1 00:00:01,084 --> 00:00:02,211 บาบา 2 00:00:04,296 --> 00:00:07,633 เจ้าจะมัวยืนอยู่ตรงนั้น แล้วแสร้งทำเป็นว่าเจ้าไม่มีลูกงั้นเหรอ 3 00:00:07,716 --> 00:00:09,927 ข้าเข้าใจว่าเรื่องนี้มันยากสำหรับเจ้า โคฟุน 4 00:00:10,010 --> 00:00:12,971 แต่เป็นหน้าที่เจ้าที่ต้องปกป้องวูล์ฟฟี่ 5 00:00:13,055 --> 00:00:14,139 และแม่ของแก 6 00:00:14,223 --> 00:00:18,101 ถ้าข้าไม่ได้ตัวซิเบธที่ถูกล่ามโซ่เร็วๆ นี้ เตรียมเจอวันที่หนักหนาสาหัสจริงๆ ได้เลย 7 00:00:18,185 --> 00:00:19,269 เจ้าเอาตัวนางไปได้ 8 00:00:19,353 --> 00:00:21,480 นางจะได้อยู่ในเงื้อมมือของเจ้า เมื่อเทพแห่งเพลิงปรากฏ 9 00:00:21,563 --> 00:00:23,190 มีทหารทรีวานเทียน 10 00:00:23,273 --> 00:00:26,693 พร้อมอาวุธที่จะทำลายอาณาจักรของเจ้า ให้ราบเป็นหน้ากลอง 11 00:00:26,777 --> 00:00:29,238 - สิบจังหวะชีพจร - เตรียมตัวให้พร้อม 12 00:00:31,073 --> 00:00:32,616 เราไปช่วยครอบครัวของเจ้า 13 00:00:32,698 --> 00:00:34,201 แล้วเราจะทำลายระเบิดพวกนั้นกัน 14 00:00:37,287 --> 00:00:38,121 โอโลแมน 15 00:00:38,205 --> 00:00:39,456 หยุดพล่าม 16 00:00:39,540 --> 00:00:40,958 ท่านก็จับกุมพวกเราไปสามคน 17 00:00:41,625 --> 00:00:44,211 ซึ่งตอนนี้รอโดนประหาร จากคำสั่งของราชินีนอกรีตของท่าน 18 00:00:45,003 --> 00:00:46,797 เกษียณตัวเองไปเงียบๆ ซะ 19 00:00:46,880 --> 00:00:47,965 ถ้าข้าไม่ทำล่ะ 20 00:00:48,048 --> 00:00:49,508 งั้นข้าจะทำให้เจ้าเกษียณไปตลอดกาล 21 00:00:49,591 --> 00:00:51,301 หวังอยากให้ท่านพูดแบบนี้อยู่พอดี 22 00:00:52,135 --> 00:00:53,428 พาริสอยู่ไหน 23 00:00:53,512 --> 00:00:55,305 ซิเบธ 24 00:00:55,389 --> 00:00:57,975 - บาบา หยุดนะ - ซิเบธ 25 00:00:58,058 --> 00:01:00,102 - มันอยู่ไหน - ผู้คุม 26 00:01:18,116 --> 00:01:20,243 ราชองครักษ์ของราชินี เปิดประตู 27 00:01:37,510 --> 00:01:38,928 ได้ข่าวอะไรไหม 28 00:01:39,011 --> 00:01:42,265 นางหลบหลีกสุนัขของเราได้ พวกอายูรากับเซนเทียร์ 29 00:01:42,348 --> 00:01:45,143 นางคงหลบหนีไปนอกเมืองแล้ว หรือไม่ก็ซ่อนตัวที่นี่ได้เก่งมาก 30 00:01:45,226 --> 00:01:46,227 มีใครรู้เรื่องอีก 31 00:01:46,310 --> 00:01:48,896 มีแค่ราชองครักษ์ แต่พวกเขาสาบานว่าจะเก็บเป็นความลับ 32 00:01:48,980 --> 00:01:51,524 แปลว่าอีกไม่นานพวกขุนนางจะรู้เรื่อง ถ้าพวกเขายังไม่รู้ละก็ 33 00:01:51,607 --> 00:01:53,776 เมื่อขุนนางรู้เรื่อง คนของพวกเขาก็จะรู้เรื่องด้วย 34 00:01:53,860 --> 00:01:54,944 ข่าวจะแพร่ออกไป 35 00:01:57,196 --> 00:02:01,242 ถ้าโทรแวร์รู้เรื่องละก็ จะไม่มีทางหลีกเลี่ยงสงครามได้ 36 00:02:01,325 --> 00:02:04,078 เราต้องให้นางออกไปนอกเมือง ก่อนที่ข่าวจะไปถึงหูของศาล 37 00:02:04,162 --> 00:02:05,872 เราสัญญาว่าจะยกซิเบธให้นางวันนี้ 38 00:02:06,830 --> 00:02:08,624 มันกลายเป็นแบบนี้ไปได้ไงกัน 39 00:02:08,708 --> 00:02:10,501 สนธิสัญญาสันติภาพระหว่างสองชาติ 40 00:02:10,585 --> 00:02:13,212 ขึ้นอยู่กับการแก้แค้นผู้หญิงเลวๆ คนเดียวงั้นเหรอ 41 00:02:16,591 --> 00:02:21,679 ทามัคที อาวุธเทพแห่งสายฟ้าที่บาบาพูดถึงน่ะ 42 00:02:21,763 --> 00:02:23,181 เจ้าคิดว่าไง 43 00:02:23,973 --> 00:02:25,600 ข้าไม่รู้ว่าต้องคิดยังไงดี 44 00:02:26,559 --> 00:02:30,480 บาบา วอสเป็นนักรบที่ยิ่งใหญ่ แต่เขาก็เผชิญอะไรมามาก 45 00:02:31,314 --> 00:02:32,607 เขาอาจจะสับสนก็ได้ 46 00:02:33,358 --> 00:02:35,276 ไม่สำคัญหรอก เพราะมีคนโจมตีเขา 47 00:02:36,527 --> 00:02:38,404 ข้าจะยืนกรานให้นางกลับบ้านไปขอคำรับรอง 48 00:02:38,488 --> 00:02:41,491 ว่าการโจมตีครั้งนี้และอาวุธพวกนี้ ไม่ใช่ฝีมือของทรีวานเทส 49 00:02:41,574 --> 00:02:43,951 มักห์รา โทรแวร์ไม่ได้โง่ นางรู้แน่ว่านี่คือการถ่วงเวลา 50 00:02:44,035 --> 00:02:47,538 เราต้องถ่วงเวลาเพื่อตามหายัยพี่สาวตัวดีของข้า 51 00:02:48,956 --> 00:02:52,919 เว้นแต่ว่าเจ้าจะโน้มน้าวนาง ให้ยอมรับอย่างอื่นไปแทนได้ 52 00:02:54,420 --> 00:02:57,131 ไม่ พวกเขาดูมุ่งมั่นที่จะได้ตัวนางมาก 53 00:02:58,257 --> 00:02:59,258 แล้วไงต่อล่ะ 54 00:03:01,344 --> 00:03:04,222 ทูตยังโกรธที่บาบาเข้ามาจู่โจมอยู่ 55 00:03:04,931 --> 00:03:07,308 ข้าจะให้เวลานางเย็นลง แล้วข้าจะเข้าไปคุยด้วย 56 00:03:07,809 --> 00:03:08,893 เจ้าจะพูดว่าไง 57 00:03:09,727 --> 00:03:11,603 ไม่รู้สิ 58 00:03:11,688 --> 00:03:14,399 แต่ข้าคิดว่าเราทุกคนเห็นตรงกัน ว่ามันควรเป็นอะไรที่ดีมากๆ 59 00:03:18,194 --> 00:03:21,989 ท่านจะทำให้ชะตาของเราทุกคน อยู่ในกำมือของคนโง่ 60 00:03:23,282 --> 00:03:26,035 ลอร์ดฮาร์แลนเป็นอะไรหลายอย่าง แต่เขาไม่ใช่คนโง่ 61 00:03:27,537 --> 00:03:29,664 ถ้าไม่ใช่เพราะอิทธิพลที่เขามีต่อโทรแวร์ 62 00:03:29,747 --> 00:03:31,541 เราคงทำสงครามไปตั้งแต่หลายเดือนก่อน 63 00:03:36,796 --> 00:03:38,631 จู๋เลี่ยมทองแน่ๆ หมอนี่ 64 00:03:39,465 --> 00:03:41,008 ข้าไม่รู้หรอก 65 00:05:04,342 --> 00:05:06,052 ข้าน่าจะอยู่ที่นั่น 66 00:05:08,221 --> 00:05:10,348 แม้แต่ท่านก็ช่วยพาริสไว้ไม่ได้หรอก 67 00:05:12,392 --> 00:05:15,770 ข้าไม่ยอมให้นางคอยดูแลผู้หญิงชั่วช้าแบบนั้นแน่ 68 00:05:17,605 --> 00:05:21,401 นางดูแลเด็กต่างหาก ไม่ใช่ซิเบธ 69 00:05:24,111 --> 00:05:26,239 ข้ารู้ว่าท่านหัวเสียเรื่องพาริส 70 00:05:27,740 --> 00:05:29,659 เราได้ผ่านช่วงเวลาไว้อาลัยให้นาง 71 00:05:36,666 --> 00:05:38,251 ไม่ใช่แค่พาริสหรอก 72 00:05:40,294 --> 00:05:41,379 หมายความว่าไง 73 00:05:45,091 --> 00:05:46,342 พวกมันฆ่าโบวไลออน 74 00:05:48,761 --> 00:05:49,971 โบวไลออนเหรอ 75 00:05:50,054 --> 00:05:51,472 เทพแห่งสายฟ้า 76 00:05:52,640 --> 00:05:55,184 นางไม่มีโอกาสแม้แต่จะสู้สักนิด 77 00:05:56,519 --> 00:05:58,104 ไม่ได้สู้เลย แค่ตาย 78 00:05:58,187 --> 00:05:59,230 นางอยู่กับท่านเหรอ 79 00:06:02,900 --> 00:06:03,943 ใช่ 80 00:06:10,491 --> 00:06:11,617 ข้าเสียใจด้วย 81 00:06:12,785 --> 00:06:13,786 ข้าก็เหมือนกัน 82 00:06:22,879 --> 00:06:23,880 แม่คะ 83 00:06:26,049 --> 00:06:27,842 ข้าเดาว่าท่านมาที่นี่เพื่อปล่อยเขาไป 84 00:06:28,384 --> 00:06:30,053 ขอเวลาให้เราคุยกันสักพักนะ 85 00:06:30,136 --> 00:06:32,430 - ข้าจะออกไปพร้อมกับพ่อข้า - ฮานิวา ไม่ใช่ตอนนี้ 86 00:06:32,513 --> 00:06:36,059 พี่สาวท่านฆ่าพาริส และท่านให้นางอยู่ในห้องนอนตัวเองอีก 87 00:06:36,142 --> 00:06:37,435 แต่ท่านให้เขาอยู่ในคุกใต้ดิน 88 00:06:37,518 --> 00:06:40,188 ถ้าข้าปล่อยเขาออกมา เขาจะตามรังควานทูตอีก 89 00:06:40,271 --> 00:06:41,564 เขาไม่ไปหรอก 90 00:06:41,647 --> 00:06:43,566 - ข้าไปแน่ - พ่อ 91 00:06:43,649 --> 00:06:45,818 ฮานิวา ออกไปก่อน ขอร้อง 92 00:06:52,825 --> 00:06:54,118 ไม่เป็นไร ลูกรัก 93 00:07:06,589 --> 00:07:07,590 โนอยู่ไหน 94 00:07:09,050 --> 00:07:10,134 โนอะไร 95 00:07:10,218 --> 00:07:11,219 หมาไง 96 00:07:12,595 --> 00:07:13,679 หมาเหรอ 97 00:07:15,098 --> 00:07:18,851 มันอยู่สบายกว่าเจ้าตอนนี้ และได้กินอาหารดีกว่าด้วย 98 00:07:19,435 --> 00:07:20,436 ดีแล้ว 99 00:07:24,232 --> 00:07:25,233 ซิเบธล่ะ 100 00:07:26,484 --> 00:07:27,985 ยังไม่มีสัญญาณของนางเลย 101 00:07:30,780 --> 00:07:33,783 ข้าไม่เข้าใจว่าเจ้าไว้ชีวิตนางทำไม 102 00:07:34,409 --> 00:07:36,369 การฆ่าน้องชายมันง่ายสำหรับเจ้าไหมล่ะ 103 00:07:41,040 --> 00:07:42,041 ข้าขอโทษ 104 00:07:43,418 --> 00:07:45,128 ขอโทษ เจ้าพูดถูก 105 00:07:46,629 --> 00:07:49,590 นี่คือความผิดพลาด ข้าน่าจะฆ่านางซะ 106 00:07:52,301 --> 00:07:54,554 อย่าทำพลาดกับทรีวานเทียนอีก 107 00:07:57,306 --> 00:08:01,352 ข้าใช้เวลาเจรจาสันติภาพกับพวกเขาตั้งนาน 108 00:08:01,436 --> 00:08:03,146 จะให้ข้าโยนมันทิ้งไปเฉยๆ 109 00:08:03,229 --> 00:08:06,607 เพียงเพราะข้อสรุปของเจ้า ที่ไม่มีหลักฐานแน่ชัดไม่ได้ 110 00:08:06,691 --> 00:08:08,818 พวกมันจะมาที่นี่พร้อมกับอาวุธพวกนั้น 111 00:08:08,901 --> 00:08:10,695 และพวกมันจะพังอาณาจักรของเจ้าจนราบ 112 00:08:10,778 --> 00:08:13,781 ข้าไม่สงสัยที่เจ้าถูกอาวุธพวกนั้นโจมตี 113 00:08:13,865 --> 00:08:16,576 - แต่เจ้าก็ขังข้าอย่างกับสัตว์ - เจ้าบีบให้ข้าทำแบบนี้ 114 00:08:19,537 --> 00:08:21,330 คิดว่าข้าอยากให้เจ้าอยู่ข้างล่างนี่เหรอ 115 00:08:25,251 --> 00:08:28,921 ผ่านมาหลายฤดูที่ข้าสงสัยว่าเจ้าไปอยู่ไหน 116 00:08:29,005 --> 00:08:30,673 ฝันว่าสักวันเจ้าจะกลับมา 117 00:08:30,757 --> 00:08:33,217 และตอนนี้ข้าจำต้องขังเจ้างั้นเหรอ 118 00:08:34,969 --> 00:08:41,517 ข้าแค่พยายามคุมสถานการณ์ไว้ให้ได้นานพอ ที่จะหาตัวซิเบธเจอ 119 00:08:41,601 --> 00:08:44,395 ไม่งั้นโอกาสสร้างสันติภาพจะพังทลายลง 120 00:08:46,647 --> 00:08:51,986 แต่ข้าจะคุมมันไว้ไม่ได้ ถ้าเจ้ามุ่งมั่นอยากทำลายมันขนาดนี้ 121 00:08:55,114 --> 00:08:59,285 ข้าอยากให้เจ้าไว้ใจข้า แค่ไม่นานหรอก 122 00:09:01,079 --> 00:09:02,205 เจ้าทำได้ไหม 123 00:09:07,668 --> 00:09:08,669 ได้ 124 00:09:10,254 --> 00:09:13,716 ดีมาก เพราะข้ามีอย่างอื่นที่อยากให้เจ้าทำ 125 00:09:14,592 --> 00:09:15,593 อะไร 126 00:09:16,677 --> 00:09:17,929 คุยกับโคฟุน 127 00:09:21,432 --> 00:09:22,517 โคฟุนเหรอ 128 00:09:23,393 --> 00:09:25,395 เขาต้องการพ่อมากกว่าที่เคยเป็นมา 129 00:09:32,735 --> 00:09:34,112 เจ้ามีกุญแจไหม 130 00:09:35,029 --> 00:09:36,030 ไม่มี 131 00:09:37,740 --> 00:09:41,119 งั้นก็ช่วยขยับออกไปหน่อย 132 00:09:55,007 --> 00:09:56,426 ขอโทษที่ทำคุกใต้ดินของเจ้าพัง 133 00:09:59,429 --> 00:10:01,514 หาเรื่องให้ต้องซ่อมอีกแล้ว 134 00:10:06,894 --> 00:10:09,522 พายาเคยเป็นอาณาจักรที่ยิ่งใหญ่และศักดิ์สิทธิ์ 135 00:10:10,690 --> 00:10:12,734 ซึ่งการพูดถึงคนที่มองเห็นถือเป็นบาป 136 00:10:15,987 --> 00:10:18,948 แต่ตอนนี้ อาณาจักรอันศักดิ์สิทธิ์ของเราเสื่อมทรามลง 137 00:10:19,741 --> 00:10:22,035 ด้วยฝีมือของราชวงศ์ที่สร้างมันขึ้นมาเอง 138 00:10:25,246 --> 00:10:28,041 พวกเขาให้ความสำคัญแก่ตัวเองก่อนประชาชน 139 00:10:28,124 --> 00:10:32,462 และการกระทำเช่นนั้น ถือว่าพวกเขาได้สละสิทธิ์ที่มีมาแต่กำเนิด 140 00:10:38,634 --> 00:10:44,932 ข้ารับใช้วูล์ฟ เคน ราชาผู้ยิ่งใหญ่ ซึ่งแน่นอนว่าเขาคงตายตาไม่หลับ 141 00:10:46,059 --> 00:10:50,688 ลูกสาวของเขาได้หักหลังเขา และพวกเขาก็หักหลังเราด้วย 142 00:10:51,773 --> 00:10:55,318 เนื่องจากเขาไม่อยู่ เพื่อแก้ไขการกระทำผิดๆ ของลูกสาวอีกต่อไป 143 00:10:55,401 --> 00:10:56,903 เราก็จะทำแทนเขาเอง 144 00:10:59,739 --> 00:11:04,994 ถึงเวลาที่พวกเราต้องลุกฮือในฐานะประชาชน ในฐานะผู้ศรัทธาอย่างแท้จริง 145 00:11:05,703 --> 00:11:07,747 และกำจัดพวกแม่มดให้หมดไปจากเพนน์ซา 146 00:11:09,499 --> 00:11:10,583 ขอบคุณ 147 00:11:11,834 --> 00:11:13,753 เราต้องกำจัดพวกลูกนอกสมรส 148 00:11:13,836 --> 00:11:16,130 ของมักห์รากับซิเบธ เคน 149 00:12:37,128 --> 00:12:38,129 เชท เชท 150 00:12:43,301 --> 00:12:45,219 - ไอ้พ่อมดเวร - ข้าจับมันได้แล้ว 151 00:12:45,303 --> 00:12:46,471 จับมันไว้นิ่งๆ 152 00:12:52,643 --> 00:12:54,103 โคฟุน 153 00:12:58,566 --> 00:12:59,984 พอซะที 154 00:13:03,112 --> 00:13:04,113 โคฟุน 155 00:13:05,698 --> 00:13:06,699 พ่อเหรอ 156 00:13:07,742 --> 00:13:10,036 โคฟุน บาดเจ็บรึเปล่า 157 00:13:10,119 --> 00:13:13,539 ไม่ครับ ก็แค่รอยบาด ข้าไม่เป็นไร 158 00:13:13,623 --> 00:13:15,208 - ขอจับซิ - ข้าบอกว่าไม่เป็นไรไง 159 00:13:17,043 --> 00:13:18,127 ท่านมาที่นี่ทำไม 160 00:13:21,172 --> 00:13:22,965 พวกเขาบอกว่าข้าจะเจอตัวเจ้าได้ที่นี่ 161 00:13:23,966 --> 00:13:26,177 ไม่ใช่ ข้าหมายถึงว่าท่านกลับมาที่นี่ทำไม 162 00:13:30,973 --> 00:13:31,974 เราต้องคุยกัน 163 00:13:33,184 --> 00:13:35,019 แม่เจ้าเล่าเรื่องทุกอย่างให้ข้าฟังแล้ว 164 00:13:38,106 --> 00:13:39,440 งั้นเราก็ไม่มีอะไรต้องคุยกัน 165 00:13:42,860 --> 00:13:45,571 โคฟุน ฟังข้าก่อน ขอร้อง 166 00:13:46,364 --> 00:13:49,117 บาบา วอส ท่านมีหมาด้วย 167 00:13:53,746 --> 00:13:54,747 ไปให้พ้น 168 00:13:56,499 --> 00:13:59,752 โคฟุน โคฟุน 169 00:14:00,461 --> 00:14:02,922 ครับแม่ ข้าอยู่นี่ ข้าไม่เป็นไร 170 00:14:05,508 --> 00:14:07,427 ท่านน่าจะบอกข้าว่าเขากลับมาแล้ว 171 00:14:08,386 --> 00:14:10,805 - พวกมันมีกี่คน - เราจับได้สี่คน 172 00:14:10,888 --> 00:14:11,973 ข้าบอกว่าไม่เป็นไรไงเล่า 173 00:14:13,975 --> 00:14:16,853 ถ้าคมดาบเข้าไปลึกกว่านั้น เขาคงตายไปแล้ว 174 00:14:18,479 --> 00:14:22,608 นี่มันอะไร หลังจากฮานิวาถูกจับตัว และเกือบถูกเผากลางถนน 175 00:14:23,609 --> 00:14:25,403 นักล่าแม่มดชักจะเหิมเกริมเกินไปแล้ว 176 00:14:25,486 --> 00:14:27,572 ถ้าคนที่ทำร้ายเขาเป็นนักล่าแม่มด 177 00:14:27,655 --> 00:14:28,906 เจ้าหนุ่มนั่นคงไม่รอด 178 00:14:28,990 --> 00:14:31,367 - ข้าไม่เห็นด้วย - ยังเป็นฝีมือพวกเขาอยู่ดี 179 00:14:31,451 --> 00:14:35,580 การก่อจลาจลของพวกเขา ทำให้คนอื่นกล้าลงมือกับลูกๆ ของข้า 180 00:14:35,663 --> 00:14:38,833 - ข้าขอให้จับกุมพวกมันมาให้หมด - เพื่ออะไร 181 00:14:40,168 --> 00:14:42,712 ข้าจะแขวนคอพวกมันข้อหาเป็นกบฏ 182 00:14:45,673 --> 00:14:46,883 ช่วยออกไปก่อน 183 00:14:48,342 --> 00:14:49,343 เดี๋ยวนี้เลย 184 00:14:52,138 --> 00:14:54,474 ไป ไปสิ 185 00:15:03,316 --> 00:15:06,944 ท่านโมโห ข้าเข้าใจ ครอบครัวของท่านถูกข่มขู่ 186 00:15:07,028 --> 00:15:09,697 แต่ท่านจะลากพลเมืองมาแขวนคอ 187 00:15:09,781 --> 00:15:10,865 โดยไม่ผ่านขั้นตอนไม่ได้ 188 00:15:10,948 --> 00:15:13,159 อย่าคิดแบบแม่คน จงคิดแบบราชินี 189 00:15:13,242 --> 00:15:14,243 ราชินีที่ท่านเป็นอยู่ตอนนี้ 190 00:15:14,327 --> 00:15:17,038 บางทีราชินีก็ต้องทำเรื่องเลวร้าย เพื่อประโยชน์ของอาณาจักร 191 00:15:17,121 --> 00:15:18,206 ท่านเหมือนพี่สาวท่านไม่มีผิด 192 00:15:18,289 --> 00:15:23,252 นางอาจจะถูกก็ได้ ไม่มีใครกล้าขัดขืนนางเหมือนที่พวกมันทำกับข้า 193 00:15:24,212 --> 00:15:28,758 ข้าใช้เวลา 20 ปีเป็นคมดาบฆ่าคนเพื่อซิเบธ 194 00:15:28,841 --> 00:15:30,134 ข้าจะไม่ทำแบบนั้นอีก 195 00:15:31,260 --> 00:15:35,598 ถ้าท่านสั่งให้ข้าทำแบบนั้น ข้าก็ขอสละตำแหน่งของตัวเอง 196 00:15:39,936 --> 00:15:41,646 งั้นข้าก็จะไม่สั่งเจ้า 197 00:15:42,980 --> 00:15:44,107 ร้อยเอกกอสเซ็ต 198 00:15:44,190 --> 00:15:45,191 ครับฝ่าบาท 199 00:15:45,858 --> 00:15:48,861 พาคนของเจ้าไปลากตัวพวกมันทุกคนมาให้ข้า 200 00:15:48,945 --> 00:15:51,447 ข้าจะไม่ยอมหวาดกลัวสูญเสียลูกๆ ข้า 201 00:15:51,531 --> 00:15:52,865 ในอาณาจักรของข้าเอง 202 00:15:53,616 --> 00:15:54,617 ครับฝ่าบาท 203 00:16:17,807 --> 00:16:22,020 จะมีประโยชน์อะไรที่ต้องรอทูตโทรแวร์กลับมา 204 00:16:22,645 --> 00:16:25,481 ความล่าช้าของนางทำให้เห็นชัดแล้ว 205 00:16:25,982 --> 00:16:29,527 ว่าเพนน์ซาไม่มีเจตนาที่จะให้เกียรติ ตามเงื่อนไขการสงบศึกของเราเลย 206 00:16:29,610 --> 00:16:32,030 โทรแวร์เป็นทูตมากประสบการณ์ 207 00:16:32,113 --> 00:16:35,199 ถ้าพวกเขาขัดขืน นางจะต่อรองจนได้ตามเงื่อนไขของเรา 208 00:16:35,283 --> 00:16:40,121 เงื่อนไขของเรา มีข้อดีต่อชาวพายันมากกว่าเราซะอีก 209 00:16:40,204 --> 00:16:44,417 พวกเขามั่นใจเกินไป หลังจากเหตุการณ์ที่ช่องเขากรีนฮิลล์ 210 00:16:45,043 --> 00:16:48,504 ทรีวานเทสมีอำนาจทางการทหารเหนือกว่า 211 00:16:48,588 --> 00:16:52,675 สิ่งเดียวที่เราต้องทำ คือให้พวกมันลิ้มรสของความพ่ายแพ้บ้าง 212 00:16:52,759 --> 00:16:55,511 แล้วเงื่อนไขก็จะเปลี่ยนไปอย่างมากเลยละ 213 00:16:55,595 --> 00:16:57,972 นายพลวอสก็มีความเห็นแบบเดียวกัน 214 00:16:58,056 --> 00:17:00,767 ซึ่งเป็นสิ่งที่นำไปสู่ สงครามที่ช่องเขากรีนฮิลล์ตั้งแต่แรก 215 00:17:00,850 --> 00:17:06,230 อีโดประเมินกองทัพพายันต่ำไป แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเขาคิดผิด 216 00:17:07,565 --> 00:17:10,026 เราเอาชนะพวกแกไนต์ได้ ตอนนี้เรามีกำลังเต็มที่ 217 00:17:10,109 --> 00:17:12,695 และเราควรเจรจาต่อรองจากจุดนั้น 218 00:17:12,779 --> 00:17:14,447 สภาการคลังคิดยังไงบ้าง 219 00:17:16,699 --> 00:17:20,411 ไม่ใช่กงการอะไรของข้า ที่ต้องพิจารณาทางแก้ด้านการทหาร 220 00:17:20,495 --> 00:17:24,457 แต่ตอนนี้มีอีกหลายเรื่องที่เราไม่รู้ 221 00:17:25,083 --> 00:17:28,378 โทรแวร์จะกลับมาพร้อมกับราชินีหรือไม่ 222 00:17:28,461 --> 00:17:30,421 ไม่ว่าจะแบบไหน เราก็รู้ว่าต้องทำอะไรต่อ 223 00:17:30,505 --> 00:17:33,758 พอถึงตอนนั้น พวกมันก็พร้อมจัดการเราแล้ว 224 00:17:33,841 --> 00:17:37,512 ซึ่งมันไม่น่าเป็นปัญหา ถ้าเรามีกำลังเต็มที่อย่างที่ท่านว่าไว้ 225 00:17:38,471 --> 00:17:39,597 ข้าว่าเรารอก่อนดีกว่า 226 00:17:41,933 --> 00:17:43,351 สภาประชาชนเห็นด้วยกับสภาการคลัง 227 00:17:46,604 --> 00:17:49,857 สภากองทัพยอมรับตามเสียงข้างมาก 228 00:17:53,403 --> 00:17:56,781 ข้าตัดสินใจแล้ว ว่าช่วงนี้เจ้ากับโคฟุนไม่ควรออกไปนอกวัง 229 00:17:56,864 --> 00:17:58,032 มันอันตรายเกินไป 230 00:17:58,991 --> 00:17:59,992 โอเค 231 00:18:01,744 --> 00:18:03,037 โอเค เจ้าจะอยู่ข้างในใช่ไหม 232 00:18:03,913 --> 00:18:04,914 ไม่ใช่ 233 00:18:04,997 --> 00:18:07,625 ฮานิวา ข้างนอกมันไม่ปลอดภัย 234 00:18:07,709 --> 00:18:08,792 มันไม่เคยปลอดภัยอยู่แล้ว 235 00:18:08,876 --> 00:18:10,377 โอ๊ย! ชาร์ล็อตต์ 236 00:18:12,088 --> 00:18:13,381 มีคนอยู่ในห้องเจ้าเหรอ 237 00:18:14,799 --> 00:18:15,800 ไม่นี่ 238 00:18:16,509 --> 00:18:19,387 ผิดแล้ว ถอยไป 239 00:18:31,566 --> 00:18:32,567 หยุดนะ 240 00:18:34,193 --> 00:18:35,403 นี่เวร็นเอง 241 00:18:44,662 --> 00:18:46,372 ข้านึกว่าจะไม่ได้เจอเจ้าอีกแล้ว 242 00:18:47,373 --> 00:18:48,374 ข้ารู้ 243 00:18:55,465 --> 00:19:00,178 ข้าว่าข้าควรออกไปได้แล้วใช่ไหม 244 00:19:02,263 --> 00:19:03,264 อือ ข้าไปดีกว่า 245 00:19:18,571 --> 00:19:22,033 เกิดอะไรขึ้นกับเจ้า ทำไมถึงมาที่นี่ 246 00:19:23,659 --> 00:19:24,702 เรามีเรื่องต้องคุยกัน 247 00:19:26,579 --> 00:19:27,580 โอเค 248 00:19:30,500 --> 00:19:35,046 ไม่เป็นไรนะจ๊ะ ไม่เป็นไร 249 00:19:35,129 --> 00:19:38,049 เฮ้ ฟังนี่สิ เป็นไง 250 00:19:39,801 --> 00:19:43,012 เฮ้ ไม่เป็นไรนะ 251 00:19:43,096 --> 00:19:45,890 เฮ้ ไม่เป็นไร 252 00:19:45,973 --> 00:19:48,351 ไม่เป็นไรเนอะ 253 00:19:50,561 --> 00:19:51,562 มีอะไร 254 00:19:53,272 --> 00:19:57,193 ข้าได้ยินเสียงเด็กร้องไห้ เลยคิดว่าท่านอาจต้องการความช่วยเหลือ 255 00:19:57,944 --> 00:19:59,779 ข้าแค่พยายามปลอบแกอยู่ 256 00:20:01,114 --> 00:20:02,490 ฟังดูเหมือนทรมานแกมากกว่า 257 00:20:03,366 --> 00:20:05,243 ข้าเคยเลี้ยงเด็กมาก่อนนะรู้ไหม 258 00:20:05,326 --> 00:20:06,327 รู้สิ 259 00:20:07,078 --> 00:20:10,081 และทุกวันนี้พวกเขาก็ยังงอแงอยู่เลย 260 00:20:14,293 --> 00:20:17,130 มา ส่งแกมาให้ข้าสิ 261 00:20:20,883 --> 00:20:24,971 หวัดดีจ้ะ วูล์ฟ ไงจ๊ะ 262 00:20:25,888 --> 00:20:29,642 ข้าชื่อชาร์ล็อตต์นะ ไงเจ้าหนู 263 00:20:31,394 --> 00:20:36,024 ข้าไม่รู้ว่าอะไรกวนใจแกอยู่ เหมือนแกรู้เลยว่าข้าไม่ใช่แม่แก 264 00:20:36,107 --> 00:20:41,195 ไม่หรอก ที่แกรู้คือแกมีลมในท้อง และระบายออกมาไม่ได้ 265 00:20:43,489 --> 00:20:45,158 นั่นแหละ 266 00:20:48,161 --> 00:20:49,328 ตดออกมาเลย เจ้าตัวน้อย 267 00:20:49,829 --> 00:20:50,872 เจ้ารู้ใจแกดีจัง 268 00:20:51,914 --> 00:20:53,583 ข้าชอบเด็กจนถึงวันที่พวกแกพูดเป็นนั่นแหละ 269 00:20:54,333 --> 00:20:55,543 ท่านจะอุ้มแกต่อไหม 270 00:20:55,626 --> 00:20:56,669 ไม่ละ 271 00:20:57,754 --> 00:21:01,674 เชิญเลย แกอยู่กับเจ้าแล้วมีความสุขดี อยู่ก่อนสิ 272 00:21:02,717 --> 00:21:03,718 โอเค 273 00:21:07,263 --> 00:21:08,264 ไงจ๊ะ 274 00:21:11,017 --> 00:21:12,810 เจ้ามีลูกเป็นของตัวเองไหม 275 00:21:13,519 --> 00:21:14,520 ถ้าข้ามีนะ 276 00:21:14,604 --> 00:21:17,940 ข้าคงไม่ถ่อไปโน่นมานี่ คอยดูแลลูกท่านไม่ให้เจอปัญหาหรอก 277 00:21:20,693 --> 00:21:22,820 ข้าคิดเสมอว่าข้าอยากมีลูกสาว 278 00:21:25,740 --> 00:21:27,408 อาจจะตั้งชื่อแกเป็นชื่อดอกไม้ 279 00:21:29,369 --> 00:21:32,872 ลิลลี่ โรส 280 00:21:37,502 --> 00:21:41,672 แต่ชีวิตแบบนี้ กับเดอะคอมพาส… 281 00:21:44,008 --> 00:21:45,510 คือสิ่งเดียวที่ข้ารู้จัก 282 00:21:47,970 --> 00:21:49,847 คือสิ่งเดียวที่ข้ามอบให้เด็กสักคนได้ 283 00:21:52,183 --> 00:21:56,938 ถ้าข้าจะหาเรื่องทำให้เด็กอีกคนเกิดมาบนโลก… 284 00:21:59,607 --> 00:22:04,153 ข้าอยากมีอะไรให้ลูกได้มากกว่านี้ 285 00:22:04,779 --> 00:22:06,948 ข้าว่าเจ้ามีอะไรมากกว่าที่เจ้าคิด 286 00:22:20,920 --> 00:22:24,716 ชาร์ล็อตต์ ข้าไม่รู้ว่าข้าเคยขอบคุณเจ้าไหม 287 00:22:24,799 --> 00:22:26,467 ที่คอยปกป้องลูกข้า 288 00:22:26,968 --> 00:22:29,178 ข้าทำจริงๆ ท่านไม่เคย 289 00:22:30,471 --> 00:22:33,850 โปรดรู้ไว้ว่าข้ารู้สึกขอบคุณมากๆ 290 00:22:36,686 --> 00:22:40,440 ไม่จำเป็นหรอก นี่คือภารกิจอันศักดิ์สิทธิ์ของข้า 291 00:22:44,068 --> 00:22:46,029 - แม่คะ - อะไร มีอะไรเหรอ 292 00:22:46,112 --> 00:22:48,406 ข้าอยากให้ท่านมากับข้า เดี๋ยวนี้เลย 293 00:22:49,991 --> 00:22:51,325 เราไม่เป็นไร ท่านไปเถอะ 294 00:23:16,392 --> 00:23:18,019 อาวุธเป็นเรื่องจริงสินะ 295 00:23:18,603 --> 00:23:20,063 บาบา เจ้าพูดถูก 296 00:23:20,730 --> 00:23:22,648 ในแง่นึง สภาไทรแองเกิลต้องการสันติภาพ 297 00:23:22,732 --> 00:23:25,109 ส่วนอีกแง่นึงคือวางแผนทำลายล้างเรา 298 00:23:25,818 --> 00:23:27,403 ไม่ใช่แบบนั้น 299 00:23:27,487 --> 00:23:29,614 ไม่ใช่ทั้งหมด 300 00:23:30,198 --> 00:23:31,991 นี่ไม่ใช่ฝีมือสภาไทรแองเกิล 301 00:23:32,075 --> 00:23:34,786 แต่เป็นนักวิทยาศาสตร์เลวๆ ของกองทัพ ที่ชื่อทอร์มาดา 302 00:23:35,703 --> 00:23:36,704 ทอร์มาดาเหรอ 303 00:23:38,122 --> 00:23:39,165 ท่านรู้จักเขาเหรอ 304 00:23:40,541 --> 00:23:44,462 มันเป็นคนไม่มีหัวจิตหัวใจ มันฆ่าคนเป็นพันยังได้ 305 00:23:48,758 --> 00:23:50,593 ตอนแรกข้าจำเสียงมันไม่ได้… 306 00:23:52,595 --> 00:23:54,389 แต่มันนั่นแหละที่เป็นคนฆ่าโบวไลออน 307 00:23:56,307 --> 00:23:59,811 เราจะสู้กับมันได้ยังไง ถ้าอาวุธที่เจ้าว่ามันทรงพลังขนาดนั้น 308 00:23:59,894 --> 00:24:03,815 ระเบิด เราต้องทำลายมันทิ้ง ก่อนที่มันจะถูกนำมาใช้ 309 00:24:03,898 --> 00:24:06,192 เราต้องกลับไปที่บ้านแห่งการรู้แจ้ง 310 00:24:07,610 --> 00:24:10,321 แปลว่าเจอร์ลามาเรล สร้างอาวุธให้ทรีวานเทียนอยู่สินะ 311 00:24:11,197 --> 00:24:12,448 เจอร์ลามาเรลตายไปแล้ว 312 00:24:12,949 --> 00:24:13,950 ว่าไงนะ 313 00:24:14,867 --> 00:24:17,495 อีโดฆ่าเขาและบังคับให้ลูกๆ ของเขา 314 00:24:17,578 --> 00:24:20,248 สร้างระเบิดภายใต้การกำกับของทอร์มาดา 315 00:24:23,751 --> 00:24:24,752 แม่คะ 316 00:24:27,630 --> 00:24:28,923 เราจำเป็นต้องไป 317 00:24:29,465 --> 00:24:33,553 เราทำลายระเบิดได้ เราจะได้ช่วยชีวิตพี่น้องของเรา 318 00:24:34,137 --> 00:24:36,431 หมายถึงพี่น้องที่ยกเจ้าให้อีโดน่ะเหรอ 319 00:24:37,098 --> 00:24:40,643 โอโลแมนถูกบังคับให้ทำแบบนั้น และให้สร้างระเบิด 320 00:24:41,144 --> 00:24:43,271 เขาตายเพื่อให้ข้าหนีรอดมาเตือนพวกเจ้า 321 00:24:43,354 --> 00:24:46,399 ทอร์มาดาคนนี้น่ะ มันจะสร้างอาวุธขึ้นมาอีก 322 00:24:46,482 --> 00:24:47,942 เขาสร้างไม่ได้ถ้าไม่มีพวกเด็กๆ 323 00:24:48,026 --> 00:24:50,611 ขั้นตอนการสกัดถ่านหินต้องใช้คนที่มองเห็น 324 00:24:50,695 --> 00:24:52,697 เขาต้องการคนพวกนั้นเพื่อสร้างอาวุธ 325 00:24:52,780 --> 00:24:54,699 ยังสงสัยอีกไหมว่าทำไมพวกมันถึงกลัวเรา 326 00:24:55,408 --> 00:24:57,452 เจ้าบอกว่าอาวุธนั่นสร้างมาจากถ่านหินเหรอ 327 00:24:58,286 --> 00:24:59,287 ใช่ 328 00:25:00,747 --> 00:25:03,249 ข้าจะให้ทามัคที จุน พากองทหารของเขาไปล้อมบ้านนั้น 329 00:25:04,417 --> 00:25:07,253 พวกมันจะได้ยินเสียงพวกเขาจากระยะไกลมาก 330 00:25:08,838 --> 00:25:10,840 ข้าจะไปกับฮานิวาและโคฟุน 331 00:25:10,923 --> 00:25:13,134 พวกแกรู้จักบ้านและพื้นที่รอบๆ 332 00:25:13,718 --> 00:25:15,636 เราจะปล่อยลูกๆ ของเจอร์ลามาเรลเป็นอิสระ 333 00:25:15,720 --> 00:25:17,722 และพวกเขาจะบอกวิธีทำลายอาวุธพวกนี้ให้เรารู้ 334 00:25:17,805 --> 00:25:20,641 เจ้าอยากพาลูกเรากลับไปที่นั่นเหรอ 335 00:25:23,394 --> 00:25:26,731 พวกแกไม่ใช่เด็กคนเดิม กับตอนที่เดินเข้าไปที่นั่นครั้งแรก 336 00:25:26,814 --> 00:25:28,274 ตอนนี้พวกแกเป็นผู้ใหญ่แล้ว 337 00:25:29,984 --> 00:25:32,612 - เป็นนักรบ - แต่เจ้าบาดเจ็บอยู่ 338 00:25:33,446 --> 00:25:34,781 ข้าบาดเจ็บเสมอแหละ 339 00:25:38,242 --> 00:25:42,830 ตอนแรกก็พาริส ตอนนี้โบวไลออนอีก 340 00:25:45,458 --> 00:25:47,543 ข้าทนเสียพวกเจ้าไปไม่ได้แม้แต่คนเดียว 341 00:25:49,879 --> 00:25:52,632 แต่เราปล่อยให้การตายของพวกเขา สูญเปล่าไม่ได้ 342 00:25:55,134 --> 00:25:59,097 คืนนี้พวกเจ้านอนหลับพักผ่อนให้เต็มที่ แล้วออกเดินทางแต่เช้า 343 00:26:01,557 --> 00:26:02,558 ขอบคุณค่ะแม่ 344 00:26:03,309 --> 00:26:04,310 มาเถอะ 345 00:26:11,109 --> 00:26:12,360 ข้าน่าจะเชื่อเจ้าแต่แรก 346 00:26:15,863 --> 00:26:19,617 เราทั้งคู่คิดถูก และเราทั้งคู่ก็คิดผิด 347 00:26:23,329 --> 00:26:25,415 แล้วเจ้าคิดยังไง 348 00:26:27,166 --> 00:26:28,167 เรื่องอะไร 349 00:26:29,460 --> 00:26:32,547 ฮานิวา กับผู้หญิงของแก 350 00:26:34,841 --> 00:26:36,384 แกตกหลุมรักทรีวานเทียนเหรอ 351 00:26:39,011 --> 00:26:40,263 แกก็เหมือนแม่แกนั่นแหละ 352 00:26:41,222 --> 00:26:43,975 ใช่ เรารู้ดีว่าผลมันออกมาเป็นยังไง 353 00:26:49,814 --> 00:26:51,899 - ท่านทูต - ว่าไง 354 00:26:51,983 --> 00:26:53,776 ลอร์ดฮาร์แลนขอเข้าพบครับ 355 00:26:55,486 --> 00:26:56,696 ให้เขาเข้ามา 356 00:26:58,197 --> 00:26:59,198 เชิญเข้าไปได้ 357 00:27:02,577 --> 00:27:03,661 แวะมาบอกลาเหรอ 358 00:27:09,917 --> 00:27:11,002 เจ้าโกหกข้า 359 00:27:11,085 --> 00:27:13,171 - ฮาร์แลน - อาวุธที่บาบา วอสพูดถึงเป็นเรื่องจริง 360 00:27:13,254 --> 00:27:14,839 ทรีวานเทียนวางแผนโจมตีเรา 361 00:27:14,922 --> 00:27:16,174 เจ้าเสียสติไปแล้วรึไง 362 00:27:16,257 --> 00:27:19,510 ทอร์มาดา ชายที่ชื่อทอร์มาดาเป็นคนสร้างมันขึ้นมา 363 00:27:20,011 --> 00:27:22,472 ถ้าเจ้าโกหก ข้าจะปาดคอเจ้าซะ 364 00:27:25,099 --> 00:27:26,476 ข้ารู้จักเจ้าดี 365 00:27:26,559 --> 00:27:27,727 ไม่ดีอย่างที่เจ้าคิดหรอก 366 00:27:27,810 --> 00:27:31,147 อ้อ ดีสิ และเจ้าก็รู้จักข้าด้วย 367 00:27:31,230 --> 00:27:33,733 ดีพอที่รู้ว่าข้าจะไม่หักหลังเจ้า 368 00:27:38,196 --> 00:27:41,115 จะฆ่าข้าหรือจูบข้าก็เลือกทำซะที ให้ตายเถอะ 369 00:27:50,291 --> 00:27:51,417 ข้าต้องแน่ใจก่อน 370 00:27:53,252 --> 00:27:54,253 แล้วแน่ใจรึยัง 371 00:27:55,671 --> 00:27:56,672 อือ 372 00:28:03,471 --> 00:28:04,931 ข้าเคยได้ยินชื่อทอร์มาดา 373 00:28:06,224 --> 00:28:08,059 เขาคือหนึ่งในนักวิทยาศาสตร์แถวหน้าของกองทัพ 374 00:28:08,142 --> 00:28:11,979 เขาเป็นพวกสุดโต่ง แต่เขาไม่ได้ทำอะไรร้ายแรงมาพักใหญ่แล้ว 375 00:28:12,063 --> 00:28:15,650 เห็นได้ชัดว่าเขามัวยุ่งกับการสร้างอาวุธ ที่ทำลายล้างเมืองต่างๆ ได้ 376 00:28:15,733 --> 00:28:16,859 มันจะเป็นแบบนั้นได้ไง 377 00:28:16,943 --> 00:28:18,736 ข้าไม่รู้ 378 00:28:18,820 --> 00:28:21,989 อาวุธพวกนี้ทำขึ้นมาจากถ่านหินจำนวนมาก 379 00:28:24,367 --> 00:28:26,285 เพราะงี้เจ้าถึงเอามีดมาจ่อคอหอยข้าสินะ 380 00:28:26,369 --> 00:28:27,370 ใช่ 381 00:28:28,538 --> 00:28:31,374 ถ่านหินแทบทั้งหมด ที่ลักลอบนำเข้าไปยังทรีวานเทสนั้นมาจากข้า 382 00:28:31,457 --> 00:28:33,584 แปลว่าพวกมันได้ไปจากเจ้า 383 00:28:33,668 --> 00:28:36,462 ส่วนนึงของของที่ข้าขนส่งนั้น ถูกส่งไปให้สภากองทัพด้วย 384 00:28:36,546 --> 00:28:37,964 ข้าถึงทำให้ทางสะดวกได้อยู่นี่ไง 385 00:28:38,047 --> 00:28:42,301 สภากองทัพเหรอ เจ้าว่าเขาเป็นพวกเดียวกับทอร์มาดาไหม 386 00:28:45,680 --> 00:28:49,434 เป็นไปได้ การรบที่ช่องเขากรีนฮิลล์คือความอับอาย 387 00:28:49,517 --> 00:28:52,687 สภากองทัพไม่ได้เก็บเรื่องที่เขา อยากแสดงแสนยานุภาพเป็นความลับ 388 00:28:54,856 --> 00:28:58,443 หากรัฐบาลฝ่ายเลวๆ ของข้า วางแผนเดินทัพสู่พายา 389 00:28:58,526 --> 00:29:00,570 แปลว่ามันไม่ใช่สงครามแค่กับประเทศของเจ้า 390 00:29:00,653 --> 00:29:01,988 แต่เป็นสงครามกลางเมืองภายในด้วย 391 00:29:03,364 --> 00:29:04,365 เยี่ยม 392 00:29:05,908 --> 00:29:07,368 แล้วเราจะหยุดยั้งมันได้ยังไง 393 00:29:12,415 --> 00:29:13,916 วันนี้ข้าจะกลับไปพร้อมกับซิเบธ 394 00:29:15,835 --> 00:29:17,587 เมื่อข้าส่งมอบอุปสรรคด่านสุดท้ายเพื่อสันติภาพ 395 00:29:17,670 --> 00:29:20,006 พวกเขาจะลงนามในสนธิสัญญาตามที่ตกลงกันไว้ 396 00:29:20,089 --> 00:29:24,052 ถ้าสภากองทัพคัดค้าน เราก็จะรู้จุดยืนของเขา 397 00:29:25,094 --> 00:29:26,929 - ไม่ - ไม่เหรอ 398 00:29:28,347 --> 00:29:30,808 ราชินีไม่ยอมปล่อยพี่สาวนางไป 399 00:29:31,309 --> 00:29:35,104 จนกว่าเจ้าจะรับรองได้ว่า การเตรียมก่อเหตุการณ์ไม่สงบได้ยุติลงแล้ว 400 00:29:35,188 --> 00:29:37,482 ราชินีไม่ได้อยู่ในจุดที่สามารถเรียกร้องอะไรได้ 401 00:29:37,565 --> 00:29:39,442 ยังไงนางก็ทำไปแล้ว 402 00:29:40,568 --> 00:29:43,154 ถ้าข้ากลับไปโดยไม่มีซิเบธ สงครามจะเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ 403 00:29:45,156 --> 00:29:47,909 ได้สิ ถ้าเจ้าเปิดโปงรัฐบาลชั่วๆ นั่น 404 00:29:47,992 --> 00:29:50,953 ป้องกันไม่ให้เกิดสงครามกลางเมือง คนจะยกย่องเจ้าเป็นวีรสตรี 405 00:29:51,662 --> 00:29:52,663 หรือไม่ก็ถูกฝัง 406 00:29:54,624 --> 00:29:55,625 มากับข้าเถอะ 407 00:29:56,376 --> 00:29:57,585 ไปทรีวานเทสน่ะเหรอ 408 00:29:58,252 --> 00:30:00,380 เจ้าอาจต้องช่วยสนับสนุนคำโต้แย้งของข้า 409 00:30:00,463 --> 00:30:02,256 อือ แล้วใครจะรับฟังข้ากันล่ะ 410 00:30:02,340 --> 00:30:05,343 เจ้าต้องการสันติภาพมากกว่าเรา พวกเขารู้ดี 411 00:30:05,426 --> 00:30:06,928 มันทำให้เจ้ามีความน่าเชื่อถือ 412 00:30:07,011 --> 00:30:10,264 อีกอย่าง เจ้ามีเส้นสายของเจ้า พวกเขาช่วยเราแกะรอยถ่านหินได้ 413 00:30:10,932 --> 00:30:13,226 ข้าพาเจ้าไป ในฐานะตัวแทนทูตอย่างเป็นทางการได้ 414 00:30:14,602 --> 00:30:18,564 มันเสี่ยงไป ข้าอาจถูกจับไปใช้เป็นตัวต่อรอง 415 00:30:23,903 --> 00:30:26,614 ข้าไม่อยากเปิดเผยตัวตนของข้า ถ้ามันไม่จำเป็น 416 00:30:29,117 --> 00:30:30,785 ยังไง ข้าไม่เข้าใจ 417 00:30:31,619 --> 00:30:34,539 ข้าแอบเข้าไปในทรีวานเทสตั้งแต่ข้ายังเล็ก 418 00:30:35,581 --> 00:30:38,960 ถ้าเจ้าถูกจับได้ พวกเขาจะประหารเจ้าที่เป็นคนสอดแนม 419 00:30:39,043 --> 00:30:41,003 งั้นข้าก็ควรอยู่เงียบๆ 420 00:30:43,673 --> 00:30:45,133 ความคิดนี้แย่มาก 421 00:30:46,718 --> 00:30:47,885 ข้าเห็นด้วย 422 00:30:49,137 --> 00:30:50,638 เราควรออกเดินทางเดี๋ยวนี้เลย 423 00:31:03,943 --> 00:31:06,571 ไม่ต้องซุ่มมาเงียบๆ ก็ได้ แกตื่นอยู่ 424 00:31:11,909 --> 00:31:13,161 ทำไมแกถึงมาอยู่ในนี้ 425 00:31:14,245 --> 00:31:16,247 มีแต่กลิ่นเหม็นเน่าของมัน 426 00:31:16,914 --> 00:31:20,376 กลิ่นของนางคือสิ่งที่ทำให้แกสงบ ไม่ว่าจะดีหรือแย่ก็ตาม 427 00:31:22,420 --> 00:31:24,964 ใช่ นี่แหละเจ้าหนูของข้า 428 00:31:26,007 --> 00:31:27,800 มาหาปะป๊าบาบาเร็ว 429 00:31:28,926 --> 00:31:30,094 ปะป๊าบาบา 430 00:31:34,265 --> 00:31:36,768 - เจ้ารู้ข่าวเรื่องระเบิดรึยัง - รู้แล้ว 431 00:31:38,186 --> 00:31:39,687 พรุ่งนี้เราจะไปทำลายมันทิ้ง 432 00:31:41,647 --> 00:31:44,817 ถ้านี่เป็นคำเชิญละก็ ข้าตอบตกลง 433 00:31:50,615 --> 00:31:52,450 ขอบใจนะ ชาร์ล็อตต์ 434 00:31:52,533 --> 00:31:54,202 ไม่เป็นไร บาบา วอส 435 00:31:54,786 --> 00:31:57,538 เราคงแย่แน่ถ้าไม่มีเจ้า ชาร์ล็อตต์ 436 00:31:57,622 --> 00:32:00,708 โถ บาบา พูดงี้ข้าเขินแย่ 437 00:32:14,263 --> 00:32:15,890 ท่านทำอะไรกับแกน่ะ 438 00:32:17,892 --> 00:32:18,893 โคฟุน 439 00:32:20,520 --> 00:32:22,230 แกเป็นหลานชายข้าไม่ใช่รึไง 440 00:32:28,736 --> 00:32:29,946 นี่พ่อของเจ้า 441 00:32:33,241 --> 00:32:34,242 ใช่ 442 00:32:36,536 --> 00:32:37,787 มานี่มา 443 00:32:38,996 --> 00:32:42,583 รู้ไหม วันที่เจ้ากับน้องสาวเจ้าเกิดมา 444 00:32:43,710 --> 00:32:45,336 พวกนักล่าแม่มดโจมตีหมู่บ้านของเรา 445 00:32:46,504 --> 00:32:49,006 หลายคนล้มตาย และเราหลบหนีออกมา 446 00:32:50,299 --> 00:32:53,928 คืนแรกของเจ้าต้องอยู่ในป่า 447 00:32:55,012 --> 00:32:57,223 และข้าคอยระวังภัยตลอดคืนอันหนาวเหน็บ 448 00:32:58,850 --> 00:33:03,271 เสียงลมที่พัดผ่านต้นไม้ ฟังดูเหมือนเสียงลมหายใจของนักล่าแม่มด 449 00:33:07,525 --> 00:33:10,236 ข้าเป็นพ่อคนได้ไม่ถึงวัน 450 00:33:11,863 --> 00:33:13,990 และข้าก็คิดแล้วว่าข้าทำให้เจ้าผิดหวัง 451 00:33:15,324 --> 00:33:16,951 ที่ข้าปกป้องลูกๆ ของข้าไว้ไม่ได้ 452 00:33:19,954 --> 00:33:21,372 ความกลัวนั้นไม่เคยหายไปเลย 453 00:33:24,083 --> 00:33:25,710 แต่ข้าเรียนรู้ที่จะยอมรับมัน 454 00:33:27,336 --> 00:33:29,464 มันคือสิ่งที่ทำให้เราเป็นพ่อคนได้ 455 00:33:31,674 --> 00:33:33,760 ข้าไม่รู้ว่าข้าควรเป็นพ่อคนไหม 456 00:33:35,428 --> 00:33:36,471 ไม่ใช่แบบนี้ 457 00:33:38,848 --> 00:33:39,849 โธ่ ไอ้ลูกชาย 458 00:33:44,520 --> 00:33:47,774 เจ้าจะหาทางได้เอง เหมือนที่พ่อทุกคนทำได้ 459 00:33:49,525 --> 00:33:50,526 ยังไงล่ะ 460 00:33:54,489 --> 00:33:55,740 มันไม่มีความลับอะไรหรอก 461 00:33:57,241 --> 00:34:01,079 เจ้าจะรู้สึกหวาดกลัว… บ่อยด้วย 462 00:34:02,330 --> 00:34:03,456 มันคือส่วนหนึ่งของคนเป็นพ่อ 463 00:34:07,001 --> 00:34:10,046 การเป็นพ่อคนมันคือการสู้อีกแบบนึง 464 00:34:11,047 --> 00:34:12,548 การสู้ที่เจ้าทำด้วยหัวใจ 465 00:34:14,717 --> 00:34:17,261 และเจ้าน่ะ โคฟุน 466 00:34:17,345 --> 00:34:19,722 เจ้ามีหัวใจที่แข็งแกร่งกว่าใครที่ข้าเคยเจอ 467 00:34:21,766 --> 00:34:22,767 รับแกไปสิ 468 00:34:34,570 --> 00:34:36,155 การสู้ของเจ้าเริ่มต้นตั้งแต่วันนี้ ลูกพ่อ 469 00:35:04,892 --> 00:35:07,228 ตลอดเวลาที่อยู่หน้าผาหมาป่า… 470 00:35:09,313 --> 00:35:10,440 เจ้าทำอะไรเหรอ 471 00:35:15,152 --> 00:35:16,612 ข้าล่าสัตว์ 472 00:35:17,739 --> 00:35:18,947 ปีนเขา 473 00:35:20,533 --> 00:35:21,951 ฝันถึงเจ้า 474 00:35:23,119 --> 00:35:26,539 เจ้าไม่เห็นต้องฝันถึงข้าเลย เจ้าก็รู้ว่าข้าอยู่ที่ไหน 475 00:35:29,417 --> 00:35:34,088 ในฝันของข้า เจ้าไม่ได้อยู่ที่นี่ เราอยู่ไกลจากที่นี่นัก 476 00:35:41,012 --> 00:35:42,847 ข้ารู้ว่าเจ้าอยู่ที่นี่แล้วไม่มีความสุข 477 00:35:44,431 --> 00:35:46,434 แต่สักวันเจ้าอาจจะมีก็ได้ 478 00:35:47,393 --> 00:35:49,645 เมื่อเราไม่ต้องใช้ชีวิตภายใต้คำขู่ทำสงคราม 479 00:35:54,567 --> 00:35:57,652 อาณาจักรและประเทศจะเผชิญคำขู่เสมอ ที่รัก 480 00:36:02,825 --> 00:36:07,080 เจ้ายังจำได้อยู่ไหมว่า การใช้ชีวิตห่างไกลจากเรื่องพวกนี้มันรู้สึกยังไง 481 00:36:10,124 --> 00:36:13,044 เงียบ สงบ… 482 00:36:15,380 --> 00:36:16,506 อยู่พร้อมหน้ากัน 483 00:36:18,508 --> 00:36:20,259 ลูกๆ อยู่ใกล้แค่เสียงตะโกนถึง 484 00:36:22,762 --> 00:36:24,013 โลกมันเปลี่ยนไปแล้ว 485 00:36:26,891 --> 00:36:27,892 ไม่ใช่ 486 00:36:28,393 --> 00:36:32,814 โลกยังคงอยู่เหมือนเดิม แต่เราสัมผัสมันไม่ได้จากที่นี่ 487 00:36:53,418 --> 00:36:54,419 เวร็น 488 00:36:58,506 --> 00:36:59,590 มีอะไรเหรอ 489 00:37:12,395 --> 00:37:16,983 ภาพของทหารตอนโดนระเบิดยังติดตาข้าอยู่เลย 490 00:37:19,610 --> 00:37:22,113 นาทีหนึ่งพวกเขายืนอยู่ตรงนั้น แล้วนาทีต่อมา… 491 00:37:24,240 --> 00:37:25,450 พวกเขาก็… 492 00:37:27,910 --> 00:37:29,203 ร่างแหลกเป็นชิ้นๆ… 493 00:37:32,206 --> 00:37:33,291 ถูกเผาเป็นเถ้าถ่าน 494 00:37:37,420 --> 00:37:39,130 ข้าสลัดภาพนั้นออกจากหัวไม่ได้ 495 00:37:45,219 --> 00:37:47,513 การมองเห็นไม่ใช่พรสวรรค์เสมอไป 496 00:37:50,183 --> 00:37:51,642 ไม่ยักรู้ว่ามันเคยใช่ด้วย 497 00:37:58,733 --> 00:37:59,734 เวร็น 498 00:38:11,537 --> 00:38:12,872 ข้าเป็นทหารหนีทัพ 499 00:38:15,041 --> 00:38:16,042 ว่าไงนะ 500 00:38:17,460 --> 00:38:20,713 ข้าทิ้งกองทหารของข้ามา และโทษคือการประหารชีวิต 501 00:38:24,884 --> 00:38:26,135 ข้ากลับไปไม่ได้อีก 502 00:38:29,180 --> 00:38:30,932 ข้าจะไม่มีวันได้เจอครอบครัวข้าอีก 503 00:38:34,394 --> 00:38:36,062 พวกเขาจะบอกว่าข้าเป็นคนขี้ขลาด 504 00:38:38,690 --> 00:38:40,066 ครอบครัวข้าจะถูกประณาม 505 00:38:40,817 --> 00:38:44,529 ถ้าพ่อแม่รู้จักเจ้า พวกเขาต้องรู้แน่ว่ามันไม่ใช่เรื่องจริง 506 00:38:52,912 --> 00:38:53,996 ทุกครั้ง… 507 00:38:55,373 --> 00:38:57,291 ที่ข้าได้ยินพ่อเจ้าพูด… 508 00:39:01,462 --> 00:39:03,381 ข้าได้ยินเสียงของอีโด 509 00:39:15,018 --> 00:39:16,019 เจ้าคิดถึงเขา 510 00:39:19,272 --> 00:39:20,732 เขาเปรียบเหมือนพ่อของข้า 511 00:39:27,822 --> 00:39:29,323 เขาสร้างระเบิดพวกนี้ขึ้นมา 512 00:39:34,370 --> 00:39:35,371 ข้ารู้ 513 00:39:41,377 --> 00:39:42,587 ข้าก็ยังรักเขาอยู่ดี 514 00:39:46,591 --> 00:39:47,675 แปลว่าข้าเป็นคนยังไงล่ะ 515 00:39:49,010 --> 00:39:50,178 โธ่ ที่รัก 516 00:39:55,600 --> 00:39:56,601 มานี่มา 517 00:40:05,568 --> 00:40:10,406 มันแปลว่าเจ้าเป็นมนุษย์ เหมือนพวกเราทุกคน 518 00:41:25,314 --> 00:41:26,941 ข้ากลัวอยู่พอดีว่าเจ้าจะไม่มา 519 00:41:28,359 --> 00:41:29,652 ข้าต้องระวังตัว 520 00:41:38,911 --> 00:41:40,246 เจ้าหาที่ปลอดภัยได้รึยัง 521 00:41:41,998 --> 00:41:45,918 ยัง เกิดเรื่องขึ้นซะก่อน แต่ข้านำอาหารมาให้พออยู่ได้สองสามวัน 522 00:41:46,002 --> 00:41:49,213 สองสามวันเหรอ ไม่นะ เจ้าสัญญาแล้วนี่ 523 00:41:49,297 --> 00:41:50,423 ปล่อยข้าไปจากที่นี่นะ 524 00:41:51,424 --> 00:41:54,343 ข้าทำแน่ ทันทีที่ข้ากลับมา 525 00:41:55,344 --> 00:41:59,098 กลับมาเหรอ เจ้าจะไปไหน มีอะไรสำคัญกว่านี้อีกเหรอ 526 00:41:59,182 --> 00:42:00,558 ทำให้วูล์ฟมีชีวิตอยู่ต่อ 527 00:42:03,728 --> 00:42:06,022 ทรีวานเทียนสร้างอาวุธใหม่ขึ้นมา 528 00:42:07,023 --> 00:42:08,775 สายฟ้าและเปลวเพลิง 529 00:42:08,858 --> 00:42:11,235 พวกมันทำลายทั้งเมืองและทั้งพายาจนย่อยยับได้ 530 00:42:13,029 --> 00:42:15,907 ว่าไงนะ พูดเรื่องอะไรของเจ้า 531 00:42:15,990 --> 00:42:17,784 ซิเบธ ข้าไม่มีเวลามาอธิบาย 532 00:42:19,160 --> 00:42:20,286 ข้าต้องการลูกของข้า 533 00:42:21,329 --> 00:42:23,623 ข้าไม่สนว่าท่านต้องการอะไร 534 00:42:24,499 --> 00:42:27,835 ข้าไม่ได้ทำแบบนี้เพื่อท่าน ข้าทำเพื่อวูล์ฟ 535 00:42:30,880 --> 00:42:34,884 ข้าปล่อยให้พวกมันฆ่าแม่ของแกไม่ได้ ถึงนางจะสมควรตายแค่ไหนก็ตาม 536 00:42:39,972 --> 00:42:42,308 - โคฟุน - หุบปากแล้วอยู่เฉยๆ 537 00:42:43,643 --> 00:42:45,019 ข้าจะกลับมาในอีกไม่กี่วัน 538 00:42:47,313 --> 00:42:48,731 ถ้าเจ้าไม่กลับมาล่ะ 539 00:42:50,733 --> 00:42:52,151 งั้นเราก็ตายกันหมดอยู่ดี 540 00:42:58,324 --> 00:42:59,325 ได้ยินแล้วใช่ไหม 541 00:43:04,997 --> 00:43:05,998 ค่ะ 542 00:43:07,291 --> 00:43:08,918 เราอาจต้องคิดแผนการอื่น 543 00:43:09,502 --> 00:43:11,379 เริ่มคิดไปแล้วค่ะ ฝ่าบาท 544 00:43:13,673 --> 00:43:14,799 ของกำนัลสำหรับท่าน 545 00:43:34,277 --> 00:43:35,611 เข้าได้พอดีเป๊ะ 546 00:43:37,947 --> 00:43:39,323 ขอบใจนะ ฮาร์โมนี 547 00:43:43,953 --> 00:43:47,623 อาวุธของทรีวานเทียนที่เขาพูดถึง เปลวเพลิงกับสายฟ้าน่ะ 548 00:43:48,374 --> 00:43:50,043 ข้าแอบได้ยินคนพูดกันในวัง 549 00:43:50,626 --> 00:43:53,880 หาข้อมูลให้ได้มากที่สุด มันอาจจะน่าสนใจ 550 00:43:55,089 --> 00:43:56,090 ได้ค่ะ ฝ่าบาท 551 00:44:15,610 --> 00:44:16,611 ประตู 552 00:44:27,038 --> 00:44:28,122 ลูเชียน เบรย์ 553 00:44:29,832 --> 00:44:31,000 ทามัคที จุน 554 00:44:32,668 --> 00:44:34,545 หวังว่าท่านคงพอใจนะ 555 00:44:34,629 --> 00:44:35,630 ไม่สักนิด 556 00:44:36,506 --> 00:44:37,924 ท่านเลือกข้างผิดแล้ว 557 00:44:38,466 --> 00:44:40,551 แต่เจ้าคือคนที่กำลังจะโดนแขวนคอ 558 00:44:41,719 --> 00:44:44,430 และท่านจะเป็นคนรับผิดชอบต่อการตายของข้า 559 00:44:44,514 --> 00:44:45,598 ต่อการตายของเราทุกคน 560 00:44:48,142 --> 00:44:50,228 ข้ามีเรื่องต้องรับผิดชอบมากพอแล้ว ทุกคนนั่นแหละ 561 00:44:50,311 --> 00:44:51,312 ออกไปก่อน 562 00:44:59,862 --> 00:45:02,699 ถอนตัวจากตำแหน่งซะ พวกเจ้าทุกคน 563 00:45:04,200 --> 00:45:07,120 ข้ามั่นใจว่า ข้าจะโน้มน้าวให้ราชินีไว้ชีวิตพวกเจ้าได้ 564 00:45:09,414 --> 00:45:10,415 ข้าทำไม่ได้ 565 00:45:11,249 --> 00:45:12,375 เจ้าจะตายอย่างสูญเปล่า 566 00:45:12,458 --> 00:45:15,837 ข้าตายเพื่อคำสาบานที่ข้าให้ไว้กับเทพแห่งเพลิง 567 00:45:15,920 --> 00:45:20,758 การที่ท่านพูดว่าสูญเปล่า มันทำให้ข้าเห็นว่าท่านหลงผิดขนาดไหน 568 00:45:22,468 --> 00:45:26,806 ครั้งนึงท่านเคยภูมิใจที่จะได้ตายเคียงข้างข้า 569 00:45:26,889 --> 00:45:29,183 เราถูกหลอก ลูเชียน 570 00:45:30,643 --> 00:45:35,356 ปฏิญาณตนต่อผู้หญิงที่ใช้เทพแห่งเพลิง เป็นข้ออ้างในการสังหารคนอื่น 571 00:45:35,440 --> 00:45:37,775 และคราวนี้เป็นข้ออ้างในการฆ่าคนของนางยังไง 572 00:45:37,859 --> 00:45:39,193 ข้าพยายามช่วยเจ้าอยู่นะ 573 00:45:39,277 --> 00:45:40,278 ช่วยข้าเหรอ 574 00:45:41,571 --> 00:45:43,072 ท่านยังช่วยตัวเองไม่ได้ด้วยซ้ำ 575 00:45:44,866 --> 00:45:46,951 เอาละ ถ้าไม่มีอะไรอีกละก็… 576 00:45:49,203 --> 00:45:50,830 ข้าขอตัวไปแขวนคอก่อน 577 00:45:57,378 --> 00:45:58,379 ประตู 578 00:46:00,715 --> 00:46:01,716 เข้าไป 579 00:46:04,385 --> 00:46:07,513 นี่คือดินแดนของเจ้า 580 00:46:08,765 --> 00:46:11,601 นี่คือดินแดนของข้า 581 00:46:12,852 --> 00:46:16,022 จากเนินเขาเตี้ยๆ 582 00:46:16,898 --> 00:46:19,776 จนถึงภูผาสูงใหญ่ 583 00:46:21,736 --> 00:46:23,571 จากป่าที่ลึกลับ 584 00:46:25,448 --> 00:46:27,617 จนถึงทะเลอันกว้างไกล 585 00:46:30,036 --> 00:46:33,706 ดินแดนนี้สร้างมาเพื่อข้ากับเจ้า 586 00:46:36,376 --> 00:46:39,212 ดินแดนนี้สร้างมา 587 00:46:45,718 --> 00:46:48,262 ข้าต้องไปแล้ว เดี๋ยวข้ากลับมานะ 588 00:47:28,469 --> 00:47:30,805 อดีตนักล่าแม่มดสามคนนี้ 589 00:47:31,597 --> 00:47:34,559 เนลลิคัต วอลเลน ยาร์นส์ 590 00:47:36,269 --> 00:47:37,603 ที่ยืนอยู่เบื้องหน้านี้ 591 00:47:38,855 --> 00:47:43,776 ถูกตัดสินโทษข้อหาฆาตกรรมชาวพายันผู้บริสุทธิ์ โรว์ วาโน 592 00:47:44,402 --> 00:47:48,489 โดยเผาเขาทั้งเป็น เพราะพวกเขาสงสัยว่าเขาอาจมองเห็น 593 00:47:50,324 --> 00:47:54,954 โทษของการฆาตกรรม คือการประหารโดยการแขวนคอ 594 00:49:01,437 --> 00:49:04,732 บัดนี้ พวกเจ้าทุกคนจงลุกขึ้น 595 00:49:08,027 --> 00:49:11,447 อาณาจักรพายาไม่ถือว่ามีแม่มดอีกต่อไป 596 00:49:12,448 --> 00:49:14,617 พวกเจ้าขัดขืนคำสั่งของราชินี 597 00:49:15,118 --> 00:49:18,121 และเรียกร้องอย่างเปิดเผยให้ฆ่าผู้ที่มองเห็น 598 00:49:19,789 --> 00:49:23,418 การละเมิดคำสั่งของราชินีมีโทษประหารชีวิต 599 00:49:26,921 --> 00:49:27,922 แต่ว่า… 600 00:49:29,924 --> 00:49:35,054 พักหลังมานี้ เราเผชิญกับความตายมามากพอแล้ว 601 00:49:36,723 --> 00:49:41,477 และพวกเจ้ายังคงเป็นทหารคนเดิม ที่ต่อสู้อย่างกล้าหาญที่ช่องเขากรีนฮิลล์ 602 00:49:43,604 --> 00:49:44,605 ข้าไว้ชีวิตพวกเจ้า 603 00:49:45,481 --> 00:49:48,735 โดยนี่ไม่ใช่การเตือน แต่เป็นการให้คำสัญญา 604 00:49:51,154 --> 00:49:53,573 ถ้าพวกเจ้าละเมิดคำสั่งของราชินีอีกครั้ง 605 00:49:53,656 --> 00:49:56,576 ถ้าพวกเจ้ายังคงรวบรวมผู้คน และปลุกปั่นการก่อกบฏอีก 606 00:49:56,659 --> 00:50:01,080 เจ้าและครอบครัว จะเผชิญสิ่งที่เลวร้ายกว่าพวกคนที่เผชิญในวันนี้ 607 00:50:05,168 --> 00:50:06,169 กลับบ้านไปซะ 608 00:50:15,762 --> 00:50:16,763 ตัดสินใจได้ชาญฉลาด 609 00:50:17,889 --> 00:50:18,890 เวลาจะบอกเอง 610 00:50:55,218 --> 00:50:57,136 อย่าส่งเสียงเชียวนะ 611 00:50:58,221 --> 00:50:59,222 โคฟุน 612 00:51:05,603 --> 00:51:07,480 ยินดีต้อนรับกลับมา บาบา วอส 613 00:51:09,023 --> 00:51:10,024 ซิเบธ 614 00:51:11,859 --> 00:51:13,611 เจ้าทำให้ลูกข้าตื่นแล้ว 615 00:51:14,904 --> 00:51:15,905 นิ่งนะ 616 00:51:15,988 --> 00:51:17,490 แค่คุณปู่เอง 617 00:51:17,573 --> 00:51:20,868 เขาแวะมาบอกลาก่อนที่แม่จะพาเจ้าไปเที่ยว 618 00:51:23,079 --> 00:51:27,333 - วางเด็กลงซะ - ถอยไป ไม่งั้นข้าจะปาดคอให้ขาด 619 00:51:27,417 --> 00:51:28,876 มีดข้าจ่อคอแกอยู่ 620 00:51:34,090 --> 00:51:35,174 แกเป็นลูกเจ้านะ 621 00:51:35,758 --> 00:51:40,054 ใช่ แกเป็นลูกข้า และข้าจะฆ่าแกก่อนจะต้องเสียแกให้ใคร 622 00:51:40,805 --> 00:51:42,765 เจ้าจะฆ่าลูกตัวเองลงงั้นเหรอ 623 00:51:43,891 --> 00:51:47,937 นี่คนค้าทาสชาวทรีวานเทียน จะมาสั่งสอนข้าเรื่องการฆ่าคนเหรอ 624 00:51:48,021 --> 00:51:52,984 เจ้าจับ ขาย และฆ่าคนไปกี่คนแล้ว 625 00:51:53,484 --> 00:51:56,446 ข้าต้องทำให้คันซูอาจมน้ำสิบรอบ ถึงจะแข่งกับเจ้าได้ 626 00:51:56,529 --> 00:51:57,780 ปล่อยข้าไปซะดีๆ 627 00:52:05,329 --> 00:52:08,249 เจ้าฆ่าพ่อตัวเอง 628 00:52:08,332 --> 00:52:10,585 เจ้าฆ่าน้องชายตัวเอง 629 00:52:11,419 --> 00:52:13,963 เจ้าจะฆ่าหลานตัวเองด้วยไหม 630 00:52:17,258 --> 00:52:21,554 ไม่มีที่ไหนที่เจ้าไปแล้วข้าจะหาตัวเจ้าไม่เจอ 631 00:52:22,722 --> 00:52:25,016 เจ้าหาข้าในบ้านเจ้าเองไม่เจอด้วยซ้ำ 632 00:52:26,601 --> 00:52:28,895 เกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นเนี่ย 633 00:52:29,896 --> 00:52:30,897 โคฟุน 634 00:52:33,358 --> 00:52:34,567 มีการเปลี่ยนแผนนิดหน่อย 635 00:52:34,650 --> 00:52:37,403 ขอบใจที่เจ้าช่วยเหลือ แต่ข้าซ่อนตัวต่อไป 636 00:52:37,487 --> 00:52:39,405 ในห้องสี่เหลี่ยมเหมือนวิญญาณที่ทรมานไม่ได้ 637 00:52:39,489 --> 00:52:40,698 ได้เวลาไปจากที่นี่แล้ว 638 00:52:40,782 --> 00:52:42,325 - เจ้าปล่อยนางไปงั้นเหรอ - พ่อ 639 00:52:42,408 --> 00:52:44,243 เดี๋ยว ซิเบธ ขอร้อง เอาแกมานี่ 640 00:52:44,327 --> 00:52:46,621 ข้าไม่คุยเรื่องเดิมซ้ำอีก 641 00:52:46,704 --> 00:52:48,581 เจ้าเห็นมีดข้าที่คอแกนี่ ปล่อยข้าไป 642 00:52:48,664 --> 00:52:49,957 จะเอาลูกข้าไปไม่ได้นะ 643 00:52:50,041 --> 00:52:51,125 แกเป็นลูกข้า 644 00:52:52,418 --> 00:52:55,129 ข้าคลอดแกออกมา ข้าอุ้มท้องเอง 645 00:52:55,755 --> 00:52:58,633 แต่ไม่ต้องห่วง วูล์ฟฟี่จะกลับมาแน่ 646 00:52:58,716 --> 00:53:01,344 เมื่อข้าชิงอาณาจักรของข้าคืนมา และให้แกเป็นผู้ครองบัลลังก์ 647 00:53:01,427 --> 00:53:03,429 ท่านเสียสติไปแล้ว มันไม่มีวันเป็นไปได้ 648 00:53:03,513 --> 00:53:04,764 แกคือบุตรแห่งผู้พยากรณ์ 649 00:53:04,847 --> 00:53:06,224 แกมองไม่เห็น 650 00:53:09,602 --> 00:53:11,270 คำพยากรณ์บ้าบออะไรไม่มีหรอก 651 00:53:12,855 --> 00:53:14,691 แกไม่ได้ตาของข้า แกได้ตาท่าน 652 00:53:15,733 --> 00:53:19,696 แปลว่าแกไม่ใช่ผู้ช่วยให้รอดที่ศักดิ์สิทธิ์ และท่านไม่ได้เป็นผู้ถูกเลือกของเทพ 653 00:53:20,655 --> 00:53:21,656 เจ้าโกหก 654 00:53:23,324 --> 00:53:26,202 เราสัญญากันแล้วนี่ว่าจะพูดความจริง 655 00:53:26,285 --> 00:53:27,286 ท่านรู้ว่าข้าไม่ได้โกหก 656 00:53:32,959 --> 00:53:37,463 งั้นเจ้าก็คงรู้ว่าข้าจะฆ่าลูกตาบอดของเจ้าซะ 657 00:53:37,547 --> 00:53:39,132 - ปล่อยข้าไป - ไม่ 658 00:53:40,258 --> 00:53:41,342 โคฟุน 659 00:53:46,597 --> 00:53:48,683 โคฟุน ขอข้าจับหน่อย 660 00:53:49,559 --> 00:53:50,852 เลือดเจ้าไหลเยอะมาก 661 00:53:59,485 --> 00:54:00,486 โคฟุน 662 00:55:11,099 --> 00:55:13,101 คำบรรยายโดย ชลันธร เรืองภักดี