1
00:00:24,541 --> 00:00:27,000
(NETFLIX และ
LEGENDARY PICTURES ขอเสนอ)

2
00:00:41,333 --> 00:00:42,500
ทีนี้ เริ่มจากตรงไหนดีล่ะ

3
00:00:44,500 --> 00:00:45,333
(ประเทศอังกฤษ)

4
00:00:45,958 --> 00:00:46,958
(ฉันตอน 0 ขวบ)

5
00:00:47,500 --> 00:00:50,666
เรื่องแรกที่คุณควรรู้ คือแม่ตั้งชื่อฉันว่า เอโนลา

6
00:00:50,750 --> 00:00:52,125
เธอยืนกรานเลยแหละ

7
00:00:52,791 --> 00:00:53,875
เอโนลา...

8
00:00:54,875 --> 00:00:55,833
เอโนลา

9
00:00:57,458 --> 00:00:58,875
ฉันรู้ว่ามันเป็นชื่อที่แปลก

10
00:00:58,958 --> 00:01:00,916
แต่แม่ฉันชอบเกมสร้างคำมาก

11
00:01:01,625 --> 00:01:02,791
- ประจำที่
- พร้อม

12
00:01:02,875 --> 00:01:03,708
เริ่ม!

13
00:01:04,666 --> 00:01:07,083
และถ้าสะกดเอโนลากลับหลัง ก็จะเป็น...

14
00:01:07,791 --> 00:01:08,791
"อะโลน"

15
00:01:09,416 --> 00:01:10,250
(ตัวคนเดียว)

16
00:01:10,333 --> 00:01:11,291
ใช่จ้ะ!

17
00:01:11,375 --> 00:01:13,000
แม่จะคอยบอกฉันเสมอว่า...

18
00:01:13,083 --> 00:01:15,083
"ลูกจะอยู่คนเดียวได้สบายมาก เอโนลา"

19
00:01:16,166 --> 00:01:18,375
แต่เราก็ยังอยู่ด้วยกันตลอดเวลา

20
00:01:19,458 --> 00:01:21,041
- ไม่นะ
- ได้สิคะ!

21
00:01:21,750 --> 00:01:23,416
พ่อเสียตั้งแต่ฉันยังเด็ก

22
00:01:24,500 --> 00:01:26,208
ฉันจำเขาไม่ค่อยได้นักหรอก

23
00:01:27,333 --> 00:01:30,250
และหลังจากนั้นไม่นาน
พี่ชายสองคนของฉันก็ย้ายออกไป

24
00:01:30,333 --> 00:01:31,916
ฉันก็จำพวกเขาไม่ค่อยได้เหมือนกัน

25
00:01:32,666 --> 00:01:34,666
เลยเหลือแค่เราสองคน

26
00:01:34,750 --> 00:01:35,875
และมันยอดมาก

27
00:01:37,958 --> 00:01:39,791
แม่ของฉันไม่เหมือนแม่ทั่วไป

28
00:01:39,875 --> 00:01:43,125
แม่ไม่ได้สอนให้ฉันร้อยเปลือกหอยหรือฝึกปักผ้า

29
00:01:44,208 --> 00:01:45,708
เราทำอย่างอื่นกัน

30
00:01:47,666 --> 00:01:48,791
อ่านหนังสือ

31
00:01:51,083 --> 00:01:52,208
วิทยาศาสตร์

32
00:01:53,041 --> 00:01:54,125
กีฬา

33
00:01:55,458 --> 00:01:57,000
และการฝึกทั้งหลายแหล่

34
00:01:57,666 --> 00:01:58,750
ทั้งทางกาย...

35
00:01:59,583 --> 00:02:00,583
และทางปัญญา

36
00:02:03,375 --> 00:02:06,333
แม่บอกว่าเรามีอิสระ
ที่จะทำอะไรก็ได้ในเฟิร์นเดล

37
00:02:11,125 --> 00:02:12,125
โทษทีค่ะ คุณตา

38
00:02:13,250 --> 00:02:15,083
และเป็นใครก็ได้

39
00:02:23,208 --> 00:02:24,708
แม่คือโลกทั้งใบของฉัน

40
00:02:28,291 --> 00:02:30,291
แต่แม่ไม่ได้เล่าทุกเรื่องของแม่ให้ฉันฟัง

41
00:02:30,375 --> 00:02:32,125
ใช่แล้ว บทสรุปก็คือตัวเลือกของเรา

42
00:02:32,208 --> 00:02:33,958
แบงค์เมน เม็ต

43
00:02:34,416 --> 00:02:36,833
- เอนแทงเกิ้ล เฮิร์บ
- หรือ...

44
00:02:37,458 --> 00:02:39,166
- เอลลี่ เฮาส์แมน
- โอ้ นั่นวิเศษมาก

45
00:02:39,250 --> 00:02:40,291
- เห็นตรงกันนะ
- ค่ะ

46
00:02:40,375 --> 00:02:41,291
- ค่ะ
- ฉันคิดว่างั้น

47
00:02:41,375 --> 00:02:43,000
เอลลี่ เฮาส์แมน

48
00:02:43,083 --> 00:02:44,041
แน่นอน

49
00:02:48,041 --> 00:02:50,791
แม่เชื่อว่าความเป็นส่วนตัวคือคุณธรรมที่สูงส่งที่สุด

50
00:02:51,166 --> 00:02:53,166
และถูกละเมิดบ่อยที่สุดด้วย

51
00:02:59,750 --> 00:03:01,750
ซึ่งนั่นนำฉันมาถึงเรื่องที่สองที่คุณควรรู้

52
00:03:02,708 --> 00:03:06,041
อาทิตย์ก่อน ตอนเช้าวันเกิด
อายุ 16 ปีของฉันในเดือนมิถุนายน

53
00:03:06,125 --> 00:03:07,041
ฉันตื่นขึ้นมา...

54
00:03:08,833 --> 00:03:09,666
แม่คะ

55
00:03:10,500 --> 00:03:12,125
เพื่อที่จะพบว่าแม่ของฉันหายไป

56
00:03:16,541 --> 00:03:18,291
แม่ไปจากเฟิร์นเดล ฮอลล์ บ้านของเรา

57
00:03:19,208 --> 00:03:20,958
สักช่วงของกลางดึก

58
00:03:21,041 --> 00:03:22,208
แม่คะ

59
00:03:23,166 --> 00:03:24,791
และแม่ไม่กลับมา

60
00:03:34,000 --> 00:03:35,000
แม่แทบไม่ทิ้งอะไรไว้

61
00:03:35,083 --> 00:03:38,000
นอกจากของขวัญที่สั่งให้คุณนายเลน
เอามาให้ฉันช่วงจิบชายามบ่าย

62
00:03:45,541 --> 00:03:48,000
(ภาษาดอกไม้)

63
00:03:49,750 --> 00:03:51,583
{\an8}ของขวัญอะไรกันนี่

64
00:03:51,666 --> 00:03:54,000
{\an8}ดูนี่สิ เธอทำเองเลยนะ

65
00:03:54,083 --> 00:03:56,625
(จงใช้ของขวัญพวกนี้อย่างชาญฉลาด)

66
00:03:56,708 --> 00:03:57,666
เราเคยมีความสุขกัน

67
00:03:57,750 --> 00:03:59,000
ใช่ไหมคะ คุณนายเลน

68
00:04:00,583 --> 00:04:02,833
แม่น่าจะให้ของขวัญพวกนี้กับหนู
ด้วยตัวเองไม่ใช่เหรอ

69
00:04:20,416 --> 00:04:22,083
และเรื่องที่สามที่คุณควรรู้

70
00:04:22,166 --> 00:04:24,625
และพวกคุณบางคนอาจเดาได้แล้ว

71
00:04:24,708 --> 00:04:27,208
คือการขี่จักรยานไม่ใช่จุดแข็งของฉันเลย

72
00:04:27,291 --> 00:04:29,583
แต่มันก็จำเป็นเมื่อคุณต้องรีบไปไหนสักแห่ง

73
00:04:40,625 --> 00:04:42,083
เรื่องที่สี่ที่คุณควรรู้

74
00:04:42,166 --> 00:04:44,750
คือฉันกำลังเดินทางไปรับพี่ชาย

75
00:04:45,041 --> 00:04:46,375
ไมครอฟท์และเชอร์ล็อก

76
00:04:46,791 --> 00:04:49,375
ชื่อซึ่งเมื่อสะกดย้อนหลังจะออกมาเป็น

77
00:04:49,458 --> 00:04:51,541
ทโฟคิมและโคลเรส

78
00:04:53,958 --> 00:04:56,875
บางทีคนเราก็ไม่ควรคิดมากเรื่อง
"อะโลน" อะไรนั่นเลย

79
00:05:01,291 --> 00:05:02,458
- ขอบคุณค่ะ
- ใช่ค่ะ

80
00:05:03,333 --> 00:05:04,416
เชอร์ล็อก โฮล์มส์

81
00:05:04,791 --> 00:05:06,833
(นักสืบหนุ่มไขคดี)

82
00:05:06,916 --> 00:05:09,375
นักสืบชื่อดัง นักปราชญ์ นักเคมี

83
00:05:09,458 --> 00:05:11,041
นักไวโอลินยอดฝีมือ

84
00:05:11,416 --> 00:05:12,625
นักแม่นปืนที่แสนชำนาญ

85
00:05:12,708 --> 00:05:14,583
นักฟันดาบ<i> </i>นักสู้ไม้กระบอง

86
00:05:14,666 --> 00:05:15,583
นักมวย

87
00:05:16,041 --> 00:05:17,625
และนักคิดแบบนิรนัยแสนฉลาด

88
00:05:19,041 --> 00:05:20,458
พี่ชายอัจฉริยะของฉัน

89
00:05:22,083 --> 00:05:23,541
เขาต้องมีคำตอบทั้งหมดแน่

90
00:05:31,333 --> 00:05:32,250
คุณโฮล์มส์คะ

91
00:05:32,333 --> 00:05:35,166
และ... คุณโฮล์มส์

92
00:05:35,250 --> 00:05:36,125
ครับ

93
00:05:36,625 --> 00:05:37,708
พี่เรียกให้หนูมาใช่ไหมคะ

94
00:05:39,583 --> 00:05:40,791
พี่ส่งโทรเลขมา

95
00:05:41,833 --> 00:05:43,208
บอกให้หนูมาเจอพี่ที่นี่

96
00:05:46,458 --> 00:05:48,250
และเรื่องที่ห้าที่คุณควรรู้

97
00:05:48,333 --> 00:05:50,833
คือว่าพวกเขาไม่ได้เจอฉันมาสักพักแล้ว

98
00:05:52,291 --> 00:05:53,333
เอโนลา

99
00:05:55,250 --> 00:05:56,500
ให้ตายสิ

100
00:05:57,291 --> 00:05:58,208
ดูเธอเข้า

101
00:05:58,875 --> 00:05:59,958
สภาพดูไม่ได้เลยนะ

102
00:06:04,583 --> 00:06:06,083
หมวกกับถุงมือหายไปไหน

103
00:06:06,625 --> 00:06:07,916
หนูมีหมวกค่ะ

104
00:06:08,000 --> 00:06:10,416
แต่มันทำหนูคันหัว และหนูไม่มีถุงมือ

105
00:06:11,041 --> 00:06:12,291
เธอไม่มีถุงมือเหรอ

106
00:06:12,375 --> 00:06:13,625
เห็นชัดอยู่ว่าไม่มี ไมครอฟท์

107
00:06:15,166 --> 00:06:18,000
เราไม่ได้บอกให้เธอมา ยัยเด็กบื้อ
เราบอกให้รถม้ามาต่างหาก

108
00:06:18,375 --> 00:06:20,583
- แล้วเธอเอามารึเปล่า
- รถม้าน่ะเหรอ

109
00:06:21,541 --> 00:06:22,375
ใช่สิ

110
00:06:23,083 --> 00:06:26,208
พี่อยากได้รถม้าแบบไหนล่ะคะ
เพราะหนูมีภาพในหัวหลายแบบ...

111
00:06:26,291 --> 00:06:28,208
รถม้าที่ฉันจ่ายเงินจ้างไง

112
00:06:29,166 --> 00:06:30,000
ใช่สินะ

113
00:06:30,500 --> 00:06:33,625
หนูว่าพี่อาจจำเราสับสนกับครอบครัวอื่นละ

114
00:06:36,708 --> 00:06:38,625
พ่อหนุ่ม เรียกรถม้าให้เราที

115
00:06:38,708 --> 00:06:39,583
ให้ไว!

116
00:06:44,250 --> 00:06:45,333
อะไรกัน...

117
00:06:46,541 --> 00:06:48,583
ให้ตายเถอะ ดูบ้านสิ

118
00:06:51,250 --> 00:06:52,958
มันน่าทึ่งใช่ไหมคะ

119
00:06:55,291 --> 00:06:57,916
ยัยนี่ล้อเล่นบ้าอะไรอยู่เนี่ย

120
00:07:03,458 --> 00:07:05,750
สุภาพบุรุษคะ ยินดีต้อนรับกลับบ้าน

121
00:07:06,708 --> 00:07:07,958
ไม่ได้เจอกันนานแล้วนะคะ

122
00:07:21,750 --> 00:07:22,750
นี่คืออะไร

123
00:07:24,708 --> 00:07:25,666
เทนนิสไงคะ

124
00:07:28,166 --> 00:07:30,250
แม่บอกว่าหนูเริ่มเล่นเก่งแล้วนะ

125
00:07:37,500 --> 00:07:38,916
แม่ว่าเกมจบแล้วแหละ

126
00:07:47,791 --> 00:07:49,083
แล้วนี่แม่หายหัวไปไหนเนี่ย

127
00:07:54,291 --> 00:07:56,708
ฉันว่ามันกำลังไปสวยเลยแหละค่ะ ว่าไหม

128
00:07:58,166 --> 00:07:59,541
เตียงเธอยังไม่มีใครมาทำ

129
00:08:00,375 --> 00:08:03,125
- ดอกเบญจมาศ
- เสื้อผ้าก็ยังไม่ได้เก็บ

130
00:08:03,208 --> 00:08:06,791
- ลอรัสทินัสกับควีนแอนส์เลซ
- หยุดพูดเรื่องดอกไม้งี่เง่าสักที เชอร์ล็อก

131
00:08:14,500 --> 00:08:15,750
แต่มันไม่ใช่อาชญากรรมหรอก

132
00:08:17,000 --> 00:08:19,833
- ได้ไง นายแน่ใจเหรอ
- ดินสอวาดรูปของแม่

133
00:08:19,916 --> 00:08:20,916
กุดหมดแล้ว

134
00:08:21,000 --> 00:08:23,375
แม่ตั้งใจที่จะไม่ซื้อใหม่

135
00:08:23,458 --> 00:08:27,291
และหายากทีนายจะพบว่าเหยื่อลักพาตัว
เป็นคนวางแผนการหายตัวไปเอง

136
00:08:27,791 --> 00:08:29,000
แม่ไม่คิดจะกลับมา

137
00:08:29,583 --> 00:08:33,208
แต่กลับซ่อนเจตนาของตัวเองไว้อย่างแนบเนียบ

138
00:08:35,416 --> 00:08:36,916
งั้นนั่นก็เป็นข่าวดีสินะ

139
00:08:38,125 --> 00:08:40,333
อยู่ที่ว่านายจะหวังให้แม่กลับมาไหม

140
00:08:44,541 --> 00:08:46,750
ให้ตายเถอะ สตรีนิยม

141
00:08:47,875 --> 00:08:49,583
บางทีแม่อาจเป็นบ้าหรือฟั่นเฟือน

142
00:08:50,958 --> 00:08:53,083
แต่คนในบ้านเราเนี่ยนะเป็นบ้า
ฉันว่าไม่น่าใช่หรอก

143
00:08:54,458 --> 00:08:57,583
ฉันว่าเราเดาได้
จากการที่แม่ไม่ทิ้งเบาะแสที่ชัดเจนไว้

144
00:08:57,666 --> 00:08:59,583
ว่าแม่ยังตื่นตัวเสมอเหมือนเคย

145
00:08:59,666 --> 00:09:03,333
ผู้หญิงบ้าไม่มีทางรวบรวมบัญชี
เหมือนที่แม่ส่งมาให้ฉันตลอดสิบปีได้หรอก

146
00:09:03,416 --> 00:09:05,250
ทั้งละเอียด เป็นระเบียบ

147
00:09:05,333 --> 00:09:06,291
อธิบายเรื่องห้องน้ำ

148
00:09:06,375 --> 00:09:08,208
- ซึ่งไม่มีจริง
- และชักโครก

149
00:09:08,291 --> 00:09:10,666
- ไม่มีเหมือนกัน
- และเงินเดือนที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

150
00:09:10,750 --> 00:09:13,250
ของคนงาน แม่บ้านและคนครัว

151
00:09:13,333 --> 00:09:15,375
- คนสวน ผู้ช่วยคนสวน
- คุณน่าจะเข้าใจแล้ว

152
00:09:15,458 --> 00:09:17,208
และสำหรับเอโนลา ครูสอนดนตรี

153
00:09:17,291 --> 00:09:19,166
ครูสอนเต้น พี่เลี้ยง

154
00:09:19,250 --> 00:09:21,083
เอโนลา อย่างน้อยเธอก็มีพี่เลี้ยงใช่ไหม

155
00:09:23,375 --> 00:09:24,583
แม่คงไม่ชอบใจที่พี่เข้ามาที่นี่

156
00:09:25,166 --> 00:09:26,541
ที่นี่เป็นพื้นที่ส่วนตัวของแม่

157
00:09:28,583 --> 00:09:31,166
บอกฉันที ว่าอย่างน้อยแม่ก็ให้เธอได้เรียนหนังสือ

158
00:09:32,250 --> 00:09:33,375
แม่เห็นคุณค่าของการศึกษา

159
00:09:35,583 --> 00:09:36,833
แม่สอนหนูเอง

160
00:09:39,833 --> 00:09:42,541
แม่บังคับให้หนูอ่านหนังสือทุกเล่ม
ในห้องสมุดเฟิร์นเดล ฮอลล์

161
00:09:45,708 --> 00:09:47,708
เชกสเปียร์ ล็อค

162
00:09:48,833 --> 00:09:49,875
และสารานุกรม

163
00:09:50,916 --> 00:09:54,541
แธกเกอร์เรและเรียงความของ
 แมรี โวลสโตนคราฟต์

164
00:09:55,375 --> 00:09:57,166
และหนูอ่านเองคนเดียว

165
00:09:57,958 --> 00:09:59,083
เพื่อการเรียนรู้ของตัวเอง

166
00:10:00,041 --> 00:10:02,208
ซึ่งแม่บอกว่าเป็นวิธีที่ดีที่สุดในการจะเป็น...

167
00:10:04,166 --> 00:10:05,041
หญิงสาว

168
00:10:05,416 --> 00:10:07,291
แม่อยากให้เธอเป็นอย่างนี้เนี่ยนะ

169
00:10:07,375 --> 00:10:08,750
- ไมครอฟท์
- อะไรล่ะ

170
00:10:10,458 --> 00:10:12,250
หนูไม่รู้หรอกว่าแม่อยากให้หนูเป็นอะไร

171
00:10:13,500 --> 00:10:14,750
แม่ก็ทิ้งหนูไปเหมือนกัน

172
00:10:21,875 --> 00:10:23,875
แม่จะกลับมาใช่ไหมคะ พี่เชอร์ล็อก

173
00:10:29,166 --> 00:10:30,041
ใช่ไหมคะ

174
00:10:35,250 --> 00:10:37,125
แม่คิดอะไรของแม่อยู่ เชอร์ล็อก

175
00:10:37,208 --> 00:10:40,583
แม่แก่เกินกว่าจะแต่งงานใหม่
และเท่าที่รู้ก็ไม่ได้ชอบหรือทะเยอทะยานอะไร

176
00:10:41,125 --> 00:10:43,791
แม่แค่ต้องทำให้เอโนลามีอนาคตที่ดี

177
00:10:43,875 --> 00:10:46,750
และใช้ชีวิตที่เหลืออย่างมีเกียรติ

178
00:10:47,875 --> 00:10:51,291
นี่คือบ้านของฉัน ไม่ใช่ของแม่
และก็เป็นมาตั้งแต่พ่อเสีย

179
00:10:51,375 --> 00:10:53,750
แม่ขอเวลา 16 ปีเพื่อเลี้ยงเอโนลาที่นี่

180
00:10:53,833 --> 00:10:56,333
ฉันก็ให้แล้ว และฉันสมควร
โดนปล้นเป็นการตอบแทนเหรอ

181
00:10:56,416 --> 00:10:58,500
ฉันไม่ใช่คนร้ายในเรื่องนี้นะ

182
00:10:58,583 --> 00:11:00,333
บางทีแม่อาจต้องใช้เงินนั่น

183
00:11:01,333 --> 00:11:04,166
แต่นายไม่ต้องใช้นี่
หรือรัฐบาลลดเงินเดือนนายแล้ว

184
00:11:05,125 --> 00:11:08,125
มันก็เหมือนเดิมทุกครั้งไม่ใช่เหรอ
เหมือนเดิมทุกครั้ง

185
00:11:08,833 --> 00:11:11,250
เราไม่ได้เจอกันมาเป็นเดือน
และจู่ๆ นายก็โผล่มา

186
00:11:11,333 --> 00:11:13,916
โดยไม่สนบ้าอะไรเลย และมาหลอกด่าฉัน

187
00:11:14,666 --> 00:11:16,625
- แค่ถามเฉยๆ น่า
- นายตัดสินฉันอยู่

188
00:11:16,708 --> 00:11:19,833
นายกำลังตัดสิน
เรื่องที่นายไม่มาร่วมรับผิดชอบด้วยเลยสักนิด

189
00:11:21,583 --> 00:11:23,916
นายไม่เคยแสดงความสนใจในครอบครัวนี้เลย

190
00:11:27,041 --> 00:11:28,333
ฉันไม่ได้ตั้งใจตัดสินนะ

191
00:11:31,916 --> 00:11:33,916
เท่าที่ฉันเห็น เรามีปัญหาสองข้อ

192
00:11:34,458 --> 00:11:37,041
ข้อแรก หาโรงเรียนประจำ

193
00:11:37,125 --> 00:11:38,833
ที่พร้อมจะรับเอโนลาเข้าเรียน

194
00:11:38,916 --> 00:11:42,458
เธอจะได้ไม่กลายเป็น
คนล้มเหลวอย่างสิ้นเชิงในโลกนี้

195
00:11:44,125 --> 00:11:46,291
ซึ่งฉันกำลังแก้ปัญหานั้นอยู่...

196
00:11:47,708 --> 00:11:49,500
ด้วยความช่วยเหลือจากเพื่อนเก่า

197
00:11:54,166 --> 00:11:56,208
และข้อสอง หาแม่ให้เจอ

198
00:11:57,958 --> 00:12:00,708
ข้อแรกเป็นปัญหาของฉัน
ข้อที่สองถือว่าเป็นปัญหาของนาย

199
00:12:01,208 --> 00:12:04,041
สวัสดีครับ!

200
00:12:06,083 --> 00:12:06,916
ให้ผมช่วยนะครับ

201
00:12:07,958 --> 00:12:11,000
รถยนต์นี่ เยี่ยมจริงๆ คุณแฮร์ริสัน

202
00:12:11,416 --> 00:12:14,083
แหม ก็ฉันเป็นครูนี่คะ คุณโฮล์มส์

203
00:12:14,916 --> 00:12:16,333
ฉันต้องนำสมัยไว้ก่อนสิ

204
00:12:16,916 --> 00:12:18,625
เอโนลาอาจจะอยากอยู่ที่นี่มากกว่า

205
00:12:19,625 --> 00:12:21,166
นายก็หาพี่เลี้ยงมาให้ได้นี่

206
00:12:21,750 --> 00:12:24,000
เธอต้องการความเข้มงวดนะ เชอร์ล็อก

207
00:12:24,083 --> 00:12:24,916
เธออยู่ไหนคะเนี่ย

208
00:12:25,000 --> 00:12:27,625
อยู่ข้างในครับ แต่ผมต้องเตือนคุณก่อน

209
00:12:27,708 --> 00:12:28,625
เธอไม่หัวอ่อนนะ

210
00:12:29,666 --> 00:12:31,083
เดี๋ยวเราก็ได้รู้กัน

211
00:12:31,583 --> 00:12:33,583
เราต้องทำให้เธอเป็นผู้เป็นคนขึ้นมา

212
00:12:34,458 --> 00:12:35,416
ยืนหลังตรงสิ สาวน้อย

213
00:12:37,000 --> 00:12:37,875
ค่อยดีขึ้นหน่อย

214
00:12:37,958 --> 00:12:39,000
ตราบใดที่แม่หายไป

215
00:12:39,083 --> 00:12:40,708
ฉันเป็นผู้ปกครองเธอ ไม่ใช่นาย

216
00:12:40,791 --> 00:12:42,458
เอว 24 นิ้ว

217
00:12:43,291 --> 00:12:45,500
- อก 33 นิ้ว
- นั่นเล็กไปนะ

218
00:12:45,583 --> 00:12:46,708
มันปกติดีค่ะ

219
00:12:46,791 --> 00:12:48,208
สะโพก 35 นิ้ว

220
00:12:48,291 --> 00:12:49,583
น่าผิดหวังจริง

221
00:12:49,666 --> 00:12:51,458
เราต้องใช้ที่เสริมช่วย

222
00:12:51,541 --> 00:12:56,375
ผู้หญิงที่อันตรายและไม่สนโลก
ก็เลี้ยงเด็กผู้หญิงให้โตมาไม่สนโลกด้วย

223
00:12:56,458 --> 00:12:57,833
เธอดูฉลาดออก

224
00:12:57,916 --> 00:13:00,208
สะโพกก็เป็นแค่ส่วนหนึ่งของขาไม่ใช่เหรอคะ

225
00:13:00,708 --> 00:13:02,291
ทำไมต้องมีที่เสริมด้วย

226
00:13:02,375 --> 00:13:04,416
เธอนี่ปากเก่งจังเลยนะ ฉันต้องสนุกแน่

227
00:13:04,500 --> 00:13:07,958
แต่หนูไม่สนุกกับการถูกขัง
ในเสื้อผ้าประหลาดนั่นแน่

228
00:13:08,041 --> 00:13:09,500
เสื้อผ้าพวกนี้ไม่ขังเธอหรอก

229
00:13:09,958 --> 00:13:11,375
มันจะทำให้เธอเป็นอิสระ

230
00:13:11,458 --> 00:13:16,083
มันจะทำให้เธอเข้ากับสังคม
และมีส่วนร่วมกับความสนุกสนานมากมายได้

231
00:13:16,166 --> 00:13:17,916
เพื่อเป็นที่สนใจ ดึงดูด

232
00:13:18,541 --> 00:13:21,750
ด้วยความช่วยเหลือของคุณแฮร์ริสัน
เราจะทำให้เธอเป็นที่ยอมรับของสังคม

233
00:13:21,833 --> 00:13:23,958
พ่อคงนอนหงุดหงิดอยู่ในหลุมแน่

234
00:13:24,041 --> 00:13:25,625
ที่โรงเรียนการเรือนของฉัน

235
00:13:26,000 --> 00:13:28,041
เธอจะได้เรียนรู้วิธีเป็นหญิงสาว

236
00:13:28,416 --> 00:13:31,083
และเธอจะได้เพื่อนใหม่มากมาย

237
00:13:32,250 --> 00:13:35,000
หนูไม่ต้องการเพื่อน หนูมีเพื่อนอยู่แล้ว

238
00:13:35,375 --> 00:13:37,708
เด็กไม่สนโลกที่ไม่มีการศึกษา

239
00:13:37,791 --> 00:13:39,375
แต่งตัวแย่ และไม่รู้จักมารยาท

240
00:13:39,458 --> 00:13:41,916
และหนูไม่ต้องไปโรงเรียนบ้าๆ ของคุณ

241
00:13:50,541 --> 00:13:52,833
ไม่นะ! ได้โปรดอย่าทำแบบนี้กับหนู

242
00:13:53,250 --> 00:13:55,208
ให้หนูได้มีความสุขต่อเถอะค่ะ หนูมีความสุขที่นี่

243
00:13:55,291 --> 00:13:58,208
ตอนนี้เธอเป็นหญิงสาวแล้ว เอโนลา
เธอต้องได้รับการศึกษา

244
00:13:58,750 --> 00:14:01,208
ทดสอบหนูในเรื่องที่คิดว่าหนูต้องรู้

245
00:14:01,291 --> 00:14:03,791
- เพื่อให้เพียงพอต่อการใช้ชีวิตสิคะ
- ถ้าแม่สอนเธอมาดี

246
00:14:03,875 --> 00:14:06,750
เธอคงไม่มายืนต่อหน้าฉันในชุดชั้นในหรอก

247
00:14:06,833 --> 00:14:09,208
สภาพตอนนี้นี่ไม่ต้องหวังว่าจะหาสามีได้เลย

248
00:14:09,291 --> 00:14:10,875
หนูไม่อยากได้สามี!

249
00:14:10,958 --> 00:14:14,125
และนั่นเป็นอีกเรื่อง
ที่เธอต้องได้รับการศึกษาเหมือนกัน

250
00:14:17,041 --> 00:14:18,083
พี่เชอร์ล็อกคะ

251
00:14:19,458 --> 00:14:22,250
- อย่าให้พี่เขาทำแบบนี้กับหนูเลย
- เธออยู่ในปกครองของเขา

252
00:14:22,583 --> 00:14:23,958
ทำให้หนูไปอยู่ในปกครองของพี่สิ

253
00:14:24,041 --> 00:14:25,541
ชี้ทางหนู สอนหนู

254
00:14:25,625 --> 00:14:27,875
- สำหรับเขา หนูน่ารำคาญ สำหรับพี่...
- เอโนลา

255
00:14:31,250 --> 00:14:32,083
ฉันขอโทษนะ

256
00:14:33,375 --> 00:14:34,541
นี่มันเกินกำลังฉัน

257
00:14:35,583 --> 00:14:38,291
เหมือนที่ความโหดร้ายของเขาต่อแม่
มันเกินกำลังพี่สินะ

258
00:14:39,791 --> 00:14:41,333
แม่ไม่ได้อันตราย

259
00:14:41,416 --> 00:14:44,375
แม่เป็นคนน่าทึ่งและเป็นอย่างนั้นมาเสมอ

260
00:14:44,875 --> 00:14:47,916
และถ้าพวกพี่ยังมองไม่เห็น
พี่สองคนก็ควรจะละอายแก่ใจ

261
00:14:48,583 --> 00:14:50,958
น่าทึ่งเสียจนแม่ทิ้งเธอไว้ให้ฉันดูแลเลยไง

262
00:14:54,125 --> 00:14:58,625
แหม เราคุยกันสนุกดีนะ ว่าไหม

263
00:14:59,500 --> 00:15:01,708
ฉันบอกได้เลยว่าเราต้องเป็นเพื่อนซี้กันแน่

264
00:15:01,791 --> 00:15:04,500
โอ้ คุณแฮร์ริสันครับ
ผมซาบซึ้งในความมีเมตตาของคุณมาก

265
00:15:06,541 --> 00:15:07,416
คุณโฮล์มส์คะ

266
00:15:08,333 --> 00:15:09,291
เป็นเกียรติของฉันเลย

267
00:15:10,125 --> 00:15:12,125
พรุ่งนี้ผมจะพาเธอไปส่งเอง

268
00:15:12,791 --> 00:15:13,833
พาไปเองเหรอคะ

269
00:15:15,000 --> 00:15:15,833
ดีเลย

270
00:15:32,375 --> 00:15:33,416
ฉันก็ชอบวาดรูปนะ

271
00:15:36,208 --> 00:15:37,041
ช่วยทำให้ฉันคิด

272
00:15:37,583 --> 00:15:38,708
และประมวลความคิดได้ดี

273
00:15:40,291 --> 00:15:41,541
ช่วยหนูแบบนั้นเหมือนกัน

274
00:15:54,875 --> 00:15:55,875
การ์ตูนล้อเลียนนี่

275
00:15:56,750 --> 00:15:58,375
คงดีกว่านะถ้าไมครอฟท์ไม่ได้เห็นมัน

276
00:16:00,458 --> 00:16:03,291
- ตั้งใจจะอยู่บนนั้นตลอดไปเหรอ
- หนูอยากได้ความเป็นส่วนตัว

277
00:16:04,041 --> 00:16:07,166
รู้ไหม สิ่งสุดท้ายที่ฉันจำเธอได้
คือเธอเป็นเด็กขี้กลัว

278
00:16:08,208 --> 00:16:09,708
เธอเอาลูกสนมาพันด้วยขนแกะ

279
00:16:10,416 --> 00:16:11,916
และลากไปด้วยทุกที่ที่เธอไป

280
00:16:12,416 --> 00:16:13,500
ตั้งชื่อมันว่า แดช

281
00:16:16,333 --> 00:16:19,125
เพราะราชินีวิกตอเรีย
มีหมาคาวาเลียร์ คิง ชาร์ลส์ สแปเนียล

282
00:16:19,208 --> 00:16:21,875
ชื่อแดช และเธอก็อยากได้เหมือนกันขึ้นมา

283
00:16:24,833 --> 00:16:27,000
และเราไม่เคยกล่อมเธอให้ใส่กางเกงได้เลย

284
00:16:27,916 --> 00:16:29,375
ท่อนล่างเธอโล่งตลอด

285
00:16:32,708 --> 00:16:34,791
ฉันว่านั่นคือความทรงจำทั้งหมดที่พวกเรามีกับเธอ

286
00:16:34,875 --> 00:16:35,708
หนูจะขอบคุณมาก

287
00:16:36,708 --> 00:16:38,541
ถ้าพี่จะช่วยลืมทั้งหมดนั่นไป

288
00:16:40,833 --> 00:16:43,291
ลูกสนชื่อแดชเนี่ยนะ

289
00:16:44,208 --> 00:16:45,625
ฟังดูน่าขันสิ้นดี

290
00:16:45,916 --> 00:16:47,500
พ่อชอบวิ่งไล่เธอไปรอบๆ

291
00:16:47,583 --> 00:16:50,291
และตะโกนว่า
"เอาไอ้หมาบ้านั่นออกไปจากบ้านฉัน!"

292
00:16:55,000 --> 00:16:56,541
ทำไมพี่ไม่เคยกลับมาเยี่ยมเลยล่ะ

293
00:17:00,416 --> 00:17:01,375
ชีวิตฉันยุ่งน่ะ

294
00:17:06,500 --> 00:17:07,916
ทำไมไม่เคยเขียนจดหมายมาเลย

295
00:17:08,750 --> 00:17:10,291
เธอจะอยากได้จดหมายจากฉันเหรอ

296
00:17:15,708 --> 00:17:19,541
หนูเก็บข่าวทุกข่าวของคดีพี่ที่หนูหาได้

297
00:17:19,625 --> 00:17:20,750
น่าชื่นใจจัง

298
00:17:20,833 --> 00:17:23,791
แต่ก็ต้องรอให้แม่หายไปก่อน
กว่าพี่จะกลับมาบ้านได้

299
00:17:26,500 --> 00:17:27,500
แม่ตั้งใจไป

300
00:17:29,375 --> 00:17:30,583
แม่จะไม่กลับมาหรอก

301
00:17:31,500 --> 00:17:32,333
ใช่

302
00:17:33,625 --> 00:17:36,625
แต่ความจริงคือแม่มีเหตุผลเสมอสำหรับทุกอย่าง

303
00:17:37,250 --> 00:17:38,833
มันเป็นนิสัยของแม่

304
00:17:39,333 --> 00:17:42,916
และเงื่อนงำเหล่านั้นมันช่างสนุกเหลือเกินที่จะแก้

305
00:17:43,000 --> 00:17:45,000
หนูไม่อยากได้เงื่อนงำค่ะ พี่เชอร์ล็อก

306
00:17:45,958 --> 00:17:49,083
หนูอยากให้แม่กลับมา
และให้ชีวิตกลับไปเป็นเหมือนเดิม

307
00:17:49,166 --> 00:17:50,250
เธอกำลังใช้อารมณ์นะ

308
00:17:51,541 --> 00:17:52,416
ซึ่งมันเข้าใจได้

309
00:17:53,333 --> 00:17:54,208
แต่ไม่มีความจำเป็น

310
00:17:58,125 --> 00:17:59,250
จงมองหาสิ่งที่มีอยู่

311
00:18:00,250 --> 00:18:01,833
ไม่ใช่สิ่งที่เธออยากให้มี

312
00:18:03,791 --> 00:18:05,458
อีกไม่นานเธอก็จะได้เห็นความจริงเอง

313
00:18:10,250 --> 00:18:12,125
"เป็นนิสัยของแม่..."

314
00:18:12,208 --> 00:18:14,041
ดูนี่สิ เธอทำเองเลยนะ

315
00:18:38,750 --> 00:18:39,708
"อะโลน"

316
00:18:41,625 --> 00:18:42,875
นั่นคือชื่อฉันนี่

317
00:18:44,583 --> 00:18:46,333
เอ็ม... เอส...

318
00:18:46,958 --> 00:18:47,958
เอ...

319
00:18:48,458 --> 00:18:49,375
ซี

320
00:18:51,250 --> 00:18:52,416
ลองกลับมันสิ

321
00:18:53,958 --> 00:18:54,791
ทนกับฉันอีกหน่อยนะ

322
00:18:56,833 --> 00:18:58,583
"ดอกเบญจมาศ

323
00:18:58,666 --> 00:19:00,625
ของฉัน ใน ดู...

324
00:19:00,708 --> 00:19:01,666
เอโนลา"

325
00:19:05,166 --> 00:19:07,083
"เอโนลา ดู ใน ดอกเบญจมาศ ของฉัน"

326
00:19:11,208 --> 00:19:12,500
หนูได้ยินแม่แล้วค่ะ

327
00:19:21,333 --> 00:19:24,083
ดอกเบญจมาศ<i> </i>ดอกเบญจมาศ<i>...</i>

328
00:19:25,416 --> 00:19:28,583
การมอบดอกเบญจมาศให้
สื่อถึงความผูกพันในครอบครัว

329
00:19:28,958 --> 00:19:30,916
และโดยนัย ความรัก

330
00:19:44,541 --> 00:19:46,375
"ดอกเบญจมาศของฉัน"

331
00:19:49,458 --> 00:19:50,958
ไม่ใช่ดอกที่แม่ซื้อ

332
00:19:52,208 --> 00:19:53,666
ดอกที่แม่วาดต่างหาก

333
00:20:01,375 --> 00:20:02,500
(เอโนลา)

334
00:20:06,083 --> 00:20:08,583
เงินนี่ แม่ต้องทิ้งข้อความไว้แน่ๆ

335
00:20:14,000 --> 00:20:15,833
"อนาคตขึ้นอยู่กับตัวเรา"

336
00:20:16,958 --> 00:20:18,041
อนาคตอะไร

337
00:20:19,083 --> 00:20:21,000
มีทางเดินสองทางที่ลูกเลือกเดินได้ เอโนลา

338
00:20:21,500 --> 00:20:22,333
ทางของลูกเอง...

339
00:20:23,333 --> 00:20:25,541
หรือทางที่คนอื่นเลือกให้ลูกเดิน

340
00:20:31,458 --> 00:20:33,000
"อนาคตขึ้นอยู่กับตัวเรา"

341
00:20:35,041 --> 00:20:37,041
(เอส. โฮล์มส์)

342
00:20:38,666 --> 00:20:42,166
เมื่อแม่สามารถหายตัวไปจากเฟิร์นเดลได้
ฉันก็ต้องทำได้เหมือนกัน

343
00:20:42,750 --> 00:20:45,500
ด้วยเสื้อผ้าที่พี่เชอร์ล็อกใส่ตอนเป็นเด็ก

344
00:20:51,875 --> 00:20:53,333
มันคือการเบนความสนใจที่จำเป็น

345
00:20:54,000 --> 00:20:55,750
ฉันเริ่มจะเชี่ยวชาญแล้วนะ

346
00:20:56,583 --> 00:20:58,500
ขั้นแรกของแผนสำเร็จแล้ว

347
00:20:59,000 --> 00:21:00,583
หนูกำลังไปตามหาแม่นะคะ

348
00:21:01,250 --> 00:21:02,750
เกมเริ่มต้นขึ้นแล้ว

349
00:21:03,833 --> 00:21:05,125
(ตามหาแม่)

350
00:21:05,208 --> 00:21:07,208
(ขั้นที่ 1)

351
00:21:09,041 --> 00:21:10,000
(ขั้นที่ 2)

352
00:21:13,541 --> 00:21:15,541
แน่ละ ฉันไปที่สถานีแถวบ้านไม่ได้

353
00:21:15,625 --> 00:21:18,000
ฉันก็เลยเลือกใช้รถไฟสายอื่นแทน

354
00:21:18,083 --> 00:21:20,791
เมื่อถูกพี่ตามตัวอยู่
ฉันไม่รู้เลยว่าพวกเขาจะหาที่ไหนบ้าง

355
00:21:24,041 --> 00:21:25,791
ไม่เห็นเขาเลยครับ คุณผู้ชาย

356
00:21:27,291 --> 00:21:29,875
สิ่งที่ฉันต้องการก็คือ
ความมั่นใจว่าลูกชายฉันไม่...

357
00:21:29,958 --> 00:21:31,250
เขาไม่ได้อยู่บนรถขบวนนี้ครับ

358
00:21:31,333 --> 00:21:34,416
เขาต้องอยู่แน่นอน! คุณแค่ยังค้นไม่ทั่วพอ

359
00:21:34,500 --> 00:21:38,000
คุณครับ ผมให้เจ้าหน้าที่
หาตั้งแต่หัวจรดท้ายของรถไฟขบวนนี้

360
00:21:38,083 --> 00:21:40,416
- ลูกจ๋า บางทีเราน่าจะแค่...
- แม่เงียบก่อนครับ

361
00:21:40,500 --> 00:21:43,875
เขาให้รถม้ามาส่งที่นี่ตอนเช้า
เขาต้องอยู่ที่ไหนสักที่ในนี้

362
00:21:43,958 --> 00:21:46,583
เราไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าหลานอยู่บนรถไฟรึเปล่า

363
00:21:46,666 --> 00:21:48,375
ขอโทษจริงๆ นะคะ นี่มันวุ่นวายไปหมด

364
00:21:48,875 --> 00:21:50,041
รถไฟต้องออกแล้วครับ

365
00:21:50,125 --> 00:21:51,958
เราสายมากแล้ว

366
00:21:52,041 --> 00:21:55,333
- คุณไม่เข้าใจ นี่คือลูกชายฉันทั้งคนนะ
- มันจะออกตอนนี้

367
00:21:56,166 --> 00:21:58,458
อย่าให้รถไฟออกไปโดยไม่มีใครขึ้นไปดูนะ!

368
00:21:58,541 --> 00:22:00,000
- ออกรถเลย!
- ฉันขอยืนกราน!

369
00:22:23,666 --> 00:22:25,833
เอโนลา! ได้เวลาไปแล้ว!

370
00:22:27,541 --> 00:22:29,541
เอโนลา รถม้ารออยู่นะ

371
00:22:32,125 --> 00:22:33,041
เอโนลา

372
00:22:43,916 --> 00:22:44,833
เชอร์ล็อก!

373
00:23:30,875 --> 00:23:31,708
สวัสดี

374
00:23:34,166 --> 00:23:36,708
- ช่วยออกไปจากที่นั่งตู้นี้ด้วย
- ไม่ได้หรอก

375
00:23:36,791 --> 00:23:38,250
ฉันซ่อนตัวอยู่

376
00:23:39,083 --> 00:23:42,416
วุ่นวายหน่อยน่ะ ต้องยัดเงิน พนง.รถไฟ
ให้เอาฉันใส่กระเป๋าและพาขึ้นมาด้วย

377
00:23:43,416 --> 00:23:44,458
กล้าหาญน่าดู

378
00:23:44,541 --> 00:23:46,708
ออกไปจากที่นั่งตู้นี้เดี๋ยวนี้นะ

379
00:23:48,708 --> 00:23:49,666
นาย...

380
00:23:50,500 --> 00:23:52,000
เป็นสุภาพบุรุษที่ดูแปลกดีนะ

381
00:23:52,458 --> 00:23:53,625
นายคิดว่าตัวเองดูปกติรึไง

382
00:23:53,708 --> 00:23:54,708
เธอไม่ใช่เด็กผู้ชายเลย

383
00:23:55,333 --> 00:23:56,291
ฉันอาจเป็นก็ได้

384
00:23:56,375 --> 00:23:58,000
- เธอเป็นใครกัน
- นายเป็นอะไรกัน

385
00:23:59,208 --> 00:24:00,666
ฉันคือ ไวเคานต์ทิวส์เบอรี

386
00:24:00,750 --> 00:24:02,416
มาร์ควิสแห่งแบซิลเวเธอร์

387
00:24:03,000 --> 00:24:04,166
นายนี่ซื้อบื้อชะมัด

388
00:24:06,875 --> 00:24:10,125
ฉันจะบอกเธอไว้นะ
ว่าฉันเพิ่งหนีรอดมาอย่างกล้าหาญ...

389
00:24:10,208 --> 00:24:12,708
นายไม่ได้หนีรอด
มีผู้ชายสวมหมวกทรงกลมสีน้ำตาล

390
00:24:12,791 --> 00:24:15,458
อยู่ในรถไฟขบวนนี้และกำลังตามหานาย
และเมื่อเขาเจอนาย

391
00:24:15,541 --> 00:24:18,291
เขาก็จะคิดว่าฉันช่วยนายซ่อนตัว
และฉันก็จะซวยเพราะเรื่องนี้

392
00:24:18,375 --> 00:24:20,958
ดังนั้น ฉันขอให้นายออกไปจากที่นั่งตู้นี้ซะ

393
00:24:27,041 --> 00:24:28,458
เธอทำให้ฉันนึกถึงอาของฉันเลย

394
00:24:28,541 --> 00:24:30,083
ฉันทิ้งเขาไว้ที่สถานี

395
00:24:30,166 --> 00:24:33,000
เขาต้องอยู่แน่นอน! คุณแค่ยังค้นไม่ทั่วพอ

396
00:24:34,041 --> 00:24:35,250
เขาเจ้ากี้เจ้าการเหมือนกัน

397
00:24:36,166 --> 00:24:38,250
หนีมาให้หมด แม่ฉัน ย่าฉัน

398
00:24:38,750 --> 00:24:40,708
แต่ฉันไม่เป็นไร ฉันเป็นอิสระ

399
00:24:41,250 --> 00:24:42,083
ดี

400
00:24:42,750 --> 00:24:44,250
งั้นก็ออกไปจากที่นั่งตู้นี้สิ

401
00:24:48,250 --> 00:24:49,916
ผู้ชายสวมหมวกกลมสีน้ำตาลเหรอ

402
00:24:57,166 --> 00:24:58,125
จะต้องไม่เป็นไร

403
00:25:00,000 --> 00:25:00,916
จะต้องไม่เป็นไร

404
00:25:05,416 --> 00:25:08,708
(37 วินาทีถัดมา)

405
00:25:09,791 --> 00:25:11,291
- เขามาแล้ว!
- แน่ละ

406
00:25:11,375 --> 00:25:13,541
- เขาเช็กที่นั่งทุกตู้เลย
- เยี่ยม

407
00:25:13,916 --> 00:25:14,916
เธอต้องช่วยฉันนะ

408
00:25:16,250 --> 00:25:17,750
- เขายังไม่เห็นฉัน
- เขาเห็นแล้ว

409
00:25:17,833 --> 00:25:19,166
ดังนั้น ฉันลาตรงนี้เลยนะ

410
00:25:19,250 --> 00:25:21,250
ไวเคานต์ทิวส์เบอรี มาร์ควิสแห่งแบซิลเวเธอร์

411
00:25:24,750 --> 00:25:27,916
เธอนี่ทำให้ฉันนึกถึงอาจริงๆ
สายตาเหมือนกันเปี๊ยบเลย

412
00:25:38,833 --> 00:25:40,833
โอ้ คุณอยู่นี่นี่เอง

413
00:25:47,500 --> 00:25:49,583
จงวาดรูปของตัวเอง เอโนลา

414
00:25:49,666 --> 00:25:52,000
อย่าให้คนอื่นผลักออกนอกเส้นทาง

415
00:25:52,708 --> 00:25:53,750
โดยเฉพาะพวกผู้ชาย

416
00:26:13,666 --> 00:26:17,291
ช่วยด้วย!

417
00:26:17,375 --> 00:26:18,625
ใครก็ได้ช่วยที!

418
00:26:38,583 --> 00:26:40,750
เมื่อกี้ใครน่ะ เขาพยายามจะฆ่าฉัน!

419
00:26:40,833 --> 00:26:42,125
ฉันยังไม่พร้อมตายบนรถไฟนะ

420
00:26:42,208 --> 00:26:44,666
ฉันยังไม่พร้อมตายทุกที่
และไม่มีทางพร้อมจนมาเจอนาย

421
00:26:47,791 --> 00:26:49,875
- เราจะไปไหนกัน
- ฉันก็ยังไม่รู้ ขอคิดก่อน

422
00:26:52,833 --> 00:26:53,666
ขอประทานโทษครับ

423
00:27:12,208 --> 00:27:15,375
- นี่เป็นทางเลือกที่ดีที่สุดแล้วเหรอ
- คิดทางอื่นออกไหมล่ะ

424
00:27:41,708 --> 00:27:42,833
นายเชื่อใจฉันไหม

425
00:27:43,333 --> 00:27:44,166
ไม่!

426
00:27:49,291 --> 00:27:50,708
ถ้าเรากะเวลาถูก

427
00:27:50,791 --> 00:27:53,208
- เราทิ้งให้เขาติดอยู่ได้เลย
- กะเวลาอะไร

428
00:27:59,291 --> 00:28:00,416
ฟังนะ ทิวส์เบอรี

429
00:28:00,958 --> 00:28:01,916
เรามีสองทางเลือก

430
00:28:02,000 --> 00:28:04,000
และอันไหนจะไม่ทำให้ฉันตายล่ะ

431
00:28:09,041 --> 00:28:10,083
อันนี้!

432
00:28:37,541 --> 00:28:39,333
นายนี่ชอบโวยวายมากเลยสินะ

433
00:28:40,333 --> 00:28:42,583
ก็การถูกโยนลงมาจากรถไฟ

434
00:28:42,666 --> 00:28:44,625
มันเจ็บกว่าที่คาดไว้มากเลยนี่

435
00:28:45,916 --> 00:28:47,291
และกระดุมฉันหลุดไปเม็ดนึงด้วย

436
00:28:55,375 --> 00:28:56,875
ทีนี้ก็หายไปกันหมดทั้งสองคน

437
00:28:58,333 --> 00:29:01,875
ผมเดาว่าพวกนั้นคงไม่รู้
ว่าเธอหายไปไหนสินะครับ คุณนายเลน

438
00:29:01,958 --> 00:29:03,333
ใช่ค่ะ พวกนั้นเจอจักรยานเธอ

439
00:29:03,416 --> 00:29:05,250
ตั้งใจเอาไปวางไว้ หลอกให้เราไปผิดทาง

440
00:29:05,958 --> 00:29:09,000
นี่มันไม่ได้สนุกเหมือนที่คุณคิดหรอกนะคะ
คุณหนูเชอร์ล็อก

441
00:29:09,958 --> 00:29:11,000
เธอมีไหวพริบเหมือนคุณ

442
00:29:11,416 --> 00:29:14,000
เธอแกล้งฉันได้ง่ายๆ
เหมือนที่คุณหนูเคยทำ แต่ว่า...

443
00:29:15,958 --> 00:29:18,458
- แต่อะไรครับ
- เธอไม่รู้จักโลกเลย

444
00:29:20,041 --> 00:29:23,458
ฉันต้องยอมรับว่าเป็นห่วงเธอมากพอสมควรเลย

445
00:29:23,541 --> 00:29:25,041
ไมครอฟท์จะหาเธอให้พบครับ

446
00:29:25,125 --> 00:29:27,375
คุณไมครอฟท์ไม่ได้มีพรสวรรค์เหมือนคุณค่ะ

447
00:29:27,458 --> 00:29:28,375
หรือเหมือนเธอ

448
00:29:29,166 --> 00:29:30,750
ซึ่งเป็นสิ่งที่ทำให้เขาปวดใจมาก

449
00:29:30,833 --> 00:29:33,208
และเป็นส่วนสำคัญของปัญหาวุ่นวายนี้ด้วย

450
00:29:34,916 --> 00:29:36,166
เอโนลานั้นช่างพิเศษ

451
00:29:37,083 --> 00:29:38,583
เธอมีจิตใจที่ดีมาก

452
00:29:39,791 --> 00:29:42,333
เธอทิ้งเงินไว้ให้ที่โต๊ะข้างเตียงฉันด้วย

453
00:29:42,416 --> 00:29:43,291
เงินเหรอ

454
00:29:45,541 --> 00:29:47,500
คุณหนูเคยทิ้งเธอไปแล้วครั้งนึงนะคะ

455
00:29:48,041 --> 00:29:50,208
ฉันขอไม่ให้คุณหนูทิ้งเธอไปอีกครั้ง

456
00:30:04,875 --> 00:30:07,750
นายรู้ตัวรึเปล่าว่าทำแผนขั้นที่สามของฉันพัง

457
00:30:08,250 --> 00:30:09,083
ขั้นอะไรนะ

458
00:30:09,708 --> 00:30:10,833
เธอเป็นใครกันเนี่ย

459
00:30:12,500 --> 00:30:15,500
ฉันว่าอย่างน้อยฉันควรได้รู้ชื่อเธอ
จากประสบการณ์เฉียดตายล่าสุดนะ

460
00:30:15,583 --> 00:30:16,791
เอโนลา โฮล์มส์

461
00:30:18,208 --> 00:30:19,833
โฮล์มส์... เหมือนเชอร์ล็อกน่ะนะ

462
00:30:20,458 --> 00:30:23,791
และฉันกำลังปลอมตัวอยู่
ฉันก็เลยลืมบอกข้อมูลส่วนนั้นกับนายไป

463
00:30:24,291 --> 00:30:27,125
- ปลอมตัวเพื่อทำงานให้เขาเหรอ
- ปลอมตัวเพื่อหนีเขา

464
00:30:28,166 --> 00:30:31,708
- เพราะงั้นเธอถึงแต่งตัวเหมือนผู้ชาย...
- เพราะงั้นนายจะต้องเงียบปากซะ

465
00:30:35,000 --> 00:30:35,833
แล้วไง

466
00:30:38,083 --> 00:30:39,000
อะไร

467
00:30:41,333 --> 00:30:42,166
ขอบคุณหน่อยไหม

468
00:30:43,041 --> 00:30:44,875
นายควรจะขอบคุณฉันสิ

469
00:30:44,958 --> 00:30:45,833
สำหรับอะไร

470
00:31:01,875 --> 00:31:03,458
เราควรคิดเรื่องหาที่นอนกันได้แล้ว

471
00:31:04,291 --> 00:31:06,000
เราควรคิดเรื่องกินกันได้แล้ว

472
00:31:07,500 --> 00:31:09,000
เราไม่มีอะไรให้กินเลย

473
00:31:09,666 --> 00:31:10,666
มีสิ

474
00:31:11,458 --> 00:31:14,291
อาร์กเทียม แลปปา หรือหญ้าเจ้าชู้

475
00:31:15,291 --> 00:31:16,250
อร่อยมากนะ

476
00:31:17,750 --> 00:31:19,500
แล้วก็ยังมีไทรโฟเลียม

477
00:31:20,041 --> 00:31:20,916
หรือโคลเวอร์

478
00:31:21,000 --> 00:31:22,166
และนั่นคือ...

479
00:31:22,250 --> 00:31:23,833
ใช่ ว่าแล้วเชียว!

480
00:31:25,000 --> 00:31:25,833
เห็ด!

481
00:31:26,916 --> 00:31:28,166
แคนทาเรสลัส ซิบาเรียส

482
00:31:28,958 --> 00:31:30,083
เห็ดชานเทอเรล

483
00:31:31,208 --> 00:31:32,208
อร่อยมาก

484
00:31:33,250 --> 00:31:34,916
ถ้าเธอจุดไฟได้

485
00:31:35,000 --> 00:31:36,375
ฉันก็จัดปาร์ตี้ให้ได้เลย

486
00:31:38,375 --> 00:31:39,208
ก็ได้

487
00:31:44,791 --> 00:31:46,666
ฉันก็ไม่ได้ซื้อบื้อไปซะทุกเรื่องหรอกนะ

488
00:31:59,916 --> 00:32:02,833
ฉันมาคิดๆ ดูแล้ว นายต้องปลอมตัวหน่อยนะ

489
00:32:03,333 --> 00:32:06,041
- คิดยังไงกับผมตัวเองบ้าง
- ฉันไม่เคยสนใจมันเลย

490
00:32:10,333 --> 00:32:12,625
เอามีดตัดออก แน่สินะ

491
00:32:17,250 --> 00:32:18,916
ใครสอนเธอให้ลับมีดแบบนั้น

492
00:32:20,500 --> 00:32:21,375
แม่ฉันเอง

493
00:32:22,875 --> 00:32:24,750
แม่เธอนี่ต่างกับแม่ฉันมากเลยนะ

494
00:32:26,750 --> 00:32:29,333
- ใครสอนนายเรื่องดอกไม้กับสมุนไพร
- พ่อฉัน

495
00:32:30,791 --> 00:32:32,291
ฉันไม่เคยได้รู้จักพ่อเท่าไหร่หรอก

496
00:32:33,125 --> 00:32:34,208
พ่อฉันก็เสียแล้วเหมือนกัน

497
00:32:37,750 --> 00:32:38,583
เสียใจด้วยนะ

498
00:32:44,541 --> 00:32:46,541
เธอหนีมาทำไม จากบ้านน่ะ

499
00:32:47,375 --> 00:32:51,375
ฉันไม่อยากไปโรงเรียนการเรือนเพื่อหญิงสาว
ของคุณแฮร์ริสัน

500
00:32:52,333 --> 00:32:53,166
นายล่ะ

501
00:32:54,916 --> 00:32:55,750
ก็...

502
00:32:55,833 --> 00:32:59,375
มีกิ่งไม้ตกลงมาเหนือหัวฉัน
ตอนที่ฉันกำลังเก็บเห็ดในป่า

503
00:32:59,458 --> 00:33:01,916
มันน่าจะทับฉันเละแล้ว แต่ฉันพลิกตัวหนีทัน

504
00:33:02,000 --> 00:33:03,333
และฉันก็เลยตระหนักได้ว่า...

505
00:33:04,291 --> 00:33:05,166
อะไร

506
00:33:05,666 --> 00:33:07,458
- เธอต้องหัวเราะเยาะฉันแน่
- ไม่หรอก

507
00:33:10,833 --> 00:33:12,625
ภาพชีวิตที่ผ่านมาของฉันผุดขึ้นในหัว

508
00:33:13,916 --> 00:33:16,083
ฉันตั้งใจจะเข้ารับตำแหน่งในสภาขุนนาง

509
00:33:16,166 --> 00:33:19,375
ฉันมีแนวคิดเรื่องการพัฒนาทรัพย์สินที่ดิน

510
00:33:20,041 --> 00:33:22,125
แต่ครอบครัวฉันตั้งใจแน่วแน่ให้ฉันเข้ากองทัพ

511
00:33:22,208 --> 00:33:24,458
และไปเมืองนอกต่อ เหมือนคุณอาของฉัน

512
00:33:26,333 --> 00:33:27,750
และฉันตระหนักได้ว่าฉันกลัว

513
00:33:27,833 --> 00:33:30,958
กลัวว่าฉันจะเกลียดทุกวินาทีที่เหลือ
ของชีวิตตัวเอง

514
00:33:33,916 --> 00:33:35,041
ฉันจะหัวเราะทำไม

515
00:33:35,125 --> 00:33:36,791
- ฉันไม่ฟังดูน่าสมเพชเหรอ
- ไม่เลย

516
00:33:40,625 --> 00:33:43,000
ทำไมพวกเขาถึงจะส่งเธอไปโรงเรียนการเรือน

517
00:33:47,750 --> 00:33:49,416
เราต้องรีบออกเดินทางตั้งแต่เช้าตรู่

518
00:33:49,500 --> 00:33:51,208
ผู้ชายใส่หมวกกลมนั่นต้องไล่ตามนาย...

519
00:33:51,291 --> 00:33:53,291
แล้วจุดหมายของเธอคือที่ไหน ฉันจะไป...

520
00:33:53,375 --> 00:33:54,208
ลอนดอน

521
00:33:57,333 --> 00:33:58,375
งั้น...

522
00:33:58,833 --> 00:34:00,833
เราก็ควรจะอยู่ด้วยกันไว้ไหม

523
00:34:02,958 --> 00:34:03,791
ถ้าเธอโอเค

524
00:34:05,333 --> 00:34:06,333
ไม่

525
00:34:07,166 --> 00:34:10,000
เราจะไปถึงลอนดอน
และแยกกันไปคนละทาง เข้าใจไหม

526
00:34:10,500 --> 00:34:11,375
เข้าใจ

527
00:34:12,708 --> 00:34:14,416
แจ่มแจ้งแดงแจ๋

528
00:34:15,333 --> 00:34:17,333
เธอต้องรุนแรงกับผมขนาดนั้นเลยเหรอ

529
00:34:17,833 --> 00:34:18,666
ใช่

530
00:34:23,875 --> 00:34:25,166
ว่าแล้วว่านายต้องพูดแบบนั้น

531
00:34:44,958 --> 00:34:47,000
- งั้นเราจะแยกกันตรงนี้ใช่ไหม
- ใช่

532
00:34:49,708 --> 00:34:52,291
งั้นก็ขอบคุณนะ เอโนลา โฮล์มส์ ที่ช่วยฉันเอาไว้

533
00:34:53,958 --> 00:34:55,791
นายควรจะลืมชื่อนั้นไปซะนะ

534
00:34:56,833 --> 00:34:58,333
งั้นเธอก็ต้องหาชื่อใหม่แล้วแหละ

535
00:35:08,291 --> 00:35:09,250
เขาจะไม่เป็นไรหรอก

536
00:35:13,458 --> 00:35:14,375
ลอนดอน

537
00:35:14,458 --> 00:35:16,166
หัวใจของอังกฤษ

538
00:35:16,250 --> 00:35:18,000
แม่ต้องอยู่ที่ไหนสักที่ที่นี่

539
00:35:18,083 --> 00:35:20,083
และแม้ว่าแม่จะฝึกให้ฉันรับมือกับหลายเรื่อง...

540
00:35:20,166 --> 00:35:22,500
โอ้ ลูกยังมีเวลาเหลืออีกมากสำหรับผจญโลก

541
00:35:22,583 --> 00:35:23,958
ให้มันมาทำลายลูกทีหลังเถอะ

542
00:35:25,166 --> 00:35:27,250
แต่โลกภายนอกไม่ใช่หนึ่งในนั้น

543
00:35:29,375 --> 00:35:32,083
แต่แล้วฉันก็มาอยู่ที่นี่ ศูนย์กลางแห่งอารยธรรม

544
00:35:33,541 --> 00:35:35,333
แหล่งของสังคมสุภาพชน...

545
00:35:35,416 --> 00:35:36,791
หลบไปให้พ้น ไอ้หนู!

546
00:35:37,333 --> 00:35:38,208
ของดนตรี

547
00:35:39,166 --> 00:35:40,000
ของวรรณกรรม

548
00:35:40,083 --> 00:35:43,083
อภิปรายในสภาสูงเรื่องร่างกฎหมายปฏิรูป
คดีการหายตัวของมาร์ควิส

549
00:35:43,166 --> 00:35:44,875
และสิ่งเลิศเลอทั้งหลายที่เงินจะซื้อได้

550
00:35:44,958 --> 00:35:47,250
ชิ้นละชิลลิง ชิ้นละชิลลิง

551
00:35:48,041 --> 00:35:50,166
(คนหาย ไวเคานต์ทิวส์เบอรี
รางวัล 50 ปอนด์)

552
00:35:50,250 --> 00:35:53,250
ฉันต้องยอมรับเลย
ว่าลอนดอนไม่ค่อยเหมือนที่ฉันจินตนาการไว้

553
00:35:53,666 --> 00:35:56,625
ผู้คนต่าง... ขี้ตื่นกว่าในต่างจังหวัดมาก

554
00:35:56,708 --> 00:36:01,625
หากไม่มีการปฎิรูปนี้
ประเทศก็ไม่ใช่ของพวกเรา แต่เป็นของพวกเขา

555
00:36:01,708 --> 00:36:04,291
เราต้องยื่นอุทธรณ์ต่อสภาสูง

556
00:36:04,375 --> 00:36:07,583
และเราไม่ได้ทำเพื่อตัวเองเท่านั้น
แต่ทำเพื่อลูกหลานของเราด้วย!

557
00:36:08,125 --> 00:36:09,750
เลือกตั้งเพื่อเปลี่ยนแปลง!

558
00:36:09,833 --> 00:36:13,541
ดังนั้นถ้าฉันจะทำตัวให้กลมกลืน
และซ่อนตัวจากพี่ชายให้ได้

559
00:36:15,583 --> 00:36:16,916
ฉันก็ต้องกลายเป็นสิ่งที่...

560
00:36:18,291 --> 00:36:19,291
เหนือความคาดหมาย

561
00:36:19,375 --> 00:36:21,750
นี่คือโอกาสของเรา!
เรียกร้องให้มีการเลือกตั้ง!

562
00:36:21,833 --> 00:36:23,083
ทุกคนมีสิทธิเลือกตั้ง!

563
00:36:23,541 --> 00:36:24,875
ทุกคนมีสิทธิเลือกตั้ง!

564
00:36:24,958 --> 00:36:29,000
{\an8}(ร่างกฎหมายปฏิรูป
สภาสูงกับการลงคะแนนครั้งสำคัญ)

565
00:36:29,083 --> 00:36:30,416
{\an8}บนรถไฟไม่เจอ

566
00:36:30,500 --> 00:36:32,041
บนเรือไม่เจอ

567
00:36:32,583 --> 00:36:34,083
ไม่เจอเลยสักที่

568
00:36:34,791 --> 00:36:36,250
เด็กผู้หญิงคนนั้นหายตัวไปเฉยๆ

569
00:36:37,250 --> 00:36:38,791
และแน่นอนว่ามันไม่ช่วยอะไรเลย

570
00:36:38,875 --> 00:36:43,000
ที่อังกฤษเต็มไปด้วยข่าวมาร์ควิสบ้าๆ นี่

571
00:36:43,500 --> 00:36:44,333
รับอะไรดีครับ

572
00:36:44,416 --> 00:36:46,083
- ขอเหล้าเชอรี
- ได้ครับ

573
00:36:46,166 --> 00:36:47,916
ยังไม่มีใครเอามาเสนอให้นายใช่ไหม

574
00:36:48,000 --> 00:36:48,916
อะไร

575
00:36:49,791 --> 00:36:51,083
คดีมาร์ควิสน่ะสิ

576
00:36:53,083 --> 00:36:55,166
ฉันรู้จักพ่อของเขา คนน่ารังเกียจ

577
00:36:55,833 --> 00:36:57,833
เป็นนักเสรีนิยม แต่รวยล้นฟ้า

578
00:36:58,625 --> 00:37:00,625
มีคนมาเสนอแล้ว และฉันปฏิเสธไปแล้ว

579
00:37:01,208 --> 00:37:02,958
ฉันอยากใช้เวลาไปกับเรื่องอื่นมากกว่า

580
00:37:03,333 --> 00:37:05,958
- อย่างการตามหาแม่น่ะเหรอ
- อย่างการตามหาน้องเรา

581
00:37:07,416 --> 00:37:09,708
ไม่

582
00:37:10,750 --> 00:37:13,416
ฉันพูดชัดแล้วว่างานของนายคือการตามหาแม่

583
00:37:13,500 --> 00:37:17,458
ฉันก็ตามหาแม่อยู่ด้วย ซึ่งเอโนลาก็คงเหมือนกัน

584
00:37:21,958 --> 00:37:24,583
- นายไม่เห็นเคยสนใจเธอมาก่อนเลย
- เธออายุแค่ 16 นะ

585
00:37:34,333 --> 00:37:36,416
นายไม่ได้ลงชื่อเราในประกาศตามหาเธอใช่ไหม

586
00:37:36,500 --> 00:37:37,500
ไม่อยู่แล้วสิ

587
00:37:37,583 --> 00:37:40,666
ฉันไม่อยากให้ใครรู้เรื่องของเราไปมากกว่านาย

588
00:37:41,458 --> 00:37:43,041
ไม่ต้องห่วงไป น้องชาย

589
00:37:43,541 --> 00:37:45,041
เธออาจหนีเราไปได้ในตอนนี้

590
00:37:45,125 --> 00:37:47,041
แต่ฉันให้ตำรวจที่เก่งที่สุดในลอนดอน

591
00:37:47,125 --> 00:37:49,375
ตามหาเด็กที่รูปพรรณตรงกับเธอ

592
00:37:50,708 --> 00:37:55,041
พวกนั้นจะต้องเจอยัยเด็กโง่นั้น
และพากลับมาหาเรา

593
00:37:59,000 --> 00:37:59,958
ปฏิรูป

594
00:38:01,125 --> 00:38:04,541
พระเจ้าช่วยพวกเราด้วย
ถ้ามันมีอะไรสักอย่างที่ประเทศเราไม่ต้องการ

595
00:38:05,166 --> 00:38:07,833
ก็คือการเพิ่มขึ้นของ
คนมีสิทธิออกเสียงที่ไร้การศึกษาเนี่ยแหละ

596
00:38:08,458 --> 00:38:10,291
อังกฤษจะวายวอดแน่

597
00:38:21,208 --> 00:38:23,625
และเด็กผู้ชายอย่างเธอจะทำอะไรกับของพวกนั้น

598
00:38:27,375 --> 00:38:29,166
หนูต้องการคอร์เซตกระดูกปลาวาฬ

599
00:38:29,875 --> 00:38:31,541
เธอไม่ต้องการอะไรพวกนั้นแน่

600
00:38:31,625 --> 00:38:33,250
ร้านนี้เป็นที่เคารพนับถือ

601
00:38:33,916 --> 00:38:36,708
- งั้นหนูก็จะนับถือมันไง
- เธอดูจะไม่เป็นอย่างนั้นเลยนะ

602
00:38:37,083 --> 00:38:39,083
กลิ่นเธอก็ดูจะไม่เป็นอย่างนั้น

603
00:38:39,958 --> 00:38:40,791
และฉัน...

604
00:38:47,166 --> 00:38:48,833
พอจะมีที่ให้หนูแต่งตัวไหมคะ

605
00:38:52,583 --> 00:38:53,416
ข้างหลังเลยจ้ะ

606
00:38:57,291 --> 00:39:01,541
คอร์เซต สัญลักษณ์แห่งการกดขี่
ของผู้คนที่ถูกบังคับให้ใส่มัน

607
00:39:02,875 --> 00:39:04,333
แต่สำหรับฉันซึ่งเลือกใส่มันเอง

608
00:39:04,416 --> 00:39:06,583
ที่เสริมหน้าอกและที่เสริมสะโพกนี้

609
00:39:07,125 --> 00:39:09,916
จะช่วยซ่อนสมบัติที่แม่ให้ฉันมา

610
00:39:10,791 --> 00:39:12,000
และในขณะเดียวกัน

611
00:39:12,500 --> 00:39:15,458
มันก็จะทำให้ฉันดูเหมือนสิ่งที่เป็นไปไม่ได้แน่ๆ

612
00:39:17,208 --> 00:39:18,083
สุภาพสตรี!

613
00:39:24,083 --> 00:39:25,750
"เธอต้องไปโรงเรียนนะ เอโนลา"

614
00:39:25,833 --> 00:39:28,166
"แต่หนูไม่อยากไปโรงเรียนการเรือนนี่คะ
พี่ไมครอฟท์"

615
00:39:28,666 --> 00:39:30,583
"งั้นจะให้เราทำอะไรกับเธอดีล่ะ

616
00:39:30,666 --> 00:39:31,916
เธอเป็นเด็กผู้หญิงนะ!"

617
00:39:36,750 --> 00:39:39,000
โอ้ ขอทีเถอะ ถามจริง

618
00:39:46,166 --> 00:39:48,375
ทีนี้ หนูจะหาที่พักได้ที่ไหนนะคะ

619
00:39:49,208 --> 00:39:50,916
หนูจะจ่ายให้อย่างงามเลยถ้ามันคุ้มเงิน

620
00:39:54,500 --> 00:39:55,833
นี่คุ้มเงินจริงเหรอ

621
00:39:55,916 --> 00:39:57,750
โอ้ คุ้มที่สุดที่จะหาได้แล้ว

622
00:39:58,125 --> 00:39:59,875
เธอโชคดีนะที่เจอฉัน

623
00:40:01,125 --> 00:40:02,625
นี่เลยจ้ะ

624
00:40:22,708 --> 00:40:23,708
เยี่ยมไปเลยค่ะ

625
00:40:31,000 --> 00:40:33,583
ทีนี้ฉันก็ได้ความเงียบและสงบให้ใช้ความคิดสักที

626
00:40:34,083 --> 00:40:35,958
ได้เวลาของขั้นที่ห้าของแผนฉันแล้ว

627
00:40:36,958 --> 00:40:38,208
(ขั้นที่ห้า)

628
00:40:38,541 --> 00:40:39,875
หรืออาจจะขั้นที่สี่

629
00:40:39,958 --> 00:40:41,708
(ขั้นที่สี่)

630
00:40:42,208 --> 00:40:43,375
หรืออาจจะขั้นที่หก

631
00:40:43,750 --> 00:40:45,166
ลืมไปแล้วว่าถึงไหนน่ะ

632
00:40:47,666 --> 00:40:49,416
ได้เวลาตามหาแม่แล้ว

633
00:40:49,875 --> 00:40:52,291
เพื่อตามมาหาแม่ อย่างแรกที่ฉันต้องทำ
คือทิ้งรหัสลับไว้

634
00:40:52,375 --> 00:40:54,083
ในหนังสือพิมพ์ทุกฉบับที่แม่อาจจะอ่าน

635
00:40:55,416 --> 00:40:57,083
"ขอบคุณ ดอกเบญจมาศของฉัน

636
00:40:57,166 --> 00:41:00,166
เธอกำลังบานอยู่รึเปล่า
โปรดส่งดอกไอริสมาด้วย"

637
00:41:00,250 --> 00:41:01,708
ไอริส หมายถึงข้อความ

638
00:41:02,833 --> 00:41:04,791
ทีนี้ จะซ่อนข้อความพวกนี้ได้ยังไง

639
00:41:05,291 --> 00:41:10,333
แม่ไขปริศนาทุกอย่างได้หมด
ดังนั้นฉันต้องทำให้มันซับซ้อนที่สุด

640
00:41:12,541 --> 00:41:14,875
ฉันใส่มันเอาไว้ในคอลัมน์โฆษณาส่วนตัว

641
00:41:14,958 --> 00:41:16,375
ของเดอะ พัลล์ มัลล์ กาเซตต์

642
00:41:16,458 --> 00:41:17,708
ซึ่งแม่ฉันแทบไม่เคยพลาด

643
00:41:19,250 --> 00:41:21,333
กับนิตยสารโมเดิร์น วูแมนฮู้ด

644
00:41:21,416 --> 00:41:22,708
(ค่าสินสอด จงรู้ค่าตัวเอง)

645
00:41:23,708 --> 00:41:25,166
และวารสารเดรส รีฟอร์ม...

646
00:41:25,250 --> 00:41:26,250
(ข้อเท้า เผยได้รึยัง)

647
00:41:27,958 --> 00:41:30,375
สิ่งพิมพ์สองฉบับที่ฉันคิดว่าน่าจะทำให้แม่ขำได้

648
00:41:33,791 --> 00:41:35,875
สุภาพบุรุษคนนี้ดูท่าจะได้รับความสนใจมากทีเดียว

649
00:41:35,958 --> 00:41:37,916
ก็เขาเป็นถึงมาร์ควิส

650
00:41:39,291 --> 00:41:41,250
จากนั้นก็ต้องหาว่าจริงๆ แล้วแม่เคยเป็นใคร

651
00:41:41,333 --> 00:41:42,166
เป็น

652
00:41:42,250 --> 00:41:43,083
เคยเป็น

653
00:41:43,583 --> 00:41:46,875
แม่ฉันติดต่อกับที่อยู่แห่งเดียวอย่างสม่ำเสมอ

654
00:41:46,958 --> 00:41:49,000
ฉันทำผิดที่ดูว่ามันจ่าหน้าหาใคร

655
00:41:49,458 --> 00:41:51,875
และผิดมากๆ ที่ดันจำมันได้อีก

656
00:41:51,958 --> 00:41:53,750
แต่เมื่อเราโตมาในต่างจังหวัด

657
00:41:53,833 --> 00:41:55,208
ซึ่งมีเรื่องตื่นเต้นน้อยนิด

658
00:41:55,291 --> 00:41:57,875
ดังนั้นเราจึงจดจ่อกับเรื่องที่เราหาได้

659
00:42:06,583 --> 00:42:08,791
ขอมาการูนเพิ่มด้วยจ้ะ เจสัน

660
00:42:08,875 --> 00:42:11,125
(ร้านน้ำชา)

661
00:42:13,833 --> 00:42:14,666
สวัสดีค่ะ

662
00:42:14,750 --> 00:42:15,666
สวัสดีจ้ะ

663
00:42:22,041 --> 00:42:22,875
นั่นอะไรเหรอคะ

664
00:42:23,333 --> 00:42:24,875
ผู้หญิงบ้าชอบส่งเสียงดังน่ะ

665
00:42:28,250 --> 00:42:31,000
ไม่ แรงกว่านี้ อย่าไปกลัวหล่อนสิ

666
00:42:31,083 --> 00:42:32,875
คราวนี้ก้าวไปข้างหน้าอีก ดี

667
00:42:34,500 --> 00:42:35,375
สวัสดีจ้ะ

668
00:42:37,208 --> 00:42:38,625
เธออยากเข้าร่วมเหรอ

669
00:42:38,708 --> 00:42:39,541
เปล่าค่ะ

670
00:42:40,958 --> 00:42:43,166
หนูกำลังตามหายูดอเรีย เวอร์เน็ต โฮล์มส์

671
00:42:44,541 --> 00:42:45,375
เอโนลาเหรอ

672
00:42:46,250 --> 00:42:47,583
เอโนลา โฮล์มส์

673
00:42:47,666 --> 00:42:48,875
เธอเองใช่ไหมเนี่ย

674
00:42:51,500 --> 00:42:53,500
ทำไมเธอแต่งตัวเหมือนพัฟแป้งฝุ่นเลย

675
00:42:54,916 --> 00:42:56,208
ให้ตายสิ!

676
00:42:57,083 --> 00:42:58,583
เธอดูเหมือนหล่อนเปี๊ยบเลย

677
00:43:01,333 --> 00:43:02,583
คุณจำหนูได้เหรอคะ

678
00:43:03,041 --> 00:43:03,958
แน่นอนสิ

679
00:43:04,833 --> 00:43:06,333
ฉันเป็นครูคนแรกของเธอนี่

680
00:43:07,083 --> 00:43:08,083
จำไม่ได้เหรอ

681
00:43:14,291 --> 00:43:16,291
เธอพัฒนาขึ้นเยอะนี่ เห็นได้ชัดเลย

682
00:43:20,083 --> 00:43:21,041
เธอมาคนเดียวเหรอ

683
00:43:21,125 --> 00:43:21,958
ลอนดอนเนี่ยนะ

684
00:43:23,208 --> 00:43:24,041
ใช่ค่ะ

685
00:43:24,625 --> 00:43:27,250
ตอนแรกมีเด็กผู้ชายไม่ได้เรื่องอยู่คนนึง
แต่หนูสลัดเขาไปแล้ว

686
00:43:28,875 --> 00:43:31,250
หนูมีเงิน มีที่พัก หนูแค่ต้องหาแม่ให้เจอ

687
00:43:32,125 --> 00:43:34,416
อะไรที่ทำให้เธอคิดว่า
หล่อนอยากให้ใครหาเจอล่ะ

688
00:43:35,666 --> 00:43:37,708
ยูดอเรียซ่อนตัวเองมาตลอดชีวิต

689
00:43:38,291 --> 00:43:40,375
ถ้าหล่อนไม่อยากให้ใครเจอ ก็จะไม่มีใครหาเจอ

690
00:43:41,541 --> 00:43:44,208
- และอีกอย่าง หล่อนมีงานต้องทำ
- งานอะไรคะ

691
00:43:46,083 --> 00:43:46,958
ฉันบอกไม่ได้หรอก

692
00:43:49,500 --> 00:43:51,333
ถูกต้อง สาวๆ ตัวเลือกของเรา

693
00:43:52,000 --> 00:43:54,041
แบงค์เมน เม็ต เอนแทงเกิ้ล เฮิร์บ

694
00:43:54,625 --> 00:43:56,083
หรือเอลลี่ เฮาส์แมน

695
00:44:00,750 --> 00:44:02,375
คุณอยู่ที่การประชุมนั่นด้วยนี่เอง

696
00:44:03,083 --> 00:44:05,666
งั้นเราทุกคนเห็นตรงกันนะ เอลลี่ เฮาส์แมน

697
00:44:06,583 --> 00:44:08,041
ใครคือเอลลี่ เฮาส์แมนคะ

698
00:44:12,375 --> 00:44:15,083
- ฉันก็อยากช่วยเธอได้มากกว่านี้นะ
- คุณช่วยได้ แต่คุณไม่ช่วย

699
00:44:15,791 --> 00:44:17,333
ฉันต้องกลับไปหานักเรียนของฉันแล้ว

700
00:44:17,416 --> 00:44:19,166
- เธอออกไปเองได้เลยนะ
- นี่!

701
00:44:31,458 --> 00:44:32,750
ท่าม้วนเกลียว

702
00:44:32,833 --> 00:44:33,916
(ยิวยิตสู ศิลปะการต่อสู้)

703
00:44:34,333 --> 00:44:37,375
(ท่าม้วนเกลียว)

704
00:44:37,458 --> 00:44:39,333
เธอยังทำท่านั้นไม่สำเร็จสินะ

705
00:44:42,083 --> 00:44:43,541
ถ้าเธออยากอยู่ในลอนดอน

706
00:44:44,166 --> 00:44:46,875
จงแข็งแกร่งให้มาก

707
00:44:47,625 --> 00:44:48,625
ใช้ชีวิต

708
00:44:49,125 --> 00:44:51,083
แต่อย่าอยู่เพราะตามหาใครบางคน

709
00:44:51,666 --> 00:44:53,583
จงอยู่เพื่อตามหาตัวเอง

710
00:45:22,125 --> 00:45:23,083
ตัวเลือกของเรา

711
00:45:23,750 --> 00:45:25,416
แบงค์เมน เม็ต

712
00:45:25,500 --> 00:45:28,416
เอนแทงเกิ้ล เฮิร์บ หรือเอลลี่ เฮาส์แมน

713
00:45:28,958 --> 00:45:30,291
"แบงค์เมน เม็ต"

714
00:45:30,750 --> 00:45:32,750
แม่ฉันชอบเกมสร้างคำมาก

715
00:45:33,541 --> 00:45:36,166
แม่บังคับให้หนูอ่านหนังสือทุกเล่ม
ในห้องสมุดเฟิร์นเดล

716
00:45:36,250 --> 00:45:37,083
(วิศวกรรมยุคใหม่)

717
00:45:37,166 --> 00:45:38,041
"แบงค์เมน เม็ต"

718
00:45:38,583 --> 00:45:40,875
แบงค์เมน... เม็ต

719
00:45:41,375 --> 00:45:43,458
แบงค์เมน เม็ต...

720
00:45:43,541 --> 00:45:44,416
เอ็มแบงค์เมนต์!

721
00:45:45,041 --> 00:45:46,083
เราต้องตัดสินใจ

722
00:45:46,583 --> 00:45:47,875
เอนแทงเกิ้ล เฮิร์บ

723
00:45:48,333 --> 00:45:49,166
(แผนผังลอนดอน)

724
00:45:49,250 --> 00:45:50,208
"เอนแทงเกิ้ล เฮิร์บ"

725
00:45:50,916 --> 00:45:52,250
เอนแทงเกิ้ล เฮิร์บ...

726
00:45:52,333 --> 00:45:53,625
เบ็ธนัล กรีน

727
00:45:55,000 --> 00:45:56,083
ดังนั้นเราเห็นตรงกันนะ

728
00:45:57,458 --> 00:45:59,333
- เอลลี่ เฮาส์แมน
- เห็นตรงกันไหม

729
00:45:59,416 --> 00:46:00,791
เอลลี่ เฮาส์แมน

730
00:46:00,875 --> 00:46:03,333
<i>- </i>เอลลี่ เฮาส์แมน
<i>- </i>เอลลี่ เฮาส์แมน

731
00:46:03,416 --> 00:46:05,416
เอลลี่ เฮาส์... แมน

732
00:46:06,208 --> 00:46:07,166
เฮาส์

733
00:46:15,750 --> 00:46:17,458
ไลม์เฮาส์ เลน

734
00:46:17,541 --> 00:46:18,791
เอลลี่ เฮาส์แมน

735
00:46:18,875 --> 00:46:19,791
ทุกคนเห็นตรงกันนะ

736
00:46:21,541 --> 00:46:23,166
ไลม์เฮาส์ เลน

737
00:46:36,583 --> 00:46:38,583
(ไลม์เฮาส์ เลน)

738
00:46:51,458 --> 00:46:53,458
เราจะกลับบ้านกันรึยังคะ

739
00:46:54,416 --> 00:46:55,250
จ้ะ

740
00:46:55,875 --> 00:46:57,500
หนูหิวข้าวแล้วค่ะ แม่

741
00:46:58,083 --> 00:46:59,291
แม่รู้จ้ะ

742
00:47:44,875 --> 00:47:48,166
พยายามรู้สึกตื่นเต้นไว้นะ ไม่ใช่ผิดหวัง

743
00:47:48,833 --> 00:47:50,916
กับความเป็นไปได้ของสิ่งใหม่ๆ

744
00:48:11,291 --> 00:48:13,708
{\an8}(เวทีสาธารณะ สิทธิเลือกตั้งของสตรี
ส่งเสียงของเรา)

745
00:48:26,791 --> 00:48:28,500
(ดินปืน)

746
00:48:31,208 --> 00:48:32,666
(ประท้วง ก่อหวอด และขัดขืน)

747
00:48:32,750 --> 00:48:34,791
(สามอย่างนี้จะก่อเกิดการเปลี่ยนแปลงสุดขีด)

748
00:48:38,208 --> 00:48:39,083
(ระเบิดออร์สินี)

749
00:48:44,500 --> 00:48:45,875
พี่ไมครอฟท์พูดถูก

750
00:48:47,333 --> 00:48:48,750
แม่อันตรายจริงๆ

751
00:48:48,833 --> 00:48:50,500
(สิทธิเลือกตั้งของสตรี เวทีสาธารณะ)

752
00:48:56,125 --> 00:48:57,791
และพี่เชอร์ล็อกก็พูดถูกเหมือนกัน

753
00:49:00,208 --> 00:49:01,833
แม่วางแผนไว้

754
00:49:06,125 --> 00:49:07,625
แม่วางแผนอะไรอยู่คะ

755
00:49:10,458 --> 00:49:11,916
หนูอยากหาแม่เจอรึเปล่า

756
00:49:14,333 --> 00:49:15,250
มาลองกันใหม่อีกครั้ง

757
00:49:43,791 --> 00:49:47,083
ฉันจะถามเธออีกแค่ครั้งเดียวนะ
มาร์ควิสอยู่ที่ไหน

758
00:49:48,541 --> 00:49:49,625
พูดถึงใครกันเหรอ

759
00:49:54,583 --> 00:49:55,791
เราแยกกันไปคนละทาง

760
00:50:01,041 --> 00:50:04,250
ฉันไม่ได้เจอเขาอีก
ฉันไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเขา

761
00:50:04,666 --> 00:50:05,750
น่าเสียดายจังนะ

762
00:50:07,250 --> 00:50:08,708
เธอเห็นหน้าฉันเข้าแล้วสิ

763
00:50:09,458 --> 00:50:11,250
ไม่นะ หน้าของคุณจำได้ยากจะตาย!

764
00:50:55,833 --> 00:50:57,000
ฉันไม่แน่ใจว่าเคยเล่าไหม

765
00:50:57,083 --> 00:50:59,375
ว่าวันเรียนหนังสือปกติกับแม่ฉันเป็นยังไง

766
00:51:00,625 --> 00:51:02,375
เริ่มจากประวัติศาสตร์ แม่พูดเสมอ...

767
00:51:02,458 --> 00:51:05,333
มุมมองด้านประวัติศาสตร์
เป็นเพียงสิ่งเดียวที่ใช้เริ่มต้นวันใหม่ได้

768
00:51:06,750 --> 00:51:07,833
จากนั้นก็ข้าวกลางวัน

769
00:51:08,583 --> 00:51:09,791
และฉันก็จะเรียนฟิสิกส์

770
00:51:10,166 --> 00:51:12,250
จากนั้นหลังกินข้าว ฉันก็จะฝึกร่างกาย

771
00:51:12,333 --> 00:51:13,208
จับได้แล้ว!

772
00:51:13,291 --> 00:51:14,750
ตามด้วยการต่อสู้เพื่อป้องกันตัว

773
00:51:15,750 --> 00:51:16,791
ยกมือขึ้น!

774
00:51:29,541 --> 00:51:31,083
ลุกขึ้นมา เร็วเข้า

775
00:53:23,666 --> 00:53:25,666
ฉันว่าแล้วว่าสิ่งนี้ต้องมีประโยชน์กว่านั้น

776
00:53:27,583 --> 00:53:29,000
ไม่เอาเรื่องเซอร์ไพรส์แล้วนะ

777
00:53:30,166 --> 00:53:33,625
ไม่แล้ว ไม่

778
00:54:08,750 --> 00:54:10,416
ตอนยังเด็ก ฉันทำหัวเข่าแตก

779
00:54:10,500 --> 00:54:12,458
เพราะพยายามช่วยแกะไม่ให้ตกจากหน้าผา

780
00:54:14,791 --> 00:54:16,625
จริงๆ แล้วฉันเกือบตายเลยแหละ

781
00:54:19,958 --> 00:54:21,041
แม่โกรธมาก

782
00:54:27,416 --> 00:54:28,500
โกรธมากจริงๆ

783
00:54:29,583 --> 00:54:31,583
มันก็เป็นเรื่องดีที่เราใส่ใจคนที่อ่อนแอ

784
00:54:32,000 --> 00:54:34,083
แต่อย่าทำถ้ามันหมายถึงต้องเสี่ยงชีวิตตัวเอง

785
00:54:35,666 --> 00:54:39,208
บางครั้ง เราก็ต้องปล่อยไปตามยถากรรม

786
00:54:39,916 --> 00:54:40,791
เข้าใจแม่ไหม

787
00:54:42,791 --> 00:54:43,833
ความจริงแล้ว

788
00:54:44,208 --> 00:54:47,625
ฉันไม่ได้ขอให้ไวเคานต์ทิวส์เบอรี
มาร์ควิสแห่งแบซิลเวเธอร์เข้ามาอยู่ในชีวิต

789
00:54:48,666 --> 00:54:52,375
ฉันไม่ได้อยากให้ไวเคานต์ทิวส์เบอรี
มาร์ควิสแห่งแบซิลเวเธอร์เข้ามาอยู่ในชีวิต

790
00:54:53,750 --> 00:54:55,541
แต่ทำไมฉันถึงรู้สึกเหมือนต้องมารับผิดชอบ

791
00:54:55,625 --> 00:54:58,208
ไวเคานต์ทิวส์เบอรี
มาร์ควิสแห่งแบซิลเวเธอร์ด้วยนะ

792
00:54:59,541 --> 00:55:00,375
เพราะว่า...

793
00:55:01,458 --> 00:55:03,166
มีคนที่ต้องการจะทำร้ายเขา

794
00:55:04,666 --> 00:55:06,375
และเขาไม่แข็งแกร่งพอที่จะหยุดพวกนั้น

795
00:55:07,666 --> 00:55:09,458
และฉันแข็งแกร่งพอ

796
00:55:11,291 --> 00:55:12,416
แม่คงห้ามฉันยุ่งกับเขา

797
00:55:13,500 --> 00:55:17,541
เขาทั้งบื้อ และทะนงตน และน่าขันสิ้นดี

798
00:55:21,166 --> 00:55:22,666
แต่เขาอยู่ตรงขอบหน้าผา

799
00:55:24,375 --> 00:55:26,583
แม่คะ แม่ต้องรอไปก่อนนะ

800
00:55:28,125 --> 00:55:30,333
(ตามหาทิวส์เบอรี)

801
00:55:30,416 --> 00:55:31,583
(ช่วยทิวส์เบอรี)

802
00:55:40,791 --> 00:55:42,375
(แบซิลเวเธอร์ ฮอลล์)

803
00:55:42,458 --> 00:55:44,416
(คฤหาสน์ประจำตระกูลและบ้านของ)

804
00:55:44,500 --> 00:55:46,000
{\an8}(มาร์ควิสแห่งแบซิลเวเธอร์)

805
00:55:46,083 --> 00:55:47,375
{\an8}(เซอร์วิมเบรล คุณอา)

806
00:55:47,500 --> 00:55:49,083
{\an8}(ท่านหญิงทิวส์เบอรี แม่ของเขา)

807
00:55:49,166 --> 00:55:51,583
(หญิงหม้ายชราผู้สูงศักดิ์ ย่าของเขา)

808
00:55:52,083 --> 00:55:54,875
(และบรรดาคนรับใช้)

809
00:56:01,333 --> 00:56:03,666
เมื่อเราจะเดินทางโดยแฝงตัว

810
00:56:03,750 --> 00:56:05,666
วิธีที่ปลอดภัยที่สุดคือปลอมตัวเป็นหญิงหม้าย

811
00:56:06,500 --> 00:56:09,708
ผู้คนจะพยายามหลีกเลี่ยง
บทสนทนาเรื่องความตายอยู่เสมอ

812
00:56:10,458 --> 00:56:11,666
หญิงหม้ายทำให้พวกเขากลัว

813
00:56:12,500 --> 00:56:15,083
และไม่สิ่งใดที่จะช่วยซ่อนเราได้ดีกว่าความกลัว

814
00:56:24,625 --> 00:56:27,250
คุณเมย์ เบียทริซ โพซี่

815
00:56:32,000 --> 00:56:33,083
ฉันเองค่ะ

816
00:56:33,166 --> 00:56:34,625
ขอพบท่านหญิงทิวส์เบอรี

817
00:56:35,000 --> 00:56:37,041
มาร์เชอเนสแห่งแบซิลเวเธอร์

818
00:56:58,458 --> 00:56:59,625
คุณมีธุระอะไร

819
00:57:00,166 --> 00:57:02,958
ฉันเป็นนักสืบเอกชนค่ะและฉันมาเพื่อเสนอบริการ

820
00:57:03,041 --> 00:57:05,916
พี่สะใภ้ของฉันมีทุกอย่างที่เธอต้องการแล้ว
เชิญหล่อนออกไปได้

821
00:57:07,875 --> 00:57:09,833
- แต่ฉันเชื่อว่าฉันช่วยคุณได้
- เธอเป็นนักข่าว

822
00:57:09,916 --> 00:57:13,041
- ของ นสพ.ซุบซิบพวกนั้น
- ฉันเป็นนักสืบหญิงค่ะ

823
00:57:14,375 --> 00:57:15,291
ได้โปรดกลับไปเถอะ

824
00:57:16,083 --> 00:57:17,458
ก่อนที่เราจะไล่คุณไปเอง

825
00:57:18,708 --> 00:57:20,250
ฉันทำงานให้กับเชอร์ล็อก โฮล์มส์ค่ะ

826
00:57:25,416 --> 00:57:26,250
ฉัน...

827
00:57:26,833 --> 00:57:28,000
ฉันเป็นผู้ช่วยของเขา

828
00:57:31,000 --> 00:57:33,541
เขาส่งฉันมาล่วงหน้าเพื่อเตรียมตัวก่อน

829
00:57:35,291 --> 00:57:37,291
เชอร์ล็อก โฮล์มส์สนใจคดีของเรางั้นเหรอ

830
00:57:39,291 --> 00:57:41,083
- ใช่ค่ะ
- และเขา...

831
00:57:42,333 --> 00:57:45,125
ส่งหญิงหม้ายให้มาช่วยเตรียมการเนี่ยนะ

832
00:57:46,500 --> 00:57:47,958
เป็นประเด็นแย้งที่ดีมาก

833
00:57:49,375 --> 00:57:50,958
ฉันคงคิดเยอะไปหน่อยเรื่องแต่งตัว

834
00:57:52,958 --> 00:57:55,833
การเป็นหม้ายไม่ได้กระทบต่อ
ความสามารถในการทำงานของฉันค่ะ

835
00:57:55,916 --> 00:57:57,333
เชอร์ล็อกเชื่อใจให้ฉัน...

836
00:57:57,416 --> 00:57:58,291
เหลวไหลสิ้นดี!

837
00:57:58,375 --> 00:58:00,250
ขอโทษ แต่ผมว่าเราฟังกันพอแล้ว

838
00:58:00,333 --> 00:58:02,416
คุณไม่รู้จักเชอร์ล็อก โฮล์มส์

839
00:58:02,500 --> 00:58:06,125
โอ้ เลสตราด
ดีใจจังที่คุณได้มาพบกับหญิงสาวคนนี้

840
00:58:06,208 --> 00:58:08,208
ผมคือเลสตราดแห่งสกอตแลนด์ยาร์ด

841
00:58:08,291 --> 00:58:10,708
และผมเป็นเพื่อนสนิทกับเชอร์ล็อก โฮล์มส์

842
00:58:10,791 --> 00:58:11,791
คุณอ้างเองนะ

843
00:58:12,750 --> 00:58:16,416
- เขาไม่เคยพูดถึงชายคนนี้เลย
- และคุณก็ไม่ใช่ผู้ช่วยของเขา

844
00:58:16,791 --> 00:58:18,166
เขาไม่มีผู้ช่วย

845
00:58:18,541 --> 00:58:20,625
เชอร์ล็อก โฮล์มส์ทำงานคนเดียวเสมอ

846
00:58:22,000 --> 00:58:24,208
เขาเปลี่ยนวิธีทำงานตั้งแต่คุณอ้างว่ารู้จักเขาค่ะ

847
00:58:24,583 --> 00:58:26,958
- เป็นไปไม่ได้
- ถามคำถามเรื่องเขามาสามข้อสิคะ

848
00:58:27,041 --> 00:58:30,250
และฉันจะถามคุณสามข้อเหมือนกัน
เราจะได้รู้กันว่าใครรู้จักเขาดีที่สุด ดีไหม

849
00:58:31,541 --> 00:58:34,291
พอได้แล้ว! เรื่องไร้สาระพวกนี้
ไม่เหมาะสมกับตระกูลฉัน

850
00:58:34,375 --> 00:58:36,208
เธอพูดถูก คุณทั้งคู่ออกไปเลย

851
00:58:36,833 --> 00:58:37,833
แต่คุณนาย คุณรู้จักผม

852
00:58:37,916 --> 00:58:39,583
ผมคือเลสตราด จากสกอตแลนด์ยาร์ด

853
00:58:39,666 --> 00:58:42,291
และผมกำลังสืบคดี
เรื่องการหายตัวไปของลูกชายคุณ

854
00:58:42,375 --> 00:58:45,083
- เขาพิสูจน์ตัวแล้วนะว่ามีประโยชน์
- แม่ครับ

855
00:58:45,166 --> 00:58:48,666
ต่อให้คุณมาจากสภาฉันก็ไม่สนค่ะ
ออกไปจากบ้านฉันได้แล้ว

856
00:58:59,000 --> 00:58:59,916
ฉันด้วยค่ะ

857
00:59:07,833 --> 00:59:09,041
ขอบคุณที่ต้อนรับนะคะ

858
00:59:14,791 --> 00:59:16,208
บุหรี่ยี่ห้อโปรดของเขา

859
00:59:16,291 --> 00:59:17,125
แบล็กแชก

860
00:59:17,666 --> 00:59:18,500
ของหวานที่ชอบ

861
00:59:18,583 --> 00:59:19,458
พายพลัม

862
00:59:19,958 --> 00:59:21,208
นักประพันธ์เพลงคนโปรดล่ะ

863
00:59:21,833 --> 00:59:22,791
พากานินี

864
00:59:23,541 --> 00:59:24,833
อาหารมื้อโปรดของวันล่ะ

865
00:59:25,625 --> 00:59:26,625
มื้อเช้า

866
00:59:27,791 --> 00:59:30,208
นี่มีแต่คำถามเรื่องอาหารรึไง

867
00:59:31,958 --> 00:59:33,375
คดีโปรดของเขาล่ะ

868
00:59:34,125 --> 00:59:35,125
คดีก่อนหน้า

869
00:59:36,291 --> 00:59:37,416
เกมกระดานโปรดของเขา

870
00:59:41,333 --> 00:59:43,041
คุณรู้จักเชอร์ล็อก โฮล์มส์ได้ยังไง

871
00:59:43,458 --> 00:59:44,333
หมากรุก

872
00:59:45,666 --> 00:59:47,416
แต่เฉพาะกับคู่แข่งที่คู่ควร

873
01:00:09,166 --> 01:00:10,000
เอางี้ไหม!

874
01:00:11,708 --> 01:00:13,083
ฉันจะให้คุณห้าปอนด์

875
01:00:13,708 --> 01:00:14,875
เพื่อแลกเสื้อผ้ากับฉัน

876
01:00:16,541 --> 01:00:18,916
คุณไม่ต้องใส่ชุดฉันก็ได้ถ้าไม่อยากใส่

877
01:00:21,583 --> 01:00:22,500
คุณหนูน่ะ

878
01:00:23,083 --> 01:00:24,916
เขาชอบอยู่นอกบ้าน ฉันพูดถูกใช่ไหม

879
01:00:25,291 --> 01:00:26,750
บังคับให้เขาอยู่บ้านไม่ได้เลย

880
01:00:28,083 --> 01:00:29,083
ปกติแล้วเขาจะไปไหน

881
01:00:30,875 --> 01:00:31,875
ในป่าครับ

882
01:00:41,500 --> 01:00:44,333
หยิบหนังสือไปนั่ง
และเดี๋ยวฉันจะไปหาทันทีที่ฉันว่าง

883
01:00:44,416 --> 01:00:46,875
ดีเลยครับ งั้นคุณอาจดื่มชากับผมได้

884
01:00:48,875 --> 01:00:50,875
ผมขอแนะนำไม่ให้คุณ... เดินหนีไปนะ

885
01:00:53,333 --> 01:00:55,708
แต่คุณก็เดินหนีไปอยู่ดี

886
01:00:55,791 --> 01:00:58,000
ไม่ว่าคุณจะคิดว่ารู้อะไรนะ เชอร์ล็อก โฮล์มส์

887
01:00:58,083 --> 01:01:00,750
โปรดรู้ไว้ด้วยว่าถ้าคุณรบกวนลูกค้าของฉัน
แม้แต่คนเดียว...

888
01:01:00,833 --> 01:01:02,000
คุณจะทำผมเจ็บหนักเหรอ

889
01:01:02,083 --> 01:01:04,500
ผมรู้ถึงความสามารถของคุณดีครับ คุณเกรย์สตัน

890
01:01:04,583 --> 01:01:06,166
คำถามคือ คุณจะเสี่ยงเจออะไร

891
01:01:06,250 --> 01:01:08,125
ถ้าผมบอกเพื่อนในรัฐบาล

892
01:01:08,208 --> 01:01:09,750
ให้ลองมาตรวจที่นี่หน่อย

893
01:01:09,833 --> 01:01:11,500
ผมรู้ว่าพี่ชายผมคงยินดีมาก

894
01:01:11,583 --> 01:01:15,625
ที่จะมาตรวจดูหนังสือต้องห้ามร้ายแรง
ปลุกปั่นประชาชนของคุณ

895
01:01:17,958 --> 01:01:18,833
เห็นไหมล่ะ

896
01:01:19,458 --> 01:01:21,041
เราทำร้ายกันเองได้ทั้งคู่

897
01:01:23,166 --> 01:01:26,291
ทีนี้ ช่วยวางกาน้ำชาในมือลงที
มันเป็นอาวุธที่ทรงพลังมากเมื่ออยู่ในมือคุณ

898
01:01:28,750 --> 01:01:32,041
ขอบคุณครับ คุณพอจะรู้ไหมว่าแม่ของผมอยู่ที่ไหน

899
01:01:32,625 --> 01:01:33,708
คุณหาฉันเจอได้ยังไง

900
01:01:33,791 --> 01:01:36,125
จดหมายของแม่ที่ซุกไว้บนเตาผิง

901
01:01:36,208 --> 01:01:39,000
ขี้เถ้าที่พื้นรองเท้าแม่และผงถ่าน
ช่วยนำผมไปเจอมัน

902
01:01:41,625 --> 01:01:44,416
หล่อนชอบพูดอยู่เสมอว่าคุณไม่เคยพลาดอะไรเลย

903
01:01:44,500 --> 01:01:45,625
เธอต้องกลับไปบ้าน

904
01:01:45,708 --> 01:01:47,625
เธอมีลูกสาวที่ต้องการเธออยู่

905
01:01:47,708 --> 01:01:51,250
เอโนลาดูเอาตัวรอดด้วยตัวเองได้
อย่างสบายมากเลยนะ

906
01:01:51,333 --> 01:01:52,541
งั้นคุณก็ได้พบเธอแล้ว

907
01:01:55,000 --> 01:01:57,041
- เธอปลอดภัยดีไหม
- เธอมีเพื่อนอยู่ด้วย

908
01:01:57,125 --> 01:01:58,250
เด็กผู้ชายไม่ได้เรื่อง

909
01:01:59,291 --> 01:02:01,666
แต่ชัดเจนว่าเธอไม่ได้รู้สึกว่าเขามีความจำเป็น

910
01:02:02,625 --> 01:02:04,375
เอโนลาเดินบนทางที่เลือกเอง

911
01:02:04,458 --> 01:02:07,708
และไม่ว่าจะดีหรือร้าย ยูดอเรียก็เช่นเดียวกัน

912
01:02:08,125 --> 01:02:10,666
- ไม่ว่าพวกคุณสองคนจะก่อเรื่องอะไร...
- ก่อเรื่องเหรอ

913
01:02:11,250 --> 01:02:13,250
เลือกคำได้แย่นะ

914
01:02:14,000 --> 01:02:15,583
อย่าพูดจาเหมือนพี่ชายตัวเองนักเลย

915
01:02:17,625 --> 01:02:21,375
คุณไม่มีทางเข้าใจเรื่องนี้ได้เลย รู้ตัวบ้างไหม

916
01:02:21,750 --> 01:02:23,083
ชี้ทางให้ผมทีสิว่าทำไม

917
01:02:23,916 --> 01:02:26,833
เพราะคุณไม่เข้าใจหรอก
ว่าการไม่มีอำนาจมันเป็นยังไง

918
01:02:28,291 --> 01:02:29,791
คุณไม่สนใจเรื่องการเมือง

919
01:02:29,875 --> 01:02:31,333
- ทำไม
- เพราะมันน่าเบื่อที่สุด

920
01:02:31,416 --> 01:02:32,708
เพราะคุณไม่สนใจ

921
01:02:32,791 --> 01:02:36,958
ที่จะเปลี่ยนแปลงโลกที่คุณอยู่สุขสบายดีอยู่แล้ว

922
01:02:38,083 --> 01:02:40,125
- ฟังดูไพเราะมาก
- น่ากลัวต่างหาก

923
01:02:40,541 --> 01:02:43,625
คุณฉลาดพอที่จะรู้ว่าทุกคำที่ฉันพูดเป็นความจริง

924
01:02:46,291 --> 01:02:47,625
เป็นครอบครัวที่น่าทึ่งเสียจริง!

925
01:02:48,708 --> 01:02:51,041
เด็กหลงทาง ผู้เกลียดมนุษย์จอมทะนงตน

926
01:02:51,125 --> 01:02:53,833
นักปฏิรูป แล้วก็คุณ

927
01:02:55,041 --> 01:02:57,250
ไม่มีภรรยา ไม่มีเพื่อน

928
01:02:57,333 --> 01:02:59,083
มีแค่อาชีพแปลกๆ

929
01:02:59,166 --> 01:03:01,958
ที่หมกมุ่นอยู่กับรอยเท้าและผงถ่าน

930
01:03:02,666 --> 01:03:04,416
คุณเห็นโลกในภาพที่ใกล้มาก

931
01:03:04,500 --> 01:03:06,750
แต่คุณเห็นรึเปล่าว่ามันเปลี่ยนแปลงไปยังไง

932
01:03:07,916 --> 01:03:10,416
ร่าง กม.ปฏิรูปเป็นเพียงแค่จุดเริ่มต้น

933
01:03:11,041 --> 01:03:11,875
ถ้ามันผ่านออกมาได้

934
01:03:14,791 --> 01:03:16,958
ฉันต้องกลับไปทำงานแล้ว คุณโฮล์มส์

935
01:03:17,708 --> 01:03:18,916
มีลูกค้าต้องไปดูแล

936
01:03:19,666 --> 01:03:20,833
มีเค้กต้องอบ

937
01:03:24,166 --> 01:03:26,208
อย่างน้อยฉันก็ดีใจที่คุณสนใจบ้างนะ

938
01:03:26,291 --> 01:03:28,791
ยูดอเรียนึกว่าคุณจะไม่สนใจน้องสาวเลย

939
01:03:28,875 --> 01:03:30,875
เพราะคุณเป็นคนชอบหนีปัญหานี่

940
01:03:33,916 --> 01:03:35,708
แต่ฉันคิดว่าเธอต้องการคุณนะ

941
01:03:40,791 --> 01:03:42,416
ใครๆ ก็เอาแต่พูดแบบนั้นกับผมน่ะ

942
01:03:53,875 --> 01:03:55,875
ขอโกนแบบเรียบๆ มาร์ติน

943
01:04:03,000 --> 01:04:03,875
หล่อนชื่ออะไร

944
01:04:04,500 --> 01:04:06,291
เมย์ เบียทริซ โพซี่

945
01:04:08,666 --> 01:04:09,666
หน้าตายังไง

946
01:04:10,333 --> 01:04:12,291
ตัวเล็ก ผิวสีแทน เด็ก

947
01:04:12,375 --> 01:04:13,291
เด็กแค่ไหน

948
01:04:13,375 --> 01:04:14,458
เพิ่งเลย 20 มานิดเดียว

949
01:04:17,375 --> 01:04:18,250
สติปัญญาล่ะ

950
01:04:18,333 --> 01:04:19,375
เฉียบแหลมอย่างกับมีด

951
01:04:19,541 --> 01:04:21,083
และสิ่งที่เธอรู้เกี่ยวกับเชอร์ล็อก...

952
01:04:21,166 --> 01:04:22,583
โอ้ เธอรู้เยอะงั้นเหรอ

953
01:04:23,791 --> 01:04:24,791
เท่าผมเลยละ

954
01:04:25,333 --> 01:04:26,708
โอ้ จอมเลียแข้งอีกคน

955
01:04:27,083 --> 01:04:28,416
น่าตื่นเต้นเสียจริง

956
01:04:29,833 --> 01:04:31,166
จะบอกผมไหมว่าหล่อนเป็นใคร

957
01:04:31,250 --> 01:04:34,000
พอจะรู้ไหมว่าหล่อนหายไปไหน

958
01:04:34,083 --> 01:04:36,791
โอ้ คุณอยากตามตัวเธอสินะ

959
01:04:36,875 --> 01:04:40,791
ผมพยายามทำมาหลายวันแล้ว

960
01:04:40,875 --> 01:04:42,041
แน่สินะ

961
01:04:42,875 --> 01:04:44,125
เธอเป็นน้องสาวคุณนี่

962
01:04:44,208 --> 01:04:46,041
หุบปากเอาไว้เลยนะ

963
01:04:49,666 --> 01:04:50,666
ใช่แล้ว

964
01:04:51,166 --> 01:04:54,125
และผมก็บอกคุณชัดเจนมากแล้วว่าให้ตามหาหล่อน

965
01:04:54,541 --> 01:04:57,791
คุณบอกผมอย่างชัดเจน
ว่าให้ตามหาเด็กสาวซอมซ่อจอมแก่น

966
01:04:57,875 --> 01:05:00,583
นี่คือผู้หญิงที่สง่าสุดๆ เลย

967
01:05:00,666 --> 01:05:02,916
โอ้ ใต้เปลือกนั้นคือความแก่นกะโหลก

968
01:05:03,000 --> 01:05:04,250
ผมบอกได้เลย

969
01:05:08,291 --> 01:05:09,208
หาหล่อนซะ

970
01:05:10,291 --> 01:05:11,958
และคุณจะได้รางวัลตอบแทนอย่างงาม

971
01:05:32,125 --> 01:05:35,375
มีกิ่งไม้ตกลงมาเหนือหัวฉัน
ตอนที่ฉันกำลังเก็บเห็ดในป่า

972
01:05:40,750 --> 01:05:42,083
มันน่าจะทับฉันเละแล้ว

973
01:06:01,708 --> 01:06:02,916
ทิวส์เบอรีงั้นเหรอ

974
01:07:15,750 --> 01:07:17,833
นี่สินะ ที่ที่นายใช้วางแผน

975
01:07:19,041 --> 01:07:20,416
(ชีวิตกรรมกรที่ท่าเรือลอนดอน)

976
01:07:22,041 --> 01:07:24,333
{\an8}หรือนั่นอาจเป็นสิ่งที่นายอยากให้พวกเขาคิด

977
01:07:27,166 --> 01:07:28,625
นายหลอกให้พวกเขาไปผิดทาง

978
01:07:28,708 --> 01:07:30,833
(ท่าเรือลอนดอน)

979
01:07:30,916 --> 01:07:32,208
(ไลม์เฮาส์)

980
01:07:32,291 --> 01:07:34,208
นี่ต้องเป็นเหตุผลที่ไอ้หมวกกลมไปที่นั่นแน่

981
01:07:35,125 --> 01:07:37,208
ตามรอยเศษขนมปังที่นายทิ้งไว้

982
01:07:40,000 --> 01:07:41,666
งั้นแผนจริงๆ ของนายคืออะไรกัน

983
01:07:48,791 --> 01:07:51,958
โอ้โฮ นายทำฉันขำเลย ไวเคานต์ทิวส์เบอรี

984
01:07:52,500 --> 01:07:56,916
เจ้ามาร์ควิสแสนวิเศษ
แห่งแบซิลเวเธอร์ที่กำลังผลิบาน

985
01:07:58,291 --> 01:08:02,125
{\an8}และนายฉลาดกว่าที่ฉันคิดไว้อีกนะ

986
01:08:02,208 --> 01:08:04,875
{\an8}บนนั้นมันไม่ได้แข็งแรงแบบที่เธอคิดหรอกนะ

987
01:08:07,083 --> 01:08:10,583
กิ่งไม้พวกนั้นบางกิ่งมันไม่มั่นคงเอาเสียเลย

988
01:08:14,583 --> 01:08:15,541
อรุณสวัสดิ์จ้ะ

989
01:08:16,458 --> 01:08:18,166
ฉันว่าเราเคยพบกันแล้วนะ

990
01:08:18,250 --> 01:08:20,333
แต่ตอนนั้นเธอไม่ได้แต่งตัวอย่างนี้

991
01:08:21,208 --> 01:08:23,250
คุณคงเจอที่นี่ก่อนแล้วสินะคะ

992
01:08:23,750 --> 01:08:25,541
เราเจอมันเมื่อไม่กี่วันก่อน

993
01:08:26,583 --> 01:08:28,000
เธออยากลงมาไหม

994
01:08:30,541 --> 01:08:34,833
เห็นอะไร
ที่จะเอาไปรายงานกับ "เจ้านาย" ไหม

995
01:08:39,291 --> 01:08:40,125
ไม่ค่ะ

996
01:08:41,791 --> 01:08:42,666
เชอร์ล็อก

997
01:08:43,875 --> 01:08:45,708
เขาอาจอยากมาที่นี่

998
01:08:47,125 --> 01:08:48,375
เธอบอกว่าเธอชื่ออะไรนะ

999
01:08:48,916 --> 01:08:49,791
เมย์ค่ะ

1000
01:08:53,958 --> 01:08:55,083
เมย์ เบียทริซ โพซี่

1001
01:08:55,875 --> 01:08:58,041
และเธออายุเท่าไหร่ล่ะ คุณโพซี่

1002
01:08:59,208 --> 01:09:00,208
ยี่สิบสองค่ะ

1003
01:09:02,750 --> 01:09:06,125
ฉันจะต้องไล่คนสวนออกที่ให้เธอยืมชุดของเขา

1004
01:09:06,625 --> 01:09:08,916
ไม่นะคะ หนูบังคับเขาเอง

1005
01:09:10,291 --> 01:09:11,166
จับเขามัดไว้

1006
01:09:12,333 --> 01:09:13,375
หนูเล่นยูยิตสูเป็นน่ะค่ะ

1007
01:09:18,750 --> 01:09:20,000
เป็นศิลปะป้องกันตัวแบบหนึ่ง

1008
01:09:21,041 --> 01:09:23,083
เธอนี่น่าทึ่งจริงๆ คุณโพซี่

1009
01:09:24,833 --> 01:09:26,500
หรือฉันควรเรียกว่า "คุณนาย" กันนะ

1010
01:09:27,291 --> 01:09:29,291
ยังไงฉันก็เสียใจด้วยนะ

1011
01:09:33,375 --> 01:09:34,583
สวยใช่ไหมล่ะ

1012
01:09:35,500 --> 01:09:37,000
ฉันรู้สึกเป็นเกียรติอยู่เสมอ

1013
01:09:37,083 --> 01:09:40,375
ที่ครอบครัวของฉันได้รับมอบ
ที่ดินส่วนนี้ของอังกฤษเพื่อมาดูแลปกป้อง

1014
01:09:41,000 --> 01:09:42,208
ปกป้องเหรอคะ

1015
01:09:42,708 --> 01:09:45,583
การเป็นต้นตระกูลเจ้าของที่ดินก็เป็นเช่นนั้นแหละ

1016
01:09:46,291 --> 01:09:49,625
ในขณะที่โลกของเราไม่มั่นคงมากขึ้นเรื่อยๆ

1017
01:09:49,708 --> 01:09:54,458
มันก็ยิ่งจำต้องรักษาแนวคิดพวกนี้ของอังกฤษไว้

1018
01:09:55,500 --> 01:09:59,125
เพื่ออนาคตของประเทศที่ปลอดภัยและมั่นคง

1019
01:10:02,375 --> 01:10:03,625
ที่นี่สวยจังนะคะ

1020
01:10:05,041 --> 01:10:07,583
แต่เธอคงเป็นพวกหัวสมัยใหม่สินะ

1021
01:10:09,166 --> 01:10:11,375
ลูกชายฉันก็เป็นพวกหัวสมัยใหม่

1022
01:10:11,458 --> 01:10:13,125
ไม่เคยสนใจอดีตเลย

1023
01:10:13,208 --> 01:10:15,208
สนใจแค่ว่าอนาคตจะเป็นอะไรได้บ้าง

1024
01:10:15,916 --> 01:10:18,291
ฉันสังหรณ์ใจว่าหลานชายฉันก็คงเป็นเหมือนกัน

1025
01:10:20,500 --> 01:10:24,583
ความรุ่งโรจน์ที่แท้จริงของอังกฤษ... คือปัจจุบัน

1026
01:10:26,083 --> 01:10:27,000
เธอเห็นรึเปล่า

1027
01:10:32,750 --> 01:10:34,458
ฉันเห็นความงดงามเต็มไปหมดเลยค่ะ

1028
01:10:35,666 --> 01:10:36,958
ตอบได้ฉลาดมากนี่

1029
01:10:38,541 --> 01:10:39,375
ทีนี้ก็ไปได้แล้ว

1030
01:10:39,458 --> 01:10:42,958
ถ้าลูกชายหรือลูกสะใภ้ฉันมาเห็นเธอที่นี่เข้า
พวกนั้นอาจเรียกตำรวจมาจับเธอได้

1031
01:10:45,333 --> 01:10:48,375
ถ้าเธอได้พบหลานชายฉันก่อนฉัน

1032
01:10:49,708 --> 01:10:52,500
ช่วยบอกเขาทีได้ไหมว่าฉันเป็นห่วงเขามาก

1033
01:10:55,666 --> 01:10:56,500
ได้ค่ะ

1034
01:10:58,000 --> 01:10:58,833
ไปเถอะ

1035
01:11:02,958 --> 01:11:05,833
(ตลาดโคเวนต์การ์เด้น)

1036
01:11:20,958 --> 01:11:22,333
ขอดอกไม้สีเหลืองสี่ดอก

1037
01:11:22,416 --> 01:11:23,666
ฟ้าสอง และแดงหนึ่ง

1038
01:11:23,958 --> 01:11:26,000
ฉันไม่สนว่าพันธุ์ไหน ดอกอะไรก็ได้

1039
01:11:27,000 --> 01:11:28,166
เธอมาทำอะไรที่นี่

1040
01:11:28,625 --> 01:11:31,416
ถ้านายหลงใหลดอกไม้
นายจะมาลอนดอนไปทำไม

1041
01:11:31,750 --> 01:11:34,291
- เพราะจะไม่มีใครหาฉันพบ
- แต่ฉันก็ยังหานายเจออยู่ดี

1042
01:11:35,500 --> 01:11:36,500
แล้วเธอหาฉันทำไมล่ะ

1043
01:11:39,458 --> 01:11:41,916
เธอมาเพราะเงินรางวัลสินะ
บ้านฉันประกาศเสนอให้

1044
01:11:42,000 --> 01:11:42,875
งั้นเหรอ

1045
01:11:43,583 --> 01:11:44,750
ไม่ยักรู้เลย

1046
01:11:46,833 --> 01:11:48,750
งั้นคงต้องจับนายมัดและเอาไปขึ้นเงินแล้ว!

1047
01:11:50,416 --> 01:11:52,833
คุณพระคุณเจ้าช่วย นายนี่ตลกจริงๆ เลยนะ

1048
01:11:55,041 --> 01:11:58,375
ฉันมาเพราะฉันชอบนายมากขึ้นเมื่อนายไม่อยู่

1049
01:11:58,458 --> 01:12:01,458
และเพราะดูเหมือนว่า
ชีวิตของนายยังตกอยู่ในอันตรายน่ะ

1050
01:12:02,000 --> 01:12:03,500
อะไรทำให้เธอชอบฉันมากขึ้นล่ะ

1051
01:12:04,500 --> 01:12:08,875
ถามจริง นายจะถามเรื่องนั้นเหรอ
ไม่ใช่ "ใครพยายามจะฆ่าฉัน" เหรอ

1052
01:12:14,375 --> 01:12:17,291
ฉันเห็นดอกไม้ทับแห้งของนาย สวยน่าดูเลยนะ

1053
01:12:17,375 --> 01:12:19,208
แน่ละว่าฉันไม่สนเรื่องดอกไม้อยู่แล้ว

1054
01:12:19,291 --> 01:12:22,041
- เพราะเธอมันเขลาไง
- เขลาเหรอ นายกล้าดียังไง

1055
01:12:22,125 --> 01:12:23,875
เขลาและยินดีที่จะเขลาด้วย

1056
01:12:23,958 --> 01:12:27,666
- เราก็มองเด็กผู้ชายต่างไปได้
- ฉันไม่ใช่เด็กผู้ชาย ฉันคือชายหนุ่ม

1057
01:12:27,750 --> 01:12:29,875
นายจะเป็นชายหนุ่มก็ต่อเมื่อฉันบอกว่านายเป็น

1058
01:12:30,791 --> 01:12:32,916
ฉันต้องยอมรับว่าเธอใส่กางเกงแล้วดูดีกว่า

1059
01:12:34,541 --> 01:12:36,041
ฉันคิดถึงเธอนะ เอโนลา โฮล์มส์

1060
01:12:36,541 --> 01:12:37,750
ฉันก็อยากคิดถึงนาย

1061
01:12:38,458 --> 01:12:40,541
แต่มีเรื่องดึงฉันให้กลับไปหานายทุกที

1062
01:12:40,625 --> 01:12:43,833
ทีนี้ก็รีบไปได้แล้ว เราเสี่ยงชีวิตอยู่นะ
เผื่อนายยังไม่รู้

1063
01:12:45,500 --> 01:12:48,125
(เด็กผู้หญิงหายตัว
อาจปลอมตัวอยู่ - รางวัลสี่ปอนด์)

1064
01:12:54,916 --> 01:12:58,208
- เธอใช้ชีวิตแบบนี้เหรอ
- แล้วนายเปิดห้องที่โรงแรมริทซ์รึไง

1065
01:12:58,958 --> 01:13:01,833
ฉันหาที่ซุกหัวนอนได้สะดวกสบายกว่านี้แล้วกัน

1066
01:13:02,500 --> 01:13:05,583
ก็ผู้หญิงที่ให้เช่าห้องนี้บอกฉันว่ามันเป็นห้องที่ดีนี่

1067
01:13:07,041 --> 01:13:08,916
ผู้หญิงที่ให้เช่าห้องโกหกไง

1068
01:13:13,750 --> 01:13:16,833
ฉันมีแค่เตียงเดี่ยว ดังนั้นนายจะต้องนอนพื้น

1069
01:13:20,750 --> 01:13:22,000
เก็บหนังสือพิมพ์เก่าด้วยเหรอ

1070
01:13:22,083 --> 01:13:25,000
ระวังหน่อย ฉันยังอ่านไม่จบนะ

1071
01:13:26,125 --> 01:13:27,083
ฉบับนี้ลงเรื่องฉันด้วย

1072
01:13:27,583 --> 01:13:28,875
- ใช่ไง
- ดูสิ

1073
01:13:34,291 --> 01:13:36,916
ทำไมเธอถึงเก็บหนังสือพิมพ์เก่าพวกนี้ไว้
เอโนลา โฮล์มส์

1074
01:13:40,750 --> 01:13:41,583
แม่ฉันน่ะ

1075
01:13:42,916 --> 01:13:45,416
ฉันรอให้แม่ทิ้งข้อความไว้ให้อยู่

1076
01:13:46,583 --> 01:13:48,583
- แต่ยังเลย
- "ข้อความ" เหรอ ยังไง...

1077
01:13:49,125 --> 01:13:50,375
แม่ฉันชอบรหัสลับน่ะ

1078
01:13:51,833 --> 01:13:54,166
ข้อความเข้ารหัสที่ต้องถูกไข

1079
01:13:55,250 --> 01:13:57,458
แล้วทำไมแม่ต้องทิ้งข้อความไว้ให้เธอด้วย

1080
01:14:00,791 --> 01:14:01,958
เพราะแม่ทิ้งฉันไป

1081
01:14:05,250 --> 01:14:06,875
ฉันนึกว่าแม่ตั้งใจให้ฉันตามหาแม่

1082
01:14:06,958 --> 01:14:08,541
แต่ตอนนี้ฉันไม่มั่นใจแล้ว

1083
01:14:09,625 --> 01:14:12,333
ฉันก็เลยทิ้งข้อความไว้ให้แม่
และหวังว่าจะได้ข้อความตอบมา

1084
01:14:13,791 --> 01:14:15,500
ฉันเก็บหนังสือพิมพ์ไว้ตรวจน่ะ

1085
01:14:19,041 --> 01:14:20,041
ฉันเก็บเอง

1086
01:14:25,125 --> 01:14:26,541
อย่ามองฉันแบบนั้นนะ

1087
01:14:27,583 --> 01:14:28,666
ขอโทษที

1088
01:14:29,333 --> 01:14:30,958
ฉันไม่ต้องการความสงสาร ทิวส์เบอรี

1089
01:14:35,500 --> 01:14:37,458
ถ้านายไม่เลิกมองฉันแบบนั้นนะ

1090
01:14:37,541 --> 01:14:40,666
ไวเคานต์น่าหงุดหงิด
มาร์ควิสแห่งความน่ารำคาญ

1091
01:14:40,750 --> 01:14:42,291
ฉันจะฆ่านายเองเลย

1092
01:14:44,541 --> 01:14:46,666
คนดูไม่ค่อยต้องการเรากันนะ ว่าไหม

1093
01:14:49,875 --> 01:14:50,708
ใช่

1094
01:14:52,250 --> 01:14:54,916
แต่ก็นะ อย่างน้อยเราก็ยังมีกันและกัน

1095
01:15:02,458 --> 01:15:03,625
ฉันจะไปชงชาให้

1096
01:15:07,666 --> 01:15:10,166
งั้นเธอก็เชื่อจริงๆ เหรอ
ว่าชีวิตฉันตกอยู่ในอันตราย

1097
01:15:11,500 --> 01:15:12,666
จากใครกัน

1098
01:15:12,750 --> 01:15:14,083
อดีตและอนาคตของนายไง

1099
01:15:14,541 --> 01:15:16,125
- หมายความว่าไง
- ครอบครัวนาย

1100
01:15:16,208 --> 01:15:17,791
พวกนั้นไม่ได้ส่งนักสืบมาตามหานาย

1101
01:15:17,875 --> 01:15:21,125
จะส่งก็ได้แต่ไม่ได้ส่ง
พวกเขากลับส่งนักฆ่ามาแทน

1102
01:15:21,875 --> 01:15:23,541
ทำไมถึงจะมีใครอยากให้ฉันตายด้วย

1103
01:15:23,625 --> 01:15:25,041
เหตุผลนับไม่ถ้วนเลยละ

1104
01:15:26,333 --> 01:15:28,583
นิสัยของนาย ทรงผมตลกๆ ของนาย

1105
01:15:28,666 --> 01:15:29,666
รอยยิ้มงี่เง่า

1106
01:15:29,750 --> 01:15:32,833
หรืออาจเพราะที่ดิน ทรัพย์สิน
ตำแหน่ง ตระกูลของนาย

1107
01:15:32,916 --> 01:15:34,791
เหตุผลเดียวกับที่อยากให้พ่อนายตายแหละ

1108
01:15:34,875 --> 01:15:36,875
ความโลภทำให้คนทำเรื่องบ้าๆ ได้ ทิวส์เบอรี

1109
01:15:36,958 --> 01:15:39,458
งั้นเธอกำลังบอกว่า
เธอคิดว่าพวกเขาฆ่าพ่อฉันเหรอ

1110
01:15:39,541 --> 01:15:40,708
ฉันไม่ได้คิด

1111
01:15:42,333 --> 01:15:43,291
ฉันรู้เลย

1112
01:15:43,375 --> 01:15:45,666
ไม่จริง เรื่องนี้มันไม่มีเหตุผลเอาซะเลย

1113
01:15:45,750 --> 01:15:48,083
พ่อฉันตายเพราะโดนปล้นและเหตุบานปลาย

1114
01:15:48,166 --> 01:15:50,708
และมันคงจะง่ายกว่าถ้าฆ่าฉันก่อนฉันหนีมา

1115
01:15:50,791 --> 01:15:53,166
- ไม่ใช่ตอนนี้...
- เห็นด้วยที่สุด พวกเขาคงเคยแล้ว

1116
01:15:53,250 --> 01:15:55,166
ฉันเจอกิ่งไม้ที่เกือบฆ่านาย

1117
01:15:55,250 --> 01:15:57,000
- มันถูกตัดต่างหาก
- ตัดเหรอ

1118
01:15:57,083 --> 01:15:58,166
งั้นเธอ...

1119
01:15:58,916 --> 01:16:00,208
ให้ตายสิวะ!

1120
01:16:01,541 --> 01:16:02,916
- โอ๊ย เธอ...
- เร็วเข้า!

1121
01:16:03,291 --> 01:16:04,250
กลับมานี่นะ!

1122
01:16:04,333 --> 01:16:05,166
เขาเป็นใครกัน

1123
01:16:06,250 --> 01:16:08,500
- ไม่ได้ตัวเธอเหรอ คุณสารวัตร
- หุบปากเลย!

1124
01:16:09,208 --> 01:16:10,666
ขยับหีบนั่นมา!

1125
01:16:11,375 --> 01:16:12,500
พวกนั้นอยู่ที่ไหน

1126
01:16:13,541 --> 01:16:15,458
เปิดประตูนะ คุณโพซี่!

1127
01:16:15,541 --> 01:16:18,125
หรือผมควรเรียกว่าคุณโฮล์มส์ล่ะ

1128
01:16:18,208 --> 01:16:21,291
สารวัตรเลสตราด ฉันขอแจ้งเหตุพยายามฆ่า

1129
01:16:21,375 --> 01:16:22,958
คุณควรอยู่ข้างเรานะ

1130
01:16:25,166 --> 01:16:26,916
ช่วยผมพังประตูนี่ที

1131
01:16:27,291 --> 01:16:29,041
ฉันจะช่วยคุณเมื่อฉันได้เงินของฉัน

1132
01:16:29,125 --> 01:16:30,791
- รางวัลหาคนหายน่ะ
- คุณจะได้เงิน

1133
01:16:30,875 --> 01:16:32,375
ก็ต่อเมื่อเราจับเธอได้ เร็วเข้า!

1134
01:16:32,916 --> 01:16:34,458
เห็นหน้าต่างตรงนั้นไหม

1135
01:16:35,416 --> 01:16:36,791
มันตรงไปยังหลังคา

1136
01:16:36,875 --> 01:16:39,500
ฉันอยากให้นายปีนออกไป และหนีไปไหนก็ได้

1137
01:16:39,583 --> 01:16:40,416
และทิ้งเธอไว้เหรอ

1138
01:16:40,500 --> 01:16:43,333
- ฉันต้องจับประตูนี่ไว้
- แต่เธอก็ต้องหนีไปเหมือนกัน!

1139
01:16:43,875 --> 01:16:45,791
ถ้าเขาจับนายได้ ชีวิตนายจะอยู่ในอันตราย

1140
01:16:45,875 --> 01:16:49,541
ถ้าเขาจับฉันได้ ฉันก็แค่ต้อง
ใช้ชีวิตแบบที่ฉันไม่ชอบ ทีนี้ไปได้แล้ว

1141
01:16:50,416 --> 01:16:52,083
ฉันไม่อยากทิ้งเธอ เอโนลา

1142
01:16:54,750 --> 01:16:57,125
ไปสิ! ไป!

1143
01:17:14,166 --> 01:17:15,708
มาช่วยผมเดี๋ยวนี้!

1144
01:17:16,125 --> 01:17:17,208
พวกผู้ชายไม่ได้เรื่อง

1145
01:17:21,791 --> 01:17:23,416
ไม่นะ!

1146
01:17:27,750 --> 01:17:28,958
เขามีค่ามากกว่า

1147
01:17:29,583 --> 01:17:31,333
แต่เธอทำให้ฉันสะใจมากกว่า

1148
01:17:46,083 --> 01:17:47,250
เธออาจไม่ชอบฉัน

1149
01:17:48,666 --> 01:17:50,791
เธออาจไม่คิดว่าสิ่งที่ฉันทำนั้นถูก

1150
01:17:51,291 --> 01:17:53,750
แต่แม้แต่แม่คนเก่งของเธอก็หาคู่ครองได้

1151
01:17:54,583 --> 01:17:56,583
แม้แต่แม่คนเก่งของเธอก็ได้แต่งงาน

1152
01:17:59,458 --> 01:18:00,916
ฉันอยากให้เธอมีความสุขนะ

1153
01:18:01,000 --> 01:18:01,833
ไม่ใช่

1154
01:18:04,375 --> 01:18:06,083
พี่อยากให้ตัวเองมีความสุขต่างหาก

1155
01:18:06,791 --> 01:18:08,125
พี่อยากให้หนูอยู่ในอาณัติ

1156
01:18:08,500 --> 01:18:11,250
เพราะไม่อย่างนั้นหนูจะทำให้พี่เสื่อมเสีย

1157
01:18:11,333 --> 01:18:13,333
เธอสร้างความเสื่อมเสียใหญ่หลวงไปแล้ว

1158
01:18:14,583 --> 01:18:16,916
เช่นเดียวกับพี่ชายนอกคอกของเธอ

1159
01:18:18,375 --> 01:18:20,375
ปล่อยหนูลงจากรถม้านี่ซะ

1160
01:18:21,583 --> 01:18:24,375
ไม่ว่าใครถาม หนูจะปฏิเสธว่าเป็นน้องของพี่

1161
01:18:24,458 --> 01:18:26,625
และจะปฏิเสธด้วยความเต็มใจเลย

1162
01:18:26,708 --> 01:18:29,083
เธอคือเด็กในปกครองของฉัน!

1163
01:18:29,458 --> 01:18:31,458
และเธอจะทำตามที่ฉันสั่ง!

1164
01:18:42,541 --> 01:18:43,541
ทีนี้ก็ส่งมาได้แล้ว

1165
01:18:45,083 --> 01:18:46,541
ยังไงซะมันก็เป็นเงินของฉัน

1166
01:18:55,333 --> 01:18:56,416
ดีมาก

1167
01:19:08,000 --> 01:19:11,625
เธอมาไม่ทันอาหารเย็น แต่ไม่เป็นไร
อย่างเธอ ลดน้ำหนักได้อีกปอนด์สองปอนด์

1168
01:19:16,458 --> 01:19:21,125
ตระกูลโฮล์มส์มีความสำคัญต่อประเทศนี้

1169
01:19:21,208 --> 01:19:23,791
ที่โรงเรียนนี้
เธอจะมีโอกาสได้ทำตัวคู่ควรกับชื่อวงศ์ตระกูล

1170
01:19:23,875 --> 01:19:26,291
- แต่หนู...
- เริ่มจากเงียบปากก่อนเลยละกัน

1171
01:19:27,250 --> 01:19:31,041
ครั้งหน้าที่เธอได้พบกับพี่ชาย
พวกเขาจะได้มีเหตุผลที่จะภูมิใจในตัวเธอ

1172
01:19:32,583 --> 01:19:33,416
ยินดีต้อนรับนะ

1173
01:19:37,041 --> 01:19:38,083
สาวๆ

1174
01:19:38,166 --> 01:19:40,041
พวกเธอมาอยู่ที่นี่เพราะเหตุผลเดียว

1175
01:19:40,500 --> 01:19:42,375
และเหตุผลเดียวเท่านั้น

1176
01:19:43,166 --> 01:19:46,291
เธอมาที่นี่เพื่อถูกปั้นให้เป็นกุลสตรีแรกแย้ม

1177
01:19:46,375 --> 01:19:47,500
เราหัวเราะยังไงน่ะเหรอ

1178
01:19:47,583 --> 01:19:49,083
เราหัวเราะอย่างสุภาพ

1179
01:19:52,541 --> 01:19:54,166
พวกเธอทุกคนมีศักยภาพ

1180
01:19:55,208 --> 01:19:58,625
แต่พวกเธอยังไม่เคยถูกใช้งาน ไม่เคยถูกทดสอบ

1181
01:19:59,833 --> 01:20:02,875
และที่สำคัญที่สุด ยังไม่เคยถูกฝึก

1182
01:20:03,416 --> 01:20:05,333
เดินตามที่เราแสดงให้ดู

1183
01:20:05,416 --> 01:20:07,250
มองตรงๆ!

1184
01:20:07,708 --> 01:20:10,208
พูดตามที่เราบอก

1185
01:20:10,291 --> 01:20:13,708
ทหารถือปืนแบกปูนไปโบกตึก

1186
01:20:14,250 --> 01:20:17,916
ทหารถือปืนแบกปูนไปโบกตึก

1187
01:20:18,000 --> 01:20:21,541
แสดงออก คิด เป็นตามที่เราบอก

1188
01:20:22,041 --> 01:20:24,583
และพวกเธอจะเป็นภรรยาที่ได้รับการยอมรับ

1189
01:20:25,000 --> 01:20:26,875
อีกทั้งเป็นแม่ที่มีความรับผิดชอบ

1190
01:20:31,875 --> 01:20:34,375
เดินตามวิถีของเด็กผู้หญิงมากมาย

1191
01:20:34,458 --> 01:20:36,833
ที่เคยยืนอยู่จุดเดียวกับเธอมาก่อน

1192
01:20:36,916 --> 01:20:39,166
และเหมือนที่เราหล่อหลอมพวกเขาขึ้นมา...

1193
01:20:42,708 --> 01:20:45,541
เราก็จะหล่อหลอมเธอเช่นกัน

1194
01:20:52,583 --> 01:20:54,625
รู้ไหมว่าทำไมฉันถึงมาเป็นครู

1195
01:20:55,791 --> 01:20:57,875
เพราะว่าฉันอยากทำให้ผู้คนมีความสุข

1196
01:20:58,750 --> 01:21:01,666
ฉันอยากให้เธอได้มีชีวิตที่สดใสสมบูรณ์

1197
01:21:02,333 --> 01:21:04,583
ไม่ใช่เต็มไปด้วยความโกรธ
และคำถามที่ไม่มีที่สิ้นสุด

1198
01:21:04,666 --> 01:21:05,750
แต่เต็มไปด้วยคำตอบ

1199
01:21:05,833 --> 01:21:07,833
ฉันเตรียมเหล่าสาวๆ ให้พร้อมสำหรับโลก

1200
01:21:07,916 --> 01:21:10,083
สำหรับโลกที่แท้จริง

1201
01:21:12,375 --> 01:21:13,666
ฉันจะไม่มีวันทิ้งเธอ...

1202
01:21:15,083 --> 01:21:16,916
ทำให้เธอต้องปกป้องตัวเองอย่างโดดเดี่ยว

1203
01:21:19,625 --> 01:21:20,458
ใช่แล้ว

1204
01:21:21,666 --> 01:21:22,666
ไมครอฟท์บอกฉัน

1205
01:21:24,666 --> 01:21:26,208
แม่หนูมีเหตุผลที่ทำแบบนั้น

1206
01:21:26,916 --> 01:21:28,041
ฉันก็มั่นใจว่าหล่อนมี

1207
01:21:30,875 --> 01:21:31,916
ฉันรู้จักแม่ของเธอ

1208
01:21:33,666 --> 01:21:35,125
เราเคยเป็นเพื่อนกันอยู่พักนึง

1209
01:21:36,333 --> 01:21:37,208
ที่โรงเรียน

1210
01:21:38,541 --> 01:21:40,125
หล่อนไม่เหมือนใครเลยจริงๆ

1211
01:21:40,625 --> 01:21:42,875
คาดเดาไม่ได้เสมอ ท้าทายอยู่ตลอด

1212
01:21:43,541 --> 01:21:46,166
หล่อนไม่เคยใส่ใจอะไรจริงๆ เลย
นอกจากเรื่อง...

1213
01:21:47,208 --> 01:21:48,500
ความคิดแปลกๆ ของตัวเอง

1214
01:21:49,750 --> 01:21:51,000
แต่เธอใส่ใจหนู

1215
01:21:53,916 --> 01:21:55,416
อย่างนั้นทำไมหล่อนถึงทิ้งเธอไปล่ะ

1216
01:22:02,208 --> 01:22:04,791
ผู้ช่วยจะมารับส่งเธอไปเรียน

1217
01:22:04,875 --> 01:22:06,875
ประตูบานนี้จะล็อกไว้เสมอ

1218
01:22:08,958 --> 01:22:11,208
สักวันหนึ่ง... เธอจะนึกขอบคุณฉัน

1219
01:22:11,708 --> 01:22:14,583
เมื่อเธอได้แต่งงานอย่างมีความสุข
และมีลูกชายที่แข็งแรงสักสองคน

1220
01:22:16,500 --> 01:22:18,291
ราตรีสวัสดิ์ เอโนลา

1221
01:22:36,250 --> 01:22:37,500
พี่ชายเธอมาที่นี่

1222
01:22:37,583 --> 01:22:38,708
แต่งตัวให้เหมาะล่ะ

1223
01:22:45,000 --> 01:22:46,000
คุณโฮล์มส์คะ

1224
01:22:51,375 --> 01:22:52,208
พี่

1225
01:22:54,125 --> 01:22:55,416
ขอบคุณครับ คุณแฮร์ริสัน

1226
01:22:59,333 --> 01:23:00,166
ยินดีค่ะ

1227
01:23:06,083 --> 01:23:09,000
ฉันไม่เคยเห็นนิยายรักมากขนาดนี้มาก่อนในชีวิต

1228
01:23:09,666 --> 01:23:11,375
พอจะทำให้อยากอ่านหนังสือพิมพ์แทนเลย

1229
01:23:14,625 --> 01:23:16,500
เธอหาอะไรของเธอนักหนา

1230
01:23:18,208 --> 01:23:21,083
เธอจะมาสนคอลัมน์โฆษณาส่วนตัวทำไม
เธอสติไม่ดีไปแล้วนะ

1231
01:23:21,708 --> 01:23:24,166
หนูมีสิทธิ์ที่จะสติไม่ดีในที่แห่งนี้นะ

1232
01:23:25,791 --> 01:23:27,875
ตอนเด็กๆ ฉันถูกบังคับให้คัดลายมือ

1233
01:23:30,833 --> 01:23:32,625
เกลียดเลยแหละ แต่ลายมือคนอื่น

1234
01:23:32,708 --> 01:23:35,541
ก็มักจะบอกเรื่องที่ฉันอยากรู้ได้เสมอ

1235
01:23:35,625 --> 01:23:37,916
แล้วหนูน่าจะเรียนรู้อะไรได้จากกิริยามารยาท

1236
01:23:38,000 --> 01:23:42,083
ท่าทางที่คนเรายืนอาจปิดบังตัวตนที่แท้จริง

1237
01:23:43,208 --> 01:23:44,208
ไม่มีอะไรสูญเปล่าหรอก

1238
01:23:45,416 --> 01:23:46,500
พี่เจอแม่รึยังคะ

1239
01:23:47,291 --> 01:23:48,791
ยัง ยังเลย

1240
01:23:49,375 --> 01:23:52,583
ฉันไปที่ร้านน้ำชา เจออีดิธเอากาน้ำชาขู่ฉัน

1241
01:23:55,041 --> 01:23:56,250
และไลม์เฮาส์ด้วย

1242
01:23:58,250 --> 01:23:59,750
ฉันเชื่อว่าเธอก็ไปมาเหมือนกัน

1243
01:24:04,291 --> 01:24:06,250
เธอกลายเป็นนักสืบคนเก่งไปแล้วนะ เอโนลา

1244
01:24:08,000 --> 01:24:09,333
พี่เจอดินปืนรึเปล่าคะ

1245
01:24:09,416 --> 01:24:10,708
- และระเบิดด้วย
- ฉันเจอ

1246
01:24:12,625 --> 01:24:14,458
- ทำไมแม่ถึง...
- ฉันไม่กล้าคิดหรอก

1247
01:24:17,375 --> 01:24:19,333
บางทีแม่อาจจะอยากเปลี่ยนแปลงโลก

1248
01:24:21,750 --> 01:24:23,833
บางทีโลกต่างหากที่จำเป็นต้องเปลี่ยน

1249
01:24:27,875 --> 01:24:28,791
พี่จะหยุดแม่ไหมตะ

1250
01:24:29,291 --> 01:24:31,000
ฉันไม่เข้าไปยุ่งกับเรื่องการเมือง

1251
01:24:32,250 --> 01:24:34,458
หรือแม้แต่คน ยกเว้นว่ามันจะเป็นเบาะแส

1252
01:24:36,291 --> 01:24:37,958
- พี่ช่วยพี่ไมครอฟท์จับหนูไหม
- เปล่า

1253
01:24:38,041 --> 01:24:40,250
แต่พี่รู้เรื่องเงิน พี่บอกเขา

1254
01:24:40,333 --> 01:24:41,666
เธอหายตัวไปนะ

1255
01:24:41,750 --> 01:24:45,458
- เราต้องรู้ว่าเธอจะหนีไปได้ไกลแค่ไหน
- หนูก็เป็นแค่คดีนึงของพี่งั้นสิ

1256
01:24:45,541 --> 01:24:48,416
ความสงสัยใคร่รู้ พี่มาเพราะเรื่องนั้นสินะ
มาหาข้อมูลจากหนู

1257
01:24:48,500 --> 01:24:50,833
- ไม่ใช่
- หรืออาจเพราะพี่รู้สึกผิด

1258
01:24:50,916 --> 01:24:52,583
ฉันมาเพราะฉันเป็นห่วงเธอ

1259
01:24:57,625 --> 01:24:58,916
พี่กำลังใช้อารมณ์นะ

1260
01:25:00,833 --> 01:25:02,583
ซึ่งมันเข้าใจได้ แต่ไม่มีความจำเป็น

1261
01:25:11,875 --> 01:25:13,166
มันช่างลึกลับใช่ไหมล่ะ

1262
01:25:13,583 --> 01:25:14,416
อารมณ์เหรอคะ

1263
01:25:15,458 --> 01:25:16,500
คดีทิวส์เบอรีน่ะ

1264
01:25:18,666 --> 01:25:21,166
ซับซ้อนกว่าคดีหายตัวทั่วๆ ไป

1265
01:25:22,083 --> 01:25:23,458
เขากระโดดออกจากรถไฟ

1266
01:25:24,583 --> 01:25:25,625
พร้อมเด็กผู้ชายอีกคน

1267
01:25:27,208 --> 01:25:28,833
เธอคิดว่าพวกเขาถูกไล่ตามรึเปล่า

1268
01:25:29,958 --> 01:25:31,083
พี่รู้ได้ยังไง

1269
01:25:31,625 --> 01:25:34,708
ฉันตามรอยไปเจอว่า
เธอออกจากสถานีเดียวกับเขา

1270
01:25:35,500 --> 01:25:38,291
อีดิธพูดถึง "เด็กผู้ชายไม่ได้เรื่อง"

1271
01:25:40,125 --> 01:25:44,333
และฉันก็ได้รับโทรเลขเรื่องผู้ช่วยสาวของฉัน

1272
01:25:44,833 --> 01:25:46,875
ที่ไปคฤหาสน์ทิวส์เบอรี

1273
01:25:49,750 --> 01:25:50,875
เธอไขได้รึยัง

1274
01:25:53,208 --> 01:25:54,041
ยังค่ะ

1275
01:25:55,125 --> 01:25:56,875
คำแนะนำเดียวที่ฉันจะให้ได้

1276
01:25:58,291 --> 01:25:59,708
จากนักสืบคนหนึ่งสู่อีกคนคือ

1277
01:26:01,875 --> 01:26:03,958
บางครั้งเธอก็ต้องแกว่งเท้าในน้ำ

1278
01:26:04,625 --> 01:26:06,208
เพื่อล่อฉลามบ้าง

1279
01:26:07,500 --> 01:26:09,000
นั่นคือเหตุผลที่พี่มาที่นี่เหรอ

1280
01:26:10,250 --> 01:26:11,375
มาสอนเรื่องฉลาม

1281
01:26:13,083 --> 01:26:13,916
เปล่า

1282
01:26:16,125 --> 01:26:18,375
ฉันมาเพื่อมอบสิ่งนี้ให้เธอ

1283
01:26:28,458 --> 01:26:29,958
ฉันเจอมันอยู่ใต้หมอนแม่

1284
01:26:31,166 --> 01:26:32,333
แม่เก็บมันไว้น่ะ

1285
01:26:33,125 --> 01:26:34,000
แดช...

1286
01:26:34,625 --> 01:26:36,458
อาจฟังดูอ่อนไหวนะ แต่แม่...

1287
01:26:38,458 --> 01:26:40,541
แม่มองว่าเธอพิเศษมาตลอด

1288
01:26:47,000 --> 01:26:49,125
ซึ่งฉันก็คิดเหมือนกัน เอโนลา โฮล์มส์

1289
01:26:56,041 --> 01:26:57,583
เธอตัดสินใจเลือกเองได้เสมอ

1290
01:26:59,125 --> 01:27:00,750
ไม่ว่าสังคมจะว่ายังไง

1291
01:27:01,708 --> 01:27:02,833
มันก็ควบคุมเธอไม่ได้หรอก

1292
01:27:04,875 --> 01:27:06,250
เหมือนที่แม่ได้พิสูจน์แล้ว

1293
01:27:10,083 --> 01:27:11,166
เก็บหนังสือพิมพ์ไว้ได้เลย

1294
01:27:40,250 --> 01:27:42,250
แม่มองว่าฉันพิเศษ

1295
01:27:44,041 --> 01:27:46,041
พิเศษ...

1296
01:27:59,125 --> 01:28:01,041
(ร่าง กม.ปฏิรูป สภาตกลงกันไม่ได้)

1297
01:28:01,125 --> 01:28:01,958
สภา...

1298
01:28:02,041 --> 01:28:03,500
(โอกาสสุดท้ายที่จะเปลี่ยนแปลง)

1299
01:28:07,666 --> 01:28:10,125
(ความหวังเลือนรางสำหรับขุนนางหนุ่ม)

1300
01:28:10,208 --> 01:28:11,083
ขุนนาง

1301
01:28:14,500 --> 01:28:16,500
"ทุกเสียงมีค่า"

1302
01:28:24,666 --> 01:28:26,166
ของมาส่งจากเฟิร์นเดล ฮอลล์

1303
01:28:29,041 --> 01:28:30,541
จากคุณไมครอฟท์ โฮล์มส์

1304
01:28:32,125 --> 01:28:33,166
เขาต้องการอะไร

1305
01:28:33,791 --> 01:28:34,625
ก็...

1306
01:28:34,708 --> 01:28:35,541
ไม่ว่ามันจะคืออะไร

1307
01:28:36,125 --> 01:28:37,125
มันหนักเลยแหละ

1308
01:28:41,333 --> 01:28:43,333
พี่ไมครอฟท์ต้องการอะไรกันแน่

1309
01:28:56,791 --> 01:28:58,041
ทิวส์เบอรี!

1310
01:29:00,958 --> 01:29:03,958
เธอควรจะช่วยดึงฉันออกไปนะ
ไม่ใช่เข้ามาในตะกร้ากับฉัน

1311
01:29:05,375 --> 01:29:06,750
นายหาฉันเจอได้ไง

1312
01:29:06,833 --> 01:29:08,291
เธอเคยบอกว่าเธอไม่อยากมา

1313
01:29:08,375 --> 01:29:10,625
โรงเรียนการเรือนเพื่อหญิงสาวของคุณแฮร์ริสัน

1314
01:29:11,125 --> 01:29:13,458
ฉันก็มีความจำที่ดีมากนะเวลาที่ฉันเลือกจะใช้มัน

1315
01:29:14,750 --> 01:29:17,166
ฉันเลยคิดว่าเราน่าจะออกไป
วิธีเดียวกับที่ฉันเข้ามา

1316
01:29:18,875 --> 01:29:20,666
ฉันสวมโค้ตที่ดูซอมซ่อที่สุดที่มีมาเลยด้วยซ้ำ

1317
01:29:21,708 --> 01:29:23,291
เป็นความคิดที่ยอดไปเลย!

1318
01:29:25,375 --> 01:29:27,291
ไม่! ดึงฉันขึ้นไป

1319
01:29:27,375 --> 01:29:30,250
คุณแฮร์ริสันจะต้องมองนายทะลุปรุโปร่ง

1320
01:29:31,458 --> 01:29:32,833
ว่าแล้วเชียวว่ามันมีข้อบกพร่อง!

1321
01:29:33,250 --> 01:29:34,333
ขอฉันคิดก่อน

1322
01:29:37,458 --> 01:29:38,625
คุณมีความคิดอะไรบ้างไหม

1323
01:29:47,000 --> 01:29:47,833
เงียบๆ สิ!

1324
01:29:59,125 --> 01:30:00,250
หยุดเลย

1325
01:30:02,250 --> 01:30:03,458
เธอเป็นใครกัน

1326
01:30:04,250 --> 01:30:06,333
เธอได้รับอนุญาตให้เข้ามาในโรงเรียนนี้เหรอ

1327
01:30:08,000 --> 01:30:10,000
ผมแค่เอาพัสดุมาส่งน่ะครับ

1328
01:30:11,625 --> 01:30:12,666
ให้กับคุณครูใหญ่

1329
01:30:14,958 --> 01:30:17,166
คุณช่วยพาผมไปที่ห้องของท่านหน่อยได้ไหมครับ

1330
01:30:18,666 --> 01:30:20,916
ฉันนี่แหละ ครูใหญ่ของที่นี่

1331
01:30:24,458 --> 01:30:26,458
งั้นนี่ก็สำหรับคุณเลยครับ

1332
01:30:28,833 --> 01:30:30,416
เปิดสิ ให้ฉันดูหน่อยว่ามีอะไรข้างใน

1333
01:30:30,500 --> 01:30:32,208
ไม่ได้ครับ ผมได้รับคำสั่งเจาะจง

1334
01:30:32,291 --> 01:30:33,833
ว่าสิ่งนี้ต้องเปิดในที่รโหฐานเท่านั้น

1335
01:30:33,916 --> 01:30:36,375
- เหลวไหลสิ้นดี
- จากเจ้านายของผมน่ะครับ

1336
01:30:36,458 --> 01:30:38,125
ซึ่งคือใครกัน

1337
01:30:39,083 --> 01:30:40,125
คุณไมครอฟท์ โฮล์มส์ครับ

1338
01:30:43,083 --> 01:30:44,000
ไมครอฟท์ โฮล์มส์...

1339
01:30:48,833 --> 01:30:54,416
สาวๆ ช่วยเอาพัสดุชิ้นนี้ไปไว้ที่ห้องฉัน

1340
01:30:54,500 --> 01:30:56,666
เพื่อที่ฉันจะได้เปิดทีหลังด้วย

1341
01:31:00,083 --> 01:31:01,083
อย่ามัวแต่พิรี้พิไร

1342
01:31:02,500 --> 01:31:03,916
นี่หนักชะมัดเลย!

1343
01:31:06,166 --> 01:31:07,500
- ทำไมหนักขนาดนี้
- แล้ว...

1344
01:31:07,583 --> 01:31:09,250
เธอรออะไรอยู่ล่ะ ทิปหรือไง

1345
01:31:10,375 --> 01:31:12,000
ไปสิ ไปได้แล้ว

1346
01:31:56,833 --> 01:31:58,291
เธอขับไอ้เจ้านี่ได้จริงเหรอ

1347
01:31:58,375 --> 01:31:59,791
ฉันรู้หลักการพื้นฐานน่ะ

1348
01:32:06,500 --> 01:32:07,416
รถยนต์ของฉัน!

1349
01:32:07,500 --> 01:32:09,208
ซ้ายขวา ระวังนะ เอโนลา!

1350
01:32:09,291 --> 01:32:10,708
- ไม่นะ!
- พุ่มไม้!

1351
01:32:12,250 --> 01:32:17,083
- เอโนลา!
- ฉันยังไม่จบการเรือนหรอกนะ!

1352
01:32:20,833 --> 01:32:22,625
ขอบใจนะ นั่นมัน...

1353
01:32:23,541 --> 01:32:24,833
นายช่วยฉันไว้

1354
01:32:26,958 --> 01:32:29,375
ส่วนที่ดีที่สุดนั่นเป็นความคิดของฉัน
แต่นายก็ช่วยฉันไว้อยู่ดี

1355
01:32:29,458 --> 01:32:30,916
ด้วยความยินดีมั้ง

1356
01:32:31,416 --> 01:32:32,750
ฉันไม่ชอบโรงเรียนนั่นเลย

1357
01:32:33,791 --> 01:32:35,458
ไม่อยู่แล้วแหละ

1358
01:32:37,000 --> 01:32:40,083
ทีนี้ก็กลับไปลอนดอนและหาที่ซ่อนดีๆ กันเถอะ

1359
01:32:48,458 --> 01:32:49,791
เราหยุดกันทำไมล่ะ

1360
01:32:53,375 --> 01:32:55,083
เอโนลา ไม่ว่าเธอจะวางแผนอะไร...

1361
01:32:55,708 --> 01:32:56,750
มันจะมีช่วงเวลา

1362
01:32:57,416 --> 01:32:59,375
ที่เราต้องตัดสินใจเรื่องสำคัญ

1363
01:33:00,083 --> 01:33:02,625
- เอโนลา...
- และในช่วงเวลานั้นเอง

1364
01:33:02,708 --> 01:33:05,500
ที่ลูกจะค้นพบนิสัยใจคอที่แท้จริงของตนเอง

1365
01:33:06,666 --> 01:33:08,666
พบว่าลูกพร้อมจะเสี่ยงกับอะไร

1366
01:33:09,500 --> 01:33:10,791
สำหรับสิ่งที่มีความหมายต่อลูก

1367
01:33:12,500 --> 01:33:14,416
ตาลูกแล้ว เอโนลา

1368
01:33:20,500 --> 01:33:22,125
เราต้องไปแบซิลเวเธอร์

1369
01:33:22,208 --> 01:33:23,041
อะไรนะ

1370
01:33:23,833 --> 01:33:26,625
เกิดความอยุติธรรมขึ้น
ได้เวลาแก้ไขผิดให้เป็นถูกแล้ว

1371
01:33:27,125 --> 01:33:29,208
ถ้าอยากจับตัวคนร้ายก็ต้องหาแรงจูงใจให้เจอ

1372
01:33:29,291 --> 01:33:30,958
(สภาเจอทางตันเมื่อใกล้เลือกตั้ง)

1373
01:33:31,041 --> 01:33:32,875
- ฉันไม่เห็นเข้าใจเลย
- นายควรจะต้อง

1374
01:33:32,958 --> 01:33:35,666
- เข้ารับตำแหน่งในสภาเมื่อไหร่
- ฉันคือไวเคานต์ทิวส์เบอรี

1375
01:33:35,750 --> 01:33:37,833
- ก็เขาเป็นถึงมาร์ควิส
- เร็วๆ นี้

1376
01:33:37,916 --> 01:33:39,333
นายจะโหวตร่าง กม.ปฏิรูปยังไง

1377
01:33:39,416 --> 01:33:40,583
ทุกคนมีสิทธิลงคะแนน!

1378
01:33:40,666 --> 01:33:43,666
- เหมือนกับพ่อฉันไง ฉันจะยอมรับ
- มีใครรู้เรื่องนี้บ้าง

1379
01:33:43,750 --> 01:33:44,750
ฉันมีแนวคิด...

1380
01:33:44,833 --> 01:33:47,583
แต่ครอบครัวฉันตั้งใจแน่วแน่
ให้ฉันเข้ากองทัพและไปเมืองนอกต่อ

1381
01:33:47,958 --> 01:33:50,666
และใครจะได้ทรัพย์สมบัติไปถ้าพ่อและนายตาย

1382
01:33:52,166 --> 01:33:53,000
อาของฉัน

1383
01:33:53,083 --> 01:33:55,708
พี่สะใภ้ของฉันมีทุกอย่างที่เธอต้องการแล้ว
เชิญหล่อนออกไปได้

1384
01:33:55,791 --> 01:33:57,333
เธอคิดว่านี่เป็นฝีมือของอาฉันเหรอ

1385
01:33:58,500 --> 01:33:59,541
ทุกอย่างก็สมเหตุสมผลนี่

1386
01:34:01,750 --> 01:34:03,916
แต่เขาเป็นคนที่มีอำนาจมาก
เราจะทำอะไรกันได้

1387
01:34:04,333 --> 01:34:05,666
ไขคดีอาชญากรรมไงล่ะ

1388
01:34:06,541 --> 01:34:08,291
เอโนลา เราสองคนโชคดีมากๆ

1389
01:34:08,375 --> 01:34:09,416
ที่มีชีวิตอยู่ได้จนป่านนี้

1390
01:34:09,500 --> 01:34:12,416
แล้วเธออยากพาเราเข้าไปในที่
ที่มีอันตรายที่สุดเนี่ยนะ

1391
01:34:12,500 --> 01:34:14,083
บางครั้งนะ ลอร์ดทิวส์เบอรี

1392
01:34:14,166 --> 01:34:17,125
นายก็ต้องแกว่งเท้าในน้ำเพื่อล่อฉลามบ้าง

1393
01:34:17,208 --> 01:34:19,541
ทำไมเราจะต้องอยากล่อฉลามด้วย

1394
01:34:21,208 --> 01:34:22,083
พูดดีมีประเด็น

1395
01:34:26,916 --> 01:34:28,250
นี่เป็นความคิดที่แย่มากๆ

1396
01:34:28,791 --> 01:34:31,125
ยิ่งเราเข้าใกล้ที่นี่มากเท่าไหร่ ความคิดนี้ก็ยิ่งแย่

1397
01:34:32,166 --> 01:34:33,291
เราทำแบบนี้กันทำไม

1398
01:34:35,666 --> 01:34:37,125
ต่างจากกุลสตรีที่ถูกอบรมมาดี

1399
01:34:37,208 --> 01:34:38,875
ไม่เคยมีใครสอนให้ฉันปักผ้า

1400
01:34:39,458 --> 01:34:41,958
ฉันไม่เคยหล่อกุหลาบจากขี้ผึ้ง สอยผ้าเช็ดหน้า

1401
01:34:42,041 --> 01:34:43,500
หรือร้อยเปลือกหอย

1402
01:34:43,583 --> 01:34:47,250
ฉันถูกสอนให้คอยดูและฟัง ฉันถูกสอนให้ต่อสู้

1403
01:34:47,333 --> 01:34:49,166
แม่สอนฉันมาเพื่อสิ่งนี้

1404
01:34:50,791 --> 01:34:54,083
เชื่อฉันสิ... เพื่อหาคำตอบที่เราต้องการ

1405
01:34:55,500 --> 01:34:57,041
เธอไม่รู้วิธีปักผ้าเหรอ

1406
01:34:59,833 --> 01:35:00,791
เราต้องทำเรื่องนี้

1407
01:35:00,875 --> 01:35:03,833
นายต้องทำเรื่องนี้ เรา... จะทำแบบนี้

1408
01:35:08,916 --> 01:35:09,791
มาเถอะ

1409
01:35:24,458 --> 01:35:25,875
คนรับใช้หายไปไหนหมด

1410
01:35:26,541 --> 01:35:28,000
ยินดีต้อนรับสู่อนาคต

1411
01:35:33,625 --> 01:35:34,583
แม่ครับ

1412
01:35:48,291 --> 01:35:49,291
เกิดอะไรขึ้น

1413
01:35:51,541 --> 01:35:52,708
พวกนั้นรู้ว่าเรามาที่นี่

1414
01:35:57,791 --> 01:35:58,625
หมอบ!

1415
01:36:03,875 --> 01:36:04,875
วิ่ง!

1416
01:36:10,041 --> 01:36:10,875
มันล็อกไว้!

1417
01:36:17,000 --> 01:36:18,083
หมอบ!

1418
01:37:01,041 --> 01:37:02,208
รออยู่นี่นะ

1419
01:38:46,500 --> 01:38:47,458
เอโนลา

1420
01:38:49,416 --> 01:38:50,666
อย่ากลัวไป

1421
01:38:51,875 --> 01:38:53,000
เอโนลา...

1422
01:38:55,833 --> 01:38:57,041
ลูกไม่ได้ตัวคนเดียว

1423
01:39:02,250 --> 01:39:03,625
ลูกไม่ได้ตัวคนเดียว

1424
01:39:40,625 --> 01:39:42,625
แกทำงานให้ใคร

1425
01:39:43,625 --> 01:39:45,000
แกทำงานให้ใคร

1426
01:39:48,375 --> 01:39:49,500
อังกฤษ

1427
01:40:21,500 --> 01:40:23,458
- ย่าเหรอครับ
- ใช่แล้ว

1428
01:40:24,958 --> 01:40:26,250
จำเป็นน่ะ

1429
01:40:28,541 --> 01:40:30,541
ดูเหมือนว่าถ้าเราต้องการให้งานสำเร็จ

1430
01:40:32,583 --> 01:40:33,708
เราก็ต้องลงมือเอง

1431
01:40:34,416 --> 01:40:35,375
ไม่นะ เอโนลา

1432
01:40:37,250 --> 01:40:38,541
แม่ผมอยู่ไหน

1433
01:40:40,583 --> 01:40:41,583
ในลอนดอน

1434
01:40:43,708 --> 01:40:44,791
กับอาของหลาน

1435
01:40:46,500 --> 01:40:47,500
ตามหาหลานไง

1436
01:40:50,541 --> 01:40:52,083
พวกนั้นไม่เคยเข้าใจเลย

1437
01:40:54,958 --> 01:40:56,500
ย่าขอโทษจริงๆ นะจ๊ะ

1438
01:40:58,000 --> 01:41:00,791
มันมีอนาคตของประเทศนี้เป็นเดิมพัน

1439
01:41:02,958 --> 01:41:04,125
ไม่นะ!

1440
01:41:21,500 --> 01:41:24,958
มันจบแล้ว มันจบแล้ว

1441
01:41:36,708 --> 01:41:40,458
ทิวส์เบอรี!

1442
01:41:41,875 --> 01:41:44,083
ไม่นะ! ทิวส์เบอรี!

1443
01:41:46,458 --> 01:41:47,833
ตื่นขึ้นสิ เร็วเข้า

1444
01:41:49,041 --> 01:41:49,875
ไม่นะ...

1445
01:41:51,916 --> 01:41:52,791
ไม่

1446
01:42:17,750 --> 01:42:18,750
ทิวส์เบอรี

1447
01:42:22,875 --> 01:42:24,750
ระวังนะ

1448
01:42:27,541 --> 01:42:29,541
ฉันก็ไม่ได้โง่ขนาดนั้นนะ

1449
01:42:40,833 --> 01:42:42,375
เธอถูกสอนมาเพื่อสู้จริงๆ

1450
01:43:15,708 --> 01:43:16,958
ยุคสมัยของย่าจบแล้วครับ

1451
01:43:39,333 --> 01:43:40,916
- ฉันตกใจมากๆ เลย
- ครับ

1452
01:43:41,416 --> 01:43:42,791
- คุณครับ
- อย่าหือ

1453
01:43:44,541 --> 01:43:46,916
เลสตราด

1454
01:43:49,500 --> 01:43:51,083
เชอร์ล็อก โฮล์มส์

1455
01:43:51,791 --> 01:43:53,666
- พบกันอีกแล้วนะ
- เชิญครับ

1456
01:43:59,291 --> 01:44:02,166
คุณนี่สร้างชื่อเสียงให้ตัวเองไว้ไม่เบาเลยนะ

1457
01:44:02,250 --> 01:44:03,958
ถึงแม้ว่าจะพยายาม

1458
01:44:04,041 --> 01:44:05,708
- หลีกเลี่ยงสื่อเต็มที่
- คดีมาร์ควิส

1459
01:44:05,791 --> 01:44:08,000
คุณต้องจับย่าของเขา หญิงหม้ายชราผู้สูงศักดิ์

1460
01:44:08,791 --> 01:44:10,041
หล่อนพยายามจะฆ่าเขา

1461
01:44:10,625 --> 01:44:11,875
เหมือนที่ฆ่าพ่อของเขา

1462
01:44:13,333 --> 01:44:14,208
สองคำถามนะ

1463
01:44:14,833 --> 01:44:16,500
คุณไขถึงข้อสรุปนั้นได้ยังไง

1464
01:44:18,625 --> 01:44:22,208
มันเป็นปัญหาเรื่องการแบ่งฝ่ายภักดี
และการสืบทอดตำแหน่ง

1465
01:44:22,750 --> 01:44:26,083
ถ้าเด็กนั่นตาย
อาก็จะเข้ารับตำแหน่งที่ว่างอยู่ในสภาขุนนาง

1466
01:44:26,166 --> 01:44:29,041
และลงชื่อคัดค้านร่าง กม.ปฏิรูป
และขยายสิทธิเลือกตั้ง

1467
01:44:29,125 --> 01:44:31,625
ตามที่หญิงหม้ายชราปรารถนา

1468
01:44:32,583 --> 01:44:34,708
ผมเดาว่าเด็กคงไม่คัดค้าน
และพ่อของเขาก็เช่นกัน

1469
01:44:35,916 --> 01:44:38,833
อย่างนั้นทำไมคนฆ่าถึงไม่ใช่อาล่ะ

1470
01:44:39,583 --> 01:44:40,833
ฆ่าพ่อหรือลูกล่ะ

1471
01:44:41,958 --> 01:44:42,791
พ่อ

1472
01:44:45,291 --> 01:44:48,750
ชุดเครื่องแบบของเขาในรูปนี้

1473
01:44:50,125 --> 01:44:51,916
ดูเหรียญตราบนอกของเขาสิ

1474
01:44:52,000 --> 01:44:54,875
เขาไม่ได้อยู่ในประเทศตอนที่พ่อของเด็กถูกฆ่า

1475
01:44:55,833 --> 01:44:57,541
เพราะไปเข้ารบสงครามอัฟกัน

1476
01:45:00,541 --> 01:45:02,291
ความจริงมันอยู่ตรงหน้าเราเสมอแหละ

1477
01:45:02,375 --> 01:45:03,208
ใช่ครับ

1478
01:45:04,958 --> 01:45:06,458
เราแค่ต้องมองหามันให้เจอ

1479
01:45:07,166 --> 01:45:08,375
คำถามที่สอง

1480
01:45:11,000 --> 01:45:13,333
ทำไมน้องสาวคุณถึงไขคดีได้ก่อนล่ะ

1481
01:45:15,583 --> 01:45:16,500
อะไรนะครับ

1482
01:45:37,416 --> 01:45:40,000
เขาดูดีแล้ว อย่าวุ่นวายกับเขาเลย แคโรไลน์

1483
01:45:40,541 --> 01:45:42,250
- ขอเถอะครับ แม่
- ขอแม่แค่...

1484
01:45:42,333 --> 01:45:44,666
ไม่เอาน่า ผมอยากให้คนพวกนี้เคารพผมนะ

1485
01:45:45,875 --> 01:45:48,125
- มันเป็นสไตล์น่ะครับ
- โอเคจ้ะ

1486
01:45:48,583 --> 01:45:50,583
แม่ว่ามันก็ช่วยขับหน้าลูกดีแหละ

1487
01:45:52,958 --> 01:45:54,791
พ่อคงภูมิใจในตัวหลานมาก

1488
01:46:09,583 --> 01:46:10,583
ยินดีด้วยนะ

1489
01:46:10,666 --> 01:46:13,500
ในที่สุดนายก็ดูซื้อบื้อสมฐานันดรสักที

1490
01:46:15,666 --> 01:46:16,500
ไม่หรอก

1491
01:46:16,791 --> 01:46:17,875
นายดูดีเลย

1492
01:46:18,583 --> 01:46:19,875
นี่... ดีเลย

1493
01:46:20,625 --> 01:46:23,333
จะมีการลงเสียงกันในอีกหนึ่งชั่วโมง
เรื่องสำคัญน่าดู

1494
01:46:24,833 --> 01:46:28,000
ฉันไม่ต้องก้มหัวทำความเคารพนายหรอกมั้ง
เมื่อตอนนี้นายมีตำแหน่งแล้ว

1495
01:46:28,083 --> 01:46:30,250
ก็... ถ้าพูดให้ถูก เธอต้องก้มหัวเสมอ

1496
01:46:30,333 --> 01:46:32,333
เธอแค่... เลือกที่จะไม่ทำเอง

1497
01:46:35,041 --> 01:46:38,291
แล้วเธอปลอดภัยไหม สุขสบายดีรึเปล่า

1498
01:46:39,625 --> 01:46:40,583
เธอคงไม่ได้ยังอยู่ที่

1499
01:46:40,666 --> 01:46:42,500
- ห้องซอมซ่อนั่นใช่ไหม
- เปล่า

1500
01:46:43,000 --> 01:46:44,833
ฉันใช้เงินรางวัลที่แม่นายให้ไว้...

1501
01:46:44,916 --> 01:46:47,500
- ซึ่งเธอก็ดูลังเลใจที่จะรับไปมาก
- และหาที่พักใหม่ได้น่ะ

1502
01:46:48,375 --> 01:46:52,958
แต่... แม่ฉันบอกว่าบ้านเรามีที่ให้เธอเสมอ

1503
01:46:53,041 --> 01:46:55,583
เห็นได้ชัดว่าแม่นายยังใช้เวลากับฉันไม่มากพอ

1504
01:46:58,333 --> 01:47:01,625
แล้วถ้าเป็นฉัน... ที่ขอให้เธออยู่ล่ะ

1505
01:47:04,625 --> 01:47:05,833
เป็นข้อเสนอที่มีน้ำใจมาก

1506
01:47:05,916 --> 01:47:07,208
แต่ฉันคงต้องปฏิเสธ

1507
01:47:24,666 --> 01:47:25,625
แล้วฉันจะ...

1508
01:47:26,666 --> 01:47:28,083
ฉันจะได้เจอเธออีกครั้งเมื่อไหร่

1509
01:47:29,916 --> 01:47:31,166
นายยังสลัดฉันไม่หลุดหรอก

1510
01:47:31,250 --> 01:47:33,875
ไวเคานต์ทิวส์เบอรี มาร์ควิสแห่งแบซิลเวเธอร์

1511
01:48:12,250 --> 01:48:13,250
ขอบใจ

1512
01:48:14,916 --> 01:48:15,750
ขอบคุณค่ะ

1513
01:48:21,000 --> 01:48:22,041
แม่

1514
01:48:23,708 --> 01:48:25,000
ขอยืมดินสอหน่อยได้ไหมคะ

1515
01:48:25,541 --> 01:48:26,625
ขอบคุณค่ะ

1516
01:48:30,583 --> 01:48:33,541
ตัวเลขกลายเป็นตัวอักษร

1517
01:48:33,625 --> 01:48:36,083
ซึ่งประกอบเป็น...

1518
01:48:45,875 --> 01:48:48,875
"มาเจอกันที่รอยัล อะคาเดมี่
ห้าโมงเย็นนี้ แม่เอง"

1519
01:48:50,666 --> 01:48:51,500
แหม

1520
01:48:52,583 --> 01:48:53,958
คาดไม่ถึงเลยแฮะ

1521
01:48:55,958 --> 01:48:56,791
ขอบคุณค่ะ

1522
01:48:56,875 --> 01:48:59,250
มีความคิดผุดขึ้นมาในหัวฉันทันทีสามข้อ

1523
01:48:59,333 --> 01:49:02,333
ข้อแรกคือแม่จะไม่ลงชื่อว่า "แม่เอง"
แต่เป็น "ดอกเบญจมาศ"

1524
01:49:03,375 --> 01:49:05,625
และข้อสอง รอยัล อะคาเดมี่คือชื่อสถาบัน

1525
01:49:05,708 --> 01:49:08,125
ซึ่งละเลยการมีส่วนร่วมของผู้หญิงเสมอมา

1526
01:49:08,666 --> 01:49:11,083
แม่ไม่มีทางเลือกให้เป็นสถานที่นัดเจอแน่

1527
01:49:11,166 --> 01:49:14,083
และข้อสุดท้ายคือฉันอาจจะเผยความลับ

1528
01:49:14,166 --> 01:49:16,708
ต่อหน้าพี่ชายเมื่อตอนที่ตรวจหนังสือพิมพ์

1529
01:49:17,541 --> 01:49:19,208
นี่คือฝีมือพี่เชอร์ล็อก โฮล์มส์

1530
01:49:22,833 --> 01:49:26,125
แต่กระนั้น ความจริงก็ไม่ได้ทำให้เลิกหวัง

1531
01:49:27,333 --> 01:49:29,875
ฉันจะจ่ายให้ห้าปอนด์ถ้าคุณแลกเสื้อผ้ากับฉัน

1532
01:49:34,833 --> 01:49:35,916
มีวี่แววไหม

1533
01:49:37,041 --> 01:49:38,166
ไม่เลย

1534
01:49:39,125 --> 01:49:41,208
เธอเอาชนะนายมาแล้วครั้งนึง ไอ้น้องชาย

1535
01:49:41,708 --> 01:49:43,541
ครั้งนี้เธอก็อาจจะทำอีก

1536
01:49:43,625 --> 01:49:45,625
โอ้ ฉันเชื่อว่าเธอรู้ว่าเป็นฝีมือฉัน

1537
01:49:46,208 --> 01:49:48,500
แต่ฉันก็เชื่อว่าเธอจะอยากรู้มาก

1538
01:49:48,583 --> 01:49:50,083
จนไม่มาไม่ได้เช่นกัน

1539
01:49:50,500 --> 01:49:52,500
โชคร้ายหน่อยที่นายคิดผิด

1540
01:49:54,208 --> 01:49:55,250
เป็นไปได้นะ

1541
01:49:55,916 --> 01:49:58,250
แต่ถึงกระนั้น ถ้าเราเจอเธออีกครั้ง

1542
01:49:58,625 --> 01:50:01,333
ฉันอยากให้เธออยู่ในการปกครองของฉัน
ฉันจะดูแลเธอเอง

1543
01:50:03,291 --> 01:50:05,416
งั้นนายก็รับผลกรรมไปเลย

1544
01:50:06,458 --> 01:50:07,875
ฉันตัดหางเธอแล้ว

1545
01:50:08,458 --> 01:50:09,375
ตามนั้น

1546
01:50:10,250 --> 01:50:11,125
ยิ่งดีขึ้นไปอีก

1547
01:50:13,208 --> 01:50:15,875
นายนี่มันแปลกคนจริงๆ น้องชาย

1548
01:50:16,791 --> 01:50:19,000
นายก็ขี้บ่นจริง พี่ชาย

1549
01:50:19,541 --> 01:50:22,250
นี่คงอารมณ์ดีมากเพราะผลลงคะแนนเสียงสินะ

1550
01:50:22,750 --> 01:50:24,000
ผ่านด้วยคะแนนนำหนึ่งเสียง

1551
01:50:24,083 --> 01:50:27,166
ไอ้เด็กเหลือขอที่โผล่มาอีกครั้ง
ไอ้มาร์ควิสแห่งทิวส์เบอรีนั่น

1552
01:50:27,250 --> 01:50:28,916
และเสียงของเขาเป็นเสียงตัดสิน

1553
01:50:29,333 --> 01:50:32,000
ทีนี้ แม้ฉันจะสนุกกับ
การยืนข้างนอกรอยัล อะคาเดมี่แค่ไหน...

1554
01:50:32,083 --> 01:50:33,708
เขาเป็นคนที่น่าสนใจมากเลยนะ

1555
01:50:34,500 --> 01:50:36,708
และฉันสงสัยว่าเขาน่าจะชอบเอโนลาด้วย

1556
01:50:36,791 --> 01:50:39,500
งั้นเขาก็ควรแต่งงานกับเธอซะสิ
จะได้เชื่องขึ้นทั้งคู่

1557
01:50:40,250 --> 01:50:42,333
ไปดื่มกันที่คลับเพื่อแสดงความเห็นใจฉันหน่อยไหม

1558
01:50:43,333 --> 01:50:45,916
ได้สิ ฉันเลี้ยงนายเอง ไมครอฟท์

1559
01:51:09,291 --> 01:51:10,625
มาเร็วเข้า เชอร์ล็อก!

1560
01:51:35,791 --> 01:51:37,291
นายมัวแต่ทำอะไรอยู่

1561
01:51:38,750 --> 01:51:39,958
นึกว่าเห็นอะไรบางอย่างน่ะ

1562
01:52:11,166 --> 01:52:13,166
- สวัสดีจ้ะ เอโนลา
- สวัสดีค่ะ

1563
01:52:13,250 --> 01:52:14,500
มีแขกมาหาแน่ะ

1564
01:52:27,250 --> 01:52:29,541
ห้องนี้น่าอยู่เหลือเชื่อเลย

1565
01:52:30,875 --> 01:52:32,333
แม่ชอบการตกแต่งนะ

1566
01:52:39,625 --> 01:52:40,958
แม่อยู่นานไม่ได้นะ

1567
01:52:42,291 --> 01:52:43,583
อาจมีใครจับตามองอยู่ก็ได้

1568
01:52:46,666 --> 01:52:48,208
ลูกไปหาเจ้านั่นเจอจากที่ไหน

1569
01:52:49,000 --> 01:52:50,000
พี่เชอร์ล็อกหาเจอน่ะค่ะ

1570
01:52:52,083 --> 01:52:53,958
แม่นึกว่าลูกลืมมันไปแล้วซะอีก

1571
01:52:55,833 --> 01:52:58,333
ตอนเด็กๆ ลูกไม่ยอมปล่อยมันเลย

1572
01:52:58,416 --> 01:53:01,083
- ลูกชอบลากมันไปข้างหลังรอบๆ...
- พี่เชอร์ล็อกเล่าแล้วค่ะ

1573
01:53:03,500 --> 01:53:06,375
- ลูกได้ยินว่าราชินีวิกตอเรียมี...
- พี่เชอร์ล็อกก็เล่าเรื่องนี้แล้ว

1574
01:53:13,083 --> 01:53:13,916
โอ้

1575
01:53:14,875 --> 01:53:16,875
ดีจังที่ลูกสองคนได้คุยกัน

1576
01:53:24,916 --> 01:53:25,833
แม่ขอโทษนะ

1577
01:53:30,416 --> 01:53:31,250
แม่ขอโทษ

1578
01:53:34,458 --> 01:53:36,458
แม่อยากบอกลูกว่าแม่จะไปไหน

1579
01:53:37,791 --> 01:53:38,875
แต่มันไม่ปลอดภัย

1580
01:53:41,208 --> 01:53:42,458
แล้วตอนนี้แม่ปลอดภัยรึยังคะ

1581
01:53:45,291 --> 01:53:48,625
แม่ไม่ได้ทิ้งลูกไปเพราะแม่ไม่รักลูก

1582
01:53:51,958 --> 01:53:53,458
แม่จากไปเพื่อลูกเอง...

1583
01:53:54,708 --> 01:54:00,833
เพราะแม่ทนให้โลกแบบนี้เป็นอนาคตของลูกไม่ได้

1584
01:54:03,666 --> 01:54:04,833
แม่เลยต้องสู้

1585
01:54:07,000 --> 01:54:08,791
เราต้องส่งเสียง

1586
01:54:09,291 --> 01:54:10,583
ถ้าเราอยากให้คนอื่นรับฟัง

1587
01:54:14,458 --> 01:54:15,458
น่าขันดีนะ

1588
01:54:16,375 --> 01:54:17,208
แม่นึกว่า...

1589
01:54:18,416 --> 01:54:21,666
แม่จะเป็นคนที่เปลี่ยนแปลงโลกนี้

1590
01:54:24,500 --> 01:54:25,541
ร่าง กม.ปฏิรูปนั่น

1591
01:54:26,875 --> 01:54:29,250
เรื่องที่ลูกทำมันจริงรึเปล่า

1592
01:54:33,958 --> 01:54:35,541
ลูกกลายเป็นผู้หญิงที่น่าทึ่งนัก

1593
01:55:07,291 --> 01:55:08,833
ขอบใจสำหรับดอกไอริสของลูกนะจ๊ะ

1594
01:55:10,750 --> 01:55:13,416
จากนี้ ถ้าเมื่อไหร่ที่ลูกต้องการแม่

1595
01:55:14,375 --> 01:55:15,875
แม่จะคอยมองหามัน

1596
01:55:19,333 --> 01:55:20,208
แม่ต้องไปแล้วค่ะ

1597
01:55:20,291 --> 01:55:21,166
ใช่จ้ะ แต่...

1598
01:55:23,000 --> 01:55:25,000
ขออยู่อย่างนี้สักพักเถอะนะ

1599
01:55:27,125 --> 01:55:28,333
หนูเห็นด้วยค่ะ

1600
01:55:38,625 --> 01:55:40,625
ดังนั้น จะสรุปเรื่องยังไงดีล่ะ

1601
01:55:43,166 --> 01:55:44,166
ฉันชื่อเอโนลา

1602
01:55:45,041 --> 01:55:46,875
ซึ่งสะกดย้อนหลังเป็นคำว่า "อะโลน"

1603
01:55:47,541 --> 01:55:49,791
จะเป็นคนตระกูลโฮล์มส์
เราต้องหาเส้นทางตัวเอง

1604
01:55:50,541 --> 01:55:51,583
พี่ชายของฉันเจอแล้ว

1605
01:55:53,250 --> 01:55:54,333
แม่ของฉันเจอแล้ว

1606
01:55:55,291 --> 01:55:56,458
และฉันก็ต้องเจอเหมือนกัน

1607
01:55:59,291 --> 01:56:02,291
แต่ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าการอยู่คนเดียว
ไม่ได้แปลว่าฉันต้องโดดเดี่ยว

1608
01:56:03,375 --> 01:56:04,750
แม่ไม่เคยอยากให้เป็นแบบนั้น

1609
01:56:06,041 --> 01:56:08,041
เธออยากให้ฉันมีอิสระ

1610
01:56:08,875 --> 01:56:09,958
มีอนาคต

1611
01:56:10,875 --> 01:56:11,958
และเป้าหมายของตัวเอง

1612
01:56:13,333 --> 01:56:14,583
ฉันคือนักสืบ

1613
01:56:15,625 --> 01:56:16,875
ฉันคือนักถอดรหัส

1614
01:56:16,958 --> 01:56:19,666
และฉันคือผู้ตามหาวิญญาณที่หลงทาง

1615
01:56:22,666 --> 01:56:23,875
ชีวิตฉันเป็นของฉันเอง

1616
01:56:26,625 --> 01:56:28,916
และอนาคตขึ้นอยู่กับตัวเรา

1617
02:02:16,500 --> 02:02:19,500
คำบรรยายโดย ณัฏฐ์อัปสร เลิศธีระกุล