1
00:00:01,000 --> 00:00:02,628
ช่วยเล่าให้เราฟังได้ไหม

2
00:00:02,628 --> 00:00:04,922
ตอนที่เธอรู้ว่าอาจจะไม่ได้กลับบ้าน

3
00:00:07,925 --> 00:00:08,926
มัน...

4
00:00:11,470 --> 00:00:12,721
มันน่าหวาดกลัวมาก

5
00:00:13,722 --> 00:00:15,724
(เอมิลี่ มิลส์)

6
00:00:19,269 --> 00:00:21,355
หยุดก่อน หยุด ทิ้งไว้อย่างนั้นแหละ

7
00:00:31,365 --> 00:00:35,452
ชีวิตฉันปกติมาตลอด จนกระทั่งเหตุการณ์นั้น

8
00:00:38,205 --> 00:00:40,332
มันน่ากลัวที่ทุกอย่างเปลี่ยนไปไวแบบนี้

9
00:00:40,332 --> 00:00:43,168
คุณนี่ชอบทรมานตัวเองรึไง โยนไอ้นั่นทิ้งไปซะ

10
00:00:44,419 --> 00:00:47,464
คุณว่าห้องนั้นมันดูแปลกๆ ไหม

11
00:00:47,464 --> 00:00:48,632
เช่นอะไร

12
00:00:48,632 --> 00:00:51,093
ไม่รู้สิ มันสมบูรณ์แบบไปไหม

13
00:00:51,093 --> 00:00:53,095
พ่อแม่รวยและมีแม่บ้านก็แบบนี้แหละ

14
00:00:53,762 --> 00:00:54,805
เอมิลี่ได้กลับบ้านแล้ว

15
00:00:54,805 --> 00:00:57,724
สนใจวิธีทําให้โจรลักพาตัวสารภาพเถอะ
โอเคไหม

16
00:00:58,559 --> 00:01:02,062
เอมิลี่ คนทั้งประเทศเฝ้าดูและรอคอย

17
00:01:02,062 --> 00:01:05,147
ขณะที่การค้นหาตัวเธอดูสิ้นหวังลงเรื่อยๆ

18
00:01:05,147 --> 00:01:09,987
ระหว่างที่ถูกขังอยู่ในกรงนั่น
เธอทํายังไงเพื่อไม่ให้สูญสิ้นศรัทธา

19
00:01:11,029 --> 00:01:13,782
ความรักที่ฉันได้จากคนที่ช่วยชีวิตฉันไว้

20
00:01:15,033 --> 00:01:20,122
เหมือนว่าฉันสัมผัสได้
ถึงแม้ว่าฉันจะไม่มีโทรศัพท์ก็ตาม

21
00:01:23,917 --> 00:01:26,503
ขอบคุณนะคะ ทุกคนเลย

22
00:01:28,505 --> 00:01:29,882
พวกคุณคือกําลังใจของฉัน

23
00:02:49,628 --> 00:02:50,629
เฮ้

24
00:02:51,463 --> 00:02:54,424
ทําไมฟินนีย์ต้องจ่ายเงินให้เศษสวะ

25
00:02:54,424 --> 00:02:55,884
อย่างบิลล์ โอโชอาด้วยล่ะ ฮึ

26
00:02:57,845 --> 00:03:01,431
ฟังนะ ผมให้ทีมของผม
ขุดคุ้ยข้อมูลด้านการเงินของบิลล์

27
00:03:01,974 --> 00:03:05,310
สรุปว่าหมอนั่นเป็นนักธุรกิจร่วมลงทุน
ที่ลงทุนในบริษัททุกประเภท

28
00:03:05,310 --> 00:03:06,228
(บิลล์ โอโชอา - การลงทุน)

29
00:03:06,228 --> 00:03:08,230
- อือ
- คุณต้องถามตัวเองแล้ว

30
00:03:08,230 --> 00:03:11,817
รายไหนที่ฟินนีย์ต้องการเพื่อจัดปาร์ตี้มั่วเซ็กซ์นั่น

31
00:03:12,985 --> 00:03:15,988
โอพีดีเจอกล้องซ่อนอยู่ทั่วบ้านหลังนั้น...

32
00:03:15,988 --> 00:03:17,781
- นั่นไง
- แต่พวกเขาแกะรอยไม่ได้

33
00:03:17,781 --> 00:03:19,491
ว่าภาพจากกล้องถูกส่งไปที่ไหน

34
00:03:19,491 --> 00:03:21,952
พวกเขาบอกว่า
ไม่เคยเจอระบบที่ซับซ้อนแบบนั้นมาก่อน

35
00:03:21,952 --> 00:03:26,540
ที่เราต้องทําคือหาภาพพวกนั้นให้เจอ
แปลว่าต้องหาตําแหน่งเซิร์ฟเวอร์ก่อน

36
00:03:27,249 --> 00:03:30,419
ฟังนะ ผมอาจจะพอรู้จักใครสักคน
ที่ทําให้ผมเข้าใกล้ข้อมูลนี้ได้

37
00:03:30,419 --> 00:03:31,712
งั้นก็ไปกันเลย

38
00:03:31,712 --> 00:03:34,464
ไม่ๆ เดี๋ยวก่อน ป๊อปปี้ แฟรงกี้เพื่อนผมน่ะ เขา...

39
00:03:36,258 --> 00:03:38,927
เขาเป็นคนชอบปลีกวิเวก
ผมต้องไปหาเขาคนเดียว

40
00:03:38,927 --> 00:03:41,346
- โธ่ มาร์คัส
- ผมรู้น่า ผมรู้ โอเคไหม

41
00:03:41,346 --> 00:03:42,514
คุณเคยเห็นมาหมดแล้ว

42
00:03:42,514 --> 00:03:44,558
อีกอย่าง คุณเป็นลูกของชรีฟ คุณรู้ทุกอย่าง

43
00:03:44,558 --> 00:03:47,394
- เรื่องชีวิตบนนถนนและ...
- ชรีฟไม่ใช่พ่อบังเกิดเกล้าของฉัน

44
00:03:50,898 --> 00:03:51,773
ว่าไงนะ

45
00:03:51,773 --> 00:03:55,694
แม่ตั้งท้องฉันอยู่ตอนที่พวกเขารู้จักกัน

46
00:03:59,156 --> 00:04:00,157
เวรกรรม

47
00:04:00,657 --> 00:04:01,992
ที่แย่กว่านั้นก็คือ

48
00:04:01,992 --> 00:04:07,456
ตอนฉันยังเล็ก แม่กลับไปหาผู้ชายคนนั้นพักนึงด้วย

49
00:04:07,456 --> 00:04:13,253
ทิ้งฉัน ชรีฟ และเดซิเรที่ยังเป็นทารกไปเฉยๆ

50
00:04:14,546 --> 00:04:18,216
นี่คุณเก็บเรื่องพวกนี้ไว้กับตัวมาตลอดเลยเหรอ

51
00:04:19,218 --> 00:04:21,220
คุณคือคนเดียวที่ฉันเล่าให้ฟัง

52
00:04:22,179 --> 00:04:28,185
ฉันก็อยากบอกไซดี้กับเดซิเร
แต่พอจะบอก ฉันกลับรู้สึกว่า...

53
00:04:31,063 --> 00:04:32,523
พวกเขาคงจะปฏิบัติกับฉันต่างไป

54
00:04:38,445 --> 00:04:39,571
ผมอยู่ข้างคุณนะ...

55
00:04:41,573 --> 00:04:42,741
ไม่ว่าจะเป็นไงก็ตาม

56
00:04:43,909 --> 00:04:48,247
คุณเป็นหนึ่งในเพื่อนไม่กี่คนที่ผมคบมานานมาก
และมันจะไม่มีวันเปลี่ยนไป

57
00:04:48,789 --> 00:04:49,790
ไม่เด็ดขาด

58
00:04:49,790 --> 00:04:51,083
ฉันก็เหมือนกัน

59
00:04:55,712 --> 00:04:58,006
คุณรีบไปดีกว่า

60
00:04:58,006 --> 00:05:00,384
ไปหาผู้ช่วยลับๆ ของคุณน่ะ

61
00:05:00,384 --> 00:05:03,846
ส่วนฉันจะไปตามหาอีวา

62
00:05:03,846 --> 00:05:05,556
ถึงเธอจะไม่ใช่เพื่อนที่คบมานานก็เถอะ

63
00:05:07,099 --> 00:05:09,101
ฉันดูออกว่ามีบางอย่างผิดปกติ

64
00:05:09,852 --> 00:05:11,395
โอเค ป๊อป ไว้ผมจะโทรหานะ

65
00:05:11,395 --> 00:05:12,479
โอเค

66
00:05:24,116 --> 00:05:26,118
(เดอะน็อค)

67
00:05:26,702 --> 00:05:28,495
เผื่อมันจะพอช่วยได้ ชรีฟกับผมคุยกัน

68
00:05:28,495 --> 00:05:30,998
ว่าจะนําอาชีพมาสู่ชุมชนนี้ให้มากขึ้นได้ยังไง

69
00:05:32,249 --> 00:05:34,543
ซีบิลทํางานกับวัยรุ่นหลายคนในชุมชน

70
00:05:34,543 --> 00:05:39,423
เพราะงั้นก็วางใจได้เลยว่าจะมีเด็กฝึกงาน
และพนักงานผิวสีที่หาเงินได้จากที่นี่

71
00:05:40,299 --> 00:05:41,300
งี้ต้องดื่มให้ซีบิล

72
00:05:41,925 --> 00:05:42,926
แด่ซีบิล

73
00:05:43,760 --> 00:05:46,180
- ได้แล้วครับ
- ขอบคุณค่ะ

74
00:05:47,389 --> 00:05:49,892
ผมว่าจะถามเรื่องบทบาทของคุณที่เควสเตอร์

75
00:05:50,684 --> 00:05:52,603
ผมรู้ว่าคุณกับลีก่อตั้งบริษัทมาด้วยกัน

76
00:05:53,228 --> 00:05:55,606
ใช่ค่ะ แต่มันคือลูกรักของเขามากกว่า

77
00:05:56,398 --> 00:06:00,277
ฉันดูแลเรื่องการออกงาน
สนับสนุนงานการกุศลของเรา

78
00:06:00,277 --> 00:06:04,489
คอยตามข่าวเรื่องนักลงทุน
แต่เทคโนโลยีคือสิ่งที่เขาโดดเด่นที่สุด

79
00:06:04,489 --> 00:06:09,119
ผมยอมรับว่าผมเคยสงสัย
ในความมุ่งมั่นที่คุณมีต่อชุมชนของเรา

80
00:06:10,037 --> 00:06:14,166
แต่ลีพิสูจน์ตัวเองให้เห็นแล้ว
ตอนที่เขาปลดล็อกบัญชีนั้นให้เรา

81
00:06:15,876 --> 00:06:17,377
เขาทําอะไรนะ

82
00:06:17,377 --> 00:06:20,422
หนึ่งในสมาชิกของแก๊งค้ามนุษย์ใช้งานเควสเตอร์

83
00:06:20,422 --> 00:06:21,924
เพื่อทําอะไรไม่มีใครรู้

84
00:06:22,883 --> 00:06:25,052
การได้เห็นกิจกรรมที่เขาทํามันช่วยคดีนี้ได้จริงๆ

85
00:06:25,052 --> 00:06:28,305
ฉันได้ยินเรื่องแก๊งนั้น แต่ฉันไม่รู้เรื่องพวกนี้เลย

86
00:06:30,849 --> 00:06:33,185
- หวังว่าผมคงไม่ได้ล้ําเส้นอะไรไป
- ไม่เลยค่ะ

87
00:06:33,185 --> 00:06:35,479
ลีกับฉันมีชีวิตแยกกันอย่างมาก

88
00:06:35,479 --> 00:06:37,564
ฉันไม่รู้หรอกว่าครึ่งนึงเขาทําอะไรบ้าง

89
00:06:37,564 --> 00:06:41,485
แต่สิ่งที่เขาทําต้องเก็บไว้รู้กันแค่ภายใน

90
00:06:42,027 --> 00:06:44,655
ถ้าพวกนักลงทุนรู้เรื่องเข้าละก็
พวกเขาไม่ปลื้มแน่ๆ

91
00:06:44,655 --> 00:06:47,282
ความเป็นส่วนตัวคือทุกอย่างของธุรกิจเรา

92
00:06:47,282 --> 00:06:48,367
แน่นอน

93
00:07:00,337 --> 00:07:03,507
นี่อะไรเหรอ

94
00:07:04,591 --> 00:07:07,761
- ปีเตอร์ อธิบายมาซิ
- ผมไม่รู้ว่ามันคืออะไร

95
00:07:07,761 --> 00:07:09,763
- นี่ผมดูอะไรอยู่เหรอ
- นั่นคุณไง ปีเตอร์

96
00:07:10,806 --> 00:07:13,392
คุณกัลมาร์ฟ เลเนลล์ คนที่ลักพาตัวเอมิลี่ไป

97
00:07:13,392 --> 00:07:16,812
- คนขายโคเคนให้คุณ ผมคุยกับเขาแล้ว
- ฉันนึกว่าคุณหยุดเล่นยาแล้ว

98
00:07:17,521 --> 00:07:18,856
ผมเคยหยุดจริงๆ

99
00:07:19,898 --> 00:07:24,403
พอเราได้ที่อยู่ของมาร์ฟ
เราก็ดึงภาพจากกล้องวงจรปิดในพื้นที่มาดู

100
00:07:26,530 --> 00:07:28,907
นี่เธอเอง เอมิลี่ ไม่กี่ชั่วโมงหลังหายตัวไป

101
00:07:28,907 --> 00:07:30,284
ตามคําให้การของเธอ

102
00:07:30,284 --> 00:07:33,203
ตอนนั้นเธอถูกปิดตาและมัดไว้ไม่ใช่เหรอ

103
00:07:37,541 --> 00:07:39,459
ใครก็ได้อธิบายทีว่านี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน

104
00:07:39,459 --> 00:07:40,752
พวกเขาโกหกคุณ

105
00:07:41,670 --> 00:07:42,880
ทั้งสองคนเลย

106
00:07:43,380 --> 00:07:47,217
พฤติกรรมติดยาของปีเตอร์
ทําให้เขาติดหนี้คนขายยา มาร์ฟนั่นเอง

107
00:07:47,217 --> 00:07:48,886
บวกกับหนี้การพนันของเขาอีก

108
00:07:48,886 --> 00:07:51,263
- ใช่ไหม ปีเตอร์
- มันไม่ได้เยอะซะหน่อย

109
00:07:51,263 --> 00:07:52,598
แสนนึงเนี่ยนะ ไม่เยอะเหรอ

110
00:07:52,598 --> 00:07:55,267
ในที่สุดมาร์ฟก็ช่วยไขข้อสงสัยของผมได้

111
00:07:55,267 --> 00:07:59,104
ปีเตอร์ต้องหาทางใช้หนี้ทั้งหมด แต่เขาไม่มีเงิน

112
00:07:59,104 --> 00:08:01,690
เขาต้องการเงินคุณ คุณคือคนที่มีเงินในครอบครัว

113
00:08:01,690 --> 00:08:03,275
แต่พวกคุณแยกบัญชีกัน

114
00:08:03,275 --> 00:08:06,862
เขาเลยให้วิกเตอร์โยกเงินออกจากบัญชีคุณ

115
00:08:10,741 --> 00:08:12,409
เอมิลี่รู้เรื่องเข้า

116
00:08:13,368 --> 00:08:17,331
แกติดต่อมาร์ฟ
พร้อมกับแผนการที่ได้ประโยชน์กันทั้งสองฝ่าย

117
00:08:38,602 --> 00:08:40,062
- เอมิลี่
- บ้าฉิบ

118
00:08:41,438 --> 00:08:42,648
ตกใจหมด ไอ้บ้าเอ๊ย

119
00:08:43,357 --> 00:08:45,150
แผนนี้แม่งไม่เข้าท่าสักนิด

120
00:08:47,110 --> 00:08:48,320
เราถูกจับได้แน่

121
00:08:48,320 --> 00:08:50,948
ไม่หรอก ฉันเช็กแล้ว ไม่มีกล้องวงจรปิด

122
00:08:55,536 --> 00:08:57,996
รถฉันกับรอยเลือด
ทําให้ดูเหมือนว่ามีการดิ้นรนต่อสู้

123
00:08:57,996 --> 00:08:59,873
พวกเขาจะได้ไม่คิดว่าฉันหนีออกจากบ้าน

124
00:09:01,667 --> 00:09:05,379
ก็ได้ งั้นตอนฉัน "เจอเธอ" ฉันต้องได้เงินนะ

125
00:09:05,921 --> 00:09:07,965
พ่อเลี้ยงของเธอก็ได้ส่วนแบ่ง

126
00:09:10,175 --> 00:09:11,260
แล้วเธอจะได้อะไร

127
00:09:12,761 --> 00:09:14,847
ชื่อเสียงไงเล่า

128
00:09:14,847 --> 00:09:18,058
หนูไม่เคยพูดแบบนั้นนะ คนขายยานั่นโกหก

129
00:09:18,058 --> 00:09:20,477
เห็นๆ อยู่ว่าเขาพยายามเอาตัวเองให้รอด

130
00:09:21,979 --> 00:09:24,147
อือ ฉันก็คิดเรื่องนั้นแล้ว และฉัน...

131
00:09:24,147 --> 00:09:27,276
ฉันดูหน้าฝีดอินสตาแกรมของเธอ และเห็น...

132
00:09:27,276 --> 00:09:28,902
หมีตัวนี้ในห้องนอนของเธอ

133
00:09:28,902 --> 00:09:31,196
แต่มันไม่อยู่หลังจากที่เธอหายตัวไป

134
00:09:31,196 --> 00:09:35,659
มีบางอย่างเกี่ยวกับของของแกรบกวนจิตใจผม
สภาพที่มันถูกทิ้งไว้ตอนแรกน่ะ

135
00:09:35,659 --> 00:09:37,035
จากนั้นถึงรู้ว่ามันคืออะไร

136
00:09:37,035 --> 00:09:40,497
ในห้องนั้นไม่มีอะไรเลยที่ถูกรักหรือถูกใช้จนเก่า

137
00:09:40,497 --> 00:09:44,793
ไม่มีตุ๊กตา ผ้าห่ม หรือตุ๊กตาหมี

138
00:09:46,670 --> 00:09:48,213
เอมิลี่ เวลาที่เด็กๆ หายตัวไป

139
00:09:48,213 --> 00:09:50,966
พวกเขาไม่มีโอกาสได้เก็บกระเป๋าไปเที่ยวหรอก

140
00:09:51,967 --> 00:09:53,594
เธอเอามันไปด้วยใช่ไหม

141
00:09:53,594 --> 00:09:54,678
เปล่านะ

142
00:09:54,678 --> 00:09:56,889
ไม่ใช่ หนูบริจาคหมีไปเมื่อหลายสัปดาห์ก่อน

143
00:09:59,808 --> 00:10:03,061
ผมกลับไปที่บ้านของมาร์ฟและเจอไอ้นี่...

144
00:10:05,272 --> 00:10:08,317
ยัดอยู่ระหว่างที่นอนกับสปริงของเตียงนอน

145
00:10:08,317 --> 00:10:10,068
นี่ไงหมีที่เธอบริจาคไป

146
00:10:15,616 --> 00:10:16,742
เอมิลี่...

147
00:10:17,451 --> 00:10:19,620
หนูแค่อยากให้คนได้รู้ว่าหนูเป็นใคร

148
00:10:20,120 --> 00:10:24,374
รู้ไหมเอมิลี่ เกมตบตาของเธอน่ะ

149
00:10:24,374 --> 00:10:29,630
ทําให้ตํารวจต้องสิ้นเปลืองทรัพยากรที่มีค่า
แทนที่จะเอาไปช่วยเหลือคนที่เป็นเหยื่อจริงๆ

150
00:10:29,630 --> 00:10:30,714
เข้าใจไหม

151
00:10:32,799 --> 00:10:36,178
เอมิลี่จะรับผิดชอบการกระทําของแกเอง

152
00:10:37,429 --> 00:10:38,430
แล้วเขาล่ะ

153
00:10:41,141 --> 00:10:44,895
ไม่นะ ผมรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นก็ตอนที่มาร์ฟมาหาผม

154
00:10:44,895 --> 00:10:46,355
เรื่องเพิ่มเงินรางวัลต่างหาก

155
00:10:46,355 --> 00:10:48,815
ที่รัก ผมไม่มีวันใช้เอมิลี่ทําอะไรแบบนี้แน่

156
00:10:48,815 --> 00:10:50,234
คุณขโมยเงินฉัน

157
00:10:50,234 --> 00:10:53,153
พอคุณรู้ว่าเอมิลี่ไม่ได้หายตัวไปจริงๆ

158
00:10:53,153 --> 00:10:55,030
คุณก็ไม่พูดอะไรสักคํา

159
00:10:57,115 --> 00:10:58,200
ปีเตอร์

160
00:10:59,076 --> 00:11:01,078
ผมรู้ๆ

161
00:11:01,662 --> 00:11:02,663
จะให้ผมทํายังไง

162
00:11:02,663 --> 00:11:04,831
ผมจะไปบําบัด โอเคไหม ผมสัญญา ผม...

163
00:11:04,831 --> 00:11:08,252
บําบัดเหรอ ไม่ๆ ปีเตอร์ ไม่ละ ผมว่าไม่

164
00:11:08,252 --> 00:11:09,670
ที่คุณจะได้ไปน่ะ

165
00:11:09,670 --> 00:11:12,381
คุณจะมีเวลาเหลือเฟือให้เลิกยา

166
00:11:34,111 --> 00:11:36,446
- แฟรงกี้
- คิลเลบริว ไม่เจอกันตั้งนาน

167
00:11:37,239 --> 00:11:39,157
แฟรงกี้ เป็นไงบ้างเพื่อน

168
00:11:39,157 --> 00:11:41,118
เออ ก็เหมือนเดิม

169
00:11:41,118 --> 00:11:42,202
เข้าใจแล้ว

170
00:11:51,587 --> 00:11:54,173
ดูเหมือนนายจะมีของ
มากกว่าตอนที่ฉันมาที่นี่ครั้งสุดท้ายซะอีก

171
00:11:54,173 --> 00:11:55,591
ต้องตามยุคสมัยให้ทันกันหน่อย

172
00:11:55,591 --> 00:11:59,052
อือ ยุคนี้มันน่าสิ้นหวังจริงๆ
และฉันต้องพึ่งทักษะของนาย

173
00:11:59,052 --> 00:12:02,306
ฉันอยากให้นายแกะรอยข้อมูล
จากบริษัทกล้องวงจรปิด

174
00:12:02,973 --> 00:12:04,892
- ฉันจัดการให้
- ดีเลย

175
00:12:07,811 --> 00:12:10,439
ไม่เอาน่า วันนี้ไม่ต้องไปโรงเรียน
ไปเดินป่ากันเถอะ

176
00:12:15,194 --> 00:12:16,278
ให้ตายสิ

177
00:12:16,278 --> 00:12:19,531
ผมยกเลิกเดตเมื่อคืนนี้แล้วฝ่าฟันชั่วโมงรถติด

178
00:12:19,531 --> 00:12:22,284
เพื่อซื้อพิซซ่าร้านแซคคารีส์มาให้คุณ
แต่คุณไม่แตะสักชิ้นเลยเนี่ยนะ

179
00:12:26,205 --> 00:12:27,206
หวัดดี วินซ์

180
00:12:27,206 --> 00:12:30,918
ฉันแวะมาดูอีวาหน่อย เธอไม่โทรกลับหาฉันเลย

181
00:12:30,918 --> 00:12:33,670
คุณไม่รู้หรอกว่าเรื่องนี้มันยากสําหรับเธอแค่ไหน

182
00:12:33,670 --> 00:12:36,924
และผมค่อนข้างมั่นใจ
ว่าตอนนี้เธอไม่อยากเจอใคร

183
00:12:36,924 --> 00:12:38,509
คุณเป็นผู้ปกครองของเธอรึไง

184
00:12:38,509 --> 00:12:39,760
โทษนะคะ

185
00:12:40,928 --> 00:12:41,929
อีวา...

186
00:12:44,723 --> 00:12:45,766
เกิดอะไรขึ้น

187
00:12:47,434 --> 00:12:48,727
คุณก็บอกฉันสิ

188
00:12:50,145 --> 00:12:51,146
คือว่า...

189
00:12:55,526 --> 00:12:59,738
เอมส์กับฉันเจอการชําระเงิน
ที่โยงใยกับฟินนีย์บนเควสเตอร์

190
00:12:59,738 --> 00:13:02,783
เราคิดว่าเขาจ่ายให้โอโชอา
เป็นค่ากล้องวงจรปิดที่ซ่อนไว้

191
00:13:02,783 --> 00:13:05,410
เราอาจเข้าถึงภาพจากกล้องได้

192
00:13:09,373 --> 00:13:10,374
นี่มัน...

193
00:13:11,250 --> 00:13:14,127
นี่อาจเป็นหลักฐานที่จําเป็น
เพื่อมัดตัวลูกค้าที่ซื้อบริการ

194
00:13:14,127 --> 00:13:16,296
และเพื่อเล่นงานฟินนีย์ด้วย

195
00:13:16,296 --> 00:13:18,799
ฉันนึกว่าการสัมภาษณ์ฉัน
จะช่วยให้เล่นงานฟินนีย์ได้

196
00:13:20,217 --> 00:13:24,054
"การออกมาพูด
อาจช่วยให้เกิดการสืบสวนอย่างเป็นทางการ"

197
00:13:24,721 --> 00:13:25,973
คุณบอกฉันแบบนั้น

198
00:13:26,473 --> 00:13:28,892
ว่าไงล่ะ ป่านนี้พ็อดแคสต์ของคุณ
น่าจะออกอากาศแล้วนี่

199
00:13:28,892 --> 00:13:32,229
เฮ้ เราพักสักแป๊บดีไหม ผมจะไปอุ่นพิซซ่ามาให้

200
00:13:32,229 --> 00:13:33,730
ขอบคุณค่ะ

201
00:13:36,942 --> 00:13:37,943
อีวา...

202
00:13:38,485 --> 00:13:42,531
ฉันบอกคุณหลังจากที่เราจับกุมซัน
ว่าเราอาจไม่ต้องใช้บทสัมภาษณ์ของคุณ

203
00:13:42,531 --> 00:13:44,074
และตอนนี้เราก็มีหลักฐาน...

204
00:13:44,074 --> 00:13:45,576
ฉันต้องการบทสัมภาษณ์ของฉัน

205
00:13:45,576 --> 00:13:48,120
ฉันอยากให้คนรู้ว่าฟินนีย์ทําอะไรกับฉันบ้าง

206
00:13:48,120 --> 00:13:49,705
ฉันเปิดอกคุยกับคุณจนหมด

207
00:13:50,247 --> 00:13:51,790
ช่วงเวลาที่แย่ที่สุดในชีวิตฉัน

208
00:13:51,790 --> 00:13:53,625
อย่างน้อยคุณก็ควรออกอากาศซะ

209
00:13:54,126 --> 00:13:55,544
โอเค งั้นฉันพูดเลยแล้วกัน

210
00:13:56,461 --> 00:13:57,754
โอเค

211
00:13:57,754 --> 00:13:58,964
ถ้านักเรียนของคุณ...

212
00:13:58,964 --> 00:14:03,093
ถ้าพ่อแม่ของพวกเขารู้ว่าคุณเคยจัดหาเด็กสาว...

213
00:14:04,011 --> 00:14:06,680
แล้วไง ถ้าพวกเขารู้แล้วยังไงต่อ

214
00:14:08,265 --> 00:14:09,558
พวกเขาจะคิดยังไงกับฉัน

215
00:14:10,809 --> 00:14:15,189
อีวา เรามีวิธีใหม่ที่จะจับกุมฟินนีย์

216
00:14:15,189 --> 00:14:18,025
วิธีที่คุณไม่ต้องเสียสละตัวเอง

217
00:14:18,025 --> 00:14:23,488
ฉันเลยไม่ออกอากาศบทสัมภาษณ์ของคุณ
เพราะฉันพยายามปกป้องคุณอยู่

218
00:14:23,488 --> 00:14:27,034
ให้ตายเถอะ
ไม่ต้องเอาเรื่องเสียสละบ้าบอนั่นมาพูดกับฉัน

219
00:14:27,034 --> 00:14:29,870
คุณก็รู้ว่าฉันทําอะไรไป คุณรู้ดี

220
00:14:29,870 --> 00:14:31,914
ฉันเตือนคุณแล้วว่าฉันไม่ใช่เหยื่อในอุดมคติ

221
00:14:31,914 --> 00:14:34,249
เพราะงั้นฉันไม่เข้าใจ

222
00:14:37,002 --> 00:14:39,254
คุณสนุกที่ได้ทําแบบนี้สินะ

223
00:14:40,797 --> 00:14:41,840
อะไร

224
00:14:41,840 --> 00:14:44,676
คุณหาคนอย่างพวกฉันมาเป็นเหยื่อ
คนอย่างวอร์เรนด้วย

225
00:14:44,676 --> 00:14:47,429
- ว่าไงนะ
- คุณทําให้คนบริสุทธิ์ต้องติดคุก

226
00:14:47,429 --> 00:14:51,350
จากนั้นก็สร้างโชว์ทั้งหมดขึ้นมา
เรื่องช่วยเหลือเขา

227
00:14:51,350 --> 00:14:53,060
- พูดงี้ได้ไง
- เรื่องจริงนี่นา

228
00:14:53,060 --> 00:14:56,146
คุณภูมิใจนักหนาที่ได้เป็นผู้เล่าความจริงที่ยิ่งใหญ่

229
00:14:56,146 --> 00:14:57,523
แต่คุณไม่ยอมซื่อสัตย์เลย

230
00:14:57,523 --> 00:14:59,566
- ไม่จริง
- จริงสิ

231
00:14:59,566 --> 00:15:01,527
- ไม่จริง
- จริง จริงที่สุด

232
00:15:01,527 --> 00:15:08,116
บอกสิ นักเรียนกับพ่อแม่ฉันจะคิดกับฉันยังไง
ถ้าพวกเขารู้เรื่อง

233
00:15:08,116 --> 00:15:09,910
- ไม่รู้ ฉันไม่รู้
- บอกมาสิ

234
00:15:09,910 --> 00:15:12,079
บอกมา เพราะจริงๆ คุณแม่งคิดแบบนี้อยู่นั่นแหละ

235
00:15:12,079 --> 00:15:14,498
เฮ้ๆ ใจเย็นๆ กันก่อน

236
00:15:14,498 --> 00:15:16,333
อย่าทําให้เรื่องมันบานปลายเลย

237
00:15:17,084 --> 00:15:18,085
ขอละ

238
00:15:22,631 --> 00:15:27,094
ฉันจะไม่แกล้งทําเป็นว่าเข้าใจ

239
00:15:27,094 --> 00:15:30,722
ว่าเรื่องเลวร้ายทั้งหมดนี้มันกัดกินคุณยังไง...

240
00:15:32,766 --> 00:15:36,728
แต่คุณไม่ใช่คนเดียวที่เจ็บปวด

241
00:15:44,736 --> 00:15:45,737
{\an8}(ทรีนีสู้ๆ)

242
00:15:47,155 --> 00:15:48,907
{\an8}ออเบรย์ทําแบบนี้ให้เธอ
ทุกครั้งที่เธอพายเรือเลยเหรอ

243
00:15:48,907 --> 00:15:49,992
{\an8}(พายเลย ทรีนี พายไป เธอทําได้)

244
00:15:51,034 --> 00:15:52,536
รักแท้เลยนะเนี่ย

245
00:15:53,787 --> 00:15:55,289
การแข่งเรือมักทําให้ฉันเครียด

246
00:15:55,289 --> 00:15:59,209
แต่เขารู้เสมอเลยเวลาที่ฉันคิดมาก

247
00:15:59,209 --> 00:16:00,544
ฉันไม่ต้องบอกเขาด้วยซ้ํา

248
00:16:01,044 --> 00:16:02,171
ดีจัง

249
00:16:05,591 --> 00:16:06,967
{\an8}(ทรีนี
สุดยอดตลอดกาล)

250
00:16:07,885 --> 00:16:10,679
แต่ตอนนี้เขาอยู่ไกลเหลือเกิน

251
00:16:15,642 --> 00:16:19,021
ตอนใช้ชีวิตที่นั่น มีบางช่วงที่ฉันรู้สึกว่า...

252
00:16:19,021 --> 00:16:22,065
ผู้ชายคนนี้แหละใช่เลย แบบว่า... เขาเข้าใจฉันดี

253
00:16:22,065 --> 00:16:25,611
แต่เขาก็รู้สึกเบื่อ

254
00:16:26,361 --> 00:16:29,323
หรือไม่แมงดาของฉันก็ส่งฉันต่อไปให้คนอื่น

255
00:16:30,782 --> 00:16:33,535
ฉันว่าผู้ชายส่วนใหญ่ก็แค่ทําเพื่อตัวเอง...

256
00:16:35,621 --> 00:16:37,372
แต่ไม่ใช่ออเบรย์เลย

257
00:16:39,291 --> 00:16:41,752
ใช่ ออเบรย์ไม่เป็นงั้น

258
00:16:45,130 --> 00:16:46,173
เข้ามาได้ค่ะ

259
00:16:47,674 --> 00:16:50,302
- ทุกอย่างโอเคไหมสาวๆ
- โอเคดีค่ะ คุณคิลเลบริว

260
00:16:50,802 --> 00:16:52,846
เราไปกินไอศกรีมได้ไหมคะ

261
00:16:54,681 --> 00:16:55,891
ทรีนีลูกรัก ไม่รู้สิ

262
00:16:57,142 --> 00:16:58,143
นะคะแม่

263
00:16:59,978 --> 00:17:02,022
แม่อยากให้หนูกลับมาเป็นปกตินี่นา

264
00:17:04,525 --> 00:17:05,943
เอาโทรศัพท์ไป เปิดเครื่องด้วย

265
00:17:05,943 --> 00:17:08,153
ได้ค่ะ ขอบคุณนะคะ

266
00:17:08,153 --> 00:17:09,655
- รักแม่นะ
- แม่ก็รักลูก

267
00:17:12,824 --> 00:17:13,825
เฮ้

268
00:17:14,910 --> 00:17:18,288
คนของคุณช่วยสําเร็จไหม
หรือคุณคิดว่าน่าจะพาฉันไปข่มเขาด้วย

269
00:17:18,288 --> 00:17:20,374
ตอนนี้ไฟล์กําลังถูกส่งเข้ามา

270
00:17:20,374 --> 00:17:21,875
(ไฟล์ทั้งหมด - สวนพฤกษศาสตร์)

271
00:17:21,875 --> 00:17:22,960
ก็นะ...

272
00:17:22,960 --> 00:17:24,294
ไฟล์เยอะมาก

273
00:17:24,294 --> 00:17:26,505
ใช่ แต่นี่ยังไม่ใช่ทั้งหมดจากกล้องวงจรปิด

274
00:17:26,505 --> 00:17:28,173
พวกนี้คือวิดีโอแบบเดี่ยวๆ

275
00:17:28,173 --> 00:17:30,217
ดูสิ อันนี้มาจากปี 2019

276
00:17:30,217 --> 00:17:34,179
เห็นได้ชัดว่า
พวกเขาจัดปาร์ตี้มั่วเซ็กซ์ที่บ้านนั้นมานานแล้ว

277
00:17:36,098 --> 00:17:38,225
ไฟล์นี้ดูต่างจากไฟล์อื่น

278
00:17:42,521 --> 00:17:43,605
อะไร...

279
00:17:43,605 --> 00:17:48,318
ดูเหมือนฟินนีย์ตอนหนุ่มๆ
กับเด็กสาวที่อายุน้อยกว่ามาก

280
00:17:48,902 --> 00:17:50,821
ฟินนีย์ถูกแบล็กเมลด้วยรึเปล่าเนี่ย

281
00:17:50,821 --> 00:17:51,738
อือ แต่ฝีมือใครล่ะ

282
00:17:52,614 --> 00:17:54,157
แล้วเพื่ออะไร

283
00:17:55,367 --> 00:17:57,661
- นี่แหละที่ฉันต้องหาคําตอบ
- เดี๋ยวก่อน เดี๋ยว

284
00:17:57,661 --> 00:17:58,912
คุณไม่ยอมให้ผมคุยกับเขา

285
00:17:58,912 --> 00:18:01,039
แต่ตอนนี้คุณจะโผล่ไปที่นั่นงั้นเหรอ

286
00:18:01,039 --> 00:18:02,833
ตอนนี้เรามีหลักฐานในมือแล้วนี่

287
00:18:03,917 --> 00:18:06,003
- งั้นผมไปด้วย
- ไม่ได้

288
00:18:06,503 --> 00:18:08,213
ถึงตาฉันต้องไปคนเดียว

289
00:18:08,714 --> 00:18:09,923
ไว้เจอกันนะ

290
00:18:18,182 --> 00:18:19,308
ขอโทษที

291
00:18:21,351 --> 00:18:23,437
ขอโทษค่ะ ฉันพยายามห้ามเธอแล้ว

292
00:18:23,437 --> 00:18:25,022
ไม่เป็นไร อลิเชีย

293
00:18:25,647 --> 00:18:27,232
เซอร์ไพรส์จัง คุณสโกวิลล์

294
00:18:27,232 --> 00:18:28,400
ฉันก็ว่างั้นแหละค่ะ

295
00:18:30,485 --> 00:18:31,486
เชิญนั่งก่อน

296
00:18:32,237 --> 00:18:33,238
ขอบคุณค่ะ

297
00:18:35,991 --> 00:18:38,243
- มีเรื่องอะไรเหรอ
- อย่างที่คุณน่าจะรู้แล้ว

298
00:18:38,243 --> 00:18:41,371
ฉันกําลังสืบเรื่องแก๊งค้ามนุษย์
ที่เพิ่งโดนเปิดโปงไปหมาดๆ

299
00:18:41,371 --> 00:18:44,082
ผมผิดหวังมากตอนได้ข่าวจากคนในโอพีดี

300
00:18:44,082 --> 00:18:45,709
ว่ามีเจ้าหน้าที่ตํารวจเกี่ยวข้องด้วย

301
00:18:45,709 --> 00:18:48,462
แน่นอนว่าเขาไม่ใช่ตัวแทน
ของผู้บังคับใช้กฎหมายทั้งหมด

302
00:18:48,462 --> 00:18:51,340
ใช่ค่ะ ตํารวจดีๆ ยังมีอยู่

303
00:18:52,049 --> 00:18:54,760
แต่เจ้าหน้าที่สืบสวนซันไม่ใช่หนึ่งในนั้น

304
00:18:54,760 --> 00:18:58,680
และฉันรู้มาว่าเขารับคําสั่งจากใครบางคน

305
00:19:03,560 --> 00:19:08,732
ทั้งหมดนี้ฟังดูเป็นข้อมูลที่ดีมาก
สําหรับรายการของคุณสักตอน

306
00:19:08,732 --> 00:19:12,778
แต่ถ้าคุณอยากได้ความเห็นจากผม
เรื่องการเพิ่มขึ้นของอาชญากรรมในโอ๊กแลนด์...

307
00:19:16,114 --> 00:19:17,574
คุณต้องนัดสัมภาษณ์

308
00:19:18,659 --> 00:19:19,826
ตอนนี้ผมงานยุ่งมาก

309
00:19:19,826 --> 00:19:21,870
(คุยที่นี่ไม่ได้
แจ็คลงเครื่องตอนสองทุ่ม)

310
00:19:27,084 --> 00:19:28,085
ก็ได้ค่ะ

311
00:19:29,294 --> 00:19:33,799
ฉันจะนัดหมายกับผู้จัดการฝ่ายหาเสียงของคุณ

312
00:19:34,383 --> 00:19:39,096
แต่ฉันก็อยากฟังความเห็นเบื้องต้นจากคุณ
เกี่ยวกับแก๊งนี้

313
00:19:39,805 --> 00:19:41,139
มันคือความเสื่อมเสียของเมือง

314
00:19:42,307 --> 00:19:43,517
แน่นอนค่ะ

315
00:19:44,101 --> 00:19:45,561
และจากที่ฉันรู้มา

316
00:19:46,728 --> 00:19:50,899
คนค้ามนุษย์มักหาคนที่อ่อนแอ
และเปราะบางมาเป็นเหยื่อ

317
00:19:50,899 --> 00:19:56,530
พวกเขาใช้ความลับจากอดีตของคุณ
เพื่อบีบให้คุณทําสิ่งที่คุณอาจจะไม่อยากทํา

318
00:19:58,782 --> 00:19:59,783
จริงครับ

319
00:20:01,618 --> 00:20:02,870
ผมก็เคยได้ยินมา

320
00:20:05,163 --> 00:20:07,249
ให้อลิเชียนัดหมายคุณในตารางงานผมได้เลย

321
00:20:08,584 --> 00:20:09,751
ดีใจที่ได้เจอคุณอีกนะ

322
00:20:18,468 --> 00:20:19,469
(สถานพินิจ)

323
00:20:19,469 --> 00:20:21,430
ฉันนึกว่าเธอไม่อยากเจอฉันอีกแล้ว

324
00:20:21,430 --> 00:20:22,556
ว่าไงนะ

325
00:20:23,807 --> 00:20:25,267
ออเบรย์ ฉันรักนาย

326
00:20:27,811 --> 00:20:30,731
ที่นี่เป็นไงบ้าง

327
00:20:30,731 --> 00:20:33,525
ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ มันฝรั่งทอดที่นี่โคตรอร่อย

328
00:20:39,656 --> 00:20:43,076
ถามจริง นายเป็นไงบ้าง

329
00:20:47,998 --> 00:20:49,124
ไม่รู้สิ

330
00:20:50,250 --> 00:20:51,543
ฉันคิดอะไรเยอะไปหมด

331
00:20:53,086 --> 00:20:54,171
เรื่องอะไรเหรอ

332
00:20:54,171 --> 00:20:55,422
เรื่องที่เกิดขึ้นไง

333
00:20:56,298 --> 00:20:57,674
ฉันรู้สึกแย่จริงๆ

334
00:21:03,597 --> 00:21:06,433
นายรู้มาก่อนรึเปล่า
ว่าจะเกิดอะไรขึ้นที่คฤหาสน์นั่น

335
00:21:07,226 --> 00:21:08,352
ฉันรู้เรื่องปาร์ตี้มั่วเซ็กซ์

336
00:21:11,522 --> 00:21:12,689
ไม่ได้รู้ทุกอย่าง

337
00:21:12,689 --> 00:21:14,816
แต่ฉันรู้ว่าเธอจะได้ไปเจอพวกผู้ชาย

338
00:21:15,692 --> 00:21:17,110
ฉันแค่คิดว่าถ้า...

339
00:21:17,110 --> 00:21:19,905
ถ้าเธอไม่อยากทํา เธอก็คงบอกมาตรงๆ

340
00:21:20,656 --> 00:21:23,992
ฉันบอกว่าไม่อยากไปปาร์ตี้นั่นตั้งแต่แรก

341
00:21:24,785 --> 00:21:26,662
หรือใส่เดรสโป๊ๆ นั่น

342
00:21:26,662 --> 00:21:28,622
แล้วมันกลายเป็นแบบนั้นได้ไง

343
00:21:28,622 --> 00:21:30,749
- ฉันขอโทษจริงๆ ทรีนี
- นายบอกว่านายรักฉัน

344
00:21:30,749 --> 00:21:31,708
ฉันรักจริงๆ

345
00:21:31,708 --> 00:21:33,669
แล้วนายทํากับฉันแบบนี้ได้ไง

346
00:21:33,669 --> 00:21:35,087
ไม่รู้สิ ฉันแค่...

347
00:21:37,047 --> 00:21:38,465
ฉันถอนตัวไม่ได้

348
00:21:39,508 --> 00:21:45,055
นายทําให้ฉันคิดว่า
ฉันต้องทําเรื่องพรรค์นั้นเพื่อนาย

349
00:21:46,056 --> 00:21:48,892
เทรย์ทําให้ฉันคิดว่า
ฉันต้องให้เธอทําแบบนั้นเพื่อเขา

350
00:21:51,645 --> 00:21:53,897
ฉันงงไปหมดแล้ว

351
00:21:53,897 --> 00:21:55,232
มันเลวร้ายจริงๆ

352
00:21:56,149 --> 00:21:57,526
ทุกอย่างมันแย่มาก

353
00:22:15,127 --> 00:22:15,961
คุณชนะ

354
00:22:18,172 --> 00:22:19,256
ขอให้จริงเถอะ

355
00:22:19,256 --> 00:22:21,633
แต่ยังอีกหลายวันกว่าจะถึงวันเลือกตั้ง

356
00:22:21,633 --> 00:22:23,010
ช่างหัวเลือกตั้งมันสิ

357
00:22:23,844 --> 00:22:25,596
ว่าไงนะครับ ผม...

358
00:22:26,471 --> 00:22:29,099
เดี๋ยวนะ ผมรู้จักคุณใช่ไหม

359
00:22:29,099 --> 00:22:30,309
คุณ...

360
00:22:31,351 --> 00:22:32,936
คุณคือครูใหญ่ที่โอ๊กครีก

361
00:22:33,437 --> 00:22:35,397
โรงเรียนคุณต้อนรับผมอย่างอบอุ่นเชียว

362
00:22:36,315 --> 00:22:38,025
ที่ฉันจําได้ไม่ใช่แบบนั้น

363
00:22:39,067 --> 00:22:41,278
คุณต้องการข้าวของหรือหนังสือเพิ่มเติมไหม

364
00:22:41,278 --> 00:22:43,989
ติดต่อออฟฟิศผมได้เลย
เราจะหาสิ่งที่คุณต้องการมาให้

365
00:22:43,989 --> 00:22:46,783
เยาวชนของโอ๊กแลนด์คือสิ่งสําคัญอันดับแรก

366
00:22:47,784 --> 00:22:48,869
ฉันรู้อยู่แล้ว

367
00:22:50,787 --> 00:22:53,081
เมื่อ 30 ปีก่อน ฉันชื่อแทมารา...

368
00:22:54,917 --> 00:22:55,918
คุ้นๆ ไหม

369
00:22:59,046 --> 00:23:00,422
มันผ่านมานานมาก...

370
00:23:04,009 --> 00:23:05,010
เราได้ปาร์ตี้กันไหม

371
00:23:05,677 --> 00:23:07,012
ปาร์ตี้สิ...

372
00:23:08,680 --> 00:23:10,140
ตอนนั้นคุณอยู่โรงเรียนกฎหมาย...

373
00:23:12,226 --> 00:23:13,602
ส่วนฉันอยู่มอปลาย

374
00:23:14,102 --> 00:23:17,272
คืนแรกเราเต้นกันที่เคนเนลคลับ

375
00:23:17,272 --> 00:23:20,317
ฉันประทับใจมากที่เด็กหนุ่มผิวขาวเต้นได้แบบนั้น

376
00:23:20,901 --> 00:23:22,611
แต่ฉันไม่เคยได้กลับไปที่นั่นอีก

377
00:23:22,611 --> 00:23:25,072
คุณมัวแต่ยุ่งกับการพาฉัน
ไปโรงแรมแคลร์มอนต์หรือมาร์ค

378
00:23:25,906 --> 00:23:30,077
แนะนําให้ฉันรู้จักเพื่อนร่วมชั้นของคุณ
ผู้พิพากษา นักกฎหมาย เสมียน

379
00:23:32,454 --> 00:23:37,167
ฉันเป็นเด็กของคุณที่ต้องคอยดูแลพวกเขา
พวกเขาจะได้ยอมคุณ

380
00:23:38,001 --> 00:23:39,336
แต่แค่ฉันมันไม่พอ...

381
00:23:41,463 --> 00:23:46,844
คุณให้ฉันพานาเดีย ไชนา ทิวส์เดย์ไปด้วย

382
00:23:48,846 --> 00:23:50,514
ฉันยอมทุ่มสุดตัวเพื่อคุณ

383
00:23:51,598 --> 00:23:54,059
แล้วคุณก็ขายโลลาไปอยู่ซีแอตเทิล

384
00:23:54,059 --> 00:23:57,271
บอกว่ามันจะช่วยให้แม่ฉันได้กรีนการ์ด

385
00:23:58,772 --> 00:24:02,651
พวกเขาส่งแม่ออกนอกประเทศ
เมื่อวันที่ 21 มิถุนายน 1994

386
00:24:04,152 --> 00:24:05,445
แม่ตายเดือนพฤษภาคมปีถัดมา

387
00:24:07,030 --> 00:24:08,574
ผมเสียใจจริงๆ...

388
00:24:12,327 --> 00:24:13,787
แต่ผมไม่รู้ว่าคุณพูดเรื่องอะไร

389
00:24:20,210 --> 00:24:22,129
คุณกลัวว่าฉันจะแอบอัดเสียงคุณสินะ...

390
00:24:26,341 --> 00:24:27,342
ฉันเปล่า...

391
00:24:29,678 --> 00:24:31,763
แต่คุณจําฉันได้ใช่ไหมล่ะ

392
00:24:33,473 --> 00:24:34,975
คุณจําผมสลับกับคนอื่นแล้ว

393
00:24:34,975 --> 00:24:39,188
คุณพรากทุกอย่างไปจากฉัน

394
00:24:40,189 --> 00:24:43,692
แม่ฉัน ความภูมิใจของฉัน คุณค่าในตัวฉัน

395
00:24:46,028 --> 00:24:48,113
ดูเหมือนมีคนทําให้คุณเจ็บจริงๆ

396
00:24:49,489 --> 00:24:50,657
ไปลงนรกซะ

397
00:24:53,202 --> 00:24:54,745
คุณเพียร์

398
00:24:54,745 --> 00:24:57,247
ผมเสียใจที่คุณ...

399
00:24:58,415 --> 00:25:00,125
เต็มไปด้วยความโกรธแค้น...

400
00:25:02,085 --> 00:25:05,255
แต่ไม่แน่ว่าสักวัน คุณจะแสดงมันออกมาได้...

401
00:25:15,182 --> 00:25:16,850
ในแบบที่เป็นผลมากกว่านี้

402
00:25:35,285 --> 00:25:36,286
เฮ้

403
00:25:40,624 --> 00:25:42,835
เมลานีกับหนูไม่ได้ไปกินไอศกรีมกัน

404
00:25:44,211 --> 00:25:48,340
หนูแค่อยากคุยกับออเบรย์
เธอเลยพาหนูไปหาเขา

405
00:25:52,261 --> 00:25:54,763
หนูเลิกกับเขาแล้ว

406
00:25:55,472 --> 00:25:58,350
หนูขอโทษที่หนูโกหก

407
00:25:58,976 --> 00:26:02,062
ไม่ใช่แค่คราวนี้ แต่รวมถึงเรื่องเทป

408
00:26:02,062 --> 00:26:06,483
และที่ขึ้นรถงี่เง่านั่น
ไปกับญาติปลอมๆ ของออเบรย์

409
00:26:06,483 --> 00:26:08,110
ทุกเรื่องเลย

410
00:26:08,110 --> 00:26:10,487
แม่ยกโทษให้ลูกทุกอย่าง

411
00:26:14,283 --> 00:26:15,284
หนูแค่...

412
00:26:17,744 --> 00:26:21,665
หนูรู้สึกว่าหนูไม่ใช่เจ้าของ

413
00:26:22,875 --> 00:26:27,546
ร่างกายและจิตใจตัวเอง หรืออะไรทั้งนั้น

414
00:26:28,046 --> 00:26:29,923
ลูกเจอเรื่องที่มัน...

415
00:26:30,591 --> 00:26:33,802
หนักหนาและทําให้จิตใจบอบช้ํา

416
00:26:35,637 --> 00:26:37,264
แต่พ่อกับแม่อยู่ตรงนี้เสมอ

417
00:26:37,264 --> 00:26:38,348
เราอยู่นี่นะ

418
00:26:38,348 --> 00:26:40,684
ทําไมกับเขามันถึงยากแบบนี้

419
00:26:42,477 --> 00:26:45,147
หนูรู้ว่าเขาพยายามจะช่วย

420
00:26:45,147 --> 00:26:47,399
แต่ทุกครั้งที่หนูเห็นเขา หนูแค่...

421
00:26:49,610 --> 00:26:50,903
ไม่รู้สิลูก

422
00:26:50,903 --> 00:26:53,530
เรื่องนี้เชงอาจจะช่วยเราให้เข้าใจได้

423
00:27:07,044 --> 00:27:08,045
บ้าฉิบ

424
00:27:52,923 --> 00:27:54,550
ฟินนีย์ดูหวาดกลัว

425
00:27:55,217 --> 00:27:58,303
ปฏิเสธเทปโป๊ ออฟฟิศถูกสอดส่อง

426
00:27:59,388 --> 00:28:01,431
เขาไม่ได้ถูกแบล็กเมลเท่านั้น

427
00:28:02,015 --> 00:28:03,183
เขาอาจจะมีหัวหน้าก็ได้

428
00:28:05,310 --> 00:28:06,854
เพดานต้องสูงกว่านี้แล้วแหละ

429
00:28:06,854 --> 00:28:08,772
(แอนดรูว์ ฟินนีย์)

430
00:28:08,772 --> 00:28:10,732
แต่ใครที่อยู่จุดสูงสุดล่ะ

431
00:28:10,732 --> 00:28:13,527
ผมพนันว่าโอโชอา

432
00:28:13,527 --> 00:28:15,487
เขามีบริษัทรักษาความปลอดภัย

433
00:28:15,487 --> 00:28:18,740
เขาดักฟังฟินนีย์ได้แน่นอน

434
00:28:18,740 --> 00:28:20,158
อือ

435
00:28:23,704 --> 00:28:24,705
เฮ้ เอมส์โทรมา

436
00:28:26,707 --> 00:28:28,208
เอมส์ คุณต้องไม่เชื่อแน่

437
00:28:28,208 --> 00:28:31,795
ฟินนีย์ตายแล้ว ถูกรถชนในลานจอดรถ

438
00:28:31,795 --> 00:28:34,673
ดูเป็นเรื่องส่วนตัวด้วย
คนขับชนเขาซ้ําๆ หลายรอบ

439
00:28:34,673 --> 00:28:36,258
ให้ตายสิ

440
00:28:37,634 --> 00:28:39,219
ไม่อยากเชื่อเลย

441
00:28:41,388 --> 00:28:44,766
สรุปนะ... ฉันได้คุยกับเขา

442
00:28:44,766 --> 00:28:48,770
และเห็นได้ชัดว่าเขาหวาดกลัวใครสักคน

443
00:28:48,770 --> 00:28:50,105
ซันก็เช่นกัน

444
00:28:50,606 --> 00:28:52,983
ผมนึกว่าซันกลัวฟินนีย์ แต่ว่า...

445
00:28:52,983 --> 00:28:55,068
พวกเขาอาจจะกลัวคนคนเดียวกัน

446
00:28:55,736 --> 00:28:59,156
อือ ผมต้องวางแล้ว ยังไงก็แจ้งข่าวผมด้วยนะ

447
00:29:01,450 --> 00:29:02,451
ครับ

448
00:29:04,953 --> 00:29:05,954
ว้าว

449
00:29:12,920 --> 00:29:16,840
โอพีดีไม่มีคนอย่างแฟรงกี้
แต่พวกเขาต้องหาวิดีโอเจอได้แน่

450
00:29:21,094 --> 00:29:25,182
ต่อให้พวกเขาเจอ มันก็ไม่ได้อะไรขึ้นมาหรอก

451
00:29:25,974 --> 00:29:30,312
รู้ไหมทําไม
เพราะไม่เคยมีห่าอะไรได้ผลสําหรับผมสักอย่าง

452
00:29:30,312 --> 00:29:31,647
ไม่ๆ

453
00:29:32,189 --> 00:29:35,359
ฟินนีย์ตายแล้ว โอเคนะ

454
00:29:35,359 --> 00:29:37,653
ศพตอบอะไรเราไม่ได้

455
00:29:37,653 --> 00:29:38,987
เทรย์ก็ถูกยิง

456
00:29:39,738 --> 00:29:40,989
ลูกสาวผม...

457
00:29:41,615 --> 00:29:44,201
ลูกสาวผมก็ถูกค้าประเวณีทั้งๆ ที่อยู่ในบ้านผมเอง

458
00:29:44,201 --> 00:29:45,869
ระหว่างที่ผมมัวทําอะไรอยู่ล่ะ

459
00:29:46,995 --> 00:29:49,998
รับบทเป็นคนรักษาความปลอดภัย
หลังจากที่โอพีดียิงผม

460
00:29:54,002 --> 00:29:57,005
ไม่ละ ชีวิตผมแม่งโคตรพัง

461
00:29:57,005 --> 00:30:00,217
พังแล้วพังอีกอยู่นั่น

462
00:30:05,138 --> 00:30:06,473
อย่าหมดศรัทธาสิ

463
00:30:08,433 --> 00:30:10,227
คุณเคยล้มมาก่อน

464
00:30:11,436 --> 00:30:14,398
แต่คุณก็ดิ้นรนจนผ่านซานตาครูซ

465
00:30:14,398 --> 00:30:17,025
และได้เป็นตํารวจในชุมชนที่คุณรัก

466
00:30:18,277 --> 00:30:22,739
คุณก่อตั้งบริษัทรักษาความปลอดภัย
ด้วยตัวคนเดียวในโรงรถของคุณ

467
00:30:22,739 --> 00:30:27,828
และตอนนี้มีคนดีๆ ที่ทํางานหนักถึง 25 คนแน่ะ

468
00:30:29,580 --> 00:30:32,040
คุณไม่ได้พังเลย มาร์คัส

469
00:30:35,169 --> 00:30:36,920
หัวใจคุณใหญ่นัก...

470
00:30:38,714 --> 00:30:41,592
และคุณมีครอบครัวที่รักคุณ

471
00:30:45,179 --> 00:30:46,346
ฉันก็รักคุณ

472
00:31:02,487 --> 00:31:03,488
มาร์คัส

473
00:31:05,699 --> 00:31:10,287
ฟังนะ เรื่องแย่ๆ ทุกอย่างเริ่มเกิดขึ้น
เวลาผมทําลายมิตรภาพกับคุณ ป๊อป

474
00:31:10,287 --> 00:31:12,206
พูดกันตามจริงเถอะ คุณก็รู้

475
00:31:12,206 --> 00:31:16,043
การตัดสินใจผิดพลาดของคุณคราวนี้
ฉันโทษที่คุณกลับมาดื่มอีกครั้ง

476
00:31:22,257 --> 00:31:25,010
ฉันเองก็สงสัย แต่ฉันไม่อยากเชื่อ

477
00:31:27,179 --> 00:31:31,016
คุณโยนเวลาสิบปีที่เลิกเหล้าทิ้งไปเฉยๆ

478
00:31:31,934 --> 00:31:33,185
คุณดีกว่านั้นเยอะ

479
00:31:35,270 --> 00:31:36,396
ดีกับผีสิ

480
00:31:39,775 --> 00:31:41,818
อย่าให้ฉันเป็นคนที่ทําให้ครอบครัวแตกแยกเลย

481
00:31:43,237 --> 00:31:44,655
ฉันไม่เหมือนแม่ของฉัน

482
00:32:02,089 --> 00:32:03,757
(เดอะน็อค)

483
00:32:12,558 --> 00:32:15,811
เซอร์ไพรส์

484
00:32:19,147 --> 00:32:22,442
อะไรเนี่ย ไม่ใช่วันเกิดหนูหรือคริสต์มาสซะหน่อย

485
00:32:22,442 --> 00:32:24,570
สวัสดีปีใหม่

486
00:32:24,570 --> 00:32:26,572
สุขสันต์วันฮัลโลวีน

487
00:32:29,783 --> 00:32:32,661
เธอไม่เคยฉลองวันเกิดหรือเทศกาลเลยสักครั้ง

488
00:32:32,661 --> 00:32:34,371
ตลอดหลายปีที่เธอใช้ชีวิตที่นั่น

489
00:32:34,371 --> 00:32:36,623
ตอนนี้เราเลยชดเชยให้เธอเอง

490
00:32:37,666 --> 00:32:41,086
พวกคุณนี่สุดๆ ไปเลย แต่หนูชอบมาก

491
00:32:42,129 --> 00:32:44,214
ตอนนี้ครอบครัวสโกวิลล์ชอบปาร์ตี้

492
00:32:44,214 --> 00:32:47,301
เพราะแม่นั่นแหละ แม่ชอบทําอะไรเวอร์ๆ เสมอ

493
00:32:48,385 --> 00:32:49,803
ไม่เป็นไร เราทําเพื่อเธอเอง

494
00:32:52,139 --> 00:32:53,432
ไหน มีอะไรบ้าง

495
00:32:54,433 --> 00:32:56,059
(เอซรา ไพเคน
ได้มุมมองใหม่รึยัง)

496
00:32:56,059 --> 00:32:58,562
(คุณต้องฉายตอนใหม่ให้เร็วที่สุด)

497
00:33:07,529 --> 00:33:08,530
ขอบคุณนะคะ

498
00:33:18,290 --> 00:33:20,167
ให้ตายสิ แม่ของลูกต้องชอบแน่ๆ

499
00:33:25,547 --> 00:33:30,552
พ่อเคยสงสัยไหม
ว่าแม่มักจะจัดปาร์ตี้แบบสุดเหวี่ยง

500
00:33:30,552 --> 00:33:32,638
เพราะแม่รู้สึกผิดที่ทิ้งเราไป

501
00:33:35,599 --> 00:33:38,560
พ่อว่าเธออยากฉลองกับคนที่เธอรักต่างหาก

502
00:33:42,731 --> 00:33:45,108
ว่าไง คุยกับพ่อสิลูก
บอกพ่อทีว่าเราจะดีกันได้ยังไง

503
00:33:46,860 --> 00:33:47,861
หนูคิดว่า...

504
00:33:52,366 --> 00:33:54,868
หนูคิดว่าพ่อรู้เรื่องอเล็กซานเดอร์
มากกว่าที่พ่อบอกหนู

505
00:33:54,868 --> 00:33:56,787
พ่อบอกลูกทุกอย่างที่พ่อรู้

506
00:33:56,787 --> 00:34:00,958
หนูไม่เข้าใจว่าผู้ชายคนนึง
จะเป็นที่รักของครอบครัวพาร์เนลล์

507
00:34:00,958 --> 00:34:02,626
แต่ถูกแม่เกลียดขนาดนั้นได้ไง

508
00:34:03,252 --> 00:34:06,046
โอเค

509
00:34:06,046 --> 00:34:07,548
มาแล้วจ้า

510
00:34:07,548 --> 00:34:10,759
สุขสันต์วันเกิด เมลานี

511
00:34:13,136 --> 00:34:14,638
สุขสันต์วันเกิด เมลานี

512
00:34:18,433 --> 00:34:19,476
เธอทําได้

513
00:34:24,022 --> 00:34:25,565
พวกเรารักเธอนะจ๊ะ

514
00:34:27,900 --> 00:34:31,071
โอเค เพลงนี้คือ...

515
00:34:31,071 --> 00:34:32,906
ฉันว่ามันคงเป็นเพลงเก่าขึ้นหิ้งไปแล้ว

516
00:34:33,782 --> 00:34:36,201
มันเคยเป็นแรงบันดาลใจให้ฉัน
ตอนที่เราทุกคนยังเป็นวัยรุ่น

517
00:34:36,201 --> 00:34:38,661
และฉันหวังว่ามันจะทําให้เธอรู้สึกแบบเดียวกัน

518
00:34:46,962 --> 00:34:50,924
มีฮีโร่อยู่เสมอ

519
00:34:50,924 --> 00:34:55,429
หากเธอลองมองเข้าไปในหัวใจตัวเอง

520
00:34:55,429 --> 00:35:02,269
อย่าได้หวาดกลัวกับสิ่งที่เธอเป็นอยู่

521
00:35:02,978 --> 00:35:06,481
มีคําตอบอยู่เสมอ

522
00:35:07,482 --> 00:35:11,403
หากเธอเข้าถึงจิตวิญญาณของตัวเอง

523
00:35:11,403 --> 00:35:14,740
ความเศร้าเสียใจที่เธอมี

524
00:35:14,740 --> 00:35:20,037
จะมลายหายไป

525
00:35:20,871 --> 00:35:25,125
แล้วฮีโร่ก็มาเยือน

526
00:35:25,125 --> 00:35:29,463
พร้อมความแข็งแกร่งให้ก้าวต่อไป

527
00:35:29,463 --> 00:35:33,425
จงละทิ้งความกลัวให้ไกล

528
00:35:33,425 --> 00:35:36,970
เธอจะรู้ว่าเธอก้าวผ่านมันไปได้

529
00:35:36,970 --> 00:35:41,391
เมื่อใดที่รู้สึกว่าความหวังเหือดหาย

530
00:35:41,391 --> 00:35:45,354
จงมองดูภายในตัวเองแล้วเข้มแข็งไว้

531
00:35:45,354 --> 00:35:49,274
สุดท้ายแล้วเธอจะได้เห็นความจริง

532
00:35:49,274 --> 00:35:55,989
ว่าฮีโร่นั้นอยู่ในตัวของเธอเอง

533
00:35:57,616 --> 00:36:00,077
ว่าฮีโร่นั้น

534
00:36:00,077 --> 00:36:06,708
อยู่ในตัวของเธอเอง

535
00:36:19,721 --> 00:36:21,181
{\an8}(บิลล์ โอโชอา)

536
00:36:26,562 --> 00:36:28,647
{\an8}(เสียชีวิต)

537
00:36:28,647 --> 00:36:32,776
{\an8}เรารู้จักใครสักคนได้รอบด้านจริงๆ ไหม

538
00:36:32,776 --> 00:36:35,237
นี่เป็นคําถามที่ไม่สามารถตอบได้

539
00:36:36,071 --> 00:36:37,906
เป็นสิ่งที่ฉันไม่อยากรับมือด้วยเลย

540
00:36:38,991 --> 00:36:42,619
แต่มันก็เป็นคําถามที่รบกวนฉันมาตลอด

541
00:36:44,121 --> 00:36:47,416
ทั้งในแง่ส่วนตัวและในแง่อาชีพ

542
00:36:48,083 --> 00:36:51,795
หลายคนแสดงแค่ด้านหนึ่งของตัวเองออกมา

543
00:36:51,795 --> 00:36:57,009
คนที่แข็งแกร่งที่สุด จิตใจดีที่สุด
เป็นที่ยอมรับมากที่สุด

544
00:36:58,010 --> 00:37:00,429
แสดงแค่ด้านที่พวกเขาอยากให้โลกเห็น

545
00:37:01,680 --> 00:37:07,019
แต่จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อเราขุดคุ้ยมากขึ้น
พิจารณาให้ละเอียดขึ้น

546
00:37:08,061 --> 00:37:13,442
บางทีภาพที่เห็นก็ดีกว่าเดิม ชัดเจนกว่าเดิม

547
00:37:15,068 --> 00:37:19,740
แต่บางทีมันก็เผยความจริงอันอัปลักษณ์ออกมา

548
00:37:36,298 --> 00:37:40,844
การได้รู้ว่าใครสักคนไม่ได้เป็นอย่างที่เราคิด...

549
00:37:42,095 --> 00:37:43,347
มันไม่ง่ายเลย

550
00:37:43,931 --> 00:37:49,436
โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าการหลอกลวงนั้น
ถูกซ่อนไว้ใต้ตราประจําตําแหน่ง

551
00:37:49,436 --> 00:37:51,271
หรือคําสัญญาในการหาเสียง

552
00:37:51,271 --> 00:37:52,648
(แอนดรูว์ ฟินนีย์)

553
00:37:52,648 --> 00:37:54,483
("เชื่อมโยงชุมชนให้ถึงกัน")

554
00:37:55,192 --> 00:38:00,364
ความจริงอันอัปลักษณ์ที่ว่า
เรามอบความไว้วางใจให้ใครสักคน

555
00:38:00,364 --> 00:38:04,785
เพื่อปกป้องและรับใช้เรา
แต่กลับใช้อํานาจของตน

556
00:38:05,369 --> 00:38:08,413
เพื่อหลอกลวงและหาผลประโยชน์ใส่ตัว

557
00:38:09,414 --> 00:38:16,129
แต่นั่นก็เป็นแค่ด้านหนึ่งของพวกเขา
ซึ่งฉันเกรงว่ามันอาจมีมากกว่านั้น

558
00:38:16,129 --> 00:38:17,631
และอัปลักษณ์มากยิ่งขึ้น

559
00:38:23,929 --> 00:38:24,930
พ่อคะ

560
00:38:26,098 --> 00:38:28,851
เฮ้ ลูกรัก มีเวลาสักแป๊บนึงไหม

561
00:38:30,018 --> 00:38:32,229
- ค่ะ
- ไปหาลุงบั๊กกันเถอะ

562
00:38:35,232 --> 00:38:38,235
ทั้งสองคนอยากฟังเรื่องเอลลี่
กับอเล็กซานเดอร์จริงๆ เหรอ

563
00:38:43,282 --> 00:38:46,743
ลีโอนาเป็นอะไรหลายอย่าง
แต่เธอไม่ใช่คนขี้โกหก

564
00:38:47,786 --> 00:38:51,790
อเล็กซานเดอร์ ไมเคิล ทรอย
แสดงให้คนเห็นในสิ่งที่เขาอยากให้เห็น

565
00:38:54,710 --> 00:38:55,919
แต่สําหรับเอลินอร์น่ะ

566
00:38:57,462 --> 00:39:02,134
เจ้าชายของเธอกลับกลายเป็นไอ้เวร
ที่ชอบควบคุมบงการและทําร้ายร่างกาย

567
00:39:02,134 --> 00:39:03,427
เธอน่าจะบอกพ่อ

568
00:39:03,427 --> 00:39:05,179
แล้วเสี่ยงเสียนายไปน่ะเหรอ

569
00:39:05,179 --> 00:39:09,433
เอลินอร์เข้าใจดีว่านายยอมฆ่าทุกคนที่ทําร้ายเธอ

570
00:39:10,642 --> 00:39:12,895
ต้องใช้เวลาหลายเดือนกว่าเธอจะยอมรับ

571
00:39:12,895 --> 00:39:16,690
ว่าสิ่งที่เขาทํากับเธอนั้น
เธอไม่ได้คิดไปเองเหมือนอย่างที่เขากรอกหู

572
00:39:18,984 --> 00:39:20,235
เธอทิ้งเขาไป

573
00:39:21,195 --> 00:39:22,779
ฉันเองเพิ่งมารู้ทีหลัง

574
00:39:22,779 --> 00:39:27,326
ถึงอย่างนั้นแล้ว เธอก็ปริปากบอกฉันแค่คนเดียว

575
00:39:27,326 --> 00:39:30,746
ความละอายกัดกินผู้รอดชีวิตมากมาย

576
00:39:32,664 --> 00:39:36,084
หลายเดือนเลยที่พ่อแม่เราคิดว่า
เธอยังอยู่กับอเล็กซานเดอร์

577
00:39:36,084 --> 00:39:39,421
แต่มันก็จบลงได้ซะที
ตอนที่เธอแต่งงานกับนาย ชรีฟ

578
00:39:40,923 --> 00:39:43,967
กางเกงยีนเปื้อนคราบน้ํามัน เสื้อโค้ตหนัง

579
00:39:44,801 --> 00:39:46,595
นายไม่มีโอกาสเลยสักนิด

580
00:39:48,347 --> 00:39:51,099
ยิ่งตอนพวกเขารู้ว่าเอลินอร์ท้องด้วยละก็

581
00:39:51,725 --> 00:39:53,435
แต่แม่ก็รักพ่อนี่คะ

582
00:39:53,435 --> 00:39:55,604
ทําไมแม่ถึงกลับไปหาผู้ชายที่ทําร้ายแม่

583
00:39:57,356 --> 00:40:00,317
เพื่อปกป้องหลานกับเดซิเรไง

584
00:40:00,317 --> 00:40:04,071
อเล็กซานเดอร์โผล่หัวมาที่ลานในโบสถ์

585
00:40:04,071 --> 00:40:06,323
และสาบานว่าจะเปลี่ยนตัวเอง

586
00:40:06,323 --> 00:40:07,533
เธอไม่เชื่อเขา

587
00:40:07,533 --> 00:40:10,577
แต่เธอรู้ว่าการที่เขาโผล่ไปที่นั่น
มันหมายความว่าไง

588
00:40:10,577 --> 00:40:12,120
เขาจะเข้าถึงตัวเด็กๆ ได้สินะ

589
00:40:15,541 --> 00:40:17,459
บั๊ก อาหารเสร็จแล้ว

590
00:40:18,043 --> 00:40:21,338
รูดี้มาเรียกฉันแน่ะ เดี๋ยวมานะ

591
00:40:29,721 --> 00:40:30,722
ลูกโอเคไหม

592
00:40:32,516 --> 00:40:35,143
มีใครเป็นอย่างที่เราคิดบ้างเนี่ย

593
00:40:36,103 --> 00:40:39,565
มีแค่พระเจ้าเท่านั้นแหละ ป๊อปซิเคิล แค่พระเจ้า

594
00:40:53,370 --> 00:40:56,081
พรุ่งนี้เราจะไปที่สวนกัน เราจะไปที่สวน...

595
00:40:56,081 --> 00:40:57,791
ทั้งวันเลย พ่อสัญญา โอเคไหม

596
00:40:57,791 --> 00:41:00,419
ฟังดูเหมือนวันวานแสนหวานเลยเนอะ

597
00:41:00,419 --> 00:41:03,714
ขอโทษที ผมนึกว่าคืนนี้จะได้หยุดน่ะ

598
00:41:03,714 --> 00:41:06,091
ไม่หรอก คุณมีสิ่งที่สําคัญกว่าต้องไปจัดการ

599
00:41:06,091 --> 00:41:07,885
ฟังนะ แบบนี้มันดีกว่า...

600
00:41:07,885 --> 00:41:11,305
เพราะจัสตินอยากใช้เวลาอยู่กับแม็กซ์

601
00:41:11,305 --> 00:41:13,265
ใช่ไหมล่ะ บายบิลลี่

602
00:41:13,265 --> 00:41:15,684
- ไปเถอะ
- บ๊ายบาย

603
00:41:16,476 --> 00:41:17,519
บายแม็กซี่

604
00:41:18,937 --> 00:41:19,938
อือ

605
00:41:25,527 --> 00:41:27,988
{\an8}(แอนดรูว์ ฟินนีย์
ฆาตกรรม)

606
00:41:51,470 --> 00:41:52,721
แอนดรูว์ ฟินนีย์ตายแล้ว

607
00:41:55,015 --> 00:41:57,392
เขาถูกรถชน

608
00:42:00,771 --> 00:42:04,525
และฉันอยากให้คุณได้ข่าวนี้จากปากฉัน

609
00:42:08,820 --> 00:42:11,156
ฉันรู้ว่ามันมีอะไรให้คิดเยอะ

610
00:42:13,534 --> 00:42:15,160
เขาสมควรโดนแบบนั้นแล้ว

611
00:42:20,249 --> 00:42:21,667
ฉันไม่เป็นไรหรอก

612
00:42:22,251 --> 00:42:23,252
แน่ใจนะ

613
00:42:24,378 --> 00:42:25,420
อือ

614
00:42:25,420 --> 00:42:27,339
ฉันพยายามอย่างหนักที่จะคุยกับตัวเอง

615
00:42:27,339 --> 00:42:30,968
และรู้ตัวแล้วว่าการยึดติดอยู่กับอดีต

616
00:42:31,760 --> 00:42:33,303
มันมีแต่จะทําร้ายฉัน

617
00:42:33,303 --> 00:42:36,557
และทําร้ายคนรอบข้างฉัน

618
00:42:38,433 --> 00:42:39,518
ขอโทษเรื่องก่อนหน้านี้ด้วย

619
00:42:40,727 --> 00:42:46,066
ฉันปากเสียใส่คุณ หวังว่าคุณจะตอบโต้
และทําให้ฉันสมควรโดนบ้าง

620
00:42:47,401 --> 00:42:48,402
ขอบคุณนะ

621
00:42:49,570 --> 00:42:53,657
และฉันก็ติดค้างคําขอโทษคุณ

622
00:42:53,657 --> 00:42:56,201
ฉันน่าจะบอกคุณเรื่องพ็อดแคสต์

623
00:42:59,162 --> 00:43:02,124
และใช่แล้วล่ะ

624
00:43:03,417 --> 00:43:04,793
ฉันตัดสินคุณ

625
00:43:09,047 --> 00:43:10,507
ขอบคุณที่พูดตรงๆ

626
00:43:11,884 --> 00:43:12,885
ไม่เป็นไร

627
00:43:14,011 --> 00:43:15,721
และถ้าคุณพร้อมเมื่อไร

628
00:43:15,721 --> 00:43:19,099
ฉันต้องให้คุณช่วยอีกครั้ง

629
00:43:19,933 --> 00:43:22,519
ฟินนีย์ไม่ใช่หัวหน้าแก๊งค้ามนุษย์

630
00:43:23,312 --> 00:43:26,190
เราคิดว่าเขาถูกแบล็กเมล

631
00:43:26,190 --> 00:43:31,236
ให้พาสาวๆ กับลูกค้ามาเจอกัน

632
00:43:32,237 --> 00:43:35,199
เราต้องรู้ให้ได้ว่าใครเป็นคนแบล็กเมลเขา

633
00:43:35,199 --> 00:43:38,452
และหยุดยั้งไม่ให้พวกเขา
เอาสาวๆ ไปค้าประเวณีอีก

634
00:43:40,871 --> 00:43:42,164
และหาคนที่ฆ่าเขาให้เจอ

635
00:43:48,128 --> 00:43:49,338
เอาชาหน่อยไหม

636
00:43:49,338 --> 00:43:52,966
ฉันมีคาโมไมล์ มินต์ ขิง

637
00:43:52,966 --> 00:43:55,260
ได้ ขอบคุณ

638
00:44:52,234 --> 00:44:54,236
คําบรรยายโดย ชลันธร เรืองภักดี