1
00:00:46,421 --> 00:00:48,090
ข้าปล่อยให้เขาไปคนเดียวไม่ได้

2
00:00:48,173 --> 00:00:50,884
สายไปแล้ว ป่านนี้เขาคงไปถึงแล้วล่ะ

3
00:00:51,385 --> 00:00:54,054
งั้นเราจะตามไป
โคฟุน เวร็นกับข้าตามเขาได้ทันแน่

4
00:00:54,137 --> 00:00:56,974
ต่อให้เขาฆ่าซิเบธได้
เขาคิดว่าจะออกมาจากที่นั่นได้ไงกัน

5
00:00:58,809 --> 00:01:00,644
เขาไม่คิดว่าเขาจะออกมา

6
00:01:04,565 --> 00:01:06,942
- เราต้องไป
- ใช่

7
00:01:07,025 --> 00:01:08,360
ไม่ได้

8
00:01:08,443 --> 00:01:11,822
ประชาชนทุกคนของเพนน์ซาอยู่ในอุโมงค์นี้

9
00:01:12,739 --> 00:01:15,367
และเรายังไม่เข้าใกล้ปลายทางเลย

10
00:01:16,243 --> 00:01:18,871
ถ้านางเริ่มขว้างเทพแห่งสายฟ้ามาอีกละก็

11
00:01:18,954 --> 00:01:21,582
ที่นี่อาจจะกลายเป็นสุสานขนาดมหึมาเช่นกัน

12
00:01:22,416 --> 00:01:25,669
เราเคยมีช่วงเวลาให้ต่อสู้
และช่วงเวลานั้นมันผ่านไปแล้ว

13
00:01:26,670 --> 00:01:28,380
แต่พ่อข้ายังสู้อยู่

14
00:01:29,298 --> 00:01:33,135
หวังว่าเขาจะทำแบบเงียบมากๆ แล้วกัน

15
00:01:34,595 --> 00:01:35,804
เอาสักลูกไหม

16
00:01:35,888 --> 00:01:37,806
ไม่ ขอบคุณ

17
00:01:38,515 --> 00:01:39,808
ข้าขอกินอีก

18
00:02:01,205 --> 00:02:04,416
ไง เรามีแผนการจริงๆ ไหมเนี่ย

19
00:02:05,626 --> 00:02:07,419
หาตัวราชินีแล้วฆ่ามันซะ

20
00:02:10,339 --> 00:02:12,508
นั่นมันเหมือนเป้าหมายมากกว่าแผนการว่ะ

21
00:03:39,928 --> 00:03:42,055
ท่านจะทำให้คนอื่นกลัวเพราะไอ้นั่น

22
00:03:43,682 --> 00:03:46,602
คนเขากลัวข้าอยู่แล้ว

23
00:03:47,477 --> 00:03:49,146
อือ ข้าก็ว่างั้นแหละ

24
00:03:49,229 --> 00:03:51,940
- แต่ไม่ใช่เจ้า
- อย่าถือสากันนะ

25
00:03:52,024 --> 00:03:54,985
ข้าแค่ไม่กลัวใครเหมือนที่คนอื่นๆ กลัวกัน

26
00:03:56,862 --> 00:03:58,030
ทำไมล่ะ

27
00:03:59,489 --> 00:04:01,325
เจ้าไม่ใช่คนตัวใหญ่กำยำอะไร

28
00:04:01,867 --> 00:04:04,995
ถูก จริงๆ ข้าเป็นพวกปลายแถว

29
00:04:06,121 --> 00:04:08,040
แต่ข้าฉลาดกว่าคนอื่น

30
00:04:08,540 --> 00:04:11,126
ฉลาดพอที่จะรู้ว่ามีวิธีอื่นให้กุมอำนาจได้

31
00:04:12,836 --> 00:04:16,005
อีโด วอสตัวใหญ่อย่างกับยักษ์

32
00:04:16,089 --> 00:04:18,759
แต่เพราะแบบนั้นเอง เขาถึงไม่ค่อยใช้หัวคิด

33
00:04:20,594 --> 00:04:23,263
เขาอยากใช้คนที่มองเห็น
มาเป็นคนนำกองทัพของเขา

34
00:04:24,389 --> 00:04:25,557
เขาไม่ได้คิดถึงข้อเท็จจริง

35
00:04:25,641 --> 00:04:28,185
ว่าพวกเขาสามารถอ่านหนังสือ
ของบรรพบุรุษเราได้

36
00:04:28,268 --> 00:04:32,231
เปิดเผยความรู้ที่สามารถพลิกโฉมการทำสงคราม

37
00:04:35,108 --> 00:04:38,695
ข้าใช้เวลาทั้งชีวิตตามหาอำนาจ

38
00:04:38,779 --> 00:04:42,533
ที่ไม่ได้มาจากแรงเหวี่ยงดาบว่าหนักแน่นแค่ไหน

39
00:04:44,159 --> 00:04:48,330
แล้วข้าก็มาถึงจุดนี้ ได้นั่งอยู่ตรงหน้าท่าน

40
00:04:49,498 --> 00:04:53,168
สามารถทำลายทั้งเมืองลงได้
โดยไม่ต้องใช้กองทัพ

41
00:04:54,711 --> 00:04:56,964
นั่นคือสิ่งที่อีโดไม่เคยคิดฝันไว้

42
00:04:59,675 --> 00:05:01,552
ทำให้ข้านึกขึ้นได้พอดี

43
00:05:02,970 --> 00:05:05,514
ดูเหมือนว่าเราน่าจะได้ข่าวจากมักห์ราแล้วตอนนี้

44
00:05:06,139 --> 00:05:09,810
ตอนไหนเราถึงจะสันนิษฐานได้
ว่านางเปลี่ยนแผนการ

45
00:05:10,477 --> 00:05:12,729
มักห์ราไม่เคยตัดสินใจอะไรว่องไว

46
00:05:14,064 --> 00:05:15,941
ครอบครัวนางคงโน้มน้าวให้นางสู้แน่ๆ

47
00:05:16,024 --> 00:05:19,611
แต่ต่อมศีลธรรมอันบิดเบี้ยวของนาง
จะไม่มีวันต่อต้าน

48
00:05:19,695 --> 00:05:23,740
แนวคิดเรื่องการสละชีพตัวเองเพื่อคนของนาง

49
00:05:24,741 --> 00:05:25,951
ถ้าท่านว่างั้นละก็

50
00:05:28,245 --> 00:05:29,454
ทอร์มาดา

51
00:05:29,955 --> 00:05:31,206
ครับ

52
00:05:32,583 --> 00:05:34,543
เตรียมระเบิดให้พร้อม เผื่อไว้น่ะ

53
00:05:35,335 --> 00:05:36,920
พร้อมเสมออยู่แล้ว ฝ่าบาท

54
00:05:40,090 --> 00:05:42,050
คนเผชิญหน้ากับนางควรเป็นข้า ไม่ใช่เขา

55
00:05:42,551 --> 00:05:44,511
การเสียสละของท่านไม่ทำให้เราได้อะไร

56
00:05:45,012 --> 00:05:46,889
มีแต่จะทิ้งประชาชนให้ไร้ราชินี

57
00:05:47,389 --> 00:05:49,016
ข้าต้องยอมเสียสามีไปงั้นเหรอ

58
00:05:49,600 --> 00:05:52,227
ถ้ามันต้องเป็นแบบนั้นก็ใช่

59
00:05:52,311 --> 00:05:53,312
ไม่

60
00:05:55,314 --> 00:05:58,942
มักห์รา เดินหน้าต่อไป อย่าวอกแวก

61
00:06:00,444 --> 00:06:02,654
ช่วงเวลาตอนนี้

62
00:06:04,031 --> 00:06:07,117
ท่านอาจเกิดมาเพื่อช่วงเวลานี้

63
00:06:31,850 --> 00:06:36,522
จงปล่อยให้สายน้ำไหลไป

64
00:06:37,439 --> 00:06:41,068
ปล่อยให้เหล่าคนช่างฝัน

65
00:06:41,151 --> 00:06:44,154
ปลุกชาติที่หลับใหล

66
00:06:45,113 --> 00:06:46,949
มาเถิด

67
00:06:47,032 --> 00:06:52,955
สู่เยรูซาเล็มใหม่

68
00:06:54,122 --> 00:06:59,294
ถือกำเนิดเมืองผ่องอำไพ

69
00:06:59,878 --> 00:07:03,215
แสงรุ่งอรุณสว่างไสว

70
00:07:03,298 --> 00:07:06,969
ถนนทุกสายที่มุ่งไป

71
00:07:07,678 --> 00:07:12,683
กับเสียงเพรียก

72
00:07:13,433 --> 00:07:16,436
ด้วยบทเพลง

73
00:07:18,146 --> 00:07:21,233
อีกทั้งเรียกหา

74
00:07:21,316 --> 00:07:25,362
หาผู้รับไว้

75
00:07:25,445 --> 00:07:31,285
ผู้สะท้าน ผู้สั่นไหว

76
00:07:32,202 --> 00:07:34,288
โอ้

77
00:07:34,371 --> 00:07:38,917
หัวใจเจ็บปวดชอกช้ำ

78
00:07:39,001 --> 00:07:40,794
เรากำลังจะถึงจุดจบ

79
00:07:40,878 --> 00:07:42,713
วิ่งอยู่ในสายน้ำ

80
00:07:42,796 --> 00:07:44,131
ฝ่าหมอกบังตา

81
00:07:44,214 --> 00:07:46,216
เหล่าบุตรและธิดา

82
00:07:46,300 --> 00:07:50,721
จงปล่อยให้สายน้ำไหลไป

83
00:07:52,097 --> 00:07:56,143
ปล่อยให้เหล่าคนช่างฝัน

84
00:07:56,226 --> 00:07:59,730
ปลุกชาติที่หลับใหล

85
00:08:00,522 --> 00:08:01,648
มาเถิด

86
00:08:02,941 --> 00:08:09,198
สู่เยรูซาเล็มใหม่

87
00:08:19,833 --> 00:08:21,668
นี่กระโจมของมัน ข้าได้กลิ่นมัน

88
00:08:23,587 --> 00:08:24,755
แล้วมันอยู่ไหนล่ะ

89
00:08:26,298 --> 00:08:28,133
- ฝ่าบาท
- ต้องการพบข้าเหรอ

90
00:08:28,217 --> 00:08:30,052
อายูรา บอกนางซิว่าเจ้าได้ยินอะไร

91
00:08:31,470 --> 00:08:32,804
ไม่ได้ยินอะไรเลย

92
00:08:33,847 --> 00:08:34,890
ไม่เลยเหรอ

93
00:08:35,390 --> 00:08:38,184
ไม่มีเสียงคน ไม่มีเสียงเครื่องมือ

94
00:08:38,684 --> 00:08:41,730
ไม่มีเสียงฉ่าในกระทะหรือเสียงกองไฟ

95
00:08:42,313 --> 00:08:44,149
ไม่มีเสียงทารกร้องไห้

96
00:08:44,232 --> 00:08:46,944
มีแค่เสียงอู้อี้ของคนเดินเท้าจำนวนมาก

97
00:08:47,486 --> 00:08:48,654
เสียงอู้อี้เหรอ

98
00:08:49,238 --> 00:08:50,405
อู้อี้เพราะแผ่นดิน

99
00:08:50,989 --> 00:08:52,366
พวกมันอยู่ใต้ดิน

100
00:08:52,866 --> 00:08:54,034
หลบซ่อนตัวสินะ

101
00:08:54,117 --> 00:08:55,327
ไม่ใช่ พวกมันเดินอยู่

102
00:08:55,410 --> 00:08:56,578
อุโมงค์

103
00:08:57,079 --> 00:08:58,372
พวกมันหาทางหนีได้

104
00:08:59,456 --> 00:09:00,541
เจ้าเตรียมพร้อมแล้วใช่ไหม

105
00:09:00,624 --> 00:09:02,334
ครับ ฝ่าบาท

106
00:09:02,417 --> 00:09:03,418
ระเบิดพวกมันซะ

107
00:09:04,837 --> 00:09:07,589
- ฆ่าพวกมันให้หมด
- ยิง

108
00:09:11,885 --> 00:09:13,303
ยิง

109
00:09:27,734 --> 00:09:28,986
เวรละ

110
00:09:29,945 --> 00:09:31,154
ฉิบหาย

111
00:09:31,238 --> 00:09:32,239
มาเร็ว

112
00:09:45,127 --> 00:09:47,254
- นางรู้ตัวแล้ว
- ใช่

113
00:09:47,337 --> 00:09:48,630
เดินต่อไป

114
00:09:52,509 --> 00:09:54,595
บอกให้เดินต่อไป

115
00:10:00,350 --> 00:10:01,685
ได้ยินอะไรไหม

116
00:10:02,394 --> 00:10:03,395
ไม่

117
00:10:04,146 --> 00:10:05,189
อย่าหยุด

118
00:10:08,442 --> 00:10:09,860
ยิง

119
00:10:12,404 --> 00:10:15,574
หันสิบองศา ระยะทางเท่าเดิม

120
00:10:17,075 --> 00:10:18,452
จัดการให้เรียบ

121
00:10:19,536 --> 00:10:21,288
- พร้อมแล้ว
- พร้อมแล้ว

122
00:10:21,997 --> 00:10:23,123
ยิง

123
00:10:36,094 --> 00:10:37,387
หยุดก่อน

124
00:10:43,227 --> 00:10:44,645
- โคฟุน
- รอตรงนี้

125
00:11:14,258 --> 00:11:15,300
โคฟุน

126
00:11:16,301 --> 00:11:17,469
เราหยุดพวกมันได้แล้ว

127
00:11:18,262 --> 00:11:19,388
เยี่ยมมาก

128
00:11:19,888 --> 00:11:21,014
ยิงพวกมันอีก

129
00:11:31,358 --> 00:11:32,609
โคฟุน

130
00:11:33,569 --> 00:11:34,778
ครับ

131
00:11:36,488 --> 00:11:39,157
วิ่งเร็ว วิ่ง

132
00:11:45,038 --> 00:11:46,373
โคฟุน

133
00:11:53,714 --> 00:11:54,965
โคฟุน

134
00:12:07,436 --> 00:12:09,229
เจ้าไม่คิดว่าจะมีคนได้ยินเหรอ บาบา

135
00:12:12,107 --> 00:12:14,234
- ใครอยู่ตรงนั้น
- ร้อยเอกครับ

136
00:12:14,860 --> 00:12:15,944
มันอยู่ในหมู่พวกเรา

137
00:12:16,028 --> 00:12:17,404
- แผนใหม่นะ
- เออ

138
00:12:17,487 --> 00:12:19,239
สู้สิวะ

139
00:12:20,199 --> 00:12:21,325
โคฟุน

140
00:12:26,830 --> 00:12:27,831
โคฟุน

141
00:12:31,043 --> 00:12:32,252
โคฟุน

142
00:12:36,757 --> 00:12:37,799
เจ้าเป็นอะไรไหม

143
00:12:38,592 --> 00:12:39,843
ข้าไม่เป็นไร ไม่มีตรงไหนหัก

144
00:12:39,927 --> 00:12:41,303
- แน่ใจนะ
- วูล์ฟโอเคไหม

145
00:12:41,386 --> 00:12:42,387
จ้ะ

146
00:12:45,474 --> 00:12:46,725
เราไปไกลกว่านี้ไม่ได้แล้ว

147
00:12:47,392 --> 00:12:50,771
เราอยู่ที่นี่ไม่ได้ ไม่งั้นเราจะถูกฝังทั้งเป็น

148
00:12:51,438 --> 00:12:53,607
นางยังขว้างระเบิดมาเรื่อยๆ

149
00:12:59,196 --> 00:13:02,616
ถ้าถึงเวลาต้องเลือกว่าจะตายแบบไหน

150
00:13:04,034 --> 00:13:07,788
ข้ายอมตายเพราะสู้เพื่อแผ่นดินของข้า
ดีกว่าหลบซ่อนอยู่ใต้ดินแบบนี้

151
00:13:08,914 --> 00:13:09,957
ข้าเห็นด้วย

152
00:13:11,792 --> 00:13:13,210
ข้าก็เห็นด้วย

153
00:13:14,628 --> 00:13:15,629
ข้าก็เช่นกัน

154
00:13:20,843 --> 00:13:22,511
- ท่านนายพล
- มีอะไร

155
00:13:23,595 --> 00:13:26,431
- การต่อสู้ ภายในค่าย
- นักล่าแม่มดเหรอ

156
00:13:26,515 --> 00:13:29,518
ไม่ใช่นักล่าแม่มด และไม่ใช่ทรีวานเทียน

157
00:13:30,018 --> 00:13:33,605
ชายสองคน คนนึงตัวใหญ่มาก

158
00:13:34,439 --> 00:13:35,524
บาบา วอส

159
00:13:35,607 --> 00:13:37,150
พวกมันแทรกซึมเข้ามาในค่ายเรา

160
00:13:37,943 --> 00:13:41,029
แจ้งเตือนเดี๋ยวนี้ มีคนบุกรุกค่าย

161
00:13:42,072 --> 00:13:46,827
มีคนบุกรุกค่าย มีคนบุกรุกค่าย

162
00:13:50,330 --> 00:13:53,917
มีคนบุกรุก มีคนบุกรุกค่าย

163
00:13:59,256 --> 00:14:02,426
ช่างแม่งละ ยังไงก็ต้องมาถึงจุดนี้อยู่ดี

164
00:14:14,688 --> 00:14:17,774
พวกมันผ่านมาตรงนี้ ไปกันเถอะ

165
00:14:30,037 --> 00:14:32,581
บาบา ตายยังวะ

166
00:14:33,081 --> 00:14:34,208
ยังโว้ย

167
00:14:34,291 --> 00:14:36,710
- ข้าก็ยัง
- ไปหาระเบิดกัน

168
00:16:02,796 --> 00:16:04,047
ลุกมาเร็ว

169
00:16:05,549 --> 00:16:08,594
แป๊บสิวะ ไอ้นี่แม่งหนักอย่างกับควาย

170
00:16:42,794 --> 00:16:44,171
มักห์รา

171
00:16:45,297 --> 00:16:47,508
- นางมาทำไมตอนนี้
- หยุดโจมตี

172
00:16:48,425 --> 00:16:50,093
นางไม่ได้ทำตามข้อตกลงของท่าน

173
00:16:50,177 --> 00:16:53,096
น้องสาวข้าซื่อบื้อและเดาทางได้ง่าย

174
00:16:54,014 --> 00:16:55,682
นางล้มเหลวในการรับใช้ประชาชน

175
00:16:55,766 --> 00:16:59,102
ตอนนี้นางจะเสียสละตัวเอง
เพื่อรักษาส่วนที่เหลือไว้

176
00:16:59,186 --> 00:17:02,231
เราควรโจมตีต่อไป พวกมันยังมีกองทัพอยู่นะ

177
00:17:03,273 --> 00:17:06,859
อีกไม่กี่อึดใจ
พวกมันจะกลายเป็นกองทัพภายใต้คำสั่งของเรา

178
00:17:06,944 --> 00:17:08,862
- ท่านจะไว้ใจพวก…
- ทอร์มาดา

179
00:17:09,404 --> 00:17:12,406
เจ้าแตกในใส่ข้า
และทิ้งระเบิดให้เมืองยอมศิโรราบ

180
00:17:12,491 --> 00:17:15,243
ข้าว่าวันนี้เจ้าเจอแต่เรื่องดีๆ
อย่าทำเสียอารมณ์สิ

181
00:17:17,204 --> 00:17:18,329
หยุดโจมตี

182
00:17:22,251 --> 00:17:23,252
ร้อยโทมอส

183
00:17:23,335 --> 00:17:28,048
ให้ทหารสำรองทุกนายไปค้นหาผู้บุกรุกในค่าย

184
00:17:28,131 --> 00:17:29,466
ได้ครับ

185
00:17:29,967 --> 00:17:31,385
ได้ยินแล้วนี่ กระจายกันออกไป

186
00:17:34,429 --> 00:17:35,681
มักห์รา

187
00:17:39,893 --> 00:17:42,729
ดีใจจังที่เจ้าตัดสินใจยอมรับคำเชิญของข้า

188
00:17:43,522 --> 00:17:46,441
และเสียใจด้วยที่มันกลายเป็นแบบนี้

189
00:17:47,025 --> 00:17:48,110
เหรอ

190
00:17:50,195 --> 00:17:54,491
ข้ารู้ เจ้าคิดว่าข้าผิด แต่ก็เหมือนเจ้านั่นแหละ

191
00:17:55,492 --> 00:17:58,537
ข้าแค่พยายามทำสิ่งที่ข้ารู้สึกว่าถูกต้อง

192
00:17:58,620 --> 00:18:00,372
ด้วยการฆ่าประชาชนบริสุทธิ์เนี่ยนะ

193
00:18:00,956 --> 00:18:03,709
ไม่เบื่อบ้างรึไงที่เอาแต่คิดว่าตัวเองเป็นฝ่ายถูก

194
00:18:04,293 --> 00:18:06,545
- ข้าปกป้องเจ้า
- เจ้าหักหลังข้า

195
00:18:06,628 --> 00:18:08,714
ก็เพื่อปกป้องทุกคน

196
00:18:09,464 --> 00:18:13,468
แล้วก็วนมาเรื่องเดิมๆ

197
00:18:14,303 --> 00:18:15,470
ซิเบธ

198
00:18:22,394 --> 00:18:25,981
ขอเตือนความจำอีกที
ว่าเจ้าพยายามโค่นบัลลังก์ข้าตอนเจ้ายังเด็ก

199
00:18:26,064 --> 00:18:27,566
และตอนนี้เจ้าก็ยังพยายามอีก

200
00:18:28,066 --> 00:18:29,234
และทั้งสองครั้งที่ว่ามา

201
00:18:29,318 --> 00:18:31,195
ผลสืบเนื่องที่เลวร้ายของการที่เจ้าก่อกบฏ

202
00:18:31,278 --> 00:18:32,988
กลับทำให้เจ้าแปลกใจแฮะ

203
00:18:36,283 --> 00:18:39,369
ข้าละสงสัยจริงๆ ว่าต้องทำยังไง
เจ้าถึงจะเข้าใจว่าเจ้าไม่ใช่…

204
00:18:40,537 --> 00:18:43,123
และจะไม่มีวันได้เป็นราชินี

205
00:18:43,207 --> 00:18:45,209
ข้าไม่เคยอยากเป็นราชินี

206
00:18:45,834 --> 00:18:48,462
ข้าว่าเราสองคนไม่มีใครเชื่อแบบนั้นจริงๆ หรอก

207
00:18:53,467 --> 00:18:56,345
แค่เป็นลูกคนโปรดมันยังไม่เพียงพอสำหรับเจ้า

208
00:18:57,971 --> 00:19:00,432
เจ้าต้องการทุกอย่างที่เคยเป็นของข้า

209
00:19:00,516 --> 00:19:01,517
นี่มันไม่เกี่ยวกับเรา

210
00:19:02,100 --> 00:19:03,602
- ไม่เกี่ยวเหรอ
- ซิเบธ

211
00:19:04,311 --> 00:19:05,812
เราแก้ไขเรื่องนี้ได้

212
00:19:06,313 --> 00:19:10,817
ยังมีโอกาสให้ทุกคนได้ในสิ่งที่ตัวเองต้องการ

213
00:19:13,362 --> 00:19:15,030
ข้ามีสิ่งที่ข้าต้องการแล้ว

214
00:19:16,782 --> 00:19:18,075
เจ้าไม่ฆ่าข้าหรอก

215
00:19:20,202 --> 00:19:23,747
เจ้าอาจจะเกลียดข้า แต่ข้ารู้ว่าเจ้ายังรักข้าอยู่

216
00:19:30,796 --> 00:19:34,174
เจ้าไม่เคยขาดความมั่นใจเลย

217
00:19:36,051 --> 00:19:39,513
เจ้ายังคงเป็นพี่สาวที่ข้ารักมาทั้งชีวิต

218
00:19:42,057 --> 00:19:43,892
คนที่ถักผมเปียให้ข้า

219
00:19:45,143 --> 00:19:47,020
คนที่ทำตุ๊กตามือให้ข้า

220
00:19:48,564 --> 00:19:51,525
คนที่พาข้าเข้าไปในห้องนอนตัวเอง
เวลาฟ้าผ่าเสียงดัง

221
00:19:57,865 --> 00:19:59,449
พี่สาวข้า

222
00:20:02,119 --> 00:20:05,247
คนที่ร้องเพลงกล่อมให้ข้าหลับในคืนที่แม่เสียชีวิต

223
00:20:06,915 --> 00:20:09,168
ไม่เคยหมดความอดทนเลย

224
00:20:10,252 --> 00:20:12,880
ไม่เคยปล่อยมือข้าแม้แต่ครั้งเดียว

225
00:20:22,514 --> 00:20:27,144
ดวงดาวส่องประกายบนท้องฟ้า

226
00:20:29,688 --> 00:20:33,358
สายลมยามค่ำคืนเหมือนคอยกระซิบว่า

227
00:20:33,442 --> 00:20:35,652
ข้ารักเจ้า

228
00:20:37,321 --> 00:20:42,409
นกน้อยร้องเพลงอยู่บนต้นซิคามอร์

229
00:20:44,161 --> 00:20:48,832
ขอเจ้าฝันถึงข้าบางครา

230
00:21:25,661 --> 00:21:27,329
แต่ข้ายังต้องฆ่าเจ้าอยู่ดี

231
00:21:29,748 --> 00:21:31,291
มันไม่มีทางอื่นแล้ว

232
00:21:33,919 --> 00:21:35,420
ข้ารู้ดี ข้ารู้

233
00:23:23,195 --> 00:23:24,821
เสร็จรึยัง ฝ่าบาท

234
00:23:28,617 --> 00:23:31,245
ข้าไม่ใช่ราชินีของแก

235
00:23:33,830 --> 00:23:34,998
ฆ่ามัน

236
00:23:44,132 --> 00:23:45,175
- มักห์รา
- ทามัคที

237
00:23:45,259 --> 00:23:46,552
ตั้งแถว

238
00:23:55,853 --> 00:23:57,813
- ทามัคที
- ข้าอยู่ข้างหลังท่าน

239
00:24:01,108 --> 00:24:02,484
พร้อม และ…

240
00:24:02,568 --> 00:24:05,445
- เจ้าอยากสู้นี่
- ใช่แล้ว

241
00:24:06,113 --> 00:24:07,573
- โคฟุน
- อยู่นี่

242
00:24:13,287 --> 00:24:14,705
เคลื่อนทัพ

243
00:24:21,545 --> 00:24:23,297
โจมตีต่อ

244
00:25:33,450 --> 00:25:37,120
ขว้างระเบิดพวกนั้นซะ
ทำลายเมืองแม่งให้ย่อยยับ

245
00:25:37,704 --> 00:25:39,248
ทอร์มาดา

246
00:25:39,331 --> 00:25:41,708
- ทอร์มาดา
- บาบา วอส

247
00:25:44,711 --> 00:25:46,129
อยากเจออยู่พอดีเชียว

248
00:25:55,264 --> 00:25:56,849
พ่อ

249
00:26:05,107 --> 00:26:06,275
หยุดพวกมันให้ได้

250
00:26:26,712 --> 00:26:29,965
บาบา วอส ยังหายใจอยู่ไหม

251
00:26:31,717 --> 00:26:34,720
- ข้าจะไม่ทำพลาดเป็นครั้งที่สอง
- ทอร์มาดา

252
00:26:37,472 --> 00:26:40,684
ไม่ อย่านะ หยุด

253
00:26:57,075 --> 00:26:59,119
เวรเอ๊ย

254
00:26:59,661 --> 00:27:01,205
เจ็บฉิบหาย

255
00:28:17,948 --> 00:28:18,949
พ่อคะ

256
00:28:23,078 --> 00:28:24,830
เจ็บตรงไหนบ้าง

257
00:28:26,707 --> 00:28:28,166
ข้าไม่เป็นไร

258
00:28:29,209 --> 00:28:30,836
ไม่ต้องตามข้ามา

259
00:28:30,919 --> 00:28:33,839
- ท่านจะไปไหน
- ไปจบเรื่องนี้

260
00:28:33,922 --> 00:28:36,800
พ่อคะ ท่านไปไม่ได้นะ ท่านบาดเจ็บหนัก

261
00:28:36,884 --> 00:28:38,177
อย่าตามข้ามา

262
00:28:38,886 --> 00:28:40,220
ข้าจะอยู่กับท่าน

263
00:28:40,304 --> 00:28:42,556
ไม่ เจ้าต้องอยู่ที่นี่

264
00:28:43,265 --> 00:28:46,310
ข้าอยากให้เจ้าปกป้องข้าด้วยธนูของเจ้า
เหมือนที่เจ้าเคยทำมาตลอด

265
00:28:53,483 --> 00:28:54,484
ฮานิวา

266
00:28:56,028 --> 00:28:57,112
ข้ารักเจ้านะ

267
00:28:57,613 --> 00:29:02,242
มองข้าสิ ข้ารักเจ้า

268
00:29:03,493 --> 00:29:05,871
จำสิ่งที่ข้าสอนไว้ให้ดี

269
00:29:51,250 --> 00:29:52,835
ข้าคือบาบา วอส

270
00:32:40,294 --> 00:32:41,461
มักห์รา

271
00:32:45,674 --> 00:32:46,675
บาบา

272
00:32:49,887 --> 00:32:51,388
ข้าเห็นเจ้า

273
00:33:01,481 --> 00:33:02,733
พ่อ

274
00:33:03,609 --> 00:33:05,027
พ่อคะ

275
00:34:17,391 --> 00:34:23,480
ทุกเช้าข้าจะเดินผ่านร้านรวงและบ้านเรือน

276
00:34:26,650 --> 00:34:28,735
ข้าได้ยินเสียงครอบครัวที่อยู่ข้างใน…

277
00:34:29,862 --> 00:34:32,531
พูดคุยกัน นอนหลับใหล

278
00:34:33,114 --> 00:34:35,993
หัวเราะ ร้องไห้

279
00:34:41,248 --> 00:34:42,416
เวลาที่ข้าฟังเสียงพวกเขา

280
00:34:42,498 --> 00:34:48,130
ข้ารู้สึกเหมือนแม่ที่ตื่นมากลางดึก
เพื่อดูให้แน่ใจว่าลูกน้อยยังคงหายใจอยู่

281
00:34:51,675 --> 00:34:54,178
ข้ารู้ว่าข้าไม่ได้ออกมาข้างนอก
เพื่อฟังเสียงพวกเขา

282
00:34:56,929 --> 00:34:59,516
แต่ข้ามาตามหาเจ้าต่างหาก

283
00:35:00,559 --> 00:35:06,273
เสียงสุดท้ายของเจ้า
ยังคงสะท้อนก้องระหว่างภูเขา

284
00:35:09,443 --> 00:35:12,404
เจ้าได้ทิ้งความว่างเปล่าอันเกินคณาไว้เบื้องหลัง

285
00:35:13,697 --> 00:35:17,034
ที่ทำให้ข้าตื่นทุกเช้า
และบังคับให้ข้าต้องออกมาข้างนอก

286
00:35:20,370 --> 00:35:22,206
เจ้าไม่เคยต้องการอะไรพวกนี้เลย

287
00:35:23,749 --> 00:35:24,958
ข้ารู้ดี

288
00:35:28,086 --> 00:35:31,256
และทุกๆ วัน
ข้าคิดว่าอะไรถูกพรากไปจากเจ้าบ้าง

289
00:35:31,340 --> 00:35:32,841
ข้าพรากอะไรไปจากเจ้า…

290
00:35:34,259 --> 00:35:38,096
เพื่อทำหน้าที่บนบัลลังก์นี้
ซึ่งข้าไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าข้าสมควรได้

291
00:35:43,143 --> 00:35:46,855
ลูกๆ ของเจ้ารับรู้ถึงการไม่มีเจ้าอยู่
ไม่ต่างจากข้าเลยสักนิด

292
00:35:50,901 --> 00:35:54,863
แต่อนาคตของพวกเขา
ที่เจ้ายอมแลกด้วยชีวิตของตัวเอง

293
00:35:54,947 --> 00:35:58,116
ปรากฏชัดอยู่เบื้องหน้า
พร้อมความเป็นไปได้ที่ไร้ขีดจำกัด

294
00:36:01,119 --> 00:36:03,497
ลูกสาวเจ้าได้เดินตามรอยเท้าของแม่นาง

295
00:36:03,580 --> 00:36:05,541
และแต่งงานกับชาวทรีวานเทียน

296
00:36:06,458 --> 00:36:10,170
หญิงสองคนที่มองเห็นใช้ชีวิตร่วมกันบนโลกใบนี้

297
00:36:12,714 --> 00:36:15,634
มันไม่ง่ายหรอก และข้ากลัวแทนพวกเขาด้วย

298
00:36:17,678 --> 00:36:20,722
แต่เวลาพวกเขาพูด
ข้าสัมผัสได้ถึงความรักในน้ำเสียงของพวกเขา

299
00:36:21,765 --> 00:36:25,853
และมันทำให้ข้ารู้สึกอบอุ่นหัวใจ
ที่รู้ว่าฮานิวาลูกเราได้พบความรักที่ดี

300
00:36:29,147 --> 00:36:31,733
โคฟุนเริ่มคุ้นเคยกับการเป็นพ่อคนแล้ว

301
00:36:34,444 --> 00:36:38,073
และข้ารู้ว่าการมีลูกชาย
แปลว่าไม่มีวันไหนจะผ่านพ้นไป

302
00:36:38,156 --> 00:36:40,242
โดยที่เขาไม่คิดถึงพ่อของตัวเองเลย

303
00:36:46,874 --> 00:36:50,711
ข้าถูกดึงดูดมายังสถานที่ที่เลวร้ายแห่งนี้…

304
00:36:52,921 --> 00:36:58,343
ที่ที่ผืนดินเป็นเถ้าถ่าน
ได้ฝังกลบร่างของทั้งพี่สาวและสามีของข้า

305
00:37:00,179 --> 00:37:04,933
ข้าสงสัยนักว่าจะมีอะไรเติบโตขึ้นมาได้ยังไง
บนผืนดินที่เผาไหม้และถูกทำลาย

306
00:37:05,017 --> 00:37:06,018
จนสิ้นซากนี้

307
00:37:13,817 --> 00:37:16,445
ข้าไม่รู้ว่าคนเราตายแล้วไปไหน

308
00:37:18,113 --> 00:37:19,615
แต่ไม่ว่าเจ้าจะอยู่ที่ไหน

309
00:37:20,616 --> 00:37:22,201
หวังว่าในที่สุดแล้ว

310
00:37:22,284 --> 00:37:26,455
เจ้าจะได้เจอสันติสุข
ที่เจ้าพยายามค้นหาอย่างหนักมาทั้งชีวิต

311
00:37:28,373 --> 00:37:31,460
เพื่อตัวเจ้าและเพื่อเราทุกคน

312
00:37:32,753 --> 00:37:34,838
และหวังว่าเจ้าจะยกโทษให้ข้า

313
00:38:01,740 --> 00:38:03,867
ไม่มีใครปฏิเสธได้ว่าเราติดค้างพายา

314
00:38:03,951 --> 00:38:06,954
ที่เอาชนะทอร์มาดาและทำลายอาวุธของเขาได้

315
00:38:07,579 --> 00:38:11,208
ข้าเองก็หนีที่เขาโจมตีรัฐบาลเราแทบไม่พ้น

316
00:38:12,209 --> 00:38:15,587
อย่างไรก็ตาม เราไม่สามารถลงนาม
ในสนธิสัญญาฉบับนี้หรือฉบับไหน

317
00:38:15,671 --> 00:38:19,049
กับชาติที่ให้สถานที่หลบภัยแก่คนที่มองเห็น

318
00:38:19,675 --> 00:38:23,345
เราทุกคนเป็นที่ประจักษ์แล้ว
ถึงอำนาจทำลายล้างของการมองเห็น

319
00:38:24,179 --> 00:38:26,515
นี่คือจุดยืนของชาวทรีวานเทียน

320
00:38:27,099 --> 00:38:31,645
การมองเห็นก่อให้เกิดความเสี่ยง
ต่อเราทุกคนมากเกินไป

321
00:38:31,728 --> 00:38:33,939
ข้าเข้าใจจุดยืนของท่าน

322
00:38:34,648 --> 00:38:37,860
แต่สิ่งที่สร้างระเบิดของทอร์มาดา
ไม่ใช่การมองเห็น

323
00:38:37,943 --> 00:38:41,405
แต่เป็นเพราะทอร์มาดา
ใช้แรงงานเด็กๆ ที่มองเห็นอย่างเหี้ยมโหด

324
00:38:41,488 --> 00:38:43,657
ซึ่งสามารถเข้าถึงองค์ความรู้จากยุคโบราณได้

325
00:38:44,241 --> 00:38:48,120
และไม่ใช่การมองเห็น
แต่เป็นความรู้ที่มีอำนาจทำลายล้างต่างหาก

326
00:38:48,662 --> 00:38:50,372
ที่ต้องเป็นสิ่งที่ผิดกฎหมาย

327
00:38:51,248 --> 00:38:56,211
คนที่มองเห็นจะเป็นผู้นำพาไปสู่องค์ความรู้นี้เสมอ

328
00:38:56,295 --> 00:38:58,922
และจะต้องมีคนอย่างทอร์มาดาอีกแน่

329
00:38:59,006 --> 00:39:00,966
ที่จะเลือกใช้ประโยชน์จากพวกเขา

330
00:39:01,633 --> 00:39:04,553
เราอยู่ข้างเดียวกับคนที่มองเห็นทั้งสามคน

331
00:39:05,179 --> 00:39:08,765
ซึ่งทุกคนมีบทบาทที่สำคัญอย่างยิ่ง
ในการเอาชนะทอร์มาดา

332
00:39:08,849 --> 00:39:11,143
- และทำลายระเบิดของมัน
- ใช่

333
00:39:11,226 --> 00:39:14,271
อย่างที่เราบอกไปก่อนหน้านี้
เราจะนิรโทษกรรมพวกเขา

334
00:39:14,354 --> 00:39:16,064
เราต้องการนิรโทษกรรมไปเพื่ออะไร

335
00:39:16,899 --> 00:39:18,400
เราไม่ได้ทำอะไรผิดซะหน่อย

336
00:39:19,109 --> 00:39:21,028
อันที่จริง ถ้าไม่ใช่เพราะพวกเรา

337
00:39:21,111 --> 00:39:23,655
ป่านนี้ทอร์มาดากับระเบิดของมัน
คงทำลายเมืองท่านพังไปแล้ว

338
00:39:23,739 --> 00:39:26,074
ฮานิวา เวลานี้ไม่เหมาะ

339
00:39:26,158 --> 00:39:28,619
- ไม่เหรอ แล้วเมื่อไรจะเหมาะล่ะ
- เจ้าหญิง

340
00:39:28,702 --> 00:39:30,996
เกรงว่าเจ้าจะลืมไปว่าพูดกับใครอยู่

341
00:39:31,079 --> 00:39:32,623
ข้าว่าท่านนั่นแหละที่ลืม

342
00:39:32,706 --> 00:39:34,291
ท่านทูต ข้าขออภัย…

343
00:39:34,791 --> 00:39:39,004
การมองเห็นไม่ได้กำลังจะกลับมา
แต่มันกลับมาแล้ว

344
00:39:39,838 --> 00:39:40,839
และถ้าข้าเป็นท่าน

345
00:39:40,923 --> 00:39:43,008
ข้าจะซาบซึ้งใจที่เราหยิบยื่นสันติภาพให้

346
00:39:43,091 --> 00:39:45,802
เพราะเชื่อเถอะ
ท่านไม่อยากให้เราเป็นศัตรูหรอก

347
00:39:48,305 --> 00:39:51,183
- นั่นข่มขู่กันเหรอ
- ไม่ใช่แน่นอน…

348
00:39:51,266 --> 00:39:54,061
ท่านทูต ข้าขอโทษ แต่ท่านต้องเข้าใจ

349
00:39:54,144 --> 00:39:57,523
ว่าข้ากับน้องสาวถูกไล่ล่ามาทั้งชีวิต

350
00:39:58,482 --> 00:40:00,484
เพียงเพราะเราเกิดมาเป็นแบบนี้

351
00:40:01,527 --> 00:40:05,113
แนวคิดที่ว่าข้าหรือใครก็ตามที่เป็นเหมือนข้า
คือภัยคุกคาม

352
00:40:05,197 --> 00:40:08,367
ต่อคนที่มองไม่เห็น
มันคือความเชื่องมงายและความกลัวเท่านั้น

353
00:40:08,450 --> 00:40:10,452
ไม่ใช่ความเป็นจริงของตัวตนข้าเลย

354
00:40:10,994 --> 00:40:15,415
เพราะตัวตนของข้านั้น
มันไม่เกี่ยวกับการที่ข้ามองเห็น

355
00:40:18,293 --> 00:40:19,545
ข้าคือลูกชาย

356
00:40:20,462 --> 00:40:21,713
ข้าคือพ่อ

357
00:40:22,506 --> 00:40:23,799
ข้าคือชาวพายัน

358
00:40:26,176 --> 00:40:29,471
แต่ที่สำคัญที่สุดคือ
ข้าเป็นพันธมิตรเพื่อสันติภาพของท่าน

359
00:40:31,723 --> 00:40:35,602
ฉะนั้นขอร้องล่ะ เราจับมือกันต่อไปได้ไหม

360
00:40:44,152 --> 00:40:45,153
ก็ได้

361
00:40:52,661 --> 00:40:53,662
ฮานิวา

362
00:40:53,745 --> 00:40:55,163
ทัค

363
00:40:55,247 --> 00:40:56,582
ทัค

364
00:40:57,124 --> 00:40:58,333
นางตกลงไหม

365
00:41:00,627 --> 00:41:02,629
พวกเขาตกลงที่จะคุยกันเพิ่มเติมในอนาคต

366
00:41:03,172 --> 00:41:04,464
แล้วตอนนี้ล่ะ

367
00:41:05,966 --> 00:41:07,301
นางไม่มีทางเลือก

368
00:41:08,051 --> 00:41:10,888
นางต้องคิดถึงอาณาจักร
เราจะทำสงครามอีกไม่ได้

369
00:41:10,971 --> 00:41:12,639
นางสัญญาว่าจะปกป้องเรา

370
00:41:12,723 --> 00:41:14,683
นางมีทั้งอาณาจักรที่ต้องปกป้อง

371
00:41:14,766 --> 00:41:16,852
เราในฐานะเจ้าชายและเจ้าหญิงก็เช่นกัน

372
00:41:19,188 --> 00:41:21,732
เจ้าไม่คิดจริงๆ หรอกใช่ไหม
ว่าสักวันเจ้าจะเป็นราชาที่นี่

373
00:41:23,025 --> 00:41:24,526
หนึ่งในเราสองคนต้องรับช่วงต่อจากแม่

374
00:41:24,610 --> 00:41:27,196
ประชาชนในพายาไม่มีวันยอมรับราชาที่มองเห็น

375
00:41:27,738 --> 00:41:30,365
ต่อให้พวกเขายอมรับ
พวกทรีวานเทียนก็ไม่ยอมอยู่ดี

376
00:41:31,074 --> 00:41:33,035
เจ้าก็ได้ยินที่พวกเขาพูดแล้วนี่

377
00:41:34,286 --> 00:41:37,623
ลืมการเป็นราชาหรือราชินีไปได้เลย โคฟุน
พวกเขาไม่อยากให้เรามีตัวตนด้วยซ้ำ

378
00:41:37,706 --> 00:41:39,875
- โกรธอะไรนักหนาเนี่ย
- ทำไมเจ้าไม่โกรธล่ะ

379
00:41:40,959 --> 00:41:42,794
เราไม่มีวันเหมาะสมกับที่นี่

380
00:41:43,795 --> 00:41:45,380
นี่ไม่ใช่โลกของเรา

381
00:41:46,673 --> 00:41:48,175
ครอบครัวข้าอยู่ที่นี่

382
00:41:50,761 --> 00:41:52,387
ข้าจะเลี้ยงลูกของข้าที่นี่

383
00:41:56,225 --> 00:41:58,602
ลูกเจ้าจะใช้ชีวิต
อยู่ในโลกที่ต่างไปจากโลกของเจ้า

384
00:42:22,417 --> 00:42:24,461
ลูกๆ ข้าจะไม่มีวันยกโทษให้ข้า

385
00:42:25,838 --> 00:42:28,674
ท่านช่วยชีวิตคนไว้นับพัน รวมทั้งพวกเขาด้วย

386
00:42:29,883 --> 00:42:33,762
ท่านเป็นคนเริ่มต้นการเจรจา
กับทรีวานเทสอย่างจริงจัง

387
00:42:35,556 --> 00:42:37,683
แต่การมองเห็นกลายเป็นสิ่งต้องห้ามอีกครั้ง

388
00:42:39,601 --> 00:42:43,480
ตอนข้ายังเด็ก พ่อข้าเคยพาไปตกปลาแซลมอน

389
00:42:44,857 --> 00:42:46,775
เขาจะพาข้าไปยังแม่น้ำทุกฤดูหนาว

390
00:42:46,859 --> 00:42:48,068
แล้วเราก็ตกปลากัน

391
00:42:49,194 --> 00:42:52,114
ช่วงไม่กี่วันแรก เราตกอะไรไม่ได้เลย

392
00:42:53,532 --> 00:42:56,451
แล้ววันนึงเราก็ตกได้หนึ่งตัว

393
00:42:57,828 --> 00:42:58,954
สองตัว

394
00:42:59,454 --> 00:43:01,498
แทบไม่พอยาไส้คนทั้งครอบครัว

395
00:43:02,165 --> 00:43:05,002
แต่มากพอที่จะทำให้รู้ว่าวันรุ่งขึ้นจะต้องตกได้อีก

396
00:43:06,128 --> 00:43:08,714
แซลมอนห้าตัว แซลมอนสิบตัว

397
00:43:09,506 --> 00:43:13,010
ไม่นานแม่น้ำทั้งสายก็เต็มไปด้วยปลาแซลมอน

398
00:43:15,470 --> 00:43:17,514
การมองเห็นกำลังกลับมา

399
00:43:18,765 --> 00:43:21,977
ท่านกับข้าได้เห็นปลาตัวแรกๆ ที่ว่ายทวนน้ำขึ้นมา

400
00:43:23,270 --> 00:43:24,563
จะต้องมีมาเพิ่มอีกแน่นอน

401
00:43:25,355 --> 00:43:27,357
แน่นอนว่าบางคนก็มาถึงที่นี่แล้ว

402
00:43:28,233 --> 00:43:29,610
คนอื่นๆ จะตามมาอีก

403
00:43:31,486 --> 00:43:35,532
ไม่มีกฎหมายหรือศาสนาใดจะหยุดยั้งได้

404
00:43:38,785 --> 00:43:43,248
ถือเป็นหน้าที่เราว่าจะเลือกจัดการกับเรื่องนี้
ในเขตแดนของเรายังไง

405
00:43:43,832 --> 00:43:46,627
ทรีวานเทียนแสดงจุดยืนชัดเจนแล้ว

406
00:43:46,710 --> 00:43:50,297
นักการเมืองทำตามกฎที่พวกเขาไม่รู้จักสักนิด

407
00:43:51,089 --> 00:43:53,717
จะเกิดสงครามเกี่ยวกับการมองเห็น

408
00:43:53,800 --> 00:43:58,472
ไม่ใช่ระหว่างพายากับทรีวานเทส
แต่เป็นภายในเมืองต่างๆ

409
00:44:00,057 --> 00:44:01,350
ภายในครอบครัว

410
00:44:03,060 --> 00:44:04,436
ภายในจิตใจของเราเอง

411
00:44:06,188 --> 00:44:08,690
ไม่ว่ายังไง ธรรมชาติก็มีเส้นทางของมัน

412
00:44:09,900 --> 00:44:11,193
มันมีมาเสมอ

413
00:44:14,821 --> 00:44:16,031
ก็นะ…

414
00:44:17,449 --> 00:44:19,785
ดูเหมือนเจ้าจะยอมรับมันได้แล้ว

415
00:44:20,827 --> 00:44:23,747
ข้อได้เปรียบเดียวของการเป็นคนที่คิดผิดมหันต์

416
00:44:23,830 --> 00:44:29,211
อย่างที่ข้าเป็นมาในชีวิตนี้
คือความคิดใหม่ๆ นั้นเป็นที่ยอมรับได้ง่ายกว่า

417
00:44:34,258 --> 00:44:36,176
กลิ่นความตายคลุ้งไปหมด

418
00:44:46,979 --> 00:44:49,481
ข้าว่าบาบารู้มาตลอดว่าเขาต้องตายในสนามรบ

419
00:44:50,899 --> 00:44:51,900
ครั้งนึงเขาบอกข้าว่า

420
00:44:52,401 --> 00:44:56,196
ทุกเศษเสี้ยวของชีวิตและความตาย
ต้องเป็นสิ่งที่เราตั้งใจหามาเอง

421
00:44:57,739 --> 00:45:01,076
เขาเอาชนะทั้งกองทัพได้
ด้วยลมหายใจเฮือกสุดท้ายของเขา

422
00:45:01,577 --> 00:45:04,454
และเพราะทำเช่นนั้น เขาจึงช่วยเราทุกคนไว้ได้

423
00:45:05,747 --> 00:45:07,541
ข้าว่าการตายของเขาบรรลุอย่างที่ตั้งใจแล้ว

424
00:45:09,168 --> 00:45:10,836
เจ้าฟังดูอิจฉานิดๆ นะ

425
00:45:12,212 --> 00:45:13,255
อาจจะใช่

426
00:45:14,923 --> 00:45:18,260
แต่ระหว่างที่ข้ายังมีชีวิตอยู่

427
00:45:18,760 --> 00:45:21,471
ข้าจะทำเต็มที่เพื่อให้ท่านอยู่ห่างจากปัญหา

428
00:45:30,522 --> 00:45:32,774
ข้าคงเสียศูนย์ถ้าไม่มีเจ้า ทามัคที

429
00:45:33,650 --> 00:45:35,736
ฟังดูช่างน่าเศร้าสำหรับเราสองคนจริงๆ

430
00:45:45,704 --> 00:45:48,123
ข้าคิดถึงเขา เรนเจอร์

431
00:45:50,667 --> 00:45:52,794
บาบาเป็นคนตัวใหญ่ยักษ์

432
00:45:53,504 --> 00:45:56,381
จึงไม่แปลกเลยถ้าเขาจะทิ้งช่องว่างขนาดยักษ์ไว้

433
00:45:56,465 --> 00:45:58,258
ในพื้นที่ที่เขาเคยเติมเต็มมาก่อน

434
00:46:02,596 --> 00:46:04,598
รู้ไหม บาบายอมตายเพื่อเจ้า

435
00:46:05,516 --> 00:46:06,767
เพื่อเราทุกคน

436
00:46:09,353 --> 00:46:12,272
แต่มันสำคัญที่ต้องจดจำไว้ด้วย
ว่าเขาไม่ได้ตายเพื่อเจ้าเท่านั้น

437
00:46:13,273 --> 00:46:14,900
แต่เขาใช้ชีวิตอยู่เพื่อเจ้า

438
00:46:16,485 --> 00:46:18,320
ถ้าเขาอยู่ตรงนี้ เขาคงพูดแบบนี้แหละ

439
00:46:25,118 --> 00:46:26,453
ได้ข่าวว่าลูมาถึงแล้ว

440
00:46:27,120 --> 00:46:28,205
ใช่แล้ว

441
00:46:30,541 --> 00:46:32,292
ใช่ พรุ่งนี้เราจะกลับบ้านกัน

442
00:46:32,960 --> 00:46:34,378
เจ้าอยู่ที่นี่ได้นะ

443
00:46:36,713 --> 00:46:41,176
ขอบคุณ แต่ว่าลูกับข้า…

444
00:46:41,260 --> 00:46:46,890
เราไม่ชอบฝูงชน หรือคนเยอะๆ
แบบคนเป็นฝูงน่ะ

445
00:46:48,559 --> 00:46:50,352
ข้ายกม้าให้เจ้าก็ได้

446
00:46:52,646 --> 00:46:53,730
ไม่เอา

447
00:46:55,232 --> 00:46:56,900
เดี๋ยวโดนพวกหมาป่ากินหมด

448
00:47:08,620 --> 00:47:09,830
ฮานิวา

449
00:47:11,707 --> 00:47:12,958
ชาร์ล็อตต์เหรอ

450
00:47:16,461 --> 00:47:17,629
ฮานิวา

451
00:47:17,713 --> 00:47:19,006
ชาร์ล็อตต์

452
00:47:23,093 --> 00:47:24,094
เฮ้

453
00:47:25,137 --> 00:47:27,055
ไม่ยักรู้ว่าเจ้าจะกลับมา

454
00:47:27,139 --> 00:47:29,600
เปล่า ข้าไม่ได้กลับมา ข้าอยู่ได้ไม่นานหรอก

455
00:47:30,601 --> 00:47:32,269
ข้าแค่อยากมั่นใจว่าเจ้าปลอดภัยดี

456
00:47:34,521 --> 00:47:36,231
เสียใจเรื่องบาบาด้วยนะ

457
00:47:37,482 --> 00:47:39,151
และข้าได้ข่าวว่าเจ้ากับเวร็นแต่งงานกัน

458
00:47:39,234 --> 00:47:40,819
ข้าดีใจด้วยจริงๆ

459
00:47:40,903 --> 00:47:43,697
ตอนนี้ข้าไม่รู้ว่าข้าควรคุยเรื่องเศร้าก่อนไหม

460
00:47:43,780 --> 00:47:46,575
แล้วค่อยคุยเรื่องสุข หรือสุขก่อนค่อยเศร้าดี

461
00:47:46,658 --> 00:47:48,243
หรือเจ้าอาจจะไม่อยากคุยเลยก็ได้

462
00:47:50,287 --> 00:47:54,875
เดอะคอมพาสเป็นยังไงบ้าง ชีวากับเด็กๆ ล่ะ

463
00:47:54,958 --> 00:47:56,168
พวกเด็กๆ น่ะเยี่ยมมาก

464
00:47:56,668 --> 00:47:58,128
ข้าคิดว่าชีวาไม่ได้ชอบข้านัก

465
00:47:58,212 --> 00:48:00,672
แต่ข้าไม่ชอบนางเหมือนกัน งั้นก็ถือว่าไปได้สวย

466
00:48:02,466 --> 00:48:05,427
นางขอให้ข้าเอาไอ้นี่มาให้เจ้า

467
00:48:07,429 --> 00:48:08,972
นางบอกว่าเจ้าจะรู้เองว่ามันคืออะไร

468
00:48:36,124 --> 00:48:38,126
นางอวยพรให้เจ้าเดินทางปลอดภัย

469
00:48:39,127 --> 00:48:43,757
แปลว่า… เจ้าจะเดินทางไปไหนใช่ไหม

470
00:48:46,552 --> 00:48:48,053
เจ้าจะไปกับเราไหม

471
00:48:50,639 --> 00:48:52,099
คราวนี้ไปไม่ได้

472
00:48:53,892 --> 00:48:55,769
แต่ก็ขอบคุณที่ถามนะ

473
00:48:57,980 --> 00:48:59,565
ใครจะดูแลให้ข้าปลอดภัยล่ะเนี่ย

474
00:49:01,942 --> 00:49:03,694
ตอนนี้เจ้ามีเวร็นคอยดูแลแล้ว

475
00:49:04,611 --> 00:49:06,029
และนางก็มีเจ้าด้วย

476
00:49:06,822 --> 00:49:09,116
เดอะคอมพาสต้องการข้า

477
00:49:10,075 --> 00:49:12,703
ลูกๆ ของเจอร์ลามาเรล
ทำให้เราไม่ว่างเลย และ…

478
00:49:13,453 --> 00:49:15,372
ข้ารู้สึกได้ว่าจะมีพวกเขามาอีก

479
00:49:16,707 --> 00:49:17,708
พวกเขาโชคดีมากที่มีเจ้า

480
00:49:18,292 --> 00:49:20,127
ไปบอกพวกเขาสิ

481
00:49:20,210 --> 00:49:21,378
ไอ้พวกตัวป่วนทั้งหลาย

482
00:49:28,594 --> 00:49:30,345
เจ้าคอยระวังตัวด้วยนะ

483
00:49:31,805 --> 00:49:33,098
เจ้าก็เช่นกัน

484
00:49:43,233 --> 00:49:44,735
ขอบคุณนะ

485
00:49:47,029 --> 00:49:48,614
ข้ายินดีมาก

486
00:49:49,698 --> 00:49:51,033
นี่ข้าไม่ได้ร้องไห้นะ

487
00:49:53,785 --> 00:49:55,370
เจ้าจะมาตามหาข้าไหม

488
00:49:59,416 --> 00:50:00,918
เจ้าคือคนที่มองเห็น

489
00:50:02,377 --> 00:50:03,712
เจ้าสิต้องมาตามหาข้า

490
00:50:22,022 --> 00:50:23,732
แน่ใจนะว่าเจ้าไม่อยากบอกลา

491
00:50:26,193 --> 00:50:27,778
มันคงจบไม่สวยหรอก

492
00:50:33,992 --> 00:50:35,285
ข้าจะได้เจอพวกเขาอีก

493
00:51:05,148 --> 00:51:06,817
อากาศเริ่มเย็นแล้ว

494
00:51:08,110 --> 00:51:09,611
อีกไม่นานก็จะถึงฤดูหนาว

495
00:51:13,824 --> 00:51:16,535
ผ่านมาเกือบปีแล้ว ยังไม่ได้ข่าวจากฮานิวาเลย

496
00:51:17,870 --> 00:51:19,997
คงอีกสักพักกว่าเราจะได้ข่าวจากนาง

497
00:51:21,123 --> 00:51:23,041
เจ้าเคยคิดถึงเผ่าอัลเคนนีไหม

498
00:51:24,209 --> 00:51:25,419
ทุกวันเลย

499
00:51:26,170 --> 00:51:28,297
มีแค่เราสี่คนอยู่พร้อมหน้ากัน

500
00:51:29,423 --> 00:51:34,344
ข้ามั่นใจว่าบางทีเราก็เย็นชาใส่กัน
แต่ในความทรงจำของข้ามันอบอุ่นเสมอ

501
00:51:37,723 --> 00:51:41,393
ข้าคิดว่าถ้าข้าได้เป็นราชินี

502
00:51:42,352 --> 00:51:44,313
ข้าจะสามารถมอบสิ่งนั้นให้เราได้

503
00:51:45,480 --> 00:51:47,816
แต่เมื่อเราออกเดินทางไปค้นหาถนนลาเวนเดอร์

504
00:51:48,734 --> 00:51:51,153
เราไม่มีวันกลับไปเป็นครอบครัวแบบเดิมได้อีก

505
00:51:52,029 --> 00:51:53,322
ใช่

506
00:51:53,989 --> 00:51:57,201
แต่เรายังเป็นครอบครัวเดียวกันเสมอ

507
00:52:02,748 --> 00:52:04,791
เจ้าประพฤติตัวต่อหน้าสภาได้ดีมาก

508
00:52:05,792 --> 00:52:07,377
เจ้าทำให้พวกเขาไว้ใจเจ้า

509
00:52:09,546 --> 00:52:13,509
ไม่แน่นะ… เจ้าอาจเกิดมาเพื่อสิ่งนี้

510
00:52:13,592 --> 00:52:16,845
ฮานิวาบอกว่า
อาณาจักรจะไม่มีวันยอมรับราชาที่มองเห็น

511
00:52:18,430 --> 00:52:19,848
ท่านคิดว่ายังไง

512
00:52:23,018 --> 00:52:26,647
ข้ารู้ว่าพ่อจะพูดว่ายังไง เขาจะพูดว่า

513
00:52:27,189 --> 00:52:29,858
"จงคิดเหมือนคนตาบอด
สายตาของเจ้าหักหลังเจ้าได้"

514
00:52:36,907 --> 00:52:38,909
ข้าคิดว่าสายตาของข้าหักหลังข้ามาแล้ว

515
00:52:41,453 --> 00:52:42,871
และมันจะทำอีกแน่นอน

516
00:52:46,083 --> 00:52:47,501
หมายความว่าไง

517
00:52:50,462 --> 00:52:52,130
แม่ข้าเป็นราชินี

518
00:52:53,215 --> 00:52:55,634
พ่อข้าสละชีพเพื่อช่วยอาณาจักรนี้ไว้

519
00:52:55,717 --> 00:52:58,262
ก่อนหน้านี้พวกเขาไม่ใช่ประชาชนของข้า
ตอนนี้พวกเขาใช่แล้ว

520
00:52:59,721 --> 00:53:02,766
ข้าไม่มีวันรับใช้ประชาชนหรือลูกของข้าได้

521
00:53:02,850 --> 00:53:04,977
ถ้าการรับรู้ถึงโลกของข้ามันต่างจากของพวกเขา

522
00:53:09,940 --> 00:53:15,279
ที่ข้าจะบอกก็คือ… ข้าคิดว่าข้าเห็นมามากพอแล้ว

523
00:53:22,661 --> 00:53:25,914
ข้าอยากอยู่ในโลกใบเดียวกับลูกของข้า

524
00:53:29,626 --> 00:53:35,048
ข้าอยากได้ยิน รู้สึก และได้กลิ่นแบบที่เขาทำได้

525
00:53:48,312 --> 00:53:49,313
โคฟุน

526
00:53:51,481 --> 00:53:53,150
มันไม่มีทางถอยหลังกลับนะ

527
00:53:55,652 --> 00:53:58,113
เจ้าต้องมั่นใจเต็มร้อยจริงๆ

528
00:54:03,452 --> 00:54:04,828
ข้ามั่นใจ

529
00:56:22,758 --> 00:56:23,759
มาถึงจนได้นะ

530
00:56:29,723 --> 00:56:30,724
รู้จักเราด้วยเหรอ

531
00:56:31,558 --> 00:56:34,436
เปล่า ยังไม่รู้จักหรอก

532
00:56:36,522 --> 00:56:39,608
แต่ฉันดีใจจริงๆ ที่พวกคุณเจอเรา

533
00:56:40,400 --> 00:56:42,653
ฉันมั่นใจว่าคุณคงพอนึกภาพออก

534
00:56:43,570 --> 00:56:47,115
ว่าทุกคนที่นี่เคยผ่านชีวิตคล้ายๆ พวกคุณมาก่อน

535
00:56:50,869 --> 00:56:54,039
ฉันชื่อมิเคลา พวกคุณล่ะ

536
00:56:56,416 --> 00:56:57,584
ฮานิวา

537
00:57:02,923 --> 00:57:03,924
เวร็น

538
00:57:05,425 --> 00:57:08,720
ยินดีต้อนรับ ฮานิวากับเวร็น

539
00:57:11,056 --> 00:57:15,644
อย่ามัวยืนนิ่งอยู่สิ ลงมารู้จักทุกคนเร็ว

540
00:57:50,470 --> 00:57:51,471
ยินดีต้อนรับ

541
00:57:53,307 --> 00:57:54,600
หวัดดีค่ะ

542
00:58:00,480 --> 00:58:02,232
หวัดดีค่ะ ยินดีที่ได้เจอนะ

543
00:58:12,910 --> 00:58:13,911
หวัดดีค่ะ

544
00:59:57,472 --> 00:59:59,474
คำบรรยายโดย ชลันธร เรืองภักดี