740
00:39:03,680 --> 00:39:05,120
ไมเคิล

741
00:39:07,600 --> 00:39:09,480
อยู่นี่เอง เจ้าไปไหนมา

742
00:39:09,560 --> 00:39:11,680
- ฉันปวดฉี่
- เจ้าไม่ควรฉี่รดหลุมศพนะ

743
00:39:11,760 --> 00:39:13,360
เดี๋ยวจะโดน
โครงกระดูกเล่นงานเอา

744
00:39:13,440 --> 00:39:15,280
ยิ่งแก่มาก ๆ พวกเขายิ่งขี้หงุดหงิด

745
00:39:15,360 --> 00:39:16,880
เพราะโรคไขข้ออักเสบน่ะ พ่อหนุ่ม

746
00:39:16,960 --> 00:39:18,560
- ที่ที่พวกเขาอยู่ชื้นมาก
- เวลาตะไคร่น้ำขึ้น

747
00:39:18,640 --> 00:39:20,320
ตามข้อต่อพวกเขา
ขยับทีเสียงดังเอี๊ยดอ๊าดเชียว

748
00:39:28,520 --> 00:39:30,360
เล่นใหญ่อะไรกัน

749
00:39:31,640 --> 00:39:34,360
เอาน่ะ พวกเจ้าไม่คิดว่า
พยายามมากไปเหรอ

750
00:39:37,120 --> 00:39:38,600
ท่านทำอะไรน่ะ กัปตัน

751
00:39:39,480 --> 00:39:41,520
ข้าสวมหน้ากากคนเป็น

752
00:39:42,320 --> 00:39:44,400
เราไม่อยากทำให้เด็กกลัวเกินไป

753
00:39:47,800 --> 00:39:50,160
ปกติพวกเขาไม่รวมตัวกันแบบนี้

754
00:39:50,240 --> 00:39:51,640
แค่เพราะเจ้ามาน่ะ

755
00:39:55,440 --> 00:39:56,680
เข้ามาเลย มนุษย์

756
00:39:56,760 --> 00:39:58,560
กัปตันแห่งความตาย
พร้อมจะพบเจ้าแล้ว

757
00:39:59,120 --> 00:40:00,720
ทุกอย่างจะเรียบร้อยน่ะ

758
00:40:15,920 --> 00:40:17,080
เข้ามาใกล้ ๆ

759
00:40:17,760 --> 00:40:19,560
อย่างที่บอก ผมชอบโจรสลัดมาก

760
00:40:19,640 --> 00:40:21,080
- คุณเป็นโจรสลัดเหรอ
- ใช่แล้ว

761
00:40:21,160 --> 00:40:24,440
หลายปีมากมาแล้ว
ข้าเคยเป็นกัปตันเรือสัญชาติดัตช์

762
00:40:24,520 --> 00:40:25,760
ตอนที่คุณยังมีชีวิตอยู่เหรอ

763
00:40:25,880 --> 00:40:28,040
ใช่ ข้าตัดสินใจอะไร
สุดโต่งไปหลายอย่าง

764
00:40:28,120 --> 00:40:29,760
- และผลก็คือ...
- คุณมีชีวิตหลังความตาย

765
00:40:29,840 --> 00:40:32,560
ใช่ แล้วข้าได้ก็ช่วยผู้หญิงที่ข้ารัก
จากการทำลายล้าง

766
00:40:32,640 --> 00:40:33,720
แล้วก็ลูกของนาง

767
00:40:33,800 --> 00:40:35,760
ผมจะเป็นเหมือนคุณได้ไหม
มีชีวิตอมตะ

768
00:40:35,840 --> 00:40:39,680
ไม่ การทำแบบนั้นกับเด็กมัน
เจ้าไม่เข้าใจเหรอ

769
00:40:39,760 --> 00:40:41,200
เจ้าจะไม่มีวันโตขึ้นเลย

770
00:40:41,280 --> 00:40:42,360
แล้วแวมไพร์น้อยล่ะ

771
00:40:42,440 --> 00:40:43,760
เกิดอะไรขึ้นกับแวมไพร์น้อย

772
00:40:43,840 --> 00:40:44,840
เขาเกือบตาย

773
00:40:44,920 --> 00:40:47,320
ข้าช่วยเขาด้วยการแช่แข็งเขาไว้
ให้อยู่ในภาวะกึ่งกลาง

774
00:40:47,400 --> 00:40:49,200
กึ่งกลางระหว่างอะไรครับ

775
00:40:49,280 --> 00:40:50,320
ระหว่างความเป็นและความตาย

776
00:40:50,400 --> 00:40:52,600
แต่ว่าคุณจะยอมให้
ผมเป็นเพื่อนเขาใช่ไหม

777
00:40:54,480 --> 00:40:56,120
คุณกลัวผมจะหักหลังพวกคุณเหรอ

778
00:40:56,760 --> 00:40:57,960
ไม่ ข้าเชื่อใจเจ้า

779
00:40:58,040 --> 00:41:00,240
ข้าได้มองเข้าไปในตาเจ้าแล้ว
ข้าเห็นว่าวางใจเจ้าได้

780
00:41:00,320 --> 00:41:01,320
ไม่มีทาง ง่ายแบบนั้นเลยเหรอ

781
00:41:01,400 --> 00:41:03,160
- น่าเสียดาย
- หมายความว่ายังไง

782
00:41:03,240 --> 00:41:05,360
ให้ผมสาบานต่อกะโหลก
หรืออะไรสักอย่างสิครับ

783
00:41:05,440 --> 00:41:07,120
ทำอะไรที่ผมจะจำได้ตอนแก่

784
00:41:08,040 --> 00:41:10,240
เจ้าอยากสาบาน
เป็นโจรสลัดจริง ๆ เหรอ

785
00:41:11,960 --> 00:41:13,040
งั้นก็ได้

786
00:41:20,920 --> 00:41:22,560
ข้าเหมือนโจรสลัดพอสำหรับเจ้าไหม

787
00:41:22,640 --> 00:41:24,800
ใช่ครับ มีระดับมาก

788
00:41:32,160 --> 00:41:34,360
ผมสาบานว่าจะเป็นเพื่อนที่ดี
ของแวมไพร์น้อย

789
00:41:34,440 --> 00:41:35,560
และจะไม่มีวันทำร้ายเขา

790
00:41:35,640 --> 00:41:37,680
ผมจะไม่บอกใครว่าเขาซ่อนอยู่ที่นี่

791
00:41:37,760 --> 00:41:41,520
ไม่บอกเพื่อน ไม่บอกยมทูต
จะไม่บอกสาวที่ผมแอบชอบด้วย

792
00:41:41,600 --> 00:41:42,760
ทำไมนานจัง

793
00:41:42,840 --> 00:41:44,400
ครั้งสุดท้ายที่สิ่งมีชีวิตเข้าไปในนั้น

794
00:41:44,480 --> 00:41:47,160
เขาถูกหั่นเป็นชิ้น ๆ
ใส่กระเป๋าเดินทางกลับออกมา

795
00:41:47,240 --> 00:41:48,360
แฟนโทมาโต

796
00:41:48,640 --> 00:41:51,200
ฉันขอแจ้งให้ทราบว่า
ฉันเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวแล้ว

797
00:41:52,640 --> 00:41:54,320
จริงเหรอ เราเป็นเพื่อนกันได้เหรอ

798
00:41:54,400 --> 00:41:56,240
ไมเคิลมาหาเจ้าที่นี่ได้

799
00:41:56,320 --> 00:41:59,520
แต่เจ้าต้องไม่ออกไปคนเดียว
ข้าคิดว่าเจ้าคงเข้าใจว่าทำไม

800
00:42:00,240 --> 00:42:01,360
เพราะกิ๊บบัส

801
00:42:01,440 --> 00:42:02,880
บู

802
00:42:02,960 --> 00:42:04,440
ทุกอย่างเรียบร้อยดี

803
00:42:04,680 --> 00:42:06,840
ไม่มีใครเห็นกิ๊บบัสมาหลายสิบปีแล้ว

804
00:42:06,920 --> 00:42:09,080
แต่แวมไพร์น้อย
ได้รู้แล้วว่าเขามีตัวตน

805
00:42:09,160 --> 00:42:10,800
และเข้าใจแล้วว่า
ทำไมมันเป็นไปไม่ได้สำหรับพวกเรา

806
00:42:10,880 --> 00:42:11,880
ที่จะออกจากบ้าน

807
00:42:11,960 --> 00:42:13,960
ผมไม่รู้ว่าคุณพูดถึงใคร
แต่มันไม่สำคัญหรอก

808
00:42:14,040 --> 00:42:15,200
ผมมาที่นี่ได้ทุกคืนเลย

809
00:42:15,280 --> 00:42:16,720
ไม่ได้นะ ถ้าเกิด...

810
00:42:16,960 --> 00:42:19,040
- อะไรล่ะ
- ถ้าบังเอิญว่ากิ๊บบัส

811
00:42:19,120 --> 00:42:20,120
ได้เห็นบ้านเจ้าแล้ว

812
00:42:20,200 --> 00:42:22,440
มันเสี่ยงที่เจ้าจะนำเขามาถึงนี่
ถ้าเจ้าไปมาทุกคืน

813
00:42:22,520 --> 00:42:24,320
แล้วทำไมเขาถึงจะ
เห็นบ้านของไมเคิลล่ะ

814
00:42:24,400 --> 00:42:26,760
ไม่รู้สิ คือว่า ข้า...

815
00:42:26,880 --> 00:42:29,120
ถ้างั้นเจ้าก็ไปรับไมเคิลสิ
แฟนโทมาโต

816
00:42:29,520 --> 00:42:31,680
เป็นความคิดที่วิเศษมาก
บินมาจะตามรอยยากกว่า

817
00:42:31,760 --> 00:42:32,840
ยอดเลย

818
00:42:32,920 --> 00:42:34,760
ความคิดเห็นของข้า
คงไร้ความหมายสินะ

819
00:42:37,720 --> 00:42:39,480
เป็นอะไรไปอีกล่ะ แวมไพร์น้อย

820
00:42:39,560 --> 00:42:42,200
ก็แค่บ้านนี้ไม่ค่อยมีอะไรให้ทำน่ะ

821
00:42:42,280 --> 00:42:43,320
- นายแน่ใจเหรอ
- ใช่

822
00:42:43,400 --> 00:42:45,200
นอกจากภาพวาดที่พาเจ้าไปสู่โลกอื่น

823
00:42:45,280 --> 00:42:46,360
มอเตอร์ไซค์ของคล็อด

824
00:42:46,440 --> 00:42:48,760
การทดลองทางวิทยาศาสตร์
ของอ็อพทาโมล ของเล่นมาร์เกอริต

825
00:42:48,840 --> 00:42:50,120
ดวลดาบในห้องเก็บอาวุธ

826
00:42:50,200 --> 00:42:51,680
แล้วก็เรือโจรสลัด

827
00:42:51,760 --> 00:42:53,360
นายมีเรือโจรสลัดเหรอ

828
00:42:53,440 --> 00:42:54,640
ใหญ่แค่ไหน

829
00:42:54,760 --> 00:42:55,840
มากับข้าสิ

830
00:42:56,840 --> 00:42:58,080
เรือฉันยาวหนึ่งฟุต

831
00:42:58,160 --> 00:42:59,360
แถมยังเอาไปลอยในน้ำได้ด้วย

832
00:42:59,440 --> 00:43:01,720
ครั้งหนึ่งฉันเอาไปใส่อ่างอาบน้ำ
ของปู่ย่า แล้วมันก็ลอย

833
00:43:01,800 --> 00:43:03,240
ลำนี้ก็ลอยเหมือนกัน

834
00:43:07,120 --> 00:43:08,440
ข้าสังหรณ์ใจว่าอีกไม่นานพวกเขา

835
00:43:08,520 --> 00:43:10,520
จะวิ่งพล่านทั่วดาดฟ้าข้า
โห่ร้องเล่นเกมสงคราม

836
00:43:10,640 --> 00:43:12,240
คุณครับ คุณเป็นเรือที่สวยมาก

837
00:43:12,320 --> 00:43:13,320
คุณจะว่าอะไรไหมถ้าผมวิ่ง

838
00:43:13,400 --> 00:43:14,480
ทั่วตัวคุณพร้อมกับตะโกนสุดเสียง

839
00:43:14,560 --> 00:43:15,800
ข้าอยู่เพื่อสิ่งนั้น

840
00:43:22,160 --> 00:43:24,120
แฟนโทมาโต
อยากมาเล่นกับเราไหม

841
00:43:24,200 --> 00:43:26,040
ไม่เป็นไร ข้าไม่อยากก้าวก่าย

842
00:43:26,120 --> 00:43:27,320
เพื่อนสองคนที่วัยเดียวกันหรอก

843
00:43:27,400 --> 00:43:28,400
ก็ได้

844
00:43:29,200 --> 00:43:31,240
ให้มันได้อย่างนี้สิ
เขาไม่สนใจข้าเลย

845
00:43:31,360 --> 00:43:33,760
แวมไพร์น้อย แม่นายสวยมากเลย

846
00:43:36,400 --> 00:43:38,320
เจ้าหญิงหัวเรือก็สวยเหมือนกัน

847
00:43:39,480 --> 00:43:41,440
ดี ข้าจะไปทำขนมมาให้

848
00:43:41,520 --> 00:43:43,440
ด้วยสองแขนของข้า
ข้าทำอะไรได้หลายอย่าง

849
00:43:43,520 --> 00:43:46,200
ไม้กับหินทำกระดูกข้าหักได้
แต่คำพูดทำร้ายข้าไม่ได้

850
00:43:46,400 --> 00:43:48,800
- ไปหาผู้ชายของตัวเองสิ
- สาว ๆ

851
00:43:49,040 --> 00:43:51,880
เดี๋ยวครับ คุณนายแพนดอร่า
เราเพิ่งเริ่มเล่นกัน

852
00:43:53,560 --> 00:43:55,680
นี่ ระวัง ระวังด้วย...

853
00:43:57,040 --> 00:43:58,760
ต้องเย็บข้าอีกรอบแล้ว

854
00:43:58,960 --> 00:44:00,520
บางคนเจ็บแล้วเย็บไม่ได้นะ

855
00:44:00,600 --> 00:44:02,800
จริง นี่พวกเจ้า ระวังเด็กด้วย

856
00:44:02,880 --> 00:44:05,200
เราบอกพวกเจ้าแล้ว
เขาเป็นสิ่งมีชีวิต เขาเปราะบาง

857
00:44:11,120 --> 00:44:13,320
พนันได้เลยว่าเจ้าทำไม่ได้ ๆ

858
00:44:13,920 --> 00:44:15,320
ไมเคิล อย่านะ

859
00:44:15,400 --> 00:44:17,560
แม่ครับ ถ้าแม่เอาแต่ห้ามตลอดเวลา

860
00:44:17,640 --> 00:44:18,640
เขาจะไม่อยากกลับมาอีก

861
00:44:18,720 --> 00:44:20,720
พนันได้เลยว่า
เจ้าปล่อยมือไม่ได้สักข้าง

862
00:44:20,800 --> 00:44:22,200
ทำได้สิ

863
00:44:22,760 --> 00:44:24,960
นี่ พนันได้เลยว่า
เจ้าปล่อยมืออีกข้างไม่...

864
00:44:27,920 --> 00:44:30,080
ทำไม่ได้...

865
00:44:33,080 --> 00:44:34,840
โอเค พอได้แล้ว

866
00:44:34,920 --> 00:44:36,760
เล่นกันแบบนี้
อันตรายเกินไปสำหรับไมเคิล

867
00:44:36,840 --> 00:44:38,640
เราจะกินขนมแทน

868
00:44:44,440 --> 00:44:46,520
- เจ้าไม่ดื่มเหรอ
- เอาน่า ดื่มสักหน่อย

869
00:44:46,600 --> 00:44:47,640
นี่เลือดเหรอ

870
00:44:47,720 --> 00:44:49,200
ไม่เลย ช็อกโกแลตร้อนน่ะ

871
00:44:49,280 --> 00:44:51,480
สัตว์ประหลาดก็ชอบ
ช็อกโกแลตนะ พ่อหนุ่ม

872
00:44:51,680 --> 00:44:52,800
งั้นฉันดื่มด้วย

873
00:44:57,360 --> 00:44:58,760
ขำอะไร

874
00:44:59,120 --> 00:45:01,000
ข้าว่าสองคนนี้หน้าคล้ายกันนะ

875
00:45:04,960 --> 00:45:06,360
ไมเคิล ข้าจะพาเจ้ากลับบ้านเดี๋ยวนี้

876
00:45:06,440 --> 00:45:08,360
คุณใจดีมากเลย แพนดอร่า
แต่ผมเดินกลับบ้านเองได้

877
00:45:08,440 --> 00:45:09,800
สำหรับพรุ่งนี้
ผมจะเรียกแฟนโทมาโต...

878
00:45:09,880 --> 00:45:11,320
เด็ก ๆ

879
00:45:11,680 --> 00:45:12,880
- ไม่เข้าใจเหรอ
- อะไรฮะ

880
00:45:12,960 --> 00:45:14,480
พวกเจ้าเล่นด้วยกันไม่ถึงคืน

881
00:45:14,560 --> 00:45:15,840
ไมเคิลก็เกือบตายสองครั้งแล้ว

882
00:45:15,920 --> 00:45:17,560
เพราะเขาไม่ชินไงครับ

883
00:45:17,640 --> 00:45:19,360
ใช่ครับ แวมไพร์น้อยจะสอนผม

884
00:45:19,440 --> 00:45:20,720
และถ้าแม่ต้องการ
เราจะเล่นแค่เกม

885
00:45:20,800 --> 00:45:22,800
ที่นั่งเล่นได้ เหมือนเด็กดี

886
00:45:24,920 --> 00:45:26,960
ท่านจะไม่ห้าม
เราเป็นเพื่อนกันใช่ไหม

887
00:45:27,040 --> 00:45:28,800
เจ้าคิดว่าการห้ามคือ
งานของข้าเหรอ

888
00:45:28,880 --> 00:45:30,520
คิดว่าข้าชอบคิดกฎเหรอ
ข้าเป็นโจรสลัดนะ

889
00:45:30,600 --> 00:45:32,320
ถ้าเจ้าออกไปคนเดียว
เจ้าเสี่ยงชีวิต

890
00:45:32,400 --> 00:45:33,800
และถ้าเด็กอีกคนอยู่ที่นี่
โดยไม่มีคนดูแล

891
00:45:33,880 --> 00:45:35,800
เขาจะถูกแล่เป็นชิ้น ๆ
เหมือนปลาดิบ

892
00:45:35,880 --> 00:45:37,240
นี่ชีวิตผม ผมจะทำอะไรก็ได้

893
00:45:37,320 --> 00:45:39,960
ตราบใดที่ข้าเป็นกัปตัน
จะไม่มีใครเอาชีวิตมาเป็นของเล่น

894
00:46:02,080 --> 00:46:04,800
อยากให้ข้าทำให้
เจ้าลืมทุกอย่างที่ได้เห็นคืนนี้ไหม

895
00:46:04,960 --> 00:46:06,080
ไม่ครับ

896
00:46:06,200 --> 00:46:08,520
ผมยอมทรมานแสนสาหัสดีกว่าจะลืม

897
00:46:21,800 --> 00:46:24,400
ขอคุยกับเจ้านายหน่อย
มีความคืบหน้าแล้ว

898
00:46:30,800 --> 00:46:33,040
ลุกจากเตียงได้แล้ว
พ่อหนุ่ม ได้เวลามื้อเช้าแล้ว

899
00:46:33,120 --> 00:46:34,400
ย่าครับ ผมขอใช้อินเทอร์เน็ตได้ไหม

900
00:46:34,480 --> 00:46:36,840
ไม่ได้เด็ดขาด มีคนสติไม่ดีอยู่ในนั้น

901
00:46:36,920 --> 00:46:39,120
- หลานร้องไห้เหรอ
- ไม่ครับ ย่า ผมไม่สบาย

902
00:46:39,200 --> 00:46:40,600
- ย่าเขียนจดหมายบอกครูได้ไหม
- นี่มันเรื่องไร้สาระอะไรกัน

903
00:46:40,680 --> 00:46:41,880
ไปโรงเรียนได้แล้ว

904
00:46:41,960 --> 00:46:43,480
กินขนมปังให้หมด พ่อหนุ่ม

905
00:46:45,000 --> 00:46:46,720
มันไม่ใช่ความผิดของเรา

906
00:46:46,800 --> 00:46:48,720
พวกคนแก่ก็ทำเกินไป

907
00:46:48,800 --> 00:46:51,560
เกมสงบ ๆ
เราเล่นเกมสงบ ๆ ก็ได้

908
00:46:51,640 --> 00:46:53,000
เล่นเกม "ทายซิข้าเป็นใคร" กัน

909
00:46:53,080 --> 00:46:54,520
ข้าเล่นเกม
"ทายซิข้าเป็นใคร" ก็ได้

910
00:46:54,600 --> 00:46:56,080
แต่เจ้าต้องบอกข้าก่อน
ว่าเจ้าเป็นใคร

911
00:46:56,320 --> 00:46:57,680
ไม่ ทำไมต้องเป็นข้า เจ้าก่อนเลย

912
00:46:57,760 --> 00:47:00,280
ไม่เอา ถ้าข้าบอกเจ้าว่าข้าเป็นใคร
ข้าอยากรู้ก่อนว่าเจ้าเป็นใคร

913
00:47:00,360 --> 00:47:01,600
เจ้าไม่อยากเล่นเหรอ แวมไพร์น้อย

914
00:47:01,680 --> 00:47:03,720
เจ้าชอบเล่นเกมใช้สมองนี่

915
00:47:04,440 --> 00:47:06,440
ขอบอกเลยว่า
ข้าคิดว่าเขาตัดสินใจถูกแล้ว

916
00:47:06,520 --> 00:47:08,200
เด็กนั่นไม่ควรมาอยู่ที่นี่

917
00:47:08,280 --> 00:47:09,520
ลูกแปรงฟันหรือยัง

918
00:47:11,720 --> 00:47:13,120
ฟังนะ ถ้าลูก...

919
00:47:29,280 --> 00:47:30,720
- อะไรน่ะ
- นอนซะ

920
00:47:30,800 --> 00:47:32,080
นอนลง อย่าขยับ

921
00:47:43,160 --> 00:47:44,160
เอาล่ะ

922
00:47:48,880 --> 00:47:50,800
ไมเคิล
ช่วงนี้เหมือนจะเกิดปาฏิหาริย์ขึ้น

923
00:47:50,880 --> 00:47:52,720
พีชคณิตของเธอดีทีเดียวเลย

924
00:47:52,800 --> 00:47:54,080
ใช่ครับ พีชคณิตของผมอยู่ดี

925
00:47:54,160 --> 00:47:55,640
เพียงแต่ผมยัง
ไม่มีเวลาแวะไปเยี่ยมมันเลย

926
00:47:55,720 --> 00:47:56,800
ออกไปเดินข้างนอก ไมเคิล

927
00:47:56,880 --> 00:47:58,840
อยากทำตลกก็ต้องเจอแบบนี้แหละ

928
00:48:06,360 --> 00:48:08,080
นี่ นายตากแดดไม่อันตรายเหรอ

929
00:48:08,160 --> 00:48:10,080
เจ้าเป็นแม่ข้าหรือยังไง
ข้ามาเพราะคิดอะไรได้

930
00:48:10,160 --> 00:48:11,400
ปู่ย่าของเจ้า พวกเขาแก่แล้วใช่ไหม

931
00:48:11,480 --> 00:48:12,640
- ใช่ คือว่า...
- อย่าเข้าใจข้าผิด

932
00:48:12,720 --> 00:48:13,720
พวกเขาไม่แก่เท่าข้า

933
00:48:13,800 --> 00:48:14,960
ข้าหมายความว่า
พวกเขาจะตายในไม่ช้า

934
00:48:15,040 --> 00:48:16,640
นายตั้งใจมาทำร้าย
ความรู้สึกฉันหรือไง

935
00:48:16,720 --> 00:48:19,640
เปล่า ข้าแค่จะบอกให้เจ้าลองนึกดู
ว่าจะเป็นยังไงถ้าพวกเขาเป็นอมตะ

936
00:48:19,720 --> 00:48:21,480
และถ้าเจ้าไม่เปราะบางแบบนี้

937
00:48:21,560 --> 00:48:22,920
เราจะได้เล่นด้วยกันตลอดเวลา

938
00:48:23,000 --> 00:48:24,560
- นายคิดจะทำอะไร
- ข้าจะแปลงร่าง

939
00:48:24,640 --> 00:48:26,400
- พวกเจ้าให้มีชีวิตหลังความตาย
- นายบ้าไปแล้วหรือไง

940
00:48:26,480 --> 00:48:28,320
เราจะอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข
เล่นสนุกแล้วก็...

941
00:48:28,400 --> 00:48:30,480
ฟังนะ หนึ่ง นายไม่ถามฉันด้วยซ้ำ
ว่าอยากทำหรือเปล่า

942
00:48:30,560 --> 00:48:32,400
- และสอง นายจะทำได้ยังไง
- ไม่รู้สิ

943
00:48:32,640 --> 00:48:34,280
- มันจะเจ็บไหม
- ก็บอกว่าไม่รู้ไง

944
00:48:34,360 --> 00:48:35,800
- มาเถอะ ไปถามกัน
- ถามใคร

945
00:48:36,640 --> 00:48:37,760
นี่ พวกนายทำอะไรกันน่ะ

946
00:48:37,840 --> 00:48:39,760
ไม่ต้องห่วง เจ้าหนู ไม่เจ็บหรอก

947
00:48:39,840 --> 00:48:42,280
- เราแค่ตรวจดู
- ไมเคิลจะมาอยู่กับเรา

948
00:48:42,360 --> 00:48:43,960
ไมเคิลจะมาอยู่กับเรา

949
00:48:44,040 --> 00:48:45,040
อย่าเสียงดังสิ

950
00:48:45,120 --> 00:48:46,720
ถ้าพ่อแม่นายรู้ว่าฉันแอบมาที่นี่ล่ะก็

951
00:48:46,800 --> 00:48:48,080
ฉันตายสนิทแน่

952
00:48:48,760 --> 00:48:50,360
อ็อพทาโมล เจ้าทำอะไรน่ะ

953
00:48:50,440 --> 00:48:51,840
เจ้าบอกว่าแค่อยากตรวจดูเขา

954
00:48:51,920 --> 00:48:53,880
ใช่ ข้าจะเริ่มจากข้างใน

955
00:48:53,960 --> 00:48:55,200
หยุด ๆ

956
00:48:55,280 --> 00:48:56,840
ไม่เอาน่า เด็กน้อย กล้า ๆ หน่อย

957
00:48:56,920 --> 00:48:58,720
ไม่ ฟังนะ ยังมีอีกทาง

958
00:48:58,800 --> 00:49:00,440
พ่อหนุ่ม ถ้าเจ้าไม่เชื่อฝีมือหมอข้า

959
00:49:00,520 --> 00:49:02,680
เชิญไปปรึกษา
แพทย์เฉพาะทางเจ้าอื่นได้เลย

960
00:49:06,000 --> 00:49:08,120
โอเค ฟังนะ
อย่าทำอะไรจนกว่าข้าจะกลับมา

961
00:49:08,200 --> 00:49:09,440
ข้าจะลองไปสืบข้อมูลดู

962
00:49:09,520 --> 00:49:10,840
จากกัปตันแห่งความตาย

963
00:49:12,120 --> 00:49:13,920
เขาบอกว่าอย่าทำอะไร

964
00:49:14,000 --> 00:49:15,320
อย่าทำฉัน

965
00:49:15,400 --> 00:49:16,600
- หยุด
- อะไร

966
00:49:16,680 --> 00:49:18,960
แบบนี้ไม่ดีแน่
ข้าทิ้งไมเคิลไว้กับพวกเจ้าไม่ได้

967
00:49:19,040 --> 00:49:20,160
ข้ารู้ว่าเจ้ากังวลเรื่องอะไร

968
00:49:20,240 --> 00:49:22,160
เจ้ากลัวว่าเราจะทำไมเคิลตายสนิท

969
00:49:22,240 --> 00:49:24,360
- ใช่ สั้น ๆ ก็คือใช่
- ใช่ นั่นแหละปัญหา

970
00:49:24,440 --> 00:49:26,840
คู่มือคำศัพท์และหลักฐานธรรมชาติ
ทั้งหมดระบุชัดเจนว่า

971
00:49:26,920 --> 00:49:28,320
ถ้าจะมีชีวิตหลังความตาย

972
00:49:28,400 --> 00:49:30,280
เจ้าต้องเข้าสู่กระบวนการ
ถูกฆาตกรรมระยะสั้น ๆ

973
00:49:30,360 --> 00:49:32,200
ถูกฆาตกรรม

974
00:49:32,280 --> 00:49:33,840
ถูกฆาตกรรม

975
00:49:33,920 --> 00:49:34,960
ถูกฆาตกรรม

976
00:49:35,040 --> 00:49:39,840
- ถูกฆาตกรรมระยะสั้น ๆ
- ถูกฆาตกรรม

977
00:49:39,920 --> 00:49:41,520
ฉันว่าเราก็คงไม่มีทางเลือก

978
00:49:41,600 --> 00:49:43,160
แค่ทำให้มันสั้นที่สุดก็พอ

979
00:49:43,240 --> 00:49:45,160
ไม่ นี่มันไร้สาระ
เราจะหยุดทุกอย่าง

980
00:49:45,240 --> 00:49:46,600
พ่อหนุ่ม อย่าถือสาข้าเลย

981
00:49:46,680 --> 00:49:48,480
ทัศนคติแบบนี้แหละ
ที่ทำให้วิทยาศาสตร์ถดถอย

982
00:49:48,560 --> 00:49:50,040
โอเค ไมเคิล
กลับบ้านไป อย่าให้ใครเห็น

983
00:49:50,120 --> 00:49:51,520
ข้าจะพยายามหาข้อมูลเพิ่ม

984
00:49:55,800 --> 00:49:57,440
- ใช่สิ เข้าใจแล้ว
- อะไร

985
00:49:57,520 --> 00:49:58,960
นายไม่อยากให้
ฉันมาอยู่ด้วยใช่ไหมล่ะ

986
00:49:59,040 --> 00:50:01,040
อยากสิ แต่มันอันตรายเกินไป

987
00:50:01,120 --> 00:50:02,440
ข้าไม่อยากให้เจ้าตายไปตลอดกาล

988
00:50:02,520 --> 00:50:04,400
นายไม่อยากให้ฉันขโมย
ครอบครัวเล็ก ๆ ของนายต่างหาก

989
00:50:04,480 --> 00:50:06,880
- แม่ของนายด้วย
- ไมเคิล พูดอะไรของเจ้า

990
00:50:06,960 --> 00:50:08,400
นี่เป็นความคิดข้านะ

991
00:50:09,600 --> 00:50:11,360
เจ้าคิดอะไรไร้สาระ อย่าไป

992
00:50:11,440 --> 00:50:13,360
ยังไงก็ไม่มีใครรักฉันอยู่แล้ว

993
00:50:16,400 --> 00:50:18,720
บอกแล้วไม่ใช่เหรอว่า
ไม่อยากเห็นเจ้าแถวนี้อีก

994
00:50:18,800 --> 00:50:20,000
- ไม่เข้าใจเหรอ
- ไม่ต้องห่วง

995
00:50:20,080 --> 00:50:21,440
คราวนี้ฉันจะไม่กลับมาอีกแล้ว

996
00:50:22,720 --> 00:50:24,400
แฟนโทมาโต เจ้าทำอะไรลงไป

997
00:50:24,480 --> 00:50:25,640
ไมเคิล

998
00:50:33,600 --> 00:50:35,360
พ่อหนุ่ม หลานไปไหนมา

999
00:50:35,440 --> 00:50:37,440
อยู่นอกบ้านหลังฟ้ามืดไม่ดีนะ

1000
00:50:37,520 --> 00:50:38,880
ขอโทษครับ ผมปวดไมเกรน

1001
00:50:38,960 --> 00:50:40,280
- ไม่สบายหรือเปล่า
- ไม่ครับ

1002
00:50:40,360 --> 00:50:42,320
- อยากกินมื้อเย็นไหม
- ราตรีสวัสดิ์ครับ ปู่ย่า

1003
00:50:42,400 --> 00:50:43,680
โทษที ผมแค่เพลียน่ะ

1004
00:50:51,760 --> 00:50:53,560
หนุ่มน้อย...

1005
00:50:53,640 --> 00:50:55,720
ย่าครับ อย่ายุ่งกับผม

1006
00:50:57,960 --> 00:51:00,040
คุณย่าผู้ใจดี

1007
00:51:04,720 --> 00:51:05,880
คุณเป็นใคร

1008
00:51:05,960 --> 00:51:07,120
เป็นอะไรหรือเปล่า หลานรัก

1009
00:51:07,200 --> 00:51:09,400
- ครับ คุณย่า อย่าเข้ามา
- ครูโทรมาน่ะ

1010
00:51:09,480 --> 00:51:10,880
ครูบอกว่าวันนี้หลานก่อเรื่องในชั้น

1011
00:51:10,960 --> 00:51:12,280
เกิดอะไรขึ้น ไมเคิล

1012
00:51:12,360 --> 00:51:14,160
หลานก็รู้ว่าถ้าอารมณ์เสียเรื่องอะไร

1013
00:51:14,240 --> 00:51:15,600
หลานคุยกับย่าได้ตลอด

1014
00:51:15,680 --> 00:51:17,040
คุณย่า มันอันตรายฮะ ออกไป

1015
00:51:17,120 --> 00:51:18,960
ฟังนะ ย่าทำความสะอาดบ้านทุกวัน

1016
00:51:19,040 --> 00:51:20,600
ย่าไม่ทำหุ่นจำลองหลานพังหรอก

1017
00:51:20,680 --> 00:51:22,320
หลานอาจอยากคุย
แบบลูกผู้ชายหรือเปล่า

1018
00:51:22,400 --> 00:51:23,400
ย่าจะไปตามปู่มา

1019
00:51:23,480 --> 00:51:25,600
ย่าฮะ ไม่ครับ กลับไปนอนเถอะ
ผมไม่เป็นไร สาบานได้

1020
00:51:26,440 --> 00:51:27,880
คุณเป็นใคร ต้องการอะไรจากผม

1021
00:51:27,960 --> 00:51:29,320
ผมขอเตือนนะ ผมไม่กลัวคุณ

1022
00:51:29,400 --> 00:51:30,680
- ไม่เลย
- ฉลาดมาก

1023
00:51:30,760 --> 00:51:31,920
ข้าไม่มีเรื่องบาดหมางกับเจ้า

1024
00:51:32,000 --> 00:51:33,440
แต่สิ่งที่ข้าพร้อมทำถ้าเจ้าไม่เชื่อฟัง

1025
00:51:33,520 --> 00:51:34,680
นั่นก็อีกเรื่อง

1026
00:51:34,760 --> 00:51:36,240
ข้าพรากปู่กับย่าของเจ้าไปได้

1027
00:51:36,320 --> 00:51:38,040
- ที่ไหน
- ที่ที่ข้าพาคนอื่นไป

1028
00:51:38,120 --> 00:51:40,440
ไปอยู่กับพ่อแล้วก็แม่เจ้า

1029
00:51:41,040 --> 00:51:42,360
แต่ไม่จำเป็นต้องเป็นแบบนั้น

1030
00:51:42,440 --> 00:51:44,480
ถ้าเจ้าทำตามที่ข้าขอ
ข้าจะไว้ชีวิตพวกเขา

1031
00:51:44,560 --> 00:51:45,560
คุณต้องการอะไร

1032
00:51:45,920 --> 00:51:47,800
ความยุติธรรม
เพียงแค่ความยุติธรรม

1033
00:51:47,880 --> 00:51:49,800
ข้าต้องคุยกับแพนดอร่า
กับลูกของนาง

1034
00:51:49,880 --> 00:51:50,880
แล้วก็กัปตันแห่งความตาย

1035
00:51:50,960 --> 00:51:52,000
ผมไม่รู้ว่าคุณพูดถึงใคร

1036
00:51:52,080 --> 00:51:53,720
ไม่รู้งั้นหรือ

1037
00:51:56,720 --> 00:51:59,280
นึกภาพเจ้าชายที่ร่ำรวย
หล่อเหลาและทรงอำนาจ

1038
00:51:59,360 --> 00:52:00,760
นั่นคือข้า คนที่ข้าเคยเป็นน่ะ

1039
00:52:00,840 --> 00:52:02,560
คืนหนึ่ง เขาออกไปขี่ม้าใต้แสงจันทร์

1040
00:52:02,640 --> 00:52:03,640
บนชายหาดในอาณาจักรของเขา

1041
00:52:03,720 --> 00:52:05,760
เขาได้พบสตรีที่งามที่สุด
ที่เขาเคยเห็น

1042
00:52:05,840 --> 00:52:07,360
นางมาจากครอบครัว
ขุนนางชั้นต่ำจากดินแดนเขตร้อน

1043
00:52:07,440 --> 00:52:09,160
ถึงนางจะไม่ได้ร่ำรวย
หรือสูงส่งเช่นเขา

1044
00:52:09,240 --> 00:52:11,200
เขาก็ตัดสินใจมอบความรักให้นาง

1045
00:52:11,280 --> 00:52:12,440
แล้วนางรักเขาไหม

1046
00:52:12,680 --> 00:52:14,240
องค์ชายประกาศวันอภิเษกสมรส

1047
00:52:14,320 --> 00:52:16,360
ทุกอย่างถูกเตรียมไว้พร้อม
แต่แล้วเขากลับค้นพบ

1048
00:52:16,440 --> 00:52:18,040
- ว่านางมีลูกแล้ว
- ลูกกับใครครับ

1049
00:52:18,120 --> 00:52:19,520
ใครจะสน นางหักหลังเขา

1050
00:52:19,600 --> 00:52:20,640
คุณไปเจอสาวที่ไหนไม่รู้

1051
00:52:20,720 --> 00:52:22,240
คุณตัดสินใจแต่งงานกับเธอ
โดยไม่ถามเธอก่อน

1052
00:52:22,320 --> 00:52:24,760
แล้วคุณก็โมโห
เพราะมารู้ทีหลังว่าเธอมีลูกแล้ว

1053
00:52:24,840 --> 00:52:26,800
- คุณก็แค่เด็กเอาแต่ใจ
- ใช่ ๆ

1054
00:52:26,880 --> 00:52:28,440
โมโห ตอนนั้นข้าโมโหมาก

1055
00:52:28,520 --> 00:52:30,040
ข้าอยากแสดงให้พวกเขาเห็นว่า
ข้าพร้อมทำแค่ไหน

1056
00:52:30,120 --> 00:52:31,280
เมื่อมีคนกล้าหักอกข้า

1057
00:52:31,360 --> 00:52:32,800
แต่มีคนช่วยพวกเขาหนี

1058
00:52:32,880 --> 00:52:34,400
มีคนขโมยการแก้แค้นของข้าไป

1059
00:52:34,480 --> 00:52:36,840
แวน แฮคเคน
"เพื่อน" เจ้า แวน แฮคเคน

1060
00:52:36,920 --> 00:52:38,600
- ผมไม่รู้จัก
- กัปตันแห่งความตายล่ะ

1061
00:52:38,680 --> 00:52:40,480
รู้จักเขาไหม
มีคนบอกข้าว่าตอนนี้เขาใช้ชื่อนั้น

1062
00:52:40,560 --> 00:52:42,000
ฟังนะครับ
ผมรู้สึกได้ว่าคุณจะพยายาม

1063
00:52:42,080 --> 00:52:43,200
ขู่กรรโชกผม

1064
00:52:43,280 --> 00:52:46,120
ถ้าผมไม่ช่วยคุณ
คุณก็จะทำร้ายคนที่ผมรักใช่ไหม

1065
00:52:46,520 --> 00:52:48,200
ทำไมคุณต้องให้ผมช่วย
เพื่อไปพบกัปตัน

1066
00:52:48,280 --> 00:52:49,920
ข้าแค่อยากให้เจ้าส่งสารถึงพวกเขา

1067
00:52:50,000 --> 00:52:51,080
พวกเขาได้รับสารแล้ว
จะทำอะไรก็ได้

1068
00:52:51,160 --> 00:52:53,440
- ไม่
- เป็นอะไรหรือเปล่า หลานรัก

1069
00:52:56,560 --> 00:52:59,160
จะให้ข้าเอาคนไหนไปด้วยดีล่ะ

1070
00:52:59,240 --> 00:53:01,280
ปู่หรือย่า

1071
00:53:08,640 --> 00:53:11,120
ทำไมถึงสูดน้ำมูกล่ะ เจ้าร้องไห้

1072
00:53:11,200 --> 00:53:12,840
รอข้าก่อน ข้ามาแล้ว

1073
00:53:12,920 --> 00:53:13,920
มาเล่นกัน

1074
00:53:15,520 --> 00:53:16,800
เด็กนั่นทำอะไรเจ้า

1075
00:53:16,880 --> 00:53:18,720
- พลังโทรจิต
- แย่แล้วไง

1076
00:53:18,800 --> 00:53:20,640
เวลาเขาทำแบบนั้น
แปลว่าเขาโกรธมาก

1077
00:53:20,720 --> 00:53:22,280
เจ้าปิดประตูโครม ๆ
ตรงโถงทางเดินทำไม

1078
00:53:22,360 --> 00:53:24,240
เป็นอะไรไป แวมไพร์น้อย

1079
00:53:24,480 --> 00:53:26,440
นี่เวลากลางวัน ได้เวลานอนแล้ว

1080
00:53:28,040 --> 00:53:29,120
ข้าไม่อยากนอน

1081
00:53:29,200 --> 00:53:31,120
เด็กคนอื่นใช้ชีวิตตอนกลางวัน
ทำไมข้าทำไม่ได้

1082
00:53:31,200 --> 00:53:33,440
ชีวิตแวมไพร์มันยากเย็นทุกเรื่องเลย

1083
00:53:33,520 --> 00:53:36,280
ข้าพยายามเต็มที่แล้ว
แต่ข้าทำพังและทุกคนเกลียดข้า

1084
00:53:36,360 --> 00:53:37,920
- ใครเกลียดลูก
- ไมเคิล

1085
00:53:38,000 --> 00:53:39,680
ข้าเป็นเพื่อนที่ดี
ข้าทำทุกอย่างเพื่อเปลี่ยนเขา

1086
00:53:39,760 --> 00:53:41,360
- ให้มีชีวิตหลังความตาย
- อะไรนะ

1087
00:53:41,440 --> 00:53:42,440
เขาตกลงแล้วนะครับ

1088
00:53:42,520 --> 00:53:44,520
แต่ข้าเห็นว่ามันอันตราย
เลยบอกเขาว่าเราต้องหยุดก่อน

1089
00:53:44,600 --> 00:53:47,040
แล้วเขาก็โกรธ
ทีนี้เขาก็จะไม่กลับมาแล้ว แม่ครับ

1090
00:53:47,120 --> 00:53:49,160
- นี่อะไรน่ะ
- อย่าจับนะครับ

1091
00:53:49,240 --> 00:53:50,560
ไมเคิลให้ข้าไว้

1092
00:53:51,520 --> 00:53:53,280
เพื่อนคนนี้สำคัญกับเจ้ามากเหรอ

1093
00:53:53,360 --> 00:53:54,400
ใช่ครับ

1094
00:53:54,640 --> 00:53:56,200
โอเค ถ้าอย่างนั้น...

1095
00:53:56,280 --> 00:53:57,400
เราจะให้ชีวิต
หลังความตายเขาใช่ไหม

1096
00:53:57,480 --> 00:53:58,840
เราต้องทำโดยไม่ฆ่าเขา

1097
00:53:58,920 --> 00:54:00,840
ไม่ ๆ เราทำแบบนั้นไม่ได้

1098
00:54:00,920 --> 00:54:02,000
ทำไมล่ะครับ

1099
00:54:02,080 --> 00:54:05,120
เพราะผู้ที่มีชีวิตหลังความตาย
คือคนที่เคยหัวใจสลาย

1100
00:54:05,360 --> 00:54:07,040
และเจ้าคงไม่อยากให้
เพื่อนเจ้าต้องเจอแบบนั้น

1101
00:54:07,120 --> 00:54:09,400
ไม่จริงเลย ไม่มีใครหักอกข้า

1102
00:54:09,840 --> 00:54:12,080
ถ้าเจ้าลืมไปแล้วก็เป็นเรื่องดี

1103
00:54:12,160 --> 00:54:13,240
แม่ครับ บอกข้าสิ

1104
00:54:13,320 --> 00:54:15,320
เรื่องบางเรื่องไม่รู้จะดีกว่า

1105
00:54:15,400 --> 00:54:16,880
แล้วไมเคิลล่ะครับ

1106
00:54:16,960 --> 00:54:19,240
ถ้าเขาเรียนรู้ว่า
ส่วนไหนของบ้านเรา

1107
00:54:19,320 --> 00:54:20,320
ที่อันตรายเกินไป

1108
00:54:20,400 --> 00:54:22,520
- เขากลับมาได้เหรอ จริงเหรอ
- ก็คงอย่างนั้น

1109
00:54:22,600 --> 00:54:24,400
แม่เป็นแม่ที่ดีที่สุดในโลกเลย

1110
00:54:30,560 --> 00:54:33,080
แม่เจ้าจะพาเจ้าเข้านอนทำไม

1111
00:54:33,160 --> 00:54:35,560
ถ้าเจ้าลุกขึ้นทันทีที่นางไป

1112
00:54:47,120 --> 00:54:49,640
เวลานางหลับ
มีสิ่งเดียวที่ปลุกนางได้

1113
00:54:52,880 --> 00:54:55,040
กัป... นี่ เจ้ามาทำอะไรที่นี่

1114
00:54:55,120 --> 00:54:56,680
เมื่อกี้เจ้าจะพูดชื่อใครนะ

1115
00:54:56,760 --> 00:54:57,960
ไม่มีนะ ข้าหลับอยู่

1116
00:54:58,040 --> 00:54:59,040
ฝันถึงใครอยู่เหรอ

1117
00:54:59,120 --> 00:55:00,200
อยากให้ข้าบอกแม่เหรอ

1118
00:55:00,280 --> 00:55:02,160
นี่ แวมไพร์น้อย
คิดว่าตัวเองเป็นใคร

1119
00:55:02,240 --> 00:55:03,280
ข้าคือเรือของกัปตัน

1120
00:55:03,360 --> 00:55:05,320
ข้ารู้จักเขาก่อนแม่ของเจ้าจะเกิด

1121
00:55:05,400 --> 00:55:07,840
ก่อนหน้านี้ข้าก็เคยมีกัปตันมาหลายคน

1122
00:55:08,080 --> 00:55:10,280
ข้าขอโทษ ข้าไม่ได้ตั้งใจจะขู่เจ้า

1123
00:55:10,360 --> 00:55:11,960
แต่ไม่มีใครยอมบอกข้าตรง ๆ

1124
00:55:12,040 --> 00:55:13,760
ว่าข้ากลายเป็นแวมไพร์ได้ยังไง

1125
00:55:13,920 --> 00:55:15,840
เวลาผ่านไปนาน ๆ
มันก็ชวนให้หงุดหงิด

1126
00:55:16,240 --> 00:55:18,120
เพราะกิ๊บบัสใช่ไหม

1127
00:55:20,240 --> 00:55:22,120
เจ้าโง่ ไม่เห็นเหรอว่าขัดจังหวะ

1128
00:55:22,200 --> 00:55:23,480
บทสนทนาเรื่องสำคัญ

1129
00:55:23,560 --> 00:55:25,120
กล้องวงจรปิดของข้าน่ะ

1130
00:55:25,200 --> 00:55:26,480
เรามีผู้บุกรุก

1131
00:55:30,760 --> 00:55:32,040
เขาทำอะไรน่ะ

1132
00:55:32,120 --> 00:55:33,800
เขาเข้าไปในห้องข้า

1133
00:55:33,880 --> 00:55:35,120
ไปบอกเขากันว่าเราจะ...

1134
00:55:35,200 --> 00:55:36,200
เดี๋ยวก่อน

1135
00:55:39,040 --> 00:55:40,400
เขาทำอะไรของเขาเนี่ย

1136
00:55:40,480 --> 00:55:41,600
สีหน้าเขาดูไม่ดีเลย

1137
00:55:41,680 --> 00:55:43,280
เขาดูเศร้านะ

1138
00:55:43,360 --> 00:55:45,760
เขาพูดอะไรน่ะ เขาพูดอะไร

1139
00:55:46,160 --> 00:55:48,880
ขอโทษนะ แวมไพร์น้อย
ฉันไม่มีทางเลือก

1140
00:55:49,920 --> 00:55:51,640
ซูมเข้าไป ๆ

1141
00:55:53,640 --> 00:55:55,680
เขาเป็นคนทรยศ เปิดกับดักตะปู

1142
00:55:55,760 --> 00:55:57,480
- ไม่ ๆ แต่...
- ปุ่มไหนคือกับดัก

1143
00:55:57,560 --> 00:55:58,720
ปุ่มสีแดง แต่...

1144
00:56:06,840 --> 00:56:08,120
คนทรยศรอดไปได้

1145
00:56:08,200 --> 00:56:09,680
แคปซูลกรดอยู่ไหน

1146
00:56:09,760 --> 00:56:11,440
เงียบนะ แฟนโทมาโต

1147
00:56:13,280 --> 00:56:16,240
ขอโทษครับปู่
ขอโทษครับย่า ผมทำไม่ได้

1148
00:56:16,360 --> 00:56:17,720
ไม่ต้องสงสารเขาหรอก

1149
00:56:17,800 --> 00:56:18,920
จับเขาให้ได้

1150
00:56:27,720 --> 00:56:29,120
แฟนโทมาโต พอได้แล้ว

1151
00:56:29,200 --> 00:56:30,960
อ็อพทาโมล พาเขามาหาเรา

1152
00:56:34,000 --> 00:56:35,920
- เขาจะออกมาทางไหน
- เพดานถ้ำ

1153
00:56:36,000 --> 00:56:37,680
แต่ตะกร้าสำหรับลงจอด
ไม่อยู่ตรงนั้นแล้ว

1154
00:56:37,760 --> 00:56:39,360
เขาจะกระแทกพื้น

1155
00:56:43,320 --> 00:56:44,600
เจ้าหญิงนิทรา คว้าตัวเขาไว้

1156
00:56:44,680 --> 00:56:45,840
แต่ข้าไม่มีแขน

1157
00:56:45,920 --> 00:56:47,480
ข้าจะเอาอะไรจับเขาได้

1158
00:56:49,920 --> 00:56:51,160
ข้าเบื่อเจ้าเต็มทนแล้ว

1159
00:56:51,240 --> 00:56:52,600
เจ้าทำให้เราตกอยู่ในอันตราย

1160
00:56:52,680 --> 00:56:54,680
เจ้าเป็นคนทรยศ คนทรยศ ๆ

1161
00:56:55,480 --> 00:56:57,360
- เจ้าตีข้า
- เจ้าคำรามใส่ข้า

1162
00:56:57,440 --> 00:56:59,200
ลาก่อน ๆ

1163
00:56:59,360 --> 00:57:01,560
เขาพูดถูก
ฉันผิดคำสาบานของโจรสลัด

1164
00:57:01,640 --> 00:57:03,200
ไม่สำคัญหรอก ลืมเรื่องนั้นไปเถอะ

1165
00:57:03,280 --> 00:57:04,800
แม่ข้าบอกว่าเจ้ากลับมาได้

1166
00:57:04,880 --> 00:57:06,720
ไม่ นี่จริงจังนะ ฉันหักหลังนาย

1167
00:57:06,800 --> 00:57:08,400
เป็นเพราะผู้ชายหน้าพระจันทร์คนนั้น

1168
00:57:08,480 --> 00:57:09,920
เขาทำฉันกลัวมากเลย

1169
00:57:10,000 --> 00:57:11,160
เดี๋ยว เจ้าเจอกิ๊บบัสเหรอ

1170
00:57:11,240 --> 00:57:12,520
ทีนี้เขาจะฆ่าปู่กับย่าฉัน

1171
00:57:12,600 --> 00:57:13,600
เพราะฉันขัดคำสั่งเขา

1172
00:57:13,680 --> 00:57:15,200
และถ้าเขาตามฉันมา
เขาจะรู้ว่านายอยู่ที่ไหน

1173
00:57:15,280 --> 00:57:16,720
ฉันขอโทษจริง ๆ

1174
00:57:16,800 --> 00:57:18,160
นี่เป็นสถานการณ์ร้ายแรง เพื่อนข้า

1175
00:57:18,240 --> 00:57:19,600
ข้าว่าเราจบเรื่องนี้กันเถอะ

1176
00:57:19,680 --> 00:57:20,680
เจ้ากับข้า ไมเคิล

1177
00:57:20,760 --> 00:57:22,520
เราจะจัดการกิ๊บบัส เจ้าว่าไง

1178
00:57:22,600 --> 00:57:23,680
ฉันว่าลุยเลย

1179
00:57:23,760 --> 00:57:25,600
หมอนั่นจะแตะต้องย่าฉันไม่ได้

1180
00:57:25,680 --> 00:57:27,560
ใช่ พอกันทีกับการกลัวกิ๊บบัส

1181
00:57:27,640 --> 00:57:29,240
ใช่...

1182
00:57:29,600 --> 00:57:30,680
ใจเย็น ๆ เด็ก ๆ

1183
00:57:30,760 --> 00:57:32,200
คืนนี้เราจะคุยกับกัปตัน

1184
00:57:32,280 --> 00:57:34,400
เราจะบอกเขาว่า
ปู่กับย่าไมเคิลตกอยู่ในอันตราย

1185
00:57:34,480 --> 00:57:35,480
- แล้ว...
- คืนนี้เหรอ

1186
00:57:35,560 --> 00:57:37,040
ไม่ เราจะไม่รอ ไม่ใช่คืนนี้

1187
00:57:37,120 --> 00:57:39,600
พวกผู้ใหญ่มีโอกาสมานับศตวรรษ
แต่กลับเลือกที่จะซ่อนตัวในบ้านหลังนี้

1188
00:57:39,680 --> 00:57:40,800
ที่ที่ข้าเบื่อจนแทบตาย

1189
00:57:40,880 --> 00:57:41,960
ถึงตาพวกเราแล้ว

1190
00:57:42,040 --> 00:57:43,800
กิ๊บบัสไม่รู้ว่ากำลังจะเจออะไร

1191
00:57:43,880 --> 00:57:45,280
ใช่...

1192
00:57:45,360 --> 00:57:47,360
ป่านนี้เขาคงหลับอยู่
เราต้องไปเดี๋ยวนี้

1193
00:57:47,440 --> 00:57:49,400
- ใช่...
- แต่เราจะหาเขาเจอได้ยังไง

1194
00:57:49,480 --> 00:57:51,320
เจ้าแน่ใจนะว่า
กิ๊บบัสนอนหลับตอนกลางวัน

1195
00:57:51,400 --> 00:57:52,960
หน้าเขาเหมือนพระจันทร์

1196
00:57:53,040 --> 00:57:54,360
แปลว่าเขาออกมาแค่ตอนกลางคืน

1197
00:57:54,440 --> 00:57:56,160
ตอนกลางวันเขานอนพัก
ไม่ได้ปกป้องตัวเอง

1198
00:57:56,240 --> 00:57:57,240
ถ้าเราอยากกำจัดเขา

1199
00:57:57,320 --> 00:57:59,040
ตอนนี้คือเวลาโจมตี ข้าแน่ใจ

1200
00:57:59,120 --> 00:58:01,800
ข้าพนันว่าถ้าเรากลับไปที่บ้านไมเคิล
เราจะเจอจุดจอดเรือของเขา

1201
00:58:02,800 --> 00:58:05,400
ไปกัน ข้าก็เบื่อ
ที่ต้องจอดนิ่ง ๆ อยู่ที่นี่

1202
00:58:18,640 --> 00:58:20,480
เจ้าทำอะไรน่ะ เจ้าหญิงนิทรา

1203
00:58:20,560 --> 00:58:22,000
ข้าทำตามคำสั่งกัปตันข้าไงล่ะ

1204
00:58:22,080 --> 00:58:23,920
จำไม่ได้เหรอว่าใครจูบข้า

1205
00:58:54,960 --> 00:58:55,960
เอาแล้วไง

1206
00:59:19,440 --> 00:59:20,840
ถ้ากัปตันรู้เข้า

1207
00:59:20,920 --> 00:59:23,160
เขาไม่รู้หรอก
ถ้ารู้ก็หลังจากเราชนะศึกแล้ว

1208
00:59:26,040 --> 00:59:27,520
ตรงนั้น ดูสิ

1209
00:59:29,480 --> 00:59:31,240
- นั่นเขาเหรอ
- จะใครอีก

1210
00:59:31,320 --> 00:59:32,320
ลอยขึ้นไป เจ้าหญิงนิทรา

1211
00:59:32,400 --> 00:59:34,160
เราจะเล่นงานเขาทีเผลอตอนหลับ

1212
00:59:39,400 --> 00:59:41,120
ข้าไม่รู้ว่าเขาหลับอยู่หรือเปล่านะ

1213
00:59:41,200 --> 00:59:43,720
ดูเหมือนที่ที่เขาอยู่
เป็นเวลากลางคืนตลอด

1214
00:59:43,800 --> 00:59:44,920
ทุกคน

1215
00:59:45,960 --> 00:59:47,160
อย่าปอดแหกไปหน่อยเลยน่า

1216
00:59:47,240 --> 00:59:49,040
ไม่ มันแปลก ๆ
เขาดูเหมือนกำลังจมน้ำ

1217
00:59:49,120 --> 00:59:50,120
ข้าคิดอะไรอยู่เนี่ย

1218
00:59:50,200 --> 00:59:51,280
คนเป็นต้องการอากาศ

1219
00:59:51,360 --> 00:59:52,760
เรามีชุดดำน้ำสำหรับพวกเขา

1220
00:59:52,840 --> 00:59:55,080
แวมไพร์น้อย ไปที่ห้องกัปตันเร็ว

1221
00:59:55,160 --> 00:59:57,040
ใจเย็น พ่อหนุ่ม
เดี๋ยวแวมไพร์น้อยก็มาแล้ว

1222
00:59:57,120 --> 00:59:58,200
เดี๋ยวเจ้าก็จะหายใจได้

1223
00:59:58,280 --> 00:59:59,360
อย่าคิดถึงอากาศ

1224
00:59:59,440 --> 01:00:00,920
เฮ้ย นั่นอะไรน่ะ

1225
01:00:02,640 --> 01:00:04,440
นั่นเรือของกิ๊บบัส

1226
01:00:04,880 --> 01:00:06,440
ที่จำได้ไม่ใช่แบบนี้นะ

1227
01:00:06,520 --> 01:00:08,160
เขาเคยมีหุ่นหัวเรือนี่

1228
01:00:10,520 --> 01:00:12,200
อดทนไว้ ไมเคิล ข้ามาแล้ว

1229
01:00:20,200 --> 01:00:22,280
ไมเคิล ๆ

1230
01:00:23,760 --> 01:00:24,880
นั่นมันอะไร

1231
01:00:24,960 --> 01:00:26,160
ลูกเรือเขา

1232
01:00:30,200 --> 01:00:32,280
เราจะทำยังไงกันดี แย่แล้ว

1233
01:00:33,040 --> 01:00:34,280
ใส่สายเข้าไปในรูจมูกสองข้าง

1234
01:00:34,360 --> 01:00:36,240
- มันจะช่วยชีวิตเขา
- เขาจะหายใจเอาตดเจ้าเข้าไป

1235
01:00:36,320 --> 01:00:37,560
ว้าว โชคดีจัง

1236
01:00:37,640 --> 01:00:40,040
พวกโง่ สิ่งมีชีวิตบางชนิด
สังเคราะห์ก๊าซมีเทน

1237
01:00:40,120 --> 01:00:43,800
ได้ดีพอ ๆ กับออกซิเจน
ยังไงเราก็ไม่มีทางเลือก

1238
01:00:50,360 --> 01:00:51,360
เจ้าเป็นใคร

1239
01:00:51,440 --> 01:00:52,960
ข้ารู้สึกเหมือนรู้จักเจ้า

1240
01:00:55,800 --> 01:00:57,000
จงหลับใหล

1241
01:01:00,400 --> 01:01:02,120
มีเพียงลมหายใจข้าที่จะปลุกเจ้าได้

1242
01:01:03,880 --> 01:01:05,480
เจ้านี่เอง เจ้ากิ๊บบัสโสโครก

1243
01:01:05,560 --> 01:01:07,560
นี่ ใจเย็น
เจ้าไม่รู้อะไรเกี่ยวกับข้าเลย

1244
01:01:07,640 --> 01:01:09,320
ก็จริง แต่ข้าเกลียดเจ้า

1245
01:01:09,400 --> 01:01:13,000
มันยากที่จะเชื่อ แต่ข้าเป็นคนดีนะ

1246
01:01:13,320 --> 01:01:14,320
ดูสิ

1247
01:01:15,240 --> 01:01:18,160
โอเค ข้ายอมรับว่า
ข้าฟันไม่สวย แล้วก็ผิวไม่ดี

1248
01:01:18,240 --> 01:01:20,440
แต่เราตัดสินคน
จากเรื่องพวกนั้นไม่ได้ จริงไหม

1249
01:01:20,520 --> 01:01:21,720
ข้าต้องเอาชุดดำน้ำนี้

1250
01:01:21,800 --> 01:01:23,120
- ใส่ให้เพื่อนข้า
- ไม่จำเป็น

1251
01:01:23,320 --> 01:01:24,800
เพื่อนเจ้าไม่เป็นอะไรหรอก

1252
01:01:25,640 --> 01:01:27,080
นี่มันอะไร

1253
01:01:27,160 --> 01:01:28,360
เราจะออกไปจากที่นี่ได้ยังไง

1254
01:01:28,440 --> 01:01:29,600
แวมไพร์น้อยจะช่วยเรา

1255
01:01:29,680 --> 01:01:31,560
สุดท้ายคนดีจะชนะเสมอ

1256
01:01:33,280 --> 01:01:34,640
อะไร มาร์เกอริต

1257
01:01:34,720 --> 01:01:36,440
ข้าคิดถึงพ่อกับแม่

1258
01:01:36,520 --> 01:01:38,840
- ทำไมล่ะ
- ข้าคิดว่าพวกเขาไม่มีตัวตน

1259
01:01:38,920 --> 01:01:40,520
เจ้าไม่รู้หรอกว่ามันเป็นยังไง
ที่ถูกสร้างขึ้นจาก

1260
01:01:40,600 --> 01:01:42,000
ชิ้นส่วนคนอื่นหลาย ๆ คน

1261
01:01:42,080 --> 01:01:44,400
มันก็เหมือนเจ้ามีพ่อแม่หลายคนไงล่ะ

1262
01:01:44,480 --> 01:01:46,760
ใช่ เหมือนข้า ข้ามีพี่น้องเป็นร้อย

1263
01:01:46,840 --> 01:01:48,880
พ่อกับแม่เรียกเราเป็นตัวเลข
เพราะสมองพวกเขา

1264
01:01:48,960 --> 01:01:50,520
ไม่ใหญ่พอที่จะจำชื่อเราทุกตัว

1265
01:01:50,600 --> 01:01:52,560
บางครั้งเวลาข้าไปหาพวกเขา
พวกเขาก็จำข้าไม่ได้

1266
01:01:52,640 --> 01:01:55,200
ฉันชอบพวกนาย เพราะครอบครัว
พวกนายห่วยแตกทั้งนั้น

1267
01:01:55,280 --> 01:01:57,520
ดีจังที่ได้ร้องไห้
กับพวกนาย ขอบใจนะ

1268
01:01:57,600 --> 01:01:58,600
เราต้องออกไปจากที่นี่

1269
01:01:58,680 --> 01:02:00,240
กลิ่นตดทำให้เขาเป็นบ้าไปแล้ว

1270
01:02:00,320 --> 01:02:03,240
ไม่ใช่เลย ในโลกของฉัน
ฉันต้องเสแสร้งว่าสบายดีตลอดเวลา

1271
01:02:03,320 --> 01:02:05,360
เพราะทุกคนรู้ว่าฉันเป็นเด็กกำพร้า
พวกเขาเลยดูเศร้ามาก

1272
01:02:05,440 --> 01:02:07,680
เวลาเห็นฉัน พวกเขาจะพูดว่า
"โธ่ เด็กน้อยที่น่าสงสาร"

1273
01:02:07,760 --> 01:02:09,640
เห็นสายตาแบบนั้นแล้ว
ฉันอยากต่อยพวกเขาเลย

1274
01:02:09,720 --> 01:02:11,920
ฉันเลยเล่นใหญ่ ทำเป็นตัวตลก
"ดูสิว่าฉันตลกแค่ไหน"

1275
01:02:12,000 --> 01:02:14,840
แต่พอนานเข้าฉันก็ทนไม่ไหวแล้ว
ฉันแค่อยากเป็นคนปกติ

1276
01:02:14,920 --> 01:02:17,200
ฉันมีสิทธิ์ร้องไห้
ถ้าคิดถึงพ่อแม่ไม่ใช่เหรอ

1277
01:02:17,280 --> 01:02:18,360
แต่กับพวกนาย ถ้าฉันร้องไห้

1278
01:02:18,440 --> 01:02:19,640
ฉันรู้ว่ามันไม่เปลี่ยน
อะไรระหว่างเรา

1279
01:02:19,720 --> 01:02:20,960
เพราะพวกนายก็ปกติเหมือนกัน

1280
01:02:21,040 --> 01:02:22,920
บ้าไปแล้ว
ไม่เคยมีใครบอกว่าข้าปกติ

1281
01:02:23,000 --> 01:02:24,600
แม้แต่พวกจระเข้ยังบอกว่า
ข้าเป็นตัวประหลาด

1282
01:02:24,680 --> 01:02:26,760
ข้าบอกตลอดนะว่าข้าปกติดี

1283
01:02:29,960 --> 01:02:31,120
ว่างั้นก็ตามใจ

1284
01:02:49,400 --> 01:02:50,400
แฟนโทมาโต

1285
01:02:50,480 --> 01:02:51,720
รอให้เราตื่นก่อนไม่ได้เหรอ

1286
01:02:51,800 --> 01:02:53,360
- แล้วค่อยพาเจ้าไปเดิน
- ไม่ใช่อย่างนั้น คุณนาย

1287
01:02:53,440 --> 01:02:54,880
ข้าไม่ได้ใส่ใจแค่ชั่วครู่เดียว

1288
01:02:54,960 --> 01:02:56,280
ทำให้สัตว์ประหลาดสามตัว

1289
01:02:56,360 --> 01:02:58,680
ลูกชายท่าน
กับเรือของกัปตันถูกขโมยไป

1290
01:02:58,760 --> 01:02:59,760
เรือข้า

1291
01:02:59,840 --> 01:03:01,680
เกิดอะไรขึ้นกับเรือข้า

1292
01:03:02,280 --> 01:03:04,000
นี่ ระวังด้วยสิ

1293
01:03:06,160 --> 01:03:07,640
แฟนโทมาโต เล่ามา

1294
01:03:07,720 --> 01:03:09,120
ไม่ ข้าไม่ได้ทำอะไรเลย

1295
01:03:09,200 --> 01:03:11,400
ข้าแค่บอกเขาว่า
ไมเคิลเป็นอิทธิพลที่ไม่ดี

1296
01:03:11,480 --> 01:03:12,840
เรื่องมันเลยเลยเถิด

1297
01:03:12,920 --> 01:03:15,000
พวกเขาบอกข้าว่า "แฟนโทมาโต
เราไม่ต้องการเจ้าแล้ว"

1298
01:03:15,080 --> 01:03:16,360
"เราจะไปหากิ๊บบัสโดยไม่มีเจ้า"

1299
01:03:16,440 --> 01:03:18,040
กิ๊บบัส

1300
01:03:18,120 --> 01:03:19,280
คือว่า ข้าคิดว่า...

1301
01:03:19,360 --> 01:03:21,080
เจ้าคิด หรือว่าเจ้าแน่ใจ

1302
01:03:21,160 --> 01:03:23,480
ครับ กิ๊บบัสกลับมาแล้ว
และบังเอิญว่ากลับมา

1303
01:03:23,560 --> 01:03:24,560
ตั้งแต่ที่ไมเคิลปรากฏตัว

1304
01:03:24,640 --> 01:03:27,120
แฟนโทมาโต เจ้าจะถูกลงโทษ
อย่างหนักที่โกหกพวกเรา

1305
01:03:27,200 --> 01:03:29,240
แต่ตอนนี้เราไม่มีเวลาแล้ว

1306
01:03:29,320 --> 01:03:30,520
ไปที่เรือ

1307
01:03:30,600 --> 01:03:32,880
ขอรับ

1308
01:03:33,000 --> 01:03:35,240
กินสิ อาหารมื้อนี้สำหรับเจ้า

1309
01:03:35,520 --> 01:03:36,800
ข้าไม่หิว

1310
01:03:37,840 --> 01:03:39,400
แมลงพวกนั้นคืออะไร

1311
01:03:39,480 --> 01:03:40,520
เหล่าลูกศิษย์ตัวน้อยของข้า

1312
01:03:40,600 --> 01:03:42,640
ข้าช่วยพวกเขาจากความตาย
เวลาที่มนุษย์กำลังจะตาย

1313
01:03:42,720 --> 01:03:44,320
ข้ามีพลังที่จะทำให้พวกเขา
กลับชาติมาเกิดเป็นคาวาอี้

1314
01:03:44,400 --> 01:03:46,080
แย่จริง ๆ
เจ้าต้องการอะไรจากข้า

1315
01:03:46,160 --> 01:03:48,520
ข้าเหรอ ข้าใช้เจ้าล่อแม่เจ้ามาที่นี่

1316
01:03:48,600 --> 01:03:49,720
- แม่ข้าเหรอ
- ใช่

1317
01:03:49,800 --> 01:03:51,680
ข้าต้องการสิ่งที่
ข้าปรารถนามาตลอด 300 ปี

1318
01:03:51,760 --> 01:03:52,760
ข้าจะบอกนางว่าข้ารักนาง

1319
01:03:52,840 --> 01:03:54,400
- และในที่สุดก็จะได้แต่งงานกับนาง
- เจ้าอยากแต่งงานกับแม่

1320
01:03:54,480 --> 01:03:56,280
ถึงได้เที่ยวระรานทุกคน
มานานหลายศตวรรษงั้นหรือ

1321
01:03:56,360 --> 01:03:58,240
ถึงได้เอาแต่ขู่ฆ่า
สมาชิกครอบครัวเพื่อนข้า

1322
01:03:58,320 --> 01:03:59,560
ทำให้ข้าออกจากบ้านตัวเองยังไม่ได้

1323
01:03:59,640 --> 01:04:00,720
ใช่ ข้าอยากแต่งกับนาง

1324
01:04:00,800 --> 01:04:03,040
ข้าไม่อยากฆ่านางอีกแล้ว
ข้าอยากรักนาง

1325
01:04:03,120 --> 01:04:04,320
เราสามคนจะได้สนุกกัน

1326
01:04:04,400 --> 01:04:05,560
และเจ้าต้องเรียกข้าว่าพ่อ

1327
01:04:05,640 --> 01:04:06,720
เจ้าไม่ใช่พ่อข้า

1328
01:04:06,800 --> 01:04:08,440
- เจ้าแน่ใจเหรอ
- ใช่

1329
01:04:08,520 --> 01:04:10,440
ใช่ ข้าแน่ใจ

1330
01:04:10,720 --> 01:04:12,560
ช่างเถอะ แต่แวน แฮคเคน
ก็ไม่ใช่พ่อเจ้าเหมือนกัน

1331
01:04:12,640 --> 01:04:13,720
ข้าไม่อยากฟังเจ้า

1332
01:04:13,800 --> 01:04:14,840
เจ้าคือความตายสนิท

1333
01:04:14,920 --> 01:04:16,680
ก็แค่หนึ่งในลูกสมุน
มากมายของเขาน่ะ

1334
01:04:16,760 --> 01:04:18,360
คนของข้าไม่ตาย

1335
01:04:24,640 --> 01:04:26,040
จับหนูตัวนั้น

1336
01:04:33,760 --> 01:04:35,600
ข้าบอกให้เจ้าทำตัวดี ๆ รอแม่มา

1337
01:04:35,680 --> 01:04:36,960
แม่ไม่รู้ว่าข้าอยู่ไหน

1338
01:04:37,040 --> 01:04:40,160
ไม่ต้องห่วง นางหาเราเจอแน่

1339
01:04:42,560 --> 01:04:43,720
อาร์เธอร์

1340
01:04:43,800 --> 01:04:45,280
เห็นหลานไหม

1341
01:04:45,560 --> 01:04:46,720
เซซิล ผมไม่ได้ยินคุณเลย

1342
01:04:46,800 --> 01:04:48,920
อย่าทำผมว่อกแว่ก เดี๋ยวผมตกลงไป

1343
01:04:50,280 --> 01:04:51,720
นี่มันตัวอะไรกัน

1344
01:04:52,120 --> 01:04:54,120
เขาดูแก่พอ ๆ กับ
เรือท่านเลย กัปตัน

1345
01:04:54,200 --> 01:04:56,560
ถ้านั่นเป็นกองทัพของกิ๊บบัส
ก็ไม่มีอะไรต้องห่วง

1346
01:04:56,640 --> 01:04:58,320
ไม่ใช่แล้ว นี่ปู่ของไมเคิล

1347
01:04:58,400 --> 01:05:00,320
ที่ต้องห่วงคือเขาจะตกลงมาตาย

1348
01:05:02,640 --> 01:05:04,400
ขอบคุณครับ คุณสวยมากเลย

1349
01:05:04,480 --> 01:05:05,760
คุณนายน่ะค่ะ คุณก็ชมเกินไป

1350
01:05:05,840 --> 01:05:07,480
รู้เลยว่าไมเคิลปากหวานเหมือนใคร

1351
01:05:07,760 --> 01:05:08,920
คุณรู้จักไมเคิลหลานผมเหรอครับ

1352
01:05:09,000 --> 01:05:10,280
เขาหายตัวไปน่ะครับ

1353
01:05:10,360 --> 01:05:13,280
แล้วภรรยาผมก็เจอสมอเรือนี่
กับเชือกในแปลงผักกาดหอม

1354
01:05:13,360 --> 01:05:14,760
ว่าแต่พวกคุณเป็นใคร

1355
01:05:14,840 --> 01:05:16,520
- คุณบินได้ด้วย
- เราเป็นคนดีน่ะครับ

1356
01:05:16,600 --> 01:05:18,920
และเราจะพาไมเคิล
กลับมาหาท่านในสภาพเดิม

1357
01:05:19,000 --> 01:05:20,680
เราจะทำให้ดีที่สุด

1358
01:05:22,160 --> 01:05:23,200
แต่...

1359
01:05:23,280 --> 01:05:25,160
หวานใจข้า เวลาเหลือน้อยแล้ว

1360
01:05:39,960 --> 01:05:42,160
เจ้าชั่วนั่นทำให้นางหลับ

1361
01:05:45,120 --> 01:05:46,120
ตลกใช่ไหมล่ะ

1362
01:05:46,200 --> 01:05:49,040
แค่จูบเดียวนางก็เปลี่ยนเจ้านายแล้ว

1363
01:05:49,120 --> 01:05:51,080
มีแค่จูบของข้าเท่านั้น
ที่จะชุบชีวิตนางขึ้นมาได้

1364
01:05:51,160 --> 01:05:54,880
ข้าจะไม่ยอมให้ริมฝีปากเจ้า
ทำเรือข้าแปดเปื้อนอีก กิ๊บบัส

1365
01:05:55,040 --> 01:05:56,320
งั้นเหรอ ทำไมล่ะ

1366
01:05:56,400 --> 01:05:57,520
ใช่ ทำไมล่ะ

1367
01:05:57,600 --> 01:05:59,760
เจ้าผูกพันกับเจ้าหญิงนิทรา
มากกว่าที่ควรงั้นหรือ

1368
01:05:59,840 --> 01:06:01,000
ไม่ใช่แน่นอน

1369
01:06:01,080 --> 01:06:02,080
ดี

1370
01:06:03,160 --> 01:06:04,920
ข้าจะให้โอกาสเจ้าสู้อย่างเสมอภาค

1371
01:06:05,000 --> 01:06:06,120
ด้วยการปลุกหุ่นหัวเรือเจ้า

1372
01:06:06,200 --> 01:06:08,800
เพื่อเป็นการแลกเปลี่ยน
ข้าจะจับแพนดอร่าเป็นตัวประกัน

1373
01:06:08,880 --> 01:06:10,320
ระหว่างที่เรือเรารบกัน

1374
01:06:11,280 --> 01:06:12,280
ไม่มีทาง

1375
01:06:13,480 --> 01:06:14,520
ข้านึกว่าแพนดอร่า

1376
01:06:14,600 --> 01:06:16,520
จะใจร้อนอยากเห็นหน้าลูกอีก

1377
01:06:17,600 --> 01:06:18,600
แพนดอร่า

1378
01:06:18,680 --> 01:06:19,680
ข้าจะไปกับท่าน

1379
01:06:19,760 --> 01:06:21,600
ข้าอยากไปเอาตัวแวมไพร์น้อย
และพาเขากลับบ้าน

1380
01:06:21,680 --> 01:06:22,720
เดี๋ยวก็ได้เห็นกัน

1381
01:06:22,920 --> 01:06:25,800
กิ๊บบัส เจ้าสัญญาแล้ว
ปลุกเจ้าหญิงนิทรา

1382
01:06:29,040 --> 01:06:32,560
ที่จริงแล้ว ทำไมข้าต้อง
เสี่ยงรบกับเจ้าด้วย กัปตัน

1383
01:06:32,640 --> 01:06:34,440
ในเมื่อข้ามีทุกอย่างที่ต้องการแล้ว

1384
01:06:34,520 --> 01:06:36,120
แพนดอร่าและแวมไพร์น้อย

1385
01:06:36,200 --> 01:06:37,440
ครอบครัวของข้า

1386
01:06:38,800 --> 01:06:40,280
กัปตัน ท่านต้องยิงเขา

1387
01:06:40,360 --> 01:06:42,320
- เดี๋ยวนี้
- ยิงข้างหลังเหรอ ไม่

1388
01:06:42,400 --> 01:06:44,840
จะปล่อยให้ไอ้หน้าพระจันทร์นั่น
พาแม่นางของท่านหนีไปไม่ได้

1389
01:06:44,920 --> 01:06:45,960
มันจะไม่เกิดขึ้น

1390
01:06:46,040 --> 01:06:47,720
เร็วเข้า ทุกคนเข้าที่

1391
01:06:47,800 --> 01:06:49,800
แต่กัปตันขอรับ เรือขยับไม่ได้

1392
01:06:49,880 --> 01:06:50,880
เราทำอะไรไม่ได้

1393
01:06:50,960 --> 01:06:52,800
ใช่ มันลำบากถ้าไม่มีเจ้าหญิงนิทรา

1394
01:06:52,880 --> 01:06:55,320
เรือจะไม่มีเวทมนตร์
ไม่เชื่อฟังความคิดฉัน

1395
01:06:55,400 --> 01:06:57,240
เราจะถูกทำลายย่อยยับ กัปตัน

1396
01:06:57,320 --> 01:06:59,720
ไม่เลย เราจะขยับเรือนี้
ด้วยสองมือของเรา

1397
01:06:59,800 --> 01:07:02,000
ด้วยสองมืองั้นหรือ

1398
01:07:05,000 --> 01:07:07,120
หาที่กำบัง
พวกมันโยนถุงเหม็นใส่เรา

1399
01:07:07,200 --> 01:07:08,920
เพื่อน ๆ

1400
01:07:15,040 --> 01:07:16,240
ใส่นี่ซะ เจ้าหนู

1401
01:07:16,320 --> 01:07:17,760
ข้าขอโทษที่โมโหใส่เจ้า

1402
01:07:17,840 --> 01:07:18,840
นายพูดเรื่องอะไรน่ะ

1403
01:07:18,920 --> 01:07:19,920
ฉันคิดมาตลอด
ว่านายเป็นหมาที่ดีที่สุด

1404
01:07:20,000 --> 01:07:21,160
ในโลกเลย แฟนโทมาโต

1405
01:07:21,240 --> 01:07:23,000
ความฝันสูงสุดของฉัน
คือได้เลี้ยงหมาแบบนาย

1406
01:07:23,080 --> 01:07:25,520
ใช่ นายใส่ที่ครอบแล้วดูโง่
เหมือนปลาทองนายเลย

1407
01:07:25,600 --> 01:07:26,760
สถานการณ์เป็นยังไง กัปตัน

1408
01:07:26,840 --> 01:07:28,240
ดีใจที่ได้เจอนะ พ่อหนุ่ม

1409
01:07:28,320 --> 01:07:29,800
เราจะโจมตี

1410
01:07:34,800 --> 01:07:37,160
ปล่อยลูกข้าจากกรง นี่มันตลกสิ้นดี

1411
01:07:37,240 --> 01:07:39,000
ไม่ครับ แม่ ข้าไม่กลัว

1412
01:07:40,480 --> 01:07:42,120
แล้วเจ้าต้องมัดข้าไว้ด้วยเหรอ

1413
01:07:42,200 --> 01:07:44,040
จนกว่าเจ้าจะรู้ซึ้งถึง...

1414
01:07:44,480 --> 01:07:46,440
ข้อดีของข้า อะไรน่ะ

1415
01:07:47,560 --> 01:07:48,720
พวกมันโจมตีแล้ว

1416
01:07:49,960 --> 01:07:51,560
ต้อนรับพวกมันอย่างอบอุ่นเลย

1417
01:07:57,520 --> 01:07:59,560
กัปตัน พวกเราเป็นเป้านิ่ง

1418
01:07:59,640 --> 01:08:01,200
เราต้องถอยทัพและคิดหากลยุทธ์

1419
01:08:01,280 --> 01:08:02,400
เดินหน้าต่อไป

1420
01:08:03,320 --> 01:08:06,600
เขากล้าหาญ ยกนิ้วให้เลย
ได้เวลาจัดการเขาให้สิ้นซาก

1421
01:08:07,520 --> 01:08:09,400
- ไม่ หยุดนะ
- แลกกับอะไร

1422
01:08:09,480 --> 01:08:11,200
ทำไมมันยากเย็นเหลือเกิน
ที่จะให้เจ้ารักข้า

1423
01:08:12,040 --> 01:08:13,520
ลุกขึ้นแล้วลุยเลย กะลาสี

1424
01:08:13,600 --> 01:08:15,360
ถ้าเราทิ้งเรือไว้ที่นี่ มันจะถูกทำลาย

1425
01:08:15,440 --> 01:08:17,000
เราต้องหาที่กำบัง อย่างน้อยก็ตอนนี้

1426
01:08:17,080 --> 01:08:18,080
ไม่มีทาง

1427
01:08:18,160 --> 01:08:19,160
ทำไมเขาไม่ทิ้งเรือ

1428
01:08:19,240 --> 01:08:20,400
จากตรงนี้ เขาสามารถ
กระโดดขึ้นเรือของผู้ร้ายได้

1429
01:08:20,480 --> 01:08:21,840
เขาทิ้งเรือไปไม่ได้

1430
01:08:21,920 --> 01:08:23,880
แม้ตอนที่ต้องเลือก
ระหว่างครอบครัวกับเรือเหรอ

1431
01:08:23,960 --> 01:08:25,120
- คือว่า...
- โจรสลัดตัวจริงไม่มีทางเลือก

1432
01:08:25,200 --> 01:08:26,440
- ไมเคิล
- ใช่ มาเร็ว

1433
01:08:26,520 --> 01:08:29,480
- ฉันยังไม่ใช่โจรสลัดตัวจริง
- ส่วนข้าเป็นแค่หมา ไปกัน

1434
01:08:30,120 --> 01:08:31,160
เจ้ามีแผนเหรอ ไมเคิล

1435
01:08:31,240 --> 01:08:32,640
ไม่มี แต่ตราบใดที่
พวกเขายังไม่เห็นเรา

1436
01:08:32,720 --> 01:08:34,000
เราก็ได้เปรียบ

1437
01:08:34,360 --> 01:08:35,480
ข้าทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เจ้ามา

1438
01:08:35,560 --> 01:08:37,520
ตลอดสามศตวรรษข้าคิดถึงแต่เจ้า

1439
01:08:37,600 --> 01:08:38,840
เจ้าช่างใจร้าย
และเจ้าจะต้องชดใช้

1440
01:08:38,920 --> 01:08:40,200
ยิง ๆ

1441
01:08:41,320 --> 01:08:43,160
พอได้แล้ว

1442
01:08:44,160 --> 01:08:46,560
ข้าขอเตือนนะ อย่ากินข้า

1443
01:08:48,880 --> 01:08:51,440
พวกเจ้าพยายามทำให้
แวมไพร์ตัวจริงกลัวงั้นเหรอ

1444
01:08:56,880 --> 01:08:58,000
ข้าไม่สู้กับเด็ก

1445
01:08:58,080 --> 01:09:00,400
ข้าเข้าใจเรื่องหนึ่งแล้ว
เจ้าอายุเท่าไหร่

1446
01:09:00,480 --> 01:09:01,840
319

1447
01:09:02,000 --> 01:09:03,760
ตอนที่ข้าเริ่มมีชีวิตหลังความตาย

1448
01:09:03,840 --> 01:09:05,080
ตอนนั้นเจ้าอายุเท่าไหร่

1449
01:09:05,160 --> 01:09:07,000
เกือบ 19 ตอนนั้น
ข้าหล่อเหลาไม่เบา...

1450
01:09:07,080 --> 01:09:08,440
และตอนนั้นข้าสิบขวบ

1451
01:09:08,520 --> 01:09:11,400
- เหมือนวันนี้
- ไม่เลย ข้าอายุ 310

1452
01:09:11,480 --> 01:09:12,480
แล้วยังไง

1453
01:09:13,000 --> 01:09:15,400
ข้าไม่ใช่เด็กแล้วยังไงล่ะ

1454
01:09:15,480 --> 01:09:17,160
เดินหน้า

1455
01:09:17,240 --> 01:09:19,080
ตรงนั้น ผู้บุกรุก

1456
01:09:26,040 --> 01:09:28,680
ถ้าอยากเป็นผู้ใหญ่ก็สู้กับข้า

1457
01:09:29,160 --> 01:09:31,440
ใช่แล้ว ทำร้ายคนอื่น
นี่เป็นผู้ใหญ่มากเลย

1458
01:09:31,520 --> 01:09:32,680
บราโว่

1459
01:09:40,880 --> 01:09:42,640
โจมตี

1460
01:09:49,240 --> 01:09:50,680
ข้าแสบผิว

1461
01:09:50,760 --> 01:09:51,960
เราทำอะไรไม่ได้

1462
01:09:54,640 --> 01:09:56,440
กัปตัน ท่านคงไม่คิดจะ...

1463
01:09:56,520 --> 01:09:57,520
ใช่แล้ว

1464
01:10:01,120 --> 01:10:02,960
เตรียมพุ่งชน

1465
01:10:13,040 --> 01:10:14,160
ว่าไง พวกขี้แพ้

1466
01:10:14,240 --> 01:10:16,760
ทำไมไม่รังแกคนที่ตัวเท่า ๆ กันล่ะ

1467
01:11:21,880 --> 01:11:23,520
พอได้แล้ว หยุดเดี๋ยวนี้

1468
01:11:24,040 --> 01:11:27,280
แต่ข้าทรมานเหลือเกิน
ข้าเป็นไข้ใจมา 300 ปีแล้ว

1469
01:11:27,360 --> 01:11:30,840
ใช่ แต่มันไม่เกี่ยวกับเรา
เจ้าควรหยุดคุกคามเราสักที

1470
01:11:39,400 --> 01:11:41,680
แต่สิ่งเดียวที่ข้าสนใจคือความรัก

1471
01:11:41,760 --> 01:11:43,960
ไม่เช่นนั้นข้าจะเบื่อ
ถ้าแพนดอร่าไม่รักข้า

1472
01:11:44,040 --> 01:11:46,640
ข้าจะต้องตามล้างแค้นตลอดไป
ไม่เช่นนั้นข้าคงเบื่อแย่

1473
01:11:46,720 --> 01:11:47,760
ข้าเข้าใจ

1474
01:11:47,840 --> 01:11:49,120
ข้าก็เคยเบื่อตลอดเวลาเหมือนกัน

1475
01:11:49,200 --> 01:11:51,960
แต่ตอนนี้ข้ามีไมเคิล เพื่อนของข้า
และทุกอย่างก็ดีขึ้นมาก

1476
01:11:52,040 --> 01:11:53,120
และหมาของข้าด้วย

1477
01:11:54,200 --> 01:11:55,680
แต่ข้าอยากได้แพนดอร่า

1478
01:11:55,760 --> 01:11:57,120
ได้ถามนางหรือยังว่านางคิดยังไง

1479
01:11:57,200 --> 01:11:58,320
แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเจ้า

1480
01:11:58,400 --> 01:12:00,920
ใช่ ไมเคิลกับข้า
เลือกที่จะเป็นเพื่อนกัน

1481
01:12:01,000 --> 01:12:02,800
เราบังคับให้ใครมารักเราไม่ได้

1482
01:12:02,880 --> 01:12:04,400
แต่ข้าต้องบังคับคนอื่น

1483
01:12:04,480 --> 01:12:06,760
แม้แต่พวกคาวาอี้ของข้า
ก็ไม่รักข้า ถ้าข้าไม่บังคับพวกเขา

1484
01:12:06,840 --> 01:12:08,120
ครับ เจ้านาย พวกเรารักท่าน

1485
01:12:08,200 --> 01:12:09,880
- จริงนะครับ
- พวกเจ้าก็ปากหวานเกินไป

1486
01:12:09,960 --> 01:12:11,600
สำหรับกัปตัน มันเป็นเรื่องง่าย

1487
01:12:11,680 --> 01:12:14,240
เขาช่วยแพนดอร่าจากผู้ชาย
ที่อยากบีบบังคับให้นางแต่งงานด้วย

1488
01:12:14,320 --> 01:12:15,760
ข้าไม่แปลกใจที่นางรักเขา

1489
01:12:15,840 --> 01:12:17,080
แต่ข้าจะไปช่วยสตรีที่ไหนได้

1490
01:12:17,160 --> 01:12:19,440
เจ้าหญิงนิทราไม่ได้มีเกลื่อนกลาด

1491
01:12:25,320 --> 01:12:26,360
ไม่นะ ไม่ ๆ

1492
01:12:26,440 --> 01:12:27,600
ไม่ใช่หุ่นหัวเรือข้า

1493
01:12:27,680 --> 01:12:28,960
ลองหยุดข้าดูสิ

1494
01:12:40,320 --> 01:12:42,240
ท่าน ท่านเป็นใคร

1495
01:12:42,320 --> 01:12:44,160
- อะไร...
- เจ้าเคยเป็นนักโทษ

1496
01:12:44,240 --> 01:12:45,320
ของใคร

1497
01:12:46,480 --> 01:12:47,480
เขา

1498
01:12:59,880 --> 01:13:01,360
แล้วท่านเป็นใคร

1499
01:13:01,440 --> 01:13:02,640
คนเรียกข้าว่ากิ๊บบัส

1500
01:13:02,720 --> 01:13:03,720
แปลว่า "คนค่อม"

1501
01:13:03,800 --> 01:13:04,960
เป็นเพราะใบหน้าข้า

1502
01:13:05,040 --> 01:13:06,320
หน้าท่านไปโดนอะไรมา

1503
01:13:06,400 --> 01:13:08,360
ว่ากันว่าเราสามารถมองเห็น
ความชั่วร้ายของทั้งโลกบนหน้าข้า

1504
01:13:08,440 --> 01:13:09,560
เวลาข้าเบื่อ ข้ากลายเป็นคนใจร้าย

1505
01:13:09,640 --> 01:13:11,040
อยู่กับข้า ท่านไม่เบื่อหรอก

1506
01:13:11,120 --> 01:13:13,120
ข้าอยากเห็นโลกทั้งใบ

1507
01:13:35,040 --> 01:13:36,320
พวกเจ้าจะไปไหน

1508
01:13:36,400 --> 01:13:39,080
เราจะหนีจากความตาย
ให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้

1509
01:13:39,400 --> 01:13:41,840
เป็นวันที่มีความสุขที่สุด
ในชีวิตที่ตายแล้วของข้าเลย

1510
01:13:42,640 --> 01:13:44,360
ข้าคงต้องเริ่มสัมภาษณ์

1511
01:13:44,440 --> 01:13:46,480
หาหุ่นหัวเรือตัวใหม่มาแทนที่นาง

1512
01:13:46,560 --> 01:13:48,520
- ข้าจะจัดการเรื่องนั้นเอง
- แล้วพวกเราล่ะ

1513
01:13:48,600 --> 01:13:50,240
เขาสัญญาว่า
จะเปลี่ยนพวกเรากลับเป็นมนุษย์

1514
01:13:50,320 --> 01:13:52,200
ตอนนี้กิ๊บบัสไม่อยู่แล้ว
พวกเราก็จบเห่

1515
01:13:52,280 --> 01:13:54,280
เราจะเป็นเจ้าตัวจิ๋ว
แสนน่ารักตลอดไป

1516
01:13:54,360 --> 01:13:56,520
ทุกตัวเหมือนกันเป๊ะ
เราทนอยู่แบบนี้ไม่ได้

1517
01:13:56,600 --> 01:13:58,760
ไม่มีแม้แต่กิ๊บบัสที่จะคอยบัญชาเรา

1518
01:13:58,840 --> 01:14:00,000
ท่านพรากเผด็จการของเราไป

1519
01:14:00,080 --> 01:14:02,480
- เราไม่มีความสุข
- ทีนี้ใครจะเป็นผู้นำของเรา

1520
01:14:02,560 --> 01:14:04,360
เราต้องมีประชาธิปไตยแทน

1521
01:14:04,440 --> 01:14:06,760
ใช่ ประชาธิปไตย

1522
01:14:06,840 --> 01:14:10,920
ประชาธิปไตย...

1523
01:14:11,000 --> 01:14:13,800
ประชาธิปไตย...

1524
01:14:14,720 --> 01:14:16,400
เหล่าสัตว์ประหลาดชนะ

1525
01:14:18,920 --> 01:14:20,080
ไมเคิล

1526
01:14:20,440 --> 01:14:21,520
ไมเคิล

1527
01:14:21,840 --> 01:14:24,080
ใช่ ไมเคิล ครูรออยู่

1528
01:14:24,320 --> 01:14:25,600
ไม่ครับ ผมจะบอกครูทุกอย่าง

1529
01:14:25,680 --> 01:14:27,520
- ผมไม่ได้เป็นคนทำ
- อะไรของเธอ

1530
01:14:27,600 --> 01:14:28,720
สองสามวันมานี้

1531
01:14:28,800 --> 01:14:30,040
ผมมีเพื่อนที่มาที่
โรงเรียนตอนกลางคืน

1532
01:14:30,120 --> 01:14:31,200
และทำแบบฝึกหัดให้ผม

1533
01:14:31,280 --> 01:14:32,640
ผมถึงได้คะแนนดี

1534
01:14:32,720 --> 01:14:34,840
และเมื่อคืนเขาไม่ได้มาสินะ

1535
01:14:36,040 --> 01:14:38,520
เขามาครับ แต่เขาเป็น
เพื่อนที่ดีมาก เวลาเจอกัน

1536
01:14:38,600 --> 01:14:40,080
เรามีอย่างอื่นให้ทำนอกจากเลข

1537
01:14:40,160 --> 01:14:42,600
แต่ผมสัญญาว่าตั้งแต่พรุ่งนี้
ผมจะทำการบ้านเอง