1
00:02:32,361 --> 00:02:33,362
โอ๊ย เวร...

2
00:02:51,797 --> 00:02:55,217
(รูปแบบแห่งนัยยะ)

3
00:02:59,179 --> 00:03:03,559
{\an8}(ตกต่ําจากที่สูง)

4
00:03:14,736 --> 00:03:16,947
(ลูซิเฟอร์)

5
00:03:32,212 --> 00:03:33,755
- ฮัลโหล
- เอริค

6
00:03:33,755 --> 00:03:37,217
ฉันอยากให้ช่วยหานามสกุลเด็กคนหนึ่ง
ได้คลิปหรือยัง

7
00:03:37,801 --> 00:03:39,761
ได้แล้ว จะให้หาอะไร

8
00:03:40,345 --> 00:03:44,766
โอเค มีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่อยู่ในข่าว
ช่วงประมาณ 30 วินาที

9
00:03:44,766 --> 00:03:46,226
เราสัมภาษณ์ไว้

10
00:03:46,226 --> 00:03:48,353
เด็กต้องเซ็นแบบฟอร์มยินยอมใช่มั้ย

11
00:03:50,314 --> 00:03:51,481
จําชื่อได้มั้ย

12
00:03:51,481 --> 00:03:54,276
ได้ ลีแอนน์ เกรย์สัน

13
00:03:55,152 --> 00:03:57,196
ตอนนั้นน่าจะอายุแปดหรือเก้าขวบ

14
00:03:57,196 --> 00:03:58,363
โอเค รอก่อนนะ

15
00:03:58,864 --> 00:03:59,907
โอเค

16
00:04:00,490 --> 00:04:01,575
{\an8}(เด็กคืออนาคต)

17
00:04:01,575 --> 00:04:03,660
{\an8}รอบแสดงความสามารถพิเศษในการประกวด

18
00:04:03,660 --> 00:04:07,247
{\an8}- ฉันโดโรธี เทอร์เนอร์ ข่าวช่อง 8
- แกทําให้ที่ฉันเตรียมพังหมด ลุกขึ้น

19
00:04:08,790 --> 00:04:10,792
- โดโรธี
- จ้ะ อยู่นี่

20
00:04:11,585 --> 00:04:12,753
ขอโทษทีนะ โดโรธี

21
00:04:13,253 --> 00:04:16,089
สงสัยไม่ได้เซ็นแบบฟอร์ม หรืออาจใช้ชื่ออื่น

22
00:04:19,301 --> 00:04:20,677
แน่ใจเหรอ

23
00:04:20,677 --> 00:04:21,845
แน่ใจ

24
00:04:37,736 --> 00:04:38,904
หลับสบายไหม

25
00:04:40,572 --> 00:04:41,907
หลับเป็นตาย

26
00:04:44,868 --> 00:04:46,578
ไม่คิดจะเปลี่ยนเพลงบ้างเหรอ

27
00:04:48,622 --> 00:04:49,790
เต้นกับฉันสิ

28
00:04:50,457 --> 00:04:53,126
อ๋อ ไม่เมาเต้นไม่เก่งหรอก

29
00:04:53,126 --> 00:04:54,211
เอาน่า

30
00:04:55,254 --> 00:04:56,380
ฉันนําเอง

31
00:04:58,507 --> 00:05:01,093
เราต้องคุยเรื่องที่เกิดในงานปาร์ตี้

32
00:05:01,093 --> 00:05:02,177
ไม่ต้อง

33
00:05:02,928 --> 00:05:05,180
คนบาดเจ็บในบ้านนี้กันอยู่เรื่อย

34
00:05:05,180 --> 00:05:06,265
ใจเย็นน่า

35
00:05:07,558 --> 00:05:09,059
ถ้าอยู่กับฉัน คุณปลอดภัยเสมอ

36
00:05:10,185 --> 00:05:11,478
นั่นแปลว่าอะไรกันแน่

37
00:05:12,145 --> 00:05:14,773
ฉันอยากให้เธอบอกฉันว่า
ฉันไม่ได้คิดไปเองคนเดียว

38
00:05:15,315 --> 00:05:18,068
บอกสิว่าเธอก็เห็นเหมือนกัน
ว่าเรื่องมันพังพินาศแค่ไหน

39
00:05:18,068 --> 00:05:20,946
จูเลียน หุบปากเลย

40
00:05:23,198 --> 00:05:24,199
แม่ง

41
00:05:25,742 --> 00:05:26,910
กัดฉันเหรอ

42
00:05:28,328 --> 00:05:29,371
ก็คุณพูดมากเกิน

43
00:05:33,834 --> 00:05:35,627
{\an8}เดี๋ยวน้ํามันจะแตกฟอง ฉันอาจจะ...

44
00:05:35,627 --> 00:05:37,671
{\an8}- ได้ยินที่ผมพูดด้วยมั้ยเนี่ย
- ค่ะ เชฟ

45
00:05:37,671 --> 00:05:39,339
{\an8}โอเค เนี่ยน้ํามันของคุณ

46
00:05:41,216 --> 00:05:42,509
เหลือห้านาที!

47
00:05:43,844 --> 00:05:45,846
{\an8}ข้ออ้างคือจานนี้ยังทําไม่เสร็จเหรอ

48
00:05:46,430 --> 00:05:50,350
{\an8}- มาร้องไห้ในครัวผมเหรอ
- เปล่าครับ เชฟ

49
00:05:50,350 --> 00:05:52,769
{\an8}ในน้ําตานั่นมีเกลือมากกว่าในซอสเอ็กซ์โอนี่อีก

50
00:05:52,769 --> 00:05:54,021
{\an8}เชฟครับ ผมว่าผมลืม...

51
00:05:54,021 --> 00:05:56,940
ไม่ต้องมีข้ออ้างแล้ว โดมินิค
ไสหัวออกไปจากครัวของผม

52
00:05:56,940 --> 00:05:59,318
ไสหัวไปเลย! ชอน! ชอน! ชอน!

53
00:05:59,318 --> 00:06:00,777
ดูเข้าสิ

54
00:06:03,447 --> 00:06:05,240
จ้ะ ใช่แล้ว

55
00:06:06,700 --> 00:06:08,911
- พ่อจ๋าดังไวรัลแล้ว
- ไสหัวออกไป

56
00:06:12,164 --> 00:06:13,832
- นี่อะไร
- รู้นี่ว่าคืออะไร

57
00:06:13,832 --> 00:06:16,460
นิทานก่อนนอนของนาย
หาข้อมูลอยู่เหรอ

58
00:06:18,337 --> 00:06:22,090
เราต้องคุยกันเรื่องนี้ แต่คุยที่นี่ไม่ได้

59
00:06:25,969 --> 00:06:28,597
ลีแอนน์ นั่นเป็นปัจจัยร่วม

60
00:06:29,932 --> 00:06:31,183
เวลาเขาโกรธ เรื่องจะเลวร้าย

61
00:06:31,183 --> 00:06:33,852
แต่เวลาเขามีความสุข ทุกอย่างไปได้สวย
สวยมากด้วย

62
00:06:33,852 --> 00:06:36,897
และทุกอย่างจะยังครบถ้วนสมบูรณ์
ถ้าเราจงรักภักดีต่อเขา

63
00:06:38,106 --> 00:06:42,653
ทั้งเรื่องแมลงระบาด เรื่องตัวบ้านพัง
อุบัติเหตุของโดโรธี เจริโค

64
00:06:44,071 --> 00:06:46,657
{\an8}ฉันไปหาข้อมูลมา
มันมีคําที่ใช้เรียกอะไรแบบนี้

65
00:06:48,784 --> 00:06:49,910
ข้อตกลงกับปีศาจ

66
00:06:51,411 --> 00:06:53,247
บ้าไปแล้ว แค่พูดเราก็ฟังเหมือนบ้า

67
00:06:53,747 --> 00:06:55,874
นายคิดว่าไปเจอหินหลุมศพลีแอนน์ใช่มั้ย

68
00:06:57,125 --> 00:07:00,045
เรานึกว่านั่นคือลีแอนน์เล่นมุกหลอกเรา
แต่ถ้าไม่ใช่ล่ะ

69
00:07:01,755 --> 00:07:02,756
ถ้าเคยตายไปแล้วจริงๆ

70
00:07:04,424 --> 00:07:06,093
แล้วกลับมาเป็นตัวอะไรอย่างอื่น

71
00:07:08,929 --> 00:07:10,639
ลัทธินั้นเชื่อว่าตัวเองเป็นข้ารับใช้ของพระเจ้า

72
00:07:12,766 --> 00:07:13,934
ใช่เลย

73
00:07:13,934 --> 00:07:15,727
ลีแอนน์ละทิ้งวิถีลัทธิตอนที่จากมา

74
00:07:18,981 --> 00:07:21,024
เทวตาตกสวรรค์

75
00:07:27,489 --> 00:07:28,532
เกิดอะไรขึ้น

76
00:07:31,702 --> 00:07:32,703
อะไร...

77
00:07:34,246 --> 00:07:35,497
พูดไม่ได้แล้วเหรอ

78
00:07:40,836 --> 00:07:43,255
(ฝีมือลีแอนน์รึเปล่า)

79
00:07:44,923 --> 00:07:46,049
มาทําอะไรตรงนี้คะ

80
00:07:46,967 --> 00:07:48,802
แค่อยากเปลี่ยนบรรยากาศนิดหน่อย

81
00:07:48,802 --> 00:07:50,220
ก็น่าจะเรียกฉันก่อน

82
00:07:58,103 --> 00:07:59,563
จะพาเจริโคไปเดินเล่นเหรอ

83
00:08:00,272 --> 00:08:01,273
ใช่

84
00:08:02,191 --> 00:08:05,194
- อยากไปด้วยได้จัง
- เดี๋ยวก็ไปได้

85
00:08:07,863 --> 00:08:09,156
คุณอยู่ตรงนี้จะโอเคไหมเนี่ย

86
00:08:09,156 --> 00:08:12,451
โอเคสิ ที่จริงฉันกําลังหาข่าว

87
00:08:15,120 --> 00:08:16,163
ให้ฉันช่วยมั้ย

88
00:08:18,665 --> 00:08:19,791
ไม่ต้อง

89
00:08:21,251 --> 00:08:22,461
ตอนนี้ยังไม่ได้เบาะแส

90
00:08:24,004 --> 00:08:25,881
เหมือนต้องงมเข็มในมหาสมุทร

91
00:08:27,633 --> 00:08:29,051
เป็นสํานวนประหลาดดีนะ

92
00:08:30,177 --> 00:08:32,136
ฟังแล้วไม่ใช่เรื่องยากเย็นอะไรซะหน่อย

93
00:08:35,557 --> 00:08:36,600
เดี๋ยวคุณก็คิดได้

94
00:08:38,477 --> 00:08:39,727
โดโรธี เทอร์เนอร์คิดได้เสมอ

95
00:08:41,897 --> 00:08:42,898
โอเค

96
00:08:43,899 --> 00:08:47,194
คิดว่ากระสุนเงินจะหยุดเขาได้มั้ย
แบบถ้าสถานการณ์แย่สุด

97
00:08:52,533 --> 00:08:54,076
"มนุษย์หมาป่า" อ้อ

98
00:08:56,119 --> 00:08:57,120
กระเทียมล่ะ

99
00:08:59,456 --> 00:09:00,457
ไม่อีก

100
00:09:01,583 --> 00:09:03,836
{\an8}เขาชอบกินสปาเก็ตตี้แอกลิโอเอโอลิโอ

101
00:09:03,836 --> 00:09:05,254
{\an8}(แวมไพร์)

102
00:09:05,254 --> 00:09:06,338
{\an8}ใช่

103
00:09:09,049 --> 00:09:12,094
หรือว่าน้ําเป็นจุดอ่อน
ไม่เคยเห็นเขาอาบน้ําเลย นายเคยมั้ย

104
00:09:15,681 --> 00:09:16,682
อ้อ

105
00:09:18,392 --> 00:09:19,434
ดื่ม ไอ้น้อง

106
00:09:23,272 --> 00:09:24,273
หวัดดี

107
00:09:26,775 --> 00:09:28,068
ไง

108
00:09:28,068 --> 00:09:31,196
รอสโก อะไรวะเนี่ย
ยืนซุ่มตรงนี้มานานแค่ไหนแล้ว

109
00:09:36,869 --> 00:09:38,537
ขอโทษที่โผล่มาแบบนี้

110
00:09:39,121 --> 00:09:40,247
(อะไรวะ พวก)

111
00:09:40,247 --> 00:09:42,040
มีคนมาหาพวกคุณ

112
00:09:42,624 --> 00:09:44,585
คนที่จะตอบคําถามทุกอย่างได้

113
00:09:53,802 --> 00:09:54,928
จอร์จ

114
00:09:57,514 --> 00:09:59,766
{\an8}(หมอนี่แปลงโฉมซะหล่อ)

115
00:10:02,603 --> 00:10:03,645
สวัสดี ชอน

116
00:10:05,272 --> 00:10:06,273
สวัสดี จูเลียน

117
00:10:06,857 --> 00:10:08,442
เขาขอให้ผมไปรอข้างนอก

118
00:10:09,568 --> 00:10:10,569
โชคดีนะ

119
00:10:14,823 --> 00:10:17,618
เข้ามาได้ยังไง ผมล็อกห้องไว้แล้ว

120
00:10:17,618 --> 00:10:20,329
มีเรื่องสําคัญกว่านี้ต้องคุย

121
00:10:20,913 --> 00:10:23,415
วันนี้เป็นวันสําคัญมาก

122
00:10:24,458 --> 00:10:26,460
วันนี้เป็นวันที่ผมจะสารภาพ

123
00:10:28,462 --> 00:10:31,381
ถึงเวลาบอกความจริง
เรื่องเกี่ยวกับลีแอนน์ เกรย์สัน

124
00:10:32,758 --> 00:10:36,094
"ไฟไหม้ใหญ่
คร่าชีวิตครอบครัวสามคนในโอไนดา วิสคอนซิน"

125
00:10:36,845 --> 00:10:38,055
"ร่างของลูกสาว

126
00:10:38,055 --> 00:10:41,808
ลีแอนน์ เกรย์สัน ค้นหาไม่พบ
แต่คาดว่าเสียชีวิตไปแล้ว"

127
00:10:42,434 --> 00:10:45,187
บลาๆ ตอนนั้นเขาอายุแปดขวบ

128
00:10:47,314 --> 00:10:49,650
- รู้ไหมว่าไฟไหม้เพราะอะไร
- ไม่รู้

129
00:10:52,611 --> 00:10:55,072
ผมจําเป็นต้อง
ขอโทษครอบครัวคุณอย่างมาก

130
00:10:55,614 --> 00:10:57,741
ไม่สิ เราต่างหากต้องขอโทษ

131
00:10:57,741 --> 00:11:01,078
คุณพยายามบอกแล้วว่าเขาเป็นอะไร
แต่เราไม่เชื่อคุณ

132
00:11:02,704 --> 00:11:07,543
ไม่นานมานี้ ผมเพิ่งตัดสินใจ
ออกจากนิกายนักบุญผู้ต่ําต้อย

133
00:11:09,419 --> 00:11:11,129
ผมตั้งใจจะแก้ไขสิ่งที่ผิด

134
00:11:13,549 --> 00:11:17,469
สิ่งที่พวกเราทํากับครอบครัวคุณ
เป็นความผิดร้ายแรงที่สุด

135
00:11:19,763 --> 00:11:21,431
พวกคุณถูกโกหก

136
00:11:22,933 --> 00:11:24,017
ถูกหลอก

137
00:11:24,810 --> 00:11:25,936
เหมือนพวกเราที่เหลือทุกคน

138
00:11:28,772 --> 00:11:33,610
ผมเคยพยายามผูกคอตาย...
เมื่อนานมาแล้ว

139
00:11:35,279 --> 00:11:36,864
ผมเป็นคนที่เศร้ามาก

140
00:11:39,032 --> 00:11:43,537
ตื่นขึ้นมาในห้องที่โรงพยาบาล
มีผู้หญิงคนหนึ่งมองหน้า

141
00:11:45,956 --> 00:11:47,624
เธอชื่อเมย์ มาร์กแฮม

142
00:11:49,293 --> 00:11:53,714
เธอบอกผมว่าผมตายไปแล้ว

143
00:11:54,548 --> 00:11:57,759
และมาเกิดใหม่เป็นข้ารับใช้ของพระเจ้า

144
00:12:01,430 --> 00:12:06,185
ชีวิตผมไม่เหลือจุดหมายอะไร
ผมจึงเลือกรับศรัทธาของนิกายนั้น

145
00:12:07,895 --> 00:12:11,398
จากจุดนั้น เราเริ่มชีวิตในฐานะคุณป้าและคุณลุง

146
00:12:11,398 --> 00:12:13,066
โน้มน้าวให้คนอื่นมาศรัทธาเช่นกัน

147
00:12:13,066 --> 00:12:14,359
พวกเราทําได้ดีมาก

148
00:12:19,031 --> 00:12:24,453
ครอบครัวของลีแอนน์ตายในเหตุไฟไหม้
ตอนที่เธอยังเป็นเด็กเล็กๆ

149
00:12:25,996 --> 00:12:29,416
แม่ของลีแอนน์โหดร้ายกับเธอมาก

150
00:12:31,793 --> 00:12:36,590
เธอจึงรู้สึกว่าความตายของแม่
ส่วนหนึ่งเป็นความผิดของเธอ

151
00:12:38,926 --> 00:12:40,761
เธอเป็นตัวเลือกที่ไร้ที่ติ

152
00:12:42,262 --> 00:12:44,932
และผมก็บอกสิ่งเดียวกับที่มีคนบอกผม

153
00:12:45,474 --> 00:12:50,896
บอกว่าเธอตายในกองไฟนั้นแล้ว
และกลับมาเกิดในฐานะข้ารับใช้ของพระเจ้า

154
00:12:53,023 --> 00:12:56,235
แต่เราคํานวณผิดว่าจิตของเธอแหลกสลายแค่ไหน

155
00:12:58,612 --> 00:13:03,534
เธอกลายเป็นผู้มีศรัทธาแรงกล้า
ในเรื่องเหนือธรรมชาติด้วยเวลาอันรวดเร็ว

156
00:13:05,202 --> 00:13:07,579
และเมื่อเธอจากเรามา

157
00:13:07,579 --> 00:13:12,042
ลีแอนน์ก็เชื่อว่าตัวเองกลายเป็นอะไรอย่างอื่น

158
00:13:25,347 --> 00:13:26,974
{\an8}(ซาตาน 2.0)

159
00:13:27,683 --> 00:13:29,017
แต่นั่นไม่ใช่ความจริง

160
00:13:31,186 --> 00:13:35,774
คืออย่างนี้ ความเชื่อของนิกายเรา
เป็นภาพลวงตามาตั้งแต่ต้น

161
00:13:37,192 --> 00:13:42,865
ลีแอนน์เป็นเด็กที่สับสน หลงผิด
แต่เป็นเด็กปกติอย่างที่สุด

162
00:13:42,865 --> 00:13:45,158
- อะไรนะ
- ไม่ได้เป็นอะไรมากกว่านั้น

163
00:13:45,158 --> 00:13:48,537
พูดจาไร้สาระละ
เราเจออะไรมาเยอะเกินไป

164
00:13:48,537 --> 00:13:51,915
เมื่อวานตอนวันเกิดเจริโค
พวกสัตว์มันแตกตื่นกันหมด

165
00:13:52,583 --> 00:13:53,876
ผู้หญิงคนหนึ่งเกือบตาย

166
00:13:53,876 --> 00:13:56,378
หน้าบวมเป่งบิดเบี้ยว
ผมไม่เคยเห็นอะไรแบบนั้นเลย

167
00:13:56,378 --> 00:13:57,588
คุณจะอธิบายเรื่องนั้นยังไง

168
00:13:58,172 --> 00:14:02,593
เมื่อเช้านี้ ผมไปเยี่ยมเบเวอร์ลี อัลคอตต์
ที่โรงพยาบาล เป็นส่วนหนึ่งของการไถ่โทษ

169
00:14:03,302 --> 00:14:06,972
เธอเพียงแต่ถูกงูกัด แต่ฟื้นตัวและจะหายดีได้

170
00:14:06,972 --> 00:14:08,056
อะไรนะ

171
00:14:08,056 --> 00:14:11,852
พิษของงูเปรูเวียนบอธรอป
ทําให้ร่างกายบวมเป่ง

172
00:14:12,519 --> 00:14:14,479
ใบหน้าและแขนขาเปลี่ยนสี

173
00:14:21,028 --> 00:14:24,031
ทางออกที่เรียบง่ายที่สุด
มักจะเป็นคําอธิบายที่ถูกต้อง

174
00:14:24,615 --> 00:14:25,949
มีข้อมูลอะไรเกี่ยวกับแม่เด็ก

175
00:14:25,949 --> 00:14:27,284
(นักผจญเพลิงสู้กับไฟไหม้ที่บ้านไร่เก่า)

176
00:14:27,784 --> 00:14:28,785
ลอร่า เกรย์สัน

177
00:14:29,286 --> 00:14:33,540
ดูเหมือนจะมีปัญหาติดเหล้า
เคยเมาแล้วขับโดนจับปี 2005

178
00:14:34,166 --> 00:14:35,167
ชนหนักน่าดู

179
00:14:35,918 --> 00:14:36,919
โอเค

180
00:14:38,170 --> 00:14:39,254
อาจสืบต่อจากตรงนั้นได้

181
00:14:39,254 --> 00:14:42,758
เรามีวันที่อะไรบ้าง วันเกิด วันที่โดนตัดสินโทษ

182
00:14:42,758 --> 00:14:44,092
วันตาย มีอะไรมั้ย

183
00:14:45,886 --> 00:14:47,638
ต้องเกี่ยวอะไรกับแม่สักทาง

184
00:14:48,889 --> 00:14:50,057
ตอนที่ลีแอนน์เพิ่งมาถึง

185
00:14:50,057 --> 00:14:53,977
เขาโกรธผมทีไร ผมจะเสียการรับรู้
สัมผัสทางกายและการลิ้มรส

186
00:14:53,977 --> 00:14:57,940
รสชาติและสัมผัสอาจหายไปชั่วคราว
ระหว่างที่เป็นหวัด

187
00:14:58,899 --> 00:15:01,193
หรือหากได้รับยาบางตัว

188
00:15:01,693 --> 00:15:04,571
เป็นไปได้ว่าเขาใส่ยาในอาหารของคุณ

189
00:15:05,072 --> 00:15:07,241
เพื่อให้คุณเชื่อว่ากําลังถูกลงโทษ

190
00:15:07,241 --> 00:15:10,327
ผมเจอเสี้ยนทั่วบ้านไปหมด
เหมือนตัวบ้านพยายามจะเล่นงานผม

191
00:15:10,327 --> 00:15:12,996
นั่นเป็นกลที่ลีแอนน์ชอบเล่นที่สุด

192
00:15:13,705 --> 00:15:16,625
เป็นเรื่องปกติเวลาผมดุเธอสมัยยังเด็ก

193
00:15:16,625 --> 00:15:20,254
แล้วจะเจอเศษไม้หรือเศษเสี้ยนแก้ว

194
00:15:20,254 --> 00:15:22,089
อยู่ในเก้าอี้เมื่อวันต่อมา

195
00:15:34,351 --> 00:15:35,477
{\an8}(ตุ๊กตาล่ะ)

196
00:15:35,477 --> 00:15:38,814
{\an8}ทุกครั้งที่ลีแอนน์ออกไปจากบ้าน
เจริโคจะกลายเป็นตุ๊กตา

197
00:15:38,814 --> 00:15:40,524
เราค้นบ้านนี้ทุกซอกทุกมุมแล้ว

198
00:15:40,524 --> 00:15:43,485
ไม่มีที่ให้เธอเอาลูกไปซ่อนได้ ผมมั่นใจ

199
00:15:44,069 --> 00:15:47,614
บ้านเก่าแบบนี้มีความลับเสมอ

200
00:15:48,699 --> 00:15:50,325
บ้านคุณมีมากกว่าบ้านอื่น

201
00:15:51,451 --> 00:15:55,539
เจ้าหนู! เจ้าหนู!

202
00:15:57,916 --> 00:16:01,587
เจ้าหนู! ตื่นสิ เจ้าหนูน้อย!

203
00:16:25,819 --> 00:16:28,363
มีเครือข่ายอุโมงค์อยู่ใต้ย่านทั้งหมดนี้

204
00:16:28,989 --> 00:16:32,534
สร้างขึ้นตั้งแต่สมัยศตวรรษที่ 19
โดยตระกูลร่ํารวย

205
00:16:32,534 --> 00:16:35,370
เพื่อส่งญาติซึ่งป่วยทางจิตเวชไปรักษา

206
00:16:36,246 --> 00:16:40,792
เป็นวิธีซ่อนปัญหาที่ไม่อยากให้สังคมสั้นสูงรับรู้

207
00:16:41,919 --> 00:16:46,965
ลีแอนน์รู้เรื่องอุโมงค์เหล่านี้มาตั้งแต่ต้น

208
00:16:48,717 --> 00:16:53,680
เราต้องทําให้แน่ใจว่า
รู้ความลับของบ้านทุกแห่งก่อนจะเข้าไป

209
00:16:55,724 --> 00:17:00,437
นี่คือวิธีเดียวกันกับที่
ลีแอนน์นําเด็กคนนั้นเข้ามาในชีวิตคุณ

210
00:17:02,064 --> 00:17:05,651
และทําให้เด็กหายตัวไป
หรือปรากฏตัวขึ้นมาได้ตามต้องการ

211
00:17:07,694 --> 00:17:08,737
กลหลอกตา

212
00:17:12,406 --> 00:17:14,576
โดโรธี คุณอัจฉริยะแท้ๆ

213
00:17:15,117 --> 00:17:17,871
ลอร่า แม่ของเด็กตายหลังไฟไหม้สองวัน

214
00:17:18,372 --> 00:17:20,958
วันตายคือวันที่ 17 เมษายน 2011

215
00:17:21,875 --> 00:17:24,086
ดูเทปวันที่ 17 เมษาปีต่อมาสิ

216
00:17:29,258 --> 00:17:31,844
ดูเงาสะท้อนตอนคุณพูดปิดช่วงให้ดี

217
00:17:32,594 --> 00:17:33,595
เห็นอะไรมั้ย

218
00:17:33,595 --> 00:17:36,098
เคยได้ยินคําที่ว่า
"น่ารักจนอยากกินเข้าไปเสีย" ไหมคะ

219
00:17:36,098 --> 00:17:39,810
{\an8}ฟิลลี่เบคชอปบนถนนสาย 20
เปิดขายขนมแนวคิดใหม่แหวกแนว

220
00:17:40,310 --> 00:17:41,395
{\an8}คัพเค้กรูปหน้าคน

221
00:17:41,395 --> 00:17:42,688
{\an8}(ข่าวช่อง 8)
(คัพเค้กที่ยิ้มให้เราได้)

222
00:17:42,688 --> 00:17:45,732
{\an8}เล่าหน่อยค่ะว่า
อะไรเป็นแรงบันดาลใจของไอเดียอร่อยนี้

223
00:17:46,567 --> 00:17:49,444
{\an8}คือเราตั้งใจทําเป็นเค้กพิเศษวันวาเลนไทน์

224
00:17:49,444 --> 00:17:53,782
{\an8}แต่สุดท้ายมันฮิตมาก
คิดว่าที่จริงคนก็ชอบกินคน

225
00:17:54,658 --> 00:17:56,243
โดยเฉพาะคนที่ไม่ชอบหน้าค่ะ

226
00:17:57,244 --> 00:17:58,996
{\an8}นี่ครูป.สามของหนู

227
00:18:01,874 --> 00:18:02,875
{\an8}ตายไปแล้ว

228
00:18:03,959 --> 00:18:06,712
{\an8}แหม นี่เป็นของใหม่ที่หวานหอมมาก

229
00:18:06,712 --> 00:18:10,215
{\an8}ท่ามกลางขนมคุกกี้ เค้กและพายซึ่งฮิตอยู่แล้ว
ของเบคชอปถนนสาย 20

230
00:18:10,799 --> 00:18:14,386
และทุกคนก็กินกันใหญ่ค่ะ
ฉันโดโรธี เทอร์เนอร์ ข่าวช่อง 8

231
00:18:16,763 --> 00:18:17,890
เห็นแล้วใช่มั้ย

232
00:18:17,890 --> 00:18:18,974
พระเจ้า

233
00:18:18,974 --> 00:18:21,727
ทีนี้ลองดูเทปของปีต่อไป วันเดียวกัน

234
00:18:22,853 --> 00:18:26,440
ไม่นะ ผมเคยเห็นเขาเล่นกับความเป็นความตาย

235
00:18:26,440 --> 00:18:28,108
มันมีเจ้าหมาและ...

236
00:18:28,108 --> 00:18:30,694
{\an8}เพื่อนร่วมงานของโดโรธีตายออกทีวีเลย

237
00:18:30,694 --> 00:18:32,237
{\an8}(บ้านมาริโน)

238
00:18:32,237 --> 00:18:35,991
{\an8}เราทุกคน
พยายามหาความหมายจากเรื่องเลวร้าย

239
00:18:39,244 --> 00:18:40,245
แล้วเรื่องลูกผมล่ะ

240
00:18:42,122 --> 00:18:46,168
ผมรู้ว่าลูกตายไปแล้ว แต่เด็กบนบ้านคนนั้น
รู้สึกเหมือนเป็นลูกของผม

241
00:18:47,294 --> 00:18:53,175
เราหาคดีคนหาย ไม่เจอเลย
ผมรู้ว่านั่นคือลูกชายผม

242
00:18:56,428 --> 00:19:03,060
ฟิลาเดลเฟียอินไควเรอร์ตีพิมพ์
บทความไว้อาลัยเดือนกันยายนปี 2019

243
00:19:05,521 --> 00:19:08,482
หญิงคนหนึ่งเสพยาเกินขนาด
ตายที่ฟิตเลอร์สแควร์พาร์ค

244
00:19:09,608 --> 00:19:10,609
คนติดยา

245
00:19:11,777 --> 00:19:14,279
มีคนบอกว่าเขาเดินทางกับทารกคนหนึ่ง

246
00:19:15,739 --> 00:19:18,867
เด็กผู้ชายเล็กๆ ตาสีฟ้า

247
00:19:21,328 --> 00:19:23,830
แต่ถ้าไม่มีใครแจ้งว่าเขาหายไป
คุณรู้ได้ยังไงตั้งแต่แรก

248
00:19:24,456 --> 00:19:27,376
เรามีเครือข่ายตามท้องถนนที่จะรู้เรื่องพวกนี้

249
00:19:36,635 --> 00:19:39,137
ย่านนี้หลุดโลกไปเลย

250
00:19:39,137 --> 00:19:40,556
{\an8}เมื่อเช้านี้

251
00:19:40,556 --> 00:19:45,727
{\an8}ผู้อาศัยสามคนอ้างว่าเห็น
จานบินขนาดใหญ่ลอยอยู่บนฟ้า

252
00:19:45,727 --> 00:19:48,313
{\an8}คนไม่เชื่อก็บอกว่ามนุษย์ต่างดาวไม่มีจริง

253
00:19:48,313 --> 00:19:51,942
และความตื่นเต้นที่เห็นเมื่อเช้า
เป็นเพียงผลจากประสาทหลอนหรือการหลอกกัน

254
00:19:51,942 --> 00:19:53,318
{\an8}ฉันพูดได้แค่ว่า

255
00:19:53,318 --> 00:19:57,197
{\an8}ถ้าสหายต่างดาวของเราอยู่ตรงนั้นจริงๆ
เรียกฉันขึ้นไปด้วยสิคะ

256
00:19:57,197 --> 00:19:58,907
{\an8}(ยูเอฟโอหรือแค่เรื่องของคนเพี้ยน)

257
00:20:02,703 --> 00:20:04,413
พูดได้แค่ว่า...

258
00:20:05,414 --> 00:20:08,792
เด็กคนนี้มาหาคุณ
ในวันครบรอบวันตายของแม่

259
00:20:09,751 --> 00:20:11,044
นั่นน่าขนลุกเป็นบ้า

260
00:20:12,963 --> 00:20:14,590
เขาทําแบบนั้นกับเราทําไม

261
00:20:15,591 --> 00:20:17,384
เขาทําแบบนั้นกับโดโรธีทําไม

262
00:20:17,384 --> 00:20:21,471
ลีแอนน์เคยเจอโดโรธีครั้งหนึ่ง
ตอนที่เธอยังเด็กมาก

263
00:20:23,599 --> 00:20:26,393
หลังจากนั้นไม่นานเธอก็เสียแม่ไป
นั่นกลายเป็นความหมกมุ่นของเธอ

264
00:20:29,521 --> 00:20:32,941
ในหนึ่งปี
ผมจะยอมให้เธอมาดูโดโรธีทํางานหนึ่งวัน

265
00:20:34,443 --> 00:20:36,403
หวังว่านั่นจะช่วยให้เธอทําใจหายเศร้า

266
00:20:37,446 --> 00:20:38,447
(ข่าวช่อง 8 - 17 เมษายน)

267
00:20:38,447 --> 00:20:41,408
เธอจะเตรียมชุดล่วงหน้าหลายสัปดาห์

268
00:20:43,785 --> 00:20:47,331
แต่แค่มองจากที่ไกลๆ ยังไม่พอ

269
00:20:48,040 --> 00:20:50,876
เธอต้องการเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของโดโรธี

270
00:21:03,805 --> 00:21:07,142
เธอจับตาดูโดโรธีอยู่หลายสัปดาห์

271
00:21:24,493 --> 00:21:27,579
การตายของลูกชายคุณเป็นจุดเปลี่ยน

272
00:21:40,968 --> 00:21:42,094
นั่นเป็นจุดที่เธอจะเข้าไปได้

273
00:21:49,977 --> 00:21:53,146
ผมเชื่อว่าเธอเห็นเด็กที่ถูกทิ้งไว้

274
00:21:53,146 --> 00:21:58,151
เป็นฝีมือของพระเจ้า
เป็นโอกาสที่จะได้คุณแม่ที่ต้องการมาตลอด

275
00:22:01,113 --> 00:22:02,739
เธอเลยอุ้มเด็กมา

276
00:22:07,035 --> 00:22:08,078
สวัสดีจ้ะ เจริโค

277
00:22:11,748 --> 00:22:15,127
หวังว่าคุณจะเข้าใจ
การมาบอกคุณแบบนี้ผมไม่ได้สนุกใดๆ ทั้งสิ้น

278
00:22:16,670 --> 00:22:17,963
ผมขอโทษจริงๆ

279
00:22:19,339 --> 00:22:21,216
และเสียใจด้วย

280
00:22:24,094 --> 00:22:26,555
การจะเยียวยาใจต้องเริ่มจากความจริง

281
00:22:28,432 --> 00:22:30,267
หวังว่าตอนนี้คุณจะเริ่มทําได้

282
00:22:31,435 --> 00:22:35,898
สิ่งที่ผมต้องขอให้คุณทําต่อจากนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย...

283
00:22:38,233 --> 00:22:41,320
แต่เป็นส่วนสําคัญที่สุดในการปฏิวัติตัวเองของผม

284
00:22:43,363 --> 00:22:46,825
ผมจําเป็นต้องให้คุณช่วยพาลีแอนน์กลับมา

285
00:22:52,831 --> 00:22:56,084
เราก็ต้องการแค่นั้น จอร์จ
ลีแอนน์ไป เอาเด็กไว้

286
00:23:04,426 --> 00:23:06,345
ทุกเรื่องที่พูดไว้ โกหกทั้งหมดเหรอ

287
00:23:11,725 --> 00:23:14,311
ผมทิ้งครอบครัวมารับศรัทธานี้

288
00:23:15,604 --> 00:23:17,397
คุณเล่นบทของตัวเองแล้ว

289
00:23:18,857 --> 00:23:20,859
คิดว่าถึงเวลาจะกลับไปหาครอบครัวแล้ว

290
00:23:22,611 --> 00:23:24,363
เรื่องตรงนี้ใกล้จะจบแล้ว

291
00:23:57,187 --> 00:23:58,605
คุณทําอาหารเองทั้งหมดเลยเหรอ

292
00:24:02,484 --> 00:24:05,320
ช่วยจัดโต๊ะหน่อยได้มั้ยจ๊ะ มื้อค่ําจวนจะเสร็จแล้ว

293
00:24:08,323 --> 00:24:09,741
สองคนนี้หายไปไหนมา

294
00:24:09,741 --> 00:24:10,951
เชื่อมใจประสาพี่น้อง

295
00:24:11,910 --> 00:24:12,911
เสียงนาย

296
00:24:13,996 --> 00:24:15,247
ตอนนี้รู้สึกดีขึ้นมากแล้ว

297
00:24:16,248 --> 00:24:17,499
ช่วยยกไปหน่อยได้มั้ย

298
00:24:33,182 --> 00:24:34,391
วันนี้ทําอะไรมาบ้าง ลีแอนน์

299
00:24:35,267 --> 00:24:37,311
ไปตลาดกับเจริโค

300
00:24:38,478 --> 00:24:40,439
จูเลียน ทําไมเสียงเป็นแบบนั้นคะ

301
00:24:41,023 --> 00:24:42,316
ภูมิแพ้

302
00:24:44,401 --> 00:24:46,403
- แน่ใจเหรอ
- ดอตตี้ ส่งเกลือมาหน่อยสิ

303
00:24:46,403 --> 00:24:47,654
ไม่ต้องใส่เกลือหรอก

304
00:24:47,654 --> 00:24:49,823
นี่สูตรเดียวกับตอนที่คุณแม่ทําไว้เป๊ะๆ

305
00:24:50,324 --> 00:24:53,118
จํามื้อค่ําอร่อยๆ ที่แม่ทําให้เรากินได้มั้ย

306
00:24:53,827 --> 00:24:55,829
พระเจ้า แม่รักพวกเรามาก

307
00:24:55,829 --> 00:24:57,164
ชอน วันนี้เป็นยังไงบ้าง

308
00:24:58,498 --> 00:24:59,499
วันนี้ดังระเบิดเป็นไวรัล

309
00:24:59,499 --> 00:25:01,210
จริงเหรอคะ สุดยอดเลย

310
00:25:02,252 --> 00:25:03,420
คุณคงซึ้งบุญคุณมาก

311
00:25:04,004 --> 00:25:06,465
เรื่องแบบนี้ใครๆ ก็ดังได้ ไม่ได้พิเศษขนาดนั้น

312
00:25:08,133 --> 00:25:09,301
ไม่จริงนะ

313
00:25:09,927 --> 00:25:12,137
ที่จริงนี่กําลังคิดว่าจะขอยกเลิกสัญญา

314
00:25:12,137 --> 00:25:14,306
- ทําไม่ได้นะ
- เขาอยากทําอะไรก็ได้ทั้งนั้น

315
00:25:15,516 --> 00:25:16,517
ไม่งั้นจะทําไม

316
00:25:22,773 --> 00:25:24,024
พวกคุณต้องระวังตัวมากๆ

317
00:25:36,912 --> 00:25:37,955
แบบนี้ดีเนอะ

318
00:25:39,748 --> 00:25:41,792
เราทุกคนมานั่งกินข้าวด้วยกันเหมือนเดิม

319
00:25:50,884 --> 00:25:54,721
โปรดอภัยต่อข้ารับใช้ผู้ต้อยต่ํา
ที่ต้องกระทําการบัดสี

320
00:25:57,182 --> 00:25:59,476
ข้าผิดบาปด้วยการพูดปด

321
00:26:06,942 --> 00:26:08,110
จากการหลอกลวงนี้

322
00:26:09,653 --> 00:26:12,698
ข้าได้ทําให้ครอบครัวนี้ตกอยู่ในอันตรายใหญ่หลวง

323
00:26:19,705 --> 00:26:24,585
แต่เราทุกคนตกอยู่ในอันตราย
นี่คือความหวังครั้งสุดท้าย

324
00:26:25,711 --> 00:26:29,006
ได้โปรด...

325
00:26:29,798 --> 00:26:35,262
มอบความแข็งแกร่งในใจ
เพื่อให้นําผู้ตกต่ํากลับมาสู่อ้อมอกเรา

326
00:26:41,226 --> 00:26:42,603
อภัยให้ข้าด้วย

327
00:26:44,605 --> 00:26:48,901
อภัยให้ข้าด้วย

328
00:27:19,681 --> 00:27:21,683
คําบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์