1 00:00:46,426 --> 00:00:48,095 ข้าปล่อยให้เขาไปคนเดียวไม่ได้ 2 00:00:48,178 --> 00:00:50,889 สายไปแล้ว ป่านนี้เขาคงไปถึงแล้วล่ะ 3 00:00:51,390 --> 00:00:54,059 งั้นเราจะตามไป โคฟุน เวร็นกับข้าตามเขาได้ทันแน่ 4 00:00:54,142 --> 00:00:56,979 ต่อให้เขาฆ่าซิเบธได้ เขาคิดว่าจะออกมาจากที่นั่นได้ไงกัน 5 00:00:58,814 --> 00:01:00,649 เขาไม่คิดว่าเขาจะออกมา 6 00:01:04,570 --> 00:01:06,947 - เราต้องไป - ใช่ 7 00:01:07,030 --> 00:01:08,365 ไม่ได้ 8 00:01:08,448 --> 00:01:11,827 ประชาชนทุกคนของเพนน์ซาอยู่ในอุโมงค์นี้ 9 00:01:12,744 --> 00:01:15,372 และเรายังไม่เข้าใกล้ปลายทางเลย 10 00:01:16,248 --> 00:01:18,876 ถ้านางเริ่มขว้างเทพแห่งสายฟ้ามาอีกละก็ 11 00:01:18,959 --> 00:01:21,587 ที่นี่อาจจะกลายเป็นสุสานขนาดมหึมาเช่นกัน 12 00:01:22,421 --> 00:01:25,674 เราเคยมีช่วงเวลาให้ต่อสู้ และช่วงเวลานั้นมันผ่านไปแล้ว 13 00:01:26,675 --> 00:01:28,385 แต่พ่อข้ายังสู้อยู่ 14 00:01:29,303 --> 00:01:33,140 หวังว่าเขาจะทำแบบเงียบมากๆ แล้วกัน 15 00:01:34,600 --> 00:01:35,809 เอาสักลูกไหม 16 00:01:35,893 --> 00:01:37,811 ไม่ ขอบคุณ 17 00:01:38,520 --> 00:01:39,813 ข้าขอกินอีก 18 00:02:01,210 --> 00:02:04,421 ไง เรามีแผนการจริงๆ ไหมเนี่ย 19 00:02:05,631 --> 00:02:07,424 หาตัวราชินีแล้วฆ่ามันซะ 20 00:02:10,344 --> 00:02:12,513 นั่นมันเหมือนเป้าหมายมากกว่าแผนการว่ะ 21 00:03:39,933 --> 00:03:42,060 ท่านจะทำให้คนอื่นกลัวเพราะไอ้นั่น 22 00:03:43,687 --> 00:03:46,607 คนเขากลัวข้าอยู่แล้ว 23 00:03:47,482 --> 00:03:49,151 อือ ข้าก็ว่างั้นแหละ 24 00:03:49,234 --> 00:03:51,945 - แต่ไม่ใช่เจ้า - อย่าถือสากันนะ 25 00:03:52,029 --> 00:03:54,990 ข้าแค่ไม่กลัวใครเหมือนที่คนอื่นๆ กลัวกัน 26 00:03:56,867 --> 00:03:58,035 ทำไมล่ะ 27 00:03:59,494 --> 00:04:01,330 เจ้าไม่ใช่คนตัวใหญ่กำยำอะไร 28 00:04:01,872 --> 00:04:05,000 ถูก จริงๆ ข้าเป็นพวกปลายแถว 29 00:04:06,126 --> 00:04:08,045 แต่ข้าฉลาดกว่าคนอื่น 30 00:04:08,545 --> 00:04:11,131 ฉลาดพอที่จะรู้ว่ามีวิธีอื่นให้กุมอำนาจได้ 31 00:04:12,841 --> 00:04:16,010 อีโด วอสตัวใหญ่อย่างกับยักษ์ 32 00:04:16,094 --> 00:04:18,764 แต่เพราะแบบนั้นเอง เขาถึงไม่ค่อยใช้หัวคิด 33 00:04:20,599 --> 00:04:23,268 เขาอยากใช้คนที่มองเห็น มาเป็นคนนำกองทัพของเขา 34 00:04:24,394 --> 00:04:25,562 เขาไม่ได้คิดถึงข้อเท็จจริง 35 00:04:25,646 --> 00:04:28,190 ว่าพวกเขาสามารถอ่านหนังสือ ของบรรพบุรุษเราได้ 36 00:04:28,273 --> 00:04:32,236 เปิดเผยความรู้ที่สามารถพลิกโฉมการทำสงคราม 37 00:04:35,113 --> 00:04:38,700 ข้าใช้เวลาทั้งชีวิตตามหาอำนาจ 38 00:04:38,784 --> 00:04:42,538 ที่ไม่ได้มาจากแรงเหวี่ยงดาบว่าหนักแน่นแค่ไหน 39 00:04:44,164 --> 00:04:48,335 แล้วข้าก็มาถึงจุดนี้ ได้นั่งอยู่ตรงหน้าท่าน 40 00:04:49,503 --> 00:04:53,173 สามารถทำลายทั้งเมืองลงได้ โดยไม่ต้องใช้กองทัพ 41 00:04:54,716 --> 00:04:56,969 นั่นคือสิ่งที่อีโดไม่เคยคิดฝันไว้ 42 00:04:59,680 --> 00:05:01,557 ทำให้ข้านึกขึ้นได้พอดี 43 00:05:02,975 --> 00:05:05,519 ดูเหมือนว่าเราน่าจะได้ข่าวจากมักห์ราแล้วตอนนี้ 44 00:05:06,144 --> 00:05:09,815 ตอนไหนเราถึงจะสันนิษฐานได้ ว่านางเปลี่ยนแผนการ 45 00:05:10,482 --> 00:05:12,734 มักห์ราไม่เคยตัดสินใจอะไรว่องไว 46 00:05:14,069 --> 00:05:15,946 ครอบครัวนางคงโน้มน้าวให้นางสู้แน่ๆ 47 00:05:16,029 --> 00:05:19,616 แต่ต่อมศีลธรรมอันบิดเบี้ยวของนาง จะไม่มีวันต่อต้าน 48 00:05:19,700 --> 00:05:23,745 แนวคิดเรื่องการสละชีพตัวเองเพื่อคนของนาง 49 00:05:24,746 --> 00:05:25,956 ถ้าท่านว่างั้นละก็ 50 00:05:28,250 --> 00:05:29,459 ทอร์มาดา 51 00:05:29,960 --> 00:05:31,211 ครับ 52 00:05:32,588 --> 00:05:34,548 เตรียมระเบิดให้พร้อม เผื่อไว้น่ะ 53 00:05:35,340 --> 00:05:36,925 พร้อมเสมออยู่แล้ว ฝ่าบาท 54 00:05:40,095 --> 00:05:42,055 คนเผชิญหน้ากับนางควรเป็นข้า ไม่ใช่เขา 55 00:05:42,556 --> 00:05:44,516 การเสียสละของท่านไม่ทำให้เราได้อะไร 56 00:05:45,017 --> 00:05:46,894 มีแต่จะทิ้งประชาชนให้ไร้ราชินี 57 00:05:47,394 --> 00:05:49,021 ข้าต้องยอมเสียสามีไปงั้นเหรอ 58 00:05:49,605 --> 00:05:52,232 ถ้ามันต้องเป็นแบบนั้นก็ใช่ 59 00:05:52,316 --> 00:05:53,317 ไม่ 60 00:05:55,319 --> 00:05:58,947 มักห์รา เดินหน้าต่อไป อย่าวอกแวก 61 00:06:00,449 --> 00:06:02,659 ช่วงเวลาตอนนี้ 62 00:06:04,036 --> 00:06:07,122 ท่านอาจเกิดมาเพื่อช่วงเวลานี้ 63 00:06:31,855 --> 00:06:36,527 จงปล่อยให้สายน้ำไหลไป 64 00:06:37,444 --> 00:06:41,073 ปล่อยให้เหล่าคนช่างฝัน 65 00:06:41,156 --> 00:06:44,159 ปลุกชาติที่หลับใหล 66 00:06:45,118 --> 00:06:46,954 มาเถิด 67 00:06:47,037 --> 00:06:52,960 สู่เยรูซาเล็มใหม่ 68 00:06:54,127 --> 00:06:59,299 ถือกำเนิดเมืองผ่องอำไพ 69 00:06:59,883 --> 00:07:03,220 แสงรุ่งอรุณสว่างไสว 70 00:07:03,303 --> 00:07:06,974 ถนนทุกสายที่มุ่งไป 71 00:07:07,683 --> 00:07:12,688 กับเสียงเพรียก 72 00:07:13,438 --> 00:07:16,441 ด้วยบทเพลง 73 00:07:18,151 --> 00:07:21,238 อีกทั้งเรียกหา 74 00:07:21,321 --> 00:07:25,367 หาผู้รับไว้ 75 00:07:25,450 --> 00:07:31,290 ผู้สะท้าน ผู้สั่นไหว 76 00:07:32,207 --> 00:07:34,293 โอ้ 77 00:07:34,376 --> 00:07:38,922 หัวใจเจ็บปวดชอกช้ำ 78 00:07:39,006 --> 00:07:40,799 เรากำลังจะถึงจุดจบ 79 00:07:40,883 --> 00:07:42,718 วิ่งอยู่ในสายน้ำ 80 00:07:42,801 --> 00:07:44,136 ฝ่าหมอกบังตา 81 00:07:44,219 --> 00:07:46,221 เหล่าบุตรและธิดา 82 00:07:46,305 --> 00:07:50,726 จงปล่อยให้สายน้ำไหลไป 83 00:07:52,102 --> 00:07:56,148 ปล่อยให้เหล่าคนช่างฝัน 84 00:07:56,231 --> 00:07:59,735 ปลุกชาติที่หลับใหล 85 00:08:00,527 --> 00:08:01,653 มาเถิด 86 00:08:02,946 --> 00:08:09,203 สู่เยรูซาเล็มใหม่ 87 00:08:19,838 --> 00:08:21,673 นี่กระโจมของมัน ข้าได้กลิ่นมัน 88 00:08:23,592 --> 00:08:24,760 แล้วมันอยู่ไหนล่ะ 89 00:08:26,303 --> 00:08:28,138 - ฝ่าบาท - ต้องการพบข้าเหรอ 90 00:08:28,222 --> 00:08:30,057 อายูรา บอกนางซิว่าเจ้าได้ยินอะไร 91 00:08:31,475 --> 00:08:32,809 ไม่ได้ยินอะไรเลย 92 00:08:33,852 --> 00:08:34,895 ไม่เลยเหรอ 93 00:08:35,395 --> 00:08:38,189 ไม่มีเสียงคน ไม่มีเสียงเครื่องมือ 94 00:08:38,689 --> 00:08:41,735 ไม่มีเสียงฉ่าในกระทะหรือเสียงกองไฟ 95 00:08:42,318 --> 00:08:44,154 ไม่มีเสียงทารกร้องไห้ 96 00:08:44,237 --> 00:08:46,949 มีแค่เสียงอู้อี้ของคนเดินเท้าจำนวนมาก 97 00:08:47,491 --> 00:08:48,659 เสียงอู้อี้เหรอ 98 00:08:49,243 --> 00:08:50,410 อู้อี้เพราะแผ่นดิน 99 00:08:50,994 --> 00:08:52,371 พวกมันอยู่ใต้ดิน 100 00:08:52,871 --> 00:08:54,039 หลบซ่อนตัวสินะ 101 00:08:54,122 --> 00:08:55,332 ไม่ใช่ พวกมันเดินอยู่ 102 00:08:55,415 --> 00:08:56,583 อุโมงค์ 103 00:08:57,084 --> 00:08:58,377 พวกมันหาทางหนีได้ 104 00:08:59,461 --> 00:09:00,546 เจ้าเตรียมพร้อมแล้วใช่ไหม 105 00:09:00,629 --> 00:09:02,339 ครับ ฝ่าบาท 106 00:09:02,422 --> 00:09:03,423 ระเบิดพวกมันซะ 107 00:09:04,842 --> 00:09:07,594 - ฆ่าพวกมันให้หมด - ยิง 108 00:09:11,890 --> 00:09:13,308 ยิง 109 00:09:27,739 --> 00:09:28,991 เวรละ 110 00:09:29,950 --> 00:09:31,159 ฉิบหาย 111 00:09:31,243 --> 00:09:32,244 มาเร็ว 112 00:09:45,132 --> 00:09:47,259 - นางรู้ตัวแล้ว - ใช่ 113 00:09:47,342 --> 00:09:48,635 เดินต่อไป 114 00:09:52,514 --> 00:09:54,600 บอกให้เดินต่อไป 115 00:10:00,355 --> 00:10:01,690 ได้ยินอะไรไหม 116 00:10:02,399 --> 00:10:03,400 ไม่ 117 00:10:04,151 --> 00:10:05,194 อย่าหยุด 118 00:10:08,447 --> 00:10:09,865 ยิง 119 00:10:12,409 --> 00:10:15,579 หันสิบองศา ระยะทางเท่าเดิม 120 00:10:17,080 --> 00:10:18,457 จัดการให้เรียบ 121 00:10:19,541 --> 00:10:21,293 - พร้อมแล้ว - พร้อมแล้ว 122 00:10:22,002 --> 00:10:23,128 ยิง 123 00:10:36,099 --> 00:10:37,392 หยุดก่อน 124 00:10:43,232 --> 00:10:44,650 - โคฟุน - รอตรงนี้ 125 00:11:14,263 --> 00:11:15,305 โคฟุน 126 00:11:16,306 --> 00:11:17,474 เราหยุดพวกมันได้แล้ว 127 00:11:18,267 --> 00:11:19,393 เยี่ยมมาก 128 00:11:19,893 --> 00:11:21,019 ยิงพวกมันอีก 129 00:11:31,363 --> 00:11:32,614 โคฟุน 130 00:11:33,574 --> 00:11:34,783 ครับ 131 00:11:36,493 --> 00:11:39,162 วิ่งเร็ว วิ่ง 132 00:11:45,043 --> 00:11:46,378 โคฟุน 133 00:11:53,719 --> 00:11:54,970 โคฟุน 134 00:12:07,441 --> 00:12:09,234 เจ้าไม่คิดว่าจะมีคนได้ยินเหรอ บาบา 135 00:12:12,112 --> 00:12:14,239 - ใครอยู่ตรงนั้น - ร้อยเอกครับ 136 00:12:14,865 --> 00:12:15,949 มันอยู่ในหมู่พวกเรา 137 00:12:16,033 --> 00:12:17,409 - แผนใหม่นะ - เออ 138 00:12:17,492 --> 00:12:19,244 สู้สิวะ 139 00:12:20,204 --> 00:12:21,330 โคฟุน 140 00:12:26,835 --> 00:12:27,836 โคฟุน 141 00:12:31,048 --> 00:12:32,257 โคฟุน 142 00:12:36,762 --> 00:12:37,804 เจ้าเป็นอะไรไหม 143 00:12:38,597 --> 00:12:39,848 ข้าไม่เป็นไร ไม่มีตรงไหนหัก 144 00:12:39,932 --> 00:12:41,308 - แน่ใจนะ - วูล์ฟโอเคไหม 145 00:12:41,391 --> 00:12:42,392 จ้ะ 146 00:12:45,479 --> 00:12:46,730 เราไปไกลกว่านี้ไม่ได้แล้ว 147 00:12:47,397 --> 00:12:50,776 เราอยู่ที่นี่ไม่ได้ ไม่งั้นเราจะถูกฝังทั้งเป็น 148 00:12:51,443 --> 00:12:53,612 นางยังขว้างระเบิดมาเรื่อยๆ 149 00:12:59,201 --> 00:13:02,621 ถ้าถึงเวลาต้องเลือกว่าจะตายแบบไหน 150 00:13:04,039 --> 00:13:07,793 ข้ายอมตายเพราะสู้เพื่อแผ่นดินของข้า ดีกว่าหลบซ่อนอยู่ใต้ดินแบบนี้ 151 00:13:08,919 --> 00:13:09,962 ข้าเห็นด้วย 152 00:13:11,797 --> 00:13:13,215 ข้าก็เห็นด้วย 153 00:13:14,633 --> 00:13:15,634 ข้าก็เช่นกัน 154 00:13:20,848 --> 00:13:22,516 - ท่านนายพล - มีอะไร 155 00:13:23,600 --> 00:13:26,436 - การต่อสู้ ภายในค่าย - นักล่าแม่มดเหรอ 156 00:13:26,520 --> 00:13:29,523 ไม่ใช่นักล่าแม่มด และไม่ใช่ทรีวานเทียน 157 00:13:30,023 --> 00:13:33,610 ชายสองคน คนนึงตัวใหญ่มาก 158 00:13:34,444 --> 00:13:35,529 บาบา วอส 159 00:13:35,612 --> 00:13:37,155 พวกมันแทรกซึมเข้ามาในค่ายเรา 160 00:13:37,948 --> 00:13:41,034 แจ้งเตือนเดี๋ยวนี้ มีคนบุกรุกค่าย 161 00:13:42,077 --> 00:13:46,832 มีคนบุกรุกค่าย มีคนบุกรุกค่าย 162 00:13:50,335 --> 00:13:53,922 มีคนบุกรุก มีคนบุกรุกค่าย 163 00:13:59,261 --> 00:14:02,431 ช่างแม่งละ ยังไงก็ต้องมาถึงจุดนี้อยู่ดี 164 00:14:14,693 --> 00:14:17,779 พวกมันผ่านมาตรงนี้ ไปกันเถอะ 165 00:14:30,042 --> 00:14:32,586 บาบา ตายยังวะ 166 00:14:33,086 --> 00:14:34,213 ยังโว้ย 167 00:14:34,296 --> 00:14:36,715 - ข้าก็ยัง - ไปหาระเบิดกัน 168 00:16:02,801 --> 00:16:04,052 ลุกมาเร็ว 169 00:16:05,554 --> 00:16:08,599 แป๊บสิวะ ไอ้นี่แม่งหนักอย่างกับควาย 170 00:16:42,799 --> 00:16:44,176 มักห์รา 171 00:16:45,302 --> 00:16:47,513 - นางมาทำไมตอนนี้ - หยุดโจมตี 172 00:16:48,430 --> 00:16:50,098 นางไม่ได้ทำตามข้อตกลงของท่าน 173 00:16:50,182 --> 00:16:53,101 น้องสาวข้าซื่อบื้อและเดาทางได้ง่าย 174 00:16:54,019 --> 00:16:55,687 นางล้มเหลวในการรับใช้ประชาชน 175 00:16:55,771 --> 00:16:59,107 ตอนนี้นางจะเสียสละตัวเอง เพื่อรักษาส่วนที่เหลือไว้ 176 00:16:59,191 --> 00:17:02,236 เราควรโจมตีต่อไป พวกมันยังมีกองทัพอยู่นะ 177 00:17:03,278 --> 00:17:06,864 อีกไม่กี่อึดใจ พวกมันจะกลายเป็นกองทัพภายใต้คำสั่งของเรา 178 00:17:06,949 --> 00:17:08,867 - ท่านจะไว้ใจพวก… - ทอร์มาดา 179 00:17:09,409 --> 00:17:12,411 เจ้าแตกในใส่ข้า และทิ้งระเบิดให้เมืองยอมศิโรราบ 180 00:17:12,496 --> 00:17:15,248 ข้าว่าวันนี้เจ้าเจอแต่เรื่องดีๆ อย่าทำเสียอารมณ์สิ 181 00:17:17,209 --> 00:17:18,334 หยุดโจมตี 182 00:17:22,256 --> 00:17:23,257 ร้อยโทมอส 183 00:17:23,340 --> 00:17:28,053 ให้ทหารสำรองทุกนายไปค้นหาผู้บุกรุกในค่าย 184 00:17:28,136 --> 00:17:29,471 ได้ครับ 185 00:17:29,972 --> 00:17:31,390 ได้ยินแล้วนี่ กระจายกันออกไป 186 00:17:34,434 --> 00:17:35,686 มักห์รา 187 00:17:39,898 --> 00:17:42,734 ดีใจจังที่เจ้าตัดสินใจยอมรับคำเชิญของข้า 188 00:17:43,527 --> 00:17:46,446 และเสียใจด้วยที่มันกลายเป็นแบบนี้ 189 00:17:47,030 --> 00:17:48,115 เหรอ 190 00:17:50,200 --> 00:17:54,496 ข้ารู้ เจ้าคิดว่าข้าผิด แต่ก็เหมือนเจ้านั่นแหละ 191 00:17:55,497 --> 00:17:58,542 ข้าแค่พยายามทำสิ่งที่ข้ารู้สึกว่าถูกต้อง 192 00:17:58,625 --> 00:18:00,377 ด้วยการฆ่าประชาชนบริสุทธิ์เนี่ยนะ 193 00:18:00,961 --> 00:18:03,714 ไม่เบื่อบ้างรึไงที่เอาแต่คิดว่าตัวเองเป็นฝ่ายถูก 194 00:18:04,298 --> 00:18:06,550 - ข้าปกป้องเจ้า - เจ้าหักหลังข้า 195 00:18:06,633 --> 00:18:08,719 ก็เพื่อปกป้องทุกคน 196 00:18:09,469 --> 00:18:13,473 แล้วก็วนมาเรื่องเดิมๆ 197 00:18:14,308 --> 00:18:15,475 ซิเบธ 198 00:18:22,399 --> 00:18:25,986 ขอเตือนความจำอีกที ว่าเจ้าพยายามโค่นบัลลังก์ข้าตอนเจ้ายังเด็ก 199 00:18:26,069 --> 00:18:27,571 และตอนนี้เจ้าก็ยังพยายามอีก 200 00:18:28,071 --> 00:18:29,239 และทั้งสองครั้งที่ว่ามา 201 00:18:29,323 --> 00:18:31,200 ผลสืบเนื่องที่เลวร้ายของการที่เจ้าก่อกบฏ 202 00:18:31,283 --> 00:18:32,993 กลับทำให้เจ้าแปลกใจแฮะ 203 00:18:36,288 --> 00:18:39,374 ข้าละสงสัยจริงๆ ว่าต้องทำยังไง เจ้าถึงจะเข้าใจว่าเจ้าไม่ใช่… 204 00:18:40,542 --> 00:18:43,128 และจะไม่มีวันได้เป็นราชินี 205 00:18:43,212 --> 00:18:45,214 ข้าไม่เคยอยากเป็นราชินี 206 00:18:45,839 --> 00:18:48,467 ข้าว่าเราสองคนไม่มีใครเชื่อแบบนั้นจริงๆ หรอก 207 00:18:53,472 --> 00:18:56,350 แค่เป็นลูกคนโปรดมันยังไม่เพียงพอสำหรับเจ้า 208 00:18:57,976 --> 00:19:00,437 เจ้าต้องการทุกอย่างที่เคยเป็นของข้า 209 00:19:00,521 --> 00:19:01,522 นี่มันไม่เกี่ยวกับเรา 210 00:19:02,105 --> 00:19:03,607 - ไม่เกี่ยวเหรอ - ซิเบธ 211 00:19:04,316 --> 00:19:05,817 เราแก้ไขเรื่องนี้ได้ 212 00:19:06,318 --> 00:19:10,822 ยังมีโอกาสให้ทุกคนได้ในสิ่งที่ตัวเองต้องการ 213 00:19:13,367 --> 00:19:15,035 ข้ามีสิ่งที่ข้าต้องการแล้ว 214 00:19:16,787 --> 00:19:18,080 เจ้าไม่ฆ่าข้าหรอก 215 00:19:20,207 --> 00:19:23,752 เจ้าอาจจะเกลียดข้า แต่ข้ารู้ว่าเจ้ายังรักข้าอยู่ 216 00:19:30,801 --> 00:19:34,179 เจ้าไม่เคยขาดความมั่นใจเลย 217 00:19:36,056 --> 00:19:39,518 เจ้ายังคงเป็นพี่สาวที่ข้ารักมาทั้งชีวิต 218 00:19:42,062 --> 00:19:43,897 คนที่ถักผมเปียให้ข้า 219 00:19:45,148 --> 00:19:47,025 คนที่ทำตุ๊กตามือให้ข้า 220 00:19:48,569 --> 00:19:51,530 คนที่พาข้าเข้าไปในห้องนอนตัวเอง เวลาฟ้าผ่าเสียงดัง 221 00:19:57,870 --> 00:19:59,454 พี่สาวข้า 222 00:20:02,124 --> 00:20:05,252 คนที่ร้องเพลงกล่อมให้ข้าหลับในคืนที่แม่เสียชีวิต 223 00:20:06,920 --> 00:20:09,173 ไม่เคยหมดความอดทนเลย 224 00:20:10,257 --> 00:20:12,885 ไม่เคยปล่อยมือข้าแม้แต่ครั้งเดียว 225 00:20:22,519 --> 00:20:27,149 ดวงดาวส่องประกายบนท้องฟ้า 226 00:20:29,693 --> 00:20:33,363 สายลมยามค่ำคืนเหมือนคอยกระซิบว่า 227 00:20:33,447 --> 00:20:35,657 ข้ารักเจ้า 228 00:20:37,326 --> 00:20:42,414 นกน้อยร้องเพลงอยู่บนต้นซิคามอร์ 229 00:20:44,166 --> 00:20:48,837 ขอเจ้าฝันถึงข้าบางครา 230 00:21:25,666 --> 00:21:27,334 แต่ข้ายังต้องฆ่าเจ้าอยู่ดี 231 00:21:29,753 --> 00:21:31,296 มันไม่มีทางอื่นแล้ว 232 00:21:33,924 --> 00:21:35,425 ข้ารู้ดี ข้ารู้ 233 00:23:23,200 --> 00:23:24,826 เสร็จรึยัง ฝ่าบาท 234 00:23:28,622 --> 00:23:31,250 ข้าไม่ใช่ราชินีของแก 235 00:23:33,835 --> 00:23:35,003 ฆ่ามัน 236 00:23:44,137 --> 00:23:45,180 - มักห์รา - ทามัคที 237 00:23:45,264 --> 00:23:46,557 ตั้งแถว 238 00:23:55,858 --> 00:23:57,818 - ทามัคที - ข้าอยู่ข้างหลังท่าน 239 00:24:01,113 --> 00:24:02,489 พร้อม และ… 240 00:24:02,573 --> 00:24:05,450 - เจ้าอยากสู้นี่ - ใช่แล้ว 241 00:24:06,118 --> 00:24:07,578 - โคฟุน - อยู่นี่ 242 00:24:13,292 --> 00:24:14,710 เคลื่อนทัพ 243 00:24:21,550 --> 00:24:23,302 โจมตีต่อ 244 00:25:33,455 --> 00:25:37,125 ขว้างระเบิดพวกนั้นซะ ทำลายเมืองแม่งให้ย่อยยับ 245 00:25:37,709 --> 00:25:39,253 ทอร์มาดา 246 00:25:39,336 --> 00:25:41,713 - ทอร์มาดา - บาบา วอส 247 00:25:44,716 --> 00:25:46,134 อยากเจออยู่พอดีเชียว 248 00:25:55,269 --> 00:25:56,854 พ่อ 249 00:26:05,112 --> 00:26:06,280 หยุดพวกมันให้ได้ 250 00:26:26,717 --> 00:26:29,970 บาบา วอส ยังหายใจอยู่ไหม 251 00:26:31,722 --> 00:26:34,725 - ข้าจะไม่ทำพลาดเป็นครั้งที่สอง - ทอร์มาดา 252 00:26:37,477 --> 00:26:40,689 ไม่ อย่านะ หยุด 253 00:26:57,080 --> 00:26:59,124 เวรเอ๊ย 254 00:26:59,666 --> 00:27:01,210 เจ็บฉิบหาย 255 00:28:17,953 --> 00:28:18,954 พ่อคะ 256 00:28:23,083 --> 00:28:24,835 เจ็บตรงไหนบ้าง 257 00:28:26,712 --> 00:28:28,171 ข้าไม่เป็นไร 258 00:28:29,214 --> 00:28:30,841 ไม่ต้องตามข้ามา 259 00:28:30,924 --> 00:28:33,844 - ท่านจะไปไหน - ไปจบเรื่องนี้ 260 00:28:33,927 --> 00:28:36,805 พ่อคะ ท่านไปไม่ได้นะ ท่านบาดเจ็บหนัก 261 00:28:36,889 --> 00:28:38,182 อย่าตามข้ามา 262 00:28:38,891 --> 00:28:40,225 ข้าจะอยู่กับท่าน 263 00:28:40,309 --> 00:28:42,561 ไม่ เจ้าต้องอยู่ที่นี่ 264 00:28:43,270 --> 00:28:46,315 ข้าอยากให้เจ้าปกป้องข้าด้วยธนูของเจ้า เหมือนที่เจ้าเคยทำมาตลอด 265 00:28:53,488 --> 00:28:54,489 ฮานิวา 266 00:28:56,033 --> 00:28:57,117 ข้ารักเจ้านะ 267 00:28:57,618 --> 00:29:02,247 มองข้าสิ ข้ารักเจ้า 268 00:29:03,498 --> 00:29:05,876 จำสิ่งที่ข้าสอนไว้ให้ดี 269 00:29:51,255 --> 00:29:52,840 ข้าคือบาบา วอส 270 00:32:40,299 --> 00:32:41,466 มักห์รา 271 00:32:45,679 --> 00:32:46,680 บาบา 272 00:32:49,892 --> 00:32:51,393 ข้าเห็นเจ้า 273 00:33:01,486 --> 00:33:02,738 พ่อ 274 00:33:03,614 --> 00:33:05,032 พ่อคะ 275 00:34:17,396 --> 00:34:23,485 ทุกเช้าข้าจะเดินผ่านร้านรวงและบ้านเรือน 276 00:34:26,655 --> 00:34:28,740 ข้าได้ยินเสียงครอบครัวที่อยู่ข้างใน… 277 00:34:29,867 --> 00:34:32,536 พูดคุยกัน นอนหลับใหล 278 00:34:33,119 --> 00:34:35,998 หัวเราะ ร้องไห้ 279 00:34:41,253 --> 00:34:42,421 เวลาที่ข้าฟังเสียงพวกเขา 280 00:34:42,503 --> 00:34:48,135 ข้ารู้สึกเหมือนแม่ที่ตื่นมากลางดึก เพื่อดูให้แน่ใจว่าลูกน้อยยังคงหายใจอยู่ 281 00:34:51,680 --> 00:34:54,183 ข้ารู้ว่าข้าไม่ได้ออกมาข้างนอก เพื่อฟังเสียงพวกเขา 282 00:34:56,934 --> 00:34:59,521 แต่ข้ามาตามหาเจ้าต่างหาก 283 00:35:00,564 --> 00:35:06,278 เสียงสุดท้ายของเจ้า ยังคงสะท้อนก้องระหว่างภูเขา 284 00:35:09,448 --> 00:35:12,409 เจ้าได้ทิ้งความว่างเปล่าอันเกินคณาไว้เบื้องหลัง 285 00:35:13,702 --> 00:35:17,039 ที่ทำให้ข้าตื่นทุกเช้า และบังคับให้ข้าต้องออกมาข้างนอก 286 00:35:20,375 --> 00:35:22,211 เจ้าไม่เคยต้องการอะไรพวกนี้เลย 287 00:35:23,754 --> 00:35:24,963 ข้ารู้ดี 288 00:35:28,091 --> 00:35:31,261 และทุกๆ วัน ข้าคิดว่าอะไรถูกพรากไปจากเจ้าบ้าง 289 00:35:31,345 --> 00:35:32,846 ข้าพรากอะไรไปจากเจ้า… 290 00:35:34,264 --> 00:35:38,101 เพื่อทำหน้าที่บนบัลลังก์นี้ ซึ่งข้าไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าข้าสมควรได้ 291 00:35:43,148 --> 00:35:46,860 ลูกๆ ของเจ้ารับรู้ถึงการไม่มีเจ้าอยู่ ไม่ต่างจากข้าเลยสักนิด 292 00:35:50,906 --> 00:35:54,868 แต่อนาคตของพวกเขา ที่เจ้ายอมแลกด้วยชีวิตของตัวเอง 293 00:35:54,952 --> 00:35:58,121 ปรากฏชัดอยู่เบื้องหน้า พร้อมความเป็นไปได้ที่ไร้ขีดจำกัด 294 00:36:01,124 --> 00:36:03,502 ลูกสาวเจ้าได้เดินตามรอยเท้าของแม่นาง 295 00:36:03,585 --> 00:36:05,546 และแต่งงานกับชาวทรีวานเทียน 296 00:36:06,463 --> 00:36:10,175 หญิงสองคนที่มองเห็นใช้ชีวิตร่วมกันบนโลกใบนี้ 297 00:36:12,719 --> 00:36:15,639 มันไม่ง่ายหรอก และข้ากลัวแทนพวกเขาด้วย 298 00:36:17,683 --> 00:36:20,727 แต่เวลาพวกเขาพูด ข้าสัมผัสได้ถึงความรักในน้ำเสียงของพวกเขา 299 00:36:21,770 --> 00:36:25,858 และมันทำให้ข้ารู้สึกอบอุ่นหัวใจ ที่รู้ว่าฮานิวาลูกเราได้พบความรักที่ดี 300 00:36:29,152 --> 00:36:31,738 โคฟุนเริ่มคุ้นเคยกับการเป็นพ่อคนแล้ว 301 00:36:34,449 --> 00:36:38,078 และข้ารู้ว่าการมีลูกชาย แปลว่าไม่มีวันไหนจะผ่านพ้นไป 302 00:36:38,161 --> 00:36:40,247 โดยที่เขาไม่คิดถึงพ่อของตัวเองเลย 303 00:36:46,879 --> 00:36:50,716 ข้าถูกดึงดูดมายังสถานที่ที่เลวร้ายแห่งนี้… 304 00:36:52,926 --> 00:36:58,348 ที่ที่ผืนดินเป็นเถ้าถ่าน ได้ฝังกลบร่างของทั้งพี่สาวและสามีของข้า 305 00:37:00,184 --> 00:37:04,938 ข้าสงสัยนักว่าจะมีอะไรเติบโตขึ้นมาได้ยังไง บนผืนดินที่เผาไหม้และถูกทำลาย 306 00:37:05,022 --> 00:37:06,023 จนสิ้นซากนี้ 307 00:37:13,822 --> 00:37:16,450 ข้าไม่รู้ว่าคนเราตายแล้วไปไหน 308 00:37:18,118 --> 00:37:19,620 แต่ไม่ว่าเจ้าจะอยู่ที่ไหน 309 00:37:20,621 --> 00:37:22,206 หวังว่าในที่สุดแล้ว 310 00:37:22,289 --> 00:37:26,460 เจ้าจะได้เจอสันติสุข ที่เจ้าพยายามค้นหาอย่างหนักมาทั้งชีวิต 311 00:37:28,378 --> 00:37:31,465 เพื่อตัวเจ้าและเพื่อเราทุกคน 312 00:37:32,758 --> 00:37:34,843 และหวังว่าเจ้าจะยกโทษให้ข้า 313 00:38:01,745 --> 00:38:03,872 ไม่มีใครปฏิเสธได้ว่าเราติดค้างพายา 314 00:38:03,956 --> 00:38:06,959 ที่เอาชนะทอร์มาดาและทำลายอาวุธของเขาได้ 315 00:38:07,584 --> 00:38:11,213 ข้าเองก็หนีที่เขาโจมตีรัฐบาลเราแทบไม่พ้น 316 00:38:12,214 --> 00:38:15,592 อย่างไรก็ตาม เราไม่สามารถลงนาม ในสนธิสัญญาฉบับนี้หรือฉบับไหน 317 00:38:15,676 --> 00:38:19,054 กับชาติที่ให้สถานที่หลบภัยแก่คนที่มองเห็น 318 00:38:19,680 --> 00:38:23,350 เราทุกคนเป็นที่ประจักษ์แล้ว ถึงอำนาจทำลายล้างของการมองเห็น 319 00:38:24,184 --> 00:38:26,520 นี่คือจุดยืนของชาวทรีวานเทียน 320 00:38:27,104 --> 00:38:31,650 การมองเห็นก่อให้เกิดความเสี่ยง ต่อเราทุกคนมากเกินไป 321 00:38:31,733 --> 00:38:33,944 ข้าเข้าใจจุดยืนของท่าน 322 00:38:34,653 --> 00:38:37,865 แต่สิ่งที่สร้างระเบิดของทอร์มาดา ไม่ใช่การมองเห็น 323 00:38:37,948 --> 00:38:41,410 แต่เป็นเพราะทอร์มาดา ใช้แรงงานเด็กๆ ที่มองเห็นอย่างเหี้ยมโหด 324 00:38:41,493 --> 00:38:43,662 ซึ่งสามารถเข้าถึงองค์ความรู้จากยุคโบราณได้ 325 00:38:44,246 --> 00:38:48,125 และไม่ใช่การมองเห็น แต่เป็นความรู้ที่มีอำนาจทำลายล้างต่างหาก 326 00:38:48,667 --> 00:38:50,377 ที่ต้องเป็นสิ่งที่ผิดกฎหมาย 327 00:38:51,253 --> 00:38:56,216 คนที่มองเห็นจะเป็นผู้นำพาไปสู่องค์ความรู้นี้เสมอ 328 00:38:56,300 --> 00:38:58,927 และจะต้องมีคนอย่างทอร์มาดาอีกแน่ 329 00:38:59,011 --> 00:39:00,971 ที่จะเลือกใช้ประโยชน์จากพวกเขา 330 00:39:01,638 --> 00:39:04,558 เราอยู่ข้างเดียวกับคนที่มองเห็นทั้งสามคน 331 00:39:05,184 --> 00:39:08,770 ซึ่งทุกคนมีบทบาทที่สำคัญอย่างยิ่ง ในการเอาชนะทอร์มาดา 332 00:39:08,854 --> 00:39:11,148 - และทำลายระเบิดของมัน - ใช่ 333 00:39:11,231 --> 00:39:14,276 อย่างที่เราบอกไปก่อนหน้านี้ เราจะนิรโทษกรรมพวกเขา 334 00:39:14,359 --> 00:39:16,069 เราต้องการนิรโทษกรรมไปเพื่ออะไร 335 00:39:16,904 --> 00:39:18,405 เราไม่ได้ทำอะไรผิดซะหน่อย 336 00:39:19,114 --> 00:39:21,033 อันที่จริง ถ้าไม่ใช่เพราะพวกเรา 337 00:39:21,116 --> 00:39:23,660 ป่านนี้ทอร์มาดากับระเบิดของมัน คงทำลายเมืองท่านพังไปแล้ว 338 00:39:23,744 --> 00:39:26,079 ฮานิวา เวลานี้ไม่เหมาะ 339 00:39:26,163 --> 00:39:28,624 - ไม่เหรอ แล้วเมื่อไรจะเหมาะล่ะ - เจ้าหญิง 340 00:39:28,707 --> 00:39:31,001 เกรงว่าเจ้าจะลืมไปว่าพูดกับใครอยู่ 341 00:39:31,084 --> 00:39:32,628 ข้าว่าท่านนั่นแหละที่ลืม 342 00:39:32,711 --> 00:39:34,296 ท่านทูต ข้าขออภัย… 343 00:39:34,796 --> 00:39:39,009 การมองเห็นไม่ได้กำลังจะกลับมา แต่มันกลับมาแล้ว 344 00:39:39,843 --> 00:39:40,844 และถ้าข้าเป็นท่าน 345 00:39:40,928 --> 00:39:43,013 ข้าจะซาบซึ้งใจที่เราหยิบยื่นสันติภาพให้ 346 00:39:43,096 --> 00:39:45,807 เพราะเชื่อเถอะ ท่านไม่อยากให้เราเป็นศัตรูหรอก 347 00:39:48,310 --> 00:39:51,188 - นั่นข่มขู่กันเหรอ - ไม่ใช่แน่นอน… 348 00:39:51,271 --> 00:39:54,066 ท่านทูต ข้าขอโทษ แต่ท่านต้องเข้าใจ 349 00:39:54,149 --> 00:39:57,528 ว่าข้ากับน้องสาวถูกไล่ล่ามาทั้งชีวิต 350 00:39:58,487 --> 00:40:00,489 เพียงเพราะเราเกิดมาเป็นแบบนี้ 351 00:40:01,532 --> 00:40:05,118 แนวคิดที่ว่าข้าหรือใครก็ตามที่เป็นเหมือนข้า คือภัยคุกคาม 352 00:40:05,202 --> 00:40:08,372 ต่อคนที่มองไม่เห็น มันคือความเชื่องมงายและความกลัวเท่านั้น 353 00:40:08,455 --> 00:40:10,457 ไม่ใช่ความเป็นจริงของตัวตนข้าเลย 354 00:40:10,999 --> 00:40:15,420 เพราะตัวตนของข้านั้น มันไม่เกี่ยวกับการที่ข้ามองเห็น 355 00:40:18,298 --> 00:40:19,550 ข้าคือลูกชาย 356 00:40:20,467 --> 00:40:21,718 ข้าคือพ่อ 357 00:40:22,511 --> 00:40:23,804 ข้าคือชาวพายัน 358 00:40:26,181 --> 00:40:29,476 แต่ที่สำคัญที่สุดคือ ข้าเป็นพันธมิตรเพื่อสันติภาพของท่าน 359 00:40:31,728 --> 00:40:35,607 ฉะนั้นขอร้องล่ะ เราจับมือกันต่อไปได้ไหม 360 00:40:44,157 --> 00:40:45,158 ก็ได้ 361 00:40:52,666 --> 00:40:53,667 ฮานิวา 362 00:40:53,750 --> 00:40:55,168 ทัค 363 00:40:55,252 --> 00:40:56,587 ทัค 364 00:40:57,129 --> 00:40:58,338 นางตกลงไหม 365 00:41:00,632 --> 00:41:02,634 พวกเขาตกลงที่จะคุยกันเพิ่มเติมในอนาคต 366 00:41:03,177 --> 00:41:04,469 แล้วตอนนี้ล่ะ 367 00:41:05,971 --> 00:41:07,306 นางไม่มีทางเลือก 368 00:41:08,056 --> 00:41:10,893 นางต้องคิดถึงอาณาจักร เราจะทำสงครามอีกไม่ได้ 369 00:41:10,976 --> 00:41:12,644 นางสัญญาว่าจะปกป้องเรา 370 00:41:12,728 --> 00:41:14,688 นางมีทั้งอาณาจักรที่ต้องปกป้อง 371 00:41:14,771 --> 00:41:16,857 เราในฐานะเจ้าชายและเจ้าหญิงก็เช่นกัน 372 00:41:19,193 --> 00:41:21,737 เจ้าไม่คิดจริงๆ หรอกใช่ไหม ว่าสักวันเจ้าจะเป็นราชาที่นี่ 373 00:41:23,030 --> 00:41:24,531 หนึ่งในเราสองคนต้องรับช่วงต่อจากแม่ 374 00:41:24,615 --> 00:41:27,201 ประชาชนในพายาไม่มีวันยอมรับราชาที่มองเห็น 375 00:41:27,743 --> 00:41:30,370 ต่อให้พวกเขายอมรับ พวกทรีวานเทียนก็ไม่ยอมอยู่ดี 376 00:41:31,079 --> 00:41:33,040 เจ้าก็ได้ยินที่พวกเขาพูดแล้วนี่ 377 00:41:34,291 --> 00:41:37,628 ลืมการเป็นราชาหรือราชินีไปได้เลย โคฟุน พวกเขาไม่อยากให้เรามีตัวตนด้วยซ้ำ 378 00:41:37,711 --> 00:41:39,880 - โกรธอะไรนักหนาเนี่ย - ทำไมเจ้าไม่โกรธล่ะ 379 00:41:40,964 --> 00:41:42,799 เราไม่มีวันเหมาะสมกับที่นี่ 380 00:41:43,800 --> 00:41:45,385 นี่ไม่ใช่โลกของเรา 381 00:41:46,678 --> 00:41:48,180 ครอบครัวข้าอยู่ที่นี่ 382 00:41:50,766 --> 00:41:52,392 ข้าจะเลี้ยงลูกของข้าที่นี่ 383 00:41:56,230 --> 00:41:58,607 ลูกเจ้าจะใช้ชีวิต อยู่ในโลกที่ต่างไปจากโลกของเจ้า 384 00:42:22,422 --> 00:42:24,466 ลูกๆ ข้าจะไม่มีวันยกโทษให้ข้า 385 00:42:25,843 --> 00:42:28,679 ท่านช่วยชีวิตคนไว้นับพัน รวมทั้งพวกเขาด้วย 386 00:42:29,888 --> 00:42:33,767 ท่านเป็นคนเริ่มต้นการเจรจา กับทรีวานเทสอย่างจริงจัง 387 00:42:35,561 --> 00:42:37,688 แต่การมองเห็นกลายเป็นสิ่งต้องห้ามอีกครั้ง 388 00:42:39,606 --> 00:42:43,485 ตอนข้ายังเด็ก พ่อข้าเคยพาไปตกปลาแซลมอน 389 00:42:44,862 --> 00:42:46,780 เขาจะพาข้าไปยังแม่น้ำทุกฤดูหนาว 390 00:42:46,864 --> 00:42:48,073 แล้วเราก็ตกปลากัน 391 00:42:49,199 --> 00:42:52,119 ช่วงไม่กี่วันแรก เราตกอะไรไม่ได้เลย 392 00:42:53,537 --> 00:42:56,456 แล้ววันนึงเราก็ตกได้หนึ่งตัว 393 00:42:57,833 --> 00:42:58,959 สองตัว 394 00:42:59,459 --> 00:43:01,503 แทบไม่พอยาไส้คนทั้งครอบครัว 395 00:43:02,170 --> 00:43:05,007 แต่มากพอที่จะทำให้รู้ว่าวันรุ่งขึ้นจะต้องตกได้อีก 396 00:43:06,133 --> 00:43:08,719 แซลมอนห้าตัว แซลมอนสิบตัว 397 00:43:09,511 --> 00:43:13,015 ไม่นานแม่น้ำทั้งสายก็เต็มไปด้วยปลาแซลมอน 398 00:43:15,475 --> 00:43:17,519 การมองเห็นกำลังกลับมา 399 00:43:18,770 --> 00:43:21,982 ท่านกับข้าได้เห็นปลาตัวแรกๆ ที่ว่ายทวนน้ำขึ้นมา 400 00:43:23,275 --> 00:43:24,568 จะต้องมีมาเพิ่มอีกแน่นอน 401 00:43:25,360 --> 00:43:27,362 แน่นอนว่าบางคนก็มาถึงที่นี่แล้ว 402 00:43:28,238 --> 00:43:29,615 คนอื่นๆ จะตามมาอีก 403 00:43:31,491 --> 00:43:35,537 ไม่มีกฎหมายหรือศาสนาใดจะหยุดยั้งได้ 404 00:43:38,790 --> 00:43:43,253 ถือเป็นหน้าที่เราว่าจะเลือกจัดการกับเรื่องนี้ ในเขตแดนของเรายังไง 405 00:43:43,837 --> 00:43:46,632 ทรีวานเทียนแสดงจุดยืนชัดเจนแล้ว 406 00:43:46,715 --> 00:43:50,302 นักการเมืองทำตามกฎที่พวกเขาไม่รู้จักสักนิด 407 00:43:51,094 --> 00:43:53,722 จะเกิดสงครามเกี่ยวกับการมองเห็น 408 00:43:53,805 --> 00:43:58,477 ไม่ใช่ระหว่างพายากับทรีวานเทส แต่เป็นภายในเมืองต่างๆ 409 00:44:00,062 --> 00:44:01,355 ภายในครอบครัว 410 00:44:03,065 --> 00:44:04,441 ภายในจิตใจของเราเอง 411 00:44:06,193 --> 00:44:08,695 ไม่ว่ายังไง ธรรมชาติก็มีเส้นทางของมัน 412 00:44:09,905 --> 00:44:11,198 มันมีมาเสมอ 413 00:44:14,826 --> 00:44:16,036 ก็นะ… 414 00:44:17,454 --> 00:44:19,790 ดูเหมือนเจ้าจะยอมรับมันได้แล้ว 415 00:44:20,832 --> 00:44:23,752 ข้อได้เปรียบเดียวของการเป็นคนที่คิดผิดมหันต์ 416 00:44:23,835 --> 00:44:29,216 อย่างที่ข้าเป็นมาในชีวิตนี้ คือความคิดใหม่ๆ นั้นเป็นที่ยอมรับได้ง่ายกว่า 417 00:44:34,263 --> 00:44:36,181 กลิ่นความตายคลุ้งไปหมด 418 00:44:46,984 --> 00:44:49,486 ข้าว่าบาบารู้มาตลอดว่าเขาต้องตายในสนามรบ 419 00:44:50,904 --> 00:44:51,905 ครั้งนึงเขาบอกข้าว่า 420 00:44:52,406 --> 00:44:56,201 ทุกเศษเสี้ยวของชีวิตและความตาย ต้องเป็นสิ่งที่เราตั้งใจหามาเอง 421 00:44:57,744 --> 00:45:01,081 เขาเอาชนะทั้งกองทัพได้ ด้วยลมหายใจเฮือกสุดท้ายของเขา 422 00:45:01,582 --> 00:45:04,459 และเพราะทำเช่นนั้น เขาจึงช่วยเราทุกคนไว้ได้ 423 00:45:05,752 --> 00:45:07,546 ข้าว่าการตายของเขาบรรลุอย่างที่ตั้งใจแล้ว 424 00:45:09,173 --> 00:45:10,841 เจ้าฟังดูอิจฉานิดๆ นะ 425 00:45:12,217 --> 00:45:13,260 อาจจะใช่ 426 00:45:14,928 --> 00:45:18,265 แต่ระหว่างที่ข้ายังมีชีวิตอยู่ 427 00:45:18,765 --> 00:45:21,476 ข้าจะทำเต็มที่เพื่อให้ท่านอยู่ห่างจากปัญหา 428 00:45:30,527 --> 00:45:32,779 ข้าคงเสียศูนย์ถ้าไม่มีเจ้า ทามัคที 429 00:45:33,655 --> 00:45:35,741 ฟังดูช่างน่าเศร้าสำหรับเราสองคนจริงๆ 430 00:45:45,709 --> 00:45:48,128 ข้าคิดถึงเขา เรนเจอร์ 431 00:45:50,672 --> 00:45:52,799 บาบาเป็นคนตัวใหญ่ยักษ์ 432 00:45:53,509 --> 00:45:56,386 จึงไม่แปลกเลยถ้าเขาจะทิ้งช่องว่างขนาดยักษ์ไว้ 433 00:45:56,470 --> 00:45:58,263 ในพื้นที่ที่เขาเคยเติมเต็มมาก่อน 434 00:46:02,601 --> 00:46:04,603 รู้ไหม บาบายอมตายเพื่อเจ้า 435 00:46:05,521 --> 00:46:06,772 เพื่อเราทุกคน 436 00:46:09,358 --> 00:46:12,277 แต่มันสำคัญที่ต้องจดจำไว้ด้วย ว่าเขาไม่ได้ตายเพื่อเจ้าเท่านั้น 437 00:46:13,278 --> 00:46:14,905 แต่เขาใช้ชีวิตอยู่เพื่อเจ้า 438 00:46:16,490 --> 00:46:18,325 ถ้าเขาอยู่ตรงนี้ เขาคงพูดแบบนี้แหละ 439 00:46:25,123 --> 00:46:26,458 ได้ข่าวว่าลูมาถึงแล้ว 440 00:46:27,125 --> 00:46:28,210 ใช่แล้ว 441 00:46:30,546 --> 00:46:32,297 ใช่ พรุ่งนี้เราจะกลับบ้านกัน 442 00:46:32,965 --> 00:46:34,383 เจ้าอยู่ที่นี่ได้นะ 443 00:46:36,718 --> 00:46:41,181 ขอบคุณ แต่ว่าลูกับข้า… 444 00:46:41,265 --> 00:46:46,895 เราไม่ชอบฝูงชน หรือคนเยอะๆ แบบคนเป็นฝูงน่ะ 445 00:46:48,564 --> 00:46:50,357 ข้ายกม้าให้เจ้าก็ได้ 446 00:46:52,651 --> 00:46:53,735 ไม่เอา 447 00:46:55,237 --> 00:46:56,905 เดี๋ยวโดนพวกหมาป่ากินหมด 448 00:47:08,625 --> 00:47:09,835 ฮานิวา 449 00:47:11,712 --> 00:47:12,963 ชาร์ล็อตต์เหรอ 450 00:47:16,466 --> 00:47:17,634 ฮานิวา 451 00:47:17,718 --> 00:47:19,011 ชาร์ล็อตต์ 452 00:47:23,098 --> 00:47:24,099 เฮ้ 453 00:47:25,142 --> 00:47:27,060 ไม่ยักรู้ว่าเจ้าจะกลับมา 454 00:47:27,144 --> 00:47:29,605 เปล่า ข้าไม่ได้กลับมา ข้าอยู่ได้ไม่นานหรอก 455 00:47:30,606 --> 00:47:32,274 ข้าแค่อยากมั่นใจว่าเจ้าปลอดภัยดี 456 00:47:34,526 --> 00:47:36,236 เสียใจเรื่องบาบาด้วยนะ 457 00:47:37,487 --> 00:47:39,156 และข้าได้ข่าวว่าเจ้ากับเวร็นแต่งงานกัน 458 00:47:39,239 --> 00:47:40,824 ข้าดีใจด้วยจริงๆ 459 00:47:40,908 --> 00:47:43,702 ตอนนี้ข้าไม่รู้ว่าข้าควรคุยเรื่องเศร้าก่อนไหม 460 00:47:43,785 --> 00:47:46,580 แล้วค่อยคุยเรื่องสุข หรือสุขก่อนค่อยเศร้าดี 461 00:47:46,663 --> 00:47:48,248 หรือเจ้าอาจจะไม่อยากคุยเลยก็ได้ 462 00:47:50,292 --> 00:47:54,880 เดอะคอมพาสเป็นยังไงบ้าง ชีวากับเด็กๆ ล่ะ 463 00:47:54,963 --> 00:47:56,173 พวกเด็กๆ น่ะเยี่ยมมาก 464 00:47:56,673 --> 00:47:58,133 ข้าคิดว่าชีวาไม่ได้ชอบข้านัก 465 00:47:58,217 --> 00:48:00,677 แต่ข้าไม่ชอบนางเหมือนกัน งั้นก็ถือว่าไปได้สวย 466 00:48:02,471 --> 00:48:05,432 นางขอให้ข้าเอาไอ้นี่มาให้เจ้า 467 00:48:07,434 --> 00:48:08,977 นางบอกว่าเจ้าจะรู้เองว่ามันคืออะไร 468 00:48:36,129 --> 00:48:38,131 นางอวยพรให้เจ้าเดินทางปลอดภัย 469 00:48:39,132 --> 00:48:43,762 แปลว่า… เจ้าจะเดินทางไปไหนใช่ไหม 470 00:48:46,557 --> 00:48:48,058 เจ้าจะไปกับเราไหม 471 00:48:50,644 --> 00:48:52,104 คราวนี้ไปไม่ได้ 472 00:48:53,897 --> 00:48:55,774 แต่ก็ขอบคุณที่ถามนะ 473 00:48:57,985 --> 00:48:59,570 ใครจะดูแลให้ข้าปลอดภัยล่ะเนี่ย 474 00:49:01,947 --> 00:49:03,699 ตอนนี้เจ้ามีเวร็นคอยดูแลแล้ว 475 00:49:04,616 --> 00:49:06,034 และนางก็มีเจ้าด้วย 476 00:49:06,827 --> 00:49:09,121 เดอะคอมพาสต้องการข้า 477 00:49:10,080 --> 00:49:12,708 ลูกๆ ของเจอร์ลามาเรล ทำให้เราไม่ว่างเลย และ… 478 00:49:13,458 --> 00:49:15,377 ข้ารู้สึกได้ว่าจะมีพวกเขามาอีก 479 00:49:16,712 --> 00:49:17,713 พวกเขาโชคดีมากที่มีเจ้า 480 00:49:18,297 --> 00:49:20,132 ไปบอกพวกเขาสิ 481 00:49:20,215 --> 00:49:21,383 ไอ้พวกตัวป่วนทั้งหลาย 482 00:49:28,599 --> 00:49:30,350 เจ้าคอยระวังตัวด้วยนะ 483 00:49:31,810 --> 00:49:33,103 เจ้าก็เช่นกัน 484 00:49:43,238 --> 00:49:44,740 ขอบคุณนะ 485 00:49:47,034 --> 00:49:48,619 ข้ายินดีมาก 486 00:49:49,703 --> 00:49:51,038 นี่ข้าไม่ได้ร้องไห้นะ 487 00:49:53,790 --> 00:49:55,375 เจ้าจะมาตามหาข้าไหม 488 00:49:59,421 --> 00:50:00,923 เจ้าคือคนที่มองเห็น 489 00:50:02,382 --> 00:50:03,717 เจ้าสิต้องมาตามหาข้า 490 00:50:22,027 --> 00:50:23,737 แน่ใจนะว่าเจ้าไม่อยากบอกลา 491 00:50:26,198 --> 00:50:27,783 มันคงจบไม่สวยหรอก 492 00:50:33,997 --> 00:50:35,290 ข้าจะได้เจอพวกเขาอีก 493 00:51:05,153 --> 00:51:06,822 อากาศเริ่มเย็นแล้ว 494 00:51:08,115 --> 00:51:09,616 อีกไม่นานก็จะถึงฤดูหนาว 495 00:51:13,829 --> 00:51:16,540 ผ่านมาเกือบปีแล้ว ยังไม่ได้ข่าวจากฮานิวาเลย 496 00:51:17,875 --> 00:51:20,002 คงอีกสักพักกว่าเราจะได้ข่าวจากนาง 497 00:51:21,128 --> 00:51:23,046 เจ้าเคยคิดถึงเผ่าอัลเคนนีไหม 498 00:51:24,214 --> 00:51:25,424 ทุกวันเลย 499 00:51:26,175 --> 00:51:28,302 มีแค่เราสี่คนอยู่พร้อมหน้ากัน 500 00:51:29,428 --> 00:51:34,349 ข้ามั่นใจว่าบางทีเราก็เย็นชาใส่กัน แต่ในความทรงจำของข้ามันอบอุ่นเสมอ 501 00:51:37,728 --> 00:51:41,398 ข้าคิดว่าถ้าข้าได้เป็นราชินี 502 00:51:42,357 --> 00:51:44,318 ข้าจะสามารถมอบสิ่งนั้นให้เราได้ 503 00:51:45,485 --> 00:51:47,821 แต่เมื่อเราออกเดินทางไปค้นหาถนนลาเวนเดอร์ 504 00:51:48,739 --> 00:51:51,158 เราไม่มีวันกลับไปเป็นครอบครัวแบบเดิมได้อีก 505 00:51:52,034 --> 00:51:53,327 ใช่ 506 00:51:53,994 --> 00:51:57,206 แต่เรายังเป็นครอบครัวเดียวกันเสมอ 507 00:52:02,753 --> 00:52:04,796 เจ้าประพฤติตัวต่อหน้าสภาได้ดีมาก 508 00:52:05,797 --> 00:52:07,382 เจ้าทำให้พวกเขาไว้ใจเจ้า 509 00:52:09,551 --> 00:52:13,514 ไม่แน่นะ… เจ้าอาจเกิดมาเพื่อสิ่งนี้ 510 00:52:13,597 --> 00:52:16,850 ฮานิวาบอกว่า อาณาจักรจะไม่มีวันยอมรับราชาที่มองเห็น 511 00:52:18,435 --> 00:52:19,853 ท่านคิดว่ายังไง 512 00:52:23,023 --> 00:52:26,652 ข้ารู้ว่าพ่อจะพูดว่ายังไง เขาจะพูดว่า 513 00:52:27,194 --> 00:52:29,863 "จงคิดเหมือนคนตาบอด สายตาของเจ้าหักหลังเจ้าได้" 514 00:52:36,912 --> 00:52:38,914 ข้าคิดว่าสายตาของข้าหักหลังข้ามาแล้ว 515 00:52:41,458 --> 00:52:42,876 และมันจะทำอีกแน่นอน 516 00:52:46,088 --> 00:52:47,506 หมายความว่าไง 517 00:52:50,467 --> 00:52:52,135 แม่ข้าเป็นราชินี 518 00:52:53,220 --> 00:52:55,639 พ่อข้าสละชีพเพื่อช่วยอาณาจักรนี้ไว้ 519 00:52:55,722 --> 00:52:58,267 ก่อนหน้านี้พวกเขาไม่ใช่ประชาชนของข้า ตอนนี้พวกเขาใช่แล้ว 520 00:52:59,726 --> 00:53:02,771 ข้าไม่มีวันรับใช้ประชาชนหรือลูกของข้าได้ 521 00:53:02,855 --> 00:53:04,982 ถ้าการรับรู้ถึงโลกของข้ามันต่างจากของพวกเขา 522 00:53:09,945 --> 00:53:15,284 ที่ข้าจะบอกก็คือ… ข้าคิดว่าข้าเห็นมามากพอแล้ว 523 00:53:22,666 --> 00:53:25,919 ข้าอยากอยู่ในโลกใบเดียวกับลูกของข้า 524 00:53:29,631 --> 00:53:35,053 ข้าอยากได้ยิน รู้สึก และได้กลิ่นแบบที่เขาทำได้ 525 00:53:48,317 --> 00:53:49,318 โคฟุน 526 00:53:51,486 --> 00:53:53,155 มันไม่มีทางถอยหลังกลับนะ 527 00:53:55,657 --> 00:53:58,118 เจ้าต้องมั่นใจเต็มร้อยจริงๆ 528 00:54:03,457 --> 00:54:04,833 ข้ามั่นใจ 529 00:56:22,763 --> 00:56:23,764 มาถึงจนได้นะ 530 00:56:29,728 --> 00:56:30,729 รู้จักเราด้วยเหรอ 531 00:56:31,563 --> 00:56:34,441 เปล่า ยังไม่รู้จักหรอก 532 00:56:36,527 --> 00:56:39,613 แต่ฉันดีใจจริงๆ ที่พวกคุณเจอเรา 533 00:56:40,405 --> 00:56:42,658 ฉันมั่นใจว่าคุณคงพอนึกภาพออก 534 00:56:43,575 --> 00:56:47,120 ว่าทุกคนที่นี่เคยผ่านชีวิตคล้ายๆ พวกคุณมาก่อน 535 00:56:50,874 --> 00:56:54,044 ฉันชื่อมิเคลา พวกคุณล่ะ 536 00:56:56,421 --> 00:56:57,589 ฮานิวา 537 00:57:02,928 --> 00:57:03,929 เวร็น 538 00:57:05,430 --> 00:57:08,725 ยินดีต้อนรับ ฮานิวากับเวร็น 539 00:57:11,061 --> 00:57:15,649 อย่ามัวยืนนิ่งอยู่สิ ลงมารู้จักทุกคนเร็ว 540 00:57:50,475 --> 00:57:51,476 ยินดีต้อนรับ 541 00:57:53,312 --> 00:57:54,605 หวัดดีค่ะ 542 00:58:00,485 --> 00:58:02,237 หวัดดีค่ะ ยินดีที่ได้เจอนะ 543 00:58:12,915 --> 00:58:13,916 หวัดดีค่ะ 544 00:59:57,477 --> 00:59:59,479 คำบรรยายโดย ชลันธร เรืองภักดี