1
00:00:02,878 --> 00:00:05,214
เหล่านักล่าแม่มดเคยรับใช้ท่านด้วยความภักดี

2
00:00:05,297 --> 00:00:08,132
โดยไม่มีข้อกังขาตลอดหลายปีที่ท่านครองราชย์

3
00:00:09,051 --> 00:00:13,347
เดินทางไปสุดขอบฟ้าของอาณาจักร
เพื่อกำจัดโลกของปีศาจร้าย

4
00:00:14,806 --> 00:00:16,975
แล้วท่านก็ปฏิเสธหลักการอันศักดิ์สิทธิ์

5
00:00:18,268 --> 00:00:21,688
ทำให้เราแตกแยกกัน
และบีบให้เราต้องอยู่อย่างหลบๆ ซ่อนๆ

6
00:00:23,607 --> 00:00:26,693
ตอนนี้ท่านบอกว่าอยากให้เรารับใช้ท่านอีกครั้ง

7
00:00:26,777 --> 00:00:29,321
ราวกับว่าเรื่องทั้งหมดนั้นไม่เคยเกิดขึ้น

8
00:00:30,656 --> 00:00:31,865
ใช่ ถูกต้อง

9
00:00:33,492 --> 00:00:35,118
ฉะนั้นข้าขอถามท่าน

10
00:00:36,286 --> 00:00:38,789
ทำไมเราต้องทำแบบนั้นด้วยวะ

11
00:00:39,498 --> 00:00:44,044
ทำไมเราไม่ฆ่าท่านที่เป็นคนนอกรีตซะ
จะได้จบๆ ไป

12
00:00:50,133 --> 00:00:51,593
ลูเชียนพูดถูก

13
00:00:52,886 --> 00:00:56,723
ข้าทำให้ทุกคนต้องเจ็บปวดและเศร้าเสียใจ

14
00:00:56,807 --> 00:01:00,519
ด้วยเหตุนี้เอง ข้าจึงขอโทษจากก้นบึ้งของหัวใจ

15
00:01:03,480 --> 00:01:09,444
น้องสาวข้าที่ถูกเชื่อว่าตายไปนานแล้ว
ดันกลับมาหาข้า

16
00:01:11,822 --> 00:01:13,282
ข้ารู้สึกสุขใจ

17
00:01:14,700 --> 00:01:20,080
และรู้สึกขอบคุณเทพแห่งเพลิง
ข้าได้เปิดใจต้อนรับนาง

18
00:01:22,499 --> 00:01:24,209
แล้วน้องสาวข้าก็ร่ายมนตร์ใส่ข้า

19
00:01:25,043 --> 00:01:28,589
นางกับลูกสองคนที่เป็นแม่มด

20
00:01:31,550 --> 00:01:33,010
และข้าก็หลงทาง

21
00:01:35,554 --> 00:01:39,850
เหมือนพวกเจ้านั่นแหละ ข้าก็ทนทุกข์ไม่ต่างกัน

22
00:01:41,101 --> 00:01:43,478
ข้าถูกโซ่เหล็กล่ามขาไว้นานถึงเก้าเดือน

23
00:01:43,562 --> 00:01:45,647
พวกมันให้ข้าอดอาหาร ทรมานข้า

24
00:01:45,731 --> 00:01:47,733
พวกมันพรากลูกข้าไปจากอก

25
00:01:54,114 --> 00:01:55,199
แต่ไม่ใช่ฝีมือพวกมันหรอก

26
00:01:56,658 --> 00:02:00,579
เปล่าเลย
พวกมันคือเครื่องมือของเทพแห่งเพลิงต่างหาก

27
00:02:01,622 --> 00:02:02,664
ที่มาทดสอบข้า

28
00:02:03,707 --> 00:02:07,419
ทำให้ข้าเผชิญบททดสอบมากมาย
เพื่อชำระล้างจิตใจข้าให้บริสุทธิ์อีกครั้ง

29
00:02:08,086 --> 00:02:12,466
ข้าจะได้กอบกู้อาณาจักรอันศักดิ์สิทธิ์
คืนมาโดยชอบธรรม

30
00:02:13,884 --> 00:02:15,469
แล้วทำไมเราต้องเชื่อท่านตอนนี้ด้วย

31
00:02:17,221 --> 00:02:18,555
ทำไมเจ้าต้องเชื่อข้าน่ะเหรอ

32
00:02:22,017 --> 00:02:23,936
เพราะข้าคือราชินีของพวกเจ้า

33
00:02:29,775 --> 00:02:31,443
ข้าคือราชินีของเจ้า

34
00:02:32,986 --> 00:02:34,696
ถูกลิขิตโดยเทพ

35
00:02:35,656 --> 00:02:40,118
และไม่มีมนุษย์คนไหนเปลี่ยนแปลงได้
ไม่ว่าจะเป็นน้องสาวข้าหรือพวกทรีวานเทียน

36
00:02:40,202 --> 00:02:41,203
ไม่ใช่เจ้าด้วย ลูเชียน

37
00:02:44,581 --> 00:02:48,293
ข้าคือคนที่ประกาศสงครามกับพวกทรีวานเทียน

38
00:02:48,377 --> 00:02:52,756
ข้าคือผู้เห็นลางแห่งชัยชนะราวปาฏิหาริย์
ที่ช่องเขากรีนฮิลล์

39
00:02:55,050 --> 00:03:00,389
และจากนั้นมาก็มีการเรียกร้องให้ประหารข้า
โดยทามัคที จุน

40
00:03:01,390 --> 00:03:05,435
โดยน้องสาวข้าและสภาที่ทุจริตของนาง
โดยพวกทรีวานเทียน

41
00:03:06,061 --> 00:03:10,524
แต่ถึงอย่างนั้น
ก็ไม่มีใครทำงานง่ายๆ นี้ให้สำเร็จได้

42
00:03:10,607 --> 00:03:12,359
กับการเอาคมมีดมาปาดคอข้า

43
00:03:13,026 --> 00:03:15,946
โซ่ของพวกมันก็ล่ามข้าไว้ไม่ได้เช่นกัน

44
00:03:16,613 --> 00:03:18,866
และเทพแห่งเพลิงได้ส่งข้ามาตามหาพวกเจ้า

45
00:03:20,492 --> 00:03:22,703
พวกเจ้าคือทหารที่ไร้ชาติ…

46
00:03:24,580 --> 00:03:27,082
และไร้สิทธิ์อันชอบธรรมต่อราชบัลลังก์

47
00:03:28,166 --> 00:03:29,877
ชะตาหนึ่งในสองแบบนี้รอพวกเจ้าอยู่

48
00:03:30,544 --> 00:03:33,338
พวกเจ้าจะถูกกองทัพของน้องสาวข้าไล่ล่า

49
00:03:34,131 --> 00:03:37,134
หรือไม่ก็ตกไปเป็นทาสของพวกทรีวานเทียน

50
00:03:38,093 --> 00:03:39,887
ทำไมพวกเจ้าต้องเชื่อข้าน่ะเหรอ

51
00:03:40,762 --> 00:03:45,601
เพราะพวกเจ้ามีแค่ข้ายังไงล่ะ
และข้ารักพวกเจ้าทุกคน

52
00:03:49,479 --> 00:03:52,482
ข้าจะชิงบัลลังก์ของพ่อข้าคืนมา

53
00:03:54,860 --> 00:03:57,487
เทพแห่งเพลิงแสดงหนทางให้ข้ารู้แล้ว

54
00:04:00,616 --> 00:04:02,576
และตอนนี้ข้าขอถามพวกเจ้า

55
00:04:02,659 --> 00:04:04,036
ไม่สิ ข้าขอสั่งพวกเจ้า

56
00:04:05,954 --> 00:04:09,666
ในนามของพระองค์ ให้สู้เคียงบ่าเคียงไหล่ข้า

57
00:04:10,876 --> 00:04:13,712
เพื่อทวงคืนอาณาจักรอันศักดิ์สิทธิ์ของเรา

58
00:04:14,546 --> 00:04:18,050
เพื่อเทพและเพื่อตัวพวกเจ้าเอง

59
00:04:19,676 --> 00:04:21,428
เหล่านักรบผู้ศักดิ์สิทธิ์ของข้า

60
00:04:22,471 --> 00:04:28,227
ผู้ปกป้องพายาที่แท้จริง

61
00:06:09,912 --> 00:06:10,913
ฮานิวา

62
00:06:13,373 --> 00:06:14,333
เจ้าเห็นเขาไหม

63
00:06:14,416 --> 00:06:15,792
- ใคร
- ฮาร์แลน

64
00:06:15,876 --> 00:06:17,711
- เขาอยู่ข้างนอกกับพวกมัน
- เป็นนักโทษเหรอ

65
00:06:17,794 --> 00:06:19,713
- ข้าไม่รู้ แต่ดูไม่ใช่อย่างนั้น
- ช่างฮาร์แลนก่อน

66
00:06:19,796 --> 00:06:22,299
พอจบงานนี้ ข้าจะจัดการเรื่องเขาเอง
มาช่วยข้าล็อกประตูที

67
00:06:22,382 --> 00:06:23,342
โอเค

68
00:06:50,536 --> 00:06:52,037
ตายเรียบเลยครับ

69
00:06:52,120 --> 00:06:53,121
ทุกคนเลยเหรอ

70
00:06:54,498 --> 00:06:56,708
ฝีมือใคร ทหารพายันเหรอ

71
00:06:56,792 --> 00:06:58,794
ถ้าเป็นแบบนั้น ก็คงไม่มีใครถูกฆ่าที่นี่

72
00:06:59,628 --> 00:07:01,463
ทั้งหมดนี้เป็นทหารของเรา

73
00:07:01,547 --> 00:07:03,215
ไม่น่าเป็นไปได้

74
00:07:04,091 --> 00:07:06,760
ไปดูระเบิดกับพวกเด็กๆ ซิ

75
00:07:09,054 --> 00:07:10,097
ครับ

76
00:07:11,890 --> 00:07:12,891
จัดแถว

77
00:07:18,605 --> 00:07:19,606
ไปตรวจดูบ้าน

78
00:07:20,899 --> 00:07:21,900
ครับ

79
00:07:33,453 --> 00:07:35,122
ประตูมีสิ่งกีดขวางอยู่

80
00:07:36,456 --> 00:07:37,499
มีสิ่งกีดขวางงั้นเหรอ

81
00:07:38,542 --> 00:07:39,710
ไม่ได้มีแค่เราสินะ

82
00:07:52,139 --> 00:07:53,599
เดินต่อไปเรื่อยๆ

83
00:07:54,516 --> 00:07:57,227
เวร็น ข้าไม่ต้องการเจ้าที่นี่ ไปหาฮานิวาเถอะ

84
00:07:57,311 --> 00:07:59,229
ข้าสัญญากับพี่ชายพวกเขาว่าจะดูแลให้ปลอดภัย

85
00:07:59,313 --> 00:08:00,731
เราไม่มีเวลามาเถียงกัน

86
00:08:01,273 --> 00:08:02,357
ข้าจะอยู่นี่

87
00:08:03,192 --> 00:08:05,819
ก็ได้ เจ้าอยู่ท้ายแถว คอยระวังหลังให้เราด้วย

88
00:08:52,199 --> 00:08:53,534
ในห้องทดลองมีอีกสี่ศพ

89
00:08:54,117 --> 00:08:55,869
- ระเบิดล่ะ
- ปลอดภัยดี

90
00:08:57,454 --> 00:08:58,997
ฝีมือเด็กๆ ในบ้านเหรอ

91
00:08:59,081 --> 00:09:02,209
เด็กๆ ฆ่าทหารตายเป็นสิบไม่ได้หรอก
ต้องเป็นอย่างอื่นแน่

92
00:09:02,918 --> 00:09:05,087
พวกมันอาจจะพาเด็กๆ ไปด้วย หรือไม่ก็…

93
00:09:07,923 --> 00:09:09,174
ร้อยเอกอาร์มากอน

94
00:09:10,592 --> 00:09:12,886
พลิกแผ่นดินที่นี่ซะ

95
00:09:13,470 --> 00:09:14,555
หาเด็กพวกนั้นให้เจอ

96
00:09:17,307 --> 00:09:20,102
- นี่ร้อยเอก เราต้องการตัวพวกมันเป็นๆ
- ได้ครับ

97
00:09:20,185 --> 00:09:24,398
ทอร์มาดา เรามาที่นี่เพื่อระเบิด
งั้นเราก็ขนระเบิดแล้วกลับกันเถอะ

98
00:09:24,481 --> 00:09:26,441
เจ้านี่คิดการเล็กอยู่เรื่อย

99
00:09:27,150 --> 00:09:29,736
คิดแค่ปัจจุบัน ไม่เคยคิดล่วงหน้า

100
00:09:30,946 --> 00:09:32,614
เราเสียโอโลแมนไปแล้ว

101
00:09:33,282 --> 00:09:36,034
ถ้าไม่มีเด็กที่มองเห็นคนอื่นๆ
อีกไม่นานเราก็จะไม่เหลือระเบิด

102
00:09:36,785 --> 00:09:41,248
ข้าไม่ได้ทุ่มเทเวลาพัฒนาระเบิดพวกนี้
เพื่อให้สูญเสียคนผลิตระเบิด

103
00:09:46,295 --> 00:09:49,173
- ชาร์ล็อตต์
- ข้าได้ยินพวกมัน อยู่ใกล้แค่ไหน

104
00:09:51,967 --> 00:09:53,051
ใกล้เกินไป

105
00:10:00,267 --> 00:10:02,769
ไปซ่อนหลังต้นไม้ เดี๋ยวนี้เลย ไป

106
00:10:03,687 --> 00:10:06,440
เร็วเข้า หมอบลง นั่งสิ

107
00:10:07,107 --> 00:10:08,108
หลับตาซะ

108
00:10:16,825 --> 00:10:18,076
เจ้าตรงนั้นน่ะ

109
00:10:18,660 --> 00:10:20,162
เราไม่อยากทำร้ายเด็กๆ

110
00:10:21,663 --> 00:10:22,664
งั้นก็กลับไปซะ

111
00:10:23,874 --> 00:10:25,083
ฆ่านางเลย

112
00:11:32,025 --> 00:11:34,945
ทุกคนโอเคไหม หัวยังอยู่บนบ่าครบนะ

113
00:11:36,321 --> 00:11:37,531
- ใช่
- ลู

114
00:11:39,658 --> 00:11:40,784
ข้าไม่เป็นไร

115
00:11:40,868 --> 00:11:42,953
โอเค เราเดินทางต่อ

116
00:11:43,620 --> 00:11:45,539
โอเค มาเร็ว ตามหลังข้าไว้นะ

117
00:12:11,273 --> 00:12:13,025
ข้าไม่รู้ว่าเจ้าคือใคร

118
00:12:13,984 --> 00:12:15,569
และบอกตามตรง ข้าไม่สนด้วย

119
00:12:16,904 --> 00:12:19,990
แต่ถ้าเด็กๆ ของข้าอยู่กับเจ้าในนั้น
เราก็ทำข้อตกลงกันได้

120
00:12:21,158 --> 00:12:22,659
พวกเขาไม่ใช่เด็กๆ ของเจ้า

121
00:12:24,244 --> 00:12:25,329
ชีวา

122
00:12:26,371 --> 00:12:29,374
ดูเจ้าสิ โตเป็นสาวและเป็นผู้นำการก่อจลาจล

123
00:12:30,167 --> 00:12:32,044
- น่าประทับใจจริงๆ
- ไปตายซะ

124
00:12:33,462 --> 00:12:35,339
ข้าไม่อยากฆ่าเจ้า ชีวา

125
00:12:36,423 --> 00:12:38,133
แต่ถ้าจำเป็นก็ต้องทำ

126
00:12:39,218 --> 00:12:40,511
เจ้ากับครอบครัวของเจ้า

127
00:12:41,762 --> 00:12:45,724
ใครก็ตามที่อยู่ในนั้นกับเจ้าอาจจะไม่รู้จักข้า
แต่เจ้ารู้ดี

128
00:12:46,558 --> 00:12:48,810
เจ้ารู้ด้วยว่าข้าจะผ่านประตูพวกนี้เข้าไปจนได้

129
00:12:56,068 --> 00:12:58,403
ข้ารู้จักเจ้ามากกว่าที่เจ้าคิด ทอร์มาดา

130
00:12:59,821 --> 00:13:01,031
ข้าจำเสียงนั้นได้

131
00:13:05,118 --> 00:13:08,872
เรนเจอร์ สหายเก่าของข้า

132
00:13:11,124 --> 00:13:13,502
ข้าคิดถึงช่วงเวลาที่เราเคยอยู่ด้วยกัน

133
00:13:13,585 --> 00:13:14,962
เออ รู้แล้ว

134
00:13:16,088 --> 00:13:19,842
ข้าถึงฝากรอยแผลเป็นไว้ให้ก่อนข้าจากไป
เจ้าจะได้จำข้าได้

135
00:13:20,425 --> 00:13:21,552
เออ

136
00:13:23,554 --> 00:13:27,015
และข้าควรไว้ชีวิตเจ้านานพอ
ที่เจ้าจะได้รู้สึกเสียใจที่ทำแบบนั้น

137
00:13:27,099 --> 00:13:29,059
ทำเป็นปากเก่งไปเถอะ

138
00:13:52,082 --> 00:13:55,669
มันจะได้ชดใช้แน่ ข้าสัญญา

139
00:13:57,838 --> 00:14:01,633
เรนเจอร์ ยังอยู่ไหม

140
00:14:04,636 --> 00:14:05,637
ไม่เหรอ

141
00:14:07,931 --> 00:14:09,641
งั้นจะให้ข้าเจรจาต่อรองกับใคร

142
00:14:14,271 --> 00:14:16,023
นี่บาบา วอส

143
00:14:18,275 --> 00:14:19,651
และข้าไม่ได้มาเจรจาด้วย

144
00:14:20,235 --> 00:14:21,278
บาบา วอส

145
00:14:24,031 --> 00:14:27,075
เจ้ารวมกลุ่มผู้ร้ายตัวเด็ดๆ ทั้งนั้นเลยนะ ชีวา

146
00:14:27,659 --> 00:14:31,914
แต่เจ้าช่วยข้าไว้ได้มาก
ทีนี้ข้าจะได้ฆ่าพวกมันพร้อมกันรวดเดียวเลย

147
00:14:31,997 --> 00:14:34,249
เปิดประตูพวกนี้ซะ

148
00:14:36,126 --> 00:14:37,419
บาบา วอส

149
00:14:37,503 --> 00:14:39,087
สถานการณ์บานปลายชั่วครู่

150
00:14:39,171 --> 00:14:41,632
เพราะการควบคุมอารมณ์ที่ไม่ดีของเจ้านั่นแหละ

151
00:14:41,715 --> 00:14:44,301
ข้ายอมรับว่าข้าตัดสินมันผิดไป

152
00:14:44,384 --> 00:14:46,053
ยอมรับเหรอ ค่อยยังชั่ว

153
00:14:46,136 --> 00:14:47,596
- ข้าขอแนะนำได้ไหม
- ฮาร์แลน…

154
00:14:47,679 --> 00:14:49,056
เจ้าสัญญากับข้าว่าเขาอยู่เงียบๆ

155
00:14:49,139 --> 00:14:53,644
ชีวากับครอบครัวของนางขายลูกสาว
ของบาบา วอสให้ทรีวานเทียน โอเคนะ

156
00:14:54,686 --> 00:14:56,438
เขาไม่ชื่นชอบคนพวกนั้นหรอก

157
00:14:57,314 --> 00:14:59,775
และดูจากจำนวนทหารของเจ้าที่ล้มตายเพราะธนู

158
00:14:59,858 --> 00:15:01,818
ข้าว่าลูกสาวของเขาอยู่ที่นี่ด้วย

159
00:15:02,486 --> 00:15:05,989
และถ้าลูกสาวเขาอยู่นี่
พนันได้เลยว่าลูกชายของเขาก็อยู่

160
00:15:07,574 --> 00:15:09,701
ให้เวลาเขาเข้าใจก่อนว่าเขาติดกับแล้ว

161
00:15:09,785 --> 00:15:12,996
เขาจะมอบตัวเด็กสาวนั่นให้เจ้า
เพื่อรักษาชีวิตลูกๆ เขาไว้ ข้ารับรองได้

162
00:15:13,580 --> 00:15:14,831
ลอร์ดฮาร์แลน

163
00:15:16,083 --> 00:15:17,626
เจ้าอาจจะพอมีประโยชน์อยู่บ้าง

164
00:15:19,253 --> 00:15:20,420
บาบา วอส

165
00:15:22,631 --> 00:15:25,133
ข้าเข้าใจว่าลูกๆ ของเจ้าอยู่กับเจ้าด้วย

166
00:15:25,217 --> 00:15:30,097
ฮานิวากับโคฟุนผู้เป็นตำนาน
แห่งยุทธการการที่ช่องเขากรีนฮิลล์

167
00:15:31,473 --> 00:15:33,517
ข้าไม่มีลูก ข้าเลยไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญ

168
00:15:33,600 --> 00:15:37,771
แต่ดูเหมือนว่าเจ้าชอบทำให้พวกเขา
ตกอยู่ในอันตรายเรื่อยเลยนะ

169
00:15:39,523 --> 00:15:41,483
เจ้าจะปล่อยให้ลูกๆ ของเจ้าตาย

170
00:15:41,567 --> 00:15:44,403
เพื่อปกป้องครอบครัว
ที่ขายลูกสาวเจ้าให้อีโดงั้นเหรอ

171
00:15:46,280 --> 00:15:48,615
ส่งตัวชีวากับพี่น้องของนางมาให้ข้า

172
00:15:49,658 --> 00:15:50,951
ข้าให้สัญญา

173
00:15:52,786 --> 00:15:54,997
ว่าฮานิวากับโคฟุนจะรอดตาย

174
00:15:58,375 --> 00:16:00,169
แต่ถ้าข้าต้องเข้าไปเอาตัวพวกเขาเอง

175
00:16:00,961 --> 00:16:03,380
ก็เตรียมตายกันหมดนั่นแหละ

176
00:16:06,049 --> 00:16:07,718
ข้าจะให้เวลาเจ้าคิดสักครู่นึง

177
00:16:22,399 --> 00:16:23,525
ข้าควรมอบตัว

178
00:16:24,735 --> 00:16:27,696
ครอบครัวข้าทำผิดต่อท่าน ให้ข้าได้ไถ่โทษเถอะ

179
00:16:32,784 --> 00:16:34,578
เจ้าถูกบีบบังคับให้ทำงานเพื่อหมอนั่น

180
00:16:35,245 --> 00:16:37,164
ข้ารู้จักมัน เจ้าก็รู้จักมัน

181
00:16:37,789 --> 00:16:40,501
มันเคยทำอะไรที่ทำให้เจ้าคิด
ว่ามันจะรักษาสัญญาไหม

182
00:16:40,584 --> 00:16:41,752
- ไม่เคย
- ไม่เคย

183
00:16:41,835 --> 00:16:43,921
สุดท้ายแล้วพวกมันจะพังประตูเข้ามาได้

184
00:16:44,463 --> 00:16:45,464
ใช่ พวกมันเข้ามาแน่

185
00:16:46,757 --> 00:16:48,175
เตรียมพร้อมรับมือพวกมันกันเถอะ

186
00:17:28,757 --> 00:17:29,758
นั่นใช่…

187
00:17:46,441 --> 00:17:48,569
ลูกพ่อ นี่อะไร

188
00:17:49,403 --> 00:17:50,404
น้ำมันเหรอ

189
00:17:51,029 --> 00:17:54,658
ไม่ใช่ ข้าว่ามันคือเชื้อเพลิง
คล้ายๆ น้ำมัน แต่เผาไหม้เร็วกว่า

190
00:17:54,741 --> 00:17:55,868
และอันนี้คือ…

191
00:17:56,702 --> 00:17:58,495
ครับ นี่โคมไฟ

192
00:17:58,579 --> 00:17:59,997
ข้าจะอธิบายยังไงดี

193
00:18:00,914 --> 00:18:03,250
มันให้แสงสว่างในที่มืด เราจะได้มองเห็น

194
00:18:03,333 --> 00:18:04,501
เทพแห่งเพลิงในมือสินะ

195
00:18:05,043 --> 00:18:07,296
ก็ไม่เชิง แต่มันร้อนได้เหมือนไฟ

196
00:18:07,379 --> 00:18:08,380
เพราะงั้นก็ระวังด้วย

197
00:18:17,181 --> 00:18:21,476
ลำกล้อง ด้าม ซองกระสุน…

198
00:18:25,230 --> 00:18:26,231
ไก

199
00:18:28,275 --> 00:18:31,945
วางนิ้วไว้ที่ไกเมื่อพร้อมยิงเท่านั้น

200
00:18:34,198 --> 00:18:38,827
และเล็งไปยังจุดที่เจ้าเต็มใจจะทำลายเท่านั้น

201
00:19:14,905 --> 00:19:15,906
เรนเจอร์

202
00:19:18,116 --> 00:19:19,117
ข้าว่าเราพร้อมแล้ว

203
00:19:21,453 --> 00:19:22,955
วันนี้เหมาะกับการฆ่าคนจริงๆ

204
00:19:24,957 --> 00:19:27,042
เจ้าเคยพูดว่าจะไม่สู้เพื่อชาติไหน

205
00:19:27,668 --> 00:19:28,919
แต่เจ้าก็อยู่ที่นี่

206
00:19:29,002 --> 00:19:31,213
ข้าไม่ได้มาเพื่อเพนน์ซา ข้ามาเพื่อเจ้าต่างหาก

207
00:19:31,296 --> 00:19:34,550
และเจ้าก็ไม่ได้มาเพื่อเพนน์ซาเช่นกัน
เจ้ามาเพื่อครอบครัวของเจ้า

208
00:19:36,552 --> 00:19:38,011
อันที่จริงมันก็ตลกดี

209
00:19:39,805 --> 00:19:42,683
ชะตาของทั้งอาณาจักรกลับต้องฝากฝังไว้

210
00:19:43,308 --> 00:19:45,102
กับคนสองคนที่ไม่ได้แยแสเรื่องพรรค์นั้น

211
00:19:48,105 --> 00:19:49,314
อะไร

212
00:19:53,735 --> 00:19:55,904
ความคิดของเจ้าดังไปถึงตรงโน้นแน่ะ

213
00:19:57,155 --> 00:19:58,991
เรื่องที่ทอร์มาดาพูดถึงลูกๆ ข้าน่ะสิ

214
00:20:02,870 --> 00:20:06,707
เจ้าใช้เวลาทั้งชีวิตคอยปกป้องพวกเขา

215
00:20:07,249 --> 00:20:09,751
ดีแต่พาพวกเขามาเจออันตรายซ้ำแล้วซ้ำเล่า

216
00:20:11,545 --> 00:20:15,966
ข้าเจอลูกๆ ของเจ้าแล้ว
พวกเขาไม่ใช่เด็กอีกต่อไป

217
00:20:18,594 --> 00:20:20,179
ตอนนี้พวกเขามีทางเดินของตัวเอง

218
00:20:21,180 --> 00:20:23,599
ถึงคราวที่เจ้าไม่ใช่คนตัดสินใจอีกต่อไป

219
00:20:23,682 --> 00:20:25,434
และมันไม่ค่อยเข้ากับคนอย่างเจ้าเลย

220
00:20:26,810 --> 00:20:27,978
ก็เออน่ะสิ

221
00:20:28,061 --> 00:20:33,317
เออ ไม่เข้าเลย
เพราะเจ้าคือคนที่ชอบสั่งคนอื่นว่าควรทำอะไร

222
00:20:37,738 --> 00:20:38,906
บาบา วอส…

223
00:20:40,949 --> 00:20:42,910
เราอาจต้องตายอยู่ที่นี่

224
00:20:45,204 --> 00:20:49,124
และก่อนที่เราจะตาย ข้ามีเรื่องที่ต้องรู้ให้ได้

225
00:20:52,961 --> 00:20:55,380
เป็นไปได้ไงที่ข้าไม่เคยย่องไปหาเจ้าได้สำเร็จ

226
00:20:58,842 --> 00:21:02,179
เพราะไข่ลูกยักษ์ของเจ้าที่ฟาดตรงหว่างขาน่ะสิ

227
00:21:04,640 --> 00:21:08,477
เข่าซ้ายของเจ้าลั่นทุกๆ สองก้าว

228
00:21:08,560 --> 00:21:09,561
ว่าไงนะ

229
00:21:09,645 --> 00:21:11,313
ข้าถึงได้ยินทุกครั้งที่เจ้าเข้ามาใกล้

230
00:21:14,399 --> 00:21:15,567
จริงรึเปล่า

231
00:21:16,151 --> 00:21:17,152
จริงที่สุด

232
00:21:38,090 --> 00:21:39,466
ขอทางหน่อย

233
00:22:02,197 --> 00:22:03,365
เริ่มเลยไหม

234
00:22:29,474 --> 00:22:30,434
พ่อครับ

235
00:22:39,234 --> 00:22:41,153
ในนั้นมีกำแพงเยอะเกินไป

236
00:22:41,904 --> 00:22:43,614
ข้าแค่อยากสูดอากาศสดชื่น

237
00:22:45,449 --> 00:22:48,243
ครับ ข้าว่าเจอร์ลามาเรล
ชอบปิดกั้นตัวเองออกจากโลกภายนอก

238
00:22:52,039 --> 00:22:53,582
นั่นคือสิ่งที่บรรพบุรุษทำ

239
00:22:56,168 --> 00:22:58,337
พวกเขาคิดว่าพวกเขาปกป้องตัวเอง

240
00:22:59,796 --> 00:23:02,007
แต่พวกเขาแค่ขังตัวเองไว้

241
00:23:03,509 --> 00:23:04,510
พวกเขากลัว

242
00:23:07,638 --> 00:23:08,764
ถูกแล้วที่พวกเขากลัว

243
00:23:10,224 --> 00:23:14,269
บาบา วอส หมดเวลาแล้ว ส่งตัวเด็กๆ มา

244
00:23:17,898 --> 00:23:19,608
เจ้าตัดสินพวกเขาผิดไปนะ ฮาร์แลน

245
00:23:20,275 --> 00:23:21,443
เอาเลย

246
00:23:27,699 --> 00:23:29,326
เจ้าทำทุกอย่างเพื่อปกป้องพวกเขาแล้ว

247
00:23:31,161 --> 00:23:33,080
ข้าว่าคงใช้เวลาอีกไม่นานนัก

248
00:23:34,581 --> 00:23:37,793
ไม่ มันใช้เวลานานกว่าที่เจ้าคิดแน่ๆ

249
00:23:57,896 --> 00:23:59,106
ไม่มีการต่อต้าน

250
00:25:19,394 --> 00:25:20,395
ฮานิวา

251
00:25:22,231 --> 00:25:23,732
- ไปๆ
- โอเค

252
00:27:02,122 --> 00:27:04,833
- เจ้าจัดการได้กี่ราย
- เจ้าบอกก่อนสิ เจ้าได้กี่ราย

253
00:27:04,917 --> 00:27:06,293
- พูดพร้อมกัน
- โอเค

254
00:27:06,376 --> 00:27:07,920
- หก
- เจ็ด ข้าชนะ

255
00:27:48,710 --> 00:27:49,711
ไม่นะ

256
00:27:54,967 --> 00:27:55,968
ชีวา

257
00:28:13,110 --> 00:28:15,028
เดี๋ยวเสียงก้องในหูเจ้าจะเงียบเอง

258
00:28:16,280 --> 00:28:17,364
ไปกันเถอะ

259
00:28:22,119 --> 00:28:23,120
ฮานิวา

260
00:28:42,055 --> 00:28:43,182
ระเบิดล่ะ

261
00:28:43,265 --> 00:28:44,683
- พร้อมเดินทาง
- ตามข้ามา

262
00:28:45,309 --> 00:28:46,310
จัดแถว

263
00:30:09,393 --> 00:30:10,394
เกิดอะไรขึ้น

264
00:30:11,186 --> 00:30:13,230
เจ้าช่วยชีวิตข้าไว้ คราวนี้ข้าจะช่วยเจ้าบ้าง

265
00:30:13,313 --> 00:30:14,815
อยู่นิ่งๆ อย่าส่งเสียง

266
00:30:17,359 --> 00:30:18,360
เจ้าว่า… นี่มันอะไร

267
00:30:19,403 --> 00:30:20,779
อย่าขยับ พวกเขามากับข้า

268
00:30:25,784 --> 00:30:27,870
- เจ้าทำอะไรลงไป
- ข้าจำเป็นต้องทำ

269
00:30:28,871 --> 00:30:29,872
กุนทาร์

270
00:30:30,455 --> 00:30:31,540
ฮาร์แลน

271
00:30:31,623 --> 00:30:32,624
มาสายจัง

272
00:30:34,168 --> 00:30:36,753
- ด้วยความยินดี
- จัดการให้เรียบร้อย เราจะไปกันแล้ว

273
00:30:41,717 --> 00:30:44,511
- ถ้าเจ้าฆ่าข้า พวกเขาฆ่าเจ้าแน่
- เจ้าหักหลังข้า

274
00:30:44,595 --> 00:30:45,971
ใช่ เจ้าหักหลังข้าก่อนนี่

275
00:30:46,054 --> 00:30:47,514
ข้าเสนอชีวิตใหม่ให้เจ้าแท้ๆ

276
00:30:48,807 --> 00:30:51,185
เห็นอยู่ว่าข้าชอบชีวิตแบบเก่ามากกว่า

277
00:30:52,269 --> 00:30:55,063
เราจะทำลายเพนน์ซาและทุกชีวิตที่อยู่ในนั้น

278
00:30:57,774 --> 00:30:59,776
ขอละ โทรแวร์ ได้โปรดเถอะ

279
00:31:00,694 --> 00:31:02,029
อย่าให้ข้าต้องทำแบบนี้เลย

280
00:31:03,238 --> 00:31:04,406
โทรแวร์ ขอร้อง

281
00:31:05,490 --> 00:31:06,950
เวรละ ข้าขอโทษ

282
00:31:07,534 --> 00:31:10,162
ขอโทษ ข้าขอโทษจริงๆ ข้าไม่น่า…

283
00:31:19,505 --> 00:31:20,589
ข้าขอโทษนะ

284
00:31:21,381 --> 00:31:24,009
เจ้ารักข้าใช่ไหม

285
00:31:24,092 --> 00:31:25,093
สักนิดก็ยังดี

286
00:31:28,555 --> 00:31:29,556
เจ้าก็รู้ว่าข้ารัก

287
00:31:31,016 --> 00:31:32,976
เจ้ารู้ดี ไม่เป็นไรนะ

288
00:31:54,831 --> 00:31:55,832
พ่อ

289
00:31:57,084 --> 00:31:59,545
พ่อครับ

290
00:31:59,628 --> 00:32:01,463
โคฟุน

291
00:32:03,048 --> 00:32:04,925
- ท่านไม่เป็นไรใช่ไหม
- ข้าไม่เป็นไร ลูกพ่อ แล้วเจ้าล่ะ

292
00:32:05,425 --> 00:32:06,426
มีพวกมันอีก

293
00:32:06,510 --> 00:32:07,928
ไม่มีแล้ว

294
00:32:13,100 --> 00:32:14,101
มันจบแล้ว

295
00:32:14,601 --> 00:32:17,062
บาบา ข้าตรวจดูพวกคนที่ตายหมดแล้ว

296
00:32:17,855 --> 00:32:19,189
ทอร์มาดาไม่อยู่ที่นี่

297
00:32:34,496 --> 00:32:35,497
แม่งเอ๊ย!

298
00:32:38,667 --> 00:32:41,336
ฮาร์แลน

299
00:32:41,420 --> 00:32:43,964
บาบา เวลาเป็นเรื่องสำคัญมาก

300
00:32:44,047 --> 00:32:45,299
เราต้อง…

301
00:32:45,382 --> 00:32:46,425
พ่อคะ ปล่อยเขาไป

302
00:32:46,508 --> 00:32:48,010
- เจ้าปล่อยให้เป็นแบบนี้
- พ่อ

303
00:32:48,093 --> 00:32:49,094
ข้าอุตส่าห์ซื้อเวลาให้เจ้า

304
00:32:49,178 --> 00:32:51,013
คนของเขาฆ่าทรีวานเทียนที่เหลือหมดแล้ว

305
00:32:51,096 --> 00:32:53,098
- ข้าไม่ไว้ใจเจ้า
- ข้าสนที่ไหนล่ะ

306
00:32:53,182 --> 00:32:54,933
- ทอร์มาดาอยู่ไหน
- ไม่อยู่แล้ว

307
00:32:58,228 --> 00:32:59,980
- ห่าเอ๊ย
- มันเอาระเบิดไปด้วย

308
00:33:00,063 --> 00:33:02,941
- มันไปไหน
- บ้าฉิบ ไม่สำคัญหรอกว่ามันไปไหนมา

309
00:33:03,775 --> 00:33:06,778
ไอ้เวรนี่ เราก็รู้ว่ามันจะไปไหน

310
00:33:07,321 --> 00:33:08,322
เพนน์ซา

311
00:33:09,406 --> 00:33:12,159
พวกมันคงเดินทางได้ไม่เร็ว ถ้ามีระเบิดอยู่ด้วย

312
00:33:12,242 --> 00:33:14,161
- ไปกันเถอะ
- ไม่ โคฟุน

313
00:33:14,912 --> 00:33:16,205
ไม่ได้นะ เราต้องตามมันไป

314
00:33:16,288 --> 00:33:17,915
มีหลายเส้นทางไปจากที่นี่

315
00:33:17,998 --> 00:33:20,959
ต่อให้เราแกะรอยพวกมันได้
พวกมันก็มีการคุ้มกันที่ดีแน่นอน

316
00:33:21,043 --> 00:33:22,085
เราเร็วกว่าพวกมัน

317
00:33:22,169 --> 00:33:26,340
เราถึงต้องไปเพนน์ซาและแจ้งเตือนพวกเขา
เตรียมกองทัพรับมือพวกมัน

318
00:33:26,423 --> 00:33:29,176
- ฮาร์แลนพูดถูก
- ว่าไงนะ

319
00:33:29,259 --> 00:33:31,595
ถ้าเราสู้กับพวกมันอีก เราแพ้แน่นอน

320
00:33:31,678 --> 00:33:32,679
นี่ พ่อครับ…

321
00:33:32,763 --> 00:33:34,806
โคฟุน เจ้ารู้สึกฮึกเหิมจากการต่อสู้

322
00:33:34,890 --> 00:33:37,267
แต่เดี๋ยวมันก็เบาบางลง
และร่างกายเจ้าจะรู้สึกอ่อนแรง

323
00:33:38,435 --> 00:33:41,647
เราต้องพักกันสักครู่
แล้วเดินทางไปเพนน์ซาโดยเร็ว โอเคไหม

324
00:33:41,730 --> 00:33:42,856
ข้าจะไม่อยู่ที่นี่

325
00:33:42,940 --> 00:33:44,942
เจ้าต้องทำแผล

326
00:33:45,025 --> 00:33:48,153
โอเคนะ ข้าได้กลิ่นแผลเจ้า เชื่อข้าสิ

327
00:34:02,000 --> 00:34:05,838
ทำให้คนอื่นเจอนางในบ้านนะ
อย่าให้ใครรู้ว่านางมีเอี่ยวกับเรื่องนี้

328
00:34:05,921 --> 00:34:06,922
เข้าใจแล้ว

329
00:34:17,891 --> 00:34:19,476
เจ้าจะไม่ไปกับพวกเขาเหรอ

330
00:34:20,518 --> 00:34:23,355
ไม่ละ ข้าว่าเจ้าต้องการเพื่อนร่วมทาง

331
00:34:25,858 --> 00:34:28,025
รู้นะว่ามันคงจบไม่สวยสำหรับเรา

332
00:34:29,820 --> 00:34:31,405
เรื่องนั้นไม่บอกก็รู้

333
00:35:47,523 --> 00:35:48,815
- โคฟุน
- หยุดนะ

334
00:35:56,448 --> 00:35:58,575
- เราต้องหยุดเขา
- ไม่

335
00:35:59,618 --> 00:36:03,163
โคฟุน… นี่คือมรดกตกทอดของเรานะ

336
00:36:03,247 --> 00:36:06,250
มันคือมรดกตกทอดของเจอร์ลามาเรล
ไม่ใช่ของเรา

337
00:36:06,333 --> 00:36:09,586
นี่มันสำคัญกว่าแค่ตัวเขา มันสำคัญกว่าเราด้วย

338
00:36:09,670 --> 00:36:12,256
ที่นี่ทำลายทุกชีวิตที่เรารัก

339
00:36:13,340 --> 00:36:15,801
โอเคนะ
และระเบิดพวกนี้อาจทำให้ทุกอย่างถึงจุดจบ

340
00:36:15,884 --> 00:36:17,928
เจ้าไม่ได้เผาระเบิดนี่นา ถูกไหม

341
00:36:18,804 --> 00:36:21,056
ในนั้นมีความรู้เก่าแก่นับศตวรรษอยู่ และเจ้า…

342
00:36:21,139 --> 00:36:23,433
- ข้าปล่อยให้เขาเผาทิ้งไม่ได้ ข้าไม่ยอม
- ไม่

343
00:36:27,437 --> 00:36:28,814
หยุดนะ

344
00:36:30,649 --> 00:36:31,692
เจ้าหยุดเขาไม่ได้

345
00:36:47,457 --> 00:36:48,458
เอาจริงเหรอเนี่ย

346
00:36:49,209 --> 00:36:52,713
ที่นี่คือสิ่งเดียวที่เราเหลืออยู่
มันจะทำให้เราปลอดภัย

347
00:36:52,796 --> 00:36:54,256
พูดโดยคนที่ถือปืนอยู่ในมือ

348
00:36:54,339 --> 00:36:56,258
ข้ายอมให้เจ้าพรากมันไปจากข้าไม่ได้

349
00:36:58,218 --> 00:36:59,469
ฮานิวา นี่ข้าเองนะ

350
00:37:01,388 --> 00:37:02,389
วางปืนซะ

351
00:37:05,475 --> 00:37:06,476
ขอละ วางลงเถอะ

352
00:37:09,688 --> 00:37:10,689
เอาจริงเหรอเนี่ย

353
00:37:10,772 --> 00:37:13,025
เจ้าจะพยายามยิงข้าจริงๆ เหรอ
ข้าเป็นพี่ชายเจ้านะ

354
00:37:13,108 --> 00:37:15,110
อะไรวะ เจ้าจะยิงข้างั้นเหรอ

355
00:37:17,487 --> 00:37:18,572
มานี่เลย

356
00:37:19,323 --> 00:37:20,532
มานี่…

357
00:37:23,243 --> 00:37:27,456
- เจ้าทำไม่ได้นะ หยุด หยุดสิ
- ไม่

358
00:37:30,250 --> 00:37:34,463
หยุดเดี๋ยวนี้ มันจบแล้ว
ทำอะไรไม่ได้แล้ว มันจบแล้ว

359
00:37:34,546 --> 00:37:37,716
ฮานิวา หยุดนะ ทั้งคู่เลย เราต้องออกไปจากที่นี่

360
00:37:37,799 --> 00:37:39,968
- ท่านทำอะไรลงไป
- ฮานิวา

361
00:37:41,637 --> 00:37:44,389
ฮานิวา ข้ารู้ ข้าขอโทษ

362
00:37:44,473 --> 00:37:47,726
เราจะตายกันหมดถ้าไม่ไปเดี๋ยวนี้ ข้าขอโทษนะ

363
00:39:02,926 --> 00:39:04,178
ข้าคิดถึงบ้าน

364
00:39:05,512 --> 00:39:08,056
พาเด็กๆ พวกนี้ไปยังที่ปลอดภัย แล้วก็กลับบ้านซะ

365
00:39:09,683 --> 00:39:11,643
ข้าจะหาทางกลับไปเจอเจ้าเอง

366
00:39:13,395 --> 00:39:14,688
อย่ากลายเป็นชาวพายันล่ะ

367
00:39:16,440 --> 00:39:18,233
ข้าไม่ใช่คนของชาติไหน

368
00:39:18,317 --> 00:39:20,068
เจ้าเป็นคนของข้า

369
00:39:37,336 --> 00:39:38,462
เข้มแข็งเข้าไว้ ฮานิวา

370
00:39:43,300 --> 00:39:44,384
ที่นี่น่ะ…

371
00:39:46,678 --> 00:39:48,388
กับความรู้ทั้งหมดที่มี…

372
00:39:51,725 --> 00:39:53,227
มันคือหนทางพาเราไปสู่อนาคต

373
00:39:54,144 --> 00:39:57,773
ถ้าข้ารู้จักเจ้าดีละก็ ข้ารู้ว่าเจ้าจะหาทางอื่นได้

374
00:40:03,612 --> 00:40:04,738
แต่เจ้าจะกลับมาใช่ไหม

375
00:40:06,281 --> 00:40:07,282
คิดถึงข้าซะแล้วเหรอ

376
00:40:08,909 --> 00:40:09,910
เปล่านะ

377
00:40:12,079 --> 00:40:13,247
ก็นิดหน่อย

378
00:40:15,624 --> 00:40:16,625
ข้าจะกลับมา

379
00:40:18,001 --> 00:40:21,338
พยายามอย่าตายจนกว่าข้าจะกลับมาล่ะ โอเคนะ

380
00:40:22,256 --> 00:40:23,340
ได้

381
00:40:24,883 --> 00:40:25,884
โอเค

382
00:40:27,719 --> 00:40:28,929
ชาร์ล็อตต์

383
00:40:42,734 --> 00:40:44,903
โอเค ไปจากที่นี่ซะ

384
00:40:45,988 --> 00:40:48,156
โอเค ออกเดินทางกันเถอะ

385
00:40:49,032 --> 00:40:53,829
ฮายาห์ โฮเวห์ ตามหลังข้ามา
ชีวา เจ้าตามหลังพวกเขานะ

386
00:40:56,498 --> 00:40:57,499
ฮานิวา

387
00:40:58,917 --> 00:41:00,627
ขอบคุณที่ช่วยครอบครัวข้าไว้

388
00:41:05,340 --> 00:41:07,009
พวกเขาก็เป็นครอบครัวข้าเหมือนกัน

389
00:41:08,135 --> 00:41:09,511
แปลว่าเราเป็นพี่น้องกัน

390
00:41:16,059 --> 00:41:19,188
ข้าเสียใจเรื่องบ้านของเจ้าด้วย

391
00:41:24,067 --> 00:41:25,068
ไม่เป็นไร

392
00:41:28,197 --> 00:41:29,239
ยังมีที่อื่นอีก

393
00:42:40,060 --> 00:42:42,062
คำบรรยายโดย ชลันธร เรืองภักดี