1
00:00:46,426 --> 00:00:48,095
ข้าปล่อยให้เขาไปคนเดียวไม่ได้
2
00:00:48,178 --> 00:00:50,889
สายไปแล้ว ป่านนี้เขาคงไปถึงแล้วล่ะ
3
00:00:51,390 --> 00:00:54,059
งั้นเราจะตามไป
โคฟุน เวร็นกับข้าตามเขาได้ทันแน่
4
00:00:54,142 --> 00:00:56,979
ต่อให้เขาฆ่าซิเบธได้
เขาคิดว่าจะออกมาจากที่นั่นได้ไงกัน
5
00:00:58,814 --> 00:01:00,649
เขาไม่คิดว่าเขาจะออกมา
6
00:01:04,570 --> 00:01:06,947
- เราต้องไป
- ใช่
7
00:01:07,030 --> 00:01:08,365
ไม่ได้
8
00:01:08,448 --> 00:01:11,827
ประชาชนทุกคนของเพนน์ซาอยู่ในอุโมงค์นี้
9
00:01:12,744 --> 00:01:15,372
และเรายังไม่เข้าใกล้ปลายทางเลย
10
00:01:16,248 --> 00:01:18,876
ถ้านางเริ่มขว้างเทพแห่งสายฟ้ามาอีกละก็
11
00:01:18,959 --> 00:01:21,587
ที่นี่อาจจะกลายเป็นสุสานขนาดมหึมาเช่นกัน
12
00:01:22,421 --> 00:01:25,674
เราเคยมีช่วงเวลาให้ต่อสู้
และช่วงเวลานั้นมันผ่านไปแล้ว
13
00:01:26,675 --> 00:01:28,385
แต่พ่อข้ายังสู้อยู่
14
00:01:29,303 --> 00:01:33,140
หวังว่าเขาจะทำแบบเงียบมากๆ แล้วกัน
15
00:01:34,600 --> 00:01:35,809
เอาสักลูกไหม
16
00:01:35,893 --> 00:01:37,811
ไม่ ขอบคุณ
17
00:01:38,520 --> 00:01:39,813
ข้าขอกินอีก
18
00:02:01,210 --> 00:02:04,421
ไง เรามีแผนการจริงๆ ไหมเนี่ย
19
00:02:05,631 --> 00:02:07,424
หาตัวราชินีแล้วฆ่ามันซะ
20
00:02:10,344 --> 00:02:12,513
นั่นมันเหมือนเป้าหมายมากกว่าแผนการว่ะ
21
00:03:39,933 --> 00:03:42,060
ท่านจะทำให้คนอื่นกลัวเพราะไอ้นั่น
22
00:03:43,687 --> 00:03:46,607
คนเขากลัวข้าอยู่แล้ว
23
00:03:47,482 --> 00:03:49,151
อือ ข้าก็ว่างั้นแหละ
24
00:03:49,234 --> 00:03:51,945
- แต่ไม่ใช่เจ้า
- อย่าถือสากันนะ
25
00:03:52,029 --> 00:03:54,990
ข้าแค่ไม่กลัวใครเหมือนที่คนอื่นๆ กลัวกัน
26
00:03:56,867 --> 00:03:58,035
ทำไมล่ะ
27
00:03:59,494 --> 00:04:01,330
เจ้าไม่ใช่คนตัวใหญ่กำยำอะไร
28
00:04:01,872 --> 00:04:05,000
ถูก จริงๆ ข้าเป็นพวกปลายแถว
29
00:04:06,126 --> 00:04:08,045
แต่ข้าฉลาดกว่าคนอื่น
30
00:04:08,545 --> 00:04:11,131
ฉลาดพอที่จะรู้ว่ามีวิธีอื่นให้กุมอำนาจได้
31
00:04:12,841 --> 00:04:16,010
อีโด วอสตัวใหญ่อย่างกับยักษ์
32
00:04:16,094 --> 00:04:18,764
แต่เพราะแบบนั้นเอง เขาถึงไม่ค่อยใช้หัวคิด
33
00:04:20,599 --> 00:04:23,268
เขาอยากใช้คนที่มองเห็น
มาเป็นคนนำกองทัพของเขา
34
00:04:24,394 --> 00:04:25,562
เขาไม่ได้คิดถึงข้อเท็จจริง
35
00:04:25,646 --> 00:04:28,190
ว่าพวกเขาสามารถอ่านหนังสือ
ของบรรพบุรุษเราได้
36
00:04:28,273 --> 00:04:32,236
เปิดเผยความรู้ที่สามารถพลิกโฉมการทำสงคราม
37
00:04:35,113 --> 00:04:38,700
ข้าใช้เวลาทั้งชีวิตตามหาอำนาจ
38
00:04:38,784 --> 00:04:42,538
ที่ไม่ได้มาจากแรงเหวี่ยงดาบว่าหนักแน่นแค่ไหน
39
00:04:44,164 --> 00:04:48,335
แล้วข้าก็มาถึงจุดนี้ ได้นั่งอยู่ตรงหน้าท่าน
40
00:04:49,503 --> 00:04:53,173
สามารถทำลายทั้งเมืองลงได้
โดยไม่ต้องใช้กองทัพ
41
00:04:54,716 --> 00:04:56,969
นั่นคือสิ่งที่อีโดไม่เคยคิดฝันไว้
42
00:04:59,680 --> 00:05:01,557
ทำให้ข้านึกขึ้นได้พอดี
43
00:05:02,975 --> 00:05:05,519
ดูเหมือนว่าเราน่าจะได้ข่าวจากมักห์ราแล้วตอนนี้
44
00:05:06,144 --> 00:05:09,815
ตอนไหนเราถึงจะสันนิษฐานได้
ว่านางเปลี่ยนแผนการ
45
00:05:10,482 --> 00:05:12,734
มักห์ราไม่เคยตัดสินใจอะไรว่องไว
46
00:05:14,069 --> 00:05:15,946
ครอบครัวนางคงโน้มน้าวให้นางสู้แน่ๆ
47
00:05:16,029 --> 00:05:19,616
แต่ต่อมศีลธรรมอันบิดเบี้ยวของนาง
จะไม่มีวันต่อต้าน
48
00:05:19,700 --> 00:05:23,745
แนวคิดเรื่องการสละชีพตัวเองเพื่อคนของนาง
49
00:05:24,746 --> 00:05:25,956
ถ้าท่านว่างั้นละก็
50
00:05:28,250 --> 00:05:29,459
ทอร์มาดา
51
00:05:29,960 --> 00:05:31,211
ครับ
52
00:05:32,588 --> 00:05:34,548
เตรียมระเบิดให้พร้อม เผื่อไว้น่ะ
53
00:05:35,340 --> 00:05:36,925
พร้อมเสมออยู่แล้ว ฝ่าบาท
54
00:05:40,095 --> 00:05:42,055
คนเผชิญหน้ากับนางควรเป็นข้า ไม่ใช่เขา
55
00:05:42,556 --> 00:05:44,516
การเสียสละของท่านไม่ทำให้เราได้อะไร
56
00:05:45,017 --> 00:05:46,894
มีแต่จะทิ้งประชาชนให้ไร้ราชินี
57
00:05:47,394 --> 00:05:49,021
ข้าต้องยอมเสียสามีไปงั้นเหรอ
58
00:05:49,605 --> 00:05:52,232
ถ้ามันต้องเป็นแบบนั้นก็ใช่
59
00:05:52,316 --> 00:05:53,317
ไม่
60
00:05:55,319 --> 00:05:58,947
มักห์รา เดินหน้าต่อไป อย่าวอกแวก
61
00:06:00,449 --> 00:06:02,659
ช่วงเวลาตอนนี้
62
00:06:04,036 --> 00:06:07,122
ท่านอาจเกิดมาเพื่อช่วงเวลานี้
63
00:06:31,855 --> 00:06:36,527
จงปล่อยให้สายน้ำไหลไป
64
00:06:37,444 --> 00:06:41,073
ปล่อยให้เหล่าคนช่างฝัน
65
00:06:41,156 --> 00:06:44,159
ปลุกชาติที่หลับใหล
66
00:06:45,118 --> 00:06:46,954
มาเถิด
67
00:06:47,037 --> 00:06:52,960
สู่เยรูซาเล็มใหม่
68
00:06:54,127 --> 00:06:59,299
ถือกำเนิดเมืองผ่องอำไพ
69
00:06:59,883 --> 00:07:03,220
แสงรุ่งอรุณสว่างไสว
70
00:07:03,303 --> 00:07:06,974
ถนนทุกสายที่มุ่งไป
71
00:07:07,683 --> 00:07:12,688
กับเสียงเพรียก
72
00:07:13,438 --> 00:07:16,441
ด้วยบทเพลง
73
00:07:18,151 --> 00:07:21,238
อีกทั้งเรียกหา
74
00:07:21,321 --> 00:07:25,367
หาผู้รับไว้
75
00:07:25,450 --> 00:07:31,290
ผู้สะท้าน ผู้สั่นไหว
76
00:07:32,207 --> 00:07:34,293
โอ้
77
00:07:34,376 --> 00:07:38,922
หัวใจเจ็บปวดชอกช้ำ
78
00:07:39,006 --> 00:07:40,799
เรากำลังจะถึงจุดจบ
79
00:07:40,883 --> 00:07:42,718
วิ่งอยู่ในสายน้ำ
80
00:07:42,801 --> 00:07:44,136
ฝ่าหมอกบังตา
81
00:07:44,219 --> 00:07:46,221
เหล่าบุตรและธิดา
82
00:07:46,305 --> 00:07:50,726
จงปล่อยให้สายน้ำไหลไป
83
00:07:52,102 --> 00:07:56,148
ปล่อยให้เหล่าคนช่างฝัน
84
00:07:56,231 --> 00:07:59,735
ปลุกชาติที่หลับใหล
85
00:08:00,527 --> 00:08:01,653
มาเถิด
86
00:08:02,946 --> 00:08:09,203
สู่เยรูซาเล็มใหม่
87
00:08:19,838 --> 00:08:21,673
นี่กระโจมของมัน ข้าได้กลิ่นมัน
88
00:08:23,592 --> 00:08:24,760
แล้วมันอยู่ไหนล่ะ
89
00:08:26,303 --> 00:08:28,138
- ฝ่าบาท
- ต้องการพบข้าเหรอ
90
00:08:28,222 --> 00:08:30,057
อายูรา บอกนางซิว่าเจ้าได้ยินอะไร
91
00:08:31,475 --> 00:08:32,809
ไม่ได้ยินอะไรเลย
92
00:08:33,852 --> 00:08:34,895
ไม่เลยเหรอ
93
00:08:35,395 --> 00:08:38,189
ไม่มีเสียงคน ไม่มีเสียงเครื่องมือ
94
00:08:38,689 --> 00:08:41,735
ไม่มีเสียงฉ่าในกระทะหรือเสียงกองไฟ
95
00:08:42,318 --> 00:08:44,154
ไม่มีเสียงทารกร้องไห้
96
00:08:44,237 --> 00:08:46,949
มีแค่เสียงอู้อี้ของคนเดินเท้าจำนวนมาก
97
00:08:47,491 --> 00:08:48,659
เสียงอู้อี้เหรอ
98
00:08:49,243 --> 00:08:50,410
อู้อี้เพราะแผ่นดิน
99
00:08:50,994 --> 00:08:52,371
พวกมันอยู่ใต้ดิน
100
00:08:52,871 --> 00:08:54,039
หลบซ่อนตัวสินะ
101
00:08:54,122 --> 00:08:55,332
ไม่ใช่ พวกมันเดินอยู่
102
00:08:55,415 --> 00:08:56,583
อุโมงค์
103
00:08:57,084 --> 00:08:58,377
พวกมันหาทางหนีได้
104
00:08:59,461 --> 00:09:00,546
เจ้าเตรียมพร้อมแล้วใช่ไหม
105
00:09:00,629 --> 00:09:02,339
ครับ ฝ่าบาท
106
00:09:02,422 --> 00:09:03,423
ระเบิดพวกมันซะ
107
00:09:04,842 --> 00:09:07,594
- ฆ่าพวกมันให้หมด
- ยิง
108
00:09:11,890 --> 00:09:13,308
ยิง
109
00:09:27,739 --> 00:09:28,991
เวรละ
110
00:09:29,950 --> 00:09:31,159
ฉิบหาย
111
00:09:31,243 --> 00:09:32,244
มาเร็ว
112
00:09:45,132 --> 00:09:47,259
- นางรู้ตัวแล้ว
- ใช่
113
00:09:47,342 --> 00:09:48,635
เดินต่อไป
114
00:09:52,514 --> 00:09:54,600
บอกให้เดินต่อไป
115
00:10:00,355 --> 00:10:01,690
ได้ยินอะไรไหม
116
00:10:02,399 --> 00:10:03,400
ไม่
117
00:10:04,151 --> 00:10:05,194
อย่าหยุด
118
00:10:08,447 --> 00:10:09,865
ยิง
119
00:10:12,409 --> 00:10:15,579
หันสิบองศา ระยะทางเท่าเดิม
120
00:10:17,080 --> 00:10:18,457
จัดการให้เรียบ
121
00:10:19,541 --> 00:10:21,293
- พร้อมแล้ว
- พร้อมแล้ว
122
00:10:22,002 --> 00:10:23,128
ยิง
123
00:10:36,099 --> 00:10:37,392
หยุดก่อน
124
00:10:43,232 --> 00:10:44,650
- โคฟุน
- รอตรงนี้
125
00:11:14,263 --> 00:11:15,305
โคฟุน
126
00:11:16,306 --> 00:11:17,474
เราหยุดพวกมันได้แล้ว
127
00:11:18,267 --> 00:11:19,393
เยี่ยมมาก
128
00:11:19,893 --> 00:11:21,019
ยิงพวกมันอีก
129
00:11:31,363 --> 00:11:32,614
โคฟุน
130
00:11:33,574 --> 00:11:34,783
ครับ
131
00:11:36,493 --> 00:11:39,162
วิ่งเร็ว วิ่ง
132
00:11:45,043 --> 00:11:46,378
โคฟุน
133
00:11:53,719 --> 00:11:54,970
โคฟุน
134
00:12:07,441 --> 00:12:09,234
เจ้าไม่คิดว่าจะมีคนได้ยินเหรอ บาบา
135
00:12:12,112 --> 00:12:14,239
- ใครอยู่ตรงนั้น
- ร้อยเอกครับ
136
00:12:14,865 --> 00:12:15,949
มันอยู่ในหมู่พวกเรา
137
00:12:16,033 --> 00:12:17,409
- แผนใหม่นะ
- เออ
138
00:12:17,492 --> 00:12:19,244
สู้สิวะ
139
00:12:20,204 --> 00:12:21,330
โคฟุน
140
00:12:26,835 --> 00:12:27,836
โคฟุน
141
00:12:31,048 --> 00:12:32,257
โคฟุน
142
00:12:36,762 --> 00:12:37,804
เจ้าเป็นอะไรไหม
143
00:12:38,597 --> 00:12:39,848
ข้าไม่เป็นไร ไม่มีตรงไหนหัก
144
00:12:39,932 --> 00:12:41,308
- แน่ใจนะ
- วูล์ฟโอเคไหม
145
00:12:41,391 --> 00:12:42,392
จ้ะ
146
00:12:45,479 --> 00:12:46,730
เราไปไกลกว่านี้ไม่ได้แล้ว
147
00:12:47,397 --> 00:12:50,776
เราอยู่ที่นี่ไม่ได้ ไม่งั้นเราจะถูกฝังทั้งเป็น
148
00:12:51,443 --> 00:12:53,612
นางยังขว้างระเบิดมาเรื่อยๆ
149
00:12:59,201 --> 00:13:02,621
ถ้าถึงเวลาต้องเลือกว่าจะตายแบบไหน
150
00:13:04,039 --> 00:13:07,793
ข้ายอมตายเพราะสู้เพื่อแผ่นดินของข้า
ดีกว่าหลบซ่อนอยู่ใต้ดินแบบนี้
151
00:13:08,919 --> 00:13:09,962
ข้าเห็นด้วย
152
00:13:11,797 --> 00:13:13,215
ข้าก็เห็นด้วย
153
00:13:14,633 --> 00:13:15,634
ข้าก็เช่นกัน
154
00:13:20,848 --> 00:13:22,516
- ท่านนายพล
- มีอะไร
155
00:13:23,600 --> 00:13:26,436
- การต่อสู้ ภายในค่าย
- นักล่าแม่มดเหรอ
156
00:13:26,520 --> 00:13:29,523
ไม่ใช่นักล่าแม่มด และไม่ใช่ทรีวานเทียน
157
00:13:30,023 --> 00:13:33,610
ชายสองคน คนนึงตัวใหญ่มาก
158
00:13:34,444 --> 00:13:35,529
บาบา วอส
159
00:13:35,612 --> 00:13:37,155
พวกมันแทรกซึมเข้ามาในค่ายเรา
160
00:13:37,948 --> 00:13:41,034
แจ้งเตือนเดี๋ยวนี้ มีคนบุกรุกค่าย
161
00:13:42,077 --> 00:13:46,832
มีคนบุกรุกค่าย มีคนบุกรุกค่าย
162
00:13:50,335 --> 00:13:53,922
มีคนบุกรุก มีคนบุกรุกค่าย
163
00:13:59,261 --> 00:14:02,431
ช่างแม่งละ ยังไงก็ต้องมาถึงจุดนี้อยู่ดี
164
00:14:14,693 --> 00:14:17,779
พวกมันผ่านมาตรงนี้ ไปกันเถอะ
165
00:14:30,042 --> 00:14:32,586
บาบา ตายยังวะ
166
00:14:33,086 --> 00:14:34,213
ยังโว้ย
167
00:14:34,296 --> 00:14:36,715
- ข้าก็ยัง
- ไปหาระเบิดกัน
168
00:16:02,801 --> 00:16:04,052
ลุกมาเร็ว
169
00:16:05,554 --> 00:16:08,599
แป๊บสิวะ ไอ้นี่แม่งหนักอย่างกับควาย
170
00:16:42,799 --> 00:16:44,176
มักห์รา
171
00:16:45,302 --> 00:16:47,513
- นางมาทำไมตอนนี้
- หยุดโจมตี
172
00:16:48,430 --> 00:16:50,098
นางไม่ได้ทำตามข้อตกลงของท่าน
173
00:16:50,182 --> 00:16:53,101
น้องสาวข้าซื่อบื้อและเดาทางได้ง่าย
174
00:16:54,019 --> 00:16:55,687
นางล้มเหลวในการรับใช้ประชาชน
175
00:16:55,771 --> 00:16:59,107
ตอนนี้นางจะเสียสละตัวเอง
เพื่อรักษาส่วนที่เหลือไว้
176
00:16:59,191 --> 00:17:02,236
เราควรโจมตีต่อไป พวกมันยังมีกองทัพอยู่นะ
177
00:17:03,278 --> 00:17:06,864
อีกไม่กี่อึดใจ
พวกมันจะกลายเป็นกองทัพภายใต้คำสั่งของเรา
178
00:17:06,949 --> 00:17:08,867
- ท่านจะไว้ใจพวก…
- ทอร์มาดา
179
00:17:09,409 --> 00:17:12,411
เจ้าแตกในใส่ข้า
และทิ้งระเบิดให้เมืองยอมศิโรราบ
180
00:17:12,496 --> 00:17:15,248
ข้าว่าวันนี้เจ้าเจอแต่เรื่องดีๆ
อย่าทำเสียอารมณ์สิ
181
00:17:17,209 --> 00:17:18,334
หยุดโจมตี
182
00:17:22,256 --> 00:17:23,257
ร้อยโทมอส
183
00:17:23,340 --> 00:17:28,053
ให้ทหารสำรองทุกนายไปค้นหาผู้บุกรุกในค่าย
184
00:17:28,136 --> 00:17:29,471
ได้ครับ
185
00:17:29,972 --> 00:17:31,390
ได้ยินแล้วนี่ กระจายกันออกไป
186
00:17:34,434 --> 00:17:35,686
มักห์รา
187
00:17:39,898 --> 00:17:42,734
ดีใจจังที่เจ้าตัดสินใจยอมรับคำเชิญของข้า
188
00:17:43,527 --> 00:17:46,446
และเสียใจด้วยที่มันกลายเป็นแบบนี้
189
00:17:47,030 --> 00:17:48,115
เหรอ
190
00:17:50,200 --> 00:17:54,496
ข้ารู้ เจ้าคิดว่าข้าผิด แต่ก็เหมือนเจ้านั่นแหละ
191
00:17:55,497 --> 00:17:58,542
ข้าแค่พยายามทำสิ่งที่ข้ารู้สึกว่าถูกต้อง
192
00:17:58,625 --> 00:18:00,377
ด้วยการฆ่าประชาชนบริสุทธิ์เนี่ยนะ
193
00:18:00,961 --> 00:18:03,714
ไม่เบื่อบ้างรึไงที่เอาแต่คิดว่าตัวเองเป็นฝ่ายถูก
194
00:18:04,298 --> 00:18:06,550
- ข้าปกป้องเจ้า
- เจ้าหักหลังข้า
195
00:18:06,633 --> 00:18:08,719
ก็เพื่อปกป้องทุกคน
196
00:18:09,469 --> 00:18:13,473
แล้วก็วนมาเรื่องเดิมๆ
197
00:18:14,308 --> 00:18:15,475
ซิเบธ
198
00:18:22,399 --> 00:18:25,986
ขอเตือนความจำอีกที
ว่าเจ้าพยายามโค่นบัลลังก์ข้าตอนเจ้ายังเด็ก
199
00:18:26,069 --> 00:18:27,571
และตอนนี้เจ้าก็ยังพยายามอีก
200
00:18:28,071 --> 00:18:29,239
และทั้งสองครั้งที่ว่ามา
201
00:18:29,323 --> 00:18:31,200
ผลสืบเนื่องที่เลวร้ายของการที่เจ้าก่อกบฏ
202
00:18:31,283 --> 00:18:32,993
กลับทำให้เจ้าแปลกใจแฮะ
203
00:18:36,288 --> 00:18:39,374
ข้าละสงสัยจริงๆ ว่าต้องทำยังไง
เจ้าถึงจะเข้าใจว่าเจ้าไม่ใช่…
204
00:18:40,542 --> 00:18:43,128
และจะไม่มีวันได้เป็นราชินี
205
00:18:43,212 --> 00:18:45,214
ข้าไม่เคยอยากเป็นราชินี
206
00:18:45,839 --> 00:18:48,467
ข้าว่าเราสองคนไม่มีใครเชื่อแบบนั้นจริงๆ หรอก
207
00:18:53,472 --> 00:18:56,350
แค่เป็นลูกคนโปรดมันยังไม่เพียงพอสำหรับเจ้า
208
00:18:57,976 --> 00:19:00,437
เจ้าต้องการทุกอย่างที่เคยเป็นของข้า
209
00:19:00,521 --> 00:19:01,522
นี่มันไม่เกี่ยวกับเรา
210
00:19:02,105 --> 00:19:03,607
- ไม่เกี่ยวเหรอ
- ซิเบธ
211
00:19:04,316 --> 00:19:05,817
เราแก้ไขเรื่องนี้ได้
212
00:19:06,318 --> 00:19:10,822
ยังมีโอกาสให้ทุกคนได้ในสิ่งที่ตัวเองต้องการ
213
00:19:13,367 --> 00:19:15,035
ข้ามีสิ่งที่ข้าต้องการแล้ว
214
00:19:16,787 --> 00:19:18,080
เจ้าไม่ฆ่าข้าหรอก
215
00:19:20,207 --> 00:19:23,752
เจ้าอาจจะเกลียดข้า แต่ข้ารู้ว่าเจ้ายังรักข้าอยู่
216
00:19:30,801 --> 00:19:34,179
เจ้าไม่เคยขาดความมั่นใจเลย
217
00:19:36,056 --> 00:19:39,518
เจ้ายังคงเป็นพี่สาวที่ข้ารักมาทั้งชีวิต
218
00:19:42,062 --> 00:19:43,897
คนที่ถักผมเปียให้ข้า
219
00:19:45,148 --> 00:19:47,025
คนที่ทำตุ๊กตามือให้ข้า
220
00:19:48,569 --> 00:19:51,530
คนที่พาข้าเข้าไปในห้องนอนตัวเอง
เวลาฟ้าผ่าเสียงดัง
221
00:19:57,870 --> 00:19:59,454
พี่สาวข้า
222
00:20:02,124 --> 00:20:05,252
คนที่ร้องเพลงกล่อมให้ข้าหลับในคืนที่แม่เสียชีวิต
223
00:20:06,920 --> 00:20:09,173
ไม่เคยหมดความอดทนเลย
224
00:20:10,257 --> 00:20:12,885
ไม่เคยปล่อยมือข้าแม้แต่ครั้งเดียว
225
00:20:22,519 --> 00:20:27,149
ดวงดาวส่องประกายบนท้องฟ้า
226
00:20:29,693 --> 00:20:33,363
สายลมยามค่ำคืนเหมือนคอยกระซิบว่า
227
00:20:33,447 --> 00:20:35,657
ข้ารักเจ้า
228
00:20:37,326 --> 00:20:42,414
นกน้อยร้องเพลงอยู่บนต้นซิคามอร์
229
00:20:44,166 --> 00:20:48,837
ขอเจ้าฝันถึงข้าบางครา
230
00:21:25,666 --> 00:21:27,334
แต่ข้ายังต้องฆ่าเจ้าอยู่ดี
231
00:21:29,753 --> 00:21:31,296
มันไม่มีทางอื่นแล้ว
232
00:21:33,924 --> 00:21:35,425
ข้ารู้ดี ข้ารู้
233
00:23:23,200 --> 00:23:24,826
เสร็จรึยัง ฝ่าบาท
234
00:23:28,622 --> 00:23:31,250
ข้าไม่ใช่ราชินีของแก
235
00:23:33,835 --> 00:23:35,003
ฆ่ามัน
236
00:23:44,137 --> 00:23:45,180
- มักห์รา
- ทามัคที
237
00:23:45,264 --> 00:23:46,557
ตั้งแถว
238
00:23:55,858 --> 00:23:57,818
- ทามัคที
- ข้าอยู่ข้างหลังท่าน
239
00:24:01,113 --> 00:24:02,489
พร้อม และ…
240
00:24:02,573 --> 00:24:05,450
- เจ้าอยากสู้นี่
- ใช่แล้ว
241
00:24:06,118 --> 00:24:07,578
- โคฟุน
- อยู่นี่
242
00:24:13,292 --> 00:24:14,710
เคลื่อนทัพ
243
00:24:21,550 --> 00:24:23,302
โจมตีต่อ
244
00:25:33,455 --> 00:25:37,125
ขว้างระเบิดพวกนั้นซะ
ทำลายเมืองแม่งให้ย่อยยับ
245
00:25:37,709 --> 00:25:39,253
ทอร์มาดา
246
00:25:39,336 --> 00:25:41,713
- ทอร์มาดา
- บาบา วอส
247
00:25:44,716 --> 00:25:46,134
อยากเจออยู่พอดีเชียว
248
00:25:55,269 --> 00:25:56,854
พ่อ
249
00:26:05,112 --> 00:26:06,280
หยุดพวกมันให้ได้
250
00:26:26,717 --> 00:26:29,970
บาบา วอส ยังหายใจอยู่ไหม
251
00:26:31,722 --> 00:26:34,725
- ข้าจะไม่ทำพลาดเป็นครั้งที่สอง
- ทอร์มาดา
252
00:26:37,477 --> 00:26:40,689
ไม่ อย่านะ หยุด
253
00:26:57,080 --> 00:26:59,124
เวรเอ๊ย
254
00:26:59,666 --> 00:27:01,210
เจ็บฉิบหาย
255
00:28:17,953 --> 00:28:18,954
พ่อคะ
256
00:28:23,083 --> 00:28:24,835
เจ็บตรงไหนบ้าง
257
00:28:26,712 --> 00:28:28,171
ข้าไม่เป็นไร
258
00:28:29,214 --> 00:28:30,841
ไม่ต้องตามข้ามา
259
00:28:30,924 --> 00:28:33,844
- ท่านจะไปไหน
- ไปจบเรื่องนี้
260
00:28:33,927 --> 00:28:36,805
พ่อคะ ท่านไปไม่ได้นะ ท่านบาดเจ็บหนัก
261
00:28:36,889 --> 00:28:38,182
อย่าตามข้ามา
262
00:28:38,891 --> 00:28:40,225
ข้าจะอยู่กับท่าน
263
00:28:40,309 --> 00:28:42,561
ไม่ เจ้าต้องอยู่ที่นี่
264
00:28:43,270 --> 00:28:46,315
ข้าอยากให้เจ้าปกป้องข้าด้วยธนูของเจ้า
เหมือนที่เจ้าเคยทำมาตลอด
265
00:28:53,488 --> 00:28:54,489
ฮานิวา
266
00:28:56,033 --> 00:28:57,117
ข้ารักเจ้านะ
267
00:28:57,618 --> 00:29:02,247
มองข้าสิ ข้ารักเจ้า
268
00:29:03,498 --> 00:29:05,876
จำสิ่งที่ข้าสอนไว้ให้ดี
269
00:29:51,255 --> 00:29:52,840
ข้าคือบาบา วอส
270
00:32:40,299 --> 00:32:41,466
มักห์รา
271
00:32:45,679 --> 00:32:46,680
บาบา
272
00:32:49,892 --> 00:32:51,393
ข้าเห็นเจ้า
273
00:33:01,486 --> 00:33:02,738
พ่อ
274
00:33:03,614 --> 00:33:05,032
พ่อคะ
275
00:34:17,396 --> 00:34:23,485
ทุกเช้าข้าจะเดินผ่านร้านรวงและบ้านเรือน
276
00:34:26,655 --> 00:34:28,740
ข้าได้ยินเสียงครอบครัวที่อยู่ข้างใน…
277
00:34:29,867 --> 00:34:32,536
พูดคุยกัน นอนหลับใหล
278
00:34:33,119 --> 00:34:35,998
หัวเราะ ร้องไห้
279
00:34:41,253 --> 00:34:42,421
เวลาที่ข้าฟังเสียงพวกเขา
280
00:34:42,503 --> 00:34:48,135
ข้ารู้สึกเหมือนแม่ที่ตื่นมากลางดึก
เพื่อดูให้แน่ใจว่าลูกน้อยยังคงหายใจอยู่
281
00:34:51,680 --> 00:34:54,183
ข้ารู้ว่าข้าไม่ได้ออกมาข้างนอก
เพื่อฟังเสียงพวกเขา
282
00:34:56,934 --> 00:34:59,521
แต่ข้ามาตามหาเจ้าต่างหาก
283
00:35:00,564 --> 00:35:06,278
เสียงสุดท้ายของเจ้า
ยังคงสะท้อนก้องระหว่างภูเขา
284
00:35:09,448 --> 00:35:12,409
เจ้าได้ทิ้งความว่างเปล่าอันเกินคณาไว้เบื้องหลัง
285
00:35:13,702 --> 00:35:17,039
ที่ทำให้ข้าตื่นทุกเช้า
และบังคับให้ข้าต้องออกมาข้างนอก
286
00:35:20,375 --> 00:35:22,211
เจ้าไม่เคยต้องการอะไรพวกนี้เลย
287
00:35:23,754 --> 00:35:24,963
ข้ารู้ดี
288
00:35:28,091 --> 00:35:31,261
และทุกๆ วัน
ข้าคิดว่าอะไรถูกพรากไปจากเจ้าบ้าง
289
00:35:31,345 --> 00:35:32,846
ข้าพรากอะไรไปจากเจ้า…
290
00:35:34,264 --> 00:35:38,101
เพื่อทำหน้าที่บนบัลลังก์นี้
ซึ่งข้าไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าข้าสมควรได้
291
00:35:43,148 --> 00:35:46,860
ลูกๆ ของเจ้ารับรู้ถึงการไม่มีเจ้าอยู่
ไม่ต่างจากข้าเลยสักนิด
292
00:35:50,906 --> 00:35:54,868
แต่อนาคตของพวกเขา
ที่เจ้ายอมแลกด้วยชีวิตของตัวเอง
293
00:35:54,952 --> 00:35:58,121
ปรากฏชัดอยู่เบื้องหน้า
พร้อมความเป็นไปได้ที่ไร้ขีดจำกัด
294
00:36:01,124 --> 00:36:03,502
ลูกสาวเจ้าได้เดินตามรอยเท้าของแม่นาง
295
00:36:03,585 --> 00:36:05,546
และแต่งงานกับชาวทรีวานเทียน
296
00:36:06,463 --> 00:36:10,175
หญิงสองคนที่มองเห็นใช้ชีวิตร่วมกันบนโลกใบนี้
297
00:36:12,719 --> 00:36:15,639
มันไม่ง่ายหรอก และข้ากลัวแทนพวกเขาด้วย
298
00:36:17,683 --> 00:36:20,727
แต่เวลาพวกเขาพูด
ข้าสัมผัสได้ถึงความรักในน้ำเสียงของพวกเขา
299
00:36:21,770 --> 00:36:25,858
และมันทำให้ข้ารู้สึกอบอุ่นหัวใจ
ที่รู้ว่าฮานิวาลูกเราได้พบความรักที่ดี
300
00:36:29,152 --> 00:36:31,738
โคฟุนเริ่มคุ้นเคยกับการเป็นพ่อคนแล้ว
301
00:36:34,449 --> 00:36:38,078
และข้ารู้ว่าการมีลูกชาย
แปลว่าไม่มีวันไหนจะผ่านพ้นไป
302
00:36:38,161 --> 00:36:40,247
โดยที่เขาไม่คิดถึงพ่อของตัวเองเลย
303
00:36:46,879 --> 00:36:50,716
ข้าถูกดึงดูดมายังสถานที่ที่เลวร้ายแห่งนี้…
304
00:36:52,926 --> 00:36:58,348
ที่ที่ผืนดินเป็นเถ้าถ่าน
ได้ฝังกลบร่างของทั้งพี่สาวและสามีของข้า
305
00:37:00,184 --> 00:37:04,938
ข้าสงสัยนักว่าจะมีอะไรเติบโตขึ้นมาได้ยังไง
บนผืนดินที่เผาไหม้และถูกทำลาย
306
00:37:05,022 --> 00:37:06,023
จนสิ้นซากนี้
307
00:37:13,822 --> 00:37:16,450
ข้าไม่รู้ว่าคนเราตายแล้วไปไหน
308
00:37:18,118 --> 00:37:19,620
แต่ไม่ว่าเจ้าจะอยู่ที่ไหน
309
00:37:20,621 --> 00:37:22,206
หวังว่าในที่สุดแล้ว
310
00:37:22,289 --> 00:37:26,460
เจ้าจะได้เจอสันติสุข
ที่เจ้าพยายามค้นหาอย่างหนักมาทั้งชีวิต
311
00:37:28,378 --> 00:37:31,465
เพื่อตัวเจ้าและเพื่อเราทุกคน
312
00:37:32,758 --> 00:37:34,843
และหวังว่าเจ้าจะยกโทษให้ข้า
313
00:38:01,745 --> 00:38:03,872
ไม่มีใครปฏิเสธได้ว่าเราติดค้างพายา
314
00:38:03,956 --> 00:38:06,959
ที่เอาชนะทอร์มาดาและทำลายอาวุธของเขาได้
315
00:38:07,584 --> 00:38:11,213
ข้าเองก็หนีที่เขาโจมตีรัฐบาลเราแทบไม่พ้น
316
00:38:12,214 --> 00:38:15,592
อย่างไรก็ตาม เราไม่สามารถลงนาม
ในสนธิสัญญาฉบับนี้หรือฉบับไหน
317
00:38:15,676 --> 00:38:19,054
กับชาติที่ให้สถานที่หลบภัยแก่คนที่มองเห็น
318
00:38:19,680 --> 00:38:23,350
เราทุกคนเป็นที่ประจักษ์แล้ว
ถึงอำนาจทำลายล้างของการมองเห็น
319
00:38:24,184 --> 00:38:26,520
นี่คือจุดยืนของชาวทรีวานเทียน
320
00:38:27,104 --> 00:38:31,650
การมองเห็นก่อให้เกิดความเสี่ยง
ต่อเราทุกคนมากเกินไป
321
00:38:31,733 --> 00:38:33,944
ข้าเข้าใจจุดยืนของท่าน
322
00:38:34,653 --> 00:38:37,865
แต่สิ่งที่สร้างระเบิดของทอร์มาดา
ไม่ใช่การมองเห็น
323
00:38:37,948 --> 00:38:41,410
แต่เป็นเพราะทอร์มาดา
ใช้แรงงานเด็กๆ ที่มองเห็นอย่างเหี้ยมโหด
324
00:38:41,493 --> 00:38:43,662
ซึ่งสามารถเข้าถึงองค์ความรู้จากยุคโบราณได้
325
00:38:44,246 --> 00:38:48,125
และไม่ใช่การมองเห็น
แต่เป็นความรู้ที่มีอำนาจทำลายล้างต่างหาก
326
00:38:48,667 --> 00:38:50,377
ที่ต้องเป็นสิ่งที่ผิดกฎหมาย
327
00:38:51,253 --> 00:38:56,216
คนที่มองเห็นจะเป็นผู้นำพาไปสู่องค์ความรู้นี้เสมอ
328
00:38:56,300 --> 00:38:58,927
และจะต้องมีคนอย่างทอร์มาดาอีกแน่
329
00:38:59,011 --> 00:39:00,971
ที่จะเลือกใช้ประโยชน์จากพวกเขา
330
00:39:01,638 --> 00:39:04,558
เราอยู่ข้างเดียวกับคนที่มองเห็นทั้งสามคน
331
00:39:05,184 --> 00:39:08,770
ซึ่งทุกคนมีบทบาทที่สำคัญอย่างยิ่ง
ในการเอาชนะทอร์มาดา
332
00:39:08,854 --> 00:39:11,148
- และทำลายระเบิดของมัน
- ใช่
333
00:39:11,231 --> 00:39:14,276
อย่างที่เราบอกไปก่อนหน้านี้
เราจะนิรโทษกรรมพวกเขา
334
00:39:14,359 --> 00:39:16,069
เราต้องการนิรโทษกรรมไปเพื่ออะไร
335
00:39:16,904 --> 00:39:18,405
เราไม่ได้ทำอะไรผิดซะหน่อย
336
00:39:19,114 --> 00:39:21,033
อันที่จริง ถ้าไม่ใช่เพราะพวกเรา
337
00:39:21,116 --> 00:39:23,660
ป่านนี้ทอร์มาดากับระเบิดของมัน
คงทำลายเมืองท่านพังไปแล้ว
338
00:39:23,744 --> 00:39:26,079
ฮานิวา เวลานี้ไม่เหมาะ
339
00:39:26,163 --> 00:39:28,624
- ไม่เหรอ แล้วเมื่อไรจะเหมาะล่ะ
- เจ้าหญิง
340
00:39:28,707 --> 00:39:31,001
เกรงว่าเจ้าจะลืมไปว่าพูดกับใครอยู่
341
00:39:31,084 --> 00:39:32,628
ข้าว่าท่านนั่นแหละที่ลืม
342
00:39:32,711 --> 00:39:34,296
ท่านทูต ข้าขออภัย…
343
00:39:34,796 --> 00:39:39,009
การมองเห็นไม่ได้กำลังจะกลับมา
แต่มันกลับมาแล้ว
344
00:39:39,843 --> 00:39:40,844
และถ้าข้าเป็นท่าน
345
00:39:40,928 --> 00:39:43,013
ข้าจะซาบซึ้งใจที่เราหยิบยื่นสันติภาพให้
346
00:39:43,096 --> 00:39:45,807
เพราะเชื่อเถอะ
ท่านไม่อยากให้เราเป็นศัตรูหรอก
347
00:39:48,310 --> 00:39:51,188
- นั่นข่มขู่กันเหรอ
- ไม่ใช่แน่นอน…
348
00:39:51,271 --> 00:39:54,066
ท่านทูต ข้าขอโทษ แต่ท่านต้องเข้าใจ
349
00:39:54,149 --> 00:39:57,528
ว่าข้ากับน้องสาวถูกไล่ล่ามาทั้งชีวิต
350
00:39:58,487 --> 00:40:00,489
เพียงเพราะเราเกิดมาเป็นแบบนี้
351
00:40:01,532 --> 00:40:05,118
แนวคิดที่ว่าข้าหรือใครก็ตามที่เป็นเหมือนข้า
คือภัยคุกคาม
352
00:40:05,202 --> 00:40:08,372
ต่อคนที่มองไม่เห็น
มันคือความเชื่องมงายและความกลัวเท่านั้น
353
00:40:08,455 --> 00:40:10,457
ไม่ใช่ความเป็นจริงของตัวตนข้าเลย
354
00:40:10,999 --> 00:40:15,420
เพราะตัวตนของข้านั้น
มันไม่เกี่ยวกับการที่ข้ามองเห็น
355
00:40:18,298 --> 00:40:19,550
ข้าคือลูกชาย
356
00:40:20,467 --> 00:40:21,718
ข้าคือพ่อ
357
00:40:22,511 --> 00:40:23,804
ข้าคือชาวพายัน
358
00:40:26,181 --> 00:40:29,476
แต่ที่สำคัญที่สุดคือ
ข้าเป็นพันธมิตรเพื่อสันติภาพของท่าน
359
00:40:31,728 --> 00:40:35,607
ฉะนั้นขอร้องล่ะ เราจับมือกันต่อไปได้ไหม
360
00:40:44,157 --> 00:40:45,158
ก็ได้
361
00:40:52,666 --> 00:40:53,667
ฮานิวา
362
00:40:53,750 --> 00:40:55,168
ทัค
363
00:40:55,252 --> 00:40:56,587
ทัค
364
00:40:57,129 --> 00:40:58,338
นางตกลงไหม
365
00:41:00,632 --> 00:41:02,634
พวกเขาตกลงที่จะคุยกันเพิ่มเติมในอนาคต
366
00:41:03,177 --> 00:41:04,469
แล้วตอนนี้ล่ะ
367
00:41:05,971 --> 00:41:07,306
นางไม่มีทางเลือก
368
00:41:08,056 --> 00:41:10,893
นางต้องคิดถึงอาณาจักร
เราจะทำสงครามอีกไม่ได้
369
00:41:10,976 --> 00:41:12,644
นางสัญญาว่าจะปกป้องเรา
370
00:41:12,728 --> 00:41:14,688
นางมีทั้งอาณาจักรที่ต้องปกป้อง
371
00:41:14,771 --> 00:41:16,857
เราในฐานะเจ้าชายและเจ้าหญิงก็เช่นกัน
372
00:41:19,193 --> 00:41:21,737
เจ้าไม่คิดจริงๆ หรอกใช่ไหม
ว่าสักวันเจ้าจะเป็นราชาที่นี่
373
00:41:23,030 --> 00:41:24,531
หนึ่งในเราสองคนต้องรับช่วงต่อจากแม่
374
00:41:24,615 --> 00:41:27,201
ประชาชนในพายาไม่มีวันยอมรับราชาที่มองเห็น
375
00:41:27,743 --> 00:41:30,370
ต่อให้พวกเขายอมรับ
พวกทรีวานเทียนก็ไม่ยอมอยู่ดี
376
00:41:31,079 --> 00:41:33,040
เจ้าก็ได้ยินที่พวกเขาพูดแล้วนี่
377
00:41:34,291 --> 00:41:37,628
ลืมการเป็นราชาหรือราชินีไปได้เลย โคฟุน
พวกเขาไม่อยากให้เรามีตัวตนด้วยซ้ำ
378
00:41:37,711 --> 00:41:39,880
- โกรธอะไรนักหนาเนี่ย
- ทำไมเจ้าไม่โกรธล่ะ
379
00:41:40,964 --> 00:41:42,799
เราไม่มีวันเหมาะสมกับที่นี่
380
00:41:43,800 --> 00:41:45,385
นี่ไม่ใช่โลกของเรา
381
00:41:46,678 --> 00:41:48,180
ครอบครัวข้าอยู่ที่นี่
382
00:41:50,766 --> 00:41:52,392
ข้าจะเลี้ยงลูกของข้าที่นี่
383
00:41:56,230 --> 00:41:58,607
ลูกเจ้าจะใช้ชีวิต
อยู่ในโลกที่ต่างไปจากโลกของเจ้า
384
00:42:22,422 --> 00:42:24,466
ลูกๆ ข้าจะไม่มีวันยกโทษให้ข้า
385
00:42:25,843 --> 00:42:28,679
ท่านช่วยชีวิตคนไว้นับพัน รวมทั้งพวกเขาด้วย
386
00:42:29,888 --> 00:42:33,767
ท่านเป็นคนเริ่มต้นการเจรจา
กับทรีวานเทสอย่างจริงจัง
387
00:42:35,561 --> 00:42:37,688
แต่การมองเห็นกลายเป็นสิ่งต้องห้ามอีกครั้ง
388
00:42:39,606 --> 00:42:43,485
ตอนข้ายังเด็ก พ่อข้าเคยพาไปตกปลาแซลมอน
389
00:42:44,862 --> 00:42:46,780
เขาจะพาข้าไปยังแม่น้ำทุกฤดูหนาว
390
00:42:46,864 --> 00:42:48,073
แล้วเราก็ตกปลากัน
391
00:42:49,199 --> 00:42:52,119
ช่วงไม่กี่วันแรก เราตกอะไรไม่ได้เลย
392
00:42:53,537 --> 00:42:56,456
แล้ววันนึงเราก็ตกได้หนึ่งตัว
393
00:42:57,833 --> 00:42:58,959
สองตัว
394
00:42:59,459 --> 00:43:01,503
แทบไม่พอยาไส้คนทั้งครอบครัว
395
00:43:02,170 --> 00:43:05,007
แต่มากพอที่จะทำให้รู้ว่าวันรุ่งขึ้นจะต้องตกได้อีก
396
00:43:06,133 --> 00:43:08,719
แซลมอนห้าตัว แซลมอนสิบตัว
397
00:43:09,511 --> 00:43:13,015
ไม่นานแม่น้ำทั้งสายก็เต็มไปด้วยปลาแซลมอน
398
00:43:15,475 --> 00:43:17,519
การมองเห็นกำลังกลับมา
399
00:43:18,770 --> 00:43:21,982
ท่านกับข้าได้เห็นปลาตัวแรกๆ ที่ว่ายทวนน้ำขึ้นมา
400
00:43:23,275 --> 00:43:24,568
จะต้องมีมาเพิ่มอีกแน่นอน
401
00:43:25,360 --> 00:43:27,362
แน่นอนว่าบางคนก็มาถึงที่นี่แล้ว
402
00:43:28,238 --> 00:43:29,615
คนอื่นๆ จะตามมาอีก
403
00:43:31,491 --> 00:43:35,537
ไม่มีกฎหมายหรือศาสนาใดจะหยุดยั้งได้
404
00:43:38,790 --> 00:43:43,253
ถือเป็นหน้าที่เราว่าจะเลือกจัดการกับเรื่องนี้
ในเขตแดนของเรายังไง
405
00:43:43,837 --> 00:43:46,632
ทรีวานเทียนแสดงจุดยืนชัดเจนแล้ว
406
00:43:46,715 --> 00:43:50,302
นักการเมืองทำตามกฎที่พวกเขาไม่รู้จักสักนิด
407
00:43:51,094 --> 00:43:53,722
จะเกิดสงครามเกี่ยวกับการมองเห็น
408
00:43:53,805 --> 00:43:58,477
ไม่ใช่ระหว่างพายากับทรีวานเทส
แต่เป็นภายในเมืองต่างๆ
409
00:44:00,062 --> 00:44:01,355
ภายในครอบครัว
410
00:44:03,065 --> 00:44:04,441
ภายในจิตใจของเราเอง
411
00:44:06,193 --> 00:44:08,695
ไม่ว่ายังไง ธรรมชาติก็มีเส้นทางของมัน
412
00:44:09,905 --> 00:44:11,198
มันมีมาเสมอ
413
00:44:14,826 --> 00:44:16,036
ก็นะ…
414
00:44:17,454 --> 00:44:19,790
ดูเหมือนเจ้าจะยอมรับมันได้แล้ว
415
00:44:20,832 --> 00:44:23,752
ข้อได้เปรียบเดียวของการเป็นคนที่คิดผิดมหันต์
416
00:44:23,835 --> 00:44:29,216
อย่างที่ข้าเป็นมาในชีวิตนี้
คือความคิดใหม่ๆ นั้นเป็นที่ยอมรับได้ง่ายกว่า
417
00:44:34,263 --> 00:44:36,181
กลิ่นความตายคลุ้งไปหมด
418
00:44:46,984 --> 00:44:49,486
ข้าว่าบาบารู้มาตลอดว่าเขาต้องตายในสนามรบ
419
00:44:50,904 --> 00:44:51,905
ครั้งนึงเขาบอกข้าว่า
420
00:44:52,406 --> 00:44:56,201
ทุกเศษเสี้ยวของชีวิตและความตาย
ต้องเป็นสิ่งที่เราตั้งใจหามาเอง
421
00:44:57,744 --> 00:45:01,081
เขาเอาชนะทั้งกองทัพได้
ด้วยลมหายใจเฮือกสุดท้ายของเขา
422
00:45:01,582 --> 00:45:04,459
และเพราะทำเช่นนั้น เขาจึงช่วยเราทุกคนไว้ได้
423
00:45:05,752 --> 00:45:07,546
ข้าว่าการตายของเขาบรรลุอย่างที่ตั้งใจแล้ว
424
00:45:09,173 --> 00:45:10,841
เจ้าฟังดูอิจฉานิดๆ นะ
425
00:45:12,217 --> 00:45:13,260
อาจจะใช่
426
00:45:14,928 --> 00:45:18,265
แต่ระหว่างที่ข้ายังมีชีวิตอยู่
427
00:45:18,765 --> 00:45:21,476
ข้าจะทำเต็มที่เพื่อให้ท่านอยู่ห่างจากปัญหา
428
00:45:30,527 --> 00:45:32,779
ข้าคงเสียศูนย์ถ้าไม่มีเจ้า ทามัคที
429
00:45:33,655 --> 00:45:35,741
ฟังดูช่างน่าเศร้าสำหรับเราสองคนจริงๆ
430
00:45:45,709 --> 00:45:48,128
ข้าคิดถึงเขา เรนเจอร์
431
00:45:50,672 --> 00:45:52,799
บาบาเป็นคนตัวใหญ่ยักษ์
432
00:45:53,509 --> 00:45:56,386
จึงไม่แปลกเลยถ้าเขาจะทิ้งช่องว่างขนาดยักษ์ไว้
433
00:45:56,470 --> 00:45:58,263
ในพื้นที่ที่เขาเคยเติมเต็มมาก่อน
434
00:46:02,601 --> 00:46:04,603
รู้ไหม บาบายอมตายเพื่อเจ้า
435
00:46:05,521 --> 00:46:06,772
เพื่อเราทุกคน
436
00:46:09,358 --> 00:46:12,277
แต่มันสำคัญที่ต้องจดจำไว้ด้วย
ว่าเขาไม่ได้ตายเพื่อเจ้าเท่านั้น
437
00:46:13,278 --> 00:46:14,905
แต่เขาใช้ชีวิตอยู่เพื่อเจ้า
438
00:46:16,490 --> 00:46:18,325
ถ้าเขาอยู่ตรงนี้ เขาคงพูดแบบนี้แหละ
439
00:46:25,123 --> 00:46:26,458
ได้ข่าวว่าลูมาถึงแล้ว
440
00:46:27,125 --> 00:46:28,210
ใช่แล้ว
441
00:46:30,546 --> 00:46:32,297
ใช่ พรุ่งนี้เราจะกลับบ้านกัน
442
00:46:32,965 --> 00:46:34,383
เจ้าอยู่ที่นี่ได้นะ
443
00:46:36,718 --> 00:46:41,181
ขอบคุณ แต่ว่าลูกับข้า…
444
00:46:41,265 --> 00:46:46,895
เราไม่ชอบฝูงชน หรือคนเยอะๆ
แบบคนเป็นฝูงน่ะ
445
00:46:48,564 --> 00:46:50,357
ข้ายกม้าให้เจ้าก็ได้
446
00:46:52,651 --> 00:46:53,735
ไม่เอา
447
00:46:55,237 --> 00:46:56,905
เดี๋ยวโดนพวกหมาป่ากินหมด
448
00:47:08,625 --> 00:47:09,835
ฮานิวา
449
00:47:11,712 --> 00:47:12,963
ชาร์ล็อตต์เหรอ
450
00:47:16,466 --> 00:47:17,634
ฮานิวา
451
00:47:17,718 --> 00:47:19,011
ชาร์ล็อตต์
452
00:47:23,098 --> 00:47:24,099
เฮ้
453
00:47:25,142 --> 00:47:27,060
ไม่ยักรู้ว่าเจ้าจะกลับมา
454
00:47:27,144 --> 00:47:29,605
เปล่า ข้าไม่ได้กลับมา ข้าอยู่ได้ไม่นานหรอก
455
00:47:30,606 --> 00:47:32,274
ข้าแค่อยากมั่นใจว่าเจ้าปลอดภัยดี
456
00:47:34,526 --> 00:47:36,236
เสียใจเรื่องบาบาด้วยนะ
457
00:47:37,487 --> 00:47:39,156
และข้าได้ข่าวว่าเจ้ากับเวร็นแต่งงานกัน
458
00:47:39,239 --> 00:47:40,824
ข้าดีใจด้วยจริงๆ
459
00:47:40,908 --> 00:47:43,702
ตอนนี้ข้าไม่รู้ว่าข้าควรคุยเรื่องเศร้าก่อนไหม
460
00:47:43,785 --> 00:47:46,580
แล้วค่อยคุยเรื่องสุข หรือสุขก่อนค่อยเศร้าดี
461
00:47:46,663 --> 00:47:48,248
หรือเจ้าอาจจะไม่อยากคุยเลยก็ได้
462
00:47:50,292 --> 00:47:54,880
เดอะคอมพาสเป็นยังไงบ้าง ชีวากับเด็กๆ ล่ะ
463
00:47:54,963 --> 00:47:56,173
พวกเด็กๆ น่ะเยี่ยมมาก
464
00:47:56,673 --> 00:47:58,133
ข้าคิดว่าชีวาไม่ได้ชอบข้านัก
465
00:47:58,217 --> 00:48:00,677
แต่ข้าไม่ชอบนางเหมือนกัน งั้นก็ถือว่าไปได้สวย
466
00:48:02,471 --> 00:48:05,432
นางขอให้ข้าเอาไอ้นี่มาให้เจ้า
467
00:48:07,434 --> 00:48:08,977
นางบอกว่าเจ้าจะรู้เองว่ามันคืออะไร
468
00:48:36,129 --> 00:48:38,131
นางอวยพรให้เจ้าเดินทางปลอดภัย
469
00:48:39,132 --> 00:48:43,762
แปลว่า… เจ้าจะเดินทางไปไหนใช่ไหม
470
00:48:46,557 --> 00:48:48,058
เจ้าจะไปกับเราไหม
471
00:48:50,644 --> 00:48:52,104
คราวนี้ไปไม่ได้
472
00:48:53,897 --> 00:48:55,774
แต่ก็ขอบคุณที่ถามนะ
473
00:48:57,985 --> 00:48:59,570
ใครจะดูแลให้ข้าปลอดภัยล่ะเนี่ย
474
00:49:01,947 --> 00:49:03,699
ตอนนี้เจ้ามีเวร็นคอยดูแลแล้ว
475
00:49:04,616 --> 00:49:06,034
และนางก็มีเจ้าด้วย
476
00:49:06,827 --> 00:49:09,121
เดอะคอมพาสต้องการข้า
477
00:49:10,080 --> 00:49:12,708
ลูกๆ ของเจอร์ลามาเรล
ทำให้เราไม่ว่างเลย และ…
478
00:49:13,458 --> 00:49:15,377
ข้ารู้สึกได้ว่าจะมีพวกเขามาอีก
479
00:49:16,712 --> 00:49:17,713
พวกเขาโชคดีมากที่มีเจ้า
480
00:49:18,297 --> 00:49:20,132
ไปบอกพวกเขาสิ
481
00:49:20,215 --> 00:49:21,383
ไอ้พวกตัวป่วนทั้งหลาย
482
00:49:28,599 --> 00:49:30,350
เจ้าคอยระวังตัวด้วยนะ
483
00:49:31,810 --> 00:49:33,103
เจ้าก็เช่นกัน
484
00:49:43,238 --> 00:49:44,740
ขอบคุณนะ
485
00:49:47,034 --> 00:49:48,619
ข้ายินดีมาก
486
00:49:49,703 --> 00:49:51,038
นี่ข้าไม่ได้ร้องไห้นะ
487
00:49:53,790 --> 00:49:55,375
เจ้าจะมาตามหาข้าไหม
488
00:49:59,421 --> 00:50:00,923
เจ้าคือคนที่มองเห็น
489
00:50:02,382 --> 00:50:03,717
เจ้าสิต้องมาตามหาข้า
490
00:50:22,027 --> 00:50:23,737
แน่ใจนะว่าเจ้าไม่อยากบอกลา
491
00:50:26,198 --> 00:50:27,783
มันคงจบไม่สวยหรอก
492
00:50:33,997 --> 00:50:35,290
ข้าจะได้เจอพวกเขาอีก
493
00:51:05,153 --> 00:51:06,822
อากาศเริ่มเย็นแล้ว
494
00:51:08,115 --> 00:51:09,616
อีกไม่นานก็จะถึงฤดูหนาว
495
00:51:13,829 --> 00:51:16,540
ผ่านมาเกือบปีแล้ว ยังไม่ได้ข่าวจากฮานิวาเลย
496
00:51:17,875 --> 00:51:20,002
คงอีกสักพักกว่าเราจะได้ข่าวจากนาง
497
00:51:21,128 --> 00:51:23,046
เจ้าเคยคิดถึงเผ่าอัลเคนนีไหม
498
00:51:24,214 --> 00:51:25,424
ทุกวันเลย
499
00:51:26,175 --> 00:51:28,302
มีแค่เราสี่คนอยู่พร้อมหน้ากัน
500
00:51:29,428 --> 00:51:34,349
ข้ามั่นใจว่าบางทีเราก็เย็นชาใส่กัน
แต่ในความทรงจำของข้ามันอบอุ่นเสมอ
501
00:51:37,728 --> 00:51:41,398
ข้าคิดว่าถ้าข้าได้เป็นราชินี
502
00:51:42,357 --> 00:51:44,318
ข้าจะสามารถมอบสิ่งนั้นให้เราได้
503
00:51:45,485 --> 00:51:47,821
แต่เมื่อเราออกเดินทางไปค้นหาถนนลาเวนเดอร์
504
00:51:48,739 --> 00:51:51,158
เราไม่มีวันกลับไปเป็นครอบครัวแบบเดิมได้อีก
505
00:51:52,034 --> 00:51:53,327
ใช่
506
00:51:53,994 --> 00:51:57,206
แต่เรายังเป็นครอบครัวเดียวกันเสมอ
507
00:52:02,753 --> 00:52:04,796
เจ้าประพฤติตัวต่อหน้าสภาได้ดีมาก
508
00:52:05,797 --> 00:52:07,382
เจ้าทำให้พวกเขาไว้ใจเจ้า
509
00:52:09,551 --> 00:52:13,514
ไม่แน่นะ… เจ้าอาจเกิดมาเพื่อสิ่งนี้
510
00:52:13,597 --> 00:52:16,850
ฮานิวาบอกว่า
อาณาจักรจะไม่มีวันยอมรับราชาที่มองเห็น
511
00:52:18,435 --> 00:52:19,853
ท่านคิดว่ายังไง
512
00:52:23,023 --> 00:52:26,652
ข้ารู้ว่าพ่อจะพูดว่ายังไง เขาจะพูดว่า
513
00:52:27,194 --> 00:52:29,863
"จงคิดเหมือนคนตาบอด
สายตาของเจ้าหักหลังเจ้าได้"
514
00:52:36,912 --> 00:52:38,914
ข้าคิดว่าสายตาของข้าหักหลังข้ามาแล้ว
515
00:52:41,458 --> 00:52:42,876
และมันจะทำอีกแน่นอน
516
00:52:46,088 --> 00:52:47,506
หมายความว่าไง
517
00:52:50,467 --> 00:52:52,135
แม่ข้าเป็นราชินี
518
00:52:53,220 --> 00:52:55,639
พ่อข้าสละชีพเพื่อช่วยอาณาจักรนี้ไว้
519
00:52:55,722 --> 00:52:58,267
ก่อนหน้านี้พวกเขาไม่ใช่ประชาชนของข้า
ตอนนี้พวกเขาใช่แล้ว
520
00:52:59,726 --> 00:53:02,771
ข้าไม่มีวันรับใช้ประชาชนหรือลูกของข้าได้
521
00:53:02,855 --> 00:53:04,982
ถ้าการรับรู้ถึงโลกของข้ามันต่างจากของพวกเขา
522
00:53:09,945 --> 00:53:15,284
ที่ข้าจะบอกก็คือ… ข้าคิดว่าข้าเห็นมามากพอแล้ว
523
00:53:22,666 --> 00:53:25,919
ข้าอยากอยู่ในโลกใบเดียวกับลูกของข้า
524
00:53:29,631 --> 00:53:35,053
ข้าอยากได้ยิน รู้สึก และได้กลิ่นแบบที่เขาทำได้
525
00:53:48,317 --> 00:53:49,318
โคฟุน
526
00:53:51,486 --> 00:53:53,155
มันไม่มีทางถอยหลังกลับนะ
527
00:53:55,657 --> 00:53:58,118
เจ้าต้องมั่นใจเต็มร้อยจริงๆ
528
00:54:03,457 --> 00:54:04,833
ข้ามั่นใจ
529
00:56:22,763 --> 00:56:23,764
มาถึงจนได้นะ
530
00:56:29,728 --> 00:56:30,729
รู้จักเราด้วยเหรอ
531
00:56:31,563 --> 00:56:34,441
เปล่า ยังไม่รู้จักหรอก
532
00:56:36,527 --> 00:56:39,613
แต่ฉันดีใจจริงๆ ที่พวกคุณเจอเรา
533
00:56:40,405 --> 00:56:42,658
ฉันมั่นใจว่าคุณคงพอนึกภาพออก
534
00:56:43,575 --> 00:56:47,120
ว่าทุกคนที่นี่เคยผ่านชีวิตคล้ายๆ พวกคุณมาก่อน
535
00:56:50,874 --> 00:56:54,044
ฉันชื่อมิเคลา พวกคุณล่ะ
536
00:56:56,421 --> 00:56:57,589
ฮานิวา
537
00:57:02,928 --> 00:57:03,929
เวร็น
538
00:57:05,430 --> 00:57:08,725
ยินดีต้อนรับ ฮานิวากับเวร็น
539
00:57:11,061 --> 00:57:15,649
อย่ามัวยืนนิ่งอยู่สิ ลงมารู้จักทุกคนเร็ว
540
00:57:50,475 --> 00:57:51,476
ยินดีต้อนรับ
541
00:57:53,312 --> 00:57:54,605
หวัดดีค่ะ
542
00:58:00,485 --> 00:58:02,237
หวัดดีค่ะ ยินดีที่ได้เจอนะ
543
00:58:12,915 --> 00:58:13,916
หวัดดีค่ะ
544
00:59:57,477 --> 00:59:59,479
คำบรรยายโดย ชลันธร เรืองภักดี