1 00:00:06,376 --> 00:00:08,626 ‪เริ่มการติดเครื่องยนต์ 2 00:00:08,709 --> 00:00:11,251 ‪หก ห้า สี่ 3 00:00:11,334 --> 00:00:15,168 ‪สาม สอง หนึ่ง ศูนย์ 4 00:00:15,251 --> 00:00:16,709 ‪เครื่องยนต์ทั้งหมดทำงาน 5 00:00:17,209 --> 00:00:18,293 ‪ออกตัว 6 00:00:42,918 --> 00:00:46,209 ‪เหตุเกิดในฤดูใบไม้ผลิปี 1969 7 00:00:46,293 --> 00:00:50,209 ‪สถานที่คือโรงเรียนประถมเอ็ด ไวท์ ‪ในเอล ลาโก เท็กซัส 8 00:00:50,293 --> 00:00:53,251 ‪ย่านชานเมืองเซาธ์ฮูสตัน ‪บนถนนเส้นที่ตรงมาจากนาซ่า 9 00:00:53,334 --> 00:00:57,043 ‪ส่วนช่วงเวลาที่เริ่มต้นทุกอย่าง ‪ในวันสำคัญนี้น่ะเหรอ 10 00:00:57,543 --> 00:00:59,126 ‪ช่วงพักเด็กเกรดสี่ไง 11 00:00:59,709 --> 00:01:04,459 ‪ไม่ นั่นไม่ใช่ผม นั่นริกกี้ โรดริเกซ ‪หนึ่งในเพื่อนก๊วนเด็กป่วนที่ผมมีอยู่อื้อซ่า 12 00:01:04,543 --> 00:01:05,959 ‪พวกเขาเพิ่งจะเปลี่ยนกฎ 13 00:01:06,043 --> 00:01:08,376 ‪ห้ามไม่ให้เราปาลูกบอลใส่กัน 14 00:01:08,459 --> 00:01:11,126 ‪ซึ่งนั่นคือจุดที่สนุกที่สุดของคิกบอล 15 00:01:11,209 --> 00:01:13,251 ‪เราต้องใช้เวลาสักพักกว่าจะชิน 16 00:01:13,834 --> 00:01:18,334 ‪ส่วนนั่นคุณเซนต์จอร์จ ครูพละของเรา ‪เขาพาริกกี้เดินไปที่กำแพง 17 00:01:19,584 --> 00:01:22,084 ‪เขาคือครูจอมเฮี้ยบที่มีวิธีลงโทษเฉพาะ 18 00:01:22,168 --> 00:01:24,793 ‪เขาจะวาดวงกลมเล็กๆ บนกำแพงที่ใกล้ที่สุด 19 00:01:25,293 --> 00:01:27,584 ‪ตรงนี้ เอาจมูกมาแตะ แล้วค้างเอาไว้ 20 00:01:28,168 --> 00:01:30,876 ‪และมันจะสูงกว่าจุดที่ยืนสบายเสมอ 21 00:01:30,959 --> 00:01:34,501 ‪นั่นทำให้เราต้องยืนเขย่งปลายเท้า ‪ไปจนกระทั่งหมดชั่วโมง 22 00:01:37,293 --> 00:01:41,084 ‪มีครั้งหนึ่งที่ผมต้องเอาจมูกไปชนกำแพง ‪ผมเตรียมพร้อมมาแล้ว 23 00:01:41,584 --> 00:01:45,001 ‪วิธีที่ผมคิดมาก็คือเราต้องแยกขาออกเล็กน้อย 24 00:01:45,084 --> 00:01:49,418 ‪ย่อตัวหน่อยๆ ในจังหวะสำคัญที่เขากำลังคำนวณ 25 00:01:50,709 --> 00:01:51,668 ‪แตะจมูกไว้ตรงนี้ 26 00:01:52,501 --> 00:01:54,376 ‪นั่นแหละผม สแตนลีย์ 27 00:01:54,876 --> 00:01:58,334 ‪ใครๆ ก็เรียกผมว่าสแตน ‪ถ้าไม่นับตอนที่ผมกำลังจะซวย แน่ล่ะ 28 00:01:58,418 --> 00:02:01,001 ‪หรือไม่ก็ตอนขานชื่อในวันเปิดเรียนวันแรก 29 00:02:02,001 --> 00:02:04,918 ‪ในเกมคิกบอล ตำแหน่งผมคือ ‪ตัวหยุดลูกและตัวรับทั่วไป 30 00:02:05,001 --> 00:02:08,293 ‪เพื่อนร่วมทีมบอกให้ผมพยายามรับทุกอย่างที่รับได้ 31 00:02:08,376 --> 00:02:11,709 ‪และรู้ไหม ‪จริงๆ ผมเป็นตัวเตะที่เก่งเอาเรื่องด้วย 32 00:02:11,793 --> 00:02:13,626 ‪แต่กลับมาที่จุดเริ่มต้นของเรื่องเถอะ 33 00:02:13,709 --> 00:02:17,543 ‪คนพวกนั้นแหละที่เปลี่ยนชีวิตผมไปตลอดกาล 34 00:02:17,626 --> 00:02:18,876 ‪เด็กคนนั้น 35 00:02:33,001 --> 00:02:33,959 ‪(นาซ่า ลับสุดยอด) 36 00:02:34,043 --> 00:02:37,043 ‪เราไปดูเธอมาแล้วที่สนามคิกบอล ‪เราได้คุยกับพวกครูๆ ของเธอ 37 00:02:37,126 --> 00:02:38,084 ‪เราประทับใจกับ… 38 00:02:39,459 --> 00:02:41,584 ‪รายงานวิทยาศาสตร์บางชิ้นของเธอ 39 00:02:41,668 --> 00:02:45,251 ‪รวมถึงเรื่องที่เธอได้รับ ‪รางวัลเยาวชนพลานามัยดีเด่นสามปีซ้อน 40 00:02:45,918 --> 00:02:49,001 ‪เธอจึงเป็นตัวเต็งที่เราเลือกมาทำภารกิจ 41 00:02:49,084 --> 00:02:50,293 ‪ภารกิจเหรอ 42 00:02:50,376 --> 00:02:51,459 ‪ภารกิจอะไร 43 00:02:51,543 --> 00:02:54,459 ‪ฟังนะ ตอนนี้เวลาไม่คอยท่า ‪ฉะนั้นเราจะเข้าเรื่องกันเลย 44 00:02:55,251 --> 00:02:57,293 ‪เราสร้างยานลงดวงจันทร์พลาด 45 00:02:58,209 --> 00:02:59,334 ‪มันเล็กเกินไปหน่อย 46 00:02:59,918 --> 00:03:01,834 ‪แต่เราจะล่าช้าเพราะเรื่องนั้นไม่ได้ 47 00:03:01,918 --> 00:03:03,543 ‪แล้วมันเป็นงั้นได้ไง 48 00:03:03,626 --> 00:03:04,626 ‪เธอเก่งเลขใช่ไหม 49 00:03:05,209 --> 00:03:07,918 ‪- แม่น ‪- แล้วสอบได้ร้อยเต็มทุกครั้งหรือเปล่า 50 00:03:08,584 --> 00:03:09,876 ‪- เปล่า ‪- ก็นั่นไง 51 00:03:11,584 --> 00:03:14,626 ‪เราใกล้สำเร็จเต็มทีแล้ว ‪แต่เราต้องใช้เจ้ายานที่… 52 00:03:16,126 --> 00:03:19,626 ‪บังเอิญเล็กไปนี่ในการทดสอบ ‪ลงจอดบนดวงจันทร์โดยเร็วที่สุด 53 00:03:19,709 --> 00:03:22,001 ‪เราต้องให้เด็กอย่างเธอมาช่วยเรา 54 00:03:22,084 --> 00:03:24,751 ‪เราจะได้ไปถึงดวงจันทร์ก่อนพวกรัสเซียเวรนั่น 55 00:03:24,834 --> 00:03:26,751 ‪ทำไมคุณไม่ส่งชิมแปนซีไปล่ะ 56 00:03:26,834 --> 00:03:30,793 ‪เพราะเธอพูดคำภาษาอังกฤษจริงๆ ‪ได้มากกว่าลิงยังไงเล่า 57 00:03:31,543 --> 00:03:33,501 ‪สแตน เธอคือความหวังเดียวของเรา 58 00:03:33,584 --> 00:03:36,334 ‪เอาน่า เธอจะว่าไง ทำเพื่อชาติหน่อย 59 00:03:36,418 --> 00:03:38,584 ‪ทำเพื่อโลกเสรี 60 00:03:41,626 --> 00:03:42,543 ‪โอเค 61 00:03:43,751 --> 00:03:44,584 ‪เยี่ยม 62 00:03:45,293 --> 00:03:47,418 ‪การฝึกลับจะเริ่มหลังหมดปีการศึกษา 63 00:03:47,501 --> 00:03:48,668 ‪ลับเหรอ 64 00:03:48,751 --> 00:03:51,126 ‪ลับสุดยอด สแตน 65 00:03:51,209 --> 00:03:53,668 ‪นี่คือปฏิบัติการลับ มันไม่เคยมีอยู่ เข้าใจไหม 66 00:03:54,501 --> 00:03:56,834 ‪การประชุมนี้ ก็ไม่เคยเกิดขึ้น 67 00:03:57,334 --> 00:03:58,584 ‪ห้ามให้ใครรู้เรื่องนี้เด็ดขาด 68 00:03:58,668 --> 00:04:01,501 ‪ไม่ว่าจะเป็นพ่อแม่ พี่ชาย พี่สาว 69 00:04:02,001 --> 00:04:03,043 ‪ห้ามทั้งนั้น 70 00:04:03,126 --> 00:04:03,959 ‪เดี๋ยว 71 00:04:04,043 --> 00:04:06,501 ‪แล้วเราจะชิ่งไปจากที่นี่ได้ยังไง 72 00:04:06,584 --> 00:04:08,418 ‪ทุกคนจะคิดว่าผมไปไหน 73 00:04:08,501 --> 00:04:11,209 ‪ค่ายฤดูร้อน เธอถูกเสนอชื่อ ได้รับคำตอบรับ 74 00:04:11,293 --> 00:04:14,459 ‪และเธอก็ได้ทุนไปเข้าค่ายกริซลี 75 00:04:14,543 --> 00:04:17,668 ‪ค่ายพิเศษกลางแจ้ง ‪นอกทะเลสาบทราเวิร์ส มิชิแกน 76 00:04:18,334 --> 00:04:21,584 ‪เธอไปช่วงปลายเดือนพฤษภา ‪และอยู่ที่นั่นจนเกือบหมดเดือนมิถุนา 77 00:04:22,918 --> 00:04:27,751 ‪ฉันจะไม่โกหก อากาศและแมลงที่นั่น ‪โหดหินเอาเรื่อง แต่เธอก็มีช่วงเวลาที่ดี 78 00:04:30,126 --> 00:04:31,793 ‪ดีสุดๆ เลยด้วย 79 00:04:33,543 --> 00:04:35,168 ‪เธอจะไม่มีวันลืมมัน สแตน 80 00:04:41,126 --> 00:04:42,084 ‪(นาซ่า) 81 00:04:42,168 --> 00:04:43,959 ‪(อาคารฝึกและจำลองภารกิจ) 82 00:04:45,751 --> 00:04:47,459 ‪(โครงการอะพอลโล) 83 00:04:50,793 --> 00:04:52,543 ‪(โวลต์) 84 00:05:14,793 --> 00:05:16,168 ‪โอเค หยุด 85 00:05:16,251 --> 00:05:19,959 ‪ตอนนี้ลืมเรื่องนี้ไปก่อน ‪เอาไว้ค่อยกลับมาว่ากันทีหลัง 86 00:05:20,043 --> 00:05:22,751 ‪ก่อนอื่น ผมจะเล่าถึงชีวิตสมัยนั้นให้ฟัง 87 00:05:22,834 --> 00:05:25,126 ‪มันคือช่วงเวลาและสถานที่ที่ดีต่อการเป็นเด็ก 88 00:05:25,209 --> 00:05:29,626 ‪การใช้ชีวิตอยู่ในฮูสตันช่วงปลายทศวรรษที่ 60 ‪โดยเฉพาะใกล้ๆ นาซ่า 89 00:05:29,709 --> 00:05:32,376 ‪เหมือนการได้อยู่ใน ‪ที่ที่นิยายวิทยาศาสตร์กลายมาเป็นเรื่องจริง 90 00:05:32,459 --> 00:05:35,918 ‪อนาคตทางเทคโนโลยีที่สดใสได้มาถึง 91 00:05:36,001 --> 00:05:39,293 ‪และเราก็อยู่ ณ ใจกลาง ‪ของทุกสิ่งที่ใหม่และดีกว่า 92 00:05:39,793 --> 00:05:42,626 ‪แน่นอน มันนำมาด้วยโครงการอวกาศ 93 00:05:44,376 --> 00:05:46,334 ‪แผนไปดวงจันทร์ถูกประกาศ 94 00:05:46,418 --> 00:05:50,418 ‪ตอนที่ประธานาธิบดีเคนเนดี้ ‪มากล่าวสุนทรพจน์ที่ม.ไรซ์ในฮูสตัน 95 00:05:50,501 --> 00:05:52,584 ‪แต่ทำไมต้องดวงจันทร์ บางคนถาม 96 00:05:53,209 --> 00:05:55,334 ‪ทำไมถึงเลือกที่นี่เป็นเป้าหมายของเรา 97 00:05:56,126 --> 00:05:57,626 ‪และพวกเขาก็อาจจะถามด้วยว่า 98 00:05:58,126 --> 00:06:00,084 ‪"ทำไมต้องปีนเขาลูกที่สูงที่สุด" 99 00:06:00,668 --> 00:06:04,501 ‪"ทำไมเมื่อ 35 ปีที่แล้ว ‪ถึงต้องบินข้ามแอตแลนติก" 100 00:06:04,584 --> 00:06:06,668 ‪"ทำไมไรซ์ต้องแข่งกับเท็กซัส" 101 00:06:06,751 --> 00:06:08,668 ‪เราเลือกจะไปดวงจันทร์ 102 00:06:10,959 --> 00:06:15,543 ‪เราเลือกจะไปดวงจันทร์ ‪ในทศวรรษนี้และทำสิ่งอื่นๆ 103 00:06:15,626 --> 00:06:19,084 ‪ไม่ใช่เพราะมันง่าย แต่เป็นเพราะมันยาก 104 00:06:20,418 --> 00:06:24,126 ‪ศูนย์วิจัยอวกาศย้ายมาตั้งอยู่ ‪ที่แถบชานเมืองในปี 1962 105 00:06:25,501 --> 00:06:27,584 ‪ในปีเดียวกันนั้น ฮูสตันเริ่มการก่อสร้าง 106 00:06:27,668 --> 00:06:32,001 ‪สนามกีฬารูปโดมแห่งแรกของโลก ‪สิ่งมหัศจรรย์อันดับแปดของโลก 107 00:06:32,084 --> 00:06:33,418 ‪แอสโตรโดม 108 00:06:34,501 --> 00:06:36,043 ‪ตอนที่พวกเขาทำพิธีเปิดหน้าดิน 109 00:06:36,126 --> 00:06:38,751 ‪แทนที่จะเอาพลั่วขุดดิน 110 00:06:38,834 --> 00:06:42,543 ‪เจ้าหน้าที่ทุกคนยิงปืนโคลท์ .45 ใส่พื้นแทน 111 00:06:43,626 --> 00:06:45,959 ‪และที่โดมก็มีป้ายคะแนนแอนิเมชันป้ายแรก 112 00:06:46,043 --> 00:06:48,543 ‪ซึ่งฉายภาพสว่างไสวชวนตื่นตา 113 00:06:48,626 --> 00:06:51,001 ‪แต่ที่เจ๋งที่สุดคือตอนที่ทีมแอสโตรตีโฮมรัน 114 00:06:51,084 --> 00:06:54,709 ‪หรือถ้าใช้คำที่พวกเขาชอบพูดกัน ‪คือตอนที่ส่งบอลสู่วงโคจรแอสโตร 115 00:06:54,793 --> 00:06:58,376 ‪จอจะแสดงภาพพลุอิเล็กทรอนิกส์ใหญ่ๆ ให้ดู 116 00:07:01,668 --> 00:07:04,584 ‪นี่คือที่แรกที่มีการใช้แอสโตรเทิร์ฟ 117 00:07:05,084 --> 00:07:08,459 ‪พื้นสนามเทียมที่ไม่ต้องการการรดน้ำ ‪ไม่ต้องตัดหญ้า ไม่ต้องถอนหญ้า 118 00:07:08,543 --> 00:07:10,418 ‪และมันก็เป็นภาพแทนที่ไร้ที่ติของยุคสมัย 119 00:07:10,501 --> 00:07:13,251 ‪ซึ่งทุกอย่างใหม่เอี่ยม ‪สร้างโดยมนุษย์ ดังนั้นจึงดีกว่า 120 00:07:13,334 --> 00:07:16,043 ‪ถึงโจ นาแมธจะบอกว่าเหมือนเล่นบนพื้นคอนกรีต 121 00:07:16,126 --> 00:07:18,543 ‪แต่มันเหมือนกับว่าธรรมชาติ ‪และข้อจำกัดทางโลกทั้งหลาย 122 00:07:18,626 --> 00:07:19,668 ‪ได้ถูกพิชิตแล้ว 123 00:07:19,751 --> 00:07:22,001 ‪และทุกคนต่างก็แน่ใจว่าในช่วงชีวิตของเรา 124 00:07:22,084 --> 00:07:25,043 ‪เราจะสามารถเลือกไปอยู่บนดวงจันทร์ ‪หรือดาวเคราะห์ใกล้เคียงได้ 125 00:07:25,126 --> 00:07:27,793 ‪อาจจะในอาณานิคมอวกาศรูปโดม 126 00:07:27,876 --> 00:07:30,418 ‪และจากอัตราพัฒนาการทางเทคโนโลยี 127 00:07:30,501 --> 00:07:32,001 ‪มันง่ายที่เราจะจินตนาการ 128 00:07:32,084 --> 00:07:35,293 ‪ว่าเราอาจจะมีอายุยืนยาวกว่าร้อยปี 129 00:07:35,376 --> 00:07:37,376 ‪ดูตัวอย่างสิ อย่างที่ศูนย์การแพทย์ 130 00:07:37,959 --> 00:07:41,084 ‪ดีเบกี้กับคูลีย์สามารถปลูกถ่ายหัวใจ ‪ได้อย่างสมบูรณ์แบบ 131 00:07:41,168 --> 00:07:42,626 ‪และถ้าใกล้บ้านขึ้นมาหน่อย 132 00:07:42,709 --> 00:07:47,168 ‪เราเป็นภูมิภาคแรกๆ ในประเทศ ‪ที่มีโทรศัพท์แบบปุ่มกดใช้ 133 00:07:47,251 --> 00:07:48,501 ‪ทุกคน ฟังนะ 134 00:07:48,584 --> 00:07:51,209 ‪มันเจ๋งสุดๆ เราไม่ต้องหมุนอีกแล้ว 135 00:07:51,293 --> 00:07:53,418 ‪แถมเรายังบรรเลงเพลงด้วยเสียงมันได้ 136 00:07:53,501 --> 00:07:56,084 ‪พี่สาวผม วิคกี้ เป็นนักดนตรีประจำบ้าน 137 00:07:56,168 --> 00:07:58,626 ‪เธอเป็นพี่คนโตสุด รองมาคือสตีฟ 138 00:07:59,209 --> 00:08:02,626 ‪แล้วก็จาน่า เกร็ก สเตฟานี่ แล้วก็ผม 139 00:08:03,668 --> 00:08:04,668 ‪โอเค ตาเธอโชว์บ้าง 140 00:08:06,334 --> 00:08:07,168 ‪โอเค ดี 141 00:08:12,043 --> 00:08:13,543 ‪ฮัลโหลๆ 142 00:08:23,376 --> 00:08:24,959 ‪จริงอยู่ ประเทศเราอยู่ในภาวะสงคราม 143 00:08:25,459 --> 00:08:26,793 ‪หลายเมืองลุกเป็นไฟ 144 00:08:26,876 --> 00:08:28,876 ‪ความโกลาหลเกิดขึ้นทั่วทุกหนแห่ง 145 00:08:31,334 --> 00:08:34,043 ‪แต่จากมุมมองของเด็กที่อาศัยอยู่ชานเมือง 146 00:08:34,126 --> 00:08:36,126 ‪เรื่องทั้งหมดอยู่แค่ในจอโทรทัศน์ 147 00:08:36,626 --> 00:08:39,293 ‪และด้วยความเป็นเด็ก เราจึงคิดว่ามันปกติ 148 00:08:39,876 --> 00:08:41,084 ‪เหตุจลาจลอีกครั้ง 149 00:08:41,584 --> 00:08:43,751 ‪การลอบสังหารผู้นำคนสำคัญอีกครั้ง 150 00:08:43,834 --> 00:08:45,751 ‪ผมคิดว่าผู้ใหญ่เขาคงทำกันอย่างนั้น 151 00:08:46,251 --> 00:08:48,584 ‪ในบ้านเรา เหมือนจะมีแค่วิคกี้ที่แสดงให้เห็น 152 00:08:48,668 --> 00:08:50,709 ‪ถึงสิ่งที่เรียกว่าช่องว่างระหว่างวัย 153 00:08:50,793 --> 00:08:52,126 ‪เธอเป็นคนเดียวในหมู่พวกเรา 154 00:08:52,209 --> 00:08:55,668 ‪ที่เหมือนจะรู้และใส่ใจเรื่องราวซึ่งเกิดขึ้นในโลก 155 00:08:56,459 --> 00:08:59,918 ‪ส่วนเราเคยเข้าใกล้มันมากที่สุด ‪ก็แค่ตอนที่ไปฮูสตันกับแม่ 156 00:09:00,001 --> 00:09:03,918 ‪ที่แถวๆ วิทยาลัยซึ่งในช่วงนั้น ‪แม่เหมือนจะเรียนปริญญาโทไม่จบสักที 157 00:09:07,793 --> 00:09:09,668 ‪- ดูการแต่งตัวพวกเขาสิ ‪- พวกนั้นเหรอ 158 00:09:09,751 --> 00:09:12,376 ‪ดูไว้นะ เด็กๆ ‪นี่แหละเหตุผลที่เราย้ายไปอยู่ชานเมือง 159 00:09:12,459 --> 00:09:14,834 ‪เพื่อไปให้ไกลจากคนพวกนี้ 160 00:09:14,918 --> 00:09:16,584 ‪พวกโลกแคบเขากลัว 161 00:09:16,668 --> 00:09:18,959 ‪ไม่จริง พี่ของลูกน่ะเพ้อเจ้อ 162 00:09:20,168 --> 00:09:24,626 ‪เราย้ายเพราะงานของพ่อ ‪พ่อเบื่อกับการเดินทางเที่ยวละชั่วโมง 163 00:09:25,126 --> 00:09:26,001 ‪เข้าใจไหม 164 00:09:26,084 --> 00:09:27,543 ‪- โอเค แม่ ‪- เข้าใจแล้ว 165 00:09:27,626 --> 00:09:28,459 ‪เข้าใจแล้ว 166 00:09:28,959 --> 00:09:30,959 ‪แม่ นั่นใช่ฮิปปี้หรือเปล่า 167 00:09:32,793 --> 00:09:34,793 ‪ใช่ นั่นพวกฮิปปี้ 168 00:09:34,876 --> 00:09:36,001 ‪แล้วคนนั้นล่ะ 169 00:09:37,376 --> 00:09:39,043 ‪ไม่ ผมเขายังยาวไม่พอ 170 00:09:39,793 --> 00:09:42,543 ‪แต่เขาใส่กางเกงขากระดิ่ง 171 00:09:45,126 --> 00:09:47,418 ‪โอเค ใช่ นั่นก็ฮิปปี้ 172 00:09:48,668 --> 00:09:50,043 ‪หนูว่าหนูชอบพวกฮิปปี้นะ 173 00:09:52,668 --> 00:09:55,584 ‪และในย่านชานเมืองใหม่ ‪ที่ขยายตัวออกไปทางใต้ของฮูสตัน 174 00:09:55,668 --> 00:09:58,376 ‪ก็มีโซนที่อยู่อาศัยผุดขึ้นเต็มไปหมด 175 00:09:59,043 --> 00:10:01,959 ‪ละแวกบ้านเราเต็มไปด้วยบ้านที่กำลังก่อสร้าง 176 00:10:02,043 --> 00:10:03,793 ‪ผืนดินเรียบเตียน 177 00:10:03,876 --> 00:10:07,918 ‪สิ่งเดียวที่พอจะดูเป็นเนินเขาได้ ‪คือทางยกระดับบนทางหลวงระหว่างรัฐ 178 00:10:08,001 --> 00:10:12,751 ‪เรากำลังพูดถึงที่ราบชายฝั่ง ‪ที่สูงกว่าระดับน้ำทะเลแค่ราวเก้าเมตร 179 00:10:12,834 --> 00:10:14,876 ‪การติดตั้งท่อระบายน้ำมีไม่เพียงพอ 180 00:10:14,959 --> 00:10:17,959 ‪เพราะงั้นแค่ฝนตกแป๊บเดียว น้ำก็ท่วมหมดแล้ว 181 00:10:18,459 --> 00:10:19,876 ‪นั่นงูวอเตอร์มอกคาซิน 182 00:10:21,626 --> 00:10:22,626 ‪ทุกทีเลย 183 00:10:24,084 --> 00:10:25,751 ‪ที่นี่ไร้ซึ่งประวัติศาสตร์ 184 00:10:26,251 --> 00:10:28,584 ‪ทุกอย่างเท่าที่เห็นถูกสร้างใหม่หมด 185 00:10:28,668 --> 00:10:30,418 ‪ศูนย์การค้าแห่งใหม่เรียงราย 186 00:10:30,501 --> 00:10:33,126 ‪มีทั้งร้านชำ ร้านเบอร์เกอร์ 187 00:10:33,209 --> 00:10:34,751 ‪และที่ดีที่สุด 188 00:10:34,834 --> 00:10:36,834 ‪ลานโบว์ลิ่งกับเกมตู้ 189 00:10:37,418 --> 00:10:40,459 ‪เราจะเดินไม่ก็ปั่นจักรยาน ‪ไปลานโบวลิ่งสัปดาห์ละครั้งเป็นอย่างน้อย 190 00:10:41,918 --> 00:10:44,668 ‪เราจะโยนโบวล์ถ้าพ่อแม่จ่าย แต่ถ้าไปกันเอง 191 00:10:44,751 --> 00:10:46,959 ‪เราจะไปเล่นกันที่โซนเกมตู้ 192 00:10:47,543 --> 00:10:51,543 ‪เราได้พัฒนาระบบต่อยอดตัวเอง ‪ที่ช่วยต่ออายุค่าขนมอันน้อยนิดของเราขึ้นมา 193 00:10:52,043 --> 00:10:55,751 ‪ด้วยการลงทุน 25 เซนต์ ‪เราจะได้อาร์ซี โคล่าในราคา 15 เซนต์ 194 00:10:55,834 --> 00:10:57,709 ‪และเล่นพินบอลหนึ่งตาด้วยเงินสิบเซนต์ 195 00:11:00,959 --> 00:11:04,376 ‪เราเน้นไปที่ตู้ซึ่งเราเล่นจนเชี่ยวชาญ ‪อย่างเช่นอควาเรียส 196 00:11:04,918 --> 00:11:07,584 ‪แน่นอนว่าความกดดันทั้งหมดอยู่ที่เกมแรก 197 00:11:07,668 --> 00:11:10,209 ‪เราต้องชนะทันที ไม่ใช่แค่เพื่อเล่นต่อไป 198 00:11:10,293 --> 00:11:13,334 ‪แต่เพื่อให้เครื่องแถมตาฟรีให้กับเราด้วย 199 00:11:13,834 --> 00:11:16,084 ‪จากนั้นเมื่อถึงเวลากลับบ้าน 200 00:11:16,168 --> 00:11:19,168 ‪เราจะขายตาฟรีทั้งหมดที่ได้ ‪ในราคา 50 เซนต์ให้กับคนที่แก่กว่า 201 00:11:19,251 --> 00:11:20,793 ‪ที่คิดว่ามันคุ้มค่า 202 00:11:28,209 --> 00:11:29,751 ‪บางทีเสน่ห์อย่างหนึ่งของที่นี่ 203 00:11:29,834 --> 00:11:32,459 ‪คือมันเป็นที่สุมหัวของพวกอันธพาลท้องถิ่น 204 00:11:33,126 --> 00:11:34,709 ‪เราทึ่งกับความเก๋าของพวกเขา 205 00:11:34,793 --> 00:11:37,043 ‪และวิธีที่พวกเขาใช้เพื่อพิชิตระบบ 206 00:11:37,126 --> 00:11:40,168 ‪ไม่ว่าจะเป็นการลดความโน้มถ่วง ‪ของเครื่องอย่างหยาบๆ 207 00:11:40,251 --> 00:11:43,084 ‪หรือทักษะในการเล่นเกมฟรี ‪โดยไม่ต้องหยอดเหรียญ 208 00:11:43,584 --> 00:11:48,293 ‪ถ้าทำได้ถูกวิธี เครื่องจะเริ่มเกมใหม่ให้ 209 00:11:48,793 --> 00:11:50,293 ‪นี่คือฝีมือขั้นเทพ 210 00:11:51,084 --> 00:11:53,418 ‪ผมพยายามลองทำสูตรนั้นอยู่หลายปี 211 00:11:53,501 --> 00:11:54,793 ‪แต่ก็ไม่เป็นผล 212 00:11:58,543 --> 00:12:01,418 ‪เราเป็นบ้านหลังแรกๆ ที่สร้างเสร็จ ‪บนถนนเส้นที่เราอยู่ 213 00:12:01,918 --> 00:12:05,584 ‪มันให้ความรู้สึกเหมือนทั้งละแวก ‪เป็นพื้นที่ก่อสร้างที่เราจะไปหยิบฉวยอะไรก็ได้ 214 00:12:06,543 --> 00:12:09,293 ‪เราสามารถสร้างป้อมทั้งหลัง ‪จากแผ่นไม้ที่ถูกโยนทิ้ง 215 00:12:10,334 --> 00:12:11,501 ‪แค่นั้นก็ใช้ได้แล้ว 216 00:12:11,584 --> 00:12:14,834 ‪เพราะถ้าจะสร้างบ้านต้นไม้ ‪เราคงต้องรออีกสักสองทศวรรษ 217 00:12:15,793 --> 00:12:17,876 ‪พ่อ นี่ถือว่าเป็นการขโมยหรือเปล่า 218 00:12:17,959 --> 00:12:19,918 ‪ในมุมมองของพ่อนะ 219 00:12:20,001 --> 00:12:22,168 ‪พวกเขาตั้งราคาบ้านเราแพงเกินไป 220 00:12:22,251 --> 00:12:24,459 ‪เพราะงั้นในทางเทคนิค พวกเขาเป็นหนี้เรา 221 00:12:25,168 --> 00:12:27,918 ‪ก็แค่ไม้อัดแผ่นเดียว พวกเขาไม่คิดถึงมันหรอก 222 00:12:28,001 --> 00:12:30,084 ‪ผมยังไม่แน่ใจว่าพ่อผมจัดอยู่ในประเภท 223 00:12:30,168 --> 00:12:33,168 ‪คนมัธยัสถ์ที่ดิ้นรนหาเลี้ยงครอบครัว 224 00:12:33,251 --> 00:12:34,876 ‪หรือใกล้เคียงกับพวกนักต้มตุ๋นมากกว่า 225 00:12:34,959 --> 00:12:37,168 ‪ดึงเข้า ขึงให้ตึง นั่นแหละ 226 00:12:37,251 --> 00:12:41,376 ‪แต่ที่แน่ชัด เป้าหมายเดียวของบ้านเรา ‪คือการประหยัดเงินให้ได้มากที่สุด 227 00:12:41,876 --> 00:12:42,918 ‪สวย 228 00:12:45,209 --> 00:12:46,709 ‪(เอสโซ่) 229 00:12:47,876 --> 00:12:49,751 ‪เดี๋ยวๆ 230 00:12:49,834 --> 00:12:51,043 ‪คุณยังเติมไม่เสร็จ 231 00:12:51,793 --> 00:12:53,709 ‪เอาหัวจ่ายกลับเข้าไปในถังน้ำมัน 232 00:12:55,751 --> 00:12:58,043 ‪ทีนี้บีบด้ามจับให้เปิดจนสุด 233 00:12:59,043 --> 00:13:00,876 ‪แล้วก็ยกสายจากหลังมาหน้า 234 00:13:04,293 --> 00:13:05,793 ‪ในสายนั่นคือน้ำมันของผม 235 00:13:05,876 --> 00:13:07,001 ‪- ผมจ่ายไปแล้ว ‪- พ่อ… 236 00:13:07,084 --> 00:13:07,918 ‪เขารู้น่า 237 00:13:08,834 --> 00:13:12,168 ‪ถึงแม้ว่าพ่อผมจะมีหน้าที่คุม ‪การรับพัสดุเข้าออกของนาซ่า… 238 00:13:12,251 --> 00:13:14,334 ‪ไปจัดการพวกรัสเซียซะ 239 00:13:14,418 --> 00:13:16,001 ‪รับทราบ สหาย 240 00:13:16,084 --> 00:13:17,959 ‪และสามารถเลี้ยงดูครอบครัว 241 00:13:18,043 --> 00:13:20,293 ‪ที่มีลูกหกคนได้ดีไม่มากก็น้อย 242 00:13:20,793 --> 00:13:23,126 ‪ผมก็ยังอายอยู่ดีที่งานของพ่อเป็นงานเสมียน 243 00:13:23,209 --> 00:13:25,626 ‪ไม่ใช่คนที่มีบทบาทอะไรในภารกิจ 244 00:13:25,709 --> 00:13:28,334 ‪เราทั้งมีและไม่มี ‪ความเป็นไปได้ที่จะเลื่อนตำแหน่ง… 245 00:13:28,418 --> 00:13:31,376 ‪พ่ออยู่ห่างไกลจากคำว่านักบินอวกาศ ‪มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ 246 00:13:31,459 --> 00:13:33,251 ‪พ่อฉันเป็นคนล็อกพิกัด 247 00:13:33,334 --> 00:13:36,751 ‪เพื่อที่เวลานักบินอวกาศลงจอดบนทะเล 248 00:13:37,251 --> 00:13:39,418 ‪ทหารเรือจะได้ไปรับพวกเขาได้ 249 00:13:39,501 --> 00:13:42,876 ‪เวลาที่นับถอยหลังจนถึงตอนปล่อยยาน 250 00:13:42,959 --> 00:13:47,293 ‪พ่อฉันเป็นคนที่กดปุ่มเพื่อปล่อยยาน 251 00:13:47,376 --> 00:13:49,043 ‪ตอนที่ผมเดินกลับบ้านจากโรงเรียน… 252 00:13:49,126 --> 00:13:51,168 ‪ผมเป็นเด็กประเภทที่คุณคงเรียกว่านักปั้นเรื่อง 253 00:13:51,251 --> 00:13:54,001 ‪ซึ่งก็คือ "จอมโกหก" แต่แค่เรียกให้สวยกว่า 254 00:13:54,084 --> 00:13:55,709 ‪ผมเลยเดินเข้าไปใกล้อีก 255 00:13:55,793 --> 00:13:57,209 ‪ตอนนั้นแหละที่ผมพบว่า 256 00:13:57,293 --> 00:13:59,418 ‪ตัวเขามีสายระโยงระยาง 257 00:13:59,501 --> 00:14:01,793 ‪สายมันโยงขึ้นไปจนถึงนอกอวกาศ 258 00:14:01,876 --> 00:14:04,043 ‪เขาเป็นหุ่นยนต์อะไรสักอย่าง 259 00:14:04,959 --> 00:14:07,418 ‪จริงๆ วันนี้ผมอยากพาเขามาด้วย 260 00:14:07,501 --> 00:14:10,626 ‪แต่จู่ๆ เขาก็ถูกสายนั้นดึงกลับขึ้นไป 261 00:14:13,459 --> 00:14:16,334 ‪คุณอูลริชบอกว่าลูกไม่ได้เอาของ ‪ไปนำเสนอเพื่อเล่าเรื่อง 262 00:14:16,834 --> 00:14:20,209 ‪ผม "เล่าเรื่อง" และหวังให้พวกเขา ‪จินตนาการสิ่งที่ผม "นำเสนอ" 263 00:14:20,293 --> 00:14:22,293 ‪เธอบอกว่าลูกเล่าให้เพื่อนทั้งห้องฟัง 264 00:14:22,376 --> 00:14:26,043 ‪ว่าพ่อของลูกจะได้ไปกับ ‪ยานอะพอลโล 14 ไม่ก็ 15 ในปี 1972 265 00:14:26,126 --> 00:14:28,084 ‪ลูกรัก จริงหรือเปล่า 266 00:14:28,751 --> 00:14:31,751 ‪ทำไมพ่อถึงไม่ทำหน้าที่สำคัญในนาซ่าล่ะครับ 267 00:14:31,834 --> 00:14:34,501 ‪- มันน่าอายนิดๆ ‪- สแตน 268 00:14:35,334 --> 00:14:39,543 ‪พ่อของลูกทำงานหนักมาก ‪กว่าจะได้ขึ้นเป็นหัวหน้าแผนก 269 00:14:39,626 --> 00:14:42,084 ‪เขาเป็นคนดูแลทุกอย่างที่เข้าไปยังที่นั่น 270 00:14:42,168 --> 00:14:45,584 ‪ตั้งแต่ปากกาไปจนถึงชุดอวกาศ ‪หน้าที่พ่อสำคัญ โอเคไหม 271 00:14:45,668 --> 00:14:46,501 ‪โอเคฮะ 272 00:14:47,126 --> 00:14:51,334 ‪ผมแค่สงสัยว่าทำไมพ่อถึงไม่ได้เป็น ‪นักบินอวกาศหรืออะไรเจ๋งๆ 273 00:14:51,418 --> 00:14:55,293 ‪ลูกรัก ไม่ใช่ทุกคนที่จะได้เป็นนักบินอวกาศ 274 00:14:55,376 --> 00:14:58,626 ‪ทุกคนมีหน้าที่ของตัวเอง ‪โครงการต้องพึ่งคนจำนวนมาก 275 00:14:58,709 --> 00:15:00,501 ‪รวมถึงพ่อของลูกด้วย เข้าใจไหม 276 00:15:00,584 --> 00:15:02,126 ‪- ครับ ‪- ดี 277 00:15:02,209 --> 00:15:03,126 ‪มันเป็นความจริง 278 00:15:03,209 --> 00:15:05,751 ‪เพื่อนบ้านที่อยู่หลังบ้านเราเป็นคนทำหมวก 279 00:15:05,834 --> 00:15:08,084 ‪พ่อของเพื่อนผมหลายคนเป็นวิศวกรอยู่ที่นาซ่า 280 00:15:08,168 --> 00:15:10,709 ‪แม่ของเด็กผู้หญิงในชั้นของผมช่วยทำชุดอวกาศ 281 00:15:10,793 --> 00:15:13,751 ‪มันเหมือนทุกคนทำหน้าที่อะไรสักอย่างให้นาซ่า 282 00:15:13,834 --> 00:15:17,626 ‪พ่อของผมก็ทำหน้าที่ของเขา ‪ถึงในสายตาผมมันจะเป็นงานจิ๊บจ๊อย 283 00:15:18,793 --> 00:15:19,751 ‪อย่างที่ผมบอก 284 00:15:19,834 --> 00:15:23,959 ‪ผมเป็นลูกคนสุดท้องจากจำนวนหกคน ‪ในครอบครัวใหญ่สไตล์เบรดี้ บันช์ 285 00:15:24,043 --> 00:15:26,293 ‪และเป็นคนเดียวที่เกิดในยุค 60 286 00:15:26,376 --> 00:15:28,126 ‪ในช่วงเวลาที่ผมเกิดมา 287 00:15:28,209 --> 00:15:32,168 ‪พ่อแม่ผมเหมือนจะพอใจแล้ว ‪กับการบันทึกทุกอย่างที่ลูกๆ ทำ 288 00:15:33,501 --> 00:15:35,959 ‪ผมได้เป็นส่วนหนึ่งของระบบที่มีอยู่เดิม 289 00:15:36,043 --> 00:15:37,209 ‪แต่ก็แค่นั้นจริงๆ 290 00:15:37,709 --> 00:15:40,709 ‪ผมแทบไม่ได้อยู่ในรูปถ่ายครอบครัว ‪หรือในโฮมวิดีโอเลย 291 00:15:40,793 --> 00:15:43,084 ‪พี่ๆ ผมมักจะแกล้งผมเรื่องที่ว่า 292 00:15:43,584 --> 00:15:46,293 ‪เห็นไหม นายไม่ได้อยู่ในรูปพวกนี้เลย 293 00:15:46,959 --> 00:15:49,918 ‪พ่อแม่ไม่กล้าบอกนายแต่นายน่ะโดนเก็บมาเลี้ยง 294 00:15:50,584 --> 00:15:54,043 ‪พ่อกับแม่เจ็บปวดเกินกว่าจะบอกนาย ‪แต่เราเอานายมาจากบ้านเด็กกำพร้า 295 00:15:54,126 --> 00:15:56,709 ‪เราเลือกนายจากฝูงเด็กที่ร้องไห้โยเย 296 00:15:56,793 --> 00:15:58,126 ‪ฮ่าๆ ตลกจังเลย 297 00:15:58,209 --> 00:16:00,084 ‪ผมมารู้ทีหลังว่าหลังจากผมเกิด 298 00:16:00,168 --> 00:16:02,709 ‪แม่ผมก็เริ่มกินยาตัวใหม่ที่เรียกว่ายาคุม 299 00:16:02,793 --> 00:16:05,918 ‪แต่แม่ไม่ได้บอกบาทหลวง ‪เพราะกลัวว่าจะโดนขับออกจากศาสนา 300 00:16:13,793 --> 00:16:16,751 ‪เรามีเพื่อนบ้านหลังติดกัน ครอบครัวพาเท็ก 301 00:16:16,834 --> 00:16:18,709 ‪เห็นได้ชัดว่าพวกเขาไม่ได้คุมกำเนิดอะไร 302 00:16:18,793 --> 00:16:21,501 ‪เพราะบ้านนี้มีลูกคนใหม่ออกมาลืมตาดูโลกทุกปี 303 00:16:22,001 --> 00:16:23,668 ‪แม่ของพวกเขาทำงานหนักมาก 304 00:16:23,751 --> 00:16:27,793 ‪บางครั้งเธอก็จะเอาหนังยาง ‪ให้ลูกเคี้ยวเล่นระหว่างมื้ออาหาร 305 00:16:28,793 --> 00:16:31,001 ‪และเธอก็หมกมุ่นกับความสะอาด 306 00:16:31,084 --> 00:16:33,584 ‪เธอเก็บกวาดบ้านให้สะอาดเอี่ยมตลอด 307 00:16:33,668 --> 00:16:37,043 ‪และเพื่อความสะดวก ‪เธอจึงให้ลูกๆ ทุกคนอยู่นอกบ้านตลอดวัน 308 00:16:37,126 --> 00:16:38,876 ‪เว้นแต่เจ้าทารก แน่ล่ะ 309 00:16:40,126 --> 00:16:42,959 ‪เธอจะเอาลูกคนรองสุดท้าย ‪มาอยู่กับพวกพี่ๆ นอกบ้าน 310 00:16:43,043 --> 00:16:46,168 ‪ส่วนเธอจะอยู่ในบ้านกับน้องเล็ก ‪และทำความสะอาด 311 00:16:47,209 --> 00:16:49,834 ‪บางครั้งบางคราวก็จะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น 312 00:16:52,334 --> 00:16:55,626 ‪แต่เราทุกคนก็ล้วนรอดจากวัยเด็กของเรามาได้ 313 00:16:55,709 --> 00:16:56,709 ‪แป๊บหนึ่งๆ 314 00:16:59,209 --> 00:17:00,918 ‪หลังจากพ่อของพวกพาเท็กเลิกงานแล้ว 315 00:17:01,001 --> 00:17:05,043 ‪เขามักจะเปิดโรงรถนั่งสูบซิการ์เกือบทั้งเย็น 316 00:17:05,668 --> 00:17:08,876 ‪ผมเดาว่านั่นคือการรักษา ‪ความสะอาดของบ้านในส่วนของเขา 317 00:17:12,001 --> 00:17:14,668 ‪พวกเราหกคนจะร่วมมือกันทำงาน 318 00:17:15,334 --> 00:17:19,001 ‪เราเก็บกวาดบ้านและสนาม ‪และปฏิบัติการตามระบบของเราอย่างแม่นยำ 319 00:17:20,751 --> 00:17:22,584 ‪นอกจากงานกลางแจ้งที่มีไม่รู้จบ 320 00:17:22,668 --> 00:17:25,793 ‪งานใหญ่ที่สุดของผมในบ้าน ‪ก็คือการเอาขยะในถังทั้งหมดไปทิ้ง 321 00:17:26,293 --> 00:17:28,668 ‪ผมไม่แน่ใจว่าสมัยนั้นมีถุงดำพลาสติกหรือยัง 322 00:17:28,751 --> 00:17:32,418 ‪แต่มันก็ไม่สำคัญหรอก ‪เพราะเราใช้แค่ถุงร้านชำของเก่า 323 00:17:32,501 --> 00:17:33,793 ‪ซึ่งมีแนวโน้มที่จะรั่ว 324 00:17:33,876 --> 00:17:36,668 ‪เพราะขยะเปียกที่ทุกคนทิ้งลงไป 325 00:17:37,168 --> 00:17:40,251 ‪และแน่นอน หน้าที่ถูพื้นหลังจากนั้นเป็นของผม 326 00:17:41,084 --> 00:17:42,584 ‪บางทีอาจเพราะเราจ่ายไม่ไหว 327 00:17:42,668 --> 00:17:44,751 ‪เราเลยไม่ค่อยได้ออกไปกินข้าวตามร้านอาหาร 328 00:17:44,834 --> 00:17:49,334 ‪แม่ผมเป็นอัจฉริยะด้านการสร้างสรรค์เมนูอาหาร ‪แล้วดัดแปลงไปเรื่อยๆ ได้เป็นหลายวัน 329 00:17:49,418 --> 00:17:52,918 ‪แฮมกระป๋องจะราดด้วยน้ำตาลทราย ‪และสับปะรดในวันอาทิตย์ 330 00:17:53,001 --> 00:17:54,751 ‪วันจันทร์ก็จะเป็นแฮมแคสเซอโรล 331 00:17:54,834 --> 00:17:56,293 ‪วันอังคาร แซนด์วิชแฮม 332 00:17:56,376 --> 00:17:59,543 ‪ส่วนวันพุธก็จะเป็นซุปถั่วขาวที่ใส่แฮมที่เหลือลงไป 333 00:18:00,043 --> 00:18:03,334 ‪สำหรับอาหารหลักอื่นๆ ‪ก็จะมีทั้งซุปมะเขือเทศและแซนด์วิชกริลด์ชีส 334 00:18:03,418 --> 00:18:05,584 ‪ทูน่าแคสเซอโรลโรยมันฝรั่งแผ่นทอดกรอบ 335 00:18:06,209 --> 00:18:08,043 ‪พายถ้วย มีตโลฟ 336 00:18:08,626 --> 00:18:12,918 ‪เมนูไก่หลากหลายชนิดไม่รู้จบ ‪และแน่นอน ครีมข้าวโพดปริมาณมาก 337 00:18:13,001 --> 00:18:15,209 ‪เมนูสนุกได้แก่ไข่ยัดไส้ 338 00:18:15,293 --> 00:18:17,751 ‪ไอติมทำเอง ไส้กรอกเวียนนา 339 00:18:17,834 --> 00:18:21,084 ‪และข้าวโพดคั่วจิฟฟี่ในโอกาสพิเศษ 340 00:18:22,043 --> 00:18:24,918 ‪มันยังเป็นช่วงที่เบ้าเจลโล ‪ได้รับความนิยมระลอกแรก 341 00:18:28,626 --> 00:18:30,876 ‪มื้อเที่ยงที่โรงเรียนก็เป็นงานในครัวเรือน 342 00:18:30,959 --> 00:18:33,043 ‪ทุกคืนวันอาทิตย์ เราทุกคนจะเป็นผู้ช่วยของแม่ 343 00:18:33,126 --> 00:18:37,376 ‪เราจะทำแซนด์วิชมื้อเที่ยงสำหรับไปโรงเรียน ‪ของทั้งสัปดาห์อย่างเป็นระบบ 344 00:18:37,459 --> 00:18:40,126 ‪จากนั้นก็แช่แข็งไว้ แล้วค่อยเอามาละลายข้ามคืน 345 00:18:40,209 --> 00:18:42,126 ‪ในวันก่อนหน้าที่จะไปโรงเรียน 346 00:18:42,834 --> 00:18:45,334 ‪(จาน่า วิคกี้ เกร็ก สตีเวน สเตฟานี่ สแตน) 347 00:18:48,251 --> 00:18:50,376 ‪บางทีแซนด์วิชที่ได้ก็ยังละลายไม่หมด 348 00:18:50,876 --> 00:18:55,084 ‪และเราก็จะได้แซนด์วิชโบโลญญา ‪ที่ขนมปังแฉะและเป็นน้ำแข็งอยู่ครึ่งหนึ่ง 349 00:19:01,459 --> 00:19:04,001 ‪พ่อแม่ของพ่อผมอาศัยอยู่ในย่านเก่าที่ฮูสตัน 350 00:19:04,084 --> 00:19:05,918 ‪เราจะไปเยี่ยมพวกท่านช่วงสุดสัปดาห์ 351 00:19:07,126 --> 00:19:09,376 ‪เคาะมันเบาๆ ไปเรื่อยๆ 352 00:19:14,001 --> 00:19:15,376 ‪จนกระทั่งมันตรง 353 00:19:15,876 --> 00:19:16,709 ‪เห็นไหม 354 00:19:16,793 --> 00:19:19,834 ‪ตะปูน่ะใช้ได้ตลอดไป ‪หลานไม่จำเป็นต้องทิ้งมันเลย 355 00:19:19,918 --> 00:19:22,043 ‪หลานต้องหาที่เก็บดีๆ ให้กับมัน 356 00:19:22,793 --> 00:19:26,084 ‪การผ่านยุคเศรษฐกิจตกต่ำมา ทำให้ปู่กับย่าผม 357 00:19:26,168 --> 00:19:28,626 ‪รู้สึกว่ามันจะเกิดขึ้นอีกได้ทุกเมื่อ 358 00:19:28,709 --> 00:19:29,751 ‪อย่าทุบโดนนิ้วล่ะ 359 00:19:32,209 --> 00:19:35,001 ‪ปู่กับย่าเก็บทุกอย่างถึงมันจะมีราคาน้อยนิด 360 00:19:35,084 --> 00:19:36,709 ‪และเอาทุกอย่างมาใช้ใหม่เท่าที่ทำได้ 361 00:19:36,793 --> 00:19:37,918 ‪หลานทำได้แล้ว 362 00:19:39,793 --> 00:19:43,459 ‪พวกท่านใช้ซ้ำกระทั่งกระดาษชำระ ‪ซึ่งทำให้อดสงสัยไม่ได้ 363 00:19:43,543 --> 00:19:47,376 ‪ว่าทำไมไม่ใช้ผ้าขี้ริ้วแทนกระดาษชำระไปซะเลย 364 00:19:47,459 --> 00:19:50,084 ‪แต่พวกเราทุกคนต่างก็ปิดปากเงียบ 365 00:19:50,584 --> 00:19:51,709 ‪เราจะไม่แวะร้านขนม… 366 00:19:51,793 --> 00:19:54,751 ‪สาบานได้ ย่าผมพาเราไปดูมนต์รักเพลงสวรรค์ 367 00:19:54,834 --> 00:19:56,251 ‪ทุกๆ หกเดือน 368 00:20:03,209 --> 00:20:06,043 ‪ผมไม่แน่ใจว่าหนังเรื่องนั้นฉายอยู่หลายปี 369 00:20:06,126 --> 00:20:07,959 ‪หรือมันถูกเอามาฉายใหม่เรื่อยๆ 370 00:20:08,459 --> 00:20:10,543 ‪มันก็แค่การออกไปเที่ยวกับย่าอีกรอบ 371 00:20:11,543 --> 00:20:13,501 ‪ซึ่งก็เหมือนกับหนังที่ย่าเลือก 372 00:20:14,209 --> 00:20:16,751 ‪ย่าเป็นผู้หญิงใจดีที่แทบจะไม่มีจุดให้ติ 373 00:20:18,834 --> 00:20:22,543 ‪ส่วนยายของผมเป็นคน ‪ที่แหวกแนวและหวาดระแวงกว่า 374 00:20:22,626 --> 00:20:24,084 ‪แต่อยู่กับยายแล้วสนุกสุดๆ 375 00:20:24,793 --> 00:20:26,876 ‪ยายจะมาพักกับเราเป็นเวลานานๆ 376 00:20:26,959 --> 00:20:29,584 ‪และทำให้เราเพลิน ‪ไปกับทฤษฎีสมคบคิดทั้งหลายแหล่ 377 00:20:29,668 --> 00:20:31,501 ‪รวมถึงนานาลางหายนะสุดหดหู่ 378 00:20:31,584 --> 00:20:36,293 ‪เรารู้แล้วว่าเจเอฟเคไม่ได้ตายในวันนั้นที่ดัลลัส 379 00:20:38,251 --> 00:20:40,001 ‪ชายที่น่าสงสารคนนั้นอยู่ในสภาพผัก 380 00:20:40,084 --> 00:20:42,709 ‪เพราะกระสุนทำให้สมองเขาเสียหายรุนแรง 381 00:20:43,209 --> 00:20:49,168 ‪แต่พวกนั้นพยุงชีพเขาไว้ ‪และให้เขาอยู่อย่างสันโดษบนเกาะที่กรีซ 382 00:20:50,293 --> 00:20:53,418 ‪พวกเขาคิดว่าประชาชนจะรับไม่ไหว ‪ถ้าเห็นประธานาธิบดีในสภาพผัก 383 00:20:53,501 --> 00:20:56,918 ‪พวกเขาเลยกันเราไว้จากข้อเท็จจริง 384 00:20:57,626 --> 00:20:59,918 ‪มันเป็นเกาะของอริสโตเติล โอนาซิส 385 00:21:00,459 --> 00:21:02,751 ‪ซึ่งนั่นอธิบาย ‪เรื่องการแต่งงานของเขากับแจ็คกี้ได้ 386 00:21:05,376 --> 00:21:08,001 ‪สำหรับยาย โลกกำลังดิ่งลงเหว 387 00:21:08,084 --> 00:21:09,418 ‪อย่างรวดเร็ว 388 00:21:11,084 --> 00:21:14,459 ‪การมีประชากรล้นเกิน ‪กำลังทำให้ดาวดวงนี้หายใจไม่ออก 389 00:21:15,501 --> 00:21:16,751 ‪และในอีกไม่กี่ปี 390 00:21:16,834 --> 00:21:19,959 ‪เราจะผ่านจุดที่ไม่อาจหวนคืนได้ 391 00:21:20,751 --> 00:21:24,334 ‪นักวิทยาศาสตร์บอกว่าในทางเทคนิค ‪โลกไม่สามารถแบกรับ 392 00:21:24,418 --> 00:21:28,918 ‪ประชากรจำนวนมากกว่า 3,500 ล้านคน ‪และ ณ จุดหนึ่งของทศวรรษที่ 70 393 00:21:29,001 --> 00:21:33,084 ‪แหล่งอาหารของประชากรโลกส่วนมากจะพังเละ 394 00:21:33,168 --> 00:21:36,876 ‪ซึ่งจะนำไปสู่ความอดอยากเป็นวงกว้าง ‪สงครามและทุพภิกขภัย 395 00:21:37,751 --> 00:21:39,959 ‪ยายไม่รู้ว่าพวกเขาจะรับมือกับศพ… 396 00:21:40,043 --> 00:21:43,376 ‪พอได้แล้วแม่ เลิกพูดเรื่องที่แม่หวาดระแวงสักที 397 00:21:43,459 --> 00:21:45,793 ‪แม่กำลังทำให้เด็กๆ กลัว ‪และทำให้หนูเป็นประสาท 398 00:21:45,876 --> 00:21:47,668 ‪แม่ไม่ยอมหุบปาก ช่วยหยุดทีเถอะ 399 00:21:47,751 --> 00:21:49,543 ‪หยุดที 400 00:21:51,334 --> 00:21:55,334 ‪งบประมาณในการบรรทุกขยะไปทิ้ง ‪สูงกว่า 4,500 ล้านดอลลาร์ต่อปี… 401 00:21:55,418 --> 00:21:59,626 ‪ใช่ เมื่อภัยคุกคามแบบนั้นปรากฏรางๆ ‪หลายครั้งอนาคตก็น่าหวาดกลัว 402 00:21:59,709 --> 00:22:02,168 ‪เราได้ฟังมาว่าถ้าทุกอย่างยังเป็นแบบที่เป็นต่อไป 403 00:22:02,251 --> 00:22:06,251 ‪ขยะจะท่วมสูงถึงเข่า ‪และเราจะต้องใส่หน้ากากกันแก๊สเพื่อหายใจ 404 00:22:06,334 --> 00:22:09,418 ‪พวกเขาทำให้ทุกคนกลัวได้เก่งจริงๆ 405 00:22:09,501 --> 00:22:10,959 ‪มันคงได้ผล 406 00:22:11,043 --> 00:22:15,334 ‪ประธานาธิบดีนิกสันได้ลงนาม ‪ในกฎหมายอากาศและน้ำสะอาด 407 00:22:15,418 --> 00:22:18,043 ‪และในไม่ช้า การทิ้งขยะเกลื่อนกลาด ‪ก็กลายเป็นสิ่งที่รับไม่ได้ 408 00:22:22,834 --> 00:22:27,334 ‪สตีเวนหนุ่ม นั่นคือความแตกต่างระหว่าง ‪พวกผิวขาวบ้านนอกกับพวกสวะผิวขาว 409 00:22:27,959 --> 00:22:30,751 ‪พวกบ้านนอกจะโยนกระป๋องลงบนพื้นรถ 410 00:22:30,834 --> 00:22:34,793 ‪โยนไปท้ายกระบะ แต่ถ้าเป็นพวกสวะ ‪พวกนั้นจะโยนกระป๋องออกนอกหน้าต่าง 411 00:22:34,876 --> 00:22:35,876 ‪ทิ้งขยะไว้บนถนน 412 00:22:36,376 --> 00:22:37,293 ‪มันใช้ไม่ได้เลย 413 00:22:38,543 --> 00:22:40,209 ‪งั้นเราเป็นพวกบ้านนอกเหรอ 414 00:22:40,293 --> 00:22:41,668 ‪อ้อ เปล่า 415 00:22:42,168 --> 00:22:45,293 ‪พวกบ้านนอกจะทิ้งกระป๋องเอาไว้ตรงนั้น 416 00:22:45,876 --> 00:22:48,626 ‪แต่เดี๋ยวพอเรากลับถึงบ้าน ‪ลูกต้องเอามันไปทิ้งซะ 417 00:22:50,668 --> 00:22:51,584 ‪จับพวงมาลัยหน่อย 418 00:22:52,251 --> 00:22:53,293 ‪- อะไรนะ ‪- ขับที 419 00:22:55,209 --> 00:22:56,459 ‪ใช่แล้ว 420 00:22:56,543 --> 00:22:59,001 ‪ตอนนั้นการดื่มและขับไปด้วยยังไม่ผิดกฎหมาย 421 00:22:59,084 --> 00:23:01,126 ‪ขอแค่ไม่เมาก็ไม่ผิด 422 00:23:01,209 --> 00:23:02,251 ‪ขอพรเร็ว 423 00:23:02,334 --> 00:23:03,376 ‪พ่อ ผมน่ะ… 424 00:23:03,459 --> 00:23:06,084 ‪ผมจำได้ว่าพ่อจะทิ้งฝากระป๋องลงไปในเบียร์ 425 00:23:06,751 --> 00:23:11,751 ‪ผมไม่แน่ใจว่ามันเป็นพิธีกรรมการดื่ม ‪หรือเป็นความพยายามที่จะลดขยะของพ่อ 426 00:23:11,834 --> 00:23:13,626 ‪แต่จะยังไงผมก็ประทับใจ 427 00:23:14,209 --> 00:23:18,084 ‪เพราะฝากระป๋องพวกนั้นมันเกลื่อนไปทั่ว ‪และสามารถบาดเท้าเราได้ 428 00:23:18,668 --> 00:23:22,209 ‪แต่ผมก็ได้ยินมาเหมือนกัน ‪ว่ามีคนตายเพราะสำลักฝากระป๋อง 429 00:23:22,293 --> 00:23:25,001 ‪ที่ไหลย้อนกลับมาเข้าปากปีละหกคน 430 00:23:25,501 --> 00:23:28,126 ‪ผมคิดเสมอเลยว่าวันที่ว่าอาจจะเป็นวันนี้ 431 00:23:28,626 --> 00:23:31,084 ‪แต่ก็เหมือนคำทำนายเรื่องหายนะอื่นๆ 432 00:23:31,168 --> 00:23:32,876 ‪โชคดีที่มันไม่เคยเกิดขึ้น 433 00:23:33,584 --> 00:23:37,001 ‪เรื่องราวที่ขัดแย้งกันเองนี่ ‪ยากเกินกว่าที่สมองเด็กจะประมวลได้ 434 00:23:37,084 --> 00:23:40,376 ‪ในทางหนึ่ง โอเค โลกกำลังมุ่งสู่หายนะ 435 00:23:43,584 --> 00:23:45,251 ‪เรากำลังทำสงครามในเวียดนาม 436 00:23:45,334 --> 00:23:49,168 ‪แต่ที่น่ากลัวกว่าคือสงครามเย็นกับสหภาพโซเวียต 437 00:23:49,251 --> 00:23:53,126 ‪เราได้ฟังมาว่าฝ่ายนั้นอาจทิ้ง ‪ระเบิดไฮโดรเจนใส่เราได้ทุกเมื่อ 438 00:23:53,709 --> 00:23:56,918 ‪เราเป็นเด็กรุ่นสุดท้าย ‪ที่ถูกสอนให้หมอบหลบระเบิด 439 00:24:01,043 --> 00:24:02,751 ‪ระเบิดลง หมอบหลบระเบิด 440 00:24:02,834 --> 00:24:05,876 ‪ผมจำได้ ผมคิดว่าการหลบใต้โต๊ะ ‪ไม่น่าจะช่วยอะไรได้มาก 441 00:24:05,959 --> 00:24:08,668 ‪เมื่อเจอระเบิดกัมมันตรังสี ‪หรือระเบิดที่ทำให้กลายเป็นไอ 442 00:24:09,251 --> 00:24:10,334 ‪แต่ก็แล้วไง 443 00:24:10,834 --> 00:24:11,918 ‪ให้ทำเราก็ทำ 444 00:24:14,168 --> 00:24:17,834 ‪ทว่าในขณะเดียวกัน อนาคตนั้นช่างเจ๋งและสดใส 445 00:24:17,918 --> 00:24:20,251 ‪เรากำลังมุ่งหน้าไปดวงจันทร์และไกลกว่านั้น 446 00:24:21,376 --> 00:24:23,876 ‪มันง่ายที่เราจะไหลไปตามคำสัญญาเรื่องอนาคต 447 00:24:23,959 --> 00:24:25,876 ‪และความคิดที่ว่าวิทยาศาสตร์กับเทคโนโลยี 448 00:24:25,959 --> 00:24:28,001 ‪จะแก้ไขสิ่งต่างๆ ได้เกือบทั้งหมด 449 00:24:28,668 --> 00:24:32,626 ‪ที่จุดสูงสุด ‪ศูนย์รวมของความรู้สึกเชิงบวกก็คือนาซ่า 450 00:24:32,709 --> 00:24:34,876 ‪และแน่นอน นักบินอวกาศ 451 00:24:37,293 --> 00:24:39,334 ‪ชื่อของพวกเขายังติดปาก 452 00:24:39,418 --> 00:24:40,709 ‪นักบินเมอร์คิวรีรุ่นบุกเบิก 453 00:24:40,793 --> 00:24:43,959 ‪จอห์น เกล็นน์ ‪สก็อตต์ คาเพนเทอร์ อลัน เชพาร์ด 454 00:24:44,043 --> 00:24:45,876 ‪วอลเตอร์ ชีร์รา กอร์ดอน คูเปอร์ 455 00:24:45,959 --> 00:24:48,251 ‪กัส กริสซัม ดีค สเลย์ตัน 456 00:24:48,334 --> 00:24:50,418 ‪จากนั้นชื่อนักบินอะพอลโลก็กลายเป็นที่คุ้นหู 457 00:24:50,501 --> 00:24:53,168 ‪พีท คอนราด นีล อาร์มสตรอง บัซ อัลดริน 458 00:24:53,251 --> 00:24:55,168 ‪ไมเคิล คอลลินส์ แฟรงก์ บอร์แมน 459 00:24:55,251 --> 00:24:56,918 ‪เจมส์ โลเวลล์ จีน เซอร์แนน 460 00:24:57,001 --> 00:24:58,834 ‪จอห์น ยัง อลัน บีน 461 00:24:58,918 --> 00:25:01,126 ‪พวกเขาคือผู้กล้า คือที่สุดของที่สุด 462 00:25:01,209 --> 00:25:04,584 ‪รายงานพิเศษช่องข่าวซีบีเอส 463 00:25:05,168 --> 00:25:09,959 ‪นักบินอะพอลโลสามคนแรก ‪เสียชีวิตเมื่อยานสำหรับลงจอดบนดวงจันทร์ 464 00:25:10,043 --> 00:25:13,293 ‪เกิดไฟลุกไหม้อย่างฉับพลัน ‪ระหว่างการทดสอบปล่อยยานในค่ำวันนี้… 465 00:25:13,376 --> 00:25:14,251 ‪ตอนที่กัส กริสซัม 466 00:25:14,334 --> 00:25:17,834 ‪โรเจอร์ แชฟฟีและเอ็ด ไวท์ตาย ‪ระหว่างการทดสอบอะพอลโล 1 467 00:25:18,459 --> 00:25:19,959 ‪ผมจำได้ว่าแม่ร้องไห้ 468 00:25:20,918 --> 00:25:24,168 ‪โรงเรียนเราถูกตั้งชื่อตามเอ็ด ไวท์ ‪ตั้งแต่ก่อนเกิดโศกนาฏกรรม 469 00:25:25,168 --> 00:25:27,293 ‪หลังเกิดเหตุ มันกลายเป็นอนุสรณ์สถาน 470 00:25:28,376 --> 00:25:31,543 ‪แต่โลกกำลังเปลี่ยนแปลง ‪สายตาที่เรามองตัวเองในโลกก็ด้วย 471 00:25:32,626 --> 00:25:35,084 ‪ตอนที่อะพอลโล 8 ถ่ายภาพเอิร์ธไรซ์อันโด่งดัง 472 00:25:35,168 --> 00:25:37,001 ‪เหนือดวงจันทร์ในวันคริสต์มาสอีฟ 473 00:25:37,584 --> 00:25:40,543 ‪มันทำให้ชาวโลกอย่างเรา ‪เกิดมุมมองที่เราไม่เคยมีมาก่อน 474 00:25:41,918 --> 00:25:46,168 ‪เราทุกคนอยู่ในนั้น ‪ในบอลสีฟ้าที่ลอยอยู่กลางอวกาศ 475 00:25:46,251 --> 00:25:50,709 ‪ว่ากันว่าสักวันหนึ่งในไม่ช้า ‪เมื่อมนุษย์เข้าใจความหมายของสิ่งนี้ดีแล้ว 476 00:25:50,793 --> 00:25:54,626 ‪จิตสำนึกของพวกเขาจะเปลี่ยนไป ‪และจะไม่มีสงครามเกิดขึ้นอีก 477 00:26:14,793 --> 00:26:17,168 ‪แต่กลับมาที่ส่วนเล็กๆ ในบอลสีฟ้าของเรา 478 00:26:17,251 --> 00:26:18,918 ‪ไม่ว่าจะมองไปทางไหน 479 00:26:19,001 --> 00:26:22,376 ‪ก็จะมีแต่สิ่งที่ทำให้นึกถึงนาซ่า ‪และโครงการยานที่ควบคุมโดยมนุษย์ 480 00:26:23,418 --> 00:26:25,334 ‪ที่สนามเด็กเล่นของเรา ก็มีจรวดม้าลื่น 481 00:26:25,418 --> 00:26:26,793 ‪เราสามารถปีนขึ้นไปและขับมัน 482 00:26:27,293 --> 00:26:30,084 ‪ผมคิดว่าทุกคนรู้ดี ยานอวกาศไม่มีพวงมาลัย 483 00:26:30,168 --> 00:26:31,293 ‪แต่มันไม่สำคัญหรอก 484 00:26:31,876 --> 00:26:34,918 ‪การแข่งขันด้านอวกาศ ‪กลายเป็นวัฒนธรรมที่แพร่หลายของเรา 485 00:26:35,001 --> 00:26:36,793 ‪มันเข้าไปอยู่ในทุกๆ อย่าง 486 00:26:37,293 --> 00:26:41,251 ‪รวมทั้งในโฆษณาและโปรโมชัน ‪ถึงมันจะดูบ้าบอก็เถอะ 487 00:26:41,334 --> 00:26:43,084 ‪สวัสดีทุกคน ผมแซม เดอะ ร็อคเก็ตแมน 488 00:26:43,168 --> 00:26:45,793 ‪เราจะพาคุณไปถึงดวงดาว ‪ด้วยส่วนลดที่ทุ่มให้แบบหลุดโลก 489 00:26:45,876 --> 00:26:48,959 ‪ยิ่งใกล้ดวงจันทร์เท่าไร ราคาก็ยิ่งถูกลงเท่านั้น 490 00:26:49,043 --> 00:26:50,459 ‪เราซื้อขายทุกอย่าง 491 00:26:50,543 --> 00:26:54,043 ‪ยานอวกาศมือสอง ‪ยานลงจอดบนดวงจันทร์หรือแม้แต่รถมือสอง 492 00:27:00,043 --> 00:27:03,168 ‪ในวันปล่อยยาน ‪ธรรมเนียมที่โรงเรียนจะเหมือนเดิมเสมอ 493 00:27:03,668 --> 00:27:05,626 ‪ครูจะเข็นทีวีเข้ามา 494 00:27:06,959 --> 00:27:09,626 ‪เราจะดูจรวดบนแท่นปล่อยยานเป็นเวลาห้านาที 495 00:27:10,626 --> 00:27:14,584 ‪จากนั้นก็จะพร้อมใจกันนับถอยหลัง ‪สิบวินาทีสุดท้ายไปกับทีวี 496 00:27:14,668 --> 00:27:17,626 ‪สิบ เก้า แปด 497 00:27:17,709 --> 00:27:21,918 ‪เจ็ด หก ห้า สี่ 498 00:27:22,001 --> 00:27:26,376 ‪สาม สอง หนึ่ง ปล่อยยาน 499 00:27:27,793 --> 00:27:30,459 ‪ยานเราออกตัวแล้ว 500 00:27:32,918 --> 00:27:36,834 ‪จากนั้นก็จ้องจอมองจรวดที่ทะยานสู่ฟากฟ้า 501 00:27:37,376 --> 00:27:40,959 ‪คาบวิทยาศาสตร์ก็สนุก ‪เพราะมันเหมือนเหตุการณ์ปัจจุบัน 502 00:27:41,459 --> 00:27:44,793 ‪เนื้อหามีแต่เรื่องดาราศาสตร์ ‪จักรวาลวิทยา แล้วก็เรื่องอะพอลโล 503 00:27:44,876 --> 00:27:48,334 ‪ก่อนที่เอ็ดวิน ฮับเบิลจะพิสูจน์ได้ในปี 1922 504 00:27:48,418 --> 00:27:52,959 ‪มนุษย์เชื่อว่าจักรวาลนั้น ‪อาจมีแค่กาแล็กซีของเราเพียงแห่งเดียว 505 00:27:53,043 --> 00:27:57,709 ‪ตอนนี้เรารู้แล้วว่า ‪เราเป็นแค่หนึ่งในแสนล้านกาแล็กซี 506 00:27:58,959 --> 00:28:02,168 ‪ในตอนนี้ เรายังไม่มีหลักฐานว่ามีระบบสุริยะอื่น 507 00:28:02,251 --> 00:28:06,126 ‪โคจรรอบดวงดาวห่างไกล ‪หรือมีดาวเคราะห์นอกเหนือจากเก้าดวงของเรา 508 00:28:06,959 --> 00:28:10,168 ‪แต่โอกาสที่เราจะเป็นแค่ ‪ดาวเคราะห์เก้าดวงในอวกาศ 509 00:28:10,251 --> 00:28:12,376 ‪และเป็นแค่ดวงเดียวที่มีสิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่ 510 00:28:12,459 --> 00:28:17,168 ‪เมื่อคำนวณแล้วมีแค่หมื่นล้านล้านล้านต่อหนึ่ง 511 00:28:17,251 --> 00:28:21,293 ‪ใช่ สิ่งที่เกิดขึ้นกับรูปแบบการเรียงตัว ‪ของระบบสุริยะของเรา 512 00:28:21,376 --> 00:28:24,126 ‪จะต้องเกิดกับระบบสุริยะอื่นๆ ด้วย จริงไหม 513 00:28:24,209 --> 00:28:28,293 ‪ทุกที่มีวัตถุดิบ แรงโน้มถ่วงและเงื่อนไขเดียวกัน 514 00:28:28,376 --> 00:28:30,918 ‪พูดอีกอย่าง ไม่มีทางที่เราจะอยู่ตามลำพัง 515 00:28:31,001 --> 00:28:34,126 ‪ไม่ช้าก็เร็วจะต้องได้พบกับ 516 00:28:34,209 --> 00:28:38,751 ‪สิ่งมีชีวิตจากที่อื่นๆ ในจักรวาล ‪ถ้าไม่ใช่ว่าเจอไปแล้วน่ะนะ 517 00:28:38,834 --> 00:28:41,293 ‪(โรงภาพยนตร์ ‪2001 จอมจักรวาล - พิภพวานร) 518 00:28:44,668 --> 00:28:48,043 ‪ในหนังเรื่อง 2001 ‪เราไปถึงดาวพฤหัสบดีและไกลกว่านั้นแล้ว 519 00:28:48,626 --> 00:28:51,459 ‪และแน่นอน ในอีกไม่ช้าเราจะไปถึงที่นั่น 520 00:28:56,626 --> 00:28:58,418 ‪จำได้ว่าหนังเรื่องนั้นสะกดผมจนอยู่หมัด 521 00:28:58,501 --> 00:29:00,709 ‪จนผมพยายามพรรณนา ‪ความหมายที่ลึกลงไปของมัน 522 00:29:00,793 --> 00:29:02,376 ‪ให้กับใครก็ตามที่ยอมรับฟัง 523 00:29:03,584 --> 00:29:05,584 ‪จากนั้น เมื่อเขาผ่านดาวพฤหัสบดี 524 00:29:05,668 --> 00:29:08,209 ‪เขาก็เข้าสู่ห้วงเวลาบิดผันที่แสนบ้าคลั่ง 525 00:29:08,293 --> 00:29:10,834 ‪มีแสงเจิดจ้าแวบผ่านเขาไป 526 00:29:10,918 --> 00:29:13,543 ‪แล้วทันใดนั้น เขาก็มาอยู่ในห้องเก่าๆ 527 00:29:13,626 --> 00:29:16,501 ‪กลายเป็นชายแก่ 528 00:29:16,584 --> 00:29:19,293 ‪แล้วเขาก็เห็นแท่งสี่เหลี่ยมสีดำ 529 00:29:19,376 --> 00:29:21,543 ‪แบบเดียวกันกับบนดาวพฤหัสบดี 530 00:29:21,626 --> 00:29:23,709 ‪ตรงปลายเตียงที่เขานอนใกล้ตาย 531 00:29:24,543 --> 00:29:25,459 ‪มันใช่หรือเปล่า 532 00:29:25,959 --> 00:29:28,334 ‪เขาเอื้อมมือ พยายามจะแตะมัน 533 00:29:28,418 --> 00:29:31,876 ‪แล้วเขาก็กลายไปเป็นเด็กทารก ‪ที่ยังไม่คลอดออกมาด้วยซ้ำ 534 00:29:36,293 --> 00:29:37,668 ‪ถอยๆ 535 00:29:39,001 --> 00:29:41,376 ‪ก็อย่างที่บอก มันอยู่รอบตัวเรา 536 00:29:42,126 --> 00:29:44,001 ‪เราได้ยินมาว่าสักวันคนในวัยเรา 537 00:29:44,084 --> 00:29:46,626 ‪จะสามารถไปฮันนีมูนบนดวงจันทร์ได้ 538 00:29:47,209 --> 00:29:48,668 ‪และเมื่อสิ้นสุดศตวรรษ 539 00:29:48,751 --> 00:29:52,043 ‪เราจะสามารถจ่ายเงิน ‪เพื่อบินไปดาวอังคารเป็นเวลาหกเดือนได้ 540 00:29:52,543 --> 00:29:54,334 ‪ทุกอย่างอยู่ใกล้แค่เอื้อม 541 00:29:54,834 --> 00:29:58,251 ‪กระทั่งนักบินอวกาศยังขับเครื่องบินเจ็ต ‪ผ่านเหนือหัวเราเสียงดังหึ่งๆ 542 00:29:58,334 --> 00:30:01,168 ‪เพราะฐานทัพอากาศเอลลิงตันอยู่ที่สุดปลายถนน 543 00:30:01,251 --> 00:30:05,084 ‪ไม่ใช่เรื่องแปลกเลย ‪ถ้าจะได้ยินเสียงฟิ้วเหนือหลังคาบ้านไปหน่อย 544 00:30:05,168 --> 00:30:08,168 ‪เห็นเครื่องเจ็ตพุ่งผ่านแล้วหายวับ 545 00:30:08,793 --> 00:30:12,543 ‪จากนั้นก็ได้ยินเสียงซอนิกบูม ‪เมื่อมันฝ่ากำแพงเสียง 546 00:30:17,251 --> 00:30:19,626 ‪หลังเลิกเรียนเรามักจะวิ่งกลับบ้านให้เร็วที่สุด 547 00:30:19,709 --> 00:30:21,668 ‪เพื่อมาดูเงามืด 548 00:30:21,751 --> 00:30:23,668 ‪ละครที่เราติดหนึบ 549 00:30:25,626 --> 00:30:27,501 ‪มันเป็นเรื่องราวสุดประหลาดชวนสยอง 550 00:30:27,584 --> 00:30:31,001 ‪ของครอบครัวชนชั้นสูงเก่าแก่ ‪ที่อาศัยอยู่ในปราสาทริมทะเล 551 00:30:31,084 --> 00:30:34,876 ‪และแวมไพร์ไม่แก่เฒ่าตนหนึ่ง ‪บาร์นาบัส คอลลินส์ 552 00:30:42,543 --> 00:30:44,876 ‪กับทีวี มันเหมือนการต่อสู้ที่ไม่เคยจบ 553 00:30:44,959 --> 00:30:46,793 ‪แค่การหาคลื่นสัญญาณที่ใช้ได้ 554 00:30:46,876 --> 00:30:50,209 ‪ในยุคสมัยที่ยังใช้สายอากาศ ‪เพื่อให้ดูสามช่องใหญ่ได้ยังลำบาก 555 00:30:50,709 --> 00:30:54,209 ‪จากนั้น อย่างน้อยก็ในครอบครัวเรา ‪เรายังต้องจองอาณาเขต 556 00:30:54,293 --> 00:30:57,043 ‪และบ่อยครั้งก็ต้องใช้ร่างกาย ‪เพื่อปกป้องรายการที่จะฉายในจอ 557 00:30:57,126 --> 00:30:58,334 ‪ต่อไปเป็นเวลา 30 นาที 558 00:30:58,918 --> 00:31:01,209 ‪ตลอดค่ำ ทีวีเต็มไปด้วยรายการดีๆ 559 00:31:01,293 --> 00:31:03,834 ‪หลายครั้งก็เลือกยาก ‪และแต่ละรายการก็ไม่เคยทำให้ผิดหวัง 560 00:31:04,876 --> 00:31:06,293 ‪เดอะ เบเวอร์ลี ฮิลล์บิลลีส์ 561 00:31:06,376 --> 00:31:07,376 ‪กันสโมค 562 00:31:07,459 --> 00:31:08,584 ‪มาย ธรี ซันส์ 563 00:31:08,668 --> 00:31:10,376 ‪เดอะ มันสเตอร์ส โบนันซ่า 564 00:31:10,459 --> 00:31:11,293 ‪บีวิตช์ 565 00:31:11,376 --> 00:31:12,376 ‪สตาร์ เทรค 566 00:31:12,459 --> 00:31:14,293 ‪อดัม ทเวลฟ์ เก็ต สมาร์ท 567 00:31:14,376 --> 00:31:15,793 ‪โกเมอร์ ไพล์ แบทแมน 568 00:31:15,876 --> 00:31:17,376 ‪กิลลิแกน ฟลิปเปอร์ 569 00:31:17,459 --> 00:31:19,709 ‪เพ็ตติโค้ท จังก์ชัน แอนดี้ กริฟฟิธ 570 00:31:19,793 --> 00:31:21,876 ‪ไอ ดรีม ออฟ จีนนี่ ดิ แอดดัมส์ แฟมิลี่ 571 00:31:21,959 --> 00:31:23,043 ‪ดิค แวน ไดค์ 572 00:31:23,126 --> 00:31:24,876 ‪เดอะ กรีน ฮอร์เน็ต แม็คเฮลส์ เนวี 573 00:31:24,959 --> 00:31:26,126 ‪มิชชั่น อิมพอสซิเบิล 574 00:31:26,209 --> 00:31:27,793 ‪กรีน เอเคอร์ส โฮแกนส์ ฮีโรส์ 575 00:31:27,876 --> 00:31:31,043 ‪แดร็กเน็ต และฮาวาย ไฟฟ์ โอ นี่แค่ส่วนหนึ่ง 576 00:31:31,126 --> 00:31:34,043 ‪แต่ก็จะมีรายการที่ถูกตัดจบแค่ซีซั่นเดียว 577 00:31:34,126 --> 00:31:36,876 ‪และส่วนใหญ่ก็ถูกลืม แต่ผมไม่ลืม 578 00:31:36,959 --> 00:31:40,293 ‪ในเดอะ ไทม์ ทันเนล ‪นักวิทยาศาสตร์สองคนหลงไปในห้วงเวลา 579 00:31:40,376 --> 00:31:42,751 ‪และมักมาโผล่ ‪ในเหตุการณ์สำคัญของประวัติศาสตร์ 580 00:31:42,834 --> 00:31:45,418 ‪ไททานิค ศึกลิตเติลบิกฮอร์น โรงละครฟอร์ด 581 00:31:46,543 --> 00:31:49,043 ‪แล้วก็มีรายการชื่ออิทส์ อะเบาท์ ไทม์ 582 00:31:49,126 --> 00:31:52,251 ‪รายการตลกเกี่ยวกับนักบินอวกาศสองคน ‪ที่ระหว่างการกลับเข้าสู่โลก 583 00:31:52,334 --> 00:31:54,084 ‪พวกเขาเจอมิติเวลาบิดผัน 584 00:31:54,709 --> 00:31:57,876 ‪และต้องมาอยู่ในยุคก่อนประวัติศาสตร์ ‪กับมนุษย์ถ้ำและไดโนเสาร์ 585 00:31:59,751 --> 00:32:01,543 ‪- ฉันเชื่อแล้ว ‪- เชื่อแล้วจ้า 586 00:32:03,043 --> 00:32:05,584 ‪และนี่ยังเป็นยุคแรกๆ ที่มีการออกอากาศร่วม 587 00:32:05,668 --> 00:32:09,251 ‪ทำให้มีรายการจากยุคก่อนหน้านิดหน่อย ‪ฉายอยู่ตลอดเวลา 588 00:32:09,751 --> 00:32:13,584 ‪ส่วนในช่วงดึก ทไวไลท์ โซนก็ยังฉาย 589 00:32:13,668 --> 00:32:16,043 ‪ตอนผมยังเล็กมาก ‪ก่อนจะรู้ว่ามันคือรายการอะไร 590 00:32:16,126 --> 00:32:19,043 ‪ผมเรียกมันว่ารายการลูกตายักษ์บินได้สุดสยอง 591 00:32:19,126 --> 00:32:20,334 ‪มิติแห่งการมองเห็น 592 00:32:21,084 --> 00:32:22,626 ‪มิติแห่งจิตใจ 593 00:32:23,168 --> 00:32:27,709 ‪คุณกำลังเข้าสู่ดินแดนของเงาและสสาร ‪ของวัตถุและความคิด 594 00:32:27,793 --> 00:32:29,418 ‪จากนั้นก็เช้าวันเสาร์ 595 00:32:29,501 --> 00:32:32,418 ‪เราตื่นแต่เช้ามานั่งจ้องจอภาพทดสอบ 596 00:32:32,501 --> 00:32:34,293 ‪และรอให้ความสนุกเริ่มต้น 597 00:32:36,876 --> 00:32:40,376 ‪ช่วงดึกคืนวันเสาร์ ‪จะมีรายการท้องถิ่นชื่อว่าเวียร์ด 598 00:32:40,459 --> 00:32:42,876 ‪ซึ่งเปิดรายการด้วยเสียงเธรามินชวนขนลุก 599 00:32:42,959 --> 00:32:46,209 ‪ขอต้อนรับสู่เวียร์ด 600 00:32:47,043 --> 00:32:50,251 ‪พวกเขาฉายหนังอย่าง ‪แอ็ทแท็ก ออฟ เดอะ ฟิฟตี้ ฟุต วูแมน 601 00:32:50,334 --> 00:32:52,584 ‪ดิ อินเครดิเบิล ชริงกิ้ง แมน 602 00:32:52,668 --> 00:32:55,501 ‪เดอะ ธิง บีกินนิ่ง ออฟ ดิ เอนด์ 603 00:32:56,168 --> 00:32:57,043 ‪เดอะ บล็อบ 604 00:32:57,751 --> 00:32:59,418 ‪แอ็ทแท็ก ออฟ เดอะ มัชรูม พีเพิล 605 00:32:59,501 --> 00:33:02,709 ‪พูดง่ายๆ ก็คือหนังที่เกี่ยวกับ ‪การกลายพันธุ์จากระเบิดปรมาณู 606 00:33:03,793 --> 00:33:06,293 ‪- การแพร่ภาพวันนี้จบแต่เพียงเท่านี้ ‪- ราตรีสวัสดิ์ 607 00:33:06,376 --> 00:33:08,126 ‪จากนี้ไปจะเป็นเพลงชาติ 608 00:33:09,084 --> 00:33:12,959 ‪มันจะจบลงราวๆ เที่ยงคืน ‪แล้วสถานีก็จะยุติการออกอากาศ 609 00:33:13,043 --> 00:33:14,168 ‪ปิดทุกอย่างด้วยล่ะ 610 00:33:15,418 --> 00:33:19,501 ‪ในคืนวันอาทิตย์ช่วงระหว่างเปิดเทอม ‪ความรู้สึกแย่อย่างสิ้นเชิงจะเริ่มขึ้น 611 00:33:20,543 --> 00:33:21,959 ‪เดอะ วันเดอร์ฟูล เวิลด์ ออฟ คัลเลอร์ 612 00:33:22,043 --> 00:33:25,459 ‪ซึ่งคือชื่อก่อนที่มันจะกลายเป็น ‪เดอะ วันเดอร์ฟูล เวิลด์ ออฟ ดิสนีย์ 613 00:33:25,959 --> 00:33:28,501 ‪อบอวลไปด้วยความรู้สึกห่อเหี่ยวนี้ 614 00:33:29,126 --> 00:33:33,168 ‪เมื่อเช้าวันต่อมาเราจะต้องไปโรงเรียน ‪ต่อให้รายการจะสนุกก็เท่านั้น 615 00:33:33,751 --> 00:33:37,084 ‪อิสรภาพและความสนุกสุดสัปดาห์กำลังจะจบลง 616 00:33:38,001 --> 00:33:39,168 ‪ปีละครั้ง 617 00:33:39,251 --> 00:33:42,626 ‪จะมีการฉายพ่อมดแห่งเมืองออซ ‪เป็นกรณีพิเศษในทีวี 618 00:33:43,418 --> 00:33:45,626 ‪เราจะมารวมตัวกันดู 619 00:33:46,751 --> 00:33:48,918 ‪อีกเดี๋ยวมันจะกลายเป็นภาพสี แล้วก็… 620 00:33:49,001 --> 00:33:50,959 ‪มันเป็นมากกว่าหนัง 621 00:33:52,334 --> 00:33:55,418 ‪ก่อนเราจะมีทีวีสี ทุกอย่างเป็นสีขาวดำ 622 00:33:55,501 --> 00:33:56,501 ‪แม้แต่ออซ 623 00:33:58,876 --> 00:34:01,001 ‪แต่ไม่ว่าจะเป็นภาพสีหรือขาวดำ 624 00:34:01,084 --> 00:34:03,543 ‪เจ้าลิงบินได้จะทำให้สเตฟานี่ พี่สาวผม 625 00:34:03,626 --> 00:34:06,001 ‪หาอะไรปิดตาหรือวิ่งออกจากห้องไปเสมอ 626 00:34:10,376 --> 00:34:13,668 ‪ในข่าวภาคค่ำ ‪มีรายงานเรื่องสงครามเวียดนามไม่เคยขาด 627 00:34:13,751 --> 00:34:16,168 ‪และมันก็มีบทบาทกับเกือบทุกเรื่องที่ดำเนินอยู่ 628 00:34:16,251 --> 00:34:20,126 ‪กองบัญชาการสหรัฐฯ รายงานว่า ‪สัปดาห์ก่อนมีทหารอเมริกันเสียชีวิต 148 นาย… 629 00:34:20,209 --> 00:34:22,001 ‪สำหรับเด็ก มันแสนสับสน 630 00:34:22,543 --> 00:34:24,584 ‪พวกผู้ใหญ่พูดให้เรารู้สึกผิดอยู่เสมอ 631 00:34:24,668 --> 00:34:28,459 ‪ทุกคนต้องกินข้าวให้หมดจาน ‪ที่เวียดนามกำลังมีเด็กที่อดอยาก 632 00:34:31,043 --> 00:34:33,668 ‪เราทำสงครามกับพวกเขา ทิ้งระเบิดใส่พวกเขา 633 00:34:33,751 --> 00:34:35,834 ‪แต่เรากลับห่วงเรื่องเด็กอดอยากเนี่ยนะ 634 00:34:35,918 --> 00:34:38,043 ‪(จาก: ฮูสตัน ‪ถึง: เวียดนาม) 635 00:34:40,251 --> 00:34:41,084 ‪ทางนี้ 636 00:34:42,126 --> 00:34:42,959 ‪ทางนี้ 637 00:34:44,834 --> 00:34:47,043 ‪สิ่งที่ทำให้ที่นี่เป็นละแวกที่เหมาะต่อการเติบโต 638 00:34:47,126 --> 00:34:50,126 ‪คือที่นี่เต็มไปด้วยครอบครัวคู่หนุ่มสาว ‪ที่มีลูกรุ่นราวคราวเดียวกับเรา 639 00:34:50,209 --> 00:34:52,209 ‪เราเลยเล่นกันได้แบบไม่มีขาดตอน 640 00:34:52,918 --> 00:34:55,668 ‪เราเล่นกันในสนามหน้าบ้านใครสักคน บนถนน 641 00:34:55,751 --> 00:34:57,001 ‪หรือกับบางเกม 642 00:34:57,501 --> 00:34:59,876 ‪เราจะไปจนสุดเขตก่อสร้างที่อยู่อาศัย 643 00:34:59,959 --> 00:35:03,084 ‪จะมีสนามกว้างๆ กับโรงบำบัดน้ำเสียอยู่ 644 00:35:03,168 --> 00:35:05,251 ‪เราเรียกมันว่าซูเวอร์พาร์ค 645 00:35:06,043 --> 00:35:07,501 ‪ในเวลาที่ฝนตกหรือตกกลางคืน 646 00:35:07,584 --> 00:35:09,751 ‪ผมกับเกร็ก พี่ชาย ก็ได้คิดค้นเกมเบสบอล 647 00:35:09,834 --> 00:35:11,501 ‪ที่สามารถเล่นในโรงรถได้ 648 00:35:12,876 --> 00:35:16,001 ‪ดาวดังทีมแอสโตร จิม วินน์ เตรียมที่จะหวดลูก 649 00:35:17,543 --> 00:35:19,084 ‪โฮมรัน 650 00:35:19,668 --> 00:35:21,793 ‪เดอะ ทอย แคนนอน 651 00:35:22,834 --> 00:35:27,209 ‪ลูกตรงเลียดพื้นทำกระดานคะแนนปั่นป่วน 652 00:35:28,418 --> 00:35:31,376 ‪เรามีการ์ดนักเบสบอลให้เลือกตัวเพื่อสร้างทีม 653 00:35:31,459 --> 00:35:34,209 ‪และถนนทุกสายก็มุ่งสู่เวิลด์ซีรีส์ของเราเอง 654 00:35:35,876 --> 00:35:39,543 ‪นี่คือก่อนที่เนิร์ฟบอลจะถูกคิดค้น ‪และเปลี่ยนทุกอย่างไป 655 00:35:41,709 --> 00:35:43,876 ‪ในบางครั้งก็จะมีการยกพวกตีกัน 656 00:35:43,959 --> 00:35:49,543 ‪คนต่อไป บู๊ก โพเวลล์ 657 00:35:52,168 --> 00:35:53,709 ‪พอกันที 658 00:35:56,001 --> 00:35:57,001 ‪ตายซะ 659 00:35:57,668 --> 00:36:00,251 ‪ผมจะไม่มีวันลืมเด็กคนไหนในละแวกนั้น 660 00:36:00,334 --> 00:36:03,584 ‪นั่นแลร์รี่ คนที่เป็นกลากขั้นร้ายแรง 661 00:36:04,584 --> 00:36:08,876 ‪และเหมือนกับว่าทุกคนแถวนั้น ‪จะผลัดกันเป็นเด็กที่ต้องใส่เฝือก 662 00:36:10,584 --> 00:36:13,376 ‪นั่นไบรอน ลูกชายนักวิทยาศาสตร์นาซ่า 663 00:36:13,459 --> 00:36:16,209 ‪เจ้าหนูชุดอุปกรณ์เคมี ‪ที่คลั่งการจุดไฟในละแวกบ้านเรา 664 00:36:16,918 --> 00:36:20,501 ‪เขาชอบสร้างเครื่องยนต์ไอพ่น ‪รูปร่างคล้ายจรวดเล็กๆ 665 00:36:20,584 --> 00:36:23,418 ‪บางครั้งเขาก็จะเอาตั๊กแตนใส่ไว้ในที่นั่งนักบิน 666 00:36:24,418 --> 00:36:27,126 ‪สาม สอง หนึ่ง 667 00:36:29,418 --> 00:36:31,876 ‪โอ้ ซูซานนาห์ 668 00:36:31,959 --> 00:36:33,751 ‪ทำไมไม่ร้องไห้ให้ฉัน‪… 669 00:36:33,834 --> 00:36:37,376 ‪แล้วผมก็มีโทนี่ จอมอวดดีหัวไว ‪ที่มักจะหาเรื่องมาให้เรา 670 00:36:37,459 --> 00:36:39,543 ‪แบนโจบนเข่าฉัน 671 00:36:39,626 --> 00:36:43,251 ‪เขาเชี่ยวชาญ ‪เรื่องการเปลี่ยนเนื้อเพลงในคาบดนตรี 672 00:36:43,334 --> 00:36:46,293 ‪จากเนื้อเพลงดั้งเดิมให้กลายเป็น ใช่ ลามก 673 00:36:46,376 --> 00:36:49,418 ‪เฒ่าแดน ทัคเกอร์เป็นผู้ยิ่งใหญ่ 674 00:36:49,501 --> 00:36:52,376 ‪เขาใช้กระทะเอามาล้างหน้า 675 00:36:52,459 --> 00:36:55,126 ‪เขาใช้ล้อเกวียนเอามาหวีผม 676 00:36:55,209 --> 00:36:57,584 ‪เขาตายเพราะปวดฟันใน… 677 00:36:57,668 --> 00:36:58,501 ‪ไข่ 678 00:36:58,584 --> 00:36:59,918 ‪สแตน โทนี่ 679 00:37:00,001 --> 00:37:01,543 ‪ออกไปยืนนอกห้อง 680 00:37:03,209 --> 00:37:05,501 ‪ข้อเสียหนึ่งของการเป็นเด็กในยุคนี้ 681 00:37:05,584 --> 00:37:09,293 ‪คือการที่พวกเขาคิดว่า ‪การฝึกเด็กแบบฝึกสัตว์เป็นความคิดที่ดี 682 00:37:09,376 --> 00:37:13,251 ‪และจำเป็นต้องใช้อะไรเพื่อย้ำเตือน ‪ถึงการปฏิบัติตัวที่ไม่ถูกต้อง 683 00:37:13,834 --> 00:37:16,376 ‪แค่ออกนอกลู่นอกทางนิดหน่อย ‪เราก็มีโอกาสที่จะโดน 684 00:37:16,459 --> 00:37:18,376 ‪ผู้ใหญ่คนไหนก็ได้ในชีวิตฟาดเอา 685 00:37:19,001 --> 00:37:20,918 ‪ทั้งพ่อแม่ ครูใหญ่ โค้ช 686 00:37:21,001 --> 00:37:23,626 ‪แม้กระทั่งพ่อแม่ของเพื่อน ‪ที่ทำสัญญาใจอันแสนสะดวก 687 00:37:23,709 --> 00:37:26,334 ‪"เธอตีลูกฉันได้ ฉันตีลูกเธอได้" เอาไว้ 688 00:37:27,293 --> 00:37:30,501 ‪แต่ไม่มีใครน่ากลัวไปกว่าครูใหญ่ของเรา 689 00:37:30,584 --> 00:37:32,251 ‪พญามัจจุราช 690 00:37:32,751 --> 00:37:33,668 ‪คุณโคแวน 691 00:37:36,168 --> 00:37:39,001 ‪พวกเธอออกมายืนตรงนี้เพราะเรื่องวินัยใช่ไหม 692 00:37:43,834 --> 00:37:44,918 ‪อีกแล้วนะ 693 00:37:46,751 --> 00:37:47,626 ‪ตามฉันมา 694 00:37:57,209 --> 00:37:59,918 ‪- ไม่นะ ‪- เอาล่ะ กลับไปเข้าชั้นเรียน 695 00:38:10,751 --> 00:38:12,709 ‪โทนี่ สแตน 696 00:38:13,418 --> 00:38:14,668 ‪เข้ามาได้แล้ว 697 00:38:14,751 --> 00:38:16,376 ‪มันคงเหมาะสมกับช่วงเวลา 698 00:38:16,459 --> 00:38:17,709 ‪ชีวิตมีค่าน้อยกว่า 699 00:38:17,793 --> 00:38:19,459 ‪พวกเราถูกทิ้งขว้างได้มากกว่า 700 00:38:19,543 --> 00:38:22,043 ‪และไม่มีใครคิดมากเรื่องความปลอดภัย 701 00:38:26,376 --> 00:38:31,084 ‪ยกตัวอย่างนะ นั่นเราล่ะ บนกัลฟ์ฟรีเวย์ ‪ด้วยความเร็ว 112 กิโลเมตรต่อชั่วโมง 702 00:38:31,584 --> 00:38:34,209 ‪และบนกระบะก็เต็มไปด้วยเด็กๆ ‪ซึ่งกำลังมุ่งหน้าไปยังชายหาด 703 00:38:34,709 --> 00:38:36,209 ‪ไม่มีใครฉุกคิดเลยว่า 704 00:38:36,293 --> 00:38:40,418 ‪แค่ชนเบาๆ ทีเดียวหรือคว่ำ ‪เราทุกคนก็จะกลายเป็นศพเกลื่อนถนน 705 00:38:43,584 --> 00:38:47,376 ‪การกินไอติมที่สระว่ายน้ำ ‪ก็อาจกลายเป็นหายนะได้ 706 00:38:49,418 --> 00:38:52,751 ‪วิธีที่ไอติมถูกแช่แข็งมา ‪ทำให้มันกลายเป็นน้ำแข็งแห้ง 707 00:38:52,834 --> 00:38:54,834 ‪และมันก็ติดกับลิ้นเรา 708 00:38:55,626 --> 00:38:58,876 ‪นอกจากนี้ สระว่ายน้ำในละแวกบ้านเรา ‪ยังใส่คลอรีนเกินขนาดเป็นประจำ 709 00:38:58,959 --> 00:39:01,334 ‪มันทำให้ตาของเราแสบร้อนไปหมด 710 00:39:02,626 --> 00:39:05,709 ‪เรื่องสารเคมี พวกเขาก็ยังทำได้ไม่เป๊ะ 711 00:39:05,793 --> 00:39:09,334 ‪และเราก็ไม่ได้ฉุกใจคิดเลยว่า ‪สิ่งที่พวกเขาทำอยู่อาจเป็นอันตราย 712 00:39:09,418 --> 00:39:12,293 ‪และเราก็เป็นเด็กรุ่นสองรุ่นสุดท้าย 713 00:39:12,376 --> 00:39:13,668 ‪ที่คิดว่ามันช่างแสนสนุก 714 00:39:13,751 --> 00:39:16,751 ‪ที่ได้ไล่ตามรถกระบะพ่นดีดีทีฆ่ายุง 715 00:39:17,251 --> 00:39:19,459 ‪แถมยังไม่ใช่เรื่องแปลกเลยถ้าจะกลับมาบ้าน 716 00:39:19,543 --> 00:39:22,459 ‪และเจอว่าพวกเขากำลังพ่นแก๊สพิษรมบ้าน 717 00:39:22,543 --> 00:39:25,293 ‪เพื่อฆ่าแมลงสาบที่โผล่มาให้เห็นนานๆ ครั้ง 718 00:39:26,751 --> 00:39:30,501 ‪แล้วมาดูเทคนิคสร้างแรงผลักดันที่ไม่เหมือนใคร ‪ของโค้ชลิตเติลลีกเราสิ 719 00:39:30,584 --> 00:39:33,668 ‪ถ้าเกิดเราทำพลาดในเกมนัดก่อนหน้า 720 00:39:33,751 --> 00:39:35,959 ‪เราต้องมายืนต่อหน้าเพื่อนร่วมทีมสามคน 721 00:39:36,043 --> 00:39:39,334 ‪ซึ่งเรียงแถวกันเหมือนพลยิงเป้า ‪และพยายามปาลูกบอลใส่เรา 722 00:39:41,793 --> 00:39:45,584 ‪กลยุทธ์ของผมคือพยายามรับ ‪ลูกของมือขว้างที่ขว้างแม่นที่สุด 723 00:39:45,668 --> 00:39:48,793 ‪หลบอีกลูก และหวังว่าอีกคนจะปาวืด 724 00:39:48,876 --> 00:39:50,918 ‪แบบนั้นก็อาจรอดชีวิตมาได้ 725 00:39:51,001 --> 00:39:52,751 ‪ใช่ ถึงชีวิตจะเต็มไปด้วยความสนุก 726 00:39:52,834 --> 00:39:57,126 ‪แต่มันเหมือนการลงโทษ ความเจ็บปวด ‪และการได้แผลอยู่ไม่ไกลจากตัวเราเลย 727 00:39:57,626 --> 00:39:59,793 ‪อย่างเกมนี้ที่เราเคยเล่น ‪ชื่อเกมว่าเร้ด โรเวอร์ 728 00:39:59,876 --> 00:40:04,501 ‪เร้ด โรเวอร์ เร้ด โรเวอร์ ขอให้สแตนออกมา 729 00:40:07,959 --> 00:40:13,251 ‪เร้ด โรเวอร์ เร้ด โรเวอร์ ขอให้รอนนี่ออกมา 730 00:40:13,751 --> 00:40:16,751 ‪เราจะเล่นเกมเดิมซ้ำไปเรื่อยๆ ‪จนกระทั่งเกิดเหตุการณ์พรรค์นี้ขึ้น 731 00:40:19,501 --> 00:40:22,334 ‪นั่นความหมายว่าเราโตขึ้นมาอีกระดับหนึ่งแล้ว 732 00:40:22,418 --> 00:40:25,793 ‪ได้เวลาเลิกเล่นเกมนั้นแล้วหาเกมใหม่ 733 00:40:26,376 --> 00:40:28,793 ‪ถ้าเราไม่เล่นเบสบอล ฟุตบอลหรือบาสเกตบอล 734 00:40:28,876 --> 00:40:30,918 ‪เราก็จะออกไปผจญภัยด้วยจักรยาน 735 00:40:35,751 --> 00:40:38,001 ‪เราเก่งนักเรื่องซ่อมจักรยาน 736 00:40:38,084 --> 00:40:40,168 ‪โดยเฉพาะเรื่องปะยางที่รั่ว 737 00:40:41,501 --> 00:40:43,834 ‪ดูเหมือนว่าทุกครั้งที่มีการขับรถทางไกล 738 00:40:43,918 --> 00:40:46,459 ‪การเปลี่ยนยางแบนคือสิ่งที่เลี่ยงไม่ได้ 739 00:40:47,418 --> 00:40:50,418 ‪อาจเป็นเพราะเราอยู่ในยุค ‪ก่อนที่จะมีการใช้โครงยางเรเดียล 740 00:40:50,501 --> 00:40:52,501 ‪และยางในท้องตลาดก็ยังคุณภาพไม่ดีนัก 741 00:40:53,084 --> 00:40:56,209 ‪ไม่ก็เพราะพ่อของผมชอบซื้อยางมือสองมาใช้ 742 00:40:57,001 --> 00:40:59,001 ‪ได้คิดเรื่องเปลี่ยนยางใหม่บ้างไหมพ่อ 743 00:40:59,501 --> 00:41:03,376 ‪มันก็จะไม่เข้ากับสามล้อที่เหลือน่ะสิ ‪มันจะดูตลก สตีเวน 744 00:41:04,543 --> 00:41:07,876 ‪เรามีเกมที่เล่นในละแวกบ้านนานาชนิด ‪ขึ้นอยู่กับว่าคนที่เล่นเป็นใคร 745 00:41:08,376 --> 00:41:11,959 ‪ถ้ามีเด็กผู้หญิงเล่นเยอะ ‪พวกพี่สาวน้องสาวของเด็กผู้ชายน่ะ 746 00:41:12,043 --> 00:41:14,543 ‪เราก็จะเล่นเกมที่เรียกว่าเกมสร้างรูปปั้น… 747 00:41:14,626 --> 00:41:16,043 ‪ระวัง 748 00:41:16,126 --> 00:41:18,959 ‪เราต้องบอกว่าเราทำท่าเป็นรูปปั้นอะไร 749 00:41:20,168 --> 00:41:21,126 ‪แพนเค้ก 750 00:41:21,209 --> 00:41:22,126 ‪ฟีนิกซ์ 751 00:41:22,209 --> 00:41:23,251 ‪คลื่น 752 00:41:23,334 --> 00:41:24,543 ‪นักบินอวกาศ 753 00:41:25,376 --> 00:41:27,834 ‪ตอนกลางคืน เราจะย้ายเข้าไปเล่นเกมในบ้าน 754 00:41:28,418 --> 00:41:29,709 ‪ไม่ก็ที่ชานบ้านด้านหลัง 755 00:41:30,334 --> 00:41:33,001 ‪เราเล่นบอร์ดเกมคลาสสิกมากมาย 756 00:41:33,084 --> 00:41:34,376 ‪ห้า หก เจ็ด… 757 00:41:34,459 --> 00:41:36,459 ‪บางครั้งเวลาพ่อแม่ผมจัดปาร์ตี้ 758 00:41:36,543 --> 00:41:38,501 ‪และมีบ้านอื่นๆ มาเยี่ยม 759 00:41:38,584 --> 00:41:41,834 ‪เราก็ต้องคิดเยอะกว่าเดิม ‪และเล่นเกมอื่น อย่างเกมงับผลแอปเปิล 760 00:41:41,918 --> 00:41:43,376 ‪คอยดูให้ดีๆ ล่ะ 761 00:41:43,459 --> 00:41:46,043 ‪ได้เวลาสร้างสถิติโลกใหม่ 762 00:41:46,126 --> 00:41:47,501 ‪สาม สอง หนึ่ง ไป 763 00:41:47,584 --> 00:41:51,209 ‪เมื่อถึงจุดหนึ่ง เกร็กก็ได้วิธี ‪ที่ไม่ว่าเล่นยังไงก็จะชนะทุกตา 764 00:41:52,168 --> 00:41:56,376 ‪เขาครองชัยชนะและแน่วแน่กับเกมมาก ‪เราเลยเลิกเล่นไปเลย 765 00:41:56,459 --> 00:41:57,709 ‪มันต้องแบบนี้ 766 00:42:01,459 --> 00:42:04,668 ‪โดยปกติ พี่สาวทั้งสามคนของผม ‪ถือเป็นฝ่ายตรงข้าม 767 00:42:04,751 --> 00:42:06,876 ‪แต่ใช่ว่าพวกเธอจะไม่มีข้อดี 768 00:42:07,376 --> 00:42:11,626 ‪วิคกี้ได้งานที่บาสกิ้น ร็อบบิ้นส์ ‪ร้านไอศกรีมที่ปฏิวัติวงการ 769 00:42:11,709 --> 00:42:14,876 ‪ซึ่งมีรสชาติสุดบรรเจิดที่แตกต่างถึง 31 รส 770 00:42:14,959 --> 00:42:17,043 ‪และเธอก็ได้ไอศกรีมฟรีสองลูกต่อกะ 771 00:42:17,126 --> 00:42:19,626 ‪ฉันเอารสบานาน่านัตฟัดจ์ 772 00:42:20,459 --> 00:42:21,293 ‪เข้าใจเลือก 773 00:42:21,376 --> 00:42:25,126 ‪ช่วงสองสามเดือนแรกที่เธอทำงาน ‪เธอจะกินมันเอง 774 00:42:25,626 --> 00:42:28,834 ‪แต่ในที่สุด เธอก็เอียนไอศกรีม ‪และเริ่มแจกมันฟรีๆ 775 00:42:28,918 --> 00:42:31,709 ‪ทำให้เราอยากไปที่นั่น ‪เวลาที่เธอกำลังจะเลิกงาน 776 00:42:32,376 --> 00:42:33,209 ‪ขอบใจ 777 00:42:34,834 --> 00:42:38,084 ‪จะให้ฉันเดารสที่ต้องตักให้ ‪เพื่อให้ได้ติดรถกลับบ้านไหม 778 00:42:39,376 --> 00:42:40,209 ‪เอา… 779 00:42:41,001 --> 00:42:42,334 ‪พูดมาเถอะ 780 00:42:42,418 --> 00:42:43,251 ‪เอาวานิลลา 781 00:42:43,334 --> 00:42:44,584 ‪- วานิลลา ‪- ใช่ วานิลลา 782 00:42:44,668 --> 00:42:46,001 ‪- จะเอาวานิลลา ‪- ใช่ 783 00:42:46,084 --> 00:42:48,126 ‪- ทั้งที่มีตั้งหลายรส แต่นายจะเอา… ‪- ใช่ 784 00:42:48,209 --> 00:42:49,043 ‪ตักๆ มาเถอะ 785 00:42:49,126 --> 00:42:50,334 ‪โอเค 786 00:42:50,418 --> 00:42:51,251 ‪ได้ 787 00:42:51,751 --> 00:42:55,626 ‪ผมจำไม่ได้ว่าสตีฟ พี่ชายผม ‪เคยเลือกรสอื่นนอกจากวานิลลา 788 00:42:55,709 --> 00:42:58,918 ‪ถึงเขาจะทำให้รสแปลกอื่นๆ สูญเปล่า 789 00:42:59,001 --> 00:43:02,251 ‪แต่ผมก็ชื่นชมในความมักน้อย ‪และคงเส้นคงวาของเขา 790 00:43:04,126 --> 00:43:07,168 ‪พวกพี่สาวผมยังเป็น ‪คนเลือกเสียงดนตรีภายในบ้านด้วย 791 00:43:07,251 --> 00:43:10,084 ‪และรสนิยมของทั้งสามคน ‪ก็ครอบคลุมเพลงหลากหลายแนว 792 00:43:10,168 --> 00:43:13,209 ‪น้องสาวคนเล็กของบ้าน สเตฟานี่ ‪ชอบเพลงอะไรก็ได้ที่กำลังดัง 793 00:43:13,293 --> 00:43:16,834 ‪ผมจำได้ว่าเธอฟังแผ่นไวนิล ‪เพลง "ชูการ์ ชูการ์" ของดิ อาร์ชีส์ 794 00:43:16,918 --> 00:43:19,376 ‪ซ้ำแล้วซ้ำอีก 795 00:43:19,459 --> 00:43:21,709 ‪ดิ อาร์ชีส์เป็นตัวละครจากหนังสือการ์ตูน 796 00:43:21,793 --> 00:43:24,751 ‪แต่พวกเขาก็ยังเป็นเจ้าของ ‪ผลงานเพลงฮิตแห่งปี 1969 ได้อยู่ดี 797 00:43:24,834 --> 00:43:29,834 ‪(ดิ อาร์ชีส์) 798 00:43:32,793 --> 00:43:33,626 ‪เอาล่ะ 799 00:43:34,126 --> 00:43:35,376 ‪รอบสุดท้าย ตกลงนะ 800 00:43:36,418 --> 00:43:38,251 ‪- ก็ได้ ‪- ฉันฟังจนเอียนแล้ว 801 00:43:39,751 --> 00:43:44,001 ‪พี่สาวคนกลางของผม จาน่า ‪ชอบวงเดอะ มังกีส์ และพอมานึกๆ ดูแล้ว 802 00:43:44,084 --> 00:43:46,459 ‪เธอก็ชอบทุกวงที่มีหนุ่มน่ารักในนั้น 803 00:43:49,001 --> 00:43:51,334 ‪ส่วนแนวที่ผมชอบ ‪เรียกได้ว่ากำลังพัฒนาตามอายุแล้วกัน 804 00:43:51,418 --> 00:43:53,376 ‪ยกตัวอย่างก็เช่นเฮิร์บ อัลเพิร์ต 805 00:43:53,459 --> 00:43:56,668 ‪หรืออย่างน้อยก็ปกอัลบั้มหนึ่งของเขา 806 00:43:59,168 --> 00:44:01,709 ‪รสนิยมทางดนตรีของวิคกี้เจ๋งที่สุด 807 00:44:01,793 --> 00:44:05,334 ‪และเธอก็มักจะบรรยาย ‪ความหมายที่ลึกลงไปของเพลงให้เราฟัง 808 00:44:09,001 --> 00:44:11,084 ‪ความหมายที่แท้จริงถูกซ่อนอยู่ในนั้น 809 00:44:11,168 --> 00:44:15,876 ‪และเราต้องถอดรหัสมัน ‪เช่นเพลง "ลูซี่ อิน เดอะ สกาย วิธ ไดมอนส์" 810 00:44:17,501 --> 00:44:18,543 ‪แอลเอสดี 811 00:44:20,501 --> 00:44:24,376 ‪คนที่เข้าใจก็จะเห็นชัดๆ เลย ‪และถ้าคนที่คิดอะไรตรงๆ ก็จะไม่เข้าใจ 812 00:44:24,459 --> 00:44:26,793 ‪(เซอร์เรียลลิสติก พิลโลว์) 813 00:44:27,418 --> 00:44:29,459 ‪พระเจ้า ปิดเร็วๆ 814 00:44:31,709 --> 00:44:33,168 ‪- ไม่นะ ‪- โอเค 815 00:44:33,876 --> 00:44:35,293 ‪โธ่ จาน่า 816 00:44:35,376 --> 00:44:37,501 ‪จาน่าเจออุบัติเหตุอยู่เสมอ 817 00:44:37,584 --> 00:44:41,376 ‪เธอเป็นคนแรกที่ต้องเย็บแผล ‪เป็นคนแรกที่กระดูกหัก 818 00:44:41,459 --> 00:44:42,918 ‪อุบัติเหตุมักชอบเกิดกับเธอ 819 00:44:43,001 --> 00:44:45,834 ‪และดูเหมือนการเป็นผู้หญิง ‪จะมีอะไรให้ต้องทำมากกว่าเยอะ 820 00:44:46,334 --> 00:44:49,334 ‪ในเวลานั้น ผมตรงคือลุคที่ทุกคนต้องการ 821 00:44:49,418 --> 00:44:52,168 ‪แต่เพราะความชื้นของฮูสตัน มันจึงเป็นเรื่องยาก 822 00:44:52,668 --> 00:44:55,418 ‪และนี่คือยุคก่อนที่จะมี ‪ผลิตภัณฑ์สำหรับผมและไดร์เป่าผม 823 00:44:56,501 --> 00:45:00,293 ‪สมัยนั้นที่ม้วนผมยังอันเล็กๆ ‪พวกเธอเลยใช้กระป๋องน้ำส้ม 824 00:45:00,376 --> 00:45:04,126 ‪พวกพี่สาวผมไม่เพียงแต่เจ้าความคิด ‪แต่พวกเธอยังชอบเล่นใหญ่ 825 00:45:04,793 --> 00:45:06,209 ‪วีจา อยู่กับเราหรือเปล่า 826 00:45:07,668 --> 00:45:10,501 ‪(ใช่ วีจา ไม่ใช่) 827 00:45:13,293 --> 00:45:14,668 ‪- ใช่ ‪- พระเจ้า 828 00:45:17,043 --> 00:45:18,168 ‪ดีแล้ว 829 00:45:18,251 --> 00:45:20,501 ‪โรเบิร์ตแอบมีใจให้ฉันบ้างไหม 830 00:45:25,918 --> 00:45:27,793 ‪เย่ 831 00:45:27,876 --> 00:45:30,626 ‪ในห้องนอนของเรา ‪สตีฟ เกร็ก และผมเห็นพ้องกัน 832 00:45:30,709 --> 00:45:32,959 ‪สุดยอดผู้หญิงคือราเคล เวลค์ 833 00:45:33,043 --> 00:45:36,209 ‪เธอแสดงในหนังอย่างโลกล้านปี 834 00:45:36,293 --> 00:45:38,959 ‪ท่องทะเลเลือดและบันโดเลโร่ 835 00:45:39,043 --> 00:45:42,084 ‪ผมจำได้ด้วยว่าสตีฟ ‪มีนิตยสารเพลย์บอยซ่อนไว้ใต้ลิ้นชัก 836 00:45:47,209 --> 00:45:49,584 ‪(เพลย์บอย) 837 00:46:02,626 --> 00:46:05,376 ‪และเราไม่เคยรู้ว่าพี่สาวผมคนไหนเป็นคนแฉเรา 838 00:46:06,751 --> 00:46:09,251 ‪วิทยุถูกเปิดไว้ตลอด มันเล่นแต่เพลงฮิต 839 00:46:10,209 --> 00:46:15,793 ‪เพลงโปรดผมคือ "อิน เดอะ เยียร์ 2525" ‪ที่พูดถึงอนาคตแบบดิสโทเปียอันแสนน่ากลัว 840 00:46:19,126 --> 00:46:22,251 ‪เพลงหลายเพลงก็มีชื่อของ ‪เด็กผู้หญิงหลายคนที่ผมรู้จักในนั้น 841 00:46:23,918 --> 00:46:25,543 ‪("วอล์ค อะเวย์ เรเน่" เดอะ เลฟต์ แบงก์) 842 00:46:26,043 --> 00:46:31,084 ‪("วัลเลรี" เดอะ มังกีส์) 843 00:46:31,668 --> 00:46:34,251 ‪("อะลอง คัมส์ แมรี" ดิ แอสโซซิเอชัน) 844 00:46:35,043 --> 00:46:37,376 ‪("วินดี้" ดิ แอสโซซิเอชัน) 845 00:46:38,293 --> 00:46:42,668 ‪("จีน" โอลิเวอร์) 846 00:46:43,293 --> 00:46:45,501 ‪มีเพลงดังเพลงหนึ่งที่มีชื่อผู้ชายอยู่ในนั้น 847 00:46:46,001 --> 00:46:47,126 ‪แต่เขาชื่อว่าซู 848 00:46:47,209 --> 00:46:49,043 ‪ฉันเหงื่อหลั่งโซมกายและพูดออกไป 849 00:46:49,126 --> 00:46:50,876 ‪"ฉันชื่อซู 850 00:46:50,959 --> 00:46:52,418 ‪สบายดีใช่ไหม 851 00:46:53,084 --> 00:46:54,918 ‪ทีนี้เตรียมตัวตาย…" 852 00:46:55,709 --> 00:46:59,001 ‪เราชอบตอนจบที่พวกเขาเซนเซอร์คำสบถดังตี๊ด 853 00:46:59,084 --> 00:47:01,584 ‪กรวดในลำไส้ น้ำลายในดวงตา 854 00:47:01,668 --> 00:47:04,918 ‪เพราะฉันคือตี๊ดที่ตั้งชื่อแกว่าซู 855 00:47:06,376 --> 00:47:10,126 ‪คงต้องบอกว่านี่คือจุดสูงสุด ‪ของยุคแห่งการโทรแกล้ง 856 00:47:10,209 --> 00:47:12,126 ‪อีกเป็นสิบปีกว่าโทรศัพท์จะโชว์เบอร์ได้ 857 00:47:12,209 --> 00:47:14,209 ‪เราใช้ตั้งแต่วิธีพื้นฐาน อย่างเช่น… 858 00:47:14,293 --> 00:47:16,459 ‪คุณมีปรินซ์ อัลเบิร์ตในกระป๋องไหม 859 00:47:17,001 --> 00:47:18,876 ‪งั้นก็ปล่อยเขาออกมาซะนะ 860 00:47:21,168 --> 00:47:22,543 ‪ไปจนถึงมุกที่ซับซ้อนกว่า… 861 00:47:22,626 --> 00:47:26,834 ‪สวัสดี นี่ทอมมี่ โอจากเคอาร์บี ‪และรายการทายชื่อเพลง 862 00:47:26,918 --> 00:47:28,626 ‪ผมกำลังคุยกับใครอยู่ 863 00:47:28,709 --> 00:47:30,251 ‪ฉันชื่อมาร์ตา 864 00:47:30,334 --> 00:47:32,751 ‪มาร์ธา วันนี้คุณโชคดีแล้ว มาร์ธา 865 00:47:32,834 --> 00:47:35,709 ‪รางวัลใหญ่ของเราอยู่ที่ 285 ดอลลาร์ 866 00:47:35,793 --> 00:47:37,751 ‪มันจะเป็นของคุณถ้าคุณทายชื่อเพลงถูก 867 00:47:37,834 --> 00:47:40,418 ‪หลังจากฟังเพลงเป็นเวลาห้าวินาที 868 00:47:40,501 --> 00:47:41,584 ‪พร้อมไหมครับ 869 00:47:41,668 --> 00:47:43,043 ‪คิดว่าพร้อมค่ะ 870 00:47:43,543 --> 00:47:45,168 ‪ทายชื่อเพลงนี้ 871 00:47:56,376 --> 00:47:58,918 ‪มาร์ธา คุณทายชื่อเพลงนี้ออกไหม 872 00:47:59,001 --> 00:48:00,668 ‪ใช่ "วิชิต้า ไลน์แมน" ไหมคะ 873 00:48:00,751 --> 00:48:03,168 ‪ถูกต้อง "วิชิต้า ไลน์แมน" คุณชนะรางวัลใหญ่ 874 00:48:06,001 --> 00:48:08,251 ‪จาน่า ไปรับซิ บอกไปว่าเรากินอยู่ 875 00:48:09,626 --> 00:48:11,501 ‪- ใครกันนะ ‪- ไร้มารยาท 876 00:48:11,584 --> 00:48:13,501 ‪ในทางกลับกัน พ่อก็มีวิธีรับมือ 877 00:48:13,584 --> 00:48:17,376 ‪ตอนที่บ้านเราตกเป็นเป้า ‪ของนักโทรแกล้งรายหนึ่งอย่างต่อเนื่อง 878 00:48:17,459 --> 00:48:18,376 ‪เขาอีกแล้ว 879 00:48:18,959 --> 00:48:21,251 ‪พ่อมีอะไรมาให้ไอ้เวรนี่ 880 00:48:25,959 --> 00:48:26,793 ‪สวัสดี 881 00:48:27,959 --> 00:48:30,626 ‪อ้อ น่าสนใจจังเลย 882 00:48:31,293 --> 00:48:33,959 ‪ทีนี้ฟังให้ดีๆ นะ 883 00:48:38,418 --> 00:48:39,584 ‪พ่อ 884 00:48:40,334 --> 00:48:42,543 ‪แก้วหูมันน่าจะแตกแล้วล่ะ 885 00:48:42,626 --> 00:48:45,793 ‪ผมจำได้ว่าผมสงสารจอมแกล้งรายนั้น 886 00:48:45,876 --> 00:48:47,834 ‪การลงโทษเหมือนจะรุนแรงเกินความผิด 887 00:48:49,626 --> 00:48:52,084 ‪ถ้าเกิดเราไม่ได้มีเล่นในลิตเติลลีก 888 00:48:52,168 --> 00:48:54,668 ‪เราก็จะไปเตร่อยู่ที่สนามเพื่อดูเพื่อนๆ เล่น 889 00:48:54,751 --> 00:48:57,501 ‪ทำอะไรบ้าๆ บอๆ และไล่เก็บลูกฟาวล์ 890 00:48:59,001 --> 00:49:01,834 ‪เอาลูกฟาวล์กลับมาคืนเพื่อแลกกับน้ำแข็งไส 891 00:49:04,793 --> 00:49:08,376 ‪- ขอสตรอว์เบอร์รีแล้วกัน ‪- ลูกฟาวล์หนึ่งลูก 892 00:49:08,459 --> 00:49:10,918 ‪แล้วก็เอาชิกโอสติ๊ก 893 00:49:13,209 --> 00:49:14,251 ‪ของเธอ 894 00:49:15,918 --> 00:49:16,751 ‪ของเธอ 895 00:49:16,834 --> 00:49:18,376 ‪ขอบคุณครับ 896 00:49:19,376 --> 00:49:22,959 ‪เราจะได้น้ำแข็งไสฟรีเหมือนกัน ‪ถ้าเก็บขยะใส่เต็มถุง 897 00:49:33,751 --> 00:49:38,501 ‪ฉันศรัทธาในพระเจ้า รักในชาติ ‪และจะเคารพกฎหมายของชาติ 898 00:49:38,584 --> 00:49:41,043 ‪ฉันจะเล่นอย่างขาวสะอาดและคว้าชัยมาให้ได้ 899 00:49:41,126 --> 00:49:44,293 ‪ไม่ว่าแพ้หรือชนะ ฉันจะทำให้เต็มที่ 900 00:49:44,376 --> 00:49:50,126 ‪ทีนี้มองไปที่ธงตรงเซ็นเตอร์ฟีลด์ ‪เราจะบรรเลงเพลงชาติ 901 00:49:53,959 --> 00:49:56,584 ‪ผมจำได้ว่ารู้สึกซาบซึ้งกับคำปฏิญาณตนลิตเติลลีก 902 00:49:56,668 --> 00:49:59,334 ‪และเพลงชาติ ‪จนทำให้รู้สึกว่าต่อให้เราชนะหรือแพ้ 903 00:49:59,418 --> 00:50:00,376 ‪มันก็ไม่สำคัญ 904 00:50:01,543 --> 00:50:05,251 ‪ความรู้สึกนั้นมักจะอยู่ ‪ไปจนถึงแค่ตอนขว้างลูกแรกนั่นแหละ 905 00:50:18,168 --> 00:50:22,334 ‪แต่ไม่มีอะไรทำหน้าที่พี่เลี้ยงเด็ก ‪ได้ดีไปกว่าหนังสามเรื่องซ้อนที่มาเจสติก 906 00:50:23,209 --> 00:50:25,668 ‪ทั้งที่ชื่ออลังการ แต่โรงหนังมันกลับโทรม 907 00:50:26,376 --> 00:50:30,043 ‪ผมจำได้ว่ามีโปรแกรมหนึ่ง ‪ที่ฉายหนังไซไฟเรื่องเคาท์ดาวน์ 908 00:50:30,126 --> 00:50:32,209 ‪การแข่งไปดวงจันทร์ปิดฉาก เมื่อเราไปที่นั่น 909 00:50:32,293 --> 00:50:34,793 ‪และพบว่าพวกรัสเซียก็ไปถึงที่นั่นเหมือนกัน 910 00:50:35,293 --> 00:50:38,168 ‪แต่พวกนั้นตายเพราะยานตกในตอนที่ลงจอด 911 00:50:39,126 --> 00:50:41,959 ‪เพื่อแสดงน้ำใจ นักบินอวกาศอเมริกันจึงกางธง 912 00:50:42,043 --> 00:50:44,793 ‪ของทั้งสหรัฐอเมริกาและสหภาพโซเวียต 913 00:50:45,668 --> 00:50:46,959 ‪โลกอันบ้าคลั่ง 914 00:50:47,543 --> 00:50:49,709 ‪จากนั้นก็เป็นหนังสยองขวัญสองเรื่อง 915 00:50:49,793 --> 00:50:51,376 ‪เดอะ โฟรเซน เดด 916 00:50:51,459 --> 00:50:55,834 ‪หนังว่าด้วยนักวิทยาศาสตร์นาซีเพี้ยน ‪ที่วางแผนชุบชีวิตผู้นำนาซีซึ่งถูกแช่แข็ง 917 00:50:58,918 --> 00:51:00,126 ‪และอิท 918 00:51:00,626 --> 00:51:04,209 ‪เรื่องของผู้ช่วยพิพิธภัณฑ์สติแตก ‪รับบทโดยร็อดดี้ แมคโดวอลล์ 919 00:51:04,293 --> 00:51:08,709 ‪ที่ได้ปลุกชีพโกเลมศตวรรษที่ 16 ขึ้นมา ‪ด้วยการเอาม้วนคัมภีร์เล็กๆ ใส่ปากมัน 920 00:51:09,418 --> 00:51:11,751 ‪ตามคำทำนาย มันคงกระพัน 921 00:51:11,834 --> 00:51:14,751 ‪และมันก็กลายเป็นผู้ช่วยของเขา ‪ในการฆาตกรรมและก่อความวุ่นวาย 922 00:51:14,834 --> 00:51:15,668 ‪ฆ่าเขา 923 00:51:25,168 --> 00:51:28,126 ‪หนังจบด้วยฉากที่โกเลมเดินลงทะเล 924 00:51:28,626 --> 00:51:30,543 ‪สมัยนั้นยังไม่มีหนังภาคต่อ 925 00:51:30,626 --> 00:51:33,501 ‪ฉะนั้นเท่าที่ผมรู้ โกเลมไม่เคยเดินกลับขึ้นมา 926 00:51:38,043 --> 00:51:40,751 ‪ผมไม่มีวันลืมปาร์ตี้ส่งท้ายปีที่พ่อแม่ผมจัด 927 00:51:40,834 --> 00:51:44,376 ‪เพราะมันกำลังจะเข้าสู่ปีสำคัญ ปี 1969 928 00:51:44,876 --> 00:51:46,709 ‪พวกผู้ใหญ่ปาร์ตี้กันข้างใน 929 00:51:47,293 --> 00:51:51,418 ‪พวกเราส่วนใหญ่อยู่ที่สนามด้านหลัง ‪ที่ซึ่งสงครามไฟพะเนียงกำลังปะทุ 930 00:51:56,751 --> 00:51:58,334 ‪และความคลั่งการจุดไฟของไบรอน 931 00:51:58,418 --> 00:52:02,293 ‪ก็พัฒนาขึ้นไปอีกขั้นด้วยท่อระบายน้ำขนาดใหญ่ 932 00:52:02,376 --> 00:52:03,876 ‪ระเบิดเล็ก 933 00:52:03,959 --> 00:52:06,334 ‪และลูกซอฟต์บอลไฟท่วมที่ทะยานผ่านฟากฟ้า 934 00:52:09,876 --> 00:52:11,959 ‪ทุกคนพร้อมนับถอยหลังแล้วหรือยัง 935 00:52:12,043 --> 00:52:13,709 ‪โอเค เอาล่ะนะ 936 00:52:14,376 --> 00:52:16,459 ‪สิบ เก้า 937 00:52:16,543 --> 00:52:18,501 ‪แปด เจ็ด 938 00:52:18,584 --> 00:52:19,876 ‪หก 939 00:52:19,959 --> 00:52:21,793 ‪ห้า สี่ 940 00:52:21,876 --> 00:52:24,501 ‪สาม สอง หนึ่ง 941 00:52:24,584 --> 00:52:26,376 ‪สวัสดีปีใหม่ 942 00:52:41,543 --> 00:52:45,209 ‪ผมคิดว่านี่น่าจะเป็นจุดที่ดีเหมือนกัน ‪ที่จะกลับไปยังเรื่องที่เล่าค้างเอาไว้ 943 00:52:47,668 --> 00:52:49,876 ‪นั่นแหละๆ เชิญหัวเราะตามสบายเถอะ 944 00:52:51,709 --> 00:52:53,168 ‪แต่พวกเขาบอกผมแบบนี้… 945 00:52:54,084 --> 00:52:56,668 ‪เก่งมาก สแตน เธอไม่หมดสติ 946 00:52:58,584 --> 00:52:59,918 ‪เรื่องอ้วกไม่ต้องห่วง 947 00:53:00,001 --> 00:53:03,459 ‪นักบินอวกาศทุกคน ตั้งแต่จอห์น เกล็นน์ ‪จนถึงนีล อาร์มสตรอง พวกเขาอ้วกทั้งนั้น 948 00:53:03,543 --> 00:53:04,668 ‪อย่างน้อยก็ในครั้งแรก 949 00:53:06,084 --> 00:53:08,751 ‪ขณะที่ช่วงเวลาวัยเด็กของผมธรรมดาพอสมควร 950 00:53:08,834 --> 00:53:11,126 ‪ช่วงเวลาที่นาซ่าของผมไม่ใช่เลย 951 00:53:11,209 --> 00:53:14,126 ‪ผมได้รับการฝึกที่สุดแสนโหดหิน 952 00:53:14,209 --> 00:53:16,834 ‪นี่เรียกว่าการฝึกวอมิต โคเม็ต 953 00:53:24,209 --> 00:53:26,334 ‪ผมชอบเมื่อแรงโน้มถ่วงเหลือแค่หนึ่งในหก 954 00:53:26,418 --> 00:53:29,459 ‪แต่มันเหมือนการฝึกเคลื่อนไหวด้วยร่างกายใหม่ 955 00:53:29,543 --> 00:53:33,918 ‪ผมต้องเข้าชั้นเรียนหลายคาบ ‪ไม่น่าสนใจเท่าไร แต่มันคงจำเป็นมั้งนะ 956 00:53:34,959 --> 00:53:37,418 ‪การฝึกใต้น้ำถูกคิดค้นโดยบัซ อัลดริน 957 00:53:37,501 --> 00:53:39,543 ‪หลังพวกเขาล้มเหลวตอนออกนอกยานเจมิไน 958 00:53:40,043 --> 00:53:41,251 ‪มันน่ากลัวมาก 959 00:53:49,626 --> 00:53:52,709 ‪พวกเขายังจำลอง ‪สถานการณ์เอาตัวรอดทุกรูปแบบให้เราคิด 960 00:53:52,793 --> 00:53:55,376 ‪ให้ฝึก และวางแผนเผื่อไว้ 961 00:53:55,959 --> 00:53:58,959 ‪ไล่ตั้งแต่สถานการณ์ติดอยู่ในป่า ‪ไปจนถึงการเดินฝ่าทะเลทราย 962 00:54:00,209 --> 00:54:04,168 ‪ก่อนอื่นเราต้องใช้ร่มชูชีพทำชุด ‪และผ้าคลุมเพื่อปกป้องตัวเองเป็น 963 00:54:06,168 --> 00:54:08,501 ‪ผมจำได้ ผมคิดว่าถ้าเกิดผมต้องลงเอยแบบนี้ 964 00:54:09,001 --> 00:54:13,543 ‪ผมคงไม่กังวลกับมันเท่าเรื่องอื่น ‪ก็เหมือนกับตอนหนึ่งของทไวไลท์ โซนน่ะ 965 00:54:16,668 --> 00:54:19,501 ‪หลังจบการฝึกซ้อม ‪พวกเขาจับผมเข้าหลักสูตรตัดตอน… 966 00:54:20,084 --> 00:54:22,376 ‪ผมคิดว่านั่นน่าจะไม่ใช่ชื่อที่ดีนัก 967 00:54:22,876 --> 00:54:25,793 ‪เป็นหลักสูตรสอนวิธีบินแบบรอบด้าน ‪ของยานซึ่งตอนนี้ถูกเรียกอย่างลับๆ ว่า 968 00:54:25,876 --> 00:54:27,751 ‪อะพอลโลสิบครึ่ง 969 00:54:28,251 --> 00:54:31,751 ‪ขั้นแรก ผมต้องรู้จักตัวควบคุมทั้งหมด ‪แม้กระทั่งในตอนที่ถูกปิดตา 970 00:54:32,293 --> 00:54:33,376 ‪ระดับความสูง 971 00:54:36,001 --> 00:54:37,001 ‪เช็ก 972 00:54:37,084 --> 00:54:38,168 ‪ตัวจับเวลา 973 00:54:38,251 --> 00:54:40,001 ‪- เช็ก ‪- อุณหภูมิภายใน 974 00:54:41,334 --> 00:54:42,168 ‪เช็ก 975 00:54:43,209 --> 00:54:44,751 ‪โปรแกรมจำลองก็เรื่องหนึ่ง 976 00:54:44,834 --> 00:54:49,043 ‪แต่เพื่อให้รู้ว่าการเอายานลงจอด ‪ในที่ที่มีแรงโน้มถ่วงแค่หนึ่งในหกเป็นยังไง 977 00:54:49,126 --> 00:54:50,543 ‪พวกเขาจึงสร้างอสุรกายตัวนี้ 978 00:54:50,626 --> 00:54:53,418 ‪เครื่องฝึกซ้อมลงจอดบนดวงจันทร์ 979 00:54:53,501 --> 00:54:55,084 ‪หรือแอลแอลทีวี 980 00:55:06,043 --> 00:55:09,001 ‪นีล อาร์มสตรองเคยเกือบตาย ‪ตอนพยายามเอาเจ้านี่ลงจอด 981 00:55:09,084 --> 00:55:12,293 ‪เขาดีดตัวออกมา ‪ก่อนหน้ายานจะตกและระเบิดแค่ไม่กี่วินาที 982 00:55:12,376 --> 00:55:15,043 ‪จากนั้นก็ไปกินมื้อเที่ยงเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น 983 00:55:16,043 --> 00:55:18,793 ‪นั่นแหละนีล ผู้ใจเย็นเป็นน้ำเสมอ 984 00:55:19,626 --> 00:55:23,876 ‪หลังจากเรียนรู้เรื่องยานครบทุกอย่าง ‪ก็ถึงเวลาของแบบจำลองประสานงาน 985 00:55:26,126 --> 00:55:29,209 ‪ครานซ์ โบสติ๊กและทุกๆ คน ‪อยู่ในศูนย์ควบคุมภารกิจ 986 00:55:29,293 --> 00:55:30,876 ‪ส่วนผมอยู่ในโปรแกรมจำลอง 987 00:55:31,418 --> 00:55:34,834 ‪พวกเราจะถูกทดสอบ ‪โดยผู้ควบคุมโปรแกรมจำลอง 988 00:55:35,334 --> 00:55:37,459 ‪เสียงอัปมงคลที่อยู่หลังกระจกสองทาง 989 00:55:37,543 --> 00:55:39,376 ‪มีรอยรั่วในไอพ่นซีเอสเอ็ม 990 00:55:39,459 --> 00:55:43,126 ‪เครื่องยนต์เอสไอวีบีหยุดทำงาน ‪ระหว่างโหมดยุติ คาบเกี่ยวกัน 991 00:55:43,209 --> 00:55:45,293 ‪เราเรียกพวกเขาย่อๆ ว่า "ผู้คุม" 992 00:55:45,376 --> 00:55:48,001 ‪พวกเขานั่งอยู่หลังกระจกสีดำ ‪ในศูนย์ควบคุมภารกิจ 993 00:55:48,084 --> 00:55:50,293 ‪และคอยกำหนดสถานการณ์ที่เลวร้ายสุดกู่ 994 00:55:50,376 --> 00:55:51,334 ‪เท่าที่จะจินตนาการได้ 995 00:55:52,459 --> 00:55:55,584 ‪เพื่อที่ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในอวกาศ ‪เราก็จะพร้อม 996 00:55:56,168 --> 00:55:59,751 ‪ได้ยินว่าในโครงการเจมิไน ‪พวกเขาให้หนึ่งในผู้ควบคุมระบบแกล้งหัวใจวาย 997 00:55:59,834 --> 00:56:01,834 ‪เพื่อดูว่าทุกคนจะตอบสนองยังไง 998 00:56:02,584 --> 00:56:04,418 ‪ทุกคนเกลียดพวกเขามาก 999 00:56:04,501 --> 00:56:05,834 ‪โอเค การจำลองสุดท้าย 1000 00:56:05,918 --> 00:56:09,209 ‪ทำให้ดี ลงจอดให้ปลอดภัย แล้ววันนี้พอแค่นี้ 1001 00:56:09,293 --> 00:56:11,918 ‪หวังว่าจะทันได้ไปซดเบียร์ที่ซิงกิ้ง วีล 1002 00:56:12,001 --> 00:56:13,418 ‪ส่วนเธอจะได้โค้ก สแตน 1003 00:56:13,501 --> 00:56:15,459 ‪แค่แท็งก็ได้ ผู้คุมการบิน 1004 00:56:15,543 --> 00:56:18,584 ‪เอาล่ะ อนุมัติให้ลดระดับเพื่อลงจอดได้ 1005 00:56:18,668 --> 00:56:21,126 ‪โอเค เริ่มเดินเครื่องยนต์ แรงดันสิบเปอร์เซ็นต์ 1006 00:56:21,834 --> 00:56:22,709 ‪ไปได้สวย 1007 00:56:23,293 --> 00:56:24,918 ‪ลงจอดเต็มกำลังได้ 1008 00:56:25,001 --> 00:56:26,376 ‪เต็มกำลัง 1009 00:56:26,459 --> 00:56:27,751 ‪อยู่ที่ 1,000 ฟุต 1010 00:56:31,626 --> 00:56:35,001 ‪แจ้งเตือน 1201 ดัง 1011 00:56:36,084 --> 00:56:38,876 ‪- รหัส 1201 เบลส์ มันคืออะไร ‪- เดี๋ยวนะ 1012 00:56:39,626 --> 00:56:40,834 ‪ตอนนี้ 750 ฟุต 1013 00:56:40,918 --> 00:56:43,168 ‪"คอมพิวเตอร์ทำงานหนักเกินพิกัด ‪ทำหน้าที่ได้ไม่สมบูรณ์" 1014 00:56:43,251 --> 00:56:45,001 ‪ระบบทั้งหมดก็ดูปกติดีนี่นา 1015 00:56:45,584 --> 00:56:46,876 ‪แจ็ค มันเกิดอะไรขึ้น 1016 00:56:47,626 --> 00:56:50,793 ‪แจ้งเตือนดีดตัว ‪คอมฯ ทำงานหนักเกินเพราะอะไรบางอย่าง 1017 00:56:51,751 --> 00:56:54,043 ‪ตอนนี้ 500 ฟุต ฝั่งผมดูปกติดี 1018 00:56:54,626 --> 00:56:55,709 ‪ตอนนี้ 400 ฟุต 1019 00:56:55,793 --> 00:56:56,626 ‪เดี๋ยว 1020 00:56:56,709 --> 00:56:58,584 ‪แจ้งเตือนรหัส 1202 1021 00:56:58,668 --> 00:57:00,043 ‪รหัส 1202 เหรอ 1022 00:57:00,126 --> 00:57:02,751 ‪ผมไม่เห็นความผิดปกติ แต่นี่ดูท่าไม่ดีแล้ว 1023 00:57:02,834 --> 00:57:04,209 ‪ผมว่าเราต้องยุติภารกิจ 1024 00:57:05,459 --> 00:57:07,918 ‪คอมพิวเตอร์มีปัญหาบางอย่าง ยุติเถอะ 1025 00:57:08,834 --> 00:57:10,209 ‪จะยุติการบินเหรอ 1026 00:57:11,668 --> 00:57:13,751 ‪- ยุติการบิน ‪- เวรเอ๊ย ยุติ 1027 00:57:17,459 --> 00:57:18,959 ‪นี่ไม่ใช่สถานการณ์ที่ต้องยุติ 1028 00:57:19,543 --> 00:57:21,334 ‪ถ้าอ่านคู่มือให้ละเอียดกว่านี้ 1029 00:57:21,418 --> 00:57:23,584 ‪ก็จะรู้ว่าให้ดำเนินการลงจอดต่อไป 1030 00:57:23,668 --> 00:57:25,459 ‪แต่ตอนนี้นักบินอวกาศของเรา 1031 00:57:25,543 --> 00:57:28,084 ‪ต้องบินกลับสู่โลกอย่างอับอายขายขี้หน้า 1032 00:57:28,168 --> 00:57:30,251 ‪เราต้องสูญภาษีมูลค่าพันล้าน 1033 00:57:30,334 --> 00:57:32,543 ‪และต้องไปนั่งเก้าอี้แถวหน้าดูพวกรัสเซีย 1034 00:57:32,626 --> 00:57:35,001 ‪ปักธงของพวกมันในเดือนสิงหา 1035 00:57:37,709 --> 00:57:38,543 ‪พอใจไหม 1036 00:57:43,334 --> 00:57:45,918 ‪เมื่อถึงเวลาที่ผมพร้อมสำหรับการปล่อยยาน 1037 00:57:46,001 --> 00:57:49,251 ‪ผมใจเย็นสุดๆ ‪เพราะผมรู้สึกว่าผมได้ทำมันมาแล้ว 1038 00:57:49,751 --> 00:57:51,626 ‪พวกเขาทำให้ผมอยู่ในสภาพพร้อมลุย 1039 00:57:52,126 --> 00:57:54,293 ‪จำได้ว่าผมตื่นเต้นมากกว่ากังวล 1040 00:57:54,793 --> 00:57:56,209 ‪อาจจะใจเย็นมากไปด้วยซ้ำ 1041 00:57:56,293 --> 00:57:57,376 ‪สแตน พร้อมไหม 1042 00:57:57,876 --> 00:57:58,876 ‪พร้อม 1043 00:58:03,626 --> 00:58:05,626 ‪ถึงเวลาออกเดินทางไปดวงจันทร์แล้วกลับมา 1044 00:58:05,709 --> 00:58:09,501 ‪ภารกิจลับอะพอลโลสิบครึ่งดำเนินไปอย่างราบรื่น 1045 00:58:10,001 --> 00:58:12,293 ‪แต่ก็นั่นแหละ มันเหมือนว่าภารกิจนี้ไม่เคยเกิดขึ้น 1046 00:58:12,376 --> 00:58:14,709 ‪ไม่มีพาดหัวข่าว ไม่มีการจัดขบวนพาเหรดให้ผม 1047 00:58:15,293 --> 00:58:17,584 ‪ผมบอกใครไม่ได้ ไม่เว้นแม้แต่ครอบครัว 1048 00:58:18,626 --> 00:58:23,251 ‪ตอนอะพอลโล 11 ออกตัวในวันที่ 16 กรกฎาคม ‪และลงจอดบนดวงจันทร์สี่วันให้หลัง 1049 00:58:23,334 --> 00:58:26,126 ‪ผมก็ได้ดูทางทีวีเหมือนกับทุกๆ คนทั่วโลก 1050 00:58:27,126 --> 00:58:29,543 ‪แต่สำหรับผม มันเหมือนกับเป็นฝัน 1051 00:58:30,043 --> 00:58:33,876 ‪ผมเป็นคนเดียวในโลกที่รู้ว่า ‪พวกเขากำลังเจอประสบการณ์แบบไหน 1052 00:58:33,959 --> 00:58:35,668 ‪เหมือนผมขึ้นไปบนนั้นกับพวกเขาด้วย 1053 00:58:36,918 --> 00:58:37,834 ‪แต่ผมไม่ได้ไป 1054 00:58:39,084 --> 00:58:40,084 ‪ผมอยู่ที่นี่ 1055 00:58:42,959 --> 00:58:44,751 ‪เห็นยานแซเทิร์น 5 นั่นไหม 1056 00:58:44,834 --> 00:58:47,876 ‪พวกเขาเอามันขึ้นเรือที่ฮันท์สวิลล์ ‪แอละแบมา ซึ่งเป็นที่ที่มันถูกสร้าง 1057 00:58:47,959 --> 00:58:51,293 ‪จากนั้นมันก็ไปยังเทนเนสซีและโอไฮโอ ‪ก่อนจะล่องมาตามมิสซิสซิปปี 1058 00:58:51,376 --> 00:58:54,501 ‪ข้ามอ่าวเม็กซิโก อ้อมแหลมฟลอริดา 1059 00:58:54,584 --> 00:58:56,459 ‪แล้วก็เอามันขึ้นฝั่งที่แหลมเคนเนดี้ 1060 00:58:56,543 --> 00:59:00,543 ‪แน่นอน ถ้าจะขนมันมาที่นี่ ก็ต้องเลี้ยวขวาที่อ่าว 1061 00:59:00,626 --> 00:59:03,751 ‪จากนั้นก็ถึงอ่าวกัลเวสตัน ‪แล้วก็เป็นทะเลสาบเคลียร์ 1062 00:59:03,834 --> 00:59:07,751 ‪จากนั้นเราก็แค่ข้ามถนนนาซ่า 1 ‪แล้วไปรับมันจากที่นั่นได้ 1063 00:59:09,751 --> 00:59:11,376 ‪แล้วพ่อรับผิดชอบเรื่องนั้นเหรอ 1064 00:59:12,084 --> 00:59:14,709 ‪ถ้านั่นไม่ใช่การส่งรับพัสดุ แล้วจะเรียกว่าอะไร 1065 00:59:14,793 --> 00:59:18,751 ‪เวลาตะวันออก ‪นั่นคือจรวดขนส่งที่ใหญ่มาก สูงเท่าตึก 36 ชั้น… 1066 00:59:18,834 --> 00:59:21,584 ‪แต่เปล่า ไคล์ที่ฟลอริดา ‪เป็นคนจัดการรายละเอียดส่วนใหญ่ 1067 00:59:21,668 --> 00:59:26,251 ‪นับถอยหลัง 34 นาที ทุกอย่างไปได้สวย 1068 00:59:26,334 --> 00:59:28,959 ‪ตามรายงาน นักบินสภาพร่างกายฟิตพร้อม 1069 00:59:29,043 --> 00:59:33,209 ‪พวกเขาอยู่บนนั้น ‪กำลังรอให้อะพอลโล 11 ออกตัว 1070 00:59:33,293 --> 00:59:34,626 ‪ระบบของยาน 1071 00:59:34,709 --> 00:59:37,418 ‪ในการทดสอบขั้นสุดท้าย ผลออกมาสมบูรณ์ดี 1072 00:59:37,501 --> 00:59:39,668 ‪สภาพอากาศปลอดโปร่ง 1073 00:59:39,751 --> 00:59:42,459 ‪ดูเหมือนเช้านี้ มนุษย์จะได้ 1074 00:59:42,543 --> 00:59:46,251 ‪ออกเดินทางครั้งยิ่งใหญ่ ‪และลงจอดบนดวงจันทร์ในที่สุด… 1075 00:59:46,334 --> 00:59:47,543 ‪กังวลบ้างไหม 1076 00:59:47,626 --> 00:59:50,251 ‪- ไม่เลย ‪- ทำไมพ่อต้องกังวลด้วย 1077 00:59:50,334 --> 00:59:51,168 ‪พ่อเปล่า 1078 00:59:51,251 --> 00:59:54,959 ‪ลูกรัก พ่อของลูกก็มีส่วนในงานนี้นะ 1079 00:59:55,043 --> 00:59:56,793 ‪คนมากมายมีส่วน 1080 00:59:57,293 --> 01:00:01,959 ‪เรายังไม่มีคำสำหรับพรรณนาสิ่งนี้ 1081 01:00:02,043 --> 01:00:06,418 ‪เราจะพูดว่า "สูงเทียมฟ้า" อีกได้ยังไง 1082 01:00:06,501 --> 01:00:08,459 ‪"ท้องฟ้าเป็นขีดจำกัด" มันหมายความว่าอะไร 1083 01:00:08,543 --> 01:00:11,918 ‪ดวงจันทร์ดูแปลกประหลาด ‪และไกลแสนไกลสำหรับคุณไหม 1084 01:00:12,001 --> 01:00:14,793 ‪ไม่ค่ะ มีสิ่งที่ไกลกว่าดวงจันทร์อีก 1085 01:00:17,459 --> 01:00:22,043 ‪ตอนนี้ แน่นอนครับว่าผมกำลังคิดถึง ‪เป้าหมายต่อไป ดาวอังคารและไกลกว่านั้น 1086 01:00:22,126 --> 01:00:25,751 ‪คิดถึงดาวอังคารและไกลกว่านั้นเหรอ ‪เรายังไม่ทันได้ไปดวงจันทร์เลยนะ อาเธอร์ 1087 01:00:26,251 --> 01:00:29,876 ‪แต่นั่นคงเป็นธรรมชาติ ‪ของนักเขียนนิยายวิทยาศาสตร์อย่างคุณ 1088 01:00:29,959 --> 01:00:31,709 ‪เราจะได้เจอเซอร์ไพรส์บนดวงจันทร์ 1089 01:00:31,793 --> 01:00:34,793 ‪อาจจะไม่ใช่ในการเดินทางรอบแรก ‪แต่ในที่สุดเราจะเจอแน่ 1090 01:00:35,293 --> 01:00:38,459 ‪ไม่รู้ว่าพวกเขาจะเจอเสาหินสีดำขนาดใหญ่ ‪รอเราอยู่หรือเปล่า 1091 01:00:39,668 --> 01:00:41,376 ‪อ้างอิงจากหนัง 2001… 1092 01:00:41,459 --> 01:00:44,001 ‪สแตน เข้ามาเร็ว เขาจะปล่อยยานแล้ว 1093 01:00:50,918 --> 01:00:54,459 ‪เครื่องยนต์ที่สร้างแรงดัน 1094 01:00:54,543 --> 01:00:59,793 ‪มีกำลังแรงม้ารวม ‪เทียบเท่าเครื่องบินเจ็ตขับไล่ 543 ลำ 1095 01:00:59,876 --> 01:01:04,668 ‪มันใช้เชื้อเพลิง 2,568,240 กิโลกรัม 1096 01:01:04,751 --> 01:01:07,543 ‪ซึ่งเทียบเท่ากับรถรางบรรทุกถัง 98 คัน 1097 01:01:07,626 --> 01:01:11,209 ‪ซึ่งมีความจุเท่าถังน้ำของเมืองเล็กๆ หนึ่งเมือง 1098 01:01:11,918 --> 01:01:17,668 ‪จรวดขนส่งมีน้ำหนักเท่าเรือดำน้ำนอติลุส 1099 01:01:18,334 --> 01:01:21,168 ‪เมื่อออกตัว เสียงรบกวนจะดังถึง 120 เดซิเบล 1100 01:01:21,251 --> 01:01:25,084 ‪เทียบได้กับชุดเครื่องเสียง ‪แปดล้านเครื่องเปิดพร้อมกัน 1101 01:01:42,459 --> 01:01:44,751 ‪ศูนย์ควบคุม เช็กระบบเพื่อปล่อยยาน 1102 01:01:44,834 --> 01:01:46,168 ‪- ผู้ควบคุมการบิน ‪- พร้อม 1103 01:01:46,251 --> 01:01:47,376 ‪- โอเค เรโทร ‪- พร้อม 1104 01:01:47,459 --> 01:01:48,501 ‪- ไฟโด ‪- พร้อม 1105 01:01:48,584 --> 01:01:49,501 ‪- คอนโทรล ‪- พร้อม 1106 01:01:49,584 --> 01:01:50,668 ‪- เทลคอม ‪- พร้อม 1107 01:01:50,751 --> 01:01:52,001 ‪- จีเอ็นซี ‪- พร้อม 1108 01:01:52,084 --> 01:01:53,168 ‪- เซอร์เจียน ‪- พร้อม 1109 01:01:53,251 --> 01:01:55,209 ‪แคปคอม พร้อมจะเดินหน้าต่อแล้ว 1110 01:01:55,293 --> 01:01:57,084 ‪นับถอยหลัง 60 วินาที 1111 01:02:00,876 --> 01:02:04,876 ‪ตามรายงานคืนนี้ ทุกอย่างไปได้ดี ‪นับถอยหลัง 25 วินาที 1112 01:02:06,626 --> 01:02:09,334 ‪- หลบไป หัวนายบัง ‪- อีก 20 วินาที 1113 01:02:09,418 --> 01:02:10,626 ‪ใช่ เร็วเข้า 1114 01:02:11,126 --> 01:02:12,709 ‪นับถอยหลัง 15 วินาที 1115 01:02:12,793 --> 01:02:14,751 ‪- ใช้ระบบนำทางภายใน ‪- ต่ำลงอีก 1116 01:02:14,834 --> 01:02:16,418 ‪สิบสอง สิบเอ็ด 1117 01:02:16,501 --> 01:02:20,626 ‪สิบ เก้า เริ่มการติดเครื่องยนต์ 1118 01:02:20,709 --> 01:02:22,834 ‪หก ห้า 1119 01:02:22,918 --> 01:02:24,626 ‪สี่ สาม 1120 01:02:24,709 --> 01:02:26,626 ‪สอง หนึ่ง 1121 01:02:26,709 --> 01:02:28,959 ‪ศูนย์ เครื่องยนต์ทั้งหมดทำงาน 1122 01:02:29,459 --> 01:02:30,418 ‪ออกตัว 1123 01:02:30,501 --> 01:02:31,959 ‪ยานออกตัวแล้ว 1124 01:02:55,751 --> 01:02:56,876 ‪อาคารสั่นสะเทือน 1125 01:02:57,834 --> 01:03:00,584 ‪เรารู้สึกถึงแรงปะทะที่เราคุ้นชินแล้ว 1126 01:03:01,918 --> 01:03:05,418 ‪ช่างเป็นช่วงเวลาสำคัญ มนุษย์กำลังไปดวงจันทร์ 1127 01:03:09,793 --> 01:03:11,709 ‪ไปได้ดีเลย มันตรงดิ่งขึ้นไป 1128 01:03:21,418 --> 01:03:24,418 ‪ตอนนี้วิถีของมันดูไปได้ดี ว่าไหม วอลลี่ 1129 01:03:24,501 --> 01:03:25,959 ‪ดีมาก 1130 01:03:29,251 --> 01:03:31,293 ‪ขึ้นไปแล้วหนึ่งไมล์ 1131 01:03:32,209 --> 01:03:34,209 ‪สาม สี่ไมล์ 1132 01:03:35,251 --> 01:03:37,543 ‪อยู่ที่ 2,195 ฟุตต่อวินาที 1133 01:03:38,209 --> 01:03:39,834 ‪ทุกอย่างไปได้ดี 1134 01:03:39,918 --> 01:03:42,001 ‪- ยังเห็นมันไหม ‪- ยังเห็น 1135 01:03:44,668 --> 01:03:45,501 ‪โอเค 1136 01:03:46,001 --> 01:03:47,293 ‪แยกตัวขั้นแรก เตรียมพร้อม 1137 01:03:47,376 --> 01:03:49,001 ‪ตอนนี้ไปได้ดี 1138 01:03:58,418 --> 01:04:02,043 ‪รู้อะไรไหม บิกินี่สุดสวยตัวนี้ ‪ผลิตโดยบริษัทกระดาษ 1139 01:04:02,918 --> 01:04:04,543 ‪ผ้าคอนฟิลวิเศษมาก 1140 01:04:05,043 --> 01:04:09,334 ‪ในแง่หนึ่งมันก็เหมือนกระดาษ ‪ราคาถูกจนโยนทิ้งได้สบายๆ 1141 01:04:10,709 --> 01:04:13,043 ‪อือ ว่าแล้วก็นึกได้ 1142 01:04:14,084 --> 01:04:15,668 ‪แม่มีงานต้องทำ 1143 01:04:16,418 --> 01:04:18,709 ‪นี่คือกาแฟ 1144 01:04:20,626 --> 01:04:22,584 ‪มันไม่สนที่หน้าตามันดูไม่เหมือนกาแฟ 1145 01:04:23,876 --> 01:04:25,376 ‪วิธีที่กาแฟนั้น… 1146 01:04:26,793 --> 01:04:30,001 ‪นี่เจ็ตโธร โบดีนใช้พลังจิตเรียกมนุษย์อวกาศ 1147 01:04:30,501 --> 01:04:32,501 ‪คุณอาจกำลังมองหาสุดยอดมันสมองของดาวโลก 1148 01:04:32,584 --> 01:04:34,751 ‪เพื่อพากลับดาวศุกร์ ดาวอังคาร ‪ดาวไหนก็เถอะ… 1149 01:04:37,668 --> 01:04:39,209 ‪ต้องเป็นมนุษย์ดาวอังคารแน่ 1150 01:04:41,418 --> 01:04:43,459 ‪- พวกมันพูดอะไร ‪- โอเค แป๊บนะ 1151 01:04:43,543 --> 01:04:45,876 ‪นี่มันบ้าอะไร เจ็ตโธร 1152 01:04:47,001 --> 01:04:48,459 ‪รายงานข่าวอยู่ไหน 1153 01:04:49,918 --> 01:04:51,251 ‪ขั้นที่สาม… 1154 01:04:51,334 --> 01:04:53,418 ‪ไม่เอาน่า วันนี้วันประวัติศาสตร์ 1155 01:04:53,501 --> 01:04:56,501 ‪และ 47 วินาทีเพื่อเร่งความเร็ว… 1156 01:04:56,584 --> 01:04:58,334 ‪วันน่าเบื่อแห่งประวัติศาสตร์ 1157 01:04:58,418 --> 01:05:01,084 ‪- ว่าไงนะ ‪- พามันเดินทางไปสู่ดวงจันทร์ 1158 01:05:01,168 --> 01:05:02,001 ‪เปล่า 1159 01:05:02,084 --> 01:05:03,959 ‪อยู่ที่ 26,000 ฟุตต่อวินาที 1160 01:05:05,834 --> 01:05:07,376 ‪การเผาไหม้เป็นไปด้วยดี 1161 01:05:08,251 --> 01:05:11,626 ‪เครื่องยนต์ติดขึ้นตรงเวลากับที่คาดการณ์ไว้ 1162 01:05:13,209 --> 01:05:16,168 ‪เห็นได้ชัด ไอพ่นแรงดัน ‪ได้รับการเฝ้าสังเกตอย่างใกล้ชิด 1163 01:05:16,251 --> 01:05:19,084 ‪โทรมาตรและเรดาร์ติดตามทำงานสมบูรณ์ 1164 01:05:19,709 --> 01:05:23,001 ‪ความเร็วตอนนี้เกิน 35,000 ฟุตต่อวินาทีแล้ว 1165 01:05:23,084 --> 01:05:25,126 ‪ระดับความสูง หนึ่ง เจ็ด เจ็ดไมล์ทะเล 1166 01:05:26,084 --> 01:05:28,001 ‪เธออยู่นอกวงโคจรแล้ว สแตน 1167 01:05:34,834 --> 01:05:37,834 ‪เหมือนอะพอลโลจะเกิดปัญหาในการเชิดหัวขึ้น 1168 01:05:40,001 --> 01:05:43,918 ‪เครื่องยนต์หยุดทำงาน พวกเขายืนยัน ‪เรายังไม่ได้รับสัญญาณจากตัวยาน 1169 01:05:50,293 --> 01:05:53,334 ‪เรารู้สึกกังวลกับช่วงนาทีนี้อย่างมาก 1170 01:05:54,751 --> 01:05:57,418 ‪อะพอลโลสิบครึ่ง นี่ฮูสตัน ได้ยินไหม 1171 01:06:02,751 --> 01:06:05,959 ‪รับทราบ ฮูสตัน นี่อะพอลโลสิบครึ่ง 1172 01:06:06,043 --> 01:06:08,251 ‪เป็นการเดินทางที่วิเศษมาก 1173 01:06:08,334 --> 01:06:10,793 ‪รับทราบ อะพอลโลสิบครึ่ง เราจะส่งข่าวต่อ 1174 01:06:10,876 --> 01:06:13,959 ‪ดูเหมือนการเดินทางของเธอจะไปได้ดี 1175 01:06:21,918 --> 01:06:24,751 ‪และนั่นคือจุดเริ่มต้นการไปดวงจันทร์ของผม 1176 01:06:25,251 --> 01:06:28,084 ‪ถึงแม้ผมจะเคลื่อนที่ ‪ด้วยความเร็ว 12,000 กิโลเมตรต่อชั่วโมง 1177 01:06:28,876 --> 01:06:32,709 ‪แต่ผมก็รู้สึกว่ามันเป็น ‪การเดินทางสามวันครึ่งที่ยาวนาน 1178 01:06:41,001 --> 01:06:42,334 ‪สาม สอง… 1179 01:06:42,418 --> 01:06:44,959 ‪แน่นอน ข่าวยังรายงานต่อไปในทีวี 1180 01:06:45,043 --> 01:06:46,501 ‪และความคาดหวังที่เพิ่มพูน 1181 01:06:46,584 --> 01:06:49,543 ‪ต่อสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอีกสองสามวัน ‪ก็ไม่ได้หายไปไหน 1182 01:06:50,251 --> 01:06:53,084 ‪แต่สองสามวัน ‪ในการเดินทางไปดวงจันทร์ถือว่านาน 1183 01:06:53,668 --> 01:06:57,459 ‪- และตอนนั้นเป็นหน้าร้อน ‪- ละครเงามืดฉายไม่รอเราแล้วนะ 1184 01:06:58,668 --> 01:07:00,459 ‪บาย เจอกันพรุ่งนี้ 1185 01:07:01,043 --> 01:07:03,418 ‪ผมจำได้ คืนนั้นเราไปโรงหนังไดรฟ์อิน 1186 01:07:03,501 --> 01:07:05,918 ‪และเราก็ใช้อุบายประหยัดเงินของพ่อ 1187 01:07:06,001 --> 01:07:08,876 ‪ผู้ใหญ่สี่คน ส่วนสองคนนั้น 1188 01:07:09,834 --> 01:07:11,918 ‪เป็นเด็กอายุต่ำกว่า 12 1189 01:07:12,001 --> 01:07:14,668 ‪ฉะนั้นถ้าไม่ถึง 12 ก็ไม่ต้องจ่าย 1190 01:07:15,251 --> 01:07:17,834 ‪โอเค หกดอลลาร์ 1191 01:07:18,626 --> 01:07:19,959 ‪ก็บอกแล้ว 1192 01:07:27,001 --> 01:07:27,834 ‪มาเร็ว 1193 01:07:33,043 --> 01:07:34,043 ‪ให้ตาย 1194 01:07:38,876 --> 01:07:42,168 ‪- เราอยากดูเฮลไฟเตอร์ส ‪- ไม่ แม่ไม่ให้ดูหนังที่ชื่อแบบนั้นหรอก 1195 01:07:42,251 --> 01:07:45,959 ‪- แต่เขาถ่ายทำที่ฮูสตันนะ จอห์น เวย์นเล่นด้วย ‪- ฉันอยากดูผจญภัยทะเลใต้ 1196 01:07:46,043 --> 01:07:49,126 ‪งั้นเธอก็อยู่ดูผจญภัยทะเลใต้ที่นี่สิ 1197 01:07:49,626 --> 01:07:51,126 ‪ใช่ เราจะไปดูเฮลไฟเตอร์ส 1198 01:07:51,209 --> 01:07:53,209 ‪- โอเค ก็ได้ ‪- โอเค ได้ 1199 01:07:53,293 --> 01:07:56,793 ‪รถจะจอดอยู่ที่ฝั่งคาวบอยปืนสั่น ‪และผจญภัยทะเลใต้ 1200 01:07:56,876 --> 01:07:58,459 ‪พอหนังจบแล้วรีบกลับมา 1201 01:07:58,543 --> 01:07:59,543 ‪- ได้พ่อ ‪- โอเค 1202 01:07:59,626 --> 01:08:02,834 ‪- เมื่อกี้พ่อบอกว่าไง ‪- หนังจบแล้วกลับมา 1203 01:08:03,668 --> 01:08:04,668 ‪ขอบคุณ 1204 01:08:06,918 --> 01:08:08,668 ‪รอแป๊บนะ พร้อมแล้ว 1205 01:08:09,709 --> 01:08:11,334 ‪เยี่ยม วิเศษจริงๆ 1206 01:08:15,709 --> 01:08:18,209 ‪มันสนุกเสมอที่ได้ออกไปเดินเตร่ 1207 01:08:18,293 --> 01:08:20,709 ‪เราจะมองหาคู่รักที่นัวเนียกันอยู่ในรถ 1208 01:08:21,376 --> 01:08:24,876 ‪และเบาะแสที่ดีที่สุดคือให้มองหา ‪รถที่ไฟเบรกติดๆ ดับๆ เข้าไว้ 1209 01:08:33,668 --> 01:08:36,168 ‪นี่คือช่วงสุดท้ายของวัยเด็กที่ผมได้สัมผัส 1210 01:08:36,251 --> 01:08:39,168 ‪ความสบายแสนพิเศษของการหลับไปในรถ 1211 01:08:41,793 --> 01:08:44,751 ‪เราสามารถผล็อยหลับ ‪โดยที่รู้ว่าทุกอย่างจะเรียบร้อย 1212 01:08:45,251 --> 01:08:47,709 ‪และเราจะตื่นมาบนเตียงของตัวเองในตอนเช้า 1213 01:08:49,293 --> 01:08:51,543 ‪ในอวกาศ มันโดดเดี่ยวมากกว่านิดหน่อย 1214 01:08:57,293 --> 01:09:00,293 ‪วันต่อมา เรานั่งรถกระบะ ‪ของครอบครัวเพื่อนไปชายหาด 1215 01:09:00,376 --> 01:09:02,168 ‪เราต้องนั่งรถไปหนึ่งชั่วโมง 1216 01:09:07,126 --> 01:09:10,876 ‪กัลเวสตัน โอ้ กัลเวสตัน ‪มันเป็นชายหาดเดียวที่เรารู้จัก 1217 01:09:15,001 --> 01:09:19,001 ‪แต่มันสนุกเสมอ ‪จะรถหรือไส้กรอกร่วนๆ ก็ช่างมันสิ 1218 01:09:22,751 --> 01:09:26,626 ‪และแค่การลงไปในน้ำ ‪เราก็เสี่ยงชีวิตแล้วในระดับหนึ่ง 1219 01:09:27,293 --> 01:09:30,584 ‪เพราะที่นั่นมีกระแสใต้น้ำที่จะฉุดคุณลงไป 1220 01:09:30,668 --> 01:09:33,043 ‪และพัดคุณไปโผล่ที่ไหนสักแห่งในลุยเซียนา 1221 01:09:33,709 --> 01:09:34,793 ‪ถ้าแค่นั้นทำอะไรคุณไม่ได้ 1222 01:09:34,876 --> 01:09:38,084 ‪ที่นั่นยังเต็มไปด้วยแมงกะพรุนลอยคอพร้อมต่อยคุณ 1223 01:09:38,168 --> 01:09:41,626 ‪และเพรียงบนเสาไหนสักเสาที่ยื่นขึ้นมาจากน้ำ 1224 01:09:41,709 --> 01:09:43,334 ‪ก็พร้อมที่เฉือนผิวคุณ 1225 01:09:44,209 --> 01:09:46,334 ‪และดูเหมือนว่าที่ไหนสักแห่งในอ่าวเม็กซิโก 1226 01:09:46,418 --> 01:09:50,668 ‪จะมีน้ำมันรั่วอยู่เสมอ และผลที่ตามมา ‪ก็คือก้อนน้ำมันขี้โล้ที่มีอยู่ทั่ว 1227 01:09:51,168 --> 01:09:52,251 ‪ตอนที่เราจะกลับบ้าน 1228 01:09:52,334 --> 01:09:55,376 ‪เราเลยต้องใช้น้ำมันเบนซิน ‪ถูเท้าที่ดำเพราะน้ำมันดินให้สะอาด 1229 01:09:55,459 --> 01:09:58,293 ‪ในช่วงหลายวันนี้ เพราะภารกิจไปดวงจันทร์ 1230 01:09:58,376 --> 01:10:01,168 ‪ทีวีเลยฉายแต่หนังไซไฟคลาสสิก 1231 01:10:01,668 --> 01:10:02,584 ‪ที่น่าจดจำที่สุด 1232 01:10:02,668 --> 01:10:07,126 ‪อาจจะเป็นเดสติเนชัน มูน ‪ของโรเบิร์ต ไฮน์ไลน์ฉบับปี 1950 1233 01:10:07,209 --> 01:10:09,251 ‪ซึ่งคาดการณ์อนาคตล่วงหน้าเกือบ 20 ปี 1234 01:10:09,334 --> 01:10:12,251 ‪ได้เหมือนกับสิ่งที่เกิดขึ้นในปี 1969 อย่างมาก 1235 01:10:13,334 --> 01:10:15,709 ‪มันสุดยอดมากที่ทุกอย่างถูกเผงไปหมด 1236 01:10:15,793 --> 01:10:17,459 ‪ทั้งการปล่อยยานครั้งแรกที่ล้มเหลว 1237 01:10:18,251 --> 01:10:20,376 ‪ชาวเท็กซัสคนหนึ่งเรียกร้องให้สร้างทุกอย่างที่นี่ 1238 01:10:20,459 --> 01:10:23,376 ‪ที่ผมจะพูดคือเราสร้างมันที่เท็กซัสจะดีกว่า 1239 01:10:23,459 --> 01:10:24,668 ‪แรงจี 1240 01:10:24,751 --> 01:10:25,876 ‪ภาวะไร้น้ำหนัก 1241 01:10:26,793 --> 01:10:27,918 ‪การมองกลับมายังโลก 1242 01:10:30,001 --> 01:10:32,584 ‪- นี่ๆ ‪- นี่ เธอทำอะไรน่ะ 1243 01:10:32,668 --> 01:10:34,168 ‪แจนิส จอปลินมาออกดิก คาเว็ตต์ 1244 01:10:35,251 --> 01:10:37,376 ‪แต่หนังมันยังไม่จบเลยนะ 1245 01:10:37,459 --> 01:10:39,959 ‪พวกเด็กผู้ชายครองทีวีมาทั้งคืนแล้ว ตาเราบ้าง 1246 01:10:40,043 --> 01:10:41,959 ‪ให้ผมจุดไฟให้ไหม ลูกเอ๋ย 1247 01:10:44,251 --> 01:10:47,001 ‪นั่นนักร้องคนโปรดฉันเลย คุณรู้ได้ไง 1248 01:10:48,251 --> 01:10:49,834 ‪- คุณคงไม่รู้ ‪- จริงๆ ไม่ ผมไม่ 1249 01:10:50,918 --> 01:10:53,043 ‪ถ้าไม่บอก ผมคงคิดว่าไม่ใช่… 1250 01:10:53,126 --> 01:10:54,584 ‪สแตน 1251 01:10:54,668 --> 01:10:55,668 ‪ไม่ 1252 01:10:56,251 --> 01:10:59,876 ‪เพื่อออกไปและเข้าไปสู่ดนตรี ‪ไปให้ถึงชั้นที่ลึกที่สุดของดนตรี 1253 01:10:59,959 --> 01:11:02,626 ‪แทนที่จะเสียเวลาอยู่ที่ชั้นบนสุด ‪เหมือนที่นักร้องหญิงส่วนใหญ่ทำ 1254 01:11:02,709 --> 01:11:05,876 ‪ฉันคิดว่าพวกเธอ อยู่บนท่วงทำนอง 1255 01:11:05,959 --> 01:11:08,376 ‪แทนที่จะเข้าไปถึงความรู้สึกของดนตรี ไม่รู้สิคะ 1256 01:11:09,876 --> 01:11:11,501 ‪สำหรับผม คำตอบนั้นดีพอแล้ว 1257 01:11:11,584 --> 01:11:15,543 ‪เราใช้เวลาส่วนใหญ่ของวันต่อมา ‪เหมือนกับในวันฤดูร้อนแสนร้อนวันอื่นๆ 1258 01:11:15,626 --> 01:11:16,834 ‪ไปเล่นอยู่ที่สระว่ายน้ำ 1259 01:11:17,459 --> 01:11:19,459 ‪พวกเราต่างมีท่ากระโดดน้ำที่ชำนาญเป็นพิเศษ 1260 01:11:19,543 --> 01:11:21,668 ‪ผมทำท่าแจ็คไนฟ์ได้เป๊ะ 1261 01:11:21,751 --> 01:11:24,918 ‪ท่าลูกปืนใหญ่ ‪แล้วก็ท่าที่นั่งนักเทศน์ซึ่งคนไม่ค่อยรู้จัก 1262 01:11:26,709 --> 01:11:29,334 ‪เกร็กเก่งเรื่องคิดค้นท่ากระโดดน้ำของตัวเอง 1263 01:11:31,668 --> 01:11:35,168 ‪แต่ไฮไลท์น่าจะอยู่ที่ ‪การได้กินฟริโตพายเป็นมื้อเที่ยง 1264 01:11:35,751 --> 01:11:38,501 ‪มันก็แค่การเอาห่อฟริโตมาตัดเปิดด้านข้าง 1265 01:11:38,584 --> 01:11:40,126 ‪แล้วตักชิลลี่ใส่ลงไปเยอะๆ 1266 01:12:04,126 --> 01:12:06,251 ‪ตอนที่ผมเข้าสู่วงโคจรของดวงจันทร์ 1267 01:12:06,334 --> 01:12:09,668 ‪ผมเดินทางด้วย ‪ความเร็ว 3,680 กิโลเมตรต่อชั่วโมง 1268 01:12:10,334 --> 01:12:13,293 ‪รอบเทห์ฟากฟ้าที่ไม่เคยมีมนุษย์มาถึงมาก่อน 1269 01:12:14,918 --> 01:12:18,334 ‪ผมมองลงไป ‪ขณะผ่านทะเลแห่งความเงียบสงบ 1270 01:12:18,918 --> 01:12:21,209 ‪มันดูไม่สงบนักสำหรับผม 1271 01:12:21,293 --> 01:12:23,709 ‪ผมจะต้องลงจอดตรงไหนเนี่ย 1272 01:12:24,751 --> 01:12:26,126 ‪สวัสดี ผมจอห์นนี แคช 1273 01:12:27,293 --> 01:12:31,501 ‪ตอนกลับมาจากสระในคืนนั้น ‪เราทุกคนดูรายการจอห์นนี แคช โชว์ 1274 01:12:31,584 --> 01:12:33,584 ‪สุภาพสตรีและสุภาพบุรุษ วงเดอะ มังกีส์ 1275 01:12:34,751 --> 01:12:36,251 ‪- พวกเขาจริงด้วย ‪- พระเจ้า 1276 01:12:36,334 --> 01:12:37,668 ‪เดวี่น่ารักมาก 1277 01:12:37,751 --> 01:12:38,584 ‪เรารีบกลับบ้าน 1278 01:12:38,668 --> 01:12:41,501 ‪เพราะสเตฟานี่กับจาน่าบอกว่า ‪เดอะ มังกีส์จะมาออกรายการ 1279 01:12:44,209 --> 01:12:47,293 ‪มิคกี้ เดวี่และไมค์มาออกรายการ ‪แต่ปีเตอร์ไปไหนล่ะ 1280 01:12:51,376 --> 01:12:55,459 ‪หลังจากนั้นก็เป็นคิวโจนี มิตเชลล์ ‪เธอร้องเพลงคู่กับจอห์นนี 1281 01:13:02,334 --> 01:13:04,543 ‪เสียงเธอชวนฟังสุดๆ 1282 01:13:05,834 --> 01:13:08,834 ‪เธอเป็นศิลปินที่ครบเครื่องมาก ‪เธอเป็นจิตรกรด้วยนะ 1283 01:13:20,584 --> 01:13:24,668 ‪จากนั้นวันสำคัญก็มาถึง 20 กรกฎาคม ปี 1969 1284 01:13:25,751 --> 01:13:28,501 ‪พวกเขาจะลงจอดบนดวงจันทร์ในตอนบ่าย 1285 01:13:28,584 --> 01:13:30,668 ‪และลงไปเดินสำรวจในช่วงค่ำ 1286 01:13:30,751 --> 01:13:33,126 ‪แต่พ่อมีตัวเลือกสุดเซอร์ไพรส์มาให้เรา 1287 01:13:33,209 --> 01:13:36,709 ‪โอเค เราได้บัตรส่วนลดแอสโตรเวิลด์มา 1288 01:13:36,793 --> 01:13:38,334 ‪แต่ใช้ได้แค่วันนี้เท่านั้น 1289 01:13:38,418 --> 01:13:40,334 ‪ฉะนั้น พวกลูกจะไปก็ได้ 1290 01:13:40,418 --> 01:13:44,793 ‪หรือไม่ก็อยู่ดูรายงานข่าว ‪การลงจอดบนดวงจันทร์กับพ่อแม่ที่นี่ 1291 01:13:44,876 --> 01:13:46,251 ‪- แอสโตรเวิลด์ ‪- แอสโตรเวิลด์ 1292 01:13:47,001 --> 01:13:49,043 ‪แต่เราจะพลาดการลงจอดหรือเปล่า 1293 01:13:49,126 --> 01:13:52,418 ‪พวกเขามีกำหนดจะลงไปเดินในช่วงค่ำ ‪ตอนนั้นลูกก็กลับบ้านแล้ว 1294 01:13:53,001 --> 01:13:56,543 ‪เอางี้แล้วกัน มาโหวตเถอะ ‪วิคกี้ วันนี้ลูกต้องทำอะไรบ้าง 1295 01:13:56,626 --> 01:13:57,918 ‪หนูทำงานถึงห้าโมง 1296 01:13:58,918 --> 01:14:00,959 ‪- สตีฟล่ะ ‪- ผมเหลือสนามที่ต้องจัดการ 1297 01:14:01,043 --> 01:14:02,043 ‪ก็จริง 1298 01:14:02,959 --> 01:14:04,251 ‪แล้วพวกลูกสี่คนล่ะ 1299 01:14:04,751 --> 01:14:07,793 ‪- ใครจะไปแอสโตรเวิลด์บ้าง ‪- ไป 1300 01:14:08,626 --> 01:14:12,751 ‪ไม่มีใครปฏิเสธแอสโตรเวิลด์ได้หรอก ‪มันเป็นที่ที่สุดยอดที่สุด 1301 01:14:13,584 --> 01:14:17,543 ‪มันเป็นสวนสนุกขนาดยักษ์ ‪ริมทางด่วนฝั่งตรงข้ามของแอสโตรโดม 1302 01:14:18,043 --> 01:14:19,959 ‪มันคือดิสนีย์แลนด์ฉบับฮูสตัน 1303 01:14:20,459 --> 01:14:23,209 ‪มันคือที่แห่งความตื่นเต้นและการผจญภัยไม่รู้จบ 1304 01:14:23,876 --> 01:14:26,793 ‪ทุกอย่างมีคำว่า "แอสโตร" ในชื่อ ‪ทั้งแอสโตรวีล 1305 01:14:28,751 --> 01:14:29,918 ‪แอสโตรนีดเดิล 1306 01:14:30,751 --> 01:14:31,793 ‪แอสโตรเวย์ 1307 01:14:32,709 --> 01:14:34,251 ‪แล้วก็มีแบล็กดราก้อน 1308 01:14:35,543 --> 01:14:36,709 ‪แบมบูชูต 1309 01:14:37,376 --> 01:14:39,084 ‪และรางรถสปินเอาท์ 1310 01:14:40,043 --> 01:14:43,126 ‪ในการล่องเรือตะลุยป่าลอสต์เวิลด์ ‪เราจะเจอจระเข้ตีนเป็ด 1311 01:14:43,209 --> 01:14:45,376 ‪และชนพื้นเมืองผู้ไม่พอใจที่ยิงธนูใส่เรา 1312 01:14:46,501 --> 01:14:50,459 ‪กลยุทธ์ที่เราใช้ประจำ ‪คือเราจะไปที่นั่นแต่เช้า ตั้งแต่ประตูเปิด 1313 01:14:50,959 --> 01:14:54,459 ‪จากนั้นก็วิ่งไปที่รถเลื่อนอัลไพน์ ‪ซึ่งอยู่เกือบท้ายสวนสนุก 1314 01:14:55,376 --> 01:14:57,501 ‪มันเป็นเครื่องเล่นที่ฮิตที่สุดในตอนนั้น 1315 01:14:59,543 --> 01:15:01,543 ‪เราอาจจะได้เล่นมันสักสองสามรอบ 1316 01:15:01,626 --> 01:15:05,626 ‪ก่อนที่แถวจะยาวเกินไป ‪และเราต้องรอนาน 45 นาที 1317 01:15:07,334 --> 01:15:09,209 ‪รถเลื่อนนั่นมันสนุกมากเลย 1318 01:15:11,418 --> 01:15:12,918 ‪เราจะเจอน้ำตกขนาดใหญ่ 1319 01:15:16,709 --> 01:15:17,876 ‪ห้องหิมะถล่ม 1320 01:15:21,001 --> 01:15:22,126 ‪อุโมงค์เสียงสะท้อน 1321 01:15:22,209 --> 01:15:25,626 ‪ที่ซึ่งเมื่อเราตะโกนในถ้ำแรก ‪เราจะได้ยินเสียงซ้ำในถ้ำถัดไป 1322 01:15:25,709 --> 01:15:28,418 ‪- สวัสดีอนาคต ‪- เดวี่ โจนส์ตลอดไป 1323 01:15:28,501 --> 01:15:29,834 ‪คิดถึงนะ 1324 01:15:33,293 --> 01:15:34,584 ‪สวัสดีอนาคต 1325 01:15:34,668 --> 01:15:36,084 ‪เดวี่ โจนส์ตลอดไป 1326 01:15:36,168 --> 01:15:37,668 ‪คิดถึงนะ 1327 01:15:40,709 --> 01:15:43,251 ‪เครื่องเล่นจะพาเราไปสู่ตอนจบที่สุดเหวี่ยง 1328 01:15:43,334 --> 01:15:45,584 ‪เราจะแล่นไปแบบสบายๆ 1329 01:15:46,084 --> 01:15:49,293 ‪จากนั้นเมื่อเลี้ยว รถจะช้าลง 1330 01:15:49,376 --> 01:15:50,918 ‪ก่อนเราจะพบว่าเรากำลังมุ่งหน้าสู่ 1331 01:15:51,001 --> 01:15:55,209 ‪ถ้ำมืดๆ ที่ดูเหมือนอุโมงค์เหมืองน่ากลัว ‪ตรงด้านข้างของภูเขา 1332 01:16:07,001 --> 01:16:09,709 ‪แล้วพอเราคิดว่าทุกอย่างกลับสู่ปกติแล้ว… 1333 01:16:17,834 --> 01:16:21,126 ‪ตัวเยติน่าจะเป็นนักเรียนการละครสักคน 1334 01:16:21,626 --> 01:16:24,376 ‪ครั้งหนึ่งเราเคยเจอเขาพักสูบบุหรี่ด้วย 1335 01:16:26,459 --> 01:16:27,293 ‪ตัวปลอม 1336 01:16:41,084 --> 01:16:44,793 ‪เราจะหยุดการถ่ายทอดครู่หนึ่ง ‪แต่เราจะกลับมาแน่นอนครับ 1337 01:16:48,043 --> 01:16:52,209 ‪กำลังจะลงจอดบนดวงจันทร์ใน 40 นาที 1338 01:16:52,293 --> 01:16:56,126 ‪และอีกเก้านาที เราจะเริ่มได้ยินเสียง 1339 01:16:56,209 --> 01:16:59,668 ‪จากยานบังคับการที่โคจรผ่านทาง 1340 01:16:59,751 --> 01:17:02,709 ‪ในการโคจรรอบดวงจันทร์รอบที่ 14 1341 01:17:02,793 --> 01:17:06,876 ‪การลงจอดอาจฟังดูเหมือนง่าย แต่มันไม่ใช่เลย 1342 01:17:06,959 --> 01:17:09,376 ‪พวกเขาจะบินผ่านภูมิประเทศที่ค่อนข้างสูง 1343 01:17:09,459 --> 01:17:14,043 ‪ก่อนที่จะลงจอดบนจุดที่เรียบของดวงจันทร์ 1344 01:17:14,126 --> 01:17:18,043 ‪ส่วนที่ยากคงเป็นการกลับออกมา ‪หลังจากเข้าไปใกล้ขนาดนั้น 1345 01:17:18,126 --> 01:17:19,126 ‪หลังจากที่ทำไปทั้งหมด 1346 01:17:19,209 --> 01:17:20,626 ‪ผมคิดว่านั่นน่าจะเป็น 1347 01:17:20,709 --> 01:17:23,418 ‪เรื่องที่ทำให้ลูกเรือรู้สึกกดดันที่สุด 1348 01:17:23,918 --> 01:17:26,251 ‪พวกเขากำลังหมุนตัว ‪ให้ตำแหน่งหน้าต่างอยู่ด้านบน 1349 01:17:27,001 --> 01:17:28,084 ‪(ลงจอด 46,000 ฟุต) 1350 01:17:36,751 --> 01:17:38,626 ‪ทุกอย่างต้องพร้อมก่อนเริ่ม 1351 01:17:38,709 --> 01:17:40,959 ‪- พร้อมทำการลดระดับไหม เรโทร ‪- พร้อม 1352 01:17:41,043 --> 01:17:42,084 ‪- ไฟโด ‪- พร้อม 1353 01:17:42,168 --> 01:17:43,001 ‪- คอนโทรล ‪- พร้อม 1354 01:17:43,084 --> 01:17:44,084 ‪- เทลคอม ‪- พร้อม 1355 01:17:44,168 --> 01:17:45,001 ‪- จีเอ็นซี ‪- พร้อม 1356 01:17:45,084 --> 01:17:46,126 ‪- อีคอม ‪- พร้อม 1357 01:17:46,876 --> 01:17:50,251 ‪- พร้อมให้ลดระดับลงจอดต่อไปแล้ว ‪- ไปได้สวย 1358 01:17:55,543 --> 01:17:57,626 ‪นี่คืออีกหนึ่งหลักไมล์สำคัญ 1359 01:17:57,709 --> 01:17:59,418 ‪ระดับความสูง 40,000 1360 01:18:00,084 --> 01:18:03,668 ‪สัญญาณแจ้งเตือนดัง แจ้งเตือน 1202 1361 01:18:08,084 --> 01:18:11,626 ‪รับทราบ 1202 รับทราบแล้ว ‪เดินหน้าต่อตามสัญญาณนั้น 1362 01:18:11,709 --> 01:18:14,459 ‪- บรรจบกันที่เดลต้าเอช ‪- ศูนย์ควบคุมการบิน ได้ความเร็วแล้ว 1363 01:18:14,543 --> 01:18:16,001 ‪นี่สัญญาณอะไร วอลลี่ 1364 01:18:16,084 --> 01:18:19,293 ‪มันคือสัญญาณบอกความพร้อมของระบบ… 1365 01:18:20,751 --> 01:18:21,584 ‪บางอย่าง 1366 01:18:21,668 --> 01:18:24,626 ‪- มันดังจากคอมพิวเตอร์ ‪- เดลต้า ตอนนี้ไปได้ดี 1367 01:18:24,709 --> 01:18:27,668 ‪อย่างน้อยนี่ก็สนุกกว่าโปรแกรมจำลอง 1368 01:18:29,209 --> 01:18:30,751 ‪โอเค รับทราบ 1369 01:18:31,834 --> 01:18:34,334 ‪พวกเขาอาจยุติการลงจอดตอนนั้นก็ได้ 1370 01:18:35,209 --> 01:18:37,209 ‪เหลืออีกแค่ไม่กี่นาทีเท่านั้น 1371 01:18:37,293 --> 01:18:39,751 ‪ค่าตอนนี้ 760 ฟุตต่อวินาที 1372 01:18:40,793 --> 01:18:43,501 ‪ตัวนำทางเรดาร์การลงจอดยังทำงาน โอเค 1373 01:18:44,626 --> 01:18:45,793 ‪ลดระดับอย่างรวดเร็ว 1374 01:18:48,459 --> 01:18:51,251 ‪อยู่ที่ 760 ฟุตต่อวินาที พวกเขากำลังลงไป 1375 01:18:51,751 --> 01:18:53,418 ‪ความสูง 4,200 1376 01:18:53,501 --> 01:18:55,334 ‪พร้อมให้ลงจอดแล้ว อีเกิล 1377 01:18:56,043 --> 01:18:57,126 ‪รับทราบ 1378 01:18:57,709 --> 01:18:58,584 ‪สามพันฟุต 1379 01:18:58,668 --> 01:19:01,709 ‪พร้อมแล้ว 2,000 ฟุต 47 องศา 1380 01:19:01,793 --> 01:19:04,293 ‪รับทราบ อีเกิล ไปได้สวย เธอพร้อมแล้ว 1381 01:19:08,501 --> 01:19:10,043 ‪ความสูง 1,600 1382 01:19:12,501 --> 01:19:13,376 ‪ความสูง 1,400 1383 01:19:13,959 --> 01:19:15,043 ‪เธอกำลังไปได้สวย 1384 01:19:15,126 --> 01:19:17,084 ‪ตอนนี้ทางฝั่งพวกเขาเห็นภาพชัดแล้ว 1385 01:19:17,168 --> 01:19:19,334 ‪นี่คือช่วงเวลาสำคัญ พวกเขาจะร่อนเหนือพื้น 1386 01:19:19,418 --> 01:19:20,918 ‪พวกเขาจะต้องตัดสินใจ 1387 01:19:21,001 --> 01:19:22,709 ‪ตอนนี้ 750 ฟุต 1388 01:19:24,501 --> 01:19:25,459 ‪ตรงนี้กำลังไปได้สวย 1389 01:19:26,293 --> 01:19:27,543 ‪ตอนนี้ 540 ฟุต 1390 01:19:27,626 --> 01:19:31,126 ‪- ข้อมูลกำลังเข้ามาอย่างงดงาม ‪- ร้อยฟุต ลงไปที่ 19 1391 01:19:31,709 --> 01:19:33,459 ‪เห็นแอ่งใหญ่ เต็มไปด้วยหิน 1392 01:19:35,626 --> 01:19:36,459 ‪เอาล่ะ… 1393 01:19:37,959 --> 01:19:41,584 ‪ดูเหมือนว่าเธอจะต้องคุมยาน ‪แล้วลงจอดด้วยตัวเอง 1394 01:19:52,293 --> 01:19:54,668 ‪- หกสิบวินาที ‪- หกสิบวินาที 1395 01:19:54,751 --> 01:19:55,751 ‪เปิดไฟ 1396 01:19:55,834 --> 01:19:59,376 ‪ลดระดับสองครึ่ง เดินหน้า 1397 01:20:00,459 --> 01:20:01,293 ‪สี่สิบฟุต 1398 01:20:01,918 --> 01:20:03,209 ‪ฝุ่นตลบขึ้นมา 1399 01:20:04,209 --> 01:20:05,043 ‪สามสิบฟุต 1400 01:20:06,043 --> 01:20:07,251 ‪เห็นเงาขนาดใหญ่ 1401 01:20:10,126 --> 01:20:11,959 ‪ไปได้สวย ลงมาครึ่งหนึ่ง 1402 01:20:12,709 --> 01:20:13,543 ‪เทมาข้างหน้า 1403 01:20:15,126 --> 01:20:16,668 ‪- ไม่เอียงใช่ไหม ‪- ไม่เอียง 1404 01:20:16,751 --> 01:20:18,376 ‪เหลือเชื้อเพลิงไม่ถึง 20 วินาที 1405 01:20:20,834 --> 01:20:23,043 ‪เดินหน้า ร่อนไปทางขวา 1406 01:20:24,584 --> 01:20:25,584 ‪ไฟลงจอด 1407 01:20:27,793 --> 01:20:28,918 ‪เครื่องยนต์หยุดทำงาน 1408 01:20:29,501 --> 01:20:31,043 ‪ปลดแขนเครื่องยนต์ 1409 01:20:36,834 --> 01:20:38,251 ‪- ปลดแขน ‪- เราถึงบ้านแล้ว 1410 01:20:38,751 --> 01:20:40,001 ‪4-13 ทำงาน 1411 01:20:40,876 --> 01:20:41,876 ‪มนุษย์ไปถึงดวงจันทร์ 1412 01:20:44,209 --> 01:20:45,709 ‪อีเกิล ทราบแล้ว เธอลงจอดแล้วนะ 1413 01:20:46,876 --> 01:20:48,959 ‪ฮูสตัน นี่ฐานความเงียบสงบ 1414 01:20:49,751 --> 01:20:51,293 ‪อีเกิลลงจอดเรียบร้อย 1415 01:20:54,168 --> 01:20:57,043 ‪รับทราบ ฐานความเงียบสงบ ‪ทีมภาคพื้นดินรับทราบแล้ว 1416 01:20:57,126 --> 01:20:59,043 ‪หนุ่มๆ ที่นี่กำลังหน้าซีดกันใหญ่ 1417 01:20:59,126 --> 01:21:01,126 ‪ตอนนี้เราหายใจโล่งแล้ว ขอบใจมาก 1418 01:21:04,209 --> 01:21:05,334 ‪ให้ตาย 1419 01:21:07,793 --> 01:21:09,918 ‪- ให้ตาย ‪- ทางนี้คงจะยุ่งสักแป๊บ 1420 01:21:10,626 --> 01:21:11,959 ‪ดีจริงๆ เลย 1421 01:21:14,793 --> 01:21:16,418 ‪ให้ตายเถอะ 1422 01:21:25,959 --> 01:21:29,668 ‪เราลอยอยู่บนอากาศ ‪ในเครื่องเล่นแอสโตรเวย์ตอนที่รู้ข่าว 1423 01:21:29,751 --> 01:21:32,251 ‪- ลงจอดแล้ว ‪- พวกเขาอยู่บนดวงจันทร์แล้ว 1424 01:21:32,751 --> 01:21:34,709 ‪เจ๋งเลย พวกเขาทำได้ 1425 01:21:35,959 --> 01:21:37,418 ‪ใช่ พวกเขาทำได้ 1426 01:21:39,334 --> 01:21:40,251 ‪พวกเขาทำได้ 1427 01:21:40,334 --> 01:21:42,709 ‪- พวกเขาลงจอดบนดวงจันทร์แล้ว ‪- ใช่ พวกเขาทำได้ 1428 01:21:45,418 --> 01:21:48,876 ‪พวกเขาอยู่บนดวงจันทร์แล้ว แต่ไม่มีใครรู้แน่ชัด ‪ว่าพวกเขาจะลงไปเดินตอนไหน 1429 01:21:48,959 --> 01:21:50,668 ‪เราเลยเฝ้าอยู่ใกล้ๆ 1430 01:21:50,751 --> 01:21:51,709 ‪เกาะติดหน้าจอไว้ 1431 01:21:51,793 --> 01:21:55,918 ‪เมื่อวานเดอะไทมส์ลงบทบรรณาธิการ ‪บอกว่าคุณนิกสันจะใช้เรื่องนี้… 1432 01:21:56,001 --> 01:21:59,459 ‪ประวัติศาสตร์ไม่ได้บันทึกเรื่องนี้ ‪แต่ในตอนนั้น คนจำนวนมากมีปัญหา 1433 01:21:59,543 --> 01:22:01,626 ‪กับเรื่องค่าใช้จ่ายในการไปดวงจันทร์ 1434 01:22:01,709 --> 01:22:05,418 ‪เราสามารถทำอะไรด้วยเงินจำนวนนั้นได้บ้าง ‪และมันแสดงให้เห็นถึงอะไร 1435 01:22:05,501 --> 01:22:09,209 ‪เหมือนกับสเปนในศตวรรษที่ 15 ‪เรากำลังค้นพบโลกใหม่ 1436 01:22:09,293 --> 01:22:14,876 ‪แต่ฉันสงสัยว่า ‪ถ้าเราไม่ไปตั้งศาลศาสนาที่เวียดนาม 1437 01:22:14,959 --> 01:22:17,501 ‪ในนามของศาสนาอันยิ่งใหญ่ ‪นั่นคือการต่อต้านคอมมิวนิสต์… 1438 01:22:17,584 --> 01:22:21,418 ‪เธอมาออกทีวีทำบ้าอะไร ‪วันอื่นก็มี ทำไมต้องวันนี้ 1439 01:22:21,501 --> 01:22:22,834 ‪ใครให้เธอมาออก 1440 01:22:24,001 --> 01:22:26,501 ‪เชื่อสิ ที่ซีบีเอสตอนนี้ ‪เสียงโทรศัพท์คงดังระงมไปหมด 1441 01:22:26,584 --> 01:22:28,001 ‪หนูว่าเธอดูเจ๋งดี 1442 01:22:28,084 --> 01:22:29,043 ‪หนูชอบผมเธอ 1443 01:22:29,126 --> 01:22:33,376 ‪ถ้าลองดูที่แหลมเคนเนดี้ ‪เราจะพบว่ารอบๆ นั้นเต็มไปด้วยคนยากจน 1444 01:22:33,459 --> 01:22:35,168 ‪และถ้าเราดูที่ศูนย์ฮูสตัน 1445 01:22:35,251 --> 01:22:38,543 ‪ที่นั่นมีพนักงานผิวดำ ‪น้อยกว่าสี่เปอร์เซ็นต์เสียอีก… 1446 01:22:38,626 --> 01:22:40,293 ‪จริงหรือเปล่าพ่อ 1447 01:22:40,376 --> 01:22:43,959 ‪ในชั้นนายมีเด็กผิวดำกี่คน เกร็ก ‪หนึ่งหรือเปล่า มันก็ต้องจริงน่ะสิ 1448 01:22:44,043 --> 01:22:45,209 ‪มันไม่น่าสบายใจเลย 1449 01:22:46,126 --> 01:22:50,543 ‪- เมื่อไหร่พวกเขาจะลงไปเดินบนดวงจันทร์ ‪- นั่นสิ พวกเขารออะไรอยู่ 1450 01:22:50,626 --> 01:22:52,459 ‪นอกเหนือจากประเด็นวิทยาศาสตร์ 1451 01:22:52,543 --> 01:22:55,709 ‪แต่ในความเห็นผม ‪เงินที่พวกเขาผลาญไปในการไปดวงจันทร์ 1452 01:22:55,793 --> 01:22:58,084 ‪สามารถนำมาใช้เลี้ยงดูคนผิวดำที่ยากจน 1453 01:22:58,168 --> 01:23:01,459 ‪ในฮาร์เลมและที่อื่นๆ ทั่วทั้งประเทศได้ 1454 01:23:01,543 --> 01:23:04,793 ‪ช่างหัวดวงจันทร์ไปสิ ‪เอาเงินนั่นมาลงที่ฮาร์เลมเถอะ 1455 01:23:05,584 --> 01:23:06,418 ‪ถูกเผง 1456 01:23:06,501 --> 01:23:09,459 ‪ดังที่ดร.เพนได้พูดไว้ ‪ตอนที่มีการนำอะพอลโลขึ้นบินครั้งแรกๆ 1457 01:23:09,543 --> 01:23:11,584 ‪นี่เป็นชัยชนะของพวกหัวโบราณ 1458 01:23:11,668 --> 01:23:15,209 ‪ผมคิดว่านี่คือหนึ่งในเหตุผล ‪ที่คนคิดว่ามันไม่น่าพิสมัย… 1459 01:23:15,293 --> 01:23:16,876 ‪หลังไปเที่ยวแอสโตรเวิลด์มาทั้งวัน 1460 01:23:16,959 --> 01:23:20,959 ‪มันยากที่จะฝืนลืมตาตื่น ‪เมื่อนักข่าวเอาแต่พล่ามด้วยเสียงต่ำๆ 1461 01:23:21,459 --> 01:23:22,626 ‪เราต้องรอนานมาก 1462 01:23:22,709 --> 01:23:24,959 ‪ขณะที่นักบินอวกาศลำบากกับการสวมชุด 1463 01:23:25,459 --> 01:23:27,251 ‪และระหว่างที่ห้องนักบินลดแรงดัน 1464 01:23:27,751 --> 01:23:29,084 ‪ผมเห็นใจพวกเขานะ 1465 01:23:29,751 --> 01:23:33,543 ‪แต่ผมก็อดคิดไม่ได้ว่า ‪ความฝันและความทุ่มเทตลอดเวลาหลายปี 1466 01:23:33,626 --> 01:23:36,126 ‪กำลังจะกลายเป็นจริงแล้วในอีกไม่กี่นาทีนี้ 1467 01:23:36,918 --> 01:23:38,876 ‪เฮ่ พวกเขาจะออกมาแล้ว 1468 01:23:38,959 --> 01:23:39,793 ‪ไปได้สวย 1469 01:23:40,543 --> 01:23:43,376 ‪เขามองไม่เห็นที่เหยียบ ‪เขากำลังกลับไปที่ประตูยาน 1470 01:23:44,168 --> 01:23:46,001 ‪- เขาไม่อยาก… ‪- ทุกอย่างราบรื่น 1471 01:23:46,084 --> 01:23:48,126 ‪จับด้านข้างของช่องทางเข้า 1472 01:23:49,168 --> 01:23:51,084 ‪ต้องระวังชุดและสัมภาระด้านหลัง 1473 01:23:51,876 --> 01:23:53,793 ‪โอเค ฮูสตัน ผมอยู่บนบันไดแล้ว 1474 01:23:55,376 --> 01:23:56,376 ‪รับทราบ นีล 1475 01:23:57,126 --> 01:24:01,293 ‪เราเห็นภาพแล้วในทีวี อีกสามก้าวแล้วก้าวยาวๆ 1476 01:24:01,793 --> 01:24:02,626 ‪โอเค 1477 01:24:03,418 --> 01:24:06,334 ‪เขามาแล้ว เท้าของเขาลงมาตามขั้นบันได 1478 01:24:07,168 --> 01:24:09,334 ‪ดี นีล เราเห็นคุณลงมาตามบันได 1479 01:24:12,918 --> 01:24:15,376 ‪ผมลงมาถึงบันไดขั้นสุดท้ายแล้ว 1480 01:24:15,459 --> 01:24:18,626 ‪ขาของยานจมลงไป 1481 01:24:19,501 --> 01:24:21,209 ‪แค่สามหรือห้าเซนติเมตร 1482 01:24:21,293 --> 01:24:25,834 ‪ถึงแม้ว่าพื้นผิวจะดูเหมือนทรายละเอียด 1483 01:24:25,918 --> 01:24:28,626 ‪เมื่อเราเข้าไปใกล้ มันเกือบจะดูเหมือนแป้งเลย 1484 01:24:28,709 --> 01:24:30,418 ‪ดูภาพพวกนั้นสิ 1485 01:24:31,126 --> 01:24:33,084 ‪ผมจะลงจากยานลงจอดแล้ว 1486 01:24:41,709 --> 01:24:44,251 ‪อาร์มสตรองอยู่บนดวงจันทร์แล้ว ‪นีล อาร์มสตรอง 1487 01:24:44,334 --> 01:24:45,168 ‪เขาลงไปแล้ว 1488 01:24:45,793 --> 01:24:49,334 ‪ชาวอเมริกันวัย 38 ปี ‪ยืนอยู่บนผิวของดวงจันทร์แล้ว 1489 01:24:49,418 --> 01:24:51,584 ‪เยี่ยมยอด 1490 01:24:51,668 --> 01:24:53,918 ‪ก้าวเล็กๆ หนึ่งก้าวของมนุษย์คนหนึ่ง 1491 01:24:54,834 --> 01:24:57,751 ‪คือก้าวกระโดดที่ยิ่งใหญ่ของมนุษยชาติ 1492 01:25:17,293 --> 01:25:19,876 ‪ผิวของมันเหมือนแป้งและละเอียด 1493 01:25:19,959 --> 01:25:24,084 ‪ผมสามารถใช้นิ้วเท้าคีบมันขึ้นมาได้ 1494 01:25:25,126 --> 01:25:28,751 ‪มันเกาะติดกันเป็นชั้นละเอียด 1495 01:25:29,459 --> 01:25:32,376 ‪คล้ายผงถ่านอยู่ตรง… 1496 01:25:33,126 --> 01:25:36,209 ‪พื้นและด้านข้างของรองเท้าผม 1497 01:25:36,709 --> 01:25:41,501 ‪รอยของรองเท้าและรอยดอกรองเท้า 1498 01:25:42,126 --> 01:25:46,084 ‪ฝังอยู่ในอนุภาคที่เหมือนทรายละเอียด 1499 01:25:47,168 --> 01:25:49,001 ‪เฮ่ ดูท่ากระโดดนั่นซะก่อน 1500 01:25:51,043 --> 01:25:52,668 ‪พร้อมให้ผมออกไปหรือยัง 1501 01:25:52,751 --> 01:25:55,251 ‪เขาดูสบายใจเฉิบสุดๆ 1502 01:25:55,334 --> 01:25:56,293 ‪ใช่ 1503 01:25:57,418 --> 01:26:00,751 ‪- แหม ดูน่าสนุกนะ ‪- โอเค ได้แล้ว 1504 01:26:01,918 --> 01:26:02,751 ‪คุณพร้อมไหม 1505 01:26:15,543 --> 01:26:17,751 ‪- วิวสวยมาก ‪- วิเศษมากเลยใช่ไหมล่ะ 1506 01:26:18,834 --> 01:26:20,668 ‪วิวข้างนอกนี่สวยมากเลย 1507 01:26:22,668 --> 01:26:24,209 ‪เป็นความเปลี่ยวร้างที่งดงาม 1508 01:26:28,959 --> 01:26:33,459 ‪เรามองเห็นรอยเท้าของมนุษย์ ‪ที่กำลังทิ้งรอยเท้าไว้บนดวงจันทร์ 1509 01:26:33,543 --> 01:26:37,293 ‪เพราะที่นั่นไม่มีชั้นบรรยากาศ ‪ไม่มีลม ไม่มีฝนที่จะมาชะล้าง 1510 01:26:37,376 --> 01:26:40,209 ‪รอยเท้าที่ประทับ ‪อาจคงอยู่แบบนั้นเป็นเวลานานทีเดียว 1511 01:26:43,584 --> 01:26:45,834 ‪ฮูสตัน โคลัมเบียอยู่ในสายอากาศเกนสูง เปลี่ยน 1512 01:26:45,918 --> 01:26:50,334 ‪รับทราบ อีวีเอดำเนินไปได้อย่างงดงาม ‪พวกเขากำลังปักธง 1513 01:26:51,501 --> 01:26:54,876 ‪พวกเขาปักธงแล้ว เราจะเห็นธงดาวและริ้ว 1514 01:26:54,959 --> 01:26:57,793 ‪เราจะเห็นธงดาวและริ้วบนพื้นผิวดวงจันทร์ 1515 01:26:57,876 --> 01:26:59,709 ‪มันงดงาม งดงามจริงๆ 1516 01:27:00,209 --> 01:27:02,293 ‪นั่นเรียกกันว่าท่ากระโดดจิงโจ้ 1517 01:27:03,793 --> 01:27:06,084 ‪บนนั้น พวกเขาเริ่มสนุกกันใหญ่แล้วสิ 1518 01:27:06,876 --> 01:27:08,584 ‪ฐานความเงียบสงบ นี่ฮูสตัน 1519 01:27:08,668 --> 01:27:11,293 ‪พวกคุณทั้งคู่มาอยู่หน้ากล้องหน่อยได้ไหม 1520 01:27:12,001 --> 01:27:13,793 ‪ประธานาธิบดีแห่งสหรัฐอเมริกา 1521 01:27:13,876 --> 01:27:16,334 ‪อยากจะกล่าวอะไรกับพวกคุณสักหน่อย เปลี่ยน 1522 01:27:17,334 --> 01:27:18,626 ‪เป็นเกียรติอย่างยิ่ง 1523 01:27:19,126 --> 01:27:23,418 ‪ผมคุยกับคุณผ่านทางโทรศัพท์ ‪ในห้องทำงานรูปไข่ของทำเนียบขาว 1524 01:27:23,501 --> 01:27:24,876 ‪และนี่ก็เป็น 1525 01:27:24,959 --> 01:27:27,918 ‪สายโทรศัพท์ที่สำคัญที่สุดในประวัติศาสตร์ 1526 01:27:28,001 --> 01:27:31,876 ‪ผมบอกไม่ถูกเลยว่าเรา ‪ภูมิใจแค่ไหนในผลงานของพวกคุณ 1527 01:27:31,959 --> 01:27:34,668 ‪นี่เป็นวันที่เราภูมิใจที่สุดในชีวิต 1528 01:27:34,751 --> 01:27:37,418 ‪เพราะสิ่งที่คุณทำ 1529 01:27:37,501 --> 01:27:41,334 ‪สวรรค์จึงกลายมาเป็นส่วนหนึ่งของโลกมนุษย์ 1530 01:27:42,251 --> 01:27:46,084 ‪และขณะที่คุณคุยกับเรา ‪จากทะเลแห่งความเงียบสงบ 1531 01:27:47,084 --> 01:27:53,084 ‪สิ่งนี้สร้างแรงบันดาลใจให้เราทวีความพยายาม ‪เพื่อนำความสงบและสันติมาสู่โลก 1532 01:27:53,168 --> 01:27:54,959 ‪นี่คือหนึ่งในช่วงเวลาที่ประเมินค่าไม่ได้ 1533 01:27:56,043 --> 01:27:57,793 ‪ในประวัติศาสตร์มนุษยชาติ 1534 01:27:58,293 --> 01:28:01,501 ‪ผู้คนทั้งหมดบนโลกใบนี้รวมเป็นหนึ่งเดียว 1535 01:28:02,334 --> 01:28:04,751 ‪ร่วมกันภาคภูมิใจในสิ่งที่คุณทำ 1536 01:28:05,251 --> 01:28:10,084 ‪และร่วมกันภาวนาขอให้คุณ ‪กลับมาสู่โลกอย่างปลอดภัย 1537 01:28:10,168 --> 01:28:11,959 ‪โอเค ราตรีสวัสดิ์ 1538 01:28:12,043 --> 01:28:13,043 ‪ราตรีสวัสดิ์ลูกรัก 1539 01:28:13,126 --> 01:28:14,668 ‪ขอบคุณ ท่านประธานาธิบดี… 1540 01:28:14,751 --> 01:28:16,543 ‪- ราตรีสวัสดิ์ สาวๆ ‪- ราตรีสวัสดิ์ 1541 01:28:16,626 --> 01:28:18,209 ‪ราตรีสวัสดิ์ ลูกรัก 1542 01:28:20,126 --> 01:28:23,418 ‪- ราตรีสวัสดิ์จ้ะ เจอกันตอนเช้า ‪- ที่ยืนอยู่บนนั้นไม่ใช่ชิมแปนซี… 1543 01:28:23,501 --> 01:28:25,834 ‪- ผมจะไปนอนแล้วเหมือนกัน ‪- โอเค 1544 01:28:27,084 --> 01:28:27,959 ‪- สตีเวน ‪- เฮ่ 1545 01:28:28,043 --> 01:28:29,334 ‪ที่เราเห็นคือวันที่ไม่ธรรมดา… 1546 01:28:29,418 --> 01:28:31,459 ‪- ให้เขาไปนอนเถอะ ‪- ผมเหนื่อย 1547 01:28:31,543 --> 01:28:34,001 ‪วันที่มนุษย์ไม่เคยประจักษ์มาก่อน 1548 01:28:34,084 --> 01:28:37,043 ‪วันที่ถูกฉายให้เห็นต่อหน้าเรา 1549 01:28:37,126 --> 01:28:39,876 ‪ด้วยปาฏิหาริย์ที่มาถึงอย่างน่ายินดี 1550 01:28:39,959 --> 01:28:43,793 ‪พร้อมกันกับการสำรวจ ‪ด้านการโทรทัศน์อวกาศของมนุษย์ 1551 01:28:43,876 --> 01:28:49,709 ‪เราได้เห็นมนุษย์สำรวจดวงจันทร์ ‪ในภาพที่แสนงดงาม 1552 01:28:49,793 --> 01:28:53,459 ‪และเมื่อคิดว่ามันถูกส่งมา ‪เป็นระยะทางเกือบสี่แสนกิโลเมตร 1553 01:28:53,543 --> 01:28:55,001 ‪จากพื้นผิวของดวงจันทร์ 1554 01:28:55,084 --> 01:28:59,043 ‪มนุษย์ได้ลงจอดที่นั่น และได้เหยียบก้าวแรกที่นั่น 1555 01:28:59,126 --> 01:29:01,709 ‪ผมสงสัย เอริค เซวาร์เรด 1556 01:29:01,793 --> 01:29:03,793 ‪เราจะพูดอะไรมากกว่านี้ได้อีก 1557 01:29:05,043 --> 01:29:07,168 ‪พวกเขาค้นพบความงามที่แปลกประหลาดที่นั่น 1558 01:29:07,251 --> 01:29:11,001 ‪ซึ่งผมคาดว่าพวกเขา ‪คงไม่อาจพรรณนาให้เราเห็นภาพได้ 1559 01:29:13,418 --> 01:29:17,584 ‪มันอาจไม่ใช่ความงามที่สามารถส่งต่อ ‪ให้กับผู้ได้ยลในอนาคตข้างหน้าด้วย 1560 01:29:21,501 --> 01:29:26,251 ‪เป็นเวลาหลายพันปีแล้ว ‪ที่มนุษย์ฝันว่าจะได้ไปเดินบนดวงจันทร์ 1561 01:29:26,834 --> 01:29:30,709 ‪ตอนนี้หลังจากได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้น รู้ว่ามันเกิดขึ้น 1562 01:29:30,793 --> 01:29:32,668 ‪มันก็ยังดูเหมือนฝัน 1563 01:29:32,751 --> 01:29:35,293 ‪และมันคือฝันที่เป็นจริง 1564 01:29:50,709 --> 01:29:52,043 ‪- เกร็ก ‪- หือ 1565 01:29:52,126 --> 01:29:52,959 ‪ไปนอน 1566 01:29:56,876 --> 01:29:57,709 ‪ราตรีสวัสดิ์ 1567 01:29:58,209 --> 01:29:59,209 ‪ราตรีสวัสดิ์ 1568 01:30:05,084 --> 01:30:06,043 ‪ว้าว 1569 01:30:06,709 --> 01:30:08,543 ‪ยินดีด้วย คุณทำได้ 1570 01:30:08,626 --> 01:30:09,834 ‪ฝีมือเราทุกคนนั่นแหละ 1571 01:30:09,918 --> 01:30:12,168 ‪อุ๊ย ขอบคุณที่พูดแบบนั้นนะคะ 1572 01:30:18,793 --> 01:30:21,084 ‪ตอนที่เขาก้าวเท้าแรก สแตนตื่นอยู่หรือเปล่า 1573 01:30:21,168 --> 01:30:24,543 ‪ไม่รู้สิ พวกเขาเพลีย ‪แอสโตรเวิลด์ทำพวกเขาหมดแรง 1574 01:30:24,626 --> 01:30:26,834 ‪ผมแค่อยากให้เขาได้เล่าให้หลานๆ ฟัง 1575 01:30:26,918 --> 01:30:28,918 ‪ว่าเขาได้เห็นก้าวแรกบนดวงจันทร์ 1576 01:30:32,459 --> 01:30:34,501 ‪คุณก็รู้ว่าความทรงจำทำงานยังไง 1577 01:30:35,084 --> 01:30:37,668 ‪ถึงเขาจะหลับไป ‪สักวันเขาจะคิดว่าเขาได้เห็นมัน 1578 01:31:37,793 --> 01:31:41,793 ‪(มีคนทำงานในโครงการอวกาศอะพอลโล ‪กว่า 400,000 คน) 1579 01:31:43,459 --> 01:31:45,876 ‪(ทั่วโลก มีคนกว่า 600 ล้านคน) 1580 01:31:45,959 --> 01:31:48,084 ‪(ที่รับชมการเดินบนดวงจันทร์ครั้งแรกผ่านทีวี) 1581 01:31:49,543 --> 01:31:55,334 ‪(ตั้งแต่ปี 1969 ถึงปี 1972 มีชาย 12 คน ‪(และเด็กอีกหนึ่ง) ได้เดินบนดวงจันทร์) 1582 01:31:56,418 --> 01:31:58,168 ‪(ปัจจุบัน "ยัง" ไม่มีใคร…) 1583 01:31:58,251 --> 01:32:00,584 ‪(กลับมาที่นี่) 1584 01:37:20,001 --> 01:37:22,001 ‪คำบรรยายโดย วรพล ถาวรวรานนท์