1
00:00:01,126 --> 00:00:02,377
มักห์รา

2
00:00:03,754 --> 00:00:04,838
เจ้าเจอแม่มั้ย

3
00:00:04,922 --> 00:00:06,715
นางถูกพาไปหาหัวหน้าพวกมัน

4
00:00:08,717 --> 00:00:09,843
ข้าเห็นนางตาย

5
00:00:09,927 --> 00:00:11,094
ข้าไปตามหาแม่

6
00:00:11,845 --> 00:00:13,639
ข้าเจอสิ่งนี้ เราต้องไป

7
00:00:13,972 --> 00:00:15,933
ข้ารู้ที่ที่เราซ่อนตัวได้ปลอดภัย
ตามข้ามา

8
00:00:16,015 --> 00:00:19,520
ไม่มีใครหาเราเจอที่นี่แน่
ถ้ำ เหมาะสำหรับซ่อนตัว

9
00:00:19,603 --> 00:00:20,604
เรามาถึงที่แล้ว

10
00:00:21,021 --> 00:00:22,731
- บูตส์
- เปิดประตู

11
00:00:23,357 --> 00:00:24,650
เปิดประตู

12
00:00:29,071 --> 00:00:29,947
ไม่นะ

13
00:00:30,030 --> 00:00:34,076
ข้าได้ยินว่าเมื่อกษัตริย์แห่งพายัน
ขึ้นครองบัลลังก์

14
00:00:34,952 --> 00:00:38,038
เครื่องรางถูกฝังอยู่เหนือหัวใจ

15
00:00:38,330 --> 00:00:39,998
ใครจะไปลักพาตัวราชินีได้

16
00:00:40,582 --> 00:00:43,293
ข้าคือคนเดียวที่นี่ที่ช่วยท่านได้

17
00:00:44,253 --> 00:00:45,712
ข้ารู้ว่าใครได้ตัวพี่สาวท่าน

18
00:01:44,104 --> 00:01:45,105
เชท เชท!

19
00:01:52,196 --> 00:01:53,280
เชท เชท เชท!

20
00:02:50,880 --> 00:02:53,007
ผู้เฒ่าดอเรียนครั้งหนึ่งเคยพูดว่า

21
00:02:54,174 --> 00:02:57,970
"เสียงที่รบกวนจิตใจที่สุด
สำหรับมนุษย์ คือความเงียบ...

22
00:02:58,846 --> 00:03:01,181
ยามที่ธรรมชาติร้องไห้คร่ำครวญ"

23
00:03:01,891 --> 00:03:08,480
ความเงียบเมื่อถือกำเนิด
ความเงียบในชั่วขณะที่หัวใจแหลกสลาย

24
00:03:08,564 --> 00:03:13,152
ความเงียบในช่วงที่เกิด
ความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส

25
00:03:21,243 --> 00:03:22,828
ข้าภูมิใจในความกล้าของเจ้า

26
00:03:24,455 --> 00:03:26,665
การแข็งขืนของเจ้าช่างทรงพลัง

27
00:03:28,417 --> 00:03:31,754
คนอื่นที่เจอเรื่องนี้เช่นข้า
อาจรู้สึกประทับใจกับการกระทำนี้...

28
00:03:33,005 --> 00:03:37,968
ต่อสู้กับความสงสารที่เกิดในใจ
ทำให้การตัดสินใจแย่ลง...

29
00:03:39,595 --> 00:03:41,180
จากนั้นก็ยอมใจอ่อน

30
00:03:42,014 --> 00:03:45,017
พูดชัดๆ คือพวกนั้นมันขี้ขลาด

31
00:03:47,102 --> 00:03:50,022
นี่คือเหตุผลที่ข้าอยู่ในตำแหน่งนี้
แต่พวกเขาไม่

32
00:03:51,649 --> 00:03:53,651
หลังจากที่ตัดนิ้วแปดนิ้ว...

33
00:03:54,818 --> 00:03:57,530
เราจะลงมือที่นิ้วเท้า

34
00:04:02,076 --> 00:04:07,206
ข้าทำอย่างนี้ได้หลายวัน
จนกว่าเจ้าจะบอกว่าราชินีข้าอยู่ไหน

35
00:04:28,644 --> 00:04:32,106
ข้าได้จุดหมายแล้วว่า
ราชินีถูกจับตัวอยู่ที่ไหน

36
00:04:32,565 --> 00:04:34,358
พวกนั้นไม่คิดว่าเราจะไปหาแน่

37
00:04:34,441 --> 00:04:36,485
ถ้าเดินทางเร็ว ก็ใช้เวลาไม่กี่วัน

38
00:04:36,902 --> 00:04:39,238
กลุ่มทหารกำลังเตรียมตัวออกเดินทาง

39
00:04:39,697 --> 00:04:42,700
มีธุระไม่กี่อย่าง
ที่เราต้องสะสางกันก่อน

40
00:04:42,783 --> 00:04:43,784
"สะสาง" รึ

41
00:04:43,868 --> 00:04:46,662
ก่อนอื่น เจ้าหนุ่มนั่น

42
00:04:47,997 --> 00:04:51,584
ข้าขอบใจที่เขาช่วยจับกุม
มนุษย์เงาสองคนข้างนอกนั่น

43
00:04:53,127 --> 00:04:54,253
เอาล่ะ...

44
00:04:56,171 --> 00:04:59,425
ข้าอยากรู้ว่าเขาทำยังไง

45
00:05:02,052 --> 00:05:03,888
เขาไม่ใช่ลูกชายท่าน

46
00:05:03,971 --> 00:05:07,183
รู้ชัดเจนตั้งแต่ตอนที่
เราพาเขามาหาท่าน

47
00:05:08,976 --> 00:05:12,313
แต่เขาเองก็มองเห็นได้ใช่มั้ย

48
00:05:15,316 --> 00:05:16,317
ใช่

49
00:05:18,736 --> 00:05:21,155
ลูกอีกคนของเจอร์ลามาเรล...

50
00:05:24,867 --> 00:05:26,327
กับผู้หญิงคนอื่น

51
00:05:29,955 --> 00:05:31,957
ท่านสมควรเจอคนที่ดีกว่านี้

52
00:05:32,374 --> 00:05:35,711
นั่นไม่ใช่ความผิดของเด็กหนุ่ม
และถ้าเขาไม่ช่วย เจ้าก็ไปไม่ถึงไหน

53
00:05:35,794 --> 00:05:39,632
ข้าคือนักล่าแม่มด มักห์รา และตอนที่
ข้าพูดอยู่นี้มีแม่มดนั่งในเต้นท์ข้า

54
00:05:39,715 --> 00:05:42,718
ไม่เกี่ยวกับผิดไม่ผิดอะไร
ข้าจะมองข้ามว่าเขาเป็นใครไม่ได้

55
00:05:42,801 --> 00:05:44,136
มองข้ามได้สิ

56
00:05:45,429 --> 00:05:46,680
เขาเป็นคนของข้า

57
00:05:47,264 --> 00:05:50,768
เขาช่วยคุ้มครองข้า
และข้าก็เป็นธิดาของพระราชา

58
00:05:52,311 --> 00:05:54,021
มีเรื่องไหนอีกที่เจ้าอยากสะสาง

59
00:05:55,731 --> 00:05:57,525
เขาจะไปกับเราด้วยรึเปล่า

60
00:05:58,025 --> 00:05:59,401
"ไปกับเรา" รึ

61
00:05:59,485 --> 00:06:01,904
ข้าจะเดินทัพนี้
ข้าทิ้งท่านไว้ที่นี่ไม่ได้

62
00:06:01,987 --> 00:06:05,115
ไม่มีทางเด็ดขาด
ข้าจะไม่ไปไหนจนกว่าจะเจอครอบครัวข้า

63
00:06:05,199 --> 00:06:07,284
ผ่านไปหลายวันแล้ว ทหารพราน
ของข้าไม่เจอร่องรอยอะไร

64
00:06:07,368 --> 00:06:09,787
- เจ้าสัญญาแล้ว
- ข้าสัญญาว่าจะตามหา

65
00:06:09,870 --> 00:06:11,830
และจากมุมมองของข้า
ถือว่าข้ารักษาสัญญาอยู่

66
00:06:11,914 --> 00:06:14,166
งั้นเจ้าก็ทิ้งทหารบางส่วน
ไว้ที่นี่ ข้าจะตามหาต่อ

67
00:06:14,250 --> 00:06:17,044
เรื่องนี้ข้าไม่มีทางเลือก
ท่านเองก็เช่นกัน

68
00:06:18,963 --> 00:06:20,047
เจ้าหนุ่ม...

69
00:06:23,634 --> 00:06:28,347
ข้ายังมีทักษะการฆ่า
มากกว่าที่เจ้ารู้

70
00:06:29,265 --> 00:06:33,811
ถ้าเจ้าคิดว่าเพราะเจ้ามองเห็น
เจ้าจะสูสีกับข้านั้น...

71
00:06:35,604 --> 00:06:36,814
คิดใหม่ซะ

72
00:06:43,153 --> 00:06:44,363
ไม่เป็นไรหรอก

73
00:06:48,492 --> 00:06:51,704
ที่นี่ไม่มีใครอาศัยอยู่
มีอันตรายแค่เล็กน้อย

74
00:06:51,787 --> 00:06:53,831
ทิ้งคนไว้สักสองสามคน
ข้าก็ปลอดภัย

75
00:06:54,164 --> 00:06:58,460
มักห์รา ราชินีกำลังเป็นอันตราย

76
00:06:58,544 --> 00:07:01,797
นางอาจจะพิการ นางอาจจะตายไปแล้ว

77
00:07:02,214 --> 00:07:04,258
เราไม่รู้ว่าใครปกครองอาณาจักรอยู่

78
00:07:04,341 --> 00:07:07,052
เราไม่รู้ว่าใครปกครองอาณาจักรอยู่

79
00:07:07,636 --> 00:07:11,223
ความโกลาหลก่อนหน้าที่ราชวงศ์ท่าน
จะขึ้นปกครองนั้นเลวร้ายมาก

80
00:07:12,266 --> 00:07:15,394
เกิดการต่อสู้นับไม่ถ้วน
ความทุกข์ และความอาฆาต

81
00:07:15,477 --> 00:07:19,315
ถ้าปราศจากเคนเป็นผู้ปกครอง
ความอลหม่านจะเกิดขึ้นอีกครั้ง

82
00:07:19,398 --> 00:07:23,694
และท่านก็คือผู้มีสิทธิ์
สืบทอดบัลลังก์ต่อจากเคน

83
00:07:27,031 --> 00:07:30,659
ข้าจะทิ้งทหารไว้ส่วนหนึ่ง
เพื่อตามหาครอบครัวท่านต่อ

84
00:07:32,369 --> 00:07:34,121
แต่ท่านต้องไม่อยู่ที่นี่...

85
00:07:36,248 --> 00:07:38,751
เราทั้งคู่ไม่มีทางเลือกอื่น

86
00:07:54,183 --> 00:07:56,101
เจ้าคือผู้บัญชาการทหาร
ที่อยู่ที่นี่ใช่มั้ย

87
00:07:56,185 --> 00:07:58,270
ใช่ขอรับ ฝ่าบาท
ข้าออกคำสั่งทหารอีกสี่คน

88
00:07:59,146 --> 00:08:00,481
แปดคนดีกว่า

89
00:08:01,398 --> 00:08:02,441
จัดการซะ

90
00:08:04,902 --> 00:08:07,530
เจ้าเข้าใจใช่มั้ยว่า
หน้าที่ของเจ้าสำคัญแค่ไหน

91
00:08:07,613 --> 00:08:09,114
แน่นอนขอรับ

92
00:08:10,574 --> 00:08:11,742
พวกเขาคือชีวิตข้า

93
00:08:12,159 --> 00:08:13,327
ขอรับ

94
00:09:11,719 --> 00:09:14,180
เจ้าต้องคุยกับพ่อของเจ้า

95
00:09:14,263 --> 00:09:16,849
เขาไม่อยากฟังข้าพูดอะไรอีกแล้ว

96
00:09:16,932 --> 00:09:19,018
เพราะงั้นเจ้าถึงต้องคุยกับเขา

97
00:09:22,229 --> 00:09:23,355
ทำไมข้าล่ะ

98
00:09:23,439 --> 00:09:27,860
ฮานิวา ไม่สำคัญว่าใครพูดก่อน

99
00:09:27,943 --> 00:09:29,778
สำคัญที่เราต้องเดินหน้าต่อ

100
00:09:32,615 --> 00:09:34,158
ท่านคิดว่ามันง่ายน่ะสิ

101
00:09:35,159 --> 00:09:36,285
ง่ายสิ

102
00:09:37,161 --> 00:09:39,288
รีบทำลายความเงียบนี้
ตอนที่ยังทำได้

103
00:09:48,005 --> 00:09:49,465
เราหยุดทำไม

104
00:09:50,466 --> 00:09:54,970
เราจะตั้งแคมป์ที่นี่คืนหนึ่ง
พ่อของเจ้านำหน้าไปเพื่อแกะรอย

105
00:09:59,892 --> 00:10:01,268
อีกไกลแค่ไหน

106
00:10:02,019 --> 00:10:03,395
อีกไกลอะไร

107
00:10:05,481 --> 00:10:06,649
โอ้ ว้าว

108
00:10:17,952 --> 00:10:21,705
ข้าบอกไม่ได้ว่าโล่งใจ
หรือข้าไม่ได้หวังว่าจะเจอกันแน่

109
00:10:26,794 --> 00:10:28,170
ข้าจะไปบอกคนอื่นๆ

110
00:10:39,181 --> 00:10:40,349
บ้าน

111
00:10:54,154 --> 00:10:56,866
เป็นไปได้ไงที่ราชินี
ที่ไม่เคยออกจากวัง

112
00:10:57,366 --> 00:11:01,120
กลับไประหกระเหินโดยมีแค่
นางกำนัลและคนขับรถ

113
00:11:01,996 --> 00:11:04,331
เจ้าว่ามีใครพยายามก่อกบฏนางรึเปล่า

114
00:11:06,375 --> 00:11:08,460
ข้าคิดได้หลายอย่าง

115
00:11:10,087 --> 00:11:11,505
แต่พยายามไม่คิด

116
00:11:12,840 --> 00:11:14,174
นางมีศัตรูมากมาย

117
00:11:14,800 --> 00:11:16,218
เพราะสวมมงกุฎนั้น

118
00:11:17,469 --> 00:11:18,762
มีมากกว่าคนอื่นๆ

119
00:11:20,764 --> 00:11:22,766
นางเหมือนแม่ของข้า เจ้ารู้ใช่มั้ย

120
00:11:25,102 --> 00:11:29,356
ทั้งใบหน้า น้ำเสียง
กระทั่งวิธีการหายใจ

121
00:11:32,359 --> 00:11:35,404
แม่ข้าเสียไปตั้งแต่ข้ายังเล็ก
แต่ถึงอย่างนั้น ข้าก็รู้

122
00:11:37,281 --> 00:11:39,074
ทั้งสองละม้ายคล้ายกันไม่ผิดเพี้ยน

123
00:11:41,827 --> 00:11:43,245
ดังนั้นเมื่อแม่ข้าสวรรคต

124
00:11:43,329 --> 00:11:48,709
ข้ารู้สึกเจ็บปวดมาก
ทุกครั้งที่พี่สาวข้าเข้ามาใกล้

125
00:11:49,877 --> 00:11:54,298
ได้ยินเสียงนาง ได้กลิ่นนาง
สัมผัสนาง...

126
00:11:57,176 --> 00:11:59,887
ทันใดนั้น ข้าก็เศร้า
เพราะคิดถึงแม่ข้าอีกครั้ง

127
00:12:02,973 --> 00:12:05,142
ข้าว่าพ่อข้าก็รู้สึกไม่ต่างกัน

128
00:12:05,226 --> 00:12:09,522
ข้าคิดว่านั่นคือเหตุผลที่พ่อข้า
ไม่เคยลงมือริดรอนสิ่งหนึ่งได้เลย

129
00:12:09,605 --> 00:12:12,233
สิ่งที่นางให้คุณค่าเหนือสิ่งอื่นใด

130
00:12:17,196 --> 00:12:18,739
สิทธิ์แต่กำเนิดของนาง

131
00:12:45,599 --> 00:12:47,893
ข้าเอาอาหารมาให้นาง
อย่างที่เจ้าสั่ง

132
00:12:48,727 --> 00:12:54,233
เจ้าเรียกนางตามสถานะของนางก็ได้
ในนี้ไม่มีพลังหรือเวทมนตร์อะไร

133
00:12:55,109 --> 00:12:58,320
ข้าเอาอาหารมาให้ราชินี
อย่างที่เจ้าสั่ง

134
00:12:58,404 --> 00:12:59,446
ดีมาก

135
00:13:11,917 --> 00:13:14,670
ยังไม่ได้มาตรฐานท่านสินะ หือ

136
00:13:16,881 --> 00:13:22,011
ข้าได้ยินเรื่องเล่าความดื้อดึง
ของท่าน กระทั่งทำร้ายตัวเอง

137
00:13:23,345 --> 00:13:27,057
ตอนที่ข้าได้ยินครั้งแรก เรื่องนั้น
ดูแปลกประหลาดมาก ข้าไม่เชื่อ

138
00:13:27,141 --> 00:13:28,309
แต่ตอนนี้...

139
00:13:29,935 --> 00:13:34,732
บางทีท่านอาจพอบอกได้ว่า
เรื่องไหนจริงหรือไม่จริง

140
00:13:35,441 --> 00:13:39,486
ข้าได้ยินว่าท่านฆ่าคนรัก
เพราะพวกเขากรนเวลาหลับ

141
00:13:39,570 --> 00:13:43,032
ฆ่าคนรับใช้
เพราะท่านไม่ชอบกลิ่นตัวพวกเขา

142
00:13:44,116 --> 00:13:46,702
ท่านตัดลิ้นเด็กสาว

143
00:13:47,036 --> 00:13:52,166
เพราะว่าพวกนางรับใช้ไม่ทันใจท่าน

144
00:13:52,583 --> 00:13:58,589
มีเรื่องไหนมั้ยที่ท่านอยากเถียง
หรือยอมรับอย่างหน้าชื่นตาบาน

145
00:14:12,853 --> 00:14:14,563
ท่านก็รู้กฎนี่

146
00:14:15,773 --> 00:14:19,109
กระดิ่งดัง เราจะได้รู้
ว่าท่านไม่ได้พยายามหนี

147
00:14:20,319 --> 00:14:22,238
พอกระดิ่งดัง เราก็ต้องโต้ตอบ

148
00:14:22,321 --> 00:14:26,408
พอกระดิ่งดัง ท่านก็จะต้องทรมาน

149
00:14:28,244 --> 00:14:30,287
จนกว่าจะมีคนจ่ายค่าไถ่ท่าน

150
00:14:30,871 --> 00:14:34,625
ท่านคือสมบัติที่ข้าจะต้องระมัดระวัง

151
00:14:38,420 --> 00:14:41,298
ทำไมท่านไม่ผ่อนคลายสักหน่อย

152
00:14:43,050 --> 00:14:45,886
เรามาคุยกันต่อ ดีมั้ย

153
00:14:47,721 --> 00:14:53,477
ขอให้ท่านรู้ว่า แม้ว่าข้าจะเห็น
ว่าเรื่องเล่าพวกนี้สนุกมากแค่ไหน...

154
00:14:55,062 --> 00:15:00,067
เรื่องเดียวที่ข้าสนใจจริงๆ
เกี่ยวกับคนรักคนหนึ่ง...

155
00:15:01,443 --> 00:15:04,446
ที่หักอกท่าน และทิ้งท่านไป

156
00:17:05,442 --> 00:17:06,610
ฮานิวา

157
00:17:08,529 --> 00:17:10,030
เรื่องที่ข้าพูดก่อนหน้า...

158
00:17:10,114 --> 00:17:11,407
ข้ารู้

159
00:17:11,490 --> 00:17:13,534
- นั่นเพราะว่า...
- ไม่เป็นไร

160
00:17:14,034 --> 00:17:15,953
- ในถ้ำนั้น...
- ข้าเข้าใจ

161
00:17:17,413 --> 00:17:18,414
จริงหรือ

162
00:17:35,639 --> 00:17:36,640
อื้อ

163
00:17:48,194 --> 00:17:50,196
เจ้าคิดว่าเรากำลังมุ่งหน้าไปที่ไหน

164
00:17:53,824 --> 00:17:57,286
พูดตามตรง ข้าคิดว่า
เจ้าต้องไม่คาดหวังอะไรมาก

165
00:17:58,912 --> 00:18:02,041
ไม่นับเรื่องที่เรารู้เกี่ยวกับเขา
โอเคมั้ย

166
00:18:02,123 --> 00:18:04,459
ไม่นับความจริงที่ว่า
เขาทิ้งลูกตัวเองให้โดนรังแก

167
00:18:04,543 --> 00:18:05,710
จนเขากลายเป็นปิศาจ

168
00:18:05,794 --> 00:18:08,546
- เราไม่รู้ว่าจริงๆ มันเกิดอะไร...
- แม่ก็ไม่ต้องการสิ่งนี้

169
00:18:12,092 --> 00:18:15,554
ข้าจำได้แต่ว่าเวลาที่แม่พูดถึงเขา
แม่จะดูเศร้าเสมอ

170
00:18:16,555 --> 00:18:20,517
ข้าจำได้ว่า แม่ไม่เคยพูดเรื่องนี้
โดยที่ไม่พยายามเตือนเรา

171
00:18:23,395 --> 00:18:26,315
มันต้องมีเหตุผลบางอย่างสิ ฮานิวา

172
00:18:31,320 --> 00:18:37,785
เจ้าไม่คิดรึว่ามันแปลกที่
แม่ไม่เคยบอกเหตุผลกับเราเลย

173
00:18:42,957 --> 00:18:44,166
ข้าไม่รู้...

174
00:18:45,334 --> 00:18:48,671
ว่าแม่... คิดอะไรอยู่

175
00:18:49,505 --> 00:18:55,302
แต่ข้ารู้ว่าแม่รักเขา

176
00:18:58,305 --> 00:19:00,474
และนั่นต้องมีเหตุผลสักอย่าง

177
00:19:22,705 --> 00:19:24,456
ถึงเจ้าหลับก็ยังได้ยิน

178
00:19:26,709 --> 00:19:27,918
เสียงนกฮูกรึ

179
00:19:29,211 --> 00:19:32,923
ไม่ใช่นกฮูก เสียงคน

180
00:19:34,300 --> 00:19:37,845
เราอยู่ในแบดแลนด์ บาบา
ดินแดนที่ไร้กฎหมาย

181
00:19:38,470 --> 00:19:40,723
และเจ้าก็ไม่สบาย

182
00:19:41,974 --> 00:19:43,100
ข้าไม่เป็นไร

183
00:19:43,976 --> 00:19:45,603
พวกเด็กๆ รู้มั้ย

184
00:19:46,645 --> 00:19:48,230
พวกเขาไม่จำเป็นต้องรู้

185
00:19:49,648 --> 00:19:51,775
พวกเขารู้มากกว่าที่เจ้าคิดเสมอ

186
00:20:00,284 --> 00:20:01,702
ฮานิวามาพูดกับเจ้ารึยัง

187
00:20:02,578 --> 00:20:03,662
ทำไมรึ

188
00:20:04,872 --> 00:20:06,624
นางมีอะไรในใจบางอย่าง...

189
00:20:07,583 --> 00:20:09,960
บางอย่างที่นางไม่กล้าพูด...

190
00:20:10,711 --> 00:20:12,338
และทำให้นางกลัว

191
00:20:14,798 --> 00:20:15,799
นางกำลังโศกเศร้า

192
00:20:15,883 --> 00:20:17,927
โคฟุนก็เช่นกัน

193
00:20:18,469 --> 00:20:22,139
แต่เขาไม่ได้จมอยู่ในความมืดเดียวกัน

194
00:20:24,183 --> 00:20:28,562
พวกเขานิสัยต่างกัน
จึงรับมือต่างกันในเวลาเช่นนี้

195
00:20:28,979 --> 00:20:32,107
ข้าคิดว่าในบรรดาคนทั้งหมด
เจ้าน่าจะเข้าใจว่านางต้องการอะไร

196
00:20:32,191 --> 00:20:33,400
เจ้าหมายความว่าไง

197
00:20:37,905 --> 00:20:39,740
จำครั้งแรกที่ข้ามาหาเจ้าได้มั้ย

198
00:20:41,033 --> 00:20:43,994
ความโกรธแค้น
และข้าทำลายล้างมากแค่ไหน

199
00:20:45,788 --> 00:20:47,206
เพราะว่าข้ากลัว

200
00:20:48,832 --> 00:20:50,251
กลัวที่จะไว้ใจเจ้า

201
00:20:51,377 --> 00:20:55,214
กลัวที่จะเชื่อว่าข้าหนีออกมาได้
และนั่นเป็นเรื่องจริง

202
00:20:56,215 --> 00:20:58,926
เจ้าจำได้มั้ยว่า
เจ้าพูดว่าอะไรในตอนนั้น

203
00:21:00,094 --> 00:21:03,681
ข้าบอกเจ้าว่า
ถ้าเจ้าทำลายของของข้าอีก

204
00:21:03,764 --> 00:21:05,766
ข้าจะฆ่าเจ้าตอนหลับ

205
00:21:06,392 --> 00:21:07,977
ใช่ แต่หลังจากนั้น...

206
00:21:09,353 --> 00:21:11,230
จำได้มั้ยว่าเจ้าทำอะไร

207
00:21:13,899 --> 00:21:19,321
เจ้านั่งลงและอยู่ข้างๆ จนกระทั่ง
ข้าสามารถหายใจได้อีกครั้ง

208
00:21:21,574 --> 00:21:25,286
เจ้าอยู่ตรงนั้นเพื่อให้ข้ารู้ว่า
ข้าไม่ได้อยู่คนเดียว

209
00:21:28,706 --> 00:21:30,124
ฮานิวากำลังหลงทาง

210
00:21:31,625 --> 00:21:33,878
นางกำลังเผชิญอนาคตที่ไม่แน่นอน...

211
00:21:35,004 --> 00:21:38,424
สูญเสียแม่ และพ่อคนใหม่

212
00:21:42,011 --> 00:21:43,888
แต่ข้าจะให้เวลานางเท่าที่นางต้องการ

213
00:21:43,971 --> 00:21:47,099
และเหมือนที่เจ้าทำ ข้าจะให้นาง
รู้ว่านางไม่ได้อยู่คนเดียว

214
00:22:10,414 --> 00:22:12,124
พาริส นี่อะไรน่ะ

215
00:22:17,171 --> 00:22:18,797
ไม่ได้กลิ่นลาเวนเดอร์แล้ว

216
00:22:20,549 --> 00:22:22,092
ข้าได้กลิ่นไอความตาย

217
00:22:37,316 --> 00:22:40,152
อาจจะผ่านมาหลายวัน
หรือหลายสัปดาห์

218
00:22:42,404 --> 00:22:43,739
มนุษย์ใช่มั้ย

219
00:23:19,108 --> 00:23:21,569
"โลกใหม่อยู่เบื้องหน้า

220
00:23:23,654 --> 00:23:27,074
พระเจ้าองค์ใหม่พำนักอยู่ภายใน

221
00:23:33,080 --> 00:23:34,790
เข้าไป และจักถูกเห็น

222
00:23:36,083 --> 00:23:37,877
เข้าไป และจักถูกตัดสิน

223
00:23:40,045 --> 00:23:41,881
เข้าไป แล้วจักพบความตาย

224
00:23:44,300 --> 00:23:45,801
เข้าไป แลัวจักถูกเห็น"

225
00:23:48,012 --> 00:23:49,013
เจอร์ลามาเรล

226
00:23:50,806 --> 00:23:53,058
เขาเป็นบ้าไปแล้ว

227
00:23:53,475 --> 00:23:54,727
อาจจะไม่

228
00:23:55,561 --> 00:23:57,980
บางที นี่อาจเกิดขึ้น

229
00:23:58,063 --> 00:24:01,692
เมื่องานของเจ้าสำคัญมาก
และไม่ต้องการใครมาเยี่ยม

230
00:24:01,775 --> 00:24:02,943
พาริส ไม่รู้สิ

231
00:24:03,027 --> 00:24:08,407
เจ้าคงรู้แล้วว่าการมองเห็น
ในโลกใบนี้อันตรายแค่ไหน

232
00:24:08,490 --> 00:24:12,453
สิ่งที่เราต้องทำคือ
คอยควบคุมไม่ให้เกิดอันตราย

233
00:24:12,536 --> 00:24:14,121
ข้าเห็นด้วยกับพาริส

234
00:24:17,708 --> 00:24:21,253
เราไม่ได้มาไกลขนาดนี้
เพื่อถอยหลังกลับ เพราะของสิ่งนี้

235
00:24:21,879 --> 00:24:25,132
ข้าอยากให้เจ้าทั้งคู่รู้ว่า
เราเดินทางมาเพื่อต้องการรู้

236
00:24:25,216 --> 00:24:27,885
ข้าอยากรู้ว่า
เราทุกคนสละหลายสิ่งไปเพื่ออะไร

237
00:24:30,721 --> 00:24:32,973
ข้าอยากรู้ว่า
ข้าเสียภรรยาไปเพื่ออะไร

238
00:24:34,600 --> 00:24:35,976
ข้าต้องการรู้

239
00:24:39,146 --> 00:24:40,147
มาเถอะ

240
00:24:42,066 --> 00:24:44,109
อย่างน้อยเราก็รู้แล้วว่าเรามาถูกทาง

241
00:24:47,613 --> 00:24:48,822
โคฟุน

242
00:24:54,411 --> 00:24:55,746
มุ่งหน้ากันต่อ

243
00:25:44,336 --> 00:25:46,046
ข้าเห็นยามสี่คน

244
00:25:46,672 --> 00:25:50,259
คนหนึ่งอยู่ตรงนี้ ข้างทางเข้า

245
00:25:51,093 --> 00:25:52,219
อีกสองคน...

246
00:25:53,470 --> 00:25:55,764
ลาดตระเวนอยู่ระหว่าง
แถวคนงานทอเส้นไหม

247
00:25:56,348 --> 00:25:58,267
ส่วนอีกคนอยู่ข้างหน้าต่างบานที่สอง

248
00:25:58,350 --> 00:26:02,563
คนงานต่างประจำที่ทุกคนใช่มั้ย
มีแค่ยามที่เดินอยู่

249
00:26:02,646 --> 00:26:06,233
ใช่ และพวกเขาก็ตีคนงานเบาๆ
เพื่อบอกให้รู้ว่าพวกเขาอยู่

250
00:26:06,859 --> 00:26:08,944
พวกยามใส่รองเท้าแบบไหน

251
00:26:10,404 --> 00:26:13,157
รองเท้าแบบไหน
รองเท้าหนัง หรือรองเท้าไม้

252
00:26:13,240 --> 00:26:15,117
หนัง ข้าคิดว่านะ

253
00:26:16,160 --> 00:26:18,329
แล้วราชินีล่ะ
เจ้ารู้มั้ยว่านางอยู่ไหน

254
00:26:19,622 --> 00:26:22,291
ข้าไม่รู้ว่าราชินีหน้าตาเป็นไง

255
00:26:22,791 --> 00:26:26,420
มีผู้หญิงที่เลือดท่วมคนหนึ่งอยู่นี่
อยู่ด้านหลัง

256
00:26:26,503 --> 00:26:28,339
เลือดท่วมรึ นางยังมีชีวิตมั้ย

257
00:26:28,422 --> 00:26:29,423
ข้าไม่รู้

258
00:26:30,507 --> 00:26:33,969
งั้นเจ้าแน่ใจใช่มั้ย
ยามสี่คน ต่างมีระยะระหว่างกัน

259
00:26:34,053 --> 00:26:35,304
ข้าเห็นแบบนั้น

260
00:26:35,804 --> 00:26:37,306
เจ้าเห็นแบบนั้นรึ

261
00:26:37,389 --> 00:26:39,475
ราวกับว่าการมองเห็น
รับประกันได้ว่าเจ้าพูดไม่ผิด

262
00:26:39,558 --> 00:26:41,560
เจ้ามีคนพอที่จะเอาชนะพวกมันใช่มั้ย

263
00:26:41,644 --> 00:26:44,939
ทันทีที่พวกมันได้ยินพวกเราสักคน
ทันทีที่รู้สึกถึงพวกเรา

264
00:26:45,022 --> 00:26:47,191
ทันทีที่ส่งสัญญาณเตือนภัย
ทุกอย่างก็จบ

265
00:26:47,274 --> 00:26:48,651
ทางเดียวที่จะเข้าถึงตัวนางได้

266
00:26:48,734 --> 00:26:51,111
ก็คือต้องไม่มียามหลงเหลือ
ตอนที่พวกมันรู้ว่าเราอยู่ที่นี่

267
00:26:51,195 --> 00:26:53,239
ต้องใช้คนเดียว จัดการทีละคน

268
00:26:53,322 --> 00:26:55,991
ข้าลงมือเอง
ข้าจัดการพวกมันทั้งหมดได้

269
00:26:56,075 --> 00:26:59,370
ข้าถามเจ้าแค่เรื่องดวงตา
แม่มด ไม่ใช่ความคิดเห็น

270
00:26:59,787 --> 00:27:02,373
อนาคตของอาณาจักรตกอยู่ในความเสี่ยง

271
00:27:02,456 --> 00:27:04,875
ข้าไว้ใจเจ้าได้เท่าที่
ข้าอยากจะไว้ใจ

272
00:27:04,959 --> 00:27:07,461
เว้นแต่ว่า มักห์รา เจ้าจะเชื่อใจเขา

273
00:27:10,005 --> 00:27:11,465
ลืมว่าข้าถามละกัน

274
00:27:12,049 --> 00:27:15,970
จัดทัพทหารกองหน้า
ใช้สัญญาณ ห้ามพูด

275
00:27:16,470 --> 00:27:19,807
คนถัดไปที่จะพูดคือข้าเท่านั้น
เมื่อข้าพร้อมเรียกพวกเจ้าเข้ามา

276
00:27:19,890 --> 00:27:21,058
ถ้าท่านไม่ส่งสัญญาณล่ะ

277
00:27:21,141 --> 00:27:22,810
แปลว่าข้าล้มเหลว ราชินีตายแล้ว

278
00:27:22,893 --> 00:27:24,228
เจ้าต้องเผาทุกอย่างให้เป็นจุล

279
00:27:24,311 --> 00:27:27,231
แล้วพาเจ้าหญิงไปที่คันซูอา
แต่งตั้งให้นางขึ้นบัลลังก์

280
00:27:27,314 --> 00:27:29,108
ข้าไม่ยินยอมด้วยนะ

281
00:27:29,191 --> 00:27:31,610
ถ้าเรื่องมันถึงขั้นนั้นจริง
ท่านก็ไม่จำเป็น

282
00:27:31,694 --> 00:27:33,529
มันจะเลวร้ายถึงขั้นนั้นเชียวรึ

283
00:27:33,612 --> 00:27:34,613
ไม่หรอก

284
00:28:31,837 --> 00:28:34,006
มือมีด มือมีด มานี่เร็ว

285
00:28:34,089 --> 00:28:35,090
ยาม

286
00:28:35,174 --> 00:28:38,093
มีผู้บุกรุก มีคนอยู่ที่นี่

287
00:28:38,969 --> 00:28:40,179
ลุกขึ้น นังชั่ว

288
00:28:48,604 --> 00:28:50,356
มีดข้า มีดข้า

289
00:28:59,156 --> 00:29:03,661
เจ้าคิดว่าข้าบอกนางว่าข้าเป็นใคร
โดยไม่วางแผนเลยงั้นรึ หือ

290
00:29:21,679 --> 00:29:22,888
ฝ่าบาท

291
00:29:22,972 --> 00:29:24,348
ราชินีอยู่ที่นี่

292
00:29:27,768 --> 00:29:29,353
ทำไมนางไม่พูด

293
00:29:30,396 --> 00:29:32,314
ข้าเหนื่อยเป็นบ้า

294
00:29:33,774 --> 00:29:37,278
ไม่เป็นไรแล้ว ท่านปลอดภัยแล้ว

295
00:29:50,791 --> 00:29:52,126
เกิดเรื่องนี้ได้ยังไง

296
00:29:53,836 --> 00:29:55,170
พวกมันได้ตัวท่านได้ยังไง

297
00:29:56,881 --> 00:29:58,173
ข้าต้องหนีมา

298
00:29:59,717 --> 00:30:01,802
มีคนต่อต้านท่าน ใครกัน

299
00:30:03,679 --> 00:30:04,805
หลายคน

300
00:30:06,515 --> 00:30:11,145
เดี๋ยวท่านก็จะหายดี
แล้วเราจะกลับไปที่คันซูอา

301
00:30:12,479 --> 00:30:15,149
แต่ก่อนอื่น หมอกำลังมา

302
00:30:29,079 --> 00:30:30,206
นางอยู่ที่นี่

303
00:31:04,114 --> 00:31:06,075
- ระวัง
- ค่ะ

304
00:31:29,014 --> 00:31:30,099
เราเคยเจอกันมาก่อนหรือ

305
00:31:54,039 --> 00:31:55,708
ข้าเสียใจที่ท่านต้องเจอเรื่องแบบนี้

306
00:31:59,879 --> 00:32:02,506
เจ้าอย่าเพิ่งไป มักห์รา

307
00:32:08,846 --> 00:32:10,723
อย่าเพิ่งจนกว่าจะได้ยินข่าวนี้

308
00:32:13,601 --> 00:32:16,020
ข่าวอะไร ฝ่าบาท

309
00:32:18,480 --> 00:32:20,107
พวกมันทุกคนก่อกบฏกับข้า

310
00:32:22,943 --> 00:32:24,945
อ้างว่าพระเจ้าอยู่เคียงข้างพวกมัน

311
00:32:25,905 --> 00:32:30,242
แล้วพอพวกมันล้มเหลว
ข้าก็เหลือทางเลือกเพียงแค่

312
00:32:32,912 --> 00:32:34,872
ปล่อยให้พวกนอกรีตนี้อยู่ต่อไป...

313
00:32:36,498 --> 00:32:38,667
หรือโต้ตอบด้วยวิธีของข้าเอง

314
00:32:40,211 --> 00:32:41,879
ท่านหมายความว่าไง

315
00:32:42,296 --> 00:32:44,298
เจ้าอยากจะกลับไปที่คันซูอาเหรอ

316
00:32:46,675 --> 00:32:47,718
ไม่มีคันซูอาแล้ว

317
00:32:50,054 --> 00:32:55,351
หลายปีที่เราครองอำนาจด้วยเสียง
เครื่องจักรกระหึ่มเบื้องล่างเรา

318
00:32:56,352 --> 00:33:00,022
เมื่อเครื่องจักรเลือกจะทำงาน
ผู้คนก็บูชาเรา

319
00:33:01,815 --> 00:33:03,442
แต่เมื่อมันไม่ทำงาน
ก็ไม่มีใครบูชา

320
00:33:06,237 --> 00:33:10,115
ข้าไม่อยากเป็นราชินี
เพราะเครื่องจักรทำงาน

321
00:33:13,118 --> 00:33:16,038
ข้าอยากเป็นราชินีเพราะตัวข้าเอง

322
00:33:19,208 --> 00:33:22,336
เรื่องราวจึงกลายเป็นเช่นนี้

323
00:33:26,048 --> 00:33:28,968
พวกเทพเจ้ายึดเอาเขื่อนนั่นไป

324
00:33:31,136 --> 00:33:33,931
ทำลายมันด้วยความโกรธเกรี้ยว

325
00:33:34,723 --> 00:33:38,227
และเอาชีวิตพวกนอกรีตแท้จริงไปด้วย

326
00:33:39,478 --> 00:33:43,023
พวกคนอ่อนแอ เห็นแก่ตัว ปัญญาทึบ

327
00:33:46,277 --> 00:33:47,778
แต่เทพเจ้าไว้ชีวิตข้า

328
00:33:49,613 --> 00:33:50,823
แค่ข้าคนเดียว

329
00:33:53,993 --> 00:33:57,079
ท่านทำลายมัน

330
00:34:02,084 --> 00:34:05,004
พวกทหารข้างนอกนั่น...

331
00:34:06,881 --> 00:34:12,887
กว่า 20 ปีที่พวกเขารับคำสั่งท่าน
ด้วยสัญญาว่าวันหนึ่ง

332
00:34:12,970 --> 00:34:16,765
พวกเขาจะได้กลับบ้าน
ไปเจอครอบครัว

333
00:34:18,601 --> 00:34:20,603
ตลอดการสู้รบมานับไม่ถ้วน...

334
00:34:21,687 --> 00:34:25,149
ทั้งความทุกข์ยาก และความหวาดกลัว

335
00:34:25,983 --> 00:34:28,652
นั่นเป็นสิ่งเดียวที่ค้ำจุนพวกเขาไว้

336
00:34:28,736 --> 00:34:31,155
แล้วท่านกลับทำลายมันหมดสิ้น

337
00:34:32,740 --> 00:34:34,575
ข้าทำสิ่งที่ต้องทำ

338
00:34:35,784 --> 00:34:37,536
ข้ารักษาราชวงศ์ไว้

339
00:34:39,288 --> 00:34:41,790
ท่านคิดว่าข้าจะออกไปข้างนอก

340
00:34:41,874 --> 00:34:47,671
และบอกทหารข้าว่าครอบครัวพวกเขาทุกคน
ถูกฆ่าเพื่อรักษาราชวงศ์ท่าน

341
00:34:47,755 --> 00:34:51,050
แล้วพวกเขาก็จะยอมไป
ที่ไหนก็ตามที่ข้าสั่งงั้นหรือ

342
00:34:52,218 --> 00:34:53,469
ทหารของเจ้ารึ

343
00:34:54,762 --> 00:34:56,055
ทหารข้าต่างหาก

344
00:35:03,895 --> 00:35:07,274
ข้าคิดว่าพวกเขาจะทำตามที่ข้าสั่ง...

345
00:35:08,275 --> 00:35:10,194
เพราะข้าคือราชินีของพวกเขา

346
00:35:15,406 --> 00:35:19,828
ข้าคิดว่า
นี่เป็นครั้งแรกในเวลาหลายปี...

347
00:35:21,497 --> 00:35:23,749
ที่เราควรมาคิดเรื่องนี้กันใหม่

348
00:35:45,855 --> 00:35:47,314
โหวว โหวว

349
00:35:47,397 --> 00:35:48,399
อะไรรึ

350
00:35:48,899 --> 00:35:50,067
เราหยุดทำไมน่ะ

351
00:35:50,568 --> 00:35:52,278
มีบางอย่างผิดปกติ

352
00:35:53,487 --> 00:35:56,156
- ข้างหน้ามีอะไร
- ช่องเขา

353
00:35:56,907 --> 00:35:59,994
- มีทางอื่นอีกมั้ย
- ไม่มี เท่าที่ดู ข้าไม่เห็น

354
00:36:00,953 --> 00:36:02,204
พาริส

355
00:36:02,288 --> 00:36:04,331
ข้ารู้สึกถึงสิ่งที่ขัดแย้งกัน

356
00:36:05,082 --> 00:36:06,375
ข้ารู้สึกถึงอันตราย

357
00:36:07,126 --> 00:36:09,336
แต่ข้าไม่แน่ใจว่าอันตรายอยู่ตรงไหน

358
00:36:09,420 --> 00:36:11,380
บางทีเพราะมันไม่มีก็ได้

359
00:36:11,463 --> 00:36:13,048
เราจะหาเส้นทางอื่น

360
00:36:13,632 --> 00:36:14,633
เราจะเสียเวลาหลายวัน

361
00:36:14,717 --> 00:36:17,052
- ข้าบอกว่าเราจะหาเส้นทางอื่น
- ที่นี่ไม่มีอะไรสักหน่อย

362
00:36:17,136 --> 00:36:18,971
โคฟุน บอกพ่อสิว่ามันไม่มีอะไร

363
00:36:19,054 --> 00:36:20,723
พ่อ ข้าไม่เห็นอะไรเลย

364
00:36:23,434 --> 00:36:25,060
- ข้าจะไป
- เฮ้

365
00:36:26,270 --> 00:36:28,606
โคฟุน เทพแห่งเพลิงอยู่ไหนบนท้องฟ้า

366
00:36:28,689 --> 00:36:30,149
เคลื่อนผ่านไปหลังภูเขาแล้ว

367
00:36:30,232 --> 00:36:31,817
พระอาทิตย์สำคัญต่อท่านยังไง

368
00:36:31,901 --> 00:36:34,320
เปล่า ข้าแค่พยายามคิดอยู่ว่า

369
00:36:34,403 --> 00:36:37,323
อีกนานแค่ไหนจึงจะมืด
แล้วเจ้าจะไร้ประโยชน์สิ้นเชิง

370
00:36:37,406 --> 00:36:38,449
บาบา

371
00:37:18,239 --> 00:37:19,532
กับดัก

372
00:37:26,664 --> 00:37:27,915
ชี้พวกมัน

373
00:37:56,443 --> 00:37:57,444
ได้ละ

374
00:37:58,195 --> 00:37:59,238
ไป

375
00:38:22,511 --> 00:38:24,138
อย่าขยับ

376
00:38:26,098 --> 00:38:28,893
มีคันธนูกับลูกศร เราต้องใช้

377
00:38:35,191 --> 00:38:36,734
เจ้าทำอะไรน่ะ

378
00:38:41,071 --> 00:38:43,782
ข้าเคลื่อนไหวในความเงียบได้
เจ้าทำไม่ได้

379
00:39:58,649 --> 00:40:00,860
- ฮานิวา อย่า
- หยุดยิง

380
00:40:04,905 --> 00:40:06,031
เจ้าคือฮานิวารึ

381
00:40:06,574 --> 00:40:07,575
ใช่

382
00:40:10,119 --> 00:40:11,787
และเจ้าคนที่ตะโกน...

383
00:40:13,539 --> 00:40:14,582
เจ้าชื่ออะไร

384
00:40:16,083 --> 00:40:17,084
โคฟุน

385
00:40:17,626 --> 00:40:19,044
ลูกของเจอร์ลามาเรล

386
00:40:19,712 --> 00:40:22,423
พ้นต้นไม้เหล่านั้นไปจะมีสะพาน

387
00:40:23,716 --> 00:40:26,760
เจ้าข้ามสะพานนั้น
เพื่อไปยังบ้านแห่งการรู้แจ้ง

388
00:40:27,636 --> 00:40:31,265
มีหมอที่บ้านแห่งการรู้แจ้งมั้ย

389
00:40:31,348 --> 00:40:33,017
พวกเจ้าผ่านไปไม่ได้

390
00:40:33,100 --> 00:40:35,227
เจ้าเพิ่งบอกว่าเราข้ามไปได้

391
00:40:35,311 --> 00:40:39,273
เฉพาะลูกของเจอร์ลามาเรลเท่านั้น
ที่จะข้ามไปยังบ้านแห่งการรู้แจ้งได้

392
00:40:40,065 --> 00:40:42,610
มีกฎข้อเดียวเท่านั้น
และนั่นคือกฎที่ว่า

393
00:40:43,027 --> 00:40:46,739
เจ้าไปบอกเจอร์ลามาเรลว่า
พวกเราอยู่ที่นี่ เขาจะเข้าใจ

394
00:40:47,948 --> 00:40:50,242
เฉพาะโคฟุนและฮานิวา
เท่านั้นที่ข้ามได้

395
00:40:50,326 --> 00:40:51,327
เจ้าฟังข้า...

396
00:40:51,410 --> 00:40:52,703
ลูกชาย

397
00:40:53,954 --> 00:40:57,124
มีกฎข้อเดียวเท่านั้น
และนั่นคือกฎที่ว่า

398
00:40:58,459 --> 00:41:01,462
เจ้าไปบอกเจอร์ลามาเรลได้เลยว่าทำไม
ลูกชายและลูกสาวเขามาถึงที่นี่

399
00:41:01,545 --> 00:41:02,755
แต่หันหลังกลับน่ะ

400
00:41:02,838 --> 00:41:04,340
เราจะไม่หันหลังกลับ

401
00:41:05,758 --> 00:41:07,509
เจ้าพูดอะไรน่ะ เราต้องหันหลังกลับ

402
00:41:07,593 --> 00:41:10,095
- นางต้องการหมอ
- ไม่ นางมีพ่อกับพาริสดูแลแล้ว

403
00:41:10,179 --> 00:41:11,680
เขาช่วยพานางไปเผ่าอื่นได้

404
00:41:11,764 --> 00:41:13,224
เจ้าพูดอะไรน่ะ
เราไม่ทิ้งนางไว้ที่นี่ ฮานิวา

405
00:41:13,307 --> 00:41:15,100
นางไม่ต้องมีเราทุกคนช่วยดูแล

406
00:41:15,184 --> 00:41:16,519
- เราจะอยู่ด้วยกัน
- โคฟุน

407
00:41:16,602 --> 00:41:17,686
- พอได้แล้ว
- มันบ้าชัดๆ

408
00:41:17,770 --> 00:41:18,771
พอเถอะ

409
00:41:18,854 --> 00:41:20,856
ฟังข้านะ ฟังข้า

410
00:41:23,484 --> 00:41:25,027
ฮานิวา โคฟุน

411
00:41:25,444 --> 00:41:29,698
เราเดินทางมาไกล สูญเสียอะไรมากมาย
เกินกว่าที่จะหันหลังกลับเวลานี้

412
00:41:31,492 --> 00:41:33,869
ข้าคิดเรื่องนี้มานานสักพักแล้ว

413
00:41:34,453 --> 00:41:37,873
ข้าไม่อยากจะเชื่อ แต่พาริสพูดถูก

414
00:41:39,291 --> 00:41:44,255
ลูกทุกคนย่อมมาถึงสะพาน
ที่พวกเขาต้องข้ามตามลำพังในที่สุด

415
00:41:44,338 --> 00:41:46,215
ท่านพูดเรื่องอะไรน่ะ

416
00:41:47,716 --> 00:41:51,262
วันที่เจ้าเกิดมา ข้ายืนหยัดที่กำแพง
สู้เพื่อปกป้องพวกเจ้า

417
00:41:51,345 --> 00:41:53,347
และข้าก็ทำมาตลอดนับแต่นั้น

418
00:41:54,640 --> 00:41:57,101
คนเป็นพ่อจะต้องปกป้องลูกตัวเอง

419
00:41:58,644 --> 00:42:02,565
แต่พ่อก็ต้องรู้ด้วยว่า
เวลาใดที่ควรปล่อยลูกไป

420
00:42:02,648 --> 00:42:04,650
เพื่อให้พวกเขามีหนทางของตัวเอง

421
00:42:07,695 --> 00:42:09,905
- เวลานั้นคือเวลานี้
- ไม่ ไม่จริงสักหน่อย

422
00:42:10,906 --> 00:42:13,909
ไม่จริงเลย
ฮานิวา บอกพ่อสิว่าไม่จริง

423
00:42:13,993 --> 00:42:15,452
เรื่องจริง โคฟุน

424
00:42:16,120 --> 00:42:18,914
เจ้ากับข้าอยู่ในโลกที่แตกต่างจากพ่อ

425
00:42:19,498 --> 00:42:20,958
เราแตกต่างกันมาตลอด

426
00:42:22,209 --> 00:42:24,628
เราไม่เคยเข้าใจอีกฝ่ายจริงๆ เลย

427
00:42:25,129 --> 00:42:26,881
พ่อพาเรามาที่นี่
เพราะรู้เรื่องนั้นดี

428
00:42:26,964 --> 00:42:28,924
พ่อทำแบบนั้นทำไม

429
00:42:33,679 --> 00:42:35,347
เพราะข้าคือพ่อของเจ้า

430
00:42:35,431 --> 00:42:36,765
โอ พ่อคะ

431
00:42:37,349 --> 00:42:38,684
เด็กสาวตัวน้อยของพ่อ

432
00:42:40,102 --> 00:42:41,312
เจ้าเข้าใจผิดแล้ว

433
00:42:43,522 --> 00:42:45,149
เราไม่ได้อยู่ในโลกที่ต่างกัน

434
00:42:46,275 --> 00:42:47,860
เจ้าและน้องชายเจ้า

435
00:42:47,943 --> 00:42:51,030
คือโลกใบเดียวที่ข้าอาศัยอยู่
นับตั้งแต่วันที่เจ้าเกิด

436
00:42:52,740 --> 00:42:55,910
ลูกๆ พ่อตาบอดไม่ต่างจากคนอื่น

437
00:42:57,953 --> 00:42:59,413
แต่พ่อเห็นเจ้าทั้งคู่

438
00:43:00,831 --> 00:43:02,708
และจะไม่มีวันเลิกเห็นพวกเจ้า

439
00:43:03,918 --> 00:43:05,377
แต่ข้าเข้าใจถูกละ

440
00:43:06,879 --> 00:43:09,673
วันนี้ต้องมาถึง
และพวกเจ้าต้องไปเจอพ่อของเจ้า

441
00:43:09,757 --> 00:43:11,508
พ่อ ท่านคือพ่อของข้า

442
00:43:19,099 --> 00:43:20,309
ข้ารักเจ้า ลูกชาย

443
00:43:26,941 --> 00:43:28,567
เราจะได้เจอกันอีกมั้ย

444
00:43:32,780 --> 00:43:33,822
เจอสิ

445
00:43:37,117 --> 00:43:38,118
โบวไลออน

446
00:43:43,082 --> 00:43:45,543
เจ้าอาจรู้สึกเจ็บนิดนึง

447
00:43:47,002 --> 00:43:48,003
ได้ละ

448
00:43:50,047 --> 00:43:51,048
เยี่ยม

449
00:44:01,225 --> 00:44:02,560
จดจำแม่ของเจ้าไว้เสมอนะ

450
00:44:03,602 --> 00:44:05,521
ปกป้องกันและกันไม่ว่าจะเกิดอะไร

451
00:44:08,190 --> 00:44:10,776
- พ่อ
- โคฟุน ไม่เอา หยุด

452
00:44:11,318 --> 00:44:12,611
เขาจะโดดเดี่ยว

453
00:44:14,154 --> 00:44:17,366
เขาจะมีมักห์ราอยู่กับเขาเสมอ

454
00:44:19,827 --> 00:44:23,038
ตอนนี้ เขามีพวกเจ้าทั้งสองด้วย

455
00:44:25,457 --> 00:44:26,917
ข้าก็จะอยู่กับเขา

456
00:44:30,629 --> 00:44:32,047
มองพี่สาวเจ้าสิ

457
00:44:33,299 --> 00:44:34,633
นางรู้ดี

458
00:44:38,220 --> 00:44:39,221
เอาล่ะ...

459
00:44:40,681 --> 00:44:43,684
ฟังให้ดี เจ้าทั้งสองคน

460
00:44:44,935 --> 00:44:48,647
พลังในการมองเห็นอาจทำให้ตามืดบอดได้

461
00:44:51,025 --> 00:44:55,279
เจอร์ลามาเรล... คือพ่อของเจ้า

462
00:44:56,322 --> 00:44:58,032
และเขาก็มองเห็น

463
00:44:59,033 --> 00:45:02,703
แต่เขาไม่ใช่พระเจ้า
เจ้าทั้งสองคนก็ไม่ใช่

464
00:45:04,872 --> 00:45:07,041
ถ้าพวกเจ้าคิดจะสร้างโลกใบนี้...

465
00:45:09,335 --> 00:45:10,836
จดจำแม่ของพวกเจ้าไว้

466
00:45:11,921 --> 00:45:16,091
และจดจำบาบาวอส ผู้สอนเจ้าทุกสิ่ง

467
00:45:16,175 --> 00:45:21,597
และเจ้าจงสร้างโลกใบใหม่นี้
เพื่อคนที่มองเห็นและคนที่มองไม่เห็น

468
00:45:22,473 --> 00:45:25,392
ไม่ต้องมีพระเจ้า เข้าใจมั้ย

469
00:45:26,393 --> 00:45:28,854
- เข้าใจที่ข้าพูดมั้ย
- เข้าใจ

470
00:45:28,938 --> 00:45:30,231
- เข้าใจ
- โอเค

471
00:45:30,773 --> 00:45:32,024
โอ้ เด็กน้อยของข้า

472
00:45:34,818 --> 00:45:37,655
อ่านหนังสือให้ข้าด้วย
อ่านหนังสือให้ข้าด้วย

473
00:45:42,868 --> 00:45:44,620
หนุ่มน้อยของข้า

474
00:45:48,123 --> 00:45:49,250
ของๆ ข้า

475
00:45:53,087 --> 00:45:55,130
โอเค ไปเถอะ ไปได้แล้ว

476
00:45:55,214 --> 00:45:58,926
ไปซะก่อนที่มันจะมืด
เจ้าจะได้มองเห็น

477
00:46:06,517 --> 00:46:08,561
ข้าไม่อยากจะเชื่อ
ว่าพ่อจะจากเราไปจริงๆ

478
00:46:10,145 --> 00:46:12,147
พวกเราคือคนที่จากไปต่างหาก

479
00:46:21,615 --> 00:46:22,616
โอเค

480
00:46:24,076 --> 00:46:26,161
เรากำลังไปละ เราทั้งสองคน

481
00:46:26,871 --> 00:46:28,539
ฮานิวากับโคฟุน

482
00:46:41,468 --> 00:46:43,512
เจ้ากับข้าสองคน น้องชาย

483
00:46:47,016 --> 00:46:48,976
ได้เสมอ พี่สาว

484
00:46:50,895 --> 00:46:52,021
พร้อมรึยัง

485
00:46:53,314 --> 00:46:54,356
ยังเลย

486
00:46:54,440 --> 00:46:55,691
ข้าก็ไม่พร้อม

487
00:47:01,113 --> 00:47:02,198
ไปกันเถอะ

488
00:47:16,337 --> 00:47:17,963
เจ้าปล่อยพวกเขาไปลำพัง

489
00:47:20,424 --> 00:47:23,010
บางครั้งวิธีที่ดีที่สุด
ที่จะปกป้องลูกๆ

490
00:47:23,093 --> 00:47:25,304
คือปล่อยให้พวกเขาเชื่อ
ว่าเราเลิกปกป้อง

491
00:47:26,680 --> 00:47:28,390
มักห์ราบอกเจ้าเช่นนั้นรึ

492
00:47:29,892 --> 00:47:31,101
ใช่ นางเป็นคนพูด

493
00:47:33,604 --> 00:47:35,648
บ้านหลังเดียวที่ข้ามีคือลูกๆ

494
00:47:37,066 --> 00:47:38,526
ข้าไม่มีที่อื่นให้ไป

495
00:47:39,693 --> 00:47:40,778
เจ้าล่ะ

496
00:47:43,489 --> 00:47:44,907
ถ้างั้นเราจะคอยอยู่ใกล้ๆ

497
00:47:45,574 --> 00:47:46,659
อ๋อ แน่ล่ะ

498
00:47:47,826 --> 00:47:49,495
เราจะอยู่ใกล้ๆ

499
00:48:31,954 --> 00:48:33,080
คราวนี้อะไรน่ะ

500
00:48:34,582 --> 00:48:35,666
ไม่รู้สิ

501
00:48:36,584 --> 00:48:38,127
ข้ามองไม่เห็นอะไร

502
00:49:46,904 --> 00:49:48,906
คำบรรยายโดย ศันสนีย์ บวรกีรติขจร