1
00:00:06,049 --> 00:00:08,969
นี่คือหนุ่มที่มารายการนี้บ่อยมาก

2
00:00:09,052 --> 00:00:10,387
ผมชอบเขามาก

3
00:00:11,304 --> 00:00:12,138
เขา...

4
00:00:12,889 --> 00:00:15,892
เขาไม่เพียง... ใช่ เขาเซ็กซี่ ไม่ต้องบอกก็รู้

5
00:00:16,393 --> 00:00:19,020
ไม่เพียงแค่หล่อ เขามีความสามารถประมาณนี้

6
00:00:19,104 --> 00:00:20,397
และแสดงให้เห็นบ่อยๆ

7
00:00:20,480 --> 00:00:24,442
สำหรับคนที่มีความสามารถน้อยนิด เขามาไกลมาก

8
00:00:26,319 --> 00:00:29,447
ไม่ใช่ เอาจริงๆ เขาแต่งเพลงเอง ทำเพลงเอง

9
00:00:29,531 --> 00:00:31,908
ปรับแต่งเสียงเอง เล่นเครื่องดนตรีทุกชนิด

10
00:00:31,992 --> 00:00:34,995
ร้องเองด้วย เขาทำทุกอย่าง
เหมือนวงดนตรีที่มีคนเดียว

11
00:00:35,078 --> 00:00:36,955
เขาคือเรย์ พาร์เกอร์ จูเนียร์

12
00:01:11,823 --> 00:01:14,075
ใครๆ คิดว่าผมตื่นนอนตอนเช้า

13
00:01:14,159 --> 00:01:16,119
แต่งเพลง "บริษัทกำจัดผี" แล้วเข้านอน

14
00:01:16,202 --> 00:01:19,789
จะบอกให้นะ มีอะไรเกิดขึ้นมากมาย
ก่อนจะถึงเวลานั้น

15
00:01:19,873 --> 00:01:20,707
"เรย์ พาร์เกอร์ จูเนียร์"

16
00:01:20,790 --> 00:01:22,834
มาเริ่มกันตั้งแต่ต้นเลย

17
00:01:29,966 --> 00:01:33,595
ผมโตในเมืองดีทรอยต์ มิชิแกน
ซึ่งผมภูมิใจมาก

18
00:01:33,678 --> 00:01:38,308
เพราะดีทรอยต์ในยุค '60 และ '70
คือดินแดนแห่งโอกาส

19
00:01:38,391 --> 00:01:42,729
โมทาวน์แผ่อิทธิพลในย่านที่เราอยู่
อย่างไม่มีวันลบเลือนได้

20
00:01:45,982 --> 00:01:49,611
พ่อแม่ทุกคนแถวนี้...
พวกเราเหมือนครอบครัวเดียวกัน

21
00:01:49,694 --> 00:01:53,657
เราอาจโดนแม่หรือพ่อคนไหนในย่านนี้ตีเอาก็ได้

22
00:01:53,740 --> 00:01:54,866
ถ้าเราทำผิด

23
00:01:54,950 --> 00:01:57,202
ดูเหมือนพ่อแม่จะมีแต่คนดีๆ

24
00:01:57,285 --> 00:01:59,204
ทุกคนเป็นคนดี

25
00:01:59,287 --> 00:02:01,790
เผอิญว่าผมมีพ่อแม่ที่ดีสุดยอด

26
00:02:01,873 --> 00:02:05,377
พ่อผมเป็นคนงานระดับล่าง ใช้แรงงาน

27
00:02:05,460 --> 00:02:07,212
ทำงานระดับล่างในโรงงาน

28
00:02:07,295 --> 00:02:10,715
เขาอยากให้ผมเรียนจบมหาวิทยาลัยเอามากๆ

29
00:02:10,799 --> 00:02:15,178
จะได้ทำงานออฟฟิศเป็นคนแรกของตระกูล

30
00:02:15,262 --> 00:02:16,972
นั่นคือสิ่งที่พ่อฝันไว้ให้ผม

31
00:02:17,055 --> 00:02:18,348
ซึ่งไม่ใช่ฝันของผม

32
00:02:18,431 --> 00:02:20,809
ตอนอายุราว 10 ขวบ

33
00:02:20,892 --> 00:02:24,396
ผมได้ดูวงเลิฟวินสปูนฟูล
ในรายการดิเอ็ดซัลลิแวนโชว์

34
00:02:25,855 --> 00:02:28,483
เชื่อในมนต์มายาไหม

35
00:02:28,567 --> 00:02:30,193
ในหัวใจของสาวน้อย

36
00:02:30,277 --> 00:02:32,028
มีอะไรสักอย่างในกีตาร์ไฟฟ้า

37
00:02:32,112 --> 00:02:34,489
ผมว่ามันเป็นสิ่งที่มหัศจรรย์ที่สุด

38
00:02:34,573 --> 00:02:37,117
มันจับใจผม ผมชอบเสียงของมัน

39
00:02:37,200 --> 00:02:41,329
มันเป็นไฟฟ้า และพาผมก้าวสู่ศตวรรษใหม่

40
00:02:41,413 --> 00:02:44,666
โห มันปลุกอารมณ์ผม
ผมบอก "ว้าว ผมจะได้ส่งเสียงแล้ว"

41
00:02:46,418 --> 00:02:49,087
ตั้งแต่นั้นมา ผมก็เล่นกีตาร์มาตลอด

42
00:02:49,170 --> 00:02:51,590
ที่ปรึกษาที่เปลี่ยนชีวิตผม

43
00:02:51,673 --> 00:02:53,884
คือครูของผม อัลเฟรด ที. เคอร์บี

44
00:02:53,967 --> 00:02:57,178
อัลเฟรด ที. เคอร์บีเป็นชายผิวขาวร่างสูง
ในแหล่งเสื่อมโทรม

45
00:02:57,262 --> 00:02:58,597
ไม่รู้เขาไปอยู่ที่นั่นได้ไง

46
00:02:58,680 --> 00:03:00,974
แต่เขาสอนที่โรงเรียนในตัวเมือง

47
00:03:01,057 --> 00:03:05,729
คุณเคอร์บีตั้งชื่อวงว่า "เดอะสติงเรย์ส" ตามชื่อผม

48
00:03:05,812 --> 00:03:08,607
วงนี้มีเพื่อนสนิทผมอยู่ด้วย

49
00:03:08,690 --> 00:03:10,567
เนธาน วัตส์ กับ ออลลี่ บราวน์

50
00:03:10,650 --> 00:03:13,570
ออลลี่เล่นกลอง เนธานเป่าทรัมเป็ต

51
00:03:13,653 --> 00:03:16,489
ออลลี่กับเนธานไม่รู้ตัวเลยว่าโดนหลอก

52
00:03:16,573 --> 00:03:19,868
เข้าใจใช่ไหม ผมเป็นหัวหน้าวง นี่วงของผม

53
00:03:19,951 --> 00:03:21,411
ชื่อสติงเรย์ส

54
00:03:21,494 --> 00:03:23,246
"เนธาน วัตส์ เพื่อนสมัยเด็ก
หัวหน้าวงสตีวี่ วอนเดอร์"

55
00:03:23,330 --> 00:03:24,623
สติงเรย์ส

56
00:03:24,706 --> 00:03:25,707
"ออลลี่ บราวน์
เพื่อนสมัยเด็ก"

57
00:03:25,790 --> 00:03:27,792
ผมไม่รู้เลยว่าเขาแอบเอาชื่อตัวเองมาตั้ง

58
00:03:27,876 --> 00:03:29,502
แต่เขาเหมือนน้องชายผม

59
00:03:29,586 --> 00:03:32,214
เราเล่นในงานประชุมครูผู้ปกครอง

60
00:03:33,298 --> 00:03:34,507
บ้านเด็กกำพร้า

61
00:03:35,342 --> 00:03:38,762
เราแสดงในงานแถวบ้าน เรียกว่าเป็นวงที่ดังไม่เบา

62
00:03:38,845 --> 00:03:41,306
ใครๆ ก็คิดว่าเราน่ารัก

63
00:03:41,389 --> 00:03:46,436
ไม่นานหลังจากนั้น ผมขี่จักรยานเร็วพอควร

64
00:03:46,519 --> 00:03:48,730
ผมคิดว่าเป็นอานรูปกล้วยสักรุ่นนะ

65
00:03:48,813 --> 00:03:51,441
จักรยานฮัฟฟี่ที่มีความเร็วห้าระดับน่ะ

66
00:03:51,524 --> 00:03:53,860
ผมขี่เจ้านี่และดูเท่มาก

67
00:03:53,944 --> 00:03:56,905
ผมยกเท้าออกข้างหนึ่งและมันชนขอบทาง

68
00:03:56,988 --> 00:04:01,034
บิดหมุนไปอีกทางและพัง
ส่วนผมก็ต้องใส่เฝือกตั้งแต่เอว

69
00:04:01,117 --> 00:04:02,535
ลงไปจนถึงนิ้วเท้า

70
00:04:02,619 --> 00:04:05,872
ผมเลยได้ซ้อมกีตาร์วันละ 12 ชั่วโมงเป็นอย่างต่ำ

71
00:04:05,956 --> 00:04:07,999
ทุกวันตลอดปีครึ่งถัดมา

72
00:04:08,083 --> 00:04:12,170
และทำให้ผมเล่นกีตาร์ได้ถึง 10,000 ชั่วโมง

73
00:04:14,005 --> 00:04:16,966
ตอนที่เจอเรย์ ผมมีวงอยู่แล้ว

74
00:04:17,050 --> 00:04:20,804
ชื่อไดนาโซนิกส์
ออลลี่ บราวน์เป็นมือกลองคนใหม่ของเรา

75
00:04:20,887 --> 00:04:23,723
เขาบอก "มีเพื่อนอยู่คน เก่งมาก
นายต้องชวนเขามา"

76
00:04:23,807 --> 00:04:25,517
ผมบอก "ได้เลย ฉันจะลองไปฟัง"

77
00:04:25,600 --> 00:04:27,060
เขาบอก "ฟังทางโทรศัพท์สิ"

78
00:04:27,143 --> 00:04:28,520
"ซิลเวสเตอร์ ริเวอร์ส เพื่อนสมัยเด็ก"

79
00:04:28,603 --> 00:04:30,939
เดอะเทมป์เทชันส์ออกเพลง "ไอม์ลูสซิ่งยู"

80
00:04:31,022 --> 00:04:33,900
เรย์เล่นเพลงนี้ทางโทรศัพท์ เล่นท่อนกีตาร์ทุกท่อน

81
00:04:42,701 --> 00:04:45,245
มันดีมาก ผมบอก "บอกไปว่าตกลงจ้างเขา"

82
00:04:45,328 --> 00:04:47,205
วงของซิลเวสเตอร์เล่นเพลงยากกว่า

83
00:04:47,289 --> 00:04:49,207
วงของเขามีคอร์ด

84
00:04:49,291 --> 00:04:52,252
มีเปียโนไฟฟ้าเวอร์ลิตเซอร์
อย่างที่เรย์ ชาร์ลส์เล่น

85
00:04:52,335 --> 00:04:54,963
มันแย่มาก
เราไม่เคยได้ยินเสียงแบบนั้นเลย

86
00:04:55,046 --> 00:04:57,799
ผมแบบ "ฟังเหมือนแผ่นเสียงเลย"

87
00:04:57,883 --> 00:05:00,427
ทีนี้ผมจะขอพูดถึงสิ่งที่ผมไม่ชอบในวงนี้

88
00:05:00,510 --> 00:05:04,639
ซิลเวสเตอร์ให้เราใส่สูทสีเงินกับเสื้อเชิ้ตสีขาว

89
00:05:04,723 --> 00:05:08,393
เราเพิ่งอายุ 14 ปี จะให้เราใส่สูทสีเงินทำไม

90
00:05:08,476 --> 00:05:10,645
นั่นมันสไตล์เขาซึ่งเขาคิดว่ายอดมาก

91
00:05:10,729 --> 00:05:13,607
เวลาเห็นเขาทุกวันนี้ เขาก็ยังเป็นแบบนั้น

92
00:05:13,690 --> 00:05:16,568
อ้อใช่ เขาเคยเป็นหัวหน้าวงของไมเคิล แจ็คสัน

93
00:05:16,651 --> 00:05:19,362
จนไมเคิลเห็นเขาใส่สูทผูกไท

94
00:05:19,446 --> 00:05:21,031
ก็ไล่เขาออกเดี๋ยวนั้นเลย

95
00:05:21,114 --> 00:05:23,950
ดนตรีเลิศมาก ไมเคิลแค่ไม่ชอบที่เขาใส่สูทผูกไท

96
00:05:24,034 --> 00:05:26,286
นั่นแหละ ผมกับเรย์ก็เลยเริ่มวงกัน

97
00:05:26,369 --> 00:05:28,914
แม้หลายปีให้หลัง

98
00:05:28,997 --> 00:05:32,250
ผมได้ร่วมงานกับมือกีตาร์เก่งๆ หลายคน

99
00:05:32,334 --> 00:05:33,835
ตลอดเวลาหลายสิบปี

100
00:05:34,794 --> 00:05:36,796
เรย์ก็ยังเป็นคนแรกที่ผมนึกถึง

101
00:05:41,676 --> 00:05:43,303
ตอนผมอายุ 13 ปี

102
00:05:43,386 --> 00:05:46,681
บิลลี่ เฮนเดอร์สันโทรมา
ให้ผมไปคัดตัวเข้าวงเดอะสปินเนอร์ส

103
00:05:46,765 --> 00:05:51,061
น่าเสียดาย การที่เธอรักเล่นๆ กับหนุ่มคนนั้น

104
00:05:51,144 --> 00:05:53,021
โมทาวน์มาแล้ว

105
00:06:00,445 --> 00:06:03,323
โอกาสทางดนตรี เรามีโมทาวน์ เรามีสแต็กซ์

106
00:06:03,406 --> 00:06:04,699
มีฮอลแลนด์-โดเชอร์-ฮอลแลนด์

107
00:06:04,783 --> 00:06:07,953
เรามีคลับบาร์ที่จะไปคืนไหนก็ได้

108
00:06:08,036 --> 00:06:11,414
ถ้าอายุ 14-15 ก็ให้พ่อแม่ขับรถพาไป

109
00:06:11,498 --> 00:06:13,917
คืนหนึ่งดูได้ห้าหกวง

110
00:06:21,299 --> 00:06:25,512
ผมเล่นที่ละตินควอร์เตอร์ แล้วแฮมิลตัน โบแฮนนอน

111
00:06:25,595 --> 00:06:27,138
ก็เข้ามาได้ยินผมเล่น

112
00:06:27,222 --> 00:06:28,223
ผมเจอเรย์ พาร์เกอร์

113
00:06:28,306 --> 00:06:29,808
"แฮมิลตัน โบแฮนนอน
หัวหน้าวงที่โมทาวน์"

114
00:06:29,891 --> 00:06:31,268
เขาอายุ 14

115
00:06:31,351 --> 00:06:33,270
คืนหนึ่งผมไปที่คลับนี้

116
00:06:33,812 --> 00:06:35,647
ผมเห็นเด็กคนนี้เล่นกีตาร์

117
00:06:35,730 --> 00:06:38,608
เลยแนะนำตัว "ฉันชื่อโบแฮนนอน
เป็นหัวหน้าวงดนตรี"

118
00:06:38,692 --> 00:06:41,111
"ของโมทาวน์เรคคอร์ดส์
และฉันชอบที่เธอเล่น"

119
00:06:41,194 --> 00:06:44,447
ตอนนั้นแฮมิลตัน โบแฮนนอน
เป็นมือกลองให้โมทาวน์

120
00:06:44,531 --> 00:06:46,116
แต่ก็เป็นหัวหน้าวงด้วย

121
00:06:46,199 --> 00:06:48,660
เขาเรียบเรียงเพลงของโมทาวน์ทั้งหมด

122
00:06:48,743 --> 00:06:50,870
ผมได้ฟังเขาเล่นแล้วสะดุดหู

123
00:06:50,954 --> 00:06:53,123
ไม่ใช่ข้างเดียว แต่เต็มสองหูเลย

124
00:06:53,206 --> 00:06:55,584
เขาดึงตัวผมไปแล้วพูดประมาณว่า

125
00:06:55,667 --> 00:06:58,712
"มาเล่นกับเราสิ วงดนตรีวงใหญ่
ฉันเป็นหัวหน้าวงที่โมทาวน์"

126
00:06:58,795 --> 00:07:00,797
ประมาณนั้น ผมก็แบบ "หมอนี่ใครเนี่ย"

127
00:07:00,881 --> 00:07:02,048
"เขาพูดเรื่องอะไร"

128
00:07:02,132 --> 00:07:05,010
เขาบอก "ฉันชอบที่เธอเล่น
เธอเล่นกับผู้ใหญ่ได้มั้ย"

129
00:07:05,093 --> 00:07:07,971
เขามาที่บ้านแม่ รับรองกับพ่อแม่ผมว่า

130
00:07:08,054 --> 00:07:10,140
จะไม่มียาเสพติด ไม่มีแอลกอฮอล์

131
00:07:10,223 --> 00:07:13,810
เขามารับมาส่งผมด้วยตัวเองทุกวัน

132
00:07:13,894 --> 00:07:15,395
ถ้าพ่อแม่รับส่งไม่ได้

133
00:07:15,478 --> 00:07:18,106
ผมอยากให้พ่อแม่ไว้ใจฝากเรย์ไว้กับผม

134
00:07:18,189 --> 00:07:20,859
ผมก็เลยเหมือนเป็นครอบครัวของเขาด้วย

135
00:07:20,942 --> 00:07:23,820
ผมก็เลยได้เล่นในวงด้วยค่าตอบแทน 20,000

136
00:07:23,904 --> 00:07:26,281
แกลดีส ไนต์เป็นคนแรกที่เราเล่นให้

137
00:07:26,907 --> 00:07:30,327
พร้อมกับพาร์เลียร์เมนต์
ที่มีจอร์จ คลินตันร้องเพลง...

138
00:07:30,410 --> 00:07:34,164
ฉันอยากประกาศว่ารักของเธอคืออะไร...

139
00:07:34,247 --> 00:07:36,416
นั่นคือพาร์เลียร์เมนต์ก่อนจะเป็นฟังกาเดลิค

140
00:07:36,499 --> 00:07:38,752
ผมได้ทำงานกับเดอะฟังก์บราเธอร์ส

141
00:07:38,835 --> 00:07:43,590
เจมส์ เจเมอร์สัน, เดอะเทมป์เทชันส์,
สโมกกี้ โรบินสัน, มาร์วิน เกย์

142
00:07:47,052 --> 00:07:50,555
ละแวกที่ผมโตขึ้นมา จะเห็นคนผิวขาวแค่ในทีวี

143
00:07:51,598 --> 00:07:54,726
ผมเคยคิดว่าคนผิวขาวอยู่ในทีวีจริงๆ

144
00:07:54,809 --> 00:07:57,646
เราอยู่ในย่านที่มีความเฉพาะกลุ่มสูง

145
00:07:57,729 --> 00:07:59,814
ซึ่งจะไม่เห็นคนผิวขาวเลย

146
00:07:59,898 --> 00:08:02,651
ถ้าคุณเลี้ยวตรงมุมถนนและมองมาที่ละแวกนั้น

147
00:08:02,734 --> 00:08:04,152
จะมีแต่คนดำทั้งนั้นเลย

148
00:08:04,236 --> 00:08:06,279
ในคลับ ทุกคนเป็นคนผิวดำ

149
00:08:06,363 --> 00:08:09,407
ถ้าเปิดทีวี ทุกคนจะเป็นคนผิวขาว

150
00:08:09,491 --> 00:08:10,492
เรารู้กันแค่นั้น

151
00:08:10,575 --> 00:08:11,952
มันแบ่งแยกสุดๆ

152
00:08:12,035 --> 00:08:14,371
และเป็นเส้นที่เราก้าวข้ามไม่ได้

153
00:08:14,454 --> 00:08:17,332
เมืองที่อยู่ข้างเบนตันฮาร์เบอร์ ชื่อแฟร์เพลน

154
00:08:17,415 --> 00:08:18,708
"เออร์นีย์ ฮัดสัน
นักแสดง"

155
00:08:18,792 --> 00:08:21,253
คนผิวดำจะอยู่ในแฟร์เพลนตอนค่ำไม่ได้

156
00:08:21,336 --> 00:08:24,881
ถ้าโดนจับได้ ตำรวจจะเข้ามาขวาง
หรืออาจจะร้ายกว่านั้น

157
00:08:24,965 --> 00:08:27,884
ผมเรียนมัธยมปลายแบบรวมเชื้อชาติ

158
00:08:27,968 --> 00:08:30,470
แต่ก็แค่ว่าคนผิวดำได้รับอนุญาตให้เข้าเรียน

159
00:08:30,554 --> 00:08:31,763
เราโดนแบ่งแยกอยู่ดี

160
00:08:31,846 --> 00:08:35,392
เราอยู่ในระบบที่แตกต่างจากเด็กผิวขาว

161
00:08:35,475 --> 00:08:40,230
เราโตขึ้นมาในยุคที่อเมริกาพูดถึงเสรีภาพกันมาก

162
00:08:40,313 --> 00:08:42,691
แต่ไม่ได้แสดงให้เห็นเลย

163
00:08:42,774 --> 00:08:44,901
ดังนั้น ปี 19...

164
00:08:45,485 --> 00:08:50,156
เอาแล้วไง สักปี '67 ได้ ผมน่าจะอายุ 13 ปี

165
00:08:50,740 --> 00:08:54,160
เราไปเที่ยวกันเพราะพ่อผมมีเรือเร็วลำเล็กๆ

166
00:08:54,244 --> 00:08:56,204
จะออกไปจับปลากันที่ทะเลสาบอิรี

167
00:08:56,288 --> 00:08:57,706
เพราะผมชอบปลาสดๆ แบบนั้น

168
00:08:58,206 --> 00:09:00,750
ตอนนั้นเป็นครั้งแรกที่ผมได้ยินคำว่า "จลาจล"

169
00:09:00,834 --> 00:09:02,586
ผมไม่รู้ว่าเขาพูดถึงอะไร

170
00:09:02,669 --> 00:09:05,338
แต่เราเพิ่งไปถึงเด็กซ์เตอร์กับบูเลอวาร์ด
เขาบอกว่า

171
00:09:05,422 --> 00:09:07,757
"เราต้องกลับ มีเหตุจลาจล"

172
00:09:07,841 --> 00:09:09,509
ผมถาม "จลาจลคืออะไร"

173
00:09:10,343 --> 00:09:13,930
สี่วันแห่งจลาจล การปล้นสะดม การวางเพลิง
ทำให้ดีทรอยต์สะเทือน

174
00:09:14,014 --> 00:09:17,434
ปีนี้เกิดความรุนแรงทางเชื้อชาติ
ปะทุขึ้นรุนแรงที่สุดในตัวเมือง

175
00:09:17,517 --> 00:09:20,228
บ้านตลอดช่วงถนนกลายเป็นเพลิงนรก

176
00:09:20,312 --> 00:09:23,815
มีคนเสียชีวิตอย่างน้อย 36 คน
บาดเจ็บกว่า 2,000 คน

177
00:09:23,899 --> 00:09:26,276
และความเสียหายสูงถึง 500 ล้านดอลลาร์

178
00:09:27,777 --> 00:09:30,697
ผู้ว่าการรัฐรอมนีย์ประกาศภาวะฉุกเฉิน

179
00:09:49,507 --> 00:09:53,386
มีแต่ไฟไหม้ทุกอย่าง ทุกที่ รถถังวิ่งอยู่ตามถนน

180
00:09:53,470 --> 00:09:58,391
โรงเรียนมัธยมปลายที่เราไปเรียน
เป็นฐานของกองกำลังป้องกันชาติ

181
00:09:58,475 --> 00:10:01,770
ซึ่งห่างออกไปอย่างมากก็สิบช่วงถนน

182
00:10:02,312 --> 00:10:06,733
มันก็เลยยากสำหรับเด็กที่อายุแค่ 14-15 ปี

183
00:10:07,943 --> 00:10:09,986
นึกออกมั้ย มันน่าทึ่งน่ะ

184
00:10:10,070 --> 00:10:12,405
แต่ขอบคุณพระเจ้าที่มันจบลง

185
00:10:12,489 --> 00:10:14,616
คือ เราสามารถ...

186
00:10:14,699 --> 00:10:20,455
ผมอยู่ตรงนั้น มองเห็นเปลวไฟเลย

187
00:10:20,538 --> 00:10:23,124
ผมเห็นกองกำลังป้องกันชาติอยู่ตามถนน

188
00:10:23,208 --> 00:10:25,377
นั่นคือย่านที่เราอยู่

189
00:10:38,265 --> 00:10:41,977
ผมบอกเลย ผมถึงบ้านแล้วก็เห็นรถ

190
00:10:42,060 --> 00:10:45,230
รถเปิดประทุนวิ่งไปโดยขนโซฟาไปด้วย
แล้วก็ได้ยินคำว่าปล้นสะดม

191
00:10:45,313 --> 00:10:47,816
ซึ่งผมไม่เคยรู้ว่าปล้นสะดมคืออะไร

192
00:10:47,899 --> 00:10:51,403
แล้วเราก็ดูทีวี มีคนขว้างปาขวด
ใส่กระจกหน้าต่างของตึก

193
00:10:51,486 --> 00:10:53,363
และเผาตึกเสียวอดวาย

194
00:10:53,446 --> 00:10:57,158
และบ้านผม เรามองตรงขึ้นไปแบบนี้

195
00:10:57,242 --> 00:10:59,077
และเห็นไฟอยู่เหนือศีรษะพอดี

196
00:10:59,160 --> 00:11:02,080
แต่ปั๊มน้ำมันน่าจะ... ไม่รู้สิ
ห่างไปสักสองสามช่วงตึก

197
00:11:02,163 --> 00:11:05,875
มันก็เลยเหลือเชื่อ สิ่งที่เกิดขึ้นตอนนั้นน่ะ

198
00:11:05,959 --> 00:11:08,962
ผมกลัวแทบตาย ผมคิดว่าโลกกำลังจะแตกแล้ว

199
00:11:09,045 --> 00:11:11,590
เพราะเกิดมาก็ไม่เคยเห็นอะไรแบบนั้นเลย

200
00:11:12,090 --> 00:11:15,051
มันถล่มเมืองพังพินาศเลยตอนนั้นน่ะ

201
00:11:15,135 --> 00:11:17,304
คือทุกอย่างพังพินาศ

202
00:11:17,387 --> 00:11:20,390
ตอนเดินไปโรงเรียนหลายสัปดาห์ต่อมา

203
00:11:20,473 --> 00:11:22,559
ร้านค้าทุกร้านที่เราเคยไปซื้อของ

204
00:11:22,642 --> 00:11:24,853
ทุกร้านถูกเผาวอด ไม่เหลืออะไรเลย

205
00:11:24,936 --> 00:11:27,898
หน้าต่างแตกหมด ทุกอย่างในร้านถูกขโมย

206
00:11:27,981 --> 00:11:32,444
มันเป็นช่วงเวลาที่น่ากลัวมากๆ ในชีวิตผม

207
00:11:32,527 --> 00:11:36,031
และสิ่งเดียวที่ผมพึ่งได้คือการเล่นกีตาร์

208
00:11:38,658 --> 00:11:42,454
ผมอยู่ที่ป้ายรถเมล์ กำลังจะไปโรงเรียนแคสเทค

209
00:11:42,537 --> 00:11:44,873
ผมหอบหนังสือมา กำลังจะไปแคสเทค

210
00:11:44,956 --> 00:11:47,250
ขึ้นรถเมล์คันเดิมทุกเช้า

211
00:11:47,334 --> 00:11:50,420
ตำรวจสี่ห้าคนโผล่มาพร้อมกับชักปืน
แล้วก็สั่งให้หยุด

212
00:11:50,503 --> 00:11:53,340
ผมคิดว่า "แย่แล้ว พระเจ้า มีคนเดือดร้อนแน่"

213
00:11:53,423 --> 00:11:55,592
เรามองรอบตัว ผมกำลังจะขึ้นรถเลย

214
00:11:55,675 --> 00:11:57,302
มองรอบตัวว่าเกิดอะไรขึ้น

215
00:11:57,385 --> 00:12:00,347
และพวกเขาก็เล็งปืนมาที่ผมจริงๆ

216
00:12:00,430 --> 00:12:02,098
คว้าตัวผม ลากเข้าไปในตรอก

217
00:12:02,182 --> 00:12:04,142
ไม่มีใครพูดอะไรเลย และผมจะไม่มีวันลืม

218
00:12:04,226 --> 00:12:06,937
ถ้าผมโดนตอนนี้ ผมคงแขนหัก

219
00:12:07,020 --> 00:12:10,148
แต่ตอนนั้นเลย พวกเขาคุมตัวผมแบบนี้

220
00:12:10,774 --> 00:12:13,860
บนหลังคารถ ตัวผมลอยขึ้นจากพื้น

221
00:12:13,944 --> 00:12:18,448
และผู้ชายอีกสามสี่คนก็รัวหมัดใส่ผม

222
00:12:18,531 --> 00:12:22,452
อาจเป็นจุดนั้นในชีวิตที่ผมคิดจริงๆ ว่า

223
00:12:22,535 --> 00:12:25,956
"มันจบแล้ว นายจะไม่มีชีวิตรอดออกจากตรอกนี้"

224
00:12:26,581 --> 00:12:30,669
เพื่อนสนิทผม เนธาน วัตส์
ซึ่งเป็นหัวหน้าวงดนตรีของสตีวี่ วันเดอร์

225
00:12:30,752 --> 00:12:33,004
แม่เขาออกมาที่ระเบียงหลังบ้าน

226
00:12:33,088 --> 00:12:36,007
ทำความสะอาดพรม

227
00:12:36,091 --> 00:12:39,678
จังหวะนั้นเหมือนพระเจ้าปรานี

228
00:12:39,761 --> 00:12:42,264
เธอบังเอิญออกมาทำความสะอาดพรม
แล้วมองออกมา

229
00:12:42,347 --> 00:12:44,349
มองตรงลงมาและเห็นผมโดนซ้อม

230
00:12:45,100 --> 00:12:49,521
เธอบอก "เฮ้ เขาเป็นเด็กดีนะ
พวกคุณทำอะไร"

231
00:12:50,021 --> 00:12:52,983
พวกนั้นมองเธอแล้วก็ไม่พูดอะไร

232
00:12:53,066 --> 00:12:55,944
แต่หยุดซ้อมผมแล้วปล่อยผมร่วงลงพื้น

233
00:12:56,027 --> 00:12:58,280
ผมนอนอยู่บนพื้นครู่หนึ่ง

234
00:12:59,364 --> 00:13:02,659
ไม่เคยมีใครบอกผมเลยว่าพวกเขาทำทำไม

235
00:13:02,742 --> 00:13:04,035
ผมไม่ได้ถูกจับ

236
00:13:04,119 --> 00:13:06,204
พวกเขาไม่บอกด้วยว่าผมทำอะไรผิด

237
00:13:06,288 --> 00:13:09,624
แค่ลากผมเข้าไปในตรอกและเริ่มซ้อมผม

238
00:13:11,459 --> 00:13:12,294
รู้ไหม...

239
00:13:13,169 --> 00:13:16,047
แหม มันทำให้...

240
00:13:16,131 --> 00:13:19,092
ทำให้ความสนุกกับกีฬา
และอีกหลายอย่างของผมหายไปเลย

241
00:13:19,634 --> 00:13:24,180
แต่ผมว่าก็คงเหมือนเรื่องอื่นๆ
เราหาข้อดีของมันได้

242
00:13:24,264 --> 00:13:27,809
คือมันทำให้ผมอยากอยู่บ้านซ้อมกีตาร์

243
00:13:27,893 --> 00:13:31,354
และสักวัน ถ้าผมเล่นกีตาร์ได้เก่งพอตัว

244
00:13:31,438 --> 00:13:33,356
มันจะพาผมไปจากที่นั่นได้

245
00:13:33,440 --> 00:13:36,067
พาผมไปจากความบ้าคลั่งนี้น่ะ

246
00:13:44,826 --> 00:13:45,827
"มาร์วิน เกย์"

247
00:13:45,911 --> 00:13:48,455
โบแฮนนอนแนะนำให้ผมรู้จักมาร์วิน เกย์

248
00:13:48,538 --> 00:13:52,167
และเราเริ่มเล่นในห้องอัดให้มาร์วิน เกย์
ตอนผมอายุ 15

249
00:13:52,250 --> 00:13:54,669
ซึ่งปกติจะอัดเสียงกันตอนกลางวัน

250
00:13:55,212 --> 00:13:57,422
บางทีก็ไม่ได้ไปโรงเรียน

251
00:13:57,964 --> 00:14:00,050
ผมเล่นดนตรีให้มาร์วิน เกย์เยอะเลย

252
00:14:00,133 --> 00:14:04,721
แต่งานที่ผมจำได้แม่นที่สุดคือ
อัลบั้มการแสดงสดที่โอ๊คแลนด์โคลีเซียม

253
00:14:04,804 --> 00:14:06,181
ขอบคุณครับ

254
00:14:11,978 --> 00:14:15,774
และผมจำได้ว่าเราเริ่มขึ้นเพลง
"ดิสแทนต์เลิฟเวอร์" ถูกมั้ย

255
00:14:16,274 --> 00:14:18,568
แล้วจู่ๆ กีตาร์ผมก็แทบหลุดมือ

256
00:14:18,652 --> 00:14:22,530
เสียงกรี๊ดดังสุดๆ เลย

257
00:14:22,614 --> 00:14:23,990
ไม่มีไมค์ในกลุ่มคนดู

258
00:14:24,074 --> 00:14:27,202
แต่ในอัลบั้มนั้น จะได้ยินเสียงกรี๊ด
ดังมาจากไมค์กีตาร์

259
00:14:27,285 --> 00:14:29,663
ไมค์กลองและไมค์เบส

260
00:14:29,746 --> 00:14:31,373
ตอนเขาร้อง "คนรักที่ห่างไกล"

261
00:14:31,456 --> 00:14:34,000
และมีช่วงเงียบก่อนจะเริ่มร้องท่อนต่อไป

262
00:14:34,084 --> 00:14:35,919
ตอนนั้นแหละที่ดังที่สุด

263
00:14:36,002 --> 00:14:38,463
คอนเสิร์ตโรลลิ่งสโตนยังไม่ดังขนาดนั้นเลย

264
00:14:38,547 --> 00:14:41,508
ผมไม่เคยได้ยินเสียงอะไรดังขนาดนี้
ไม่ว่าจะเมื่อไหร่

265
00:14:42,175 --> 00:14:44,094
คนรักที่ห่างไกล

266
00:14:53,562 --> 00:14:55,689
ผมเริ่มทำงานเป็นนักเปียโนประจำ

267
00:14:55,772 --> 00:14:57,899
ให้ค่ายอินวิคตัสของฮอลแลนด์-โดเชอร์-ฮอลแลนด์

268
00:14:57,983 --> 00:15:01,444
พอผมได้อยู่ที่นั่น ผมก็อยากชวนเรย์มาอยู่ด้วย

269
00:15:01,528 --> 00:15:03,530
สำหรับคนที่ไม่รู้จักฮอลแลนด์-โดเชอร์-ฮอลแลนด์

270
00:15:03,613 --> 00:15:06,533
พวกเขาแต่งเพลง "สต็อปอินเดอะเนมออฟเลิฟ"
"ชูการ์พายฮันนี่บันช์"

271
00:15:06,616 --> 00:15:09,244
เพลงอื่นๆ ทั้งหมด นี่จึงเป็นเรื่องใหญ่จริงๆ

272
00:15:09,327 --> 00:15:12,539
และทุกวันที่ผมอยู่บ้าน ผมหวังว่าจะมีใครสักคนป่วย

273
00:15:12,622 --> 00:15:15,375
ซิลเวสเตอร์จะได้นึกถึงชื่อผม
และบอกให้โทรหาเรย์

274
00:15:15,458 --> 00:15:19,963
ครั้งแรกที่เรารู้จักเรย์ก็คือผ่านแม็คคินลีย์ แจ็คสัน

275
00:15:20,046 --> 00:15:21,590
แม็คคินลีย์ แจ็คสันเรียบเรียงเพลง

276
00:15:21,673 --> 00:15:24,259
คำถามแรกคือ เขาไปอยู่ไหนมา

277
00:15:24,342 --> 00:15:27,596
เขามาจากไหน แล้วทำยังไงเขาถึงจะอยู่กับเรา

278
00:15:27,679 --> 00:15:30,223
ฮอลแลนด์-โดเชอร์-ฮอลแลนด์ออกจากโมทาวน์

279
00:15:30,307 --> 00:15:34,394
และเปิดบริษัทชื่ออินวิคตัสเรคคอร์ดส์
และฮ็อตแวกซ์เรคคอร์ดส์

280
00:15:34,477 --> 00:15:38,982
ผมพยายามดึงพวกเลือดใหม่เข้ามา
และเรย์ก็เป็นคนแรกที่เข้ามาอยู่

281
00:15:39,065 --> 00:15:42,277
ตอนอายุ 15 ผมมาอยู่กับ
ฮอลแลนด์-โดเชอร์-ฮอลแลนด์

282
00:15:42,360 --> 00:15:44,279
โรเบิร์ต ไวท์กับเอ็ดดี้ วิลลิสเพิ่งออกไป

283
00:15:44,362 --> 00:15:47,198
แล้วเด็กคนนี้ก็มา ผมเป็นเด็กหนุ่มที่หนวดเพิ่งขึ้น

284
00:15:47,282 --> 00:15:50,660
ไว้ผมทรงแอฟโฟร
ท่าทางเหมือนไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไรอยู่

285
00:15:50,744 --> 00:15:54,122
พวกเขาบอก "นายพาใครเข้ามาน่ะ"

286
00:15:54,205 --> 00:15:56,333
ตอนที่ผมเห็นเด็กคนนี้เข้ามา

287
00:15:57,667 --> 00:16:01,463
พวกเขาบอก "ให้เขาเล่นสิ แม็คคินลีย์
ไม่งั้นคุณจะต้องเสียใจ"

288
00:16:01,546 --> 00:16:04,090
แล้วเขาก็เข้ามาพร้อมแอมป์ตัวเล็กๆ และเริ่มเล่น

289
00:16:04,174 --> 00:16:05,008
มันเหมือน...

290
00:16:05,091 --> 00:16:06,092
"เรจจี้ โดเชอร์
วิศวกร"

291
00:16:06,176 --> 00:16:07,093
ใช่เลย

292
00:16:07,677 --> 00:16:11,932
เขาเริ่มเล่นและเล่นได้ดี จริงๆ นะ ผมช็อคเลยล่ะ

293
00:16:12,015 --> 00:16:13,808
ผมไม่มีวันลืมชื่อเพลงนั้นเลย

294
00:16:13,892 --> 00:16:16,478
"เอฟวรี่ธิงกู้ดอิสแบด เอฟวรี่ธิงแบดอิสกู้ด"

295
00:16:25,278 --> 00:16:27,614
แม็คคินลีย์ให้ผมเล่นกีตาร์แบบเหยียบแป้น

296
00:16:27,697 --> 00:16:29,908
มีมือกีตาร์อีกสอง และกว่าจะอัดเสร็จ

297
00:16:29,991 --> 00:16:32,244
ก็มีมือกีตาร์สามสี่คนในการอัดเพลงเดียว

298
00:16:32,327 --> 00:16:35,121
และผมก็คิดในใจว่า ผมทำได้แล้ว

299
00:16:35,622 --> 00:16:38,083
เขาอัดกีตาร์สี่ตัวทับได้ ถ้าเขาไม่ชอบผม

300
00:16:38,166 --> 00:16:39,793
ผมคงกระเด็นจากที่นั่นนานแล้ว

301
00:16:39,876 --> 00:16:41,670
จากจุดนั้น ที่เหลือก็รู้กันอยู่แล้ว

302
00:16:41,753 --> 00:16:43,755
เขาสร้างผลงาน ทำได้ดีด้วย

303
00:16:43,838 --> 00:16:46,466
เรามีสัมพันธ์อันดี
และผมก็ได้อัดเพลงทั้งหมด

304
00:16:46,550 --> 00:16:48,718
"ฮอลแลนด์-โดเชอร์-ฮอลแลนด์
กับเรย์ พาร์เกอร์ จูเนียร์"

305
00:16:50,595 --> 00:16:52,138
พวกเขามีวงอย่างฮันนี่โคน

306
00:16:52,222 --> 00:16:55,016
"พุตอิตอินเดอะวอนต์แอดส์"
ลอร่า ลี "อิฟยูแคนบีตมีร็อคกิน..."

307
00:16:55,100 --> 00:16:57,852
"ยูแคนแฮฟมายแชร์"
ฟรีด้า เพนย์ "บริงเดอะบอยส์แบ็คโฮม"

308
00:16:57,936 --> 00:17:00,146
แชร์เมนออฟเดอะบอร์ด "แพทเชส"

309
00:17:00,230 --> 00:17:01,898
ทุกเพลงที่ผมเล่น

310
00:17:01,982 --> 00:17:05,694
และพอใจกับการทำทุกอย่างที่นั่น
มันสุดยอดมาก

311
00:17:10,949 --> 00:17:16,204
ผมได้งานแสดงประจำตอนอายุ 15
หาเงินได้ 350 ดอลลาร์ต่อสัปดาห์

312
00:17:16,287 --> 00:17:20,000
งานก้าวสู่วัยของชาวยิวและงานแต่งงาน
ได้ราวๆ 35 เหรียญต่องาน

313
00:17:20,083 --> 00:17:23,378
แล้วก็มีงานในห้องอัดอาทิตย์ละสองครั้ง
ที่สตูดิโอต่างๆ

314
00:17:23,460 --> 00:17:25,463
ได้เงิน 90 เหรียญต่อสามชั่วโมง

315
00:17:25,546 --> 00:17:28,925
ผมก็เลยหาเงินได้ถึงอาทิตย์ละ 600-700 ดอลลาร์

316
00:17:29,885 --> 00:17:35,098
กลายเป็นว่าทุกคนที่ได้ฟังเขา
จะอยากให้เขาร่วมเล่นด้วย

317
00:17:35,599 --> 00:17:37,100
ตอนนั้นเขาเก่งขนาดนั้นเลย

318
00:17:37,183 --> 00:17:40,520
อย่าใช้คำว่าตอนนั้นเลย ตอนนี้ก็ยังเก่ง

319
00:17:41,938 --> 00:17:44,065
ทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับผมในดีทรอยต์

320
00:17:44,149 --> 00:17:47,402
มีเรื่องไม่ดีอยู่ด้วย
แต่ดีทรอยต์ก็ยังเป็นเมืองโปรดของผม

321
00:17:47,485 --> 00:17:49,571
เพราะมันคือดินแดนแห่งโอกาส

322
00:17:49,654 --> 00:17:52,240
คืนหนึ่ง ผมโทรหาสตีวี่ วันเดอร์ บอกว่า

323
00:17:52,324 --> 00:17:55,118
"คุณต้องฟังเขาเล่นกีตาร์ เขาชื่อเรย์ พาร์เกอร์"

324
00:17:55,201 --> 00:17:57,621
และผมให้เบอร์ของเรย์ พาร์เกอร์
กับสตีวี่ วันเดอร์ไป

325
00:17:57,704 --> 00:18:00,624
นั่นเรย์ พาร์เกอร์ จูเนียร์ใช่มั้ย
สตีวี่ วันเดอร์นะ

326
00:18:02,042 --> 00:18:04,669
โอเค มิวสิคออฟมายมายด์เป็นอัลบั้มโปรดของผม

327
00:18:04,753 --> 00:18:08,131
เคยเอาใส่รถ ขับไปเรื่อยๆ พร้อมกับฟังอัลบั้มนั้น

328
00:18:08,215 --> 00:18:10,884
เวลามีใครที่ดังมากๆ โทรหาคุณ

329
00:18:10,967 --> 00:18:13,470
หรือคนที่เราบังเอิญเป็นแฟนพันธุ์แท้

330
00:18:13,553 --> 00:18:16,389
สิ่งแรกที่เราคิดคือ เพื่อนแกล้งแน่ๆ

331
00:18:16,473 --> 00:18:18,475
ทีนี้ก็ถอยออกมาหน่อย

332
00:18:18,558 --> 00:18:22,145
พอสตีวี่ วันเดอร์โทรมา
เราปล่อยผ่านไปเฉยๆ ไม่ได้

333
00:18:22,229 --> 00:18:24,064
ผมไม่เชื่อจริงๆ ว่าสตีวี่ วันเดอร์...

334
00:18:24,147 --> 00:18:27,484
อะไรกัน สตีวี่ วันเดอร์โทรหาผมเนี่ยนะ
นี่พูดเรื่องอะไร

335
00:18:27,567 --> 00:18:29,569
ผมนั่งอยู่ที่บ้านในดีทรอยต์ โทรศัพท์ดัง

336
00:18:29,653 --> 00:18:30,904
สตีวี่ วันเดอร์อยู่ในสาย

337
00:18:30,987 --> 00:18:33,073
ผมรับสายแล้วก็วางเลย จริงๆ นะ

338
00:18:33,156 --> 00:18:35,325
ผมคิดว่าต้องเป็นเพื่อนสักคน

339
00:18:35,408 --> 00:18:39,329
วางไป แล้วเขาก็โทรกลับมา
เขาไม่ย่อท้อ เขาโทรมาอีก

340
00:18:39,412 --> 00:18:43,124
ผมวางหูอีก น่าจะครั้งที่สามละมั้ง
ที่ผมพูดอะไรออกไป

341
00:18:43,208 --> 00:18:46,253
อย่างที่ไม่ควรพูด อาจจะเป็นคำหยาบสักคำ
แล้วก็วางหูไป

342
00:18:46,336 --> 00:18:48,713
ผมคิดว่าเขาล้อเล่น ซึ่งก็ไม่เป็นไร

343
00:18:48,797 --> 00:18:51,091
เขาคิดว่าผมล้อเล่น ผมก็เลยโทรกลับไป

344
00:18:51,174 --> 00:18:55,178
เพราะผมตั้งใจจะให้เขาเล่นให้ได้

345
00:18:55,262 --> 00:18:58,348
และผมตื่นเต้นกับฝีมือของเขา

346
00:18:58,431 --> 00:19:01,518
ผมเลยโทรไปใหม่และเขาก็ยอมเชื่อ

347
00:19:01,601 --> 00:19:04,521
ผมบอก "เฮ้ นี่สตีวี่นะ ผมไม่ได้ล้อเล่น"

348
00:19:05,564 --> 00:19:07,524
"ถ้าคุณวางหูใส่ผมอีก คุณโดนชกแน่"

349
00:19:07,607 --> 00:19:10,110
"จะบอกให้นะ ผมก็มีคนรู้จักในดีทรอยต์"

350
00:19:10,193 --> 00:19:12,779
แล้วผมก็จำได้แม่นเลย เขาบอกว่า

351
00:19:12,862 --> 00:19:15,782
"ฟังนะ เราไม่คุยกันทางนี้"

352
00:19:15,865 --> 00:19:18,702
เขาบอก "เดี๋ยวนะ
ผมอยากเปิดเพลงให้คุณฟัง"

353
00:19:19,286 --> 00:19:21,913
เขาเล่นเพลง "ซูเปอร์สติชัน" ที่มีแต่จังหวะ

354
00:19:21,997 --> 00:19:25,750
ถ้าคุณจำได้ว่าเสียง "ซูเปอร์สติชัน"
เป็นยังไงนะ กลองขึ้น...

355
00:19:27,127 --> 00:19:30,463
แล้วผมก็ได้ยินเสียงเบสของมู๊ก
และคลาวิเน็ตเข้ามา

356
00:19:32,757 --> 00:19:33,800
แล้วผมก็แบบ พระเจ้า

357
00:19:33,884 --> 00:19:36,469
ผมดันวางสายใส่สตีวี่ วันเดอร์ ผมทำอะไรอยู่เนี่ย

358
00:19:36,553 --> 00:19:37,512
ไม่เอาน่า

359
00:19:40,015 --> 00:19:42,726
เขาบอก "คุณไม่ต้องคัดตัว"

360
00:19:42,809 --> 00:19:45,896
"เราจะไปแอลเอ เราจะอัดอัลบั้มทอล์กกิ้งบุ้ค"

361
00:19:45,979 --> 00:19:48,189
"จากนั้นก็จะเดินสายแสดง
กับโรลลิ่งสโตนส์"

362
00:19:48,273 --> 00:19:50,525
ทุกอย่างเปลี่ยนไปนับแต่นาทีนั้น

363
00:19:52,444 --> 00:19:57,657
ผมก็เลยได้เล่นในรายการเซซามีสตรีท
กับสตีวี่ วันเดอร์ ตอนอายุ 18

364
00:19:57,741 --> 00:19:59,618
เราเล่นเพลง "ซูเปอร์สติชัน"

365
00:19:59,701 --> 00:20:02,162
เพลงนี้คลาสสิกมาก เราออกรายการเซซามีสตรีท

366
00:20:02,245 --> 00:20:04,789
ซึ่งผมเคยดูสมัยเด็กๆ มีบิ๊กเบิร์ด

367
00:20:04,873 --> 00:20:07,000
กับตัวละครดังๆ อยู่ที่นั่น

368
00:20:07,083 --> 00:20:10,420
หลังจากนั้นก็ออกทัวร์กับโรลลิ่งสโตนส์

369
00:20:10,921 --> 00:20:13,048
ผมไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้เลย

370
00:20:13,131 --> 00:20:15,508
คนดูกรี๊ดกันใหญ่ ผมแบบเกิดอะไรขึ้นเนี่ย

371
00:20:15,592 --> 00:20:18,970
ผมก็แค่เด็กจากดีทรอยต์ เรื่องนี้มันยังไงกัน

372
00:20:34,569 --> 00:20:38,907
มีท่อนริฟฟ์ที่เรย์ชอบเล่น
และผมได้ยินตอนเล่นในห้องอัด

373
00:20:39,491 --> 00:20:42,869
ผมเลยอยากให้เขามาเล่นเพลงนั้น

374
00:20:42,953 --> 00:20:44,537
"เมย์บียัวร์เบบี้"

375
00:20:45,038 --> 00:20:46,957
เขาเริ่มเล่น "เมย์บียัวร์เบบี้"

376
00:20:47,040 --> 00:20:48,792
มันฟังก์สุดๆ เท่าที่ผมเคยได้ยิน

377
00:20:48,875 --> 00:20:49,709
คือมันมี...

378
00:20:50,210 --> 00:20:53,547
เสียงที่ไม่มีในเพลงไหนๆ ที่ผมเคยอัด

379
00:20:53,630 --> 00:20:56,258
หรือแม้แต่จะเคยได้ยินจากคนอื่นในชีวิตนี้

380
00:20:56,341 --> 00:20:59,636
นี่จึงเป็นประสบการณ์ใหม่เอี่ยม
เราจะทำยังไง

381
00:20:59,719 --> 00:21:03,557
เขาจังหวะแม่นอย่างเหลือเชื่อ

382
00:21:03,640 --> 00:21:09,771
เขาเริ่มได้เลย ไม่ว่าเพลงอะไรก็ตาม
ที่นักดนตรีเล่นอยู่

383
00:21:09,854 --> 00:21:13,275
และไม่ว่ามือกีตาร์คนไหนเล่นอยู่ด้วย

384
00:21:13,358 --> 00:21:17,195
เขาสร้าง... คือ เหมือนกาวที่ยึดไว้ด้วยกัน

385
00:21:17,279 --> 00:21:19,990
ด้วยความสามารถทางจังหวะของเขา

386
00:21:20,073 --> 00:21:23,410
เขาเล่นลัดจังหวะ
และสิ่งต่างๆ ที่ผมต้องการได้

387
00:21:23,493 --> 00:21:26,955
มันเกือบจะเหมือนกับว่า
เขาได้ยินความคิดของผม

388
00:21:27,038 --> 00:21:30,458
วางแผนอย่างอื่นไว้

389
00:21:30,542 --> 00:21:33,712
เหมือนจะทำให้ฉันกังวล

390
00:21:33,795 --> 00:21:34,963
และฉัน

391
00:21:35,046 --> 00:21:41,261
อาจเป็นคนของเธอที่วางแผนอย่างอื่นไว้

392
00:21:41,970 --> 00:21:43,972
โอ เย้

393
00:21:45,807 --> 00:21:49,769
สตีวี่มองสมาชิกในวงเหมือนครอบครัว

394
00:21:49,853 --> 00:21:53,690
เขาพาเราขึ้นเวทีซึ่งเป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่

395
00:21:53,773 --> 00:21:57,819
เขาจึงไม่ชอบให้ใครลาออก
เพราะมันก็เหมือนสมาชิกครอบครัว

396
00:21:57,903 --> 00:22:00,405
บอกว่า "ผมขอออกจากตระกูล"

397
00:22:00,488 --> 00:22:02,782
ผมอยู่กับสตีวี่ วันเดอร์มา 45 ปี

398
00:22:02,866 --> 00:22:05,911
สี่สิบห้าปีเลยนะ คุณวันเดอร์

399
00:22:05,994 --> 00:22:08,371
เมื่อเราจบจากโรงเรียนวันเดอร์

400
00:22:08,455 --> 00:22:11,791
เรามีความรู้มากมาย
ในเรื่องดนตรีและวิธีการทำเพลง

401
00:22:11,875 --> 00:22:14,252
เรย์อาจพูดได้ว่าเขาไม่เคยรู้วิธีทำเพลง

402
00:22:14,336 --> 00:22:15,795
จนมาทำงานกับสตีวี่

403
00:22:15,879 --> 00:22:17,130
สตีวี่สอนเขาทุกอย่าง

404
00:22:17,214 --> 00:22:18,965
สตีวี่สอนผมแต่งเพลง

405
00:22:19,049 --> 00:22:22,260
พาผมเข้าห้องอัด จ่ายเงิน

406
00:22:22,344 --> 00:22:25,513
อัดเพลงให้ผม ร้องคู่กับผม

407
00:22:25,597 --> 00:22:28,350
เรียบเรียงดนตรีของผมให้เห็นว่ามันจะเป็นยังไง

408
00:22:28,433 --> 00:22:30,227
ผมเลยคิดว่า ผมออกจากวงนั้นทำไม

409
00:22:30,310 --> 00:22:34,731
ผมว่าเขายังโกรธผมอยู่นิดหน่อยที่ออกจากวงมา

410
00:22:34,814 --> 00:22:38,443
ตอนนั้นเราอยู่ในนิวยอร์ก
และผมอยากไปแคลิฟอร์เนียมาก

411
00:22:38,526 --> 00:22:39,778
ที่นั่นมีแสงแดดสดใส

412
00:22:39,861 --> 00:22:43,156
ผมคิดว่าวงการดนตรีอยู่ในแคลิฟอร์เนีย
ผมอยากไปแคลิฟอร์เนีย

413
00:22:43,240 --> 00:22:46,076
ผมบอกให้เขารู้ว่าผมจะออก

414
00:22:46,159 --> 00:22:49,871
ผมจำได้ว่าเรามีคนประสานงาน
ที่เคยเป็นครูฝึกทหาร

415
00:22:49,955 --> 00:22:52,791
เขาบอก "นายห้ามออก
ทุกคนมีความสุขดีแล้ว เงียบเถอะ"

416
00:22:52,874 --> 00:22:57,212
คือในจุดหนึ่ง มันเหมือนผมถูกจับเป็นตัวประกัน

417
00:22:57,295 --> 00:22:59,005
ในวงดนตรีน่ะ

418
00:22:59,089 --> 00:23:04,135
ผมจำได้ว่าในคอร์ปัสคริสตี ที่เท็กซัส
ผมนอนบนโซฟาที่สนามบิน

419
00:23:04,219 --> 00:23:06,179
ผมบอก "คืนนี้ผมจะหนี"

420
00:23:06,263 --> 00:23:09,432
เขาอยากดัง และเขาก็ทำได้

421
00:23:09,516 --> 00:23:11,059
ผมภูมิใจในตัวเขานะ

422
00:23:12,435 --> 00:23:13,812
แล้วสตีวี่โกรธมั้ย

423
00:23:18,525 --> 00:23:20,527
ผมอยากให้เขาอัดเพลงกับผม

424
00:23:20,610 --> 00:23:24,114
แต่ชะตาชีวิตไม่ได้กำหนดมาแบบนั้น

425
00:23:24,197 --> 00:23:28,159
เขาทำงานของเขา และมันก็ดีมาก

426
00:23:28,702 --> 00:23:31,371
และผมก็ยินดี

427
00:23:31,997 --> 00:23:33,790
ยินดีกับความสำเร็จของเขา

428
00:23:45,802 --> 00:23:48,763
ผมเคยเชื่อว่าถ้าผมไปถึงแคลิฟอร์เนียได้

429
00:23:49,347 --> 00:23:50,599
ผมก็จะทำสำเร็จ

430
00:23:51,224 --> 00:23:52,392
ทุกคนพูดแบบนั้น

431
00:23:52,475 --> 00:23:54,895
ผมจะไปฮอลลีวู้ดและเป็นดาราดัง

432
00:23:54,978 --> 00:23:58,481
แต่มันจะเกิดขึ้นกับบางคน
ผมเลยคิดว่าโอกาสของผมอยู่ที่นั่น

433
00:23:58,565 --> 00:24:01,443
ผมจะไปเข้าห้องอัดอย่างเดอะเรคคอร์ดแพลนต์

434
00:24:01,526 --> 00:24:04,279
หรืออะไรที่คล้ายกัน ซึ่งเป็นห้องอัดที่ดังมากๆ

435
00:24:04,362 --> 00:24:07,115
ผมถือกีตาร์มือหนึ่ง อีกมือหิ้วแอมป์

436
00:24:07,198 --> 00:24:09,701
และทุกเช้าผมจะไปนั่งอยู่หน้าห้องอัดพวกนั้น

437
00:24:09,784 --> 00:24:11,411
พร้อมกีตาร์ นั่งขวางประตู

438
00:24:11,494 --> 00:24:12,829
ถ้าคุณอยากเข้าไปข้างใน

439
00:24:12,913 --> 00:24:14,748
ก็ต้องคุยกับผมหรือฟังผมเล่น

440
00:24:14,831 --> 00:24:17,751
ตอนที่ผมเจอเรย์ เขาอายุน้อยมาก
เพิ่ง 19 ปีเท่านั้น

441
00:24:17,834 --> 00:24:19,002
"ดอน พาสแมน
นักกฎหมาย/นักเขียน"

442
00:24:19,085 --> 00:24:20,754
ชัดเลยว่านี่เป็นชายคนหนึ่ง

443
00:24:20,837 --> 00:24:22,797
ที่เข้าใจว่ามันเกี่ยวกับอะไร

444
00:24:22,881 --> 00:24:26,509
มีองค์ประกอบสองอย่าง
ที่จะประสบความสำเร็จในวงการดนตรี

445
00:24:26,593 --> 00:24:30,347
ในฐานะศิลปินที่สร้างสรรค์
หนึ่งคือพรสวรรค์ สองคือพรแสวง

446
00:24:30,430 --> 00:24:34,392
เรย์คือส่วนผสมที่ดีมาก
ในการมีทั้งพรสวรรค์และพรแสวง

447
00:24:34,476 --> 00:24:36,978
ผมเป็นคนเเสียงดังโวยวาย

448
00:24:37,062 --> 00:24:38,688
ผมจะบอกใครๆ ว่า

449
00:24:38,772 --> 00:24:43,026
"คุณจะให้ผมเล่นกีตาร์
หรือจะฟังผมพูดไปอีก 20 นาที

450
00:24:43,109 --> 00:24:44,319
นั่งขวางทางคุณ

451
00:24:44,402 --> 00:24:46,863
หรือจะให้ผมเล่นสักสองสามนาที ลองฟังดู

452
00:24:46,947 --> 00:24:48,365
แล้วผมจะเลิกกวนใจคุณ"

453
00:24:48,448 --> 00:24:50,033
ส่วนใหญ่คิดดูแล้วจะบอกว่า

454
00:24:50,116 --> 00:24:52,410
"ว้าว อีกสิบวินาที ฉันไม่ต้องคุยกับเขาแล้ว"

455
00:24:58,208 --> 00:25:02,671
คนสำคัญในแอลเอที่ส่งผลต่อผม...

456
00:25:02,754 --> 00:25:04,756
มากกว่าใครก็คือจีน เพจ

457
00:25:07,509 --> 00:25:11,638
เขาให้ผมเล่นในห้องอัดด้วย และให้ผมเริ่มงานจริงๆ

458
00:25:11,721 --> 00:25:14,516
จีน เพจเป็นนักเรียบเรียงดนตรีมือหนึ่ง

459
00:25:14,599 --> 00:25:17,102
เขาทำทุกอย่างตั้งแต่ "ยูลอสต์แดตเลิฟวินฟิลลิ่ง"

460
00:25:17,185 --> 00:25:18,770
ของเดอะไรเชียสบราเธอร์ส

461
00:25:18,853 --> 00:25:20,230
จนถึงทุกเพลงของแบรี่ ไวท์

462
00:25:20,313 --> 00:25:23,108
ทุกเพลงของไลโอเนล ริชชี่ที่คุณได้ฟัง

463
00:25:23,191 --> 00:25:25,151
งานอัดเสียงของเอลตัน จอห์นที่คุณได้ฟัง

464
00:25:25,235 --> 00:25:27,028
เขาแต่งท่อนเครื่องสายกับเครื่องเป่า

465
00:25:27,112 --> 00:25:30,365
ของเพลงบรรเลงที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
ในประวัติศาสตร์ "เลิฟส์ธีม"

466
00:25:34,244 --> 00:25:38,582
เกล็น แคมป์เบลเป็นมือกีตาร์
ที่เข้าห้องอัดกับจีน เพจ

467
00:25:38,665 --> 00:25:40,917
เกล็น แคมป์เบลมีรายการทีวีของตัวเอง

468
00:25:41,001 --> 00:25:44,629
ใครจะคิดว่ามันจะเป็นประโยชน์กับผม
มันเหลือหนึ่งที่ให้ผมเข้าร่วม

469
00:25:44,713 --> 00:25:47,716
จีน เพจชวนผมไปเล่นให้แบรี่ ไวท์ครั้งหนึ่ง

470
00:25:47,799 --> 00:25:51,553
และผมจำได้ว่าแบร์รี่เปิดเพลงเสียงดังมาก

471
00:25:51,636 --> 00:25:53,805
มีเสียงหวูดรถไฟในตอนต้น

472
00:25:53,889 --> 00:25:55,223
ผมที่มาจากดีทรอยต์

473
00:25:55,307 --> 00:25:56,850
ผมไปที่เครื่องเล่นเทป

474
00:25:56,933 --> 00:26:00,061
ลำโพงเสียงดัง ทุกคนขยับตามจังหวะ

475
00:26:10,530 --> 00:26:12,991
และในหัวผมก็เกิดความคิดเกี่ยวกับเพลงนั้น

476
00:26:13,074 --> 00:26:16,202
ผมก็เลยไปที่เครื่องเล่นเทปแล้วกดปุ่มหยุด

477
00:26:16,286 --> 00:26:17,621
แล้วดนตรีก็หยุดลง

478
00:26:17,704 --> 00:26:20,498
แบรี่บอก "อะไรวะ"

479
00:26:20,582 --> 00:26:25,003
ผมบอก "ขอโทษนะ คุณไวท์
เพลงเพราะมาก แต่ผมคิดอะไรออกน่ะ"

480
00:26:25,086 --> 00:26:27,797
ผมไม่รู้ว่าเขาเห็นอะไร แต่เขามองมาและบอกว่า

481
00:26:27,881 --> 00:26:30,550
"งั้นก็เข้ามาเล่นสิวะ"

482
00:26:53,657 --> 00:26:56,076
ผมเริ่มเล่นท่อนนั้น เขาชอบมาก

483
00:26:56,159 --> 00:26:57,911
ผมหยุด เพราะคิดว่า

484
00:26:57,994 --> 00:26:59,955
"กรอเทปกลับ ผมจะเล่นใหม่หมด"

485
00:27:00,038 --> 00:27:01,748
เขาบอกว่า "เล่นต่อไป"

486
00:27:01,831 --> 00:27:03,875
จึงมีช่วงที่ว่างในเพลงที่อัด

487
00:27:03,959 --> 00:27:06,503
ประมาณห้องครึ่งที่ไม่มีเสียงกีตาร์เล่นเลย

488
00:27:06,586 --> 00:27:08,922
ตอนที่เขากดปุ่มแล้วบอก "เล่นต่อไป" น่ะ

489
00:27:09,005 --> 00:27:13,176
ผมเล่นต่อ การอัดเสียงเกิดขึ้นต่อไป
แล้วเราก็เป็นเพื่อนรักกัน

490
00:27:17,347 --> 00:27:20,517
ผู้จัดการของแบรี่ ไวท์พักชั้นบนเหนือห้องผม

491
00:27:20,600 --> 00:27:22,852
เขาขับมาร์คเซเว่นสีขาวเข้ามาจอด

492
00:27:23,562 --> 00:27:26,356
จอดหน้าประตูรั้ว ตรงประตูเลย

493
00:27:26,439 --> 00:27:27,941
เพราะเขาคือแบรี่ ไวท์

494
00:27:28,024 --> 00:27:29,484
เขาจะไม่จอดริมถนน

495
00:27:29,568 --> 00:27:31,695
เขาจะจอดตรงที่เขาสะดวก

496
00:27:31,778 --> 00:27:33,989
เขาลงจากรถ ผมเห็นเขา

497
00:27:34,072 --> 00:27:36,658
ผมเลยวิ่งขึ้นรถตัวเองและขับออกมา

498
00:27:36,741 --> 00:27:39,327
เพราะผมอยากเปิดเพลงให้เขาฟัง แต่น่าเสียดาย

499
00:27:39,411 --> 00:27:42,080
รถเขาจอดใกล้เกินไป พอผมเปิดประตูรั้ว

500
00:27:42,163 --> 00:27:45,250
ประตูก็ดันรถของเขาขึ้น

501
00:27:45,333 --> 00:27:47,460
แล้วก็ล้มทับรถของเขา

502
00:27:47,544 --> 00:27:49,754
ประตูก็ทำให้ตึกถล่มลงมา

503
00:27:49,838 --> 00:27:52,507
เขาบอก "ขอบใจนะ เรย์ ฉันต้องการแบบนี้พอดี"

504
00:27:52,591 --> 00:27:56,094
ผมบอก "ผมขอโทษ แต่คุณต้องฟังเพลงของผม"

505
00:27:56,177 --> 00:27:59,764
คุณเชื่อมั้ยว่าผมยังให้เขามานั่งในรถหลังจากนั้น

506
00:27:59,848 --> 00:28:01,975
เขาจะต่อยผมสลบเหมือดก็ได้ จริงมั้ย

507
00:28:02,058 --> 00:28:04,436
ผมให้เขานั่งในรถ เปิดเพลงให้เขาฟัง

508
00:28:04,519 --> 00:28:07,314
เขาเอาเพลงนั้นกลับบ้าน แต่งเนื้อร้อง

509
00:28:07,397 --> 00:28:10,191
และเพลงนั้นก็คือ "ยูซีเดอะทรับเบิลวิธมี"

510
00:28:10,275 --> 00:28:12,485
มันขึ้นอันดับหนึ่งสองครั้งทั่วโลก

511
00:28:12,569 --> 00:28:14,571
เราขายได้ 6-7 ล้านแผ่น

512
00:28:19,492 --> 00:28:22,621
แบรี่ ไวท์ไม่ต้องใส่เพลงของผมในอัลบั้มก็ได้

513
00:28:22,704 --> 00:28:25,749
ไม่ต้องเลย ไม่จำเป็นเลย
เขาเป็นศิลปินที่ขายดีที่สุด

514
00:28:25,832 --> 00:28:27,459
ในตอนนั้น

515
00:28:27,542 --> 00:28:30,754
แบรี่ไม่สนใจเพลงของคนอื่น

516
00:28:30,837 --> 00:28:34,341
แต่เขายกเว้นให้เรย์ และเพลงก็ดังมาก

517
00:28:34,424 --> 00:28:36,176
คุณประทับใจใครที่สุด ใคร...

518
00:28:36,259 --> 00:28:38,178
มีอยู่คนหนึ่งในแคลิฟอร์เนีย แบรี่ ไวท์

519
00:28:38,261 --> 00:28:42,515
จริงเหรอ ตอนคุณมาที่นี่น่ะเหรอ
คุณได้อะไรจากการดูเขาทำงาน

520
00:28:42,599 --> 00:28:44,100
คุณเป็นนักดนตรีในห้องอัด

521
00:28:44,184 --> 00:28:47,896
ผมชอบความเร็วในการทำงาน
สามเพลงในหนึ่งวัน

522
00:28:47,979 --> 00:28:50,523
ผมพยายามทำแบบนั้นอยู่ แต่ยังทำไม่ได้

523
00:28:50,607 --> 00:28:52,943
แบรี่ ไวท์มีวิธีแปลกๆ ในการทำสิ่งต่างๆ

524
00:28:53,026 --> 00:28:55,904
เขาบอก "ฉันจะจ่ายพวกนายสามเท่า"

525
00:28:55,987 --> 00:28:58,114
"แต่ต้องเสร็จแปดเพลง"

526
00:28:58,198 --> 00:29:01,660
"จะใช้เวลา 12 ชั่วโมง
หรือสามชั่วโมงเสร็จแล้วกลับบ้านก็ได้"

527
00:29:01,743 --> 00:29:04,204
"ฉันไม่สน นายได้เงินเท่าเดิม"

528
00:29:04,287 --> 00:29:06,248
"นี่เงินที่ฉันจัดสรรปันส่วนไว้"

529
00:29:06,331 --> 00:29:10,835
และวันหนึ่ง เราก็เลยอัดเพลง
"ยูร์มายเฟิร์ส ลาสต์ แอนด์เอฟวรี่ธิง"

530
00:29:10,919 --> 00:29:12,879
"แคนท์เก็ทอิเนิฟออฟยัวร์เลิฟ"

531
00:29:12,963 --> 00:29:15,549
และ "เลิฟส์ธีม" ทั้งหมดในวันเดียว

532
00:29:16,174 --> 00:29:17,676
ทุกเพลงในวันเดียวเลย

533
00:29:18,885 --> 00:29:19,928
"เดวิด ฟอสเตอร์
โปรดิวเซอร์"

534
00:29:20,011 --> 00:29:23,181
ผมจำครั้งแรกที่เจอเรย์ไม่ได้
แต่เขาโผล่เข้ามาในเมือง

535
00:29:23,265 --> 00:29:25,475
โผล่มาเฉยๆ เหมือนพายุเพลิง

536
00:29:25,559 --> 00:29:26,935
"เจย์ เกรย์ดอน
นักกีตาร์/โปรดิวเซอร์"

537
00:29:27,018 --> 00:29:29,521
ผมเป็นนักกีตาร์ในห้องอัด
ที่คนเรียกเป็นลำดับต้นๆ

538
00:29:29,604 --> 00:29:32,524
และวันหนึ่ง ผมเดินเข้าไปในห้องที่อัดเพลงกันอยู่

539
00:29:32,607 --> 00:29:35,110
เจอเจ้าแมวนี่นั่งอยู่ข้างผม

540
00:29:35,193 --> 00:29:37,904
ผมคิดว่า "หวังว่านายคนนี้จะมีฝีมือนะ"

541
00:29:37,988 --> 00:29:40,949
หลังจากหนึ่งเพลงผ่านไป ผมก็เชื่อเลย

542
00:29:41,032 --> 00:29:45,453
ผู้ชายคนนี้เล่นคอร์ดกีตาร์ได้เก่งที่สุด
เท่าที่ผมเคยได้ฟังมา

543
00:29:45,537 --> 00:29:46,371
" ลี ไรท์นัว
นักกีตาร์"

544
00:29:46,454 --> 00:29:49,249
เรย์เป็นมือกีตาร์ที่ตีคอร์ดเก่งที่สุดที่ยังมีชีวิตอยู่

545
00:29:49,332 --> 00:29:51,459
เขา... เขาเจ๋งมาก

546
00:29:51,543 --> 00:29:54,462
เขาเล่นจังหวะฟังกี้ได้เหลือเชื่อ

547
00:29:54,546 --> 00:29:56,089
อย่างที่ไม่มีใครแถวนี้ทำได้

548
00:29:56,172 --> 00:29:58,800
ตอนเรย์ยังหนุ่ม เขาไม่ถ่อมตัวเลย

549
00:30:01,011 --> 00:30:03,805
ถ้าอยากรู้ว่าเรย์เก่งขนาดไหน ถามเขาเองเลย

550
00:30:03,889 --> 00:30:07,642
ใครๆ มองว่าเราเป็น "มือกีตาร์หนุ่มสุดฮ็อต"

551
00:30:07,726 --> 00:30:10,020
ตอนเจอเรย์ พาร์เกอร์ จูเนียร์ครั้งแรก

552
00:30:10,103 --> 00:30:11,396
เรย์จับมือผมแล้วบอก

553
00:30:11,479 --> 00:30:14,149
"ผมเป็นมือกีตาร์ที่เก่งที่สุดในโลก"

554
00:30:14,232 --> 00:30:18,570
ผมยิ้มแล้วบอกว่า "เรามาดูกัน"

555
00:30:20,030 --> 00:30:22,949
ผมคิดว่าเขาเก่งมาก
และผมคิดว่าตอนนั้นเขาก็เก่งมาก

556
00:30:23,033 --> 00:30:24,492
แต่ถ้าเขาพูดแบบนั้น

557
00:30:24,576 --> 00:30:26,745
ผมจะตีปากเขา

558
00:30:26,828 --> 00:30:29,289
คุณจะไปพูดอะไรได้ นั่นเรย์ พาร์เกอร์นะ

559
00:30:29,372 --> 00:30:30,206
"สตีฟ ลูเคเธอร์
มือกีตาร์"

560
00:30:30,290 --> 00:30:32,250
ผมขำก๊ากและบอกว่าผมเคยได้ยินชื่อเสียงเขา

561
00:30:32,334 --> 00:30:33,752
เรย์เป็นคนมั่นใจ

562
00:30:33,835 --> 00:30:35,754
เขามั่นใจมาก จะว่าไป

563
00:30:35,837 --> 00:30:37,964
เขาไม่ใช่นักกีตาร์ที่เก่งที่สุด

564
00:30:38,048 --> 00:30:39,633
แต่เขาก็เก่งมากๆ

565
00:30:39,716 --> 00:30:42,219
ผู้ชายคนนี้มากับสไตล์

566
00:30:42,302 --> 00:30:44,095
ที่พวกเราไม่เคยได้ยินมาก่อน

567
00:30:44,179 --> 00:30:45,805
และไม่เคยได้ยินหลังจากนั้น

568
00:30:45,889 --> 00:30:50,143
สำหรับผม คนเหล่านี้เป็นครอบครัว
ใช่ และเรารู้สึกสนิทกันหมด

569
00:30:50,227 --> 00:30:53,438
มันคือความรักและความนับถือ

570
00:30:53,521 --> 00:30:56,191
อย่างที่ผมอธิบายให้ภรรยาฟังไม่ได้

571
00:30:56,274 --> 00:30:58,235
ผมอธิบายให้เพื่อนๆ ฟังไม่ได้

572
00:30:58,318 --> 00:31:00,111
คุณต้องอยู่ในกลุ่มนั้น

573
00:31:00,195 --> 00:31:03,990
ถึงจะเข้าใจแจ่มแจ้งว่ามันเป็นยังไง
และมันสำคัญยังไง

574
00:31:04,074 --> 00:31:06,868
เราทุกคน เรารักกันแบบนั้น

575
00:31:06,952 --> 00:31:09,454
และรู้ว่านั่นเป็นช่วงที่ดีที่สุดในชีวิต

576
00:31:09,537 --> 00:31:11,748
นั่นคือยุคที่ดีที่สุดในชีวิตเรา

577
00:31:11,831 --> 00:31:14,251
ผมกับเรย์มีสายสัมพันธ์พิเศษ

578
00:31:14,334 --> 00:31:20,423
ซึ่งก็คือ หนึ่งสมอง สี่แขน สองกีตาร์

579
00:31:20,966 --> 00:31:24,344
ตรงตัวเลย เหมือนเราอ่านใจกันได้

580
00:31:24,427 --> 00:31:26,137
สมองเราติดกันไปไหนไม่ได้

581
00:31:26,221 --> 00:31:28,848
เราชอบมาก เพลงที่อีกคนเล่นน่ะ

582
00:31:28,932 --> 00:31:31,643
แล้วเราก็ทำงานด้วยกันได้ดีมาก

583
00:31:31,726 --> 00:31:35,564
จังหวะดนตรีของเราเหมือนกันมาก มัน...

584
00:31:35,647 --> 00:31:37,232
มันเหมือนมีมนต์น่ะ

585
00:31:37,315 --> 00:31:40,193
เวลาเดินเข้าห้อง
และมีพวกเราในนั้นมากกว่าหนึ่งคน

586
00:31:40,277 --> 00:31:43,822
มันเหมือนเราย้อนกลับไปปี 1976-77 น่ะ

587
00:31:43,905 --> 00:31:46,783
เหมือนเราเป็นเด็กน้อยที่ใส่สูทแบบคนแก่

588
00:31:46,866 --> 00:31:49,578
เป็นช่วงชีวิตที่สนุกที่สุดช่วงหนึ่ง

589
00:31:49,661 --> 00:31:52,581
ช่วงที่ดีที่สุดในชีวิตคือ
ตอนเล่นในห้องอัดกับทุกคน

590
00:31:52,664 --> 00:31:54,457
ช่วงที่ดีที่สุด ไม่มีอะไรเทียบได้

591
00:31:54,541 --> 00:31:57,711
- ดีที่สุดที่มีมาในชีวิต
- เวลาที่สร้างสรรค์งานดนตรีได้เยอะ

592
00:31:57,794 --> 00:31:59,880
วงการดนตรีมีเงินไหลเวียนเยอะมาก

593
00:31:59,963 --> 00:32:01,631
ทุกคนยังตื่นเต้นกันอยู่

594
00:32:01,715 --> 00:32:05,343
คนซื้อแผ่นไป แล้วก็ไปเปิด งานเยอะมาก

595
00:32:05,427 --> 00:32:08,430
และสมัยที่ศิลปินเหล่านี้ทั้งหมด

596
00:32:08,513 --> 00:32:11,182
- อยากได้นักดนตรีอย่างเราไปเล่นให้
- ใช่

597
00:32:14,978 --> 00:32:18,398
ตอนแรกที่ผมถูกเรียกให้ไปเล่น
ในเพลงของบิล วิทเธอร์ส

598
00:32:18,481 --> 00:32:20,567
เขาคงได้ยินชื่อผมจากคนอื่น

599
00:32:20,650 --> 00:32:23,320
แต่ผมชอบผลงานของบิล วิทเธอร์สมาก

600
00:32:23,403 --> 00:32:26,990
ผมเลยคิดว่างานนี้เจ๋งสุดๆ
ผมจะได้เล่นกับบิล วิทเธอร์ส

601
00:32:41,421 --> 00:32:43,006
ถ้าดูปกหลังของอัลบั้ม

602
00:32:43,089 --> 00:32:45,800
คุณจะเห็นผมในกางเกงว่ายน้ำ กินบาร์บีคิว

603
00:32:45,884 --> 00:32:48,220
นั่งอยู่บนพื้นหญ้า มันสนุกขนาดนั้นเลย

604
00:32:48,303 --> 00:32:50,722
เราไปที่บ้านบิล และเขาชอบคุย ใช่

605
00:32:50,805 --> 00:32:52,891
เขาเลยเริ่มเพลงนี้ และผมก็คิดว่า

606
00:32:52,974 --> 00:32:57,229
"ว้าว เพลงนี้น่าจะฮิตได้"
เหมือนเพลงฮิตอื่นๆ ของเขา

607
00:32:57,312 --> 00:33:00,899
ผมก็เลยดีดกีตาร์ท่อนคอรัส

608
00:33:10,867 --> 00:33:12,661
มีหลายคนเล่นกีตาร์ท่อนต่างๆ

609
00:33:12,744 --> 00:33:15,121
แต่มันคือท่อนกีตาร์ในเพลงนั้น

610
00:33:27,050 --> 00:33:28,552
เพลง "โจโจ้"...

611
00:33:28,635 --> 00:33:29,594
"บอซ สแค็กส์"

612
00:33:29,678 --> 00:33:31,680
คือเรย์และสตีฟ ลูเคเธอร์

613
00:33:41,189 --> 00:33:42,857
มันเป็นความไม่หยุดนิ่ง

614
00:33:42,941 --> 00:33:46,528
ซึ่งเป็นสไตล์ที่เรย์มักใส่ไว้ในเพลง

615
00:33:46,611 --> 00:33:47,821
เป็นสิ่งที่เรย์ทำน่ะ

616
00:33:48,446 --> 00:33:51,032
เขามักจะมีของดีเสมอ

617
00:33:51,116 --> 00:33:54,244
และผมชอบเขามาก
ผมก็เลยไปหาและคุยเล่นกับเขา

618
00:34:06,923 --> 00:34:10,218
เธอคิดอะไร

619
00:34:11,344 --> 00:34:14,389
เธอรู้สึกยังไง

620
00:34:15,515 --> 00:34:18,602
เธอรู้อะไร

621
00:34:19,477 --> 00:34:21,186
ต้องเป็นจริง

622
00:34:22,314 --> 00:34:24,399
ผมอยู่กับเชอริล ลินน์

623
00:34:24,481 --> 00:34:25,317
"เชอริล ลินน์"

624
00:34:25,400 --> 00:34:28,403
สุดยอด ไม่มีอะไรดีกว่านี้แล้ว
ลูเธอร์ แวนดรอสร้องคู่

625
00:34:28,486 --> 00:34:31,155
- กับเชอริล ลินน์
- แหม ฟังคุณพูดเข้า

626
00:34:31,239 --> 00:34:33,909
ไม่เคยมีใครขอให้ผมร้องคู่กับเธอเลย

627
00:34:33,992 --> 00:34:35,492
- ฉันอยากร้องกับคุณ
- จริงเหรอ

628
00:34:35,577 --> 00:34:37,746
- ตลอดเวลา ได้เสมอ
- ผมถือว่ารับปากแล้วนะ

629
00:34:37,829 --> 00:34:40,874
- คุณรับปากแล้ว
- เมื่อไหร่ก็ได้ นี่ผู้ชายของฉัน

630
00:34:40,957 --> 00:34:42,751
รู้อะไร

631
00:34:44,753 --> 00:34:46,378
ต้องเป็นจริง

632
00:34:48,965 --> 00:34:49,883
ฉันเคยบอก

633
00:34:53,260 --> 00:34:55,847
เธอรู้สึกยังไง

634
00:34:57,515 --> 00:34:58,433
ฉันเคยบอก

635
00:35:02,687 --> 00:35:04,231
ตอนที่เราอัดเพลง "ก็อตทูบีเรียล"

636
00:35:04,314 --> 00:35:06,149
มันเหมือนหวดลูกเบสบอลออกจากสนาม

637
00:35:06,233 --> 00:35:09,569
ในครั้งแรกที่จับไม้ แบบว่า "เหวี่ยงไม้นี่ยังไง"

638
00:35:09,653 --> 00:35:13,406
ไม่เคยมีใครเห็นบอลลูกนั้นอีก มันหายไปเลย

639
00:35:13,490 --> 00:35:15,492
คือทันทีที่เราเล่นเสร็จ

640
00:35:15,575 --> 00:35:17,410
และเราเล่นกับนักดนตรีเก่งๆ ทั้งนั้น

641
00:35:17,494 --> 00:35:19,663
เราทุกคนพูดกับตัวเอง "แหม งานดีจริงๆ"

642
00:35:19,746 --> 00:35:21,665
นั่นแหละ อย่างนั้น

643
00:35:21,748 --> 00:35:23,541
คุณคว้าสิ่งที่ต้องการเพิ่มได้

644
00:35:23,625 --> 00:35:26,586
แต่จะเกิดอะไรขึ้นอีกล่ะ ทุกคนสนุกสุดเหวี่ยง

645
00:35:26,670 --> 00:35:29,673
เสียงดี มิกซ์ดี ทุกอย่างยอดเยี่ยม

646
00:35:29,756 --> 00:35:31,508
ต้องเป็นจริง

647
00:35:31,591 --> 00:35:34,219
จะต้องเป็นจริง

648
00:35:34,302 --> 00:35:35,720
ต้องเป็นจริง

649
00:35:35,804 --> 00:35:38,348
จะต้องเป็นจริง

650
00:35:38,431 --> 00:35:45,438
ต้องเป็นจริง

651
00:35:45,522 --> 00:35:47,524
ไม่ๆๆๆ

652
00:35:50,277 --> 00:35:52,070
ฉันต้องได้นะ ที่รัก

653
00:35:54,489 --> 00:35:56,116
ฉันต้องได้นะ ที่รัก

654
00:35:58,535 --> 00:36:01,871
นี่เป็นเพลงบรรเลงที่ผมอัด
และได้เปิดในคลื่นเดอะเวฟตลอดเวลา

655
00:36:01,955 --> 00:36:05,333
คือเหมือนงานเพลงแจ๊ส
มันมีชื่อว่า "อาฟเตอร์มิดไนท์"

656
00:36:11,756 --> 00:36:15,510
ถามว่า "ทำไมถึงหยิบกีตาร์ตัวนี้
แทนที่จะเป็นกีตาร์แจ๊สพวกนั้น"

657
00:36:15,594 --> 00:36:17,512
"หรือตัวอื่นๆ" คือในสมัยนั้น

658
00:36:17,596 --> 00:36:19,389
ความจริงก็คือผมขี้เกียจน่ะ

659
00:36:19,472 --> 00:36:21,391
ก็เลยหยิบกีตาร์ตัวแรกที่ใกล้มือ

660
00:36:56,968 --> 00:36:59,304
เฮอร์บี้ แฮนค็อกก็เหมือนราชาทางดนตรี

661
00:36:59,387 --> 00:37:00,972
ครั้งแรกที่ผมเจอเฮอร์บี้

662
00:37:01,056 --> 00:37:03,016
คือที่ออโต้แมตต์ในซานฟรานซิสโก

663
00:37:03,099 --> 00:37:06,061
ผมถูกเรียกตัวไป และคิดว่า
"เราจะได้เล่นเพลงแจ๊สแล้ว"

664
00:37:06,144 --> 00:37:08,438
ตลอดชีวิตที่ผมศึกษา...

665
00:37:10,649 --> 00:37:12,734
ผมได้เล่นแต่... โน้ตเพลงชุดหนึ่ง

666
00:37:12,817 --> 00:37:14,110
ส่วนเฮอร์บี้ ผมไม่มีวันลืมเลย

667
00:37:14,194 --> 00:37:17,989
เขาให้ผมหยุดในการเล่นครั้งแรก
บอกว่า "นายทำอะไรน่ะ"

668
00:37:18,073 --> 00:37:18,907
"เฮอร์บี้ แฮนค็อก"

669
00:37:18,990 --> 00:37:20,033
จริงเลยล่ะที่...

670
00:37:20,784 --> 00:37:24,955
พื้นฐานผมมาจากแจ๊ส

671
00:37:25,580 --> 00:37:28,583
ซึ่งไม่ใช่พื้นฐานของเรย์

672
00:37:28,667 --> 00:37:31,503
ผมคิดว่า "ผมอยู่กับเฮอร์บี้ แฮนค็อก
เราจะเล่นเพลงแจ๊สกัน"

673
00:37:31,586 --> 00:37:34,297
เขาบอก "ไม่ ผมไม่ได้เรียกคุณมาทำแบบนั้น"

674
00:37:34,381 --> 00:37:37,551
"ทุกคนบอกผมว่าคุณเล่นคอร์ดกีตาร์ได้อารมณ์มาก"

675
00:37:37,634 --> 00:37:38,802
"ผมรอฟังอยู่เลย"

676
00:37:38,885 --> 00:37:40,512
เรย์สำคัญกับผมมาก

677
00:37:40,595 --> 00:37:44,224
เพราะเขาสามารถใส่จังหวะแบบนั้น

678
00:37:44,307 --> 00:37:46,810
อย่างที่ไม่มีใครทำได้

679
00:37:46,893 --> 00:37:49,145
เขาบอก "ฉันมีคนอื่นที่เล่นแบบนั้นได้"

680
00:37:49,229 --> 00:37:53,275
"ฉันเรียกนายมา ขออารมณ์นั้น
และขอจังหวะและอะไรต่างๆ ด้วย"

681
00:37:53,358 --> 00:37:54,818
ผมช็อคไปเลย

682
00:37:54,901 --> 00:37:57,404
เหมือนโดนเขาชกหน้า

683
00:37:57,487 --> 00:37:59,447
เดี๋ยวนะ นี่ไม่ใช่ที่ผมคิดไว้

684
00:37:59,531 --> 00:38:01,491
ภายในเวลาไม่ถึง 60 วินาที

685
00:38:01,575 --> 00:38:04,911
ผมต้องปรับกระบวนความคิดของตัวเองใหม่หมด

686
00:38:13,753 --> 00:38:16,298
เราสนุกกันอย่างเหลือเชื่อ

687
00:38:16,381 --> 00:38:20,427
ผมไปที่บ้านเขา อยู่ในห้องอัดของเขา
อัดเพลงกัน

688
00:38:20,510 --> 00:38:23,305
เขาเขียนคอร์ดออกมาเร็วมาก
ผมร้อง "โว้วๆๆ" เลย

689
00:38:23,388 --> 00:38:26,224
เขาบอก "โอเค เรียบร้อย
แค่นี้แหละที่เราต้องการ"

690
00:38:26,308 --> 00:38:28,602
ผมถามว่า "คุณพูดเรื่องอะไร"

691
00:38:29,269 --> 00:38:31,855
เขาบอก "คอร์ดพวกนี้ที่นายเล่นไง"

692
00:38:31,938 --> 00:38:34,399
"เราต้องการแค่สี่คอร์ดแรก"

693
00:38:35,609 --> 00:38:39,487
"ฉันแต่งทั้งเพลงจากคอร์ที่นายเล่นในสองวินาที"

694
00:38:39,571 --> 00:38:41,656
"ถ้านายจะเล่นคอร์ดช้าลงนะ"

695
00:38:41,740 --> 00:38:43,783
และมันออกมาดีมาก

696
00:38:43,867 --> 00:38:47,078
จนระหว่างที่กำลังอัดเพลงครึ่งๆ กลางๆ

697
00:38:47,162 --> 00:38:48,830
ซึ่งเขาจ่ายค่าห้องอัด

698
00:38:48,914 --> 00:38:51,583
ผมเก็บอุปกรณ์เขาทั้งหมดไปใส่ในรถผม

699
00:38:51,666 --> 00:38:55,086
ให้เขาขึ้นรถผมแล้วพาไปบ้านผม
ไปห้องอัดของผม

700
00:38:55,170 --> 00:38:57,005
และบอกว่า "โอเค คราวนี้เล่นที่นี่"

701
00:38:57,088 --> 00:39:00,675
หลังจากนั้น เขาก็ชอบเพลงของผมมาก
จนผมเองก็ดัดแปลงจากเพลงเขา

702
00:39:00,759 --> 00:39:02,093
เราแบ่งกัน 50/50

703
00:39:02,177 --> 00:39:05,180
ซึ่งเขาก็อัดเพลงนั้นจริงๆ
ในอัลบั้มหนึ่งหลังจากนั้น

704
00:39:05,263 --> 00:39:06,681
โดยใช้นักร้องหญิง

705
00:39:07,307 --> 00:39:10,852
"ทูไนท์สเดอะไนท์" โดยเรย์ พาร์เกอร์ จูเนียร์
และเฮอร์บี้ แฮนค็อก

706
00:39:14,814 --> 00:39:16,983
ผมเจอชากา คานในชิคาโก

707
00:39:17,067 --> 00:39:20,570
เธอเข้ามาหาผม บอกว่า
"ฉันอยากให้คุณฟังเทปนี่"

708
00:39:20,654 --> 00:39:23,490
ผมมองเธอ และวางแผนอย่างอื่นไว้ให้เธอ

709
00:39:24,199 --> 00:39:26,743
ผมบอก "ส่งเทปมาตามที่อยู่ในนี้ซานฟรานซิสโก"

710
00:39:26,826 --> 00:39:29,412
เพราะเธอจะไม่ร่วมมือในสิ่งที่ผมคิดไว้แน่

711
00:39:29,496 --> 00:39:33,124
แต่เราไม่รู้หรอก แล้วหนึ่งปีต่อมา

712
00:39:33,208 --> 00:39:35,210
ผมก็แต่งเพลงนี้กับเดอะกรูฟ

713
00:39:35,293 --> 00:39:37,837
มีท่อนริฟฟ์กีตาร์เยี่ยมๆ แบบนี้ในเพลง...

714
00:39:45,679 --> 00:39:47,597
ผมจำได้ว่าได้ยินเพลงนี้ตอนม.ปลาย

715
00:39:47,681 --> 00:39:50,934
"ใครเล่นน่ะ" เรย์ พาร์เกอร์ แมวน้อยนี่เป็นใคร

716
00:39:51,017 --> 00:39:52,769
สิบแปดเหรอ เขาเด็กขนาดนั้นเชียว

717
00:39:52,852 --> 00:39:55,564
"เอ็ดดี้ ฮอลแลนด์
ฮอลแลนด์-โดเชอร์-ฮอลแลนด์"

718
00:39:55,647 --> 00:39:58,149
แต่ผมจำท่อนนั้นได้

719
00:39:58,233 --> 00:40:00,527
ผมอยากให้สตีวี่อัดเพลงนี้ เขาไม่เอา

720
00:40:00,610 --> 00:40:02,487
ผมอยากให้แบรี่อัดเพลงนี้ เขาก็ไม่เอา

721
00:40:02,571 --> 00:40:04,447
แล้วอันเดร ฟิชเชอร์ก็บอกว่า

722
00:40:04,531 --> 00:40:07,617
"เราจะให้วงรูฟัสอัด" ผมถาม "รูฟัสคืออะไร"

723
00:40:07,701 --> 00:40:09,494
ผมไม่เคยได้ยินชื่อวงนี้มาก่อน

724
00:40:09,578 --> 00:40:11,162
แต่คนอื่น ไม่มีใครเอาเลย

725
00:40:11,246 --> 00:40:12,747
โอเค ชากาก็เข้ามา

726
00:40:12,831 --> 00:40:15,000
ผมไม่ได้อยู่ด้วยตอนเธอร้อง แต่เธอเข้ามา

727
00:40:15,083 --> 00:40:17,961
แต่งเนื้อ ร้องเพลง และผมไม่มีวันลืมเลย

728
00:40:18,044 --> 00:40:22,132
ผมฟังเพลงนั้นหลังจากที่อัดเสร็จและบอกว่า
"เธอร้องเพลงเป็นนี่"

729
00:40:22,215 --> 00:40:24,467
"เธอร้องดีจริงๆ นี่ใครน่ะ"

730
00:40:24,551 --> 00:40:26,177
เชิญพบกับรูฟัส

731
00:40:28,471 --> 00:40:33,101
รักฉันให้ดีหน่อย

732
00:40:33,977 --> 00:40:38,023
เป็นอะไรไปเล่าเธอ

733
00:40:38,982 --> 00:40:43,278
กอดฉันให้แน่นหน่อย

734
00:40:44,070 --> 00:40:48,366
ทำไมต้องให้ฉันบอกเธอ

735
00:40:49,117 --> 00:40:53,455
ยิ้มซิ ยิ้มไว้

736
00:40:54,205 --> 00:40:57,709
ไม่ใช่เรื่องน่าแปลกใจ

737
00:40:57,792 --> 00:41:01,504
"ยูก็อตเดอะเลิฟ" ออกมาฟังกี้ได้อย่างที่เป็น

738
00:41:03,131 --> 00:41:04,466
เขาทำเพลงนั้นได้สุดยอด

739
00:41:04,549 --> 00:41:07,510
สิ่งที่ฉันเห็นในแววตานั้น

740
00:41:07,594 --> 00:41:09,012
มีเรื่องราวอยู่ภายใน

741
00:41:10,096 --> 00:41:12,098
โอ้ ลึกลงไป

742
00:41:12,182 --> 00:41:14,476
ลึกกว่าที่ตามองเห็น

743
00:41:15,352 --> 00:41:16,603
ใช่เลย

744
00:41:17,312 --> 00:41:18,772
เธอได้รับรัก

745
00:41:19,814 --> 00:41:21,107
ขอให้ฉันเข้มแข็ง

746
00:41:21,900 --> 00:41:23,443
มันมีพลัง มัน...

747
00:41:23,526 --> 00:41:24,653
เราหยุดมันไม่ได้

748
00:41:24,736 --> 00:41:27,113
และเรย์ก็มาในทางนี้แล้ว

749
00:41:27,197 --> 00:41:29,074
ไม่ว่าเป็นอะไร

750
00:41:29,157 --> 00:41:31,159
ฉันทำไม่ได้หากขาดไป

751
00:41:31,785 --> 00:41:36,039
เรานั่งกับชากา และเธอบอก
"คุณจำฉันไม่ได้ด้วยซ้ำสินะ"

752
00:41:36,831 --> 00:41:39,167
ผมบอก "หมายความว่าไง ผมไม่เคยเจอคุณนะ"

753
00:41:39,251 --> 00:41:42,045
เธอบอก "อ๋อ เคยสิ เราเคยเจอกัน"

754
00:41:42,128 --> 00:41:45,715
แล้วเธอก็เล่าให้ผมนึกถึงที่ผมเคยทำผิดไป

755
00:41:45,799 --> 00:41:48,969
ถ้าผมฟังเทปของเธอแทนที่จะคิดถึงอย่างอื่น

756
00:41:49,052 --> 00:41:50,845
ผมน่าจะได้วงนั้นมา

757
00:41:50,929 --> 00:41:54,057
ผมคงให้เธอเซ็นสัญญา เธอขอเซ็นสัญญากับผม

758
00:41:54,140 --> 00:41:55,892
และมันช่างน่าขำ

759
00:41:55,976 --> 00:42:00,063
ที่ผมมีเพลงฮิตด้วยเสียงเดียวกันนี้ในหนึ่งปีต่อมา

760
00:42:04,609 --> 00:42:05,569
ฉันต้องการเธอ

761
00:42:07,320 --> 00:42:09,656
เธอน่ารักมาก เธออภัยให้ผมเรื่องนี้

762
00:42:09,739 --> 00:42:11,199
แล้วเราก็เป็นเพื่อนกัน

763
00:42:11,283 --> 00:42:13,827
เพลงนั้นทำให้ผมเป็นนักแต่งเพลง

764
00:42:13,910 --> 00:42:16,329
ใครต่อใครเริ่มมองเห็นผม

765
00:42:16,413 --> 00:42:18,957
และทำให้ผมมีความมั่นใจที่จะไปให้ไกลขึ้น

766
00:42:19,040 --> 00:42:21,710
ทำเพลงมากขึ้น "โห เพลงฉันได้เปิดในวิทยุ"

767
00:42:21,793 --> 00:42:25,589
จะว่าไป การได้ยินเพลงตัวเองในวิทยุ
มันวิเศษเหลือเชื่อเลย

768
00:42:25,672 --> 00:42:28,550
แค่ได้ฟังคนอื่นเปิดน่ะ ผมเคยรอฟังวิทยุ

769
00:42:28,633 --> 00:42:31,553
ฟังทั้งวันเลย เพื่อจะได้ยินเพลงตัวเองในวิทยุ

770
00:42:31,636 --> 00:42:34,264
แล้วจะได้โยกหัวไปมาได้ มันวิเศษจริงๆ

771
00:42:34,806 --> 00:42:39,060
ผมเคยเล่นให้โปรดิวเซอร์ เจฟฟ์ แบรี่ ครั้งหนึ่ง

772
00:42:39,144 --> 00:42:42,314
เจฟฟ์เอาท่อนกีตาร์ ซึ่ง...

773
00:42:44,774 --> 00:42:46,818
พวกเขาเอาท่อนกีตาร์ของผม

774
00:42:46,902 --> 00:42:48,820
มาปรับเป็นแบบอื่น

775
00:42:48,904 --> 00:42:51,531
เรย์ไปไกลกว่าการทำตามหน้าที่

776
00:42:51,615 --> 00:42:54,284
กับเพลงธีมของดอน เคิร์ชเนอร์

777
00:42:54,367 --> 00:42:57,412
คือเขาเขียนเพลงนั้นออกมาจริงๆ

778
00:42:59,372 --> 00:43:00,916
"คอนเสิร์ตร็อคของดอน เคิร์ชเนอร์"

779
00:43:03,168 --> 00:43:06,004
ผมไม่ได้ค่าจ้างนะ ไม่มีชื่อผมด้วย

780
00:43:06,087 --> 00:43:09,341
คือมันให้อภัยไม่ได้น่ะ

781
00:43:09,424 --> 00:43:11,009
นั่นน่ะมนต์ขลังของเขาเลย

782
00:43:11,092 --> 00:43:13,094
ของโปรดเขา แนวถนัดเขาเลย

783
00:43:13,178 --> 00:43:14,763
และไม่ได้ใส่ชื่อเขา

784
00:43:14,846 --> 00:43:16,973
แต่ท่อนกีตาร์นั้นน่าสนใจตรงที่

785
00:43:17,057 --> 00:43:19,768
ทุกคนจำสไตล์การเล่นของผมได้

786
00:43:19,851 --> 00:43:22,145
พอได้ยิน ทุกคนก็รู้เลย

787
00:43:22,229 --> 00:43:23,688
"ฟังดูเหมือนเรย์เลย"

788
00:43:23,772 --> 00:43:25,649
"คุณได้อะไรมั้ย" ไม่ได้เลย

789
00:43:26,608 --> 00:43:29,027
ในฐานะนักดนตรีในห้องอัด เขาจ้างเรามาทำงาน

790
00:43:29,110 --> 00:43:32,989
เราเล่นสามเพลงในเวลาประมาณสามชั่วโมง

791
00:43:33,073 --> 00:43:35,408
และวันนี้ เราได้พัก

792
00:43:35,492 --> 00:43:38,703
ระหว่างการอัดสามชั่วโมงสองช่วง
พักเที่ยงน่ะ

793
00:43:38,787 --> 00:43:40,580
ผมก็เลยแต่งเพลงที่บ้าน

794
00:43:40,664 --> 00:43:41,915
และได้จังหวะแบบนี้มา

795
00:43:41,998 --> 00:43:45,961
แต่ผมอยากจะฟังว่ามันเป็นยังไง
ถ้ามีกลอง เบส คีย์บอร์ดด้วย

796
00:43:46,044 --> 00:43:47,837
ผมจะได้ฟังว่าเพลงผมเป็นยังไง

797
00:43:47,921 --> 00:43:51,466
พอโปรดิวเซอร์เข้ามาตอนหมดพักเที่ยง

798
00:43:51,550 --> 00:43:55,178
บอกว่า "ผมชอบจังหวะนั่น
เราใช้อัดเพลงของลีโอ เซเยอร์ได้มั้ย"

799
00:43:55,262 --> 00:43:58,890
ผมพูดทันที "อ้าว นี่เพลงผมนะ เดี๋ยวก่อน"

800
00:43:58,974 --> 00:44:01,184
"นี่เพลงที่ผมแต่งที่บ้าน พูดเรื่องอะไรน่ะ"

801
00:44:01,268 --> 00:44:03,645
เขาบอก "ผมจะแบ่งเปอร์เซ็นต์ให้คุณ"

802
00:44:03,728 --> 00:44:05,522
"คุณจะยังไงดีล่ะ เรียกทนายมั้ย"

803
00:44:05,605 --> 00:44:07,148
"จังหวะดีมาก มาอัดกันเถอะ"

804
00:44:07,232 --> 00:44:09,025
ผมก็เลยเอาเพลงนั้นออกมา

805
00:44:09,109 --> 00:44:11,528
ให้วงดูว่าต้องเล่นอะไรบ้าง แจกแจงหมด

806
00:44:11,611 --> 00:44:13,029
โดยไม่ได้เครดิตจากเพลงนั้น

807
00:44:13,113 --> 00:44:16,074
และมันก็กลายเป็นเพลงดังที่สุดของลีโอ เซเยอร์

808
00:44:16,157 --> 00:44:17,576
"ยูเมคมีฟีลไลค์แดนซิ่ง"

809
00:44:17,659 --> 00:44:20,662
เธอทำให้ฉันอยากเต้น

810
00:44:20,745 --> 00:44:22,998
ฉันจะเต้นตลอดคืน

811
00:44:23,081 --> 00:44:25,292
เธอทำให้ฉันรู้สึกอยากเต้น

812
00:44:25,375 --> 00:44:29,087
และเพลงนั้นก็ได้อันดับหนึ่งเพลงอาร์แอนด์บีแห่งปี

813
00:44:29,170 --> 00:44:30,046
ได้รางวัลแกรมมี่

814
00:44:30,130 --> 00:44:33,717
มันเจ็บปวดมาก ผมนั่งอยู่ที่บ้าน มองจอทีวี

815
00:44:33,800 --> 00:44:37,387
มีผู้ชายที่ผมไม่เคยเจอมาก่อน
กำลังรับรางวัลแกรมมี่ของผม

816
00:44:41,641 --> 00:44:42,684
ผมไม่รู้จักลีโอ

817
00:44:42,767 --> 00:44:44,102
"แม็คคินลีย์ แจ็คสัน
นักเรียบเรียงดนตรี"

818
00:44:44,185 --> 00:44:45,562
ผมรู้จักริชาร์ด เพอร์รี่

819
00:44:45,645 --> 00:44:47,981
และผมไม่มีความเห็นเกี่ยวกับเขา

820
00:44:48,064 --> 00:44:51,818
เพราะเราไม่ลงรอยกัน เอาเป็นอย่างนั้นละกัน

821
00:44:51,902 --> 00:44:55,614
และเขาก็ได้ชื่อเสียงจากงานดีๆ มากมาย

822
00:44:55,697 --> 00:44:57,741
ผมจะพูดแค่นั้นละกัน แต่...

823
00:44:57,824 --> 00:44:59,868
พอมาคิดดูแล้ว ผมเคยคิดนะ

824
00:44:59,951 --> 00:45:05,290
เขาก็ไม่ได้ใส่ชื่อผมในการอัดเพลง
ของพอยน์เตอร์ซิสเตอร์สนี่

825
00:45:05,373 --> 00:45:08,752
พวกเราหลายคนทุ่มเทกับงานในห้องอัด
และเห็นว่าเกิดอะไรขึ้น

826
00:45:08,835 --> 00:45:14,216
พอใส่เครดิตให้คนทำงาน บางอย่างก็หายไป

827
00:45:15,008 --> 00:45:17,719
กลายเป็นชื่อบริษัท ซึ่งมันน่าเซ็งมาก

828
00:45:17,802 --> 00:45:21,431
อย่างที่บอก คุณนั่งเก้าอี้ตัวนั้น คาดหวังที่จะทุ่มหมดตัว

829
00:45:21,514 --> 00:45:24,809
บางทีเราก็ทุ่มมากเกินและได้กลับมาน้อยเกิน

830
00:45:24,893 --> 00:45:27,896
แต่มันก็เป็นธรรมชาติของสัตว์น่ะ

831
00:45:27,979 --> 00:45:30,190
แต่เรย์ไม่โกรธ เขาเอาคืน

832
00:45:30,273 --> 00:45:32,108
ใช่ ไอเดียก็คือ

833
00:45:32,192 --> 00:45:34,152
คุณทำงานในห้องอัดมาราว 15 ปี

834
00:45:34,236 --> 00:45:37,864
แล้วก็ขยับขึ้นไปเป็นคนเรียบเรียงดนตรี

835
00:45:37,948 --> 00:45:39,157
โปรดิวเซอร์ ศิลปิน

836
00:45:39,241 --> 00:45:41,826
เขาคิดตั้งแต่แรกๆ เลยว่า

837
00:45:41,910 --> 00:45:45,163
"ผมจะไม่ทุ่มเททุกอย่างที่ผมรู้"

838
00:45:45,247 --> 00:45:46,998
"เพื่อแลกเงินวันละไม่กี่ร้อย"

839
00:45:47,082 --> 00:45:47,916
"ลี ไรท์นัว นักกีตาร์"

840
00:45:47,999 --> 00:45:50,794
ในฐานะนักดนตรีในห้องอัด คุณเป็นส่วนหนึ่ง

841
00:45:50,877 --> 00:45:51,878
เป็นจิ๊กซอว์ตัวหนึ่ง

842
00:45:51,962 --> 00:45:54,798
ผมอยากเป็นภาพปริศนาทั้งภาพ เรย์ก็ด้วย

843
00:45:54,881 --> 00:45:59,803
เรย์ไฟแรงสุดๆ และเขาชอบแต่งเพลง

844
00:45:59,886 --> 00:46:00,929
เขาฝันสูง

845
00:46:01,012 --> 00:46:03,932
และผมว่าเขาไปได้เกินฝันตัวเองแล้ว

846
00:46:04,015 --> 00:46:06,851
เขาตั้งเป้า แล้วก็ไปไกลกว่านั้นอีก

847
00:46:06,935 --> 00:46:08,979
สิ่งที่จูงใจให้ผมพยายามมากขึ้น

848
00:46:09,062 --> 00:46:13,275
มีคริสต์มาสปีหนึ่ง ผมกลับบ้านที่ดีทรอยต์
และแต่งเพลงสองเพลง

849
00:46:13,358 --> 00:46:15,735
มี "ยูฟก็อตเดอะเลิฟ"
โดยรูฟัสและชากา คาน

850
00:46:15,819 --> 00:46:18,822
แล้วก็ "ออลเวย์สธิงกิ้งออฟยู"
อัลบั้มเลิฟอันลิมิเต็ด

851
00:46:18,905 --> 00:46:19,823
แบรี่ ไวท์

852
00:46:19,906 --> 00:46:22,534
ผมกลับบ้านและคิดว่า "ว้าว เราเป็นมือกีตาร์

853
00:46:22,617 --> 00:46:25,829
แต่ได้แต่งสองเพลง เราเกิดแล้ว เราได้งานนี้

854
00:46:25,912 --> 00:46:28,206
นี่เป็นครั้งแรกของผมในแอลเอ ผมดังแล้ว"

855
00:46:28,290 --> 00:46:29,583
ผมเลยกลับบ้านไปหาแม่

856
00:46:29,666 --> 00:46:33,211
แม่มองแผ่นเสียงแล้วบอก "แม่ไม่เห็นลูกเลย"

857
00:46:33,295 --> 00:46:34,921
ผมบอก "แม่ไม่เห็นผมหรอก"

858
00:46:35,005 --> 00:46:37,591
"ผมไม่ได้เล่นในแผ่น ผมแต่งเพลง"

859
00:46:37,674 --> 00:46:39,134
"แปลว่าอะไร"

860
00:46:39,217 --> 00:46:41,219
"แปลว่าผมเอาดินสอมาเขียน

861
00:46:41,303 --> 00:46:42,888
เขียนคอร์ด เนื้อเพลง"

862
00:46:42,971 --> 00:46:45,765
"แล้วชื่อลูกอยู่ไหน" "ชื่อผมอยู่บนปก"

863
00:46:45,849 --> 00:46:48,059
แม่ก็หยิบปกขึ้นมา บอกว่า

864
00:46:48,143 --> 00:46:50,103
"เอาแว่นขยายมาหน่อยซิ"

865
00:46:50,186 --> 00:46:52,397
แม่ได้แว่นขยายไป

866
00:46:52,480 --> 00:46:56,067
แม่ทำแบบนี้ พยายามดูชื่อผม และมันเขียนว่า

867
00:46:56,151 --> 00:46:57,777
"อาร์. พาร์เกอร์"

868
00:46:57,861 --> 00:47:00,405
ถึงแม่จะรู้เรื่องการพิมพ์น้อยมาก แม่ก็บอก

869
00:47:00,488 --> 00:47:02,949
"พิมพ์อีกตัวก็จะได้ชื่อ 'เรย์' แล้ว

870
00:47:03,033 --> 00:47:05,410
แทนที่จะใส่จุด ใส่ชื่อเรย์เลยก็ได้

871
00:47:05,493 --> 00:47:07,203
แค่ชื่อเต็มก็ไม่ได้เหรอ"

872
00:47:07,287 --> 00:47:09,998
ไม่จำเป็นต้องพูดอีก ตอนผมมาบ้านช่วงคริสต์มาส

873
00:47:10,081 --> 00:47:14,294
อีโก้ผมใหญ่เท่านี้ และก่อนที่ผมจะกลับ
มันก็หดลงเหลือแค่นี้

874
00:47:14,377 --> 00:47:17,464
นั่นคือสิ่งที่จูงใจผมให้ทำทุกอย่าง

875
00:47:17,547 --> 00:47:18,924
เรย์อยู่ในงานเพลงสุดฮิต

876
00:47:19,007 --> 00:47:22,010
ขายได้ล้านแผ่น แต่ก็ไม่ใช่แผ่นของเขา

877
00:47:22,093 --> 00:47:26,514
เขาใฝ่ฝันจะเป็นศิลปินดัง

878
00:47:26,598 --> 00:47:28,141
เขาฝันว่าจะโด่งดัง

879
00:47:28,225 --> 00:47:29,893
เพราะเขาฝันเสมอว่าจะโด่งดัง

880
00:47:29,976 --> 00:47:32,437
แล้วความฝันเขาก็เป็นจริง

881
00:47:32,520 --> 00:47:34,397
ผมสัญญากับตัวเองว่า "รู้อะไรมั้ย

882
00:47:34,481 --> 00:47:38,235
ฉันจะอัดแผ่นโดยมีรูปตัวเองอยู่บนปก

883
00:47:38,318 --> 00:47:39,486
และชื่อตัวเองด้วย

884
00:47:39,569 --> 00:47:42,572
แม่จะได้รู้ว่าฉันทำอะไร"

885
00:47:51,706 --> 00:47:54,042
ผมกำลังอัดเพลงของจีน เพจกับเรย์

886
00:47:54,125 --> 00:47:58,463
ซึ่งเกิดขึ้นหลังจากที่
เขาทำเดโม่ "แจ็คแอนด์จิล" เสร็จ

887
00:47:58,547 --> 00:48:01,049
ผมได้ฟังแล้วก็บอก "มันฟังดูน่าจะฮิต

888
00:48:01,132 --> 00:48:03,093
ฉันว่าต้องฮิตแน่"

889
00:48:03,176 --> 00:48:06,096
เราขึ้นเวทีกับจีน เพจ เล่นให้ดิออสมอนด์ส

890
00:48:06,179 --> 00:48:09,015
แล้วจีนก็ขานจังหวะ

891
00:48:09,099 --> 00:48:10,642
"หนึ่ง สอง"

892
00:48:11,142 --> 00:48:16,398
ตอนนั้นเลยที่ผมได้ยิน
"แจ็คแอนด์จิล" ระเบิดขึ้นในหูฟัง

893
00:48:23,655 --> 00:48:25,657
เรย์เอาเครื่องเล่นเทปมา

894
00:48:25,740 --> 00:48:29,911
และเอาจ่อกับไมค์กีตาร์บนแอมป์ มันช่าง...

895
00:48:29,995 --> 00:48:32,122
คือเขากล้ามากน่ะ

896
00:48:32,205 --> 00:48:36,293
"ผมอยากให้ทุกคนได้ฟังเพลงของผม"
ผมบอก "เออ เพื่อน ไว้ตอนพักดีมั้ย"

897
00:48:36,376 --> 00:48:39,212
เธอคิดว่าทำไม

898
00:48:39,296 --> 00:48:44,593
- แจ็คแอบลงจากเขา
- เขาแอบลงจากเขา

899
00:48:44,676 --> 00:48:47,053
เพราะเขาต้องการความรัก

900
00:48:48,346 --> 00:48:52,058
รักที่ไม่อาจได้จากจิล

901
00:48:52,142 --> 00:48:54,185
อ๋อ ใช่ เขาต้องการ

902
00:48:54,269 --> 00:48:56,855
เธอคิดว่าทำไม

903
00:48:57,355 --> 00:49:01,276
- แจ็คแอบลงจากเขา
- เขาแอบลงไป

904
00:49:01,359 --> 00:49:04,571
เขาเริ่มพูดถึงบางเพลงที่เขาแต่ง

905
00:49:04,654 --> 00:49:05,572
"เอ็ดดี้-ไบรอัน ฮอลแลนด์"

906
00:49:05,655 --> 00:49:07,616
ผมบอก สุดยอด ผู้ชายคนนี้เขียนเพลง

907
00:49:07,699 --> 00:49:10,911
แล้วเขาก็เริ่มเล่นเพลง "แจ็คแอนด์จิล" นี่

908
00:49:10,994 --> 00:49:13,747
"แจ็ค แจ็คลงไป" และนี่มันดีมาก

909
00:49:14,331 --> 00:49:17,876
ผมลอกเพลงของฮอลแลนด์-โดเชอร์-ฮอลแลนด์จริงๆ

910
00:49:17,959 --> 00:49:20,462
ผมชอบเพลงพวกนั้น ที่ร้องว่า "ฟีไฟโฟฟัม

911
00:49:20,545 --> 00:49:22,130
ฉันได้กลิ่นใครกัน"

912
00:49:22,214 --> 00:49:24,257
แบบว่า "มีคนนอนบนเตียงฉัน"

913
00:49:24,341 --> 00:49:26,468
"มีคนดื่มเหล้าชั้นดีของฉัน"

914
00:49:26,551 --> 00:49:27,969
พวกเขามีเพลงหนึ่ง

915
00:49:28,053 --> 00:49:31,181
"ถ้าจะเต้นกับเสียงดนตรี
ก็ต้องจ่ายให้นักดนตรี ถามแม่ดูสิ"

916
00:49:31,264 --> 00:49:34,267
"แชร์แมนออฟเดอะบอร์ด
เพย์ทูเดอะไพเพอร์"

917
00:49:39,606 --> 00:49:41,608
ผมคิดว่าเป็นเพลงที่เจ๋งมาก

918
00:49:41,691 --> 00:49:43,902
พวกเขามีเพลงทุกแนวและเนื้อเพลงแบบนั้น

919
00:49:43,985 --> 00:49:46,363
ดนตรีเยี่ยม เนื้อเพลงก็ต้องเยี่ยม

920
00:49:46,446 --> 00:49:50,283
ผมรู้ว่าผมทำดนตรีดีๆ ได้เพราะผมเล่นกีตาร์

921
00:49:50,367 --> 00:49:54,079
แต่ผมต้องคิดเนื้อเรื่องให้ได้ระดับเดียวกับพวกเขา

922
00:49:54,162 --> 00:49:59,626
ด้านเนื้อร้อง เขาเขียนออกมาดีมาก

923
00:49:59,709 --> 00:50:02,796
คือปกติมันเป็นเพลงสำหรับเด็ก

924
00:50:02,879 --> 00:50:06,216
แต่เขาทำให้มันเซ็กซี่ แล้วเขาก็ได้แต่ยิ้ม

925
00:50:06,299 --> 00:50:08,426
เขาก็แค่เล่นเพลงนั้น

926
00:50:08,510 --> 00:50:11,179
และผมก็จำได้ที่คิดว่า เยี่ยม เพลงนี้ฮิตแน่

927
00:50:11,263 --> 00:50:13,557
ไม่มีใครรุ่งได้โดยไม่มีคนอื่นช่วย

928
00:50:13,640 --> 00:50:15,976
เพื่อนสนิทของผม แครอล ไชลด์ส

929
00:50:16,059 --> 00:50:20,230
เธอเอา "แจ็คแอนด์จิล" มาจากนายจ้าง

930
00:50:20,313 --> 00:50:21,940
แล้วเอาไปให้ไคลฟ์ เดวิส

931
00:50:22,023 --> 00:50:25,318
เขาฟัง ซึ่งผมจะไม่มีวันลืมเลย เขาหลับตา

932
00:50:25,402 --> 00:50:28,738
ใช่ เขาทำแบบนี้ แล้วผมก็คิดว่า มันดีหรือแย่กันนะ

933
00:50:28,822 --> 00:50:31,366
เพราะผมไม่เคยเจอเขามาก่อน ผมไม่รู้

934
00:50:31,449 --> 00:50:36,037
และพอเพลงจบ เมื่อเขาลืมตา
เขาก็บอกว่า "เปิดอีกรอบซิ"

935
00:50:36,121 --> 00:50:40,875
มันเป็นเพลง เป็นฝีมือการแต่งของเขา
คือตัวเขาในฐานะนักแต่งเพลงที่เหนือชั้น

936
00:50:40,959 --> 00:50:42,085
"ไคลฟ์ เดวิส
ผู้บริหารค่ายเพลง"

937
00:50:42,168 --> 00:50:47,090
"แจ็คแอนด์จิล" เนื้อเพลงสุดยอด
ทำให้มันเป็นเพลงฮิต

938
00:50:47,173 --> 00:50:51,303
ไคล์ฟ เดวิสเป็นคนคนหนึ่ง
มากกว่าเป็นผู้บริหารค่ายเพลง

939
00:50:51,386 --> 00:50:56,266
เขานั่งฟังผมพูด และถ้านั่นยังไม่พอ

940
00:50:56,349 --> 00:50:58,768
หลังจากผมบอกเขาไปหมดแล้วว่าต้องการอะไร

941
00:50:58,852 --> 00:51:02,772
ผมบอกเขาว่าผมเซ็นสัญญานี้ไม่ได้
นอกจากคุณจะจ้างแครอล เพื่อนผม

942
00:51:03,273 --> 00:51:07,193
เธอเอาตัวเข้าเสี่ยงจนโดนไล่ออก
เพื่อช่วยผมให้มาถึงตรงนี้

943
00:51:07,277 --> 00:51:09,362
และเขาไม่เพียงแต่รับผม

944
00:51:09,446 --> 00:51:14,659
เขายังจ้างแครอลด้วย
ทำให้เขาเป็นคนพิเศษเหลือเชื่อสำหรับผม

945
00:51:14,743 --> 00:51:16,870
จิล

946
00:51:16,953 --> 00:51:19,122
ต้องให้แม่ได้ยินเพลงผมในดีทรอยต์

947
00:51:19,205 --> 00:51:23,126
อัล เพอร์กินส์ที่คลื่นดับเบิลยูเจแอลบีบอกว่า
"แม่คุณอยู่ไหน โทรไปสิ"

948
00:51:23,209 --> 00:51:24,544
"ดับเบิลยูเจแอลบี 1400"

949
00:51:24,628 --> 00:51:26,254
เขาบอก "เพลงเดียวที่ผมจะเปิด

950
00:51:26,338 --> 00:51:29,049
ตลอด 15 นาทีนี้จะเป็นเพลงของคุณ"

951
00:51:29,132 --> 00:51:30,717
เขาเปิดเพลงสี่เที่ยวติดกัน

952
00:51:30,800 --> 00:51:34,221
แม่ผมก็เลยได้ฟังเพลงผมในวิทยุ

953
00:51:34,304 --> 00:51:35,347
ตอนนั้นเราก็โอเคกันแล้ว

954
00:51:36,723 --> 00:51:38,642
เรย์ พาร์เกอร์ จูเนียร์ ยินดีที่ได้พบ

955
00:51:42,020 --> 00:51:45,982
เอฟเอ็ม เอเอ็ม ปรับตั้งมาอย่างดี ดูสิว่าคุณมี...

956
00:51:46,066 --> 00:51:48,151
ผมไม่ทันสังเกต มีหน้าปัดวิทยุตรงนี้

957
00:51:48,235 --> 00:51:50,528
เรย์ดิโอเป็นผลงานสร้างสรรค์ของเขา

958
00:51:51,196 --> 00:51:53,782
เรย์ พาร์เกอร์ จูเนียร์เป็นคนแต่งเพลง

959
00:51:53,865 --> 00:51:56,743
"ทูเพลสเซสแอตเดอะเซมไทม์"
"ดิอาเธอร์วูแมน"

960
00:51:56,826 --> 00:51:58,703
อย่าง "ยูแคนท์เชนจ์แดต"

961
00:52:16,555 --> 00:52:21,601
ที่รัก ฉันจะรักเธอเสมอ
ฉันสัญญาว่ารักเธอเสมอ

962
00:52:21,685 --> 00:52:27,065
เพราะโลกทั้งหมดของฉันคือเธอ
และเธอเปลี่ยนมันไม่ได้ ไม่เลย

963
00:52:27,148 --> 00:52:31,987
เธอจะทำหรือพูดอะไรก็ไม่อาจเปลี่ยนมัน
ฉันคิดเรื่องนี้มาหลายวัน

964
00:52:32,070 --> 00:52:36,616
และตัดสินใจจะรู้สึกเช่นนั้น
และเธอไม่อาจเปลี่ยนมัน

965
00:52:36,700 --> 00:52:41,621
เพราะเธอคือคนเดียวที่ฉันรัก
และเธอไม่อาจเปลี่ยนมัน

966
00:52:43,039 --> 00:52:47,168
เธอเป็นคนเดียวที่ฉันต้องการ
และเธอไม่อาจเปลี่ยนมัน

967
00:52:47,252 --> 00:52:48,879
เธอเป็นคนที่ฉันรัก

968
00:52:48,962 --> 00:52:52,382
เธอเป็นคนเดียวที่ฉันรัก
และเธอไม่อาจเปลี่ยนมัน

969
00:52:54,092 --> 00:52:57,512
เธอเป็นคนเดียวที่ฉันต้องการ
และเธอไม่อาจเปลี่ยนมัน

970
00:53:01,224 --> 00:53:04,269
จากที่เขาคิดถึงสภาพจิตใจของวง

971
00:53:04,769 --> 00:53:08,857
จนถึงเรื่องฉุกเฉินในฐานะที่เขาเป็นศิลปิน

972
00:53:08,940 --> 00:53:15,447
ผมรู้สึกชัดเจนมากว่านี่แหละเรย์จริงๆ

973
00:53:15,530 --> 00:53:18,992
เราต้องทำเป็นขั้นตอนเพราะเขาออกจะขี้อาย

974
00:53:19,075 --> 00:53:23,496
เขาเป็นมือกีตาร์ที่เก่งกาจมากในห้องอัด

975
00:53:23,580 --> 00:53:26,666
และต้องพยายามระดับหนึ่งที่จะพาเขา

976
00:53:26,750 --> 00:53:31,004
ออกมายืนหน้าไมโครโฟนโดยไม่รู้สึกอึดอัด

977
00:53:31,087 --> 00:53:37,677
นั่นคือเรย์ดิโอ และเป็นเรย์ดิโอ
ที่มีเรย์ พาร์เกอร์ จูเนียร์ร้องนำ

978
00:53:37,761 --> 00:53:42,057
ในที่สุดเราก็ทำให้เกิดเรย์ พาร์เกอร์ จูเนียร์

979
00:53:42,140 --> 00:53:44,476
ผมไม่เคยเจอเพื่อนในวงเขาสักคน

980
00:53:44,559 --> 00:53:47,729
ผมไม่เคยเจอสมาชิกคนอื่น คือผม...

981
00:53:47,812 --> 00:53:50,690
ผมเลยไม่เคยต้องคุยกับใคร

982
00:53:50,774 --> 00:53:56,571
มันเหมือนเขาเป็นศิลปินเดี่ยวตั้งแต่ต้น

983
00:53:56,655 --> 00:54:03,078
ที่ใช้ชื่อวงก็เพราะเขาขี้อายและพูดน้อย

984
00:54:03,161 --> 00:54:05,372
เกินกว่าจะใช้ชื่อตัวเอง

985
00:54:05,956 --> 00:54:10,502
แต่สำหรับผม ผมเจอแต่เขา คุยกับเขาคนเดียว

986
00:54:10,585 --> 00:54:14,839
ไม่เคยเจอคนอื่นในวงเลย

987
00:54:14,923 --> 00:54:19,052
สำหรับผม นี่ก็คือเรย์ พาร์เกอร์ จูเนียร์

988
00:54:26,643 --> 00:54:30,855
หญิงสาวก็ต้องการรักเช่นเดียวกับคุณ

989
00:54:32,232 --> 00:54:36,444
อย่าหลอกตัวเองให้คิดว่าเธอไม่ต้องการ

990
00:54:37,028 --> 00:54:41,533
เธอจะสนุกไปทั่วก็ได้เช่นเดียวกับคุณ

991
00:54:42,325 --> 00:54:44,411
หลายอย่างในเพลง "อะวูแมนนีดส์เลิฟ"

992
00:54:45,203 --> 00:54:47,789
ไม่เหมือนเพลงไหนที่ผมเคยทำ

993
00:54:47,872 --> 00:54:51,918
หนึ่ง มันเป็นเพลงแรกที่ผมร้องเองทั้งหมด

994
00:54:52,002 --> 00:54:54,546
ผมแต่งให้อาร์เนลร้อง แต่ผมตั้งคีย์ผิด

995
00:54:54,629 --> 00:54:57,716
ผมเล่นดนตรีจนพอใจ
เรียบเรียงจังหวะแล้ว มันออกมาเพราะ

996
00:54:57,799 --> 00:55:00,302
ผมลืมเช็กดูว่าเขาร้องได้มั้ย

997
00:55:00,385 --> 00:55:02,053
แล้วผมก็จะใส่ชื่ออาร์เนล

998
00:55:02,137 --> 00:55:05,849
เพราะเขาเป็นคนบอกว่า "คุณทำเพลงนี้มานานมาก"

999
00:55:05,932 --> 00:55:10,270
"เสียงคุณก็ดี ฟังเพราะดีออก
เปิดให้ไคลฟ์ฟังสิว่าเขาคิดยังไง"

1000
00:55:10,353 --> 00:55:15,191
เพราะหญิงสาวก็ต้องการรักเช่นเดียวกับคุณ

1001
00:55:15,275 --> 00:55:21,281
เฮ้ อย่าหลอกตัวเองให้คิดว่าเธอไม่ต้องการ

1002
00:55:21,364 --> 00:55:25,660
เธอจะสนุกไปทั่วก็ได้เช่นเดียวกับคุณ

1003
00:55:26,244 --> 00:55:29,372
พอได้ฟัง "อะวูแมนนีดส์เลิฟ"
ไคลฟ์บอก "ดังแน่นอน นี่แหละ"

1004
00:55:29,456 --> 00:55:31,124
สารที่สื่อแข็งแรงมาก

1005
00:55:31,750 --> 00:55:33,710
สมัยนั้นสาวๆ ชอบเนื้อหาแบบนั้น

1006
00:55:33,793 --> 00:55:39,174
สถานการณ์ของผู้หญิงน่าสนใจมาก
โดยเฉพาะในสถานีวิทยุ

1007
00:55:39,257 --> 00:55:42,427
เพราะในสมัยนั้นต้องจ้างคนโปรโมท

1008
00:55:42,510 --> 00:55:44,930
ให้นำเสนอ ให้เปิดในวิทยุ

1009
00:55:45,013 --> 00:55:47,974
แต่เพลงนี้ไม่ต้องโปรโมทมากนัก

1010
00:55:48,058 --> 00:55:51,353
ที่จริง สาวๆ ซื้อของขวัญให้ผมด้วย
ผมได้ทีวีจากสาวคนหนึ่ง

1011
00:55:51,436 --> 00:55:54,522
และผู้กำกับรายการที่ปกติเป็นผู้ชาย

1012
00:55:54,606 --> 00:55:56,524
เขาบอก "ไม่รู้จะเปิดดีมั้ย"

1013
00:55:56,608 --> 00:55:58,026
ผู้หญิงที่รับโทรศัพท์

1014
00:55:58,109 --> 00:56:01,363
จะบอก "คุณจะไม่เปิด
'อะวูแมนนีดส์เลิฟ' ได้ยังไง"

1015
00:56:01,446 --> 00:56:05,408
พวกเธอให้เขาเปิด
มันจึงเป็นแผ่นที่น่าสนใจมาก

1016
00:56:05,492 --> 00:56:07,535
ผมจะไม่มีวันลืมที่คนโปรโมทบอกผม

1017
00:56:07,619 --> 00:56:10,580
"นี่เป็นงานง่ายที่สุดที่ผมเคยเขียน
พวกเขาต้องเปิด"

1018
00:56:10,664 --> 00:56:12,290
"ไม่งั้นก็เท่ากับต่อต้านผู้หญิง"

1019
00:56:12,874 --> 00:56:16,169
- และถ้าคุณฉลาด
- เช่นเดียวกับคุณ

1020
00:56:16,253 --> 00:56:20,006
คุณควรหยุดสนุกไปทั่ว เฮ้ๆ

1021
00:56:21,174 --> 00:56:22,509
เพราะเธอจะทำเช่นกัน

1022
00:56:23,093 --> 00:56:24,511
เช่นเดียวกับคุณ

1023
00:56:24,594 --> 00:56:25,428
"บ๊อบบี้ บราวน์
รุ่นใหม่"

1024
00:56:25,512 --> 00:56:31,268
พ่อแม่ผมเคยเต้นเพลงนั้นในบ้าน

1025
00:56:31,351 --> 00:56:34,563
- แบบว่าช่วงคริสต์มาสน่ะ
- นั่นสิ

1026
00:56:34,646 --> 00:56:36,481
พวกเขาทำขนาดนั้นเลย

1027
00:56:36,565 --> 00:56:40,735
หรือคืนวันศุกร์ตอนเล่นไพ่ พวกเขาก็จะเปิดเพลง

1028
00:56:41,319 --> 00:56:43,321
ทำไมจู่ๆ คุณถึงตัดสินใจแบบนี้

1029
00:56:43,405 --> 00:56:47,450
แทนที่จะทำตัวกลมกลืนกับคนอื่น
ในการทำงานของคุณ

1030
00:56:47,534 --> 00:56:50,954
ผมทำเพลงฮิตมานานแล้ว
แต่ผมตัดสินใจที่จะอัดเพลงของตัวเอง

1031
00:56:51,538 --> 00:56:54,332
คุณเป็นเรย์ พาร์เกอร์ จูเนียร์ได้ตั้งแต่แรกแล้ว

1032
00:56:54,416 --> 00:56:55,250
ใช่เลย

1033
00:56:55,333 --> 00:57:00,881
แต่ก็ใช้เวลาประมาณหนึ่ง

1034
00:57:00,964 --> 00:57:05,844
กว่าคุณจะยอมพูดว่า
"ร่วมร้องโดยเรย์ พาร์เกอร์ จูเนียร์"

1035
00:57:05,927 --> 00:57:08,597
แล้วเป็นศิลปินเดี่ยว

1036
00:57:08,680 --> 00:57:11,725
มีแต่เรย์กับผมเสมอมา

1037
00:57:11,808 --> 00:57:17,105
ในห้องนี้มีสิ่งที่เทียบกันได้ ที่โรงแรมนี้

1038
00:57:17,188 --> 00:57:20,150
ประสบการณ์เหลือเชื่อ
ขอบคุณนะ ขอบคุณๆ

1039
00:57:21,067 --> 00:57:24,571
ผมว่าเสียงเขา... มันก็แปลกอยู่นะ
แต่เสียงเขาเซ็กซี่น่ะ

1040
00:57:24,654 --> 00:57:25,488
"เดวิด ฟอสเตอร์
"

1041
00:57:25,572 --> 00:57:27,866
เสียงร้องทุ้มนุ่ม เขาไม่ใช่มาร์วิน เกย์

1042
00:57:27,949 --> 00:57:31,244
เขาไม่ใช่เจมส์ อินแกรม
เขาไม่ใช่บรูโน่ มาร์ส

1043
00:57:31,328 --> 00:57:32,829
แต่ก็ออกมาดี

1044
00:57:32,913 --> 00:57:37,500
เขาสามารถสร้างและปรับแต่ง
เพลงพวกนี้ให้เข้ากับเสียงเขา

1045
00:57:37,584 --> 00:57:42,130
และต้องเป็นเสียงเขาคนเดียว
มันก็เลยมีเสน่ห์อย่างมาก

1046
00:57:42,214 --> 00:57:45,383
คือเขารู้ว่าเขาเขียนเพลงให้ใครร้อง

1047
00:57:45,467 --> 00:57:48,678
เขาเขียนเพลงให้เรย์ พาร์เกอร์ จูเนียร์
และเขาทำได้ดี

1048
00:57:55,393 --> 00:57:58,897
สถานะสัญลักษณ์ทางเพศ มันดีหรือแย่ล่ะ

1049
00:57:59,856 --> 00:58:03,109
คือมันก็ตลกดีนะ ผมว่าผมเป็นผู้ชายตัวสูงถือกีตาร์

1050
00:58:03,193 --> 00:58:07,322
และหลังจากอัลบั้มที่สองหรือสาม
สาวๆ ก็คลั่งไคล้ผม

1051
00:58:07,405 --> 00:58:10,617
เดี๋ยวนะ สามปีก่อนผมไม่ได้หล่อขนาดนั้นเลย

1052
00:58:10,700 --> 00:58:13,495
ผมมองตัวเองในกระจก ก็เป็นผู้ชายคนเดิมนี่ ถูกมั้ย

1053
00:58:13,578 --> 00:58:15,789
แต่ผมจะปล่อยไปตามนั้น ตามที่พวกคุณพูด

1054
00:58:15,872 --> 00:58:16,706
เห็นมั้ย อย่าลืมล่ะ

1055
00:58:16,790 --> 00:58:19,584
มีสองอย่างที่คุณต้องใส่ลงไป โอเคนะ

1056
00:58:19,668 --> 00:58:20,961
คุณต้องเพิ่มพลังดารา

1057
00:58:21,628 --> 00:58:24,089
ไม่ว่าจะเป็นตัวรองหรือคนหน้าใหม่

1058
00:58:24,172 --> 00:58:26,675
การเป็นคนดังช่วยได้มาก

1059
00:58:26,758 --> 00:58:30,637
เห็นชัดเลย เวลามีผู้หญิงมาเกี่ยว โอเคนะ

1060
00:58:30,720 --> 00:58:33,640
มันจะไปได้ดี ต่อให้คุณตัวอ้วนเตี้ย

1061
00:58:33,723 --> 00:58:35,100
มีตาข้างเดียวก็เถอะ

1062
00:58:35,183 --> 00:58:37,102
เรย์เป็นสัญลักษณ์ทางเพศ

1063
00:58:37,185 --> 00:58:38,395
"อีเลน พาร์เกอร์
ภรรยาของเรย์"

1064
00:58:38,478 --> 00:58:39,896
จะให้ฉันพูดเหรอ

1065
00:58:42,023 --> 00:58:47,028
ที่เรย์คิดว่าเขาเคยเป็นสัญลักษณ์ทางเพศ
ที่เขา... เขาเคย... ไม่สิ ตอนนี้ก็ใช่

1066
00:58:49,739 --> 00:58:51,199
ขอโทษที พูดยากจัง

1067
00:58:53,493 --> 00:58:56,538
พ่อผมเป็นสัญลักษณ์ทางเพศ
ผมไม่เห็นอย่างนั้นนะ

1068
00:58:56,621 --> 00:58:57,497
"เจริโค-กิ๊บสัน พาร์เกอร์"

1069
00:58:58,415 --> 00:58:59,708
ผมมองไม่ออกเลย

1070
00:59:00,250 --> 00:59:03,378
ใช่ มันทำให้ผมขำก๊าก นิตยสารพวกนั้นน่ะ

1071
00:59:03,461 --> 00:59:05,380
ผมเคยดูตอนที่เอาชื่อเขามาเสิร์ช

1072
00:59:05,463 --> 00:59:08,341
ผมแบบว่า ว้าว ตลกจัง

1073
00:59:08,425 --> 00:59:13,096
แต่พอคิดถึงบุคลิกภาพของเขาตอนนี้

1074
00:59:13,179 --> 00:59:16,016
มันเหมือนเราจินตนาการไม่ออกเลยว่า

1075
00:59:16,099 --> 00:59:20,353
เขาเองก็เปิ่นๆ และเป็นคนตลก

1076
00:59:20,437 --> 00:59:24,190
มันยากจะที่จินตนาการ ยากที่จะนึกออก
คือผมเห็นรูปถ่ายบางรูป

1077
00:59:24,941 --> 00:59:28,069
เอางี้... ผมเอาให้ดูดีกว่า

1078
00:59:28,153 --> 00:59:31,239
เผอิญผมมีอยู่ตรงนี้พอดี

1079
00:59:31,323 --> 00:59:34,034
สิ่งหนึ่งที่ผมชอบในรูปนี้คือแหวนนิ้วก้อย

1080
00:59:34,117 --> 00:59:36,202
ซึ่งถ้าตกทอดมาถึงผมก็จะดี

1081
00:59:36,286 --> 00:59:37,120
"ไรท์ออน"

1082
00:59:37,203 --> 00:59:41,082
แหวนแมงดานี่คงบอกได้ว่า...
ดูนาฬิกาเรือนทองนั่นด้วย

1083
00:59:41,958 --> 00:59:45,545
บางรูปทำให้ผมขำก๊าก แต่ใช่
นี่คือสัญลักษณ์ทางเพศ

1084
00:59:46,338 --> 00:59:49,049
และเราจะลืมรูปนี้ไม่ได้ รูปที่ผมเอามานี่

1085
00:59:49,132 --> 00:59:52,219
ถ้าอยากคุยเรื่องสัญลักษณ์ทางเพศ ก็ต้องดูรูปนี้

1086
00:59:52,302 --> 00:59:56,806
พวกคุณเคยเห็นมั้ย รอดูรึเปล่า
วิลลี่ วองก้าผิวดำน่ะ

1087
00:59:56,890 --> 00:59:58,308
"ไรท์ออน"

1088
00:59:58,391 --> 01:00:00,852
ผมเป็นลูกพ่อ ถ้าพ่อเป็นสัญลักษณ์ทางเพศ

1089
01:00:00,936 --> 01:00:04,731
ผมก็น่าจะมียีนที่มาจากกลุ่มยีนนั้นด้วย

1090
01:00:04,814 --> 01:00:05,690
"เรย์ พาร์เกอร์ที่สาม"

1091
01:00:05,774 --> 01:00:08,568
โอเค ฉันยังเห็นภาพเขาในความคิด

1092
01:00:08,652 --> 01:00:11,238
ว่าเป็นสัญลักษณ์ทางเพศที่ฉันตกหลุมรัก

1093
01:00:12,030 --> 01:00:14,616
สำหรับผม ชีวิตผมสมบูรณ์แบบ
ทุกอย่างดีเยี่ยม

1094
01:00:14,699 --> 01:00:16,993
ดนตรีของผมดีเยี่ยม สุขภาพผมก็ดีเยี่ยม

1095
01:00:17,077 --> 01:00:20,038
ทุกอย่างดีไปหมด เว้นแต่ตอนที่พ่อแม่ผมป่วย

1096
01:00:21,665 --> 01:00:24,376
สำหรับผม พ่อแม่เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิต

1097
01:00:24,459 --> 01:00:26,878
มีคนบอกผม... ผมว่าผู้จัดการนะ

1098
01:00:26,962 --> 01:00:29,297
"ทำไมสุดสัปดาห์ไม่ไปอยู่กับพ่อแม่ล่ะ

1099
01:00:29,381 --> 01:00:31,466
แล้วค่อยกลับมาอัดแผ่นนี้กันต่อ"

1100
01:00:31,550 --> 01:00:33,843
คือ... ไม่ ผมไม่ได้จะพูดเรื่องนั้น

1101
01:00:36,137 --> 01:00:40,308
นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ผมอึ้ง

1102
01:00:40,392 --> 01:00:42,143
หาคำตอบไม่ได้ว่าจะทำยังไงดี

1103
01:00:43,895 --> 01:00:45,855
ผมเซ็นสัญญาใหม่กับเกฟเฟนเรคคอร์ดส์

1104
01:00:45,939 --> 01:00:48,608
และผมต้องจ่ายค่าปรับทุกวันที่ช้ากว่ากำหนด

1105
01:00:48,692 --> 01:00:53,947
ผมคิดว่าผมเสร็จช้าไป 400 วันนะ
จ่ายวันละหลายร้อยดอลลาร์เลย

1106
01:00:54,030 --> 01:00:56,825
และผมต้องให้ทนายกลับไปทำสัญญาใหม่

1107
01:00:56,908 --> 01:01:02,289
เพราะผมเจ็บปวดและเสียใจ
กับสิ่งที่เกิดขึ้นกับพ่อแม่

1108
01:01:03,790 --> 01:01:05,792
ผมนึกเพลงใหม่ๆ ไม่ออกเลย

1109
01:01:05,875 --> 01:01:07,961
ผมคิดอะไรไม่ออกสักอย่าง

1110
01:01:08,044 --> 01:01:11,923
ผมไม่อาจออกทัวร์ได้
เพราะผมต้องย้ายกลับไปดีทรอยต์

1111
01:01:12,007 --> 01:01:14,217
และผมอยากดูแลพ่อแม่

1112
01:01:15,760 --> 01:01:18,638
ผมไม่ได้เล่นดนตรีเลย
ผมไม่ทำอะไรเลยอยู่หลายปี

1113
01:01:21,683 --> 01:01:23,685
และผมได้ยินเรื่องพ่อก่อน

1114
01:01:23,768 --> 01:01:27,314
พ่อเป็นมะเร็ง มะเร็งกระเพาะปัสสาวะ
อะไรประมาณนั้น

1115
01:01:27,397 --> 01:01:30,692
เหมือนเราเพิ่งเดตกันใหม่ๆ ปีสองปีแรก

1116
01:01:30,775 --> 01:01:32,694
ตอนที่พ่อเขาเป็นมะเร็ง

1117
01:01:33,486 --> 01:01:36,948
ผมไม่ได้สังเกตด้วยซ้ำว่าแม่เริ่มมีอาการอัลไซเมอร์

1118
01:01:37,032 --> 01:01:39,326
เพราะผมทุ่มความสนใจให้พ่อหนักมาก

1119
01:01:40,035 --> 01:01:42,579
และทั้งสองคนป่วยพร้อมกัน

1120
01:01:42,662 --> 01:01:45,498
และมันทำให้ผมเสียใจมาก

1121
01:02:35,006 --> 01:02:37,968
ผมปวดใจมากที่เขาปล่อยให้ดีทรอยต์เป็นแบบนี้

1122
01:02:38,051 --> 01:02:40,387
นี่คือจุดเริ่มต้นของผมน่ะ

1123
01:02:40,470 --> 01:02:44,849
ฮอลแลนด์-โดเชอร์-ฮอลแลนด์ โมทาวน์
อุตสาหกรรมรถยนต์ ทุกอย่างเลย

1124
01:02:44,933 --> 01:02:49,354
สโมกกี้ โรบินสัน, มาร์วิน เกย์, สตีวี่ วันเดอร์

1125
01:02:49,854 --> 01:02:52,148
และนี่เป็นแรงใจทางบวก

1126
01:02:52,232 --> 01:02:53,858
ควรจะมีใครทำอะไรสักอย่าง

1127
01:02:57,362 --> 01:03:00,115
ผมฝันอยากเห็นทุกคนมาดีทรอยต์

1128
01:03:00,198 --> 01:03:01,825
และสถานที่นี้กลับมาน่าอยู่

1129
01:03:01,908 --> 01:03:03,868
และเป็นสถานที่แสนวิเศษอย่างที่เป็น

1130
01:03:12,794 --> 01:03:14,838
ผมมีความทรงจำดีๆ เหลือเชื่อ

1131
01:03:14,921 --> 01:03:17,048
ในสถานที่นี้ ที่อยู่ข้างหลังผมนี่

1132
01:03:17,132 --> 01:03:20,302
ผมปวดใจที่พวกเขาปล่อยให้บ้านโทรม

1133
01:03:20,385 --> 01:03:24,180
ผมอยากให้ตัวเองซื้อมาซ่อม
และทำเป็นบ้านพักฤดูร้อนได้

1134
01:03:24,264 --> 01:03:26,308
คือละแวกนี้ พ่อแม่ทุกคน

1135
01:03:26,391 --> 01:03:27,893
ทุกคนคอยระวังเด็กๆ

1136
01:03:27,976 --> 01:03:30,979
มันเป็นสิ่งที่ดีมาก
มีนักดนตรีเต็มไปหมดในย่านนี้

1137
01:03:31,062 --> 01:03:33,231
อย่างน้อยก็สี่ห้าคน บ้านเนธานก็อยู่เส้นนี้

1138
01:03:33,315 --> 01:03:36,067
ออลลี่อยู่ชั้นบนห้องผม ลินวู้ดก็เลี้ยวหัวมุมถนนไป

1139
01:03:36,151 --> 01:03:38,111
ที่นี่เหมาะกับการเติบโต

1140
01:03:38,194 --> 01:03:41,072
โอกาสก็แสนวิเศษในดีทรอยต์นี่

1141
01:03:41,156 --> 01:03:44,784
นักดนตรีในดีทรอยต์น่าจะมีที่ฝีมือดีระดับโลก

1142
01:03:44,868 --> 01:03:45,702
"พิพิธภัณฑ์โมทาวน์"

1143
01:03:45,785 --> 01:03:47,829
โมทาวน์ทลายกรอบเพราะเป็นค่ายแรก

1144
01:03:47,913 --> 01:03:51,541
ที่ติดอันดับท็อป 40 ในชาร์ตเพลงป๊อป
ของซีเคแอลดับเบิลยู

1145
01:03:51,625 --> 01:03:55,003
ได้ยินว่าคนที่มีส่วนทำให้เกิดขึ้น
คือโรซาลี ทรอมบ์ลีย์

1146
01:03:55,086 --> 01:03:57,380
โมทาวน์เปลี่ยนโฉมหน้าอเมริกาอย่างที่เรารู้

1147
01:03:57,464 --> 01:03:59,132
มันเปลี่ยนจากค่ายสีผิว

1148
01:03:59,216 --> 01:04:01,593
ที่พวกเขาเรียกดนตรีคนดำไปสู่ดนตรีทุกแนว

1149
01:04:01,676 --> 01:04:03,428
โมทาวน์เชื่อมโลกเข้าด้วยกัน

1150
01:04:03,511 --> 01:04:06,389
ผมภูมิใจที่เป็นคนดีทรอยต์
เป็นส่วนหนึ่งของความฝัน

1151
01:04:07,140 --> 01:04:09,851
ผมถูกเลี้ยงมาให้ไม่เกลียดวัฒนธรรมไหนเลย

1152
01:04:09,935 --> 01:04:10,852
"เจย์ เกรย์ดอน"

1153
01:04:10,936 --> 01:04:13,104
ผมไม่โดนพ่อแม่ล้างสมอง

1154
01:04:13,188 --> 01:04:19,819
แต่ในสหรัฐอเมริกา
คนที่นี่ถูกเลี้ยงมาให้เหยียดเชื้อชาติ

1155
01:04:19,903 --> 01:04:21,112
มันไม่ดีเลย

1156
01:04:21,863 --> 01:04:26,701
เห็นเลยว่ายังเกิดขึ้นในหลายแห่ง
และทำให้ผมคลื่นไส้

1157
01:04:27,827 --> 01:04:29,537
ตอนแรกคุณพาเรามาที่นี่

1158
01:04:30,747 --> 01:04:32,582
ให้เราสร้างประเทศนี้

1159
01:04:33,458 --> 01:04:40,048
แล้วคุณก็อยากทุบตีเราจนตาย
เพราะเราอยากเป็นพลเมือง

1160
01:04:40,131 --> 01:04:44,427
เราอยากเป็นส่วนหนึ่งของที่ประเทศนี้เป็นอยู่

1161
01:04:44,511 --> 01:04:50,475
ถ้านั่นคือเสรีภาพ ความยุติธรรม และความเสมอภาค
ก็ให้สิ่งนั้นกับเราด้วยสิ

1162
01:04:51,059 --> 01:04:52,852
ตอนนี้น่าจะยากขึ้นอีก

1163
01:04:52,936 --> 01:04:58,149
เราต้องสงบปากมากขึ้นเพราะพวกเขาจะฆ่าเรา

1164
01:04:58,233 --> 01:04:59,693
ฆ่าที่หมายถึงฆ่าจริงๆ

1165
01:05:10,370 --> 01:05:13,081
ผมจะไม่พูดว่าโลกตึงเครียดมากขึ้น
เรื่องเชื้อชาติ

1166
01:05:13,164 --> 01:05:15,458
แต่เรากำลังเจอกับความไม่สงบสุดๆ แล้ว

1167
01:05:16,626 --> 01:05:20,881
ผมผิดหวังจริงๆ ในเรื่องการเมือง
สิ่งที่เกิดขึ้นในอเมริกาน่ะ

1168
01:05:20,964 --> 01:05:25,969
ประเทศถูกแบ่งแยกอย่างที่ไม่เคยเป็น
ตั้งแต่ยุค '60 เป็นต้นมา

1169
01:05:26,511 --> 01:05:28,305
ผมไม่รู้ว่าพวกเขาจะแก้ไขยังไง

1170
01:05:28,388 --> 01:05:31,808
ผมพูดได้แน่ชัดเลยว่าเรย์โตมาอย่างลำบาก

1171
01:05:31,892 --> 01:05:34,436
สิ่งที่เกิดขึ้นกับเขานั้น

1172
01:05:34,519 --> 01:05:38,857
การที่เขาถูกตำรวจที่เห็นได้ชัดว่าโง่เขลาซ้อมเอา

1173
01:05:38,940 --> 01:05:45,864
คนที่ใช้เชื้อชาติและความกลัวของตัวเอง

1174
01:05:46,406 --> 01:05:51,912
และความชังต่อใครสักคน

1175
01:05:51,995 --> 01:05:57,334
ที่พระเจ้ามีแผนที่ดีกว่านั้นน่าเศร้ามาก

1176
01:05:57,876 --> 01:06:01,588
และผมแน่ใจว่าชีวิตทำร้ายเขาอย่างมาก

1177
01:06:02,380 --> 01:06:07,802
ผมคิดว่ามีการเหยียดผิวมากมาย
ที่ซุกอยู่ใต้พรม

1178
01:06:08,637 --> 01:06:13,808
แต่สถานการณ์บางอย่างวันนี้เผยให้เห็นสิ่งเหล่านั้น

1179
01:06:13,892 --> 01:06:18,355
คุณอาจเปลี่ยนสถานการณ์ทางลบ
เป็นสถานการณ์ทางบวกได้

1180
01:06:18,438 --> 01:06:20,690
ผมจะสร้างคุณค่าจากสิ่งนั้นได้ยังไง

1181
01:06:20,774 --> 01:06:25,278
สิ่งที่ดีที่สุดของดนตรีคือมันเป็นภาษาสากล

1182
01:06:25,362 --> 01:06:27,322
ในความคิดผม มันช่วยกอบกู้โลก

1183
01:06:27,405 --> 01:06:29,241
และนี่คือสิ่งที่จะเปลี่ยนโลก

1184
01:06:29,324 --> 01:06:34,371
เพราะคนทุกวัฒนธรรม
ล้วนแต่ฟังจังหวะหรือดนตรีบางอย่าง

1185
01:06:34,454 --> 01:06:37,499
พวกเขาชื่นชอบ นั่นแหละ
ที่ผมคิดว่าดึงดูดคนเข้าหากัน

1186
01:06:37,582 --> 01:06:40,585
ไม่มีคำพูดที่จะทำร้ายใคร ไม่มีการทะเลาะเบาะแว้ง

1187
01:06:40,669 --> 01:06:43,171
พวกเขาแค่ฟังเพลงและมีความสุข

1188
01:06:43,255 --> 01:06:49,094
สำหรับสิ่งที่เขาทำได้ในชีวิตผ่านทางดนตรี

1189
01:06:49,594 --> 01:06:52,764
เขาสามารถได้รับคำชื่นชม

1190
01:06:53,890 --> 01:07:00,272
ในการทำงานดนตรีและค้นพบพรสวรรค์ของตัวเอง

1191
01:07:01,439 --> 01:07:05,610
เขาจึงชนะในท้ายที่สุด

1192
01:07:06,528 --> 01:07:08,488
พวกที่จงเกลียดจงชังกลับพ่ายแพ้

1193
01:07:13,243 --> 01:07:17,372
ผมเคยคิดว่าอาชีพของผมสะดุด
ผมเคยคิดว่าสิ่งต่างๆ หยุดลง

1194
01:07:18,623 --> 01:07:22,127
ปีต่อมา ผมได้รับโทรศัพท์จาก
เจอริล บัสบี ที่เอ็มซีเอ

1195
01:07:22,210 --> 01:07:24,045
ชวนมาดูวงที่ชื่อนิวเอดิชัน

1196
01:07:24,129 --> 01:07:27,132
- เย็นไว้ก่อน
- เธอต้องเย็นไว้ก่อน

1197
01:07:27,215 --> 01:07:28,550
โอ้ ระวัง

1198
01:07:28,967 --> 01:07:31,928
เขาบอก "นี่ เพื่อน นายต้องทำเพลงนี้"

1199
01:07:32,554 --> 01:07:35,140
ผมบอก "อ๋อ ฉันไม่อยากเขียนเพลงใหม่จริงๆ"

1200
01:07:35,223 --> 01:07:37,475
ผมเศร้าหนักเพราะพ่อกับแม่ป่วย

1201
01:07:37,559 --> 01:07:38,393
ใช่

1202
01:07:38,476 --> 01:07:42,105
เขาบอก "นายไม่ต้องเขียนเพลงใหม่
พวกเขาจะอัดเพลงเก่าของนาย"

1203
01:07:42,188 --> 01:07:44,858
คุณช่างโทรศัพท์ครับ

1204
01:07:44,941 --> 01:07:47,444
สายของผมมีอะไรแปลกๆ

1205
01:07:47,527 --> 01:07:52,449
เวลาผมต่อเบอร์สุดที่รัก
จะได้ยินเสียงวางสายทุกทีไป

1206
01:07:53,199 --> 01:07:54,743
เพลง "มิสเตอร์เทเลโฟนแมน"

1207
01:07:54,826 --> 01:07:57,621
ผมแต่งในเวลาเดียวกับที่แต่ง "แจ็คแอนด์จิล"

1208
01:07:57,704 --> 01:08:02,125
ซึ่งทำให้ผมไปแอลเอเป็นครั้งแรกในรอบเวลานาน

1209
01:08:04,377 --> 01:08:06,880
ผมอยู่ในลอสแองเจลิส ทำเพลงให้นิวเอดิชัน

1210
01:08:06,963 --> 01:08:10,342
ผมกินมื้อเที่ยงที่ร้านสปาโก
และพอเงยหน้ามองทางซ้าย

1211
01:08:10,425 --> 01:08:12,177
ก็เจอโปสเตอร์ โปสเตอร์สีดำ

1212
01:08:12,761 --> 01:08:16,097
และทุกครั้งที่ไปกินที่สปาโก
ก็จะมีคนวาดอะไรสักอย่างบนนั้น

1213
01:08:16,181 --> 01:08:18,183
ผมว่า โปสเตอร์สีดำนี่มันอะไรกัน

1214
01:08:18,266 --> 01:08:19,768
ไม่มีอะไรเลย นอกจากสีดำ

1215
01:08:19,851 --> 01:08:24,481
รู้ตัวอีกที พวกเขาก็วาดวงกลมสีแดง
และผมก็ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น

1216
01:08:24,563 --> 01:08:27,359
โทรศัพท์ผมดัง สายจากแกรี่ เลเมล

1217
01:08:27,442 --> 01:08:30,612
เขาบอก "ผมมีหนังเรื่องหนึ่ง
ที่เราต้องการเพลงมาใส่"

1218
01:08:30,695 --> 01:08:33,365
"เราไม่มีเวลาแล้ว ต้องได้เพลงด่วนจริงๆ

1219
01:08:33,447 --> 01:08:35,033
ชื่อเรื่องบริษัทกำจัดผี"

1220
01:08:44,459 --> 01:08:49,422
หนังออกฉายวันที่ 8 หรือ 9 มิถุนายน
และตอนนี้ก็เมษายน หรืออาจจะพฤษภาคม

1221
01:08:49,505 --> 01:08:50,674
"ไอวาน ไรท์แมน
ผู้กำกับ"

1222
01:08:50,757 --> 01:08:53,843
ผมได้เพลงแต่งใหม่มาหลายเพลง
แต่ใช้ไม่ได้เลย

1223
01:08:53,927 --> 01:08:56,596
ผมว่าผมต้องฟัง
เพลงป๊อปอย่างน้อยสัก 100 เพลง

1224
01:08:56,679 --> 01:08:58,889
พยายามหาแม่แบบที่จะเอามาอัดเพลง

1225
01:08:58,973 --> 01:09:01,433
ผมไปที่โรงถ่ายหนัง ดูหนัง

1226
01:09:01,518 --> 01:09:03,395
ผมนั่งกับผู้กำกับ ไอวาน ไรท์แมน

1227
01:09:03,478 --> 01:09:05,897
และเขาไม่รู้จริงๆ ว่าผมเป็นใครหรืออะไร

1228
01:09:05,981 --> 01:09:09,609
เขาอธิบายให้ผมฟังว่าอยากได้อะไร
และผมคิดว่า อ๋อ ผมทำได้

1229
01:09:09,692 --> 01:09:14,656
ผมจำได้ว่าให้เรย์ดูหนัง หรืออย่างน้อยก็ฉากนั้น

1230
01:09:14,739 --> 01:09:17,325
และเขามั่นใจมาก นั่นคือสิ่งที่ผมจำได้

1231
01:09:17,409 --> 01:09:20,411
เขาบอก "ผมว่าผมเข้าใจ ไม่น่าจะมีปัญหา"

1232
01:09:20,495 --> 01:09:24,040
ผมมีความคิดดีๆ ที่จะเป็นอินโทร ประมาณนี้

1233
01:09:24,124 --> 01:09:26,543
คือผมได้ความคิดนี้อย่างรวดเร็ว

1234
01:09:26,625 --> 01:09:28,169
แล้วเราก็มาถึงงานยาก

1235
01:09:28,253 --> 01:09:31,673
เขาบอก "แต่ผมอยากให้มีคำว่า
'บริษัทกำจัดผี' ในเพลงด้วย"

1236
01:09:32,257 --> 01:09:33,466
ผมเลยลอง...

1237
01:09:33,549 --> 01:09:36,969
บริษัทกำจัดผี บริษัทกำจัดผี

1238
01:09:37,053 --> 01:09:40,307
แล้วก็คิดว่ามันร้องไม่ได้ มันไม่ยากหรอก

1239
01:09:40,389 --> 01:09:42,392
แต่คำนั้นใช้ไม่ได้... มันร้องไม่ได้

1240
01:09:42,475 --> 01:09:46,688
ผมคิดอะไรไม่ออกเลยแม้แต่อย่างเดียว

1241
01:09:46,771 --> 01:09:50,107
ทำนอง เนื้อร้อง และทุกอย่างจะมาประกอบกันยังไง

1242
01:09:50,191 --> 01:09:55,280
และกลางดึกคืนนั้น ก่อนที่งานจะเสร็จ
ผมเห็นโฆษณาบริการซ่อมท่อประปา

1243
01:09:55,363 --> 01:09:58,783
หรือกำจัดแมลงหรืออะไรสักอย่างในทีวี ที่มีปืนน่ะ

1244
01:09:58,867 --> 01:10:00,952
พวกเขาชักออกมาแล้วพ่นสเปรย์

1245
01:10:01,036 --> 01:10:02,787
และมีเบอร์โทรอยู่ข้างใต้

1246
01:10:02,871 --> 01:10:04,372
ผมจำได้ว่าในหนัง

1247
01:10:04,456 --> 01:10:06,499
มีนักปราบผีสี่คนพร้อมเบอร์โทรศัพท์

1248
01:10:06,583 --> 01:10:07,667
"บริษัทกำจัดผี"

1249
01:10:07,751 --> 01:10:09,961
ให้โทรไปถ้าต้องการให้ช่วย

1250
01:10:10,045 --> 01:10:11,463
แล้วผมก็ร้องว้าวเลย

1251
01:10:11,546 --> 01:10:16,051
เรื่องคือเรื่องคือการโทรหาบริษัทกำจัดผี
ไม่ใช่ร้องเพลง

1252
01:10:16,134 --> 01:10:17,761
ผมบอกเลย เคล็ดลับอยู่ตรงนี้

1253
01:10:17,844 --> 01:10:20,555
ผมใช้คำว่า "บริษัทกำจัดผี" ในเพลงไม่ได้

1254
01:10:20,639 --> 01:10:22,807
เลยต้องเป็นเพลงที่เกี่ยวกับโทรศัพท์

1255
01:10:22,891 --> 01:10:26,019
ผมยังนึกอะไรไม่ออกสักคำ
แต่ผมได้แนวคิดแล้ว

1256
01:10:26,102 --> 01:10:28,980
จะโทรหาใครดี บริษัทกำจัดผีนั่นไง นั่นแหละ

1257
01:10:29,064 --> 01:10:32,150
แต่แมสเซ็นเจอร์จะมาตอนสามทุ่ม
และนี่สองทุ่มครึ่ง

1258
01:10:32,234 --> 01:10:35,904
จุดนี้ ที่นี่เลย ที่ผมนั่งอยู่

1259
01:10:35,987 --> 01:10:37,239
ตอนแต่งเพลง "บริษัทกำจัดผี"

1260
01:10:37,322 --> 01:10:41,952
มีคนส่งของ แมสเซ็นเจอร์ นั่งอยู่ข้างนอก
พร้อมที่จะเข้ามา

1261
01:10:42,035 --> 01:10:43,245
ผมไม่ยอมให้เขาเข้ามา

1262
01:10:43,328 --> 01:10:46,122
ผมล็อคประตู เพราะถ้าผมนึกคำไม่ออก

1263
01:10:46,206 --> 01:10:47,791
พวกเขาก็จะไม่จ่ายเงินผม

1264
01:10:47,874 --> 01:10:50,835
ผมก็เลยเขียนเพลง
ขณะที่นั่งอยู่ตรงนี้โดยไม่ใส่หูฟัง

1265
01:10:50,919 --> 01:10:53,338
และร้องเสียงไกด์ที่เราเก็บไว้

1266
01:10:53,421 --> 01:10:55,924
ตอนนี้อัดเสียงแล้ว ฟังผ่านลำโพงได้

1267
01:10:56,007 --> 01:10:59,636
ถ้ามีอะไรแปลกๆ ในละแวกบ้าน

1268
01:11:00,303 --> 01:11:01,471
จะโทรหาใครดี

1269
01:11:01,555 --> 01:11:04,099
แล้วผมก็ร้องโดยนั่งอยู่บนพื้นแบบนี้

1270
01:11:04,182 --> 01:11:06,268
อัดใส่เทปแล้วส่งให้แมสเซ็นเจอร์

1271
01:11:06,351 --> 01:11:09,688
แล้วผมก็กลับบ้านไปนอน
เพราะผมไม่ได้นอนมาสองวันครึ่ง

1272
01:11:09,771 --> 01:11:12,065
แล้วผู้กำกับ ไอวาน ไรท์แมน ก็โทรมา

1273
01:11:12,148 --> 01:11:13,400
ตอนกลางดึก

1274
01:11:13,483 --> 01:11:16,236
เขาบอกว่า "เพื่อน ผมชอบเพลงนี้มาก"

1275
01:11:16,319 --> 01:11:19,489
เขาส่งเพลงให้ผมประมาณ...
ผมก็จำไม่ได้... ราวๆ ตีสามน่ะ

1276
01:11:19,573 --> 01:11:21,157
มันเร็วมาก ผมจำได้แค่นั้น

1277
01:11:21,241 --> 01:11:24,286
และผมก็จำได้ว่าใส่เทปลงไป
แล้วผมก็ยิ้มออก

1278
01:11:24,369 --> 01:11:25,662
เขาทำได้เป๊ะเลย

1279
01:11:25,745 --> 01:11:29,541
มันน่าสนใจ เขามาจากมอนทรีออล
อาจอยู่ในสภาพแวดล้อมที่เรียบร้อยกว่า

1280
01:11:29,624 --> 01:11:34,754
เขาเอาแต่พูดว่า "คุณว่าอะไรนะ"
เขาบอก "ผมไม่เกรงกลัวผีเลย"

1281
01:11:34,838 --> 01:11:37,549
ผมบอก ไม่ ผมจะพูดว่า "ผีที่ไหนฉันก็ไม่กลัว"

1282
01:11:37,632 --> 01:11:40,385
"ผีที่ไหนฉันก็ไม่เกรงกลัว" เหรอ
ไม่ใช่ "เกรงกลัว"

1283
01:11:40,468 --> 01:11:42,304
"ผีที่ไหนฉันก็ไม่กลัว"

1284
01:11:42,387 --> 01:11:47,142
ไม่มีใครในโลกนี้กลัวผีและสิ่งลี้ลับเท่าผมแล้ว

1285
01:11:47,225 --> 01:11:51,605
เรย์น่ะ ตั้งแต่ฉันรู้จักเขามา เขาไม่นอนมืดๆ

1286
01:11:51,688 --> 01:11:52,522
"อีเลน พาร์เกอร์"

1287
01:11:52,606 --> 01:11:55,817
เราต้องเปิดม่านกว้างๆ ไว้

1288
01:11:55,901 --> 01:11:57,736
จะต้องมีแสงไฟกลางคืนน่ะ

1289
01:11:57,819 --> 01:12:00,780
ตอนผมเกิด แม่บอกว่าแม่เปิดไฟกลางคืนไว้

1290
01:12:00,864 --> 01:12:03,116
ผมเลยต้องเปิดไฟไว้ไม่ว่าจะไปที่ไหน

1291
01:12:03,199 --> 01:12:06,620
ผมไม่มีวันอยู่ในห้องมืดๆ ผมจะกัดลิ้นตัวเอง ผมจะชัก

1292
01:12:06,703 --> 01:12:09,748
ผมคิดจริงๆ ว่าผมคงยอมโดดตึก 50 ชั้น

1293
01:12:09,831 --> 01:12:11,166
เพื่อออกจากความมืด

1294
01:12:11,249 --> 01:12:12,542
ผมกลัวขนาดนั้นเลย

1295
01:12:12,626 --> 01:12:14,586
ถ้าฉันไม่อยู่และกลับบ้าน

1296
01:12:14,669 --> 01:12:16,421
หลังจากที่มืดแล้ว

1297
01:12:16,504 --> 01:12:18,757
ฉันกลับบ้าน ไฟทุกดวงในบ้านทั้งหลัง

1298
01:12:18,840 --> 01:12:20,008
จะเปิดไว้หมด

1299
01:12:20,091 --> 01:12:22,844
แล้วเขาจะบ่น "ค่าไฟบ้านเราแพงเหลือเชื่อ"

1300
01:12:23,637 --> 01:12:26,306
ครั้งแรกที่ผมรู้ว่าพ่อกลัวความมืดหนักมาก

1301
01:12:26,389 --> 01:12:27,224
"เรดมอนด์
ลูกชาย"

1302
01:12:27,307 --> 01:12:29,643
ผมไม่เคยรู้ ผมนึกว่าพ่อไม่กลัวอะไรเลย

1303
01:12:29,726 --> 01:12:31,561
ผมไม่มีวันลืม เราอยู่บนเรือสำราญ

1304
01:12:31,645 --> 01:12:33,438
ผมอายุ 12 และผมปิดไฟ

1305
01:12:33,521 --> 01:12:34,814
และกำลังจะเปิดประตู

1306
01:12:34,898 --> 01:12:37,234
มือผมยังไม่ทันถึงลูกบิด ผมก็ได้ยิน...

1307
01:12:38,443 --> 01:12:39,778
ผมได้ยินเสียงตีผนัง

1308
01:12:39,861 --> 01:12:41,363
ผมเปิดไฟอย่างไว

1309
01:12:41,446 --> 01:12:43,031
หันไปมอง พ่อจับแบบนี้เลย...

1310
01:12:43,114 --> 01:12:44,866
"ห้ามปิดไฟเด็ดขาด"

1311
01:12:44,950 --> 01:12:46,868
ผมเห็นสิ่งต่างๆ เคลื่อนไหวในบ้าน

1312
01:12:46,952 --> 01:12:49,204
ผมรู้ว่าหมอและทุกคนจะบอกว่า

1313
01:12:49,287 --> 01:12:52,832
"เรย์ คุณต้องเข้าใจนะ ม่านมันไม่ได้ขยับ"

1314
01:12:52,916 --> 01:12:55,168
ส่วนความคิดของผมน่ะ "คุณไปพูดแบบนี้

1315
01:12:55,252 --> 01:12:57,546
กับม่านสิ" เพราะมันขยับ

1316
01:12:57,629 --> 01:13:00,131
ทุกคนพูดถึงความเป็นอัจฉริยะของไคลฟ์ เดวิส

1317
01:13:00,215 --> 01:13:03,343
แต่ที่ผมจำได้คือ เขาไม่ชอบเพลงนั้น

1318
01:13:03,426 --> 01:13:05,262
ตอนไคลฟ์ได้ยินเพลงบริษัทกำจัดผี

1319
01:13:05,345 --> 01:13:07,639
เขาคิดว่า "บ้าเหรอ จะร้องให้ผีฟังเหรอ"

1320
01:13:07,722 --> 01:13:11,268
"เราปั้นนายขึ้นมา ให้นายเป็นหนุ่มมาดแมน
ให้ร้องเพลงจีบสาวนะ"

1321
01:13:11,351 --> 01:13:13,186
เขาบอก "ฉันว่าเพลงนี้ไม่ไหวหรอก"

1322
01:13:13,270 --> 01:13:16,731
ผมบอก "เขาจะไม่ทำอัลบั้มกับคุณถ้าไม่ใช้เพลงนี้

1323
01:13:16,815 --> 01:13:19,734
และผมคิดว่านี่ต้องเป็นเพลงแรกด้วย"

1324
01:13:19,818 --> 01:13:22,862
ผมเลยต้องส่งหนังไปให้เขา

1325
01:13:22,946 --> 01:13:24,948
เขาจะได้ดูเป็นการส่วนตัว

1326
01:13:25,031 --> 01:13:27,701
แล้วผมก็บอกว่า
"คุณจะทำอะไรกับอัลบั้มนี้ก็ได้

1327
01:13:27,784 --> 01:13:30,078
เราจะทำเพลงเต็มอัลบั้ม
ทำอัลบั้มซาวด์แทร็ก"

1328
01:13:30,161 --> 01:13:31,830
เขาคิดว่าเป็นความคิดที่ดี

1329
01:13:31,913 --> 01:13:34,583
ครั้งแรกที่ได้ฟังเพลง ผมยังไม่ได้ดูหนัง

1330
01:13:34,666 --> 01:13:35,500
"ไคลฟ์ เดวิส"

1331
01:13:35,584 --> 01:13:37,586
แต่แบบนี้ก็ดีกับทุกฝ่าย

1332
01:13:37,669 --> 01:13:40,589
ผมจำได้ว่าเราอยากปล่อยเพลงออกไปเร็วๆ

1333
01:13:40,672 --> 01:13:43,091
ผมจำได้ว่าเพลงนี้ออกมา

1334
01:13:43,174 --> 01:13:45,176
หนึ่งสัปดาห์ก่อนหนังฉาย

1335
01:13:45,260 --> 01:13:47,846
และลงเอยด้วยการเป็นเพลงอันดับหนึ่งในปี 1984

1336
01:13:47,929 --> 01:13:51,224
ไคลฟ์น่ะ ตอนที่เขาโทรหาผม
ก็ราวๆ สามสี่อาทิตย์ต่อมา

1337
01:13:51,308 --> 01:13:54,019
ผมคิดว่าเขาจะบอกว่าเพลงกำลังไต่ชาร์ต

1338
01:13:54,102 --> 01:13:55,604
และเราทำงานฟังยาก

1339
01:13:55,687 --> 01:13:58,940
เขาบอก "เราส่งออกไปแล้วสี่ล้านแผ่น"

1340
01:13:59,482 --> 01:14:02,652
ส่งออก ไม่ใช่ที่ขายในอเมริกานะ ส่งออก

1341
01:14:02,736 --> 01:14:06,448
แผ่นนี้ขึ้นอันดับหนึ่งใน 52 ประเทศทั่วโลก

1342
01:14:06,531 --> 01:14:09,034
อันดับหนึ่งหรือสองใน 52 ประเทศ

1343
01:14:09,117 --> 01:14:10,744
แผ่นออกเดือนสิงหาคม

1344
01:14:10,827 --> 01:14:14,998
พอกุมภาพันธ์ พวกเขาก็มอบโล่
ที่อัลบั้มขายได้สิบล้านแผ่น

1345
01:14:15,081 --> 01:14:18,084
แค่กุมภาพันธ์ อัลบั้มซาวด์แทร็กก็ขายได้สิบล้านแผ่น

1346
01:14:18,168 --> 01:14:20,712
และนั่นแค่ห้าหรือหกเดือนเท่านั้น

1347
01:14:20,795 --> 01:14:22,589
ก็ไม่รู้ว่าหนังช่วยดันเพลงรึเปล่า

1348
01:14:22,672 --> 01:14:23,506
"เออร์นี่ ฮัดสัน
นักแสดง"

1349
01:14:23,590 --> 01:14:26,885
แค่ผมคิดว่ามันทำงานควบคู่กัน

1350
01:14:26,968 --> 01:14:30,180
ผมว่ามีความโหยหาอดีตอยู่มากในหนังเรื่องนี้

1351
01:14:30,263 --> 01:14:32,307
และมันสื่ออะไรหลายอย่าง

1352
01:14:32,390 --> 01:14:35,644
ผมคิดว่าเพลงจะยังคงฮิต

1353
01:14:35,727 --> 01:14:40,899
ต่อให้หนังไม่ได้เป็นปรากฏการณ์อย่างที่มันเป็น

1354
01:14:40,982 --> 01:14:42,817
เพราะมันเป็นเพลงที่ติดหูดีมาก

1355
01:14:42,901 --> 01:14:45,987
แต่ผมว่าทั้งสองอย่างทำงานประสานกัน

1356
01:14:46,071 --> 01:14:47,197
ถ้าคุณเดินไปหาใคร...

1357
01:14:47,280 --> 01:14:48,156
"เดวิด ฟอสเตอร์
นักดนตรี"

1358
01:14:48,240 --> 01:14:50,575
ไม่ว่าจะอายุเท่าไหร่ เป็นคนรุ่นไหน

1359
01:14:50,659 --> 01:14:52,911
แล้วถามว่า "จะโทรหาใครดี"

1360
01:14:52,994 --> 01:14:54,037
"บริษัทกำจัดผี"

1361
01:14:54,120 --> 01:14:55,789
คือทุกคนรู้จักเพลงนี้

1362
01:14:55,872 --> 01:14:58,583
สำหรับผม เพลงนี้เป็นตัวเขาน้อยที่สุด

1363
01:14:58,667 --> 01:14:59,501
"สตีฟ ลูเคเธอร์
โตโต้"

1364
01:14:59,584 --> 01:15:02,045
อ๋อ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าถ้าเป็นเนื้องาน...

1365
01:15:02,128 --> 01:15:04,464
ผมไม่มีวันเลือก "บริษัทกำจัดผี"

1366
01:15:04,548 --> 01:15:07,008
มันน่าจะเป็นเพลงที่ฮิตที่สุดของเขา

1367
01:15:07,092 --> 01:15:11,221
แต่ยังมีเพลงอื่นอีกมากมาย
เขามีเพลงฮิตอีกมากมาย

1368
01:15:11,304 --> 01:15:14,182
ตอนนี้เวลาผมไปไหน
เขาไม่รู้จักเพลงอื่นของผมแล้ว

1369
01:15:14,266 --> 01:15:15,684
เขาเห็นว่ามันเป็นเพลงโบราณ

1370
01:15:17,602 --> 01:15:20,021
ผมมีความฝันตั้งแต่อายุ 18

1371
01:15:20,105 --> 01:15:21,731
ที่จะมีดาวบนฮอลลีวู้ดบูเลอวาร์ด

1372
01:15:21,815 --> 01:15:26,027
ผมมาที่นี่กับพ่อแม่ตอนอายุ 17
พร้อมกับคิดว่าผมอยากมีดาวบ้าง

1373
01:15:26,111 --> 01:15:28,238
ผมรู้สึกตัวเองโชคดีและตื่นเต้นมาก

1374
01:15:28,321 --> 01:15:30,532
ผมมองมัน มันเหมือนฝันที่เป็นจริง

1375
01:15:30,615 --> 01:15:32,993
ผมไม่อยากเชื่อว่าจะมาไกลขนาดนี้

1376
01:15:33,076 --> 01:15:34,327
มันวิเศษสุดๆ

1377
01:15:35,620 --> 01:15:37,956
และผมรักแฟนๆ ทุกคนมาก ใช่

1378
01:15:38,039 --> 01:15:41,293
ผมมาที่นี่อย่างน้อยเดือนละสองสามครั้ง

1379
01:15:41,376 --> 01:15:43,920
แค่มาแสดงความชื่นชมและรับรู้

1380
01:15:44,004 --> 01:15:46,673
ว่าผมโชคดีมากขนาดไหน ผมปลื้มมาก

1381
01:15:46,756 --> 01:15:49,301
มาเลย อย่างที่คุณว่า มากันเลย

1382
01:15:51,386 --> 01:15:52,387
คุณชื่ออะไร

1383
01:16:07,485 --> 01:16:10,739
- จะโทรหาใครดี
- บริษัทกำจัดผี

1384
01:16:19,998 --> 01:16:23,335
พ่อผมน่าจะเป็นคนดังที่ดีที่สุด
เขาปลื้มกับมันมาก

1385
01:16:23,418 --> 01:16:25,003
คุณไม่มีวันได้ยินเรื่องของพ่อ

1386
01:16:25,086 --> 01:16:26,588
อย่างที่เคยได้ยินมาว่า

1387
01:16:26,671 --> 01:16:29,049
"คนนั้นคนนี้ขอลายเซ็น
เขาบอกว่าไม่ได้"

1388
01:16:29,132 --> 01:16:32,594
ไม่ใช่พ่อผมแน่ พ่อผมจะว่ายข้ามมหาสมุทรเพื่อคุณ

1389
01:16:32,677 --> 01:16:35,347
เขามักจะเล่นมุกว่า "คุณคือคนนั้นคนนี้ใช่มั้ย"

1390
01:16:37,682 --> 01:16:38,558
"ใช่ ผมเอง"

1391
01:16:38,642 --> 01:16:40,352
มันเหมือน "โอ้ พระเจ้า"

1392
01:16:44,940 --> 01:16:46,775
ตอนที่เขาบอกว่าผมชอบเป็นคนดัง

1393
01:16:46,858 --> 01:16:49,361
บางทีมันก็น่าหงุดหงิดนะ แต่ในใจผม

1394
01:16:49,444 --> 01:16:51,905
ผมรู้สึกเหมือนคนที่ซื้อผลงานของผม

1395
01:16:51,988 --> 01:16:55,033
มันเหมือนพวกเขาซื้อรถฟอร์ดน่ะ เข้าใจนะ

1396
01:16:55,116 --> 01:16:58,495
ผมแน่ใจว่าถ้าคุณซื้อรถฟอร์ด
คุณฟอร์ดจะชอบคุณ ถูกมั้ย

1397
01:16:58,578 --> 01:16:59,704
ผมเป็นแบบนั้นเหมือนกัน

1398
01:16:59,788 --> 01:17:01,790
ถ้าคุณซื้องานผม เท่ากับสนับสนุนผม

1399
01:17:01,873 --> 01:17:06,378
ผมใช้ชีวิตแบบนี้ได้ก็เพราะพวกคุณ
ชอบงานของผมและสนับสนุน

1400
01:17:06,461 --> 01:17:09,506
ผมเลยรู้สึกเป็นหนี้บุญคุณทุกคนที่

1401
01:17:09,589 --> 01:17:11,299
ช่วยส่งเสริมอุดมการณ์ของผมน่ะ

1402
01:17:11,383 --> 01:17:16,304
ฉันตื่นเต้นสุดๆ ที่วันนี้จะได้พบกับ
คุณเรย์ พาร์เกอร์ จูเนียร์

1403
01:17:16,388 --> 01:17:17,764
ปรบมือต้อนรับเรย์หน่อย

1404
01:17:21,643 --> 01:17:24,437
- พระเจ้า ดูเด็กพวกนั้นสิ
- คุณจะมาตรงนี้ยังไง

1405
01:17:24,521 --> 01:17:26,189
ผมก็ไม่รู้ว่ามาตรงนี้ได้ยังไง

1406
01:17:26,273 --> 01:17:28,650
แต่สิ่งแรกที่ผมจะทำคือถ่ายเซลฟี่

1407
01:17:28,733 --> 01:17:30,318
เย้ พวกเรา เข้ามาเลย

1408
01:17:31,611 --> 01:17:32,612
โบกมือ

1409
01:17:33,154 --> 01:17:36,491
ผม... ดูนี่สิ... ดูกีตาร์ทั้งหมดนี่ ให้ตาย

1410
01:17:37,325 --> 01:17:41,162
สมัยฉันเรียน มีแต่คลาริเน็ตกับฟลุต
อะไรประมาณนั้น

1411
01:17:41,246 --> 01:17:44,916
ฉันคิดว่า "พวกเธอมีกีตาร์กับกลอง
ทุกคนก็เล่นให้มันส์ไปเลย"

1412
01:17:45,000 --> 01:17:46,543
นี่มันเหมือนฝันเป็นจริงเลย

1413
01:17:46,626 --> 01:17:49,421
สมัยเด็ก ฉันฝันอยากมีกีตาร์ในห้องเรียน

1414
01:17:49,504 --> 01:17:51,631
ระหว่างทางที่มาที่นี่ ฉันเลยคิดว่า

1415
01:17:51,715 --> 01:17:55,010
"โอเค เราจะพูดอะไรกับเด็กๆ ดี
ที่จะไม่ใช้เวลานานมาก"

1416
01:17:55,093 --> 01:17:58,138
อย่ากลัวที่จะใช้ชีวิต

1417
01:17:58,221 --> 01:18:00,724
ผมทำงานหนักเพราะพ่อผมก็ทำงานหนัก

1418
01:18:00,807 --> 01:18:05,228
และเขาทุ่มเททุกอย่างให้ผมตั้งแต่วันแรก

1419
01:18:05,979 --> 01:18:09,399
เขาบอกผมว่า
"ลูกพ่อ พ่อเก็บเงินให้ลูกเรียนมหาวิทยาลัย

1420
01:18:09,482 --> 01:18:11,818
ตั้งแต่ก่อนลูกเกิดอีก"

1421
01:18:11,902 --> 01:18:16,072
เพื่อให้ผมเป็นคนแรกในตระกูล
ที่เรียนจบมหาวิทยาลัย

1422
01:18:16,156 --> 01:18:18,408
ผมบอกข่าวร้ายให้พ่อรู้

1423
01:18:18,491 --> 01:18:22,495
"พ่อ ผมไม่อยากเข้ามหาวิทยาลัย
ผมมาเรียนแล้ว แต่อยากออก

1424
01:18:22,579 --> 01:18:25,040
เพื่อไปทัวร์คอนเสิร์ตกับวงร็อค"

1425
01:18:25,123 --> 01:18:27,709
"ผมอยากแสดงกับโรลลิ่งสโตน
หรือสตีวี่ วันเดอร์"

1426
01:18:27,792 --> 01:18:31,004
ซึ่งผมคิดว่ามันดีกว่า ตอนนี้ก็ยังคิดว่าดีกว่า

1427
01:18:31,087 --> 01:18:34,382
แต่ประเด็นคือวันนั้นผมทำพ่อเสียใจมาก

1428
01:18:34,466 --> 01:18:36,009
ตอนที่ผมพรากความฝันเขาไป

1429
01:18:36,092 --> 01:18:37,969
ฝันที่อายุมากกว่าผมอีก

1430
01:18:38,053 --> 01:18:42,515
แต่อย่ากลัวที่จะใช้ชีวิต
อย่าไปโรงเรียนแล้วบอกว่า

1431
01:18:42,599 --> 01:18:44,976
"แผนสำรองคือฉันจะเป็นเลขานุการ"

1432
01:18:45,060 --> 01:18:47,562
เพราะสุดท้ายจะได้เป็นเลขานุการจริงๆ

1433
01:18:47,646 --> 01:18:51,233
ถ้าอยากเป็นศิลปินร็อคแอนด์โรล
ก็ทุ่มเททุกอย่างให้มัน

1434
01:18:51,316 --> 01:18:54,069
สิ่งเดียวที่ฉันเคยกลัวสมัยเด็ก

1435
01:18:54,152 --> 01:18:58,531
คือกลัวว่าจะอายุ 40-50 แล้วยังไม่ได้ลองทำ

1436
01:18:58,615 --> 01:19:01,618
พ่ออยากให้ผมเป็นแนวๆ พนักงานบริษัท

1437
01:19:01,701 --> 01:19:04,037
นั่นคือสิ่งที่เขาฝันไว้สำหรับผม

1438
01:19:04,120 --> 01:19:06,581
ส่วนฝันของผม นั่นไม่ใช่ฝันของผม

1439
01:19:06,665 --> 01:19:08,500
ผมไม่อยากทำงานออฟฟิศ

1440
01:19:08,583 --> 01:19:11,586
ผมไม่อยากออกแบบอะไหล่รถ ไม่อยากสร้างรถยนต์

1441
01:19:11,670 --> 01:19:13,547
ผมอยากขับอย่างเดียว

1442
01:19:13,630 --> 01:19:15,799
สักวัน ถ้าพวกเธออายุมากขึ้น

1443
01:19:15,882 --> 01:19:18,051
โดยไม่เคยลองทำตามฝัน

1444
01:19:18,134 --> 01:19:21,012
นั่นคือสิ่งที่เลวร้ายที่สุดที่อาจเกิดขึ้นได้

1445
01:19:21,096 --> 01:19:23,265
ถ้าลองทำตามฝันแล้ว แต่มันไม่เกิดขึ้น

1446
01:19:23,348 --> 01:19:24,766
อย่างน้อยเธอก็ได้ลอง

1447
01:19:24,849 --> 01:19:27,018
เธอก็จะนอนหลับฝันดีได้

1448
01:19:27,102 --> 01:19:30,188
แต่การไม่ได้ลองเลยนั้นมันเลวร้ายจริงๆ

1449
01:19:30,272 --> 01:19:32,774
ดูเหมือนฉันจะเห็นคนเก่งๆ หลายคนที่นี่

1450
01:19:32,857 --> 01:19:36,069
ฉันจะรอดูงานแกรมมี่ในอีกสักสองสามปีนะ

1451
01:19:36,152 --> 01:19:38,196
แล้วก็มีอะไรพิเศษที่...

1452
01:19:38,280 --> 01:19:40,490
ใช่ เรามีของขวัญเล็กๆ น้อยๆ

1453
01:19:41,408 --> 01:19:44,160
คุณอาจจะเดินไปให้พวกเขาเห็นว่ามีอะไร

1454
01:19:44,244 --> 01:19:46,246
ของขวัญเล็กๆ น้อยๆ ช่วยถือนี่หน่อย

1455
01:19:46,329 --> 01:19:48,623
- พร้อมมั้ย
- พร้อม

1456
01:19:48,707 --> 01:19:50,417
พร้อมกันรึยัง

1457
01:19:55,797 --> 01:19:57,007
ด้วยความยินดี

1458
01:19:57,090 --> 01:19:59,593
พวกเรา ไม่มีข้ออ้างแล้วนะ

1459
01:19:59,676 --> 01:20:01,261
ไม่มีข้ออ้าง ถูกมั้ย

1460
01:20:01,803 --> 01:20:04,598
วงร็อคเด็กน้อย ยังเช้าอยู่เลย

1461
01:20:04,681 --> 01:20:06,683
ผมคึกคักและตื่นเต้นมาก

1462
01:20:06,766 --> 01:20:10,604
ผมเห็นเด็กประมาณ 25-30 คนตื่นเต้นกันใหญ่

1463
01:20:10,687 --> 01:20:12,480
และเล่นดนตรีเจ๋งๆ ที่นี่

1464
01:20:12,564 --> 01:20:15,525
และพวกเขามองกีตาร์พวกนี้และมองสีสัน

1465
01:20:15,609 --> 01:20:17,319
ทำให้ผมนึกถึงตัวเองว่ารู้สึกยังไง

1466
01:20:17,402 --> 01:20:20,196
ตอนที่ได้กีตาร์คิงสตันตัวแรก

1467
01:20:20,280 --> 01:20:22,574
คือคุณจะเห็นแต่ละคน

1468
01:20:22,657 --> 01:20:24,034
เล็งว่าตัวเองชอบตัวไหน

1469
01:20:24,117 --> 01:20:25,994
เหมือนคนที่มองกีตาร์สีส้มแบบว่า

1470
01:20:26,077 --> 01:20:27,829
"นี่คือฉัน ฉันจะเล่นตัวสีส้ม"

1471
01:20:27,913 --> 01:20:30,081
แล้วก็จะเห็นคนอื่นมองตัวบัตเตอร์สก็อตช์

1472
01:20:30,165 --> 01:20:32,667
"นี่คือฉัน นี่แหละเหมาะกับฉัน"

1473
01:20:32,751 --> 01:20:36,129
ผมก็เลยหวังว่ามันจะจุดประกาย
และบันดาลใจให้พวกเขาจริงๆ

1474
01:20:36,713 --> 01:20:38,632
เหมือนที่พ่อเคยบอกผม

1475
01:20:38,715 --> 01:20:40,717
เขาชอบให้ผมเล่นกีตาร์มาตลอด

1476
01:20:40,800 --> 01:20:42,677
เขาบอกว่าผมกำลังทำสิ่งที่สร้างสรรค์

1477
01:20:42,761 --> 01:20:45,096
ถ้าผมใช้เวลาขนาดนี้ในการทำสิ่งสร้างสรรค์

1478
01:20:45,180 --> 01:20:47,557
ผมจะไม่เอาเวลาไปทำอะไรเชิงลบ

1479
01:20:47,641 --> 01:20:49,517
เพลงนี้ง่ายมาก

1480
01:20:49,601 --> 01:20:51,686
พอฉันร้อง "จะโทรหาใครดี"

1481
01:20:51,770 --> 01:20:52,812
เธอก็ร้อง...

1482
01:20:52,896 --> 01:20:54,064
บริษัทกำจัดผี

1483
01:20:54,147 --> 01:20:56,233
แต่ต้องให้คึกคักกว่านี้

1484
01:20:56,316 --> 01:20:58,985
มีพลังมากกว่านี้ เหมือนกำลังสนุกน่ะ

1485
01:20:59,069 --> 01:21:01,404
ไม่งั้นเพลงก็จะไม่ฮิต

1486
01:21:01,988 --> 01:21:03,490
โอเคๆ เริ่มเลย

1487
01:21:10,080 --> 01:21:12,290
ร้องเลย เอาเลยนะ

1488
01:21:12,374 --> 01:21:16,920
ถ้ามีอะไรแปลกๆ ในละแวกบ้าน

1489
01:21:17,003 --> 01:21:18,672
จะโทรหาใครดี

1490
01:21:18,755 --> 01:21:20,090
บริษัทกำจัดผี

1491
01:21:20,173 --> 01:21:21,299
แบบนี้แหละที่ฉันชอบ

1492
01:21:21,383 --> 01:21:25,470
ถ้ามีอะไรแปลกๆ และดูไม่ดี

1493
01:21:25,554 --> 01:21:27,722
บอกมา จะโทรหาใครดี

1494
01:21:27,806 --> 01:21:29,140
บริษัทกำจัดผี

1495
01:21:29,224 --> 01:21:31,935
ผมเบื่อ "บริษัทกำจัดผี" มั้ยน่ะเหรอ

1496
01:21:32,018 --> 01:21:34,563
ผมเบื่อ "จะโทรหาใครดี" มั้ย

1497
01:21:34,646 --> 01:21:37,023
ผมเบื่อ "ผีที่ไหนฉันก็ไม่กลัว" มั้ย

1498
01:21:37,107 --> 01:21:39,901
ผมเบื่อ "ปราบผีทำให้รู้สึกดี" มั้ย

1499
01:21:39,985 --> 01:21:42,445
ผมเบื่อ "ฉันไม่ได้ยินเสียงเธอ" มั้ย

1500
01:21:42,529 --> 01:21:43,822
ผมเบื่อมั้ยกับ...

1501
01:21:44,990 --> 01:21:46,241
ผมเบื่อมั้ยกับ...

1502
01:21:47,325 --> 01:21:49,160
ไม่เลย ล้อเล่นรึเปล่า

1503
01:21:49,244 --> 01:21:53,373
มันเหมือนตัวเลขแปดชุดในล็อตเตอรี่
และตัวเลขพวกนั้นก็ออกหมด

1504
01:21:53,456 --> 01:21:55,667
คุณจะคืนล็อตเตอรี่ที่ถูกรางวัลมั้ยล่ะ

1505
01:21:55,750 --> 01:21:56,918
ผมถามใครๆ แบบนั้น

1506
01:21:57,002 --> 01:21:59,754
ผมว่าผมโชคดีที่สุด "บริษัทกำจัดผี" น่ะ

1507
01:21:59,838 --> 01:22:02,966
ผมคิดว่ามันคือสิ่งวิเศษที่สุดที่สามารถเกิดขึ้นได้

1508
01:22:03,049 --> 01:22:05,135
ทุกคนรู้จัก "บริษัทกำจัดผี"

1509
01:22:05,218 --> 01:22:08,471
และมันแต้มรอยยิ้มบนใบหน้าของทุกคน

1510
01:22:08,555 --> 01:22:10,348
พอเอ่ยชื่อเรย์ พาร์เกอร์ จูเนียร์

1511
01:22:10,432 --> 01:22:12,267
ทุกคนก็จะทำเหมือนกัน

1512
01:22:12,350 --> 01:22:13,393
"จะโทรหาใครดี"

1513
01:22:13,476 --> 01:22:15,604
"ขอโทษที ผมไม่ควรพูดแบบนั้น"

1514
01:22:15,687 --> 01:22:19,441
และพวกเขาก็ทำประจำ มันเหมือน
"เฮ้ ผมทำได้เท่ดีนะ ผมนี่แหละใช่"

1515
01:22:19,524 --> 01:22:20,734
จะโทรหาใครดี

1516
01:22:56,478 --> 01:22:57,938
โอ เย้

1517
01:23:03,485 --> 01:23:04,527
เริ่มเลย

1518
01:23:04,611 --> 01:23:05,946
ฉันมีความรัก

1519
01:23:06,029 --> 01:23:08,240
ฉันมีความรัก

1520
01:23:08,323 --> 01:23:09,950
กับผู้หญิงอีกคน

1521
01:23:12,118 --> 01:23:13,453
ชีวิตแสนสุขสันต์

1522
01:23:13,536 --> 01:23:15,330
ชีวิตแสนสุขสันต์

1523
01:23:15,413 --> 01:23:17,082
จนเธอมาทำให้ใจสั่น

1524
01:23:20,919 --> 01:23:23,964
ฉันก็แค่ผู้ชายทั่วไป

1525
01:23:24,047 --> 01:23:27,300
สนุกกับชีวิตนิดหน่อยเรื่อยไป

1526
01:23:28,134 --> 01:23:31,513
ไม่คิดว่าจะมากขนาดนี้ได้

1527
01:23:31,596 --> 01:23:34,641
ไม่เคยเจอสาวไหนที่รักรุนแรงแบบนี้

1528
01:23:35,350 --> 01:23:38,728
ใครจะคิดว่าความสนุกชั่วคืน

1529
01:23:38,812 --> 01:23:42,983
จะกลับกลายเป็นรักที่ร้อนแรง

1530
01:27:21,451 --> 01:27:23,453
แปลคำบรรยายไทยโดย
ขีดขิน จินดาอนันต์