1
00:01:10,946 --> 00:01:15,993
สวัสดี บองชูร์ ครอบครัวใหม่ของเรา

2
00:01:16,076 --> 00:01:19,246
เรายินดีจะแนะนำตัวเอง

3
00:01:19,329 --> 00:01:21,331
- โรเบอร์ตา
- และเบเวอร์ลี

4
00:01:21,415 --> 00:01:24,585
หวังว่าการที่เรามาอยู่นี่
จะทำให้ชีวีราบรื่นสบาย

5
00:01:24,668 --> 00:01:28,088
ปล่อยให้มืออาชีพจัดการได้
เราจะช่วยให้โดโรธีฟื้นตัวลุกโดยไว

6
00:01:28,172 --> 00:01:33,844
เราดูแลคนไข้มาเป็นร้อยๆ
ตั้งแต่มอนต์แคลร์ถึงมอนทาเรย์

7
00:01:33,927 --> 00:01:35,220
ดังนั้นไม่ต้องห่วง

8
00:01:35,304 --> 00:01:38,223
บ๊อบบี้กับเบฟมาแล้วไม่ไปไหนแน่

9
00:01:39,808 --> 00:01:41,226
ดีมาก

10
00:01:42,144 --> 00:01:44,271
ห้องนี้ตั้งใจสร้างให้ผู้เช่าบ้าน
ได้มีรายได้เพิ่ม

11
00:01:44,354 --> 00:01:46,023
แต่พวกเราก็ไม่เคยใช้สักที

12
00:01:47,441 --> 00:01:52,779
ผมว่ามีการตกแต่งใหม่ตั้งแต่สมัย 50 มั้งนะ
เจ้าของบ้านก่อนพ่อแม่โดโรธีจะมาอยู่

13
00:01:53,280 --> 00:01:54,615
ลงไปตรงนี้ทางขวามือ

14
00:02:02,915 --> 00:02:05,125
ประตูรั้วตรงนี้เปิดตรงไปในสวนได้

15
00:02:05,209 --> 00:02:06,376
- โอเคค่ะ
- เข้าใจละ

16
00:02:06,460 --> 00:02:08,461
มีงานแฮทเฟสติวัลทุกวันพฤหัส

17
00:02:08,544 --> 00:02:10,964
- ให้ตาย ผมเกลียด… อ้อ
- อ้าว ขอบคุณค่ะ

18
00:02:11,048 --> 00:02:12,174
เบฟ อีกขั้นหนึ่ง

19
00:02:12,257 --> 00:02:13,884
ประตูทางขวามือนี่แหละ

20
00:02:14,551 --> 00:02:15,677
นี่เลย

21
00:02:28,607 --> 00:02:33,362
โอเค ตรงนี้มีอินเตอร์คอม
กดเรียกโดโรธีได้เลย

22
00:02:33,445 --> 00:02:36,782
ตอนแรกจะให้ลีแอนน์มาอยู่ตรงนี้
แต่เราย้ายให้ไปอยู่ข้างบน

23
00:02:36,865 --> 00:02:38,825
โดโรธีอยากให้เขาอยู่ใกล้ลูก

24
00:02:38,909 --> 00:02:41,370
ผมรู้ว่าห้องนี้อาจจะไม่ได้หรูหรา

25
00:02:41,453 --> 00:02:44,665
แต่ถ้ามีอะไรที่เราจะช่วยให้อยู่สบายขึ้น…

26
00:02:46,250 --> 00:02:47,918
อ๋อ บ้านก็มีอารมณ์ของมันนะคะ

27
00:02:48,001 --> 00:02:50,462
ห้องนี้ก็แค่ขาดความรักนิดหน่อย

28
00:02:51,922 --> 00:02:53,298
เราอยู่ได้สบาย

29
00:02:53,382 --> 00:02:54,383
โอเค เยี่ยม

30
00:02:54,466 --> 00:02:57,386
งั้น พวกเราอยู่ข้างบนเดินไปนิดเดียว
ถ้าคุณต้องการอะไร

31
00:02:57,469 --> 00:03:00,347
จัดของเสร็จแล้ว
โดโรธีอยากให้พวกคุณแวะไปหาหน่อย

32
00:03:00,430 --> 00:03:02,349
อ๋อ งั้นอีกแป๊บเดียวเราจะขึ้นไปจ้ะ

33
00:03:03,308 --> 00:03:05,853
โอเค ดีครับ ยินดีต้อนรับ

34
00:03:21,159 --> 00:03:22,786
แฝดผีไชนิ่งเป็นไงบ้าง

35
00:03:24,496 --> 00:03:26,623
กำลังจัดของเข้าห้องใหม่

36
00:03:29,376 --> 00:03:30,669
เรื่องก็เรียบร้อยดีอยู่แล้ว

37
00:03:32,880 --> 00:03:34,590
โดโรธีไม่รู้เลยว่าทำอะไรลงไป

38
00:03:35,883 --> 00:03:37,384
คิดว่าพวกนั้นมาจากลัทธิเหรอ

39
00:03:38,051 --> 00:03:39,219
ก็ต้องใช่อยู่แล้ว

40
00:03:41,722 --> 00:03:44,224
อ้อ แต่เธอมีกองทัพในสวนสอดแนมทุกที่

41
00:03:45,684 --> 00:03:49,438
พวกลัทธิคงไม่มีปัญญาพอ
ที่จะส่งม้าโทรจันมาเล่นงานเธอหรอก

42
00:03:50,814 --> 00:03:52,482
คุณไม่ได้รู้จักเขาอย่างที่ฉันรู้จัก

43
00:03:55,944 --> 00:04:00,407
ลีแอนน์ ฉันตรวจดูแหล่งอ้างอิงทุกอย่าง
อย่างที่เธอขอให้ทำแล้ว

44
00:04:02,743 --> 00:04:03,994
ดูแล้วถูกต้องทุกอย่าง

45
00:04:05,495 --> 00:04:07,289
ลองให้โอกาสเขาหน่อยไหม

46
00:04:08,832 --> 00:04:10,792
คุณนั่นแหละลองหาให้หนักกว่าเดิมไหม

47
00:04:12,836 --> 00:04:15,088
ต้องมีอะไรสักอย่าง
เรื่องจากประวัติของพวกนาง

48
00:04:16,048 --> 00:04:21,595
อาจเป็นชื่อปลอม ช่วงเวลาที่หายไป
คอลัมน์ไว้อาลัย อะไรสักอย่าง

49
00:04:22,304 --> 00:04:24,097
พวกนั้นคิดว่าฉันโง่

50
00:04:26,099 --> 00:04:28,352
นึกว่าฉันไม่รู้ว่าพวกมันจะโจมตี

51
00:04:36,068 --> 00:04:38,737
ยังไม่รู้ข่าวอีกเหรอว่า
ฉันจัดการคนที่ข่มขู่ฉันอย่างไร

52
00:04:41,114 --> 00:04:46,245
ฉันจ้างคุณสองคนมาเพื่อช่วยให้ฉัน
ลุกจากเตียงได้เร็วที่สุดเท่าที่ทำได้

53
00:04:46,995 --> 00:04:50,749
หมอบอกว่าฉันอาจเดินไม่ได้อีกเลย
แต่ฉันไม่เชื่อหรอก ไม่มีทาง

54
00:04:51,291 --> 00:04:54,878
ขอโทษนะคะถ้าเราทำสีหน้าประหลาดใจ

55
00:04:54,962 --> 00:04:59,132
แต่เราแทบไม่เคยเจอคนไข้
ที่มีความกระตือรือร้นขนาดนี้

56
00:05:00,509 --> 00:05:06,014
หน้าที่เราส่วนหนึ่งคือต้องช่วยให้คุณเข้าใจ
กระบวนการในการฟื้นตัว

57
00:05:06,098 --> 00:05:09,685
บางทีร่างกายของเราก็แค่ต้องการเวลา

58
00:05:11,478 --> 00:05:12,479
ร่างฉันไม่ต้องใช้

59
00:05:13,480 --> 00:05:14,648
ฉันยอมลองทุกอย่าง

60
00:05:17,150 --> 00:05:18,151
ทุกอย่างจริงๆ

61
00:05:48,849 --> 00:05:51,018
{\an8}(กลิ่นจากพาโลซานโต - ล้างมลทิน
เพื่อให้ได้บ้านสุขสันต์)

62
00:05:52,102 --> 00:05:53,770
{\an8}(กาห์ล อีเดน ซาสสัน
ทำนายดาราจักรแห่งปี 2022)

63
00:05:58,942 --> 00:06:01,820
- อรุณสวัสดิ์จ้ะ ยาหยี
- ว่าไง

64
00:06:02,779 --> 00:06:03,780
อรุณสวัสดิ์

65
00:06:05,741 --> 00:06:06,742
มีอะไรครับ

66
00:06:08,160 --> 00:06:13,332
แม่สาวญี่ปุ่นคนนี้เป็นปรมาจารย์
ด้านการจัดข้าวของในบ้าน

67
00:06:13,415 --> 00:06:15,834
หนังสือเล่มนี้จะเปลี่ยนชีวิตคุณ

68
00:06:18,003 --> 00:06:20,422
อ้าว ใจดีมากเลย ขอบคุณครับ

69
00:06:22,466 --> 00:06:25,135
มีเรื่องอะไรอีกรึเปล่า

70
00:06:26,345 --> 00:06:30,682
ฉันรู้ว่าเห็นพี่ตัวเองต้องผ่านเรื่องแบบนี้
คงจะทำใจลำบาก

71
00:06:31,183 --> 00:06:35,229
เราสัมผัสออร่าความตึงเครียดได้ทั่วบ้าน

72
00:06:35,812 --> 00:06:39,858
แต่คุณไม่ต้องกังวลแล้วนะจ๊ะ พ่อพายหวาน

73
00:06:40,359 --> 00:06:42,569
ในที่สุดอะไรแถวนี้ก็จะเปลี่ยนไปแล้ว

74
00:06:45,197 --> 00:06:48,158
ไงจ๊ะ เทวดาน้อย หลับสบายไหม

75
00:06:51,995 --> 00:06:55,207
- (- ป้าบ๊อบบี้
- ป้าเบฟ)

76
00:07:08,470 --> 00:07:13,392
สาม สอง หนึ่ง

77
00:07:13,475 --> 00:07:18,856
- ฮื่อ
- เก่งมาก โอเค

78
00:07:18,939 --> 00:07:20,274
ทำแบบนี้หมดหวังแน่

79
00:07:21,400 --> 00:07:22,943
โอ๊ย… อย่าพูดงั้นสิ

80
00:07:23,026 --> 00:07:25,237
ฉันออกกำลังแบบนี้มาแล้ว

81
00:07:25,320 --> 00:07:29,700
ออกกำลังแบบนี้มาหลายอาทิตย์
ตอนทำกายภาพบำบัด

82
00:07:30,367 --> 00:07:32,744
แต่ก็ยังอยู่ที่จุดเดิมเหมือนเมื่อสี่เดือนก่อน

83
00:07:33,745 --> 00:07:35,873
เราต้องหัดคิดนอกกรอบกัน

84
00:07:37,374 --> 00:07:40,669
กระดูกสันหลัง
เชื่อมกับทุกอย่างในร่างกาย

85
00:07:40,752 --> 00:07:45,090
เป็นไปได้ว่าอาจมีอะไรในสมองหรือสภาพจิต

86
00:07:45,174 --> 00:07:47,384
ที่เข้ามาขวางคุณเอาไว้

87
00:07:48,844 --> 00:07:51,096
จะบอกว่าฉันไม่ได้อยากหายมากพอเหรอ

88
00:07:51,180 --> 00:07:53,182
ไม่ ไม่ใช่เลย

89
00:07:54,266 --> 00:07:59,771
ถ้าลูกฉันร้องขึ้นมา ฉันไปดูลูกไม่ได้

90
00:08:01,356 --> 00:08:07,154
ฉันไม่รู้เลยว่า
ลูกฉันกำลังกลัว หรือหิว หรือเจ็บอะไร

91
00:08:07,905 --> 00:08:10,073
ฉันทำได้แค่นอนฟังเขาร้อง

92
00:08:11,742 --> 00:08:14,661
แล้วเขาก็ได้แต่สงสัยว่า
ทำไมแม่จ๋าถึงไม่มาช่วยเขา

93
00:08:23,295 --> 00:08:25,255
ฉันอยากพยายามลุกยืน

94
00:08:32,095 --> 00:08:33,764
วันนี้ไม่ต้องไปทำงานเหรอ

95
00:08:34,389 --> 00:08:37,518
อ๋อ ได้หยุดวันหนึ่ง
เดี๋ยวคืนนี้ต้องถ่ายตอนกลางคืน

96
00:08:38,977 --> 00:08:40,354
โอเค

97
00:08:40,437 --> 00:08:41,438
นี่มันอะไรกัน

98
00:08:43,690 --> 00:08:45,025
ทำให้โดโรธี

99
00:08:45,108 --> 00:08:49,947
นี่มัน หนังสือภาษาความรักจากเบฟและบ๊อบบี้

100
00:08:50,030 --> 00:08:54,284
เป็นการบอกเป็นนัยเนียนๆ ว่า
ฉันสื่อสารกับเมียตัวเองไม่เป็น

101
00:08:54,868 --> 00:08:56,119
ฉันว่านี่คือวิธีของฉัน

102
00:08:56,203 --> 00:08:59,623
คุณไม่ควรปล่อยให้เบฟกับบ๊อบบี้
ตัดสินอะไรเกี่ยวกับตัวคุณ ชอน

103
00:09:01,083 --> 00:09:04,294
ไม่ ไม่ได้ทำ…
ฉันแค่คิดว่านี่จะเป็นการทำสิ่งดีๆ ให้เขา

104
00:09:06,380 --> 00:09:08,507
อ้อ อย่างน้อยก็ดีที่เห็นคุณกลับมาทำอาหาร

105
00:09:09,508 --> 00:09:10,717
ทำเราเป็นห่วงแทบแย่

106
00:09:24,773 --> 00:09:25,774
พวกป้าๆ ไปไหนละ

107
00:09:26,817 --> 00:09:28,318
อยู่ข้างบนกับโดโรธี

108
00:09:28,902 --> 00:09:31,738
- ลีแอนน์คิดว่าพวกนางมาจากลัทธิ
- ไม่ใช่หรอก

109
00:09:31,822 --> 00:09:32,990
เขาเชื่อจริงๆ

110
00:09:33,574 --> 00:09:36,743
- พวกนั้นสั่งของอะไรเยอะแยะจากอเมซอน
- ช่วยเอาไปไว้ข้างล่างให้หน่อยได้มั้ย

111
00:09:37,411 --> 00:09:39,371
ไม่ เห็นที่นั่นแล้วขนลุก

112
00:09:39,454 --> 00:09:40,747
จูเลียน ฉันยุ่ง

113
00:09:41,290 --> 00:09:43,876
ทุกคนในบ้านยุ่งหมด
ช่วยเอาลงไปไว้ข้างล่างให้หน่อย

114
00:09:43,959 --> 00:09:45,002
ก็ได้

115
00:09:55,762 --> 00:09:56,805
ไม่นะ

116
00:09:56,889 --> 00:09:57,806
(ต้องซื้อเตียงใหม่แล้วนะจ๊ะ!)

117
00:09:57,890 --> 00:09:58,849
ไม่

118
00:09:58,932 --> 00:09:59,766
(จัดตามสีให้แล้วจ้า!)

119
00:09:59,850 --> 00:10:00,851
ไม่

120
00:10:03,645 --> 00:10:04,479
ไม่ได้

121
00:10:04,563 --> 00:10:05,564
(ห้องเรียบร้อย ใจสะอาด)

122
00:10:05,647 --> 00:10:06,899
ไม่ ไม่นะ ไม่ได้ ไม่เอา

123
00:10:06,982 --> 00:10:07,983
(ทักษะการเข้าสังคมสำหรับวัยรุ่น)

124
00:10:08,483 --> 00:10:09,735
ไปตาย

125
00:10:28,837 --> 00:10:30,047
ช่างแม่ง

126
00:11:11,171 --> 00:11:15,133
แน่ใจนะ ปกติแล้วเราไม่แนะนำให้…

127
00:11:15,217 --> 00:11:16,635
ฉันพร้อมแล้ว

128
00:11:16,718 --> 00:11:19,555
งั้นก็ค่อยๆ ลุก ไม่ได้ต้องแข่งกับใคร

129
00:11:19,638 --> 00:11:21,265
ฉันแค่ต้องดันตัวไปข้างหน้า

130
00:11:21,348 --> 00:11:22,683
ค่อยๆ

131
00:11:22,766 --> 00:11:24,101
- เอาแขนโอบฉันไว้
- โอเค

132
00:11:24,184 --> 00:11:25,018
ค่อยๆ ค่อยๆ

133
00:11:25,102 --> 00:11:26,436
- ใช้แรงจากร่างกายส่วนบน
- ได้

134
00:11:26,520 --> 00:11:28,772
- แล้วฉันจะประคอง
- ฉันอยู่ข้างหลัง จับไว้แล้ว

135
00:11:28,856 --> 00:11:29,773
- นับสาม
- อ่าฮะ

136
00:11:29,857 --> 00:11:31,692
- หนึ่ง สอง…
- โอเค

137
00:11:31,775 --> 00:11:34,111
- ลุกเลย โอเค
- สาม ดีมาก

138
00:11:34,194 --> 00:11:35,737
- โอเคนะ ได้เลย
- โอเค

139
00:11:35,821 --> 00:11:38,365
เอานะ นี่จ้ะ โดโรธี

140
00:11:38,448 --> 00:11:40,868
- เอานี่มา เอามือมา
- โอเค ดี

141
00:11:40,951 --> 00:11:43,537
- จับแล้วนะ โอเคนะ
- ดีมาก

142
00:11:43,620 --> 00:11:46,582
ฉันประคองอีกด้านแล้ว
ระวังๆ เกือบได้แล้ว

143
00:11:46,665 --> 00:11:49,042
- อือฮึ
- เกือบได้แล้ว เดี๋ยวฉัน…

144
00:11:49,126 --> 00:11:50,419
ประคองแล้ว

145
00:11:50,502 --> 00:11:52,462
โอเค โอเค

146
00:11:53,130 --> 00:11:54,131
เยี่ยมเลย!

147
00:12:03,432 --> 00:12:05,392
นึกแล้วว่าฉันทำได้

148
00:12:05,475 --> 00:12:06,685
เก่งมาก โดโรธี

149
00:12:06,768 --> 00:12:10,063
ใช่ ดีมาก ทีนี้กลับนั่งลงนะจ๊ะ

150
00:12:10,147 --> 00:12:11,899
ไม่ ฉันอยากลองเดิน

151
00:12:11,982 --> 00:12:13,901
เอาไว้รอบหน้าดีกว่า

152
00:12:13,984 --> 00:12:15,694
ไม่ ไหนๆ ลุกแล้วก็เดินเลย

153
00:12:15,777 --> 00:12:19,072
- โดโรธี คุณน่าจะยังไม่พร้อม
- นับสาม

154
00:12:19,156 --> 00:12:23,577
- หนึ่ง สอง… สาม
- ใช้แรงจากท้อง

155
00:13:29,810 --> 00:13:31,854
โอ๊ย พระเจ้า…

156
00:13:37,901 --> 00:13:39,695
ให้บ้าตายสิ

157
00:13:55,252 --> 00:13:56,378
เกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้น

158
00:13:57,713 --> 00:14:01,008
เรื่องเลวร้าย เลวร้ายมากๆ

159
00:14:04,261 --> 00:14:08,473
อย่าเพิ่งถอดใจเพราะรอบนี้ยังทำไม่ได้

160
00:14:08,557 --> 00:14:11,018
สักวันคุณจะพร้อมที่จะทำได้

161
00:14:12,895 --> 00:14:17,941
ควรจะนอนนิ่งๆ ไปอีกอย่างน้อยหนึ่งสัปดาห์

162
00:14:18,442 --> 00:14:21,445
ให้เวลาตัวเองฟื้นตัวหน่อย

163
00:14:25,407 --> 00:14:27,993
ต้องมีวิธีอื่นที่เราลองได้สิ

164
00:14:29,286 --> 00:14:31,371
หนึ่งในวิถีทางเลือกอะไรพวกนั้น

165
00:14:33,165 --> 00:14:36,418
เราจะลองพิจารณาดูแน่ๆ

166
00:14:36,502 --> 00:14:38,879
พยายามอย่าหมดหวังนะ โดโรธี

167
00:14:44,968 --> 00:14:45,969
ช่วยกลับไปเถอะ

168
00:14:49,515 --> 00:14:51,600
ฉันแค่อยากอยู่คนเดียวสักพัก

169
00:14:56,438 --> 00:14:59,107
อีกเม็ดนะจ๊ะ เสร็จแล้ว

170
00:14:59,191 --> 00:15:01,735
พร้อมไหมเอ่ย พร้อมนะ ลุกๆ ลุกจ้า

171
00:15:02,569 --> 00:15:04,571
โอเคๆ

172
00:15:14,706 --> 00:15:16,124
นี่ใส่มาเพื่อจะให้ฉันหลอนเหรอ

173
00:15:16,834 --> 00:15:17,918
หลอนคุณเหรอ

174
00:15:18,001 --> 00:15:19,795
ก็เป็นคำเตือนใช่ไหมล่ะ

175
00:15:21,004 --> 00:15:24,007
แหม ไม่รู้นะว่ารออะไรอยู่
เอาเลย ต้องทำอะไรก็ทำ

176
00:15:24,091 --> 00:15:28,679
ลีแอนน์ เรา… ซื้อตุ๊กตานี้มาจาก
กลุ่มคริสต์อามิชในแลงคาสเตอร์

177
00:15:28,762 --> 00:15:30,764
เราแค่นึกว่าเจริโคจะชอบ

178
00:15:30,848 --> 00:15:32,516
เราไม่ได้ตั้งใจทำให้คุณไม่สบายใจ

179
00:15:34,101 --> 00:15:35,936
เจริโคไม่ต้องการของเล่นของคุณ

180
00:15:38,480 --> 00:15:40,232
และอย่ามายุ่งในห้องฉันอีก

181
00:15:58,125 --> 00:16:00,419
{\an8}โรงพยาบาลด้านหลังฉันเป็นหนึ่งใน…

182
00:16:00,502 --> 00:16:02,421
{\an8}- โดโรธี โดโรธี
- ที่รับคนไข้เต็มอัตราแล้ว

183
00:16:02,504 --> 00:16:04,214
{\an8}(ถอดจิตออกจากร่าง)

184
00:16:04,298 --> 00:16:05,591
{\an8}เรียกครั้งแรกก็ได้ยินแล้ว

185
00:16:05,674 --> 00:16:09,094
{\an8}พยาบาลกำลังค้นหาทางออก
ที่จะบรรเทาความทรมานของคนไข้

186
00:16:09,178 --> 00:16:10,888
{\an8}เรื่องแถวนี้มันลงเหวจริงๆ สินะ

187
00:16:10,971 --> 00:16:13,932
{\an8}ดูเหมือนจะไม่มีรูปแบบแน่ชัด
กับความวุ่นวายที่เกิดขึ้นที่ฟิลาเดลเฟีย

188
00:16:14,641 --> 00:16:15,684
คิดว่าคุณอาจจะหิว

189
00:16:15,767 --> 00:16:20,272
ผมเห็นพุดดิ้งเละๆ ดูไม่ได้
ที่บ๊อบบี้กับเบฟเอาขึ้นมาให้คุณกิน

190
00:16:21,481 --> 00:16:22,482
จำจานนี้ได้ไหม

191
00:16:24,109 --> 00:16:25,652
พิติวิเยร์เป็ดกับเห็ดทรัฟเฟิล

192
00:16:26,320 --> 00:16:30,199
จานเดียวที่เกือบทำให้ผม
ต้องลาออกจากโรงเรียนทำอาหาร

193
00:16:30,282 --> 00:16:32,492
นี่ก็ยังเป็นอาหารซับซ้อนที่สุดเท่าที่ผมเคยทำ

194
00:16:32,576 --> 00:16:34,536
แต่คุณอยากชิม ดังนั้น ตลอดสี่เดือน

195
00:16:34,620 --> 00:16:37,831
ผมพยายามแล้วก็ล้มเหลว
ก่อนที่จะเข้าใกล้ความจริงด้วยซ้ำ

196
00:16:40,751 --> 00:16:42,377
คุณคือเหตุผลเดียวที่ผมได้เป็นเชฟ

197
00:16:43,337 --> 00:16:45,172
คุณคือเหตุผลเดียวที่ผมเป็นตัวเป็นตนขึ้นมาได้

198
00:16:47,216 --> 00:16:48,217
กินหน่อยไหม

199
00:16:51,970 --> 00:16:53,597
ฉันกินพุดดิ้งดีกว่า

200
00:16:58,393 --> 00:17:00,521
ขอให้ฟีมาส่งความช่วยเหลือ

201
00:17:00,604 --> 00:17:04,316
ให้โรงพยาบาลและสถานประกอบการ
ที่รับคนไข้จนล้นเกินอัตรา

202
00:17:04,398 --> 00:17:07,778
คงไม่ต้องพูดว่า
เวลานี้น่ากลัวมากสำหรับชาวฟิลาเดลเฟีย

203
00:17:07,861 --> 00:17:09,029
กลับไปที่ห้องส่งค่ะ วอล์กเกอร์

204
00:17:24,419 --> 00:17:27,881
อ้าว พายน่าสงสารนั่นทำอะไรคุณ

205
00:17:28,966 --> 00:17:30,509
เขาเรียกพิติวิเยร์ ไม่ใช่พาย

206
00:17:31,510 --> 00:17:32,886
โดโรธีไม่อยากกิน

207
00:17:32,970 --> 00:17:34,763
แหม ฉันก็คิดว่างั้น

208
00:17:35,305 --> 00:17:36,849
- ฮื่อ
- ชอน คุณจ๊ะ

209
00:17:36,932 --> 00:17:37,766
ครับ

210
00:17:37,850 --> 00:17:41,895
มีเรื่องที่เราอยากคุยกับคุณ

211
00:17:41,979 --> 00:17:42,980
มีอะไร

212
00:17:43,981 --> 00:17:49,111
เรารู้สึกว่าความหวังของโดโรธีหายไปไวมาก

213
00:17:49,778 --> 00:17:52,948
วันนี้เธอพยายามแล้วล้ม

214
00:17:53,866 --> 00:17:55,701
แต่ไม่ใช่แค่นั้น

215
00:17:57,035 --> 00:18:00,873
ลีแอนน์ไม่ไว้วางใจพวกเราอย่างแรง

216
00:18:01,373 --> 00:18:04,501
เขาเป็นเด็กสาวขี้โมโหมาก

217
00:18:05,085 --> 00:18:08,630
จูเลียนก็ไม่ยอมเปิดใจให้พวกเรา

218
00:18:08,714 --> 00:18:12,759
ถึงจะเห็นอยู่ชัดๆ ว่า
เขากำลังมีปัญหาอะไรสักอย่าง

219
00:18:12,843 --> 00:18:18,140
และผู้หญิงที่คุณรักสุดหัวใจกลับเกลียดคุณ

220
00:18:18,223 --> 00:18:21,476
เราไม่เข้าใจเลยว่าทำไมถึงเป็นงั้น

221
00:18:21,560 --> 00:18:25,981
อ้อ ถ้าคุณตั้งใจจะมาฉอดให้เห็นความจริง
ว่าครอบครัวผมมันพังไม่เป็นท่า

222
00:18:26,064 --> 00:18:27,941
สายไปแล้ว ผมรู้อยู่แล้ว

223
00:18:28,025 --> 00:18:30,485
ขออภัยถ้าพูดแล้วระคายหู

224
00:18:30,569 --> 00:18:37,326
แต่เราเชื่อว่าทางเดียวที่เราทุกคนจะช่วยโดโรธี
ให้ฟื้นตัวได้ คือเราต้องมีความจริงใจ

225
00:18:37,826 --> 00:18:41,538
ดังนั้น พูดทุกอย่างเปิดอกกันเถอะ

226
00:18:42,456 --> 00:18:44,291
บอกเราหน่อยว่าเราพลาดอะไรไป

227
00:18:47,085 --> 00:18:48,378
ผมก็ไม่รู้

228
00:18:48,462 --> 00:18:49,838
บอกเราเถอะ ยาหยี

229
00:18:52,341 --> 00:18:53,342
ผมว่า…

230
00:18:57,387 --> 00:18:59,640
ผมว่าครอบครัวนี้รับมือกับปัญหาไม่เก่ง

231
00:19:00,140 --> 00:19:02,976
เราเจอความสูญเสียมากมาย
หลายครั้งมาจากในบ้านนี้เอง

232
00:19:04,853 --> 00:19:08,190
ตัวอย่างเช่นคุณแม่ของโดโรธีกับจูเลียน
และมีคนอื่นอีก

233
00:19:10,025 --> 00:19:11,109
เข้าใจแล้ว

234
00:19:11,193 --> 00:19:13,862
ก็คิดอยู่ว่าอาจจะเป็นอย่างนั้น

235
00:19:14,738 --> 00:19:18,700
ขออนุญาตเสนอทางออกที่ค่อนข้างสุดโต่งนะ

236
00:19:37,344 --> 00:19:40,264
มาเถอะ ทุกคนจับมือกันไว้

237
00:19:40,347 --> 00:19:42,099
คุณไม่ต้องยอมให้ทำพิธีก็ได้นะ

238
00:19:42,599 --> 00:19:44,601
เบฟ มายืนข้างๆ ฉันแทนได้ไหม

239
00:19:51,149 --> 00:19:52,234
ขอโทษที่มาช้า

240
00:19:54,027 --> 00:19:56,405
ไหนเธอบอกว่า
ไม่อยากเป็นส่วนหนึ่งของเรื่องนี้

241
00:19:57,030 --> 00:19:58,198
เปลี่ยนใจแล้ว

242
00:20:00,284 --> 00:20:02,119
ขอบคุณทุกคนที่มาร่วมพิธี

243
00:20:02,202 --> 00:20:07,207
ฉันรู้ว่าพวกคุณบางคนก็ยังตั้งแง่
ซึ่งฉันก็เข้าใจเป็นอย่างดี

244
00:20:08,625 --> 00:20:11,920
โดโรธี การเข้าทรงครั้งนี้ทำเพื่อคุณ

245
00:20:12,504 --> 00:20:14,590
ได้เวลาตั้งจิต

246
00:20:17,384 --> 00:20:18,427
ต้องพูดเหรอ

247
00:20:18,510 --> 00:20:22,055
ใช่ค่ะ
จิตวิญญาณในนี้รอฟังอยู่แล้ว

248
00:20:23,891 --> 00:20:25,350
โอเค

249
00:20:27,227 --> 00:20:32,191
ฉันแค่อยากให้มีคนช่วยชี้ทางหน่อย

250
00:20:34,067 --> 00:20:39,072
ฉันว่า… ฉันแค่อยากให้มาช่วยหน่อย

251
00:20:46,997 --> 00:20:51,335
โอม…

252
00:20:51,418 --> 00:20:52,294
เกิดอะไรขึ้น

253
00:20:52,377 --> 00:20:55,547
- บ๊อบบี้เพิ่งกลายเป็นร่างทรง
- แน่สินะ

254
00:20:55,631 --> 00:20:57,633
ไม่งั้นจะมีคืนวันอังคารทำไม

255
00:21:00,552 --> 00:21:02,679
ข้างหน้าฉันมีอุโมงค์

256
00:21:03,639 --> 00:21:07,392
แสงสีขาวสว่างจ้าจากอีกด้านหนึ่ง

257
00:21:08,101 --> 00:21:10,437
และลมพัดเบาสบาย

258
00:21:10,521 --> 00:21:11,897
ทางผ่าน

259
00:21:12,689 --> 00:21:18,320
โปรดหยิบวัตถุชิ้นแรกมา
วางไว้ที่ตรงกลางวงค่ะ

260
00:21:23,992 --> 00:21:26,245
มีผู้มาเยือนคนแรกแล้ว

261
00:21:27,371 --> 00:21:30,916
เป็นชายผมสีเข้ม

262
00:21:31,583 --> 00:21:36,004
เป็นพลังงานที่อ่อนโยน
เขาโบกมือให้เรา

263
00:21:37,631 --> 00:21:42,010
ตัวอักษรบีมีความหมายอะไรไหม

264
00:21:43,428 --> 00:21:44,513
บีเหรอ

265
00:21:44,596 --> 00:21:47,099
หรืออาร์ ฉันมองไม่ชัด

266
00:21:47,182 --> 00:21:49,101
ตัวอาร์ อาโรเบิร์ต

267
00:21:50,060 --> 00:21:51,645
โรเบิร์ต

268
00:21:52,396 --> 00:21:55,399
ใช่ เขาพยักหน้า

269
00:21:56,692 --> 00:21:58,318
นั่นน้องชายของพ่อ

270
00:21:58,402 --> 00:22:00,737
- และนั่นคือซิการ์ของเขา
- ไม่ได้เชื่อจริงๆ ใช่ไหม…

271
00:22:00,821 --> 00:22:02,114
ขอของชิ้นต่อไป

272
00:22:07,744 --> 00:22:10,247
มีผู้หญิงเดินมาหาเรา

273
00:22:10,330 --> 00:22:13,125
ประหลาด ดูแล้วหน้าคล้ายคุณนะ โดโรธี

274
00:22:13,208 --> 00:22:15,669
ผมสีแดงเหมือนไฟ

275
00:22:16,503 --> 00:22:17,504
แม่

276
00:22:18,172 --> 00:22:19,548
ล้อเล่นรึเปล่า

277
00:22:19,631 --> 00:22:21,550
เขาเอาความทรงจำให้ฉันดู

278
00:22:21,633 --> 00:22:22,801
วิญญาณทำแบบนั้นได้

279
00:22:23,385 --> 00:22:28,223
เคยมีคืนที่คุณต้องไปนอนกับเขาไหม
ฝันร้าย

280
00:22:28,307 --> 00:22:31,810
โอ๊ยตาย ตลอดเลย

281
00:22:31,894 --> 00:22:34,062
แม่เป็นคนเดียวที่ปลอบฉันได้

282
00:22:35,022 --> 00:22:36,940
ฉันเกือบลืมเรื่องพวกนั้นไปหมดแล้ว

283
00:22:37,441 --> 00:22:40,986
มีเหตุผลที่วิญญาณดวงนั้นฉายนิมิตให้เราดู

284
00:22:41,069 --> 00:22:43,655
- ขอแปลให้ได้ไหม
- เชิญค่ะ

285
00:22:44,740 --> 00:22:50,746
เขาอาจพยายามบอกคุณว่า
การขอความช่วยเหลือจากคนอื่นบ้างก็ไม่เป็นไร

286
00:22:51,246 --> 00:22:54,124
เด็กน้อยคนนั้นยังอยู่ในใจ

287
00:22:55,334 --> 00:22:56,335
นี่งี่เง่าเป็นบ้า

288
00:22:56,919 --> 00:22:59,505
เขาพูดถึงคุณโดยตรงแล้ว จูเลียน

289
00:23:00,631 --> 00:23:01,673
อ๋อ จริงดิ

290
00:23:02,424 --> 00:23:06,428
คุณแม่บอกว่า ได้เวลาที่คุณจะยกโทษให้ตัวเอง

291
00:23:07,095 --> 00:23:09,139
คนเราพลาดกันได้

292
00:23:16,396 --> 00:23:18,732
มีเรื่องอื่นอีก

293
00:23:19,608 --> 00:23:20,609
มีอะไร

294
00:23:20,692 --> 00:23:26,949
ฉัน… ไม่แน่ใจว่าจะพูดยังไง แต่เป็นคำเตือน

295
00:23:27,032 --> 00:23:28,033
คำเตือนเหรอ

296
00:23:28,951 --> 00:23:33,789
เขาทำให้ฉันเห็นภาพบ้านนี้
แต่… มันต่างจากเดิม

297
00:23:34,289 --> 00:23:39,628
สีลอกหมด ผนังกับพื้นผุพัง

298
00:23:40,754 --> 00:23:43,048
ไม่เคยเห็นนิมิตที่ชัดเจนขนาดนี้

299
00:23:43,674 --> 00:23:48,929
เขานำฉันออกไปหน้าถนน
ฉันเห็นภาพจากนอกหน้าต่าง

300
00:23:49,012 --> 00:23:54,560
มี… เงามืดเคลื่อนตัวอยู่ในนี้
เหมือนเมฆพายุครึ้มดำ

301
00:23:54,643 --> 00:23:57,980
มัน… รู้สึกเย็นปานน้ำแข็ง เลวทราม

302
00:23:58,647 --> 00:24:03,694
มัน… ผูกติดอยู่กับบ้านหลังนี้
ติดอยู่กับครอบครัวนี้

303
00:24:07,155 --> 00:24:08,907
ได้ยินอะไรแล้ว

304
00:24:10,701 --> 00:24:12,244
มีเสียงเด็กร้อง

305
00:24:14,580 --> 00:24:15,706
เด็กเหรอ

306
00:24:16,707 --> 00:24:20,419
คุณยายเคยเสียลูกไปคนหนึ่ง
เป็นลูกเขารึเปล่า

307
00:24:20,502 --> 00:24:22,129
- ชอน
- ต้องหยุดแล้ว

308
00:24:26,592 --> 00:24:27,885
เกิดอะไรขึ้น

309
00:24:27,968 --> 00:24:32,055
เสียงร้องไห้จ้าจนแสบแก้วหู

310
00:24:32,139 --> 00:24:34,057
บ๊อบบี้ เราต้องหยุดเรื่องนี้แล้ว

311
00:24:34,141 --> 00:24:37,811
เขา… เขาหมดทางแล้ว ไม่มีใครมาช่วยเขาเลย

312
00:24:37,895 --> 00:24:39,980
- เรื่องนี้พังมาก
- ทำไมถึงไม่มีใครมา

313
00:24:40,063 --> 00:24:41,940
เดี๋ยว อย่าเพิ่ง หาสิว่าเกิดอะไรขึ้น

314
00:24:42,608 --> 00:24:43,984
อะ… อะไร

315
00:24:44,067 --> 00:24:45,569
- ไม่ได้ จบแล้ว
- มีอะไร

316
00:24:45,652 --> 00:24:46,987
- เรื่องนี้พอแล้ว
- เสียงใคร

317
00:24:51,200 --> 00:24:52,326
ใช่

318
00:24:53,911 --> 00:24:56,788
ถึงเวลาปิดประตูสู่อีกภพหนึ่งแล้ว

319
00:24:58,498 --> 00:24:59,833
ฉันมีของอีกชิ้น

320
00:25:00,667 --> 00:25:03,879
โอเค นำออกมา

321
00:25:11,553 --> 00:25:12,930
ไม่อยากดูเหรอ

322
00:25:16,225 --> 00:25:17,518
จำได้รึเปล่า

323
00:25:20,312 --> 00:25:22,940
นี่คือสิ่งที่หาตอนไปรื้อห้องฉันใช่ไหมล่ะ

324
00:25:24,107 --> 00:25:25,442
ตอนนี้เจอแล้วไงล่ะ

325
00:25:27,986 --> 00:25:31,406
ฉัน… ไม่เคยเห็นของชิ้นนี้มาก่อน

326
00:25:31,490 --> 00:25:33,492
แต่ฉันพยายามอ่านค่าวิญญาณได้

327
00:25:33,575 --> 00:25:34,576
หยิบขึ้นมาสิ

328
00:25:39,623 --> 00:25:41,500
- จำวิธีใช้ไม่ได้เหรอ
- ลีแอนน์

329
00:25:41,583 --> 00:25:43,627
ก่อนอื่นต้องควักลูกตาฉัน

330
00:25:44,878 --> 00:25:48,507
แล้วกรีดจากบ่าลงไปถึงศอก
ปล่อยให้ฉันเลือดออกจนตาย

331
00:25:48,590 --> 00:25:51,176
แล้วค่อยนำร่างไปเผา ใช่ไหมล่ะ

332
00:25:53,428 --> 00:25:55,597
เอาเลย รออะไรอยู่อีก

333
00:25:55,681 --> 00:25:57,850
พระเจ้า นี่มันเสียสติชัดๆ

334
00:25:57,933 --> 00:26:01,895
ฉันไม่รู้เลยจริงๆ ว่าคุณพูดเรื่องอะไร

335
00:26:01,979 --> 00:26:06,692
"ผู้แอบอ้างว่าเห็นพระเจ้าจักถูกลงโทษ
ผู้โป้ปดจักถูกจับได้"

336
00:26:07,276 --> 00:26:09,987
เพราะงั้นบอกทุกคนในนี้สิว่า
จริงๆ แล้วคุณเป็นใครกันแน่

337
00:26:10,070 --> 00:26:11,238
ลีแอนน์

338
00:26:17,035 --> 00:26:18,036
ตายจริง

339
00:26:18,787 --> 00:26:20,414
ออกไปนะ

340
00:26:23,292 --> 00:26:24,877
ชอน เปิดไฟ!

341
00:26:25,961 --> 00:26:27,838
เป็นอะไรรึเปล่า

342
00:26:27,921 --> 00:26:29,131
นางไม่เป็นไรหรอก

343
00:26:35,220 --> 00:26:37,097
- มาเร็ว บ๊อบบี้
- ขอโทษจริงๆ

344
00:26:37,181 --> 00:26:41,435
ลีแอนน์! เธอจะเที่ยวกระชากเสื้อ
ทุกคนที่เข้ามาในบ้านนี้ไม่ได้นะ

345
00:26:44,396 --> 00:26:46,815
นางไม่ใช่พวกนั้น ฉันแค่ต้องดูให้แน่ใจ

346
00:26:48,233 --> 00:26:49,985
ลีแอนน์ กลับห้องไปเดี๋ยวนี้

347
00:26:52,279 --> 00:26:53,322
อะไรนะ

348
00:26:55,282 --> 00:26:59,453
เธอทำพลาดอย่างหนัก ทำให้ตัวเองขายหน้า

349
00:27:01,496 --> 00:27:02,915
ถึงเวลาต้องไปได้แล้ว

350
00:27:07,044 --> 00:27:08,212
ได้ยินไหม

351
00:27:10,005 --> 00:27:11,298
เราไม่ต้องการให้เธออยู่ตรงนี้

352
00:27:24,978 --> 00:27:26,480
เกือบลืมอาวุธของเธอละ

353
00:27:27,022 --> 00:27:28,065
อย่ามายุ่ง

354
00:27:31,109 --> 00:27:32,778
ทำไมมองฉันแบบนั้น

355
00:27:33,362 --> 00:27:34,780
เธอพยายามทำอะไรกันแน่

356
00:27:36,949 --> 00:27:38,450
อะไร จูเลียน

357
00:27:40,536 --> 00:27:44,706
เธอจะทำถึงขั้นไหน ถ้าเขามีแผลเป็นที่หลัง

358
00:27:45,707 --> 00:27:47,000
ถามงั้นคืออยากรู้คำตอบจริงเหรอ

359
00:27:47,543 --> 00:27:49,795
ใช่ อยากรู้จริง

360
00:27:56,051 --> 00:27:58,053
ฉันจะฆ่านางเลยน่ะสิ

361
00:28:02,808 --> 00:28:04,476
ผมไปดูพวกเขาแล้ว ยังไหว

362
00:28:04,977 --> 00:28:07,104
บ๊อบบี้บอกว่าความสับสนและก้าวร้าวแบบนี้

363
00:28:07,187 --> 00:28:09,022
เกิดขึ้นบ่อยๆ ในสถานการณ์นี้

364
00:28:09,106 --> 00:28:11,108
ปกติแล้วจะเป็นลูกๆ ของคนไข้

365
00:28:11,608 --> 00:28:15,028
เขารู้สึกเหมือนลีแอนน์รู้สึกช่วยอะไรไม่ได้
ผมพยายามอธิบายแล้วว่า…

366
00:28:15,112 --> 00:28:17,906
แต่นั่นแหละ พวกเขาไม่ไปไหนหรอก

367
00:28:18,532 --> 00:28:19,533
ดี

368
00:28:22,703 --> 00:28:23,954
แพนเค้กบลูเบอร์รี่

369
00:28:24,872 --> 00:28:26,582
เมื่อก่อนมันทำให้คุณยิ้มได้เสมอ

370
00:28:31,461 --> 00:28:33,630
ตอนนี้อะไรมันไม่เหมือนเดิมแล้ว

371
00:28:36,675 --> 00:28:38,886
ฉันอยากให้คุณพยายามเข้าใจหน่อย

372
00:28:43,265 --> 00:28:46,435
ผมต้องไปถ่ายรายการข้ามคืน
คุณอยู่ได้รึเปล่า

373
00:28:49,271 --> 00:28:50,606
- ชอน
- ว่าไง

374
00:28:51,982 --> 00:28:54,067
วางแพนเค้กไว้ก่อนได้ไหม

375
00:28:55,360 --> 00:28:57,029
ฉันก็เบื่อพุดดิ้งจะแย่ละ

376
00:28:58,947 --> 00:28:59,948
ได้สิ

377
00:30:52,811 --> 00:30:54,813
คำบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์