1 00:00:15,933 --> 00:00:18,060 ราชองครักษ์ของราชินี เปิดประตู 2 00:00:35,327 --> 00:00:36,745 ได้ข่าวอะไรไหม 3 00:00:36,828 --> 00:00:40,082 นางหลบหลีกสุนัขของเราได้ พวกอายูรากับเซนเทียร์ 4 00:00:40,165 --> 00:00:42,960 นางคงหลบหนีไปนอกเมืองแล้ว หรือไม่ก็ซ่อนตัวที่นี่ได้เก่งมาก 5 00:00:43,043 --> 00:00:44,044 มีใครรู้เรื่องอีก 6 00:00:44,127 --> 00:00:46,713 มีแค่ราชองครักษ์ แต่พวกเขาสาบานว่าจะเก็บเป็นความลับ 7 00:00:46,797 --> 00:00:49,341 แปลว่าอีกไม่นานพวกขุนนางจะรู้เรื่อง ถ้าพวกเขายังไม่รู้ละก็ 8 00:00:49,424 --> 00:00:51,593 เมื่อขุนนางรู้เรื่อง คนของพวกเขาก็จะรู้เรื่องด้วย 9 00:00:51,677 --> 00:00:52,761 ข่าวจะแพร่ออกไป 10 00:00:55,013 --> 00:00:59,059 ถ้าโทรแวร์รู้เรื่องละก็ จะไม่มีทางหลีกเลี่ยงสงครามได้ 11 00:00:59,142 --> 00:01:01,895 เราต้องให้นางออกไปนอกเมือง ก่อนที่ข่าวจะไปถึงหูของศาล 12 00:01:01,979 --> 00:01:03,689 เราสัญญาว่าจะยกซิเบธให้นางวันนี้ 13 00:01:04,647 --> 00:01:06,441 มันกลายเป็นแบบนี้ไปได้ไงกัน 14 00:01:06,525 --> 00:01:08,318 สนธิสัญญาสันติภาพระหว่างสองชาติ 15 00:01:08,402 --> 00:01:11,029 ขึ้นอยู่กับการแก้แค้นผู้หญิงเลวๆ คนเดียวงั้นเหรอ 16 00:01:14,408 --> 00:01:19,496 ทามัคที อาวุธเทพแห่งสายฟ้าที่บาบาพูดถึงน่ะ 17 00:01:19,580 --> 00:01:20,998 เจ้าคิดว่าไง 18 00:01:21,790 --> 00:01:23,417 ข้าไม่รู้ว่าต้องคิดยังไงดี 19 00:01:24,376 --> 00:01:28,297 บาบา วอสเป็นนักรบที่ยิ่งใหญ่ แต่เขาก็เผชิญอะไรมามาก 20 00:01:29,131 --> 00:01:30,424 เขาอาจจะสับสนก็ได้ 21 00:01:31,175 --> 00:01:33,093 ไม่สำคัญหรอก เพราะมีคนโจมตีเขา 22 00:01:34,344 --> 00:01:36,221 ข้าจะยืนกรานให้นางกลับบ้านไปขอคำรับรอง 23 00:01:36,305 --> 00:01:39,308 ว่าการโจมตีครั้งนี้และอาวุธพวกนี้ ไม่ใช่ฝีมือของทรีวานเทส 24 00:01:39,391 --> 00:01:41,768 มักห์รา โทรแวร์ไม่ได้โง่ นางรู้แน่ว่านี่คือการถ่วงเวลา 25 00:01:41,852 --> 00:01:45,355 เราต้องถ่วงเวลาเพื่อตามหายัยพี่สาวตัวดีของข้า 26 00:01:46,773 --> 00:01:50,736 เว้นแต่ว่าเจ้าจะโน้มน้าวนาง ให้ยอมรับอย่างอื่นไปแทนได้ 27 00:01:52,237 --> 00:01:54,948 ไม่ พวกเขาดูมุ่งมั่นที่จะได้ตัวนางมาก 28 00:01:56,074 --> 00:01:57,075 แล้วไงต่อล่ะ 29 00:01:59,161 --> 00:02:02,039 ทูตยังโกรธที่บาบาเข้ามาจู่โจมอยู่ 30 00:02:02,748 --> 00:02:05,125 ข้าจะให้เวลานางเย็นลง แล้วข้าจะเข้าไปคุยด้วย 31 00:02:05,626 --> 00:02:06,710 เจ้าจะพูดว่าไง 32 00:02:07,544 --> 00:02:09,420 ไม่รู้สิ 33 00:02:09,505 --> 00:02:12,216 แต่ข้าคิดว่าเราทุกคนเห็นตรงกัน ว่ามันควรเป็นอะไรที่ดีมากๆ 34 00:02:16,011 --> 00:02:19,806 ท่านจะทำให้ชะตาของเราทุกคน อยู่ในกำมือของคนโง่ 35 00:02:21,099 --> 00:02:23,852 ลอร์ดฮาร์แลนเป็นอะไรหลายอย่าง แต่เขาไม่ใช่คนโง่ 36 00:02:25,354 --> 00:02:27,481 ถ้าไม่ใช่เพราะอิทธิพลที่เขามีต่อโทรแวร์ 37 00:02:27,564 --> 00:02:29,358 เราคงทำสงครามไปตั้งแต่หลายเดือนก่อน 38 00:02:34,613 --> 00:02:36,448 จู๋เลี่ยมทองแน่ๆ หมอนี่ 39 00:02:37,282 --> 00:02:38,825 ข้าไม่รู้หรอก 40 00:04:02,159 --> 00:04:03,869 ข้าน่าจะอยู่ที่นั่น 41 00:04:06,038 --> 00:04:08,165 แม้แต่ท่านก็ช่วยพาริสไว้ไม่ได้หรอก 42 00:04:10,209 --> 00:04:13,587 ข้าไม่ยอมให้นางคอยดูแลผู้หญิงชั่วช้าแบบนั้นแน่ 43 00:04:15,422 --> 00:04:19,218 นางดูแลเด็กต่างหาก ไม่ใช่ซิเบธ 44 00:04:21,928 --> 00:04:24,056 ข้ารู้ว่าท่านหัวเสียเรื่องพาริส 45 00:04:25,557 --> 00:04:27,476 เราได้ผ่านช่วงเวลาไว้อาลัยให้นาง 46 00:04:34,483 --> 00:04:36,068 ไม่ใช่แค่พาริสหรอก 47 00:04:38,111 --> 00:04:39,196 หมายความว่าไง 48 00:04:42,908 --> 00:04:44,159 พวกมันฆ่าโบวไลออน 49 00:04:46,578 --> 00:04:47,788 โบวไลออนเหรอ 50 00:04:47,871 --> 00:04:49,289 เทพแห่งสายฟ้า 51 00:04:50,457 --> 00:04:53,001 นางไม่มีโอกาสแม้แต่จะสู้สักนิด 52 00:04:54,336 --> 00:04:55,921 ไม่ได้สู้เลย แค่ตาย 53 00:04:56,004 --> 00:04:57,047 นางอยู่กับท่านเหรอ 54 00:05:00,717 --> 00:05:01,760 ใช่ 55 00:05:08,308 --> 00:05:09,434 ข้าเสียใจด้วย 56 00:05:10,602 --> 00:05:11,603 ข้าก็เหมือนกัน 57 00:05:20,696 --> 00:05:21,697 แม่คะ 58 00:05:23,866 --> 00:05:25,659 ข้าเดาว่าท่านมาที่นี่เพื่อปล่อยเขาไป 59 00:05:26,201 --> 00:05:27,870 ขอเวลาให้เราคุยกันสักพักนะ 60 00:05:27,953 --> 00:05:30,247 - ข้าจะออกไปพร้อมกับพ่อข้า - ฮานิวา ไม่ใช่ตอนนี้ 61 00:05:30,330 --> 00:05:33,876 พี่สาวท่านฆ่าพาริส และท่านให้นางอยู่ในห้องนอนตัวเองอีก 62 00:05:33,959 --> 00:05:35,252 แต่ท่านให้เขาอยู่ในคุกใต้ดิน 63 00:05:35,335 --> 00:05:38,005 ถ้าข้าปล่อยเขาออกมา เขาจะตามรังควานทูตอีก 64 00:05:38,088 --> 00:05:39,381 เขาไม่ไปหรอก 65 00:05:39,464 --> 00:05:41,383 - ข้าไปแน่ - พ่อ 66 00:05:41,466 --> 00:05:43,635 ฮานิวา ออกไปก่อน ขอร้อง 67 00:05:50,642 --> 00:05:51,935 ไม่เป็นไร ลูกรัก 68 00:06:04,406 --> 00:06:05,407 โนอยู่ไหน 69 00:06:06,867 --> 00:06:07,951 โนอะไร 70 00:06:08,035 --> 00:06:09,036 หมาไง 71 00:06:10,412 --> 00:06:11,496 หมาเหรอ 72 00:06:12,915 --> 00:06:16,668 มันอยู่สบายกว่าเจ้าตอนนี้ และได้กินอาหารดีกว่าด้วย 73 00:06:17,252 --> 00:06:18,253 ดีแล้ว 74 00:06:22,049 --> 00:06:23,050 ซิเบธล่ะ 75 00:06:24,301 --> 00:06:25,802 ยังไม่มีสัญญาณของนางเลย 76 00:06:28,597 --> 00:06:31,600 ข้าไม่เข้าใจว่าเจ้าไว้ชีวิตนางทำไม 77 00:06:32,226 --> 00:06:34,186 การฆ่าน้องชายมันง่ายสำหรับเจ้าไหมล่ะ 78 00:06:38,857 --> 00:06:39,858 ข้าขอโทษ 79 00:06:41,235 --> 00:06:42,945 ขอโทษ เจ้าพูดถูก 80 00:06:44,446 --> 00:06:47,407 นี่คือความผิดพลาด ข้าน่าจะฆ่านางซะ 81 00:06:50,118 --> 00:06:52,371 อย่าทำพลาดกับทรีวานเทียนอีก 82 00:06:55,123 --> 00:06:59,169 ข้าใช้เวลาเจรจาสันติภาพกับพวกเขาตั้งนาน 83 00:06:59,253 --> 00:07:00,963 จะให้ข้าโยนมันทิ้งไปเฉยๆ 84 00:07:01,046 --> 00:07:04,424 เพียงเพราะข้อสรุปของเจ้า ที่ไม่มีหลักฐานแน่ชัดไม่ได้ 85 00:07:04,508 --> 00:07:06,635 พวกมันจะมาที่นี่พร้อมกับอาวุธพวกนั้น 86 00:07:06,718 --> 00:07:08,512 และพวกมันจะพังอาณาจักรของเจ้าจนราบ 87 00:07:08,595 --> 00:07:11,598 ข้าไม่สงสัยที่เจ้าถูกอาวุธพวกนั้นโจมตี 88 00:07:11,682 --> 00:07:14,393 - แต่เจ้าก็ขังข้าอย่างกับสัตว์ - เจ้าบีบให้ข้าทำแบบนี้ 89 00:07:17,354 --> 00:07:19,147 คิดว่าข้าอยากให้เจ้าอยู่ข้างล่างนี่เหรอ 90 00:07:23,068 --> 00:07:26,738 ผ่านมาหลายฤดูที่ข้าสงสัยว่าเจ้าไปอยู่ไหน 91 00:07:26,822 --> 00:07:28,490 ฝันว่าสักวันเจ้าจะกลับมา 92 00:07:28,574 --> 00:07:31,034 และตอนนี้ข้าจำต้องขังเจ้างั้นเหรอ 93 00:07:32,786 --> 00:07:39,334 ข้าแค่พยายามคุมสถานการณ์ไว้ให้ได้นานพอ ที่จะหาตัวซิเบธเจอ 94 00:07:39,418 --> 00:07:42,212 ไม่งั้นโอกาสสร้างสันติภาพจะพังทลายลง 95 00:07:44,464 --> 00:07:49,803 แต่ข้าจะคุมมันไว้ไม่ได้ ถ้าเจ้ามุ่งมั่นอยากทำลายมันขนาดนี้ 96 00:07:52,931 --> 00:07:57,102 ข้าอยากให้เจ้าไว้ใจข้า แค่ไม่นานหรอก 97 00:07:58,896 --> 00:08:00,022 เจ้าทำได้ไหม 98 00:08:05,485 --> 00:08:06,486 ได้ 99 00:08:08,071 --> 00:08:11,533 ดีมาก เพราะข้ามีอย่างอื่นที่อยากให้เจ้าทำ 100 00:08:12,409 --> 00:08:13,410 อะไร 101 00:08:14,494 --> 00:08:15,746 คุยกับโคฟุน 102 00:08:19,249 --> 00:08:20,334 โคฟุนเหรอ 103 00:08:21,210 --> 00:08:23,212 เขาต้องการพ่อมากกว่าที่เคยเป็นมา 104 00:08:30,552 --> 00:08:31,929 เจ้ามีกุญแจไหม 105 00:08:32,846 --> 00:08:33,847 ไม่มี 106 00:08:35,557 --> 00:08:38,936 งั้นก็ช่วยขยับออกไปหน่อย 107 00:08:52,824 --> 00:08:54,243 ขอโทษที่ทำคุกใต้ดินของเจ้าพัง 108 00:08:57,246 --> 00:08:59,331 หาเรื่องให้ต้องซ่อมอีกแล้ว 109 00:09:04,711 --> 00:09:07,339 พายาเคยเป็นอาณาจักรที่ยิ่งใหญ่และศักดิ์สิทธิ์ 110 00:09:08,507 --> 00:09:10,551 ซึ่งการพูดถึงคนที่มองเห็นถือเป็นบาป 111 00:09:13,804 --> 00:09:16,765 แต่ตอนนี้ อาณาจักรอันศักดิ์สิทธิ์ของเราเสื่อมทรามลง 112 00:09:17,558 --> 00:09:19,852 ด้วยฝีมือของราชวงศ์ที่สร้างมันขึ้นมาเอง 113 00:09:23,063 --> 00:09:25,858 พวกเขาให้ความสำคัญแก่ตัวเองก่อนประชาชน 114 00:09:25,941 --> 00:09:30,279 และการกระทำเช่นนั้น ถือว่าพวกเขาได้สละสิทธิ์ที่มีมาแต่กำเนิด 115 00:09:36,451 --> 00:09:42,749 ข้ารับใช้วูล์ฟ เคน ราชาผู้ยิ่งใหญ่ ซึ่งแน่นอนว่าเขาคงตายตาไม่หลับ 116 00:09:43,876 --> 00:09:48,505 ลูกสาวของเขาได้หักหลังเขา และพวกเขาก็หักหลังเราด้วย 117 00:09:49,590 --> 00:09:53,135 เนื่องจากเขาไม่อยู่ เพื่อแก้ไขการกระทำผิดๆ ของลูกสาวอีกต่อไป 118 00:09:53,218 --> 00:09:54,720 เราก็จะทำแทนเขาเอง 119 00:09:57,556 --> 00:10:02,811 ถึงเวลาที่พวกเราต้องลุกฮือในฐานะประชาชน ในฐานะผู้ศรัทธาอย่างแท้จริง 120 00:10:03,520 --> 00:10:05,564 และกำจัดพวกแม่มดให้หมดไปจากเพนน์ซา 121 00:10:07,316 --> 00:10:08,400 ขอบคุณ 122 00:10:09,651 --> 00:10:11,570 เราต้องกำจัดพวกลูกนอกสมรส 123 00:10:11,653 --> 00:10:13,947 ของมักห์รากับซิเบธ เคน 124 00:11:34,945 --> 00:11:35,946 เชท เชท 125 00:11:41,118 --> 00:11:43,036 - ไอ้พ่อมดเวร - ข้าจับมันได้แล้ว 126 00:11:43,120 --> 00:11:44,288 จับมันไว้นิ่งๆ 127 00:11:50,460 --> 00:11:51,920 โคฟุน 128 00:11:56,383 --> 00:11:57,801 พอซะที 129 00:12:00,929 --> 00:12:01,930 โคฟุน 130 00:12:03,515 --> 00:12:04,516 พ่อเหรอ 131 00:12:05,559 --> 00:12:07,853 โคฟุน บาดเจ็บรึเปล่า 132 00:12:07,936 --> 00:12:11,356 ไม่ครับ ก็แค่รอยบาด ข้าไม่เป็นไร 133 00:12:11,440 --> 00:12:13,025 - ขอจับซิ - ข้าบอกว่าไม่เป็นไรไง 134 00:12:14,860 --> 00:12:15,944 ท่านมาที่นี่ทำไม 135 00:12:18,989 --> 00:12:20,782 พวกเขาบอกว่าข้าจะเจอตัวเจ้าได้ที่นี่ 136 00:12:21,783 --> 00:12:23,994 ไม่ใช่ ข้าหมายถึงว่าท่านกลับมาที่นี่ทำไม 137 00:12:28,790 --> 00:12:29,791 เราต้องคุยกัน 138 00:12:31,001 --> 00:12:32,836 แม่เจ้าเล่าเรื่องทุกอย่างให้ข้าฟังแล้ว 139 00:12:35,923 --> 00:12:37,257 งั้นเราก็ไม่มีอะไรต้องคุยกัน 140 00:12:40,677 --> 00:12:43,388 โคฟุน ฟังข้าก่อน ขอร้อง 141 00:12:44,181 --> 00:12:46,934 บาบา วอส ท่านมีหมาด้วย 142 00:12:51,563 --> 00:12:52,564 ไปให้พ้น 143 00:12:54,316 --> 00:12:57,569 โคฟุน โคฟุน 144 00:12:58,278 --> 00:13:00,739 ครับแม่ ข้าอยู่นี่ ข้าไม่เป็นไร 145 00:13:03,325 --> 00:13:05,244 ท่านน่าจะบอกข้าว่าเขากลับมาแล้ว 146 00:13:06,203 --> 00:13:08,622 - พวกมันมีกี่คน - เราจับได้สี่คน 147 00:13:08,705 --> 00:13:09,790 ข้าบอกว่าไม่เป็นไรไงเล่า 148 00:13:11,792 --> 00:13:14,670 ถ้าคมดาบเข้าไปลึกกว่านั้น เขาคงตายไปแล้ว 149 00:13:16,296 --> 00:13:20,425 นี่มันอะไร หลังจากฮานิวาถูกจับตัว และเกือบถูกเผากลางถนน 150 00:13:21,426 --> 00:13:23,220 นักล่าแม่มดชักจะเหิมเกริมเกินไปแล้ว 151 00:13:23,303 --> 00:13:25,389 ถ้าคนที่ทำร้ายเขาเป็นนักล่าแม่มด 152 00:13:25,472 --> 00:13:26,723 เจ้าหนุ่มนั่นคงไม่รอด 153 00:13:26,807 --> 00:13:29,184 - ข้าไม่เห็นด้วย - ยังเป็นฝีมือพวกเขาอยู่ดี 154 00:13:29,268 --> 00:13:33,397 การก่อจลาจลของพวกเขา ทำให้คนอื่นกล้าลงมือกับลูกๆ ของข้า 155 00:13:33,480 --> 00:13:36,650 - ข้าขอให้จับกุมพวกมันมาให้หมด - เพื่ออะไร 156 00:13:37,985 --> 00:13:40,529 ข้าจะแขวนคอพวกมันข้อหาเป็นกบฏ 157 00:13:43,490 --> 00:13:44,700 ช่วยออกไปก่อน 158 00:13:46,159 --> 00:13:47,160 เดี๋ยวนี้เลย 159 00:13:49,955 --> 00:13:52,291 ไป ไปสิ 160 00:14:01,133 --> 00:14:04,761 ท่านโมโห ข้าเข้าใจ ครอบครัวของท่านถูกข่มขู่ 161 00:14:04,845 --> 00:14:07,514 แต่ท่านจะลากพลเมืองมาแขวนคอ 162 00:14:07,598 --> 00:14:08,682 โดยไม่ผ่านขั้นตอนไม่ได้ 163 00:14:08,765 --> 00:14:10,976 อย่าคิดแบบแม่คน จงคิดแบบราชินี 164 00:14:11,059 --> 00:14:12,060 ราชินีที่ท่านเป็นอยู่ตอนนี้ 165 00:14:12,144 --> 00:14:14,855 บางทีราชินีก็ต้องทำเรื่องเลวร้าย เพื่อประโยชน์ของอาณาจักร 166 00:14:14,938 --> 00:14:16,023 ท่านเหมือนพี่สาวท่านไม่มีผิด 167 00:14:16,106 --> 00:14:21,069 นางอาจจะถูกก็ได้ ไม่มีใครกล้าขัดขืนนางเหมือนที่พวกมันทำกับข้า 168 00:14:22,029 --> 00:14:26,575 ข้าใช้เวลา 20 ปีเป็นคมดาบฆ่าคนเพื่อซิเบธ 169 00:14:26,658 --> 00:14:27,951 ข้าจะไม่ทำแบบนั้นอีก 170 00:14:29,077 --> 00:14:33,415 ถ้าท่านสั่งให้ข้าทำแบบนั้น ข้าก็ขอสละตำแหน่งของตัวเอง 171 00:14:37,753 --> 00:14:39,463 งั้นข้าก็จะไม่สั่งเจ้า 172 00:14:40,797 --> 00:14:41,924 ร้อยเอกกอสเซ็ต 173 00:14:42,007 --> 00:14:43,008 ครับฝ่าบาท 174 00:14:43,675 --> 00:14:46,678 พาคนของเจ้าไปลากตัวพวกมันทุกคนมาให้ข้า 175 00:14:46,762 --> 00:14:49,264 ข้าจะไม่ยอมหวาดกลัวสูญเสียลูกๆ ข้า 176 00:14:49,348 --> 00:14:50,682 ในอาณาจักรของข้าเอง 177 00:14:51,433 --> 00:14:52,434 ครับฝ่าบาท 178 00:15:15,624 --> 00:15:19,837 จะมีประโยชน์อะไรที่ต้องรอทูตโทรแวร์กลับมา 179 00:15:20,462 --> 00:15:23,298 ความล่าช้าของนางทำให้เห็นชัดแล้ว 180 00:15:23,799 --> 00:15:27,344 ว่าเพนน์ซาไม่มีเจตนาที่จะให้เกียรติ ตามเงื่อนไขการสงบศึกของเราเลย 181 00:15:27,427 --> 00:15:29,847 โทรแวร์เป็นทูตมากประสบการณ์ 182 00:15:29,930 --> 00:15:33,016 ถ้าพวกเขาขัดขืน นางจะต่อรองจนได้ตามเงื่อนไขของเรา 183 00:15:33,100 --> 00:15:37,938 เงื่อนไขของเรา มีข้อดีต่อชาวพายันมากกว่าเราซะอีก 184 00:15:38,021 --> 00:15:42,234 พวกเขามั่นใจเกินไป หลังจากเหตุการณ์ที่ช่องเขากรีนฮิลล์ 185 00:15:42,860 --> 00:15:46,321 ทรีวานเทสมีอำนาจทางการทหารเหนือกว่า 186 00:15:46,405 --> 00:15:50,492 สิ่งเดียวที่เราต้องทำ คือให้พวกมันลิ้มรสของความพ่ายแพ้บ้าง 187 00:15:50,576 --> 00:15:53,328 แล้วเงื่อนไขก็จะเปลี่ยนไปอย่างมากเลยละ 188 00:15:53,412 --> 00:15:55,789 นายพลวอสก็มีความเห็นแบบเดียวกัน 189 00:15:55,873 --> 00:15:58,584 ซึ่งเป็นสิ่งที่นำไปสู่ สงครามที่ช่องเขากรีนฮิลล์ตั้งแต่แรก 190 00:15:58,667 --> 00:16:04,047 อีโดประเมินกองทัพพายันต่ำไป แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเขาคิดผิด 191 00:16:05,382 --> 00:16:07,843 เราเอาชนะพวกแกไนต์ได้ ตอนนี้เรามีกำลังเต็มที่ 192 00:16:07,926 --> 00:16:10,512 และเราควรเจรจาต่อรองจากจุดนั้น 193 00:16:10,596 --> 00:16:12,264 สภาการคลังคิดยังไงบ้าง 194 00:16:14,516 --> 00:16:18,228 ไม่ใช่กงการอะไรของข้า ที่ต้องพิจารณาทางแก้ด้านการทหาร 195 00:16:18,312 --> 00:16:22,274 แต่ตอนนี้มีอีกหลายเรื่องที่เราไม่รู้ 196 00:16:22,900 --> 00:16:26,195 โทรแวร์จะกลับมาพร้อมกับราชินีหรือไม่ 197 00:16:26,278 --> 00:16:28,238 ไม่ว่าจะแบบไหน เราก็รู้ว่าต้องทำอะไรต่อ 198 00:16:28,322 --> 00:16:31,575 พอถึงตอนนั้น พวกมันก็พร้อมจัดการเราแล้ว 199 00:16:31,658 --> 00:16:35,329 ซึ่งมันไม่น่าเป็นปัญหา ถ้าเรามีกำลังเต็มที่อย่างที่ท่านว่าไว้ 200 00:16:36,288 --> 00:16:37,414 ข้าว่าเรารอก่อนดีกว่า 201 00:16:39,750 --> 00:16:41,168 สภาประชาชนเห็นด้วยกับสภาการคลัง 202 00:16:44,421 --> 00:16:47,674 สภากองทัพยอมรับตามเสียงข้างมาก 203 00:16:51,220 --> 00:16:54,598 ข้าตัดสินใจแล้ว ว่าช่วงนี้เจ้ากับโคฟุนไม่ควรออกไปนอกวัง 204 00:16:54,681 --> 00:16:55,849 มันอันตรายเกินไป 205 00:16:56,808 --> 00:16:57,809 โอเค 206 00:16:59,561 --> 00:17:00,854 โอเค เจ้าจะอยู่ข้างในใช่ไหม 207 00:17:01,730 --> 00:17:02,731 ไม่ใช่ 208 00:17:02,814 --> 00:17:05,442 ฮานิวา ข้างนอกมันไม่ปลอดภัย 209 00:17:05,526 --> 00:17:06,609 มันไม่เคยปลอดภัยอยู่แล้ว 210 00:17:06,693 --> 00:17:08,194 โอ๊ย! ชาร์ล็อตต์ 211 00:17:09,905 --> 00:17:11,198 มีคนอยู่ในห้องเจ้าเหรอ 212 00:17:12,616 --> 00:17:13,617 ไม่นี่ 213 00:17:14,326 --> 00:17:17,204 ผิดแล้ว ถอยไป 214 00:17:29,383 --> 00:17:30,384 หยุดนะ 215 00:17:32,010 --> 00:17:33,220 นี่เวร็นเอง 216 00:17:42,479 --> 00:17:44,189 ข้านึกว่าจะไม่ได้เจอเจ้าอีกแล้ว 217 00:17:45,190 --> 00:17:46,191 ข้ารู้ 218 00:17:53,282 --> 00:17:57,995 ข้าว่าข้าควรออกไปได้แล้วใช่ไหม 219 00:18:00,080 --> 00:18:01,081 อือ ข้าไปดีกว่า 220 00:18:16,388 --> 00:18:19,850 เกิดอะไรขึ้นกับเจ้า ทำไมถึงมาที่นี่ 221 00:18:21,476 --> 00:18:22,519 เรามีเรื่องต้องคุยกัน 222 00:18:24,396 --> 00:18:25,397 โอเค 223 00:18:28,317 --> 00:18:32,863 ไม่เป็นไรนะจ๊ะ ไม่เป็นไร 224 00:18:32,946 --> 00:18:35,866 เฮ้ ฟังนี่สิ เป็นไง 225 00:18:37,618 --> 00:18:40,829 เฮ้ ไม่เป็นไรนะ 226 00:18:40,913 --> 00:18:43,707 เฮ้ ไม่เป็นไร 227 00:18:43,790 --> 00:18:46,168 ไม่เป็นไรเนอะ 228 00:18:48,378 --> 00:18:49,379 มีอะไร 229 00:18:51,089 --> 00:18:55,010 ข้าได้ยินเสียงเด็กร้องไห้ เลยคิดว่าท่านอาจต้องการความช่วยเหลือ 230 00:18:55,761 --> 00:18:57,596 ข้าแค่พยายามปลอบแกอยู่ 231 00:18:58,931 --> 00:19:00,307 ฟังดูเหมือนทรมานแกมากกว่า 232 00:19:01,183 --> 00:19:03,060 ข้าเคยเลี้ยงเด็กมาก่อนนะรู้ไหม 233 00:19:03,143 --> 00:19:04,144 รู้สิ 234 00:19:04,895 --> 00:19:07,898 และทุกวันนี้พวกเขาก็ยังงอแงอยู่เลย 235 00:19:12,110 --> 00:19:14,947 มา ส่งแกมาให้ข้าสิ 236 00:19:18,700 --> 00:19:22,788 หวัดดีจ้ะ วูล์ฟ ไงจ๊ะ 237 00:19:23,705 --> 00:19:27,459 ข้าชื่อชาร์ล็อตต์นะ ไงเจ้าหนู 238 00:19:29,211 --> 00:19:33,841 ข้าไม่รู้ว่าอะไรกวนใจแกอยู่ เหมือนแกรู้เลยว่าข้าไม่ใช่แม่แก 239 00:19:33,924 --> 00:19:39,012 ไม่หรอก ที่แกรู้คือแกมีลมในท้อง และระบายออกมาไม่ได้ 240 00:19:41,306 --> 00:19:42,975 นั่นแหละ 241 00:19:45,978 --> 00:19:47,145 ตดออกมาเลย เจ้าตัวน้อย 242 00:19:47,646 --> 00:19:48,689 เจ้ารู้ใจแกดีจัง 243 00:19:49,731 --> 00:19:51,400 ข้าชอบเด็กจนถึงวันที่พวกแกพูดเป็นนั่นแหละ 244 00:19:52,150 --> 00:19:53,360 ท่านจะอุ้มแกต่อไหม 245 00:19:53,443 --> 00:19:54,486 ไม่ละ 246 00:19:55,571 --> 00:19:59,491 เชิญเลย แกอยู่กับเจ้าแล้วมีความสุขดี อยู่ก่อนสิ 247 00:20:00,534 --> 00:20:01,535 โอเค 248 00:20:05,080 --> 00:20:06,081 ไงจ๊ะ 249 00:20:08,834 --> 00:20:10,627 เจ้ามีลูกเป็นของตัวเองไหม 250 00:20:11,336 --> 00:20:12,337 ถ้าข้ามีนะ 251 00:20:12,421 --> 00:20:15,757 ข้าคงไม่ถ่อไปโน่นมานี่ คอยดูแลลูกท่านไม่ให้เจอปัญหาหรอก 252 00:20:18,510 --> 00:20:20,637 ข้าคิดเสมอว่าข้าอยากมีลูกสาว 253 00:20:23,557 --> 00:20:25,225 อาจจะตั้งชื่อแกเป็นชื่อดอกไม้ 254 00:20:27,186 --> 00:20:30,689 ลิลลี่ โรส 255 00:20:35,319 --> 00:20:39,489 แต่ชีวิตแบบนี้ กับเดอะคอมพาส… 256 00:20:41,825 --> 00:20:43,327 คือสิ่งเดียวที่ข้ารู้จัก 257 00:20:45,787 --> 00:20:47,664 คือสิ่งเดียวที่ข้ามอบให้เด็กสักคนได้ 258 00:20:50,000 --> 00:20:54,755 ถ้าข้าจะหาเรื่องทำให้เด็กอีกคนเกิดมาบนโลก… 259 00:20:57,424 --> 00:21:01,970 ข้าอยากมีอะไรให้ลูกได้มากกว่านี้ 260 00:21:02,596 --> 00:21:04,765 ข้าว่าเจ้ามีอะไรมากกว่าที่เจ้าคิด 261 00:21:18,737 --> 00:21:22,533 ชาร์ล็อตต์ ข้าไม่รู้ว่าข้าเคยขอบคุณเจ้าไหม 262 00:21:22,616 --> 00:21:24,284 ที่คอยปกป้องลูกข้า 263 00:21:24,785 --> 00:21:26,995 ข้าทำจริงๆ ท่านไม่เคย 264 00:21:28,288 --> 00:21:31,667 โปรดรู้ไว้ว่าข้ารู้สึกขอบคุณมากๆ 265 00:21:34,503 --> 00:21:38,257 ไม่จำเป็นหรอก นี่คือภารกิจอันศักดิ์สิทธิ์ของข้า 266 00:21:41,885 --> 00:21:43,846 - แม่คะ - อะไร มีอะไรเหรอ 267 00:21:43,929 --> 00:21:46,223 ข้าอยากให้ท่านมากับข้า เดี๋ยวนี้เลย 268 00:21:47,808 --> 00:21:49,142 เราไม่เป็นไร ท่านไปเถอะ 269 00:22:14,209 --> 00:22:15,836 อาวุธเป็นเรื่องจริงสินะ 270 00:22:16,420 --> 00:22:17,880 บาบา เจ้าพูดถูก 271 00:22:18,547 --> 00:22:20,465 ในแง่นึง สภาไทรแองเกิลต้องการสันติภาพ 272 00:22:20,549 --> 00:22:22,926 ส่วนอีกแง่นึงคือวางแผนทำลายล้างเรา 273 00:22:23,635 --> 00:22:25,220 ไม่ใช่แบบนั้น 274 00:22:25,304 --> 00:22:27,431 ไม่ใช่ทั้งหมด 275 00:22:28,015 --> 00:22:29,808 นี่ไม่ใช่ฝีมือสภาไทรแองเกิล 276 00:22:29,892 --> 00:22:32,603 แต่เป็นนักวิทยาศาสตร์เลวๆ ของกองทัพ ที่ชื่อทอร์มาดา 277 00:22:33,520 --> 00:22:34,521 ทอร์มาดาเหรอ 278 00:22:35,939 --> 00:22:36,982 ท่านรู้จักเขาเหรอ 279 00:22:38,358 --> 00:22:42,279 มันเป็นคนไม่มีหัวจิตหัวใจ มันฆ่าคนเป็นพันยังได้ 280 00:22:46,575 --> 00:22:48,410 ตอนแรกข้าจำเสียงมันไม่ได้… 281 00:22:50,412 --> 00:22:52,206 แต่มันนั่นแหละที่เป็นคนฆ่าโบวไลออน 282 00:22:54,124 --> 00:22:57,628 เราจะสู้กับมันได้ยังไง ถ้าอาวุธที่เจ้าว่ามันทรงพลังขนาดนั้น 283 00:22:57,711 --> 00:23:01,632 ระเบิด เราต้องทำลายมันทิ้ง ก่อนที่มันจะถูกนำมาใช้ 284 00:23:01,715 --> 00:23:04,009 เราต้องกลับไปที่บ้านแห่งการรู้แจ้ง 285 00:23:05,427 --> 00:23:08,138 แปลว่าเจอร์ลามาเรล สร้างอาวุธให้ทรีวานเทียนอยู่สินะ 286 00:23:09,014 --> 00:23:10,265 เจอร์ลามาเรลตายไปแล้ว 287 00:23:10,766 --> 00:23:11,767 ว่าไงนะ 288 00:23:12,684 --> 00:23:15,312 อีโดฆ่าเขาและบังคับให้ลูกๆ ของเขา 289 00:23:15,395 --> 00:23:18,065 สร้างระเบิดภายใต้การกำกับของทอร์มาดา 290 00:23:21,568 --> 00:23:22,569 แม่คะ 291 00:23:25,447 --> 00:23:26,740 เราจำเป็นต้องไป 292 00:23:27,282 --> 00:23:31,370 เราทำลายระเบิดได้ เราจะได้ช่วยชีวิตพี่น้องของเรา 293 00:23:31,954 --> 00:23:34,248 หมายถึงพี่น้องที่ยกเจ้าให้อีโดน่ะเหรอ 294 00:23:34,915 --> 00:23:38,460 โอโลแมนถูกบังคับให้ทำแบบนั้น และให้สร้างระเบิด 295 00:23:38,961 --> 00:23:41,088 เขาตายเพื่อให้ข้าหนีรอดมาเตือนพวกเจ้า 296 00:23:41,171 --> 00:23:44,216 ทอร์มาดาคนนี้น่ะ มันจะสร้างอาวุธขึ้นมาอีก 297 00:23:44,299 --> 00:23:45,759 เขาสร้างไม่ได้ถ้าไม่มีพวกเด็กๆ 298 00:23:45,843 --> 00:23:48,428 ขั้นตอนการสกัดถ่านหินต้องใช้คนที่มองเห็น 299 00:23:48,512 --> 00:23:50,514 เขาต้องการคนพวกนั้นเพื่อสร้างอาวุธ 300 00:23:50,597 --> 00:23:52,516 ยังสงสัยอีกไหมว่าทำไมพวกมันถึงกลัวเรา 301 00:23:53,225 --> 00:23:55,269 เจ้าบอกว่าอาวุธนั่นสร้างมาจากถ่านหินเหรอ 302 00:23:56,103 --> 00:23:57,104 ใช่ 303 00:23:58,564 --> 00:24:01,066 ข้าจะให้ทามัคที จุน พากองทหารของเขาไปล้อมบ้านนั้น 304 00:24:02,234 --> 00:24:05,070 พวกมันจะได้ยินเสียงพวกเขาจากระยะไกลมาก 305 00:24:06,655 --> 00:24:08,657 ข้าจะไปกับฮานิวาและโคฟุน 306 00:24:08,740 --> 00:24:10,951 พวกแกรู้จักบ้านและพื้นที่รอบๆ 307 00:24:11,535 --> 00:24:13,453 เราจะปล่อยลูกๆ ของเจอร์ลามาเรลเป็นอิสระ 308 00:24:13,537 --> 00:24:15,539 และพวกเขาจะบอกวิธีทำลายอาวุธพวกนี้ให้เรารู้ 309 00:24:15,622 --> 00:24:18,458 เจ้าอยากพาลูกเรากลับไปที่นั่นเหรอ 310 00:24:21,211 --> 00:24:24,548 พวกแกไม่ใช่เด็กคนเดิม กับตอนที่เดินเข้าไปที่นั่นครั้งแรก 311 00:24:24,631 --> 00:24:26,091 ตอนนี้พวกแกเป็นผู้ใหญ่แล้ว 312 00:24:27,801 --> 00:24:30,429 - เป็นนักรบ - แต่เจ้าบาดเจ็บอยู่ 313 00:24:31,263 --> 00:24:32,598 ข้าบาดเจ็บเสมอแหละ 314 00:24:36,059 --> 00:24:40,647 ตอนแรกก็พาริส ตอนนี้โบวไลออนอีก 315 00:24:43,275 --> 00:24:45,360 ข้าทนเสียพวกเจ้าไปไม่ได้แม้แต่คนเดียว 316 00:24:47,696 --> 00:24:50,449 แต่เราปล่อยให้การตายของพวกเขา สูญเปล่าไม่ได้ 317 00:24:52,951 --> 00:24:56,914 คืนนี้พวกเจ้านอนหลับพักผ่อนให้เต็มที่ แล้วออกเดินทางแต่เช้า 318 00:24:59,374 --> 00:25:00,375 ขอบคุณค่ะแม่ 319 00:25:01,126 --> 00:25:02,127 มาเถอะ 320 00:25:08,926 --> 00:25:10,177 ข้าน่าจะเชื่อเจ้าแต่แรก 321 00:25:13,680 --> 00:25:17,434 เราทั้งคู่คิดถูก และเราทั้งคู่ก็คิดผิด 322 00:25:21,146 --> 00:25:23,232 แล้วเจ้าคิดยังไง 323 00:25:24,983 --> 00:25:25,984 เรื่องอะไร 324 00:25:27,277 --> 00:25:30,364 ฮานิวา กับผู้หญิงของแก 325 00:25:32,658 --> 00:25:34,201 แกตกหลุมรักทรีวานเทียนเหรอ 326 00:25:36,828 --> 00:25:38,080 แกก็เหมือนแม่แกนั่นแหละ 327 00:25:39,039 --> 00:25:41,792 ใช่ เรารู้ดีว่าผลมันออกมาเป็นยังไง 328 00:25:47,631 --> 00:25:49,716 - ท่านทูต - ว่าไง 329 00:25:49,800 --> 00:25:51,593 ลอร์ดฮาร์แลนขอเข้าพบครับ 330 00:25:53,303 --> 00:25:54,513 ให้เขาเข้ามา 331 00:25:56,014 --> 00:25:57,015 เชิญเข้าไปได้ 332 00:26:00,394 --> 00:26:01,478 แวะมาบอกลาเหรอ 333 00:26:07,734 --> 00:26:08,819 เจ้าโกหกข้า 334 00:26:08,902 --> 00:26:10,988 - ฮาร์แลน - อาวุธที่บาบา วอสพูดถึงเป็นเรื่องจริง 335 00:26:11,071 --> 00:26:12,656 ทรีวานเทียนวางแผนโจมตีเรา 336 00:26:12,739 --> 00:26:13,991 เจ้าเสียสติไปแล้วรึไง 337 00:26:14,074 --> 00:26:17,327 ทอร์มาดา ชายที่ชื่อทอร์มาดาเป็นคนสร้างมันขึ้นมา 338 00:26:17,828 --> 00:26:20,289 ถ้าเจ้าโกหก ข้าจะปาดคอเจ้าซะ 339 00:26:22,916 --> 00:26:24,293 ข้ารู้จักเจ้าดี 340 00:26:24,376 --> 00:26:25,544 ไม่ดีอย่างที่เจ้าคิดหรอก 341 00:26:25,627 --> 00:26:28,964 อ้อ ดีสิ และเจ้าก็รู้จักข้าด้วย 342 00:26:29,047 --> 00:26:31,550 ดีพอที่รู้ว่าข้าจะไม่หักหลังเจ้า 343 00:26:36,013 --> 00:26:38,932 จะฆ่าข้าหรือจูบข้าก็เลือกทำซะที ให้ตายเถอะ 344 00:26:48,108 --> 00:26:49,234 ข้าต้องแน่ใจก่อน 345 00:26:51,069 --> 00:26:52,070 แล้วแน่ใจรึยัง 346 00:26:53,488 --> 00:26:54,489 อือ 347 00:27:01,288 --> 00:27:02,748 ข้าเคยได้ยินชื่อทอร์มาดา 348 00:27:04,041 --> 00:27:05,876 เขาคือหนึ่งในนักวิทยาศาสตร์แถวหน้าของกองทัพ 349 00:27:05,959 --> 00:27:09,796 เขาเป็นพวกสุดโต่ง แต่เขาไม่ได้ทำอะไรร้ายแรงมาพักใหญ่แล้ว 350 00:27:09,880 --> 00:27:13,467 เห็นได้ชัดว่าเขามัวยุ่งกับการสร้างอาวุธ ที่ทำลายล้างเมืองต่างๆ ได้ 351 00:27:13,550 --> 00:27:14,676 มันจะเป็นแบบนั้นได้ไง 352 00:27:14,760 --> 00:27:16,553 ข้าไม่รู้ 353 00:27:16,637 --> 00:27:19,806 อาวุธพวกนี้ทำขึ้นมาจากถ่านหินจำนวนมาก 354 00:27:22,184 --> 00:27:24,102 เพราะงี้เจ้าถึงเอามีดมาจ่อคอหอยข้าสินะ 355 00:27:24,186 --> 00:27:25,187 ใช่ 356 00:27:26,355 --> 00:27:29,191 ถ่านหินแทบทั้งหมด ที่ลักลอบนำเข้าไปยังทรีวานเทสนั้นมาจากข้า 357 00:27:29,274 --> 00:27:31,401 แปลว่าพวกมันได้ไปจากเจ้า 358 00:27:31,485 --> 00:27:34,279 ส่วนนึงของของที่ข้าขนส่งนั้น ถูกส่งไปให้สภากองทัพด้วย 359 00:27:34,363 --> 00:27:35,781 ข้าถึงทำให้ทางสะดวกได้อยู่นี่ไง 360 00:27:35,864 --> 00:27:40,118 สภากองทัพเหรอ เจ้าว่าเขาเป็นพวกเดียวกับทอร์มาดาไหม 361 00:27:43,497 --> 00:27:47,251 เป็นไปได้ การรบที่ช่องเขากรีนฮิลล์คือความอับอาย 362 00:27:47,334 --> 00:27:50,504 สภากองทัพไม่ได้เก็บเรื่องที่เขา อยากแสดงแสนยานุภาพเป็นความลับ 363 00:27:52,673 --> 00:27:56,260 หากรัฐบาลฝ่ายเลวๆ ของข้า วางแผนเดินทัพสู่พายา 364 00:27:56,343 --> 00:27:58,387 แปลว่ามันไม่ใช่สงครามแค่กับประเทศของเจ้า 365 00:27:58,470 --> 00:27:59,805 แต่เป็นสงครามกลางเมืองภายในด้วย 366 00:28:01,181 --> 00:28:02,182 เยี่ยม 367 00:28:03,725 --> 00:28:05,185 แล้วเราจะหยุดยั้งมันได้ยังไง 368 00:28:10,232 --> 00:28:11,733 วันนี้ข้าจะกลับไปพร้อมกับซิเบธ 369 00:28:13,652 --> 00:28:15,404 เมื่อข้าส่งมอบอุปสรรคด่านสุดท้ายเพื่อสันติภาพ 370 00:28:15,487 --> 00:28:17,823 พวกเขาจะลงนามในสนธิสัญญาตามที่ตกลงกันไว้ 371 00:28:17,906 --> 00:28:21,869 ถ้าสภากองทัพคัดค้าน เราก็จะรู้จุดยืนของเขา 372 00:28:22,911 --> 00:28:24,746 - ไม่ - ไม่เหรอ 373 00:28:26,164 --> 00:28:28,625 ราชินีไม่ยอมปล่อยพี่สาวนางไป 374 00:28:29,126 --> 00:28:32,921 จนกว่าเจ้าจะรับรองได้ว่า การเตรียมก่อเหตุการณ์ไม่สงบได้ยุติลงแล้ว 375 00:28:33,005 --> 00:28:35,299 ราชินีไม่ได้อยู่ในจุดที่สามารถเรียกร้องอะไรได้ 376 00:28:35,382 --> 00:28:37,259 ยังไงนางก็ทำไปแล้ว 377 00:28:38,385 --> 00:28:40,971 ถ้าข้ากลับไปโดยไม่มีซิเบธ สงครามจะเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ 378 00:28:42,973 --> 00:28:45,726 ได้สิ ถ้าเจ้าเปิดโปงรัฐบาลชั่วๆ นั่น 379 00:28:45,809 --> 00:28:48,770 ป้องกันไม่ให้เกิดสงครามกลางเมือง คนจะยกย่องเจ้าเป็นวีรสตรี 380 00:28:49,479 --> 00:28:50,480 หรือไม่ก็ถูกฝัง 381 00:28:52,441 --> 00:28:53,442 มากับข้าเถอะ 382 00:28:54,193 --> 00:28:55,402 ไปทรีวานเทสน่ะเหรอ 383 00:28:56,069 --> 00:28:58,197 เจ้าอาจต้องช่วยสนับสนุนคำโต้แย้งของข้า 384 00:28:58,280 --> 00:29:00,073 อือ แล้วใครจะรับฟังข้ากันล่ะ 385 00:29:00,157 --> 00:29:03,160 เจ้าต้องการสันติภาพมากกว่าเรา พวกเขารู้ดี 386 00:29:03,243 --> 00:29:04,745 มันทำให้เจ้ามีความน่าเชื่อถือ 387 00:29:04,828 --> 00:29:08,081 อีกอย่าง เจ้ามีเส้นสายของเจ้า พวกเขาช่วยเราแกะรอยถ่านหินได้ 388 00:29:08,749 --> 00:29:11,043 ข้าพาเจ้าไป ในฐานะตัวแทนทูตอย่างเป็นทางการได้ 389 00:29:12,419 --> 00:29:16,381 มันเสี่ยงไป ข้าอาจถูกจับไปใช้เป็นตัวต่อรอง 390 00:29:21,720 --> 00:29:24,431 ข้าไม่อยากเปิดเผยตัวตนของข้า ถ้ามันไม่จำเป็น 391 00:29:26,934 --> 00:29:28,602 ยังไง ข้าไม่เข้าใจ 392 00:29:29,436 --> 00:29:32,356 ข้าแอบเข้าไปในทรีวานเทสตั้งแต่ข้ายังเล็ก 393 00:29:33,398 --> 00:29:36,777 ถ้าเจ้าถูกจับได้ พวกเขาจะประหารเจ้าที่เป็นคนสอดแนม 394 00:29:36,860 --> 00:29:38,820 งั้นข้าก็ควรอยู่เงียบๆ 395 00:29:41,490 --> 00:29:42,950 ความคิดนี้แย่มาก 396 00:29:44,535 --> 00:29:45,702 ข้าเห็นด้วย 397 00:29:46,954 --> 00:29:48,455 เราควรออกเดินทางเดี๋ยวนี้เลย 398 00:30:01,760 --> 00:30:04,388 ไม่ต้องซุ่มมาเงียบๆ ก็ได้ แกตื่นอยู่ 399 00:30:09,726 --> 00:30:10,978 ทำไมแกถึงมาอยู่ในนี้ 400 00:30:12,062 --> 00:30:14,064 มีแต่กลิ่นเหม็นเน่าของมัน 401 00:30:14,731 --> 00:30:18,193 กลิ่นของนางคือสิ่งที่ทำให้แกสงบ ไม่ว่าจะดีหรือแย่ก็ตาม 402 00:30:20,237 --> 00:30:22,781 ใช่ นี่แหละเจ้าหนูของข้า 403 00:30:23,824 --> 00:30:25,617 มาหาปะป๊าบาบาเร็ว 404 00:30:26,743 --> 00:30:27,911 ปะป๊าบาบา 405 00:30:32,082 --> 00:30:34,585 - เจ้ารู้ข่าวเรื่องระเบิดรึยัง - รู้แล้ว 406 00:30:36,003 --> 00:30:37,504 พรุ่งนี้เราจะไปทำลายมันทิ้ง 407 00:30:39,464 --> 00:30:42,634 ถ้านี่เป็นคำเชิญละก็ ข้าตอบตกลง 408 00:30:48,432 --> 00:30:50,267 ขอบใจนะ ชาร์ล็อตต์ 409 00:30:50,350 --> 00:30:52,019 ไม่เป็นไร บาบา วอส 410 00:30:52,603 --> 00:30:55,355 เราคงแย่แน่ถ้าไม่มีเจ้า ชาร์ล็อตต์ 411 00:30:55,439 --> 00:30:58,525 โถ บาบา พูดงี้ข้าเขินแย่ 412 00:31:12,080 --> 00:31:13,707 ท่านทำอะไรกับแกน่ะ 413 00:31:15,709 --> 00:31:16,710 โคฟุน 414 00:31:18,337 --> 00:31:20,047 แกเป็นหลานชายข้าไม่ใช่รึไง 415 00:31:26,553 --> 00:31:27,763 นี่พ่อของเจ้า 416 00:31:31,058 --> 00:31:32,059 ใช่ 417 00:31:34,353 --> 00:31:35,604 มานี่มา 418 00:31:36,813 --> 00:31:40,400 รู้ไหม วันที่เจ้ากับน้องสาวเจ้าเกิดมา 419 00:31:41,527 --> 00:31:43,153 พวกนักล่าแม่มดโจมตีหมู่บ้านของเรา 420 00:31:44,321 --> 00:31:46,823 หลายคนล้มตาย และเราหลบหนีออกมา 421 00:31:48,116 --> 00:31:51,745 คืนแรกของเจ้าต้องอยู่ในป่า 422 00:31:52,829 --> 00:31:55,040 และข้าคอยระวังภัยตลอดคืนอันหนาวเหน็บ 423 00:31:56,667 --> 00:32:01,088 เสียงลมที่พัดผ่านต้นไม้ ฟังดูเหมือนเสียงลมหายใจของนักล่าแม่มด 424 00:32:05,342 --> 00:32:08,053 ข้าเป็นพ่อคนได้ไม่ถึงวัน 425 00:32:09,680 --> 00:32:11,807 และข้าก็คิดแล้วว่าข้าทำให้เจ้าผิดหวัง 426 00:32:13,141 --> 00:32:14,768 ที่ข้าปกป้องลูกๆ ของข้าไว้ไม่ได้ 427 00:32:17,771 --> 00:32:19,189 ความกลัวนั้นไม่เคยหายไปเลย 428 00:32:21,900 --> 00:32:23,527 แต่ข้าเรียนรู้ที่จะยอมรับมัน 429 00:32:25,153 --> 00:32:27,281 มันคือสิ่งที่ทำให้เราเป็นพ่อคนได้ 430 00:32:29,491 --> 00:32:31,577 ข้าไม่รู้ว่าข้าควรเป็นพ่อคนไหม 431 00:32:33,245 --> 00:32:34,288 ไม่ใช่แบบนี้ 432 00:32:36,665 --> 00:32:37,666 โธ่ ไอ้ลูกชาย 433 00:32:42,337 --> 00:32:45,591 เจ้าจะหาทางได้เอง เหมือนที่พ่อทุกคนทำได้ 434 00:32:47,342 --> 00:32:48,343 ยังไงล่ะ 435 00:32:52,306 --> 00:32:53,557 มันไม่มีความลับอะไรหรอก 436 00:32:55,058 --> 00:32:58,896 เจ้าจะรู้สึกหวาดกลัว… บ่อยด้วย 437 00:33:00,147 --> 00:33:01,273 มันคือส่วนหนึ่งของคนเป็นพ่อ 438 00:33:04,818 --> 00:33:07,863 การเป็นพ่อคนมันคือการสู้อีกแบบนึง 439 00:33:08,864 --> 00:33:10,365 การสู้ที่เจ้าทำด้วยหัวใจ 440 00:33:12,534 --> 00:33:15,078 และเจ้าน่ะ โคฟุน 441 00:33:15,162 --> 00:33:17,539 เจ้ามีหัวใจที่แข็งแกร่งกว่าใครที่ข้าเคยเจอ 442 00:33:19,583 --> 00:33:20,584 รับแกไปสิ 443 00:33:32,387 --> 00:33:33,972 การสู้ของเจ้าเริ่มต้นตั้งแต่วันนี้ ลูกพ่อ 444 00:34:02,709 --> 00:34:05,045 ตลอดเวลาที่อยู่หน้าผาหมาป่า… 445 00:34:07,130 --> 00:34:08,257 เจ้าทำอะไรเหรอ 446 00:34:12,969 --> 00:34:14,429 ข้าล่าสัตว์ 447 00:34:15,556 --> 00:34:16,764 ปีนเขา 448 00:34:18,350 --> 00:34:19,768 ฝันถึงเจ้า 449 00:34:20,936 --> 00:34:24,356 เจ้าไม่เห็นต้องฝันถึงข้าเลย เจ้าก็รู้ว่าข้าอยู่ที่ไหน 450 00:34:27,234 --> 00:34:31,905 ในฝันของข้า เจ้าไม่ได้อยู่ที่นี่ เราอยู่ไกลจากที่นี่นัก 451 00:34:38,829 --> 00:34:40,664 ข้ารู้ว่าเจ้าอยู่ที่นี่แล้วไม่มีความสุข 452 00:34:42,248 --> 00:34:44,251 แต่สักวันเจ้าอาจจะมีก็ได้ 453 00:34:45,210 --> 00:34:47,462 เมื่อเราไม่ต้องใช้ชีวิตภายใต้คำขู่ทำสงคราม 454 00:34:52,384 --> 00:34:55,469 อาณาจักรและประเทศจะเผชิญคำขู่เสมอ ที่รัก 455 00:35:00,642 --> 00:35:04,897 เจ้ายังจำได้อยู่ไหมว่า การใช้ชีวิตห่างไกลจากเรื่องพวกนี้มันรู้สึกยังไง 456 00:35:07,941 --> 00:35:10,861 เงียบ สงบ… 457 00:35:13,197 --> 00:35:14,323 อยู่พร้อมหน้ากัน 458 00:35:16,325 --> 00:35:18,076 ลูกๆ อยู่ใกล้แค่เสียงตะโกนถึง 459 00:35:20,579 --> 00:35:21,830 โลกมันเปลี่ยนไปแล้ว 460 00:35:24,708 --> 00:35:25,709 ไม่ใช่ 461 00:35:26,210 --> 00:35:30,631 โลกยังคงอยู่เหมือนเดิม แต่เราสัมผัสมันไม่ได้จากที่นี่ 462 00:35:51,235 --> 00:35:52,236 เวร็น 463 00:35:56,323 --> 00:35:57,407 มีอะไรเหรอ 464 00:36:10,212 --> 00:36:14,800 ภาพของทหารตอนโดนระเบิดยังติดตาข้าอยู่เลย 465 00:36:17,427 --> 00:36:19,930 นาทีหนึ่งพวกเขายืนอยู่ตรงนั้น แล้วนาทีต่อมา… 466 00:36:22,057 --> 00:36:23,267 พวกเขาก็… 467 00:36:25,727 --> 00:36:27,020 ร่างแหลกเป็นชิ้นๆ… 468 00:36:30,023 --> 00:36:31,108 ถูกเผาเป็นเถ้าถ่าน 469 00:36:35,237 --> 00:36:36,947 ข้าสลัดภาพนั้นออกจากหัวไม่ได้ 470 00:36:43,036 --> 00:36:45,330 การมองเห็นไม่ใช่พรสวรรค์เสมอไป 471 00:36:48,000 --> 00:36:49,459 ไม่ยักรู้ว่ามันเคยใช่ด้วย 472 00:36:56,550 --> 00:36:57,551 เวร็น 473 00:37:09,354 --> 00:37:10,689 ข้าเป็นทหารหนีทัพ 474 00:37:12,858 --> 00:37:13,859 ว่าไงนะ 475 00:37:15,277 --> 00:37:18,530 ข้าทิ้งกองทหารของข้ามา และโทษคือการประหารชีวิต 476 00:37:22,701 --> 00:37:23,952 ข้ากลับไปไม่ได้อีก 477 00:37:26,997 --> 00:37:28,749 ข้าจะไม่มีวันได้เจอครอบครัวข้าอีก 478 00:37:32,211 --> 00:37:33,879 พวกเขาจะบอกว่าข้าเป็นคนขี้ขลาด 479 00:37:36,507 --> 00:37:37,883 ครอบครัวข้าจะถูกประณาม 480 00:37:38,634 --> 00:37:42,346 ถ้าพ่อแม่รู้จักเจ้า พวกเขาต้องรู้แน่ว่ามันไม่ใช่เรื่องจริง 481 00:37:50,729 --> 00:37:51,813 ทุกครั้ง… 482 00:37:53,190 --> 00:37:55,108 ที่ข้าได้ยินพ่อเจ้าพูด… 483 00:37:59,279 --> 00:38:01,198 ข้าได้ยินเสียงของอีโด 484 00:38:12,835 --> 00:38:13,836 เจ้าคิดถึงเขา 485 00:38:17,089 --> 00:38:18,549 เขาเปรียบเหมือนพ่อของข้า 486 00:38:25,639 --> 00:38:27,140 เขาสร้างระเบิดพวกนี้ขึ้นมา 487 00:38:32,187 --> 00:38:33,188 ข้ารู้ 488 00:38:39,194 --> 00:38:40,404 ข้าก็ยังรักเขาอยู่ดี 489 00:38:44,408 --> 00:38:45,492 แปลว่าข้าเป็นคนยังไงล่ะ 490 00:38:46,827 --> 00:38:47,995 โธ่ ที่รัก 491 00:38:53,417 --> 00:38:54,418 มานี่มา 492 00:39:03,385 --> 00:39:08,223 มันแปลว่าเจ้าเป็นมนุษย์ เหมือนพวกเราทุกคน 493 00:40:23,131 --> 00:40:24,758 ข้ากลัวอยู่พอดีว่าเจ้าจะไม่มา 494 00:40:26,176 --> 00:40:27,469 ข้าต้องระวังตัว 495 00:40:36,728 --> 00:40:38,063 เจ้าหาที่ปลอดภัยได้รึยัง 496 00:40:39,815 --> 00:40:43,735 ยัง เกิดเรื่องขึ้นซะก่อน แต่ข้านำอาหารมาให้พออยู่ได้สองสามวัน 497 00:40:43,819 --> 00:40:47,030 สองสามวันเหรอ ไม่นะ เจ้าสัญญาแล้วนี่ 498 00:40:47,114 --> 00:40:48,240 ปล่อยข้าไปจากที่นี่นะ 499 00:40:49,241 --> 00:40:52,160 ข้าทำแน่ ทันทีที่ข้ากลับมา 500 00:40:53,161 --> 00:40:56,915 กลับมาเหรอ เจ้าจะไปไหน มีอะไรสำคัญกว่านี้อีกเหรอ 501 00:40:56,999 --> 00:40:58,375 ทำให้วูล์ฟมีชีวิตอยู่ต่อ 502 00:41:01,545 --> 00:41:03,839 ทรีวานเทียนสร้างอาวุธใหม่ขึ้นมา 503 00:41:04,840 --> 00:41:06,592 สายฟ้าและเปลวเพลิง 504 00:41:06,675 --> 00:41:09,052 พวกมันทำลายทั้งเมืองและทั้งพายาจนย่อยยับได้ 505 00:41:10,846 --> 00:41:13,724 ว่าไงนะ พูดเรื่องอะไรของเจ้า 506 00:41:13,807 --> 00:41:15,601 ซิเบธ ข้าไม่มีเวลามาอธิบาย 507 00:41:16,977 --> 00:41:18,103 ข้าต้องการลูกของข้า 508 00:41:19,146 --> 00:41:21,440 ข้าไม่สนว่าท่านต้องการอะไร 509 00:41:22,316 --> 00:41:25,652 ข้าไม่ได้ทำแบบนี้เพื่อท่าน ข้าทำเพื่อวูล์ฟ 510 00:41:28,697 --> 00:41:32,701 ข้าปล่อยให้พวกมันฆ่าแม่ของแกไม่ได้ ถึงนางจะสมควรตายแค่ไหนก็ตาม 511 00:41:37,789 --> 00:41:40,125 - โคฟุน - หุบปากแล้วอยู่เฉยๆ 512 00:41:41,460 --> 00:41:42,836 ข้าจะกลับมาในอีกไม่กี่วัน 513 00:41:45,130 --> 00:41:46,548 ถ้าเจ้าไม่กลับมาล่ะ 514 00:41:48,550 --> 00:41:49,968 งั้นเราก็ตายกันหมดอยู่ดี 515 00:41:56,141 --> 00:41:57,142 ได้ยินแล้วใช่ไหม 516 00:42:02,814 --> 00:42:03,815 ค่ะ 517 00:42:05,108 --> 00:42:06,735 เราอาจต้องคิดแผนการอื่น 518 00:42:07,319 --> 00:42:09,196 เริ่มคิดไปแล้วค่ะ ฝ่าบาท 519 00:42:11,490 --> 00:42:12,616 ของกำนัลสำหรับท่าน 520 00:42:32,094 --> 00:42:33,428 เข้าได้พอดีเป๊ะ 521 00:42:35,764 --> 00:42:37,140 ขอบใจนะ ฮาร์โมนี 522 00:42:41,770 --> 00:42:45,440 อาวุธของทรีวานเทียนที่เขาพูดถึง เปลวเพลิงกับสายฟ้าน่ะ 523 00:42:46,191 --> 00:42:47,860 ข้าแอบได้ยินคนพูดกันในวัง 524 00:42:48,443 --> 00:42:51,697 หาข้อมูลให้ได้มากที่สุด มันอาจจะน่าสนใจ 525 00:42:52,906 --> 00:42:53,907 ได้ค่ะ ฝ่าบาท 526 00:43:13,427 --> 00:43:14,428 ประตู 527 00:43:24,855 --> 00:43:25,939 ลูเชียน เบรย์ 528 00:43:27,649 --> 00:43:28,817 ทามัคที จุน 529 00:43:30,485 --> 00:43:32,362 หวังว่าท่านคงพอใจนะ 530 00:43:32,446 --> 00:43:33,447 ไม่สักนิด 531 00:43:34,323 --> 00:43:35,741 ท่านเลือกข้างผิดแล้ว 532 00:43:36,283 --> 00:43:38,368 แต่เจ้าคือคนที่กำลังจะโดนแขวนคอ 533 00:43:39,536 --> 00:43:42,247 และท่านจะเป็นคนรับผิดชอบต่อการตายของข้า 534 00:43:42,331 --> 00:43:43,415 ต่อการตายของเราทุกคน 535 00:43:45,959 --> 00:43:48,045 ข้ามีเรื่องต้องรับผิดชอบมากพอแล้ว ทุกคนนั่นแหละ 536 00:43:48,128 --> 00:43:49,129 ออกไปก่อน 537 00:43:57,679 --> 00:44:00,516 ถอนตัวจากตำแหน่งซะ พวกเจ้าทุกคน 538 00:44:02,017 --> 00:44:04,937 ข้ามั่นใจว่า ข้าจะโน้มน้าวให้ราชินีไว้ชีวิตพวกเจ้าได้ 539 00:44:07,231 --> 00:44:08,232 ข้าทำไม่ได้ 540 00:44:09,066 --> 00:44:10,192 เจ้าจะตายอย่างสูญเปล่า 541 00:44:10,275 --> 00:44:13,654 ข้าตายเพื่อคำสาบานที่ข้าให้ไว้กับเทพแห่งเพลิง 542 00:44:13,737 --> 00:44:18,575 การที่ท่านพูดว่าสูญเปล่า มันทำให้ข้าเห็นว่าท่านหลงผิดขนาดไหน 543 00:44:20,285 --> 00:44:24,623 ครั้งนึงท่านเคยภูมิใจที่จะได้ตายเคียงข้างข้า 544 00:44:24,706 --> 00:44:27,000 เราถูกหลอก ลูเชียน 545 00:44:28,460 --> 00:44:33,173 ปฏิญาณตนต่อผู้หญิงที่ใช้เทพแห่งเพลิง เป็นข้ออ้างในการสังหารคนอื่น 546 00:44:33,257 --> 00:44:35,592 และคราวนี้เป็นข้ออ้างในการฆ่าคนของนางยังไง 547 00:44:35,676 --> 00:44:37,010 ข้าพยายามช่วยเจ้าอยู่นะ 548 00:44:37,094 --> 00:44:38,095 ช่วยข้าเหรอ 549 00:44:39,388 --> 00:44:40,889 ท่านยังช่วยตัวเองไม่ได้ด้วยซ้ำ 550 00:44:42,683 --> 00:44:44,768 เอาละ ถ้าไม่มีอะไรอีกละก็… 551 00:44:47,020 --> 00:44:48,647 ข้าขอตัวไปแขวนคอก่อน 552 00:44:55,195 --> 00:44:56,196 ประตู 553 00:44:58,532 --> 00:44:59,533 เข้าไป 554 00:45:02,202 --> 00:45:05,330 นี่คือดินแดนของเจ้า 555 00:45:06,582 --> 00:45:09,418 นี่คือดินแดนของข้า 556 00:45:10,669 --> 00:45:13,839 จากเนินเขาเตี้ยๆ 557 00:45:14,715 --> 00:45:17,593 จนถึงภูผาสูงใหญ่ 558 00:45:19,553 --> 00:45:21,388 จากป่าที่ลึกลับ 559 00:45:23,265 --> 00:45:25,434 จนถึงทะเลอันกว้างไกล 560 00:45:27,853 --> 00:45:31,523 ดินแดนนี้สร้างมาเพื่อข้ากับเจ้า 561 00:45:34,193 --> 00:45:37,029 ดินแดนนี้สร้างมา 562 00:45:43,535 --> 00:45:46,079 ข้าต้องไปแล้ว เดี๋ยวข้ากลับมานะ 563 00:46:26,286 --> 00:46:28,622 อดีตนักล่าแม่มดสามคนนี้ 564 00:46:29,414 --> 00:46:32,376 เนลลิคัต วอลเลน ยาร์นส์ 565 00:46:34,086 --> 00:46:35,420 ที่ยืนอยู่เบื้องหน้านี้ 566 00:46:36,672 --> 00:46:41,593 ถูกตัดสินโทษข้อหาฆาตกรรมชาวพายันผู้บริสุทธิ์ โรว์ วาโน 567 00:46:42,219 --> 00:46:46,306 โดยเผาเขาทั้งเป็น เพราะพวกเขาสงสัยว่าเขาอาจมองเห็น 568 00:46:48,141 --> 00:46:52,771 โทษของการฆาตกรรม คือการประหารโดยการแขวนคอ 569 00:47:59,254 --> 00:48:02,549 บัดนี้ พวกเจ้าทุกคนจงลุกขึ้น 570 00:48:05,844 --> 00:48:09,264 อาณาจักรพายาไม่ถือว่ามีแม่มดอีกต่อไป 571 00:48:10,265 --> 00:48:12,434 พวกเจ้าขัดขืนคำสั่งของราชินี 572 00:48:12,935 --> 00:48:15,938 และเรียกร้องอย่างเปิดเผยให้ฆ่าผู้ที่มองเห็น 573 00:48:17,606 --> 00:48:21,235 การละเมิดคำสั่งของราชินีมีโทษประหารชีวิต 574 00:48:24,738 --> 00:48:25,739 แต่ว่า… 575 00:48:27,741 --> 00:48:32,871 พักหลังมานี้ เราเผชิญกับความตายมามากพอแล้ว 576 00:48:34,540 --> 00:48:39,294 และพวกเจ้ายังคงเป็นทหารคนเดิม ที่ต่อสู้อย่างกล้าหาญที่ช่องเขากรีนฮิลล์ 577 00:48:41,421 --> 00:48:42,422 ข้าไว้ชีวิตพวกเจ้า 578 00:48:43,298 --> 00:48:46,552 โดยนี่ไม่ใช่การเตือน แต่เป็นการให้คำสัญญา 579 00:48:48,971 --> 00:48:51,390 ถ้าพวกเจ้าละเมิดคำสั่งของราชินีอีกครั้ง 580 00:48:51,473 --> 00:48:54,393 ถ้าพวกเจ้ายังคงรวบรวมผู้คน และปลุกปั่นการก่อกบฏอีก 581 00:48:54,476 --> 00:48:58,897 เจ้าและครอบครัว จะเผชิญสิ่งที่เลวร้ายกว่าพวกคนที่เผชิญในวันนี้ 582 00:49:02,985 --> 00:49:03,986 กลับบ้านไปซะ 583 00:49:13,579 --> 00:49:14,580 ตัดสินใจได้ชาญฉลาด 584 00:49:15,706 --> 00:49:16,707 เวลาจะบอกเอง 585 00:49:53,035 --> 00:49:54,953 อย่าส่งเสียงเชียวนะ 586 00:49:56,038 --> 00:49:57,039 โคฟุน 587 00:50:03,420 --> 00:50:05,297 ยินดีต้อนรับกลับมา บาบา วอส 588 00:50:06,840 --> 00:50:07,841 ซิเบธ 589 00:50:09,676 --> 00:50:11,428 เจ้าทำให้ลูกข้าตื่นแล้ว 590 00:50:12,721 --> 00:50:13,722 นิ่งนะ 591 00:50:13,805 --> 00:50:15,307 แค่คุณปู่เอง 592 00:50:15,390 --> 00:50:18,685 เขาแวะมาบอกลาก่อนที่แม่จะพาเจ้าไปเที่ยว 593 00:50:20,896 --> 00:50:25,150 - วางเด็กลงซะ - ถอยไป ไม่งั้นข้าจะปาดคอให้ขาด 594 00:50:25,234 --> 00:50:26,693 มีดข้าจ่อคอแกอยู่ 595 00:50:31,907 --> 00:50:32,991 แกเป็นลูกเจ้านะ 596 00:50:33,575 --> 00:50:37,871 ใช่ แกเป็นลูกข้า และข้าจะฆ่าแกก่อนจะต้องเสียแกให้ใคร 597 00:50:38,622 --> 00:50:40,582 เจ้าจะฆ่าลูกตัวเองลงงั้นเหรอ 598 00:50:41,708 --> 00:50:45,754 นี่คนค้าทาสชาวทรีวานเทียน จะมาสั่งสอนข้าเรื่องการฆ่าคนเหรอ 599 00:50:45,838 --> 00:50:50,801 เจ้าจับ ขาย และฆ่าคนไปกี่คนแล้ว 600 00:50:51,301 --> 00:50:54,263 ข้าต้องทำให้คันซูอาจมน้ำสิบรอบ ถึงจะแข่งกับเจ้าได้ 601 00:50:54,346 --> 00:50:55,597 ปล่อยข้าไปซะดีๆ 602 00:51:03,146 --> 00:51:06,066 เจ้าฆ่าพ่อตัวเอง 603 00:51:06,149 --> 00:51:08,402 เจ้าฆ่าน้องชายตัวเอง 604 00:51:09,236 --> 00:51:11,780 เจ้าจะฆ่าหลานตัวเองด้วยไหม 605 00:51:15,075 --> 00:51:19,371 ไม่มีที่ไหนที่เจ้าไปแล้วข้าจะหาตัวเจ้าไม่เจอ 606 00:51:20,539 --> 00:51:22,833 เจ้าหาข้าในบ้านเจ้าเองไม่เจอด้วยซ้ำ 607 00:51:24,418 --> 00:51:26,712 เกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นเนี่ย 608 00:51:27,713 --> 00:51:28,714 โคฟุน 609 00:51:31,175 --> 00:51:32,384 มีการเปลี่ยนแผนนิดหน่อย 610 00:51:32,467 --> 00:51:35,220 ขอบใจที่เจ้าช่วยเหลือ แต่ข้าซ่อนตัวต่อไป 611 00:51:35,304 --> 00:51:37,222 ในห้องสี่เหลี่ยมเหมือนวิญญาณที่ทรมานไม่ได้ 612 00:51:37,306 --> 00:51:38,515 ได้เวลาไปจากที่นี่แล้ว 613 00:51:38,599 --> 00:51:40,142 - เจ้าปล่อยนางไปงั้นเหรอ - พ่อ 614 00:51:40,225 --> 00:51:42,060 เดี๋ยว ซิเบธ ขอร้อง เอาแกมานี่ 615 00:51:42,144 --> 00:51:44,438 ข้าไม่คุยเรื่องเดิมซ้ำอีก 616 00:51:44,521 --> 00:51:46,398 เจ้าเห็นมีดข้าที่คอแกนี่ ปล่อยข้าไป 617 00:51:46,481 --> 00:51:47,774 จะเอาลูกข้าไปไม่ได้นะ 618 00:51:47,858 --> 00:51:48,942 แกเป็นลูกข้า 619 00:51:50,235 --> 00:51:52,946 ข้าคลอดแกออกมา ข้าอุ้มท้องเอง 620 00:51:53,572 --> 00:51:56,450 แต่ไม่ต้องห่วง วูล์ฟฟี่จะกลับมาแน่ 621 00:51:56,533 --> 00:51:59,161 เมื่อข้าชิงอาณาจักรของข้าคืนมา และให้แกเป็นผู้ครองบัลลังก์ 622 00:51:59,244 --> 00:52:01,246 ท่านเสียสติไปแล้ว มันไม่มีวันเป็นไปได้ 623 00:52:01,330 --> 00:52:02,581 แกคือบุตรแห่งผู้พยากรณ์ 624 00:52:02,664 --> 00:52:04,041 แกมองไม่เห็น 625 00:52:07,419 --> 00:52:09,087 คำพยากรณ์บ้าบออะไรไม่มีหรอก 626 00:52:10,672 --> 00:52:12,508 แกไม่ได้ตาของข้า แกได้ตาท่าน 627 00:52:13,550 --> 00:52:17,513 แปลว่าแกไม่ใช่ผู้ช่วยให้รอดที่ศักดิ์สิทธิ์ และท่านไม่ได้เป็นผู้ถูกเลือกของเทพ 628 00:52:18,472 --> 00:52:19,473 เจ้าโกหก 629 00:52:21,141 --> 00:52:24,019 เราสัญญากันแล้วนี่ว่าจะพูดความจริง 630 00:52:24,102 --> 00:52:25,103 ท่านรู้ว่าข้าไม่ได้โกหก 631 00:52:30,776 --> 00:52:35,280 งั้นเจ้าก็คงรู้ว่าข้าจะฆ่าลูกตาบอดของเจ้าซะ 632 00:52:35,364 --> 00:52:36,949 - ปล่อยข้าไป - ไม่ 633 00:52:38,075 --> 00:52:39,159 โคฟุน 634 00:52:44,414 --> 00:52:46,500 โคฟุน ขอข้าจับหน่อย 635 00:52:47,376 --> 00:52:48,669 เลือดเจ้าไหลเยอะมาก 636 00:52:57,302 --> 00:52:58,303 โคฟุน 637 00:54:08,916 --> 00:54:10,918 คำบรรยายโดย ชลันธร เรืองภักดี