1 00:00:01,465 --> 00:00:02,508 แกเป็นคนทำ 2 00:00:04,051 --> 00:00:05,302 พ่อข้าคือบาบา วอส 3 00:00:05,385 --> 00:00:07,638 อีโดตามหาเขามาตลอด เพื่อแก้แค้นให้การตายของพ่อเขา 4 00:00:07,721 --> 00:00:08,722 ยินดีต้อนรับกลับบ้าน บาบา 5 00:00:08,805 --> 00:00:10,265 ข้าต้องรู้ให้ได้ว่าเขาซ่อนนางไว้ที่ไหน 6 00:00:10,349 --> 00:00:13,268 ข้าเดาว่าเขาคงกักนางไว้ที่ฐานสาม มันเป็นพื้นที่ปิด 7 00:00:13,352 --> 00:00:16,188 - อีโดมีกองทหารจู่โจมของเขาเองในนั้น - หยุดนะ 8 00:00:16,270 --> 00:00:19,233 เขาอยู่ในตรอกกำลังมุ่งหน้าไปทางแม่น้ำ 9 00:00:19,316 --> 00:00:22,027 - เขารู้ไหมว่าเจ้ามองเห็น - เจ้าไม่รู้จักข้าดี 10 00:00:22,110 --> 00:00:24,821 ข้ารู้จักเจ้ามากกว่าใครที่นี่แล้วละ 11 00:00:24,905 --> 00:00:26,865 - เราต้องไปตอนนี้ - โคฟุน ไปหาแม่ของเจ้าซะ 12 00:00:26,949 --> 00:00:31,578 เมืองเพนน์ซา เมืองหลวงแห่งใหม่ของอาณาจักรพายัน 13 00:00:31,662 --> 00:00:34,289 - ที่นี่ถือว่าข้าเป็นพ่อมด - นางจะช่วยให้เจ้าปลอดภัย 14 00:00:34,373 --> 00:00:35,749 - ราชินีของข้า - ลอร์ดฮาร์แลน 15 00:00:35,832 --> 00:00:38,669 มักห์ราเหรอ เท่าที่ข้าจำได้ ท่านเคยโปรดปรานข้าเป็นอย่างมาก 16 00:00:38,752 --> 00:00:41,672 การมีราชินีอยู่ใกล้ๆ เช่นนี้ก็มีข้อดีอยู่เหมือนกัน 17 00:00:41,755 --> 00:00:45,634 กองทัพทรีวานเทียนนั่นเองที่ทำลายคันซูอา 18 00:00:45,717 --> 00:00:48,053 - เวรละ - แต่ข้ากำลังตั้งครรภ์เด็กคนนึง 19 00:00:48,136 --> 00:00:51,682 ที่จะเกิดมาพร้อมกับพรสวรรค์แห่งการมองเห็น ที่พระเจ้าประทานให้ 20 00:00:52,683 --> 00:00:53,684 สวัสดี พี่ชาย 21 00:00:53,767 --> 00:00:55,227 ปล่อยนางไปซะ 22 00:00:56,019 --> 00:00:58,313 อีโด 23 00:01:25,048 --> 00:01:26,466 เจ้าเจ็บมากไหม 24 00:01:27,676 --> 00:01:29,094 แค่ปวดนิดหน่อย 25 00:01:35,600 --> 00:01:37,185 ได้เวลาแล้ว 26 00:02:35,035 --> 00:02:36,119 ไม่เห็นเลย 27 00:02:37,329 --> 00:02:40,165 - ไม่เห็นอะไรเลย - พ่อครับ พ่อ 28 00:02:40,248 --> 00:02:42,542 - ข้ามองไม่เห็น - ไม่เป็นไรนะ ใจเย็นๆ 29 00:02:42,626 --> 00:02:45,128 - โอโลแมน มันไม่ได้ผล - พ่อ ขอร้องล่ะ 30 00:02:45,212 --> 00:02:49,424 เราจะลองกันอีกที ขั้นตอนนั้นน่ะ ทำอีกที ลองอีกทีซิ 31 00:02:49,508 --> 00:02:51,843 ขอโทษด้วย เราทำอะไรไม่ได้อีกแล้ว 32 00:02:51,927 --> 00:02:54,471 เจ้าผิดแล้ว มันต้องมีทางสิ 33 00:02:55,138 --> 00:02:56,223 - โอโลแมน - พ่อครับ 34 00:02:56,306 --> 00:02:59,142 เจ้าอ่านหนังสือต่อไปเรื่อยๆ หนังสือด้านการแพทย์ทุกเล่ม ทุกอย่างเลย 35 00:02:59,226 --> 00:03:00,435 มันจะต้องมีคำตอบอยู่แน่ๆ 36 00:03:00,519 --> 00:03:02,813 พ่อ ข้าอ่านมาหมดทุกเล่มแล้ว 37 00:03:02,896 --> 00:03:06,274 และในหนังสือบอกว่า กระจกตาของท่านเสียหายเกินเยียวยา 38 00:03:06,983 --> 00:03:08,943 เจ้ายังอ่านไม่มากพอ 39 00:03:10,570 --> 00:03:12,614 ข้าจะไม่ยอมตาบอด 40 00:03:14,116 --> 00:03:15,367 เจ้าได้ยินข้าไหม 41 00:03:16,701 --> 00:03:18,411 ข้าจะไม่ยอมตาบอดเด็ดขาด 42 00:05:21,493 --> 00:05:22,494 อะไร 43 00:05:28,917 --> 00:05:29,918 มีอะไร 44 00:05:48,562 --> 00:05:49,813 อย่าหาเรื่องใส่ตัวล่ะ 45 00:06:13,128 --> 00:06:14,754 ร้อยโทเวร็น 46 00:06:14,838 --> 00:06:16,131 ครับ ร้อยโท 47 00:06:16,840 --> 00:06:18,258 เปิดประตู 48 00:06:18,341 --> 00:06:19,509 ครับผม 49 00:07:07,474 --> 00:07:09,392 ด้วยเหตุนี้… 50 00:07:09,976 --> 00:07:15,482 โทลิเวอร์ ชาวทรีวานเทียนผู้ยิ่งใหญ่ บาดเจ็บแต่ไม่ถึงตาย… 51 00:07:17,651 --> 00:07:22,823 พยายามตะเกียกตะกายลุกขึ้นยืน แล้วปีนขึ้นไปบนหลังม้า 52 00:07:25,742 --> 00:07:28,578 แม้ฝนจะตกฟ้าจะร้อง… 53 00:07:28,662 --> 00:07:30,705 ทำให้สัมผัสรับรู้ของเขาไม่ชัดเจน 54 00:07:30,789 --> 00:07:35,544 เขานำทางคนที่เหนื่อยล้าของเขา ผ่านทุ่งหญ้าสูงแห่งบลัดดี้เพลนส์… 55 00:07:37,087 --> 00:07:38,672 ไปยังฐานที่มั่นของแกไนต์ 56 00:07:39,548 --> 00:07:43,760 ภายใต้การบัญชาการของเขานั้น ทหารทรีวานเทียน 20 นาย… 57 00:07:44,302 --> 00:07:46,847 ได้กันฝูงชนชาวแกไนต์ไม่ให้เข้าใกล้ 58 00:07:47,931 --> 00:07:49,057 ตลอดทั้งคืน 59 00:07:49,516 --> 00:07:54,437 จนถึงรุ่งเช้าวันถัดมา เมื่อกองทหารเดินทางมาถึงเพื่อพลิกสถานการณ์ 60 00:08:12,539 --> 00:08:14,082 เจ้าจะพาข้าไปไหน 61 00:08:14,791 --> 00:08:15,834 เดี๋ยวก็รู้ 62 00:09:57,477 --> 00:09:59,896 ข้าไม่เคยขึ้นมาสูงแบบนี้เลย 63 00:09:59,980 --> 00:10:00,981 เหรอ 64 00:10:02,524 --> 00:10:05,193 ตอนข้ายังเด็ก ข้าชอบปีนตามตึกพวกนี้ 65 00:10:07,904 --> 00:10:10,365 มันคือสถานที่เดียวที่ข้ารู้สึกปลอดภัย ที่เป็นคนมองเห็น 66 00:10:11,533 --> 00:10:14,411 ข้าคงชอบไปในที่ที่ข้ารู้ว่าจะไม่มีใครมาถึงได้ 67 00:10:15,162 --> 00:10:16,746 เพราะงี้ข้าถึงเจอที่นี่ไง 68 00:10:19,332 --> 00:10:21,293 ข้าเป็นคนดูแลที่นี่นับตั้งแต่นั้นมา 69 00:10:30,552 --> 00:10:32,762 คนเราเคยฉลองให้กับการมองเห็น 70 00:10:33,555 --> 00:10:38,477 พวกเขาสร้างงานศิลปะ เพื่อฟัง รู้สึก หรือรับรู้กลิ่น 71 00:10:40,645 --> 00:10:42,939 ทุกอย่างในโลกของพวกเขา สร้างขึ้นมาเพื่อให้มองเห็น 72 00:10:46,401 --> 00:10:48,779 - คนก็ด้วย - ว่าไงนะ 73 00:10:51,156 --> 00:10:53,116 เราเกิดมาเพื่อให้คนอื่นมองเห็นเช่นกัน 74 00:11:26,191 --> 00:11:27,984 อันนี้ของโปรดของข้าเลย 75 00:11:32,030 --> 00:11:35,158 ข้าเคยแต่งเรื่องราวเกี่ยวกับเด็กผู้หญิงในรูปภาพ 76 00:11:39,621 --> 00:11:41,164 ข้าตั้งชื่อให้นางว่าเกว็นโดลิน 77 00:11:44,960 --> 00:11:46,419 นางชื่ออลิซต่างหาก 78 00:11:49,673 --> 00:11:50,882 เจ้าอ่านหนังสือออก 79 00:12:03,019 --> 00:12:05,397 หนังสือเรื่องนี้ชื่อว่าอลิซในแดนมหัศจรรย์ 80 00:12:11,528 --> 00:12:15,991 "อลิซเริ่มรู้สึกเบื่อหน่ายมาก ที่ต้องนั่งอยู่ริมแม่น้ำกับพี่สาวของเธอ 81 00:12:16,658 --> 00:12:18,452 และไม่มีอะไรให้ทำเลย" 82 00:12:19,077 --> 00:12:22,330 "ครั้งหรือสองครั้งที่เธอแอบดู ในหนังสือที่พี่สาวของเธออ่านอยู่ 83 00:12:22,414 --> 00:12:25,041 แต่มันไม่มีรูปภาพหรือบทสนทนาอะไรในนั้นเลย" 84 00:12:25,125 --> 00:12:26,293 ไม่นะ 85 00:12:27,294 --> 00:12:30,213 "'แล้วจะมีหนังสือไปทำไม' อลิซคิด 86 00:12:31,339 --> 00:12:33,884 'ถ้าไม่มีรูปหรือบทสนทนาเลย'" 87 00:12:35,427 --> 00:12:36,678 หยุดได้แล้ว 88 00:12:43,518 --> 00:12:48,607 พี่ชาย เจ้านี่อึดใช่ย่อยนะ 89 00:12:59,993 --> 00:13:03,371 รอยแผลของเจ้าเทียบไม่ได้ กับแผลเป็นที่เจ้าฝากไว้บนหลังข้า 90 00:13:09,544 --> 00:13:11,379 เจ้าทำอะไรกับฮานิวา 91 00:13:12,339 --> 00:13:13,548 ฮานิวาเหรอ 92 00:13:15,634 --> 00:13:17,677 เจ้ากลัวจะเสียลูกสาวไปสินะ 93 00:13:25,477 --> 00:13:27,437 ความกลัวมันโหดร้ายกว่าความเจ็บ ว่าไหมล่ะ 94 00:13:31,900 --> 00:13:33,944 ตอนเด็กๆ ข้าก็รู้สึกแบบนั้น 95 00:13:36,655 --> 00:13:38,824 ความเจ็บปวดที่เจ้าทำกับข้าน่ะ 96 00:13:39,950 --> 00:13:44,996 มันเทียบไม่ได้กับความกลัวที่ได้รู้ว่ามันกำลังมา 97 00:13:46,081 --> 00:13:47,999 ว่าเจ้ากำลังมา 98 00:13:50,252 --> 00:13:52,420 และข้ารับรองได้เลย 99 00:13:52,504 --> 00:13:57,175 ทุกๆ คืนฮานิวาจะได้เจอกับความกลัว เหมือนกับที่ข้าเคยเจอ 100 00:14:02,848 --> 00:14:05,308 อีโด ได้โปรดปล่อยนางไป 101 00:14:06,393 --> 00:14:08,228 เจ้าเคยเป็นพี่ชายข้า 102 00:14:08,311 --> 00:14:10,814 ข้ายังเป็นพี่ชายเจ้าอยู่ ข้าเสียใจ 103 00:14:10,897 --> 00:14:12,983 ข้าน่าจะปกป้องเจ้า แต่ข้าถูกบังคับ… 104 00:14:13,066 --> 00:14:17,737 เจ้าไม่รู้จักว่าความเสียใจคืออะไร ยังหรอก 105 00:14:18,572 --> 00:14:20,157 แต่เดี๋ยวเจ้าได้รู้แน่ 106 00:14:20,949 --> 00:14:22,909 เพราะข้าจะขังเจ้าไว้ที่นี่… 107 00:14:24,119 --> 00:14:27,164 แล้วเฆี่ยนเจ้าทุกคืน ให้สาสมกับทุกคืนที่เจ้าเคยเฆี่ยนข้า 108 00:14:27,956 --> 00:14:29,291 และอีกหลายปีนับจากนี้ 109 00:14:30,208 --> 00:14:32,294 เมื่อถึงเวลาที่ข้าตัดสินใจจะฆ่าเจ้า 110 00:14:34,421 --> 00:14:36,715 เจ้าจะร้องไห้ด้วยความสำนึกในบุญคุณ 111 00:14:38,341 --> 00:14:39,843 อย่าให้เขาหมดสติ 112 00:14:39,926 --> 00:14:41,970 - อีโด - ข้าอยากให้เขารู้สึกถึงรอยเฆี่ยนทุกครั้ง 113 00:14:42,053 --> 00:14:44,890 ไม่นะ อีโด เจ้าปล่อยนางไปเถอะ 114 00:14:45,807 --> 00:14:48,727 อีโดๆ 115 00:14:50,312 --> 00:14:51,313 อีโด 116 00:14:53,231 --> 00:14:55,901 อีโด อย่านะ ปล่อยนางไป 117 00:14:56,568 --> 00:14:58,028 อีโด 118 00:15:20,592 --> 00:15:21,593 ทัค 119 00:15:23,595 --> 00:15:26,139 เราจะแวะนานพอให้ฉี่และเติมน้ำใส่กระติก 120 00:15:26,223 --> 00:15:27,224 ครับ 121 00:15:31,520 --> 00:15:33,104 ข้าอยากไปล้างเนื้อล้างตัว 122 00:15:34,272 --> 00:15:35,941 ข้าไม่อยากให้เจ้าอยู่ใกล้คนของข้า 123 00:15:36,525 --> 00:15:38,235 พวกเขาทั้งหิวและเหนื่อยล้า 124 00:15:38,902 --> 00:15:42,280 และพวกเขาไม่ชอบแม่มดอยู่ดี ไม่ว่าจะอยู่ในสถานการณ์ดีเลิศแค่ไหน 125 00:15:42,364 --> 00:15:43,365 มากับข้า 126 00:15:49,579 --> 00:15:51,998 เจ้าเคยคุยกับแม่มดมากี่คนแล้ว 127 00:15:52,666 --> 00:15:54,126 เจ้าเป็นคนแรก 128 00:15:55,293 --> 00:15:58,880 ถ้าข้าเป็นคนแรก แล้วเจ้ารู้ได้ไง ว่าพวกเราคือคนที่เจ้าต้องหวาดกลัว 129 00:15:58,964 --> 00:16:03,593 คนอย่างพวกเจ้าทำลายโลกเก่า ด้วยเครื่องจักรและยาพิษ 130 00:16:03,677 --> 00:16:05,846 พวกเจ้าเป็นคนรับผิดชอบการตายของคนนับล้าน 131 00:16:05,929 --> 00:16:08,306 เจ้าเองก็ทำให้คนตายไปนับพันนับหมื่น 132 00:16:09,975 --> 00:16:11,935 เจ้ากวาดล้างพวกอัลเคนนี… 133 00:16:13,562 --> 00:16:16,148 ชนเผ่าของข้าให้สูญสิ้นไปจากโลก 134 00:16:16,231 --> 00:16:19,151 พวกเขารู้ราคาของการปิดบังซ่อนเร้นแม่มดไว้ มันคือกฎหมายของอาณาจักรนี้ 135 00:16:19,234 --> 00:16:22,195 เจ้าฆ่าเด็ก เด็กทารกด้วย 136 00:16:23,155 --> 00:16:24,364 ข้าไม่ได้อยู่ที่นั่น 137 00:16:24,448 --> 00:16:26,450 ถ้าเจ้าอยู่ เจ้าจะทำยังไง 138 00:16:29,536 --> 00:16:31,288 ข้าคือพ่อมด 139 00:16:31,371 --> 00:16:34,040 ใครฆ่าคนมามากกว่ากัน เจ้าหรือข้า 140 00:16:46,887 --> 00:16:48,180 ราชินีของข้า 141 00:16:48,263 --> 00:16:52,559 ข้าพาเหล่านักคิดที่เก่งที่สุดแห่งเพนน์ซามาพบท่าน คณะที่ปรึกษาราชการแผ่นดินครับ 142 00:16:53,727 --> 00:16:55,312 คณะที่ปรึกษาอะไรนะ 143 00:16:56,480 --> 00:16:59,232 คณะที่ปรึกษาราชการแผ่นดินครับ ฝ่าบาท 144 00:16:59,316 --> 00:17:02,736 เพื่อให้คำแนะนำท่าน และดำเนินการตามคำสั่งของท่าน 145 00:17:02,819 --> 00:17:08,116 เรามาที่นี่เพื่อก่อตั้งคณะที่ปรึกษาด้านสงคราม ไม่ใช่คณะที่ปรึกษาราชการแผ่นดิน 146 00:17:09,242 --> 00:17:13,622 ฝ่าบาท ระเบียบการกำหนดว่า จะสามารถก่อตั้งคณะที่ปรึกษาด้านสงครามได้ 147 00:17:13,705 --> 00:17:15,999 เมื่อมีการประกาศสงครามอย่างเป็นทางการแล้ว 148 00:17:16,082 --> 00:17:19,211 เขาจะมาสั่งสอนข้าเรื่องระเบียบการแน่ะ 149 00:17:19,294 --> 00:17:21,922 มีคนประกาศสงครามกับเราแล้ว 150 00:17:22,464 --> 00:17:27,260 ร้อยเอกกอสเซ็ต ข้าเกรงว่า เจ้าจะไม่เข้าใจถึงความสำคัญของเรื่องนี้ 151 00:17:27,344 --> 00:17:29,596 วางใจได้ ข้าเข้าใจดีครับ ฝ่าบาท 152 00:17:30,388 --> 00:17:34,100 และทุกอย่างที่ข้าพูดอยู่ตอนนี้ ข้าพูดด้วยความเคารพอย่างยิ่ง 153 00:17:34,184 --> 00:17:36,061 และเป็นไปตามความปรารถนาของท่าน 154 00:17:36,770 --> 00:17:39,189 หากเราต้องต้านทานพลังอำนาจ ของกองทัพทรีวานเทส 155 00:17:39,272 --> 00:17:42,400 เราต้องเพิ่มกำลังการป้องกันของเรา ให้ทั่วอาณาจักร 156 00:17:42,484 --> 00:17:44,444 - ร้อยเอกกอสเซ็ต… - ป้องกันงั้นเหรอ 157 00:17:44,986 --> 00:17:50,408 เราได้รับคำสั่งจากพระเจ้า ให้เอาชนะทรีวานเทียน 158 00:17:50,492 --> 00:17:52,869 เราต้องเตรียมตัวโจมตี ไม่ใช่ป้องกัน 159 00:17:52,953 --> 00:17:54,538 - ซิเบธ… - ใครนะ 160 00:17:56,957 --> 00:17:59,835 ขออภัยค่ะ ฝ่าบาท 161 00:18:01,253 --> 00:18:05,590 เจ้าหญิงมักห์รา ถ้าเจ้ามีอะไรจะพูดก็พูดมาเลย 162 00:18:08,135 --> 00:18:10,553 พายาอ่อนแอลงเพราะสูญเสียคันซูอาไป 163 00:18:10,637 --> 00:18:13,473 และความโกลาหล จากเหตุที่เจ้ารอดพ้นจากความตาย 164 00:18:13,557 --> 00:18:16,017 เราเพิ่งก่อตั้งเมืองหลวงแห่งใหม่ 165 00:18:17,144 --> 00:18:20,355 บางทีเราน่าจะใช้เวลากับอาณาจักรของเรา 166 00:18:20,437 --> 00:18:22,441 จัดระเบียบและเสริมกำลังให้กองทัพของเรา 167 00:18:22,523 --> 00:18:26,778 แน่นอนว่าในขณะเดียวกัน ก็คอยระแวดระวังภัยคุกคามจากทรีวานเทส 168 00:18:31,616 --> 00:18:34,494 ทุกคน… ออกไป 169 00:18:38,331 --> 00:18:39,749 ออกไป 170 00:18:58,059 --> 00:18:59,227 ซิเบธ… 171 00:19:01,229 --> 00:19:03,190 เจ้าได้ยินไหมว่าเพิ่งเกิดอะไรขึ้น 172 00:19:05,734 --> 00:19:06,735 อะไร 173 00:19:08,028 --> 00:19:12,157 ห้องที่เต็มไปด้วยคนที่แอบกังขาในอำนาจของข้า 174 00:19:12,240 --> 00:19:15,994 อันที่จริงพวกเขาสงสัยว่า ยังต้องทำตามข้าอีกต่อไปไหม 175 00:19:17,996 --> 00:19:20,290 ร้อยเอกที่ต่อล้อต่อเถียงกับข้า 176 00:19:21,917 --> 00:19:24,878 นักการเมืองมีความคิดก่อการกบฏ 177 00:19:24,961 --> 00:19:29,674 ทั้งหมดนี้จะจบด้วยการที่เราถูกตัดหัวออกจากบ่า 178 00:19:29,758 --> 00:19:32,594 และสายเลือดราชวงศ์ของเรา ก็จะจบสิ้นไปตลอดกาล 179 00:19:33,845 --> 00:19:36,765 และในห้องนั้นที่เต็มไปด้วยคนทรยศ 180 00:19:37,599 --> 00:19:40,310 น้องสาวของข้ากลับโต้แย้งข้า 181 00:19:42,604 --> 00:19:43,980 สงครามคือการฆ่าตัวตาย 182 00:19:46,441 --> 00:19:49,903 เจ้ายินดีสังเวยคนอีกกี่ชีวิตเพื่อคำโกหกของเจ้า 183 00:19:51,488 --> 00:19:54,699 คนที่ตายจะตายอย่างมีเกียรติ… 184 00:19:56,076 --> 00:19:58,328 เพื่อพายา… 185 00:19:59,329 --> 00:20:03,333 เพื่อโลกใหม่ที่ลูกหลานของเราเป็นคนสร้าง 186 00:20:03,416 --> 00:20:06,169 และจะตายไปพร้อมกับพวกเราที่เหลือ 187 00:20:06,253 --> 00:20:09,005 เมื่อทรีวานเทียนเผาพายาราบเป็นหน้ากลอง 188 00:20:09,089 --> 00:20:11,633 เจ้าเชื่อลงไปได้ไงว่าเราจะเอาชนะพวกเขาได้ 189 00:20:12,801 --> 00:20:15,428 ข้าถูกไว้ชีวิตมาเพื่ออะไร ถ้าไม่ใช่การนี้ 190 00:20:16,638 --> 00:20:19,391 พระเจ้ามอบเด็กที่มองเห็นมาให้ข้าอุ้มท้อง 191 00:20:19,474 --> 00:20:22,102 เด็กที่จะถูกขนานนามตามพ่อของเรา 192 00:20:22,185 --> 00:20:27,983 เพื่อทำให้อาณาจักรนี้เป็นสถานที่ ที่การมองเห็นได้กลับคืนสู่โลก 193 00:20:28,066 --> 00:20:29,192 นี่คือชะตาของข้า 194 00:20:29,276 --> 00:20:33,113 เหลือเชื่อเลย เจ้าเชื่อในสิ่งที่เจ้าพูดจริงๆ งั้นสิ 195 00:20:35,240 --> 00:20:37,200 เราจะเอาชนะทรีวานเทสให้ได้ 196 00:20:37,284 --> 00:20:39,244 ยึดกองทัพพวกเขามาเป็นของเรา 197 00:20:39,327 --> 00:20:43,373 แล้วกลายเป็นอาณาจักรที่แท้จริงเพียงหนึ่งเดียว บนแผ่นดินนี้ 198 00:20:44,499 --> 00:20:45,500 ซิเบธ 199 00:20:50,338 --> 00:20:51,381 ซิเบธ 200 00:20:53,717 --> 00:20:56,011 มันต้องมีทางอื่นสิ 201 00:21:02,225 --> 00:21:03,768 เจ้าเองยังยืนดูอยู่เฉยๆ… 202 00:21:04,895 --> 00:21:10,066 พร้อมอวยพร ตอนที่ทามัคที จุนชักดาบออกมาเพื่อฆ่าข้า 203 00:21:10,150 --> 00:21:12,027 และพระเจ้าไม่ยอมให้เป็นแบบนั้น 204 00:21:12,444 --> 00:21:14,946 เจ้าจงจำช่วงเวลานั้นไว้ให้ดี น้องสาว 205 00:21:15,030 --> 00:21:20,076 และจำไว้ด้วยว่าข้านี่แหละ คือคนที่ช่วยชีวิตเจ้าในวันนั้น 206 00:21:20,160 --> 00:21:21,953 ไม่ใช่กลับกัน 207 00:22:09,251 --> 00:22:10,252 ฮานิวา 208 00:22:24,766 --> 00:22:28,270 ถ้านี่เป็นเตียงของข้า ข้าคงหาเหตุผลที่จะลุกจากเตียงไม่ได้ 209 00:22:30,856 --> 00:22:32,274 ข้ามีอะไรจะให้เจ้าดู 210 00:22:42,742 --> 00:22:43,994 หินล้ำค่า 211 00:22:49,332 --> 00:22:51,793 ชิ้นนี้ดูเหมือนชิ้นส่วนของท้องฟ้าเลย 212 00:22:55,547 --> 00:22:56,548 มันเขียนว่าอะไรเหรอ 213 00:23:03,638 --> 00:23:04,639 "ตลอดกาล" 214 00:23:07,392 --> 00:23:08,643 สวยจัง 215 00:23:10,896 --> 00:23:12,314 เว้นแต่ว่ามันไม่ใช่แบบนั้น 216 00:23:13,148 --> 00:23:14,149 สวยน่ะเหรอ 217 00:23:15,484 --> 00:23:16,526 ตลอดกาลต่างหาก 218 00:23:19,571 --> 00:23:20,906 ความรู้สึกอาจจะใช่ก็ได้ 219 00:23:41,343 --> 00:23:42,511 ข้าขอโทษ 220 00:23:43,970 --> 00:23:45,180 ไม่ 221 00:23:45,263 --> 00:23:46,807 ไม่เลย 222 00:23:57,859 --> 00:24:01,696 ราชินีแห่งพายัน ประกาศว่านางตั้งครรภ์ลูกที่มองเห็นได้ 223 00:24:02,447 --> 00:24:04,825 ราชินีเคนยังกล่าวอ้างอีกว่ากองทัพเรา 224 00:24:04,908 --> 00:24:06,827 คือฝ่ายที่ไปโจมตีเมืองหลวงคันซูอา 225 00:24:06,910 --> 00:24:08,912 งั้นราชินีก็โกหกประชาชนของนางน่ะสิ 226 00:24:08,995 --> 00:24:12,124 แล้วเราจะเชื่อว่านางพูดความจริง 227 00:24:12,207 --> 00:24:14,334 เรื่องลูกที่ว่าจะมองเห็นได้ไงกัน 228 00:24:14,793 --> 00:24:16,253 นางรู้เรื่องแบบนั้นได้ไง 229 00:24:16,336 --> 00:24:20,132 นางอาจรู้ได้ ถ้าพ่อของเด็กมองเห็น 230 00:24:20,215 --> 00:24:22,300 ข้าขอขัดจังหวะท่านหน่อยนะ ท่านผู้บัญชาการ 231 00:24:22,384 --> 00:24:24,511 เพราะแค่นี้ข้าก็รู้แล้วว่ามันจะเป็นยังไงต่อ 232 00:24:24,594 --> 00:24:28,723 มีรายงานมาแล้วหลายครั้ง ว่ามีชายชาวพายันอย่างน้อยหนึ่งคนที่มองเห็น 233 00:24:28,807 --> 00:24:30,851 ท่านหมายถึงเจอร์ลามาเรลน่ะสิ 234 00:24:30,934 --> 00:24:33,895 เจอร์ลามาเรลไม่ใช่คน เขาคือเรื่องเล่าปรัมปราก็แค่นั้น 235 00:24:33,979 --> 00:24:36,398 เรื่องนั้นเราไม่รู้แน่ชัด 236 00:24:36,481 --> 00:24:40,527 นายพลวอส ชายแดนฝั่งตะวันตกของเราถูกโจมตีไม่หยุดหย่อน 237 00:24:40,610 --> 00:24:42,112 โดยพวกแกไนต์ 238 00:24:42,195 --> 00:24:44,865 และท่านจะให้เราเปิดศึก ที่แนวหน้าด้านตะวันออกอีก 239 00:24:44,948 --> 00:24:46,575 โดยอิงจากข่าวลือและเสียงเล่าอ้าง 240 00:24:46,658 --> 00:24:49,077 การมองเห็นกำลังจะกลับมาแล้ว 241 00:24:49,703 --> 00:24:51,746 และชาติแรกที่ควบคุมพลังอำนาจนั้นไว้ได้ 242 00:24:51,830 --> 00:24:53,540 จะเป็นชาติที่ครองโลก 243 00:24:53,623 --> 00:24:57,043 สภาเหนื่อยหน่าย กับการโต้แย้งตามสมมติฐานพวกนี้เต็มที 244 00:24:58,170 --> 00:25:01,798 ชาติใดที่ให้ที่ยืนในสังคมแก่คนที่มองเห็น 245 00:25:01,882 --> 00:25:04,259 ชาตินั้นกำลังหว่านเมล็ดพันธุ์ แห่งการทำลายล้างตนเอง 246 00:25:04,342 --> 00:25:08,096 และหากเกิดเหตุไม่คาดคิด ที่คนที่มองเห็นปรากฏตัวออกมา 247 00:25:08,180 --> 00:25:12,017 พวกเขาจะถูกประหาร ในฐานะที่เป็นภัยคุกคามต่อสาธารณรัฐของเรา 248 00:25:12,100 --> 00:25:14,978 ชาติอื่นๆ อาจไม่ได้รู้สึกแบบเดียวกันนี้ 249 00:25:16,354 --> 00:25:18,773 เราไม่เคยแพ้สงครามมา 200 ปีแล้ว 250 00:25:18,857 --> 00:25:21,735 และไม่มีเหตุอันใดที่จะคิดว่าเราจะเริ่มแพ้ตอนนี้ 251 00:25:23,278 --> 00:25:27,991 ที่ท่านหลงใหลในการมองเห็น มันน่าสนใจในฐานะการฝึกฝนด้านกลยุทธ์ 252 00:25:28,074 --> 00:25:30,368 แต่ตอนนี้มันเสี่ยงที่จะเป็นสิ่งที่ทำให้ไขว้เขว 253 00:25:30,452 --> 00:25:33,663 เราต้องหันไปให้ความสนใจแก่ฝั่งตะวันตก 254 00:25:33,747 --> 00:25:37,209 ที่พวกแกไนต์มารวมตัวกันมากขึ้นเรื่อยๆ 255 00:25:37,292 --> 00:25:39,377 สภาประชาชนเห็นด้วยกับสภากองทัพ 256 00:25:39,461 --> 00:25:41,004 สภาการคลังเห็นด้วยกับสภาประชาชน 257 00:25:45,133 --> 00:25:46,218 สภาได้ตัดสินแล้ว 258 00:25:47,219 --> 00:25:49,930 ขอบคุณที่ทำเพื่อชาติ ท่านผู้บัญชาการ 259 00:26:04,820 --> 00:26:05,821 อรุณสวัสดิ์ 260 00:26:08,156 --> 00:26:09,407 ข้าเผลอหลับ 261 00:26:13,036 --> 00:26:14,913 ข้าไม่กล้าปลุกเจ้า 262 00:26:16,623 --> 00:26:18,333 เจ้าคิดอะไรอยู่ 263 00:26:23,046 --> 00:26:24,214 ข้าสงสัยว่า… 264 00:26:25,966 --> 00:26:28,218 จะเกิดอะไรขึ้นถ้าข้าปล่อยเจ้าไป 265 00:26:35,892 --> 00:26:37,727 เจ้าไปกับข้าก็ได้นี่ 266 00:26:39,271 --> 00:26:44,818 ข้ามีชีวิต ครอบครัว และอาชีพการงานอยู่ที่นี่ 267 00:26:45,485 --> 00:26:49,322 ทำไมเจ้าถึงอยากอยู่ในที่ที่เจ้าจะถูกประหาร เพียงเพราะเป็นตัวเจ้าเองด้วย 268 00:26:51,992 --> 00:26:55,162 เจ้าพูดราวกับว่าการมองเห็นคือสิ่งเดียวที่ข้าเป็น 269 00:26:57,622 --> 00:26:59,332 ข้าคือทหารของทรีวานเทส 270 00:27:01,042 --> 00:27:04,045 ข้าคือลูกสาว หลาน และเหลน 271 00:27:04,129 --> 00:27:06,798 ของคนที่สร้างทรีวานเทสขึ้นมา 272 00:27:06,882 --> 00:27:08,800 คนที่ต่อสู้และพลีกายเพื่อที่นี่ 273 00:27:09,468 --> 00:27:12,012 ไม่มีเรื่องไหนจะช่วยเจ้าได้ ถ้าความลับของเจ้าแพร่งพรายออกไป 274 00:27:14,014 --> 00:27:15,557 เราเดินทางไปตะวันออกกัน 275 00:27:16,391 --> 00:27:18,018 เจ้าจะได้เจอพี่ชายของข้า 276 00:27:20,312 --> 00:27:23,273 เราอาจได้เจอคนอื่นๆ ที่เป็นเหมือนกับเรา 277 00:27:24,149 --> 00:27:25,692 เราช่วยกันเปลี่ยนแปลงโลกได้ 278 00:27:30,405 --> 00:27:32,157 เจ้าคิดว่าเราพิเศษ 279 00:27:33,533 --> 00:27:34,618 แต่เปล่าเลย 280 00:27:36,495 --> 00:27:39,873 เราแค่… ไม่เหมือนคนอื่น 281 00:27:41,583 --> 00:27:44,044 ข้าคิดว่าเราพิเศษเพราะเราไม่เหมือนคนอื่น 282 00:27:47,839 --> 00:27:49,966 หากการมองเห็นจะกลับมา มันก็จะกลับมาเอง 283 00:27:52,511 --> 00:27:54,888 ไม่ใช่หน้าที่เราที่ต้องเปลี่ยนแปลงโลก 284 00:27:56,681 --> 00:27:58,517 หน้าที่ของเราคือ… 285 00:28:00,227 --> 00:28:04,064 ใช้การมองเห็นของเรา ทำให้สิ่งต่างๆ ในที่ที่เราอยู่ดีขึ้น 286 00:28:07,442 --> 00:28:08,819 แล้วเราจะทำแบบนั้นได้ไง 287 00:28:12,697 --> 00:28:13,740 ก็… 288 00:28:16,827 --> 00:28:18,745 เจ้าเริ่มจากการอ่านหนังสือให้ข้าฟังก็ได้ 289 00:28:26,086 --> 00:28:27,504 ข้ายินดีมาก 290 00:28:36,805 --> 00:28:39,266 "'ฉันเล่าเรื่องการผจญภัยของฉันให้ฟังได้ 291 00:28:39,349 --> 00:28:43,019 เริ่มจากเช้าวันนี้' อลิซพูด รู้สึกตื่นกลัวเล็กน้อย 292 00:28:43,854 --> 00:28:47,357 'แต่มันไม่มีประโยชน์ที่จะย้อนกลับไปเมื่อวาน 293 00:28:47,941 --> 00:28:49,776 เพราะตอนนั้นฉันเป็นคนอีกคน'" 294 00:29:05,959 --> 00:29:09,421 นี่คือนักรบผู้ยิ่งใหญ่… บาบา วอส 295 00:29:13,550 --> 00:29:15,510 ตอนนี้เจ้าไม่ใช่นักรบบ้าบออะไรทั้งนั้น ถูกไหม 296 00:29:22,684 --> 00:29:23,768 ถอยไป 297 00:29:26,313 --> 00:29:27,314 หมอบลง 298 00:29:27,939 --> 00:29:30,442 - หมอบลงไป - เจ้าทำจมูกข้าหัก 299 00:29:33,361 --> 00:29:34,488 ท่านครับ 300 00:29:44,539 --> 00:29:45,749 บาบา วอส 301 00:29:47,209 --> 00:29:49,252 สี่วันกับการถูกทรมาน 302 00:29:51,379 --> 00:29:52,881 ข้าต้องขอบคุณเจ้านะ 303 00:30:01,306 --> 00:30:04,810 โทษที ข้าให้เจ้าดื่มอะไรที่แรงกว่าน้ำเปล่าไม่ได้ 304 00:30:07,229 --> 00:30:10,357 แต่… เอ้านี่ 305 00:30:24,746 --> 00:30:26,790 ข้าจำเสียงเจ้าได้ นักล่าแม่มด 306 00:30:29,209 --> 00:30:30,669 ข้าได้ยินเสียงเจ้าในฝันร้ายของข้า 307 00:30:34,047 --> 00:30:35,757 ทามัคที จุน 308 00:30:37,843 --> 00:30:39,052 เจ้าฆ่าเมียข้า 309 00:30:41,429 --> 00:30:43,515 ข้าไม่โทษเจ้าหรอกที่อยากให้ข้าตาย 310 00:30:43,598 --> 00:30:46,393 ข้าทำผิดมากมายต่อเจ้าและคนของเจ้า 311 00:30:46,476 --> 00:30:48,353 แต่การฆ่าเมียของเจ้าไม่ใช่หนึ่งในนั้น 312 00:30:48,436 --> 00:30:51,189 สักวันข้าจะหลุดพ้นจากกรงนี้ไป 313 00:30:51,273 --> 00:30:53,859 และพอข้าออกไปได้ ข้าจะจัดการเจ้า 314 00:30:53,942 --> 00:30:57,446 ฟังข้านะ ข้าคือคนที่ถูกทิ้งให้ตาย ไม่ใช่มักห์รา 315 00:30:57,529 --> 00:31:00,198 อย่ากล้าดีพูดชื่อนางออกมานะ อย่าพูดชื่อนาง 316 00:31:00,282 --> 00:31:03,285 ข้าไม่มีวันทำร้ายนางได้ นางคือเจ้าหญิงของข้า 317 00:31:03,368 --> 00:31:05,203 เจ้าหญิงเหรอ พูดเรื่องอะไรของเจ้า 318 00:31:05,287 --> 00:31:06,746 เจ้าพูดจาไร้สาระ นักล่าแม่มด 319 00:31:06,830 --> 00:31:10,292 เมียเจ้าเป็นลูกของกษัตริย์วูล์ฟ เคน 320 00:31:10,375 --> 00:31:14,087 และข้าสาบานไว้ว่าจะปกป้องนาง และทายาทอันชอบธรรมของราชบัลลังก์พายัน 321 00:31:14,171 --> 00:31:16,298 เจ้าโกหก เจ้ามันขี้โกหก 322 00:31:16,381 --> 00:31:22,387 เจ้าถามตัวเองเถอะ ว่าข้ามีเหตุผลใดต้องโกหกเจ้าตอนนี้ 323 00:31:22,471 --> 00:31:27,476 เมียข้าที่เจ้าตามล่าลูกๆ ของนาง ตั้งแต่วันที่พวกแกเกิด 324 00:31:28,768 --> 00:31:30,437 แล้วเจ้าจะบอกว่านางคือเจ้าหญิงงั้นเหรอ 325 00:31:30,520 --> 00:31:32,606 นั่นแหละที่ข้าบอก 326 00:31:32,981 --> 00:31:35,942 และข้าจะบอกเจ้าด้วย 327 00:31:36,026 --> 00:31:41,114 ว่าตอนที่นางกับราชินีทิ้งข้าไป นางยังมีชีวิตอยู่ดี 328 00:31:54,586 --> 00:31:56,004 - มาเลยครับ - ค่อยๆ ไปค่ะพ่อ 329 00:31:56,755 --> 00:31:58,840 แตะทุกครั้งที่เหวี่ยงไม้ไปสุด 330 00:32:00,550 --> 00:32:01,927 แตะให้ต่อเนื่องถ้าท่านทำได้ 331 00:32:04,805 --> 00:32:06,306 ยื่นไม้ออกไปไกลอีกค่ะ 332 00:32:06,389 --> 00:32:09,434 ท่านทำได้ดีแล้ว ดีมาก มันจะง่ายขึ้นเรื่อยๆ ครับพ่อ 333 00:32:09,518 --> 00:32:10,977 ไม่ต้องมาพูดราวกับว่าข้าเป็นเด็ก 334 00:32:15,941 --> 00:32:18,110 ปล่อยข้า 335 00:32:18,193 --> 00:32:21,655 ข้าจะหาทางเองโดยไม่ต้องให้ใครมาช่วย เข้าใจไหม 336 00:32:33,708 --> 00:32:35,001 เราจะทำไงกันดี 337 00:32:35,085 --> 00:32:37,170 เดี๋ยวเขาก็ชิน ให้เวลาเขาหน่อย 338 00:32:37,712 --> 00:32:38,922 เทพแห่งเพลิง 339 00:32:40,507 --> 00:32:44,761 ท่านปกป้องข้าจากเหล่าศัตรูทั้งที่รู้จักและไม่รู้จัก 340 00:32:47,139 --> 00:32:52,853 ปรึกษาข้ารับใช้ที่ภักดี แน่วแน่ในการตัดสินใจ และข้าจะไม่มีวันคลอนแคลน 341 00:32:56,481 --> 00:33:01,403 ข้าจะรับใช้พระประสงค์ของท่าน… ขอให้ท่านปกปักรักษาข้าตามที่ท่านปรารถนา 342 00:33:01,486 --> 00:33:03,405 ฝ่าบาทคะ 343 00:33:05,907 --> 00:33:06,908 บ้าฉิบ 344 00:33:06,992 --> 00:33:08,785 ขออภัยค่ะ ฝ่าบาท 345 00:33:08,869 --> 00:33:11,455 ลอร์ดฮาร์แลนขอเวลาท่านสักครู่ 346 00:33:11,538 --> 00:33:13,415 อนุญาตให้เขาเข้ามาได้ แล้วเจ้าก็ออกไปซะ 347 00:33:13,498 --> 00:33:14,708 ค่ะ ฝ่าบาท 348 00:33:21,256 --> 00:33:22,424 อ้อ ใช่เลย 349 00:33:23,425 --> 00:33:26,386 ข้าชอบกลิ่นของการอาบน้ำนมลาเวนเดอร์ 350 00:33:27,971 --> 00:33:29,598 ลอร์ดฮาร์แลน 351 00:33:29,681 --> 00:33:32,309 เจ้ามีจุดประสงค์ร้าย ที่มาแบบไม่เป็นทางการเช่นนี้ 352 00:33:32,392 --> 00:33:35,228 บางคนอาจเข้าใจผิดว่าไม่มีสัมมาคารวะ 353 00:33:35,312 --> 00:33:36,563 ตรงกันข้ามเลย 354 00:33:37,772 --> 00:33:40,734 ข้าชื่นชอบอดีตที่เรามีร่วมกัน 355 00:33:40,817 --> 00:33:43,111 วัยเด็กของข้าในราชสำนักของพ่อท่าน 356 00:33:44,905 --> 00:33:50,160 ข้าคิดว่ามันทำให้เราผูกพันกับความภักดี ลึกซึ้งกว่าการเป็นเพียงแค่ราชินีกับบริวาร 357 00:33:50,786 --> 00:33:51,912 ท่านไม่คิดงั้นเหรอ 358 00:33:53,455 --> 00:33:55,540 ซึ่งนำมาสู่จุดประสงค์ที่ข้าแวะมาในครั้งนี้ 359 00:33:59,669 --> 00:34:02,380 ข้ากระหายใคร่รู้สุดๆ 360 00:34:04,007 --> 00:34:09,471 ลงมือได้เด็ดขาด ประกาศสงครามโดยเร็ว ทั้งที่เพิ่งสร้างเมืองหลวงแห่งใหม่ 361 00:34:12,015 --> 00:34:15,477 - ถ้าเจ้าไม่กล้าพอละก็… - ข้าไม่กล้าเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ 362 00:34:15,560 --> 00:34:19,272 งั้นก็โชคดีสำหรับเจ้าแล้ว เพราะเจ้าอยู่ฝ่ายผู้ชนะ 363 00:34:21,817 --> 00:34:22,818 แต่งงานกับข้านะ 364 00:34:27,656 --> 00:34:31,868 อาฮะ ไม่เหมือนคำตอบที่ข้าหวังจะได้ยินเท่าไร 365 00:34:31,952 --> 00:34:34,287 ความอหังการของเจ้าทำให้ข้าเองยังแปลกใจ 366 00:34:34,371 --> 00:34:36,957 อาจถึงเวลาให้พิจารณาโลกทัศน์ของเจ้าใหม่แล้ว 367 00:34:37,040 --> 00:34:41,378 ท่านต้องการข้า กองทัพของข้า คนของข้า 368 00:34:41,461 --> 00:34:43,255 เจ้าหมายถึงกองทัพของข้าและคนของข้าสินะ 369 00:34:45,048 --> 00:34:48,677 ท่านกำลังประกาศศึก กับกองทัพที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก 370 00:34:48,760 --> 00:34:50,637 แค่จะหวังให้ทำสำเร็จได้นั้น 371 00:34:50,720 --> 00:34:53,807 ท่านต้องใช้ความจงรักภักดีที่ไม่เสื่อมคลาย ของชายและหญิงทุกคนที่นี่ 372 00:34:54,516 --> 00:34:58,145 ท่านมีเพนน์ซา และท่านจะมีพายาทั้งหมด 373 00:34:59,521 --> 00:35:01,523 ข้าคิดว่าข้ามีอยู่ในครอบครองอยู่แล้ว 374 00:35:03,400 --> 00:35:04,818 ครับ 375 00:35:05,902 --> 00:35:10,073 บริวารของท่านอาจต้องตายเพื่อปกป้อง อธิปไตยอันชอบธรรมของพวกเขา แต่ว่า… 376 00:35:11,366 --> 00:35:13,451 ข้าพนันได้เลยว่าพวกเขาจะรู้สึกไม่ยินดี 377 00:35:13,535 --> 00:35:16,246 ถ้าต้องปกป้องเด็กที่พวกเขาคิดว่าเป็นแม่มด 378 00:35:20,375 --> 00:35:22,419 และถ้าข้าแต่งงานกับเจ้าล่ะ 379 00:35:23,920 --> 00:35:26,465 ข้าคือผู้บังคับใช้กฎหมายที่นี่มาหนึ่งชั่วอายุคน 380 00:35:28,175 --> 00:35:32,762 ในฐานะพ่อเลี้ยงของเด็กที่มองเห็น ข้าเปลี่ยนความคิดที่จำเป็นต้องเปลี่ยนได้ 381 00:35:34,848 --> 00:35:38,810 ข้าไม่คิดว่ามีทางอื่น ที่จะทำให้ตำแหน่งของท่านมั่นคงได้ดีไปกว่านี้แล้ว 382 00:35:41,605 --> 00:35:43,398 และตำแหน่งของเจ้าด้วย 383 00:35:45,275 --> 00:35:46,650 แน่นอน ของข้าด้วย 384 00:35:48,862 --> 00:35:50,654 ไม่งั้นข้าจะยอมทำไปทำไม 385 00:35:55,744 --> 00:35:57,036 เจ้าเอาน้องสาวของข้าไปสิ 386 00:35:58,246 --> 00:36:01,041 เป็นพ่อเลี้ยงให้ลูกๆ สายเลือดราชวงศ์ ที่มองเห็นของนาง 387 00:36:01,124 --> 00:36:02,542 นางมีตั้งสองคน 388 00:36:09,674 --> 00:36:11,885 มักห์ราแต่งงานแล้วไม่ใช่เหรอ 389 00:36:14,262 --> 00:36:15,847 บาบา วอสตายไปแล้ว 390 00:36:15,931 --> 00:36:18,099 และไม่ว่ายังไง การที่พวกอัลเคนนีไปสมสู่ในเต็นท์ของพวกเขา 391 00:36:18,183 --> 00:36:20,435 ไม่นับว่าเป็นการแต่งงาน ภายใต้กฎหมายของพายัน 392 00:36:23,980 --> 00:36:26,817 ข้าไม่คิดว่ามักห์ราจะรู้สึกแบบเดียวกัน 393 00:36:28,819 --> 00:36:33,115 ลอร์ดฮาร์แลน เจ้าประเมินเสน่ห์ในตัวเจ้าต่ำไปรึเปล่า 394 00:36:38,870 --> 00:36:40,247 ท่านคุยกับนางได้ไหม 395 00:36:41,915 --> 00:36:42,916 ได้สิ 396 00:36:45,210 --> 00:36:48,922 ทีนี้ก็มาคุกเข่าต่อหน้าราชินีของเจ้าได้แล้ว 397 00:36:51,883 --> 00:36:53,009 เปิดประตู 398 00:36:57,931 --> 00:36:59,474 สองทัพลุกขึ้นมา 399 00:37:02,519 --> 00:37:04,855 ขวาหนึ่ง 400 00:37:07,858 --> 00:37:09,359 เร็วเข้า เราอยู่ที่นี่ไม่ได้ 401 00:37:10,235 --> 00:37:11,778 เดี๋ยว เดี๋ยวก่อน 402 00:37:14,573 --> 00:37:15,782 ยืนตรง 403 00:37:20,495 --> 00:37:22,080 ซ้าย สองก้าว 404 00:37:22,164 --> 00:37:23,498 เด็กนั่นมองเห็นนี่นา 405 00:37:23,582 --> 00:37:25,167 ข้าบอกว่าซ้าย 406 00:37:25,250 --> 00:37:26,835 เจ้าบอกว่ามีแค่เจ้าคนเดียว 407 00:37:26,918 --> 00:37:29,588 มันคือโครงการลับของอีโด เด็กนั่นเป็นลูกของเจอร์ลามาเรล 408 00:37:29,671 --> 00:37:31,673 เขาฝึกฝนเด็กนั่นตามที่เขาได้ตกลงไว้กับนายพล 409 00:37:31,756 --> 00:37:33,967 เจอร์ลามาเรลน่ะเหรอ 410 00:37:34,050 --> 00:37:36,136 แล้วยังไง เขาแค่… 411 00:37:36,219 --> 00:37:38,180 แค่ยกเด็กนั่นให้ดื้อๆ งั้นเลยเหรอ 412 00:37:39,306 --> 00:37:41,099 เวร็น แกยังเด็กอยู่เลยนะ 413 00:37:48,482 --> 00:37:52,110 เขาก็ยกข้าให้ด้วย เจ้าเข้าใจไหม 414 00:37:52,778 --> 00:37:54,070 เขาส่งข้าไปตาย 415 00:37:54,696 --> 00:37:57,949 - เจ้าไม่ตายหรอก - เราทั้งคู่รู้ดีว่าอีโดไม่มีวันปล่อยข้าแน่ 416 00:38:01,203 --> 00:38:02,329 ฮานิวา 417 00:38:03,997 --> 00:38:05,332 ฮานิวา 418 00:38:05,415 --> 00:38:09,753 ข้าจะทำทุกอย่างที่ทำได้เพื่อให้เจ้าปลอดภัย ข้าสัญญา 419 00:38:10,462 --> 00:38:11,963 ข้าอยากให้เจ้าเชื่อใจข้า 420 00:38:23,975 --> 00:38:24,976 ข้าเชื่อเจ้า 421 00:38:34,528 --> 00:38:35,529 ไปเลย 422 00:38:41,368 --> 00:38:42,619 ท่านนายพล 423 00:38:42,702 --> 00:38:46,665 ร้อยโท พานักโทษลงไปที่ถนน 424 00:38:47,290 --> 00:38:48,750 ทำไมคะ เกิดอะไรขึ้น 425 00:38:51,253 --> 00:38:54,256 พาเด็กสาวนั่นลงไปข้างล่าง เดี๋ยวนี้ 426 00:39:40,260 --> 00:39:41,595 พ่อเหรอ 427 00:39:42,679 --> 00:39:44,014 พ่อคะ 428 00:39:47,559 --> 00:39:49,978 ข้าขอโทษ ทั้งหมดเป็นความผิดข้าเอง 429 00:39:50,061 --> 00:39:54,149 ข้าอยากให้โอกาสเจ้าได้ยินเสียงร้องไห้ ของลูกสาวเจ้าเป็นครั้งสุดท้าย… 430 00:39:55,484 --> 00:39:57,986 ก่อนที่ข้าจะส่งตัวนางไปทำคุณประโยชน์ ให้แก่สาธารณรัฐ 431 00:40:02,616 --> 00:40:04,326 ประชาชนแห่งทรีวานเทส 432 00:40:05,243 --> 00:40:08,455 ข้าขอมอบคนขี้ขลาดตาขาวที่สุดให้พวกเจ้า บาบา วอส 433 00:40:08,538 --> 00:40:10,123 ไอ้ฆาตกร 434 00:40:11,416 --> 00:40:16,755 ผ่านไป 25 ฤดูหนาวแล้ว นับตั้งแต่เขาฆ่าเทโอ วอส 435 00:40:17,631 --> 00:40:18,673 พ่อของข้า 436 00:40:19,424 --> 00:40:20,717 แล้วหลบหนีออกจากเมืองนี้ไป 437 00:40:21,551 --> 00:40:26,640 แต่ระบบยุติธรรมของทรีวานเทียน ไม่เคยลืมและไม่เคยผ่อนปรน 438 00:40:26,723 --> 00:40:29,017 ไม่ว่าจะผ่านไปอีกกี่พันฤดูหนาว 439 00:40:30,143 --> 00:40:31,937 ไปกับเขาเลย 440 00:40:32,020 --> 00:40:33,104 แห่ไปให้รอบเมือง 441 00:40:33,688 --> 00:40:35,607 ไม่นะ ไม่ๆ พ่อคะ 442 00:40:35,690 --> 00:40:40,445 - อย่านะ ไม่ ไม่ๆ - ไอ้ฆาตกร 443 00:40:43,115 --> 00:40:44,157 ไอ้ขี้ขลาด 444 00:40:46,493 --> 00:40:50,455 - ฮานิวา - ไม่นะ ไม่ๆ 445 00:40:50,539 --> 00:40:53,416 ไม่นะ ได้โปรด อย่าทำ ขอร้อง ได้โปรดเถอะ 446 00:40:56,253 --> 00:40:58,880 ท่านนายพล ทำไมไม่ทิ้งนางไว้กับข้าอีกสักพักล่ะ 447 00:40:59,297 --> 00:41:01,091 นางเป็นแหล่งข่าวกรองที่มีค่า 448 00:41:01,174 --> 00:41:04,886 ไม่ ข้าให้เจ้าทำหน้าที่มาพอแล้ว เวร็น 449 00:41:04,970 --> 00:41:09,975 อีกอย่างนะ นางมีอะไรที่ดีกว่าเป็นแค่แหล่งข่าวกรอง 450 00:41:11,434 --> 00:41:13,520 พานักโทษไปที่บ้านข้า เดี๋ยวนี้ 451 00:41:13,603 --> 00:41:14,604 ครับ 452 00:41:14,688 --> 00:41:15,689 พานางไป 453 00:41:17,941 --> 00:41:20,485 ไปสิ เร็วเข้า ให้ไวเลย 454 00:41:20,569 --> 00:41:21,653 ได้โปรด… 455 00:41:27,451 --> 00:41:30,245 ราชินีเคนเสด็จแล้ว 456 00:41:31,288 --> 00:41:34,875 เจ้าหญิงมักห์ราเสด็จแล้ว 457 00:41:39,629 --> 00:41:43,425 เดินท่ามกลางประชาชนเหรอ ฟังดูเหมือนไม่ใช่เจ้าเลยนะ 458 00:41:44,217 --> 00:41:47,512 พลเมืองแห่งเพนน์ซา อยู่ห่างไกลราชบัลลังก์มากเกินไปแล้ว 459 00:41:47,596 --> 00:41:51,057 เราต้องทำทุกอย่างที่ทำได้ เพื่อให้ได้รับความรักและการสนับสนุน 460 00:41:51,850 --> 00:41:55,020 อ้อ สรุปคือเราจะทำแบบนี้สินะ ให้ได้รับความรักและการสนับสนุน 461 00:41:55,103 --> 00:41:59,149 ใช่ แต่ถ้าเจ้าอยากทำตัวให้มีประโยชน์จริงๆ 462 00:41:59,775 --> 00:42:03,195 มีงานที่ใหญ่กว่านี้ และต้องใช้ชั้นเชิงมากกว่านี้รอเจ้าอยู่ 463 00:42:03,278 --> 00:42:06,448 - ใช้ชั้นเชิงงั้นเหรอ - ข้าบอกฮาร์แลนว่าเจ้าจะแต่งงานกับเขา 464 00:42:07,115 --> 00:42:08,116 ว่าไงนะ 465 00:42:10,035 --> 00:42:12,370 - อะไร เจ้าล้อเล่นแน่ๆ - ข้าเปล่า 466 00:42:12,454 --> 00:42:14,080 ราชินีเคนเสด็จแล้ว… 467 00:42:14,164 --> 00:42:16,166 เจ้านี่เสียสติมากกว่าที่ข้าคิดซะอีก 468 00:42:16,249 --> 00:42:19,252 เจ้าตีโพยตีพายเกินไป นี่เป็นการจัดแจงเรื่องกิจธุระ 469 00:42:19,336 --> 00:42:20,837 เจ้ารู้ไหมว่านี่คืออะไร 470 00:42:24,758 --> 00:42:26,593 เหมือนกระดูกเทพที่ขึ้นรูปมาอย่างลวกๆ 471 00:42:26,676 --> 00:42:30,764 นี่คือกำไลแต่งงานที่บาบา วอสสามีข้าทำให้ 472 00:42:31,473 --> 00:42:33,809 การสมรสของอัลเคนนีไม่เป็นที่รับรอง ตามกฎหมายของพายัน 473 00:42:33,892 --> 00:42:38,605 ฉะนั้นไม่ถือว่าเจ้าหักหลังบาบา วอสหรอก ถ้าเผื่อว่าเขายังไม่ตายน่ะนะ 474 00:42:40,273 --> 00:42:42,526 เจ้ามันคนเลวไร้หัวใจ 475 00:42:43,819 --> 00:42:45,403 อยากเรียกข้าว่าอะไรก็เรียกไปเถอะ 476 00:42:46,655 --> 00:42:51,034 แต่ข้าสัญญาว่าข้าจะทำให้พายา ปลอดภัยสำหรับเจ้า แล้วข้าก็ทำได้ 477 00:42:51,743 --> 00:42:55,831 แต่ข้าคิดว่าเจ้าไม่ตระหนักเลย ว่าเรายืนอยู่ใกล้ขอบเหวแค่ไหน 478 00:42:56,623 --> 00:42:58,959 เห็นได้ชัดว่าฮาร์แลนสงสัยเรื่องคันซูอา 479 00:42:59,459 --> 00:43:02,754 เรายึดเมืองนี้มาจากเขา ถ้าเราไม่ทำให้เขาได้ประโยชน์ด้วย 480 00:43:02,838 --> 00:43:05,382 เราเองนี่แหละที่จะตกเป็นเหยื่อของการปฏิวัติ 481 00:43:06,675 --> 00:43:12,430 อย่างที่เจ้าบอก เราต้องการฮาร์แลนและกองทัพที่เขาเป็นคนคุม 482 00:43:12,514 --> 00:43:13,515 จนถึงวันที่เราไม่ต้องการอีก 483 00:43:13,598 --> 00:43:15,809 - เจ้าก็แต่งกับเขาเองสิ - แล้วทำให้เขาเป็นราชาน่ะเหรอ 484 00:43:19,062 --> 00:43:21,022 ไว้เราค่อยคุยเรื่องนี้เมื่อเจ้าใจเย็นลงแล้ว 485 00:43:21,106 --> 00:43:22,107 ไม่คุย 486 00:43:22,190 --> 00:43:25,652 พวกนอกรีต ราชินีเป็นคนนอกรีต 487 00:43:26,278 --> 00:43:29,656 พวกรักแม่มด น่ารังเกียจที่สุด 488 00:43:29,739 --> 00:43:30,991 จับแม่มดไปเผาซะ 489 00:43:31,074 --> 00:43:34,786 เผานางและครอบครัวนางให้หมด 490 00:43:34,870 --> 00:43:36,079 - ไปตามหาพวกเขา - ได้ครับ 491 00:43:36,163 --> 00:43:39,166 - เผาราชินีซะ เผานางเลย - เผานาง 492 00:43:41,001 --> 00:43:42,002 ยัยแม่มด 493 00:43:42,085 --> 00:43:45,130 อย่างที่ข้าบอก เราอยู่ใกล้ขอบเหวมากกว่าที่เจ้าคิด 494 00:43:45,213 --> 00:43:46,798 เผานางเลย 495 00:44:04,357 --> 00:44:05,358 ไม่นะ 496 00:44:12,783 --> 00:44:14,034 เพิ่มเป็นสาม 497 00:44:14,117 --> 00:44:16,620 - เจ้าสับขาหลอกข้า - พร้อมเปิดให้เห็นเลยไหมล่ะ 498 00:44:47,192 --> 00:44:48,193 บาบา วอส 499 00:44:50,529 --> 00:44:51,530 บาบา วอส 500 00:44:53,782 --> 00:44:54,783 เจ้าเป็นใคร 501 00:44:54,866 --> 00:44:56,910 คนที่จะถูกฆ่า ถ้าถูกจับได้ว่าช่วยเหลือท่าน 502 00:44:56,993 --> 00:44:59,871 ขอร้องละ อย่าถามอะไรอีกเลย จนกว่าเราจะได้ออกไปจากที่นี่ 503 00:44:59,955 --> 00:45:02,624 - เราจะไปไหนกัน - ข้าจะพาท่านไปหาฮานิวา 504 00:45:04,042 --> 00:45:06,545 - เจ้ารู้เหรอว่านางอยู่ไหน - รู้ แต่เราต้องรีบแล้ว 505 00:45:06,628 --> 00:45:09,673 ข้าจัดการพวกผู้คุมแล้ว แต่เราต้องรีบไปก่อนที่ผู้คุมกะถัดไปจะเข้ามา 506 00:45:09,756 --> 00:45:11,049 บาบา วอส 507 00:45:11,716 --> 00:45:14,261 ถ้าเจ้ากะจะต่อสู้เพื่อหาทางออก เจ้าน่าจะใช้ความช่วยเหลือทั้งหมดที่เจ้าหาได้ 508 00:45:14,344 --> 00:45:15,720 ข้ามาที่นี่เพื่อท่านคนเดียว 509 00:45:15,804 --> 00:45:18,098 เจ้าอยากไปเจอมักห์รา ข้าก็เช่นกัน 510 00:45:18,181 --> 00:45:20,767 อีกไม่นานพี่สาวนางจะหักหลังนางแน่นอน 511 00:45:20,851 --> 00:45:22,185 หากว่ายังไม่ได้ลงมือละก็ 512 00:45:22,269 --> 00:45:24,104 เจ้าจะให้ข้าเชื่อใจเจ้างั้นเหรอ นักล่าแม่มด 513 00:45:24,187 --> 00:45:26,648 ข้ารู้ว่าราชินีคิดยังไง 514 00:45:27,274 --> 00:45:29,151 เจ้าไม่มีทางรู้ด้วยซ้ำว่าจะหาตัวนางได้ไง 515 00:45:29,234 --> 00:45:34,489 และต่อให้เจ้ารู้ นางก็รายล้อมไปด้วยนักล่าแม่มด นักล่าแม่มดของข้าเอง 516 00:45:34,573 --> 00:45:36,450 ข้าไม่ปล่อยตัวทามัคที จุนนะ 517 00:45:38,535 --> 00:45:39,536 ให้เขาไปด้วย 518 00:45:40,745 --> 00:45:42,914 แค่ปล่อยตัวท่านก็ถือว่าข้าก่อการกบฏแล้ว 519 00:45:42,998 --> 00:45:45,917 ข้าไม่ยอมเพิ่มปัญหาใส่ตัว ด้วยการปล่อยแม่ทัพของนักล่าแม่มดหรอก 520 00:45:46,710 --> 00:45:48,462 เจ้าถูกแขวนคอได้แค่ครั้งเดียวเท่านั้น 521 00:45:48,545 --> 00:45:50,297 เราไปเดี๋ยวนี้ หรือไม่ก็ตายที่นี่ 522 00:45:53,049 --> 00:45:54,050 เอาสิ 523 00:46:03,018 --> 00:46:04,352 ทางนี้ 524 00:46:13,278 --> 00:46:14,905 มันไม่ได้เปลี่ยนอะไรไปทั้งนั้น 525 00:46:15,489 --> 00:46:17,991 วินาทีที่เจ้าไร้ประโยชน์ต่อข้า 526 00:46:18,074 --> 00:46:20,827 ข้าจะควักไส้เจ้าออกมาให้เจ้ากินซะ 527 00:46:21,411 --> 00:46:22,704 ตามที่เห็นควรเลย 528 00:46:34,549 --> 00:46:36,218 เอาอาวุธของพวกผู้คุมไป 529 00:46:40,722 --> 00:46:44,017 เจ้าเดินเร็วเกินไป ไม้เท้าเจ้าแทบไม่แตะพื้นเลย 530 00:46:45,268 --> 00:46:47,270 เจ้ามองเห็นใช่ไหม 531 00:46:47,354 --> 00:46:50,023 ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ ข้าเคยชำนาญการปิดบังเรื่องนั้นไว้ 532 00:46:54,319 --> 00:46:55,529 ไปกันเถอะ 533 00:47:15,674 --> 00:47:16,675 ฮานิวา 534 00:47:24,141 --> 00:47:28,186 ไม่ต้องห่วง คนลงมือจะไม่ใช่อาอีโดของเจ้า 535 00:47:35,110 --> 00:47:38,697 ถ้าเจ้าขัดขืน… มันจะยิ่งใช้เวลานาน 536 00:47:58,633 --> 00:48:00,427 - มีอันตรายไหม - ไม่มี 537 00:48:01,219 --> 00:48:02,596 ไม่มี 538 00:48:35,420 --> 00:48:38,673 ใช่แล้ว เก็บนี่ไว้ให้ฮานิวา 539 00:48:38,757 --> 00:48:41,009 อีโดคงขังนางไว้ที่ไหนสักแห่งข้างบน 540 00:48:41,092 --> 00:48:42,844 เราจะแยกกันตามหานาง 541 00:48:43,470 --> 00:48:45,889 ทามัคทีจะคอยขัดขวางใครก็ตามข้างล่างนี้ ที่จะขึ้นไปตามล่าเรา 542 00:48:45,972 --> 00:48:47,849 เจ้าต้องใช้มากกว่าหนึ่งคนเพื่อการนั้น 543 00:48:47,933 --> 00:48:49,476 ถ้าเป็นเขาละก็ไม่ต้องหรอก 544 00:48:50,060 --> 00:48:51,061 บันได 545 00:48:55,649 --> 00:48:56,650 ไม่ต้องกลัวไป 546 00:48:58,693 --> 00:49:00,195 ข้าจะอ่อนโยนกับเจ้า 547 00:49:06,701 --> 00:49:10,247 ไม่ อย่านะ 548 00:49:10,330 --> 00:49:11,373 อย่า 549 00:49:15,836 --> 00:49:20,507 [ส่งสัญญาณ] ท่านเดินตรงไป ข้าจะไปตรวจดูด้านข้างแล้วไปเจอท่านทีหลัง 550 00:50:29,993 --> 00:50:31,620 ไม่เป็นไรแล้วนะ ไม่เป็นไรแล้ว 551 00:50:34,956 --> 00:50:37,542 ข้าขอโทษจริงๆ 552 00:50:43,173 --> 00:50:45,509 - ข้ารู้ว่าเจ้าต้องมา - ข้าขอโทษนะ 553 00:50:51,348 --> 00:50:52,974 ข้าไม่ได้มาคนเดียว 554 00:50:55,060 --> 00:50:58,855 บาบา วอสบอกให้ข้านำไอ้นี่มาให้เจ้า ไปกันเถอะ 555 00:51:24,881 --> 00:51:27,300 ตอนเจ้าจากไป ข้ายังเล็กเหลือเกิน 556 00:51:27,384 --> 00:51:29,261 และยังอ่อนแอกว่าเจ้านัก 557 00:51:29,845 --> 00:51:33,098 แล้วเจ้าจะได้เห็นว่าข้าไม่ได้เป็นแบบนั้นอีกต่อไป 558 00:51:49,114 --> 00:51:52,742 บอกตามตรง ข้าหวังนึกว่าเจ้าจะมีเลือดนักสู้ในตัวมากกว่านี้ 559 00:52:26,359 --> 00:52:28,111 ช่างเหมาะเจาะอะไรเช่นนี้… 560 00:52:29,196 --> 00:52:32,240 ที่ข้าจะได้ฆ่าเจ้าด้วยคมดาบของพ่อเรา 561 00:52:33,867 --> 00:52:37,412 อีโด ข้าขอโทษ 562 00:52:39,831 --> 00:52:44,085 แต่ข้าขอร้อง ให้การตายของข้าจบเรื่องทุกอย่าง 563 00:52:46,338 --> 00:52:50,342 ปล่อยฮานิวาไปจากที่นี่ซะ ได้โปรดเถอะ 564 00:52:58,725 --> 00:53:01,478 พึงรู้ไว้ก่อนที่เจ้าจะสิ้นใจนะ พี่ชาย 565 00:53:04,564 --> 00:53:10,195 ฮานิวาจะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ในคุกใต้ดินของข้า 566 00:53:11,947 --> 00:53:13,573 ในฐานะแม่พันธุ์… 567 00:53:14,866 --> 00:53:19,704 ผู้ให้กำเนิดเด็กๆ ที่มองเห็นเพื่อกองทัพของข้า 568 00:53:19,788 --> 00:53:23,750 จนกว่ามดลูกของนางจะใช้การไม่ได้ 569 00:53:25,669 --> 00:53:28,755 และเมื่อใดที่นางผลิตลูกไม่ได้อีกต่อไป… 570 00:53:31,133 --> 00:53:33,218 ข้าจะปาดคอนาง 571 00:53:33,844 --> 00:53:37,597 แล้วเอาร่างนางไปทิ้งในบ่อหมักปุ๋ย 572 00:53:38,223 --> 00:53:42,144 บ่อเดียวกับที่ข้าจะเอาร่างเจ้าไปทิ้ง 573 00:53:42,227 --> 00:53:43,228 ปล่อยเขา 574 00:53:46,481 --> 00:53:47,482 ปล่อยเขาซะ 575 00:53:56,450 --> 00:53:58,034 - ฮานิวา - พ่อคะ 576 00:54:00,203 --> 00:54:01,580 พ่อไม่เป็นไรใช่ไหม 577 00:54:07,085 --> 00:54:08,211 เราต้องไปแล้ว เร็วเข้า 578 00:54:08,295 --> 00:54:09,588 พาข้าไปหาเขาที 579 00:54:21,683 --> 00:54:25,312 ถ้าเจ้าเข้าใกล้ลูกๆ ของข้าอีกแม้แต่ครั้งเดียว 580 00:54:26,438 --> 00:54:30,150 ข้าจะเผาเมืองนี้ให้วอดวายไม่เหลือซาก… 581 00:54:31,109 --> 00:54:33,361 แล้วปล่อยให้เจ้ามีชีวิตอยู่นานพอ 582 00:54:33,445 --> 00:54:37,199 ให้เจ้าได้กลิ่นเศษเนื้อของตัวเอง หลอมละลายร่วงลงจากใบหน้า 583 00:54:39,367 --> 00:54:40,577 นี่แหละเขา 584 00:54:41,286 --> 00:54:43,955 นี่แหละบาบา วอสที่ข้ารู้จัก 585 00:54:46,833 --> 00:54:47,834 เราต้องไปแล้ว 586 00:55:14,069 --> 00:55:15,612 ทามัคที จุน 587 00:55:15,695 --> 00:55:17,197 ฮานิวา อย่านะ อย่า 588 00:55:18,448 --> 00:55:21,576 ฮานิวา อย่านะ เขาสู้ร่วมกับเรา 589 00:55:22,285 --> 00:55:23,620 เขาเป็นคนฆ่าแม่ 590 00:55:24,955 --> 00:55:28,083 ฟังข้านะ แม่ของเจ้ายังไม่ตาย 591 00:55:28,875 --> 00:55:30,502 ว่าไงนะ 592 00:55:30,585 --> 00:55:31,837 ท่านพูดเรื่องอะไร 593 00:55:31,920 --> 00:55:33,380 ไว้ข้าจะอธิบายทีหลัง 594 00:55:33,463 --> 00:55:35,257 ฟังนะ ตอนนี้เราต้องไปแล้ว 595 00:55:35,924 --> 00:55:37,175 นางปลอดภัยไหม 596 00:55:37,759 --> 00:55:40,470 เราไม่รู้ เพราะงี้เราจึงต้องเชื่อใจเขา 597 00:55:43,557 --> 00:55:50,188 ฮานิวา ขอร้องละ มองพ่อนะ เราต้องไปแล้ว 598 00:55:50,272 --> 00:55:51,565 นะ 599 00:55:53,817 --> 00:55:55,694 ซ้าย ไปยังประตูทิศตะวันออก 600 00:56:42,991 --> 00:56:43,992 มากับเรานะ 601 00:56:44,075 --> 00:56:45,285 ข้าไปไม่ได้ 602 00:56:45,368 --> 00:56:46,912 เถอะนะ 603 00:56:54,336 --> 00:56:55,378 ตลอดกาล 604 00:56:57,839 --> 00:56:59,049 ฮานิวา 605 00:56:59,132 --> 00:57:00,133 ไปเร็ว 606 00:57:17,400 --> 00:57:18,568 ฮานิวา 607 00:57:34,042 --> 00:57:35,043 คอร่า 608 00:57:39,673 --> 00:57:40,715 คอร่า 609 00:57:46,763 --> 00:57:48,640 นางบอกว่าข้าแท้งลูก 610 00:57:50,433 --> 00:57:52,811 แกจมอยู่ในกองเลือดบนผ้าปูเตียงของข้า 611 00:57:54,146 --> 00:57:55,230 ท่านฆ่านางเหรอ 612 00:57:59,943 --> 00:58:01,403 นางบอกว่า 613 00:58:01,486 --> 00:58:06,741 "บางทีสิ่งที่ก่อเป็นรูปร่างไม่สามารถเติบโต จนสมบูรณ์เต็มที่ได้ มันอ่อนแอเกินไป" 614 00:58:07,993 --> 00:58:09,077 ราชินี 615 00:58:24,217 --> 00:58:25,760 เจ้าใส่อะไรไว้ในตัวข้า 616 00:58:27,012 --> 00:58:29,014 ข้าทำตามที่ท่านขอ 617 00:58:30,724 --> 00:58:34,519 ข้าไม่ได้ขออะไรแบบนี้ 618 00:58:36,897 --> 00:58:38,482 ท่านไม่เห็นต้องฆ่านางเลย 619 00:58:38,565 --> 00:58:40,776 ต้องฆ่าสิ 620 00:58:42,319 --> 00:58:43,820 จะให้ใครรู้ไม่ได้ 621 00:58:45,489 --> 00:58:48,283 ข้าประกาศไปแล้วว่าจะมีลูก ลูกที่มองเห็น 622 00:58:49,367 --> 00:58:51,161 พวกเขาจะคิดว่าข้าเสียสติ 623 00:58:52,954 --> 00:58:55,749 ข้าจะนอนกับท่านอีกครั้ง 624 00:58:55,832 --> 00:58:59,085 ข้าจะมอบทารกที่แข็งแรงกว่าเดิมให้ท่าน 625 00:59:23,527 --> 00:59:26,488 หนุ่มน้อยที่น่าสงสาร 626 00:59:32,035 --> 00:59:37,666 ทั้งน่าสงสารและงี่เง่ายิ่งนัก 627 01:00:53,742 --> 01:00:55,744 คำบรรยายโดย ชลันธร เรืองภักดี