1
00:00:06,047 --> 00:00:08,927
‎(ซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:15,056 --> 00:00:19,136
‎(ไบรอัน 8.12 น. จะให้ไปรับกี่โมง
‎เฮย์เดนกับคูเปอร์ตื่นเต้นจะแย่แล้ว)

3
00:00:19,227 --> 00:00:22,517
‎(มอนเซ่ 8.12 น. หกโมงกำลังดี ขอบคุณค่ะ)

4
00:00:32,198 --> 00:00:34,698
‎ดูเหมือนเจ้าหนูจะต้องเปลี่ยนผ้าอ้อมแล้ว

5
00:00:34,784 --> 00:00:35,704
‎ขอผ่าน

6
00:00:36,661 --> 00:00:37,701
‎โอเค

7
00:00:38,413 --> 00:00:39,413
‎เอาเถอะ

8
00:00:40,040 --> 00:00:42,290
‎- อรุณสวัสดิ์จ้ะ ที่รัก
‎- ไงคะ

9
00:00:43,626 --> 00:00:45,336
‎- ไง ลูกรัก
‎- ไง

10
00:00:49,007 --> 00:00:50,177
‎พ่อรู้ว่าพ่อพูดไปแล้ว

11
00:00:50,258 --> 00:00:53,298
‎แต่พ่อขอบคุณจริงๆ นะที่ลูกเข้าใจ

12
00:00:53,386 --> 00:00:55,256
‎เรื่องที่เราส่งลูกกลับไปไม่ได้

13
00:00:55,346 --> 00:00:57,596
‎มันไม่ใช่ความผิดพ่อที่พ่อตกงาน

14
00:00:57,682 --> 00:01:01,602
‎พ่อรู้สึกแย่มาก พ่อกลัวที่ต้องบอกลูกมาเป็นเดือนๆ

15
00:01:03,229 --> 00:01:04,479
‎พ่อรู้มาหลายเดือนแล้วเหรอ

16
00:01:07,192 --> 00:01:10,612
‎พ่อเห็นว่ามีลู่ทางเยอะ
‎เลยคิดว่าน่าจะได้งานใหม่

17
00:01:10,695 --> 00:01:12,485
‎และพ่อก็น่าจะบอกหนู

18
00:01:12,572 --> 00:01:14,032
‎ถ้าพ่อบอกหนูนะ

19
00:01:14,115 --> 00:01:17,905
‎หนูอาจแก้ปัญหาได้
‎ด้วยการขอทุนหรือเงินช่วยเหลือ

20
00:01:17,994 --> 00:01:19,664
‎พ่อไม่อยากให้ลูกเครียด

21
00:01:19,746 --> 00:01:23,326
‎เยี่ยมเลย เพราะการมารู้ว่า
‎หนูต้องติดแหง็กอยู่ที่ฟรีริดจ์ในนาทีสุดท้าย

22
00:01:23,416 --> 00:01:24,786
‎มันไม่เครียดเลยสักนิด

23
00:01:25,335 --> 00:01:26,245
‎มอนเซ่ พ่อ…

24
00:01:37,180 --> 00:01:38,520
‎(อาจเป็น: ตำรวจแอลเอ)

25
00:01:41,226 --> 00:01:42,096
‎สวัสดีค่ะ

26
00:01:43,394 --> 00:01:44,734
‎ค่ะ นี่มอนเซ่พูด

27
00:01:48,191 --> 00:01:49,031
‎อะไรนะ

28
00:01:52,112 --> 00:01:53,112
‎เรามาที่นี่ทำไม

29
00:01:53,196 --> 00:01:56,906
‎ถ้าพวกเขาเสนอน้ำ ฉันควรรับไหม
‎ไม่ นั่นคือสิ่งที่พวกเขาต้องการ

30
00:01:56,991 --> 00:01:58,741
‎ให้เราดื่มน้ำ แต่ไม่ให้ฉี่จนกว่าเราจะพูด

31
00:01:58,827 --> 00:02:01,247
‎- ใครก็ได้บอกทีว่านี่มันเรื่องอะไร
‎- กระดูกไง

32
00:02:02,122 --> 00:02:03,462
‎กระดูกยัยนั่น ถูกพบ

33
00:02:03,540 --> 00:02:04,750
‎- นานยัง
‎- หลายเดือนแล้ว

34
00:02:04,833 --> 00:02:05,923
‎- อะไรนะ
‎- ชู่

35
00:02:06,918 --> 00:02:09,248
‎ไม่ต้องมาชู่เลย นายรู้มาหลายเดือนแล้วเนี่ยนะ

36
00:02:10,088 --> 00:02:12,668
‎ฉันไม่อยากพูด
‎แต่ก็ไม่อยากกระเพาะปัสสาวะอักเสบ

37
00:02:12,757 --> 00:02:14,127
‎แล้วถ้าฉันคอแห้งล่ะ

38
00:02:14,217 --> 00:02:15,797
‎บ้าจริง คอแห้งแล้ว

39
00:02:15,885 --> 00:02:17,715
‎ทุกคน พวกเราต้องฉลาด

40
00:02:17,804 --> 00:02:20,724
‎เราต้องคิดหาข้ออ้างว่า
‎ทำไมวันนั้นเราถึงเข้าไปในป่า

41
00:02:20,807 --> 00:02:22,677
‎เหลือเชื่อที่พวกนายไม่โทรบอกฉันสักคน

42
00:02:22,767 --> 00:02:24,137
‎อยากให้ฉันโทรหาแล้วเหรอ

43
00:02:24,227 --> 00:02:28,357
‎เพราะคำพูดสุดท้ายที่ฉันได้ยินจากเธอ
‎คือฉันโทรหาเธอเยอะเกินไป

44
00:02:28,439 --> 00:02:29,569
‎ฉันเปล่าพูด

45
00:02:30,150 --> 00:02:31,190
‎แต่เธอพูด

46
00:02:31,985 --> 00:02:34,195
‎โอเค ฉันได้ความคิดดีๆ แล้ว

47
00:02:35,446 --> 00:02:36,446
‎บิ๊กฟุตไง

48
00:02:37,323 --> 00:02:39,163
‎- โอเค
‎- ดูถูกกันเหรอ

49
00:02:39,242 --> 00:02:41,202
‎ไม่ บิ๊กฟุตอาจได้ผล

50
00:02:41,286 --> 00:02:42,946
‎มันเป็นความคิดที่แย่มาก

51
00:02:43,037 --> 00:02:44,457
‎ก็ได้ งั้นจะเอาไงล่ะ

52
00:02:44,539 --> 00:02:47,669
‎จะอ้างอะไรฉันก็โอเคทั้งนั้น
‎แต่เราต้องไปทางเดียวกัน

53
00:02:47,750 --> 00:02:51,000
‎- แบบนั้นเราถึงจะได้ออกไป
‎- เราไม่เคยไปทางเดียวกัน

54
00:02:51,087 --> 00:02:52,547
‎วิธีแก้ปัญหาก็ต่างกันด้วย

55
00:02:52,630 --> 00:02:56,470
‎- พระเจ้า เราจะไม่ได้ออกไปจากที่นี่
‎- ช่วยใจเย็นๆ ให้ฉันหน่อย

56
00:02:56,551 --> 00:02:59,221
‎- นายกำลังทำให้ฉันเป็นบ้า
‎- เพราะฉันกำลังเป็นบ้า

57
00:03:00,013 --> 00:03:02,103
‎พวกเขาจะเรียกเรากลับเข้าไปในห้องนั้นแล้ว

58
00:03:11,733 --> 00:03:12,783
‎พระเจ้าช่วย

59
00:03:15,278 --> 00:03:18,198
‎- ทำไมนายทำตัวแบบนี้
‎- แบบไหน แบบเด็กไม่รู้จักโตเหรอ

60
00:03:18,281 --> 00:03:19,661
‎นายพูดเองนะ ฉันเปล่า

61
00:03:20,742 --> 00:03:23,952
‎จามาล นายยังเด็ก ฉันก็ด้วย

62
00:03:24,037 --> 00:03:27,497
‎เรายังไม่ 18 เลย
‎พวกเขาบังคับให้เราอยู่ไม่ได้ ไปกันเถอะ

63
00:03:27,582 --> 00:03:29,462
‎ถ้านายไป พ่อแม่นายก็จะรู้

64
00:03:29,542 --> 00:03:32,382
‎แล้วนายก็จะต้องกลับมาที่นี่
‎แถมถูกสงสัยมากขึ้นอีก

65
00:03:33,546 --> 00:03:34,376
‎พระเจ้าช่วย

66
00:03:36,132 --> 00:03:37,632
‎ฉันตัดสินใจพลาดครั้งใหญ่ซะแล้ว

67
00:03:37,717 --> 00:03:39,137
‎เรายังไม่รู้ว่าพวกเขารู้อะไร

68
00:03:39,219 --> 00:03:42,469
‎อาจไม่รู้อะไรเลยก็ได้
‎อย่าเพิ่งดราม่าเว่อเกินเถอะ

69
00:03:43,181 --> 00:03:45,271
‎ทั้งที่เธอเป็นตัวแม่ของตัวแม่แห่งเรื่องดราม่า

70
00:03:45,350 --> 00:03:47,480
‎จามาล ฉันไม่ทนความประสาทของนายแล้ว

71
00:03:47,560 --> 00:03:50,100
‎ถ้าไม่บอกมาว่ามันเรื่องอะไร
‎ก็ช่วยหุบปากไปสักทีเถอะ

72
00:03:50,188 --> 00:03:51,018
‎บอกแน่

73
00:03:51,105 --> 00:03:55,395
‎แต่ตอนนี้มันไม่ใช่เวลาจะมาแฉ
‎เรื่องอุบัติเหตุก้นทำพิษของเธอ

74
00:03:55,485 --> 00:03:58,695
‎- นั่นนายกุเรื่องชัดๆ
‎- เปล่า เธอนั่งทับโทรศัพท์

75
00:03:58,780 --> 00:04:00,950
‎ฉันได้ยินเธอเผาฉันให้เพื่อนฟัง

76
00:04:01,032 --> 00:04:02,532
‎- อะไรนะ
‎- มอนเซ่ ฟินนี

77
00:04:05,286 --> 00:04:06,116
‎ตามผมมา

78
00:04:19,592 --> 00:04:21,842
‎เราได้รับเบาะแสในคดีที่กำลังสืบอยู่

79
00:04:21,928 --> 00:04:24,008
‎คนขับอูเบอร์บอกว่าคุณกับเพื่อนสามคน

80
00:04:24,097 --> 00:04:27,177
‎นั่งรถไปลงที่ป่าแอนเจลิสเครสต์
‎ในเดือนกรกฎาคม 2018…

81
00:04:27,267 --> 00:04:28,097
‎บิ๊กฟุต

82
00:04:28,685 --> 00:04:29,515
‎ว่าไงนะ

83
00:04:29,602 --> 00:04:31,522
‎เราไปตามหาบิ๊กฟุต

84
00:04:31,604 --> 00:04:34,614
‎และจากผู้พบเห็นกับกระทู้เรดดิตหลายกระทู้

85
00:04:34,691 --> 00:04:35,731
‎เราเลยแกะรอย…

86
00:04:35,817 --> 00:04:38,317
‎บิ๊กฟุตไปถึงเขตแอนเจลิสเครสต์

87
00:04:38,403 --> 00:04:40,323
‎โดยปกติแล้ว
‎พวกมันจะไม่ลงใต้มาไกลขนาดนี้

88
00:04:40,405 --> 00:04:41,695
‎แต่เพราะภาวะโลกร้อน

89
00:04:41,781 --> 00:04:44,581
‎รูปแบบการอพยพของพวกมัน
‎เลยเปลี่ยนเมื่อเร็วๆ นี้

90
00:04:44,659 --> 00:04:48,959
‎พวกมันจะอพยพตามฤดูผสมพันธุ์ไม่ใช่ฤดูหนาว

91
00:04:49,038 --> 00:04:51,368
‎บิ๊กฟุตมีขนหนาสองชั้น

92
00:04:51,457 --> 00:04:54,417
‎คล้ายๆ หมาฮัสกี แต่ขนคนละแบบ

93
00:04:54,502 --> 00:04:56,422
‎พวกมันเติบโต…

94
00:04:56,504 --> 00:04:57,554
‎ในที่ที่อากาศเย็นกว่า

95
00:04:57,630 --> 00:05:00,260
‎แคนาดา ออริกอน วอชิงตัน แคลิฟอร์เนียเหนือ

96
00:05:00,341 --> 00:05:02,641
‎และบางภูมิภาคของหิมาลัย แต่ที่หิมาลัย

97
00:05:02,719 --> 00:05:04,679
‎มันถูกเรียกว่ามนุษย์หิมะอัปลักษณ์

98
00:05:04,762 --> 00:05:05,642
‎ไม่ใช่เยติ

99
00:05:05,722 --> 00:05:07,182
‎ถึงจะมีอะไรเชื่อมโยงกันอยู่

100
00:05:07,265 --> 00:05:09,345
‎แต่เยติคือสัตว์คนละสายพันธุ์

101
00:05:09,434 --> 00:05:11,774
‎บิ๊กฟุตขึ้นชื่อเรื่องกลิ่นเหม็นและ…

102
00:05:16,274 --> 00:05:19,614
‎นั่นคือตัวอย่างของการทักทาย
‎ตามปกติของตัวบิ๊กฟุต

103
00:05:19,694 --> 00:05:21,704
‎มันคือ "ไง เป็นไงบ้าง"

104
00:05:22,238 --> 00:05:25,578
‎ต่อไป ผมจะสาธิตเสียงเรียกคู่
‎ซึ่งจะสูงขึ้นสองสามอ็อกเทฟ

105
00:05:25,658 --> 00:05:26,488
‎ไม่ต้อง

106
00:05:27,618 --> 00:05:30,658
‎ขอบคุณที่มานะครับ ผมว่าเราได้ข้อมูลพอแล้ว

107
00:05:36,878 --> 00:05:39,418
‎รู้ไหม ขอบใจกันหน่อยก็ดีนะ

108
00:05:39,505 --> 00:05:40,585
‎ขอบใจ ซีซาร์

109
00:05:40,673 --> 00:05:43,763
‎ใช่ โทษทีที่บอกว่าบิ๊กฟุตเป็นความคิดที่แย่

110
00:05:43,843 --> 00:05:46,853
‎ฉันไม่ได้หมายถึงซีซาร์ ฉันหมายถึงฉัน

111
00:05:46,929 --> 00:05:48,889
‎เพราะฉัน พวกนายถึงรู้เรื่องบิ๊กฟุตดี

112
00:05:48,973 --> 00:05:51,143
‎โอเค แต่มันเป็นความคิดซีซาร์

113
00:05:51,225 --> 00:05:53,135
‎เธอไม่ให้เครดิตฉันอยู่แล้ว เธอเกลียดฉันนี่

114
00:05:53,227 --> 00:05:55,477
‎อะไรนะ เดี๋ยว

115
00:05:55,563 --> 00:05:58,783
‎ฉันทั้งโทรทั้งส่งข้อความหานาย
‎แต่นายไม่เคยโทรกลับมาเลย

116
00:05:58,858 --> 00:05:59,818
‎นายเมินฉัน

117
00:05:59,901 --> 00:06:03,111
‎- เธอจำไม่ได้จริงด้วยว่าพูดอะไรไว้
‎- ฉันจำไม่ได้

118
00:06:03,196 --> 00:06:05,776
‎งั้นฉันจะสะกิดแผลใจตัวเอง
‎เพื่อเตือนความจำเธอให้

119
00:06:05,865 --> 00:06:06,865
‎ก็ได้

120
00:06:06,949 --> 00:06:10,749
‎ฉันฝากข้อความถึงเธอ
‎เธอโทรกลับมา โดยไม่ตั้งใจ

121
00:06:10,828 --> 00:06:11,658
‎ก้นเธอทับมัน

122
00:06:12,246 --> 00:06:15,166
‎ฉันได้ยินทุกอย่างที่เธอพูดถึงฉัน
‎ให้เชอร์รี่เพื่อนเธอฟัง

123
00:06:15,249 --> 00:06:17,289
‎เธอบอกว่าเธอสงสารฉัน

124
00:06:17,377 --> 00:06:19,457
‎เพราะฉันเจอภาวะหยุดพัฒนาการ

125
00:06:19,545 --> 00:06:21,665
‎ฉันเลยเหมือนกับเด็กแปดขวบเพี้ยนๆ

126
00:06:22,507 --> 00:06:23,417
‎ใจร้ายมาก

127
00:06:23,508 --> 00:06:24,378
‎เชอร์รี่

128
00:06:24,467 --> 00:06:26,837
‎อะไรเนี่ย ฉันจำไม่ได้…

129
00:06:27,762 --> 00:06:28,602
‎เดี๋ยวนะ

130
00:06:29,722 --> 00:06:33,022
‎ไม่ เชอร์รี่เหรอ เราไม่ได้พูดถึงนาย

131
00:06:33,101 --> 00:06:35,141
‎นั่นมันตั้งสองปีแล้ว เธอจะไปจำได้ไง

132
00:06:35,228 --> 00:06:38,478
‎เพราะฉันกับเชอร์รี่ไม่ได้เป็นเพื่อนกัน
‎เราแค่ทำแล็บด้วยกัน

133
00:06:38,564 --> 00:06:42,944
‎เราไม่เคยเล่าเรื่องส่วนตัวให้กันฟัง
‎ฉันน่าจะพูดถึงครูของฉันมากกว่า

134
00:06:43,027 --> 00:06:45,317
‎เพราะเขาเหมือนเด็กแปดขวบเพี้ยนๆ

135
00:06:45,905 --> 00:06:46,775
‎พยายามได้ดี

136
00:06:47,407 --> 00:06:49,987
‎ฉันไม่ได้พูดถึงนาย ฉันไม่ได้คิดอะไรแบบนั้นเลย

137
00:06:50,076 --> 00:06:51,366
‎ฉันไม่สนว่าเธอคิดอะไร

138
00:06:51,452 --> 00:06:53,662
‎เธอจะไม่ได้กลับมาเป็นซี้ของฉันอีก

139
00:06:53,746 --> 00:06:56,366
‎ถึงเธอจะติดแหง็กอยู่ที่ฟรีริดจ์ก็ตาม

140
00:06:58,209 --> 00:06:59,249
‎พ่อแม่นายบอกเหรอ

141
00:06:59,335 --> 00:07:00,545
‎ยินดีต้อนรับกลับบ้าน ที่รัก

142
00:07:00,628 --> 00:07:03,878
‎จามาล พอเถอะ มันสองปีแล้ว
‎เรื่องมันเป็นอดีตไปแล้ว

143
00:07:03,965 --> 00:07:08,255
‎อ้อ เป็นอดีตเหมือนกับ
‎เงินที่ถูกขโมยไปของเราสินะ

144
00:07:08,344 --> 00:07:10,144
‎ฉันจะแก้ไขเรื่องนั้น

145
00:07:10,638 --> 00:07:12,768
‎และพอทำได้ เราก็ไม่มีอะไรต้องคุยกันอีก

146
00:07:13,349 --> 00:07:14,639
‎แล้วเราจะรอทำไม

147
00:07:14,725 --> 00:07:16,055
‎ก็เริ่มตอนนี้เลยสิ

148
00:07:23,693 --> 00:07:25,613
‎ดีใจที่ได้เจอกับทุกคนนะ

149
00:07:39,000 --> 00:07:39,830
‎เฮ่

150
00:07:39,917 --> 00:07:41,837
‎ฉันออกมาแล้ว เธออยู่ไหน

151
00:07:41,919 --> 00:07:43,919
‎เร็วจัง เป็นไงบ้าง

152
00:07:44,005 --> 00:07:45,755
‎พวกนั้นถามเราสองสามอย่าง

153
00:07:46,340 --> 00:07:47,340
‎เราเหรอ

154
00:07:48,259 --> 00:07:50,389
‎ใช่ มีฉันกับผู้ชายอีกสองคน

155
00:07:54,056 --> 00:07:55,136
‎ฉันต้องไปแล้ว

156
00:07:56,100 --> 00:07:57,390
‎ฉันกำลังจะขึ้นรถ

157
00:07:58,060 --> 00:07:59,850
‎บ้าบอชัดๆ

158
00:07:59,937 --> 00:08:03,017
‎ที่มอนเซ่ตอแหลเรื่องครูเคมี มันเหลือเชื่อจริงๆ

159
00:08:03,107 --> 00:08:05,897
‎- เธอทำให้ฉันดูเหมือนเป็นบ้า
‎- เธอน่าโมโหมาก

160
00:08:05,985 --> 00:08:06,815
‎ใช่เลย

161
00:08:07,695 --> 00:08:11,775
‎จัสมินสั่งซี่โครงราดซอสฆาลาเปญโญ
‎จากร้านโทนี่ โรม่า

162
00:08:11,866 --> 00:08:13,076
‎ยัยนั่นก็รู้ว่าฉันชอบซี่โครง

163
00:08:13,159 --> 00:08:15,449
‎จากนั้นเธอก็สั่งผงซักฟอกกลิ่นฤดูใบไม้ผลิ

164
00:08:15,536 --> 00:08:18,116
‎ทั้งที่รู้ว่าผิวฉันแพ้ผงซักฟอกแบบมีกลิ่นหอม

165
00:08:18,206 --> 00:08:19,326
‎นายแฮกแอมะซอนเธอเหรอ

166
00:08:20,875 --> 00:08:22,915
‎เปล่า เราใช้บัญชีร่วม

167
00:08:24,128 --> 00:08:25,838
‎บัญชีเน็ตฟลิกซ์กับพินเทอเรสต์ด้วย

168
00:08:26,380 --> 00:08:28,090
‎นายไปดูของที่เธอสั่งทำไม

169
00:08:29,008 --> 00:08:30,968
‎ก็แค่อยากรู้ว่าเธอหมายความว่าไง

170
00:08:31,052 --> 00:08:36,812
‎โอเค ไม่มีใครเขาส่งสารซ่อนเร้น
‎ผ่านรายการข้าวของที่ซื้อหรอก

171
00:08:36,891 --> 00:08:38,851
‎พักเรื่องจัสมินแล้วกลับมาที่มอนเซ่ก่อนได้ไหม

172
00:08:38,935 --> 00:08:40,435
‎เธอเปลี่ยนยี่ห้อผ้าอนามัยแบบสอด

173
00:08:40,520 --> 00:08:43,110
‎เป็นเพราะปกติฉันสั่งให้เธอหรือเปล่า

174
00:08:43,189 --> 00:08:44,439
‎ย่าครับ

175
00:08:45,233 --> 00:08:46,483
‎เป็นไงบ้าง

176
00:08:47,401 --> 00:08:48,281
‎เดี๋ยว

177
00:08:48,361 --> 00:08:50,951
‎รูบี้กำลังต้องการคำแนะนำเรื่องจัสมิน

178
00:08:51,030 --> 00:08:53,660
‎ย่าว่าแทนที่เขาจะหาคำตอบด้วยตัวเอง

179
00:08:53,741 --> 00:08:55,371
‎เขาควรไปถามเธอแทนดีกว่าไหม

180
00:08:55,451 --> 00:09:00,161
‎ผมว่ารูบี้ควรได้รู้ความจริงนะ

181
00:09:00,248 --> 00:09:03,078
‎ความจริงอาจทำร้ายเขาได้

182
00:09:03,793 --> 00:09:05,673
‎แต่การไม่รู้มันไม่เจ็บปวดกว่าเหรอ

183
00:09:05,753 --> 00:09:08,213
‎ถ้าเกิดเขารู้จากคนอื่นล่ะ

184
00:09:08,297 --> 00:09:10,837
‎คงมีแต่ไอ้โง่นั่นแหละที่บอกเขา

185
00:09:10,925 --> 00:09:12,795
‎- ผมว่า…
‎- รูบี้ เรื่องนี้อย่าสอด

186
00:09:12,885 --> 00:09:14,545
‎เธอนั่นแหละอย่าสอด จามาล

187
00:09:14,637 --> 00:09:16,807
‎ถ้าแม่คนนั้นอยากบอก เธอก็บอกเองแหละ

188
00:09:18,558 --> 00:09:22,938
‎รูบี้ พอจัสมินพร้อม เธอจะบอกเอง

189
00:09:25,648 --> 00:09:27,108
‎และเธอยังไม่พร้อม

190
00:09:32,905 --> 00:09:33,945
‎ไม่ได้จะว่านะ

191
00:09:34,031 --> 00:09:37,331
‎ฉันขอบใจที่นายช่วย
‎แต่ฉันว่านายเซ้าซี้กับย่าเกินไป

192
00:09:37,410 --> 00:09:38,490
‎และย่าพูดถูก

193
00:09:38,578 --> 00:09:40,958
‎ให้จัสมินบอกออกมาเองดีกว่า

194
00:09:41,455 --> 00:09:44,665
‎สำหรับตอนนี้ ฉันกับนาย
‎เรามาทำอะไรตามประสาเพื่อนซี้กันเถอะ

195
00:09:45,418 --> 00:09:47,378
‎นึกออกแล้ว ฉันจะสร้างพินเทอเรสต์ของเรา

196
00:09:48,921 --> 00:09:50,301
‎นี่คริสต์มาสอีฟ

197
00:09:50,381 --> 00:09:51,881
‎ฉันลืมไปสนิทเลย

198
00:09:51,966 --> 00:09:54,466
‎ทุกปีที่ร้านจะมีเมนูพิเศษคริสต์มาสอีฟ

199
00:09:54,552 --> 00:09:56,512
‎ฉันรับปากพ่อแล้วว่าจะไปช่วยงาน

200
00:09:57,138 --> 00:09:58,558
‎โอเค บาย

201
00:09:59,473 --> 00:10:01,023
‎ระบุตัวตนของศพได้แล้ว

202
00:10:02,685 --> 00:10:04,225
‎พวกเขารู้แล้วว่านั่นกูชิโญส

203
00:10:05,479 --> 00:10:07,729
‎จากนี้ไปมันจะต้องลำบากแน่ๆ

204
00:10:08,899 --> 00:10:09,939
‎สำหรับผมเหรอ

205
00:10:10,943 --> 00:10:12,073
‎หรือสำหรับคุณ

206
00:10:13,446 --> 00:10:16,616
‎- คนที่ทำงานให้เธอคือคุณ
‎- ในทางเทคนิคก็เราทั้งคู่นั่นแหละ

207
00:10:16,699 --> 00:10:19,699
‎ฟังนะ ฉันไม่ได้มาเถียงกับนาย

208
00:10:19,785 --> 00:10:22,325
‎ฉันแค่อยากจะปกป้องนาย

209
00:10:22,413 --> 00:10:24,623
‎คุณไม่ได้ปกป้องผมมาหลายปีแล้ว

210
00:10:25,458 --> 00:10:26,578
‎ผมไม่เป็นไร

211
00:10:26,667 --> 00:10:27,837
‎นายไม่เข้าใจ

212
00:10:27,918 --> 00:10:32,048
‎กูชิโญสเป็นเหมือนร่มที่ปกป้อง
‎พวกซานโตสอย่างนายจากปัญหา

213
00:10:32,131 --> 00:10:36,391
‎และตอนนี้เมื่อเธอตายแล้ว
‎นายจะเจอปัญหาใหญ่อย่างที่ไม่เคยเจอ

214
00:10:37,428 --> 00:10:39,718
‎แล้วยิ่งพวกโพรเฟ็ตกำลังทยอยออกจากคุกด้วย

215
00:10:39,805 --> 00:10:40,765
‎ผมไม่กังวลหรอก

216
00:10:42,433 --> 00:10:44,273
‎พวกนั้นรู้ตัวว่าเรามันคนละชั้น

217
00:10:49,565 --> 00:10:50,855
‎นายต้องระวังตัวให้ดี

218
00:10:52,985 --> 00:10:54,645
‎สุขสันต์วันคริสต์มาส เจ้าหน้าที่แฮมเมล

219
00:11:00,493 --> 00:11:01,333
‎เฮ่

220
00:11:02,036 --> 00:11:03,826
‎- เป็นไงบ้าง
‎- อย่างที่คิด

221
00:11:04,413 --> 00:11:05,463
‎เขาไม่รับรู้อะไรเลย

222
00:11:05,539 --> 00:11:06,419
‎บ้าจริง

223
00:11:07,917 --> 00:11:08,997
‎ขอบคุณที่ลองดูนะ

224
00:11:12,922 --> 00:11:15,172
‎คุณสู้เพื่อน้องชายคุณเต็มที่แล้ว

225
00:11:15,257 --> 00:11:18,137
‎แล้วไง ผมควรตัดช่องน้อยแต่พอตัวเหรอ

226
00:11:19,512 --> 00:11:22,472
‎มันเป็นความผิดผม ถ้าซีซาร์ไม่ได้โตมาแบบนี้…

227
00:11:22,556 --> 00:11:23,716
‎แต่เขาโตมาแล้ว

228
00:11:24,725 --> 00:11:27,095
‎คุณรู้ไหมว่าเรื่องไหนที่เขาโตกว่าคุณ

229
00:11:27,186 --> 00:11:29,936
‎คุณ คุณเลี้ยงเขามาเป็นเด็กฉลาด

230
00:11:30,022 --> 00:11:33,072
‎แต่คุณต้องเชื่อว่าเขาฉลาดพอ
‎ที่จะแก้ปัญหาด้วยตัวเขาเอง

231
00:11:33,943 --> 00:11:35,533
‎คุณทำอะไรไม่ได้แล้ว

232
00:11:38,072 --> 00:11:41,532
‎แต่ถ้าคุณอยากจะลองอีก
‎เรายังเหลือเวลาสองสามสัปดาห์

233
00:11:44,245 --> 00:11:45,115
‎ไม่ล่ะ

234
00:11:46,372 --> 00:11:48,832
‎ไม่เหลือแล้ว เราจะไปจากที่นี่เลย

235
00:11:49,875 --> 00:11:51,205
‎อะไรนะ ได้ไง

236
00:11:51,293 --> 00:11:53,253
‎เจ็บเร็วก็จบเร็ว เราไปกันเถอะ

237
00:11:54,964 --> 00:11:55,844
‎คุณแน่ใจเหรอ

238
00:11:59,468 --> 00:12:00,758
‎ได้เวลาก้าวต่อไปแล้ว

239
00:12:01,762 --> 00:12:04,722
‎ของผมดูดีที่สุด แต่ผมว่าของพ่อต้องดูดีกว่าแน่

240
00:12:06,267 --> 00:12:09,307
‎ทุกคนในบ้านหลังนี้มีพรสวรรค์

241
00:12:09,395 --> 00:12:10,855
‎ทุกคนเลย

242
00:12:10,938 --> 00:12:12,518
‎- ดูของผมสิ
‎- มันสวยมากเลย

243
00:12:12,606 --> 00:12:13,816
‎"ฉันขอโทษ"

244
00:12:14,775 --> 00:12:16,185
‎พี่ขอโทษเรื่องอะไรเหรอ

245
00:12:16,277 --> 00:12:17,397
‎อ้อ

246
00:12:18,612 --> 00:12:19,532
‎เปล่าหรอก

247
00:12:19,613 --> 00:12:22,243
‎งั้นพี่พิมพ์คำว่า "ขอโทษ" ทำไม

248
00:12:22,950 --> 00:12:28,000
‎เพราะถ้าไม่ทำ ชีวิตก็จะลำบากขึ้นน่ะสิ

249
00:12:28,080 --> 00:12:28,910
‎ทำไมล่ะ

250
00:12:28,998 --> 00:12:32,538
‎โอเค ถามให้น้อยลง
‎แล้วโรยสปริงเคิลส์ให้มากขึ้น

251
00:12:34,628 --> 00:12:35,708
‎ไปพักก่อนเถอะ

252
00:12:35,796 --> 00:12:37,046
‎ไปทำสิ่งที่ต้องทำ

253
00:12:37,673 --> 00:12:40,093
‎โอเคค่ะ งั้นเดี๋ยวมา

254
00:12:41,093 --> 00:12:42,223
‎โอเค

255
00:12:42,887 --> 00:12:44,557
‎จะเริ่มที่ตานะ

256
00:12:44,638 --> 00:12:47,768
‎ตา ดีเลย พวกมันจะได้มองเห็นจากใต้หมวก

257
00:12:47,850 --> 00:12:49,850
‎เราแต่งตัวให้มนุษย์ขนมปังขิงได้ไหม

258
00:12:49,935 --> 00:12:51,725
‎ด้วยจิตวิญญาณแห่งคริสต์มาส

259
00:12:51,812 --> 00:12:53,732
‎ได้สิ พ่อไม่ลืมหรอกนะ

260
00:12:54,356 --> 00:12:56,476
‎เราจะให้เขาแต่งชุดสีอะไรดี

261
00:12:56,984 --> 00:12:59,824
‎ไง ทิ้งข้อความไว้นะ ฉันอาจจะโทรกลับ

262
00:13:03,407 --> 00:13:06,117
‎ไง ทิ้งข้อความไว้นะ ฉันอาจจะโทรกลับ

263
00:13:11,081 --> 00:13:12,831
‎- นี่ใคร
‎- นายบล็อกฉันเหรอ

264
00:13:12,917 --> 00:13:13,747
‎มอนเซ่เหรอ

265
00:13:13,834 --> 00:13:16,464
‎ใช่ มอนเซ่ไง ไอ้เวร
‎ไม่อยากเชื่อเลยว่านายบล็อกฉัน

266
00:13:16,545 --> 00:13:18,455
‎อะไรนะ ฉันไม่ได้บล็อกเธอ

267
00:13:18,547 --> 00:13:20,467
‎อ้อ จริงเหรอ ฉันพยายามโทรหานาย

268
00:13:20,549 --> 00:13:23,509
‎จากโทรศัพท์ตัวเองเป็นสิบรอบ
‎และทุกครั้งมันบอกให้ฝากข้อความเสียง

269
00:13:23,594 --> 00:13:25,894
‎แต่พอฉันใช้อีกเบอร์โทรหานาย
‎นายพูดว่า "นี่ใคร"

270
00:13:25,971 --> 00:13:28,521
‎ฉันอาจตั้งใจเมินเธอก็ได้ เคยคิดแบบนั้นบ้างไหม

271
00:13:28,599 --> 00:13:32,599
‎จามาล พอเถอะน่า
‎ในสายนั้น ฉันไม่ได้พูดถึงนาย

272
00:13:32,686 --> 00:13:34,726
‎เธอคิดว่าฉันสามขวบเหรอ

273
00:13:34,814 --> 00:13:38,614
‎แต่ต่อให้ใช่ ฉันก็จะบอกเธอว่า อุแว้ๆ…

274
00:13:38,692 --> 00:13:39,532
‎ตอแหล

275
00:13:39,610 --> 00:13:42,150
‎ไม่อยากเชื่อเลยว่านายจะไม่ให้โอกาสฉันอธิบาย

276
00:13:42,238 --> 00:13:43,858
‎นายแบนฉันเร็วเว่อ

277
00:13:43,948 --> 00:13:45,868
‎รู้ไหมว่าฉันโทรกับส่งข้อความไปเยอะแค่ไหน

278
00:13:45,950 --> 00:13:49,080
‎ไม่รู้เลย ฉันบล็อกเธอเป็นชาติแล้ว

279
00:13:49,161 --> 00:13:50,001
‎อ้อ โอเค

280
00:13:50,079 --> 00:13:53,619
‎งั้นนายก็เลือกทิ้งมิตรภาพ
‎มากกว่าจะยอมอึดอัดที่ต้องคุยกันสินะ

281
00:13:53,707 --> 00:13:57,167
‎ว้าว ดีใจจังที่ได้รู้ว่า
‎มิตรภาพเรามีค่ากับนายมากแค่ไหน

282
00:13:57,253 --> 00:13:58,343
‎บาย จามาล

283
00:14:01,632 --> 00:14:03,632
‎รองเท้าเปิดหัวมีความหมายอะไรกับนายไหม

284
00:14:03,717 --> 00:14:05,587
‎ไม่มี อีกเรื่องนะ

285
00:14:05,678 --> 00:14:08,308
‎สวัสดี ปกติคนเขาพูดแบบนี้ตอนต่อสายติด

286
00:14:08,389 --> 00:14:09,559
‎เฮ่ จามาล

287
00:14:09,640 --> 00:14:12,770
‎เธอรู้ว่าฉันชอบนิ้วเท้าเธอ
‎มันตีความเป็นอย่างอื่นไม่ได้เลย

288
00:14:12,852 --> 00:14:13,852
‎แน่ใจเหรอ

289
00:14:13,936 --> 00:14:17,266
‎เธออาจเป็นพวกแฟชั่นวิบัติ ซึ่งเธอก็เป็นอยู่

290
00:14:17,356 --> 00:14:19,726
‎ไหนนายว่าจะรอให้เธอบอกนายเองไง

291
00:14:19,817 --> 00:14:22,107
‎นายควรได้เห็นลิสต์สิ่งที่เธออยากได้

292
00:14:22,194 --> 00:14:23,494
‎เธอกำลังเขียนบทกวีรัก

293
00:14:23,571 --> 00:14:26,451
‎แต่แทนที่จะใช้คำ
‎เธอใช้ของใช้จิปาถะในบ้านแทน

294
00:14:26,532 --> 00:14:29,992
‎แล้วการที่มันอยู่ในลิสต์น่ะนะ ขอเถอะ

295
00:14:30,077 --> 00:14:32,617
‎โอเค สนใจฉันหน่อย

296
00:14:32,705 --> 00:14:36,705
‎มอนเซ่เพิ่งโทรมา และเธอเหมือนจะไม่พอใจ

297
00:14:36,792 --> 00:14:38,502
‎เธอไม่ได้โกรธ

298
00:14:39,211 --> 00:14:43,091
‎แต่มันเหมือนเธอมีความรู้สึก และฉันไปทำร้าย

299
00:14:43,173 --> 00:14:44,013
‎ความรู้สึกเหรอ

300
00:14:44,091 --> 00:14:45,721
‎- แปลกแฮะ
‎- ฉันรู้

301
00:14:45,801 --> 00:14:46,891
‎ฉันควรยอมแพ้ไหม

302
00:14:46,969 --> 00:14:48,639
‎ฉันว่าเราควรคุยกันเรื่องนี้

303
00:14:48,721 --> 00:14:51,971
‎เดี๋ยวฉันไปหาที่ร้าน
‎ฉันจะเอาลิสต์ของจัสมินไปชำแหละและวิเคราะห์

304
00:14:52,057 --> 00:14:52,977
‎ไม่

305
00:14:54,310 --> 00:14:56,600
‎ร้านคนแน่นมาก ต้องวางแล้ว

306
00:14:56,687 --> 00:14:57,517
‎บาย

307
00:14:57,605 --> 00:14:58,605
‎หวังว่าจะเป็นเรื่องดีนะ

308
00:14:58,689 --> 00:15:01,359
‎จากคุณมาร์ติเนซ ด้วยรัก

309
00:15:01,442 --> 00:15:03,402
‎สวยดี แต่มันไม่ได้มาจากรูบี้

310
00:15:03,986 --> 00:15:06,906
‎- เขาซื้อเอง
‎- เขาไม่ซื้อดอกไม้ที่บานแล้วหรอก

311
00:15:06,989 --> 00:15:09,779
‎มันอยู่ได้แค่สองวัน
‎แบบนั้นก็เหมือนใช้เงินทิ้งขว้าง

312
00:15:09,867 --> 00:15:12,537
‎งั้นโน้ตสุดหวานที่เขาเขียนให้เธอใบนี้ล่ะ

313
00:15:15,414 --> 00:15:18,464
‎เขาไม่ได้เขียน เขาไม่เคยจบประโยคด้วยบุพบท

314
00:15:18,542 --> 00:15:20,962
‎โอเค ก็ได้ ฉันซื้อดอกไม้กับเขียนการ์ดเอง

315
00:15:21,045 --> 00:15:25,625
‎แต่ที่ฉันทำไปเพราะรูบี้ป่วยเป็นไข้ใจ
‎จนต้องนอนติดเตียง

316
00:15:25,716 --> 00:15:30,006
‎เขาเจ็บปวดจนยกปากกา
‎หรือโทรหาเธอไม่ไหวด้วยซ้ำ

317
00:15:30,095 --> 00:15:31,095
‎- จริงเหรอ
‎- ใช่

318
00:15:31,180 --> 00:15:33,930
‎ทันทีที่ลืมตาตื่น เขาจะคิดถึงเธอ

319
00:15:34,016 --> 00:15:36,136
‎พอตกกลางคืน เขาก็ยังฝันถึงเธอด้วย

320
00:15:36,226 --> 00:15:38,646
‎ฉันได้ยินเขาละเมอชื่อเธอตอนนอน

321
00:15:38,729 --> 00:15:40,479
‎แล้วทำไมนายไปนอนกับเขาล่ะ

322
00:15:41,190 --> 00:15:44,650
‎เพราะรูบี้นอนคนเดียวไม่ไหวน่ะสิ

323
00:15:45,235 --> 00:15:50,315
‎เอาเป็นว่า รูบี้กำลังป่วยเป็นไข้ใจ
‎แบบลึกล้ำและรุนแรง

324
00:15:50,407 --> 00:15:53,827
‎ฉันไม่อยากเห็นเขาเป็นแบบนี้
‎มันทำให้ฉันประสาทกิน

325
00:15:54,870 --> 00:15:57,080
‎นั่นไง เขาทำให้นายประสาทกิน

326
00:15:57,164 --> 00:16:00,714
‎ในที่สุดก็พูดอะไรจากใจสักที
‎นายมาที่นี่เพราะแบบนั้น

327
00:16:00,793 --> 00:16:02,843
‎นายเอาเขามายัดเยียดให้ฉัน

328
00:16:04,171 --> 00:16:06,131
‎ยัดเยียด ฉันเนี่ยนะ

329
00:16:06,215 --> 00:16:07,585
‎หาว่าฉันยัดเยียด

330
00:16:08,133 --> 00:16:09,393
‎เธอกล้าดียังไง

331
00:16:09,468 --> 00:16:12,598
‎จามาล ฉันไม่มีเวลามาทำแบบนี้
‎ฉันกำลังแต่งบ้านอยู่

332
00:16:12,680 --> 00:16:13,640
‎ฉะนั้นช่วยไปซะที

333
00:16:13,722 --> 00:16:16,352
‎ฉากการประสูติมันปฏิสนธิขึ้นมาเองไม่ได้

334
00:16:16,433 --> 00:16:19,693
‎โอเค ก็ได้ ฉันกำลังยัดเยียด
‎ช่วยเอาเขาคืนไปที

335
00:16:20,646 --> 00:16:21,726
‎ให้ทำอะไรฉันก็ยอม

336
00:16:32,700 --> 00:16:36,790
‎รูบี้ ตามส่องแฟนเก่าแบบนั้นมันไม่ได้

337
00:16:36,870 --> 00:16:40,210
‎ผมเปล่าตามส่อง ก็แค่เช็คให้ชัวร์
‎ว่าเธออัปเดตข้อมูลส่วนตัวแล้ว

338
00:16:40,290 --> 00:16:42,040
‎มหาวิทยาลัยมักจะดูข้อมูลพวกนี้

339
00:16:43,085 --> 00:16:44,705
‎เธอขอให้หลานทำเหรอ

340
00:16:45,671 --> 00:16:47,801
‎เธอไม่ได้ขอให้ผมทำ

341
00:16:48,841 --> 00:16:52,551
‎เลิกทำตัวโรคจิต
‎หลานจะใส่ชุดไหนตอนมิสซาเที่ยงคืน

342
00:16:53,637 --> 00:16:55,347
‎- ไม่รู้สิ ชุดนี้มั้ง
‎- ไม่ได้

343
00:16:55,431 --> 00:16:56,851
‎หลานต้องใส่สูท

344
00:16:56,932 --> 00:16:57,852
‎ทำไมล่ะ

345
00:16:58,434 --> 00:17:01,854
‎เพราะย่าอยากให้หลานดูดี
‎ตอนถ่ายรูปคริสต์มาสครอบครัวไง

346
00:17:01,937 --> 00:17:06,397
‎เราไม่เคยถ่ายรูปคริสต์มาสครอบครัว
‎และผมก็ไม่เคยใส่สูท ทำไมปีนี้ต้องทำด้วย

347
00:17:06,483 --> 00:17:08,243
‎เลิกถามได้แล้ว

348
00:17:08,902 --> 00:17:10,202
‎ปีนี้…

349
00:17:12,906 --> 00:17:14,116
‎มันแตกต่าง

350
00:17:16,702 --> 00:17:20,912
‎พวกเด็กๆ เขียนลิสต์สิ่งที่อยากทำ
‎ระหว่างที่หนูอยู่ที่นี่เอาไว้

351
00:17:20,998 --> 00:17:22,618
‎โอเค ว้าว

352
00:17:23,917 --> 00:17:25,127
‎ไหนดูซิ

353
00:17:26,628 --> 00:17:28,628
‎ให้ตาย ร้องเพลงคริสต์มาส

354
00:17:28,714 --> 00:17:32,554
‎โอเค สร้างหมู่บ้านขนมปังขิง
‎ไปขั้วโลกเหนือ

355
00:17:32,634 --> 00:17:33,844
‎ทะเยอทะยานมาก

356
00:17:34,887 --> 00:17:39,387
‎ก็ใช่ แต่อาจจะไม่ ถ้าเกิดหนูค้างที่นี่อีกสักสองวัน

357
00:17:39,975 --> 00:17:42,685
‎ได้เหรอ พวกเขาต้องดีใจแน่

358
00:17:43,353 --> 00:17:45,363
‎ต้องโทรไปถามพ่อก่อนหรือเปล่า

359
00:17:45,439 --> 00:17:48,029
‎ไม่ค่ะ ไม่เป็นไรหรอก เชื่อหนูสิ

360
00:17:48,609 --> 00:17:49,779
‎ทุกอย่างโอเคใช่ไหม

361
00:17:50,486 --> 00:17:51,316
‎ไม่ค่ะ

362
00:17:52,196 --> 00:17:54,616
‎พ่อส่งหนูกลับไปเมย์ฟีลด์ไม่ได้

363
00:17:55,407 --> 00:17:56,947
‎มอนเซ่ ฉันเสียใจด้วยนะ

364
00:17:58,535 --> 00:18:02,455
‎ไม่เป็นไรค่ะ หนูไม่อยากคิดถึงมัน
‎หนูไม่อยากให้คริสต์มาสกร่อย

365
00:18:02,539 --> 00:18:04,329
‎เชิญนั่งประจำที่

366
00:18:04,416 --> 00:18:06,456
‎นัตแครกเกอร์กำลังจะเริ่มแล้ว

367
00:18:06,543 --> 00:18:08,133
‎- นัตแครกเกอร์
‎- นัตแครกเกอร์

368
00:18:08,212 --> 00:18:09,762
‎- มาเร็ว
‎- โอเค

369
00:18:14,176 --> 00:18:17,466
‎- ให้มันละลายก่อนไหม
‎- เธอไปเอากิ่งไม้มาจากไหน

370
00:18:17,554 --> 00:18:21,104
‎- ตัดจากพุ่มไม้ของเพื่อนบ้าน
‎- เดี๋ยว เธอไม่มีของตกแต่งจริงๆ เหรอ

371
00:18:21,183 --> 00:18:22,563
‎ปกติ เราจัดเต็ม

372
00:18:23,060 --> 00:18:26,730
‎สิ่งที่ฉันชอบที่สุดของคริสต์มาส
‎ก็คือของตกแต่ง แต่อย่างอื่นก็ชอบ

373
00:18:26,814 --> 00:18:31,864
‎สิ่งที่ฉันชอบที่สุดของคริสต์มาส
‎คือมันเป็นฤดูกาลแห่งความหวัง ความรัก

374
00:18:32,361 --> 00:18:34,071
‎และการให้โอกาส

375
00:18:34,154 --> 00:18:36,324
‎จามาล ฉันให้โอกาสรูบี้หลายหนแล้ว

376
00:18:36,406 --> 00:18:39,866
‎- แถมนายเองก็บ่นเรื่องเป็นส่วนเกินนี่
‎- ฉันไม่บ่นแล้ว

377
00:18:39,952 --> 00:18:42,622
‎ถ้าที่เต็ม ฉันเดินไปได้

378
00:18:42,704 --> 00:18:46,084
‎เถอะน่า พวกเธอเข้ากันดีจะตาย

379
00:18:46,166 --> 00:18:49,666
‎คริสต์มาสทำให้ฉันเศร้าพออยู่แล้ว
‎ฉันไม่อยากมาพูดเรื่องรูบี้อีก

380
00:18:50,879 --> 00:18:55,629
‎ฉันเองก็ไม่อยากฟังรูบี้พูดซ้ำซากทุกวันทุกเวลา

381
00:18:55,717 --> 00:19:00,137
‎เขาหมกมุ่น "ฉันคิดถึงจัสมิน
‎นายว่าเธอคิดถึงฉันไหม"

382
00:19:00,222 --> 00:19:03,272
‎"ฉันควรโทรหาเธอ นายว่าเธอจะรับสายไหม"

383
00:19:03,350 --> 00:19:05,770
‎"จามาล ฉันดูแอมะซอนเธอ"

384
00:19:05,853 --> 00:19:08,313
‎"จามาล เธอซื้อซี่โครง"

385
00:19:08,397 --> 00:19:11,687
‎"หมายความว่าไง
‎เธอเปลี่ยนยี่ห้อผ้าอนามัยแบบสอด ทำไมกัน"

386
00:19:11,775 --> 00:19:14,895
‎ฉันไม่อยากให้ในตัวฉันมีอะไร
‎ที่ทำให้ฉันคิดถึงเขา

387
00:19:15,654 --> 00:19:17,664
‎ไม่เอารูบี้แล้ว สวมบทมอนเซ่ซิ

388
00:19:21,243 --> 00:19:23,163
‎"มานัดเจอกันแบบไม่ต้องมีแผนเถอะ

389
00:19:23,245 --> 00:19:25,905
‎เพราะฉันไม่ต้องให้ผู้ชายมาบอก
‎ว่าต้องทำหรือไม่ทำอะไร

390
00:19:25,998 --> 00:19:28,878
‎ไม่ต้องมาบอกว่าฉันควรหรือไม่ควรรู้อะไร

391
00:19:28,959 --> 00:19:30,169
‎เพราะรู้ไหมฉันรู้"

392
00:19:30,252 --> 00:19:33,382
‎"เฮงซวย และฉันก็ทำตัวทุเรศกับเพื่อนสุดๆ"

393
00:19:35,591 --> 00:19:36,551
‎ใช้ได้เลยนะ

394
00:19:36,633 --> 00:19:38,843
‎ยกเว้นแต่ท่อนสุดท้าย เธอไม่รู้ตัวว่าเป็นแบบนั้น

395
00:19:38,927 --> 00:19:41,217
‎เธอไม่ยอมรับหรอกว่าตัวเองผิด

396
00:19:41,305 --> 00:19:44,845
‎ไม่ เธอขอโทษเก่งจะตาย
‎เมื่อคืนเธอก็เพิ่งจะขอโทษฉัน

397
00:19:45,434 --> 00:19:46,274
‎จริงเหรอ

398
00:19:46,351 --> 00:19:48,811
‎ใช่ นายควรให้เครดิตเธอมากกว่านี้

399
00:19:48,896 --> 00:19:51,816
‎มอนเซ่ช่วยให้ฉันรู้ว่าฉันควรสนใจตัวเอง

400
00:19:51,899 --> 00:19:53,399
‎ไม่ใช่กลับไปหารูบี้

401
00:19:53,483 --> 00:19:55,323
‎ยัยนั่นจะไปรู้อะไร อย่าไปฟังเลย

402
00:19:55,402 --> 00:19:57,112
‎งั้นฉันต้องฟังใคร นายเหรอ

403
00:19:57,196 --> 00:20:00,616
‎ก็เห็นอยู่ว่านายอยากให้ฉัน
‎กลับไปแบ่งเบาภาระเรื่องรูบี้

404
00:20:01,909 --> 00:20:06,039
‎แต่ก็ใช่ มันอาจจะใช่
‎แต่มันไม่ได้แปลว่าฉันพูดผิดนี่นา

405
00:20:06,121 --> 00:20:07,661
‎ถ้าเธอไม่ฟังฉัน

406
00:20:07,748 --> 00:20:10,458
‎ก็ไปดู "ทุกหัวใจมีรัก" สิ
‎หนังคลาสสิกประจำเทศกาลน่ะ

407
00:20:12,127 --> 00:20:14,207
‎- ไม่เคยดู
‎- ฉันด้วย มันไม่สำคัญหรอก

408
00:20:14,296 --> 00:20:16,916
‎ไปดูหนังรักตลกเรื่องไหนก็ได้

409
00:20:17,007 --> 00:20:18,467
‎หลังจากคู่รักรักกัน

410
00:20:18,550 --> 00:20:22,010
‎พวกเขาเลิกกันเสมอ รู้ไหมว่าทำไม

411
00:20:22,095 --> 00:20:23,465
‎เพื่อจะได้กลับมาคบกันไง

412
00:20:23,555 --> 00:20:27,425
‎มีแต่ตอนเลิกกันไปแล้วเท่านั้นแหละ
‎ที่พวกเขาจะเห็นค่ากันและกัน

413
00:20:28,018 --> 00:20:30,348
‎เพราะการสูญเสีย
‎ทำให้พวกเขานึกได้ถึงสิ่งที่เคยมี

414
00:20:32,481 --> 00:20:37,151
‎นายกับมอนเซ่ก็อาจต้องเลิกคบกัน
‎เพื่อให้มองเห็นคุณค่ามิตรภาพของอีกฝ่าย

415
00:20:38,987 --> 00:20:42,447
‎เธอพยายามติดต่อหาฉัน มันบอกให้รู้ว่าเธอใส่ใจ

416
00:20:44,076 --> 00:20:47,496
‎- ฉันอาจควรให้โอกาสเธอ
‎- ฉันก็จะให้รูบี้ นี่คริสต์มาสนะ

417
00:20:47,579 --> 00:20:49,369
‎เอาจริง ฉันก็คิดถึงบิ๊กฟุตตัวจิ๋วนั่น

418
00:20:49,456 --> 00:20:51,876
‎ย่าว่าจัสมินจะพร้อมคุยกับผมเมื่อไหร่

419
00:20:52,960 --> 00:20:54,920
‎ผมขอโทษ ในหัวผมมันคิดแต่เรื่องนี้

420
00:20:56,630 --> 00:20:59,800
‎ถ้าอยากจะเลิกคิดเรื่องจัสมิน

421
00:21:00,384 --> 00:21:01,894
‎หลานต้องทำให้มือไม่ว่าง

422
00:21:03,053 --> 00:21:04,853
‎ด้วยด้ายกับเข็ม

423
00:21:06,181 --> 00:21:08,641
‎ย่าจะสอนหลานเย็บผ้า นั่งสิ

424
00:21:09,559 --> 00:21:11,309
‎ขอบคุณสำหรับข้อเสนอ แต่ไม่เป็นไร

425
00:21:11,395 --> 00:21:12,225
‎รูบี้

426
00:21:15,148 --> 00:21:18,358
‎หลานต้องหัดทำอะไรด้วยตัวเองได้แล้ว

427
00:21:18,986 --> 00:21:20,566
‎แต่ผมมีย่านี่นา

428
00:21:23,115 --> 00:21:25,275
‎หลานจะพึ่งพาคนอื่นไปตลอดไม่ได้หรอก

429
00:21:30,622 --> 00:21:32,212
‎ช้าๆ นะ

430
00:21:33,625 --> 00:21:34,705
‎ใส่ใจด้วย

431
00:21:35,460 --> 00:21:40,220
‎และเวลาหลานทำพลาด
‎ซึ่งหลานทำแน่ ก็อย่าได้ท้อใจ

432
00:21:41,675 --> 00:21:45,545
‎มันจะมีบางครั้งที่หลานอยากยอมแพ้

433
00:21:46,346 --> 00:21:49,056
‎หรือคิดว่าอะไรๆ มันแย่เกินแก้ไข

434
00:21:50,517 --> 00:21:51,687
‎แต่เชื่อย่าเถอะ

435
00:21:52,853 --> 00:21:55,523
‎ถ้าหลานมุ่งมั่นและอดทนมากพอ

436
00:21:55,605 --> 00:21:57,565
‎ทุกอย่างล้วนแก้ไขได้

437
00:21:58,817 --> 00:22:00,317
‎ผมรู้นะว่าย่ากำลังทำอะไร

438
00:22:01,653 --> 00:22:04,573
‎ย่าไม่ได้สอนเย็บผ้า นี่มันบทเรียนชีวิต

439
00:22:06,575 --> 00:22:08,655
‎ย่าอยากให้ผมเคลียร์ปัญหากับจัสมิน

440
00:22:10,704 --> 00:22:14,584
‎ข่าวการตายของกูชิโญสจะแพร่ไปในไม่ช้า

441
00:22:14,666 --> 00:22:15,626
‎และเราต้อง…

442
00:22:15,709 --> 00:22:16,959
‎เธอถูกฆ่าเมื่อไหร่

443
00:22:17,961 --> 00:22:20,461
‎เราต้องหาตัวพวกมัน แล้วจัดการซะ

444
00:22:20,964 --> 00:22:22,174
‎ใครล่ะ โจ๊กเกอร์

445
00:22:22,257 --> 00:22:23,677
‎เราไม่รู้อะไรเลย

446
00:22:24,343 --> 00:22:25,803
‎เราถูกเล่นงานทีเผลอ

447
00:22:26,845 --> 00:22:28,175
‎ตอนนี้มันไม่ใช่เวลา

448
00:22:30,515 --> 00:22:33,095
‎ที่เราต้องสนใจคือการคอยระวังให้กัน

449
00:22:33,185 --> 00:22:36,855
‎เพื่อให้ทั่วถิ่นรู้ว่าเรายังแข็งแกร่ง
‎เหมือนที่เคยเป็น

450
00:22:36,938 --> 00:22:40,528
‎เพราะต่อให้ไม่มีกูชิโญส เราก็ยังเป็นซานโตส

451
00:22:51,161 --> 00:22:52,201
‎ไม่ๆ

452
00:22:52,287 --> 00:22:54,577
‎- เคารพพระแม่มารีย์หน่อย
‎- อะไรเนี่ย

453
00:22:55,582 --> 00:22:56,832
‎แล้วแกะไปไหน

454
00:22:57,751 --> 00:22:59,001
‎ที่ทำจากข้าวโพดคั่วน่ะเหรอ

455
00:22:59,086 --> 00:22:59,956
‎ใช่

456
00:23:00,921 --> 00:23:01,801
‎ฉันกินไปแล้ว

457
00:23:02,381 --> 00:23:04,841
‎ในตัวแกะมันติดกาวตาช้างเอาไว้นะ

458
00:23:06,760 --> 00:23:10,260
‎อึออกมาต้องเป็นก้อนสวยงามแน่ จามาลหูขาว

459
00:23:11,223 --> 00:23:14,103
‎รู้ไหม ฉันเริ่มเข้าใจแล้วว่าทำไมรูบี้ชอบเธอ

460
00:23:14,184 --> 00:23:16,774
‎ฉันเองก็เข้าใจแล้วว่าทำไมมอนเซ่ด่านายซะยับ

461
00:23:16,853 --> 00:23:18,523
‎เฮ่ ฉันกำลังทำตัวดีอยู่นะ

462
00:23:18,605 --> 00:23:20,725
‎ใช่ แต่ชมแบบแซะมันก็คือแซะอยู่ดี

463
00:23:20,816 --> 00:23:23,606
‎โทษที ฉันเป็นโรคแยกคำชมแบบแซะไม่ออก

464
00:23:23,693 --> 00:23:28,123
‎มันไม่มีอยู่จริง แต่ฉันเป็นจริงๆ
‎เหมือนที่ฉันเจ็บปวดใจเพราะมอนเซ่

465
00:23:28,824 --> 00:23:32,244
‎เดี๋ยว นึกว่านายพร้อมให้อภัยเธอแล้วซะอีก

466
00:23:32,327 --> 00:23:33,407
‎ฉันเปลี่ยนใจ

467
00:23:34,538 --> 00:23:35,368
‎ฉันยังไม่พร้อม

468
00:23:35,455 --> 00:23:37,665
‎สายลั่นสายนั้นมันเปลี่ยนชีวิตฉันไป

469
00:23:37,749 --> 00:23:38,879
‎แล้วเป็นเรื่องไม่ดีเหรอ

470
00:23:38,959 --> 00:23:42,169
‎เปล่า เป็นเรื่องดี ฉันมีชีวิตที่ดีสุดๆ

471
00:23:42,254 --> 00:23:44,014
‎- เพราะมอนเซ่
‎- ไม่

472
00:23:44,881 --> 00:23:50,511
‎ใช่ เธอพาฉันมาทางนี้ก็จริง
‎แต่ฉันคือคนที่ผลักดันตัวเอง

473
00:23:50,595 --> 00:23:52,555
‎ตลอดชีวิต ฉันมีแต่เพื่อนหน้าเดิมๆ

474
00:23:52,639 --> 00:23:56,939
‎พวกเขาไม่ได้ถ่วงฉันหรอก
‎แต่เพราะมีพวกเขาอยู่ด้วยตลอด

475
00:23:58,270 --> 00:24:01,270
‎ฉันเลยอยู่แต่ในพื้นที่ปลอดภัย
‎ไม่เคยได้ลองทำสิ่งที่แตกต่าง

476
00:24:01,857 --> 00:24:05,737
‎แล้วพอทำ ฉันก็เจอความสนใจใหม่

477
00:24:06,236 --> 00:24:08,656
‎เจอตัวเองในด้านอื่นๆ

478
00:24:08,738 --> 00:24:11,028
‎ถ้าไม่แบนมอนเซ่ ฉันก็คงไม่…

479
00:24:11,950 --> 00:24:13,080
‎ฉันคงไม่พัฒนา

480
00:24:13,160 --> 00:24:15,750
‎ใช่ ถ้าไม่มีปัญหา เราก็พัฒนาไม่ได้

481
00:24:19,207 --> 00:24:20,877
‎ฉันกลับไปคบกับรูบี้ไม่ได้

482
00:24:20,959 --> 00:24:21,999
‎ไม่ได้

483
00:24:22,794 --> 00:24:25,634
‎อีกอย่าง ถ้าได้อยู่คนเดียวบ้าง มันน่าจะดีกับเขา

484
00:24:26,506 --> 00:24:27,336
‎ใช่

485
00:24:37,851 --> 00:24:39,731
‎เรียบร้อย เสร็จแล้ว

486
00:24:42,022 --> 00:24:42,942
‎เดี๋ยวก่อน

487
00:24:45,901 --> 00:24:46,861
‎โอเค เอาเลย

488
00:24:53,867 --> 00:24:56,077
‎- เยี่ยม
‎- ดูมีเอกลักษณ์นะเนี่ย

489
00:24:56,870 --> 00:24:58,000
‎และไม่ใช่ในทางดี

490
00:24:59,247 --> 00:25:00,457
‎แต่ฉันชอบมันจัง

491
00:25:01,750 --> 00:25:03,590
‎ครอบครัวเธอจะอยู่ที่เม็กซิโกอีกนานไหม

492
00:25:03,668 --> 00:25:05,208
‎ฉันต้องอยู่ที่นี่คนเดียวหนึ่งสัปดาห์

493
00:25:05,295 --> 00:25:06,705
‎อะไรนะ ไม่ได้

494
00:25:06,796 --> 00:25:10,256
‎เธอมากับฉันเลย
‎ฉันปล่อยให้เพื่อนอยู่คนเดียวในวันคริสต์มาสไม่ได้

495
00:25:10,342 --> 00:25:11,512
‎เอาจริงเหรอ

496
00:25:12,177 --> 00:25:14,347
‎ก็เราเป็นเพื่อนกันแล้ว

497
00:25:17,641 --> 00:25:18,891
‎จะให้รูบี้รู้ไม่ได้

498
00:25:18,975 --> 00:25:19,975
‎มันแย่สุดๆ เลย

499
00:25:22,562 --> 00:25:24,402
‎นี่สูทตัวที่แพงที่สุดของผมนะ

500
00:25:26,399 --> 00:25:29,649
‎เคนีต้องโกรธแน่

501
00:25:41,039 --> 00:25:41,919
‎เฮ่

502
00:25:43,083 --> 00:25:48,923
‎ฉันลองคิดดูแล้ว
‎เรื่องเมย์ฟีลด์ ฉันจะออกค่าใช้จ่ายให้เอง

503
00:25:50,298 --> 00:25:53,508
‎หนูให้คุณทำแบบนั้นไม่ได้

504
00:25:53,593 --> 00:25:55,853
‎ได้สิ และควรด้วย

505
00:25:56,596 --> 00:25:59,556
‎แม่ของหนูก็คงต้องการแบบนี้
‎ฉันเองก็เหมือนกัน

506
00:26:00,267 --> 00:26:02,387
‎จริงเหรอ แน่ใจเหรอคะ

507
00:26:02,978 --> 00:26:04,898
‎เรื่องนี้ทำให้ฉันมีความสุขที่สุดแล้ว

508
00:26:04,980 --> 00:26:06,480
‎ตายแล้ว

509
00:26:06,565 --> 00:26:08,105
‎ขอบคุณค่ะ

510
00:26:09,943 --> 00:26:12,453
‎โอเค ฉันไปนอนล่ะนะ

511
00:26:12,529 --> 00:26:13,949
‎- ค่ะ ราตรีสวัสดิ์
‎- ราตรีสวัสดิ์

512
00:26:14,823 --> 00:26:16,283
‎เยี่ยม

513
00:26:17,450 --> 00:26:20,660
‎(เพื่อนเมย์ฟีลด์ 21.30 น.
‎คลาสสเตลล่า เอลเลียตยังมีที่อีกไหม)

514
00:26:26,418 --> 00:26:30,758
‎(คอร์โฟร์ 23.55 น.
‎ระวังด้วย พวกเขารู้ตัวตนบิ๊กฟุตแล้ว)

515
00:26:38,054 --> 00:26:45,024
‎(ซีซาร์ 23.55 น.
‎ระวังด้วย พวกเขารู้ตัวตนบิ๊กฟุตแล้ว)

516
00:26:47,689 --> 00:26:51,779
‎(ซีซาร์ 23.55 น.
‎ระวังด้วย พวกเขารู้ตัวตนบิ๊กฟุตแล้ว)

517
00:27:00,994 --> 00:27:05,004
‎(ซีซาร์ 23.55 น.
‎ระวังด้วย พวกเขารู้ตัวตนบิ๊กฟุตแล้ว)

518
00:27:12,881 --> 00:27:13,841
‎สุขสันต์วันคริสต์มาส

519
00:27:15,216 --> 00:27:17,756
‎(ข้อความ
‎ลบ/ยกเลิก)

520
00:28:26,287 --> 00:28:31,207
‎คำบรรยายโดย วรพล ถาวรวรานนท์